دوست عزیز اولا تصاویر دریافتی متعلق به نمایشگر mq-9 ، دوما تصاویری که مستقیم از ریپر برای هدایت uav دریافت میشه دارای علائم و نشانگر های رنگیه مشابه آنچه که رو hud جنگنده ها وجود داره ولی تصاویر ارسالی به بخش cnc که اوپراتورها باهاش کار میکنن بدون اون علائم و نشانگر هاست در ضمن اون menu bar نرم افزار اوپراتوری رو نمایشگر اوپراتور کاملا مشخصه البته بعضی تصاویر دریافتی که تو فیلم نمایش دادند رنگی بود ولی سنسور های ریپر قابلیت دریافت و ذخیره تصاویر color/monochrome daylight infrared رو داره و ذخیره داده ها رو با همون نرم افزار این کارو انجام میدن ، ظاهرا بچه های ما کناره های تصاویر blur کردن تا بعضی دیتا ها که ظاهرا classified بوده مشخص نباشه ، در ضمن علائم و نشانگر های فیلم منتشر شده با دومین تصویر ارسالی مطابقت داره در پایان همین که تو یک دهه اخیر کنترل پهپاد های سنتینل و پردیتور و به دست گرفتیم و عملیات landing تو خاکمون با موفقیت انجام دادیم دسترسی به پست فرماندهی و کنترل رو تائید میکنه.

البته این خبر درست کار نشده، منظور از نفوذ، نه به دست گرفتن کنترل پهپاد، بلکه دسترسی به اطلاعاتی که پهپاد به صورت آنلاین در حال مخابره بود، هستش، تو کلیپ خبری که من دیدم، خود سردار حاجی زاده که داشت صحبت می کرد اشاره به این کرد که پهپاد موتورش دچار مشکل میشه و سقوط میکنه، حالا به طور مشخص از سردارحاجی زاده نه ولی موارد متعددی بوده که از مسولین رده بالای لشکری و کشوری دروغ شنیدم، دلیل نمیشه یه نفر چون مسول بود حتما همه حرفاش راست باشه، صاعقه هم وقتی برای اولین بار رونمایی شد، فرمانده کل وقت ارتش گفت صاعقه از اف-۱۸ هم تواناتره! آقای حاجی زاده هم دروغ نه ولی حرف اشتباه چرا، ازشون شنیدم، که حالا اینجا جاش نیست بهش اشاره کنم چون موضوع صحبت اشتباهی که مطرح کرده بودن خارج از تخصص ایشون و در حوزه اقتصاد بود.

دوست من فیلم ها مشخصا از پهپاد آمریکایی هستن...پنل اطلاعات هیچکدوم از پهپاد های ما به اون صورت نیست

بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم " ایلوشین ۷۶ باربر روس تبار " برای آشنایی بیشتر ، با مطلب غیر تکراری در مورد این پرنده و کمی چاشنی " جزئی نگری " در خدمت دوستان هستیم . * در مواجهه ی اولیه ، ابعاد این پرنده به صورت چشمی تقریبا" ۳ برابر هرکولس ( تاکتیکی بی رقیب همه ی ادوار ) دیده میشد . * تمامی چرخ ها با چینش غیر عادی منفصل از هم و در بیشترین فاصله ی ممکن از یکدیگر لحاظ شده بودند ، حتی در ارابه ی فرود دماغه تا وسیع ترین سطح اتکای قابل دستیابی در هر باند قابل فرودی (خاکی یا نا آماده ) را ایجاد کنند . * چهار موتوره بودن ، توان باربری مناسب و همینطور ایمنی پرواز بالایی را برای آن ایجاد میکرد . همچنین پیشران ها در ارتفاع مناسبی از سطح زمین نصب شده بودند که برای شرایط سخت تیک آف و فرود تعریف شده برای آن مناسب بود . بنا به گفته ی عزیزان هر موتور این پرنده در پرواز به صورت تقریبی ساعتی " ۲ تن " و مجموع ۴ موتور " ۸ تن " بر ساعت سوخت مصرف میکردند . * قسمت رمپ بارگیری ۳ تکه بود که دو قطعه ی بالایی به کناره ها و قسمت پایینی برای سهولت در جابه جایی بار به سمت پایین _ باند قابلیت تحرک داشت . * درب های ورودی و خروجی برای خدمه در ارتفاع ، دقیقا پشت کابین خلبان و در دو سمت هواپیما وجود داشت . * پرنده ی مذکور دارای مجموعه ی کارامد جرثقیل سقفی ، متشکل از ۴ جرثقیل برقی هرکدام به توان جابه جایی ۲۵۰۰ کیلوگرم و مجموعا" 10 تن بود . به نظر این مجموعه به صورت تکی ، ۲ تایی موازی با یا بدون قطعه ی واسط و مجموعه ی ۴ تایی قابل استفاده بود . * از نکات جالب دیگر ، این جرثقیل دارای ۲ ریل موازی بود که از ابتدای محفظه ی بارگیری (پشت کابین خلبان ) تا انتهای رمپ شیب دار به آن قابلیت تحرک میداد به شکلی که خدمه میتوانستند تمامی بارهای محوله را با اتکا به جرثقیل داخلی ، تقریبا" از سطح باند برداشته و برای بارگیری مناسبتر در تمام طول قسمت بار جابه جا کنند . * پیرو توضیح این جرثقیل ، کلیپ کوتاهی در قسمت پهبادی نمایشگاه وجود داشت که در آن این پرنده اقدام به بارگیری یک دستگاه سامانه ی پدافندی سوم خرداد نمود که در ابتدا ، مجموعه ی متحرک رادار و لانچر ( بدون موشک ) را با استفاده از جرثقیل سقفی از سامانه جدا کرده سپس به داخل منتقل کردند و بعد قسمت زیرین سامانه با اتکا به توان خود از رمپ شیب دار بالا آمده و در داخل پرنده جای گرفت . ( احتمالا مربوط به پدافند جزیره ی ایرانی ابوموسی بود) * صندلی های ردیفی موجود در قسمت بار ساده ، کاملا فلزی (استنلس استیل ) و جمع شونده به سمت بالا بودند . * در توضیحات " خدمه ی مودب " ایلوشین نکته ی جالبی وجود داشت آنهم اینکه عزیزان برد پروازی را بر حسب وزن بار گیری شده اعلام میکردند . البته بعضی اوزان اعلامی ایشان ، فراتر از استانداردهای شرکت سازنده بود و بنا بر گفته ها برد پروازی را به شدت محدود میکرد . * تمامی پنل های فرمان در دسترس ، آنالوگ و به لحاظ کاربری کاملا ساده طراحی شده بود . * خدمه در مورد این پرنده پرتوان احساس رضایت میکردند . * دسترسی به کابین خلبان نیز میسر نشد ، نه برای حقیر و نه برای هیچ بازدید کننده ی دیگری . * از نگاه حقیر در کل این پرنده بر اساس نیاز های واقعی ، کاملا" کاربردی ، کم توجه به زیبایی ظاهری ، طراحی و ساخته شده و در اصل دارای زیبایی با ارزش " کاربردی بودن " است . * توصیف این پرنده زمخت ( غیر ظریف ) ، کاربردی ، کاری ، جان سخت و قابل تعمیر . http://s8.picofile.com/file/8353183384/ایل۱.JPG http://s9.picofile.com/file/8353183526/ایل۲.JPG http://s9.picofile.com/file/8353183676/ایل۳.JPG http://s8.picofile.com/file/8353184384/ایل۴.JPG http://s8.picofile.com/file/8353183984/ایل۵.JPG http://s9.picofile.com/file/8353183584/ایل.JPG http://s8.picofile.com/file/8353187834/ایل۶.JPG http://s8.picofile.com/file/8353188118/ایل۷.JPG http://s8.picofile.com/file/8353188526/ایل۸.JPG http://s8.picofile.com/file/8353188818/ایل۹.JPG " ایلوشین ۷۶ آتش نشان " * از توانمندی های قابل توجه اضافه شده به این پرنده ی کارا ، توانایی اطفاء حریق های گسترده ( جنگلی و...) با استفاده از مخزن اختصاصی ساخته شده ی داخلی برای آن است . یعنی بدون هیچ گونه تغییرات و دست بردن در پرنده ی مادر برای آتش نشان شدن ، میتوان در مواقع لزوم این مخزن را روی آن نصب نمود و بعد از انجام ماموریت محوله با خارج کردن مخزن اجازه داد تا پرنده به ادامه ی وظایف ترابری خود بازگردد . * مخزن این مجموعه تشکیل شده از ۲ مخزن هماهنگ شده ی کوچکتر هرکدام به حجم ۱۰ هزار لیتر و مجموعا" ۲۰ هزار لیتر . جنس مخزن از فولاد زنگ نزن ( استنلس استیل ) بود که میتوان عمر بالایی برای آن متصور شد ، طول مخزن تقریبا" به طول محفظه ی بار هواپیماست ( از بعد درب ورود خدمه تا ابتدای رمپ شیب دار ) . وزن آن را به صورت چشمی میتوان بین ۶ الی ۸ تن در تخمین زد . * طریقه ی بارگیری انتقال به پرنده ی مادر ساده است ، ابتدا رمپ هواپیما کاملا باز میشود سپس مخزن را با استفاده از استند چرخ دار آن به قسمت پشت هواپیما منتقل میکنند . بعد با استفاده از جرثقیل های سقفی و حلقه های موجود روی مخزن به صورت موازی و ۲ به۲ و با استفاده از مجموعه جرثقیل اول مخزن را تا جایی که از گرانیگاه آن رد شود به داخل میکشند ، سپس با استفاده از جرثقیل بعدی آن را از استند چرخ دار انتهایی مخزن جدا کرده و تا محل مناسب در نظر گرفته شده منتقل میکنند . حقیر حدس میزنم ، این جا به جایی با هماهنگی مناسب خدمه ی زمینی و خدمه پرنده بین ۲۰ الی ۳۰ دقیقه زمان بر شود . * بارگیری محتوای مخزن در فرودگاه و روی زمین انجام میشود . به احتمال زیاد با استفاده از کامیون های تانکر فرودگاهی ( آتش نشان و... ) و از طریق اتصال به ورودی های (شیر فلکه ) انتهای مخزن و با امکان دسترسی از دو سمت هواپیما . * کنترل تخلیه ی آن با استفاده از ۲ دریچه و سیستم هیدرولیکی امکانپذیر است . همچنین کنترلر دارای صندلی و کنسول کنترل مابین دو دریچه تخلیه است که البته عزیزان با توجه به خطرناک بودن جایگاه مربوطه ، امکان جابه جا شدن جایگاه مسئول و ادوات کنترلی مربوطه را به داخل قسمت بار در آینده ی نزدیک متصور بودند . * برای اطلاع یافتن از حجم مخزن ، از روش ساده ی لوله ی شفاف مدرج و متصل به مخزن استفاده شده که در قسمت انتهایی هر دو مخزن به چشم میخورد . * در قسمت انتهای مخزن اعدادی بر واحد ثانیه درج شده است که به نظر تایم تخلیه با توجه به درصد باز بودن دریچه های تخلیه و ... میباشد . * با توجه به توانایی بالای باربری ایلوشین از عزیزان سوال شد که چرا مخزن بزرگتری (برای اثرگذاری بیشتر ) برای آن ساخته نشده ؟ عزیزان فرمودند که امکان بارگیری مخزن بزرگتر با توجه به ابعاد رمپ وجود نداشت . http://s8.picofile.com/file/8353184734/آتش1.jpg http://s8.picofile.com/file/8353184768/آتش2.JPG http://s9.picofile.com/file/8353184834/آتش3.JPG http://s9.picofile.com/file/8353186276/آتش4.JPG http://s8.picofile.com/file/8353186376/آتش5.JPG http://s8.picofile.com/file/8353186526/آتش6.JPG http://s9.picofile.com/file/8353186892/آتش7.JPG http://s9.picofile.com/file/8353187226/آتش8.JPG http://s8.picofile.com/file/8353187492/آتش9.JPG http://s9.picofile.com/file/8353185334/آتش_ده.JPG http://s9.picofile.com/file/8353185468/آتش_یازده.JPG در پست قبلی حقیر ( با توجه به کمبود وقت و عجله ) نکاتی در مورد جلیقه های ضد گلوله از قلم افتاد که اکنون تقدیم میشود . پنل فلزی تست شده ، مربوط به جلیقه ی ضد گلوله ی حافظ بود که در نمایشگاه مصلا با ۲ طرح یکی استتار و دیگری کاملا مشکی در دسترس بود ، جلیقه ی مشکی رنگ در هر دو سمت دارای پنل یاد شده بود و سنگین ...... ، وزن تقریبی آن بین ۱۵ تا ۱۸ کیلوگرم بود . در مورد پنل آلومینا ، در غرفه ی شرکت میلاد (مقاوم در برابر 51_۷/6 AP ) روش ساخت را با استفاده از قالبگیری مواد اولیه ی اکسید تیتانیوم و انتقال به کوره با دمای ۴۰۰۰ درجه برای ایجاد محصول نهایی را با سختی بالا برای شخص دیگری توضیح میدادند ، در غرفه ی دیگری روی پنل محصول فرمول اکسید آلومینیوم نقش بسته بود ، در جستجوی حقیر از هر دو مورد + اکسید های دیگر و .... استفاده شده بود . در ضمن وزن پنل های سرامیکی آلومینا کم نبوده و دست کمی از پنل فولادی موجود در نمایشگاه نداشت . http://s9.picofile.com/file/8353189400/ت_۱.JPG http://s8.picofile.com/file/8353189468/ت_۲.jpg http://s9.picofile.com/file/8353189492/ت_۳.jpg اختصاصا" برای سایت (( وزین میلیتاری )) پ ن باتوجه به برخی کمبودها در توضیحات عزیزان ( در مورد وزن و جنس مخزن ) و برای قابل لمس شدن این نوشته مقداری از برآیند ذهنی ( منفجر ) حقیر استفاده شده است . مدیران محترم ، در صورتی که تصاویر ارزش انتقال به گالری سایت را دارا میباشد منتقل بفرمایید ، ارادتمندم

با سلام مجدد نظر و تحلیل شما درسته اما باید به شرایط زمانی و مکانی مثالهایی که زدید توجه کنید . توسعه جنگنده اف پنج در دهه پنجاه میلادی و در شرایط جنگ سرد و وجود کشورهای خریدار برای یک جنگنده ارزان قیمت انجام گرفت و فقط نیازهای همین طیف اc کاربران را تامین کرد . آیا در برهه زمانی دهه 2020 میلادی ، این نیاز همچنان وجود دارد ؟! لازمه ی تولید جنگنده مدرن ، علاوه بر نیاز اولیه ، داشتن پتانسیل انسانی علمی ، وجود شرکتهای تولید دانش مرتبط و صنایع پایه و صنایع وابسته برای تولید در یک کشور است که ما در ایران فقط و فقط دو شرط اول ، یعنی نیاز اولیه و پتانسیل انسانی علمی را داریم . مهمتر از همه این موارد ، موضوع اقتصادی موضوع را باید تحلیل و بررسی کرد . متاسفانه در زمینه اقتصادی اینقدر ضعف داریم که نیازی به گفتن نیست از طرف دیگر تولید یک جنگنده به سرمایه گذاری عظیم اقتصادی در زمینه های مختلف نیاز داره که اقتصاد بیمار ایران در برهه کنونی و حتی آینده نزدیک توان تامین این حجم از سرمایه گذاری را ندارد . بطور مثال فرانسوی ها بعد از ساختن جنگنده رافال اعلام کردند که این جنگنده آخرین جنگنده ساخته شده کاملا فرانسوی خواهد بود ، چون حتی کشوری مثل فرانسه و با این رتبه پیشرفته اقتصادی هم دیگر توان تامین هزینه های تولید یک جنگنده مدرن رو ندارد ، چه برسد به ایران که حتی در تامین هزینه های اولیه آماد و پشتیبانی نیروهای مسلح موجود هم به مشکل خورده است . همه ما به نیاز برای نوسازی ناوگان نیروی هوایی ایران بخوبی واقفیم . اما اگر فرض را بر این بگیریم که سرمایه و صنایع لازم برای تولید جنگنده کوثر تامین شود و این جنگنده به تولید انبوه واقعی ( نه نمایشی ) برسد و توانایی عملیاتی پیدا کند . آیا پاسخگوی نیاز نیروهای مسلح برای تامین پشتیبانی هوایی خواهد بود ؟ آیا پلتفرم این جنگنده برای پشتیبانی نزدیک و یا حتی توسعه برای یک جنگنده پشتیبانی نزدیک مناسب خواهد بود ؟ آیا مشتری کافی در داخل کشور و یا صادرات برای جبران سرمایه گذاری اولیه برای توسعه و ساخت این جنگنده وجود دارد ؟ . . مثال مورد بحث در مورد جنگنده تجاس در هند برای نیازهای متفاوت و با شرایط متفاوت توسعه و تکمیل گردیده و با توجه به سابقه ناموفق هند در ساخت هواپیمای جنگنده در سالهای میانی قرن گذشته و همچنین توسعه زمانبر جنگنده تجاس ، بطور خاص این جنگنده ، مورد مناسبی برای الگو برداری و یا بحث در مورد روند ساخت ، نمی باشد . با توجه به شرایط موجود الگو برداری از روند توسعه و تکمیل جنگنده JF - 17 برای کشور ما نتیجه بهتری خواهد داشت .

با سلام سخن ژنرال پنج ستاره داگلاس مک آرتور : "وارد شدن به جنگ بدون انگیزه لازم برای بردن آن {جنگ} اشتباهی کشنده است" با تشکر

ممنون از توضیحات و نکات قابل تامل شما ولی اگه جایی صحبت از مقایسه کردم ، منظور نه بررسی جز به جز دو جنگنده بلکه بررسی سیاست گذاری برای تولید یک جنگنده ولو با هزینه قابل توجه برای برطرف کردن نیاز جدی روز و صد البته در صورت امکان عرضه برای صادرات است. از نمونه های موفق این سیاست گذاری، طرح جنگنده اف ایکس در امریکا و موارد مشابه مثل توسعه اف 5 ( اف 17، اف 20 ) به جنگنده قدرتمندی مثل سوپر هورنت و در اتحاد جماهیر شوروی طرح PFI بود که از دل اون جنگنده های کارا و با پتانسیل بالایی در اومدند. وقتی طرحی جاه طلبانه و از ابتدا با برنامه و هدفمند باشه علاوه بر برداشتن گامی رو به جلو از نظر فناوری می تونه به خوبی با در دست گرفتن بازار صادرات به توسعه خودش ادامه بده مثل جنگنده های اف 15، اف 16، اف 18، میگ 29 ( در قالب جنگنده چند منظوره میگ 35) و سوخو 27 ( با خانواده متنوع و محبوب سوخو 30، سوخو34، سوخو35و...) و یا جنگنده رافال در فرانسه که جنگنده ای چند منظوره نسل چهار و نیم است که به خوبی تونسته اکثر نیازهای نیروی هوایی فرانسه رو در قالب جنگنده ای چند منظوره پوشش بده. در حال حاضر طرح جی اف 17 از نظر جایگزینی جنگنده های قدیمی اف 7 و تجاس از نظر جانشینی میگ 21 خوبه ولی چه این دو جنگنده و چه کوثر 1 بیشتر از باب کمیت و پوشش نیاز حاد روز ساخته شدن تا پیش بینی اینده و دست یابی به سهمی در این آینده و تولید جنگنده چند منظوره قدری که قدرت رقابت با نمونه های خارجی رو داشته باشه در حال حاضر عمده کاربرد اونها پشتیبانی نزدیک و... است. اگه در ادامه از کوثر 1 نام بردم به خاطر اینکه یکبار مسیر توسعه اف 5 به جنگنده اف 18 طی شده و صد البته متاسفانه دست ایران از لحاظ امکاناتی مثل پیشرانه برای رسیدن به این مهم بسته بوده و ناچارا دچار آزمون و خطا شده و این مشکلیه که هند نداشته و بخاطر همین 40 سال پشتیبانی و برنامه ریزی می تونست در قالب برنامه ای بلندپروازانه تر، نتیجه ای بهتر و با پتانسیل بالاتری رو در پی داشته باشه.

پنتاگون پروپاگاندا میکنه ؟؟؟؟کارشناس پنتاگون؟؟؟؟؟؟یا سیا ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟عزیز من به شما باشه که ما اصن پهبادی رو روی زمین نشوندیم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟خود کارشناس اومده میگه هک کردن بعد شما میگی نه جالبه واقعا جالبه در ضمن عزیزم پروپاگاندا یاPROPAGATION به معنی انتشار هستش نه انتشار خبر دروغ حالا نمیدونم که رسانه ها ازش به عنوان خبر جعلی استفاده میکنن نه عزیز خبر جعلی نیست و خیلیم واقعیه اره عزیز اگه دروغ بود تا الان امریکا خودشو پاره کرده بود ........................ انشالله که دست از این مرغ همسایه غازه بردارین و به قول دوستانی که خیلی از منابع استفاده میکنن لطفا به اخبار امریکایی توجه کنید شاید منابع خبری خارج درست و صحت اونها که همیشه مورد تایید دوستان هست رو حداقل باور کنید . من نمیدونم اصرار شما روی چیه برادر من .خود کارشناس پنتاگون میاد میگه میگین دروغه . سردار یه مملکت میگه اونم زیر سوال میبرین .خود رییس جمهور امریکا هم بیاد بگه مث اوباما شاید بگید اینم پروپاگانداست .پس بحث تحریمام برای فالوده شیرازیه دیگه ............ یا علی

آقا تو رو خدا یکی به این مقامات عالی بابت اسم گذاری یه تذکر بده. بابا این چه وضعشه. یه موشک داریم فاتح. یه تفنگ داریم فاتح. حالا هم زیردریایی باز فاتح. بابا این همه اسم داریم چه عربی چه فارسی چه کردی چه ترکی. گیر دادن به همین فاتح و غدیر. بعد اصلا بعثت چه تناسبی به دریا و زیردریایی داره. واقعا خودشون خنده شون نمیگیره؟ اسم گذاری باید مقتدرانه و با مسما باشه. این همه اسم ماهی های بومی خلیج فارس داریم. بعد در ورژنهای بعدی هم به جای پسوند گذاشتن هی اسم جدید میذارن سر آدم گیج میره از این همه اسم بی ربط. لطفا یکی از اساتید یه تاپیک برای اسامی درست کنه هر کس اسم پیشنهادیش برای تسلیحات بده بلکه از این وضع در بیایم.

با سلام مجدد دوست گرامی ، این دو جنگنده در موارد متعدد از قیبل : روند توسعه و تحقیق و طراحی اولیه نوع سرمایه گذاری برای ساخت شرکا و کارخانه های درگیر در ساخت نیازهای اولیه برای بکارگیری در زمان خدمت نیازهای ثانویه در بکارگیری نوع ماموریت چیدمان آیرودینامیک تعداد ، نوع و فناوری موتور اویونیک تسلیحات و ....... با یکدیگر متفاوت بوده و با توجه به اینکه جنگنده تجاس به هر حال یک نمونه ساخته شده و عملیاتی و بومی محسوب میگردد ، اما جنگنده کوثر بصورت نمونه سازی شده از جنگنده F-5 ، در حال تولید محدود و توانایی های آن غیر قابل اثبات و در حد حدس و گمان می باشد . توانایی های این دو جنگنده بر روی کاغذ مشخص بوده و نظر شخصی بنده و جنابعالی و بحث کردن در این مورد تاثیری در این توانایی و مشخصات ندارد .

البته تلاش هند و پاکستان برای نیل به تولید جنگنده بومی ستودنیه ولی بعد از 40 سال و انواع حمایت های خارجی از پیشرانه تا... تجاس رو تبدیل به محصول بازار مشترک چهل تیکه ای کرده که به نظرم مثل جی اف 17 پاکستانی ها نمی تونه کارایی و اثربخشی خاصی بر توازن نیروی هوایی کشور سازندشون داشته باشه ، صرفا به عنوان جانشین برای میگ 21 و اف 7 و بانشسته کردن اون جگنده ها مناسب اند . در مقام مقایسه بخصوص تجاس که انواع حمایت های خارجی و تکنولوژیکی رو پشت سرش داشته برتری چندانی نسبت به جنگنده کوثر 1 نیروی هوایی ایران نداره و در صورت تامین پیشرانه مناسبی ( مثلا آر-29، اف-110 و یا آ. ال .31) و گردآوری تمام طرح های موازی در قالب یک پروژه واحد و البته توسعه اون حتی جنگنده ای بهتر از جی اف 17 و تجاس داشته باشیم.

زره مایع بخش دوم مقدمه: در پست قبلی به عوامل موثر در عملکرد یک زره مایع اشاره شد عواملی از قبیل نسبت حجمی بین ذرات و حلال ، شکل ذرات، اندازه ذرات، تسهیم متناسب اندازه ذرات و برهم کنش ذرات با همدیگر. یافته ها نشان داده همه عوامل ذکر شده نقش باالقوه ای در رفتار دیلاتانت ها دارند. نسبت حجمی بین ذرات و حلال دارای بیشترین اثر گذاری هست که در حقیقت مقدار حجمی از حجم کل سیستم هست که توسط ذرات اشغال می شود. مایعی ویژگی های یک دیلاتانت را دارد که حداقل نسبت حجمی بین ذرات و حلال از یک مقدار مشخصی پایین تر نباشد. نسبت حجمی بین ذرات و حلال تقریبا باید 50 درصد حجم کل سیستم را شامل شود. نمودار یک ویسکوزیته را به عنوان تابعی از نرخ برشی( shear rate) برای سیلیکون کلوییدی ک در پلی اتیلن گلیکول پراکنده شده را نشان می دهد. نمودار یک نمودار دو همانطور که مشاهده می شود برای نسبت حجمی بین ذرات و حلال برابر با 62درصد ویسکوزیته ب سرعت در نرخ برشی 10s-1 افزایش پیدا می کند حال اینکه برای کسر حجمی برابر با 57درصد نرخ برشی در 300s-1 ویسکوزیته سریعا افزایش پیدا می کند(ب حالت جامد تبدیل می شود).بنابراین افزایش کسر حجمی ذرات در دیلاتانت ها نرخ برشی بحرانی را کاهش می دهد.(زمان لازم برای پاسخگویی سریعتر اتفاق می افتد.م). نمودار دو اثر شکل ذرات را نشان می دهد از میان اشکال مختلف ذرات با شکل میله ای اثر گذاری بالاتری دارند به طوری که ویسکوزیته در نرخ برشی 200s-1 سریعا افزایش می یابد حال آنکه برای ذرات کروی ویسکوزیته به صورت آرام در300s-1 افزایش می یابد. اندازه ذرات نیز نقش بسزایی ایفا می کنند بطوری که با افزایش اندازه ذرات نرخ برشی بحرانی(critical shear rate) کاهش می یابد. نمودار سه اثر اندازه میانگین ذرات با کسر حجمی تقریبا پنجاه درصد را بروی نرخ برشی بحرانی نشان می دهد(ذرات درشت تر هیدروکلاستر ها را سریعتر ایجاد می کنند در نتیجه زمان پاسخگویی ب ضربه کوتاه تر است. م). نمودار سه نمودار چهار جناب لی و همکارانش از ذرات سیلیکا با ابعاد 300،100و500با کسرحجمی جامد 65درصد در هر سه نمونه استفاده کردند آنها دریافتند که افزایش اندازه ذرات نرخ برشی بحرانی را کاهش می دهد. (نمودار چهار) نمودار پنج اثر تسهیم متناسب اندازه ذرات در رفتار یک دیلاتانت را نشان می دهد. تسهیم نامتناسب اندازه ذرات باعث افزایش نرخ برش بحرانی می شود. نمودار ویسکوزیته خاک رس A با اندازه ذرات9 میکرومتر و رس B با اندازه ذرات هفت دهم را نشان می دهد که با نسبت های مختلفی مخلوط شده اند. در مخلوط دو خاک رس با اندازه ذرات متفاوت با نسبت 85:15 و نسبت 50:50افزایش ویسکوزیته مشاهده نمیشود نمودار 5 منبع: 10.1080/10408436.2011.613493

بخش دوم کامپوزیت الیاف کربن مقدمه کامپوزیت ها ترکیباتی هستند که حداقل از ترکیب دو ماده مختلف به وجود می آیند تا در کنار هم باعث ایجاد خواصی بشوند که متفاوت از خواص هر کدام از اجزای سازنده اش است. هر کامپوزیتی از دو بخش تشکیل میشود: ماتریکس و تقویت کننده. ماتریکس یا زمینه بخش بزرگ کامپوزیت را شامل می شود و تقویت کننده به مقدار کمی برای تغییر(بهبود) خواص ماتریکس با روش های متنوعی به آن اضافه می شود. تقویت کننده ها امروزه معمولا الیاف هستند. کامپوزیت ها بر اساس ماتریکسشان به سه دسته پایه فلزی، سرامیکی و پلیمری تقسیم می شوند. کامپوزیت ها با زمینه پلیمری معمولا رایجترند و رزین های پایه پلیمری به عنوان زمینه و انواع مختلفی از الیاف مثل الیاف کربن، آرامیدها و الیاف شیشه به عنوان تقویت کننده به کار برده می شوند. کامپوزیت ها با زمینه فلزی بیشتر در صنعت خودروسازی کاربرد دارند و آلومینیوم به عنوان زمینه و فیبرهایی از قبیل سیلکون کاربید به عنوان تقویت کننده استفاده می شوند. کامپوزیت ها زمینه سرامیکی بیشتر برای محیط ها با دمای بسیار بالا ( خروجی موتورها) کاربرد دارند و از سرامیک به عنوان زمینه و از الیاف کوتاه یا موادی مثل نیترید بور به عنوان تقویت کننده استفاده می شود[1]. کامپوزیت ها با زمینه پلیمری: سیستم های رزینی از قبیل اپوکسی ها و یا پلی استرها به دلیل خواص مکانیکی پایینتر مثلا نسبت به فلزات به تنهایی استفاده کمی در تولیدات مختلف دارند اما این توانایی را دارند که در فرم های پیچیده شکل بگیرند. موادی از قبیل شیشه، آرامید و بورون دارای مقاومت فشاری و کششی بالایی هستند اما در حالت جامد(solid form) این ویژگی ها نمایان نمی شوند این به این خاطر هست هنگام تنش، ترک های سطحی تصادفی سبب می شود هر ماده ای پایین تر از نقطه تئوری شکستش(breaking point) ترک بردارد و از بین برود. برای حل این مشکل مواد به شکل الیاف تولید می شوند بنابراین اگر چه ترک های سطحی یکسانی ایجاد می شود اما این ترکها در تعداد کمی از الیاف محصور میشوند و قدرت واقعی ماده به قدرت نظری اش نزدیک می شود. بنابراین یک دسته از الیاف ماده عملکرد بهتری از ماده (نسبت به صورتهای دیگر ماده) را نشان می دهند. با این حال الیاف فقط در جهت طول (و نه عرض) خود مقاومت کششی قوی نشان می دهند، مثل یک طناب معمولی. وقتی سیستم های رزینی با تقویت کننده هایی از قبیل فیبر کربن و شیشیه ترکیب می شوند خواص منحصر به فردی را به نمایش میگذارند. زمینه رزین بین تک تک الیاف لود شده و کامپوزیت الیاف مورد نظر را شکل داده و الیاف را از آسیب های ناشی از ضربه و سایش محافظت می کند. استحکام بالا، سختی، سهولت شکل دادن و ساخت اشکال پیچیده ، مقاومت بالا در برابر عوامل محیطی در کنار چگالی پایین، کامپوزیت ها را به مواد کاربردی بی بدیلی در صنایع مختلف تبدبل کرده است[1,2]. خصوصیات یک کامپوزیت حد واسط بین خصوصیات زمینه و تقویت کننده هست خصوصیات کامپوزیت با چهار عامل زیر تعیین می شود 1-خصوصیات الیاف 2- خصوصیات رزین 3- نسبت الیاف به رزین در کامپوزیت 4-ژئومتری(هندسه) و جهت گیری الیاف در کامپوزیت هر کامپوزیتی باید در برابر 4 عامل کشش، تراکم، خمیدگی و shearing مقاومت کند[1]. کشش(Tension): پاسخ کامپوزیت به کشش بیشتر وابسته به سختی کششی و مقاومت الیاف در برابر کشش هست. تراکم(Compression): چسبندگی و سفتی رزین عامل کلیدی هست. نقش رزین نگه داشتن الیاف مثل ستون راست و مانع از خمشدگی آنهاست. Shear: باعث ایجاد لغزش در صفحات مجاور می شود. رزین نقش اصلی را دارد و باعث انتقال تنش در سراسر کامپوزیت می شود. برای مقابله با این تنش رزین باید چسبندگی خوبی با الیاف تقویت کننده داشته باشد. این تنش جهت بررسی کامپوزیت های چند لایه مورد بررسی قرار میگیرد. خمیدگی (flexure): ترکیبی از سه عامل بالا هست پس هم رزین و هم الیاف نقش کلیدی دارند. استحکام و مدول بالای فیبرهای کربن سبب شده تا از آن به عنوان تقویت کننده برای پلیمرها، فلزات، کربن ها، سرامیک ها استفاده شود. تقویت کننده کاربردی به پیوند قوی بین تقویت کننده و ماتریکس مخصوصا برای الیاف کوتاه نیاز دارد. برای کامپوزیت های یک جهته ( الیاف همگی در یک راستا) استحکام کششی طولی مستقل از پیوند بین فیبر و زمینه هست، اما استحکام کششی عرضی و قدرت خمشی(برای خم شدن در جهات طولی و عرضی) با افزایش پیوند بین فیبر و زمینه افزایش پیدا می کند. باید در نظر داشت که افزایش بیش از حد پیوند بین فیبر و زمینه باعث شکنندگی کامپوزیت می شود. مکانیسم پیوند بین فیبر و زمینه شامل پیوندهای شیمیایی( "احتمالا منظور پیوندهای کوولانسی هست"، مترجم)، پیوندهای واندروالس و در هم تنیدگی(interlocking) مکانیکی هست. پیونهای شیمیایی را می توان با اصلاح شیمیایی الیاف و یا با عملیات سایزینگ( پوشش دهی الیاف) افزایش داد[2]. استحکام کششی کامپوزیت الیاف کربن در مقایسه با سایر ترکیبات[1]: مدول کششی کامپوزیت الیاف کربن در مقایسه با سایر ترکیبات: کامپوزیت الیاف کربن در صنایع نظامی: کاربردهای بسیار متنوعی برای کامپوزیت الیاف کربن می توان در نظر گرفت که بدلیل سبکی جایگاه بسیار ویژه ای در صنایع نظامی دارند. بتن مسلح، بال و بدنه هواپیماهای تجاری و نظامی ، کوادکوپترها، پره های توربین های بادی و ... که به چند مورد بصورت مختصر در ادامه پرداخته میشود.لازم هست به نکته ای اشاره شود، بر خلاف تصور عامه الیاف کربن به دلیل استحکام پایین در برابر ضربه( جدول پست قبل high Impact strength) به تنهایی نمی توانند در جلیقه های ضد گلوله مورد استفاده قرار بگیرند. برای ضربه گیری از الیاف آرامیدی به ویژه کولار( تنها و یا همراه ترکیبات مختلف) استفاده می شود. هلمت های آینده: در آزمایش موفقیت آمیزی که در آمریکا انجام گرفته از فیبر کربن(AS4) با زمینه پلی فنیلن سولفید (PPS) به عنوان پوسته خارجی و از الیاف آرامیدی کولار49 به عنوان پوسته بالستیکی((ballistic shell استفاده شده و نتایج رضایت بخشی بدست آمده است[3]. رزم ناوها و کشتی ها: کشتی M80 Stiletto بزرگترین کشتی هست که تماما از مواد کامپوزیتی بسیار پیشرفته توسط نیروی دریایی ایالات متحده و با هدف انتقال نیروهای ویژه در سریعترین زمان ممکن توسعه یافته هست. بدنه اصلی بیشتر از الیاف کربن ساخته شده و باعث کاهش وزن کشتی به 45 تن شده است و قادر هست با سرعت 60 نات تا محدوده 900 کیلومتری به صورت فول لود (20تن) حرکت کند[4]. شفت با کاربردهای متنوع و لوله تفنگ: نتیجه گیری: بر حسب نیاز و تقاضای صنایع مختلف کامپوزیت ها با ویژگی های متنوعی سنتز شده اند که از این میان کامپوزیت الیاف کربن به دلیل خواص منحصر به فردی که دارند نسبت به بقیه کامپوزیت ها در صنایع نظامی، آینده بسیار پرکاربردی خواهند داشت. منابع: 1. Guide of composites 2. Carbon fiber composites, Deborah D.L. Chung 3. https://www.compositesworld.com/articles/future-combat-helmet-promising-prototype 4. https://www.compositestoday.com/category/military پی نوشت: مطالب ارایه شده ترجمه صرف نیستند. ادامه دارد...

بسم الله الرحمن الرحیم علم (نانو)شیمی و (نانو)مواد در خدمت صنایع نظامی با کسب اجازه از اساتید و دوستان گرامی هدف از ایجاد این تاپیک بحث و بررسی ترکیباتی هست که در صنایع نظامی کاربرد دارند. بخش اول: الیاف کربن مقدمه کربن با عدد اتمی 6 از سبکترین عناصر در طبیعت محسوب میشود بنابراین ترکیباتی که بر پایه کربن ساخته میشوند بسیار سبک هستند و کاربردهای متنوعی در صنایع مختلف پیدا کرده اند.کربن دارای خواص منحصر به فردی هست ک آن را قادر میسازد تا با تشکیل پیوند بین اتم هایش ساختارهای پایداری از قبیل ترکیبات زنجیره ای، زنجیره ای شاخه دار و حلقوی تشکیل دهد امروزه بالای 6 میلیون ترکیب بر پایه کربن شناخته شده اند. کربن در کنار هیدروژن پایه و اساس شیمی آلی را تشکیل میدهند. کربن دارای تعدادی ساختار کریستالی و یا ساختار مولکولی متمایز هست که با اصطلاح آلتروپ(پلی آمورف) شناخته می شوند که شامل گرافیت، الماس ، فلوئورن و ... می باشد اگر چه اساس آنها را اتمهای کربن تشکیل میدهند اما تنوع در ساختار باعث ایجاد خصوصیات بسیار متنوعی در آنها می شود. برای مثال الماس سخت ترین ترکیب شناخته شده و گرافیت جز نرم ترین ترکیبات محسوب می شوند]1[. تشکیل ترکیبات آلی بر پایه پیوندهای کوالانسی (Covalent Bonding) است. مدل اوربیتال‌های هیبریدی، یک الگوی توصیفی از تشکیل پیوندهای کوالانسی بین اتم‌هاست. در این مدل اوربیتال‌های هر اتم (که دربرگیرنده الکترون‌های پیوندی است) با یکدیگر ترکیب شده و اوربیتال‌های هیبریدی را تولید می‌کند. اوربیتال‌های هیبریدی ایجاد شده، دارای ساختار و انرژی مشابه بوده و در تشکیل پیوند با اتم‌های دیگر مشارکت می‌کنند. این پیوند با نام پیوند سیگما (σ) شناخته می‌شود. در اصل این هیبرید اتم کربن است که تفاوت‌های ساختاری و خصوصیات ترکیبات کربنی مختلف را باعث می‌شود[6]. ترکیبات کربنی بر اساس گردش یا عدم گردش الکترون در ساختارشان به دو دسته آروماتیک و آلیفاتیک تقسیم میشوند.آروماتیکها معمولاً واکنش‌هایی از نوع جانشینی (Substitution) و به‌خصوص واکنش‌های جانشینی الکتروفیلی (Electrophilic Substitution) را انجام می‌دهند. برخلاف واکنش‌های افزایشی (Addition)، در واکنش‌های جانشینی ساختار (و در نتیجه پایداری) آروماتیکی حفظ می‌شود و تنها گروه‌های هیدروژن روی حلقه با گروه‌های دیگر (مثل متیل، نیترو، هالید ...) جایگزین می‌شوند. در ترکیبات آلیفاتیک گردش الکترون در ساختار مشاهده نمی‌شود. از همین‌روست که ترکیبات آلیفاتیک پایداری خاص ترکیبات آروماتیک را ندارند و از این‌رو واکنش‌های شیمیایی گسترده‌تری را انجاممی‌دهند[3,5,8]. الیاف کربن الیافی هستند که حداقل 92 درصد وزنی آن را اتم های کربن تشکیل دهند. این الیاف مزایای متوعی دارند که برجسته ترین آنها مقاومت کششی فوق العاده نسبت به وزن آن است (کربن تقریبا یک سوم فولاد وزن و ۵ الی ۱۰ برابر آن مقاومت دارد). دوام و عمر طولانی در برابر مواد شیمیایی و نفوذ ناپذیری در برابر اشعه x از بارزترین خصوصیات الیاف کربن به شمار می‌رود. همچنین الیاف کربن رسانایی الکتریکی بسیار خوبی دارد بنابراین به صورت گسترده می توانند در کامپوزیتها به کار گرفته شوند[1]. تخمینی از مصرف جهانی الیاف کربن[9]: رشته الیاف کربن که از فیبرهای کربن تشکیل می‌گردد، به مراتب نازکتر از موی انسان در قطر بین ۶ تا ۱۰ میکرومتری می‌باشند.یک نکته مهم در مورد همه الیاف قطر آنها هست، هر چقدر قطر الیاف کوچکتر باشد این امکان را به لیف می دهد تا مساحت سطح بالایی داشته باشد بنابراین میتواند برهم کنش بیشتری با ماتریکس(از قبیل رزین ها) در کامپوزیت ها داشته باشد و باعث بهبود خواص مکانیکی ، حرارتی و الکتریکی شود . بنابراین امروزه سنتز نانو الیاف چالش جهانی هست که به توفیقاتی نیز دست یافته هست و در سطح آزمایشگاهی و نیمه صنعتی توانایی سنتز نانو الیاف محقق شده است[2]. تاریخچه دوکشور ژاپن و آمریکا را می توان از پیشگامان تحقیق و توسعه فیبرهای کربن بشمار آورد. اولین گزارش در مورد نانوفیبر کربن که به سال 1889 بر می گردد سنتز کربن رشته ای توسط Hughes و همکارانش می باشد. آنها از مخلوط گازی متان/هیدروژن استفاده کردند و رشته های کربن را از طریق پیرولیز گاز، رسوب کربن و رشد رشته ایجاد کردند. درک واقعی این فیبر، با این حال، خیلی بعد هنگامی که ساختار آنها توسط میکروسکوپ الکترونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت انجام شد. اولین مشاهدات نانوفیبر کربنی با میکروسکوپ الکترونی در اوایل دهه ی 1950 توسط دانشمندان اتحاد جماهیر شوروی Radushkevich و Lukyanovich انجام شده است، که فیبر های کربنی گرافیتی توخالی با قطر 50 نانومتر را شناسایی کردند. در اوایل دهه ی 1970، محققان ژاپنی Koyama و Endo، موفق به ساخت VGCF با قطر 1 میکرومتر و طول بالاتر از 1 میلی متر شدند. بعدها، در اوایل دهه ی 1980،Tibbetts در ایالات متحده آمریکا و Benissad در فرانسه روند ساخت VGCF را کامل کردند. در ایالات متحده آمریکا، مطالعات عمیق تر با تمرکز بر سنتز و خواص این مواد برای کاربردهای پیشرفته توسطR. Terry K. Baker انجام شد و با نیاز به مهار رشد نانوفیبر کربنی به علت مشکلات مداوم ناشی از تجمع مواد در انواع فرآیندهای تجاری به ویژه در زمینه ی خاص پردازش نفت، ترغیب شد. برای اولین بار تجاری شدن VGCF توسط شرکت ژاپنی Nikosso در سال 1991 تحت نام تجاری Grasker انجام شد. VGCNF از طریق فرایند ی مشابه VGCF تولید می شود، فقط قطر به طور معمول کمتر از 200 نانومتر است. شرکت های متعددی در سراسر جهان به طور جدی در تولید در مقیاس تجاری از نانوفیبر کربن و برنامه های کاربردی مهندسی جدید در تلاش می باشند[5]. پیش ماده های تولید فیبر کربن پیش ماده های بسیار متنوعی برای سنتز فیبر کربن در طول چند دهه مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند که پلی ونیل آکریل (PAN) معروفترین و پر استفاده ترین آنهاست . امروزه در کنار پن ، پیش ماده های سلولوزی(C6H10O5) ، لیگنین و فیبرهای کربن بر پایه قیر توسعه یافتند. پیش ماده های دیگری هم مثل وینیلدین کلرید و رزین های پایه فنولی بررسی شده اند که توانایی تجاری سازی نداشتند. ساختار پلیمر الیاف پیش ماده تاثیر مهمی بر روی خصوصیات ساختاری الیاف کربن نهایی دارند، درصد بلورینگی بالاو آرایش یافتگی زیاد زنجیرهای مولکولی در الیاف پیش ماده در حین فرایندهای تکمیلی در میزان تبلور الیاف کربن موثر خواهد بود و باعث بهبود خواص فیبر نهایی خواهد شد[1]. 67.9 درصد از هر واحد آکریلو نیتریل را اتم های کربن تشکیل می دهند و باعث ایجاد فیبرهایی با مدول بالا می شوند. مقدار کربن در پیش ماده های سلولوزی 44.4 درصد از کل واحد را تشکیل میدهد. در فیبرها بر پایه قیر با اینکه مقدار کربن در هر واحد زیاد هست اما به دلیل طبیعت گرافیتی که دارند نسبت به بقیه موارد از خصوصیات مکانیکی ضعیفی برخوردارند[1]. پیش ماده PAN پنی به عنوان پیش ماده انتخاب میشود که حداقل دارای دو ویژگی زیر باشد: 1- پلیمر با مقدار آکریلونیتریل کمتر از 85 درصد رضایت بخش نیست. انتخاب مونومر همراه(comonomer) در مرحله پیش اکسیداسیون، در فرایند تولید فیبر کربن نقش مهمی دارد. 2- وزن مولکولی و توزیع مناسب وزن مولکولی پلیمر به دقت کنترل شود. متوسط وزن مولکولی کوپلیمر جهت تولید الیاف آکرلیک بین 40 تا 70هزار گرم بر مول در هر 1000 واحد تکراری هست[1]. کومونومرهایی نظیر ونیل استات، متیل آکریلات جهت پایدارسازی کل فرایند، قابلیت ریسندگی مناسب، افزایش تحرک بخش های مختلف زنجیره پلیمری، بهبود خصوصیات مکانیکی پیش ماده ، کمک به حل پذیری پلیمر در حلال ریسندگی، بهبود مورفولوژی فیبر ، بهبود نفوذ رنگ داخل الیاف و کمک به آغاز حلقه زایی در دمای پایین ب ونیل آکریلات افزوده می شوند. کارخانجات تولیدی معمولا بیش از یک کومونومر استفاده می کنند. کربوکسلیک اسیدها کومونومرهای مناسبی اند و فرایند اکسیداسیون و همچنین حلقه زایی گروههای نیتریل(شکل پایین) را تسهیل می کنند. برخی از کومونومرهایی که استفاده میشوند در جدول آورده شده اند[1,7]. روشهای متنوعی برای پلیمرزاسیون این ترکیبات وجود دارد که رایجترین آن در صنعت Aqueous dispersion polimerzition نامیده می شود. حلالهای پلیمرزاسیون هم میتوان به دی متیل سولفواکسید، کلرید روی و تیوسیانات سدیم(NaSCN) اشاره کرد. سنتز الیاف کربن بر پایه پن تصویر زیر کل فرایند تولید فیبرهای کربن را از پیش ماده پن نشان میدهد که شامل سه مرحله اصلی اکسیداسیون، کربنیزه کردن و گرافیتاسیون میباشد . هدف از مرحله اکسیداسیون تبدیل مولکولهای نردبانی شکل پن به ساختار حلقه ای پایدار اکسید پن هست، این مرحله تا دمای300 درجه در جو اکسیژن انجام میگیرد. حلقه های 6تایی از بقیه حلقه ها پایدارترند. کربنیزه کردن از دمای 700 تا 1800 درجه در جو نیتروژن انجام می شود و هدف از این مرحله حذف گروههای کربونیلی و گروههای نیتریدی در حد امکان هست (اتمهای نیتروژن به طور کامل حذف نمیشوند) همچنین کربونیزه کردن باعث افزایش خواص مکانیکی و الکتریکی فیبرها می شود. برای افزایش مدول فیبرهای کربن لازم هست دما را تا 3000 درجه و در جو آرگون افزایش داد. لازم به ذکر است چون محیط بی اثر (جو نیتروژن یا آرگون) هست کربن نمی سوزد تا به گاز کربن دی اکسید تیدیل شود. گرافیتاسیون: با توجه به نوع الیاف کربن مورد نظر، از لحاظ ضریب ارتجاعی و اعمال این مرحله در محدوده دمایی ۳۰۰۰ – ۱۵۰۰ درجه سلسیوس، موجب بهبود درجه جهتگیری بلورهای کربنی در جهت محور الیاف و ا فزایش اندازه کریستالها و در نیجه باعث بهبود ویژگی‌های مکانیکی می‌شود[4]. انواع الیاف کربن: تنوع در فرایند گرافیتاسیون می تواند منجر به الیاف با مقاومت کششی بالا( 2600 درجه) یا مدول بالا(3000درجه) و یا حد واسط ای دوتا شود.الیاف کربن بر اساس مدولشان به چند دسته high strength(HS), intermediate modulus (IM), high modulus (HM) and ultra-high modulus (UHM) تقسیم میشوند. که قطر رشته الیاف بین 5تا 7 میکرون هست[2]. انواع فیبر کربن همراه خصوصیات مکانیکی در کنار کشور سازنده در جدول زیر خلاصه شده اند[2]. مقایسه الیاف کربن با سایر ترکیبات بررسی خصوصیات پایه[2]: بررسی کاملتر خواص سه نوع الیاف[2]: کربنی، آرامیدی و الیاف شیشه...A: عالی B: متوسط C: بد بررسی قیمت: نتیجه گیری الیاف کربن به دلیل سبک بودن و خواص مکانیکی منحصر به فرد، امروزه نقش بسیار مهمی به عنوان تقویت کننده(Reinforcement) کامپوزیت ها ایفا می کنند. بدلیل تکنولوژی بالای تهیه این الیاف معدود کشورهایی توانایی تهیه این گونه الیاف به ویژه الیاف با مقاومت کششی و مدول بالا برخوردارند. امروزه کامپوزیت این الیاف جایگاه بسیار ویژه ای در صنایع دست بالا را به خودشان اختصاص داده اند و به مرور زمان با ارزان تر شدن تهیه این الیاف صنایع پایین دستی نیز توانایی بهره برداری از آن را خواهند داشت. منابع 1. Carbon fiber and their composites, Peter Morgan, 2005 2. Guide to composites 3.DOI 10.1007/s12274-011-0192-z 4. www.carbon-fiber.com 5. http://edu.nano.ir/paper/221 6. http://edu.nano.ir/paper/65 7. http://yon.ir/sTTO7 8. doi:10.3390/ma2042369 پی نوشت: http://yon.ir/akV3J پیش ماده پن در کشور ما فعلا تحریم هست و تولید داخل ندارد برای همین آخرین خبر از کارخانه تولیدی حاکی از این هست که کارخانه با یک سوم ظرفیت فعاله. ایمیل: m.taginejad.ch.iut.ac.ir ادامه دارد...

فایل فیلم پرتاب از کشتی روسی http://yekupload.ir/77af5e760cfc77d1/9abf49b7561af0c7407857fa4a2700d52165877-360p__65575.mp4 اسم موشک SS-N-16 یا RPK-6 Vodopad https://en.wikipedia.org/wiki/RPK-6_Vodopad/RPK-7_Veter

لطف دارید تراست اف-404 : 48.9 کیلونیوتون بدون پس سوز ، 78/7 با پس سوز تراست آر-29 : 78/4 کیلونیوتون بدون پس سوز ، 112/8 با پس سوز تراست آ.ال .31 : 74/5 کیلونیوتون بدون پس سوز ، 122/5 با پس سوز تراست اف-110 : 78/4 کیلونیوتون بطور طبیعی ، به نظرم ارتباطی به مونتاژ موتور در داخل هند ندارد ، پیشرانه اف-404 بالذات همین توان را تولید می کند

زره مایع(Armor Liquid) مقدمه: سیال ها تر کیباتی هستند که میتوانند جاری شوند و اگر بخواهیم تعریف دقیقتری از نظر علم مکانیک داشته باشیم ترکیباتی که در برابر تنش برشی تغییر شکل ممتد بدهند به عنوان سیال در نظر گرفته می شوند، مثل مایعات و گازها. تمام سیال‌ها ویژگی روان شدن (گرانروی) را دارند و بر خلاف جامدات در برابر تغییر شکل مقاومت نمی‌کنند (به اصطلاح رایج «شکل ظرفی را که در آن قرار دارند به خود می‌گیرند».) یکی دیگر از ویژگی های سیالات چسبندگی و یا لزجت می باشد.لزجت یک مقیاس عددی از مقاومت سیال در برابر جریان است وعامل پیوستگی ذرات سیال می باشد. هر چقدر سیالی لزج تر باشد، ویژگی های سیال گونه آن کمتر است (به طور مثال سخت تر روان می گردد نظیر عسل). سیال ها در یک نگاه کلی تر به سیالات ایده آل و غیر ایده آل تقسیم بندی می شوند. سیالات ایده آل به صورت واقعی وجود خارجی ندارند و برای ساده سازی محاسبات در نظر گرفته می شوند در سیالات نیوتونی تنش برشی میان لایه ها صفر در نظر گرفته می شود به این مفهوم که لایه ها می توانند بدون هیچ مقاومتی روی هم حرکت کنند و هیچ چسبندگی بین لایه ها وجود ندارد و از گرانروی ماده چشم پوشی می شود. سیالات غیر ایده آل خود به دو دسته سیالات نیوتونی و غیر نیوتونی تقسیم بندی می شوند. سیال نیوتنی، سیالی است مانند آب که رابطه تنش آن در مقابل کرنش به صورت خطی بوده و امتداد آن از مبدا مختصات عبور می کند، به این مفهوم که گرانروی سیال نیوتونی مستقل از نیروی وارده بر آن است. سیال غیر نیوتنی، سیالی است که گرانروی آن با نرخ کرنش وارد بر آن تغییر می‌کند. در نتیجه چنین سیالاتی فاقد گرانروی معین هستند. مانند: صابون‌های مایع و لوازم آرایشی، خمیردندان ، غذاهایی مانند کره، پنیر، مربا، کچاپ، مایونز، سوپ و ماست، مواد طبیعی مانند ماگما، گدازه، آدامس و عصارها مانند عصارهٔ وانیل، سیالات بیولوژیکی مانند خون، بزاق و مایع سینوویال (مایع مفصلی)، امولسیون مانند سس مایونز . سیالات غیر نیوتونی نیز خود به چند دسته : سیال دیلاتانت، سیال شبه پلاستیک و پلاسیک بینگهام تقسیم می شوند. دیلاتانت که shear thickening fluid (STF) نیز شناخته می شود ماده ای هست که با افزایش تنش برشی(shear strain) گرانروی ماده افزایش پیدا می کند. این رفتار معمولا در مواد خالص مشاهده نمی شود بلکه می تواند در سوسپانسیون ها اتفاق بیفتد. این رفتار می تواند توسط فاکتورهای مختلفی از قبیل اندازه، شکل و توزیع ذرات معلق در سوسپانسیون کنترل شود.ترکیب اوبلک(oobleck) که از ترکیب آب و نشاسته ذرت بدست می آید در این دسته بندی قرار می گیرد. شبه پلاستیک ها عکس رفتار دیلاتانت ها را نشان می دهند. وقتی هیچ تنشی اعمال نشود نیروهای دافعه موجود بین ذرات به قدر کافی زیاد هست که باعث میشود در مایع شناور باشند اما وقتی تنش اعمال می شود نیروهای بین ذره ای از بین رفته و مولکول های مایع از محل تنش دور شده و ذرات بصورت توده در می آیند که هیدروکلاستر نامیده می شوند. هیدروکلاسترها باعث افزایش گرانروی در لحظه اعمال تنش میشوند(تبدیل به ماده جامد می شوند ). پس از رفع تنش دوباره نیروهای بین مولکولی باعت از هم پاشیدن هیدروکلاسترها می شوند و ماده به صورت مایع در می آید(برگشت پذیر). اما برخی دیلاتانت ها برگشت ناپدیرند. هر چقدر سرعت تنش بالاتر باشد ماده گرانرویش بیشتر شده و سخت تر می شود. سرعت سخت شدن در حدود 104 – 105 بر ثانیه هست. رفتار stf در حالت معمولی و هنگام تنش در شکل زیر ملاحظه می شود. STFترکیبی از ذرات معلق شده در حلال است. ذرات استفاده شده می توانند ار مواد محتلف ساخته شده باشند از قبیل SiO2 یا اکسیدهای دیگر، کلسیم کربنات یا پلیمرها از قبیل پلی استایرن، پلی متیل متا آکریلات و یا پلی مرهای دیگر. ذرات با اشکال کروی، بیضوی و دیسکی شکل و با اندازه کمتر از 100 میکرون می تواند استفاده شود. حلال ها نیز می تواند حلال آبی با یا بدون افزودن نمک هایی از قبیل سدیم کلرید و یا حلال های آلی از قبیل اتیلن گلیکول ، گلیسرین و یا حلال های پایه سیلکونی از قبیل روغن سیلکون و یا ترکیبی از حلال های مختلف باشد. درجلیقه های ضد گلوله معمولا از الیاف کولار( یک نوع الیاف آرامیدی) به تنهایی و یا در کنار یک صفحه سرامیکی استفاده می شود الیاف کولار به دلیل حضور پیوندهای هیدروژنی در زنجیره ساختاریشون دارای خصوصیت ضربه گیری ومقاومت کششی بسیار بالایی هستند. امروزه خاصیت ضربه گیری این الیاف را می توان با دیلاتانت ها تقویت کرد. الیاف کولار طی تحقیقی ک توسط جناب لی و همکارانش در سال 2003 انجام شد از ذرات سیلکا معلق شده در اتیلن گلیکون با قطرذرات در حدود446 میکرومتر با کسر حجمی 0.57 استفاده شد. تحقیقات نشان داد که سرعت تبدیل شدن(مایع به جامد) در حدود 104-105 بر ثانیه هست و همچنین این تبدیل شدن برگشت پذیر هست و پس از رفع تنش بلافاصله به حالت مایع برمیگردد. همچنین از الیاف کولار با چگالی سطحی(areal density) 180g/m2 جهت کامپوزیت سازی استفاده شد. جهت ساخت کامپوزیت، STF در الیاف کولار تا حد اشباع آغشته شد و جهت سهولت کار اتانول به اتیلن گلیکول اولیه اضافه شد تا STF راحتتر با کولار آغشته بشود. بعد از کامپوزیت سازی نمونه در آون در دمای 80 درجه به مدت 20 دقیقه گذاشته شد تا اتانول از ساختار حذف شود. شماتیکی از نمونه آماده شده در شکل مشاهده می شود دو تکه آلومینیوم 5.08*5.08 جهت کپسوله کردن نمونه (هدف) استفاده شد. الیاف کولار با ابعاد 4.76*4.76 بریده شد و با مقدارهای مختلف STF (2و4و8 میلی لیتر)برای هر لایه با آن آغشته می شود و جهت ممانعت از ریخته شدن داخل کیسه(پلی اتیلن) مهرموم میشوند. تست های بالستیک: تستهای بالستیک توسط smooth helium gas gun و در دمای اتاق (25 درجه) و با استاندارد ناتو انجام گرفته است(شکل زیر). سرعت ضربه ( impact velocity) هم در حدود 244متر بر ثانیه محاسبه شده است. نمونه ای از نمونه های تهیه شده همانطور که در جدول یک ملاحظه می شود 4 لایه کولار آغشته با دو میلی لیتر STF (نمونهA)عمق نفوذ کمتری نسبت به 10 لایه کولار خالی یا وزن تقزیبا برابر دارد. همچنین با توجه به جدول دو نمونه A نسبت به نمونه D که شامل 4لایه کولار آغشته به 4میلی لیتر اتیلن گلیکول هست با وزن کمتر عمق نفوذ کمتری دارد. جدول شماره 3 به ما نشان میدهد در کنار حجم STF و تعداد لایه کولار به کار برده شده نوع قرارگیری لایه ها هم نقش مهمی دارد به طوری که با شرایط یکسان و فقط تفاوت در نحوه قرارگیری،نمونهE از نمونهF عمق نفوذ کمتر و در نتیجه جذب انرژی بالاتری برخوردار است. جدول شماره چهار نشان میدهد با افزایش حجم STF به کار برده شده در 4 لایه کولار عمق نفوذ به شدت کمتر می شود. در ادامه کار جهت بررسی سلیکا خشک در مقاومت نمونه ها به برخی از نمونه ها مقدار متفاوتی از سیلکا خشک اضافه شده که نتایج نشان میدهد اثر محسوسی نداشته و STF سیال گونه اثر بهتری از STF تقویت شده با سلیکا خشک دارد . نتایج در جدول شماره 5 ارایه شده اند. در جدول شماره 6 نحوه چیدمان لایه های کولاربا حجم های مختلفی از STF مقایسه شده است. در نهایت آغشته سازی 4 لایه کولار با STF های مختلف مورد بحث و بررسی قرارگرفته هست و همانطور که در جدول شماره 7 مشخص هست ذرات کربنات کلسیم معلق شده در حلال اتیلن گلیکول بهترین کارایی را نشان داده اند. نتیجه گیری: در ادوات نظامی مخصوصا تجهیزات انفرادی سبک بودن و بادوام بودن لوازم شرط اساسی بقاپذیری در صحنه رزم امروزی محسوب می شود. زره مایع در کنار الیاف کولار بدلیل سبک بودن، منعطف بودن و ضربه گیری موثر مورد توجه قرار گرفته اند. حلال مورد استفاده ، اندازه ذرات، نوع ذرات، نسبت حجمی بین ذراتو حلال در STF و چیدمان قرار گیری الیاف و STF از عوامل کلیدی در کارایی زره مایع محسوب می شوند. منابع: http://yon.ir/aksaY http://dilatantfluids.weebly.com/1-what-are-dilatant-fluids.html https://en.wikipedia.org/wiki/Dilatant US 7,226,878 B2 US 3,649,426 پی نوشت: http://yon.ir/8qJDI تالیف و ترجمه صرفا برای میلیتاری می باشد. ادامه دارد...

گورباچف در مصاحبه با ساندی تایمز: "متاسفم که کشور بزرگی با این فرصت ها و منابع ناپدید شد." "واقعا قصد انجام اصلاحات را داشتم و هیچ گاه نمی خواستم شوروی تجزیه شود" http://www7.irna.ir/fa/News/82084005/

                                        “To know your Enemy, you must become your Enemy.”                                                         “know yourself  and you will win all battles”                                                                                                                                                                      ― Sun Tzu   

با سلام خدمت دوستان       کلازه ویتس بر این اعتقاد بود که یکی از طرفین درگیر در یک جنگ ، زمانی می تواند از تاثیرات قدرت آتش حاصل از اجرای یک نبرد مانوری بهره لازم را فراگیرد که توان دشمن بعلت سردرگمی روانی نیروهای رزمی اش ، تضعیف شده باشد . اختلال روانی حاصل به تمامی یگانهای شکست خورده سرایت کرده و درنهایت موجب فلج شدن دشمن خواهد شد .   وی که "شکست نظامی دهشت بار" را تجربه نموده بود در این مورد می گوید :   "هنگامی که کسی شکست می خورد ، نخستین چیزی که ذهن او را تحت فشار قرار می دهد ، از دست رفتن نیروها و پس از آن واگذاری زمین به دشمن خواهد بود . بنابراین ، همان احساس شکستی که پیش از آن فقط افسران ارشد دچار آن می شدند ، اینک ، به درجه داران و سربازان نیز سرایت می کند . "

یعنی شما میگی سردار ایرانی دروغ میگه و شما راست میگی اونم سردار حاجی زاده عجیبه چون میتونن فیلم های بیشتری نشون بدن فقط اونجاش جالب بود که میگفت حدود 7 الی 8 هواپیمای جاسوسی توی سوریه و عراق زیر نظر بودنن به کلمه جاسوسی دقت کن عزیزم یعنی خود امریکایی ها هم رد نکردن این فیلمی رو که سپاه نشون داد من نمیدونم بعضیا از چه منابعی استفاده میکنن اره فک کنم بعضیا با جایی غیر از زمین ارتباط دارن امکانش هست ..........................

به خود خبر کاری ندارم یا سایتش اما فیلمی که دلیل بر هک پهباد اورده کاملا بی ربط بود !! اصلا موضوع سقوط و نابودی پهباد چیز دیگه ای بود و از اینم بگذریم آمریکای ها نمیان تمامشو فیلم برداری کنن و پخش، در کل روی موضوع حرف زیاده اما دلیل امده در این خبر کاملا بی معنی بود

ای بابا چرا اینقدر جبهه گیری من فقط گفتم توی جنگ رسانه ای پروپاگاندا همیشه هست . شما دقت کن قبلا هم دیدیم که پهباد های سپاه پهباد های آمریکایی زیر نظر دارن این که خبرگزاریا این جور القا می کنن که همه ارتباطات رو زیر نظر داریم بازی تو زمین رسانه هاس نه حرف امریکایی ها در خرابکاری برنامه موشکی نه حرف ایران صد در صد کل حقیقت نیست و مقدار زیادی پروپاگاندا همراهشه تو ارشیو آمریکایی ها فیلم از پهباداشون زیاده فقط کافی اینا کنار هم بزاری ساعت ها نفوذذ داری . حرف بالامم همین بود فقط دارم اینو بهتون یادآوری می کنم نه چیز دیگه .. اگر حرف رسانه ها باور کنیم و بگیم همه درسته میشه که اصلا هر چی ارتباط ماهواره ای ما زیر نظر داریم و اصلا هر حرفی میزنن !!!! این دوتا موضو ع متفاوته . و درباره قسمت اول بله چرا دروغ نگیم اصل جنگ رسانه ای بر دروغ استواره . اما همیشه قسمتی از این پروپاگاندا حقیقته قسمتی نیست .

باز تند رفتی نگاه عزیز من ارتباطات قابل هک هست درست و هک کردن در جهان زیاده هیچ کس نگفته غیر قابل نفوذه و.... اما این که جوری القا شده که انگار ما کل تصاویر پهبادها رو دریافت می کنیم این در حقیقت پروپاگانداس. اینم می گم چون سایت نظامی وگرنه زیر خبرگزاریا می تونیم تا دلمون بخواد بنویسیم ... حرف کلی من اینه این شکل القای رسانه ای بدون بررسی بازی پروپاگاندای رسانه ای . وگرنه قبلا ثابت شده و صدها بار ثابت شده نه یک بار که شبکه نظامی هر کشوری قابل نفوذه اما باید هر حرفی بررسی کرد

والا منم نفهمیدم این فیلم چه ربطی به نفوذ به سامانه امریکایی ها داره تو عراق و سوریه روزی دها پهبادو جنگنده پرواز میکنن از قضا یکیشون نزدیک مواضع تروریستها سقوط میکنه و پهباد ماهم داره ازش فیلم میگیره چیز خیلی خاصی نیست