ضربه سامسون !!!! چهار دهه پس از عملیات اپرا علیه تاسیسات هسته ای عراق هفتم ژوئن 2021 ، چهلمین سالگرد عملیات تهاجمی نیروی هوایی عبری علیه تاسیسات هسته ای عراق در التویثه ( 17 کیلومتری پایتخت این کشور ) بشمارمی رود . این عملیات ، که درزمان خود ، حیرت بسیاری از ناظران نظامی را برانگیخت ، با هدف پیشگیری از دستیابی صدام حسین به سلاح هسته ای طراحی گردید و از یک جهت ، به نخستین عملیات رزمی جنگنده های آمریکایی اف-16 تبدیل شد . اگر چه در سالهای ابتدایی دهه هشتاد میلادی ، صنعت هسته ای عراق هنوز در عنفوان جوانی خود قرار داشت ،اما بدلیل ماهیت فرانسوی راکتور درحال تحویل به عراق ( اوسیراک ) و حضور تکنسین های فرانسوی در این پروژه و میزان سرمایه گذاری قابل توجه این کشور برای دستیابی به چنین فناوری مهمی ، باعث شد تا حساسیت های تل آویو مرتباً افزایش یابد. در این میان ، گرچه تا قبل از حمله ، مدارک متقن در خصوص قصد عراق برای تولید بمب هسته ای در دست نبود ، اما انگیزه صدام حسین برای در اختیار داشتن یک مزیت راهبردی نسبت به همسایگانش از جمله ایران و همچنین ایجاد برابری با زرادخانه هسته ای اسراییل ، باعث گردید تا برای خفه کردن این انگیزه ، یک حمله نظامی مستقیم در دستور کار قرار گیرد . مهمات 2000 پاوندی مارک 84 ، سلاح اصلی جنگنده های فالکن عبری برای حمله به تاسیسات راکتور عراق در این میان ، گرچه رژیم عبری از اواخر دهه شصت میلادی ، برنامه ساخت سلاح هسته ای خود را آغاز نمود تا یک دیوار هسته ای را در برابر کشورهای عرب پدید آورد ، اما حمله به التویثه باعث شد تا یک دکترین جدید با ماهیت بازدارنده برای جلوگیری از دست یابی کشورهای خاورمیانه به سلاح هسته ای تدوین گردد تا از ادامه انحصار تل آویو در حوزه برخورداری از سلاح های نامتعارف اتمی اطمینان حاصل شود که این دکترین به شکل رسمی به نام نخست وزیر وقت این رژیم ، مناخیم بگین ، رقم زده شد . در واقع ، حمله به برنامه هسته ای عراق درست در زمانی رخ داد که بغداد به مشتری اصلی فناوری غربی تبدیل شده بود و صدام حسین با ایجاد روابط نزدیک با غرب ، پس از به قدرت رسیدن درسال 1979 ، براین سعی قرار داشت که از عراق ، یک کشور قدرتمند نظامی ،بدون توسل به متحد سنتی اعراب ( شوروی ) بسازد . علاوه براین ، وی درسال 1980 با پشتیبانی کامل غرب ، به همسایه شرقی اش حمله برده بود و عملیات هوایی اسراییل علیه عراق موجب شد تا ایالات متحده و بویژه معاون وقت رییس جمهور ( جرج.بوش ) خواستار مجازات اقتصادی اسراییل گردد و ضمن محکومیت این عمل در شورای امنیت سازمان ملل ، تحویل جنگنده های اف-16 را به این رژیم بطور موقت متوقف نمود ، هر چند در نهایت امر ، بدلیل پشتیبانی همه جانبه روسها از سوریه ، و نیاز ارتش عبری به تقویت مستمر ، این ممنوعیت زیاد طول نکشید . مضاف براین ، زمان بندی حمله اسراییل به راکتور هسته ای عراق ( سه هفته قبل از انتخابات کنست ) باعث شد تا گمانه زنی های بسیاری در خصوص بهبود چشم انداز انتخاباتی جناح حاکم صورت پذیرد . جتهای اف-16 و اف-15 عبری که تا کنون استخوان بندی تهاجمی نیروی هوایی ارتش اسراییل را تشکیل داده اند https://www.aparat.com/v/WZ10e با این حال ، حمله هوایی به راکتور اوسیراک ، تا به امروز ، گسترده ترین عملیات نظامی نیروی هوایی عبری بر علیه یک کشور خارجی بحساب می آید . در جریان این عملیات ، از جتهای تازه تحویل شده از جمله هشت فروند جنگنده F-16 و شش فروند جت رزمی F-15A بدلیل برد و بقا پذیری بالاتر استفاده شد و براساس تقسیم بندی های ، ایگل های عبری بعنوان تاپ کاور ، ماموریت داشتند تا فالکن ها مسلح به مهمات 2000 پاوندی مارک-84 را تا هدف و سپس در جریان بازگشت ، همراهی نمایند . با توجه به اینکه هر جنگنده اف-16 برای رسدن به هدف و سپس بازگشت ، تنها دو تیر از این مهمات را بعلاوه دو تیر موشک کوتاهبرد و مخازن سوخت خارجی می توانست حمل کند ، نقش ایگل ها بسیار حیاتی بشمار می رفت .در انسوی جبهه ، نیروی هوایی عراق حتی قبل از تحویل جتهای میراژ ، بدلیل قرار گرفتن در ردیف یکی از کاربران جنگنده میگ-25 علیرغم اینکه می توانست تهدید بسیار قابل توجهی برای این صورتبندی هوایی ایجاد کند ، اما بدلیل وضعیت آشفته شبکه پدافندی و توجه به این واقعیت که فاکس بتها حداقل یک دهه بعد بعنوان رهگیر در این نیرو استفاده شدند ( تا پیش از این فاکس بتها ، بعنوان پرنده شناسایی برد بلند یا بمب افکن پرسرعت میانبرد در نیروی هوایی عراق کاربرد داشتند .م ) ، درآن زمان این جنگنده ها ، تهدید چندانی علیه نیروی مهاجم محسوب نمی شدند . این مساله ، تضاد آشکاری با عملیات دوربرد بعدی نیروی هوایی عبری در الجزایر ( بعنوان یکی دیگر از کاربران میگ-25 ) داشت که درآن فاکس بتها به موثرترین عامل برای عقب نشینی ایگل های عبری نشان می داد . در نتیجه ، آسیب پذیری عراق در اوایل دهه هشتاد ، نه بدلیل کمبود تجهیزات ، بلکه بدلیل عدم آمادگی قابل ارزیابی است ، در حالی که نیروی هوایی عبری ، در ردیف نخستین مشتری جتهای اف-16 و اف-15 قرار دارد و همچنان این جنگنده ها ، استخوان بندی ناوگان رزمی این نیرو را تشکیل می دهد . راست : صورتبندی تهاجمی جتهای اف-15 و اف-16 نیروی هوایی عبری در مسیر حمله به راکتور هسته ای عراق . ترکیب جذاب اف-16 بعنوان جنگنده های حامل بمب و جتهای اف-15 بعنوان اسکورت احتمالا در صورت هرگونه تهدید هوایی می توانست جوابگو باشد چپ: جتهای اف-16 حامل مهمات مارک 84 ، درارتفاع پست ، از فراز اردن ، سعودی و پس از یک سوختگیری هوایی بسوی راکتور به پیش می روند . گفته شده این حمله ، پشتیبانی هواگردهای ای وکس نیروی هوایی ایالات متحده در بطور کامل در اختیار داشته است . علیرغم اینکه حمله سال 1981 ، عمدتا برای جلوگیری از تبدیل شده توان هسته ای عراق از حالت بالقوه به حالت بالفعل صورت پذیرفت ، تا کنون هیچ عملیات مشابهی با هدف فوق الذکر تکرار نشد . اسراییل و هند بطور مشترک ، استراتژی حمله پیشگیرانه به تاسیسات هسته ای پاکستان را در دستور کار خود قرار دارند ، و بطور همزمان ، مقامات تل آویو آشکارا از نیت خود برای حمله تاسیسات هسته ای ایران پرده برداری نموده اند ، در حالی که تاکنون ، این حملات تنها به ترور دانشمندان هسته ای و حملات سایبری محدود شده است . فاکس بتهای عراقی ، گرچه رهگیرهای بلند پروازی محسوب می شدند ، اما به جز یک دوره بسیار کوتاه ، عملا از قابلیتهای رهگیری آنها به درستی استفاده نشد علاوه براین ، ایالات متحده در دوران زمانداری کلینتون ، برنامه ریزی محرمانه ای را برای حمله راکتور یونگ بیون کره شمالی نموده بود ولی بدلیل ظرفیت پاسخ این کشور ، تا کنون دست به اجرای آن نزده است . با این حال ، اسراییل در سال 2007 مدعی شد که به یک راکتور ساخت کره شمالی در خاک سوریه حمله برده و آن را تخریب نموده است ، در حالی که مقامات وقت IAEA شبهات زیادی را در خصوص اینکه فراورده های احتمالی مرکز فوق اصولا برای تولید بمب قابل استفاده بوده را مطرح نموده بودند . اما با توجه به اینکه امروز در حدود 9 کشور بطور عملیاتی ، سلاح های هسته ای آماده شلیک را در اختیار دارند ، باید دید آیا حملات پیشگیرانه دیگری برای جلوگیری از تولید این سلاح ها در آینده اجرا خواهد شد یا اینکه دوران این نوع طراحی ها سپری شده است !!! پی نوشت : 1- بن پایه 2- هوشیاری را نسبت به این گونه عملیاتها باید همواره حفظ کرد . 3-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

پرواز بر فراز آسمان مرگبار کنگره تصمیم می گیرد : تخصیص 75 میلیون دلار برای توسعه هواگردهای شناسایی ارتش تصمیم گیران حاضر در کنگره براین تمایل قرار دارند که بودجه ای به میزان 4/75 میلیون دلار را برای توسعه هواگردهای جدید شناسایی در اختیار ارتش قرار دهند ، اما برخی در کنگره معتقدند که شک و تردیدهایی در این زمینه وجود دارد . در این میان ، یک سئوال حیاتی وجود دارد که آیا یک هواگرد مسلح ، با سقف پرواز پایین و سبک وزن ، تهدیدات روسیه را پاسخ خواهد داد ؟ آیا ارتش می تواند هواگرد شناسایی/ تهاجمی آینده (FARA) را در کنار شش اولویت دیگر خود ، دنبال کند ؟ ژنرال رودی استویچ ، ژنرال بازنشسته ارتش که از انتشار چنین تحلیلهایی نگران به نظر میرسید ، معتقد است که علیرغم نبود اطلاعات لازم از جزییات این طرح ، الزام ارتش برای برخورداری از چنین قابلیتی به کنگره ارسال شده و می بایست اعتبار لازم بدان داده شود . ژنرال رودی استویچ OH-58 وجود نیازمندی های ضروری ، بخش بنیادین هر برنامه تسلیحاتی برای ارتش بشمارمی رود ، اما به شکل خاص ، این برنامه ، تلاش ارتش برای یافتن جایگزینی برای ناوگان بالگردهای شناسایی OH-58 کیووا است که ناوگانش ، اکنون روند کاهشی خود را در بخش های مختلف ارتش دنبال می کند . RAH-66 در گذشته ، پروژه هایی نظیر RAH-66 کومانچی ( بالگردی با فناوری پیشرفته پنهانکاری ) و ARH-70 با جاه طلبی کمتر در حوزه فناوری براساس پلت فرم بالگرد غیر نظامی بل-407 ، لغو گردید . در نتیجه برنامه تسلیح ارتش به یک بالگرد دیده بانی سبک وزن در ابتدای آغاز خود ، بطور کامل از دستور کار خارج شد و ارتش به استفاده از بالگردهای توپدار آپاچی در ترکیب با پرنده های بدون سرنشین ، محدود گردید که نتایج چندان مطلوبی در پی نداشت . ARH-70 اما در حال حاضر ، ارتش با دنبال نمودن برنامه جدیدی که هواگرد شناسایی/ تهاجمی آینده (FARA) نام دارد ، درپی آن است که همزمان سه هدف مهم را محقق کند : 1- طراحی و تولید یک هواگرد جدید با سرعتی در حدود 250-180 گِرِه ، که بسیار سریعتر از یک بالگرد متعارف است که در مجموع نیروهای مسلح را بسوی کاربرد نسل جدیدی از بالگردهای ترکیبی و تیلیت روتورهایی رهنمون می نماید که در آینده ممکن است شرکتهای تسلیحاتی را وارد رقابت جدیدی برای تولید این هواگردها نماید . 2- یک هواگرد شناسایی در این کلاس ، قادر است تا سریع تر و آسان تر از بالگردهای سنگین تری نظیر آپاچی در ارتفاع کم ، برروی مناطق شهری پرواز نماید که در این زمینه، پلتفرمهای کوچکی نظیر بالگرد سیکورسکی S-97 ، مناسب تر از پیشنهادات شرکت بل به نظر میرسد . 3- یک هواگرد با قابلیت پرواز خودکار بیشتر که میتواند با دو خدمه یا بدون آن ( به شکل اختیاری برای کاربر ) پرواز کند ، در ترکیب با نیم دوجین پهپادهای بدون سرنشین مسلح به موشک ، ترکیب قابل توجهی را برای کاربران احتمالی فراهم می نماید . هواگردهای شناسایی مسلح آینده ، در ترکیب با پرنده های بدون سرنشین رزمی ، پیاده نظام و توپخانه ، می توانند حریف قابل توجهی برای کشور متخاصم که به پدافند زمین به هوا به شیوه روسی مسلح هستند ، بشمار آیند ، چرا که با توجه به قابلیتهای فوق الذکر ، این هواگردها می توانند برای اجرای ماموریتهای محوله ، به عمق خاک دشمن نفوذ نموده ، اهداف مورد نظر ارتش را پیدا نموده و در صورت نیاز ، آنها را منهدم نمایند . ایده مفهومی بویینگ- سیکورسکی ژنرال استویچ اعتقاد دارد که خلبانان ارتش با چالشی جدید روبرو خواهند شد ، چرا که هواگردهای سریع آینده ، به مجموعه ای کامل از اقدامات متقابل در برابر دفاع هوایی دشمن مسلح می شوند و این به معنای پشتیبانی نزدیک هوایی مطلوب تر از سایر واحدهای ارتش و تسهیل چنین ماموریتهایی برای نیروی هوایی است . با ورود این هواگردهای جدید، عملیات برفراز خطوط مقدم (FLOT) ، که به معنای حمایت از سربازان در خطوط تماس با دشمن است ، در مقایسه با گذشته ( نظیر آنچه که در سالهای 90-91 اجرا شد ) بسیار مطلوب تر و هماهنگ تر خواهد شد . به اعتقاد این ژنرال آمریکایی ، بالگردهایی آپاچی که قبل از آغاز مرحله اصلی عملیات طوفان صحرا ، ماموریت ایجاد یک حفره در شبکه راداری ارتش عراق را بر عهده داشتند ، بر خلاف تصورات ، عملکردی مطلوب را برجای نگذاشت و صرفاً بدلیل اینکه این واحدها، بخشی از یک نیروی بزرگتر محسوب میشدند ، عملیات تهاجمی آنها موفق ارزیابی گردید . علاوه براین ، در آینده و با ورود این هواگردهای جدید ، ارتش در نظر دارد تا خدمه این سخت افزارهای هوایی را به مجموعه کاملی از تجهیزات بقاء (ASE) مسلح کرده تا پس از آموزشهای ویژه ، عملکردی مطلوب را به نمایش گذارند . به اعتقاد برخی تحلیلگران ، این مساله که بالگردهای ارتش در عملیاتهایی محوله در عراق و افغانستان بدلایل مختلف ، با تهدیدات چندانی مواجه نشدند و بر خلاف تصورات، این تسلیحات با کالیبر کوچک بود که برای خدمه هوایی چالش ایجاد نمود ، امادر جریان تهاجم به عراق در سال 2003 ، یک گردان از بالگردهای آپاچی که در تلاش بود تا بدون پشتیبانی آتش توپخانه ، به کربلا حمله کند ، بشدت از سوی واحدهای عراق مسلح به موشکهای ضد هوایی شانه پرتاب مورد حمله قرار گرفت . با این حال ، ارتش برای اقدام برعلیه یک دشمن مسلح به فناوری پیشرفته تر نظیر روسیه ،حتی با وجود استفاده از پهپادها ، موشکها و پیاده نظام برای تخریب رادارها و آتشبارهای دفاع هوایی ، ممکن است که دچار چالشی به مراتب جدی تر شود ،چرا که بدلیل نزدیک بودن دو نیروی درگیر ، عملاً برد زیاد و سرعت بیش از حد ، بی اهمیت خواهد شد . دراین وضعیت ، که تحلیلی مرگبار از جنگ آینده است ، تنها پرنده های بدون سرنشین هستند که می توانند به درون یک شبکه متراکم دفاع هوایی نفود کنند ، البته حضور خدمه هوایی منسوخ نخواهد شد ولی سرمایه گذاری ها بتدریج به سمت طراحی هواگردهای مسلح تر و با کارایی بالاتر گرایش پیدا میکند . پی نوشت : 1- ادامه دارد 2- به عمل ، کار برآید ..... صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

به نام خدا AAI (Textron) RQ-7 Shadow هواپیمای بدون سرنشین (UAV) چندکاربره (2002) RQ-7 Shadow شرکت IAA یک هواپیمای بدون سرنشین شناسایی تاکتیکی غیر مسلح است که در حال حاضر در ارتش و سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده در حال خدمت است. این سامانه به عنوان پلتفرمی شبانه‌روزی، برای دستیابی به هدف، نظارت و ارزیابی میدان نبرد توسط فرماندهان زمینی استفاده می شود. از آنجایی که این پهپاد شباهت زیادی به پهپاد قبلی IAA یعنی RQ-2 Pioneer دارد، از خدمات گسترده RQ-7 Shadow در آسمان های عراق و افغانستان استفاده شده است. از نظر طراحی این پهپاد دارای یک بال مستقیم یک تکه در بالا است که به پشت بدنه اصلی محکم شده است. خود بدنه صاف و دارای قسمت های مستقیم است و بخش تحتانی ثابت آن از 2 چرخ اصلی و یک چرخ در دماغه تشکیل شده است. میله های گرد بخش دم از لبه پشتی هر بال ادامه می یابند و در طرفین موتور پروانه ای عقب سوار قرار می گیرند. قسمت دم با شکل منحصر به فرد زاویه رو به بالا به پایان می رسد. بخش اصلی سامانه، دوربین الکترواپتیکی/مادون قرمز با تصاویر لحظه ای آن است که در زیر بدنه قرار دارد. دوربین برروی گیمبال نصب شده و به صورت دیجیتالی تثبیت می شود. پهپاد های Shadow قابلیت عملکرد خودکار ندارند، به همین دلیل با تجهیزات کاملی به میدان می روند که یک سامانه Shadow را می سازند. سامانه Shadow از 4 پهپاد Shadow، تریلی پرتاب ریلی، خودروهای پرسنل و 2 ایستگاه زمینی تشکیل شده است. Shadow از ریل پرتاب و توسط یک قلاب در پشت آن، روی باند جمع‌آوری می شود. آماده‌سازی پهپاد Shadow برای پرواز کمتر از یک ساعت طول می کشد. RQ-7A حدود 3.4 متر طول و 1 متر عرض دارد و فاصله بین نوک بال های آن حدود 4 متر است. کل سامانه حدود 75 کیلوگرم وزن دارد و حداکثر وزن آن با محموله به حدود 149 کیلوگرم می رسد. قوای محرکه این پهپاد توسط یک موتور پیستونی دوار 38 اسب بخاری UEL AR-741 با حجم 208 سی سی تامین می شود. نحوه جایگزینی موتور به صورت ملخ در عقب است که در انتهای محفظه موتور بدنه قرار دارد. طبق گزارش ها حداکثر ارتفاع پروازی آن 4267 متر و مداومت پروازی آن 5 ساعت است. نسخه RQ-7B تقریبا در تمام حوزه ها نسبت مدل A بهبود یافت. بالها با سطحی بزرگتر، سطوح کنترلی جدید و بخش دم جدید بازطراحی شدند. ظرفیت سوخت افزایش یافت که مداومت پروازی Shadow را به 7 ساعت رساند (نسبت به 5 ساعت مدل اولیه). گزینه های محموله افزایش یافته و سامانه لینک داده به لینک داده مشترک تاکتیکی (TCDL) ارتقا پیدا کرد. تولید پهپاد RQ-7B در تابستان 2004 شروع شد. به جز ارائه "دید از چشم پرنده" به صورت لحظه ای نسبت به میدان نبرد برای فرماندهان، Shadow قادر به حمل و پرتاب محموله های پزشکی توسط Quick-MEDS (سامانه تحویل فوری پزشکی) برای نیروهای روی زمین است. 2 عدد از این کنیستر های 9 کیلوگرمی می توانند در زیر بالها حمل شوند. مجموعه رهگیری سیگنال نیز برای این پهپاد در حال توسعه است. بیش از 550 پهپاد Shadow ساخته شده و در اختیار ایالات متحده (ارتش، نیروی دریایی، تفنگداران دریایی)، استرالیا، ایتالیا، پاکستان، رومانی و سوئد قرار دارد. ارتش ایالات متحده به تنهایی 450 فروند از این پهپاد را در اختیار دارد. نام RQ-7 از سامانه تعیین وزارت دفاع برای پهپاد ها مشتق شده است. حرف R مربوط شناسایی (Reconnaissance)، و حرف Q نشان دهنده بدون سرنشین بودن آن است. عدد 7 اشاره به هفتمین پهپاد توسعه یافته در خدمت ارتش ایالات متحده دارد. در فوریه 2019 ارتش ایالات متحده شروع به پیدا کردن جایگزینی برای پهپاد Textron Shadow کرد. در مارچ 2019، ارتش ایالات متحده، پهپاد مارتین و سامانه های Textron را جایگزین پهپاد های قدیمی RQ-7B Shadow کرد. برنامه سامانه هواپیمای بدون سرنشین تاکتیکی آینده، برای پوشش این پروژه تنظیم شد. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2002 - تعداد فروند ساخته شده: 600 - کشورهای مصرف کننده: استرالیا، ایتالیا، پاکستان، رومانی، سوئد، ایالات متحده - نقش: جاسوسی-نظارت-شناسایی، دیده بانی (شناسایی اهداف زمینی/منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهتیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، نیروهای ویژه (شناسایی عناصر و ماموریت های نیروهای ویژه/عملیات های ویژه)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - طول: 3.4 متر - طول بالها: 3.9 متر - ارتفاع: 1 متر - وزن: 75 کیلوگرم - حداکثر وزن برخاست: 150 کیلوگرم (75 کیلوگرم ظرفیت بار) - قوای محرکه: یک موتور پیستونی دوار 38 اسب بخاری UEL AR-741 با حجم 208 سی سی، ملخ 2 پره، ترکیب pusher (قرارگیری موتور در بخش عقب) - حداکثر سرعت: 207 کیلومتر بر ساعت - ارتفاع پروازی: 4570 متر - برد: 735 کیلومتر - تسلیحات: ندارد. توانایی حمل 27 کیلوگرم تجهیزات شناسایی و نظارت - نسخه ها: RQ-7A (از 2002 تا 2003؛ مدل اولیه)، RQ-7B (سال 2004؛ بال های بزرگ‌تر، سطوح کنترلی بازطراحی شده و کارآمدتر، افزایش ظرفیت سوخت و مداومت پروازی (7 ساعت)، بخش انتهایی بازطراحی شده و بزرگ‌تر، مجموعه اویونیک ارتقا یافته، ارتقای محفظه ی محموله، لینک داده مشترک تاکتیکی)، Shadow M2 (نسخه آزمایشی سال 2011؛ بال ها و بدنه خمیده، افزایش ابعاد و ظرفیت حمل بار)، Shadow 600 (موتور با تزریق سوخت، بال های پیچ خورده، موتور 52 اسب بخاری UAV EL 801 بزرگتر برای افزایش کارایی، نسخه بزرگ‌تر سری RQ-7)، SR/C Shadow (محصول مشترک Textron و Bell شامل 2 نسخه پهپاد Shadow تغییر یافته با قابلیت برخاست و فرود عمودی) منبع

در رابطه با لزوم قدم های همسان و به موقع ایران در برابر خلف وعده و خباثت غرب قبلا بحث شده و انتقاد هم داشتیم که این قدمها باید زودتر و کیفی تر برداشته میشد: یک مورد فقط یکی از بندهای قانون اخیر مجلس که خیلی دیرهنگام تصویب شد و البته شخص رییس جمهور هم به شدت مخالفش بود را میشه دید به هر حال محدودیتهایی برای اژانس ایجاد کرده که اتفاقا از نقاط کلیدی برای سرویسهای اطلاعاتی غربی هست هرچند بابت ضبط داده ها و وظیفه ای که ایران ورای قانون مجلس قبول کرد هنوز هم خیالشون راحت هست که داده ها چون ضبط میشه پس ایران جرات انحراف نداره ( با وجود این قانون و قدمهای ایران مذاکرات را این همه کش میدند و زیربار نمیرند تحریمها کامل (همون تحریمهای ترامپ فقط و نه بیشتر حتی) برداشته بشه چه برسه به همینطور منتظر نشستن ایران و نگاه کردنش مثل ماجرای اروپا و اینستکس که اون همه براش تبلیغ شد و الان تحقیقا از هیچ هم فراتز هست حتی موضوعش چه برسه محتواش) نگاه کنیم: حالا در نظر بگیرید ایران همچنان منفعل نباشه (چون تحریمها که ادامه داره و اتفاقا به خاطر همین توقف هست که غرب اینطور مدعی امروز بیانیه میده ما به تعهداتمون در برجام عمل کردیم(!) ایران هم باید چون حین مذاکرات هست نه تنها اجرای پروتکل را از سر بگیره بلکه تمام گامهاش را هم به عقب برداره. یکی از قدمهای مهم دیگه ایران (برای همون هدف جناح های دیگه حتی یعنی سعی بر برداشته شدن تحریمها) میتونه یک موضوع حساس برای غرب باشه. بند خطرناکی که در برجام وجود داره یعنی انحصار فعالیتهای غنی سازی ایران فقط در نطنز (فردو هم که عملا بی خاصیت شده بود) و تاسیس نکردن مرکز دیگه ای در نقطه دیگه ای از جغرافیای ایران ( حالا دقیقش را باید بحث کرد و اینجا فقط چیزی که یادم هست را عنوان میکنم) که نتیجش میشه خرابکاری های پی در پی در نطنز (خود این بند یعنی ترغیب به خرابکاری در نطنز همون موقع هم بحث شد موقع تنظیم برجام چون تنها مرکز هست و ایران هم حق نداره هرچی توش بخوره در مرکزی که دیگه سانت به سانتش برای سرویسهای اطلاعاتی غرب مثل اتاق خواب خودشون روشن هست جای دیگه ای را پیش بینی کنه)* حالا ایران میتونه یکی از گامهای دیگش در برابر ادامه تحریمهای امریکا که حتی مثل شش سال پیش لااقل در حین مذاکرات تعلیق هم نکرد ادامش را (توقیف و فروش نفت ایران به قیمت 100 میلیون دلار و امثالهم) این باشه که اعلام کنه این قسمت از برجام را هم تعلیق میکنه و یک مرکز غنی سازی را استارت ساختش را میزنه (البته زیر زمین و با اعلام به اژانس در نقطه ای که ضروری نیست فعلا به اژآنس اعلام بشه چون تنها کار عمرانی انجام میشه، اینطوری هم یک اهرم فشار هست و هم حتی بعد توافق ایران اگر با سرعت مناسبی پیش بره یک مرکز پشتیبانی نیمه اماده داره برای روز مبادا و برای گرفتن بهانه (قطعا خواهند گفت بعد توافق باید تخریب بشه) و اینکه غرب هم اهرمهاش را میخواد حفظ کنه (ماشه و برخی تحریمها و بستری که رسما ایجاد کرد ترامپ و همیشه باقی یممونه و برخی تحریمها که قطعا طبق گفته بلینکن باقی میمونه و سرمایه گذرانی که با این وضع برجام به قول بلومبرگ حتی با احیای کامل برجام هرگز به خاطر ماهیت برجام در ایران سرمایه گذاری نخواهند کرد چون همیشه احتمال به مسلخ رفتن این توافق ناقص هست) میشه در برابر اونها ادعاش کرد (شما از بین بردید بسترها و مکانیسم ماشه و ... را من هم از بین میبرمش و وگرنه با تغییر کاربری (مثلا) به منظور نظامی ازش استفاده میکنم و خواهم کرد. ) پ ن1: حدس من این هست بخش اعظمی از سانتریفیوژهای نسل اول در حمله دوم از کار افتادند و ایران باید در احیای برجام با توجه به محدودیت تولید این نسل و توقفش در برجام (مگر برای جایگزینی) حتما بندی برای جبران این حمله حتی اگر بر خلاف برجام باشه پیش بینی کنه تا لااقل به قابلیت زمان اجرای برجام برگرده و غرب نباید بگه به ما ربطی نداشت این حمله و هر چیزی که از دست دادید را دادید دیگه. فراموش نکنیم به هر حال بخش زیادی از مواد غنی شده هم در این سانتریفیوژها از بین رفت حین کار. پ ن2: با توجه به روند خرابکاریها و فرصت خریدن برای غرب در مذاکرات (نرسیدن ایران به حد استانه) به نظر الان ذخایر اورانیوم غنی شده ایران که کاملا تحت نظر ( و در نتیجه دسترس اژانس و افرادش و مزدوران مستقیم و غیرمستقیم مرتبط با سرویسهای اطلاعاتی و نفوذی ) هست میتونه هدف بعدی باشه برای نابودی و باز اگر اشتباه نکنم در برجام بندی وجود داشت برای نگه داری متمرکز این مواد (نطنز و فردو). اگر یک اتشفشان از زیرزمین کاملا در ظاهر طبیعی برای نابودی این ذخایر ایجاد کنند هم عجیب نیست چه برسه کارهای ساده تر و حتی خرابکاری شیمیایی برای نابودی بدون سر و صدای این مواد غنی شده. (طوریکه الودگی هم مثلا درو هله اول ایجاد نکنه) پ ن3: فراموش نمیکنم دقیقا فردای روزی که کمالوند در یک مصاحبه عنوان کرد زمان در مذاکرات به ضرر غرب هست چون ما با جدیت داریم غنی سازی میکنیم و مواد را انباشت دقیقا انفجار برق نطنز رخ داد و از دور خارج کردن این اهرم مورد اشاره جناب کمالوند در بحث هسته ای و مذاکرات. (نرسیدن به چیزی که غرب اسمش را کاهش زمان رسیدن به بمب گذاشته) پس باید مراقبت بیشتری کرد در مورد همین داشته ها و اهرمهای فعلی. اراک در دور قبل همیشه یک اهرم بود ولی بازطراحیش کاملا خنثی کرد این اهرم را.

دزد دریایی هسته ای برنامه نیروی هوایی ارتش آفریقای جنوبی برای مسلح کردن بمب افکن های بوکانییر به مهمات نامتعارف امروز ، در حالی که در دومین سال از دومین دهه قرن بیست و یکم قرار داریم ، به تقریب 9 کشور به جنگ افزارهای هسته ای مسلح هستند ، در حالی که این تعداد در دوران جنگ سرد ، به 10 کشور بالغ میشد که در این میان ، رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی تا قبل از سقوط موفق شده بود تا زرادخانه کوچکی از سامانه ای تسلیحاتی اتمی را برای خود فراهم آورد . این کشور درآن زمان ، تنها حاکمیت سیاسی بشمار می رفت که بطور مستقل (البته با کمکهای پنهانی رژیم عبری . م ) تسلیحات هسته ای را تولید و بصورت عملیاتی وارد خدمت نمود . این کشور بلحاظ برخورداری از ذخایر اورانیوم طبیعی ، یکی از واحدهای سیاسی غنی بشمار می رود که از اوایل دهه شصت میلادی بتدریج وارد فعالیتهای غنی سازی به منظور استفاده داخلی و صادرات گردید . اما تصمیم برای ورود به باشگاه کشورهای دارنده سلاح های هسته ای ، در سال 1974 گرفته شد که گفته میشود اسراییل نقش بسیار مهمی در تسریع این روند بر عهده داشت و هدف از آن ، ایجاد نوعی بازدارندگی در برابر موج ظهور دولتهای ضد استعماری در حوزه جنوبی صحرای بزرگ افریقا بود . پس از اتخاذ این تصمیم ، مجموعه شرکتهای دخیل در این پروژه موفق شدند تا سال 1977 یک سلاح هسته ای شکافت پذیر (مشابه سلاح مورد استفاده ارتش ایالات متحده در ژاپن ) را بصورت عملیاتی تولید نمایند ، اما در این بین ، کنترل این برنامه بدست ارتش آفریقای جنوبی افتاد و بتدریج عمق پنهانکاری در خصوص جنبه های مختلف آن ، افزایش پیدا نمود . بالستیک جریکو یکی از نتایج همکاری میان آفریقای جنوبی و اسراییل بدلیل اهمیت موضوع ، روند پروژه سلاح هسته ای افریقای جنوبی پس از قرار گرفتن آن در دستان ارتش ، سریع تر شد ، تاجایی که درسال 1982 اولین کلاهک اتمی بومی این کشور وارد خدمت گردید . این کلاهک به قدرت 6 کیلوتن عمدتاً با ماهیت تاکتیکی ( و نه راهبردی ) و بیشتر برای استفاده بر علیه توده نیروی انسانی مهاجم طراحی شده بود ، چرا که در آن زمان ، کشورهای جنوب صحرای بزرگ آفریقا ، مجموعاً ، یک نیروی زمینی بسیار بزرگ را در اختیار داشتند و این برای سران آفریقای جنوبی ، بسیار وحشت آور بشمار می رفت . اگر چه قدرت کلاهک فوق الذکر (15 کیلوتن ) در مقایسه با بمب تزار ( 50 مگاتن و چیزی در حدود 8000 برابر ) و بمب مرد کوچک ( استفاده شده در هیروشیما به اندازه 250 درصد ) محدود بود ، اما اهداف تاکتیکی تعریف شده در دکترین رزمی آفریقای جنوبی را برآورده می ساخت . با این حال ، برنامه هسته ای آفریقای جنوبی ، در سال 1989 متوقف شد ، اما تا آن زمان ، کمتر از 5 کلاهک بطور کامل مونتاژ شده بود و ششمین کلاهک نیز تا نیمه جلو برده شد ، اما هرگز کامل نگردید . نمایی از اردنانس هسته ای آفریقای جنوبی در این میان ، گرچه کمیت این کلاهکها ، محدود بود ، اما به اندازه کافی سبک و مدولار طراحی شد که بتوان از آنها هم در موشکهای بالستیک و هم در مهمات هواپرتاب مورد استفاده قرار گیرد . درواقع ، با انتقال فناوری موشکهای عبری جریکو-2 با قابلیت حمل کلاهک هسته ای ، نیمی از استراتژی ارتش این کشور محقق شد ، در حالی که نیمی دیگر قرار بود با بهینه سازی جتهای ضربتی هاوکر بوکانییر بریتانیایی تکمیل گردد . این جت رزمی به سال 1965 از انگلستان خریداری شد ، در حالی که نخستین پرواز خود را در سال 1958 انجام داده بود و از 1962 وارد خدمت در نیروی هوایی سلطنتی گردید و تا سال 1994 بعنوان یک هواگرد با ماموریت هسته ای در بریتانیا شناخته می شد . درطول جنگ سرد ، آفریقا ، یکی از عرصه های حضور اتحاد شوروی و کوبا بشمارمی رفت . در عکس جنگنده میگ-23 نیروی هوایی آنگولا با خلبانان کوبایی دیده میشود این جنگنده ضربتی دوموتوره با سرعت 950 کیلومتر بر ساعت ، برد کافی برای ایراد ضربه به اهداف مورد نظر در کشورهای همسایه را در اختیار داشت و پس از اضافه شدن قابلیت سوختگیری هوایی ، این که در صورت نیاز ، می توان با اطمینان بالاتری اهداف را زیر ضربه گرفت ، موجبات آسوده خاطر شدن فرماندهان ارتش این کشور شد . بدین ترتیب ، علیرغم تحریم تسلیحاتی آفریقای جنوبی ، 16 فروند از این هواگردها تحویل نیروی هوایی این کشور گردید و درقالب اسکادران بیست و چهارم بکار گرفته شد تا اینکه سرانجام در مارس 1991 از خدمت خارج گردید . این جتهای ضربتی علیرغم ظاهر مهیب ، در حوزه فنی کارنامه ضعیفی را به نمایش گذاشته بودند تا جایی که حداقل 10 نفر از خدمه نیروی هوایی این کشور در حوادث گوناگون کشته شدند . در حوزه رزمی ، ادامه نقش بوکانییرها بعنوان حامل سلاح هسته ای ، با ورود به دهه هشتاد میلادی با چالشی بزرگ روبرو گردید ، چرا که نیروی هوایی آنگولا بعنوان مهمترین دشمن نظامی آفریقای جنوبی ، بطور فزاینده ای درصدد توسعه توانایی رزم هوایی خود برآمد و تحویل جنگنده های میگ-23 که توسط خدمه کوبایی به پرواز در می آمدند ، باعث شد تا مشکل جدیدی بوجود آید . گرچه فلاگرهای روسی در اندازه ای جتهای میراژ نیروی هوایی آفریقای جنوبی نبودند ، اما تعداد زیاد آنها در کنار مسلح شدن به موشکهای هوابه هوای برد بلند ، باعث شد تا جتهای ضربتی بوکانییر بسرعت آسیب پذیر گردند . متقابلا ، نیروی هوایی آفریقای جنوبی برای درامان ماندن از آتش فلاگرهای آنگولایی ، بسرعت یک نمونه مهمات هواپرتاب سُرشی هدایت تلویزیونی به شناسه رپتور-1 را توسعه داد که به بوکانییرها امکان میداد تا حملات هسته ای را از فواصل ایمن اجرا نمایند .با تمامی این شرایط ، آفریقای جنوبی بدلیل قرار گرفتن در انزوای بین المللی و فشار اقتصادی ، بالاجبار در زمان ریاست جمهوری اف. د. کلرک برنامه هسته ای خود را به سال 1989 متوقف نمود . پس ازآن نیز با الحاق این کشور به پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای در سال 1991 ، آخرین بمب افکن های بوکانییر نیز در نهایت بازنشسته شدند . پی نوشت : 1-بن پایه 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . 3- براساس مندرجات ویکی ، تمامی 5 کلاهک و یک کلاهک نیمه ساخته شده پس از پذیرفتن NPT توسط آفریقای جنوبی ، تخریب شد و بطور کامل از میان رفت .

به نام خدا پهپاد Kratos XQ-58 Valkyrie پرواز افتتاحیه، 5 مارچ 2019 Kratos XQ-58 Valkyrie هواپیمای بدون سرنشین رزمی پنهانکار آزمایشی است که توسط شرکت راهکارهای دفاعی و امنیتی Kratos برای برنامه اثبات کننده حملات کم هزینه معتبر (LCASD) نیروی هوایی ایالات متحده در زیرشاخه برنامه فناوری هواپیمای کم هزینه معتبر (LCAAT) آزمایشگاه تحقیقات نیروی هوایی ایالات متحده، طراحی و ساخته شده است.این پهپاد ابتدا با نام XQ-222 شناخته می شد که اولین پرواز موفقیت آمیز خود را در پنجم مارچ سال 2019 در آریزونا انجام داد. XQ-58 در حوزه برنامه فناوری هواپیمای کم هزینه معتبر آزمایشگاه تحقیقات نیروی هوایی ایالات متحده (LCAAT) قرار می گیرد، که هدف آن طراحی و ساخت سریع تر هواپیماهای بدون سرنشین رزمی (UCAV) با توسعه ابزارهای طراحی بهتر و به بلوغ رساندن فرآیند های ساخت تجاری برای کاهش زمان و هزینه تولید است. نقش LCAAT ، همراهی F-22 و F-35 در طول ماموریت های رزمی، و توانایی حمل تسلیحات و سامانه های نظارتی است. XQ-58 به گونه ای طراحی شده تا نقش loyal wingman که توسط هواپیمای مادر کنترل می شود را ایفا کند تا وظایفی مثل پیشاهنگی یا جذب آتش دشمن در صورت حمله را انجام دهد. XQ-58 از فناوری پنهانکار با بدنه ای ذوزنقه ای و لبه های چین دار، باله های دمی V شکل و ورودی هوای S شکل استفاده می کند. اولین پرواز این پهپاد 2.5 سال پس از امضای قرارداد انجام شد. در مجموع قرار است 5 پرواز آزمایشی در 2 فاز انجام شود تا عملکرد سامانه ها، کارایی آیرودینامیک و سامانه پرتاب و بازیابی آن مورد ارزیابی قرار گیرد. در بیست و سوم جولای سال 2020 نیروی هوایی قرارداد هایی را به کراتوس، بوئینگ، نورثروپ گرومن و جنرال اتومیکس اعطا کرد تا برای برنامه Skyborg با هم رقابت کنند. برنامه Skyborg تلاش برای ساخت پهپادی ارزان قیمت برای مقاومت در برابر خسارات جنگ اما با توانایی پشتیبانی از جنگنده های با سرنشین در محیط های سخت است. احتمال دارد کراتوس از XQ-58 برای این کار استفاده کند، اگرچه که به طور جداگانه در برنامه اثبات کننده حملات کم هزینه معتبر (LCASD) توسعه یافته و ممکن است طرحی متفاوت برای رقابت انتخب شود. اولین پرواز Kratos XQ-58A در پنجم مارچ 2019 در یومای آریزونا انجام شد. این آزمایش بیش از 1 ساعت به طول انجامید. پرتاب پهپاد با ریل صورت گرفت و توسط چتر نجات بازیابی شد. چهارمین آزمایش XQ-58A در 23 ژانویه 2020 ثبت شد. در این پرواز، پهپاد در ارتفاع بالاتری نسبت به قبل پرواز کرد و با موفقیت بازیابی شد. در دسامبر سال 2020، XQ-58A با یک F-22 و یک F-35A، تمرین های مشترک به اشتراک گذاری داده در آسمان را انجام داد. بیست و ششم ماه مارچ 2021، XQ-58A ششمین پرواز آزمایشی خود را انجام داد. در طی این پرواز، برای اولین بار درب های محفظه سلاح داخلی خود را باز و پهپاد کوچک 12 کیلوگرمی Area-I Altius-600 را رها کرد. پرتاب دومین فروند XQ-58 پرتاب پهپاد Altius-600 از XQ-58 Valkyrie ALTIUS-600 مشخصات سال ورود به خدمت: 2020 نقش ها: هدایت بمب های هواپایه برای نابودی اهداف زمینی توسط تیر بمب موشک و راکت، اطلاعاتی- نظارتی- شناسایی (ISR)، پیشاهنگی طول: 8.8 متر طول بال ها: 6.7 متر حداکثر سرعت: 0.85 ماخ برد: 3941 کیلومتر موتور: توربوفن ارتفاع عملیاتی: 13715 متر نقاط سخت: 8 عدد؛ 2 محفظه سلاح 4 عددی به ظرفیت 250 کیلوگرم بمب ها: JDAM، بمب های کوچک منبع 1 منبع 2

چندتا اینفوگراف درباره ی اسرائیل

ای کاش امار تلفاتشم بیاد بیرون زمانی که یابو برشون داشته بود و وارد مرز هواییمون شدن بله شیوه جنگ سگ خوری شیوه اصلی غربیاس تا ندونن یجایی بی دفاعه قهرماناشونو ننمیفرستن. یا علی

سرنوشت جوانی که دی ماه ۹۸ عکس شهید حاج قاسم سلیمانی را در خیابان پاره کرد... شهیدانی بودند که حتی بعد از شهادت مصداق بارز جمله اَشِدّاءُ عَلَی الکُفّارِ رُحَماءُ بَینَهُم و زمینه ای بودن برای جذب . واکنش آموزنده برادر شهید سلیمانی به این جریان: امروز شنیدم جوان دستگیر شده زیر ۱۸ سال دارد و با شناختی که از روحیه سردار دارم می‌دانم ایشان از این موضوع راضی نخواهد بود که فردی به خاطر او مورد آزار و اذیت قرار گیرد. وی گفت: ما به عنوان خانواده از حق قانونی خودمان می‌گذریم و از مسئولین و مراجع انتظامی و قضایی خواهش می‌کنم این موضوع را پیگیری نکنند. سلیمانی تصریح کرد: قرار است من فردا این جوان را ببینم و به او می‌گویم که حاج قاسم به جوانان علاقمند بود و دوست داشت افرادی باشند که در جامعه تأثیر گذارند. وی تاکید کرد: خواهش من از مراجع قضایی و انتظامی این است که موضوع را پیگیری نکنند چرا که حاج قاسم به جوانان عشق می‌ورزید. سلیمانی افزود: این جوان قصد و نیتی نداشته و تحت تأثیر یک موضوع احساسی قرار گرفته که حتماً قابل بخشش است.

Avro Vulcan

تانک ابرامز M1A2 SEPv3

Blackburn Buccaneer

منظور خط دوراند است که توسط استعمار--- انگلیس ---ایجاد شد و مثل همه مرزهای استعماری منشا اختلاف بین کشورهای همسایه است

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست. مقدمه - خاورمیانه یکی از پیچیده ترین و بغرنج ترین مناطق جهان از لحاظ سیاسی، اقتصادی و اجتماعی محسوب می شود. در این میان عراق، کشوری که در سال 1921 تاسیس شد، یکی از پیچیده ترین و در عین حال حساس ترین کشورهای این منطقه بوده است. کشوری که گذرش از پادشاهی به جمهوریت توام با سیری از تحولات بوده و تا رسیدنش به ثبات نسبی در دوران حکومت رژیم بعث نیز سرشار از اتفاقات بی نظیر بوده است. دوران حزب بعث را می توان از تلخ ترین و خون بارترین وقایع دوران تاریخ عراق توصیف کرد. دوره ای که سراسر در جنگ گذشت و خشونت بی اندازه هیئت حاکمه تاریخی بی نظیر را برای خاورمیانه رقم زد. اما این دوره به اندازه ای در خود رمز و راز دارد که با وجود کتاب های بسیار ، هنوز عمق بسیاری از مسائل ناشناخته باقی مانده و بسیاری از حقایق بیان نشده است. برای همین انتظار می رود باز هم کتاب ها درباره عراق نوشته شوند و قصه های عجیب و غریب بی شماری از آن شنیده شود.  "بخش یازدهم" صدامِ عراق - بخش ششم (آمریکا و صدام - از زفافی شیرین تا طلاقی تلخ - بخش نخست) روز دوم آوریل 1990 ، صدام حسین در برابر ارتش خود به سخنرانی پرداخت که بلافاصله و بطور کامل از رادیو پخش شد. وی در حالی که یونیفرم ژنرالی ارتش عراق به رنگ خاکی را بر تن داشت ، با سری برهنه به مدت یک ساعت و اندی سخن گفت ؛ که در خلال آن سخنرانی ، جملاتی را ادا کرد که دنیای غرب را به وحشت انداخت. وی با اشاره به نتایج تحقیقات کارشناسان عراقی در کشف و راه اندازی سلاح های شیمیائی جدید ، افزود : " به یاری خداوند ، چنانچه اسرائیل بخواهد علیه عراق دست به هر نوع توطئه و دسیسه ای بزند ، نیمی از این کشور را نابود خواهیم نمود ... آنها که ما را به حمله با بمب های اتمی تهدید می کنند ، باید بدانند که ما با سلاح شیمیائی نابودشان می کنیم. " گزارش این مطالب تهدید آمیز ؛ همانروز ، روی میز جان کلی قرار گرفت. معاون وزارت خارجه در امور خاورمیانه ؛ تلگرافات واصله را نه یک بار که چند بار خواند و مرور کرد و از لحن خشن و تند آن دستخوش حیرت و شگفتی شد. مردی که حدود دو ماه قبل ، در تسکین و آرام ساختن رهبر عراق غلو کرده بود ؛ بلافاصله و با شتاب خود را به دفتر دنیس راس (Dennis Ross) رساند که چند طبقه بالاتر قرار داشت. وی مسئول طرح و بررسی برنامه ریزی های سیاسی در وزارت خارجه آمریکا و یکی از نزدیکان و محرمان جیمز بیکر ، وزیر امور خارجه ، به شمار می آید. دنیس راس ، از مدیران وزارت خارجه آمریکا در دوران بوش پدر "جان کلی" جزء افرادی است که معتقد به ابراز عکس العمل فوری هستند و لذا تأکید داشت که بلافاصله اعلام شود که آمریکا این قبیل تهدیدات را تحمل نخواهد کرد. از سوی دیگر ؛ "کلی" در مورد مسائل مربوط به عراق ، یک "دکتر جیکل" (*) واقعی به شمار می رفت که به مستر هاید تغییر ماهیت می داد. به این معنی که میان وضع "آشتی جویانه" و حالت "خشونت آمیز" در تغییر و تحول بود. او و دنیس راس ، با شتاب در صدد تهیه و تنظیم نخستین برنامه " تنبیه و مجازات" بر آمدند. پس از آن خود را به دفتر "جیمز بیکر" (که در طبقه هفتم قرار داشت) رساندند. وزیر خارجه به دقت بحث آن دو را گوش داد که می گفتند "پاسخ ما باید کاملا روشن و خالی از هر گونه ابهامی باشد. خصوصا همراه با تحریم های اقتصادی" جیمز بیکر نیز که از تندروی صدام بسیار ناراحت و برآشفته به نظر می رسید؛ با نظریه آنان موافقت و پیشنهادات شان را تصویب نمود که در برگیرنده سه نکته اساسی بود : رد امتیازات و اعتبارات اعطائی در صادرات کالا توسط بانک صادرات - واردات به عراق لغو برنامه اعتبارات کالائی که شامل یک سلسله تسهیلات برای عراق در خرید گندم از آمریکا می شد و سرانجام و مهمتر از همه ممنوع ساختن صادرات هرگونه کالای نظامی به مقصد عراق . به عبارت دیگر یک برنامه تحریم اقتصادی عراق در زمینه های مختلف. در حالیکه کارشناسان سرگرم تنظیم و حک و اصلاح برنامه های تحریم اقتصادی بودند ، پرزیدنت جرج بوش در سفر خود به آتلانتا در مینیاپولیس که با هواپیمای اختصاصی ریاست جمهوری انجام می داد؛ نظر خود را در پاسخ به اظهارات صدام حسین با استفاده از جملات و عبارات مبهم ابراز داشت ،که ضمن آن تردید و دو دلی رئیس جمهور قابل فهم بود. مضافاً ، اشاره نمود که مسئله عراق از نظر او فعلا در اولویت برنامه های وی قرار ندارد. وی گفت "این چنین اظهارات و بیانیه هائی را بسیار زشت و ناخوشایند می دانم. جدا و صریحا از عراق می خواهم که استفاده از سلاح های شیمیائی را به فوریت موقوف دارد. تصور می کنم که این امر از لحاظ امنیت خاورمیانه ، نه کمکی به آن می کند و نه در جهت منافع عراق است ، و حتی برعکس نتایج نامطلوبی به بار خواهد آورد. توصیه می کنم که این قبیل مسائل و کاربرد سلاح های شیمیائی و بیولوژیک را به کلی فراموش کنند." نهم آوریل ، بار دیگر جان کلی و دنیس راس در دفتر جیمز بیکر حضور یافتند. البته این بار روبرت کیمیت (Robert Kimmitt) معاون سیاسی وزارتخارجه نیز آنها را همراهی می نمود. وی از همکاران نزدیک وزیر نیز به شمار می رفت. بیکر موافقت بوش را نیز کسب کرده بود و برنامه تحریم های اقتصادی پس از آنکه بار دیگر مورد مطالعه قرار گرفته و جزئیات آن بررسی گردید ، به تصویب رسید. وظیفه دشوار و سنگین مذاکره با مقامات وزارتخانه های متعدد و آژانس های مربوطه برای اجرای طرح مورد بحث به عهده روبرت کیمیت واگذار گردید. معذالک قطعیت نتایج این گردهمائی ها خیلی زود همچون "بخاری و حبابی" منتفی شد. برنامه تحریم نیز تنها روی کاغذ باقی ماند و به اجرا در نیامد. این شکست و ناکامی ، نتیجه کندی کار در سازمان های اداری و بروکراسی معمول در ادرات و همچنین عدم پیگیری جدی سیاسی بود. نشان وزارت بازرگانی آمریکا وزارت بازرگانی ، بلافاصله در مقام پاسخگوئی و مقاومت در برابر این طرح استدلال نمود که در صورت لغو اعتبارات تسهیلاتی "بانک صادرات - واردات" ، بسیاری از شرکت ها و تجار آمریکائی متضرر خواهند شد و در حقیقت اجرای این پروژه بیشتر آنها را مجازات خواهد نمود تا عراق را ! مسئولین مربوطه در وزارت مزبور ، همچنین به سختی در برابر لغو برنامه اعتبارات کالائی به مخالفت برخواستند. زیرا به عقیده آنان ، اتخاذ چنین سیاستی ؛ وضع تولید کنندگان غله را در آمریکا به مخاطره می انداخت. شورای امنیت ملی که مقر آن در کاخ سفید واشنگتن قرار دارد و مأمور تعقیب و پیگیری مسائل مربوط به سیاست خارجی است ، اصل طرح و ایده را پذیرفته و تصویب نمود ؛ اما با اجرای فوری آن ابراز مخالفت نمود!! روبرت کیمیت مرد شماره 2 این شورا و نائب رئیس سابق سیا ، طرفدار اجرای تدریجی و مرحله به مرحله پروژه بود. سرلشکر روبرت کیمیت/ معاون وزیر خارجه در دولت بوش پدر/ معاون وزیر خزانه داری در دولت بوش پسر جلسه دیگری در یکی از سالن های کاخ سفید به ریاست روبرت کیمیت و با حضور نمایندگان ارگان های مختلف دولتی تشکیل گردید و موضوع بار دیگر به بحث گذارده شد. وحدت و هماهنگی کامل نمایندگان در مخالفت با این طرح به قدری آشکار و واضح بود که جای هیچ شک و تردیدی برای کسی باقی نمی گذارد. سرانجام برنامه پیش بینی شده در مورد مجازات های اقتصادی درباره عراق ، کاملا مورد مخالفت قرار گرفته و رد شد! در واقع تنها کسی که در موقعیتی قرار داشت که می توانست و قادر بود آنها را قانع سازد ، جیمز بیکر بود. ولی مسئله وحدت دو آلمان و مسافرت های متعدد وی برای ملاقات و مذاکره با همتای روسی خود ، ادوارد شواردنادزه (Edouard Shevardnadze) وزیر خارجه اتحاد جماهیر شوروی به منظور تهیه و تدارک مقدمات ، ملاقات سران دو ابرقدرت در ماه مه آینده در مالت ؛ تمام فکر و حواس و دقت او را به خود اختصاص داده بود و لذا فرصتی برای پرداختن به قضیه صدام و عراق نداشت. همچنان که یکی از مشاوران نزدیک وی در این خصوص گفته بود "رادارهای واشنگتن هنوز موشک عراقی را نشانه نگرفته اند! " جیمز بیکر و ادوارد شواردنادزه وزرای خارجه آمریکا و شوروی در کنار بوش پدر و گورباچف رهبران دو دو کشور بنابراین ، صدام حسین نه فقط هیچگونه اخطار رسمی دریافت نداشته بود ؛ بلکه همزمان علائمی می یافت که وی را به جوش و خروش بیشتر تشویق می کرد و موضع آمریکائیان را هنوز مبهم تلقی می نمود. ادامه دارد ... ------------ (*) : رمان دکتر جیکل و آقای هاید پ.ن 1 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : با توجه به طولانی بودن مطالب و بخاطر جلوگیری از خستگی مخاطب در پست های بعدی به ادامه مطالب مرتبط با این وقایع خواهیم پرداخت. .

هیولا ! تانک چلنجر با توپ 130 میلیمتری راین متال

بخدا اگه فهمیده باشن عامل خرابکاری کی هست اگه فهمیدن چرا اسمشو نمیگن بقول خودشون دشمن که عاملشو میشناسه خودشونم که میدونن پس چکاریه که نامشو پنهان میکنن از مردم غیر اینکه هنوز نفهمیدن طرف کی بوده

چند روز پیش اشاره میشد که ایران فقط در بحث فاز دوم نیروگاه بوشهر حدود 400 میلیون یورو بدهکار هست به روسها و هرچند شرکت روسی همچنان داره کار میکنه ولی لازم هست لااقل قسمتی از بدهی هاش پرداخت بشه برای تداوم کارش. در مورد قراردادهای دفاعی هم به نظرم فارغ از مسائل سیاسی و احتمالا برجامی (گره زدن قرارداد به تعیین تکلیف برجام چون به هر حال برای روسها هم اهرم فشار یا تشویق بر روی ایران به منظور احیای برجام مهم هست ) و فنی بخش مهمیش همین مسائل مالی است چون ما در وضعیتی نیستیم که دستمون باز باشه برای یک قراردادی که هم منافعمون را تامین کنه و هم از لحاظ فنی مناسب باشه و هم روسها را راضی کنه.

میشه بگید کدوم کشور فرضی در حال از سرویس خارج کردن نسل پنج هاش است ؟

ما بدنه اولین دماوند را ۴ ساله ساختیم اما الان بدنه دماوند جدید که مشغول تجهیزش هستند حدود ۱۲ ماه زمان برد که این نشان از مهارت و سرعت کاری است که پیدا کردیم . امروز یک ناوشکن مثل دماوند را یک ساله می سازیم و یک ساله هم تجهیز می کنیم . البته اعتبار اگر نباشد به مشکل می خوریم. این که هیوندای کره جنوبی به سرعت کار می کند به خاطر تزریق به موقع اعتبار هست. در فروش تسلیحاتی نمی توان خیلی باز صحبت کرد و اسم مشتریان خود را بگوییم اما همین را بگویم که ما هم قادریم سلاح های متعارف بخریم و بفروشیم، ما بیشتر نگران شرکای خود هستیم و می ترسیم آسیب ببینند چون تحریم های یک جانبه آمریکا باقی مانده است . هم اینک مذاکرات مکرری با کشورهای متقاضی داریم. امیدواریم ناوشکن دماوند را در سال ۱۴۰۰تحویل نیروی دریایی دهیم. برای این ناوشکن سامانه های زیادی پیش بینی شده که همه به روز هستند و شامل آخرین دستاوردهای ما می شود. از فیبر نوری برای سیستم دیتا استفاده می کنیم. موشک های عمود پرتاب را در دستور کار داریم و نمونه زمین پایه آن را که باور ۳۷۳ باشد با تغییراتی در این ناوشکن نصب خواهیم کرد. این سامانه در حال تست است و نه تنها دماوند که همه ناوشکن ها را مجهز به موشک های عمودپرتاب خواهیم کرد. دفاع نقطه ای کمند نیز به ترتیب روی ناوشکن ها نصب می شود .ناوشکن دنا در مراحل بعدی کمند را خواهد داشت اما روی دماوند حتما نصب می شود . الان تعدادی که تولید شده روی شناورهای عملیاتی نداجا نصب شده اند . ابعاد ناوشکن دنا ۹۴متر در ۱۱متر و ارتفاع ۲۰متر است. این ناوشکن در حوزه سطح ، زیر سطح و هوا هم قابلیت آفند دارد و هم پدافند . دارای دو تیپ موشک سطح به سطح برد بلند هم خانواده نور و قدیر و قادر است . موشک سطح به هوای برد متوسط رعد را دارد که چندین برابر سرعت صوت به سمت هدف می رود. رادار آرایه فازی و سیستم هدایت آتش بسیار جدیدی را روی این شناور نصب کردیم که برای اولین بار روی این ناوشکن نصب می شود. سوناری که دنا می گیرد جزو اولین دستاوردهای صنایع الکترونیک ماست . سیستم کنترل مانیتورینگی که روی این شناور به کار گرفته می شود برای اولین بار روی یک شناور مورد استفاده قرار خواهد گرفت. باند پرواز ما بزرگ تر از گذشته شده و بالگرد سنگین SH هم می تواند روی آن بنشیند. توپ ۷۶ میلی متری فجر ۲۷ را دارد و جنس ورق کاسه و بدنه دنا از فولاد دریایی ساخت کارخانجات داخلی است. در بندرعباس الان از کلاس موج بدنه ناوشکن جدید را که موج چهار و «تفتان» نام دارد ساخته ایم و به محض الحاق دنا روی آن کار می کنیم . در شمال نیروی دریایی متقاضی ناوشکن جدید است ، در حال مذاکره هستیم و قطعا فروند دوم را باید در دریای خزر بسازیم چون رفتار دریای خزر، رفتار اقیانوسی بوده و نیاز به حداقل یک شناور سنگین دیگر داریم. تصاویر ناو دماوند

اتفاقات شگرفی در حال وقوع هست در عرصه تجاری فضا اگر جمهوری اسلامی نجنبد از قافله بسیار عقب خواهند ماند هرچند حفظ غافلگیری و فریب دشمن بسیار سخت خواهد شد برای نیروهای مسلح ایران بخشی کوچکی از اتفاقات اول از همه شرکت پلنت لب که اخیرا ۶ ماهواره منظومه اسکای ست اضافه کرد که بطور متوسط ۷ بار در روز یا ۱۲ بار از یک نقطه خاص در روز با دقت ۵۰ سانتی متر تصویر برداری می نمایید تصویر از توئیتر ویل مارشال بنیانگدار و مدیرعامل پلنت لب استارت اپ اروپایی iceye که در زمینه تصویر برداری راداری فعالیت میکنه اخیرا هم افزایش سرمایه داشتند و به بازار امریکا هم ورود کردند ماهواره های سار این شرکت حدود ۱۰۰ کیلوگرم وزن دارند و تصاویری بادقتی بین ۲۵ تا ۵۰ سانتی متر ارائه می دهند بندر فجیره امارات . حیفا نیویورک لکه نفتی که توسط نفتکش ایرانی سابیتی پس از حمله موشکی به ان در دریا سرخ ایجاد کرد استارات اپ امریکایی capellaspace که یک ایرانی مدیرعاملش است اولین ماهواره تصویر برداری راداری از منظومه ۳۶ تایی شو پرتاب کرد به اسم سکویا کانال پاناما و جزیره نخل دوبی البته چینی ها هم با منظومه جیلان خودشون به اهسته دارند به صحنه می ایند البته از همه جالبتر این استارت اپ HawkEye 360 که در حوزه جمع اوری سیگنال رادیویی مشغول هستند چه در زمین چه دریا سیگنال aisکشتی ها چه حتی در بحث اسپوفینگ و جمینگ قادر به مکانیابی منبع سیگنال هستند این شرکت اشتباه نکنم در حال حاضر ۳ ماهواره ۱۵ کیلویی در مدار دارد که دنبال افزایش ان به ۷ ماهواره و بیشتر میباشد در سالهای اینده https://www.he360.com/ دیدن این دوتا ویدئو خالی از لطف نیست https://m.youtube.com/watch?v=hsxHk7kK-9U https://m.youtube.com/watch?v=x1SXPp2cnp0 البته در بخش ساخت ماهواره بر توسط استارت اپ فضایی بشدت داره دنبال میشه همین چند روز پیش یک شرکت خصوصی از چین توانست یک ماهواره ۵۰ کیلویی در مدار ۵۰۰ کیلومتری زمین قرار بده و دومین شرکت خصوصی چینی باشد در این حوزه البته شرکت زیادی برای ساخت ماهواره بر در چین و امریکا انگلیس استرالیا تایوان و ترکیه و... دارند گام بر میدارند خصوصا فناوری مثل پرینت ۳ بعدی کامل ماهواره ب گرفته تا پمپ الکتریکی و بدنه فیبر کربن تا قابلیت بازیابی استفاده مجدد و سوخت هیبریدی لیست از استارپ در حوزه ماهواره بر سبک مشغول هستند http://www.b14643.de/Spacerockets_3/index.htm لیست استارت اپ های چینی http://www.b14643.de/Spacerockets_4/index.htm این تصویر رو یکی از کانال های تلگرامی قرار داد مرکز دریافت تله متری ماهواره یا موشک هاله مبهم این قرار داد ها البته قرار بود ماهواره در ۲۰۱۸ و ۱۹ پرتاب بشوند وضع ایران چندان تعریفی نداره بغیر ایران ارمنستان بقیه کشورهای در گیر در قره باغ ماهواره داشتند

ما می دانیم روس ها در سیستم های خود بدافزار گذاشته بودند از این رو هنگام تحویل وزارت دفاع روی اونها تغییراتی رو انجام داد از سمت دیگه برای لینک شدن به سیستم سراسری لازم نیست که خروجی بصورت عینی از اس 300 وارد شبکه سراسری بشه بلکه تنها بخش خروجی و اطلاعات موقعیت اهداف و داشته ها ارسال میشه و در صورت آلودگی یک واحد بقیه واحدها ایمن می مونن البته همه این ها به نوع برنامه نویسی بستگی دارد

بعیده ، ما تو شرایط بدتر از این هم صدامون خیلی متفرق بود دوست دارم که این رفتار از پختگی و یکپارچگی بیاد تا سردرگمی

نميشه إينو به طور قطع گفت حتي غرب و روسيه هم از حركت ايران بي اطلاع هستن علت اين صحبت اينه كه ما قبلا اختلاف بين سمت هاي قدرت رو شاهد بديم و هميشه هم پر صدا بود ولي اين بار صداي انچناني نمياد، تعدادي إظهار نظر محدود بوده اين چيزيه كه براي و حتي غرب عجيب و بي سابقه هست سلام صبح شما هم بخير حتما خيلي علاقته مند شدم ببينم پارادايم رزم نظامي عملا چيه و اين مقايسه رو انجام ميدم

با سلام خدمت دوستان حمله به ریسمان های خورشید در اواخر دههٔ ۱۹۷۰ عراق یک راکتور هسته ای کلاس اوسیریس را از فرانسه خریداری کردو بلافاصله پس از آن ، واحد اطلاعات نظامی ارتش رژیم صهیونیستی دریافت که هدف اصلی از خرید این راکتور ، تولید پلوتونیوم برای پیشبرد برنامهٔ هسته ای نظامی عراق بوده و علاوه برآن ، براساس محاسبات صورت گرفته ، کارشناسان نظامی بدین باور رسیده بودند که ، تابستان سال ۱۹۸۱ ، آخرین فرصت برای نابودی راکتور ، پیش از بارگیری سوخت هسته‌ای خواهد بود . بنابراین ، برنامه ریزی های لازم برای حمله به این هدف محافظت شده در قلب عراق ، برعهده ژنرال ابیعام صلع گذاشته شد . با این حال ، آنچه که در اینجا مورد توجه قرار خواهد بود ،خلبانان نیروی هوایی رژیم صهیونیستی است که در عملیات اپرا شرکت داشتند . پس از گذشت دو دهه از انجام این عملیات ، تصاویر برخی از خلبانان و طراحان آن منتشر گردید که از آن‌جمله می‌توان به ژنرال دان حالوتس و ایلان رامون نخستین فضانورد اسرائیلی که در حادثه انفجار فضا پیمای کلمبیا کشته شد، اشاره کرد. بنابراین ، تصویر فوق ، برای نخستین بار پس از گذشت بیش از 20 سال از اجرای این عملیات غافلگیرانه در سال 2004 منتشر گردید . این تصویر لحظاتی قبل از پرواز فالکون ها و ایگل های اسراییلی به قلب خاک عراق گرفته شده است : از راست به چپ ، از ردیف جلو : زیو راز ، آموس یالدین ردیف دوم : دوبی یافی ، هاگای کاتز ردیف سوم : امیر ناچومی ، ایفتاچ اسپکتور ردیف چهارم : ریلیک شافیر ، ایلان رامون پی نوشت : واژه " ریسمان های خورشید " از سخرانی صدام حسین ، رییس جمهور معدوم عراق ، در برابر نظامیان این کشور قبل از حمله به کویت برگرفته شده است .