Guizhou JL-9 FTC-2000 Mountain Eagle

بسمه تعالی نیروهای مسلح و مساله ی نخبگان پیشگفتار: مساله ی نخبگی و نخبگان امروزه در هر سازمانی مطرح است . سازمان های غیر دولتی معمولا به دنبال سیاست هایی برای جذب نخبگان هستند. سازمان های دولتی عموما از سیاست هایی همچون نوآوری باز[1] برای بهره بردن از نخبگان بدون نیاز به جذب و استخدام ایشان را دنبال میکنند. در برخی سازمان های دولتی مانند مجموعه های نظامی، امنیتی به دلیل سیاست های مرتبط با طبقه بندی اطلاعات ، موضوع نخبگان و نحوه ی تعامل سازمان با ایشان پیچیده تر است . دو خلاصه ی سیاستی زیر توسط دو نویسنده نوشته شده اند ولی ایده ی مولف در هر دو تقریبا یکسان است. هر یک از مقالات میکوشد استدلال کند که رویکرد توجه به نخبگان از اساس دارای مشکلاتی است و نهاد های نظامی بایستی رویکرد دیگری را پیش بگیرند. استدلال ها بر مبنای لزوم  توجه به نیازها و تعریف درست آنها بجای حمایت از ابزارها، ایده ها و وسایل است. با این استدلال سرمایه انسانی(شامل نخبگان) نیز بخشی از ابزارهای نیل به حل مسائل و نیازها در نظر گرفته می شود. مقاله دوم توسط واریور نوشته شده و در پست بعدی منتشر می شود انشالله. *** سازمان های نظامی در جمهوری اسلامی ایران، به دلیل شرایط خاص عقیدتی و ایدئولوژیک مصداق سازمان های ارزش محور در علم مدیریت هستند. در علوم مدیریتی گفته میشود که سازمان های ارزش محور، معمولا دارای فرصت هایی هستند: ارزش هاي محوري سازمان و مديريت سازمان بر اساس اين ارزشها مي تواند راهنماي بسيار خوبي جهت رشد و ادامه حيات سازمان باشد ، زیرا اين سازمان ها، به عنوان واكنش در برابر تغييرات محيطي ، ارزش هاي محوري خود را تغيير نمي دهند بلكه در صورت لزوم سعي مي كنند محيط خود يا ساختار هاي قبلي خود را تغيير دهند ، تا بتوانند ارزشهاي سازمان خود را حفظ نمايند. ارزش محوری موجب ایجاد و رشد سازمان هايي می شود كه رفتارشان حاصل تصميم و انتخاب آگاهانه خودشان و مبتني بر ارزش هاست نه ثمره اوضاع و شرايط محیطی. فرصت دیگر آن است که این سازمان ها عموما سازمان هايي عامل ، موثر و مسئوليت پذيرند . همچنین، این نوع سازمان دهی جهت مديريت استراتژيك نیز مناسب اسب زیرا در همه جنبه هاي تدوين ، اجرا و ارزيابي استراتژي ها و به هنگام تصميم گيري در اين زمينه ها بايد ارزش هاي محوري رعايت شوند و مورد توجه قرار گيرند. گذشته از نوع طراحی سازمانی در نیروهای مسلح ایران، نوع مدیریت نیز غالبا ارزش محور[2] است. در مديريت بر مبناي ارزش ها همه طرح ها ، تصميمات و عمليات در سازمان بر اساس ارزش ها هدايت و رهبري مي گردند. در این رویکرد هدف کلی به حداکثر رساندن ارزش سازمان است. این بدان معناست که تصمیمات صرفاً برای دستیابی به سود کوتاه‌مدت نباشند. گفته می شود که اگر تأثیرات بلندمدت تصمیمات بر سودآوری و پایداری سازمان در نظر گرفته شود، بازتاب آن را درآینده و در موفقیت های به دست آمده توسط سازمان، مشاهده خواهد شد. اما این سازمان ها دارای نقاط ضعف و آسیب هایی نیز هستند. مهمترین آسیب ارزش محوری چه در طراحی سازمانی و چه در نوع مدیریت آن است که در صورت تصویب و پذیرش یک ارزش از سوی سازمان – توسط فرهنگ غالب جامعه، فرهنگ سازمان یا اجبار مدیران – ارزش به عنوان هدف غایی سازمان تلقی شده و در صورت تامین آن ارزش ها، سازمان به هدف خویش رسیده است حتی اگر هیچ کار مفیدی درون سازمان صورت نگرفته باشد. در میان ارزشهایی که حقیقتا جزو ارزشهای اصیل هستند ولی به دلیل نوع و ساختار سازمان نیروهای مسلح ما آسیب زا شده اند می توان به برخی موارد اشاره نمود. به دلیل نوع وابستگی به حاکمیت، در ساختار نیروهای مسلح ایران مهمترین ارزش پیش فرض که همواره در معرض آسیب زایی قرار دارد، ارزش بودجه است. ارزش های دیگری که میتوان در این حوزه شناسایی نمود به شرح ذیل است: توجه بیش از حد به دفاع مقدس[3]، ارزش های موقت مربوط به تحولات سیاسی، تحقق شعار ما می توانیم، ارزش تبلیغات و به نظرمی رسد رویکرد توجه به نخبگان نیز با توجه موارد پیش گفته رویکرد صحیحی نبوده و موجب آسیب زایی می گردد. ارزش بودجه: ارزش بودجه به معنی آن است که نیروهای مسلح ایران به عنوان مصرف کننده ی بودجه دارای ارزش های سازمانی جهت جذب حداکثر ممکن از بودجه، گسترش حداکثر بوروکراسی سازمانی برای مصرف این بودجه و تضمین ادامه دار بودن این جریان بودجه می باشد. نمود این مساله را نیز می توان در تعریف پروژه ها بدون در نظر گرفتن نیازهای واقعی نیروهای مسلح جهت مصرف بودجه های تحقیقاتی پژوهشی و یا سیاست گران تمام کردن پروژه ها توسط وزارت دفاع دید که مورد اخیر موجب گسترش نهاد های موازی در سپاه، ارتش و ناجا ( ساتخ ها) و تامین نیاز های اصلی این مجموعه ها به صورت درون سازمانی شده است. توجه بیش از حد به دفاع مقدس: در نظر گرفتن توجه به دفاع مقدس اگر به عنوان یک تجربه ی تاریخی عظیم و یک گنج بزرگ جهت تجربه اندوزی و شناخت تهدیدات و راهکارهای دفاعی و نظامی باشد میتواند بسیار سودمند باشد ولی هنگامی که به عنوان یکی از ارزش های محوری سازمان های نیروهای مسلح در نظر گرفته می شود موجب آسیب هایی از این دست می شود. · عدم گردش نسلی و عدم اطمینان به نسل های جدیدتر به بهانه عدم حضور ایشان در دفاع مقدس و یا لزوم حفظ فرماندهان دفاع مقدس. · عدم به روز آوری جدی و عملی تاکتیک ها و تجهیزات به بهانه جواب گو بودن آنها در زمان دفاع مقدس و تهدیدات آن زمان. · برگزاری مراسمات یادواره های شهدا و بزرگداشت مناسبات دفاع مقدس و صرف بودجه های کلان جهت امور فوق که در این مورد می توان به انتقاد مقام معظم رهبری و نارضایتی ایشان از صرف بودجه ی کلان جهت ساختمان یادمان شهدا در جریان بازدید از دانشگاه افسری امام حسین علیه السلام اشاره نمود. در صورتی که مطابق موارد گفته شده توجه به دفاع مقدس به عنوان یکی از ارزش های محوری سازمان درآید، با توجه به ارزش محور بودن سازمان نیروهای مسلح ایران، با حاصل شدن نتایجی که منجر به بزرگداشت یاد دفاع مقدس گردد اهداف سازمان محقق شده است. ارزش های موقت مربوط به تحولات سیاسی: آسیب های متعدد ارین ناحیه را می توان از ارزش های دوره ای و گذرای سیاسی در سازمان نیروهای مسلح نیز مشاهده نمود. مهم ترین نمود آن به خصوص در وزارت دفاع به دلیل وابستگی به دولت و تغییر جناح های سیاسی قابل مشاهده است. بدین ترتیب که در دوره ی قدرت هر یک از جناح های سیاسی گفتمان آن جناح غالب با تغییرات مدیریتی و هدایت جریان بودجه بر روال کاری وزارت خانه مذکور اثرات عمده گذاشته و بعضا مسیر برنامه های کلان را نیز دست خوش تغییر می سازد. برای مثال در دوره دولت احمدی نژاد بودجه های کلان فضایی برای اهداف غیر واقعی و دور از نیازهای کشور اختصاص داده شد در حالی که با سیاست های تنش زدایی دولت روحانی نه تنها مسیر بودجه فضایی به کل مسدودشد بلکه تلاش شد کل سازمان های مرتبط با این دانش ازبین رفته و دانشمندان فضایی نیز با سرخوردگی جذب کارهای دیگر شوند. تحقق شعار ما می توانیم: شعار "ما می توانیم" نیز گرچه یکی از هوشمندانه ترین راهبرد های مطرح شده از سوی رهبر انقلاب در همه عرصه های اقتصادی، نظامی و صنعتی ست، ولی توجه افراطی به این شعار به عنوان یک ارزش مستقل به خصوص در عرصه نظامی موجب تعریف نمودن پروژه های بی حاصل و بدون استفاده در سازمان رزم نیروهای مسلح ایران، حمایت از ایده های نامتناسب با میدان و رشد نامتوازن فناوری ها جهت اثبات توانایی داخلی شده است که در نهایت نیز خروجی این پروژه ها پس از هزینه بسیار زیاد جهت کسب فناوری و ساخت پیش نمونه های اولیه بایگانی شده و هیچگاه به صحنه ی عمل و استفاده نرسیده است. در صورتی که چنانچه جنبش" ما می توانیم " به معنی بهره گیری از حداکثر ظرفیت تولید داخلی جهت برآورده کردن نیازهای واقعی نیروهای مسلح به کار گرفته شود موجب جهش عظیم هم در تولیدات نظامی و هم در اقتصاد ایران خواهد شد. ارزش تبلیغات: آرامش روانی جامعه، حس امنیت و اقتدار در بعد داخلی، و قدرت نمایی در بعد خارجی نیز مطلبی مهم و بسیار حیاتی ست. اما هنگامی که به عنوان یکی از ارزش های محوری سازمان نیروهای مسلح ایران قرار بگیرد، نتیجه ی آن رونمایی از محصولاتی که هنوز مراحل تست را نیز پشت سر نگذاشته اند، و یا رونمایی های متعدد از برخی پروژه های تکراری با نام های جدید، بزرگ نمایی های خارج از قاعده، و کوچک نمایی های غیر واقعی در مورد تهدیدات موجود است. اوج این مشکل را می توان در رژه ی هر ساله نیروهای مسلح دید که به بدترین شکل ممکن بدون نظم و ترتیب و رعایت اصول رژه دو بار در سال اجرا می شود.پیش ازین نیز مقاله ای با عنوان " نظام رونمایی ها : امنیت زایی و امنیت زدایی" در مورد همین آسیب منتشر شده است. آخرین ارزش موجود در سازمان نیروهای مسلح که به تازگی مورد توجه قرار گرفته است و به اندازه ارزش های پیش گفته مورد توجه نیست ولی بیم آن می رود که مانند ارزش های پیش گفته نهایتا منجر به آسب هایی بشود، مساله نخبگی و توجه به نخبگان است. شکی در بهره بردن در نیروهای نخبه و لزوم شایسته سالاری در هیچ سازمانی از جمله سازمان های نظامی وجود ندارد؛ ولی مشکل آنجاست که در یک سازمان ارزش محور، اگر مساله توجه به نخبگان خود به یک ارزش تبدیل شود، هیچگاه نتایج مورد نظر از بکار گیری نخبگان حاصل نخواهد آمد. نمود این داستان در جشنواره ها و فراخوان های ایده ها و جذب نخبگان که مدتی ست در نیروهای مسلح اتفاق می افتد قابل مشاهده است. اگر چنانچه که در ادامه گفته خواهد شد نیروهای مسلح ایران با رویکرد نیاز محور به سراغ نخبگان رفته و از ایشان برای حل مسائل کمک بگیرند، قطعا در یک رابطه ی دو سویه هم نخبگان امکان خدمت به کشور و مورد حمایت قرار گرفتن را بدست خواهند آورد و هم نیروهای مسلح از خدمات آنها به درستی بهره مند می شوند. اما چنانچه توجه به نخبگان خود به ارزش تبدیل شود، رویکرد مورد نظر منجر به جذب، استخدام، و یا حمایت های مقطعی در بعد مالی و مطرح ساختن حاصل دانش نخبگان در سمینار ها، همایش ها و مجلات تخصصی در قالب مقالات و پژوهش هایی که از روی کاغذ فراتر نمی روند خواهد بود. حقیقت آن است که در طول سال هایی که مساله توجه به نخبگان در نیروهای مسلح مورد توجه قرار گرفته است خروجی این سیاست نهایتا منجر به خمودگی و سرد شدن نخبگان، و در بسیاری از موارد جذب و هضم آنان در نظام بروکراتیک و سلسله مراتب سازمان های نظامی شده است. بنابر این جهت بهره بردن از دانش نخبگان، نبایستی مساله توجه به نخبگان، خود تبدیل به یک ارزش در نیروهای مسلح شود، که در نهایت، مانعی برای بهره بردن از نخبگان و وصول به نتایج مورد نظر خواهد شد. اکنون و با در نظر گرفتن مطالبی که در مورد دیگر ارزش های حاکم بر سازمان نیروهای مسلح ایران گفته شد دوباره به مساله ی نخبگان نظر کنیم. در یک سازمان ارزش محور، نه تنها تعریف نخبگی تابع ارزش های سازمان است بلکه نحوه ی رفتار با نخبگان نیز مشمول همین قاعده است. ارزش هایی چون تظاهر به دینداری و یا ارتباطات خانوادگی که در عرف نیروهای مسلح با عبارت " منًا بودن" از آن تعبیر می شود ( تعریف نخبگی ) و داشتن برخی عقاید سیاسی خاص در دوره های سیاسی ( رفتار با نخبگان) و بسیاری مثال های دیگر از مصادیق غلبه ارزشهای بالاتر در سلسله مراتب ارزش ها بر بر ارزش های پایین تر مانند همین موضوع نخبه سالاری است. این موضوع تا کنون باعث عدم امکان بهره مندی شایسته نیروهای مسلح از ظرفیت جامعه نخبگانی کشور شده است. در صورتی که با رویکرد نیاز محور و با به روزآوری برخی نکات حفاظتی ( حفاظت اطلاعات هوشمند شامل روش های برون سپاری و تقسیم پروژه) می توان از طیف وسیعی از نخبگان جهت براورده ساختن نیازهای دفاعی و نظامی کشور و رفع تهدیدات پیشرو مدد گرفت. البته کل سازمان نیروهای مسلح، در یک حالت آرمانی بایستی دچار تحول در طراحی سازمانی شده، و از طراحی ارزش محور به طراحی فرایند محور میل کنند. از آنجا که امر فوق در کوتاه مدت و میان مدت امکان پذیر به نظر نمی رسد، پیشنهاد می شود که در مدل مدیریتی، بجای مدیریت مبتنی بر ارزش، رویکرد نیازمحور مورد توجه قرار گیرد. در این رویکرد بایستی نیازهای واقعی نیروهای مسلح (در میدان، آینده ی نزدیک و آینده ی دور ) مرتبا نیاز سنجی شده و جهت پاسخ به این نیاز ها از نخبگان به صورت هدفمند بهره گیری شود. در یک مدل پایه نیاز محوری از فرآیند زیر پیروی میکند: نکته ی مهم در این مدل و یا دیگر مدل های پایه در مورد عملکرد نیاز محور آن است که بایستی همواره پایش دقیقی جهت دانستن نیاز های واقعی و تشخیص اولویت آنها و ورود به مراحل بعدی انجام گردد. [1] Open innovation [2] VBM [3] مساله ی عظمت دفاع مقدس و مقام رفیع شهداو وجوب توجه به آن از اصول مسلم است ولی ما دراینجا در مقام آسیب شناسی بوده و ناگزیراز بررسی دقیق موضوعات می باشیم.

چکیده بحثتون به اینجا میرسیم که کل ناوگان دریایی ما یک ناوگان تعریف شده درسیستم دفاع ساحلی هست! وتحت پوشش و بازدارندگی ساحل فعالیت میکند...... البته به قول دوستمون و با توجه به قدرت گرفتن کشورهای همجوار بخصوص در بخش تهدیدات هوایی باید در اولویتهامون بکارگیری ناوهای محافظ با قدرت پدافندی لازم وپر تعداد و البته ارتقا توان هوایی در دستور کار فوری باشن. در بحث توسعه توان دریایی بجز بکارگیری ناوهای محافظ باید سمت زیر سطحی ها بریم که بتونیم این‌ برتری هوایی رقبا را مقداری کم رنگ کنیم البته قطعا اونها هم سمت تجهیزات لازم برای تقابل با برنامه ما حرکت میکنن که‌عادیه و این تغییر تاکتیک ها دائما باید بروز بشن و همشه دست بالاتر را حفظ کرد....

نباید هر چی که گیر میارنو همش براش پد بالگرد بزارن لاقل یکی که بالگرد بره فروند دومش بدون پد باشه فقط مخصوص عملیات پدافندی باشه پر از سیلو موشکی باشه تا بتونه دفاع موشکی رو به عهده بگیره هر کدوم باید مخصوص یه رده باشن یکی پدافند قوی یکی نقش ضد کشتی یکی پشتیبانی

Aermacchi MB-339

Beechcraft Model 73 Jet Mentor

سلام ، این در اصل یک نوع هواپیمای ترابری غیر نظامی بود که در کاربری دوم بعنوان هواپیمای آموزشی هم استفاده شد ، به دلیل نوع کاربری و زمان ساخت و البته هزینه صندلی های عادی روش نصب بود . اینکه روی هواپیماهای آموزشی صندلی پران نصب نباشه چندان هم عجیب نیست ، روی نمونه های اولیه همین هواپیمای تزرو ایران ( پروژه یا حسین ) هم هیچ گونه صندلی پرتاب شونده ای نصب نبود ، با اینکه ظاهر این هواپیما کاملا مشابه یه هواپیمای آموزشی نظامی بود ! البته همین باعث بوجود اومدن فاجعه هم شد .

(Joint Terminal Attack Controller (JTAC کنترل کننده مشترک نهایی حمله رابط های هوایی یا کنترل کننده مشترک نهایی حمله (JTAC) وظیفه در خواست حمله به مواضع را بر عهده دارند. به این افراد تاکتیک ها و مقدورات پروازی تمام هواپیماهایی که مسئولیت عملیات پشتیبانی هوایی نزدیک (CAS) را برعهده دارند، آموزش داده می شود. تا در انواع شرایط آب و هوایی و جغرافیایی بتوانند به درستی از تسلیحات استفاده کنند. به محض رسیدن واحد هوایی به محدوده نبرد، حضور خود را به اطلاع رابط هوایی (همان JTAC ) میرسانند، سپس رابط هوایی هدف، تاثیر مورد نظر، نوع سلاح و قدرت مورد نیاز را انتخاب می کند. و خلبان را برای انجام ماموریت راهنمایی می کند. امروزه با وجود پیشرفت چشم گیر حسگر ها و غلاف های هدف گیری، معمولا رابط هوایی باید تا اخرین لحظه خلبان را به صورت کلامی تا بالای هدف هدایت کند. بخصوص در شرایط کمین یا جنگ شهری که احتمال اسیب دیدن نیروهای خودی بالا است. منبع

بخش سوم و پایانی : نکته جالبی که می بایست در جریان این قضیه مورد توجه قرار گیرد ، این است که تصمیم ناتو برای استفاده از دارایی های غیر نظامی ( تجاری ) مستقر در فضا برای افشای دخالت روسیه در اوکراین ، چندان برای شرکت DigitalGlobe بدون هزینه نبود ، چنانکه پس از انتشار این تصاویر ، شرکت فوق کاهش ارتباط تجاری با روسیه به میزان 14.5 میلیون دلار ( در مقایسه با دوره زمانی قبل از آن که ارزش دلاری 23 میلیون دلار را نشان می داد ) را تجربه کرد که شامل تحریم فروش تصاویر به مشتریان غیر دولتی روسی نیز می شد ، هر چند این مساله در نهایت تاثیری بر ادامه روند ارائه خدمات به روسها نداشت . در این زمینه ، شاید مهمترین استناد مطرح شده از سوی مدیر اجرایی DigitalGlobe برای استفاده از تصاویر تهیه شده توسط این شرکت توسط ناتو و ایالات متحده ، استقرار آتشبارهای راکت انداز در خاک روسیه برای انهدام اهداف نظامی در خاک اوکراین بود ،اما این ادعای مطرح شده ، قابل اثبات نبود ولی به شکل ناخوشایندی موجبات از میان رفتن منابع درآمدی شرکت در روسیه در پی انتشار این تصاویر توسط ناتو بود . این واقعه نشان داد که منافع تجاری شرکتهای غیر دولتی ارائه کننده خدمات ماهواره ای به محض قرار گرفتن در یک موقعیت بحرانی منحصر بفرد سیاسی ، سریعا" به خطر خواهد افتاد . در این میان ، روسیه تنها متضرر استفاده از داده های ماهواره ای غیر نظامی محسوب نمی شود ، چنانکه تصاویر تولید شده توسط شرکت DigitalGlobe این امکان را برای دستگاه رسانه ای غرب فراهم آورد تا به شکل منظم ، روند توسعه نظامی ارتش چین را زیر نظر بگیرند . اندیشکده ها و مخازن فکر امنیتی مستقر در اروپا و ایالات متحده ، بدقت و با وسواس بسیار زیاد ، جزییات ساخت آخرین جنگنده های چینی را برحسب تعداد و نوع تا ایجاد ایستگاه های جدید رادار را براساس اطلاعات استخراج شده از این تصویر به شکل مستمر دنبال می کنند . در نتیجه ، این اعتقاد که روند توسعه نظامی ارتشها در دنیای امروز ، بطور کامل در معرض دید عموم مردم قرار دارد ، بتدریج به یک باور رایج در آمده و این نیز به نوبه خود معضل تضاد تکثیر تولید کنندگان تصاویر ماهواره ای با وضوح بالا با منافع ایالات متحده را پدید آورده است. سناریوهای محتمل : با پیش فرض قراردادن تجارب و داده های پیشین ، تاثیر وجود حسگرهای فضاپایه بر عملیات صورتبندی های زرهی ارتش ایالات متحده را می توان در دو حوزه جغرافیایی کره شمالی و خطوط تماس در شرق اروپا ( بالتیک / لهستان ) جستجو نمود . این دو سناریو ، واحدهای رزمی متخاصم را با قابلیتهای متنوعی از حضور سامانه های تصویربرداری فضاپایه روبرو می نماید . در جبهه شرق اروپا ، روسیه با داشتن پتانسیل های مشخص ، سومین کشور دارای ماهواره های فعال در مدار ، پس از ایالات متحده و چین می باشد ، ضمن اینکه توانایی پرتاب های فضایی این کشور نیز می بایست بطور کامل مورد توجه قرار گیرد . در مقابل ، کره شمالی تا حال حاضر ، فاقد قدرت طراحی ، تولید و پرتاب ماهواره به شکل بومی می باشد . با این وصف ، در میان سناریوهای طراحی شده برای این دو جبهه ، عوامل مختلفی بر ماهیت عملیات در فضا و تاثیر آن بر روند عملیات زمینی ، قابل بررسی است . از طرفی ، ارتش روسیه ، با دراختیارداشتن قابلیت های شناسایی و نظارت بومی ، موقیعتی را فراهم آورده که بدان اجازه می دهد تا به شکل دائم ، موقعیتهای استقرار و تحرکات واحدهای نظامی ارتش ایالات متحده را رصد کرده و دنبال نماید . از آنجایی که دولت فعلی ایالات متحده ، "فضا" را یک منطقه جنگی به مانند هوا ، زمین و دریا در نظر گرفته ، می توان چنین پیش بینی نمود که این احتمال وجود دارد که اقداماتی بلحاظ ماهیتی "فعال" برای ازمیان بردن یا خنثی نمودن پتانسیل سنجش از دور فضا پایه رخ دهد . بنابراین ، با فرض اینکه ارتش ایالات متحده در زمان بحران ، از توانایی لازم برای محروم کردن روسها از قابلیت رصد واحدهای ارتش این کشور بواسطه ماهواره های شناسایی برخوردار بوده و این مساله ممکن است به نخستین جنگ با پیامدهای فوق العاده ویرانگر برای هر دو طرف تبدیل گردد ، می توان چنین نتیجه گرفت که حتی با اجرای این چنین اقداماتی ، باز هم ارتش روسیه ، پتانسیل رصد خود را حفظ خواهد نمود ، چرا که با حمله ناتو به ماهواره های روسی ، حمله به دارایی های فضایی کشور ثالثی نظیر چین ، صورت نخواهد گرفت و بطور طبیعی ، شرکتهای چینی بسرعت قابلیتهای فضایی خود ، در حوزه هایی نظیر فروش عکس ، پهنای باند ارتباطی و سایر قابلیتهای در دسترس فعلی و آینده را در اختیار روسها خواهند گذاشت . خبر ناگوار برای ایالات متحده در چنین شرایطی این است که به شکل متقابل دارایی های فضایی ایالات متحده و ناتو در فضا بسرعت تهدید شده و در صورت ازکار افتادن آنها ، احتمالا" پشتیبانی موثری برای جایگزینی وجود نخواهد داشت . با این حال ، کره شمالی ، نمونه متفاوتی در مقایسه با روسیه بشمار می آید . از آنجایی که این کشور هیچ دارایی مستقر در مدار بعنوان هدفی مشخص برای مهاجم احتمالی یا قابلیت آفندی شناخته شده ای برای حمله به ماهواره های نظامی آمریکایی در اختیار ندارد ، به تقریب میتوان گفت که در صورت بروز بحران ، احتمالا درگیری نظامی در فضا رخ نخواهد داد . در سناریوی طراحی شده فعلی ، کره شمالی با اجرای یک عملیات غافلگیرکننده ، به کره جنوبی حمله می کند ، چین مستقیم وارد نشده و قطعنامه سازمان ملل نیز با محکوم کردن کره شمالی ، فروش هرگونه داده های ماهواره ای را به مانند عراق سال 1991 ممنوع خواهد نمود . اما پیش بینی ها نشان میدهد که بسیار بعید خواهد بود که چین یا روسیه به پشتیبانی از کره شمالی ادامه نداده و همکاری خود را با این کشور بطور کامل قطع نمایند . علاوه براین ، بر خلاف صحنه نبرد در اروپای شرقی ، که ناتو احتمالا بخش عمده ای از توان داده ماهواره ای تجاری ایالات متحده را نیز در اختیار خواهد داشت ، ماهیت عملیات نظامی در شبه جزیره کره به صورتی است که این توان احتمالا وارد عمل نخواهد شد ، هر چند عدم ورود مستقیم کشورهای ثالث به درگیری ، به انها اجازه می دهد تا روند فروش اطلاعات در قالب تصاویر ماهواره ای را به کشورهای درگیر ادامه داده و بصورت منبع باز ارزشمندی از اطلاعات دقیق تبدیل شوند . هر چند ، چنین پشتیبانی اطلاعاتی ارزشمندی می تواند اجرای یک عملیات آبخاکی بزرگ نظیر اینچون ( 1950) را به امری غیر ممکن تبدیل سازد ، چرا که وجود اطلاعات برخط ( ON-LINE) سطح غافلگیری ارتش مدافع را به کمترین حد ممکن کاهش خواهد داد . اما در این میان ، یک عامل در هر دو سناریوی مطرح شده میتواند تمام پیش بینی ها و احتمالات را به روندی متفاوت تبدیل کند . به اعتقاد تحلیلگران نظامی ، هر دو سناریوی مطرح شده در نقاطی از جهان مورد بررسی قرار گرفته اند که بلحاظ آب و هوایی متغییر بوده و این احتمال وجود دارد که در زمان درگیری نظامی ، فرصت استفاده ازحسگرهای فضاپایه ، هرگز ایجاد نشود . بنابراین ، تنها بخشی از آینده نگری فوق الذکر ممکن است درست پیش بینی شده باشد . حتی با وقوع چنین شرایطی ، در حالی که تصاویر مبتنی بر حسگرهای الکترو -اپتیکال ممکن است بدلیل شرایط آب و هوایی نامناسب نتوانند عملکرد مناسبی را به نمایش گذارند ، اما حسگرهای فضایی که به رادار جستجوی روزنه ساختگی ( SAR) مجهزهستند ، ممکن است شرایط بازی را بطور کامل دگرگون نمایند . این مساله ، یعنی ایجاد پتانسیل تصویر برداری در همه گونه شرایط آب و هوایی تا همین اواخر ، یکی از چالش های فنی بود که حتی عملکرد ماهواره های تجاری را تحت تاثیر خود قرار میداد . اما این وضعیت بسرعت تغییر نمود و شرکتهای غیر دولتی مستقر در ایتالیا ، فنلاند ، کانادا در آستانه خرید و اعزام ماهواره های مجهز به SAR به مدار زمین قرار دارند . استقرار چنین ماهواره هایی در مدارزمین رصد زمین را تنها به 12 ساعت در روز محدوده نمی نمود و طبیعتا" این فرآیند هم ، نیازبه قراردادن سخت افزارهای فوق در مدارهایی که مسیر حرکت آن بسمت یک هدف مشخص می بایست به گونه ای تعیین می گردید که در نزدیکی نیمه روز (ظهر ) به فراز آن رسیده تا سایه عوارض روی زمین به حداقل ممکن کاهش پیدا کند، را ازمیان می برد . غافلگیری ممکن نیست !! مجموع شواهد فوق الذکر ، ناظران نظامی را به این نتیجه رهنمون می سازد که گسترش سامانه های فضاپایه نظارتی یک تاثیر بسیار مهم بر روند طراحی عملیاتی را برجای گذاشته و آن امکان ناپذیر نمودن کاربرد اصل غافلگیری در رزم است ، اگر چه چنین استنتاجی ، بدون نقص نیز نیست . بدین معنی که برخی کارشناسان نظامی بر این اعتقاد قرار دارند که گسترش سامانه های نظارتی فضا پایه ، گرچه امکان مشاهده تحرکات نظامی را در زمان واقعی فراهم می کند ، اما اینکه موجبات بی فایده شدن پنهانکاری و فریب در عملیات نظامی را پدید می آورد ، بدون شک یک تحلیل اغراق آمیز خواهد بود . به اعتقاد اینان ، اگر چه آرایش صورتبندی های بزرگ زرهی را دیگر نمی توان از چشمان کنجکاو مستقر در فضا پنهان نمود ( همانطور که درعراق سال 1991 و 2003 انجام شد ) و اینکه رشد سریع فناوری به جایی رسیده که قابلیت تصویر بردار با وضوح بسیار بالا امکان پذیر شده است ، اما با وجود صدها ماهواره در مدار زمین ، بازهم مــــحدودیتهایی در زمان هربار گذر از فراز صحنه عملیات رزمی برای این سیستم ها وجود دارد . علاوه براین ، سامانه های زمین پایه در خصوص دریافت و پردازش این داده ها برای کاربرد موثر درمیدان نبرد ، با محدودیتهای قابل توجهی روبرو هستند ، بدین معنی که همیشه میان عکس برداری ، انتقال داده ها ، دریافت و تجزیه و تحلیل تصاویر تاخیری بوجود می آید که این نیز به نوبه خود بر تصمیم گیری میدانی تاثیر خواهد گذاشت ، هر چند پیش بینی هایی وجود دارد که این پنجره زمانی از 24 ساعت فعلی میان برداشت عکس و استفاده از اطلاعات آن به کمتر از 8 ساعت در طول دهه آینده کاهش می یابد . """" در نتیجه ، حتی اگر استفاده از اصل غافلگیری در سطح عملیات امکان پذیر نباشد ، هنوز کاربرد موثر این اصل در سطح تاکتیکی یک واقعیت انکار ناپذیر است """"""""" گذشته از تاثیر رصد فضایی بر کاربرد اصل غافلگیری در حوزه عملیاتی ، این مساله پیامدهای مختلفی برای واحدهای زرهی نیز در بر، دارد . پیامد نخست ، همانطور که در سطور پیشین مورد بحث قرار گرفت ، وجود یک پنجره اطلاعاتی کوچک برای کاربرد اصل غافلگیری در سطح تاکتیکی است . در نتیجه این امر ، واحدهای شناسایی – رزمی با دراختیار داشتن سازمان رزم مناسب ، می توانند با تشخیص نقاط ضعف و قوت خطوط دفاعی حریف ، بخصوص مواردی که دشمن بدلیل عدم در اختیار داشتن چنین قابلیتی ، ازآنها مطلع نیست ، از آنها برای تضمین موفقیت خود استفاده نمایند . با این وصف ، این وضعیت ، نیازمند سازماندهی صورتبندی رزمی جدید و متناسب با صحنه نبرد ، اما در امتداد سازمان رزم قدیمی است تا در این قالب ، توان رزم به شکل معقولی افزایش پیدا کند . پیامد دومی که براین مساله قابل پیش بینی است ، کوتاه شدن زمان برای تمرکز واحدهای زرهی برای استفاده موثر از اصل غافلگیری خواهد بود و با توجه به این امر که عناصر مدافع ، در نبردهای آینده مسلح به تسلیحات کشتار جمعی خواهند بود ، فرماندهان واحدهای آفند کننده می بایست برای چنین صحنه هایی ، از پیش برنامه ریزی کرده و علاوه برآن ، به دستاوردهای محدود ، اما تضمین شده ، قانع شوند . در این ارتباط می توان چنین تحلیل نمود که ارتشها به جای اجرای یک عملیات بزرگ برای ازمیان بردن سازمان رزم عناصر مدافع ، احتمالا برحسب نیاز صحنه نبرد ، برنامه ریزی کاملی برای طراحی عملیات رزمی در مقیاس کوچک ولی مستمر خواهند داشت تا با اجرای ضربات متعدد ، حریف را از حالت تعادل خارج سازند . این طراحی رزمی خاص برای صحنه نبرد متعارف میتواند یک امتیاز مثبت برای ارتش مهاجم باشد ، چرا که نخست اهداف نظامی محدود در طرح آفند تعریف شده و دوم اینکه این اهداف محدود بلحاظ اهمیت راهبردی که خواهند داشت ، می توانند بدون تشدید درگیری نظامی و گسترده شدن جنگ ، اهداف سیاسی مورد نظر را تحقق بخشند . نتیجه گیری : فرضیه اصلی بحث ، بر این مساله پایه گذاری شده که کارشناسان رزم زرهی و فرماندهان یگانهای تانک می بایست آگاهی و احاطه کاملی بر تاثیر عملیاتی نظارت سامانه های شناسایی داشته و برای جذب این تاثیرات از آمادگی کامل داشته باشند . تئوری فوق براین اعتقاد است که در صحنه عملیات رزمی فعلی ، یک پنجره زمانی بسیار کوچک وجود دارد که درآن واحدهای زرهی می توانند بدون نگرانی از شناسایی شدن توسط دشمن ، حتی با وجود برتری هوایی ، متمرکز شده و دست به عملیات تهاجمی زنند . از سویی دیگر ، فرماندهان نیز می بایست محدودیتهای فعلی را پذیرفته و آمادگی خود برای طراحی عملیات با سازمان و توان رزم فعلی و متعاقبا" دستیابی به موفقیتهای محدود را به شکل دائم حفظ نمایند . به همین سبب پیش بینی می شود که اجرای مانور برای واحدهای نظامی در مقیاس "سپاه " و "لشکر" به مانند آنچه که در سال 1991 و 2003 با رعایت کامل اصل غافلگیری صورت گرفت ، مجددا" قابل تکرار نباشد ، اما این بدان معنا نیست که طراحی مانور دیگر اهمیت چندانی در جنگ ندارد ، بلکه ماهیت جنگ در آینده ، درست برعکس این تصور است . واحدهای نظامی در صحنه نبرد درآینده ، تحت تسلط کامل مفهوم " اطلاعات" می بایست در عین افزایش توان رزمی ، از سرعت کافی برای تمرکز این توان و اعمال آن برای شکست حریف استفاده نموده ، دستاوردهای بدست آمده را بسرعت تثبیت کنند و این بطور دقیق ، کاری است که واحدهای زرهی به شکل منحصر بفردی قادر به انجام آن هستند . پی نوشت : 1- بن پایه 2- نویسنده : سرهنگ دوم ، براد تاونزند 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .   برگردان به پارسی ، اختصاصی برای بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ( MILITARY.IR) مترجم : MR9

تا قبل از این حادثه که ما با جنگال تجهیزاتشونو مختل کرده بودیم و پهپاداشونو سند زده بودیم به نام خودمون، اما دقیقا بعد از سرنگونی هواپیما با سرنشینان نگون بختش یهو آمریکا کل سیستم راداری پدافندی مارو گول زد! زیبا نیست؟ حوادث اخیر از زمان زدن اون پیمانکار لعنتی آمریکایی (اصلا چه سودی داره زدن این مزدور ها وقتی به جاش تعداد زیادی قربانی میشن؟!) سراسر به ضرر ما بوده از ضرر اطلاعاتی امنیتی تا اقتصادی و روانی و نظامی و از همه مهم تر حیثیتی...

من فاز اینایی که پست های بقیه رو دیس لایک میکنن رو نمیدونم چیه ولی هر چی هست دعا میکنم به راه راست هدایت بشن و اما بعد !!! تکه های این پازل رو که کنار هم میذاریم یه سناریوی ترسناک ازش در میاد که احتمالا اساتید میدونن ولی من برا کسایی که مثل خودم زندگیشون رو پای یادگیری مسائل مختلف نظامی نذاشتن میگم که یه کم آروم بشن و سئوال های مختلف ذهنشون رو اذیت نکنه ! سردار به هر دلیل ترور می شود ! به دلیل تبلیغات گسترده ای که از قبل روی شخصیت ایشون شده است ( که صدالبته به دلیل نوع کار ایشان نباید این تبلیغات صورت میگرفت چون سپاه قدس باید همه کارهایش سرّی باشد ) ، ایران در غم ایشان به هم میریزد ! اکثریت متفق القول می شوند که باید انتقام بگیریم ! برای حفظ آبرو و همچنین عدم شروع یک جنگ گسترده ، سیگنال هایی به دشمن ارسال می شود و نوع و محل حمله با واسطه به ایشان اطلاع داده می شود تا آنها تلفات ندهند . ( چون در صورت بروز تلفات ، پاسخ دشمن قطعی خواهد بود ) حمله حدود یک ساعت و نیم بعد از نیمه شب اتفاق می افتد . دشمن که قرار نیست به همین سادگی از غرور خود چشم پوشی کند ، از اشتباهات ایران نهایت استفاده را میکند . اشتباه ایران آن بود که برای عادی نشان دادن اوضاع و نشان دادن اقتدار و توانایی در کنترل اوضاع حتی در شرایط بحرانی و همچنین شاید برای ایجاد یک سپر دفاعی غیر نظامی در برابر حملات دشمن ، آسمان کشور را پرواز ممنوع اعلام نمی کند از اطراف ایران به وسیله ابزارهای جنگ الکترونیک ، شلیک موشک های کروز شبیه سازی می شود ، ولی شاید نه برای شناسایی محل پدآفند ها ، بلکه برای درگیر کردن سیستم بی تجربه پدآفندی ایران با هواپیماهای خودی . کروز مجازی شلیک شده با زمان بندی مناسب ، در مسیر و زمان پروازهای هواپیماهای مسافربری بین المللی قرار می گیرند. پدآفند بی تجربه ، بعد از اطمینان از حضور موشک کروز 2 تیر موشک پدآفندی به سوی آن شلیک میکند و به این صورت در تله دشمن گرفتار می شود . ایران می ماند و پاسخگویی به جامعه جهانی و مجبور می شود فرمانده پدآفند کشور را قربانی کند و این حقیقت را پنهان کند که یک جنگ شروع نشده را باخته است . نتیجه جوگیر شدن و ایجاد هیجان زیاد و مطالبه گری در جامعه حال آنکه ایران میتوانست با لغو تمامی محدودیت های هسته ای و بازنگری در خصوص عملیات های برون مرزی سپاه قدس برای جلوگیری از ترور های مجدد و همچنین ارسال تجهیزات مدرن تر به متحدان خود در منطقه برای درگیر شدن نیابتی با دشمن ، این تهدید را به فرصت تبدیل کند . تاریخ نشان داده که ((خدا با ماست اگر درست تدبیر کنیم)) . کاری که معمولا بنا نداریم بکنیم . تا وقتی (( چه بکشیم چه کشته شویم پیروزیم )) نصب العین ما باشد ، بیشتر کشته می شویم تا بکشیم .

موضوعی رو که شاید همگی فراموش کردیم اینه که هواپیمای اوکراینی سومین شکار خودی سامانه تور سپاه هست، در سال ۹۰ هم یک فانتوم و یک تامکت شکار این سامانه شده بودن ولی ظاهرا اقدامی برای جلوگیری از تکرار این اشتباه نشد و خوب چون سوانح قبلی نظامی بودن حساسیت زیادی در جامعه بر نیانگیخت و البته علت حادثه هم رسما اعلام نشد. به نظرتون ضرورت نداره نیروی پدافند در یک نیرو تجمیع بشه؟ هر چند فرماندهی واحد قرارگاه خاتم الانبیا ایجاد شده ولی به نظر میاد ، در عمل باگ های مهمی در این سیستم و فرماندهی وجود داره.

یه سئوال ! کل دنیا میدونستن ما قراره بزنیم . الان clear نکردن فضای هوایی کشور ، قرار بوده کدام عملیات فریب رو بر ضد دشمن پیاده کنه ؟ تو به اونا گفتی میخوام عین الاسد رو بزنم . یارو رفته اونجا رو خالی کرده . بعد واسه زدن یه هدف خالی ، خودت 180 تا کشته دادی ؟

پیامد‌های پذیرش دیرهنگام شلیک به هواپیما مسافربری https://www.tabnak.ir/fa/news/950811/پیامد‌های-پذیرش-دیرهنگام-شلیک-به-هواپیما-مسافربری

نخستین واکنش فرمانده نیروی هوافضای سپاه پاسداران به سقوط هواپیمای مسافربری: کاش میمردم و شاهد چنین حادثه ای نبودم. چرا اعلام نکردن زودتر چون گویا همون ساعت های اول ایشون میدونستن ؟؟؟

عزیز الان که خودشون هر چند کاملا دیرهنگام و بنظر تحت اجبار اعلام کردن باز شما دنبال توطئه هستی ؟؟؟ ذهن ما ایرانی ها پر از تئوری توطئه هست در هر زمینه ای شاید لازم باشه مدیران عزیز یک تاپیک با عنوان روش‌های پروپاگاندا هم ایجاد کنند

جالبه برخی دوستان اول به عناوین مختلف و با ارجاع به مقامات داخلی و البته اضافه کردن تحلیل خودشان هر حادثه ای را در راستای نظر مسئولین توجیه می کنند و مخالفین را باعنوانین مختلف می نوازند بعد که اصل مطلب روشن شد باز راهکارهایی در حمایت از همان دروغ اولیه اما اینبار با زبان دیگر می گویند بنظر من الان هر کسی مطلبی در راستای حمایت از دروغ مسئولین در این مورد بگه به خون همون شهیدی که ایران را داغدار کرد خیانت کرده با دروغ مسئله ای حل نمیشه اگر راستی و درستی تو کار مسئولین نباشه اعتماد را در ایران و خارج از ایران از دست میدهند اونوقت نیروهای نیابتی دیگه کاری نمیتونن بکنن من ب شخصه مطمئنم اگر پرواز داخلی بود و اگر اتباع کانادا و اوکراین نبودن خبر دروغ اولیه هنوز اصل خبر بود

چرا غیر محتمل ؟؟؟  امیدوارم همانطور که نباید اسیر جوسازی غربی ها بشیم اسیر جوسازی داخلی هم نشیم اینکه فکر کنیم چون مسئولین ما انکار کردن کافیه ( با وجود شواهد زیاد ) و این را هجمه غرب علیه خودمون بدونیم اشتباه هست عزیزان متاسفانه از لحظات اولیه حتما خبر دار بودن و انکار کردن تا شاید بتونن لاپوشانی کنن شوخی نیست جان بیش از 170 انسان که اکثرا ایرانی و نخبه بودن

سلام هواپیما 6و12 دقیقه پرواز و 6و18 دقیقه سقوط کرده . این لینک تصویری هست که نیویورک تایمز منتشر کرده از محل قرار گیری فیلمبردار و مورد اصابت قرار گرفتن هواپیما https://static01.nyt.com/newsgraphics/2020/01/08/ukraine-flight-crash-tehran/d14eab3b9365453ebf09f186fc1d4a3f034b1344/hp-promo-embed-Artboard_1.jpg خب ، مکان و زمان را داریم ، اگر یک نفر فردا صبح بره اونجا و به سمت شرق و شمال شرقی فیلم بگیره و روشنی هوا در اون ساعت مشخص بشه ، جعلی بودن ویدئو اصابت مشخص خواهد شد .

با تشکر از مهران عزیز بابت پست های ارزشمندشون در این تایپیک و پست بالایی میخواستم اینجا از مسئولین نظامی یک انتقادی بکنم زمانی که ما موشک با دقتی مثل رعد 307 رو داریم که این موشک همون راکت زلزال 3 هست چرا راکت های نازعات 6 و 10 و زلزال 1 و 2 رو به موشک با دقتی مثل رعد 307 تبدیل نمیکنند در حالی که به راحتی این کار انجام پذیر هستش دیگه جنگ سوریه اهمیت دقت در موشک ها رو ثابت کرده http://www.aparat.com/v/IaUkG/%D8%B4%D9%84%DB%8C%DA%A9_%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9_%D8%B2%D9%84%D8%B2%D8%A7%D9%84_-_%D8%B1%D8%B9%D8%AF_307 شلیک موشک رعد 307   ما حتی  امکان این رو داریم که راکت های فجر 3 رو هدایت پذیر کنیم در حالی که با موشک های فجر 5 خودمون این کار رو انجام دادیم اما متاسفانه این کار انجام نشده                   

با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ؛ به اتفاق هم مبحث موشکهای بالستیک برد کوتاه رو ادامه میدهیم.       موشک های بالستیک برد کوتاه  Short-range ballistic missile (قسمت نهم)     Naze'at : موشک  زمین به زمین بالستیک (راکت) برد کوتاه نازعات ساخت جمهوری اسلامی ایران است. این موشک تاکتیکال دارای برد ماکزیمم  130 کیلومتر و کالبیر 457 میلی متر می باشد. این موشک ظاهرا در دوران جنگ تحمیلی توسط تیم نوپای موشکی ایران ساخته شده است و در همان دوران جنگ هم مورد استفاده قرار گرفته است. در واقع موشک نازعات ، یکی از اولین موشک های ساخت ایران می باشد. مشهورترین نمونه های این موشک ، نازعات 6 و نازعات 10 هستند.             در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D8%A7%D8%B2%D8%B9%D8%A7%D8%AA_(%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9)     Zelzal-1 : موشک  (راکت) زمین به زمین بالستیک برد کوتاه زلزال - 1 ساخت جمهوری اسلامی ایران است. این موشک تاکتیکال دارای برد ماکزیمم  150 کیلومتر و کالیبر 610 میلیمتر می باشد. این موشک در سال 1369 هجری شمسی (1990 میلادی) ساخته شده است.         در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد.  https://en.wikipedia.org/wiki/Zelzal-1   Zelzal-2 : موشک (راکت) زمین به زمین بالستیک برد کوتاه زلزال - 2 ساخت جمهوری اسلامی ایران است. این موشک تاکتیکال دارای برد ماکزیمم  210 کیلومتر و کالیبر 610 میلی متر است. این موشک در سال 1372 هجری شمسی (1993 میلادی) ساخته شده است و علاوه بر نیروهای مسلح ایران ، در اختیار ارتش سوریه و حزب الله لبنان هم قرار گرفته است.       موشک "میسلون" ، نسخه ساخت سوریه زلزال - 2 می باشد   در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Zelzal-2     Zelzal-3 : موشک  زمین به زمین بالستیک برد کوتاه زلزال - 3 ساخت جمهوری اسلامی ایران است. این موشک تاکتیکال دارای برد ماکزیمم  250 کیلومتر می باشد.  این موشک در سال 1373 هجری شمسی (1994 میلادی) ساخته شده است و علاوه بر ایران ، در اختیار ارتش سوریه ، حزب الله لبنان و یمن (احتمالا جنبش انصارالله)             در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد.  https://en.wikipedia.org/wiki/Zelzal-3       ادامه دارد ...   ----------- پ.ن 1 : امیدوارم که مورد پسند دوستان واقع شده باشد. دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : انشاءالله در پست های بعدی به ترتیب سایر موشکهای بالستیک را به اتفاق بررسی خواهیم نمود.

با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ؛ به اتفاق هم مبحث موشکهای بالستیک برد کوتاه رو ادامه میدهیم.       موشک های بالستیک برد کوتاه  Short-range ballistic missile (قسمت هشتم)     B-611 : موشک  زمین به زمین بالستیک برد کوتاه بی - 611 ساخت جمهوری خلق چین است. این موشک تاکتیکال دارای برد ماکزیمم  150 کیلومتر می باشد. ( بی - 611 ام به حداکثر برد 400 کیلومتر هم رسیده است) این موشک در سال 2004 میلادی ساخته شده است و یکی از اولین موشک های سوخت جامد چین می باشد.       در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/B-611   BP-12 : موشک  زمین به زمین بالستیک برد کوتاه بی پی - 12 ساخت چین کمونیست است. این موشک تاکتیکال دارای برد ماکزیمم 300 کیلومتر می باشد. این موشک در سال 2010 میلادی با تغییر سیستم هدایت B-611 ( از هدایت اینرسائی به هدایت بوسیله  GPS تجاری) ساخته شده است .       در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/B-611#BP-12     Type 621 : موشک  زمین به زمین بالستیک برد کوتاه تایپ - 621 هم ساخت کشور چین است. این موشک تاکتیکال دارای برد ماکزیمم  300 کیلومتر می باشد. این موشک یکی از اولین نمونه های تغییر یافته B-611 است که به سیستم هدایت گلوناس مجهز شده است. تنها تفاوت ظاهری این دو موشک در این است که این نسخه برخلاف نسخه اولیه ، درون لانچر پرتاب قرار دارد.       در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/B-611#Type_621     Type 631 : موشک  زمین به زمین بالستیک برد کوتاه تایپ - 631 یکی دیگر از بالستیک های کوتاه برد ساخت چین است که در این تاپیک به بررسی آن می پردازیم. این موشک تاکتیکال دارای برد ماکزیمم  400 کیلومتر است. این موشک که نوعی بروز رسانی تایپ 621 محسوب می شود ، از موشک های B-611M بهره می گیرد.         در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/B-611#Type_631     M-20 : موشک  زمین به زمین بالستیک برد کوتاه ام - 20 یا دانگ فنگ - 12 (DF-12) ساخت جمهوری خلق چین است. این موشک تاکتیکال دارای برد ماکزیمم  300 کیلومتر می باشد. این موشک در سال 2011 میلادی ساخته شده است. به اذعان کارشناسان نظامی ، این موشک که یکی دیگر از اعضای خانواده B-611 چین می باشد ؛ نسخه چینی موشک SS-26 ( اسکندر ) می باشد.       موشک روسی اسکندر ؛ پدر موشک ام - 20 چینی   در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. http://www.globalsecurity.org/wmd/world/china/df-12.htm       ادامه دارد ...   ----------- پ.ن 1 : امیدوارم که مورد پسند دوستان واقع شده باشد. دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : انشاءالله در پست های بعدی به ترتیب سایر موشکهای بالستیک را به اتفاق بررسی خواهیم نمود.

با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست و با پوزش بخاطر وقفه ای که در انتشار این تاپیک پیش آمد  به اتفاق هم مبحث موشکهای بالستیک برد کوتاه رو ادامه میدهیم.     موشک های بالستیک برد کوتاه  Short-range ballistic missile (قسمت هفتم)     OTR-23 Oka : موشک  زمین به زمین بالستیک برد کوتاه اوکا ساخت اتحاد جماهیر شوروی است. این موشک تاکتیکال دارای برد ماکزیمم  500 کیلومتر بوده و دارای کالیبر 890 میلی متری می باشد. این موشک در سال 1979 میلادی ساخته شده است و با نیت تولید یک جایگزین مطمئن برای موشک های از رده خارج شده اسکاد-بی ( Scud-B ) به خدمت فراخوانده شد.             http://www.military.ir/forums/topic/6652-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9-otr-23-oka/     T-300 Kasirga : موشک ( در واقع راکت ) زمین به زمین بالستیک برد کوتاه تی - 300 کاسیرگا ساخت کشور ترکیه است. این موشک تاکتیکال دارای برد ماکزیمم  120 کیلومتر بوده و دارای کالیبر 302 میلی متری می باشد. این موشک در سال 1997 میلادی ساخته شده است و از دانش فنی مورد استفاده در راکت دوربرد Weishi-1 چین بهره گرفته است.           در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. http://defence.pk/threads/roketsan-t-300-kasirga-hurricane.21034/     DF-11 : موشک  زمین به زمین بالستیک برد کوتاه دانگ فنگ - 11 ساخت چین کمونیست است. این موشک تاکتیکال دارای برد ماکزیمم  350 کیلومتر ( نسخه DF-11A به برد 825 کیلومتر هم رسیده است) بوده و دارای کالیبر 860 میلی متری می باشد. این موشک در اواخر دهه  1970 میلادی ساخته شده است.           در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/DF-11     DF-15 : موشک  زمین به زمین بالستیک برد کوتاه دانگ فنگ - 15 هم ساخت کشور چین است. این موشک تاکتیکال دارای برد ماکزیمم  600 کیلومتر ( نسخه DF-15A تا برد 900 کیلومتر هم اعلام شده است) بوده و دارای کالیبر 1000 میلی متری می باشد. این موشک در سال  1990 میلادی ساخته شده است.         http://www.military.ir/forums/topic/1395-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9-%D8%A8%D8%A7%D9%84%D8%B3%D8%AA%DB%8C%DA%A9-m-9-%DB%8C%D8%A7-df-15css-6-%DA%86%DB%8C%D9%86/       ادامه دارد ...   ----------- پ.ن 1 : امیدوارم که مورد پسند دوستان واقع شده باشد. دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : انشاءالله در پست های بعدی به ترتیب سایر موشکهای بالستیک را به اتفاق بررسی خواهیم نمود.

  در فروم میلیتاری کپی پیست از سایر منابع فارسی نداریم . لطفا دقت کنید تکرار نشه ...منبع متن بالا را ذکر کنید ذیل پست 

در این پست شما با ۵ مورد از دوربرد ترین موشک های بالستیک جهان به ترتیب از بیشترین به کمترین : شماره ی ۱ : (R-36M (SS-18 Satan موشک (R-36M (SS-18 Satan دوربرد ترین موشک بالستیک بین قاره ای جهان با برد ۱۶۰۰۰ کیلومتر می باشد . این موشک وزنی در حدود ۸/۸ تن دارد که از این نظر سنگین ترین موشک بالستیک جهان می باشد . این موشک ساخت اتحاد جماهیر شوروی سابق است. شماره ی ۲ : DongFeng 5A  موشک دانگ فنگ ۵ آ دوربرد ترین موشک بالستیک جمهوری خلق چین با برد سیزده هزار کیلومتر می باشد . این موشک نمونه ی بهینه سازی شده موشک بالستیک DF-5 ICBM است که بردی دوازده هزار کیلومتری داشته اما با بهینه سازی برد آن هزار کیلومتر افزایش پیدا کرده است . این موشک ۳/۲ تن وزن دارد و قابلیت پرتاب از سکو ، لانچر و سیلو های پرتاب را نیز دارا می باشد .  شماره ی ۳ : R-29RMU Sineva موشک (R-29RMU Sineva) از موشک هاینسل سوم روسیه به شمار می آید همچنین به نام RSM-54 و در ناتو (کد ناتو نام: SS-N-23) شناخته می شود. این موشک  قاره پیما قابلیت پرتاب از زیردریایی را دارد.پرتاب این موشک با زیردریایی های کلاس دلتا IV نیروی دریایی روسیه تست شده است. حداکثر برد موشک قاره پیمای سینوا به ۱۱،۵۴۷km برد در آخرین آزمایش رسیده است و تست شده این موشک در سال ۲۰۰۷ در ارتش روسیه پذیرفته شد و انتظار می رود  تا سال ۲۰۳۰ عملیاتی باشد. موشک (R-29RMU Sineva) می تواند به چهار کلاهک ۲۵۰ کیلویی یا ده کلاهک بارانی ۱۰۰ کیلویی را حمل کند. این موشک سه مرحله ای که توسط موتور سوخت مایع است که استفاده از UDMH و نیتروژن تترا اکسید به عنوان سوخت و oxidiser به ترتیب طراحی شده است.  شماره ی ۴ : UGM-133 Trident موشک UGM-133 Trident ساخت آمریکا با قابلیت پرتاب توسط زیردریایی که در حال حاضر توسط  زیردریایی کلاس اوهایو نیروی دریایی ایالات متحده مستقر شده اند.  این موشک در سال ۱۹۹۰به خدمت نیروی دریایی ایالات متحده  وارد شده و می تواند تا هشت هسته ای W88 یا کلاهک W76 را حمل کند. پیشرانش این موشک با سه موتور و سوخت جامد می باشد.این موشک برد وسیعی بیش از ۷،۰۰۰ مایل (۱۱،۳۰۰km) تست شده است.سرعت این موشک بیش از ۱۳،۰۰۰mph است.  شماره ی ۵ : DongFeng 31A موشک  DongFeng 31A یا DF-31A با نام ناتو: CSS-9 MOD-2 شناخته می شود.موشک  DongFeng 31A  موشک بالستیک بین قاره ساخت چین است که بردی معادل ۱۱،۲۰۰kmرا دارد و می تواند یک کلاهک هسته ای حرارتی تک ۱۰۰۰ktرا حمل کند. این موشک ارتقاء یافته بر اساس مدل DF-31 موشک قاره پیمای چین است.  موشک DongFeng 31A را می توان از سیلوهای زیر زمینی یا لانچر با قابلیت حمل و نقل آسان است. این موشک سه مرحله ای با وزن پرتاب ۴۲ تن توسط موتورسوخت جامد است.   منبع: militarynews.ir