قایق ها تنها بخشی از راهبرد نظامی ما را تشکیل می دهند . در مواردی که برخوردهای محدودی با آمریکایی ها در خلیج فارس داشتیم ،‌هم زمان با قایق ها تسلیحات دیگری هم حضور داشته اند که در قاب دوربین ها به نمایش در نیامدند . هر چند ما اصرار داریم قایق ها را نشان دهیم . ما زیر سطحی های فراوانی تولید کرده ایم که در جای خود وارد عمل خواهند شد . ما در جریان دفاع مقدس یک بار این تقابل را تجربه کردیم و که با از دست رفتن سه قایق ما و یک بالگرد آمریکایی ها به پایان رسید و شهدایی نظیر شهید نادر مهدوی و شهید بیژن گرد در این اجرا به شهادت رسیدند . همچنین تقابل بین ناوهای سهند و جوشن و سبلان با نیروهای آمریکایی را داشتیم که به غرق سهند و جوشن و صدمات شدید سبلان و حتی غرق و بازیابی آن منجر شد. شرایط انتهای جنگ و کمبودها و محدودیت های آن زمان با شرایط فعلی متفاوت است . حتی یمنی ها نیز با وجود کمبودها محاصره باز همیگان های دریایی فعال داشته و کم و بیش عملیاتهایی هم دارند. حتی حماس هم یگان دریایی مخصوص خود را دارد . . به هر حال حتی محیط دریا با شرایطی که فرمودید محیط مناسبی برای انجام عملیات نا متقارن است و با انتخاب راهبرد صحیح می توان به موفقیت رسید .

بسم ا... با تشکر از اطلاع رسانی جناب @bds110

Boeing CH-47 Chinook Cutaway & Blueprint

بسم ا.. محدود بودن خرید ها ، بخصوص برای نیروی هوایی ، علتهای مختلفی داشت ، از جمله رویکرد حاکمیت روسیه در دوران یلتسین ( که هنوز هم رگه هایی از این رفتار را می شود دید که البته عجیب نیست ، چون دارند منافع خودشون را حداکثر سازی می کنند ) ، محدودیت مالی ما ( که هنوز بعد از 30 سال پابرجاست !!! ) ، یکسری نگاه های تک بُعدی نسبت به قدرت نظامی درون نیروهای مسلح در همون سالها و بطور طبیعی سالهای بعد ، تحریم های نظامی سازمان ملل ، لابی گسترده مجموعه هایی که تقویت نظامی ایران را بعد از جنگ به سود خودشون نمی دیدند و نظایر این که بحث مفصلی دارد در مورد چین ، به نظرم پکن هنوز در سنجش میزان اراده ایران برای همکاری گسترده با این کشور ، مردد هست با توجه به سوابق رفتاری ما در سنوات گذشته . البته باید به اینها حق داد ، چون مشکل از خودمون بود و تا این رفع نشود ، تردید آنها همچنان به قوت خودش باقی است === در مورد فالکروم ، توی دهه نود ، شعبه فورت ورث شرکت لاکهید مارتین ، یک سری تستهای رزمی را بین میگ-29 و اف-16 ای صورت داد و نتایج عجیبی هم گرفت .توی سرعتهای بین 800 کیلومتر تا 2.2 ماخ بین میگ-29 و اف-16 ای ، در حوزه اجرای مانورهای آنی و اجرای مانورهای پایدار ( 50درصد سوخت داخلی + دو تیر موشک آآ-8 یا ایم-9 ) هر دوتا هواپیما ، قابلیتهای برابری را به نمایش گذاشته بودند. معامله سرخ آیا قرارداد 400 میلیارد دلاری ایران و چین می تواند زمینه ساز فروش جتهای جی-10سی شود ؟!!! توافق نظامی ایران و چین در زیرمجموعه قرارداد 25 ساله ارتباط نزدیک شیر واژدها از نوع سوم ... آیا پیمان 25 ساله راهبردی ایران و جمهوری خلق چین موجبات تقویت اقتصاد و نیروی های مسلح ایران را فراهم می آورد ؟؟؟

اصلا فکر کنم یکی از دلایلی که باعث شد در برخی زمان های محدود سالیان قبل در مورد خریدها نتایج مطلوب حاصل نشه هم همین ها بوده. یعنی از یک طرف دندان گردی روس ها ( البته غیر از زمان خرید کیلو کلاس ها و سلاح های اون پکیج) و اصرار برای فروش نوعی خاص از سلاح و خودداری از فروش برخی سلاح های مدنظر ما و از طرف دیگه این تصور نزد ما شاید که حالا فرصت که هست بزار چونه بزنیم نهایتا روسها مجبور میشند کوتاه بیان یا از جای دیگه خرید میکنیم که البته نمیدونستیم بحث قطعنامه ها و تحریمها و فشارهای عجیب و غریب امریکا حتی خرید دارو و استامینیفون! و شیرخشک را هم جنایتکارانه مانع میشه چه برسه به سلاح و اون هم از نوع جنگندش مثلا. برای همین (البته قطعا روس ها هم این را میدونند و نهایتا طاقچه بالاشون را بالاتر هم میزارند! ) از فرصت های محدود پیش امده باید استفاده کرد. در این برهه اگر روسها سوخو-30 را نمیفروشند ولی سوخو-35 را اره. (احتمالا ده ها دلیل سیاسی/امنیتی/فنی میتونه داشته باشه از جمله چیزی که دوستمون اشاره کردند و وفور سوخو-30 دست کشورها و در نتیجه تامین راحت تر قطعات از بازار سیاه در حالیکه سوخو-35 به هر حال ما را وابسته میکنه به روسها در تامین قطعات ) باید از فرصت فعلا استفاده کرد. اگر شرایط عادی شد بعدها فرصت بازم هست و اگر نه که ماهی را از اب گرفتیم سر فرصت هرچند خارماهی! باشه. به هر حال به کار ما میاد. در مورد چین هم همچنان من معتقدم چین باز به چندین دلیل تمایلی نداره برایفروش سلاح هایی خصوصا مثل جنگنده که هیچ جوره نمیشه پنهانش کرد منبع خریدش را و مثل طبل زدن وسط سالن سینماست. ترجیح میده رویکرد محافظه کارانش را همچنان حفظ کنه که این تنها یکی از دلایل میتونه باشه.

بسم ا... حالا اینقدر آش را نباید شور کرد ، فالکروم در زمان خودش ، جنگنده خوبی بود برای اجرای ماموریتهای دفاع نقطه ای ( نه اینکه انتظار اف-14 را داشته باشیم ) ...( هنوز هم برای دفاع نقطه ای خوب هست به شرطی که بروزرسانی منطقی روی آن صورت بگیرد ) برای جبران بخشی از تلفات زمان جنگ ... حالا شرایط بسمتی رفت که تعدادشون محدود ماند تا امروز ...

آیا ایران واقعاً بدنبال خرید سوپرفلانکر است ؟!!!! هشدار : متن پیش رو ، تنها برگردانی از یک تحلیلگر نشریه فوربس ، بشمارمی رود ، در نتیجه مطالب آن نه قابل تایید بوده و نه قابل رد ، و بطور طبیعی ، این مندرجات تنها برای آگاهی از نظرات دیگران بطور اختصاصی برای انجمن میلیتاری ترجمه شده است در چند هفته اخیر ، گمانه زنی های متعددی مبنی بر اینکه ایران ممکن است در آینده ای نزدیک ، جتهای جنگنده سوخو-35 اس ئی سوپرفلانکر را بعنوان یک هواگرد رزمی نسل 4.5 برای بازسازی ناوگان کهنسال نیروی هوایی خود بخدمت گیرد ، صورت گرفته است .براساس این گزارش ها ، ایران و روسیه ، در ماه ژانویه 2022 یک قرارداد دفاعی 20ساله را به ارزش 10 میلیارد دلار امضاء خواهند نمود که براساس آن ، مسکو چیزی نزدیک به 24 فروند جنگنده SU-35SE ، دو آتشبار دفاع هوایی پیشرفته اس-400 و یک ماهواره نظامی را در اختیار تهران قرار خواهد داد . براساس داده های موجود در وب ،سوپرفلانکرهای (احتمالی ) قابل تحویل به تهران ، همان هواگردهایی هستند که روسیه برای نیروی هوایی مصر تولید نموده بود ،اما تهدید های آشکار و پنهان ایالات متحده علیه قاهره که براساس قانون" مقابله با دشمنان ایالات متحده" بواسطه اعمال تحریم (CAASTA) صورت گرفته بود ، ممکن است این معامله 2 میلیارد دلاری را به خطر بیاندازد . در همین راستا ، بنا بر تحلیل تصاویر ماهواره ای ، در حال حاضر تعداد مشخصی از این سوخو-35 ها در رمپ شرکت سازنده روسی در خاوردور روسیه مستقر هستند ، به همین دلیل گمانه زنی هایی در خصوص فروش این جنگنده ها به ایران یا الجزایر (بعنوان مشتریان اصلی نظامی روسیه ) بوجود آمده است . بدین ترتیب ، اگر احتمال این فروش نظامی به ایران صحت داشته باشد ، در نهایت 15 فروند اول سوخو-35 ها در اوایل سال 2022 به ایران منتقل خواهد شد . نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران (IRIAF) بعنوان میراث دار نیروی هوایی شاهنشاهی ایران (IIAF) ، ناوگان به نسبت محدودی از جتهای آمریکایی اف-5 ، اف-4 و اف-14 که دردهه شصت و هفتاد میلادی به این نیرو تحویل شده را در اختیار دارد و درسالهای پس از جنگ ایران و عراق نیز ، تعداد بسیار محدودی از جتهای میگ-29 و سوخو-24 در کنار جنگنده های فراری عراقی ( میراژ اف- یک ) و سوخو-22 ( اکنون در اختیار نیروی هوایی سپاه ) را بصورت عملیاتی به پرواز در می آورد . بدین سان ، این نیرو از اوایل دهه نود میلادی ، به مدت 30سال ، هیچ جت جنگنده ای را به ناوگان خود اضافه ننموده ، در حالی که سوانح متعددی از تعداد جنگنده های عملیاتی آن کاسته است . در نتیجه ، ورود جتهای سوخو-35 نسل 4.5 که به خروجی های بُردار رانش و رادار آرایه فازی NIIP.N135 مجهز هسند ، به تقریب یک تحول قابل توجه را در قدرت هوایی ایران ایجاد خواهند کرد و شاید راه حلی برای ارتقای تدریجی این نیرو بشمار آید . درواقع امر ، برای چندین سال است که جنگنده های ساخت روسیه یا چین ( و یا ترکیبی از این دو ) بعنوان محتمل ترین گزینه های تهران برای افزایش توان هوایی خود در بازه زمانی 2022 تا 2030 در نظر گرفته شده اند ، اما به اعتقاد برخی ناظران ، تهران ، به دلایلی که به ساختار قدرت داخلی این کشور مرتبط است ، از فرصتهای گذشته برای خرید سخت افزار نظامی استفاده ننموده است . در همین راستا ، مدت کوتاهی پس از توافق هسته ای 2015 ، گمانه زنی های متعددی در خصوص خرید 30 فروند جنگنده سوخو-30 و 300 دستگاه تانک اصلی میدان نبرد تی-90 صورت گرفت ، اما این اتفاق رخ نداد و براساس شنیده ها ، تنها 24 دستگاه تانک تی-90 خریداری و همه به سوریه منتقل شدند تا در سازمان رزمی ارتش سوریه علیه شورشیان مسلح وارد نبرد شوند . با این حال ، براساس توافق هسته ای 2015 ، تحریم تسلیحاتی علیه تهران در اکتبر 2020 منقضی شد و به همین دلیل در ماه های منتهی به این تاریخ ، آژانس اطلاعات دفاعی ایالات متحده ( DIA) اطلاعاتی را منتشر نمود که ایران ممکن است برای خرید جتهای سوخو-30 و اس-400 ، هواگردهای یاک-130 و تانک تی-90 بسیار جدی باشد . اما تا حال حاضر ، که بیش از یکسال از انقضای تحریم تسلیحاتی می گذرد ، شواهد بسیار کمی از حضور فعالانه تهران برای خرید تسلیحات در مقیاس بزرگ مشاهده می شود .با توجه به این موارد ، به اعتقاد تام کوپر ( نویسنده اتریشی- صرب ) که سابقه مشخص در تالیف تاریخچه نیروی هوایی ارتش ایران را در کارنامه خود دارد ، درسال 2016 مدعی است ، ساختار حاکمیت درایران و ارتباطات خاص میان بخش های مختلف نیروهای مسلح این کشور ، ماهیتی خاص را بخود می بیند که حرکت بسوی چنین خرید هایی را غیرممکن می نماید . علاوه براین ، وی تا به امروز متقاعد نشده که ایران سوخو-35 های مصری را دریافت خواهد نمود . به گفته وی " ابتدا باید شنید که سپاه پاسداران به ارتش جمهوری اسلامی اجازه داده !!!!!!!!!!!! که چنین چیزهایی را دریافت کند ، پس از آن تهران ، پول لازم را در اختیار داشته باشد ، تا امکان چنین خریدی ایجاد شود ، قبل از این دو مرحله ،هرگونه نتیجه گیری مفید به فایده نخواهد بود " !!!!!!! پی نوشت : 1- بن پایه 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

ما از این مدعی ملی گرایی را در میان ایرانی ها هم دیدیم در واقع مزدور و غلام حلقه به گوش آمریکا و غربی ها هستند ولی ادعای وطن دوستی میکنند تا یک جورایی این وطن دوستی را به حرکت علیه مقاومت تبدیل کنند کلا وظیفه ی مزدوری انها هست.

خیلی راحته فهم اینکه چرا جوکرها سفارتی عراق یکهو با سرنگون کردن عبدالمهدی فساد و وضعیت خراب عراق یادشون رفت و به لونه هاشون خزیدند. یا چرا کاظمی شد محبوب برخی سیاسیون و سفارتها و شخصیت های مثلا ملی گرا که خبرها میگه اصرار دارند همچنان نخست وزیر باقی بمونه. فرق هست بین کسی که لااقل خشم داشته از ترور سردار ( پنهان شده ها را ما نمیدونیم و خدا میدونه و فعلا بر این مبنا هم قضاوت میکنیم) و کسی که به پابوس پمپئو و ترامپ میرفت مدام بعد ترور سردار. اصولا نقش کظامی یک روز باید روشن بشه. چه بیگناه و چه با گناه.

BMP-1 Cutaway

حالا البته خیلی روشن هست ولی در مورد خروج نیروهای امریکایی از عراق و بازی کاظمی و ایالات متحده و ترس و محافظه کاری به نظر برای کسب قدرت برخی شخصیت های سیاسی که همراه شدند با بازی مضحک خروج نیروهای رزمی! امریکایی و باقی ماندن مستشارها و البته حساب کردن روی طمع قدرت برخی، انبوه رسانه های همراه و حماقت و بلاهت و شوق غربزدگان و غرب ترسان و انبوه عوام دنباله روشون میشه چند سوال ازشون داشت: مگر عنوان نمیشه مصوبه قانونی کشورشون را عمل میکنند؟ و طبیعتا مصوبه کشورشون از دستور امریکا ارجح تر هست؟ عنوان میکنند نیروهای رزمی همگی خارج شدند!! و نیروهای باقیمانده فقط وظیفه اموزش و مستشاری و پشتیبانی دارند. ( طبیعی است که در وهله اول مردم عراق باید بهشون بربخوره که شعورشون به بازی گرفته میشه، بماند امثال مقتدی صدر و دوستانش که ادعای استقلال عراق و فقط عراق و فقط قانون و وطن پرستی دارند و اینجا در مقابل این تحمیق تحقیرآمیز خودشون را به اون راه میزنند) خب برای راستی ازمایی از فردا طبیعتا پروازهای (حالا پهپاد و جنگنده که بماند) اواکس و سوخت رسان و پهپاد و جنگنده که خیلی روشن تر طبیعتا در اسمان عراق بی معناست چون هیچ هدف اموزشی ای براشون متصور نیست و چون عنوان شده نقش زمی هم دیگه ندارند یعنی حق ندارند به بهانه مقابله با داعش خوشدون مستقیم وارد عمل بشند. حتی فراتر از این اینکه پرواز روتین نداشته باشند، اینکه هر از گاهی هم پرواز داشته باشند باز نقض وظیفه مستشاری و اموزشی هست قاعدتا. حالا بماند که مستشار یک تعریف داره و ولی حفظ کلی سرباز و تجهیزات رزمی که کاربریشون فقط دست خودشون هست هم یک معنای کاملا متضاد. حالا فقط همین یک مورد آسمان عراق ولی برای راستی ازمایی کافی است. بماند اتوبان اسمان عراق و اتوبان مرزها که دولت مرکزی اصلا هیچ کاره است در عبور و مرور و ترددشون.

Sukhoi Su-35 Flanker-E انشاالله . . . . . . . . مهمان سرزده

Consolidated PBY Catalina Cutaway

سالهای نه چندان دور !!!!

با سلام خدمت همه دوستان گرامی راهبرد دفاعی ما بر مبنای نا همترازی و نا متقارن بودن دو طرف درگیر ایجاد شده است . در نتیجه در طی این بیست سال گذشته هر چقدر که دشمن دانای ما بر روی توان خود کار می کرده ما هم در حال توسعه توان تهاجمی و تدافعی خود بوده ایم . برای حزب الله لبنان تفاوتی میان حضور جنگنده اف 15 و اف 35 در آسمان وجود ندارد . چرا که اصولا دنبال درگیر شدن با نیروی هوایی حریف نبوده و از راه های دیگری استفاده کرده که نتیجه بهینه دریافت کند . برای ما هم همین وضع صادق است . بیست سال پیش نیز در آن مانور تیم قرمز از همان راهبردهایی استفاده کرد که ما داشتیم استفاده می کردیم . به عنوان مثال آنها از امر بر و نامه رسان انسانی جهت انتقال پیام ها استفاده می کردند . حالا فرض کنید تیم آبی توان شنود و اختلال خود را 10 برابر می کرد آیا تاثیری داشت ؟ البته در بیست سال بعد دشمن هم روش های خود را عوض کرد و دردسرهایی که برای ما ایجاد شد بیشتر روی کار اطلاعاتی و نفوذی بود که انجام دادند و نه روی سلاح ها . همین الان یمنی ها در حال استفاده از موشک و پهپاد علیه نیروهای ائتلاف در یمن هستند و آسمان هم دربست در اختیار نیروی هوایی حریف است . شدیدترین تحریم نظامی و غیر نظامی هم علیه آنها در جریان است . نتیجه جنگ و میزان تلفات هم تا به اینجا مشخص است . مرتب هم پاتریوتهای عربستان در حال رهگیری پرتابه های یمنی است ولی به هر حال ضربات هم در حال وارد شدن است . البته به هر حال سلاح بی تاثیر نیست و وضع هر کشور هم با دیگری متفاوت است و نمی توان برای همه یک نسخه واحد پیچید .

این تحلیل بر مبنای رفتار و ظواهر ماجراهای جناب صدر در سنوات گذشته است. به دستکش ها و ماسک همرنگ با عمامه و تلاش برای حفظ کاریزمای صدر در مقاطع مختلف توجه کنیم نشان میده صدر به طور معمول مثل برخی سیاستمداران دیگه در صحنه نیست. اولا حساب و کتاب داره برای خودش و ثانیا احتمالا تحت نفوذ گروهی کارکشته (چه داخلی مستقیم و چه خارجی غیرمستقیم ) است با توجه به ویژگی های شخصیتی (آقاازادگی و زندگی به نظر مرفه، بهره گیری از احترام فوق العاده خاندان صدر در عراق و شیعیان، لجبازی و تعصب ملی گرایانه، مذبذب بودن و خودرایی، غرور و تکبر و از همه خطرناک تر خودنابغه/سلامت/استقلال پندازی مطلق ) که برخیشون موارد بسیار مناسبی برای سرمایه گذاری طرفهای خارجی بر روی عناصر جوان و جویای نام محسوب میشند حالا کافی است براش یک دشمن فرضی (ایران شیعه در مقابل عراق شیعه) ترسیم کنند و هی در اختلاف بدمند و دست بزارند روی چند ویژگی شخصیتی صدر تا هی اختلافات را عمیق تر کنند. (مثلا ملی گرایی مغرورانش که وقتی اسیبهای شدید عراق را میبینه نسبت به برادر ایرانیش حسادت میکنه که چرا انها باید در ارامش باشند و کشور عراق درگیر جنگی که پای ایران هم در میان هست و بنابراین تبدیل میشه به موضعی تزریق شده بهش که ایران از عراق برای نیات منطقه ایش استفاده میکنه و کشور خودش در ارامش هست در حالیکه پنهان میکنه موضوع را از اینکه عراق خودش مسئول وضعیت فعلیش هست و ایران کاری هم کرده باشه در راستای کمک به عراق بوده و الان هم درگیری مقاومت در سوریه که به هر حال اثراتی روی عراق هم داره اگر نباشه دوباره عراق به سرنوشت داعش دچار میشه ولی صدر حتی با تجربه بار پیش (که عراق مدام میگفت سوریه به ما ربطی نداره تا داعش قدرت گرفت و به عراق حمله کرد) بازهم در این دام افتاده )

تظاهرات دانشجویان سلیمانیه برای چهارمین روز متوالی در اعتراض به قطع کمک های مالی به دانشجویان از سوی وزارت آموزش اقلیم کردستان عراق ادامه دارد. کشور عراق ناخودآگاه به آوردگاه قدرت های بین المللی و منطقه ای تبدیل شده و هرچند که سیاست مداران این کشور از این موضوع خوشحال نیستند و سعی در خروج از این موقعیت و یا حداقل تعادل نیرو ها در این کشور دارند باید گفت در آینده عراق آنچنان نقاط تاریکی وجود دارد که شاید بشود گفت گذشته آن نزدش یک خواب خوش باشد . اقلیم کردستان عراق که سالهاست در قواره یک کشور مستقل قصد عرض اندام منطقه ای دارد و به دنبال متحد سازی با کشورهای منطقه می گردد . و بابت باز شدن یک در باغ سبزی حاضر است که اقداماتی که دیگر کشور ها آن را پر ریسک می دانند به جان بخرد و به امید داشتن یک پشتوانه برای روزهای آینده ( که در آن سوداهای زیاد و جنجالی را در سر می پروانند ) خود از هیچ اقدامی چشم پوشی نکند . نا گفته هویداست که در این گونه معاملات این اقلیم ها و کشورک ها بازیچه ای بیشتر نخواهند بود برای ابر قدرتهای که برای بدست آوردن نتایج استراتژی هایشان از ویران شدن و با خاک یکسان شدن هیچ سرزمینی ابایی به خود راه نمی دهند . * رجوع شود به حمله داعش به مناطق کرد نشین و چشم پوشی جامعه بین المللی در از دست دادن زمان حیاتی ابتدای بحران . وقتی که ایالات متحده پرنده های A10 خودش در چند کیلومتری نقاط بحرانی مستقر بود و لازم نمی دید که آنها را به کار گیرد بلکه شاید چند روزی فرصت فراهم شود که مردم بی پناه بتوانند از مناطق درگیری خارج شوند و آن گونه زن و بچه های ایزدی در دست دیو صفتان و دست پروده های خودشان به کنیزی نروند . ( البته که استراتژی آن مقطع این گونه بود : بی ثبات سازی عراق , خارج کردن این کشور از حیطه نفوذ ایران , تسلط تروریست ها بر مناطق نفتی و ... ) لذا آمریکا انتظار پیشه گرفت تا بلکه شورشی ها جغرافیای برنامه ریزی شده را رقم بزنند و در هنگامی که دید علی رقم این برنامه ریزی ها و توطئه ها گروه های مقاومت کنترل و روند اوضاع را در دست گرفته اند و کما ممکن است نتیجه برایشان برعکس شده و جغرافیایی پدید آید که برایشان خانمان سوز باشد به بهانه دفاع از مردم ورود کرد تا حداقل بتواند آن آشفته بازار را به سود خود ختم نماید و شرایط امنیتی و ژئوپلتیکی منطقه را مطابق با برنامه های خود چینش کند . آری و اکنون و اینک اعتراضات مردم محور و دانشجویی در اقلیم !!! آنچه که ما از این اعتراضات بعد بهار عربی دیده ایم وقتی خیابان های لبنان به بهانه مالیات بر واتس آپ پر می شود از معترضین هسته های تبلیغاتی و سیاسی و امنیتی آمریکا و اسرائیل فعال می شود و اعتراضات تبدیل می شود به اینکه باید حزب الله خلع سلاح گردد و آتش زدن پرچم ایران و تقاضایی اخراج شبه نظامیان وابسته به ایران از این کشور ... در بغداد اعتراض به فساد اداری به آن وقایع ختم می شود و در سوریه که کشور را متلاشی کردند و از یک کشور تهدید کننده موجودیت اسرائیل تبدیل شد به کشوری تجزیه شده که باید در فکر آذوقه زمستانی اش باشد که کشور های منطقه و یا سازمان ملل به ایشان اهدا کنند ... اینکه مکان اعتراضات سلیمانیه انتخاب می شود و نه اربیل !!! به دفاتر حزب اتحاد میهنی حمله می شود و آنها را به آتش می کشند . همه سناریو های تکراری است . حتما فردا هم بعد از کشته شدن چند دانشجو توسط عوامل نامشخص ایران متهم خواهد شد که تک تیرانداز فرستاده تا با مردم ستم دیده و خواهان دمکراسی مبارزه کند و از دست نشانده هایش ( که همان گروه های مقاومت و گروه های نزدیک و همسو با آن هستند ) حمایت کرده ... ! علی ایحال مرور وقایع دو دهه اخیر کشور های اطراف ما لازم می نماید که هر حرکتی ( ولو عادی و .. ) را رصد کنیم و تلاش کنیم که کشورهای در حال تخاصم با ایران در پیدا کردن جای پا کنار مرز های ما و کم رنگ کردن قدرت نیرو های نیابتی ما توفیق کمتری داشته باشند .

حملات بی امان فانتوم‌های افسانه‌ای ایرانزمین علیه عقبه‌ی دشمن بعثی و قطع خطوط و شریانهای لجستیک ....... https://uupload.ir/view/nabard.dar.aseman_14000320_094357765_a294.mp4/

بسم ا... حالا شاید یک مقداری نامتعارف باشد این نظر ، ولی تئوری نوعثمانی گری ، فقط بحث رویه ماجراست ، این دو تا نقشه را با هم مقایسه کنید ، سمت چپ ، گسترش ناتو هست از 1949 تا 1990 بعد یک دفعه از 1999 تا 2009 حالا این نقشه را به ذهن بسپارید و ان را با نقشه سمت راست مقایسه کنید ، محدوده ضد دسترسی / تحدید منطقه ای روسها از دریای شمال تا مدیترانه کاملا یک صحنه نبرد را می بینید که چنگال ناتو از سه محور دارد روسها را در برمی گیرد ، از شمال ، مرکز و جنوب درشمال جمهوری های سابق بالتیک ، در غرب ، اوکراین و بلاروس و لهستان و در جنوب هم که مشخص هست ، آذربایجان و گرجستان در این موقعیت خاص در محور جنوبی روسیه متمرکز شده ، ( قبل از این در محور غربی ، اوکراین و در همین هفته های اخیر در بلاروس داشته جلو می رفته ) حالا یک ناظر از بالا وقتی به صحنه نگاه می کند ، صحنه دراماتیک پیشروی ناتو به سمت شرق را می تواند ببیند ترکیه در اینجا نقش تسهیل کننده روند را بدون اینکه نیازی به مداخله مستقیم کشورهای اصلی ناتو ( ایالات متحده ، آلمان ، بریتانیا ، فرانسه و ... ) باشد ، ایفا می کند

H-4 SOW ( رپتور 2 دانل افریقا جنوبی) و تاندر این بمب توسط میراژ پاکستانی علیه هند استفاده شده C-802 AshM CM-400 Anti-Ship missile https://en.wikipedia.org/wiki/H-4_SOW

بسم ا... بعد از چهار سال ، تاپیک به روز شد اسکرین شات محل سقوط فانتوم جناب امینی و جناب شریفی ( فانتوم سریال 6688-3) در جریان حمله به کمپ منافقین در فروردین 1371

چندی پیش هم در پست دیگری عرض کردم که گویا حداقل دو کاربر با اکانت حضرتعالی فعالیت می کنند. یکی آدم فرهیخته ای است که به قانونمندی و مدیریت سیستماتیک مبتنی بر دانش و تجربه مکتوب (واقعیات) باور داشته و دیگری از همین جوانان امروزی که معتاد به فضای مجازی و گفته های این و آن شده است و‌هدفی جز گذراندن زمان و‌رفع تکلیف ندارد. برادر من! یعنی شما پس از اینهمه سال هنوز این سیاست کثیف بیشتر مسوولان ما که برای بزرگ کردن خود از حربه کوچک کردن دیگران و گل آلود کردن آب در رسانه ها استفاده می کنند را فرا نگرفته اید؟ اگر‌هم‌‌ این داستان‌هایی که این بنده خدا جناب ابهری و دوستان ایشان در اینجا و آنجا مطرح می کنند درست باشد (که‌ ۱۰۰ درصد نیست) مقصر چه طرفی‌ است؟ خریدار یا فروشنده؟ ۱- هر سیستم خریداری شده پیش‌ از تحویل به خریدار بایستی توسط کارشناسان طرف خریدار در مبدا بازرسی کیفی و کمی شود. اگر برای هپلی هپو کردن بخشی از قرارداد، چنین موضوعی در قرارداد ذکر نشده مقصر کیست؟ یا اگر دوستان بازرس در دوره بازرسی خارج از کشور زمان و‌ تنخواه مربوطه را صرف امور دیگری کرده اند به فروشنده چه ارتباطی دارد؟ از سیاست “حالا شما این را به ما بده، ما خودمان یک فکری‌ برای بعدش می کنیم” چه انتظاری دارید؟ ۲- سیستم خریداری شده‌ پیش‌ امضای سند تحویل رسمی بایستی در حضور کارشناسان طرف خریدار آزمون واقعی را پاس‌ کند ( همانند پرفورمنس تست اس-۳۰۰ که همه دیدیم). اگر برای هپلی هپو کردن بخشی از قرارداد، چنین موضوعی در قرارداد ذکر نشده مقصر کیست؟ از سیاست “حالا شما این را به ما بده، ما خودمان یک فکری‌ برای بعدش می کنیم” چه انتظاری دارید؟ ۳- من که نمی فهمم چرا هر فروشنده ای به ایران که می رسد تبدیل می شود به یک کلاهبردار حرفه ای که گویا قصدی جز ضربه زدن به ایران را ندارد؟ گویا حضرتعالی هیچ تجربه ای از کارکردن برای شرکتی که محصولی‌ صنعتی‌ به کشورهای دیگر عرضه می کنند ندارید. کارشناسان این شرکت‌ها دقیقا” برخلاف آن چه شما می گویید نهایت تلاش خود را برای عرضه باکیفیت ترین محصول به مشتری خارجی انجام می دهند تا راه را برای فروش های بعدی هموار سازند. ۴- خوب پس از اینهمه تجربه تلخ، چرا این بندگان خدا یا همان دزدان و کلاهبرداران بین المللی را به حال خود رها نمی کنند؟ خوب چه از جان یک مشت شیاد و قلاب کن می خواهند؟ چرا دوباره از آنها خرید می کنند؟

خلاصه TAM (به معناي تانك متوسط آرژانتيني در زبان اسپانيايي) تانكي است كه هم اكنون در خدمت نيروي زميني آرژانتين مي باشد. به علت فقدان تجربه و تكنولوژي كافي وزارت دفاع آرژانتين قراردادي را با كمپاني آلماني Thyssen-Henschel به منظور انتقال تكنولوژي لازم منعقد كرد.تانك به وسيله يك گروه از مهندسان آلماني و آرژانتيني بر پايه شاسي IFV)Marder)آلماني توسعه داده شد.اين طرح نياز نيروي زميني آرژانتين را به يك تانك مدرن،با سرعت بالا و نیمرخ کوتاه و وزن کم تامین کرد.توسعه تانک در سال 1974 آغاز و پیش نمونه های آن در سال 1977 کامل شد و تولید اصلی نیز در سال1979 آغاز شد. در اثر مشکلات اقتصادی،آرژانتین مجبور به بستن خط تولید در سال 1983 شد.سرانجام دوباره در سال 1994 تولید تانک از نو آغاز، و تا زمانی که نیاز نیروی زمینی به 200 تانک تامین شد،ادامه یافت.بر پایه شاسی این تانک نیز 7 نوع متفاوت خودرو نظامی دیگر مانند هویتزر 155 میلیمتری خودکششی و خودروی خمپاره انداز ساخته شد.سوار کردن قطعات نیز در تاسیسات محلیTAMSE در فضایی با مساحت 9600 مترمربع انجام شد.به جز خودروهای ساخته شده برای نیروی زمینی آرژانتین،تعدادی خودرو نیز برای نیروی زمینی پرو ساخته شد،که این خودروها نیز به علت لغو شدن قرارداد،دوباره به نیروی زمینی آرژانتین بازگشت.همچنین 17 دستگاه از نفربرهای ساخته شده بر پایه شاسی این تانک در یوگسلاوی سابق،برای ماموریت حفظ صلح سازمان ملل به کار گرفته شد. توسعه: (تاریخچه،تحرک،تسلیحات،دید و ..) در جریان دهه 60،آرژانتین به دنبال جایگزین کردن خودروهای جدیدی به جای تانک قدیمی انگلیسی Sherman Firefly ،خودروی زرهی آمریکایی M8 Greyhounds و خودروی نیمه شنی M3A1 که بعد از جنگ جهانی دوم دریافت کرده،بود. با وجود تلاش هایی که برای تامین تجهیزات از ایالات متحده کرد،آرژانتین تنها توانست خرید 50 دستگاه M41 Walker Bulldogs و 250 دستگاه نفربر زرهی M113 را تضمین کند و این باعث شد که آرژانتین به طرف اروپا روی بیاورد.آرژانتینی ها امیدوار بودند که بتوانند با استفاده از تکنولوژی اروپایی ها،دیگر خودشان در داخل و به صورت بومی،تسلیحات مورد نیازشان را تولید کنند. سرانجام آرژانتین 80 دستگاه تانک سبک AMX-13 ،به علاوه 180 دستگاهAMX-VCI و 24 عراده هویتزر AMX-155 F3 را از دولت فرانسه دریافت کرد و نیز توانست حدود 40 دستگاه AMX-13 و 60 دستگاه AMX-VCI را در داخل بسازد،همچنین آرژانتینی ها تانک آلمانی لئوپارد 1 و تانک فرانسوی AMX-30 را برای جایگزینی با تانک های شرمن،آزمایش کردند.در سال 1973 وزارت دفاع آرژانتین،یک سری از مشخصات و نیازهای تانکی را که باید از دهه 80 وارد خدمت می شد،ارائه داد. این مشخصات شامل یک توپ مدرن 105 میلیمتری،دو قبضه تیربار،نارنجک انداز،برد جاده ای حداقل 500 کیلومتر،حداکثر سرعت 70 کیلومتر بر ساعت و وزنی که نباید بیش از 30 تن باشد،بود.همچنین باید در طراحی ملاحظه زیرساخت های موجود آرژانتین شامل توانایی خطوط راه آهن،پل ها و جاده ها می شد.در اواخر سال 1973، MATP (پروژه تانک متوسط آرژآنتینی) با هدف کلی مطالعه،طراحی و توسعه یک تانک برای آینده آرژانتین،آغاز شد. کمبود تجربه و تکنولوژی لازم،دولت آرژانتین را مجبور کرد که به دنبال یک کمپانی خارجی برای تهیه تکنولوژی لازم،بگردد.سرانجام قراردادی با کمپانی آلمانی Thyssen-Henschel منعقد شد،در جریان این قرارداد بر سر انتقال تکنولوژی لازم توافق شد،که در نتیجه برنامه ای برای توسعه یک تانک با مشخصات مذکور دولت آرژانتین،تحت نظر یک تیم فنی متشکل از مهندسان آلمانی و آرژانتینی آغاز شد.سرانجام تصمیم بر این شد تا از بدنه نفربر آلمانی Marder استفاده شود و همچنین شاسی برای حمایت بیشتر از وزن تانک،تقویت شد.دو پیش نمونه در اواخر 1976 و اوایل 1977 ساخته شد که بلافاصله برای مدت دو سال تحت تست های گوناگون و زیادی قرار گرفت و درجریان این آزمایشات،تانک بیش از 10000 کیلومتر را طی کرد.همزمان با این اقدامات،دو پیش نمونه دیگر هم برای پیشبرد رسیدگی و مطالعه در مورد طرح خودروهای جدید نظامی،ساخته شد. قدرت آتش تانک جدید،با نصب یک توپ 105 میلیمتری L7A1 تامین شد،ولی سرانجام این توپ با مدل اصلاح شدهL7A2 تعویض شد.اما دوباره این توپ نیز با توپ 105 میلیمتری Rh-105-30 رین متال عوض شد.این توپ آلمانی در آرژانتین با نام FM K.4 Modelo 1L تولید می شود.مزیت و نکات مثبت توپ Rh-105-30 شامل،وزن کم(به منظور کاهش وزن تانک که مورد توجه دولت بود.)،اندازه جمع و جور و مهلک بودن آن بود،این توپ بر روی تانک TAM از شعله پوش استفاده نمی کند و می تواند تا 18 درجه بالا و تا 7- درجه پایین بیاید.این توپ می تواند مهمات انرژی جنبشی M735A1 را به راحتی شلیک کند. M735A1 نیز می تواند در 370 میلیمتر زرهی که در فاصله 1000 متری قرار دارد،نفوذ کند.همچنین این توپ می توان مهمات HEAT و HESH را نیز شلیک کند. سلاح فرعی این تانک نیز شامل یک GPMG م.م 62/7 هم محور به نام FN MAG 60-40 و یک FN MAG 60-20 که برای مقابله با تهدیدات هوایی بر روی برجک نصب می شود. لازمه انتخاب موتور برای این تانک،وزن کم،متراکم بودن و سرعت و شتاب بالا بود،به این منظور موتور دیزلی 6 سیلندر MB-833 Ka 500 از MTU فردریش شافن با توان 720 اسب بخار انتخاب شد،در نتیجه نسبت نیرو به وزن تانک به 24 اسب بخار برای هر تن رسید. سرعت تانک نیز در جاده 75 کیلومتر بر ساعت و در خارج از جاده 40 کیلومتر بر ساعت می باشد.برد تانک تنها با استفاده از مخازن سوخت داخلی با ظرفیت 680 لیتر،590-500 کیلومتر می باشد و در صورت اضافه کردن دو مخزن سوخت 200 لیتری خارجی،برد تانک تا 800 کیلومتر افزایش می یابد. سیستم انتقال قدرت تانک نیز از نوع Renk HSWL-204 اتوماتیک به همراه یک تبدیل کننده هیدرودینامیکی می باشد.برای ترمز نیز از دیسک های ترمز هیدرولیکی استفاده می شود. حفاظت این تانک نیز بر پایه نیمرخ کوتاه برجک(طراحی شده بر اساس Leopard 1A4 می باشد.)،سطح شیب دار بدنه (32 درجه در پهلو ها) و زره می باشد. جلوی برجک نیز با 50 میلیمتر زره فولادی حفاظت می شود.وزن کم و زره نسبتا سبک تانک باعث تحرک بالای تانک در ناهمواری ها می شود. به جز پریسکوپ های فرمانده،یک پریسکوپ PERI R12 که برای تانک Leopard 1A4 طراحی شده،برای خدمه تعبیه شده است. توپچی و لودر نیز دارای یک پریسکوپ برای دید در روز هستند.برای شلیک در شب یک دوربین LLLTV نصب شده که همراه با حرکت لوله توپ اصلی،حرکت می کند.همچنین برنامه ای برای ضخیم و تقویت زره و افزایش حفاظت تانک انجام شد. مدل ها تعدادی خودرو از روی شاسی این تانک ساخته شده.همچنین برنامه ای برای ساختن یک IFV در سال 1977 پایان یافت و در نتیجه مدل VCTP ساخته شد. این خودرو می تواند یک گروه 12 نفری را جا به جا کند،فرمانده همراه یک تفنگدار در برجک قرار می گیرد،بقیه نیز در پایین قرار می گیرند.یک نفر نیز از تیربار بدنه استفاده می کند. عکس:یک دستگاه VCTP سلاح اصلی VCTP،یک autocannon م.م 20 ، Rh-202 رین متال است که می تواند از مهمات DM63 استفاده کند.همچنین یک قبضه تیربار 62/7 میلیمتری بر روی برجک قرار گرفته.افراد نیز می توانند از دری که پشت بدنه تعبیه شده،پیاده شوند.مدل های دیگر شامل:هویتزر 155 میلیمتری VCA 155،خودروی خمپاره انداز VCTM(دارای خمپاره انداز 120 میلیمتری AM-50)،خودروی رزمی VCPC،راکت انداز VCLC،آمبولانس VCAو VCA (ARV)می باشد،که توضیح مشخصات هرکدام نیاز به بحث جداگانه ای دارد و دوستان برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد ویژگی های این خودروها می توانند یه منبع مراجعه کنند. تولید ساخت تانک TAM در سال 1979 با هدف تولید 200 تانک و 312 دستگاه VCTP آغاز شد،اما زمانی که در سال 1983 تولید موقتا پایان یافت،تنها 150 دستگاه تانک TAM و 100 دستگاه VCTPتولید شد.70 درصد تانک ها در آن زمان در کارخانه داخلی TAMSEو 30 درصد در آلمان ساخته شد.کارخانه داخلی TAMSE دارای فضای 9600متر مربع و کاملا سرپوشیده است و دارای 2 انبار اصلی برای ذخیره مصنوعات می باشد،همچنین دارای یک لابراتوار کنترل کیفیت ،یک اتاق تست موتور وشلیک و یک دفتر پروژه می باشد. صادرات اگرچه TAM هرگز به کشوری صادر نشد،ولی تعدادی از کشورها نسبت به این تانک علاقه نشان دادند.مالزی در سال 1981 قراردادی را برای خرید 102 دستگاه خودرو از خانواده TAM،شامل تانک،VCTPو VCRT(با تغییر به نام های شیر،ببر و فیل) امضاء کرد.اما در نهایت این قرارداد لغو و مالزی تانک لهستانی PT-91 را انتخاب کرد.قرار داد پرو نیز همانطور که گفته شد،به دلیل عدم تامین بودجه لازم لغو گردید.قرارداد مشابه ای نیز با پاناما بسته شد،ولی بعدا به دلایل نامعلومی کنسل شد.همین مسائل برای چند کشور دیگر هم تکرار شد. در خاورمیانه نیز ایران و عربستان سعودی نسبت به این تانک علاقه نشان دادند،اما معامله با ایران به علت درخواست عربستان و عراق از آلمان به نتیجه نرسید.(تنها نقل قول از منبع،صحت مطلب تایید نشده است). همچنین معامله با عربستان نیز به علت درخواست رژیم اشغالگر قدس از آلمان به جایی نرسید. تاریخچه جنگی اگرچه تانک TAM سابقه حضور در هیچ جنگی را نداشته،اما 17 دستگاه VCTP در یوگسلاوی به وسیله یک گردان آرژانتینی در ماموریت حفظ صلح سازمان ملل،به کار گرفته شده. عکس:راکت انداز VCLC مشخصات کلی نوع:Medium Tank(?) کشور سازنده:آلمان و آرژانتین استفاده کننده:آرژانتین وزن:5/30 تن طول:75/6 متر عرض:25/3 متر ارتفاع:42/2 متر خدمه:4 نفر سلاح اصلی:یک قبضه توپ 105 م.م FM K.4 Modelo 1L سلاح فرعی:2 قبضه تیربار 62/7 م.م موتور:MTU-MB833 Ka-500 توان موتور:720 اسب بخار(537 کیلو وات) برد:بدون مخزن خارجی،حداکثر 590 کیلومتر(؟) سرعت:75 کیلومتر بر ساعت ............................................ اطلاعات بیشتر: (http://en.wikipedia.org/wiki/TAM_(tank مترجم:Ali_64 استفاده از این مطلب تنها با ذکر نام مترجم و وب سایت میلیتاری مجاز است.

TAM 2IP   ارتش آرژانتین از سال های قبل توجه زیادی به بروزرسانی تانک های TAM داشته است به طوری که با کمک صنایع رژیم صهیونیستی نمونه ی بروز رسانی شده ی TAM 2С را ساخت بود. به تازگی آرژانتین نمونه ی بروزرسانی شده ی تانک TAM را در روز ارتش آرژانتین با نام TAM 2IP به نمایش گذاشت. گفته می شود صنایع نظامی رژیم صهیونیستی ازجمله البیت سیستمز در بروز رسانی این تانک مشارکت داشته اند. در نسخه یTAM 2IP بسته زره های اضافه شونده، سیستم کنترل آتش جدید و سایت دید خدمه جدید بروی تانک نصب شده است. زره های اضافه شونده جدید بروی تمام بخش های برجک، دو طرف و جلوی شاسی نصب می شوند. ارتش آرژانتین در نظر دارد تا تمامی تانک های TAM خود را به استاندارد جدید 2IP بروزرسانی کند.   TAM 2IP در کنار نمونه ی قدیمی تر TAM 2С        

با سلام قهرمانی دیگر از خاک پاک ایران زمین ، کوبنده منافقین کوردل ، آزاده سرافراز جناب سرهنگ خلبان ارسلان شریفی در پی شرارتهای گروهک منافقین و حمله به روستاهای مرزی قصرشیرین در ۱۶ فروردین ۱۳۷۱ (چهار سال پس از پایان جنگ) دسته ۸ فروندی فانتوم جهت بمباران مقر منافقین (کمپ اشرف) در ۶۰ کیلومتری شمال بغداد از پایگاه سوم شکاری همدان به پرواز درمیآید که متاسفانه فانتومی به خلبانی سرهنگ قاسم امینی و کمک ستوان ارسلان شریفی در خاک عراق مورد هدف قرار میگیرد و خلبانان به اسارت عراق در میآیند که ۶ سال بعد در ۱۸ فروردین ۱۳۷۷ به همراه شهید والامقام سرلشکر خلبان حسین لشکری آزاد و به آغوش میهن بازمیگردند . جناب سرهنگ شریفی پس از بازنشستگی در بخش غیرنظامی مشغول پرواز هستند در جریان این حمله غافلگیرانه ، خدمه یکی از فانتوم های شرکت کننده ( سریال 6688-3) موفق به اجرای صحیح مانور POP-UP نگردید و هر دوخدمه مجبور به اجکت شده و توسط شبه نظامیان مستقر در منطقه بازداشت و بسرعت به دولت عراق تحویل داده شدند پی نوشت : با تشکر فراوان از دوستان بسیار عزیز در انجمن رهروان ارتش