با سلام؛ نمیدانم این بزرگواران از این گفته های نادرست خود چه سودی می برند و چه سودی برای کشور و مردمان آن در کوتاه مدت و دراز مدت در نظر دارند. البته با توجه به اینکه جناب حاجی زاده از شخصیت های محبوب در میان بیشتر مردم هستند، فرض بر این است که ایشان تنها دستورات را اجرا می کنند: - در کشور تجربه جنگنده نسل چهارم هم از دوران نظام شاهنشاهی (اف ۱۴) و هم در دوران نظام جمهوری اسلامی بلافاصله پس از پایان جنگ با عراق (میگ ۲۹) وجود داشت. از سال ۱۳۶۳ تاکنون نزدیک به چهار دهه می گذرد. یعنی چه که ما در نسل ۳ درجا می زدیم؟ یعنی اگر سرمایه گذاری مناسب، نقشه راه درست، و مدیریت دلسوز و شایسته برای ساخت جنگنده در کشور وجود داشت، پس از چهار دهه همچنان در نسل ۳ درجا می زدیم؟ مگر همین الان ادعا نمی شود کوثر و یاسین از نسل ۴ هستند؟ - اگر بکارگیری هواپیما برای اهداف تهاجمی درست نیست، پس برای چه علاوه بر بکارگیری فراگ فوتهای عراقی، خرید مستقیم همین جنگنده را از روسیه در دهه هشتاد خورشیدی انجام دادیم؟ دلیل تلاش‌های یک ساله برای بستن قرارداد خرید جنگنده ضربتی AMX از برزیل چه بود؟ دلیل اینکه فیترهای عراقی را بازسازی کرده و به خدمت گرفته ایم چیست؟ تصاویر گوگل نشان می دهد که اخیرا” حتی فلاگرهای عراقی نیز از پایگاه شاهرخی همدان به مکان نامعلوم منتقل شده اند که یحتمل برای بازسازی و بکارگیری آنها است. چرا برای مقابله با داعش به نیروهای عراقی موشک فاتح و شهاب ندادیم و در عوض سوخوهای ۲۵ را اهدا کردیم؟ - چنان از حوزه موشکی گفته می شود که گویا واقعا” خبری شده است! آنچه ما به چشم می بینیم عمده قدرت موشکی ما همچنان برپایه موشکهای بالستیک و کروز روسی، موشکهای تاکتیکی چینی، و سامانه های هدایت و کنترل توسعه یافته برپایه آنچه از خرید موفق موشک تاکتیکی CSS-8 چینی وارد کشور شد می باشد. چه اشکالی داشت که همین الگو برای جنگنده ها هم در کشور پیاده سازی می شد و ما اکنون تولید یا مونتاژ کننده مثلا” میگ ۲۹ با سامانه های بهینه سازی شده (رادار، ایویونیک،…) می بودیم؟ نه واقعا” چه مشکلی داشت؟ - البته ممکن است که مقام معظم رهبری با خرید مستقیم سامانه بوک از روسیه به هر دلیلی مخالفت کرده باشند، ولی به گفته خود حضرتعالی ایشان با خرید (سامانه مشابه) با واسطه از گرجستان توسط وزارت دفاع موافقت فرمودند که این خرید خود شد پایه توسعه سامانه های وطنی مشابه در صنایع دفاع و هوافضای سپاه! البته سامانه های الکترونیکی تولیدات وطنی حداقل در ظاهر پیشرفته تر از نسخه های قدیمی تر بوک به نظر می آیند و به نمونه های چینی نزدیک تر هستند. به بیان دیگر به نظر می رسد سامانه بوک خریداری شده از نوع ابتدایی آن بوده که سامانه طبس از روی آن ساخته شده است. - نکته بسیار جالب گفتگوهای سردار حاجی زاده در سال‌های اخیر و آنچه مؤسسه صلح استکهلم منتشر نموده و آنچه با چشم می بینیم این است که گویا برخلاف شانتاژهای رسانه ای درون کشور، مجموعه سپاه هیچگاه هیچ مشکلی برای خرید جنگ افزار از روسیه نداشته است! به بیان دیگر گویا قرارداد گور - چرنومردین تنها ارتش ایران و به ویژه نیروی هوایی آن را با هوشمندی هدف گذاری کرده بود (قطعا” ابرقدرت‌ها از اهمیت نیروی هوایی بهتر از هر کس دیگری آگاه هستند). سپاه در دو دهه اخیر هر آنچه خواسته از روسیه و هم پیمانان این کشور خریداری کرده است! هواپیماهای رزمی (سوخوی ۲۵)، بالگردهای نظامی (میل ۱۷۱)، هواپیماهای ترابری نظامی (آنتونف)، موشکهای پدافندی (تور ام-۱، بوک)، انواع رادارهای هوایی، اژدرهای پیشرفته، موشکهای ضد تانک،… کجای دنیا برای ترور و از میان برداشتن فرماندهان دشمن در یک خانه سازمانی کوچک از موشک بالستیک یا تاکتیکی استفاده می شود؟ این کار دقیقا” وظیفه سازمانی پهپادها و یا جنگنده های پیش رفته با جنگ افزارهای هوشمند است که هزینه چنین عملیاتهایی را در حد امکان پایین نگهداشته و جزییات را از دشمن تا حد امکان مخفی نگه می دارد نه وظیفه موشکهای چند صد هزار دلاری و شاید چند میلیون دلاری! برای زدن آن خانه در سوریه چند موشک شلیک شد؟ چند فروند به خطا رفت؟ قطعا” هوافضای سپاه می دانست که همانند تجربه تلخ سرنگونی چندین فروند پهپاد شاهد توسط نیروی هوایی پاکستان و آمریکا در سال‌های اخیر، بدون داشتن برتری هوایی در منطقه انجام چنین عملیات هایی توسط یگان های سوخو و یا پهپادی هوافضا آسان نبوده و ریسک بالایی داشته است. به همین دلیل “مجبور بودند” که روش گرانقیمت تر را برگزینند! نه اینکه موشک بهتر از جنگنده بوده است. این که برای توجیه کوتاهی ها و ناکارآمدیها همواره پشت سر مقام معظم رهبری مخفی شویم و هر آنچه در کشور روی دهد را به ایشان نسبت دهیم کار ناپسندی است که در درازمدت به سود هیچ کس و حتی مملکت نیست. تصمیمات ایشان قطعا” بدون در نظرگرفتن نظر مشاوران و فرماندهان پیرامون ایشان نبوده و نمی توانسته بوده باشد. آنچه اخیرا” از گفته های جناب حاجی زاده و دیگر عزیزان بویژه دو وزیر دفاع اخیر کشور بر می آید این است که دقیقا” برخلاف آن چه می گویند، برپایه تجربیات تلخی که از جنگ‌های اخیر منطقه ای آموخته اند متوجه شده اند که عدم توسعه نیروی هوایی در سه دهه گذشته چه تصمیم نادرست و مهلکی بوده است. به بیان دیگر، شمار رو به افزایش گفتگوهای رسانه ای مقامات درباره مقایسه نیروی هوایی با نیروهای موشکی و پهپادی خود بهترین دلیل برای این واقعیت است که گویا شمار انتقادات و تجربیات تلخ میدانی در این زمینه به افزایش بوده و مقامات عالی را وادار به پاسخگویی نموده است. بارها در این انجمن این واقعیت را مطرح نموده ام که بدون داشتن برتری هوایی، سکوهای پرتاب موشکهای بالستیک و تاکتیکی، مراکز کنترل پهپادها، …. همگی طعمه هایی آسان برای نیروی هوایی برتر بوده و اصولا” با وجود برتری هوایی دشمن امکان بکارگیری پهپادهای رزمی/شناسایی و شلیک موشک وجود نخواهد داشت و همه این تجهیزات در کمتر از چند ساعت تا چند روز توسط جنگ افزارهای هوشمند و هدایت شونده جنگنده های دشمن نابود خواهند شد. یعنی واقعا” سردار حاجی زاده و همفکران ایشان در نیروهای مسلح این را نمی دانند؟ یعنی واقعا” سردار حاجی زاده و همفکران ایشان در نیروهای مسلح از خود نپرسیده اند که چگونه همه قدرت های موشکی جهان از آلمان نازی گرفته تا چین و شوروی (روسیه) و آمریکا ، پاکستان و هند هیچ کدام نیروی هوایی را قربانی موشک و پهپاد نکرده و نخواهند کرد؟ دلیل این لجبازی ها آنهم در سطوح عالی فرماندهی در کشور ما برای چیست؟

سلام دوستان. وقت به خیر. در مورد این رونمایی نکاتی به نظرم میرسه که در ادامه با شما عزیزان در میان می گذارم. این موشک جدیدی برای سامانه سوم خرداد هست اما طبق معمول همیشه به عنوان سامانه جدید معرفی می شود. در ادامه شاید چندین سال بعد (البته اگر پروژه به نتیجه رسیده باشد) هم سامانه سدید ۶۳۰ با نامی جدید رونمایی شود که آن هم قرار هست موشک جدیدی برای سامانه سوم خرداد و با برد بلند مثلا ۳۰۰ کیلومتر باشد. البته برای آن موشک، رادار تلار و شاید خود تلار نیاز به تغییراتی داشته باشد. به نظرم در صورت وجود نسخه رادار فعال یا فروسرخ از موشک ۹ دی میتوانند با اضافه کردن یک بوستر به راحتی برد این موشک را به ۵۰ تا ۷۵ کیلومتر هم برسانند که نسخه ارزان و جذابی برای این سامانه خواهد بود. برای تبدیل به نسخه هوا به هوا هم برای جایگزینی اسپارو ها گزینه خوبی باشد که البته امید بکار گیری آن توسط نیروی هوایی ارتش کمی بعید می باشد. با توجه به عکسی که فیلد مارشال در توئیتر قرار داده بود و سریال روی یکی از موشک ها به صورت ۰۴۹-۱۹ در کنار حرفی انگلیسی بود، به نظرم حداقل در سال ۲۰۱۹ تعداد ۴۹ عدد از این موشک ساخته شده بود. برای کنیستر ها دو فرضیه مطرح هست، اول اینکه اون کنیستر های داخل سالن کنیستر حمل و نگهداری هست و به همین خاطر با کنیستر روی لانچر تفاوت دارند، دوم اینکه این کنیستر ها نمونه اولیه هستند و با محصول تولیدی تفاوت دارند. این را هم در نظر بگیرید که کنیستر ها خاکی رنگ هستند و برای رونمایی فقط دو بخش جانبی برای زیبایی رنگ استتار زده شده. در ضمن به نظر می رسد یکی از کنیستر های لود شده روی لانچر ها متفاوت هست. در تصاویر فاصله شلیک تا برخورد حدود ۱۰ ثانیه بود که با فرض سرعت ۳ ماخ برای موشک هدف در ۱۰ کیلومتری منهدم شده. اماکمهمترین بخش این رونمایی به نظرم بخشیه که کمتر در موردش صحبت شد. رادار قدس اگر بتوانند مقاومت این رادار را در برابر جنگ الکترونیک قوی تر کنند و کاهش برد کمتری در شرایط جنگ الکترونیک داشته باشد کار بسیار بزرگی هست و با توجه به تاکتیکی بودن و توان جابجایی سریع می تواند بسیار راهگشا باشد. کارهایی که باید برای سامانه سوم خرداد انجام داد قراردادن موشک های طائر و صیاد داخل کنیستر تا بتواند تعداد بیشتری موشک حمل کند. تغییر خودرو حامل به خودرویی قوی تر برای حمل مهمات بیشتر. البته مثل اینکه فعلا رادار رهگیر سامانه توان درگیری با ۸ هدف همزمان را دارد و موشک بیشتر فقط برای اووت نامبر شدن دیرتر هست.

تفکر ماژوال و استفاده از یک پلتفرم برای تنوع نیازها همون بحث استاندارد سازی و تجاری سازی هست که باعث کاهش شدید هزینه تولید، نگهداری و تعمیرات میشه این اتفاق در صنایع زرهی در حال انجام است

ارتقاء دُرنای خاکستری به سوپر فلانکر شالوده استراتژی نیروی هوایی روسیه تا تولید انبوه جنگنده های نسل جدید در یک دهه گذشته ( 2021- 2011) جنگنده چند ماموریته سوخو-30 اس ام ، به استخوان بندی اصلی راهبرد ارتش روسیه برای نوسازی سازمان رزم نیروی هوایی این کشور تبدیل شده است تا بتواند جایگزین مناسبی برای ناوگان جتهای میگ-29 و سوخو-24 ام به جامانده از نیروی هوایی و دریایی ارتش شوروی سابق گردد . در این میان ، گرچه قابلیتهای رزم هوایی این جنگنده از همتای پیشرفته خود یعنی سوخو-35 و در نقش تهاجم زمینی ( ضربتی ) از همخانواده مشهور خود ، سوخو-34 ، کمتر به نظر می رسد ، اما سوخو-30 اس ام بدلیل هزینه های بسیار پایین تولید و همچنین سهولت تعمیر و نگهداری و تطبیق پذیری بالا (در استانداردهای روسی.م ) در ترکیب با طیف متنوعی از مهمات هوا به هوا ، هوا به زمین و ضد کشتی ، می تواند به گزینه ای مطلوب برای نوسازی ناوگان هوایی تبدیل شود . از سویی دیگر ، این گونه از خانواده فلانکر ، در سالهای اخیر به وزنه ای سنگین در بازار صادرات سلاح روسیه مبدل شده که دراین حوزه ، با محصول مشهور شرکت میگ ( فالکروم ) و سوخو-35 بعنوان جنگنده تخصصی برتری هوایی ، قابل رقابت بوده و در حالی که سوخو-35 تنها 2 مشتری داشته و تا کنون سوخو-34 بطور رسمی فروشی در کارنامه خود ثبت نکرده ، سوخو-30 اس ام تا کنون به کشورهایی نظیر قزاقستان ، بلاروس ، میانمار و ارمنستان صادر شده و الجزایر نیز درصدد است تا گونه ای مشابه با شناسه SU-30MKA را سفارش دهد ، در حالی که هند و مالزی نیز در گذشته ، گونه های خاصی از این خانواده را خریداری نموده اند . بر همین اساس ، روسیه برای ایجاد جذابیت بیشتر در بازار صادراتی ، درصدد است تا جتهای رزمی سنگین سوخو-30 اس ام خود را تا استاندارد بلندپروازانه جنگنده های 4++ نیز برساند ، چرا که پیش از این ، خطوط تولید این جنگنده ، بتدریج گونه SM2 را جایگزین اس ام نموده اند . در همین راستا ، رسانه های روسی اخیرا اعلام کرده اند که نیروی هوایی این کشور برنامه ای گسترده را برای ارتقاء نمونه های SM به SM2 تدارک دیده که روند نهایی آن در اوت 2021 به تایید رسیده است . درواقع امر ، اجرایی شدن این برنامه ، شکاف موجود میان قابلیتهای رزمی اسکادران های مجهز به سوخو-30 اس ام و سوخو-35 را تا حدود بسیار زیادی ، جبران نموده و بطور طبیعی انتظار می رود تا با پایان یافتن این برنامه ، تمامی خطوط تولید فعال به برنامه سوخو-57 اختصاص پیدا کند . راست : کاب-250 چپ : خا-59 مارک-2 بدین ترتیب ، طبق داده های منتشر شده ، این ارتقاء شامل تطبیق رادار Irbis-E و پیشرانه AL-41 با سوخو- 30 اس ام است که بدان امکان میدهد تا طیف متنوع تری از تسلیحات استاندارد روسی شامل مهمات هدایت شونده KH-59MK2 و KAB-250 را با خود حمل کند . علاوه براین ، گزارشهایی در دست است که نشان میدهد ، به احتمال زیاد ، روسها درصدند تا پیشرفته ترین سامانه های مخابراتی چند کاناله ، سیستم های تبادل اطلاعات ، ناوبری و شناسایی ( OSNOD) را که قرار است بر روی سوخو-57 استفاده شود را با این برنامه منطبق کنند ، که این توانایی رزم شبکه محور را به این جنگنده اضافه خواهد کرد .با این حال هنوز مشخص نیست که چند درصد از ناوگان فعلی گونه اس ام به این استاندارد ارتقاء پیدا می کنند ، اما این احتمال که بخش بزرگی بهینه سازی شوند ، وجود دارد . به گفته وادیم کوزلین ( استاد آکادمی نظامی روسیه ) : " عمر پیشرانه این جنگنده بدون افزایش وزن و ابعاد به یکباره به 4000 ساعت رسیده که یک جهش 2 برابری را به نمایش می گذارد . درو اقع پیشرانه AL-41F-1C بسیا مقرون به صرفه تر از AL-31FP است که هم اکنون مورد استفاده قرار می گیرد . بدین ترتیب ، گونه اس ام 2 با همان مقدار سوخت استاندارد خود ، قابلیت ماندگاری بیشتری بدست خواهد آورد . علاوه براین ، سامانه های الکترونیکی ، رادار ، تجهیزات ردیابی بصری ، دچار تغییرات زیادی می گردد . با توجه به این تغییرات ، گونه اس ام 2 احتمالا نسخه پیشرفته تری از موشک ضد کشتی KH-32 را نیز بخود خواهد دید " راست : AL-31FP چپ : AL-41F-1C با این حال هنوز مشخص نیست آیا سوخو-35 قبل از بسته شدن خط تولید مشتری جدیدی پیدا خواهد کرد یا خیر ، به همین سبب ، سوخو-30 اس ام 2 می تواند به گزینه ای جذاب و به صرفه تر برای نیروی هوایی روسیه و مشتریان احتمالی آن تبدیل گردد . پی نوشت : 1- بن پایه 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

قسمت دوم راه حل کوتاه مدت (فعل حال تا 2025) نسل بعدی مطالعه AISR DOTMLPF -P از توسعه توانمندی و استراتژی مدرن سازی عمدی که بر اساس رویکردی چابک و سازگار است و منعکس کننده مدیریت دقیق منابع اختصاص یافته و حساب ریسک ، واقعیت مالی و وضعیت فناوری است ، حمایت می کند. برای انجام این کار ، سیستم های AISR آینده باید قابلیت های اساسی و مرتبط با یکدیگر را توسعه داده و از آنها استفاده کنند. استراتژی راه حل کوتاه مدت شامل پلتفرم ها ، حسگرها ، PED ، شبکه/ساختار و ادغام SIGINT/EW/CS است. Kestrel Eye یک نانو ماهواره الکترو نوری است که توسط فرماندهی استراتژیک نیروهای ارتش و فرماندهی فضایی و دفاع موشکی ارتش ایالات متحده توسعه یافته است. این امر فرماندهی ماموریت را برای تیم های رزمی تیپ در حال حرکت بهبود می بخشد و به رهبران تاکتیکی اجازه می دهد تا عملیات را هماهنگ کرده ، ابتکار عمل را به دست بگیرند و آگاهی موقعیتی را در زمان نبرد حفظ کنند. پلتفرم: پلتفرم های مرتبط با AISR برای قرار دادن حسگرها برای جمع آوری امضای تهدید وجود دارد. اطلاعات ارتش به بسترهایی نیاز دارد که بتوانند زنده بمانند ، با نرخ قابل قبولی دچار فرسایش شوند یا یکبار استفاده شوند. ویژگیهای بقا شامل کاهش امضا(احتمال ردگیری راداری و حرارتی و ...) ، قابلیت نبرد سایبری/ EW و در فعالیت چند لایه (ارتفاع بسیار کم ، ارتفاع بسیار زیاد ، مدار پایین زمین) را نیز داشته باشند. حسگرها: استراتژی های مدرنیزاسیون در کوتاه مدت باید بر بهبود مستمر در محدوده تشخیص حسگرها و وضوح انها تمرکز کنند، تا بتواند در عملیات های زمینی در مقیاس بزرگ اطلاعات را جمع آوری کند. اطلاعات ارتش باید از حسگرهای مینیاتوری استفاده کند که می توانند برای دسترسی به امضای تهدید ، با پلتفرم های کوچک به راحتی جفت شوند. پیشرفت های انجام شده در زمینه های مختلف ، توسعه حسگر را برای سکوهای هوایی آینده را مشخص می سازد: الکترواپتیکال/مادون قرمز با وضوح بالا ، موقعیت مکانی دقیق ، SIGINT پهن باند ، تصاویر فراطیفی ، light detection and ranging (م: همون لادار خودمون)،foliage penetrating (م:نوعی از فناوری که امکان تشخیص اهداف پنهان شده زیر درختان را نیز می دهد) ، و رادار دیافراگم مصنوعی پیشرفته(SAR)/نشانگر هدف متحرک (MTI). حسگرهای راداری در سکوهای هوایی با توجه به سرعت MDO ، باید بصورت خودکار با استفاده از شبکه های مش توزیع شده و خود ترمیم کننده برای تجمیع داده ها عمل کنند. سنسورها باید به کوتاه شدن پیوند حسگر به تیرانداز کمک کرده و از تشخیص خودکار اهداف ، ارزیابی خسارت نبرد و درک موقعیتی پشتیبانی کنند. PED: سیستم عامل های AISR باید از پالایش و بهره برداری از داده های مبتنی بر سیستم مشترک زمینی مشترک استفاده کنند و از طریق ادغام اطلاعات نیمه مستقل و قادر به هشدار تحلیلگران و مدیران مجموعه از شاخص های کلیدی و اطلاعات هشداردهنده باشند. پردازش و بهبود تصمیم گیری خودکار در حسگر ، بار شناختی را بر روی اپراتورهای سنسور و تحلیلگران PED کاهش می دهد. اصلاح مداوم خودکار تجزیه و تحلیل داده ها و یادگیری ماشینی باعث توسعه هوش مصنوعی پیشرفته ای می شود. شبکه/ساختار: ارتش شبکه فرماندهی ماموریت خود را در محیطی متفاوت از امروز ایجاد و به میدان آورد است. نتیجه یک شبکه آسیب پذیر در برابر حملات سایبری ، حملات الکترومغناطیسی و فیزیکی هنگام مواجهه با تهدید همتایان در عملیات رزمی زمینی در مقیاس بزرگ است. سرمایه گذاری های آینده باید قابلیت های مازاد و انعطاف پذیر ارتباطات و سخت افزار محاسباتی را فراهم کند که برای همگام سازی داده ها در زمان در دسترس بودن شبکه پیکربندی شده است. توسعه مداوم مفهوم معماری باز ، SIGINT نرم افزاری و حسگرهای هوشمند مطابق با استانداردهای تعیین شده برای پشتیبانی از برنامه های مأموریت مشترک (به عنوان مثال ، تعیین موقعیت جغرافیایی با محوریت مانور) قابلیت همکاری و انعطاف پذیری را از طریق پاسخگویی سریع به تاکتیک ها ، تکنیک ها و روش های تهدید، تسهیل می کند. ارتقاء ناوگان موجود و قابلیت های پایدار باید شامل فن آوری هایی برای اطمینان از موقعیت ، ناوبری و زمان بندی از طریق جایگزینی دقیق برای سیستم موقعیت یابی جهانی باشد. ادغام SIGINT/EW/Cyberspace : قابلیت های فضای سایبری و EW به ارائه جایگزین های کم هزینه برای کاهش مزایای سنتی ایالات متحده ادامه خواهد داد. گنجاندن قابلیت های فضای سایبری/SIGINT/EW به سنسورها ، عملیات همزمان را برای استفاده از فرصت های موجود در موقعیت های مزیت تشویق می کند. داده های جمع آوری AISR باید در سطح ملی تا اطلاعات تاکتیکی در مدل های استاندارد داده ای که توسط سطوح مختلف قابل کشف است ، منتشر شود. DOTMLPF–P: doctrine, organization, training, materiel, leadership and education, personnel, facilities, and police ادامه دارد ... بد نیست نگاهی دوباره این تاپیک هم بیاندازید صرفا برای میلیتاری / و انتشار با نام نویسنده و http://www.military.ir/ مجاز است منبع در اخرین پست قرار میگیرد دوستان برای پرسش سوالات تا انتشار تمامی بخش ها صبر کنید پایان قسمت دوم ...

به نام خدا Forpost ISR پهپاد جاسوسی-نظارت-شناسایی (2014) تعداد کمی از قدرت های نظامی دنیا تجربه به کار گیری پهپاد ها در میدان های نبرد فعال مانند اسرائیل را دارند. بخشی از دلیل پیروزی آن ها بر سوریه در جنگ لبنان سال 1982، استفاده موثر از هواپیما های بدون سرنشین بود پس جای تعجب ندارد که اسرائیل در خط مقدم طراحی، توسعه و ساخت پهپاد های مدرن باشد و سایر کشور ها از آن الگوبرداری کنند. برای مثال، روسیه پهپاد IAI “Searcher” را به خدمت گرفته و این محصول اسرائیلی را تحت لیسانس و با نام Forpost می سازد. Forpost براساس نسخه بعدی این طرح یعنی Searcher II ساخته شده که نسل دوم این مدل است و در سال 1998 توسط IAI رونمایی شد. پهپاد ها توانایی خود را در میدان های نبرد مدرن و به خصوص در برابر دشمنان کمتر پیشرفته ثابت کرده اند. این صنعت در حال رشد به صورت انفجاری، کالای محبوبی برای هر نیروی نظامی در سطح جهانی است و تعداد زیادی از تولید کنندگان به دنبال فروش محصولات خود به هر خریداری اند. یکسری از پهپاد ها سبک و دست پرتاب اند و بقیه کلاس متوسط و منجنیق پرتاب. بعضی پهپاد های انتحاری انفجاری اند، تعدادی بزرگتر و مانند هواپیما که توانایی پرواز در بالای منطقه مناقشه برای ساعت ها را دارند. Forpost در رده جاسوسی-نظارت-شناسایی (ISR) قرار می گیرند.شکل و کاربرد آن مشابه سری پهپاد های Searcher است. بال های تکی اصلی در بالای بدنه نصب شده اند. یک محفظه بار داخلی تجهیزات ماموریتی را حمل می کند. یک سامانه اپتیک در بخش شکمی بدنه دیده می شود و سامانه راداری در پشت هواپیما مشخص است. موتور 47 اسب بخاری در عقب بدنه قرار دارد که یک ملخ 3 پره را در آرایش pusher می چرخاند. Forpost میله های 2 تایی، واحد دم دوقلو وبخش زیرین چرخ دار مدل اصلی را حفظ کرده است. مشخصات فنی این پهپاد با Searcher II برابر است. حداکثر سرعت 200 کیلومتر بر ساعت، مداومت پروازی 18 ساعتی و ارتفاع پروازی 6100 متری. Forpost در نبرد هایی در اکراین و احتمالا سوریه شرکت کرده است. در فوریه سال 2020، ارتش روسیه متعد به خرید سری پهپاد های Forpost-R ISR شد. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2014 - وضعیت: در حال خدمت محدود - تعداد فروند ساخته شده: 35 - سازنده: شرکت های دولتی (روسیه) - کشورهای مصرف کننده: روسیه - نقش: جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - طول: 5.85 متر - طول بال ها: 8.55 متر - ارتفاع: 1.25 متر - وزن: 350 کیلوگرم - حداکثر وزن برخاست: 500 کیلوگرم (150 کیلوگرم ظرفیت بار) – قوای محرکه: 1 موتور 47 اسب بخاری Limbach L550 که یک ملخ 3 پره را در آرایش pusher می گرداند - حداکثر سرعت: 200 کیلومتر بر ساعت - ارتفاع پروازی: 6100 متر - برد: 100 کیلومتر - تسلیحات: ندارد. محموله ماموریتی شامل اپتیک ها، حسگر ها و سامانه های جمع‌آوری اطلاعات - نسخه ها: Forpost-R (سری پایه) منبع

با سلام البته باید دید که ما چگونه نسخه جدید باور رو با S400 مقایسه میکنیم ما این سامانه رو در اختیار نداریم، شاید از روی مشاهدات سامانه هایی که در جنگ سوریه روس ها استفاده کردن ( البته اگر S400 در سوریه بوده) دست به مقایسه میزنند که به نظر مقایسه قابل قبولی نیست چون ما کاربر آن نبودیم، یا از روی داده های رسانه ای شده S400 این مقایسه صورت گرفته که باز هم قابل استناد نخواهد بود. هر چند که ساخت سامانه باور کار بزرگی است و آدم بهش افتخار میکنه ولی قبلاً هم میدیدیم که سامانه S200 بروز رسانی شده رو با S300 مقایسه میکردن ( هر چند آن فقط یک بروز رسانی بود) و اعلام میکردند که در یک سطح هستند! ولی وقتی S300 وارد کشور شد خود فرماندهان پدافند اعلام کردند که توانایی های این سامانه فوق تصور آنها بوده! انشالله که این مقایسه آنگونه نباشد

به نام خدا EMT Luna X-2000 هواپیمای بدون سرنشین (UAV) (2000) سری پهپاد های EMT Luna (Luna X-2000) پلتفرم شناسایی و نظارت هوایی، در همه شرایط جوی و برد کوتاه است که در حال حاضر توسط ارتش آلمان مورد استفاده قرار می گیرد. با اینکه این مدل از پهپاد ها برای درگیری با نیرو های دشمن، مسلح نیستند، اما با ارائه اطلاعات به روز به فرماندهی زمینی تبدیل به جزئی حیاتی از ماشین آلات مدرن جنگ شده اند. این سامانه ها قابلیت رهگیری هدف های مشخص و هدف گذاری لیزری را دارند تا تیم ضربتی یا خودرو ها آن را مورد اصابت قرار دهند. پهپاد Luna "چشمی در آسمان" برای اپراتور های خود است که تاکنون در بالکان و افغانستان با 6000 سورتی پرواز استفاده شده است. توانایی های آن در تمام محیط ها اثبات شده است. همانند سایر پهپاد های این کلاس، Luna پهپادی نظامی و تجاری است. یعنی علاوه بر شناسایی و نظارت توانایی جست و جو و نجات و نظارت بر اثرات محیطی مثل آتش‌سوزی و فوران آتشفشان را نیز دارد. Luna توسط شرکت آلمانی EMT Penzberg ساخته می شود و ارتش آلمان از سال 2000 از آن استفاده می کند. تا کنون 40 فروند از این پهپاد ساخته شده است. طراحی خارجی Luna در مقایسه با سایر پهپاد های هم کلاس، ترکیبی از اشکال مرسوم و غیر متعارف است. بدنه فرمی قطره ای دارد که در جلو برآمده و در انتها باریک است. محموله در پایین بخش جلویی بدنه قرار می گیرد. بال های مستقیم در 2 طرف بدنه نصب شده اند و بالچه هایی بریده در انتهای آن ها وجود دارد. بالچه عمودی دمی به شکل مرسوم است اما بال های افقی در انتها قرار دارند و بالچه های عمودی رو به پایین از آن منشا می گیرند. یکی دیگر از عناصر جالب طراحی Luna، نحوه قرارگیری موتور در طول پشت بدنه و در بالای زائده ای از دماغه است. Luna هیچ گونه چرخی ندارد، به همین دلیل توسط منجنیق به پرواز در می آید و به کمک چتر نجات و توری بازیابی می شود. موتور 2 سیلندر و 2 زمانه یک ملخ 3 پره را در آرایش pusher می چرخاند. Luna با کمک این موتور به سرعت 70 کیلومتر بر ساعت و ارتفاع 3500 متر می رسد. پنجره پروازی آن بین 6 تا 8 ساعت است. طول بال های آن 4 متر و طول آن 2.3 متر است. با اینکه Luna ظاهر سبکی دارد اما پهپاد نسبتا بزرگی است و چند نفر برای بلند کردنش نیاز است. البته برای انتقال می توان قطعات اصلی Luna را از هم جدا کرد. همانند سایر پهپاد های مدرن، اصلی ترین بخش Luna محموله آن است که معمولا از دوربین و حسگر تشکیل می شود. محوله، برای کمک در تغییر سریع تر پارامتر های ماموریت، به طور خاص برای ماژولار بودن طراحی شده است تا پرسنل بتوانند به سرعت محموله را تعویض کنند. به جز دوربین متعارف و سامانه های مادون قرمز، با نصب حسگر های مخصوص می توان آلاینده های اتمی، بیولوژیک و شیمیایی (NBC) جو را نظارت کرد یا از داده های جمع‌آوری شده برای بحث هواشناسی استفاده کرد. در حوزه نظامی می توان یک محموله روی Luna نصب کرد تا ارتباطات رادیویی و راداری دشمن را هدف قرار دهد. Luna برای پرواز تا فاصله 100 کیلومتری از ایستگاه کنترل طراحی شده است. این پهپاد کاملا خودکار است و می تواند بدون گرفتن ورودی از خلبان زمینی در مسیر های از پیش تعیین شده پرواز کند. ایستگاه کنترل از یک دسته کنترل پرواز و یک صفحه کلید با مانیتور های رنگی برای مخابره جزئیات پرواز، نظارت بر داده های حین پرواز و تصاویر دوربین است. کل سامانه Luna، شامل پهپاد، خدمه و ایستگاه فرماندهی را می توان توسط یک بالگرد نظامی کلاس متوسط یا موارد مشابه به هر نقطه ای از زمین اتقال داد. EMT Penzberg از سال 1978 شروع به فعالیت کرد و دهه ها در خدمت جامعه هوانردی ارتش است. این شرکت اخیرا یک سری از پهپاد های میکرو کوچک و متوسط با بال های ثابت و چرخنده را برای مصارف نظامی توسعه داده است. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2000 - وضعیت: در حال خدمت - تعداد فروند ساخته شده: 40 - سازنده: EMT Penzberg (آلمان) - کشورهای مصرف کننده: آلمان - نقش: جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - طول: 2.36 متر - طول بال ها: 4.17 متر - وزن: 20 کیلوگرم - حداکثر وزن برخاست: 40 کیلوگرم (20 کیلوگرم ظرفیت بار) – قوای محرکه: 1 موتور 2 سیلندر 2 زمانه - حداکثر سرعت: 70 کیلومتر بر ساعت - ارتفاع پروازی: 3500 متر - برد: 100 کیلومتر - تسلیحات: ندارد. محموله شامل تجهیزات اپتیکی، حسگر ها و تجهیزات جمینگ - نسخه ها: "X-2000 "Luna (سری پایه) منبع

داستان دراماتیک نیروی دریایی اندونزی و شناور تریماران شناور جنگی اندونزی (KRI) GOLOK-688 ، ساخته شده توسط شرکت PT Lundin Industry Invest (شرکت چند ملیتی ) دیروز طی مراسمی به این نیرو تحویل شد. نیروی دریایی اندونزی گفته است که KRI GOLOK-688 اولین محصول شناور ساخته شده از مواد کامپوزیتی است، و دارای پنهانکاری ، وزن پایین و کاهش خستگی و افزایش مقاومت در برابر خوردگی است. بنابراین، این کشتی را می توان به عنوان یک طرح توسعه به عنوان یک نمونه اولیه از یک کشتی تریماران ارائه کرد.دریاسالار یودو گفت که ساخت کشتی Trimaran قطعا معنای بسیار استراتژیک برای ما دارد.این شناور دارای طول کل 63 متر است. عرض 16 متر، ارتفاع 18.7 متر و وزن 53.1 تن دارد. این تریماران دارای سرعت بالا 28 گره و سرعت کروز 16 گره است. این مجهز به یک توپ 30 میلیمتر و تفنگ 12.7 میلیمتری است و می تواند 25 عضو خدمه را حمل کند. Range : 2,000 nmi (3,704 km; 2,302 mi) Armament : 1 × AK-730 CIWS _ 4 × C-705 SSM در واقع این شناور دومین در کلاس خود یعنی Klewang است. اولین تریماران ساخته شده به نام Kri Klewang، در سال 2012به اب انداخته شد ، اما به طرز عجیبی تنها چهار هفته پس از به اب اندازی دچار حریق شده و کاملا تخریب شد. https://navalpost.com/pt-lundin-launches-kri-golok-688-trimaran-for-indonesian-navy/ https://defbrief.com/2021/08/21/indonesia-launches-futuristic-trimaran-warship-golok-688/ https://defbrief.com/2021/08/21/indonesia-launches-futuristic-trimaran-warship-golok-688 https://en.wikipedia.org/wiki/Klewang-class_fast_attack_craft/

رییس سازمان اطلاعات پاکستان در کنار طالبان

نشریه اویل پرایس در یک گزارش تحلیلی به کشف اخیر یک میدان گازی در آب‌های شمالی ایران اشاره و تأکید کرد که این کشور قادر خواهد بود حداقل ۲۰درصد گاز مورد نیاز اروپا را تأمین کند و این موضوع جغرافیای سیاسی منطقه را تغییر می‌دهد. https://www.tasnimnews.com/fa/news/1400/05/31/2558181/میدان-گازی-جدید-ایران-جغرافیای-سیاسی-منطقه-را-تغییر-می-دهد اصل خبر : https://oilprice.com/Geopolitics/International/Irans-Huge-Caspian-Gas-Find-Is-A-Geopolitical-Gamechanger.html خبر تکمیلی : https://oilprice.com/Energy/Energy-General/How-Iran-Was-Swindled-Out-Of-32-Trillion.html

بسم ا... یکی از نمونه های خوب (با کمی مشکلات فنی در محتوا ) در انتقال فرهنگ دفاع مقدس به نسل آینده حمله به اچ3

بسم ا... اعطاء درجه دریاداری به فرمانده جدید نیروی دریایی ارتش ، دریادار شهرام ایرانی آرزوی موفقیت برای فرمانده محترم جدید نیروی دریایی https://www.aparat.com/v/IPiD6

قدرت یعنی اینکه ما همیشه دلیلی برای کشتن داشته باشیم اما به این کار دست نزنیم. "Schindler's List""

چشم انداز بهینه سازی سامانه توپخانه ای کالیبر 152 م.م Msta-S رسته توپخانه نیروی زمینی ارتش روسیه با دراختیار داشتن سابقه ای طولانی در بکارگیری توپهای کالیبر سنگین در دهه های گذشته ، امروز به طیف متنوعی از جنگ افزارهای توپخانه ای خودکشش با قابلیتهای متفاوت مسلح است ، با این حال ، در میان چنین طیف متنوعی از جنگ افزارهای سنگین ، بخش قابل توجهی از سازمان رزم رسته توپخانه این ارتش ، به توپهای کالیبر 152 م.م 2 اس-19 مسلح شده است که باید بمدت طولانی در خدمت فعال قرارداشته باشند ، به همین منظور ، برنامه مدونی برای بهینه سازی این سلاح ها در نظر گرفته شده است که روند آن مورد بررسی قرار می گیرد . فرآیند نوسازی این توپ سنگین روسی ، از اواخر دهه هشتاد میلادی ، وارد سازمان رزمی ارتش شوروی سابق گردید ،اما تولید انبوه آن بتدریج از اوایل دهه نود میلادی آغاز شد ، با این حال پس از فروپاشی شوروی ، نمونه های تحویلی میان ارتشهای جمهوری های استقلال یافته تقسیم گردید ، در حالی که تولید این توپ در سرزمین اصلی روسیه ، ادامه پیدا کرد . بدین ترتیب ، براساس داده های موجود ، تا حال حاضر ، چیزی در حدود 1100 دستگاه از این توپ با چند تغییر ، تولید و در اختیار کاربران قرار گرفته است . اما فرآیند بهینه سازی این سلاح بلافاصله پس از عملیاتی شدن آن ، آغاز گردید . در طول دهه نود میلادی ، پروژه 2S19M یا بعبارت بهتر aKa2S33 معرفی شد و سپس در نیمه دوم دهه نخست قرن جدید نیز نسخه 2S19M1 برای خدمت عملیاتی به ارتش روسیه تحویل گردید که براساس استاندارد نامگذاری نیروی زمینی روسیه ، شناسه M1 برای این توپهای خودکششی به معمای تعمیر و بهینه سازی شده نمونه های موجود بود . با این حال ، کار به این جا ختم نشد و شرکت سازنده ، برنامه جدیدی را با هدف بهینه تر کردن این توپ با شناسه 2S19M2 یا Msta-SM کلید زد که شامل بروزرسانی های مختلف از جمله سامانه کنترل آتش ، سلاح ها و ... میشد . دوسال نخست دهه دوم قرن 21 ( 2012 و 2013 ) بازه زمانی آزمایش این بهینه سازی ها در شرایط واقعی میدان نبرد بود و با موفقیت آمیز بودن این آزمایشها ، تولید انبوه این گونه در دستور کار قرار گرفت که شامل ارتقاء سخت افزارهای موجود یا تولید پیکربندی های جدید می شد .بدین ترتیب ، براساس گزارش های نشریه میلیتاری بالانس 2021 ، نیروی زمینی ارتش روسیه ، در حال حاضر ، چیزی در حدود 820 دستگاه از گونه Msta-S را پس از اجرای بهینه سازی های برنامه ریزی شده در اختیار دارد ، در حالی که تحلیلگران این نشریه تاکنون براین اعتقادند که حداقل 500 دستگاه از این توپها ، شامل 2S19و 2S19M1 را شمارش کرده اند ، در حالی که حداقل 320 دستگاه از گونه 2S19M2 نیز در اختیار ارتش روسیه قرار گرفته ، که این رقم در کنار حدود 150 دستگاه توپ که در حالت ذخیره قرار دارد ، رقم قابل توجهی را به نمایش می گذارد . گونه 2S19M1 با توجه به این ارقام ، تعداد توپهای خانواده 2S19 بتدریج از تعداد توپهای عملیاتی قدیمی تر 2S3 که کالیبر مشابهی را در اختیار دارد ، فراتر رفته که درنهایت ناظران نظامی ، رقم 800 دستگاه توپ عملیاتی و 1000 دستگاه توپ در حالت ذخیره را بعنوان استخوان بندی اصلی توپخانه خودکششی ارتش روسیه محاسبه نموده اند . نرخ تولید با انتشار خبر تولید انبوه گونه 2S19M2 توسط شرکت Uraltransmash که با مشارکت چند شرکت زیر مجموعه که وظیفه تامین قطعات و مونتاژ نهایی را بر عهده داشتند ، ارتش روسیه آماده شد تا بتدریج این سامانه های جدید را در اختیار بگیرد . در واقع ، اولین دسته از نمونه های جدید این توپ خودکششی شامل 35 دستگاه ، در ژوئن سال 2013 به واحدهای رزمی تحویل گردید و بسرعت به جنوب روسیه اعزام گردید تا سازمان رزمی یگانهای مربوطه ، برای اجریا عملیات نظامی ، تکمیل گردد . با توجه به نیاز گسترده روسها به این سلاح ، سرعت تولید این توپ بتدریج افزایش خواهد یافت تا تحویل منظم سامانه های تسلیحاتی و همچنین قطعات یدکی مورد نیاز تضمین گردد . با این وجود ، 5 ماه پس از انتشار این خبر ، یعنی در 31 ماه مه 2013 ، شرکت روسی Rostec اعلام نمود که کار تولید جدیدترین نمونه ازاین توپ ، یعنی 2S19M2 برای سال مالی 2021- 2019 برنامه ریزی شده و به احتمال بسیار زیاد ، روند تولید و نوسازی این سامانه توپخانه ای همچنان ادامه پیدا خواهد نمود . از جمله برنامه های این شرکت برای افزایش بقاء این سیستم رزمی در میدان نبرد ، بهینه سازی سطح حفاظت آن است که بطور قابل توجهی ، پتانسیل آتش نیروی زمینی را افزایش خواهد داد . ویژگی های فنی با شروع تولید گونه 2S19M2 و تحویل آن به کاربران مورد نظر ، روند نوسازی این نمونه جدید و گونه های قدیمی تر ، بدلیل ایجاد قابلیت جایگزینی قطعات قدیمی با جدید ، فرصتی جدید را برای نیروی زمینی روسیه فراهم می آورد که بدون ایجاد تغییرات زیاد در ساختار این توپ ، بتوانند توانمندی های آن را تا حد پیشرفته ترین نمونه های موجود در بازارهای تسلیحاتی ارتقاء دهند . درواقع ، برای تمامی نمونه های تولیدی تا امروز ، از یک شاسی استفاده شده ولی بنا بر نیازمندهای میدان نبرد ، یک سامانه هشدار برای خدمه به این توپ اضافه گردید تا همواره اطلاعات دقیقی از وضعیت آمادگی سلاح در دسترس قرار داشته باشد . در عین حال ، تغییرات اصلی صورت گرفته در گونه Msta-SM در بخش رزمی قابل مشاهده است ، جایی که توپ 152 م.م 2A64M2 برای آن درنظرگرفته شده که این نمونه جدید بدلیل یکسری بهینه سازی ها ، نواخت آتش افزون تری در حدود 10 تیر در دقیقه را بدست آورده است . گونه 2S19M2 در حوزه هدایت آتش ، نسخه های جدید این توپ روسی ، به یک سامانه ناوبری با قابلیت استفاده از نقشه های رقومی ( دیجیتال ) و همچنین جی پی اس ( احتمالا گلوناس ) مجهز شده است . علاوه براین ، حسگرهای هواشناسی با نمونه ها ی پیشرفته تر جایگزین شده اند که بطور خودکار کارایی توپ را افزایش خواهد داد ، تا جایی که امکان کنترل روند هدایت آتش از خودروی فرماندهی جداگانه نیز بوجود آمده است . در بخش پرتابه های سازمانی این توپ ، شرکت Uraltransmash ،مدعی طراحی نمونه های جدیدی از مهمات شده که گفته میشود بهبود قابل توجهی در عملکرد این توپ خواهد داشت . آینده سامانه توپ خودکششی 152 م.م روسی 2S19 در همه ابعاد ، بلحاظ کیفی از تمامی نمونه های قبلی خود برتر به نظر می رسد ، در حالی روند تولید انبوه آن نیز ادامه دارد ، که این دو در مجموع ، پیامدهای مثبت آشکاری را به نمایش می گذارد . گونه 2S35 از یکسو ، روسها در حال آزمایش یک توپ خودکششی جدید با شناسه 2S35 هستند که بطور طبیعی ، تولید انبوه آن مدت زمان زیادی بطول خواهد انجامید ، بنابراین ، 2S19 با دریافت ارتقاءهای فوق الذکر ، در طول زمان ، جایگاه ثابت خود را در سازمان رزم نیروی زمینی ارتش روسیه بدست خواهد آورد و بتدریج استاندارد SM را نیز بخود خواهد دید . اما شواهد حاکی از آن است که حتی با وجود دریافت تعداد قابل توجهی از گونه 2S35 ، بسیار بعید خواهد بود که ارتش روسیه ، نمونه 2S19 را براحتی از خدمت خارج نماید ، چرا که ترکیب قابلیتهای این دو توپ ، انعطاف پذیری قابل توجهی را در اختیار روسها قرار خواهد داد ، ضمن اینکه حفظ این توپ ، ذخیره بزرگی را برای ارتش روسیه فراهم می کند تا در زمان بحران ، پشتیبانی آتش مطلوبی را برای یگانهای پیاده خود فراهم کند . پی نوشت : 1- بن پایه 2- بازیابی تصاویر و اصلاح تاپیک ، سی و یکم مرداد سال 1400 خورشیدی 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

به نام خدا EMT ALADIN پهپاد شناسایی و تصویربرداری منطقه نزدیک (2005) ارتش آلمان از پهپاد شناسایی کوچک، سبک و چند بار مصرف EMT ALADIN استفاده می کند. این هواپیما در اصل توسط نیرو های زمینی از راه دور کنترل می شود و قابلیت "چشمی در آسمان" که زمانی برای عملیات های در سطح پیدا نظام وجود نداشت را اضافه می کند. سری ALADIN به همراه نیرو های آلمان و هلند در افغانستان حضور داشته است. این محصول روی خودروی شناسایی ارتش آلمان هم نصب شده که توانایی های تاکتیکی ALADIN برای نیرو های مکانیزه را بالا می برد. طول حدود 1.5 متر، طول بال ها 1.4 متر و ارتفای آن 0.35 متر است. وزن ALADIN به 3.2 کیلوگرم می رسد و توسط یک موتور الکتریکی DC که از یک مجموعه باتری لیتیوم یون پلیمری نیرو می گیرد، حرکت می کند. حداکثر سرعت آن 90 کیلومتر بر ساعت است و برد آن به 15 کیلومتر می رسد. مداومت پروازی ALADIN حدود 1 ساعت است و تا ارتفاع 300 متری پرواز می کند. وزن واحد کنترل زمینی (GCU) حدود 17 کیلوگرم است و توسط پیاده‌نظام حمل می شود. کیت ALADIN از 2 قاب تشکیل شده و در کمتر از 5 دقیقه آماده پرواز می شود. Up-link آن از طریق یک کانال باند UHF و down-link از طریق کانال باند C صورت می گیرد. ظاهر ALADIN همانند هواپیماهای متعارف یک بدنه در مرکز دارد که بیشتر جرم آن را به خود اختصاص می دهد. یک میله دمی نازک واحد دم T مانند آن را در عقب به بدنه متصل می کند. ملخ 2 پره در دماغه پهپاد نصب شده و سامانه های اپتیکی (رله ویدئویی با قابلیت تصویربرداری در روز و شب) در قسمت شکم قرار دارد. بال های اصلی به بالای بدنه متصل اند. با اینکه کنترل ALADIN معمولا از طریق ریموت صورت می گیرد، اما این سری از پهپاد توانایی دنبال کردن مختصات GPS از پیش تعیین شده را دارد. ALADIN از طریق منجنیق یا با دست پرتاب می شود و بازیابی از طریق فرود روی یک سطح نسبتا نرم است. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2005 - وضعیت: در حال خدمت - تعداد فروند ساخته شده: 30 - سازنده: EMT Penzberg (آلمان) - کشورهای مصرف کننده: آلمان، هلند - نقش: جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - طول: 1.53 متر - طول بال ها: 1.45 متر - ارتفاع: 0.35 - وزن: 3 کیلوگرم - حداکثر وزن برخاست: 3 کیلوگرم (0 کیلوگرم ظرفیت بار) – قوای محرکه: 1 موتور الکتریکی DC بدون جاروبک 12 ولت - حداکثر سرعت: 90 کیلومتر بر ساعت - ارتفاع پروازی: 4500 متر - برد: 16 کیلومتر - تسلیحات: ندارد. محموله شامل دوربین های ویدئویی شب و روز - نسخه ها: Aladin (سری پایه) منبع

نسخه صادراتی اچ.کیو-9 ارتش ازبکستان

به نام خدا Elbit Skystriker پهپاد مهمات با مداومت بالا انتحاری (2017) مهمات با مداومت بالا تکاملی منطقی از سامانه های بدون سرنشین اند. فرم های اولیه این کلاس منحصر به جاسوسی-نظارت-شناسایی (ISR) بودند که به مدل های پیشرفته‌تر مسلح قادر به جستجو، رهگیری و مداخله انجامیدند. مهمات با مداومت بالا، سلاح هایی انتحاری اند که از پهپاد برای حمل محموله انفجاری استفاده می کنند. این مدل ها با نام های "پهپاد کامیکازی" یا "پهپاد خودکشی کننده" هم شناخته می شوند. اولین نمونه های این کلاس در دهه 1980 پدیدار شدند. اسرائیل بازیگر پیشگام و اصلی حوزه سامانه های هواپیمای بدون سرنشین بوده است. پهپاد Harpy جزو اولین پهپاد های انتحاری به شمار می آید که برای سرکوب پدافند هوایی دشمن (SEAD) استفاده می شد و اکنون به انواع برد کوتاه، متوسط و بلند برای آتش پشتیبانی و حمله تاکتیکی تقسیم می شود. مهمات مداومت بالا با بدنه کوچک، هزینه کم و اثر صوتی نزدیک به صفر تقریبا بی نقص ترین سلاح هایی اند که امروز وجود دارد. Elbit Skystriker اسرائیلی، مهمات مداومت بالای برد بلند و مقرون به صرفه ای اند که علاوه بر ارائه اتش آماده به شلیک، توانایی تاکتیکی شناسایی منطقه جنگی فعال را دارد. این سامانه نیرو های متعارف زمینی و نیرو های ویژه نیازمند حمله دقیق را پشتیبانی می کند. Skystriker کاملا خودکار است و قابلیت جستجو، رهگیری، درگیری و تعیین هدف را دارد. Skystriker با موتور تمام الکتریکی خود، فقط در نزدیکی نقطه ضربه قابل شنیدن است و هدف تا پیش از نابودی متوجه حضور این پهپاد نمی شود. سر جنگی 5 کیلوگرمی Skystriker درون بدنه قرار می گیرد. ترکیب طراحی آن متعارف است و اویونیک ارزانی دارد. بال های اصلی در پایین 2 طرف بدنه تیوبی شکل نصب شده اند. واحد دمی تک سکانه در انتهایی ترین بخش بدنه قرار دارد. یک ملخ 2 پره در عقب، Skystriker را پیش می برد. آذربایجان یکی از شناخته شده ترین استفاده کنندگان Skystriker است و از این ناوگان خود فعالانه در برابر همسایه خود، ارمنستان، در جنگ سال 2020 استفاده کرده است. آدربایجان Skystriker را در سپتامبر سال 2019 آزمایش کرد و از آن زمان اتکای خود به گونه های بدون سرنشین و سلاح های دور برد را افزایش داده است. خدمات مرزی آذربایجان با سفارش Skystriker در سال 2019 به اولین استفاده کننده خارجی این مدل تبدیل شد. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2017 - وضعیت: در حال خدمت - تعداد فروند ساخته شده: 100 - سازنده: Elbit Systems (اسرائیل) - کشورهای مصرف کننده: آذربایجان، اسرائیل - نقش: حملات زمینی (هدایت بمب های هواپایه برای نابودی اهداف زمینی توسط تیر بمب موشک و راکت)، جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، نیروهای ویژه (شناسایی عناصر و ماموریت های نیروهای ویژه/عملیات های ویژه)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) – قوای محرکه: 1 موتور الکتریکی با ملخ 2 پره - حداکثر سرعت: 185 کیلومتر بر ساعت - ارتفاع پروازی: 5000 متر - برد: 20 کیلومتر - تسلیحات: 5 تا 10 کیلوگرم سر جنگی - نسخه ها: Skystriker (سری پایه) منبع

بسم ا... بطور مستمر ، به یاد داشته باشید "دشمن همواره در حال گوش دادن هست " Allied-2016

بسم ا... ویدئوی آموزشی سامانه دفاع هوایی MIM-23 هاوک https://www.aparat.com/v/aNw5X

به نام خدا تحویل ششمین جنگنده f-16 ارتقا یافته به ارتش ترکیه f-16 ارتقا یافته ارتش این کشور ششمین جت F-16 ارتقا یافته توسط صنایع هوافضای ترکیه (TAI) را دریافت کرد. رئیس صنایع دفاعی ترکیه (SSB) در توئیتی اعلام کرد "بهینه‌سازی ساختار هواپیمای F-16 بلوک 30 در حال پیگیری است. در چارچوب این پروژه ششمین هواپیمای F-16 بلوک 30 که ارتقای ساختاری آن پایان یافته، به فرماندهی نیروی هوایی تحویل داده شد." هدف این پروژه مدرن سازی 35 فروند جنگنده F-16 بلوک 30 است که TAI در حال کار بر روی 25 فروند از آن هاست.جنگنده های باقی مانده توسط مرکز اول فرماندهی نگهداری و تامین هوایی مدرنیزه خواهند شد. TAI اولین جت ارتقا یافته را در ماه جولای سال 2020 به نیروی هوایی تحویل داد. اسماعیل دمیر، رئیس SSB ، در پستی توئیتری در فوریه 2021 گفته بود که ارتقای ساختاری F-16 های بلوک 30 ادامه خواهد داشت. در این پروژه 1200 تا 1500 قطعه از بخش های ساختاری هر هواپیما در حال بازسازی است. کار های تعمیر، تعویض و تقویت بدنه در صورت نیاز انجام خواهند شد." دمیر اضافه کرد هدف این پروژه، افزایش عمر عملیاتی F-16 ها از 8000 به 12000 ساعت است. پس از ممانعت ایالات متحده از فروش جت های F-35 به ترکیه، به دلیل خرید S-400 توسط این کشور، بروزرسانی F-16 باعث می شود ترکیه مقداری زمان برای توسعه جت TF-X بومی خود که تحت برنامه هواپیمایی رزمی بومی (MMU) در دست پیگری است، ذخیره کند. انتظار می رود جنگنده TF-X اولین پرواز با موتور بومی خود را در سال 2029 انجام دهد. جنگنده TF-X ترکیه منبع

بسم ا... ویدئوی با کیفیت از رادار قدس https://www.aparat.com/v/uaRAG

با سلام دوستان عزیزی که از ظاهر سامانه 9 دی ایراد گرفتند تغییر مسیر شدید موشک در زمان رهگیری هدف را دقت کردند که چقدرقوی بود.دوستان اصل مطلب را رها کردند و به فرعیات توجه می کنند؟

امروز 3 دستاورد مهم داشتیم پهپاد غزه که برادر بزگوارمون جناب MR9 زحمت کشیدند و خبر مربوط رو در تایپیک مربوط گذاشتند موشک نه دی که دوستمون در بالا این خبر رو قرار دادند که این موشک رو میشه کوچک شده موشک سوم خرداد دانست این موشک رو میشه سومین موشک کوتاه برد پدافندی بعد از سامانه مجید و ذوالفقار دانست که امسال رونمایی شده و در تعداد لانچرهای بالاست و همچنین توانایی برابری با کروزها، بمب هواپیما و انواع پهپاد‌ها رو داره که خبر خوشیه برای دوست داران میلیتاری و سومین رونمایی مربوط میشه به رادار قدس که نمونه بومی رادار وستوک هستش منبع:https://www.iribnews.ir/fa/news/3112587/رونمایی-از-دستاوردهای-راهبردی-سپاه-در-حوزه-پهپادی-و-پدافندی

اشتباه نکنم یک تاپیک در خصوص پیشرفت های نظامی ترکیه اذربایجان داشتیم به هر حال کاتالوگ محصولات دفاعی ترکیه 2019 در 632 صفحه به حجم 450 مگابایت https://www.ssb.gov.tr/urunkatalog/en/files/assets/common/downloads/01072019_00 SSB_SAVUNMASANAYIBASKANLIGI_ENG_HR.pdf برای عزیزانی که علاقمند هستند بخش ترکیه سایت پاک دیفنس تحولات نظامی و پیشرفتش رو پیگیری کنند https://defence.pk/pdf/forums/turkish-defence-forum.101/