اسب دیوانه پس از آغاز تولید و بهکارگیری نسل جدید موشک ها هدایت شونده ضد زره در اواسط دهه 80 میلادی، انگلیس ها تصمیم گرفتند برای تمرین واحدهای نظامی با موشک های ضد زره یک هدف متحرک بسازند. یکی از پروژه ها برای ساخت یک هدف متحرک تبدیل تانک های چیفتن ارتش انگلیس بود. این پروژه به نام اسب دیوانه نامگذاری شد. تانک های چیفتن در اواسط دهه شصت میلادی در ارتش انگلیس وارد خدمت شدند و پس از دو دهه به ستون قفرات نیروهای زرهی ارتش این کشور تبدیل شد. در سال 1983 با تحویل تانک های جدید چلنجر -1 به ارتش انگلیس، روند بازنشسته شدن تانک های چیفتن نیز اغاز شد. در سال 1987 ، یک پیشنهاد جالب در مورد استفاده از تجهیزات غیرفعال ارتش داد شد. در این طرح قرار بود تجهیزات غیر فعال همانند تانک های چیفتن به عنوان یک هدف متحرک تغییر کاربردی داده شوند. از جمله مزایا چنین طرحی برای ارتش انگلیس قیمت بسیار ارزان آن بود. تاسیسات تحقیق و توسعه تسلیحات سلطنتی(RARDE ) ارتش انگلیس این پروه یعنی اسب دیوانه را کلید زد. برای شروع این طرح یک دستگاه تانک چیفتن Mk I با شماره سریال 00EB33 انتخاب شد. جایگاه راننده تانک به یک کنسول هدایت کنترل از دور رادیویی مجهز شد. کاربران اسب دیوانه میتواند این هدف متحرک را از داخل یک خودرو Alvis Stormer تغییر کاربری شده هدایت کنند. کنسول کاربری تانک اسب دیوانه در خودرو زرهی Alvis Stormer بخش های داخلی و خارجی مانند توپ اصلی ، مسلسل هم محور، مسلسل روی برجک، سیستم های کنترل آتش و... که مورد نیاز نبود از تانک حذف شدند تا وزن کلی نانک کاهش پیدا می کرد. در نتیجه سرعت و قدرت مانور تانک افزایش پیدا میکرد. ظرفیت مخزن های سوخت نیز کاهش پیدا کرده بود. این کار برای افزایش ایمنی انجام شده بود تا هم احتمال انفجار و اتش سوزی مخزن سوخت تانک کاهش یابد و هم در صورت اخلال در سیستم کنترل از راه دور، سوخت تانک اسب دیوانه به سرعت تمام شده و آن متوقف شود. برای هدایت تانک اسب دیوانه نیز یک دوربین بر روی دهلیز راننده نصب شده بود تا هدایت ان با دقت بالاتری انجام شود. بخشی های از بدنه با رنگ قرمز رنگ رانگ امیزی شد تا نیروهای در حال آموزش به راحتی بتوانند تانک هدف را در طی تمرین پیدا کنند. با این وجود طرح اسب دیوانه به علت مشکلات کنترل از راه دور رادیویی چندان قابل اعتماد نبودند. همچنین دوربین نصب شده بر روی تانک دارای زاویه دید محدود و کیفیت تصویر نامطلوب بود که کنترل آن را دشوار می کرد. در نتیجه ، در سال 1987-88 پروژه اسب دیوانه کنار گذاشته شد. در حال حاظر تنها نمونه تانک اسب دیوانه ساخت شده در موزه زرهی بوینگتون نگه داری می شود. اسب دیوانه از دیگر تانک های چیفتن اقبال بیشتری داشت. برخی از تانک های چیفتن ارتش انگیس ذوب شدند و در حالی که دیگر تانک های چیفتن به عنوان اهداف ثابت در ارتش انگلیس مورد استفاده قرار گرفتند. تانک هدف متحرک اسب دیوانه اسب دیوانه نام یکی از رهبران سرخ‌پوستان آمریکا بود از همین رو طرح یک سرخ پوست بر روی بدنه و برجک این تانک کشیبده شده است. تانک های چیفتن ارتش انگلیس که به عنوان سیبل ثابت مورد استفاده قرار گرفتند.

کاتالوگ موتورهای توربوجت شرکت halcon امارات HJD-X 40daN ENGINE , HJD-X 75daN ENGINE وHJD-X 100daN ENGIN

اما معرفی بازی به زبان سایت های دانلود: " Command Modern Air Naval operations یکی از بازی های سبک استراتژیک و شبیه ساز است که توسط کمپانی WarfareSims طراحی و ساخته شده و به تازگی توسط کمپانی Slitherine Ltd. برای پلتفرم PC روانه بازار شده است . سری Command شبیه ساز نبردهای مدرن است. ممکن است با تماشای تصاویر این بازی، تصور کنید با یک بازی خسته کننده و بی محتوا طرف هستید. ولی به هیچ وجه اینطور نیست! به نمره 9 که بازی از کاربران استیم گرفته است، توجه شما را جلب می کنم. شما در این بازی در نقش یک فرمانده ظاهر می شوید. فرمانده عملیات های کوچک و بزرگ. بر خلاف دیگر بازی ها، قرار نیست شما فقط به اسم و ظاهری، فرماندهی کنید. شما واقعا باید فرماندهی عملیات را برعهده بگیرید و بسیاری از شرایط را در نظر داشته باشید. شما باید موقعیت های جغرافی را بررسی کنید، مکان و حدود موقعیت دشمن را مطلع باشید و بهترین استراتژی را برای عملیات های خود برگزینید. یادتان باشد شما در حال تجربه یک شبیه ساز هستید، پس فرصت خطا ندارید. مام امکانات در اختیار شماست! از کوچکترین نیروهای نظامی تا بزرگترین و معروف ترین آنها را می توانید در عملیات های مختلف کنترل کنید. از انواع کشتی، موشک و هواپیما گرفته تا رادار ها و ماهواره های پیشرفته. تمامی نیروها و تجهیزات با ریزترین جزئیات و دقت بسیار ساخته و در بازی قرار گرفته اند. شما امکانات بسیاری دارید، ولی باید روش و نحوه استفاده از آنها را نیز فرا بگیرید! جهان زیر انگشتان شما نقشه بازی، نقشه واقعی و 3 بعدی جهان است که توسط تصاویر ماهواره ای ضبط شده است. هر یک از سناریو ها، دارای مپ کاملا 3 بعدی و ماهواره ای همراه با ریزترین جزییات است. شما در نقشه های بازی می توانید بچرخید و زوم کنید. سناریوهای بازی در مناطق و خاک های متفاوتی رقم می خورد. از شرق آسیا گرفته تا اروپا و قطب شمال. همچنین رابط بصری قدرتمندی برای موس شما وجود دارد تا به راحتی نیروهای خود را کنترل کنید. همچنین هات کی های متفاوتی برای کیبورد تعریف شده است تا شما کنترل راحت تری بر روی نقشه داشته باشید و به راحتی دستورات خود را به نیروها بدهید. سناریو ها و اسلحه ها در شبیه ساز، مانند واقعیت عمل می کنند. با تمام نقاط قوت و ضعف خود. حرکت، شناسایی، درگیری، پیروزی و شکست آنها تماما بر اساس قدرت و امکانات و مهارت نیروهاست و شما نمی توانید به شخصه نیرویی را قهرمان کنید و تمام مواضع دشمن را نابود کنید. سلاح های الکتریکی و تکنولوژی های پیشرفته می توانند نتیجه نبرد را عوض کنند. همچنین آب و هوا نیز تاثیر خود را در نبرد خواهد گذاشت. می تواند متحد شما باشد و یا بدترین دشمن شما! پستی و بلندی های زمین، می تواند نیروهای شما را مخفی کند، ولی همچنین ممکن است مانعی برای شلیک موشک های شما باشد. جت های جنگنده شما نیز دارای تنظیمات بسیاری هستند. می توانید آنها را در ارتفاع بالا به پرواز در بیاورید و یا بگویید تا در ارتفاع پایین پرواز کنند تا از رادار ها در امان باشند، سرعت آنها را تنظیم کنید و نحوه شروع درگیری آنها را گوشزد کنید. آب و هوا در Command تاثیر زیادی دارد، همانند واقعیت. این به شما بستگی دارد که از آن استفاده کنید و یا آن را تبدیل به دشمن خود کنید! مردان تحت کنترل هستند ماشین های جنگی شما (البته اگر ربات نباشند)، توسط انسان ها کنترل می شوند. افراد تحت کنترل شما دارای مهارت های مختلفی هستند (از مبتدی تا حرفه ای) و تحت ماموریت های مختلف (مانند نحوه انجام ماموریت، زمان انجام آن، کیفیت انجام آن، درصد احتمال موفقیت) واکنش های متفاوتی از خود نشان می دهند. گاهی تصمیمات منطقی می گیرند، و گاهی احساسی، گاهی هوشمندانه و گاهی احمقانه. افراد نظامی شما از سخت افزار ها اهمیت بیشتری دارند. سلاح ها و موشک های بی کیفیتی که توسط عراق و لبنان استفاده می شود، ممکن است به سلاح های بسیار مرگباری در مقابل هواپیماهای فوق پیشرفته مصر و روسیه تبدیل شوند. مرگبارترین نیروهای نظامی دنیا، دارای باهوش ترین و کارآمد ترین نیروی انسانی جنگ دریایی و هوایی در سرتاسر جهان نبرد کره، نبرد های قومیتی، نبرد ویتنام، جنگ های خاورمیانه، کوبا، ایران-عراق، جنگ جهانی سوم، جنگ های صحرایی، هند و پاکستان، درگیری های گذشته و آینده اقیانوس آرام، آمریکا-روسیه، چین-آمریکا، درگیری های مرزی روسیه، جنگ های قدیمی جنگ جهانی دوم، نبردهای پیش بینی شده در 2020 و بیشتر از موارد ذکر شده، منتظر شما هستند. با خطرات و موقعیت های جنگی گذشته، حال و آینده مواجه شوید و خود را بسنجید. آیا شما می توانید در مقابل چالش های جنگی مدرن موفق باشید؟ رهبر باشید و هدایت کنید، نیرو جا به جا نکنید! هدایت تک تک جزییات نبردهای شبیه سازی شده واقعی همراه با تکنولوژی های پیشرفته باعث ترس شما شده است؟ خب باید که اینطور باشد! ولی ما به شما کمک می کنیم. نیروها و تجهیزات شما جزییات را انجام می دهند و شما فقط وظیفه دارید تا تصمیمات بزرگ و مهم را بگیرید و بقیه آنرا به نیروهای خود واگذار کنید، همانند واقعیت! کارکنان شما و خلبانان هواپیماهای شما در فرودگاه در حال آماده سازی حمله و سوخت گیری هستند. در حالی که کشتی، ناوها و زیردریایی های شما در حال رسیدن به نقطه شروع حمله هستند. تمام این نیروها امید دارند تا از باران گلوله و موشک ها زنده به پایگاه برگردند. حالا وقت تصمیم های تاثیرگذار شما است. عملیات را هدایت کنید، تصمیمات بزرگ و حیاتی را بگیرید و بگذارید نیروهای شما ریزجزییات را انجام دهند. در حالی که همچنان شما می توانید در نبرد مداخله داشته باشید و آنها را کنترل کنید. جنگ خودتو بساز فکر می کنید می توانید نبردهای خود را شبیه سازی کنید؟ پس اثباتش کنید. Command یک ادیتور مرحله در اختیار شما می گذارد. ادیتوری با هزاران ویژگی و قابلیت های بینظر که تمام نیاز های شما را تامین می کند. هزاران ابجکت و ماموریت تعریف کنید، از یک درگیری کوچک میان دو کشتی تا جنگ هسته ای را می توانید برنامه ریزی کنید. امکانات بی پایان هستند. هزاران سناریو سناریوهای بازی بی پایان هستند. خود شبیه ساز دارای 42 سناریو (3 آموزشی) است. البته این مقدار در حال حاضر با عرضه DLC ها دوبرابر و بیشتر شده است. همچینین شما می توانید سناریوهای خود را بسازید و یا از سناریوهایی که دیگران به اشتراک گذاشته اند استفاده کنید. ویژگی های بازی: نقشه قدرتمند و 3 بعدی (به سبک Google Earth) با چندین لایه. رابط کاربری بصری، از ویژگی های استفاده از موس و کلیک برای تازه کاران گرفته تا دکمه های پیشرفته کیبورد برای حرفه ای ها. هواپیما ها، کشتی ها، زیردریایی های، واحد های زمینی، نیروهای استراتژیکی و فضایی با ویژگی های واقعی و طبیعی، سلاح ها و دیگر امکانات و سیستم های واقع گرایانه و با دقت طراحی شده آماده هستند تا تجربه یک نبرد واقعی را شبیه سازی کنند. نیروها دارای شبیه سازی دقیق و محدودیت های تعدادی هستند. بیش از 40 سناریو بر اساس اختلافات تاریخی و فرضی سناریو ادیتور – که به شما اجازه می دهد نبردهای خود را شبیه سازی کنید و مدسازی نبرد را شروع کنید. دیتابیس پیشرفته – که به شما اجازه می دهد آمار دقیق و جزئیات نیروها و سلاح ها را در اختیار داشته باشید. مقیاس خارق العاده – از نبرد میان دو قایق تا جنگ هسته ای مدل های شبیه سازی شده هواپیماها (از جمله هواپیماهای نیمه فضایی) و عملیات های دریایی، نیروهای روی سطح و زیر سطح، همراه با فیزیک واقع گرایانه، سنسورها و EW، پستی و بلندی زمین و آب و هوا، سلاح و مدل های آسیب دیده در بازی حضور دارند. مدل های متمرکز شده بر روی نیروهای زمینی و نیروهای هوایی، دریایی و فضایی. عملیات های معدنی و زیرزمینی. گزینه های هسته ای و دیگر سلاح های ویژه. قابلیت ضبط و بازپخش جنگ ها منبع: استراتژیک کلاب "

وظعیت فعلی کشور ما نتیجه انحصار هست و ما باید در این 25 سال شرکتهای چینی رو تو اولویت قرار بدیم یعنی تمام نقاط حساس و کلیدی مملکت رو انحصارن در اختیار چین میزاریم حالا شما اسمشو هرچی میخوای بزار سرمایه گذاری خارجی زمانی باید برای شما حیجان انگیز و سود ده باشه که رقابت بر سر پروژه بین چند شرکت باشه نمونش خرید جنگنده هند به شرکتهای دخیل در مزایده نگاه بکنید حالا ما اینجا رقابت نداریم جناب چین دست رو هر پروژه ای بزاره باید براش اولویت رو در نظر بگیریم وقتی رقابت نباشه طرف هر جور دوست داره مارو میچرخونه نمونش ایرانخودرو و سایپا الانم چین یک بازار انحصاری 25 ساله دستش اومده حالی به حولی و اینم در نظر بگیرید وظعیت الان مملکت نتیجه سیاستها و مدیریت های اشتباه مسئولینه قرارداد 25 ساله با چین فقط یه مسکنه که درد رو از بین میبره ولی سرطان با سرعت بیشتری تو بدنه این مملکت پیشرفت میکنه

همین یعنی شرکتهای ایرانی در صف دومن یعنی کارگر ایرانی در صف دومه میدونی چقدر میتونه به شرکتها و کارگران ایرانی ضربه زنه تمام پروژه های خوب و نون و آب دار میره برای چین بعد از چین قرارگاه خاتم سپاه شرکتهای خصوصیم برن بز بچرونن . چین هم با کارگرش میاد یعنی تو این 25 سال نرخ بیکاری قراره برای ایرانیها افزایش پیدا کنه یعنی کاهش قدرت خرید و سطح رفاه مردم بخصوص قشر ضعیفتر جامعه که به دنبالش افزایش نارضایتی بیشتی میاره نمونه کوچیکش رو 98 دیدیم . حالا باید دید چقدر سود داره که یه همچین خطری رو برای نظام دارن میخرن ؟ یه فروش نفت کافیه یا شراکت در سرمایه گذاری ؟ یا شاید من اشتباه میکنم و قراره نیروی کار پروژه های چین در ایران از نیروی ایرانی تامین بشه

تلاش می کنم پاسخ دوستان گرامی که با احترام از بنده پرسش کرده بودند را بدهم: ۱- هر گونه قرار داد دراز مدتی باید برای طرفین بصورت هم سطح به انجام برسد یعنی فناوری در برابر فناوری، منابع خام در برابر منابع خام، نیروی انسانی کارآمد در برابر نیروی انسانی کارآمد، .... یا سبد متوازنی از آنها.در غیر اینصورت قرارداد “پایدار” نخواهد بود و یا سود آن در دراز مدت یک سویه خواهد بود. برای نمونه، بهای مواد خام تابع عوامل بیرونی زیادی است و کم و زیاد می شود و این در حالی است که فناوری همواره در حال تغییر و رشد است. ۲- اصولا” فناوری “خریدنی” نیست بلکه باید توسط دانشمندان و مهندسان “کسب و نهادینه” شود تا بتوانیم از قافله پر سرعت رشد فناوری عقب نمانده و خود را با تغییرات آن در طول زمان سازگار کنیم. مگر ما تامکت ها را با تمامی سیستمهای پشتیبانی و آموزشی از ایالات متحده نخریدیم؟ آیا جنگنده ساز شدیم؟ خرید یا مونتاژ جی-۲۰ یا سوخوی-۳۰ هیچ ارزش پایداری به کشور نخواهد افزود. ۳- سرعت رشد و تغییر فناوری بسیار زیاد است. اگر اکنون یک فناوری را از چین بخریم بسیار پیش از پایان قرارداد بیست و پنج ساله، آن فناوری منسوخ شده خواهد بود! در حالی که تا پایان قرار داد باید نفت و گاز و مواد معدنی و ... و دیگر سرمایه های کشور را به طرف نشسته در آنسوی میز مذاکره دو دستی تقدیم کنیم. ۴- چین هیچگاه یک تولید کننده “دانش” نبوده است (از آینده خبری ندارم)، بلکه کاربری موفق و اخیرا” با تجربه ای از دانش و همچنین تولیدکننده فناوری شده است (دانش با فناوری یکی نیستند). از دیدگاه اینجانب چین حتی تا پایان ۲۰۳۰ هم تولیدکننده دانش نخواهد شد. ۵- پیش از این عرض شد که این شایعات مربوط به رهن یا واگذاری جزایر ایرانی، حضور چند هزار سرباز چینی در خاک ایران، .... همگی از سوی خود مقامات اطلاعاتی جمهوری اسلامی تولید و انتشار یافته تا مردم عادی و‌ حتی کارشناسان را از اصل موضوع منحرف کنند. اصل موضوع هم چیزی نیست جز این که چه دلیل یا دلایلی باعث شده است که ایران تحت حاکمیت نظام کنونی همچنان در وضعیت عقب مانده اقتصادی و علمی باقی مانده ولی چین در چهار دهه گذشته از اینرو به آنرو شده است.

من نسبت به این قرارداد دید منفی به اون شکل که گفته می شه ندارم. این قرارداد می تونه مفید واقع بشه. در واقع در مقابل بیگانه ها و اجنبی ها همیشه باید محتاط بود. ما تجربه های مختلفی با کشورهای مختلف داشتیم. من جمله همین چین هند روسیه برخی کشورهای اروپایی و ... من نسبت به تمام دولت های خارجی دیدم در این نوع قراردادها اینه که تا بتونن از ما می کنن. کارشون همین هست. تا حد ممکن دنبال امتیاز هستن. این نکته مشترک هست. اما چه چیزی من رو در این نوع قراردادهای خارجی نگران می کنه؟ من بیشتر از چین به خودمون بدبین هستم! دیدهای کوتاه بینانه ای که در مسئولین وجود داره باعث شده خیلی وقت ها به دنبال این باشند که در راه پیشرفت از کشورهای خارجی کمک بگیرن. نظر من این هست که مسئولین خیلی وقت ها دنبال این هستن که بار پیشرفت کشور رو به دوش یک کشور دیگه بندازن. یعنی بعضا فکر می کنن که شما با یک کشور خارجی قرارداد می بندی و دیگه تمام! در ذهنشون هم امارات و ترکیه به عنوان الگو هستن (که اواقعا این کشورها این شکلی نیستن!). اصلا برجام برای همین منعقد شد. مدلی که در ذهن مسئولین بود جذب سرمایه خارجی بسیار کلان (در حد ۱۰۰ میلیارد دلار) و بعد پیشرفت بود. این نوع طرز تفکر من رو به دوران فتحعلی شاه می بره. دوره ای که تمام امکانات برای پیشرفت بود. ما یک کشور بزرگ بودیم و در اون موقع فاصله زیادی با کشورهای دیگه نداشتیم. اما دیدگاه های حاکمیتی مرتبا دنبال همین کار بودن. دنبال فرانسه بودن تا قراردادی با اون ها ببندن. بعد از خیانت فرانسه به ایران می رن دنبال کشورهای دیگه برای قرارداد. همه اون ها هم از کشور ما مثل یک مهره استفاده کردن. برای اون ها ما یک ابزار بودیم و هستیم. همین الان هم در تاریخ بعد انقلاب همین روند به شکل تقریبی اتفاق افتاده. مرتبا دنبال قرارداد با کشورهای مختلف بودیم. تقریبا همه از ما برای نیل به خواستشون استفاده می کنن. متاسفانه در رابطه با قراردادهای کلان غفلت داشتیم. گاهی خوشبینی بیش از حد و گاهی هم شاید غفلت از موقعیت ها. تا وقتی که دست روی زانوی خودمون نذاشتیم این قراردادها فایده ای نداره. اصلا فکر کنید خرید نفت ما برگرده به سال ۸۸. مگه اون موقع کشور خیلی وضعیت خوبی داشت؟ کلید پیشرفت دست ماست. توی روح ما! اراده و همت بلند برای پیشرفت کشور. کنار گذاشتن بهانه ها و دوستگی ها. توقع کمتر کار بیشتر. تلاش همیشگی. خدا تمام ابزارهای پیشرفت رو به ما داده: منابع معدنی،‌نیروی انسانی، علم و ثروت. دیگه به خودمون بستگی داره اینده رو چطور شکل بدیم.

متن قرارداد: https://www.tasnimnews.com/fa/news/1400/01/08/2475887/متن-توافق-25-ساله-ایران-و-چین-بر-اساس-آخرین-تغییرات-تا-خرداد-99

بحث های جاری در بروزرسانی که کلیت و حساسیت ها یکسان با نگاه های متفاوت به موضوع oldmaginaامروز 1:04 AM اشکال کار در بیانتان نیست ، بلکه نتیجه عملی که برای رد کل داستان می گیرید ، می شود همان داستان نظر سلبی در مورد موضوع ! Overdoseامروز 1:04 AM پاکستان چیزی نداره به چین بده منابعی نداره ۲۴۰میلیون ادم و وسعت کم !! پاکستان گوادر را ۱۰۰ساله اجاره داده و با یک‌اتوبان به بخش غربی چین متصلش کرده oldmaginaامروز 1:03 AM آخه اشکال کار این است که اون رفتگان امکانهای دیگری هم دارند ولی متاسفانه انتخابهای کشوری مثل ما محدود است . Overdoseامروز 1:02 AM تو حرفای پایینم صدبار گفتم اگر بخام طبق مثال شما بگم با ورود ویدئو مخالف نیستم بلکه با نحوه استفادش مشکل دارم مثلا دیدن فیلم های مستهجن مفید نیست ومضره درحالی که میشه فیلم های اموزشی هم دید mehran55امروز 1:01 AM شاعر میگه " رد پای رفتگان ، هموار سازد راه را " . باید به تجربه قراردادهای مشابه چین با سایر کشورها نگاه کرد و از تجارب شون عبرت گرفت. کشورهائی نظیر سریلانکا ، جیبوتی و ... و از اون مهمتر باید دید اینکه چرا پاکستان با اون همه عمق همکاری با چین ( خصوصا صنعت - نظامی و هسته ای- نظامی ) و داشتن دشمن مشترک ( هند ) و ضعف شدید اقتصادی و نیاز بیشتر از ما به سرمایه گذاری و ... چنین قراردادی با چین نبسته که چین از بندر گوادر اومده سمت بنادر چابهار و جاسک. پرسش های نگران کننده واقعی اینها هستند و نه شعارهای مسئولین چینی و ایرانی. oldmaginaامروز 12:59 AM داستان نقد شما به این موضوع مثل استدلال برادران محترم در اون اوایل انقلاب به ویدئو و بعد به ماهواره و بعد به اینترنت پرسرعت و بعد به شبکه های اجتماعی است . متاسفانه نه فقط شما ، بلکه خیلی از دوستان ! در کشور ما عادت کرده اند که سلبی عمل کنند و به خاطر یک امکان ، فرصتها را نابود بکنند ، در صورتی که با کمی کار می توان همان امکان را هم به فرصت مضاعف تبدیل کرد . oldmaginaامروز 12:56 AM مگر ما تضمین کرده ایم که همه نیازهایمان را از چین تامین خواهیم کرد که اونا همه نفتشان را از ما تامین بکنند . این قرارداد موضوع با چین بیشتر یک مبنای ایجاد فرصتهای جدید است البته اگر به صورت درست بهره برداری شود . اگر هم بد عمل شود ، بله ممکن است به حرف شما برسیم ولی این دلیل نمی شود که این فرصت را از خودمان بگیریم ، آن هم مخصوصا وقتی که امکان زیادی برای خلق فرصتهای دیگه نداریم . Overdoseامروز 12:50 AM با این قرار داد مسئولین میتونن شغل های اداری جدیدی ایجاد کنن که کاذب و راحت هست و هزینش نهایت اضافه کردن یسری میز کار به ادارت موجوده و یک سیر بروکراسی باطل ثمرش وبه راحتی با اجناس وارداتی ما به ازای نفت ،خزانه ریالی را پر میکنن یکسری شعارهای پوپولیستی‌ازیک زندگی راحت و یک کشور به باور خودمون مستقل دقیقا شبیه کشورهای عربی بدون تورم با ایجاد شغل اماری و شاخص عالی افتتاح هایی با طرح های بنام خودمون و تورمی پایین ولی بعد از ۲۵ سال شما از درون تهی شدید و مثل یک معتاد به تریاک که در دفعات اولیه بدنتون واکنش خوب داشت ولی بعد مشکلات گریبان گیر شد الان دیگه گرفتارید ....خدماتتون چند برابر رشد داشته در حالی که تولیدی در کار نبوده و این خدمات سرویس دهی به واحد های تولیدی چینی بود......این فوبیای بدبینی به کشور و سیستم نیست بلکه برنامه چینه !! تجهیزات زیرساختی که میخایم همه دنیا خریدارشن چون خلق ثروت دوچندان میکنه!! بازارش را داره اونم کشور های بدون دردسر از نظر جهانی قطعا ما ذباله دان اجناس مصرفی و تامین کننده رایگان و برده نظام جدید تامین‌ارزان انرژی این Overdoseامروز 12:12 AM منطق حکم میکنه ارتباط بصورت استعماری نباشه و یک سویه آیا طرف چینی هم همه نفت خودش را از ما تامین میکنه؟ ویا یگانه مسیر ابریشم را فقط از ایران عبور داده؟ ........انتقاد من بیشتر به کم و کیف قرارداده نه خود قرارداد !! نوع واردات نوع خدمات نوع محصولات ....بحث نیرو اوردنش و دیگرشایعه هارا زیاد روش تاکید ندارم چون همانطور که هزاران امریکایی را اخراج کردیم اینکار هم به وقتش شدنیه بلکه اجرا قرارداد هست که بعد از۲۵ سال صنعت تولید و خود کفایی وقدرت ما کجاست؟ با تشکر از دوست عزیز @arminheidari

امضای قرارداد 25 ساله بین ایران و چین امروز امضا شد. مستقیم میرم روی حاشیه با این صحبت ها دو سوال مطرح میشود 1- چرا چنین پیش فرضی ایجاد می شود و مورد استقبال قرار گرفته یا رد نمی شود؟ 2- چه اقداماتی نیاز هست و چه انتظاری از چین و مسئولان ما باید داشت؟ در خصوص سوال اول ساده و خلاصه این صحبت ناشی از عواقب بی اعتمادی جامعه است لینک مقاله اما چطور؟ اندک اندک بی اعتمادی ها جمع گردد وانگهی دریای پیش فرض منفی شود در خصوص سوال دوم دوستمون @Overdose جمله خوبی گفت ، اگر چه که نمی دونم چرا اینقدر خجالت میکشه تو تاپیک صحبت کنه خلاصه این صحبت این هست که 1- به جای اینکه اقدام به واردات محصولات غیرضروری و بی فایده در اقتصاد کنیم، به سمت تبادل نفت در ازای تکنولوژی های مولد و استراتژیک برویم ، بویژه در زمینه انرژی، آب و مواد غذایی تکنولوژی های که علاوه بر اشتغال زایی و درآمد در کشور، سبب افزایش قدرت کشور در زمینه های اقتدار آفرین و تبدیل به قدرت منطقه ای و جهانی شود 2- به جای گرفتن ماهی به دنبال گرفت خط ماهی گیری باشیم 3- بیشترین نگرانی آسیب به صنایع داخلی هست که واردات اشتباه می توان همان نفس نیمه جان انها را بگیرد و تجربه می گوید بشدت دولت در واردات باید مواظب باشد. در تکمیل این نکات باید گفت که فناوری و علم تقدیم نمی شود بلکه باید فناوری رو قاپید و تنها تشنگان واقعی این کار را می کنند مقاله روایتی کاربردی از قاپیدن دانش در دوران دفاع مقدس و تلاش ها برای کسب تکنولوژی بدون درنظر گرفتن محدودیت ها لینک

پیرو پاسخ ایران به اسراییل در سوریه. نکته اصلی که اینه که اگر جنگ شد سوریه بخواد و بتونه یه نبرد رو جدی انجام بده و ادامه بده. که سوری ها این شکلی نیستن، بعبارتی دیگه چون جنگ تو سرزمینشون اتفاق میفته و از هر طرف کردها، ترکها و صهیونیست ها ممکنه یه تیکه از سرزمینشون رو جدا کنن، سوری ها محافظ کاری رو ترجیح میدن. یه نمونه از دخالت ایران در سوریه در زمان جنگ با عراق و در دوران امام (ره): جمعه 4 تیر‏ ‏‏عصر با احمد آقا تلفنی صحبت کردم. درباره وضع لبنان که اسرائیل، در حال پیروزی‏‎ ‎‏کامل است و جبهه نجات ملی جا می افتد و فلسطینیها رفته رفته شکست می خورند و‏‎ ‎‏کمکهای ما خیلی موثر واقع نمی شود. قرار شد که با امام صحبت کند. او سپس به منزل‏‎ ‎‏آمد و گفت که: امام مخالف اعزام نیرو به لبنان هستند.‏ ‏‏با آقای خامنه ای تلفنی صحبت کردم. قرار شد که با امام ملاقات کنیم و موضع‏‎ ‎‏روشنی اتخاذ شود. ‏‏ ‏‏‏شنبه 5 تیر‏ ‏‏رئیس جمهوری به منزل ما آمدند و با هم به زیارت امام رفتیم. راجع به کمک به سوریه‏‎ ‎‏در مقابل اسرائیل، مذاکره کردیم. امام با حضور ما در آن جبهه، با شرایط موجود‏‎ ‎‏مخالفت دارند و معتقدند که عربها جنگ جدی نخواهند کرد و درگیری بیشتر ما باعث‏‎ ‎‏می شود که در جبهه جنگ با عراق، دچار وقفه شویم و در آنجا هم به جایی نرسیم.‏‎ ‎‏بالاخره قرار شد، اگر به طور جدی از طرف سوریه جنگ شد، شرکت کنیم. http://www.imam-khomeini.ir/fa/c78_61127/10243_==_F_NewsKindIDInvalid/سال_1361 سه شنبه 8 تیر‏ ... ساعت ده صبح در دفتر آقای رئیس جمهور، شورای عالی دفاع جلسه داشت... در مورد... عدم اعزام نیرو به سوریه هم تصمیماتی گرفتیم. در مجموع به این نتیجه رسیدیم که تصمیم به جایی است... سفیر سوریه آمد و از اینکه ما به جنگ با عراق اولویت داده این و با اعزام {نیروهای جدید از ایران به سوریه}، به آنها فشاری برای ادامه جنگ وارد نمیشود، خوشحال بود و میگفت: اسراییل سلاح های ناشناخته جدیدی به کار گرفته و فعلا نمیخواهیم با آن بجنگیم. ص77 ضربت متقابل.< و در صفحه 80 همین کتاب: از قول سردار محمد افشردی؛ در لبنان، چند روزی با حاج احمد متوسلیان منطقه ((جبل الشیخ)) و اطراف بیروت را شناسایی کردیم و به این نتیجه رسیدیم که با بکار گیری ده، دوازده گردان نیرو و یک سری کارهای دیگر، شاید بتوانیم سه هزار اسراییلی را اسیر بگیریم. چرا که اسرائیلی ها ناشیانه ترین جنگ را کرده بودند و در منطقه گسترش بسیار نامناسبی داشتند طوری که به راحتی میشد به آنها زد. بعد که با سوریه ای ها در این باره بحث کردیم، دیدیم که اصلا اهل این حرفها نیستند. یعنی میخواهند آن وضعیت آتش بس شکننده موجود را کش بدهند. وقتی در دمشق با آقای دکتر ولایتی، وزیر خارجه وقت کشورمان، صحبت کردم، ایشان پرسید نظرت چیست؟ من گفتن: این سوریه ای هایی که من مبیبینم هیچ کدام اهل جنگ نیستند. ایشان گفت: بالاخره جنگ در این مشکلات دارد. بدین بین نباشید.

آزمایش پروژه ATLAS ارتش آمریکا ارتش آمریکا در حال حاضر برنامه های ویژه و گسترده ای برای ارتقا و مدرن سازی خودروهای رزمی دارد. نحوه کار خدمه خودروهای زرهی از جنگ سرد اساساً بدون تغییر بوده است. در حقیقت عملکرد یک خودرو زرمی کاملاً به ورودی های دستی خدمه بسیار آموزش دیده متکی است. امروزه خدمه خودروهای زرهی از یک فرایند دستی برای تشخیص، شناسایی و درگیری اهداف استفاده می کنند. خدمه باید با کمک سنسورهای خودرو، اهداف را کشف کنند و با آن درگیر شوند. در تانک های اصلی میدان نبرد مانند آبرامز فرایند بارگذاری مجدد مهمات نیز دستی انجام می شود. فرمانده و توپچی نیز باید به شکل هماهنگی برای یافت اهداف و درگیری با انها با یکدیگر تامل کنند. در نتیجه این فرآیند کامل دستی بسیار زمان بر خواهد که در کشندگی و بقاپذیری خودروهای زرهی اثرگذار خواهد بود. اما ارتش امریکا در نظر دارد تا با کمک سیستم های رباتیک ، هوش مصنوعی و شبکه های ارتباطی نسل بعدی تحول منحصر بفرد در خودروهای رزمی ایجاد کند. به همین منظور ارتش امریکا چند طرح و پروژه اولیه برای نسل بعدی خودروهای رزمی (NGCV) را در دست بررسی ومطالعه دارد. یکی از پروژهای ارتش امریکا پروژه ATLAS است. پروژه ATLAS یک خودرو رزمی است که با استفاده از سنسورهای پیشرفته ، الگوریتم های یادگیری ماشین و یک صفحه نمایش لمسی جدید ، روند یافتن و شلیک اهداف را به شکل سریعتری انجام میدهد و به خدمه امکان می دهد سریعتر از گذشته به تهدیدها پاسخ دهند. فرآینده عملکرد خودروهای رزمی امروزه دستی است که یک ضعف برای آنها محسوب میشود در نتیجه نیاز به اتوماسیون دراین بخش احساس میشود نمونه اولیه پروژه ATLAS بر روی شاسی خودرو زرهی Griffin ساخت شرکت جنرال داینامیکس پیاده سازی شده است. این نمونه اولیه دارای توپ متوسط 50 میلیمتری XM913 و بارگذار خودکار است. ATLAS به سنسورهای پیشرفته ای بر روی برجک مجهز است تا محیط پیرامونی خود را به شکل دقیق رصد کند. نمونه اولیه ATLAS کاملا بی سرنشین است و از طریق کابل های به یک نفربر M113 متصل شده است. در حقیقت خدمه در داخل نفربر M113 با کمک تجهیزات کنترل و صفحات نمایش لمسی هدایت ATLAS را بر عهده میگرند. در نتیجه خدمه بدون درگیر شدن و قرار گرفتن در معرض تهدیدات می تواند هدایت یک خودرو قاتل را برعهده داشته باشند. به شکل ساده ، سنسور نصب شده ای ATLAS داده های محیطی را جمع آوری می کند، اهداف بلقوه را تشخیص و شناسایی میکندند، الگوریتم یادگیری ماشین و هوش مصنوعی داده ها را پردازش می کند در اخر اطلاعات تجزیه وتحلیل شده به نفربر فرماندهی منتقل میشود و خدمه با کمک صفحه نمایش لمسی / کنترلرها موجود دستور های بعدی را به خودرو رزمی ATLAS می دهند. هوش مصنوعی متصل به سیستم کنترل اتش با قدت فراوان با اهداف تایید شده درگیر میشوند. هوش مصنوعی میتواند متناسب با تهدید، مهمات مناسب را به شکل خودکار انتخاب کند. هوش مصنوعی ATLAS توصیه های مختلفی را در اختیار خدمه قرار میدهد اما خدمه میتواند این توصیه ها را اجرا کنند و یا انجام آن را نادیده بگیرند. مثلا هوش مصنوعی اهداف متخاصم را برای خدمه رتبه بندی میکند و خدمه میتواند از این رتبه بندی برای نابودی اهداف پیش رو استفاده کنند. یا حتی در مورد انتخاب نوع مهمات خدمه میتواند در تصمیم گیری هوش مصنوعی دخالت کنند و به ان دستورهای جدیدی در این رابطه بدهند. نمونه اولیه پروژه ATLAS بر روی شاسی خودرو زرهی Griffin و مجهز به توپ 50 میلیمتریXM913 است در حقیقت این انسان است که در حلقه اخر تصمیم گیری قرار دارد و انتخاب هدف و شلیک را انجام میدهد. در حقیقت هدف کلی پروژه ATLAS کاهش زمان بین شناسایی هدف تا نابودی آن است. در نتیجه سرعت تصمیم گیری خدمه افزایش خواهد یافت. پیش بینی میشود با کمک هوش مصنوعی خدمه های خودروهای رزمی نسل اینده در مقایسه با خودروهای رزمی فعلی سرعت شناسایی و پاسخگویی بیشتری به تهدیدات خواهند داشت. در حال حاضر 40 سرباز ارتش امریکا در حال تمرین با نمونه اولیه پروژه ATLAS هستند. ارتش امریکا با بررسی عملکرد این سربازها خواهد فهمید که هوش مصنوعی، سنسورهای یکپارچه و الگورتیم های یادگیری ماشین چه اثری بر عملکرد نیروی انسانی در میدان نبرد خواهند داشت. نتایج این پروژه چه به شکل کلی و یا جزء قطعا در برنامه نسل بعدی خودروهای رزمی (NGCV) ارتش امریکا تاثیر بسازی خواهد گذاشت. تصویری از نفربر فرماندهی پروژه ATLAS - خدمه میتواند به راحتی با کمک هوش مصنوعی و با صفحات نمایش لمسی به شکل کنترل از راه دور خودرو رزمی را هدایت کنند

بدون بازار آمریکا و متحدانش ، اقتصاد چین فرو می پاشه .... ماه گذشته برای اولین بار واردات نفت چین از ایران نزدیک به صفر شد .... واقعیت ها رو ببینید و براساس اونها تصمیم بگیرید نه بر اساس آرزوهای قلبیتون

از نگاه دیگران ... ایران به جزء به عنوان یک « کارت بازی » برای چین ارزشی ندارد . چین ایران را ابزاری برای پرت کردن حواس آمریکا از خودش و « کاهش فشار آمریکا » ، بر خودش می بیند . با توجه به سابقه سرمایه گذاری و مذاکرات مشابه با پاکستان و اروپای شرقی ، چین احتمالا فقط دنبال بهره برداری سیاسی از این موضوع و استفاده از ایران به عنوان یک کارت بازی در برابر آمریکاست !؟ چین به علت داشتن پروژه های مشترک با عربستان و اسرائیل ، بعید است حاضر به سرمایه گذاری سنگین در ایران بشود ( حداقل به صورت عملیاتی ) https://www.youtube.com/watch?v=x--XmKAmJ40

شرکت SpearUAV اسرائیل خانواده کپسولی Ninox پهپادNinox 40 نیاز به یک کاربر برای هدایت وزن زیر 250 گرم با دوربین دید روز ویا شب سیستم ردیابی خودکار مدوامت پرواز 40 دقیقه پهپادNinox 66 قابلیت پرتاب از مکان ثابت و محترک نظیر تانک و نفربر مدوامت پروازی 50 دقیقه ای وزن محموله قابل حمل 700 گرم رهگیری خودکار هدف سوارم و کارکرد در شرایط نامساعد جوی پهپاد Ninox 103 قابلیت حمل محوله 1.5 کیلوگرمی مدوامت پروازی 60 دقیقه ای و سوارم و...... ویدئو محصولات فوق https://www.aparat.com/v/6lhLp منبع

فتحعلی شاه داشت به توصیه اغا محمدخان عمل می کرد .... لازمه پیشرفت علمی و صنعتی و فرهنگی اینه که مردم درگیر مشکلات معیشتی نباشند تا ذهنشون فضا برای پرورش داشته باشه که در پست قبلی گفته موسس قاجاریه رو ذکر کردم .... در دوران پهلوی یک دوره ده ساله رفاه باعث شد کلا ملت به فکر براندازی نظام چندهزارساله پادشاهی بیافتند و برانداختنش .. مقابله با فساد و سامان دادن به اقتصاد برای ج.ا راحته ولی .... ۸۰ درصد پستم رو هم حذف کردم تا راحت بخونیدش ...

وقتی تانک چیفتن سیبل هدف می شود نیروهای آمریکایی مستقر در عراق ، طی یک تمرین نظامی در پایگاه KMTB با استفاده از خودرو استرایکرM1134 مجهز به موشک تاو یک دستگاه تانک چیفتن را هدف قرار داده بودند.

حالا این یک بحث جدید هست. مطلب قبل در مورد کارگر و نیروی کار بود که توضیح داده شد. بعد ولی ما یک متن (حالا در دسترس) سند داریم و برداشت مستقیم ازش و یک برداشت های اینچنینی که خب جایی در متن سند چنین چیزی وجود نداره. در هیچ کجای سند از در اختیار گذاشتن نقاط کلیدی و حساس مملکت منحصرا در اختیار چین صحبتی نشده. بله نیروگاه هسته ای بوشهر هم در اختیار روسهاست به عنوان یک مکان حساس و شاید مثلا در حوزه ای که تکنولوژی کاملا جدید بخواد وارد بشه مثل نیروگاه هسته ای، چینی ها در تعداد و کاربری ساخت مسلط باشند ولی اسمش همون سرمایه گذاری خارجی هست به طور معمول و من اسمی روی چیزی نمیزارم قاعدتا. سرمایه گذاری روی سایر بخشها و حوزه ها هم که شما اگر شرکتی پیدا کردید که اصلا رقابت که نه! یه چیزی هم بهش بدیم حاضر باشه بیاد سرمایه گذاری کنه ما یه چیزی هم بهش میدیم بیاد سرمایه گذاری کنه! بحث انتخاب بین ایده آل و خوب هست. در شرایط فعلی ما من میگم حتی خوب هم نه بلکه این قرارداد درست اجرا بشه ایده آل هست. من با متن سند فعلی دارم قضاوت میکنم نه با نیت خوانی ها و حدس ها و یا فرامتن سند. در موضه دشمنی هم نیستیم ما با چین نه در شکل تاریخیش و نه شکل معاصرش پس حتی بدبینی ای که فرضا نسبت به آمریکا و اروپا و روسیه داریم هم وجود نباید داشته باشه (احتیاط چرا که نه!) و همین حالا هم اتفاقا داریم میبینیم از اتحاد امریکا و خودش علیه چین حرف میزنه که یعنی جبهه درستی انتخاب شده. وقتی اتوبان را بستند تا جیب را خالی کنند رفتن از جاده فرعی اگر کمی هزینه لاستیک و استهلاک را بیفزایه از ضرر خالی شدن کامل جیبت قطعا کمتر هست. برای اینکه نگند تو تلاشت را میکردی ما یکبار تلاش کردیم با مذاکره اتوبان را باز کنیم و حالا با دادن پول و کیف و کارت سوخت حتی ولی نه تنها زدند زیر قولشون بلکه طلبکار جونت هم شدند ایندفعه. وقتش بود یک راه دیگه را امتحان کنیم هرچند اتوبان نمای خیلی شیکی داره. در اینجا هم داریم در مورد اقتصاد و تحریم طبیعتا صحبت میکنیم و قصدی برای هیجان انگیز بودن کاری نداریم. در سند سعی شده ضعفها یا بهتر بگیم پوئن هایی چون رقابت ناپذیر بودن با دخالت دادن اجباری شرکتهای ایرانی ( ساخت و مشارکت طرف ایرانی ) تعدیل بشه و هیچ بحثی از دست روی هر پروژه ای که دلش میخواد نشده. تمام حوزه ها مشخص هست و نحوه مشارکت ها هم تقریبا مورد بحث قرار گرفته در این سند بالادستی. اولویت هم امتیازی است که در ازای مشارکت دادن طرف های ایرانی (بله خیلی کشورها رقابتی یک پروژه ای را برگزار میکنند ولی دربست هم تحویل میدند و مضاف بر این ما در مورد سوییس صحبت نمیکنیم در مورد کشوری صحبت میکنیم که طرف برای انتقال پول چند بسته دارو بهش فرار میکنه چون ممکن هست تحت تحریم و خشم آمریکا قراربگیره و از زندگی ساقط بشه حتی (منع معامله و اقامت فالوده این خشم هست و زندان جریمه و ... بماند) ) حالا بحث های تاریخی هم که تقصیر کی بود و شرایط چی هست هم میشه در یک تاپیک مجزا به طور کاملا علمی و دقیق بهش پرداخت که جاش اینجا نیست و بحث این تاپیک چیز دیگه ای است ولی همچنان تعجب میکنم چطور سرمایه گذاری مثلا 600 میلیارد دلاری قرار هست مسکن باشه! چیزی که مسکن و سرطان بود و هست فروش نفت مفت و وارد کردن پورشه و یخچال و کمربند و غذای سگ و مبل و لباس ترک و آبنبات! آلمانی و جنسهای بنجل چینی بود نه فروش تضمینی نفت و به جاش واردات برخی کالاها و بخش اعظمش تضمین سرمایه گذاری در پروژه های استراتژیک عمرانی کشور. مشخص هست که دیگه مدیریت چنین اسناد بالادستی در بحث اجرا به عرضه مجریان برمیگرده و نهادهای نظارتی و ربطی به خود سند (که محتویات و بندهاش باید بر طبق خودش بحث بشه و نه فرامتن) نداره.

ارزش ایران برای چین این است که چین سالانه ده ملیون بشکه نفت وارد می کند و الان تمام کشورهای اصلی صاحب نفت بجز روسیه ایران و ونزوئلا کاملا وابسته به امریکا هستند. حتی ارتش امریکا هم در انها حضور دارد. چین احساس می کند ممکن است زمانی امنیت انرژی کشورش به خطر بی افتد. ونزوئلا زیرگوش امریکا است. نمی توان فقط به روسیه هم تکیه کرد. بنابراین فقط ایران می ماند. درست است که تجارت چین با امریکا و اعراب بسیار بیشتر از ایران است. ولی این مسئله برای چین جنبه امنیتی دارد. بحث امنیت با اقتصاد جدا است. بحث امکان عبور جاده ابریشم هم مطرح است. بحث دور کردن تنش با امریکا از دریای چین هم مطرح است. یعنی همان نقش که سوریه برای ما دارد ما هم برای چین داریم. اینکه قرار داد 25 ساله چطور پیش برود به نظر من بستگی به سطح تنش چین با امریکا دارد. اگر تنش در همین حد یا بیشتر باشد قطعا اجرایی میشود. اگر هم تنش بخوابد به نظر من در سطح پایین تری اجرایی میشود. چون احتمالا چین هم مثل ما فکر می کند. یعنی به امریکا اعتماد ندارد برای همین کامل ایران را از دست نمی دهد چون ممکن است دوباره در اینده سطح تنش کشورش با امریکا بیشتر شود. امریکا به ما بعنوان اخرین کشور نفتی غیروابسته به امریکا نگاه می کند. اگر پازل تکمیل شود می تواند در اینده به چین و اروپا با استفاده از نفت فشار بیاورد. چین هم همین را می داند. نوصیه می کنم کتاب پرکینز در مورد سیاست امریکا برای تسلط بر نفت جهان را بخوانید

حقیقت اینه که بدون کالا های چین و با کمترین فشارش بر جهان بخصوص کشورهای غربی (آمریکا) نابود میشن. همانطور هم که می بینید آمریکا با گذاشتن تعرفه بر روی کالا های چینی بجای اینکه به چین آسیب بزنه به قشر کم درآمد خودش آسیب زده که نتیجه ناراضی شدن توده مردم آمریکا علیه سبستم حاکم و یک ماه کف خیابوناند و حتی حرف از پایان. اتحاد میزنند

سلام شما چطور از سرمایه گذاری خارجی که همه کشورها جزء امال اقتصادیشون هست و یکی از شاخص های اصلی توسعه اقتصادی کشورهاست چنین نتیجه ای گرفتید؟ سرمایه گذاری چینی ها در صنایع و اقتصاد ایران چطور بیکاری کارگر ایرانی را نتیجه میده؟ و از همه مهمتر چطور بیکاری ای فراتر از وضعیت فعلی را میشه متصور بود وقتی قرار هست با سرمایه گذاری بسیاری از بخشهای راکد صنعت و اقتصاد کشور احیا بشه؟ مضاف بر اینکه در هیچ کجای سند فعلی هیچ انحصاری قائل نشده برای فعالیت شرکتهای خارجی که هر جا هم اشاره ای شده گفتم که تاکید شده مبنی بر استفاده از توان داخلی و مشترک برای ساخت و تلوید و توسعه. من ساده یکبار اشاره کردم، 25 سال تضمین فروش انرژی یعنی یک تضمین (با توان فعلی تولید نفت ایران) 600 میلیارد دلاری برای منابعی که چینی ها قرار هست در ایران سرمایه گذاری کنند. این یعنی طرف چینی فارغ از اتفاقات و با توجه به شرایط ویژه ایران نگرانی از بابت سرمایه هایی که قرار هست در ایران خرج کنه نداره. حالا چه اتفاقی میفته؟ وقتی در صنعت نفت سرمایه گذاری میکنه (40 سال هست که آمریکا تقریبا جلوی هرگونه سرمایه گذاری را گرفته در این بخش به شکل عمده) یعنی نزدیک شدن به آرزوی ایران برای تحقق تولید بیشتر، حالا وقتی تولید از اون 2.5 میلیون فرضا تضمین ما به چین بیشتر بشه یعنی منافعی که داشت باد میخورد در یک چرخه پرسود برمیگرده به کشور. همینوطر در نظر بگیرید توسعه کریدور شرق به غرب که چین به خاطر تحریمها ایران را تقریبا کنار گذاشته بود، وقتی چین در بخش جاده و ریل این مسیر سرمایه گذاری کنه (فرض این هست تضمین جریان نفت ما به چین تضمین سرمایه گذاری چینی ها هم هست) پس فردا تمام عواید این مسیر ترانزیتی برای ایران خواهد بود. وقتی در بندر جاسک و مثلا توسعش سرمایه گذاری کنه پس فردا عوایدش برای ایران خواهد بود نهایتا و به همین ترتیب. اون نگرانی که شما عنوان میکنید طبیعتا برای این حجم از سرمایه گذاری (600 میلیارد دلار) اگر قرار باشه چین بگه همه کارگرها و نیروی کار در همه بخشها را من از چین میارم نه تنها امکانپذیر نیست بلکه در هیچ جای سند هم حتی اشاره ای نشده (طبیعتا سند موضوعیت داره نه تحلیلهای فضای وب) و اتفاقا هر جا اشاره ای بوده به همکاری مشترک اشاره شده. حال اینکه در هر پروژه ای برای انتقال تکنولوژی یا سرمایه گذاریها به هر حال افراد دخیل باید حضور داشته باشند تا حد معینی از سرمهندسان گرفته تا مدیران و مهندسان و برخی کارگران ماهر که در همه پروژه ها هست طبیعتا. اما وضعیت صنایع ما و بخشهای مختلف کشور که به خاطر نبود سرمایه خوابیده کامل ( بهتر هست دقت بشه همین وضعیت شاغلین ما عمدتا در پروژه های خدماتی و دولتی و صنایع قدیمی ما و بعضا انحصاری مثل خودرو و ... شاغل هستند و نه در پروژه های عمرانی و جاری ) من مطمئنم حتی بر فرض محال چین کل نیروهای کارگر را از چین هم برداره بیاره ولی در عوض سرمایه گذاری کنه و بخشهای مختلف اقتصاد ایران را خصوصا در زمینه عمرانی راه بندازه مطمئن باشید باز هم وضعیت اشتغال از اینی که هست هم در کوتاه مدت افزایش پیدا میکه (ورود سرمایه برای فعال کردن بخشهای راکد یعنی ورود سرمایه برای بخشی که کارگری درش فعال نیست ولی راه افتادن بخش راکد یعنی افزایش نیاز از سایر بخشهای فعال در حداقل شکل ممکنش) و هم در میان مدت و بلند مدت که اصلا طبیعی است و واضح که چه اتفاقی در وضعیت کشور میفته با فعال شدن بخشهای راکد سالها معطل مانده. به رئوس مواردی که قرار هست سرمایه جذبشون بشه دقت کنید در متن سند متوجه میشید که چرا این سند اینهمه مهم هست و باید دعا کنیم صحیح و دقیق اجرا بشه حتما. حالا بحث مفصلی است که چه فرصت بی نظیری است این سند ولی لازم هست توجه کنیم اولا فعلا این سند یک قرارداد عملی نیست و ثانیا ورای خود سند و توافقات و قراردادهای متعاقبش اصل مهم صحیح اجرا کردن و بهره بردن از فرصت های چنین اسنادی است والا که کشورها معمولا در طول سال کلی سند و تفاهم نامه و قرارداد امضا میکنند که به علت کهولت! و ناشی گری چیزی جز کاغذ نمیمونه ازشون. پ ن: شما به رویکرد سند نگاه کنید در برخی از حوزه ها فرصت هایی مهیا میکنه که همیشه آرزو بوده برای ما و حتی ممکن هست ما را از همسایگانمون جلو بندازه. حوزه صنعت هوایی و تولید مشترک و یا مشارکت در پروژه های ماهوراه های موقعیت یابی و سنجش از راه دور (مثلا مشارکت ایران در بایدو و ... برای تکمیل و در عوض بهره برداری مستقیم ). حالا بماند که اشاره کردم در بخش صنایع نفت و هوایی و راه آهن و ترانزیت فقط مقایسه با ترکیه نشون میده که چقدر سرمایه گذاری خارجی میتونه شکوفا کنه بخشهای مغفول مانده را.

تفاهم همکاری با چین یک معاهده و قرارداد مثل برجام نیست. یک سند تفاهم است. یعنی دو طرف تفاهم می‌کنند در زمینه های ذکر شده در آینده با هم همکاری کنند. متن این تفاهم که منتشر شده نشان می‌دهد کاملا به نفع دو کشور است و امنیت انرژی چین و فروش نفت ایران را تضمین می‌کند. جالب اینجاست مثلا در بحث سرمایه گذاری مشترک در زمینه تولید تجهیزات پزشکی پیشرفته، قید انتقال فناوری ذکر شده است. تفاهم استراتژیک ایران و چین صرفا یک تفاهم دو جانبه برای پروژه‌ها و قراردادهای آتی است که برای هر کدام باید بطور جداگانه قرارداد حقوقی نوشته و امضا شود و طبق قانون در مجلس هم تصویب شود.

خب تسنیم متن کامل سند را تا خرداد 99 سال پیش منتشر کرده که با توجه به رفت و برگشتهای متعدد گذشته اون از سال 2016 نهایتا تغییرات چندان زادی نباید تا متن نهایی کرده باشه و البته که تمام فضاسازیهای رسانه های دم دستی غرب و دنباله های فارسیشون مشخص هست به چه خاطر هست و خودش در قضاوت نهایی یکی از عوامل موفق بودن این سند و به نفع منافع ملی ایران بودن این سند (در این شرایط) محسوب میشه. هرچند رسانه های معتبر غربی که از دیدگاه فنی هم به موضوع نگاه کردند تحلیلهاشون مبتنی بر همین اصل منفعت ایران در شرایط فعلی هست. اما اصل سند همانطور که میشد حدس زد یک زیربنای کلی داره که چین حاضر شده امضاش کنه والا طبیعی است که با این شرایط تحریمی ایران کشور محافظه کاری مثل چین خودش را در خطر تحریمها قرار نمیده. که اتفاقا در شرایط فعلی و حتی آینده ایران به نفع ایران هم هست (چماق همیشه بالای سر تحریم و توقعات ضد منافع ملی و سلب حقوق طبیعی ایران و تحریمهای جاری و قبلی و آینده ای که هر روزش به قول خود امریکایی ها با حواشیش میلیون ها و میلیاردها دلار ضرر به ایران میزنه، حتی وقتی برجام بود که حالا تازه بعد از این برجام هم اگر باشه مثل سابق نیست) حالا این زیربنا چیه؟ پیشنهاد تداوم ارائه انرژی و اولیت بخشی به چین. تقریبا در مهمترین بخش سند موضوع اصلی همین هست. چین دنبال یک منبع پایدار میگرده برای انرژی و چون تنوع چندانی وجود نداره در این حوزه (تقریبا تمام کشورها به جز چند کشور محدود تحت تاثیر قدرت امریکا هستند) در ازای تجارت با ایران در شرایط تحریم نیاز به این اولویت تضمین شده داره تا مثل بار پیش با امضای سند جدیدی با غرب زیر توافقات باهاش زده نشه (لااقل به مدت 25 سال) حالا سوال اینجاست برای ایرانی که نفتش و محصولاتش تحریم هست، به قول امریکا روزانه از فریز شدن صادرات این محصولات داره میلیون ها دلار و در مجموع میلیاردها دلار ضرر میکنه و در آینده هم اتفاقا همین بخشش هدف هست برای مطالبات بیشتر ازش، آیا اولویت بخشی بلند مدت (25 ساله) به چین برای خرید محصولاتش یک بازی برد-برد نیست؟ (به واژگان تحلیلی باید دقت کرد، بازی برد-برد با غربی که تضاد منافع با ما داره با بازی برد-برد با چینی که اشتراک منافع لااقل در برخی حوزه ها داره از زمین تا آسمان فرق میکنه. اونجا برد-برد به معنای قربانی شدن حتمی بخشی از حقوق ماست و چون طرف غربی قویتر هست فقط و فقط حقوق ما ولی در مورد چین نهایتا طبق معنای لغوی واژه یک منفعت دو طرفه برای هر دو کشور هست (برای ما برد واقعی چون در شرایطی هستیم که داریم تحمیل ضررهای چند میلیاردی را تحمل میکنیم و تنها گزینه ای هم که برابرمون قرار دادند حراج بخشی از منافع و حقوق ملیمون هست) چرا باید ایران چنین پیشنهادی را رد کنه؟ در شرایط ایده آل بله رقابتی بودن و تنوع فروش محصولات گزینه ایده الی است ولی وقتی هیچ مشتری ای یافت نمیشه و نهایتا مجبور هستیم از طریق بابک ها حراج کنیم چرا نباید در یک روند دو طرفه تضمین شده محصولات را بفروشیم؟ در باقی سند هم تقریبا در تمام حوزه های دیگه که این پیشنهادات وجود داره برای اولیت بخشی به چین تماما تاکید شده بر خرید محصولات تولید مشترک. مثلا در بخش هوایی ترغیب شرکتهای ایرانی به خرید محصولات هوایی چین منوط شده به تولیدات مشترک دو کشور و این یعنی خرید به شرط تولید مشترک و از تولیدات مشترک دو کشور. مثل مثلا خرید پاکستان یا هند از چین و روسیه با تولید مشترک در خاک خودشون. البته متاسفانه در این سند فعلی در بخش نظامی خیلی محدود اشاره به همکاری های کلی در اموزش و رزمایش و تجربیات دفاعی و ... شده و در مورد تولیدات مشترک چیزی گفته نشده. و تولیدات متشرک در بخش هوایی غیرنظامی است که اشاره صریح شده. نهایتا بندهای این سند فعلی اتفاقا بسیار هم تقویت کننده منافع ملی بدون در خطر دادن منافع ملی حتی در بعد امتیازات اقتصادی است و اگر خوب و درست و دقیق اجرا بشه یک قدم بزرگ برای هم تحول در رابطه با شرق و غرب و تعادل بخشی به اون، هم خارج شدن از تهدیدات و فشارها برای حراج کردن منافع و حقوق ملی به خواست غرب. اگر از فرصتی که در بند به بند این سند مهیا شده استفاده بشه از اونجاییکه در تمام بندها تاکید و تکیه بر انتقال تکنولوژی و همکاری های مشترک هست کشور گام بزرگی برخ واهد داشت در جهش به سمت هم ورود سرمایه خارجی به کشور و هم تقویت صنعت کشور در حوزه های مختلف اون. خلاصه سند اولویت بخشی به چین در صادرات انرژی و خرید محصولات تولید مشترک با انتقال تکنولوژی در عوض سرمایه گذاری چینی ها در حوزه های گوناگون ایران از صنعت گرفته تا بنادر و راه آهن و جاده های ترانزیتی و بخش هوایی و تکنولوژی (مخابرات، الکترونیک، فضایی و ...) و از همه مهمتر بحث اکتشاف نفت و افزایش تولید نفت ایران هست. حالا بخشی از این روند در جزییات فنی میتونه به طرق گوناگون باشه. چرا برای چین مناسب هست چون در بخشی از کار میتونه در ازای دریافت انرژی در ایران سرمایه گذاری کنه در بخشهای مختلفش که هم به معنای کار برای شرکتهای چینی است و هم تنوع سبد سرمایه گذاریهاش. برای ایران هم که از ابتدای تحریمها و تهدیدهای آمریکا و حالا بحث تحریمهای یکجانبه و بازیهای نهادهای سیاسی مثل بانک جهانی و سوییفت و FATF و ... با رتبه ایران که باعث شده و میشه هیچ شرکت یا طرف خارجی ای (بخش خصوصی) تمایل به سرمایه گذاری نداشته باشه یک فرصت هست تا با جذب سرمایه گذار بخشهای مختلفش از صنعت گرفته تا تکنولوژی و راه آهن و بنادر و ... که سالها به خاطر نبود سرمایه عقب افتادند از توسعه؛ توسعه بده. برای دوستانی که ابهام دارند توصیه میشه اصل سند فعلی را که در حدود 18 صفحه هست مطالعه کنند.