پروژه ی مبارز: بازسازی و ارتقای تانک های چیفتن: تانکی که ایران برای جلوگیری از ماجراجویی به مرزهای شمال غربی فرستاد ،تانک چیفتن ارتقا یافته در پروژه مبارز است که این تانک قدیمی را دوباره برای مبارزه آماده کرده است. در این پروژه ابتدا تانک ها به مسافت‌یاب لیرزی مجهز شدند و از موتورهای قدرتمند وی‌84 (V-84) به‌جای موتورهای قبلی لیلاند (L-60) استفاده شده است. موتورهای وی84 که 12 سیلندر دارند، 840 اسب بخار قدرت داشته و با توجه به میزان وزن تانک، کمک قابل توجهی در افزایش سرعت به تانک می‌کنند. با تغییر موتور تانک، نیاز به طراحی سیستم‌های خنک کننده جدید با الگوگیری از موتورهای وی84 نصب‌شده روی تانک بود که این اقدام نیز با بهره‌جستن از سیستم‌های نصب‌شده روی تانک‌های تی72 با فن و گیربکس قوی مجزا، صورت گرفته است. با افزایش قدرت موتوری تانک چیفتن، متخصصان ایرانی تصمیم گرفتند که موتور کمکی تانک و متعلقات جانبی این موتور در دهلیز تانک را حذف کنند تا قدری از وزن تانک کاهش یافته و چیفتن، چابک‌تر شود و بتواند مانور بهتری در میدان نبرد از خودش به نمایش بگذارد. یک سیستم یک‌پارچه "پاورپک بومی" برای موتور تانک طراحی و روی آن نصب شد.ارتقای ترمزهای تانک نیز با طراحی سیستم جدید ترمز هیدروپنوماتیکی که دارای قدرت و راندمان بالایی است، انجام و سیستم ترمزهای به‌روزتر، جایگزین ترمزهای هیدرولیکی قدیمی‌ای شد که روی تانک نصب بود. با الگوگیری از سیستم الکترونیکی تی72های موجود در کشور (T-72S)، یک سیستم الکترونیکی جدید طراحی و تولید شد تا تانک از امکان بیشتری در میدان نبرد برخوردار باشد. طراحی و ساخت یک سیستم پنوماتکی جدید برای بهره‌برداری خدمه از آن در میادین نبرد و افزودن آن به بدنه تانک، بهسازی سیستم آتش خاموش‌کن تانک، اجرای پروژه طراحی، ساخت و نصب کلاچ مغناطیسی برای موتور کمپرسی سیستم پنوماتیک و طراحی محل جدید برای قرار گرفتن باطری تانک با دسترسی مناسب‌تر، از دیگر تغییراتی است که روی تانک چیفتن با موفقیت اجرا شده است. و در آخر تغییر سیستم مخابراتی و نصب تلفن داخلی جدید "VRC-1400 سری پرش فرکانسی هاپینگ" (ساخت شرکت صنایع الکتریک ایران ــ صاایران) بود که این سیستم مخابراتی و تلفن داخلی، جایگزین مناسبی برای سیستم‌های مخابراتی و تلفن داخلی و قدیمی این تانک است.

با سلام پنجه جدید ضد زره برای شیر کهنسال ایرانی سازمان صنایع دفاع (DIO) از شرکتهای تابعه و وابسته به وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران ، مشغول توسعه یک خودروی حامل موشکهای ضد زره هدایت شونده با شناسه " پیروز " است ، که این پروژه در کنار سایر محصولات این شرکت ، توانمندی جدیدی را در اختیار یگانهای ضد زره قرار خواهد داد . گونه مفهومی این جنگ افزار ضد زره ، در جریان نمایشگاه بین المللی IQDEX.2017 به نمایش گذاشته شد . این محصول جدید ، یک مجموعه تسلیحاتی ضد زره است که می تواند بر روی گستره وسیعی از خودروهای رزمی تاکتیکی و زره پوش های سبک وسنگین نصب گردد . سیستم تسلیحاتی " پیروز" ، شامل چهار پرتابگر موشک هدایت شونده ضد زره دهلاویه است که می تواند اهداف زرهی را در یک برد 5000 متری ، هدف قرار داده و منهدم نماید . این سیستم با برخورداری از حسگرهای ردیابی الکترواپتیکی ، وجود یک پلتفرم اصلی با دو درجه آزادی و سیستم هدایت لیزری موشک دهلاویه ، با گستره متنوعی از اهداف درگیر شده و این ، توانمندی جدیدی را به یگانهای زمینی اضافه خواهد نمود . به اعتقاد تحلیلگران نظامی ، موشک ضد زره دهلاویه ، روگرفتی از موشک ضد تانک روسی کورنت 9M133 محصول شرکت KBM است که از سالها پیش ، تحت امتیاز ، در داخل ایران تولید می شود . صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

در اوایل مناقشه عنوان شد ایران باید به درستی ( تازه دیر هم شده) موضوع همکاری دوستانه و نزدیک باکو با صهیونیستها و البته اقدامات خصمانه ای که از خاک باکو ضد جمهوری اسلامی ایران توسط صهیونیستها انجام شده و میشه را بلد کنه و اصل و محور قرار بده در این مناقشه که تا حدودی انجام شد. البته نیاز هست این موضوع صریحتر و برجسته تر و جدی تر مطرح بشه تا الهام خیال نکنه با زرنگی میتونه در یک نمایش لب مرز اون را تقلیل بده به حضور ظاهری صهیونیستها کنار رود ارس فقط که حالا چون کسی نمیبینه پس نیستند. مشخصا موضع ایران همکاری تنگاتنگ رژیم باکو با رژیم صهیونیستی علیه ایران هست و البته پاسخ صریحی که باید مسئولان چند روز پیش باید به علیف میدادند که مسائل داخلی یک کشور و ارتباطش با رژیمها تا وقتی داخلی محسوب میشه که بر علیه کشور همسایشون نباشه. نمیشه پهپاد و تروریست فرستاد به کشور همسایه، خرید نظامی از دشمن یک کشور داشت که بر علیهش استفاده بشه و یا پایگاه جاسوسی در اختیار دشمن شماره یک همسایت قرار بدی بعد بگی مسئله داخلیه. ما به شدت در این چند سال با رژیم باکو مدارا کردیم تا رسید به این وقاحت خودش و رسانه هاش. جالبه نیویورک تایمز هم اخیرا گزارشی داشت که صهیونیستها از پایگاه های پهپادی در آذربایجان به منظور جاسوسی و فرستادن پهپاد به داخل ایران استفاده کردند که خب جا داره مسئولان حالا که برخی موارد داره رسانه ای میشه با شدت بیشتری شده به این بهانه ها سفیر این رژیم را فرا بخونند و اولتیماتوم بدند که هر پایگاهی در اختیار این رژیم هدف حملات ناشناس(!) ممکنه قرار بگیره! حملات این چند روز صهیونیستها به سوریه را هم به عنوان تضمین بزارند روی میز. ولی قدم بعدی باید برجسته کردن حماقت های الهام در افتخار به محصولات نظامی صهیونیستها که در حقیقت پولهای خریدش هزینه کشتار فلسطینیان میشه به شکل مستقیم باید باشه. هرچند علیف شرافتی در بساط نداره که این براش مهم باشه ولی ارتباط تنگاتنگش با اردوغان میتونه در رسوایی و نشان دادن چهره منافق اردوغان پیش مسلمانان و فلسطینیان موثر باشه. لااقل در بین خیل عظیمی از مسلمانان که اردوغان را حامی سرسخت فلسطین میدونند. این بحث مهمی است در امر رسانه ای. تولیدات رسانه ای در ترکیب این موضوع با نشان دادن رابطه تنگاتنگ اردوغان با علیف و علیف با ارتش کودک کش صهیونیستیها میتونه جالب توجه باشه.

بسم ا... گفته شده هلمت های بالگرد ساخت ایران هستند

نمایشگاه هوایی ژوهای چین برگزار شد بین تجهیزات به نمایش در آمده غرفه Aero Engine Corporation of China (AECC) بسیار جالب بود بازدید مجازی از محصولات AECC متور توربو فن WS10 موتور توربوفن AEF50E موتور توربو پراپ AEP500 موتور توربوشفت WZ-16 مورد استفاده بالگرد Z15 موتور توربو شفت YULONG موتور توربو پراپ AEP60 موتور توربو پراپ AEP80 البته چینی ها یک سیستم عمود پرتاپ دریا پایه برای صادرات نشان دادند سیستم HT-1E قابلیت پرتاب موشک های CM-103,HHQ-9E ,CM-802B ,FM-3000N را دارد منابع: نمایشگاه ژو ها 2021 AECC HT-1E Ship-borne Universal Vertical Launching System

حالا شاید به مرور روشن تر بشه چرا ایران مجبور شد نظاره گر وقایع باشه و مثلا پشت ارتش ارمنستان به فرماندهی پاشینیان نایسته. (منظور حتی غیرمستقیم هست و پنهان) - این خائن هر لحظه ممکن بود تمام توافقات پنهان را به علاوه کمک ها را پشت پا بزنه و ازش یک جبهه ضد ایرانی تمیز بسازه. حالا هم همینه که بارها تکرار شد مشخصا چطور همچنان ارمنستان داره دودوزه بازی میکنه و به سمت ترکیه و اذربایجان متمایل هست. مردم ارمنستان هم که بدتر. اصلا متوجه نیستند یک مهره مشکوک حتی به قیمت نابودی ارمنستان و تمامیت ارضیش فقط ماموریتی داره خارج از کشور به نفع غرب و صهیونیستها نهایتا. حالا یا پاشینیان واقعا مره غربگرایی است که تربیتش توسط افکار و القائات غربی چنان بوده که افتخار هم میکنه به جهالتش در این مسیر یا یک خائن کارکشته است. ما باید برای زیرساختهای نظامی شمال غرب فکر جدی بکنیم. از تاسیسات راداری تا فرودگاه و البته پست های نظارتی معطوف به این تاسیسات جدید اذربایجان و البته پایگاه های موشکی کوتاه برد اماده به رزم برای در هم کوبیدن لحظه ای این تهدیدات. از ابزارهای امنیتی هم نباید غافل بشیم. توسعه اقتصادی مناطق شمال غرب هم بیش از پیش باید مورد توجه قرار بگیره.

تحلیل گر سیاسی: تهران به خوبی می داند که پاشینیان کيست _ گاگیک هامباریان تحلیل گر سیاسی ارمنی در یادداشتی به اتفاقات هفته گذشته ارمنستان و حضور نظامی ایران در مرزهای شمالی پرداخته و می نویسد: «نيکول پاشینیان در ديدار با ارامنه ليتوانی اظهار داشت که ارمنستان هرگز در توطئه عليه ايران دخيل نخواهد بود ... می خواهم به اطلاع پاشینیان برسانم که در تهران به حرف اعتقادی ندارند، بلکه به عمل اعتقاد دارند ... پاشینیان و دولتش که 3 سال پيش در ارمنستان به قدرت رسيدند، آشکارا سیاست های ضد ايرانی اتخاذ کرده اند. کدام يک از اعضای دولت وی طرفدار ایران است؟ وابستگان بنیاد سوروس؟ پاشینیان چند بار در روزنامه اش از ايران نام برده است؟ _ هايک کونجوریان، از اعضای ائتلاف «قدم من» (تيم پاشينيان) که ايران را از تريبون مجلس ملی به عنوان کشوری مستبد خطاب کرده بود، اکنون پست رهبر فراکسيون «قدم من» در پارلمان ارمنستان را بر عهده دارد بسياری از اعضای «قدم من» که توسط سازمان های مردم نهاد غربی،تغذیه شده اند اکنون مقامات عالی رتبه ای هستند ... جالب است که پاشینیان فکر می کند که در تهران، در مورد توهمات ضدايرانی آنها اطلاعی ندارند و اکنون او با طرز فکر کودکانه ای به تهران پيام های دوستی می فرستد ... _ در ايران به خوبی می دانند که وضع موجود در منطقه درگيری آرتساخ پس از سال 1994، که به نفع ايران نيز بود، توسط پاشینیان شکسته شده است، در ايران، به خوبی می دانند که مناطق جنوبی آرتساخ،از جمله منطقه هادروت، بیدلیل به آذربايجان واگذار شده و اکنون به کانونی ضد ایرانی تبدیل شده است... تصادفی نيست که در واراندا (فيزولی) و کُوساکان (زنگلان)، جايی که تقريباً هيچ زيرساختی وجود ندارد، آذری ها به سرعت در حال ساخت فرودگاه هايی هستند که به پايگاه های جنگ برنامه ريزی شده عليه تهران تبديل خواهند شد ... _ در ايران،آنها به خوبی می دانند که به دليل شکست ارمنيان، باکو و آنکارا در شمال غربی ايران فعال خواهند شد، جايی که حدود 10-25 ميليون آذری (بر اساس منابع مختلف) زندگی می کنند که در ميان آنها نيروهای گريز از مرکز و ضد ايرانی وجود دارند، که برای مقامات ايرانی دردسرساز است. _ ناگفته نماند راه اندازی به اصطلاح «کريدور مغری» نیز معضل دیگری برای ایران است... تهران به خوبی پاشینیان را می شناسد و از «ايران دوستی» او قدردانی نخواهد شد ... منبع: https://www.yerkir.am/news/view/249576.html

تاکید علنی مقامات باکو بر سرکوب دینداران جمهوری آذربایجان به بهانه ایران گرا بودن واحد احمدوف، از اعضای سرشناس هیات حاکمه جمهوری آذربایجان و عضو کمیسیون اقتصاد و صنایع مجلس جمهوری آذربایجان بر سرکوب دینداران جمهوری آذربایجان به بهانه "ایران پرست بودن" این قشر از مردم این کشور تاکید کرد. واحد احمدوف در گفتگو با "ینی مساوات"، ارگان غیررسمی ریاست جمهوری آذربایجان، در خصوص تغییر سیاست باکو در قبال ایران از این پس، گفت: « به نظر من قاطعیت مشخصی وجود خواهد داشت. درباره حملات ایران به آذربایجان نیز، احتمال وقوع جنگ امکان پذیر نیست. ایران به این سمت نمی رود. حتی اگر خیلی مبالغه هم بکنند، ایران چندان قدرتی زیادی هم ندارد. متحدان جمهوری آذربایجان به قدر کافی قدرتمند هستند. اما، ممکن است تهدیدات مشخصی وجود داشته باشد. ما در داخل باید کارهای خیلی جدی انجام بدهیم. در داخل نیروهای "ایران پرست" وجود دارند که یواش یواش آنها را پاکسازی می کنیم!! افرادی وجود دارند که صاحب منصب هم هستند. اگر توجه کنید، فعالیت مسجد متعلق به رایزنی فرهنگی ایران (حسینیه اهل بیت علیه السلام در باکو) متوقف شد. این اقدام کاملا درست بود. مگر چه نیازی به فعالیت آن مسجد در اینجا وجود داشت؟ مسایل دیگری هم وجود دارند که بی تردید رییس جمهوری مان آنها را بطور مثبت حل خواهد کرد. هیچ کس نمی تواند با ما با زبان تهدید سخن بگوید. ایران فکر می کرد که تمامی اطراف خداآفرین متعلق به اوست و دائم در اختیار او خواهد بود. اما، فراموش کرده بود که مرزهای جمهوری آذربایجان هم وجود دارد که با قوانین بین المللی به رسمیت شناخته شده اند.» این عضو هیات حاکمه جمهوری آذربایجان همچنین زبان به تهدید مبنی بر تحریک قومی آذری زبانان ایران گشود و افزود : « در کل، ایران مخاطره بزرگی می کند. فراموش می کند که در داخل 40 میلیون ترک وجود دارد. در همین اواخر ، آذربایجانی ها در ایران به پاخاسته و تجمعات برگزار کرده اند. فراموش نکنند که اگر اتفاقی علیه آذربایجان بیفتد، هم نژادانمان در ایران همگی به پا خواهند خاست! این را هم فراموش نکنند که در کل دنیا، ( ایران) منزوی شده و این سیاست ، موفقیتی برایش ندارد.» گفتنی است اخیرا رهبر معظم انقلاب اسلامی به برخی کشورهای همسایه یادآوری کردند که اتکاء به نیروهای بیگانه نمی تواند امنیت تامین کند. اما، مقامات باکو در رفتاری کودکانه و با عنادورزی و لجاجت، اتکاء به اسراییل و ترکیه را بیش از پیش مورد تاکید قرار می دهند و ایران را با اشاره به قدرتمند بودن اسراییل و ترکیه به عنوان متحدان جمهوری آذربایجان تهدید می کنند! منبع : https://musavat.com/news/daxildeki-iranperest-quvveleri-yavas-yavas-temizlemeliyik-sensasion-musahibe_835417.html ترجمه توسط کانال مطالعات جمهوری آذربایجان

شیپور اریحا همکاری سازمان اطلاعات مرکزی ایالات متحده با دانشمندان نازی برای توسعه فناوری تسلیحات صوتی با پایان یافتن جنگ دوم جهانی ، کشورهای پیروز درجریان یک برنامه از پیش تعیین شده ( عملیات گیره کاغذ برای متفقین غربی و متعاقب آن شوروی سابق ) درصدد برآمدند تا فناوری های تکمیل شده یا در حال توسعه توسط آلمان نازی را به کشورهای خود منتقل کرده تا آمادگی های لازم را در دو حوزه اقتصادی و دفاعی جهت ورود به جنگ آینده کسب نمایند . با این وصف ، در میان متفقین غربی ، توافق محرمانه ای وجود داشت که فناوری به غنیمت گرفته شده توسط طرفین ، به اشتراک گذارده شود ،اما در عمل ، این توافق تنها بصورت یکطرفه از سوی کشورهایی نظیربریتانیا بسوی ایالات متحده انجام شد که دلیل این امر نیز بحران اقتصادی کشورهایی نظیر فرانسه و بریتانیا در سالهای پس از جنگ بود . اما دلیل عمده این جریان یکطرفه ،فرار یا پناهندگی بخش عمده ای از دانشمندان نازی به آمریکا بود که موجبات یک جهش در روند توسعه فناوری نظامی را در ایالات متحده فراهم آورد . اما در حالی که مزیتهای بیشتر شناخته تر شده این انتقال انبوه فناوری در حوزه هایی نظیر هوانوردی نظامی و برنامه های موشکی بوده ، اما یک پروژه کمتر شناخته تر شده ای توسط سازمان اطلاعات مرکزی (CIA) بواسطه تحقیقات نازی ها دنبال می شد که بر مبنای آن ، هدف این بود به منظور اجرای عملیات روانی یک حامل هواپایه تولید شود . ایده اصلی مطرح شده توسط کارشناسان عملیات روانی سیا ، که حول محور ایجاد وحشت در میان جمعیت هدف با تولید یکسری اصوات خاص قرار داشت ، از روی فناوری مورد استفاده توسط لوفت وافه بر روی بمب افکن های پشتیبانی نزدیک یونکرس 87 اشتوکا که با شناسه ترومپت / شیپور جریکو شناخته می شد ، برگرفته گردید . در همین راستا بخش عملیات روانی سیا در سالهای اولیه جنگ سرد ، تاکید بسیاری بر اجرای عملیات سنگین روانی داشت و همین امر ، تمرکز بخش فناوری این سازمان بر روی کاربرد فناوری های تا حدودی فانتزی در نقاط درگیری نظیر جنوب شرق آسیا ( فیلیپین ) تا تضعیف روحیه شورشیان کمونیست در جنوب ویتنام که درآن زمان بتدریج قدرت می گرفتند ، را موجب گردید .بدین ترتیب ، در ماه مه 1958 ، یک افسر ناشناس سیا برای عملیات طراحی شده ای که قرار بود اجرا شود ، درخواست یک منبع تولید صوت برای اجرای عملیات روانی در منطقه شرق دور را ارائه نمود که این برنامه با خرید یک سامانه ویژه در قالب پروژه موسوم به Screamer ( جیغ زن ) کلید خورد . براساس گزارش های منتشر شده ، قرار شد تا بخش فناوری سیا ، این سامانه جدید را با جنگنده های پی-51 موستانگ که صدها فروند از آنها پس از پایان جنگ دوم ، بحالت ذخیره درآمده بودند ، منطبق کند و در حالی که این جنگنده با سرعتی درحدود 280 تا 300 کیلومتر درساعت پرواز می کند ، خلبان بتواند از این سیستم استفاده کند . این درحالی بود که سیا بتدریج در حال توسعه هواگرد جاسوسی A-12 خود بود که می بایست در دهه بعد وارد عمل شود ، نیاز به چنین ابزاری در دهه 50 میلادی باعث گردید تا این سلاح روانی جدید به کشورهایی نظیر گواتمالا ، اندونزی و کره شمالی ارسال گردد . با توجه به این نیاز ، سیا بسرعت در فناوری های به غنیمت گرفته شده از آلمان جستجو نمود تا به آژیر مشهور بمب افکن های اشتوکا رسید. با این حال ، بدست آوردن یک نمونه از این آژیر مشهور ، بلحاظ طبقه بندی بودن این پروژه بسیار خطرناک شد ، چرا که نه تنها اشتوکاهای به غنیمت گرفته شده ، توسط نیروی هوایی به موزه اسمیتسونیان تحویل شده بودند ، بلکه درخواست مستقیم برای این فناوری ، کل برنامه را دچار خطر می نمود هنینیگ فون گیریک اما در نهایت ، سیا به جای اینکه فناوری مورد نظر را از روی بمب افکن های اشتوکا بردارد ، مستقیم از مبدع این فناوری یعنی ، هنینیگ فون گیریک که در جریان عملیات گیره کاغذ ، استخدام شده بود ، استفاده نمود. در واقع ، سیا از وی خواسته بود تا نکات فنی و جزئیات این فناوری را ارائه کند که براساس اطلاعات وی ، 4 نمونه جدید از شیپور اریحا در اواخر سال 1958 توسط یک شرکت غیرنظامی که نام آن تا کنون محرمانه مانده ، تولید گردید. آزمایشهای صورت گرفته نشان میداد که این سامانه می تواند اصواتی به قدرت 150 دسی بل ایجاد کند ( آستانه درد ناشی از اصوات بلند در انسان ، 130 تا 140 دسی بل است ) ، در حالی با توسعه این فناوری ، سیا در گزارش های خود خاطر نشان کرده بود که میتوان قدرت این دستگاه را تا یک بازه 180-170 دسی بل نیز افزایش داد که این امر صورت پذیرفت و آزمایش ها در شرایط واقعی از ژانویه 1959 آغاز شد . برای تستهای اولیه ، سیا از یکفروند هواپیمای بیچکرافت ، ای تی -11 استفاده می نمود که پس از یکپارچه شدن با هواپیما ، یک دریچه تنظیم برای این سیستم تعبیه شد تا درزمان مورد نیاز ، خدمه بتوانند میزان خروجی صدا را تغییر دهند . علیرغم امیدواری های اولیه ، این آزمایشها شکست خورد بطوریکه خروجی سیستم جدید تنها به 108 دسی بل می رسید که به صورت قابل توجهی از تخمین های اولیه کمتر می بود و گزارش ها نیز به صراحت از عدم سودمندی آن خبر میداد . اما ظاهرا تستهای صورت گرفته ، موجب جلب توجه دیگران شده بود ، بصورتی که یک خلبان هواپیمای چارتر که از محل آزمایش عبور می نمود ، بدون اینکه اطلاعی از آزمایشها داشته باشد ، به برج مراقبت نزدیکترین فرودگاه پیام داد که پمپ سوخت هواپیمای وی دچار خرابی شده و تقاضای فرود اضطراری کرد. این پایان کار نبود ، سیا در مارس 1958 یک هواپیمای کوچکتر ، یعنی سسنا 108 را با دو نوع آژیر جدید مجهز نمود که این دو نیز منجر به شکست شد . گزارشی که در 31 مارس به دفتر فناوری این سازمان ارائه گردید ، تصریح مینمود که در حال حاضر ، این سامانه نیازهای درخواستی را برآورده نمی کند و پیشنهاد این است که کل برنامه لغو گردد .بدین ترتیب ، گرچه سیا در نهایت موفق به عملی کردن کاربرد فناوری نازی ها نگردید ، اما اجرای تاکتیک های عملیات روانی که براساس پژوهش های علمی در این زمینه انجام شده بودند ، در شرق آسیا بتدریج باب شد ، چنانکه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده از روش های خاصی بر علیه کشورهایی نظیر کوبا ، لیبی و کره شمالی استفاده می نمود . پی نوشت : 1- بن پایه 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . 3- شیپور اریحا : در صحیفه یوشع نبی نوشته شده که شهر اریحا در فلسطین ، دیوار بلندی داشت که امکان تصرف این شهر توسط بنی اسرائیل وجود نداشت. برای همین بنی اسرائیل تابوت عهد (صندوق حاوی نسخه اورجینال و اصلی ده لوح سنگی ده فرمان حضرت موسی) رو هفت شبانه روز به دور این شهر و دیوار دفاعی اش می گردانند و سرانجام با دمیدن در شیپور ، دیوار فرو می ریزه و بنی اسرائیل موفق به تصرف شهر اریحا می شوند .

رادار برد متوسط هرمز و سامانه شبیه ساز شمس https://www.aparat.com/v/Ng0hQ

بخش دوم راه حل جبران شکاف در بخدمت گیری سامانه های توپخانه ای برد بلند موضوع رایجی که هنگام مقایسه دارایی های توپخانه صحرایی ارتش ایالات متحده با تهدیدات همتا در بازه زمانی آینده نزدیک ، اهمیت پیدا می کند ، این است که حوزه رقابت تنها در مفهوم برد موثر خلاصه نمی شود . این بدان معناست که تفاوت برد موثر میان سیستم های رقیب و سامانه های آمریکایی ، شاید تنها به چند کیلومتر برسد ،اما اصلی که از دیرباز تا کنون در زمینه طراحی و تولید چنین جنگ افزارهایی بعنوان یک قاعده اولیه در نظر گرفته شده ، این است که فرماندهان ارتش از برتری واحدهای رزمی ارتش درصحنه نبرد اطمینان حاصل کنند که وضعیت حاضر ، چنین تضمینی را ارائه نمی نماید . نمودار تهیه شده در موسسه رند در حوزه مقایسه قابلیتهای رسته توپخانه با تهدیدات پیش رو ( روسیه ) تا سال 2025 با این وصف ، نخستین راه حلی که به نظر می رسد می تواند مثمر ثمر واقع گردد ، سرمایه گذاری بر روی توسعه فناوری راکت ها و مهمات توپخانه ای است . بر همین اساس ، روند برنامه ریزی در سالهای اخیر و رونمایی از پروژه های جدید در این زمینه ، موید این مسیر به نظر می رسد . درواقع ، نمونه های اولیه متعددی از مهمات برد بلند برای سامانه های راکتی و توپخانه ای عملیاتی نیروی زمینی در حال آزمایش است که فعلا در محدوده قابلیتهای سیستم های ام-777 آ-2 و ام-109 آ-7 قرار دارد . در حوزه سیستم های پرتاب ، نیروی زمینی ارتش ایالات متحده هم اکنون برنامه ام-1299 را بعنوان یک نسخه کاملا ارتقاء یافته از توپهای خودکششی ام-109 پالادین در دست آزمایش دارد که بر روی همان پیکربندی طراحی شده در دهه شصت توسعه می یابد . در این خصوص ، لوله بازطراحی شده این سامانه جدید که احتمالا قابلیت شلیک مهمات اکسکالیبور را خواهد داشت ، برد آتش توپخانه صحرایی نیروی زمینی را از 40 کیلومتر با مهمات مجهز به خرج راکتی به 70 تا 100 کیلومتر افزایش خواهد داد که این امر بدان معناست که برد موثر این سیستم جدید با برخی گونه های توپخانه راکتی چندگانه می تواند رقابت کند . مهمات ام-549 (HERA) علاوه براین ، برنامه ارتقاء قطعات توپخانه ام-777 نیز همچنان در حال اجراست و تمرکز اصلی آن نیز بر روی اصلاح هندسه لوله توپ و همچنین بهبود قابلیتهای مهمات استاندارد آن قرار دارد . در واقع ، ظهور نسل جدیدی از مهمات متعارف برای این توپخانه صحرایی که ویژگی مشترک تمامی آنها ، افزایش قدرت نیروی پیشران (خرج ) بوده ، فشار را بر لوله این سلاح بیشتر کرده که نیز بطور طبیعی موجبات پدید آمدن آسیب های جدی و کاهش عمر طراحی شده برای آن را فراهم کرده است . راست : پرتابه ام-549 چپ : پرتابه ایکس ام- 1113 با این حال ، اگر مشکل هندسه لوله این جنگ افزار حل شود ، پس از معرفی مهمات XM-1113 که می بایست جایگزین مهمات قدیمی تر M-549 HERA گردد ، برد این توپ را به بیشتر از 40 کیلومتر افزایش می دهد که این افزایش بطور مستقیم بر عملکرد این هویتزر بر شکل دهی عملیات نیروهای مانوری ارتش و همچنین ارتقاء قابلیت های ضد آتش در سطح پایین رزمی ( تیپ/ گردان ) تاثیر خواهد گذاشت . در واقع ، برد موثر اضافه شده این توپ ، میزان تهدیدی که هم اکنون بر سر واحدهای رزمی ارتش قرار دارد را کاهش داده که طبیعتا این نیز به نوبه خود ، به معنای افزایش توانمندهای یگانهای نیروی زمینی در میدان نبرد است . راکتهای هدایت دقیق پریزم اما برخی نواقص در سطح سازمانی بالاتر از تیپ ( سپاه / ارتش و گروه ارتشها ) نیز با ادامه خدمت سامانه های اتامز که در دهه هشتاد میلادی معرفی شدند، ادامه پیدا می کند که تولید تعداد بیشتری از سیستم های ام-270 و ام-142 می تواند این نیاز را تا حدودی برطرف نماید . بدین سان ، معرفی راکتهای هدایت دقیق پریزم Precision Strike Missile /PrSM به تقریب بخش قابل ملاحضه ای از مزیتهای موجود در موشکهای دوربرد تاکتیکی را در اختیار ارتش ایالات متحده خواهد گذاشت که برد قابل توجه 500 کیلومتر را هم اکنون به نمایش گذاشته است ، در حالی که پس از خروج آمریکا از پیمان منع گسترش موشکهای هسته ای میان برد (Intermediate- Range Nuclear Forces Treaty ) ، این احتمال که برد این سامانه ها افزایش پیدا کند ، وجود دارد . هویتزر ام-777 آ-2 اما اگر این مساله موقتا نادیده گرفته شود ، برد موثر قابل توجهی که اینک با بکارگیری مهمات جدید برای سیستم های ام-270 و ام-142 در اختیار ارتش قرار داده شده می تواند یک عامل بازدارنده بسیار قدرتمند در برابر ارتشهای همتراز محسوب شود . اما هر شلیک مهمات پریزم قطعاً یک سرمایه گذاری بسیار گران قیمت برای ارتش است ، که این مستلزم تعهد فرماندهان و همچنین مهارت خدمه یگان های توپخانه در شناسایی دقیق هدف خواهد بود که می بایست به انهدام قطعی آتشبارهای دشمن منتهی گردد . نقش طراحی عملیات و تاکتیک برای جبران شکاف در بخدمت گیری سامانه های توپخانه ای برد بلند از یک نظر، ارتقاء سخت افزاری سامانه های توپخانه ای و راکتی نیروی زمینی ارتش ایالات متحده تلاشی گران قیمت و بالقوه طولانی است که می تواند چالش های بسیاری برای ساختار تصمیم سازی این سازمان مسلح ایجاد کند ، بویژه اینکه تهدیدات فعلی و آینده بسیار نزدیکتر از مسیر فوق الذکر خواهد بود .اگر این مساله بنیاد تحلیل واقع گرایانه برای بررسی وضعیت موجود قرار گیرد ، می توان چنین گفت که نیروی زمینی ارتش در حوزه قابلیتهای توپخانه صحرایی ، در شکل کنونی خود ، بلحاظ کمی و کیفی در شرایط مناسبی به سر نمی برد که این مساله تاثیر بسیار شدید بر توانمندی های آن در حمایت آتش از نیروهای مانوری و عملیات ضد آتش می گذارد . اما انتظار و سکون برای ارتقاء سامانه های رزمی کلیدی ، با وجود هشدارهای مکرر در خصوص شعله ور شدن احتمال درگیری با ارتشهای رقیب نیز منطقی به نظر نمی رسد . در واقع ، این انتظار که ارتش (نیروی زمینی ) آمریکا می بایست به تنهایی با این تهدیدات مقابله نماید ، انتظار درستی نخواهد بود . با توجه به این مساله که نیروی هوایی و دریایی آمریکا در چند دهه اخیر با تهدیدی با ماهیت ضد شورش خود را تجهیز کرده اند و قابلیت انهدام اهداف زمینی را در سریعترین زمان ممکن و همچنین با دقت بالا بدست آورده اند ، ایجاد بستری مشابه در نیروی زمینی به یک اصل ضروری تبدیل شده است . این بدان معناست که اگر چه در شرایط بحرانی ، نیروی هوایی و دریایی می توانند با اتکاء بر حامل های دوربرد ، مهمات مورد نیاز را در عمق دفاع دشمن خالی کنند ، اما این روند بدون یک مکمل در نیروی زمینی ، ناقص خواهد بود . علاوه براین ، همکاری با ارتشهای همپیمان که به سیستم های پیشرفته تر مجهز شده اند نیز می بایست در نظر گرفته شود تا آتش مورد نیاز برای عناصر مانوری فراهم گردد که این مساله به صبر و مدیریت بیشتری نیازمند خواهد بود . راست : پرتابه ایکس ام-1113 چپ : نمودار مسیر شلیک پرتابه ایکس ام-1155 با این حال ، درصورتی که وضعیت به گونه ای پیش رود که نیروی زمینی نتواند به سامانه های آتش ارتشهای ائتلاف اتکاء داشته باشد ، فرماندهان بالاجبار می بایست قبل از بروز بحران ، در شیوه طراحی آتش و همچنین تاکتیکهای استاندارد خود تجدید نظر نمایند . این مساله بخصوص ، زمانی که احتمال غافلگیری نیروی زمینی در میدان نبرد هر لحظه در حال افزایش است ، اهمیت پیدا می کند . این بدان معناست که اصل "تحرک " برای سامانه های توپخانه ای بیش از گذشته باید مورد توجه قرارگیرد ، چرا که در صورت بروز هرگونه برخورد مسلحانه ، آتشبارهای توپخانه نیروی زمینی ، نخستین هدف برای دشمن هستند که این امر ، آنها را بطور مستمر در معرض خطر قرار میدهد . به همین دلیل ، فرماندهان با درک این مساله می بایست بسرعت برای این مشکل ،راه چاره ای پیدا نمایند . در گذشته ، قطعات توپخانه برای اجرای آتش پشتیبانی می بایست به صحنه عملیات یگان های مانوری نزدیک شوند تا ماموریتهای محوله با درصد موفقیت بیشتری صورت گیرد که این به معنای افزایش خطرپذیری دارایی های خودی است ، هر چند این خطرپذیری برای یک هدف مهمتر ، یعنی افزایش احتمال موفقیت پیاده نظام و زرهی ضروری به نظر می رسد . پرتابه ایکس ام-1113 با توجه به تمامی موارد پیش گفته ، غلبه بر نواقص موجود در حوزه قابلیتهای توپخانه دوربرد صحرایی در نیروی زمینی ارتش ایالات متحده ، مستلزم برنامه ریزی و اجرای آن بصورت فعال است . هنگامی که مقایسه دارایی های آتش غیر مستقیم میان نیروی زمینی آمریکا و تهدیدات فعلی و آینده مبناء قرار گیرد ، آنچه اهمیت می یابد ، مزیت برتری عددی است ،در نتیجه انهدام اهداف متخاصم در سریعترین زمان ممکن ، با دقت بالا و بطور همزمان می بایست در اولویت قرار گیرد . در همین خصوص ، دقت ، سرعت آتش این سیستم های جنگ افزاری ، وابستگی تام و تمامی به پیکربندهای ISR پیدا می کند که این نیز به نوبه خود ، انهدام یا خنثی نمودن قابلیتهای رزمی پست های فرماندهی ، رادارها و سکوهای حامل سامانه های ISR دشمن را مهم می نماید . https://s21.picofile.com/file/8441695768/3.mp4.html مکانیزم بارگذار خودکار هویتزر ام-1299 در چنین فرآیندی ، برای انهدام اهداف به اصطلاح نرم ( به معنای اهدافی با کمترین درجه حفاظت . م ) توپخانه صحرایی دوربرد یک ابزار منطقی خواهد بود که حتی با دراختیار داشتن قابلیتهای فعلی ، نیازمند هماهنگی بسیار بالاست . با اضافه شدن توانمندی های آتش دوربرد ، فرماندهان صحنه نبرد ، امکان می یابند تا با استفاده از سیستم های جنگ افزاری خود ، دشمن را در عمق دفاع خود ، مورد هدف قرار دهند . با این وجود ، در کنار ایجاد هماهنگی ، این نوع حملات می بایست بر روی کاربرد دقیق عنصر غافلگیری استوار گردد . درنتیجه رعایت صحیح اصول فوق ، نقص " برد موثر آتش " تا حدودی قابل برطرف شدن است و این بصورت معکوس ، به معنای افزایش معضلات دشمن است . نتیجه گیری امروز ، نیروی زمینی ارتش ایالات متحده ، بر خلاف گذشته از برتری کیفی و کمی مورد نیاز برای مقابله با تهدیدات نوظهور ، برخودار نیست . درواقع ، اصلی ترین تهدیدات ، یعنی روسیه و چین ، توانمندی های آتش پشتیبانی دوربرد خود را در دو دهه گذشته به میزان زیادی بهبود داده اند ، در حالی آمریکا تمامی تلاش خود را برای اجرای عملیات ضد شورش متمرکز نموده بود . این کشورها ، بتدریج قطعات توپخانه دوربرد خود را بلحاظ کمی و کیفی توسعه داده و از آنها در رده های بزرگ رزمی ( سپاه / ارتش و گروه ارتشها ) استفاده می کنند . به همین دلیل ، نیروی زمینی ارتش ایالات متحده توسعه دارایی های توپخانه دوربرد خود را در حوزه مهمات و حامل های شلیک می بایست در اولویت قرار دهد تا شکاف بوجود آمده فعلی بسرعت پُر شود . اما این روند ، کافی نیست و بطور همزمان ، توسعه تاکتیک ها و برنامه ریزی برای استفاده از اصل غافلگیری به منظور مقابله با تهدیدات قابل پیش بینی و غیر قابل پیش بین ضروری به نظر می رسد . پی نوشت : 1- این مقاله ، ترجمه ای آزاد از مقاله مندرج در بولتن ویژه ارتش ایالات متحده ، نوشته افسر توپخانه سرگرد کارل مک کانل است . 2--استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

بسم ا... ما که جای خود داریم ، یک زمانی یک الف بچه المانی ، با یک هواپیمای سبک ، دفاع هوایی شوروی را غافلگیر و موجبات آبروریزی را برای روسها فراهم کرد . هیچ شبکه پدافندی وجود ندارد که بطور کامل بتوند پوشش صد در صدی را ایجاد کند ، تنها با آموزش مستمر و تحویل تجهیزات جدید ، واکنش ها سریع تر میشود

نقطه صفر مرزی در ارتفاع‌های شمال‌غرب کشور

برای درک بهتر اهمیت همکاری های نظامی ایران با کوبا و ونزوئلا همین یک عکس کفایت میکند . این اقدام گام بلند ایران پس از اقدامات ژئوپلیتیک در خاورمیانه است. اهرم فشار جدی اینبار در کنار خاک امریکا شکل میگیرد. امری که در زمان شوروی و ریاست جمهوری کندی میسر نشد و نهایت بحران موشکی کوبا را رقم زد. این منطقه از آنجا اهمیت دارد که از یک سوی در نزدیکی بسیار به آمریکاست و از سوی دیگر آب های خلیج مکزیک و دریایی کارائیب و کانال پاناما را در بر گرفته است. همینطور بصورت سنتی مردم این مناطق به شدت با امریکا و اروپایی ها دچار اختلاف عقیده هستند. و بازار های طلایی امریکای جنوبی و مرکزی هم بسیار مساعد تجارت است. و تمام اینها را بگذارید کنار معادن با ارزش و مورد نیاز ما و محصولات کشاورزی خاص ...

برخی رسانه های باکو می گویند که در نبرد بر سر زنگیلان در جنگ ۴۴ روزه نیروهای ایرانی از مرز عبور میکنند و از طریق جاده به این منطقه می رسند. آنها ادعا میکنند که ایران با این تجمع نیرو مانع پیشروی آنها میشود و در این فرصت نیروهای ارمنی با افزایش قوا در این منقطه دفاع را تقویت میکنند. تذکر و هشدار های باکو باعث نمیشود ایرانی ها عقب بنشینند و نیروهای باکو ناچار به عقب نشینی به سلطانلی میشوند و به گفته ی آن ها یک روز در آزاد سازی این منطقه تاخیر ایجاد میشود و ایران را متهم به کمک به ارمنستان میکنند(بدون سند تصویری). نهایت این منطقه بدست آن ها میوفتد.

تانک K2 مجهز به سامانه دفاع فعال تروفی با انتشار تصاویر جدید از یک دستگاه تانک K2 در فضای مجازی، مشخص شده است که این تانک به سامانه دفاع فعال تروفی مجهز شده است. علاوه بر دفاع فعال تروفی در بخش کناری شاسی و برجک میتوان زره های ماژولار جدیدی را دید که به تانک اضافه شده است. سامانه تروفی به خاطر طراحی ماژولار تاکنون بر روی تانکهای مرکاوا مارک 4، ابرامز M1A2 SEPv2، لئوپارد 2A7، چلنجر3 (البته به شکل ازمایشی و معرفی قابلیتها، یک نسخه از تروفی بر روی تانک تی62 نیز نصب شده است ) نصب شده است. با نصب تروفی بر روی تانک K2 تعداد تانک های که با این سیستم هماهنگ شده اند به 5 مدل رسید. نسخه استاندارد تانک K2 با دفاع فعال ساخت کره جنوبی و بدون زره های ماژولار کنار شاسی و برجک احتمالا این تانک K2 یک نمونه اولیه برای بازاریابی و جلب نظر ارتش نروژ ساخته شده است. نروژ قرار است یک تانک اصلی میدان نبرد جدید را به خدمت بگیرد. ارتش نروژ اعلام کرده است تانک K2 یا لئوپارد 2A7 را انتخاب خواهد کرد. تصمیم نهایی نروژ در سال 2022 اعلام خواهد شد.

بسم ا... خطاب به نویسنده این متن بنویسید : جمع کُن ، بذار باد بیاد

تمام بحثها به کنار این داستان نفوذی پانترکها به این شکل تابلو که دوستان می فرمایند خیلی رو اعصاب آدم میره ولی قطعا نفوذی تو تمامی رده ها دارند

بسمه تعالی جمهوری اسلامی و شرکت های امنیتی خصوصی چکیده: با استفاده از ظرفیت و تجارب به دست آمده از به کارگیری گروه های مقاومت محلی و نیز به منظور رفع مشکلات این رویکرد و همچنین تعمیم گسترده تر قابلیت های آنان به سایر قابلیت های عملیاتی نیروهای مسلح، این خلاصه سیاستی تاسیس و بکارگیری شرکت های امنیتی خصوصی را که هیچ وابستگی سازمانی رسمی به قوای مسلح ندارند را پیشنهاد می دهد. *** تجربه راه اندازی، مدیریت و بکارگیری گروه های مقاومت محلی در سطح منطقه در سال های اخیر که حوزه عملیاتی آنان شامل عراق، سوریه و یمن می باشد به خوبی کارآمدی این نیروها را در برابر تروریسم و نیز قوای اشغالگر خارجی ثابت کرده است. به خصوص در مناطقی که در زمان بحران دولت های محلی بسیار تضعیف شده و یا در آستانه سقوط قرارداشتند، تشکیل و بکارگیری این نیروها در خارج از ساختارهای سازمانی و بروکراتیک محلی که کارایی خود را از دست داده بودند توانست تغییرات مهمی را در صحنه نبرد ایجاد کند و یا حتی در مواردی به کلی ورق را برگرداند. در شرایطی که طوفان تروریسم تکفیری در حال در نوردیدن منطقه بود و شهرهای کشورهای منطقه یکی پس از دیگری به دست گروه های تروریستی سقوط می کرد، چنانچه بجای شکل دهی و استفاده از گروه های مقاومت محلی جمهوری اسلامی سعی می کرد با گسیل داشتن قوای مسلح داخلی به مناطق مختلف مانع از رسیدن سیل تروریسم به مرزهای خود شود با محدودیت ها و مشکلات عدیده ای رو به رو می شد و چه بسا در اجرای این ماموریت شکست می خورد. استفاده از گروه های مقاومت محلی منجر به کاهش فشار به منابع انسانی داخلی، کاهش نیاز به لجستیک، به خصوص در مناطق دوردست، کاهش هزینه های عملیاتی، در اختیار داشتن نیروهای آشنا به بافت جغرافیایی و دموگرافیک مناطق مختلف، کاهش مناقشات مربوط به مسائل سیاسی بین المللی و نیز دوری جستن از درگیری شدن در بروکراسی و دیوان سالاری از کار افتاده و رو به زوال دولت های محلی در دوره بحران شد. اما این تجربه موفق از یک سو نشان داده که دارای برخی ضعف ها نیز می باشد و از سوی دیگر نقاط قوتی داشته که می توان در الگوهای دیگری نیز از آن بهره جست. مهمترین موارد یکی آنکه به رغم کاهش وابستگی به بروکراسی های منطقه ای دولت های محلی کماکان وابستگی مستقیم و آفیشیال به نیروهای مسلح داخلی و به خصوص نیروی قدس سپاه وجود دارد که این مساله با توجه به محدودیت ها و حوزه های گسترده درگیری این نیرو، از لبنان و غزه گرفته یا یمن، برخی محدودیت ها و سو مدیریت ها را به همراه داشته، از جمله آنکه در برخی موارد از ظرفیت نیروهای فاطمیون و زینبیون به خوبی بهره گرفته نشده و علاوه بر این خدمات و پشتیبانی لازم نیز به این عزیزان ارائه نشده است که مهترین موارد اعطای تابعیت و نیز حمایت از خانواده معظم شهدای گران قدر این نیرو ها ست. در بحث آموزش و تجهیز این نیروها نیز ضعف های عمده ای وجود دارد که البته این ضعف ها به صورت اپیدمیک در تمامی ساختارهای قوای مسلح جمهوری اسلامی ایران عیان است. همچنین به لحاظ وابستگی به ساختارهای رسمی حاکمیتی هرگونه عملیات و عملکرد این نیروها بازخورد سیاسی خود را در سطح بین المللی متوجه حاکمیت داخلی می سازد. در سطح دنیا به خصوص در طی دو دهه اخیر شاهد بکارگیری و توسعه شرکت های امنیتی خصوصی بوده ایم. عمده ترین کشورهای بکارگیرنده این شرکت ها آمریکا و روسیه هستند. عمده ترین واقعه تاریخی که کاتالیزور رشد و توسعه این شرکت ها بوده را می توان حوادث پس از 11 سپتامبر – که بر موارد دیگری نیز چون شرکت های اسلحه سازی خصوصی و نیز میزان مسلح شدن غیر نظامیان نیز تاثیر بی نظیری گذاشت – و خصوصا جنگ دوم خلیج فارس و اشغال عراق در سال 2003 دانست. درعین حال بزرگ ترین حوزه عمل و محرک به کار گیری این شرکت ها را می توان نیاز هرچه بیشتر این دو کشور به مداخله های نظامی فرامرزی و فرامنطقه ای در منازعاتی دانست که مایل هستند هزینه های رسمی حضور خود را به خصوص از جهت مقررات و عرف بین المللی کاهش دهند. این موضوع به رغم این مساله است که این دو کشور بزرگترین و مجهز ترین ارتش های جهان را در اختیار دارند و در زمره کشورهای ابرقدرت و دارای حق وتو در شورای امنیت هستند، با این وجود به جهت مواردی که پیشتر و در قسمت های قبلی یادداشت ذکر شد، به کارگیری این شرکت ها برای این دو کشور کارکرد عمده ای داشته است. در عین حال با توجه به قابلیت ها و نیازهای متفاوت و البته دکترین های نسبتا دارای تفاوت هر یک از این دو کشور، در مدل های شرکت های خصوصی که در مهمترین موارد بلک واتر (آکادمی) در آمریکا و گروه واگنر در روسیه است، شاهد تفاوت هایی هستیم که در ادامه بررسی می شود و در نهایت با توجه به نیازها و مختصات بومی ایران، مدل بومی پیشنهادی بررسی می گردد. آکادمی[1] (بلکواتر) بر اساس اطلاعات دانشنامه ویکی آکادمی یک کمپانی آمریکایی خصوصی ست که توسط اریک پرینس که افسر سابق نیوی سیل[2] است در سال 1997 با نام اولیه بلکواتر[3] تاسیس شد. این کمپانی در سال 2009 از بلکواتر به Xe Services تغییر نام داد و مجددا در سال 2011 با تغییر نام دیگری "آکادمی" نام گرفت و از آن زمان تا کنون با این نام شناخته می شود. اگرچه تاسیس این کمپانی به سال 1997 برمی گردد اما عمده ترین دوره فعالیت های آن به پس از شروع جنگ دوم خلیج فارس باز می گردد و عمده شهرت، و رسوایی های خود را در آن دوره به دست آورد. در سال 2007 یک رسوایی بزرگ برای این کمپانی رقم خورد، زمانی که در طی یک عملیات در میدان نیسور بغداد عوامل بلکواتر 17 غیر نظامی را به قتل رسانده و 20 دیگر را زخمی کردند. در طی دادگاهی چهار نفر از نیروهای این کمپانی به دلیل ارتکاب این جنایت محکوم شدند اما نهایتا در 22 دسامبر 2020 به دستور رئیس جمهور وقت دونالد ترامپ، مورد عفو قرار گرفتند. آکادمی به صورت قراردادی خدمات امنیتی را به دولت فدرال آمریکا ارائه می دهد. از سال 2003 این کمپانی با دریافت قراردادهایی ارائه خدمات و همکاری خود را با CIA[4] آغاز کرد. در سال 2013 یکی از بخش های زیر مجموعه آکادمی توانست یک قرارداد 92 میلیون دلاری برای ارائه خدمات حفاظتی به وزارت خارجه دریافت کند. مرکز آموزشی ایالات متحده USTC[5] ( مرکز آموزشی سابق بلک واتر) تاکتیک ها و آموزش کار با سلاح را به ارتش ، دولت و سازمان های اجرای قانون ارائه می دهد. USTC همچنین چندین دوره ثبت نام آزاد را به صورت دوره ای در طول سال ارائه می دهد، از مبارزه تن به تن تا تیراندازی دقیق با تفنگ. آنها همچنین دوره های رانندگی تاکتیکال و خارج از جاده[6] را ارائه می دهند. در سال 2011 ، پنتاگون با USTC قراردادی را به امضا رساند تا این مجموعه در حوزه "پشتیبانی از تحلیلگران اطلاعاتی و تهیه مواد" برای ناتو در جریان جنگ مواد مخدر در افغانستان خدماتی را ارائه دهد. بخش مشاوره امنیتی بلک واتر در دسامبر 2001 با نام Delaware LLC شروع به کار کرد. شکل گیری این واحد حاصل ایده جیمی اسمیت، افسر سابق CIA و همچنین از مدیران موسس بلکواتر بود. این شرکت مستقر در مویوک ، کارولینای شمالی ، یکی از شرکت های امنیتی خصوصی است که در طول جنگ عراق برای محافظت از مقامات و تاسیسات ، آموزش ارتش و پلیس جدید عراق و دیگر پشتیبانی ها از نیروهای ائتلاف به کار گرفته شد. گروه واگنر گروه واگنر یک سازمان شبه نظامی روسی است که بعضا به عنوان یک شرکت نظامی خصوصی نیز معرفی شده است. این گروه به صورت پیمانکاری در بسیاری از منازعات حضور پیدا کرده است که از جمله آنها می توان به حضور در جنگ داخلی سوریه در حمایت از دولت سوریه، جنگ در منطقه دونباس در اوکراین در طی سال های 2014 و 2015 در حمایت از نیروهای جدایی طلب، و نیز حضور در جنگ داخلی لیبی بین نیروهای خلیفه حفتر و دولت وفاق در حمایت از نیروهای خلیفه حفتر. این گروه در برخی مناقشات پراکنده دیگر نیز در آفریقا، ونزوئلا و بلاروس حضور داشته است. نیویورک تایمز در مقاله ای گروه واگنر را به عنوان یکی از بازوهای وزارت دفاع و اداره اصلی اطلاعات (GRU) روسیه در لباس مبدل معرفی کرده است. در این مقاله آمده است که روسیه از این گروه در درگیری هایی که می خواهد حضور دولتی و رسمی خود را در آنها انکار کند استفاده می کند، چرا که این نیروها در تاسیسات وزارت دفاع آموزش می بینند. گفته می شود که گروه واگنر متعلق به یوگنی پریگوژین[7]، تاجری است که ارتباط نزدیکی با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه دارد. این مجموعه دارای سازمان گسترده ای است به طوری که گفته می شود در اوایل سال 2016 ، واگنر دارای 1000 کارمند بود که بعداً تا آگوست 2017 به 5000 نفر و تا دسامبر 2017 به 6000 نفر رسید. گفته می شود که این سازمان در آرژانتین ثبت شده است و همچنین دفاتری در سن پترزبورگ و هنگ کنگ دارد. این شرکت پرسنل خود را در تاسیسات وزارت دفاع روسیه در مولکینو در نزدیکی روستای مولکین آموزش می دهد. این پادگان در اسناد ارائه شده به دادگاه به وزارت دفاع روسیه مرتبط نیست، بلکه به عنوان اردوی تعطیلات کودکان توصیف شده است. بر اساس گزارشی که ماهنامه روسی Sovershenno Sekretno منتشر کرد ، سازمانی که برای واگنر پرسنل استخدام می کرد ، نام دائمی نداشت و در نزدیکی شهرک نظامی پاوشینو در کراسنوگورسک ، نزدیک مسکو ، یک آدرس قانونی داشت. دستمزد پیمانکاران نظامی خصوصی واگنر ، که معمولاً سربازان بازنشسته روسی بین 35 تا 55 سال سن هستند، بین 80 تا 250 هزار روبل روسیه در ماه تخمین زده می شود. یک منبع اعلام کرده که دستمزد ها تا 300000 روبل نیز در مواردی پرداخت می شود. این شرکت تنها در صورتی پذیرش افراد جدید را می پذیرد که یک قرارداد محرمانگی 10 ساله ایجاد شود و در صورت نقض محرمانگی ، شرکت حق فسخ قرارداد کارمند را بدون پرداخت هزینه ای برای خود محفوظ می دارد. به گفته سرویس امنیتی اوکراین ، افسران نظامی روسیه نقش مربیان نظامی را برای افراد تازه کار ایفا می کنند. PMC ها در طول آموزش خود ماهیانه 1100 دلار دریافت می کنند. پس از دخالت این گروه در لیبی کهبر سر زبان ها افتاد اخیرا این گروه در موزامبیک نیز عملیات هیبریدی وسیعی انجام داده و گفته میشود که نیوسی با کمک واگنر توانست با وجود حملات اسلام گرایان در قدرت بماند. جمع بندی در مورد آمریکا باید گفت که مساله اعمال قدرت و یا ابهام در عملیات ها نمی تواند مورد نظر این کشور از تاسیس چنین نیرویی باشد زیرا اعمال قدرت آمریکا یکی از بزرگترین پروژه های تاریخ بشریت است که همواره با سرو صدایی به مراتب بیشتر از عملیات اصلی به انجام می رسد. ابهام در انتساب عملیات نیز به دلیل گستردگی زیاد سازمان های جاسوسی به خصوص سیا در جهان و امکان عملیات های سیاه تامین شده است. مهمترین عوامل در تاسیس این نیرو را می توان برخی مشکلات قانونی در داخل سازمان نیروهای مسلح دانست که با وجود پیمانکاران از موانع قانونی کاسته می شود. همچنین مساله کهنه سربازان و نیاز به استفاده از تجربیات ایشان و به کارگیری دوباره آنها همواره مد نظر بوده است. ولی در مورد روسیه سه عامل ایجاد شکاف در اتحاد کشورهای غربی عضو ناتو، بازسازی ارتباطات بین المللی با کشورهای متحد و شریک سابق اتحاد جماهیر شوروی مانند موزامبیک، سوریه، لیبی و سودان و در آخر" تجارت اعمال قدرت " در خارج از روسیه دلایل اصلی رفتن به سمت این مدل از پیمانکاران نظامی است. واگنر گروپ در واقع نیروهای پیشرو روسیه ی پوتین برای اجرای این استراتژیها هستند.در نهایت با توجه به موارد ذکر شده ارزیابی این یادداشت دال بر این است که با توجه به شرایط و نیازهای خاص نظام جمهوری اسلامی یک نسخه بومی شده از الگوی گروه واگنر بیشتر می تواند پاسخ گوی نیازهای امنیتی ایران باشد که البته از برخی تجارب سودمند دیگر سازمان های خصوصی نظامی، حتی آکادمی، می توان بهره برد. چنین سازمانی می تواند به دور از محدودیت های سیاسی منطقه ای و مقررات بین المللی و بدون درگیر کردن دولت ها و نهاد های حاکمیتی و رسمی، چه در داخل کشور و چه در کشور مقصد، با حداکثر سرعت و انعطاف پذیری به تامین امنیت و حفاظت از منافع حیاتی نظام جمهوری اسلامی، و حتی حفاظت از اقلیت های شیعه ساکن دیگر کشورهای منطقه بپردازد. و در عین حال در در بخش سخت افزاری و اطلاعاتی از کلیه ظرفیت ها و پشتیبانی های بخش های رسمی تر قوای مسلح جمهوری اسلامی اعم از سپاه و ارتش و وزارت دفاع و حتی وزارت اطلاعات بهره ببرد. این پشتیبانی حتی می تواند در مواردی شامل به روز ترین تجهیزات و سنگین ترین تسلیحات باشد، آنچنان که در مورد گروه واگنر شاهد بودیم در درگیری های لیبی سامانه های پدافندی پنتسیر و حتی جنگنده های میگ-29 فالکروم نیز در اختیار جنگجویان گروه واگنر قرار گرفته بود. [1] Academi [2] Navy SEAL [3] Blackwater [4] Central Intelligence Agency [5] United States Training Center [6] off-road [7] Yevgeny Prigozhin

قندیل و ما ادراک ما قندیل

رونمایی از دستاوردهای راهبردی سپاه در حوزه بررسی و خنثی‌سازی بمب

خبرهای بسیار مهم پدافندی بخش های مهم از صحبت های امیر سرتیپ ثقفی فر ۱-ما امروز نیازهای نیرو و ارتش خود را خودمان تامین می‌کنیم. ما در کنار کشف فعال کشف غیرفعال را هم داریم که ساختارهای خاصی دارد. امروز کشف ما در زمینه پدافند رادارهای خود را از حالت کشف سنتی به حالت ترکیبی ارتقاء داده ایم و درکنار سنسورهای راداری، از سنسورهای اپتیکی و از سنسورهای شنونده و نیز سنسورهای دیگری که نمی‌توان به آنها اشاره کرد، استفاده می کنیم. توضیح: سنسور های شنونده برپای تجزیه و تحلیل صوتی هواگرد های متخاصم و در ترکیب با باقی سامانه ها در قالب پدافند غیر فعال استفاده میشوند. که کمک بزرگی در کنار سامانه های اپتیکی به رادار های کلاسیک میکنند. در ادامه امیر ثقفی اشاره به سنسور های محرمانه میکند. انچه واضح است با توجه به صحبت های سابق؛ ایران به عرصه رادار های فوتونی و کوانتومی ورود کرده است. این رادار ها به نوعی پایان عصر پنهان کاری را رقم خواهند زد. در نوع متدوال و عملیات پذیر این رادار ها با پرتاب فوتون به سوی اهداف و بازگشت آن ها و استخراج بوسیله دریافت کننده های فوتونی عمل به کشف اهداف بسیار کم پیدا میکنند. تصویر دریافت شده از در این رادار ها بسیار بزرگ تر از رادار های کلاسیک است. این رادار ها به این علت چون بر پایه فوتون هستند موانع نور در رابطه با آن ها نیز صدق میکند. برای مثال ابر ها یک مانع جدی و محدود کننده در رابطه با برد آن ها هستند که نیاز به ترکیب این سنسور ها با رادارهای کلاسیک را جدی تر میکند. روس ها نیز با کار بر روی رادار هوایی روفار اعلام کرده بودند که این رادار یک تصویر سه بعدی از آنچه کیلومتر ها دور تر از است ارائه میدهند و حتی ادعا به آنجا کشیده شد که این رادار توانایی تصویر سازی خلبانان در کابین یک جنگنده پنهان کار را نیز خواهد داشت و خلاصه این مطلب به معنای پایان پنهان کاری است که با عصر رادارهای فوتونی و کوانتومی اغاز میشود. ۲- ما اگر بخواهیم بگوییم امروز در حوزه کشف به کجا رسیدیم باید بگویم با تجهیزاتی که توسط نیروهای غربی پیش از انقلاب برای ما فراهم شده بود ما می‌توانستیم کشف‌هایی در حدود ۳۸۰ کیلومتر داشته باشیم. اما امروز ما در حال رونمایی از پروژه‌هایی هستیم که برابر تعاریف اسمی فنی تا ۳ هزار کیلومتر قابلیت مراقبت و کشف اهداف را دارند و با رادارهایی کار می‌کنیم که تا ۸۰۰ کیلومتر را به راحتی رصد می‌کنند. ۳-توانستیم سکوهای زمینی را به سکوهای هوایی بدل کنیم. یعنی موفق شدیم با سنسورهایی که تعبیه کردیم و با استفاده از پهپادها صحنه رصد را ارتقاء دهیم و پوشش کاملی به شبکه‌های پدافند هوایی ما بدهند. ۴-ما در ارتفاع‌های مختلف دارای توان دفاعی پدافندی متفاوت هستیم و در این میان سامانه باور ۳۷۳ یک ماراتنی از قدرت‌نمایی میان ایران و قدرت‌های غربی و به ویژه رژیم نحس صهیونیستی است. امروز سامانه راهبردی باور ۳۷۳ چیزی کمتر از اس ۳۰۰ ندارد و در جاهایی از آن جلوتر هم هست و در آینده نزدیک شاهد خبرهایی خوبی از این سامانه برای رکوردشکنی و رسیدن به مرزهای سامانه بعدی یعنی اس ۴۰۰ خواهیم بود. تصویر از Ymmt ۵-تولید سامانه ای جدید با نام آرمان با برد درگیری ۴۰۰ کیلومتر( در مقابل ۲۰۰ کیلومتر سامانه باور) جز مهمترین بخش های این مصاحبه است!!! با آرمان ایران براحتی وارد تاکتیک منطقه ضد دسترسی بسیار بزرگ(A2/AD) میشود که عملا برتری چشمگیری به ایران در صحنه رزم و بدست اوردن برتری هوایی خواهد داد. برای مثال استقرار یک سامانه آرمان میتواند قطر ۸۰۰ کیلومتر را پوشش دهد و این یعنی بخش بزرگی از شامات و جلوگیری از هر گونه اقدام هوایی دشمن. ۶-در پهپاد تا جایی پیش رفتیم که ما امروز از پهپادهای هندلانچ تا پهپادهایی که می‌توانند بیش از یک شبانه‌روز در مدار باقی بمانند را هم داریم و این امر در حال پیشروی هم هست تا به پهپادهایی که انرژی را بیشتر ذخیره می‌کنند و در مدارهای بالاتر هم قرار گیرند. ۷-در ارتفاع کم ضدکروز ، ما حداقل پنج تا شش پروژه داریم که در مرحله تست تا رونمایی هستند، از جمله سامانه مجید، نواب، زوبین و دزفول. ما در انرژی مستقیم هم در یک تلاش ده‌ساله توانستیم به جایی برسیم که کشورهای صاحب این فناوری در سطح جهان دارند ادعا می‌کنند. انرژی مستقیم یعنی ما بتوانیم ریزپرنده‌ای که مزاحم آسمان‌مان می‌شود، زحمتش را کم بکنیم. یعنی یک کروز ۹۰۰ هزار دلاری را با ۱۰ دلار بزنیم. توضیح: ایران از پیشگامان این فناوری است . ایران دستی در ساخت لیزر های قدرمند جامد و گازی و ... دارد. در گذشته استفاده از آن ها در موارد صنعتی بخصوص در غنی سازی اورانیوم با غنای بالا اشاره شده بود . نخستین اشارات در زمینه سلاح توپ لیزری اما به فروردین ماه سال جاری و بازدید حسن روحانی از دستاورد های هسته ای ایران باز می گردد. بنظر میرسد اشاره فرمانده به نوع فیبری لیزر های باشد که ابعاد کوچکتر و پرتو متمرکز تر در یک مجموعه را فراهم میکند و نتیجه آن میشود یک توپ با انرژی قوی با قابلیت حمل آسان ! ادعا شده که این رادار میتواند یک موشک کروز ۹۰۰ هزار دلاری را با هزینه ۱۰ دلار هدف قرار دهد. موشک های کروز یک مرحله از پهپاد در استقامت بدنه در جایگاه بالاتری قرار میگیرند. و بنظر میرسد ایران به قوی ترین یا یکی از قوی ترین توپ های لیزری دنیا دست یافته که هزینه مقابله با برخی اهداف را بسیار پایین میاورد و البته یک سلاح با مداومت بالا در برابر طیف انبوهی از تهدیدات و بخصوص سوارم پهپادی به ما میدهد. پیشبینی میشود این لیزر در شعاع ۱ کیلومتر بتواند کروز ها و پهپاد ها و مهمات دیگر را نابود کند و در برد ۵ کیلومتر به بالا بتواند اهداف را منحرف و یا از کار بیندازد. پ ن: به سامانه های کوتاه برد مجید، نواب، زوبین و دزفول هم اشاره شده که به وقتش منبع

بسم ا... ویدئوی با کیفیت از رادار قدس https://www.aparat.com/v/uaRAG

تصاویر با کیفیت بهتر

سامانه پدافند هوایی 100 میلیمتری سعیر:       http://www.aparat.com/v/Isn24     تصاویر خط تولید:           http://www.mediafire.com/download/hbdo5db01as1w40/flaAE44.flv