ماجرای ورود مهمات کالیبر 5.56 م.م به سازمان رزم نیروهای مسلح ایران بخش دوم و پایانی سلاح خیبر-2002 رونمایی شده به سال 2006 باسرنیزه استاندارد سلاح AKM و دوربین طرح شرکت کُلت خیبر-2002 راست : آفتامات کلاشنیکف چپ : هکلرکخ ژ-3 داستان روند توسعه سلاح انفرادی خیبر-2002 به اوایل قرن جدید میلادی ( 2000) باز می گردد ، درست در زمانی که نیروهای مسلح ایران بدنبال جایگزینی برای سلاح های انفرادی کالیبر 51×7.62 م.م اتوماتیک (هکلرکخ ژ-3 ) و همچنین انبوه نمونه های روسی ، چینی ، بلغاری ، آلمان شرقی ، رومانیایی و حتی عراقی سلاح انفرادی با کالیبر 39×7.62 م.م از سلاح آفتامات کلاشنیکف (AK) با یک نمونه ساخت داخل که بتواند مهمات استاندارد ناتو با کالیبر 56×7.62 م.م را شلیک کند ، بود . اسکرین شات از تست خیبر توسط وزیر محترم وقت دفاع ، دریابان شمخانی در ابتدای امر تصمیم براین شد که یک نمونه برگرفته از سلاح خودکار ژ-3 با طراحی پیش ماشه ( بولپاپ ) برای تولید انبوه انتخاب شود، اما بدلایلی نامعلوم ، پس از آزمایشات متعدد ، این طرح به نسبت جالب ، به نفع یک نمونه جدیدتر از یک سلاح اتوماتیک با کالیبر 56×5.56 م.م کنار گذاشته شد . ژ-3 بولپاپ ( پیش ماشه ) این طرح جدید که بعدها با شناسه خیبر-2002 ( KH-2002/Khaybar) شناخته شد ، به سال 2001 برای اولین بار در معرض دید عموم قرار گرفت . براساس داده های موجود ، هسته اصلی طراحی خیبر-2002 بعنوان یک سلاح با قابلیت مسلح سازی با فشار غیر مستقیم گاز باروت ، بصورت یک سلاح با مکانیزم چرخشی (bolt mechanism) طراحی شد که به معنای واقعی کلمه ، یک سلاح با کالیبر 56×5.56 م.م با نمای ظاهری آینده نگرانه بشمار می رفت . این سلاح انفرادی ، در سه نسخه استاندارد با لوله 730 م.م ، کارابین با لوله 680 م.م و نسخه DMR ، ( designated marksman rifle) یا بعبارت بهتر ، تک تیرانداز دقیق با لوله ای به درازای 780 م.م معرفی شده بود . راست : سرلشکر پاسدار شهید ، نورعلی شوشتری در حال ارزیابی آخرین گونه سلاح خیبر چپ : سرتیپ پاسدار نجار ، وزیر وقت دفاع در حال بررسی سلاح خیبر آزمایشهای صورت گرفته بر روی این سلاح در میانه دهه نخست قرن بیست و یکم موجب پدید آمدن دو بروزرسانی عمده درآن گردید . اولین بروزرسانی در سال 2005 و دومی در سال 2009 با معرفی جدیدترین و آخرین گونه خیبر-2002 رونمایی شد که امروز با شناسه "سما" شناخته میشود که روکش تحتانی لوله با طراحی ارگونومیک تر ، سایت آهنی نشانه گیری شبیه به سلاح آمریکایی M16A2 و ریل پیکاتینی طرح M1913 بود که قابلیت نصب هرنوع سامانه ویژه سلاح های انفرادی را بدان میداد . سلاح انفرادی سما مصاف 5.56 م.م راست : سلاح کالیبر 5.56 م.م. مصاف با قنداق ثابت چپ : سلاح کالیبر 5.56 م.م. مصاف با قنداق تلسکوپی آخرین تلاش ایران برای تولید یک سلاح استاندارد بومی با کالیبر 5.56 م.م براساس طرح اصلی آرمالایت ای آر-15 / ام-16 سلاح مصاف است که از مکانیزم پیستون گاز کورس کوتاه استفاده می کند . این سلاح برای اولین بار در نمایشگاه ایپاس 2016 در معرض دید عمومی قرارگرفت . براساس تصاویر موجود ، رسیور تحتانی این سلاح به تقریب مشابه با سلاح فجر224 است که یک روگرفت بومی از کارابین ام-4 بشمارمی آید ، در حالی که رسیور فوقانی به یک دسته تثبیت کننده شلیک ثانویه ( برای تسهیل فرآیند شلیک برای تیراندازن چپ و راست دست ) مجهز بوده و پوکه پران آن نیز یادآور طراحی سلاح کانادایی سی -7 ( کلت مدل 715) است . مصاف لوله کوتاه (13 اینچ ) فلسفه طراحی روپوش لوله براساس طرح M-LOK که به یک ریل پیکاتینی مجهز شده صورت گرفته است . این سلاح براساس تصاویر موجود از دو نوع قنداق استفاده می کند که اولی یک قنداق تلسکوپی4 حالته و یک قنداق ثابت پلیمری برای سلاح های مارکزمن است . در حال حاضر ، تنها کاربر این سلاح ، عناصر تیپ 65 نیروی ویژه ارتش ایران ( نوهد) است که گمان می رود مراحل مربوط به آزمایش و ارزیابی سلاح را پشت سر می گذاردو تا حال حاضر ( آذر1400) اطلاعات بیشتری از نتایج آزمون های احتمالی در مورد این سلاح منتشر نشده است .اما نکته جالبی که تا کنون در مورد سلاح فوق الذکر مشاهده شده ، این است که نمونه های رونمایی شده ، به خشاب های آزمایشی 30فشنگی مگ پول PMAG مجهز شده بودند ، در حالی که نمونه های تحویلی به نوهد ، همگی خشاب های 20 فشنگی STANAG که در گونه های قبلی مشاهده می شد را در اختیار داشتند . راست : فاتح چپ : ذوالفقار با این وصف ، در یک دهه گذشته ( 1400-1390) چند پیکربندی با کالیبر 56×5.56 م.م توسط صنایع دفاعی ایران نظیر سلاح فاتح و ذوالفقار نیز رونمایی گردید که هیچکدام از این طرح ها طبق داده های موجود ، وارد مرحله آزمایش نگردید و به تولید انبوه هم نرسید که ممکن است بدلیل هزینه زیاد یا کیفیت تولید با این سرنوشت مواجه شده باشند .اما در یک نگاه کلی می توان به این نتیجه رسید که هسته اصلی تمامی این طرح ها ، براساس طرح های تولید شده از سلاح های خودکاری سری CQ چینی است که این نیز ، خود براساس طرح AR-15/M16 تولید شده بود که به اعتقاد برخی از تحلیلگران نظامی ، بدلیل مشترک بودن اجزاء خطوط تولید و آشنا بودن یگانهای کاربر با این سلاح انتخاب گردید . پی نوشت : 1- بن پایه 2- با توجه به اینکه متن در دو بخش ارسال شده و اولین تجربه در خصوص برگردان تخصصی متون در حوزه سلاح های سبک هست برای بنده ، دوستان صاحب نظر ، نواقص را بررسی و در تاپیک بفرمایند برای انجام اصلاحات لازم .. 3- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

فرصتی برای افشا واقعیت دادگاه حمید نوری در تمامی رسانه های ضد انقلاب انعکاس پیدا کرده است تلاشی برای استفاده مجدد مجاهدین خلق از خون جوانانی که به نابودی کشاند علیرغم هجمه شدید ضد انقلاب به نظر بنده این اتفاق یک فرصت عالی برای بیان تمامی جنایات سازمان منافقین علیه مردم ایران و کردهای عراق است دادگاهی که میتونه بلندگویی برای بیان جنایت های داعش وار منافقین علیه زن و بچه و پیر و جوان این کشور و حتی عراق شد شدت این جابجا کردن شهید و قاتل به حدی است که گویی کسانی که امروز جلوی داعش جنگیده اند به جنایت محکوم شوند و چهره مظلومی از داعش به تصویر بکشند امیدوارم حمید نوری رو خدا کمک کنه تا صدای مظلومیت مردمی بشه که اسیر جنایات منافقین شدند چه انان که شهید شدند و چه انان که با اسیر توهمات رجوی زندگی خود را تباه کردند 17000 ترور اکثرا کور در ایران و 5000 نفر زن و بچه کرد عراقی به راستی که خدا مکارترین مکار ها است و امیدوارم مکر منافقین به خودشون برگرده

بررسی راه روسی جنگ شواهدی از درگیری 2008 با گرجستان قسمت اول : سربازان گردان وستوک روسیه در اوستیای جنوبی . آگوست 2008 در روزهای سگی آگوست 2008 ، یک ستون از تانکها و نیروهای روسی از مرزهای شمالی جمهوری گرجستان گذشتند و وارد اوستیای جنوبی شدند . این برای خودنمایی در جنگی بود که تقریبا قبل از شروعش پایان یافته بود . جنگ با این که قابل توجه نبود ، پنح روز کامل طول کشید . تعداد تلفات از هزار نفر فراتر نرفت ، این تعداد حدی است که بیشتر علمای علوم سیاسی برای تعریف جنگ به کار می برند ، اگرچه این اتفاق منجر به جابجایی و آوارگی هزاران گرجستانی شد . اگر یک مقایسه تاریخی صورت دهیم ، وقتی تانکهای شوروی در 1956 وارد مجارستان شدند و بین سالهای 1979 تا 1989 در طی حضور شوروی در افغانستان تلفات رخ داده به ترتیب حدود 2500 نفر و 14000 نفر برآورد شد . درگیری روسیه و گرجستان یک جنگ محدود با هدفهای محدود بود ، با این حال احتمالا نقطه عطفی در تاریخ جنگ مدرن به شمار می رود . این مشخصا اولین حمله توسط نیروهای نیروهای زمینی روسیه به یک کشور مستقل از زمان جنگ سرد بود . ولی این جنگ همچنین به عنوان یک پیشرفت غیر منتظره در یکپارچه سازی جنگ سایبری و سایر ابزارهای غیر جنگی با استراتژی های معمول جنگی هم مشخص می شود . آن چیزی که بعضی مشاهده گران غربی اسمش را جنگ هیبریدی گذاشتند . در نهایت و احتمالا مهمتر این بود که این درگیری به صورت پیش نمایشی بود از آنچه بعدا در 2014 در اوکراین رخ داد . صلحبانان روسی که نیروهای ویژه روسی ( اسپتناز ) به طور نامشخص در ترکیب آنها حضور داشتند ، وارد محیط شدند تا تهاجم های مسلحانه را کنترل کنند . روسیه خشونت طلبی جدایی طلب ها را به عنوان بهانه مناسب برای شروع یک تهاجم چند جانبه کامل برای ضمیمه کردن سرزمین قرار داد ، تهاجم از نوعی که بسیاری از تحلیلگران در غرب فکر می کردند یک یادگار متعلق به قرن بیستم است . خود جنگ 2008 روسیه و گرجستان فرم جدیدی از درگیری نبود بلکه اتفاقی که افتاد ، بیشتر ترکیب یک بعد جدید با درگیری به شکل معمول بود : فضای مجازی . تا آن موقع کشورها تلاش می کردند در مواقع نیاز ، امواج رادیو ، پخش کانالهای تلویزیون ، روزنامه ها و سایر انواع ارتباطات را کنترل کنند ، از آن به بعد آنها به این منابع کنترل فضای مجازی و اجزای آن ، مانند وب سایت ها و رسانه های اجتماعی را هم اضافه کردند . این کار به روسیه اجازه داد تا مخاطبان را در دنیا سراسر تحت تاثیر قرار دهد . تبلیغات ، اطلاعات غلط و دستکاری در جنبه های اطلاعاتی اخبار در مواقع درگیری و غیر درگیری خصوصیت ثابت این کشور بوده است . بعد جدیدی که با اضافه شدن فضای مجازی به اداره کردن درگیری ها ، ایجاد شد ، دو جنبه متفاوت داشت ، هم یک چالش برای تاکتیکهای دستکاری سنتی اطلاعات هیبریدی بود در کنار آن یک فرصت بزرگ در همین زمینه هم ایجاد می کرد . اگر چه منافع به دست آمده در موضوع گرجستان به وسیله بازیگران غیر دولتی روس از طریق فضای مجازی ، اثرات عملیاتی محدودی داشت ولی تاثیرات استراتژیک و روانی آن فوق العاده بود . طبیعت قابل انکار بودن و موجه نشان دادن درگیری در فضای مجازی نباید دست کم گرفته شود . این یک بعد جدید به جنگ هیبریدی اضافه می کند که زمانی برای انجام آن استفاده از منابع فراوانی در حد منابع کشوری لازم بود . اکنون برای مدیریت این کار تمرکز زدایی صورت می گیرد و غیر نظامی ها می توانند از طریق تالارهای گفت و گو و رسانه های اجتماعی به جنگ ملحق بشوند . شاید همراه کردن ابزار سایبر با درگیری نظامی ، البته نه به عنوان یک تاثیر مستقل ، بلکه به عنوان یک نیروی افزاینده ، یک پیشرفت منطقی را مطرح کند که در چرخه تکامل درگیری ها رخ داده است و همچنین ارزش عملیات اطلاعاتی ( information operations) را در حین درگیری نشان می دهد . ادامه دارد .... منبع

Xian H-6 (Family)

Soko G-4 Super Galeb

Lockheed Martin F-22 Raptor

اسلحه های مهم انفرادی ساخت ایران: اسلحه ی برنو در سال 1939-1940 ايران برای سلاح سازمانی ارتش با وارد کردن خط توليد اين سلاح از کارخانه ی ماوزر ,توليد اين سلاح رو در ايران انجام داد که در دو مدل توليد ميشد: يک مدل معروف به برنو بلند وديگري مدل کوتاه شده معروف به برنو کوتاه اسلحه ی ژ 3 ایران این سلاح را با گرفتن خط تولید آن از هکلر اند کخ در سالهای قبل انقلاب به عنوان سلاح سازمانی ارتش آغاز کرد. اسلحه ی کلاشنیکف این اسلحه ی مشهور روسی در ایران با نام کلاش 7 ساخته شد و از نسخه ی چینی این سلاح برگرفته شده بود. اسلحه ی خیبر در سال ۱۳۸۱ طراحی و ساخته شد. این اسلحه با جرم ۳/۷ کیلوگرم می‌تواند گلوله‌هایی با کالیبر ۵/۵۶ میلی‌متری در ۸۰۰ تا ۸۵۰ تیر در دقیقه تا فاصله ۲۵۰۰ متری شلیک کند. البته برد موثر این اسلحه ۴۵۰ متر اعلام شده است و دارای چند مدل میباشد. اسلحه ی CQ5. 56 کپی چینی و مهندسی معکوس شده از ام 16 آمریکایی که در ایران نیز ساخته شد و پس از مدتی خدمت خارج شد. اسلحه ی فاتح پس از بکارگیری سلاح ام16 چینی موسوم به 5.56CQ در عملیات‌های سپاه علیه گروهک‌های ضدانقلاب در کوه‌های شمال‌غرب ایران، تکاوران کشورمان نسبت به این سلاح و نقایص آن، ایراداتی را مطرح کردند و همین امر سبب شد که سپاه برای نخستین بار، دست به طراحی و ساخت اسلحه‌ای متناسب با نیازهای نیروهای چریکی ایران بزند و فاتح بر اساس این سلاح چینی ساخته شد. اسلحه ی مصاف اسلحه مصاف از تولیدات موثر سازمان صنایع دفاعی وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح است که وزن آن در بیشترین حالت خود ۳ کیلو و ۲۰۰ گرم از دو خشاب با ۲۰ و ۳۰ تیر می تواند ۷۰۰ الی ۱۰۲۵ گلوله در دقیقه را شلیک کند و در دو نمونه ی مصاف 1 و 2 ساخته شده است و در صورت موفق بودن تست ها قرار هست به طور انبوه در نیروهای نظامی ایران استفاده شود. اسلحه کمری زعاف زُعاف یک سلاح کمری نیمه اتوماتیک ۹ میلی‌متری ساخت صنایع دفاعی کشورمان است که یکسال پس از پایان رسمی جنگ تحمیلی یعنی در سال ۱۳۶۹ ساخته شد. اسلحه کمری رعد اسلحه کمری رعد نیز از دیگر سلاح‌های ساخت سازمان صنایع دفاع است که طول آن ۱۹۸ میلی متر با کالیبر ۹ میلی متری است که خشاب آن ظرفیت ۱۵ گلوله دارد. اسلحه کمری کاوه ۱۷ کالیبر ۹ میلی متری

لینک دانلود فیلم فرار رییس جمهور البته زیاد کیفت نداره http://cdn.tabnak.ir/files/fa/news/1387/5/23/14413_148.wmv

Bombardier (CSeries) CS - 100 Airbus A220

Aero Spacelines 377-SG Super Guppy

با سلام هنوز که هنوزه اون صحنه فرار رییس جمهور گرجستان وقتی بمب افکن های روسی بالای سرش روی کاخ ریاست جمهوری پرواز میکردن و نمیدونست کجا قایم شه ، از یادم نمیره

رویای 5.56 م.م (از S-5.56 م.م. تا مصاف ) ماجرای ورود مهمات کالیبر 5.56 م.م به سازمان رزم نیروهای مسلح ایران بخش اول داستان تلاش برای بکارگیری و تولید سلاح های انفرادی اتوماتیک کالیبر 45×5.56 م.م در ایران به سالهای قبل از انقلاب اسلامی ( 1357-1979) بازمی گردد . درطول دهه شصت و هفتاد میلادی ، تلاش حکومت وقت برای نوسازی سازمان ارتش و خارج کردن سلاح های منسوخ نیمه خودکار جنگ دوم جهانی نظیر ام- یک گاراند که بصورت کمک نظامی از سوی ایالات متحده در اختیار باعث گردید تا بصورت آزمایشی ، اولین سلاح هایی انفرادی با کالیبر 45×5.56 م.م مورد آزمایش و بررسی قرار گیرد . اف ان -کال کالیبر 5.56 م.م در همین راستا ، از جمله سلاح هایی که مورد آزمایش قرار گرفت ، سلاحهای تهاجمی مشهور آن دوره ، یعنی گونه های FN CAL و آرملایت AR-18 بشمار می رفت . اما این سلسله آزمایشات ، به دلایلی نتیجه مشخصی برای ارتش در برنداشت و با وقوع انقلاب درسال 1357 بطور کامل متوقف گردید که در سطور بعدی ، شرح به نسبت مختصری در خصوص تاریخچه طراحی و بکارگیری سلاح های انفرادی با کالیبر 45×5.56 م.م ارائه میشود . مکاتبات انجام شده در خصوص روند آزمایشهای سلاح AR-18 و مهمات کالیبر 5.56 م.م در ایران ( مربوط به سالهای انتهایی دهه شصت میلادی ) یک نمونه اف ان کال در نمایشگاه نیروهای مسلح واحدهای نیروی مخصوص صابرین مسلح به اس5.56 بهینه شده از یک نظر ، اسناد مربوط به تلاشهای نیروهای مسلح ایران برای آزمایش سلاح های انفرادی اتوماتیک با کالیبر 45×5.56 م.م به دهه نود میلادی و خرید هزاران قبضه سلاح چینی CQ 5.56 از شرکت نورینکو چین برمی گردد که بعدها ، نقش بسیار مهمی در طراحی سلاح های مشابهی نظیر خیبر-2002 که یک سلاح پیش ماشه ( بولپاپ ) ایفا نمود . در واقع امر ، نمونه های اولیه متعددی توسط ایران رونمایی گردید که بدلیل کمبود اطلاعات اشاره ای بدان نمیشود . یگان های نیروی مخصوص صابرین مسلح به اس5.56 سلاح انفرادی S-5.56 سلاح انفرادی سری CQ که به نوعی روگرفت بدون خرید امتیاز، سلاح تهاجمی کُلت M-16A1 بشمارمی آید ، در دهه هشتاد میلادی از سوی شرکت نورینکو به دنیای تسلیحات سبک معرفی شد . در واقع ، تلاش چینی ها برای تولید این سلاح ، به سالهای جنگ ویتنام و به غنیمت گرفته شدن تعداد قابل توجهی از نمونه های سلاح ام-16 توسط ارتش ویتنام شمالی و انتقال آنها به چین در قالب همکاری های فنی و اطلاعاتی ،بازمی گردد . با این حال ، هدف اصلی چینی ها از به راه انداختن خط تولید این سلاح ، باز کردن مسیر جدیدی به بازار پر منفعت خرید و فروش سلاح های سبک بود و این هدف گذاری بدلیل تشنه بودن بازار و مشابهت آن به تسلیحات آمریکایی با قیمت پائین تر ، تا حدودی نیز با موفقیت همراه گردید . این سلاح چینی ، بر خلاف نمونه آمریکایی ، قبضه تپانچه ای شکل ، محافظ ماشه و همچنین طراحی منحصر به فرد برای قنداق را بخود می دید . آرمالایت ای آر-18 بدین ترتیب ، پس از پایان جنگ با عراق و شروع تلاشها برای بازسازی توان رزمی و دفاع در ساختار نیروهای مسلح ایران ، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که در طول جنگ سابقه اجرای موفقیت آمیز عملیات های ویژه در پشت خطوط ارتش عراق را در کارنامه خود می دید ، به فکر افتاد تا به شکل تخصصی و براساس تجربه یگان های عملیات ویژه مشهور ارتش ایران (شامل تیپ مخصوص هوا-دریا / نوهد و همچنین تیپ یگان عملیات ویژه تفنگداران دریایی ) مبادرت به تاسیس یگان نیروی مخصوص خود نماید. این مساله باعث گردید تا در ابتدای راه ، انتخاب یک سلاح مناسب برای این یگان تازه تاسیس در دستور کارقرار گیرد که پس از بررسی های متعدد ، مقرر شد تا هزاران قبضه سلاح CQ از چین خریداری شود . سلاح های چینی بدون مجوز از ایالات متحده !!! ، سلاح های ایرانی بدون مجوز از چین!!! ، سلاح تحت امتیاز ایرانی تولید شده در صنایع نظامی سودان (TERAB ) با این وصف ، گرچه سلاح خریداری شده چینی ، بدون مجوز سازنده اصلی تولید و صادر می شد ، سازمان صنایع دفاعی ایران نیز در اقدامی عجیب ، خود مبادرت به تولید این سلاح ، بدون اخذ امتیاز از شرکت چینی نمود که با شناسه صیاد5.56 (صیاد در فارسی به معنای شکارچی) شناخته می شد و برای اولین بار درسال 1380 شمسی رونمایی گردید . علاوه براین ، در دورانی که روابط مناسبی میان ایران و سودان برقرار بود ، سلاح ساخت ایران در آزمایشات ارتش سودان پذیرفته شد و توسط شرکت MIC (صنایع نظامی سودان ) با شناسه TERAB در خط تولید قرار گرفت . از چپ : مهمات 7.62م.م ناتو ، 5.56 م.م ناتو با توجه به روندی که توضیح داده شد ، اس-5.56 نخستین سلاح واقعی با کالیبر 45×5.56 م.م بود که بصورت انبوه درایران تولید می شد که براساس داده های موجود در دو نسخه S5.56A1 با لوله 19.9 اینچی که برای شلیک مهمات M193 بهینه شده بود و نسخه دوم S5.56A3 که با مجهز شدن به لوله 20 اینچی با قابلیت شلیک مهمات SS109 موجود است . درواقع ، نمونه s5.56 ایرانی بلحاظ ظاهری تفاوت چندانی با همتایان چینی خود ندارد و تنها علائم حک شده بر روی آن ،وجه تمایز بین دو گونه را مشخص می کند . در همین راستا ، تصاویری که در شبکه های اجتماعی تا کنون به اشتراک گذاشته شده ، یگان های ویژه سپاه پاسداران نشان می دهد که این نیروها به شکل مختلط از نمونه های اصلی ساخته شده توسط نورینکو و گونه های تولید داخل که اپتیکهای چینی روی دسته حمل سلاح نصب شده ، استفاده می نمایند . اما درسال 2015 در جریان یک رژه نظامی ، از یگان های عملیات ویژه سپاه که اینک با شناسه "صابرین" شناخته می شدند ، با یک نسخه به روز شده از S5056 عکس گرفته شد که این گونه بهینه سازی شده ، مجهز به یک قنداق تلسکوپی ، رسیور تخت ، حفاظ لوله ریلی شکل وبراساس تصاویر ، یک لوله 15 اینچی می بود . در این میان ، تنها موردی که شباهت آشکاری را با نمونه ساخت چین نشان می داد ، قبضه تپانچه ای شکل سلاح بود ، در حالی که هیچ سامانه اپتیکی خاص بر روی آن نصب نشده و تنها به یک سایت نشانه گیری ساده مجهز می گردید . براساس داده های موجود ، این گونه بهینه شده ، تنها برای واحدهای صابرین و نیروی ویژه دریایی سپاه ( S.N.S.F) تولید شده است . آخرین اطلاعاتی که در مورد این سلاح وجود دارد ، به ژوئیه سال 2021 برمی گردد که این سلاح به یک لوله 20 اینچی و یک اسکوپ با طرح شرکت کُلت به نمایش گذاشته شد . پی نوشت : 1- ادامه دارد ... 2- منابع مورد استفاده در انتهای متن خواهد آمد ... 4- بازیابی و ویرایش تصاویر تاپیک ، هفتم آذر سال یکهزار و چهارصد خورشیدی ..... 3- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

ماهواره برهای ایرانی در یک نگاه

ممنون بابت مقاله خوب مهران جان @mehran55 در عملیات آفتاب و حتی در دو عملیات بعدی، یکسان بودن لباس و فارسی حرف زدن منافقین باعث شده بود که مدافعین لشکر 77 انها را دیر شناسایی و تشخیص دهند. چیزی که در عملیات فروغ جاویدان به شدت در خاطرات رزمندگان ایرانی محسوس بود و مدافعان در شلیک اتش دچار تردید می شدند. برای مثال خلبانان کبری همراه با شهید صیاد در ابتدا قصد شلیک نداشتند ولی وقتی اتش و تیراندازی یک جانبه منافقین را دیدند متوجه پشت پرده انها شدند. یا در پاسگاه های مرزی و بچه های سپاه این تردید بود که مهاجم و شلیک کننده چه کسی است و در پیام ها اینگونه اعلام میشد که ما رو می زنند و ما نمی دونیم کی ما رو میزنه تا زمانی که واحدهای اولیه مجاهدین تلفات دادند و ارم ماشین های انها خوانده شد، هویت و مشخصات ریز لباس انها اعلام شد تمایز بین لباس دو نیرو سخت است و وقتی انتظار نداری فارسی حرف بزنند سخت تر وقتی رزمندگان ایرانی فهمیدند که منافقین در لباس ایرانی در حال تهاجم هستند و نفاق افشا شد آن وقت شکست منافقین آغاز شد ارم ماشین های منافقین کمک بزرگی به افشا حقیقت منافقین داشت دقیقا بحث نفاق رو در جنگ به عینه نشون دادن در نفاق تمیز حق و باطل بسیار سخت است

پروژه های مولد 1 برای راه اندازی یک سیستم بزرگ ، ابتدا باید زیرسیستم ها را فعال کرد و بعد با کمک توان تولید شده ان ها اصل سیستم را احیا کرد برای مثال برای راه اندازی یک نیروگاه حرارتی، ابتدا بخش بویلر و پمپ های دیزل روشن می شود و پس از رسیدن به توان حداقلی فیدپمپ های اصلی وارد مدار می شوند و نیروگاه استارت تولید می خورد، در غیر اینصورت نیروگاه باید به برق سراسری وصل بشه و به کمک منبع خارجی راه اندازی شود این داستان در مورد راه اندازی هر ابر مجموعه صدق می کند. از این رو درک پروژه های کوچک و مولد بسیار حیاتی است. ریز پروژه ها، پروژه هایی کوچک، پکیجی با زمان راه اندازی سریع هستند که سریع هزینه جاری خود را در آورده و شروع به سود دهی می کنند. این پروژه ها به دلیل فعال شدن سریع، اشتغال زایی و عدم نیاز به هزینه جاری پایداری خوبی دارند و تنها در بحث های بازگشت سرمایه اولیه مورد بحث قرار می گیرند. بهترین مثال برای ریزپروژه ها، پروژه های کشاورزی و تولیدات دامی هست، که باتوجه به مصرف روازنه بازار، بازار زنده تری نسبت به دیگر محصولات دارند. از این نظر کشاورزی و دامداری بهترین پروژه های مولد مردمی طبقه بندی می شوند. در صورت آماده کردن شرایط و تسهیلات از سوی دولت، توسعه این بخش ها سریع بوده و جذب سرمایه در کمترین مدت صورت می گیرد. وقتی از تسهیلات صحبت می کنیم، بیشتر به دنبال حذف موارد کاغذ بازی اداری و مشاوره درست و دستورالعمل های ساده اجرایی هستیم هرچه فرآیند سرمایه گذاری تا اجرا کوتاه تر شود، موفقیت سرعت بیشتری خواهد داشت. در مورد سرمایه نیز بعد از یکی دو پروژه موفق، سرمایه خصوصی بصورت خودکار به دنبال این پروژه ها خواهد آمد و آن را به حد اشباع می رساند. توجه توجه مراقبت از صنایع خرد و متوسط کشاورزی و دامداری بسیار مهم و کلیدی هست و همتراز با توسعه ریزپروژه ها به بهانه پروژه مولد ، پروژه های زنده را نکشیم و هر عقل سلیم می گوید به این پروژه ها و داشته های موجود باید نیم نگاهی داشت اول پروژه های در حال بهره برداری دوم پروژه های در حال اجرا یا نیمه کاره در مورد پروژه های در حال اجرا، پرس جو های محلی احتمالا نشان خواهد داد که پروژه مستقل و خودکفا است ولی نیاز به کمک در رفع مشکلات اداری دارد و با کمک های اداری از خطرهای احتمالی دور خواهد شد. (همیشه بزرگترین تهدید بخش خصوصی، ادارات و کارشناسان دولتی هستند ) حل معضلات اداری بزرگترین تسهیل و کمک برای هر نهاد خصوصی خواهد بود. در مورد پروژه های نیمه کاره، وضعیت سخت تر هست، چرا که مشکلات ، زمان و نفس پروژه را گرفته هست و احتمالا علاوه بر حل مشکلات اداری، نیاز به تنفس مصنوعی نیز خواهد بود بصورت کلی پروژه هایی که به 90 درصد پیشرفت خود رسیده اند، مسلما ارزش کمک مالی و احیا را دارند، هرچند این کمک با دوره طولانی تری به خزانه بازگردد. علاوه بر این با کمک یک مشاور خوب، بسیاری از این پروژه ها سریعا می توانند به بهره برداری رسیده و ارزش افزوده ایجاد کنند. از نظر اجتماعی حمایت مالی از سمت دولت بصورت غیر مستقیم باعث کاهش هزینه های غیرمستقیم دولت و توسعه منطقه می شود. یادمان باشد، 10 درصد از تسهیلات کمک های نقدی هست، بسیاری از تسهیلات کمک های دولتی موجود است که سیستم اداری از مردم دریغ می دارد. گاهی اوقات ماشین های راه سازی شهر و روستا گاهی کشیدن برق به سمت یک واحد کشت و صنعت گاهی مجوز ایجاد یک تاسیسات گاهی کمک به خرید محصولات تولید شده و رساندن به صنایع تبدیلی گاهی .... می توانند گره مشکلات چندین ساله را بشکنند ، فقط اگر نیت همکاری و حل مشکل وجود داشته باشد. زیاد می شنویم که کشاورزی بدلیل کاهش قیمت محصول از برداشت خود انصراف داده و محصول کنار زمین در حال فاسد شدن هست دامداری که به دلیل قیمت ارزان شیر، شیرش را در رودخانه یا فاضلاب رها کرده است دامداری که گاو شیری خود را برای گوشت فروخته هست و... همه این ها در حالی هست که عده ای از مردم از دسترسی به این محصولات محروم اند و رساندن این محصولات غذایی به این مردم بویژه در استان های محروم، یک جهاد بزرگ محسوب می شود. بماند که این نقص سیستم توزیع ما و تعاونی های کشاورزی ما را می رساند ولی بودن افرادی چون شهید سلیمانی کمک حالی در این بی مدیریتی بود. همه این ها نشانه های ساده ای هست که مدیریت ما نتوانسته بستر لازم برای تولید کننده موثر و مولد را فراهم کند و نعمت حاضر و آماده اسراف می شود. بیشتر این مباحث در تاپیک امنیت غذایی توسط دوست خوبمان @Overdose بحث شده است لینک در این میان باید یادی کنیم از شرکت های کشت و صنعت در سراسر کشور، که علاوه بر تولید مواد غذایی اشتغال زایی زیادی رو در کشور سبب شدن از این نظر پروژه های کلان و مناسبی برای کشور بوده اند. چه کمکی می توانیم بکنیم؟؟؟ مشکل این شرکت ها بیشتر بهره وری هست چه در فناوری و چه در مدیریت نیرو - کمک به فروش محصولات - تهیه پکیچ های ارتقا انرژی و آب - بهبود فناوری کشاورزی - بهبود شرایط اداری، مستندسازی و اموزشی - بهبود شرایط محیط زیستی و بازیافتی پکیج های نیمه صنعتی و خانگی آب ، نمونه سادگی و چابکی برای مصرف کننده این قسمت ها کاملا مبتنی بر فناوری هست و باید بصورت پکیج ارائه شود و اینکه بتوانیم فناوری مناسب را ارزان و شاید مجانی در اختیار کشاورز و دامدار قرار دهیم، راه را برای توسعه باز کرده ایم ** یادآوری اصل داستان پول هدفمند این است که بعد از تزریق پول، مشکل برای مدت طولانی حل شده و سیستم بصورت مستقل و خودکفا کار کند نه اینکه مدام وابسته و مریض بماند ---------------------- شرکت هایی چون کشت و صنعت و یا شرکت های صنعتی مثل هپکو، شرکت هایی هستند که باتوجه به شدت مصرف یک محصول در کشور توسعه پیدا کردند و بیشتر از بحث سوددهی مباحث جانبی اجتماعی و فرهنگی را مبنا قرار دادند. در نتیجه هرگونه نگاه به این صنایع باید با مبنای فرهنگی و اجتماعی صورت بگیرد، در غیر اینصورت سبب معضلاتی پر هزینه برای کشور می شود. مهمترین بحث هم اشتغال زایی بوده که باتوجه به حجم نیروهایشان ، بحث امنیت اجتماعی را دارند و در این اوضاع کشور ابتدا حفظ و در گام دوم بهره وری شان بهبود پیدا کند. در حقیقت بیشتر مشکل این شرکت ها بحث بهره وری است و مدیریت دولتی و بحث استخدام های دولتی سبب کاهش شدید بهره وری تولید و ضرر دهی انها شده است. از این رو تصمیمات درست کلان مدیریتی می تواند این ظرفیت ها را به یک فرصت برای کشور تبدیل کرده و سبب بهبود اوضاع اقتصادی کشور شود. برای مثال در همین کشورهای همسایه تجهیزات و ماشین الات زیادی مورد نیاز است که می توان با قیمت ارزان و شاید اقساطی صادر نمود و بازارهای همسایه را اشباع کرد علاوه بر این بازار داخل خود مصرف کننده اصلی خواهد بود. تنها نکته دقت به این اصل هست که نباید گذاشت در این قضیه رانتی شکل بگیرد و قیمت از عرف خارج شود و اگرنه وضعیتی مثل ایران خودرو و قیمت های بی معنی ان ایجاد می شود. شرکت ایران خودرو نمونه بارز از سواستفاده مبحث امنیت اشتغال برای فرار از اصلاح و بهبود بهره وری است نیروهای مازاد هم پس از ارتقا اولیه شرکت می توانند برای توسعه های جانبی استفاده شوند. ( خدا رو شکر هر جا دست بذاریم کلی کار ریخته است و کلی حرکت می توان زد) ادامه دارد ....

واشنگتن پست امروز خبری را کار کرده که به نظر قبل از دیدار بایدن و پوتین یک درز اطلاعاتی هدفمند احتمالا توسط موساد باشه برای تحت تاثیر قرار دادن و تهدید و فشار بر یک قرار داد احتمالی. اینطور که به نظر میرسه ( و باید امیدوار باشیم البته) ایران در پکیج خریدهاش، خرید یک ماهواره تجاری ( تصویربرداری) را هم در نظر گرفته و طبق خبر ماهواره کانوپوس - وی (احتمالا از همین خانواده) قرار هست برای ایران توسط روسها به فضا پرتاب بشه. ماهواره ای با دقت تصویربرداری 1.2 متر. شاید ماجرای حمله موشکی به عین الاسد (در کنار تجربه سوریه) لزوم داشتن یک ماهواره تصویربرداری را برای طراحی موفق و دقیق تر حمله و همچنین برای تحلیل بعد حمله را نمایان تر کرده. باید امیدوار بود چنین خریدی انجام بشه حتما و فشارهای اسراییلی/آمریکایی موثر واقع نشه. از طرفی باید امیدوار بود روس ها بازی درنیارن و خریدها را حواله به انعقاد برجام نکنند و البته منابع مالی هم وجود داشته باشه که خود این موضوع تا رفع تحریمها و فروش نفت بعید هست امکانش فراهم بشه برای یک خرید کلان و جدی در همه ابعاد خصوصا هوایی. پ ن: ایران اگر صاحب یک ماهواره گرانقیمت بشه که دوربینش روی صهیونیستها زوم کنه حتما باید انتظار خرابکاری و حمله بهش را هم توسط رژیم صهیونیستی داشته باشه چون این رژیم در رابطه با به قول خودشون برتری نظامی و اطلاعاتیش شوخی نداره و در مورد ماهواره ها هم حتی حمله سخت بهشون را نمیشه به همین راحتی منتسب کرد چه برسه این رژیم که رسما ترور غیرنظامیان را در مرکز ایران بر عهده میگیره تلویحا. از این جهت به منظور بازدارندگی در این حوزه لااقل وجود سلاح ضد ماهواره (زدی - بخور!) از ضروریات هست. (بعد نرمش شاید فعلا برای ما قابل دسترسی نباشه)

فیلم جدید مربوط به پست قبل ، از دید دوربین اتوموبیل رو به جاده https://uupload.ir/view/car_o20d.mp4

تصاویر نا معلوم M113های ایران دوستان اگر تصاویری از نمونه های به روز شده ایرانی دارند لطفا در این تاپیک قرار دهند.