حال و احوال مناطق شیعه نشین افغانستان در دوران پسا طالبان طالبان با مشکل مالی و لُجستیکی مواجه‌اند. در سراسر مسیری که از دایکندی تا کابل را طی کردم، ده‌ها عراده ماشین و زره‌پوش در اثر تمام کردن سوخت در جاده‌ها رها شده‌اند. طالبان در هر پمپ بنزینی که باز باشد، باک وسایل نقلیه‌شان را پر می‌کنند، اما پولش را پرداخت نمی‌کنند. به همین دلیل همه پمپ بنزین‌ها بسته است. طالبها در هتل‌ها غذا می‌خورند، اما پول ندارند که پرداخت کنند. آنها از نانوایی‌ها به چوب‌خط نان می‌برند و وعده می‌دهند که بعدا پول‌شان را می‌پردازند. به برخی‌ جاها هم اگر پولی داده‌اند، پول افغانی نداشته و روپیه پاکستانی داده‌اند. https://www.mashreghnews.ir/news/1265168/حال-و-احوال-مناطق-شیعه-نشین-افغانستان-در-دوران-پسا-طالبان

داده نمای تسلیحات برجای مانده در افغانستان که اینک ، احتمالا در اختیار طالبان قرار دارد پی نوشت : فقط به تعداد عینکهای دید در شب که احتمالا در اختیار طالبان قرار گرفته ، دقت کنید ، اجمالا از تعداد موجودی نیروهای مسلح ایران باید بیشتر باشد !!!!!!

موقعیت ضعیف ایران در قفقاز جنوبی خلاصه تحلیل _ ۱۳۹۹/۰۹/۲۷ روند تضعیف ایران : ایران زمانی قدرت غالب در قفقاز جنوبی بود، اما در سال 1828 سلسله قاجار پس از سالها جنگ با روسیه ، اکثر قلمرو را به روسیه تقدیم کرد. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991 ، دو دولت تازه استقلال یافته وارد جنگ شدند. نیروهای ارمنی در سال 1994 کنترل کامل قره باغ را به دست گرفتند. به گفته مقامات ، فرماندهان و جانبازان ایرانی ، حمایت نظامی پنهان تهران از آذربایجان مدت ها پس از جنگ در اوایل دهه 1990 ادامه داشت. آنها این اطلاعات را در پاسخ به اتهامات خروج ایران از آذربایجان در آن درگیری فاش کرده اند. ایران تجهیزات و مشاوران و فرماندهان نظامی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را برای تجهیز ، آموزش و مشاوره نیروهای آذربایجانی اعزام کرد. آنها غالباً مستقیماً می جنگیدند. در سال 1993 ، اکبر هاشمی رفسنجانی ، رئیس جمهور وقت ، قراردادی به ارزش 30 میلیون دلار با آذربایجان امضا کرد و اجازه ورود جنگجویان افغان به قفقاز را صادر کرد. گروه مینسک ، روند صلح بین المللی در سال 1992 را اغاز کرد و آمریکا و فرانسه و روسیه برای حل اختلافات قره باغ کوهستانی، حاضر به دادن صندلی به ایران نبود. از دهه 1990، ایران تلاش کرده است تا برخی از اقدامات تاریخی خود را در غلبه بر و یا حداقل شکل دهی، ژئوپولیتیک قفقاز جنوبی داشته باشد، اما خود را در حاشیه یافت. به طور کلی بیشتر با احتیاط عمل کرده است، زیرا بی ثباتی در این منطقه می تواند ایران را بی ثبات کند، اما ایران در طول این راه، اشتباهی کرده است. به عنوان مثال، تهران پس از سال 1993 پس از حمایت نظامی مخفی خود، شکست خورد، زیرا اسلامگرائی را در اردوگاه های آموزشی آموزش میداد. از زمان پایان جنگ اول قره باغچه، روابط بین ایران و آذربایجان خوب بود. روابط اقتصادی و انرژی همچنان ادامه دارد، ایران تنها تامین کننده گاز طبیعی آذربایجان بود، اما روابط سیاسی همچنان سرد باقی ماند. باکو در مورد استفاده از ایدئولوژی سیاسی و مذهبی و فرقه ای تهران علیه آنها نگرانی داشت . در سال 1999، باکو ، ایران را به جاسوسی برای ارمنستان متهم کرد و ادعا کرد تهران اسلامگرایان را مجبور به تضعیف دولت میکند . ایران حمایت گسترده ای از اسلامگرایان اذربایجان به عمل می اورد له طوری که خروج هزاران نفر برای دریافت تحصیلات اسلامی در ایران تخمین زده شده است. آذربایجان به اسرائیل نزدیکتر میشود ، از جمله امضای قرارداد اسلحه 1.6 میلیارد دلاری در سال 2012، ایران آذربایجان را متهم کرده است مه به اسرائیل در ترور دانشمند ایرانی در سال 2012 کمک کرده است و اجازه می دهد اسرائیل از قلمرو او علیه تهران اقدام کند. این اظهارات بی اعتمادی متقابل را افزایش داد. باکو همچنین به حمایت از تصمیم بحث برانگیز خود برای حرکت سفارت ایالات متحده از تل آویو به اورشلیم در سال 2017 و کاهش تجارت نفت و گاز خود با ایران برای رعایت تحریم های ایالات متحده دفاع کرد. در همین حال، ایران تبلیغات اسلامی شیعه در آذربایجان پخش کرده است و از اسلامگرایان آذربایجانی حمایت کرده است که با مقامات مخالفت کرده اند. سپاه آذربایجانی ها را برای مبارزه در سوریه تحت نیرویی با عنوان حسینیون به خدمت گرفت .طبق یک ویدیو تبلیغاتی که در سال گذشته منتشر شد پنج عضو حسینیون دستگیر و محکوم به احکام طولانی 12 تا 14 سال توسط آذربایجان شده اند. " رسانه های ایران و مقامات عملا در مورد وجود حسینیون سکوت کرده اند. جنگ 2020 ، ایران آچمز میشود دست ضعیف تهران در جنگ قره باغ کوهستانی،او را در وضعیت بغرنجی قرار داد. از یک طرف، همبستگی با ارمنستان، جامعه آذری داخلی و خارجی را خشمگین میکرد و آنها را به طرف ترکیه سوق میداد ؛ از سوی دیگر، کمک به آذربایجان و به راه انداختن جنگ مذهبی روسیه را خشمگین میکرد، کشوری که از ایران در قضیه هسته ای و محدودیت های اعمالی توسط امریکا حمایت می کند. در اوایل درگیری 2020، موضع رسمی ایران، حمایت از آتش بس بین آذربایجان و ارمنستان بود، با رئیس جمهور حسن روحانی هشدار داد که جنگ می تواند کل منطقه را بی ثبات کند. بعدها، مقامات ایرانی، از جمله اعضای آذری پارلمان و روحانیون منصوب شده توسط خامنه ای، به حمایت از آذربایجان اقدام کردند، بعد ها سخنگوی دولت روحانی به صراحت از ایروان خواستند تا قره باغ را به باکو تحویل دهد.آیت الله علی خامنه ای، رهبر معظم، حمایت خود را از آذربایجان اعلام کرد، هرچند تقریبا بعد از یک ماه سکوت، زمانی که حرکت به وضوح به سود آذربایجان بود، این اعلامیه را اعلام کرد. اعلامیه خامنه ای قدردانی آذربایجان را به دست آورد. در توافقنامه آتش بس، روسیه ایران را از مناقشه خارج کرد و با ترکیه نشست . روسیه ایران را تحقیر کرد و گفت پیشنهاد آتش بس ایران را در نظر می گیرد ولی به جای آن با ترکیه ، که در آن در سوریه و لیبی رقابت می کند و نیز در مناطق خاصی همکاری می کند اعتبار بخشید. کرملین می داند که ایران نمی تواند هیچ برنامه ای را در قره باغ اجرا کند و ایران به روسیه نیاز دارد. خطر تجزیه ، از دست دادن موقعیت ژئوپولیتیک و ایجاد جبهه جدید علیه ایران در دو دهه گذشته، افزایش تقاضا برای استقلال بیشتر برای مناطق قومی آذربایجان ایران و نمایش احساسات پان-ترکی افزایش یافته است. ایران امروز به مراتب نگران احساسات پان ترکی است .گزارش های کمک ایران جهت ارسال سخت افزار نظامی و کامیون های نظامی روسیه به ارمنستان در رسانه های اجتماعی ایران بازتاب خیلی زیادی در مناطق اذری داشت. تهران همچنان در مورد حمایت ترکیه و آذربایجان از جدایی طلبی آذری ها نگران خواهد شد، اما از این تهدیدات استفاده می کند تا یکپارچگی ارضی ایران را نشان دهد، همانطور که در هفته گذشته وزارت امور خارجه به سخنان اردوغان، هشدار داد که "ایران" اجازه نمی دهد که کسی در یکپارچگی ارضی اش دخالت کند. تهران امیدوار است به دنبال گسترش همکاری های اقتصادی با آذربایجان باشد وبه آن در بازسازی کمک کند. ایران نگران اقدامات ترکیه در تأمین منابع گاز طبیعی و همچنین کاهش حمل و نقل از طریق ایران است. منافع ایران در منطقه تحت فشار ترکیه قرار گرفته است، آنکارا یک کریدور را مورد مذاکره قرار داده است که به طور مستقیم آن را به آذربایجان پیوند می دهد. این مسیر به ترکیه فرصت های بیشتری برای دسترسی به بازارهای آسیای مرکزی می دهد.ترکیه همچنین اعلام کرده است که راه آهن سراسری این کریدور را خواهد ساخت . روابط اسرائیل با آذربایجان ثابت خواهد کرد که منبع اصلی نگرانی خواهد بود. ایران ممکن است امیدوار باشد که روسیه را متقاعد کند که پروژه های انرژی ترکیه در قفقاز جنوبی تهدیدی برای منافع انرژی روسیه است. ولی این اقدام موانع قابل توجه ای دارد ، زیرا روسیه و ترکیه در منطقه با هم همکاری می کنند. قفقاز جنوبی به عنوان یک نگرانی عمده امنیت ملی برای دولت بعدی جمهوری اسلامی آماده شده است. موقعیت ضعیف ایران در مرز شمال غربی قدرت چانه زنی را تضعیف خواهد کرد. صرفنظر از این، قفقاز جنوبی احتمالا ثابت خواهد شد که نقطه عطفی در رقابت های ایران و ترکیه باشد. در آینده نزدیک، ایران احتمالا با نفوذ ژئوپلیتیک و تجاری ترکیه در قفقاز جنوبی مواجه خواهد شد. منبع

راه حل میان مدت (2026 تا 2035) پلتفرم ها: ناوگان AISR سرنشین دار از سکوهای آسیب پذیر به سکوهای پایدار منتقل می شود ، تا با استفاده از مجموعه ای کامل از تجهیزات پیشرفته و موثر برای بقا بتوانند در محیط های تهدید امیز به فعالیت ادامه دهند. هواپیماهای آینده که در عملیات های جنگی زمینی در مقیاس بزرگ فعالیت می کنند ، باید به یکی از دو روش تخصص داشته باشند: (1) مستقل از باند ، قابل استقرار در منطقه نزدیک یا (2) بار سنگین با استقامت طولانی. تلاش مشترک بین محققان ارتش منجر به ابزاری شده است که ارتش را قادر می سازد تا عملکرد برنامه های کاربردی فعلی و آینده مبتنی بر یادگیری ماشین را در سیستم های متحرک مدل ، مشخص و پیش بینی کند. اتحاد فناوری مشارکتی علم علم شبکه به زودی این تلاش را ممکن کرد. روشهای پیشرفته و جایگزین پیشرانه مانند قابلیتهای مستقل از باند به AISR ارتش اجازه دهد با سرعت در محیطی کار کنند که نقاط تسلیحاتی و سوخت رسانی و پستهای فرماندهی اصلی به طور فزاینده ای متحرک هستند. عملیات پراکنده و رو به جلو هوایی می تواند مزیت نسبی برای جمع آوری با حداقل فاصله به هدف و استفاده محدود از سوخت گیری ایجاد کند. در شبکه ، گروه های (1) و (2)؛ استقامت ، استقلال و قابلیت همکاری بیشتری را ایجاد می کنند و امکان استفاده از عنصر مانور را در حمایت از همه عملکردهای جنگی فراهم می کند. UAS های آینده دارای سنسورهای مینیاتوری با وضوح کافی برای پشتیبانی از درک موقعیت است. انبوهی از پهپادهای کوچک ، بصورت مستقل که توسط عناصر رزمی متفاوتی راه اندازی می شوند ، میدان نبرد را بصورت بصری ، شنیداری و الکترونیکی حس کرده و تعریف می کنند. هر یک از ان ها دارای انواع متفاوت حسگرهای هستند که هریک بخشی از داده های لازم برای آشکار کردن موقعیت و قصد دشمن را ارائه می دهند. ارتباطات خودمختار UAS یک شبکه ترکیبی قوی و خود ترمیمی برای تغذیه مجموعه تحلیلگران تاکتیکی ارائه می دهد.(م: این دو نکته "شبکه ترکیبی قوی و خود ترمیمی" رو جدی بگیرین که برای خودش داستان طولانی هستش) پیشرفتهای صورت گرفته در میان مدت ، AISR ارتش را به ناوگان همه کاره ای که برای ادغام هواپیماهای مستقل از باند و با الگوهای پروازی خودکار آماده شده است ، تبدیل می کند. این نیروی آینده عملیات مشترک را برای ارائه درک وضعیت در زمان واقعی برای هر رده از نیروهای ارتش انجام خواهد داد. سنسورها: تطبیق و استاندارد سازی حسگر و کاهش اندازه ، وزن ، قدرت و محدودیت های خنک کننده حداکثر تطبیق پذیری را از یک یا یک جفت ایرفریم امکان پذیر می کند. (م: منظور امکان استفاده از یک حسگر در پلتفرم های مختلف با کمترین تغییر ممکن هستش) این بهتر از توسعه هواپیماهای منحصر به فرد برای یک رشته یا توانایی خاص است. بسته های حسگر قابل تعویض ، قابل تعامل و شبکه ای به یک خط هوایی واحد اجازه می دهد تا طیف کامل امکانات جمع آوری اطلاعات را برآورده کند. این سنسورهای عمومی شامل قابلیت های پردازش اطلاعات خودکار برای کاهش الزامات انتقال داده و انجام راهنمایی و نشانه گیری مستقل خواهند بود. پیشرفت در تصویربرداری/سنجش کوانتومی و محاسبه کوانتومی این پتانسیل را دارد که حساسیت تصویربرداری و پردازش داده ها را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد. :PED در پست فرماندهی ، PED خودکار فعال شده توسط شبکه، داده ها را تجزیه و قالب بندی می کند در حالی که همزمان همجوشی خودکار را انجام می دهد و تصویر عملیاتی مشترک را تغذیه می کند. کمک هوش مصنوعی به تحلیلگران اطلاعاتی امکان تعیین سریع شیوه های تهدید و سرعت بخشیدن به تکرار چرخه را فراهم می آورد. خروجی داده ها به مدلهای داده مشترک متداول بین چند سرویس ، چند سازمانی ، چند ملیتی پایبند خواهد بود که امکان کشف فوری اطلاعات را افزایش می دهد. این اطلاعات تصفیه شده سریعاً به فرماندهی ماموریت وارد می شود و شبکه ها را برای تسهیل عملیات و برنامه ریزی آتش به کار می گیرد. شبکه/معماری: خانواده سیستم های مرتبط با سیستم های حسگر چند دامنه (MDSS) شامل توابعی فراتر از بارگیری اطلاعات جمع آوری شده است. ترکیب عملکردهای شبکه C2 و پیوندهای حسگر به اتشبار ، AISR را به عنوان یک نقش اصلی ارتقاء داده ها و دسترسی به داده ها در همه سطوح را ارتقا می بخشد. گسترش قابلیت در این دسته شامل بهبود دسترسی و قابلیت همکاری با شبکه های داده مشترک و بین المللی شرکتی و ارتباطات واحد می شود. علاوه بر استانداردسازی داده ها و شبکه ، این امر از طریق مجموعه ای از گره های رله اطلاعاتی مبتنی بر پلتفرم های هوایی (م: بعدا به این موضوع میپردازم) انجام می شود که قادر به نفوذ عمیق به مناطق خطرناک در حمایت از عملیات چند سطحی و چند ملیتی هستند. ادغام SIGINT/EW/Cyberspace : SIGINT، EW و CS حسگرهای یکپارچه برای درک و بهره برداری از مجموعه گسترده ای از امضاهای تهدید پشتیبانی خواهند کرد. حسگرها از مدرن سازی و کوچک سازی آنتن به همراه فناوری های تکمیلی برای جمع آوری بخش عمده ای از طیف الکترومغناطیسی استفاده خواهند کرد. پیشرفت ها امکان جمع آوری تشعشع های ناخواسته انرژی های الکترومغناطیسی را فراهم می کند و امکان جمع آوری و مشارکت همزمان درعملیات شبکه را فراهم می آورد. سنسورهای یکپارچه ، جست وجو ، تشخیص و موقعیت مکانی خودکار با سرعت بالا را افزایش می دهند که با ترکیب داده های جمع آوری افزایش می یابد و می تواند از داده های حسگرهای مشترک استفاده کند تا اطلاعات را به موقعیت مکانی واقعی نزدیک کرده و هدفگیری دقیق تری کرده تا زنجیره کشتار کوتاه شود. SIGINT/EW قابلیت پشتیبانی اطلاعاتی از حملات الکترونیکی تهاجمی و دفاعی را برای دستیابی به نفی ، تنزل ، اختلال ، فریب ، از بین بردن اثرات علیه اهداف ارتباطی و غیر ارتباطی مطابق با برنامه ریزی را فراهم می کند. گنجاندن قابلیت های فضای سایبری در سنسورهای امکان نقشه برداری از فضای سایبری دشمن (شبکه فیزیکی ، شبکه منطقی و لایه های شخصیت سایبری) و شناسایی قابلیت ها و آسیب پذیری های زیرساخت فضای مجازی دشمن را فراهم می آورد. ادامه دارد ... صرفا برای میلیتاری / و انتشار با نام نویسنده و http://www.military.ir/ مجاز است منبع در اخرین پست قرار میگیرد دوستان برای پرسش سوالات تا انتشار تمامی بخش ها صبر کنید پایان قسمت سوم ...

با سلام خدمت همه دوستان گرامی تمام موارد بالا از نظر من مورد تایید است . تنها نکته ای که وجود دارد این است که طالبان اکنون در افغانستان به قدرت رسیده و مجبور به اداره یک جامعه است که به طور طبیعی حال و هوای آن با حال و هوای زمانی که صرفا یک گروه شبه نظامی محسوب می شد تفاوت خواهد کرد . البته مدتی زمان خواهد برد ولی به مرور آنها به این نتیجه خواهند رسید که تعامل با همسایگان سود بیشتری نسبت به تقابل دارد و رهبران آنها به مرور با زبانی که پیروانشان می فهمند آنها را توجیه خواهند کرد . در حال حاضر درست است که آنها قدرت غالب در افغانستان هستند ولی به هر حال زندگی هم هزینه دارد .طالبان بدون پشتیبانی نمی توانست حرکت کند . افغانستان اگر نتواند سوخت وارد کند گرفتار می شود و در این گرفتاری خشک و تر در آنجا با هم خواهند سوخت . آمریکایی ها هم اگر برآوردهایشان خیلی درست بود ما الان باید شاهد جنگ بین دولت اشرف غنی با سیصدهزار نیرو و کلی تسلیحات و توپخانه و خودروهای زرهی و هواپیما از یک طرف و هفتاد و پنج هزار نیروی طالبان فاقد آن تسلیحات بودیم و کابل تا شش ماه نباید سقوط می کرد ولی کار به یازده روز بیشتر هم نکشید . علی الحساب آمریکایی ها همین چند روز پیش بیشترین تلفات از سال 2014 به این سو را در کابل متحمل شدند که فعلا دولتشان را به دردسر انداخته است . البته فراموش نکنید همانطور که آمریکایی ها در افغانستان مشغول کار بودند ما هم بیکار نبودیم . ثمره ملموس کارهای ما در حال حاضر فاطمیون است و ثمرات ناملموس دیگری هم در افغانستان موجود است که به موقع رونمایی خواهد شد . همانطور که آمریکایی ها با طالبان مشغول مذاکره بودند ، دیگر طرفها هم مشغول بودند . باید دید از دل این مذاکرات چه در می آید .

تصاویر مربوط به معرفی T-72B3M در مسابقات تانک بیتالون :

بسم ا... یک عضو نیروهای ویژه جی آر یو ( اداره اطلاعات نظامی ارتش شوروی ) در افغانستان حضور یک قبضه سلاح ام - یک گاراند در عکس ( احتمالا غنیمتی از نیروهای افغان ) جالب توجه به نظر می رسد

ناو بندر مکران ، آغاز جاه طلبی دریایی ایران " قسمت دوم " آیا شاهد تغییر در اولویت ها هستیم ؟ سپاه پاسداران_ IRGC_ یک سازمان نظامی نخبه است که به عنوان نگهبان انقلاب اسلامی در برابر تهدیدات خارجی و داخلی، "نقشی بی نظیر" در سیاست خارجی و اقتصاد ایران بدست آورده است. IRGC از ارتباط مستقیم با رهبر عالی و حمایت بسیاری از مقامات ارشد دولتی که زمانی خود نیز افسر IRGC بودند بهره می برد. در مقابل، ارتش جمهوری اسلامی یک نیروی نظامی متعارف نسبتا ضعیفی است که توسط تندرو های محافظه کار حاکم به عنوان یک عارضه از عصر شاه دیده می شود. روی زمین، سپاه پاسداران در کنار گروه های نیابتی خود در خارج از کشور فعالیت می کند تا یک هلال شیعی را در سراسر شامات ایجاد کند، بدین صورت ارتش را صرفا بعنوان یک گارد ملی تعریف میکند. با این حال، این وظایف در دریا معکوس می شود، جایی که IRGCN بواسطه شناور های تندرو حفاظت از نواحی ساحلی ایران را به عهده گرفته است و IRIN اهداف فراساحلی را در خلیج عمان و فراتر از آن دنبال می کند. با وجود کم هزینه تر بودن ماموریت حراست از سواحل ایران، IRGCN به طور سنتی دارای نیروی انسانی و بودجه بیشتری نسبت به IRIN است. تقسیم منابع بین IRGCN و IRIN اغلب به عنوان شاخصی از اولویت های امنیتی ملی تهران ذکر شده است. هرچند سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به واسطه استقبال از اقدامات خارجی اش ، منابع خود را تامین میکند , اما مقامات ارشد (IRIN) در ملا عام برای ایجاد توازن در اولویت‌های خود مبارزه می‌کنند.ناوبندر مکران ممکن است شاخص اولیه تلاش برای ایجاد تعادل قدرت باشد، درواقع جهت تقویت تهران حفظ رقابت بین سپاه پاسداران و ارتش یک ضرورت است. بودجه تفکیکی نیروهای مسلح پرسنل نظامی نیروهای مسلح ایران تحلیلگران اغلب IRGC را به عنوان شاه نشان (Kingmaker ) ایران در خانه و خارج از کشور توصیف می کنند.گسترش شبکه های نیابتی خارجی، و ارتباط مستقیم با رهبر عالی ، به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اجازه می‌دهد تا تصویر عمومی خود را تقویت کرده و سهم خود از هزینه‌های دفاعی را برداشت کند. با این حال، به گواه تاریخ ، هیچ چیز اعتبار و نفوذ را مانند یک نیروی دریایی در سطح جهانی و "نشان دادن پرچم" در تمرینات چند ملیتی و ارتباط های خارجی نشان نمی دهد . با شهادت اخیر قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران، ارتش احتمالا از علاقه مجدد تهران به توسعه نیروی دریایی به منظور سرمایه گذاری در انتخابات آینده و همچنین رفع تحریم از جانب دولت بایدن بواسطه بازگشت به توافق هسته ای 2015، ماموریت خود را در پشتیبانی از استراتژی هلال شیعی ایران تعریف میکند. پایگاه های صنعتی در حال رشد ایران سرمایه گذاری IRIN در مکران به طور قابل توجهی فعالیت کشتی سازی غیر معمول را تحریک کرد. از سال 2017، کشتی سازی های ایرانی، تولید و نگهداری شناور های سطحی (Surface combatant) و زیردریایی ها را اولویت بندی کرده اند، یعنی جماران، شناور های موشکی و زیردریایی های ساحلی کلاس فاتح . با این حال، تصاویر ماهواره ای منتشر شده نشان می دهد که بسیاری از این سیستم ها در انتظار تعمیر و نگهداری هستن در حالی که کار بر روی ناوبندر مکران انجام میگیرد. این اولویت بندی به دو دلیل مهم است : IRIN به طور معمول یک چرخه نگهداری دقیق را دنبال می کند که تنها یک سوم از سکو ها را برای تعمیر و دو سوم باقی مانده برای آموزش و استقرار در نظر میگیرد. تصاویر ماهواره ای نشان می دهد که ایران در طول کار بر روی مکران، به مراتب بیش از یک سوم سکوها را استفاده کرده که نشان دهنده سطح اهمیت اختصاص یافته به این پروژه است. ایران دردوره ای پروژه مکران را شروع کرد ، که با تنش های شدید امریکا .، اسرائیل و عربستان سعودی روبه رو بود. ایران تنها ملت خلیج فارس است که نیروی زیردریایی دارد. این واقعیت که بواسطه تنش های منطقه ای پلتفروم های تهاجمی خود را تقویت کرده است ، بموقع اجرا شدن پروژه پشتیبانی ناوبندر مکران اهمیت می یابد. کشتی های دریایی بزرگ نیاز به زیرساخت های بزرگ دارند. تحلیلگران اشاره می کنند که مکران "برای بسیاری از پایگاه های دریایی ایران خیلی بزرگ است"، به این معنی که IRIN احتمالا نیاز به گسترش حداقل یکی از پایگاه های موجود خود را برای استقرار و پشتیبانی از آن دارد. بندرعباس به احتمال زیاد مد نظر باشد. ایران در گسترش امکانات موجود برای تطابق با مکران، فرصتی برای ساخت کشتی های سطحی ظرفیت بالا در آینده را دارد. همانطور که خانزدی در مصاحبه در مورد مکران در تاریخ 27 نوامبر 2020 گفت: من باید اشاره کنم که ما همیشه برنامه ای از رهبری داشتیم تا به ظرفیت ها و امکانات اطرافمان توجه کنیم. این امکانات در داخل کشور است و نیازی به نگاه کردن به خارج از کشور وجود ندارد. برای اینکه نیازی به دیگران برای انجام ماموریت هایمان در دریا نداشته باشیم ما نیاز به شناورهای بزرگ (پشتیبانی و تهاجمی )برای استقرار در دریا جهت پشتیبانی و حمایت از هم و همچنین بنادری جهت استقرار آنها داریم. جمهوری خلق چین، در حالی که اغلب با استفاده از "دیپلماسی تله بدهی"، دارای تجربه منطقه ای استثنایی در ساخت یندرهای بزرگ است با طرح 400 میلیارد دلاری، 25 ساله سرمایه گذاری اخیرا بین چین و ایران می تواند درب ساخت و ساز و یا گسترش صنایع دستی و بنادر ایران را باز کند.صرف نظر از اینکه ایران چگونه این کار را می کند، ظرفیتی که IRIN برای حمایت از مکران ایجاد میکند ممکن است برنامه های زیربنایی آینده خود را نشان دهد.اگر چه مکران تعهد مداوم ایران را به توسعه صنعت کشتی سازی داخلی خود نشان می دهد، نباید به عنوان نمونه ای از شایستگی ایران مورد توجه قرار گیرد. به گفته نیروی دریایی آمریکا ، ناوبندرهای از طرح های تجاری استفاده می کند تا از "ثبات و هزینه های پایین تر توسعه" آن اطمینان حاصل شود، به این معنی که سطح پایین تری از نظر فنی برای ساخت ناوبندرها در مقایسه با سایر کشتی های دریایی بزرگ نیاز است. علاوه بر این, تحلیلگران اطلاعاتی منبع باز به این نکته اشاره می‌کنند که مکران بسیاری از ویژگی‌های یک تانکر نفت را که سپاه پاسداران در اوائل سال ۲۰۲۰ توقیف کرده‌است را دارا میباشد و بدین معنی است که ایران حتی تانکر اصلی را که به مکران تبدیل شده‌است, نساخته است.علاوه بر این, بسیاری از امکانات بازطراحی شده در مکران بسیار بدساخت به نظر می‌رسند، یک تحلیلگر از hangers که تازه نصب شده‌اند را به عنوان " انبارها " توصیف می‌کند که ظاهر عجیبش در تصاویر ماهواره‌ای ظاهر می‌شود. شناور پشتیبانی رزمی شهید رودکی نیروی دریایی سپاه موارد کلیدی مکران ممکن است نشان دهنده تمایل تهران برای ایجاد روابط امنیتی قوی تر در شرق باشد، در حالی که مولفه های راهبردی دریایی هلال شیعی خود را درغرب تقویت می کند. هنگامی که مکران آزمایش های دریایی را تمام کند، ایران را قادر می سازد کشتی های بیشتری را دور از ساحل به مدت زمان طولانی تر اعزام کند. طرح توسعه پنج ساله ایران، در سال جاری، ممکن است یک بینش مهم در جهت یک راهبرد جدید ارائه دهد. ساخت یک نیروی دریایی در سطح جهانی، نیاز دارد تا ایران زیرساخت استفاده دوگانه از بنادر موجود خود را بهبود بخشد که پیامدهای اقتصادی و نظامی قابل‌توجهی خواهد داشت . ساخت مکران و همچنین اظهارات اخیر فرمانده نیروی دریایی , نشان می‌دهد که ایران به دنبال بهره‌برداری از انقضای تحریم تسلیحاتی و توسعه قابلیت و ظرفیت تولید داخلی خود است . به نظر می رسد جامعه اطلاعاتی نتوانسته است علاقه ناگهانی تهران به ناوبندر ها را پیش بینی کند. در حالی که اندازه مکران قابل توجه است، IRIN و IRGCN اخیرا چندین کشتی در کلاس ناوبندر ساخته اند، به رغم ارزیابی های متعدد که "هیچ نشانه ای از سرمایه گذاری در این خصوص را نشان نمی دهد. تحلیلگران باید نشانه های بیشتری را دنبال کنند تا بفهمند ایران قصد دارد در ماه های آینده به ظرفیت خود اضافه کند یا خیر. از آنجایی که IRIN گسترش منطقه ای خود را در سال 2009 آغاز کرد، همچنان به گسترش آن و بهبود قابلیت همکاری با روسیه و چین ادامه داده است وبا آنها "توافقنامه های نظامی" دارد. مکران توانایی های تجدید تدارکات (replenishment capabilities) ایران را بهبود می بخشد، که توانایی IRIN را در کنار روسیه و چین افزایش می دهد. در زمان انتشار این مطلب ، ناوبندر 100،000 تنی مکران، به همراه اسکورت IRIN، در حال ورود به اقیانوس اطلس است. تحلیلگران اطلاعاتی منبع باز اعتقاد دارند که این تانکر سابق با موشک. قایق های تندرو، بر خلاف تحریم های بین المللی به احتمال زیاد عازم ونزوئلا یا کوبا است. برخلاف کشتی‌های بازرگانی , کشتی‌های جنگی با مصونیت در دریا کار می‌کنند , به این معنی که آن‌ها تابع بازرسی و مصادره نیروی دریایی ایالات‌متحده و گارد ساحلی نیستند که به طور منظم در نیم‌کره غربی و خلیج‌فارس انجام می‌شوند .به همین منظور مکران می تواند IRIN را قادر سازد تا در محدوده بی سابقه ای خارج از خلیج فارس عمل کند، از طریق آن می تواند تحریم ها را از بین ببرد و بعنوان یک پایگاه دریایی سیار از عملیات های ویژه در "جنگ سایه" علیه اسراییل پشتیبانی کند . در حالی که توانایی ها و ظرفیت های تحلیلگران اطلاعاتی منبع باز به سرعت در حال افزایش است، مبارزه با تهدیدات ایران در برابر منافع امریکا نیاز به پیش بینی جامعه اطلاعاتی از توانایی IRIN و قصد آن در بکارگیری سیستم های تسلیحاتی دارد. منبع

بسم ا... بعد از چهار سال ، تاپیک به روز شد اسکرین شات محل سقوط فانتوم جناب امینی و جناب شریفی ( فانتوم سریال 6688-3) در جریان حمله به کمپ منافقین در فروردین 1371

مقدمه : در سالهای اخیر ، موضوع پراهمیت ایجاد یک سد دفاعی در برابر اهداف پروازی با سطح مقطع پایین یا هواگردهای بدون سرنشین به سرفصل اولویت ارتشها درآمده است و بالتبع ، شرکتهای سازنده سلاح نیز درصدد برآمده اند تا این نیاز را به بهترین شکل ممکن پاسخ دهند . با توجه به این مساله ، شرکت راینمتال آلمان اخیرا نمونه جدیدی را برای مقابله با این چالش معرفی نموده که با عنوان تجاری ماژول رزمی جهانی اسکای رنجر-30 شناخته میشود و قابلیت نصب بر روی پیکربندی های رزمی متنوعی را داراست. تا قبل از جنگ قره باغ ، تنها مورد بسیار موفقیت آمیز از کاربرد بدون سرنشین ها ، عملیات ارتش عبری برضد سامانه های دفاع هوایی سوری ها در دره بقاع بشمار می آمد ، اما جنگ قره باغ (بعنوان جنگ بین دو کشور ) این پیش زمینه را بطور کامل از میان برد روند توسعه نسخه جدید : براساس برنامه ریزی های صورت گرفته ، این نمونه جدید در سوم مارس 2021 بصورت آنلاین رونمایی گردید و درجریان این رونمایی ، نمایندگان شرکت راینمتال فلسفه بروزرسانی این سیستم دفاع هوایی و همچنین اهداف تعریف شده برای آن را برای مخاطبان توضیح دادند . بدین ترتیب ، مهندسین این پروژه معتقدند که درگیری های اخیر در سطح جهانی ، چالش جدیدی را پیش پای ارتشها قرارداده و ساختار پدافند هوایی می بایست متناسب با این تهدیدها خودرا به روز نماید . ارتشهای اروپای غربی ، بخصوص بوندس وهر ( ارتش آلمان ) بدلایلی بخشی از توان دفاع هوایی خود را بازنشسته نمود و به همین علت توان رزمی آن تا حد بسیار زیادی کاهش یافته ، چنانکه براساس مطالعاتی که اخیرا صورت گرفته ، این ارتش بدون وجود تعداد کافی از نمونه بروزشده سامانه ژپارد ، توان قابل ملاحضه ای برای مقابله با تهدیدات مدرن نداشته که مجموعه این موارد باعث گردید تا یک برنامه جدید به منظور پاسخ به این تهدید ، در دستور کار قرار گیرد . در نتیجه بروز چنین نیازی ، سامانه دفاع هوایی اسکای رنجر-30 توسط شعبه مستقر در سوئیس شرکت راینمتال ( اورلیکن سابق) برای مقابله با چنین چالشی توسعه پیدا نمود که در واقع امر ، الگوی اصلی آن ، سیستم دفاع هوایی اسکای رنجر-35 بود ، در حالی که با ارتقاء صورت گرفته ، یک سامانه کاملا جدید با جایگزینی سیستم های قدیمی که ویژگی های بسیار بهتری به منظور مقابله با بخش قابل توجهی از تهدیدهای جدید را داراست ، بوجود آمد . در حال حاضر ، کار طراحی برخی اجزاء این سیستم در حال اجراست تا در اواسط سال 2021 نخستین شلیک های آزمایشی خود را به ثبت رساند . بدین ترتیب این سیستم تا قبل از پایان سال جاری ( 2021 ) تحویل بخش آزمایش شرکت شده و آزمایشات میدانی را پشت سرخواهد گذاشت . پس از اتمام آزمایشات و بهینه سازی های تکمیلی ، برنامه را متوقف نوده و برای صرفه جویی در هزینه ها و زمان مورد نیاز ، خط تولید یا ارتقاء تنها درصورت دریافت سفارش جدید راه اندازی می شود که این امر بدان معناست که راینمتال پس از امضاء قرارداد ، بسرعت آماده تولید انبوه آن خواهد بود . ویژگی های فنی : اسکای رنجر-30 یک برجک مجهز به توپ و سامانه های الکترونیکی است که برای نصب بر روی طیف متنوعی از پیکربندی های مورد نیاز مشتری طراحی شده است . برجک این توپ بدون سرنشین بوده و کاربران در داخل بدنه خودرو مستقر می شوند ، درحالی که امکان نصب یک دریچه و انتقال خدمه به درون برجک نیز وجود خواهد داشت . وزن کل این محصول چیزی در حدود 2.5 تن است که در مقایسه با برجک 4 تنی اسکای رنجر-35 بسیار سبک تر به نظر می رسد .بدنه این نمونه جدید از یکسری صفحات زرهی تشکیل شده که سطح 2 استاندارد STANAG4569 را برآورده می سازد . علاوه براین ، بدلیل طراحی آینده نگر ، امکان نصب سیستم های اضافی مورد نیاز مشتری ، حتی در حوزه حفاظت و رساندن استاندارد حفاظتی به سطح 4 نیز وجود دارد که در چنین سطحی ، تمامی بخشها ، از جمله لوله سلاح ، سامانه های اپتیکی و ... با پوشش زرهی محافظت خواهند شد . شعله پوش قابل برنامه ریزی توپ راینمتال- ماوزر جنگ افزار اصلی این سیستم جدید ، توپ چرخان خودکار KCE کالیبر 30 م.م محصول راینمتال است که نسخه سبکتر و و بروزشده گونه قدیمی تر اورلیکن KCA بشمار می رود . براساس داده های موجود ، این توپ با نرخ آتش 1000 تیر در دقیقه قابلیت درگیر شدن با اهداف در یک برد 3000 متری را دارد . از سویی دیگر ، شعله پوش جدیدی برای این توپ طراحی گردید که ضمن کاهش اندازه ، عملکرد بهتری را به نمایش می گذارد ، در حالی که برای بهبودکارایی برجک ، کل مجموعه ، بر روی یک پیکربندی که با نیروی الکتریکی کنترل میشود ، قرار داده شده که میتواند در همه جهات ( 360 درجه ) و تا زاویه 85 درجه مبادرت به شلیک نماید . مهمات مورد استفاده این توپ با کالیبر 173×30 م.م با قابلیت ترکش شوندگی شدید و ماسوره قابل برنامه ریزی چیزی در حدود 200 گرم وزن داشته و برای تضمین آسیب وارده به هدف ، 160 استوانه از جنس تنگستن را حمل می کند . این مهمات در گذشته توسط خودروهای رزمی آلمانی مجهز به توپ راینمتال- ماوزر MK-30-2/AVM استفاده شده و تستهای صورت گرفته ، عملکردبالای آن را به اثبات رسانده است . در پیکربندی اولیه ، تسلیحات اضافی تنها شامل دو پرتاب کننده نانرجک دودزای موسوم به سامانه ممانعت سریع (ROSY) در بخش جلویی است که شامل آرایش 9 تایی است .علاوه براین ، امکان نصب یک قبضه تیربار هم محور بنابر درخواست مشتری نیز وجود دارد . مضاف براین ، در بخش سمت چپ برجک نیز ، یک فضای مشخص برای نصب پرتاب کننده های جمع شونده مربوط به سامانه موشکی کوتاهبرد با آرایش دوتایی در نظر گرفته شده است . اما بخش اصلی این سامانه که وظیفه تشخیص اهداف هوایی را بر عهده دارد ، رادار چند ماموریته آرایه فازی راینمتال AMMR که در باند S کار می کند ، خواهد بود . این رادار شامل 5 آنتن آرایه فازی کوچک بوده که دوعدد ازآنها در بخش جلویی برجک و دوتای دیگر در بخش های جانبی و یکی هم در بخش پشت آن نصب می گردد که با این آرایش ، برد کشف اهداف با ابعاد کوچک را در حدود 20 کیلومتر تامین می کند که درصورت نیاز مشتری ، استفاده ار رادارهای اضافی نیز وجود دارد . برای پشتیبانی از ماموریتهای محوله به رادار ، این سیستم به یک سامانه الکترو-اپتیکی موسوم به سامانه جستجوی سریع مادون قرمز ( FIRST) مجهز می شود که در بخش عقب برجک قابل نصب است . وظیفه این سیستم ، بررسی فضای هوایی ، شناسایی اهداف و ارسال داده های بدست آمده به کاربر توپ بوده که برای این کار ، دوربین های با وضوح دید در روز و دید در شب و 2 فاصله یاب لیزری برای اهداف هوایی و زمینی درنظر گرفته شده است . براساس طراحی صورت گرفته ، تمامی داده بدست آمده از سامانه های الکترو-اپتیکی و رادار به سامانه کنترل آتش ارسال میشود که این داده ها در سیستم فوق الذکر محاسبه شده تا برنامه ریزی خودکار برای ماسوره مهمات آماده شلیک صورت گیرد . با این طراحی ، کاربر توپ بطور کامل بر روی روند اجرای شلیک نظارت داشته و تنظیمات مورد نظر را می تواند اعمال کند . برخی ناظران نظامی بر این عقیده اند که به احتمال بسیار زیاد ، تمامی داده های بدست آمده از این سیستم در یک گردان پدافندی می تواند برای کل شبکه به اشتراک گذاشته شود. قربانیان احتمالی بدون سرنشینهای ترک- عبری در جنگ قره باغ چشم انداز احتمالی : راینمتال براساس داده های موجود ، احتمالا این پروژه را تا مرحله تست گرم پیش خواهد برد ولی تولید انبوه آن تنها پس از دریافت سفارش صورت خواهد گرفت . اما با توجه به ویژگیهای این سیستم و افزایش تهدید های هوایی بدون سرنشین ، به احتمال فراوان ، مشتری های قابل توجهی برای خرید آن ، اقدام می کنند و راینمتال برای یک فروش خوب برنامه ریزی خواهد نمود . به گفته تحلیلگران نظامی ، این سیستم ، یک راه حل به نسبت جامع برای دفاع در برابر تهدید پهپادهاست و پیش بینی ها حاکی از آن است که این محصول آلمانی – سوئیسی ، با هزینه ای مناسب ، بهترین کارایی را ارائه می نماید . چنانکه گفته میشود اسکای رنجر-30 نیازمند پیکربندی حامل خاصی نیست و می توان آن را با طیف گسترده ای از خودروهای نظامی منطبق نمود که این عامل ، گستره خریداران احتمالی را افزایش خواهد داد . در واقع امر ، مجموعه پیشنهادی جدید راینمتال ابزارهای کشف بسیار قابل توجهی را در اختیار کاربران احتمال قرار داده است . بدین معنی که بر خلاف سایر نمونه های هم رده ، اسکای رنجر-30 با در اختیار گرفتن کیت AFAR مزیت قابل توجهی را نسبت به رقبایش پیدا می کند . سامانه های الکترو-اپتیکی اسکای رنجر -30 در کنار رادار آرایه فازی نصب شده روی این سامانه ، ضمن کشف دقیق تر اهداف هوایی با سطح مقطع کوچک ، دقت بسیار زیادی در شلیک و انهدام فراهم میکنند . توپ جدید راینمتال بدلیل ایجاد ارتباط دقیقتر و سریع میان سامانه های کشف و ماسوره مهمات مورد استفاده امکان شلیک های موثرتر را فراهم می آورد . تا جایی که به گفته یکی از دست اندرکاران پروژه ، شبیه سازی ها نشان میداد که مهمات این توپ با دقت بالایی موفق شده بود تا بخش های حساس یک پهپاد تجاری شامل باطریها ، دوربین ها را از میان بردارد . اما این مساله قابل ذکر است که چشم انداز پروژه اسکای رنجر-30 صرفا به قابلیتهای فنی آن ارتباط ندارد ، بلکه علاقه مشتریان و شیوه بکارگیری آن نیز اهمیت زیادی را دربر خواهد داشت . جنگ درسوریه ، لیبی و قره باغ نشان داد که پهپادها چه تسلیحات خطرناکی بشمار می روند و راینمتال نیز با استفاده از تجربیات فوق الذکر دست به ایجاد چنین برنامه ای زده است . آینده نزدیک : سال 2021 نخستین سری از آزمایشهای اسکای رنجر-30 را بخود خواهد دید و پس ازآن ، نواقص مشاهده شده برطرف و درسال 2022 مجموعه کامل این سیستم به نمایش درخواهد آمد ، ضمن اینکه احتمال افزایش برد کشف و حتی برد توپ نیز وجود دارد . با توجه به این مساله ، بازار سامانه های دفاع هوایی نیز احتمالا واکنش مثبتی به این سیستم جدید نشان خواهد داد ،در حالی انتظار این است که سایر شرکتها نیز مبادرت به تولید چنین سامانه هایی نمایند . پی نوشت : 1- بن پایه 2- سامانه دفاع هوایی اورلیکن اسکای رنجر-35(Oerlikon Skyranger.35) 3-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

موقعیت قرارگاه مرکزی منافقین : در 90 کیلومتری شمال بغداد ،پس از عبور از شهر "الخالص" به "قرارگاه اشرف" خواهید رسید.این پادگان با وسعت6 در 8کیلومتر مربع تا سال 1365 هجری شمسی تحت عنوان "معسگر الخالص الخاص" محل استقرار یکی از تیپ های گارد ریاست جمهوری صدام حسین بود.این پادگان از شمال به انبارهای بزرگ مهمات و تسلیحات و یک روستای کوچک عراقی،از شرق به یک فرودگاه متروکه،از جنوب شرق به روستای "شیخ شنیف" ، از جنوب به یک مرکز مرغداری و از غرب به جاده بغداد- کرکوک محدود شده است."اشرف بزرگ" 12*10 کیلومتر مربع است که پادگان اشرف و زمین های اطراف آن را شامل می شود. پس از اخراج مسعود رجوی به عراق و ملاقات او با صدام حسین ، این پادگان بطور کامل تحویل گروهک منافقین شد و آنها پایگاه های خود در سلیمانیه و کرکوک را جمع آوری کرده و از سال 1366 هجری شمسی تحت عنوان به اصطلاح "ارتش آزادیبخش ملی " در این محل تجمع کنند. در کیلومتر 90 جاده قدیم بغداد-کرکوک انشعابی از قسمت شرقی، شما را به درب اصلی پادگان اشرف هدایت خواهد کرد.شمال و جنوب این جاده آسفالته و فرعی محل استقرار 2 گردان ارتش صدام حسین ،گروهان رادار،گروهان موشکی پدافند هوایی و مقر سازمان استخبارات صدام حسین است که در نزدیکی ورود به پادگان قرار دارد.از سال 1365 شمسی تا زمان سرنگونی صدام حسین ،نقش این نیروها پدافند هوایی،حفاظت بیرونی و کنترل ورود و خروج به پادگان اشرف بود . مرصاد ، کمینگاه منافقین ببرها وارد می شوند : اگر چه نیروی های مسلح جمهوری اسلامی ایران ( ارتش جمهوری اسلامی ایران ، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ، بسیج و..) در جریان عملیات مرصاد ، شکست سنگینی بر پیکره گروهک منافقین وارد آورد ، بازماندگان فرقه رجوی ، مجدداً نیروی های باقی مانده خود را در قرارگاه های متعدد خود در عراق ، جمع آوری و با حمایت رژیم بعثی ، فعالیتهای خود را از سر گرفتند . اما بدنبال شکست مفتضحانه رژیم بعثی حاکم بر بغداد در مقابل تهاجم گسترده نیروهای ائتلاف به منظور بازپس گیری کویت در ماه مارس 1991 و بغرنج شدن وضعیت در این کشور که همراه با بروز تشنجات و حرکتهای مسلحانه در شمال و جنوب آن گردید ، باعث شد تا گروهک منافقین با یک بن بست غیر قابل تصور مواجه گردد . به همین دلیل ، تروریستهای مسلح این گروهک ، دست به تحرکات جدیدی در داخل خاک ایران زده و در یکم آوریل 1991 ، با استفاده از شرایط حاد منطقه ، یکسری اقدامات مسلحانه تروریستی در غرب ایران ، بویژه ارتفاعات استان کرمانشاه را رقم زدند که موجبات به شهادت رسیدن صدها نفر از شهروندان کرد ساکن در این منطقه را فراهم آورد . بنابراین در پاسخ به شرارتهای این گروهک تروریستی ، در بامداد روز 5 آوریل ، نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران با استفاده از 9 فروند جنگنده- بمب افکن F-4E ، جمعی پایگاه سوم شکاری (TFB-3) یک ضربت اساسی را به پادگان اشرف که قرار گاه مرکزی این گروهک بشمار می رفت ، وارد آورد که درعمق 80 کیلومتری داخل خاک عراق و در 28 کیلومتری شمال شهر خالص قرار داشت . 5 دقیقه بعد از این حمله ، 9 فروند جنگنده- بمب افکن F-5E جمعی پایگاه چهارم شکاری (TFB-4) بقیه تاسیسات این قرار گاه را با مهمات سنگین مورد حمله قرار دادند که براساس اطلاعات منتشر شده ، تلفات گسترده ای را موجب گردید . با این حال ، در جریان این حمله غافلگیرانه ، خدمه یکی از فانتوم های شرکت کننده ( سریال 6688-3) موفق به اجرای صحیح مانور POP-UP نگردید و هر دوخدمه مجبور به اجکت شده و توسط شبه نظامیان مستقر در منطقه بازداشت و بسرعت به دولت عراق تحویل داده شدند بقایای فانتوم ساقط شده نیروی هوایی به سریال 6688-3 در شمال عراق ، دولت ترکیه که سالهاست در حال جنگ غیر رسمی با شورشیان حزب کارگران کرد که به شکل محرمانه از حمایتهای اطلاعاتی و تسلیحاتی دولت وقت عراق بهره می برد ، قرار داشت ، به منظور سرکوب این شورشیان ، چندین عملیات رزمی را در امتداد مرز با ایران ، طراحی و اجرا نمود . در جریان این عملیات رزمی ، فانتوم های نیروی هوایی ترکیه بارها و بارها حریم هوایی ایران را مورد تجاوز قرار داده و نقض نمودند و در این سو ، در موارد متعددی ، رادار مراقبت منطقه ، هشدارهای لازم را به ترکها ارسال نمود ولی علی الظاهر نیروی هوایی ایران هرگز عملیات رهگیری را اجرا ننمود . این مساله را می توان بدین دلیل تشریح نمود که تایگرهای مستقر در پایگاه دوم شکاری ،اگر چه بسیار سریع تر از فانتوم های ترک بودند اما بدلیل اینکه تیم های ضربتی نیروی هوایی ترکیه توسط جنگنده های F-16C این نیرو اسکورت می شدند ، حضور تایگر عملاً بی اثر بشمار می رفت . به همین علت ، فرماندهی وقت نیروی هوایی ایران تصمیم گرفت تا سازمان رزم پایگاه دوم شکاری را با اعزام جنگنده های MIG-29 که به تازگی از اتحاد شوروی تحویل گرفته شده بودند ، تقویت نماید . اعزام فالکروم های تهرانی ، اگر چه در ابتدا به شکل موقت به این پایگاه مامور شده بودند ، اما با تغییر شرایط ، این استقرار به شکل دائمی در آمد و اسکادران 22 تاکتیکی نیروی هوایی (TFS-22) با حضور میگ های روسی تشکیل گردید و از آن سو ، تمامی تایگرهای موجود در این پایگاه (F-5E) به اسکادارن 21 تاکتیکی (TFS-21) انتقال یافتند . با فروکش کردن آتش جنگ در آسیای جنوب غربی ، شرایط تقریباً به حالت عادی بازگشت ، اما این آرامش زیاد بطول نیانجامید ، چرا که در سال 1994 ، گروهگ منافقین مجدداً با اعزام تیم های ترورویستی بداخل کشور ، به شکل منظم دست به تخریب ، ترور مردم عادی و شماری از مقامات ارشد نظامی و غیر نظامی زدند . سپهبد شهید صیاد شیرازی د رنتیجه نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، مجدداً ماموریت یافت تا حملات هوایی خود را علیه قرارگاه مرکزی این گروهک در داخل خاک عراق ، از سر بگیرد . این ماموریت کمتر شناخته شده ، توسط یکفروند جنگنده- بمب افکن F-5F و سه فروند جنگنده – بمب افکن F-5E جمعی پایگاه دوم شکاری در 9 نوامبر 1994 اجرا گردید . در این حمله جمعاً 16 تیر مهمات هوا به زمین مارک-82 به روی هدف حمل شد و پرنده های رزمی با موفقیت کامل و بدون خسارت جانبی ، ماموریت خود را به انجام رساندند . اما بدلیل اینکه این حمله غافلگیرانه در داخل محدوده موسوم به منطقه پرواز ممنوع (NO FLY ZONE) شمال عراق که توسط ایالات متحده و بریتانیا حفاظت می گردید ، انجام شد ، به محض اطلاع از وقوع این حمله ، 20 فروند جنگنده متحدین شامل جنگنده – بمب افکن های F-16 و F-15 نیروی هوایی ایالات متحده به منظور رهگیری این دسته پروازی از پایگاه های خود واقع در خاک ترکیه به پرواز در آمدند که با توجه به پایان ماموریت دسته رزمی نیروی هوایی ایران ، برخوردی میان این دو پیش نیامد . پی نوشت : 1- پلان های رزمی ارائه شده در این تاپیک در سطح وب وجود ندارد و توسط مترجم طراحی شده است 2- در این انجمن ، بیشتز از حماسه های گردان های تامکت و فانتوم گفته شده ، باشد که این تاپیک گوشه ای از حماسه های تایگرهای مظلوم نیروی هوایی که تلفات قابل توجهی را هم در جنگ تحمیلی متحمل شده است ، بیان نماید . منبع : با اندکی تصرف ، IRANIAN TIGERS AT WAR BY BABAK TAGHVAEE این مجموعه با صرف زمان ترجمه شده است ، بنابراین ، هر گونه برداشت با ذکر منبع (MILITARY.IR) خواهد بود . در غیر اینصورت ، برداشت کننده ، عرفاً و شرعاً ، مسئول خواهد بود . مترجم : MR9

اینکه فکر کنیم امریکایی ها بعد از بیست سال اشغال افغانستان و هزینه میلیاردها دلاری برای اوی کشور یک دفعه تصمیم به ترکش گرفتن اشتباه هست اونهم افغانستان که دیگه داشت براشون امن میشد و در نزدیکی چین هم بود افغانستان حتی برگ برده امریکایی ها تو برجام هم میتونه باشه اگر فرضا برجامی یا هر نوع قردادی امضا بشه و تحریم های ایران کم بشه نا امنی در شرق ایران باعث خواهد شد هزینه بسیار زیادی ما مجبور بشیم برای امنیت مناطق شرقی بکنیم و این تاثیر لغو تحریم ها را کم می کنه مناطق شمالی پاکستان عمدتا پشتون نشین هست و درگیری های زیادی هم با ارتش پاکستان دارن با توجه به نزدیکی پاکستان به چین ممکنه اون مناطق حتی نا امن بشن بخصوص اینکه بارها به مهندسان چینی هم حمله کردند حتی حیاط خلوت روسیه که ترکمنستان و قزاقستان هستند را هم با اهل سنت افراطی می تونن تحت تاثیر قرار بدن کلی گروه جهای میشه تو افغانستان برای مقابله با چین و آزاد کردن خاک اسلامی از چین می تونن راه اندازی کنند افغانستان چی داشته که امریکایی ها می خواستن برای موندن توش هزینه بدن مطمئنا تو این بیست سال اونقدر خانه های امن و جاسوس تو افغانستان تربیت کردن که حتی اگر سفارتم نداشته باشن بتونن کاراشون را بکنند

به نام خدا General Atomics MQ-25 Stingray طرح پیشنهادی هوای بدون سرنشین تانکر هوایی (2017) 3 بازیگر اصلی در برنامه تانکر های هوایی بدون سرنشین نیروی دریایی ایالات متحده (USN) حضور داشتند: بوئینگ، لاکهید مارتین و جنرال اتمیکس (با پشتیبانی بوئینگ). وقتی نیروی دریایی جهت برنامه را از حمله و پشتیبانی هوایی پرتاب شده از ناو هواپیمابر بدون سرنشین (UCLASS) به طراحی پهپاد تانکر و شناسایی MQ-25 استینگری تغییر داد، نورثروپ گرومن کنار کشید. شرکت General Atomics Aeronautical Systems، بازیگر اثبات شده در بازار پهپاد ها و سازنده سری معروف پریدیتور، همانند بوئینگ و لاکهید مارتین به جایزه این برنامه چشم داشت، جایزه ای که در حوزه تدارکات احتمالا میلیارد ها دلار می ارزید و تعهد پشتیبانی سالانه. USN بزرگترین نیروی جنگنده دریایی و بیشترین تعداد ناوهای هواپیمابر را در اختیار دارد. پهپاد رزمی Avenger شرکت جنرال اتمیکس پایه طرح پیشنهادی Stingray بود. به همین دلیل طراحی آن ها شباهت های خارجی زیادی دارد، مثل ورودی هوای نصب شده در بالای بدنه که تک موتور آن را تغذیه می کند، آرایش باله های دمی V شکل رو به بیرون و بخش زیرین با چرخ های سه تایی جمع شونده. بدنه کاملا صاف است و تجهیزات پشتیبانی مرتبط مانند اویونیک و سوخت را در خود جای می دهد. موتور همانند سایر پهپاد های نظامی سایز متوسط تا بزرگ در عقب نصب شده است. در طرح پیشنهادی Stingray برخلاف طراحی شبه بال-بدنه ترکیبی Avenger، بال های اصلی در بالای 2 طرف بدنه قرار دارند و انتهای هر بال به یک بالچه ختم می شود تا پایداری و بهره وری سوخت افزایش یابد. در بخش چانه بدنه یک برجستگی مربوط به حسگر ها دیده می شود که به پهپاد اجازه می دهد تا نقش جاسوسی-نظارت-شناسایی (ISR) پایه (بخشی از الزامات USN) را ایفا کند. برای رعایت بخش الزام حمل سوخت USN، در زیر هر بال یک مخزن سوخت قرار دارد. این هواپیما ویژگی های پنهان کار دارد، یک قلاب گیرنده برای فرود روی ناو هواپیمابر روی آن تعبیه شده و بال های جمع شونده به آن اجازه حمل روی ناو هواپیمابر را می دهد. این ویژگی ها جدا از الزامات معمول هواپیما های نیروی دریایی مثل محافظت در برابر اسپری نمک خورنده و بخش زیرین تقویت شده عملیات های سنگین روی ناو هستند. MQ-25A کاملا خودکار است و سامانه آن فعالانه دستورها و مسیرها را از مدیر پرواز روی عرشه دریافت می کند. جنرال اتمیکس در حال آزمایش موتور توربوفن Pratt & Whitney Canada PW815 برای Stingray است که حدود 71 کیلونیوتن رانش تولید می کند. شرکت انتظار دارد تمام الزامات فنی نیروی دریایی مثل برد عملیاتی را پاس کند که هواپیما را ملزم می کند تا در فاصله نسبتا دور از کشتی حامل خود و در اقیانوس نا آرام عملیات کند. موتور PW815 تائیدیه نظامی ندارد که ممکن است خلاف طرح پیشنهادی GA-ASI باشد. انتظار می رود Stingray به طور معمول از سوپر حامل های Nimitz و کلاس Ford ناوگان نیروی دریایی عملیات کند. هر طرح باید حدود 6300 کیلوگرم سوخت را با پاد های سوخت گیری لنگری استاندارد به هواپیما های رزمی سرنشین دار تحویل دهد که اپراتور زمینی نیر بخشی از عملیات سوختگیری خواهد بود (با استفاده از لینک های ویدئویی و ارتباطی بی وقفه). نیروی دریایی امید دارد که ناوگان F/A-18 سوپر هورنت خود را که برای حمل سوخت تغییر یافته اند آزاد کند تا این پلتفرم ها بتوانند به فرم رزمی سابق خود برگردند. MQ-25 سوخت رسان اصلی به لاکهید F-35 لایتنینگ 2 خواهد بود. در آگوست سال 2018، MQ-25 Stingray بوئینگ به عنوان برنده پروژه پهپاد سوخترسان نیروی دریایی ایالات متحده معرفی شد. فرداد اولیه به ارزش 805 میلیون دلار برای 4 پهپاد آزمایشی تا آگوست سال 2024 است. USN انتظار دارد که اولین نسخه قابل پرواز در سال 2020 آماده شود. با اضافه شدن سفارش 3 فروند آزمایشی دیگر در سال 2020، تعداد کل سفارش ها به 7 فروند رسید. احتمال دارد این برنامه از 13 میلیون دلار فراتر رود و از 72 فروند هواپیما تشکیل شود. در سال 2019، اولین نسخه آزمایشی MQ-25 به فرودگاه MidAmerica St. Louis که نزدیگ پایگاه Scott نیروی هوایی قرار دارد، منتقل شد. با ادامه یافتن آزمایش های تاکسی، اداره فدرال هوانوردی به این هواپیما تائیدیه داد و مجوز آزمایش های پروازی آن را صادر کرد. MQ-25 اولین پرواز خود را در نوزدهم سپتامبر سال 2019 انجام داد. در دسامبر سال 2020، شرکت بوئینگ ویدئویی از اولین پرواز MQ-25 با مخزن های سوختگیری خارجی Cobham را منتشر کرد. در ژوئن سال 2021، اولین آزمایش سوختگیری انجام شد که در آن MQ-25 به یک F/A-18 سوپر هورنت سوخترسانی کرد. این ماموریت حدود 4.5 ساعت به طول انجامید که در آن 2 هواپیما چندین بار اتصال خشک و تر را به مدت بیش از 10 دقیقه انجام دادند و در مجموع 147 کیلوگرم سوخت منتقل شد. نیروی دریایی ایالات متحده برنامه دارد تا اسکادران بدون سرنشین ناو پرتاب چند منظوره 10 (VUQ-10) را تا اکتبر سال 2021 با 4 نمونه مهندسی و ساخت MQ-25A تشکیل دهد. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2017 - وضعیت: در حال توسعه - تعداد فروند ساخته شده: 1 - سازنده: General Atomics Aeronautical Systems (ایالات متحده) - کشورهای مصرف کننده: ایالات متحده، کانادا (سفارش داده شده)، هند (سفارش داده شده) - نقش: نیروی دریایی (توانایی برخاست از زمین و ناو برای انجام عملیات های روی دریا در انواع نقش های دریایی هنگام پشتیبانی شدن توسط عناصر سطحی هم پیمانان)، سوخت گیری هوایی (تانکر، پلتفرم اختصاصی یا تغییر یافته برای انتقال سوخت به هواپیما های هم پیمان)، X-Plane (توسعه ای، نمونه اولیه، اثبات گر فناوری؛ این هواپیما برای نمونه سازی اولیه، اثبات فناوری، تحقیق و کسب اطلاعات توسعه داده شده است)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - طول: 16 متر - طول بال ها: 23 متر - ارتفاع: 1.8 متر – قوای محرکه: 1 موتور توربوفن Rolls-Royce AE 3007N با رانش بیش از 44 کیلونیوتن - برد: 930 کیلومتر با حمل 6800 کیلوگرم سوخت - تسلیحات: ندارد. تجهیزات ماموریتی سامل 2 مخزن سوخت لنگری زیر بال ها و سامانه های ISR پایه - نسخه ها: "MQ-25 "Stingray (سری پایه)، MQ-25A (مدل تولیدی) منبع

ناو بندر مکران ، آغاز جاه طلبی دریایی ایران شناور جدید مکران نشان دهنده تغییر در اولویت های دریایی این کشور است و می تواند بر تعادل قدرت بین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ارتش کلاسیک ایران تأثیر بگذارد.در اوایل سال جاری، نیروی دریایی جمهوری اسلامی ایران (IRIN) جدیدترین و بزرگترین کشتی جنگی خود را در طی یک رزمایش موشکی در خلیج عمان معرفی کرد.با توجه به اظهارات دریاسالار حسین خانزادی، مکران یک کشتی در کلاس ناوبندر ( Expeditionary Mobile Base _ESB) با تناژ بیش از 100،000 تن است که قادر به حمل و پشتیبانی نیروهای دریایی دور از آب های ایران است. از زمان جنگ ایران و عراق، نیروی دریایی ایالات متحده، حضور قابل توجه خود را در خلیج فارس حفظ کرده است. تهران برای جلوگیری از درگیری با یک ناوگان متعارف برتر، یک نیروی دریایی نامتقارن محلی را برای مبارزه با ناوگان بزرگ ایالات متحده ایجاد کرد. با این حال، تبدیل یک نفتکش به ناوبندر مکران و راه اندازی آن نشان می دهد که ایران به دنبال گسترش حضور دریایی خود در خارج از آب های سرزمینی خود برای محافظت از خطوط دریایی و ارتباطات و پیگیری دیپلماسی دریایی چند ملیتی است. در واقع در قرن گذشته اثرات ترکیبی تحریم های بین المللی و حضور مداوم آمریکا در خلیج فارس توانایی ایران برای توسعه یک نیروی دریایی در سطح جهانی را محدود کرد.در نتیجه، تهران اولویت بندی بودجه را برای یک نیروی دریایی محلی و کم فناوریبه نام نیروی دریایی سپاه پاسداران (IRGCN) اختصاص داد .اما با انقضای تحریم های تسلیحات بین المللی اخیر و همچنین حس ایران از بی علاقه گی امریکا نسبت به خاورمیانه اضافه نمودن ناوبندر مکران را میتوان نشان از آغاز یک فشار جدید برای مدرن سازی ناوگان پیر IRIN و یک گام ضروری برای تحقق بخشیدن به هلال شیعی که محاصره کننده رقبای منطقه ای ایران است در نظر گرفت . این تلاش برای نوسازی به سه دلیل قابل توجه است : ارتقا نیروی دریایی ارتش به یک نیروی دریایی در سطح جهانی ، نیاز به اقدام تهران برای برهم زدن تعادل ظریف قدرت بین سپاه پاسداران و نیروهای مسلح منظم ایران که به نام ارتش شناخته می شود دارد. گزارش های متعدد از جامعه اطلاعاتی آمریکا در دهه گذشته ادعا میکرد که ایران قصد ندارد از کشتی های پشتیبانی برای اعزام و استقرار طولانی مدت در دریا استفاده کند. کشتی‌های بزرگ به زیرساخت حمایتی عظیمی نیاز دارند , به میدان آمدن مکران برای IRIN به معنی شکل گیری بینشی است که میبایست آن را در برنامه هفتم توسعه تهران که سال اینده منتشر خواهد شد جستجو کرد. اهمیت ناو بندر ها _ (Expeditionary Mobile Base_ESB یا Afloat Forward Staging Base _AFS یا Mobile Sea Bases ) تصاویر ماهواره ای از مکران در سال 2020 در نزدیکی بندر شهید درویشی بندرعباس نشان می دهد که در حال حاضر یکی از بزرگترین شناورهای نظامی در کلاس خود است و میتوان آن را با ناوبندر 100،000 تنی نیروی دریایی ایالات متحده مقایسه کرد . توانایی نظامی امریکا برای کار به عنوان یک نیروی جهانی بستگی به ظرفیت پشتیبانی دریایی آن دارد، که آن را قادر به حمایت از تمام شاخه های نظامی در سراسر اقیانوس ها می کند.در طول جنگ نفتکش ها در دهه 1980، نیروی دریایی ایالات متحده از ناو بندر حامل هلیکوپتر ها، قایق های کوچک و نیروهای ویژه ، برای تهاجم به کشتی های ایران در خلیج فارس استفاده کرد.درواقع ناوبندرها این قابلیت را برای امریکا فراهم کردند که بواسطه انتقال و نگهداری از نیروهایش ، توانایی فعالیت ایران را در در حیات خلوت خودش محدود نماید. : مزیت ناوبندر ها چیزی بیش از اسکورت های سنتی، مانند Corvettes ها است . ایران با استفاده از مکران میتواند برای گشت زنی و پشتیبانی نیروهای واکنش سریع، فرصتی برای تغییر تعادل قدرت در "جنگ سایه" با اسراییل که هم اکنون در دریا جریان دارد بدست اورد.تحلیلگران ادعا می کنند که موفقیت حملات هوایی اسرائیل علیه نیروهای حمایت شده ایرانی در سوریه، ایران را مجبور به بررسی کریدور های دریایی از جمله کریدور خلیج عدن به دریای مدیترانه به عنوان یک جایگزین امن تر برای تامین نیروی های نیابتی کرده است.با این حال، همان طور که ایرانی ها آموختن کشتی ها رو مخفی کنند ،اسراییلی ها نیز اجازه یافتن عملیات چریکی علیه این کشتی ها را اغاز نمایند. ماه گذشته، اسرائیل با موفقیت این تاکتیک ها را علیه اهداف نظامی ایران از جمله کشتی ساویز Saviz ، که یک کشتی مخفی سپاه پاسداران در دریای سرخ است نشان داد. از لحاظ تاریخی، حملات علیه کشتی ها به طور گسترده از طریق استقرار اسکورت ها خنثی می شود. با این حال، در سال 2020، اسرائیل توانایی تهاجمی خود را در برابر ناوگان سنگین و به شدت مسلح روسیه و سپاه پاسداران نشان داد، زمانی که یک یک شناور ایرانی به نام شهر کورد در نزدیکی سوریه مور حمله قرار گرفت . این حملات نشان می دهد که ایران و متحدانش در حال حاضر قادر به محافظت از کشتی های ایرانی فراتر از خلیج عمان نیستند. یک نفتکش ایرانی که گفته شده بر اثر انفجار در دریای سرخ در سال 2019 آسیب دیده است. به گفته آژانس اطلاعاتی دفاعی، مکران احتمالا محصول درس های ایران از جنگ نفتکش ها و حملات اخیر اسرائیل است: کنترل دریا نیاز به نیروهای واکنش سریع دارد. با توانایی حمل تا پنج هلیکوپتر و طیف وسیعی از شناور های تهاجمی تندرو ، مکران می تواند نقش کلیدی در حفظ دسترسی ایران به دریای مدیترانه ای در مقابل تهدید های متعارف و مخفی ایفا کند. این یک گام مهم در جهت حفظ راه ارتباطی بین هلال شیعی در مقابله با ترکیه و محاصره(زمینی) رقبای منطقه ای است. مکران توانایی لجستیکی فراتر از خلیج فارس را برای مدت زمان بیشتری به ارمغان خواهد آورد. واقعیت های ژئوپلیتیک و هزینه های مادی ، فعالیت های فرامنطقه ای نیروی دریایی ارتش را به "مثلث طلایی" محدود کرده است.یک منطقه شامل تنگه هرمز، مالاکا و باب المندب است. با این حال، از سال 2009، نیروی دریایی طیف وسیعی از ماموریت های خود با آفریقای جنوبی و چین از طریق استقرار "گروه های صلح و دوستی" و شرکت در تمرینات چند ملیتی، گسترش داده است است. ناوبندر ها ، پشتیبانی لجستیکی لازم کار در فرا ساحل را برای نیروی دریایی فراهم می کنند. بدون این کشتی ها، حوزه نفوذ نیروی دریایی در دریا محدود می شود . بر اساس گزارش 2017 دفتر اطلاعاتی دریایی، فقدان کشتی های پشتیبانی ، مهار کننده اصلی هدف IRIN برای تبدیل شدن به یک نیروی دریایی راهبردی در سطح جهان است. دز سال 2019، آژانس اطلاعاتی دفاعی، ارزیابی کرد که هیچ نشانه ای از ایران جهت برنامه ریزی برای به دست آوردن کشتی های پشتیبانی مشاهده نکرده است. در سال 2019، تورج حسنی‌مقدم معاون فرمانده نیروی دریایی ارتش وعده داد که در پاسخ به حضور مداوم نیروی دریایی ایالات متحده در خلیج فارس، یک فلوتیلا (ناو گروه) ایرانی به خلیج مکزیک اعزام خواهد شد. در حالی که مکران به طور انحصاری نیروی دریایی ارتش را قادر نخواهد کرد تا به سواحل آمریکا اعزام شود، ولی به ایران اجازه خواهد داد تا حضور خود را در جایی که قبلا فعالیت میکرده تقویت کند و دسترسی را خود کمی گسترش دهد . مکران با توانایی افزایش حضور ایران در کشورهای دوردست و مانورهای چند ملیتی , احتمال درگیری در شرق مدیترانه و هند شرقی را کم‌تر خواهد کرد . ادامه دارد.........

الجزیره به نقل از ژنرال مکنزی کشته شدن 12 نظامی آمریکایی را تائید کرد . همچنین در دو انفجار فرودگاه کابل تعداد کشته های غیر نظامی افغانستان دستکم حدود 60 نفر برآورد می شوند . پی نوشت : نمی دونم چرا دو تا پست شد ؟

آیا آرامش قبل از توفان تمام شد ؟ سه انفجار مهیب در کابل : حداقل یکی از انفجارها در فرودگاه کابل بوده است و در آن چهار نظامی آمریکایی در بین کشته ها و سه تظامی آمریکایی هم در بین زخمی ها هستند . آمار احتمالی کشته ها و زخمی ها در مجموع بالای 150 نفر گزارش می شود . داعش مسوولیت را به عهده گرفت .

به گزارش خبرگزاری جمهور؛ شورای علمای شیعه افغانستان امروز سه‌شنبه (2 سنبله) پیرامون اوضاع جاری در کشور همایشی را در کابل برگزار و در آن تاکید کرد که دولت اسلامی آینده باید جان، مال و عرض مسلمانان و کرامت انسانی مردم که در شریعت اسلامی جایگاه مهمی دارد را مصوون سازد. در اعلامیه این شورا آمده که صلح تنها به زمین گذاشتن تفنگ و ختم جنگ نیست، برای صلح عادلانه و پایدار باید ذهنیت، باور و روحیه صلح آمیز، درجامعه ایجاد و تقویت گردد در غیر آن امکان دارد صلح، پایدار نگردد. حکومت پسا صلح باید همه شمول و آئینه تمام نمای تمامی اقوام ساکن کشور بوده و درتفاهم با جناح‌های مختلف شکلگیرد و درنهاهای حکومتی و قضایی باید نخبه گان و شخصیتهای علمی همه اقوام کشور بر اساس شایستگی و لیاقت فرصت حضور و ارائه خدمات برای شهروندان کشور را داشته باشند. در ترکیب اعضای شورای عالی قضا، مذاهب اسلامی موجود در کشور مد نظر گرفته شود. محاکم در قضایای مورد رسیدگی، فقه حنفی اما در مورد قضایای مربوط به احوال شخصیه، احکام مذهب تشیع را با ایجاد محاکم جعفری مطابقبه احکام قانون تطبیق کند. در مورد حدود، قصاص و دیات و نیز سایر دعاوی که در قانون اساسی و قوانین دیگر حکمیموجود نباشد، محاکم قضیه را مطابق به احکام مذهب تشیع حل و فصل کنند. دولت اسلامی آینده باید با انواع فساد و کارهای غیرقانونی از جمله تولید و قاچاق مواد مخدر، غصب اموال بیت المال، تامین عدالت اجتماعی، حساب دهی و شفافیت به ملت و جامعه جهانی اقدامات مواثری انجام دهد. افغانستان از سیاست بی طرفی پیروی نموده و دولت اجازه ندهد که از خاک و جغرافیای افغانستان، علیه هیچ کشوری استفاده شود. جامعه جهانی به خصوص کشورهای منطقه و همسایه، با افغانستان منحیث کشور مستقل و غیرقابل تجزیه، روابطدوستانه سیاسی، اقتصادی و... برقرار نموده در امور داخلی کشور ما مداخله نکنند. افغانستان خانه امن برای همه اقوام، قبایل و مذاهب اسلامی ساکن در کشور می باشد. به زندگی، کرامت و ملکیت همه افغان‌ها و همچنین حقوق مدنی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، آزادی بیان و تشکلات سیاسی و مدنی درچوکات قانون احترام گذاشته شود. حمایت از حقوق زنان و حقوق اطفال در امور سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، تعلیمی و فرهنگی، مطابق احکامشریعت اسلامی صورت گیرد. دولت اسلامی آینده باید مطابق قانون زمینه انتخابات آزاد و شفاف، برای انتخاب رهبری سیاسی افغانستان و اعضای نهادهای انتخابی به گونه‌ی فراهم شود که در آن تمام شهروندان افغانستان بدون تبعیض، حق انتخاب شدن و انتخاب کردن را داشته باشند. مشکلاتی که در اثر منازعات در سطح ملی و محلی به وجود می آید، با پرهیز از اعمال هر نوع خشونت باید ازطریق مذاکره، گفتگو و تفاهم حل و فصل شود. منبع

قسمت دوم راه حل کوتاه مدت (فعل حال تا 2025) نسل بعدی مطالعه AISR DOTMLPF -P از توسعه توانمندی و استراتژی مدرن سازی عمدی که بر اساس رویکردی چابک و سازگار است و منعکس کننده مدیریت دقیق منابع اختصاص یافته و حساب ریسک ، واقعیت مالی و وضعیت فناوری است ، حمایت می کند. برای انجام این کار ، سیستم های AISR آینده باید قابلیت های اساسی و مرتبط با یکدیگر را توسعه داده و از آنها استفاده کنند. استراتژی راه حل کوتاه مدت شامل پلتفرم ها ، حسگرها ، PED ، شبکه/ساختار و ادغام SIGINT/EW/CS است. Kestrel Eye یک نانو ماهواره الکترو نوری است که توسط فرماندهی استراتژیک نیروهای ارتش و فرماندهی فضایی و دفاع موشکی ارتش ایالات متحده توسعه یافته است. این امر فرماندهی ماموریت را برای تیم های رزمی تیپ در حال حرکت بهبود می بخشد و به رهبران تاکتیکی اجازه می دهد تا عملیات را هماهنگ کرده ، ابتکار عمل را به دست بگیرند و آگاهی موقعیتی را در زمان نبرد حفظ کنند. پلتفرم: پلتفرم های مرتبط با AISR برای قرار دادن حسگرها برای جمع آوری امضای تهدید وجود دارد. اطلاعات ارتش به بسترهایی نیاز دارد که بتوانند زنده بمانند ، با نرخ قابل قبولی دچار فرسایش شوند یا یکبار استفاده شوند. ویژگیهای بقا شامل کاهش امضا(احتمال ردگیری راداری و حرارتی و ...) ، قابلیت نبرد سایبری/ EW و در فعالیت چند لایه (ارتفاع بسیار کم ، ارتفاع بسیار زیاد ، مدار پایین زمین) را نیز داشته باشند. حسگرها: استراتژی های مدرنیزاسیون در کوتاه مدت باید بر بهبود مستمر در محدوده تشخیص حسگرها و وضوح انها تمرکز کنند، تا بتواند در عملیات های زمینی در مقیاس بزرگ اطلاعات را جمع آوری کند. اطلاعات ارتش باید از حسگرهای مینیاتوری استفاده کند که می توانند برای دسترسی به امضای تهدید ، با پلتفرم های کوچک به راحتی جفت شوند. پیشرفت های انجام شده در زمینه های مختلف ، توسعه حسگر را برای سکوهای هوایی آینده را مشخص می سازد: الکترواپتیکال/مادون قرمز با وضوح بالا ، موقعیت مکانی دقیق ، SIGINT پهن باند ، تصاویر فراطیفی ، light detection and ranging (م: همون لادار خودمون)،foliage penetrating (م:نوعی از فناوری که امکان تشخیص اهداف پنهان شده زیر درختان را نیز می دهد) ، و رادار دیافراگم مصنوعی پیشرفته(SAR)/نشانگر هدف متحرک (MTI). حسگرهای راداری در سکوهای هوایی با توجه به سرعت MDO ، باید بصورت خودکار با استفاده از شبکه های مش توزیع شده و خود ترمیم کننده برای تجمیع داده ها عمل کنند. سنسورها باید به کوتاه شدن پیوند حسگر به تیرانداز کمک کرده و از تشخیص خودکار اهداف ، ارزیابی خسارت نبرد و درک موقعیتی پشتیبانی کنند. PED: سیستم عامل های AISR باید از پالایش و بهره برداری از داده های مبتنی بر سیستم مشترک زمینی مشترک استفاده کنند و از طریق ادغام اطلاعات نیمه مستقل و قادر به هشدار تحلیلگران و مدیران مجموعه از شاخص های کلیدی و اطلاعات هشداردهنده باشند. پردازش و بهبود تصمیم گیری خودکار در حسگر ، بار شناختی را بر روی اپراتورهای سنسور و تحلیلگران PED کاهش می دهد. اصلاح مداوم خودکار تجزیه و تحلیل داده ها و یادگیری ماشینی باعث توسعه هوش مصنوعی پیشرفته ای می شود. شبکه/ساختار: ارتش شبکه فرماندهی ماموریت خود را در محیطی متفاوت از امروز ایجاد و به میدان آورد است. نتیجه یک شبکه آسیب پذیر در برابر حملات سایبری ، حملات الکترومغناطیسی و فیزیکی هنگام مواجهه با تهدید همتایان در عملیات رزمی زمینی در مقیاس بزرگ است. سرمایه گذاری های آینده باید قابلیت های مازاد و انعطاف پذیر ارتباطات و سخت افزار محاسباتی را فراهم کند که برای همگام سازی داده ها در زمان در دسترس بودن شبکه پیکربندی شده است. توسعه مداوم مفهوم معماری باز ، SIGINT نرم افزاری و حسگرهای هوشمند مطابق با استانداردهای تعیین شده برای پشتیبانی از برنامه های مأموریت مشترک (به عنوان مثال ، تعیین موقعیت جغرافیایی با محوریت مانور) قابلیت همکاری و انعطاف پذیری را از طریق پاسخگویی سریع به تاکتیک ها ، تکنیک ها و روش های تهدید، تسهیل می کند. ارتقاء ناوگان موجود و قابلیت های پایدار باید شامل فن آوری هایی برای اطمینان از موقعیت ، ناوبری و زمان بندی از طریق جایگزینی دقیق برای سیستم موقعیت یابی جهانی باشد. ادغام SIGINT/EW/Cyberspace : قابلیت های فضای سایبری و EW به ارائه جایگزین های کم هزینه برای کاهش مزایای سنتی ایالات متحده ادامه خواهد داد. گنجاندن قابلیت های فضای سایبری/SIGINT/EW به سنسورها ، عملیات همزمان را برای استفاده از فرصت های موجود در موقعیت های مزیت تشویق می کند. داده های جمع آوری AISR باید در سطح ملی تا اطلاعات تاکتیکی در مدل های استاندارد داده ای که توسط سطوح مختلف قابل کشف است ، منتشر شود. DOTMLPF–P: doctrine, organization, training, materiel, leadership and education, personnel, facilities, and police ادامه دارد ... بد نیست نگاهی دوباره این تاپیک هم بیاندازید صرفا برای میلیتاری / و انتشار با نام نویسنده و http://www.military.ir/ مجاز است منبع در اخرین پست قرار میگیرد دوستان برای پرسش سوالات تا انتشار تمامی بخش ها صبر کنید پایان قسمت دوم ...

LuWa خودروی زرهی هوابرد در اوت 2021 ، گونه جدیدی از یک خودروی زرهی شنی دار هوابرد در آلمان رونمایی شد که گفته می شود به احتمال بسیار زیاد ، جانشین خودروهای زرهی راسوی-1 (Wiesel 1) خواهد شد . این خودروی زرهی شنی دار جدید که با شناسه Luftbeweglichen Waffenträger ( نفربر مسلح هوابرد ) شناخته می شود بصورت مشترک توسط شرکتهای FFG ، ACS و شرکت Valhalla Turrets توسعه یافته است . براساس تقسیم بندی صورت گرفته ، شرکت ACS مسئول توسعه بدنه ، سامانه های داخلی و مونتاژ نهایی ، شرکت FFG مسئولیت توسعه پیشرانه و سامانه تعلیق و در نهایت شرکت Valhalla Turrets نیز برای بخش برجک این نمونه جدید را بر عهده خواهند داشت . . به گفته ناظران نظامی ، فرایند توسعه این گونه جدید ، در بازه زمانی کوتاهی صورت گرفته و تنها بصورت نمایشی ، رونمایی شده و هنوز در مرحله ارزیابی مقدماتی است . با این وصف ، ارتش آلمان مابین سالهای 1990 تا 1993 در مجموع 343 خودروی زرهی هوابرد ویزل1 را تحویل گرفت و در حال حاضر ، نزدیک به 30 سال از عمر این تجهیزات گذشته و ارتش آلمان می بایست تمامی آنها را با نمونه های جدید تعویض نماید . اما گفته میشود که ارتش آلمان تا زمان تایید صلاحیت فنی خودروی جدید ، قراراست تا ویزل-1 را ارتقاء دهد . به گفته برخی منابع در ارتش آلمان ، مقامات ارشد معتقدند که حتی با خرید این نمونه جدید ، احتمالاً تجهیزات قدیمی مدرن ترشده و کیفیت حوزه حفاظت زرهی آنها افزون تر خواهد شد . براساس داده های منتشرشده ، این خودروی زرهی جدید ، برای پشتیبانی از واحدهای هوابرد ارتش تولید می گردد و با توجه به ابعاد ادعایی ، می تواند توسط بالگردهای CH-53 نیروی هوایی این کشور جابه جا گردد ، در حالی که برخی نیز مدعی شدند ، این بالگردها بدلیل قابلیتهای قابل توجه خود می توانند خودروی فوق الذکر را بصورت حمل بار خارجی نیز جابه جا نمایند . در واقع ، ارتش آلمان تها کشوری است که از این گونه خودروهای زرهی سبک برای پشتیبانی واحدهای هوابرد خود استفاده می کند در حالی که ارتش روسیه ، از سری خودروهای زرهی BMD که ابعاد بزرگتر و طبیعتا وزن سنگین تری دارند ، در سازمان رزمی خود بهره می برد . در واقع ،وزن رزمی خودروی زرهی BMD-4M چیزی در حدود 13.5 تن است . ارتش چین نیز خودروی زرهی ZLC2000 را در اختیار ارتش خود قرار داده که بزرگتر و سنگینتر از دو نمونه قبلی است ، چنانکه هم محصول روسی و هم چینی تنها توسط هواگردهای بال ثابت قابل حمل هستند و تنها محصول آلمانی است که میتوان آن را با بالگرد در صحنه عملیات نظامی جابه جا نمود . با توجه به داده های فوق ، خودروی زرهی جدید آلمانی در رده خودروهای زرهی شناسایی رزمی و پشتیبانی آتش سبک قابل طبقه بندی است . این خودرو به یک قبضه توپ راینمتال MLG-27 مسلح خواهد شد که سابقه کاربرد آن به دهه شصت میلادی برمی گردد . در این سالها ، توپ فوق توسط شرکت مشهور ماوزر با ماهیت یک توپ هوابرد برای نصب در جتهای رزمی طراحی شد و بعدها ، نسخه BK-27 آن در جنگنده های مشهوری نظیر تورنادو و یوروفایتر مورد استفاده قرار گرفت . در نتیجه با بررسی نقاط قوت و ضعف و همچنین اعمال یکسری اصلاحات ، شرکت سازنده تصمیم گرفت تا آن را در جدیدترین گونه از خودروی زرهی خود به کار برد و بر همین اساس ، طیف متنوعی از مهمات ، از جمله پرتابه های ضد زره را می توان بعنوان مهمات سازمانی این توپ استفاده نمود . با این حال ، گفته میشود سطح حفاظتی این خودروی زرهی بسیار محدود خواهد بود و این بدان معناست که پوشش زرهی این خودرو ، از خدمه تنها در برابر تسلیحات کالیبر کوچک و ترکشهای توپخانه حفاظت خواهد نمود و بطور طبیعی ، آسیب پذیری قابل توجهی در برابر مهمات ثاقب ضد زره را به نمایش خواهد گذاشت . اما فلسفه اصلی این خودرو، بر مبنای استفاده از سرعت و تحرک بالا برای جلوگیری از برخورد پرتابه های مهاجم پایه گذاری شده و با مجهز شدن به سامانه های حفاظت در برابر عوامل شیمیایی ، می تواند در چنین محیط هایی مبادرت به عملیات نماید . طراحی صورت گرفته توسط راینمتال ، به گونه ای است که تنها دو خدمه درآین خودرو با آرایش پشت سرهم ( در بخش جلویی ، راننده و فرمانده خودرو ، درست پشت سر آن ) مستقر می شوند . اطلاعات منتشر شده از این نمونه جدید ، نشان میدهد که راینمتال ، ترکیب بندی کاملا جدید و غیر معمولی را برای بخش شنی این خودروی زرهی طراحی نموده که مجموعه این بخش توسط یک پیشرانه دیزل- الکتریک به حرکت درمی آید . هر کدام از چهار بخش شنی دار این خودرو ، مجهز به یک پیشرانه الکتریکی است . شنی های این محصول جدید بسیار باریک بوده و بدلیل پیکربندی قابل توجهی که برای آن درنظر گرفته شده ، بسیار سبک وزن بوده و تحرک بسیار خوبی را در محیط های ناهموار ( خارج جاده ای ) به نمایش می گذارد . با توجه به موارد پیش گفته ، این خودرو می تواند در نقش های متنوعی نظیر حامل پرتابگرهای ضد تانک نظیر سامانه اسپایک ال آر-2 ، حامل خمپاره انداز ، آمبولانس زرهی ، حامل رادار ، حامل پرتابگرهای دفاع هوایی کوتاه برد و نظایر آن بکار گرفته شود . در گذشته ، خودروهای ویزل-1 و ویزل-2 در نقش های مختلفی تولید و مورد استفاده قرار گرفته است . پی نوشت : 1- بن پایه 2--استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . 3- باتشکر از برادر عزیز جناب @Crash

سلام - وقت بخیر البته در همون زیر نویس عرض کردم ، سوریه ، لیبی ، یمن یا یک جنگ داخلی بود یا جنگ بین یک گروه با یک کشور ولی جنگ قره باغ و نبرد دره بقاع مخاصمه بین دوتا کشور به نظرم محسوب میشود . البته این به معنای بی اهمیت بودن موارد ذکر شده نیست بلکه بیشتر منظور ، کلاسیک بودن کاربرد این سلاح محسوب میشد . در واقع نمونه کلاسیک سرکوب پدافند ، عملیات پهپادهای عبری بصورت مشترک با نیروی هوایی برای سرکوب دفاع هوایی سوری ها بود . البته قطعا نظر شما هم ارزشمند هست و قابل بررسی بیشتر ..

کانسپت جنگنده بدون سرنشین ترکیه

به نام خدا تحویل ششمین جنگنده f-16 ارتقا یافته به ارتش ترکیه f-16 ارتقا یافته ارتش این کشور ششمین جت F-16 ارتقا یافته توسط صنایع هوافضای ترکیه (TAI) را دریافت کرد. رئیس صنایع دفاعی ترکیه (SSB) در توئیتی اعلام کرد "بهینه‌سازی ساختار هواپیمای F-16 بلوک 30 در حال پیگیری است. در چارچوب این پروژه ششمین هواپیمای F-16 بلوک 30 که ارتقای ساختاری آن پایان یافته، به فرماندهی نیروی هوایی تحویل داده شد." هدف این پروژه مدرن سازی 35 فروند جنگنده F-16 بلوک 30 است که TAI در حال کار بر روی 25 فروند از آن هاست.جنگنده های باقی مانده توسط مرکز اول فرماندهی نگهداری و تامین هوایی مدرنیزه خواهند شد. TAI اولین جت ارتقا یافته را در ماه جولای سال 2020 به نیروی هوایی تحویل داد. اسماعیل دمیر، رئیس SSB ، در پستی توئیتری در فوریه 2021 گفته بود که ارتقای ساختاری F-16 های بلوک 30 ادامه خواهد داشت. در این پروژه 1200 تا 1500 قطعه از بخش های ساختاری هر هواپیما در حال بازسازی است. کار های تعمیر، تعویض و تقویت بدنه در صورت نیاز انجام خواهند شد." دمیر اضافه کرد هدف این پروژه، افزایش عمر عملیاتی F-16 ها از 8000 به 12000 ساعت است. پس از ممانعت ایالات متحده از فروش جت های F-35 به ترکیه، به دلیل خرید S-400 توسط این کشور، بروزرسانی F-16 باعث می شود ترکیه مقداری زمان برای توسعه جت TF-X بومی خود که تحت برنامه هواپیمایی رزمی بومی (MMU) در دست پیگری است، ذخیره کند. انتظار می رود جنگنده TF-X اولین پرواز با موتور بومی خود را در سال 2029 انجام دهد. جنگنده TF-X ترکیه منبع

بخش دوم بااین حال ، جنگنده سوئدی Gripen E از نقاط قوت قابل توجهی برخوردار بوده که می تواند از آن برای اعمال یک برتری قابل ملاحضه در برابر فلانکر های روس استفاده نماید . Meteor نخستین ویژگی متمایز گونه E ، تسلیح آنها به موشکهای هوا به هوای اروپایی Meteor و به احتمال بسیار زیاد مهمات آمریکایی AIM-120D است که به شکل قابل توجهی قابلیت مانور پذیری و مرگ آوری افزون تری در مقایسه با R-77 روسی و حتی گونه R-27ER که سلاح استاندارد فلانکرهای روسی است دارد ، را در اختیار این سوئدی تنها !!!! خواهد نهاد . از سویی دیگر ، روسها برای خنثی سازی تهدیدهای پیش رو ، مشغول تهیه مقدمات لازم برای تولید انبوه مهمات پیشرفته هوا به هوای K-77 هستند که مشابهت کاملی با آخرین موشکهای غربی موجود ، خواهد داشت ، اما این موشک برای نسل بعدی جتهای روسی ، نظیر سوخو-57 یا میگ-35 در نظر گرفته شده و بعید به نظر می رسد که روسها قصد داشته باشند تا این مهمات پیشرفته را در آینده نزدیک با فلانکرهای موجود تطبیق دهند . به همین دلیل و با توجه به قابلیت ابرمانورپذیری موشک اروپایی (Meteor ) ، مسلح شدن گریپن به این موشک ، می تواند به یک چالش جدی برای فلانکرها تبدیل گردد . دومین دلیل موجود برای افزایش سطح مرگ آوری گریپن ، تجهیزآن به سامانه های پیشرفته جنگ الکترونیک و همچنین رادار آرایه فازی با کمترین تشعشعات خروجی است که بقاء این جت رزمی را در برابر حملات فامد از سوی جتهای روسی ، افزایش خواهد داد ، هر چند آخرین نسخه های فلانکرهای تحویلی به نیروی هوایی روسیه نیزبه سامانه های جنگ الکترونیک بسیار پیشرفته ای مجهز شده اند که پیش از این امتحان خود را در رزم هوایی برفراز آسمان سوریه پس داده و حتی به اعتقاد برخی ناظران نظامی ، تهدید عمده ای را متوجه جتهای نسل پنجم نیروی هوایی ارتش ایالات متحده که فناوری حسگرهای آنها دهها برابر جت سوئدی است ، نموده اند . با این وصف ، گرچه هر دوطرف ( فلانکر و گریپن ) تاکید بسیار زیادی بر استفاده از سیستمهای جنگ الکترونیک و راداری برای بهبود وضعیت بقاء رزمی خود دارند ، طبیعی است که تلاش اصلی دو طرف ماجرا ، بر انهدام هدف متخاصم در برد فراتر از میدان دید بصری متمرکز شده باشد . بااین وجود ، گفته میشود که نیروی هوایی روسیه هم اکنون به شکل خاص بر روی بهبود توانایی های رزمی خود در محدوده میدان دید بصری ، تمرکز داشته و این بدان معنی است که مزیت گریپن در دو حوزه ابعاد کوچک و همچنین ارتفاع پروازی پایین تر ، دیگر به مانند گذشته اهمیت نخواهد داشت . با توجه به تمامی این موارد و هزینه های قابل توجهی که تاکنون برای جدید ترین نمونه گریپن صرف شده ، نیروی هوایی سوئد در حال حاضر تمامی تلاش خود را برای بهبود هرچه سریعتر تسلیحاتی و نرم افزاری محصول بومی خود خواهد نمود . بن پایه صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

 با توجه به اظهار نظر مقامات روس و تصاویری گرافیکی، مشاهده می شود در  نمونه جدید سامانه پدافند هوایی Pantsir دیگر از شاسی کشنده های معمول این سیستم یعنی KAMAZ-6560 و Ural-5323 استفاده نخواهد شد . در عوض  به نظر میرسد قرار است این سامانه پدافند هوایی بر روی شاسی کشنده های زرهی سری تورنادو نصب شود. یکی از جدیدترین نمونه های این سری که پیکربندی 8x8 دارد KAMAZ-53958 نامگذاری شده است.   این کشنده جدید از روی کشنده KAMAZ-6560 توسعه پیدا کرده است به همین منظور با نام  KAMAZ-6560M نیز شناخته می شود. این کشنده جدید در مقایسه با کشنده   KAMAZ-6560 از یک پیشرانه قدرتمند تر استفاده می کند که قدرتی در حدود450 اسب بخار را ایجاد می کند در نتیجه در مقایسه با کشنده  KAMAZ-6560 که ظرفیت حمل بار آن 20 تن است KAMAZ-6560M ظرفیت حمل باری در حدود 25 تن را دارد. همچنین یکی از ویژگی های ارزشمند کشنده های خانواده تورنادو داشتن  یک کابین زره است که باعث میشود تمامی این کشنده ها در مقابل گلوله های 7.62 میلیمتری از خود مقاومت نشان دهند . همچنین در صورت اضافه کردن زره های کامپوزیتی بر روی بدنه این سری کشنده ها ،می توان آنها را در برابر انفجار مین ها و بمب های کنارجاده ای مقاوم کرد. در صورت نصب سامانه پدافند هوایی Pantsir بر روی خانواده کشنده های تورنادو به علت کابین زرهی به طور قطع در بقا پذیری این سیستم در میدان نبرد تاثیر بسزایی  خواهد گذاشت .   سامانه پدافند هوایی Pantsir-S1 که بر روی شاسی کشنده KAMAZ-6560 سوار است     KAMAZ-6560M با پیکربندی 8x8 - به نظر می رسد سامانه Pantsir-SM بر روی این کشنده و یا یک کشنده ی دیگر از خانواده تورنادو نصب شود.     دیگر عضو خانواده کشنده تورنادو با پیکربندی 6X6 -امرپ تایفون کاماز

شايد گفتن اين نكته هم خالي از لطف نباشد....   گفته مي شود در حمله موشكي سپاه كه پس از ترور سپهبد صياد شيرازي ( و البته با وجود مخالفت هاي شديد دولت وقت و اعضاي شوراي عالي امنيت ملي صورت گرفت) آخرين بار مسعود رجوي با سر و صورت خونين ديده شد..... و به احتمال زياد در طول همين حمله ....