مروری بر افزایش قدرت سخت ترکیه خودکفایی در صنعت دفاعی قسمت سوم همانطور که ترکیه بر قدرت سخت تمرکز دارد، تلاش می کند وابستگی دفاعی خود به منابع خارجی را کاهش دهد. فعالیت های نظامی ترکیه و سیاست های ترکیه در طی چند سال گذشته بدون توانایی و منابع دفاعی قوی، امکان پذیر نبود.ترکیه با هدف تبدیل شدن به یک قدرت بزرگ، دستیابی به دفاع بومی ، و تبدیل شدن به یک قدرت مستقل در سیاست خارجی ، به طور فزاینده ای در توسعه صنعت دفاعی داخلی خود سرمایه گذاری کرده است. در حال حاضر پیشرفت چشمگیری در 15 سال گذشته انجام داده است، که از سومین واردکننده بزرگ سلاح در جهان به بزرگترین صادر کننده اسلحه در جهان حرکت می کند. در سال 2018، موسسه تحقیقات صلح بین المللی استکهلم (SIPRI) ترکیه را به عنوان "تولید کننده نوظهور" توصیف کرد و که هدف آن تقویت توانایی های تولید جنگ افزار در نیروی دریایی، هوا، زمین، الکترونیک و مهمات بود. بر اساس گزارش SIPRI که در ماه مارس 2020 منتشر شد، واردات اسلحه ترکیه در طول دوره بین سال های 2016 تا سال 2020 به میزان 59 درصد از دوره های بین سال های 2011 تا 2015 کاهش یافت و دریافت سلاح از امریکا 81 درصد کاسته شده است. این اتفاق علیرغم فعالیت های نظامی قابل توجه آنکارا و تعامل در چندین درگیری منطقه ای رخ داده است. مشتری های تسلیحات ترکیه همانطور که به طور جامع در قسمت "جاه طلبی صنعت دفاعی ترکیه" مورد بررسی قرار گرفت، این روند بخشی از یک سیاست است که به دنبال کاهش واردات سلاح ها و وابستگی نظامی به سیستم های داخلی است. در 10 سال گذشته، آنکارا بیشتر سیستم های دفاعی داخلی خود را به موجودی ارتش خود اضافه کرد ، به طوریکه کاهش وابستگی به واردات و افزایش درصد تسلیحات بومی از 24٪ در سال 2002 تا 70٪ در سال 2019 رسید.دولت ترکیه یک برنامه بلند پروازانه برای تولید سلاح های استراتژیک و تجهیزات نظامی حساس دارد تا نیازهای نیروهای مسلح ترکیه را به صورت بومی تامین کند و به استقلال استراتژیک دست یابد. افزایش استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین ظرفیت عملیاتی نیروهای مسلح ترکیه در چند سال گذشته در سرخط خبرها بوده‌است . یک جنبه انقلابی افزایش پتانسیل هواپیماهای بدون سرنشین ترکیه (UCAVS) است. فرانسیس فوکویاما این را مطرح کرد: " پهپاد ها برای ترویج رشد ترکیه به عنوان یک قدرت منطقه‌ای در سال ۲۰۲۰ بسیار تلاش کرده‌اند … ترکیه در این روند، خود را ارتقا داده‌است تا یک کارگزار قدرت منطقه‌ای بزرگ با توانایی بیشتر در شکل دادن نتایج جدا از روسیه، چین یا ایالات‌متحده باشد. " در واقع، ترکیه به دلیل عملکرد هواپیماهای بدون سرنشین خود و بکارگیری یک دکترین هواپیمای بدون سرنشین منحصر به فرد که استفاده از UCAV ها را به عنوان نیروی هوایی در نبرد متعارف تجویز می کند، ترکیه قادر به دستیابی به موفقیت‌های نظامی کلیدی در منازعات ژئوپلتیک پیچیده در لیبی, سوریه و آذربایجان بر علیه نیروهای تحت حمایت روسیه شد.تاثیر قابل‌توجه هواپیماهای بدون سرنشین ترکیه در این منازعات و سهم آن‌ها در افزایش عملکرد نظامی متحدان آن، آنکارا را بیشتر تحت‌تاثیر قرار داده‌است.در نتیجه، مشتریان بیشتری در صف خرید هواپیماهای بدون سرنشین ترکیه قرار دارند و کشورهای بیشتری مایلند به آنکارا فضایی برای ایجاد اتحاد یا پایگاه نظامی در خاک خود ارائه کنند. آخرین نمونه‌های این گرایش‌ها عبارتند از: لهستان، عضو اتحادیه اروپا و عضو ناتو که اولین گروه از Bayraktar TB۲ ترکیه را در سال ۲۰۲۲ دریافت میکند و آذربایجان که اخیراً با امضای اعلامیه شوشا وارد یک اتحاد شده‌اند. TCG Anadolu، اولین و بزرگترین حامل چند منظوره ساخت ترکیه است که توانایی حمل هواگردهای STOVL ،بالگرد و هواپیمای بدون سرنشین را دارا میباشد. انتظار می رود این شناور به عنوان یک پایگاه دریایی شناور بتواند توانایی نظامی ترکیه را در دریا افزایش دهد.سایر سیستم های دفاعی ترکیه، شامل موشک ضد کشتی ATMACA، اژدر های ATKYA ، پهپاد های Aksungur و Akinci و سیستم موشکی دفاع هوایی HİSAR، همچنین Frigates I-Class و زیردریایی های کلاس Reis ، مهم ترین پروژه های نیروی دریایی ترکیه هستند که توانایی بی سابقه ای برای قدرت سخت ترکیه فراهم میکنند. افزایش هزینه های دفاعی براساس گزارش SIPRI سال 2020، ترکیه در در سال 2019 در میان 40 کشور با بالاترین هزینه های نظامی ، رتبه 16 را کسب کرده است. افزایش متوالی در بودجه دفاعی و هزینه های نظامی در چند سال گذشته، مربوط به تغییر چشم انداز منطقه ای استراتژیک ترکیه و افزایش مجموعه ای پیچیده از تهدیدات هیبریدی است. این منعکس کننده فعالیت نظامی آنکارا، گسترش صنعت دفاعی بومی و قصد انکارا بر تکیه بیشتر به قدرت سخت ، به ویژه در پرتو افزایش چالش های نظامی و امنیتی غیر متعارف است. به طور معمول، بخش عمده ای از بودجه دفاعی ترکیه به هزینه های نیروی انسانی از جمله حقوق، کمک هزینه ها و پرداخت های بازنشستگی مربوط می شود،. به عنوان مثال، حدود 50 درصد بودجه 2014 صرفا برای پرسنل اختصاص داده شد. در سال 2020، حدود 36.9 درصد از بودجه دفاعی ترکیه به هزینه های عمده مثل تجهیزات و تحقیق و توسعه اختصاص یافت. استانداردهای ناتو که در سال 2006 به تصویب رسید ملزم می سازد که اعضا حداقل 2 درصد از تولید ناخالص داخلی خود را به هزینه های دفاعی اختصاص دهند. این به عنوان یک شاخص از اراده سیاسی یک کشور برای مشارکت دردفاع مشترک این اتحادیه عمل می کند. علیرغم انتقادات داخلی از افزایش هزینه های دفاعی آنکارا ، ترکیه از این دستورالعمل پیروی کرده است. ترکیه نیاز فوری به مدرن سازی ارتش خود و مقابله با تهدیدهای رو به افزایش داشت. افزایش هزینه های دفاعی و بودجه اختصاص داده شده به تحقیق و توسعه نتیجه داد اما در کسری جاری نیز نقش داشت و به ضرر دیگر بخشهای حیاتی بود. با این حال ، با توجه به اینکه دولت همچنان هزینه های دفاعی را در اولویت قرار می دهد ، با وجود چالش های روزافزون از جمله همه گیری COVID-19 و رکود اقتصاد ترکیه ، انتظار می رود بودجه دفاعی و هزینه های نظامی مربوطه در سال های آینده به طور مداوم افزایش یابد. محدودیت های قدرت سخت ترکیه استراتژی دفاعی قاطع ترکیه و فعالیت های نظامی اخیر ، برخی از اهداف عملیاتی و استراتژیک آنکارا را در پنج سال گذشته تامین کرده است ، اما این کار با هزینه قدرت نرم سنتی خود و افزایش گرایش به رویکرد " تنهایی ارزشمند " ( که توسط اردوغان و ابراهیم کالین , برای توجیه هزینه‌های بالای طرفداری از قیام‌های عربی در مقابل بازیکنان منطقه‌ای) حاصل شده‌است. علاوه بر این, برخی از جنبه‌های استراتژی فعلی ترکیه در فضای کنونی ناپایدار هستند. اگر به تنهایی به قدرت سخت وابسته باشد, به زودی با وضعیتی روبرو خواهد شد که به طور فزاینده‌ای مجبور به انتخاب میان سیاست, اقتصاد و امنیت شود. از نظر دفاعی ، اتکا به پایگاه های نظامی خارجی در مناطق بی ثبات خطراتی به دنبال دارد و به عوامل متعددی از جمله وضعیت روابط دوجانبه با کشور میزبان و محیط های منطقه ای و بین المللی وابسته است. علاوه بر این ، فرصت های اقتصادی که با یک موقعیت دفاعی آینده نگرانه ایجاد می شود ، همیشه به ثمر نمی نشیند(دائمی نیستند). در اواخر سال 2020 ، پارلمان ترکیه چندین ماموریت نظامی در خارج از این کشور را تمدید یا مجاز کرد. این مأموریت ها ، همراه با اهداف بلندپروازانه نوسازی صنایع دفاعی داخلی ، به این معنی است که دولت باید در شرایط نامساعد اقتصادی منابع مالی بیشتری را اختصاص داده و هزینه بیشتری را صرف فعالیت های نظامی خود کند. تداوم این عملیات بار مالی کشور را افزایش می دهد. بدون داشتن یک اقتصاد قوی و پایدار، حفظ شتاب بسیار دشوار خواهد بود ، که می تواند گزینه های قدرت سخت ترکیه را در آینده محدود کند. غیر از این ، صنایع دفاعی داخلی با لیست رو به رشدی از چالش ها روبرو هستند ، از جمله نیاز به سرمایه گذاری گسترده ، عوامل سیاسی ، وابستگی به اجزای خارجی و کاهش ارزش پول ملی. دو عامل آخر اخیراً بسیار مشکل زا بوده است ، زیرا بسیاری از اجزای کلیدی که صنعت بر آنها متکی است از خارج تهیه شده و با ارز خارجی قیمت گذاری می شوند. از این نظر ، افزایش تولید در این بخش به معنی افزایش واردات و قیمت برای تولیدکنندگان داخلی است. علاوه بر این ، اختلافات سیاسی اخیر باعث شده است که کشورهای غربی تمایلی به اشتراک گذاری فناوری با آنکارا نداشته باشند. اقدام charm offensive دولت ترکیه ، که شامل اقدامات کاهش تنش و تلاش برای نزدیک شدن به برخی از رقبای رسمی خود مانند مصر و امارات متحده عربی است ، به تغییرات و پویایی در محیط بین المللی و منطقه ای پاسخ می دهد و محدودیت های رویکرد قدرت سخت آن را تصدیق می کند. محدودیت های ترکیه به این معنا نیست که قدرت سخت را کنار میگذارد. بلکه اقدامات اخیر آن نشان دهنده تلاشی برای بازگشت تعادل به سیاست های آن است. یکی از دلایل این است که قدرت سخت یک وسیله است نه یک هدف. برای آنکه ترکیه بتواند از دستاوردهایی که در چند سال گذشته از طریق قدرت سخت بدست آورده است استفاده کند ، باید به توافقات پایداری دست یابد که تنها از طریق سیاست خارجی فعال ، مذاکره و تعامل حاصل می شود. جدایی روزافزون ایالات متحده از خاورمیانه و رشد موقعیت بازیگران منطقه ، همگی فرصتی را برای ترکیه ایجاد می کند تا یک برنامه مبتنی بر منافع را به عنوان زمینه مشترک روابط خود با آن دسته از بازیگران منطقه ای که این جهت گیری را به رویارویی ایدئولوژیک ترجیح می دهند، ایجاد نماید. منابع : https://newlinesinstitute.org/turkey/mapping-the-rise-of-turkeys-hard-power/ https://newlinesinstitute.org/uncategorized/mapping-the-rise-of-turkeys-hard-power-part-2-domestic-industry/

از باب نام گذاری این تصویرسازی خالی از لطف نیست زوبین ایرانی در مقابل فلاخن رژیم حرامی صهیونیستی

جاه طلبی صنعت دفاعی ترکیه صنعت دفاعی ترکیه در دهه گذشته به طور قابل توجهی رشد یافته است، که در نتیجه سیاست های تهاجمی دولت با هدف کاهش واردات اسلحه و ارتقا وضعیت کشور به عنوان یک بازیکن بین المللی است. ترکیه از دهه 1970 در تلاش برای ساخت یک صنعت دفاعی ملی بوده است، اما در اوایل دهه 2000 بر این هدف متمرکز شد. دولت AKP (حزب عدالت و توسعه) سه اولویت داشته است: دستیابی به خودکفایی دفاعی افزایش صادرات و درآمدهای صنعت دفاعی ترکیه ارتقاء اعتبار ترکیه به عنوان یک قدرت پیشرو سیاست های تهاجمی موجب شد تا بخش دفاعی ترکیه در یک دوره نسبتا کوتاه مدت، با افزایش فروش خالص از 1.85 میلیارد دلار در سال 2006 به حدود 8.7 میلیارد دلار در سال 2018 برسد. در سال 2018، ترکیه جزو 14 صادر کننده دفاعی در جهان بود، یک تفاوت عظیم از سال 1999، زمانی که سومین وارد کننده بزرگ بود. در همان سال، این بخش شاهد قوی ترین رشد صادرات در میان تمام صنایع ترکیه بود، صادرات آن برای اولین بار از آستانه 2 میلیارد دلاری عبور کرد و چندین معامله بزرگ اسلحه را تأمین کرد، از جمله فروش 30 هلیکوپتر رزمی و چهار فریگیت به پاکستان. ترکیه در همان سال به عنوان "تولید کننده نوظهور" معرفی شد. چنین وضعیتی نشان دهنده جاه طلبی های آنکارا در این زمینه است. اسماعیل دمیر، رئیس صنایع دفاعی، اظهار داشت که هدف استراتژیک آنکارا این است که صنعت دفاعی ترکیه را تا سال 2053 مستقل و ظرفیت صادرات خود را به 50 میلیارد دلار افزایش دهد و حداقل 10 شرکت دفاعی ترکیه در میان 100 شرکت بزرگ دفاعی در جهان قرار گیرند. " براساس گزارش 2019 SIPRI که در ماه مارس سال 2020 منتشر شد، واردات اسلحه ترکیه بین سال های 2015 و 2019 در مقایسه با پنج سال گذشته 48 درصد کاهش یافت، هرچند درگیری های نیروهای مسلح ترکیه چه داخلی (علیه حزب کارگران کردستان " ) و خارجی (در سوریه و لیبی)بیشتر بود.این کاهش بخشی از یک سیاست است که به دنبال کاهش واردات سلاح و به حداکثر رساندن وابستگی به سیستم های بومی است. در 10 سال گذشته، آنکارا بیشتر سیستم های دفاعی بومی خود را به موجودی ارتش اضافه کرده ، تا کنون کاهش وابستگی به واردات خارجی را از 24٪ در سال 2002 به 68.5٪ در سال 2016 افزایش داد. شرکت های دفاعی مانند Aselsan و صنایع هوافضا ترکیه هر دو در فهرست 2018 SIPRI جزو 100 شرکت تولید برتر کننده سلاح بودند و در سال 2019، پنج شرکت دفاعی ترکیه در رتبه بندی های 100 شرکت برتر دفاعی قرار گرفتند. سال 2019 رییس صنایع دفاعی ترکیه برنامه استراتژیک خود را برای سال 2019-2023 منتشر کرد. این طرح قصد دارد درآمد بخش دفاع ترکیه را به 26.9 میلیارد دلار افزایش دهد، صادرات را به 10.2 میلیارد دلار افزایش دهد و در سال 2023 به میزان 75 درصد نیازهای نظامی کشور در مقایسه با 65 درصد در سال 2018 را برآورده کند.با توجه به اطلاعات منتشر شده توسط انجمن تولید کنندگان صنعت دفاعی ترکیه و حمل و نقل هوایی در ماه آوریل2019 ، صادرات این بخش در سال 2019 به میزان 40.2 درصد افزایش یافت و به 3.1 میلیارد دلار رسید، در مقایسه با 2.2 میلیارد دلار در سال 2018، و افزایش فروش کل به میزان 24.2 درصد به 10.9 میلیارد دلار رسید. در مقایسه با 8.8 میلیارد دلار در سال 2018. حفظ سیاست رشد صادرات تسلیحات در بلند مدت ، با یک لیست رو به رشد چالش ها همراه است. به عنوان مثال،زمانی که صادرات صنعت بالا است، آنها با افزایش واردات روبه رو هستند، که نشان دهنده وابستگی بالا به مواد خام و تجهیزات مورد نیاز خارجی در روند تولید است. چالش های دیگر شامل فرار مغزها ، نیاز به بازارهای جدید و سرمایه گذاری عظیم، عوامل سیاسی و کاهش ارزش پول ملی است. اما مسیر کلی بخش دفاعی، عملکرد، خروجی و ارقام امیدوار کننده ای داشت. استفاده از ظرفیت صنعت دفاعی در بحث کرونا با شروع پاندمی Covid-19، توسعه غیر منتظره و ناخواسته برای صنعت دفاعی را شکل گرفت.به عنوان مثال، شرکت MKE ، که مهمات را برای نیروهای مسلح ترکیه تولید می کند، کار خود را به طور موقت بر روی لباس های محافظتی و تجهیزات پزشکی متمرکز کرد، کارخانه های آن 6.5 میلیون ماسک، 334،825 لباس پزشکی، 33،210 عینک محافظ، 377،100 دستکش جراحی، و 41،400 لیتر ضد عفونی کننده در هفته تولید میکنند. شرکت Tech Nanobiz برای تولید کیت های آزمون برای این بیماری کار می کرد. Aselsan و Baykar با Arcelik و Biosys همکاری کردند تا اولین دستگاه تنفسی بومی را تولید کنند. گزارش شده است که تولید انبوهدستگاه تنفسی بومی در ماه آوریل آغاز شد و 5000 واحد به سومالی اهدا شد. با این حال شرکت های دفاعی ترکیه همچنان به معاملات جدید دفاع و ارائه سیستم ها به مشتریان در طول این مدت ادامه دادند. در 23 مارس، هند موافقت کرد که قرارداد 2.3 میلیارد دلاری را برای ساخت پنج شناور پشتیبانی کلاس HSL در همکاری با کنسرسیوم های کشتیرانی ترکیه، امضا کند. Aselsan موافقت نامه هایی با بحرین، قزاقستان و یک کشور عضو ناتو برای سیستم های سلاح ریموت کنترل پیشرفته امضا کرد. در راستای این موافقتنامه ها، رییس صنایع دفاعی ترکیه یک بیانیه شگفت انگیز صادر کرد که در آن او تأیید کرد که ترکیه هنوز هم در حال تولید و ارائه قطعات برای ایالات متحده در پروژه F-35 با وجود تعلیق ترکیه از برنامه است. اهداف دفاعی ترکیه برای سال 2023 حتی قبل از شیوع Covid-19 نیز بلند پروازانه بودند. پاندمی تنها شک و تردید در مورد توانایی برای دستیابی به این اهداف را تشدید می کند، زیرا کار ، درآمد کاهش یافته، و پروژه ها و تحویل ها به تأخیر افتاده است. همانطور که اقتصاد جهانی وارد یک رکود جهانی می شود، دارایی های بیشتری از بخش دفاعی به بخش بهداشتی منتقل می شود و سرعت قرارداد و تدارکات کاهش می یابد، بخش دفاع ترکیه نشانه هایی از کاهش سرعت را نشان داده است. با توجه به ارقام مجمع صادرکنندگان ترکیه، صادرات این بخش در طی سه ماه اول سال جاری به میزان 21.5 درصد کاهش یافت ، پس از آن کاهش 49.8٪ کاهش در ماه مارس و کاهش 18.5٪ در ماه آوریل. اگر چه پاندمی یک چالش غیر منتظره برای بخش دفاعی را تشکیل می دهد، ولی برخی از مقامات ترکیه معتقدند که می توان فرصت های جدیدی را نیز در نظر گرفت تا بتواند نقش داخلی و شهرت بین المللی خود را تقویت کند. شرکت های دفاعی در حال حاضر فرصتی پیدا کرده اند جهت استفاده از فن آوری های چند منظوره و مشارکت با سایر شرکت های داخلی برای تولید سیستم های بومی که فراتر از محصولات دفاعی معمول خود هستند. با این حال، این بخش نیاز به غلبه بر تاثیر احتمالی پیش بینی شده در درآمد خود دارد چون در طول این دوره بیشتر در منابع انسانی خود سرمایه گذاری می کند که این هزینه ها را افزایش می دهد. باید دید چگونه بخش تولید دفاعی ترکیه با این افزایش هزینه های کسب و کار مدارا خواهد کرد تا رشد خود را در سال های آینده تعیین کند. منبع

به نام خدا تحویل ششمین جنگنده f-16 ارتقا یافته به ارتش ترکیه f-16 ارتقا یافته ارتش این کشور ششمین جت F-16 ارتقا یافته توسط صنایع هوافضای ترکیه (TAI) را دریافت کرد. رئیس صنایع دفاعی ترکیه (SSB) در توئیتی اعلام کرد "بهینه‌سازی ساختار هواپیمای F-16 بلوک 30 در حال پیگیری است. در چارچوب این پروژه ششمین هواپیمای F-16 بلوک 30 که ارتقای ساختاری آن پایان یافته، به فرماندهی نیروی هوایی تحویل داده شد." هدف این پروژه مدرن سازی 35 فروند جنگنده F-16 بلوک 30 است که TAI در حال کار بر روی 25 فروند از آن هاست.جنگنده های باقی مانده توسط مرکز اول فرماندهی نگهداری و تامین هوایی مدرنیزه خواهند شد. TAI اولین جت ارتقا یافته را در ماه جولای سال 2020 به نیروی هوایی تحویل داد. اسماعیل دمیر، رئیس SSB ، در پستی توئیتری در فوریه 2021 گفته بود که ارتقای ساختاری F-16 های بلوک 30 ادامه خواهد داشت. در این پروژه 1200 تا 1500 قطعه از بخش های ساختاری هر هواپیما در حال بازسازی است. کار های تعمیر، تعویض و تقویت بدنه در صورت نیاز انجام خواهند شد." دمیر اضافه کرد هدف این پروژه، افزایش عمر عملیاتی F-16 ها از 8000 به 12000 ساعت است. پس از ممانعت ایالات متحده از فروش جت های F-35 به ترکیه، به دلیل خرید S-400 توسط این کشور، بروزرسانی F-16 باعث می شود ترکیه مقداری زمان برای توسعه جت TF-X بومی خود که تحت برنامه هواپیمایی رزمی بومی (MMU) در دست پیگری است، ذخیره کند. انتظار می رود جنگنده TF-X اولین پرواز با موتور بومی خود را در سال 2029 انجام دهد. جنگنده TF-X ترکیه منبع

1-این سامانه با توجه به فاصله کانیستر ها با صفحه کنترل کننده احتمالا توانایی استفاده از هشت تا 12موشک را دارد 2-با توجه به صحبت های امیر ابارشی این سامانه به شکل شبکه محور با سامانه مجید و دزفول عمل میکند 3-احتمال شبکه شدن سامانه موصوف با سامانه سوم خرداد متصور است 4-احتمال استفاده توامان هردو سامانه در فریگیت ها(ناوشکن ها)ی ما متصور است امیر ابارشی: در رزمایش اخیر، سامانه مجید بصورت تلفیق شده با رادار سامانه زوبین بکار رفته بود امیر ابارشی افزود: در حوزه ارتفاع کم و مقابله با موشک‌های کروز و بمب های دورایستا و هوشمند، ما از سامانه مجید و تلفیق آن با رادار زوبین به همراه سامانه موشکی دزفول استفاده کردیم که توانستند اهداف را به صورت نقطه ای و خیلی دقیق رصد و مورد انهدام قرار گرفت

بسیار جالب ظاهرا شرکتی با اسم idea lab در ترکیه بر روی موتور های توربوجت کار میکند البته غیر ازموتور توربوجتKTJ-3200 شرکت Kale Group و واردات شان از کشور اکراین برای کروز 1000 کیلومتری AI-35(هرچند اثری از این موتور در اکراین نیافتم شایدمنظورشان موتورAI-350 بود)و موتورپهپاد آکینجی АI-450С زنگ خطری برای ایران با شد در کنار تولیدات شرکت های داخلی امارات (هالکون) عربستان (همکاری با برزیل) اسراییل(بیت شیمش) در این حوزه موتورهای توربوجت/فن موتور 1600 نیوتونی کانسپت 180 کیلوگرمی با سرعت 1.1 ماخ در سطح زمین با استفاده از این موتور موتور 620 نیوتونی موتور 170 نیوتونی الکتریک داکت فن 250 نیوتونی منبع

تحویل ناوچه 1600 تنی به نیرو دریایی ترکمنستان این ناوچه با طراحی شرکت ترکیه ای Dearsan بود این ناوچه تحت نام Deňiz Han با شماره بدنه 01 در حضور رئیس جمهور ترکمنستان در 11 آگوست الحاق شد قرارداد ساخت این ناوچه در سال 2019 امضا شدو توسط جوینت ونچر Gülhan و Dearsan در منطقه بالکان در نزدیکی کشتی سازی شهر Dzhanga ساخته شد مشخصات: طول : 91.4 متر عرض: 13.3متر خدمه: 100 نفر وزن :1600 تن سرعت : 26 نات برد :3000 کیلومتر تسلیحات: توپ 76 م.م سامانه 35 م.م دفاع نزدیک Korkut احتمال تجهیز به سامانه دفاع نقطه ای عمود پرتاپ میکا و موشک های ضد کشتی اتومات و... ویدئو مراسم الحاق https://www.aparat.com/v/sxqmJ/ شلیک موشک ضد کشتی Otomat نیرو دریایی ترکمنستان https://www.aparat.com/v/cO5Zx اطلاعات بیشتر درمنابع: navyrecognition و جینز دیفنس

مروری بر افزایش قدرت سخت ترکیه قسمت دوم سرانجام ، جنگ فقط درگیری دو ارتش در مقابل هم نیست. این درگیری ملتهاست. میدان نبرد یک زمین آزمایش است که ملتها با تمام دارایی های خود ، سطوح علمی و فنی ، اخلاق ، فرهنگ و به طور خلاصه ، با همه قدرتها و ویژگیهای مادی و معنوی و همه امکانات خود در آن اقدام می کنند. در این زمینه ، قدرت و ارزش واقعی ملت ها اندازه گیری می شود. در نتیجه ، نه تنها برتری نیروهای مادی ، بلکه همه نیروها ، به ویژه قدرت اخلاقی و فرهنگی ، پدیدار می شود. به همین دلیل ، طرف شکست خورده در میدان جنگ با همه دارایی های مادی و معنوی مغلوب ملت و کشور پیروز تلقی می شود. مصطفی کمال آتاترک چگونه ترکیه از قدرت سخت خود استفاده می کند؟ تغییر در روند تصمیم گیری به سمت قدرت سخت، زمانی رخ داد که رجب طیب اردوغان، نخست وزیر، پیروز انتخابات ریاست جمهوری اوت 2014 شد. پس از آن، نیروی سیاسی علاقه مند به استفاده از قدرت سخت گرفت.از آنجا که ترکیه دومین ارتش بزرگ در ناتو ، قویترین نیروی نظامی در خاورمیانه و بزرگترین اقتصاد در منطقه بود تحقق قدرت سخت ، زمان زیادی را صرف نکرد. خلاء منطقه ای، افزایش رادیکالیسم و تروریسم، دخالت قدرت های خارجی و نیاز به مقابله با تهدیدات ترکیبی در حال افزایش و محافظت از منافع ترکیه، آنکارا را قانع کرد که به سمت قدرت سخت برود . فعالیت ترکیه در این زمینه عمدتا بر روی چهار ستون بود: یک سیستم ریاست جمهوری با قدرت اجرایی فراگیر و یک روند تصمیم گیری متمرکز یک صنعت دفاعی بومی که به طور فزاینده ای نیازهای نیروهای مسلح را تامین میکند استقلال استراتژیک به عنوان یک قدرت متوسط رو به رشد و یک قدرت منطقه ای بزرگ یک ارتش حرفه ای با تجربه طولانی مدت در مبارزه با جنگ های هیبریدی چند جبهه ای (multi-front hybrid wars) ظهور قدرت سخت موجب شد تا ترکیه دکترین های دفاعی وسیاست های امنیتی خود را به وجود آورد. قدرت سخت ترکیه شروع به به اقدام به چندین شکل از جمله عملیات نظامی خارج از کشور، استقرار نظامی در کشورهای خارجی، تاسیس پایگاه های نظامی خارجی و انجام رزمایش منطقه ای در خلیج فارس، شاخ آفریقا ، شمال آفریقا، مدیترانه شرقی و قفقاز جنوبی. عملیات نظامی خارج از کشور ترکیه در اوت 2016، بیش از پنج سال پس از آغاز انقلابها ، از نیروی نظامی در شمال سوریه استفاده کرد. این عملیات نظامی را به نام "سپر فرات" نامگذاری کرد و به دنبال آن عملیات "شاخه زیتون" در ژانویه 2018 بود که در آن نیروهای نظامی را به عمق شمال سوریه اعزام کرد تا یک منطقه ایمن تحت کنترل ترکیه را در امتداد مرز سوریه و ترکیه در مقابل شورشیان کرد ایجاد کند .به موازات این عملیات، ترکیه نقاط نظامی و پایگاه های نظامی را در شمال عراق تاسیس کرد و در ماه مه سال 2019 عملیات "پنجه عقاب" را اجرا کرد. چند ماه بعد، آنکارا عملیات نظامی دیگری را، به نام "سپر بهار" در سوریه شروع کرد که به دنبال ایستادگی در برابر رژیم اسد و شبه نظامیان طرفدار ایران در ادلب بود.این عملیات های نظامی پنج هدف اولیه داشت: حفاظت از کشور ترکیه در برابر عملیات تروریستی مرزی ایجاد یک منطقه امن برای محافظت از غیرنظامیان و جلوگیری از نفوذ بیشتر پناهندگان به ترکیه، که در حال حاضر به بزرگترین جمعیت پناهندگان در جهان تبدیل شده . ثبات امنیت در مناطق مرزی حفظ وحدت سوریه و عراق فشار به اسد و پشتیبانان رژیم اسد (یعنی ایران و روسیه) تا در نهایت به یک انتقال سیاسی تن دهند. امروزه ترکیه حدود 114 پست نظامی در سوریه دارد، اکثریت آن در استان های حلب و ادلب متمرکز ند ، یعنی در مقابل نیروهای رژیم اسد همراه با سپاه پاسداران ایران و شبه نظامیان شیعه وابسته به آن، به ویژه حزب الله . عملیات سپر فرات به ویژه از لحاظ بازدارنده جهت جلوگیری از هجوم پناهندگان عظیم حیاتی بود.ترکیه حدود 37 پست نظامی در شمال عراق دارد، از جمله یک گروه نظامی در بشیقا،امکانات آموزشی نظامی برای آموزش نیروهای پیشمرگه ، و پست های سازمان اطلاعات ملی (MIT). اکثریت این پست ها در مناطق مرزی قرار دارند که ترکیه را به سوریه، عراق و ایران متصل می کند، اما در اربیل، دووك، سوران و زاخو، پست نظامی وجود دارد.شبه نظامیان شیعه تحت حمایت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در عراق فشار بر ترکیه و نیروهایش را در عملیات پنجه عقاب بواسطه همپیمانی ضمنی با پ ک ک و تهدید حمله به پست‌های ترک در شمال عراق افزایش دادند زیرا حضور ترکیه را خطرناک تر از حضور آمریکا در عراق در نظر می‌گیرند. قرارگاه های نظامی _ Forward operating base در سال 2014، 2015، 2017، و 2019، ترکیه موافقت نامه های دفاع چندگانه را با قطر، سومالی، سودان و لیبی امضا کرد. این موافقتنامه ها راه را برای آنکارا باز کرد تا اولین پایگاه های نظامی خود را در خاورمیانه، خلیج فارس و شاخ آفریقا با امکان باز کردن پایگاه های اضافی در دریای سرخ و مدیترانه در شمال آفریقا ایجاد کند.این قرارگاه نظامی مزایای متعددی را برای آنکارا ارائه می دهند، مهمترین آنها عبارتند از: قابلیت های منحصر به فرد برای پاسخگویی به احتمالات از طریق بازدارندگی در خط مقدم و اقدامات پشتیبانی فرصت های ویژه برای همکاری قوی امنیتی با بازیگران منطقه ای ظرفیت سازی دفاعی در مشارکت دوجانبه و چند جانبه موقعیت جغرافیایی و پیامدهای سیاسی موثر ترویج حرفه ای بودن ، قابلیت های دفاع داخلی و اعتبار برای اتحاد و متحدین خود بدست آوردن اهداف تاکتیکی و استراتژیک بسته به نوع پایگاه یا مأموریت از جمله تثبیت منطقه هنگامی که بحران شورای همکاری خلیج فارس در سال 2017 فوران کرد، ترکیه با درک اینکه امارات متحده عربی و عربستان سعودی قصد دارد به قطر حمله کنند به سرعت برخی از واحدهای نیروهای مسلح خود را به پایگاه نظامی در دوحه مطابق با توافقنامه دفاع دفاعی 2014، مستقر کرد . گرچه تعداد سربازان کم بود، ولی ترکیه به دنبال ارسال یک پیام قوی به همتایان شورای همکاری قطر برای جلوگیری از تشدید نظامی بود.بحران شورای همکاری خلیج فارس قدرت سخت ترکیه را پس از تقریبا 100 سال به خلیج بازگرداند و برای اولین بار از زمان فروپاشی امپراتوری عثمانی نقش مهمی در منطقه خلیج فارس بازی کرد. دو سال بعد، قطر و ترکیه رسما دفتر مرکزی فرماندهی مشترک قطر -ترکیه را در پایگاه نظامی خالد بن الولید افتتاح کردند. در سال 2017، ترکیه هنگامی که بزرگترین آکادمی آموزش نظامی خارج از کشور را در سومالی (کمپ TURKSOM) افتتاح کرد، جایگاه خود را در شاخ آفریقا مستحکم کرد. سالها، آنکارا برای ساخت یک نیروی نظامی در سومالی تلاش کرده است، با یک هدف، ایجاد یک نیروی مسلح قوی و حرفه ای برای سومالی جهت مقابله با تروریسم و دستیابی به ثبات و امنیت. تا کنون، آنکارا بیش از 2500 سرباز سومالی و بیش از 1600 افسر پلیس را آموزش داده است.علاوه بر این، آنکارا در ارائه آموزش نظامی برای چندین کشور از جمله لیبی و عراق دخیل است. ترکیه از سال 2015 از نیروهای عراقی علیه دولت اسلامی حمایت کرده است.در لیبی، توافقنامه دفاعی سال 2019 بین ترکیه و دولت به رسمیت شناخته شده آن نفوذ گسترده ای را در کشور غنی از نفت شمال آفریقا تأمین کرد. نیروهای مسلح ترکیه با لیبی فاقد ارتش و نهادهای حرفه ای مدرن، آموزش نظامی، کمک و مشاوره نظامی را برای نهادهای وزارت دفاع و وزارت کشور ارائه داد. در طی یک سال، ترکیه بیش از 2500 پرسنل لیبی را در مورد استفاده از سیستم های دفاع هوایی، خمپاره ها و نابودی مین و مواد منفجره دست ساز آموزش داده است. علاوه بر این، ترکیه پرسنل لیبی را در گارد ساحلی، دفاع پایه و عملیات ویژه آموزش داد. ترکیه همچنین به تاسیس یک پایگاه دریایی در جزیره Sawakin در سودان چشم دوخته است. این جزیره یک پایگاه مهم در جغرافیای عثمانی بود تا منطقه حجاز (در حال حاضر در عربستان سعودی) را در برابر حملات از دریای سرخ محافظت کند. Sawakin موقعیت استراتژیکی مقابل عربستان سعودی در سراسر دریای سرخ و همچنین مصر دارد که ترکیه را در زمینه های رقابت استراتژیک با قدرت های منطقه ای تقویت میکند.همچنین گزارش هایی قصد آنکارا برای ایجاد پایگاه دریایی در مصراته و یک پایگاه هوایی در al-Watiyyeh لیبی و یک پایگاه دریایی در دریای سیاه نزدیک قبرس منتشر شده است. آنکارا در حال حاضر هواپیماهای بدون سرنشین رزمی خود را در قبرس شمالی مستقر کرده اند و در حال برنامه ریزی هستند که آنها را در شناور حامل TCG Anadolu Light Aircraft Carrier مستقر کند.به این معنا، ترکیه قدرت سخت خود را نه تنها برای دستیابی به اهداف دفاعی و امنیتی ، بلکه برای برآورده ساختن اهداف سیاسی و ارسال پیامی از اعتبار و تعهد به متحدانش در یک منطقه بی ثبات به کار گرفته است. دکترین دریایی قاطع در مدیترانه شرقی دکترین Mavi Vatan و یا "سرزمین آبی (دریایی) - Blue Homeland" ، نشان دهنده افزایش اعتماد به نفس دریایی ترکیه است. این امر نه تنها به تغییر سیاسی در جهت گیری های دکترینالی در نهاد سیاسی - نظامی ترکیه , بلکه به پویایی در حال تغییر در منطقه بعد از انقلاب‌های عرب پاسخ می‌دهد . این بیانیه خواستار یک نیروی دریایی مقتدر است و بر اهمیت استقلال و عدم وابستگی خارجی و به کارگیری اقدامات پیشگیرانه به جای واکنشی تأکید می کند.این دکترین نشان می دهد که آنکارا باید از مرزهای دریایی خود، حقوق دریایی و منافع ملی در سه دریای سیاه، دریای اژه و دریای مدیترانه بسته به ابزارهای سیاسی، قانونی و سخت ، از جمله نیروی دریایی ، محافظت و دفاع کند. این دکترین عمدتا با دو دریاسالار سابق ترکی Cihat Yayci و Cem Gurdeniz مرتبط است: Cem Gurdeniz به عنوان رئیس بخش استراتژی و رئیس برنامه ها در دفتر مرکزی نیروهای دریایی ترکیه خدمت کرد و به دلیل پیوند با شبکه رگنه‌کن "Ergenekon" که به دنبال سرنگونی دولت حزب عدالت و توسعه بود، زندانی شد. وی به دلیل ایجاد اصطلاح 'Mavi Vatan' و مشارکت در توسعه این آموزه شناخته شده است. Yayci پروفسوری است که مطالب زیادی در زمینه حقوق دریایی نوشته است و به عنوان معمار موافقتنامه تعیین مرز دریایی بین ترکیه و لیبی در سال 2019 معرفی می شود. او طرفدار شدید دکترین سرزمین آبی Blue Homeland است و به توسعه آن در سطوح نظامی-قانونی کمک کرده است .در مقابل دکترین سیاست خارجی قبلی ، دکترین سرزمین آبی در درجه اول بر روی قدرت سخت ترکیه لنگر انداخته‌است و با سیاست خارجی قاطع آنکارا و فعالیت دفاعی در عصر انقلاب‌های عربی سازگار است .این دکترین اخیرا ً به چند دلیل مورد توجه قرار گرفته‌است : افزایش وابستگی ترکیه به تجارت دریایی، حدود 87 درصد از تجارت خارجی آن توسط دریا انجام شده است هرج و مرج منطقه ای و خلاء امنیتی ، منافع و امنیت ملی ترکیه را تهدید کرده است. احساس اینکه آنکارا به شدت تحت فشار اتحادیه نو ظهور تحت حمایت فرانسوی بین یونان، قبرس ، مصر و اسرائیل قرار گرفته است تا بتواند منطقه اقتصادی منحصر به فرد ترکیه را (EEZ) به حداقل برساند مسابقه شتابان بازیگران منطقه ای برای سرمایه گذاری و بهره برداری از منابع و ثروت های زیر آبی در دریای مدیترانه بدون نیروی دریایی هیچ آناتولی وجود نخواهد داشت. قوی بودن در نیروی دریایی برای دفاع از ترکیه ضروری است. این نیروی دریایی پشتوانه قوای سیاست ما نیز خواهد بود. می دانید که نیروی دریایی با کشتی های خریداری شده از بازارهای خارجی ساخته نمی شود. نیروی دریایی نه تنها نیرویی است که از ساحل محافظت می کند ، بلکه مهمتر از آن ، نیرویی است که ایمنی خطوط دریایی را تضمین می کند. از آنجا که ما در آناتولی زندگی می کنیم ، نیاز ما از این نظر بیشتر است. اول از همه ، ما باید به تامین نیروی دریایی اصلی پسنده کنیم و صنعت و تجارت دریایی خود را توسعه دهیم. پس از آن ، ساختن نیروی دریایی که از صنعت کشور بیرون می آید ، آسان خواهد بود. مصطفی کمال آتاترک ادامه دارد....

مروری بر افزایش قدرت سخت ترکیه قسمت اول اقدامات لازم برای توسعه و گسترش صنعت نظامی ما باید ادامه یابد ، و توجه ویژه ای به نیازهای نظامی در اقدامات صنعتی سازی ما معطوف گردد. تا همین اواخر،ترکیه بر تجارت و دیپلماسی و همچنین موقعیت جغرافیایی اصلی آن بین اروپا و خاورمیانه تکیه کرده‌ بود. اما در نوسانات ناشی از قیام های بهار عربی سال 2011، آنکارا به یک رویکرد قدرت سخت متوسل شده است تا خود را از تهدیدات محافظت کند و آرزوهای خود را برای تبدیل شدن به یک قدرت منطقه ای محقق سازد.موقعیت جغرافیایی پیچیده ترکیه - حائل بین اروپا و آسیا و دریای سیاه و مدیترانه - آن را در مرکز یک محیط ژئوپولیتیک قرار می دهد که به چندین منطقه مختلف جغرافیایی، سیاسی و فرهنگی دسترسی دارد. این پیچیدگی تاثیر زیادی بر سیاست های داخلی، خارجی و دفاعی کشور دارد و آنکارا را به تهدیدات امنیتی در حال ظهور در محله خود حساس میکند.تصور عموم این است که جغرافیا ترکیه را ممتاز می‌کند تا پل اصلی بین شرق و غرب باشد , اما اغلب نادیده گرفته می‌شود که همان جغرافیا ترکیه را با چالش‌های منحصر به فرد و تهدیداتی مواجه می‌کند که تمامیت ارضی , امنیت و منافع را اولویت اول در تفکر سیاسی , امنیتی و دفاعی ترکیه قرار داده‌است . این چالش‌ها , ترکیه را مجبور کرده‌است که یک دولت مقتدر اتخاذ کند و اعمال قدرت سخت خود را برای برطرف کردن آن‌ها افزایش دهد . تغییر قدرت نرم به سخت در دهه اول قرن بیست و یکم، حزب عدالت و توسعه (AKP) حاکم توانست راه خودرا باز کند تا از سکولاریسم رادیکال سنتی که توسط حکومت نظامی و دگماتیسم مذهبی نشات میگرفت، دور شود. تلاش های آن برای هماهنگ کردن دموکراسی، سکولاریسم و اسلام توجه زیادی به یک کشور مدرن در حال رشد با اقتصاد لیبرال داشت. در آن زمان، اجرای این نوع حکومت داری یک مدل جدید ایجاد کرد که ظرفیت تولید قدرت نرم بسیار زیادی داشت. این قدرت نرم بر روی سه ستون اصلی قرار گرفت : دموکراتیزه کردن تجربه و اصلاحات رشد اقتصادی قابل توجه و پایدار در یک دولت تجارت محور سیاست خارجی پیشگیرانه (به اصطلاح "تنش صفر"، گفتگوی سیاسی حد بالا، ادغام اقتصادی و وابستگی متقابل، امنیت برای همه، همزیستی چند فرهنگی) در نتیجه، ترکیه توانست قدرت نرم خود را ایجاد کند و آن را به طور موثر در محیط منطقه ای خود و فراتر از آن اعمال کند. این قدرت نرم به دنبال الهام بخشیدن به مردم منطقه بود و به همین ترتیب یکی از عوامل اصلی بود که جاه طلبی ها وآرمان های قیام های سال 2010 را شکل داد. اما این انقلاب ها به شدت محیط زیست امنیت منطقه ای را برای ترکیه تغییر دادند، تهدیدهای جدی که در این مقیاس برای آنکارا سابقه نداشت. هنگامی که انقلاب سوریه در 11 مارس 2011 فوران کرد، وزیر امور خارجه ترکیه در آن زمان، احمد داووداغلو، ماه ها را صرف تلاش کرد تا بشار اسد رئیس جمهور سوریه را متقاعد کند تا از نیروی غیرقانونی علیه معترضان صلح آمیز جلوگیری کند و مسیر خود را برای شروع اصلاحات در سوریه به کمک ترکیه تغییر دهد. اسد به جای آن به ایران گوش فرا داد.عقیده اکثریت این بود که آنکارا هنوز هم می تواند به عنوان یک منبع قدرت بر حوادث فراتر از مرزهای خود تأثیر بگذارد و منطقه را به گونه ای تغییر دهد که به پیشبرد دموکراسی و ثبات واقعی کمک کند، چیزی که در نهایت به منافع آنکارا کمک می کند. زمانی که رژیم اسد تصمیم گرفت نیروهای نظامی خود را از مناطق شمال سوریه خارج کند , اتحادیه سیاسی دموکراتیک کردستان را قادر ساخت تا خلا را پر کرده و یک منطقه حایل میان سوریه و ترکیه ایجاد کند . در نتیجه , بحث‌هایی در داخل ترکیه مطرح شد که آیا باید منتظر شروع فعالیت‌های حزب کارگران کردستان در آن منطقه و تهدید امنیت ملی ترکیه باشد یا دخالت نظامی را کلید بزند . نیروهای سیاسی و نظامی در برابر ایده استفاده از قدرت سخت ترکیه مقاومت کردند ,اما تصمیم به قرار دادن ترکیه در وضعیت تدافعی ، به دشمنان، رقبا، و حتی متحدان اجازه می داد تا حوادث به نحوی صورت گیرند که منافع آنکارا نادیده گرفته شده و تهدیدی جدی برای امنیت ملی ترکیه باشد. حمایت نظامی ایران از رژیم اسد باعث فرسایشی، فرقه ای و افراطی شدن جنگ شد و سوریه را به یک دولت شکست خورده تبدیل کرد، بنابراین تهدیدات امنیتی مختلفی را به ترکیه تحمیل نمود. در همین حال، ناکامی رئیس جمهور باراک اوباما در محدود کردن ایران در برنامه هسته ای و برخورد با روسیه در مورد سلاح‌های شیمیایی اسد ، بلوک ضد ترکیه را در سوریه تقویت کرد. علاوه بر این، اتحاد بین ایالات متحده و شبه نظامیان کرد در سوریه، هشداری جدی برای انکارا بود چون ترس جدی از فروپاشی احتمالی سوریه و جدایی طلبی کرد ها داشت. مداخله نظامی روسیه در سال 2015 مانع از سقوط رژیم اسد شد، جریان انقلاب را عوض کرد و توازن قدرت را به گونه‌ای تغییر داد که کار ترکیه را برای دنبال کردن منافع خود در سوریه سخت‌تر کرد. در سال 2013، کودتای مصر که با خروج رئیس جمهور محمد مرسی به پایان رسید - که رابطه مثبتی با ترکیه داشت - تعادل ژئوپلیتیک را در منطقه تغییر داد. در پایان سال 2014، تغییرات ژئوپولیتیک منجر به ظهور سه بلوک منطقه ای شد. اولین شامل عربستان سعودی، امارات متحده عربی و مصر است؛ دوم ، ایران و گروه های نیابتی منطقه ای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به را همراه دولت های عراق و سوریه شامل و سوم شامل ترکیه و قطر . آخرین بلوک (ترکیه و قطر) تحت فشار دو تحول بحرانی در سال 2015 قرار گرفت: مداخله نظامی روسیه در سوریه و توافقنامه هسته ای ایالات متحده و ایران، که هر دو برای ترکیه به عنوان تقویت همسایه و رقیب تاریخی خود، ایران محسوب میشد. پس از حادثه 2015 که در آن یک F-16 ترکیه جت روسی Su-24 روسیه را بر اساس نقض هوایی احتمالی در مرز ترکیه-سوریه ساقط کرد، جنگ سوریه به نبردی بین اراده و قدرت سخت تبدیل شد. در حالی که ناتو صرفا بیانیه های حمایت از آنکارا را منتشر کرد ترکیه احساس کرد که توسط ناتو و شرکای غربی رها شده است. این وضعیت مقامات ترکیه را متقاعد نمود که پیگیری قدرت نرم و وابستگی به شرکای خارجی و متحدان ، منافع امنیتی ترکیه را تضعیف کرده و توانایی اقدام پیشگیرانه را سلب میکند. همچنین وابستگی به قدرت نرم و وابستگی به دیگران برای همکاری منطقه ای هزینه ای بیشتر برای ترکیه داشت. در سال های 2015 و 2016، خطرات ناشی از افزایش تروریسم مرزی که توسط حزب PKK و گروه های دولتی اسلامی به طور چشمگیری افزایش یافته است. این امر با نگرانی های جدی در رابطه با احتمال افزایش بی ثباتی در محیط اطراف آنکارا همراه بود و یک خلاء امنیتی در سراسر مرز ترکیه ایجاد کرد. ادامه دارد....

کانسپت جنگنده بدون سرنشین ترکیه

به نام خدا پهپاد سایز میکرو شرکت Aselsan به مرحله پرواز آزمایشی رسید پهپاد ساکا شرکت Aselsan به گفته شرکت سازنده، Aselsan، پهپاد سایز میکرو Saka پرواز آزمایشی خود را با موفقیت پشت سر گذاشته است. یوسف ضیا کوتیل، یکی از مدیران پروژه در غول دفاعی ترکیه، به خبرگزاری آنادولو گفت که این شرکت در حال کار بر روی سیستم های بدون سرنشین هوایی، زمینی و دریایی است. پهپاد ساکا حدود 600 گرم (21 اونس) وزن دارد و از نگهدارنده 3 محوره استفاده می کند. هدف اصلی توسعه این پهپاد استفاده در حوزه های اکتشاف و نظارت است. ساکا نسبت به پهپاد های فعلی برتری هایی دارد از جمله: اندازه بسیار کوچک، حمل و نقل آسان با استتار، توانایی فعالیت در فضا های بسته (غار ها یا محیط های مشابه)، برطرف کردن نیاز به برد کوتاه تر انتقال تصویر . این پهپاد می تواند بدون نیاز به مداخله دستی، به طور خودکار از زمین برخیزد. یوسف ضیا کوتیل گفت: برنامه ما این است که با کنترل گر پرواز قابل تنطیم، زیرساخت نرم افزاری ایستگاه کنترل زمینی، سیستم لینک داده مقاوم در برابر تهدیدات جنگ الکترونیک و زیرساخت پهپاد های گروهی بتوانیم عملکرد بهتری نسبت به محصولات خارجی داشته باشیم. وی ادامه داد: تا پایان امسال برای اولین بار در ترکیه، نسخه ای از ساکا با وزن کمتر از 500 گرم را رونمایی خواهیم کرد که امکانات متفاوتی شامل نرم‌افزار و سخت‌افزار کنترل کننده پرواز و واحد پردازشگر تصویر بومی سیستم لینک داده دارد. منبع

به نام خدا ترکیه خودروی زرهی یکپارچه شده با سیستم پرتاب راکت چند تایی را تست می کند امرپ Vuran یکپارچه شده با سیستم پرتاب راکت چند تایی خودوری تاکتیکی زرهی چرخدار Vuran ترکیه مجهز به یک سیستم راکتی چندتایی جدید (MLRS) در پرتاب آزمایشی اهداف خود را مورد اصابت قرار داد. اسماعیل دمیر، رئیس صنایع دفاعی ترکیه، پنجشنبه در پستی توئیتری گفت که راکت ها توسط MLRS های 107 میلی متری ساخت Roketsan با همکاری شرکت صنایع مکانیکی و شیمیایی (MKEK)، شلیک شدند. این MLRS قادر به شلیک 12 راکت به صورت همزمان است. (لینک دانلود ویدئو) خودروی ضد مین و کمین BMC Vuran از نقاط حساس حفاظت می کند، می تواند برای گشت زنی بین پاسگاه های پلیس استفاده شود و امنیت مرز ها را تامین کند. این خودرو نمونه کوچک‌تر BMC Kirpi است. Kirpi می تواند 12 نفر را حمل کند در حالی که Vuran نه نفر را در خود جای می دهد. این خودرو به حداکثر سرعت 110 کیلومتر در ساعت می رسد و می تواند در آب هایی تا ارتفاع 80 سانتی‌متر حرکت کند. Vuran به کمک کابین و پنجره های مجهز به مونوکوک، صندلی های جاذب شوک و بخش پایینی و اسلحه با ساختار V شکل، در برابر مین و پرتابه های بالستیک مقاوم است. از نقاط برجسته این خودرو می توان به دوربین های جلویی و پشتی، سیستم خودکار اطفاء حریق، تایر های پنجر رو، سیستم مرکزی تنظیم فشار باد تایر، تسلیحات خودکار کنترل از راه دور و سیستم تهویه مطبوع A/C اشاره کرد. چندین زیر سیستم دیگر نیز با این خودرو هماهنگ شده اند که شامل ایستگاه سلاح کنترل از راه دور ASELSAN Sarp ، سیستم دفاع شیمیایی- بیولوژیک- رادیولوژیک و هسته ای (CBRN) ، میکسر، پرتابگر نارنجک دودزا، سیستم اطفاء حریق برای بخش سرنشینان - بخش موتور - خودرو و تایر ها، قاب شیشه ها، بازو های بریدن کابل و وینچ هیدرولیک می شود منبع

فرمانده قرارگاه پدافند هوایی: خیلی از پروژه های ما قابل رسانه ای شدن نیست تا بتوانیم در بزنگاه‌ها دشمن را غافل گیر بکنیم صباحی فرد: دستیابی به پروژه هایی که امروز ساخته شده در گذشته متصور نبوده است. رادار راغب از امروز وارد سامانه عملیاتی شد، این رادار سه بعدی است.87 پروژه پدافند هوایی در دو روز گذشته افتتاح شده که 35 پروژه آن زیرساختی است. 4 پروژه از 6 پروژه ما در این مراسم قابل رسانه ای شدن ندارند. دزفول نام تور ام-1 ایرانی دزفول سامانه موشکی #پدافند_هوایی در برد 12 کیلومتر و ارتفاع درگیری 6 کیلومتر با کار ویژه مقابله با موشک‌های کروز خواهد بود. ویژگی بارز این سامانه زمان پایین بارگذاری مجدد موشک است و در اختیار پدافند هوایی ارتش قرار می‌گیرد.

تصویری که از منطقه 51 گرفته شده و مربوط هست به درگیری سوخو 27 و اف 16

بحث اصلی همینه چرا من غیر نظامی باید تو نمایشگاه تا فیها خالدون سامانه های اصلی عملیاتی حال حاضر کشور ببینم

مقتدی صدر گفته من نتایج انتخابات را قبول دارم یک نکته ای که وجود داره اینه که مقتدی صدر از جانب طرف های منطقه ای با توجه به شخصیتش و سابقش به نظر بهترین گزینه برای کنترل عراق محسوب شده و برای همین روش سرمایه گذاری شده. صدر هنوز مورد یک ازمون جدی قرار نگرفته و با سیاستی که داشته همیشه سر بزنگاه ها چون شریک قدرت بوده نه مسلط کامل بر اون جاخالی داده و در مقام اپوزیسیون قرار رگفته و در افکار عمومی خودش را تثبیت کرده. برای همین سفیر سابق امریکا اشاره میکنه که باید با صدر مذاکره و توافق کرد که رابطه با امریکا به نفعه عراقه (صدر و امریکا)، از طرفی صدر هم تلویحا باز طبق معمول در چرخشی از افراط به تفریط میگه در رابطه با حضور جنگنده ها و پایگاه های امریکا باید وارد یک گفتگوی مفید(!) بشیم در حالیکه یادمون نرفته دو سال پیش چطور با قاطعیت از خروج امریکا میگفت در برهه ای که نون در این شعار بود. جالبه حالا با اعتراضات عراق صدر عنوان میکنه که باید به قانون احترام گذاشت و تظاهرات و انقلاب از مسیر تحریک سفارت خانه ها رخ نمیده در حالیکه حضور مستقیم عوامل مرتبط با سفارت خانه ها در تظاهرات پیشین که صدر سردمدارش میشد در اواسط ماجرا همیشه از روز هم روشن تر بود و اتفاقا ابایی هم از نشان دادنش نداشتند. ماجرای صدر با ایران مثل ماجرای یک برادر کوچکتر با بزرگتر هست که تا زمانی که هنوز سن کمی دارند خوب هستند، کمی که بزرگتر میشند و مستقل برادر کوچکتر به خاطر اشتباهات خانوادگی و اعضای خانواده دچار بحران میشه و برادر بزرگتر کمکش میکنه و وقتی از بحران نسبتا خارج میشه شرایط زندگی بحران زده خودش را با شرایط سخت ولی پایدار برادر بزرگتر مقایسه میکنه و دچار نوعی حسودی میشه. اینکه چرا با اینکه مثلا ارمان هردومون هم یکی هست (مثلا مبارزه با زورگویی) ولی خانه من اسیب دیده و در ارمان هم با تمام شعارها ولی گاها وسطش بریدم و برادر بزرگتر هم که وارد خانه من شد برای کمک حالا حرفش پیش خانواده خودم و برخی اعضاش مورد تایید هست. کم کم حس میکنه باید خانه خودش را از برادر بزرگتر حفظ کنه. مستقل تر بشه ولو اگر هزینش توسل به همسایه هایی باشه که زمان بحران اتفاقا از عوامل بحران بودند و باعث اسیب خانه و خانوادش و کم کم این رقابت و حسادت تا جایی پیش میره که برادر بزرگتر را هر عمل و حرکتش را به چشم توطئه ای ضد خودش و خانوادش میبینه و شرایط طوری پیش میره که برادر بزرگتر هر نظری داشته باشه سعی میکنه بالعکس را عمل کنه تا هویت مستقل خودش را نشون بده. در جنگ یمن از متجاوز دلجویی کنه. در سوریه به متجاوز کاری نداشته باشه و تا جاییکه نهایتا در خانه خودش با عامل بحران و یرانی خانه همدردی کنه چون اون عامل حالا با برادر بزرگتر مشکل پیدا کرده. بله، رفت و آمد داره با برادر بزرگتر ولی نگاهش به این برادر نگاهی است با یکنه و بغض.اینکه برادر بزرگتر حتما میخواد به جایگاه مثلا پدری اون اسیب بزنه. هنر سردار این بود که مثل یک برادر بزرگتر کنترل کنه این کینه و بغض بزرگتر نشه. باهاش همراهی کنه. اجازه نده از خانواده به غیر پناه ببره و ... ولی خب حذف سردار دلایل متعدد زیادی داشت که یکیش هم همین نقش پدری و برادری سردار بود.

توطئه در انتخابات پارلمانی عراق احمد عبدالساده ، روزنامه نگار عراقی: افزایش کرسی های "الفتح" و "دولت قانون" پس از شمارش دستی برخی از مراکز رای گیری تأیید کرد که جعل الکترونیکی "مرکزی" نتایج انتخابات این دو بلوک را به دلیل حمایت آنها از حشدالشعبی هدف قرار داده است و این افزایش با کاهش کرسی های بلوک جریان صدر که به نفع آن تقلب شده بود به دلیل موضع اعلام شده آن برای ادغام حشدالشعبی ، همراه بود. توطئه امریکا و امارات علیه حشدالشعبی و حامیان سیاسی آن مستلزم جعل نتایج انتخابات به نفع 3 بلوک بود که اولی شیعه (بلوک صدر) ، دومی سنی (تقدم / حلبوسی) و سوم کردی (حزب بارزانی) بود و تا سپس آنها را برای متحد شدن به منظور ایجاد بزرگترین ائتلاف که برنامه اصلی آن انحلال حشدالشعبی است ، تحت فشار قرار دهد. گفته می شود که «جنین پلاسخارت» نماینده سازمان ملل در امور عراق برای ممانعت از شمارش دستی آرا در ۳۱۵۸ مرکز رای گیری و اکتفا به شمارش الکترونیکی فشار های سنگینی آورده است.

رسانه های اونها بی جا میکنن شکر میخورن مگر تعمیر و بازسازی همین ادوات قدیمی از هر کشوری برمیاد ؟ در همین میلیتاری یا رسانه های دیگر ببینید بازسازی چقدر پیچیده و طاقت فرسا است اکثر کشورهای منطقه و جهان با کمک مستشاران خارجی و یا ارسال ادوات به کشور سازنده اقدام به نگهداری و تعمیر میکنن ! این ایمان و اراده مجموعه نیروهای مسلح و کشوره که باعث میشه دشمنان حساب کار دستشون بیاد و از درگیری اجتناب کنن وگرنه بهترین و مدرنترین تجهیزات در اختیار رژیم عبری و عربستانه چرا در مقابل حزب الله و انصارالله ناتوان هستن ؟

امیر خواجه‌فرد: ما باید همیشه واقعیت‌ها را به مردم بگوییم. برخی اوقات احساس می‌کنم که مسئول یک پروژه فراموش می‌کند یک حقیقت را درباره یک محصول بگوید و یا این حقیقت از قلم می‌افتد و در نتیجه یک برداشت غلط ایجاد می‌شود. من در دوران مسئولیت خود با جزئیات هواپیمای قاهر آشنا شدم و پیش از آن در حد یک خبر این کار بزرگ را پیگیری می‌کردم. این یک پروژه بزرگ است، علت آن هم این است که تعدادی از جوانان متخصص ما که سابقه کار طراحی هواپیما داشتند تصمیم گرفتند تا یک هواپیما را از صفر تا صد با رویکرد نسل‌های نوین هواپیما در جهان طراحی کنند. اما در هیچ کشوری حتی کشور‌های پیشرو همه محصولات به خط تولید نمی‌رسند و ما باید همان روز اول این موضوع را تبیین می‌کردیم که در حال توسعه فناوری هستیم. این کار در بسیاری از کشور‌ها رخ می‌دهد، شما می‌توانید انواع نمونه‌های اولیه جنگنده‌ها را در دنیا مشاهده کنید. به طور مثال من در یکی از مطالعات خود یکی از کشور‌های پیشرو در جهان مشاهده کردم که در طول 40 سال، 540 نمونه اولیه ساخته شده بود که 50 یا 60 فروند از آن‌ها به خط تولید رسیده است. حتی برای یک ماموریت 4 شرکت نمونه اولیه ساخته بودند که بعد از آزمایش یک نمونه از آن‌ها انتخاب شد. به پروژه جنگنده قاهر ورود کردیم و این جنگنده حرف‌های خوبی در حوزه فناوری برای ارائه دارد. برخی از قسمت‌های آن طراحی و فناوری خوبی دارد و برخی دیگر از قسمت‌های آن منطبق با نیاز مشتری نبوده است. طبیعی است که اکنون برخی از قسمت‌های آن منطبق با نیاز مشتری نباشد، ولی ما در سازمان صنایع هوایی یک مدت زمان برای آن پیش بینی کرده ایم و فعالیت‌های مربوط به آن در حال پیگیری است. در این مدت زمان قرار است تا آزمایش‌هایی انجام شود و قابلیت‌های این هواپیما را به نیروی کاربر معرفی کنیم. البته ممکن است که یک نیروی کاربر آن را بپسندد و تولید کنیم. در غیر این صورت ما از دانش فنی کسب شده از این محصول توسعه فن آوری در سایر پروژه‌های خودمان استفاده می‌کنیم. این متن از خبرگزاری تسنیم هستش . گویا قرار هم نبوده از اول تولید بشه . رونماییش مربوط به اواخر دوره آقای احمدی نژاده و صرفا بهره برداری سیاسی ازش شده. دوره های بعدی هم همون برخورد و (سو)استفاده رو از این پروژه کردن . تامام .

تایگرهای جوان ایرانی جنگنده - بمب افکن سبک اف-5 اف نیروی هوایی ایران با سریال ساخت ۰۶۸۴-۷۵ پایگاه هوایی McClellan قبل از بارگیری درون هواپیمای C-5 Galaxy و ارسال به ایران به سال ۱۹۷۶

بسم الله با عرض سلام خدمت همه کاربران عزیز. شهادت مجاهدین بزرگ اسلام فرمانده شهید حاج قاسم سلیمانی و حاج ابومهدی مهندس و یاران‌شان را تبریک و تسلیت عرض میکنم و امیدوارم فتح خون این شهیدان بیش از این چند روز، همچنان ادامه داشته باشد. متأسفانه سایت میلیتاری در هفته های گذشته با مشکل فنی مواجه شد که موجب تعطیلی چند روزه سایت شد. دلیل اصلی حجم بسیار بالای دیتابیس سایت هست که نیازمند رسیدگی مستمر و پشتیبانی فنی بوده است. نهایتا با تلاش های برادر @SAEID سایت مجددا فعال شد و ما هم اکنون با مشکل عاجل و فوری مواجه نیستیم. اما همچنان نقایص و بعضا ایرادات اساسی در بخش فنی سایت، خصوصا دیتابیس وجود دارد. بدیهی است سایتی با سابقه ای طولانی و حجم بالای مطالب در حد میلیتاری نیازمند پشتیبانی فنی دائمی و به روز و با دانش کافی هست. که متأسفانه تمکن مالی برای سفارش پشتیبانی فنی با دانش مورد نیاز آن، برای ما فراهم نیست درحال حاضر و گهگاهی با مشکلات اینچنین مواجهیم. در وضعیت فعلی تأمین هزینه های سایت، شامل شارژ سرور و لایسنس ها ماهانه در حال انجام است که بخشی از آن از طریق همراهی و مشارکت مالی شما عزیزان در مشارکت در هزینه های میلیتاری ممکن شده است. در صورت امکان سعی داریم با اولویت بندی صحیح، تدریجا مشکلات سایت و نیازهای فنی آن را برطرف کنیم که از همه این ها مهم تر ساماندهی مشکلات دیتابیس و اطمینان از آن و روند پشتیبان گیری هست که شاید نیاز به تغییر و انتقال سرور باشیم. در وهله بعدی ان شاالله ایده جدید و کاربردی برای صفحه اول سایت در نظر خواهیم گرفت که پایدارتر و به روز تر باشد. امیدوارم این اقدامات باعث پیشرفت و ثبات میلیتاری در آینده باشد. والسلام.

دو هدف تصرف زمین بویژه نقاط استراتژیک و انهدام نیرو برای هر عملیاتی تصرف میشه دقیقا مثال حلب، ارتش سوریه و نیروهای مقاومت زمین رو برای انهدام نیرو دادن و نتیجه پر بار بود چون بعد از انهدام نیرو مسیر برای تصرف زمین های بعدی باز شد مشخصا برای ارتشی که محدودیت داره تصرف زمین و انهدام نیرو با خلاقیت همراه باشه لازمه خلاقیت و استراتژی درست شناخت زمین و توان و نیروهای دشمن هست اینکه بدانی زمین چقدر جای مقاومت میدهد و دشمن چقدر نیرو پای کار خواهد آورد و چه زمانی خیلی مهم هست وقتی میدان خالی هست و آمادگی دشمن پایین باید اقدام به تصرف زمین کرد نیاز به شناخت دقیق مواضع دفاعی و پراکندگی نیرو هست و وقتی دشمن نیرویش پای کار آمد( اطلاعات از نیروی دشمن که چه زمانی و با چه حجمی می رسد) باید به نفع تحلیل توان دشمن از زمین بازی استفاده کند و بعد از اجرای برنامه اقدام به عملیات بعدی کند انهدام نیرو از تو جاده و قبل از رسیدن به محل درگیری شروع شده و در نهایت به میدان نبرد می رسد بیشترین و بهترین محل برای انهدام نیرو جاده های تدارکاتی هست

تحویل چهار فروند بالگرد به افغانستان چهار فروند هلیکوپتر MD-530 در فرودگاه بین المللی حامد کرزی در 25اگوست 2016 از طریق یک فروند C-17 گلوب مستر III از پایگاه نیروی هوایی تراویس، کالیفرنیا وارد شدند. چهار هلیکوپتر جدید به نیروی هوایی افغانستان، تعداد کل MD-530s به 27 بالگرد رساند. پنج فروند قبلی در ماه ژوئیه، 2016 تحویل داده شده بودند. این بالگرد ها مجهز به قابلیت شلیک راکت کالیبر 50 هستند همچنین به یک سیستم کشف جدید مجهز شده اند که در 13 بالگرد اولیه وجود نداشتند. سرهنگ دوم بیل اشفورد، فرمانده هوایی مشورتی اسکادران 438 اعلام کرده است که قرار است 13 بالگرد اولیه به قابلیت شلیک راکت های 2.75 اینچی وسیستم های کشفی مجهز شوند. اشفورد در ادامه عنوان کرده است که وظیفه این بالگردها اسکورت کاروان ها به منظور مقابله با دشمن است https://www.dvidshub.net/news/208114/afghan-air-force-receives-4-more-helicopters