برجک رزمی جدید برای پلتفرم CV90 در نمایشگاه DSEI 2021 لندن شرکت BAE Systems در نمایشگاه DSEI 2021 لندن جدیدترین نسخه رزمی پلتفرم شنی دار CV90 را به نمایش گذاشت. این نسخه مجهز به برجک رزمی جدید که به نام برجک سری D شناخته می شوند بود. این برجک دیجیتالی ارتقا یافته یک جهش در طراحی و عملکرد خودروهای رزمی پیاده نظام محسوب میشود. برجک رزمی سری D به ارتش سلطنتی هلند برای پروژه CV9035NL و به جمهوری چک برای برنامه خرید CV90 MkIV پیشنهاد شده است. برجک نمایش داده شده در DSEI مجهز به توپ اتوماتیک 50 میلی متری ساخت BAE Systems و مسلسل هم محور 7.62 میلی متر است. در پروژه CV9035NL ارتش سلطنتی هلند برجک رزمی سری D به جای توپ اتوماتیک 50 م.م به توپ اتوماتیک 35 میلیمتری Bushmaster III مجهز است. در حقیقت این برجک رزمی می تواند طیف وسیعی از توپ های کالیبر متوسط را با توجه به نیازهای عملیاتی خاص کاربر نهایی در خود جای دهد. در مقایسه با برجک های رزمی قبلی CV90 ، سری D (ساخته شده از زره فولادی تمام جوش داده شده با زره های اضافه شونده ماژولار ) دارای فضای داخلی بیشتری برای بهبود ارگونومی خدمه می باشد. توپچی دارای جدیدترین سیستم نظارتی روز/حرارتی Saab UTAAS هماهنگ شده با فاصله یاب لیزری است. فرمانده دارای یک سیستم نظارتی مستقل الکترواپتیکال ساخت Elbit Systems است که بر روی پایه تلکسوپی سوار است که میتواند دید همه جانبه را ارتقا دهد و همچنین قابلیت hunter/killer را به خدمه بدهد. از دیگر قابلیت های این برجک هماهنگی با سیستم دفاع فعال مشت آهنین Elbit Systems و در سمت راست برجک لانچر دوتایی موشک های هدایت شونده ضد زره SPIKE-LR ساخت شرکت رافائل اشاره کرد. آخرین نسل سنسورها ، هوش مصنوعی و نرم افزار واقعیت افزوده سایر پیشرفتهای قابل توجه برای افزایش قابلیتهای چند دامنه CV90 پلتفرم در میدان نبرد است. شاسی و برجک سری D این نسخه جدید CV90 دارای معماری دیجیتالی است. بسته قدرت دارای سیستم خنک کننده ارتقا یافته و مجهز به جدیدترین گیربکس اتوماتیک آلیسون مدل 3040MX است. برای پیشرانه نیز از موتور دیزلی اسکانیا V8 با 860 اسب بخار استفاده شده است که میتواند با تقویت آن 1000 اسب بخار قدرت داشت باشد. از دیگر گزینه های انتخابی مشتریان میتوان به زنجیرهای حرکتی تمام لاستیکی اشاره کرد که در کاهش لرزش بدنه و کاهش سر و صدا خودرو موثر باشد. منبع

نکته اینجاست کره شمالی در کمک های فنی فرسنگ ها از ایران جلوتره. یعنی کمک های دریافتیش از چین و خصوصا روسیه به علت ارزش فوق العاده کره شمالی به عنوان کشوری سرکش برای این دو کشور که توازن قوا را در بین متحدان قدرتمند امریکا در شرق دور(کره جنوبی، ژاپن و بسیاری کشورهای دیگه که از نفوذ قدرت خصوصا چین واهمه دارند) فراهم میکنه براشون اصلا قابل مقایسه نیست با ایران که روس ها به دلایل مختلف تقریبا اصلا و چینی ها هم به خاطر تحریمها و آمریکا و حتی بعضا حس خطر بسیار محتاط باهاش رفتار میکنند در این دست موضوعات. (انتقال فناوری) در حالیکه مثلا همین فیلم امروز شلیک بالستیک کره شمالی از قطار و ریل بسیار به تاکتیکها و ابزارهای روسی شباهت داره (خود موشک هم که به کنار) و برخی موارد دیگه که نشون میده کره شمالی برای همین گاهی به یکباره شاهد پیشرفتهای چشمگیرش در برخی حوزه ها هستیم. (پدافند، کروز، بالستیک و ...) در مقابل فرمانده ما همین چند وقت پیش اعلام کرد (احتمالا در مورد اسکندر روسی) که روس ها حتی حاضر نشدند طرح و شمای کلی موشک را از نزدیک به ما نشون بدند و ما رفتیم سراغ خانواده فاتح و گسترشش. ما باید از این شرایط استفاده کنیم و بدون ترس و واهمه از رابطه با یک کشور تحریم شده توسط شورای امنیت ( فعلا لااقل تا وقتی تحت تحریمهای یکجانبه هستیم) ارتباطاتمون را با کره شمالی در حوزه های اینچنینی گسترش بدیم و از کره شمالی بدون هیچ خجالتی! این فناوریهای در اختیارش قرار داده شده را با مبادله ای! پایاپای ( مثلا حوزه پهپادها) در اختیار بگیریم. هرچند به نظرم احتمالا چینی ها و خصوصا روسها شروطی را برای کره شمالی قرار دادند در رابطه با در اختیار قرار دادن فناوریها به سایر طرفها ولی میش همکاری های مشترک داشت.

اولین خانه پلنگ های مدرن بوندس وهر سرانجام بعد از گذراندن 2 سال از تست های تانک لئوپارد 2A7V توسط نیروی زمینی ارتش المان، اکنون در سال 2021 اولین واحد نظامی این سری از تانک ها را دریافت کردند. گردان تانک 393 با نام "Thüringer Löwe" در شهر باد فرانکن هاوزن اولین واحد در بوندس وهر است که این تانک های فوق مدرن را دریافت میکنند. این گردان بخشی از نیروی واکنش سریع ناتو را تشکیل می دهد. در مجموع طی سه سال 104 دستگاه تانک لئوپارد 2A7V به بوندس وهر تحویل خواهد شد. تانک های لئوپارد 2A7V سیستم های نظارتی دید در شب نسل سوم، قابلیت اتش بهتر و دقیق تر تا فاصله 5 کیلومتر، استفاده ار مهمات مدرنتر ، سیستم مدیریت میدان نبرد مدرن، حفاظت و زره های ماژولار بیشتر (وزن تانک به 66/5 تن میرسد ) و گیریکس قوی تر مجهز است. مراسم تحویل تانک های لئوپارد 2A7Vبه گردان تانک 393

تانک های انگلیسی خصوصا تانک های سری چلنجر یک استثنا هستند در تانک های غربی، و از همان ابتدا قابلیت سازگاری با مخزنهای سوخت خارجی را داشتند. البته غیر از تانک های چلنجر، تانک لکلر فرانسوی ها قابلیت نصب مخرن سوخت های خارجی دارد. تانک چلنجر 1 در جنگ اول خلیج فارس تانک چلنجر 2 در جنگ دوم خلیج فارس از همان اول هیچ کدام از طرفین در پروژه تانک چلنجر3 به دنبال بازار یابی خارجی نبودند. چه انگلیس و چه راین متال فقط تمرکزشان روی چلنجر 3 انگلیس هست. ارتقا این تانک با توجه به نیاز انگلیس انجام شده است. مثل تانک لئوپارد 2pl لهستان، لئوپارد 2rl اندونزی، لئوپارد 2 NG سنگاپور که فقط مخصوص ارتشهای هر کشور توسعه داده شده اند و هر کدام با وجود شباهت ها تفاوتهای ساختاری دارند. اصولا هر ارتشی با توجه به نیازهای خود بسته ارتقا پیشنهادی خود را به شرکت سازنده ارائه میدهد. به نوعی بسته های ارتقا سفارشی و مخصوص مشتری تولید میشوند. قابلیت بروز رسانی تانک های چلنجر 1 اردنی به سطح چلنجر 3 وجود ندارد. چون تانک چلنجر 1 و چلنجر 2 از نظر ساختاری بسیار متفاوت هستند. چه از نظر فنی و چه مالی بعید هست اردن بتواند چلنجر 3 را در اختیار بگیرد. شاید بتواند تانکهای چلنجر 1 خود را ارتقا بدهد اما ان تانک دیگر چلنجر 3 نخواهد بود. که این موضوع هم با توجه به هزینه بالا بروز رسانی بعید است توسط اردن دنبال شود. تنها کشور خارجی که تانک چلنجر 2 را در اختیار کشور عمان است. برنامه رسمی عمان برای تقویت نیروی زرهی خود در گام اول تست تانک های k2 کره جنوبی و خرید آنها است. و تا اینجای کار در عمان خبری از برنامه ارتقا تانکهای چلنجر 2 خود منتشر نشده است. پس بعید است تا این زمان عمان هم به دنبال این بسته ارتق و یا نمونه های مشابه برود. در مورد نصب سامانه تروفی اما و اگرهای زیادی وجود دارد و باید تا تحویل نمونه های اصلی به ارتش انگلیس و عملیاتی شدن این تانک صبر کرد. چون حتما ارتش انگلیس قبل از تحویل تانک های چلنجر 3 با دفاع فعال تروفی جدا از شرکت های سازنده آنها را تست خواهد کرد و درصورت مشاهده نقص آن را به شرکت تولید کننده گزارش میدهد.

ونوس سرخ تست موشک کروز برد بلند با قابلیت احتمال حمل کلاهک هسته ای توسط کره شمالی در بحبوبه حوادث افغانستان و شایعات مربوط به سلامت کیم جونگ اون ، ارتش کره شمالی با فرارسیدن 13 سپتامبر 2021 ، نخستین آزمایش بزرگ موشکی خود را در چند ماه گذشته ، با شلیک جدیدترین موشک کروز دوربرد خود اعلام نمود . رسانه های دولتی کره شمالی مستقر در پیونگ یانگ ، با اعلام " اهمیت راهبردی بالای " این موشک جدید ، مدعی شدند که این موشک جدید پس از شلیک با طی 1500 کیلومتر مسیر برنامه ریزی شده ، قبل از برخورد به هدف ، در آبهای سرزمینی این کشور فرود آمده است . بالافاصله پس از انتشار این خبر ، تحلیلگران غربی در مقیاسی گستدره به این نتجیه رسیده اند که این موشک جدید می تواند بعنوان حاملی برای انتقال کلاهک های هسته ای مورد استفاده قرار گیرد که این امر برنامه دفاع موشکی ایالات متحده و شرکای منطقه ای آن را که هم اکنون شبکه دفاع هوایی خود را برمبنای خنثی سازی موشکهای بالستیک کره شمالی آرایش داده اند ، دچار مشکل نماید . پیش از این ، کره شمالی در سال 2017 با آزمایش سامانه Kumsong-3 نشان دادکه به پیشرفتهای قابل توجهی در قابلیتهای رزمی خود در حوزه کروز دست یافته است . این سامانه ، یک جنگ افزار موشکی ضد کشتی است که با قابلیت حمل کلاهکهای متعارف ، ضمن برخورداری از مانور بالا ، دقت بالایی را در انهدام اهداف مورد نظر داشت . در این میان ، ارتش کره شمالی از سال 2017 بتدریج آزمایش های موشکی خود را تا حد قابل توجهی کاهش داد ، که تست این موشک جدید ، دومین آزمایش یک جنگ افزار راهبردی از آن زمان بشمار می رود که این امر نشان میدهد ، به احتمال زیاد کره شمالی در حال نوسازی زرادخانه هسته ای خود می باشد . به اعتقاد ناظران نظامی ، تست این موشک کروز و نقش راهبردی آن در دکترین نظامی کره شمالی ، به احتمال بسیار زیاد ، با هدف جبران بخشی از نقطه ضعف این کشور در حوزه هوایی بوده که بعنوان یک جایگزین مقرون به صرفه محاسبه شود . در این میان ، گرچه در برخی تحلیل ها ، تسلیحات متعارف می تواند بعنوان یک جنگ افزار راهبردی نیز در نظر گرفته شود ، اما در اغلب موارد ، کاربرد واژه راهبردی ، اشاره به قابلیت نامتعارف و بخصوص هسته ای دارد و این مساله بعنوان یک نشانه برای ماموریت اتمی این موشک جدید ، قابل تفسیر است . از آنجایی که موشکهای کروز ، کلاهک های نامتعارف مینیاتوریزه شده ای را حمل می کنند ، این امر نشاندهنده پیشرفت قابل ملاحضه صنعت دفاعی کره شمالی در کوچک سازی کلاهکهای هسته ای است . فرماندهی اقیانوس هند و آرام ارتش ایالات متحده (INDOPACOM) در این میان ، فرماندهی اقیانوس هند و آرام ارتش ایالات متحده (INDOPACOM) ضمن محکوم نمودن این آزمایش !!!!!!!!! در کنفرانسی مطبوعاتی ،براین اعتقاد قرار داشت که فعالیت متمرکز کره شمالی در توسعه برنامه نظامی موجبات اعمال تهدید علیه همسایگان این کشور است !!!!کره شمالی و ایالات متحده ، بیش از 70 سال است که بلحاظ تکنیکی ، در جنگ قرار دارند و این کشور بطور مداوم ، با هرگونه اقدام این کشور در تقویت قابلیتهای نظامی خود ، بشدت مخالفت می کند !!!در آن سوی جبهه ، رسانه های کره شمالی با پخش مستمر مراحل این آزمایش ، بر اهمیت راهبردی آن تاکید می کنند و آن را ابزاری بازدارنده برای تضمین امنیت دولت این کشور می دانند . در همین راستا ، برخی تحلیلگران معتقدند که پرتابگر این موشک ، گونه ای مشتق شده از سامانه های توپخانه موشکی است که درسال 2019 رونمایی شد و احتمال استقرار نمونه زیردریایی پرتاب نیز برای این موشک محتمل است . اهمیت این آزمایش تا بدانجاست که جفری لوئیس ، با واکنش به این تست ، معتقد است که این سامانه موشکی برای پرواز زیر خط دید رادارها و سامانه های دفاع هوایی طراحی شده و به نوعی یک جنگ افزار تهاجمی محسوب می گردد . پی نوشت : 1- بن پایه 2--استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

بسم الله..... پاکسازی 1200 کیلومتر مربع در جنوب غرب استان مارب . دو شهرستان ماهلیه والرحبه بعد از چند رو درگیری به کنترل رزمندگان انصارالله درآمد انصارالله بعد از قفل شدن جبهه شهر مارب در حالی باز کردن محورهای دیگر برای کم کردن فشار از روی این منطقه بوده سرنگون شدن یک پهپاد دیگر عربستانی احتملا از نوع وینگ لونگ2 توسط رزمندگان مقاومت یمن

بعید هست به نظر بنده بر عکس این موضوع صادقه نمونه اخرش هم موشک خرمشهر

چند روز پیش (30 نوامبر) ، رجب طیب اردوغان و خلوصی آکار وزیر دفاع ترکیه از طرح اولیه ساختمان وزارت دفاع، ستادکل نیروهای مسلح و فرماندهی نیروهای سه گانه زمینی، دریایی و هوایی رونمایی نمودند. بنا بر اعلام آنها این طرح که شباهت زیادی به ساختمان پنتاگون دارد قرار است تا سال 2023 به بهره برداری برسد. موضوع جالب علاوه بر این شبیه سازی با قدرت نظامی اول جهان ، بیان جملاتی از سوی اردوغان از قبیل "هرکس در منطقه می‌خواهد سنگی جابه‌جا کند باید اول از ترکیه اجازه بگیرد" بود. آیا این حرفهای از یک ذهن خودشیفته تشنه قدرت تراوش می شود؟ یا پشت این رجز خوانی ها نقشه حساب شده ای کشیده شده است؟ شاید هم رهبر نوعثمانی ها آگاه یا ناآگاه ابزار دست قدرتهای بزرگتر جهان باشد؟ اما سوال مهم تر ، آیا دستگاه سیاست خارجی حاکم بر کشور، اقدامات ترکیه را رصد و برایش اقدام موثری طراحی خواهد کرد؟ دل وقلوه دادن ها با طالبان و مانورهای مشترک از جمله با پاکستان و آذربایجان زنگ خطرهایی است که برای یک هوش متوسط هم سوال برانگیز خواهد بود. منطقاً مسئولین دیپلماسی کشوری مثل ایران این تحولات سریع و روز به روز را مدنظر خواهد گرفت گرچه با نگاه به تجربه چهار دهه سیاست خارجی ، شنونده این اخبار حق دارد از آینده نگران باشد.

به نام خدا Honeywell RQ-16 T-Hawk (Tarantula Hawk) پهپاد میکرو برخاست و فرود عمودی (MAV) (2008) Honeywell RQ-16 T-Hawk پهپاد سایز میکرو (MAV) برخاست و فرود عمودی (VTOL) است که در حال حاضر در خدمت محدود در ارتش و نیروی دریایی ایالات متحده قرار دارد. این پهپاد توسط انگلیس هم خریداری شده و در حال ارزیابی توسط ارتش هند است. این سامانه در کوله پشتی حمل و توسط یک نفر مدیریت می شود. توانایی برخاست عمودی به پهپاد اجازه می دهد تا در فضا های محدود و باز استفاده شود. تکنسین های خنثی سازی بمب از RQ-16 استفاده می کنند تا دید بهتری از وضعیت خطرناک داشته باشند. تا امروز این MAV قدرت خود را در میدان ثابت کرده و چندین عملیات موفق هم داشته است. از یک سامانه RQ-16 برای دید نزدیک تر از راکتور هسته ای Fukushima Dai-Ichi که قربانی زلزله و سونامی عظیمی شده بود استفاده شد. یک پهپاد T-Hawk روی سقف راکتور شماره 2 سقوط کرد. Honeywell International پیمان کار و سازنده RQ-16 است. RQ-16 ها ابتدا در عراق (با موفقیت) مورد آزمایش قرار گرفتند و پس از آن در افغانستان به کار گرفته شدند. آرکیو _16 ، از پیشرانه ایی ۲ سیلندر تخت ( باکسر ) به حجم ۵۵ سی سی و قدرت ۴ اسب بخار ، با شناسه 3w_56 استفاده میکندو می تواند به سرعت 130 کیلومتر بر ساعت و ارتفاع 3200 متر برسد. وزن کلی آن 9 کیلوگرم است و سامانه می تواند برای حمل و نقل به 2 جزء اصلی تقسیم شود. 2 کیف حمل هم ارائه می شود. در نوزدهم سپتامبر سال 2012، اعلام شد که نیروی دریایی ایالات متحده قراردادی 8.2 میلیون دلاری به Honeywell International اعطا کرده است تا از سامانه RQ-16B T-Hawk (هواپیمای میکرو بلوک 2) برای استفاده در عملیات آزادی پایدار پشتیبانی کند. T-Hawk نام خود را از Tarantula Hawk، زنبور شکارچی که به وفور در جنوب غربی آمریکا یافت می شود، گرفته است. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2008 - وضعیت: در حال خدمت - تعداد فروند ساخته شده: 410 - سازنده: Honeywell International - ایالات متحده - کشورهای مصرف کننده: ایالات متحده، انگلیس - نقش: جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - وزن: 8 کیلوگرم – قوای محرکه: 1 پیشرانه ایی ۲ سیلندری تخت ( باکسر ) به حجم ۵۵ سی سی و قدرت ۴ اسب بخار ، با شناسه 3w_56 - حداکثر سرعت: 130 کیلومتر بر ساعت - ارتفاع پروازی: 3200 متر - تسلیحات: ندارد - نسخه ها: G-MAV (پهپاد میکرو، نام اولیه)، RQ-16A T-Hawk (سری پایه، مورد استفاده در نیروی دریایی ایالات متحده، 372 نسخه سفارش داده شد)، RQ-16B T-Hawk (نسخه ارتقا یافته)، XM156 (Class I) (نام ارتش ایالات متحده) منبع

امیر خواجه فرد معاون وزیر دفاع: ارتقاء هایی روی جنگنده ایرانی کوثر را بر اساس سه محور توسعه جنگال و اویونیک، جنگ شبکه محور با پرنده های بدون سرنشین و نصب تسلیحات دور ایستا صورت گرفته است. کابین دیجیتال جنگنده ی کوثر: پیش از کوثر، هواپیماهای سوخو ۲۲ سپاه قابلیت دریافت و ارسال اطلاعات با پرنده های بدون سرنشین را به دست آورده بودند. احتمالا در سازمان نیروی هوایی ارتش پهپاد کمان 22گزینه ای مناسب برای انجام این ماموریت مشترک با کوثر در نظر گرفته شده. برای تسلیحات دورایستا هم احتمالا کروز های زمینی و دریایی در دست مطالعه هست. بمب های دورایستای سری یاسین هم که پیش از این روی سوخو ۲۲ های سپاه و اف ۷ و اف ۴ های نهاجا نصب شده بودند می توانند گزینه ی تسلیحات دور ایستا روی کوثر باشد.

بسم ا... به بهانه انتشار مجدد خبر خرید هواپیمای مسافربری سوپرجت-100 https://www.aparat.com/v/ez8b6 برای مشاهده در اندازه اصلی کلیک کنید

با توجه به اخبار غیر رسمی که از وابستگی سایت منتشرکننده به شورای امنیت ملی حکایت دارد می توان حدس زد که قضیه سربازی در این کشور به همین صورت فعلی تا مدت های طولانی ادامه خواهد داشت . تنها ثمره توجه به مطالب این به اصطلاح اینفوگرافی لبخند تلخی است برای کسانی که تجربه سربازی را دارند یا خواهند داشت. به هر حال محرومیت از کاندیداتوری مجلس و امثالهم که باعث از دست دادن فرصت خدمت به خلق خدا می شود خودش خسران بزرگی است و به دست آوردن مهارت دوستیابی در گروه همسالان و افزایش آستانه تحمل ( تجربه کنندگان خدمت مقدس سربازی این قسمت را با تمام وجود به یاد می آورند ) نعمت بزرگی است که جز با خدمت نظام وظیفه آن هم با این وضع فعلی به دست نمی آید.

شکارچی پرنده جانشین لاکپشت نقب زن آیا سامانه Ptitselov (شکارچی پرنده ) می تواند جانشین خوبی برای استرلاهای قدیمی باشد ؟!!! سامانه دفاع هوایی Sosna از چند سال پیش ، رسانه های بخش دفاعی روسیه ، در خصوص تلاش برای توسعه یک سامانه دفاع هوایی برای واحدهای پیاده نظام نیروی زمینی ،با شناسه Ptitselov اخباری را منتشر نموده بودند که بطور خاص بعنوان یک سامانه دفاع هوایی برای یگان های هوابرد طراحی شده بود . با توجه به این مساله ، در حالی که نیروی زمینی ارتش روسیه درصدد است تا تغییرات قابل توجهی را در سازمان رزم خود ایجاد کند ، ورود احتمالی این سیستم به خدمت رزمی می تواند تاثیر قابل توجهی را از خود برجای گذارد . سیستم های قدیمی در کنار سامانه های جدید براساس اخباری که دراین زمینه منتشر شده ، نخستین داده های موجود در خصوص تلاش ارتش روسیه برای دستیابی به یک سیستم دفاع هوایی کوتاهبرد برای یگان های سوارنظام هوایی از چند سال پیش بدست آمد ، در حالی که گفته میشود این سیستم در سال 2022 وارد خدمت یگانهای هوابرد روسی در خواهد آمد و جایگزین سیستم های قدیمی خانواده استرلا-10 خواهد شد . بدین ترتیب ، برای نیل به چنین هدفی ، سامانه دفاع هوایی Ptitselov بر روی شاسی دوباره طراحی شده خودروی رزمی هوابرد BMD-4M که هم اکنون تولید می شود ، استفاده شده و مجموعه پرتاب کننده ، سیستم های کنترل آتش از سامانه دفاع هوایی سوسنا که از چند سال پیش در خدمت عملیاتی قرار دارد ، وام گرفته شده است . در اوت سال 2020 ، رسانه ایزوستا با استناد به منابع خود ، از آغاز توسعه نسخه جدیدی از Ptitselov خبر داد که می بایست جایگزین سامانه های استرلاهای قدیمی شود که تفاوت آن را می توان در شاسی متفاوت آن که براساس نفربر BMP-3 ساخته می شد ، مشاهده نمود . کار توسعه این سیستم ، تا سال 2022 ادامه خواهدیافت و پس از اتمام آزمایشات ، به کاربران تحویل خواهد شد ، در حالی که موشکهای تحویلی ، ارتقاء های اساسی را بخود خواهنددید. سامانه دفاع هوایی Strela-10MN نمونه اولیه طبق گزارشهای مستمری که در ماه های منتهی به انتشار این خبر قابل دسترسی است ، نسخه اصلی سیستم دفاع هوایی Ptitselov ماژول رزمی و بخش تسلیحاتی خود را از سامانه سوسنا دریافت می کند که اگر این خبر مبناء تحلیل قرار بگیرد ، لانچر مورد بحث بر روی یک بر روی یک برجک چرخان نصب شده ، سامانه های الکترواپتیکی آن نیز در بخش فوقانی و درنهایت بخش کنترل ، بطور کامل در شاسی قرارخواهد گرفت . برای جستجو و ردیابی هدف ، سیستم موشکی دفاع هوایی سوسنا/پتیتسلوف از یک ماژول الکترواپتیکی بهره می گیرد که شامل یک بخش تلویزیونی/ حرارتی و یک بخش جداگانه مجهز به فاصله یاب لیزری است که به کاربر اجازه می دهد تا اهداف مهاجم را فراتر از برد شلیک سامانه ، جستجو نماید ، در حالی موقعیت استقرارش برای سامانه های دشمن تا حدودی پنهان باقی می ماند . تمامی فرآیندهای مربوط به کشف و شناسایی هدف در این سیستم بصورت خودکار صورت می گیرد و نیازی به دخالت کاربر ندارد و همین امر موجب میشود تا امکان کنترل چند سیستم از یک پست فرماندهی فراهم می گردد . لانچر این سامانه ، از دو بلوک شش فروندی TPK تشکیل می شود که در هرکدام از سلول ها ، یک تیر موشک 9M340 مستقر میشود . وزن این موشک به 40 کیلوگرم می رشد و با حداکثر سرعتی برابر 900 متر برثانیه ، در یک برد 10 کیلومتری و با ارتفاع 5 کیلومتر بسمت هدف حرکت می کند . نکته جالب این موشک ، قابلیت درگیری با طیف مختلفی از اهداف هوایی و زمینی است . نخستین نمونه ای که از سیستم سوسنا ( بعنوان خلف سیستم جدید ) ساخته شد ، بر روی شاسی نفربر MT-LB قرار گرفت ولی درسال 2019 مجموعه سیستم طراحی شده به شاسی نفربر BMP-3 منتقل شد . شاسی BMP-3 تولید برای واحدهای زمینی و هوابرد مجموعه سیستم جدید ، که بطور خاص برای واحدهای هوابرد طراحی شده ، بر روی شاسی BMD-4M قرار می گیرد که این انتخاب ، چند مزیت مهم در پی دارد . نخست اینکه شاسی فوق ، در کنار نمونه های مشابه ، مشکلات لجستیکی کمتری را برای یگان کاربر بوجود می آورد ، در حالی که امکان حمل آن با هواگردهای ترابری و امکان فرود با چتردر مکان های مورد نیاز نیز برای آن فراهم می آید . اما الزامات برای نیروی زمینی تا حدودی متفاوت است برای همین شاسی BMP-3 برای این منظور استفاده گردید که به مانند نیروی های هوابرد ، نه تنها پشتیبانی از آن را تسهیل می کند ، بلکه امکان نصب سامانه های متفاوتی را بر روی آن ، بخصوص زمانی که موقعیت کاربرد آنها مورد نیاز باشد ، پدید می آید و در مجموع ، انعطاف پذیری Ptitselov می تواند ، مزیت مناسبی برای کاربران آن در نیروی زمینی و یگانهای هوابرد فراهم کند . نیاز به اطلاعات بیشتر بخش عمده ای از اطلاعات مربوط به برنامه Ptitselov هنوز در طبقه بندی محرمانه قرار دارد و احتمالا جزییات بیشتر از این سیستم ، درسال 2022 عیان خواهد شد . اما آنچه که بدیهی به نظر میرسد ، این است که وجود چنین سیستمی برای عناصر نیروی زمینی و هوابرد ، یک ضرورت است ، بخصوص اینکه قابلیتهای رزمی استرلا-10 بتدریج در حال قدیمی شدن بوده و اثر بخشی آن در صحنه رزمی آینده کاهش پیدا خواهد کرد . این مساله با گسترش تهدید پرنده های بدون سرنشین رزمی اهمیت بیشتری پیدا نموده ، به همین علت ، روند توسعه آن سریعتر شده است . پی نوشت : 1- بن پایه 2--استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

ممنون از شما این طرح را 50 سال قبل آلمانها داشتن حتی تونسته بودن نمونه هایی هم بسازند Dornier Do 31 - Wikipedia

"به نام خداوند بخشنده مهربان" روزنه ای بسوی آینده هوانوردی از پنجره شرکت بل کمپانی Bell Textron سه طرح مفهومی هواگردهای نظامی جدید را به نمایش گذاشت که از فناوری نشست و برخواست عمودی سریع( (HSVTOL) بهره می برد. این سه طرح از یک مفهوم پیشرانه استفاده می کنند که در آن از روتورهای بال برای بلند کردن عمودی استفاده می شود، سپس موتورهای توربوفن نیروی محرکه ای را برای پرواز سریع و رو به جلو فراهم می کنند. از جزئیات بیشتر این طرح اطلاع چندانی در دست نیست. ایده های ترکیب بالگرد و هواپیما هرگز فراموش نشده و به مرور به بلوغ رسیده اند. این مطلب بسیار قدیمی است و به طرح دوفوکس 1909 سوئیس باز می گردد، اما 98 سال بعد این مفهوم با V-22 Osprey به واقعیت تبدیل می شود. بوضوح برخی از ایده ها برای خروج از مرحله آزمایشی و ورود به خدمت زمان طولانی را طی می کنند اما آیا این مطلب در مورد طرح بل هم می تواند صادق باشد؟ مزایای ترکیب ملخ های بزرگ تا شونده در کنار استفاده از پیشران جت مشخص است، با این کار سطح مقطع یک بالگرد به میزان قابل توجهی کاهش می یابد و می توان به سرعت 540 مایل بر ساعت( 869 کیلومتر بر ساعت) پرواز کند. طرح اولیه این پیش نمونه به سال 1967 و با مدل Bell-627 بازمی گردد. در آن سال نیروی هوایی ایالات متحده نیازمندی خود برای یک هواگرد عمود پرواز با قابلیت پرواز سریع منتشر کرد. طرح بل هواگردی با ملخ تاشو بود که عملکرد پروازی مشابه V-22 داشت با این تفاوت که پس از برخواست ملخ ها کُند شده و نهایت متوقف می شدند و پس از توقف ملخ ها در یک پایلون جمع می شدند و نهایتا موتور جت هواگرد ادامه کار را برعهده می گرفت. Bell-627 فناوری HSVTOL قابلیت پرواز یک هلیکوپتر با سرعت، برد و قابلیت بقای یک هواپیمای جنگنده را ترکیب می کند. اهداف طراحی HSVTOL بل شامل ویژگی های زیر است: - قابلیت پرواز در ارتفاع پایین - سرعت کروز بیش از 400 کیلومتر - استقلال کامل نسبت به باندهای پرواز - مداومت پروازی بالا - ایجاد یک پلتفرم در ماموریت های گوناگون از نسخه بی سرنشین و تهاجمی سرنشین دار تا نسخه ترابری سنگین - طراحی بر پایه وزن 1814 کیلوگرم برای نمونه بی سرنشین تا 45 تُن برای بزرگترین نمونه نسخه بی سرنشین با احتمال تهاجمی بودن نسخه متوسط و احتمالا با توانایی های مشابه یک جنگنده پشتیبانی نزدیک و حتی جنگنده های چند منظوره با بهبود طرح نسخه ترابری سنگین تا تناژ 45 تن! بنظر می رسد در این طرح در سرعت های پایین (فرم بالگردی) سرعت پرواز بالاتری نسبت به یک هلیکوپتر تک ملخ در وزن مشابه بدست آید. در پرواز با سرعت بالا نیروی درگ در ارتباط با مجموعه پایلون ها بوجود می آید اما سرعت تا 400 کیلومتر کاملا منطقی به نظر می رسد و هیچ دلیل هم وجود ندارد که چرا این مفهوم در طیف وسیعی از نقش ها و وزن ها نتواند ساخته و استفاده باشد. به توجه به این طرح گرافیکی میتوان متوجه شد که برای کاهش اثر راداری تلاش شده است اما با این وجود مجموعه تاشدن ملخ ها می تواند بر روی سطح مقطع اثری منفی داشته باشد. در تصویر سه ترتیب مختلف ورودی هوا را دیده می شود و قطعا تاثیر هر کدام در سطح مقطع باید جداگانه بررسی شود. مشخص نیست که آیا از یک پیشران کاملاً جدا علاوه بر پیشران اصلی برای تأمین قدرت ملخ ها استفاده می شود یا اینکه یک موتور با چرخه متغیر که می تواند نیروی رانش را به شفت ها انتقال دهد استفاده خواهد شد. اما بنظر می رسد در این پیکربندی جدید استفاده از انتقال قدرت چرخه متغییر تا این لحظه کمی پر ریسک و دشوار است. در آزمایش های طرح Bell-627 اطلاعات ارزشمندی در این زمینه بدست آمد. خطرات اعلام شده در گزارش بل در سال 1972: • عدم پایداری تکیه گاه ملخ ها (کمی قبل از رسیدن به سرعت بالا و تغییر نحوه پروازی). • مقدار زیاد لرزش تیغه در بازه زمانی تا شدن تیغه ، که نیاز به مهار لرزش و بارهای دینامیکی مرتبط دارد. • آشفتگی دینامیکی ساختار بال و پایلون دربازه تا شدن تیغه. در طی آزمایش تونل باد مشخص شد که این مسئله با تداخل آیرودینامیکی تیغه و بال ارتباط دارد. • این گزارش همچنین اظهار می کند که مکانیسم های تاشو یک چالش مهم طراحی از نظر دستیابی به پرواز و نشست برخواست قابل اعتماد با وزن مناسب است. روی هم رفته ، به نظر می رسد این طرح Bell برای پیگیری توسعه مناسب هستند ولی مسیر طولانی را برای توسعه در پیش دارند. چالش اصلی این است که یک منبع مالی پایدار در این مدت طولانی از آن پشتیبانی کند. ارتش آمریکا علاقه ویژه ای به طرح های این چنینی دارد. همینطور علاقه زیادی به پیدا کردن جایگزینی مناسب برای V-22 Osprey دیده می شود.این طرح می تواند یک نقطه شروع برای آینده بخش بزرگی از هواگرد های آمریکا و دنیا باشد. نمایش پیش نمونه ها در وزن های پایین تر می تواند همه چیز را مشخص کند. نگاشته شده توسط Navard هرگونه برداشت از این مطلب با ذکر نام military.ir الزامی است. بن مایه

برای کره جنوبی آیا برنامه فضایی پوششی برای برنامه بالستیک محسوب نمیشه؟! فقط برای ما محسوب میشه؟!

سلام. چند نکته: اول اینکه منظور از بالک ثابت ، بالک های برا زا و پایدار ساز بود که بر خلاف ار بی اس 70 درون بدنه تا نمیشه! دوم حتی موشک های ضد زره هم بالک کنترلی متحرک دارن، اساسا بدون چنین بالک هایی هدایت پذیری ایرودینامیکی معنی نداره سوم در مورد اینکه ضد زره باشه، مشخصا این موشک فیوز مجاورتی داره، وجود چنین عنصری در یک سلاح با وارهد خرج گود ضد زره اساسا بی معنی هست چهارم، احتمال ناچیزی وجود داره که این موشک پدافندی نباشه، ولی اینکه شکار تورنادو مث پهپاد ها قطعا با این موشک بوده یا نه بر اساس اطلاعات فعلی قابل اثبات نیست. صرفا یه گمانه زنی هست. به شخصه نسخه ارتقا یافته از سام-6 رو هم با سیکر الکترواپتیکال محتمل می دونم پنجم، تشخیص پروفایل پروازی از اون فیلم و اینکه شبیه سام-2 بوده! نمی دونم بر اساس چه منبعی عنوان می کنید. خیلی بعید می دونم، خصوصا اینکه حجم انفجار اصلا در حد وارهد حدود 200 کیلوگرمی سام-2 نبود! بله سام 2 حدود 200 کیلو وارهد داره، دقیقا به همین دلیل نسخه زمین به زمین و حتی ضد کشتی ازش توسعه داده شده که عکس نسخه زمین به زمین شده اش در تاپیک هست. ششم: در مورد موشکی که به سمت ایگل شلیک شد هم در تاپیک توضیحات و تصاویر کافی ذکر شده