نمایش قابلیت MRSI در هویتزر Boxer RCH 155 https://www.aparat.com/v/YxiIX هویتزر Boxer RCH 155 ساخت آلمان یک هویتزر خودکششی است که بر روی پلتفرم 8x8 چرخدار بوکسر سوار است که با ماژول توپخانه 155 میلیمتری (AGM) ترکیب شده است. در این ویدیو شلیک 4 گلوله با قابلیت MRSI به نمایش گذاشته میشود ( برای آشنایی بیشتر با قابلیت MRSI در توپخانه ها بر روی لینک کلیک کنید) بعد از اجرای آتش به مدد شاسی بوکسر و تحرک پذیری بالا، این هویتزر خودکششی به سرعت از محل اجرای اتش دور میشود در نتیجه احتمال کشف و انهدام آن بوسیله سامانه های توپخانه ای دشمن به طور قابل توجه ای کاهش می یابد. ماژول توپخانه 155 میلیمتری (AGM) از همان فناوری هویتزر خودکششی PzH 2000 بهره می برد با این تفاوت که ساخت آن ارزان تر است ، تعداد خدمه را کاهش داده و به طور قابل توجهی سبک تر میباشد. هویتزر Boxer RCH 155 توسط تنها 2 نفر اداره می شود. این سیستم توپخانه بسیار خودکار است. دارای سیستم بارگذار تمام خودمکار است که هم پرتابه و هم خرج را بارگذاری می کند. بنابراین ماژول توپخانه کاملاً بدون سرنشین است. این سیستم توپخانه مجهز به هویتز 155 میلیمتر/L52 است. که در هویتزر PzH 2000 نیز استفاده شده است . این سیستم توپخانه ای با تمام پرتابه های استاندارد 155 میلیمتری ناتو سازگار است. حداکثر برد آتش با پرتابه استاندارد 30 کیلومتر ، 40 کیلومتر با پرتابه بیس بلید و 56 کیلومتر با پرتابه با رانشگر راکتی است. این ماژول توپخانه ای دارای سیستم کنترل آتش پیشرفته است. داده های هدف را از طریق رادیو یا پیوند داده دریافت می کند. توپ به طور خودکار با استفاده از داده های کنترل آتش تنظیم میشود. خدمه از راه دور یا از داخل کابین هدف را تایید و شلیک می کنند. اگرچه در مواقع اضطراری یا خرابی این سیستم توپخانهای را می توان به صورت دستی بارگذاری و شلیک کرد. https://www.aparat.com/v/Wslef از دیگر قابلیت هویتزر Boxer RCH 155 اجرای آتش در حین حرکت است که علاوه بر قابلیت اجرای آتش غیر مستقیم میتوان از این قابلیت برای پشتیبانی اتش به شکل مستقیم نیز بهره گرفت.

نسخه صادراتی اچ.کیو-9 ارتش ازبکستان

به نام خدا Elbit Skystriker پهپاد مهمات با مداومت بالا انتحاری (2017) مهمات با مداومت بالا تکاملی منطقی از سامانه های بدون سرنشین اند. فرم های اولیه این کلاس منحصر به جاسوسی-نظارت-شناسایی (ISR) بودند که به مدل های پیشرفته‌تر مسلح قادر به جستجو، رهگیری و مداخله انجامیدند. مهمات با مداومت بالا، سلاح هایی انتحاری اند که از پهپاد برای حمل محموله انفجاری استفاده می کنند. این مدل ها با نام های "پهپاد کامیکازی" یا "پهپاد خودکشی کننده" هم شناخته می شوند. اولین نمونه های این کلاس در دهه 1980 پدیدار شدند. اسرائیل بازیگر پیشگام و اصلی حوزه سامانه های هواپیمای بدون سرنشین بوده است. پهپاد Harpy جزو اولین پهپاد های انتحاری به شمار می آید که برای سرکوب پدافند هوایی دشمن (SEAD) استفاده می شد و اکنون به انواع برد کوتاه، متوسط و بلند برای آتش پشتیبانی و حمله تاکتیکی تقسیم می شود. مهمات مداومت بالا با بدنه کوچک، هزینه کم و اثر صوتی نزدیک به صفر تقریبا بی نقص ترین سلاح هایی اند که امروز وجود دارد. Elbit Skystriker اسرائیلی، مهمات مداومت بالای برد بلند و مقرون به صرفه ای اند که علاوه بر ارائه اتش آماده به شلیک، توانایی تاکتیکی شناسایی منطقه جنگی فعال را دارد. این سامانه نیرو های متعارف زمینی و نیرو های ویژه نیازمند حمله دقیق را پشتیبانی می کند. Skystriker کاملا خودکار است و قابلیت جستجو، رهگیری، درگیری و تعیین هدف را دارد. Skystriker با موتور تمام الکتریکی خود، فقط در نزدیکی نقطه ضربه قابل شنیدن است و هدف تا پیش از نابودی متوجه حضور این پهپاد نمی شود. سر جنگی 5 کیلوگرمی Skystriker درون بدنه قرار می گیرد. ترکیب طراحی آن متعارف است و اویونیک ارزانی دارد. بال های اصلی در پایین 2 طرف بدنه تیوبی شکل نصب شده اند. واحد دمی تک سکانه در انتهایی ترین بخش بدنه قرار دارد. یک ملخ 2 پره در عقب، Skystriker را پیش می برد. آذربایجان یکی از شناخته شده ترین استفاده کنندگان Skystriker است و از این ناوگان خود فعالانه در برابر همسایه خود، ارمنستان، در جنگ سال 2020 استفاده کرده است. آدربایجان Skystriker را در سپتامبر سال 2019 آزمایش کرد و از آن زمان اتکای خود به گونه های بدون سرنشین و سلاح های دور برد را افزایش داده است. خدمات مرزی آذربایجان با سفارش Skystriker در سال 2019 به اولین استفاده کننده خارجی این مدل تبدیل شد. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2017 - وضعیت: در حال خدمت - تعداد فروند ساخته شده: 100 - سازنده: Elbit Systems (اسرائیل) - کشورهای مصرف کننده: آذربایجان، اسرائیل - نقش: حملات زمینی (هدایت بمب های هواپایه برای نابودی اهداف زمینی توسط تیر بمب موشک و راکت)، جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، نیروهای ویژه (شناسایی عناصر و ماموریت های نیروهای ویژه/عملیات های ویژه)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) – قوای محرکه: 1 موتور الکتریکی با ملخ 2 پره - حداکثر سرعت: 185 کیلومتر بر ساعت - ارتفاع پروازی: 5000 متر - برد: 20 کیلومتر - تسلیحات: 5 تا 10 کیلوگرم سر جنگی - نسخه ها: Skystriker (سری پایه) منبع

بسم ا... سابقه فرمانده جدید نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران براساس فرموده جناب @powerman1 سنندج کردستان بعنوان محل تولد فرمانده جدید نیروی دریایی صحیح است .

سفیر روسیه در کابل تاکید کرد، نمایندگان طالبان از سفارت روسیه خواسته‌اند که به ساکنان و فرماندهان ولایت پنجشیر افغانستان اعلام کند که طالبان برای ورود به این منطقه از نیروی نظامی استفاده نخواهد کرد. دیمیتری گیرنوف سفیر روسیه در کابل شامگاه شنبه در گفتگویی اعلام کرد که نماینده‌ای از طالبان به سفارت روسیه رفته و "با توجه به نفوذ و تاثیر روسیه در میان جناح های سیاسی مختلف افغانستان"، خواهان ابلاغ پیامی سیاسی به پنجشیر شده و از ما خواسته که به سران منطقه پنجشیر و ساکنان آن اعلام کنیم که طالبان تا این لحظه تصمیمی برای استفاده از زور برای ورود به این منطقه اتخاذ نکرده و خواهان راه حل مسالمت آمیز (از جمله انعقاد توافق نامه های سیاسی) برای حل و فصل این مسئله است. بدین ترتیب طالبان خواهان جلوگیری از خونریزی و به کارگیری روش گفتگو است. این دیپلمات روسی افزود: پیام طالبان نشانگر آن است که این گروه خواهان حل و فصل موضوع به روشی است که از روش مورد نظر معاون اشرف غنی در دوره ریاست جمهوری وی "پیشرفته تر" است. https://fa.alalam.ir/news/5760533/پیام-غیرمستقیم-طالبان-برای-فرماندهان-دره-پنجشیر

اول از همه باید متوجه شد که در کدام نقاط این سیستم ضعف داره یا کجاها تحت پوشش رادار نیست که این خودش لازم هست هواپیماهایی برای جمع اوری سیگنال های رادار در اختیار داشته باشند یا هم از خاک یک کشور دیگه حمله انجام بشه

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز نبرد انوشیروان با نادر (USS Chandler DDG-996) در سال 1974 شاه پیشین ایران برای تقویت نیروی دریائی خود ، سفارش ساخت یک مجموعه 4 فروندی ناوشکن موشک انداز را به آمریکا داد که در ایران به "کوروش کلاس" و در آمریکا "Kidd-class" نامیده شدند. ناوشکن های کلاس کوروش برای انجام مأموریت های جنگ ضد دفاع هوائی ، ضدسطحی ، ضد زیر سطحی و پشتیبانی از عملیات های آبی خاکی بسیار مناسب بودند. داستان ما به سرگذشت عجیب و حیرت آور یکی از این ناوها می پردازد که قرار بود با نام "انوشیروان" در جبهه ایران و خدمت نیروی دریائی ایران باشد. اما در جبهه مقابل ایرانیان جنگید. ناوشکن موشک انداز کلاس کوروش با وقوع انقلاب ایران در سال 1979 و لغو سفارش خرید توسط مقامات ایرانی در زمستان سال 1357 ، ناوشکن انوشیروان هم مانند سه برادر دیگر خود هرگز تحویل ایران نگردید. متعاقب این امر ، با توجه به اینکه این ناو دارای سیستم تهویه مطبوع قدرتمند و متناسب با آب و هوای خلیج فارس بود ، نیروی دریائی ایالات متحده این کشتی را انتخاب کرد تا برای خدمت در خلیج فارس و دریای مدیترانه به خدمت بگیرد. از این روز نام این کشتی از انوشیروان به احترام آدمیرال تئودور چندلر که در حمله کامیکازه های ژاپنی کشته شده بود به یو اس اس چندلر (USS Chandler) تغییر نام یافت و بالاخره در سال 1982 به محلی که از ابتدای هم برای خدمت در آنجا ساخته شده بود ، اعزام گردید. خلیج تا ابد فارس ناوشکن USS Chandler در نیروی دریائی آمریکا در مهر ماه سال 1987 این ناو و هلی کوپترهای همراهش ، اقدام به درگیری با چند قایق تندرو نظامی سپاه پاسداران ایران نمودند که در این درگیری سردار نادر مهدوی فرمانده ناوگروه دریائی ذوالفقار به شهادت رسید. پوستر یادواره سردار شهید نادر مهدوی چندلر عاقبت در سال 1999 پس از طی بیست سال خدمت از رده خدمتی نیروی دریائی آمریکا خارج شد. در سال 2004 تصمیم گرفته شد که با فروش این ناو و تغییر نام به (DDG-1805) Wu Teh به خدمت نیروی دریائی جمهوری چین ( تایوان) درآید . سرانجام در سال 2006 میلادی این ناو ، آخرین تغییر نام خود را انجام داد و از آن روز تا همین اکنون با نام (DDG-1805) ROCS Ma Kong در نیروی دریائی تایوان خدمت می کند. تصویر ناوشکن 7200 تنی Ma kong در سال 2017 در یکی از بنادر کشور تایوان پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.

دیوید مارکت فرمانده سابق زیردریایی هسته ای ایالات متحده امریکا ، 14 صحنه سینمایی از فیلم های معروف ساخته شده در مورد زیردریایی ها را از نظر مطابقت با شرایط واقعی رتبه بندی میکند. https://www.aparat.com/v/9RJw0 زیرنویس فارسی از BarraGe

دانشنامه دریایی نسل جدید ناوهای چندمنظوره با پیشرفت ابزار بی سرنشین، نسل جدید ناوها نیز به این ابزار مجهز شده و برای استفاده از سیستم های هوشمند و بی سرنشین طراحی می شوند همانطور که برای ناو هواپیمابر فورد استفاده از هواپیمای بی سرنشین دیده شده است برای ناوهای دیگر هم این سیستم منظور شده است در دریا سیستم های هوشمند بی سرنشین شامل قایق های گشتی محافظ و پهپادهای گشتی همانند اسکن ایگل هست با این روش علاوه بر کاهش خطرات برای خدمه ناو، میزان استهلاک و هزینه به شدت کاهش یافته و تعاریفی جدید در نبردها آغاز می شود چرا از دست دادن یک پهپاد با از دست دادن یک جنگنده تفاوت تبلیغاتی بسیار دارد

پروژه یاسن 885 زیردریایی تهاجمی روسیه با پیشران اتمی این زیردریایی برپایه زیردریایی های آکولا بوده و جایگزین آن خواهد بود و نسل جدید زیردریایی های تهاجمی محسوب می شود 4 فروند از این زیردریایی ساخت شده است و وظیفه شکار زیردریایی، کشتی و شلیک موشک های کروز را بر عهده دارد این کلاس زیردریایی را بعنوان رقیب زیردریایی های کلاس ویرجینیا امریکا می نامند.

ناوگروه ناوهواپیمابر Carrier Strike Group قدرت نیروی دریایی آمریکا برای اعمال سیاست های اقتصادی و امنیتی و سیاسی

نگاهی مختصر به آینده نیروهای دریایی و مقدمه ای بر نقشه راه در تمرین پیشرفته فناوری دریایی سال 2017 یا ANTX ، نیروی دریایی نشان داد روبات ها به جایی رسیده اند که می توان از آنها برای کمک به محافظت از کشتی ها ، جاسوسی از زیر دریایی های دشمن و حملات موشک های هوایی استفاده نمود. در هر کجای تاریخ که باشیم چابکی، کیفیت آتش، هزینه، کار تیمی، اختفا مواردی هستند که طرح ریزی آینده بر اساس انها تعریف می گردد. با نکات ارائه شده به نظر می آید مسیر تکنولوژی در دریا بر محورهای زیر جلو خواهد رفت: 1 - مولد انرژی و قدرت 2- توپ های جدید مغناطیسی و لیزری (توپ هایی با سرعت 7 برابر سرعت صوت ولی بدون مواد منفجره) 2- بدنه های چند تکه با سطوح کم بازتابنده راداری 3- پهبادهای دریایی با هوش مصنوعی (هواپایه و دریا پایه) 4- شبکه محوری ( در همه زمینه ها مطرح است) مجله ای با نگاه به نقشه راه نیروی دریایی NAVAL POWER & ENERGY SYSTEMS TECHNOLOGY DEVELOPMENT ROADMAP https://www.navsea.navy.mil/Portals/103/Documents/TeamShips/SEA21/ESO/2019%20NPES%20TDR%20Distribution%20A%20Approved%20Final.pdf مجله Global Defence Technology با رویکرد نگاه به آینده https://www.nridigital.com/global-defence-tech/global-defence-technology-archive/ سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده (USMC) با تمرکز روشن بر تسلط بر اقیانوس آرام در حال بازسازی است. تفنگداران دریایی با گذشت چندین دهه از عملیات مختلف در حال حرکت به سمت اجرای آتش دوربرد و سیستم های هوایی بدون سرنشین (UAS) برای کارهای آینده خود هستند. USMC اعلام كرد: "نيروي دريايی ناوگان آينده (FMF) نيازمند تبدیل از نيروي ميراثي به نيروی مدرن با قابليت هاي ارگانيك جديد است."FMF در سال 2030 به نیروهای دریایی و دریایی اجازه می دهد تا ابتکار عمل استراتژیک را بازگردانی کرده وبا سرمایه گذاری در قابلیت های جدید، در آینده از درگیری در منطقه تسلیحات دشمن اجتناب کنند." تمرکز اصلی این تلاش برای این است که سپاه دریایی ایالات متحده به ریشه های خود بازگردد و قدرت رو به افزایش چین در اقیانوس آرام را به چالش بکشد. این متناسب با وزارت دفاع از دفاعی ایالات متحده (وزارت دفاع آمریکا) است که از تهدیدهای گسترده ای برای تمرکز بر یک تهدید بزرگ دور شود. اساساً نیروی دریایی، به جای اینكه بر طیف گسترده ای از چالش ها متمرکز شود ، برای چالش چین بهینه سازی می شود. مهم است توجه شود که چین بودجه لازم برای توسعه هوش مصنوعی را به عنوان ابزاری برای جهش از تسلط سنتی ایالات متحده در هنگام دفاع فراهم کرده است. کشتی هایی را تصور کنید که موشک های شلیک شده را با هفت برابر سرعت صوت و بدون استفاده از مواد منفجره ، یا از لیزرهایی برای نابود کردن تهدیدات به قیمت یک دلار به ضرب گلوله استفاده می کنند ، و کشتی هایی که از همان دریایی که در آن شناور هستند سوخت می گیرند. این نگاه اجمالی به آینده برنامه ریزی شده، نیروی دریایی ایالات متحده است. اینها فقط ایده نیستند و همه این ایده ها تا حدی به جواب رسیده اند. نیروی دریایی پیشرفته‌ترین کشتی جنگی خود تاکنون ، ناوشکن USS Zumwalt را که ممکن است روزی با استفاده از این فناوریهای جدید به دست آورد ، تعمید خواهد داد. - ویدیویی از تکنولوژی ریل مغناطیسی پرتاب گلوله The EM Railgun https://www.youtube.com/watch?v=2HcqS508lIo - ویدیویی از توپ لیزری https://www.youtube.com/watch?v=sbjXXRfwrHg - گزارش در خصوص تولید انرژی از آب دریا (البته در حال حاضر بیشتر برای تامین سوخت جت هست در کنار مولد غیر فسیلی) https://apps.dtic.mil/dtic/tr/fulltext/u2/1038769.pdf https://www.youtube.com/watch?v=pW66iiVNJtY با تشکر از جناب @MR9 بابت حفظ مسیر تولید محتوا

شمشیر جدید سامورایی ها امروزه اهمیت استفاده از تسلیحات هایپرسونیک به عنوان یک سلاح تغییر دهنده موازنه قوا در بین کشورهای صاحب فناوری بیش از گذشته نمایان میشود پس از معرفی این تسلیحات توسط روسیه و اعلام اغاز برنامه های مختلف توسط کشورهای غربی وزارت دفاع ژاپن نیز از طرح این کشور برای ساخت موشک کروز هایپرسونیک رونمایی کرد ابن برنامه احتمالا پاسخی به چین برای توسعه این گونه از تسلیحات میباشد.البته با توجه به گسترش روز افزون نیروی دریایی چین تمرکز ژاپنی ها برای این سلاح هایپرسونیک بیشتر بر ساخت موشکی ضد کشتی بوده است و جالب تر انکه این موشک به عنوان سلاحی با قابلیت شلیک از ساحل نیز معرفی شده است . این برنامه به مدیریت موسسه تحقیقات فناوری این کشور ATLA و با همکاری شرکت صنایع سنگین میتسوبیشی این کشور در سال 2019 اغاز و به نظر تا سال 2030 با ارائه نسخه نهایی سلاح به اتمام خواهد رسید.به نظر این شرکت ژاپنی وظیفه طراحی یک موتور دوحالته رمجت و اسکرمجت را برعهده دارد.هدف این پروژه طراحی سلاحی برای تهاجم بر علیه اهداف سطحی و همچنین نسخه ضد کشتی ان میباشد که لازمه ان طراحی موتور اسکرمجت جدید برای رساندن سرعت این موشک به 5 ماخ وبالاتر میباشد.پیشبینی میشود موتور اسکرمجت جدید توانایی رساندن این موشک به سرعتی در بازه 5 تا 15 ماخ را دار ا میباشد البته برای رسیدن به چنین سرعتی رساندن موشک به سرعت سوپر سونیک بین 3 تا 5 ماخ حیاتی میباشد شرکت ATLA به همین منظور طراحی یک موتور رمجت را مد نظر قرار داده است البته این امر باعث افزایش طول موشک خواهد شد. علاوه بر موارد یاد شده همچنین این موشک باید قادر به پرواز در ارتفاع بالاتری نسبت به سیستم های ضد موشکی و همچنین پرواز در ارتفاع پایین تری نسبت به گونه های دیگر سامانه های پدافند هوایی باشد که همین امر یعنی قدرت مانور در این بازه متغیر پیش بینی نقطه رهگیری این موشک را برای هر دشمنی غیر ممکن میسازد شاید به همین دلیل این موشک را باید یک تغییر دهنده قواعد بازی نامید. این موشک همچنین باید قادر به فعالیت در تمام شرایط هوایی و رسیدن به سرعت هایپرسونیک در ارتفاع بالا واستمرار ان به مدت طولانی باشد.بر طبق اسناد منتشرشده این موشک علاوه بر سامانه ناوبری داخلی از قابلیت هدایت ماهواره ای و همچنین یک سیکر رادیویی تصویر بردار برای شناسایی اهدف برخوردار است. همچنین نسخه ضد کشتی ان نیز باید سر انفجاری قدرتمندی برای انهدام شناورهای سنگین با خود حمل نماید علاوه بر ان به نظر سر جنگی از فناوری EFP یا سر جنگی چگالی بالا نفوذ کننده برای شکافتن شناورهای رزمی دشمن بهره میبرد.

 اصطلاحات و تعاریف سامانه سوخت گیری هوایی با سلام: در این پست شما را با اصطلاحات و تعاریف سامانه سوخت گیری هوایی آشنا می کنم، امید است مورد توجه شما کاربران گرامی قرار گیرد.    کوپلینگ : (Coupling) کوپلینگ در داخل یک دیواره نازک استوانه ای بین شیپوری و لوله خرطومی قرار دارد. کار اصلی این قطعه  مکانیکی برقراری اتصال بین لوله خرطومی، و پراب هواپیمای سوخت گیرنده است.    مکانیزم  سوخت گیری هوایی : (Pull 0ff Load Mechanism)  مکانیزمی است که در زمان سوخت گیری هوایی،کوپلینگ را با نازل تحت نیروی خود محکم نگهداری می کند. هم چنین این مکانیزم ، توانایی نگه داری انواع  نازل و کوپلینگ با قدرت های  مختلف را دارد.    سوخت : (FEUL)   سوخت هواپیماها معمولا ترکیبی از چند ماده شیمیایی بوده وبنا بر سفارش کارخانه سازنده موتور هواپیما و با در نظر گرفتن خصوصیات موتور یاد شده ساخته می شود. سوخت هواپیما دارای ترکیباتی است که آن را قادر می کند که بسیار زود مشتعل شود، خیلی خوب به سوزد، و بیشترین حرارت را تولید کند.سوخت هواپیما معمولا مخلوطی متناسب از نفت ، بنزین ، وگازوئیل می باشد.این ترکیب رایج ترین سوخت هواپیما را تشکیل می دهد.نفت خیلی خوب می سوزد، بنزین خوب مشتعل می شود،وگازوئیل حرارت زیادی تولید می کند.امکان دارد این مخلوط به صورت دیگر وبا افزودن ماده شیمیایی مناسب ترتهیه گردد.چون مصرف سوخت موتور هواپیماهای جت بسیار زیاد است،بیش ترین مقدار وزن بارگیری یک هواپیما ، مربوط به سوخت آن می باشد. ازانواع سوخت های هواپیما می توان به  JP4 ،JP5  ، JA1  اشاره کرد.       

با سلام    در باب اهمیت اجرای عملیات مشترک      نبرد خفجی (alkhafji) در جریان جنگ دوم خلیج پارس (1991) نقطه عطفی در تاریخ جنگ مدرن بشمار آمده و نمونه ای از مزیت بالقوه  سامانه های اطلاعاتی مشترک با توانمندی های بازدارنده محسوب می شود . در 29 ژانویه 1991 ، دولشکر زرهی ارتش عراق ، حرکت خود را بسمت خطوط تماس با واحدهای ائتلاف در نزدیکی الخفجی آغاز نمود ، با این وضف به محض حرکت عناصر زرهی ، سامانه های مراقبت ، حرکت ارتش عراق را تشخیص داده و فرماندهان مدافع نیز بسرعت توان هوایی موجود را برای مقابله به صحنه نبرد اعزام نمود . طی سه روز نبرد سنگین و اجرای بیش از 3000 سورتی پرواز ، سازمان رزم هر دو لشکر زرهی عراقی از میان رفت . به گفته یکی از افسران عراقی که بعدها به اسارت در آمد ، ضرباتی که حملات هوایی نیروهای ائتلاف تنها در عرض 30 دقیقه ، به این  یگان وارد آورد ، با ضربات وارد آمده به این واحدها در جریان جنگ با ایران (1988-1980) برابری می نمود . فناوری های پیشرفته شناسایی و مراقبت پیشرفته ای نظیر جی استارز با قدرت هوایی موجود ترکیب شده  و به 3 شیوه  مهم استخوان بندی یگان های مهاجم را در هم شکستند.     1-  نخست ستون های زرهی شناسایی شده  و اطلاعات به صورت آنلاین به پرنده های رزمی حاضر در صحنه ارسال گردید .   2- فرماندهان مستقر در مرکز کنترل هوایی تاکتیکی با ترکیب اطلاعات بدست آمده یک تصویر  جامع  و کلی از میدان نبرد در اختیار داشتند .   3-  با تجمیع اطلاعات ، اهداف فرماندهان دشمن آنالیز شده و برآیند اطلاعاتی در اختیار فرماندهان نیروی زمینی ائتلاف گذاشته شد .    در مجموع ، ترکیب استفاده از چنین تجهیزاتی ، موجب پدید آمدن برتری اطلاعاتی در جریان عملیات رزمی  و این مفهوم ، موجب استفاده صحیح از قدرت آتش هوایی شد .        پی نوشت :   1- به این اعداد دقت کنید : 72 ساعت /3000  سورتی / 30 دقیقه /     2- ترجمه نمودار : MR9   3- منبع : AFDD  2-1

زانو زدن آنتونوف-۱۲۴ یکی از ویژگی های منحصر بفرد این غول پرنده توانایی زانو آن است. در حقیقت این ویژگی به این خاطر به آنتونوف -124 داده شده است تا در هنگام بارگیری از قسمت دماغه عمل بارگیری با امنیت و راحتری بیشتری انجام شود. در هنگام بارگیری از قسمت دماغه برای باز شدن رمپ، جک های که در کنار ارابه فرود برای استحکام بخشیدن به سازه ی هواپیما تعبیه شده اند بر روی زمین  قرار می گیرند و تثبیت می شوند هم زمان با این فرآیند ارابه های ی فرود جلویی نیز به جلو خم می شود و اصطلاحات هواپیما زانو می زند. بعد از زانو زدن، رمپ به طور کامل باز می شود و جک های که بر روی رمپ نیز تعبیه شده اند نیز بر روی زمین مستقر میشوند و این غول پرنده اماده بارگیری میشود.   باز شدن بخش دماغه آنتونوف -124 و اماده برای زانو زدن باز شدن جک های کناری ارابه فرود ( اصطلاحا به انها پای فیل گفته میشود) و خم شدن چرخ ها به سمت جلو -در مرجله اخر رمپ 3 تکه  آنتونوف -124 به طور کامل باز  و جک های رمپ بر روی زمین مستقر میشود زانو زدن کامل آنتونوف -124 و اماده برای بارگیری

        سال 1359 سال خونین نیروی هوایی ایران به پایان رسید نیروی هوایی ایران در این سال علی رغم دادن تلفات سنگین چه از لحاظ نیروی انسانی و چه از لحاظ تجهیزات تلفات سنگینی بر پیکره تمامی نیروهای دشمن وارد آورد . عملا در شش ماهه اول جنگ این نیرو پا را فراتر از ماموریتهای تعیین شده خود گذاشت و به کمک نیروهای زمینی ایران آمد و به جرات می توان گفت بخش عظیمی از عدم پیشرفت عراق و تصرف مساحت بیشتری از خاک ایران مرهون رشادتهای این نیرو بود . شهدای بسیاری تقدیم این مرز و بوم نمود و بجز آن تعدادی زیادی از خلبانان اسیر شدند و تعدادی هم چه در خاک خودمان و چه در خاک دشمن توسط تیم رسیکیو نیروی هوایی ، دریایی و زمینی نجات پیدا نمودند .    از شروع درگیری ها نیروی هوایی 105 خلبان شهید را تقدیم نمود و پس از شروع رسمی جنگ تحمیلی :    61 نفر از خلبانان شهید در خاک خودمان چه توسط پدافند خودی و چه توسط پدافند دشمن هدف قرار گرفتند و 44 نفر از خلبانان شهید در خاک دشمن هدف قرار گرفتند   پیکر پاک 48 نفر از خلبانان شهید از مجموع 105 نفر تاکنون کشف نگردیده است    از مجموع این 105 عقاب خونین بال نوع جنگنده به شرح ذیل می باشد :   خلبان اف 4 : 62 نفر  خلبان اف 5 : 38 نفر  خلبان سی130 : 3 نفر  خلبان بالگرد : 2 نفر   از مجموع این 105 عقاب خونین بال هنگام شهادت درجه افراد به شرح ذیل بوده  ستوان : 45 نفر  سروان : 43 نفر  سرگرد : 15 نفر  سرهنگ : 2 نفر   این 105 عقاب خونین بال به ترتیب در ماه های ذیل شهید شدند : تیر ماه : 1 نفر  شهریور ماه : 8 نفر  مهر ماه : 58 نفر  آبان ماه : 19 نفر  آذز ماه : 5 نفر  دی ماه : 6 نفر  بهمن ماه : 6 نفر  اسفند ماه : 2 نفر   میانگین سنی شهدای این سال به شرح ذیل می باشد : 35 تا 37 سال : 9 نفر 30 تا 35 سال : 49 نفر 25 تا 30 سال : 45 نفر 20 تا 25 سال : 2 نفر   سهم هر پایگاه در شهدای سال اول به شرح ذیل می باشد : پایگاه یکم شکاری : 10 نفر  پایگاه دوم شکاری : 11 نفر  پایگاه سوم شکاری : 12 نفر  پایگاه چهارم شکاری : 25 نفر  پایگاه ششم شکاری : 23 نفر  پایگاه نهم شکاری : 21 نفر  پشتیبانی مرکز : 3 نفر   از مجموع شهدای این سال 4 نفر بر اثر سانحه بدون دخالت پدافند به شهادت رسیدند   شهید غلامحسین باستانی اولین شهید قبل از شروع رسمی جنگ و شهید فیروز شیخ حسنی اولین خلبان شهید نیروی هوایی پس از شروع رسمی جنگ است و ایشان اولین خلبان شهید نیروی هوایی پس از شروع رسمی جنگ است که بدون جنگنده و روی باند هدف گلوله دشمن قرار گرفته است    شهیدان محمد صالحی و خالد حیدری اولین خلبانان شهید نیروی هوایی در خاک دشمن می باشند    شهیدان ذیل بدون جنگنده به شهادت رسیدند : علی شمس بیگی داخل هلی کوپتر  فیروز شیخ حسنی روی باند پایگاه چهارم شکاری  ابراهیم شریفی روی ناوچه پیکان  حسین ناری قمی در غرب اهواز   شهید عبدالحسین حاتمی به طرز فجیهی به همراه جوانان روستای کرخه زنده به گور شد   شهیدان شوقی ، عزیزی مقدم و حاجی بعد از اسارت جهت تضعیف روحیه دیگر خلبانان به طرز فجیهی به شهادت رسیده اند    تا پایان جنگ تحمیلی این آمار خوشبختانه هیچ وقت تکرار نشد و نیروی هوایی هرگز این تعداد شهید نداد    روحشان شاد و یادشان گرامی باد

با سلام       شیرهای سیاه ، میراژ و ......       فرمانده بازنشسته اسکادران پنجم شاخه هوایی نیروی دریایی ارتش ایالات متحده (شیرهای سیاه ) از جنگ دوم خلیج پارس (1991) خاطره جالبی را نقل می کند :   روز یکم اسفند 1365 ، ستوان یکم خلبان " احلان عبدالقادر " ( معلم خلبان جنگنده میراژ F-1 EQ  نیروی هوایی ارتش بعث ) در حالی که به همراه وینگمن خودش ،  ماموریت اسکورت یک دسته پروازی جنگنده / بمب افکن های سوخو-22 این نیرو را برای بمباران سکوهای نفتی ایران رابرعهده داشت ، به ناگاه یا یکفروند جنگنده فانتوم نیروی هوایی ایران (که تحت هر شرایطی توان رویارویی همزمان با دو فروند میراژ سرحال عراقی را نداشت ) روبرو گردید و برای ثبت یک پیروزی هوایی دیگر ، بسمت آن گردش نمود .       در حالی که رهبر دسته فیترهای عراقی ، نظاره گر تعقب و گریز میان دو جنگنده برفراز آسمان خلیج پارس می بود ، ناگهان یک موشک ناشناس از فاصله بسیار بعید ، رهبر دسته میراژ ها را هدف قرار داد و بسرعت جان ستوان یکم خلبان " احلان عبدالقادر " را از آن خود نمود .       پس از برخورد موشک  فونیکس  که به یقیناً از یک گربه دو دُم نیروی هوایی ایران شلیک شده بود ، یگان های حاضر در منطقه ، بوضوح روی فرکانس رادیویی  اضطراری ، این جمله را زبان رهبر دسته فیترها ، خطاب به پرنده های حاضر در صورتبندی ، شنیدند که  فریادمی کشید :   اف اربع عشر ، اف اربع عشر ، یالا یالا   پس از این هشدار ، شش فروند فیتر عراقی ، به همراه یکفروند میراژ باقی مانده ، با سرعت پراکنده شدند ، گویی اصولاً از قبل حضور نداشتند .   این فرمانده نیروی دریایی ارتش ایالات متحده می گوید ، از آن روز ، علیرغم تجهیز ارتشهای اعراب به جنگنده های پیشرفته ، وقتی خلبانان ایرانی قصد دارند با همتایان عرب خود به اصلاح " کل کل " کنند ، در فرکانس های ارتباطی ، چنین می گویند :   اف اربع عشر ، اف اربع عشر ، یالا یالا

با سلام    نخستین پرواز گربه تیزچنگال گرومن      نخستین نمونه جنگنده برتری  هوایی اف-14 تامکت ، درست مدت کوتاهی  پس از اولین پرواز خود در 21 دسامبر 1970    در این پرواز تاریخی ، خلبان ارشد آزمایشی شرکت گرومن ، رابرت اسمیت ( کابین جلو )  به همراه خلبان  آزمایش پروژه ، ویلیام میلر ( کابین عقب) ، هدایت این گربه مهار ناپذیر را بر عهده داشتند . نخستین پرواز تامکت ، بر خلاف سایر پروازها ، بسیار دیر و در حدود ساعت 4 بعد از ظهر ، یعنی شرایطی که در سواحل شرق ایالات متحده ، خورشید بسیار زود و تقریباً از ساعت 5 بعد از ظهر ، غروب می کند و هوا بسیار زود به تاریکی می گراید، صورت گرفت .   زمانی که تامکت شماره یک ، از زمین بلندشد ، بزرگترین مشکل این گربه تیزچنگ ، آب و هوا نبود ، چرا که بهترین محصول گرومن در آن زمان ، تحت هدایت بهترین خلبانان حاضر قرار داشت و روسای گرومن از این انتخاب بسیار راضی به نظر می رسیدند . علت این رضایت بدان خاطر بود که این شرکت ، بدلیل شرایط مالی ، بالاجبار  تحت فشار مقامات نیروی دریایی ، می بایست محصول بسیار پیچیده خود را تا پایان سال 1970 عرضه می نمود و طبیعتاً ، موفقیت آزمایش های اولیه ، موجبات رضایت آنها را فراهم آورد ، بدون اینکه نیازی به پرداخت جریمه دیرکرد به نیروی دریایی ایالات متحده باشد .        خلبان ارشد آزمایشی گرومن ، رابرت اسمیت     علاوه برآن ، مقامات  ارشد گرومن بر این اطلاع بودند که با فرارسیدن کریسمس 1971 ، مردم برای گذراندن تعطیلات به سواحل شرقی هجوم خواهند آورد ، در نتیجه ، این آزمایش می بایست " همین حالا و یا هرگز" در کالورتون ، انجام می پذیرفت .   با این حال ، در 30 دسامبر 1970 (  9 روز بعد ) دومین آزمایش تامکت ، بدلیل نشت روغن از یک پمپ هیدرولیک که موجب از دست دادن کنترل و هدایت تامکت شد ، با شکست روبرو گردید . اما صندلی پران های این گربه سرکش ، در نهایت ایمنی ،  جان دو خدمه را  نجات داد و هواپیما در نزدیکی باند اصلی پرواز شرکت گرومن در کالورتون ، ساقط گردید . 

یک فروند جنگنده بی اف 109 مدل E-4، هواپیمای متعلق به استوار ماخولد نیز از همین مدل هواپیما بود.   بخش دوم: نبرد بریتانیا   شروع نبرد: 26 ژوئن 1940   پایان نبرد: 21 ژوئن 1941   مدت زمان نبرد: 361 روز   11- 11.08.40 --- کورتیس --- مکان نامشخص --- 11:55   12- 13.08.40 --- اسپیت فایر --- برایتون در ارتفاع 5000 متری --- 07:50   13- 26.08.40 --- اسپیت فایر --- 1.5 کیلومتری شرق پورت موس --- 17:30   14- 30.08.40 --- هاریکن --- لندن --- 12:40   15- 30.08.40 --- هاریکن --- کنت --- 18:00   16- 30.08.40 --- هاریکن --- کنت --- 18:05   17- 31.08.40 --- هاریکن --- لید --- 14:15   18- 02.09.40 --- اسپیت فایر --- نیو رومنی --- 14:25   19- 02.09.40 --- اسپیت فایر --- نیو رومنی --- 14:25   20- 02.09.40 --- اسپیت فایر --- سیتینگ بورن --- 18:20   21- 04.09.40 --- اسپیت فایر --- فولک استون --- 10:10   22- 27.09.40 --- اسپیت فایر --- 2.5 کیلومتری شرق پورت لند --- 13:08   23- 28.09.40 --- هاریکن --- سلسی بیل (با محله سلسبیل در تهران، اشتباه نشود(1 (2))) --- 15:55   24- 30.09.40 --- هاریکن --- شمال پورت لند --- 17:35   25- 30.09.40 --- هاریکن --- یئو ویل --- 17:45   26- 30.09.40 --- هاریکن --- شربورن --- 17:50   تکخال ها:   Obstlt. Adolf Galland: 68   Oblt. Gustav Sprick: 33   Oblt. Jozef Priller: 27   Ofw. Werner Machold: 26   Hptm. Gerhard Schopfel: 25   نکته 1: اولین پیروزی توسط استوار پل سینگر و آخرین پیروزی توسط ستوان یکم گوستاو اسپریک، هر دو در برابر اسپیت فایر، به دست آمد.

در ژانویه ی 1962 رئیس جمهور کندی خواهان تایید کنگره برای خریداری F4H-1 شد که برای نیروی هوایی با کد F-110 نام گذاری شده بود.  F-110A  نسخه ی جنگنده ی تاکتیکی از این طرح بود، در حالی که نسخه دیگری از ان تحت نام  RF-110A نیز وجود داشت که نسخه ی شناسایی تاکتیکی بود. نام  Spectre  به معنای  شبه  برای این  هواپیما انتخاب شد. در 18 سپتامبر 1962 ، وزارت دفاع برای تمام هواپیماهای تحت اختیار قوای هوایی، دریایی و زمینی دستور داد که تحت یک سیستم مشترک و عمومی کد گذاری شوند.  علت این امر علاقه مندی وزیر دفاع "رابرت مک نامارا" به دست یابی اشتراک بیشتر بین نیروها بود. ظاهرا پس از انکه دستیاران وی به او گفته بودند که نیروی دریایی و هوایی از سیستم های کد گذاری کاملا  مختلفی استفاده می کنند، در حالی که اغلب در حال نام بردن از هواپیمایی  همان نوع  هستند، وی به شکل نا امیدانه ای سردرگم شده بود !   تحت فرمان وزارت دفاع سیستم کد گذاری مستقل که قدمتش به 1922 می رسید لغو شد . به ویژه این بدین معنی بود که کدنام F4H که تحت سیستم نیروی درایی به  Phantom اختصاص یافته بود منسوخ اعلام شد و با کد F-4 جایگزین شد. در همین زمان کد  F-110 که نیروی هوایی برای این پرنده در نظر گرفته بود نیز به F-4  تغییر کرد.  و بدین ترتیب تنها وجه تمایز اف-4 های در احتیار نیروی دریایی و هوایی تبدیل به شماره سریال های انها شد . نسخه ی نیروی دریایی از این هواپیما که F4H-1 Phantom  نام داشت، F-4B کد گذاری شد، در حالی که نسخه ی در اختیار نیروی هوایی که قبلا F-110A  نام داشت به F-4C تغییر نام داد و نسخه  ی شناسایی YRF-110A  نام جدید YRF-4C  را بر خود گرفت . هم زمان نام مجزای  Spectre  که بر نسخه ی نیروی هوایی گذاشته شده بود منسوخ شد و هر دو هواپیمای نیروی دریایی و هوایی  Phantom II نام گرفتند .       

آزمایشگاه هواپیمای هسته‌ای داسنویل جورجیا   وضعیت امروزی سایت   آزمایشگاه هواپیمای هسته‌ای جورجیا (GNAL) واقع در جنگل Dawson در داسنویل، به عنوان AFP No. 67 نیز شناخته می‌شود. این تاسیسات متعلق به کمپانی لاکهید در سال‌های 1958 تا 1971 عملیاتی بودند و یک مرکز مهم تحقیقاتی در راستای تلاش‌های نیروی هوایی آمریکا برای توسعه یک بمب‌افکن نیرو گرفته از انرژی هسته‌ای و نیز مطالعه محیط جنگل به منظور تعیین اثرات جنگ هسته‌ای بر حیات وحش به شمار می‌رفت. اغلب فعالیت‌ها در این سایت شامل کارهای مرتبط با مهندسی متالوژی از جمله تحت تشعشع قرار دادن مواد مختلف برای درک بهتر الزامات حفاظتی راکتور احتمالی بمب‌افکن هسته‌ای بود. یک راکتور 10 مگاواتی شناخته‌شده به عنوان راکتور تاثیرات تشعشع (RER) به گونه‌ای نصب شده بود که قابلیت جابجایی عمودی (بالا و پایین رفتن) از داخل یک تاسیسات مهار را فراهم می کرد. بدین‌ترتیب امکان پرتودهی به مواد، به صورت زیر زمینی برای مواد خاص و نیز به محیط پیرامونی (برای یک رنج محدود و تولید سطوح پایین تشعشع با قرار دادن راکتور بدون حفاظ در ارتفاع 24 متری! ) ایجاد می‌شد. این راکتور تنها نمونه‌ از نوع خود در ساحل شرقی ایالات متحده به شمار می‌رفت. تاسیسات جورجیا حتی یک دهه پس از تعلیق فعالیت‌های مرتیط با برنامه بمب‌افکن هسته‌ای در 1960، کماکان به تحقیقات عمومی هسته‌ای برای یوساف و نیز کمیسیون انرژی اتمی ایالات متحده (AEC) اشتغال داشت.   محدوده قرارگیری "حمام آب" راکتور در گذشته   با تعطیلی آزمایشگاه در 1971 محوطه آن به منظور ایجاد یک فرودگاه جدید برای شهر آتلانتا خریداری شد اما در نهایت توپوگرافی آن برای ساخت فرودگاه نامناسب دیده شد.   اسنادی که قادر به توضیح سرنوشت سایت باشند شدیدا طبقه‌بندی‌شده محسوب می‌شوند. ورودی بخش‌زیرزمینی سایت دفن شده است و تنها جسم باقی‌ روی زمین، فونداسیون بتنی است که راکتور و ساختمان‌ها در آنجا واقع بودند.     تنها تصاویر عمومی‌شده در دسترس از تاسیسات مذکور در آن دوران، در ویدئوی زیر که شامل توضیحاتی نیز هست:   دانلود (حجم: 21.11 مگابایت) http://trainbit.com/files/1112817884/Dawsonville_Georgia_Nuclear_Aircraft_Laboratory_1959_full_video_1001.mp4 https://www.youtube.com/watch?v=urGYMs0-UcM منابع: https://nuclearstreet.com/pro_nuclear_power_blogs/b/science-history-nuclear/archive/2014/01/02/historic-film-on-the-georgia-nuclear-aircraft-laboratory#.Vv1U6nqm0ZM http://wikimapia.org/27728728/Georgia-Nuclear-Aircraft-Laboratory-Reactor-site https://en.wikipedia.org/wiki/Georgia_Nuclear_Aircraft_Laboratory

مجهولات پرنده   قسمت 8   هواپیمای با پیشران تلفیقی          X-6   برای این پروژه هیچ پروازی به ثبت نرسیده است حامیان این برنامه : USAF, AEC       قبل از شروع به ساخت نمونه ی نظامی عملیاتی ، 2 فروند از هواپیمای ایکس-6 که محصول کمپانی کانویر بود برای بررسی عملی بودن بکار گیری پیشران اتمی هواپایه سفارش داده شده بود . موارد در نظر گرفته شده برای ازمایش شامل : سپر محافظ خدمه در برابر رادیو اکتیو ، پیشران ، بررسی زیست شناختی کلیه ی اثرات رادیو اکتیوی هواپیما ، و تاثیر تابش ها روی سایر سامانه های این پرنده بود . علاوه بر 2 فروند ایکس-6 یاد شده ، ساخت یک فروند بمب افکن پیشران اتمی NB-36H  نیز که محصول دیگری از کمپانی کانویر بود برای انجام تست های پروازی اولیه سفارش داده شده بود. درون NB-36H راکتور اتمی فعال بود اما هیچ نیرویی را برای هواپیما تامین نمی کرد . ابتدا این هواپیمای ایکس-6 بود که پیشرانش ان می بایست توسط یک پیش نمونه ی پیشران اتمی هواپایه که در مخزن بمب ان جای گرفته بود ، تامین می شد. در نهایت پروژه ی ایکس-6 قبل از انکه هیچ یک از 2 پرنده ی سفارش داده شده ساخته شوند کنسل شد. اگر چه کار ساخت بمب افکن NB-36H به پایان رسید اولین پروازش را در سپتامبر 1955 ثبت رساند . پس از به انجام رساندن تست ها برای مدت حدود 2 سال ، راکتور اتمی این پرنده برداشته شد و هواپیمای NB-36H در پایگاه هوایی Carswell  واقع در تگزاس اوراق شد .  

مجهولات پرنده       Bell Aircraft Corporation                   X-1E   اولین پرواز  :  12 دسامبر 1955                        اخرین پرواز : 6 نوامبر 1958 تعداد پروازها : 26                                          پشتیبان : USAF, NACA سریع ترین سرعت : 2.24 ماخ                          بلند اوج ترین پرواز : بیش از 75 هزار پا           با وجود از دست رفتن سومین X-1   و X-1D   ، همچنان نیاز برای نسخه های با عملکرد بهتر ایکس-1 وجود داشت تا #NACA کماکان بتواند به تحقیقات پرواز پرسرعت خود ادامه دهد. برای ارضای این نیازمندی دومین اکیس-1 تقریبا از نو ساخته شد و ارتقا پیدا کرد و X-1E نام گرفت . بهینه سازی های گسترده ای که انجام شده بود شامل کانوپی به روز شده ، بال های نازک تر ، و صندلی ایجکت مجهز به راکت پرتاب کننده . بیشترین ارتفاع پروازی که توسط X-1E کسب شد بیش از 75 هزار پا و روکورد سرعت ان 2.24 ماخ معادل 1450 مایل بر ساعت بود . در طی پرواز های ازمایشی X-1E تکنولوژی بال با سطح مقطع نازک را برای استفاده ی عملی در هواپیماهای مافوق صوت به اثبات رساند. یک موتور راکتی بهبود یافته ی XLR11# (که در پروژه های متعدد دیگری نیز به کار رفت) و استفاده از یک توربو پمپ کم فشار ، نیز در این پرواز های ازمایشی X-1E فناوری یشان به مرحله ی اثبات رسید. این هواپیما پس از 26 پرواز در نوامبر 1956  بازنشست شد ، و هم اکنون در موزه ی #ناسا در مرکز تحقیقاتی #درایدن واقع در #پایگاه_هوایی_ادواردز در کالیفرنیا در معرض نمایش دائمی قرار دارد . 

  IAI’s SkySniper : موشک بالستیک هواپایه     صنایع هوا فضای اسرائیل ایده ی استفاده از موشک بالستیک زمین پایه به عنوان سلاحی هواپایه را در قالب طرحی نو احیا کرده است ، این کانسپت عملیات ضربتی دقیق در برد بلند را برای جنگنده های این رژیم به ارمغان خواهد اورد . موشک  SkySniper به عنوان سلاحی خود مختار ، هوا به زمین و با توان انجام حملات بسیار دقیق ضربتی معرفی شده است. این موشک از موتوری راکتی بهره می برد که بدان توان رسیدن به سرعت مافوق صوت می بخشد . سرعت بسیار زیاد به همراه کلاهک چند منظوره شدیدالانفجار ترکش زا ، و فیوز 3 حالته به ان قدرت مضاعفی در نفوذ به اهداف سخت می بخشد . این سلاح طراحی شده تا بتواند از پس نابود کردن طیف گسترده ای از اهداف بربیاید ، این کلاهک این موشک همچنین می تواند در حالت هوا انفجار و انفجار به محظ برخورد فعال شود که باعث می شود بتواند در اقدام علیه اهداف نیمه سخت محیط وسیع تری را تحت تاثیر قرار دهد. این موشک به عنوان یک سلاح مقرون به صرفه طراحی شده ، SkySniper جهت اصابت دقیق به اهداف در تمام شرایط اب و هوایی از هدایت دوگانه ی  جی پی اس / اینرسیایی بهره می برد. فرمان های مربوط به مختصات و مسیر هر موشک می تواند بر روی زمین یا در اسمان توسط خلبان قبل از شلیک به هر موشک منتقل شود . پس از شلیک موشک به سمت هدف معین شده پرواز می کند و با تیکه بر سامانه های اینرسیایی و جی پی اس راه خود تا هدف را می یابد . این موشک این توانایی را دارد تا با شکل دادن به مسیر پرواز برد به مورد نظر دست یابد و همچنین به زاویه ی برخورد مورد نظر برای عبور از سامانه های پدافندی دشمن برسد . ظرفیت حمل این سلاح حداکثر 4 فروند بر روی هر جنگنده پیش بینی شده است (با توجه به ظرفیت حمل پرنده) ، و از پتانسیل سازگاری با جنگنده های شرقی و غربی همچون F-15 و F/A-18 محصول Boeing ، F-16 محصول Lockheed Martin و جنگنده های شرقی MiG-29 و Su-30 و نیز جنگنده ی Kfir ساخت اسرائل برخوردار است .           http://defense-update.com/20160229_skysniper.html   شادی ارواح طیبه ی شهدای گمنام صلوات