وجود گرایش های قوم گرایانه در شمال غرب ایران غیرقابل انکار است ولی به نظر می آید در الهام علی اف نوعی توهم غیرواقعبینانه نسبت به این گرایش ها وجود دارد. مثلا می گوید آذربایجانی های جهان؟؟؟ حق دارند بدانند چرا ایران دارد مانور برگزار می کند. زمان آن رسیده که مردم اذری با این نوع گرایش ها بین منافع ملی و گرایش های قومی یکی را انتخاب کنند. هر کس هم گرایش قومی را ترجیح داد صلاحیت داشتن هویت و شناسنامه ایرانی ندارد. باید با این گونه افراد به شدت برخورد کرد. به نظر من حتی اگر تجمعی از طرف این گرایش ها برگزار شود باید خوشحال بود و تک تک ادم ها را شناسایی کرد تا حداقل برای دستگاه های اطلاعاتی شناخته شده باشند. ما در ایران خائن و وطن فروش و عامل باکو و اسراییل نمی خواهیم. کسی که به هویت و تاریخ ایران احترام نمی گذارد برود باکو زندگی کند

در طی روزهای گذشته هواگردهای روسی و سوری به صورت منظم تعداد بسیاری از زیرساخت‌ها و تأسیسات ایجاد شده توسط ترکیه و قطر برای تروریست‌ها در شمال سوریه را منهدم کردند. همزمان با افزایش حملات این عناصر وابسته به اردوغان به ارتش سوریه و حتی تلاش این گروهک‌ها برای تصرف چند روستا و شهرک بیش از نشسته اردوغان و پوتین در سوچی باعث واکنش بسیار تند دمشق و مسکو شد خروجی یکی از این واکنش‌ها انهدام مقر فرماندهی گروهک تروریستی لشکر حمزه بود که سر و صدای زیادی ایجاد کرده است.

اتفاقن باید یک رزمایش دیگه چسبیده به مرز آذربایجان برگزار بشه موشکی هوانیروزی هوایی هرچی اگه تو این هفته انجام بشه خیلی خوبه یه تو دهنی کامله بهش اعلام هم نکنیم بزاریم صدای انفجار ها خودشون حرف بزنن ترکیه هم فقط باید تو کشورهای دیگه درگیری شدید براش پیش بیاریمتو همون سوریه چند تا از گشتیاش برن هوا یا تو آفریقا و لی این الیوف باید حالشو جا بیاریم.

جالبه مسیر ترانزیتی ما را بسته و رسما وارد جنگ با اقتصاد ما شده بعد میگه من تعجب میکنم چرا حالا رزمایش گذاشته و نه در گذشته. ابله مگه کشو ما بعد این همه کمک به اذربایجان (خیلیها از کمک ایران در جنگ اول و همچنین کمکهای بعد به منطقه رسما به شدت فقیر نخجوان در دورانی که مردمانش با عبور از مرز تمام مایحتاج خوراکیشون را از ایران به قیمت یارانه ای تهیه میکردند خبر ندارند) در گذشته اونجا به جنگ اقتصادی مواجه شده بود که رزمایش کنه، الانه که مواجه شده با کارشکنی و قلدری یک طرف که اون هم شما بواسطه اردوغان باشید. جناب سفیر ما شاید کار درستی کرد در آرام کردن فضا ولی الان باید ببینیم که علیف تصمیم خودش را با توجه به دستورات ترکیه گرفته و بازی خودشون در مواردی که ذکر شد را شروع کردند (عمدتا میدونند ایران رضایت از باز شدن چیزی به اسم کریدور نداره و در نتیجه مقدمات فشار به ایران (شما حساب کنید تحریکات قومیتی و بعد یک بحران در مناطق اذری نشین و ورود اردوغان به عنوان رهبر ترکان و لفاظی هاش و سعی بر ورود به موضوعات تمامیت ارضی ایران همانطور که در سوریه و عراق به این بهانه ورود کرد (ترکمان ها)) که در این شرایط سخت ایران، ایران را در تنگنا میزاره و میتونند ماهیشون را از اب بگیرند در سایر موضوعات و شاید حتی پیشتر هم برند. حالا ایران هم باید جنس اقداماتش را در مورد علیف عوض کنه. قبلا موضوع بازگشت مناطق اشغالی یک کشور بود و در نتیجه تحریکات قومیتی و شیطنت های مدام اذربایجان تحمل میشد ولی حالا بحث حمله به تمامیت ارضی خود ایران و مسیرهای ترانزیتیش هست (جالبه میخوان برای تردد کامیون های ایرانی به شمال قفقاز و روسیه و گرجستان مانع تراشی کنند یک چیزی علم کردند به نام ورود کامیون های ایرانی به قره باغ) ولی در این مورد هم باید هوشمند بود. اونها انتظار دارند ایران در شکل سادش مثلا مقابله به مثل ترانزیتی کنه که خب موضوع دوست داشتنی اونها یعنی بحث ترانزیت را داغ میکنه. ایران باید همکاری بیشتری با روسها بکنه و به ارمنستان هم فشار بیاره بازی درنیاره و مسیر جایگزین را فعلا ایجاد کنه تا بعد. به ترکیه هم باید در جای خودش فشار اورد که بنشینه سرجاش. به هر حال اینکه مثل سگ هار پاچه لیبی را ول کنی بچسبی به یونان، یونان را ول کنی بچسبی به عراق بعد سوریه بعد قبرس و حالا هم ایران راه حل مشکلات داخلیت نیست.در مورد اقدامات قومیتی در ایران هم به شدت نهادها ورود کنند و مماشاتی که تا حالا میشد را کنار بزارند ولی عمدتا سرشاخه ها را. اگر امکان فراهم کردن برگه های دیگه هم باشه که باید فعال کرد.

الان مشکل ما متاسفانه یک کم کاری یکی دو دهه ای است و البته شبکه های اجتماعی (انسجام سازی و هماهنگی و موج سازی مجازی به واقعی) و سرمایه گذاری سنگین عربستان روی رسانه های قومیتی به عنوان بازیگری جدید. ما نگرانی های امنیتی از تحریکات در شمال غرب داریم کشور داریم چون حتی کوچکترین بحران هم در اون مناطق برای ما هزینه ساز و برای طرف مقابل یک برگ برنده حسابی است. البته قطعا این بار نباید کوتاه بیایم. در بحث گذشته پان ها به بهانه دفاع از اذربایجان در مقابل ارمنستان هر کاری میخواستند کردند که به فضای واقعی هم کشوندند ولی حالا بحث انتخاب بین ایران و آذربایجان یعنی منافع ایران و یک کشور بیگانه است و طبیعتا هرکس در طرف دیگه قرار بگیره خائن محسوب میشه.(هرچند ما که میدونستیم همون موقع هم بحث خیانت و حماقت هست) اولا این باید تبیین بشه به خوبی ثانیا موضع تهاجمی گرفت. شوربختانه براندازان و سلبریتهیا و لشگر سیاسیون افراطی در این مواقع به جای اینکه پشت تمامیت ارضی ایران بایستند به بهانه های عقده گشایی و اینکه موضعشون همسان با موضع نظام قرار نگیره یا سکوت میکنند یا اتفاقا در کمال تعجب اب به اسیاب تجزیه طلبان میریزند با بهانه های کودکانه .( چرا با هاشون برخورد کردید، اصلا شما مقصرید نه اذربایجان، چرا خشن و نظامی هستید شما و باز زور همه چیز را میخواهید حل کنید و از این دست اباطیل! که همه چیز نهایتا تقصیر ایران هست نه یکی دیگه) ولی به نظرم همچنان در مورد علیف اقدامات امنیتی پنهان در خزر بیشتر جواب میده و در مورد اردوغان هم به قول شما جبهه اول عراق و بعد سوریه و برگ برنده مهاجران. (هرچند استفاده ابزاری از مهاجران اخلاقی نیست ولی اجازه به مهاجران برای عبور از مرزهای ایران بدون سخت گیری و برخورد سخت باهاشون به هزینه ما و به نفع جیب ترکیه دیگه ضروری نیست، هرچند نباید فراموش کرد ترکیه هم بگر های خودش را داره، دیدیم از بمبارانمستقیم ما در سوریه (وقتی حسابی دردش اومد) تا ترور افراد حشد در عراق (وقتی حملات به پایگاه های عراقش را دید) ابایی نداره و خصوصا اینکه در بحث ترانزیت متاسفانه با توجه به موقعیت استراتژیک ترکیه و دسترسی به اروپا ما دستمون زیر تیغه. باید تا میتونیم در هر عرصه ای که فکرش را میکنیم برگ های قدرت تولید کنیم و البته فضای مجازی را هم رها نکنیم به دست ارتش تجزیه طلبان و پان ها. همین چند روز پیش شادی صدر همکار شیرین عبادی و دوستانشون در کانون وکلا خیلی شیک (به عنوان کانون مدافعان حقوق بشر ایران و دلسوز مثل ایران و ایرانی ) در نشست تجزیه طلبان الاهوازیه در اروپا در کنار پرچم جعلی تجزیه طلبان داشت با افتخار سخنرانی میکرد. یعنی حتی ادعاشون در مورد خود ایران هم اینطور سست هست و هدف وسیله را براشون توجیه میکنه حتی اگر وسیه تجزیه ایران و جنگ داخلی و از این دست ضربات باشه. در حالیکه در ایران حمایت از تجزیه طلبان و گروه های تروریستی بر خلاف تمام جهان گویا هیچ محدودیت و قبح و قانونی نداره. در ایران نه ما یه لیست مدون و مشخص از گروه های تروریستی داریم نه یک قانون مشخص که همکاری و همراهی باهاشون را (مثل ترکیه مثلا) جرم تلقی کنه. نهایتا میزاریم رف کلاشینکوف که دستش گرفت و سی چهل نفر را به رگبار بست یا با ماشین انتحاری صد نفر را تکه تکه کرد اون هم خودش را دستگیر میکنیم نه خیلی از افراد موثر و همراه و حامی اون شخص و جریان را.

با سلام الان بیشتر از 5 ساله که دوربین های عکاسی تجاری در کلاس سوپر زوم ادونس در بازار تجاری موجود هستند ، و این حد از بزرگنمایی بروی اپتیک پهپاد اصلا نباید باعث تعجب بشه ! اگه در فیلم دقت بشه دوربین در زمان زوم اوت از فوکوس خارج میشه و این ضعفه برای سیستم .

https://www.aparat.com/v/sYB3R اپتیک 60x مهاجر ۶. منبع توییتر.

ریتم صفر مهم: این مطلب را اکثر افراد خوانده اند ولی مطالعه مجدد این داستان در باب انفعال و صبر استراتژیک توصیه میشود. در سال ۱۹۷۴، مارینا ابروموویچ یک اجرای هنری به مفهوم مدرن داشت: او اعلام کرده بود که در طی اجرای ۶ ساعته، مانند یک شیء بی حرکت و بدون هر گونه واکنش خواهد بود. در این مدت شرکت کنندگان اجازه داشتند هر کاری می خواهند با او بکنند و حتی از ۷۲ وسیله ای که آبراموویچ روی میز استودیو گذاشته بود هم استفاده نمایند.این اجرا «ریتم ِ صفر» نام داشت.روی میز یادداشت زیر به چشم می‌خورد: راهکار: -۷۲ وسیله روی میز است که هر طور دوست داشتید می توانید آنها را روی من بکار ببرید. تعهد: - من برای مدت ۶ ساعت صرفاً یک ابژه خواهم بود و مسوولیت هر نوع عواقبی را بر عهده می گیرم. -۶ ساعت از ۸ شب تا ۲ صبح می باشد. روی میز هم ادوات لذت مانند پر، دستمالهای ابریشمی، گل، آب و ... بود و هم ابزار شکنجه: چاقو، تیغ، زنجیر، سیم... و حتی یک اسلحه ی پُر! در ابتدای کار همه رودربایستی داشتند. یک نفر نزدیک شد و او را با گلها آراست. یک نفر دیگر او را با سیم به یک شیء دیگر بست، دیگری قلقلکش داد... کمی بعد او را بلند کردند و جایش را تغییر دادند! کم کم زنجیرها را بکار گرفتند، به او آب پاشیدند و وقتی دیدند واکنشی نشان نمی‌دهد رفتارها حالت تهاجمی‌تر گرفت. منتقد هنری، توماس مک اویلی، که در این پرفورمنس شرکت کرده بود به خاطر می‌آورد که چگونه رفتار مردم رفته رفته، خشن و خشن‌تر شد. «اولش ملایم بود، یک نفر او را چرخاند، یکی دیگر بازوهایش را بالا برد... دیگری به نقاط خصوصی بدنش دست زد...» مردی جلو آمد و با تیغ ریش تراشی که برداشته بود گردن او را مجروح کرد و مردی دیگر خارهای گل را روی شکم آبراموویچ کشید. یک نفر تفنگ را به دستش داد و دستش را تا بالای گیجگاهش برد. یک نفر دیگر آمد تفنگ را گرفت و از پنجره به بیرون پرت کرد. با این پرفورمنس آبراموویچ نشان داد که اگر شرایط برای افرادی که به خشونت گرایش دارند مهیا باشد، به چه راحتی و با چه سرعتی آن را اعمال می‌کنند. توجه شود که نخستین همخوانی این تصویر در قره باغ و عراق نمایان شده است. در ایران و پاکستان و ترکیه هم زمینه هایش بوضوح آشکار است. بعد از پایان ۶ ساعت پرفورمنس، آبراموویچ در سالن استودیو به راه افتاد و از مقابل دستیاران و بازدیدکنندگان گذشت. همه از نگاه کردن به صورت او اجتناب می‌کردند. بازدید کنندگان هم آنقدر عادی رفتار می کردند که انگار اصلاً از خشونتی که دمی پیش به خرج داده بودند و اینکه چگونه از آزار و حمله به او لذت برده بودند چیزی در خاطرشان نمانده. این اثر نکته ای دهشتناک را در باب وجود بشر آشکار می‌کند. به ما نشان می‌دهد که اگر شرایط مناسب باشد، یک انسان با چه سرعت و به چه آسانی می‌تواند به همنوع خود آسیب برساند، به چه سادگی می‌شود از شخصی که از خود دفاع نمی‌کند یا نمی‌جنگد بهره‌کشی کرد و این که اگر بسترش فراهم باشد اکثریت افراد به ظاهر «نرمال» جامعه می توانند در چشم برهم زدنی به موجودی حقیقتاً وحشی و خشن تبدیل شوند. مارینا بعدها اعلام کرد که وقتی که شب به هتل خود برگشته بود، دید که یک دسته از موهایش در عرض چند ساعت سفید شده بود. خودداری و عدم واکنش او چنین هزینه‌ای به او تحمیل کرده بود

مقدمه : هویتزر ام-1299 با کالیبر 155 م.م جدیدترین نمونه از خانواده جنگ افزارهای توپخانه ای خودکششی برپایه شاسی نمونه موفق ام-109 آ.7 است که درسال 2019 تحت پوشش برنامه توپخانه برد بلند ( ERCA) توسط BAE سیستمز توسعه پیدا نموده است . براساس داده های موجود و منتشر شده ، ایده اصلی این سامانه جدید با هدف بهبود برد موثر سیستم توپخانه ای خودکشش ام-109 قرار داشته و ادامه پیدا کرده است . به اعتقاد ناظران نظامی ، برنامه توپخانه برد بلند نیروی زمینی ارتش ایالات متحده ، که در دو حوزه برد وسرعت آتش بهبود یافته ، پایه گذاری شده ، پاسخی به پیشرفتهای صورت گرفته در برنامه های جاری ارتشهای روسیه و چین در حوزه توپخانه خودکششی است که پس از رونمایی و تحویل انبوه ، موجبات پدید آمدن یک شکاف اساسی را فراهم نموده اند .درجریان آزمایشهای صورت گرفته به سال 2018 ، هویتزر ام-777 با اصلاحات صورت گرفته بر روی آن موفق شده تا با استفاده از مهمات مجهز به خرج موشکی ، برد موثر خود را تا 2 برابر افزایش دهد . این مساله باعث شد تا یکسال بعد ، یعنی درسال 2019 یک قرارداد 45 میلیون دلاری با BAE سیستمز منعقد شود تا توپ توسعه یافته در برنامه ERCA را با شاسی ام-109 منطبق نماید که این برنامه ،در همانسال در انجمن سالیانه نیروی زمینی ارتش آمریکا رونمایی گردید.اگرچه تا کنون اطلاعات با جزییات دقیق در خصوص این برنامه منتشر نشده ، اما افزایش برد و لوله جدید با درازای بیشتر و استفاده از مهمات با خرج موشکی XM1113 تایید شده است . درسال 2020 آزمایشات صورت گرفته روی این مهمات با هویتزر ام-777 ،بردی برابر 43 مایل ( 69 کیلومتر ) را به نمایش گذاشت که رقم بدست آمده ، بیشتر از دوبرابر برد مهمات استاندارد این هویتزر است . براساس داده های منتشر شده از سوی ارتش آمریکا ، طبق برنامه ریزی های صورت گرفته ، برنامه فوق در سال 2021 تکمیل و پس از اتمام ارزیابی های اولیه آن تا سال 2023 ، انتظار می رود که درسال 2025 به بارگذار خودکار مجهز شود که قابلیت شلیک 10 تیر در دقیقه ( به جای 3 تیر در دقیقه فعلی ) را بدان خواهد داد . ام-109. آ-7 شکاف در بخدمت گیری سامانه های توپخانه ای برد بلند نزدیک به بیست سال اجرای عملیات نظامی علیه عناصر شورشی در جنوب غربی آسیا و شمال آفریقا توسط ایالات متحده و متحدان نزدیکش ، که به تقریب دو دهه نخست قرن بیست و یکم را در بر گرفته ، موجبات پدید آمدن خلاءهای قابل تاملی در سازمان رزم ارتش کشورهای فوق الذکر شده است . در واقع ، برنامه ریزی برای مقابله با تهدیدات نامنظم و ترکیبی ، برای یک نسل کامل ، ارتش را درگیر خود نموده و این مساله باعث شده تا دکترین رزمی تدوین شده ، برای مقابله با این حوزه متمرکز گردد ، به همین سبب ، ارتش برای دو دهه کامل ، بلحاظ بکارگیری سیستم های جدید جنگ افزاری دچار سکون شده ، در حالی که سایر ارتش ها ، تغییرات قابل توجهی را در زمینه های مختلف ، بخود دیده اند . بدین ترتیب ، پدید آمدن مفهوم تهدیدات همتا در بازه زمانی آینده نزدیک ، هنگامی که ارتش ها تمرکز خود را مجدداً بسوی جنگ های کلاسیک معطوف می کنند ، اینک اهمیت بسیاری زیادی یافته است ، چنانکه با تقویت اقتصاد و فناوری های جدید در کشورهایی نظیر روسیه ، چین و کره شمالی ، شکافی قابل توجه در قابلیت های رزمی ارتش ایالات متحده بوجود آمده که می بایست مورد توجه قرار گیرد . راست : ام-142 چپ : ام-270 بدین سان ، اگر وضعیت فعلی ارائه شده در سطور بالا را ، بعنوان مبنای اولیه برای بحث در نظر بگیریم ، امروز یکی از شکافهای مهم در ارتش ایالات متحده ،پدید آمدن فاصله قابل توجه در حوزه توپخانه صحرایی با رقباست ، جایی که وجود سامانه های تسلیحاتی قدیمی و مهمات آسیب پذیر موجب شده تا نقصان شدیدی در شکل دهی فرآیند پشتیبانی از عناصرمانوری پدید آید . به همین سبب ، برنامه ریزی بسیاری دقیقی برای مدرنیزاسیون سامانه های توپخانه صحرایی نیروی زمینی مورد نیاز خواهد بود که تنها بر قابلیت های مرگ آوری ارتش تاثیر گذار باشد ، بلکه در هنگام روبرو شدن با با تهدیدهای احتمالی همتراز ، بستری از روش های نوآورانه در حوزه تفکر رزمی و کاربرد سیستم های جدید را در اختیار کاربران قرار دهد . اتامز امروز ارتش ایالات متحده به منظور ورود مجدد به میدان رقابت با قدرتهای در حال ظهور نظامی که بصورت قریب الوقوعی تبدیل به تهدید های همتراز شده اند یا خواهند شد ، می بایست در یک دهه آینده ، سرمایه گذاری گسترده ای را برای ارتقاء کمی و کیفی توپخانه صحرایی خود انجام دهد . در حالی که نیروی هوایی و نیروی دریایی این کشور با یک فاصله مشخص ، مزیتهای قابل توجهی را نسبت به رقبا در اختیار دارند ، سامانه های تسلیحاتی توپخانه صحرایی بدلیل تاخیرهای غیرقابل توجیه ، موجبات پدید آمدن یک شکاف بزرگ برای پشتیبانی از نیروهای مانوری و همچنین اجرای ماموریتهای ضد آتش را بخود می بیند . https://www.aparat.com/v/ReaXN به همین ترتیب ، تقریباً تمامی سامانه های تسلیحاتی توپخانه صحرایی ارتش بین دهه 60 تا 2000 میلادی توسعه پیدا نموده و برای جبران فاصله ایجاد شده با سایر ارتشها در کوتاه مدت ، تنهابه ارتقاء این سیستم های قدیمی مبادرت شده است . درواقع ، براساس داده های موجود ، هم اکنون سامانه اصلی توپخانه دوربرد ارتش در زرادخانه نیروی زمینی ، سیستم های ام-142 هیمارس (M-142 HIMARS) و همچنین راکت انداز چندگانه ام-270 آ-1 ( M-270A.1) است که سامانه راکت انداز چندگانه هدایت دقیق ام-31 آ-1 ( M31A.1) در پشتیبانی نزدیک این دو قرار می گیرد که با توجه به برد 84 کیلومتری و استفاده از سامانه هدایت ماهواره ای جی پی اس ، استخوان بندی سیستم های راکتی نیروی زمینی بشمار می رود . علاوه براین ، سامانه های قدیمی تر اتامز ( ATACMS) نیز با برد نزدیک به 300 کیلومتری می تواند بعنوان یک پشتیبان راکتی دوربرد عمل نماید . اما به غیر از سیستم های راکت انداز چند گانه ، سامانه های توپخانه برد برد بلند نیروی زمینی بدلایل مختلف حضور کم رنگ تری را در سازمان رزم ارتش دارند . امروز نیروی زمینی ارتش ایالات متحده از هویتزرهای ام-777 آ-2 و ام-109آ-7 با کالیبر 155 م.م استفاده می کند که به ترتیب 24 و 21 کیلومتر برد دارند که قابلیت شلیک مهمات متعارف شدید الانفجار (HE) را در برد 30 کیلومتری و مهمات توپخانه ای با خرج راکتی (Rocket-assisted projectile) را دریک برد 40 کیلومتری به ارتش می دهند . با این حال ، اگر قضاوتی عادلانه صورت پذیرد ، سامانه های نامبرده با توجه به قابلیتهای تعریف شده برای آنها در سالهای گذشته ، ارزشمندی خود را برای شکل دادن به تلاش نیروهای مانوری در میدان نبرد و همچنین نبردهایی با ماهیت ضد شورش به اثبات رسانده اند ،اما حضور این سیستم ها در یک صحنه رزمی کلاسیک با مقیاس گسترده در برابر تهدیدهای همتراز ، به تقریب از قابلیتهای رزمی نیروی زمینی خواهد کاست . بی ام -21 شکاف در وجود قابلیت های برد آتش از یک نظر توجه به روند سریع نوآوری ها در فناوری طراحی قطعات توپخانه (یکی از واحدهای شمارش در سامانه های توپخانه ای "قطعه " است که در کنار واژه هایی مثل عراده و قبضه مورد استفاده قرار می گیرد .م ) ، انتظار این خواهد بود که قابلیت ها و دقت سامانه های توپخانه ای که به یگان های رزمی نیروی زمینی در سراسر جهان تحویل می شود ، همواره براساس آخرین پیشرفتهای صورت گرفته باشد . این مساله تا بدانجایی اهمیت پیدا نموده که هم اکنون ارتشهای روسیه و چین ، به سیستم های توپخانه ای پیشرفته ای مسلح شده اند که در مقایسه با نمونه های آمریکایی ، از ویژگی های بهتری بهره می برند . بعنوان مثال ، ارتش روسیه هم اکنون سامانه 9A52-2 اسمرش را بخدمت گرفته که با کالیبر 300 م.م در حالی که به کلاهک شدید الانفجار ترکش زا مسلح میشود ، 90 کیلومتر برد و با مسلح شدن به کلاهک های دیگر ، بردی برابر 70 کیلومتر را به نمایش می گذارد . راست : 2آ-52-2 چپ : 2آ-52-4 این سیستم که در دوران اتحاد شوروی سابق طراحی شده ، در سالهای اخیر به گونه 9A52-4 تورنادو ارتقاء یافته که در مقایسه با نسخه های قبلی سبکتر بوده و در واقع می توان گفت که به نوعی شباهت بسیاری به برنامه تبدیل ام-270 به ام-142 هیمارس دارد . علاوه براین ، راکتهای اسمرش ارتقاء یافته ، قابلیت هدایت ماهواره ای را در اختیار دارند ( گلوناس . م ) که این مساله ، به شکل قابل توجهی ، قدرت آتش یگان های توپخانه ای ارتش روسیه را اضافه نموده است . 9p140 دراین خصوص ، روسیه مدعی است که موشکهای مورد استفاده در این سیستم ، می تواند به بردی برابر 75 مایل ( 120 کیلومتر ) نیز دست پیدا کنند که این ادعا با توجه به سابقه قابل توجه این کشور در توسعه فناوری راکتهای توپخانه ای ، می بایست مورد توجه قرار گیرد . با این حال ، برخی تحلیل گران معتقدند که سیستم 9A52-4 حدودا یک برتری 40 کیلومتری در برد ، را نسبت به سیستم های ام-142/ام-270 دارد که این مساله شکاف گسترده ای را در حوزه پوشش آتش پشتیبانی میان نیروی زمینی آمریکا و روسیه بوجود آورده است . ازسویی دیگر ، سامانه های راکت انداز چندگانه برد متوسط روسی نظیر 9p140 و همچنین سامانه های قدیمی تری نظیر BM-21 نیز در یک رویارویی احتمالی مستقیم با ارتش امریکا ، مزیت های تاکتیکی بسیاری در حوزه شیلک های آزاد در برد های بلند را به ارتش روسیه خواهد داد ، که این امر بدان معناست که در درگیری احتمالی فوق الذکر ،ارتش ایالات متحده در موقعیت خطرناکی قرار خواهد گرفت . راست : 2 اس-35 چپ : 2اس19 علاوه برسامانه های راکتی ، سیستم های توپخانه ای روسی برتری قابل ملاحضه ای را در حوزه برد موثر ، بر سیستم های آمریکایی نظیر ام-777 آ-2 و ام-109 آ-7 به نمایش گذاشته اند . در این مورد ، سامانه توپخانه ای 2s19 با کالیبر 152 م.م و برد 29 کیلومتری ، از میانه دهه هشتاد میلادی به هویتزر خودکششی اصلی نیروی زمینی روسیه تبدیل شده است ،در حالی که جایگزین آن ، یعنی سامانه 2s35 با حداکثر برد 40 کیلومتری ( مهمات متعارف ) و حداکثر 70 کیلومتری با مهمات مجهز به خرج راکتی ، تهدید جدیدی پدید آورده است . مضاف براین ، سامانه 2A65 با کالیبر 152 م.م هویتزر استاندارد کششی نیروی زمینی روسیه است که با در اختیار داشتن بردی مشابه نسخه های خودکششی 2S19 به تقریب قابلیتهای سیستم های آمریکایی را پشت سر گذاشته و همچنان نیز در حال بهینه سازی است . 2آ65 بدین ترتیب ، نواقص سیستم های آمریکایی ام-777 آ-2 و ام-109 آ-7 در برابر همتایان روسی ، آسیب پذیری آنها را بویژه درزمان اجرای عملیات ضدآتش دو چندان نموده ، چرا که توپهای نامبرده ، گرچه عمدتاً و در درجه نخست برای پشتیبانی از عناصر مانوری در میدان نبرد بکار گرفته می شوند ، اما مشارکت انها در عملیات ضد آتش بر علیه سیستم های توپخانه ای دشمن اجتناب ناپذیر بوده و برتری روسیه در حوزه برد موثر ، دارایی های توپخانه ای آمریکایی را وادار می کند تا ضمن پذیرش خطرات تاکتیکی نزدیک شده به خطوط اصلی درگیری ، خود را در معرض آتش زمینی و هوایی دشمن قرار دهند . با توجه به این مساله و خطر روبه گسترش از دست دادن توان آتش توپخانه در یک جنگ احتمالی و به تبع آن تحت فشار قرارگرفتن واحدهای مانوری ارتش که ماموریت درگیری مستقیم با واحدهای دشمن را بر عهده دارند ، بهینه سازی سیستم های توپخانه در سریعترین زمان ممکن ، تبدیل به امری ضروری شده است . راست : پی اچ ال-16 چپ : پی زد ال-05 در شرق آسیا ، ناهمترازی ایجاد شده در حوزه توپخانه صحرائی دوربرد نیروی زمینی میان ارتش ایالات متحده ونیروی زمینی ارتش چین در گستره بیشتری قابل بررسی است . در این خصوص ، نیروی زمینی ارتش آزادیبخش چین هم اکنون به طیف متنوعی از سامانه های راکتی دوربرد که برخی از روسیه خریداری شده اند ، مجهز شده است . ارتش این کشور ، در چند دهه گذشته ، همزمان با رشد اقتصادی ، فناوری های جدیدی را در اختیار گرفته که این امر موجبات یک انقلاب در بخش توپخانه ای این ارتش را فراهم آورده . دراین خصوص ، گفته میشود که راکت انداز چندگانه PHL-16 با قابلیت حمل هشت راکت کالیبر 370 م.م در یک برد 220 کیلومتری و راکت های کوچکتری در بردهای بین 70 تا 130 کیلومتر ، استخوان بندی نیروی توپخانه راکتی رسته زمینی این کشور را تشکیل میدهد . بدین ترتیب ، با بخدمت گیری گسترده این سامانه ها، برتری مشخصی نسبت به ام-142/ام-270 در یک درگیری مستقیم ، ایجاد میشود ، در حالی که سامانه خودکششی PLZ-05 را میتوان نسخه ای پیشرفته تر از ام-777 آ-7 و ام-109 آ-7 دانست . برخی تحلیلگران نظامی معتقدند که دست باز چینی ها در استفاده از فناوری پیشرفته باعث شده تا بر خلاف سیستم های روسی ، نیروی زمینی این کشور بتواند با توان بیشتری از واحدهای مانوری خود پشتیبانی بعمل آورد . پی نوشت : 1- ادامه دارد ........... 2--استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

درسته که بحث عقیده هم هست اما این جدا از مبحث مطرح شده در مقاله است. . شخص می تواند بر اساس عقیده هم در یک شرکت خصوصی کار کند. عقیده که فقط «دولت شناس» نیست! . به نظر من بیشتر پوشش مسائل حقوقی اینجا مطرح است، یعنی شرکت خصوصی تبعات کمتری برای کشور مادر ایجاد می کند؛ و مسئله مهم دیگر هم استفاده از بازنشستگان است که تجربه خوبی دارند.

نقطه صفر مرزی در ارتفاع‌های شمال‌غرب کشور

جنگ کوزوو ، 1999 یک شهروند صرب روی صندلی اجکت هواپیمای F-117 Nighthawk ساقط شده علامت پیروزی نشان می دهد. (معلوم نیست اگر خلبان توسط آمریکایی ها نجات پیدا نمی کرد چطور از او عکس می گرفتند)

بنده خودم اهل تبریزم و به واسطه کوهنوردی و طبیعت گردی که انجام میدم، منطقه ارس رو از هر دو طرف از نزدیک دیدم و خوب میشناسم . سال 97 هم به قره باغ تحت کنترل ارمنستان ( شوشی و فوضولی و سواحل شمالی ارس ) سفر کردم . در این طرف رود ارس هم زیاد گشتم و به واقع وجب به وجبش رو میشناسم . با توجه جغرافیای به شدت کوهستانی منطقه نیروی هوایی به سادگی از طرف دشمن ( آذربایجان ) آچمز میشه . اگر واقعا قصد بر پیچوندن گوش علی اف باشه، نیروهای ارمنی با اندکی حمایت نظامی از طرف ایران ( یعنی با هدف قرار دادن چند مرکز پدافندی موشکی مستقر در منطقه دشمن و همینطور هدف قرار داد دو یا سه جاده اصل تدارکاتی از باکو به منطقه قره باغ بوسیله راکت و موشک ) به راحتی پدر آذری ها رو در میارن . نیازی به دخالت جدی و گسترده از طرف ایران در این جگ نیست . البته باید با ارمنی ها هماهنگ بشه تا همزمان با اقدامات ایران، عملیات های خودشون رو آغاز کنن. در مورد نخجوان هم اگر قرار بر اقدام نظامی از طرف ایران باشه، فقط کافیه مرز 3 کیلومتری نخجوان و ترکیه قطع بشه . اینطوری خود نخجوان ظرف مدت نهایتا 1 ماه از داخل از هم میپاشه . البته مهمترین مسئله اینه که باید به شدت !! مواظب شیطنت های دشمن در مناطق آذری نشین از جمله همین تبریز بود که دست به اغتشاش و غیره نزنن . داستان گردنهای کلفتی های اراذل باکو و آنکارا مثل یه دندون کرم خوردست . هرچه زودتر باید اینها رو سر جای خودشون نشوند وگرنه روز به روز بر شرارت ها و مزاحمت هاشون افزوده خواهد شد ... فقط در نظر بگیرید که بعد از اعلام رسمی ارتش توران ( ناتوی کشورهای ترک )، اردوغان و علی اف چه دوری بر می دارن و چه غلطها که نخواهند کرد. بنده به عنوان یه آذری وطن پرست اینجا اعلام میکنم که به شدت منتقد اهمال کاری و بی توجی مقامات نظامی و سیاسی کشور به خطر پانترکیسم تهاجمی باکو و ترکیه هستم و اثرش رو در جامعه آذری های این به روشنی میبینم .چه بسا تهدید علی اف آل سعود هم خطرناکتر هست هرچه زودتر باید این جلوی این فتنه گرفته بشه چون هدف نهایی اونها تجزیه شمال غرب ایرانه و به محض قدرت گرفتن، به کمتر از اون هرگز راضی نخواهند شد ...

در حقیقت انهدام کامل تانک به خاطر انفجار مهمات داخل بارگذار چرخ و فلکی بود نه مهمات پهپاد مهاجر . مهمات پهپاد مهاجر با برخورد به تانک و نفوذ به داخل آن باعث شروع شدن یک واقعه زنجیر وار شده است که در اخر باعث انهدام کامل تانک تی72 شده است. تانک های تی72 ارمنی که توسط پهپادهای بیرقدار ارتش جمهوری اذربایجان منهدم شده اند در این مورد هم انفجار مهمات داخل بارگذار چرخ و فلکی مسئول اصلی انهدام کامل تانکها بوده است از جمله مشخه این نوع انهدام پرت شدن برجک است

ادعا یا واقعیت !!!! باور373 برتر از اس-400 ؟!!!! صنعت دفاعی ایران ، پس از سالها کسب تجربه در حوزه پشتیبانی از طیف متنوعی از سامانه های دفاع هوایی زمین پایه غربی و شرقی و همچنین معرفی یکسری سامانه های دفاع هوایی بومی کوتاهبرد ، از سال 2009 بتدریج برنامه یک سیستم دفاع هوایی برد بلند را کلید زد که نهایتا در سال 2015 رونمایی شد . درواقع امر ، سامانه باور373 یکی از چند سکوی پدافند هوایی زمین پایه ای است که در کنار سامانه 15 خرداد که گفته میشود از سال 2019 وارد خدمت شده ، در داخل این کشور ایده پردازی ، توسعه و ساخته شده است . بنابر اعتقاد برخی تحلیلگران نظامی ، پس از آنکه دولت دیمیتری مدودف ، در تلاش برای بهبود رابطه با غرب ، فروش سامانه های اس-300 به ایران را در سپتامبر 2010 بحالت تعلیق در آورد ، ایران با جدیت بیشتری سرمایه گذاری بر روی توسعه پدافند هوایی بومی را پیگیری نمود . در آن زمان ، برخی ناظران نظامی معتقدند بودند که این سرمایه گذاری سنگین ، ناشی از نگرانی استراتژیستهای دفاعی ایران از تهدیدات مستمر غرب و اسراییل به منظور اجرای حملات هوایی/موشکی بر علیه تاسیسات هسته ای این کشور بشمار می آید ، با این حال ، قابلتیهای دوربرد پدافند هوایی این کشور تا قبل از تحویل آخرین محموله های اس-300 به سال 2017 همچنان مشکوک ارزیابی می شد .به همین دلیل ، ایران علاوه بر دریافت سامانه های اس-300 ، سامانه دفاع هوایی روزنانس-ان.ئی را از روسیه تحویل گرفته که نه تنها در شناسایی جتهای اف-35 بدانها کمک می کند ، بلکه ردیابی این جنگنده ها را برای شبکه دفاع هوایی ایران ، آسان تر نموده است . علاوه براین ، برخی گمانه زنی ها از تقویت مستمر واحدهای اس-300 تحویلی به ایران با جدیدترین موشکهای روسی خبر می دهند ، ولی در سالهای اخیر ، اظهارنظرهای متعددی از سوی مقامات ارشد ایرانی در خصوص قابلیتهای باور373 به گوش می رسد ،به گونه ای که امیر سرتیپ شاهرخ شهرام ، مدیرعامل سازمان صنایع الکترونیک وزارت دفاع ایران در اظهارنظری ، مدعی شده که باور373 ترکیبی از قابلیتهای سامانه های دفاع هوایی تاد و پاتریوت آمریکایی را در اختیار دارد که این مساله شاید از سابقه نامطلوب سیستم دفاع هوایی پاتریوت و تاد نشات گرفته باشد . اما به تازگی مقامات ایرانی مدعی شده اند که جدیدترین گونه از سیستم باور373 که قراراست درآینده از آن رونمایی شود ، قابلیتهایی فراتر از سامانه اس-400 داشته که این ادعا با شک و تردید هایی مواجه شده است ، چرا که گفته شده اس -400 و خواهر دوقلوی آن یعنی اس-300 وی.4 به تقریب قدرتمند ترین سامانه های دفاع هوایی در سطح جهان بشمار می آیند . در همین راستا ، سرتیپ فرحی ، جانشین وزیر وقت دفاع ایران در 22 اوت 2021 مدعی شد که با ورود نسخه های جدیدی از باور373 بخدمت عملیاتی ، توان دفاع هوایی ایران به سطحی بالاتر از دستیابی به سامانه اس-400 خواهد رسید . درواقع ، شواهد موجود نشان میدهد که سامانه باور قابلیت شناسایی همزمان 300 هدف را داشته که از این تعداد میتواند 60 هدف را ردیابی و با اولویت گذاری با 6 هدف درگیری شود ،در حالی که اس-400 براساس داده های منتشر شده می تواند تا 80 هدف را ردیابی نماید . در حوزه برد درگیری ، سامانه باور طبق اطلاعات موجود ، در یک فاصله 210 کیلومتری عمل می کند که اگر چه کمی بیشتر از رقبای غربی است ، اما در مقایسه با اس-400واس-300 وی.4 که می توانند در یک برد 400 کیلومتری و سرعت 14 ماخ با اهداف مهاجم درگیر شود ، چیزی در حدود 50 درصد فاصله را به نمایش می گذارد . در واقع ، سامانه های پدافندی قدیمی موجود در شبکه دفاع هوایی ایران نظیر اس-200 گرچه از تحرک کافی برخوردار نیستند ، اما محدوده درگیری انها به 300 کیلومترمی رسد که در نوع خود قابل توجه است . با این حال ، باور 373 گرچه ممکن است در حوزه تحرک ، مزیت قابل توجهی را نسبت به رقبای روسی در اختیار داشته باشد ، اما ادعای برتری آن نسبت به سامانه های دفاع هوایی اس-300 بسیار مشکوک به نظر می رسد . با این وجود ، به نظر می رسد که این سیستم ، بتدریج به ستون فقرات شبکه دفاع هوایی ایران تبدیل شود که به تقریب کم هزینه تر از خرید سیستم اس-400 خواهد بود . در این حوزه گرچه روسیه به صراحت بیان کرده که برای صادرات اس-400 به ایران ، هیچ مشکلی ندارد ، اما سهل الوصول بودن سامانه های بومی ، احتمالا جذابیت خرید خارجی را برای تهران کاهش خواهد داد که در این زمینه ، بیان ادعای برتری باور بر اس-400 میتواند شاهد این راهبرد باشد . پی نوشت : 1- بن پایه 2--استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . 3- تحلیل مندرج در این متن ، تنها نظر نویسنده است و تایید یا رد نمی گردد .

بسم الله...... 18 مرداد 1400 وارد شدن تجهیزات مپنا برای ساخت نیروگاه برق در لاذقیه سوریه به نظر میرسد روسیه چندین سامانه جدید پانتسیر در اختیار ارتش سوریه قرار داده است توپهای 155 م م و خمپارهای 120 م م اهدایی ترکیه برای مسلحین موضع آتش تانک مسلحین برای در امن ماندن از شناسایی در دوهفته اخیر ارتش سوریه دو حمله شبه انتحاریهای ازبک وجماعت ترکستانی را دفع کرده است در حمله اول 4 و در حمله دوم 5 مهاجم کشته شدن تلفات سوریها هم به ترتیب 5 و 3 نفر بوده است

بسم الله........ 14مرداد 1400 سرنگون شدن یک پهپاد ناشناس توسط ارتش سوریه منابع سوری دو روز پیش از سرنگون شدن یک پهپاد ناشناس در حوالی منطقه عزان در جنوب جلب توسط یگانهای پدافندی ارتش این کشور خبر دادن . با توجه به ابعاد پرنده شکار شده حدس زده میشود از نوع انکا یا بیرقدار ترکیه ایی باشد تا این لحظه هیچ گونه تصویری ویا خبر رسمی از سوی ارتش سوریه منتشر نشده است اما در همان روز ویدئو کوتاهی از آتش گرفتن یک شی ناشناس در آسمان حلب پخش شده بود روز گذشته رسانه های زرد لبنانی مدعی شدن این پهپاد سرنگون شده از نوع ترایتون یا گلوبال هاوک بوده که خود سوریها به صورت غیر رسمی خبر را جعلی دانسته دو روز قبل از سرنگون شدن این پرنده ناشناس یک پهپاد انکا ارتش ترکیه برای چند روز در حال گشت زنی بوده است نکته جالب یکی روز بعد از این حادثه یک پهپاد روسی از نوع فورپست در جنوب حلب هم سقوط کرد البته هیچ خبری یا مدرکی از سرنگون شدن تا این لحظه منتشر نشده است پهپاد روسی سرنگون شده گشت زنی پهپاد آنکا ترک در جنوب حلب دو روز قبل از حادثه

دهها فروند اف 35به دلیل مشکلات موتور زمین گیر هستند مقام عالی ارتش اعلام کرده که دهها فوند هواپیمای اف 35 به دلیل مشکلات موتوری قابلیت عملیاتی ندارند. ژنرال اریک فیک در برابر کمیته نیروی هوایی اعلام کرد که برنامه استفاده از اف 35 به دلیل مشکلات پیش آمده به کندی به پیش می رود. به گفته وی هم اکنون 41 فروند هواپیمای اف 35 به دلیل کمبود قطعات بخصوص در بحث موتوری قابلیت عملیاتی ندارند. به گفته وی بعلاوه این 41 فروند تعداد 5 فروند هواپیما هم در حال تعمیر هستند که احتمالا امکان تهیه برخی قطعات برای موتورهای انها وجود ندارد که به این 41 فروند اضافه خواهند شد. به گفته اریک فیک بخشی از این هواپیماها موفق به دریافت قطعات برای بهبود عملکرد موتور نشدند. امل جی استفانی از وزارت دفاع اعلام کرد نه تنها به روز رسانی ها موجب شده که این تعداد هواپیما زمین گیر شوند بلکه مشکلات خود موتور که بیشتر مربوط به قسمت تغذیه برق بوده و پوشش پره های موتورهای این هواپیما هم بود باعث کاهش تعداد هواپیمای عملیانی شده . به گفته استفانی پوششهایی که روی پره های موتور قرار بوده نصب شود باعث کاهش خوردگی موتورها می شده و اکنون با کمبود این پوشش عمر موتورها کمتر از مقدار اعلام شده هست. اریک فیک اعلام کرده کهدرپایگاه هوایی اوکلاهوما سالن های جدیدی برای تعمیر اف 35 ساخته شده اماکمبود قطعات مشکل اساسی می باشد در عین حال نیروی هوایی تصمیم به ادامه تحویل گرفتن اف 35 ها دارد. میتو برومبرگ رئیس قسمت موتورهای نظامی در ریتون (Pratt & Whitney زیر مجموعه ریتون هست ) : اعلام کرده که بیماری کرونا و اخراج ترکیه از برنامه اف 35 به دلیل خرید سامانه اس 400 از ترکیه اصلی ترین دلیل این کمبود هست. از طرف دیگه گفته شده که نرم افزار تشخیص خطایی که روی موتور های اف 35 قرار گرفته( هدف این نرم افزار کنترل حرارتی و دمای قسمت های مختلف موتور هست) در برخی موارد قادر به تشخیص مشکلات پوشش موتورها نیستند و اگر این مشکل حل نشود تا سال 2022 حدود 6 درصد تعداد جنگنده های بیشتری به تعمیر نیاز پیدا کنند و باادامه این وضعیت تا چند سال دیگه شاید حدود 20 درصد از کل اف 35 ها نیاز به تعمیرات خواهند داشت. در حال حاضر حدود 69 درصد ایرادهایی که در جنگنده اف 35 وجود دارد مربوط به موتور آن هست. از 1000 قطعه موتور 188 قطعه موتور مربوط به ترکیه بوده و در حاضر فقط امکان تهیه قطعات موتور برای هواپیمای در خط تولید و جود دارد و برای هوپیماهای که نیاز به تعمیر هست با کمبود قطعات مواجه هستند. شرکت Pratt & Whitney اعلام کرده که این شرکت برنامه ریزی کرده که در کوتاه مدت این مشکلات را حل کند . منبع منبع 2 ............................................................................................................................................................................................................................... یکی از اصلی ترین مشکلات روسیه در جنگنده پکفا موتورش هست آمریکا هم در موتور اف 35 به مشکل برخورده چین هم ظاهرا هنوز نتونسته موتور جدیدی که برای جی 20 ساخته را به طور کامل عملیاتی کنه مثل اینکه واقعابحث موتور در جنگنده های نسل 5 بحث جدی هست شاید به دلیل اینکه دنبال استتار حرارتی و کم کردن حرارت منتشر شده از موتورها هستند این مشکلات پیش میاد

آیا سهم خواهان و ژنهای برتر و غارتگران در روز حساب پاسخی دارند؟ ما هرچی سعی میکنیم در میلیتاری از سیاست و شکایت دوری کنیم نمیشود این چند خط از خاطرات رزمندگان خودش یک کتاب حماسه است

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز ، بحث شیرین تاریخچه تولید و بکارگیری پهپاد در سازمان رزم نیروهای مسلح جمهوری اسلامی رو به اتفاق هم ادامه میدیم:  پهپاد در دفاع مقدس روند شکل گیری و نقش آفرینی یگان پهپاد سپاه در دفاع مقدس مهاجر سال 1366 وقتی پهپادهایمان لو رفت و دشمن فهمید که در این چند سال ، ما با آنها عملیات شناسائی انجام می دادیم ؛ تصمیم گرفتیم که هواپیمای جدیدی با اهداف تهاجمی بسازیم. یعنی پیش خود فکر کردیم می شود با تقویت موتور و بدنه و نصب RPG-7 آن را به سمت مواضع دشمن فرستاد و موشک ها را به طرفش شلیک کرد. این اقدام بیش از آنکه تهدید و خرابی برای دشمن بار آورد ، موجب ترس و وحشت آنها می شد. با این انگیزه بچه ها دست به کار شدند. موشک ها را هم باید در جلو هواپیما کار می گذاشتیم. این هواپیما خیلی سریع آماده شد و نامش را به یاد دوست همرزم شهیدمان "علی اصغر مهاجر" ، پهپاد مهاجر گذاشتیم. ما از اینکه برای اولین بار با این هواپیما پرواز می کردیم ، در پوست خود نمی گنجیدیم. کمی چموش بود ، اما برای خودش عظمتی به حساب می آمد. موشک هایش هم زیر بال چپ بودند و هم زیر بال راست. البته روزی که برای تست در بیابان های اطراف اهواز می رفتیم ، ناگهان یکی از راکت های در حال نصب توسط برادر پازوکی که یکی از پاسداران وظیفه بود و در امور الکترونیکی مهارت خاصی داشت ؛ یهو از زیر بال شلیک شد و آن طرف تر به جائی خورد و منفجر شد. بعدها ؛ خودم در جزیره مجنون ، با آنها به طرف کمین های دشمن حمله کردم و راکت هایش را به سمت سنگرهای آنها شلیک کردم. انگار که عراقی ها کُپ کرده باشند ؛ تا لحظاتی هیچ خبری از شلیک هایشان نبود. اما وقتی آن را پشت مواضع خودمان فرود آوردم ، با شلیک انواع توپ ها و خمپاره ها ، محل فرود را زیر آتش گرفتند. اگر دیر می جنبیدیم ، خودمان و هواپیمایمان می رفتیم هوا. چیزی نگذشت که بچه ها به فکر ساخت هواپیمای انتحاری هم افتادند. بچه ها با یک لوله پولیکای 110 ، بدنه هواپیما و با فوم بال هایش را ساختند. قسمت جلوی هواپیما را هم ، پُر کردند از مواد منفجره C4 یا هر ماده منفجره دیگر. وقتی هواپیما با آن جثه اش ، در ارتفاع پائین ، بی مهابا به طرف دشمن می رفت و یهو خودش را به توپ و تانک می زد ؛ بیشتر از انفجارش از هیبت اش ایجاد وحشت می کرد. این را بعدها، اسرای عراقی برایمان تعریف کردند. من خوشبختانه با این نوع هواپیما هم خلبانی کردم. بدین ترتیب که یک هدف فرضی را توی یکی از جزایر خلیج فارس دادند و من با دقت خاصی آن را به هدف کوبیدم. راوی : حاج رسول وکیلی * * * * * باز هم یا زهرا (س) جنگ که تمام شد ، ما هم بار و بندیل مان را از منطقه و اهواز بستیم و برگشتیم توی پادگان حضرت ولیعصر (عج) در میدان سپاه تهران. نه اینکه شبیه یگان موشکی سپاه ؛ حکایت فاتحان از جنگ برگشته را داشته باشیم ، ولی توی دل مان کمتر از آن هم متصور نبود. بچه هایمان با نقش آفرینی در طرح ریزی عملیاتی ، افتخارات زیادی برای نیروی هوائی سپاه به ارمغان آورده بودند. اما با پیشینه ای که از برخورد نیرو با خود داشتیم ، هیچ نوع صابونی به دل نمالیدیم. ما توی خودمان به شدت در حال آموزش ، به روز رسانی اطلاعات و توسعه سازمان یگان خود بودیم که یهو سر و صدای کله پا کردن یگان پهپاد گُر گرفت. ظاهرا فرماندهان نیروی هوائی به این جمع بندی رسیده بودند که با پایان جنگ ، در آینده نیازی به پهپادها نخواهد بود. حالا چرا حداقل استفاده های غیرنظامی پهپاد را ندیدند ، بماند. از همان اول بساط مان را از توی نیرو جمع کردند و فرستادند در بیابان های فردیس کرج. تازه این ارفاق به حساب می آمد وگرنه معلوم نبود ، چه بر سر پهپاد می آمد. شاید به مقصودی که می خواستند رسیدند؛ بچه ها از خلبان و فنی گرفته تا کادر اداری پهپاد هر کدام به جائی پراکنده شدند. ولی از آنجا که در زمان جنگ ، سرسختی و بی پناهی را آموخته بودیم ؛ باز هم به فکر اثبات خود و توانمندی هایمان افتادیم. مثل بچه های جنگ باز هم متوسل شدیم به "بی بی دو عالم" حضرت فاطمه زهرا(س). مثل توسل به او در فتح المبین ، در بیت المقدس ، در ... هیئتی تحت عنوان متوسلین به حضرت زهرا (س) تشکیل دادیم و اولین جلسه اش را از منزل خودمان شروع کردیم. اگر چه در ابتدا هفت نفر بیشتر نبودیم ، اما در تمام این سالها که تعدادمان بیشمار شد و نیروهای جوان پهپاد نیز به ما پیوستند ، نگذاشتیم حتی یک جلسه اش هم تعطیل شود. همچنان که دوشنبه اول هر ماه ، هیئت را در منزل یکی از پیشکسوتان پهپاد دنبال می کردیم و حضرت خانواده هایمان را نیز از وجود پر برکت خود سیراب می کرد ؛ به موازات آن ، پهپاد هر روز قوی تر از دیروز جان می گرفت و بازارش پر رونق تر می شد. اکنون که در ساخت انواع پهپادهای شناسائی و رزمی در رتبه چهارم جهان هستیم ، همه را مدیون توجه آن حضرت می دانیم. چیزی که در هر جلسه هیئت آن را از "بی بی" مطالبه می کردیم. راوی :رضا ارباب ... پایان کلام پایانی - این تاپیک رو تقدیم می کنم به همه دوستان عزیز میلیتاریست خصوصا برادر ارجمندم جناب @MR9 که باعث و بانی این تاپیک شدند. در واقع قصه از این قرار هست که در نمایشگاه چهلمین سالروز پیروزی انقلاب ، دو جلد از این کتاب رو گرفتم. یکی برای خودم و یکی برای ایشون. اما بعدتر چون دیدم شاید به مصلحت نباشه که از ایشون برای ارسال کتاب ، آدرس بگیرم ، برنامه ام رو عوض کردم و تصمیم گرفتم که این کتاب رو در قالب یک تاپیک ارسال کنم ؛ تا هم ایشون به مطالب این کتاب دسترسی پیدا کنند و هم سایر دوستانی که امکان حضور در اون نمایشگاه و دسترسی به این کتاب رو نداشتند. امیدوارم که مقبول دوستان واقع شده باشه. ------------ پ.ن 1 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : به دلیل رعایت امانتداری لازم است بیان نمایم که بخاطر جلوگیری از یکنواختی مطالب ، تعدادی عکس هم در لابلای مطالب تاپیک قرار داده ام که این عکس ها عموما مربوط به کتاب نبوده و توسط اینجانب انتخاب شده اند پ.ن 3 : به پایان آمد این دفتر ، حکایت همچنان باقی است .

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز پنج اسطوره گمنام این تصویر کاملا واقعی هست. این پنج نفر ، آخرین نفراتی هستند که از پل خرمشهر گذشتند و به مقابله با تانک ها و سربازان عراقی در آن سوی پل رفتند تا نیروهای عراقی را معطل کنند. رفتند عراقی ها را معطل کنند تا مردم و غیرنظامیان گیر افتاده در خرمشهر ، فرصت بیشتری را برای تخلیه شهر داشته باشند. پنج نفری که رفتند ؛ و می دانستند که بر نمیگردند. دلاورانی که نه نامشان را دانستیم و نه حتی چهره شان را دیدیم. به احترام این 5 اسطوره گمنام ، تمام قد می ایستیم و به احترامشان کلاه از سر بر می داریم. پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز هزارآفرین بر "صدآفرین" در سحرگاه روز ۲۵ اوت ۱۹۴۱ میلادی برابر با سوم شهریور ۱۳۲۰ شمسی، درست ۱۱ روز بعد از انتشار منشور آتلانتیک که طی آن چرچیل و روزولت آزادی استقلال و حق تعیین سرنوشت را برای کلیه ملل جهان به رسمیت شناخته بودند، کشور بی طرف ایران از شمال و جنوب مورد تجاوز قرار گرفت و نیروهای شوروی و انگلستان با توسل به همان شیوه‌هایی که به دشمنان خود نسبت می‌دادند، به ایران حمله کردند. فجیع‌ترین جنایت نیروهای شوروی در حمله به ایران در سوم شهریور ۱۳۲۰ در شهرستان بیله‌سوار مغان رخ داد به طوری که در جریان این حمله نابرابر، همه سربازان مستقر در بیله‎سوار تا آخرین نفس جنگیده و در راه میهن به شهادت رسیدند و در پی حمله متجاوزان قوی روس و ارتش شوروی، تعدادی از اهالی بیگناه شهر نیز جان خود را از دست دادند. نیروهای روسیه در آن تاریخ از چندین نقطه شمالی ایران از جمله جلفا، خداآفرین، بیله‌سوار، گرمی، آستارا و نمین به خاک ایران وارد شده و شهرهای شمالی ایران را به اشغال خود درآوردند ولی این حمله اشغالگران بدون دفاع هم نماند و سربازان این خاک در جای جای نقاط مرزی این سرزمین به مقابله برخاستند. تلخ‌ترین و ماندگارترین حماسه دفاع از خاک پاک ایران در پاسگاه کَلوَز (صدآفرین) شهرستان نمین رخ داد به طوری که یک سرباز غیرتمند اهل آذربایجان در نقطه صفر مرزی به دفاع از خاک کشور خود پرداخت و پس از ساعت‌ها مقابله با متجاوزان در راه میهن به شهادت رسید. همزمان با تجاوز قوای شوروی به ایران و با وجود اعلام تسلیم دولت ایران در برابر ورود قوای متجاوز به مرزهای این کشور، احتمال ورود نیروهای مسلح خارجی به پاسگاه کلوز شهرستان نمین اطلاع داده می شود ولی سربازی به نام "حسینعلی صدآفرین" که به عنوان معاون پاسگاه مشغول مرزبانی سرحدات ایران بود، اعلام می‌کند که در برابر قوای متجاوز به خاک ایران خواهد ایستاد. حسینعلی که در آن زمان ۱۷ سال سابقه خدمت داشته، پس از شنیدن خبر احتمال حمله قوای متجاوز به مرزهای ایران و به رغم عدم تمایل رئیس پاسگاه و ترک محل خدمت از سوی برخی از هم خدمتی‌های خود، به خانه خود رفته و پس از وداع با خانواده به پاسگاه برگشته و برای درگیری با متجاوزان، منتظر قوای متجاوز می‌ماند. وی با تنها اسلحه برنو در اختیار خود از ساعت چهار صبح که حمله قوای متجاوز شروع می‌شود، به دفاع از خاک ایران پرداخته و آنها را در مسیر تجاوز به عمق خاک ایران متوقف می‌کند. ستون اصلی قوای شوروی که قصد ورود به خاک ایران از این منطقه را داشته و انتظار دفاع در این منطقه را نداشتند، به احتمال حضور سربازان پرشمار ایرانی، پاسگاه کَلوَز را با توپ گلوله باران می‌کنند. حسینعلی سرباز فداکار ایرانی که تا ساعت هشت صبح در برابر قوای روس شجاعانه جنگیده بود و با وجود این که یگان‌هایی از قوای متجاوز از ساعات ۶ صبح از سمت نمین و ارشق با عبور از دهات و قصبه‌ها وارد شهر اردبیل شده بودند، در برابر ستون اصلی نیروهای متجاوز مقاومت کرده و آنها را در حوالی پاسگاه کَلوَز زمین گیر می‌کند. توپخانه دشمن پاسگاه را ویران کرده و به علت طولانی شدن درگیری فشنگ‌های اسلحه حسینعلی سرباز جان فدای وطن نیز تمام شده و او با مشاهده اتمام فشنگ، برای این که اسلحه‌اش به دست دشمن نیافتد، اسلحه خود را با کوبیدن بر سنگ می‌شکند و کار به درگیری تن به تن با قوای روس می‌کشد. حسینعلی در این درگیری به شهادت می‌رسد و سربازان روس وقتی متوجه می‌شوند که فقط یک نفر با آنها می‌جنگیده، با قساوت تمام، سر از تن این سرباز غیرتمند ایرانی جدا می‌کنند. فرمانده نیروهای روس وقتی اسم شهید را می‌پرسد، او را حسینعلی صدآفرین معرفی می‌کنند و از این که نیروهای تحت امرش این سرباز غیور ایرانی را کشته اند، سربازان روس را مؤاخده می‌کند و با تحسین شجاعت این سرباز ایرانی، او را به جای "صدآفرین"، با لقب "هزار آفرین" خطاب می‌کند. سال ۱۳۷۴ همسر این شهید که در زنجان زندگی می‌کرد، بر سر مزار حسینعلی صدآفرین حضور یافته و از ۲۰ متری مزار، سینه‌خیز تا سر خاک او می‌رود و اشک‌ریزان مزار او را زیارت می‌کند. چند سال پیش نیز شخص غیوری از اهالی روستای خواجه بلاغی آرامگاه این سرباز وطن را در این منطقه مرزی پاسگاه بازسازی کرد. چند سال بعد پاسگاه کَلوَز که در ۳۵ کیلومتری شمال غرب شهرستان نمین و در نقطه صفر مرزی ما بین روستای خواجه بلاغی و خوش‌آباد پیله‌رود قرار دارد، به علت دلاوری‌های حسینعلی صدآفرین در برابر قوای متجاوز روس به نام پاسگاه مرزی "صدآفرین" تغییر نام یافت. پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز وطن یعنی سه سرباز دلاور ژنرال روس تا آن لحظه فکر می کرد با فوجی از سربازان ایرانی می جنگد. اما وقتی فهمید که تمام 48 ساعت گذشته را فقط با سه سرباز جنگیده به نشانه احترام یکی از درجه هایش را از روی شانه اش برداشت و روی جنازه سرباز گذاشت. در سوم شهریور 1320 که قوای روسیه قصد ورود به کشور را داشتند ، دستور تخلیه پادگان در مقابل ارتش شوروی از تهران رسید. اما سرجوخه مصیب ملک محمدی به سربازانش گفت : هر کس می خواهد برگردد. من اینجا می مانم . می خوام از کشور مقابل اجنبی ها دفاع کنم. سرجوخه مصیب ملک محمدی همراه با سرباز وظیفه عبدالله شهریاری ، سرباز وظیفه سید محمد رایی هاشمی ماندند و در مقابل لشکر 47 شوروی که قصد تجاوز به خاک کشور و اشغال ایران در جنگ جهانی دوم را داشتند ؛ به مدت 48 ساعت در کنار پل مرزی جلفا مقاومت کردند و به شهادت رسیدند. نوشته اند " سرلشکر نوویکف " وقتی فهمید 48 ساعت تنها با 3 سرباز جنگیده ، به نشانه احترام درجه هایش را از روی یکی از دوش هایش باز کرد و روی سینه سرجوخه محمدی گذاشت و از چوپانی خواست 3 سرباز شجاع وطن را به شیوه مسلمانان کنار پل آهنی دفن کند. تدفین این 3 سرباز به خاطر رشادت و وطن پرستی شان با تشریفات نظامی از سوی لشکر 47 ارتش دشمن ( روسیه شوروی ) صورت گرفت. حاج محمدعلی شهریاری ، پسر بازمانده سرباز شهریاری می گوید : "پیش از مرگش 2 با خانه آمد و قبل از اینکه از او بی خبر بمانیم ، نامه ای برایمان فرستاد که چند ماهی است حقوق نداده اند. چند تا از گوسفندها را بفروشیم و برایش پول بفرستیم. مادرم وصیت کرده بود ؛ وقتی مرد ، توی قبر نامه پدرم را هم روی پیشانی اش بگذارند... " یادمان و قبر این مرزبانان در اسفند 1389 در نقطه صفر مرزی با جمهوری آذربایجان بازسازی و رونمائی شده است. گویی روح شان از ورای این یادمان و مجسمه ها ، مثل بقیه شهدای میهن ، مثل همه آن ها که تا به امروز ؛ با چنگ و دندان ، و با خون و جان خویشتن ، وطن را نگهداری کرده اند؛ به ایران می نگرند. به گربه ای روی نقشه که نمی خواستند طعمه هیچ گرگی شود. پ.ن 1 : اگر برای میهن بجنگی (فرق نمی کند با اسلحه وسط میدان جنگ ، با خلاقیت برای پیشرفت ، با قلم برای اصلاح کارها و امور ، با درست کار کردن یا ... ) بالاخره هفتاد سال هم که بگذرد ، کسانی پیدا می شوند. مجسمه ات را می سازند و یادت را گرامی می دارند و الهام بخش تاریخ می شود. گوئی که هیچ چیز از جنس سلامت ، صداقت و رشادت ؛ در این جهان گم نمی شود. پ.ن 2 : اگر برای میهن استوار بایستی، دشمن هم در نهایت به تو احترام خواهد گذاشت ، منوط به این که آنچه انجام می دهی بهترین کار ممکنی باشد که از دستت بر می آید. مهم این است کار درست را انجام دهی نه آنچه به نفع توست یا تو دوست داری. کسانی پیدا می شوند که به تو بی مهری می کنند؛ عین کسانی که چند ماه حقوق سرباز شهریاری را نپرداخته بودند. اما شهریاری بین میهن و آن ها که باعث و بانی نپرداختن حقوق اش بودند؛ تفاوت قائل شد. پ.ن 3 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.

با سلام. اگر اين مقاله از هر لحاظ مشكلي داشت عذرخواهي مي كنم چون بضاعت بنده در همين حد بوده. .................................. ناپالم نوعی مایع اشتعال پذیر با کاربرد جنگی است که اغلب در آن از بنزین (جامد شده) استفاده می شود. معمولا در ناپالم از سیالاتی به عنوان تغلیظ کننده جهت افزایش کارایی آن استفاده می شود. این تغلیظ کننده ها دارای این خاصیت می باشند که پس از مخلوط شدن با بنزین به آن حالت ژلاتینی می دهند.(يكي از مزاياي اين خاصيت،چسبيدن به بدن قربانيان است).توسعه ناپالم توسط تیمی از شیمیدانان دانشگاه هاروارد به سرپرستی لوئیز فیزر (Louis Fieser ) در جریان جنگ جهانی دوم توسط ایالات متحده انجام شد. نام ناپالم از نام های مواد سازنده آن گرفته شده است.( NAphthenic و PALMitic اسيد) یکی از مشکلات اساسی موادی مانند ناپالم این بود که این سلاح ها بسیار حساس بود و گاهی اوقات زودتر از حد معمول منفجر می شدند. ناپالم در بمب ها و سلاح های پرتاب شعله (Flamethrowers ) به وسیله ایالات متحده استفاده شد. از دیگر اثرات خطرناک (و البته مفید برای کاربر) ناپالم این بود که به سرعت هوای در دسترس خود را اکسیژن گیری کرده و حجم وسیعی منواکسید کربن ساتع می کند. همچنین در جنگ ویتنام از این سلاح جهت هموار کردن قسمت هایی از زمین برای نشستن مناسب هلیکوپترها استفاده شد. اگرچه ناپالم اختراعی در قرن20 محسوب می شد اما این سلاح بخشی از تاریخ طولانی سلاح های آتش زا در جنگ ها می باشد. بمب های ناپالم برای اولین بار در 17 جولای 1944 توسط هواپیماهاي P-38 آمریکا استفاده شد. نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا در جریان جنگ جهانی دوم شهرهای ژاپن را به وسیله ناپالم بمباران کرد. همچنین این سلاح توسط ارتش ملی یونان در برابر ارتش دموکرات این کشور در جریان جنگ داخلی یونان مورد استفاده قرار گرفت. نیروهای سازمان ملل نيز در کره ، مکزیک در اواخر دهه 60 در برابر پارتیزان های گوئررو و آمریکا در جنگ ویتنام از این سلاح استفاده کردند. مشهورترین روش استفاده از ناپالم ، بمباران هوایی بود. و روشی که نسبت به روش قبلی از مشهوریت کمتری برخوردار بود، استفاده از سلاح های پرتاب شعله (Flamethrowers) توسط پیاده نظام بود(فقط به اين دو روش محدود نمي شود) .(درسلاح های پرتاب شعله از همان ماده اصلی ناپالم اما رقیق تر از حد عادی استفاده می شد) از سلاحهای پرتاب شعله برای از بین بردن مواضع ، سنگرها و ... استفاده می شد. تفنگداران دریایی آمریکا این سلاح را در برابر مواضع ژاپنی ها بسیار موثر یافتند و از آن 2 استفاده کلی میکردند: 1-وسیله ای برای کشتن ، صدمه زدن و از بین بردن 2- وسیله ای برای عملیات روانی و تضعیف روحیه دشمن. آن ها دریافتند که سربازان ژاپنی در مواقعی که از این سلاح استفاده می شد، خیلی راحت تر مواضع خود را ترک می کردند و تسلیم می شدند. اسیران جنگی نیز تایید کردند که آن ها از ناپالم بیشتر از هر سلاح دیگری واهمه داشتند. ناپالم در جنگ کره به طور گسترده استفاده شد، خلبانانی که از منطقه جنگی باز می گشتند، اغلب بیان می کردند که آن ها حمل دو تانکر پر از ناپالم را به استفاده از هر بمب و سلاح دیگری ترجیح می دهند. همچنین نیروی هوایی و دریایی ایالات متحده از این سلاح استفاده گسترده ای بر علیه طیف وسیعی از تجهیزات دشمن( از افراد تا ساختمان ها و تونل ها) کردند. اثر تضعیف روحیه ناپالم بر روی دشمن زمانی آشکار شد که دسته دسته سربازان کره شمالی در برابر هواپیماهای حامل ناپالم در بالای سرشان شروع به تسلیم شدن کردند. ناپالم به تازگی به وسیله یا بر علیه کشورهای ذیل استفاده شد: ایران(1988-1980)، اسرائیل(1982-1967)، نیجریه(1969)، برزیل(1972)، مصر(1973)، قبرس(1974-1964)، آرژانتین(1982)، عراق(2003 ؛ 1991، 1988-1980)، صربستان(1994)، ترکیه(1997،1974،1963)، آمریکا، آنگولا، فرانسه(1965-1954،1954-1946) ناپالم قربانیانش را بسیار سریع می کشد و یا از کار می اندازد. کسانی که از انفجار ناپالم زنده بمانند و دارای سو ختگی درجه 3 بشوند، عروق پوستی آن ها به شدت آسیب می بیند و اثر سوختگی بر روی تمام بدن آن ها به چشم می خورد. اما قربانیانی که زنده بمانند و دارای سوختگی درجه 2 بشوند، درد زیادی را تحمل می کنند ولی خوشبختانه اعصاب و گوشت آن ها سالم می ماند. يكي از قربانيان ناپالم کیم فوک ( یکی از آسیب دیدگان)می گوید: ناپالم یکی از وحشتناک ترین دردهایی است که می توانید در بدنتان تصور کنید، آب در 100درجه می جوشد اما ناپالم درجه حرارت را به 800 الی 1200 درجه سانتیگراد می رساند. یکی از نظامیان سابق آمریکا درباره حادثه ای که در جنگ کره اتفاق افتاد و در اثر آن حدود 12 نظامی این کشور به اشتباه هدف قرار گرفتند، این طور می گوید: « همه چيز، از جمله انسان ها، در اطراف من سوخته بود. مردها خود را ميان برف مي غلتاندند. کساني که آنان را مي شناختم، با آنان قدم زده و جنگيده بودم به من التماس مي کردند زودتر آنان را بکشم. وحشتناک بود. هنگامي که ناپالم پوست را کاملا سوزانده بود، پوست به صورت تکه تکه و همانند چيپس هاي سيب زميني سرخ کرده از صورت، بازوان يا پاهايشان جدا مي شد.» جورج بارت نیز از نشریه نیویورک تایمز استفاده از ناپالم بر علیه مردم یک دهکده در جنگ کره را این طور شرح داد: « اهالي تمام دهکده و مزارع اطراف کشته شده و حالتي را که به هنگام ريختن ناپالم داشتند حفظ کرده بودند : مردي در حال سوار شدن بر روی دوچرخه اش بود، تقريبا پنجاه کودک در يتيم خانه اي سرگرم بازي بودند، مادري به گونه ي غريبي کامل باقي مانده بود.» دادگاه بین المللی استفاده از ناپالم یا هر سلاح آتش زای دیگری را بر علیه مواضع نظامی منع نمی کند اما استفاده در برابر غیر نظامیان از طرف سازمان ملل منع شده است. گزارش ها توسط یکی از خبرگزاری های استرالیا حاکی از آن است که ناپالم در جنگ عراق توسط نیروهای آمریکا استفاده شد.این ادعا به وسیله وزارت دفاع ایالات متحده تکذیب شد اما در آگوست 2003 اعلام شد که خلبانان ایالات متحده و فرماندهان آنها استفاده از بمب های آتش زای مارک 77 را بر علیه مواضع عراقی تایید کردند. سرهنگ راندولف این طور می گوید: ما پلی را در عراق به وسیله ناپالم بمباران کردیم اما متاسفانه بر روی پل تعدادی از مردم عادی وجود داشتند و فقط تعداد کمتری از آن ها را نظامیان تشکیل می دادند، اما ژنرال های آمریکایی عاشق بمباران به وسیله ناپالم بودند و برایشان اهمیت نداشت که چه کسی بر روی پل است. تركيبات ناپالم معمولا مخلوطی از بنزین با عوامل غلظت دهنده می باشد.جدیدترین مواد غلیظ کننده که برای این گونه بمب ها استفاده می شود، عبارتند از: صابون، آلومینیوم و پالمیتات منیزیوم و استئارات. دو نوع متفاوت ناپالم: 1- oil-based with aluminum soap thickener ناپالم نفت پایه با غلظت دهنده صابون آلومینیوم 2- oil-based with polymeric thickener ناپالم نفت پایه با غلظت دهنده پلیمری ( ناپالم- بی یا سوپر ناپالم) ترکیبات Super Napalm يا Napalm -B ناپالم-بی معمولا ترکیبی از بنزین،پلی استیرین و بنزن(C6 H6)می باشد که در جنگ ویتنام استفاده شد. مشهور شدن مشهور شدن ناپالم به جنگ ویتنام بازمی گردد، اما پس از آنکه لزوم استفاده از این سلاح توسط افکار عمومی زیر سوال رفت، باز هم صنعت فیلم سازی این کشور به کمک سیاستمداران آن آمده و دوباره ماجراي حق جلوه دادن آمريكا شروع مي شود. .................................................... اطلاعات بيشتر: http://en.wikipedia.org/wiki/Napalm http://www.globalsecurity.org/military/systems/munitions/napalm.htm استفاده از اين مطلب با ذكر نام وب سايت ميليتاري و نام نويسنده مجاز است.