با سلام هواگرد جدید از سرزمین ماه و ستاره پرواز جدیدترین جت تهاجمی ترکیه تا سال 2022 آنکارا: براساس اطلاعات منتشر شده از سوی بخش رسانه ای صنایع هوا- فضای ترکیه (TAI) ، این مجموعه در حال برنامه ریزی برای نخستین پرواز جدیدترین جت ضربتی / آموزشی خود تا سال است 2022 که طراحی آن بطور کامل در این کشور صورت گرفته و انتظار میرود که تا سال 2025 برای تحویل به مشتریان احتمالی در دسترسی قرار گیرد . در این خصوص ، تحلیگر روزنامه Daily Sabah معتقد است که پروژه موسوم به Hürjet که مجری آن صنایع هوا- فضای ترکیه است ، در اصل قراردادی میان این شرکت ، مدیریت صنایع دفاعی و فرماندهی نیروی هوایی ترکیه است . این پروتکل مقدماتی که مورخ دوم ژوییه 2018 میان سه مجموعه فوق الذکر به امضاء رسید ، یک برنامه ریزی هدفمند برای تامین نیازمندی نیروی هوایی ترکیه برای ایجاد یک بستر بومی جهت آموزش خلبان بشمار می رود که درنهایت می بایست به پرواز با جت رزمی بومی این کشور منتهی گردد . براساس مفاد این پروتکل ، مدیریت بخش دفاعی وزارت دفاع و همچنین نیروی هوایی ترکیه ، درردیف جدی ترین حامیان این برنامه قرار دارند . به گفته کارشناسان نظامی ، برنامه موسوم به Hürjet در دو پیکر بندی تولید خواهد شد . گونه نخست صرفا" با هدف آموزش خدمه هوایی وارد خدمت شده ، در حالی که گونه دوم ، بطور کامل مسلح خواهد بود . در نسخه تهاجمی این جت رزمی ، تجهیزات لازم نظیر رادار ، سامانه های کنترل آتش ، غلافهای حمل مهمات خارجی و موارد مشابه بدان اضافه می گردد . در مرحله طراحی این هواگرد جدید نیز بطور قطع از تجارب پیشین طرفهای درگیر در پروژه ، برای بهبود ویژگی های آموزشی و پروازی استفاده می شود . علاقه جدید صنعت هوا- فضای ترکیه به توسعه هواگردهای آموزشی ، ناشی از جذاب بودن بازار این نوع هواپیماهاست ، چرا که میزان گردش مالی در این بازار ، در بیست سال اخیر به 1.6 میلیارد دلار رسیده و این نشاندهنده رونق این بخش از صنعت هوایی است . به همین منظور ، برای کسب حداکثر سهم از این بازار ، برنامه بلندپروازانه Hürjet طراحی گردید تا پس از طی مراحل تولید ، نخستین پرواز آن در سال 2022 و پس از آن از سال 2025 به مشتریان احتمالی تحویل گردد . به گفته منابع ترک ، در تولید این جت آموزشی ، اولویت با کاربرد سامانه ها و زیرسیستم های بومی مورد نیاز است تا از عملیاتی بودن این هواگرد و همچنین نیل به کسب سهم از بازار جهانی ، بطور کامل اطمینان حاصل آید . پی نوشت : هنوز منتظریم که شفق/برهان ، یک روزی پرواز کنند صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

هواپیمای چینی با تسلیحات روسی وجود یک جنگنده و یک هواپیمای جنگ الکترونیکی مزیت قابل توجهی برای ارتش چین ایجاد می کنند. جنگنده جنگ الکترونیکی Growler نیروی دریایی ایالات متحده یکی از معدود جنگنده هایی هست که به صورت تخصصی برای سرکوب دفاع هوایی دشمن (SEAD) طراحی شده است ، این هواپیماها می توانند راداریی که هواپیماهای نیروی خودی را شناسایی می کنند و به سمت انها موشک را هدایت می کنند سرکوب کنند. اگر یک نیروی هوایی مدرن بخواهد به دشمن حمله کند، برای جلوگیری از تلفات به یک عملیات SEAD موثر نیاز دارد. Growler از جنگنده F-18 super hornet مشتق شده است این هواپیما از جنگنده های قدیمی ایالات متحده مانور پذیرتر است همچنین تجهیزات پیشرفته تری دارد این مزیت ها این امکان را به Growler میدهد که توانایی بیشتری برای سرکوب پدافند در اختیار داشته باشد . همچنین بتواند هواپیماهای خودی را اسکورت کند و از فاصله نزدیکتر به پدافند دشمن حمله کند. مهندسان چینی همواره سعی کردند ایده هایی خارجی را فقط کپی نکنند مثلا آنها به جای کپی کره از Growler سعی کردند یک نمونه بومی از ان را بسازند. هواپیمایی که چینی ها برای این منظور در نظر گرفته اند نمونه ای از جنگنده J-16 هست که خود J-16 کپی جنگنده su 30MKK هست . جنگنده سوخو 30 با هواپیمای f-15E قابل مقایسه است . همچینی چینی ها با نصب یک رادار ارایه فازی فعال اون را از نمونه روسی برتر کرده اند. هر چند چینی ها همچنان در ساخت موتور با کارایی بالا دچار مشکلات متعددی هستند . اما توسعه بخش الکترونکی غیر نظامی در این کشور باعث شده اونها بتوانند در بخش الکترونیک محصولات موفقی بسازند. جنگنده j-16D اولین پرواز خود را در 18 دسامبر 2015 انجام داد و ما با توجه به تصاویر منتشره شده از این جنگنده اون را مورد بررسی قرار می دهیم (D در نامگذاری این هواپیما از کلمه چینی diànzǐ به معنای الکترونیک آمده) در J-16D توپ سی میلی متری و سنسور IRST آن حذف شده است. این هواپیما برای درگیری در فواصل کم ساخته نشده. در عوض چندین آنتن جدید و ابزار جنگ الکترونیک در امتداد بدنه ان قرار داده شده است. رادوم دماغه j-16D برای قرار گرفتن رادار پیشرفته AESA احتمالا دچار تغییر شکل شده . و از همه مهمتر غلاف جنگ الکترونیک جدیدی روی نوک بالها نصب شده که شباهت هایی به غلاف جنگ الکترونیک ALQ-218 آمریکایی که در نوک بالهای Growler دارد. این ابزار حسگرهای الکترومغناطیسی هستند هستند و می توانند فرکانس های راداری را تجزیه و تحلیل بکنند و موقعیت انها را پیدا کنند . این داده ها هم برای اختلال در عملکرد رادارها و هم برای هدف گیری آنها می توانند استفاده شوند ( البته به نظر من بیشتر شبیه خیبینی روسیه هست) اگر J-16D بخواهد به عنوان سکویی برای استفاده از تسلیحات ضد تشعشع باشد باید بتوان 2 و یا 3 غلاف در زیر بالها هم حمل کند و این غلاف ها فرای فرکانسهای مختلف طراحی شده اند و احتمال زیاد این تجهیزات از فن آوری AESA هم در آن ها استفاده شد. حتی با اگر تمامی تجهیزات جنگ الکترونیکی روی J-16D نصب شده باشد ، هنوز این هواپیما 6 جایگاه از 12 جایگاه خود را برای جمل سلاح در اختیار دارد. چین دارای سه موشک مختلف ضد تشعشع است . موشک CM-103 شصت و دو مایل برد دارد و به اندازی کافی دقیق هست که با کمک کلاهک 176 پوندی خود بتواند اهداف زمینی و دریایی را مورد اصابت قرار بدهد. همچنین چینی ها روی موشک KH-31P روسها هم کار کرده اند و نمونه بومی آنرا با نام YJ-91 را توانسته اند بسازند که قابلیت ضد کشتی هم دارد و در نهایت با الگوبرداری از موشک PL-12 یک موشک به نام LD-10ARM ساخته اند. بعلاوه J-16D میتواند سایر تسلیحاتی هم که برای su-30 ساخته شده را هم حمل کند. چین در حال حاضر یک هواپیمای دیگه هم با قابلیت جنگ الکترونیکی در اختیار دارد . هواپیمای JH-7( پلنگ پرنده) یک هواپیمای دو نفره است که حدود 240 فروند از ان در خدمت نیروی هوایی و دریایی چین است. این هواپیما با سرعت 75/1 ماخ حدود 20 هزار پوند تجهیزات از جمله وشک های ضد رادار می تواند با خود حمل کند . هم مدل JH-7 و هم مدل JH-7A با تجهیزات اخلالگر و تجهیزات جنگ الکترونکی دیده شده اند اما این هواپیما احتمالا فاقد تجهیزات مناسب برای جنگ الکترونیکی هست که در خود بدنه هواپیما نصب شده اند و توانایی ان بستگی به غلاف هایی دارد که روی آن نصب می شود از این رو برای تبدیل شدن به هواپیمای جنگ الکترونیکی داراری محدودیت هایی است. هواپیمای hj-7 چین همچنین داری ناوگانی از هواپیماهای بزرگ و است که می توانند پشتیبانی از عملیات اختلال را در محدود برد خود ارائه دهند. اینها شامل هواپیماهای Y-8GX و Y-9GX مجهز به مسدود کننده های رادیویی و هواپیمای H-6D مبتنی بر بمب افکن H-6 هستند همچنین و پهبادهای جدید Soaring Dragon و Xianglong هم ممکن است به عنوان مسدود کننده رادیویی استفاده شوند.. Xianglong اگر چین بخواهد می تواند مشابه j-16D را برای ناوهای هواپیمابر خود هم بسازد. جنگنده l-15 در ناوهای هواپیمابر چین استفاده میشود و با توجه به شباهت ساختار ان با خانواده فلانکر روسیه می تواند تصور کرد که چین دنبال یک ارتقا به نام J-15SD دو سرنشینه برای ناوهای هواپیمابر خود است . هر چند محدودیت هایی از نظر وزن برای پرواز این هواپیما از روی ناوهای چینی وجود دارد.خود j-16D هم هنوز چینی ها درحال مطالعه در مورد توانایی های اون هستند. باید در نظر گرفت که کجا ممکن اس چین با پدافند هوایی دشمن درگیر شود. احتمالا هواپیماهای SEAD چینی در درگیری با ژاپن و تایوان استفاده خواهند شد. اما به نظر می رسد بیشتر چین هواپیماهای جنگ الکترونیک خود را برای درگیری با ناوگان دریایی امریکا در نظر گرفته است . ناوگان ایالات متحده، کره ، ژاپن و استرالیا به مجموعه کاملی از موشکهای SM-2 ، SM-6 و sea sparrow برا درگیری با هواپیاهای متخاصم و موشک ها مجهز هستند ترکیب و هماهنگی اینها با حسگر های سیستم AEGIS می تواند بسیار موثر و قوی باشد هواپیمای jH-7ss با ترکیب موشک های ضد رادار YJ-91 و تجهیزات جنگ الکترونیکی خود یک کابوس برای کشتی های مجهز به سیستم Aegis باشد البته استفاده از پارازیت به تنهایی نمی تواند کلید پیروزی در برابر پدافند باشد . اما وجود پارازیت و اخلال دهنده ها ّ برد تشخیص موثر رادارها و هدف گیری آنها را کاهش می دهد و باعث میشود حمله انبوه موشک ها و هواپیما ها بر ضد آنها موثر باشد. پکن در حال حاضر تمایلی به درگیری خارجی ندارد. اما دنبال تغییر موازنه قوا در اقیانوس آرام است . توسعه جنگنده J-16D نشان میدهد چین تمایل دارد همچون ایالات متحده دنبال جنگنده تخصصی جنگ الکترونیک باشد که بتواند طیف کاملی از قابلیت ها را داشته باشد. منیع

بسم ا... یحتمل ایرفریم شاهد-216 باشد بعید هست واقعا ، مگر اطلاعاتی منتشر بشود که عکس این مطلب را ثابت کند احتمالا از سری موشکهای ضدکشتی ( فرضا خانواده نور )

بسم ا... بازدید وزیر دفاع از صنایع هواپیماسازی ایران ( هسا) -27 دی سال 1400 خبری هست ؟!!!!

سالهای نه چندان دور !!!!

با سلام خدمت دوستان. جدای از اینکه خبری هست یا نه که به نظرم قطعا خبری هست، چند نکته در تصاویر هست که به نظرم آمد. ۱- ساخت بالگردی تهاجمی و سنگین تر از کبرا (احتمالا) با ظاهر و ترکیب شرقی. https://s4.uupload.ir/files/-5994772016269473934_121_vyh.jpg ۲- افزایش ظرفیت تولید خط تولید کوثر. ۹ ایرفریم نو در تصویر. احتمالا بیشتر هستند. https://s4.uupload.ir/files/-5994772016269473932_121_yv3n.jpg ۳- موشک، پهپاد یا هر چیز دیگری نا شناخته در تصویر. https://s4.uupload.ir/files/-5994772016269473927_121_gfmi.jpg جالب میشه در مورد این نکات بحث کنیم. اگر امکان داره تصاویر به گالری منتقل شوند.

نخستین پرواز قوی سپید روسی بسوی آینده خروج بمب افکن استراتژیک توپولف-160 ام از خط تولید و آغاز تست های پروازی دوازدهم ژانویه 2022 یک فروند بمب افکن توپولف-160 تازه ساخت روسی برای نخستین بار از تاسیسات شرکت هواپیما سازی روسیه فدرال در کازان به پرواز درآمد. این رویداد از یک جنبه اهمیت بسیاری بالایی برای افزایش توان تهاجمی نیروی هوایی روسیه داشته و نشاندهنده تمرکز وزارت دفاع این کشور برای بازسازی توان آفندی این نیرو است .درواقع روند بازسازی این بمب افکن از میانه دهه حاضر ( احتمالا سال 2015) آغاز شد و پس از اتمام اقدامات اولیه ،وزارت دفاع این کشور از ساخت دوفروند بمب افکن جدید از انتهای سال 2018 در تاسیسات هوانوردی کازان خبر داد ، در حالی تفاوت این نمونه های جدید با گونه های قبلی در این بود که قطعات این بمب افکن ها تازه ساخت بوده و برخلاف هواگردهای قبلی از قطعات ذخیره شده قدیمی استفاده نشده بود . بدین ترتیب ، تولید اولین فروند از بمب افکن توپولف-160 ام در دسامبر سال 2021 به اتمام رسید ولی از نوامبر همان سال جسته و گریخته ، اطلاعات جدیدی در مورد شروع قریب الوقوع آزمایشهای پروازی و زمینی بمب افکن تولید شده نخست در مطبوعات مشاهده گردید ، در حالی که تکنسین های شرکت سازنده در سه شیفت کاری مشغول کار بوده و بر همین اساس شایعات زیادی در خصوص احتمال آغاز پروازهای آزمایشی در انتهای سال 2021 یا ابتدای سال 2022 شنیده می شد . با توجه به این موارد ، در هفته های اخیر بمب افکن جدید در حال انجام آزمایشات زمینی می بود و درنهایت در 12 ژانویه 2022 نخستین پرواز آزمایشی خود را بمدت 30 دقیقه و در ارتفاع 600 متری به انجام رساند تا قابلیتهای پایداری و کنترل هواپیما در شرایط واقعی مورد آزمایش قرار گیرد . با این حال ، در حال حاضر مشخص نیست که این سری آزمایشات بلحاظ زمانی چقدر بطول خواهد انجامید ، ولی به احتمال زیاد این دو بمب افکن جدید در نهایت در ابتدای سال 2023 به نیروی هوایی ارتش روسیه تحویل داده خواهد شد تا در کنار بمب افکن های موجود ، وارد چرخه عملیاتی گردد . آماده اجرای ماموریت ؟!! این دو بمب افکن جدید براساس ادعای طرف روسی بدون مراجعه به قطعات قدیمی و کاملاً تازه ساز هستند به همین دلیل تفاوتهای قابل توجهی در مقایسه با نمونه های قدیمی تر را بخود می بینند که همه این موارد به لطف اجرای موفقیت آمیز یک برنامه طراحی پیچیده برای از سرگیری تولید و احیای پتانسیل رزمی استراتژیک نیروی هوایی صورت پذیرفت . نمونه از تجهیزات جوشکاری در خلاء به گفته منابع روسی ، در طراحی جدید این بمب افکن ، اساس کار ایجاد یک محیط رقومی ( دیجیتالی ) برای خدمه این بمب افکن گذاشته شده تا نسخه کاملا جدیدی از این بمب افکن تولید شود ، به همین دلیل هشتاد درصد سامانه ها و تجهیزات بلک جکت به روز شده و تنها ظاهر آن تا حدودی به مانند قبل حفظ شده است . با توجه به این امر ، تجهیزات کارگاهی برای تولید این بمب افکن بهینه سازی شده و بخصوص سامانه های جوشکاری در خلاء و باز-پخت در خلاء برای تیتانیوم که در سازه اصلی این هواگرد کاربرد بالایی داشته ، به روز شده اند . علاوه براین ، بخشی از پرسنل و تکنسین های فنی خط تولید ، مجددا تحت آموزشهای پیشرفته ای قرارگرفتند تا نقصانی در تولید ایجاد نگردد . پیشرانه توربوفن NK-32-02 در کنار فرآیند تولید بدنه ، یکی از مهمترین وظایف تاسیسات تولید بمب افکن در کازان ، احیای خط تولید پیشرانه توربوفن NK-32 بود که دو شرکت یونایتد انجین و یو .ئی .سی- کوزنتسف با موفقیت این روند را به انجام رساندندو تولید انبوه محصول ارتقاء یافته NK-32-02 برای نسخه توپولف-160 ام آغاز گردید . درنتیجه ، ضمن توجه به مقیاس برنامه ، حجم کار انجام شده ، تغییرات ایجاد شده در پروژه ، احیای برنامه تولید بلک جکت چندان معنایی ندارد و باید آن را شروع مجددی برای صنعت دفاعی روسیه دانست ، در حالی که انتظار میرود که درآینده تعداد بیشتری از این هواگرد تولید و در اختیار کاربر آن قرار گیرد . طرح تولید انبوه ! براساس اسناد موجود وزارت دفاع روسیه ، قرار است تا سال 2027 ، حداقل 10 فروند بمب افکن جدید به نیروی هوایی تحویل شود و تامین سامانه های مورد نیاز برای تولید این تعداد از سال 2023 آغاز گردد . با توجه به این مساله ، شروع پروازهای آزمایشی نمونه جدید بلک جکت در ابتدای سال 2022 نشان میدهد که برنامه ریزی های صورت گرفته طبق تاریخ معین شده برای آن ، در حال انجام است . این درحالی است که در حال حاضر بحث های بسیار جدی در خصوص تولید 50 فروند تا 30 سال آینده در وزارت دفاع در حال اجراست و این همزمان با روند تعمیرات اساسی و بهینه سازی نمونه های موجود صورت می گیرد . در حال حاضر ، نیروی هوایی روسیه کمتر از 20 فروند از این بمب افکن را در اختیار دارد و پس از ثبت پروازهای رزمی در سوریه و مشاهده عملکرد ، سرمایه گذاری برای بهینه سازی نمونه های موجود سرعت بیشتری بخود گرفته است . این درحالی است که نیروی هوایی روسیه به شکل موازی در حال سرمایه گذاری بر روی بمب افکن نسل آینده خود ( PAK DA) بوده و با توجه به برنامه بلند مدت برای بلک جکت به نظر می رسد که این بمب افکن همچنان اهمیت خود را حفظ خواهد نمود . پی نوشت : 1- بن پایه 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

بسم الله الرحمن الرحیم چین انواع مختلفی از بمب های هدایت شونده کوچک با دقت بالا را از سال 2012 در نمایشگاه های مختلف نشانداده است عمده استفاده این تسلیحات برای نصب و استفاده بر روی پهبادها است مانند بمب کوچک FT-9 و یا بمب های کوچک FT-10 ، بمب های هدایت لیزری YZ-200 بمب های هدایت شونده لیزری50 کیلوگرمی GB50 و بمب های هدایت شونده لیزری 100 کلوگرمی GB100 این بمب ها را می توان به کلاهک های نافذ جهت حمله دقیق به اهدافت حفاظت شده در پناهگاه ها هم مجهز کزد. سری بمب های FT و سری بمب های هدایت شونده دقیق LeiShi-6(LS-6) توسط مرکز توسعه فن آوری Luoyang توسعه پیدا کردند. این سری از بمب ها برای رقابت با سری بمب های JDAMTJDMA-ER و SDB ایالات متحده توسعه پیدا کردند. در این مورد از بمب ها با بالهای تاشو و یا بمب ها با قطر کم غربی نمونه برداری شده همچنین پروتکل های ارتباطی این بمب ها سازگار با استاندارهای غرب هستند و می توانند بر روی انواع جنگنده های غربی نصب شوند. این مسئله باعث شده که شرکت Aerospace Long March تنها شرکتی در خارج از ایالات متحده باشد که توانسته طیف متنوعی از انواع بمب های هدایت شونده را تولید کند و وارد بازارهای جهانی بکند. در سال 2012 شرکت هوافضای Changzheng چین سری محصولات Feiteng از جمله FT-3A،FT-6A و FT-7A را به بازار ارائه کرد. این شرکت یکی از شرکتهای تابعه گروه علم و فن آوری هوافضا چین است. استفاده از سامانه Beidou مبنای هدایت دقیق بمب های سری Feiteng است براساس گزارشهای موجود سری بمب های Feiteng چین از رابطهای الکترونیکی مشابه با استاندارهای غربی استفاده می کند و می واند روی هر جنگنده غربی نصب شود. آکادمی وسایل نقلیه پرتابی چین اعلام کرده که بمب های سری FT(Feiteng) مجهز به سیستم ناوبری جهانی GNSS هستند و انها دیگر به سیستم هدایت GPS ایلات متحده نه نیاز دازند و نه اطمینانی به آن دارند. هر چند گفته شده در صورت نیاز می توان گیرنده های GPS را هم روی انها علاوه بر گیرنده های گلوناس روسیه و یا بایدو چینی نصب کرد. وزن سری بمب های Feiteng از 25 کیلوگرم تا 700 کیلوگرم متغییر است و برد آنها از 20 تا 150 کیلوگرم است انها را از پهبادها و بمب افکن ها می توان استفاده کرد موثرترین و قدرتمندترین بمب این خانواده FT12 است بمب TL-2 اولین بمب هدایت شونده انبوه چینی هست کیت هدایت برای بمب با وزن 500 کیلوگرم طراحی شده . مشابه بمب های سری Paveway1/2 آمریکا است این بمب به طور گسترده در نیروی هوایی چین استفاده میشود. خطا در حدود 5 متر هواپیمای Q-5M با مخازن سوخت و دو بمب هدایت لیزری و نشانه گذاری لیزری دردماغه بمب هدایت لیزری GB1 که از بمب TL-2نمونه برداردی شده تفاوت آن در دماغه هست که در دماغه از سیکر های لیزری روسی نمونه برداری شده این بمب 38/0 متر قطر و 68/0 متر طول دارد و وزن آن 563 کیلوگرم است برد آن در حدود 24 کیلومتر است و می تواند تا یک و نیم متر بتن مسلح نفوذ کند. این بمب الگو برداری شه از بمب GBu55 هست که تصویر اونو روی بال اف 16 می بینید سیکر بمب TL3 Tl2 در کنار TL3 v بمبهای ft-1/FT-2 با هدایت ترکیبی ماهواره و اینرسی با وزن 500 کیلوگرم که مشابه GBU-32 هستند داریره خطای این بمب در حدود 30 متر است . در بمب FT-2 با اصلاحات انجام گرفته با اضافه کردن بال برد به 60 تا 90 کیلومتر رسیده در حالی که در FT-1 برد در حدود 18 کیلومتر بود. بمب های سری Ft-3 /FT-4 با وزن 250 کیلوگرم با هدایت ماهواره ای بمب FT-5 که شبیه FT-1 است اما وزن آن کمتر و در حدو 100 کیلوگرم است اما قابلیت نفود در پناهگاه را ندارد بمب FT-6 با وزن 250 کیلوگرم که بدنه کشیده تری دارد و سیستم هدایت ان مشابه FT-2 است بمب های خانواده Luoyang/CASC LS-6 هدایت ماهواره ای وزن 500 کیلوگرم بردحداکثر 60 کیلومتر در طرح DAMASK/HART نیروی دریایی ایالات متحده بمب یک تصویر از محیط اطراف میگیرد و با تصویری که از قبل در حافظه خود دارد مقایسه می کند سپس موقعیت بمب بررسی می شود بعد از یافتن خطا بمب به سمت هدف می رود در این برنامه از تکنیک های تصویر برداری امواج میلی متری و تصویر برداری حرارتی استفاده میشود هر دو روش های قابلیت حمله به اهداف متحرک را به بمب می دهد بمب های سری LS-6 یک سلاح کم هزینه و بسیار موثر هوا به سطح برای حمله به اهداف زمینی هستند که برای افزایش دقت از سیستم اهواره ای هم استفاده می کنند. قابلیت ها: قابلیت پرتاب از خارج برد سیستم های دفاع هوایی کوتاه برد قابلیت استفاده در تمامی شرایط آب و هوا و روز و شب هزینه کم و تاثیر بالا قابلیت شلیک کن فراموش کن مقاومت در برابر جمینگ و تداخل واحد هدایت و کنترل مدولار قابلیت حمله به چند هدف بمب های سری LS-6 قابلیت پرتاب از ارتفاع بالا و سر خوردن به مدت زمان زیاد را دارندو قیل از پرتاب سیسان INS بمب با هواپیما هماهنگ می شود و برنامه ماموریت در سیستم هدایت بمب دانلود می شود. بعد از جدا شدن بمب از هواپیما در ابتدا سیستم تثبت کننده بمب چک می کند که ایا بمب به درستی از هواپیما جدا شده یا نه و بعد بالها کنترل کننده باز می شوند و بمب را در مسیر خود قرار می دهند یک ناوبری ترکیبی INS/GPS مسیر بمب تا هدف را بررسی می کند و دستورات را به خلبان خودکار می دهد در نقطه ازپیش تعیین شده بمب وارد فاز نهایی هدایت خود می شود در این مرحله بمب به صورت عمودی در می اید و با تصویر برداری به سمت هدف می رود. ارتفاع پرتاب بین 4000 تا 11000 متر سرعت پرتاب بین 600 تا 1000 کیلومتر بر ساعت بیشترین برد در ارتفاع 11000 متری و سرعت 900 کیلومتری 60 کیلومتر است دایره خطا کمتر از 15 متر منطقه کشتار در فضای باز بین 5000 تا 10000 متر مربع برای اهداف زرهی و حفاظت شده 100 تا 500 متر مربع بمب های سری YL چین در نمایشگاه ژوهای 2016 آخرین و پیشرفته ترین مهمات هدایت شوند با دقت بالای ارتش چین به نام Yunlei YL (ابر تندر) توجهات زیادی را به خود جلب کرد. این سلاح های هدایت شونده که سبک تر و کوچکتر از بمب های هدایت شونده سنتی هستند برای انواع جنگنده، بالگرد، بمب افکن و پهبادها طراحی شده اند. به عنوان مثال جنگنده جی 20 زمانی که 12 بمب با قطر کم را در محفظه های داخلی خود حمل کند می تواند 12 هدف متحرک و یا ثابت را مورد اصابت قرار بدهد. بمب هایی که به نمایش گذاشته شده اند همه زیر مجموعه یک خانواده از بمب sdb چینی هستند که می توانند با اهداف مختلف درگیر شوند و قابل مقایسه با بمب های SDB2 ایالات متحده هستند. از نظر تاریخی تسلیحات هدایت شونده اولیه دارای معایبی از جمله دقت کم عملیاتی در شب و هواهای نامناسب، دشواری در حمله هم زمان به چند هدف و فقدان عملکرد هدایت مستقل بودند. ظهور نسل اول بمب های هدایت شونده ماهواره ای JDAM در ایالات متحده این معضل را تا حدودی رفع کرد. این دستگاه های از سیستم ماهواره ای جی پی اس برای اصلاح مسیر سیستم ناوبری اینرسی خود استفاده میکردند و این اطمینان را به اپراتور می دانند که در هر شرایط آب و هوایی قادرند به هدف ضربه بزندد. از طرف دیگر JDAM به صورت کیت به بمب های معمولی اضافه میشد و از این نظر هزینه کمی داشت. چین قبلا بمب های سری Feiteng FT را که مشابه بمب های JDAM هستند را در اختیار داشت اگر بمب FT-1 در ارتفاع 5000-12000 متری و با سرعتی بین 6/0 تا 9/0 ماخ پرتاب شود می تواند به اهدافی در فاصله 20 کیلومتری با دقتی بین 10-30 متر برسد. JDAM چندین مشکل داشت 1- هنوز حجم و وزن زیادی داشت 2- دقت ان کم تر از اونی بود که حجم و وزن مواد منفجره را کم کرد 3 – توانایی حمله به اهداف متحرک را نداشت 4- عملکرد این بمب ها به گونه ای بودکه نمیشد برای حمله به اهداف زاویه حمله را تعیین کرد. از طرفی در درگیری های امروزی گاها باید خسارات جانبی را کاهش داد و این مسئله نیازمند افزایش دقت و کاهش وزن مواد منفجره بمب است. مهندسان نظامی چینی سیستم هدایت ماهواره ای را با سیستم هدایت فوتوالکترونیکی ترکیب کردند به طوری که SDB های چینی یک سیستم هدایت ترکیبی را در اختیار دارند. این بمب های قادرند در فاصله بسیار کم هدف ( 1متری) منفجر بشوند برای همین به مواد منفجره زیادی نیاز ندارند. وزن این تسلیحات 50،100،250 و 500 کیلوگرم است. به دلیل استفاده از روشهای هدایت با دقت بالا مانند تلویزیونی ، تصویر برداری حرارتی و لیزری نیمه فعال نوع جدید بمب ها قادر هستند درهر نوع شرایط آب و هوایی و کامل مستقل اهداف متحرک ماننده تانک ها و یا حتی قایق های تندرو را شناسایی و منهدم کنند. آخرین بروز رسانی که توسط مهندسان چینی بر روی این تجهیزات انجام گرفته نصب ابزار هدایت موج میلی متری برای این نوع از بمب ها است. تا اطمینان از عملکرددقیق این سلاح در محیطهای مختلف اقزایش پیدا کند. در برخی از بمب ها سیستم هدایت ترکیبی دوحالته تصویربرداری حرارتی و موج میلی متری وجوددارد که از مزایای هر دو روش را همزمان استفاده می کند. از نظر آیرودینامیکی مهندسان چینی بدون در نظر گرفتن شکل بمب های سنتی ، اشکال آیردینامیکی جدید با کارایی بالا و روش های کنترلی مناسب برای هدایت این نوع از بمب ها طراحی کردند. به عنوان مثال در آخرین مدل این بمب ها پشت بمب ها به صورت الماس شکل و با بال های تاشو طراحی شده که این امکان به سلاح را می دهد تا هم قدرت تخریب بیشتری داشته باشد و هم به برد 90 کیلومتر دسترسی داشته باشد. مهمتر ازآن ، اشکال جدید ایرودینامیکی این امکان را می دهد که مسیر بمب به گونه ای اصلاح شود که از انرژی جنبشی بمب بتوان بیشترین استفاده را برای نقود در اهداف را کرد. بمب های جدید چینی می توانند حتی با توجه به نوع هدف زاویه برخورد را هم تعیین کنند به عنوان مثل در ضربه زدن به یک هدف در صورت لزوم با زاویه ای کامل عمودی به سقف هدف برخورد کنند تا توانایی نفوذ بمب را حداکثر برسانند. این قابلیت این مزیت را قراهم می کند به بمب های با وزن های کمی حتی 100 و یا 50 کیلوگرم بتوانند به اهداف حفاظت شده با یک متر بتن نفوذ کنند و بعد از نفوذ مواد منفجره در داخل پناهگاه منخجر شود و اثر تخریبی آن به حداکثر برسد. اگرچه بمب های هدایت شونده با قطر کوچک ، گران تر از بمب های هدایت شونده معمولی که داری کیت هدایت هستند، میباشند، اما اثربخشی جنگی و مقدار بمب های حمل شده در یک زمان بسیار بیشتر از بمب های هدایت شونده است، و این مزیت را خواهند داشت که به تعداد زیاد قابل حمل هستند همانطور که دقت سیستم موقعیت یابی ماهواره ای Beidou همچنان در حال بهبود است، کاربران سلاح های نظامی و تجاری خارجی چین قادر خواهند بود به طور کامل از انحصار سیستم GPS ایالات متحده خلاص شوند و یک روش هدایت دقیق کاملاً مستقل به دست آورند. آشنایی با خانواده بمب های YL 1- YL-7 بمب خوشه ای کوچک با وزن 50 کیلوگرم 2- YL-8 بمب هودایت لیزری مشابه بمب آمریکایی GBU-12 Paveway II هدایت لیزری LGB با وزن 200 کیلوگرم 3-YL-10 بمب هدایت شونده کوچک با وزن 50 کیلوگرم 4- YL-12 بمب با هدایت لیزری و ماهواره ای با وزن 500 کیلوگرم 5- YL-13 بمب هدایت لیزری با وزن 100 کیلوگرم 6- YL-14 بمب با قطر کم SDB با وزن 100 کیلوگرم 7- YL-15 بمب هدایت شونده کوچک که عمدتا توسط هواگردهای بدون سرنشین حمل می شود که شباهت های زیادی از نظر ظاهری با اسپایک NLOSاسراییل دارد با وزن 25 کیلوگرم منبع منبع 2 منبع3 laser-guided bomb = LGB Small Diameter Bomb =SDB بمب های YL-8 به نام CS/BBD3 و YL-13 به نام CS/BBD1 و YL-14 به نام CS/BBD2 هم نامگذاری شده اند. چینی ها ادعا گردند تنها کشوریه هستند که بمب sdb با برد زیاد و وزن کمتر از 100 کیلوگرم ساخته اند.البته gbu39 آمریکایی هم وزنی در حدود 110 کیلوگرم دارد خیلی از روش هایی که ذکر شده برای هدایت تسلیحات چینی تست هایی داشته انداما هنوز عملیاتی نشدند تنوع بمب های هدایت شونده چینی بیشتر از مطالب ذکر شده که ان شالله اگر فرصت شد ذکر خواهند شد. هر چند سعی کردم مطالب را بررسی کنم اما در نهایت با توجه به طولانی شدن مطلب حتما اشتباههای وجود خواهد داشت از همه دوستان عذر خواهی می کنم

فیلمی از بی خانمان های لندن در مقابل ساختمان BBC در کل اگر کار رسانه ای خوب صدا و سیما انجام میداد الان وضع تفکر مردم ایران نسبت به جهان خیلی بهتر از این بود. افسوس از بی عرضگی ها و کارنابلدی ها و کم کاری ها و...

زره های واکنشی در برابر هر پرتابه ای فعال نمی شوند و پرتابه ها باید جرم قابل توجه ای داشته باشند و در هنگام برخورد به زره های واکنشی گرما و اصطکاک مناسبی تولید نمایند تا زره های واکنشی فعال شوند. به عنوان مثال تصویر زیر تست ایمنی زره های واکنشی ERAWA -1 ساخت لهستان است. این زره های واکنشی در برابر پرتابه های مهمات کالیبر پایین، ترکش ها توپخانه ای و سوختن بنزین ، ناپال و ترمیت کاملا پایدار است فعال نمی شود. ویدیو زیر آزمایشی مقاومت زره های واکنشی Kontakt-1 در برابر گلوله های 14.5 م.م را نشان میدهد. زره های واکنشی فعال نمی شوند در نتیجه و ادمک ها اطراف تانک نیز صدمه ای نمی بینند. https://www.aparat.com/v/sIqwQ

شواهد نشون میده که چرا این بند مغرضانه ی کودکانه متعلق به دهه 60 و تلویزیون های لس انجلسی توسط یک ذهن سیاست زده غربی که مسائل ایران را از دریچه احتمالا رسانه های سازمان مجاهدین خلق و مریم رجوی و لابی ایرانی های مشاور مقیم واشنگتن و لندن دنبال میکنه تنها نشان دهنده یک چیز هست و اون هم این که تام کوپر هم حالا با سابقه مشخص ولی چطور احتمالا به خاطر سابقه فعالیتهاش یا مسیر در پیش گرفتش گرفتار دام به اصطلاح مطلعینی از جمله منابع سازمان منافقین! یا امثال بابکها و رفقاش شده در حالت خوشبینانش که چنین نظریه ای صادر کرده. (البته غربی ها حوزه سیاسیش که بماند وقتی وارد حوزه نظامی میشند که مطلعین و منابعشون نهایتا میشن همینهایی که اسم بردیم یا یک سری برگشتگان و افراد مقیم غرب و رسانه های مغرض غربی باید هم در اتمسفری که مجریان تلویزیون های لس انجلسی و هخا درش گیر کرده بودند، گیر کنند) بوضوح در متن با تحریف و دروغ از سابقه بدعهدی روسها، سخت گیری شدید در فروش سلاح به ایران خصوصا در دوره پوتین و تاثیر قطعنامه ها و بهانه تراشی روسها با استناد به اونها هیچ صحبتی به میون نیاورده ( گویا ماجرای اس-300 را اصلا به روی خودش نمیاره که اگر ایران مجبور نبود شاید هیچوقت هیچ کشوری دیگه حاضر نمیشد در این شرایط سراغ روسها بره) و در ادعایی جعلی اشاره کرده ایران بعد توافق 2015 هیچ تلاشی برای خرید نکرده که اولا شواهد متعددی وجود داره حتی نقل مستقیم از فرماندهان که ایران بلافاصله بعد برجام سعی کرد قراردادهایی منعقد کنه و حتی صحبت از مفادش هم شد حتی با وجود بدعهدی روسها در مورد اس -300 و دوم اینکه روس ها بوضوح چندین و چند بار مطرح کردند که تا پایان یافتن محدودیت قطعنامه جدید و مهلت 5 ساله هیچ قصدی برای فروش سلاح به ایران ندارند که بعد هم خروج از برجام اتفاق افتاد و روسها بهانه دیگه ای داشتند به عنوان بازگشت ایران به برجام. بماند یکی از مسائل اصلی دیگه را هم با پس و پیش کردن سعی کرده از اهمیتش کم کنه ( نقدینگی و بودجه لازم در این بخش ) و در مرتبه دوم دلایل ذکر کرده به عنوان یک مورد کم اهمیت تا اون گزینه ادعایی سیاسیش را برجسته کنه. در مورد اولویت ها در نیروهای نظامی ایران بارها بحث شده. حتما بحث های فنی وجود داره با توجه به کمبودها و نوع تهدیدها و ... و بحث های سیاسی منقضی شده عمدتا متعلق به دهه های شصت و شاید ابتدای هفتاد که طبیعی است چون در دهه 60 کسانی داشتند در مورد حتی انحلال ارتش تلاش میکردند که از بزرگترین مخالفانشون هم آیت الله خامنه ای بودند در برهه های مختلف و بزنگاه های متعدد ولی تسری دادن برداشت های دهه شصتی به شرایط فعلی که بالاترین مقامات نظامی هم حتی در سفرهای متعدد و صحبت از مفاد قرار داد تلاششون برای خریدهای جدید را آشکار کردند و جایگاه رهبری در مسئولیت فرمانده کل قوا نشون میده که چرا برخی منجمد شدند در اون فضا. مغلطه های از این دست را حتما وقتی اولین گروه از جنگنده ها وارد ایران بشند انشاء الله امثال کوپر پاسخ خواهند گرفت که "غیرممکن" واژه سنگین و صلب و متحجرانه ای است برای یک به اصطلاح تحلیلگر!!!

تایگرهای جوان ایرانی جنگنده - بمب افکن سبک اف-5 اف نیروی هوایی ایران با سریال ساخت ۰۶۸۴-۷۵ پایگاه هوایی McClellan قبل از بارگیری درون هواپیمای C-5 Galaxy و ارسال به ایران به سال ۱۹۷۶

بیست و پنج سال پس از نخستین پرواز "پایان دهنده " دوم آوریل 2021 ، بیست و پنجمین سالگرد نخستین پرواز جنگنده برتری هوایی سوخو-37 ترمیناتور بشمار می آید که درواقع ، بخشی از یک برنامه بسیار بلند پروازانه نیروی هوایی ارتش روسیه برای تقویت سازمان رزمی خود با طراحی یک هواگرد نسل چهارمی از پیکربندی سوخو-27 فلانکر محسوب می شد . اگرچه ارتش شوروی از سال 1985 بتدریج نمونه های اولیه جنگنده سوخو-27 را بخدمت درآورد ، اما نمونه های اولیه سوخو-37 را می توان به نوعی ، نمایشگر فناوری برای طیف گسترده ای از سامانه های جدید روسی برای توسعه نسخه M از نسخه پایه فلانکر دانست که می توانست روند بهینه سازی و عملیاتی شدن سوخو-27 ام را تسهیل نماید . در این میان ، گرچه سوخو-27 ام سرانجام وارد خدمت شد ، اما بدلیل وخامت وضعیت بخش دفاعی ارتش شوروی و سپس روسیه ، چندین سال از برنامه ریزی های صورت گرفته برای آن عقب تر می بود ، ولی در نهایت پس از کش و قوسهای فراوان در سال 2014 با شناسه سوخو-35 به نیروی هوایی ارتش روسیه پیوست . راست : میگ-31 ام چپ : میگ-1/44 این دو هواگرد رزمی از جاه طلبانه ترین برنامه های نیروی هوایی ارتش شوروی سابق بشمار می رفت که پس از فروپاشی بسرعت لغو شدند با این حال ، نخستیم پرواز سوخو-37 در نوع خود جالب توجه می بود ، چرا که درزمانی صورت گرفت که برنامه های جاه طلبانه نیروی هوایی ارتش سرخ پس از فروپاشی شوروی ، بسرعت و مسلسل وار لغو و به بایگانی سپرده می شدند . بدین معنی که همزمان با این برنامه ، حداقل تولید انبوه دو نمونه ، نخست ، جت رزمی میگ-31 ام و سپس برنامه MIG-1/44 بدلیل بحران اقتصادی و سیاسی این کشور ابتدا به تاخیر افتاد و سپس بطور کامل لغو گردید . اما در میان تمامی این پروژه ها ، برنامه سوخو-27 بلحاظ اهداف تعیین شده و همچنین بودجه در دسترس برای توسعه آن ، منطقی تر به نظر می رسید ، به همین دلیل روند آن ادامه پیدا نمود . راست : کابین جنگنده سوخو-37 ترمیناتور چپ : نمای گرافیکی خروجی های بُردار رانش با این وصف، برخی براین اعتقاد قرار دارند که بدلیل محبوبیت نمونه های پایه سوخو-27 و جانشین آن ( سوخو-30) در بازارهای صادراتی ، تصمیم گیرندگان روسی امتیاز مهمی را در ادامه برنامه سوخو-37 مشاهده می نمودند ، به همین دلیل سرمایه گذاری بر روی آن ادامه پیدا نمود . بدین ترتیب ، انتظار می رفت که جنگنده نسل بعدی برآمده از سوخو-27 ام ، بسیار کم هزینه تر از میگ-31 ام و یا میگ-1/44 ، علیرغم اینکه برنامه های لغوشده از بسیاری از جهات بر سوخو-27 ام برتری داشت ، باشد و این مساله ، فرصتی گرانبهایی را برای تولید تعداد بیشتری به منظور تحویل به نیروی هوایی روسیه و سپس ارائه در بازارصادرات جتهای رزمی فراهم آورد . سوخو-35 در حوزه شاخص های فنی ، بارزترین ویژگی سوخو-37 و سپس سوخو-27 ام را می توان در مجهز شدن پیشرانه های این دو جنگنده به خروجی های سه بُعدی ، بعنوان یک فناوری بسیار پیشرفته که از اوایل دهه هشتاد میلادی در اتحاد شوروی در دست توسعه قرار داشت ، جستجو نمود . این فناوری ، به شکل اعجاب آوری ، قدرت مانور این جنگنده های رزمی را افزایش داده بود و در حال حاضر نیز تنها در سه هواگرد عملیاتی سوخو-57 ، سوخو-35 و جی -10 مورد استفاده قرار می گیرد . علاوه براین ، صنعت هوانوردی نظامی روسیه ، پیشگام در طراحی و تولید خروجی های بُردار رانش 2 بُعدی بود که برای اولین بار با جنگنده های سوخو-35 یکپارچه گردید و قدرت مانور آن را به صورت قابل ملاحضه ای افزایش می داد . سوخو-27 ام به این ترتیب ، هواگرد تجربی سوخو-37 در اوایل سال 1995 میلادی با مجهز به این خروجی های جدید به مرکز آزمایش شرکت سوخو در نزدیکی مسکو تحویل داده شد . با این حال ، بدلیل آهسته بودن روند طراحی پیشرانه قدرتمند تر AL-37FU روسها بالاجبار پیشرانه AL-31FP را در این تستها بکار گرفتند که در واقع همان پیشرانه ای بود که در سوخو-27 استفاده میشد ، با این تفاوت که به خروجی های دو بُعدی مجهز شده بود .یکی از خصوصیات جالب این هواگرد ، استفاده از یک سامانه کنترل پرواز رقومی (دیجیتال ) به جای نمونه آنالوگ قدیمی بود که بطور مستقیم ، کنترل سامانه بُردار رانش متصل می شد . این امر باعث می شد تا این جنگنده در سرعتهای پایین و زاویه حمله بالا ، بهترین مانوری پذیری را در اختیار کاربر بگذارد . در حوزه سامانه های الکترونیک ، سوخو-37 به یک جنگنده بی همتا در میان سایر جتهای روسی تبدیل شده بود ، هر چند هنوز فاصله قابل توجهی را نسبت به رهگیر میگ-31 ام به نمایش می گذاشت . در واقع ، رادار آرایه فازی پالس داپلر N011M قابلیت ردیابی بیشتر از 20 هدف هوایی و هدایت موشک به 8 هدف ( درمقایسه با تامکت که قابلیت کشف 24 هدف و شلیک 6 تیر موشک به سمت آنها را در اختیار داشت .م ) را می توانست ارائه کند . در مقابل رادار N011 سوخو-27 ام تنها قابلیت کشف 15 هدف و شلیک شش موشک را بسوی آنها در اختیار داشت ، هر چند این رادار جدید بطور همزمان توانایی هوا به هوا و هوا به زمین را ارائه میداد که درمقایسه با نمونه ها ی اولیه سوخو-27 پیشرفت قابل ملاحضه ای محسوب می شد . راست : رادار N011 سوخو-27 ام چپ : رادار N011M سوخو-37 با این وصف ، بدلیل نامطلوب بودن شرایط اقتصادی روسیه و عدم حمایت دولت از برنامه سوخو-37 ، شرکت سوخو مجبور شد تا با فروش جتهای سوخو-27 به ویتنام و چین ، هزینه توسعه این پروژه را تامین نماید که این وضعیت اعتماد به شرایط صادراتی روسیه را نشان میداد . بدین سان ، برنامه سوخو-37 به شرکت سازنده اجازه داد تا بخش قابل ملاحضه ای از فناوری های پیشرفته را که بعدها در سوخو-35 بکار رفت ، توسعه دهد و اگر در ابتدا گمان می رفت که سوخو-37 خود به یک محصول جذاب تبدیل گردد ، تولید آن تنها به یک فروند محدود شد . اما این تک فروند نیز در نهایت ، در دسامبرسال 2002 بدلیل نقص سازه ای ساقط شد ، که این نیز موجب گردید تا شرکت سوخو درصد بیشتری از بدنه سوخو-35 های آینده را از مواد مرکب تولید نماید تا در زمان اجرای مانورهای پیچیده ، مشکلات مشابه ای بروز نکند . مقایسه خروجی بردار رانش 2 بُعدی نصب شده بر روی یکفروند سوخو-27 یوبی (دو تصویر سمت راست ) و خروجی های سوخو-37 اگر چه امروز ، سوخو-37 جنگنده کمتر شناخته شده ای بشمار می رود ، اما ترمیناتور ، درسالهای پس از فروپاشی اتحاد شوروی ، به نمادی از پیشرفت مستمر صنعت هوانوردی نظامی روسیه تبدیل شده بود ، سالهایی که برنامه های نظامی در ابعاد غول آسا ، مرتباً لغو می شدند و این برای کشوری که یکی از دو قطب این صنعت بشمارمی رفت ، یک فاجعه محسوب می شد ، در حالی که رسیدن این جنگنده به مرحله تست پروازی ، میراث از دوران طلایی اتحاد شوروی و بستری برای جهش بسمت آینده برای روسیه محسوب می شد . پی نوشت : 1- بن پایه 2- صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

24 آبان مصادف است با دومین سالگرد سانحه بالگرد 214 هوانیروز که برای امداد رسانی به هموطنانمان شتافته بود  شهیدان شاهویسی -هوبان مرتضوی- سیدجعفرقاری-علیرضا پیرمغان  شهید سروان خلبان هوبان مرتضوی دانشجوی ترم آخرکارشناسی ارشد مدیریت دانشگاه ساری ایثارت هیچگاه فراموش نخواهد شد هیچگاه!  

جهت مقایسه ! تفاوت هاشون مشهوده !

حقیقتش من نتونستم داستانی رو که ایشون تعریف میکنه باور کنم , به نظر مغرضانه هست , ایشون باید طوری قضیه رو شرح میدادن که بشه پیگیری کرد! تصویری از این بالگرد: این بالگرد ها رو هم ظاهرا هسا ساخته:

هوالقادر یکی از اعضای محترم میلیتاری در تاپیک تحولات عراق فرموده بودند (اینجا) تصویر بالگردهای هوانیروز فتوشاپ و ساختگی است. از اونجاییکه چند وقتیه درباره رزمایش های بزرگ ارتش در دهه هفتاد تحقیق میکنم. خواستم توضیحاتی اندک درباره این تصویر بدم. تصویر مربوط به مراسم پایانی رزمایش بزرگ ولایت هست که با حضور فرمانده کل قوا، در منطقه کوشک نصرت قم، در تابستان 1375 (تاریخ دقیقش خاطرم نیست!) برگزار شد. بالگردهایی که از سراسر کشور در رزمایش شرکت کرده بودند، برای اجرای مراسم نظامی در یک خط در کنار جاده پارک شده بودند. {برای دیدن تصویر در اندازه بزرگتر، روی آن کلیک بفرمایید.} {منبع عکس: ماهنامه صف؛ شهریور 1375}

به نام خدا با سلام

باشگاه خبرنگاران: ساعت 7 صبح امروز يک فروند بالگرد اورژانس در حال انجام ماموريت براي انتقال مجروحان يک تصادف به بيمارستان بود دچار سانحه شد و سقوط کرد. متاسفانه در اين حادثه 10 نفر از هموطنانمان جان خود را از دست دادند. منبع =============================================================================== اکانت گالری ندارم =================== سقوط يك فروند بالگرد امداد و نجات ارتش در مشهد صبح امروز يك فروند بالگرد امداد و نجات متعلق به هوانيروز ارتش جمهوري اسلامي ايران درشمال مشهد سقوط كرد. به گزارش روابط عمومي ارتش جمهوري اسلامي ايران، اين بالگرد هوانيروز كه صبح امروز با دريافت گزارش از فوريتهاي پزشكي منطقه به منظور امدادرساني به مصدومين تصادف جادهاي به منطقه "خين عرب" واقع در شمال مشهد مقدس اعزام شده بود، در هنگام بازگشت دچار سانحه شد كه با هدايت و مديريت صحيح كادر پروازي، از منطقه مسكوني دور و در زمينهاي زراعي آن منطقه سقوط كرد. گزارشهاي اوليه از شهادت تمام شرنشينان اين بالگرد از جمله كادر پروازي آن حكايت دارد كه علت و مراسم تشييع پيكر جان باختگان اين سانحه متعاقباً در اخبار تكميلي اعلام ميشود. گفتني است بالگرد مذكور به همراه كادر پروازي آن تاكنون دهها مأموريت امداد و نجات با هماهنگي اورژانس منطقه به منظور ياري رساندن به مصدومين سوانح و حوادث گوناگون انجام داده است. منبع ========================================================================= خدا خدمه رو رحمت کنه:

با تشکر منتقل شد ..

اين شونوك 47 در زمان جنگ از پايگاه مراغه پرواز كرده و بعد از پياده كردن مهندس پرواز به عراق پناهنده شد. و حالا در جنگ آخر بين عراق و آمريكا نابود شده و سرباز هاي آمريكايي دارن كنارش عكس مي گيرن. اگر به عكس بالا دقت كنيد آرم الله را مي تونيد ببينيد.

یک فروند هلیکوپتر Ch-47C با شماره سریال 5-4059 (متعلق به هوانیروزشاهنشاهی )که در رژه ای در تابستان سال 1976 در اصفهان شرکت کرده است -------------------------------------------------------------------------------- بر اساس توافق مهمی که بین شرکت امریکایی بوئینگ و شرکت ایتالیایی Elicotteri meridionali صورت پذیرفت نیرویی هوایی 20 فروند از این هلیکوپتر را که شرکت ایتالیایی برایش ساخته بود در سال 1971 تحویل گرفت . شرکت ایتالیایی Elicotteri meridionali در آگوست سال 1976 در شهری به نام Frosinone واقع در جنوب شرقی رم تاسیس گردید . نخستین گروه 20 فروندی از بالگردهای نیروی هوایی ایران با شماره سریالهای 4-200 تا 4-209 و 5-300 تا5-309 بود . پیش از تحویل این بالگردها به ایران شرکت بوئینگ نمونه هایی از این بالگرد را برای آزمایش در آب و هوا کویری و ارتفاعات به ایران فرستاده بود . برخی منابع بر این عقیده هستند که شش یا هشت فروند نخستین بالگردهای شینوک ایران ساخت بوئینگ بوده است که توسط منبع معتبری تایید نشده است. هوانیروز هفتاد فروند از این هلیکوپتر را در سالهای میان 1972 تا 1976 تحویل گرفت . شماره سریال این بالگردها 5-4050 تا 5-4119 بود ، البته ایران قراردادی برای تحویل 50 فروند دیگر از این هلیکوپترها با شرکت Elicotteri Meridionali منعقد کرد که متاسفانه لغو گردید . هرچند ذکر این نکته خالی از لطف نیست که شرکت Augusta در سال 1987 حداقل 11 فروند از این هلیکوپتر را با شماره سریال نامعلوم به کشورمان تحویل داد . -------------------------------------------------------------------------------- عکس بالا یک هلیکوپتر Ch-47C با شماره سریال 5-382 ( متعلق به نیروی هوایی سلطنتی ) در سال 1977 در فرودگاه مهرآباد تهران -------------------------------------------------------------------------------- پس از انقلاب اسلامی سیستم سریال بندی هواپیماها به یک - و چهار عدد تغییر یافت که سریال بندی کنونی انها نامعلوم است . همچنین برای سریال بندی هواپیماهای نظامی از هیچ ترتیب یا استانداری تبعیت نشده است و از این رو تشخیص شماره سریالها تقریبا غیر ممکن است ( به خاطر دسترسی نداشتن افراد خارج از برنامه ها ویا نیروهای مطمئن ). زیر این شماره سریالها همیشه عددی داخل یه دایره وجود دارد که به نظر میرسد نشان دهنده شماره پایگاه عملیاتی بالگرد و یا هواپیماهاست. بر اساس اطلاعاتی از منابع نامشخص ، شرکت پشتیبانی و نوسازی بالگردهای ایران (پنها) با مجموعه ای زنجیره ای و بسیار گسترده و مجهز (در 16 مکان ) بطور کامل تمام مدلهای بالگردهای نظامی ایران را اورهال کرده و برخی قطعات آن را به روش مهندسی معکوس ساخته که این شامل chinook هم میشود. منابع اذعان دارند که در دسامبر 2001 نیروی هوایی دارای 14 فروند هلیکوپتر شینوک عملیاتی بوده است که از این میان 5 فروند از بالگردهای زمان جنگ بوده اند که بطور کامل بازسازی شده بودند . شش فروند از این هلیکوپتر ها به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تحویل داده شد . هوانیروز نیز دارای 45 فروند بالگرد شینوک عملیاتی در شرایط بسیار خوب بوده است. -------------------------------------------------------------------------------- پایگاههای عملیاتی بالگرد شینوک در سال 2000 : تهران - پایگاه شکاری مهرآباد - پایگاه هوایی یکم تاکتیکی (TAB-1 )-پس از بکارگیری گسترده در جنگ طولانی هشت ساله تمامی بالگردهای شینوک ساخت آگوستا در پنها بازسازی کامل گردید و به سرویس بازگشت . این تعمیرات شامل تعمیرات اساسی و بالانس کردن Rotor Blade های اصلی بالگرد و همچنین ساخت ابزارهای مربوطه . تهران - دوشان تپه-ستاد فرماندهی نیروی هوایی ارتش که شامل بسیاری از قطعات با ارزش در انبارهای بزرگ خود می باشد . تبریز- پایگاه شکاری تبریز - پایگاه دوم تاکتیکی (TAB-2 )ستاد فرماندهی بالگردی در منطقه شمال کشور و همچنین پشتیبانی لجستیک پهپادها . همدان - پایگاه شکاری شهید نوژه - پایگاه سوم تاکتیکی (TAB-3 )این پایگاه شامل تاسیساتی برای اورهال بالگرد میباشد . کرمانشاه- پایگاه تاکتیکی پنجم(TAB-5 )این پایگاه بزرگترین پایگاه بالگرد ایران میباشد که 300 گونه مختلف بالگرد را در خود جای میدهد و شامل تاسیسات تعمیراتی و همچنین بازسازی و اورهال بالگرد و پهپاد میباشد . شیراز - پایگاه شکاری شهید عباس دوران - پایگاه هفتم تاکتیکی (TAB-7 )شامل تاسیسات آموزشی هوافضایی ، تونل باد و همچنین طراحی سیستمهای الکترونیکی و اوینیکی . اصفهان- پایگاه شکاری شهید عباس دوران - پایگاه هشتم تاکتیکی (TAB- 8 )این پایگاه که به Helo-City مشهور است ستاد فرماندهی بالگردهای ایران است . دراین شهر(شاهین شهر) تاسیسات بسیار گسترده ای توسط شرکت Bell_Textron بنا نهاده شده است که توسط شرکت اوکراینی آنتونف برای ساخت هواپیمای IRAN-140 و همچنین تعمیر موتور بالگردها مورد استفاده قرار میگیرد. بندرعباس- پایگاه نهم تاکتیکی (TAB-9 )که پایگاهی مشترک بین هوانیروز و هوادریا ست و دارای تاسیسات تعمیراتی و آزمایشی است .همچنین این پایگاه مقر فرماندهی منطقه جنوب نیز می باشد. چابهار- پایگاه دهم تاکتیکی(TAB-10 ) پایگاهی از مواد مرکب که توسط ایالات متحده بعنوان پایگاهی سه منظوره ساخته شده بود که شامل بالگردهای هوانیروز نیز می شود . امیدیه- پایگاه یازدهم تاکتیکی (TAb-11 )آقاجاری - این پایگاه که در طول جنگ با عراق تکمیل گردید بزرگترین دستاورد مهندسی و تاسیساتی وزارت دفاع ایران است . این پایگاه شامل سه مرکز آموزشی تخصصی ، دو موسسه پژوهشی تکنیکی ، یک مرکز پژوهش فیزیک ، دو مرکز پژوهش بازسازی ، لابراتوارهای توسعه اوینیک رادار موشکها ، مراکز آزمایش و تاسیسات ساخت و توسعه تسلیحات بالگرد است. مسجد سلیمان - پایگاه دوازدهم تاکتیکی(TAB-12 )این پایگاه نوین ترین پایگاه ساخته شده ایران میباشد و در طول جنگ ساخته شده است و میتواند تا 200 فروند هواپیما و تعداد زیادی بالگرد تهاجمی / ترابری را در خود جای دهد . مشهد- نزدیک ترین پایگاه به افغانستان می باشد که در آمادگی برای جنگی که نزدیک بود با طالبان رخ دهد توسعه یافت و مرکز فرماندهی منطقه شرق بالگردها می باشد و دارای تاسیسات تعمیرات و اورهال بالگرد نیز میباشد . -------------------------------------------------------------------------------- -------------------------------------------------------------------------------- ایران در طول جنگ با عراق حداقل هشت فروند بالگرد شینوک خود را ازدست داده است . در یک روز بسیار بد در 15 جولای 1983 یک فروند هواپیمای Mirage F-1 عراقی سه فروند بالگرد شینوک را که در ارتفاع پایین برای رساندن نیرو به خط مقدم در حال پرواز بود را هدف قرار داد . -------------------------------------------------------------------------------- در عکس بالگرد شینوک با شماره سریال 5-4001 را مشاهده میکنید که رزمندگان ایرانی را در حوالی مرزهای عراق در سال 1986 پیاده می کند -------------------------------------------------------------------------------- حدود 21جولای 1978 چهار فروند از شینوکهای ایران 15 تا 20 کیلومتر وارد فضای شوروی در ترکمنستان می شوند .این بالگردها نخست توط یک MiG-23M به خلبانی A.V. Dem'janov رهگیری میشوند که وی این بالگردها را با بالگردهای شوروی اشتباه میگیرد ولی این بالگردها کمی پس از ساعتی از ماجرا بوسیله یک فروند MiG-23M دیگر به خلبانی V.I. Shkinder رهگیری می شود و وی بلافاصله دو فروند موشک (R-60 (AA-8 Aphid به سوی یکی از بالگردها شلیک می کند و تمام هشت سرنشین این بالگرد کشته میشوند ، وی سپس با شلیگ توپ 23 میلیمتری GSh-23L خود بالگرد دوم را مجبور به فرود در نزدیکی Gjaurs می کند . چهار سرنشین این بالگرد زنده میماند ولی بوسیله مرزبانان شوروی دستگیر می شوند . دوفروند شینوک دیگر نیز به سرعت به سمت فضای ایران فرار می کنند . مدت کوتاهی پس از این ماجرا شوروی به ایران اجازه میدهد تا شینوک (5-4092 )صدمه دیده را تعمیر کرده و چهار سرنشین آنرا نیز به ایران بازمی گرداند . -------------------------------------------------------------------------------- عکس بالا که در سالهای1997- ۱۹۹۸ گرفته شده است از آخرین بالگردهای تحویلی به ایران میباشد (5-3302) . با اصلاحاتی که در ظاهر آن شده میتوان آن را با سالهای اولیه تحویل به ایران مقایسه کرد .Balde های ساخته شده در داخل ، توری محافظ در ورودی موتورها برای جلوگیری از ورود اشیاء اضافی به داخل موتورها و آرم نیروی هوایی در بین پنجره ها -------------------------------------------------------------------------------- انتقال یک فروند هواپیمای C-47D Dakota از مهرآباد به دوشان تپه برای قرارگیری در موزه هوایی که هیچگاه به روی عموم باز نشد . توجه کنید که Rudder و بال این هواپیما جدا شده و دوdrag chutes که برای حفظ تعادل این هواپیما در طول Sling آن میباشد. -------------------------------------------------------------------------------- فضای داخلی شینوک -------------------------------------------------------------------------------- هلیکوپتر شینوک با شماره سریال 4-201 در زمان پیش از انقلاب. -------------------------------------------------------------------------------- هلیکوپتر شینوک با شماره سریال 4-201 در زمان پیش از انقلاب. -------------------------------------------------------------------------------- هلیکوپتر شینوک با شماره سریال 5-4061 در زمان پیش از انقلاب. -------------------------------------------------------------------------------- در یازدهم فوریه 2004 که جشنهای بیست و پنجمین سال پیروزی انقلاب در سراسر کشور جشن گرفته شد که مراسم اصلی در میدان آزادی تهران با حضور صد هزار نفر برگزار گردید.در طول مراسم چندین فروند بالگرد از نیروهای مختلف به پرواز درآمدند... منبع:helicopter.blogfa

من از تیترش فکر کردم قراره بیام عکس GunShip ببینم. خورد تو روحیه ام، اعصابمم خورد شد. لطفا دوستان از قراردادن تاپیک هایی که با اعصاب اعضا بازی می کند خودداری نمایید ... با تشکر

خرید سوپر فلانکر اشتباه است. هزینه های عملیاتی و نگهداری بالای داره .بهتره به جاش سوخو 30 در تعداد بیشتر خریداری بشه .تا سریعتر تعداد بیشتری هواپیما به ناوگان اضافه بشه .اگر حالا یه تعدادی هم سوپر فلانکر باشه بد نیست اما مهم اینه بشه از این معامله یه تکنولوژی کشید بیرون.وگر نه مثل ماجرای میگ های 29 باید سهمیه سوخت را با کارتش ماه به ماه از روسا گدای کنیم.به هر حال هر چی اضافه بشه خوبه ولی باید دید ارزش داره یا نه.اخه اینا هم برای مصر بوده یه درصد فکر کن اسراییل امارش را نداشته باشه تا پیچ اخرش.امید وارم تو این برحه حساس یه تصمیم درست گرفته بشه.واقعا یه چیزای داره از خسته کننده به عذاب اور تبدیل میشه.

من هنوز نفهمیدم چرا میگ 29 (سگ کور) رو خریدیم؟ نه رادار درست و حسابی داشت و نه تسلیحاتی