سلام این کلیپ را به مهم بودن اثر بخشی پهپادهای ما نسبت به سایر پهپادهای اتیوپیایی ها و کار رسانه ای هوشمندانه تیگرای ها، تعبیر نکنید . بیشتر به نظر می رسد قسمتی از خدمات بی شائبه آلبانی نشین های عزیز نسبت به کشور مادری شون باشه !

فیلمی از بی خانمان های لندن در مقابل ساختمان BBC در کل اگر کار رسانه ای خوب صدا و سیما انجام میداد الان وضع تفکر مردم ایران نسبت به جهان خیلی بهتر از این بود. افسوس از بی عرضگی ها و کارنابلدی ها و کم کاری ها و...

به نظر میرسه پهپاد های مهاجر تا الان عملکرد خوبی در اتیوپی داشتند که شورشیان تیگرای دست به کار رسانه ای بردند و علیه فروش پهپاد ایران به دولت اتیوپی فیلم تبلیغاتی ساختند. چند تصویر از فیلم:

کربلای 4 روایت های جدید روایت محمدعلی صمدی برنامه تلویزیونی نگاتیو پلاس - آیا فرماندهان از لو رفتن عملیات کربلای چهار اطلاع لینک برنامه تلویزیونی نگاتیوپلاس - تاکتیک ویژه در عملیات کربلای چهار چه بود؟ لینک آیا کربلای4 یک عملیات شکست خورده است یا نه؟ برنامه مثبت نگاتیو لینک تعدا شهدای عملیات کربلای4 چند نفر است؟ برنامه مثبت نگاتیو لینک روایت سرهنگ فروزش آیا محسن رضایی در عملیات کربلای ۴ مقصر بود؟ لینک راویان نور تشریح عملیات کربلای 4 و 5 - استاد مهدی امینی لینک

بازگشت تزار دریایی آیا یاک-141 (یاک-41) به خط پرواز نیروی دریایی روسیه باز خواهد گشت ؟ با ظهور و عملیاتی شدن هواگردهای بال ثابت عمودپرواز در سازمان رزمی کشورهای عضو بلوک غرب ، دفتر طراحی یاکوولف اتحاد شوروی به منظور تجهز شناورهای سبک هواپیمابر کلاس کیف (Kiev Class) خود ، جنگنده ضربتی عمودپرواز (VTOL) یاک-38 فورجر را طراحی و به نیروی دریایی این کشور تحویل داد . این جنگنده از سال 1976 وارد خدمت شد و تا سال 1991 که 4 فروند شناور کلاس کیف که بدلیل محدودیتهای مالی از خدمت عملیاتی ارتش این کشور خارج شدند ، به پروازهای رزمی خود ادامه داد . فورجر بعنوان تنها پرنده دریاپایه فراصوت نیروی دریایی شوروی ، قادر بود تا با سرعت نزدیک به 1 ماخ و در ارتفاع 11هزار متری مبادرت به عملیات نماید ، هر چند بدلیل برخورداری از تنها 4 جایگاه حمل سلاح ، قابلیت حمل بمب ، موشک و راکت محدودی را دارا بود ، با این حال تجربه طراحی فورجر برای دفتر طراحی یاک فرصتی بی نظیری را فراهم آورد تا بتواند با استفاده از نقاط قوت و ضعف برآمده از این برنامه ، هواگرد جدیدی را به ارتش شوروی تحویل دهد . در نتیجه این روند ، نیروی دریایی روسیه انتظار داشت تا پیکربندی جدید این شرکت در عین داشتن توانمندی مهم نشست و برخاست عمودی ، پتانسیل رزمی مشابهی با جنگنده های خط مقدم نیروی هوایی روسیه ( شامل میگ-29 و سوخو-27 ) را ارائه نماید که بر همین اساس ، شرکت حتی قبل از تحویل اولین نمونه یاک-38 به نیروی دریایی ، کار بر روی طرح جدید را آغاز نمود . بدین ترتیب ، هواگرد جدید این شرکت که با شناسه یاک-141 یا یاک-41 نیز شناخته می شد ،نخستین پرواز خود را 11 سال بعد به سال 1987 به ثبت رساند . این جنگنده جدید ، به شکل قابل توجهی ، در مقایسه با یاک-38 ، سریعتر ، مانورپذیر تر ، برد زیاد تر ، ارتفاع پروازی بالاتر و درنهایت مسلح تر بود و براساس تعارف صورت گرفته در طراحی مفهومی اولیه آن ، می توانست پیشرفته ترین موشکهای هوابه هواو ضدکشتی روسی را که بطور همزمان توسط جتهای اولیه نسل چهارم روسی حمل می شد را مورد استفاده قراردهد . در واقع امر ، برنامه یاک-141 با تلاشهای گسترده ارتش شوروی برای گسترده نمودن توان دریایی خود من جمله طراحی و آغاز به ساخت ابرحامل های کلاس اولیانوفسک که در آن زمان با شناورهای هواپیمابر کلاس نیمیتز مقایسه میشد ، همزمان گردید . به همین دلیل دفتر طراحی یاک ، 10 مهندس ارشد خود را به این پروژه اختصاص داد تا بیشتر از 50 طرح پیشنهادی را مورد مطالعه و بررسی قرار دهند . بدین ترتیب ، پس از طی چند ماه پس از انتخاب طراح نهایی ، این جنگنده دریایی جدید در سپتامبر 1991 ، درست چند ماه قبل از فروپاشی اتحاد شوروی نخستین فرود عمودی خود را برروی شناور رزمی آدمیرال گورشکف ثبت نمود . با این حال ، بدلیل از میان رفتن اتحاد شوروی و متعاقب آن ، فروپاشی اقتصادی پیش آمده برای این کشور که از سال 1992 تا 1997 بطول انجامید ، شرکت یاک نیز بودجه موردنیاز برای ادامه برنامه را از دست داد ،در حالی که حداقل 4 نمونه اولیه در مراحل مختلف مونتاژ قرار داشتند . با توجه به این وضعیت ، از سال 1991 تا کنون این برنامه به حال خود رها شد و اگر چه شرکت لاکهید مارتین برای مدت کوتاهی با شرکت یاک همکاری نمود و گفته میشود که فناوریهای بسیار مهمی در خصوص شیوه های برخاست کوتاه و نشست عمودی (STOVL) میان این دو مبادله شد تا جت رزمی اف-35 بی مراحل توسعه خود را زودتر از زمان ممکن به اتمام رساند ، اما چشم انداز بسیار مبهمی در خصوص ادامه برنامه شرکت یاک وجود دارد . علیرغم این مساله ، تحولات قابل توجهی که در اقتصاد روسیه و سپس در ارتش این کشور رخ داده ، موجب گردیده که این احتمال ، یعنی احیای برنامه یاک-141 قوت بگیرد . درواقع ، روند بهبود وضعیت اقتصادی روسیه که از سال 2000 آغاز گردید ، موجب شد تا این کشور برنامه مدرنیزاسیون ارتش خود را با شتاب بیشتری پیگیری نماید . به همین دلیل ، تعدادی از برنامه های نیمه کاره دوران شوروی ، تکمیل شده تا جایی که رییس وقت ستاد کل ارتش روسیه ( ژنرال نیکولای ماکاروف ) بر بخدمت گیری حامل های هواپیمابر سبک را برای نیروی دریایی از انتهای دهه نخست قرن جدید تاکید مینمود ، به همین دلیل یک برنامه مشترک نظامی با فرانسه به منظور خرید 4 فروند شناور رزمی منعقد شد که نهایتا درسال 2014 ملغی گردید . اما این مساله مانع از برنامه ریزی بومی برای روسها نگردید و نیروی دریایی این کشور بلافاصله طرح جدیدی را ارائه داد که کار ساخت نخستین حامل سبک هواپیمابر برای روسیه از سال 2020 آغاز گردید و گفته میشود که تناژ گونه های سنگین آن تا 40000 تن نیز خواهد رسید .بدین سان ، با احیای برنامه حامل های سبک هواپیمابر روسی ، نیروی دریایی روسیه برای اولین بار پس از سقوط اتحاد شوروی به جنگنده های عمود پرواز جدید نیازمند خواهد شد . با توجه به اینکه نیروی دریایی ایالات متحده ، ژاپن و ایتالیا پس از دریافت نسخه های صادراتی اف-35 ،آنها را بر روی شناورهای رزمی خود ( ایزومو کلاس برای ژاپن ، واسپ و آمریکا کلاس برای ایالات متحده و درنهایت گاریبالدی کلاس برای نیروی دریایی ایتالیا ) عملیاتی خواهند نمود ، روسیه نیز می بایست بدین کار مبادرت ورزد . در چنین شرایطی ، با توجه به اینکه برنامه یاک-141 قبل از توقف، در مرحله پرواز نمونه اولیه قرار داشت ، هزینه های تحقیق و توسعه برای بروزسانی آن بشدت کاهش پیدا خواهد کرد و مضاف براین ، یاک-141 برای کشورهایی نظیر چین ، تایلند و کره جنوبی بدلیل در اختیار داشتن حامل های سبک ، می توانند به مشتری بالقوه این جنگنده تبدیل شوند . در این مورد ، نیروی دریایی چین با عملیاتی کردن شناور آبخاکی تایپ075 خود که تناژی در حدود 40000 تن را داراست و میتواند چیزی در حدود 30 فروند هواپیما را با خود حمل کند ، شروع مجدد برنامه یاک – 141 باعث خواهد شد تا پکن به مشتری اصلی این هواگرد تبدیل گردد که این امر آغاز برنامه یاک-141 را مقرون به صرفه تر خواهد کرد . مهمات هوابه هوای دوربرد R-77 بدین سان ، این جنگنده ها پس از خروج از خط تولید ، به مهمترین هواگرد ضربتی نیروی دریایی ارتش روسیه تبدیل خواهد شد که پس از مسلح شدن ، خواهد توانست در یک برد قابل توجه با اهداف متخاصم درگیر شود . در این میان ، محصول جدید شرکت یاک ، احتمالا به موشکهای دوربرد R-77 مسلح خواهد شد که بابردی نزدیک به 193 کیلومتر ، به خطرناکترین سلاح هوابه هوای مستقر در دریا برای روسها تبدیل خواهد شد . در حوزه تسلیحات ضدکشتی ، نیروی دریایی روسیه احتمالا برای مسلح نمودن این جنگنده عمودپرواز از مهمات پیشرفته خود نظیر KH-41با برد 300 کیلومتر و سرعت 3 ماخ و همچنین KH-35U و P-800 استفاده خواهد کرد که میتواند حامل های هواپیمابر سبک را به یک تهدید نامتقارن مرگبار ، حتی با یک گروه کوچک از جتهای یاک-141 تبدیل نماید . بدین ترتیب ، تجهیز این جنگنده با رادارهای پیشرفته آرایه فازی نظیر آنچه که در میگ-35 یا سوخو-57 به کاربرده شد ، می تواند قابلیتهای این جنگنده را نسبت به گذشته ، به مراتب افزایش دهد .بنابراین ، پتانسیل بالای صادراتی برای یاک-141 و نیازمندی ارتش روسیه برای تجهیز حامل های در دست ساخت خود ، باعث شده تا نگاه ها مجددا به این برنامه معطوف گردد . پی نوشت : 1- بن پایه 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

طرح ایالات متحده برای استفاده از میدان مغناطیسی زمین در صورت از کار افتادن GPS توسط روسیه و چین ارتش ایالات متحده برای هدفگیری دقیق و موقعیت یابی به سیستم GPS وابسته است اما این سیستم در برابر پارازیت و اختلال آسیب پذیر است و چندین کشور از جمله چین و روسیه ابزارهای مختلفی از انواع سیستم های اختلال GPS تا موشک های برای هدف گرفتن ماهواره های GPS در اختیار دارن که می توانند عملکرد این سیستم را در یک درگیر دچار اختلال کنند همچنین به صورت غبر قانونی و بدون مجوز هم اکنون اخلالگرهای GPS در بازار ازاد وجود دارد که غیر نظامیان هم می توانند به آن ها دسترسی داشته باشند. به همین دلیل نیروی دریایی ایلات متحده بررسی استفاده از میدان مغناطیسی زمین برای ناوبری را آغاز کرده . این پروژه که PUMACE نام دارد هدف ان استفاده از ناهنجاری های موجود در میدان مغناطیسی زمین برای تعیین موقعیت مکانی است. نیروی دریایی در درخواست خود برای این پروژه اعلام کرده : GPS از سیگنالهای رادیویی RF که از ماهواره ها با فاصله دور ارسال میشود استفاده میکند این سیگنال ها در معرض تداخل عمدی و غیر عمدی هستند. ناوبری مبتنی بر میدان میغناطیسی زمین نوید یک فن آوری غیر فعال در همه شرایط آ و هوایی و بدون وابستگی به زیر ساخت را می دهد. در ابتدا نیروی دریایی تولید یک حسگر مغناطیسی برای کشتی ها و زیر دریایی ها خود با دقت بین 30 تا 15 متر با وزنی در حدود 8 کیلوگرم و مصرف 5 وات درنظر گرفته است. موسسه فن آوری نیروی هوایی قبلا ناوبری بر اساس ناهنجاری های مغناطیسی را آزمایش کرده بود که در آن حسگرهای مغناطیسی تفاوت اندازه و جهت میدان مغناطیسی را در هنگام عبور از کنار میدان ها پیدا می کردند و سپس این مقادیر با نقشه های میدان هایی مغناطیسی که از قبل موجود بود مغایسه می شدو این روشی است که احتمالا پرندگان و لاک پشتها برای مکان یابی خودشون استفاده می کنند. اما نیروی دریایی خواستار بهبوداین روند است . نیروی دریایی چالش های اصلی این طرح را تهیه نقشه دقیق میدان مغناطیسی زمین و همچینن تغییرات زمانی که تاثیر گذاری روی دقت این سیستم می شود اعلام کرده وبعلاوه میدان های مغناطیسی هست که عمدا یا غیر عمد ممکن است روی این سیستم اختلال ایجاد کنند. در زمین دو میدان مغناطیسی میتوان پیدا کرد اول میدان مغناطیسی تولید شده توسط پوسته زمین که اگر این میدان سنجش شود دقت بالایی دارد اما ضعف این سیستم عدم موجود بودن حسگرهای قوی مغناطیسی هست که بتوانند تغییرات بسیار جزئی میدان را حس کنند چون میدان پوسته بسیار ضعیف است. میدان مغناطیسی دوم میدان هسته زمین است که قدرت بیشتری دارد و این سنسورها بر روی ا تمرکز خواهند داشت. نقشه ناهنجاری های مغناطیسی قطب جنوب هدف سیستم PUMACE ایجاد سیستمی دقیق و قابل اعتماد و بدون خطا برای بهبود سیستم ناوبری اینرسی INS است که مستقل از GPS باشد. نیروی دریایی اعلام کرده: این نوع از حسگرها می توانند با استفاده از حسگرهای خود تسلیحات مبتنی بر سیستم INS را یدون نیاز به ماهواره با GPS به دقت ناوبری کنند. از طرف دیگر این حسگرها می توانند به سایر حسگرهای برای موقعیت یابی دقیق کمک کنند. این پروژه در دو فاز است فاز اول تهیه سنسورها و نقشه ناهنجاری های زمین و فاز دوم تولید و ازمایش نمونه های اولیه را شامل می شود. با توجه به گستردگی یگانه های ارتش و از طرفی لزوم هماهنگی کامل این نیروها ، هر گونه اختلال در ناوبری این نیروها به شدت عملکرد انها را تحت تاثیر قرار می دهد وهدف سیستم PUMACE جلوگیری از هر گونه اختلال در این موضوع است. منبع Positioning Using Magnetic Anomalies Correlation of Earth (PUMACE)

بسم ا... شبیه سازی رزم میان جتهای سرنشین دار و بدون سرنشین های رزمی رخدادی که ممکن است در آینده ای نه چندان دور ، میدان های رزم هوایی را به جولانگاه نبرد میان انسان و رایانه مبدل سازد... https://www.aparat.com/v/M5S0F/F-35_VS_UCAV پی نوشت : 1- سکانس های مربوط به فیلم Green Lantern -2011

به نام خداوند جان و خرد با سلام پروژه پهپاد القدس در اواخر سال 1999 یا اوایل سال 2000 میلادی کلید خورد ، هنگامی که دکتر عماد عبد اللطیف پیشنهادی جهت ساخت یک پهپاد جدید به مسئول دایره تحقیقات صنایع نظامی عراق ارائه داد ، پیشنهادی که به ادعای وی ساخت پهپادی برتر از پروژه های در حال اجرای صنایع ابن فرناس را شامل میشد. این مسئله توسط وزیر صنایع نظامی عراق و مسئول اصلی پروژه پهپادی این کشور عبدالتواب عبدالله ملا حویش نیز به تایید رسید. دکتر عماد عبداللطیف در سال 1997 بازنشسته شده و از پروژه پهپادی عراق کنار گذاشته شده بود اما با پیشنهاد ارائه شده از سوی وی و نیاز عراق به حضور وی در پروژه های پهپادی ، در نهایت صنایع نظامی عراق در سال 1999 وی را از حالت بازنشستگی خارج کرده و دوباره به همکاری در پروژه های پهپادی عراق فراخواند. پس از بازنشستگی دکتر عماد شماری از پروژه های پهپادی عراق از جمله ساخت پهپاد های کوچک متوقف شده بودند که با همکاری مجدد او برخی از این پروژه ها دوباره کلید خوردند. به گفته وزیر صنایع نظامی عراق (حویش) ، همزمان با ارائه طرح پیشنهادی دکتر عماد برای ساخت و توسعه پهپاد های جدید ، صنایع نظامی این کشور طرح هایی شامل ساخت دو نوع پهپاد با قابلیت حمل 30 و 100 کیلوگرم محموله از نوع ارتباطی و اخلالگر را در دست اجرا داشته اند. این مسئله توسط یک مقام ارشد مسئول در پروژه های پهپادی عراق نیز به تایید رسیده است. برنامه توسعه پهپادی که عراق با همکاری دکتر عماد در دست اجرا داشت در نهایت به دلیل حمله ائتلاف به این کشور بدون حصول کامل به اهداف از پیش تعیین شده ، خاتمه یافت. به گزارش حویش ، صدام حسین به جهت پیگری سیاست موسوم به "دست بلند" ، ساخت پهپادی با مداومت پروازی 24 ساعته و برد 2500 کیلومتر را در نظر داشت تا به این صورت علاوه بر امکان تهاجم پهپادی در عمق خاک دشمن ، با پهپاد های موجود در منطقه خصوصا پهپاد های با مداوت پروازی بالای اسرائیل رقابت کند. این مسئل (خواست صدام برای ساخت پهپاد برد بلند و با مداومت پروازی بالا) توسط دکتر عماد نیز تایید شده است. با اینحال هیچ مدرک مستقیمی در اثباب ارتباط پروژه پهپاد برد بلند و مداومت پروازی بالای مد نظر مقامات عراقی با پروژه پهپاد القدس وجود ندارد و بهترین منبع در مورد اهداف اصلی این پروژه و عملکرد مد نظر از پهپاد حاصل از آن ، یادداشتی از معاونت صنایع نظامی عراق به وزیر صنایع نظامی (حویش) در سال 2002 است که تنها نشان از دستور وزیر برای افزایش مداومت پروازی پهپاد تا میزان 4 ساعت دارد که این مسئله با آنچکه مقامات ارشد عراق همچون صدام مد نظر داشتند فاصله بسیاری دارد. سیاست دست بلند صدام در نتیجه ناتوانی عراق برای خرید جنگنده و بمب افکن های جدید و در نتیجه آن ناتوانی عراق برای مقابله با توان هوایی و پدافندی دشمنانش بود در نتیجه نگاه عراقی ها به توسعه سیستم های موشکی و پس از آن پرنده های بدون سرنشین جلب شد و برهمین اساس عراقی ها تمام تلاش خود را در جهت تامین تجهیزات (به صورت داخلی و خارجی) برای شروع و توسعه پروژه های پهپادی و موشکی داخلی به کار بستند. اولین نمونه پهپاد القدس با نام قدس 1 با طول بدنه 5 الی 6 متر و طول بال 10 الی 14 متر ساخته شد. بنا برگزارش یکی از منابع اطلاعاتی ، اولین نمونه های پهپاد القدس با در نظر گرفتن ویژگی اختفای راداری ساخته شده بودند با اینحال با توجه به گفته مقامات عراقی این قابلیت از جمله اهداف اصلی پروژه نبوده. تصاویری که بعد ها توسط گروه بازرسان بین المللی از نمونه های پهپاد القدس گرفته شد ، مشخص ساخت که این پهپاد از جهت طراحی چند وجهی صفحات بدنه به بمب افکن های رادارگریز اف 117 آمریکایی شباهت هایی دارد که به احتمال زیاد جهت کاهش سطح مقطع راداری و ایجاد قابلیت پنهانکاری برای پرنده است. به جهت مشکل تامین قطعات و سیستم های هدایتی خودکار ، در ابتدا قرار بود نمونه اولیه پهپاد القدس به صورت سرنشین دار ساخته شود. این مدل سرنشین دار از پیشرانه جت برخوردار میبود. با اینحال به جهت بروز مشکلات مختلف خصوصا در تامین پیشران جت مناسب ، دکتر عماد مسئول اصلی پروژه مجبور به کنار گذاشتن این طرح شده و نمونه آزمایشی سرنشین دار و دارای پیشران جت القدس هیچ گاه ساخته نشد. مشکل ساخت نمونه اولیه پهپاد قدس صرفا به تامین تجهیزات و سیستم های مورد نیاز پهپاد ختم نمیشد و عراقی ها در برخی امکانات لازم جهت طراحی و تست پهپاد همچون تونل باد و ......... نیز دچار مشکل و کمبود بودند. برای رفع این مشکلات ، دکتر عماد نسبت به نمونه سازی نسخه کوچکتری از پهپاد برای انجام آزمایشات ایرودینامیکی اقدام کرد. بنا بر گزارش یکی از مسئولین پروژه ، در حدود 10 نمونه در مقایس کوچک جهت انجام تست ها و رفع نواقص طراحی ساخته شد. به گفته این مقام مسئول ، دکتر عماد همچنین به دنبال طراحی و توسعه پهپادی کوچک جهت رقابت با پهپاد شناسایی ابن فرناس المسیره 20 نیز بوده است. بنا به گزارش گروه بازرسی سازمان ملل متحد ، دکتر عماد هرگز مسئولین ارشد پروژه را از تصمیم خود برای رها کردن توسعه پهپاد بزرگ و تمرکز بر روی ساخت پهپاد کوچک به جای آن آگاه نکرده و این حرکت را با تصمیم شخصی خود دنبال کرده است. مدلی از پهپاد کوچک مد نظر دکتر عماد با نام RPV-20a در بازرسی گروه بین المللی از صنایع ابن فرناس در اوایل سال 2003 (پیش از حمله به این کشور) مشاهده شد که نشان از پیشرفت پروژه مدل نظر عماد دارد (جایگزینی طرح پهپاد بزرگ با یک پهپاد کوچک). با وجود نظر دکتر عماد بر ساخت پهپاد کوچک ، وزیر صنایع عراق و معاون او تا اوایل سال 2003 و تشکیل جلسه بازبینی و مرور پروژه ، بر این باور بودند که دکتر عماد کار بر روی طراحی و توسعه پهپاد بزرگ با قابلیت حمل محموله سنگین را دنبال کرده است. پس از برگزاری جلسه بازبینی و مرور پروژه ، دکتر عماد در نهایت به دلیل هدر دادن بودجه پروژه ، استخدام افراد بدون مجوز وزارت صنایع نظامی و دنبال کردن پروژه ای فرعی و غیر مصوب (پهپاد کوچک و رقیب المسیره 20) مورد توبیخ قرار گرفت. به گفته حویش ، علاوه بر پروژه پهپاد بزرگ ، در مورد نتیجه کار ساخت پهپاد کوچک و رقیب المسیره 20 نیز دکتر عماد مورد سوال و پرسش قرار گرفته است. به گفته حویش ، وی در حدود 30 روز به دکتر عماد فرصت داده تا به نتیجه مشخصی از پروژه براساس اهداف از پیش تعیین شده دست یابد یا در غیر اینصورت پروژه خاتمه داده میشود. در مجموعه هشت نمونه اولیه در مقیاش کوچکتر از پهپاد RPV-20a (پهپاد کوچک مد نظر دکتر عماد) با طول بال های 4.8 متر و با قابلیت حمل محموله 15 کیلوگرمی به ساخت رسیدند. حداکثر وزن این پهپاد ها 70 کیلوگرم و پیشرانه آن ها از نوع پیستونی دو سیلندر 9 اسب بخاری با حجم 100 سی سی بود. اولین پرواز آزمایشی نمونه های مقایس کوچک در ماه آوریل یا مه سال 2000 صورت گرفت. دو نمونه ابتدایی دارای ارابه فرود بوده و فرود و برخاست آن ها از طریق باند صورت میگرفت در حالی که نمونه های بعدی به سیستم پرتابگر خودروسوار و بازیابی با چتر مجهز بودند. یکی از مقامات بلند پایه صنایع ابن فرناس گزارش داده که نمونه های مقایس کوچک از قدس 1 تا قدس 8 نامگذاری شده بودند.این مقام همچنین از وجود پهپاد قدس 1 دارای پیشران جت که برخی منابع از آن صحبت کرده اند ابراز بی اطلاعی کرده. با وجود هشت نمونه اولیه از پهپاد قدس ، مدل نهمی از آن وجود ندارد با اینحال نمونه دهم با نام قدس 10 یا RPV-30a ساخته شد. در نوامبر سال 2002 دکتر عماد کار بر روی توسعه پهپاد قدس 10 یا RPV-30a را آغاز کرد (احتمالا پس از انتقال و پیوستن به صنایع ابن فرناس). این پهپاد با طول بال 7.22 متر و حداکثر وزن برخاست 130 کیلوگرم از ترکیب دو پیشران به صورت pusher/puller (یک پیشران در عقب و یک پیشران در جلو) بهره میبرد. به منظور سهولت و تسریع روند ساخت این هواپیما ، بدنه آن از تغییر مخزن سوخت اضافی هواپیمای L-29 ساخته شد. این پرنده تنها یکبار و آن هم در 13 ژانویه سال 2003 پرواز کرد. برخاست این پهپاد از طریق پرتابگر صورت میگرفت با اینحال فرود آن از طریق اسکید یا ارابه فرود بر روی باند انجام میشد. به گفته یکی از مهندسان صنایع ابن فرناس ، انگیزه دکتر عماد در توسعه پهپاد قدس 10 ، پیشی گرفتن از پهپاد المسیره 20 بود پهپادی که در ماه ژوئن سال 2002 در طی پرواز نمایشی مسافتی 500 کیلومتری را طی کرده بود.به گفته وی ، دکتر عماد ادعا میکرد که ساختار سبکتر بدنه RPV-30a برد بیشتری را برای آن فراهم کرده و مداومت پروازی آن را از 4 ساعت مد نظر در پروژه به 6 ساعت افزایش میدهد. هر دو نمونه اولیه پهپاد قدس (پهپاد بزرگ مورد نظر مسئولین عراقی و هم پهپاد کوچکتر مورد نظر دکتر عماد) در ابتدا مجهز به پیشران میکروجت در نظر گرفته شده بودند. در حقیقت تلاش های اولیه پروژه پهپادی القدس هم در جهت ساخت پهپاد جت با قابلیت تامین الزامات حمل محموله و برد پروازی بود. این تلاش ها در ابتدا با توسعه استارترهای پیشران جت مورد استفاده در جنگنده های سوخو و میگ صورت گرفت اما به جهت مصرف سوخت بالای این استارترهای توربینی ، استفاده از آن ها منتفی شد. دومین گزینه عراق استفاده از پیشرانه میکروجت پهپاد های Mirach-100 بود ، پهپاد هایی که عراق در طول دهه 90 از ایتالیا خریداری کرده بود. گزینه دوم نیز در نهایت از پروژه القدس کنار گذاشته شد و پهپاد های قدس با پیشران پیستونی به ساخت رسیدند. حویش وزیر وقت صنایع نظامی عراق که خود پیشتر از مهندسین صنایع ابن فرناس بود از ماموریت های الکترونیکی در نظر گرفته شده برای پهپادهای قدس سخن گفته است. به گفته وی ماموریت های الکترونیکی این پهپاد شامل جهت یابی و رهگیری سیگنال ها ، استفاده به عنوان رله ارتباطی ، اخلال در ارتباطات و تجهیزات راداری بوده است. البته مسئله ای که میبایست در اینجا مورد توجه قرار گیرد علاوه بر توانایی پهپاد در حمله محموله ، توانایی تامین برق سامانه های مورد اشاره خصوصا سامانه های جنگ الکترونیک است که خود نیازمند بهره گیری از تجهیزات با ابعاد و وزن قابل توجه است. بنا بر گزارش گروه بازرسی عراق (ISG) که در مورد محموله پهپاد قدس و ماموریت آن است ، هر چند هیچ مدرکی در اثبات استفاده از پهپاد القدس برای حمل و پخش مواد ممنوعه شیمیایی و میکروبی موجود نیست ، با اینحال این پهپاد به صورت ذاتی از قابلیت حمل محموله های شیمیایی (در نسخه دارای قابلیت حمل 100 کیلوگرمی) و بیولوژیکی (در هر دو نسخه دارای قابلیت حمل 30 و 100 کیلوگرمی) برخوردار بوده و تنها مانع این مسئله خواست مقامات و متخصصین عراقی بوده است. پهپاد های قدس چه از نظر وزن محموله چه از نظر برد ، برخورداری از سیستم پرواز قابل برنامه ریزی و ............. توانایی استفاده به عنوان پلتفرم پخش مواد نامتعارف را داشته و تنها گزینه لازم برای آن نصب یک مکانیزم پخش مناسب بوده. البته بنا بر گزارش گروه بازرسی عراق هیچ شواهدی از سفارش مکانیزم های پخش کننده مواد شیمیایی یا بیولوژیکی جهت نصب بر روی پهپاد قدس نیز موجود نیست ، در نتیجه میتوان این پهپاد را در همان کاربرهای مورد اشاره مقامات عراقی در نظر گرفت. مترجم : سینا نوریخانی هرگونه برداشت از این مطلب صرفا با ذکر نام وبسایت میلیتاری به عنوان منبع مجاز است

یک جامعه سالم باید عاشق حقیقت باشه. و بیزار از دروغ. دروغ مثل یک افیون دوستداشتنی پایه های اخلاقی یک جامعه را نابود می‌کنه. و هر چه بیشتر جامعه در اون غرق بشه باز هم اعتیادش بیشتر میشه. نباید راحت دروغ گفته و شنیده بشه و بدون هیچ بازخورد منفی از کنار اون رد شد یا بدتر از اون با دادن پاداش به دروغگو اون رو تقویت کرد. خداونداین کشور را از دشمن خشک سالی و دروغ حفظ کند.

شما این بحث رو مطرح می کنید که دلیل اینکه پروازها لغو نشدن این بود که با ادامه پروازهای مسافری میخواستن امریکا رو از فکر حمله هوایی احتمالی منصرف کنند یه نفر بهتون جواب داده که منطقه ی درگیری در غرب کشور تا تهران فاصله ی زیادی داره، شما میگین "در اون زمان نمیشد تعیین کرد که حمله احتمالی محدود به چه مناطقی خواهد بود دوما ترامپ تهدید به زدن ۵۲ نقطه کرده بود حتی زدن بیت رهبری هم شایعش بوده که جز اهدافه"، یعنی اینکه تهران رو هم احتمالش بوده بزنن. اینکه تهران رو چه طور می تونستن بزنن یا با موشک کوروز دور ایستا که خدا رو شکر آمریکا کلی تو زرادخانه اش داره هست یا با جنگنده که جنگنده که همینطوری نمیتونه بلند شه بیاد رو تهران بمباران کنه بره باید اول پدافند رو بزنن که اون هم دوباره میرسه به موشک کوروز. میرسیم به اینکه پروازهای سیویلین چه جوری میتونه محاسبات آمریکایی ها رو برای شخم زدن اهدافش در کشور با انواع و اقسام تسلیحات کوروز دور ایستایی که داره به هم بریزه؟ میگین به خاطر خطر ایجاد سانحه هوایی، که این سانحه هوایی یا موشک های کوروز وسط راه به پروازهای سیویلین می خورن که هر احمقی میفهمه این امکان نداره یا اینکه همینطور که خودتون میگین واکنش پدافند دشمن باعث ایجاد حادثه میشه و فرماندهان ما با استفاذه از این می خواستن محاسبات آمریکایی ها رو به هم برین که این هم فی الواقع جوک تاریخ هست. این یعنی فرماندهان نظامی آمریکا که تو پنتاگون جمع هستن در محاسباتشون به این فکر کرده اند که "اگر ما حمله کنیم و پدافند دشمن گند بزنه اون موقع چی؟" و در ایران هم فرماندهان و مسئولان در شورای عالی امنیت ملی جمع بودند به این نتیجه رسیده اند که "الان آمریکایی ها به این فکر کرده اند که اگر حمله کنند و پدافند ما گند بزنه براشون بد میشه. پس ما هم بهتره با روی هوا نگه داشتن سیویلین ها خطر ری.....ن پدافند خودی رو برای آمریکایی ها حفظ کنیم که بهمون حمله نکنن!". در واقع با این می تونیم یه کتاب استراتژی جدید دفاع هوایی هم بنویسیم با عنوان " چگونه با آموزش بد و دادن تجهیزات ضعیف به پدافند خودی و ایجاد خطر گند زدن پدافندمان برای دشمن، خطر تهاجم گسترده دشمن را از خود دور کنیم". به هر حال من هم فکر کنم بحث به انداره کافی برای کاربران مشخص شده و دیگه نیازی به ادامه دادن نداره، موفق باشین.

کربلای 4 عملیات اصلی یا فریب ؟؟ تا الان فکر می کردم کربلای 4 یک عملیات اصلی بوده و باتوجه به بسته شدن محور اصلی با یک تغییر مانور تبدیلش کردن به کربلای 5 و عراق رو فریب دادن ولی اطلاعات اخیر و صحبت های دقیق محسن رضایی نشون میده کربلای 4 بخش اول کربلای 5 و برای شناسایی همراه با رزم و فریب دشمن بوده است. جالبه که صحبت های فرماندهان چیزی مخالف این حرف هست ولی تو صحبت های محسن رضایی مشخصه طرح رو فقط خودش و عده ای محدود خارج از فرماندهان می دونستن صحبت فرماندهان جمله ای که خیلی زود نقل محافل شد و گفته شد هزاران جوان تنها برای فریب عراق به قتلگاه فرستاده شدند اگرچه که اقا محسن ، جمله خود را اصلاح کرد و افرادی مثل سردار سلیمانی در برنامه حالا خورشید و سردار غلامپور در این مورد شفاف سازی کردند ولی نامردمان از این جمله حداکثر سواستفاده را کردند و تا امروز به شخصه مدام باید در مورد تغییر مانور در کربلای 4 و جلوگیری از تلفات بالا و جسارات در حمله کربلای 5 را توضیح دهم اگرچه که همه دوست دارند انچه میخواهند را باور کنند. صحبت های سردار سلیمانی در برنامه حالا خورشید لینک صحبت های سردار غلامپور در مورد تصمیم گیری مابین عملیات کربلای 4 و 5 لینک 1 لینک 2 لینک 3 فیلم و صحبت فرماندهان به صورت دقیق تر که مخالف صحبت های بالا هست لینک ------------------- فعلا سریع این نوشته رو اماده کردم ولی باید تمام این صحبت ها پیاده بشه که امکان بحث بهتر فراهم بشه نظر آقا مصطفی خودمون در این مورد

تاسیساتی که در لابه لای کوه ها یا زیر زمین قرار داره که احتیاج به بمب های سنگر شکن داشته باشه یا تاسیسات هسته ای هست یا موشکی که این ها هم در پوشش شدید پدافند هستن. پس شما می فرمایید که به صورت احتمالی آمریکا می خواسته به تاسیسات موشکی و هسته ای ایران حمله کنه و ایران برای جلوگیری از تصمیم احتمالی امریکا به حمله به تاسیسات موشکی و هسته ای با ادامه پروازهای مسافری اقدامی باز دارنده انجام داده. خوب شما توضیح بدین آمریکا چه جوری بدون اینکه پدافند این تاسیسات رو سرکوب کنه می تونه بیاد روی این تاسیسات و با بمب های سنگر شکن این تاسیسات رو مورد هدف قرار بده؟ پس منظورتون از اینکه حمله با مهمات دور ایستا و کروز هم میتونه باعث سانحه بشه این هست؟ پس یعنی آمریکا از این ترس داشته که شلیک مهمات دور ایستا و کروز میتونه باعث ایجاد سانحه توسط پدافند ایران بشه و می ترسیده این وسط اون مقصر شناخته بشه و مسولان بالا رده سیاسی نظامی کشور هم که میدونستن آمریکا از این موضوع میترسه با عدم لغو پروازها به صورت اقدامی پیشگیرانه از این ترس آمریکا برای جلوگیری از حمله آمریکا استفاده کرده اند؟ کدوم کشوری بوده که آمریکا بدون سرکوب کردن پدافند هوایی اش بهش با جنگنده حمله هوایی گسترده کرده؟ در مورد جنگنده های رادار گریز هم احتمالا اطلاع دارید رادار گریزی جنگنده رو از دید رادار غیب نمی کنه فقط برد کشف شدنش رو کم میکنه پس با همون جنگنده رادار گریز هم نمیشه بگی بسم الله و سوار شی و بری در عمق خاک دشمن شروع به زدن اهداف کنی.

حرف نابجا اسباب سواستفاده نامردان سخن دان پرورده پیر کهن بیندیشد، آن گه بگوید سخن مزن بی تأمل به گفتار دم نکوگوی، اگر دیرگویی چه غم در اواخر سال 97 ، محسن رضایی توییتی زد با این متن جمله ای که خیلی زود نقل محافل شد و گفته شد هزاران جوان تنها برای فریب عراق به قتلگاه فرستاده شدند اگرچه که اقا محسن ، جمله خود را اصلاح کرد و افرادی مثل سردار سلیمانی در برنامه حالا خورشید و سردار غلامپور در این مورد شفاف سازی کردند ولی نامردمان از این جمله حداکثر سواستفاده را کردند و تا امروز به شخصه مدام باید در مورد تغییر مانور در کربلای 4 و جلوگیری از تلفات بالا و جسارات در حمله کربلای 5 را توضیح دهم اگرچه که همه دوست دارند انچه میخواهند را باور کنند. صحبت های سردار سلیمانی در برنامه حالا خورشید لینک صحبت های سردار غلامپور در مورد تصمیم گیری مابین عملیات کربلای 4 و 5 لینک 1 لینک 2 لینک 3 واقعا چرا چنین جمله های تولید و اینگونه گسترده می شود؟ کلید اول این است که فرد نسبت به برداشت احتمالی از جمله خود فکر نکرده است کلید دوم فرد جایگاه خود و حساسیت و ارزش حرفی که از نوشتار اون بیرون می اید توجه نکرده است. کلید سوم بددلان منتظر چنین جملاتی هستند که با هوچی گری و ایجاد حرف احساسی، فضای غبار الودی ایجاد کنند تا خود از ان برداشت کنند متاسفانه هنوز که هنوز از این موضوع مدام ضربه می خوریم و دشمن در بعد رسانه بدون هیچ مانعی می تازد نحوه صحبت ها در حادثه هواپیمای اکراینی که بصورت در گوشی گفته شده اکنون دوباره اسباب سواستفاده دشمن شده است و انچه خود را می خواهد رویش گذاشته و شروع با الوده کردن فضا می کند خبری به نقل از بی بی سی و روزنامه شرق: متن صحبت ها لینک خود مصاحبه لینک یا به نقل از یکی از دوستان همه این موارد کنار هم ابزاری برای پرونده سازی و عمدی نشان دادن حادثه پرواز اوکراینی خواهد بود انهم برای کشوری مثل کانادا که سردمدار حمله و اسیب به ایران شده است این در حالی است که پروژه لاکربی سازی علیه ایران به شدت توسط کانادا و اکراین در حال پیگیری هست تنها برای یک مشت دلار ------------------------------------------- موضوعات مشابه دیگر --------------------------------- در نهایت به قول دوست خوبمان @mehran55 اشکال ما این هست که کلام پیشوایان خودمون رو نصب العین قرار نمی دهیم

فرمانده محور حلب در اوج جنگ: ( حتما دوستان زیادی به خاطر میارن اون روزها را. خبرهایی که جناب امینور و سایر دوستان میزاشتند. تمام ناامیدی ها و شرایط وحشتناک جنگ. دانشکده ها، الراشدین، منطقه 1070 و نقشه هایی که ذره ذره به روز میشدند. بخشی قرمز و بخشی سبز.)

چرا مصر به دنبال سوخو 35 است در اکتبر سال 2013 وزارت امور خارجه ایالات متحده از توقف انجام چند قرار داد تسلیحاتی با مصر از جمله تحویل 10 فروند بالگرد آپاچی و چهار فروند هواپیمای f-16Block56 برخی از اجزای تانک ابرامز و موشک های ضد کشتی هارپون خبر داد. این تصمیم به منظور نشان دادن نارضایتی ایالات متحده از نقص حقوق بشر در نتیجه سرکوب اخوان المسلمین توسط نیروهای نظامی بود. برخی از تجهیزات مانند تعدادی بالگرد آپاچی در سال 2014 تحویل شد. و در نهایت در سال 2015 ایالات متحده تصمیم به عادی سازی روابط نظامی با مصر گرفت. با این حال در پاسخ به تعلل تحویل تسلیحات از طرف ایالات متحده ، ارتش مصر اقدامات مختلفی را برای بی تاثیر کردن مجدد این تحریم ها انجام دادند از جمله خرید جنگنده های Mig -29M2 بالگردهای ka-52 و سیستم های دفاعی Antey-2500. از طرف دیگر مصر با فرانسه برای خرید تجهیزات وارد مذاکره شد از جمله خرید جنگنده های رافال ناوچه FREMM. یکی از آخرین تلاشهای مصر برای خرید تجهیزات مربوط می شود به خرید جنگده سوخو 35 از روسیه. یک ماه بعذ از انتشار رسمی خبر فروش در مارس 2019، وزیر امور خارجه ایلات متحده در آن زمان مایکل پمپئو ، این توافق را اعلام کرد و در جلسه استماع کنگره در باره لزوم اعمال تحریها بر اساس قانون (CAATSA) هشدار داد. در پاسح ، چند نفر از نمایندگان پارلمان مصر از جمله فرماندهان نظامی سابق ، هشدار دادند که این تحریم ها دخالت در حاکمیت مصر برای تجهیز ارتش می باشد و غبر قابل قبول هست و این معامله به عنوان بخشی از تلاش های مصر برای تنوع بخشیدن به منابع تسلیخاتی خود قابل توجیح است. اما این برای مصرهای بیشتر از اینکه خرید سوخو35 به عنوان یک خرید تسلیحاتی مطرح باشد نشان دهنده نارضایتی مصری ها از رد مکرر درخواستهای خرید نظامی آنها از ایالات متحده است. خریدهای تسلیحاتی در هر کشور به منظور دسترسی به فن آوری هایی هست که یک کشور برای رفع نیازهای نظامی خود به آن ها نیاز دارد. با این حال برخی نکات را هم باید در نظر گرفت. به عنوان مثال 16 مصری که ستون فقرات نیروی هوایی این کشور هستند ناکارآمدترین مدل این هواپیما در دنیا هستند. علیرغم برخی ارتقاها ، اما ایالات متحده تسلیحات مورده نظر را به مصرهای تحویل نداده . به عنوان مثال ایالات متحده دسترسی مصری ها به موشک های هوا به هوا با برد بیشتر از 85 کیلومتر را محدود کرده و در خال حاضر در زرادخانه مصر تنها موشک های اسپارو و سایندواندر موجود است. برای مصر این تسلیحات یک مانع بزرگ برای قدرتنمایی نیروی هوایی است . اسپارو یادگار جنگ سرد است و بعد از شلیک اپراتور باید روی هدف قفل بماند تا موشک به هدف برخورد کند این کار باعث سلب آزادی عمل از خلبان میشود. از سوی دیگر خیلی از مشتریان ایالات متحده نظیر اسراییل، عربستان ، قطر ، کویت و امارات متحده به موشک های پیشرفته امرام دسترسی دارند .که قابلیت شلیک کن فراموش کن این موشک این اجازه را به خلبان می دهد که بعد از شلیک به راحتی مانور دهد. محدودیت دسترسی مصر به موشک های پیشرفته BVR نیروی هوایی مصر را برای هر نوع رویارویی هوایی در موضوع ضعف قرار می دهد و مشکلات گذشته مصری ها در درگیری ها را که همان ناکارآمدی نیروی هوایی بود مجددا آشکار خواهد کرد. علاوه بر این ایالات متحده درخواستهای مصر را برای دسترسی به یک جنگنده پیشرفته سنگین برتری هوایی است را رد کرد. مصرهای سالهاست که دنبال خرید جنگنده f-15 هستند. و مصری ها از این نکته ناراخت هستند که چرا کشورهایی مثل عربستان و قطر به این جنگنده دسترسی دارند اما مصر با اینکه اسراییل را به رسمیت شناخته نمی تواند انرا برای خود تهیه کند.در سال 2018 دونالد ترامپ شفاها اعلام کرد که شاید مصری ها به جنگده اف 35 دسترسی داشته باشند اما با مخالفت وزارت دفاع و فشارهای اسراییلی ها این معامله محقق نشد . این نگرانی ها سبب شد مصری ها به دنبال خرید تسلیحات از سایر منابع باشند هر چند ممکن است تحریم های امریکا را هم به همراه داشته باشد. این محدودیت ها فقط مربوط به خرید تجهیزات نظانی از ایالات متحده هم محدود نشد و زمانی که مصر رافال را از فرانسه خرید با درخواست ایالات متحده و فشارهای اسراییل فرانسه موشک های مئتور را به مصر تحویل ندهد همچنین قرار فرانسه هیچ موشک هوا به هوایی با برد بیشتر از 80 کیلومتر به مصر ندهد. در مورد ترکیه تحویل سیستم اس 400 باعث تحریم ها بر اساس قانون کاتسا شد اما چون مصری ها بر خلاف ترکیه به تجهیزات درجه 1 امریکا دسترسی ندارند شامل این قانون نشدند. هر چند در مورد ترکیه با توجه به دسترسی این کشور به موشک های پاتریوت و تاد تمایل این کشور از نظر نظامی به خرید سیستم اس 400 قابل درک نیت و به نظر میرسد بیشتر انگیزه های سیاسی در پشت این قضیه هست اما خرید مصری ها با توجه به عدم دسترسی به تجهیزات درجه 1 آمریکایی و رد مکرر درخواست خرید انها قابل درک است. خیلی ها می پرسند چرا مصری ها دنیال خرید تجهیزات پیشرفته برتری هوایی و موشک های BVR هستند در حالی که با اسراییل در صلح هستند و تهدیدات اصلی انها اخوان المسلمین و یا شورشیان مرز لیبی هستند . در پاسخ بایدبه این نکته توجه داشت که مصر 2 تهدید استراتژیک اساسی دارد که برای رفع آنها نیاز ضروری به یک نیروی هوایی قوی را احساس می کند. اولین مورد از این تهدیدات ، کشف یک میدان گازی عظیم در شرق مدیترانه هست که برای ایجاد امنیت در این منطقه و حفاظت از یگان های نیروی دریایی خود مصر نیاز به یک جنگنده با توانایی ها یی فراتر از اف 16 دارد. بحث دوم خطری هست که سد بزرگ رنسانس در اتیوپی برای مصر وجود دارد. مذاکرات متعدد مصر با اتیوپی هیچ دستاورد خاصی برای مصر نداشته . و در صورتی که مصر به گزینه های نظامی متوسل شود برای ایجاد برتری کامل در مقابل سوخو 27 اتیوپی که به موشک های r27 مجهز هستند به موشکل هایی فراتر از انچیزی که الان دارد نیاز دارد( موشک های غیر حال حاضر مصر سایندواندر میکا و اسپارو هسند.) به این ترتیب مصرهای سوخو 35 را قرص تلخی می دانند که برای رفع حقارت باید ان را استفاده کنندو یا این حال خود مصری ها هم می دانند که برای ادغام سوخو 35 در نیروی هوایی خود با چندین چالش مواجه هستند. ستون فقرات تجهیزات ارتباطی مصر ساخت ایالات متحده هست هواپیمای آواکس e2 از استاندارهای امریکایی برای ارتباط و شناسایی استفاده می کنند و برای لو نرفتن امکانات انها در زمانی که جنگنده های Mig29-m2 و یا su-35 پرواز میکندد باید تجهیزات انها خاموش باشد و از طرفی سیستم های امریکایی برای تبادل اطلاعات با نمونه های شرقی ناسازگار هستند. و مصر های مجبور هستند میگها و سوخوهای خود را در صورت عملیات کاملا وابسته به تجهیزات خود هواپیمابه پرواز درآورند. مصر تلاش کرده تا با راه اندازی یک مرکز فراماندهی و نظارت رادیویی بومی (RISC2) با این چالش مقابله کند و به هواپیماها با منشا مختلف اجازه دهد از طریق یک لینک به هم تبادل داشته باشند هر چند اثر بخشی این سیستم هنوز نامشخص است. ادامه قرار داد سوخو 35 نشان می دهد که مصری ها به هرقیمت به دنبال یه دست آوردن جنگندههای با توانایی حمل محموله های سنگین در بردهای طولانی هستند هر چند هم ممکن است تحریم شوند. با این حال ممکن است ایالات متحده مدل های قدیمی تر هواپیمای اف 15 نسبت به ان چیزی که به عربستان و قطر داده و موشک امرام را به مصری ها پیشنهاد بکند. که در عین حال که نیازهای مصر را برآورده می کند برتری اسراییل را هم به خطر نیندازد. در مقابل اعمال تحریم های به مصر ممکن است بر سر روابط ارتش مصر و ایالات تحده تاثیر بگذارد. از جمله استفاده از استاندارهای شرقی بعد از دهها سال که آمریکا بر روی اموزش ارتش مصر سرایه گذاری کرده. و هم باعث افزایش اختلافات سیاسی و تنش ها با مصر شود. ایالات متحده می تواند با یک عملکرد مناسب همچنان به عنوان تاثیر گذار ترین ابر قدرت در مصر باشد نزدیکی مصر به شوروی در زمان عبدالناصر باعث شده سالها خاورمیانه دچار درگیری باشد. که با قرار داد نظامی مصر و ایالات متحده در سال 1979 این درگیری ها برطرف شد. اما اگر نیازهای این کشور از طریق ایالات متحده برآورده نشود و این کشور به سمت چین و روسیه برود ممکن است اوضاع عوض شود. جدا شدن مصر ازمحور ایالات متحده ممکن است خاورمیانه را در دراز مدت به سمت بی ثباتی ببرد. هر چند مصر هنوز یک متحد استراتژیک برای ایالات متحده در منطقه است این کشور در راستای سیاست های امریکا درخاورمیانه و شمال افریقا فعالیت می کند. و ایالات متحده هم از طرق مصر و کانال سوئز بخش عمده ای از تجهیزات خودر را انتقال می دهد. که برای حفظ حضور امریکا درخلیج فارس ضروری هست. از طرف دیگر مصر جز محدود کشورهایی هست که توانایی مقابله با نقوذ ایران در منطقه را دارد. ایالات متحده مصر را به تجهیزات پیشرفته تر مجهز خواهد کرد که حافظ منافع امریکا و شریکایش در منطقه باشد. منبع Radar Integration and Surveillance Command Center

چتری برای ژنرال !!!! معمای سازه فلزی نصب شده بر روی تانک اصلی میدان نبرد تی-72 بی-3 مقدمه : قبل از شروع به مطالعه متن ، مخاطب محترم در نظر داشته باشد که متن ذیل تنها یک برگردان از یک منبع غیر فارسی است که بصورت کاملا غیر متعارف و با ادبیات خاصی نوشته شده بود ( یعنی این طور استنباط شد که نویسنده در زمان نوشتن این متن ، بسیار عصبانی بوده و برای همین متن حالت غیر عادی داشته و برای تبدیل آن به فارسی ، مترجم مجبور شد تا بخشهایی که چندان ارتباطی با متن ندارد را تا حدودی حذف نماید تا به فارسی روان قابل مطالعه شود ) . در خصوص صحت و سقم مطلب ، دوستان کارشناس محبت کنند و نظرات را بعد از پایان مطلب در تاپیک مرقوم بفرمایند که بخش های اشتباه آن ، اصلاح شود آغاز : در ژوئن سال 2021 تصاویری از تجهیز تانک اصلی میدان نبرد تی-72 بی-3 به نوعی سایبان یا به نوعی آسمانه /چتر در صفحات مجازی ، تبدیل به سوژه تحلیلگران نظامی گردید . این تانک ها در 17 ژوئن 2021 در میدان تمرین نظامی کاداموفسکی در منطقه نظامی روستوف دیده شدند ، که درواقع نمایشی بود از سوی وزارت دفاع روسیه به منظور ارزیابی مهارتهای زرهی ارتش این کشور در فرماندهی نظامی جنوب که اینکه تحت فرماندهی ژنرال دورینکوف ، قرار دارد . ژنرال دورینکوف اما چرا به یکباره این تصاویر مورد توجه قرار گرفتند و شیطنتهای رسانه ای حول محور آن بوجود آمد ، چندان اهمیت پیدا نمی کند ، ولی نخستین اظهارنظرهای موجود نشان میدهد که برای اولین بار ، تحلیلگران از این سازه های مسقف با عنوان " چترهای ژنرال" نام بردند تا تابش نور مستقیم خورشید ، باعث اذیت آزار خدمه نشود . درواقع ، استقرار خدمه درون بدنه تانک ، زمانی که دمای هوا در بیرون ، بیشتر از 25 درجه سانتی گراد است و تا 40 درجه نیز گاهی اوقات افزایش پیدا می کند ، یا درزمان بارش برف و باران ، موجب شد تا این نظریه ایجاد شود که این سازه ها برای راحتی خدمه تانک به این نمونه از تی-72 اضافه شده ،اما بتدریج این تحلیل ، رنگ وسمت نظامی بخود گرفت ، بطوری که برخی مدعی بودند که اضافه شدن این سازه به برجک تی-72 بیشتر ناشی از تجریه جنگ قره باغ و تلفات زرهی ارتش ارمنستان در برابر بدون سرنشین های بیرقدار ارتش آذربایجان ، بوده است . با این وجود ، در این نوشتار کوتاه ، قرار است تا موضوع "چتر ژنرال ها " از زاویه دید خدمه مورد بررسی قرار گیرد بخش اول : چتری برای خدمه نخست اینکه باید در ابتدای امر به تصاویر منتشر شده ، با دقت بیشتری نگاه کرد . این سازه فلزی بطور دقیق چه ماهیتی را بخود می بیند ؟ سازه ای در این چند ماه مورد توجه همه قرار گرفته ، یک قاب فلزی است که توسط یکسری ستون های فلزی به بجک تانک متصل شده است . حال سئوال این است که این سازه می تواند از نیمکره فوقانی برجک ، دربرابر تهدیدات موجود ، دفاع کند ؟ این تهدیدات چه ماهیتی دارند ؟ آیا این تهدید شامل حملات به شیوه بدون سرنشین های بیرقدار یا مهمات ضد زره تاپ اتک جاولین نیز میشود ؟ اگر فرض شود که تهدید مهمات جنگی تجمعی / فشرده / متراکم (cumulative) جدی است ، ایا این طرح قابلیت دفاع از تانک را در برابر آن خواهد داشت ؟ درواقع جواب تا حدودی منفی است . تی-72 های نیروی زمینی هند در واقع ، این سازه ، درصورتی که با چنین هدفی به تانک اضافه شده باشد ، در ابتدا می بایست قیف ایجاد شده ناشی از انفجار سرجنگی چنین پرتابه هایی را از بین ببرد یا از برخورد ترکشهای فلزی به برجک جلوگیری کند . علاوه براین ، مهمات ضد زره مجهز به ماسوره های پیزوالکتریک که ماموریت ایجاد شوک به بدنه زرهی تانک را دارند را میشود با این سازه ها متوقف نمود در نهایت ، از ایراد شوک یا ضربه به بخش فوقانی برجک جلوگیری نمود و همین طور یک لیست طولانی از کارکردهای مختلف برای چنین سازه ای قابل تعریف خواهد بود . اما آن چیزی که در این میان بسیار اهمیت پیدا می کند ، ضخامت ورق های فلزی ، عرض آنها ، فاصله بین هر کدام از انها ، اتصال دهنده ها و درنهایت فاصله بین این سازه و بخش فوقانی برجک تانک است . حال با دقت بیشتر به این سازه مجدد نگاه شود ، آیا این سازه ، کار یک گروه حرفه ای است ؟!! پاسخ کامل منفی خواهد بود ، بخصوص اینکه با نگاه بیشتر به صفحات متصل کننده سازه به برجک می توان به حقایق بیشتری دست پیدا کرد .سئوال بعدی که دراین زمینه قابل بررسی است ، این خواهد بود که آیا نصب این سازه می تواند از تاثیر مخرب مهمات HEAT بر بخش فوقانی برجک ، بکاهد ؟ یا دربهترین شرایط ، نفوذ یک پرتابه ضد زره را تا 100 م.م کاهش دهد ؟ باز هم می توان پاسخ داد که این سازه برای چنین کاری ساخته نشده است . درواقع نصب این سازه بر روی برجک تی-72 عمدتا برای زمین های تمرین صورت گرفته ، بصورتی که از نفوذ باران یا گرما ، زمانی که دریچه های خدمه تانک ، در حالت باز قرار دارد ، جلوگیری کند .چنین تصاویری ، مجدد در پاییز سال 2021 در صفحات مجازی مورد توجه قرار گرفت و اگر بادقت مورد بررسی قرار گیرند ، نشان میدهد که یکسری سازه های نازک فلزی در شش نقطه برجک جوش داده شده اند و اگر در تصاویر قبلی ، همه زوایا را پوشش می داد ، اکنون تنها بطور مستقیم نصب شده است. با این حال در میان تمامی خبرهای بد موجود برای زره های قفسی (درصورتی که این سازه جدید روی برجک را فرضاً یک زره تصور کنیم ) یک خبر خوب هم وجود دارد که پرتابه های ضد زره امروزی که به خرج های شکل دار مسلح هستند ، از ماسوره های ( فیوز ) بسیار حساسی بهره می برند که می تواند فرآیند ایجاد اثر جت را قبل از برخورد به این سازه ها ، فعال کند ، با این حال ، به محض ایجاد فرآیند اثر جت ، احتمال نفوذ پرتابه به درون این سازه ها و سپس زره برجک ( که اطلاع داریم نسبت به سایر قسمتهای بدنه تانک از ضخامت کمتری برخوردار است ) بسیار زیاد خواهد بود . نکته ابهام بعدی که در خصوص این سازه گفته شده ، ایجاد یک دفاع در برابر مهمات تجمعی و تهدید بدون سرنشین هایی نظیر بیرقدار است ، اما در اینجا هدف بازگویی تحلیل های مطرح شده در فضای مجازی نیست ، بلکه بررسی این نکته است که آیا این سازه فلزی کذایی ، تا چه اندازه ای میتواند از بخش فوقانی برجک تانک در برابر تاثیر مخرب مهمات تجمعی بیرقدار و موشکهای ضد زرهی نظیر جاولین بکاهد ؟ که شاید بتوان پاسخ آن را در سطور بالا بررسی نمود .اکنون می بایست معایب استفاده از این سازه بعنوان یک عامل دفاعی برای تی-72بی-3 را مورد بررسی قرار داد درواقع ، اولین عیبی که می توان به این سازه جدید بعنوان یک راه کار دفاعی وارد کرد ، افزایش ارتفاع و نیمرخ تانک است که بلحاظ علمی ،آن قدر ساده است که توجه کردن به آن مایه تعجب خواهد شد . این بدان معنی است که با وجود چنین سازه ای بر روی برجک این تانک ، در جریان عملیات رزمی ، خدمه چگونه می توانند برای درامان ماندن از شلیک مستقیم دشمن ، بر روی مواضع دفاعی حفر شده روی زمین حساب کنند ؟ دراین زمینه ، جدی ترین مسائلی که این سازه بعنوان یک ابزار دفاعی برای خدمه تانک ایجاد می کنند را می شود به شکل ذیل بررسی کرد 1-درصورتی که طیف متنوعی از پرتابه های سبک و سنگین ضد زره در جریان عملیات نظامی به تانک برخورد کند ، بخش قابل توجهی از قطعات این خودروها ، در جهات مختلف پراکنده میشود و تلفات انسانی با درجات مختلفی قابل طبقه بندی خواهد بود . در وقع اگر این سازه پس از برخورد پرتابه ضد زره ، در جهات مختلف دچار خمیدگی شود ، یا به شکل یک جوجه تیغی درآید ، و یا اینکه موج انفجار ، پایه های جوش داده شده به بدنه برجک را از جای خود جدا کند ، چه اتفاقی خواهد افتاد ؟ تجربه نشان داده است که مسدود شدن دریچه های فوقانی روی برجک تانک و سامانه بصری آن با درصد بسیار بالایی بوقوع خواهد پیوست که در نتیجه ، آیا خدمه می توانند تانک آسیب دیده را از روی دریچه های فوقانی تانک ( با وجود چنین سازه ای ) ترک کنند ؟ این امر به احتمال 90 درصد غیر ممکن خواهد بود . آیا دریچه دسترسی راننده تانک ، جایگزین مطمئنی است؟ در واقع ، مخاطب می بایست برای درک بهتر این مساله ، به شکل عملی آن را مورد آزمایش قرار دهد (توصیه میشود در زمان آزمایش ، سر را همیشه به جلو و بالا نگاه دارید ) اکنون حس کنید که پس از برخورد پرتابه ضد زره به تانک ، دچار شوک شدید و بدنه تانک نیز دچار اعواج شده ، آیا خدمه می توانند در چنین حالتی ، دریچه را باز کرده و خارج شوند ؟ این امر در شرایط جنگی به تقریب غیر ممکن خواهد بود . در نتیجه تمام خدمه از جمله راننده می بایست از طریق دریچه های موجود روی برجک به بیرون منتقل شوند . در نتیجه ، اگر فرضاً این سازه فلزی ، از اثر مخرب مهمات ضد زره نجات پیدا کند و موجبات نجات خدمه را فراهم آورد ، بدلیل مسدود کردن راه خروج ، عملا سرنشین های نجات یافته را مستقیم به بهشت هدایت خواهد کرد !!!!!! البته این مساله در شرایط واقعی به هیچ عنوان ، رویداد خنده داری نخواهد بود! 2- نصب این سازه بر روی بخش فوقانی برجک ، عملا میزان آگاهی موقعیتی خدمه ( فرمانده تانک ) خواهد کاست ، چون با نصب این سازه ، هیچ چیزی قابل مشاهده نخواهد بود . 3- سومین عیبی که می توان براین سازه وارد نمود ، ایجاد اختلال در جمع آوری داده های هواشناسی حسگرهای نصب شده بر روی برجک تانک است ، بدین معنی که درصورت واقعی بودن عملکرد این سازه ، این حسگرها به چه شکل داده های حیاتی برای شلیک نظیر جهت وسرعت باد را برای رایانه محاسبه گر بالستیک دیجیتالی تانک فراهم می کنند ؟ 4- یکی از جالب ترین ایرادات به این زره کذایی ، عدم امکان شلیک با تیربار NSVT نصب شده روی برجک است که حرکت آن را بصورت افقی دچار مشکل می کند و طبیعی است که امکان شلیک عمودی بر علیه اهداف هوایی نیز عملا غیر ممکن خواهد شد . اما در یک نیمکره محدود روبه جلو ، در صورت نصب چنین سازه ای ، امکان شلیک وجود خواهد داشت .با تمامی این اوصاف ، آیا چنین سازه ای در عملیات رزمی کاربرد خواهد داشت ؟ و اینکه روش دیگری برای محافظت از بخش فوقانی برجک این تانک ، وجود دارد ؟ پی نوشت : 1- ادامه دارد .... 2 - استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

این را باید در نظر گرفت هر سخت افزاری که طراحی می شود باید توانایی پاسخگویی تهدیدات متناسب هر ارتشی را برآورده سازد. روسها در حال حاظر فاقد یک موشک ضد زره تاپ اتک هستند در نتیجه بیشتر تهدیداتی که تانک های لئوپارد 2 را در اروپا تهدید می نمایید موشک های ضد زره روسی هستند که در خط دید هدایت میشوند. در نتیجه فعلا لئوپارد 2 نیازی برای دفع تهدیدات تاپ اتک را ندارد. نیاز کنونی کشورهای اروپایی داشتن تانکی برای دفع تهدیدات موشک های ضد زره کنونی روسی است. اما موشکهای جاولین از سال 1996 به شکل عملیاتی در خدمت ارتش آمریکا قرار دارند. در سال 2003 در میدان نبرد واقعی عراق بر ضد تانک های ارتش بعث استفاده شدند. اکنون در اواخر سال 2021 قرار داریم حدود 25 سال از عملیاتی شدن جاولین میگذرد و روسها تنها حرکتی که برای مقابله با موشکهای جاولین در سال 2020 -2021 درنظر گفتن بسیار ابتدایی و ناکارآمد ارزیابی میشود. در حقیقت روسها باید در این 25 سال فکری برای دفع تهدیدات موشکهای تاپ اتک می کردند. صنایع دفاعی و وزارت دفاع المان در نظر دارند با توجه به احتمال ورود موشک های تاپ اتک بیشتر در اورپا و جهان قابلیتهای جدیدی در نسل بعدی لئوپارد 2 ( 2AX) از جمله دفع تهدیدات تاپ اتک را قرار بدهند. به شکل راه حل کوتاه مدت نیز میتواند از زره های ماژولار برای سقف برجک محل قرار گیری خدمه تانک های لئوپارد 2 برای افزایش مقاومت برجک در برابر تهدیدات آتش غیر مستقیم استفاده کرد. نمونه های عملیاتی تانک های لئوپارد 2A6 HEL متعلق به ارتش یونان، لئوپارد 2E متعلق به ارتش اسپانیا و Strv 121 متعلق به ارتش سوئد دارای زره های ماژولار بر روی سقف برجک هستند. پس در آِینده المان ها میتواند با نصب زره های ماژولار پیشرفته تر بر روی برجک تانک های لئوپارد مقاومت انها را در برابر موشکهای تاپ اتک افرایش دهند. یکی از ویژگی های منحصر بفرد تانک لئوپارد2 قابلیت اضافه کردن زره های ماژولار بر روی بخش های مختلف تانک از جمله سقف برجک است ماژول حفاظتی بخش سقف برجک که بر روی محفظه خدمه تانک لئوپارد2 قرار می گیرد (از راست به چپ) نسخه های لئوپارد 2A6 HEL، لئوپارد 2E و Strv 121 مجهز به ماژول حفاظتی بخش سقف برجک

ایران اشغال شده توسط امپراتوری رسانه ای آمریکا برنامه جهان آرا یک گفتگوی جالب در مورد بحث رسانه بویژه بعد از حادثه هواپیمای اکراینی داشت که آنقدر نکته داشت که حیفم آمد معرفی نکنم برنامه جهان آرا لینک نکات: زمانی در ایران، سانسور در دست حکومت بود ولی اکنون رسانه های اجتماعی حکومت رو سانسور می کنند. بعد از ترور حاج قاسم، حدود 10 هزار اکانت فعال و موثر، از اپلیکشن های فعال حذف شد و ایران هیچ کاری نتوانست انجام دهد. چگونه کشورهای اروپایی روی اپلیکشن ها مالیات وضع می کنند ولی ایران سانسور می شود. اکانت فارسی اسرائیل و اکانت های مطرحی که فکر میشد اون ور آب هستن، پس از قطع شدن اینترنت در ابان ماه، به مدت چند روز غیر فعال شدند. و اکانت هایی که فکر میشد ایرانی هستن، فعال ماندن این یعنی در فضای مجازی خیلی از فرض ها و پیش فرض ها اشتباه هست در چین گوگل محدود شده است ، ولی قبل از فیلتر گوگل، زیرساخت درست و موتور چینی خوبی اماده کرده بود یعنی جایگزین خوب معرفی کرد و بعد فیلتر کرد در ترکیه گوگل با پسوند tr می آید یعنی در پلتفرم ترکیه بالا می آید در حادثه هواپیمای اکراین، خیلی از رفتارها مثل شمع گذاشتن، تجمع ، ابزار ناراحتی ها بعد از 72 ساعت شروع شد و دقیقا بعد از اطلاعیه سازمان نیروهای مسلح این رفتار ها اغاز شد سلبریتی هایی که تا قبل از این اطلاعیه عکس خوشحالی می ذاشتن و بعد از اطلاعیه داغ دار شدند. تجمع مقابل دانشگاه تهران، بعد از اطلاعیه ایجاد شد و سفیر انگلیس اونجا دستگیر شد. آیا این کشته ها قبل از اطلاعیه ستاد، مهم نبودند؟ یا حادثه غم انگیز نبود؟؟ در پیک بحران، ما سیستم تصمیم گیری نداریم در حالی که در مدیریت بحران باید از قبل فکر میشد و در بحران بصورت چک لیست کار می شد زمانی دارسی آمد و نفت خام بد بو را نشان مظفرالدین شاه نشان داد مظفرالدین شاه گفت چه ادم احمقی هست، ماده بد بود می برد و پول هم می دهد امروز رفتار مسئولان ما نسبت به فضای مجازی مشابه رفتار مظفرالدین شاه هست و ایندگان با تعجب به ما نگاه خواهند کرد وقتی زیرساخت ارتباطی درست مثل سرور، مثل سرعت و ... در اختیار نداشته باشیم ، نمی توانیم جلوی دشمن مقابله کنیم تجربه جنگ های ایران با روسیه و نبود تسلیحات متناسب داره تکرار میشه رزمندگان صحنه مجازی چرا باید در میدان دشمن بجنگند چرا سلاح مناسب ندارند تجربه پرس تی وی چرا کنار گذاشته شده است؟ مگر موفق نبود مگر فکر متفاوت در غرب ایجاد نمی کرد؟؟ نکات دیگری هم بود که دوستان میتونند نگاه کنند ولی نکات کلی درست هست و هشدار های جدی بحث فضای مجازی نه تنها شامل کنترل افکار عمومی، که شامل کنترل منافع اقتصادی هم می شود

ابزارشناسی فن مدیر موفق - قسمت دوم مثال آموزشی در خصوص ابزار شناسی در نیروهای مسلح را می توان در چند ابزار نیروی زمینی جست تفاوت تانک، نفر بر، توپ خودکششی و پیاده تانک: ابزاری زرهی با قابلیت تحرک بالا جهت شکستن خطوط مستحکم دشمن نفربر: ابزاری زرهی با قابلیت تحرک بالا جهت رساندن امن پیاده به خطوط مد نظر توپ خودکشش: توپخانه زرهی متحرک برای اجرای آتش بر روی خطوط دشمن پیاده نظام: نیروی انسانی جهت پاکسازی، تثبیت و حفظ خطوط یا اماکن مد نظر * تانک بهترین ابزار چابک و با اتش قوی است که می تواند با سرعت خود را به خطوط دشمن رسانده و در خطوط دشمن رخنه ایجاد کند. این ابزار قوی، در فاصله کم در مقابل تسلیحات ضدزره آسیب پذیر بوده و قابلیت خود را از دست می دهد. همچنین تانک امکان پاکسازی خطوط و شکار پیاده نظام و سنگرهای دشمن را ندارد. * پیاده نظام، سربازانی چابک هست که با استفاده از فرصت ایجاد شده توسط زرهی می تواند با تسلیحات سبکی مثل نارنجک و تفنگ اقدام به پاکسازی خطوط دفاعی دشمن نماید. اما این پیاده نظام برای رسیدن به خطوط دشمن نیاز به پوشش دارد که به وسیله نفربرهای زرهی تامین می شود. * وسایل نقلیه زرهی که سرعت بالایی داشته و نیروی پیاده را با امنیت بیشتری تا نقطه رسوخ و شکسته شده دشمن می رساند. * توپخانه هم که وظیفه اجرای آتش منحنی زن را داشته و علاوه بر انهدام اهداف غیر مستحکم، جهت محدود کردن فعالیت دشمن در حین حمله زرهی و شکستن خطوط است. چراکه آزادی عمل از نیروهای ضدزره دشمن گرفته شده و در سنگر های مستحکم خود محدود می گردد. در طول تاریخ بارها دیده شده است که این ابزارها جابجا استفاده شده و علیرغم انجام حصول نتیجه، کیفیت اجرای کار پایین آمده است. مثال خوب استفاده از تانک را در واحدهای زرهی آلمان نازی در حمله به فرانسه و مثال بد را استفاده از تانک را در واحدهای زرهی شوروی در حمله آلمان می توان دید. پس از گرفتن ابتکار عمل توسط شوروی در جنگ جهانی دوم، در حمله شوروی به خطوط آلمانی، تانک های تی 34 شوروی با نزدیک شدن به خطوط آلمانی، توقف کرده و شروع به اجرای آتش بر روی خطوط آلمانی کردند. اجرای این آتش که بیشتر وظیفه توپخانه بود، برای آلمانی هایی که در خطوط مستحکم خود پنهان شده بودند، مشکل زا نبوده و تلفات زیادی ندادند ولی زمان کافی بدست اوردند تا خطوط خود را منطبق بر آرایش شوروی دوباره چینی کنند. در حملات پیاده شوروی بدور از حمایت زرهی، آلمانی ها کار سختی در هم شکستن این حملات نداشتن. در حملات صرف زرهی نیز علیرغم شکستن خطوط المان ها، بدلیل دیر رسیدن پیاده نظام، نیروهای ضدزره آلمان بدلیل کاهش فاصله توانستند تلفات خوبی به زرهی شوروی وارد کنند و تنها بعد از حملات ترکیبی بود که خطوط مستحکم آلمانی به راحتی شکسته و سقوط کرد. حملاتی که با زرهی آغاز و با پیاده پاکسازی شد و خطوط آلمانی علیرغم استحکامات و داشتن تسلیحات ضدزره بدلیل سرعت و چابکی زرهی شکسته شدند و پیاده نظام با استفاده از رخنه های ایجاد شده شروع به پاکسازی و ثبیت خطوط نمودند. البته شوروی به تدریج از این تجارب درس گرفت و حملات خود را موفق تر کرده و برای حملات خود سبک و روشی نوین تدوین نمود. اشتباهات ذکر شده برای ارتش عراق بعد از دهه از جنگ جهانی دوم مجدد رخ داد ولی با مشورت مشاوران روس و تجربیات عملیات های قبلی عملکرد خود را اصلاح کرده و دردسرهای بزرگی برای ایران ایجاد کردند. این در حالی است که استفاده زرهی توسط المان ها چه در اشغال فرانسه و چه در شمال افریقا به قدری موفق و موثر بود که متفقین زمین، اسیر و غافلگیری بسیار بالایی را متحمل شدند انهم در زمان کم و با تلفات کم آلمانی ها اما باید پرسید چطور شد که آلمان اینگونه از ابزار زرهی خود بهینه استفاده کرد و سبب این پیروزی ها شد؟؟ جواب در مدیران نظامی چون گودریان بود که شیوه های درست نبرد را تدوین و آموزش دادند و در این مسیر سختی های زیادی را به جان خریدند ولی نتیجه آن را زرهی آلمان چید. هانس سریع و چالش تولید تانک برای ورماخت لینک کتاب هایی در مورد هانس گودریان و زرهی اش لینک البته این ها تنها گوشه ای دانش ابزارشناسی در نیروهای زرهی هست که توسط افرادی چون گودریان تدوین و مستند شد و آینده را تغییر داد. زوایای دیگری نیز در بخش های هوایی، زمینی، دریایی به وفور یافت می شود که می بایست مستند سازی و کاربردی شود تا در روز نیاز ماشین ابزاری رام در خدمت انسان باشد. تقدیم به برادر و دوست خوبمان @MR9

ابزارشناسی فن مدیر موفق مسائل مدیریتی زیاد پیچیده و غریب نیستند، بلکه همان مسائل ساده ای هستند که بدلیل بزرگ شدن و زیر مجموعه دار شدن، از کنترل زمان و نگاه ما خارج می شوند. یکی از موضوعاتی که در ابتدا بدیهی می آید ابزارشناسی و استفاده به جا از ابزار برای کارها است. ابزار صنعتی متداول آچار و پیچ گوشتی و انبر و ... است که یک صنعت کار موفق ارزش هر ابزار را دانسته و زمان و مکان استفاده از ابزار را خوب تشخیص می دهد. در حالی که بسیاری بر استفاده از یک ابزار به جای تمامی ابزارها اصرار دارند. استفاده از ابزار نامناسب علاوه بر انجام نشدن کار، باعث هرز و بسته شدن راه آسان آن نیز می شود. >>>>>>>>>>>>>>>>>> نمود این اتفاق در صنایع نظامی اصرار بر استفاده از یک ابزار یا روش است که تقابل غیر منطقی تسلیحات را سبب می شود. دو قطبی هایی از جنس موشکی یا هوایی در ایران یا هوایی یا فتح قلب ها در آمریکا پول مزدور یا پیاده میدانی در عربستان نتیجه هم چیزی جز حرکت لنگ نخواهد بود بویژه در که در مسائل نظامی طرف مقابل برخلاف پیچ، شعور و آگاهی داشته و پویا عمل می کند. و در مورد ایران، دشمنانی از جنس آمریکا و اسرائیل که به شدت به سیستم یادگیرنده خود می نازند. در خصوص بهینه سازی ابزار چندین معیار وجود دارد که مهمترین آنها - بهینه سازی زمان و هزینه - تناسب ابزار با هدف - تنوع حداقلی ابزار بویژه برای موارد پرتکرار *** در اینجا هم باید دریافت که افراط و تفریط وجود دارد مثال تفریط در این خصوص دو قطبی جنگنده و موشک است مثال راهکار تفریط هم ایجاد حداقل یک جاپای قوی برای ابزارآلات عمومی است. مثال افراط رنج بالای محصولات متفاوت و پراکنده است. و مثال راهکار افراط هم تجاری سازی و استاندارد سازی جهت کاهش تنوع است داستان سوریه برخلاف انتظار همه، همه محاسبات را بهم ریخت چه از جانب ایران و چه از جانب آمریکا و چه از جانب عربستان و غربی ها می گویند که اگر ابزار میدان را داشتیم سوریه را برده بودیم و ما می گوییم اگر ابزار متنوع دستمان بود، شاید سردار دلها امروز زنده بود. با یادی از شهید قاسم سلیمانی

شرکت هندی ideaForge قرار دادی 20 میلیون دلاری برای تحویل تعدادی نامعلوم پهپاد هیبریدی Switch با ارتش هند امضا کرد. این پهپاد با وزن 6.5k و دارای مداومت پروازی 120 دقیقه تا شعاع 15 کیلومتری است. نکته جالب شباهتش با پهپاد پلیکان ماست.

رونمایی رسمی بوئینگ از ایده مفهومی بالگرد تهاجمی آینده واشنگتن : شرکت بوئینگ سرانجام از ایده مفهومی بالگرد تهاجمی آینده خود که به شکل بالقوه میتواند جایگزین بالگردهای OH-58 یا AH-64 گردد ، پرده برداری نمود . این رونمایی پرتفصیل در کنفرانس سالانه ارتش ایالات متحده که هرساله در واشنگتن دی سی برگزار میگردد انجام پذیرفت و طی آن ، بویئنگ ، ایده مفهومی تجدید نظر شده خود در طراحی یک بالگرد تهاجمی مجهزبه سامانه روتورهای هم محور که می بایست ماموریتهای رزمی برضد واحدهای تانک ، اهداف زمینی تقویت شده و متعارف ، پیاده نظام و بالگردهای خط مقدم متخاصم را برعهده گیرد ، معرفی نمود . قابلیت سامانه پیشران این هواگرد جدید که از هواگرد X2 برگرفته شده ، در گذشته تستهای پروازی مقدماتی خود را روی پیکربندی های دیگر ی نظیر سیکورسی S-97 به اثبات رسانده است . این هواگرد به دو روتور هم محور که به شکل معکوس هم می چرخند مجهز میشود و می تواند به شکل بهینه ، نیروی بالابرنده فوق العاده ای را برای این هواگرد فراهم آورند . در نمونه مشتق شده ، بخشهایی از این هواگرد بطور کامل بازطراحی شده که از جمله آن ، باریک ترشده محور عقبی بالگرد ، است که شباهت بسیاری به بالگرد تهاجمی و ضد زره تک موتوره بل هلیکوپترز AH-1 دارد . به گفته تحلیلگران نظامی ، به منظور کاهش هزینه های توسعه و همچنین افزیش چرخه عمر این بالگرد ، قسمتهایی نظیر سیستم انتقال نیرو ، روتور و پیشرانه ، با نمونه اصلی این بالگرد یکسان خواهد بود . سیکورسکی و بویئنگ در جریان یک همکاری مشترک ، درصدد هستند تا هواگرد تهاجمی سبک وزنی را با ویژگی هایی ترکیبی نظیر سرعت و برد رزمی بالا ، روانه بازار نمایند که به شکل همزمان ، قابلیتهای دیگر آن نظیر قدرت مانور و چالاکی آن نیز در محدوده قابل قبولی قرار داشته باشد . به دلیل ماهیت معماری باز این هواگرد تهاجمی ، ایده پردازان این هواگرد می توانند در آینده براساس نیازمندی کاربران ، قابلیتهای پروازی و رزمی این محصول جدید را در عین نگاه داشتن قیمت و همچنین ظرفیت آمادگی رزمی در محدوده قابل قبول ، ارتقاء دهند . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

با سلام بخش سوم و پایانی : اس-97 رایدر با توجه به مفاهیمی که در بخش های قبل تشریح شد ، ارتش ، بیش از پیش به بهره بردن از مزایای قابلیتهای سطح 3 علاقه مند شده و اینک منابع مطلع براین عقیده اند که ویژگی این برنامه برای تولید یک هواگرد شناسایی مسلح به گونه ای است که فرماندهان ارشد نیروی های مسلح خواهان تسریع در دریافت این سخت افزار هستند . با این حال ، منطقی است که ارتش نمی تواند هردو هواگرد میان وزن و سبک را خریداری و بخدمت گیرد ،اما به شکل نسبی خواهد توانست تا ناوگان کوچکی از این هواگردهای شناسایی را قبل از آغاز یک برنامه برای تولید یک هواگرد بزرگتر که قطعاً گران تر نیز است ، را در اختیار بگیرد . علیرغم این تحلیل ها ، هنوز مشخص نیست که آیا تلاش ارتش برای تسریع روند این برنامه ، بدلیل یگانه بودن آن است یا اینکه حداقل بخشی از ان ، در چهارچوب برنامه FLV دنبال خواهد شد !!!! حال سئوال این است که آیا صنایع نظامی می توانند در زمان مقرر این هواگردها را به ارتش تحویل دهند ؟ به نظر می رسد ، شرکت سیکورسکی ( اکنون بعنوان بخشی از لاکهید ) ، نسبت به سایر مدعیان ، از اعتماد به نفس بیشتری برخوردار است ، چرا که برنامه S-97 بعنوان یک هواگرد شناسایی مسلح اکنون تستهای پروازی خود را پشت سر می گذارد ، هر چند ، شکاف موقتی در برنامه آزمایش ، بعلت یک حادثه منجر به سقوط در 10 ماه گذشته ، ایجاد شده بود . حتی اگر ارتش در حال حاضر نیاز به گونه این هواگرد با قابلیت 6 خدمه نداشته باشد ، طراحی یک گونه ساده تر از این هواگرد کار سختی برای شرکت سازنده نخواهد بود . هواگرد بدون سرنشین وی-247 در مقابل ، شرکت بل نیز در حال کار بر روی یک تیلیت روتور سنگین تر است که بطور طبیعی بزرگتر نیز خواهد بود . از سویی دیگر گونه V-280 ، بلحاظ ابعاد ، از وی-22 کوچکتر خواهد بود ، هر چند شرکت فوق این برنامه را در یک مسیر دیگر در قالب پهپاد V-247 نیز دنبال می کند . با این وصف ، حقیقت ان است که تیلیت روتورها همیشه دو سازه قابل چرخش و همچنین پروانه های بزرگی خواهند داشت و این بدان معنی است که این گونه ، فضای بیشتری را در مقایسه با سایر گونه ها ی موجود ، برای حمل بار در اختیار کاربران می گذارند . به اعتقاد کارشناسان نظامی ، شرکت بل در این زمینه از تجربه فراوانی برخوردار است و پتانسیل برنده شدن در این قرارداد را خواهد داشت ، هر چند سایر شرکتها نیز در این بازی حضور دارند و این به معنای دست باز ارتش برای انتخاب بهترین گونه ارائه شده توسط این شرکتها است . هواگرد هیبریدی ایکس-3 محصول ایرباس تیلیت روتور AW-609 محصول لئوناردو اما خبرهای جدیدی برای شرکتهای آمریکایی نیز وجود دارد ، چرا که حداقل دو رقیب اروپایی و آمریکایی دیگر نیز مشغول نهایی کردن تستهای پروازی طرح های خود هستند که اولین آن ، بالگرد ترکیبی X-3 و همچنین تیلیت روتور لئوناردو AW609 و متقابلاً دو شرکت کارمن و AVX هستند که در گونه های پیشنهادی آنها در مراحل نهایی طراحی است . ایده مفهومی شرکت آمریکایی کارمن ایده AVX ارتش معتقد است که می تواند شش قرارداد طراحی را بطور همزمان دنبال کند که تقریبا" معادل تمامی شرکتهایی است که دراین مقاله از انها نام برده شده ، اما تنها دو قرار داد برای تولید نمونه اولیه تا سال 2030 بسته خواهد شد . پیش بینی ها نشان میدهد که این دو انتخاب احتمالا از شرکتهای بل و سیکورسکی صورت می گیرد ، اما پس از آن ، مدرنیزاسیون ساختار ارتش به گونه ای پیش خواهد رفت که همه را دچار تعجب خواهد نمود . منبع : Congress Divided On $75M For Army Scout Aircraft: Fly The Deadly Skies پی نوشت : 1- بارها در انجمن از ساختارهای رزمی قرن بیست و یکمی و مزیتها و ویژگی های آن نام برده شد و نقاط ضعف و قوت ان بررسی گردید . بارها در خصوص ضروورت نیاز مندی ساختار های نظامی برای ارتباط با همتایان خود صحبت گردید. 2- اینکه حضور فعال شرکتهای دانش بنیان در حوزه نظامی و شکستن انحصار دولتی در این حوزه و حذف موازی کاری ها تا چه اندازه می تواند بطور همزمان ، تحرک فوق العاده ای در اقتصاد و مهمتر از آن ، ساختار دفاعی و حتی تهاجمی نیروهای مسلح ایجاد کند . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

با سلام     تقویت  ارتباط انسان و ماشین بهبود و ارتقاء تصمیم گیری فرماندهان  در صحنه  نبرد       سئوال این است !!   آیا ایده و مفهوم " سرباز آینده " یک سراب بشمار می رود یا واقعیت موجود ؟؟؟؟     رابرت ورک ، معاون وزیر دفاع  در حوزه آینده نگری رزمی براین عقیده است که  چشم انداز کنونی  بازدارندگی متعارف  با تفکر فرماندهان مستقر در پنتاگون در راستای شبکه سازی یگان های عمل کننده در میدان های نبرد در یک راستا قرار دارد و این مشخصاً به فرماندهان مبدانی کمک خواهد کرد تا سریع تر از گذشته  ، در زمان بحران ، بهترین تصمیم  را اتخاذ نمایند .   وی که در اوایل اکتبر سال جاری میلادی ، در کنفرانس هوا- فضا / سایبر انجمن نیروی هوایی ایالات متحده در نزدیکی واشنگتن دی . سی  سخن می راند ، براین اعتقاد بود که ارتش ایالات متحده باید سرمایه گذاری سنگینی در خصوص بکارگیری هوش مصنوعی  در شبکه های C5ISR نماید و این مساله ، استقلال عمل  بیشتری به  فرماندهان میدانی در اجرای هر چه بهتر دکترین رزم مشترک خواهد داد و این خود نیز منجر به بهبود استفاده از قدرت آتش  خواهد گردید . علاوه برآن ، سرمایه گذاری روی این مفهوم ، برای ارتش یک مزیت قابل توجه را نسبت به دشمنان بعنوان بُعد سوم استراتژی نظامی ایجاد می نماید .   وی چنین معتقد بود :   " ما قویاً اعتقاد داریم که توسعه فناوری های مرتبط با این مفهوم ، برتری حاشیه ای و کم رنگ شده ارتش ایالات متحده را بار دیگر پُررنگ خواهد کرد و این طبیعتاً به معنای تقویت قدرت بازدارندگی متعارف  می باشد "   وی در توضیح بیشتردر این خصوص می گوید :   استراتژی نظامی ارتش در قرن بیست ویکم ، به 5 حوزه  اصلی قابل تفکیک است : ماشین های یادگیرنده ایجاد ارتباط میان انسان و ماشین ، که به معنای استفاده از رایانه های پیشرفته برای کمک به اتخاذ تصمیمات  سریع و در عین حال درست است کمک به عملیات رزمی یگان های نظامی ، که به معنای اتصال تک تک عناصر شرکت کننده در عملیات رزمی شامل خلبانان ، سربازان پیاده ، ملوانان نیروی دریایی در قالب یک شبکه رزمی  منسجم  است . تشریک مساعی انسان و ماشین در اجرای عملیات رزمی : که  به معنای ایجاد تاکتیکهای جدید رزمی و استفاده گسترده از تجهیزات بدون سرنشین در قالب  سازمان رزم متعارف ( دسته ، گروهان ، گردان ، تیپ و... ) . فعال نمودن تسلیحات هوشمند با ساختار تصمیم گیری داخلی ( هوش مصنوعی برای انتخاب هدف و انهدام آن) است .   وی  در ادامه معتقد بود که ،  تمام این تلاش ها در قالب یک سازمان مسلح یادگیرنده که تمام اجزاء آن به شکل مسطح در شبکه C5ISR قرار دارد ، می بایست صورت پذیرد . بااجرای این راهبرد و توسعه فناوری های مرتبط ، بتدریج  ارتش ایالات متحده از اتکاء صرف برقدرت آتش بسمت  استفاده از قدرت آنش برای خرید زمان لازم جهت اتخاذ تصمیم درست و سریع حرکت خواهد کرد که به این سازمان اجازه می دهد تا در سطح تاکتیکی و عملیاتی ، شاهد موفقیتهای غیر قابل تصوری باشیم . اما فناوری تنها بخشی از این روند محسوب می شود .   وی میگوید : زمانی که مردم به این نتیجه رسیده اند که استفاده از هوش مصنوعی در جنگ افزارهای متعارف یک اشتباه است ، دیوانه می شوم !!!!!  استراتژی مورد نظر ما ، در سطح تاکتیکی و عملیاتی ، یک مزیت مهم برای بکارگیرندگان دکترین عملیات مشترک (JOD) است و این ، بخصوص در سطح  تاکتیکی موجب تقویت غیر قابل اندازه گیری بازدارندگی متعارف خواهد شد . چرا که برای نخستین بار ساختار سازمانی ارتش ، شاهد یک  جهش بزرگ  (با استفاده از استراتژی میان ترکیبی ) در مرکز کنترل عملیات مشترک  خواهد بود .     شبکه کنترل رزمی اسکای نت   آیا به حقیقت می پیوندد ؟؟       طراحی این راهبرد ، به گونه ای صورت گرفته  تا مدیریت نبرد و شبکه کنترل/ فرماندهی  ارتش  به شکل خودکار در مقابل حملات غافلگیرانه از خود واکنش نشان دهد . این فرآیند ، حقیقتاً برای من یک مفهوم هیجان انگیز بشمار می رود و طبیعتاً برای یک نیروی واکنش سریع نظیر نیروی هوایی،  جذابیت داشته باشد .   در حال حاضر ما در نیروی هوایی بشدت نیازمند سخت افزار متفکر هستیم  تا درزمان اجرای  مفهوم " رزم مشترک" بخوبی با سایر عناصر حاضر درمیدان نبرد ، تبادل داده ای داشته باشد .     سخت افزار ED-209 در فیلم پلیس آهنی   آیا شاهد چنین مفهومی در میدان های نبرد آینده خواهیم بود ؟؟؟       ترمیناتور   نوید بخش یا ترسناک !!!!     وی به شوخی در خصوص نگاه مردم به هوش مصنوعی می گوید :   بسیاری ازمردم  ، هوش مصنوعی را معادل شخصیت  اصلی  سه گانه ترمیناتور و ماجرای داستانی  شبکه اسکای نت برای نابودی نسل بشر می دانند ولی این فرآیند ، بسیار جدی تر از فیلم های اکشن هالیوودی است .، چرا که بتدریج شاهد ورود هوش مصنوعی در میدان نبرد به صورت گسترده در آینده نه چندان دور خواهیم بود   او چنین عقیده دارد : چشم انداز کنونی ، یک شبکه یادگیرنده C5ISR را به تصویر درآورده که در آن ، هوش مصنوعی با اتصال همه عناصر حاضر در میدان نبرد  به یک پردازنده مرکزی ، ( پنتاگون) ، یک انقلاب بزرگ را از زمان " گوستاو آدولف دوم " رقم خواهد زد .     پی نوشت :   یکسری  هنوز برای ایجاد بازدارندگی ، معتقدند که باید بمب اتمی تولید کرد ولی نکته جالب اینجاست که بزرگترین دارنده تسلیحات هسته ای ، با سرعت بسمت تقویت بازدارندگی متعارف حرکت می کند .   صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

با سلام خدمت دوستان              احمق شمردن دشمن ، حماقت سرباز جنگی  است .                                                                                                                                                                                             اسکندر مقدونی