با سلام؛ نمیدانم این بزرگواران از این گفته های نادرست خود چه سودی می برند و چه سودی برای کشور و مردمان آن در کوتاه مدت و دراز مدت در نظر دارند. البته با توجه به اینکه جناب حاجی زاده از شخصیت های محبوب در میان بیشتر مردم هستند، فرض بر این است که ایشان تنها دستورات را اجرا می کنند: - در کشور تجربه جنگنده نسل چهارم هم از دوران نظام شاهنشاهی (اف ۱۴) و هم در دوران نظام جمهوری اسلامی بلافاصله پس از پایان جنگ با عراق (میگ ۲۹) وجود داشت. از سال ۱۳۶۳ تاکنون نزدیک به چهار دهه می گذرد. یعنی چه که ما در نسل ۳ درجا می زدیم؟ یعنی اگر سرمایه گذاری مناسب، نقشه راه درست، و مدیریت دلسوز و شایسته برای ساخت جنگنده در کشور وجود داشت، پس از چهار دهه همچنان در نسل ۳ درجا می زدیم؟ مگر همین الان ادعا نمی شود کوثر و یاسین از نسل ۴ هستند؟ - اگر بکارگیری هواپیما برای اهداف تهاجمی درست نیست، پس برای چه علاوه بر بکارگیری فراگ فوتهای عراقی، خرید مستقیم همین جنگنده را از روسیه در دهه هشتاد خورشیدی انجام دادیم؟ دلیل تلاش‌های یک ساله برای بستن قرارداد خرید جنگنده ضربتی AMX از برزیل چه بود؟ دلیل اینکه فیترهای عراقی را بازسازی کرده و به خدمت گرفته ایم چیست؟ تصاویر گوگل نشان می دهد که اخیرا” حتی فلاگرهای عراقی نیز از پایگاه شاهرخی همدان به مکان نامعلوم منتقل شده اند که یحتمل برای بازسازی و بکارگیری آنها است. چرا برای مقابله با داعش به نیروهای عراقی موشک فاتح و شهاب ندادیم و در عوض سوخوهای ۲۵ را اهدا کردیم؟ - چنان از حوزه موشکی گفته می شود که گویا واقعا” خبری شده است! آنچه ما به چشم می بینیم عمده قدرت موشکی ما همچنان برپایه موشکهای بالستیک و کروز روسی، موشکهای تاکتیکی چینی، و سامانه های هدایت و کنترل توسعه یافته برپایه آنچه از خرید موفق موشک تاکتیکی CSS-8 چینی وارد کشور شد می باشد. چه اشکالی داشت که همین الگو برای جنگنده ها هم در کشور پیاده سازی می شد و ما اکنون تولید یا مونتاژ کننده مثلا” میگ ۲۹ با سامانه های بهینه سازی شده (رادار، ایویونیک،…) می بودیم؟ نه واقعا” چه مشکلی داشت؟ - البته ممکن است که مقام معظم رهبری با خرید مستقیم سامانه بوک از روسیه به هر دلیلی مخالفت کرده باشند، ولی به گفته خود حضرتعالی ایشان با خرید (سامانه مشابه) با واسطه از گرجستان توسط وزارت دفاع موافقت فرمودند که این خرید خود شد پایه توسعه سامانه های وطنی مشابه در صنایع دفاع و هوافضای سپاه! البته سامانه های الکترونیکی تولیدات وطنی حداقل در ظاهر پیشرفته تر از نسخه های قدیمی تر بوک به نظر می آیند و به نمونه های چینی نزدیک تر هستند. به بیان دیگر به نظر می رسد سامانه بوک خریداری شده از نوع ابتدایی آن بوده که سامانه طبس از روی آن ساخته شده است. - نکته بسیار جالب گفتگوهای سردار حاجی زاده در سال‌های اخیر و آنچه مؤسسه صلح استکهلم منتشر نموده و آنچه با چشم می بینیم این است که گویا برخلاف شانتاژهای رسانه ای درون کشور، مجموعه سپاه هیچگاه هیچ مشکلی برای خرید جنگ افزار از روسیه نداشته است! به بیان دیگر گویا قرارداد گور - چرنومردین تنها ارتش ایران و به ویژه نیروی هوایی آن را با هوشمندی هدف گذاری کرده بود (قطعا” ابرقدرت‌ها از اهمیت نیروی هوایی بهتر از هر کس دیگری آگاه هستند). سپاه در دو دهه اخیر هر آنچه خواسته از روسیه و هم پیمانان این کشور خریداری کرده است! هواپیماهای رزمی (سوخوی ۲۵)، بالگردهای نظامی (میل ۱۷۱)، هواپیماهای ترابری نظامی (آنتونف)، موشکهای پدافندی (تور ام-۱، بوک)، انواع رادارهای هوایی، اژدرهای پیشرفته، موشکهای ضد تانک،… کجای دنیا برای ترور و از میان برداشتن فرماندهان دشمن در یک خانه سازمانی کوچک از موشک بالستیک یا تاکتیکی استفاده می شود؟ این کار دقیقا” وظیفه سازمانی پهپادها و یا جنگنده های پیش رفته با جنگ افزارهای هوشمند است که هزینه چنین عملیاتهایی را در حد امکان پایین نگهداشته و جزییات را از دشمن تا حد امکان مخفی نگه می دارد نه وظیفه موشکهای چند صد هزار دلاری و شاید چند میلیون دلاری! برای زدن آن خانه در سوریه چند موشک شلیک شد؟ چند فروند به خطا رفت؟ قطعا” هوافضای سپاه می دانست که همانند تجربه تلخ سرنگونی چندین فروند پهپاد شاهد توسط نیروی هوایی پاکستان و آمریکا در سال‌های اخیر، بدون داشتن برتری هوایی در منطقه انجام چنین عملیات هایی توسط یگان های سوخو و یا پهپادی هوافضا آسان نبوده و ریسک بالایی داشته است. به همین دلیل “مجبور بودند” که روش گرانقیمت تر را برگزینند! نه اینکه موشک بهتر از جنگنده بوده است. این که برای توجیه کوتاهی ها و ناکارآمدیها همواره پشت سر مقام معظم رهبری مخفی شویم و هر آنچه در کشور روی دهد را به ایشان نسبت دهیم کار ناپسندی است که در درازمدت به سود هیچ کس و حتی مملکت نیست. تصمیمات ایشان قطعا” بدون در نظرگرفتن نظر مشاوران و فرماندهان پیرامون ایشان نبوده و نمی توانسته بوده باشد. آنچه اخیرا” از گفته های جناب حاجی زاده و دیگر عزیزان بویژه دو وزیر دفاع اخیر کشور بر می آید این است که دقیقا” برخلاف آن چه می گویند، برپایه تجربیات تلخی که از جنگ‌های اخیر منطقه ای آموخته اند متوجه شده اند که عدم توسعه نیروی هوایی در سه دهه گذشته چه تصمیم نادرست و مهلکی بوده است. به بیان دیگر، شمار رو به افزایش گفتگوهای رسانه ای مقامات درباره مقایسه نیروی هوایی با نیروهای موشکی و پهپادی خود بهترین دلیل برای این واقعیت است که گویا شمار انتقادات و تجربیات تلخ میدانی در این زمینه به افزایش بوده و مقامات عالی را وادار به پاسخگویی نموده است. بارها در این انجمن این واقعیت را مطرح نموده ام که بدون داشتن برتری هوایی، سکوهای پرتاب موشکهای بالستیک و تاکتیکی، مراکز کنترل پهپادها، …. همگی طعمه هایی آسان برای نیروی هوایی برتر بوده و اصولا” با وجود برتری هوایی دشمن امکان بکارگیری پهپادهای رزمی/شناسایی و شلیک موشک وجود نخواهد داشت و همه این تجهیزات در کمتر از چند ساعت تا چند روز توسط جنگ افزارهای هوشمند و هدایت شونده جنگنده های دشمن نابود خواهند شد. یعنی واقعا” سردار حاجی زاده و همفکران ایشان در نیروهای مسلح این را نمی دانند؟ یعنی واقعا” سردار حاجی زاده و همفکران ایشان در نیروهای مسلح از خود نپرسیده اند که چگونه همه قدرت های موشکی جهان از آلمان نازی گرفته تا چین و شوروی (روسیه) و آمریکا ، پاکستان و هند هیچ کدام نیروی هوایی را قربانی موشک و پهپاد نکرده و نخواهند کرد؟ دلیل این لجبازی ها آنهم در سطوح عالی فرماندهی در کشور ما برای چیست؟

سلام دوستان. وقت به خیر. در مورد این رونمایی نکاتی به نظرم میرسه که در ادامه با شما عزیزان در میان می گذارم. این موشک جدیدی برای سامانه سوم خرداد هست اما طبق معمول همیشه به عنوان سامانه جدید معرفی می شود. در ادامه شاید چندین سال بعد (البته اگر پروژه به نتیجه رسیده باشد) هم سامانه سدید ۶۳۰ با نامی جدید رونمایی شود که آن هم قرار هست موشک جدیدی برای سامانه سوم خرداد و با برد بلند مثلا ۳۰۰ کیلومتر باشد. البته برای آن موشک، رادار تلار و شاید خود تلار نیاز به تغییراتی داشته باشد. به نظرم در صورت وجود نسخه رادار فعال یا فروسرخ از موشک ۹ دی میتوانند با اضافه کردن یک بوستر به راحتی برد این موشک را به ۵۰ تا ۷۵ کیلومتر هم برسانند که نسخه ارزان و جذابی برای این سامانه خواهد بود. برای تبدیل به نسخه هوا به هوا هم برای جایگزینی اسپارو ها گزینه خوبی باشد که البته امید بکار گیری آن توسط نیروی هوایی ارتش کمی بعید می باشد. با توجه به عکسی که فیلد مارشال در توئیتر قرار داده بود و سریال روی یکی از موشک ها به صورت ۰۴۹-۱۹ در کنار حرفی انگلیسی بود، به نظرم حداقل در سال ۲۰۱۹ تعداد ۴۹ عدد از این موشک ساخته شده بود. برای کنیستر ها دو فرضیه مطرح هست، اول اینکه اون کنیستر های داخل سالن کنیستر حمل و نگهداری هست و به همین خاطر با کنیستر روی لانچر تفاوت دارند، دوم اینکه این کنیستر ها نمونه اولیه هستند و با محصول تولیدی تفاوت دارند. این را هم در نظر بگیرید که کنیستر ها خاکی رنگ هستند و برای رونمایی فقط دو بخش جانبی برای زیبایی رنگ استتار زده شده. در ضمن به نظر می رسد یکی از کنیستر های لود شده روی لانچر ها متفاوت هست. در تصاویر فاصله شلیک تا برخورد حدود ۱۰ ثانیه بود که با فرض سرعت ۳ ماخ برای موشک هدف در ۱۰ کیلومتری منهدم شده. اماکمهمترین بخش این رونمایی به نظرم بخشیه که کمتر در موردش صحبت شد. رادار قدس اگر بتوانند مقاومت این رادار را در برابر جنگ الکترونیک قوی تر کنند و کاهش برد کمتری در شرایط جنگ الکترونیک داشته باشد کار بسیار بزرگی هست و با توجه به تاکتیکی بودن و توان جابجایی سریع می تواند بسیار راهگشا باشد. کارهایی که باید برای سامانه سوم خرداد انجام داد قراردادن موشک های طائر و صیاد داخل کنیستر تا بتواند تعداد بیشتری موشک حمل کند. تغییر خودرو حامل به خودرویی قوی تر برای حمل مهمات بیشتر. البته مثل اینکه فعلا رادار رهگیر سامانه توان درگیری با ۸ هدف همزمان را دارد و موشک بیشتر فقط برای اووت نامبر شدن دیرتر هست.

تفکر ماژوال و استفاده از یک پلتفرم برای تنوع نیازها همون بحث استاندارد سازی و تجاری سازی هست که باعث کاهش شدید هزینه تولید، نگهداری و تعمیرات میشه این اتفاق در صنایع زرهی در حال انجام است

آینده AISR در پشتیبانی از عملیات چند دامنه The Future of Aerial Intelligence, Surveillance, and Reconnaissance in Support of Multi-Domain Operations معرفی این مقاله سعی دارد تبدیل به مسیری شود که ارتش ایالات متحده امریکا باید طی کند تا بتواند با بازنویسی مفهوم AISR بتواند از عملیات های چند دامنه (MDO) پشتیبانی کند. اماده سازی صحنه برای نیرویی از اینده که خارج از الگو و خط سیر فعلی قرار دارد. و در حال تست و ازمایش است. در تعریف مجدد این مفهوم از اسناد زیر استفاده شده است: U.S. Army Intelligence Center of Excellence (USAICoE) Aerial Intelligence, Surveillance and Reconnaissance (AISR) in Multi-Domain Operations (MDO) White Paper. Initial Capabilities Document (ICD) for Multi-Domain Sensing Systems (MDSS) United States Army Intelligence Center of Excellence (USAICoE), Next Generation Aerial Intelligence, Surveillance, and Reconnaissance (NGAISR) FY18 DOTmLPF-P Assessment محیط عملیاتی نو ظهور در طول 17 سال گذشته ارتش ایالات متحده درانجام عملیات های ضد تروریست و ضد شورش در عراق و افغانستان مترکز بوده است. با این حال مطالعات در مورد محیط های عملیاتی، اینده ای پر مناقشه و دردسر ساز را پیش بینی می کند. دشمنان در حال ایجاد بن بست های سیاسی و نظامی با استفاده از تنزل قابلیت های کلیدی (مانند ممانعت از دسترسی زمینی، فضا، سایبر و اختلال الکترومغناطیس) هستند. در این محیط های عملیاتی نوظهور نقاط قوت در طولانی مدت تبدیل به ضعف های بالقوه می شوند. به عنوان یک نتیجه، مزیت نظامی ایالات متحده در تطبیق و توانایی انجام عملیات در برابر دشمن پیچیده است. به عنوان یک عنصر نیروهای مشترک، ناوگان فعلی AISR فاقد توانایی کافی فعالیت در در مناطق موسوم به (A2/AD) است. مشکلات عملیاتی عملیات موفق در چنین محیطی مستلزم تحول قابل توجه ناوگان AISR است. ناوگان کنونی AISR برای مقابله با تروریسم و ضد شورش بهینه سازی شده است ، اما چالش های قابل توجهی برای زنده ماندن در برابر تهدید همسان (م: منظور تهدیداتی از جانب روسیه و چین و ارتش های قدرتمند است) دارد. قابلیت های A2/AD دشمن در برابر نیروهای مشترک/چند ملیتی برای دستیابی به تسلط و کنترل هوا و طرح قدرت در زمین از هوا و حوزه های دریایی چالش ایجاد می کند. در بسیاری از موارد ، فاصله های متقابل ، سکوهای فعلی AISR را فراتر از محدوده موردنظر و برنامه ریزی شده قرار می دهد. اطلاعات ارتش در ایجاد موازنه بین الزامات آمادگی امروز با الزامات نبرد آینده با انتخاب های پیچیده ای روبرو است. قابلیت ها و کمبودهای فعلی AISR ناوگان کنونی AISR مجموعه ای از سکوهای سرنشین دار تجاری و سیستم های بدون سرنشین (UAV) است. این ناوگان مجموعه ای از حسگرها و فناوری های پیشرفته را فراهم می کند که امکان پشتیبانی از مانور تاکتیکی را فراهم می کند. این قابلیتها سازماندهی شده است تا اطلاعات عملی را در اختیار فرماندهان تاکتیکی و تحلیلگران اطلاعاتی قرار دهد تا برنامه ریزی و اجرا در سطوح بالاتر نیز امکان پذیر شود. اما این ناوگان چندین چالش و کمبود دارد: توانایی فعلی برای کشف اهداف در محدوده سیستم های آتشباری در حال ظهور محدود است. سکوها بهینه برای محیط های هوایی مجاز بهینه شده اند و در ارتفاع آسیب پذیر پرواز و از باند های آسیب پذیر استفاده می کنند. مواردی مانند اندازه ، وزن ، توان مصرفی و خنک سازی،محدودیت هایی برای ارتش در افزودن تجهیزات تدافعی به هواپیما ایجاد می کند. پلتفرم ها در یک مبارزه همسان ، دارای گزینه های بسیار کمی برای بهبود قابلیت بقا هستند ؛ نمونه های رایج آسیب پذیر هستند و این مشکل بسیارعمیق احساس می شود. سکوها گران هستند ، تولید آنها کند است ، امکانات کمی دارند و تعویض آنها دشوار است. زمان پردازش ، بهره برداری و انتشار سنسورهای هوایی (PED) از زمان بندی هدف یابی پویا در عملیات رزمی زمینی در مقیاس بزرگ پشتیبانی نمی کند. توسعه جزوه TRADOC 525-3-1 ، The U.S. Army in Multi-Domain Operations 2028 ، دیدگاه عملیات AISR را به طور اساسی تغییر داد. با ادغام بعدی در FM 2-0 ، Intelligence و FM 3-0 ، Operations ، MDO در نتیجه کمبودهای مهم در قابلیت های AISR را نشان داد. علاوه بر این ، تعداد زیادی از مطالعات ، کاغذهای سفید ، مفاهیم و استراتژی ها ضرورت به روز رسانی همه جنبه های AISR را به منظور همسویی با تلاش های نوسازی سایر عملکردهای جنگی نشان داد. ایده اصلی/ راه حل نسل بعدی مطالعه AISR DOTMLPF-P بر چالش ها و الزامات آینده AISR برای بررسی آمادگی اطلاعات هوایی ارتش برای انجام جمع آوری اطلاعات تا سال 2035 متمرکز است. این مطالعه یک استراتژی راه حل برای نیروهای دارای توان MDO (تا سال 2028) ارائه می دهد. نیروی فعال شده (تا سال 2035) و تمرکز بر پنج دسته اصلی ، که در شکل 1 نشان داده شده است ، برای بررسی عناصر مناسب نوسازی: سکوها حسگرها PED انتقال داده جنگ الکترونیک شکل1 - نتیجه نهایی نیرویی است که می تواند از ارتش و عملیات جنگی مشترک در MDO پشتیبانی کند. برای دستیابی به این هدف ، ارتش باید قابلیت های AISR چابک ، سازگار ، قابل تعامل ، چند حالته و چند منظوره را برای عملکرد در یک محیط بسیار پیچیده ومورد مناقشه در حوزه های مختلف فراهم کند. کیفیت چندگانه مبتنی بر اصول تنوع حسگر است که به منظور تشخیص همزمان چندین ویژگی و امضایی است که توسط اهداف مورد نظر منتشر می شود. (م: به منظور تشخیص هویت هدف) منظور از سنجش چند حالته افزایش دقت تشخیص و کاهش نرخ هشدارهای کاذب در حین کار در یک محیط پیچیده و شلوغ است. چند منظورگی به توانایی بکارگیری قابلیت های مختلف برای انجام چندین عملیات جنگی ارتش به طور همزمان یا به صورت ترکیبی برای دستیابی به یک اثر یا نتیجه مشخص اشاره دارد. ناوگان AISR آینده باید موقعیت مشترکی را در اختیار فرماندهان در تمام مراحل و محیط های عملیاتی ، در طیف وسیعی از عملیات نظامی ، از جمله در برابر تهدید رقبای همسان قرار دهد. نتایج مورد نظر شامل: ترکیب مناسب توانایی ها برای برآوردن الزامات فرماندهان در رقابت و درگیری های مسلحانه. عملیات AISR باید فراتر از محدودیت های ارتفاع متوسط در عملیات رزمی زمینی در مقیاس بزرگ باشد. خانواده ای مکمل تشکیل شده از سنسورهای هوایی ، چند منظوره ، چند منظوره هوایی با بهبود انعطاف پذیری عملیاتی ، قابلیت همکاری مشترک ، واکنش تاکتیکی و توانایی سرویس دهی به اهداف پیچیده را فراهم می کند. بهبود ابتکارات یکپارچه سازی با قابلیت همکاری مبتنی بر استانداردها برای حمایت از چابکی ، مشارکت و هم افزایی بین حوزه ای در حمایت از ISR نافذ و آتشباری های دوربرد. هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی به عنوان عناصری مهم در مراحل جمع آوری ، پردازش ، بهره برداری، انتشار و تجزیه و تحلیل شناخته شوند. پلتفرم هایی با معماری باز، قابل تنظیم مجدد با ارتباطات امنیتی چند سطحی و قابلیت انتقال داده. توانایی بقا و فعالیت در محیط های (A2/AD) و در فضای مجازی پیچیده و مورد مناقشه و جنگ الکترونیک. کوتاه شدن پیوند بین حسگر و اتشبارها برای تحرک و نرخ اتش در MDO. این شامل پرداختن به PED و ادغام با سیستم های فرماندهی ماموریت است. سازماندهی نیروی AISR برای پشتیبانی از فرماندهان در رده بالا ، به ویژه در رده های بالای تیپ. ادامه دارد ... صرفا برای میلیتاری / و انتشار با نام نویسنده و http://www.military.ir/ مجاز است منبع در اخرین پست قرار میگیرد دوستان برای پرسش سوالات تا انتشار تمامی بخش ها صبر کنید پایان قسمت اول ...

به نام خدا General Atomics Guardian هواپیمای بدون سرنشین (UAV) گشت دریایی (2006) جنرال اتمیکس Guardian نسخه تغییر یافته مخصوص گشت دریایی از سری موفق MQ-9 ریپر است که در محافظت گمرکی و مرزی ایالات متحده (US CBP) خدمت می کند. CBP حداقل از 2 فروند این پهپاد مجهز به سامانه رادار دریایی SeaVue استفاده می کند. همچنین Guardian یک حسگر الکترواپتیکی مادون قرمز دریایی را حمل می کند. MQ-9 ریپر (با نام سابق پریدیتور B ) پهپاد گشتی مسلح با مداومت و ارتفاع بالا برای نیروی هوایی ایالات متحده (USAF) است که نیرو های استرالیا، بریتانیا، هلند و ایتالیا از آن استفاده می کنند و بیشتر از 100 فروند از آن ساخته شده است. این هواپیما شکل و کاربرد مشابه ریپر شامل بال های اصلی مستقیم، باله های عمودی دمی V شکل و بخش دماغه برجسته دارد.البته، یک پاد مخصوص در بخش شکم بدنه قرار دارد و بالچه هایی در انتهای بالا نصب شده اند. Guardian توسط یک سامانه موتور متعارف (توربوپراپ Honeywell) نیرودهی می شود که یک ملخ 3 پره را در انتهای بدنه با آرایش pusher می گرداند. بخش زیرین با چرخ های جمع شونده به Guardian اجازه می دهد که در باند های آماده برخاست و فرود انجام دهد. از Guardian در مرکز Cape Canaveral نیروی هوایی (فلوریدا) و مرکز هوایی Corpus Christi نیروی دریایی (تگزاس) استفاده می شود. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2006 - وضعیت: در حال خدمت محدود - تعداد فروند ساخته شده: 2 - سازنده: General Atomics Aeronautical Systems - ایالات متحده - کشورهای مصرف کننده: ایالات متحده - نقش: جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - طول: 11 متر - طول بال ها: 20 متر - ارتفاع: 3.6 متر - وزن: 2225 کیلوگرم - حداکثر وزن برخاست: 4750 کیلوگرم (2525 کیلوگرم ظرفیت بار) – قوای محرکه: 1 موتور 900 اسب بخاری توربوپراپ Honeywell TPE331-10 - حداکثر سرعت: 480 کیلومتر بر ساعت - ارتفاع پروازی: 15200 متر - برد: 1850 کیلومتر - تسلیحات: ندارد. محموله ماموریتی شامل نظارت، جمع‌آوری داده و شناسایی - نسخه ها: Guardian (سری پایه) منبع

بسم ا... برگردیم به دهه نود ، زمانی که در قلب اروپا ، تکنیکالهای متولد شده در یوگسلاوی ، کولاک می کردند آخرت تکنیکال (تراکتور و دوشکا ) تا اینجای تاپیک در میلیتاری این هم یک سامانه فوق پیشرفته که باید گفت داعش باید جلوی اینها لُنگ می انداخت ظاهرا توپ سوئیسی M55A4B1 نه تنها در لیبی ، بلکه در مملکت ژنرال تیتو هم طرفدار داشت !! این هم ترکیب شاسی تراکتور ( احتمالاً ) و پوشش زرهی خودروی سنگین خارج جاده ای محصول یوگسلاوی TAM 110 مسلح به راکت انداز 3.6 اینچی روسی

به نام خدا ارتش آمریکا در اولین آتش زنده "گنبد آهنین" با 8 موشک کروز مقابله کرد گنبد آهنین در حال شلیک ارتش آمریکا به همراه سازمان دفاع موشکی اسرائیل (IMDO) دیروز از اولین شلیک موفقیت آمیز سیستم دفاع هوایی گنبد آهنین با هشت هدف موشک کروز خبر دادند. سربازان توپخانه پدافند هوایی (ADA) 3-43 ارتش با موفقیت با 8 هدف جانشین موشک کروز را به عنوان بخشی از یک آزمایش عملکردی هماهنگ و رویداد آتش زنده درگیر شدند. گردان 43-3 (BN) اولین واحدی است که تحت آموزش تجهیزات جدید قرار گرفته و به تازگی آزمایش های آتش زنده را با سیستم دفاع موشکی کروز موقتی به دست آورده است. در بیانیه ارتش آمریکا آمده است: "ارتش گامی مهم در جهت استقرار اولین باتری از دو باتری سامانه دفاع گنبد آهنین (IDDS-A) برداشت. IDDS-A از نیروهای پشتیبانی شده در مکانهای ثابت و نیمه ثابت در برابر موشک های کروز زیر سرعت صوت، سامانه های هواپیمایی بدون سرنشین گروه 2 و 3 و تهدیدهای راکتی، توپخانه ای و خمپاره ای دفاع می کند." باتری گنبد آهنین در آگوست سال 2019، ایالات متحده و اسرائیل توافق نامه ای را برای خرید دو باتری IDDS-A برای دفاع از نیرو های آمریکایی در برابر تهدید های مختلف هوایی امضا کردند. سامانه های IDDS-A در سال 2020 تحویل داده شد و طی ماه های گذشته مراحل آزمایش پذیرش و آموزش اپراتور را پشت سر گذاشته اند. ارتش آمریکا قصد دارد هر دو باتری IDDS-A را به عنوان یک راه حل دفاعی موشک کروز موقت مورد استفاده قرار دهد، و در عین حال به دنبال دستیابی به یک سامانه مقاوم با قابلیت حفاظت در برابر آتش غیر مستقیم (IFPC) 2 Increment (Inc2) است. نسخه های آینده برنامه IFPC شامل ارتقا فناوری مانند انرژی هدایت شده است که توانایی حفاظتی مهمی را در برابر موشک های کروز زیر صوتی، سامانه های پهپادی گروه 2 و 3 و تهدید های راکتی، توپخانه ای و خمپاره ای فراهم می کند. منبع

سامانه های روسی به روز بودند یعنی اس 75 یا همون سام 1 زمانی که وارد شد حکم اس 500 را برا الان داشت فرضا کشوری تو سال 2030 بیاد اس 300 را کاملا بومی بسازه ایا اون سال با توجه به تهدیدات ارزشی داره ؟ شرکت های مثل تالس و ریتون یا نورث گرومن الان با هم رادار تولید میکنند رادار GM 400 محصول مشترک تالس و ریتون رادار AN/TPS-70 محصول مشترک اروپا و نورث گرومن پروژه باور باید با قدرت ادامه پیدا کند چون دست ایران را برای خرید بسیار باز می کند اما دنبال خرید تجهیرات جدید هم باید بود

با سلام چند عامل باعث میشه که موشک های بالستیک جدید ایران بتونن از سد سامانه های پدافندی عبور کنند یا بهتر بگیم شانس عبورشان بیشتر شود - مجهز شدن به کلاهک های جدا شونده که به نسبت طول کامل موشک های سری قدیم، ابعاد و طول بسیار کمتری دارند و مسلماً سطح مقطع کمتری دارند. - استفاده از مواد کامپوزیت که باعث کاهش سطح مقطع راداری خواهد شد. - دو مورد ذکر شده در بالا باعث کاهش وزن موشک و همچنین درگ روی بدنه موشک شده و با ترکیب با موتور های قدرتمند تر و جدید تر سرعت فاز نهایی کلاهک بالا رفته و درگیری برای سامانه های پدافندی در مقابل آن سخت خواهد شد.

وانت های تکنیکال نیروی هوایی نیجریه نیروی هوایی ارتش نیجریه وانت های تکنیکال تویوتا لندکروز محفاظت شده را به نیروهای ویژه خود تحویل داد. این وانت های تکنیکال برای محافظت و ایجاد امنیت پایگاه های هوایی استفاده می شود. این وانت های تکنیکال مجهز به شیشه های ضد گلوله، اضافه شدن کابین محافظت شده در پشت کابین اصلی برای حفاظت از سرنشین ها و گانر ، اضافه شدن محافظ ضد گلوله برای گانر ، اضافه شدن یک محافظ در بخش جلو پنجره، اضافه شدن هواکش های روی کاپوت (هود کاپوت ) اشاره کرد. ====================================================================================================== وانت تویوتا لندکروز تکنیکال در یمن ساخت دفتر طراحی و توسعه ملک عبدالله دوم (KADDB ) اردن

این رو سردار حاجی زاده به طوری دیگر در مستند نبرد امواج روایت کرده بود انگار طرف مقابل سر معامله دبه در اورده بود و ایران تمام تلاشش رو کرده بود و جلوی درخواست های فروشنده کوتاه اومده بود نکته جالب این صحبت بود نمایشگاه و روابط بین الملل ، جز موارد و سبب های ارتقا سواد و نگرش نیروها و فرماندهان هست این جمله کلی جای ابهام داره اگر نیروی هوایی و جنگنده ماموریت ارتش هست، چرا ارتش در زمینه ارتقا یا ساخت جنگنده ها ، فقط به نمونه سازی ورود کرده است و حداقل هایی را عمومی نکرده است؟ مثل ارتقا کابین و سیستم الکترونیک و رادار هوایی چرا سپاه در زمینه فیترها و سوخوها ورود کرده است ؟

بجز قدرت صنعتی و اقتصادی ترکیه نفذ ترکیه دلایل فرهنگی هم داره نفوذ ترکیه تو مناطق اهل سنت داره جایگزین نفوذ سنتی عربستان میشه تو خیلی از مناطقی که عربستان امده سرمایه گذاری کرده نفوذ ترکیه امده بهره شو برده نسل مسلمانها عوض شده جونهای مسلمان مثل پدران و پدربزرگ های خودشون دنبال یک اسلام سنتی نیستند دنبال یک برداشت جدید از اسلام هستند ترکیه همون چیزی هست که بعضی از جوانهای مسلمان فکر می کنند باید اسلام به اون شکل دربیاد حجاب اختیای کازینو هم تو شهر باشه مسجد هم باشه امام جماعت هم تو شهر باشه رقصیدن هم تو شهر باشه خوب عربستان هم اصلاحاتی که داره انجام میده به نوعی پاسخ به این تغییر نگرش هست شما سریالهای ترکیه را ببینید مادرها و مادربزرگها اکثرا محجبه و فرزندان زیاد به حجاب توجه ندارند خیلی از کشورها عربی هم عملا دنباله روی برداشت ترکیه از اسلام هستند ( مراکش تونس الجزایر و ...) ترکیه به خوبی این تغییر نگرش را فهمیده و داره ازش استفاده می کنه تو ایران هم متاسفانه این تفکر در بین برخی هست تو عروس اینکه دختر یا پسر با هم قاطی باشند یا برقصند مهم نیست پوشش بچه های دختر چطوری باشه مهم نیست اما باید سز سفره حتما قران باشه یا تو اعیاد مذهبی ( تولد امام علی یا عید قربان ) جلسه برگزار بشه

گراد با کشنده کیان 160 در مسابقه اربابان سلاح با شروع مسابقات نظامی 2021 روسیه ، بخش اربابان سلاح به میزبانی ایران و در استان اصفهان برگزار می شود. در این بخش ایران برای اجرای یکی از ایتمهای این رقابت از سیستم راکتی گراد که بر روی کشنده کیان 160 سوار است استفاده کرده و تمامی شرکت کنندگان خارجی حاضر در این رقابت نیز از همین نوع خودرو استفاده می کنند. کشنده کیان 160 در حقیقت نمونه اورهال و فیس لیفت شده کشنده های قدیمی راکت انداز های گراد Ural-375D است در نتیجه شرکت کنندگان خارجی در این بخش مشکلی از نظر استفاده از کشنده کیان 160 ندارند 

یک جمله از مامون تو سریال امام رضا بود که به نظرم باید از طلا نوشت. در یک قسمت مامون تعدادی زندانی(فخیم زاده) را از زندان آزاد کرد و گفت به من برای مقابله با امین کمک کنید. فخیم زاده گفت برای ما امین با مامون فرقی ندارد. امین گفت فرق دارد. من حاکم خراسان هستم باید خراسانی باشد که من حاکم ان باشم. ولی امین بیاید خراسانی باقی نمی ماند. من خودم از جمهوری اسلامی رضایتی ندارم و خیلی هم مشکل دارم. ولی باز مال خود این کشور هستن. وای به حال مردمی و کشوری که برای امنیت خود به خارجی تکیه می کنند. در کشور خود ما کم نداریم ادم هایی که فکر می کنند امریکا بیاد وضع خوب میشه. وضع لیبی و عراق مایه عبرت انها نشد. شاید وضع افغانستان مایه عبرت انها بشه. الان مشکلی که در افغانستان به وجود امده احتمالا یک طرح امریکایی برای ایجاد یک ناامنی و جنگ جدید در خاورمیانه است. فقط مشکل امریکا این است که فکر نمی کرد افغانستان انقدر زود سقوط کنه و قضیه انقدر تابلو بشه. انها فکر می کردند یک سقوط تدریجی خواهد بود و مسئولیت ان هم متوجه دولت و ملت افغانستان و این وسط کشورهایی مانند ما رو هم از طریق پروپاگاندا متهم میکردند که به تروریست ها کمک کردند. عده ای هم باور میکردند که امریکا خواست افغانستان رو اباد کنه ایران و چین و روسیه و... نذاشتند. عده ای هم از جمله زشت کلام باور می کردند و در این مورد رو منبر میرفتند. ولی قضیه طوری پیش رفت که مشکلات گردن مسبب اصلی افتاد و ته مانده اعتبار امریکا هم به باد رفت.

نمایش قابلیت MRSI در هویتزر Boxer RCH 155 https://www.aparat.com/v/YxiIX هویتزر Boxer RCH 155 ساخت آلمان یک هویتزر خودکششی است که بر روی پلتفرم 8x8 چرخدار بوکسر سوار است که با ماژول توپخانه 155 میلیمتری (AGM) ترکیب شده است. در این ویدیو شلیک 4 گلوله با قابلیت MRSI به نمایش گذاشته میشود ( برای آشنایی بیشتر با قابلیت MRSI در توپخانه ها بر روی لینک کلیک کنید) بعد از اجرای آتش به مدد شاسی بوکسر و تحرک پذیری بالا، این هویتزر خودکششی به سرعت از محل اجرای اتش دور میشود در نتیجه احتمال کشف و انهدام آن بوسیله سامانه های توپخانه ای دشمن به طور قابل توجه ای کاهش می یابد. ماژول توپخانه 155 میلیمتری (AGM) از همان فناوری هویتزر خودکششی PzH 2000 بهره می برد با این تفاوت که ساخت آن ارزان تر است ، تعداد خدمه را کاهش داده و به طور قابل توجهی سبک تر میباشد. هویتزر Boxer RCH 155 توسط تنها 2 نفر اداره می شود. این سیستم توپخانه بسیار خودکار است. دارای سیستم بارگذار تمام خودمکار است که هم پرتابه و هم خرج را بارگذاری می کند. بنابراین ماژول توپخانه کاملاً بدون سرنشین است. این سیستم توپخانه مجهز به هویتز 155 میلیمتر/L52 است. که در هویتزر PzH 2000 نیز استفاده شده است . این سیستم توپخانه ای با تمام پرتابه های استاندارد 155 میلیمتری ناتو سازگار است. حداکثر برد آتش با پرتابه استاندارد 30 کیلومتر ، 40 کیلومتر با پرتابه بیس بلید و 56 کیلومتر با پرتابه با رانشگر راکتی است. این ماژول توپخانه ای دارای سیستم کنترل آتش پیشرفته است. داده های هدف را از طریق رادیو یا پیوند داده دریافت می کند. توپ به طور خودکار با استفاده از داده های کنترل آتش تنظیم میشود. خدمه از راه دور یا از داخل کابین هدف را تایید و شلیک می کنند. اگرچه در مواقع اضطراری یا خرابی این سیستم توپخانهای را می توان به صورت دستی بارگذاری و شلیک کرد. https://www.aparat.com/v/Wslef از دیگر قابلیت هویتزر Boxer RCH 155 اجرای آتش در حین حرکت است که علاوه بر قابلیت اجرای آتش غیر مستقیم میتوان از این قابلیت برای پشتیبانی اتش به شکل مستقیم نیز بهره گرفت.

البته با کمک آشکار و پنهان آمریکا ، ناتو ، رژیم عبری ، مرتجعین عربی و مزدوران داخلی افغانستان که در تسلیح و به روزرسانی طالبان نقش ویژه داشتند و اسلحه و مهمات و آموزش لازم برای ادامه جنگ داخلی افغانستان به مدت سی سال را فراهم کردند! امروز طالبان به رفقای اخوانی در ترکیه پیغام فرستاد که شما برادر ما هستیدو ... ولی به پیام تبریک ارسالی از لبنان پاسخی نداد مبادا باعث کدورت در تل آویو شود

تصاویری جدیدی از ماک آپ بمب افکن اچ-20 در تونل باد

ناتو و اس-200 داستان دراماتیک تنفر از یک سامانه دفاع هوایی برد بلند روسی سامانه دفاع هوایی زمین پایه برد بلند اس-200 یکی از چند سامانه دفاع هوایی راهبردی ارتش سرخ در طول جنگ سرد بشمار می آمد که بلحاظ برخورداری از یکسری شاخص های رزمی ، نقش اساسی در شبکه دفاع هوایی اتحاد شوروی سابق برعهده داشت . با توجه به این مساله ، از سال 1982 بازار سلاح شاهد حضور این سامانه برای خدمت در ارتشهای خارجی بود و این روند تاکنون ادامه پیدا کرده است . در واقع ، کشورهایی نظیر کره شمالی ، سوریه ، ایران ، لهستان و بلغارستان هنوز سامانه های خریداری شده از دهه نودمیلادی را بصورت عملیاتی در اختیار دارند و کاربرانی نظیر ازبکستان ، قراقستان ، ترکمنستان و جمهوری آذربایجان نیز پس از فروپاشی اتحاد شوروی بصورت خودکار ، وارث تعدادی از این آتشبارها بوده اند . این سیستم در نقش اصلی خود ، به گونه ای طراحی شده تا بتواند از اهدافی با ارزش بالای نظامی در برابر طیف متنوعی از تهدیدات هوایی محافظت نماید . بدین ترتیب ، اس-200 بعنوان همتای پیشرفته تری سامانه دفاع هوایی سام-2 (اس-75 دوینا ) که از سال 1957 وارد سازمان رزمی ارتش شوری و همپیمانانش شده بود ، بحساب آمده و نزدیک به شش سال پس از این سیستم ، یعنی از سال 1966 بصورت فعال وارد خدمت گردید و تا سال 1996 که نزدیک به 200 آتشبار از آن تولید شد ، در خدمت ارتش سرخ و سپس ارتش روسیه قرار داشت . این سیستم پس از ورود بخدمت ، در 18 سایت پرتاب با بکارگیری بیشتر از 342 لانچر تا پایان سال 1966 استقرار پیدا نمود و بدلیل عملکرد قابل توجه ، تا انتهای سال 1969 ، چیزی در حدود 60 سایت و در میانه دهه هشتاد میلادی با یک افزایش قابل توجه به 130 سایت ، در نهایت با 2030 لانچر وظیفه دفاع از آسمان اتحاد شوروی را بر عهده داشت . این موشک در بخش قابل توجهی از زمان پرواز خود بسوی هدف ، از هدایت رادیویی با قابلیت تصحیح مسیر ، قبل از مرحله پایانی که رادار نیمه فعال آن بکار می افتاد ، استفاده می نمود . سرجنگی این موشک ، شامل یک کلاهک ترکش شونده 217 کیلوگرمی یا یک کلاهک هسته ای تاکتیکی 25 کیلوتنی بود که در مورد اخیر ، انفجار تنها با ارسال یک سیگنال خاص صورت می گرفت . با این حال بدلیل پیشرفت سریع فناوری و بهبود روشهای دفاع در برابر حملات هوایی ، میان سامانه های اس-200 تولید شده در دهه شصت میلادی با همتایان اش در دهه هشتاد ، اختلافات قابل توجهی وجود داشت ، بدین ترتیب که در گونه اس -200 دی ، محدوده درگیری رقمی در حدود 300 کیلومتر را نشان می داد که در مقایسه با نسخه اس-200 ای با برد 175 کیلومتر تفاوت چشمگیری را به نمایش می گذاشت ، در حالی که سقف ارتفاع درگیری تا 40 کیلومتر نیز می رسید . در این میان ، گونه های بهبود یافته ، به اعتقاد برخی تحلیلگران ، توانایی درگیر شدن با اهداف بالستیک را نیز داشتند که این مساله با توجه به سرعت 6 ماخ نمونه های جدید در مقایسه با سرعت 4 ماخ گونه های قدیمی ، جای چندان تعجبی از خود برجای نمی گذاشت . علاوه براین ، برد کشف بهبود یافته نمونه های جدید در برابر اهداف بالستیک تا 600 کیلومتر و اضافه شدن جستجوی اهداف در ارتفاعی بیشتر از 45000 متر نیز برای مقابله با موشکهای بالستیک بسیار مطلوب ارزیابی می شد . هر گردان از سامانه دفاع هوایی اس-200 به شش لانچر تک ریلی و رادار کنترل آتش مخصوص به خود مجهز می بود و اگر چه ماموریت اصلی آن مقابله با دسته های بمب افکن های مهاجم و موشکهای بالستیک می بود ، اما ساقط کردن جتهای رزمی درابعاد کوچکتری نظیر ای-4 نیروی دریایی ایالات متحده و اف-16 نیروی هوایی اسراییل نیز در کارنامه رزمی آن دیده می شود . اما علیرغم قابلیتهای چشمگیر این سیستم از جمله برد درگیری آن که هنوز هیچ سیستم دفاع هوایی غربی موفق نشده رقم مشابهی را به ثبت برساند و امروزه تنها موشکهایی نظیر 40N6E که در سامانه های روسی اس-400 و اس-300وی .4 مورد استفاده قرار دارد ، از آن پیشی گرفته ، اس-200 بر خلاف سامانه های جدیدتر که به سلول های شلیک عمودی مجهز بوده و به تقریب ، قابلیت جابه جایی مستمر را دارند ، بدلیل حجم بالای سامانه های مورد نیاز ، تنها می تواند از موقعیتهای ثابت مورد بهره برداری قرار گیرند و همین امر نیز باعث شده تا بلافاصله پس از استقرار ، توسط سامانه ها شناسایی متخاصم ، بسرعت کشف شده و این امر ، هدفگیری و انهدام آنها را بسیار ساده تر می نماید . بدین ترتیب ، با توجه به گسترش سریع سامانه های پیشرفته تر که از تحرک پذیری بالاتری برخوردار هستند ، بخصوص با تکثیرسامانه های اس-300 از دهه نود میلادی ، اس-200 بتدریج از خدمت خارج خواهد شد ، اما شبکه دفاع هوایی ایران علیرغم بخدمت گیری سیستم های جدیدتری نظیر اس-300 و نمونه های بومی نظیر 15 خرداد ، بعنوان یکی از کاربران سامانه اس-200 ، بدلیل سرمایه گذاری بر روی ارتقاء سامانه های موجود و حتی بنابر برخی داده های منتشر شده ، متحرک سازی این سیستم ، وجه بسیار متمایزی را به نمایش گذاشته است . بر همین اساس ،برخی تحلیلگران معتقدند که اس-200 های ایرانی ، احتمالا برای مقابله با شلیک های بالستیک برد بلند و همچنین انهدام اهداف پروازی استراتژیک نظیر هواگردهای نظارتی باسرعت بالا ارتقاء های جالب توجهی را بخود دیده اند و انتظار می رود که حتی پس از سال 2020 که بخش قابل توجهی از سیستم های مشابه ، از خدمت خارج شوند ، همچنان در مدار خدمت قرار داشته باشند . https://www.aparat.com/v/ASVqN پی نوشت : 1- بن پایه 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

ویدویی با کیفیت از سامانه ۹ دی

تصاویر با کیفیت بهتر

سامانه پدافندی کوتاه برد ۹دی چند سال پیش از موشکی با این‌نام در نمایشگاه اقتدار ۴۰رونمایی شده بود.

به نام خدا پهپاد سایز میکرو شرکت Aselsan به مرحله پرواز آزمایشی رسید پهپاد ساکا شرکت Aselsan به گفته شرکت سازنده، Aselsan، پهپاد سایز میکرو Saka پرواز آزمایشی خود را با موفقیت پشت سر گذاشته است. یوسف ضیا کوتیل، یکی از مدیران پروژه در غول دفاعی ترکیه، به خبرگزاری آنادولو گفت که این شرکت در حال کار بر روی سیستم های بدون سرنشین هوایی، زمینی و دریایی است. پهپاد ساکا حدود 600 گرم (21 اونس) وزن دارد و از نگهدارنده 3 محوره استفاده می کند. هدف اصلی توسعه این پهپاد استفاده در حوزه های اکتشاف و نظارت است. ساکا نسبت به پهپاد های فعلی برتری هایی دارد از جمله: اندازه بسیار کوچک، حمل و نقل آسان با استتار، توانایی فعالیت در فضا های بسته (غار ها یا محیط های مشابه)، برطرف کردن نیاز به برد کوتاه تر انتقال تصویر . این پهپاد می تواند بدون نیاز به مداخله دستی، به طور خودکار از زمین برخیزد. یوسف ضیا کوتیل گفت: برنامه ما این است که با کنترل گر پرواز قابل تنطیم، زیرساخت نرم افزاری ایستگاه کنترل زمینی، سیستم لینک داده مقاوم در برابر تهدیدات جنگ الکترونیک و زیرساخت پهپاد های گروهی بتوانیم عملکرد بهتری نسبت به محصولات خارجی داشته باشیم. وی ادامه داد: تا پایان امسال برای اولین بار در ترکیه، نسخه ای از ساکا با وزن کمتر از 500 گرم را رونمایی خواهیم کرد که امکانات متفاوتی شامل نرم‌افزار و سخت‌افزار کنترل کننده پرواز و واحد پردازشگر تصویر بومی سیستم لینک داده دارد. منبع

امروز مشرق خبری گنگ گذاشته که جای دیگه ای من ندیدم و البته عکسش هم به نظر تکراری است ولی به هر حال: نکته ای که وجود داره اینه مثل همیشه شاید دوستان با خبرهای متناقضی قبلا روبرو شده باشند و عددهای مختلف که اگر عجول باشیم سریع به ضعف و اغتشاش مدیریتی و حتی دروغگویی و ... متهم میکنیم فرماندهان را ولی به نظر در این مورد یک پاسخ منطقی میتونه وجود داشته باشه. در مورد رادار قدیر ما عددهای مختلفی را شنیدیم و رونمایی های متعددی. یکی از اخرین عددها هشتمین نمونه قدیر اعلام شد به بهره برداری رسید و اینجا صحبت از چهارمین مورد شده. احتمالا دوستان هم میدونند که در واقع این تفاوت به قدیرها و رزونانس ها برمیگرده. ما از روس ها طبق شواهد چهار رادار رزونانس ان خریداری کرده بودیم با قراردادهای قبلی (تور و اس-300) مهرماه اعلام شد تا کنون سه رزونانس نصب شده. پس این خبر مشرق مربوط به رزونانس چهارم هست احتمالا (عکس البته مشخصه قدیر نیست) که در مجموع با خبر قبلی مورد قدیر میشه نهمین مورد رادار این کلاس! همراه با قدیرها. یعنی 5 قدیر ساخت ایران و 4 رزونانس روسی تا به حال نصب و عملیاتی شده. نکته مبهم همچنان سپهر هست. ما سال 91 یا 93 خبر راه اندازی یک قطاع ازش را داشتیم ولی تصویر واضحی تا حالا ندیدیم ازش و البته در یک حدسی احتمالا از خانواده همین قدیر هست با تغییراتی نه در کلاس رادارهای برد فوق بلند کیهانی مرسوم.

راز بقای شاهین شصت سال دفاع از پهنه آسمان بخش یکم زمانی که برای نخستین بار به سال 1959 ، سامانه دفاع هوایی زمین پایه MIM-23 Hawk برای خدمت رزمی به ارتش ایالات متحده تحویل گردید ، سالها از خدمت نسل قبلی سیستم های دفاع هوایی موشکی با سرجنگی هسته ای نظیر MIM-14 نایت هرکولس می گذشت و در واقع می توان چنین گفت که هاوک ، بیشتر در پاسخ به نیاز نیروی هوایی ارتش ایالات متحده به منظور یک سامانه مکمل پیشرفته تر و در عین حال سبکتر از نایت هرکولس ، همزمان با نسل طلایی توسعه فناوری های مربوط به موشکهای هوا به هوا ، در دست توسعه قرار گرفت . با توجه به این مساله ، می توان گفت که هاوک یکی از پرطرفدارترین سیستم های دفاع هوایی غربی ( خارج از بلوک شوروی ) در کنار سیستم های پیشرفته تر نظیر MIIM-104 پاتریوت و همچنین سامانه های پدافندی قابل حمل توسط پیاده نظام (FIM-92 استینگر ) که از اوایل دهه هشتاد میلادی وارد خدمت شدند ، قرار دارد و بطور گسترده ای به بیش از 20 کشور از کشورهای همپیمان این کشور تحویل داده شده است . در مقایسه ، این سامانه دفاع هوایی ، به تقریب ، مدت کوتاهی پس از سیستم های مشابه شرقی نظیر S-25 و S-75 ( به ترتیب 1955 و 1957 ) در حالی خدمت رزمی را بخود می دید که همتایان شرقی اش صرفا" بصورت محدود برای دفاع از مسکو یا پیونگ یانگ ، مورد استفاده قرار می گرفتند و تنها بعد از مدت زمانی معینی مجوز صادرات را بخود می دیدند . بااین وصف ، ناظران براین اعتقاد قرار دارند که در میان سامانه های معرفی شده شرقی و غربی در دهه پنجاه و شصت میلادی ، تنها MIM-23 و S-75 قابل مقایسه با یکدیگر بوده ، هر چند سامانه آمریکایی قابلیت تحرک بیشتری در اختیار داشت ، در حالی که همتای روس آن ، سریعتر ، با برد بیشتر و مزیت مهم ورود به درگیری در ارتفاع بالاتری ( نزدیک به 3 برابر ) را اثبات کرده بود . ضمن اینکه هر دو سیستم در طول عمر خدمتی خود ، بطور گسترده ، مورد ارتقاء قرار گرفته و در حالی که پس از جنگ سرد ، به شکل ناگهانی از چرخه تولید سازندگانش ، خارج شدند ، همچنان به خدمت فعال خود در سراسر جهان ادامه دادند . سیستم دفاع هوایی هاوک ، پایگاه هوایی دانانگ ، 1968 با توجه به پراکندگی جالب توجه مشتریان سامانه دفاع هوایی هاوک ، این سیستم در بسیاری از درگیری های نظامی که از اواخر دهه شصت میلادی بوقع پیوسته بود ، حضور خود را به ثبت رساند . چنانکه روند تاریخی مورد بحث نشان میدهد ، هاوک نخستین تجربه رزمی را در ویتنام، پشت سر نهاد ، جایی که سپاه تفنگداران اولین سری از آتشبارهای خریداری شده را به سال 1965 عملیاتی نمودند تا درگیری های آسیای جنوب غربی میان ایران و عراق و همچنین جنگ سال 1990 که در کنار آتشبارهای پاتریوت وارد عمل شده بودند . با این وصف ، سابقه نیاز ارتش و بخصوص نیروی هوایی ایالات متحده به یک سیستم دفاع هوایی متحرک به بحران موشکی کوبا ( اکتبر- نوامبر 1962 ) برمی گردد که در آن پنتاگون پس از بررسی های طولانی به این نتیجه رسید که نیروی زمینی این کشور و ارتش های متحدش ، در برابر حملات هوایی تاکتیکی نیروی متخاصم ، بسیار آسیب پذیر بوده و سامانه های نایت هرکولس ، بدلیل ماهیت نقشی که برای آن طراحی و تولید شده بودند و همچنین تجهیز آنها به کلاهکهای هسته ای ، برای ایفای نقش دفاع هوایی تاکتیکی ، مناسب نخواهند بود. در نتیجه این تشخیص ، سرمایه گذاری بر روی تولید انبوه این موشک و تجهیزات مربوط به آن ، در اولویت قرار گرفت . به رغم آنکه ارتش ایالات متحده ، در شمار بزرگترین کاربر این پیکربندی دفاع هوایی قرار دارد ، اما به ندرت امکان شلیک در شرایط رزمی برای این ارتش فراهم آمده است ، در حالی که برعکس ، همپیمانان وقت این کشور ، نظیر ایران که تا سال 1979 این سخت افزار دفاع هوایی را تحویل گرفتند ، با توجه به کاربرد گسترده در جنگ باعراق ( دهه هشتاد میلادی ) ، به یکی از پرتجربه ترین کاربران این سیستم دفاع هوایی مبدل شدند . شاید تنها جنگ افزاری که همین شرایط را برای ارتش ایالات متحده بوجود آورده ، موشک هوا به هوای فینکس است که این نیز در دهه هفتاد میلادی به نیروی هوایی ایران تحویل شد و علیرغم بازنشسته شدن هواپیما و موشک در نیروی دریایی کشور سازنده ، این سلاح ، هنوز یکی از تجهیزات خط مقدم ارتش ایران بشمارمی آید و براساس اطلاعات موجود ، شکار حداقل سه دوجین جنگنده عراقی ، به نام این سیستم دفاع هوایی ثبت شده است ، هر چند محدودیتهای این سامانه در حوزه سرعت و ارتفاع درگیری ، بدان معنا بود که هاوک بطور کامل دربرابر جنگنده های بلند پرواز MiG-25RB نیروی هوایی عراق ، ناکام می ماند . پی نوشت : 1- بروزرسانی ،تجمیع و اصلاح تاپیک سامانه سطح به هوای میانبرد هاوک (MIM-23 HAWK) ( شامل تمامی تاپیک ها ، اخبار ، تحلیل ها ، پستهای بایگانی و قفل شده ، پستهای مربوط به نمونه های بومی هاوک در ایران و ..... ) // یکم خرداد سال یکهزار و سیصد و نود هشت خورشیدی. 2- ادامه دارد ............ صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9