فاصله ی یمن تا تلاویو حدود ۲۰۰۰ کیلومتر هست ، اگه موشک فتاح شلیک کردند قاعدتا باید برد فتاح خیلی بیشتر شده باشه!

سلام و خدا قوت _ سرعت زیاد اصابت نشان از کلاهک هایپرسونیک دارد اینهمه هزینه کلان برای ساخت پدافند در سطوح مختلف و تبلیغات پر زرق و برق با ارتقا بالستیک به هایپرسونیک به فنا رفت ! 

به نظر من که باید تمام امکانات ممکن را از لحاظ نظامی فراهم کرد و باید حداقل ۵ درصد GDP اقتصاد ایران را در این کار خرج کرد.   همونجور هم که خودتان گفتید اولویت همین خلیج فارس و آب های ساحلی دریای عمان و اطراف باب المندب هست ولی اقیانوس هند هم به شدت برای امنیت ایران مهم هست.روی نقشه ها دقیق مشخص نیست که اقیانوس هند چقدر بزرگه ولی این اقیانوس بسیار وسیع هست و میتواند منشا تهدید اصلی علیه ایران باشه و نیاز به کشتی های تناژ سنگین برای پوشش اقیانوس هند داریم.   بعد از اقیانوس هند هم هر جایی که ناوگان تجاری ایران میرود از شرق آسیا گرفته تا آمریکای جنوبی و اروپا ، ایران باید بتواند امنیت کشتی ها را تامین بکند.

حمله ی موشکی موفق دوباره ی انصارالله یمن به تلاویو در پی حمله دیشب و اصابت موشک بالستیک ابر صوت نیروهای مسلح یمن به تل آویو، دستکم ۳۷ نفر زخمی شدند. https://uupload.ir/view/img_3900_lmgj.mp4/ مطابق فیلم های منتشر شده، برای مقابله با این موشک چندین موشک پدافندی شلیک شد ولی نتوانستند موشک یمنی را رهگیری کنند: https://uupload.ir/view/vid_20241221_093000_040_aio0.mp4/  

سلام واقعا معانی مدنظر پشت کلمات به عنوان شعار درج نمیشند؛ اگر اینطور به نظر میرسه شاید فقدان توانایی در رساندن منظور و الفاظ ناقص هست. همانطور که بارها گفته شده و گویا البته با تبلیغ دشمن ما هم باورمون شده اعضای مقاومت بازوهای ما نیستند که به نفع ما و به صلاحدید ما ( در بعد منفعت ملی ما و نه امی ) وارد مناقشه ای بشند یا بیرون بیان. خصوصا یمن که از ابتدا هم بدهی ای به ما نداشته و نداره بابت حمایت هاش. حمایت های ما از مقاومت و امت شیعی/اسلامی حمایتی در راستای باروهای مشترک هست نه منافع مشترک خصوصا وقتی این منافع را نه امی که بلکه ملی در نظر میگیرند در طیف های مختلف. جنگ پیروزی یا شکست به همراه داره. نه ورود حزب الله لبنان ( در شیوه اش میشه اختلاف نظر داشت ولی در اصل ورود خیر ) و نه یمن و نه عملیات 7 اکتبر با دستور ایران نبوده که حالا به محاسبه نتایجش با موضوعیت قراردادن سنجش درستی یا غلطی دستور به قضاوتش بنشینیم، اگر جز این فکتی وجود داره برای دستور ایران ( یا حتی شواهدی ) لطفا دوستان اشاره کنند. بله، نتایج فعلی به شدت دست برتر اسقاطیل و همچنین رقیب منطقه ای ایران ترکیه را پر کرده و میبینیم تهدیدات مستقیم الان به سمت ایران نشانه رفته و شاهد مثالش مقاله های متعدد از جمله مقاله اخیر رویترز هست که عنوان میکنند بعد از میان رفتن تهدید حماس و حزب الله و سوریه حالا اساقطیل راحت و مستقیم سراغ ایران خواد اومد* ولی نتایج فعلی مثل نتیجه یک عملیات در یک جنگ هست. شکست. نکته اینه ما به شکست صریح در این چندین سال عادت نکرده بودیم در میدان و از یاد برده بودیم که شکست هم وجود داره ولی در جبهه جاری این شکست که از عملیات پیجرها شروع شد و با ترورها به سوریه رسید و حالا هم امکان امتداد در عراق و یمن و ایران داره یک بخشی از واقعیت موجودی است که با تحریم ها و تضعیف کشور با توطئه های مختلف کلید خورد و همچنان هم ادامه داره. تو تحلیلها ارقام و داده ها و نتایج مهم هستند همونطور که واقع بینی هم مهمه. واقع بینی از این منظر که شکست اون هم با این حجم از توطئه و هم افزایی دشمنانی که گاهی مثل دشنه ترکیه از آستین به ظاهر کشورهایی بیرون میاد که گمان میشه لااقل به خاطر حفظ ظاهر و برادران به قول شما اخوانیشون و ژست هاشون کمی رعایت کنند هم اضافه میشه بر اون. واقع بینی از این منظر که نه ما دستور میدیم به یمن و لبنان و نه اونا دستور میگیرند در فقره هایی مثل حمایت از فلسطین و اصولا اگر قرار بود در برابر کشتار فلسطین بی تفاوت باشیم نام محور مقاومت بی معنا بود و اسمش را باید میزاشتیم محور ایران یا به قول دشمنان بازوان ایران؟ بازوان ایران برای چه؟ برای دفاع از ایران؟ بله قطعا اگر ایران مقدم تر روزی نیاز به کمک داشت این گروه ها با تمام توان از ایران هم مثل فلسطین دفاع میکردند بدون در نظر گرفتن نتایجی که اکنون براشون میبینیم ولی توقع نداشته باشیم که برای کمک به فلسطین به عنوان آرمان محوری این محور منتظر عتاب و خطاب ما باشند. این یعنی واقع بینی میدان.   البت هاین بحث یک نقطه افتراق محوری داره به نام 7 اکتبر. به نظر من 7 اکتبر مشروع ترین و رساترین فریادی بود که یک ملت تحت ستم میتونست از ته دل بکشه ولو خفه میشد. 7 اکتبر نه توطئه بود و نه حماقت به تعبییر برخی دوستان. هر مظلوم تحت ستمی در زندگی اگر فرصتی بیابه علیه ظالم قیام کنه ولو سرکوب بشه و حتی نابود بشه باید از تک فرصت های زندگیش استفاده بکنه. و همه چیز در همان تاریخ مشخص نخواهد بود و شد.    

سلام منظورتان همان امیر سیاری خودمان است ؟ 

سلام مجدد. من متوجه عرایض شما هستم و می دونم که از زمان تیمسار سیاری ایران برنامه ریزی کرد که نیروی دریایی ش گام به گام تبدیل به نیروی دریایی آبی بکنه... اما خود این برنامه ریزی رو باز باید در اشل بزرگتر دید. آیا بر اساس تهدیدات موجود و همچنین امکاناتی که به صورت بالقوه در کشور موجود هست لزومی داره که ما نیروی دریایی آبی داشته باشیم یا خیر؟   به عنوان مثال چین سالها نیروی دریایی آنچنانی نداشت و دفاع از سواحل ش رو هم بیشتر ناوگان زیرسطحی ش برعهده داشت. اما از وقتی حجم تجارتش در جهان زیادو زیادتر شد به سمت نیروی دریایی راهبری رفت تا اگر جایی تنگه ای دریایی ناامن شد بتونه امنیت خطوط کشتی رانی ش رو تأمین بکنه و الان فکر کنم بزرگترین نیروی دریایی آسیا شده باشه...   حالا ما (چه بر اساس محاسبات اقتصادی یا محاسبات سیاسی) واقعا نیاز داریم تا بریم سراغ یک ناوگان اقیانوس پیمای واقعی و درست حسابی یا همین که بتونیم امنیت کشتی ها رو تا باب المندب تأمین بکنیم کفایت می کنه؟   واضح  است که نظر شخصی شما رو دارم می پرسم و می خواهیم ببینم تحلیل خودتون چیه؟   اگر هم تحلیل من رو بخواهید من قویا طرفدار نیروی دریایی قدرتمند هستم که هم ناوگان سطحی و هم زیر سطحی خوب داشته باشه . یعنی اگر قدرتهای منطقه ای مثل هندوستان (که قوی ترین نیروی دریایی جنوب آسیا رو داره) هر چی داشتند ما هم باید سعی کنیم تا حد امکان و و وسعمون همون دارایی ها رو داشته باشیم.....ولی از طرفی اعتقاد دارم نباید طوری سرمایه گذاری کنیم که ساحل نزدیک رو فراموش کنیم و بجاش بریم توی سواحل ریودوژانیرو ناوگان مستقر بکنیم. یعنی اول باید در آبهای اطراف مون شناورهای مورد نیاز رو مستقر بکنیم بعد بریم سراغ اولویتهای بعدی که خوب مهمترینش همین اقیانوس هند و بعدش دریای سرخ هست.... به نظرم دورتر از دریای سرخ هم تلف کردن وقت هست و هم هزینه 

بمب های سنگر شکن به راحتی این شلتر ها را سوراخ میکنه.  

بله میشه سر جنگی مناسب طراحی کرد برای این موضوع. نکته ای که هست جرم سر جنگی از سرعتش خیلی مهمتره

سرجنگی موشک های بالستیک ما هم میتونن توی شیلتر های بتنی نفوذ کنن و هواپیمای توشو منهدم کنن ؟! 

تا حدودی جلوی گرد و غبار رو میگرفتن شیلترها . در ضمن امروز بهتره دشمنت ندونه چی کجاست. اگر بدونه برای دقت و نفوذ چندان مشگلی نداره حتی.....

این آشیانه های بتنی رو با چی میزنن ؟ اینقد راحت سوراخ میشه سقفش .