البته باید با احتیاط این مساله را تحلیل کرد ، روسها سابقه ذهنی خوبی در فروش سلاح به ما به جا نگذاشتند ( چه بعد از پایان جنگ و چه در قضیه فروش اس-300 ، اورهال زیردریایی کلاس کیلو و .... ) ولی اگر ما هوشمندانه عمل کنیم ، میشود امتیازات خوبی از آنها گرفت البته به نظرم این خبر یک مقداری برای پاک کردن رد پای تحویل تجهیزات به ما منتشر شده ، تصاویری که چند وقت پیش منتشر شد شاید تنها گوشه ای از سخت افزارهای تحویلی به ما بوده باشد . حتی انتشار خبر رزمایش مشترک ایران - چین و روسیه در دریای عمان هم مقدمه چینی برای تحویل سخت افزارهایی هست شاید بعدها رسانه ای بشود ( البته این فقط یک گمانه زنی هست و نه بیشتر ) چندروز پیش هم به نقل از جناب صفوی ، جمله ای منتشر شد مبنی بر اینکه وضعیت فعلی تنها 2 سال دیگر دوام دارد (بدلیل وصل شدن سیستم پولی ایران- روسیه و چین ) . حالا شاید علت اصرار غیر متعارف اروپایی ها برای دیدار رییس جمهور با ترامپ را بیشتر بشود تحلیل کرد . اینها احتمالا رصد کردند که این 3 کشور عزم جدی برای متصل شدن به هم را دارند ( در چهارچوب پیمان شانگهای ) به همین دلیل سعی کردند و میکنند که در این روند اخلال ایجاد کنند. با این حال هنوز معتقدم که چهارچوب در خواست های تسلیحاتی ما باید روی فناوری وبعد توسعه توان رزمی نیروی هوایی باشد ..

بسم ا... یکی از کارهای جالب نیروی دریایی

به نام خدا HAI E1-79 Pegasus (series) سامانه هوایی بدون سرنشین شناسایی (UAS) (1992) HAI E1-79 "Pegasus" یک سامانه هوایی بدون سرنشین (UAS) یونانی است که توسط برند مادر صنایع هوانوردی Hellenic (HAI) توسعه و ساخته شده است. این هواپیما در نقش جاسوسی-نظارت-شناسایی (ISR) میدان نبرد است که از زمان ورود به خدمت به صورت محدود تولید شده است. توسعه Pegasus به صورت مشترک توسط KETA (مرکز تحقیق و توسعه نیروی هوایی Hellenic) و HAI در سال 1979 شروع شد. اولین نمونه اولیه در سال 1982 پرواز کرد. Pegasus از این سال مدت زمان زیادی را صبر کرد تا در سال 1992 به صورت رسمی وارد خدمت شود. Pegasus با استاندارد های UAS، متعارف است؛ ترکیب 2 میله ای و ملخ با آرایش pusher، به همراه بدنه با طرفین صاف و بال های نصب شده در بالا. 2 میله از انتهای عقبی بال های اصلی مبدا می گیرند و به بال های دمی عمودی ختم می شوند که توسط یک صفحه افقی به هم متصل اند. بخش زیرین از چرخ های سه‌گانه تشکیل شده است که در طول پرواز ثابت می مانند. بالای بدنه یک قسمت بیرون زده وجود دارد که به شکل دیسک است. یک برجک تغییر پذیر در زیر بدنه اصلی، تجهیزات حسگر و دوربین را در خود جای می دهد. Pegasus از نظر ابعاد، 2.1 متر طول و حدود 5 متر طول بال دارد که نسبتا کوچک است. این پهپاد با سامانه نیرودهی متعارف خود (ملخی که با آرایش pusher گردانده می شود) می تواند به سرعت 161 کیلومتر بر ساعت برسد. Pegasus با سوخت داخل خود مداومت 3.5 ساعته دارد. Pegasus II نسخه بزرگ‌تر، سنگین تر و پیشرفته‌تر از پلتفرم Pegasus اولیه با توانایی های ماموریتی ارتقا یافته تر است. این مدل اولین بار در سال 2005 مشاهده شد و تا امروز تولید بسیار محدودی داشته است. طول آن به 4.3 متر و طول بال هایش به 6.2 متر افزایش یافته است. Pegasus II می تواند حدود 15 ساعت به صورت مداوم پرواز کند. نقش آن همانند نسخه اولیه، ISR است. مشخصات - سال ورود به خدمت: 1992 - تعداد فروند ساخته شده: 20 - سازنده: شرکت صنایع هوانوردی Hellenic/ کارخانه هواپیمایی دولتی - یونان - کشورهای مصرف کننده: یونان - نقش: جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - طول: 4.3 متر - طول بال ها: 6.2 متر - وزن: 200 کیلوگرم - حداکثر وزن برخاست: 250 کیلوگرم (50 کیلوگرم ظرفیت بار) – قوای محرکه: 1 موتور متعارف در انتهای بدنه که 1 ملخ 2 پره را در آرایش pusher می چرخاند - حداکثر سرعت: 160 کیلومتر بر ساعت - برد: 2000 کیلومتر - سرعت افزایش ارتفاع: 573 متر بر دقیقه - تسلیحات: ندارد. تجهیزات ماموریتی به حسگر ها/دوربین ها برای نقش ISR محدود می شود - نسخه ها: E1-79 "Pegasus" (سری پایه)، Pegasus II (نسخه بزرگ‌تر با وزن عملیاتی بیشتر، مشخصات عملیاتی بهتر) منبع

بسم ا... برآورد فرمانده نیروی هوایی هند درباره نیاز به 350 جنگنده https://khabarban.com/a/33056526 به نوشته خبرگزاری روسی «اسپوتنیک» نیروی هوایی هند در حال حاضر دارای ۳۰ اسکادران جنگنده برای مقابله با تهدیدهای چین و پاکستان است. از آنجا که این نیرو قبلاً بازنشستگی جنگنده‌های «میگ-۲۱» خود را در چند سال آینده اعلام کرده است، بنابر این برای حفظ قدرت خود نیاز به صدها جنگنده دارد. پی نوشت : جالب هست ، برای خبرگزاری هایی که دائم در مذمت نیروی هوایی و بی فایده بودن آن صحبت می کردند ، یک دفعه چنین خبری آنقدر جذاب شده که آن را کار کردند ، جای تعجب به نظر می سد !!! مشرق فارس 2- رقم نیازمندی هم جالب هست . هند با مساحتی نزدیک به 3/200/000 کیلومتر مربع ، علاوه بر ناوگان موجود و درصورت بازنشسته کردن ناوگان میگ-21 ها به 350 فروند جنگنده نیاز دارد ( با علم به اینکه دارای یک نیروی بالستیکی هسته ای قابل توجه هست ) در حالی که جمهوری اسلامی ایران با نزدیک به 2/000/000 کیلومتر مربع مساحت ، حدود 10 سال پیش به 250 فروند جنگنده جدید نیاز داشت !!!!! و جز تعداد بسیار محدودی نمونه ای روگرفت شده از تایگرهای آمریکایی و خرید بسیار بسیار محدود از روسیه در حدود بیست و چند سال پیش ، به تقریب هیچ تلاش برای برروز رسانی نیروی هوایی صورت نگرفته است !!!!

نتایج نهایی تیم های ایران در مسابقات ارتش‌های 2021 : 1- در رشته‌ی نصف النهار از میان 6 کشور حاضر در جایگاه چهارم 2-در رشته تهاجم دریاپایه از میان 4 کشور و دو منطقه (اوستیا و آبخازیا) در جایگاه سوم 3-در رشته‌ی جام دریا از میان 4 کشور در جایگاه نخست (به میزبانی ایران) 4-در رشته‌ی تیراندازی تاکتیکی با حضور 17 کشور و منطقه (اوستیا و آبخازیا) در جایگاه هفتم 5-در رشته‌ی تک تیراندازی از میان 20 کشور جایگاه هشتم 6-در رشته‌ی غواصی عمق از بین 6 تیم شرکت کننده جایگاه نخست مشترک (به میزبانی ایران) 7-در رشته‌ی شکار شاهین (رقابت پهپادی) از بین 4 کشور جایگاه چهارم (باز خوبه پنجم نشدن) 8-در رشته‌ی گشت جاده از بین 5 کشور جایگاه چهارم 9-در رشته‌ی اربابان سلاح از میان 4 کشور در جایگاه نخست (به میزبانی ایران) 10-در رشته‌ی اساتید آتش توپخانه از میان 10 کشور در جایگاه هفتم 11-در رشته‌ی حافظان نظم از میان 6 تیم جایگاه چهارم 12-در رشته‌ی ستاره‌ی قطبی از میان 9 کشور جایگاه پنجم به‌غیر از اون 3 رشته‌ای که خودمون میزبان بودیم و معلوم نیست با چه دوز و کلکی اول شدیم در بقیه‌ی رشته‌ها به معنای واقعی کلمه گند زدیم.

خوب اندیشکده iiss یک گزارشی را در خصوص اشاعه موشک کروز در خاورمیانه منتشر کرده است که بسیار جالب است بخش عمده ای از گزارش مربوط به ایران است هرچند در خصوص تولید موشک کروز در اسراییل ,ترکیه, امارات ,عربستان و... بحث نموده است البته اکثر کشور های خاورمیانه مجهز به موشک کروز هارپون و موشک کروز استورم شدو هستند که بعضا ناقض mtcr هستند . البته خودم سعی کردم در پست های مختلف در سال های گذشته توانایی های کشورهای منطقه را برای آگاهی دوستان منتشر کنم . برای دانلود گزارش کلیک کنید منبع

این پهپادها به نظر می‌رسد که وارد خط عملیاتی شده و به زرهی شورشی‌های تیگریا ضربات قابل توجهی وارد کرده‌اند. این تصاویر گفته می‌شود یک دستگاه تانک تی72 شورشیان تیگرای است که با موشک‌ یا بمب شلیک شده توسط پهپاد مهاجر 6 به این شکل درآمده است.

این نفربر زرهی با توجه به مشخصات ظاهری مثل جایگاه سلاح کنترل از راه دور، دوربین های نظارتی و طراحی بدنه شباهت های فابل توجه ای با نفربر زرهی کیا ساخت وزارت دفاع دارد که در حاشیه تحویل خودروهای زرهی به مرزبانی نسخه ی اولیه این نفربر زرهی دیده شده بود. اولین خودرو ستون تصویر این نفربر زرهی جدید از رو به رو است تصاویر مراسم اختتامیه مسابقه «رزم‌آوران» نیروی زمینی سپاه در تیپ مکانیزه امان زمان (عج) سپاه به نظر میرسد این نفربر زرهی جدید از نظر ابعاد تا حدودی شبیه امرپ طوفان باشد تانک های تی 72 اس و خودرو رزمی پیاده نظام بی ام پی2 خودرو زرهی براق در نقش نفربر زرهی( سمت راست) در نقش خمپاره انداز خودکششی ( سمپ چپ) هویتزر خودکششی 122 میلیمتری 2S1 Gvozdika

شکارچی پرنده جانشین لاکپشت نقب زن آیا سامانه Ptitselov (شکارچی پرنده ) می تواند جانشین خوبی برای استرلاهای قدیمی باشد ؟!!! سامانه دفاع هوایی Sosna از چند سال پیش ، رسانه های بخش دفاعی روسیه ، در خصوص تلاش برای توسعه یک سامانه دفاع هوایی برای واحدهای پیاده نظام نیروی زمینی ،با شناسه Ptitselov اخباری را منتشر نموده بودند که بطور خاص بعنوان یک سامانه دفاع هوایی برای یگان های هوابرد طراحی شده بود . با توجه به این مساله ، در حالی که نیروی زمینی ارتش روسیه درصدد است تا تغییرات قابل توجهی را در سازمان رزم خود ایجاد کند ، ورود احتمالی این سیستم به خدمت رزمی می تواند تاثیر قابل توجهی را از خود برجای گذارد . سیستم های قدیمی در کنار سامانه های جدید براساس اخباری که دراین زمینه منتشر شده ، نخستین داده های موجود در خصوص تلاش ارتش روسیه برای دستیابی به یک سیستم دفاع هوایی کوتاهبرد برای یگان های سوارنظام هوایی از چند سال پیش بدست آمد ، در حالی که گفته میشود این سیستم در سال 2022 وارد خدمت یگانهای هوابرد روسی در خواهد آمد و جایگزین سیستم های قدیمی خانواده استرلا-10 خواهد شد . بدین ترتیب ، برای نیل به چنین هدفی ، سامانه دفاع هوایی Ptitselov بر روی شاسی دوباره طراحی شده خودروی رزمی هوابرد BMD-4M که هم اکنون تولید می شود ، استفاده شده و مجموعه پرتاب کننده ، سیستم های کنترل آتش از سامانه دفاع هوایی سوسنا که از چند سال پیش در خدمت عملیاتی قرار دارد ، وام گرفته شده است . در اوت سال 2020 ، رسانه ایزوستا با استناد به منابع خود ، از آغاز توسعه نسخه جدیدی از Ptitselov خبر داد که می بایست جایگزین سامانه های استرلاهای قدیمی شود که تفاوت آن را می توان در شاسی متفاوت آن که براساس نفربر BMP-3 ساخته می شد ، مشاهده نمود . کار توسعه این سیستم ، تا سال 2022 ادامه خواهدیافت و پس از اتمام آزمایشات ، به کاربران تحویل خواهد شد ، در حالی که موشکهای تحویلی ، ارتقاء های اساسی را بخود خواهنددید. سامانه دفاع هوایی Strela-10MN نمونه اولیه طبق گزارشهای مستمری که در ماه های منتهی به انتشار این خبر قابل دسترسی است ، نسخه اصلی سیستم دفاع هوایی Ptitselov ماژول رزمی و بخش تسلیحاتی خود را از سامانه سوسنا دریافت می کند که اگر این خبر مبناء تحلیل قرار بگیرد ، لانچر مورد بحث بر روی یک بر روی یک برجک چرخان نصب شده ، سامانه های الکترواپتیکی آن نیز در بخش فوقانی و درنهایت بخش کنترل ، بطور کامل در شاسی قرارخواهد گرفت . برای جستجو و ردیابی هدف ، سیستم موشکی دفاع هوایی سوسنا/پتیتسلوف از یک ماژول الکترواپتیکی بهره می گیرد که شامل یک بخش تلویزیونی/ حرارتی و یک بخش جداگانه مجهز به فاصله یاب لیزری است که به کاربر اجازه می دهد تا اهداف مهاجم را فراتر از برد شلیک سامانه ، جستجو نماید ، در حالی موقعیت استقرارش برای سامانه های دشمن تا حدودی پنهان باقی می ماند . تمامی فرآیندهای مربوط به کشف و شناسایی هدف در این سیستم بصورت خودکار صورت می گیرد و نیازی به دخالت کاربر ندارد و همین امر موجب میشود تا امکان کنترل چند سیستم از یک پست فرماندهی فراهم می گردد . لانچر این سامانه ، از دو بلوک شش فروندی TPK تشکیل می شود که در هرکدام از سلول ها ، یک تیر موشک 9M340 مستقر میشود . وزن این موشک به 40 کیلوگرم می رشد و با حداکثر سرعتی برابر 900 متر برثانیه ، در یک برد 10 کیلومتری و با ارتفاع 5 کیلومتر بسمت هدف حرکت می کند . نکته جالب این موشک ، قابلیت درگیری با طیف مختلفی از اهداف هوایی و زمینی است . نخستین نمونه ای که از سیستم سوسنا ( بعنوان خلف سیستم جدید ) ساخته شد ، بر روی شاسی نفربر MT-LB قرار گرفت ولی درسال 2019 مجموعه سیستم طراحی شده به شاسی نفربر BMP-3 منتقل شد . شاسی BMP-3 تولید برای واحدهای زمینی و هوابرد مجموعه سیستم جدید ، که بطور خاص برای واحدهای هوابرد طراحی شده ، بر روی شاسی BMD-4M قرار می گیرد که این انتخاب ، چند مزیت مهم در پی دارد . نخست اینکه شاسی فوق ، در کنار نمونه های مشابه ، مشکلات لجستیکی کمتری را برای یگان کاربر بوجود می آورد ، در حالی که امکان حمل آن با هواگردهای ترابری و امکان فرود با چتردر مکان های مورد نیاز نیز برای آن فراهم می آید . اما الزامات برای نیروی زمینی تا حدودی متفاوت است برای همین شاسی BMP-3 برای این منظور استفاده گردید که به مانند نیروی های هوابرد ، نه تنها پشتیبانی از آن را تسهیل می کند ، بلکه امکان نصب سامانه های متفاوتی را بر روی آن ، بخصوص زمانی که موقعیت کاربرد آنها مورد نیاز باشد ، پدید می آید و در مجموع ، انعطاف پذیری Ptitselov می تواند ، مزیت مناسبی برای کاربران آن در نیروی زمینی و یگانهای هوابرد فراهم کند . نیاز به اطلاعات بیشتر بخش عمده ای از اطلاعات مربوط به برنامه Ptitselov هنوز در طبقه بندی محرمانه قرار دارد و احتمالا جزییات بیشتر از این سیستم ، درسال 2022 عیان خواهد شد . اما آنچه که بدیهی به نظر میرسد ، این است که وجود چنین سیستمی برای عناصر نیروی زمینی و هوابرد ، یک ضرورت است ، بخصوص اینکه قابلیتهای رزمی استرلا-10 بتدریج در حال قدیمی شدن بوده و اثر بخشی آن در صحنه رزمی آینده کاهش پیدا خواهد کرد . این مساله با گسترش تهدید پرنده های بدون سرنشین رزمی اهمیت بیشتری پیدا نموده ، به همین علت ، روند توسعه آن سریعتر شده است . پی نوشت : 1- بن پایه 2--استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

بسم ا.... روایت بازسازی شده نجات کردستان عراق توسط حاج قاسم https://www.aparat.com/v/9OpHs

خدایا .. توبه ... فنسر دماغ قرمز !!!!!!

بسم الله الرحمن الرحیم نتیجه درگیری بین جنگنده ساب 39 و اف 16 و اف 15 در سال 2006 برای اولین بار جنگنده ساب در مانور red flag شرکت کرد. در این رزمایش گریپن ها جز تیم قرمز بودند. این گزارش توسط استفان انگلوند مهندس پرواز نیروی هوایی سوئد در 13 فوریه سال 2020 منتشر شد. جنگنده چند منظوره گریپن ستون فقرات چندین نیروی هوایی در جهان است . گریپن یک جنگنده چند منظوره مدرن هست که به منظور ارائه بهترین راه حل به همراه هزینه کم و با استفاده از بالاترین تکنولوژی ها ساخته شده. این جنگنده برای مقابله با طیف گسترده ای از تهدیدات آماده شده . در طراحی این جنگنده سعی شده ایمنی پرواز ، قابلیت آموزش ، قابلیت اطمینان به همراه بالاترین تکنولوژی و پایین ترین هزینه فراهم شود. گریپن اولین جنگنده ناتو هست که به طور کامل قابلیت استفاده از موشک هوا به هوای متئور را دارد.. در روز اول اول بدون پشتیبانی اواکس و پیشتیبانی زمینی گریپن به کمک سیستم های خود توانست اطلاعات کاملی از میدان جنگ فراهم کند و بدون شناسایی شدن توسط سیستم های دفاع زمینی با توانست با دقت اهداف را مورد اصابت قرار بدهد. یکی از خلبان های گریپن در داگ فایت توانست 5 فروند اف 16 بلاک 50( در سال 2006 بلاک 50 یکی از پیشرفته ترین مدل های اف 16 بوده) را سرنگون کند. در ادامه این مانور 3 فروند جنگنده ساب در مقابل 5 فروند اف 16 نیروی هوایی نروژ قرار گرفتند و 3 عملیات هوایی را بر ضد هم انجام دادند. نتایج 5-0//5-0//5-1 به نفع گریپن بوده.( در دو درگیری هر پنج اف 16 سرنگون شدند بدون هیچ تلفاتی از گریپن و در یک درگیری یک فروند گریپن از دست رفت در عوض هر 5 اف 16 سرنگون شدند) در مرحله بعدی سه فروند f15c در حالت فرار تحت تعقیب ساب 39 قرار گرفتند که فقط یک اف 15 توانست در پشت سر ساب قرار بگیرد و 2 فروند دیگر نتوانستند از دست ساب فرار کنند. جنگنده اف 16 نرخ وزن به رانش بیشتری نسبت به گریپن دارد اما طراحی بالها و نحوه باگزاری تسلیحات در گریپن به نحوی هست که اگر هر دو جنگنده دارای تسلیحات مشابهی ( 4 موشک امرام و سایندواندر) باشند نرخ صعود گریپن با اف 16 مشابه خواهد بود. هزینه گریپن بسیار کم هست در درگیری های لیبی ارزش خودش را نشون دادو هیکچدام از ماموریت های گریپن به دلیل مشکلات فنی لغو نشد. در جنگ BVR با توجه به موشک متئور که در اختیار آن هست حتی می تواند اف 15 را تهدید کند. به گفته انگلوند گریپن E برای مشتریان با سطح بالای تهدیدات ساخته شده. این مدل دارای موتور قوی تر و رادار ارایه فازی بسیار پیشرفته هست . از طرفی دارای سیستم های مادون قرمز ، جنگ الکترونیک و ارتباطی بسیار مدرنی هست که هر اطلاع کامل از میدان جنگ را در اختیار خلبان قرار می دهد. به گفته انگلوند فن اوری های بکار رفته در سری e گریپن بسیار مشابه با اف 35 هست با این تفاوت که قابلیت رادار گریزی اون را ندارد. همچنین گریپن تنها جنگده ای هست که بجز اف 22 و اف 35 ار فن اوری نیمه هادی نیترید گالیم در تجهیزات جنگ الکترونیکی خودش استفاده کرده . تکنولوژی که بعید هست حتی روس ها و چینی ها توانسته باشند بهش برسند. »نبع سعی کردم تا حد ممکن درست ترجمه کنم اگر اشتباهی شد از دوستان و اساتید عذر خواهی می کنم

تصاویری از مسابقات رزم آوران نیروی زمینی سپاه ==== رژه پایانی مسابقات اربابان سلاح نیروی زمینی ارتش

بسم ا... سیر تاریخی توسعه بمب افکن راهبردی توپولف-16 باجر https://www.aparat.com/v/4d6Z7 پی نوشت : بازیابی تصاویر ، جمع آوری پستهای پراکنده و ادغام آن در یک تاپیک بصورت متمرکز ، شانزدهم شهریور سال 1400 خورشیدی

وزارت دفاع آمریکا اخیرا ویدئویی منتشر کرد که در آن یک شناور بدون سرنشین به اسم Ranger در یک کانتیر با یک لانچر 4تایی موشک SM-6 در حال شلیک موشک SM-6 می باشد شناور Ranger بخشی از برنامه Ghost Fleet Overlord برای توسعه شناور بدون سرنشین که از سال 2017 شروع شده وتا سال 2022 پایان می یابد بودجه درخواستی این برنامه برای سال 2022 معادل144.8 میلیون دلار خواهد بود در خصوص تست موشک SM-6 از شناور بدون سرنشین Ranger کلیک کنید در خصوص برنامه Ghost Fleet Overlord و شناور های RangerوNomad کلیک کنید البته استفاده از لانچر مارک 41 نیز بر روی این شناورها قابل تصور است خصوصا بعد تست تاماهاک بعد از پایان معاهده INF توسط امریکا البته در خصوص سیستم عمود پرتاپ مارک 41 روسها اعتراضاتی داشتند بعد تست موشکی امریکا با توجه استقرار این سامانه در رومانی که بخشی از سپر دفاع موشکی اروپاست (پوششی برای استقرار تاماهاک) البته پرچم هایی ترکیه و عربستان جالب توجه است هر چند بخاطر تحریم ها ترکیه به دنبال توسعه لانچر عمود پرتاب بومی خود به کمک شرکت راکتسان برای جایگزینی سیستم مارک 41 در ناو های خود است منبع

جنس آلمانی این قسمت :زیردریایی پس از پایان جنگ جهانی دوم و تا قبل از بحران برلین ، حق مسلح سازی مجدد از آلمان جدید التاسیس فدرال سلب شده بود ، اما پس از آغاز علنی جنگ سرد ، روند مسلح سازی ارتش آلمان غربی بتدریج آغاز گردید . با شروع این کار ، برنامه مسلح سازی نیروی دریایی و بویژه نیروی زیر سطحی این کشور در دستور کار قرار گرفت ، در نتیجه عملیات بیرون کشیدن دو فروند زیردریایی کلاس XXIII با کد بدنه U-2365 و U-2367 از عمق دریای بالتیک شروع شد. در ژوئن و آگوست 1956 هر دو زيردريايي از عمق بيش از 50 متري بيرون كشيده شدند. هر چند اين زيردريايي­ها در اعماق بالتيك به مدت 11 سال در معرض زنگ‌زدگي بودند، اما هر دو زيردريايي با كمال تعجب در وضعيت خوبي قرار داشتند و در كمتر از يكسال كارخانه هوالتز.ورك در بندركيل مبادرت به تعمیر اساسی آن نموده و تقریباً این دو را در شرايط اصلي خودشان، به نيروي دريايي فدرال واگذار كرد. تنها تغییر ایجاد شده ، در بخش سینه این زیردریایی براي نصب تجهيزات جديد ردياب آكوستيك صورت گرفت . سرانجام در 15 اگوست 1957، زيردريايي به نام «هاي» (كوسه)U-2367 و در 1 اكتبر 1957 زيردريايي به نام هخت (اردك ماهي)U-2365 براي نيمه دوم عمر خود، عازم ماموريت شدند.

همچنان باید باز درخواست و تاکید و خواهش کنیم از نیروهای مسلح که اگر حوصله موارد حفاظتی را ندارند در پخش تصاویر اینگونه رونمایی ها و رزمایش ها؛ یک تدوین گر تربیت! کنند و وظیفش را این قرار بدند چنین تصاویری را قبل از پخش روی هر چی مونیتور و لوگو و صورت اشخاص و عوارض جغرافیایی و ... یک سایه ی! محو کننده ای! قرار بده. دیگه از این راحت تر؟!

به نام خدا Griffon Aerospace MQM-170 Outlaw پهپاد هدف/ISR/آموزشی (2004) Outlaw G2 Griffon Aerospace MQM-170A "Outlaw" که به عنوان هواپیمای بدون سرنشین ارزان قیمت توسعه داده شده، در ارتش و نیروی دریایی ایالات متحده برای تمرینات پدافند هوایی مورد استفاده قرار می گیرد. Griffon Aerospace در سال 1993 توسط مهندس Larry French در مدیسون آلاباما تاسیس شد. French شرکتش را پس از موفقیت در توسعه یک هواپیمای 6 سرنشینه تک موتوره 2 باله (Lionheart) تاسیس کرد. فروش این هواپیما باعث شد French وارد حوزه پهپادی شود. Outlaw در جولای سال 2004 معرفی شد و از آن زمان در خط تولید بوده است. تا کنون تعداد فروند های ساخته شده از 3000 فروند عبور کرده است. Outlaw G-2 Outlaw G-1 Outlaw از طرح هواپیما های متعارف شامل بدنه بلند و باریک، بال های اصلی تکی و واحد دم V شکل استفاده می کند. بدنه هواپیما مجموعه اویونیک، ذخیره سوخت و موتور را در خود جای می دهد. دم V شکل از 2 باله عمودی رو به بیرون تشکیل می شود. همانند بسیاری از پهپاد های ملخی، Outlaw از یک ملخ 2 پره در آرایش pusher برای حرکت رو به جلو استفاده می کند. توان پهپاد از یک موتور پیستونی 2 سیلندر 4 زمانه 3W-150i با قدرت 17 اسب بخار تامین می شود. MQM-170A Outlaw G-1 Outlaw معمولا از طریق یک سامانه منجنیق پنوماتیک پرتاب می شود اما می تواند با کمک چرخ های سه‌گانه خود از باند های فرود هم استفاده کند. Outlaw را همچنین می تواند با وجود چرخ هایش از منجنبق پرتاب کرد تا در هنگام بازگشت با چرخ هایش فرود بیاید (این ویژگی هنگام حمل محموله های حسگر یا اپتیک گران‌قیمت بسیار کاربردی است). کنترل هواپیما از طریق نقاط از پیش تعیین شده GPS یا کنترل دستی توسط اپراتور زمینی صورت می گیرد. برد عملیاتی آن به 111 کیلومتر می رسد. Outlaw G-2 Outlaw G-1 محموله ماموریتی Outlaw متغیر است تا متناسب با نیاز مشتری (و ماموریت) باشد. محموله می تواند تا 18 کیلوگرم برسد و محفظه هایی در نزدیکی مرکز بدنه برای حمل تجهیزات و ذخیره سوخت استفاده می شود. Griffon Aerospace خط کاملی از پهپاد ها شامل پهپاد مشابه Broadsword (بزرگ‌تر از نظر ابعاد)، پهپاد با مشخصات بالای Outlaw G2 با بال های نصب شده در بالا و واحد دمی V شکل، و پهپاد تاکتیکی Outlaw SeaHunter با 2 موتور و 2 میله دمی می شود. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2004 - وضعیت: در خدمت - تعداد فروند ساخته شده: 3000 - سازنده: Griffon Aerospace (ایالات متحده) - کشورهای مصرف کننده: ایالات متحده - نقش: جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، تمرینی (توسعه داده شده برای استفاده شدن به عنوان تمرین گر برای خلبانان دانش آموز (معمولا زیر نظر مربی))، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - طول: 2.7 متر - طول بال ها: 4.15 متر - وزن: 54 کیلوگرم – قوای محرکه: 1 موتور پیستونی 2 سیلندر 3W-150i که یک ملخ 2 پره را با آرایش pusher در انتهای بدنه می گرداند - حداکثر سرعت: 195 کیلومتر بر ساعت - ارتفاع پروازی 4900 متر - برد: 220 کیلومتر - تسلیحات: ندارد. حداکثر 18 کیلوگرم ممحموله ماموریتی - نسخه ها: MQM-170 "Outlaw" (سری پایه)، MQM-170A (نام ارتش ایالات متحده روی سامانه های اولیه)، Outlaw G2 (پلتفرم به روز رسانی شده با سازه هوایی بزرگ‌تر و ساختار بال تقویت شده، افزایش توانایی های ماموریتی با محموله، مداومت و چابکی بیشتر) منبع

یعنی شما میخواین بگین سامانه باور 373 اصلا کارایی نداره و سامانه ضعیفی هست ما تو این تقریبا 15 با 16 سالی که وارد ساخت رادار شدیم اول با مهندسی معکوس رادار پی15 که یک رادار خیلی قدیمی هست شروع به ساخت رادار کردیم ولی کم کم تز مهندسی معکوس رسیدیم به حوضه طراحی وساخت انواع رادار در داخل کشور کخ الان جز چند کشور برتر ساخت رادار در دنیا هستیم زمانی که میخواستیم کار مهندسی معکوس رادارپی15 رو شروع کنیم بعد باز کردن سیستمهای رادار خیلیها به این نتیجه رسیدن که نمیتونیم رادار بسازیم ولی با همت وتلاش شبانه روزی متخصصان به این امر دست یافتیم وحتی پروژههای سنگین تر رو خودمون طراحی کردیم و ساختیم مثل رادار حافظ نجم رادار قدیر رادار کیهانی برای خمین پروژه باور373 باکلی تلاش شبانه روزی وبدون داشتن نمونه خارجی موشک صیاد4رو با برد 200کیلومتر ساختیم بدون پشتییانی هیچ دولت خارجی رادار مادر باور 450 کیلومتر برد داره ورادار ردگیر260کیلومتر اینهارو همه در داخل ساختیم وقتی یک تکنولوژی و طراحی در داخل وجود داشته باشه میتونیم بعد از ساخت یک محصول اون محصولو بارها وبارها ارتقا بدیم مت با ساخت موشک صیاد 2 شروع کردیم بردش اول50کیلومتر بود بعد ارتقاش دادیم بردشبه 75کیلومتر رسید وصیاد 3 رو ساختیم با برد120 کیلومتر وبعد به صیاد 4 رسیدیم با برد 200 کیلومتر حالا به صیاد۶ رسیدیم با برد400 کیلومتر پس ما میتوانیم در رابطه با موشک صیاد 6 بابرد 400 کیلومتر هنوز اخباری از این موشک منتشر نشده باید صبر کنیم تا موقع رونمایی ببینیم آیا اسم موشک جدید همان صیاده یا تغییر پیدا میکنه

سلام، برتری یک سامانه پدافند هوایی تنها به برد موشک آن نیست. اگر با اساتید دانشگاهی که پای کار بوده اند گفتگو کنید با دردسرهایی که در جریان راه اندازی ‌و بکارگیری سامانه های هاوک در زمان جنگ و نیز در جریان تلاش ها برای برای بهینه سازی آنها پس از جنگ روبرو بودند بیشتر آشنا خواهید شد. یکی از مهم‌ترین ویژگیهای یک سامانه پدافند هوایی میان برد و برد بلند، تفسیر امواج برگشتی و استخراج بیشترین داده های درست و قابل اعتماد از این امواج است که امروزه تقریبا” کاملا” نرم افزاری شده و‌ نیازمند برنامه نویسی های پیچیده است. یعنی دانشمندان و مهندسان رشته امواج در یک هماهنگی کامل با مهندسان و برنامه سازان سازنده جنگ افزارها باید چنین نرم افزارهایی را توسعه دهند. پیشتر چنین کارهایی توسط ماژولهای نیمه مکانیکی - نیمه دیجیتالی انجام می شد (مانند سامانه اس ۲۰۰ یا اس ۷۵). من واقعا” نمی دانم سطح دانش و توانایی های کشور در فیزیک امواج در چه حدی است. ولی فیلتر کردن درست امواج بازگشتی، تفسیر و استخراج داده های درست از آنها، مقابله با جنگ الکترونیک (که برای خودش دانشی است!)، … است که توانایی یک سامانه پدافند هوایی برد بلند را تعیین می کند. دقیقا” همین موارد بود که با دریافت سامانه اس ۳۰۰ از روسیه کارشناسان ایرانی را از توانایی های آن شگفت زده نمود. حتی در مورد خود موشک نیز، برد تنها یکی از عوامل تعیین کننده است و مانور پذیری موشک و از آن مهمتر سرعت واکنش موشک است که یک موشک را بر دیگری برتری می دهد. با افزایش برد موشک و رادار کنترل آتش یک سامانه پدافند هوایی، زمانی که پرنده دشمن برای مقابله با سامانه پدافند در اختیار دارد نیز همزمان افزایش می یابد و موشکهای جدید باید با افزایش سرعت این زمان را به کمترین مقدار کاهش دهند.

امیر سرتیپ سعید شعبانیان معاون هماهنگ کننده وزارت دفاع جمهوری اسلامی ایران: قرار بر این شد در آینده نزدیک نیروهای کارشناسی ما به فدراسیون روسیه سفر کنند و مقدمه قراردادهای مشترک و ان شا الله برخی خریدها و فروش‌های نظامی را انجام دهند.

سردار فرحی: به‌لطف خداوند قابلیت‌های بسیار خوبی در عرصه موشکی ایجاد شده است و ما در این عرصه در پنج سرفصل مختلف مانند کروز، بالستیک و موشک‌های پدافندی وارد شده به دستاوردهای بسیار خوبی رسیدیم. در این حوزه چند پارامتر مهم مدنظر وزارت دفاع بوده که یکی از این پارامترها بحث دقت است که در این سال‌ها کارهای فراوانی انجام شده است و امروز با افتخار می‌توانیم بگوییم در حوزه دقت توانستیم به موشک‌های نقطه‌زن برسیم. اقدامات بسیاری در خصوص رادارگریزی موشک‌ها انجام شده است و به توفیقات بسیاری دست یافته‌ایم، این موشک‌ها به‌راحتی می‌توانند از رادارهای دشمن عبور کنند. امروزه ما به پیشرفت‌های بسیاری در عرصه تاکتیکی شدن موشک ها رسیده‌ایم که می‌توانیم در عرض چند دقیقه و با سرعت بسیار بالا و استفاده از نیروهای کم از این موشک‌ها استفاده کنیم که دستاورد بسیار بزرگی است. در زمان‌های گذشته روی نگه‌داری موشک‌های سوخت مایع مشکل داشتیم اما امروز با کار کردن روی ترکیب سوخت به درجه‌ای رسیدیم که ماندگاری سوخت مایع ما در ماندگاری از سوخت جامد کمتر نیست و این می‌تواند به نگهداری موشک‌ها در مدت زمان بیشتری کمک کند. شاید بیش از 20 مکانیزم را طی کردیم و با تغییر جنس بدنه و سبک کردن موشک‌ها، به مکانیزمی دست یافتیم که موجب افزایش تحرک و بُرد موشک‌ها شد. در حوزه ماهواره‌برها نیز به دستاوردهای خوبی رسیدیم و ماهواره‌‌بر سیمرغ یک و دو و ماهواره‌بر ذوالجناح را تولید کردیم، که ذوالجناح یک ماهواره سه‌مرحله‌ای است که دو مرحله آن سوخت جامد است و این ماهواره‌بر یک ماهواره‌بر تاکتیکی است که روی خودرو سوار می‌شود و نیاز به سکوی پرتاب ندارد. ذوالجناح می‌تواند ماهواره 220کیلوگرمی را در مدار 500کیلومتری قرار دهد که نسبت به ماهواره‌های گذشته یک رکوردشکنی است. وی ابراز کرد: امروز اگر بخواهیم بگوییم که تولیدات دفاعی ما نسبت به ده سال گذشته چندین برابر شده است، اغراق نکرده‌ایم. خوشبختانه از سرریز این دانش به عرصه‌های دیگر نیز کمک کرده‌ایم و در ساخت تجهیزات خودرو و ساخت واکسن از این فناوری و دانش بهره برده‌ایم.

باسلام این شریک استراتژیک و چیزای دیگه بیشتر یجور بازی با الفاظ سیاسی محسوب میشه و در عمل همیشه پوله که حرف آخرو میزنه !

به نسبت اگر مقایسه کنیم ، نیروی دریایی با توجه به حضور سپاه (بعنوان نیروی دریایی آبهای سبز ) و ماهیت تهدید غیر کلاسیک فعلی در یک نمای کلی وضعیت به مراتب بهتری از دو نیروی دیگر دارد ولی شرایط ما روی هوا وضعیت نرمال و طبیعی نیست . نیروی زمینی هم که وضعیتش مشخص هست . ولی پاشنه آشیل ما الان روی هواست ( درگیری مستقیم آینده ما با سعودی ها متمایز ترین وجه اش ، تقابل دو نیروی هوایی خواهد بود ) و مقایسه تهدیدات موجود هم ، دقیق بیانگر همین هست . به همین دلیل اول بحث خرید فناوری ( برای هر سه نیرو ) و بعد نیروی هوایی مطرح شد .