به نام خدا مشکل در جایگذاری موتور باعث تاخیر در برنامه توسعه Su-30SM2 روسی شد موتور سوخو-35 برای سوخو-30 اس ام استفاده خواهد شد مشکل به وجود آمده هنگام نصب موتور AL-41F-1S جنگنده سوخو-35 در هواپیمای محبوب تر سوخو-30 اس ام می تواند باعث به تاخیر افتادن برنامه توسعه Su-30SM2 یا همان Super Sukhoi شود. وزارت دفاع روسیه در حال حاضر قراردادی برای ساخت 24 سوخو-30 از نسخه SM2 امضا کرده است. این خبر سال گذشته توسط سرگئی شویگو (Sergei Shoigu)، وزیر دفاع ، بیان شده بود که اولین پرواز سوخو-30 اس ام 2 در اواخر سال 2020 انجام خواهد شد. با این حال ، تا امروز ، هیچ صحبتی از مونتاژ شدن نسخه آماده تست پرواز Su-30SM2 نشده است. روزنامه Isvestia در آخر هفته گزارش داد که در راستای مدرن سازی، توسعه دهندگان در حال حل مشکل نصب موتور AL-41F-1S ، که در حال حاضر جنگنده فوق مانور پذیر Su-35S به آن مجهز شده ، روی Su-30SM2 هستند. پروژه ارتقا سوخو-30 اس ام به اس ام 2 از سال 2015 که مهندسان روسی کار روی افزایش قابلیت های رزمی Su-30SM را شروع کردند، در حال پیگیری است. مدتی بعد رئیس جمهور، پوتین، دستور یکپارچه سازی Su-30SM و Su-35S تا حد ممکن را صادر کرد. روزنامه Izvestia ، به نقل از منابعش در وزارت دفاع ، بیان کرد که تصمیم اساسی برای مدرن سازی ناوگان Su-30SM به سطح SM2 گرفته شده است. طبق برنامه قرار است کار در سال 2027 به اتمام برسد. با این حال، گزارش قبلی همین نشریه گفته بود که تعدادی از هواپیماهای به روز شده برای هواپیمایی دریایی ارتش روسیه، در سال 2022 آماده خواهند شد. موتور AL-41F-1S برای Su-30SM2 از آنجایی که موتور AL-41F-1S یکی از عناصر مدرن سازی این جنگنده است، نصب موفق آن درهای نصب رادار Irbis (که Su-35 نیز به آن مجهز است) و سلاح های هایپرسونیک هوا به زمین در حال توسعه تحت پروژه تطبیق سوخو (Adapation-Su)، که هدف آن توسعه سلاح های جدید مشترک برای هواپیماهای جنگی کلاس سوخو است، را خواهد گشود. در مقایسه با AL-31FP فعلی که نیروی Su-30SM را تامین می کند، نیروی رانش موتور AL-41F-1S ، شانزده درصد و تا 14،500kgf افزایش یافته است. عمر عملیاتی موتور هواپیما هم، بدون اینکه افزایشی در وزن و ابعاد آن روی دهد ، 2 برابر خواهد شد و به 4،000 ساعت خواهد رسید. علت ارتقای سوخو-30 اس ام به سطح سوخو-35 می تواند ناشی از به روز رسانی تعداد بالایی از Su-30 های در حال سرویس در روسیه و همچنین مشتریان صادراتی آن باشد. در حالی که سوخو-35 مشتریان زیادی ندارد (چین و مصر تنها مشتریان شناخته شده هستند)، سوخو-30 چندین متقاضی از جمله بزرگترین آنها، هند، به همراه مالزی، الجزایر و چین دارد. روسیه برای جلب نظر هند به نسخه SM2 ، که به روز رسانی گستره هواپیمای Su-30MKI است، تلاش کرده است. اما سطح علاقه مندی طرف هندی نامشخص است. هند هنوز قرار داد خرید 12 فروند هواپیمای Su-30MKI ، که مجوز خریدش توسط شورای خرید دفاعی این کشور در سال 2020 صادر شد، را امضا نکرده است. رادار Irbis-E منبع: https://www.defenseworld.net/news/29485/Engine_Transplant_Problems_Delaying_Russian_Su_30SM2_Aircraft_Development

سامانه درخت جنگی نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، در پاسخ به استفاده روسها از سامانه تشخیص دوست از دشمن (IFF) با شناسه SRO-2 که پیش از این در جریان جنگ 1967 توسط نیروی هوایی اسراییل از روی میگهای ساقط شده عربی به غنیمت گرفته شده بود ، یک جستجوگر و یابنده IFF را توسعه دادند که بعدها در جنگ ویتنام و همچنین جنگ ایران و عراق ، با موفقیت درخشانی مورد استفاده قرار گرفت . این سامانه جدید با شناسه AN/APX-80 یا به اصطلاح فنی "سامانه درخت جنگی" می توانست سیگنالهای ترانسپاندرهای IFF روسی را خوانده و سمت و جهت آن را بادقت وصف ناپذیری مشخص نماید . از آنجایی که سامانه های دفاع هوایی روسی فروخته شده به کشورهای خاورمیانه و شرق آسیا از فرستنده های یکسانی استفاده می کردند ، کاربران این فناوری ( ایالات متحده در دهه 70 و در خاورمیانه،نخست IAF و سپس IRIAF ) برتری اطلاعاتی بسیار باورنکردنی را در اختیار داشتند . این مساله بخصوص ، برای نیروی هوایی ایران ، ارزش بسیار زیادی دربرداشت . کار اصلی این سیستم در ترکیب با رادار جنگنده- بمب افکن اف-4 این بودکه به خدمه اثبات کند که هدف راداری روی اسکوپ ، قطعا" جت حریف ( میگ یا سوخو) است . بدین ترتیب ، خلبان فانتوم می توانست بدون تشخیص چشمی و با اطمینان کامل از اسپاروها استفاده کند . این سیستم در دو حالت فعال و غیرفعال ، قابل استفاده بود ، بدین معنی که با خوانش سیگنالهای فرستنده های فعال IFF دشمن و ارسال یک سیگنال شناسایی ، فرستنده IFF دشمن را بحالت غیر فعال درآورد . فانتوم های مجهز به این سیستم ، نه تنها توانایی تشخیص سیگنالهای IFF دشمن را داشتند ، بلکه قابلیت شناسایی رهگیرهای دشمن را حتی درصورت دیده نشدن در رادار در اختیار می گرفتند . این امر به ویژه در زمان اجرای عملیات در عمق خاک دشمن از اهمیت بسیارزیادی برخوردار بود ، چرا که توانایی دوری از مسیرهای عبور رهگیرهای دشمن برای خدمه فانتوم های مهاجم فراهم می گردید . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

پیرمرد 53 ساله نیروی هوایی ایران

روسها با برخی ایده های ساده تونستن صرفه جویی قابل توجهی در زمینه موشک های هوا به هوا بکنند طرحی مثل موشک ار27 کاملا ماژولار ساخته شده اگر به هر دلیلی نتونستن موشک جدیدی طراحی کنن به راحتی با اصلاح هر قسمت میتونن یک بروز رسانی روی این موشک داشته باشند سیکر غیر فعال موشک ار 27 سیکر فعال موشک ق77 و سیکر فعال موشک ار 27

آخرت تکنیکال

حملات موشکی ایران از دید مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی (CSIS)واشنگتن فابیان هینز ، کارشناس برنامه موشکی ایران در انستیتوی مطالعات بین المللی میدلبری در مونتری ، کالیفرنیا ، گفت: "آنها می گویند ،" ما اکنون می توانیم آنها را بزنیم "." آنچه در چند سال گذشته در ایران دیده ایم[ افزایش دقت و نقطه زن شدن موشک ها] یک تغییر از موشکهایی است که عمدتا ابزارهای سیاسی یا روانشناختی بودند به سلاحهای واقعی میدان جنگ است. این یک تغییر بزرگ است. علاوه بر اقدامات انجام شده توسط گروههای متعدد نیابتی ، ایران از سال 2017 نیروی موشکی خود را در عملیات جنگی علیه تعداد زیادی از دشمنان در سراسر خاورمیانه به کار گرفته است. در ژوئن 2017 ، ایران به تلافی حملات داعش در تهران ، شش موشک به سمت شرق سوریه هدف قرار داد که مواضع داعش را در نزدیکی دیرالزور هدف قرار داد. ایران یک سال بعد در اکتبر 2018 حمله مشابهی را علیه داعش انجام داد. در سپتامبر 2018 ، ایران هفت موشک فاتح 110 را به مقر ادعا شده حزب دمکرات کردستان ایران و حزب دموکرات کردستان ایران در کویای عراق پرتاب کرد. در سپتامبر 2019 ، ایران حملات هماهنگ با هواپیماهای بدون سرنشین و موشک های کروز را به تاسیسات نفتی عربستان در ابقیق و خورایس آغاز کرد. با دقت بالا ، این حملات به طور موقت تولید در پالایشگاه نفت ابقیق را متوقف كرد ، كه 5-7٪ از نفت روزانه جهان را تأمین می كند. در ژانویه 2020 ، ایران به تلافی ترور قاسم سلیمانی توسط ایالات متحده ، با 22 موشک بالستیک برای چندین ساعت نیروهای آمریکایی را در عراق بمباران کرد . این حملات به تأسیسات آمریكا در پایگاه هوایی الاسد در غرب بغداد آسیب رساند و بیش از 100 نفر از پرسنل خدمات آمریكایی را با آسیب مغزی تروماتیک مواجه كرد. منبع: https://missilethreat.csis.org/country/iran/

یکی از کاربران توئیتر سه عکس پایینی رو از باور 373 گذاشته بود و گفته است که این تصاویر مربوط به نسخه ای از باور هست که مشابه اس 300 وی 4 است اما در رقابت با نسخه فعلی باور رقابت را واگذار کرده و به تولید نرسیده است. همینطور که می بینید لانچر این نسخه به جای ذوالجناج 10x10 از کشنده ظفر 8x8 استفاده میکند. احتمالا این همان نسخه ضد بالستیک باور باشد که امیر حاتمی خبر آن را داده بودند. با توجه به شباهت باور 373 با اس 300 پی ام یو2 از نظر توانایی و کارکرد کاملا منطقیست نسخه ضد بالستیک این سامانه، مشابه اس 300 وی 4 باشد. اگر طراحان ایرانی به دنبال سامانه ای مشابه اس 300 وی 4 باشند پس محتمل است سامانه ایرانی نیز توانایی درگیری با 16 موشک بالستیک را داشته باشد. در این صورت باور ضد بالستیک هم می تواند دایره ای به شعاع 40 کیلومتر و ارتفاع 30-40 کیلومتر را در برابر حمله موشکهای بالستیک کوتاه برد و میانبرد حمایت کند. اس 300 وی4 می تواند موشکهای بالستیک تا سرعت 4800 متر بر ثانیه را هدف قرار دهد. در این صورت می توان مراکز حساس سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، نظامی و جمعیتی را به صورت قابل توجهی از خطر موشکهای بالستیک کشورهای منطقه ای در ایمن نگه داشت. اس 300 وی4

چیزی که داریم آدم های پر پشتکار و دلسوز هست که با همه خارهای مسیر پای برهنه در این مسیر گام بر می دارن و از جونشون و از زندگیشون مایه میذارن و همین یک مورد باعث شده فعلا دوام بیاوریم امیدوارم ما قدر این ادم ها رو بدونیم

نگاهی به برنامه پدافند ضد بالستیک عراق ارتش عراق دردهه 80 میلادی در نمایشگاه بغداد از اولین موشک پدافند هوایی خود که برای انهدام موشکهای بالستیک طراحی شده بود رونمایی کرد و ادعای طراحی و تولید کاملا بومی ان را نیز کرد.البته طراحی این موشک بی دلیل هم نبود در هر صورت کشورهایی نظیر ایران و اسرائیل و سوریه و حتی عربستان تهدید کاملا موثر برعلیه عراق بودند. این موشک که FAW-1 نام داشت برای اولین بار در سال 1989 و طی برگزاری نمایشگاه دفاعی بغداد نمایش داده شده بود. البته باید از شباهت این پروژه با موشک چینی HQ-61 نیز گفت که پروژه ای مشترک میان چین ومصر بود و قطعا باید کمک های چین در انجام این پروژه در ثمر رسیدن ان به عراق نقش بزرگی را ایفا کرده باشد.این موشک بردی برابر با 10 مایل داشت و سرانفجاری نسبتا بزرگی نیز داشت و از هدایت نیم فعال راداری نیز بهره میبرد و بر اساس گزارشاتی در تست هایی بر علیه موشک اسکاد نیز شرکت کرده بود البته از موفقیت ان هیچگاه خبری منتشر نشد.از این پروژه بعد از جنگ سال 1991 اخباری به به بیرون درز نکرد.و به نظر این پروژه به دلایل مالی ویا حتی قطع انتقال فناوری های لازم برای تولید انبوه از جانب شرکت های خارجی کنسل شد. این کنیستر هم به احتمال زیاد برای همین پروژه بوده است

وقتی که تمرین وامادگی دائمی به بهترین نحو انجام میشود! تصاویر زیر مربوط به تمرین لود تسلیحات بر روی یک ماکت که اخیرا در قالب یک مسابقه در پایگاه هوایی Ellsworth واقع در داکوتا جنوبی امریکا برگزار شد میباشد در این مسابقه تیم ها با 4 عضور شرکت داشتند.تیمها میبایست دو بمب GBU-38 JDAM و یک موشک AGM-158 را بروی یک ماکت در اندازه واقعی شبیه به محل نگهداری وذخیره تسلیحات بمب افکن بی-1 در زمانی کمتر از 40 دقیقه لود یا نصب کنند.شاید بسیاری این تصور را داشته باشند مگر چند دقیقه بالا و پایین تا چه حد میتواند تاثیری بر عملکرد کلی داشته باشد بهترین پاسخ به این سوال را باید درعملیات بمباران هوایی مصر توسط نیروی هوایی اسرائیل در جنگ شش روزه با اعراب در سال 1967 پیدا کرد.در زمانی که پس از اجرای موج اول حمله توسط اسرائیل با توجه به تمرین و امادگی قبلی خدمه مسئول تسلیحات به سرعت هواپیماهای اسرائیل اماده انجام موج دوم حمله شدند و کار نیروی هوایی مصر را یکسره کردند وعملا یکی از برترین عملیاتهای تاریخ نظامی را به نمایش گذاشتند.

Project Pigeon در طول جنگ جهانی دوم، روانشناسی با نام اسکینر بودجه نظامی برای یک سلاح ظاهرا شگفت انگیز دریافت کرد : یک موشک هدایت شوند توسط کبوتران . این رفتار گرای مشهور این ایده را در هنگام تماشای یک دسته کبوتر در حال پرواز به دست آورد . او می گوید : من آنها را ابزاری دیدم که دید عالی و قابلیت تحرک فوق العاده ای دارند . آیا آنها نمی توانند یک موشک را هدایت کنند !؟ . پروژه ای که او در پی آن بود به همان اندازه ای که فوق العاده بود عجیب هم بود . اسکینر پس از استفاده از تهویه برای آموزش کبوترها برای انتخاب تصاویر از پیش تعیین شده – به عنوان یک ناو دشمن، پرندگان را در داخل یک موشک طراحی شده ویژه قرار داد. این کابین خلبان کوچک شامل یک صفحه پلاستیکی بود که تصویری از مسیر پرواز سلاح را نشان می داد . با نوک زدن به صفحه، کبوتران می‌توانستند مختصات این موشک را تغییر دهند و به طور موثر آن را به سمت هدف مورد نظر خود هدایت کنند. سیستم کنترل شامل یک لنز در جلوی موشک بود که تصویری از هدف را روی یک صفحه نمایش در داخل نشان می داد ، در حالی که یک کبوتر که در دستگاه تهویه آموزش دیده و شرطی شده بود در آنجا قرار می گرفت تا هدف را با نوک زدن به آن تشخیص دهد. تا زمانی که ضربات نوک در مرکز صفحه باقی می‌ماند، موشک مستقیم پرواز می‌کرد، اما زمانی که ضربه نوک باعث انحراف صفحه می گردید ، سیستم از طریق اتصال به کنترل‌های پرواز موشک ، باعث تغییر مسیر موشک می گشت . شبیه‌سازی‌های اولیه نشان داد که این پرندگان خلبانان عالی ای هستند و این پروژه موجب تایید فیزیک دان‌ها و روانشناسان گشت . اما برای اسکینر مایه تاسف بود که ارتش از تامین بودجه چنین ایده عجیبی طفره رفت . در اکتبر ۱۹۴۴، با اطمینان از اینکه کبوتر های کامیکازی هرگز در صحنه نبرد وارد نخواهند شد ، این پروژه کنار گذاشته شد . صرفاً برای میلیتاری / بن پایه ها : History - Cyberneticzoo

تاپ گان روسی داستان تولد اسکادران Aggressor نیروی هوایی اتحاد شوروی در اوایل دهه 70 میلادی ، فرماندهی ارشد نیروی هوایی اتحاد شوروی براین تصمیم شد تا یک مرکز آموزش رزم هوایی مشابه اسکادرانهای 64 و 65 نیروی هوایی ایالات متحده را برای ابداع تاکتیکهای رزم هوابه هوا و هوا به زمین جدید ، با انتقال یک هنگ هوایی به پایگاه نیروی هوایی این کشور واقع در جمهوری ترکمنستان ( که 365 روز سال ، هوای مطلوبی برای تمرین در آن وجود داشت ) تاسیس نماید . در گام نخست ، این هنگ آموزشی به جتهای MiG-21PFM,SMو در نهایت گونه UM مجهز گردید و براساس استاندارد های این نیرو ، برنامه آموزشی جدید با شناسه "Kavkaz" " نامگذاری گردید . با شروع برنامه ، خلبان های دست چین شده نیرو از هنگ های هوایی مستقر در سراسر خاک اتحاد شوروی به ترکمنستان اعزام شدند تا آخرین الگوهای موجود در نبردهای هوا به هوای یک به یک و گروهی را به شکل عملی تمرین کنند. از سویی دیگر ، تجارب بدست آمده از نیروی هوایی شوروی از نبردهای هوایی خاورمیانه ، برای این مرکز آموزشی از اهمیت فوق العاده ای برخوردار بود ، به همین دلیل فرمانده نیرو تصمیم گرفت تا براساس اطلاعات در دسترس ، حداقل یک اسکادران مهاجم ( Aggressor Squadron) را برای شبیه سازی یگانهای هوایی غربی ایجاد کند . تا این زمان ، استخوان بندی جتهای آموزشی این پایگاه ، صرفا" به فیشبدهای دست دوم محدود می شد و خلبانانی که از تجارب نبردهای خاورمیانه ، ویتنام و همچنین دوره های رزمی این پایگاه ، فارغ شده بودند ، برای تشکیل این اسکادران جدید ، دست چین شدند . بدین ترتیب ، 5 سال پس از نخستین تلاش برای ایجاد این اسکادران ، نیروی هوایی شوروی جتهای جدید تری شامل جنگنده های MiG-23M و MiG-23UB را به این مرکز تخصیص داد . با آغاز سال 1979 ، تمامی جتهای میگ-23 مرکز ، استتار صحرایی با لکّه های سبز رنگ بخود گرفتند تا نقش مهماجمان را بهتر شبیه سازی کنند . اما 4 سال بعد ، مربیان آموزشی بدین نتیجه رسیدند که توانایی های جتهای موجود ، نیازهای آموزشی را برطرف نمی کند ، در نتیجه ، جنکنده های جدیدتر MiG-23MLD جایگزین تمامی پرنده های قدیمی تر شده و استتار مشابهی را دریافت نمودند . این جتها که پس از مدتی با گونه های اولیه میگ-29 تعویض شدند ، با داشتن شماره بدنه به رنگ آبی با حاشیه سفید از سایر جتهای روسی متمایز شده ، اما همچنان تشخصی انها در یک جنگ هوایی با عناصر مدافع بسیار مشکل بود ، در نتیجه تمامی فالکروم های موجود طرح دندان کوسه روی بخش جلویی بدنه را بخود گرفته در حالی که فلاگرهای موجود ، علائم دیگری را روی باله های شکمی خود دریافت کردند . شماره ثبت این جتها نیز با ابعاد بزرگ و بصورت برجسته روی بدنه هواگردهای حک گردید . اما به روال غیر رسمی ، خدمه حداقل دو نشانه دیگر شامل حک عدد "1" روی بال ( به رنگ زرد ) با یک پیکان قرمز در پس زمینه و یک پلنگ در حال پرش در کنار بدنه کابین خلبان را به این جتها اضافه نمودند .در سالهای پایانی حیات اتحاد شوروی ، برنامه های گسترده تری برای اعزام جتهای پیشرفته تر سوخو-27 به این مرکز طرح ریزی گردید ( پاییز 1991) اما بدلیل وقایع سیاسی هرگز صورت نگرفت و پس از فروپاشی نیز بدلیل واقع شدن این پایگاه در یک کشور خارجی ( جمهوری ترکمنستان ) کل برنامه لغو شد . این پایان داستان اسکادران مهاجم نیروی هوایی اتحاد شوروی بحساب می آمد . صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

خدارو شکر مردم سه استان شمالی همیشه در تاریخ وطن دوستی خودشون رو اثبات کردند.وقتی که در نبرد گوگمل سپاه داریوش به هزیمت می رفت این مردمان آماردی بودن به عنوان کماندار در صفوف جلوی شاهنشاه هخامنشی تا اخرین لحظه مقاومت کردند (اماردی ها از اجداد مردمان غرب مازندران و آمل بودند ).و یا در پی جنگ های سلاسل و سقوط امپراطوری ساسانی اخرین نقطه ای که باقی ماند و سقوط نکرد همین خطه بود و تا سال ها زیر یوغ اسپهبدان ساسانی باقی ماند .بعد ها آل بویه و دیلمیانی ظهور کردند که اولین جرقه های ساخت ایران جدید رو زدن و حتی پایتخت خلفای عباسی هم از دست شون دور نماند. در دوره های بعدی و تاریخ معاصر هم که بسیار شنیدین .به شما تضمین میدم تا مردم این خطه زنده اند از روس هابزرگترم نمیتونه ایرانی بودنشونو بگیره .همانطور که تا حالا کسی نگرفت. سلام . خب این حرفای من هم بی سند نیستن .البته در مورد گرجستان با شما موافقم.اصلا علت اغاز جنگ با روس ها هم همین بود .گرجی ها زیاد راضی به حاکمیت ایران نبودند و این کاملا درست و در متن تاریخ هست.اما واقعا در رابطه با معاهده های اخال و ترکمن چای و گلستان که چهارده شهر حیاتی و بسیار مهم تقدیم روسها هاشد و چند ایالت هم از دست رفتند کاملا مردمشون نظر متفاوتی داشتند و سال ها جنگیدن(مناطق جدا شده و امتیازات :ایروان، نخجوان و بخش‌هایی از تالش زیر سلطه‌ی روس‌ها قرار گرفت، حاکمیت ایران بر دریای مازندران محدودترشد و مردم ایران ناچار به پذیرش کاپیتولاسیونگردیدند. بدین‌سان، میان مردم قفقاز و دیگر مردم ایران، دیوار جدایی برپا شد. ایالت گنجه و قره‌باغ، ولایت‌های شکی، شیروان، قبه، دربند، بادکوبه، داغستان و گرجستان، محال شوره‌گل، آچوق‌باشی، گروزیه، منگریل و آبخاز. افزون بر آن، بخشی از سرزمین تالش نیز به تصرف روس‌ها، درآمد)عین این میمونه که بگیم خوزستان و تبریز و اصفهان و شیراز تقدیم یک دشمن بیگانه بشن و بعد بگیم مردم هم میخواستن .پس هم خلق خدا راضیه هم ما راضیم پس خدا هم راضیه!!!!!این در عالم سیاست معنایی نداره . اما در رابطه با سوابق تاریخی لغو قرار داد و بازپسگیری مناطق از دست رفته متونی رو قرار میدم: اولا که تاکید میکنم اون سال (۱۹۹۱)قدرتی به اسم شووی نبود و سقوط کرده بود و خود روسیه درگیر جنگ بود*^ "با فروپاشی روسیه تزاری و در پایان جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۸ر هنگام برگزاری کنفرانس صلح پاریس، تلگراف‌های زیادی از سوی مردم مناطق جداشده در عهدنامه‌های گلستان و ترکمانچای به تهران و پاریس فرستاده شد. مردم در تلگراف‌ها به دولت ایران و کنفرانس صلح پاریس، تقاضا کردند که دو قرارداد گلستان و ترکمنچای لغو بشود و آن سرزمین‌ها و مردمانشان به مالکیت ایران بازگردند." https://www.radiofarda.com/a/fk-fergheh-e02/27404920.html "پس از اینکه انقلاب اکتبر در روسیه به پیروزی رسید، لنین برای اثبات حسن نیت خود نسبت به ملل ضعیف جهان الغای تمام امتیازات استعماری دولت تزاری پیشین را اعلام کرد. دولت نجفقلی صمصام‌السلطنه نیز از این فرصت استفاده کرد و در ۴ مرداد ۱۲۹۷ (۲۷ ژوئیه ۱۹۱۸) در مصوبه‌ای الغای معاهدهٔ ترکمانچای و دیگر امتیازات واگذار شده به دولت روسیه تزاری را اعلام نمود که این اقدام شامل لغو امتیاز کاپیتولاسیون برای اتباع روسیه نیز می‌شد. دولت ایران چند روز بعد مصوبه‌ای برای لغو امتیاز کاپیتولاسیون برای کشورهای دیگر نیز صادر کرد چرا که چند کشور دیگر نیز پیش از این بر اساس معاهده‌هایی از امتیاز کاپیتولاسیون مطابق قرار داد ترکمانچای برخوردار شده بودند. با لغو عهدنامهٔ ترکمانچای منطقاً این بخش از این معاهده‌ها نیز باید ملغی می‌شد. مصوبه دوم همان‌طور که انتظار می‌رفت توسط دولت بریتانیا رد شد.(در واقع بعد سقوط شوروی هم اتفاق مشابهی رو رقم زدیم فرصت طلایی تر همین سقوط شوروی بود البته قبول دارم سخت بود اما شدنی بود .همان سال ها ترکیه رزمایش بزرگی رو در اون منطقه اجرا کرد که به ایران پیامی رو بده !لبته اگه اشتباه نکنم و امریکا هم کارهایی کردند ولی اینا هیچ کدوم دلیل بر فرصت سوزی و از دست دادن موقعیت نبود.حداقل لفظشو میاوردن و مذاکراتی انجام میدادن نه اینکه یک گوشه ای بشینند و استکان چای خودشونو بخورند!)" "کتاب انقلاب فراموش شده"

سلام علیکم اسناد طراحی گربه دو دُم در حقیقت می توان چنین تحلیل کرد که تاریخ هوانوردی نظامی دو نقطه عطف را تا کنون تجربه نموده . نخستین نقطه ، ورود تاریخ هوانوردی به عصر جت با پرنده رزمی مسراشمیت ME-262 و دومین نقطه ، اتمام طراحی گربه افسانه ای گرومن بشمار می آید . در نتیجه به جرات می توان گفت که طراحی جتهای رزمی را می توان به دو دوره قبل و بعد از "تامکت" تقسیم نمود . سرطراحان شرکت گرومن با 54 فایل اسناد طراحی F-14 تامکت در جلوی محصول طراحی شده

بنام خداوند بخشنده مهربان با سلام: آموزش پرسنل نیروی هوایی ارتش قبل و بعد انقلاب در ایران و آمریکا ( قسمت چهارم) با اغازسال 1357 و شروع تظاهرات در ایران ما در مرکز آموزش هوایی لک لند در نزدیکی مرکز شهر سان آنتونیو در ایالت تگزاس آمریکا بودم. همزمان با اعزام ما از ایران به آمریکا ولیعد ایران رضا پهلوی که قبلا با هواپیمای تک موتوره ملخ دار در ایران فن خلبانی را آموزش دیده بود و سولو ( تنها و بدون استاد خلبان قادر به هدایت هواپیما شدن) شده بود، برای آموزش تکمیلی خلبانی به آمریکا اعزام شده بود، اما بر خلاف تصور همه بجای پایگاه آموزشی لک لند او را مستقیما به پایگاه هوایی لاری باک فرستادند.( شاید بخاطر مسئله امنیتی). شبکه تلویزیونی C.N.N و N.B.Cهر روز حدود 15 الی 20 دقیقه از اخبار تظاهرات ایران پخش می کردند و حتی یک روز در زنگ تفریح که مشغول صحبت با دوستان بودم بدون این که متوجه دوربینی باشیم از شاگردان کلاس فیلم برداری که تصویر اینجانب هم در آن مشاهده شده بود. گوینده تلویزیون داشت تفسیر می کرد که این ها نظامیان ایرانی هستند که در داخل آمریکا به تحصیل مشغولند و معلوم نیست آینده شان در اثر سقوط دولت ایران چه شود. یک روز که در کلاس درس بودیم استاد آمریکایی مان حدود 15 برگ ازاعلامیه هایی را بدست تک تک شاگرادان داد که به زبان انگلیسی بود و عکسی از امام خمینی روی آن چاپ شده و مقاله ای از قول دکتر شریعتی نوشته بود که چرا در ایران همیشه افراد با سواد و دکترو مهندس اعدام می شوند چرا یک کار گر ساده بی سواد اعدام نمی شود و ... استاد گفت این مقله علیه شاه ایران نوشته شده است آن را بدقت بخوانید و پس از اتمام همه ان ها را به من بدهید. تمام دانشجویان مقاله را خواندند و سپس استاد کلا 15 مقاله را از تک تک شاگردان پس گرفت و پاره پاره کرد و در ظرف آشغال کلاس ریخت. فردای ان روز که طبق معمول در سر کلاس حاضر شدیم دیدیم چند دژبان مسلح به کلاس وارد شدند و تک تک نفرات را با کارت شناسایی چک و بیرون ساختمان بردند. و هر کدام را به فاصل های نزدیک چند متر و بصورت تک تک مورد بازجویی قرار دادند. نیرو های امنیتی دقیقا یک اعلامیه درست ماننده روز قبل را صحیح و سالم به تک تک شاگردان نشان دادند و گفتند شما دیروز این اعلامیه را دیده اید همه اقرار کردند که استاد دیروز آن ها را به ما نشان داده و گفته بخوانید و سپس همه آن ها را پاره کرده بود. نیروی های امنیتی آمریکایی به ما گفت این مقاله ای بوده که راجع به شاه ایران بد گفته بود و شما این مطالب را به مسئول ایرانی خود (افسر رابط یا لیزن آفیسر) گزارش نکردید. بعد از اقرار به خواندن اعلامیه علیه شاه ما را پیش افسر رابط سرهنگ دوم ماموری بردند. سرهنگ ماموری گفت شما خائن به مملکت هستید و بخاطر خواندن اعلامیه و عدم گزارش تمام 15 دانشجو تا چند روز دیگر باید به ایران برگردانده شوند و زندانی و اخراج شوند. این تاریخ 17 بهمن سال 1357 بود. همه ناراحت بودیم اگر ما را به ایران برگرداند و زندانی و اخراج کنند آبروی ما پیش فامیل از بین می رود زیرا آن ها قضیه را نمی دانند و فکر می کنند خدای نکرده بخاطر اختلاص یا دوز دی بوده است. خرید ها و سوغاتی ها برای فامیل را تهیه و چمدان ها را آماده کردیم تا به ایران برگردانه شویم. (تاریخ 19 بهمن سال 1357 بود). همیشه اخبار تظاهرات ایران را بدون سانسور از تلویزیون آمریکا نگاه می کردیم. درتلویزیون مشاهده کردیم که عده زیادی از پرسنل نیروی هوایی به دیدار آیت اله خمینی رفته اند ( 19 بهمن سال 1357). و ما همواره به سرنوشت بی سرانجام خود فکر می کردیم یک روز که برای آخرین بار از مرکز شهر به پایگاه برگشته بودیم دیدیم همه بچه ها دراز کش روی زمین خوابیده اند و دارند اخبار ایران توسط یک رادیو ضبط بزرگ را گوش می کنند که انقلابیون در ایران پیروز شدند و رادیو تلویزیون را فتح کردند وگوینده رادیو اعلام کرد که این صدای انقلاب اسلامی ایران است. (22 بهمن سال 1357). دو روز بعد ازانقلاب پیش سرهنگ ماموری رفتیم و گفتیم تکلیف ما چیست؟ که ما را بعنوان خائن به ایران بر می گردانند. سرهنگ ماموری در جواب گفت شما افتخار مملکت هستید. !!! آری خائن به مملکت بعد دو روز افتخار مملکت می شود. بعد ها مشخص شد این اعلامیه ها را دانشجویان ایرانی دانشگاه های ایالت های دیگر در پایگاه پخش می کردند. دانشجویانی که ادعا می کردند به خاطر بیکاری و کم پولی ماهیانه 300 دلار از سفارت روسیه ( شوروی سابق) در آمریکا پول می گرفتند تا تظاهرات ضدشاهی برپا کنند. بعد چند روز کلا اثری از افسران رابطایرانی نبود و معلوم نشد آن ها به کجا فرار کردند. بعد از سقوط شاه آمریکایی ها از ما می خواستند که می توانید در اینجا بمانید و شما پناهنده نمی شوید و ماننده هر شهروند دیگر با دادن کار در اینجا بمانید. من شاگرد اول کلاس شدم آن ها شاگردان اول کلاس را بعنوان مستشار انتخاب می کردند. هرچه تبلیغ کردم که بمانم نپذیرفتم. آنها علت آن را جویا شدند که دولت آمریکا این همه به شما امتیاز می دهد ولی شما نمی پذیرید. علت آن را این گونه بیان کردم که من با هزینه شخصی خود به اینجا نیامدم، بله آن هزینه هایی که برای تحصیلم خرج شده از انسان های بد بخت و بیچاره مالیات گرفته شده تا بتوانم به آن ها خدمت کنم. با این جواب افسر آمریکایی پاسپورتم را بطرف من پرت کرد و گفت شما دیوانه هستید حالا می توانید به ایران بروید و به زودی پشیمان خواهید شد.

با سلام: آموزش پرسنل نیروی هوایی ارتش قبل و بعد انقلاب در ایران و آمریکا ( قسمت سوم) ارتش ایلات متحده آمریکا از چهار 4 نیروی هوایی, نیروی زمینی, نیروی دریایی و تفنگ دار دریایی تشکیل شده است. خدمت سربازی در ارتش ایالات متحده آمریکا در زمان صلح اختیاری و در زمان جنگ اجباری می شود. اما بخاطر نبودن شغل در این کشور, اکثر جوانان از پسر و دختر خدمت سربازی را بعنوان یک شغل برای کسب درآمد انتخاب می کنند. مدت زمان خدمت سربازی بسته به سختی و راحتی خدمت به 4 گروه تقسیم می شود. 1- خدمت در نیروی هوایی 4 سال است. ( AIR FORCE) 2- خدمت در نیروی دریایی 3 سال است. (NAVY) 3- خدمت در نیروی زمینی 2 سال است.(ARMY) 4- خدمت در تفنگدار دریایی 1 سال است.(MARINE) راحت ترین خدمت در نیروی هوایی با 4 سال و سخت ترین در تفنگ دار دریایی با یک سال خدمت می باشد. سربازان در طی خدمت درست مثل یک پرسنل کادر کلیه آموزش های تخصصی و غیره را اموزش می بینند و درست حقوق مشابه پرسنل کادر اما کم تر از آن حقوق می گیرند. پس از اتمام دوره سربازی بعنوان پرسنل کادر ادامه خدمت می دهند. من از یک سرباز تفنگدار دریایی راجع به آموزش آن ها سوال کردم, وی گفت ما در زمستان باید با پوتین یخ آب یک رود خانه را بشکنیم و ارتفاع آب تا حدود گردن را از میان ان عبور کنیم چه کسی جرعت دارد نرود.!!! یا در هنگام آموزش نقشه خوانی جیره غذای ما را در یک ظرف در بسته در گوشه ای زمین یا جنگل پنهان می کنند و با دادن گرای قطب نما باید غذا را پیدا کنیم یا اگر نتوانیم از گرسنگی هلاک شویم. شکار درندگان و خزندگان ماننده مار و کباب کردن آن در بیابان و جنگل از دیگر آموزش های زنده ماندن می باشد. تفنگ داران دریایی به خاطر آموزش هایسفت و سختی که دیده اند, شروع کننده حمله در وحله اول به دشمن می باشند. تفنگ داران دریایی دارای ناو ناوچه, هواپیما هلی کوپتر و سایر ادوات جنگی زمینی می باشند.شما درخلیج فارس مشاهده می کنید که همیشه ناو جنگی تفنگ داران دریایی آمریکا منتظر حمله هستند نه نیروی دریایی امریکا. رنگ لباس تفنگ داران دریایی پلنگی خاکی با لکه هایی از رنگ سبز بود. آن ها سخت ترین مانور ها رابرای شکست دشمن انجام می دهند. در خدمت سربازی فرقی بین یک پسر و دختر نیست همه بصورت مخلوط به نسبت قد در صف اول الی آخر قرار می گیرند و سینه خیز رفتن و کلاغ پر ساده ترین آموزش های آنان است.در همه جا دختران و پسران سرباز در کلاس درس, نهارخوری باشگاه های شبانه ( دانسینگ) باهم هستند و فقط خوابگاه آن ها جداست. در خواب گاه دختران روزانه نگهبانی بصورت اجبار از کلیه دختران انتخاب می شود که در راس ساعت خاص نگبانی آن ها شروع می شود و محل استقرار آن ها ابتدای پلکان ورودی خواب گاه می شود. در ایران قبل از انقلاب هم دختران هم ماننده پسران برای شغل نظامی استخدام می شدند, اما آموزش نظامی آن ها سوا و کلاس درس آن ها هم سوا بود. و در سر صبحگاه بصورت صف مجزا می ایستادند. یک از دختران کلاس می گفت فرمانده ما به ما گفت با ایرانی و عرب زیاد صحبت نکنید چون آن ها فرهنگ ما را نمی فهمند و اگر یک دختر با آن ها صحبت کند فکر بد می کنند. در فرهنگ امریکا اگر دو پسر ایرانی که پس ازمدتی هم دیگر ندیده اند بهم برسند طبق معمول به هم دست میدهند و همدیگر را می بوسند چیزیکهبطور معمول در بین تمام ایرانیان حتی در کشور خودمان هم معمول است. اما در آنجا بوسیدن دو پسر یا مرد را بد می دانستند و فکر می کردند این ها همجنس گرا هستند!!! اما اگر در آنجا یک پسر و دختر هم دیگر را ببوسند خیلی خیلی عادی است.!!! ( البته فقط گونه ها را نه لب ها را). در کلاس درس ما در آمریکا دختر و پسر بصورت مخلوط در کلاس و میز بود. در هنگام ترک کلاس شاگردان آمریکایی اعم از پسر و دختر می بایست کلاس را تمیز می کردند و طی می زدند, ولی ما ایرانی ها از این کار مستسنی بودیم و از ما نمی خواستند. انشا ا... در قسمت چهارم مطالب دیگری عنوان می شود.

با سلام: در این پست شما را با نحوه آموزش و اعزام پرسنل نیروی هوایی ایران و اعزام آن ها به ایالات متحده آمریکا قبل از انقلاب و بعد از آن آشنا می کنم امید است مورد توجه کاربران عزیز قرار گیرد. لازم به ذکر است این پست به سفارش مدیر محترم و دوست عزیز MR9 نگارش می شود. پرسنل نیروی هوایی قبل ازانقلاب پس از استخدام در نیروی هوایی و گذراندن دوره آموزشی و سپس پس از گذراندن کلاس زبان انگلیسی آمریکایی و بعضی موارد کلاس های تخصصی برای امتحان زبان انگلیسی جهت اعزام به خارج می بایست در یک سالن بزرگ جهت امتحان حضور می یافتند و کسانی که بالاترین نمره امتحانی را می گرفتند از نمره 100 شروع و پائین ترین نمره ها معمولا بین 75 الی80 بود. پس از اعزام به آمریکا پرسنل ابتدا به پایگاه هوایی آموزشی لک لند در نزدیکی شهر سان آنتونیو در ایالت تگزاس اعزام می شدند. و پس از گذراندن مجدد در کلاس های زبان تکمیلی به سایر ایالت های آمریکا بر حسب تخصص و رسته اعزام می شدند. در کلاس های تخصصی از ملیت های مختلف از جمله آمریکا, انگلستان, آلمان, ایران و ... در یک کلاس حضور داشتند. پس از گذراندن این دوره ها یا به ایالت های دیگر می روند و یا یا با تکمیل دوره و دریافت گواهی نامه ازطرف نیروی هوایی آمریکا به ایران باز می گردند و مشغول خدمت در پایگاه های مختلف بر حسب تخصص و رسته می شوند. این دوره ها معمولا چند ماهه و حتی تا دو سال هم طول می کشید. من در سال 1355 استخدام و پس از تکمیل زبان انگلیسی آمریکایی و تکمیل دروس الکترونیک در ایران که همگی به زبان انگلیسی بود, درسال 1357 به کشور آمریکا اعزام شدم و یک سال بعد از انقلاب یعنی در سال 1358 پس از تکمیل دوره و گذراندن واحدهای تخصصی درسی و دریافت گواهینامه از سوی نیروی هوایی آمریکا به ایران برگشتم.بعلت طولانی شدن این پست جزئیات را در پست بعدی نگارش می کنم.

سمت راست : استاد مرحوم سرهنگ خلبان کریم رفاهی‌ ، سمت چپ استاد سرهنگ محمود اسکندری استاد تمام نشدنی‌ نیروی هوایی‌ ارتش جمهوری اسلامی ایران کریم رفاهی‌ اولین خلبان شکاری ر‌ه گیر شبح مکدانل داگلاس اف-۴ ایی فانتوم دو بودند که موفق شدند میراژ اف-۱ عراقی‌ را شکار کنند ، این شکار برمیگردد به تاریخ ۲۰/۴/۱۳۶۶ که ایشان به همراه کابین عقب شان استاد بزرگوار بهمن صلاح اندیش که با هدایت رادار و کنترل شکاری منطقه غرب کشور به سمت تارگت هدایت میشوند و با موفقیت میراژ اف-۱ را مورد اصابت قرار میدهند شما را دعوت میکنم به گوش دادن به مکالمه رادیویی بین استاد کریم رفاهی و افسر کنترل شکاری http://www.aparat.com/v/coGvA

  بر اساس هواپیمای ایولوشن 76 نسخه های مختلفی برای انجام ماوریت های مختلف ساخته شد که از جمله جالب توجه ترین انها نسخه Il-76 MDK می باشد . این نسخه ویژه به بدنه بسیار مستحکم و تعدادی سامانه دیگر مجهز است که آن را مناسب انجام ماموریت ویژه ای می کند . این هواپیما یک آزمایشگاه ویژه هوایی ست که عمده ترین ماموریت آن شبیه سازی شرایط جاذبه صفر برای آموزش و تمرین فضانوردان می باشد . هواپیما ابتدا تا ارتفاع 9 هزار متری اوج گرفته ، سپس خلبان موتور را خاموش کرده و هواپیما در مسیری رو به پایین تا رسیدن به ارتفاع 6 هزار متری شیرجه می رود ، وضعیتی که بین 22 تا 28 ثانیه به طول می انجامد و فضانوردان می توانند شرایط ویژه جاذبه صفر را در ان تجربه کنند . در ویدیو یکی از همین آزمایش های جاذبه صفر را توسط این هواپیما مشاهده می کنید . تصاویر به صورت 360 درجه ضبط شده اند و با گرفتن و کشیدن تصویر به جهات مختلف می توانید تمام زوایای داخلی و حرکات فضانوردان را مشاهده کنید . 7mmt     کلیپ 360 درجه از تجربه جاذبه 0 با هواپیمای Il-76MDK   [aparat]odRIk[/aparat]

با سلام    گربه های خلیج سیدرا   از صدام تا قذافی !!! رحمی وجود ندارد !!!!!         از یک جهت ، روند خدمت ابررهگیر تامکت در نیروی دریایی ارتش ایالات متحده ، یک داستان کوتاه دراماتیک بشمار می آید ، چرا که این جت افسانه ای هرگز موفق نشد یک درگیری جدی رزمی را در برابر دشمنانی که  برای مقابله با آنان طراحی شده بود ، تجربه نماید ، با این حال ، شاید ، تنها درگیری  قابل توجه  برای گربه دو دُم گرومن ، حادثه خلیج سیدرا (1981) بشمار می آید که در جریان آن ، تامکتهای نیروی دریایی موفق شدند با شلیک موشکهای فروسرخ ، دو فروند سوخو-22 لیبیایی را به زیر کشند . این مطلب قصد ورود به جزییات این نبرد را ندارد و سرنوشت خلبانان  این واقعه در جای خودش جالب توجه است .    چهار خلبان حاضر در این رویداد ، جمعی اسکادران VF-41  محسوب می شدند . جت رزمی شماره دو با کد رادیویی " عقاب سریع 107 " و جت رزمی شماره یک با کد رادیویی " عقاب سریع  102" از ناو هواپیمابر یو اس اس نیمیتز برخاسته و با موفقیت ،جتهای نیروی هوایی قذافی را بسرعت به درون آبهای خلیج سیدرا مشایعت نمودند .    از چپ به راست : خلبان یکم جیم اندرسون ( در یک حادثه اسکی کشته شد )!!!!!!   افسر تسلیحات ، هنک کلمن ( بعدها بعنوان خلبان  یکفروند F/A-18  در زمان  تاکسی روی باند کشته شد )    خلبان یکم ، لاری موزینسکی ( بعدها خلبان خطوط هوایی )   افسر تسلیحات دیو ولنت ( ارتقاء تا درجه دریاسالاری و مسئول توسعه سیستم های هوایی نیروی دریایی )      پی نوشت :   هر جا سخن از اعتماد است ، نام گربه افسانه ای گرومن می درخشد . دینگ . دینگ   :winking: 

  Aeroprogress T-720  پروتوتایپ یا صرفا کانسپتی ، روسی و ظاهرا متعلق به دهه 90 میلادی ست که ناکام مونده و اطلاعات بسیار ناچیزی از این پروژه در سطح نت وجود داره که در حد همین چند خطی ست که خدمت شما ارائه میشه : Aeroprogress T-720 هواپیمایی 2 سرنشینه و سبک وزن  بود که به منظور انجام  ماموریت های آموزشی و پشتیبانی نزدیک هوایی طراحی شد . این پرنده دارای 8 جایگاه حمل سلاح در زیر بال ها و یک پاد حمل توپ در زیر بدنه بود . حداکثر وزن برخاست آن 4500 کیلوگرم ، حداکثر سرعت آن 750 کیلومتر بر ساعت ، و برد آن معادل 1400 کیلومتر عنوان شده است و نیروی پیشران آن را یک دستگاه موتور توربوپراپ RKBM TVD-1500  با توان  970 کیلو وات که مجهز به ملخی با 6 تیغه بود تامین می کرد . 

  (Breda Model 35) بردا مدل 35 که برخلاف نامش کالیبر 20 بود . این سلاح ضد هوایی ، ساخت ایتالیا بود ولی در جنگ دوم توسط همه ی طرف های درگیر استفاده میشد . کالیبر 20×138mm در اصل یک کالیبر سویسی بود که در جنگ دوم به طور گسترده در انواع سلاح های ضد هوایی  و ضد تانک توسط همه ی طرفهای درگیر به کار می رفت .        رادار شنیداری :     خدمه ی خجسته :   تکنیکال ضد هوایی :

با سلام    نقص در فناوری یا خطای انسانی    مساله این است !!!!         در حقیقت جنگ ویتنام ، خاستگاه  ظهور و کاربرد وسیع موشکهای هدایت راداری و فروسرخ بشمار می آید . با این وجود ، پس از پایان جنگ ، در جریان یک پژوهش گسترده توسط نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، آمار قابل توجهی در خصوص بیلان عملکرد این جنگ افزار بدست آمد .   این نیرو برای تجزیه و تحلیل این پدیده ، دو گروه پژوهشی را ایجاد نمود . گروه نخست پس از مطالعات طولانی و پر هزینه و بررسی اسناد و گزارشهای محرمانه ، بدین نتیجه رسید که در طول جنگ ویتنام چیزی در حدود 90 تیر موشک راداری در برد " فامد "( فراتر از میدان دید ) توسط خلبانان نیروی هوایی و دریایی ایالات متحده شلیک شد که تنها 2 قربانی را برجای گذاشت که نرخ موفقیت 32 درصدی را نشان می داد .          این نتیجه بطور طبیعی اثبات می نمود که خدمه تمایل چندانی  در استفاده از این جنگ افزار برای مقابله با جتهای مانورپذیر دشمن نداشته ، بنابراین  نتایج اثبات نمود که موشکهای هدایت راداری و فروسرخ  موجود در لیست ارتش ایالات متحده در جنگ ویتنام ، در درگیری های نزدیک کارائی لازم را ندارد .     اما گروه دوم نتایج جالب توجه تری را بدست آورد . این گروه در جریان مصاحبه حضوری چند ساعته با خلبانان این دو نیرو ( هوایی و دریایی ) متوجه شد نقص از مهمات مورد استفاده نیست . محققان پس از آنالیز روند وقایع بدین نتیجه رسیدند که بیشتر از 35 درصد موشکهای  اسپارو (AIM-7) و بیشتر از 26 درصد موشکهای سایدویندر ( AIM-9) در محدوده های غیر مجاز پروازی ، شلیک شدند . طبق این پژوهش، درصد خطا در زمان شلیک موشکهای اسپارو 2.8 درصد و در زمان شلیک موشکهای سایدویندر 18.6 درصد بود که اثبات می نمود که چرا خلبانان نیروی هوایی و نیروی دریایی ، برای ورود به درگیری های هوایی فراتر از میدان دید ، همواره دچار مشکل بودند .      پی نوشت :   هر سیستم نظامی ، صرف نظراز ماهیت واحد سیاسی که بدان تعلق دارد ، قصد داشته باشد از شکست ها و عدم موفقیت در یک جنگ درس گرفته و شاهد موفقیت را در نبردهای آینده در آغوش کِشد ، همواره روحیه " خودکاوی و نقد " را در خودش تقویت می کند . اگر به این جمله باور ندارید ، حقیقت را از زبان ژنرال رعد حمدانی ( افسر ارشد نیروی هوایی ارتش بعث در جنگ 1991 )سئوال کنید . 

اولین بمباران هوایی ثبت شده با هواپیما    جولیو گاوتی ( Giulio Gavotti ) یک افسر خلبان ایتالیایی بود که در طی جنگ لیبی ( بین عثمانی و ایتالیا - 29 سپتامبر 1911 تا 18 اکتبر 1912 ) ، روز اول نوامبر 1911 با یک هواپیمای تک باله از نوع Etrich Taube روی مواضع عثمانی ها پرواز کرد و چهار بمب دستی با وزن حدود 4 پوندی را از ارتفاع 600 پایی به پایین پرتاب کرد. در انفجار این بمبها به کسی آسیبی نرسید.    جولیو کاوتی روی هواپیمای دوباله فارمن - رم 1910   بعدها عثمانی ها ادعا کردند که بر اساس معاهده اول لاهه ( 1899 ) ، هر گونه پرتاب بمب از بالونها را ممنوع است و این کار نقض این کنوانسیون بین المللی محسوب می شود ؛ در مقابل ایتالیایی ها به این مورد متوسل شدند که این قانون شامل هواپیماها نمی شود .   هواپیمای تک باله Etrich Taube اولین هواپیمای نظامی بود که توسط آلمانی ها به شکل انبوه تولید شد.   منبع

با سلام: در این پست شما را با تاریخچه، هوانوردی جهان آشنا می کنم، امید است مورد توجه کاربران عزیز قرار گیرد.   تاریخچه هوانوردی در جهان   سال 1500: هنرمند و مخترع ایتالیایی، لئوناردو داوینچی، یک ماشین پرنده با بال های متحرک طراحی کرد. سال 1783: دو فرانسوی به نام های جین پیلاتره و مارکوس آرنلانرز، اولین lighter than air را ساختند. سال 1804: آقای جرج گی لی از بریتانیای کبیر، اولین پرواز گلایدر را موفقیت آمیز انجام داد. سال 1843: مخترع انگلیسی به نام ویلیام هنسون طرح انحصاری برای هواپیما با نیروی محرکه بخار ارائه داد که بسیاری از قطعات اولیه هواپیما های مدرن بود. سال 1848: جان استینگ فلو از بریتانیای کبیر، مدل کوچکی از هواپیمای هنسون را ساخت ولی تنها مدت کوتاهی پرواز کرد. سال 1891: یک آلمانی به نام اوتو اولین خلبانی بود که گلایدر در پرواز را موفقیت آمیز کنترل کرد. سال 1896: ساموئل لنگ لی از ایالات متحده آمریکا، با یک هواپیمای بخار پرواز کرد. سال 1903: ارویل و ویلبرت رایت از ایالات متحده امریکا، اولین پرواز با هواپیما های موتوردار و سنگین تر از هوا را در نزدیکی کیتی هاوک انجام دادند. در این پرواز که به مدت 12 ثانیه طول کشید 120 پا (37 متر) از زمین ارتفاع گرفتند. سال 1906: مخترع رومانیایی به نام تراجان وویا، اولین هواپیمای تک باله را ساخت ولی موفق به پرواز نشد. سال 1908: هنری فارمن از فرانسه اولین پرواز رسمی یک کیلومتری را انجام داد. او همچنین مساحت 27 کیلومتری را در اولین پرواز ناوبری خود پرواز کرد. در این سال به علاوه، گلن کورتیس اولین پرواز رسمی خود را با مسافت بیشتر از یک کیلومتر در ایالات متحده امریکا انجام داد. سال 1909: لوئیس بلریوت از فرانسه اولین شخصی بود که بر فراز کانال انگلیس پرواز کرد. سال 1910: کونت فردنیاند وان زفلین از آلمان اولین شرکت هوایی را پایه گذاری نمود. او از یک کشتی هوایی استفاده و در سه سال اول 35000 مسافر را جابجا کرد. سال 1911: کالبریت راجرز، اولین پرواز را بر فراز قاره امریکا انجام داد. وی پرواز خود را از شیب شیدبای نیویورک تا لانگ بیچ کالیفرنیا طی 84 روز و با پروازهای کوتاه عملی ساخت. سال 1913: ایگور سیسکورسکی مخترع روسی، اولین هواپیمای چهار موتوره را ساخت و با آن پرواز کرد. سال 1914: اولین شرکت هواپیمایی با سرویس های برنامه ریزی شده و با قاعده در ایالات متحده امریکا شروع به کار کرد که در آن، خلبان تونی جینوس، یک کشتی پرنده را بین سنت پترزبورگ و تامپای فلوریدا هدایت می نمود. سال 1915: اولین پرواز هواپیمای تمام فلز با بال های cantilever به نام جانکرزل-1 در آلمان صورت پذیرفت. سال 1919: دو خلبان بریتانیایی به نام های جان آلکلاک و آرتور واتین برون، اولین پرواز بدون توقف خود را بر فراز آتلانتیک انجام داده و در این پرواز مسافتی در حدود 1950 مایل را طی کردند. در این سال همچنین شرکت aircraft transport & travel اولین پرواز پست هوایی رسمی را بین لندن و پاریس انجام داد. سال 1924: دو هواپیمایی نظامی آمریکایی اولین پرواز دور دنیای خود را انجام دادند. این پرواز حدود 6 ماه برای طی مسافت 26.345 مایل به طول انجامید. به علاوه اولین هواپیمای سه موتوره تمام فلز به نام G-23 پرواز تست خود را در آلمان انجام داد. سال 1926: ریچارد بردو فلوید بنت از ایالات متحده امریکا، اولین پرواز با هواپیما را بر فراز قطب شمال انجام دادند. به علاوه یک شرکت هوایی خصوصی انتقال بسته های پستی را از سازمان پست امریکا آغاز نمود. سال 1927: چارلز لینبرگ، خلبان آمریکایی، اولین پرواز بدون توقف مستقل را بر فراز آتلانتیک به طول 3610 مایل از نیویورک تا پاریس طی مدت 33.5 ساعت انجام داد. همچنین لاکید وگا، هواپیمای تک موتوره مسافربری، برای اولین بار به پرواز درآمد. این هواپیما یکی از مشهورترین انواع مسافربری بین سال های 1920 تا 1930 بشمار می رود. به علاوه پست سفارشی ریلی آمریکا، سرویس پست هوایی خود را آغاز نمود. سال 1928: چارلز اسمیت و همراهانش اولین پرواز خود را بر فراز پسیفیک آغاز نمودند. پرواز آنها از اکلند کالیفرنیا تا بریستین استرالیا بود. سال 1929: ریچارد برد از ایالات متحده امریکا و همراهانش پرواز خود را بر فراز قطب جنوب انجام دادند. سال 1930: شرکت هواپیمایی trance world پرواز های مسافربری بین قاره ای خود را آغاز نمود. اولین سفر این شرکت 36 ساعت به طول انجامید. سال 1931: دو خلبان آمریکایی اولین پرواز بدون توقف را بر فراز پسیفیک به انجام رساندند. پرواز آنها از توکیو آغاز و به واشنگتون ختم شد. سال 1932: امیلی ایرهات از ایالات متحده امریکا اولین زنی بود که به تنهایی بر فراز اقیانوس آرام پرواز کرد. پرواز وی در حدود 15 ساعت و 18 دقیقه به طول انجامید. سال 1933: خلبان امریکایی به نام ویلی پست پرواز مستقل دور دنیا را در مدت زمان 3 روز و 22 ساعت و 1 دقیقه با مسافتی در حدود 23452 مایل انجام داد. سال 1936: هواپیمای مسافربری داگلاس DC-3 به خطوط هواپیمایی امریکا وارد شد. همچنین هواپیمایی united airline اولین آشپزخانه رل برای سرو غذا در پرواز را پایه گذاری کرد. سال 1939: اولین پرواز موفق هواپیمای جت در آلمان انجام شد. سال 1942: کمپانی bell aircraft اولین هواپیمای جت را در آمریکا تولید کرد. سال 1946: شرکت های هوایی پرواز های مسافربری دور دنیا را آغاز نمودند. سال 1947: یک کاپیتان نیروی هوایی آمریکا به نام چارلز یگر، اولین پرواز سوپرسونیک را با Bell X-1 انجام داد. سال 1952: شرکت هواپیمایی British overseas اولین پرواز برنامه ریزی شده با هواپیمای جت را انجام داد. همچنین اولین هواپیمای توربوپراپ، Vickers viscount، پرواز خود را آغاز نمود. به علاوه جنگنده Super sabre F-100 North American اولین پرواز سوپرسونیک جت را انجام داد. سال 1954: Scandinavian Airlines پرواز های مسافربری خود را از لس آنجلس به اروپا آغاز نمود. سال 1958: شرکت British overseas پرواز جت بین آمریکا و اروپا را آغاز نمود. هواپیمای Boeing 707 پرواز های بین آمریکا و اروپا را بر عهده گرفت و شرکت هوایی National Airlines فعالیت خود را آغاز نمود. سال 1959: شرکت هوایی American Airline شروع به فعالیت کرد. سال 1967: شرکت united airline اولین پرواز مسافربری با بیش از 200 مسافر را انجام داد. سال 1968: خلبانان روس پرواز تست اولین هواپیمای مسافربری سوپرسونیک Tu-144 را انجام دادند. همچنین اولین پرواز مستقیم بین US و Soviet Union یعنی آمریکا و شوروی سابق انجام شد. سال 1970: اولین هواپیمای Boeing 747 وارد ناوگان هواپیمایی شد. همچنین اولین هواپیمای غول پیکر B-747 پرواز خود را برای شرکت Pan American آغاز و 362 مسافر را جابجا کرد. سال 1976: شرکت های Air France و British Airways هواپیما های سوپرسونیک مسافربری را وارد ناوگان خود کردند. سال 1984: خلبان آمریکایی به نام بروک نپ، رکورد پرواز دور دنیا را با زمان 45 ساعت و 32 دقیق و 53 ثانیه ثبت کرد. سال 1986: ریچارد روتن و جینا یگر، دو خلبان امریکایی، اولین پرواز دور دنیا بدون سوختگیری را از کالیفرنیا آغاز و به همانجا ختم نمودند.