چنگالهای تیز ققنوس برنامه تبدیل موشکهای هوابه هوای دوربرد فینیکس به گونه سطح به هوا موشک هوابه هوای دوربرد AIM-54 فینیکس برای 4 دهه متوالی ،جنگ افزار اصلی ناوگان جتهای برتری هوایی اف-14 تامکت نیروی دریایی ایالات متحده ( و هم اکنون نیروی هوایی ایران ) بشمار می رفت و می رود ، ولی کمتر کسی اطلاع دارد که نیروی دریایی ارتش آمریکا ، در مقطعی ، درصدد بود تا نسخه متفاوتی از این موشک مشهور را برای شلیک از روی شناورهای رزمی مستقر نماید. در واقع پروژه ناکام Sea Phoenix ضمن تبدیل موشک ، شامل نصب مجموعه کاملی از رادار هدایت آتش AWG-9 بر روی شناورهای رزمی بود که حتی تا مرحله شلیک آزمایشی نیز پیشرفت نمود . ابعاد غول آسای موشک دوربرد هوابه هوایی AIM-54A در مقایسه با خدمه حاضر در تصویر کاملا مشخص است مفهوم اولیه فینیکس دریاپایه ، در اواسط دهه هفتاد میلادی بعنوان جایگزینی مناسب برای نسخه های اولیه سامانه دفاع هوایی دریاپایه سی اسپارو ( نسخه ای از موشک هوابه هوای AIM-7) پیشنهاد گردید . درآن زمان ، فینیکس هواپایه ، به همراه اف-14 های نیروی دریایی در خط مقدم درگیری مستقر بودند و مجموعه سامانه کنترل آتش قدرتمند AWG-9 نیز در پشتیبانی این دو قرار می گرفت تا تهدید اصلی بر علیه ناوگروه های هواپیمابر یعنی موشکهای کروز ضد کشتی نیروی دریایی ارتش شوروی و بمب افکن های حامل آنها را خنثی نماید . آنتن و سامانه AWG-9 جنگنده اف-14 با این حال ، منشاء موشک فینیکس را می توان فراتر از برنامه ترکیبی اف-14 و آگ ناین دانست ، چرا که پیشتر ازاین ، برنامه AAM-N-10 نیروی دریایی و گونه طراحی شده برای نیروی هوایی یعنی موشک GAR-9 وجود داشت ،اما در نهایت دچار ناکامی گردید . بدین ترتیب ، به منظور پر کردن شکاف تهدید موشکهای کروز روسی ، یک برنامه طراحی جدید به منظور جایگزین نمودن این موشکها توسط شرکت هیوز به سال 1962 آغاز شد که نخستین موشک تولید شده در این برنامه در 8 سپتامبر 1966 از یکفروند هواگرد NA-3A اسکای واریور برفراز میدان تیر موشکی نیروی دریایی در اقیانوس آرام شلیک گردید که در نهایت امر با تبدیل شده به برنامه AIM-54A و ترکیب با پروژه اف-14 ، به سال 1974 عملیاتی شد . تست موشک فینیکس علیه یک هدف پرنده QF-4 سال 1983 اما در حالی که ترکیب اف-14 و فینیکس با پرواز از روی عرشه اوهواپیمابر قرار بود تا یک لایه محافظتی برای ناوگروه های هواپیمابر ایجاد کند ، برنامه سی فینیکس بر روی خود ناو نصب میشد تا یک حلقه دفاعی محکم ولی نزدیکتر اما همچنان دوربرد را در برابر هر گونه هواگرد یا موشک کروز مهاجم ایجاد نماید تا اگر موشکی از لایه اول ( تامکت- فینیکس ) عبور نمود ، بتوان از ناوگروه دفاع نمود . براساس برنامه طراحی شده ، نیروی دریایی می بایست بر روی هر ناو ، سه سامانه (پرتابگر) نصب می نمود تا پوشش 360 درجه برای شناور فراهم شود ،اما هرکدام از این پرتابگرها ، بطور مستقل قادر به عملیات بودند که شامل یک لانچر 12 تایی برای موشک فینیکس ، یک رادار AWG-9 بعلاوه کنترل ها و نمایشگرهای مختلف برای کار با آن بود . نخستین تست موشک فینیکس ، سال 1966 براساس طراحی اولیه ، تکنسین های نیروی دریایی و شرکت سازنده ، انتظار نداشتند که نصب سی فینیکس بر روی ابرحامل های هواپیمابر یا سایر شناورهای رزمی مشکلات زیادی ایجاد کند . براساس داده های شرکت هیوز که مسئولیت تولید رادار و موشک را بصورت توامان داشت ، چیزی در حدود 27 جزء از 29 جزء سامانه اصلی را می شد به کشتی اضافه کرد بدون اینکه نیازی به تغییرات زیاد داشته باشد . درواقع ، گونه دریایی فینیکس مزیتهای قابل توجهی از جمله توانایی درگیری با چندهدف بطور همزمان را در اختیار داشت . ازاین گذشته ، AWG-9 می توانست تا 24 هدف را بطور همزمان و بصورت اسکن در حالت جستجو کشف و شش هدف را براساس اولویت انتخاب و با آن درگیر شود . راست : لود سنگین تامکت ، شش تیر موشک فینیکس که گفته میشود در این آرایش ، مانور پذیری اف-14 تا حدودی کاهش می یافت چپ : لود استاندارد تامکت ( اف-14 جلویی ) ، 4 تیر فینیکس ، دو تیر اسپارو و دوتیر سایدویندر ( نیروی هوایی ایران ) بدین ترتیب ، در حالی که اف-14 تنها شش تیر فینیکس با خود حمل مینمود ( در سنگین ترین لود ممکن ) و 4 تیر موشک در حالت عادی ، نسخه دریاپایه بصورت بالقوه میتوانست با اهداف بیشتری وارد نبرد گردد .علاوه براین ، موشک AIM-54 حتی در حالت دریاپایه نیز عملکرد بسیار چشم گیری از خود نشان می داد . بدین معنی که موشک در حالت هواپایه ، با سرعتی در حدود 4.3 ماخ می توانست در یک برد 72.5 مایل دریایی با هدف درگیر شود ،و اگر چه در نسخه دریاپایه ، این مقدار کمتر می بود ،اما همچنان سلاح مرگباری بشمار می رفت . مراحل بارگذاری موشک RIM-7P در مقام مقایسه ، موشک AIM-7F اسپارو ، هواپرتاب ، بردی در حدود 38 مایل دریایی دارد که این رقم برای موشک RIM-7P سی اسپارو به 14 مایل می رسد . با این وجود ، علیرغم کاهش برد فینیکس دریاپایه ، بدلیل وزن سنگین 1000 پاوندی آن ، واضح بود که عملکرد بسیار بهتری از سی اسپارو به نمایش می گذاشت . در نبردهایی که در بردهای نزدیک بوقوع می پیوست ، فینیکس هواپرتاب از رادار فعال خود استفاده می کرد که این برای نسخه دریاپایه نیز صدق می نمود در حالی که گفته شده حداقل برد درگیری فینیکس دریاپایه چیزی در حدود 2 ناتیکال مایل می بود . مراحل بارگذاری موشک RIM-7P برنامه نهایی شده برای نصب ترکیب سی فینیکس و AWG-9 بر روی شناورهای رزمی چندان با نمونه هواپایه تفاوت نداشت ، اما قرار بود پس از تایید اولیه ، قابلیتهای بیشتری بدان اضافه گردد. در شکل نهایی شده طرح به سال 1977 ، قراربود تا به موشک فینیکس یک بوستر اضافه شود تا کاهش برد تا حدی جبران گردد که این احتمالاًهمان تغییراتی بود که هیوز می بایست انجام میداد . شلیک موشک RIM-7P در جریان تستهای صورت گرفته در مرکز آزمون های نیروی دریایی در چاینالیک کالیفرنیا ، گونه استاندارد سی فینیکس مسافت 13.5 مایلی را در 90 ثانیه طی نمود ، هر چند عملکرد موشک در حوزه هایی نظیر مرحله جداشدن از پرتابگر و جنبه های ایمنی آن مورد بررسی قرار نگرفت ،در حالی که بطور همزمان ، چهاردهمین نسخه مجموعه AWG-9 ویژه دریا نیز در حال تولید بود . پی نوشت : 1- ادامه دارد 2--استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

دلیل آن مشخص هست ، چون نه پول دارند و نه اعتقادی . اگر تصور میشود که مثلا نیروی هوایی آمریکا ، چیزی شبیه به جهاد خودکفایی ما ندارد ، یک اشتباه محض هست تا اینجا دوستان ما نشون دادند که هیچ اعتقادی به قدرت هوایی ندارند ( امروز 17 ابان 1400 و قبل از تحویل سوخو-30 های احتمالی ) و وقتی اعتقاد نداشته باشند ، پولی هم قرار نیست خرج بشود ! بدبینانه ترین و در عین حال منطقی ترین توجیه این هست ، جذب حداقل بودجه برای اینکه مدعی باشند ایران هنوز نیروی هوایی دارد ، در حالی که حتی خواجه حافظ شیرازی هم می دوند که این نیرو ، قابلیت دفع تهدید مرگباری که مرتب دارد وحشتناکتر میشود را ندارد ... هیچ تعارفی هم برای بیان این موضوع نداریم .

بسم ا... رزمایش آبان 1400 ارتش پی نوشت : قابلیتهای رزمی میراژهای نیروی هوایی همچنان در هاله ای از ابهام !!!!!!

سلام و وقت بخیر جسارتا خدمت دوستان عزیز و فرزانه متذکر بشوم که نصب یک سلاح با توانایی حمل و شلیک و استفاده از ان فرق دارد در مورد عکسهایی که در سطح نت دیده میشود زیاد جدی نگیرید هر مدل لانچری یا پایلون و یا بمبرکی را میشود به صورت نمایشی بر روی زمین نصب کرد البته با کمی حوصله و سلیقه ....اما بین نصب با لود تفاوت زیادی هست در نصب فقط روی حامل میبندیم اما در لودینگ اول حامل باید باسلاح چه از نظر سخت افزاری و چه نرم افزاری هماهنگ شوند و بعد از چندین نوبت تست نصب و چکهای متوالی برقی و مکانیکی بر روی زمین تازه اجازه تست پروازی داده میشود و خود انهم فرایند وقتگیر و طولانی هست تا بخواهد نظر عملیات ...بازرسی... کیو سی ...فرماندهی ... و از همه مهمتر گردان جنگافزار را تامین کند و بعد از تایید پروژه و تامین بودجه کلی بر روی سایر پرنده ها اعمال گردد این شو اف های تبلیغاتی را جدی نگیرید تا زمانی که ان پرنده با سلاح مربوطه پرواز رزمی انجام ندهد و فیلمش را ندیدید بیخیال این مسایل باشید در زمینه میراژها هم حرف زیادی نمیماند قبلا دوستان همینجا خیلی شفاف این مساله رو توضیح دادن به امید نیروی هوایی در شان این کشور

انجام شده، اگزوسه و ماژیک رو گرفتیم ولی باجلو رفتن نمونه های بومی جایگزین شد موشک های اگزوسه که الان به جاش موشک های ضد کشتی خودمون رو داریم و به جای ماژیک از پی ال 7 استفاده کردیم که بعدا بهینه شد و الان تولید داخل بهترش رو داریم (انبارهای موشک های پی ال 7 پر هستن و نیروی هوایی اونها را بهینه کرد) (این موشک ها همراه اف 7 ها اومدن و رضایت خلبانان رو جلب نکردن) تو بحث موشک و سلاح تکنولوژی و کیفیت سلاح های امریکایی ما رو بالاتر از تکنولوژی فرانسه رسوند و برای همین چه از نظر کیفی و چه مالی نگاه به سمت تولیدات داخل هست مقطعی به شدت روی این جنگنده ها کار شد چه بحث رادارش که مهندسی معکوس شد و چه بحث سیستم اتش که با موشک های خودمون تطابقش دادیم قبلا خبری بود مبنی بر جایگزینی رادارهای فانتوم با رادار ایرانی که بر اساس و همتراز رادار میراژ بود اخبارش اون زمان که اذرخش و صاعقه معرفی شدن بلد شد جمع بندی بخوام بکنم ایران روی رادار هواپایه کارهای زیادی کرده است ولی بیشتر جزیره ای بوده و انسجامی که منجر به یک روند پایدار رو شکل بده دیده نمیشه

پهپاد مهاجر 2( ANSU-100 )وبمب قائم در ونزوئلا

بسم ا... وقتی می فرمایید ، کار جزیره ای ، یعنی اصلا کاری انجام نشده ، چون به مرحله عمل درنیامده وانسجامی ندارد ، پس اصولا در چهارچوب یک برنامه قابل تامل و موثر قابل دسته بندی نیست پی ال -7 ها هیچ وقت در نیرو محبوب نبودند ، تا جایی که خدمه استفاده از همون سایدویندرهای قدیمی را ترجیح میدهند ( بخصوص برای اف-5 ) با توجه به اینکه میراژها هرگز مسلح دیده نشدند ، متاسفانه نمیشود این را تایید کرد و طبق قاعده " اگر ببینیم ، میشود باور کرد " به این موضوع نباید زیاد استناد کرد

درسته تصاویری از نصب موشک و تجهیزات روشون دیده شده مهمترین سلاحی که روی این جنگنده نصب شده است ، ماوریک و کروز است برای همین گفته شده بیشتر در نقش پشتیبانی وارد می شود بویژه در شرق کشور ولی طرح هایی برای تطابق موشک های پی ال چینی نشون میده نگاه به نبرد هوایی هم داشتن بویژه که روی رادارش خیلی کار شد اما چرا عکس های بدون سلاح ازش بیرون میاد مشخص نیست؟ بعید می دونم بحث حفاظت اطلاعاتی باشد که دروازه اش باز است

پهپاد سیمرغ نیروی دریایی ارتش پهپاد سیمرغ همان پهپاد شاهد 129 می باشد که در خدمت نیروی دریایی ارتش بوده و در رزمایش با استفاده از بمب‌های هوشمند و نقطه‌زن موفق به انهدام یک هدف متحرک شناوری در آب‌های دوردست با استفاده از بمب‌های هوشمند و نقطه‌زن تماما ایرانی شد.

‏پهپاد انتحاری آرش مورد اصابت قرار دادن یک هدف کوچک در دامنه یک کوه برد پهپاد: 2000 کیلومتر

میراژ های نیروی هوایی با استتار جدید و باز هم بدون سلاح

این یک مشکل بزرگ در مدیریت اکثر پروژه های ماست پروژه هایی که با وجود افراد خوش ذوق به دستاوردهایی می رسند ولی هرگز این دستاورد به عنوان تجربه ذخیره نشده و با رفتن فرد از بین می رود و عملا شاهد فراگیر شدن ان نمی شویم چیزی که در امریکا بصورت استاندارد و توصیه نامه ثبت و عمومی می شود و در موارد خاص تر به عنوان اسناد راهنما قابل انجام است بیشترین بحث قابلیت پایین انها نسبت به موشک های سایذویندر هست که الان هم نسخه های بومیشون رو داریم خرید های اون مقطع با توجه به تهدید صدام بود که انبارها رو پر کردن که فردا اگر جنگ شد بتونن استفاده کنن باتوجه به هزینه های نگهداری سنگین اف 1 ها، سرپانگهداشتن این جنگنده ها بدون سلاح توجیهی ندارد اما سوال این است که هدف و فکری که پشت سرپا نگه داشتن این جنگنده هست چیه؟ اموزش؟؟ اهداف زمینی؟؟ قبلا گفته میشد هدف اینه

سلام چیزی که من گفتم ارتباطی به نوع و مقدار آموزش شهید ناظری که زیر نظر به قول شما یک استوار یا ستوان بوده است ، نداشت . منظور من تلاش یک فرمانده برای تامین تجهیزات برای نیروهایش بود که مثل خیلی های دیگر حداکثر فقط در حد نوشتن یک درخواست نبود . تامین تجهیزات و به روز آوری آنها نیازی به تغییر در " این سیستم کلاسیک " ندارد و اتفاقا برای حفظ همان نیروی کلاسیک لازم است که تجهیزاتش هم کلاسیک باشد ولی به روز .

با سلام اینجور نیست که مسلح نباشند ، به هرحال نصب سلاح روی این پرنده طی چندین مرحله حتی دیده شده است. ضمنا تهیه سلاح های اصلی مانند ماترا و ماژیک و اگزوسه و ... این جنگنده از بازار سیاه فکر نمیکنم زیاد سخت باشه به راحتی بشه به وفور پیدا کرد. اینکه چرا نیروی هوایی اصرار داره اون ها رو غیر مسلح نشون بده الله و اعلم...

در جهان عرب مسبوق به سابقه است جمال عبدالناصر هم وقتی میخواست قدرت را در مصر قبضه کند دچار ترور خودخواسته شد تروریست در حین سخنرانی به چراغ بالای سر ناصر شلیک کرد و او هم در کمال شجاعت ایستاد و گفت بگذارید ناصر را بکشند !!!! (شنیده شده است که بعدا دولت هند گفت ناصر از سناریو فیلمهای ما کپی برداری کرد )

سلام خدمت شما کشورهای ثالث زیادی هستند که میشه از طریق اون ها به سلاح های اصلی این جنگنده دست پیدا کرد ( ماژیک ، اگزوسه و ... ) و یا حتی از بازار سیاه به راحتی و وفور پیدا کرد و روی اون ها کار مهندسی معکوس رو انجام داد اما خب به هردلایلی انجام نشده این مهم چرا؟ یا تعداد به حدی نیست که واسشون اقدام بشه که با توجه به تعداد فراری به ایران این مورد نقض میشه یا هزینه بر هست و تکنولوژی روزی ندارد یا این جنگنده صرفا موقت در نظر گرفته شده است و یا مسائل دیگر جناب حیدری به نظر شما دلیل چیست؟

ایران انگار فناوری رو فروخته ولی تو زمانی که بسیاری از پهپادها شبیه هم هستن تشخیص و ارزیابی دقیق مبتنی بر همین جزئیات هست

تصویر تانک تی-72 اس نزاجا در رزمایش ذوالفقار 1400 مجهز به اخلالگر حرارتی از سالهای قبل این اخلالگر حرارتی بر روی برخی از تانک های تی-72 اس نزاجا نصب بوده است

سومین چاه آب ژرف منطقه سیستان پس از حفاری به عمق هزار و 790 متر آب پایدار و شیرینی حاصل شده است که با مختصر تصفیه ای برای شرب قابل استفاده خواهد شد. این چاه بیش از هزار مترمکعب در روز تولید آب دارد که بالاتر از انتظار است و این قابلیت را دارد که با نصب پمپ درون چاهی به 8 میلیون لیتر در روز برسد. منبع فارس نیوز لینک فیلمی در این خصوص در صفحه اینستاگرام سورنا ستاری منتشر شده است لینک ---------------------- بحث در مورد این منابع آبی بسیار متفاوت هست و بیشتر ناشی از جدید بودن و عدم شناخت رفتار آن ایجاد شده است عده ای به کل موافق و عده ای به کل مخالف هستند و بیشتر استدلال ها هم حدس و گمان هست چیزی که به شخصه از میان صحبت ها برداشت کردم راهی ناشناخته است که می بایست با احتیاط طی شود و با اولویت دهی به آب شرب بهره برداری را آغاز کرد و توجه داشت که بدمصرف کردن و اسراف هرگز عاقبت خوش ندارد حتی اگر به دریا متصل باشیم ولی در ان منطقه و باران های فصلی و شدیدش راهکاری که باید به شدت دنبال شود ، مهار آب های سطحی فصلی و تلاش برای ذخیره آن ها در دل زمین هست که علاوه بر جلوگیری از سیلاب ، بتوانیم وضعیت آب منطقه را بهبود ببخشیم

دوست عزیز برنامه ستاد کل برای ارتش نبرد نامتقارنه نبر متقارن میگه بجای تانک= ضد زره بجای نفر بر =تویوتا حالا نیایید بگید نه کی گفته اینو و... کلا نبرد نامتقارن افزایش هزینه دشمن با کاهش هزینه خودی هست که البته در جنگ با امریکا جای دفاع هم داره قبل از جنگ سوریه ما حتی بودجه رنگ امیزی تانک هم نداشتیم چ برسه بروز رسانی تازه بعد جنگ سوریه ستاد کل متوجه تجهیزات شد که اونم با بودجه حاضر کمی شوخیه

تشابه جزئیات ارابه فرود ها که نشون میده اون پرنده مهاجر هست

غول روسی نیروی زمینی ارتش تانکبرهای روسی MAZ-537 نیروی زمینی ارتش در زمان پهلوی دوم از شوروی خریداری شده بود. تانکبرهای MAZ-537 ایرانی نسخه G بودند که مجهز به وینچ در پشت موتور خودرو هستند. این وینچ برای تسهیل بارگیری و تخلیه خودروها و همچنین امکان بازیابی خودروها در هنگام گیرکردن در زمین های نامساعد (مانند گل) کاربرد داشته است. طول کابل این وینچ 100 متر و ظرفیت کششی وینچ 15 تن بوده است.این تانکبر با موتور 12 سیلندر دیزلی ( موتور در پشت کابین خدمه قرار دارد) و نیمه تریلر دومحوره ChMZAP-5247G خودروهای زرهی تا وزن 50 تن را حتی در زمینهای ناهوار جابه جا نمایید. از دیگر تغییرات نسخه MAZ-537G میتوان به طراحی پوشش موتور متفاوت برای خنک سازی بهتر موتور اشاره کرد. همچنین موتور 12 سیلندر نسخه G به جهت ساده سازی تعمیرات و دردسترس بودن قطعات، با موتور و فیلتر هوا تانک تی-55 مشترک است. تانکبر MAZ-537G ایرانی در حال جابه جایی هویتزر خودکششی M109A1 تانکبر MAZ-537G ایرانی در حال جابه جایی تانک M47M (البته در تصویر گرافیکی وینچ تانکبر MAZ-537G که در پشت موتور قرار دارد ترسیم نشده است) وینچ تانکبر MAZ-537G که در پشت موتور قرار دارد ( این عکس مربوط به نسخه ایرانی نیست) تانکبرهای MAZ-537G ایرانی در حال جابه جایی تانک های M60A1

خوب یکی از خبرنگاران کشور خبر از انتقال 600 نخل های دشستان به دوبی خبر دادمنبع البته جای سوال است ذخایر ژنتیکی به راحتی به یغما می رود البته ظاهرا مشکلات کم ابی بی تاثیر نبوده است هرچند عدم توسعه شیوه نوین ابیاری و یا حتی تصفیه فاضلاب بی تاثیر نیست گزارش تصویری رکنا از انتقال نخل ها در بوشهرمنبع

حفظ اطلاعات هویتی پرسنل و محو‌کردن تصویر مانیتور‌ها در کلیپ جدید ایما مدیا مرکز کنترل و فرماندهی ناحیه‌ای پدافند هوا و فضای سپاه https://www.aparat.com/v/I2zXm/

با سلام خداوند حفظ کند قهرمان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، جناب سرهنگ ، بهروز نقدی بیک ( خلبانی که بدون راهنمای پرواز ، جنگنده زیبای فرانسوی را به پرواز درآورد ) این ماکت میراژ F-1 متعلق به ایشان هست ) پی نوشت : به قول یکی از اساتید نیروی هوایی ، فقط ارابه جلوی جنگنده های غربی ، به کل هیکل زمخت و بی قواره جنگنده های روسی می ارزد