بسم ا... همه چیز الان دارد "رو" بازی می شود به قول شعارهایی که چند سال پیش در کف خیابان داده میشد ، لبنان بهانه است ، جمهوری اسلامی نشانه است .. گری سیک استاد دانشگاه کلمبیا در حوزه خاورمیانه و ویژه ایران و عضو سابق شورای امنیت ملی آمریکا جمله جالبی دارد " ..... نگرانی من این است که ایرانی ها به این نتیجه برسند که لازم نیست چندان نگران باشند و این خطرناک هست " .... حالا مخاطبی که دوست دارد تحلیل کند ، این جمله را مبناء قرار بدهد برای بررسی وضعیت

https://www.aparat.com/v/jAIGi https://www.aparat.com/v/qQy3i https://www.aparat.com/v/ysowC https://www.aparat.com/v/x6wi4 https://www.aparat.com/v/zB9kU https://www.aparat.com/v/OGjC5

به نظر میرسه محموله 50 تنی آمونیوم نیترات و دلیل انفجار بدون خدشه باشه. ولی چند نکته وجود داره: آمونیوم نیترات قدرت انفجاری بالایی داره ولی در مقابل بر خلاف سایر مواد منفجره برای انفجار نیاز به محرک قوی تری داره و اصولا جزء مواد منفجره ایمن در حالت عادی قرار میگیره. از این رو میشه حدس زد که انفجار کانتینرهایی که ادعا میشه حامل مواد محترقه بوده میتونسته از عوامل واکنش کانتینرهای این محموله باشه ولی خب چند سوال پیش میاد: انبارداری این حجم از این مواد در بندر طی این چند سال خب احتمالا به سمع و نظر همه رسیده بوده! حالا اب این اوصاف چه کسی کانتینرهای مواد محترقه را نزدیک یا کنار این محموله تخلیه کرده بوده؟ آیا حدس سختی نیست که بگیم فرضا اگر نگهداری محموله نیترات آمونیوم یک نقص اداری بوده (اگر یک توطئه هدفمند برای روز مبادا نبوده باشه یعنی اصرار یک گروه داخلی برای حفظ یک بمب قوی در یک مکان ویژه) ولی آیا انتقال کانتینر مواد محترقه یا بهتره بگیم چاشنی کانتینر امونیوم نیترات به کنارش هم اتفاقی بوده؟ انتقال کانتینرهای مواد محترقه و اتش سوزیشون میتونه برای ردگم کنی بوده باشه. و انفجار حاصل یک حمله خارجی به منظور اهداف خاص بوده باشه. ================================== حالا به پشت پرده بپردازیم: این انفجار از هر زاویه ای که نگاه میکنیم ( دقیقا مثل ترور رفیق حریری ولی این بار کامل و بدون هیچ خدشه ای ) به نقع آمریکا و صهیونیستها و تا حدی جناح 14 مارس محسوب میشه بدین ترتیب که: 1.آمریکا با فشار تحریمها و قانون سزار تقریبا لبنان را به لبه پرتگاه برده بود از لحاظ اقتصادی ولی همچنان نیاز به یک تمام کننده داشت. نابودی بندری که بیش از 70 درصد واردات لبنان را تامین میکرد یعنی یک فاجعه اقتصادی برای لبنان. 2.اسراییل با آماده باشی که گویا تمومی نداشت منتظر واکنش مقاومت بود، حالا مقاومت حتی از نظر اخلاقی هم نمیتونه عملیاتی داشته باشه چون متهم میشه (خصوصا اگر اسراییل پاسخ بده) توجهی به رنج مردم آسیب دیده لبنان نداشته و نداره و به فکر انتقام خودش هست. اصولا این رژیم با این انفجار به یک مجموعه اهداف چند گانه رسید. 3.آسیب های این انفجار و برنامه ریزی زمان اون با توجه به اطلاعات دشمن میتونه حتی آثار تروریستی هدفمند روی اعضای مقاومت داشته بوده باشه! باید امیدوار بود از اعضای مقاومت افرادی آسیب جدی نیدیده باشند در کنار سایر مردم لبنان. 4. شوک وارده به لبنان، دولت و در نتیجه مردم لبنان جبهه مقاومت لبنان را تا حدودی از معادلات فعلا خارج میتونه بکنه ( خزش تدریجی خنثی سازی بازوهای مقاومت در کشورهای مختلف از عراق و سوریه گرفته تا منطقه را در نظر بگیریم، مقاومت لبنان هرچند فشار اقتصادی شدید مشکلاتی را براش ایجاد کرده بود ولی همچنان برای اسراییل خطرناک ترین عنصر بود در معادلات منطقه که راه حل نظامی هم این رژیم براش ندشات و بازدارندگی نسبی موجب شده بود امکان عملیات نظامی مستقیم در لبنان را هم نداشته باشه و این برای یک رژیم خونخوار مهاجم که هر طور دلش بخواد و کاملا استثنا از کل جهان عمل میکنه قابل تحمل نبود) 5.جناح 14 مارس که برای سرنگونی دولت و یک بهانه جدید ضد مقاومت میشگت هم که مثل همیشه موج سواری روی رنج و خون مردم براش مثل یک هدیه میمونه و مشخص هست چه مسیری را در پیش خواهد گرفت و از رکود اصطلاحا خارج میشه! 6. حالا تمام این موارد را بزارید کنار اطمینان دشمن از قدرت رسانه ایش ( صدها رسانه غربی، عربی، لبنانی و منطقه ای همگی ضد مقاومت و مقاومت لبنان ) و آتشی که از همین حالا (پرحجم تر از ترور حریری که منجر به خروج سوریه شد از لبنان و فشارهای بعدش ) ضد مقاومت فرو میریزه و مضحک اینکه مثل همیشه در جاییکه همه آسیب ها ضد مقاومت هست ولی با جادوی رسانه حتی از این ماجرا هم باز بر علیه مقاومت استفاده میشه و قربانی در جای متهم نشانده میشه.

تانکهای آبرامز مجهز به تروفی در آلمان در تاریخ 10 جولای سال 2020 میلادی(20 تیر سال 1399) ، ارتش امریکا تصاویر تانکهای آبرامز مجهزبه سامانه دفاع فعال تروفی که در آلمان مستقر بودند را منتشر کرد. این تانک های آبرامز علاوه بر سامانه دفاع فعال تروفی مجهز به زره های واکنشی ARAT در کناره شاسی و زره های تقویتی بر روی جلوی برجک بودند. بخشی از علت حضور این تانک های ابرامز شدیدا تقویت شده در آلمان اموزش نیروهای گروهان 527 پلیس نظامی بود. در صورت بروز مشکل امنیتی در اروپا، پلیس های نظامی ارتش امریکا باید تجهیزات مستقر در اروپا را راه اندازی کنند. در نتیجه این نیروها باید با ساختار جدید دفاعی تانکهای ابرامز اشنا شوند. این نیروها برای اولین بار آموزش دیدند تا بتوانند به سرعت زره های واکنشی را بر روی تانک آبرامز سوار نمایند. سربازان باید در مجموع 62 کاشی از زره های واکنشی را بروی تانک نصب کنند. زره های واکنشی به همراه زره های جدید برجک و سیستم دفاع فعال تروفی موجب خواهد شد وزن تانک ابرامز افزایش قابل ملاحظه ای پیدا کند( افزیش وزنی در حدود 2 تن) . در نتیجه بخش دیگر اموزش سربازان پلیس نظامی آشنایی آنها با نحوه حمل و نقل تانکهای آبرامز شدیدا محافظت شده است. وزن بیشتر و ابعاد بزرگتر تانک ها میتواند موجب بروز خطارات جدی در هنگام سوار و پیدا کردن تانکها از تانکبرها بشود پس در این سری تمرین سربازان نکات ایمنی را نیز یاد میگیرند. پلیس های نظام ارتش امریکا در حال آموزش برای نصب زره وکنشی ARAT بر روی تانک آبرامز بخش دیگر تمرین پلیس های نظامی ارتش آمریکا آموزش جابهجایی تانک های آبرامز با وزن و ابعاد جدید بود.

همینطور هست به نظر، هدف پیکان نهایتا ایران هست و تنها در حال خنثی سازی بازوهای ایران هستند برای خسارات کمتر اگر برخورد مستقیمی صورت گرفت. حالا باید در تاپیک تهاجمات بررسی بشه ولی به نظرم اگر ایران به این نتیجه رسید که این رای قطعی هست و نهایتا هدف در یک بازه زمانی کوتاه مدت و معین چنین هست باید با یک تصمیم مناسب لااقل حرکت ابتدایی را انجام بده تا حداقل زمین بازی را خودش چیده باشه. ( اگر اقدامات و ابزارهای دیگه ای برای قطع این روند نمیتونه فراهم کنه ) ================================================== انفجار شوربختانه در زمان بدی هم اتفاق افتاد. زمان شلوغی هم در بندر و هم خصوصا بیروت. از طرفی دامنه خسارات بسیار بیشتر از تصاویر هست گویا و موج انفجار حداقل تا 15 مایلی منتشر شده. یک نکته شباهت موج انفجار با موج انتحاری های سوریه و عراق هست. به نظر اونها هم از ماده مشابهی برای بالا بردن قدرت انفجار ( حالا از طریق کودهای شیمیایی در ظاهر ) استفاده میکردند که در چندین مورد حتی رنگ شعله و خاکسترهای انفجار هم به همین رنگ قهوه ای و ... بود. و از طرفی میشه حدس زد لااقل در یک قطاع سیلوهای گندم مانع از تاثیرگذاری شدید انفجار در بخشی شدند و شاید نجات دهنده ی افراد متعددی و جلوگیری از خسارات به برخی خانه ها و تاسیسات. حالا جدای از تمام اصل ماجرا، فرع ماجرا توجه به انبار داری و توجه به حساسیت هاست. خصوصا برای کشورهایی که در معرض خرابکاری و تهاجم هستند باید حواسشون باشه علاوه بر صنایع نظامی، برخی صنایع حساس هم در کجا و چگونه استقرار یافتند و برخی مواد چه طور انبار میشند و انتقال می یابند. چند وقت پیش در یک مثال ساده قسمتی از بازار رنگ و مواد شیمیایی از بازار تهران منتقل به یک شهرک خارج از مرکز شهر شد دقیقا به همین دلیل که در صورت وقوع رخدادی خودش یک تهاجم نظامی میتونه تلقی بشه از حیث تخریب و اثرگذاری جانی. یا اینکه مجموعه بیدگنه دیگه در همون منطقه بازسازی نشد شاید به این دلیل بود که از ابتدا هم جای مناسبی برای این کار نبود. ( شاید به خاطر گسترش شهر در این مکان محصور شده بود ولی تفاوتی نمیکنه ) حالا استفاده از بنادر و فرودگاه ها و باراندازهای خاص و ویژه که تمام ملاحظات پدافند غیرعامل درشون رعایت شده برای جا به جایی برخی موارد و مواد و تجهیزات خاص شاید ضروری جلوه کنه که مثلا بندر رجایی و امام و بنادر شمال بنادر مناسبی مثلا برای کودهای شیمیایی و مواد شیمیایی و اشتعال زای با حجم بالا برای جا به جایی نیستند و بهتر هست با توجه به پتانسیل خوب کشور در وسعت خط ساحلی بنادر ویژه در نقاط خاص و با تراکم کمتر برای این امور در نظر گرفته بشه. (حادثه که هیچوقت خبر نمیکنه بماند خرابکاری و دشمن و ...)

با سلام خدمت همه دوستان گرامی آیا می توان این تهدید را به فرصت تبدیل کرد ؟ به نظر می اید لبنان نیازمند کمک عاجل است و تحلیل های نوشته شده بر این نظرند که در قبال این کمک ها باج های سنگینی هم باید پرداخت شود .

به نظرم در جهان تنها رژیمی که با خونسردی امکان چنین جنایتی را داره ( حتی ایالات متحده به خاطر سیستم سیاسی متکثرترش مجبور هست برخی ریسک ها را در اقداماتش در نظر بگیره مبنی بر افشای ماجرا و ...) تنها و تنها رژیم صهیونیستی است. نه تنها سابقه عجیب و غریب و البته تقریبا مدفون شده هزاران جنایت این رژیم علیه غیرنظامیان در طول 70 سال به طور سیستماتیک میتونه موید این مطلب باشه بلکه سیستم امنیتی و بسته و ایدئولوژیک محور این رژیم ( که به هیچ وجه با هیچ دولتی نمیشه جز دول دیکتاتوری کوچگ مقایسش کرد ) که هر جنایتی را برای بقای خودش و در هر زمان و مکان ممکنی بر علیه هر فردی از کودک گرفته تا سالمند با لاپوشانی کامل یا حتی عیان سازی وقیحانه حق خودش میدونه میتونه دلیل محکمی باشه که چه طرفی انفجرا را موجب شده با اطلاعات قبلی، حتی اگر منافعش را بزاریم کنار برای این رژیم. پ ن: پنتاگون گفته شواهدی از حمله در دست نداریم و نمیدونیم ترامپ در مورد چی صحبت کرده. اگر این را بزاریم در کنار دهن لقی ترامپ که گفته بود من بلافاصله با برخی از ژنرال های ارتش (قاعدتا پنتاگون) جلسه داشتم و اونها گفتند به نظر ناشی از یک حمله هست این انفجار، شاید ناخواسته به اطلاعات دست اولی که انفجار انبار ناشی از حمله ای هوایی بوده که پنتاگون رصد کرده و در لحظات اولیه به اطلاع ترامپ رسونده اشاره کرده. ( مثل اون عکس دقیق از پد ماهواره ایرانی که بعدا سرش جنجال شد از جلسه ای که نباید ترامپ سر خود منتشر کرده بود )

توضیح دادنش بدلیل اینکه قرار هست تحلیلی در ناورد منتشر بشود خیلی سخت هست ، چون اگر کُد بدیم ، جذابیت مطلب همه از بین میرود ولی فرض محال اگر این انفجار را عمدی تحلیل کنیم ، دامنه آن به عراق و سوریه و درنهایت ایران گسترش پیدا می کند .حلقه واسط را حزب ا... در نظر بگیرید . تحلیلگرهای اسراییلی این موارد با یک کدواژه خاصی دارند بررسی می کنند ..

در مورد این سیر تدریجی حملات و خرابکاری ها ضد مقاومت در منطقه که اخیرا شدت گرفته چه در تعداد و چه کیفیت میشه چند نظر داشت: 1.یک روال طبیعی است که با توجه به کمپین فشار حداکثری و تضعیف توان کشور و انتشار ضعف و اختلاف و دودستگی از درون کشور (خصوصا طرفی که اصرار داره تسلیم راه حل بحران موجود هست) تقویت شده و به مسیر خودش ادامه میده. 2.تشدید اقدامات به خاطر تضعیف توان مقاومت هست که قبل از انتخابات پیش روی آمریکا (با توجه به صبر گذشته و البته تزلزل قدرت در امریکا ) دست به یک حرکت غافلگیرانه و منفی نزنه که به هر حال ممکنه تبعاتش پیش بینی ناپذیر باشه. 3.تشدید اقدامات به خاطر تضعیف توان مقاومت هست که قبل از انتخابات آمریکا در مقابل یک حرکت برنامه ریزی شده تهاجمی ( یا برای شروع یک جنگ محدود و بهره برداری از این جنگ در انتخابات یا یا یک ضربه محدود و بهره برداری از این ضربه با اطمینان از عدم شروع جنگ (مثلا تاسیسات هسته ای که برگ برنده خوبی برای انتخابات محسوب میشه) مقاومت یا توان پاسخگویی نداشته باشه (چند بعدی) و یا اگر هم داشت به شدت غیرموثر باشه.

گویا رافائل و ریتون قرارداد ساخت گند آهنین در ایالات متحده را امضا کردند و حتی چند خبرگزاری حضور ایلوشین غول پیکر اوکراینی در سرزمین های اشغالی را هم مرتبط به حمل برخی تجهیزات مرتبط با این قرار داد به امریکا دونسته بودند. جای سوال هست لغو قرار داد خرید این سیستم به خاطر وادار کردن صهیونیستها به قراردادی برای ساخت در خاک ایالات متحده بوده؟ به هر حال به نظر میرسه چنین قراردادی منافع زیادی برای صهیونیستها هم داره منجمله اینکه در زمان بروز جنگ و عمق کم سرزمین های اشغالی خدشه ای در کار ساخت و تامین خود سیستم و موشکهاش بروز نمیکنه و هر زمان که این رژیم خواست مثل سابق با یک پل هوایی میتونه تعداد زیادی از این سامانه و موشکهاش را دریافت کنه از منابع آمریکایی با توجه به اینکه قطعا در سرزمین های اشغالی به خاطر محدودیت منابع و جغرافیا و ... تیراژ محدودی وجود داره در ساخت. به نظر این یکی از بزرگترین منافع برای این رژیم هست. ساخت این سیستم در امریکا در کنار یک سامانه کوتاه برد دیگه نشون میده امریکا رویکرد بسیار جدی برای مقابله با پرتابه های کوتاه برد داره که این تنها یک معنی میتونه داشته باشه: حضور بیشتر و مطمئن تر در منطقه خاورمیانه. ( فعلا ) برای ما هم البته یک هشدار که هر چه زودتر باید برای مقابله با سامانه های اینچنینی و همچنین سامانه هایی چون تروفی سیستم های جدیدی تهاجمی طراحی کنیم. یا کاملا یک سلاح جدید یا تغییرات عمده موثر در سلاح های قدیمی.

مقدمه در کد ایالات متحده آمریکا، عنوان 10 ، بخش 5063 ، تفنگداران دریایی ایالات متحده: ترکیب و عملکرد، مورخ 1 اکتبر 1986 آمده است: تفنگداران نیروی دریایی به منظور فراهم آوردن قابلیت های عملیات آبی-خاکی و زمینی برای دستیابی به پایگاههای پیشرفته دریایی و انجام نبردهای زمینی-دریایی باید آموزش دیده و مجهز باشند. در این راستا ، تفنگداران نیروی دریایی طبق قانون موظفند تجهیزات لازم را برای انجام عملیات آبی-خاکی و عملیات زمینی داشته باشند. این بند از قوانین در حقیقت به وزارت دفاع و تفنگداران نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا یک اجازه قانونی می دهد تا سیستم های آبی-خاکی مدرن و لازم را به خدمت بگیرند و توانایی های مهمی را برای اجرای استراتژی نظامی ارائه دهند. شروع ماجرا در 6 ژانویه سال 2011میلادی پروژه EFV (Expeditionary Fighting Vehicle) سپاه تفنگداران نیروی دریایی ارتش ایالات متحده آمریکا به خاطر ضعف در طی آزمایش عملیاتی و هزینه های بیش از حد لغو شد. پروژه EFV در دهه 1990 و 2000 توسط جنرال دینامیکس ساخته شده بود . قرار بود 573 دستگاه شامل انواع مدل نفربر (EFVP1) و مدل فرماندهی (EFVC1) به خدمت گرفته شود. خودرو EFV یک خودرو زنجیر دار دوزیست بود که می توانست فاصله 42 کیلومتری از دریا تا ساحل به شکل مستقل در حالت شناوری طی کند. ظرفیت EFV در مدل نفربر شامل 3 خدمه و 17 سرنشین و مسلح به توپ 30 میلیمتری Mk44 Bushmaster II بود. مدل فرماندهی نیز دارای تجهیزات فرماندهی ، کنترل و اطلاعاتی بودند. همچنین متصل به پشتیبانی آتش سپاه تفنگداران نیروی دریایی بودند. با این وجود پس از صرف حدود 3 میلیارد دلار بر روی پروژه EFV آن لغو شد. پروژه EFV جنرال دینامیکس- برنامه ای که باوجود تلاش های این شرکت برای سرپا نگه داشتن آن لغو شد. سپاه تفنگداران نیروی دریایی سال ها درگیر جنگ های زمینی در عراق و افغانستان بود در نتیجه تحلیگران نظامی این سوال را مطرح کردند آیا در آینده سپاه تفنگداران نیروی دریایی نیاز دارد دست به یک عملیات گسترده آبی-خاکی بزند؟ درنتیجه پس از تجربه جنگ های عراق و افغانستان تفنگداران نیروی دریایی و بخش نیروی دریایی وزارت دفاع لزوم انجام عملیات بزرگ آبی-خاکی را مورد بررسی قرار دادند. در اوایل سال 2012 چشم انداز استراتژیک برای چگونگی انجام عملیات دوزیستان در آینده منتشر شد. ادعای اصلی تحقیق این است که توانایی های عملیات آبی-خاکی نیروی دریایی نقش محوری در دفاع از اهداف جهانی یک کشور متصل به دریا خواهد داشت. حضور خودروهای دوزیست AAV در اشغال عراق نمونه های از نابودی خودروهای دوزیستAAV ارتش امریکا در عراق بوسیله راکت های ضد زره و بمب های کنارجاده ای در نتیجه پس از لغو پروژه EFV که برای جایگزینی خودروی های نظامی AAV (Amphibious Assault Vehicle) که 40 سال از عمر عملیاتی آنها گذشته بود، پنتاگون در نظر داشت به سرعت به منظور توسعه یك وسیله نقلیه "مناسب تر و پایدارتر" برای جایگزینی EFV حرکت كند. در حال حاضر ، تفنگداران نیروی دریایی از وسیله نقلیه تهاجمی دوزیست سری AAV-7A1 برای انتقال تفنگداران دریایی از کشتی به ساحل استفاده می کنند. تفنگداران نیروی دریایی از سال 1971 از AAV استفاده كرده اند و انتظار دارند كه تا زمان تعویض با وسیله نقلیه مشابه ، از آن استفاده كنند. با گذشت سال ها ، تفنگداران نیروی دریایی ادعا كردند كه AAV دیگر قادر نیست نیازهای این نیرو را برآورده سازد. از آنجا که فناوری تسلیحات و شکل تهدیدات از اوایل دهه 1970 متحول شده اند. با وجود ارتقاء ،AAV دارای کمبود های در زمینه های عملکرد در شناوری، حرکت بر روی خشکی، مرگبار بودن ، محافظت و قابلیت شبکه بودن است. محدوده 3 کیلومتری از کشتی به ساحل که خودروهای AAV باید طی کنند به عنوان یک مسئله مهم برای بقاپذیری انها محسوب می شود نه تنها برای خود وسیله نقلیه بلکه برای نیروهای نظامی که در داخل ان قرار دارند. از طرف دیگر AAV توانایی عملکرد به عنوان یک خودرو رزمی برای حمایت از نیروهای پیاده نظام را ندارد. تفنگداران نیروی دریایی مجهز به خودروهای LAV-25 با پیکرندی8x8 هستند . این خودرو زرهی توانایی جابه جایی 3 خدمه و 6 سرنشین رادارد. با این وجود کاملاً دوزیست نیست و برای عملیت های آبی خاکی نیاز به شناور ها مخصوص مانند لندی کرافت و هواناو دارد. از طرفی با توجه به مسلح بودن این خودرو زرهی به توپ25 میلیمتری طبق اعلام دفتر اجرایی برنامه های دریایی، زره پوش های LAV-25 به عنوان خودروهای شناسایی در خدمت قرار دارد و قرار نیست نقش یک خودرو رزمی را برعهده داشته باشند. خودرو دوزیست AAV دیگر توانایی برطرف کردن نیازهای تفنگداران نیروی دریایی آمریکا را باوجود بروز رسانی ندارد. زره پوش هایLAV-25 نیز به هیچ عنوان توانایی برظرف کردن نیازهایتفنگداران نیروی دریایی آمریکا را ندارند چون از نظر شناوری نمی توانند در آب های پر از موج دوام بیاورندو در عملیات های ابی-خاکی به شناورهای متکلی اند. در نتیجه تفنگداران نیروی دریایی پروژه (Amphibious Combat Vehicle) ACV را برای پر کردن این خلاء تعریف کرد. از جمله ویژگی های این طرح: 1- وسیله نقلیه ACV باید به شکل کامل دوزیست باشد و بتواند یک تیم 17 نفره و کاملا تجهیز شده تفنگداران دریایی را جابه جا کند. همچنین بتواند یک مسافت به طول 20 کیلومتر را با سرعت 8 گره دریایی با موج های به ارتفاع 60 الی 180 سانتی متر را طی کند. 2- این وسیله نقلیه باید بتواند با گروهای مکانیزه برای انجام عملیات پایدار در ساحل در انواع زمین ها حرکت کند. همچنین سرعت آن در جاده ، خارج از جاده و برد رزمی ان بیشتر یا مساوی با تانک اصلی میدان نبرد M1A1 باشد. 3- خودرو مورد نظر باید تواند در برابر آتش مستقیم ، غیر مستقیم و انفجار مین ها و بمب های کنار جاده ای (IED) از خود محافظت کند . 4- وسیله نقلیه باید مجهز به سیستم های فرمان و کنترل (C2) با امکان فعالیت در دریا خشکی باشد. همچنین حداقل تسلیحات پایه برای این خودرو زرهی یک مسلسل است تا بتواند با خودروهای سبک و پیاده نظام دشمن درگیر شود. پروژه ACV برخی از قابلیت های EFV را با روشی عملی تر و با صرفه تر خواهد داشت. در هماهنگی با طرح ACV سپاه تفنگداران نیروی دریایی در حال توسعه یک نفربر دوزیست با نام پروژه (Marine Personnel Carrier) MPC بودند تا به عنوان پلتفرم با تحرک زیاد و بقاپذیری بالا در مناطق ساحلی به این نیروها خدمت کند. در پروژه MPC این خودروها قابلیت های دوزیست بودن و شناوری مانند پروژه های EFV، ACV و AAV را نخواهند داشت و بیشتر برای انجام عملیات در آب های سرزمینی مانند رودخانه ها ،دریاچه ها و یا عملیات ساحل به ساحل از آن استفاده خواهد شد. در نتیجه پروژه MPC و ACV قرار بود نقش اصلی را در عملیات های آینده سپاه تفنگداران نیروی دریایی بازی کنند. در این بین سپاه تفنگداران نیروی دریایی باید کنگره را موجاب کند که پروژه های خودروهای دوزیست مانند MPC و ACV چه اهمیتی و ضرورتی دارند. کنگره مسئول مجوز و تخصیص بودجه برای کلیه برنامه های سیستم های تسلیحاتی ، از جمله MPC و ACV است. کنگره می تواند نگران این باشد که چگونه ACV تفنگداران نیروی دریایی را قادر می سازد نه تنها عملیات آبی-خاکی ، بلکه عملیاتی را در ساحل انجام دهند. یکی دیگر از نگرانی های احتمالی کنگره این است که تا چه اندازه یک توانایی حمله آبی-خاکی گسترده ، جزء ضروری امنیت ملی ایالات متحده است. در 14 ژوئن 2013، فرماندهی سپاه تفنگداران نیروی دریایی برنامه MPC را به خاطر فشارهای مالی لغو کرد، اما پیشنهاد کرد که ممکن است این برنامه حدود 10 سال دیگر با مناسب تر شدن وضعیت بوجه دوباره مورد بررسی قرار گیرد. در این دوره توجه بیشتر سپاه تفنگداران نیروی دریایی معطوف به پروژه ACV و وسیله نقلیه تاکتیکی سبک مشترک (JLTV) بود. با این حال در ماه مارس سال 2014 تفنگداران نیروی دریایی طرح تصمیم گرفتند پروژه MPC را زنده نگه دارند. تفنگداران نیروی دریایی MPC را به عنوان پروژه ACV Increment 1.1 معرفی و برای به خدمت گرفتن حدود 200 دستگاه خودرو برنامه ریزی کردند. همچنین تفنگداران نیروی دریایی قصد دارند پروژه ACV Increment 1.2، که یک خودرو زنجیردار، کاملا دوزیست و قابلیت حرکت سریع در آب را دارد در حدود 470 دستگاه به خدمت بگیرند. اگر چه پروژه ACV Increment 1.1 نیز دارای قابلیت شناوری و دوزیست بودن را دارد اما برای حرکت به سمت سواحل به کشتی ها وابسته خواهد بود. در 24 نوامبر 2015 ، تفنگداران نیروی دریایی قراردادهای با شرکت هایBAE Systems و SAIC برای توسعه نمونه های اولیه ACV 1.1 بستند. قرارداد BAE به مبلغ 8/103میلیون دلار و SAIC با 5/121میلیون دلار بود. هر شرکت می بایست ظرف دوسال 16 نمونه اولیه را به این نیرو تحویل دهند. هر دو شرکت نمونه های اولیه خود را زود تحویل و آزمایش مهندسی و ساخت از اواسط مارس 2017 آغاز شد. در تاریخ 19 ژوئن سال 2018 ، تفنگداران نیروی دریایی طرح شرکت BAE Systems را برای تولید انبوه انتخاب کردند. گزارش های عملکرد ACV 1.1 شرکت BAE Systems در آزمایش ها نشان می داد واحد های مجهز به این خودرو می توانستند به سرعت مانورهای حرکت مناسب را انجام دهند و با ایجاد آتش پشتیبانی مناسب از پیاده نظام حفاظت کنند. در آزمایش هیچ مشکلی در عملکرد خودروها وجود نداشت که نشان دهد نیاز به طراحی مجدد نیاز است. تست های مختلف که شامل : حرکت در زمین های بیابانی، عملیات مشترک با تانک ها و خودروهای رزمی، انجام مانور برای به دست آوردن مزیت تاکتیکی نسبت به نیروی مقابل و پشتیبانی از نیروهای پیاده نظام بود انجام گرفت. نیروهای شرکت کننده در این آزمایش ها خاطر نشان کردند ACV 1.1 به نسبت به پیشینیان خود عملکرد بهتری داشته است. قرارداد اولیه به ارزش 198 میلیون دلار برای تولید 30 دستگاه ACV 1.1 و تحویل تا پاییز سال 2019 تحویل بسته شد. در تاریخ 10 آوریل 2019، فرماندهی تفنگداران نیروی دریایی در کمیته خدمات مسلح سنا اعلام کرد در پاییز سال 2018 ، آزمایش نمونه های اولیه ACV 1.1 عملکرد خوبی خصوصا در تحرک پذیری در حالت شناوری از خود نشان دادند در نتیجه تصویب شد تا پروژه ACV 1.1 و ACV 1.2 در یک دیگر ادغام شدند. و خودروهایACV به طور کامل جایگزین با خودروهای AAV شوند. جدیدترین تست های بر روی ACV در تاریخ 18 دسامبر سال 2019 اتجام شد. هدف از ان تست عملکرد این خودروها در حالت گشت شبانه در خط ساحلی در موقعی که نور محیطی کم است بود. شرکت SAIC با همکاری شرکت مهندسیST سنگاپور محصول Terrex 2 را در رقابت ACV 1.1 شرکت دادند که نتوانست رضایت تفنگداران نیروی دریایی را جلب نمایید. شرکت BAE Systems نیز با همکاری شرکت Iveco با محصول SuperAV در رقابتACV 1.1 شرکت کردند بخشی از رقابتACV 1.1 - در این بخش خودروهای دوزیست باید از یک شناوری آبی-خاکی خارج شوند - خودرو تمام سبز رنگ در سمت چپ Terrex 2 است و دو خودرو با استتار سبز-مشکی-قهوه ای SuperAV است در پشت سر انها نیز خودروهای دوزیست AAV قرار دارند. لحظه خروج خودرو دوزیستSuperAV از شناور جدیدترین تست ACV در زمنیه گشت های ساحلی در شرایط نور کم برنده بازی در سال 2015 بعد از درخواست سپاه تفنگداران نیروی دریایی برای ارائه برنامه ACV ،شرکت BAE Systems با همکاری شرکت دفاعی Iveco طرح مورد نظر را پیاده سازی کردند و نمونه اولیه را در دسامبر سال 2016 به سپاه تفنگداران نیروی دریایی تحویل دادند. در حقیقت تا قبل از این شرکت دفاعی Iveco طرح خود یعنی SuperAV که یک خودرو دوزیست 8x8 بود را ارائه کرده بود. با مشارکت BAE Systems و شرکت دفاعی Iveco ، شرکت BAE برای هماهنگی طرح SuperAV با نیازمندی های سپاه تفنگداران نیروی دریایی مجبور شد SuperAV را مجدد طراحی کند. تغییر اندازه بدنه، اضافه شدن بدنه V شکل برای مقاومت بیشتر دربرابر انفجار مین ها و تغییر پیشران ها از جمله تغییرات اصلی عنوان شد. طرح ACV شرکت های BAE / Iveco که برای سپاه تفنگداران نیروی دریایی ارسال شد توانایی حمل 3 خدمه و 13 سرنشین را دارد. ACV می تواند به راحتی از حوضچه های شناورهای جنگی دوزیست بارگیری و یا تخلیه شود. این خودرو می تواند به یک برجک رزمی بدون سرنشین با تسلیحات سنگین نیز مجهز شود. اما در حال حاظر برنامه ای برای نوع تسلیحات مناسب برای ACV در نظر گرفته نشده است. خودرو ACV مجهز به سیستم H-Drive است به این شکل که نیرو برای هر چرخ به شکل انفرادی تامین می شود در نتیجه در صورت آسیب یا از بین رفتن از هر چرخ خودرو می تواند به حرکت خود ادامه دهد و تحرک پذیری در زمین های نرم مانند زمینهای شن وماسه ای نیز حفظ می شود. این وسیله نقلیه به یک موتور دیزلی شش سیلندر با حداکثر ظرفیت تولید 690 اسب بخار مجهز شده است. طول کلی بدنه 8.9 متر، عرض و ارتفاع آن به ترتیب 3.1 و 2.8 متر است. وزن خالص ACV 30 تن است و می تواند تا وزن 3 تن را حمل نمایید. بدنه ACV می تواند به راحتی در برابر آتش سلاح های کالیبرکم و ترکش توپخانه ای از خود مقاومت نشان دهد. همچنین برای بقای بیشتر خدمه مجهز به صندلی ها مقاوم در برابر انفجار است. حداکثر در جاده سرعت بیش از 105 کیلومتر بر سرعت در حالت شناوری 6 گره دریایی می باشد. حداکثر برد رزمی در حالت حرکت بر روی جاده با سرعت 89 کیلومتر بر ساعت 523 کیلومتر است. همچنین برد رزمی ان در حالت شناوری 12 مایل دریایی می باشد. خودروSuperAV ساخت شرکت دفاعی Iveco ACV در حال وارد شدن به آب و حالت شناوری- در این عکس می توان واترجت های ACV را مشاهده کرد در بخش عقبی بدنه نصب شده اند. هنوز مشخص نیست سپاه تفنگداران نیروی دریایی چه آرایش تسلیحاتی را برای ACV انتخاب می کند. علاوه بر حالت شناوری خودروهای ACV ، بر روی خشکی نیز تحرک پذیری بالایی دارند. خودرو ACV در کنار خودرو دوزیست AAV نقل با ذکر نام میلیتاری بلامانع است منبع 1

تو هین دو ماه باقی مانده و اوج صبر استراتژیک ، غربی ها از بی عملی ج.ا استفاده می کنند و ضربات کاری و فلج کننده به منافع و منابع ما می زنند ..؟ منفعل بودن و سیلی و اردنگی نوش کردن رو صبر استراتژیک معنا نمی شود

عصر امروز انفجار مهیبی در بیروت اتفاق افتاده. گفته شده این انفجار در بندر رخ داده. ویدئوهای انفجار: https://www.aparat.com/v/2zA1a https://www.aparat.com/v/HSOL3 https://www.aparat.com/v/aYLOJ https://www.aparat.com/v/BAdX6 https://www.aparat.com/v/VOYc9 ویرایش ۱: https://www.aparat.com/v/MRGJE https://www.aparat.com/v/ct1Fj https://www.aparat.com/v/goCvV ویرایش ۲: https://www.aparat.com/v/oZvEq https://www.aparat.com/v/JEoZA https://www.aparat.com/v/nzQ6i ویرایش ۳: https://www.aparat.com/v/7ym69 ویرایش ۴: https://www.aparat.com/v/sPd3L https://www.aparat.com/v/w4c6u ویرایش ۵: https://www.aparat.com/v/JMQi4 https://www.aparat.com/v/E3sdM https://www.aparat.com/v/klYRE

ویدیو مفصل تر درباره توپ جدید راین متال و آینده پلتفرم های زرهی به خصوص در اروپا با توجه به قدرت آتش این توپ که توانایی ضربتی این تانک رو به شکل قابل چشمگیری افزایش میده و حفاظت فوق العاده عالی تانک های اروپایی مثل چلنجر و لئوپارد میشه به جرات گفت که قدم خیلی بزرگی در عرصه زرهی برداشته شد به خصوص در زمینه همکاری های نظامی،اقتصادی، سیاسی اروپا، میتوان اروپا را یک پیشگام و ابر قدرت در این زمینه معرفی کرد...

ایران نفتکشی را که توسط آمریکا توقیف شده بود پس گرفت نفتکش اسمای گالف که آمریکا به‌خاطر نقض تحریم‌ها علیه ایران مصادره کرده بود، در روز پنجم جولای از ساحل امارات حرکت کرده و وارد آب‌های ایران شده است. عکس‌های ماهواره‌ای وب‌سایت «تنکر ترکرز دات کام» که تجارت نفت در دریا را ردیابی می‌کند، این کشتی را در آبهای ایران در جزیره هرمز نشان داده است. جزیره هرمز در 190کیلومتری شمال ساحل امارات قرار دارد یعنی جایی که این نفتکش ماه‌ها نگهداری می‌شد.

بسم الله........ 25 تیر 1399 بعد از گذشت بیش از یک هفته از انتشار خبر حمله به پایگاه الوطیه در لیبی و انهدام سامانهای دفاع هوایی هاگ و سیستم جنگال کورال ارتش ترکیه حال با پخش شدن تصاویر ماهواره ایی به نظر میرسد این خبر صحیح بوده و یک آتشبار هاگ و احتمالا سامانه جنگ الکترونیک کورال در حملات هوایی به این پایگاه منهدم شده باشند و در تصویر ماهواره ایی دقیقا محلهای استقرار این سامانه های مورد اصابت قرار گرفته است . در ابتدا عنوان شده است این حمله کار هواگردهای رافائل ارتش فرانسه بوده و بعد به مصر نسبت داده شده اما با توجه به عضویت فرانسه وترکیه در ناتو و پایش آسمان لیبی توسط هم آمریکاهای - روسها - مصری ها - ترکها- ایتالیایی ها و... به احتمال هم میرود که سوخو 24 منتقل شده به لیبی ( با خلبانی روسها) در این حمله دست داشته اند

نگاهی به برترین هواپیماهای اتشنشان تاریخ جهان در حال سوختن است ! در سال جاری میلادی و حتی سالیان قبل از ان این جمله تیتر بسیاری از خبرگزاری ها در سرتاسر جهان بود استرالیا و سپس امریکا و حتی کشوری نظیر ایران با پوشش جنگلی بسیار کم نیز از شعله های این بلا در امان نماندند.در این میان خلبانانی با تجربه و مهارت فوق العاده وهچنین اعصابی فولادین با بهره بردن از هواپیما و بالگردهایی که خود متشکل از پرنده های تغییر کاربری یافته از بمب افکن های جنک جهانی دوم تا هواپیماهای ترابری و یا پرواز با پرنده های مخصوص برای این امر سعی در نجات جنگل ها به عنوان گرانبهاترین اندوخته کره خاکی دارند.البته در این میان نیز جان تعدادی از خدمه این ناوگان گرفته میشود به طور مثال در بین سالهای 2003 تا 2012 میلادی 38 نفر از خدمه اتشنشان هوایی امریکا در عملیات مبارزه با گسترش اتش در مراتع طبیعی امریکا جان خود را از دست دادند.در این نوشته سعی به معرفی تاثیرگذارترین هواپیماهای اتش نشان تاریخ خواهد شد. 10-گرومن TBF Avenger این پرنده به عنوان ستون فقرات ناوگان هوایی اتش نشان امریکا در دهه 70 و 80 شناخته میشد البته شاید بزرگترین نقشی که از این پرنده در این راه ایفا کرده حضور در عملیات تحقیقاتی "توقف اتش" میباشد این عملیات که توسط دانشگاه جنگلداری کالیفرنیا در سال 1956 انجام شد برای بررسی واندازه گیری پارمترهای اساسی نظیر شرایط باد و ارتفاع و پراکندگی قطرات اب و مساحت تحت پوشش و..وتاثیر مستقیم ان بر بهبود عملیات هوایی مبارزه با گسترش اتش در جنگل ها ضورت پذیرفته بود نتایج به دست امده از این تحقیق حتی تا امروز نیز نقش اساسی در مبارزه با اتش در جنگل ها دارد.این هواپیما که تغییر کاربری یافته بمب افکن نیروی دریایی امریکا محسوب میشد قادر به حمل 2400 لیتر اب بود از نکات مثبت این پرنده قدرت ان در پرواز در توده هوای اشفته ناشی از اتش سوزی های بزرگ بود بدون انکه پایداری خود را از دست بدهد همچنین قطعات یدکی ان به فراوانی و با هزینه اندک قابل دسترس بودند.با وجود این نکات مثبت مقدار نسبتا کم گنجایش حمل اب توط این پرنده نسبت به هواپیماهای مدرن امروزی سبب شد که اخرین فروند از این هواپیما در سال 2012 برای همیشه بازنشسته بشود. 9-BAe 146 از این هواپیما باید به عناون اخرین هواپیما مسافربری ساخت بریتانیا یاد کرد هواپیمایی 4 موتوره با قابلیت حمل 110 مسافر که در سال 2002 با تولید 400 امین فروند ان برای همیشه تولید ان متوفق شد.با گذشت زمان استفاده از این هواپیما به دلیل هزینه نگه داری نسبتا بالای ان در خطوط هوایی کمر رنگ تر از قبل شد در همین زمان اداره جنگلبانی امریکا نیز در فکر نوسازی ناوگان خود بود به همین منظور با کمک فنی شرکت بی ای ئی سیستمز و نصب مخزن 11000 هزار لیتری وسیستم های کمکی تبدیل این جت مسافربری به یک تانکر اتشنشانی انجام شد.14 فروند از این پرنده اتنشنشان به خدمت وارد شده است که در عملیات های مختلف در نقاط گوناگون کره خاکی برای مثال همین اواخر در استرالیا از ان بهره برده شده است . 8-برییف Be-200 به نظر این پرنده دوزیست روسی را باید جالبترین پرنده شرقی حاضر در این لیست دانست از این دوزیست تا هم اکنون 15 فروند ساخته شده است در سال 2004 برای اولین بار از این هواپیما برای خاموش کردن اتش در ایتالیا استفاده شد.این هواپیما با مخزن 12000 هزار لیتری خود و به دلیل استفاده مستقیم از منابع اب موجود در منطقه برای پر کردن مخزن قادر است در کمترین زمان بیشترین مقدار اب را بر سطح منطقه درگیر در اتش پخش نماید.برای مثال در عملیات مشترک در ایتالیا این پرنده با 100 پرواز توانسته بود 320 تن اب را در 4 عملیات مبارزه با گسترش اتش حمل نماید.علاوه بر روسیه واذربایجان با یک فروند به نظر چین وامریکا نیر از کاربران اینده این هواپیما خواهند بود. در حال ذخیره اب در مخزن 7-ایرتراکتور AT-802F جذابترین پرنده حاضر در لیست را باید ایرتراکتور AT-802F دانست . به نوعی این هواپیما تاندربولت اتشنشان های هوایی محسوب میشود. از این هواپیما برای ایفا نقش در سمپاشی مزارع و همچنین مبارزه با اتش سوزی در طبیعت استفاده میشود.مخزن این هواپیما قادر به ذخیره سازی 3100 لیتر اب میباشد همچنین این هواپیما با تجهیز به مخزن مخصوص قادر به فرود بر روی دریاچه ها و دیگر منابع اب برای ذخیره سازی مستقیم اب در مخزن خود میباشد این هواپیما در شرایط بهینه قادر به تحویل 50000 لیتر اب در یک ساعت میباشد همچنین قابلیت فرود در باندهای خاکی و هزینه نگه داری و پرواز بسیار کم این پرنده را به جذابترین هواپیما این لیست تبدیل کرده است. 6-داگلاس DC-10 یک هواپیما سه موتوره مسافربری DC-10 را از شرکت مک‌دانل داگلاس تحویل بگیرید و با نصب یک مخزن اب ان را به یکی از بهترین پرنده های اتشنشان حال حاضر تبدیل نمایید.این هواپیما با قابلیت تحویل 46000 هزار لیتر اب توانایی ایفای نقش بزرگی در مهار اتش سوزی های گسترده دارد. 5-لاکهید C-130 هرکولس را باید اشناترین نام در این لیست دانست.کمترین جایی در دنیا هوانوردی وجود دارد که اثری از این پرنده دوست داشتنی در انجا دیده نشود .ویژگی هایی چون سرعت کم و قابلیت بسیار خوب پرواز در ارتفاع پایین این هواپیما که از ویژگی های اصلی برای انجام هر چه بهتر مهار اتش هستند ان را به یکی از بهترین گزینه ها در انجام این نقش تبدیل کرده است.همچنین در صورت نیاز و یا شرایط خاص این هولپیما قادر به فرود در باند ناهموار نیز میباشد که خود برتری خاصی به هرکولس داده است. تمام ویژگی های مثبت این پرنده سبب شده است که برای نسخه ترابری ان نیز کیت مخصوص مهار اتش MAFFS شامل مخازن و دیگر تحهیزات لازم تدارک دیده شود که با تجهیز سریع ان به سرعت برای این ماموریت مهیا شود. کیت مهار اتش MAFFS 4-بوئینگ Evergreen 747 Supertanker بزرگترین هوایپیما اتشنشان را باید این هوایپما دوست داشتنی دانست حضور این پرنده در این لیست شاید کمی عجیب و دور از ذهن باشد اما حمل 70000 هزار لیتر اب چیزی نیست که به راحتی بتوان از ان گذشت.اولین 747 اتش نشان هواپیمایی بود که از سال 1971 در شرکت مسافربری دلتامشغول به خدمت بود ودر سال 2009 و با شرکت در عملیات مهار اتش در اسپانیا رسما وظیفه جدیدی را پذیرفت و دو سال بعد از ان بازنشسته شد دومین 747 اتشنشان نیز از سال 2016 وبا انجام تغییرات لازم وارد این عرصه شد این هواپیما تا هم اکنون نیز در حال خدمت میباشد. 3-سیکورسکی S-64 Aircrane این بالگرد را باید جدیدترین راه برای مبارزه موثر با شعله های اتش دانست.این بالگرد از زمان معرفی برای انجام این وظیفه با استقبال زیادی روبرو بوده است از کالیفرنیا تا استرالیا تقاضا به خدمت گرفتن ان را به شرکت سازنده فرستاده اند.این بالگرد باید بیشترین دخیره اب را حمل نماید به همین دلیل باید از روتور کارامدی بهره ببرد روتوری با قطر و پیچش بیشتر در تیغه ها.همچنین یه دلیل کم اهمیت بودن پارامتر سرعت برای این بالگرد تغییراتی برای سهولت نگه داری در گیربکس ان داده شده است.این بالگرد قادر به برداشت و تحویل 25000 لیتر اب میباشد. 2-مارتین JRM Mars اگر موفقیت یک هواپیما تنها با طول عمر سرویس ان سنجش شود قطعا پیروز این میدان مارتین مارس خواهد بود.این هواپیما از سال 1942 تا 2020 در حال خدمت میباشند. مارتین مارس برای اولین بار توسط نیروی دریایی امریکا و به عنوان هواپیما ترابری به کار گرفته شد.این پرنده قابلیت حمل 269 مسافر را داشت .سرانجام پس از سالها خدمت در ارتش گروهی از شرکت های جنگلداری بریتیش کلمبیا امریکا 4 فروند از این هواپیما را در سال1959 خریداری نمودند.مارتین مارس پس از انجام تغییرات لازم قادر به حمل 27000 لیتر اب شد.این هواپیما میتوانست این مقدار اب را در مدت22 ثانیه بر روی 4 هکتار جنگل پخش نماید.اخرین مارتین مارس در سال 2015 بازنشسته شد و هم اکنون به عنوان هواپیما اجاره ای برای علاقه مندان به لذت بردن از پرواز با این پرنده خاص به پرواز در می اید. 1-بمباردیه 415 قرار گرفتن این هواپیما کانادایی به عنوان بهترین هواپیما اتشنشان امر عجیبی تلقی نمیشود این هواپیما به عنوان تنها هواپیما تخصصی طراحی شده برای مهار اتش شناخته میشود.این هواپیما با قابلیت فوق العاده در پرواز در ارتفاع پایین و سرعت کم و همچنین کنترل مناسب در شرایط جوی نامناسب و بهره بردن از دو موتور قدرتمند با مجموع 5000 اسب بخار قادر به انتقال 7000 لیتر اب میباشد. این ها هواپیما همچنین مجهز به سامانه های تشخیص اتش و حرارت نیز میباشد.از این هواپیما تا هم اکنون بیش از 95 فروند ساخته شده است که در بیش از 10 کشور در حال فعالیت می باشند.

ترکیه ------ لیبی و جنگ گاز در شرق مدیترانه بخش اول : ورود ترکیه با ورود ترکیه به صحنه پرتنش لیبی اوضاع روز به روز پیچیده تر می شود و حکومت السراج که در شهر طرابلس در وضعیت بسیار دشواری قرار داشت با کمک ترکیه از حالت دفاعی خارج و توانست شکست های سنگینی به نیروی خلیفه حفتر وارد نماید و حالا جنگ در لیبی به مرحله حساسی رسیده است ونبرد ها به دروازه های شهر سرت و منطقه مهم استراتژیک هلال نفطی رسیده است اهمیت این منطقه از ان جهت است که بزرگترین مخازن و چاه های نفت و بنادر صادارات نفت در این ناحیه قرار دارند . در چنین شرایطی حامیان خارجی خلیفه حفتر پس از شکست های تحقیر امیز و رسیدن نیروی حکومت السراج به فکر چاره جویی افتادند و با ارائه کردن طرح صلح از سوی مصر و دعوت طرف های خارجی برای توقف جنگ و اعللام اتش بس سعی در حفظ منافع خود در لیبی دارند ودر همین حین رئیس جمهور مصر با حضور در یکی از پایگاه های مرزی با کشور لیبی عنوان کرد منطقه سرت تا الجفره خط قرمز ما تلقی میشود و عبور از آن دخالت نظامی مصر را در پی دارد انچه واضح است هفته های آینده در ترسیم وضعیت پر التهاب شمال افریقا نقش بسزایی خواهد داشت " نقشه ترسیم شده پس توافق ترکیه و حکومت السراج بدون توجه به سایر کشورها مثل قبرص " بخش دوم : جنگ گاز در سال های اخیر و با کشف منابع گاز در مدیترانه این منطقه به صحنه کشمکش و رقابت شدید بین کشورهای مختلف تبدیل شده است ولی به دلیل عدم ترسیم مرزهای مناطق انحصاری - اقتصادی دریایی بین کشورهای ساحلی مدیترانه مثل انچه که بین یونان قبرص و ترکیه وجود دارد باعث بروز تنش ها در بین آنها شده و حتی باعث دخالت طرف های دیگر اتحادیه اروپا در ان شده وکار به تهدید وتحریم ترکیه هم رسید ولی ترکیه همچنان اصرار بر ادامه اکتشافات خود در مرزهای مورد مناقشه دارد چرا که سواحل ترکیه فاقد منابع گاز میباشد و به مناطق بسیار دورتری برای اکتشاف گاز نیاز دارد البته این تنها اختلاف موجود در این منطقه نیست بین لبنان واسرائیل هم بر سر منطقه اقتصادی و اکتشاف گاز که هنوز وضعیت در آن ترسم نشده هم اختلافات شدیدی وجود دارد و یکی از دلایل فشار آمریکا به لبنان در سالهای اخیر همین موضوع مهم وحساس بوده چرا که این ناحیه داری ذخایر بزرگ گازی می باشد و اسرائیل سالهاست از ان بهره برداری میکند وشاید بتوان گفت یکی از مهمترین دلایل حضور روسیه در این منطقه همین موضوع است و قرار دادهایی برای اکتشاف گاز با سوریه منعقد کرده است چراکه با اکتشاف منابع عظیم گازی تاثیر روسیه بر بازار انرژی اروپا در خطر خواهد افتاد " نقشه مناطق مورد اختلاف بین لبنان واسرائیل " بخش سوم : رابطه ترکیه و طرف های درگیر در جنگ ترکیه -مصر : مصر به عنوان همسایه لیبی از وجود و قدرت گرفتن اخوان المسلمین نگران است چراکه از طرفی عبد الفتاح السیس با کنار گذاشت محمد مرسی و اخوان المسمیم مصر به قدرت رسید و سالها در داخل دچار مشکلات عمده امنیتی بود و با حضور ترکیه و قطر ذر لیبی بعنوان حامیان اخوان المسلمین باعث ایجاد مشکلات امنیتی برای مصر فراهم خواهد شد ولی این تنها مشکل مصر ترکیه نیست مشکل دیگر مربوط به توافقنامه ترکیه و حکومت السراج هست که بارسم مجدد مرزبین طرف منافع مصر در مدیترانه رابه خطر خواهد انداخت اما جالب است که بدانید با تمام این نتشها همچنان سرمایه گذاری های ترکیه و روابط سیاسی و پرواز های بین مصر وترکیه برقرار است . ترکیه - امارات : علت اصلی تنش به سیاست ضد اخوانی امارات از یک طرف و حمایت ترکیه از اخوان از طرف دیگر وهمچنین دخالت امارات در کنار گذاشتن اخوان مصر و به قدرت رسیدن عبد الفتاح السیسی قطع رابطه عربستان مصر و بحرین با قطر و حتی متهم شدن امارات به مشارکت در کودتای ترکیه بخش از لیست بلندبالای است که البته پرونده های لیبی و یمن رو هم به این لیست اختلافات باید اضافه کرد ترکیه - روسیه : بعد از بروز تنش در رابطه انها در پرونده سوریه و پس از ان رسیدن به یک تفاهم و همکاری و گسترش روابط دوطرف امید داشتن که در لیبی هم به چنین دستاوردی برسند ولی در دقیقه نود وبه دلایل نامشخص در حالی که فایز السراج و خلیفه حفتر یک قدم تا امضای توافق داشتند در لحضه اخیر خلیفه حفتر از امضای توافق نامه موسکو امتناع کرد و بدون امضا توافق نامه مسکو رو ترک کرد وشاید بتوان گفت این ابتدای افتادن در یک مسیر سراشیبی بود چراکه در ان زمان دست بر تر را در صحنه لیبی داشت اما پس از ان باشکست های پیاپی احتمال انکه از صحنه سیاست لیبی کنار گذاشته شود بسیار بالاست و هم اکنون درباره رئیس مجلس لیبی "عقیله صالح" که پیگاه قبیله ای و حمایت سایر کشورها برخوردار است از این شخص به عنوان مرد تاثیر گذار در آینده لیبی گمانه زنی های زیادی وجوددارد ترکیه - اتحادیه اروپا : لیبی برای اتحادیه اروپا از چند جهت اهمیت دارد از یک جهت به عنوان سدی در مقابل مهاجران غیر قانونی ومخصوصا افرایقایی نقش مهمی را ایفا میکند از طرف دیگر به تامین کننده بخشی از صادارات نفت به اتحادیه اروپا و همچنین بعنوان یکی از کشورهای ساحل مدیترانه ونزدیکی به اتحادیه اروپا تاثیر ان بر بازر انرژی و استفاده از این منطقه برای رسیدن به کشورهای اروپایی از طرف گروهایی مانند داعش و القاعده برای رسیدن به اروپا باعث نگاه ویژه به لیبی شده است مخصوصا سابقه ترکیه در استفاده از اوارگان سوریه برای تحت فشار قرار دادن اروپا و امتیاز گیری بارها تکرار شده است ودر روزها وهفته های اخیر این تنش ها افزایش پیدا کرده است آخرین مورد بروز تنش بین نیروی دریایی فرانسه وترکیه در ّهای لیبی ایت که منجر به شکایت ودر خواست فرانسه از ناتو برای رسیدگی به این موضوع شده است فرانسه همچنین بخاطر حضور نیروهایش در کشور مالی از این نگران است با قدرت گرفتن اخوان المسلمین وقطر بار دیگر گروه های وابسته به القاعده مثل "انصار الدین اسلامی " و "حرکه التوحید و الجهاد" در کشور مالی قدرت گیرند و نیروهای فرانسوی را با مشکل جدی مواجه نمایند فراموش نکنیم در سال های گذشته فرانسه کشور قطر را به حمایت از این گروهها متمهم کرده بود . ترکیه - آمریکا : رابطه ترکیه و امریکا در سالهای گذشته وضعیتی بین تنش وهمکاری بود در سوریه و بهعلت حمایت امریکا از گروه های کرد شاهد تنش بین دوطرف بودیم و این تنش باخرید سامانه اس 400 از روسیه و تحریم ترکیه از طرف امریکا برای خرید هواپیمای اف 35 بشدت بالا گرفت ولی باتوجه به اهمیت ترکیه برای امریکا و ناتو مثل همیشه به یک راه حل میانه رسیدند با حضور پررنگ روسیه درلیبی و بیانه های پیاپی افریکام و سفارت آمریکا در لیبی و وزارت خارجه امریکا که به نوعی از حکومت فایز السراج حمایت میکرد این مسئله باعث نزدیکی رابطه ترکیه و امریکا در لیبی شد البته باید این نکته رو هم باید در نظر داشت که صحنه لیبی و روابط بین طرف های درگیر در آن از پیچیدگی بسیار بالایی برخوردار است و در هرلحظه امکان تغییر معادلات بین آنها وجود دارد

پردازنده‌های چینی Zhaoxin برای عرضه عمومی به کامپیوترهای شخصی آماده شده‌اند https://www.zoomit.ir/2020/5/12/348438/zhaoxin-homegrown-x86-cpu-powered-consumer-pc-launch-china/ در حوزه ی الکترونیک ، توان ساخت پردازنده و میکروپرودازنده ها ، مثل توان ساخت موتورهای جت در حوزه ی هوایی می مونه . یکی از گلوگاه های صنعت در ایران ، همین عدم سرمایه گذاری مناسب در صنعت ریز پردازنده ها و عقب ماندگی بسیار زیادش در این حوزه هست . ===== فرض بر کپی محتوا و نه ترجمه آن ، صرفا"لینک را بگذارید با تحلیل شخصی

پس از انتخاب خودروی زره پوش ACV به عنوان زره پوش رسمی دوزیست تفنگداران نیروی دریایی امریکا سرانجام این نیرو برجک مورد نظر خود را از بین گزینه های مختلف انتخاب کرد. برجک MCT-30 محصول شرکت نروژی kongsberg به عنوان یک ارایش تسلیحاتی کنترل از دور ومدلاور شناخته میشود.سلاح اصلی این برجک یک توپ 30 ملم XM813 مارک 44 میباشد که به دلیل طراحی یک تثبیت کننده جدید از دقت اتش خوبی برخوردار است.گفته شده است این توپ قابلیت هدف قرار دان یک هدف 2در 2 متری را از فاصله 3 کیلومتری دارد. این توپ به طور معمول از مهمات خانواده Orbital ATK استفاده میکند همچنین قادر به استفاده از مهمات انفجار در هوا Mk310 نیز برای ان قابل تصور است.در کنار این توپ یک تیربار 7.62 ملم برای اتش در مسافت نزدیک نیز بر روی این برجک نصب شده است .مدولار بودن این برجک به کاربر این اجازه را میدهد که بر حسب نیاز سایت مورد نیاز خود را بر روی ان نصب کند به طور مثال موشک ضد زره امریکایی جاولین نیز یکی از گزینه های در نظر گرفته برای ان است که در تعداد یک تیر قابل شلیک از این برجک میباشد.سطح حفاظتی این برجک STANAG 4569 میباشد که قابیلت نصب صفحات ماژولار در جلوی برجک نیز برای ان فراهم میسازد.از دیگر تجهیزات نصب شده بر این برجک 2 مجموعه 4 تیوپی نارنجک دودزا میباشد و یک دوربین برای استفاده در روز و همچنین یک دوربین حرارتی و فاصله یاب لیزری نیز برای ان طراحی شده است.

بخش دوم : شناور رزمی آدمیرال کوزنتسف زمانی که هنوز روی میز طراحی دفاتر نیروی دریایی ارتش سرخ قرار داشت ، بعنوان یک کروزیر حامل هواگرد های رزمی طبقه بندی می شد که می بایست در ابتدای امر حداقل 12 تیر موشک کروز ضد کشتی پی-700 گرانیت با ماموریت انهدام توان رزمی ناوشکن ها و حامل های هواپیمابردشمن در بردهای طولانی را با خود حمل می نمود . این موشک در سال 1983 وارد خدمت شد و بلحاظ کاراکترهای رزمی ، در زمان خود پتانسیل نامتعارفی از جمله برد 625 کیلومتری با سرجنگی 750 کیلوگرمی و سرعت پیمایش 2.5 ماخ را به نمایش می گذاشت . این قابلیت ، به تقریب 3 برابر موشکهای کروز ضد کشتی غربی نظیر هارپون بود . این موشکها پس از تولید انبوه فقط در سه کلاس از شناورهای رزمی روسی ( شامل زیردریایی های کلاس اسکار و شناورهای سطحی کلاس کیروف ) مورد استفاده قرار گرفتند . با توجه به این امر که شناورهای کلاس کوزتسف نیز برای کاربرد این موشکها ، طراحی شده ، این کلاس را بعنوان یک گزینه بالقوه برای ارتقاء مطرح می نماید ، با این تفاوت که در این ارتقاء ، می بایست الگوی مورد استفاده در شناور رزمی سنگین آدمیرال ناخیموف در شلیک عمودی این موشکها مورد توجه قرارگیرد ، چرا که این شناورها با چنین طراحی ، می توانستند حداقل 4 تیر موشک کروز پی-700 را در خود جای دهد که این مساله با کوچکتر شدن موشکهای جدید ، توانمندی های افزون تری را بدانها خواهد داد . در این میان ، مطلوب ترین گزینه برای نیروی دریایی روسیه جهت جایگزینی موشکهای پی-700 ، پرتابه های مافوق صوت جدید Zicron محسوب میشود که بار بردی بیش از 1000 کیلومتر و سرعت تقریبی 8 ماخ در کنار مانورپذیری و پروفایل پروازی پیچیده تر ، عملا" دست نیروی دریایی این کشور را برای مسلح سازی شناورهای کلاس کیف در حوزه ضد شناوری بازتر می نماید. درصورتی که این برنامه ، عملیاتی شود ، این شناور قابلیت حمل 48 تیر موشک فوق الذکر را برای نابود سازی یک ناوگان کامل ، در اختیار خواهد داشت . حتی درصورت کاهش قدرت تخریبی کلاهک ، سرعت و دقت موشک روسی به اندازه ای است که با یک دور شلیک می تواند درصد غیرفعال سازی یک ناوگان در مقایسه با گذشته ، افزون تر نماید . این درحالی است که رقبای روسها در حوزه نیروی دریایی ، اغلب به موشکهای ضد کشتی مادون صوت مسلح شده اند ، کوزنتسف درصورت مسلح شدن به این موشکها ، تهدید عمده ای برای ناوگان نیروی دریایی ایالات متحده و کشورهای اروپایی خواهد بود . از سویی دیگر ، تسلیح کوزتسف به این موشک ، می تواند ضعف آن را در حوزه هواگردهای رزمی بخوبی جبران کرده و با تعویض پیشران و مجهز کردن آن به سیستم های جدید الکترونیک ، آن را به یک سکوی نظامی قابل اتکاء در دریا تبدیل سازد . این مسیر به اعتقاد بسیاری از ناظران نظامی ، می تواند مقرون به صرفه ترین روش برای ادامه بقاء سنگین ترین شناور رزمی نیروی دریایی روسیه تبدیل شود . پی نوشت : 1- بن پایه صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 

تغییر در استراتژی نیروی دریایی روسیه تسلیح آدمیرال کوزنتسف به موشکهای فراصوت ضد کشتی Zircon و ایجاد پتانسیل برای تبدیل شدن به قاتل حامل های هواپیمابر بخش نخست در میانه دهه هشتاد میلادی ( 1985 ) صنایع نظامی دریایی اتحاد شوروی ، به سفارش نیروی دریایی ارتش سرخ، شناور رزمی آدمیرال کوزنتسف را بعنوان لبه آفندی نیروی دریایی این کشور برای ابتدای دهه نود میلادی ، طراحی و در خط تولید قرار داد . درآن زمان ، تصور این بود که عملیاتی شدن این حامل رزمی ، شکاف عمیق میان حامل های سبکتر کلاس کیف که در قالب یک آرایش سنگین تسلیحاتی ، به یک زرادخانه از موشکهای کروز و همچنین سامانه های سطح به سطح مسلح شده و جتهای رزمی مستقر درآن ، تنها بعنوان یک عامل ثانویه ، می بایست مورد استفاده قرار گیرند ، را جبران نموده وبه جای آن ، ابر حامل های هواپیمابر کلاس اولیانوفسک به مانند حامل های کلاس نیمیتز نیروی دریایی ایالات متحده ، بصورت اختصاصی و بدون سیستم های تسلیحاتی اضافی ، تنها ماموریت حمل جنگنده ها را بر عهده گیرند . کلاس کیف با این وصف ، آنچه که حامل های کلاس کوزنتسف را به یک نمونه جالب تبدیل نمود ، ترکیب قدرت هوایی مستقر در دریا با زرادخانه موشکی قابل توجه موجود درآن بود . جنگنده های حامل این شناور ، قابلیت پرواز از سکوی پرش اسکی مانند آن را داشتند که درمقایسه با جتهای عمود پرواز مستقر درآن ( یاک – 38 ) عملکرد بهتری را علیرغم محدودیتهای وزنی به نمایش می گذاشت ، هر چند ، کیفیت استفاده از منجنیق های بخار هنوز بصورت بی همتایی ، در شناورهای رزمی ادامه داشت . یاک – 38 ( کد ناتو : فورجر ) با این وصف ، سامانه های موشکی مستقر بر شناورهای کلاس کوزنتسف بدلیل طراحی قابل ملاحضه و وجود فضای بیشتر نسبت به شناورهای کلاس کیف ، باعث شده بود تا پتانسیل انهدام شناورهای رزمی دشمن در بردهای غیرقابل باوری ، در اختیار نیروی دریای روسیه قرار گیرد . اما فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در اکتبر 1990 ، بدان معنا بود که نیروی دریایی روسیه ، تا اطلاع ثانوی ، تنها یک فروند از شناورهای کلاس کوزنتسف را در خدمت خواهد داشت . علاوه براین ، بدلیل کمبود شدید بودجه ای ، نیروی دریایی از عملیاتی نگاه داشتن 4 فروند حامل کلاس کیف عاجز شده و برنامه تولید کلاس اولیانوفسک نیز بطور کامل لغو گردید . اما بدلایل مشخص ، ارتش این کشور در طول دو دهه گذشته به انحاء مختلف ، در تلاش بود تا تنها شناور کلاس کوزنتسف را بطور دائم در حال عملیاتی قرار دهد ولی کمبودهای بودجه ای ، مانع از توسعه کامل جنگنده های جدید ، سامانه های پیشران پیشرفته تر و زیرسیستم هایی که می بایست جایگزین سامانه های قدیمی تر گردد ، شد . وضعیت نیروی دریایی این کشور تا جایی دچار بحران شد که خدمه توانایی نگهداری مستمر پیشران این شناور که بسیار مستعد نقص فنی بود ، را نداشتند و حتی پس از بروز بحران سوریه و اعزام این شناور به مدیترانه ( سال 2016 ) نیروی دریایی روسیه مجبور شد ، جنگنده های حامل این شناور را برای اجرای عملیات رزمی ، به پایگاه های زمینی منتقل نماید . از سویی دیگر ، اگر چه قابلیتهای رزمی جتهای MIG-29K و SU-33 شگفت انگیز به نظر می رسید ، اما عملکرد این حامل شناور ، در مقایسه با همتایان آمریکایی و حتی چینی خود ، به شکل قابل ملاحضه ای پایین تر نشان می داد . مضاف براین ، نمایش ضعیف اسکادران های این حامل رزمی ، قدیمی شدن سامانه های موشکی نصب شده روی این کشتی جنگی نیز موجبات غافلگیری فرماندهان روسی را فراهم آورد . در نتیجه ، کوزنتسف بدلایلی که ذکرآن رفت ، از یک حامل هواپیمابر مسلح به موشکهای کروز ، به یک شناور با پتانسیل بسیار محدود شده رزمی تبدیل گردید . مجموع این موارد باعث شد تا آدمیرال کوزنتسف به مرز بازنشستگی از حضور در خط مقدم نبرد نزدیک شده و احتمالا به یک ناو آموزشی برای نیروی دریایی روسیه تا زمان ورود شناورهای جدید ، تبدیل گردد . با این حال ، برخی ناظران معتققدند که روسها درصددند تا با احیای برخی قابلیتهای این شناور ، ازآن بعنوان یک سکوی موشکی برای پشتیبانی از ناوگان خط مقدم دریایی این کشور ، استفاده نمایند . بدین معنی که برخلاف پیش بینی های صورت گرفته برای جایگزینی سوخو-35 های جدید به جای سوخو-33 های فعلی ، سرمایه گذاری احتمالی بر روی ارتقاء سامانه های الکترونیک و پیشران این حامل متمرکز گردد . اما این تغییرات ، درصورتی که نیروی دریایی این کشور مجددا" تصمیم به اعزام کوزنتسف به خط مقدم نبرد را داشته باشد ، کافی نخواهد بود . اما با فناوری های جدیدی که قرار است به این شناور اضافه شود ، این مساله قابل پیش بینی است که پتانسیل رزمی آدمیرال کوزنتسف به یک کشتی جنگی مهلک ، با یک جهش ، به سطح قابل قبولی خواهد رسید . پی نوشت : 1- ادامه دارد .... صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 

سلام علیکم در خصوص کاربرد فناور ی ها غیر مخرب در نبرد یک نکته جالبی عرض کنم ، آلوین تافلر در کتاب خودش " جنگ و ضدجنگ" یک پیش بینی کرده بود در خصوص تسلیحات غیر مخرب مثل استفاده از تسلیحات صوتی در فرکانس های مشخص برای از کار انداختن نیروی انسانی حریف ( بیشتر در عملیات ضد شورش ) یا استفاده از اسپری های فلزشکن ( برای تخریب پایه پل ها یا سخت افزارهای زرهی سبک دشمن و... ) . این شخص معتقد بود که نیمه دوم قرن بیست و یکم عرصه توسعه این نوع سلاح ها هست نمونه از سلاح های صوتی از ایده تا اجرا ( سمت راست نمونه به نمایش درآمده در یک فیلم و سمت چپ یک نمونه آزمایشی ) یک نکته ای هست ، جنگهای نسل سوم و بالاتر ، به قول نویسنده فوق الذکر ، جنگهای مبتنی بر دانایی ( یا هوش ) هست ، دوران اتکاء برقدرت آتش انبوه ( جنگ موج دوم ) مدتهاست که بسرآمده و نمونه بارزش هم سرمایه گذاری بسیار بسیار قابل توجه روی مهمات هدایت دقیق هست ( کاری یک اسکادران بمب افکن بی-17 در جنگ دوم می کرد را الان فقط یک هواگرد رزمی با سرنشین یا بدون سرنشین مسلح به مهمات هدایت دقیق انجام می دهد ) در خصوص تفاوت "نیرو" با " نیروی با ارزش افزوده " دقیق روی همین محور قابل تبیین هست . یعنی فرض اول در طراحی عملیات شبکه محور این هست که فناوری ، باعث ایجاد تحول در سازمان های نظامی شده ، و این به معنای دانش بیشتر برای پرسنل و طبیعتا" تجربه افزون تر برای آنهاست . "نیروی با ارزش افزوده " در جنگ شبکه محور ، ماموریتهای محوله به سازمان نظامی را " سریعتر ، بهتر و با بهره وری بیشتر" انجام می دهد به همین دلیل ، درسالهای اخیر ما داریم سازمان های مسلح ابر انعطاف پذیر با قابلیت اجرای جنگ چابک ( agility war) را می بینیم . در مجموع ، سازمانهای مسلح در قرن 21 باید 6 ویژگی اصلی را داشته باشند : 1- استحکام ( robustness ) 2- برگشت پذیری ( resilience) 3- واکنش پذیری ( responsiveness) 4- انعطاف پذیری ( flexibility ) 5- نوآوری ( innovation) 6- وفق پذیری ( adaptation) پی نوشت : 1- به همین دلیل هست که عرض می کنم محدود کردن تحلیل ها به مقایسه سخت افزاری در وب فارسی ، مسیر چندان مطلوب نیست . دلیلش این هست که فضا و صحنه نبرد امروز با دیروز متفاوت شده ، طبیعتا" مسیر تحلیل ها هم باید متفاوت باشد . 2- حالا الحق و الانصاف ، بدون جهت گیری باید نشست ، اینها را تبیین کرد و ان را به چهاچوبهای بومی مختص سازمان مسلح جمهوری اسلامی ایران تبدیل نمود .

با سلام    نیزه جدید " میشا"  آزمایش سیستم دفاع هوایی کوتاه برد برروی فریگیت آدمیرال گریگورویچ     نیروی دریایی روسیه فدارتیو ، اخیراً آخرین  گونه سیستم دفاع از خود ضد هوایی  ، برای شناورهای نیروی دریایی که شامل یک  مجموعه کامل دفاع هوایی  TOR-M2KM است را بر روی فریگیت آدمیرال گریگورویچ  مورد آزمایش قرار داد . این گونه جدید که  برروی یک یک پلتفرم خاص توسعه یافته ، توسط شرکت آلماز –آنتی ( خط تولید کوپول مستقر در ایژوسک ) به این نیرو معرفی شده است .       این نمونه جدید ، مجهز به رایانه های جدید و شبکه ارتباطی  پیشرفته ، به این سیستم دفاع هوایی اجازه می دهد تا بیشتر از 48 هدف را شناسایی ، پردازش و به شکل خودکار و بطور همزمان، تا 10 هدف با اولویت بالای تهدید را مشخص و به چهار هدف حمله ور شود . علاوه برای شناورهای نیروی دریایی ، این سیستم جدید براحتی برروی بالاترین بخش سازه های شهری  نیز مسقر می شود و برای حمل به منطق صعب العبور ، روی کِشنده ها ، واگنهای راه آهن و حتی شناورهایی تناز پایین با  ظرفیت حداقل 20 تن بار را دارند ، نیز قابل استفاده است .   این سیستم دفاع هوایی جدید به گونه ای طراحی شده که بالگردهای میل-26 نیز در حالت اسلینگ ( حمل بارخارجی ) می توانند آن را جابه جا نمایند .     حداکثر برد موثر این سامانه جدید ، در ارتفاع  10 کیلومتر و در یک برد 15 کیلومتری است و شرکت سازنده مدعی است که  قابلیتهای آن به شکل ارتقاء داده شده که انهدام هر هدفی  با حداقل سرعت 700 متر برثانیه را در یک برد 8 کیلومتری تضمین می کند .       علاوه براین ، رادار کشف هدف ، رادار هدایت آتش ، 8 تیر موشک آماده شلیک  ، دو مرکز هدایت آتش خودکار برای خدمه ، تجهیزات جدید مخابراتی ،  سیستم منبع تغذیه مستقل و... همگی  در یک بدنه قرار دارد که بکارگیری آن را بسیار آسان تر می نماید .  تجهیزات کشف هدف در این سامانه به گونه ای انتخاب شده  که به شکل مداوم ، در شب و روز ، بصورت پشتیبان هم عمل می نمایند که این ، قابلیت خودکار فرآیند کشف و انهدام هدف را با کمترین دخالت عوامل انسانی ، بوجود آورده است .   صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

رونمایی از لباس فضانوردی فضاپیمای استارلاینِر     کمپانی بوئینگ 3 روز پیش برای نخستین بار از لباس جدید فضانوردی که سرنشینان فضاپیمای استارلاینِر آن را میپوشند رونمایی کرد .   این لباس جدید که با همکاری کمپانی توانمند و مشهور " دیوید کلارک "  توسعه پیدا کرده ،  " بوئینگ بلو "  یا " آبی بوئینگ "  نام دارد و از انواع مشابه قبلی بسیار سبک تر ، راحت تر ، کاربُردی تر و دارای محافظت بیشتری میباشد .   قابلیت تحرّک در حالت فشرده شده ( فشار هوای درون لباس ) این لباس بیشتر است و همچنین 40 درصد وزن سبک تری از لباس قبلی ناسا دارد . لایه های خلاقانه جدید باعث میشود فضانوردان خنک بمانند و دیگر خبری از عرق ریختن های آزار دهنده در لباس فضایی نخواهد بود .         مواد جدید به کار رفته در این لباس سبب میشود تا بخار آب از آن خارج شده ولی هوا درون لباس باقی بماند .    این لباس با الگو قرار دادن لباس های فضایی پیشین ، تمامی استاندارهای ایمنی و کارایی ناسا را رعایت میکند و با بهره گیری از فناوری های بسیار پیشرفته ، راه را برای سفرهای مداری به ایستگاه فضایی بین المللی هموار مینماید .   دستکش های سازگار با صفحات لمسی ، امکان استفاده از صفحات کامپیوترهای موجود در کپسول فضایی را برای سرنشینان فراهم میاورد . همچنین کفش های این لباس توانایی تنفّس داشته و در برابر لیز خوردن کاملاً مقاوم هستند .      زیپ های موجود در قسمت بالاتنه به گونه ای طراحی شده اند که تغییر حالت از نشسته به ایستاده را برای افراد بسیار آسان تر از گذشته میکند . همچنین لایه های موجود در روی زانوها و آرنج ها باعث میشود فضانوردان بتوانند دست و پای خود را در زوایای بیشتر و راحت تر حرکت دهند .    این لباس علاوه بر محافظت از سرنشینان در هنگام برخاست از زمین و بازگشت به اتمسفر ، وظیفه برقراری ارتباط شنیداری میان سرنشینان کپسول با یکدیگر و با ایستگاه کنترل زمینی را از طریق سامانه گوشی و دهنی کاملاً جدید و راحت را بر عهده دارد .   کلاه خود این لباس ارتفاع بلند تری نسبت به مدل های پیشین داشته و بر خلاف ساختار سخت و سنگین اسلاف خود ، جنس بسیار نرم و انعطاف پذیری دارد . همچنین با بهره گیری از پنجره ای بزرگ از جنس پلی کربنات ، دید پیرامونی فوق العاده ای را به مسافران استارلاینِر در سفرهای فضایی هدیه میدهد .     امتیازات این لباس را میتوان به طور خلاصه بر شمرد :   * سبکی و قابلیت انعطاف و تغییر شکل و حالت ، مطابق با اندام شخص .   * کلاه خود به لباس متّصل شده و در واقع بخشی از آن است ، در حالی که لباس های پیشین ، از کلاه خود جداشونده و بسیار سنگین استفاده میکردند .   * استفاده از دریچه های خروج هوا ( باد خور ) برای تخلیه گرما و بخار تعرّق بدن ، در عین حالی که فشار هوای درون لباس را فوراً تامین میکند.   این لباس به همراه کفش ها و همگی متعلّقات آن در مجموع 9 کیلوگرم وزن دارد که 4.5 کیلوگرم سبک تر از لباس فضانوردان شاتل فضایی میباشد .     " کریس فرگوسن "  مدیر بخش سامانه های ماموریتی و سرنشینان فضاپیمای استارلاینِر و فضانورد بازنشسته ناسا درباره این لباس میگوید :   ما چالش های مهندسی بیشماری را پشت سر گذاشته ایم . لباس های فضایی در اندازه ها ، شکل ها و طرح های متفاوتی معرفی شده اند ، ولی فکر میکنم که این لباس درخور و برازنده بوئینگ و فضاپیمای استارلاینِر است .      " اریک بو "  یکی دیگر از فضانوردان میگوید : این لباس شما را زنده نگه میدارد و از همه مهم تر پوشیدن و کار کردن با آن بسیار ساده تر از انواع پیشین است . هر قدر چیزی پیچیده تر باشد ، راه های بیشتری برای خراب شدن وجود دارد پس بنا بر این سادگی بهترین چیز در این زمینه است .   این لباس در حقیقت نقش پشتیبان برای سرنشینان را در شرایط اضطراری ایفا میکند . اگر همه زیر سامانه های پشتیبانی از حیات درون کپسول کار خود را به درستی انجام دهند ، هیچ نیازی به استفاده از لباس فضایی نیست .    فضانوردان باید تمرینات گوناگونی را با این لباس درون استارلاینر انجام دهند تا با روش استفاده درست از دکمه ها و ابزار آلات آشنا شوند . چندین حالت مختلف ورود و خروج به فضاپیما تمرین میشود تا بهترین راه های کار و فعالیت شناسایی شوند .       فضاپیمای استارلاینر میتواند 4 تا 7 سرنشین را به ایستگاه فضایی بین المللی منتقل کند . این فضاپیما به همراه فضاپیمای " دراگون سرنشین دار "  از کمپانی اسپیس اِکس وظیفه دارند تا از ابتدای سال 2018 ، فضانوردان آمریکایی را از خاک آمریکا به مدار زمین منتقل کنند.   دو ویدیو از معرفی لباس بوئینگ بلو :   [aparat]MApru[/aparat]   [aparat]NIAKT[/aparat]       http://www.boeing.com/features/2017/01/space-suit-01-17.page https://www.nasa.gov/feature/new-spacesuit-unveiled-for-starliner-astronauts http://www.davidclarkcompany.com/aerospace/iva-eva