ناشناخته های باور373 تصویر دستکاری شده است به نظر میرسه باور یک نسخه دیگر هم داره که از لحاظ پرتابگر شبیه به اس300 وی ام هست. هرچند در رزمایش سعی شده بود اجزای کامل پرتابگر جدید نشان داده نشه، باز هم اطلاعات مشخص هست. نمایشگر سامانه باور در زمان آزمایش سامانه تصویری از صفحه رادار کنترل آتش پرتاب در رزمایش پدافندی سال گذشته منتشر شد. در این تصویر-شبیه سازی هست یا واقعی- 9 دایره قرمز رنگ با فاصله 25 کیلومتر از هم دیده میشه. بنابراین رادار کنترل آتش باور، 225 کیلومتر برد داره. در نتیجه غیر از صیاد4 با برد 200 کیلومتری باید موشک دیگری هم در کار باشه تا برد 225 کیلومتر رو پوشش بده. تصویر بالا رو از مستند باور 373 برداشتم. این تصویر مربوط به یک رادار کنترل آتش هست. در سمت چپ نمایشگر دو گزینه Launcher و Communications نوشته شده. در قسمت Launcher شش پرتابگر 4 فروندی دیده میشه و در قسمت Communications یک جدول با 18 سلول. به نظر میرسه این قسمت مربوط به کانال های ارتباطی هست به این صورت که 18 کانال ارتباطی برای هدایت موشکها وجود داره یعنی 18 موشک به صورت همزمان هدایت میشه که 2 موشک برای هر هدف هست. در نتیجه هر آتشبار 24 موشک داره و رادار کنترل آتش توانایی مقابله با 9 هدف به طور همزمان و پرتاب دو موشک برای هر هدف یعنی شلیک و هدایت 18 موشک رو داره. همینطور که در تصویر پیداست برد رادار 120 کیلومتر هست. و با توجه به فیلم موشک سرعتی احتمالا بین 5-7 ماخ داره. در واقع با دو سامانه باور روبرو هستیم. به همین دلیل اطلاعات گاهی متناقض و اشتباه به نظر میرسد. نسخه یکم دارای برد 225 کیلومتر است که از موشک صیاد 4 استفاده میکند این موشک میتواند تا برد 200 کیلومتر و ارتفاع 27 کیلومتر را پوشش دهد. هر آتشبار قابلیت درگیری با 6 هدف و و هدایت 12 موشک به سمت اهداف را دارد. نسخه دوم همانطور که جانشین وزیر دفاع گفته است 120 کیلومتر برد دارد (با تصویر رادار بالایی مطابقت داره). احتمالا این نسخه طبق گفته رئیس مرکز مطالعات نیروی پدافند هوایی می تواند با 9 هدف مقابله کند. با توجه به گفته ایشون توانایی این نسخه مثل پاتریوت پک 3 هست که طبیعتا برای هر هدف از دو موشک استفاده میکند. نسخه دوم همانند اس 300 وی 4 از یک رادار بر روی خودروی پرتابگر برای شناسایی استفاده میکند. وجود چنین راداری در کنار برد 120 کیلومتری باعث کاهش شدید هزینه های نسخه دوم باور میشود. احتمالا هدف از چنین پروژه ای ساخت نسخه ضد بالستیک باور با توانایی مقابله با اهداف آیرودینامیک در فاصله میانبرد بوده است. این چنین امکان تولید بیشتری از این سامانه نسبت به نسخه اول وجود دارد. دو عدد 8 ماخ و 10 ماخ برای سرعت هدف سامانه باور بیان شده است. ممکن است عدد 8 ماخ مربوط به باور با برد 225 کیلومتر باشد و عدد 10 مربوط به باور ضد بالستیک (نسخه دوم) باشد. در صورت صحت این فرضیات باور 120 کیلومتری پوشش ضد بالستیک بسیار مناسبی برای مراکز نفتی، پایگاه های نظامی و زیرساخت های مهم کشور فراهم میکند. درگیری همزمان با 9 موشک بالستیک تا برد 1500 کیلومتر اطمینان پذیری بسیار زیادی در تامین امنیت زیرساخت های کشور میدهد اما باید به دنبال استفاده از پرتابگرهای با ظرفیت بیشتر چه به واسطه کوچکتر کردن موشکها یا استفاده از کنیسترهای بیشتر بود. در طی مستند دو موشک برای سامانه باور نشان داده شد موشک بالایی با "نام صیاد4 باور" و کد BVRM E2A قرمز که بالکهای انتهایی کشیده تری داره. موشک پایینی با نام "صیاد4 باور " و کد SD4AM IMA که بالک های انتهایی کوتاه تر هستند دقیقا شبیه موشک صیاد3.

داده نمای باور 373 نسخه فارسی #اینفوگرافی تقدیم به شهدای پدافند.

خبر ، کوتاه بود و هیجان انگیز ، نزدیک به یک دهه انتظار برای رونمایی از یک سامانه دفاع هوایی بومی بالاخره به انتهای خود نزدیک شد و در نهایت از سامانه باور-373 رونمایی گردید . اگر چه تحریم های ظالمانه بر علیه نیروی های مسلح جمهوری اسلامی ایران و صنعت دفاعی کشور بیشتر از 40 سال است که ادامه دارد و این صنعت فراز و نشیبهای بسیار زیادی را بخود دیده ، اما بالندگی ، هوشمندی و اتکاء بر توان داخلی ، در نهایت محصولی را پدید آورد که هر ایرانی اصیل ، از مشاهده آن غرور مثبتی بدست می آورد که می تواند ره گشای گلوگاه های فناورانه آینده باشد . با این وصف ، پس از نزدیک به یکصد صفحه تحلیل و بررسی و گمانه زنی در بخش نخست این سلسله تاپیک سامانه پدافند هوایی باور373 (1) تصمیم گرفته شد تا پس از رونمایی از این سامانه بومی ، به مانند تاپیک سامانه اس-300 ، تاپیک جداگانه ای برای تحلیل و بررسی باور-373 ایجاد شود . نمایی از مراسم رونمایی از سامانه دفاع هوایی باور-373 مقدمه : همه ماجرا از سال 2010 آغاز شد ، زمانی که روسیه از تعهد خود مبنی بر تحویل سامانه های S-300PMU-1 شانه خالی نمود و در مقابل ایرانی ها نیز مدعی شدند تا یک سامانه دفاع هوایی پیشرفته تر از اس-300 را بصورت بومی توسعه داده و بخدمت خواهندگرفت ، اینک پس از 9 سال شایعات و حرف و حدیث ، سامانه باور-373 در روز صنعت دفاعی ( 22 اوت 2019 ) رونمایی گردید . یک سامانه تمام بومی ؟!!!!!! علیرغم اینکه روسها پس از روندی پر فراز و نشیب ، در نهایت سامانه های (S-300PMU-2(IR را در دسامبر 2016 بطور کامل تحویل ایرانی ها دادند ، اما همچنان شایعات داغی مبنی بر روگرفت (کپی ) بودن سامانه ایرانی از روی سیستم روسی ، در میان تحلیلگران داخلی و خارجی جریان داشت ، با این وصف ، ایران پس از کش و قوسهای فراوان ،و پیش از تحویل اولین سامانه روسی ، در دسامبر2016 زیرسامانه های مشخصی از باور373 شامل رادارها ، موشکها و نمای های از پیش تعیین شده ( محدود ) از سلول های پرتاب را به نمایش عمومی نهاد . لانچر سامانه S-300 PT اگر چه برخی تحلیلگران اطلاعاتی براین باور بودند که ایرانی ها بخش هایی از زیر سیستم های سامانه S-300PT تحویلی به بلاروس ( که در دهه هشتاد میلادی در قالب تقویت شبکه دفاع هوایی ارتش سرخ به همراه رادارهای استاندارد و موشکهای 5V55K/R با حداکثر برد 90 کیلومتر در این جمهوری سابق مستقر شده بود) را از این کشور خریداری نموده اند ، با این وصف ، برخی ناظران نظامی براین اعتقاد قرار دارند که صنعت دفاعی ایران ، بطور قطع مطالعات مستمری بر روی برخی ایده ها و فناوری های بکار رفته در محصول روسی داشته اند ، اما هر گونه ارتباط مستقیم میان سامانه S-300PT و باور-373 به تقریب غیر محتمل به نظر می رسد ، چرا که باور-373 بلحاظ بلوغ طراحی و همچنین کارایی ، با کمی تخفیف به سیستم های جدید تر روسی نظیر S-300PMU-2 و اس-400 نزدیکتر به نظر می رسد ، تا جایی که حداقل برمبنای ظاهر امر ، رادارهای آرایه فازی و موشک با برد 200 کیلومتری صیاد-4 به وضوح هرچه تمام تر بلحاظ فیزیکی مشابه همتایان خارجی خود هستند . علاوه براین ، باور-373 از کشنده بومی ( البته با ریشه روسی ) استفاده کرده و پرتابه موشکی این سیستم دفاع هوایی بومی در مقایسه با سیستم پرتاب سرد ( کولد لانچ ) اس-300 مجهز به لانچرهای دایره ای ، از سیستم پرتاب مستقیم ( هات لانچ ) از درون لانچرهای مکعبی بهره می برد . برای کمک به خواننده و جلوگیری از هر گونه سردرگمی جدول ذیل قابل بررسی است : مقایسه اجمالی میان سامانه دفاع هوایی اس -300 روسی و باور-373 ایرانی از بالا به پایین : خودروی TEL رادار درگیری رادار کسب هدف رادار مدیریت صحنه نبرد مشخصات : با توجه به اطلاع از این مساله که باور-373 یک سامانه بومی ایرانی است ، بطور قطع برخی مشخصات و الگوهای موجود در اس-300 در آن قابل مشاهده است . بلحاظ اندازه فیزیکی ، باور-373 در مقایسه با محصول روسی ، مقداری بزرگتر به نظر می رسد ، بنابراین ، نسبت به سامانه سوم خرداد که در ژوئن 2019 یکفروند پهپاد آمریکایی را ساقط نمود ، قابلیت استتار ان ، به نسبت مشکل تر بوده ، با این حال ، هنوز تحرک بالایی را بخود می بیند ، چرا که کشنده 10 در 10 ذوالجناح بعنوان TEL این سیستم عمل نموده و علاوه براین ، رادارها و پست تاکتیکی فرماندهی و کنترل (C2) آن نیز قابلیت نصب بر روی خودروی هشت در هشت "ظفر" ر ا خواهد داشت که هردوی این کشنده ها ، پتانسیل کاملی برای حرکت در سطوح خارج جاده ای به نمایش می گذارند . چنین وضعیتی برای شبکه دفاع هوایی ایران ، یک توانایی پراهمیت به نظر می رسد ، به این علت که علیرغم وجود یک شبکه گسترده جاده ای ، وسعت این کشور به گونه ای است که سامانه فوق استقرار در مناطق به نسبت صعب العبور را می طلبد و این نیز بدان معنا خواهد بود که باور-373 را می توان در هر نقطه ای مستقر نمود . شاید تنها زیر سیستم سامانه بومی ایرانی که بصورت نیمه متحرک طراحی و تولید شده ، رادار معراج-4 است که نقشی مشابه رادارهای 64N6E/91N6E بیگ برد در سامانه روسی بعنوان رادار مدیـریت صحنه نبرد را بر عهده دارد . این که رادار فوق بر روی یک تریلر نیمه متحرک ( کششی ) قرار گرفته و توسط یک کامیون غیر نظامی جابه جا میشود ، چندان مساله پر اهمیتی به نظر نمیرسد ، چرا که برد به نسبت زیاد این رادار بدان اجازه می دهد تا در عمق منطقه نبرد و دور از تهدید مستقر شده و در مقایسه با رادارهای موجود در خط مقدم دفاع هوایی ، ازامنیت بیشتری بر خوردار باشد . رادار مدیریت صحنه نبرد معراج -4 : به اعتقاد برخی تحلیلگران نظامی ، در واقعیت ماجرا ، ایرانی ها رادار معراج-4 را بعنوان یک سیستم جدایی ناپذیر از باور373 محسوب نمی کنند ، اما ارتباط بسیار نزدیکی میان این رادار و فرآیند توسعه باور-373 وجود دارد که درجریان رونمایی نیمه رسمی از معراج-4 در سال 2016 عیان گردید . در حقیقت امر ، معراج -4 ، یک دارایی با ارزش رزمی بسیار بالا درشبکه دفاع هوایی یکپارچه (IDAS) ایران بشمارمی رود که ماموریت کنترل فضای هوایی و انتقال اطلاعات به سامانه های پایین تر برعهده آن گذاشته شده است . این رادار که یک رادار آرایه فازی در باند S محسوب میشود ، بر اساس اطلاعات موجود قابلیت رهگیری 100 هدف بطور همزمان را داشته ، ضمن اینکه برخی معتقدند که رادار معراج -4 قابلیت های اجرای ضد ضد عمل الکترونیک (ECCM) بسیار قدرتمندی شامل " Burn Through ، SLB و SLC ، پرش فرکانس ، PRF Jitter ، PRF Staggering ، JATS ، فشرده ساز پالسی ، MTI ، CFAR ، Clutter Map و در نهایت Low SLL Antenna را در اختیار داشته باشد که نشاندهنده انعطاف پذیر بودن ان است . پی نوشت : 1- منابع در انتهای مقاله درج خواهد شد . 2- بدلیل اینکه این تاپیک دومین تجربه شخصی در برگردان یک متن تخصصی در حوزه پدافند هوایی است ، ممکن است در ترجمه برخی اصطلاحات ، کاستی هایی وجود داشته باشد ، طبیعتا از دوستان فاضل و دانشمند انتظار میرود تا در بهینه شدن متن کمک لازمه را نمایند . 3- ادامه دارد ................. صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9

آینده AISR در پشتیبانی از عملیات چند دامنه The Future of Aerial Intelligence, Surveillance, and Reconnaissance in Support of Multi-Domain Operations معرفی این مقاله سعی دارد تبدیل به مسیری شود که ارتش ایالات متحده امریکا باید طی کند تا بتواند با بازنویسی مفهوم AISR بتواند از عملیات های چند دامنه (MDO) پشتیبانی کند. اماده سازی صحنه برای نیرویی از اینده که خارج از الگو و خط سیر فعلی قرار دارد. و در حال تست و ازمایش است. در تعریف مجدد این مفهوم از اسناد زیر استفاده شده است: U.S. Army Intelligence Center of Excellence (USAICoE) Aerial Intelligence, Surveillance and Reconnaissance (AISR) in Multi-Domain Operations (MDO) White Paper. Initial Capabilities Document (ICD) for Multi-Domain Sensing Systems (MDSS) United States Army Intelligence Center of Excellence (USAICoE), Next Generation Aerial Intelligence, Surveillance, and Reconnaissance (NGAISR) FY18 DOTmLPF-P Assessment محیط عملیاتی نو ظهور در طول 17 سال گذشته ارتش ایالات متحده درانجام عملیات های ضد تروریست و ضد شورش در عراق و افغانستان مترکز بوده است. با این حال مطالعات در مورد محیط های عملیاتی، اینده ای پر مناقشه و دردسر ساز را پیش بینی می کند. دشمنان در حال ایجاد بن بست های سیاسی و نظامی با استفاده از تنزل قابلیت های کلیدی (مانند ممانعت از دسترسی زمینی، فضا، سایبر و اختلال الکترومغناطیس) هستند. در این محیط های عملیاتی نوظهور نقاط قوت در طولانی مدت تبدیل به ضعف های بالقوه می شوند. به عنوان یک نتیجه، مزیت نظامی ایالات متحده در تطبیق و توانایی انجام عملیات در برابر دشمن پیچیده است. به عنوان یک عنصر نیروهای مشترک، ناوگان فعلی AISR فاقد توانایی کافی فعالیت در در مناطق موسوم به (A2/AD) است. مشکلات عملیاتی عملیات موفق در چنین محیطی مستلزم تحول قابل توجه ناوگان AISR است. ناوگان کنونی AISR برای مقابله با تروریسم و ضد شورش بهینه سازی شده است ، اما چالش های قابل توجهی برای زنده ماندن در برابر تهدید همسان (م: منظور تهدیداتی از جانب روسیه و چین و ارتش های قدرتمند است) دارد. قابلیت های A2/AD دشمن در برابر نیروهای مشترک/چند ملیتی برای دستیابی به تسلط و کنترل هوا و طرح قدرت در زمین از هوا و حوزه های دریایی چالش ایجاد می کند. در بسیاری از موارد ، فاصله های متقابل ، سکوهای فعلی AISR را فراتر از محدوده موردنظر و برنامه ریزی شده قرار می دهد. اطلاعات ارتش در ایجاد موازنه بین الزامات آمادگی امروز با الزامات نبرد آینده با انتخاب های پیچیده ای روبرو است. قابلیت ها و کمبودهای فعلی AISR ناوگان کنونی AISR مجموعه ای از سکوهای سرنشین دار تجاری و سیستم های بدون سرنشین (UAV) است. این ناوگان مجموعه ای از حسگرها و فناوری های پیشرفته را فراهم می کند که امکان پشتیبانی از مانور تاکتیکی را فراهم می کند. این قابلیتها سازماندهی شده است تا اطلاعات عملی را در اختیار فرماندهان تاکتیکی و تحلیلگران اطلاعاتی قرار دهد تا برنامه ریزی و اجرا در سطوح بالاتر نیز امکان پذیر شود. اما این ناوگان چندین چالش و کمبود دارد: توانایی فعلی برای کشف اهداف در محدوده سیستم های آتشباری در حال ظهور محدود است. سکوها بهینه برای محیط های هوایی مجاز بهینه شده اند و در ارتفاع آسیب پذیر پرواز و از باند های آسیب پذیر استفاده می کنند. مواردی مانند اندازه ، وزن ، توان مصرفی و خنک سازی،محدودیت هایی برای ارتش در افزودن تجهیزات تدافعی به هواپیما ایجاد می کند. پلتفرم ها در یک مبارزه همسان ، دارای گزینه های بسیار کمی برای بهبود قابلیت بقا هستند ؛ نمونه های رایج آسیب پذیر هستند و این مشکل بسیارعمیق احساس می شود. سکوها گران هستند ، تولید آنها کند است ، امکانات کمی دارند و تعویض آنها دشوار است. زمان پردازش ، بهره برداری و انتشار سنسورهای هوایی (PED) از زمان بندی هدف یابی پویا در عملیات رزمی زمینی در مقیاس بزرگ پشتیبانی نمی کند. توسعه جزوه TRADOC 525-3-1 ، The U.S. Army in Multi-Domain Operations 2028 ، دیدگاه عملیات AISR را به طور اساسی تغییر داد. با ادغام بعدی در FM 2-0 ، Intelligence و FM 3-0 ، Operations ، MDO در نتیجه کمبودهای مهم در قابلیت های AISR را نشان داد. علاوه بر این ، تعداد زیادی از مطالعات ، کاغذهای سفید ، مفاهیم و استراتژی ها ضرورت به روز رسانی همه جنبه های AISR را به منظور همسویی با تلاش های نوسازی سایر عملکردهای جنگی نشان داد. ایده اصلی/ راه حل نسل بعدی مطالعه AISR DOTMLPF-P بر چالش ها و الزامات آینده AISR برای بررسی آمادگی اطلاعات هوایی ارتش برای انجام جمع آوری اطلاعات تا سال 2035 متمرکز است. این مطالعه یک استراتژی راه حل برای نیروهای دارای توان MDO (تا سال 2028) ارائه می دهد. نیروی فعال شده (تا سال 2035) و تمرکز بر پنج دسته اصلی ، که در شکل 1 نشان داده شده است ، برای بررسی عناصر مناسب نوسازی: سکوها حسگرها PED انتقال داده جنگ الکترونیک شکل1 - نتیجه نهایی نیرویی است که می تواند از ارتش و عملیات جنگی مشترک در MDO پشتیبانی کند. برای دستیابی به این هدف ، ارتش باید قابلیت های AISR چابک ، سازگار ، قابل تعامل ، چند حالته و چند منظوره را برای عملکرد در یک محیط بسیار پیچیده ومورد مناقشه در حوزه های مختلف فراهم کند. کیفیت چندگانه مبتنی بر اصول تنوع حسگر است که به منظور تشخیص همزمان چندین ویژگی و امضایی است که توسط اهداف مورد نظر منتشر می شود. (م: به منظور تشخیص هویت هدف) منظور از سنجش چند حالته افزایش دقت تشخیص و کاهش نرخ هشدارهای کاذب در حین کار در یک محیط پیچیده و شلوغ است. چند منظورگی به توانایی بکارگیری قابلیت های مختلف برای انجام چندین عملیات جنگی ارتش به طور همزمان یا به صورت ترکیبی برای دستیابی به یک اثر یا نتیجه مشخص اشاره دارد. ناوگان AISR آینده باید موقعیت مشترکی را در اختیار فرماندهان در تمام مراحل و محیط های عملیاتی ، در طیف وسیعی از عملیات نظامی ، از جمله در برابر تهدید رقبای همسان قرار دهد. نتایج مورد نظر شامل: ترکیب مناسب توانایی ها برای برآوردن الزامات فرماندهان در رقابت و درگیری های مسلحانه. عملیات AISR باید فراتر از محدودیت های ارتفاع متوسط در عملیات رزمی زمینی در مقیاس بزرگ باشد. خانواده ای مکمل تشکیل شده از سنسورهای هوایی ، چند منظوره ، چند منظوره هوایی با بهبود انعطاف پذیری عملیاتی ، قابلیت همکاری مشترک ، واکنش تاکتیکی و توانایی سرویس دهی به اهداف پیچیده را فراهم می کند. بهبود ابتکارات یکپارچه سازی با قابلیت همکاری مبتنی بر استانداردها برای حمایت از چابکی ، مشارکت و هم افزایی بین حوزه ای در حمایت از ISR نافذ و آتشباری های دوربرد. هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی به عنوان عناصری مهم در مراحل جمع آوری ، پردازش ، بهره برداری، انتشار و تجزیه و تحلیل شناخته شوند. پلتفرم هایی با معماری باز، قابل تنظیم مجدد با ارتباطات امنیتی چند سطحی و قابلیت انتقال داده. توانایی بقا و فعالیت در محیط های (A2/AD) و در فضای مجازی پیچیده و مورد مناقشه و جنگ الکترونیک. کوتاه شدن پیوند بین حسگر و اتشبارها برای تحرک و نرخ اتش در MDO. این شامل پرداختن به PED و ادغام با سیستم های فرماندهی ماموریت است. سازماندهی نیروی AISR برای پشتیبانی از فرماندهان در رده بالا ، به ویژه در رده های بالای تیپ. ادامه دارد ... صرفا برای میلیتاری / و انتشار با نام نویسنده و http://www.military.ir/ مجاز است منبع در اخرین پست قرار میگیرد دوستان برای پرسش سوالات تا انتشار تمامی بخش ها صبر کنید پایان قسمت اول ...

چشم انداز بهینه سازی سامانه توپخانه ای کالیبر 152 م.م Msta-S رسته توپخانه نیروی زمینی ارتش روسیه با دراختیار داشتن سابقه ای طولانی در بکارگیری توپهای کالیبر سنگین در دهه های گذشته ، امروز به طیف متنوعی از جنگ افزارهای توپخانه ای خودکشش با قابلیتهای متفاوت مسلح است ، با این حال ، در میان چنین طیف متنوعی از جنگ افزارهای سنگین ، بخش قابل توجهی از سازمان رزم رسته توپخانه این ارتش ، به توپهای کالیبر 152 م.م 2 اس-19 مسلح شده است که باید بمدت طولانی در خدمت فعال قرارداشته باشند ، به همین منظور ، برنامه مدونی برای بهینه سازی این سلاح ها در نظر گرفته شده است که روند آن مورد بررسی قرار می گیرد . فرآیند نوسازی این توپ سنگین روسی ، از اواخر دهه هشتاد میلادی ، وارد سازمان رزمی ارتش شوروی سابق گردید ،اما تولید انبوه آن بتدریج از اوایل دهه نود میلادی آغاز شد ، با این حال پس از فروپاشی شوروی ، نمونه های تحویلی میان ارتشهای جمهوری های استقلال یافته تقسیم گردید ، در حالی که تولید این توپ در سرزمین اصلی روسیه ، ادامه پیدا کرد . بدین ترتیب ، براساس داده های موجود ، تا حال حاضر ، چیزی در حدود 1100 دستگاه از این توپ با چند تغییر ، تولید و در اختیار کاربران قرار گرفته است . اما فرآیند بهینه سازی این سلاح بلافاصله پس از عملیاتی شدن آن ، آغاز گردید . در طول دهه نود میلادی ، پروژه 2S19M یا بعبارت بهتر aKa2S33 معرفی شد و سپس در نیمه دوم دهه نخست قرن جدید نیز نسخه 2S19M1 برای خدمت عملیاتی به ارتش روسیه تحویل گردید که براساس استاندارد نامگذاری نیروی زمینی روسیه ، شناسه M1 برای این توپهای خودکششی به معمای تعمیر و بهینه سازی شده نمونه های موجود بود . با این حال ، کار به این جا ختم نشد و شرکت سازنده ، برنامه جدیدی را با هدف بهینه تر کردن این توپ با شناسه 2S19M2 یا Msta-SM کلید زد که شامل بروزرسانی های مختلف از جمله سامانه کنترل آتش ، سلاح ها و ... میشد . دوسال نخست دهه دوم قرن 21 ( 2012 و 2013 ) بازه زمانی آزمایش این بهینه سازی ها در شرایط واقعی میدان نبرد بود و با موفقیت آمیز بودن این آزمایشها ، تولید انبوه این گونه در دستور کار قرار گرفت که شامل ارتقاء سخت افزارهای موجود یا تولید پیکربندی های جدید می شد .بدین ترتیب ، براساس گزارش های نشریه میلیتاری بالانس 2021 ، نیروی زمینی ارتش روسیه ، در حال حاضر ، چیزی در حدود 820 دستگاه از گونه Msta-S را پس از اجرای بهینه سازی های برنامه ریزی شده در اختیار دارد ، در حالی که تحلیلگران این نشریه تاکنون براین اعتقادند که حداقل 500 دستگاه از این توپها ، شامل 2S19و 2S19M1 را شمارش کرده اند ، در حالی که حداقل 320 دستگاه از گونه 2S19M2 نیز در اختیار ارتش روسیه قرار گرفته ، که این رقم در کنار حدود 150 دستگاه توپ که در حالت ذخیره قرار دارد ، رقم قابل توجهی را به نمایش می گذارد . گونه 2S19M1 با توجه به این ارقام ، تعداد توپهای خانواده 2S19 بتدریج از تعداد توپهای عملیاتی قدیمی تر 2S3 که کالیبر مشابهی را در اختیار دارد ، فراتر رفته که درنهایت ناظران نظامی ، رقم 800 دستگاه توپ عملیاتی و 1000 دستگاه توپ در حالت ذخیره را بعنوان استخوان بندی اصلی توپخانه خودکششی ارتش روسیه محاسبه نموده اند . نرخ تولید با انتشار خبر تولید انبوه گونه 2S19M2 توسط شرکت Uraltransmash که با مشارکت چند شرکت زیر مجموعه که وظیفه تامین قطعات و مونتاژ نهایی را بر عهده داشتند ، ارتش روسیه آماده شد تا بتدریج این سامانه های جدید را در اختیار بگیرد . در واقع ، اولین دسته از نمونه های جدید این توپ خودکششی شامل 35 دستگاه ، در ژوئن سال 2013 به واحدهای رزمی تحویل گردید و بسرعت به جنوب روسیه اعزام گردید تا سازمان رزمی یگانهای مربوطه ، برای اجریا عملیات نظامی ، تکمیل گردد . با توجه به نیاز گسترده روسها به این سلاح ، سرعت تولید این توپ بتدریج افزایش خواهد یافت تا تحویل منظم سامانه های تسلیحاتی و همچنین قطعات یدکی مورد نیاز تضمین گردد . با این وجود ، 5 ماه پس از انتشار این خبر ، یعنی در 31 ماه مه 2013 ، شرکت روسی Rostec اعلام نمود که کار تولید جدیدترین نمونه ازاین توپ ، یعنی 2S19M2 برای سال مالی 2021- 2019 برنامه ریزی شده و به احتمال بسیار زیاد ، روند تولید و نوسازی این سامانه توپخانه ای همچنان ادامه پیدا خواهد نمود . از جمله برنامه های این شرکت برای افزایش بقاء این سیستم رزمی در میدان نبرد ، بهینه سازی سطح حفاظت آن است که بطور قابل توجهی ، پتانسیل آتش نیروی زمینی را افزایش خواهد داد . ویژگی های فنی با شروع تولید گونه 2S19M2 و تحویل آن به کاربران مورد نظر ، روند نوسازی این نمونه جدید و گونه های قدیمی تر ، بدلیل ایجاد قابلیت جایگزینی قطعات قدیمی با جدید ، فرصتی جدید را برای نیروی زمینی روسیه فراهم می آورد که بدون ایجاد تغییرات زیاد در ساختار این توپ ، بتوانند توانمندی های آن را تا حد پیشرفته ترین نمونه های موجود در بازارهای تسلیحاتی ارتقاء دهند . درواقع ، برای تمامی نمونه های تولیدی تا امروز ، از یک شاسی استفاده شده ولی بنا بر نیازمندهای میدان نبرد ، یک سامانه هشدار برای خدمه به این توپ اضافه گردید تا همواره اطلاعات دقیقی از وضعیت آمادگی سلاح در دسترس قرار داشته باشد . در عین حال ، تغییرات اصلی صورت گرفته در گونه Msta-SM در بخش رزمی قابل مشاهده است ، جایی که توپ 152 م.م 2A64M2 برای آن درنظرگرفته شده که این نمونه جدید بدلیل یکسری بهینه سازی ها ، نواخت آتش افزون تری در حدود 10 تیر در دقیقه را بدست آورده است . گونه 2S19M2 در حوزه هدایت آتش ، نسخه های جدید این توپ روسی ، به یک سامانه ناوبری با قابلیت استفاده از نقشه های رقومی ( دیجیتال ) و همچنین جی پی اس ( احتمالا گلوناس ) مجهز شده است . علاوه براین ، حسگرهای هواشناسی با نمونه ها ی پیشرفته تر جایگزین شده اند که بطور خودکار کارایی توپ را افزایش خواهد داد ، تا جایی که امکان کنترل روند هدایت آتش از خودروی فرماندهی جداگانه نیز بوجود آمده است . در بخش پرتابه های سازمانی این توپ ، شرکت Uraltransmash ،مدعی طراحی نمونه های جدیدی از مهمات شده که گفته میشود بهبود قابل توجهی در عملکرد این توپ خواهد داشت . آینده سامانه توپ خودکششی 152 م.م روسی 2S19 در همه ابعاد ، بلحاظ کیفی از تمامی نمونه های قبلی خود برتر به نظر می رسد ، در حالی روند تولید انبوه آن نیز ادامه دارد ، که این دو در مجموع ، پیامدهای مثبت آشکاری را به نمایش می گذارد . گونه 2S35 از یکسو ، روسها در حال آزمایش یک توپ خودکششی جدید با شناسه 2S35 هستند که بطور طبیعی ، تولید انبوه آن مدت زمان زیادی بطول خواهد انجامید ، بنابراین ، 2S19 با دریافت ارتقاءهای فوق الذکر ، در طول زمان ، جایگاه ثابت خود را در سازمان رزم نیروی زمینی ارتش روسیه بدست خواهد آورد و بتدریج استاندارد SM را نیز بخود خواهد دید . اما شواهد حاکی از آن است که حتی با وجود دریافت تعداد قابل توجهی از گونه 2S35 ، بسیار بعید خواهد بود که ارتش روسیه ، نمونه 2S19 را براحتی از خدمت خارج نماید ، چرا که ترکیب قابلیتهای این دو توپ ، انعطاف پذیری قابل توجهی را در اختیار روسها قرار خواهد داد ، ضمن اینکه حفظ این توپ ، ذخیره بزرگی را برای ارتش روسیه فراهم می کند تا در زمان بحران ، پشتیبانی آتش مطلوبی را برای یگانهای پیاده خود فراهم کند . پی نوشت : 1- بن پایه 2- بازیابی تصاویر و اصلاح تاپیک ، سی و یکم مرداد سال 1400 خورشیدی 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

سلام ترکیه بعد از به قدرت رسیدن حزب عدالت و توسعه ، با یک رویکرد کاملا مذهبی به میان بقیه کشورهای مسلمان وارد شده است . البته پشتوانه اقتصادی برای این ورود را هم تامین کرده است ولی کلیت بستر اصلی ورودش را مذهب قرار داده است . حدود 85 درصد کل مسلمانان جهان مسلمان حنفی مذهب هستند و بعد از افول مصر ، ترکیه الان تقریبا خودش را به عنوان قدرت اول در این مذهب جا انداخته است . با توجه به این که بیشتر مناطقی که نزدیکی زبانی به ترکیه دارند ، حنفی مذهب هستند ( بجز آذری ها ) ، معمولا این ابزار به عنوان مکمل در کنار این موضوع به کار می رود . در مجموع الان جایگاه ترکیه بین مسلمانان حنفی مذهب مشابه جایگاه ایران بین مسلمانان شیعی است . جالب است که اروپایی ها هم به خاطر شکل اسلام سکولار ارائه شده از جانب ترکیه ، مانعی بر سر راه این جریان به وجود نمی آورند .

حملات موشکی ایران از دید مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی (CSIS)واشنگتن فابیان هینز ، کارشناس برنامه موشکی ایران در انستیتوی مطالعات بین المللی میدلبری در مونتری ، کالیفرنیا ، گفت: "آنها می گویند ،" ما اکنون می توانیم آنها را بزنیم "." آنچه در چند سال گذشته در ایران دیده ایم[ افزایش دقت و نقطه زن شدن موشک ها] یک تغییر از موشکهایی است که عمدتا ابزارهای سیاسی یا روانشناختی بودند به سلاحهای واقعی میدان جنگ است. این یک تغییر بزرگ است. علاوه بر اقدامات انجام شده توسط گروههای متعدد نیابتی ، ایران از سال 2017 نیروی موشکی خود را در عملیات جنگی علیه تعداد زیادی از دشمنان در سراسر خاورمیانه به کار گرفته است. در ژوئن 2017 ، ایران به تلافی حملات داعش در تهران ، شش موشک به سمت شرق سوریه هدف قرار داد که مواضع داعش را در نزدیکی دیرالزور هدف قرار داد. ایران یک سال بعد در اکتبر 2018 حمله مشابهی را علیه داعش انجام داد. در سپتامبر 2018 ، ایران هفت موشک فاتح 110 را به مقر ادعا شده حزب دمکرات کردستان ایران و حزب دموکرات کردستان ایران در کویای عراق پرتاب کرد. در سپتامبر 2019 ، ایران حملات هماهنگ با هواپیماهای بدون سرنشین و موشک های کروز را به تاسیسات نفتی عربستان در ابقیق و خورایس آغاز کرد. با دقت بالا ، این حملات به طور موقت تولید در پالایشگاه نفت ابقیق را متوقف كرد ، كه 5-7٪ از نفت روزانه جهان را تأمین می كند. در ژانویه 2020 ، ایران به تلافی ترور قاسم سلیمانی توسط ایالات متحده ، با 22 موشک بالستیک برای چندین ساعت نیروهای آمریکایی را در عراق بمباران کرد . این حملات به تأسیسات آمریكا در پایگاه هوایی الاسد در غرب بغداد آسیب رساند و بیش از 100 نفر از پرسنل خدمات آمریكایی را با آسیب مغزی تروماتیک مواجه كرد. منبع: https://missilethreat.csis.org/country/iran/

20 کارخانه ی موشک ایرانی در منطقه ساخته شده است: حمایت ایران برای تولید موشک محلی موضوع جدیدی نیست. غزه مرتباً از کمک های ایران برای تولیدات محلی می گوید و ادعای کارخانه موشکی حزب الله در دره اردن به موضوعی داغ در جنگ اسرائیل علیه این سازمان تبدیل شده است. اما به تازگی ، یک استراتژی جدید برای توانمندسازی سازمان های مورد حمایت ایران با سیاست جدید و بسیار جامع و نگران کننده تر از آنچه تصور می شد ، رونمایی شده است. حمایت از بازیگران منطقه ای به تکیه گاه اصلی استراتژی نظامی ایران در منطقه تبدیل شده است. تهران تهیه سامانه های تسلیحاتی استراتژیک برای سازمان های مورد حمایت خود را شامل موشک های توپخانه ای سنگین و موشک های بالستیک و همچنین فناوری ساخت آنها را آغاز کرده است. این حمایت از چندین جهت به نفع ایران است:به عنوان دو برابر شدن قدرت ، گسترش توانایی بازدارندگی ایران و روشی برای انجام حملات توسط شریک های وابسته که این کشور می تواند آن را انکار کند. ایران از چهار استراتژی برای انتقال به کشورهای دیگر استفاده می کند: انتقال مستقیم ، ارتقای موشک های موجود و انتقال قابلیت های تولید و عرضه از طریق اشخاص ثالث. تحت حمایت نیروی قدس ، ایرانیان شروع به توسعه ایده جدیدی کردند: اگر قاچاق آن امکان پذیر نبود ، ما به جای آن تولید می کنیم. ایران راه اندازی کارخانه های مخفی ساخت موشک را در چندین کشور در خاورمیانه آغاز کرده است. حدود بیست کارخانه مخفی ، برخی در زیرزمین ، در لبنان ، یمن ، سوریه ، سودان و عراق ساخته شدند.با دانش ایرانی و آموزش افراد محلی، خطوط تولید مخفی ساخت موشک های بالستیک کوتاه برد ، موشک های کروز و هواپیماهای بدون سرنشین انتحاری آغاز شده است. فناوری تولید موتورهای موشکی ، کلاهک ها و سیستم های هدفگیری دقیق به حوثی ها ، حزب الله و حماس نیز منتقل شده است. در بعضی مناطق موشک های دقیق تولید شده است و در بعضی دیگر کلاهک های دقیق روی موشک های ساده نصب شده که عملکرد آنها را بسیار بهبود بخشید. این یک پیشرفت قابل توجه است که از چهار سال گذشته آغاز شده و برای اسرائیل بسیار نگران کننده است. بر اساس گزارش ها ، اسرائیل برخی از کارخانه های موشکی را در سراسر منطقه کشف و به آن حمله کرده است. بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر و ارتش اسرائیل نیز از تمرکز ارتش اسرائیل بر تهدید موشکی بارها گفته است. در سال های اخیر ، ایران در تلاش بوده است تا پروکسی های خود را به موشک های پیچیده تری نیز مجهز کند. اسرائیل اخیراً به شورای امنیت سازمان ملل این موارد را گزارش داده همچنین ، تهران یک موشک بالستیک با برد 5000 کیلومتر نیز تولید کرده است . ارتش اسرائیل به خوبی از تهدید آگاه است و آن را به عنوان اولویت اصلی قرار داده. ارتش روش ها و فن آوری های جدیدی را برای شناسایی و انهدام انبارهای موشکی و سایت های پرتاب ایجاد کرده است. در ماه مه ، اسرائیل یک تمرین بزرگ نظامی را برای آمادگی برای درگیری در چند جبهه برگزار می کند. به عنوان بخشی از این مانور ، ارتش اسرائیل توانایی های جدیدی را که برای مقابله با تهدیدات موشکی ایجاد کرده است را آزمایش خواهد کرد. واحد نخبگان نخبگان ارتش در حال آموزش برای این مأموریت است تا در پشت خطوط دشمن مستقر شود و سلولهای موشکی را به سرعت شناسایی و از بین ببرد . _________________________ منبع: https://mobile.mako.co.il/news-n12_magazine/2021_q2/Article-970eb19e7d71971026.htm?sCh=31750a2610f26110&pId=1714791232

اینا اندیشکده هستن، تقریبا چیزی نمیدونن و بیشتر برای جو سازی مطالب منتشر میکنند. تو بالای لیست نوشته این اطلاعات از منابع آشکار اخذ شده. یعنی چیز نهانی نبوده، فقط گرداوری باعث شده جالبتر به نظر بیان.

سلام و عرض خسته نباشید : ۱.ما با کل سیستم ها جاسوسی جهان درگیریم ۲.ما با ماهواره های امریکایی چه بسا چینی و روسی و حتی اسرائیلی و دیگر کشور ها درگیریم حتی اگه چین رو دشمن فرض نکنیم که اشتباه محض هست ۳.همین الان هم یه عده دنبال پایگاه ها هستن تو گوگل ارث شاید مسخره به نظر بیاد ولی همین اطلاعات مسخره و کوچیک چه بسا کمک زیادی به سرویس های اطلاعاتی میکنه ۴.فرضا تموم این پایگاه ها درست باشند اما هیچ وقت کسی اماری از سیلو های موشکی ما ارائه نداده و حتی شهر های موشکی که هنوز کسی از وجودش خبر نداره پس ۵۰ درصد به هیچ وجه درست نیست ۵.معمولا اطلاعات از این دست از روی تحلیل و نه بلکه اطلاعات واقعی به دست میاد . ۶.شاید ۴ سال پیش من از سیلو هایی که توان بالایی تو حفظ سازه دارن تو شرایط جنگی وحتی چه بسا جنگ اتمی دارن صحبت کردم ولی کسی گوش نکرد امیدوارم امروز یه مقدار روی بحث سیلو ها و بتن اون ها بحث بشه حداقل در مورد سیلو های اتمی روسیه یا امریکا ۷.حتی اگه بگیم بمباران فرشی عمیق از نوع بمب های ضد سازه هم مهاجم بکنه بازم انقدر کشور وسیع هست که خیلی از سیلوهاش و شهر های موشکی سالم بمونن اینو خوب فهمیدن امریکایی ها چند سال میش حرف قشنگی زده شد به اسرائیل شاید بتونن بمباران کنن ولی وقتی برگشتن تو پایگاهاشون دیگه باند پرواز و پایگاهی وجود نداره ....این یعنی شما خودتون تا تهشو برین حالا حزب الله کم بود الان عراق و یمن و سوریه هم اضافه شدن اصلا دیگه اگه بخایم مقایسه کنیم ایرانم یه ناتو اسلامی راه انداخته به اسم مقاومت که جلوی تهدیدات رو گرفته . یا علی

انتشار چنین چیزی یک اشتباه بسیار بد برای اون نهاد است چون مدافع با یک ارزیابی متوجه میشه دشمن در این نهاد چقدر از تاسیساتش را شناسایی کرده و چقدر را اطلاع ندارد و حداقل تاسیسات لو رفته را تقویت و بهینه تر بکند و حتی بصورت علنی و تابلو استفاده می کند. بماند که ابتکار عمل در جاهایی از دست مهاجم خارج میشه ، کار برای اون سخت تر هم میشه و همچنین گزارش را با گزارشات ضدجاسوسی خودش چک و مقایسه میکند و نتایج قشنگی از این میان بیرون میاد ------------------ اگر 90 درصد این موارد دقیق و حتی جدید باشد، یعنی ما در پنهان کردن پایگاه هامون دچار مشکل هستیم اگر این رقم تکرار موارد قبل باشد که قبلا رسانه ای شده باشد. بیشتر یک حرکت رسانه ای تلقی می شود. اگر 50 درصد یا کمتر از موارد موفق درست باشد، صحت موارد بیان شده این سایت زیر سوال رفته و بیشتر ارائه مطالب غلط همراه با مطالب درست جهت تبلیغ خودش و یا تیری در تاریکی ارزیابی کرد

گزارش اندیشکده iiss از توانایی های موشکی و پهپادی ایران (Open-source analysis of Iran’s missile and UAV capabilities and proliferation) دانلود لیست تاسیسات و نهادهای مرتبط با فعالیت های موشکی در کشور منبع

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز ، بحث شیرین تاریخچه تولید و بکارگیری پهپاد در سازمان رزم نیروهای مسلح جمهوری اسلامی رو به اتفاق هم ادامه میدیم: پهپاد در دفاع مقدس روند شکل گیری و نقش آفرینی یگان پهپاد سپاه در دفاع مقدس تروریست !!! کسی نبود به این "کنعانی" بگوید ؛ آخه پدر آمرزیده ، توی کارتنی که 30 کیلو کتاب جا می گیرد ، یک موتور هفت هشت کیلوئی گذاشته ای و آن وقت به مامور گمرک لندن می گوئی : حساس نشو ، تویش کتاب است !؟ مگر هالو است که نفهمد. این حجم کارتن باید بیشتر از هفت، هشت کیلو وزن داشته باشد. چقدر به او گفتیم : "بابا! این را از طریق پست سیاسی بفرست، پلیس لندن شک می کند ، به خرجش نرفت که نرفت". از بس از هول اینکه پس از سالها یک موتور WAE 26 اسب ، گیر آورده و می خواست فوری آنرا به بچه ها در ایران برساند، افتاده بود توی دیگ. البته او حق داشت ، این اولین موتوری بود که مافوق هواپیماهای مدل بود و در ردیف موتورهای پهپاد شناسائی به حساب می آمد. اما چه فایده ، پلیس گمرک گیر داده و آن را باز کرد و متوجه شده بود. نتیجه اش این شد که ؛ هم او را گرفتند بردند اداره پلیس برای بازجوئی ، هم موتور معلوم نشد که کجا گم و گور شد. لابد گذاشتند برای روزی که جنگ تمام شود ، آنوقت پس بدهند! ایام جنگ نفتکش ها در ایران هم ، پلیس لندن به هر کالائی که ممکن بود که که مصرف دوگانه (تجاری - نظامی) داشته باشد، گیر می داد و نمی گذاشتند به ایران وارد شود. سر همین قضایا بود که چند وقت بعد از دستگیری کنعانی مرا هم گرفتند و با هواپیمایی دیگر به ایران فرستادند. از شانس بد ، هواپیما خراب شد و ما را به پاریس بردند ، آنجا مثل لندن چقدر پلیس دور هواپیما جمع شده بود ، تا جائی فرار نکنیم. انگار بن لادن را گیر آورده بودند!!! راوی : محسن عمل نیک * * * * * در مقابل طوفان رمل چقدر نونوار شدیم ، وقتی محسن عمل نیک از انگلیس آمد. او تا حدود زیادی ما را از بی بضاعتی تجهیزاتی درآورد. هم تعدادی دوربین Canon F-1 با عدسی 28 آورد و هم مخازن فیلم را که به راحتی می شد تا 150 فریم فیلم تویش جا داد. از همه خوشحال کننده تر اینکه چند دستگاه رادیو کنترل هم آورد. دست و بال مان که با اینها باز شد ، عمل نیک شد مسئول ساخت و تولید و پشتیبانی وزارت سپاه و من شدم فرمانده ی گردان رعد ، اما از همان اول یک پایم تهران بود و یک پایم اهواز تا برای گردان رعد ، نیرو و امکانات جذب کنم. برای همین تمام کارها افتاده بود روی دوش رضا ارباب. او هم قوت گردان بود و هم انگیزه بخش آن. خدا وکیلی اگر امیدهای او نبود ، پهپاد کی جان می گرفت؟ بعد از سه سال از تشکیل گردان رعد ، پادگان ما شد زمینی در چهال کیلومتری اهواز ، که به جز یک زمین در "بَر ِ بیایان " ، چیز دیگری نداشت ، حتی نمازخانه مان یک چادر گروهی بود . وقتی باد ؛ شن و ماسه ها را با خودش می آورد توی دم و دستگاه بچه ها و نمی گذاشت کار بکنند ، من چطور می توانستم بنشینم و فرماندهی کنم ؟ اول باید فکری برای طوفان رمل می کردم ، فکری برای ساختمان سازی ، تأمین امکانات و ... وقتی توی پادگانت آب نباشد که حمام کنی ، برق نباشد که هواپیماهایت را تعمیر کنی ، فرماندهی چه معنائی داشت ؟ داشتن تعمیرگاه و لابراتوار و ... که شبیه یک آرزو بود. به ذهنمان رسید که دمای تند جنوب را با درختکاری مهار کنیم ، اما آبی نداشتیم. هم برای تأمین آب و برق و هم درختچه افتادیم به التماس پیش بچه های جهاد سازندگی. آن ها مثل ما خاکی و بدون تشریفات بودند ، کافی بود درد را می شناختند ، می افتادند در پی درمانش ، همان چیزی که امروز به آن می گویند مدیریت جهادی. اول از آنها خواستیم ، درختچه به ما بدهند ، گفتند : شما پاسدارها خرابکارید ، درک نمی کنید با چه زجری ما درختچه ها را پرورش می دهیم ، می زنید داغونشان می کنید. پرسیدم : چکار کنیم که مخالف آنرا ثابت کرده باشیم ؟. پاسخ دادند : در ازای 500 چاله ، 500 درختچه می دهیم. یادم آمد تراکتور نیمه خرابی ته پادگان نیروی هوائی سپاه در تهران افتاده بود که قبلا به کار کشیدن هواپیما روی باند می آمد و اکنون که نیروی هوائی نونوار شده بود ، تراکتور ، بی استفاده افتاده بود. پیش برادر حسین دهقان ، فرمانده نیرو رفتم و آن را درخواست کردم . جواب داد : دیوانه ای ؟ کشاورزی راه انداخته ای ؟ بالاخره با چه التماسی آن را گرفتم و فرستادم اهواز. پانصد چاله را که با تراکتور حفر کردیم ، اعتماد بچه های جهاد جلب شد و 500 درختچه به ما دادند. 1000 درختچه بعدی را خودشان پیشنهاد دادند. ما دور تا دور پادگان را درختچه کاشتیم، اما سیراب کردنشان آب زیادی طلب می کرد. دوباره رفتیم سراغ بچه های جهاد ، از آنها خواستیم از کانال رودخانه حق آبه به ما بدهند. ساعتی 800 تومان گرفتند برای یک راننده و یک لودر. برای اینکه حداکثر استفاده را هم از زمان بکنیم و هم از لودر و راننده اش ، تا توانستیم به راننده سیگار و تن ماهی دادیم. حتی از او اجازه گرفتیم بعد از ساعت کاری اش ، دو ساعت خودمان روی لودرش کار کنیم. آب توی پادگان که آمد همین فیلم ها را بازی کردیم تا پادگان برق دار هم شد. پیش خودمان فتح بزرگی کرده بودیم ، حتی انتظار تشویقی هم داشتیم ؛ ولی تا پایان قطعنامه که خبری نشد. جنگ که تمام شد ، گزارشی علیه من نوشتند که باید پاسخگو می شدم. جرمم این بود که شما به چه حقی در حوزه فرماندهی نیرو و بدون هماهنگی با او ، دست به این اقدامات زده اید ؟ تو فرمانده یگان بودی ، نه فرماندهی مهندسی!! وقتی می گویند ، سواره از پیاده خبر ندارد ، مال همین روزهاست. راوی : عبدالمجید مختار زاده ادامه دارد ... ------------ پ.ن 1 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : با توجه به طولانی بودن مطالب و بخاطر جلوگیری از خستگی مخاطب در پست های بعدی به ادامه مطالب این کتاب خواهیم پرداخت. پ.ن 3 : به دلیل رعایت امانتداری لازم است بیان نمایم که بخاطر جلوگیری از یکنواختی مطالب ، تعدادی عکس هم در لابلای مطالب تاپیک قرار داده ام که این عکس ها عموما مربوط به کتاب نبوده و توسط اینجانب انتخاب شده اند

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز ، بحث شیرین تاریخچه تولید و بکارگیری پهپاد در سازمان رزم نیروهای مسلح جمهوری اسلامی رو به اتفاق هم ادامه میدیم: پهپاد در دفاع مقدس روند شکل گیری و نقش آفرینی یگان پهپاد سپاه در دفاع مقدس رویای پرواز آقا چیزی شده ؟ این صدای کودکی خطاب به من بود که غرق تماشای هواپیمای مدلش شده بودم. نمی دانم چطور سر از جاده کرج درآوردم تا پرواز هواپیماهای مدل را در آنجا تماشا کنم. اما این هواپیمای زیبا حسابی توجه مرا به خود جلب کرده بود. من داشتم با همین هواپیما در جبهه های جنگ پرواز می کردم در حالی که دوربین روی آن بسته و از مواضع دشمن عکس می گرفتم که خلبانش باهمان خطاب ، با شتاب روحم را پیش جسمم آورد. جواب دادم : چقدر هواپیمایتان زیباست ظاهرا از مدل های آکروباتی است ؟ پدر کودک جوابم داد : معلوم می شود توی این رشته ای ؟! هواپیمای شما کدام است ؟ جواب دادم : ندارم ، ولی علاقه به تماشا دارم. کمی که با هم دمخور شدیم ، معلوم شد که او را دکتر پرنده می خوانند. اما متخصص قلب و مجاری تنفسی است. هواپیمای مدلش که مشخصاتی مثل بال زیر ، کووری ، موتور O.S.MAX60 درجه 5 و یک کانال FG دیجیتال داشت را برای کودکش از خارج خریداری کرده بود. من از این همه مشخصات کف ام برید. کاش می شد که آنرا در خدمت جبهه می گرفتیم. اما افسوس که تحریم ها دست ما را از این نوع هواپیماها هم بریده بودند. او و فرزندش در پروازهای آکروباتی این هواپیما ، واقعا استاد بودند. هواپیمائی که موتور و رادیویش از کارخانه ریپ مارکس بود. کاتالوگ معرفی قابلیت های موتور O.S.MAX-60 داشتم فکر می کردم روی این هواپیما حتی اگر نمی شد دوربین عکاسی سوار کرد ، اما پرنده خوبی برای عملیات فریب به حساب می آید. از اینکه نمی توانستم از دکتر ، درخواستی برای خرید آن داشته باشم ؛ یا بخواهم که او کار خرید از خارج را برایمان انجام دهد ، حرص می خوردم. چرا که احتمال لو رفتن نوع استفاده از آن در جهت مقاصد جنگ بود و ما خوب به این موضوع واقف بودیم. هیچکس ، حتی افراد خودی هم ، نباید پی به این موضوع می بردند. راوی : غلامرضا کاظمی * * * * * ورود آزاد فرامرز عبدوس ( نفر وسط ) یکی از راویان این خاطره و از موسسین گردان رعد یگان هوائی سپاه که همه اش خلاصه میشد توی پایگاه هوائی قدر در داخل مجموعه ی مهرآباد تهران ، بهترین موقعیت را برای ارتباطمان با فرماندهان درجه یک سپاه از جمله برادران محسن رضائی ، رحیم صفوی ، محسن رفیق دوست و ... فراهم آورده بود. فرماندهان برای رفتن به جبهه های جنگ ، از همینجا و با فالکن سپاه به جنوب یا غرب ، می رفتند و برای بازگشت ، باز در همین پایگاه پیاده می شدند. محسن رفیق دوست و یحیی رحیم صفوی در هواپیمای سپاه ما برای انعکاس نظرات و پیشنهادات و البته تأمین خواسته ها و مایحتاجمان نیاز نبود که مراحل درخواست دیدار با آنها را طی کنیم ؛ همین که پیاده می شدند و یا برای بازدید قسمت های یگان هوائی برای سرکشی می آمدند ، فرصت زیادی برای ارتباط داشتیم. داخل هواپیما تا رسیدن به مقصد نیز فرصتی دیگر برای ارتباط بود و در همین ارتباطات بود که برادر محسن رضائی با آگاهی از حساسیت کار پهپاد ، دست نوشته ای به ما داد که هر نیرویی را از داخل مجموعه های سپاه می توانیم آزاد کنیم و به هر انباری برای تأمین اقلام مورد نیاز خود نیر ، می توانیم وارد شویم. این دستور تا آن موقع برای هیچ یک از قسمت های سپاه صادر نشده بود. ستاد فوریت های جنگ و محسن رفیق دوست از طرفی ما حتی نامه ای از طرف ستاد فوریت های جنگ داشتیم که می توانستیم وارد انبارهای بزرگ لجستیک سپاه در جاده مخصوص کرج شده و بدون محدودیت هر کالائی را برداریم. از توی همین انبارها بود که مقدار زیادی لنز ، دوربین و وسایل مربوط به آنها را برای گردان تازه تأسیس رعد آوردیم. برادر محسن رضائی هم دستور داده بود که یکی از خودروهائی را که تاره وارد سیستم خودروئی سپاه شده بود را به ما بدهند ، این وسیله که دو در داشت و از طرفین باز می شد ، بهترین وسیله برای حمل هواپیماهایمان بود. به خصوص اینکه با اندک تغییراتی در آن ما می توانستیم به جای یک فروند ، چند فروند را داخل آن جا دهیم و در منطقه تردد نمائیم. خودرو اهدائی به گردان رعد همه چیز درحال شکل گیری تند و سریع گردان رعد بود، از آن طرف شهید شوشتری که مسئول تدارکات قرارگاه کربلا بود ، یک باب منزل مسکونی از طاغواتی های فراری را در بهترین نقطه شهر اهواز ( یعنی در کیان پارس) برای استقرار به ما داد. این خانه دو طبقه و شمالی بود که ما به راحتی می توانستیم از حیاط وارد شده و درب هایی را در پارکینگ آن باز کرده و بدون اینکه حتی همسایه ها متوجه سوار و پیاده شدن ما و هواپیمایمان شوند ، به کار خود مشغول شویم. در همان روزها یک تدارکاتی زبل به نام فرمان آرا که البته من با همان فامیل قبلی اش ، برادر مهری صدایش می کردم ، به گردان اضافه شد که در نوع خود تحولی به حساب می آمد ، او ظرف ده روز ، توانست هم خانه کیان پارس را تحویل بگیرد و طبقه همکف آنرا که سالنی تقریبا 80 متری بود را به کارگاهی بزرگ برای ساخت و تولید هواپیما تبدیل کند ؛ و هم طبقه بالا را به یک خوابگاه و کتابخانه تبدیل کند. او همچنین با یک در آهنی بزرگ ، پارکینگ را از حیاط جدا کرد و به محیط اداری اضافه نمود. خدا وکیلی توی آن گرمای 50-60 درجه ی اهواز که خانه ها عموما دو سه کولز گازی داشتند و باز هم جواب نمی داد ، این خانه بهترین بود. چرا که مجهز به دستگاه چیلر بود. مهری یا همان فرمان آرا ، دو سه یخچال صندوقی گرفته بود و آنها را پر می کرد از انواع خوراکی ها. ذاتا آدم دست و دلبازی بود اما اصلا بی حساب و کتاب خرج نمی کرد. یکی از مراحل ساخت استراکچر پهپاد او نیروئی داشت که نقطه ضعف اش را پیدا کرده بودیم ، چون سیگاری بود و ما هر بار مانع سیگار کشیدن اش می شدیم ، بهانه می آورد و می گفت : من فقط وقتی ناراحت می شوم ، سیگار می کشم. ما هم در جواب می گفتیم که اتفاقا ما به جای سیگار هندوانه می خوریم. چشم مان به هندوانه هایی بود که مرتب می خرید ، اما به اصطلاح بچه ها آنها را چکه چکه و سهمیه ای به ما می داد ، لذا او مجبور بود کمتر سیگار بکشد تا هندوانه هایش زود به زود تمام نشود. بهدها ما همین بلا را سر پرتقال هایش هم در آوردیم. نمی دانیم شهید شوشتری با مطالعه و تحقیق این خانه را به ما داده بود یا واقعا اتفاقی بود. ولی بهرحال ، اگر ما چند ماه مطالعه می کردیم تا جائی برای کارگاهمان پیدا کنیم ، به همچین جایی نمی رسیدیم. چون هم از نقطه نظر ترددهای قرارگاهی در امان بودیم و هم از اصول حفاظتی خوبی که لازمه و اساس کار ما بود ، برخوردار شدیم. شهید شوشتری و سرلشکر یحیی رحیم صفوی جدای از آن به دلیل استفاده از مواد رزینی برای ساخت هواپیما و راه اندازی عکاس خانه ، هم باید آب مان فیلتر دار می بود ؛ و هم از جای خنگی باید برخوردار می بودیم که این خانه همچنان جائی بود. از طرفی از منطقه خاکی ، آب تانکری و ترددهای فراوان بسیجی ها از لوازم اولیه به حساب می آمد که در چنان شرایطی هم قرار گرفتیم. متأسفانه هیچ وقت موقعیتی پیش نیامد که دلیل انتخاب این خانه را برای شروع کارمان از شهید شوشتری بپرسیم. این در حالی بود که هنوز این محل در اختیار بهزیستی بود ، ولی شهید شوشتری اصرار داشت که ان خانه را زودتر به ما بدهند. شهید نورعلی شوشتری در سالهای پس از دفاع مقدس راویان : محسن عمل نیک ، فرامرز عبدوس ، رضا ارباب ادامه دارد ... ------------ پ.ن 1 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : با توجه به طولانی بودن مطالب و بخاطر جلوگیری از خستگی مخاطب در پست های بعدی به ادامه مطالب این کتاب خواهیم پرداخت. پ.ن 3 : به دلیل رعایت امانتداری لازم است بیان نمایم که بخاطر جلوگیری از یکنواختی مطالب ، تعدادی عکس هم در لابلای مطالب تاپیک قرار داده ام که این عکس ها عموما مربوط به کتاب نبوده و توسط اینجانب انتخاب شده اند

امسال از نظر نظامی سال عجیبی بود مخصوصا از نظر موشکی رونمایی های گسترده ای صورت گرفت اولین رونمایی در رزمایش موشکی که در مرداد امسال برگزار شد بود که از دو موشک بینام که یکی از اونها ضد رادار و دیگری بدون بالک بود رونمایی شد که اسم هیچ کدوم از این موشک ها مشخص نشد البته در این رزمایش برای اولین بار از مزرعه موشکی رونمایی شد که موشک های سوخت جامد در دل زمین قرار گرفته رو نشون میداد که میتونستند ضربه اول به پایگاه های دشمن در دقایق اولیه رو وارد کنند دومین رونمایی در 30 مرداد 99 بود که از دو موشک حاج قاسم با برد 1400 کیلومتر و در آینده 1800 کیلومتر و همچنین کروز برد بلند ابومهدی رونمایی شد و روز بعدش از موشک فتح که هنوز مشخصاتش معلوم نیست پرده برداری شد سومین رونمایی مربوط به رگبار موشکی بود که از یک سیلوی موشکی میتوانستند 5 موشک شلیک کنند به صورت مثال اگر در 30 استان کشور ما 5 شهر موشکی داشته باشیم(همه این اعداد و تعداد موشک ها فرضیه) و در هر شهر موشکی 10 سیلوی پرتاب موشک داشته باشم و از هر سیلو 5 موشک شلیک کنیم به عدد 7500 شلیک پس از سوخت گیری موشک هامون میرسیم که میتواند جهنمی به پا کند چهارمین چیزی که نشون دادن مربوط به دقت موشک خرمشهر 2 بود که این موشک به مرکز یک هدف 30 در 30 خورد و همچنین برای اولین بار تصاویری از دقت موشک عماد نشون داده شده که اون موقع در سایت مشرق عنوان شد که این موشک ضدناو خواهد بود که در رزمایش پیامبر اعظم 15 سپاه نشون داده شد که این حرف درسته این توئیت رو بخونید که دقت عماد و همچنین پیش بینی اون سایت در اون هست https://twitter.com/komeil75307308/status/1350351516067131397 رونمایی بعدی در مهر ماه سال 99 در رونمایی از پهپادها و تسلیحات سپاه در پارک ملی هوا و فضا 4 موشک جدید علاوه بر موشک ذوافقار بصیر نشون داده شد که زیاد بهشون پرداخته نشد موشک های فاتح a،فاتح f،زهیر و موشک بدون نام دیگه در کنار موشک زهیرهست اگر به بدنه موشک زهیر توجه کنید نوشته شده jzh و اگر در بدنه موشک کناری توجه کنید نوشته شده za که نشان دهنده وجود موشک جدیدی هست همان ط.ر که در بدنه موشک فاتح a و f نوشته شده fa و ff و اخرین رونمایی در این مورد مربوط به موشک ضد کشتی بالستیک با برد 1800 کیاومتره که در بالا در موردش توضیح داده شد مجموعا امسال 11 موشک جدید نشون داده شد که رکورد بی نظیری بود از 2 موشک بینام در مرداد 99 گرفته تا موشک فتح و حاج قاسم و ابومهدی و ذوالفقار بصیر و فاتح a و فاتح f و زهیر و موشک بدون نام دیگه در کنار زهیر و با نام za در بدنه و موشک ضد کشتی جدید اوایلش به گمان خودم این حجم از رونمایی ها برای گرفتن انتقام حاج قاسم نشون داده شده که به دشمن بفهونه اگر انتقام گرفتیم و خواستید بزنید دست ما بسته نخواهد بود که متاسفانه این تحلیلم تا الان که این متن رو مینویسم درست از آب نیومد و بیشتر این رونمایی ها و رزمایش ها برای جلوگیری از حمله ترامپ دیوانه رئیس جمهور سابق آمریکا بود که نتیجه داد و تا پایان رپاست جمهوریش اون رو از حمله به ایران منع کرد البته ما فقط تو بخش موشکی رونمایی نداشتیم در بخش دریایی ناوبندر رودکی،مکران،قایق موشک انداز زره در بخش هوایی استفاده از موشک jdam-er در اف 4 هامون در بخش پهپادی رونمایی از پهپاد انتحاری ضد رادار آرش و پهپاد انتحاری شبیه هارپی و هگزاکوپترهای حامل بمب های کوچک و نشون دادن رنگ های جاذب امواج در پهپادها و همچنین ریزپهپادها و پهپاد انتحاری بر روی هلی کوپترهای ارتش و پهپاد انتحاری کوچک مانند پهپاد انتحاری alpagu و پهپاد شاهد 171 با برد 4400 کیلومتر و پهپاد کمان با انواع اقسام سلاح و پاد جنگ الکترونیک و تحویل تعداد بالا از پهپادها به سپاه و ارتش و همچنین استفاده از پهپاد انتحاری طوفان 2 در قایق های تندرو و پهپاد انتحاری ثاقب و پدافند سوم خرداد فرمانی و نشون دادن بنری از پهپادی شبیه x47 به نام غدیر رونمایی از اسپایک اسلم و اسلحه جدید که شبیه اسلحه k7 کره جنوبیه و موارد دیگری بود که در خاطر بنده نیست رونمایی این همه سلاح در کمتر از 1 سال واقعا عجیب بود برام حالا در دهه فجر و حتی تا آخر سال چه رونمایی های صورت خواهد گرفت بماند اسلحه k7 کره جنوبی https://en.wikipedia.org/wiki/Daewoo_Telecom_K7 https://twitter.com/maysam21901/status/1348198842009849856 https://twitter.com/maysam21901/status/1349788809312034818

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز ، بحث شیرین تاریخچه تولید و بکارگیری پهپاد در سازمان رزم نیروهای مسلح جمهوری اسلامی رو به اتفاق هم ادامه میدیم: پهپاد در دفاع مقدس روند شکل گیری و نقش آفرینی یگان پهپاد سپاه در دفاع مقدس شیطنت شیطنتم گل کرد تا از فرصت پیش آمده ، بیشترین سوءاستفاده را بکنم. چون از طریق رسمی نتوانستم از یگان هوائی جدا شده و خودم را به پهپاد برسانم. آن روز هم که من و مختارزاده نزد فرمانده یگان برادر حسینی رفتیم و التماس کردیم که بگذارد به کمک بچه های پهپاد بروم ، او با این جمله که "فقط شما دو نفر می توانید آلات دقیق هواپیما را چک کنید ، مختارزاده که قبلا رفته و اکنون فقط تو باقی مانده ای ، چطور بگذارم تو هم بروی؟" وقعی به این حرفم که " تعهد می دهم هر موقع هر کاری داشتید از وسط جبهه خودم را به تهران می رسانم" ، هم نگذاشت. هواپیمای فالکن سپاه خب چاره ای برایم نمانده بود که فکر دیگری کنم. اکنون موقع آن فکر شده بود ، فرمانده سپاه برادر محسن رضائی در حال سوار شدن به فالکن سپاه بود که من و مختار زاده دوان دوان خود را به او رسانیدم و از او خواستیم که به برادر حسینی دستور لازم را بدهد. شیطنتم بیشتر از اینجا گر گرفته بود که می دانستم ، محسن رضائی برای راه اندازی گردان رعد ، هم دستور اکید داده و هم سفارش کرده که پهپاد هر هزینه و امکاناتی خواست در اختیارشان بگذارید. محسن رضائی حرف هایم را که شنید ، از هواپیما پیاده شد و یکراست به طرف حسینی فرمانده یگان رفت. او چیزی شبیه تشر به حسینی گفت : مگر نگفتم هر نیروئی که می خواهند آزاد بکنید؟! در آن لحظه حسینی را اگر کارد می زدند ، خونش در نمی آمد. وقتی آقا محسن رفت ، او با عصبانیت ، دستم را گرفت و عین یک پسر بچه به دنبال خود کشید و یکراست برد توی کارگزینی و آنجا هولم داد جلوی میز. بعد به مسئول کارگزینی گفت : این آقاجانی را بگذارید با مختارزاده برود ، دیگر نیازی به او ندارم. توی دلم قند آب می کردند ، اما در ظاهر خود را نادم و پشیمان جلوه دادم ، وقت حرف زدن نبود. اگر کوچکترین حرفی به مخالفت یا موافقت می زدم ، کلاهم پس معرکه بود. از همان روز اول ، من و برادران کشاورز، میر هاشمی ، فروزنده و چند نفر دیگر برای آموزش خلبانی رفتیم باشگاه پرواز. اول توی پارک چیتگر تحت نظر مدلرها و خلبانان و بعد جاهائی دیگر. راوی : حمید آقاجانی * * * * * هواپیمای تلاش بچه ها حق داشتند که ساده از این موضوع نمی گذشتند ، سه ماه کار و تلاش شبانه روزی نتیجه داده بود و اکنون روز جشن تمامی تلاش و زحمتمان به حساب می آمد. مثل مادری که هر بار نگاه نوزادش می کند ، قوت دل می گیرد ، قصه ما و هواپیمای جدیدمان شده بود این. در مقایسه با من که اولین نام را پیشنهاد داده بودم ، آنها اما فقط روی این اصرار داشتند که باید این نام ، هم بهترین نام باشد و هم یادآور تمامی زحمات شبانه روزیمان. من هم با همین انگیزه نام "تلاش" را برایش برگزیده بودم. با این اسم می خواستم بگویم این حاصل تلاش گروهی ماست و دستمایه دانش بومی جوانان همین مرز و بوم. هر چه باشد ، این اولین هواپیمای بدون سرنشین ایرانی با قابلیت عکسبرداری هوایی بود که مستقیم وارد عملیات می شد. هواپیمای تستی که برای اولین بار آن را روی نهر خیّن به پرواز درآورده بودیم ؛ هواپیمای مدلی بود که طراحی و ساخت آن توسط فرشید صورت گرفته بود. اما این 3 فروند جدید را به کمک ما ساخته بودند که هم در طراحی و ساخت و هم در حجم و تجهیزات بارگذاری شده ، با آن اولی ها ؛ بسیار متفاوت بودند. دوربین AGFA-110 در هواپیمای تست ، از دوربین 110 آگفا (AGFA) استفاده شده بود ، اما در این 3 فروند از دوربین 135. در حین کار با آن متوجه شدیم که بال آن کوچک است. از طرفی با توجه به وجود بادهای شدید در منطقه باید طول بال بیشتر می شد که آن را در تولیدات جدیدمان یک و نیم برابر کردیم. در مقایسه با مشکلات در آوردن فیلم 110 از توی دوربین در قفس کانتینر ، فیلم های 135 این امکان را به ما می داد که حلقه فیلم متری خام ، گیر آورده و به صورت دستی به جای 36 فریم ، آن را تا 80 فریم جا بدهیم. دوربین 135 ما آموخته بودیم که ظرف هائی به نام مخزن وجود دارد که می تواند مخزن فیلم باشد. یعنی تویش تا 150 فریم جا بزنیم. اگر چه ما نیاز به دوربینی داشتیم که از یک لنز قدرتمند با کیفیت بالا برخوردار باشد ، اما در هر صورت امکانات در اختیار ، این را دیکته می کرد. بالاخره پس از کلی بالا و پائین ، بچه ها پذیرفتند که عنوان "تلاش" روی هواپیما گذاشته شود. پس از آن بود که ما انواع جدیدتر از آن را که می زدیم ، آنها را شماره گذاری می کردیم. تلاش 1 و تلاش 2 و ... آخر سر ، یکی از تلاش هایمان زیادی چاق و چله از آب در آمد که بچه ها نام آنرا گذاشتند " تلاش یک و نیم" ماموریت اولیه ما پس از تشکیل گردان رعد ، ساخت 10 فروند تلاش بود که هر 10 فروند را ساختیم ، اما بخاطر اینکه فقط 3 موتور داشتیم ، شاسی های هواپیما را طوری طراحی کردیم که به محض اینکه یکی از هواپیماها آسیب دید ، موتور را از روی آن باز کرده و روی هواپیمای بعدی ببندیم. مشکل دیگر ما کمبود رادیو کنترل بود که فقط دو دستگاه بیشتر نداشتیم. ما اکثر عملیات ها را با همین دو دستگاه لنجام می دادیم. البته دل خوش کرده بودیم به همکارمان ، "محسن عمل نیک" تا از انگلستان برای مان قطعه و دستگاه بیاورد. اصطلاحی به نام " مهندسی معکوس " را از اساتید دانشگاه ها شنیده بودیم ، اما از بخت بد ما ، چیزی نبود که بخواهیم آن را مهندسی معکوس کنیم. باید به کار و اندیشه خود متکی می شدیم. راوی : عبدالمجید مختار زاده ادامه دارد ... ------------ پ.ن 1 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : با توجه به طولانی بودن مطالب و بخاطر جلوگیری از خستگی مخاطب در پست های بعدی به ادامه مطالب این کتاب خواهیم پرداخت. پ.ن 3 : به دلیل رعایت امانتداری لازم است بیان نمایم که بخاطر جلوگیری از یکنواختی مطالب ، تعدادی عکس هم در لابلای مطالب تاپیک قرار داده ام که این عکس ها عموما مربوط به کتاب نبوده و توسط اینجانب انتخاب شده اند

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز ، بحث شیرین تاریخچه تولید و بکارگیری پهپاد در سازمان رزم نیروهای مسلح جمهوری اسلامی رو به اتفاق هم ادامه میدیم: پهپاد در دفاع مقدس روند شکل گیری و نقش آفرینی یگان پهپاد سپاه در دفاع مقدس اولین تست پیش خود این دروغ را به حساب دروغ مصلحتی گذاشتیم. اما واقعا قصدمان لاپوشانی نبود، بلکه خودمان هم نمی دانستیم قرار است مأموریتی عملیاتی انجام دهیم. قرارگاه خاتم ما را آورد کنار اروند رود. جائی نزدیک آبادان و نهر خین، دقیقا در محلی که نیروهای ارتش پدافند می کردند و گفت : در همین منطقه بالای سر عراقی ها پرواز کنید و عکس بگیرید. جبهه آرامی بود و خبری از تیر و ترکش نبود. ما دقیقا فرشید را همینجا آوردیم ، اما به او نگفتیم خط مقدم است وگرنه مثل سعید و مسعود پایش را اینجا نمی گذاشت. فرشید نسبت به آن دو هم خیلی رئوف بود و هم خیلی احساساتی ، با این تفاوت که علاقه خاصی به پاترول های سپاه داشت. ما هم از همین استفاده کردیم و او را راضی کردیم که به منطقه بیاید؛ اما توی منطقه وقتی با پرواز هواپیمایش یهو همه چیز بهم ریخت و هم نیروهای خودی و هم نیروهای دشمن شروع به شلیک به سمت هواپیمایش کردند ، فرشید که همچنان سرپا ایستاده یود و مشغول خلبانی ، با تعجب پرسید : چه خبر است اینجا؟! مگر نگفتید که از جبهه دور هستیم ؟ این تیراندازی ها برای چیست ؟ مکافاتی داشتیم تا او را راضی به عکس برداری و فرود هواپیما کردیم. عقب که آمدیم با عصبانیت گفت : شما دروغگو هستید ، شما می خواستید مرا به کشتن بدهید. بعد یکراست رفت یک گوشه ای از سنگر قرارگاه و خوابید و دیگر اصلا با ما حرف نزد. چیزی حدود یک نصف روز خوابید. هر چه به او می گفتیم بیا بیرون هوائی تازه کن ، محل مان نگذاشت ، او حتی سر سفره نهار هم نیامد ... و حق هم داشت که اینجور حالمان را بگیرد ، اما ما چاره ای دیگر هم نداشتیم و گرنه او هرگز به جبهه نمی آمد. فرشید تنها خلبان ماهر گروه بود و ما تا خلبانی فاصله زیادی داشتیم. خوب شد که تمام تجهیزات مربوط به تاریک خانه و داروهای ظهور و ثبوت فیلم های عکاسی را هم با خود آورده بودیم که توانستیم توی کانکسی که قرارگاه در اختیارمان گذشته بود ، مشغول ظاهر کردن عکس ها بشویم. قرارگاه این کانکس را بجای تاریک خانه برایمان آماده کرده بود. یک چهاردیواری از آهن که نه در داشت و نه پنجره ، چه برسد به کولری که داخل آنرا خنک کند. هوای بیرون اگر 40 درجه بود ، توی کانکس می شد 60 یا 70 درجه. مختارزاده را فرستادیم زیر پتو تا حلقه فیلم را از درون دوربین در بیاورد. او هم لباس هایش را هم درآورد تا کمی بیشتر در برابر گرمای طاقت فرسای داخل کانکس دوام بیاورد. ما چند نفر او را پتو پیچ کردیم تا از هیچ منفذی نور به داخل نفوذ نکند ، بیچاره هر چه فریاد کشید ، کارم تمام شد ، خفه شدم ، پتوها را کنار بزنید. ناجوانمردانه می گفتیم که مطمئن شو درب قوطی ظهور را محکم بسته ای ؟ ساعتی بعد عکس ها را که ظاهر کردیم ، هیچ چیزی از آن ها دستگیرمان نشد. نا امید به آنها چشم دوختیم. نگرانی توی چشم تک تک بچه ها به راحتی خوانده میشد. توی این فاصله برادر باقری از بچه های اطلاعات عملیات ، چند بار سراغ عکس ها را گرفت. چیزی نگذشت که بچه های اطلاعات فی الفور سر رسیدند و آن ها را از ما گرفتند و با خود بردند. چون مطمئن بودیم که عکس ها خراب شده اند ، با هم قرار گذاشتیم تا قرارگاه اجازه بدهد ، تست را تکرار کنیم. تنها نگرانی مان این بود که آن ها قبول نکنند و تمام زحمات این چند ماهه مان به هدر برود. وقتی شنیدیم فرماندهان سپاه و حتی محسن رضائی ، فرمانده کل سپاه در حال تفسیر عکس ها هستند ، نگرانی مان بیشتر شد. لحظات سختی گذشت تا نتیجه را آوردند. برعکس تصورمان ، عکس ها به مذاقشان خوش آمده بود. این بار که بچه های اطلاعات آمدند ، چقدر ما را تحویل گرفتند ، آنها با خوشحالی گفتند : با این هواپیمای فکسنی تان شاهکار کردید ، ماشاءالله. پرنده ی بدون سرنشین از دو جهت برای فرماندهان شادی بخش بود ، اول اینکه جای هواپیماهای RF-4 را برایشان پر کرد و دوم اینکه باعث لغو عملیات قریب الوقوع رزمندگان در آن منطقه شد. آن طور که شنیدیم قرار بود که عملیاتی توسط قوای اسلام در آن منطقه انجام گیرد که عکس ها ، حاوی اطلاعات ذی قیمتی از تغییر آرایش دشمن بود. حتی شنیدیم که محسن رضائی گفته بود : این عکس ها برابری می کند با ارزش 2000 تانک و همانجا دستور تشکیل گردانی به نام "گردان رعد" را هم داده بود. فرشید بیدار که شد پرسید : عکس ها چه شد ؟ خوب شد ؟ از اینکه با ما حرف می زد خوشحال شدیم و پاسخ دادیم بله خوب شد. گفت : پس برویم. پرسیدیم کجا ؟ گفت : خب! محل عکس برداری را ببینیم و با عکس ها مقایسه کنیم. چون در اصفهان از هر محلی که می خواستیم عکس برداری کنیم ، بعد از پرواز از محل دیدن می کردیم. اینجا هم مثل اصفهان است. جواب دادیم : برویم توی دل عراقی ها ؟ با حیرت پرسید عراقی ها ؟ جواب دادیم : فاصله ما تا عراقی ها تقریبا 40 متر بود. او با حالت شوک زده ای گفت : دروغ می گوئید ، این حقیقت ندارد. یعنی آنجائی که صدای تیراندازی می آمد ، ما در 40 متری عراقی ها بودیم ؟ ! بعد از آن اصرار سر اصرار که من می خواهم به اصفهان برگردم، زود مرا برگردانید. گفتیم : ما با تو کار داریم. چون امید داشتیم وقتی در شرایط قرار بگیرد ، تسلیم می شود. اما اینطور نبود. فقط گفت : بی خود با من کار دارید زود مرا برگردانید. من با شما حتی به بهشت هم نمی آیم. راوی : رضا ارباب / سعید چوبدار * * * * * علی و حوضش بعد از آن عکس هائی که فرشید از منطقه گرفت و منجر به تشکیل گردان رعد شد ، حسابی خاطرخواه پیدا کردیم. اینک تمام بچه های اطلاعات، منتظر بودند تا از سراسر جبهه ها بخصوص آنجاهائی که ابهامات زیادی از مواضع دشمن داشتند ، عکس هائی بگیریم و تحویل شان بدهیم. ولی با جدا شدن بچه های اصفهان از ما ، که نمی تونستند در اهواز بمانند ، علی مانده بود و حوضش. ما هم تا خلبان شدن مثل فرشید، فاصله داشتیم. به فراست این افتادیم که دوباره برویم پیش فرشید و دوستانش به التماس. ولی بعضی از بچه ها این روش را نمی پسندیدند. تا کی باید به تمنا بیوفتیم؟ باید خودمان یاد بگیریم ، حتی اگر شده چند تا از هواپیماهایمان را از دست بدهیم. همین طور هم شد ، توی فرجه ی دو سه هفته ای که از قرارگاه گرفتیم تا تمرین هایمان را انجام دهیم ، 3 تا 4 فروند از هواپیماهایمان را از دست دادیم ، فرشید هم کنارمان نبود تا ، یا برای خلبانی آماده مان کند و یا ، سرمان داد بکشد. آقای محمد باقری وقتی این موضوع را شنید، گفت : هنوز هیچی نشده توی اهواز ، 3-4 تا را از دست دادید ؟ می خواهید چکار کنید ؟ چاره دیگری نداشتیم ، باید به هر قیمتی شده خلبانی را می آموختیم. فرماندهان اطلاعات سپاه روی ما حساب زیادی باز کرده بودند ، برادر باقری حتی گفته بود ، هر کدام ازشما برای ما ، یک RF-4 هستید. با این حرف کارمان در آمد ، صبح تا عصر می رفتیم توی صحراهای اطراف اهواز ، هر جا زمین صافی پیدا می کردیم ، پهپادهایمان را می فرستادیم هوا. گاه گاهی که کشاورزها یا چوپان های محلی توی کارمان میخ می شدند ، یا فکر می کردند که آدم های مشکوکی هستیم که باید به سپاه ، ارتش یا جائی لومان بدهند ، مجبور می شدیم جایمان را عوض کنیم راوی : رضا ارباب ادامه دارد ... ------------ پ.ن 1 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : با توجه به طولانی بودن مطالب و بخاطر جلوگیری از خستگی مخاطب در پست های بعدی به ادامه مطالب این کتاب خواهیم پرداخت. پ.ن 3 : به دلیل رعایت امانتداری لازم است بیان نمایم که بخاطر جلوگیری از یکنواختی مطالب ، تعدادی عکس هم در لابلای مطالب تاپیک قرار داده ام که این عکس ها عمومامربوط به کتاب نبوده و توسط اینجانب انتخاب شده اند

تقریبا همه موشک های هوا به هوا، هوا به زمین و زمین به هوا و حتی زمین به زمین به نوعی سوپرسونیک و یا هایپرسونیک هستند، غیر از اقسام کروز. نکته اصلی فراصوت بودن کروز یا گشت زن بودن موشک هست.

موشک هایپرسونیک: تصاویر منتشر شده از اصابت موشک‌ها به اهداف خود نشان می‌دهد سرجنگی آنها در فاز پایانی اصابت به هدف به حالت پلاسما یا گداخته در آمده‌اند که نشان دهنده آن است که سپاه به جمع دارندگان موشک‌های بالستیک هایپر سونیک (فراتر از سرعت صوت) وارد شده است. دستیابی به این فناوری و رسیدن سرجنگی موشک به سرعتی فراتر از سرعت صوت امکان رهگیری و درگیری سامانه‌های پدافند موشکی با موشک‌های سپاه را بسیار مشکل می‌کند.

تصویر از جناب @islfk

شکارچی راکت های قره باغ، کروتال یا تور؟ اتفاقا بالعکس چون رنگ دود به جا مونده بیشتر شبیه به tor-m1 هست تا خانواده کروتال رد دود کروتال رد دود tor-m1 اینم تصویر گرفته شده از انهدام

ناکام !!!!!!!!! "به مناسبت هفتم آذر ، روز نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در خصوص شناورهای رزمی کلاس اسپرانس ( کلاس کید / کوروش ) صحبتهای ضد و نقیض فراوانی منتشر شده ، با این حال ، جالب هست که ماجرای خرید این شناورهای بسیار پیشرفته ( در زمان خود ) را از زبان فرمانده وقت نیروی دریایی ( دریابان کمال حبیب اللهی ) هم رصد کنیم : "در مورد خرید اسلحه ، متاسفانه مواقعی پیش می آمد که کشتی یا بالگردی خریداری میشد و بعد مجبور بودیم برای این تجهیزات ، استراتژی درست کنیم . یعنی درست قضیه معکوس بود . نمونه اش شاید خرید کشتی های کلاس اسپرانس بود . این کشتی های 500 میلیون دلاری ، شاید یکی دوتا برای کنترل اقیانوس هند کافی بود ولی نه 8 فروند ، روی همین اصل مجبوریم شدم ، دوتایش را کم کنم و قیمت هر کدام را که پانصد میلیون دلار بود را با ناتو صحبت کردم ، با آلمانی ها و هلندی ها که ناوشکن های ناتو را تولید می کردند که در کلاس پایین تری از اسپرانس قرار داشتند ولی با همان سیستم ها و سلاح ها و قدرت آتش ، چیزی در حدود 55 میلیون دلار برای نیروی دریایی هزینه داشت .................... " منبع : تاریخ شفاهی دانشگاه هاروارد ، مصاحبه با دریابان حبیب اللهی

تصویری دیده نشده از پایگاه دریایی Guba Ara در شمال بندر مورمانسک واقع در غرب و شمالی ترین بخش روسیه در جلوی تصویر دو زیردریایی کلاس اسکار کورسک و Voronezh دیده می شوند سال 1999 (یک سال قبل از غرق شدن کورسک) Delta IV-class

اگر پیدا کردید به صورت کامل به اشتراک بزاریدترجیحا از یک منبع موثق پی نوشتhttps://fa.m.wikipedia.org:/wiki/قرارداد_ایران_و_شوروی_۱۹۲۱ اگر این قرارداد منظوره که من جای ندیدم خزر رو تقسیم کرده باشند فقط مختصر در مورد حق کشتیرانی و شیلات در خزر اشاره کرده

[quote]اينم آخر عاقبت دوستي با روسها! مردك فقط به ننه جانش قول ميده! حالا هي بچسبين به فلسطين و هي بگين لبنان و . . . . واقعا به كجا داريم ميريم؟!! لبنان حق خودش رو از اسراييل گرفت ما از تركمنستان و آذربايجان و قزاقستان نه!!! حالا هي بگين سبز و قرمز و بنفش و طوسي و . . . فقط گلستان و تركمانچاي رو پيرهن عثمان كردن و از اين شاهكار هاي ديپلوماتيك !! هيچي بروز نميدن كوروش خوشا به حالت كه مردي و اين روز ها رو نديدي![/quote] ظاهراً جناب بليز، از چنان هوش سرشاري از سياست بهره‌مند هستن كه مي‌تونن به خوبي، مسئله روسيه رو به فلسطين رو لبنان ربط بدن!!! خنده‌دار (شايدم گريه‌دار) هست كه ايشون حتي دليل حمايت از فلسطين و لبنان رو نمي‌دونن (آخر و عاقبت ادعا همينه ديگه برادر! حالا هي بياين بگين ما پيرو خط اماميم! فقط با يه تبصره، نظراتمون خلاف نظر امامه!!). ممنون جناب هانس. اما بهتره وقتي درمورد چيزهايي، اطلاعاتمون ناقص هست، حرفي نزنيم. چرا كه توافقاتي در مورد اين مسائل انجام نگرفته كه بخوايم اون رو ميهن‌پرستانه چماق كرده و بر سر كشور خويش فرود آوريم!