Mitsubishi F-2

مدیریت بازخورد (Feedback) احتمالا سریال مدیرکل را دیده اید، سریالی سوری که وجه مهمی از مدیریت را با نگاه طنز نشان می دهد. پزشکی به عنوان یک مدیر کل شرکت دولتی انتخاب می شود بی انکه از امورات حاکم اطلاع داشته باشد ولی با استفاده از چند ابزار مهم مدیریتی فساد درون شرکت را اصلاح می کند. ابزار اصلی این مدیر پایش مداوم و غیر محسوس سیستم بود که با تغییر چهره به شکل ارباب رجوع جا زده و رفتار واقعی کارمندانش را می دید این نکته اصل داستان بود که مدیر با سرکشی پنهان از بخش های زیردستش اشراف انی و دقیقی بدست می اورد این همان نکته ای هست که در اکثر مدیران موفق دیده می شود @bds110 مدیرانی که از پشت میز خارج شده و بصورت عینی بر میدان و روند نظارت داشته و به بازخورد دستورات خود دقت می کنند این حرکت باعث می شود مدیر دیدی واقعی از وضعیت داشته و اسیر بروکراسی و ادم های چاپلوس نشود چیزی که منجر به تصمیم مبتنی بر میدان می شود. نکاتی که در شهید کاظمی دیده میشود این پایش مستمر نه فقط در سازمان انسانی که در هر برنامه یا سیستم کنترلی وجود دارد در هر مجموعه کنترلی، جز مهم و پایدار ساز، بازخورد یا فیدبک Feedback است که نسبت میزان انحراف از هدف معیار را اعلام می کند حضور غیرمحسوس بین واحدها برای مجموعه های کوچک بسیار لازم و ضروری است ولی برای واحد های بزرگ و پراکنده ناکافی در واحدهای بزرگ و پراکنده ابزارهای زیادی برای کسب بازخورد واقعی استفاده می شود که به ترتیب - حضور سرزده به واحدها و بررسی عینی شرایط - مقایسه با واحدهای مشابه در بخش های دیگر بویژه واحد مشابه در سازمان دشمن - ایجاد معیار برای اهداف تعریف شده و سنجش مداوم نتایج - ایجاد مانور یا شبیه سازی برای سنجش عملکرد واحد - جمع آوری نظارت و رضایت ارائه گیرنده خدمات - بررسی نقدها و جلسه مستمر با منتقدین - و ... در نهایت نقد و فیدبک جز جدایی ناپذیر سیستم است، و یک سیستم پایدار بدون فیدبک وجود نخواهد داشت ولی بین بهانه و غر با نقد باید فرق قائل شد که نقد برای اصلاح و یافتن راهکار بیان می شود نه برای رفع تکلیف یا عقده گشایی منتقد درست هرگز طلبکار نیست بلکه خود جزئی از راهکار و راهگشاست ابزارهای فرعی دیگری این مدیر داشت که بطور خلاصه شامل ایجاد ترس و ناامنی در رشوه و فساد مشورت و استفاده از نیروهای سالم برخورد انی با متخلفین برخورد انی با متخلف با هدف اصلاح عدم ضعیف کشی در برخورد با فساد اصلاح روندهای اشتباه اداری پیرو درخواست جناب @MR9

سلام و وقت بخیر در تکمیل صحبت دوست عزیزمون تبدیل به همون سیمرغ یا اف5بی شدند هر چند هنوز هم نمونه ای ای پرنده دیده میشه

تاریخچه ی موشکی

اکثر اینها به اف پنج دو کابین تبدیل شدند .

تاثیر کاهش ارزش لیره ترکیه بر اقتصاد شمال سوریه به گزارش پایگاه تحلیلی خبری تحولات جهان اسلام؛ کاهش ارزش لیر ترکیه در برابر دلار آمریکا باعث شده است تا زندگی مردم شمال سوریه با بحران مواجه شود و هزینه‌ی مواد غذایی، پزشکی، سوخت و دیگر لوازم ضروری به شدت افزایش یابد. اکثر خانواده ها در مناطق شمالی سوریه و مخصوصا افراد آواره در کمپ‌ها قادر به تامین مایحتاج اولیه به ویژه مواد غذایی و وسایل گرمایشی نیستند. قیمت مواد غذایی در شمال سوریه ۴۰۰ درصد، قیمت نان ۳۰۰ درصد افزایش و قیمت سوخت ۳۵۰ درصد افزایش یافته و نرخ فقر به بیش از ۹۰ درصد رسیده است. لینک خبر از سایت تحولات جهان اسلام

فرمانده محترم نیروی هوایی در شبکه 2 : از کارخانه ساخت یوروفایتر بازدید کردم !!! کارخانه ساخت کوثر به مراتب از کارخانه یورو فایتر بهترهست !!!! 19 بهمن 1398 پی نوشت : این تحقیر صنعت دفاعی داخلی نیست ، نقد مصاحبه فرمانده محترم نیروی هوایی است .

بسم الله الرحمن الرحیم بررسی اواکس A100 روسیه جدیدترین محصول روسیه قادر به جمع اوی سیگنالها ، انجام وظیقه به عنوان پست فرماندی و حملات جنگ الکترونیکی می باشد. اولین نمونه A-100 Beriev نخستین پوراز خود را انجام داد این تواپیما قرار است به عنوان جدیدترین AWACS روسیه عمل کند. روسیه امیدوار است اولین نمونه عملیاتب این هواپیما را تا سال 2020 تحویل بگیرد. علاوه بر گنبد بزرگی که برای قرار گیری رادار در این نمونه وجود دارد نکتخ قابل توجه برای این هواپیماوجود انبوه انتن ها است که بخش های قابل توجهی از بدنه هوایپما را رار گرفه اند. که نشان می دهد شرکت سازنده( شرکت هواپیمایی متحد یا UAC) تلاش گسترده ای جهت تبدیل این هواپیما به یک پست فرماندهی و کنترل ، جنگ الکترونیک و سیستم جمع اوری سیگنال انجام داده. در 18 نوامبر 2017 نمونه اولیه اواکس A-100 اولین پرواز خود را از مجتمع علمی و هوانورد تاگانروک (Taganrog Aviation Scientific and Technical Complex) وافع در نزدیکی دریای آزوف در بین روسیه و اکراین انجام داد.UAC از یک هواپیکای Il-76MD-90A برای انجام این آزمایش پرواز استفاده کرد. که به طور خاص A-100ll نامیده میشود. هدف این پرواز تست ایرودینامیکی آنتن ها و ادوات نصب شده روی هواپیما بوده. همچینین در این پرواز عملکرد رادار و سایر سیستم های این هواپیما هم مورد بررسی قرار گرفت. این طرح به منظور جایگزینی اواکس های A-50M و A-50U Mainstay طراحی شده. آواکس a-50u آواکس َa-50 یوری بوریسوف، معاون وزیر دفاع روسیه در مارس 2017 در مورد این هواپیما گفت: (( این طرح یکی از اولویت های برنامه روسیه هست )). همچنین وزیر دفاع روسیه در سپتامبر 2016 اعلام کرد این طرح بگون های توسعه پیدا کرد که از تمام مشابه های خارجی برتر خواهد بود. UAC در یک بیانیه مطبوعاتی اعلام کرد که هدف اصلی از ساخت این هواپیمای جدید شناسایی هم زمان اهداف هوایی و سطحی در برد دور و شناسایی موشک های کروز کم پیدایی که در ارتفاع پایین پرواز می کنند و هواپیماهای رادار گریز است . همیچنین این سیستم قادر است با در نظر گرفتن تهدیدات در زمین ، دریا و هوا جنگنده های خودی را به سمت انها هدایت کند. از بهبودی های صورت گرفته در این طرح نسبت به طرح A-50 استفاده از رادار Vega Primier در این هواپیما هست . رادار Vega Primier به صورت دستی در آزیموت و به صورت الکتریکی در ارتفاع اسکن را انجام می دهد. این سیستم قادر است اهداف هوایی را در برد 370 مایلی ( حدود 550 کیلومتری) و اهداف دریایی را در فاصله 250 مایلی ( حدود 380) میلومتری شناسایی کند. (رادار Vega Primier نسل جدید رادارهای ارایه فازی هست که قابلیت سرعت اسکن سریعتر و انجام همزمان چند کار تشخیص ، ردیابی و هوایت موشک را همزمان می توانند انجام دهد) وجود هواپیمایی با این قابلیت ابزاری منعطف برای مناقشات در دریای بالتیک و دریای سیاه در اختیار ارتش روسیه قرار می دهد. همچنین توانایی ارتش روسیه را در رهگیری موشک های کروز کم پیدا به نحوه گسترده ای بهبود می بخشد. هواپیماهای A-50 قبلا جهش بررسی هواپیماهای مورد حمایت ائتلاف امریکا به سوریه رفته اند گفته شده در سال 2015 نیروی هوایی روسیه اعلاف کرده که ترکیب آواکس های A-50 و میگ 31 تونسته در یک ازمایش موشک های کروز kh55 را شناسایی و منهدم بکنند. استفاده از A-100 آسانتر و ارزانتر از A-50 هایی است که از بدنه های قدیمی ایلیوشن 76 استفاده می کند. موتورهای جدید PS-90 که به تعداد 4 تا در این هواپیما استفاده میشود مصرف سوخت کمتر و عمر بیشتری دارند و به همراه قابلیت سوختگیری این هوایپا ایجازه پرواز طولانی مدت به این هواپیما می دهد. علاوه بر این هواپیمای جدید دارای تجهیزان ایونیک سیستم های مدیریتی و تجهیزات جدید برای کاهش بار خدمه و اپراتورهای سیستم می باشد. هواپیمای IL-76MD دارای یک کابین با نمایشگرهای بزرگ چند منظوره و سایر امکانات برای سهولت عملکرد خلبان هست بررسی دقیق نمونه اولیه A-100 تعداد تغییرات و ویژگی های چمشگیر را نسبت به A-50 نشام میدهد. وجود تعداد زیادی آنتن در جلو بدنه ، محل جمع شدن چرخ ها و در سراسر دم و همچینین گنبدهای ارتباطی ماهواره ای برای یک ماموریت هشدار اولیه و کنترل هوابرد غیر ضروری به نظر می رسد. معمولا هواپیماهای جمع اوری سیگنال و یا رله رادیویی این نوع پیکربندی را دارند. بررسی این تجهیزات نشان میدهد که احتمالا روسیه نقش های مختلف و یا حتی انجام جنگ الکترونیک را برای اون در نظر گرفته. رسانه روسی RT در آگوست 2016 گزارش داد (( این هواپیما داری سیستم پیشرفته برای پردازش سیگنال و قابلیت جنگ الکترونیک هست . طبق گزارش ها A-100 ممکن است به عنوان یک مقر فرماندهی پرواز هم برای ارتش استفاده شود.)) یک مرکز فرماندهی هوابرد تاکتیکی که قادر به انتقال سریع مقادیر زیادی اطلاعات لبن هواپیما و سربازان روی زمین است، می تواند توانایی روسیه را برای استقرار سریع و پشتیبانی از عملیات در مکانهایی که زیر ساخت های کافی برای ارتباطات وجود ندارد افزایش دهد. و مانند یک گره ارتباطی عمل کند و به سرعت بخشیدن جریان اطلاعات بین فرماندهان و یگان های عملیاتی مختلف کمک کند. در حال حاضر هواپیماهای IL-80 و IL-82 و TU-214 در ارتش روسیه قادر با اینکار هستند اما این هواپیماها فقط قادر به انجام عملیات ارتباطی هستند اما A-100 قادر به شناسایی و مدیریت میدان جنگ نیستند . هواپیماهای IL-80S و TU-214SR به طور خاص برای استفاده از رئیس جمهور و نزدیکترین مشاوران رئیس جمهور برای زمان حملات اتمی ساخته شده اند. این هوایپماها مشابه E-4B Nightwatch ایالات متحده عمل می کنند. نیروی هوایی روسیه دارای ناوگان هوایی جنگ الکترونیک بزرگ اما پیری هست . این هواپیماهای عمدتا IL-20 , IL-22 هستند که مربوط به دوران شوروی هستند. این هوایپماها به همراه A-50 در سوریه به ارتش بشار اسد کمک کردند تا گروههای شورشی را پیدا کنندو با انها درگیر شوند. هواپیمای ایلیوشن 20 هرچند روسیه برنامه داشته که TU-214 جایگزین این هوایپماهای قدیمی شوند اما روسیه تا به حال فقط دو فروند از این هواپیماها را تونسته تولید کند و آنها را به تجهیزات جاسوسی سیگنال ، رادارهای تصویر برداری و دوربین های چند طیفی مجهز کند. بعد از اولین پرواز A-100 روزنامه داخلی وزارت دفاع اعلام کرد که برنامه هایی برای استفاده از این طرح برای کنترل هواپیماهای بدون سرنشین وجود دارد. از انجایی که روسیه برای هواپیماهای بدون سرنشین خود به کنترل دید خطی متکی هست ، این امر می تواند به طور چشمگیری برد و دامنه عمبکرد پهبادهای روسیه را افزایش دهد. نیروی های روسیه قبلا از پهبادها در اکراین و روسیه برای شناسایی اهداف ، تنظیم اتش توپخانه و ارزیابی پیامدهای حملات توپخانه و تسلیحات هوایی دریایی و زمینی استفاده کرده است . با این قابلیت هواپیمای A-100 می تواند این هواپیماها را به عمق بیشتری از خاک دشمن ببرد. و به فرماندها اجازه انجام ماموریت های پیشرفته تر و پیچیده تر را در عمق خاک دشمن بدهد. استفاده از سیستم های جنگ الکترونیکی این امکان را به A-100 می دهد که بتواند عملیات ردیابی ، نظارت و مشدود کردن رادارهای دشمن و یا رله های ارتباطی آنها را انجام دهد. از طرفی استفاده از تکنولوژِ AESA رادار Vega Premier این امکان را می دهد که بتواند با کنترل امواج و تمرکز پرتوهای الکترومغناطیسی بتواند رادارهای دشمن و با سیستم های ارتباطی آنها را دچار اختلال کند تمرکز روز افزون ارتش روسیه روی جنگ الکترونیک و حملات سایبری و اطلاعاتی این امکان را به ارتش می دهد که بتواند سیگنال های ناوبری دشمن را دچار اختلال یا جعل کند و هم بتواند حملات سایبری و انتشار پیامهای جعلی را در بین نیروی های دشمن انجام بدهد. tu-214 این قابلیت‌ها به راحتی می‌تواند به نیروهای روسیه اجازه دهد تا عملیات نظامی دشمن را مختل کنند، سردرگمی ایجاد کنند یا روحیه سربازان را تضعیف کنند. وقتی صحبت از حملات به شبکه جی‌پی‌اس می‌شود، این امر می‌تواند نه تنها بر توانایی نیروی نظامی ایالات متحده برای ناوبری تأثیر بگذارد، بلکه بر توانایی آنها برای احساس اطمینان در استفاده از مهمات هدایت شونده دقیق تاثیر می گذارد. نیروی هوایی روسیه درحدود 100 فروند هواپیمای il-76 در اختیار دارد. در گذشته تلاش شده با تبدیل برخی از این هواپیماها به حمل بمب از انها استفاده شود هر چند تاثیر این اقدام مشخص نیست اما داشتن توانایی برای تبدیل این هواپیماها به پلت فرم های جنگ الکترونیکی و یا اطلاعاتی به میران بسیار زیاد مفیدتر می تواند باشد. نیروی هوایی ایالات متحده کیت های مدولار در اختیار دارد که میتواند هواپیماهای سی 130 را به نقشهای جنگ الکترونیکی و یا شناسایی تبدیل کند . برای روسیه هم این روش یک روش کم هزینه برای در اختیار داشتن هواپیماهای تخصصی هست در زمانی که اصلی ترین مشکل روسیه کاهش بودجه نظامی هست. با در نظر گرفتن همه این به نظر می رسد رادار Vega Premier بخش کوچکی از قابلیت هایی هست که روسیه برای هواپیمای A-100 در نظر گرفته است و برنامه اصلی روسیه توسعه و تست سیستم های نظامی پیشرفته روی این هواپیما برای استفاده روی سایر هواپیماهای هست منبع1 منبع 2

با سلام اون یه نمونه تغییر یافته برای ناساست ، از کاربرد دقیقش اطلاعی ندارم . سرچ میکنم نتیجه را همینجا اعلام میکنم .

سلام در این مورد دقیقا اطلاعی ندارم . تحقیق میکنم و همینجا نتیجه ش رو میگم .

ببرهای شناسایی هواگرد شناسایی RF-5A ( N-156C) گونه شناسایی جنگنده F-5A بشمار می رود که در اکتبر 1967 سفارش داده شد ولی نخستین پرواز آن تا ماه مه 1968 صورت نگرفت . این هواگرد با مجهز شده به 4 دستگاه دوربین KS-92 که در دماغه هواپیما تعبیه می شد ، همچنان می توانست نقش رزمی محوله را به اجرا گذارد . با این وصف ، دوربین فوق الذکر با سلول های حساس به نور ، به خشابی با ظرفیت یک نوار فیلم به درازای 100 فوت مجهز می گردید . هر چهار دوربین نصب شده روی این هواگرد شناسایی –رزمی را می توان تنها در عرض 5 دقیقه از محفظه خود بیرون آورد و سپس در جای خود قرار داد. هر دو توپ این هواگرد همچنان حفظ شدند ، در حالی که بر روی کاغذ ، می توان دماغه RF-5A را با دماغه جتهای F-5A نیز تعویض نمود ،اما فرآیند تعویض بسیار وقت گیر محسوب میشود و در عمل ، کمتر اجرایی می گردید . نیروی هوایی ایران مابین سالهای 1974 تا 1976 چیزی نزدیک به 15 فروند نمونه شناسایی جنگنده اف-5 با شناسه RF-5A را تحویل گرفت که همه انها پس از تحویل در قالب اسکادران یکم شناسایی سازماندهی شدند . تصویر ذیل به احتمال زیاد مربوط به ماه های اول ، پس از انقلاب اسلامی است که حروف IR به شکل عجولانه ای در کنار حروف IAF حک شده است !! پی نوشت : متن ترجمه شده از منابع غیرفارسی ..... با ذکر منبع ، برداشت آزاد است .

پانسیر اس1 ام در برابر بدون سرنشین های تهاجمی امروز ، در حالی ،سالهای ابتدایی دهه سوم قرن بیست و یکم را تجربه می کنیم که بدون سرنشین های شناسایی و تهاجمی بتدریج قابیلت حمل تسلیحات هدایت شونده را بدست می آورند و این تهدید بسیار جدی برای یگانهای نیروی زمینی بشمار می رود . برای مقابله با این تهدیدات به نسبت نوظهور ، یقیناً تسلیحات پیچیده تر دفاع هوایی می بایست برای ارتشها فراهم شود که این امر با اعلام بروزرسانی بیشتر برای سامانه دفاع هوایی پانسیر اس1ام به منظور دفع حملات بدون سرنشین های تهاجمی وارد دوران تازه ای گردید . با توجه به اینکه نمایشگاه بین المللی دفاعی- فناورانه آیدکس-2021 در قاهره (مصر) / دسامبر 2021 در حال برگزاری است ، بخش دفاعی روسیه در قالب شرکتهای نوآور در زمینه محصولات دفاعی درآن حضور دارند که بخش قابل توجهی از سامانه های دفاعی بصورت ماکت تمام مقیاس یا نمونه های اصلی به نمایش درآمده که یکی از آنها ، سامانه دفاع هوایی پانسیر اس 1 ام است .براساس گزارش خبرگزاری تاس ، سرگئی میخائلوف ، جانشین دپارتمان تسلیحات هدایت دقیق شرکت مادر تخصصی دفاعی روسیه ، در جریان مصاحبه ای ، به این نکته اشاره نمود که مقابله با بدون سرنشین ها به یکی از وظایف اصلی شبکه پدافند هوایی تبدیل شده است که معمولا به دو صورت مقابله نرم ( جنگ الکترونیک) و همچنین مقابله سخت ( سامانه های توپخانه ای و موشکی دفاع هوایی ) این دفاع صورت می گیرد و هم اکنون بخش صنعت دفاعی روسیه برای مقابله سخت افزاری با این تهدید ، سامانه پانسیر اس1 ام را معرفی نموده است . در اوایل سال جاری میلادی ( 2021) شرکتهای روسی فناوری جدیدی را متشکل از روشهای مقابله نرم و سخت به منظور دفاع در برابر بدون سرنشین های تهاجمی ارائه نمودند که بخشی از این فناوری ، سامانه رزمی فوق الذکر بشمار می رفت . به اعتقاد این مقام روسی ، این سیستم جدید بهینه شده ، با ارائه حداکثر قابلیتهای موجود با کمترین هزینه ، الزام جدیدی را برای دفاع در برابر بدون سرنشین ها فراهم آورده تا یگان های نیروی زمینی بتوانند با حداقل هزینه ، بهترین دفاع را برای خود فراهم آورند . ویژگی های سامانه بهینه شده پانسیر اس1 ام براساس اطلاعات منتشر شده ، پانسیر اس 1 ام ، گونه صادراتی از سامانه اس ام است که برای یگانهای ارتش روسیه توسعه یافته ، با این وصف ، هر دو برنامه بهینه سازی های گسترده ای را در حوزه های مخابراتی و الکترونیک بخود می بیند ، اما در مقایسه با توانمندی های گونه اس ام ، قطعاً در سطح پایین تری قرار دارد . به مانند نمونه های قبلی ، بخش اصلی این سیستم را می توان بر روی شاسی های مختلف نصب نمود که به توجه به طراحی مدولار صورت گرفته ، میتواند گزینه خوبی برای واحدهای نیروی زمینی باشد . پیش ازاین نیز گزارشهای محدودی در خصوص نسخه های بهینه شده پانسیر با تمرکز بر سامانه های موشکی و توپخانه ای منتشر شده بود ، چنانکه رادار جدید این مجموعه قابلیت کشف و ردیابی اهداف در بردی برابر 75 کیلومتر را بدست آورده است . علاوه براین ، برد موشک های جدید از 20 به 30 کیلومتر و ارتفاع درگیری آن نیز از 15 به 18 کیلومتر رسیده که یکرشد به تقریب سه برابر را نشان میدهد . مضاف براین ، خبرهایی از اضافه شدن یک موشک کوچکتر برای انهدام بدون سرنشین هایی در ابعاد خاص نیز وجود دارد که بلحاظ قطر کوچکتر ، ولی بلحاظ درازا با موشکهای اصلی مشابهت دارد . بخش توپخانه ای این سامانه ، در تمامی مدلهای معرفی شده یکسان است ( یک جفت توپ کالیبر 30 م.م 2آ38 ام با 1400 تیر مهمات ذخیره که برای انهدام اهداف در بردهای 3 تا 4 کیلومتری و ارتفاع 2تا3 کیلومتری کافی به نظر می رسد . ماموریتهای رهگیری از یک نظر رهگیری های بدون سرنشین کار نسبتاً دشواری است و به تقریب همه سامانه های عملیاتی دنیا ،برای رهگیری و انهدام این پرنده ها با مشکل روبرو هستند ، چرا که با توجه به بدنه غیر فلزی و اندازه های کوچک ردیابی و قفل کردن روی آن بسیار مشکل به نظر می رسد . در کنار این مساله ، سامانه های دفاع هوایی برای کشف و انهدام جتهای رزمی سرنشین دار یا بالگردها طراحی شده اند و این می تواند هزینه انهدام بدون سرنشین های تهاجمی را برای ارتش کاربر فوق العاده افزایش دهد . اما برای نمونه بهینه شده سامانه پانسیر ، وظیفه شناسایی ، کشف ، رهگیری طیف متنوعی از تهدیدات هوایی بر عهده رادار اصلی این سیستم گذاشته شده که با کمک سامانه های اپتیکی نصب شده بر روی آن ،دقت و قابلیت اطمینان بالایی را به نمایش می گذارد . با این حال ، بدون سرنشین های میان وزن و سنگین با قابلیت حمل سامانه های جنگ افزاری هدایت دقیق در مقایسه با نمونه های کوچکتر ، بهتر قابل تشخیص بوده و بر همین اساس ، پانسیر می تواند چنین تهدیدی را با پتانسیل بهتری ردگیری و منهدم نماید . علاوه براین ، کاراکتر متمایز نسخه های اس ام و اس 1ام ، اجرای عملیات بطور مستقل یا در قالب یک شبکه دفاع هوایی است که در مورد ویژگی دوم ( شبکه ای عمل کردن ) این سیستم می تواند تنها نقش اجرای آتش را بر عهده گرفته و با دریافت اطلاعات از سایر سامانه های موجود در شبکه ، بهترین عملکرد را به نمایش گذارد . به اعتقاد تحلیلگران نظامی ، سامانه های دفاع هوایی در رده پانسیر با مجهز شدن به موشکهایی برد بلندتر که توانایی درگیری در ارتفاع بالا را می بایست داشته باشند ، در کنار تجهز به سامانه های الکترونیکی و مخابراتی مدرن تر ، می توانند در برابر طیف وسیعی از تهدیدات موجود در صحنه رزم ، صف آرایی نمایند . این مساله با علم به اینکه پانسیر می تواند موشکهای کوچکتر برای درگیری با اهداف پنهانکار کوچک را نیز استفاده کند ( این قابلیت هنوز در نسخه صادراتی اعمال نشده ) ، کل مجموعه را به یک نقطه قوت برای واحدهای کاربر آن تبدیل می کند . پانسیر برای بازار صادراتی با توجه به حضور پانسیر اس1 ام در نمایشگاه دفاعی قاهره ، این مساله که صنعت دفاعی روسیه همچنان به بازاریابی در بازار تسلیحات دفاعی ادامه میدهد ، نشاندهنده امیدواری آنها برای فروش خارجی این سیستم دفاع هوایی است . اگر چه این تبلیغات می تواند مفید باشد ، اما نگرانی کشورها از تکثیر بدون سرنشین های کوچک و تجربه درگیری های اخیر ، می تواند موفقیت خاصی را برای روسها به ارمغان بیاورد . این روند در کنار انتشار اخباری مبنی بر فروش تعداد نامعلومی سامانه پانسیر اس 1 ام به یک مشتری ناشناس ، نشان میدهد که روسها در بازاریابی این سیستم سلاح جدی هستند . پی نوشت : 1- بن پایه 2- تصاویر مورد استفاده ، عمدتا برای گونه اس 1 از پانسیر است . 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

بخش دوم : برخورد نزدیک از نوع سوم .... پیشینه انتقال سامانه های بالستیک به عمق زمین – مطالعه موردی ،جنگ دوم جهانی استراتژی نظامی در یک تقسیم بندی بسیار پیچیده ، زیرمجموعه و شاخه ای از نظریه های اجتماعی است که به کاربرد زور برای دستیابی به اهداف یک جامعه در تقابل و نزاع با دیگری می پردازد . درواقع امر استراتژی نظامی براین روند استوار است که چگونه باید نیروهای نظامی را در جهت کسب اهداف نظامی ، سیاسی ، اجتماعی ، فرهنگی و ایدئولوژیک بکار بست . گفتگو در مورد فلسفه و ماهیت استراتژی نظامی ، بسیار طولانی است و اگر چه بیان مراحل تاریخی آن بسیار جذاب به نظر می رسد ،اما از حوصله این نوشتار خارج است ،اما در راستای موضوع مورد بحث ، یکی از جالب ترین مواردی که درتاریخ توسعه استراتژی های نظامی ، با آن روبرو می شویم ، کاربرد قوانین حرکت و قواعد هندسه در امور نظامی بشمار می رود که برای اولین بار توسط افسر ارتش فرانسه به نام سباستین لی پرستره دی وبان استفاده شد . سباستین لی پرستره دی وبان وی که در ارتش لوئی چهاردهم خدمت می کرد ، مسئولیت احداث استحکامات نظامی فرانسه در مرز با دوک نشین های آلمانی بود که بنیان این استحکامات باعث حفظ مرزهای شرقی این کشور از تهاجم آلمان در سال 1914 شد . ساختار دژهای طراحی شده توسط وبان نه تنها از اصل ضخیم بودن برای مقابله با آثار انفجار استفاده می نمود ، بلکه بدلیل استفاده گسترده از زوایای پیچیده ، مانع از تاثیر اتش توپخانه دشمن می گردید . در حقیقت کاربرد محاسبات ریاضی در این سلسله استحکامات باعث می شد تا مشکلات تاکتیکی ارتش فرانسه تا حدود بسیار زیادی کاهش یابد .تاثیر فلسفه وبان در طراحی استحکامات نظامی تا بدانجاست که حتی امروز ، اصول ابداعی وی بصورت یک دیسیپلین رسمی ، در سازمان های نظامی مدرن مورد استفاده قرار می گیرد . راست : محدوده در نظر گرفته شده توسط وبان ( خطوط قرمز ) چپ : خطوط دفاعی خندقی موازی برای دفاع از استحکامات نظامی با این حال فاصله میان عصر وبان تا دوران معاصر بسیار طولانی است ، اما نیاز به طراحی استحکامات در برابر آتش دشمن ، همان اصول مطرح شده توسط این افسرفرانسوی است که برای نمونه ، یک مورد جذاب در جنگ دوم جهانی مورد بررسی قرار می گیرد . پروژه ساختمانی شماره 21 در میانه های سال 1943 ، زمانی که سازمان رزمی واحدهای ارتش آلمان در جبهه شرقی یکی پس از دیگری دچار فروپاشی می شدند ، سرفرماندهی OKW بتدریج مجبور گردید تا برنامه توسعه سلاح های انتقامی شماره یک و دو را در اولویت برنامه ریزی های خود قرار دهد . برهمین اساس ، با توجه به وجود برتری هوایی متفقین در آسمان اروپا که با روندی آهسته اما مستمر ، خود را به نیروی هوایی آلمان ، تحمیل می نمود ، کارشناسان نظامی آلمانی طرح های جدیدی را برای ساخت سایتهای شلیک سخت سازی شده برای موشکهای وی-2 در حال تولید انبوه را در امتداد سواحل فرانسه ، در دستور کار خود قرار دادند . بر همین اساس ، در اکتبر 1943 ، سازمان تاد ، ساخت یکی از باشکوه ترین پناهگاه های مربوط به پروژه وی-2 را با طراحی گنبدی شکل در نزدیکی سنت اومر (Saint-Omer) کلید زد . طراحی اولیه برای استقرار سکوهای ثابت شلیک وی-2 مستقر در واتن براساس طرح اولیه ، این پناهگاه بزرگ می بایست با مشارکت شرکتهای آلمانی ساخت می شد ، به همین سبب ابزارآلات ساختمانی نظیر تجهیزات حفاری ، میکسرهای بتون در کمیتی بسیار قابل توجه به این برنامه منتقل گردید . با توجه به حجم بسیار غول آسای این پروژه و اولویت شماره یک دفاعی ، چیزی در حدود 1300 کارگر به این محل اعزام شده و مجبور بودند تا بصورت شبانه روزی کار را جلو ببرند ، بطوریکه ملیتهای مختلفی از شوروی و فرانسه در میان آنها دیده می شد . اما پس از کشف محل ساخت این پناهگاه توسط متفقین واقع در سایت اصلی آن در واتن ، به تاریخ 27 اوت 1943 ، ارتش آلمان به موقعیت دیگری که یک معدن شن متروکه در ویزرنس چشم دوخت که بعنوان یک چشم انداز بلندپروازنه و البته آینده نگرانه برای توسعه برنامه وی-2 می شد بر روی آن حساب کرد . در این میان ، یک مهندس ارشد پروژه به نام خاویر دورش از سازمان تاد ، این مکان را به سرفرماندهی OKW و آلبرت اشپیر پیشنهاد نمود با این تبصره که برای کل مجموعه یک گنبد بتونی به وزن یک میلیون تن در دامنه مشرف به این تپه ساخته شود و مجموعه ای از تونل های دسترسی ( حدود 7 کیلومتر تونل ) در زیر گنبد و دامنه تپه حفاری گردد. این گنبد عظیم به قطر 71 متر و ضخامت 5 متر و وزنی در حدود 55000 تن بود که پس از تصویب "پروژه ساختمانی شماره 21 " نام گرفت . نمای مجموعه ویزرنس براساس داده های موجود ، نقشه های ساختمانی این گنبد مفاهیم بسیار پیشرفته ای را بخود می دید که در بخش زیرین آن ، مجموعه ای گسترده و بسیار بزرگ از انبارهای ذخیره موشک ، مخازن ذخیره سوخت ، تاسیسات تولید اکسیژن مایع ، یک پادگان مسلح برای حفاظت و در نهایت ژنراتورهای برق بزرگ قرار داشت . این بخش با یکسری تونل های فرعی به بخش مونتاژ موشک متصل می شد که قادر بود با حداکثر ایمنی ، موشک های وی-2 را سرویس دهی ، مونتاژ نمود ، در حالی که بدلیل انجام محاسبات لازم در برابر هر نوع بمباران هوایی می توانست مقاومت کند . وضعیت حاضر ورودی ها و بخش هدایت آتش مجموعه ویزرنش علاوه براین ، یک تونل کوچک با مجهز شدن به ریل راه آهن ، تمامی مسیرهای موجود را به یک بخش هشت ضلعی شکل ، درست 100 فوت ، در بخش زیرین گنبد هدایت مینمود که با قطری در حدود 41 متر و ارتفاع 24 متر تا زیر گنبد اصلی ، به مانند یک ساختمان 7 طبقه زیرزمینی سامانه های سوخت رسانی ، و آماده سازی راکت را در برابر هرگونه حمله ایمن می کرد . درست در بخش مجاور آن نیز ، دالان بزرگی برای آماده سازی موشکها ایجاد می شد که پس از اتمام مراحل مونتاژ نهایی به این قسمت منتقل و پس از بررسی نهایی بسمت فضای بیرونی برای شلیک منتقل می گردید . حد فاصل این بخش و فضای شلیک ، یک درب بیرونی این پناهگاه به ضخامت 5 فوت و ارتفاع 55 فوت قرار داشت که در زمان شلیک باز شده ، موشکها به بیرون منتقل و سپس بسرعت بسته میشدند . برای تامین امنیت فیزیکی این پناهگاه ، یک گردان از یگان های ویژه اس اس بدان مامور گردید ، در حالی که درست در فاصله هشت کیلومتری از این مرکز ، یک مجموعه زیرزمینی دیگر برای انجام برنامه ریزی های مربوط به شلیک وی-2 می بایست ساخته می شد .مضاف بر تمامی ویژگی های فوق الذکر ، ارتش آلمان با پیش بینی بمباران این مرکز و بسته شدن احتمالی مسیرهای دسترسی ، در نزدیکی این مجموعه تونل ها ، مرکزی را با اسم رمز " پادگان کرم خاکی " پیش بینی نمودند که درآن لانچرهای ثابت و متحرکی پیش بینی شده بود تا در صورت وقوع رخدادهای غیرمترقبه ،امکان اجرای شلیکهای ادامه دار ، وجود داشته باشد . راست : سرلشکر دکتر والتر دورنبرگر چپ : راکت وی -2 این طرح پس از پیشنهاد به سرفرماندهی OKW بشدت از سوی سرتیپ دکتر والتر دورنبرگر ( مغز متفکر برنامه های موشکی در ارتش آلمان ) مورد حمایت قرار گرفت . بدین ترتیب از نوامبر 1943 کار ساخت و سازاین مجموعه آغاز شد که نخستین گام آن ، حفاری تونل اصلی در پایه معدن بود .نخستین اطلاعات مربوط به ساخت و ساز های غیر عادی در نزدیکی سنت اومر ، همزمان با شروع عملیات آلمان ها ، در اختیار متفقین قرارگرفت ، اما بدلایل مختلف ، بمباران این مرکز ، در اولویت قرار نداشت ، ولی سرانجام نخستین حملات به سایت اصلی در مارس 1944 زمانی آغاز شد که کار ساخت گنبد اصلی مدتها قبل به اتمام رسیده بود . با این حال ، در مرحله نخست ، بیشتر از 3000 تن بمب روی این سایت ریخته شد که به روستاهای نزدیک این مرکز ، آسیب فراوانی وارد کرد ،اما بخش گنبد ، همچنان سالم در جای خود قرار داشت و علیرغم اجرای نزدیک به 300 حمله ، تا انتهای جنگ ، کار بر روی این برنامه ادامه داشت . مجموعه ویزرنس در مراحل آماده سازی ازراست : محل استقرار مراکز تولید نیرو (ژنراتورها ) و تونل های دسترسی و ذخیره موشک درصورتی که سلسله حملات اصلی به این مجموعه ، مورد بررسی قرار گیرد ، میتوان به حمله 27 آوریل 1944 اشاره نمود که درآن ، 16 فروند بمب افکن نیروی هوایی آمریکا چیزی در حدود 128 عدد بمب هزارپاوندی را بر روی هدف مشخص شده فروریختند ، در حالی که فقط یک هواپیما از دست رفت . پس از آن ، در 22 ژوئن 1944 ، بمب افکن های اسکادران 303 نیروی هوایی آمریکا ، با استفاده از 14 فروند بمب افکن بی-17 حمله گسترده دیگری را انجام دادند که بدلیل پوشش ابر سنگین ، ناکام ماند . در مجموع بیشتر از 16 حمله توسط نیروی هوایی متفقین علیه این تاسیسات اجرا گردید که بدلیل استقرار آتشبارهای ضدهوایی سنگین ، حملات به بخش اصلی چندان موفقیت آمیز صورت نمی گرفت ، اما تاسیسات فرعی نظیر ریل های راه آهن ، شبکه ارتباطی جاده ای بطور گسترده تخریب و بلااستفاده می گردید . نمای بازسازی شده مجموعه سایت موشکی ویزرنس . به شکل طراحی از بخش گنبد تا ورودی ها / خروجی ها و همچنین شیوه ذخیره موشک ها دقت کنید اما سرانجام روز موعود فرا رسید . در 17 ژوئیه سال 1944 ، بمب افکن های لانکستر نیروی هوایی سلطنتی مسلح به بمب های 6000 کیلوگرمی جدید به این تاسیسات حمله کردند که در نتیجه آن ، گرچه گنبد اصلی همچنان دست نخورده باقی ماند ، اما سه تیر بمب 6 تنی درست در زیر گنبد و دهانه تونل ها منفجر شد که باعث گردید تا کل دامنه تپه شنی دچار فروریزی شده و دو مسیر اصلی ورود و خروج موشکها را سد کند . راست : محل استقرار بخش های مختلف تونل های زیرزمینی مجموعه سایت پرتاب ویزرنس چپ : مسیر 2 تونل انتقال موشکهای وی-2 به سکوی شلیک در فضای باز سایت موشکی در همان زمان ، ژنرال دورنبرگر طی گزارشی به سرفرماندهی ارتش ، اعلام نمود که بخش اصلی تاسیسات هنوز دست نخورده باقی مانده ، اما زمین اطراف این مرکز چنان جابه جا و درهم کوفته شده که باید این محل را بطور کامل تخلیه نمود ، چرا که بزودی گنبد اصلی نیز ریزش خواهد کرد . اگر چه دورنبرگر مبالغه بسیار زیادی در این گزارش داشت ، اما با توجه به سابقه وی در مخالفت با سایتهای پرتاب ثابت برای موشکها ، می توان نظرات او را تا حدودی نادیده گرفت . راست : جدول حملات هوایی متفقین به سایت موشکی ویزرنس به تفکیک تعداد سورتی های پرواز ، نوع هواپیمای مورد استفاده ، تعداد و نوع بمب های رها شده چپ : عکس هوایی از مجموعه سایت پرتاب مجموعه ویزرنس . بر اساس گزارشهای ثبت شده ، شدت بمباران به اندازه ای بود که خاک زمین اطراف سایت ، پخته شده بود !!! و برای مدتها ،امکان استفاده از آن وجود نداشت ! در این میان ،گزارش متقابل مهندسان سازمان تاد باعث شد تا با دورنبرگر مخالف شود ، ولی در نهایت با حمله متفقین به نرماندی و کاهش منابع لازم برای ساخت و ساز تاسیسات ، در پایان ژوئیه سال 1944 سرفرماندهی OKW دستور داد تا همه تاسیسات کاملاً تخلیه شود و تمامی موشکهای وی-2 موجود برای شلیک از روی لانچرهای متحرک که می بایست در هلند ، بلژیک و آلمان استقرار می یافت ، به محل های از پیش تعیین شده منتقل گردد . با توجه به این مساله ، هیچ موشکی از تاسیسات فوق الذکر شلیک نگردید و پس از پایان جنگ و تصرف این تاسیسات توسط تیم های اطلاعاتی متفقین و بررسی آن ، بسرعت بدست فراموشی سپرده شد . پی نوشت : 1- ادامه دارد .................... 2- تمامی منابع مورد استفاده ( اینترنتی ، چاپی و... در انتهای متن آورده خواهد شد ) 3- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

بسم الله الرحمن الرحیم 1/3 مقدمه: به گفته رئیس سازمان اطلاعات ارتش اوکراین، ژنرال کایرلو بودانوف روسیه بیش از یکصد هزار نیروی نظامی خود را در نزدیکی مرزهای اوکراین مستقر کرده و در حال آماده شدن برای یک حمله همه جانبه به این کشور تا پایان ژانویه یا اوایل فوریه است {بهمن ماه}. ژنرال کایرلو بودانوف، رئیس سازمان اطلاعات دفاعی اوکراین این را به هیچ وجه نمیتوان تلاشی از جانب کی‌یف برای جلب توجه بین‌المللی به سوی خود قلمداد کرد زیرا روسای سازمان های اطلاعاتی ناتو و ایالات متحده مواضع مشابهی را اتخاذ و هشدار از یک حمله احتمالی از جانب روسیه داده اند، حلمه ای که با توجه به تحرکات ارتش روسیه در مقیاسی بسیار گسترده تر از تهاجمی که تقریباً هشت سال پیش برای تصرف شبه‌ جزیره کریمه صورت گرفت خواهد بود، اما چرا؟ تلاش خواهم کرد منطق مسکو برای یک حمله احتمالی و شرایط حال حاضر اوکراین را تشریح کنم. نقشه تمرکز نیروهای روسیه، ارائه شده توسط اطلاعات ارتش اوکراین این یک آزمایش نیست! به گفته بودانوف «تهاجم روسیه احتمالاً شامل حملات هوایی، توپخانه‌ و زرهی و به دنبال آن حملات هوایی در شرق، حملات آبی خاکی در «اودسا» و «ماریوپول» و حملاتی محدود تر از خاک بلاروس خواهد بود; حمله‌ای که روسیه برای آن تدارک می‌بیند، بسیار ویرانگرتر از هر چیزی است که قبلا دیده شده در جنگی که در 2014 آغاز شد و تا به حال جان ۱۴,۰۰۰ اوکراینی را گرفته.» از نظر مایکل کافمن از دفتر مطالعات روسيه «بسیج کنونی، تجمع و گسیل مشابه نیروهای نظامی با آوریل سال گذشته را نباید به صورت اقدامات جداگانه‌ تلقی کرد، بلکه بخشی از مجموعه رویدادهایی که در بهار آغاز شد، واقعیت این است که از بهار ۲۰۲۱ اکثر نیروهای روسیه در موقعیت خود باقی مانده اند و هرگز منطقه نزدیک مرز با اوکراین را ترک نکرده اند و اکنون روسیه در حال جابجایی مجدد نیروهای خود در امتداد مرز اوکراین است و بسیاری از یگان های عملیاتی خود را از مناطق نظامی شرق {1} و مرکزی {2} در کنار سایر مناطق بازگردانده است. گسیل و تجمع گسترده نیروی های نظامی روسیه در امتداد مرز این کشور با اوکراین مسئله ای به واقع سبب نگرانی خیلی از تحلیلگران شده این است که در بهار هنگام گسیل نیروهای نظامی روسیه در سطحی مشابه رسانه‌ها پر از فیلم‌ هایی از تحرکات و گسیل گسترده نیروهای روسی به مرز اوکراین شد در حالی که اخیرا این تحرکات تا حد زیادی به صورت پنهانی و در شب انجام شده و فیلم‌های بسیار کمی درباره تحرکات نظامی روسیه منتشر شده، به گفته برخی از تحلیلگران این گسیل گسترده نیرو تحت حفاظت عملیات-اطلاعات (OPSEC) صورت می پذیرد تا از شناسایی جلوگیری آنها و نواختن زنگ خطر در پایتخت های ناتو جلوگیری شود، این موضوع نگران کننده است زیرا سوالاتی را در مورد نیات روسیه ایجاد می کند. آنچه مشخص است این است که گسیل گسترده نیرو های نظامی روسیه و برگزاری مانور های نظامی در بهار تنها یک حرکت از جانب کرملین صرفا برای تحمیل برخی امتیازات سیاسی به کی‌یف نبوده بلکه، به احتمال زیاد روسیه خود را برای تهاجم احتمالی به اوکراین آماده می کند، این بار حمله ای نه در دونباس بلکه حمله ای بسیار گسترده تر، ما نمی‌دانیم چه تصمیم سیاسی ای توسط رهبران روسیه گرفته شده، اما همه نشانه‌ها حاکی از آن است که حداقل از یک سال قبل به نیروی های مسلح روسیه دستور داده شده که آماده حمله به اوکراین باشند در هر لحظه ای که یک چنین دستوری از طرف کرملین صادر شود، از این لحاظ تحركات نظامی روسیه در نزديكي مرزهای اوكراين که موجب نگرانی مقامات امريكايی و اروپايی شده است نه تنها غيرمعمول بلکه نشان از قرارگیری نیروهای مسلح روسیه جهت حمله به اوکراین و حفظ این گزینه بر روی میز رهبران کرملین است. شاید در روزهای آینده این تصمیم {جهت حمله} گرفته نشود، ما نمی دانیم که ماه های سرد آینده چه چیزی را به همراه خواهند داشت، چیزی که میدانیم این است که تحرکات فزاینده ارتش روسیه در نزدیکی مرز های اوکراین نشانه ای آینده ای مبهم و بس خطرناک برای آینده پیش رو است. پی نوشت: 1. ادامه دارد ...................، بخش اول از مقاله ترجمه شده خدمت شما عزیزان ارائه شد، در کل مقاله به سه بخش تقسیم شده و در روزهای آتی ارسال خواهد شد سپس به برسی OSINT خواهیم پرداخت. 2. تمامی منابع مورد استفاده ( اینترنتی و... در انتهای مقاله آورده خواهد شد) 3. به دلیل عدم دسترسی به اکانت گالری متاسفانه امکان انتقال تصاویر وجود نداشت صرفا برای میلیتاری استفاده با ذکر مترجم AM4 بلامانع است

زادار جدید برای کامافka52 رادار ارایه فازی جدید V006 Rezets توسطشرکت زاسلون مستفر در سن پترزبورگ برای بالگرد ka52k در حال توسعه است . رادار Rezets داراری یک انتن با ابعاد 900*300 میلی متر هست و 640 ماژول فرستنده گیرنده دارد. رادار قدیمی کاماف به گفته سازنده این رادار می تواند تانک ها رااز فاصله 45 کیلومتری و کشتی های جنگی را از فاصله 100 کبلومتری شناسایی کند. همچنین در حالت هوا به هوا یک هداف با سطح مقطع 3 متر مربع را می تواند از فاصله 50 کیلومتری و یک بالگرد در حالت معلق (ساکن) را در فاصله 20کیلومتری شناسایی کند. وزن این رادار 130 کیلوگرم است که از کیلوکمتر از رادار FH01 کنونی بالگردka52 است که توسط شزکت فازترون مسکو ساخته شده است، این رادار توسط هوا خنگ می شود. همچینی این بالگرد به یک سیستم دید اپتیکال جدید OES-52 که توسط شرکت NPK SPP ساخته شده مجهز میشود . سیستم OES-52 از سنسور های Safran Strix که برای بالگرد تایگر ساخته شده الگو برداری می کند سیستم OES-52 این سیستم 5 حسگر در خود جای داده : یک دوربین تصویر برداری حرارتی ، دوربین تلویزیونی ، مسافت یاب و نشانگر لیزری و یک ردیاب لیزری با این حال وزن آن 177 کیلوگرم است که حالی که سیستم GOES-451 قدیمی این بالگرد 220 کیلو وزن دارد. سیستمSafran Strix روی بالگرد تایگر خود فرانسه اعلام کرد سیستم Safran Strix خطایی حداکثر یک متری دارد اما در باره برد این سیستم مطلبی اعلام نکرده. منبع هر چند به نظر من میل 28برتر هست اما کاماف هم گزینه بسیار عالی هست

بسم الله الرحمن الرحیم پس از درگذشت جوزف استالین، رهبر اتحاد جماهیر شوروی در سال 1953، که بسیار بر صنعتی شدن کشور تاکید داشت و باعث پیشرفت گسترده در صنایع شوروی شد. تاکید استالین بر توسعه صنعتی سبب شد در خیلی از زمینه ها شوروی قابلیت های مشابه غرب پیدا کند. میگ15 نشان پیشرفت صنایع هوافضا شوروی در سپتامبر 1953 نیکیتا خورشچف به عنوان دبیر اول حزب کمونیست به قدرت رسید.رفتارهای خروشچف با مهمترین شریکش چین و با غرب به گونه ای بود که اعتبار ابرقدرت بودن شوروی را به چالش می کند. در مقابله با غرب و بخصوص امریکا خروشچف تاکید بسیار زیادی بر توسعه توانمندی های هسته ای داشت . درحالی که در زمان استالین اتحاد جماهنیر شوروی به دنبال یک توسعه نطامی و مارنه قدرت با غرب در همه زمینه ها ( متعارف و هسته ای ) بود. تمرکز بسیار شدیدی که درزمان خروشچف بر تسلیحات اتمی وجودداشت باعث شد توسعه قابلیت های متعارف نادیده گرفته شود با توجه به برخی طرحها در ایالات متحده برای حمله هسته ای به شوروی در زمان استالین با تمام هزینه هایی که برای شوروی وجود داشت سلاح های هسته ای تولید شد. در زمان خروشچف هم تولید بمب اتمی مانند تزار با قدرت 50 مگا تن نشان از امادگی شوروی برای جلوگیری از غافلگیری و تجاوز به خاک شوروی بود. خروشچف اعتقاد اشت برتری در سلاح های متعارف در زمانی که تسلیحات اتمی در یک جنگ بزرگ استفاده میشود ، کاری بیهوده هست. هنگامی که کشتیهای حامل تسلیحات برای ترکیه از مصر عبور می کردند خروشچف دیداری با وزیر دفاع مارشال آندری گرچکو و نمایندگان جمهوری عربی متحده داشت . در این دیدار خروشچف در باره تسلیحات دفاعی متعارفی که به ترکیه ارسال میشدند گفت : " به این مردم احمق نگاه کنید . انها در تپه ها اسلحه دارند. اما اینها فقط اسباب بازی های کودکانه است و باید در موزه نگه داری شود ، به ما بگویید مارشال قدرت بمب های جدید ما چه می تواند بکند" سپس خروشچف و گرچکو تسلیحات اتمی قدیمی خود را با اندازه یک نخود در برابر تسلیحات جدید هسته ای مقایسه کردند و توسعه قابلیت های متعارف را بی ارزش دانستند. در حالی که توسعه قابلیت های بازدارندگی هسته ای شوروی در زمان خروشچف به طرز زیادی توسعه پیدا کرده بود، اما او تشخیص نداد که سلاح های متعارف هم به همان اندازه می توانند تاثیر گذار باشند و در درگیری ها و مناطقی استفاده شوند که تسلیحات اتمی قابلیت استفاده ندارند.به نظر خروشچف چون تسلیحات اتمی قدرت تخریب آنها قابل مقایسه با تسلیحات متعارف نیود پس ضعف شوروی در زمینه سلاح های متعارف قابل جبران بود. یکی از نمونه های که عواقب نادیده گرفتن قابلیت های تسلیحات متعارف در جنگ ویتنام مشخص شد. در شوروی اولویت دادن به تسلیحات اتمی سبب شد هزینه های کمتری برای توسعه جنگنده های جنگی اختصاص پیدا کند. در زمان جنگ کره به دلیل برنامه ی توسعه ای که تحت نظر استالین بود جنگنده های میگ 15 شوروی باعث شدند جنگنده اف 86 سابر و یا سایر جنگنده های ایالات متحده و شریکانش با تهدید جدی مواجه بشن . اف 86 سابر توسعه که در زمان استالین در صنایع نظامی شوروی ایجاد شده بود باعث شد پیشرفت های شوروی در زمینه جنگنده سازی سالها بعد از مرگ استالین هم شد. به عنوان مثال جنگنده های میگ 21 هندی در درگیری با با جنگنده های اف 104 پاکستانی توانمندتر ظاهر شدند. کم توجهی به بخش هوانوردی نظامی در اتحاد شوروی به تدریج عوارض خود را نشان دادو در زمانی که ایالات متحده به شرعت در حال توسعه جنگنده های نسل 2 و نسل 3 خود در دهه 60بود در شوروی این مساله اولویت نداشت . در یک جنگ کامل احتمالا حق با خروشچف بود که یک بمب اتمی 50 مگا تنی تاثیری بیشتر از جنگنده های نسل 3 دارد اما در درگیری های کوچک ، جنگنده های پیشرفته دقیقا همان چیری بودند که مورد نیاز بود و این چیزی بود که صنایع شوروی قادر به تامین ان نبودند در ویتنام جنگنده های امریکایی قابلیت های بسیار بیشتری نسبت به جنگنده های میگ 21 و میگ 17 ویتنامی داشتند به طوری که حضور این جنگنده ها در ویتنام نتوانست مانند کره تهدیدی جدی برای نیروی هوایی ایالات متحده باشد. این جنگنده ها در برا جنگنده های فانتوم امریکایی که حتی قابلیت درگیری فراتر از میدان دید داشتند ( فامد) برد درگیری بصری محددی داشتند. برد دریری برای جنگنده های امریکایی حداقل 5 برابر بیشتر و سنسورها و تجهیزات جنگنده های امریکایی 4 برابر مدلهای روسی قدرت داشتند. در جنگ کره در هر 1000 سورتی پرواز ایالات متحده 4 جنگنده از دست میرفت اما در ویتنام به 0.4 در هر 1000 رسید و این اوضاع را به شدت تغییر داد. در جنگ های اعراب و اسراییل به دنبال تصمیم ایالات متحده برای تحویل جنگنده های پیشرفته f-4E به اسراییل از سال 1974، شریکان عرب شوروی به دنبال جنگنده هایی بودند که با بتوانند با فانتوم های اسراییلی برابری کنند. همانطور که ژنرال مصری سعد الشازلی گفته " شوروی نمیتوانست چنین جنگنده ای به ما بدهد ، زیر آنها اصلا آن را نداشتند." وقتی از برژنف در خواست شد که چنین قابلیتی در اختیار آنها قرار بگیرد ، برژنف که تازه جایگزین خروشچف شده بود گفت: که به دلیل تمرکز دولت قبلی بر توسعه سلاح های هسته ای سایر قابلیت ها نادیده گرفته شده " اما به اعراب اطمینان داد که اتحاد شوروی تمام تلاش خود را جهت رفع عقب ماندگی تنجام خواهد داد. شوروری از میانه دهه 1970 می توانست جنگنده میگ 23 را به متحدان خود تحویل دهد که در خیلی از زمینه ها قابل رقابت یا برتر از فانتوم بود امادر همان زمان در ایالات متحده جنگده اف 14 به خدمت گرفته شده بود. بعدها با تحویل جنگنده های اف 16 و اف 15 به نیروی هوایی ایلات متحده و صادرات آن به متحدان امریکا شوروی در برنامه توسعه جنگنده های خود از ایالات متحده عقب افتاد . بااین حال در اوایل دهه 80 میلادی با توسعه جنگنده های میگ 29 و سوخو 27 شوروی توانست این شکاف را تا حدودی پر کند. همچنین ورود جنگنده میگ 31 با فن اوری بالا که اولین جنگنده جهان با رادار ارایه فازی بود نشان از توسعه گسترده در صنایع شوروی بود. بعد از جنگ سرد جنگده های میگ 29 و سوخو 27 برای آزمایش توسط ابالات متحده خیداری شد. توسعه جنگنده های سوخو 47 و میگ 1.44 نشان میداد که شوروی در برنامه ساخت جنگنده نسل 5 پا به پای ایالات متحده در حال کار بود و توانسته بود شکاف بین خود و امریکا را پر کند. تصمیمات خروشچف سبب شد شوروری دو دهه سرنوشت ساز در زمینه توسعه از دست بدهد و مشتریان و شرکای استراتژیکی را از دست بدهد و جایگاه خود را بخصوص در جهان سوم تضعیف کند. در نهای با فروپاشی شوروی و آشفتگی صنایع دفاعی روسیه امریکا توانست پیشتاز فن آوری ( ساخت جنگنده) شود. منبع

تاملی در باب مشکلات پیش روی صاعقه ،کوثر و رونمایی با اسامی مختلف ...! آذرخش صاعقه۱،۲ وکوثر آیا واقعا ساخت کامل در کار بوده است؟ در حالی که تمام موارد فوق ارتقا ویا اورهال و بازسازی های سنگینی بودن که بعضا با موجودی نیرو انجام گرفته و با نامها و رونمایی هایی پرسر صدا و اغراق امیز به مخاطب معرفی شده وموجبات ایجادیاس‌و ناامیدی بوده اند! که هنوز پس از سالها رونمایی از نمونه های آموزشی سیمرغ ،صاعقه۲ و کوثر بحث هایی که میشود صحبت از خرید نمونه های آموزشی روسی و چینی است؟ پس ثمره سالها سرمایه ،وقت و البته زیرساختهای فراهم آمده چه میشود؟ با اینکه طبق گفته وزیر دفاع در سال ۹۸ قول قطعی تحویل دهی سالیانه کوثر و ایجاد خط تولید آن بود ولی پس از ۲سال بجز ۳فروند اولیه شاهد هیچ تحویل دهی و رونمایی نبوده‌ایم! مشکلات پیش رو چیست؟ چرا با وجود اف۵آموزشی،صاعقه۲،کوثر، سیمرغ و البته توان نیرو در ساخت پرنده‌ی‌ جت آموزشی از تایگر های موجود باید صحبت از خرید یاک۱۳۰باشد؟ ویا حتی توسعه یک هواگرد آموزشی موازی بنام یاسین واقعا چه توجیهی دارد؟ ۲تایپ جت آموزشی رزمی هم کلاس برای نیروی هوایی ما چه الزام‌وتوجیهی دارد؟ . . گویا بجز مشکلات بزرگی مثل بودجه ،مدیریت،توجه و سیاست گذاری درست برای آینده و صد البته قدرت تعامل و تامین قطعات پایه وارداتی برای طرح ارتقاهای فوق‌الذکر که قبلا بارها وبارها ذکر شده مشکلات فنی دیگری هم گریبانگیر طرح های مذکور هستند که در ادامه به ذکر آنها از نقل قول ها شایعات و احتمالات در فضای مجازی میپردازیم....... _صاعقه هواپیمایی با طراحی وبرنامه ریزی در اوج نهاجا توسط مهندسین و کارکنان متخصص فنی نهاجا این پروژه بی شک از جقابل اعتنا ترین پروژه ها در صنعت هوانوردی ایران پس از انقلاب است! البته که وجود اشکالاتی در آیرودینامیک و وزن گذاری باعث شده این پرنده نسبت به نمونه اصلی خود (اف۵) کمی در مانورپذیری و هندلینگ و همین طور در حمل بمب ضعیف تر باشد. این مشکل به دلیل تغییرات در سکان عمودی پرنده و افزایش وزن قسمت tail هواپیما بوجود آمده و باعث شده گشتاور این قسمت و در نهایت CG هواپیما به عقب shift پیدا کند! حفظ گرانیگاه (CG) در یک بازه مطمئن و مناسب باعث کارایی بهتر،مانور پذیری مناسب و پایداری هواپیما در تمام شرایط پروازی میگردد و به علاوه در مصرف سوخت و سرعت بلند شدن و نشستن و همینطور حمل مهمات بسیار موثر است! بدلیل تغییر گرانیگاه به عقب و افزایش کلی وزن هواپیما ،صاعقه از پایداری کمی بیشتر نسبت به اف۵ برخورداراست(مانور پذیری کمتر برعکس ادعاهای مسئولین امر) و به مراتب قدرت مانور و توانایی حمل مهمات کمتری نیز دارد! طراحی و ساخت پلت فرم سکان وی صاعقه چالش بزرگی بوده که بدون کامپیوتر پرواز عملی شده و نشان از توانایی فنی عزیزان است سایر سیستم ها ،موتور،صندلی پران و رادار هواپیما اورجینال و بدون تغییر میباشد! _Kosar کوثر هواپیمای کوثر هواپیمای upgrade شده هواپیمای اف۵ میباشد! این پروژه به درخواست نهاجا و براساس پروژه بهینه سازی شده SR2 که توسط چین بر روی چند فروند از اف۵ ها انجام شده بود ،برنامه ریزی و اجرا شد. علت انتخاب این نام برای این پروژه بخاطر تولد حضرت فاطمه در روز تنظیم قرارداد بود! تغییرات اساسی در نشان دهنده کابین،سیستم ناوبری،سیستم رادیو،سیستم های اسلحه و مهمات،اضافه شدن هاد،سیستم رادار ،اضافه شدن سیستم CVR و تغییر FDR و ..... تمام این تغییرات توسط شرکت هسا و چند شرکت دانش بنیان و چند شرکت از سازمان صنایع هوایی و اوج نهاجا انجام گردید! هواپیمای کوثر با انجام تغییرات اساسی بر روی اویونیک ،ناوبری،اینسترومنت پنل و سیستم های رادار و اسلحه توسط شرکت هسا و با همکاری نهاجا انجام گردید. سیستم ناوبری دو منظوره GPS وINS فعال،دو کامپیوتر مرکزی،سیستم هاد،IFF،رادیو،نشان دهنده های (سه عدد MFD) دو عدد نشان دهنده موتور از مهمترین تغییرات انجام شده داخل کابین میباشد. تمام سیستم های وابسته به تغییرات اعمال شده در کابین در قسمت nose section قرار گرفته است که این جایگاه و وزن زیاد سیستم های تغییر یافته و فاصله زیاد این جایگاه با موقعیت گرانیگاه(CG) باعث گردید که با افزایش وزن نسبت به اف ۵ اوریجینال ،گرانیگاه نیز به حد خیلی زیادی بسمت جلو تغییر پیدا کند و باعث افزایش سرعت بلند شدن و افزایش باند مورد نیاز در هنگام بلند شدن میشود. در کل سیستم های تغییر یافته بسیار مهم و مورد نیاز بوده ولی هنوز نیاز به بهینه سازی بیشتر مثلا افزودن rwr و چف و فلیر و استفاده از راه ها و متریال سبک تر در ساخت بدنه و متعلقات دارد تا بتوان از افزایش پیش آمده جلوگیری کرد و توان هواپیما در انجام ماموریت تقویت نمود! موتور اوج بر روی هواپیمای کوثر تست شد ولی هنوز بر روی این هواپیما استفاده نشده است! هواپیمای کوثر از نظر اویونیک و نشان دهنده ها از اف۵ بهتر و به روزتر ولی وزن بیشتر باعث ایجاد کمی محدودیت گردیده است! و صدالبته مشکلات فنی زیادی که میبینیم نشان از عدم برنامه ریزی و کار تحقیقاتی مستمر و مدل سازی و بهره برداری از نرم افزار های تست پیش از ساخت و ارتقا هست که نمونه ی ساخته شده اسیر مشکلات فنی ریز و درشتی است که کل طرح را با وجود مشکلات زیاد بودجه و توجه به نیرو هوای تحت شعاع قرار داده و همچنان طرح هایی که تست و ازمایشی هست برای بدست اوردن تجاربی که گویا قرارنیست هیچ وقت بهره‌ای از آنها گرفته شود..........

بمب هسته ای با استاندارد دوگانه !!! تاریخچه پشتیبانی ایالات متحده از برنامه تسلیحات کشتار جمعی پهلوی از میانه دهه هشتاد میلادی تا کنون ، یکی از نگرانی ها غرب ، وجود امکان دستیابی ایران به تسلیحات اتمی بوده که این روند بلافاصله پس از پایان جنگ با عراق و بازگشت تهران به روند بازسازی اقتصادی و متعاقب آن ، توسعه توانمندی های نظامی بصورت بالقوه در حال افزایش است . این مساله در کنار سرمایه گذاری بخش دفاعی این کشور بر روی طرح های موشکی برگرفته از نمونه های کره شمالی و همچنین بروزرسانی گونه های بومی موجبات پدید آمدن رفتاری خصمانه علیه تهران از جمله تهدید به جنگ ، اعلام مکرر اجرای حملات پیشگیرانه علیه تاسیسات هسته ای ، تحریم اقتصادی و اعمال فشار با ابزار سازمان ملل متحد شده است تا به گونه ای ، منافع غرب در حساس ترین نقطه خاورمیانه تامین گردد . در همین راستا ، با توجه به اینکه پاکستان و کره شمالی به تقریب بصورت همزمان در ددهه نود میلادی در برابر فشارهای غرب به منظور توقف تولید مهمات هسته ای مقاومت کرده و کره شمالی علیرغم شدید ترین تحریم های اقتصادی ( البته با کمک های سخاوتمندانه چین . م ) برنامه هسته ای نظامی خود را ادامه میدهد ، برخی از تحلیلگران معتقدند که بتدریج می بایست ایران را بعنوان دهمین قدرت هسته ای ، به رسمیت شناخت ، در حالی که مقامات تهران ، همچنان به استراتژی انکار خود در این زمینه ادامه می دهند . با این وصف ، علیرغم اینکه در جریان تدوین پیش نویس برنامه جامع اقدام مشترک (برجام ) در سال 2015 ، تحریم های سازمان ملل علیه ایران می بایست حذف می شد ،اما تحریم های یکجانبه غرب به اعتقاد بخش قابل توجهی از تحلیلگران مسائل راهبردی ، بیشتربه منظور اعمال محدودیتهای بیشتر علیه برنامه هسته ای ، و متوقف نمودن روند ظهور ایران بعنوان یک کشور مسلح به تسلیحات هسته ای ادامه پیدا نمود . با این حال ، پس از اعلام استراتژی چرخش به شرق توسط دولت اوباما و تمرکز بر روی محور اقیانوسیه – شرق آسیا ، برخی براین اعتقادند که ارتش آمریکا با بطور محسوسی از وارد شدن به یک درگیری طولانی با ایران اجتناب ورزید که این نیز به نظر برخی دیگر از ناظران نظامی ، بسیار نامطلوب بود . اما خروج دولت ترامپ از برجام و تمرکز مجدد بر خاورمیانه و تقویت راهبرد کلان حفظ امنیت اسراییل ( که پیشتر با حضور ایران در مرزهای همجوار آن بشدت دچار مخاطره شده بود ) باعث گردید تا پتانسیل درگیری بر سر برنامه هسته ای ایران ، بار دیگر سیر صعودی بخود بگیرد . در این زمینه ، تحلیلگران غربی ، رویای تولید سلاح هسته ای در تهران ، از ابتدای پدید آمدن تا امروز ، براین اندیشه استوار است که این سلاح ها می تواند جایگاه ایران را بعنوان یک قدرت نظامی در خاورمیانه تثبیت نماید و متقابلاً راهبرد بازدارندگی هسته ای اسراییل را تا حد بسیار زیادی تضعیف نماید . علیرغم این مساله ، منشآء وآغاز برنامه هسته ای ایران ، کمتر مورد توجه قرار گرفته است . تا قبل از انقلاب 1979 ، ساختار سیاسی حاکم بر ایران ، بعنوان یک همپیمان ثروتمند غرب محسوب می شد و با وجود آگاهی از احتمال حرکت ایران بسمت ساخت سلاح هسته ای ، به شکل سیستماتیک ، تجهیزات و مواد مورد نیاز را برای این کشور تامین می نمود . این کمک ها گرچه در دهه شصت میلادی محدود می بود ، اما به ناگاه در سال 1974 سریع تر گردید تا جایی که ارزیابی های طبقه بندی شده سی آی ای در همان سالها نشان می داد که روند توسعه برنامه هسته ای ایران نهایتا تا میانه دهه هشتاد میلادی به تولید بمب هسته ای ختم می گردید . مضاف براین ، پهلوی دوم به مناسبتهای مختلف اعلام می نمود که ایران بدون شک زودتر از آنچه جهانیان تصور می کنند ، به یک قدرت هسته ای تبدیل خواهد شد . با توجه به این مساله ، در کنار تاکید بر این نکته که ایران در آن زمان همسایه جنوبی اتحاد شوروی سابق محسوب می شد ، بصورت آگاهانه ای از گسترش تسلیحات اتمی در ایران حمایت می نمود ،اما از آنجا که این روند ، منجر به تقویت موضع بلوک غرب می شد ، به نوعی سرمایه گذاری امنیتی غیر مستقیمی بشمار می رفت و متعاقب آن تهدیدی نیز بشمار نمی آمد . بدین سان ، ضمن آگاهی از این مساله که اسراییل درآن زمان ، به چنین جنگ افزارهایی مسلح می بود ، بلوک غرب در خاورمیانه ، 2 کشور مسلح به تسلیحات هسته ای را بعنوان متحد خود در اختیار داشت ( قبل از دست یابی پاکستان . م ) که این امر منجر به تضعیف شدید کشورهای همپیمان بلوک شرق ( کشورهای عربی ) می گردید ، در حالی بطور همزمان ، مرزهای جنوبی اتحاد شوروی نیز بلحاظ امنیتی دچار مشکل میشد . مجموعه کمکهای فنی غرب به ایران که در قالب برنامه " اتم برای صلح" صورت می پذیرفت ، آمریکا را موظف مینمود تا تجهیزات راهبردی حساسی را برای تولید انرژی هسته ای به شرکای خود ارائه کند تا این کشورها در پرتو این قابلیت ، امکان رویارویی با اتحاد شوروی سابق را تا حد امکان بدست آورند . در این زمینه ، مسلح شدن ایران به سلاح های هسته ای ، در حالی که مشتری اصلی تسلیحات پیشرفته غربی نیز می بود ، بتدریج به یک نگرانی امنیتی عمده برای اتحاد شوروی در مرزهای جنوبی اش تبدیل می شد تا جایی که برخی این نگرانی را با وضعیت کره شمالی برای ایالات متحده مقایسه می کنند ! این بدان معنا بود که ایران با استفاده از فناوری پیشرفته غربی ، برای تولید مقادیر انبوه از پلوتونیم قابل استفاده در سلاح های هسته ای آمادگی پیدا می کرد و متقابلاً با کمک های غیر مستقیم غرب ( به معنای ورود اسراییل به برنامه هسته ای ایران در زمان شاه . م ) قابلیت تبدیل این مواد به مهمات قابل پرتاب از هواپیما نیز ایجاد می گردید. اما در نهایت ، با وقوع انقلاب در ایران و قطع کمک های خارجی ، ایران پس از پایان جنگ با عراق ، به منظور توسعه قابلیتهای هسته ای خود بسوی روسیه حرکت نمود . پی نوشت : 1- بن پایه 2--استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

C-130 پی نوشت : بازیابی ، اصلاح و چیدمان تصاویر ، یکم آبان سال 1400 خورشیدی

بحث اصلی این هست چرا باید فکر کنیم نمونه هایی که صادر میشه ضعیف تر هست از نمونه هایی که برای خود ارتش روسیه تولید میشه ؟ تو جنگ ها ضعف روسیه تو بحث ساخت جنگنده باعث شده آسمان از دست متحدین روسیه خارج بشه وقتی اسمان را از دست بدن دیگه اهمیت کیفیت سایر تسلیحات کم میشه . لیست 100 شرکت برتر نظامی جهان نکته جالبه اینه شرکت اماراتی 24 شرکت بزرگ دنیا هست همانطور که میبینید شرکت های روسی فقط دو تا توشون هستند اونها هم با کاهش شدید فروش مواجه هستند شرکت های چنی ها بالا هستند اون هم به به خاطر فروش شون هست به خاطر این هست که فعلا چین سرمایه گذاری زیادی برای توسعه ارتشش کرده به نظر من روسیه و چین با عدم فروش سلاح به ایران دارن اشتباه می کنند مگر چقدر ارتش این دو کشور سلاح می خواد چند مدت دیگه که فرضا امریکا اجازه صادارت اف 35 را بده قطر عربستان کویت عمان بحرین و.... دنبال این هواپیما خواهند بود و دوباره میلیاردها دلار درآمد اما کشورهای غربی به نوعی با همکاری هایی که با هم دارند و متحدانی که دارند یک بازار بسیار گسترده تسلیحاتی دارند شرکتی مثل الماز انتی بیشتر از 30 درصد درامدش کم شده ضعف سیستم های پدافندی روسیه در لیبی و سوریه و ارمنستان شاید اصلی ترین دلیل کاهش فروش این شرکت بوده مقایسه روسیه و چین در تکولوژِی نظامی

بسم ا... سامانه رحمت ماجرای کشف رمز سامانه های راکال نیروی زمینی ارتش بعث عراق ، به روایت مرحوم زارعی

در مورد شاهد هم محفظه ی ورودی هوا تغییر نکرده؟ از پائین به بالا؟   پهپاد کلاغ؟ هم به نظر تقریبا ورژنی از گری ایگل بود؟!   یک نکته ی امیدوار کننده ی دیگه اشاره سردار حاجی زاده به قدم گذاشتن بخش پهپادی در راه موشکی است. اگر میزان توجه به بخش موشکی با تمام پیشرفت های مناسبش را در بخش پهپادی هم شاهد باشیم شاید پیشرفت های بیشتری را هم در این زمینه ببینیم. به هر حال بخش موشکی حاصل کمبودها و خلاء ها و فشارها و تحریم های دشمن در فروش سلاح هایی بود که ما را سوق داد در زمینه ای که قابل دسترس تر هست و تجربیاتی داشتیم قدم برداریم و حالا شاید فشار در بخش هوایی و عدم فروش جنگنده و تحریم ها باعث شده سپاه با تجربیاتی که داشته از داشتن یک نیروی هوایی مبتنی بر جنگنده های باسرنشین فعلا انصراف بده و تمرکزش را بر روی توسعه فعلا پهپادها بزاره تا یک نیروی هوایی مبتنی بر بی سرنشین داشته باشه مستقلا.

فرمانده نیروی هوافضای سپاه گفت: امروز با ساخت انواع پهپاد با تنوع ماموریتی مختلف شعاع عملیاتی آنها تا ۳ هزار کیلومتر افزایش یافته که این مسئله یک خودکفایی بزرگ در صنعت دفاعی محسوب می‌شود. به گزارش خبرگزاری فارس، سردار امیر علی حاجی‌زاده فرمانده نیروی هوافضای سپاه در جمع دانش آموزان، مدیران و دبیران یکی از دبیرستانهای تهران با گرامیداشت هفته بسیج، اظهار داشت: پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با شروع جنگ تحمیلی، سپاه در زمینه دفاعی با کمترین امکانات با رژیم بعث عراق به مقابله پرداخت و توانست با توکل به قدرت لایزال الهی و اراده راسخ جوانان مومن و انقلابی در جنگی که بر ملت ایران تحمیل شده بود به پیروزی برسد. وی تصریح کرد: امروز با همت جوانان مومن، انقلابی و ولایتمدار ایران اسلامی در حوزه دفاعی به خودکفایی رسیده ایم و قادریم تمامی تجهیزات مورد نیاز کشور را به صورت بومی تولید کنیم. حاجی زاده با اشاره به پیشینه ساخت هواپیماهای بدون سرنشین در کشورمان اظهار داشت: در سالهای دفاع مقدس به منظور دستیابی به اطلاعات مواضع دشمن نیاز به ابزاری بود که بتواند اطلاعات دقیقی را در اختیار گرفت: از این رو به فکر گرفتن تصاویر هوایی از مواضع دشمن افتادیم و پرنده بدون سرنشین «مهاجر» را ساختیم. وی افزود: هر چند از ابتدای پهپاد «مهاجر» برد 3 کیلومتری داشت اما امروز با ساخت انواع پهپاد با تنوع ماموریتی مختلف شعاع عملیاتی آنها نیز تا سه هزار کیلومتر افزایش یافته که این مسئله یک خودکفایی بزرگ در صنعت دفاعی محسوب می شود. فرمانده نیروی هوافضای سپاه در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به پیشینه توپخانه و موشکی سپاه نیز گفت: به دنبال تحقق منویات حضرت امام(ره) مبنی بر افزایش برد توپخانه ای نیروهای مسلح، و با دستور فرماندهان وقت سپاه مهندسی معکوسی و ساخت موشکهای دوربرد در دستور کار سپاه قرار گرفت که در این زمینه حاج حسن تهرانی مقدم نقش بی بدیلی را در توسعه صنعت موشکی و ارتقای قدرت بازدارندگی ایران اسلامی ایفا کرد که امروز ما در حوزه موشکی بتوانیم یکی از مقتدرترین کشورهای دنیا باشیم. وی با اشاره به روند شکل گیری خودکفایی صنایع دفاعی کشور بدون کمکهای خارجی گفت: نیاز و ضرورت دفاعی، اطاعت از فرامین امام راحل و مقام معظم رهبری (مدظله العالی) و استقامت و پایداری و تحمل سختیهای فراوان باعث شد که ما در زمینه تسلیحات موشکی و هوایی به نقطه اطمینان بخشی برسیم. سردار حاجی زاده در ادامه تصریح کرد: در سالهای دفاع مقدس بدنه اصلی تشکیل دهنده رزمندگان اسلام نوجوانان و جوانان بودند که توانستند در نبرد با دنیای استکبار با توکل به خدا، پیروی از ولایت و همت و نبوغ خود به پیروزی دست یابند. وی افزود: با پایان جنگ همان جوانان با روحیه جهادی و انقلابی صنعت دفاعی کشور را به خودکفایی رساندند. سردار حاجی زاده با اشاره به اقتدار ایران اسلامی در برابر دشمنان و صدور گفتمان انقلاب اسلامی گفت: امروز توانمندی ما به قدری با اهمیت و استراتژیک است که دشمنان را وادار به مذاکره کرده است اما عامل مهم تر، ایستادگی ملت ایران در برابر زورگویی ها و زیاده خواهی های دشمنان است. وی افزود: اراده و توان انقلابی ملت ایران بود که به قلب های سایر امتهای اسلامی صادر شد و کشورهای غربی از این موضوع بیشتر در هراسند. فرمانده نیروی هوافضای سپاه در ادامه خاطرنشان کرد: با حمایتهای جمهوری اسلامی ایران امروز تقاطعی از آتش توسط رزمندگان غزه و حزب الله روی تل آویو ایجاد شده است. وی تصریح کرد: رژیم غاصب و منحوس صهیونیستی در برابر جبهه مقاومت که برخوردار از روحیه حزب الهی و بسیجی هستند توان ایستادگی ندارد و محکوم به شکست است. سردار حاجی زاده با یادآوری شکار پهپاد جاسوسی RQ170 اظهار داشت: آنچه مهمتر از توان دفاعی و اشراف اطلاعاتی ما در خصوص رهگیری و شکار پهپاد RQ170 آمریکایی بود عنایت الهی و ایمان قلبی رزمندگان بود. وی با اشاره به پرواز RQ170 ایرانی نیز گفت: پرواز RQ170 ایرانی تنها 10 درصد از فرایند ساخت و به پرواز در آمدن این پهپاد است، بخش عمده این فرآیند شامل رهگیری و شکار، مهندسی معکوس، کشف کد و رمز و سایر اقدامات پیچیده ای بود که به دست توانمند پاسداران انقلاب اسلامی به سرانجام رسید. فرمانده نیروی هوافضای سپاه در پایان تصریح کرد: امروز به برکت روحیه بسیجی و تفکر جهادی رزمندگان ایران اسلامی توانستیم بر مشکلات و خلاهای موجود در صنعت هوایی و موشکی فائق آمده و دستاوردهای زیادی را به ثمر برسانیم.   http://www.tabnak.ir/fa/news/453583/%D8%A8%D8%B1%D8%AF-%D9%BE%D9%87%D9%BE%D8%A7%D8%AF%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%DB%B3-%D9%87%D8%B2%D8%A7%D8%B1-%DA%A9%DB%8C%D9%84%D9%88%D9%85%D8%AA%D8%B1-%D8%B1%D8%B3%DB%8C%D8%AF

این  جمله شما را هم باید با آب طلا نوشت    واکنش پنتاگون به رونمایی ایران از آرکیو-170 سخنگوی پنتاگون روز چهارشنبه مدعی شد به هیچ وجه امکان ندارد که ایران توانسته باشد به سطح فناوری آرکیو 170 دست یافته باشد.   به گزارش فارس، سخنگوی وزارت دفاع آمریکا روز چهارشنبه به رونمایی از نمونه ایرانی پهپاد فوق‌پیشرفته «آرکیو170» واکنش نشان داده و تلاش کرد این مسئله را کم اهمیت جلوه دهد.   به نوشته خبرگزاری رویترز، سرهنگ «استیو وارن» که در جمع خبرنگاران صحبت می‌کرد، در پاسخ به سوالی در رابطه با این اقدام ایران، گفت: «بدل بهترین واژه‌ای است که می‌توان به کار برد. امکان ندارد که این پهپاد با فناوری آمریکا انطباق داشته باشد.   با این حال، رویترز هم اشاره کرده است که وارن در حالی این اظهارات را مطرح کرد که هیچ مدرک یا دلیلی برای آن ارائه نکرد. واشنگتن در حالی ساخت مشابه پهپاد آمریکایی را غیرممکن خوانده که مقامات دولتی آمریکا از سال 2011 که این هواپیما توسط متخصصان ایرانی به زمین نشانده شد، بارها امکان مهندسی معکوس و پیاده کردن اطلاعات پهپاد را رد کرده، اما هر بار با انتشار بخش‌هایی از اطلاعات آن، پاسخ خود را دریافت کرده‌اند.   پهپاد آرکیو170 ساخت شرکت آمریکایی «لاکهید مارتین» از جمله پیشرفته‌ترین هواپیماهای بدون سرنشین به شمار می‌آید. تهران امروز اولین فیلم از پرواز نمونه ایرانی این پهپاد را منتشر کرد.     http://www.tabnak.ir/fa/news/448993/%D9%88%D8%A7%DA%A9%D9%86%D8%B4-%D9%BE%D9%86%D8%AA%D8%A7%DA%AF%D9%88%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D8%B1%D9%88%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B2-%D8%A2%D8%B1%DA%A9%DB%8C%D9%88170