ايران سعي ميكنه نه تنها شيعيان كه مردم همسايه اش رو از برادر كشي برحذر داره و با گفتگو پشت پرده امنيتشون رو تامين كنه ولي اگر ببينه برنامه نسل كشي هست حاضر ميشه و معادلات رو از پايه عِوَض ميكنه مثال حزب الله، حماس ، بوسني، سوريه و عراق نشون دهنده اين رفتار است فقط يك نكته ايران هميشه اعتقاد داره ، مردم هر جا خودشون بايد امنيتشون رو تامين كنن و نسبت به تامين امنيت رشد كنن و از نظر فكري خودكفا شن

اول اینکه در مورد دوم مطلب بعد که جناب حیدری زحمت کشیدن جواب شما داده شده. طالبان طالبان قدیم نیست و شیوه داعش وار و کشتار و جنگ بی امان رو کنار گذاشته و راه مذاکره و بهبود شرایط حکمرانی رو در پیش گرفته. از افراد زیادی از این کشور که در خاک ما به سر می برند هم شنیدم این مطلبو که مناطقی که طالبان نظارت داره بهتره یا مردم به نماینده طالبان و عملکردش بیشتر اعتماد دارد تا حکام حکومتی که غرق فساد و موارد جناحی و قدرت طلبی و .. اند. تازه این حکومت مدتها منابع ملی رو تقدیم بیگاگان از جمله آمریکا کرده بدون اینکه تغییر چشمگیری در شرایط زندگی مردم به وجود بیاد حداقل طالبان به مانند اونها وطن فروش و در مقابل بیگانه ظلم پذیر نیست. حالا این تغییر رویه ظاهری است و به قصد جذب طرفداران و قبضه کردن قدرت یا ماهیت این گروه کلا تغییر کرده الله اعلم. باید حوادث رو دید تا بتوان قضاوت کرد. دوم کمی بی خیالی و بی طرف بودن در اموری که دخالت ما ممکنه شرایط رو بدتر کنه بهتره. گاه تامل و حرکت نکردن از حرکت اشتباه بهتره. این هم زمانیه که ما فعلا صبر رو در پیش بگیریم. سوم اینکه کدوم برادر شما؟ این برادر شما چرا شمارو برادر نمیدونه؟ چرا شمارو دزد زبان می دونه؟ چرا آب رو روی شما بسته؟ احیانا مردمان استان سیستان و بلوچستان که مدتهاست این سیاست حکومت افغانستان شرایط اونهارو بدتر کرده برادر و هموطن شما نیستن؟ نمیشه با کشوری از باب برادری برخورد کرد و اونها از مسیر منافع ملی. این مورد باید دوطرفه باشه. عاقل از یک سوراخ دوبار گزیده نمیشه. ما چندباره این بلا سرمون میاد کشوری (عراق) رو برادر می دونیم که اول برای خروج سردارمون از کشورشون ضرب الاجل تعیین می کنن و بعد شهادتش عکسشو پاره کرده یا آتش می زنند. همین کشور بیشترین مراودات رو با کشوری( ترکیه) داره که خیلی مواقع خاکشو بمباران کرده و یا با دشمنش همکاری داره. کشوری ( آذربایجان) رو برادر می دونیم که تبریز رو خاک خودش میدونه و طمع در تجزیه کشورمون داره این هم از افغانستان که بعد از همکاری دولت اصلاحات با ایالات متحده برای نابودی طالبان بجای تشکر از لطمه مالی یا روحی به ملت ما رویگردان نیست بقول شاعر من از بیگانگان هرگز ننالم که با من هرچه کرد آن آشنا کرد مشکل اینه ما بجای تامین منافع ملی مواردی رو مطرح می کنیم که فقط خودمون قبولش داریم و پیمان دو طرفه نیست. کشورهایی رو برادر میدونیم که رویه خصمانه ای در عمل در مقابل ما دارند.

یادآوری تاریخی ، بعد از کشتار دیپلمات های ایرانی در مرداد 1377 ، نیروهای مسلح در مرز افغانستان مستقر شدند و اقدام به برگزاری مانور کردند. شرایط امروز به طور کامل شبیه 23 سال پیش نیست ولی اگر نیاز به واکنش مشابهی باشد آیا هنوز هم می توان با این کیفیت قدرتنمایی کرد؟ واقعیات سال های اخیر به خصوص در بخش زرهی تردید های جدی را در این مورد ایجاد می کند. این تکه فیلم خبری به وضوح قدرت نظامی آن سال ها را بهتر نشان می دهد https://www.aparat.com/v/cpElK

پرنده آتشین جایگزین شاهین های لاهور آیا جنگنده های جی-10سی جایگزین جتهای اف-16 اسکادران های نخبه نیروی هوایی پاکستان خواهد شد ؟ نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی پاکستان نزدیک به یک دهه است که در قالب برنامه ای مشترک با چین ، بخشی از ناوگان جتهای رزمی خود را با بخدمت گرفتن جتهای JF-17 بروزسانی نموده و این تجدید قوا یا از طریق خرید مستقیم این جنگنده ها از کشور سازنده یا مونتاژ قطعات ارسال شده از شرکت چینی صورت گرفته است . اما تا قبل از ورود JF-17 به سازمان رزمی ارتش پاکستان ، نیروی هوایی این کشور با در اختیار داشتن تعداد قابل توجهی از جتهای سبک نسل سوم نظیر میراژ-3 ، میراژ-5 ، جی-7 و کیو-5 توان هوایی خود را تشکیل داده بود و بعدها با اضافه شدن یک اسکادران از جتهای کمی سنگینتر نسل چهارم F-16A/B تا حدودی ضعف خود را در برابر نیروی هوایی هند جبران نمود . راست ( میراژ - سه و پنج ) چپ :کیو-5 فانتان نیروی هوایی ارتش پاکستان با این حال ورود JF-17 نسل چهارمی به نیروی هوایی ارتش پاکستان اجازه داد تا بتدریج فناوری پیشرفته تری را جایگزین نمونه های متعلق به دهه هشتاد میلادی نماید ، اما اگر چه این نمونه چینی – پاکستانی از بسیاری جهات از جنگنده آمریکایی پیشرفته تر بشمار می آید ، اما بدلیل قابلیتهای رزمی محدودتر نسبت به اف-16 انتظار نمی رود که با ورود تعداد بیشتری از این جنگنده ها ، ناوگان فالکن های پاکستانی از رده عملیاتی کنار گذاشته شوند . تصویر گرافیکی منتسب به پروژه AZM اما آن چه که کاملا واضح به نظر می رسد ، ناوگان اف-16 نیروی هوایی پاکستان بتدریج در حال پیرترشدن است و با توجه به اینکه بخش قابل توجهی از این هواگردها در دهه هشتاد میلادی تحویل شده اند ، فرماندهان این نیرو می بایست از هم اکنون به فکر جایگزینی این نمونه ها باشند . درواقع نسخه های موجود در پاکستان هم اکنون در بسیاری از کشورها بازنشسته شده اند و تنها تایوان و ونوزئلا به دلیل عدم توانایی در جایگزینی به استفاده از آنها ادامه می دهند . جنگنده های اف-16 تحویلی به نیروی هوایی پاکستان ( براساس بلاک تولیدی و سال تحویل ) ارتش پاکستان پس از نیروی هوایی ارتش ایالات متحده و اسراییل ، سومین کشور کاربر اف-16 در جهان است و با تغییر تهدیدات بالاجبار توانمندی های جدیدی شامل قابلیت حمل و شلیک موشکهای هوابه هوای AIM-120C را بدانها اضافه نمود . اما عوامل متعددی نظیر خستگی شدید سازه که بطور خودکار موجبات افزایش هزینه های عملیاتی را فراهم می آورد باعث شد تا کارشناسان نظامی پاکستانی به این نتیجه رسند که می بایست نمونه جدیدی را جایگزین این جتهای قدیمی نمایند که احتمالا یک جنگنده سبک یا میان وزن خواهد بود که قابلیتهای افزون تری را نسبت به JF-17 خواهد داشت . جدول مقایسه قابلیتهای فامد (BVR) جی-10 و اف-16 اما هنگامی که قرارباشد این تصمیم اجرایی شود ، به احتمال بسیار زیاد ، نمونه انتخابی یک هواگرد غیرآمریکایی خواهد بود چرا که بعید به نظر می رسد که ایالات متحده قصد داشته باشد تا یک هواگرد پیشرفته تر نظیر نسخه های ارتقاء یافته هورنت یا اف-35 را به پاکستان تحویل دهد . در این میان ، گزارشهایی در دست است که نشان می دهد پاکستان مشغول بررسی جنگنده های میگ-35 روسی است ،اما با توجه به روابط دفاعی نزدیک هند و روسیه و همچنین وجود جتهای MIG-29UPG در نیروی هوایی هند که قابلیتهای کمتری نسبت به میگ-35 را داراست بعید خواهد بود که چنین معامله ای به سرانجام برسد . از این رو ، آنچه که محتمل به نظر می رسد ، پاکستان درصدد است تا قبل از به ثمر رسیدن پروژه جنگنده نسل پنجم AZM یک جنگنده جدید که احتمالا جی-10سی خواهد بود را خریداری نماید . پیش ازاین ، چینی ها برای یکسری تستهای میدانی ، جی-10سی را در پاکستان مستقر نموده اند و گزارش هایی در دست است که نشان می دهد ارتش پاکستان تحت تاثیر قابلیتهای این جنگنده قرار گرفته است . جت رزمی جی-10سی که از سال 2018 وادر خدمت نیروی هوایی چین شد ، به مانند اف-16 یک جنگنده تک موتوره سبک وزن بشمار می رود و بدلیل اینکه چند دهه پس از اف-16 معرفی گردید ، به تقریب در اکثر پارامترها نظیر سرعت ، سطح مقطع راداری کو.چکتر و قدرت مانورپذیری بیشتر از طراحی پیشرفته تری برخوردار است و بدلیل اضافه شدن سامانه تغییر بُردار رانش قابلیت اجرای مانورهایی را دارد که غیر از اف-22 جنگنده دیگری در دنیای غرب قادر به انجام آن نیست . مضاف براین ، جی-10سی با مجهز شدن به یک رادار AESA و قابلیت حمل موشکهای جدیدتر PL-10و PL-15 می تواند پتانسیل رزمی بهتری را در اختیار نیروی هوایی پاکستان قرار دهد . علاوه براین ، جی-10سی بدلیل هزینه پرواز پایین تر نسبت به اف-16 های قدیمی ، میتواند نیروی هوایی پاکستان را در خرید تعداد بیشتری از این جنگنده یاری نماید . مقایسه هزینه هر ساعت پرواز اف-16 و جی-10 مضاف براین ، دسترسی نیروی هوایی پاکستان به موشکهای کروز YJ-91 باعث می شود تا درصد توان آفندی این نیرو افزایش پیدا نماید .برخی ناظران نظامی براین باورند که جی-10سی قابلیت مانورپذیری بیشتری را نسبت به جتهای سنگین تر خانواده فلانکر در اختیار دارد و با مجهز شدن نیروی هوایی پاکستان به این جت رزمی ، حریف قدرتمندی در برابر جتهای SU-30MKI نیروی هوایی هندبوجود خواهد آمد. سوخو-30 ام کا آی - نیروی هوایی ارتش هند پی نوشت : 1-بن پایه 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./ مترجم و نویسنده : MR9

من نگران افغانستان هستم ما به خاطر اهل تسنن فلسطین با تمام دنیا درگیر شدیم آما در قبال کشتار شیعیان هزاره افغانستان سکوت کردیم احتمالا بیشتر به فکر منافع هستیم تا شعار ها

چندتا اینفوگراف درباره ی اسرائیل

سلام خب وقتی نقص و یا کمبود اطلاعاتی وجود داره میشه از یک زاویه دیگه که اطلاعات یا تحلیلهای منطقی تری وجود داره به قضیه نزدیک شد. رژیم صهیونیستی به دلایل ذکر شده و البته سابقه بهره گیری از عملیات روانی و اطلاعاتی کاملا مستعد استفاده از سناریوی تبلیغیش هست و تازه این در حالی است که ما طی همین چند روز سر عصبانیت نتانیاهو و اشارش دقیقا به همین ماجرا اطلاعات دست اول ( اطلاعات که البته وجود داشت و عصبانیت ریگان و وتو نکردن قطعنامه بحثی تاریخی است حالا ولی تایید رسمیش توسط یک مقام مسئول صهیونیست به عنوان اطلاعات دست اول اینجا مطرح هست) در اختیار داریم که تایید میکنه حتی نزدیکترین متحد را برای اینکه عملیات لو نره مطلع نکردیم و از این رو اطلاع داشتن ایران اون هم در اون برهه آشفتگی کشور و سیستم اطلاعاتی از هم گسیخته اوایل انقلاب و جنگ و نفوذ منافقین و انواع جواسیس و خبردار نشدذن امریکا طبیعتا غیرواقعی است (چه برسه به همکاری و پایگاه بدم و نماینده امام در کشور خارجی اطلاعات بده بهشون و ... رفت و آمد و خوش و بش!) و چه از طرف دیگه وقتی ایران را مطلع کرده و کمک ازش گرفته اطلاع ندادن به آمریکا غیرواقعی است. از اینرو ما به همین اطلاعات فاش شده توسط نتانیاهو که در دسترس هست به عنوان یک خبر رسمی و از اونجا که در یک بحث داخلی فاش شده و پروپاگاندا تلقی نمیتونه بشه حول این موضع که سالهاست روش بحثی نشده را وقتی در دست داریم دیگه کار حدس و گمان یک قدم عقب تر می ایسته.ازپ

بسم الله الرحمن الرحیم  مسلسلهای دستی ارتش ایران در سال‌های ۱۹۴۱ تا ۱۹۷۹ بخش دوم در سال‌های دهه ۱۹۵۰ میلادی و به ویژه پس از رویدادهای تابستان ۱۹۵۳ (اشاره به ماجراهای مصدق و شاه در مرداد ۱۳۳۲ - مترجم)، دو گونه مسلسل دستی جدید به خدمت نیروهای نظامی و انتظامی ایران درآمدند. گونه نخست مسلسلهای آلمانی MP40 غنیمتی با کالیبر ۱۹*۹ میلی متر و گونه دیگر مسلسل M3/M3A1 با کالیبر ۰/۴۵ (۱۱/۴ میلیمتری) مازاد ارتش ایالات متحده آمریکا بود. هر دو این مسلسلها از سوی دولت آمریکا در اختیار ارتش ایران قرار گرفتند: با توجه به محدود بودن شمار مسلسلهای تحویلی، اولویت نخست برای استفاده از آنها گارد شاهنشاهی ایران در نظر گرفته شد، ولی بر اساس تصاویر موجود تیپ ۵۵ ویژه نیروهای هوابرد ارتش شاهنشاهی هم از دارندگان این مسلسل ها بوده اند: (بر اساس تصاویر موجود در رسانه های آن زمان، مسلسل استفاده شده در ترور شاه در کاخ مرمر توسط سرباز وظیفه رضا شمس آبادی نیز همین مسلسل آمریکایی M3 بوده است - مترجم): مسلسل دستی دیگری که در این دوران به کشور وارد شد، مسلسل ۱۹*۹ میلیمتری فرانسوی MAT49 بود که بعدها در جریان ترور سرلشکر ضیاءالدّین فرسیو در سال ۱۹۷۰ (۱۸ فروردین ۱۳۵۰ - مترجم) نیز مورد استفاده قرار گرفت. مسلسل فرانسوی مورد استفاده در این ترور خود پیشتر در جریان حمله به یک پاسگاه شهربانی (کلانتری قلهک تهران - مترجم) به دست اعضای گروهک چریکهای فدایی خلق افتاده بود: ادامه دارد…

بحث پوتین با بایدن در مورد شهید سلیمانی:

به نام خدا استقرار سامانه ی جمینگ ضد پهپادی کره جنوبی برای عملیات های آزمایشی به گفته آژانس تدارکات سازمانی، ارتش کره در روز سه شنبه، سامانه تشخیص و جمینگ پهپادی را به صورت آزمایشی عملیاتی کرد تا بتواند بهتر به تهدیدات در حال افزایش پهپاد های کوچک پاسخ دهد. طبق اعلام اداره برنامه تملکات دفاعی، در 6 ماه آینده ارتش، نیروی دریایی و نیروی هوایی این سامانه راداری که قادر به تشخیص پهپاد هایی به کوچکی یک توپ بیسبال در فاصله 8 کیلومتری و از کار انداختنشان با جمینگ در صورت شناخته شدن به عنوان غیرمجاز است را عملیاتی خواهند کرد. این سامانه، با هدف جلوگیری از نزدیک شدن پهپاد ها به مراکز نظامی، با فناوری بومی در برابر استفاده روزافزون از پهپاد های نظامی ساخته شده است. کیم ایل-دونگ، یکی از مقامات ارشد آژانس، در این باره گفت: "انتظار می رود با آماده‌سازی در برابر تهدیدهای جدید ناشی از پهپاد ها، توانایی های دفاع هوایی ما برای محافظت از زیرساخت های اصلی نظامی بیشتر ارتقا یابد." این سامانه توسط یک شرکت بومی و با قراردادی 4.3 میلیون دلاری در سال گذشته توسعه داده شد و در حال طی یک دوره ساخت و بازرسی 6 ماهه است. منبع

با سلام همان طور که فرمودید طبق تجربه ورود مستقیم ایران با معرکه افغانستان سودی برای ما ندارد و فقط ما رو در یک باطلاق بی انتها فرو میبرد. اما ایران با وجود ناکارامدی دولت مرکزی افغانستان در حال حاضر خود را بین دو گروه بد و بدتر میبیند. طالبان یا داعش!!! مسلماً طالبان برای ما بسیار بهتر است تا داعش. رشد سریع تفکر و گروه داعش در افغانستان با کمک دولت های غربی بسیار برای ما خطرناک است و اگر افغانستان دست داعش بیوفتد جمع کردن آن برا ما از ختم قاعله سوریه و عراق بسیار سخت تر خواهد بود آن هم در نبود سردار سلیمانی. و طبعاتش مسلماً دامن کشور را خواهد گرفت. پس چاره ای جز بی طرفی یا حمایت در سایه از طالبان برای ایران باقی نمانده! اگر دولت مرکزی افغانستان توان و اراده کنترل کشورش را داشت و از پس طالبان یا قدرت گیری داعش بر می آمد ایران تن به این مسئله نمیداد. از طرفی با احترام به فاطمیون افغانستان فعلاً این نیرو از نظر استعداد نیرو و تجهیزات به هیچ وجه قابل مقایسه با حشد عراق نیست که بتوان به آن تکیه کرد حشد بر خلاف فاطمییون در حال حاضر دارای پایگاه و تجهیزات سبک و نیمه سنگین بسیاری است که فاطمیون در حال حاضر تقریباً در این زمینه بسیار ضعیف هستند.

با سلام جدای از علاقه شدید شخصی ام برای بازپس گیری مناطق از دست رفته میهن، اگر ما اینکاره بودیم بهترین موقعیت چند ماه پیش بود که راحت میتونستیم مناطق خودمختار نزدیک قره باغ رو که بهانه اش را هم کامل داشتیم در کنترل بگیریم که هیچ کاری نکردیم! فکر نمیکنم در خصوص افغانستان هم کاری بشود کرد. اوضاع کشور از نظر اقتصادی، سیاسی و روابط بین الملل در شرایط خوبی نیست در غیر این صورت خیلی کارها میتوانستیم انجام دهیم

اینها مسائلی واقعی هست که در اطراف ایران وجود داره متاسفانه موضع انفعالی ما در این کنشهای منطقه ایی (بالاجبار در این حالت هستیم هم از نظر نظامی و هم اقتصادی در مضیقه ایم)در شدت و گستردگی ایش موثره

با توجه به رابطه ایران و طالبان و همچنین بازی در آوردن دولت مرکزی افغانستان برای ایران ، ما تو بهترین حالت نظاره گریم تو حالت دوم یه حالی به طالبان میدیم فقط امید وارم تجربه رو استفاده کنیم و بعد از تصرف افغانستان توسط طالبان به بهانه ای یا با هماهنگی یکی دو شهر رو بگیریم مثل هرات

به نام خدا سرنگونی پهپاد ها توسط لیزر هوایی در آزمایش اسرائیل سازمان تحقیقات وزارت دفاع اسرائیل، Mafat، Elbit Systems و نیروی هوایی مجموعه ای از آزمایش‌ها را به اتمام رساندند که در طی آن، پهپاد هایی در برد و ارتفاع های مختلف توسط یک سامانه لیزری نصب شده روی هواپیما مورد هدف قرار گرفتند. وزارت دفاع اسرائیل اعلام کرد: "توانایی نابودی اهداف هوایی از آسمان، قابلیتی خلاقانه است که پتانسیل ایجاد تغییری استراتژیک در دفاع هوایی اسرائیل را دارد." وزارت دفاع اسرائیل در اکانت توئیتر خود این موضوع را اعلام کرد و تصاویری را از یک هواپیمای حامل ماژول لیزری منتشر کرد. در یکی از عکس ها، لیزر بدنه یک پهپاد را سوراخ کرده و منجر به سقوط آن شده است. تاکنون راه حل های ضد پهپاد بر نابودی آن ها از زمین توسط موشک، اسلحه و سلاح های هجومی الکترونیکی متمرکز بوده اند. این آزمایش احتمالا اولین مورد استفاده از لیزر در آسمان برای سرنگونی پهپاد باشد. منبع

بسم ا... فلسفه آموزه نبرد هوا- زمینی چرا نیروی هوایی برای تاثیر گذاری بر صحنه نبرد ، به نیروی زمینی نیاز دارد ؟ بخش اول براساس تئوری ژنرال استاری ، اصل اساسی در اجرای راهبرد دفاع متحرک ، " نبودن در همه جا و در عین حال بودن در همه نقاط درگیری است " ، بدین معنی که هر ارتشی برای دست یابی به موفقیت می بایست علاوه بر درگیر کردن واحدهای دشمن در طول جبهه نبرد ، "ذهن فرماندهان دشمن " را نیز نسبت به جهت و هدف اصلی تهاجم گمراه نماید . دن. ای . استاری در طول سالهای خدمت خود در ترادوک ، منشاء تحولی در ابعاد گسترده را فراهم آورد که یکی از آنها ، ایجاد روند خود-کاوی در سازمان رزم محافظه کار ارتش بود . به شکل خاص گرچه این تئوری براساس الزامات صحنه نبرد در قرن بیستم بنا نهاده شد ، اما همچنان در قرن جدید با یکسری تغییرات ،آن را معتبردانست . درواقع امر ، قانون اساسی نبرد در قرن بیست و یکم از 3بند اصلی تشکیل شده است : 1- نسبتهای آغازین " نتیجه نهایی نبرد" را تعیین نمی کند . 2- مهم نیست که چه کسی ، تعداد بیشتری در اختیار دارد یا خیر - بدین معنی که با وجود اینکه سوری ها (جنگ 1973) ، ستون پشت ستون واحدهای مکانیزه در اختیار داشتند ( به مانند عراق در جنگ 8 ساله ) این مساله هیچ کمکی به آنها نکرد. 3- هرکس ابتکار عمل را از طرف مقابل بگیرد ( خواه در حال حمله باشد یا دفاع ، یا اینکه کمیت نیروهایش زیاد باشد یا کم ) به هرحال پیروز خواهد شد . بدین معنی که حتی یک ارتش کوچک که بلحاظ راهبردی در وضعیت تهاجمی قرار دارد می تواند ابتکار عمل را از دست حریف خارج سازد. نبرد ارتفاعات جولان در سال 1973 نشان داد که نسبتهای آغازین ، نتیجه نهایی نبرد را تعیین نخواهد کرد این مقدمه کوتاه در واقع آغازی است بر بررسی ایده قدیمی همکاری متقابل نیروی هوایی و نیروی زمینی که با ظهور قدرت هوایی در جنگ نخست جهانی ( 1918- 1914) بوجود آمد ، در جنگ جهانی دوم با نتایج خیره کننده تاکتیکهای بلیتزگریک خود را اثبات نمود و درسالهای پس از آن ( کره ، ویتنام ، اعراب و اسراییل ، ایران و عراق ، جنگ دوم و سوم خلیج فارس ، افغانستان ، گرجستان ، اوکراین و ... ) نیز بطور مستمر گسترش یافت . در سال 2014 میلادی ، یکی از مجلات نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، مقاله ای را منتشر نمود که درآن نویسنده بر این اعتقاد قرار داشت که نیروی هوایی از یک نظر ، واحدهای نیروی زمینی را بعنوان نوک پیکان تخریب سازمان رزم دشمن محسوب می کند . پس از انتشار این مقاله ، یکی از ژنرال های بازنشسته نیروی هوایی متقابلاً به این نکته اذعان نمود که یگان های نیروی هوایی در صورتی که به درستی بکار گرفته می شدند ، می توانستند تنها در یک بازه زمانی 120 روزه توان نظامی داعش را در عراق و سوریه از میان بردارد . با این حال ، استدلال های متمرکز بر کاربرد صِرف قدرت هوایی ، با آنچه که در سطور ذیل خواهد آمد ، دست به گریبان خواهد بود . ژنرال دیوید پترائوس یکی از نحله های فکری بسیار قدرتمند در تئوری های نظامی که طرفداران بسیاری در محافل نیروی هوایی نیز دارد ، استفاده صِرف از قدرت هوایی برای نابودی توان رزمی دشمن است . میزان قدرت نفود این ایده تا بدانجاست که حتی ژنرالهای نیروی زمینی را تحت تاثیر خود قرار داده بطوریکه دیوید پترائوس در سال 2016 مقاله با عنوان " وقت آن رسیده که دستان نیروی هوایی در افغانستان را باز کنید " و چند ماه بعد مقاله دیگری با عنوان " دستکشهای نیروی هوایی را در برابر طالبان از دست بیرون آورید! " را در حمایت از تقویت بیشتر نیروی هوایی به رشته تحریر درآورد . این استدلال بر یک پیش فرض که در آن سازمان رزم دشمن شامل یگان های پیاده ، خودروها و زیرساختهای نظامی می بایست از طریق بمباران های هوایی نابود شده یا به اندازه ای تضعیف شوند که قدرت مقابله به مثل از آنها ستانده شود ، قرار دارد. با این حال ، بر خلاف تصورات موجود ، واقعیت آن است که نیروی رزمی دشمن در شکلهای مختلف خود ، صرفاً با استفاده گسترده از قدرت هوایی و کمیت محدودی از نیروی زمینی ، از میان نخواهد رفت . این بدان معناست که در جنگ های کم شدت ، واحدهای رزمی ضد شورش در صورتی که قصد داشته باشند از مرعوب شدن مردم غیر نظامی از سوی عناصر مسلح جلوگیری بعمل آورند ، می بایست تعداد بیشتری از عناصر زمینی خود رابصورت شبانه روزی ، وارد صحنه نبرد کنند . درواقع ، تجربه واحدهای رزمی ارتش ایالات متحده در افغانستان نشان می داد که عناصر مسلح طالبان ، بیشتر ترجیح میدادند تا در روزهایی با پوشش ابر یا آب و هوای نامناسب ، مبادرت به اجرای حملات خود نمایند ،چرا که بخوبی مطلع بودند که میتوانند بدون نگرانی از حضور جتهای پشتیبانی نزدیک ای-10 ، هواگردهای بدون سرنشین یا بالگردهای رزمی که بطور معمول برای تامین پوشش هوایی در منطقه نبرد حاضر می شدند ، ضربات موثری را وارد کنند . طوفان صحرا ( 1991 ) یکی از موفق ترین عملیاتهای نظامی استوار بر قدرت هوایی بشمار می رود در یک نمای گسترده تر و بر خلاف استدلالهای مبتنی بر تجارب بدست آمده از تاثیر نیروی هوایی در جنگ دوم جهانی ، حوزه استراتژی مبتنی بر تخریب انبوه ، معمولا نتایج مورد انتظار را به نمایش نمی گذارد . در این حالت ، نیروی مدافع ، حالتهای متفاوتی را برای ادامه بقاء در محیط رزمی جستجو کرده و بکار می گیرند که این امر بطور مشخص در جریان جنگ ویتنام از سوی ارتش ویتنام شمالی به فرماندهی هوشی مین ، صورت پذیرفت ، جایی که مدافعان همچنان قادر بودند تا از تصرف قلمرو خود توسط مهاجمان جلوگیری بعمل آورده و کنترل خود را بر جمعیت غیرنظامی ، حفظ کنند . قوام این استدلال بلافاصله پس از پایان جنگ دوم جهانی و در جریان عملیات نظامی در کره ، توسط شخصی به نام آر.آر .فهرنباخ به سال 1963 مورد بررسی قرار گرفت : بالگرد تهاجمی AH-64 (راست ) و جنگنده پشتیبانی نزدیک A-10 (چپ ) عناصر بنیادین عملیات هوایی در افغانستان اما با توجه به استراتژی ارتش ایالات متحده در استفاده حداکثری از قدرت هوایی بر فراز منطقه نبرد ، شیوه رزم واحدهای رزمی این ارتش افغانستان نیز بشدت تحت تاثیر فرماندهان نیروی هوایی قرار گرفت . بعنوان مثال ، در اکتبر 2017 ، ژنرال جمیز ماتیس ، وزیر وقت دفاع ، ضمن بازنگری قوانین درگیری در افغانستان ، تمامی محدودیتهایی که باعث می شد تا ارتش نتواند بطور کامل از نیروی هوایی استفاده کند را حذف نمود ، هرچند این مساله در نهایت به بهبود وضع امنیتی در افغانستان منجر نشد و برعکس از سپتامبر 2016 طالبان موفق شده بود تا حوزه کنترل خود را بر 60 درصد خاک افغانستان توسعه دهد که این میزان در مقایسه با وضعیت این گروه شبه نظامی در سال 2001 به تقریب یک پیشرفت قابل توجه به نظر می رسد . عبدالرزاق ، فرمانده وقت پلیس قندهار این مساله با ترور عبدالرزاق ، فرمانده پلیس قندهار که مسئولیت تامین امنیت این استان را بر عهده داشت ، کنترل طالبان به احتمال بسیار زیاد ، بیشتر خواهد شد . بنابراین ، چنین روندی ، می بایست شاخکهای اطلاعاتی ارتش ایالات متحده را حساس کند که آینده قدرت نظامی آمریکا و کارایی آن در برخورد با حوزه های امنیتی شکننده ای نظیر افغانستان و همچنین تهدیدهای متعارف قدرتهای در حال ظهور چگونه خواهد شد ؟!! حوزه جغرافیایی جنوب اروپا (بالکان ) بلحاظ توپوگرافی ، منطقه ای کوهستانی بشمار می رود که کاربرد توان هوایی در آن با محدودیتهایی روبروست پاسخ به این چالش بسیار بزرگ در این نکته نهفته است که نیروی هوایی نوشدارویی است که می بایست در زمان و مکان مناسب مورد استفاده قرار گیرد و نیروی زمینی ( با یک سازمان رزمی بسیار گسترده ) همراه با یک استراتژی مناسب ، تنها راه قابل قبول برای محقق نمودن اهداف موجود در سند امنیت ملی ایالات متحده خواهد بود . ماهیت عملیات نیروهای ائتلاف در جنگ دوم خلیج فارس و اثرات بجامانده از آن : شیوه برنامه ریزی عملیات نیروهای ائتلاف در جنگ دوم خلیج فارس که بطور سنتی ، از سوی طرفداران قدرت هوایی بعنوان نمونه ای بارز در کاربرد نیروی هوایی بطور مستقل مورد استفاده قرار می گیرد ، بدلیل متمرکز شدن بر روی انهدام مراکز ثقل ارتش عراق ، بتدریج تبدیل به الگویی شد که برنامه ریزان عملیات نظامی از آن برای درهم کوبیدن توان نظامی حریف در صربستان استفاده نمودند . اما برخی از صاحبنظران حوزه رزم زمینی براین اعتقادند که چنین استدلالی ، بسیار شتابزده بوده و ابهامات بسیاری بر تاثیر گذاری آن وارد است و در اغلب موارد ، ژنرال های ارشد نیروی هوایی ندرتاً پاسخی برای چنین ابهاماتی داده اند . کریدورهای هوایی ویژه حمله به صربستان این ناظران نظامی معتقدند که : 1- نخست اینکه اگر نیروی هوایی به تنهایی موجبات پیروزی نیروهای ائتلاف را در صربستان فراهم آورد ، چرا روند دستیابی به آن ، طولانی شد ؟ پاسخی که در حالت متعارف می توان به این پرسش داد این است که محدودیتهای اعمال شده توسط ناتو در اعمال قدرت هوایی در مقایسه با نیروی هوایی ائتلاف در طوفان صحرا که با آزادی عمل بیشتری وارد عمل شده بودند ، موجبات طولان شده عملیات در بالکان گردید . اما استدلال منطقی تر آن است که گفته شود روند دستیابی به پیروزی در جنگ بواسطه کاربرد صِرف نیروی هوایی در بالکان ، نه بدلیل محدودیتهای اعمال شده توسط ناتو ، بلکه بدلیل ساختار پیچیده تر نظامی ارتش صربستان درکنار ناهموار بودن توپوگرافی منطقه نبرد باعث گردید تا درهم شکست زیرساختهای ارتش صرب زمان زیادتری را طلب کند ،... 2- نکته بعدی که دراین زمینه قابل توجه است را می توان بدین صورت تبین نمود که اگر پیامدهای روانی کاربرد قدرت هوایی می تواند موجبات تسلیم حریف را فراهم کند ، چرا روند کشتار آلبانیایی تبارها به مدت 78 روز پس از حملات اولیه ، همچنان ادامه پیدا نمود ؟ چنانکه می توان استدلال نمود که بمباران های نیروی هوایی ایالات متحده و ناتو ، تنها عزم میلوسویچ و ارتش صربستان را در کشتار غیرنظامیان را تقویت نمود . اسلوبودان میلوسویچ در مجموع ، تفسیرهای موجود از عملیات ائتلاف در صربستان و نتایج نهایی این جنگ ، دوگانگی جذابی را به نمایش می گذارد که تا حد زیادی می توان دیدگاه های مرتبط با کاربرد قدرت هوایی را مورد بررسی قرار داد . از یک نظر ، تحلیلگران کلاسیک نظامی معتقدند که حملات مستمر هوایی به زیرساختهای صربستان ، میلوسویچ را وادار نمود تا کشتار را متوقف کند ، اما سایرین براین اعتقاد قراردارند که تهدید صربستان به اجرای حملات زمینی مشترک از سوی ناتو و ایالات متحده ، ارتش صربستان را وادار به عقب نشینی نمود . بدین ترتیب ، درگیری های کوزوو ، منطق مورد نیاز تحلیلگران کلاسیک نظامی را در خصوص کاربرد نیروی هوایی بعنوان استخوان بندی صِرف عملیات تهاجمی فراهم آورد تا جایی که در نهایت براین اعتقاد قرار گرفتند که جنگ آینده را می توان بدون اشغال زمینی هم در مدار پیروزی قرار داد. با این حال ، روند درگیری به گونه ای پیش رفت که خلاف آن ظاهرا به اثبات رسید . بدین معنی که تاثیرات کاربرد نیروی هوایی آنچنان موفق و حداقل خطر برای مهاجمان جلو رفت که بتدریج تئوری عدم نیاز به نیروی زمینی ، در ارتش پدید آمد ولی این استدلال ، قابلیت درک ماهیت پویای عملیات نظامی و پتانسیل مدافعان برای گریز از ضربات هوایی را نداشت . در مقابل ، از آنجایی که کاربرد نیروی زمینی نیازمند یکسری اصول و قواعد تجربه شده است ، درصورتی که استراتژی درست برای آن طراحی گردد ، می تواند بخوبی اهداف معین را محقق سازد . این اهداف نیز می تواند از یک نبرد فرسایشی تا اعمال کنترل بر روی منطقه نبرد تعریف گردد ، در حالی که تمامی احتمالات موجود در دو سر این بازه ، میتواند از اهداف تعیین شده در سطح استراتژیک ، حمایت نماید . پی نوشت : 1- ادامه دارد ........... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./ مترجم و نویسنده :

رادار جدید روسها برا مقابله با اهداف هایپرسونیک شرکت JSC Rosoboronexport به عنوان زیر مجموعه شرکت ROSTEC نسل جدید رادارها را توسعه داده که شبیه کمی برای انها در جهان وجود دارد. .شرکت Rosoboronexport محصولی را به بازار معرفی کرده که در بالاترین سطح تکنولوژِی رادار می باشد و قادر به تشخیص طیف گسترده ای از اهداف و تهدیدات هوایی موجود و آینده بخصوص اهداف مافوق صوت و هایپرسنیک می باشد. الکساندر میخیف، مدیر کل شرکت Rosoboronexport می گوید: «دارایی های دفاع هوایی هر کشور نقش مهمی در توسعه امنیت آنها دارد و ما برای بهبود هر چه بیشتر این دارایی ها برای کشر خودمان و متحدمان توسعه این نسل از رادارها را آغاز کردیم.)) رادار 59N6-TE یک رادار کاملا سیار است که به طر کامل از فن آوری نیمه هادی در آن استفاده شده این رادار مختص شناسایی اهداف مانور پذیر و موشک های هاپیرسونیکی هست که در ارتفاع متوسط و بالا پرواز می کنند. این رادار قادر به شناسایی اهداف با سرعت 8000 کیلمتر بر ساعت ( حدود شش و نیم تا هفت ماخ) تا ارتفاع 200 کیلومتر و برد 450 کیلومتر تحت شرایط جنگ الکترنیکی شدید می باشد. این مجموعه هم به صورت خودکار و هم غیر خودکار قادر به شناسایی و طبقه بندی اهداف می باشند و قادر است 1000 هدف را همزمان شناسایی کند و انها را با توجه به تهدیدشون طبقه بندی کند و به اپراتورها اعلام کند رادار 59N6-ТЕ دارای یک مجموعه رادار و یک مجموعه کنترل و فرماندهی است که استیشن اپراتور می تواند حداکثر در فاصله 15 کیلومتری از مجموعه شناسایی باشد . برای این سیستم خودرو کاماز 6560در نظر گرفته شده . به گفته مسئول این شرکت با توجه به تهدیدات جدید و توانایی هایی که این مجموعه دارد امید زیادی به بازایابی و فروش این محصول دارند. لینک از مدیران بزرگوار در خواست میشه عکسها را به گالری منتقل کنند من تازه کار ترجمه را شروع کردم و از مترجمهای بیگ و گوگل هم استفاده می کنم اما هر متنی بالاخره ویرایش می خواد برای همین اگر در ترجمه و یا معادل سازی اشتباهی میشه از دوستان عذر خواهی می کنم این مجموعه یک سیستم دفاعی هست امیدوارم ایران این را تهیه کنه با توجه به اهمیت پدافند هوایی برای ایران خرید این سیستم با توجه به برد بالاش تا حدود زیادی می تونه در دفع حملات موشک های ضد رادار کمک ما بکنه

به نام خدا خلبانان چینی مهارت خود را در برابر هوش مصنوعی آزمایش می کنند این شبیه‌ساز به صورت مشترک توسط PLA-AF (نیروی هوایی ارتش آزادی بخش خلق) و انستیتو تحقیقات بدون سرنشین ها توسعه داده شده و به یک پشتیبان قوی در تقویت توانایی های جنگی خلبانان تبدیل شده است. فنگ گویو، خلبان تیپ، درباره این شبیه‌ساز گفت: "هوش مصنوعی با جمع‌آوری داده های هر جلسه تمرینی، از خلبانان تجربه می اندوزد. در ابتدا پیروزی بر هوش مصنوعی آسان بود. اما با مطالعه داده ها، هر تعامل فرصتی برای بهبود آن شد." او از یک تاکتیک سخت استفاده کرد و سرانجام با تفاوتی اندکی بر هوش مصنوعی پیروز شد، اما هوش مصنوعی در دور بعد از همان تاکتیک برای شکست دادن فنگ استفاده کرد. علاوه بر آموزش موثرتر خلبان ها، سامانه های AI بخشی جدایی ناپذیر از هواپیماهای جنگی آینده چین هستند که می توانند به خلبان ها در تصمیم گیری های رزمی خود کمک کنند. به نقل از دو جیانفنگ، فرمانده تیپ، "هوش مصنوعی با کنترل ماهرانه پرواز و تصمیمات بدون اشتباه، حریفی قدرتمند برای افزایش توانایی های ما شده است. تیپ ما در سال های اخیر، تمرینات شبیه سازی شده و کمک از هوش مصنوعی را در تمرین های روزانه ترکیب کرده است." هوش مصنوعی خلبانان را مجبور به توسعه تاکتیک های نوآورانه بیشتر و پیشرفت برای پیروزی در این شبیه سازی ها می کند. یک متخصص حوزه نظامی به Global Times گفت: "هوش مصنوعی علاوه بر کمک به خلبانان برای افزایش مهارت ها، می تواند در هواپیماهای جنگی ادغام شده و خلبان را در نبرد ها یاری کند. به عنوان مثال در محاسبه بهترین گزینه تاکتیکی برای خلبان با در نظر گرفتن تمام وضعیت ها، با بازدهی بیشتر از مغز انسان در شرایط دشوار." جنگنده J-20 چین منبع

نسل z و آینده ایران!/ بررسی نقش فضای مجازی در جهت‌دهی فکری و عقیدتی جوانان امروزه هر چند در کشور ما توجهی به نقش نسل z در شکل‌دهی آینده سیاست داخلی و خارجی کشورمان نمی‌شود؛ اما بررسی برخی از کنش‌های شاخص این نسل به ویژه در فضای مجازی به خوبی نشان می‌دهد حکمرانی بر این نسل به راحتی نسل‌های قبل نخواهد بود به گزارش گروه دیگر رسانه‌های خبرگزاری فارس، نوید کمالی نوشت: امروزه در کشورهای توسعه یافته مطالعه و شناخت نسل جوان و نوجوان(متولدان اواسط دهه 90 میلادی تا 2015) جامعه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است؛ چرا که نسل جوان و نوجوان هر جامعه‌ای شکل‌دهنده آینده آن جامعه هستند، لذا امروزه اندیشکده‌های گوناگونی در سطح جهان مشغول واکاوی ابعاد پیدا و پنهان این بازه سنی‌ـ که از آن با عنوان «نسلZ » یاد می‌شود‌ـ هستند و هر روز مقالات جدیدی در این زمینه منتشر می‌کنند. برای نمونه، اندیشکده آمریکایی کارنگی در مقاله‌ جدید خود تأثیر متولدان نسل z را که از آنان با عناوینی چون نسل اینترنت، نسل پلورالیست و... نیز یاد می شود، بر آینده سیاست آمریکا بررسی کرده است. در این مقاله آمده است: «متولدین نسل z آمریکا هیچ وقت در زیر سایه تهدید یک کشور رقیب زندگی نکرده‌اند؛ به همین دلیل به جای اینکه به جنگ یا رقابت میان قدرت‌های جهان فکر کنند، بیشتر به موضوعاتی مانند گرم شدن کره زمین یا حقوق بشر توجه دارند.» در واقع این مقاله تأکید دارد که نسل جدید آمریکا دیگر باوری به جایگاه جهانی این کشور ندارد و آینده مطلوب آنها با وضعیت سیاسی امروز آمریکا متفاوت خواهد بود! متأسفانه در کشور ما مطالعه این حوزه تا حدود زیادی مغفول مانده است؛ اما اگر به طور کلی قصد بررسی این موضوع را داشته باشیم باید از نسل دهه شصت شروع کرد! در کشور ما طرح عبارت دهه شصتی، به نسلی اشاره دارد که در وضعیت خاص دوران جنگ تحمیلی و شروع دوره سازندگی پسا جنگ به دنیا آمده‌اند. متولدان این نسل عمدتاً خانواده‌هایی پر جمعیت دارند؛ در حالی که متولدان دهه‌های بعدی به ویژه دهه هشتاد و نود یا همان نسل z ‌به دلیل شرایط اقتصادی خاص کشور و سال‌ها تأکید بر شعار «فرزند کمتر، زندگی بهتر» عمدتاً دارای خانواده‌هایی کم جمعیت و حتی تک فرزند هستند. جمعیت خانواده خود یک عامل از صدها عامل تأثیرگذار بر زیست اخلاقی، عاطفی و حتی اجتماعی یک انسان است؛ از این رو همین یک عامل خود موجب تمایز اخلاق و روحیات دو نسل دهه شصتی و دهه هشتادی نسبت به یکدیگر شده است! امروزه هر چند در کشور ما توجهی به نقش نسل z در شکل‌دهی آینده سیاست داخلی و خارجی کشورمان نمی‌شود؛ اما بررسی برخی از کنش‌های شاخص این نسل به ویژه در فضای مجازی به خوبی نشان می‌دهد حکمرانی بر این نسل به راحتی نسل‌های قبل نخواهد بود؛ چرا که این نسل بر خلاف نسل‌های قبل از خود عمدتاً طبعی معترض نسب به وضع موجود دارند؛ به گونه‌ای که حتی برخی جامعه‌شناسان آنها را نسل پلورالیست می‌خوانند! متأسفانه بی‌توجهی به این نسل، زمینه را برای تبدیل شدن بخشی از این نسل به یک تهدید جدی علیه آینده نظامات فرهنگی و حتی سیاسی کشورها فراهم کرده است؛ چرا که سرعت بالای تحولات تکنولوژیک فاصله بین نسلی را هر روز بیش از پیش افزایش می‌دهد و به تبع آن هم درک مسئولان از نسل جدید کمتر و کمتر می‌شود، از همین رو با افزایش نقش سیاسی و اجتماعی نسل z شاهد افزایش تقابل آنها با نسل‌های قدیمی‌تر خواهیم بود؛ چرا که نسل z مشکلات خود را ناشی از تصمیمات نسل‌های پیشین می‌داند، لذا به سرعت در مسیر اخذ تصمیمات جدید حرکت می‌کند که این مسئله می‌تواند به خوبی مورد سوءاستفاده دشمنان سیاسی و فرهنگی ملت‌های آزاده قرار گیرد. در پایان باید پذیرفت که امروزه بخش قابل توجهی از جوانان و نوجوانان کشورمان در فضای مجازی ساخته و پرداخته آمریکا و دیگر کشورهای غربی که ماهیتاً مخالف انقلاب اسلامی هستند، حضور دارند؛ لذا عملاً بخش قابل توجهی از فضای تربیتی نسل z ایرانی در دست دشمن است و باید از هم اکنون تدبیری برای رفع و مقابله با تهدید پیش‌رو داشت! لینک نسل جدید تو اینترنت بزرگ شدن با فیلترینگ اشنایی دارند و خیلی هم ازش انتقاد دارند توییتر یوتیوب تلگرام فیس بوک بسیار روی این نسل تاثیر دارند اهل مطالعه نیستند اما خودشونو را اگاه می دونند دنیال همه چیز تو تلگرام هستند اصلا سند مطلب براشون مهم نیست همینکه زیاد لایک بخوره یعنی قبولش دارند( نمونش جملات عجیب و غیربی هست که از کوروش تو اینترنت و ... به وفور پیدا میشه) برای تاثیر گذاشتن روی این قشر ما کاری نکردیم این که مثلا یک برنامه لایو تو اینستا برارن اسمش برقراری ارتباط نیست

با سلام خدمت همه دوستان گرامی حالا این حضرات با آن سابقه مشعشع خود برای ما ژست حقوق بشر می گیرند . اخیرا دولت های فرانسه و آلمان هم در خصوص نسل کشی در کشورهای روآندا و نامیبیا اعتراف کرده اند .

کشتار و نسل کشی بومیان در کانادا: کشف بقایای ۲۱۵ کودک بومی در یک مدرسه سابق شبانه‌روزی در کانادا بقایای بیش از ۲۰۰ کودک در محوطه یک مدرسه شبانه‌روزی که در اواخر قرن نوزدهم در استان بریتیش کلمبیای کانادا ایجاد شده بود تا افراد بومی را به زور جذب کند کشف شد. حدود ۱۵۰ هزار کودک می‌تیس، رنگین‌پوست و اینوئیت [اسکیموهای کانادا و گرینلند] به اجبار در این موسسات ثبت‌نام شدند. طبق گزارش خبرگزاری فرانسه، این کشف بخشی تاریک از تاریخ کانادا را به نمایش می‌گذارد. بر اساس بیانیه منتشر شده از سوی یک جامعه بومی کانادا (Tk'emlups te Secwepemc ) روز جمعه با کمک رادارهای مخصوص بقایای ۲۱۵ کودک در این مکان در نزدیکی شهر کملوپس پیدا شد. روزان کازیمیر، رئیس این قبیله گفت: «برخی از بچه‌ها تنها سه سال سن داشتند.»/یورونیوز

یادداشت: شبح بر فراز غزه در بحبوحه نبرد میان نیروی های مقاومت و ارتش رژیم صهیونیستی شاهد ترور هایی هدفمند و با دقت بسیار بالا، که تعدادی از فرماندهان حماس را به شهادت رساند. با توجه به تصاویر منتشر شده از این حملات به نظر میرسد که ما شاهد استفاده مجدد از سلاح نسبتا مرموزی به نام موشک نینجا یا به طور دقیق تر ( Hell fire R9x ) هستیم. این موشک بر خلاف نمونه های پیشین فاقد سرجنگی انفجاری بوده و از تعدادی تیغه فلزی که مانند شمشیر عمل می کنند و با اتکا به انرژی جنبشی به هدف اسیب میزند. اما از انجا که تا کنون هیچ پهپاد اسراییلی مجهز به هل فایر مشاهده نشده (در کل به شکلی واضح هیچ پهپاد مسلح اسراییلی مشاهده نشده) و در هنگام این ترور ها هیچ گونه فعالیتی از بالگردهای اسراییلی هم مشاهده نشده، ماجرا کمی پیچیده به نظر میرسد. اما این اولین باری نیست که از این سلاح به منظور ترور فرماندهان دشمن استفاده می شود. در سال های گذشته نیز در سوریه و عراق هم امریکا بارها از این سلاح استفاده کرده بود. در حال حاضر هم به نظر میرسد با توجه به عدم توانایی ارتش اسراییل در بکارگیری این سلاح، در واقعه بخشی از نیروی های پهپادی امریکا به کمک این رژیم امده و به طور مستقیم در این نبرد مشارکت دارند. و علاوه بر کمک های اطلاعاتی و لجستیک در حمله به نیروی های مقاومت هم نقش دارند. به نظر میرسد در ساختار رزمی/اطلاعاتی ارتش امریکا یه بازوی عملیاتی ویژه با هدف شکار فرماندهان دشمن شکل گرفته که خارج از چارچوب بقیه نیروهای رزمی دست به اقدام میزند. این سیاست و این بازوی عملیاتی در ترور سردار قاسم سلیمانی و شهید ابو مهدی المهندس هم بازیگر اصلی بوده و این بخشی از دکترین جنگ و صلحی است که پنتاگون و لانگلی برنامه ریزی کرده اند. با تشکر از @bds110 در راهنمایی شون در مورد پهپاد های اسراییلی

NGCV، برنامه مدرن سازی خودروهای رزمی ارتش امریکا ارتش ایالات متحده آمریکا در تلاش است تا با بهکارگیری خودروهای رزمی مسلح تر بتواند برتری خود را در مقابله با تهدایدات فعلی و اینده تا سال 2050 در یک نبرد نزدیک حفظ کند. بنابراین پروژه نسل بعدی خودرو رزمی (NGCV) اولویت دوم نوسازی نیروی زمینی ارتش آمریکا است. در حقیقت هدف توسعه واقعی این پروژه برطرف کردن نیازهای واقع بینانه و قابل دستیابی برای ارتش امریکا و ایجاد برتری تسلیحاتی در برابر دشمنان آمریکا است. رقیب ها و دشمنان امریکا تجهیزات و تاکتیک های کنونی ارتش این کشور را بررسی و مطالعه کرده اند. اکنون انها به سامانه ها و تسلیحات بروز مانند مهمات پیشرفته انرژی جنبشی ، موشک های هدایت شونده ضد تانک، مهمات شکل گیرنده انفجاری (EFP)، ریز مهمات هوشمند توپخانه ای، پهپادهای انتحاری ، پهپادهای رزمی و فعالیت های الکترومغناطیسی و سایبری مجهز شده اند. بسیاری از خودروهای رزمی زمینی فعلی ارتش آمریکا از جمله خودرو رزمی پیاده نظام برادلی و تانک اصلی میدان نبرد آبرامز در دهه 1980 یا قبل از آن توسعه یافته بودند. در طول سال ها ، ارتش امریکا این خودروها را با فناوری های اضافی نوین ، از جمله سیستم های ارتباطی جدید ، زره های سنگین تر و موتورهای قدرتمندتر ، ارتقا داده است. این خودروها به شکلی طراحی شده بودند که تا ظرفیت پذیرفتن چنین ارتقا هایی را داشته باشند. با این حال ، اضافه شدن ارتقا های مختلف، ظرفیت ارتقا خودروهای رزمی ارتش امریکا را مصرف کرده است. درنتیجه ناوگان خودروهای رزمی زمینی ارتش آمریکا به دلیل کمبود فضای موجود ، افزایش قابل توجه وزن و ناکافی بودن قدرت خودرو ، با محدودیت های فزاینده ای در قابلیت ارتقا مواجه هستند. جدا از توانایی محدود برای به روزرسانی های جدید خودروهای رزمی زمینی فعلی توانایی هماهنگ شدن با قابلیت های مدرن را ندارند. در پاسخ به این مشکل ارتش آمریکا گام هایی را برای توسعه خودروهای زرهی جدید برداشته است. ارتش آمریکا فوریت نوسازی خودروهای رزمی را در اوایل سال 2010 متذکر شد، اما تلاش های گذشته برای جایگزینی برخی از این سیستم ها به دلیل فناوری نابالغ، الزامات پیچیده و هزینه ها بسیار لغو شد. در نتیجه پروژه NGCV در سال 2017 توسط وزیر دفاع وقت مارک اسپر و رئیس ستاد مشترک ارتش جنرال مارک میلی تاسیس شد. این پروژه اولویت های اصلی مدرن سازی خودروهای رزمی ارتش امریکا است تا به سرعت پیشرفته ترین سیستم های رزمی را در اختیار سربازان قرار دهد. بسیاری از خودروهای رزمی زمینی فعلی ارتش آمریکا از جمله خودرو رزمی برادلی و تانک اصلی میدان نبرد آبرامز در دهه 1980 یا قبل از آن توسعه یافته در نتیجه ارتش آمریکا نیاز به نوسازی در این بخش را در اولیت خود قرار داده است. پروژه NGCV اولویت ارتش امریکا برای بهکارگیری علوم و فناوری جدید در زمینه خودروهای رزمی است در حال حاضر این پروژه شامل چندین سیستم است: 1- خودرو چند منظوره زرهی(AMPV) : جایگزین خودروهای زرهی M113 2- تحرک پذیری حفاظت قدرت اتش (MPF) : یک تانک سبک برای گروه های رزمی (هنگ) پیاده نظام (IBCTs) 3- خودرو رزمی سرنشین دار اختیاری (OMFV) : جایگزین خودرو رزمی پیاده نظام M2 برادلی 4- وسایل نقلیه رزمی رباتیک (RCV) : در سه نسخه سبک ، متوسط و سنگین 5- پلتفرم مرگبار قاطع (DLP) : جایگزینی تانک M1 ابرامز – هنوز در رابطه با این بخش از پروژه NGCV اطلاعتی منتشر نشده است و به طور دقیق مشخص نیست جایگزین تانک های اصلی میدان نبرد ابرامز چه نوع سیستم تسلیحاتی خواهند بود. سیستم های رزمی در پروژه NGCV هر پلتفرم در پروژه NGCV بسته به نقش آن سیستم در میدان نبرد ، مجموعه ای از الزامات و قابلیت های مورد نظر خود را خواهد داشت. این پلتفرم ها از "مانور تسلیحات ترکیبی " موثر در تشکیلات رزمی پیش رو ارتش آمریکا و ساختار "عملیات چند دامنه" (MDO) پشتیبانی خواهند کرد. هدف این پروژه این است که نیازهای واقع بینانه و قابل دستیابی را ایجاد کند تا شکاف موجود در بخش رزم زمینی را برطرف سازد. همچنین برتری در برابر تهدیدات آینده را حفظ نماید. سیستم هایی که برای آینده ارتش آمریکا در حال توسعه هستند باید ویژگی هایی را داشته باشند که امروز پلتفرمهای رزمی این ارتش را به کشنده ترین سلاح ها در جهان تبدیل کرده است و کشندگی قاطع همچنان یک اصل اصلی در طراحی سیستم هایی است که در خط مقدم نبرد حضور دارند. علاوه بر این ، هر سیستمی که امروزه در حال توسعه است ، باید بتواند در میدان نبرد آینده بجنگد و پیروز شود. میدان نبردی که همچنان تهدیدات متنوع تر و کشنده تری را در همه حوزه ها - هوا ، جنگ الکترونیکی و سایبری - در برمیگیرد. سرانجام ، سیستم های آینده باید بارهای لجستیکی را کاهش دهند، بازدهی های بهتر در قدرت خودرو داشته باشند، از سامانه پیش آگهی دهنده لجستیکی و پایداری هوشمند برخوردار باشند تا بتوانند قابلیت عملیاتی را افزایش دهند و انعطاف پذیری را برای فرماندهان فراهم کنند. تصویر از نسخه های مفهومی خودرو رزمی OMFV و خودروهای سبک RCV ارتش امریکا در حال کار بر روی فناوری های پیشرفته مانند اتوماسیون سیستم ها، هوش مصنوعی و یادگیری ماشین برای خودروهای زرهی است. همچنین انها جایگزین کردن تانک های اصلی میدان نبرد را نیز ارزیابی می کنند. به طور کلی ارتش امریکا برای دستیابی سریع به تولید نسل بعدی خودروهای رزمی در ابتدا توانایی ها و آسیب پذیری های دشمنان را بررسی میکند. بعد از آن پروژه های علم و فناوری دولت، تحولات دانشگاهی و صنعت، آزمایش نمونه های اولیه، عملکرد واحدهای نظامی را با یک دیگر هماهنگ میکند در مرحله اخر تمام موارد مورد ارزیابی و تجریه و تحلیل قرار میگرند. نمونه های اولیه ساخت شده و در اختیار واحد های عملیاتی قرار می گیرد. تمرینات اختصاصی سرباز با نمونه های اولیه پروژه NGCV کاملاً به ارتش این امکان را می دهد تا تجهیزات را در واحدهای عملیاتی مورد آزمایش قرار دهند. بدین ترتیب فرصتی به فرماندهان ارتش امریکا داده میشود تا بازخورد های فوری از پروژه های را ارزیابی کنند. سربازان لشکر یکم سواره نظلم ارتش آمریکا در حال انجام یک آزمایش در پروژه NGCV پلتفرم های پروژه NGCV : 1) AMPV این پروژه یک جایگزین برای پلتفرم M113 در سطح گروه رزمی(هنگ ) زرهی (ABCT) و واحد های کوچکتر میباشد. پروژه AMPV می تواند با سرعت با واحدهای ABCT مطابقت پیدا کند، قابلیت بقا و حفاظت از نیروهای پیاده نظام را نسبت به M113 بهبود بخشد و بتواند از فن آوری های آینده و سیستم های شبکه ای اینده ارتش امریکا استفاده کند. این قابلیت ها به واحدها امکان می دهد تا با تانک ها ، خودروهای رزمی پیاده نظام و توپخانه های خودکششی در واحدهای ABCT با ایمنی و کارایی بیشتری همکاری نمایند. در صورت استفاده از مدل های مختلف AMPV بیش از 30 درصد از ناوگان خودروهای شنی دار قدیمی واحدهای ABCT جایگزین خواهند شد. نسخه فرماندهی AMPV باعث میشود عملکرد فرمان و کنترل پیشرفته برای فرماندهان میدانی و سربازان تسهیل می شود. نسخه خمپاره انداز AMPV میتواند آتش پشتیبانی را به شکل فوری و واکنشی برای انجام عملیات تهاجمی سریع گروه رزمی (هنگ) (BCT ) فراهم میکند. نسخه آمبولانس زرهی AMPV میتواند در گردان های پشتیبانی کشته های جنگی را حمل کند ویا چهار یا شش مصدوم را درحین مراقبت های پزشکی جابه جا نماید. نسخه بیمارستان سیار AMPV فضای کافی برای جراحان و تیم پزشکی برای مراقبت از سربازان فراهم می کند. نسخه عمومی AMPV نیز به عنوان یک نفربر زرهی پشتیبانی از تدارکات و جا به جایی سربازان را در سطح گروهان بر عهده دارد. خانواده خودروهای زرهی AMPV:(از راست به چپ) نسخه نفربر زرهی، نسخه فرماندهی، نسخه بیمارستان سیار، نسخه آمبولانس زرهی و نسخه خمپاره انداز خودکششی 2) MPF ارتش آمریکا برای برآورد ساختن نیاز و پشتیبانی از گروه های رزمی (هنگ) پیاده نظام (IBCT)، MPF را به میدان می آورد ، یک تانک سبک که آتش مستقیم دوربرد و دقیق را با توپ های کالییر بالا برای IBCT فراهم می کند. این تانک سبک دارای ویژگی های مانند مجهز بودن به توپ 105 میلممتری، مسلسل هم محور 7.62 میلی متری، جایگاه سلاح فرمانده و قابلیت جا به جایی با هواپیمای ترابری C-17 است. MPF مواضع ، مسلسل های سنگین و خودروهای زره پوش سبک دشمن را خنثی خواهد کرد. 3) OMFV به عنوان بخشی از گروه رزمی زرهی (هنگ ) (ABCT)، پروژه OMFV جایگزین خودرو رزمی پیاده نظام برادلی خواهد شد تا توانایی های لازم برای شکست دادن یک یک نیروی رقیب همتای در آینده را فراهم کند. ارتش امریکا به دنبال ایجاد یک تحویل در افزایش توانایی های رزمی نه یک بروز رسانی جهت بهبود تدریجی قابلیت های رزمی در خودرو رزمی پیاده نظام برادلی است. مانند برادلی ، OMFV نیز به عنوان بخشی از تیم تسلیحات ترکیبی از مانور بین دامنه ای پشتیبانی خواهد کرد و به راحتی تهدیدات مرحله ای را شکست می دهند در حالی با انجام مانور، سربازان را به سمت اهداف تاکتیکی جابه جا می کند. OMFV دارای سنسورهای پیشرفته و قابلیت فرماندهی ماموریت برای خدمه خودرو و سربازان پیاده نظام خواهد بود. 4) RCV پروژه RCV دارای دو هدف اساسی شامل ایجاد کشندگی قاطع در میادین نبرد آینده و انتقال خطر در ماموریت های بسیار خطرناک از سربازان به سیستم عامل های بدون سرنشین می باشد. RCV ها هندسه میدان جنگ را گسترش می دهند، به سرعت یک تصویر عملیاتی مشترک ایجاد کنید و فضای تصمیم گیری بزرگتری را برای فرماندهان ایجاد میکند در حالی که خطرات موجود برای سربازان کاهش می دهند. RCVها فرماندهان را قادر می سازند تا به به جای سربازان، ربات ها را در خطرناکترین مکانهای میدان نبرد آینده جهت خط کشنی های پیچیده ، عملیات طولانی مدت و انجام عملیات در فضای زیرزمینی در محیط های متراکم شهری انجام دهند. مجموعه RCV شامل سه نوع سبک ، متوسط و سنگین خواهد بود. RCV سبک دارای یک مجموعه حسگرهای قوی هستند این تجهیزات مأموریت های متمرکز بر شناسایی را انجام خواهند داد. RCV متوسط یک سلاح کالیبر متوسط و موشک های هدایت شونده ضد تانک مجهز است تا قابلیت قدرت شلیک مستقیم را برای واحدهای انسانی فراهم می کند. این نوع از RCV ها نیز می توانند با قابلیت ماژولار بودن، با تجهیزات متناسب ماموریت های جنگ الکترونیکی ، ضد پهپادی و ایجاد پرده دود را پشتیبانی کنند. RCV سنگین به عنوان بخشی ازبرنامه کشنده قاطع (DP) به مبارزه با تهدیدات می پردازند و همزمان با همتایان سرنشین دار خود مانور می دهند. یا به عنوان بخشی از یک دسته رباتیک با سیستم های تسلیحاتی که در اختیار دارند تمام اهداف تهدیدآمیز را نابود میکنند. همه انواع RCV باید در حین حرکت و انجام مانور با واحدهای انسانی همگام باشند ، بنابراین به قابلیت های نیمه خودمختار قوی و ویژگی های تحرک تهاجمی نیاز دارند. ادامه دارد... ( در ادامه هر کدام از سیستم های پروژه NGCV به تفضیل پرداخته میشود) نقل با ذکر نام میلیتاری بلامانع است منبع : مجله ARMOR Spring 2020

بسم ا... رزمایش شاهین-9 نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی پاکستان / نیروی هوایی ارتش خلق چین دو تا از قدرت های هسته ای ( تسلیحات نامتعارف ) و موشکی ( بالستیک-کروز) جنوب و شرق آسیا رزمایش هوایی برگزار کردند و جدا از قابلیتهای رزمی نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، به ارتشهای موج دومی و متعلق به جنگ دوم جهانی همسایه خودشون ثابت کردند که نیروی هوایی همچنان در نوک پیکان قدرت آفندی سازمان های مسلح در قرن بیست و یکم قرار دارد https://www.aparat.com/v/4JLA7

شخصا فکر میکنم دارن ایران رو مسخره میکنن و ازش سو‌استفاده میکنن.... چون ما به اونصورت قدرت رسانه‌ای نداریم متاسفانه که بخوایم چنین مسئله‌ای رو توی بوق بکنیم... قدرت اجرایی و کشورهای طرفدار چندانی هم نداریم! که بخوایم عملی انجام بدیم.... بنابراین یه سرخپوست بوگندو میاد، از منابع این کشور برا چند روز استفاده میکنه، یه کمک هزینه‌ی گنده میگیره و بر میگرده کشورش.... و به خوبی و خوشی زندگیش رو میکنه...