برترین های انجمن
ارسال های محبوب
Showing content with the highest reputation on یکشنبه, 30 خرداد 1400 در پست ها
-
13 پسندیده شدهچهره ای جدید برای جنگنده های نسل ششم ارتش ایالات متحده تطبیق قابلیتهای رزمی برای حضوردر صحنه عملیاتی آسیا/اروپا در روزهای اخیر ( ژوئن 2021 ) جزییات جدیدی در خصوص فرآیند توسعه جنگنده های نسل ششم آینده برای نیروی هوایی ایالات متحده منتشر شده است که نشان می دهد این نیرو درصدد است تا قابلیتهای این جنگنده در دست طراحی را براساس محل ماموریتها ( حوزه عملیاتی اروپا و آسیا )، بازنگری نماید . در حالی که پیش بینی ها حاکی از آن است که این هواپیما می بایست در اواخر سال 2021 با چهره جدیدی وارد خط تولید گردد . هم اکنون ایالات متحده و چین در حال توسعه نخستین جتهای نسل ششم هستند ، درحالی که روسها نیز درصدند با سرمایه گذاری بر روی برنامه میگ-41 و تلفیق فناوریهای موجود نسل پنجم سوخو-57 با پروژه جدید، جت نسل ششم خود را معرفی نمایند . در این میان ، ژنرال های نیروی هوایی ایالات متحده هشدار داده اند که چین با سرعت قابل توجهی بسمت عملیاتی نمودن این جنگنده ها پیش می رود ، به این دلیل که تنها چین و ایالات متحده جتهای نسل پنجم را بطور کامل علمیاتی نموده اند ( نیروی هوایی روسیه تنها بصورت محدود جتهای سوخو-57 را وارد خدمت نموده و تا انتهای سال 2021 تنها 5 فروند را عملیاتی خواهد نمود ) . اما در ناتو و بخصوص ایالات متحده ، جنگ سرد محملی شد تا جتهایی نظیر اف-15 ویژه محیط عملیاتی اروپا ساخته شود و بعدها نیز با طراحی اف-22 همین استراتژی دنبال گردید . با این وصف ،ظهور چین بعنوان یکی از دو قدرت نظامی پیشگام در جهان و شرق آسیا و همچنین مرکز اقتصاد جهانی ، موجب شد تا نیروی هوایی آمریکا بر آن شود که در طراحی سخت افزارها و بخصوص جتهای رزمی نسل آینده ، الزامات صحنه عملیاتی اقیانوس آرام را نیز مبناء قرار دهد . تفاوت اصلی که میان صحنه عملیاتی آسیا و اروپا وجود دارد ، این است که در شرق آسیا ، مسافت میان طرفهای درگیر بسیار است و کشورها مجبورند که تاکید بیشتری بر رزم هوایی و دریایی داشته باشند . با توجه به این مساله ، جتهای فعلی ارتش ایالات متحده ( F-35/F-15EX/F-22و F/A-18 ) بلحاظ برد و پایایی رزمی تطابق مناسبی برای حضور موثر در این صحنه ندارند و تمامی سناریوهای درگیری با چین مبتنی بر سوخت گیری هوایی به منظور مقابله با کره شمالی و چین برنامه ریزی شده است . این سناریوها ، بدلیل آسیب پذیری شدید حامل های سوخترسان بسیار پرهزینه بوده و علاوه براین ، هزینه های سنگین مربوط به لجستیک در فواصل طولانی نیز مزید بر علت است . در نتیجه ، انتظار می رود که جتهای نسل بعدی آمریکایی ضمن برخورداری از پایایی پرواز بیشتر ، با مجهزشدن به پیشرانه های جدید و ظرفیت سوخت بیشتر بتواند براین مشکل فائق آیند . با این حال هنوز مشخص نیست که آیا این جنگنده جدید برای اجرای ماموریتهای محوله در این دو صحنه متفاوت ، در دو نسخه تولید خواهد شد یا اینکه از طراحی مدولار برخوردار است و به نیروی هوایی امکان می دهد تا برای ماموریتهای برد بلند ، از مخازن سوخت بیشتری استفاده نماید. درصورتی که تنها از یک نمونه استفاده شود ، مشکلات لجستیکی کمتری بوجود خواهد آمد و مضاف براین ، خطوط تولید با صرفه بیشتری جنگنده های فوق را به کاربر تحویل خواهد داد . گزارشهای جدید نشان می دهد که این جتهای جدید ، درمقایسه با اف-22 که تنها 6 تیر موشک هوابه هوا را می تواند حمل کند ، قابلیت حمل تعداد بیشتری از مهمات دوربرد جدید نظیر AIM-260 را دارد که موجب می شود تا شکاف موجود با موشکهای جدید چینی بتدریج کاهش پیدا کند . پی نوشت : 1- بن پایه 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./ مترجم و نویسنده : MR9
-
7 پسندیده شدهبه نام خدا AeroVironment Switchblade پهپاد موشکی با مداومت پروازی بالای قابل حمل (2020) یکی از شاخه های تکاملی حوزه سامانه های هواپیمای بی سرنشین (UAS)، مهمات با مداومت پروازی بالا (قابل حمل یا پرتاب از خودرو) است که برای خنثی سازی دشمنان طراحی شده است. راه حل AeroVironment که لیست بلند بالایی از محصولات پهپادی قابل اطمینان دارد، موشک دیرپای Switchblade است. Switchblade یک محصول جامع و قابل حمل توسط افراد یا نصب شده روی خودرو برای فعالیت جستجو و تخریب است. پهپاد Switchblade توسط تیوب پرتاب خود به پرواز در می آید و مجموعه کامل آن (پهپاد، تیوب پرتاب، محموله) در چند ثانیه در سطح گروه مستقر می شود (کارایی برابر در خدمت به نیروهای ویژه و پیاد نظام). وزن کل مجموعه 2.5 کیلوگرم است که به آسانی در یک کوله پشتی معمولی حمل می شود. یک دوپایه لولایی، هنگام اماده سازی از تیوب پرتاب حمایت می کند. اندازه کوچک، صدای عملیاتی نسبتا پایین و خروجی حرارتی کم به این پهپاد اجازه می دهد از هر دفاعی بدون شناسایی شدن عبور کند. طراحی این پهپاد بر بدنه تیوبی که تمام تجهیزات عملیاتی مربوط شامل موتور (نیرودهی به ملخ 2 پره)، مجموعه اویونیک و تجهیزات دوربین در آن قرار دارد، استوار است. 2 مجموعه بال اصلی در جلو و عقب برجسته شده و از آرایش بال دمی عمودی 2 تایی استفاده شده است. تمام بال ها لولایی هستند و در طی پرتاب، باز می شوند. پشتیبانی کامل از GPS و ویدئو های لحظه ای، این پهپاد را برای جستجو و رهگیری (SaT) و درگیری مناسب می کند. اپتیک های هدف گیری شامل دوربین های الکترواپتیکی دوگانه جلو و پهلو نگر به همراه یک دوربین با تثبیت کننده الکترونیکی در بخش دماغه با قابلیت چرخش و بزرگنمایی است. این امکانات بر دقت حمله می افزایند و هزینه خسارت را به اندازه قابل توجهی کاهش می دهد. قابلیت wave off این امکان را می دهد که در صورت تغییر وضعیت حتی در آخرین لحظه ماموریت متوقف شود. Switchblade حدود 10 کیلومتر برد و 15 دقیقه مداومت پروازی دارد، حداکثر سرعت آن به 161 کیلومتر برساعت می رسد و سرعت پروازی آن 101 کیلومتر بر ساعت است. ارتفاع عملیاتی نمونه استاندارد، زیر 152 متر است که در نسخه های دیگر به 4572 متر رسیده است. این پهپاد، نسخه چند گانه نصب شده بر روی خودرو هم دارد که تا 6 عدد Switchblade آماده پرتاب با قابلیت بارگیری مجدد سریع و گزینه های قدرت مختلف (معمولی، خورشیدی) را حمل می کند. این مدل در صورت نیاز بر روی خودرو، کشتی و هواپیما نصب می شود و همان ماموریت های نسخه قابل حمل دستی را ارائه می دهد. در اکتبر 2020، AeroVironment، سلاح هوایی بی سرنشین ضد زره Switchblade 600 را معرفی کرد. در مارچ 2021، انگلیس به دنبال سفارش Switchblade، به اولین کشور خارجی استفاده کننده از این پهپاد تبدیل شد. در آوریل 2021، فرماندهی عملیات ویژه ایالات متحده متعد به خرید 600 عدد از مهمات با مداومت پروازی بالای شرکت AeroVironment از طریق قراردادی 26.1 میلیون دلاری شد. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2020 - تعداد فروند ساخته شده: 50 - کشورهای مصرف کننده: ایالات متحده (احتمالا) - نقش: جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، نیروهای ویژه (شناسایی عناصر و ماموریت های نیروهای ویژه/عملیات های ویژه)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - قوای محرکه: 1 موتور گرداننده ملخ 2 پره در عقب بدنه، آرایش pusher - حداکثر سرعت: 161 کیلومتر بر ساعت - برد: 10 کیلومتر - تسلیحات: محموله ماژولار (مهمات پیشرفته نورثروپ گرومن) - نسخه ها: Switchblade (سری پایه)، Switchblade MPL (لانچر چندگانه شامل 6 پهپاد با قابلیت بارگیری مجدد سریع، برای استفاده روی کشتی، خودرو و هواپیما) منبع
-
5 پسندیده شدهتفاوت EFP و خرج گود تا اینجا مطالبی در مورد خرج گود ها و EFP ها ارائه شد که به لحاظ طراحی نزدیک به هم هستند اما تفاوت کلی طراحی این دوتجهیز در تصویر زیر مشخص هست. البته و در واقع EFP ها نوع خاصی از خرج گود ها محسوب می شوند. آغازش در خرج گود ها عموما از یک نقطه انجام می شود اما در EFP ها میتوان مطابق مقاله پیشین آغازش چند نقطه ای جهت شکل دادن به پرتابه داشت و همانطور که بالا تر بیان شد این موضوع باید در طراحی های انجام گرفته در ایران هم مورد توجه قرار گیرد. تفاوت دیگر مربوط به فاصله stand off در EFP ها است که در این تجهیزات این فاصله زیاد بوده و به دلیل این تفاوت رفتار صفحه هدف می تواند مطابق با اثر هیدرودینامیک نباشد.
-
3 پسندیده شدهبا سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست. او 14 جنگ را از چشمی دوربینش دیده است ! تنها 6 خبرنگار در دنیا هستند که ملا محمد عمر ، رهبر طالبان را از نزدیک دیده اند ؛ ولی شاید فقط یک خبرنگار در دنیا وجود داشته باشد که سه هفته با «اسامه بن لادن» ، رهبر گروه القاعده زندگی کرده باشد و او کسی نیست غیر از رضا برجی. او مردی است که صدای شاتر دوربین اش در میان صدای توپ و تفنگ 14 جنگ بین المللی دهه های 60 و 70 و 80 قطع نشد. هنرمند عکاسی که از جنس عافیت طلبی های سانتی مانتال هنرمندان این زمانه نیست. هنرش همراه با خبرنگاری ، او را در بین «خبرنگاران بحران» رکورد دار حضور در جنگ کرده است. جنگ های ایران و عراق ، افغانستان، تاجیکستان، کشمیر هند و پاکستان، قره باغ، چچن ، بوسنی، کوزه وو، لبنان، سومالی، سودان، غزه و جنگ های اول و دوم خلیج فارس ؛ از جنگ هائی هستند که برجی در آنها حضور داشته است. مردی که همراه شهید آوینی به جبهه بوسنی و هرزگویین رفت و اقدام به ثبت روایت تصویری این جنگ و نسل کشی مسلمانان پرداخت. او در درباره جنگ بوسنی این چنین روایت می کند که : "سلاح من در زمان جنگ بوسنی دوربینم بود که بتوانم سندهایی از فجایع را برای تاریخ ارائه نمایم." رضا برجی؛ عکاس، فیلمبردار و مستندساز خبری؛ درباره سفر خود به افغانستان (در زمان جنگ در این کشور) و ماجرای حضور روس ها و شلیک هواپیما به یک روستا در افغانستان خاطره ای دارد. این روایت را به اتفاق ببینبم : ====================== پ.ن : دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند.
-
1 پسندیده شدهکمپانی لاکهید مارتین پس از ارائه هواپیمای جنگنده نسل پنجم F-22 حالا کار بر روی جنگندههای نسل ششم را آغاز کرده است. هنوز مدت زمان زیادی از ورود جنگنده نسل پنجم F-22 از سوی شرکت لاکهید مارتین نگذشته که خبرهایی مبنی بر ساخت جنگنده های نسل ششم فوق پیشرفته با طراحی و ویژگی های خاص از سوی این شرکت به گوش می رشد. به گفته منابع خبری، شرکت لاکهید مارتین قصد دارد طبق برنامه ای زمانبندی شده تا سال 2030 هواپیماهای جنگنده نسل ششم را جایگزین هواپیمای F-22 کند. به گزارش گروه هوافضای هیتنا ، به گفته کارشناسان این جهش کوانتومی در ساخت جنگنده های نسل ششم به قدری بزرگ خواهد بود که از آن به عنوان انقلابی در سیستم های پیشران، نیروی محرکه، مواد سازه ای، سنسورها و سلاح ها نام می برند که تا به حال تصور نشده است. از جزئیات این طرح اطلاعاتی در دست نیست اما به نظر می رسد شرکت لاکهید مارتین طراحی خواصی را برای این جنگنده در نظر دارد. تصویری هم که از این هواپیما منتشر شده فقط تجسمی از گفته ها و نظرات کارشناسان از طرح احتمالی این هواپیما و هیچ طرح دقیق و رسمی نمی باشد. باید به زودی منتظر شنیدن اخباری بیشتر درباره جنگنده های نسل ششم باشیم. 21/10/1390 منبع: آويا http://www.avia.ir/Nsite/FullStory/?Id=6781 **************** لينك عكس تصوير گرافيكي طرح احتمالي جنگنده نسل ششم شركت لاكهيد[/align] لينك عكس تصوير گرافيكي طرح احتمالي جنگنده نسل ششم شركت بوئينگ
-
1 پسندیده شدهبمب افکن اچ-20 ، واقعیت یا آرزو برای نیروی هوایی چین نیروی هوایی ارتش آزادیبخش چین ، در جریان انتشار یک ویدئوی تبلیغاتی برای جذب نیرو که در 5 ژانویه 2021 در معرض دید همگان قرار گرفت ، از نمونه مفهومی بمب افکن استراتژیک نسل بعد خود که هم اکنون با شناسه H-20 شناخته می شود رونمایی نمود . درواقع ، ثانیه های آخر این ویدئو ، تصویری رایانه ای از آنچه که به نظر می رسد یک بمب افکن پنهانکار بزرگ است ، را نشان می دهد که در پوشش پارچه ای سفید قرار دارد و تنها بخش جلویی آن قابل مشاهده است . پس از آن ، با کنار رفتن این پوشش پارچه ای ، تصویر بر روی کلاه خلبان بازتاب از نمای جانبی پیدا می کند . درصورتی که این ویدئو ، مبنای تحلیل قرار گیرد ، بمب افکن بعدی نیروی هوایی چین ، بصورت یک بال پرنده ، در ابعادی بسیار بزرگتر ، شباهت بسیار زیادی به پرنده بدون سرنشین GJ-11 خواهد داشت که هم اکنون در خدمت ارتش این کشور قرار دارد. کارشناسان نظامی براین باورند که برنامه فناوری پنهاکاری چین ، هم اکنون به موازات فناوری شرکتهای آمریکایی ، به جلو در حال حرکت است و در حالی که نیروی هوایی آمریکا ، برنامه B-21 را دنبال می کند ، نیروی هوایی ارتش چین نیز قدم های نخستین را برای تولید چنین بمب افکن برداشته است . بدین ترتیب ، بمب افکن احتمالی اچ-20 به نخستین هواگرد رزمی با برد بین قاره ای تبدیل خواهد شد و پیش بینی میشود که این بمب افکن تا قبل از پایان سال 2022 ، به نمایش درآید ، هر چند ظاهر فیزیکی آن ، تا این لحظه (ژانویه 2021) همچنان پنهان مانده است . در حال حاضر ، نیروی هوایی ارتش روسیه و ایالات متحده ، تنها سازمان های مسلحی هستند که بمب افکن های هسته ای با برد بین قاره ای را بصورت عملیاتی در اختیار دارند ، اگر چه اوکراین نیز در دهه نودمیلادی بمدت بسیار کوتاه ، چنین زرادخانه ای را در اختیار داشت و حتی خبرهایی مبنی بر خرید انها توسط چین منتشر شده بود که با مخالفت غرب ، به سرانجامی نرسید . با این وجود ، نیروی هوایی چین ، هم اکنون بیشتر از 270 فروند بمب افکن اچ-6 را بصورت عملیاتی در اختیار دارد که در کلاس بمب افکن های میانبرد قابل طبقه بندی بوده و برد بین قاره ای ندارند . در هرحال ، هنوز مشخص نیست که آیا اچ-20 برای مقاصدی فراتر از بازدارندگی استفاده خواهد شد یا اینکه نقش های افزون تری نظیر تانکر سوخت رسان یا نظارتی و جنگ الکترونیک را هم بر عهده خواهد گرفت ؟!! این احتمال وجود دارد که نیروی هوایی این کشور ، با تعریف ماموریتهای تاکتیکی برای اچ-20 ، این بمب افکنها را به موشکهای کروز ضد کشتی مسلح نماید .اما با توجه به اینکه ممکن است بمب افکن جدید ، از نسخه اچ-6 بزرگتر باشد ، احتمالا جایگزین نمونه های قدیمی نخواهد شد و به جای آن ، نقش مکمل را بازی خواهد نمود که درست مشابه راهبرد نیروی هوایی روسیه ، در بکارگیری همزمان بمب افکن دوربرد توپولف-160 در کنار نسخه های مدرنیزه شده توپولف-22 ام است . مترجم : MR9 /صرفاً برای میلیتاری پی نوشت : 1- بن پایه 2- همه تصاویر به جز سومین و آخرین عکس ، کانسپت آرت هایی هستند از بمب افکن اچ -20 . آخرین تصویر از ویدئوی جذب نیروی نیروی هوایی ارتش چین اقتباس شده است
-
1 پسندیده شدهمردی که همراه شهید آوینی به جبهه بوسنی و هرزگویین رفت و اقدام به ثبت روایت تصویری این جنگ و نسل کشی مسلمانان پرداخت. سلام علیکم فکر کنم این روایت دقیق نباشد ، بعید می دانم آوینی به بوسنی رفته باشد البته روی مستند های مربوط به آن کار کرده بود.
-
1 پسندیده شده
-
1 پسندیده شدهبی طرفی اون هم تو منطقه ایی مثل خاورمیانه بی معناست به قول جرج بوش یا با ما هستی یا علیه ما حالت دیگه ایی وجود نداره
-
1 پسندیده شدهسلام پس بالاخره داستان شرق داره برای آمریکاییها به طور عملی جدی میشه ! خدا کنه بتونیم عاقلانه از موقعیت بهره برداری کنیم . در طول تاریخ بی عملی و بی طرفی رسمی در قبال حوادث بزرگ بین المللی همواره برای کشور ما به فاجعه ختم شده است
-
1 پسندیده شدهبسم ا.... ظاهرا ارتش ایالات متحده (براساس گفته های لوید آستین وزیر دفاع ) مشغول برنامه ریزی برای عقب کشیدن ( کاهش کمّی ) واحدهای پیاده ، پدافند ضدموشکی ، نیروی هوایی از خاورمیانه هست تا تمرکز تمامی نیروها برای مقابله با چین و روسیه باشد . 1- هشت آتشبار پاتریوت و تاد از سعودی ، عراق ، کویت ، اردن جابه جا میشود 2- تمرکز دولت بایدن روی مذاکرات هسته ای با ایران 3- تقویت ارتش سعودی برای مقابله با ایران و یمن ! 4- کاهش نیروهای آمریکایی در عراق 5- ادامه تهدید ایران علیه ایالات متحده با مسلح شدن گروه های تحت حمایت این کشور به پهپادهای رزمی 6- انتقال سامانه های رزمی به اروپای شرقی و شرق آسیا برای مقابله با چین و روسیه 7- برخی در ایالات متحده معتقدند که این عقب نشینی به معنای بازگذاشتن دست روسها و چینی ها برای گسترش نفوذ در خاورمیانه هست . و .... سامانه ضد موشکی پاتریوت ، پایگاه هوایی پرنس خالد - سعودی U.S. Military to Withdraw Hundreds of Troops, Aircraft, Antimissile Batteries From Middle East
-
1 پسندیده شدهبه نام خدا AeroVironment RQ-20 Puma سامانه هوایی بدون سرنشین کوچک (SUAS) (2008) AeroVironment RQ-20 یکی از انواع مختلف پهپاد های جمعآوری اطلاعات در حال خدمت ارتش ایالات متحده است. اولین پرواز آن در سال 2007 انجام شد و سپس از طریق برنامه "نسخه مخصوص تمام شرایط" (AECV) به خدمت فرماندهی عملیات ویژه ایالات متحده (SOCOM) در آمد. Puma از 2013 به خدمت در سطح عملیاتی در خط مقدم ادامه می دهد و در کنار عناصر مختلف ایالات متحده از جمله نیروهای ویژه به میدان می رود. از آن موقع از Puma در شاخه های مختلف ارتش، نیروی هوایی و سپاه تفنگداران نیروی دریایی ایالات متحده استفاده می شود. AeroVironment، واقع در کالیفرنیا، بیش از 1000 فروند از این محصول را تولید کرده است. به Puma نام RQ-20A داده شده است. برخلاف پهپاد هایی مثل پریدیتور و ریپر که به شدت تبلیغ شده اند، Puma اندازه ای کوچک دارد تا به راحتی قابل جا به جایی باشد. اصلی ترین ماموریت آن شناسایی و جمعآوری اطلاعات به منظور پاسخ برنامه ریزی شده و استفاده از سامانه های هوایی موجود برای دستیابی به هدف است. کل دامنه ماموریتی آن به نام ISRT (جاسوسی، نظارت، شناسایی و هدف گذاری) شناخته می شود. محموله آن ماژولار و بنا به خواسته مشتری قابل تغییر است. طراحی Puma کاملا ضد آب است و از تمام سامانه های حیاتی مثل محفظه باتری حفاظت می کند تا این پهپاد در هنگام باران نیز کارایی خود را حفظ کند. تجهیزات استاندارد شامل دوربین الکترواپتیکی و مادون قرمز با پایدارساز الکترونیکی به همراه نورافکن مادون قرمز است؛ محموله بر روی یک گیمبال نصب شده تا حرکتی 360 درجه داشته باشد. قدرت این پهپاد از 1 موتور معمولی تامین می شود که ملخی 2 پره را در قسمت جلوی بدنه به گردش در می آورد. با کمک سطح نویز نسبتا پایین آن، توسط اهداف زمینی شناسایی نخواهد شد. بال ها شامل بال اصلی در بالای بدنه و خم شده به بالا و یک واحد تکی باله دمی می شوند. کوچکی Puma به آن اجازه می دهد تا توسط یک اپراتور مدیریت شود و اپراتور دوم ایستگاه کنترل زمینی (GCS) را مدیریت می کند. همچنین، برخلاف سامانه های پهپادی بزرگتر، Puma دست پرتاب است و بازیابی آن به آسانی با فرود deep-stall انجام می گیرد. این پهپاد، با ویژگی ضد آب بودن، می تواند بر روی آب هم فرود بیاید و سپس بازیابی شود. سامانه Puma از 3 فروند پهپاد و یک ایستگاه کنترل زمینی تشکیل شده و نیاز به تجهیزات اضافه تر ندارد. Puma 1.4 متر طول دارد و طول بال های آن 2.8 متر است. حداکثر وزن برخاست آن 6 کیلوگرم ذکر شده است. این پهپاد با سامانه پیشران داخلی خود، به سرعت 83 کیلومتر بر ساعت می رسد و 15 کیلومتر برد دارد. مداومت پروازی آن 2 ساعت است. اگرچه که این مشخصات نسبت به برادران بزرگترش، پیش پا افتاده به نظر می رسند، اما Puma جایگزینی مقرون بصرفه برای نسخه های پریدیتور و ریپر است. Puma، همچنین بخشی از برنامه ترکیب ثابت پهپاد های شرکت AeroVironment شامل Raven و Wasp است که همه این پهپاد ها توسط یک سامانه GCS مشترک کنترل می شوند. علاوه بر ارتش ایالات متحده، سوئد و دانمارک نیز RQ-20A را در سال 2012 خریداری کردند. در سال 2018، شرکت AeroVironment برای پاسخگویی به نیاز رو به افزایش بازار، خط تولید سامانه هوایی بدون سرنشین کوچک Puma 3 را راهاندازی کرد. از امکانات این نسخه می توان به بدنه اصلاح شده، مجموعه حسگر های الکترواپتیکال به روز و لینک داده حفاظت شده اشاره کرد. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2008 - تعداد فروند ساخته شده: 1000 - کشورهای مصرف کننده: دانمارک، سوئد، ایالات متحده - نقش: جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - طول: 1.4 متر - طول بال ها: 2.8 متر - وزن: 6 کیلوگرم - حداکثر وزن برخاست: 6 کیلوگرم (0 کیلوگرم ظرفیت بار) - قوای محرکه: 1 موتور الکتریکی که ملخ های 2 پره را می چرخاند. آرایش puller - حداکثر سرعت: 83 کیلومتر بر ساعت - ارتفاع پروازی: 152 متر - برد: 15 کیلومتر - تسلیحات: ندارد. - نسخه ها: RQ-20 Puma (سری پایه)، RQ-20A (AE - "All Environment") (نام استفاده شده در ارتش آمریکا برای مدل لولیه)، "RQ-20 "Puma 3 (نسخه ارتقا یافته Puma، دارای حسگر های الکترواپتیکی Mantis i45، بدنه و لینک داده ارتقا یافته) منبع
-
1 پسندیده شده
-
1 پسندیده شدهچند نکته در رابطه با حشد و قوای مدنظرش میشه داشت: اول - اینکه همین چند وقت پیش سر مناقشه بازداشت فرمانده حشد توسط تیم امنیتی نزدیک به کاظمی وزیر دفاع کاظمی در یک مصاحبه صریحا حشد را تهدید کرده بود با این مضمون که یک نیرو با چند تا پیکاپ و سلاح سبک فکر نکنه اگر وارد منطقه سبز میشه خبریه و اگر بخواهیم ارتش عراق با این همه تجهیزت راحت میتونه جمعش کنه (نقل به مضمون) - حالا یا وزیر دفاع عراق بی خبره! یا قصدش تحقیره امکانات حشد هست ( به هر حال مقابل ارتش عراق و خصوصا در نبود زیرساخت و تهدیدات همیشگی حشد اصلا ابزارش را نداره تا خودش را تا حد زیادی تقویت کنه به سلاح سنگین) یا اینکه کنایه بوده و این حرف ها ... دوم - اینکه در مورد چرایی اینکه حشد به نفعش نیست در شرایط فعلی به سمت تجهیز به سبک ارتش های کلاسیک بره این هست دیدیم چند سال پیش با همکاری آمریکا و آسمان ولنگار اردن-سوریه-عراق صهیونیستها را حت در حداقل سه مرحله آمدند و انبارهای تجهیزات و مهمات حشد را حتی داخل پایگاه ارتش عراق زدند و رفتند. بنابراین زیر چتر پدافندی و اطلاعاتی آمریکا و آسمان عراق که کاملا در اختیار آمریکا و در نتیجه صهیونیستهاست (هم از سمت اردن - هم خطوط مرزی و شمال شرق سوریه و هم عربستان در جنوب و حتی پاش بیفته ترکیه (به خاطر کینه ای که اردوغان از حشد داره طبیعتا به دلایل مختلف چه تهدیدی که از جانب حشد در عراق متوجهش هست، چه در نبردهای سوریه و چه موضع محکم حشد برابر اشغالگری ترکیه در برابر سکوت دولت عراق و کردها) داشتن تجهیزات سبک هم ریسک داره چه برسه سنگین. پ ن : ایران مشخصا اگر بتونه تا عمق چند ده کیلومتری عراق یک چتر پدافندی ایجاد کنه شاید حشد در نزدیک مرزهای ایران بتونه برخی پایگاه های مصون از حملات هوایی (لااقل سنگین) ایجاد کنه. حداقل برای برخی تجهیزات سبک و متوسطش که حیاتی است برای عملیات هاش (راکتها و پهپادهاش) البته با وجود نیروی هوایی آمریکا و عملیات صهیونیستها در پوشش پرنده های امریکایی (یا حتی استفاده از پهپادهای امریکایی چه نیابتی و چه مستقیم با تغذیه اطلاعاتی و عملیاتی) درگیری با هر پرنده ای در آسمان عراق ریسک داره و پس فردا براش مدعی درمیاد. مگر محافظت در برابر پرتابه هها برای کمتر کردن آسیبها و البته حتما با استفاده از پدافند غیرعامل در ترکیب باهاش که تا حدی موثرتر واقع کنه پدافند کوتاه برد را هم. پ ن2: فراموش نکنیم یک حشد قوی در فرعی ترین حالتش حتی در برابر اردوغان ( فقط و فقط منافع کشور خودشون عراق را هم تامین کنه با وجود دولتهای بی کفایت وابسته به غرب به خاطر اشغال دیروز و امروز و فردای آمریکا ) برای منطقه یک نعمت هست. بنابراین وجود و حمایت از حشد بسیار بسیار ضروری است. اصولا بخش بزرگی از مردم عراق پیشینه تاریخی دارند در پشت کردن به فرزندان خودشون حتی و برخوردهاشون با حشد عراقی که این همه زحمت و خون داد برای عراق را هم میبینیم پس حمایت از حشد فراتر از وظیفه برای ماست. پ ن3: ارتش عراق زمانیکه آسمانش جولانگاه پهپادهای انواع کشورهاست (همین حالاش از ترکیه گرفته تا امریکا و صهیونیستها و ...) و حتی پایگاه خودش و فرودگاهش بمباران میشه ساکت هست و بی ابزار و ولی حالا که برخی گروهها ضد اشغالگر متوسل شدند به پهپاد ناگهان ابزاردار شده و در نقش سوپر من حتی پهپاد هم ساقط میکنه!
-
1 پسندیده شدهدر قضیه افغانستان، ما روی فاطمیون سرمایه گذاری کردیم فاطمیونی که از طوفان سوریه سربلند بیرون اومدن از طرفی ایران با طالبان مذاکراتی داشته، و به نظر میاد طالبان هم کمی در روش کارش تغییر ایجاد کرده است خود سردار قاآنی هم انگار پیگیر امور افغانستان بوده است. ولی در مجموع ایران به دنبال توانمند سازی شیعیان و دیگر قوم های افغان است اینکه روی پای خودشون بایستند و عروسک خیمه شب بازی غربی ها نشوند
-
1 پسندیده شدهبه نام خدا Aeronautics Defense Orbiter (series) هواپیمای بدون سرنشین (UAV) چندمنظوره (2010) اربیتر 3 شرکت Aeronautics Systems خط تولید انواعی از پهپاد را برای نقش های نظامی، امنیتی و زمان صلح دراختیار دارد. گستردهترین محصول این شرکت، Orbiter است که با استقبال گسترده در سراسر جهان مواجه شده و در لیست مصرف کنندگان آن از آذربایجان و فنلاند تا انگلیس و ایالات متحده به چشم می خورند. Orbiter 2 اربیتر 2 یک مینی پهپاد کوچک و قابل حمل است که برای صنایع مختلفی از جمله نظارت بر مرزها، پشتیبانی از کاروان، عملیات نیرو های ویژه و پیدا کردن مکان توپخانه به بازار عرضه شده است. با توجه به توانایی عملیات بر روی خشکی و دریا، اربیتر می تواند وظیفه گشت عمومی، اجرای قوانین سرزمینی، بررسی هدف، تعیین هدف، دفاع از کشتی های محلی و نظارت عمومی را بر عهده بگیرد. طول بال های این پهپاد، 3 متر و حداکثر وزن برخاست آن 10.3 کیلوگرم است و از محموله های عملیاتی تا 1.5 کیلوگرم پشتیبانی می کند. انواع محموله ها شامل دوربین الکترواپتیکال با پایدار کننده برای ماموریت های روزانه، FLIR (Forward-Looking InfraRed، سامانه آشکارساز مادون قرمز) برای پرواز های شبانه/در نور کم و توانایی دریافت HD برای نقشه برداری و مدل سازی از زمین می باشد. پرواز پهپاد توسط یک درایو الکتریکی در پشت بدنه باریک آن انجام می شود که یک ملخ 2 پره را می گرداند. حداکثر سرعت اربیتر 2 حدود به 130 کیلومتر بر ساعت و برد آن (توسط لینک داده در محدوده دید) تا 100 کیلومتر می رسد. شناسایی خودکار مسیر پرواز و مداومت 4 ساعته از دیگر ویژگی های اربیتر 2 است. در طراحی این پهپاد فقط بال های اصلی (سطوح دمی ندارد) با لبه های رو به بالا وجود دارند. این پلتفرم دارای محموله بار دوگانه برای پوشش عملیات در نور شب و روز است، در کمتر از 7 دقیقه آماده می شود و دارای مکانیزم برخاست و بازیابی خودکار به ترتیب از طریق منجنیق پنوماتیک و چتر نجات است. Orbiter 3 اربیتر 3 یک پهپاد کوچک تاکتیکی (STUAV) سبک وزن است. سامانه های اپتیکی در دماغه (در موقعیت چانه) قرار دارند و مثل اربیتر 2، دارای یک موتور با ملخ 2 پره در انتهای بدنه باریک خود است. بال ها به خوبی با بدنه ادغام شده اند اما در این سری، نوک بال ها به سمت پایین خم شده و صفحاتی در قسمت دماغه اضافه شده اند. مانند سری های دیگر، اربیتر 3 می تواند در روز و شب و خشکی و دریا مورد استفاده قرار بگیرد.مجموعه اپتیکی کاملا پایدار شده و شامل حسگر های روز، شب، FLIR و لیزر می شود. توانایی بزرگنمایی آن به خوبی جزئیات اهداف را نشان می دهد. از این پهپاد می توان برای انجام نقش جاسوسی سیگنال (SIGINT) در میدان نبرد استفاده کرد. از نظر ساختار، طول بال های آن به 4 متر می رسد و وزن محموله آن 5.5 کیلوگرم با حداکثر وزن برخاست 40 کیلوگرم است. حداکثر سرعت آن 130 کیلومتر بر ساعت و بردش با استفاده از لینک داده تا 150 کیلومتر است. برخاست این پهپاد از طریث منجنیق و بازیابی آن به وسیله توری صورت می گیرد. Orbiter 4 اربیتر 4 برای بازار های مناطق انحصاری اقتصادی، جهت یابی هدف و پیدا کردن مکان توپخانه طراحی شده و بسیاری از توانایی های اربیتر 3 را حفظ کرده است. اربیتر 4 همانند سری سوم دارای بال های متمایل به عقب با انتهای رو به پایین و صفحاتی در دماغه است. اویونیک پیشرفتهتر، پشتیبانی از کنترل زمینی و ارتباطات برای کاربرد های تاکتیکی گستردهتر در این پهپاد ادغام شده اند. طول بال ها 5.4 متر، حداکثر وزن برخاست 50 کیلوگرم و وزن محموله به 12 کیلوگرم رسیده است. برد سامانه لینک داده 150 کیلومتر، سقف ارتفاع پروازی آن 5500 متر، و مداومت پروازی آن حدود 24 ساعت است. برد و قابلیت حمل بار بیشتر، به معنای افزایش انعطاف پذیری برای ایفای نقش در میدان نبرد است. برای عملیاتی کردن این پهپاد نیاز به تیمی 3 نفره است. Orbiter 1K اربیتر 1K به عنوان پهپادی چند کاربره و پلتفرم مهمات مصرفی با مدت پرواز بالا توسعه داده شد. شکل بدنه و بال ها مشابه سری های قبل است (البته انتهای بال ها رو به بالاست). این پهپاد می تواند به عنوان مهمات هدفمند دقیق مورد استفاده قرار گیرد. اربیتر 1K با جستجوگر ویدئویی، مجموعه ارتباطی دیجیتال و انواع محموله های دوربین/مواد منفجره عرضه می شود. اربیتر 1K بر پایه ی اربیتر 2 ساخته شده است. ارتش آذربایجان از اربیتر استفاده می کند و برای پشتیبانی، تاسیسات تولید بومی آن را نیز احداث کرده است. ارتش های فنلاند، ایرلند، پرو، لهستان، صربستان، آفریقای جنوبی، اسپانیا، سپاه دریایی اسرائیل، پلیس فدرال مکزیک و نیروی هوایی سلطنتی تایلند از مشتریان این پهپاد هستند. این سری، توسط انگلیس و ایالات متحده مورد ارزیابی قرار گرفته که ایالات متحده 3 فروند آن را سفارش داده است. در ژانویه 2019، دولت اسرائیل از تمایل Rafael Advanced Defense Systems برای خریداری شرکت اسرائیلی Aeronautics Defense ابراز نگرانی کرد. در اکتبر 2020، آذربایجان از ناوگان پهپاد های نظارتی اربیتر خود علیه ارمنستان استفاده کرد. این پهپاد ها، که تاکنون 10 فروند از آن ها ساخته شده، در آذربایجان تولید می شوند. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2010 - تعداد فروند ساخته شده: 300 - کشورهای مصرف کننده: آذربایجان، ایرلند، فنلاند، اسرائیل، مکزیک، پرو، لهستان، صربستان، آفریقای جنوبی، اسپانیا، تایلند، ایالات متحده، انگلیس - نقش: حمله زمینی (هدایت بمب های هواپایه برای نابودی اهداف زمینی توسط تیر بمب موشک و راکت)، جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، نیروهای ویژه (شناسایی عناصر و ماموریت های نیروهای ویژه/عملیات های ویژه)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - طول بالها: 3 متر (اربیتر 2)، 4.4 متر (اربیتر 3)، 5.4 متر (اربیتر 4)، 2.9 متر (اربیتر 1K) - وزن: 8.8 کیلوگرم (اربیتر 2)، 24.5 کیلوگرم (اربیتر 3)، 38 کیلوگرم (اربیتر 4) - حداکثر وزن برخاست: 10.3 کیلوگرم (اربیتر 2)، 30 کیلوگرم (اربیتر 3)، 50 کیلوگرم (اربیتر 4)، 13 کیلوگرم (اربیتر 1K) - قوای محرکه: یک موتور الکتریکی با ملخ 2 پره در انتهای بدنه - حداکثر سرعت: 130 کیلومتر بر ساعت - ارتفاع پروازی: 5486 متر (اربیتر 4)، 2438 متر (اربیتر 1K) - برد: 100 کیلومتر (اربیتر 2)، 150 کیلومتر (اربیتر 3)، 150 کیلومتر (اربیتر 4)، 100 کیلومتر (اربیتر 1K) - تسلیحات: ندارد - نسخه ها: Orbiter (نسخه اولیه)، Orbiter 2 (مینی پهپاد)، Orbiter 3 (پهپاد کوچک تاکتیکی)، Orbiter 4 (مخصوص ماموریت های مخصوص)، Orbiter 1K یا Kingfisher (نسخه سال 2015، با 2 کیلوگرم مواد منفجره) منبع
-
1 پسندیده شدهامیدوارم که حداقل پولشونو گرفته باشیم. چون معلوم نیست آینده کشورهایی مثل عراق و سوریه در نهایت چگونه میشه و بتونیم از این تجهیزات در راستای اهدافمون استفاده کنیم یا نه. انشالله که خیر بشود
-
1 پسندیده شده
-
1 پسندیده شدهبا سلامی دو باره به دوستان عزیز میلیتاریست. شهید فهمیده آذربایجان شاید شما نیز به کرات عکس بسیجی نوجوانی را دیده باشید که اسلحه به دست میان گل و لای در حال سینه خیز است ، با چهره ای صبور و گل آلود که در خیلی جاها به عنوان نمادی از مقاومت جوانان ایران و شهیدان کم سن و سال به کار می رود و به تصور خیلی ها مربوط به «شهید حسین فهمیده» است. او «شهید حسن جنگجو» است. شهیدی از فهمیدگان شهر تبریز که به راستی نمادی از سلحشوری و دلاوری نوجوانان و دانش آموزان غیرتمند ایران است. عکس بالا در سال 1359 و در روزهای نخست جنگ ایران و عراق توسط «آلفرد یعقوب زاده» گرفته شده است. شهیدی که پیکر مطهرش پس از گذشت 34 سال ، در سال 1396 از شرق دجله به میهن بازگشت. حسن جنگجو ؛ همپای حسین فهمیده ، بهنام محمدی ، مرحمت بالازاده و ... هر یک نمادی از غرور و شکوه جوانان و نوجوانانی هستند که در برابر دشمن سینه سپر کردند تا حتی ذره ای از خاک میهن مان هم سهم کفتارها نگردد. ====================== پ.ن : دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند.
-
1 پسندیده شدهنمایشگاه دستاوردهای وزارت دفاع مورخ 1400/03/02 خرج پاکسازی میدان مین ZRP-2 روسی پی نوشت : وزن این سیستم 34 کیلوگرم
-
1 پسندیده شدهبا سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز پنج اسطوره گمنام این تصویر کاملا واقعی هست. این پنج نفر ، آخرین نفراتی هستند که از پل خرمشهر گذشتند و به مقابله با تانک ها و سربازان عراقی در آن سوی پل رفتند تا نیروهای عراقی را معطل کنند. رفتند عراقی ها را معطل کنند تا مردم و غیرنظامیان گیر افتاده در خرمشهر ، فرصت بیشتری را برای تخلیه شهر داشته باشند. پنج نفری که رفتند ؛ و می دانستند که بر نمیگردند. دلاورانی که نه نامشان را دانستیم و نه حتی چهره شان را دیدیم. به احترام این 5 اسطوره گمنام ، تمام قد می ایستیم و به احترامشان کلاه از سر بر می داریم. پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.
-
1 پسندیده شدهبا سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز هزارآفرین بر "صدآفرین" در سحرگاه روز ۲۵ اوت ۱۹۴۱ میلادی برابر با سوم شهریور ۱۳۲۰ شمسی، درست ۱۱ روز بعد از انتشار منشور آتلانتیک که طی آن چرچیل و روزولت آزادی استقلال و حق تعیین سرنوشت را برای کلیه ملل جهان به رسمیت شناخته بودند، کشور بی طرف ایران از شمال و جنوب مورد تجاوز قرار گرفت و نیروهای شوروی و انگلستان با توسل به همان شیوههایی که به دشمنان خود نسبت میدادند، به ایران حمله کردند. فجیعترین جنایت نیروهای شوروی در حمله به ایران در سوم شهریور ۱۳۲۰ در شهرستان بیلهسوار مغان رخ داد به طوری که در جریان این حمله نابرابر، همه سربازان مستقر در بیلهسوار تا آخرین نفس جنگیده و در راه میهن به شهادت رسیدند و در پی حمله متجاوزان قوی روس و ارتش شوروی، تعدادی از اهالی بیگناه شهر نیز جان خود را از دست دادند. نیروهای روسیه در آن تاریخ از چندین نقطه شمالی ایران از جمله جلفا، خداآفرین، بیلهسوار، گرمی، آستارا و نمین به خاک ایران وارد شده و شهرهای شمالی ایران را به اشغال خود درآوردند ولی این حمله اشغالگران بدون دفاع هم نماند و سربازان این خاک در جای جای نقاط مرزی این سرزمین به مقابله برخاستند. تلخترین و ماندگارترین حماسه دفاع از خاک پاک ایران در پاسگاه کَلوَز (صدآفرین) شهرستان نمین رخ داد به طوری که یک سرباز غیرتمند اهل آذربایجان در نقطه صفر مرزی به دفاع از خاک کشور خود پرداخت و پس از ساعتها مقابله با متجاوزان در راه میهن به شهادت رسید. همزمان با تجاوز قوای شوروی به ایران و با وجود اعلام تسلیم دولت ایران در برابر ورود قوای متجاوز به مرزهای این کشور، احتمال ورود نیروهای مسلح خارجی به پاسگاه کلوز شهرستان نمین اطلاع داده می شود ولی سربازی به نام "حسینعلی صدآفرین" که به عنوان معاون پاسگاه مشغول مرزبانی سرحدات ایران بود، اعلام میکند که در برابر قوای متجاوز به خاک ایران خواهد ایستاد. حسینعلی که در آن زمان ۱۷ سال سابقه خدمت داشته، پس از شنیدن خبر احتمال حمله قوای متجاوز به مرزهای ایران و به رغم عدم تمایل رئیس پاسگاه و ترک محل خدمت از سوی برخی از هم خدمتیهای خود، به خانه خود رفته و پس از وداع با خانواده به پاسگاه برگشته و برای درگیری با متجاوزان، منتظر قوای متجاوز میماند. وی با تنها اسلحه برنو در اختیار خود از ساعت چهار صبح که حمله قوای متجاوز شروع میشود، به دفاع از خاک ایران پرداخته و آنها را در مسیر تجاوز به عمق خاک ایران متوقف میکند. ستون اصلی قوای شوروی که قصد ورود به خاک ایران از این منطقه را داشته و انتظار دفاع در این منطقه را نداشتند، به احتمال حضور سربازان پرشمار ایرانی، پاسگاه کَلوَز را با توپ گلوله باران میکنند. حسینعلی سرباز فداکار ایرانی که تا ساعت هشت صبح در برابر قوای روس شجاعانه جنگیده بود و با وجود این که یگانهایی از قوای متجاوز از ساعات ۶ صبح از سمت نمین و ارشق با عبور از دهات و قصبهها وارد شهر اردبیل شده بودند، در برابر ستون اصلی نیروهای متجاوز مقاومت کرده و آنها را در حوالی پاسگاه کَلوَز زمین گیر میکند. توپخانه دشمن پاسگاه را ویران کرده و به علت طولانی شدن درگیری فشنگهای اسلحه حسینعلی سرباز جان فدای وطن نیز تمام شده و او با مشاهده اتمام فشنگ، برای این که اسلحهاش به دست دشمن نیافتد، اسلحه خود را با کوبیدن بر سنگ میشکند و کار به درگیری تن به تن با قوای روس میکشد. حسینعلی در این درگیری به شهادت میرسد و سربازان روس وقتی متوجه میشوند که فقط یک نفر با آنها میجنگیده، با قساوت تمام، سر از تن این سرباز غیرتمند ایرانی جدا میکنند. فرمانده نیروهای روس وقتی اسم شهید را میپرسد، او را حسینعلی صدآفرین معرفی میکنند و از این که نیروهای تحت امرش این سرباز غیور ایرانی را کشته اند، سربازان روس را مؤاخده میکند و با تحسین شجاعت این سرباز ایرانی، او را به جای "صدآفرین"، با لقب "هزار آفرین" خطاب میکند. سال ۱۳۷۴ همسر این شهید که در زنجان زندگی میکرد، بر سر مزار حسینعلی صدآفرین حضور یافته و از ۲۰ متری مزار، سینهخیز تا سر خاک او میرود و اشکریزان مزار او را زیارت میکند. چند سال پیش نیز شخص غیوری از اهالی روستای خواجه بلاغی آرامگاه این سرباز وطن را در این منطقه مرزی پاسگاه بازسازی کرد. چند سال بعد پاسگاه کَلوَز که در ۳۵ کیلومتری شمال غرب شهرستان نمین و در نقطه صفر مرزی ما بین روستای خواجه بلاغی و خوشآباد پیلهرود قرار دارد، به علت دلاوریهای حسینعلی صدآفرین در برابر قوای متجاوز روس به نام پاسگاه مرزی "صدآفرین" تغییر نام یافت. پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.
-
1 پسندیده شدهمبحث دوم: تئوری هیدرو دینامیک مواد منفجره منفجر شده در تماس با صفحات فولادی ضخیم هنگامی که حفره ای در مواد منفجره در تماس با صفحه قرار دارد ، سوراخ های بسیار عمیقی در فولاد ایجاد می کند. در حالی که این پدیده بیش از 150 سال است که شناخته شده است ، افزایش عظیم قدرت نفوذی که می تواند با پوشش حفره انفجاری با فلز نازک تولید شود ، اخیراً کشف شده است. در طول جنگ تعدادی از سلاح های سبک ، سرعت پایین ، ضد تانک (به عنوان مثال ، موشک بازوکا) تولید شد که از این پدیده برای سوراخ کردن صفحه زره ضخیم استفاده کرد. یک نظریه نسبتاً کامل ریاضی از این پدیده اساساً جدید همراه با برخی از داده های تجربی که در تدوین و آزمایش این تئوری کمک کرده اند ارائه شده است. این فرآیند به دو مرحله تقسیم می شود: اول ، تشکیل بخشی از آستر فلزی به یک جت نازک بلند که به صورت طولی با سرعت های بسیار زیاد (30،000 فوت ./sec.) حرکت می کند و دوم ، مجبور کردن کناره های مواد هدف توسط فشارهای بسیار زیاد (0.3 ‐ میلیون atm اتمسفر) که در اثر ضربه جت پر سرعت تولید می شود. تئوری های هر دو مرحله مبتنی بر هیدرودینامیک کلاسیک مایعات کامل است ، که قابل اجرا است زیرا مقاومت فلزات درگیر در فشارهای زیاد مواجه می شود. منبع: https://www.tib.eu/de/suchen/id/aip%3Adoi~10.1063%2F1.1698173/Explosives-with-Lined-Cavities/
-
1 پسندیده شدههواپیمای بدون سرنشین بوئینگ با هوش مصنوعی "وفادار Wingman" در استرالیا بوئینگ استرالیا نخستین اولین از سه گانه هواپیمای وفادار وینگمن را به عنوان پایه و بر اساس سیستم Boeing Airpower Teaming System ساخته است. این هواپیما به گونه ای طراحی شده است که در کنار سکوهای موجود پرواز کند و از هوش مصنوعی برای انجام مأموریت های تیمی استفاده کند. یک تیم با هدایت بوئینگ نخستین هواپیمای "وفادار وینگمن" خود را به نیروی هوایی سلطنتی استرالیا معرفی کرده است ، این هواپیمای بدون سرنشین مجهز به هوش مصنوعی که برای پرواز با هماهنگی با هواپیماهای نظامی خزنده crewed طراحی شده است. - اسکات موریسون ، نخست وزیر استرالیا در یک خبرنامه گفت: "وفادار وینگمن در تحقیق در مورد قابلیت های مهم نیروی هوایی ما برای محافظت از ملت و متحدانش در آینده محوری است." - این هواپیما به عنوان پایه و اساس سیستم نظارتی نیروی هوایی Boeing یا ATS که برای بازار دفاعی جهانی تهیه شده است ، خدمت می کند. ATS از هوش مصنوعی به عنوان ضرب نیرو برای تکمیل و گسترش مأموریتهای هوایی که توسط هواپیماهای رزمی سنتی استفاده می شود ، استفاده می کند. - هواپیماهای بدون سرنشین وینگمن به معنای ارائه عملکردهای جنگنده مانند ظرفیت پرواز بیش از 2،000 مایل دریایی (2300 مایل قانونی) است. نمونه اولیه ای که امروز رونمایی شده است ، اکنون تست های زمینی را آغاز می کند و تست های تاکسی و آزمایش های پرواز تا اواخر سال جاری انجام می شود. https://www.geekwire.com/2020/attack-drones-boeing-rolls-first-loyal-wingman-ai-aircraft-australia/ باتشکر بابت بالا آوردن تاپیک و شروع بحث
-
1 پسندیده شده