سلام، زوایای دیگری را هم باید برای بررسی سامانه دزفول به نمایش درآمده در نظر گرفت که نتیجه گیری نهایی را پیچیده تر می کند: - اگر قرار بود برای برخی کاربردهای سامانه تور، شاسی چرخدار بر شاسی شنی دار برتری داشته باشد خوب برای سپاه راحت تر و کم هزینه تر بکارگیری همان شاسی چرخداری بود که پیشتر برای سامانه های طبس، ۳ خرداد، و ۹ دی استفاده کرده بود! جالب اینکه نسخه چرخدار تور ام ۲ هم از شاسی استفاده می کند که هوافضا از آن پیشتر در سه سامانه پدافندی یادشده الگوبرداری کرده است!!! - سامانه به نمایش درآمده فاقد زیرسامانه هایی است که مدلهای تحویلی تور به کشور داشتند. برای نمونه، سامانه به نمایش درآمده حداقل فاقد زیرسامانه شناسایی دوست از دشمن است. - سامانه به نمایش درآمده کپی دقیقی از نمونه تحویلی از روسیه است و این در حالی است که در سامانه های طبس و سوم خرداد از نمونه های سامانه بوک الگو برداری شده و نه کپی سازی دقیق. - سامانه تور (دزفول) با ساختار به نمایش درآمده فاقد توانایی شلیک در حال حرکت است و این یک ضعف مهم در برابر نمونه های تور ام ۲ است. - سامانه تور چه مزیتی بر سامانه های ۹ دی، حرز ۹، مجید، زوبین، …دارد که سپاه را بر مجبور به کپی سازی آن کرده است؟ اینهمه سامانه کوتاه برد در حال خدمت یا در دست ساخت وجود دارد. مزیت پنهان سامانه تور بر آنها چیست؟ - آیا ارتباطی میان سرنگونی بوئینگ اوکراینی توسط سامانه تور سپاه و سامانه دزفول وجود دارد؟ به بیان دیگر آیا برای جلوگیری از تکرار چنین اشتباهی در عملکرد سامانه تور، نیاز به افزودن زیرسامانه هایی به ساختار اولیه این سامانه وجود دارد که در شاسی زرهی و چرخدار متعارف جا نمی شوند و‌ از این رو‌ کارشناسان و مهندسان سپاه مجبور شده اند خودروی حامل بزرگ‌تری را برای اصلاح عملکرد این سامانه بکار گیرند؟ در پایان یادآوری می شود که نیروهای نظامی ارمنستان نیز از سامانه های تور ام ۲ کا ام سوار بر کامیون کاماز چهار محور (دزفول کامیون ۳ محور) استفاده می کنند. در حالی که بنا بر یک ویدئوی به نمایش درآمده از سوی وزارت دفاع آذربایجان حداقل یکی از این سامانه ها در نبرد سال گذشته شکار پهپادهای انتحاری ساخت عزرائیل شد، چندین ویدئو هم از شکار یا شلیک به پهپادهای آذربایجان توسط سامانه های تور ام ۲ کا ام در فضای رسانه ای در دسترس است. همچنین بازاریابی سامانه تور ام ۲ بر روی شاسی چرخدار ۴ محوره تاتا نیز از سوی روسیه انجام شده است.

روز گذشته همزمان با یافتن 3 تصویر از ناوشکن دماوند 1 ( آرتمیز ) ، به 2 تصویر قدیمی و البته خوب از فوکر 27 نیروی هوایی هم برخورد کردم ( تصاویر اول و دوم ) که تصمیم گرفتم در انجمن قرار بدهم ، ولی متاسفانه تاپیکی برای این پرنده در میلیتاری موجود نیست ! پس تصمیم گرفتم با استفاده از تصاویر فوکر 27 که در آرشیوم ذخیره کرده ام ، برای این پرنده که در خدمت 3 نیروی ارتش بوده و است ( و زمانی حداقل یک فروند در خدمت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران بوده که حالا در نمایشگاه هوایی تهران آرامیده ) تاپیکی ایجاد بکنم ! از کاربران درخواست دارم که چنانچه تصویری از این پرنده دارند که بنظرشان جالب می آید ، در این تاپیک قرار بدهند تا مجموعه تصاویر این پرنده در میلیتاری کامل تر بشود . با تشکر

در همان عملیاتی که شهید عباس دوران عملیات شهادت طلبانه و قهرمانانه انفجار محل برگزاری اجلاس سران غیر متعهد ها را با کوبیدن هواپیمای آسیب دیده اش در تاریخ ثبت کرد ، امیر خلبان محمود اسکندری نیز خلبان هواپیمای دوم بود که توانست از سد کمربند موشکی غیر قابل نفوذ جهان هواپیمای آسیب دیده اش را سالم به پایگاه خود برگرداند . او البته قبلتر هم در مقدمات عملیات آزاد سازی خرمشهر توانسته بود پس از بارها عدم موفقیت دیگر خلبانان در انهدام پل استراتژیک بسته شده بر روی اروند رود در میان پدافند مهیب عراقی ها پل اروند رود را منهدم کرده و ارتباط لشگر 11 عراق با 20 هزار نفر نیرو را با عقبه قطع کرده و موجبات نرسیدن کمک ، محاصره و نهایتا شکست آنها و آزادی خرمشهر شود . امیر خلبان اسکندری در عملیات تاریخی حمله به پایگاه اچ - 3 به عنوان شگفت انگیزترین عملیات هوایی تاریخ مشارکت داشت . او دوبار بار فانتوم تیر خورده اش را سالم به پایگاه خود برگرداند . بمباران پالایشگاه کرکوک ، پترو شیمی بغداد و ایستگاه راداری تموز از دیگر عملیات های موفق این عقاب تیز پرواز ایرانی بود . کارشناسان شرکت مارتین لاکهید ، سازنده جنگنده اف- 4 و یا همان فانتوم عملیات حمله به اچ -3 را کاملترین عملیات فانتوم در تاریخ جنگ های هوایی فانتوم معرفی کرده اند و این خلبان ایرانی را ماهر ترین خلبان فانتوم در طول تاریخ میشناسند .امیر سرتیپ محمود اسکندری سال 1380 در سانحه تصادف رانندگی درگذشت. در تاریخ 17 اردیبهشت سال 61 سرهنگ دوم خلبان محمود اسکندری و ستوانیکم خلبان اکبر زمانی پلی که توسط مزدوران عراقی روی اروند رود ساخته شده بود و برای پشتیبانی لشکر 11 ارتش عراق در خرمشهر استفاده میشد، با یک حمله ی بسیار دقیق آن را منهدم کردند و در نتیجه ی آن دهها هزار نفر از عراقی ها به اسارت رزمندگان ایرانی در آمدند. نیروی هوایی با انجام 900 سورتی پرواز پوشش هوایی , 850 سورتی پرواز ترابری هوایی به منظور حمل نیرو و آماد و تخلیه مجروحین , 315 سورتی پرواز سوختگیری , 110 سورتی پرواز پشتیبانی آتش نزدیک هوایی و ماموریت های مخصوص , 22 سورتی پرواز شناسایی ،در عملیات آزاد سازی خرمشهر شرکت کرد و113 نفر شهید و 11 نفر اسیر در این عملیات غرور آفرین داشت. سرهنگ خلبان شهید طالب مهر , سرهنگ خلبان شهید امجدیان و سرهنگ خلبان شهید جهانگیر انقطاع از شهدای خلبان نیروی هوایی در این عملیات بودند و بقیه شهدا نیز از کارکنان فنی و پدافندی و سایر تخصصهای نیروی هوایی بودند. همچنین سرتیپ خلبان روادگر , سرتیپ خلبان اعظمی و سرتیپ خلبان ذوالفقاری به دلیل مورد اصابت قرار گرفتن هواپیما هایشان و غیر قابل کنترل بودن آن هواپیما را ترک و به اسارت دشمن درآمدند.

زیاد فیلم هالیوودی نگاه نکن برادر !!!!اونوقت این ادم تبدیل میشه به یک قهرمان و ما هم تبدیل به ضد قهرمان ماجرا خواهیم شد !!!!چنین حاکمان فاسدی باید در نتیجه رفتار خودشان و توسط مردم کشور خودشان برکنار و طرد شوند ما نباید اعتبار و آبروی کشورمان را به خطر اندازیم و او را تبدیل به یک بت کنیم

بایدسریعا اصلاحات خیلی گسترده‌ای بر روی این پرنده uav انجام بشه و در قالب بلاک بعدی تولید بشه! سقف پروازی و برد خیلی کمی داره سقف پروازیش به نحویه که با اتشبارهای زمینی میشه هدف قرارش داد یعنی همین سامانه مجید میزنتش درحالی که‌تی بی۲ ارتفاعی که میگیره خیلی بیشتر هست و از برد این سامانه خارجه! ابتدا از بازطراحی‌کلی بدنه شروع کرد بدنه به شکل مکعبی ویا استوانه‌ای باعث میشه برا زایی(لیفت‌مثبت) نداشته باشه! وباید از بدنه هایی استفاده کرد که غیر دایره‌ای و مکعبی باشن و البته ساختار بالها هم با استراکچر اصلی بدنه یکپارچه باشه و نه جداگانه(مقداری ازین نوع طراحی در کمان۱۲ دیده میشه) و البته ارابه های فرود جمع شونده باشن نه به این شکل ثابت که باعث افزایش اسطکاک باهوا میشن و قطعا تاثیر زیادی در سرعت(ارتفاع گیری)و برد میزارن ! در ساخت هم تا جای ممکن از تکنولوژی ها برتر استفاده بشه برای سبکتر سازی ! درسته در طراحی و ساخت tb2از نرم افزار طراحی‌تخصصی توسعه داده شده توسط داسو بهره بردن ولی خوب عیب های مهاجر ۶ واقعا توی ذوق میزنه و اظهر من‌الشمس هستن.... و فکر میکنم با ظرفیت فعلی ما هم قابل بهبود هستن و واقعا حیف سرمایه هست هزینه بشه برای تولید بی‌کیفیت.

با سلام برادر گرامی اصلا به ادعای توان تولید داخلی خوشبین نباشید ، تمامی ادعاهای گذشته در موردتوان تولید هواپیمای جنگنده و ریز سیستمهای ان در ایران ، پوچ و بی اساس از اب در اومدن ، تولید یک هواپیمای بومی در وهله ی نخست یک پشتوانه اقتصادی قوی میخواد که ما به هیچ عنوان نداریمش ، بهمین خاطر کشورهای کمی هستند که میتوانند جنگنده بسازند !

دو دایره ی هدف بود اولی دقیقا منهدم می شود. دومی احتمالا برای ضربه ی بعدی بوده

اجرای عملیات بمباران با مهمات سقوط آزاد توسط جنگنده های اف-5 نیروی هوایی - رزمایش اقتدار هوایی فداییان حریم ولایت نهاجا ۱۴۰۰ https://www.aparat.com/v/QDASV/اجرای_عملیات_بمباران_با_مهمات_سقوط_آزاد_توسط_جنگنده_های

فیلم بالای این صفحه کیفیت دوربین و اپتیک مهاجر را نشان میده و بعید میدانم طبق ادعای این مقاله "کیفیت پایین" باشه. مشخصات مهاجر‌ 6 هم به این صورت هست که سرعت 130 تا 200 کیلومتر بر ساعت و در ارتفاع عملیاتی 4877 متر (16000 پا) تا ارتفاع پیشینه 5486 متر (18000 پا) و با مداومت پروازی نهایی 12 ساعت پرواز می‌کند. حالا اینکه ادعا کرده در مقابل آتش زمینی ضد هوایی آسیب پذیر هست را متوجه نمی شوم. فقط این ادعا میماند که کیفیت ساخت پهپاد مشکل داشته و زود زمینگیر و خراب شده که فقط استفاده کننده می تواند در این مورد نظر بدهد و نمیتوان در این مورد چیزی گفت.ولی با این حرف های قبلی که زده احتمال درست بودن بقیه ی حرف هایش هم پایین می آید. احتمال اینکه این دو پهپاد به عنوان بازاریابی به اتیوپی داده شده و الان گزینه ی بهتری(از لحاظ قدرت رزمی، سیاسی، اقتصادی و... ) برای خودشان پیدا کرده باشند هم هست و حتی اگر این ادعای سایت که دنبال پهپاد دیگه ای هستند واقعیت باشه باز هم دلیل بر بد بودن مهاجر طبق حرف این سایت نیست. در کل به نظرم باید منتظر خبر از سایت معتبر باشیم.

سلام اتفاق جالبی که در این رزمایش اخیر افتاده ظاهرا تعریف پروتکل های سخت افزاری و نرم افزاری جدید ارتباطی است که منجر به تشکیل اتاق فرماندهی متمرکز کشوری در حوزه عملیاتی و ارتباطی با هواگردها و میان هواگردها شده است . یکی از موارد جالبی هم که دوستان اشاره کردند و می تواند به همین ارتقای پروتکل های ارتباطی در هواگردها مربوط باشد ، کیفیت تصویری بود که در شلیک ماوریک و از دوربین موشک بر روی هواگرد نشان داده شد .

ترکیه رسما وارد لیست خاکستری fatf شد!! با توجه به مراودات اقتصادی بسیار گسترده شرکتهای ترکیه با کشورهای غربی این موضوع تبعات قابل توجهی بر اقتصاد ترکیه داره و میتونه لیر رو بیش از پیش تضعیف کنه. مجموع بدهی خارجی ترکیه بسیار سنگین و حدود 450 تا 500 میلیارد دلار براورد میشه!!! که با توجه به افت روزافزون ارزش لیر، برای پرداخت سود و اصل این بدهی فشارهای اقتصادی بر ترکیه روز به روز بیشتر میشه.

مراسم تحویل نخستین جتهای F-5A نیروی هوایی ایران مرحوم سرهنگ قیدیان ( سمت چپ بادرجه ستوان دومی سمت چپ که پس از انقلاب در سمت معاونت عملیات نهاجا خدمت کرد) به عنوان آس خلبان جنگنده های اف-86 اف نیروی هوایی و فرماندهی وقت اسکادران در حال جدا نمودن برچسب راندل ( Roundel) نیروی هوایی آمریکا از روی یک فروند جنگنده تازه تحویل داده شده F-5A به رجیستر 08382-63 یکم فوریه 1965

تریمارن هرمز، اشتباها کاتامارن نوشتم معذرت می خواهم

کافیه یه خمپاره بزنیم اون ور مرز خواهید دید تمام دنیا از همه لحاظ چه لجستیکی و نظامی و چه رسانه ای پشت آذربایجان رو خواهند گرفت .در ضمن جنگ شیعه با شیعه ایران و عراق که اسراییل و امریکا و انگلیس موازنه رو حفظ میکردن تا جنگ طولانی تر بشه و خسارت ها بیشتر رو فراموش نکردیم . اینم همان سناریو هست اینبار خییییییلی ملموسه همه چه فراهم حاکم دیکتاتور احمق )الهام آقا( پول نفت هم هست فروش اسلحه هم برقرار واسه ویران کردن و کشتار و غارت دو تا کشور شیعه به دست هم و نقشه یهود

بسم ا... هشدار : این یک پیش بینی محتمل نیست ، تنها یک ارزیابی از نحوه واکنش به تحریکات جمهوری باکو ، بدون توسل به خشونت همه جانبه ، براساس تجربیات گذشته است . جنگ ترکیبی( Hybrid warfare ) و مردان سبز کوچک !!!! از ژانویه 2014 ، سیر تحولات اوکراین در جهت همکاری بیشتر با غرب شدت بیشتری بخود گرفت ، هر چند روندی که با امضاء امضای توافق همکاری (AA) و منطقه آزاد تجاری کامل و جامع ( DCFTA) میان اوکراین با اتحادیه اروپا ، توسط روسیه در 2013 ناکام گذاشته شد ، اما اوکراین بعنوان " خارج نزدیک روسیه " بسرعت بسمت غرب تمایل پیدا می نمود . روسها برای اعمال نظرات خود در این کشور ، ابتدا با تحریک مخالفان پیوستن کامل اوکراین به اتحادیه اروپا ( مشهور به شورش یورومیدن/ اصطلاحی است که به موج اعتراضات و ناآرامی‌های مردمی در اوکراین طلاق می‌شود که آغازگر آن‌ها تظاهرات مردمی شب ۲۱ نوامبر سال ۲۰۱۳ در کیف به منظور تحقق اتحاد و یکپارچگی بیشتر با اتحادیه اروپا، بود ) موجبات فریب حاکمیت اوکراین را فراهم آورده ، سپس با اجرای یک رزمایش 150 هزار نفری در در نواحی غربی و مرکزی ، تمامی نگاه ها را بسوی این رویداد جلب نموده تا چشمان رصدگر از وقایعی که در کریمه در حال برنامه ریزی بود ، دورشود . در همین اثنا نیروهای ویژه ارتش روسیه بدون پوشش های استاندارد خود ، تمامی نهادهای کلیدی دولت مستقر در کریمه را متصرف شده که این نیروها ، بعدها به "مردان سبز کوچک" مشهور شدند . حال سئوال اینجاست ، ضربه به جمهوری باکو (یا بعبارت بهتر، استاندار دولت عبری در قفقاز جنوبی ) در پاسخ به تحریکات ادامه دار صورت گرفته توسط این استانداری ، بدون توسل به خشونت همه جانبه ، امکان پذیر است ؟؟!!! پی نوشت : این تحلیل صرفاً برای میلیتاری نوشته شده و بازنشر آن با ذکر نام انجمن میلیتاری می بایست صورت گیرد

بخش دوم راه حل جبران شکاف در بخدمت گیری سامانه های توپخانه ای برد بلند موضوع رایجی که هنگام مقایسه دارایی های توپخانه صحرایی ارتش ایالات متحده با تهدیدات همتا در بازه زمانی آینده نزدیک ، اهمیت پیدا می کند ، این است که حوزه رقابت تنها در مفهوم برد موثر خلاصه نمی شود . این بدان معناست که تفاوت برد موثر میان سیستم های رقیب و سامانه های آمریکایی ، شاید تنها به چند کیلومتر برسد ،اما اصلی که از دیرباز تا کنون در زمینه طراحی و تولید چنین جنگ افزارهایی بعنوان یک قاعده اولیه در نظر گرفته شده ، این است که فرماندهان ارتش از برتری واحدهای رزمی ارتش درصحنه نبرد اطمینان حاصل کنند که وضعیت حاضر ، چنین تضمینی را ارائه نمی نماید . نمودار تهیه شده در موسسه رند در حوزه مقایسه قابلیتهای رسته توپخانه با تهدیدات پیش رو ( روسیه ) تا سال 2025 با این وصف ، نخستین راه حلی که به نظر می رسد می تواند مثمر ثمر واقع گردد ، سرمایه گذاری بر روی توسعه فناوری راکت ها و مهمات توپخانه ای است . بر همین اساس ، روند برنامه ریزی در سالهای اخیر و رونمایی از پروژه های جدید در این زمینه ، موید این مسیر به نظر می رسد . درواقع ، نمونه های اولیه متعددی از مهمات برد بلند برای سامانه های راکتی و توپخانه ای عملیاتی نیروی زمینی در حال آزمایش است که فعلا در محدوده قابلیتهای سیستم های ام-777 آ-2 و ام-109 آ-7 قرار دارد . در حوزه سیستم های پرتاب ، نیروی زمینی ارتش ایالات متحده هم اکنون برنامه ام-1299 را بعنوان یک نسخه کاملا ارتقاء یافته از توپهای خودکششی ام-109 پالادین در دست آزمایش دارد که بر روی همان پیکربندی طراحی شده در دهه شصت توسعه می یابد . در این خصوص ، لوله بازطراحی شده این سامانه جدید که احتمالا قابلیت شلیک مهمات اکسکالیبور را خواهد داشت ، برد آتش توپخانه صحرایی نیروی زمینی را از 40 کیلومتر با مهمات مجهز به خرج راکتی به 70 تا 100 کیلومتر افزایش خواهد داد که این امر بدان معناست که برد موثر این سیستم جدید با برخی گونه های توپخانه راکتی چندگانه می تواند رقابت کند . مهمات ام-549 (HERA) علاوه براین ، برنامه ارتقاء قطعات توپخانه ام-777 نیز همچنان در حال اجراست و تمرکز اصلی آن نیز بر روی اصلاح هندسه لوله توپ و همچنین بهبود قابلیتهای مهمات استاندارد آن قرار دارد . در واقع ، ظهور نسل جدیدی از مهمات متعارف برای این توپخانه صحرایی که ویژگی مشترک تمامی آنها ، افزایش قدرت نیروی پیشران (خرج ) بوده ، فشار را بر لوله این سلاح بیشتر کرده که نیز بطور طبیعی موجبات پدید آمدن آسیب های جدی و کاهش عمر طراحی شده برای آن را فراهم کرده است . راست : پرتابه ام-549 چپ : پرتابه ایکس ام- 1113 با این حال ، اگر مشکل هندسه لوله این جنگ افزار حل شود ، پس از معرفی مهمات XM-1113 که می بایست جایگزین مهمات قدیمی تر M-549 HERA گردد ، برد این توپ را به بیشتر از 40 کیلومتر افزایش می دهد که این افزایش بطور مستقیم بر عملکرد این هویتزر بر شکل دهی عملیات نیروهای مانوری ارتش و همچنین ارتقاء قابلیت های ضد آتش در سطح پایین رزمی ( تیپ/ گردان ) تاثیر خواهد گذاشت . در واقع ، برد موثر اضافه شده این توپ ، میزان تهدیدی که هم اکنون بر سر واحدهای رزمی ارتش قرار دارد را کاهش داده که طبیعتا این نیز به نوبه خود ، به معنای افزایش توانمندهای یگانهای نیروی زمینی در میدان نبرد است . راکتهای هدایت دقیق پریزم اما برخی نواقص در سطح سازمانی بالاتر از تیپ ( سپاه / ارتش و گروه ارتشها ) نیز با ادامه خدمت سامانه های اتامز که در دهه هشتاد میلادی معرفی شدند، ادامه پیدا می کند که تولید تعداد بیشتری از سیستم های ام-270 و ام-142 می تواند این نیاز را تا حدودی برطرف نماید . بدین سان ، معرفی راکتهای هدایت دقیق پریزم Precision Strike Missile /PrSM به تقریب بخش قابل ملاحضه ای از مزیتهای موجود در موشکهای دوربرد تاکتیکی را در اختیار ارتش ایالات متحده خواهد گذاشت که برد قابل توجه 500 کیلومتر را هم اکنون به نمایش گذاشته است ، در حالی که پس از خروج آمریکا از پیمان منع گسترش موشکهای هسته ای میان برد (Intermediate- Range Nuclear Forces Treaty ) ، این احتمال که برد این سامانه ها افزایش پیدا کند ، وجود دارد . هویتزر ام-777 آ-2 اما اگر این مساله موقتا نادیده گرفته شود ، برد موثر قابل توجهی که اینک با بکارگیری مهمات جدید برای سیستم های ام-270 و ام-142 در اختیار ارتش قرار داده شده می تواند یک عامل بازدارنده بسیار قدرتمند در برابر ارتشهای همتراز محسوب شود . اما هر شلیک مهمات پریزم قطعاً یک سرمایه گذاری بسیار گران قیمت برای ارتش است ، که این مستلزم تعهد فرماندهان و همچنین مهارت خدمه یگان های توپخانه در شناسایی دقیق هدف خواهد بود که می بایست به انهدام قطعی آتشبارهای دشمن منتهی گردد . نقش طراحی عملیات و تاکتیک برای جبران شکاف در بخدمت گیری سامانه های توپخانه ای برد بلند از یک نظر، ارتقاء سخت افزاری سامانه های توپخانه ای و راکتی نیروی زمینی ارتش ایالات متحده تلاشی گران قیمت و بالقوه طولانی است که می تواند چالش های بسیاری برای ساختار تصمیم سازی این سازمان مسلح ایجاد کند ، بویژه اینکه تهدیدات فعلی و آینده بسیار نزدیکتر از مسیر فوق الذکر خواهد بود .اگر این مساله بنیاد تحلیل واقع گرایانه برای بررسی وضعیت موجود قرار گیرد ، می توان چنین گفت که نیروی زمینی ارتش در حوزه قابلیتهای توپخانه صحرایی ، در شکل کنونی خود ، بلحاظ کمی و کیفی در شرایط مناسبی به سر نمی برد که این مساله تاثیر بسیار شدید بر توانمندی های آن در حمایت آتش از نیروهای مانوری و عملیات ضد آتش می گذارد . اما انتظار و سکون برای ارتقاء سامانه های رزمی کلیدی ، با وجود هشدارهای مکرر در خصوص شعله ور شدن احتمال درگیری با ارتشهای رقیب نیز منطقی به نظر نمی رسد . در واقع ، این انتظار که ارتش (نیروی زمینی ) آمریکا می بایست به تنهایی با این تهدیدات مقابله نماید ، انتظار درستی نخواهد بود . با توجه به این مساله که نیروی هوایی و دریایی آمریکا در چند دهه اخیر با تهدیدی با ماهیت ضد شورش خود را تجهیز کرده اند و قابلیت انهدام اهداف زمینی را در سریعترین زمان ممکن و همچنین با دقت بالا بدست آورده اند ، ایجاد بستری مشابه در نیروی زمینی به یک اصل ضروری تبدیل شده است . این بدان معناست که اگر چه در شرایط بحرانی ، نیروی هوایی و دریایی می توانند با اتکاء بر حامل های دوربرد ، مهمات مورد نیاز را در عمق دفاع دشمن خالی کنند ، اما این روند بدون یک مکمل در نیروی زمینی ، ناقص خواهد بود . علاوه براین ، همکاری با ارتشهای همپیمان که به سیستم های پیشرفته تر مجهز شده اند نیز می بایست در نظر گرفته شود تا آتش مورد نیاز برای عناصر مانوری فراهم گردد که این مساله به صبر و مدیریت بیشتری نیازمند خواهد بود . راست : پرتابه ایکس ام-1113 چپ : نمودار مسیر شلیک پرتابه ایکس ام-1155 با این حال ، درصورتی که وضعیت به گونه ای پیش رود که نیروی زمینی نتواند به سامانه های آتش ارتشهای ائتلاف اتکاء داشته باشد ، فرماندهان بالاجبار می بایست قبل از بروز بحران ، در شیوه طراحی آتش و همچنین تاکتیکهای استاندارد خود تجدید نظر نمایند . این مساله بخصوص ، زمانی که احتمال غافلگیری نیروی زمینی در میدان نبرد هر لحظه در حال افزایش است ، اهمیت پیدا می کند . این بدان معناست که اصل "تحرک " برای سامانه های توپخانه ای بیش از گذشته باید مورد توجه قرارگیرد ، چرا که در صورت بروز هرگونه برخورد مسلحانه ، آتشبارهای توپخانه نیروی زمینی ، نخستین هدف برای دشمن هستند که این امر ، آنها را بطور مستمر در معرض خطر قرار میدهد . به همین دلیل ، فرماندهان با درک این مساله می بایست بسرعت برای این مشکل ،راه چاره ای پیدا نمایند . در گذشته ، قطعات توپخانه برای اجرای آتش پشتیبانی می بایست به صحنه عملیات یگان های مانوری نزدیک شوند تا ماموریتهای محوله با درصد موفقیت بیشتری صورت گیرد که این به معنای افزایش خطرپذیری دارایی های خودی است ، هر چند این خطرپذیری برای یک هدف مهمتر ، یعنی افزایش احتمال موفقیت پیاده نظام و زرهی ضروری به نظر می رسد . پرتابه ایکس ام-1113 با توجه به تمامی موارد پیش گفته ، غلبه بر نواقص موجود در حوزه قابلیتهای توپخانه دوربرد صحرایی در نیروی زمینی ارتش ایالات متحده ، مستلزم برنامه ریزی و اجرای آن بصورت فعال است . هنگامی که مقایسه دارایی های آتش غیر مستقیم میان نیروی زمینی آمریکا و تهدیدات فعلی و آینده مبناء قرار گیرد ، آنچه اهمیت می یابد ، مزیت برتری عددی است ،در نتیجه انهدام اهداف متخاصم در سریعترین زمان ممکن ، با دقت بالا و بطور همزمان می بایست در اولویت قرار گیرد . در همین خصوص ، دقت ، سرعت آتش این سیستم های جنگ افزاری ، وابستگی تام و تمامی به پیکربندهای ISR پیدا می کند که این نیز به نوبه خود ، انهدام یا خنثی نمودن قابلیتهای رزمی پست های فرماندهی ، رادارها و سکوهای حامل سامانه های ISR دشمن را مهم می نماید . https://s21.picofile.com/file/8441695768/3.mp4.html مکانیزم بارگذار خودکار هویتزر ام-1299 در چنین فرآیندی ، برای انهدام اهداف به اصطلاح نرم ( به معنای اهدافی با کمترین درجه حفاظت . م ) توپخانه صحرایی دوربرد یک ابزار منطقی خواهد بود که حتی با دراختیار داشتن قابلیتهای فعلی ، نیازمند هماهنگی بسیار بالاست . با اضافه شدن توانمندی های آتش دوربرد ، فرماندهان صحنه نبرد ، امکان می یابند تا با استفاده از سیستم های جنگ افزاری خود ، دشمن را در عمق دفاع خود ، مورد هدف قرار دهند . با این وجود ، در کنار ایجاد هماهنگی ، این نوع حملات می بایست بر روی کاربرد دقیق عنصر غافلگیری استوار گردد . درنتیجه رعایت صحیح اصول فوق ، نقص " برد موثر آتش " تا حدودی قابل برطرف شدن است و این بصورت معکوس ، به معنای افزایش معضلات دشمن است . نتیجه گیری امروز ، نیروی زمینی ارتش ایالات متحده ، بر خلاف گذشته از برتری کیفی و کمی مورد نیاز برای مقابله با تهدیدات نوظهور ، برخودار نیست . درواقع ، اصلی ترین تهدیدات ، یعنی روسیه و چین ، توانمندی های آتش پشتیبانی دوربرد خود را در دو دهه گذشته به میزان زیادی بهبود داده اند ، در حالی آمریکا تمامی تلاش خود را برای اجرای عملیات ضد شورش متمرکز نموده بود . این کشورها ، بتدریج قطعات توپخانه دوربرد خود را بلحاظ کمی و کیفی توسعه داده و از آنها در رده های بزرگ رزمی ( سپاه / ارتش و گروه ارتشها ) استفاده می کنند . به همین دلیل ، نیروی زمینی ارتش ایالات متحده توسعه دارایی های توپخانه دوربرد خود را در حوزه مهمات و حامل های شلیک می بایست در اولویت قرار دهد تا شکاف بوجود آمده فعلی بسرعت پُر شود . اما این روند ، کافی نیست و بطور همزمان ، توسعه تاکتیک ها و برنامه ریزی برای استفاده از اصل غافلگیری به منظور مقابله با تهدیدات قابل پیش بینی و غیر قابل پیش بین ضروری به نظر می رسد . پی نوشت : 1- این مقاله ، ترجمه ای آزاد از مقاله مندرج در بولتن ویژه ارتش ایالات متحده ، نوشته افسر توپخانه سرگرد کارل مک کانل است . 2--استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

به نام خدا تله های انفجاری ورماخت در جنگ جهانی دوم در طول جنگ جهانی دوم نازی ها بمب هایی را در وسایل روزمره در کشتی های باربری بریتانیا وارد می کردند. اعتقاد آن ها بر این بود که اگر تدارکات بریتانیا قطع شود، می توانند آن ها را از گرسنگی تسلیم خود کنند. اما برنامه شان توسط واحد ویژه ضد خرابکاری MI5 که تله های انفجاری را کشف و خنثی کردند، برملا شد. این واحد تنها از 3 عضو تشکیل می شد: دانشمند Victor Rothschild، منشی و همسرش Teresa Georgina Mayor و بازرس کارآگاه پلیس Donald Fish. Rothschild و منشی اش (که بعد ها همسرش شد) دو سوم این واحد را تشکیل می دادند. زمانی که Rothschild به دنبال کسی بود تا مبدل ها و تله های انفجاری را مستند کند، Fish پسر خود، راننده خود آموخته که قبل جنگ حرفه خود را با کار در شرکت Alvis آموخت، پیشنهاد کرد. Rothschild فرزند کارآگاه Fish، به نام Laurence را مامور نقاشی سند سازی تله های انفجاری کشف شده کرد تا راهنمای هر کسی باشد که احتمال دارد در آینده با چنین دستگاه هایی رو به رو شود. تاریخ‌دان Nigel West، که چندین کتاب درباره ی جاسوسی نوشته، می گوید: "آلمان ها در جریان جنگ جهانی دوم مشتاق نابود کردن کشتی ها و محموله های خود بودند تا بندر های خنثی تحویل انگلستان شود. ایده این بود که با گرسنگی بریتانیا را مجبور به تسلیم شدن کنند. و تعدادی دستگاه بسیار مبتکرانه ایجاد کردند که می توانستند با تایمر های طولانی مدت وارد محموله ها شوند. آنها می خواستند که کشتی ها در دریا آتش بگیرند یا غرق شوند." Rothschild شخصیت بزرگی بود، دانشمند و کارشناس خودخوانده در بسیاری از موارد، که بعد ها به عنوان چهارمین Baron Rothschild، تبدیل به رئیس اتاق فکر پیشگامان نخست وزیر Edward Heath شد. وی همچنین فرد شجاعی بود. او برای خنثی کردن یک تله انفجاری که توسط نازی ها در محموله پیازی که از جبل الطارق و اسپانیا می رفت جاسازی شده بود، مدال جورج دریافت کرد. یک ستوان نیروی دریایی سلطنتی برای همین کار یک چشم و بازوی خود را از دست داد. Rothschild در حین کار خود مراحل را برای منشی خود توضیح می داد تا در صورت رخ دادن حادثه او یادداشت بردارد و همه مراحل را ثبت کند. نایل وست می گوید: "Rothschild با ثروت خانوادگی خود بسیار سخاوتمندانه برخورد می کرد. او حقوق نمی گرفت و تقریبا به طور قطعی هزینه های طراحی را از ثروت خود به Fish پرداخت کرد. او خانه خانوادگی خود در Tring را در اختیار ماموران MI5 قرار می داد که خانه شان را در بمباران مرکز لندن از دست داده بودند. و زمانی که MI5 در زمان آزادی پاریس به یک دفتر نیاز داشت، Victor به سادگی یکی از عمارت های خود را در اختیار آن ها قرار داد." Fish نامه ها را نگه داشته بود اما نقاشی ها ناپدید شده بودند. Rothschild نقاشی مورد علاقه خود را قاب کرده بود. تعدادی دیگر از طریق عکس ها شناسایی شدند اما از بقیه آن ها خبری نبود. گمان می رفت این نقاشی ها گم شده اند تا اینکه پس از 70 سال در زیرشیروانی قدیمی پیدا شدند. یکی از اعضای خانواده Rothschild در حین تمیز کردن خانه شان در Suffolk در یک جای مخفی در کشو کمد، بغچه نقاشی ها را پیدا کرد. یکی از طرح های معروف نازی ها، به قتل رساندن نخست وزیر وقت بریتانیا، وینستون چرچیل، به وسیله شکلات تخته ای به همراه بمبی در داخل آن بود. این بمب با شکسته شدن قسمتی از شکلات منفجر می شد. اینکه چگونه قرار بود این شکلات به دست چرچیل برسد و اینکه چطور آلمان ها اطمینان حاصل می کردند که خود چرچیل آن را می شکند و نه اعضای خانواده یا کارکنانش مشخص نیست. این 25 نقاشی، نمونه هایی عالی از تدابیر دهه 1940 اند. نامه ای از Rothschild که Laurence را مامور به تصویر کشیدن تعدادی از تله های انفجاری کشف شده می کند: 2 مورد از پر استفاده ترین فیوز های تله های انفجاری، Z.Z. 35 (فعال سازی با کشیدن) و Z.u.Z.Z. 35 (فعال شدن با کشیدن و رهاسازی) بودند. از این فیوز ها در نارنجک های تخم مرغی، مین های S، مین های ضد تانک (teller mines)، مین های جعبه ای و مین های ضد نفر استفاده می شد. 2 مین teller که با فیوز Z.Z. به هم متصل بودند. خارج کردن یکی ازمین ها به فعال سازی دیگری می انجامید. مین S وزن مین teller جلوی فعال سازی نارنجک پایینی را می گرفت. مین جعبه ای. معمولا با فشار فعال می شدند می توان با سیم هم آن ها را ساخت. در این تصویر Laurence ظرف قلعی غذای ارتشی را به تصویر کشیده که در زیر سوسیس و پوره ها، وسیله انفجاری قایم شده است. وسیله به شدت انفجاری پنهان شده در قوطی روغن. دستگاه های زمان سنجی از پیچیده تا ساده مانند لوله آزمایشی پر از نخود خشک که پس از جذب آب، منبسط می شد و 2 گیره را به هم متصل می کرد. مواد منفجره در ظاهر زغال مواد منفجره پنهان شده درون برس آرایش و لباس سوتی که با فوت کردن در آن منفجر می شد نقاشی های Laurence نه تنها با جزئیات فنی ، بلکه از لحاظ هنری هم زیبا بودند. Rothschild احترام ویژه ای برای کار های او قائل بود. پس از جنگ، Laurenc تبدیل به یک نقاش پوستر موفق، طراح گرافیکی و نقاش منظره شد. مین کار گذاشته شده در زیر کلاه و سلاح بمب در داخل فلاسک منبع 1 منبع 2 منبع 3

سامانه دفاع هوایی ارتفاع پست عقاب در خصوص عقاب ، تحلیلی صورت گرفت که در ابتدا صرفا" به پرتابه های موشکی و در درازمدت به تسلیحات توپخانه ای مسلح خواهد شد . چینی ها یک نمونه مشخصی در این زمینه معرفی کردند ( Sky Dragon 12 ) که بررسی آن جالب توجه هست حداکثر برد درگیری 12 کیلومتر و حداکثر ارتفاع درگیری 5 کیلومتر با توجه به اینکه تجربه جالب و در عین حال ناشناخته راپییر را بصورت بومی داریم ، باید ارتباط اینها را بررسی کرد پی نوشت : حداکثر برد تور ام یک ، 12 کیلومتر و ارتفاع درگیری ان هم 6 کیلومتر هست

بسم الله........ 4اردیبهشت 1398 تجهیز بالگرد کبری هوانیروز به موشکهای دهلاویه (کورنت)

سلام علیکم به مناسبت سوم خرداد 1361 شبحی بر فراز اروند نقش بی بدیل نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در جریان دفاع مقدس ، اکنون بر هیچ محقق منصفی ، پوشیده نیست . این نیرو از آزمون بسیار سخت سالهای بحرانی ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی سربلند بیرون آمد و ماموریتهای محوله خود را با سرسختی هر چه تمام تر پس ازتجاوز عراق به خاک جمهوری اسلامی ایران به سرانجام رساند . با این حال ، یکی از نقاط اوج عملکرد این نیرو ، در جریان عملیات الی بیت المقدس بوقوع پیوست ، جایی که فانتوم های نیروی هوایی ، با اجرای ماموریتهای بمباران در عقبه واحدهای متجاوز عراقی ، درسی فراموش ناشدنی به ارتشی دادند که رویای فتح شش روزه را در سر می پروراند. حماسه گردان همیشه جاوید 11 شناسایی سیزدهم اردیبهشت 1361 ، یکفروند فتو فانتوم نیروی هوایی(کابین جلو جناب مهرداد بیضایی "تصویر سمت چپ " و کابین عقب مرحوم داود دلفانی ) از پل لجستیکی ارتش عراق بر روی اروند عکسبرداری می کند هفتم خرداد 1361 اسطوره فراموش ناشدنی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، مرحوم ، سرهنگ دوم خلبان محمود اسکندری ( تصویر بالا ، ایستاده از راست نفر سوم ) و جناب اکبر زمانی ( نشسته از راست ، نفر دوم ) ، با مهارت مثال زدنی پل ارتش عراق منهدم می کنند ، تا جایی که همزمان در شبکه بی سیم واحدهای درگیر این پیام شنیده می شود : از دژ به ستاد فرماندهی : پل زده شد پیام کوتاه بود ولی نه به اندازه انهدام کامل سازمان رزم لشکر یازدهم پیاده ارتش متجاوز بعث پی نوشت : 36 سال پس از حماسه سوم خرداد 1361 ، یاد و نام شهدای این عملیات ، همیشه جاوید و ماندگار

سمت راست : استاد مرحوم سرهنگ خلبان کریم رفاهی‌ ، سمت چپ استاد سرهنگ محمود اسکندری استاد تمام نشدنی‌ نیروی هوایی‌ ارتش جمهوری اسلامی ایران کریم رفاهی‌ اولین خلبان شکاری ر‌ه گیر شبح مکدانل داگلاس اف-۴ ایی فانتوم دو بودند که موفق شدند میراژ اف-۱ عراقی‌ را شکار کنند ، این شکار برمیگردد به تاریخ ۲۰/۴/۱۳۶۶ که ایشان به همراه کابین عقب شان استاد بزرگوار بهمن صلاح اندیش که با هدایت رادار و کنترل شکاری منطقه غرب کشور به سمت تارگت هدایت میشوند و با موفقیت میراژ اف-۱ را مورد اصابت قرار میدهند شما را دعوت میکنم به گوش دادن به مکالمه رادیویی بین استاد کریم رفاهی و افسر کنترل شکاری http://www.aparat.com/v/coGvA

بسم الله الرحمن الرحیم در ابتدای دهه 50 میلادی امریکا با خطر جدیدی مواجه شد ؛ شوروی موفق به ساخت بمی اتمی شده بود و در حال توسعه چندین مدل بمب افکن دوربرد اتمی بود که خطری بالقوه ای برای امریکا به حساب می آمد ؛ در آن دوران هنوز موشک های بالستیک قاره پیما به صورت عملیاتی وجود نداشت نداشت و بار اصلی بازدارندگی اتمی بر دوش بمب افکن های دوربرد بود امریکایی ها با پی بردن به این نکته که حمله به اسکادران های بمب افکن شوروی که در دسته های بزرگ به سوی اهداف خود در امریکا پرواز میکنند کار بسیار دشواری است (با توجه به تسلیحات هوابه هوای موجود در آن دوران ) و احتمالاً شکاری های آمریکایی قادر به نابودی تمامی بمب افکن های شوروی نخواهند بود اقدام به توسعه طرح های گوناگون و بعضاً عجیب برای مقابله با دسته های بمب افکن شوروی زد در همین دوران شرکت داگلاس در حال تحقیق بر روی کلاهک های هسته ای کوچک بود تا توانایی نصب شدن بر روی موشک های هوا به هوا رو داشته باشد این طرح نظر فرماندهان نیروی هوایی را به خود جلب کرد و کار ها بر روی راکت هوا به هوای هسته ای در سال 1955 به صورت جدی آغاز شد ؛ کار ها به سرعت پیشرفت و در سال 1956 اولین نمونه ساخته شد و نام پروژه MB-1 گذاشته شد اولین تست این موشک نیز در همان سال توسط یک فروند هواپیمای F-89D انجام شد پروژه MB-1 در زمان خود یک پروژه فوق محرمانه به شمار میرفت و اسامی عجیبی چون bird dog / ding dong بر روی ان گذاشته شده بود در سال 1957 تست اولین راکت با کلاهک اتمی در نوادا امریکا توسط جنگنده F-89D انجام شد و در سال 1958 این راکت وارد خدمت نیروی هوایی امریکا شد تصویر بالا جنگنده F-89D که یک شکاری مادون صوت نسل اولی بود تصویر اولین تست با کلاهک اتمی در ارتفاع بالا راکت AIR-2 یک راکت سوخت جامد با موتور سوخت جامد SR49 بود که از یک کلاهک کوچک یک و نیم کیلوتنی بهره میبرد و از روی جنگنده های F-89j ؛ F-101 ؛ F-106 پرتاب میشد این جنگنده ها پس از پرتاب این راکت به سمت دسته پروازی دشمن باید به سرعت یک گردش 180 درجه انجام میدادند تا خودشان اسیر موج انفجار کلاهک هسته ای راکت نشوند از این رو پرتاب این راکت برای پرنده مادون صوتی چون اف 89 بسیار خطرناک بود راکت AIR-2 زمان پرواز بسیار کوتاهی در حد 12 ثانیه داشت و حداکثر برد آن به تنها9 و نیم کیلومتر میرسید البته با توجه به نبود سیستم هدایت امکان افزایش برد آن فراهم نبود حداکثر سرعت این راکت 3/3 ماخ و وزن آن 373 کیلوگرم و طول آن نیز در حدود 3 متر بود تولید AIR-2 در سال 1962 به پایان رسید و تا ان زمان بیش از سه هزار تیر از راکت ساخته شده بود یک نمونه اموزشی این راکت با نام ATR-2 هم ساخته شد که به جای کلاهک اتمی دارای یک کلاهک محتوی مواد دودزا بود نمونه دیگر توسعه یافته ای با نام AIR-2B ساخته شد که دارای موتور قوی تر برای سرعت بیشتر بود و اطلاعاتی زیادی از این مدل منتشر نشده تا نشان دهد تا چه میزان بهتر از نمونه اول بود کانادا هم این راکت را خریداری و بر روی جنگنده های F-101B خود نصب کرد ولی نظارت و نگهداری از آن ها مستقیماً زیر نظر افسران نیروی هوایی آمریکا بود ؛ فروش این راکت ها در جهت افزایش توان دفاعی کانادایی ها در مقابل بمب افکن های شوری بود زیرا کانادا خط دوم دفاعی آمریکا بعد از آلاسکا بود البته هیچ کلاهک هسته ای به کانادا واگذار نشده بود و این راکت ها در کانادا با سرجنگی متعارف خدمت کردند جنگنده F-101B کانادایی در حال شلیک راکت AIR-2 با سرجنگی متعارف در یک تمرین با وجود اینکه که موشک های هوا به هوای موثری از میانه دهه شصت به خصوص ابتدای دهه هفتاد وارد خدمت امریکایی ها شده بود ولی این راکت همچنان در خدمت باقی ماند تا سر انجام در سال 1985 به خدمت خود پایان دهد راکت هوابه هوای هسته ای AIR-2 پس از بازنشستگی در موزه نیروی هوایی امریکا منابع http://www.designation-systems.net/dusrm/r-2.html https://en.m.wikipedia.org/wiki/AIR-2_Genie

  داستان فانتومی که امید یک لشکر عراقی را ناامید کرد...     مقدمه  آن روز غیرت و تخصص  تیمسار سرتیپ خلبان محمود اسکندری و تیمسار سرتیپ خلبان اکبر زمانی امید یک لشکر را نا امید کرد. لشکری که آمده بود تا از خرمشهر، محمره برای خود بسازد  چرخ های ماشین جنگیش در خاک خرمشهر فرو رفت و دیری نگذشت که زیر پوشهای سپید عربیشان نمایان شد. سایت راداری تبوک ساعت پنج بعد از ظهر: از دژ به ستاد فرماندهی! پل زده شد! چند کلمه ای بیش نیست اما به اندازه اسارت لشکر 11 پیاده عراق در آنها حماسه خفته است. تا سرداران به اصطلاح فاتح بهشت ایران به عینه ببینند که این است غیرت ایرانی. در این پست به بهانه سالروز آزادسازی خرمشهر ابتدا نگاهی داریم به عملکرد درخشان نیروی هوایی در کسب این پیروزی بزرگ و سپس داستان افتخارآمیز به دام افتادن لشکر یازدهم پیاده عراق در خرمشهر توسط یک فروند فانتوم نیروی هوایی را باز می گوییم.   عملکرد نیروی هوایی در عملیات آزادسازی خرمشهر بدون شک نیروی هوایی جمهوری اسلامی نقش شگرفی در کسب پیروزی بزرگ در عملیات بیت المقدس داشته و در این عملیات برگهای زرینی بر دفتر افتخارات این نیرو افزوده شد. عملیات بیت المقدس یکی از نفس گیرترین و طولانی‌ترین عملیات‌های دوران دفاع مقدس به شمار می‌رود که از شامگاه 10 اردیبهشت ماه 61 آغاز و در ظهر سوم خرداد همان سال به ثمر نشست. در این عملیات که منجر به آزادسازی بخش قابل توجهی از خاک میهن اسلامی ما شد، خرمشهر شهری که در نزد ملت ایران از اهمیتی نمادین و ویژه برخوردار بود آزاد شد و به آغوش میهن بازگشت. نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، به رغم اینکه نیروهای سه‌گانه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هنوز تشکیل نشده بود، به تنهایی نقش تعیین کننده‌ای در فتح خرمشهر بر عهده داشت. فانتومها و تایگرهای ایرانی، بارها مواضع دفاعی دشمن را محورهای شط علی، جفیر، شلمچه، طلائیه، کوشک، حمید، حسینیه و گرمدشت در هم کوبیدند و باعث شدند حرکت رزمندگان اسلام رو به خرمشهر سریع‌تر انجام شود. در عملیات بیت المقدس، نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به عنوان پشتیبان نیروهای سطحی درگیر در منطقه وارد عمل شد و با استفاده از توان بالای تیز پروازان خود نقش تعیین کننده‌ای در پیروزی در این عملیات ایفا کرد. نیروی هوایی عملیات دشواری را باید انجام می‌داد چرا که نیروهای دشمن به صورت پراکنده و تاکتیکی در منطقه پخش شده بودند و نیروی هوایی برای اینکه لبه جلویی میدان نبرد را تحت تاثیر خود قرار دهد شکار تانک‌ها را در دستور کار خود قرار داد. در این عملیات بزرگ، نیروی هوایی با  890 نوبت پرواز (با F-5E و F-4E و F-14) آسمان خرمشهر را پوشش داد و 87 نوبت پرواز با F-5E و F-4D/E  و شناسایی و عکاسی 22 نوبت پرواز با RF-4E، ترابری هوایی 847 نوبت پرواز با  C-130 و B747 و سوختگیری هوایی 315 نوبت انجام و 20849 نفر مجروح حمل شد. همچنین 48000 پوند مهمات توسط جنگنده‌های F-4D/E و F-5E مصرف شد که در نوع خود بی‌نظیر بود. در عملیات بیت المقدس، مخازن جنگنده ها با استفاده از مخازن سوخت خارجی، با حداکثر مهمات پرواز کرده و توان رزمی‏شان بسیار افزایش یافته بود. (برای مثال جنگنده‏های F-4 گاه با پیکربندی 24 بمب 500 پوندی تجهیز می‎شدند و ماموریت عمده آنها، شکستن خط پدافندی بسیار مستحکم عراق در شرق خرمشهر بود) به طوری که بدون عملیات این جنگنده‏ها، شکست خط پدافندی عراقی‏ها بسیار مشکل، با تلفات زیاد و یا غیرممکن می‏شد. نیروی هوایی از 15 روز به آغاز عملیات، به انجام ماموریت‌های هوایی پرداخت و تا 10 روز بعد از خاتمه عملیات و فتح خرمشهر، به ماموریتهای خود ادامه داد. بیشترین فعالیت نیروی هوایی در طول عملیات، در پشتیبانی از قرارگاه قدس و در روزهای 11 و 12 اردیبهشت 1361 در جنوب کرخه‏کور و جفیر انجام گرفت. در شب 19 اردیبهشت ماه سال 61 نیروی هوایی با استفاده از هواپیماهای بوئینگ 747، ظرف یک شب، تعداد 6000 نفر از نیروهای ویژه (کلاه‌‏سبز) را از مشهد به پایگاه امیدیه ترابری نمود. در عملیات بیت‏‌المقدس، 4 فروند هواپیمای اف4 مورد اصابت موشک‌های سام عراقی گرفت که این سوانح در روزهای 11 و 12 اردیبهشت ماه 61 در جنوب کرخه‏کور، روز 16 اردیبهشت ماه 61 در منطقه چنانه و در 18 اردیبهشت ماه 61 در منطقه شلمچه رخ داد. در مجموع، 60 فروند جنگنده عراق در جریان این عملیات ساقط شدند. تعداد هواپیماهای سرنگون شده عراقی توسط سیستم‎های پدافند موشکی هاوک، رپیر و توپهای ضدهوایی هفت فروند اعلام شد. همچنین تعداد هواپیماهای سرنگون شده عراقی توسط جنگنده‌‏های شکاری 53 فروند بوده و برابر اظهار پاره‌‏ای از مسئولان اطلاعات و عملیات نیروی هوایی، در حوالی شلمچه در روز دوم خرداد ماه 61 مقر فرماندهی نیروهای عراقی که به شدت از آن محافظت و پدافند می‏شد توسط هواپیماهای اف4 که در ارتفاع بسیار پایین پرواز می‌کردند، بمباران شد و صدام حسین که در آن پایگاه حضور داشت، مجروح شد. هدایت عملیات پشتیبانی نیروی هوایی را در عملیات بیت‏‌المقدس، سرهنگ خلبان بهرام هوشیار، معاونت عملیاتی نیروی هوایی عهده‌‏دار بود. نیروی هوایی در عملیات آزاد سازی خرمشهر 113 نفر شهید و 11 نفر اسیر تقدیم کرد. سرهنگ خلبان شهید طالب مهر، سرهنگ خلبان شهید امجدیان و سرهنگ خلبان شهید جهانگیر انقطاع از شهدای خلبان نیروی هوایی در این عملیات بودند و بقیه شهدا نیز از کارکنان فنی و پدافندی و سایر تخصصهای نیروی هوایی بودند. همچنین سرتیپ خلبان روادگر، سرتیپ خلبان اعظمی و سرتیپ خلبان ذوالفقاری به دلیل مورد اصابت قرار گرفتن هواپیما هایشان و غیر قابل کنترل بودن آن هواپیما را ترک و به اسارت دشمن درآمدند. بدین ترتیب در عملیات بیت المقدس جنگنده‌های نیروی هوایی با برتری کامل آسمان ایران را از لوث وجود دشمن بعثی پاک کرده و فصل تازه‌ای از فرهنگ دفاع را رقم زدند.   لشکری که به دام غیرت و تخصص افتاد براساس ماموریتی که در عملیات بیت المقدس برای نیروی هوایی تعریف شده بود، کار شناسایی و عکسبرداری هم  مثل همیشه از وظایف این نیرو بود. در یکی از ماموریتهای شناسایی بر فراز خرمشهر، در هنگام عکسبرداری با هواپیمای آر اف 4 خلبان متوجه یک پل غوطه ور در آب که تقریبا یک متر زیر آب بود، می شود و به مسئولین نیروی هوایی اطلاع داده می شود. این پل شناور، مسیر تدارکاتی نیروهای عراقی در خرمشهر و امید اصلی آنها برای دریافت نیروها و تجهیزات کمکی محسوب می شد. با توجه به اهمیت حیاتی این پل، تصمیم بر انهدام آن گرفته گرفته شد. در تاریخ 17 اردیبهشت سال 61 سرهنگ دوم خلبان محمود اسکندری و ستوان یکم خلبان اکبر زمانی پلی که توسط مزدوران عراقی روی اروند رود ساخته شده بود و برای پشتیبانی لشکر 11 ارتش عراق در خرمشهر استفاده می شد، با یک حمله بسیار دقیق منهدم کردند و در نتیجه آن دهها هزار نفر از نیروهای عراقی به اسارت رزمندگان ایرانی در آمدند. به قول یک از فرماندهان عراقی، همه چیز داشت خوب پیش می رفت تا سر و کله آن فانتوم ایرانی پیدا شد.     پل شناور عراقی قبل از انهدام - تاریخ عکسبرداری: 13 اردیبهشت ماه 1361     امیر خلبان اکبر زمانی     سرهنگ دوم خلبان محمود اسکندری (ایستاده از راست نفر سوم) و ستوان یکم خلبان اکبر زمانی (نشسته از راست نفر دوم)   خلبان محمود اسکندری، یکه سوار فانتوم امیر خلبان محمود اسکندری از خلبانان سرشناس و زبده فانتوم در نیروی هوایی بود که حماسه های فراوانی را در کارنامه پرافتخار خدمتی خود به ثبت رسانده است. در طی نخستین روزهای درگیری واقعی مرزی بین ایران و عراق، قبل از شروع جنگ رسمی بین دو کشور، یکی از فانتوم های پایگاه سوم شکاری همدان در روز 17 شهریور 1359 به هدایت سرگرد خلبان محمود اسکندری و کابین عقبش ستوان یکم خلبان «علی ایلخانی» مورد اصابت قرار گرفت و سقوط کرد. این F-4 که با مأموریت بمباران نیروی زمینی دشمن در منطقه نفت شهر از همدان برخاسته بود، با انهدام موفق هدف، در بازگشت در منطقه «نفت شهر» هدف گلوله توپهای پدافندی قرار گرفته و خلبانانش مجبور به خروج اضطراری از هواپیما می شدند. محمود اسکندری به سلامت به زمین رسید اما مشکلی که گهگاه گریبان برخی از خلبانان نیروی هوایی ایران را گرفت، این بار نیز به نام «علی ایلخانی» برخورد کرد. چتر صندلی این دلاور، ناتوان از خروج صحیح، نتوانست سرعت فرود ایلخانی را کاهش دهد. ایلخانی با سرعت بالایی به زمین سقوط کرد تا نام دیگری به لوح پر افتخار شهدای نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران افزوده شود. امیر خلبان زنده یاد محمود اسکندری اسکندری در عملیات برای لغو کنفرانس سران کشورهای غیرمتعد در بغداد نیز حضوری درخشان داشت. اجلاس سران کشورهای غیر متعهد قرار بود در اوایل شهریور 1361 در بغداد تشکیل شود و "صدام حسین" به مدت چهار سال رئیس این اجلاس باشد. با توجه به تشکیل اجلاس در بغداد، ایران حاضر نبود در این اجلاس شرکت کند و ریاست "صدام حسین" را بپذیرد. ایران به منظور خنثی کردن ادعای "صدام" مبنی بر این‌که دیوار دفاعی بغداد حتی از دیوار پدافندی مسکو قوی‌تر است، لازم بود یک حمله هوایی ضربتی بر روی تأسیسات نظامی و یا اقتصادی بغداد اجرا کند تا خلاف گفته رهبران بغداد، به دنیا و سران غیر متعهد ثابت شود که بغداد محل امنی برای برگزاری اجلاس نیست. "صدام حسین" به منظور حفاظت هوایی شهر بغداد، از توپ‌های ضد هوایی، انواع موشک‌های سام، موشک‌های پیشرفته غربی از قبیل "کروتال" و "رولند" و هواپیماهای میگ 23 و میگ 25 که به طور شبانه روز در اطراف آسمان بغداد در حال گشت‌زنی بودند استفاده می‌کرد. گروه طرح نیروی هوایی ایران با توجه به اهمیت این مأموریت و به رغم پر مخاطره بودن، انجام آن را مورد تصویب قرار می‌دهد. چهار خلبان، برای این عملیات برگزیده می‌شوند: سرهنگ دوم محمود اسکندری، با کابین عقب ستوان یکم ناصر باقری و سرهنگ عباس دوران با کابین عقب ستوان یکم منصور کاظمیان. صبح روز سی‌و یکم تیر 1361 صدای غرش مهیب دو فانتوم ایرانی، بغداد را به لرزه در آورد و پالایشگاه الدوره آماج حملات فانتومهای ایرانی قرار گرفت. در آن پرواز محمود اسکندری لیدر بود و دوران هم شماره دو.  هردو از پدافند اول بغداد رد شدند و وارد پدافند دوم بغداد شدند که در همان پدافند دوم با موشک دوران را زدند. در این عملیات عباس دوران به شهادت رسید و کمک خلبانش، منصور کاظمیان، به اسارت در آمد. محمود اسکندری از حلقه دوم رد می شود و پالایشگاه را هدف قرار داد. در این گیر و دار گلوله ضد هوایی عراق، طلق کابین عقب فانتوم را پودر کرده و یک قسمت از صندلی و چتر را از بین برد، یعنی اگر اسکندری و کمکش می خواستند در صورت ضرورت اجکت کنند، اصلا چتری نداشتند. گلوله ضدهوایی وارد کابین شده و گردن ستوان باقری را تکه پاره کرده بود. به هرحال این دو نفر با عبور از سد کمربند پدافندی هراسناک بغداد، زنده برگشتند و فانتوم زخمی را در همدان به زمنی نشاندند. این حمله هوایی باعث شد کنفرانس غیرمتعدها در بغداد لغو شود. اسکندری قبلتر هم در تاریخ 17 اردیبهشت سال 61 در جریان عملیات آزاد سازی خرمشهر توانسته بود پس از بارها عدم موفقیت دیگر خلبانان در انهدام پل استراتژیک بسته شده بر روی اروند رود، در میان پدافند مهیب عراقی ها پل اروند رود را منهدم کرده و ارتباط لشکر 11 عراق با 20 هزار نفر نیرو را با عقبه قطع کرده و موجبات نرسیدن کمک، محاصره و نهایتا شکست آنها و آزادی خرمشهر را فراهم سازد. امیر خلبان اسکندری در عملیات تاریخی حمله به پایگاه اچ - 3 به عنوان یکی از شگفت انگیزترین عملیات هوایی تاریخ نیز مشارکت داشت. او دو بار موفق شده بود با مهارت بی نظیر خود، فانتوم آسیب دیده اش را به پایگاه برگرداند. بمباران پالایشگاه کرکوک، پترو شیمی بغداد و ایستگاه راداری تموز از دیگر عملیاتهای موفق این خلبان رشید بود. سرانجام عقاب تیزپرواز آسمان ایران و اسطوره فانتوم، امیر سرتیپ خلبان محمود اسکندری در مورخه 11/8/1381 در جریان یک سانحه رانندگی در بزرگراه آزادگان به شدت مصدوم و به علت خونریزی شدید جان به جان آفرین تسلیم کرد و روی در نقاب خاک کشید. یاد و خاطره اش گرامی باد.   به یادبود قهرمان ملی ایران زمین، شادروان تیمسار محمود اسکندری و پاسداشت امیر خلبان اکبر زمانی  _____________________________________________________________ منابع: khouznews.ir ganjejang.com aja.ir parsine.com yjc.ir ravayatgar.org گردآوری و تنظیم: وبلاگ هوانورد (newcoy.persianblog.ir)

من راه حلی برای قضیه آذربایجان دارم که شاید طنز به نظر بیاد ولی به احتمال زیاد قابل اجراست . اون هم اینه که شخص علی اف رو مثل روح الله زم یا موارد مشابه تو گونی کرد و آورد ایران و لازم هم نیست اعلام بشه که ما گرفتیمش . مثل امام موسی صدر .فقط کافیه که علی اف یه دفعه غیب بشه . در موردش یکم فکر کنید . یه عملیات پیچیده نیاز داره ولی قابل اجراست . به راحتی میشه بعد از ربایش از طریق دریا اون رو به ایران منتقل کرد. رئیس جمهور یه کشور درجه سه مثل جمهوری باکو مگه چقدر میتونه محافظت شخصی داشته باشه ؟؟ بر فرض هم حین ربایش اون چند نفر زخمی یا کشته بشن . باز هم بهتر از یه جنگه . مطمئنا مقامات باکو بعد از این اقدام خودشونو جمع و جور میکنن و زبونشونو کوتاه . شک نکنید !! برای این طرح دو سه تا مینی زیر دریایی و چندتا قایق بادی و چند ده نفر نیروی فوق ویژه نیاز هست . کاخ ریاست جمهوری یا همون (( Hökümət Evi )) دقیقا کنار دریا و در ساحل جنوبی باکو قرار داره . فاصله باکو تا آستارا هم فقط 200 کیلومتره ... نظرتون چیه ؟؟؟