با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم:       ( J-16D ) Red Eagle (عقاب سرخ)     یکی از مهمترین مخاطراتی که همیشه نیروی هوائی هر کشوری را تهدید میکند ، وجود شبکه راداری و پدافندی قدرتمند دشمن است و همیشه یکی از اولین طرح های هر نیروی هوائی برای کسب برتری هوائی و تسلط بر آسمان ؛ سرکوب شبکه پدافندی دشمن می باشد. شاید به همین دلیل باشد که تاکنون بسیاری از کشورهای صاحب نام در صنعت هوانوردی جهان ، سعی در ساخت هواپیماهای ویژه سرکوب پدافندی دشمن (SEAD) داشته اند. صنعت هوانوردی چین هم خود را از این نیاز بی بهره ندانسته است. به همین دلیل با ایجاد یک سری تغییرات در یکی از پیشرفته ترین جت های جنگنده خود ، آنرا در رده هواپیماهای جنگ الکترونیک و مخرب شبکه راداری دشمن (Wild Weasel = راسوی وحشی) تغییر کاربری داده است.   به همین دلیل در معرفی سیزدهمین اژدهای زرد به سراغ این جت مدرن و جنگ الکترونیک چینی رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم.     ( J-16D ) Red Eagle عقاب سرخ     جی - 16 دی  :  هواپیمای جنگ الکترونیک و سرکوب پدافندی  J-16D را می توان یکی از گام های بلند چینی ها برای تکمیل نیازهای تهاجمی نیروهای هوائی خود دانست . این هواپیما هم مانند نسخه اصلی آن ، توسط شرکت Shenyang تولید شده است.       این هواپیما برای مأموریت های جنگ الکترونیک ، سرکوب پدافند زمینیدشمن و شنود و جاسوسی توسعه داده شده است. در این پرنده ، با حذف کردن برخی از تجهیزات استاندارد جنگنده بمب افکن J-16 ؛ فضای کافی برای نصب تجهیزات ویزه الکترونیکی مهیا شده است.   موشک ضد رادار CM-102 یکی از تسلیحات قابل نصب بر روی J-16D   ظاهرا برای اولین بار از این هواپیما رسما در سال 2013 میلادی رونمائی گردید.      از تعداد واقعی تولید شده این هواپیما اطلاعی در دست نیست ، اما با توجه به تمرکز تعداد زیادی از همسایگان چین ( نظیر ژاپن ، تایوان ، کره جنوبی ، هند و ... ) بر گسترش خطوط پدافندی و خرید یا ساخت سیستم های پدافندی پیشرفته ، یقینا تعداد قابل توجهی از این پرنده دو سرنشین بسیار مدرن در اختیار نیروی هوائی چین قرار خواهد گرفت .     هنوز هیچ سفارش خارجی برای خرید این هواپیما ثبت نشده است. اما یقینا نیروهای هوائی پاکستان و احتمالا ایران ؛ نیاز مبرمی به چنین پرنده ای را در سازمان رزم خود احساس می نمایند که از این دو کشور بعنوان مشتریان احتمالی این پرنده مخوف نام برده می شود.       پیش از این آمریکائی ها ، در این کلاس هواپیما ، دو جت جنگ اکترونیک EA-6B Prowler و EA-18 Growler را تولید نموده اند.   EA-6B Prowler   EA-18 Growler   این جنگنده چینی هم مانند نسخه اصلی  از دو موتور توربوجت  Shenyang WS-10A (ساخت چین) بهره می گرفت.   موتور WS-10  قلب تپنده J-16D   در این انجمن تاپیکی در خصوص این پرنده وجود ندارد. http://www.popsci.com/china-builds-its-own-wild-weasel-to-suppress-air-defenses http://www.combataircraft.net/2016/03/24/chinas-answer-to-the-growler/     ادامه دارد... ------------- پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاءالله اگر عمری باقی بود ، در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو آغاز میکنیم.     جت J-31 در کلاس F-35 قرار هست که تولید بشه. فکر کنم با توجه به نیازهای نیروی هوائی خودمون ، ما به رهگیری مثل J-20 بیشتر احتیاج داشته باشیم و برامون اولویت بیشتری داره.       سلام بر شما دوست عزیز و ممنون از اظهار لطف شما به بنده. ان شاء الله در این تاپیک تک تک پرنده های چینی ، اعم از جت های جنگنده ، هواپیماهای سنگین ، هلی کوپترها ، پهپادها ، زپلین ها و ... خدمت شما و سایر دوستان معرفی خواهم کرد و سعی میکنم که تمام ابهامات موجود را هم بر طرف کنم. اما در خصوص شباهت SH-5 و بریف 200 ، باید خدمت شما عرض کنم که هیچگونه شباهتی بین این دو پرنده نیست الا اینکه هر دو آب نشین هستند. هواپیمای هاربین ، دو دهه قبلتر از ساخته بریف تولید شده ، یکی دو موتور توربوفن داره و دیگری 4 موتور توربوپراپ و ...     ( Shenyang J-16 Red Eagle ) silent flanker   به اعتقاد بنده ، شاید از میان جنگنده های چینی ، مناسب ترین گزینه برای خرید توسط ایران ، همین جنگنده باشد. نسخه ای از Su-30MKK که با انجام برخی بروز رسانی ها توسط صنایع معظم شنیانگ چین تولید می شود.     شنیانگ J-16 (به چینی: 歼 -16) یک جنگنده طراحی و تولید شده توسط شرکت هواپیمایی شنیانگ، چین است. این نوع جنگنده/ بمب افکن  چند منظوره بر اساس J-11BS با برد بیشتر و اویونیک به روز رسانی شده ، شبیه به F-15E استریک ایگل است. اولین سری از عکس های J-16 در وب سایت های اینترنتی چینی در ژوئن 2012  منتشر شد موتور J-16 دارای یک تثبیت کننده کمی متفاوت عمودی نسبت به جنگنده J-11 نیروی هوائی و  جنگنده نیروی دریائی چین یعنی J-15 می باشد. همچنین یکی دیگر از تفاوت های این جنگنده با J-11 ، قابلیت حمل و شلیک موشک هوا به هوای  چینی PL-8  است.   مانند J-11BS و J-15، جنگنده ویژگی های پیشرفته متعددی از قبیل یک رادار AESA از موسسه 607 (تولید کننده همان AESA بر روی J-11B و J-15)، کائوچو و مواد مرکب، مواد جاذب رادار ، موتور WS-10 ، ارتقاء متقابل الکترونیکی، و ...   بر اساس گزارش رسانه ها، چین جنگنده شنیانگ J-16 را بر اساس بدنه شنیانگ J-11B توسعه داده است. البته توسعه و یا تغییراتی که از سوخو - 30MKK  روسیه (که در سال 2000 به چین فروخته شد) تاثیر پذیرفته است.   در آوریل سال 2014، نیروی هوایی چین تحویل یک هنگ از J-16S گرفته شده است. گفتنی است که طبق ادعای ویکی پدیا ، این هواپیما دارای شعاع عملیاتی 3900 کیلومتر می باشد.     Shenyang WS-10   در این انجمن تاپیک مستقلی در خصوص این جنگنده وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Shenyang_J-16   البته در این تاپیک سینای عزیز به این جنگنده در کنار سایر هم نسلان خودش پرداخته شده http://www.military.ir/forums/topic/27497-%D9%81%D9%84%D8%A7%D9%86%DA%A9%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B1%D9%88%D8%B3%DB%8C-%D9%88-%D9%86%D9%85%D9%88%D9%86%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%DA%86%DB%8C%D9%86%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D9%87%D9%88%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A7%D8%B1/     ادامه دارد... ------------- پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاءالله در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

بنام خداوند بخشنده مهربان     پرواز اژدهای زرد (نگاهی گذرا به صنعت هوانوردی نظامی چین)     با سلام خدمت دوستان و سروران عزیز میلیتاریست   پیش از این و در قالب شش تاپیک مجزا ( در قالب دانشنامه و گردآوری اطلاعات) ، اقدام به دسته بندی انواع متفاوتی از تسلیحات شامل :  آواکس ها ، هلی کوپترهای تهاجمی ، آتشبارهای خودکششی ، هواپیماهای ترابری و موشک های بالستیک نمودیم و اگر عمری باقی بود ، این بخش ها را  همزمان با تکمیل لیست تسلیحات فوق الذکر ، در خصوص تدوین دانشنامه سایر تسلیحات هم ادامه خواهیم داد.   اما در کنار این نوع دسته بندی ، نیاز به دسته بندی دیگری هم احساس می شد که ان شاء الله از این تاپیک ، این بخش مغفول مانده انجمن را هم به اتفاق پیگیری خواهیم نمود. یعنی دسته بندی محصولات نظامی کشورهای مختلف. در این تاپیک که اولین بخش از این سلسله تاپیک ها می باشد ، به بخش های مختلف صنعت هوانوردی چین (جت های جنگی ، هواپیماهای سنگین ، هلی کوپترها و ... ) و محصولات و تولیدات این صنعت خواهیم پرداخت.   جستار گشائی - اخیرا و با زمزمه لغو تحریم های تسلیحاتی ایران ،  گمانه زنی می شود که یکی از مقصدهای احتمالی مقامات وزارت دفاع برای خریدهای هوائی ، کشور چین باشد. در تصور بسیاری از علاقمندان به صنعت هوانوردی ، پرنده های چینی ؛ نسخه های بی کیفیتی از هواپیماهای روسی هستند. (عموما نسخه های چینی میگ 17 و 21  به ذهن علاقمندان به هواگردها می رسد). حال آنکه کشور چین در این ایام در حوزه صنعت هوانوردی پیشرفت های بسیاری نموده است و احتمال اینکه بتواند بخش از نیازمندی های امروزه نیروی هوائی ارتش جمهوری اسلامی و هواپیمائی نیروی زمینی ارتش (هوانیروز) و ... را تأمین نماید وجود دارد. به همین دلیل به عنوان سوژه اول سلسله بحث های صنایع نظامی کشورهای مختلف ، کشور چین را انتخاب نمودیم تا دوستان با این صنعت آشنائی بیشتری پیدا کنند.     نامگذاری - در درجه اول می بایست با روش نامگذاری پرنده های چینی آشنا بشویم تا من بعد با دیدن علامت اختصاری هر هواپیما ، با کارکرد و شرح وظیفه آن با سهولت بیشتر آشنا شویم شاید جدول ذیل بتواند در این خصوص راهگشا باشد : H : بمب افکن JH : جنگنده بمب افکن J : جنگنده JJ : جنگنده - آموزشی JZ : جنگنده / شناسائی Q : جنگنده پشتیبانی نزدیک / جنگنده حمله به مواضع زمینی L/JL : جت آموزشی Y : هواپیمای ترابری Z : هلی کوپتر صنعت هوانوردی چین در یک نگاه   جنگنده نسل پنجمی Chengdo J-20   Xian Y-20 ترابری سنگین در کلاس C-17 آمریکا   جت آموزشی Hongdo L-15   هواپیمای آب نشین Harbin SH-5   جنگنده بمب افکن Shenyang J-16   جت پشتیبانی نزدیک Xian JH-7   J-8 نسخه چینی میگ 23   Shenyang J-11 نسخه چینی سوخو 27   Shenyang Y-30   آواکس KJ-500   Changhe Z-11   Harbin Z-9C   Z-15   Z-10   پتروداکتیل 1 ، پهپادی مشابه ریپر آمریکا   Soar Dragon پهپادی مشابه گلوبال هاوک آمریکا   Sharp Sword   هلی کوپتر بدون سرنشین SVU-200-UAV         ادامه دارد .... ------------ پ.ن : انشاءالله که مورد پسند دوستان واقع شده باشد. پ.ن 2 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 3 : انشاءالله از پست بعدی به تدریج شروع به معرفی انواع مختلف هواگردهای ساخت شده توسط کشور جمهوری خلق چین خواهیم نمود.   -------------------- کپی رایت : با توجه به اینکه این تحقیق صرفا برای نشر در این انجمن گردآوری شده است ، استفاده از مطالب این تاپیک فقط با ذکر نام military.ir به عنوان منبع مجاز می باشد.   مترجم و گردآوری کننده : مهران-55   منابع : این تاپیک گردآوری بوده و منبع واحدی ندارد. در زمان معرفی هر هواگرد ، منبع مرتبط با آن پرنده نیز اعلام میگردد.

بسم ا... بگذارید یک داستان تعریف کنم ..... ما اینجا در ولایت خودمون ، یک ضرب المثلی داریم به این مضمون ... "عقل که نباشد ، جان در عذاب هست " حالا کاربرد بی ضابطه واژه "نقطه زن" و پرتی حواس و همچنین هیجان نویسندگان بخش دفاعی مشق نیوز از یک واقعه نظامی ، ببینید چه شکلی باعث هجمه به یک سازمان نظامی در جمهوری اسلامی ایران میشود و چه شکلی باعث میشود تا دشمن ، تحریک بشود برای قرار دادن یک سازمان نظامی رسمی در لیست گروه های تروریستی صرف نظر از اینکه با بولد کردن این خبر ، سعی دارند یک عملیات غافلگیرانه را علیه پایگاه هوایی یک کشور با ساختار و تجربه نظامی مشخص به شکل زیرکانه ای به وضعیت حال حاضر ما تعمیم بدند ( که البته یک کوشش بسیار مبتذل بود ) ولی جنبه بسیار ناگواری که با این خبر ایجادکردند را پیش بینی نمی کردند . اولین تصویر از سمت راست در مورخ 1399/10/24 مربوط هست به شلیک موشکهای بالستیک علیه یک پایگاه هوایی تا اینجا همه چیز عادی هست ولی نکته جالب ماجرا بعد از این قرار دارد . در حدود 10 روز قبل از این ، مصاحبه ای شد با سردار حجازی و در تیتر خبر عبارت موشکهای نقطه زن حزب ا... درج شده . باز هم یک مقداری عقب تر ، خبری منتشر شد مبنی بر ایجاد یک سلسله سامانه های جدید برای شلیک موشکهای بالستیک باز هم تا اینجا موردی نیست ولی کارشناس جنگ روانی دشمن ، با قرار دادن این سه تا خبر کنار هم ، آن هم از یک سایت منتسب به نهادهای نظامی ، بطور دقیق چه نتیجه دلخواهی را برای مخاطبان خودش در اقصی نقاط دنیا ، ایجاد می کند ؟؟ً!!! دقت کنید .... موشکهای بالستیک نقطه زن ، شورشیان اتیوپیایی ، حزب ا... لبنان و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شاید این کنار هم گذاشتن کدواژه ها ، برای تخریب خودی ، حتی به ذهن باتجربه ترین کارشناسهای جنگ روانی ایالات متحده هم نمی رسید !!!!

گام‌های بلند برای پرکردن جای فینیکس در جریان نمایشگاه چهلمین سالگرد هفته دفاع مقدس در تهران، انواع دستاوردهای تسلیحاتی و تجهیزاتی نیروهای مسلح کشورمان به نمایش درآمد که از آن جمله موشک‌های پدافند هوایی صیاد‌ــ‌2 و 3، دو نسل موشک شلمچه و نیز موشک هوابه‌هوای میانبرد فکور90 بود. علائم و اطلاعات ثبت‌شده روی بدنه موشک فکور نشان می‌دهد که احتمالاً این محصول نسبت به نمونه رونمایی‌شده در جریان افتتاح خط تولید در سال 1397 تفاوت‌هایی دارد. موشک فکور برای تجهیز جنگنده‌های اف14 تام‌کت نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران توسط سازمان صنایع هوافضای وزارت دفاع و جهاد خودکفایی این نیرو توسعه یافته استمتخصصان این نیرو در سازمان جهاد خودکفایی به‌سرپرستی امیر عطاءالله بازرگان و جمعی از خلبانان اقدام به تطبیق موشک سطح‌به‌هوای MIM-23 Hawk با شکاری رهگیر اف14 تحت پروژه‌ای به‌نام سجیل کردند تا در حد امکان کمبود موشک‌های فینیکس جبران شود، این کار با موفقیت صورت گرفته پس از آزمایش‌های لازم، پای این ترکیب جدید به میادین نبرد هم باز شد. بنا بر گزارش‌های رسمی، جنگنده اف14 تام‌کت با موشک هاوک یا سجیل موفق به شکار پرنده‌های دشمن نیز شد علائم روی بدنه موشک شلمچه‌ــ‌2 اما تصاویر منتشرشده از نمایشگاه اقتدار 40 در هفته‌های اخیر نشان داد که روی بدنه موشک شلمچه‌ــ2 عبارت M112 به‌عنوان موتور سوخت جامد، حک شده است، در نتیجه این موشک بدنه و موتور نسل قبلی موشک شلمچه را حفظ کرده اما بال‌ها و بالک‌های کنترلی و دماغه آن مطابق موشک استاندارد طراحی شده است.وجه شاخص پیکربندی موشک استاندارد در واقع همان بال‎های امتدادیافته (Long Wing) در راستای بدنه است که در شلمچه‌ــ‌2 مورد استفاده قرار گرفته است. به‌طور خلاصه می‌توان گفت برای بهسازی سامانه مرصاد، عبور از موشک شلمچه به شلمچه‌ــ‌2 با پرتابگرهای جدید و قابلیت‌های تاکتیکی بالاتر با حفظ موتور، بدنه و سامانه‌های هدایت موشک شلمچه و طراحی بال و بالک‌های کنترلی متفاوت صورت پذیرفته است تفاوت‌های جزئی در بالک کنترلی موشک شلمچه (مرکز تصویر) با موشک استاندارد (نصب‌شده روی استند) قابل مشاهده است اما از موتور M112 برای رسیدن به یک موشک هوابه‌هوا نیز در صنعت دفاعی کشور استفاده شده است. نسل اول موشک هوابه‌هوای فکور90 با استفاده از موتور موشک شلمچه اما بال‌ها و بالک‌های مشابه موشک فینیکس و با وزنی مشابه موشک شلمچه طراحی و ساخته شد. این موشک در فروردین 1396 رونمایی و پس از کارهای تکمیلی خط تولید آن در مرداد 1397 افتتاح شد. رونمایی از موشک فکور90 در سال 1396 هدف از به‌کارگیری پیکربندی موشک فینیکس در مقایسه با هاوک، ایجاد امکان حمل موشک فکور در جایگاه‌های زیر بدنه جنگنده اف14 تام‌کت است زیرا امکان حمل موشک هاوک/سجیل/شلمچه در جایگاه زیر بدنه تام‌کت به‌دلیل اندازه دهانه بال، اگر ناممکن نباشد عملاً بسیار دور از دسترس است. البته فکور با جرم 1405 پوند معادل 636.47 کیلوگرم، سنگین‌تر از موشک فینیکس است اما تولید انبوه آن در داخل و قابلیت‌های بالایی که از به‌کارگیری سامانه هدایت و جنگ الکترونیک جدید در فکور90 حاصل می‌شود راهکار موقتی مناسبی تا زمان توسعه نمونه بومی موشک فینیکس با نام مقصود است. تفاوت در ابعاد موشک‌های هاوک (زیر بال‌های هواپیمای عقبی) و موشک فینیکس (زیر بدنه هواپیمای جلویی) در این تصویر مشهود است امکان نصب فکور90 در جایگاه زیر بدنه تام‌کت سبب افزایش پایایی رزمی این جنگنده در نبردهای هوایی می‌شود زیرا به‌جای دو موشک هاوک/سجیل می‌توان شش موشک فکور90 را توسط اف14 حمل و به‌کارگیری کرد. تفاوت در طول موشک هاوک زیر بال هواپیمای نزدیک و فینیکس زیر بدنه اف14 دورتر قابل مشاهده است اخبار مختلفی حاکی از مقاومت بسیار خوب این موشک در برابر جنگ الکترونیک در آزمایش‌های مختلف بوده است، همچنین این گمانه نیز مطرح است که فناوری‌های کسب‌شده در زمینه سامانه هدایت دوگانه موشک صیاد‌ــ2 که در سال 1392 رونمایی شد در موشک فکور مورد استفاده قرار گرفته باشد در علائم ثبت‌شده روی موشک AIM-23B یا همان فکور در رونمایی خط تولید در سال 1397، دمای انبارداری این موشک از منفی 40 تا مثبت 60 و محدوده دمایی که موشک در آن قابل شلیک است از حدود منفی 31.7 تا مثبت 51.7 درجه سلسیوس (سانتی‌گراد) روی بدنه ثبت شده بود. مرز پایین این محدوده دما معادل ارتفاع پروازی حدود 7200 متر است. به‌طور معمول، این محدودیت دمای شلیک به پیشران سوخت جامد موشک مربوط است. علائم روی بدنه موشک فکور در رونمایی خط تولید در سال 1397؛ تصویر بالا جرم موشک به واحد پوند و تصویر پایین نوع موتور و دمای انبارداری و شلیک قابل رؤیت است اما در موشک فکور90 نمایش‌داده‌شده در نمایشگاه هفته دفاع مقدس سال 1399، که مشخصه ATMF-90B روی بدنه آن به چشم می‌خورد (نمونه تمرینی با مشخصه ATM و نمونه رزمی با مشخصه AIM نمایش داده می‌شود) نام موتور M190 و محدوده دمایی آن نیز از منفی 65 تا مثبت 160 فارنهایت معادل منفی 53.89 تا 71.11 درجه سلسیوس ثبت شده است. علائم ثبت‌شده روی بدنه موشک فکور90 حاضر در نمایشگاه اقتدار40 در سال 1399 این‌که موتور جدید M190 چه‌ویژگی‌هایی دارد، هنوز اطلاعی در دست نیست اما همین تغییر محدوده دما نشان‌دهنده تغییراتی در سوخت آن است. ارتفاع پروازی معادل مرز پایین محدوده دمایی موشک AIMF-90B تقریباً معادل با 10600 متر است که بهبود قابل‌توجهی را نسبت به نمونه AIMF-90 که در فروردین 1396 رونمایی شد نشان می‌دهد، البته وزن موشک AIMF-90B روی بدنه برابر همان مقدار موشک AIMF-90 ثبت شده است. موشک‌های فکور90 و شلمچه‌ــ‌2 از نظر شکل دماغه بسیار شبیه به هم هستند همان‌طور که اشاره شد، فکور به‌عنوان یک موشک میانبرد معرفی شده است. راجع به میزان برد و سرعت آن در اخبار رسمی مطلبی عنوان نشده است اما باید توجه داشت که موتور M112، موشک شلمچه را با شروع پرواز از سطح زمین یعنی سرعت و ارتفاع صفر به سرعت 2.7 ماخ در یک ارتفاعی (که همواره یکسان نیست) می‌رساند. برد نهایی 40 کیلومتر و سقف ارتفاع 18000متری از دیگر مشخصات عملیاتی شلمچه است اما در موشک فکور که از یک هواپیما در سرعت و ارتفاع اولیه غیر صفر مأموریت خود را آغاز می‌کند، بخش بزرگی از انرژی جنبشی تولیدی توسط موتور که صرف غلبه بر جاذبه برای گرفتن ارتفاع می‌شد، به انرژی جنبشی برای کسب برد و سرعت بیشتر تبدیل ‌شود. از سوی دیگر خود وسیله حامل نیز سرعت اولیه‌ای از حداقل 0.3 ماخ تا اعداد ماخ بالاتر به موشک می‌دهد که این هم سبب افزایش برد و سرعت نهایی می‌شود، در نتیجه برد عملیاتی موشک فکور در حالت هوابه‌هوا بسیار بیشتر از موشک شلمچه در حالت زمین‌به‌هوا خواهد بود موشک‌های صیاد-2 و 3 کنار فکور90 در نمایشگاه اقتدار40 این‌که موتور M190 علاوه بر کاهش محدودیت دمایی از نظر مشخصات رانشی چه بهبودهایی نسبت به موتور M112 داشته است نامشخص است. اما می‌توان با ذکر مثالی، میزان بهبود قابل دستیابی با تغییر موتور را بهتر درک کرد. دو موشک پدافند هوایی صیاد‌ــ‌2 و 3 که در نمایشگاه اخیر نیز کنار هم قرار داشتند از نظر قطر بدنه تفاوتی با یکدیگر ندارند و در طول بدنه نیز صیاد‌ــ3 در حدود 11 درصد کشیده‌تر است اما این موشک که از موتور جدیدتری برخوردار است به 60 درصد برد بیشتر نسبت به صیاد‌ــ‌2 می‌رسد.این در حالی است که وزن صیاد‌ــ‌2 و 3 نیز بسیار نزدیک به هم است، این مقایسه نشان می‌دهد که تغییر ترکیب سوخت می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی در عملکرد یک موشک داشته باشد منبع مورد استفاده : https://www.tasnimnews.com

بسمه تعالي با سلام دوستان گرامي. حالا خوشبختانه يا شور بختانه اولين مقاله تخصصي نظامي حقير در رابطه با جنگنده JF - 17 Thunder هست . تعجب نكنين . في الواقع حقير زياد تمايل و انگيزه مثل شما جووناي پر شور نداشتم ولي خب گشتن با شما جووناي خوب به قول شاعر: ؛ كمال همنشين در من اثر كرد....... وگرنه من همان خارم كه هستم؛ به هر حال دوست داشتم و دارم كه بيشتر در اين زمينه خواننده و نظاره گر كارهاي خوب شما جووناي خوب باشم تا اينكه خودم وارد اين مقوله بشم. مضاف بر اينكه از نظر قدرت ترجمه نيز خودم رو در سطح شما عزيزان نميدونم. علي ايُّحاله :"برگ سبزیست تحفه درویش........چه کند بینوا ندارد بیش" . یا علی مدد. نجف47 و... اما مقاله ترجمه شده حقیر : JF - 17 تندر ( Thunder) جنگنده چند منظوره- تولید و ساخت مشترک پاکستان و چین جیان . اف. 17 تندر ساخت و تولید مشترک چین و پاکستان جنگنده(JF - 17) تندر=((JF – 17 Thunder)) پروژه مشترکی بود بین کشورهای پاکستان و چین که ساخته شد.بسیاری از مراحل ساخت این جنگنده بوسیله کمپانی چنگدو چین ساخته شد ولیکن هزینه های ساخت آن بین دو کشور به طور مساوی تقسیم شد.گزارشاتی مبنی بر کمک دفتر طراحی کمپانی میکویان روسیه در ساخت این جنگنده که تولید و ساخت آن از سال 1999 آغاز شده،رسیده است. اولین نمونه ساخته شده آن در سال 2003 میلادی اولین پرواز آزمایشی خود را به طور رسمی انجام داد.اولین دسته این جنگنده در سال 2007 تحویل پاکستان شد و در سال 2008 قرارداد جدیدی مبنی بر ساخت و تحویل 42 فروند آن در سال 2009 بین دوکشور تنظیم و منعقد گردید. مقامات پاکستانی در کل تشخیص داده اند که به تعداد 250 فروند از این جنگنده چند منظوره نیاز دارند. سازندگان این جنگنده چند منظوره بر این باورند که این جنگنده از نظر بازار یابی میتواند انتخاب خوب و ارزانی با توجه به قیمت پایین پیشنهادی آن برای جایگزینی جنگنده های پیر و فرسوده و قدیمی کشور های در حال توسعه باشد. به عنوان نمونه کشور آذربایجان درخواست تعداد 26 فروند از آن را داده است. در اصل طرح اصلی این جنگنده طرحی مشترک بین کمپانی گرومن و چنگدو بود که برای ارتقا و جایگزینی جنگنده چینی جی 7 به سوپر7 در نظر گرفته شده بود و قرار بود هزینه های آن بر عهده شرکت Xiaolong چینی و یا باشگاه فوتبال Fiece(اژدها) باشد که به هر حال این برنامه در سال 1999 لغو گردید. اما چین تصمیم به اجرای ادامه طرح و تغییر نام طرح گرفت. جنگنده جیان اف 17 دارای ائرودینامیک بدنه معمولی است که از یک دستگاه موتور روسی RD-93 کلیموف توربوفن با خنک کننده توربینی afterburner که در میگ 29 فولکروم پیشرفته (میگ 33 و...) استفاده شده بهره میبرد. در سال 2007 قراردادی مبنی بر خرید 150 دستگاه موتور آر. دی. 93 توربوفن کلیموف برای استفاده و تولید این جنگنده جهت صادرات به پاکستان بسته شد. البته خود چین نیز در حال تهیه و ساخت موتوری بومی است که یک کپی از آر. دی . 93 روسی است که برخی تغییرات در آن داده شده به نام (Tianshan-21-WS-13) جنگنده های تندر جی. اف. 17 چند منظوره ای که به پاکستان تحویل میشوند دارای رادار ایتالیایی Grifo S – 7 جند آهنگ و چند حالته پالس دایلر میباشد. مزیت این رادارذ نسبت به رادارهای مشابه توانایی آن در نگاه و سپس شلیک از بالا به پایین است وپیشبینی شده که سیستم آیونیک ودستگاه های خودکار الکترونیکی آن برای دسته های بعدی این جنگنده قابل ارتقا خواهد بود. در اصل این جنگنده برای ماموریت های دفاع هوایی وحمله زمینی در نظر گرفته شده است. کاکپیت خلبان جیان. اف. 17 تندر این جنگنده دارای یک توپ 23.م.م (GSh-23) یا یک توپ 30.م.م. (GSh-30) میباشد. حداکثر ظرفیت حمل سلاح و مهمات این هواپیما3.7 t است ( به نظر خیلی کمه! و توانایی ماموریت هاشو خیلی پایین میاره) این جنگنده دارای 5 hardpoints و 2 wingtips که 4 ریل و پایلوت موشک در زیر و سر نوک بال ها و یک جایگاه نیز زیر سینه جنگنده با قابلیت حمل بمب و یا بمب های هدایت شونده لیزری و همچنین. دارای 2 جایگاه تانک حمل سوخت در زیر بال ها میباشد. همچنین این جنگنده توانایی حمل موشک های چینی هوا به هوای برد متوسط PL-12/SD-10 با رادار فعال – homing داشته و نیز از موشک های برد کوتاه چینی PL - 7 / PL - 8 و PL – 9( که با نام امریکایی AIM-9P نیز شناخته میشود)که بر روی ریل های wingtip لود میشود، بهره میبرد. جنگنده چند منظوره جیان . اف. 17 همچنین توانایی حمل بمب های هدایت شونده لیزری نیز میباشد .قابل ذکر است که این هواپیما فاقد غلاف سوختگیری هواییست و نمیتواند سوختگیری هوایی انجام دهد. شایان ذکر است که مدل دیگری از این جنگنده با قابلیت کابین و صندلی دوقلو یعنی پهلوی هم نیز ارائه شده است. مشخصات جنگنده جیان . اف. 17 تندر (JF – 17 Thunder) ورود به خدمت 2007 (!!) خدمه 1 نفر و در مدل دوقلو 2 نفر ابعاد و وزن طول 14 متر دهانه بال 8.5 متر ارتفاع 5.1 متر وزن (خالی) 6.4 تن وزن (حداکثر هنگام برخاست) 12.تن موتور و عملکرد دارای یک موتورRD-93 کلیموف با کشش (خشک KN49.4( و ( با پس سوز 84.4 KN) حداکثر سرعت 2200 کیلومتر در ساعت ارتفاع پرواز 16700 متر برد پرواز 3000 کیلومتر شعاع عملیاتی و مبارزه 1350 کیلومتر تسلیحات یک قبضه توپ 23 میلی متری یا 30 میلی متری موشک PL - 12 با برد متوسط ، PL - 7 ، PL - 8 و PL - 9 ، هدف - 9P کوتاه برد بمب عمومی یا لیزری بمب های هدایت شونده تصاویری دیگر از این جنگنده: منبع اصلی انگلیسی: میلیتاری 2 دی ترجمه ، تالیف و تخلیص از NAJAF47.MILITARY.IR حقیر م. ک. نجف47 در ضمن دوستان حقیر به دنبال دانلود ویدیو یی از پرواز این جنگنده هم هستم که چنانچه موفق شدم آن را به محضر و رؤیت دوستان گرامی خواهم رساند.

Kamov Ka - 52

Mil MI - 28

بخش جلویی جنگنده چینی - پاکستانی JF-17 بلاک3 مجهز به رادار آرایه فازی LKF601E محصول انستیتو چنگدو که ظاهرا بهشکل اختصاصی برای نیروی هوایی پاکستان توسعه پیدا کرده تصاویر ،؛ برگرفته از فایل ویدئویی منتشر شده از نمایشگاه هوایی چین پی نوشت : برای مقایسه با برخی از محصولات وطنی

معرفی نسل جدید JF-17 جهش نیروی هوایی پاکستان برای دستیابی به مهمات پیشرفته هوا به هوا گزارشهای منتشرشده از سوی منابع چینی – پاکستانی حاکی از آن است که گونه کاملا" جدیدی از جت رزمی JF-17 ( محصول مشترک چین و پاکستان ) احتمالا" در نیمه دوم سال 2019 نخستین پرواز خود را انجام خواهد داد . به اعتقاد ناظران نظامی ، بلوک3 از جنگنده JF-17 فناوریهای کاملا جدیدی را بخود خواهد دید که شامل یک رادار آرایه فازی و احتمالا" یک جستجوگر مادون قرمز و یک پیشرانه قدرتمند تر خواهد بود . رادار آرایه فازی چینی که گزینه اصلی رادار بلوک 3 جت پاکستانی - چینی خواهد بود برخی نیز در این میان ، معتقدند که پاکستان وچین بصورت مشترک در حال توسعه فناوری پوشش های جذب امواج رادار هستند تا امکان کشف این جنگنده ها در بردی فراتر از دید چشمی به حداقل ممکن ، کاهش یابد ، هر چند چنین مطلبی تا کنون به تایید نرسیده است . با توجه به این موارد ، هزینه های توسعه و تولید بلوک سوم از این جت چینی-پاکستانی ، بسیار افزون تر از گونه فعلی آن که هم اکنون در خط تولید قرار دارد ، خواهد بود ، اما همچنان در مقایسه با هزینه تولید یا خرید جتهای نسل 4+ مشابه ، محصول کاملارقابتی بحساب می آید ، ضمن اینکه کیفیت الزامات و استانداردهای بالای مربوط به حوزه تعمیر و نگهداری و همچنین هزینه های پایین صرف شده برای آن ، وجه تمایزی مشخص برای این جنگنده به نظر میرسد . موشک AIM-120D و AIM-120C به اعتقاد برخی منابع پاکستانی ، نیروی هوایی این کشور اشتیاق فراوانی برای تطبیق سیستم جنگ افزاری بلوک 3 جت JF-17 با موشک پیشرفته هوا به هوای PL-12 که هم اکنون سلاح سازمانی بلوک2 این جنگنده محسوب میشود را از خود نشان میدهد . این اشتیاق از آنجا ناشی میشود که به گفته برخی تحلیلگران ، موشک چینی ، درواقع یک گونه آنالوگ از موشک آمریکایی AIM-120C بحساب می آید که در ردیف تسلیحات اصلی نیروی هوایی آمریکا و چند کشور دیگر قرار دارد . J-10C بااین وصف ، موشکهای به نسبت پیشرفته تری نظیر مهمات هوابه هوای اروپایی Meteor ، مهمات K-77 روسی و یا حتی AIM-120D آمریکایی ، قابلیتهای به مراتب بیشتری را برای ورود نیروی هوایی پاکستان به درگیری های هوایی فراتر از دید ( فامد ) فراهم می کند و این مساله روی کاغذ ، توانمندی مشابهی نظیر موشک هوابه هوای فکور-90 ( با برد ادعایی 300 کیلومتر ) نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران و همچنین مهمات موجود در لیست خرید نیروی هوایی هند (Meteor و K-77) را در اختیار پاکستانی ها قرار خواهد داد . در کنار موشک فوق الذکر ، نمونه های دیگری از محصولات چینی نظیر موشک PL-15 که مهمات محمول جتهای نسل آینده نیروی هوایی چین ( J-10C و J-20) خواهد بود ، نیز از گزینه های بالقوه پاکستانی ها بشمارمی رود ، مضاف براینکه احتمال خرید موشک PL-12D با پیشرانه های رمجت ، توانمندی های افزون تری را در مقایسه با موشکهای فعلی در حال خدمت نیروی هوایی پاکستان ، در اختیار این کشور قرار خواهد داد . K-77 در کنار علاقه پاکستان به خرید این هواگرد رزمی ، قصد این دو کشور برای صادرات محصول فوق الذکر می تواند به یک گزینه جذاب برای مشتریانی که به خرید این پیکربندی ابراز علاقه نموده اند ، تبدیل گردد . بعنوان مثال ، نیروی هوایی مصر ، بدلایل سیاسی و حتی نظامی ، دسترسی لازم برای خرید موشکهایی نظیر AIM-120D را ندارد ، طبیعتا" درصورت علاقه برای خرید این جنگنده ، مسیر برای دستیابی به طیف متنوعی از موشکهای جدید نظیر PL-15 یا PL-12Dباز خواهد شد و این به معنای تغییر در قابلیتهای رزم هوا به هوای مصری ها است . در همین راستا ، گفته میشود که قاهره ، سیگنالهای لازم را برای خرید این جنگنده چند ماموریته ارسال نموده و به ترتیب ، کشورهایی نظیر میانمارو مالزی نیز در شمار خریداران قرارخواهند گرفت . در نهایت امر ، نقطه ابهامی نیز وجود دارد که آیا چین تمایلی برای صادرات گسترده این محصول خواهد داشت یا اینکه اصولا این پیکربندی می تواند با موشکهای فوق الذکر تطبیق یابد یا خیر ، تنها آینده بدان پاسخ خواهد داد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9 پی نوشت : چند نکته از این متن قابل برداشت هست : 1- تمام کشورهای منطقه ، بسرعت یک جهش قابل ملاحضه را در حوزه نیروی هوایی دارند تجربه می کنند و این هشدار قابل ملاحضه ای برای ما محسوب میشود 2- کشورهای منطقه ، بسرعت بستر لازم را برای همکاری های مشترک فراهم می کنند و این خو.د به معنای فعال شدن ساختار سیاسی این کشور ها در حوزه دیپلماسی دفاعی است. 3- بر خلاف تصور موجود ، کشورهایی نظیر مصر ، علیرغم دسترسی برای خرید سخت افزارهای هوایی غربی ، بشدت درصدد ایجاد تنوع در ناوگان هوایی رزمی خود هستند و این گرچه در جای خود ، مشکلات لجستیکی مهمی را در پی خواهد داشت ، اما تاثیر آن در زمان بحران ، قابل لمس به نظر میرسد . 4- چین بعنوان یک قدرت نوظهور نظامی ، پیوسته در حال توسعه توان هوایی خود است و این به شکل موازی در کنار توسعه موشکی صورت می گیرد که برای ما یک الگوی عبرت آموز خواهد بود . 5- امنیت ، یک پدیده دسته جمعی است و واحدهای سیاسی ، بیش از گذشته درصدند تا با ایجاد پیوندهای منطقه ای ، ارتباطات امنیتی و نظامی گسترده ، در برآیند موضوع ، قدرت خود را افزایش دهند که طبیعتا این مساله در سیاست گذاری های حوزه امنیت ملی جمهوری اسلامی می بایست مورد توجه قرار گیرد . 6- استراتژی نگاه به شرق در وزارت امورخارجه ، حداقل در حوزه دیپلماسی دفاعی ، می بایست با توجه بیشتری دنبال شود . 7- شاید بحث و بررسی خرید این هواگرد رزمی برای نیروی هوایی ( با توجه به ژن شرقی این جنگنده و عدم وجود ملاحضات سیاسی خاص ) جالب توجه باشد. بن پایه

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم: (Nanchang CJ-6) Max (حداکثر) یکی از مهمترین ملزومات یک نیروی هوائی کارآمد ، پرداختن صحیح به مقوله آموزش خلبانان برای آن نیرو می باشد. متناسب با این نیاز ، صنایع هوانوردی در گوشه گوشه جهان ، برای رفع این نیاز دست به طراحی تا تولید طیف متنوعی از هواپیماهای آموزشی ( از ملخی تا جت ) زده اند. صنعت هوانوردی چین هم خود را از این نیاز فارغ ندانسته و در برهه های مختلف دست به تولید هواگردهای آموزشی متنوعی زده است. شاید بتوان اولین گام چین در تولید هواپیماهای پایه آموزشی را مونتاژ و سپس تولید تحت لیسانس هواپیمای آموزشی Yak-18 شوروی دانست. در اواخر دهه 50 و اوایل دهه شصت ، جمهوری خلق چین ، تصمیم به تولید نسخه بومی این پرنده آموزشی برای استفاده در یگان های آموزش هوائی خود گرفت. با این مقدمه کوتاه، در معرفی بیستم و یکمین اژدهای زرد به سراغ این هواپیمای ملخی آموزشی چینی رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم. ( Nanchang CJ-6 ) Max بیشینه (حداکثر) سی جی - 6 : هواپیمای پایه آموزشی (Basic Trainer) چینی CJ-6 را باید یکی از نخستین گام های صنعت هوانوردی چین دانست که علاوه بر رفع نیاز های آموزشی داخلی این کشور ، توانست که نیازهای بیسیک آموزشی بسیاری از کشورهاس دیگر را نیز مرتفع نماید. همانطور که در مقدمه ذکر شد ، این پرنده کپی مستقیمی از یاک-18 ( Yakovlev Yak-18 ) شوروی است. یاک-18 شوروی این هواپیما تولید 27 آگوست سال 1958 میلادی است. این هواپیما همچنان در بخش های آموزشی نیروی هوائی ارتش خلق چین و هواپیمائی نیروی دریائی ارتش خلق چین در حال خدمت و انجام وظیفه است. هر چند تعدادی از این پرنده ها به تدریج در حال جایگزینی با نسخه بروز شده تر CJ-7 می باشد. از این هواپیما بیش از 2.000 فروند تولید گردیده و در نیروی هوائی چین و 9 کشور دیگر مورد استفاده قرار گرفته است. کره شمالی ، بنگلادش ، اکوادور ، تانزانیا و ... برخی از خریداران این پرنده آموزشی چینی هستند. نکته جالب توجه در خصوص این هواپیما ، نسخه های رزمی آن است که علاوه بر حمل 2 تیربار 7.62 میلی متری ، امکان حمل بمب و لانچر پرتاب راکت را نیز دارا می باشد. نسخه رزمی CJ-6 مسلح به تیربار درون بال و بمب های نصب شده زیر بدنه این جنگنده چینی ، از یک موتور Zhuzhou SH-6 ساخت چین بهره میگیرد. موتور Ivchenko Ai-14 روسی که موتور Zhuzhou Sh-6 بر اساس آن ساخته شده در خصوص این هواپیما هیچ تاپیکی در میلیتاری وجود ندارد https://en.wikipedia.org/wiki/Nanchang_CJ-6 ادامه دارد... ------------- پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاءالله اگر عمری باقی بود ، در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

سلام پرنده تندر پاکستان به نظرم تا حد بالایی از نظر پلتفورم به پروژه IAR-95 کشور رومانی شباهت دارد . . تندر تقریبا همزمان با شفق در ایران ساخته شد شفق رادارگریز بود و چه بسا از تندر بهتر بود پروژه دیگر ایران شبیه به تندر با پیشران احتمالی rd-33 شاید صاعقه بود . . صاعقه تک موتور و با این استتار مشکی که احتمالا قصد بوده از مواد ضد رادار استفاده بشود اگر به مطلب آقا رضا(اسکای هاوک) درباره انتقال پروژه شفق به قاهر و همینطور بحث خرید فناوری تندر از پاکستان و چین با توجه به سفرهای متقابل مقامات نظامی توجه داشته باشیم احتمالا شاهد استفاده این فناوری ها(اویونیک و پیشران و..) در پروژه های ایران مثل قاهر باشیم یا حداقل صاعقه به عنوان نسل 4 در دو مدل ساخته بشود . . ترند گذاری صاعقه در نسخه تک موتوره شبیه تندر بود . اما صاعقه حاشیه دیگری هم دارد و ظاهرا هدف نهایی رسیدن به پرنده ای در حد هورنت هست . . کمااینکه در پاکستان هم بحث ساخت تندر 2 موتوره جریان دارد چه بسا در آینده نظر به همکاری ایران با چین، پاکستان و روسیه شاهد ساخت نسخه ارتقا یافته صاعقه هم باشیم پرنده ای دو موتره با اونویک و موتور قوی تر (بحث ساخت موتور rd-33 در مپنا هم توجه بشود خوب هست) .

JF-17 های بیشتر برای نیروی هوایی میانمار قابلیتها و مزیتهای جنگنده مشترک چینی- پاکستانی براساس گزارشهای منتشر شده ، نیروی هوایی میانمار در حال دریافت گروه جدیدی از جنگنده های جدید تک موتوره JF-17 تاندر ، محصول مشترک چین – پاکستان است که به شکل قابل توجهی ، توانایی های رزمی این نیرو را در جنوب آسیا ارتقاء خواهد داد . در حالی که به شکل همزمان ، کشورهای غربی تحریم های سختی را برای علیه دولت رانگون وضع کرده و بشدت از فروش سلاح توسط طرف سوم به این کشور آسیایی جلوگیری بعمل می آورند ، چین ، پاکستان و روسیه ، در حالی ایجاد پیوستگی دفاعی نظام مندی با این کشور هستند. در همین راستا ، امضاء قرارداد خرید جتهای JF-17 مدت کوتاهی پس از سفارش یک مجموعه شش فروندی از جنگنده های سوخو-30 به روسیه صورت پذیرفت که در حقیقت تکمیل کننده اقدامات جامع دو کشور مبنی بر تقویت روابط دوجانبه دفاعی میان مسکو و رانگون محسوب می شد . گفته می شود که سوخو-30 با اضافه شدن JF-17 به یک ترکیب مرگبار رزمی برای نیروی هوایی میانمار تبدیل خواهد شد . در حال حاضر ستون فقرات اصلی نیروی هوایی میانمار ، شامل گونه های قدیمی جنگنده سبک اف-7 و جتهای میان وزن میگ-29 است که سالهای طولانی در خدمت این نیرو قرار دارد . بااین وصف ، نمونه فروخته شده به میانمار شامل JF-17 Block IIاست که اگر چه براساس الگوی J-7 طراحی شده ، اما به مراتب و درمقایسه به گونه های قبلی ، پیشرفته تر بوده و می تواند جایگزین شایسته ای برای جتهای فرسوده نیروی هوایی میانمار باشد ، در حالی که به نظر می رسد شانس ناوگان فالکروم های این نیرو برای ادامه خدمت افزون تر می گردد . به اعتقاد برخی تحلیگران نظامی ، جت مشترک چینی-پاکستانی ، توانایی حمل مهماتی را دارد که تا پیش ازاین مشابهی برای آن در میانمار وجود نداشت . بعنوان مثال موشکهای هوا به هوای PL-12 با بردی نزدیک به 100 کیلومتر ، در شمار جدیدترین سلاح جنگنده های میانمار قرار می گیرند که در گذشته در سازمان رزم آن قرار نداشت . از سویی دیگر ، با ورود جتهای جدید ، نیروی هوایی این کشور به موشکهای ضد کشتی YJ-12 با بردی نزدیک به 400 ناتیکال مایل وسرعتی در حدود 4 ماخ مسلح می شوند که تهدید بسیار خطرناکی برای شناورهای متخاصم در بردهای قابل توجه خواهد بود . ناظران نظامی براین باورند که با توجه به ارتفاع عملیاتی این جنگنده ( نزدیک به 17 کیلومتر ) که بالاتر از رقبای پیشرفته تری نظیر اف-35 و اف-16 قرار می گیرد ، در کنار قابلیت حمل و شلیک بیشتر از 15 گونه متفاوت از موشکهای هوا به هوا ، هوا به زمین و ضد کشتی ، عملا" نیروی هوایی میانمار به یک وزنه قابل توجه در این حوزه جغرافیایی تبدیل می گردد . مضاف براین ، هزینه های پایین تعمیر و نگهداری و مهمتر از آن هزینه عملیاتی بسیار ارزان ، JF-17 را به یک گزینه ایده آل برای کشورهایی با بودجه های دفاعی کمتر تبدیل می کند ، ضمن اینکه به خدمه هوایی اجازه میدهد تا زمان بیشتری را برای تمرین های مداوم در هوا صرف کنند که این مساله در خصوص جتهای رزمی سنگین تر چندان مصداق ندارد . در حال حاضر ، نیروی هوایی میانمار یکی از دو مشتری تایید شده JF-17 بشمار می آید ، اما مشتریان دیگری نظیر جمهوری آذربایجان ، مصر و سریلانکا برای خرید این جت رزمی ابراز علاقه کرده اند . علیرغم اینکه قرار است نمونه بلاک-2 این جنگنده تحویل میانمار گردد ، اما به نظر می رسد که نیروی هوایی این کشور به خرید بلوک-3 جت چینی – پاکستانی علاقه مند شده ، هر چند این نمونه در حال حاضر در دست توسعه قرار دارد ولی به احتمال زیاد به یک رادار AESA و پیشرانه های جدید مجهز شده که سرعتی فراتر از 2 ماخ را بدان خواهد داد که بدلیل استفاده افزون تر از مواد مرکب در ساختار بدنه است . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 بن پایه

تاپ گان روسی داستان تولد اسکادران Aggressor نیروی هوایی اتحاد شوروی در اوایل دهه 70 میلادی ، فرماندهی ارشد نیروی هوایی اتحاد شوروی براین تصمیم شد تا یک مرکز آموزش رزم هوایی مشابه اسکادرانهای 64 و 65 نیروی هوایی ایالات متحده را برای ابداع تاکتیکهای رزم هوابه هوا و هوا به زمین جدید ، با انتقال یک هنگ هوایی به پایگاه نیروی هوایی این کشور واقع در جمهوری ترکمنستان ( که 365 روز سال ، هوای مطلوبی برای تمرین در آن وجود داشت ) تاسیس نماید . در گام نخست ، این هنگ آموزشی به جتهای MiG-21PFM,SMو در نهایت گونه UM مجهز گردید و براساس استاندارد های این نیرو ، برنامه آموزشی جدید با شناسه "Kavkaz" " نامگذاری گردید . با شروع برنامه ، خلبان های دست چین شده نیرو از هنگ های هوایی مستقر در سراسر خاک اتحاد شوروی به ترکمنستان اعزام شدند تا آخرین الگوهای موجود در نبردهای هوا به هوای یک به یک و گروهی را به شکل عملی تمرین کنند. از سویی دیگر ، تجارب بدست آمده از نیروی هوایی شوروی از نبردهای هوایی خاورمیانه ، برای این مرکز آموزشی از اهمیت فوق العاده ای برخوردار بود ، به همین دلیل فرمانده نیرو تصمیم گرفت تا براساس اطلاعات در دسترس ، حداقل یک اسکادران مهاجم ( Aggressor Squadron) را برای شبیه سازی یگانهای هوایی غربی ایجاد کند . تا این زمان ، استخوان بندی جتهای آموزشی این پایگاه ، صرفا" به فیشبدهای دست دوم محدود می شد و خلبانانی که از تجارب نبردهای خاورمیانه ، ویتنام و همچنین دوره های رزمی این پایگاه ، فارغ شده بودند ، برای تشکیل این اسکادران جدید ، دست چین شدند . بدین ترتیب ، 5 سال پس از نخستین تلاش برای ایجاد این اسکادران ، نیروی هوایی شوروی جتهای جدید تری شامل جنگنده های MiG-23M و MiG-23UB را به این مرکز تخصیص داد . با آغاز سال 1979 ، تمامی جتهای میگ-23 مرکز ، استتار صحرایی با لکّه های سبز رنگ بخود گرفتند تا نقش مهماجمان را بهتر شبیه سازی کنند . اما 4 سال بعد ، مربیان آموزشی بدین نتیجه رسیدند که توانایی های جتهای موجود ، نیازهای آموزشی را برطرف نمی کند ، در نتیجه ، جنکنده های جدیدتر MiG-23MLD جایگزین تمامی پرنده های قدیمی تر شده و استتار مشابهی را دریافت نمودند . این جتها که پس از مدتی با گونه های اولیه میگ-29 تعویض شدند ، با داشتن شماره بدنه به رنگ آبی با حاشیه سفید از سایر جتهای روسی متمایز شده ، اما همچنان تشخصی انها در یک جنگ هوایی با عناصر مدافع بسیار مشکل بود ، در نتیجه تمامی فالکروم های موجود طرح دندان کوسه روی بخش جلویی بدنه را بخود گرفته در حالی که فلاگرهای موجود ، علائم دیگری را روی باله های شکمی خود دریافت کردند . شماره ثبت این جتها نیز با ابعاد بزرگ و بصورت برجسته روی بدنه هواگردهای حک گردید . اما به روال غیر رسمی ، خدمه حداقل دو نشانه دیگر شامل حک عدد "1" روی بال ( به رنگ زرد ) با یک پیکان قرمز در پس زمینه و یک پلنگ در حال پرش در کنار بدنه کابین خلبان را به این جتها اضافه نمودند .در سالهای پایانی حیات اتحاد شوروی ، برنامه های گسترده تری برای اعزام جتهای پیشرفته تر سوخو-27 به این مرکز طرح ریزی گردید ( پاییز 1991) اما بدلیل وقایع سیاسی هرگز صورت نگرفت و پس از فروپاشی نیز بدلیل واقع شدن این پایگاه در یک کشور خارجی ( جمهوری ترکمنستان ) کل برنامه لغو شد . این پایان داستان اسکادران مهاجم نیروی هوایی اتحاد شوروی بحساب می آمد . صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم: (Shenyang J-6) Farmer (کشاورز) از جنگ ویتنام تا نیردهای خاورمیانه ، تسلیحات مختلف و متنوعی در صحنه درگیری ها حضور می یافتند ، اما نامی که به کرات تکرار می شد و در خصوص آن صحبت میشد ، جنگنده ای ساخت اتحاد جماهیر شوروی بود به نام میگ - 19 ( Mig-19 ) که در زمان خودش بر صحنه های این نبرد ها ؛ تاثیرات مثبت و منفی فراوانی بازی می نمود. در اواخر دهه 50 و اوایل دهه شصت ، جمهوری خلق چین ، تصمیم به تولید نسخه بومی این جنگنده برای استفاده از سازمان رزمی خود گرفت. جنگنده ای که بر خلاف میگ 19 ، از عمر عملیاتی بسیار طولانی تری داشت و در حدود 15 ارتش جهان مورد پسند و استفاده قرار گرفت. با این مقدمه کوتاه، در معرفی بیستمین اژدهای زرد به سراغ این جنگنده چینی رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم. ( Shenyang F-6 ) Farmer مزرعه دار جی - 6 : جنگنده بمب افکن J-6 را باید یکی از گام های مهم صنعت هوانوردی چین دانست که علاوه بر رفع نیاز های داخلی این کشور ، چین را بعنوان یکی از اعضای " باشگاه صادر کنندگان هواپیما" به جهان معرفی نمود. همانطور که در مقدمه ذکر شد ، این پرنده کپی مستقیمی از میگ 19 ( MIG-19 ) شوروی است. میگ - 19 فارمر این هواپیما تولید آپریل سال 1962 میلادی است. این هواپیما تا سال 1990 میلادی در نیروی هوائی ارتش خلق چین ( همچنین تا سال 1992 در هواپیمائی نیروی دریائی ارتش خلق چین ) در حال خدمت و انجام وظیفه بود و در این سالها سرانجام بازنشسته شد. از این هواپیما بیش از 4500 فروند تولید گردید و در نیروی هوائی 15 کشور مورد استفاده قرار گرفت. مصر ، پاکستان ، سودان و ... برخی از خریداران این جنگنده چینی هستند. نکته جالب توجه در خصوص این جنگنده این است که در خلال جنگ ایران - عراق ، هر دو طرف درگیری به این سلاح دست یافته بودند. ایران در خلال سالهای 1980 الی 1987 ، حدود 100 فروند J-6 از چین دریافت نمود ، این در حالی است که عراق J-6 های خودش را از کشور مصر دریافت کرد. F-6 (نسخه صادراتی J-6) در نیروی هوائی مصر این جنگنده چینی ، از دو موتور توربوجت Tumansky RD-9 ساخت شوروی بهره میگرفت. در خصوص این جنگنده هیچ تاپیکی در میلیتاری وجود ندارد https://en.wikipedia.org/wiki/Shenyang_J-6 ادامه دارد... ------------- پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : انشاءالله اگر عمری باقی بود ، در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم:       (Shenyang J-8) Finback (نام نوعی نهنگ) نهنگ فین بک   یک نیروی هوائی را تنها زمانی می توان یک نیروی کارآمد دانست که با دارا بودن هواپیماهای رهگیر و ایجاد و کسب برتری هوائی ، توان حفاظت و حراست از آسمان کشور خود را داشته باشد. در میانه دهه 1960 میلادی ، طیف متعددی از هواپیماهای دشمن ، آسمان چین را تهدید می نمودند. از جمله این تهدیدات رو به فزونی می توان به بمب افکن های استراتژیک مافوق صوت آمریکائی B-58 Hustler و جنگنده بمب افکن های F-105 Thunderchief اشاره نمود. B-58 Bomber بمب افکن های B-36 ، B-52 و B-58 آمریکائی در یک قاب   F-105 در حالت فول لوود مهمات فورمیشن 24 فروندی ؛ اف - 105 ها   علاوه بر خطرات حاصل از این بمب افکن ها ، آمریکائی ها ؛ پرنده جدیدی را رونمائی کرده بودند که تهدیدی بسیار جدی برای امنیت ملی چین تلقی نمود. هواپیمای جاسوسی برد بلند U-2 را می توان یکی از کابوس های نیروی هوائی چین در آن ایام دانست.     در سال 1964 ، چین به ضرورت دارا بودن یک هواپیمای رهگیر که قادر به انجام عملیات در هر آب و هوائی باشد ؛ بیش از پیش وقوف یافته بود. ضرورتی که به هیچ وجه توسط جت J-7 ، که در واقع نسخه چینی MIG-21 روسی بود ، پاسخ داده نمی شد. میگ - 21   جی - 7 چینی ( نسخه میگ 21 روسی)   سرانجام چینی ها با ساخت جت J-8  ، پاسخی مناسب برای تهدیدات رو به فزونی در آسمان خود یافتند. با این مقدمه ، در معرفی نوزدهمین اژدهای زرد به سراغ این رهگیر چینی رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم.   ( Shenyang J-8 ) Finback نهنگ سواحل آتلانتیک    جی - 8 :  جت برتری هوائی و رهگیر  J-8 را باید یکی از دارائی های استراتژیک نیروی هوائی چین دانست. دارائی که محصولی اعلام یک نیاز به موقع توسط نیروی هوائی و پاسخ به موقع صنایع هوانوردی چین می باشد.   چین برای ساخت این پرنده مسیر بسیار طولانی و متنوعی را پیمود. پس از اظهار تمایل به مشارکت دادن و اعلام نیاز به جلب همکاری کشورهای گوناگون ( نظیر: شوروی ، آمریکا ، فرانسه ، اسرائیل و ... ) ؛ سرانجام این متخصصان و صنعت گران هوانوردی چین بودند که توانستند تا با وجود عدم همکاری سایر کشورها ، این جت رهگیر را با تکیه بر دانش بومی خود تولید نمایند.   این پرنده از نظر برخی از قابلیت های رزمی را می توان در کلاس هواپیماهائی نظیر F-4 Phantom II ، MIG-23 و SU-15 دسته بندی نمود. میگ - 23 روسی   فانتوم اف - 4   سوخو - 15 روسی   این هواپیما تولید سال 1980 میلادی است.   در حال حاضر بیش از 300 فروند از انواع مختلف و متنوع J-8 در  نیروی هوائی و هواپیمائی نیروی دریائی چین  در حال خدمت و انجام وظیفه می باشند.   هیچ نسخه ای از این پرنده تاکنون صادر نگردیده است. البته طبق ادعای ویکی پدیا ،تنها یک بار چینی ها برای فروش این هواپیما اقدام نمودن. در این مرحله ، چینی ها ،  این هواپیما را برای خرید به ایران پیشنهاد نمودند که با استقبال سرد و بی توجهی ایران مواجه شدند.   این جت رهگیر چینی ، از دو موتور توربوجت WP-13B  ساخت چین بهره میگیرد. موتور WP-13B ؛ قلب تپنده J-8   http://www.military.ir/forums/topic/20949-%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%AC%D9%86%DA%AF%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%B1%D9%87%DA%AF%DB%8C%D8%B1-%D8%AC%DB%8C%D8%A7%D9%86-8ii/ http://www.military.ir/forums/topic/6099-%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%AC%D8%AA-%D8%AC%D9%86%DA%AF%D9%86%D8%AF%D9%87-finback-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%D9%85-%D8%A8%D9%87-j-8-ii-m-%DB%8C%D8%A7-%D8%A7%D9%81-8/       ادامه دارد... ------------- پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاءالله اگر عمری باقی بود ، در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم:   (KJ-2000) Main ring (حلقه اصلی)     مسلما و قطعا ؛ یکی از مهمترین تسلیحاتی که هر نیروی هوائی مدرنی باید به آن مجهز شود ، پرنده های پیش اخطار ( یا اصطلاحا آواکس ها) هستند. نیروی هوائی چین هم از مدتها قبل این نیاز را در خود احساس می نمود و مطابق با این نیاز صنایع هوانوردی چین ، اقدام به تولید طیف متنوعی از پست های پرنده اخطار پیش هنگام نمود. پیش از این دو نمونه KJ-200 و ZDK-03 در این تاپیک مورد بررسی قرار گرفتند.   ZDK-03 در خدمت نیروی هوائی پاکستان   اما همچنان خلاء وجود یک آواکس برد بلند و دوربرد در نیروی هوائی چین احساس می گردید.   تولید هواپیمای KJ-2000 شاید بهترین پاسخی بود که چینی ها به این نیاز دادند. هواپیمائی که در ابتدا قرار بود که محصول مشترک روسیه - اسرائیل و چین باشد (با کد A-50 i ) ؛ اما تحت تأثیر فشارهای آمریکا ، رژیم صهیونیستی از این پروژه کنار کشید و در نهایت خود چینی ها و با تکیه بر دانش بومی خود ( البته با الگو پذیری و کپی کاری از رادارهای فالکون اسرائیل) اقدام به تولید این پرنده استراتژیک نمودند.   IL-76 روسی در اسرائیل در حال تبدیل شدن به A-50i   با این مقدمه ، در معرفی هجدهمین اژدهای زرد به سراغ این آواکس چینی رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم.   ( KJ-2000 ) Mainring حلقه اصلی     کی جی - 2000 :  هواپیمای کنترل و هشدار زود هنگام  KJ-2000 را باید یکی از استراتژیک ترین محصولات صنعت هوانوردی چینی دانست. محصولی که باید آنرا پاسخ قاطع چین به اعمال فشارها و تحریم های آمریکادانست.     چین در ابتدا تصمیم داشت که هواپیمای بریف-50 روسیه را به سیستم های الکترونیکی پیشرفته آواکس فالکون اسرائیلی مجهز نماید. مطابق این توافق نامه سه جانبه مابین روسیه - اسرائیل و چین ؛ یک فروند آواکس روسی به تل آویو منتقل گردید. اما پس از مدتی بخاطر اعمال فشارهای آمریکا به اسرائیل و نگرانی پنتاگون از انتقال تکنولوژی پیشرفته اسرائیلی به چین ( بخاطر شباهت های بالای تکنولوژیکی آواکس فالکون به آواکس E-3 ) ؛ اسرائیلی ها از ادامه پروژه منع شدند.   بریف آ- 50 ساخت روسیه   آواکس فالکون اسرائیلی ، یکی از پیشرفته ترین آواکس های جهان   بریف A-50 روسی که طبق توافق 3 جانبه به اسرائیل منتقل شده بود تا در نهایت تحویل چین شود   در نتیجه چین پس از انتقال آواکس نیمه کاره به چین ؛ با اتکاء به دانش بومی خود سرانجام آواکس کی جی - 2000 را تولید نمود که طیق ادعای چینی ها شباهت های تکنولوژیکی بسیاری به آواکس فالکون دارد. هر چند بخاطر عدم دسترسی منابع بی طرف به این هواپیما ، امکان مقایسه قابلیت های آن با نسخه های روسی و غربی وجود ندارد.     این هواپیما تولید سال 2003 میلادی است.   KJ-2000 در اولین گام ها   طیق ادعای منابع چینی بیش از 5 فروند از این هواپیما تولید گردیده است.     با توجه به نیاز نیروی هوائی خلق چین به این هواپیما و محدودیت های خط تولید تاکنون مجوز صادرات این هواپیما صادر نگردیده است و نتیجتا هیچ خریدار خارجی برای دریافت این هواپیما ثبت سفارش نکرده است.     این آواکس که بر پایه هواپیمای ترابری IL-76 روسی تولید شده است ، از چهار موتور تورفن Soloviev D-30  ساخت روسیه بهره میگیرد. (همانند IL-76)   موتور D-30 روسی ، قلب تپنده KJ-2000 چینی این موتور ، علاوه بر این آواکس بر IL-76 ، Mig-31 و Xian H-6 هم نصب شده است   http://www.military.ir/forums/topic/8849-kj-2000-%D8%8C-%D8%A2%D9%88%D8%A7%D9%83%D8%B3%D9%8A-%D9%83%D9%87-%D8%A2%D9%86%D8%AA%D9%86-%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%B4-%D9%86%D9%85%D9%8A-%DA%86%D8%B1%D8%AE%D8%AF/   ادامه دارد... ------------- پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاءالله اگر عمری باقی بود ، در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم:   با تشکر از محبت شما دوست عزیز  :rose:  :rose: قدر مُسلم این است که تعداد بسیار زیادی از هواپیماهای چینی ، به موتورهای تولید این کشور مجهز هستند و موتورهای تولید این کشور فقط نمونه های اولیه ( یا پروتایپ) نیستند. اتفاقا قصد دارم ، اگر عمری باقی بود ، پس از تکمیل معرفی هواپیماهای تولید چین ، سایر بخش های صنعت هوانوردی این کشور ، نظیر همین مبحث موتورها رو هم در همین تاپیک دنبال بکنم تا در انتها بتونیم برای بررسی دقیق تر ؛ یک آرشیو کامل از صنعت هوائی چین رو اینجا داشته باشیم.     (Shaanxi Y-8) Cub (توله)    امروزه هواپیماهای ترابری تاکتیکی ، یکی از مهمترین یگان های موجود در نیروی هوائی هر کشوری محسوب می شوند. این هواپیماها ، علاوه بر نقش کلاسیک خود که لجستیک و پشتیبانی از یگان های عمل کننده در میدان نبرد را بر عهده می گیرند ؛ با اندک تغییراتی می توانند طیف متنوع و گسترده از مأموریت های جدید را نیز بر دوش بکشند. صنعت هوانوردی چین هم از این نیاز خود را مبرا ندانسته است و در طی سالیان مختلف ، طیف گوناگونی از اسب های بارکش خود را تولید کرده است.     در میان این همه هواپیمای ترابری چینی ، "شانژی وای -8" یک استثناء است. این هواپیما که در واقع نسخه تولید چین هواپیمای "آنتونوف-12" روسیه (An-12) می باشد ؛ با پذیرش تغییرات گوناگون ، مسئولیت های بسیار مختلفی را بر دوش کشیده و به بسیاری از نیازهای نیروی هوائی و هواپیمائی نیروی دریائی چین پاسخ گفته است.   آنتونوف - 12 روسیه با این مقدمه ، در معرفی هفدهمین اژدهای زرد به سراغ این اسب باری چینی رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم.     ( Y-8 ) Cub توله (بچه حیوانات گوشتخوار)   وای - 8 :  هواپیمای ترابری تاکتیکی Y-8 را به جرأت می توان یکی از پرکاربردترین محصولات صنعت هوانوردی چینی دانست. محصولی که چین را از تولید مجزای طیف گوناگونی از هواپیماها بی نیاز نمود.       این هواپیما علاوه بر نقش کلاسیک خود ( ترابری تاکتیکی ) ، با پذیرش تغییرات اندک ؛ برای گستره بسیار متنوعی از مأموریت های شناسائی و عملیاتی تغییر یافته است از آنجمله این تغییر مأموریت ها می توان به تبدیل شدن این هواگرد به "سوخت رسان" ، "آواکس" ، "گشت ساحلی" ، "ضدزیردریائی" ، "جنگ الکترونیک" ، "تهاجم الکترونیک" ، "شناسائی ، شنود و جاسوسی" ، "آتش نشانی" ، "عکس برداری و جئوگرافی" ، "گان شیپ" و ... اشاره نمود.     وای - 8 گان شیپ (طرح پیشنهادی)   این هواپیما تولید سال 1981 میلادی است.     منابع چینی اطلاعاتی در خصوص تعداد دقیق تولید شده از این هواپیما منتشر نکرده اند ، اما بیش از 100 فروند از این هواپیما ( گونه های مختلف) در نیروی هوائی و هواپیمائی نیروی دریائی چین مشغول خدمت و انجام وظایف محوله هستند.   آواکس KJ-200 که بر مبنای پلتفرم Y-8 تولید شده است     نیروی هوائی کشورهای ونزوئلا ، پاکستان ، میانمار ، سریلانکا ، سودان و تانزانیا از دیگر کاربران این اسب بارکش چند منظوره هستند.   نسخه گشت دریائی این پرنده در نیروی هوائی میانمار   نسخه آواکس (ZDK-03) این پرنده در نیروی هوائی پاکستان   این ترابری تاکتیکی از چهار موتور تورپراپ Zhuzhou Wojing-6 (که به اختصار WJ-6 هم خوانده می شود) ساخت چین بهره میگیرد. (این موتور در واقع نسخه تولید چین موتور توربوپراپ Ivchenko AI-20 روس ها می باشد)   موتور توربوپراپ WJ-6 چین   در این انجمن تاپیک مستقلی در خصوص این پرنده وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Shaanxi_Y-8       ادامه دارد... ------------- پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاءالله اگر عمری باقی بود ، در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم:       ( Y-20 ) Chubby Girl (دختر چاق)     بدون شک ، یکی از مهمترین کارویژه های نیروی هوائی مدرن برای هر کشوری ، ایجاد توان لجستیک و پشتیبانی عملیاتی از نیروهای زمینی آن کشور است. صنعت هوانوردی جمهوری خلق چین هم خود را از این نیاز مبرا ندانسته است و در مقاطع مختلف اقدام به تولید هواپیماهای ترابری متنوع نموده است. تولید هواپیماهای سِری " وای " در چین را می توان در راستای همین نگرش تعریف و توجیه نمود.   به همین دلیل در معرفی دهمین اژدهای زرد به سراغ یکی دیگر از اسب های بارکش چینی رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم.     ( Xian Y-20 ) Kunpeng (پرنده ای دور پرواز در افسانه های چینی)     ژیان وای - 20 (Xian Y-20) :  هواپیمای ترابری استراتژیک وای - 20 را شاید بتوان بدل چینی C-17 Globemaster III آمریکائی و همچنین IL-17 روسی دانست که توسط صنایع معظم " ژیان " (Xi'an Aircraft Industrial Corporation) چین تولید می گردد. مقایسه ظاهری Y-20 و Il-76   طرح تولید این هواپیمای ترابری رسما در سال 2006 میلادی در دستور صنایع هوانوردی چین قرار گرفت و پس از کش و قوس های فراوان سرانجام اولین نسخه از دختر چاق چینی ها در ژانویه سال 2013 میلادی به پرواز درآمد و پس از خاتمه آزمایش های مختلف پروازی از سال 2016 میلادی رسما در خط تولید قرار بگیرد.   در ساخت این هواپیمای  ترابری استراتژیک  برای اولین بار از تکنولوژی چاپ 3D در ساخت بدنه استفاده شده است که همین موضوع نقطه عطف بزرگی در صنعت هوانوردی چین می باشد.   این هواپیما توان حمل و نقل 60 الی 66 تن بار و یا 140 سرباز را حداکثر در مسافتی نزدیک به 10.000 کیلومتر دارا می باشد.   طبق ادعای منابع غیر رسمی ، تاکنون 8 فروند از این ترابری غول پیکر چینی تولید شده است و گفته می شود که قرار است که تعداد 400 فروند دیگر ( بنا به روایتی 1000 فروند دیگر icon_eek  :chicken: ) در اختیار نیروی هوائی ارتش آزادیبخش خلق قرار بگیرد.     در خصوص مشتری های خارجی این پرنده و ثبت سفارش برای خرید آن هنوز اطلاعاتی منتشر نشده است اما می توان حدس زد که مانند سایر هواپیماهای چینی ، جمهوری اسلامی پاکستان یکی از خریداران این هواپیمای برد بلند چینی باشد.   این غول بارکش چینی از چهار موتور توربوفن Soloviev D-30 (ساخت روسیه) بهره می گیرد. موتور D-30 روسی   هرچند که در بلند مدت تصمیم به جایگزینی موتور ملی Shenyang WS-20  با موتور روسی D-30 گرفته شده است. موتور WS-20 چینی   مقایسه موتور D-30 روسی و WS-20 چینی ( موتور نزدیکتر به بدنه چینی است)     http://www.military.ir/forums/topic/26875-%D9%87%D9%88%D8%A7%D9%BE%DB%8C%D9%85%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%A8%D8%B1%DB%8C-y-20/       ادامه دارد... ------------- پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاءالله در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم:     ( Xian H-6   )  Badger      دارا بودن بمب افکن های استراتژیک را شاید بتوان یکی از ابزارهای اعمال قدرت هر نیروی هوائی دانست. بمب افکن هائی که ضمن توان حمل بالای بمب ، قادر هستند که مسافت های طولانی را برای ضربه زدن به عمق خطوط دشمن طی نمایند. جمهوری خلق چین هم برای این منظور تعداد زیادی بمب افکن استراتژیک از اتحاد جماهیر شوروی تهیه نموده بود. اما یکی از مؤلفه های ورود به باشگاه ابرقدرت های صنعت هوانوردی امکان و توان تولید چنین پرنده هایی می باشد که سرانجام صنایع هوانوردی چین با تولید بمب افکن H-6 به این مهم دست یافتند.   به همین دلیل در معرفی هشتمین اژدهای زرد به سراغ این بمب افکن چینی رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم.         ژیان  H-6 : بمب افکن استراتژیک " اچ -6 " ، در واقع نسخه چینی بمب افکن روسی Tu-16 Badger است که توسط صنایع هواپیمائی " ژیان " در خاک چین ، تولید تحت لیسانس شده است.     این بمب افکن از واپسین سال های دهه پنجاه میلادی ، تولید خود را در چین آغاز نمود.     این هواپیمای بمب افکن استراتژیک از آن سالها تاکنون ، بروز رسانی های فراوانی را به خود دیده است که آخرین آن نسخه H-6K می باشد که توان حمل و شلیک موشک های کروز پیشرفته و دوربرد هوا به زمین را به این بمب افکن افزوده است .     نزدیک به 180 فروند از این بمب افکن ( در ورژن های گوناگون) ساخته شده است که عمده آنها (140 فروند) در اختیار نیروی هوائی ارتش آزادیبخش خلق چین قرار دارد. البته هواپیمائی نیروی دریائی چین کمونیست هم 30 فروند از این بمب افکن ( H-6D ) را در اختیار دارد. شایان ذکر است که علاوه بر نیروی هوائی و دریائی چین ، مصر و عراق (زمان صدام) هم تعدادی از این بمب افکن را خریداری نموده بودند.         گفتنی است که این هواپیما قادر به حمل 9 تن (معادل 20.000 پوند) انواع بمب می باشد. همچنین توان حمل و پرتاب بمب اتمی ، طیف متنوعی از موشک های ضد ناو و نیز حمل و پرتاب موشک های کروز هوا به زمین ، از دیگر قابلیت های این بمب افکن چینی است.       این بمب افکن از دو موتور توربوجت Xian WP8 بهره می گیرد و قادر به طی کردن 6000 کیلومتر مسافت مستقیم و یا طی 1800 کیلومتر برای حمله به دشمن و بازگشت به خانه می باشد. در ضمن ارتفاع پروازی 12800 متری این هواپیما ، برای دور ماندن از دسترس بخشی از سلاح های پدافندی کفایت می کند.     این بمب افکن ، علاوه بر نسخه استاندارد رزمی (بمب افکن) ، در قالب مدل های هواپیمای سوخت رسان ، جنگ الکترونیک و ... نیز ساخته شده است.       نسخه H-6K این هواپیما ، بجای موتورهای استاندارد ساخت صنایع ژیان (Xian WP-8)، به موتور توربوفن Soloviev D-30KP مجهز شده است . گفتنی است که موتور D-30 ، پیش از این برای جنگنده MIG-31 ، هواپیمای مسافربری Tu-154M و چند پرنده دیگر هم مورد استفاده قرار گرفته بود.       http://www.military.ir/forums/topic/11935-h-6k-%D8%A7%D9%88%D9%84%DB%8C%D9%86-%D8%A8%D9%85%D8%A8-%D8%A7%D9%81%DA%A9%D9%86-%D9%85%D8%AF%D8%B1%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%AA%DA%98%DB%8C%DA%A9-%DA%86%DB%8C%D9%86/       ادامه دارد... ------------- پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاءالله در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست و تبریک عید سعید فطر ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم.             ( Hongdu L-15  )  Falcon      واقعیت این است که حلقه های زنجیر تولید هواپیماهای رزمی ، تکمیل نمی شود ، مگر با تولید جت های آموزشی مدرن. بدون شک جت آموزشی اِل-15 چین را باید یکی دیگر از نقاط عطف صنعت هوانوردی چین دانست. هر چند که چین ،پیش از این هم چند نسخه هواپیمای آموزشی ساخته بود ، اما هیچکدام مانند این شاهین چینی توان حضور مقتدرانه در بازار هوانوردی و رقابت با نسخه های غربی و روسی را نداشتند. به همین دلیل در معرفی هفتمین اژدهای زرد به سراغ این جت پیشرفته چینی ها رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم.         هانگدو  L-15 : مطمئنا برای هر کشوری تشکیل یک نیروی هوائی کارآمد و غیر وابسته می تواند یک رویا و آرزوی بسیار پر اهمیت باشد و یکی از پیش نیازهای تشکیل و تداوم هر نیروی هوائی کارآمد را ، در آموزش به روز و مطمئن خلبانان جنگنده های آن نیرو دانست.     جت آموزشی مافوق صوت ال-15 توان این را دارد که نیازهای آموزشی هر نیروی هوائی را در این خصوص برآورده سازد.     این هواپیمای آموزشی و پشتیبانی نزدیک زمینی که علاوه بر چینی ها ، دفتر طراحی کمپانی Yak روسیه نیز نقش داشته است ، بعنوان نیرو محرکه از دو موتور AL-222 ساخت اوکراین بهره می گیرد.         طبق گفته ویکی پدیا تاکنون فقط سه نمونه از این هواپیما ساخته شده است. نیروی هوائی ارتش آزادیبخش خلق چین ، زامبیا ، ونزوئلا ، پاکستان ، اوکراین و اوروگوئه از علاقمندان و بعضا خریداران این جت پیشرفته آموزشی هستند.       گفتنی است که این هواپیما قادر به حمل 3 تن جنگ افزار نیز هست که با این توان حمل مهمات ، می تواند در نقش جنگنده پشتیبانی نزدیک هم ایفای نقش نماید.     خط تولید این جت پیشرفته در صنایع هونگدو   شبیه ساز پرواز این جنگنده   موتور جت اوکراینی AL-222 ، قلب طپنده این جت مافوق صوت      http://www.military.ir/forums/topic/14564-%D9%87%D9%88%D8%A7%D9%BE%DB%8C%D9%85%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D9%85%D9%88%D8%B2%D8%B4%DB%8C-hongdu-l-15-falcon%D8%8C-%D8%B3%D8%A7%D8%AE%D8%AA-%DA%86%DB%8C%D9%86/       ادامه دارد... ------------- پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاءالله در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم.     ( Harbin SH-5  ) Shuishang Hongzhaji-5   شاید به جرأت بتوان این پرنده را یکی از متفاوت ترین پرنده های چینی دانست. هواپیمائی آبی - خاکی که قابلیت سازگاری با مأموریت های گوناگونی را دارا می باشد.   به همین دلیل در معرفی ششمین اژدهای زرد به سراغ این پرنده نه چندان نام آشنای چینی ها رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم.         هاربین SH-5 : هاربین اس اچ - 5 ، در واقع برای پاسخ به یک نیاز ضروری هواپیمائی نیروی دریائی چین در اواخر دهه 60 میلادی (1968) تولید شد.      زمانی که هواپیمائی نیروی دریائی چین ، بر لزوم جایگزین شدن هواپیماهای آب نشین قدیمی بریف - 6 (Beriev Be-6) خود با هواپیماهائی به روز تر ، تاکید می نمود ؛ این هواپیمای توربوپراپ 4 موتوره ، در واقع پاسخی به اعلام نیاز این نیرو بود.   یقینا نقش تکنولوژی روسی (هر چند غیر مستقیم و یا در قالب مهندسی معکوس) را در تولید این هواپیما نمی توان نادیده گرفت.   بالهای بالای بدنه ، موتور های ملخ دار ، دم دو شاخه ، قرار گرفتن مخازن شناور ماندن در دو نوک بالها و ... تنها برخی از نقاط مشترک این دو هواپیما با یکدیگر است.   بریف-6 روسی در خدمت نیروی دریائی چین   هاربین اس اچ -5 ، یا به چینی (مخفف شوی شانگ هونگ ژاجی - 5 ؛ Shuishang Hongzhaji-5 ) از اواخر سال 1986 رسما تحویل نیروی دریائی چین شد.     این هواپیما برای پوشش دادن طیف گسترده و بسیار متنوعی از مأموریت ها ، سازگاری یافته است.   مأموریتهائی مانند : آتش نشانی هوائی ، ضد سطحی ، ضد زیردریائی ، شناسائی و گشت دریائی ، بمب افکن ، مین ریزی ، جنگ الکترونیک ، عملیات جستجو و نجات هوادریائی ، پیاده کردن کوماندو در نزدیک سواحل دشمن ، حمل بار (تا سقف 10 تن ) و ...      طبق اعلام منابع مطلع ، تنها 7 فروند از این هواپیما تولید شده است.     به ظاهر چینی ها قصد دارند تا در آینده ای نزدیک ، این هواپیما را با هواپیمای نسل جدید تر AVIC TA-600 جایگزین نمایند.    آویک آ تی - 600   این هواپیمای توربوپراپ آب نشین چند منظوره تنها در هواپیمائی نیروی دریائی چین مشغول خدمت می باشد و به هیچ کشور دیگری هم صادر نگردیده است.         شناسائی و گشت دریائی   آتش نشان هوائی   اس اچ -5 در حال عملیات بمب ریزی   مجهز به موشک C-101   نمائی از داخل کابین این پرنده   در این انجمن تاپیکی در خصوص این جنگنده وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Harbin_SH-5       ادامه دارد... ------------- پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند   پ.ن 2 : انشاءالله در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم.     ( Shenyang J-5  ) Fresco         قطع به یقین یکی از نقاط عطف صنعت هوانوردی چین ، تولید تحت لیسانس (و بعدها تولید مستقل) شکاری بمب افکن میگ 17 شوروی است. تا پیش از تولید این جنگنده ، چینی ها عموما خریدار جنگنده های روسی بودند. (منهای پروژه نصف و نیمه J-2 )     به همین دلیل در معرفی پنجمین اژدهای زرد به سراغ این جت نام آشنای چینی ها رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم.     شنیانگ  J-5 (به چینی : 歼-5 ) : شنیانگ جی - 5 ، قبل از این نام گذاری در اصل قرار بود که با نام "دانگ فنگ 101" و یا "باد شرقی 101" و همچنین با کد "تایپ 56"تولید گردید.   این جت تک سرنشین چینی که برای وظایف "رهگیری" و "جنگنده بمب افکن" در سال 1964 تولید گردید ، در واقع کپی برابر اصل شکاری بمب افکن "میگ-17" شرکت معظم میکویان است که تکنولوژی ساخت اش توسط اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی ، در اختیار برادر کوچکتر قرار گرفت.   این جنگنده برای بازارهای صادراتی با نام F-5 نامگذاری شد.   ناتو هم در سیستم نامگذاری خود ، به این پرنده لقب " Fresco " یا " نقاشی آبرنگی " را اختصاص داد.   جنگنده Mig-17 روسی   جنگنده های میگ 17 در سال 1960 ، مجوز تولید تحت لیسانس تولید خود را برای کشورهای "چین" ، "لهستان" و "آلمان شرقی" دریافت نمودند.   تا پیش از آن نیروی هوائی ارتش آزادیبخش خلق چینی ، تعدادی از میگ 17 های ساخت روسیه را در دهه 50 میلادی دریافت نموده و در سازمان رزم خود بکار گرفته بود.   Mig-17 آلمان شرقی   پس از آن و در سال 1955 بود که آرزوی چینی ها برای دستیابی به روش های مدرن تولید هواپیما با آغاز بکار تولید تحت لیسانس "میگ-17 اف" شروع به محقق شدن نمود.   در امتداد تحقق این رویا بود که روس ها ، تمامی امکانات اولیه برای تولید نظیر دو پلتفرم (الگو) کامل خط تولید هواپیما ، 15 کیت مجزا برای راه اندازی خط مونتاژ اولیه ، قطعات یدکی و منفصل برای  مونتاژ نهائی10 هواپیما و ... را در اختیار چینی ها قرار دادند و بدین ترتیب رسما صنعت هواپیماسازی چین متولد شد.   از سال 1968 چینی ها نسخه دو سرنشینه و آموزشی این جنگنده را هم با کد JJ-5 (نام صادراتی FT-5) تولید نمودند.   JJ-5   این هواپیمای رهگیر و شکاری بمب افکن در هر دو بخش نیروهای هوایی چین (نیروی هوائی و نیروی دریائی) مورد استفاده قرار گرفت.     بیش از 1800 فروند از این هواپیما ساخته شد ، که علاوه بر چین ؛ به کشورهای بسیار زیادی نظیر کره شمالی ، آلبانی ، پاکستان ، سودان ، ویتنام ، زیمباوه و ... نیز صادر گردید.         و بعنوان حسن ختام این پست : نمائی از داخل کابین J-5   در این انجمن تاپیکی در خصوص این جنگنده وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Shenyang_J-5     ادامه دارد... ------------- پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند   پ.ن 2 : انشاءالله در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم.     ( Shenyang J-11  )   +Flanker B     یکی از نقاط عطف و مهم صنعت هوانوردی چین ، تولید تحت لیسانس شکاری رهگیر سوخو-27 فلانکر است. تا پیش از این پرنده ، چینی ها عموما به کپی کردن جنگنده های زنگ زده و از رده خارج روسی ؛ نظیر میگ 9 ، میگ 17 ، میگ 19 و ... ، می پرداختند.   به همین دلیل در معرفی چهارمین اژدهای زرد به سراغ این جت نسبتا پیشرفته چینی ها رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم.           شنیانگ  J-11 : ورود مقتدرانه چین به بازار هواپیماهای نظامی مدرن و اعتماد کشورهای گوناگون و عموما جهان سوم برای خرید جنگنده های چینی ؛ نیازمند رونمائی از جنگنده ای مدرن و پیشرفته بود. و حقیقتا که "جی-11" پاسخ درخور توجه و قابل قبولی به این نیاز عمومی بود.   این هواپیمای برتری هوائی و شکاری رهگیر که در هر دو بخش نیروهای هوایی چین (نیروی هوائی و نیروی دریائی) مورد استفاده قرار میگیرد در غرب و ناتو با نام "فلانکر بی پلاس" +Flanker B نامگذاری شده است.         بیش از 250 فروند از این هواپیما ساخته شد که بجز تعداد اندکی که در اختیار هواپیمائی نیروی دریائی چین قرار گرفته است ، اکثر جی 11 تولید شده در کارخانجات عظیم شنیانگ در اختیار نیروی هوائی قرار گرفتند.   گفتنی است که این هواپیما بعنوان پایه ای برای طراحی و تولید سایر نسخه های چینی خانواده فلانکر ، نظیر J-15 و J-16 مورد استفاده قرار گرفت.           http://www.military.ir/forums/topic/20801-%D8%AC%D9%86%DA%AF%D9%86%D8%AF%D9%87-%D9%85%D8%AF%D8%B1%D9%86-j-11-%D8%9B-%D8%B9%D9%82%D8%A7%D8%A8-%D8%A2%D8%B3%D9%85%D8%A7%D9%86-%DA%86%DB%8C%D9%86/ http://www.military.ir/forums/topic/27497-%D9%81%D9%84%D8%A7%D9%86%DA%A9%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B1%D9%88%D8%B3%DB%8C-%D9%88-%D9%86%D9%85%D9%88%D9%86%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%DA%86%DB%8C%D9%86%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D9%87%D9%88%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A7%D8%B1/       ادامه دارد... ------------- پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاءالله در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم.     ( Xian JH-7 Flounder )   FBC-1 Flying Leopard      شاید یکی از اولین گام های بلند چینی ها برای دستیابی به دانش بومی نظامی را بتوان در طراحی و ساخت این پرنده جستجو کرد. الگویی که میتواند برای توسعه دانش هوانوردی کشورمان هم مورد استفاده قرار بگیرد.  به همین دلیل در معرفی سومین اژدهای زرد به سراغ این جت نسبتا خودکفای چینی ها رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم.       ژیان  JH-7 : تبلور یکی از گام های اساسی چین در دستیابی به دانش فنی بومی در صنعت هوانوردی و کاهش وابستگی به سایر کشورها است. این پرنده توسط صنایع هوانوردی ژیان (یا شیان) تولید شده است. این هواپیمای بمب افکن / جنگنده که در هر دو بخش نیروهای هوایی چین (نیروی هوائی و نیروی دریائی) مورد استفاده قرار میگیرد در غرب و ناتو با نام "سفره ماهی" Flounder نامگذاری شده است.   این هواپیما در واقع بنا بود که نمونه ای قابل رقابت با هواپیماهایی نظیر F-111 آمریکائی ، SU-24 روسی و تورنادو اروپائی باشد که با استفاده از موتورهای رولزرویس (Spey)خریداری شده از انگلستان به پرواز در می آمدند. پلنگ پرنده (Flying Leopard) بیشتر برای حمله به اهداف متفاوت سطحی (هوا به زمین و هوا به دریا ) مسلح شده است ، اما برای دفاع از خود هم مجهز به تعدادی موشک هوا به هوا نیز هست.   240 فروند از این هواپیما ساخته شد که به تعداد برابر در اختیار نیروی هوائی و هواپیمائی نیروی دریائی چین قرار گرفتند.   مقایسه ابعاد JH-7 با ابعاد J-10     توپ 23 میلی متری روسی GSh-23L   Xian ws-9 یا Rolls-Royce Spey   http://www.military.ir/forums/topic/1717-jh-7-fbc-1-%D9%BE%D9%84%D9%86%DA%AF-%D9%BE%D8%B1%D9%86%D8%AF%D9%87-%DA%86%D9%8A%D9%86%D9%8A/     ادامه دارد... ------------- پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاءالله در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.