دوست عزیز همه چیز جنگ نیست کار فرهنگی هم هست از جنایات ارتش عثمانی تو خوی و تبریز تو کدوم کتاب درسی چیزی هست؟ مردم از صدام از چنگیز حتی از اعراب ناراحتن چون به خاک ایران حمله کردن اما یک سری احمق طرف دار پان ترکیسم هستند چون ترک های عثمانی به شهراشون حمله کردم و اجدادشون را کشتن و تجاوز کزدن !!!!!!!!!!!!!!!!!!! تو مغز این ها چی میگذره ؟؟؟

از این اشتباهات زیاد میشه روز نیروی هوایی امریکا با سوخو روسی

بنده خودم اهل تبریزم و به واسطه کوهنوردی و طبیعت گردی که انجام میدم، منطقه ارس رو از هر دو طرف از نزدیک دیدم و خوب میشناسم . سال 97 هم به قره باغ تحت کنترل ارمنستان ( شوشی و فوضولی و سواحل شمالی ارس ) سفر کردم . در این طرف رود ارس هم زیاد گشتم و به واقع وجب به وجبش رو میشناسم . با توجه جغرافیای به شدت کوهستانی منطقه نیروی هوایی به سادگی از طرف دشمن ( آذربایجان ) آچمز میشه . اگر واقعا قصد بر پیچوندن گوش علی اف باشه، نیروهای ارمنی با اندکی حمایت نظامی از طرف ایران ( یعنی با هدف قرار دادن چند مرکز پدافندی موشکی مستقر در منطقه دشمن و همینطور هدف قرار داد دو یا سه جاده اصل تدارکاتی از باکو به منطقه قره باغ بوسیله راکت و موشک ) به راحتی پدر آذری ها رو در میارن . نیازی به دخالت جدی و گسترده از طرف ایران در این جگ نیست . البته باید با ارمنی ها هماهنگ بشه تا همزمان با اقدامات ایران، عملیات های خودشون رو آغاز کنن. در مورد نخجوان هم اگر قرار بر اقدام نظامی از طرف ایران باشه، فقط کافیه مرز 3 کیلومتری نخجوان و ترکیه قطع بشه . اینطوری خود نخجوان ظرف مدت نهایتا 1 ماه از داخل از هم میپاشه . البته مهمترین مسئله اینه که باید به شدت !! مواظب شیطنت های دشمن در مناطق آذری نشین از جمله همین تبریز بود که دست به اغتشاش و غیره نزنن . داستان گردنهای کلفتی های اراذل باکو و آنکارا مثل یه دندون کرم خوردست . هرچه زودتر باید اینها رو سر جای خودشون نشوند وگرنه روز به روز بر شرارت ها و مزاحمت هاشون افزوده خواهد شد ... فقط در نظر بگیرید که بعد از اعلام رسمی ارتش توران ( ناتوی کشورهای ترک )، اردوغان و علی اف چه دوری بر می دارن و چه غلطها که نخواهند کرد. بنده به عنوان یه آذری وطن پرست اینجا اعلام میکنم که به شدت منتقد اهمال کاری و بی توجی مقامات نظامی و سیاسی کشور به خطر پانترکیسم تهاجمی باکو و ترکیه هستم و اثرش رو در جامعه آذری های این به روشنی میبینم .چه بسا تهدید علی اف آل سعود هم خطرناکتر هست هرچه زودتر باید این جلوی این فتنه گرفته بشه چون هدف نهایی اونها تجزیه شمال غرب ایرانه و به محض قدرت گرفتن، به کمتر از اون هرگز راضی نخواهند شد ...

همون زمان که موشکای آذربایجان خورد داخل خاک ایران، توپخانشونو میزدیم حساب کار دستشون میومد، یا اون موقع که وسط جنگشون پهپادشون 100 کیلومتر اومد داخل خاک ایران یا زمانی که پهپادشون اومد رو نطنز. کوتاهی زیاده بقیه حرفا بهانست

موقعیت ضعیف ایران در قفقاز جنوبی خلاصه تحلیل _ ۱۳۹۹/۰۹/۲۷ روند تضعیف ایران : ایران زمانی قدرت غالب در قفقاز جنوبی بود، اما در سال 1828 سلسله قاجار پس از سالها جنگ با روسیه ، اکثر قلمرو را به روسیه تقدیم کرد. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991 ، دو دولت تازه استقلال یافته وارد جنگ شدند. نیروهای ارمنی در سال 1994 کنترل کامل قره باغ را به دست گرفتند. به گفته مقامات ، فرماندهان و جانبازان ایرانی ، حمایت نظامی پنهان تهران از آذربایجان مدت ها پس از جنگ در اوایل دهه 1990 ادامه داشت. آنها این اطلاعات را در پاسخ به اتهامات خروج ایران از آذربایجان در آن درگیری فاش کرده اند. ایران تجهیزات و مشاوران و فرماندهان نظامی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را برای تجهیز ، آموزش و مشاوره نیروهای آذربایجانی اعزام کرد. آنها غالباً مستقیماً می جنگیدند. در سال 1993 ، اکبر هاشمی رفسنجانی ، رئیس جمهور وقت ، قراردادی به ارزش 30 میلیون دلار با آذربایجان امضا کرد و اجازه ورود جنگجویان افغان به قفقاز را صادر کرد. گروه مینسک ، روند صلح بین المللی در سال 1992 را اغاز کرد و آمریکا و فرانسه و روسیه برای حل اختلافات قره باغ کوهستانی، حاضر به دادن صندلی به ایران نبود. از دهه 1990، ایران تلاش کرده است تا برخی از اقدامات تاریخی خود را در غلبه بر و یا حداقل شکل دهی، ژئوپولیتیک قفقاز جنوبی داشته باشد، اما خود را در حاشیه یافت. به طور کلی بیشتر با احتیاط عمل کرده است، زیرا بی ثباتی در این منطقه می تواند ایران را بی ثبات کند، اما ایران در طول این راه، اشتباهی کرده است. به عنوان مثال، تهران پس از سال 1993 پس از حمایت نظامی مخفی خود، شکست خورد، زیرا اسلامگرائی را در اردوگاه های آموزشی آموزش میداد. از زمان پایان جنگ اول قره باغچه، روابط بین ایران و آذربایجان خوب بود. روابط اقتصادی و انرژی همچنان ادامه دارد، ایران تنها تامین کننده گاز طبیعی آذربایجان بود، اما روابط سیاسی همچنان سرد باقی ماند. باکو در مورد استفاده از ایدئولوژی سیاسی و مذهبی و فرقه ای تهران علیه آنها نگرانی داشت . در سال 1999، باکو ، ایران را به جاسوسی برای ارمنستان متهم کرد و ادعا کرد تهران اسلامگرایان را مجبور به تضعیف دولت میکند . ایران حمایت گسترده ای از اسلامگرایان اذربایجان به عمل می اورد له طوری که خروج هزاران نفر برای دریافت تحصیلات اسلامی در ایران تخمین زده شده است. آذربایجان به اسرائیل نزدیکتر میشود ، از جمله امضای قرارداد اسلحه 1.6 میلیارد دلاری در سال 2012، ایران آذربایجان را متهم کرده است مه به اسرائیل در ترور دانشمند ایرانی در سال 2012 کمک کرده است و اجازه می دهد اسرائیل از قلمرو او علیه تهران اقدام کند. این اظهارات بی اعتمادی متقابل را افزایش داد. باکو همچنین به حمایت از تصمیم بحث برانگیز خود برای حرکت سفارت ایالات متحده از تل آویو به اورشلیم در سال 2017 و کاهش تجارت نفت و گاز خود با ایران برای رعایت تحریم های ایالات متحده دفاع کرد. در همین حال، ایران تبلیغات اسلامی شیعه در آذربایجان پخش کرده است و از اسلامگرایان آذربایجانی حمایت کرده است که با مقامات مخالفت کرده اند. سپاه آذربایجانی ها را برای مبارزه در سوریه تحت نیرویی با عنوان حسینیون به خدمت گرفت .طبق یک ویدیو تبلیغاتی که در سال گذشته منتشر شد پنج عضو حسینیون دستگیر و محکوم به احکام طولانی 12 تا 14 سال توسط آذربایجان شده اند. " رسانه های ایران و مقامات عملا در مورد وجود حسینیون سکوت کرده اند. جنگ 2020 ، ایران آچمز میشود دست ضعیف تهران در جنگ قره باغ کوهستانی،او را در وضعیت بغرنجی قرار داد. از یک طرف، همبستگی با ارمنستان، جامعه آذری داخلی و خارجی را خشمگین میکرد و آنها را به طرف ترکیه سوق میداد ؛ از سوی دیگر، کمک به آذربایجان و به راه انداختن جنگ مذهبی روسیه را خشمگین میکرد، کشوری که از ایران در قضیه هسته ای و محدودیت های اعمالی توسط امریکا حمایت می کند. در اوایل درگیری 2020، موضع رسمی ایران، حمایت از آتش بس بین آذربایجان و ارمنستان بود، با رئیس جمهور حسن روحانی هشدار داد که جنگ می تواند کل منطقه را بی ثبات کند. بعدها، مقامات ایرانی، از جمله اعضای آذری پارلمان و روحانیون منصوب شده توسط خامنه ای، به حمایت از آذربایجان اقدام کردند، بعد ها سخنگوی دولت روحانی به صراحت از ایروان خواستند تا قره باغ را به باکو تحویل دهد.آیت الله علی خامنه ای، رهبر معظم، حمایت خود را از آذربایجان اعلام کرد، هرچند تقریبا بعد از یک ماه سکوت، زمانی که حرکت به وضوح به سود آذربایجان بود، این اعلامیه را اعلام کرد. اعلامیه خامنه ای قدردانی آذربایجان را به دست آورد. در توافقنامه آتش بس، روسیه ایران را از مناقشه خارج کرد و با ترکیه نشست . روسیه ایران را تحقیر کرد و گفت پیشنهاد آتش بس ایران را در نظر می گیرد ولی به جای آن با ترکیه ، که در آن در سوریه و لیبی رقابت می کند و نیز در مناطق خاصی همکاری می کند اعتبار بخشید. کرملین می داند که ایران نمی تواند هیچ برنامه ای را در قره باغ اجرا کند و ایران به روسیه نیاز دارد. خطر تجزیه ، از دست دادن موقعیت ژئوپولیتیک و ایجاد جبهه جدید علیه ایران در دو دهه گذشته، افزایش تقاضا برای استقلال بیشتر برای مناطق قومی آذربایجان ایران و نمایش احساسات پان-ترکی افزایش یافته است. ایران امروز به مراتب نگران احساسات پان ترکی است .گزارش های کمک ایران جهت ارسال سخت افزار نظامی و کامیون های نظامی روسیه به ارمنستان در رسانه های اجتماعی ایران بازتاب خیلی زیادی در مناطق اذری داشت. تهران همچنان در مورد حمایت ترکیه و آذربایجان از جدایی طلبی آذری ها نگران خواهد شد، اما از این تهدیدات استفاده می کند تا یکپارچگی ارضی ایران را نشان دهد، همانطور که در هفته گذشته وزارت امور خارجه به سخنان اردوغان، هشدار داد که "ایران" اجازه نمی دهد که کسی در یکپارچگی ارضی اش دخالت کند. تهران امیدوار است به دنبال گسترش همکاری های اقتصادی با آذربایجان باشد وبه آن در بازسازی کمک کند. ایران نگران اقدامات ترکیه در تأمین منابع گاز طبیعی و همچنین کاهش حمل و نقل از طریق ایران است. منافع ایران در منطقه تحت فشار ترکیه قرار گرفته است، آنکارا یک کریدور را مورد مذاکره قرار داده است که به طور مستقیم آن را به آذربایجان پیوند می دهد. این مسیر به ترکیه فرصت های بیشتری برای دسترسی به بازارهای آسیای مرکزی می دهد.ترکیه همچنین اعلام کرده است که راه آهن سراسری این کریدور را خواهد ساخت . روابط اسرائیل با آذربایجان ثابت خواهد کرد که منبع اصلی نگرانی خواهد بود. ایران ممکن است امیدوار باشد که روسیه را متقاعد کند که پروژه های انرژی ترکیه در قفقاز جنوبی تهدیدی برای منافع انرژی روسیه است. ولی این اقدام موانع قابل توجه ای دارد ، زیرا روسیه و ترکیه در منطقه با هم همکاری می کنند. قفقاز جنوبی به عنوان یک نگرانی عمده امنیت ملی برای دولت بعدی جمهوری اسلامی آماده شده است. موقعیت ضعیف ایران در مرز شمال غربی قدرت چانه زنی را تضعیف خواهد کرد. صرفنظر از این، قفقاز جنوبی احتمالا ثابت خواهد شد که نقطه عطفی در رقابت های ایران و ترکیه باشد. در آینده نزدیک، ایران احتمالا با نفوذ ژئوپلیتیک و تجاری ترکیه در قفقاز جنوبی مواجه خواهد شد. منبع

بنده خودم اهل تبریزم و به واسطه کوهنوردی و طبیعت گردی که انجام میدم، منطقه ارس رو از هر دو طرف از نزدیک دیدم و خوب میشناسم . سال 97 هم به قره باغ تحت کنترل ارمنستان ( شوشی و فوضولی و سواحل شمالی ارس ) سفر کردم . در این طرف رود ارس هم زیاد گشتم و به واقع وجب به وجبش رو میشناسم . با توجه جغرافیای به شدت کوهستانی منطقه نیروی هوایی به سادگی از طرف دشمن ( آذربایجان ) آچمز میشه . اگر واقعا قصد بر پیچوندن گوش علی اف باشه، نیروهای ارمنی با اندکی حمایت نظامی از طرف ایران ( یعنی با هدف قرار دادن چند مرکز پدافندی موشکی مستقر در منطقه دشمن و همینطور هدف قرار داد دو یا سه جاده اصل تدارکاتی از باکو به منطقه قره باغ بوسیله راکت و موشک ) به راحتی پدر آذری ها رو در میارن . نیازی به دخالت جدی و گسترده از طرف ایران در این جگ نیست . البته باید با ارمنی ها هماهنگ بشه تا همزمان با اقدامات ایران، عملیات های خودشون رو آغاز کنن . در مورد نخجوان هم اگر قرار بر اقدام نظامی از طرف ایران باشه، فقط کافیه مرز 3 کیلومتری نخجوان و ترکیه قطع بشه . اینطوری خود نخجوان ظرف مدت نهایتا 1 ماه از داخل از هم میپاشه . البته مهمترین مسئله اینه که باید به شدت !! مواظب شیطنت های دشمن در مناطق آذری نشین از جمله همین تبریز بود که دست به اغتشاش و غیره نزنن . داستان گردنهای کلفتی های اراذل باکو و آنکارا مثل یه دندون کرم خوردست . هرچه زودتر باید اینها رو سر جای خودشون نشوند وگرنه روز به روز بر شرارت ها و مزاحمت هاشون افزوده خواهد شد .فقط در نظر بگیرید که بعد از اعلام رسمی ارتش توران ( ناتوی کشورهای ترک که دو سه ماه دیگه رسما اعلام وجود خواهد کرد ) اردوغان و علی اف چه دوری بر می دارن و چه غلطها که نخواهند کرد. بنده به عنوان یه آذری وطن پرست اینجا اعلام میکنم که به شدت منتقد اهمال کاری و بی توجی مقامات نظامی و سیاسی کشور به خطر پانترکیسم تهاجمی باکو و ترکیه هستم و اثرش رو در جامعه آذری های ایران به روشنی میبینم .چه بسا تهدید علی اف آل سعود هم خطرناکتر هست هرچه زودتر باید این جلوی این "فتنه" گرفته بشه چون هدف نهایی اونها تجزیه شمال غرب ایرانه و به محض قدرت گرفتن، به کمتر از اون هرگز راضی نخواهند شد ...

یک نیروی هوایی قوی میتونه خیلی کمک بکنه اسیای مرکزی الان دست ترکیه روسیه و چین هست مطمئنا کشورهای اروپایی و امریکا دوست دارند وارد این منطقه بشن ایران هم میتونه کلید ورود انها به منطقه باشه بعضی وقتا باید تصمیم های سخت گرفت تو دین تقیه داریم چرا تو سیاست خارجی نداشته باشیم تا ایران توپ نداشت در برابر سپاه عثمانی شکست خود اما ورد توپ توازن قوا اورد باید نیروی هوایی تقویت بشه

در این مورد بحث خیلی زیاد شده. موضع آذربایجان موضعی نبود که خلاف باشه ما علیهش آشکار و پنهان طرف ارمنی ها را بگیریم (خصوصا اینکه هنوز که هنوزه میبینیم مردم ارمنستان برای خودشون هیچ اهمیتی نداره و طرفدار شخص اول مقصر تحقیر کشورشون هستند و ورود به چنین جانبداری ای که خودشون ارزشی براش قائل نیستند جز پرداخت هزینه برای ما نبود.) سرزمینی ازش اشغال شده بود و درخواستش آزادی اون بود هرچند ما اطلاع داشتیم شرایط برای ما راضی کننده نخواهد بود با دسترسی های یک رژیم دیکتاتور وابسته به صهیونیستها و بله قربان گوی اردوغان به مناطقی که وضعیت ژئوپلوتیکی منطقه را دستخوش تغییرات قرار میده. تعلل ما شاید قبلتر بود. جایی که باید سعی میکردیم در نقش یک میانجی مشکل را به طور صلح آمیز حل میکردیم (هرچند قطعا ترکیه عامل اصلی به ثمر نرسیدن همون تلاش های حداقلی ما بود چون براش اشغال مناطق و بعدا ازادسازیشون توسط خودش نون و اب داشت) و نمیزاشتیم کار به جایی برسه که صهیونیستها و اردوغان در نقشه ای (جدا از هم) نهایتا ترکیه را منجی اون هم نظامی این ازادسازی قرار بدند. به هر حال فشارهای چند جانبه به ما در عرصه های دیگه شاید باعث شد ما از بسیاری نقاط دیگه غفلت کنیم از جمله وقایع ترکیه و آذربایجان. خلاصه الان اردوغان ( با برنامه های سیاسی و فرهنگی ضدانقلاب خائن که هدف براش وسیله را توجیه میکنه ولو به قیمت تجزیه ایران و خدمت به دشمن و دستگاه های اطلاعاتی خارجی که در این مورد هم افزایی داشتند چنان نتایجش حالا بیشتر در فضای مجازی شاید نمود پیدا کرده که نماینده مجلس آذربایجان با مردم خودمون خودمون را تهدید میکنه ) الان دست بالا را فکر میکنه داره و بنابراین میتونه تغییرات مدنظرش را با زور و بیرقدار تحمیل کنه حتی به ایران. باید به فکر وضعیت فعلی بود و با برنامه های چند بعدی اولا سیگنالهای مشخص عملی ارسال کرد و ثانیا تدارک برنامه های عملی را دید برای اتفاقاتی که ممکن هست در آینده رخ بده و این بار غفلت نکرد.

پروتکل شبح !!! ماموریت غیر ممکن !!! آیا جنگنده J-10C قابلیت جایگزینی ناوگان جنگنده –رهگیرهای سنگین اف-14 نیروی هوایی ایران را خواهد داشت ؟! نیروی هوایی ایران بیشتر از 45 سال است که بعنوان دومین و اکنون تنها کاربر جتهای سنگین اف-14 تامکت محسوب میشود که در دهه 70 میلادی عمدتاً برای خنثی نمودن تهدیدات اتحاد شووری و ایجاد برتری هوایی در برابر تهدید نیروی هوایی عراق نزدیک به 79 فروند از آن را دریافت نمود . در واقع ، تامکت سنگین ترین و گرانترین جنگنده زمان خود بشمار می رفت که علیرغم وجود جتهایی سبک تر و ارزان تری نظیر اف-5 ، اف-16 و اف-15 در اختیار ارتش ایران قرارگرفت . بدین ترتیب IIAF تنها مشتری خارجی این جنگنده بشمار می رفت که بدلیل مساحت قابل توجه ایران ، تامکت را در حالی که به حسگرهای پیشرفته و مهمات دوربرد مناسب در زمان خود ، مسلح شده بود ، خریداری نمود و صحت این انتخاب نیز سالهای بعد و در جریان جنگ شدید با عراق و ثبت نزدیک به 160 شکار و همچنین آمارهای غیر قابل تصوری نظیر سه شکار در یک روز توسط یک جنگنده را در تاریخ هوانوردی نظامی از خود برجای گذاشت . با این حال ، گزارش های مختلفی در دست است که نشان میدهد ایران همچنان در حال بررسی های کارشناسی در خصوص جنگنده های جدید برای نیروی هوایی است و در این میان ، برخی معتقدند که جنگنده نسل ++4 جی-10سی کاندیدای اصلی برای بازسازی توان هوایی این نیرو بشمار می رود . به اعتقاد کارشناسان نظامی ، این انتخاب برای نیروی هوایی ایران ، در مقایسه با طرح های روسی ، انتخاب منطقی تری خواهد بود ، چرا که در درجه نخست ، تعداد قابل توجهی از آن تا کنون از خطوط تولید خارج شده ( بیشتر از 200 فروند در سه سال ) که این به معنای کارآمدی روند تولید است . علاوه بر این ، تجهیز این جنگنده چینی به سامانه های الکترونیک پیشرفته و همچنین مهمات هوا به هوای دوربردی نظیر PL-15 نیز مزید بر علت انتخاب آن به نظر می رسد . اما بر خلاف انتظارها ، در حالی که تحریم نظامی سازمان ملل در اکتبر 2020 منقضی گردید ، هیچ اتفاق مشخصی در این خصوص رخ نداد و این به معنای زیرسئوال رفتن توانایی مالی ایران برای خرید این جنگنده چینی است تا جایی که حتی خرید یک اسکادران ( 32 فروند ) نیز بسیار سخت به نظر می رسد . اما با وجود این روند ، انتظار می رود با بهبود وضعیت اقتصادی ایران در سالهای آینده ، خرید این نمونه به واقعیت نزدیکتر گردد . اما در صورتی که جی-10 سی وارد سازمان رزم نیروی هوایی ایران گردد ، سئوالات بسیار زیادی در خصوص اینکه توانمندی کدام یک از این دو جنگنده ( تامکت یا فایربرد ) بیشتر خواهد بود ، ایجاد می گردد . جت رهگیر اف-14 گرچه بلحاظ فناوری مورد استفاده ، متعلق به دهه هفتاد میلادی است ، اما اطلاعات جسته و گریخته ای از بهینه سازی های بومی صورت گرفته بر روی آن و همچنین تسلیح این جنگنده به مهمات بومی ( فکور-90) به گوش می رسد . در مقابل ، جی-10سی بعنوان یک جنگنده سبک وزن کم هزینه ، عمدتاً بصورت مکمل در کنار جتهای سنگین تری نظیر جی-20 و جی-16 می بایست وارد عمل گردد . در نتیجه اختلاف محدوده وزنی این دو جنگنده بدلیل استفاده از ترکیب دو و تک موتوره و همچین تفاوت قابل ملاحضه در میزان حمل سوخت و سامانه های الکترونیک و راداری شبهاتی را بوجود می آورد . از یک نظر ، اف-14 یکی از بزرگترین رادارهای هوابرد نصب شده بر روی یک جنگنده را در اختیار دارد که برخی معتقدند که این رادارها با توجه به قابلیتهای بومی ایران ، در این کشور مورد بهینه سازی قرار گرفته اند . با این حال گفته شده که آگاهی موقعیتی فراهم شده توسط رادار جی-10سی علیرغم کوچکتر و سبک تر بودن تا حدودی به سامانه های نصب شده روی تامکت شباهت دارد . برخی ناظران معتقدند که قابلیت اسکن رادار نصب شده بر روی جی-10سی ، از سرعت بیشتری برخوردار بوده ، اهداف بیشتری را می تواند ردیابی کند . علاوه بر این ، جنگنده چینی نه تنها از حسگرهای پیشرفته تری برخوردار است ، بلکه بدلیل اندازه کوچکتر بدنه ، پوشش احتمالی رادارگریزی می توانند برای جتهای مهاجم ، دردسر بیشتری تولید نمایند . این مساله باعث می شود تا بقاپذیری جت چینی افزون تر گردد و این در کنار نسبت رانش به وزن بالاتر جی-10 قدرت مانورپذیری بهتری را برای آن فراهم نماید. این مساله ، عمدتا در ارتفاعات بالاتر برای خدمه جی-10 یک مزیت بسیر عمده خواهد بود . به اعتقاد این کارشناسان ، تامکت بدلیل جثه بزرگ ، قابلیت مانور محدودی را به نمایش می گذارد ، گرچه بالهای متحرک آن ، قابلیت چرخش قابل توجهی را بدان داده است . در حوزه تسلیحات نظامی ، جنگنده اف-14 در حال حاضر با اختلاف نسبی ، دوربردترین موشک عملیاتی در آسیای جنوب غربی را در اختیار دارد که اگر نسخه داخلی آن نیز عملیاتی شده ، فرض شود می توان از آن برای هواگردهای تهاجمی سنگین و جتهای سبک تر ( نظیر آنچه که بر علیه جنگنده های عراقی کاربرد پیدا نمود ) استفاده کرد . بدین ترتیب ، درصورت ورود احتمالی PL-15 به نیروی هوایی ایران ، بدلیل ماهیت پیچیده آن و استفاده از فناوری جدید تر و اینکه از فینیکس سبک تر خواهد بود می تواند گزینه ای جذاب برای مسلح نمودن سایر جنگنده های ایرانی نیز باشد . علاوه براین ، قابیلت ذاتی جی-10سی در به اشتراک گذاری داده ها با یگانهای حاضر در صحنه نبرد ، تفاوت قابل ملاحضه ای را با وضعیت فعلی تامکتهای ایرانی برای استفاده موثر از موشکهای محمول بوجود می آورد . صرف نظر از مهمات هوا به هوا ، جی-10سی در نقش ضربتی و بر روی کاغذ ، برتری مشخصی را به نمایش می گذارد . این جنگنده درصورت مسلح شدن به موشکهای کروز YJ-91 نقش تهاجمی تری را نسبت به اف-14 نشان میدهد در حالی که تامکتهای نیروی هوایی ایران تا این لحظه قابلیت حمل مهمات آهنی سقوط آزاد را در اختیار دارند و در این حوزه ، جی-10سی می تواند گزینه به طورنسبی بهتری باشد . علاوه براین ، در حالی که جی-10سی به موشکهای کوتاهبرد PL-10 سایت نصب شده بر روی کلاه پروازی خلبان مجهز است ، تامکتهای ایرانی بر روی کاغذ تنها به موشکهای قدیمی AIM-9 مسلح هستند و این مزیت قابل توجه محصول چینی است . اما از سوی دیگر ، تامکتهای ایرانی در حوزه کاراکترهای پروازی ، نظیر برد بیشتر و پایایی پرواز افزون تر که از مزیتهای جتهای سنگین است ، از جی -10سی در رده بالاتری قرار می گیرند ، هر چند این مساله بطور خودکار ، به معنای افزایش هزینه های تعمیر و نگهداری خواهد بود و در زمان نبرد ، این بدان معناست که به ازای هر ساعت پرواز ، اف-14 ها می بایست مدت زمان بیشتری را بر روی زمین جهت طی نمودن فرآیندهای تعمیر و نگهداری سپری نمایند . مضاف براین ، پیشرانه های تی اف-30 تامکت نیز با وجود پشتیبانی خارق العاده نیروی هوایی ایران ، همچنان یکی از مشکلات قابل توجه بشمارمی آیند تا جایی که همین عامل باعث گردید تا نیروی دریایی ایالات متحده در نهایت موتورهای اف-110 را جایگزین آن نماید در حالی که پیشرانه WS-10B جنگنده چینی ، چنین مساله ای را تا کنون از خود نشان نداده است . ولی در مجموع ، حضور جی-10سی در کنار اف-14 های ایرانی ، بخوبی می تواند توان رزم نیروی هوایی ایران را افزون کند ، که این بسته به ماهیت ارتقاء صورت گرفته بر روی اف-14 هاست ، هر چند همچنان بحث هزینه های تعمیر و نگهداری مطرح و پراهمیت به نظر می رسد . از یک طرف سامانه های الکترونیک پیشرفته چینی و رادار AESA آن مزیت عمده ای را بوجود می آورد و از سوی دیگر ، تامکتها بدلیل در اختیار داشتن کاراکترهای یک جنگنده سنگین ، برای ایفای نقش های خاص از جمله اجرای گشت رزمی هوایی (MIG CAP) / اسکورت سوخترسان ها و ای وکس های احتمالی مناسب خواهند بود . با توجه به اینکه بسیار بعید است که ایران تامکتهای خود را بازنشسته کند ، احتمالا جی-10سی برای کاهش فشار بر روی اسکادرانهای اف-5 و ( در یک فرآیند بسیار بعید .م ) جانشین اف-4 های این نیرو گردد . بنابراین ، اگر خرید جی-10سی رخ دهد ، قرارگرفتن آنها در کنار تامکتهای عملیاتی ، بخش دفاع هوایی نیروی هوایی ارتش ایران را تا حدودی از وضعیت فعلی نجات خواهد داد . پی نوشت : 1- بن پایه 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./ مترجم و نویسنده : MR9

یه ضرب المثل هست که میگه : اگر جلوی ؟وزو ؟رینی ، فکر می کند که ؟ون نداری زمانی که آذربایجان و ترکیه افتادن به جون ارمنستان ما به جا تماشا و تخمه خوردن یکم دور اندیش بودیم الان برای ما ادا قلدرا رو در نمیاوردن

بسم ا... هر روز ، بدتر از روز گذشته سئوال اینجاست ، چرا مسئول این قبیل فجایع را مجازات نمی کنند ؟؟!! یعنی نویسنده این متن و سردبیر این سایت ، متوجه ستاره داوود روی بدنه هواپیما ( بال ) نشده !!! ( فرض بگیریم نوع هواپیما را هم تشخیص نداده باشد ) بن پایه

نمایشگاه راهبردی خودکفایی و الحاق تجهیزات چک و خنثی‌سازی سپاه بن پایه

تیزر فیلم sky با موضوع ساقط شدن بمب افکن سوخو-24 روسیه در جنگ داخلی سوریه https://www.aparat.com/v/lCj1U پی نوشت : وقتی یک نیروی هوایی پا به رکاب داشته باشید ، حتی از شکست ها و عدم موفقیت ها هم می شود یک ابزار قدرتمند تبلیغاتی ایجاد کرد که میزان نفوذ آن در بین مخاطب داخلی و حتی خارجی ، بیشتر از برد مهمات و موشکهای هدایت شونده دقیق باشد ..

شناسایی ظاهری BTR-80A و BTR-82A سمت راست نفربر زرهی BTR-80A و سمت چپ نفربر زرهی BTR-82 دو نفربر زرهی BTR-80A و BTR-82A جدا از بحث فنی در ظاهر بسیار شبیه به هم هستند. در نگاه اول تشخیص این دو نفربر هم از دشوار است اما با نگاه دقیقتر به بخش برجک رزمی میتوان این دو نسخه را از هم تشخیص داد.

خوب اندیشکده iiss یک گزارشی را در خصوص اشاعه موشک کروز در خاورمیانه منتشر کرده است که بسیار جالب است بخش عمده ای از گزارش مربوط به ایران است هرچند در خصوص تولید موشک کروز در اسراییل ,ترکیه, امارات ,عربستان و... بحث نموده است البته اکثر کشور های خاورمیانه مجهز به موشک کروز هارپون و موشک کروز استورم شدو هستند که بعضا ناقض mtcr هستند . البته خودم سعی کردم در پست های مختلف در سال های گذشته توانایی های کشورهای منطقه را برای آگاهی دوستان منتشر کنم . برای دانلود گزارش کلیک کنید منبع

قدرت یعنی اینکه ما همیشه دلیلی برای کشتن داشته باشیم اما به این کار دست نزنیم. "Schindler's List""

بسم ا... بطور مستمر ، به یاد داشته باشید "دشمن همواره در حال گوش دادن هست " Allied-2016

فیلم 12Strongs اثر نیکلای فولسیگ با اقتباسی از کتاب Harm’s Way and Horse Soldiers (جاده های خطر و سواره نظام) نوشته داگ استنتون عبدالرشید دوستم به میچ نلسون می گوید: "افغانستان گورستان فرمانراویان است. روزی شما (آمریکایی ها) هم به یکی از اقوام این کشور بدل می شوید. اگر از اینجا بروید بزدل هستید و اگر بمانید دشمن" .

سلام و وقت بخیر متاسفانه یک سیستم فاسد و ساکن که چه عرض کنم در حال عقب گرد همین است باز به خاطر موقعیتشان از خلبانان اسمی برده میشود و کسی بیادشان هست و لقب شهید برایشان در نظر گرفته میشود ...اما متاسفانه بسیارند نفرات فنی در نیروی هوایی و هوانیروز و یا سایر پرسنل مظلوم ارتش که نه تنها اسمی ازشون نمیشنویم بلکه نه تنها خبری از کلمه شهید براشون نیست متاسفانه بعضی نفرات بدنبال گرفتن خسارت و هزار بامبول دیگه هم هستن اونم برای تجهیزاتی که خیلی وقته از عمر انقلابی وارد عمر انتحاری شدن .... کاش بلد بودیم به سخن پیامبرمون عمل کنیم و علم را بیاموزیم حتی اگر در چین باشد .... اندکی به رویه ارتشهای پیشرو در دنیا نگاه کنیم شیوه ها و عملکردشون در مواقع حادثه کارهایشان پس از ان ارزشی که برای تک تک نفرات با هر تخصصی قایل هستند ارزشی که برای علم و شفافیت قایل هستند اهمیت حرکت و جلوگیری از سکون ازبین بردن بروکراسی اهمیت به سواد و تجربه نفرات .....و هزاران مورد دیگر اما چه سود که اول و اخر ما ایرانیها را با .......... بی خیال برسیم به دروس عقیدتیمون و بحث شیرین برجام

سلام و صبحتون بخیر برادر چه پیگیرین ماشاالله اما... اول ...درسته در بعضی زمینه ها شوروی از غرب عقب بود ولی در زمان یکسان تجهیزاتی داشت که از نظر توان به غیر از امریکا در بقیه غرب بی نظیر بود مثالش رادار اسمرچ که بر روی توپولوف ۱۲۸ سوخو۱۵ و در اخر میگ۲۵ نصب شد انصافا کدام رادار غربی در انزمان چنین توانی را داشتند اما صحبت کلی شما در مورد نوع و شیوه عملکرد شکاریهای دفاع هوایی شوروی و نیروی هوایی شوروی درست است و تقریبا همین شکل را ما در گارد دفاع ملی امریکا و نیروی هوایی امریکا در دفاع از امریکای شمالی در دهه پنجاه شصت و هفتاد با هواپیماهایی از خانواده سری قرن مانند اف ۱۰۱و اف ۱۰۲ و اف ۱۰۶ میبینیم که دارای سیستمی تقریبا مشابه روسها برای هدایت به سمت هدف بودند و روش عملکرد تقریبا مشابهی داشتند (اگر در زیر سیستمهای این سه هواپیما بنگرید به سیستمهای انتقال داده برای نمایش اطلاعات هدف برای هدایت بسمت هدف از طرف رادار زمینی یا اواکس را خواهیم دید) بیشتر مشکلی که ما در کاربری محصولات روسی در بین کاربران مخصوصا عرب میبینیم استفاده انها از محصولاتی از روسیه است که بر اساس طرز تفکر استالینیسکی( ساخت در تعداد زیاد سلاح ارزان قیمت ) ساخته شده اند و گرنه اگر در جنگ اعراب و اسراییل به جای میگ ۲۱ سوخو ۱۵ بود تکلیف چه بود هر چند در کلیت سطح پایینتر تکنولوژی و اموزش شرق نسبت به غرب حرفی ندارم فقط خواستم بگم شرق اونقدرهام دست بسته نبود و بیشتر سیاستهای داخلی اون بود که باعث این نقصان شد اما موردی که در مورد رادار فرانسوی و روسی از اینجانب نقل قول فرمودید جسارتا مطلب رو دوباره بخوانید من رادار فرانسوی رو با رادار سوخو ۳۰ ام کاای و همدوره هاش مقایسه کردم که هر دو در دهه نود قرن بیستم و ابتدای قرن ۲۱ وارد خدمت شدند و نه سوخو ۲۷ که اصلا وضیفه اش چیز دیگری بود و بایدرادار ان را با رادار میراژ ۲۰۰۰ سی در ابتدای ورود به خدمت مقایسه کرد که انهم در ابتدا بیشتر برای نقش هوابه هوا بود و بعد مانند سری ایی میراژ ۲۰۰۰ به ان توان چند منظورگی داده شد همانند سوخو ۲۷ که بعدا در قالب نسخه اس ام به رادار ان توان چند منظورگی داده شد غیر از ان رادار rdmوrdy2 در دهه نود و اوایل قرن ۲۱ با ورود به خدمت نسخه ۵_۲۰۰۰ و ۵_۲۰۰۰مارک ۲ وارد خدمت شدند سال ورود به خدمتشان را ببینید که به سال ورود به خدمت سوخو سی نسخه چند منظوره و تهاجمی فلانکر تقریبا برابر است و اما مورد بعد در مورد مقایسه رادار زاسلون .... عزیز دل برادر من هم میدانم رادار زاسلون اصلا در کلاسبندی متفاوتی هست اما منظور من مقایسه ان نبود بلکه پاسخ به صحبت شما در مورد پست بودن الکترونیک روسها بود مانند مقایسه که در این گفتار در مورد رادار اسمرچ میکنم در مورد توان میراژ در استفاده از تجهیزات فریب و دکوی هم اگاهم و این در نمونه های مختلف هواپیما در جهان دیده میشه مثل فانتومها و سوخو ۲۴ های خودمان یا ....چیز غریب و شاقی نیست و مختص میراژ نیست چه انکه ما هم بسیار از این توان استفاده کردیم دکوی شامل انواع چف فلایر و سایر اخلالگرها میباشد و جنگ الکترونیک هم چه به صورت داخلی و خارجی در هواگردهای ما قبل از میراژ در خدمت بود اما در مورد موشک ار ۷۳ و ... هم روسها قبل از انهم موشکهای بدی نداشتند و به صورت هم دوره بسیار از فرانسویان جلو بودند مثلا در زمانی ار۱۳ داشتند فرانسویها هنوز ماژیک را نداشتند و ار ۵۳۰ استفاده میکردند انهم به تعداد یک تیر در هر هواگرد و در اواخر دهه هفتا سوپر ۵۳۰اف و ماژیک 1 را ساختند که تازه توان رقابت با ار۱۳ ام و ار۲۳ را داشتند و نه ار۶۰ و ار ۲۴ که همرده انها سوپر 530 دی و ماژیک 2 هست که انها هم در اواخر دهه هشتاد وارد خدمت شدند... حالا ار ۴۰ و ار ۳۳ و ... بماند مورد جالب در مورد موشکهای ار ۱۳ روسی که خود کپی از سایدوایندر امریکایی بودند وجود داره و انهم صحبتی هست در مورد جنگ شش روزه و تصرف صحرای سینا توسط اسراییل و به غنیمت در امدن این موشک از پایگاههای مصری در صحرای سینا و اینکه اسراییلیها که در انزما در تحریم امریکا بودند و از ار۵۳۰ و موشک داخلی شفیر استفاده میکردند پس از تست ار۱۳ اونقدر کارایی انرا مناسب گزارش کردند که در جریان نبردهای فرسایشی۶۷ تا ۷۳ در جاهایی به جای شفیر کم اثر و ار ۵۳۰ سنگین از ان استفاده و بنا به قولی شکار هم داشتند اما در مورد صحبت اخرتون در مورد خرید بله کاملا با شما موافقم متاسفانه پس از انقلاب ما هیچ کارگروه تخصصی و متفکر و با سواد و وطن پرست و غیر دزدی در زمینه خریدهای نظامی نداشتیم که البته وقتی در سطح فرماندهی نیروها نداریم از بقیه جاها چه انتظار ..... مثلا در انزمان ما علاوه بر تی ۷۲ بی یا اس تانک تی ۸۰ یو دی با موتور دیزل و نه یو با موتور توربینی پردردسر را داشتیم که بی شک در اواسط و اواخر دهه هشتاد میلادی برترین تانک دنیا بود در انزمان تی ۹۰ هنوز وارد خط تولید نشده بود یا در همان اواخر دهه هشتاد همزمان با ورود به خدمت بی ام پی ۳ بودیم یا بی تی ار ۸۰ یا میگ ۲۹ اس یا فالکروم سی که بسیاری از مشکلات نسل اول فالکروم در ان تقریبا رفع شده بود یا شروع پرواز ها و تست سوخو ۲۷ پی یو یا همان سوخو ۳۰ هر چند همان زمان خود سوخو ۲۷ و میگ ۳۱ هنوز نسخه صادراتی نداشتند و نمونه های صادراتیشان در اواییل دهه نود و پس از فروپاشی جنت مکان شوروی وارد بازار شد در مورد میل ۱۷ و ۸ هم بله این بالگرد کارامد و سگ جون همین الانشم میتونیم بخریم به هر تعداد اما میل ۳۵ در نسخه ام که اواخر دهه نود و اواییل ۲۰۰۰ وارد خدمت شد توان و تسلیحات مناسب در زمینه تهاجمی پیدا کرد و گرنه در اواخر دهه هشتادو اواییل دهه نود مدلهای داخلی اخر میل ۲۴ مانند نمونه پی و وی که در خدمت خود ارتش سرخ بودند خوب بودند و ..... اما صحبت اخر بله مسلما کارایی برتر تسلیحات غربی به غیر از تبلیغات و دادار دودور بر میگردد به اموزش برتر و بهتر غربی که واقعا از هر نظر نیاز کاربر را فراهم میکند که شامل انواع toهاو جاب گایدها و چک لیستها میباشد که در هر زمینه ای با کاوشن و وارنینگ به ما مطالب و مسایل مهم را یاداور میکنند و کل نیاز یگان بکار گیرنده را در استفاده از سلاح برطرف میکند باور بفرمایید من عاشق چشم و ابروی عمو لنین و عمو جوزف نیستم فقط بر حسب تجربه و جسارتا سالها مطالعه و تجربه عملی در مورد سیستمهای شرقی و غربی سعی میکنم اندکی منصفانه به قضیه بنگرم ... امیدوارم از اینکه وقت جنابتان را گرفتم ببخشید ....

این استند مربوط هست به خودرو suv بایک موتور و مدل +BJ40 که بنا بر کاتالوگ های منتشر شده آن در سال 1399 قرارداد مونتاژ آن توسط دیار خودرو با شرکت گروه خودرو سازی پکن بسته شده و احتمال دارد برای نیمه دوم سال 1400 به بازار ایران روانه گردد . اما چرایی نمایش آن توسط وزارت دفاع بر می گردد به مشارکت و سرمایه گذاری های وزارت دفاع توسط موسسه مالی اعتباری کوثر با این خودرو سازی . و همانطور مسئولین متعددی که در طول سال گذشته و امسال اعلام کردند این وزارت دو هدف عمده در رابطه با ورود به این صنعت را دنبال می کند . یکی تقاضا و درخواست این صنعت برای تامین برخی قطعات خاص که بعد تحریم ها خود ایشان مشکلات زیادی در تامین آنها داشتند و دیگری اینکه بخش زیادی از خودروهای نهاد های نظامی ما دچار فرسودگی شده و احساس کمبود وافری در این بخش حس می گردد ( البته که نسبت تعدادی خودروهای ترابری به زرهی این نهادها چندین برابر است و قطعاً در بخش فرماندهی و ترابری به دستگاه های بسیار بیشتری نیاز مند هستند و باتوجه به دوام و طول عمر کمتر این نوع خودرو ها نسبت به ادوات زرهی احساس نیاز و کمبود شدیدتری برای جایگزینی این نوع خودرو احساس می شود . بهر روی این نوع نگرش ( تجاری سازی و تولید صنعتی در کنار رفع نیاز های تخصصی ) همیشه توسط دوستان میلیتاری عنوان گردیده است و چه بسا تنها راه این حوزه شمرده شود در اینکه بتوان خطوط تولیدی ایشان ( وزارت دفاع ) را پویا نموده و وابستگی خود را به بودجه های دولتی کمتر نمایند . گروه خودرو سازی پکن یک مجموعه دولتی در چین است که توانسته پاسخ مثبتی به تقاضاهای رو به گسترش ارتش چین بدهد و بر اساس همان اصل ( تجاری سازی در کنار تولید محصولات تخصصی ) بخشی از بازار تجاری و عمومی را نیز از آن خود نماید . این گروه همکاری های گسترده ای در ضمینه مونتاژ خودروهای آفرود و غیره با شرکت های هیوندای و بنز دارد و تقریباً بعد از 2010 نیز دست به الگو برداری ( کپی قابل رقابت با اصل ... البته با لحاظ تبصره های چینی ) از محصولات سایر شرکت ها نموده است . یکی از این محصولات الگو برداری از محصولات JEEP است ( که در این مورد خاص BJ40 شباهت های فراوانی با پدر ناتنی خود Wrangler دارد ) دیار خودرو اعلام نموده که در پایان سال 1400 مونتاژ این خودرو را در گلپایگان بر روی خط تولید خواهد برد . ( لازم به ذکر است هنوز قیمتی برای آن درج نشده ولی با توجه به قیمت 20 الی 28 هزار دلاری آن در چین احتمال دارد که به قیمتی در حدود 1 میلیارد تومان در ایران برسد ! ) این مشارکت برای وزارت دفاع می تواند یک انتخاب هوشمندانه برای ورود به بازار خودرو سازی کشور باشد . این وزارت هم اکنون نیز با راه اندازی کارخانه های متعددی در کشور مقدار مشخصی از قطعات خودرو را به سفارش خودروسازی های کشور ساخته و تحویل ایشان می دهد . ولی بازار اس یو وی ها در ایران بازاری مستعد توسعه است و قطعاً همراه با سودآوری کافی خواهد بود و هم اینکه می تواند با این سرمایه گذاری به تقاضای نهاد های نظامی کشور در بخش خودروهای سبک پاسخی مناسب دهد . مطابق اعلام این شرکت : در حال حاضر این شاسی بلند آفرودی با دو پیشرانه بنزینی دو لیتری توربو شارژر و ۲٫۳ لیتری توربو شارژر ساخته می شود که به ترتیب ۲۰۴ و ۲۵۰ اسب بخار را با گشتاور ۳۱۵ تا ۳۵۰ نیوتن متر تولید می کنند. دیار خودرو می خواهد تا BJ40 پلاس کمپانی بایک را جعبه دنده ۶ سرعته اتوماتیک به بازار عرضه کند که این سیستم انتقال قدرت، توان پیشرانه را به چرخ های جلو و عقب این خودروی مونتاژی می رساند. البته هنوز به صورت قطعی نمی توان گفت که دیار خودرو کدام پیشرانه را بر روی BJ40 های تولیدی خود نصب می کند. اما شاهد هستیم که کمپانی بایک در بازار کشورهای عربی، BJ40 پلاس را با پیشرانه ۲٫۳ لیتری توربو شارژر عرضه کرده و می توان حدس زد که این شاسی بلند دو تُنی، با پیشرانه ۲۵۰ اسب بخار و ۳۵۰ نیوتن متر به بازار بیاید . یکی از ویژگی های جذاب BJ40 که از روی الگوی آمریکایی خود کپی برداری شده است، قابلیت باز کردن قسمت های مختلف سقف آن و تبدیل این شاسی بلند چینی به یک خودروی آفرودی بدون سقف است. نمونه فول آپشن بایک BJ40 پلاس می تواند تا حدی لوکس ظاهر شود و با توجه به شرایط بازار ایران، سطح امکانات قابل قبولی را در اختیار مشتریان خود قرار دهد. کامل ترین نمونه این شاسی بلند چینی می تواند با امکاناتی نظیر جلو آمپر دیجیتال، نمایشگر لمسی، دوربین دنده عقب، استارت دکمه ای، سنسور نور و باران، تهویه اتوماتیک دوگانه، ترمز پارک برقی، اتوهلد، سامانه کنترل حرکت در سراشیبی، تنظیم حالت رانندگی، سامانه مدیریت تعادل، سامانه کنترل پایداری الکتریکی، کروز کنترل، قفل دیفرانسیل اتوماتیک محور عقب، تنظیم وضعیت و ضریب انتقال قدرت به چرخ های جلو و عقب ( تک دیفرانسیل عقب، دو دیفرانسیل سبک، دو دیفرانسیل سنگین ) ، فناوری LED چراغ ها، کیسه هوای سرنشینان جلو، تریم داخلی چرم، دوربین ثبت وقایع، صندلی های جلوی برقی با گرمکن، نور پردازی کابین، شخصی سازی گرافیک جلو آمپر و… در هر صورت از نظر ما میلیتاریست ها : چرا که نه !؟ هر چه از دوست رسد نیکوست ( البته مراد از دوست عزیزان تایید کننده سفارش خرید هستند ) انصافاً در بخش خودرو های سبک ، ترابری ، فرماندهی وضع ما از زرهی مان هم بدتر هست و شایسته هست که با سرمایه گذاری مناسب به این کاستی ها رسیدگی گردد . در پایان قطعاً مراتب قدردانی و تشکر خود را از تمامی عزیزانی که در تولید خودروهای ارس و کویران در عین کمبود ها فداکارانه در حال تلاش و تولید هستند را اعلام می کنم ولی باید پذیرفت که کمیت و تنوع تقاضای کشورمان در حال حاضر بسیار زیاد است و بیشتر از ظرفیت خط تولید این عزیزان است و انشالله با همکاری ایشان بتوانند خطوط تولید و یا حداقل مونتاژ و مشارکت در تولید جدیدی در کشور راه اندازی نمایند . و من الله التوفیق

به نام خدا اولین پرواز اموزشی جنگنده J-10C ارتش آزادی بخش خلق چین با موتور ساخت داخل چنگدو جی-10 سی جنگنده چینی J-10C با موتور بومی WS-10 Taihang وارد سرویس عملیاتی در نیروی هوایی ارتش آزادی بخش خلق چین (PLAAF) شد. در تصاویر منتشر شده توسط تلویزیون ملی چین از تمرین تیراندازی PLAAF در مکانی نامشخص، J-10C "اژدهای نیرومند" با نازل های گاز خروجی متمایز موتور توربوفن WS-10B Taihang دیده می شود. این اولین بار است که این موتور به طور رسمی در یک J-10 عملیاتی مورد استفاده قرار گرفته است. پیشتر از موتور های روسی AL-31 در این جنگنده استفاده می شد. به گزارش رسانه های محلی به نقل از کارشناسان نظامی، وجود WS-10 Taihang در یک جنگنده J-10C عملیاتی نشان دهنده این است که این موتور در حال حاضر از لحاظ فنی با ثبات و قابل اعتماد است و به بلوغ کافی رسیده است. در ماه مارچ سال 2020 جنگنده J-10C با موتور Taihang در ویدئویی که شرکت سازنده جنگنده منتشر کرد، دیده شد. جنگنده جی-10 سی با موتور بومی WS-10 Taihang J-10C اولین بار با موتور روسی در رژه سال 2017 به مناسبت نودمین سالگرد تاسیس ارتش آزادی بخش خلق چین (PLA) دیده شد مدتی است که جنگنده های J-11B و J-16 از پیکربندی 2 موتوره WS-10 استفاده می کنند. اما استفاده از این موتور در J-10 ، که جنگنده ای تک موتوره است، نشان می دهد که این موتور کامل قابل اطمینان است. به گفته وانگ یانان ، سردبیر مجله دانش هوافضا (Aerospace Knowledge) مستقر در پکن، J-10C در دسته های بزرگ تولید می شود بنابراین حالا که از موتور Taihang استفاده می کند نشان دهنده این است این نسخه به طور انبوه به PLA تحویل داده شده است. موتور توربوفن WS-10B وی افزود: انتظار می رود چین موتور های پیشرفته جدید تر با نسبت نیروی رانش به وزن بزرگتر، عمر عملیاتی بیشتر، استاندارد های نگهداری بهینه تر و تکنولوژی کنترل هوشمند را توسعه دهد تا نیاز نسل جدید جنگنده ها را تامین کند. WS-10 Taihang اولین موتور توربوفن چینی با تراست بالا محسوب می شود که حق مالکیت معنوی آن کاملا با چین است. ابتدا قرار بود نسخه اولیه WS-10 به نام WS-10A ارائه شود اما مشخص شد که خروجی رانش خشک این موتور، که حدود 132 کیلو نیوتن تخمین زده می شود، برای آینده ناکافی است. اگرچه که برنامه های توسعه این طرح از زمان ارائه در 2006 در نمایشگاه هوایی چین، وجود داشت. اطمینان پذیری هم مشکل دیگری بود، بنابراین برنامه تولید انبوه WS-10A متوقف شد تا روی توسعه های بعدی تمرکز شود. به گفته رسانه های چینی، در WS-10B انبوهی از مواد پیشرفته مثل آلیاژ تیتانیم با مقاومت بالا، پره های توربین تک کریستالی، سوپر آلیاژ های پیشرفته و کامپوزیت دمای بالای مبتنی بر رزین استفاده شده است. جنگنده پنهانکار J-20 ، که توسط چنگدو توسعه یافته است، هم می تواند در آینده از موتور WS-10 استفاده کند. البته چین در حال توسعه موتور توربوفن قوی تر WS-15 برای J-20 است اما این موتور نسل بعد نیاز به زمان بیشتری برای ورود به سرویس دارد. منبع 1 منبع 2 منبع 3

تصویری از پیش نمونه سوم و جدید جنگنده جی 31 چینی در روزهای گذشته مشاهده شد. این جنگنده که یک کپی دو موتوره از جنگنده اف ۳۵ آمریکایی است؛ بعد مدت ها سکوت و بازریابی ناموفق به سوی فراموشی در شرف حرکت بود. و حتی در مراجع نظامی سخن از لغو شدن این پروژه زده می شد. حال با گذشت نزدیک به چند سال مجدد جی ۳۱ با شماره بدنه ۳۱۰۰۳ به نمایش در آمد‌ه است. برخی محافل نظامی فعال شدن مجدد پروژه را محتمل بر پیدا شدن یک مشتری خارجی دانسته اند. که بسیاری از گمانه زنی ها این احتمال را با لغو تحریم های تسلیحاتی ایران در ماه های آینده مرتبط میدانند. البته این احتمال وجود دارد که طبق پیش بینی ها چین از جی 31 در نیروی دریایی بعنوان یک جنگنده چند منظوره پیشرفته ناو نشین استفاده کند. که قابلیت هایی فراتر از نسل ++۴ را ارائه میدهد.

دومین اژدهای پنهانکار سال 2020!!!! جدیدترین جنگنده J-31 با استتار رسمی نیروی هوایی چین براساس تازه ترین تصاویر منتشرشده ، جنگنده نسل پنجم شنیانگ جی-31 پس از سالها ،برای اولین بار با استتار رسمی نیروی هوایی ارتش آزادیبخش چین ( PLAAF) در رصد چشمان کنجکاو ناظران نظامی قرار گرفت و با توجه به چهارچوب رفتاری نیروی هوایی این کشور ، برخی براین اعتقادند که جی-31 ، بصورت عملیاتی وارد خدمت شده است . این جنگنده دو موتوره با شناسه FC-31 نیز شناخته میشود ، لقب معینی را از سوی نیروی هوایی چین بخود نمی بیند ،اما پس از معرفی جنگنده سنگین جی-20 ، دومین هواگرد رزمی با قابلیتهای پنهانکاری در کلاس میان وزن محسوب می شود که در سال جاری میلادی (2020) به مرحله تولید نمونه اولیه رسیده است . پیش ازاین ، نیروی هوایی چین با معرفی جی-20 در مارس 2017 ، در کنار اف-35 و اف- 22 ارتش ایالات متحده ،به تنها دارنده جنگنده های پنهانکار مبدل گردید . در این میان ، بر خلاف جی-20 که توسط یک شرکت دولتی و منحصرا" برای خدمت در نیروی هوایی چین توسعه پیدا نمود ، آینده جی-31 با قطعیت کمتری روبرو است . با توجه به این امر ، برای مدتهای طولانی این مساله که آیا فرماندهان نیروی هوایی چین اصولاتمایلی برای بخدمت گیری این هواگرد داشته یاخیر و اینکه جی-31 صرفا" برای بازارصادراتی تولید شده ، برای ناظران نظامی مشخص نبود ، در حالی که به شکل همزمان ، احتمال توسعه این هواپیما به یک نمونه دریاپایه بعنوان مکملی برای جنگنده برتری هوایی جی-15 نیز بارها مطرح گردید . با وجود همه احتمالات ، این مساله که آیا جی-31 وارد سازمان رزم نیروی هوایی چین خواهد شد یا خیر را میتوان به کلاس وزنی این جنگنده نیز مرتبط دانست . جی-31 با توجه به کاراکترهای منتشرشده آن ، یک هواگرد رزمی میان وزن بشمار می رود و توجه به این واقعیت که نیروی هوایی چین با قرار گرفتن در ردیف دارنده دومین ناوگان جتهای رزمی و بزرگترین ناوگان جنگنده ای رزمی سنگین ، تا قبل از معرفی جی-31 ، فاقد هواگردهای رزمی میان وزن بود ، خود جای ابهام بزرگی را ایجاد می نمود . بنابراین ، در حالی که جایگاه جی-20 در نیروی هوایی چین مشخص بوده و تثبیت شده و میتواند براحتی جایگزین نمونه های قدیمی تر نسل چهار نظیر سوخو-27 و جی-11 گردد ، جت رزمی جی-31 برای جایگزینی جنگنده های سبک وزن این نیرو نظیر جی -7 و J-10A ، مقداری گران قیمت به نظر می رسد ، ضمن اینکه در بدو امر ، کارشناسان معتقدند که قابلیت جایگزینی جتهای جی-11 را نیز نخواهند داشت . با این وصف ، در حالی که روسیه و ایالات متحده با تولید تعداد قابل توجهی از جنگنده های چند ماموریته میان وزن خود نظیر میگ-29 واف-18 بازار تسلیحاتی را در اختیار دارند ، نیروی هوایی چین در این حوزه ، عملا" حرفی برای گفتن نخواهد داشت . بدین ترتیب ، در حالی که ماهیت دقیق برنامه جی-31 یا ماموریتهای محوله به آن ، هنوز در پرده ای از ابهام قرار دارد ، این احتمال دوراز ذهن نخواهد بود که نیروی هوایی چین درصدد است تا جی-31 را بطور کامل جایگزین اسکادران های رهگیر J-8II عملیاتی نموده و یک هواگرد جدید مجهز به حسگرهای پیشرفته تر ومسلح به مهمات موثرتری نظیر PL-15 را بخدمت گیرد . به اعتقاد تحلیلگران نظامی ، احتمال دیگری که برای جی-31 حدس زده میشود ، وجود یک برنامه آینده نگرانه تر برای گسترش کمّی ناوگان نیروی هوایی چین وایجاد اسکادران های جدید در این نیرو است . در هرصورت ، ورود جی-31 به سازمان رزم نیروی هوایی چین موجب شده تا این نیرو حداقل ، سه خانواده اصلی در حوزه پیشرانه های نظامی را در خدمت داشته باشد . نسل نخست شامل پیشرانه WP-7 برای جنگنده های قدیمی تر J-7 ، J-8 ، و نسل دوم پیشرانه های WS-10 و AL-31 برای هواگردهای J-16 ، J-15 ، J-11 ، J-10 و J-20 است . با توجه به قابلیتهای تعریف شده برای جی-31 ، هیچکدام از این پیشرانه ها ، با این جنگنده سازگار نیست ، چنانکه استفاده از WP-7 برای پیکربندی دوموتوره جی-31 بسیار ضعیف بوده و پیشرانه های WS-10 و AL-31 نیز تناسبی با این هواگرد ندارند . در نتیجه ، نیروی هوایی چین می بایست یک کلاس جدید از موتورهای هوایی را برای این جنگنده در نظر گیرد که این خود نیز فشار مضاعف لجستیکی را برPLA تحمیل خواهد نمود. پی نوشت : 1- تا این لحظه ( 27 اسفند 98 ) انجمن میلیتاری فاقد تاپیک اختصاصی برای جی-31 بود ، علیرغم چنین مساله ای ، با تجمیع تمامی پستهای مرتبط در انجمن ، تاپیک اختصاصی برای این هواگرد ایجاد شد . 2- بن پایه صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9