تجهیزات جنگ الکترونیک رونمایی شده سپاه یک مرحله از 6 مرحله تحویل انبوه تجهیزات و تسلیحات به نیروی دریایی سپاه در سال گذشته به ادوات جنگ الکترونیک مربوط است که همزمان با تحویل سامانه‌های موشکی اطلاع رسانی شد. تنوع بالایی از انواع سامانه‌ها در این مراسم به نمایش گذاشته شد که سبب ارتقاء جدی توانمندی‌های نیروی دریایی سپاه در نظارت و پایش محیط عملیاتی تا فواصل دور برای ردیابی هر نوع تحرک دشمن دارد. این تجهیزات شامل سامانه‌های راداری، پایش الکترونیکی، کمک ناوبری، اخلالگرهای مختلف دارای قابلیت تحرک و شبیه سازهای مورد نیاز برای تمرین کار با تجهیزات پیشرفته بوده است. به گفته سردار تنگسیری فرمانده نیروی دریایی سپاه «سامانه‌های جنگال جدید دریافت شده توسط نیروی دریایی سپاه قابلیت دریافت سیگنال های خاموش و ارتباطات داخلی دشمن را دارد.» برخی از این تجهیزات کاملاً ناشناخته بوده و برای اولین بار تصویری از آنها مشاهده می‌شود. برخی دیگر نیز در زمره تجهیزات شناسایی جهت سیگنال‌ها، شناسایی موقعیت مکانی فرستنده‌ها و سامانه‌های شنود الکترونیکی بودند که نمونه‌هایی از آنها قبلاً مشاهده شده بود. یکی از انواع پرکاربرد در میان تجهیزات الکترونیکی سامانه‌های یافتن جهت (Direction Finding) و یافتن موقعیت (Position Finding) تجهیزات منتشر کننده سیگنال است. انواع مختلفی از این دست سامانه‌ها توسط صنایع دفاعی کشور و شرکت‌های دانش بنیان ساخته شده و در اختیار نیروهای مسلح کشور قرار گرفته است. به کمک این سامانه‌ها می‌توان حتی در صورت وجود ارتباطات بیسیم از شناور دشمن یا روشن بودن اخلالگرهای آن، موقعیت تقریبی آن را کشف کرده و در اختیار سایر واحدها قرار داد. نحوه عملکرد سامانه های یافتن جهت و موقعیت انتشار سیگنال این سامانه‌ها هم پرتوهای باند باریک و هم پرتوهای مرسوم مخابراتی را ردیابی، تحلیل دسته بندی کرده و کارهایی همچون وضعیت ثابت یا متحرک بودن هدف، تشخیص باند فرکانسی عملکردی اصلی فرستنده، نمایش موقعیت روی نقشه و تعیین فاصله نسبت به چند مختصات مد نظر، افزودن سایر لایه‌های اطلاعاتی به اطلاعات پایه، ایجاد بانک داده از فرستنده‌ها و اهداف، همگام سازی اطلاعات با سایر سامانه‌های مشابه در کسری از ثانیه را به انجام می‌رسانند. این سامانه قابلیت عملکرد به صورت بدون کاربر مستقر یا کنترل از راه دور را داشته و متوسط زمان احتمالی بین دو خرابی آن بالغ بر 2000 ساعت است. نوعی از این سامانه‌های کشف پرتوها، مخصوص کشف فرستندهای تصاویر ویدئویی و لینک های رادیویی کنترل پهپادها هستند. نمونه‌ای از این دست سامانه‌های ساخت داخل حتی پیش از برخاستن پهپاد دشمن قابلیت کشف ارتباطات آن را دارد. توانایی جداسازی سیگنال های واحد کنترل پهپاد با سایر امواج باند فرکانسی مشابه نیز در این سامانه ایجاد شده است. یکی دیگر از تجهیزات الکترونیکی بسیار مهم که به تعداد زیاد در بین ادوات تحویلی به نیروی دریایی سپاه قابل مشاهده است، سامانه‌های الینت (ELINT) است. این سامانه‌ها کار پایش عملکرد رادارهای مختلف فعال در منطقه تحت مراقبت را برعهده دارند تا با تحلیل سیگنال‌های دریافتی از این رادارها، ویژگی‌ها و خصوصیات عملکردی آنها را استخراج کنند در حالی که ده‌ها یا صدها کیلومتر از فرستنده راداری دشمن دور هستند. این رادارها هم شامل انواع جستجو و مراقبت و رهگیری و هدایت موشک‌ها است. چندین سامانه الینت استقراری که با نصب روی خودرو امکان جابجایی سریع را نیز دارند در کشور ساخته شده است. به عنوان مثال یکی از این سامانه‌ها که اطلاعات رسمی از آن منتشر شده دارای قابلیت پوشش محدوده فرکانسی 2 تا 18 گیگاهرتز، حداکثر قابلیت عملکرد خودکار و بدون کاربر، اندازه گیری دقیق پارامترهای سیگنال دریافتی، عملکرد سهل و تعمیرات آسان را دارد. محدوده باند فرکانسی وسیع، دقت بالا در رهگیری سیگنال، پوشش 360 درجه، توانایی رهگیری تنوع گسترده‌ای از فرستنده‌های سیگنال، سرعت متغیر آنتن گیرنده از 1 تا 300 دور بر دقیقه و قابلیت عملکرد پیوسته و 24 ساعته بدون نیاز به خاموشی یا راه اندازی مجدد از جمله ویژگی‌های این سامانه است. نمونه‌های سبک‌تر و راهکنشی (تاکتیکی) از سامانه‌های الینت نیز توسط صنایع کشور ساخته شده است که به راحتی قابل حمل و نقل با خودروهای معمولی هستند. یکی دیگر از انواع سامانه‌های الکترونیکی مورد استفاده برای داشتن دست برتر در عرصه نبرد امواج، سامانه‌های ESM یا Electronic Support Measure هستند. این سامانه‌ها در زمینه شناسایی عملکرد دشمن به عنوان لایه اول عمل می کنند. شناسایی انواع سیگنال‌های ارسالی تجهیزات دشمن و تحلیل و ارسال فوری آن به سامانه‌های لایه بعدی شامل انواع اخلالگرهای راداری و مخابراتی و مکانیابی ماهواره‌ای از وظایف این سامانه است. با داده‌های تولید شده توسط سامانه‌های ESM می‌توان نوع هدف، موقعیت آن و زاویه ارسال سیگنال را شناسایی کرد. سامانه‌های ESM مختلفی توسط متخصصان کشور ساخته شده است که ویژگی‌های متنوعی دارند. این سامانه‌ها می توانند در محیط‌هایی با چگالی سیگنالی بالا با دقت و حساسیت زیادی عملکرده و اطلاعات را به واحدهای جنگال و اجرای آتش ارسال کنند. این سامانه‌ها انواع مختلفی از نظر ابعاد و وزن داشته و نمونه‌های ثابت و استقراری یا متحرک حتی قابل نصب روی پهپادها دارند. پوشش بازه فرکانسی 2 تا 18 یا 18 تا 40 گیگاهرتز، حساسیت فرکانسی تا مقدار 80 دسی بل، برخورداری از یک آنتن تمام جهتی و 8 آنتن جهتی، توانایی اندازه‌گیری زاویه ورودی سیگنال، فرکانس تکرار پالس و پهنای آن و سرعت چرخش آنتن رادار دشمن، سرعت بالا در تحلیل سیگنال دریافتی، امکان ایجاد حالت هشدار روی فرکانس‌های مشخص، برخورداری از 5 الگوی جستجوی محیط اطراف، محدوده دمایی وسیع عملکرد و وزن کم از ویژگی‌های نمونه‌ای صادراتی از سامانه‌های ESM ساخت داخل است.

رادار های کشف و ردگیری هدف سپاه: از رادارهای با آنتن های منحنی تا نمونه‌های جدید با آنتن های مسطح. رادارهای دریایی ساخت ایران مانند MVR-2 و MVR-8 که از فناوری های دیجیتال و طراحی جدید بهره می برند قبلاً در این رده معرفی شده بودند. انواع این رادارها با باند اس و ایکس با برد 50 تا 80 کیلومتر، برخوردار از فرستنده با قطعات حالت جامد (Solid State) و توانایی کشف 200 هدف و توانایی ضد ضد جنگ الکترونیک یا ECCM در صنایع کشور ساخته شده‌اند. رادار جستجوی ساحلی یا CSR-X270 با برد 200 کیلومتر که راداری دو بعدی در باند ایکس با دقت بالا است از دیگر سامانه‌های راداری مشاهده شده در میان تجهیزات افزوده شده به نیروی دریایی سپاه در مراسم اخیر است. توانایی کشف همزمان اهداف دریایی و اهداف هوایی پروازی در ارتفاع پایین تا 12000 متر، استفاده از قطعات حالت جامد و آنتن فرستنده با اتلاف و گلبرگ های جانبی کم، قابلیت ردگیری در حین جستجو یا TWS، قابلیت ECCM به دو صورت فعال و غیرفعال با شیوه‌های متنوع و قابلیت تحرک بالا و حمل با ادوات پروازی یا شناوری و زمینی و سرعت بالای آماده به کار یا آماده به راه شدن از ویژگی های این رادار چند منظوره است.

خوب بلاخره سپاه رو بزرگترین تست استندش در شاهرود تست انجام داد دربازه زمانی 18 تا 26 اسفند 99 و بیش از 100 متر روی زمین اثر تستش بجامانده است البته از سنتیل هاب میتوانید بینید کلیک کنید تست استند موجود در شاهرود حداقل وزن این تست استندها باید 4تا 6 برابر تراست موتوری باشد رویش تست انجام می شود از 2016 تا 2019 بر روی 3 تا از تست استند ها موتور تست شده است تراست این موتور جدید تست شده بین 164 تا 246 تن است حداقل از موتو74 تنی ذوالجناح وزارت دفاع که تصویر تست 2015 انرا دیدیم بزرگتر است منبع1 , منبع2

همینطوره. برای همین تاکید داشتم که ما باید روی منابع قدرت خودمون تکیه کنیم نه رودی که سرچشمش به کنار خود مسیرش کیلومترها در افغانستان هست و به هر حال اگر دولت مرکزی هم بخواد کشاورزان افغان با پمپ و روشهای دیگه ( باید واقع بین باشیم، مگر کشاورزان غرب اصفهان نیستند که با برداشت های بی رویه از زاینده رود اجازه رسیدن حقابه کشاورزان شرق اصفهان را نمیدند و همیشه کشمکش وجود داره سرش یا مثلا در رودهای منتهی به دریچه ارومیه و ...) سعی میکنند منافع خودشون را دنبال کنند. حالا دولت هم که همسو است و به هر حال در جنگ قدرت فعلا بین همسایگان با جنگ روانی وسیع دشمنان فرامنطقه ای و حمایتهاشون از مهره های خاص لگد زدن! به ایران رای خورش گویا بالاست میان بخشی از جمعیت به خاطر بذر اختلاف هایی که میکارند با عملیات روانی 24 ساعته ده ها شبکه و روزنامه و سیاستمدار و سلبریتی (افغان و عراقی و لبنانی و ...) این جدای از برخورد متناسب و مناسب با ادبیات دلال مآب و خاص اشرف غنی است (و پیگیری حقوق قانونی کشور از راه های درستش) که البته مشخص هست از کجا ناشی میشه و سابقش هم این دلال قدرت در افغانستان. به هر حال تحقیرهایی که از طرف قدرتها بهشون تحمیل میشه و وضعیتی که کشورشون را بهش دچار کردند را معمولا دوست دارند یکجایی جبران کنند و یک ژست قدرت و احترام بگیرند که خب در مورد ایران همیشه جواب میده چون هم خودش تحت فشار جهانی است و هم همیشه منادی وحدت و برابری و عدم اختلاف بوده و اصولا در این موضع اینها معمولا اینطور عقده دل میگشایند. قطعا بهبود وضعیت اقتصادی افغانستان به نفع ماست در هم امنیت و هم حتی رونق اقتصادی و نیازش به مسیرهای جدید تجارت. اینجاست که ما باید از ظرفیت هامون استفاده کنیم برای منفعت بردن از شرایط جدید. مسیرهای ریلی و ترانزیتی و دریایی و بندر چابهار و ... مطمئنا به فعل در آوردن پتانسیل های موجود در خود ایران در وهله اول میتونه کمک بزرگی باشه حتی برای احقاق حقوق خارجی کشور. فقط باید به ظرفیت های داخلی توجه ویژه ای بشه.

رسانه های اسرائیلی مدعی شدند یک کشتی اسرائیلی توسط ایران به وسیله موشک مورد هدف قرار گرفته شده است. یک کشتی متعلق به رژیم صهیونیستی که از مبدا تانزانیا قصد حرکت به سمت هند را داشته، در دریای عرب رو به روی سواحل کشور عمان مورد اصابت موشک قرار گرفته است . نقطه ی برخورد موشک به کشتی:

جا مانده بود این مطلب با توجه به رشته توئیت فابین هینز این تست نشان داده شده برای دسامبر 2015 بود احتملا بین 13تا29 دسامبر با توجه به برف و ان 3 قطعه بتنی در انتها البته این تست استند خجیر در 2018 اسیب دیده است که سقف ان بازسازی شده با کمی تغییرات نکته دیگر توئیت خبرنگار تسنیم وابسته به سپاه با این جمله (دارای قوی‌ترین پیشران سوخت جامد «رسانه‌ای‌شده» ساخت کشور) باتوجه به تست های سپاه در شاهرود بی راه نبوده اگر حتی تست یکی دو هفته پیش سپاه در شاهرود حساب نکنیم منبع

اراضی سیستان در صورت احیا میتونن تقریبا کل نیاز کشور به نهاده های دامی رو از بین ببرن و حتی تولید روغن. ولی شاهدیم که چندهزار میلیارد تومن وزارت صمت خرج میکنه تا آب دریای عمان رو ببره تا مشهد! و خلیج فارس رو تا یزد.

ساخت سد دیر یا زود توسط افغانستان انجام میشد بویژه که این طرح ها اتفاق جدیدی نبود و فقط اشغال افغانستان توسط شوروی اونها رو عقب انداخت ایراد رو باید در خود ما جست که روی طرح های ذخیره و کنترل آب در اون منطقه کار نکردیم و از سمت دیگر در دوران پردرآمد نفت روی انتقال آب شیرین به منطقه سیستان و بلوچستان کم کاری زیادی کردیم خب راه کار چیست؟ ایران از برتری جغرافیایی و دریا و نفت برخورد دار است به راحتی می تواند اول آب اشامیدنی مردم اون مناطق رو تهیه کنه ، با دستگاه های کوچک و پراکنده و دوم با کمک نور خورشید آب تصفیه برای مصارف شستشو و در نهایت شستشو زمین های شوره زده کشاورزی تهیه کنیم این ها تازه اول کار هست تامین آب کشاورزی همراه با تکنولوژی گلخانه ای قسمت دوم هست که دولت باید با کمک بخش خصوصی راه اندازی کند ---------------- افغانستان دیر یا زود مجبوره آب رها کنه، بویژه با سیلاب های فصلی و پر شدن سد اون وقت این آب رها شده حکم سیلاب خانه خرابکن پیدا میکنه برای این مساله هم باید سدهای کوچک و منطقه ای پیش بینی کرد تا جلوی سیلاب فصلی گرفته بشه و آب گیرهای منطقه ای ایجاد بشه و تغییر تو اکوسیستم منطقه ببینیم ما محکوم به احیای سیستان و بلوچستان هستم

واقعا با برنامه ریزی درست و مدیریت منابع میشه حتی شرایط بحران را تغییر داد و حداقل ها را ایجاد کرد بدون نیاز به منابع جدید رویایی و فانتزی در شرایطی که ما داریم (تحریم و تغییر اقلیم و کسری منابع و ...) ولی در مورد بخش انتهایی هرچند من اطلاعات تخصصی ندارم ولی اطلاعات و مطالعات عمومیم اینطور میگه که برای کشاورزی اصلا به صرفه نیست. چه با سوختهای فسیلی، چه اتمی و چه خورشیدی و اصولا تجدیدپذیر. از طرفی خودش بحث زیست محیطی هم داره که برای مثال در همین پروژه اخیر پساب (آبشیرینکنها) قرار شد با کلی هزینه اضافی به دریای عمان که عمق بیشتری داره منتقل بشه تا وضعیت ساحلی خلیج فارس که بخش عمده ای از معیشت ساحل نشینان را تامین میکنه دستخوش تغییرات زیانبار نشه. بعد تازه برای منابعی در حدود چند میلیون متر مکعب سالانه نه چند میلیون متر مکعب روازنه نیاز بخش کشاورزی در سطح وسیع. احتمالا نمونه هایی وجود داشته باشه برای کشتهای خاص در زمینهای محدود و رفع نیازهای صیفی و تازه خور! و محدود ولی به نظرم ابدا برای کشاورزی صنعتی و حتی نیمه صنعتی ابشیرین کن پاسخگو نیست. هزینه های جانبی و جاری و اولیه به قدری بالاست که فی المثل شما تصمیم بگیرید برای نیاز نهاده دامی و گندم و جو و دانه های روغنی که در بازار حتی شرایط تحریمی از اون استفاده کنید احتمالا قیمتی چند ده برابر را باید بپردازید نسبت به خرید. یک بحث استقلال و خودکفایی است که جداست ولی به هر حال روشهای دیگه وجود دارند. به نظرم ابشیرینکنها فقط برای مصارف شرب و نهایتا صنعتی (همون چند میلیون متر مکعب سالانه) قابل قبول هست ولی برای کشاورزی حتما باید با همون کشت دیم و ابخیزداری و سدسازی و حتی انتقال آب و نهایتا ابهای عمیق حل کرد موضوع را. (احتملاا حتی خرید آب به صرفه تر از ابشیرینکنها باشه به این منظور که خود اقلام مصرفیشون در طول سال کلی هزینه داره از جمله فیلترها و پمپها و ..)) تاکیدم بر روی ابهای عمیق همون موردی هست که از استرالیا به یاد دارم که اگر اشتباه نبوده باشه اینه که بخش زیادی از مناطق خشک مرکزی کشاورزیش با همین شیوه ابهای عمیق مشکلش حل شده در مقیاس بالا. که اتفاقا ما تجربه یک حفاری اکتشافی نیمه موفقش را هم گویا داشتیم در شرق کشور. هزینه ابتدایی بالایی داره اکتشاف و حفر چاه هاش ولی بعدش اگر به منابع مناسبی برخورد کنیم (نه ابهای فسیلی) دیگه هزینه چندانی نخواهد داشت. پ ن: چرا بحث آب را میکنیم؟ چون واقعا یک بحث جدی است و البته مزیت رقیب قدرتمند ما در منطقه یعنی ترکیه. واقعا ترکیه شرایط ایده آلی داره. همین امسال که بارندگی های ما حتی تا 50 درصد کاهش داشته بعضا ترکیه تقریبا از ابتدای پاییز بارندگی های روزانه و هفتگی سراسری داشته (یعنی تقریبا کل جغرافیاش ) و در بحث سدسازی هم که اطلاع دارید حتی با مخالفت جدی تاریخدانان و باستان شناسان و ... در رابطه با زیراب رفتن بخش زیادی از جغرافیای کشف نشده تاریخیش ولی چه طور صنعتی سد ساخته و واقعا همین دو سد اتاتورک و ایلی سوش به تنهایی غبطه برانیگز هست. منابع آبی فراوان در سرچشمه ها و مخازن بینظیر. فقط یک سد اتاتورک به اندازه کل سدهای ایران ظرفیت مخازنش هست و ایلی سو هم مشابهش و حتی فراتر. یعنی همین دو سد دو برابر ظرفیت تمام سدهای ایران (اون هم ظرفیتی که معمولا پر نمیشه هیچوقت به خاطر بارندگی ها) گنجایشی دارند که راحت میتونه پر بشه هر سال و سرریز کنه حتی به سمت سوریه و عراق و کلی حقابه اونها را هم فعلا در این شرایط اقلیمی بده. زمین های حاصلخیزش هم در جنوب ترکیه که فراوان و بسیار فراوان به برکت رودهای دجله و فرات و سواحل و رسوبات تاریخیشون در طول مسیر در مقابل مثلا یک جلگه حاصلخیز خوزستان ما. (ما سیستان و بلوچستان و مناطق دیگه را هم داریم ولی خب جلگه خوزستان یک چیز دیگه است هرچند با اشتباهات تاریخی و تفکیک زمینها و قطعات خرد موروثی و شهرسازی ها و بحث نفت و صنایع مرتبط هیچوقت اون یکپارچگی زمینهای ترکیه را پیدا نکرده ) و البته ترکیه با این منابع آبی فراوان قبلا گفته شده چرا چشمداشت به امتداد زمینهای حاصلخیزش در جنوب به سمت سوریه و عراق داره و همین حالا هم در سوریه بخش زیادیشون را اشغال کررده (آب که هست فراوان، نیاز زمین و آفتاب هم بهترین شرایط را شمال سوریه و عراق دارند هم مرز با ترکیه)

جلو و پشت بند یا سد کانالهای انتقال آب ایجاد میکنن و اراضی جدیدی را زیر کشت میبرن به امید پر شدنش نباید نشست باید حق ابه بصورت منظم پیگیری بشه ولو با تهدید!! هیچ کنوانسیون و قانون جهانی قطع حق ابه را تایید نکرده!! درسته با دنیا زاویه داریم ولی برای حقوقمون باید خط قرمز قائل بشیم.

دیشب بطور نه چندان اتفاقی هنگام سرچ به یک توئیت خارجی بر خوردم که خیلی جالب بود مقاله پژوهشی از فصل نامه علوم فناوری فضایی ارائه راهکار و طراحی مفهومی پایگاه پرتاب راهبردی چابهار در راستای توسعه صنعت فضایی کشور http://jsst.ias.ir/article_110863.html دانلود حتما مقاله بالا بخوانید ولی با این حجم از تاسیسات واقعا هزینه ساخت بالایی دارد البته برای پرتاب ماهواره بر هایی مثل سروش 1و2 و پرتاب فضانورد استفاده میشوند که از حداقل 5تا 10 سال اینده عملیاتی می شوند 3 لانچ پد پرتاب باقابلیت ارسال محموله به مدار قطبی و استوایی تقریبا 14000 هکتار شامل 11 مجموعه که داخلش از مرکز اموزش فضانوردی تا فرودگاه اختصاصی

حباب نوک کمان ۱۲ با مواردی که برای ستکام استفاده می شود تفاوت دارد، حباب رو به جلو هست. اما ستکام حباب بالا هست.

بخش اول تا دوم رو با همون اقدامات ابتدایی و نسبتا کم هزینه میشه انجام داد و از بحران اولیه خارج شد بنظرم انجام این سه بخش تو سال 1400 بسیار مهم و راهبردی هست، اینکه بتونیم به این هدف برسیم و تو اون مناطق امنیت اولیه آب رو ایجاد کنیم در بخش مدیریت منابع آب روان و فصلی، احتمالا مطالعات کامل شده است و تنها بودجه و اجرا می خواهد که باتوجه به هزینه های سالیانه مقابله با سیلاب ها ، توجیه مالی اش بالا است و برگشت سرمایه اش یک ساله خواهد بود حداقل برای 40 درصد اول پروژه بماند که چرخش اقتصادی و کار تو منطقه خودش ضد بحران هست در فاز بعد بحث کشاورزی هست که باز با کمک دیم و کمک های علمی و هواشناسی میشه کمک های خوبی رو انجام داد میمونه کشاورزی مداوم که با حمایت از تولیدات گلخانه ای اول امنیت غذایی و مالی مردم رو تامین کرد و در گام بعد اقدامات خلاقانه بهتری انجام داد ----------------------------- یه نکته هم اضافه کنم که توسعه کشاورزی در افغانستان، یعنی ثبات در شرق کشور و موجب امنیت مرزی هم میشه درسته افغانستان مطالبات گستاخانه و سواستفاده داره، ولی باید صحنه رو بزرگ دید و ته همین حرف ها لزوم قوی شدن ایران در زمینه مدیریت آب در سیستان و بلوچستان است

نیاز شامل چند بحث می شود اول نیاز آشامیدنی دوم نیاز شستشو و مصرف روزانه سوم نیاز به مدیریت آب های سطحی و فصلی چهارم نیاز به آب های کشاورزی بخش اول رو میشه شبیه به قم مدیریت کرد بخش دوم هم با انتقال آب تصفیه از دریای عمان میشه جوابگو بود بخش سوم بحث عمرانی هست که حجم بالا داره ولی ضروری هست، هم از این حیث که تولید کار در منطقه ایجاد میکنه و هم اینکه مشکل سیل و آسیب ها رو برطرف میکنه بخش چهارم معضل بزرگی هست یعنی آب کشاورزی 1- یه بخشش رو با کمک کشت دیم میشه مدیریت کرد یعنی کمک کشاورزی و هواشناسی به مردم 2- و بخش دیگرش رو باید از دریا تامین کنیم تامین آب از دریا و شیرین سازی اون باید از طریق خورشیدی انجام بشه حداقل 70 درصد انرژی اولیه مربوط به ان حتما نیازی نیست که آب بصورت اسموز معکوس شیرین سازی بشه، استفاده از انرژی حرارتی خورشید و تبخیر خودش کلی موثر هست به راحتی میشه سیستم های شیرین سازی با کمک حرارت تهیه کرد و حجم بالایی از آب رو شیرین و به شمال سیستان پمپاژ کرد در واقع ما 80 درصد کار رو میتونیم سریع و با بازگشت سریع خودمون انجام بدیم ولی مشکل اونجایی هست که مدیران ما نسبت به اتفاق پاسخشون کند هست و زمان های طلایی رو راحت از دست می دهند

برای احیای اراضی سیستان به آب شیرین کنها نمیشه دلبست چون اصلا به صرفه نیست. مگر برای کشتهای گلخانه ای بسیار محدود برخی اقلام وارداتی گرانقیمت. (عمده کشاورزی هم که فعلا سنتی است) ولی بحث آبخیزداری و کنترل سیلابهای داخلی و فصلی و از همه مهمتر ابهای عمیق برای کشاورزی در وهله اول گلخانه ای و بعد هم سیستمی میتونه بسیار راهگشا باشه. آبشیرین کنها هم برای استفاده شهری و روستایی اب شرب و نهایتا صنایع درامدزا مثل فلزی میتونه به کار گرفته بشه ( در مورد همین کرمان هم بخشیش را صنایع خودشون تامین کردند و البته صندوق توسعه ملی ) در مورد رودخانه منتهی به چاه نیمه ها و نهایتا هامون هم باید توجه داشت نه تنها سد کجکی و حالا کمال خان را زدند بلکه در مسیر بسیار طولانی رودخانه هیرمند (یک مسیر طولانی و پیچ در پیچ بعد سد کجکی که حالا با سد کمال خان چیزی از رودخانه باقی نمیزاره) تقریبا تمام بستر رودخانه زیر کشت کشاورزهای افغان هست و یک قطره اب را هم غنیمت میدونند و با پمپ و ... میکشند و در مسیر هم کلی کانال فرعی اب رودخانه را بعد سدها میبره به اراضی کشاورزی از طریق پمپاژ. هر چند سال یکبار مثل سال 98 یک سیل و پرابی شاید رخ بده تا باعث بشه چاه نیمه ها لااقل پر بشند تا حدی. حالا ما دیگه اصلا نگرانی در مورد هامون و کشاورزی را باید کنار بزاریم، با این وضع چاه نیمه ها که اب شرب حتی زاهدان را هم تامین میکنند مثل چندان سال پیش (حالا با خطر بیشتر ) در استانه خشک شدن قرار میگیرند و باید فکری در ابتدا برای اب شرب زابل و زاهدان کرد حتی. دوستان هم اشاره کردند، این سد کمال خان برای بیست سی سال پیش بود یا بیشتر حتی. حالا هم که انگلستان و آمریکا خوب میدونند چطور بذر اختلافات را بکارند و مطمئن باشید هر چه در توان دارند برای کمک به افغانستان در چنین موضوعاتی به کار میبندند. رسانه های افغان را هم دیدید که در هرات و کابل چطور کامل ضد ایران آرایش جنگی! دارند. پس انتظار حتی بدتر از این را در رابطه با منافع ایران در مرزهاش باید داشت. تنها راه فعلا همین پیش بینی های داخلی است ( در کنار تلاش برای احقاق حقوق خارجی) تا لااقل از موضع ضعف و فشار و ... نباشه احقاق حقوق خارجی و با دست پر باشه. توسعه بندر چابهار، وابسته کردن افغانستان به این بندر برای تجارت، قطع لوله های خانه برانداز سوخت یارانه ای به سمت همسایگان که یکبار در شمال غرب ترکها و رانندگان ترک را ارباب کرد و یکبار همسایگان جنوبی و شرقی را و فروش سوخت به شکل درستش و ایجاد برگه های درست چانه زنی تنها راه هست. واقعا زمان قطعنامه و توافقنامه و مودت و کاغذها برای کشورهای خصوصا خارج از اتحادیه ها گذشت. خود کشورها هم بخوان پایبند باشن کشورهای دارای منافع متضاد مجبور میکنند تا راهی را برند که منافع اونها چه سیاسی و امنیتی و چه ژئوپلوتیکی و اقتصادی اقتضا میکنه.

#ایـنفوگــرافی_یمن : جدیدترین آمار تلفات غیر نظامیان و خسارات وارده به یمن (به گزارش مرکز حقوق بشر «عین الانسانیه» در یمن) ۱۷۰۹۷ نفر از جمله ۳۸۲۱ کودک و ۲۳۹۴ زن و ۱۰۸۸۲ مرد بر اثر حملات ائتلاف سعودی در شش سال گذشته به شهادت رسیده‌اند. ۲۷۴۹۶ نفر از جمله ۴۱۸۳ کودک و ۲۸۱۵ زن نیز مجروح شده‌اند. (مجموعا ۴۳۵۹۳ شهید و مجروح) جنگنده‌های سعودی ۱۵ فرودگاه، ۱۶ بندر، ۴۷۶۴ جاده و پل، ۳۰۷ ایستگاه و مولد برق، ۵۵۱ شبکه و ایستگاه ارتباطی و ۲۲۲۸ مخزن آب را هدف قرار داده‌اند. ۳۹۵ کارگاه و کارخانه، ۱۱۳۸۷ مرکز تجاری، ۴۱۶ مزرعه پرورش مرغ و گوسفند و ۲۹۲ کامیون حمل سوخت خسارت دیده اند. ۷۴۹۵ وسیله نقلیه، ۴۶۴ قایق صید، ۹۰۵ انبار غذا، .۹۴ ایستگاه سوخت، ۶۸۰ بازار و ۸۱۵ کامیون حمل مواد غذایی مورد هدف قرار گرفته . ۵۷۱۱۹۰ خانه مسکونی، ۱۷۸ ساختمان دانشگاهی،۱۴۱۳ مسجد، ۳۶۷ مرکز گردشگری، ۳۹۰ بیمارستان و درمانگاه، ۱۱۰۲ مدرسه و آموزشگاه، ۷۱۹۱ زمین کشاورزی، ۱۴۳ مکان ورزشی، ۲۴۷ اثر باستانی و ۴۸ ساختمان رسانه‌ای نیز مورد هدف حملات قرار گرفته‌اند...!/!

در مورد پست قبل لازم به ذکر هست که آمریکا قبلا در عربستان این تاکتیک جدید نیروی زمینی را به شکلی پیاه کرده بود و در حال حاضر در عراق هم همین را دنبال میکنه (گویا از درس های حمله به عین الاسد در کنارت تجربیات گذشته و البته بازبینی برنامه ها با توجه به تغییر تهدیدات و ابازرهای تهدید خصوصا از جانب ایران در یک جنگ احتمالی در منطقه است ) حالا ولی اجراش در مورد اردن به این شکل هست که آمریکا امکان استقرار و تردد بدون اجازه در اراضی سوریه و عراق را داشت بین این پایگاه های احتیاطی و ثابت. حالا با پیمان نظامی جدید با اردن میتونه در مثلث ویژه عراق/سوریه/اردن که یکی از مناطق اصلی درگیری احتمالی خواهند بود، تردد آزاد داشته باشه و نیروها را به سمت اردن بدون وجود دغدغه مرزها عقب بکشه یا اجرای تاکتیک کنه و بین پایگاه های عملیاتی و پایگاه های پشتیبانی که از خطر حمله مصون هستند تقسیم کار کنه (در حقیقت احتمالا نظر این هست ایران در سوریه و عراق میتونه بدون دغدغه مثل عین الاسد پاسخ بده ولی در اردن به خاطر حاکمیت اردن و پیچیده شدن اوضاع در صورت حمله ایران به اراضی یک کشور عربی با شرایط پایدار و با ثبات (بر خلاف سوریه و عراق) این کار را نخواهد کرد) در مورد کویت هم زمزمه هایی شنیده میشه و حتی ممکن هست با شرایط اعلام ناشده ای در زمان جنگ دو کشور عربستان و کویت هم این اجازه را بدند که شاید نمیخوان در شرایط فعلی اعلام کنند به خاطر حساسیت ها.اصل خبر هم مربوط به احداث چند پایگاه در مرزهای عراق هست به سمت اردن و کویت که گویا در همین پلن تعریف میشند به عنوان پایگاه های موقت یا دسترسی و بارانداز.

اشرف غنی بالاخره سد کمال خان را افتتاح کرد در کنار اعتراضات ایران. جالب هست امروز یک پرنده ناشناس امریکایی 5 کیلومتری مرز ایران در افغانستان پرواز داشت به طور مداوم همزمان با این افتتاح در کنار مرزهای ایران و لابد داشت از دارایی ارزشمند! امریکا محافظت میکرد. میلشم کم نیست! نفت با آب. ولی واقعیتی است که با توجه به شرایط اقلیمی جهان و خصوصا منطقه ما هیچ کشوری نمیتونه مجبور کنه کشور دیگه ای را که منابع آبیش را مدیریت یا حتی به سمت کشورهای همسایه سد نکنه. مصر و اتیوپی و ترکیه و سوریه و عراق و حتی خود ما به سمت اقلیم و در بخشی افغانستان و ... نهایتا شرایط طوری میشه که کشورها هر چه میتونند سد خواهند ساخت تا رودهایی که سرچشمش در کشورهاشون هست را مهار کنند تا جای ممکن. قرارداد و حقابه و اینها هم مربوط به گذشته است و مگر کشوری واقعا تحت نفوذ یا استعمار و اشغال کشور دیگه ای باشه تا بشه جلوی این مطلب را گرفت چون بحث آب یک بحث حیاتی است و نه تنها اقتصادی. برای وضعیت جاری فقط و فقط باید به فکر مدیریت منابع آب موجود، مهار آبهای مرزی (کاری که در طرح گرمسیری شد و میشه و صدای اقلیم هم البته دراومده) و طرحهایی مثل ابخیزداری و بهینه سازی مصرف آب در بخش کشاورزی و صنعت و ... و نهایتا سراغ شیوه های جدید استخراج آب چه استحصال از دریا و چه ابهای عمیق و ... رفت. با ایستادنو التماس به همسایگان هیچ آبی کاسمون را پر نمیکنه. در کنارش قدرت کشور و توسعه اقتصاد میتونه ابزار چانه زنی هم ایجاد کنه والا زمان قرارداد و حقابه و تعهد و این شوخی های جهانی گذشت در بحث های حیاتی و موجودیتی برای کشورها. فعلا هم برای شرق کشور و رهایی از تنشها بهترین مسیر همون ابهای عمیق هست که معلوم نیست چرا بعد از اون طرح ابتدایی متوقف شد (البته برنامه ثریا یک ویژه برنامه براش داشت که گویا باز کارشکنی هایی توسط برخی طرفها در کار بوده و ترک فعلهای چند وزارتخانه حالا یا از سر تنبلی یا موارد دیگه) - استرالیا بخش بزرگی از منابع آبیش در مناطق تنش از همین ابهای عمیق تامین میشه به شکل گسترده. هزینه زیادی داره ولی خب از باج خواهی نفتی کمتر هست قاعدتا! پ ن: پرنده هایی که به نظر داشتند مراسم را پوشش میدادند بیش از 5 فروند انواع پرنده امریکایی از شناسایی تا پهپاد و بالگرد بود به نظر. برخی حتی در یک کیلومتری مرزهای ایران در منطقه میلک که دور از خود سد کمال خان هم بود در ناحیه زرنج.

توطئه سازمان میت و اردوغان؟! در چند ماه اخیر با افزایش قاچاق نفت سوریه توسط تروریستهای تحت حمایت آمریکا و ترکیه در مناطق کردی در یک همکاری نانوشته و با افزایش قیمت نفت در چند مرحله شاهد حمله نیرویهای روسی/سوری به محل دپوی نفت در مناطق اشغالی ادلب بودیم. در آخرین حمله ولی این اتفاق نزدیک معبر با ترکیه رخ داد بر خلاف دفعات قبل که در عمق رخ میداد که این امر ترکیه را بسیار عصبانی کرد تا جاییکه امروز سفیر روسیه را احضار کرد تلویحا به این بهانه. به هر حال ترکیه با انبوه پایگاه های ارتشش در مناطق اشغالی سعی کرده وجب به وجب مناطق اشغالی را نوعی عدم دسترسی و منطقه محافظت شده تحت پایگاه هاش اعلام کنه تا تروریستها به راحتی بتونند زیر چتر ارتش ترکیه فعالیت کنند. البته احضار سفیر تنها اقدام نبوده، مسلحین اعلام کردند صبح دوشنبه پهپادهای ناشناس چاه های نفتی ابوکمال که تحت نظر نیروهای تحت حمایت ایران هست را هدف قرار داده بودند قبلش که احتمالا به تلافی و یا برای توقف اقدامات سوری ضد منابع نفتی مفت سوریه هست که ترکیه به همراه مسلحینش داره نهایت استفاده را میبره (در حقیقت ترکیه از ابتدای جنگ سوریه مثل یک رژیم وحشی غارتگر به سان مغولان از غارت منابع سوریه به هر نحوی هیچ دریغی نکرده از آثار باستانی و صنعتی گرفته تا لوازم منزل مردم و از همه پرسودتر نفت سوریه که حتی در زمان داعش بسیار دوستانه تنها خریدار نفت داعش محسوب میشد و تا زمانیکه جهان حساس نشده بود روابطش خیلی هم دوستانه بود و شاید یکی از معدود کشورهای تامین کننده داعش رسما و علنا محسوب میشد که البته در داخل ترکیه هم خیلی پیچیده بود و از داماد تا پسر اردوغان درگیر پرونده های مربوطه بودند گویا. حالا هم کردها منابع نفتی سوریه را مجبور هستند از طریق همین ترکیه به یغما ببرند و یک همکاری در عین دشمنی ظاهری وجود داره و نفت مناطق کردی به نظر و همچنین ادلب سوریه توسط النصره به ترکیه برای مصرف صادر میشه که تجارت بسیار پرسودی را برای ترکیه رقم زده. حالا امروز در این اثنا ناگهان با یک حمله غیرمنتظره و تقریبا بی سابقه به میدان نفتی کونیکو و پایگاه امریکایی ها نزدکی دیرالزور را شاهد هستیم که در ظاهر احتمالا به مقاومت منتسب میشه و به نظر موقعیت مناسب برای مقابله به مثل در سناریوی میادین گازی/نفتی و برای کشیدن پای آمریکا به این درگیری در حالیکه ارتش سوریه به ظاهر تصمیمش بر مقابله با شاهراه قاچاق نفت در مناطق ادلب بود که به خودی خود بدون حساسیت برانگیختن منابع غارت کردها را هم هدف قرار میداد و شاید سازمان میت ترکیه با کشاندن آمریکا به این درگیریها بهترین استفاده را ببره از اونجاییکه نیاز داره در سوریه کمی شلوغ کنه تا حتی در یمن هم به اهداف خودش برسه بدون دغدغه سوریه و البته مسیر غارت نفت سوریه را هم تضمین کنه. با یک تیر چند نشان.

سپاه قدس باید فکری برای شیعیان مظلوم افغانستان بکنه. سالهای سال هزاره ها و شیعیان تحت ستم گروه های دیگه افغان به اسم اینکه اقلیت هستند (که جای بحث داره در جغرافیای متفاوت) قرار داشتند و انواع و اقسام ظلم ها و سختی ها و قتل عامها را بعضا با همدستی استعمار و اشغالگر تحمل کردند و حالا هم در دوران معاصر و تحت جوک دموکراسی باز توسط گروه های دیگه و حالا حتی حکومت مرکزی به بهانه های مختلف تحت ستم و کشتار قرار دارند و گرفتند. اشرف غنی برای بیشتر ماندن در قدرت ابایی نداره به سعودی باج بده یا آمریکایی ها خصوصا حالا که صندلی قدرتش را تحت تهدید میبینه و طالبان هم که بوی صندلی قدرت ممکن هست هر پیوندی را برقرار کنند و این وسط فقط شیعیان مظلوم هستند که هیچ طرف را ندارند و اتفاقا سیبل حملات هستند از هر چند سمت! البته قصه حالا و دیروز نیست این برای مردم مظلوم منطقه و خصوصا شیعیان که هیچوقت تقریبا حکومتی که در منطقه ازشون دفاع کنه وجود نداشته و همیشه چه در لبنان و چه عراق و چه ترکیه و افغانستان و پاکستان و ... تحت ستم بودند به جرم اقلیت بودن. حالا وظیفه ایران هست که در کنار دفاع از مظلومان از شیعیان هم بسته به وسعش دفاع کنه، چه به شکل تقویت حکومت شیعی و ایجاد یک کفه سنگین تر در منطقه و چه مستقیم و ورود قطعی در جبهاتی مثل افغانستان که محل تلاقی منافع دیگران هست. فاطمیون زحمات زیادی کشیدند در محور مقاومت و حالا وقتش هست با کمک بهشون بتونند برای دفاع از کشور ودشون و حقوق خودشون و مردمان خودشون هم قدمی بردارند در کنار نیروهای مقاومت. پ ن: طبیعتا این نگاه به هیچ وجه قومگرایانه یا مبتنی بر تعصب مذهبی نیست. اقلیتی در منطقه که تحت ستم هست از قضا فعلا یک بخشیشون هم شیعیان هستند. حتی فلسطینی ها هم به ظاهر در اکثریت قومی و مذهبی ولی در واقع اقلیت هستند و بنابراین کمک به شیعیان افغانستان یا فلسطینی ها هیچ نگاه قومی/مذهبی درش وجود نداره.

سلام، وقت به خیر. به دلایل مختلفی که یکیش اصل اساسی ارزان بودن این پهپاد هاست. اولین مصلب اینکه فعلا موتور های این کلاس پهپاد وارداتی هست و سخت به دست می آید. در ضمن شما اگر دو موتور روتاکس که برای این کلاس پهپاد استفاده می شود داشته باشید می توانید یک پهپاد داشته باشید و هر زمان وقت اورهال موتور رسید یا موتور مشکل پیدا کرد در کمترین زمان موتور رو تعویض کنید. اما برا پهپاد دو موتوره باید چهار موتور داشته باشید و این یعنی هزینه پرواز-تعمیر و نگهداری-خرید به مراتب بالاتر. برای پهپادی با وزن برخواست بیشتر بهتره از موتور توربوپراب استفاده کنید. این پهپاد به نظر طرحی موازی هست اما احتمالا به این علت توسعه پیدا کرده که خواسته های نیروی هوایی برای عملیات های تخصصی تر مثل عملیات جنگال، سرکوب پدافند و یا نشانه گذاری دوربرد عمقی از توان شاهد ۱۲۹ خارج بوده. مثلا در پهپاد کمان ۱۲ جایی یادمه برای رئیس ستاد مشترک توضیح میدادند که روی خلیج فارس عمل شناسایی هواگرد های دشمن رو با موفقیت انجام داده. همان سوالی که همیشه درباره کمان ۱۲ و مهاجر ۶ داشتیم که از نظر مولفه های پروازی در یک کلاس هستند اما نوک حبابی کمان ۱۲ برای چه منظوری هست؟!! توان حمل این پهپاد ۵۰ کیلوگرم بیشتر از کرار است یعنی هر آنچه این پهپاد قرار است حمل کند کرار هم میتواند حمل کند. یا مثلا این پهپاد پاد دوربرد لیزری و اخلالگر حمل کند و تعدادی کرار بمب و موشک های لیزری را تحویل دهند. این پهپاد نمایش داده شده همانطور که روی بدنه نوشته شماره ۰۰۱ یعنی اولین پروتوتایپ پروازی هست و این رونمایی آغاز تست های پروازی. تو این چند ساله به این نتیجه رسیدم که قوی ترین و شدید ترین سیستم حفاظت اطلاعات را نیروی هوایی ارتش و هوافضای سپاه دارند و البته به نظرم هر دو باید قوی تر عمل کنند.

خوب همانطور که دیدید روز 13 بهمن سخنگو گروه فضایی وزارت دفاع در برنامه چرخ شبکه 4 حاضر شدند ضمن رونمایی از ماهواره بر سوخت جامد ذوالجناح نقشه راه فضایی کشور را نیز تشریح کردند لینک برنامه البته از تلوبیون هم میتوانید بینید https://www.youtube.com/watch?v=5miDAol3Y_o ماهواره بر سوخت جامد ذوالنجاح طی 1تا 1.5 سال اینده عملیاتی خواهد و توان قرار دادن محموله ای به وزن 220 کیلوگرم را در مدار 500 کیلومتری داراست این ماهواره بر 2 تست دیگر ازمایشی خواهد داشت مرحله اول این موشک تراستی معادل 74 تن دارد که قابلیت ارتقا به 100 تن نیز داراست مشخصات ماهواره بر ترکیبی ذوالجناح ویدئو پرتاب ذوالجناح https://www.aparat.com/v/bWhJu ظاهرا به گفته فابین هاینز تست استند نشان داده شده در برنامه در سایت خجیر واقع شده Khojir. 35.652999° 51.658472 ویدئو تست استاتیک موتور مرحله اول ذوالجناح https://www.aparat.com/v/nBfkR نقشه راه فضایی کشور در حوزه ماهواره بر ها تبریک روز فضایی و پرتاب ماهواره بر ترکیبی ذوالجناح توسط امیر سر لشکر موسوی و امیردریادار سیاری البته نیرو هوایی ارتش با سازمان فضایی و پژوهشگاه فضایی تفاهم نامه امضا کرده اند قبلا امیدوارم ثمر بخش باشد این همکاری

بدون شرح...

حالا البته اکثر محتوای پستتون مربوط بود به بحثی که با دوستمون داشتیم در استاتوس و نگرانی از امنیت سایتها و نمیدونم چرا با کوت کردن این پست بهش پرداختید ولی در مورد این موارد ادعایی هم: « تمام پرتاب های موشک ها و ماهواره برها بعد تصویب در شواری عالی امنیت ملی به امضا رهبری میرسد» یا «تمام بخش ساخت ماهواره بر و پایگاه های پرتاب در دستان نیرو مسلح و وزارت دفاع» یا «خود نیرو های مسلح به عنوان بزرگترین مصرف کننده تصاویر ماهواره ای و ارتباطات ماهواره ای علاقه ندارد برای سرمایه گذاری احتمالا پورسانت خوبی خرید تصاویر ماهواره از چین و روسیه دارد» یعنی تمام پستتون در تلاش برای اثبات این مورد بود که خیر! سیاست و دولت و تحریم هیچ نقشی در کاهش بودجه پژوهشگاه هوافضا که ذیل وزارت علوم هست یا سازمان فضایی که ذیل وزارت ارتباطات هستند و یک نهاد دولتی هم طبقه بندی میشه نداشته و نهایتا رهبر تصمیم گرفته بودجه کم بشه و یا تعطیل بشه این نهاد؟! یا نیروهای مسلح تصمیم گرفتند و نهایتا به قول شما امضای رهبر پاش بوده؟ یا به خاطرپورسانت یکهو از سال 90 به بعد تصمیم گرفته شده که بخشی از برنامه فضایی تعطیل و نیمه تعطیل بشه بعد از به اذعان خود مقام مسئول و بعد جهش اون سالها؟ یعنی از سال 85 تا 90 مثلا پورسانت تصاویر بد بوده تصمیم گرفته شده پرفشار یک جهش بدند به برنامه فضایی و بعدش دیدند پورسانت خوبه گفتند تعطیل کنیم بریم از روسیه بخریم؟ به هر حال نهاد و سازمان که شخصیت حقوقیش مشخصه، منشاء بودجش هم مشخصه، اخبار این چند سال اخیر از تعدیل و اخراج کارکنان و شات دان کردن برنامه ها را هم حتی بزاریم کنار، نهایتا اگر به قول شما این نه دولت! بلکه نیروهای مسلح و رهبری بودند(!) که منجر به ترمز این صنعت شدند در کشور و دولت و فشارهای اقتصادی هیچ نقشی نداشته ادعایی است که باید، بیشتر از متهم کردن مسئولان نظامی به طمع پورسانت تصاویر ماهواره ای براش سند و دلیل ارائه بشه. بعد برسیم از انبوه برنامه های فضایی (صدها پروژه محول به این سازمان دولتی) به بخش پرتابش که ببینیم به کجا رسونده که برای مجوز پرتابش رهبری امضا کرده باشه یا خیر! یا وزارت دفاع (باز با بودجه دولتی و نقدهای این سالها به بودجه ریزی براش) چقدر براش از لحاظ بودجه و زیرساختهایی که سازمانهایی مانند سازمان فضایی باید فراهم میکرده فضا مهیا شده که حالا برسیم به ساخت پایگاه و پرتابگر. بماند بحث کاوشگرها و تحقیقات برای پرتاب انسان به زیرمدار و اصولا سند راهبردی به عنوان اهداف کلان فضایی کشور که باید پیگیری میشده توسط این دو نهاد کاملا دولتی با بودجه دولتی که وظایف کاملا مشخصی با توجه به سند جامع فضایی به عهدش بوده از جمله ایجاد زیرساختهای پرتاب انسان به فضا که ادامه طرح کاوشگرهای فضایی بود که هشت سال پیش ناگهان متوقف شد. حالا با تمام این تفاسیر هنوز هم به نظرتون دولت با ابزار بودجه و مشی خاصش در سیاست خارجی (نه برداشت ما بلکه چند بار اظهار نظر صریح در مورد برخی برنامه ها) و این دو نهاد ذیلش که کاملا دولتی هستند (یکی تحت نظر وزارت علوم و دیگری وزارت ارتباطات و جناب جهرمی در سالهای اخیر که اتفاقا پیشقدم در خبررسانی ها بوده) واقعا به اندازه به گفته خود رییس پژوهشگاه از سال 85 حالا تا 90 مصر به پیگیری برنامه فضایی بوده؟!

حقه آبه به هر میزان هست باید رهاسازی بشه چون جریان آبی که بصورت خدادادی کلش به ایران میامده و بعد طی برنامه هایی سد سازی که شاید طرح هاش از زمان استعمارافغانستان بدست انگلیس وجود داشته بخاطر فشار بر ایران و این قبیل موضوعات که به قرارداد حق آبه بین طرفین ختم شده که شاید درصدی پایینی به ما اختصاص پیدا کرده ! شیرین سازی و انتقال آب دریادر حد آب شرب راهکار خوبیه که طرحش در حال اجراست . تهاتر آب مقابل نفت را فکنم در منطقه اولین بار اردوغان مقابل عراق گفت واین بذر را که شاید پیش درآمد جنگ‌های آینده‌ای که میگن برسر آب هست باشه ولی موضوع اینجاست آیا ما هم میتونیم به این کشور هافشاری بیاریم؟ آیا ابزاری داریم؟ فقط اه و‌حسرت از گذشته‌ای که خود مالک این سرزمین ها بودیم و الان‌ هرکدوم مثل یک‌زخم هست باز هست برامون