لینک همین خبر در مشرق نیوز https://www.mashreghnews.ir/news/1328459/فرود-اضطراری-هواپیمای-بوئینگ-پرواز-تهران-به-مشهد-هواپیما-در مشرق نیوز، منبع خبر رو "خبرگزاری تسنیم" اعلام کرده. تسنیم آمده تصویر هواپیمای توپولف 154 متعلق به کاسپین که سال 1388 سقوط کرد، انتخاب کرده!! https://www.tasnimnews.com/fa/news/1400/10/28/2646764/فرود-اضطراری-هواپیمای-بوئینگ-پرواز-تهران-به-مشهد-هواپیما-در-فرودگاه-سبزوار-به-زمین-نشست در رزمایش جنگال ارتش (خرداد 1400) تصویر UP-3D Orion نیروی دریایی ژاپن روی پوستر دیده میشه: لینک این تاپیک انتها ندارد...

واقعیت اینه که تجربه حملات اسرائیل به سوریه نشون داد در درگیری احتمالی امریکایی ها از کیلومترها دورتر موشک های خود را رها خواهند کرد و این حملات با حملات پهپادی ترکیب خواهد شد بویژه با پهپادهای انتحاری در این حالت اگر ما وارد فاز تهاجم نشیم، میشیم دفاع صرف و هر دفاعی هم بالاخره شکسته میشه از این نظر در درگیری احتمالی ما با اف 15 و ب 2 روبرو نمی شیم بلکه موشک هایی رو جنگنده ها از دور شلیک می کنند ماهواره ها نظارت بر اجرای عملیات می کنند پهپادها برای درگیری دقیق جلو میاد و در صورت لزوم پهپادهای انتحاری وارد میدان میشن فضای راداری هم توسط اواکس ها و اف 18 جی مختل میشه این تهدید واقعی ترین تهدید علیه اهداف ما هست چه راداری و چه پتروشیمی --------------------- یک تجربه که ایران مشاهده کرد تحریم ترور و خرابکاری حملات سایبری شامل هک و ویروس هدفمند حملات جنگ روانی رسانه ای این موارد رو هم باید بصورت جانبی و شاید اصلی در برنامه باید لحاظ کنیم

امارات گویا مقابله ای نکرده و حملات پهپادی سابقا نشون داده و میشه این برداشت را کرد که اگر امادگی 24 ساعته براش وجود نداشته باشه امکان پدافند در مقابلش سخت هست. در عوض عربستان که در حملات اولیه تنها گفته بود رصد کرده حملات از فرودگاه صنعا را در ادامه بعد از ظهر مدعی شد تا عصر امروز هشت پهپاد را در جنوب عربستان رهگیری کرده. در حقیقت حالا بیشتر میشه مطمئن بود با توجه به داده های موجود عربستان با هزینه سنگین و رصد 24 ساعته و گشت زنی مداوم جنگنده هاش در آسمان عربستان و خصوصا نقاط بحرانی است که با پهپادها میتونه مقابله کنه. در حقیقت این شیوه ای است که تا حدی در برابر تهدیدات پهپادی باعث میشه بتونه مقابله داشته باشه قبل از برخورد. ولی لازمه این امر اشراف کامل اطلاعاتی است که به نظر کشور یا رژیم های ثالث دارند این کار را انجام میدند براش. در همین مورد هم نیمه شب گذشته ناگهان خبری روی خروجی خبرگزاریها اومد که امیر ابوظبی به طور کاملا ناگهانی دیدار مهمش با رییس جمهور کره جنوبی را که قرار بود امروز برگزار بشه به خاطر شرایط اضطراری لغو کرده. احتمال غریب به یقین به همین حادثه مربوط بوده و این نشون میده که چطور اطلاعات کاملی ( احتمالا رصد ماهواره ای و هوایی و اطلاعاتی تحرکات در داخل یمن و آمادگی های پیش پرتاب ) توسط طرف هایی که از چنین قابلیتهایی برخوردارند داره به امارات و خصوصا عربستان ارائه میشه. در این مورد هم البته انصارالله تصفیه حساب با امارات را خصوصا بعد اعلام رسمی کناره گیریش (به ظاهر لااقل) از جنگ یمن را گذاشته بود برای بعد ولی وقتی در شبوه نیروهای تحت امر امارات به طور مستقیم وارد درگیریها شدند خب شرایط انصارالله هم تغییر کرد. به نظرم البته تصمیم، تصمیم امارات هم نبود و عقب نشینی نیروهای تحت امر امارات از حدیده و گسیل به شبوه و مارب دستوری از بالا (فراتر از عربستان) بود. امروز خبرهایی داشتیم که آمریکا هم به طور آشکار درگیری غیرمستقیمش از جنگ یمن را برای یکسره کردن تکلیف مارب و کمک به عربستان رسما به کمک مستقیم تغییر داده. ( در کنار کمکهای مستقیم رژیم صهیونیستی که در حلقه متفاوتی داره رخ میده احتمالا)

حمله به امارات با ۲۰ پهپاد و ۱۰ موشک شبکه تلویزیونی «المیادین»: ۲۰ فروند پهپاد و ۱۰ فروند موشک بالستیک ارتش و کمیته های مردمی یمن اهداف حساسی را در عمق خاک امارات هدف قرار دادند. عملیات نظامی در قلب شهر ابوظبی پایتخت امارات همچنان ادامه دارد و زبانه های آتش و دود در آسمان این شهر برخاسته است.

برتری هوایی بر فراز کیف آیا نیروی هوایی روسیه قابلیت سرکوب شبکه دفاع هوایی اوکراین را در یک بازه زمانی 24 ساعته دارد ؟! با فروپاشی اتحاد شوروی در سال 1991 ، روسیه و اوکراین بعنوان دو کشور مستقل که در گذشته بخشی از یک کشور بحساب می آمدند ، به شکل مستمر بر سر طیف قابل ملاحضه ای از مسائل ، از جمله حوزه امنیت و دفاع با هم اختلاف پیدا کردند ، هر چند این مشکلات چندان به نزاع نظامی منجر نشد ، اما کنار رفتن دولت میانه رو اوکراین در سال 2014 و استقرار یک تفکر ضد روسی که آشکارا طرفدار غرب بود ، این روند را وارد مرحله جدیدی نمود . پس از آن ، روسها که امنیت مرزهای خود را در جنوب ، به خظر افتاده تلقی میکردند ، به زور سرنیزه ، شبه جزیره کریمه را به خاک خود منضم نمودند ، هر چند بافت جمعیتی این منطقه بلحاظ نژادی و زبانی از دوران اتحاد شوروی بیشتر از سایر نقاط اوکراین ، به روسیه وابستگی داشت . با بدتر شدن اوضاع ، روسها که ضعف و وابستگی شدید دولت مستقر در کیف به غرب را مشاهده می کردند ، بتدریج با حمایت از شورشیان حاضر در شرق اوکراین ، یک جنگ نیابتی را با این کشور کلید زدند . با توجه به این مساله ، روند موجود ( نوامبر 2021 ) نه تنها بهبود نیافته ، بلکه تشدید نیز شده است و این امر ، احتمال اجرای یک عملیات نظامی گسترده علیه اوکرین را نسبت به گذشته ، بیشتر کرده است ، با این حال تحلیل های موجود حاکی از آن است که اگر چه مسکو از تصرف مناطق راهبردی شرق اوکراین ، سود چندانی را بدست نخواهد آورد ( بدلیل افزایش احساسات ضد روسی در مناطق غربی اوکراین و تضعیف اقتصاد آن ) ،اما کاربرد گزینه نظامی ، به دلایل مختلف ، تا حدودی کفه تعادل قدرت در این منطقه را بسود روسیه برخواهد گرداند. پوتین ( افسر سابق کی جی بی ) زلنسکی (شومن سابق تلویزیون اوکراین ) روسای جمهوری فعلی روسیه و اوکراین بدین ترتیب ، درصورتی که هر گونه درگیری نظامی بوقوع بپیوندد ، ماهیت و سازمان رزمی دو ارتش به گونه ای است که در مراحل آغازین نبرد ، هر دو تلاش خواهند نمود تا به سایتهای دفاع هوایی ، فرودگاهها ، مراکز کنترل و فرماندهی و سایر اهداف با ارزش حمله کنند . اما در طرف روسی ، قابلیتهای نیروی هوایی روسیه برای نیل به ایجاد برتری در آسمان اوکراین به شکل بالقوه تسهیل کننده انتقال یگان های زمینی و بدست آوردن کنترل سرزمینی خواهد بود . این مساله تا آنجا اهمیت دارد که می توان از آن بعنوان یک نیروی سد کننده بر علیه واحدهای هوایی و زمینی ارتش اوکراین در اجرای ضد حمله علیه نیروهای روسی استفاده نمود . از یکسو ، توانمندی های حال حاضر نیروی هوایی اوکراین بسیار محدود بوده و این کشور به یک ناوگان رزمی کوچک ، متشکل از جتهای دهه هشتاد میلادی متکی است که درسالهای اخیر ارتقاهای محدودی را بخود می بیند . ساعات پروازی خلبان های این نیرو ، به 40 ساعت درسال محدود شده و خبرهای نامناسبی از کیفیت تعمیر و نگهداری پرنده های موجود به گوش می رسد . در همین ارتباط ، این کشور در حال حاضر ، 35 فروند جنگنده میگ-29 و 35 فروند سوخو-27 را بصورت عملیاتی در اختیار دارد که در مقایسه با 260 فروند میگ-29 و سوخو-27 که در سال 1991 از نیروی هوایی ارتش شوروی به این جمهوری تازه استقلال یافته ، به ارث رسیده بود ، رقم بسیار فاجعه باری را نشان میدهد . در حالی که پیکربندی رزمی سوخو-27 های اوکراینی ، برای رزم هوایی یک نمونه بسیار خوب محسوب می شود ، اما عدم تسلیح آنها به موشکهای دوربردی نظیر آر-77 توان رزم آنها را محدود نموده و علاوه برآن بدلیل نبود یا کمبود سامانه های جنگ الکترونیک هوابرد ، بدان معنی خواهد بود که این جنگنده ها ، در برابر جتهای پیشرفته تر روسی نظیر سوخو-34 ، سوخو-30 اس ام و سوخو-35 چندان قابلیت ایجاد چالش قابل توجهی را ندارند . در این زمینه برخی تحلیلگران معتقدند که این اختلاف فاحش در حوزه جنگ الکترونیک ، کفه ترازو را به نفع نیروی هوایی روسیه سنگین نموده و این مساله در کنار نرخ بسیار پایین جتهای عملیاتی می تواند به یک فاجعه نظامی منجر گردد . این روند فرصت قابل توجهی را برای ناوگان مهاجم روسی ایجاد می کند تا با وارد کردن طیف متنوعی از سلاح های هدایت شونده هوا به زمین ، نیروی هوایی اوکراین را روی زمین محبوس نماید . درو اقع ، عدم تعادل نظامی در حوزه هوایی بلحاظ کمی و کیفی بدان معنی است که اوکراین بیش از گذشته می بایست به سامانه های دفاع هوایی خود برای به چالش کشیدن نیروی هوایی روسیه اتکاء داشته باشد . در حوزه دفاع هوایی ، ارتش اوکراین تا حال حاضر ، فاقد سامانه های دفاع هوایی برد بلند است و به تقریب همه اس-300 های به ارث رسیده از ارتش شوروی سابق ، بدلیل عدم تحرک مناسب و آسیب پذیری شدید از رده خدمتی کنار گذشته شده اند . با این وصف ، ارتش اوکراین روی کاغد به سامانه های S-300P/PS/PT ساخته شده در دهه هشتاد میلادی متکی است و اگر چه طبق برخی گزارشها ، تعدادی از این سامانه ها برای آزمایش به ایالات متحده فروخته شدند ، اما سامانه های بوک ام-یک روسی هنوز در خدمت قرار دارند ، البته تعدادی از این سیستم ها نیز در سال 2008 به ارتش گرجستان تحویل شده و علیه نیروی هوایی روسیه استفاده گردیدند . با توجه به این موارد ، برخلاف روسیه که گونه های پیشرفته تری از اس-300 ( نسخه های وی-4 و پی ام -2) را در اختیار دارند ، سامانه های موجود درارتش اوکراین ، برای دفاع از یک محدوده سرزمینی گسترده ، توانایی لازم را ندارند ، ضمن اینکه براساس اطلاعات موجود ، این شبکه ، فاقد لایه های مختلف دفاعی است و کم بودن آگاهی موقعیتی خدمه این سامانه ها با توجه قدیمی بودن سیستم های جنگ الکترونیک آن ، از اولویتهای نیروی هوایی روسیه برای اجرای عملیات سرکوب دفاع هوایی قرار خواهد داشت که به احتمال بسیار زیاد با وارد شدن بالگردهای کاموف-52 و میل-28 و جتهای ضربتی سوخو-34 صورت خواهد گرفت . علاوه براین ، آشنایی کامل روسیه به سامانه های تسلیحاتی موجود ارتش اوکراین ، روند اجرای عملیات سرکوب دفاع هوایی را احتمالا با مشکلات کمتری مواجه خواهد ساخت . ارتقاء سامانه های اس-125 ارتش اوکراین به اعتقاد برخی از تحلیلگران نظامی ، بزرگترین ضعف سامانه های اس-300 اوکراینی ، محدودیت درقابلیت درگیری با اهدف چندگانه است که این رقم به 12 هدف می رسد . درمقابل ، سامانه های اس-300 پی ام-2 روسی از اوایل دهه نود میلادی قابلیت درگیری با 36 هدف را در اختیار داشتند و می توانستد تا 72 موشک را همزمان هدایت کند ، در حالی که سامانه های اس -400 و اس-300وی-4 یقیناً توانمندی های بیشتری را به نمایش می گذارند . در نتیجه حتی اگر آتشبارهای اوکراینی بتوانند رهگیرهای روسی را کشف کنند ، در برابرمهمات هدایت شونده ای نظیر کاب-500 یا کاب-1500 یا موشکهای کروز بسیار آسیب پذیر هستند . در کنار این مساله ، فقدا سامانه های دفاع هوایی برد کوتاه که می بایست بعنوان لایه های دوم عمل کنند ، با بازنشستگی سامانه های اس-125 و بوک ام- یک های باقی مانده باعث افزایش آسیب پذیری ارتش اوکراین شده و این فشار را بر سامانه های اس-300 عملا افزایش خواهد داد . اعتماد به غرب .. آغاز فاجعه ؟ در دهه نود میلادی ، ارتش اوکراین تعداد قابل توجهی از بمب افکن های میانبرد و قاره پیمای به جامانده از شوروی سابق را به ارث برده بود ، اما حاکمیت ضعیف و نیاز مالی ، تمام این سرمایه هایی که ممکن بود کمکی به حفظ امنیت این کشور باشد را در ازای کمک های اقتصادی از دست داد در کنار تمامی این مسائل ، توانایی ارتش اوکراین برای اجرای حملات تلافی جویانه نیز بسیار محدود ارزیابی شده است . این قابلیت در اوایل دهه نود میلادی ، با وجود زرادخانه قابل توجهی از بمب افکن های میان وزن توپولف-22 و بمب افکن های هسته ای قاره پیمای توپولف-160 و موشکهای بالستیک ، بسیار قوی بود ، اما همه این توانمندی ها در ازای کمک های اقتصادی غرب ، از میان برده شدند . بدین ترتیب ، در حالی که نیروی هوایی روسیه اکنون موشکهای کروز کلاس کالیبر و خا-101 و خا-65 را می تواند در مقیاس گسترده استفاده کند ، اوکراین تا حدودی از این توانمندی محروم شده است . در این زمینه ، اگر تحلیل های مربوط به روحیه رزمی ارتش اوکراین ومیزان آمادگی نظامی آن در نظر گرفته نشود ، اختلاف فناورانه میان دو کشور آنقدر بالاست ( حدود 25 سال ) که عملا شانسی در یک درگیری گسترده نمیتوان برای واحدهای اوکرینی قائل شد . پی نوشت : 1- بن پایه 2- بازگشت پچورا بخدمت !!!کارآمدی اس-125 در درگیری های قرن بیست و یکم!! 3- خرس اوکراینی برای نبردهای آینده ; آماده سازی نهایی طرح مفهومی UGV بومی برای نیروی زمینی ارتش اوکراین 4- اوکراین ، منفذی در الگوی شرقی فناوری دفاع هوایی خرید رادارهای متحرک دفاع هوایی 3D توسط ایالات متحده از اوکراین 5-ارتش اوکراین 2018 رونمایی از جدیدترین سامانه های توپخانه و موشکی 6- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

بسم ا... این مشرق نیوز اگر دو- سه هفته یکبار ، روح ما را دچار شادی بیش از حد نکند ، دست از فعالیت برمی نمی دارد متن خبر مربوط هست به فرود اضطراری هواپیمای مسافری بوئینگ ( بدون ذکر نام مدل ) در فرودگاه مشهد .... بعد نویسنده محترم خبر حتی به خودش زحمت جستجو نداده ، خیلی راحت و ریلکس ، برداشته تصویر هواپیمای ترابری تاکتیکی سی-160 ترانسال توربوپراپ را گذاشته بعنوان تصویر اصلی ..... واقعا این کارها عمدی هست یا مساله دیگری را باید دنبال کرد ؟؟!!!!

بسم ا... در مورد طوفان3 ، خرداد95 مطلبی در میلیتاری بیان شده بدین مضمون از یکی از خلبان های هوانیروز اگر این مبناء قرار بگیرد ، این ایرفریم تقریبا هیچ شباهتی به AH-1 نخواهد داشت ( تا الان ) صحت و سقم مطلب هم بر عهده گوینده این جمله ، چون قابل تایید نیست تنها توضیح ممکن تا الان ( قبل از انتشار اخبار جدید تر ) یک نمایشگاه درون سازمانی برای وزیر دفاع ترتیب دادند از برنامه هایی که دردست اجراست که شاید مربوط باشد به بهینه سازی موشکهای ضد کشتی ما ( غیر قابل تایید ) یا اینکه قبل از سفر رییس جمهور عمدا این ها را نمایش دادند که طرف مقابل تصور نکند که دست ما خالی هست ( البته طرف مقابل اینها را که ببیند ، یحتمل بیشتر تصور می کند که ما با علاقه شدید داریم برای خرید می رویم ! ) در این مورد ، عکس های متفقین بعد از شکست آلمان در جنگ را یک مرور بفرمایید در بازدید از کارخانجات تولید هواپیما و تانک ... انبوه سازه های نیمه کاره و قطعات یدکی در خطوط تولید وجود داشت ولی در جریان جنگ به هیچ دردی نخورد ، چون تکمیل نشده بود ( به دلایل مختلف ) در این مورد ، به جای 8 سازه جدید ، 80 سازه هم باشد ، تا زمانی که تکمیل نشود و پرواز نکند و مسلح نشود ، فقط برای عکس گرفتن و تبلیغات مفید به فایده هست و به درد دیگری نمی خورد ... ==== تصاویر جدید و نکات جالب این تصویر هم جالب هست که دو احتمال ساخت سازه جدید یا اورهال سنگین بالگردهای موجود را ایجاد می کند بنر نصب شده در انتهای تصویر و تصویر بزرگ شده آن ، که احتمالا کابین بهینه شده هواپیمای آموزشی تی-90 !!! ( در مقایسه با پی سی-7 ) را به نمایش گذاشته .در طرفین عکس هم سازه های همین هواگرد قابل مشاهده است که احتمال تولیدجدید یا اورهال هواپیماهای موجود را به ذهن متبادر می کند هواگرد آموزشی تی-90 !!! ( نمونه سانحه داده سمت راست و نمونه عملیاتی سمت چپ ) این هم تجهیزات تست ارابه فرود هست که یحتمل برای آزمایش ارابه های فرود تولید داخل استفاده می شود ...

با سلام ، تمامش برای دادن یه پیام به طرفهای خارجی در آستانه سفر جناب رئیسی به روسیه و تاثیر مثبتش بر ناز کردن احتمالی طرف روسی در قراردادهای دفاعیه . اتفاقا کار خوبی کردن و سیگنال خوبی فرستادن . البته اگه مثل کاری که شاه فقید ایران در معامله سلاح با آمریکا و شوروی کرد ، همزمان با چین هم همین بازی رو تکرار کنن تا طرف روسی حساب کار دستش بیاد خیلی نتیجه بهتری میشه گرفت .

به هیچ وجه اینطوری نیست، بمب افکن توپولف تو-۱۶۰ یکی از قابل ترین بمب افکن های استراتژیک در جهان هست و با توجه به نقش دور-ایستایی خود و استفاده از تسلیحات راهبری برد بلند (بیش از 1,000 کیلومتر) نیازی به رادارگریزی نداره، از خودتون بپرسید چرا آمریکایی ها همچنان از بی-52 استفاده می کنند؟! بعد استفاده از بمب افکن های استراتژیک قابلیت و انعطاف خاصی در اختیار هر نیرو میزاره و عملا سرمایه گذاری بر روی تو-160 به مراتب یک تصمیم عاقلانه تر هست.

نخستین پرواز قوی سپید روسی بسوی آینده خروج بمب افکن استراتژیک توپولف-160 ام از خط تولید و آغاز تست های پروازی دوازدهم ژانویه 2022 یک فروند بمب افکن توپولف-160 تازه ساخت روسی برای نخستین بار از تاسیسات شرکت هواپیما سازی روسیه فدرال در کازان به پرواز درآمد. این رویداد از یک جنبه اهمیت بسیاری بالایی برای افزایش توان تهاجمی نیروی هوایی روسیه داشته و نشاندهنده تمرکز وزارت دفاع این کشور برای بازسازی توان آفندی این نیرو است .درواقع روند بازسازی این بمب افکن از میانه دهه حاضر ( احتمالا سال 2015) آغاز شد و پس از اتمام اقدامات اولیه ،وزارت دفاع این کشور از ساخت دوفروند بمب افکن جدید از انتهای سال 2018 در تاسیسات هوانوردی کازان خبر داد ، در حالی تفاوت این نمونه های جدید با گونه های قبلی در این بود که قطعات این بمب افکن ها تازه ساخت بوده و برخلاف هواگردهای قبلی از قطعات ذخیره شده قدیمی استفاده نشده بود . بدین ترتیب ، تولید اولین فروند از بمب افکن توپولف-160 ام در دسامبر سال 2021 به اتمام رسید ولی از نوامبر همان سال جسته و گریخته ، اطلاعات جدیدی در مورد شروع قریب الوقوع آزمایشهای پروازی و زمینی بمب افکن تولید شده نخست در مطبوعات مشاهده گردید ، در حالی که تکنسین های شرکت سازنده در سه شیفت کاری مشغول کار بوده و بر همین اساس شایعات زیادی در خصوص احتمال آغاز پروازهای آزمایشی در انتهای سال 2021 یا ابتدای سال 2022 شنیده می شد . با توجه به این موارد ، در هفته های اخیر بمب افکن جدید در حال انجام آزمایشات زمینی می بود و درنهایت در 12 ژانویه 2022 نخستین پرواز آزمایشی خود را بمدت 30 دقیقه و در ارتفاع 600 متری به انجام رساند تا قابلیتهای پایداری و کنترل هواپیما در شرایط واقعی مورد آزمایش قرار گیرد . با این حال ، در حال حاضر مشخص نیست که این سری آزمایشات بلحاظ زمانی چقدر بطول خواهد انجامید ، ولی به احتمال زیاد این دو بمب افکن جدید در نهایت در ابتدای سال 2023 به نیروی هوایی ارتش روسیه تحویل داده خواهد شد تا در کنار بمب افکن های موجود ، وارد چرخه عملیاتی گردد . آماده اجرای ماموریت ؟!! این دو بمب افکن جدید براساس ادعای طرف روسی بدون مراجعه به قطعات قدیمی و کاملاً تازه ساز هستند به همین دلیل تفاوتهای قابل توجهی در مقایسه با نمونه های قدیمی تر را بخود می بینند که همه این موارد به لطف اجرای موفقیت آمیز یک برنامه طراحی پیچیده برای از سرگیری تولید و احیای پتانسیل رزمی استراتژیک نیروی هوایی صورت پذیرفت . نمونه از تجهیزات جوشکاری در خلاء به گفته منابع روسی ، در طراحی جدید این بمب افکن ، اساس کار ایجاد یک محیط رقومی ( دیجیتالی ) برای خدمه این بمب افکن گذاشته شده تا نسخه کاملا جدیدی از این بمب افکن تولید شود ، به همین دلیل هشتاد درصد سامانه ها و تجهیزات بلک جکت به روز شده و تنها ظاهر آن تا حدودی به مانند قبل حفظ شده است . با توجه به این امر ، تجهیزات کارگاهی برای تولید این بمب افکن بهینه سازی شده و بخصوص سامانه های جوشکاری در خلاء و باز-پخت در خلاء برای تیتانیوم که در سازه اصلی این هواگرد کاربرد بالایی داشته ، به روز شده اند . علاوه براین ، بخشی از پرسنل و تکنسین های فنی خط تولید ، مجددا تحت آموزشهای پیشرفته ای قرارگرفتند تا نقصانی در تولید ایجاد نگردد . پیشرانه توربوفن NK-32-02 در کنار فرآیند تولید بدنه ، یکی از مهمترین وظایف تاسیسات تولید بمب افکن در کازان ، احیای خط تولید پیشرانه توربوفن NK-32 بود که دو شرکت یونایتد انجین و یو .ئی .سی- کوزنتسف با موفقیت این روند را به انجام رساندندو تولید انبوه محصول ارتقاء یافته NK-32-02 برای نسخه توپولف-160 ام آغاز گردید . درنتیجه ، ضمن توجه به مقیاس برنامه ، حجم کار انجام شده ، تغییرات ایجاد شده در پروژه ، احیای برنامه تولید بلک جکت چندان معنایی ندارد و باید آن را شروع مجددی برای صنعت دفاعی روسیه دانست ، در حالی که انتظار میرود که درآینده تعداد بیشتری از این هواگرد تولید و در اختیار کاربر آن قرار گیرد . طرح تولید انبوه ! براساس اسناد موجود وزارت دفاع روسیه ، قرار است تا سال 2027 ، حداقل 10 فروند بمب افکن جدید به نیروی هوایی تحویل شود و تامین سامانه های مورد نیاز برای تولید این تعداد از سال 2023 آغاز گردد . با توجه به این مساله ، شروع پروازهای آزمایشی نمونه جدید بلک جکت در ابتدای سال 2022 نشان میدهد که برنامه ریزی های صورت گرفته طبق تاریخ معین شده برای آن ، در حال انجام است . این درحالی است که در حال حاضر بحث های بسیار جدی در خصوص تولید 50 فروند تا 30 سال آینده در وزارت دفاع در حال اجراست و این همزمان با روند تعمیرات اساسی و بهینه سازی نمونه های موجود صورت می گیرد . در حال حاضر ، نیروی هوایی روسیه کمتر از 20 فروند از این بمب افکن را در اختیار دارد و پس از ثبت پروازهای رزمی در سوریه و مشاهده عملکرد ، سرمایه گذاری برای بهینه سازی نمونه های موجود سرعت بیشتری بخود گرفته است . این درحالی است که نیروی هوایی روسیه به شکل موازی در حال سرمایه گذاری بر روی بمب افکن نسل آینده خود ( PAK DA) بوده و با توجه به برنامه بلند مدت برای بلک جکت به نظر می رسد که این بمب افکن همچنان اهمیت خود را حفظ خواهد نمود . پی نوشت : 1- بن پایه 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

موشک سرگردان؟ طبق نظر کارشناس نظامی نیویورک این موشک از نوع زمین به هوا (SAM) هست که در منطقه در جستجوی هدف پرسه می زند. سپس پس از ردیابی هدف، هدف را منهدم می‌کند. عکس‌های منتشر شده از این موشک، حسگر الکترواپتیکال و آنچه به نظر می‌رسد یک فیوز مجاورت نوری است را نشان میدهد که برای درگیری با هواپیما مناسب است. همچنین یک تقویت کننده سوخت جامد دارد که پس از بالا آمدن سرعت موتور می افتد. این یک سلاح مادون صوت دوربرد است که در برابر هواپیماهای سریع بی اثر است ولی می تواند تهدیدی برای هلیکوپترها و پهپادها یا هواپیماهای ترابری باشد. احتمالا بدنه و کلاهک و سیستم هدایت این موشک وزنی بیشتری از ۴۰ کیلوگرم داشته باشد. ‏وزن چهل کیلویی موشک و با ١١ کیلوگرم سوخت،نهایت وزن موشک را به به ۵١ کیلوگرم می‌رساند. همچنین برخی منابع معتقدند این موشک را میتوان توسط ٣ الی ۴ نفر حمل و شلیک کرد.

قرارداد تسلیحاتی 10میلیارد دلاری ایران و روسیه این رقم چقدر ممکن است واقعیت داشته باشد ؟ از اوایل دسامبر 2021 تعدادی از رسانه های غربی گزارش هایی را مبنی بر قرارگرفتن ایران و روسیه در آستانه امضاء یک قرارداد تسلیحاتی 10میلیارد دلاری در قالب توافقنامه همکاری نظامی و امنیتی منتشر نمودند که براساس آن قرار است تا 24 فروند جنگنده سوخو-35 و دو گردان از سامانه اس-400 به جمهوری اسلامی ایران تحویل داده شود ، در حالی برخی خبرها حاکی از تحویل یک ماهواره نظامی به تهران نیز می بود . علاوه براین تعدادی از تحلیلگران نظامی بر این اعتقاد قرار داشتند که به احتمال بسیار زیاد ، این قرارداد شامل تمدید توافقنامه کمک های فنی در خصوص تعمیرات اساسی جتهای میگ-29 و بمب افکن های ضربتی سوخو -24 ام کا نیروی هوایی ایران نیز می شود . ضمن اینکه برخی ناظران نیز از تحت آموزش قرارگرفتن خلبانان گزینش شده ای گردان های اف-4 ، میگ-29 و اف-14 برای جتهای جدید سوخو-35 خبر دادند ، در حالی که گفته می شد ، هزینه این قرارداد با تحویل نفت خام پرداخته می شود . با این وصف ، یکسری جنبه های این نوع خبرها ، باعث پدید آمدن یکسری سئوالات شده و اعتبار آن را زیرسئوال برده است . در واقع امر ، خریدهای عمده تسلیحاتی ایران از روسیه ، در دهه نود میلادی شامل چند اسکادران میگ-29 ، رهگیرهای میگ-31 و حتی بمب افکن های استراتژیک توپولف-22 گزارش شده بود که گذشت زمان ثابت کرد که این داده ها ارزش تحلیلی نداشته و صرفاً برای بزرگنمایی رسانه ای مورد استفاده قرار می گرفت . قابل توجه ترین موردی که در این زمینه قابل بررسی است ، ایده تحویل نفت خام ایران به روسیه است که برخی از تحلیلگران حوزه نفت براین اعتقاد قرار دارند که توان فنی روسیه برای پالایش نفت ایران و استفاده موثر از آن در هاله ای از ابهام قرار دارد . علاوه براین ، درصورتی که تمدید قراردادهای قبلی صحت داشته باشد و تحویل 24 فروند سوخو-35 و دو گردان اس-400 نیز صورت پذیرد ، مجموع هزینه های مربوط به آموزش ، حمل تجهیزات ، تحویل قطعات یدکی ، تسلیحات به تقریب بیشتر از 4 میلیارد دلار نخواهد شد !!!! در حوزه خبرمربوط به تحویل ماهواره های نظامی و بازسازی جتهای سالخورده روسی موجود در نیروی هوایی ایران نیز در حداکثر حالت خود می تواند به 5 میلیارد دلار برسد که مجموعاً تا 9 میلیارد دلار می رسد و اگر رقم 10 میلیارد دلار ، به نوعی رقم گِرد شده اعداد واقعی باشد ، به سختی می توان آن را تایید نمود!!! از دیگر مشکلات قابل مشاهده در این خبرها ، بخصوص اخبار منتشره در وب سایت نشریه فوربس ، احتمال تحویل سوخو-35 های تولید شده برای نیروی هوایی مصر به ایران ، قبل از انتشار خبر رسمی لغو قرارداد از سوی قاهره می توان اشاره نمود . در حالی که هیچ منبع رسمی لغو سفارش از سوی مصر را تایید ننموده بود و از این لحاظ ، گزارش فوربس تبدیل به یکی از جنجالی ترین تحلیل های نظامی در ارتباط با ایران شد . فراتر از این مساله ، جتهای سوخو-35 یکی از گران ترین محصولات روسی بشمارمی روند که در حال حاضر در سبد محصولات نظامی روسی در بازار نظامی وجود دارد و هزینه عملیاتی بالایی دارند و همین مساله توانایی ایران را در خرید آن زیرسئوال می برد !!! تصویر دستکاری شده جی-10 با پوشش استتار نیروی هوایی ایران طبق گزارش هایی که در سال 2021 منتشر گردید ، ایران با تامین مالی برای خرید جتهای جی-10سی چینی با مشکل مواجه شده بود و گرچه کوچکتر از سوخو-35 به نظر می رسند اما از محصول روسی پیچیده تر بوده و متقابلا هزینه عملیاتی کمتری را طلب می کنند !!! و روابط نزدیک تر ایران و چین ، احتمال خرید آن را بسیار زیادتر می نمود و با توجه به ناوگان سالخورده نیروی هوایی ایران ، خرید تعداد کمتری هواپیمای سبکتر و کم هزینه تر !!! می بایست به حقیقت نزدیکتر باشد !!!!!!!!!!! با تمامی این اوصاف ، اگر ایران برای خرید جنگنده به روسیه تمایل داشته باشد ، جتهای سوخو-30 که به نسبت ارزان تر بوده می تواند گزینه بهتری باشد ، ضمن اینکه خرید نمونه های جدیدتری از خانواده میگ که زیرساخت تعمیر و نگهداری آن در ایران وجود دارد ، نیز فهرست خرید ها می تواند حضور داشته باشد . https://www.aparat.com/v/tbMn6 در کنار این مساله ، یک وبسایت خبری مدعی شده که ایران احتمالا جتهای اف-14 خود را با این خریدهای احتمالی بازنشسته خواهد نمود ، اما بدلیل قرارگرفتن در ردیف توانمندترین جنگنده های دنیا ، این هواپیماها آخرین گزینه ها برای خروج از خدمت خواهد بود ، حتی از خریدهای خارجی خوبی صورت پذیرد که این امر با سرمایه گذاری نیروی هوایی ایران در نوسازی این جتها ، کاملا مطابقت دارد .در مجموع ، برخی براین اعتقاد قراردارند که خبرمربوط به قرارداد 10 میلیارد دلاری نظامی با روسیه در ازای تحویل نفت خام تنها برای جلب توجه افکار عمومی منتشر شده و احتمال وقوع آن بسیار کم خواهد بود !!! پی نوشت : 1- بن پایه 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . 3- متن این گزارش تناقض دارد . ضمن اینکه با مطرح کردن گران بودن سوخو-35 ، اهداف جالب توجه و قابل تاملی را دنبال می کند که در جای خودش قابل بحث است ( به علامت های تعجب در متن دقت کنید ) 4- متن گزارش وب سایت نشریه فوربس در این لینک ترجمه شده آیا ایران واقعاً بدنبال خرید سوپرفلانکر است ؟!!!!

اینفوگرافیک: خسارات هواگردهای ائتلاف سعودی و آمریکا در جنگ یمن

اسرائیلی ها همین الان کاملا در محاصره ی ایران هستند

کیهان در گفت و شنود نوشته: سعودیها گفتند بار کشتی تجهیزات بیمارستانی بوده. انصارالله هم من بعد اگر موشک به ریاض زد بگه آمپول بود!

سلام تاریخ اونطور که بوده باید روایت بشه به نظرم.یک روایت سیاسی و سیاست زده وجود داره که کاملا ساخته و پرداخته و تحریف شده حقیقت هست. سرمایه گذاری شرکت های غربی فقط و فقط در وهله اول ( نه به عنوان عامل سوم و چهارم و به دنبالش) به خاطر ترس از تحریمها و البته ارعاب غیرمستقیم ایالات متحده در تهدید شرکتها و سرمایه گذران و وعده به عدم پایداری توافق ( توجه دارید که از همون ابتدا علاوه بر اقدامات مستقیم دولت اوباما (نه ترامپ و جمهوری خواهان) نه تنها تحریمهای جدیدی صادر شد، نه تنها مدام بر تفکیک تحریمهای ثانویه و اولیه تاکید شد و نه تنها با بهانه جویی های جدید هرگونه نقل و انتقال کلان مالی را مسدود کرد ( ال سی ها و تراکنش های بانکی که اصل اولیه هر نوع سرمایه گذاری و نقل و انتقال و تجارت هست) بلکه با اشارات متعدد به اینکه این توافق چون در کنگره تصویب نشده پس هیچ ضمانتی نداره همون اول مثل گربه ی دم حجله ی تحریم روادید که مغز گردشگری و سفر تجار به ایران پس از برجام (که همه امید داشتند رونق بگیره) را هدف قرار داد، گربه ی دم حجله ی تجارت و سرمایه گذاری کلان در ایران را هم کشت. باقی چیزها و بحث نزاشتند در ایران و چون به برجام فحش دادند فلان شد و بهمان شد افسانه های روزنامه ای برخواسته از جناح های سیاسی است که به جای منافع ملی به فکر بازی قدرت هستند که اگر حواسشون جمع بود در مقابل پرداختهای نقد این همه نسیه که همون اول خود اوباما زد زیرش در وهله اول دریافت نمیرکدند که نهایتا هم به این روز دچار بشه که حالا برای یک توافقی که یک طرفه همه چیز را دادیم رفت مجبور باشیم التماس کنیم ( جالبه در مقام مدعی میشینند برخی اقایون گویا با بچه طرفند (البته خاصیت اینستاگرام هست) میگند اگر برجام بد بود چرا حالا دنبالشید؟! و دارید میگید مذاکره میکنیم؟! بدون اشاره به اینکه در معامله ای که یک طرف هزینه را دادیم حالا مگه میتونیم به همین راحتی بگیم ولش کن معامله خوب نبود ما هم رهاش کنیم، پس داده ها چی میشه؟ هزینه هاش چی میشه؟ داشته هامون چی میشه؟ از کجا شروع کنیم دوباره برای معامله بعدی؟! ) حتی هیچ ربطی به دیپلماسی دولت قبل و وزارت امور خارجه هم نداشت. دیگه اختلافات داخلی سر برجام که جای خود (جالبه وقت اشاره هم به مقالات کیهان اشاره میکنند. گویا کسی تونست با اون همه سر و صدا و گفتن از خیانت توتال قرارداد دولت با توتال و بویینگ و ... را جلوش را بگیره، دیدیم در مورد اول راحت زد زیرش مثل رنو با اینکه مثلا در مورد رنو من اطلاع دارم همه چیز کامل در اختیراشون گذاشته شده بود و حتی کلی ضرر کردند ولی ترجیح دادند با تهدید امریکا از ایران برند و در مورد دوم هم انقدر طولش دادند و مجوز (حتی زمان وجود برجام) آمریکا صادر نکرد که کلا رفت رو هوا) جالبه ادعا میکنن نه! اگر شرکتی سرمایه گذاری کلان میکرد به خاطر منافع خودش هم شده نمیرفت. ده ها مثال نقضش وجود داره و تازه مسئله اینه خب در اقتصاد بحث ریسک و کلی تحلیل و ماجرا وجود داره. کدام شرکت احمقی در نقطه صفر فعلی میاد چنین ریسکی کنه که سرمایه گذاری بزرگی کنه؟ اصلا نیازی هم ندارند چون به اذعان خودشون سود تجارت جهانی کجا و سود تجارت تنها با یک کشور کجا. مفاد برجام و رویکرد دولت اوباما همون ابتدا و کمی عقل تمام اون چیزی بود که سبب شد رییس وقت بانک مرکزی بگه دستاورد ما از برجام هیچ بوده به خاطر رفتار غربی ها. وقتی قدم اول خود اوباما میاد قانونی میزاره بعد برجام که هرگونه سفر به ایران برای سفر به امریکا مشکلات جدی ایجاد میکنه به بهانه ای شوخی، شما حساب کنید یارو برداره (همه تهدیدات پشت پرده و روی پرده و کارشکنی های مالی و سیاسیشون به کنار) بخواد بیاد سرمایش را بیاره ایران. مگر دیوانست؟! حتی همین حالا هم برجام دوباره برگدره همه اذعان دارند مثل قبل هیچ اتفاقی نیمفته جز اینکه نفت فروش بره و باهاش غرب به ما کلاای مصرفی بده. از هواپیما دیگه نهایتش بگیر تا موبایل. مثل قبل حتی در خرید های کلان و خریدهای تولید محور و هایتک باز هم کارشکنی میکنه بدون اینکه اصلا بدونه در ایران چه خبر هست و کی چی میگه. بعضا بعضی از این ها که چنین عنوان میکنند که در ایران نزاشتند در ادامه منظورشون را واضح میگن که اگر برجام موشکی و منطقه ای و فلان و بهمان را هم مذاکره کرده بودیم و همه چیز را ( نه تنها فقط هسته ای) داده بودیم رفته بود اونوقت یعنی اینکه در ایران کارشکنی نشده بود که بعد که عنوان میشد اگر در اونصورت میزد زیرش یا مثلا مسیر حمله راحت میشد چی؟ که به اینجا که میرسن میگن نه مردم آمریکا نمیزارن! پ ن: چیزی که ما واقع بینانه باید از برجام فعلی انتظار داشته باشیم خرید فرصت هست تا با فروش نفت به جای اتفاقی که بعد برجام افتاد ( ورود کلان کالای مصرفی اون هم تقریبا با تهاتر پول در بانکهای غربی) زیرساختها را توقیت کنیم و نگاهمون به شرق باشه برای تقویت ساختارها و دخیل کردن سرمایه گذاری اونها. اونها ممکنه فردا روز اگر منافعی داشته باشند چون با منافع سیاسیشون گره میخوره نیمچه مقاومتی کنند ولی توقع از شرکتهای غربی برای این امر شوخیه. اشتباهی که دولت قبل فکر کرد مسیر درستیه چون حالا با غرب بسته و لبخندها از روی صداقته و امضاها هم تضمین. این دلیل بر این نیست با غرب کار نکنیم ولی حتما اونها تمایلی نخواهند داشت مگر با ریسک بسیار پایین و محدود. ولی اگر تحلیل درست نکنیم باز در تله قبلی میفتیم. نباید اجازه بدیم سیاست زدگی مناف ملی را به خطر بندازه. تحلیل های اب دوغ خیاری جناح های چپ و راست به درد سفره محفلیشون میخوره. اگر تحلیلگر بودند که الان وضع لااقل جناح هاشون این نبود.

با سلام نکته بسیار کلیدی رو فرمودید به طور مثال بعد از امضای برجام ایران اقدام به کنار گذاشتن شرکت های حفاری و نفتی چینی به نفع شرکت های فرانسوی کرد و وقتی دوباره تحریم شدیم دستمان در پوست گردو ماند. و این پیش زمینه ذهنی که ایجاد کردند باید هم با تردید به ما نگاه کنند که آیا ما جز ومتحدین اون ها به حساب می آییم یا خیر؟ آیا ما دید مناسبی به بعضی از گروه های فلسطینی که به ما پشت کردند داریم؟ باید به اون ها هم حق داد سیاست های نادرست بعضی دولت باعث تیره و تار شدن روابط دو کشور میشود. اتفاقا خرید از چین بسیار ساده تر و شاید با پشتیبانی بهتری هم همراه باشه اما باید در خرید دقت کرد که ابتدا به ساکن ما با دید باز و آگاهانه بریم به سمت خرید یعنی اینکه بدونیم چی میخوایم نه اینکه فروشنده حاضر باشد و هیئت ما سه روز وقت بخواهند تا ببینند چه بخرند، به طور مثال ما شدیدا به شکاری بمب افکن ، شکاری جنگ الکترونیک و سرکوب پدافند ، اواکس ، ترابری و سوخت رسان نیاز داریم با توجه به سرحال بودن اسکادران های تامکت و تقریبا سن پایین تر فالکروم شاید رهگیر در اولویت بعدی باشد فالکروم جنگنده خوبی است کافی است همین تعداد موجود به استاندارد اس ام تی ارتقا پیدا کنند و در چتر حمایت رادار زمین پایه و اواکس و با تسلیحات مناسب باشند به شما اطمینان خواهم داد برای 90% جنگنده های کشور های حاشیه خلیج فارس میتوانند تهدید جدی ایجاد کنند. مورد بعدی انتقال فناوری هست که طبیعتا باز هم چین راحت تر حاضر به ایجاد خط مونتاژ خواهد شد کافیست کمی امتیازات نفتی بدهیم مانند مشارکت در پارس جنوبی و یا استفاده از کریدور چابهار و خیلی از موارد دیگر مورد دیگر که شاید به آن پرداخته نشده سرعت بالای تولیدات محصولات چینی هست که با توجه به تولید صنعتی اون ها بهتر می تونه کمک حال ما باشه.

خرید سوپر فلانکر اشتباه است. هزینه های عملیاتی و نگهداری بالای داره .بهتره به جاش سوخو 30 در تعداد بیشتر خریداری بشه .تا سریعتر تعداد بیشتری هواپیما به ناوگان اضافه بشه .اگر حالا یه تعدادی هم سوپر فلانکر باشه بد نیست اما مهم اینه بشه از این معامله یه تکنولوژی کشید بیرون.وگر نه مثل ماجرای میگ های 29 باید سهمیه سوخت را با کارتش ماه به ماه از روسا گدای کنیم.به هر حال هر چی اضافه بشه خوبه ولی باید دید ارزش داره یا نه.اخه اینا هم برای مصر بوده یه درصد فکر کن اسراییل امارش را نداشته باشه تا پیچ اخرش.امید وارم تو این برحه حساس یه تصمیم درست گرفته بشه.واقعا یه چیزای داره از خسته کننده به عذاب اور تبدیل میشه.

تصاویر زیبا از یگان های ویژه ی ناجا و تجهیزات انها:

سالهای نه چندان دور !!!!

از این بین سلاح ضدماهواره به تنهایی با توجه به خساراتی که به دشمن میزنه و از حیث در دسترس تر بودن نسبت به گزینه های تهاجمی بادارنده دیگه (برای ما با پیشینه موشکی) بسیار حیاتی و ضروری است. وهله اول ماهواره ای نظامی و در وهله دوم ماهواره های تجاری در صورت هدف قرار گرفتن در گام اول نبود خودشون میتونه بحران اساسی در زندگی طبق روال غربی ایجاد کنه و در وهله دوم تمام تجارت های مرتبط با این ابزارها را و در وهله سوم زباله های فضایی حتی میتونند یک کابوس ایجاد کنند. مهم اینه که در مقطع فعلی ما به نسبت غربی نه ماهواره ارزشمندی در فضا داریم و نه ارتباطاتمون تا این حد وابسته است. و البته که این سلاح تعریف پله ای هم داره در بازدارندگی. یعنی شما میتونید از هدف قرار دادن ماهواره های نظامی و امنیتی بگیر تا تجاری را بسته به میزان قدرت تهاجم دشمن به خودت انتخاب کنی و در مورد صهیونیستها هم که اصلا بهانش را داری (فرضا ترور شهید فخری زاده و ادعاهای خودشون) قدم بعدی پرتابه های هایپرسونیک هست. موراد مربوط به داشته های فعل یعنی پدافند غیرعامل/کمیت و کیفیت و قدرت موشکهای موجود هم که جز بدیهیات هستند.

هر گردی ، گردو نیست Shell Game ایا چین استراتژی استقرار ICBM دوره جنگ سرد امریکا را احیا می کند؟ تصاویر ماهواره ای از صحرای گوبی تعداد بسیاری سیلوهای موشکی در دست ساخت را نشان می دهد که احتمال استقرار یک مفهوم شیادانه دارد. تصاویر ماهواره ای که اخیرا از صحرای گوبی گرفته شده نشان می دهد که چین در حال ساخت یک مجموعه بزرگ موشک های قاره پیما است. این سایت جدید با بیش از 100 سیلو که در شمال غربی کشور چین در حال ساخت است، بسیار بزرگ تر از هر چیزی است که چین تا کنون ساخته است. قطعا چین قصد دارد تا بازدارندگی خود را تقویت کند ولی نه از طریق چند موشک بیشتر بلکه هدف بسیار چالش برانگیزتری را دنبال می کنند. به گفته محققان، شواهد ساخت و ساز حداقل 119 سیلو در مساحتی بیش از 700 کیلومتر مربع را نشان می دهد. در کنار این سیلو ها ساخت سنگرهای زیرزمینی، جاده ها و یک یک پایگاه کوچک نظامی نیز دیده می شود. دکتر جفری لوئیس " ما معتقدیم که چین در حال گسترش توان هسته ای خود به منظور جلوگیری از بازدارندگی است که امریکا می تواند به وسیله دفاع موشکی ایجاد کند" در واقع چین سعی دارد بتواند در مقابل حمله پیشدستانه امریکا تعداد کافی از موشک های سالم نگه دارد تا بتواند از سد دفاع موشکی عبور کنند. جنبه جذاب این ساخت وساز ها، تفکر پشت ان است که می تواند بازنگری در مفهوم (Shell Game) دوران جنگ سرد امریکا باشد، که تعداد قابل توجهی سیلو ساخته می شود، اما فقط تعداد کمی از انها بارگیری می شود. این باعث می شود که دشمن از مکان واقعی موشک ها مطمئن نباشد و انها را وادار می کند که تمام سیلو ها را هدف بگیرد. در اغاز مبادله اتش بدون نیاز به منابع زیاد و تهیه و نگهداری موشک، توان دشمن تحلیل می رود. در واقه در ده 1970 میلادی برنامه MX ICBMs پیشنهاد شد که نهایتا به موشک (LGM-118 Peacekeeper) ختم شد. قرار بود 23 شیلتر ساخته شود و موشک ها دائما میان انها جا به جا شوند تا از دید ماهواره های جاسوسی پنهان بمانند و دشمن نتواند جای انها را حدس بزند. مقامات امریکایی تخمین میزدند که شوروی برای اطمینان از نابودی کل مجوعه ها و موشک ها مقدار سرسام اور 4600 کلاهک را مصرف کند. تا بتواند ICBM و ABM هارا از میان بردارد. " Shell Game " فقط یکی از مفاهیمی بود که در کنار پرتابگر های ریلی و متحرک و سیلو های های حفاظت شده بود. در انتها ایالات متحده بعد از توافق های کنترل تسلیحاتی ترجیح داد موشک های LGM-118 را در سال 2005 از خدمت خارج کند. فارین پالیسی با اشاره به بازی جدید چینی ها گفت" اگر چه ممکن است به نظر برسد که 120 سیلو به معنای 120 موشک است، اما به راحتی می تواند 12 موشک باشد" فقط ما نمیدانیم! حتی اگر چین هم اکنون بخواهد تعداد معدودی موشک را مستقر کند با گذشت زمان میتواند تمام سیلو هارا مجهز کند. این حرکت چین منطقی به نظر میرسد، با داشتن 250 تا 350 موشک های قاره پیمای هسته ای (م: که تعداد بسیار کمتری نسبت به امریکا و روسیه است) و فراتر از بحث دوام در برابر حمله اولیه دشمن نگهداری سیلو ها در نزدیکی هم باعث می شود نگهداری و کنترل و تدارکات ارزان تر و ساده تر شود. البته برخی از کارشناسان و ناظران این احتمال را مطرح کرده اند که امکان دارد بخشی از یک سیستم دفاع موشکی پیچیده باشد. که برای این بیش از حد در غرب واقع شده اند و به نظر نمی تواند پوشش مناسبی ایجاد کند. از سوی دیگر در گزارش سالانه کنگره ذکر شده ممکن است چین سیلو های جدیدی برای سلاح های قدیمی تر سوخت مایع مانند موشک DF-5 ساخته شود. جیمز اکتون (مدیر مشترک برنامه هسته ای) در بنیاد کارنگی گفته بود"دلایل زیادی برای این سوال وجود دارد که چین قصد دارد زرادخانه هسته ای خود را به سرعت گسترش دهد، اگر چه فقط در بعد کمی باشد" میدان موشکی جدید مطابق با پیش بینی های قبلی در مورد گسترش توانایی اتمی اش است. ولی هنوز زود است قصد چین را از ساخت 100 سیلو عجیب و غریب در دل بیابان را بیابیم اگر چه ممکن است در دل استراتژی بزرگ تری هم جای بگیرد. منبع 1 منبع2 م « به رسم همیشه، این حرکت جدید چینی ها در کنار گسترش توان متعارف به خوبی نمایان گر بلندپروازی های جاه طلبانه ای دارد. اما در خصوص اینکه ایا ممکن است کشور ما هم بتواند از استراتژی Shell Game استفاده کند؟ بله ما هم میتوانیم با ترکیب مفهوم مزرعه موشکی و این شیوه فریب و استتار مانع از این بشویم که دشمن با اجرای حمله ای محدود بتواند توان تهاجمی ما را خنثی کند.»

معامله سرخ آیا قرارداد 400 میلیارد دلاری ایران و چین می تواند زمینه ساز فروش جتهای جی-10سی شود ؟!!! سوم آوریل 2021 به تقریب ، پس از وقوع انقلاب اسلامی در ایران ، یک نقطه عطف قابل تامل بشمار می رود ، چرا که با قطع تمامی ارتباطات با غرب ، وقوع جنگ باعراق و پس از آن ایجاد شبکه ای درهم تنیده از تحریم های هوشمند بخصوص در حوزه تسلیحاتی و ایجاد ارتباطات نیم بند با اتحاد شوروی و سپس روسیه فدرال ، جمهوری اسلامی اینک در آستانه یک چرخش سیاسی در تاریخ خود قرار دارد ، چرا که در این تاریخ ، قراردادی به ارزش 400 میلیارد دلار برای سرمایه گذاری گسترده چینی ها در ایران در ازای فروش سوخت های فسیلی میان طرفین به امضاء رسید . در واقع ، این روند از چند ماه پیش یعنی در ژوئیه 2020 با امضاء پیش نویس قرارداد اقتصادی / نظامی میان دو کشور همزمان با تحریم های گسترده ایالات متحده علیه منافع تجاری تهران آغاز گردید ، در حالی که براساس توافق موسوم به "برجام" تحریم های تسلیحاتی علیه این کشور در اکتبر 2020 منقضی شد و انتظارمی رفت که خریدهای نظامی ایران 4 دهه پس از سقوط رژیم گذشته ، صورت تازه ای به خود بگیرد . مقایسه ابعاد جی-10 با جتهای هم رده به ترتیب از راست : گریپن (سوئد ) ، یوروفایتر ، رافال ( فرانسه ) ، جی-10 (چین ) و برنامه لغو شده لاوی ( اسراییل ) اگر چه در طول این 4 دهه ، صنعت دفاعی ایران به نسبت از یک خوداتکایی قابل ملاحضه برخوردار شده ، اما ضعف شدید در حوزه پشتیبانی از ناوگان نیروی هوایی و کاهش کمّی سازمان رزم شاخه هوایی بدلیل جنگ با عراق و افزایش سوانح هوایی در سالهای پس از آن باعث شد تا پاشنه آشیل این کشور به مرور به یک شکاف بزرگ در مقایسه به تهدیدات منطقه ای و فرامنطقه ای تبدیل گردد . درواقع نیروی هوایی ایران ، یقیناً متکی به جتهای منسوخ نسل سوم آمریکایی است که در دهه هفتاد میلادی از همپیمان غربی اش خریداری شده بود ، در حالی که تنها پس از اتمام جنگ با عراق ، تعداد محدودی از هواگردهای رزمی سوخو-24 و میگ-29 در کنار برنامه ریزی برای نوسازی جنگنده هایی نظیر اف-14 و اف-4 بصورت عملیاتی در اختیار دارد . بطور طبیعی با توجه به گستره تهدید ، در کوتاه مدت نیروی هوایی ارتش این کشور نیازمند یک جنگنده سبک نسل ++4 در کلاس جی-10سی است که می تواند بعنوان یک کاندیدی بالقوه برای نوسازی نیروی هوایی ایران تا رسیدن به یک وضعیت باثبات در نظر گرفته شود . در این میان ، گرچه تهران در یک مقطع نظامی ارتباطات نظامی به نسبت گسترده ای را با روسیه برای نوسازی سازمان مسلح خود برقرار نمود ، اما برخی ناظران معتقدند که علیرغم پیشینه نامطلوب روابط نظامی میان ایران و چین در حوزه سخت افزاری ، تهران در درازمدت برای خرید نظامی متوجه چین شود . دراین زمینه کارشناسان نظامی براین اعتقاد قرار دارند که این امر تا حدودی دلایل سیاسی را در بطن خودمی پرورد ، چرا که روسها براساس زمینه تاریخی ، بطور معمول در ازای عدم فروش سلاح یا ایجاد تاخیر در آن از غرب و اسراییل درخواست امتیاز می نمود . بدین ترتیب ، لغو فروش بیشتری از جنگنده های میگ-29 و احتمالا میگ-31 در اوایل دهه نود میلادی تحت فشار غرب و همچنین ایجاد تاخیر در تحویل سامانه های اس-300 را می توان در این زمینه مورد بررسی قرار داد . علاوه براین ، در بازه زمانی پس از تحویل سامانه های اس-300 در داخل ایران شایعات گسترده ای در خصوص انتقال اطلاعات این سامانه به اسراییل برای سرکوب ان ، رواج پیدا کرد که هرگز تایید نشد ، بااین حال ، در صورتی که این ادعاها صحت داشته باشد ، جذابیت دسترسی به تسلیحات روسی تا حدودی کاهش پیدا می کند . اما جدای از ملاحضات سیاسی برخی معتقدند که جی-10سی می تواند گزینه جذاب تری نسبت به سخت افزارهای روسی باشد . این جنگنده تک موتوره ، هزینه عملیاتی کمتری را در مقایسه با جتهای سنگین تری نظیر سوخو-35 یا سوخو-34 به نمایش می گذارد ، ضمن اینکه گفته میشود از موشکهای هوابه هوا و الکترونیک پیشرفته ای نیز بهره می برد . علاوه براین ، تعداد تولید شده جی-10 سی ( تا 200 فروند ) در مقایسه با 12 فروند عملیاتی میگ-35 نیز عامل موثری نیز بشمارمی رود . به همین دلیل کارشناسان معتقدند که جی-10سی گزینه توانمند تری بدلیل برخورداری از رادار AESA و زیرسیستم های جنگ شبکه محور ، موشک های پی ال-15 ( که در مقایسه با AIM-120 و R-77 برد بلندی را در اختیار کاربر قرار میدهد ) خواهد بود . در کنار این فاکتورها ، جی-10 سی علیرغم تک موتوره بودن ، ارتفاع عملیاتی ، پایایی و سرعت قابل توجهی را در عین ارزان بود در اختیار دارد که می تواند جایگزین جنگنده های قدیمی تر اف-4 نیروی هوایی ایران و به تبع آن ، کاهش هزینه های عملیاتی نیروی هوایی گردد ، ضمن اینکه گسترش روابط اقتصادی میان ایران و چین ، تامین مالی این پروژه را تسهیل خواهد نمود . این روند ، نه تنها جای پای صنعت هوایی چین را در خاورمیانه محکم تر خواهد کرد ، بلکه فرصتی را فراهم می کند تا داده های ارزشمندی از رقابت رزمی محصولات چینی در برابر جتهای غربی بدست آید . از سویی دیگر ، ناظران نظامی براین باورند که خرید جی-10 سی می تواند دستیابی ایران به جتهای سبک تر جی اف-17 بلاک3 را سریع تر نماید ، اما مهم ترین عیب جی-10 سی ، برد رزمی کم آن است که این مساله خرید نسخه های جی-16 یا سوخو34/35/30 را برای ایران مطلوب تر می کند ، هر چند جهت گیری صنعت دفاعی ایران و سرمایه گذاری بر روی بدون سرنشین های تهاجمی برد بلند ، این نقص را تا حدودی ناموجه می سازد . پی نوشت : 1-بن پایه 2- یکی از نواقص مهم چنین تحلیل هایی ، پیش بینی نسخه یک جنگنده رزمی، صرفاً براساس هزینه های عملیاتی است ، در حالی که استاندارد موجود برای انتخاب یک هواگرد رزمی ، علاوه بر هزینه های عملیاتی ، می بایست براساس ماهیت و گستره تهدید ، وجود زیرساختهای فنی برای تعمیر و نگهداری و عملیاتی نگاه داشتن این هواگردها ، مبحث بسیار پراهمیت آموزش ، سازه های نگهداری ( فرودگاه های نظامی ) و ده ها عامل دیگر ( که از حوصله این نوشتار خارج است ) می بایست صورت گیرد . 3- تحلیل موجود در متن بطور کامل قابل تایید نیست و صرفاً برای آگاهی مخاطب برگردان شده ... 4- صرفاً برای میلیتاری MR9

    دوست عزیز منظور از خارجیا کیا هستن؟ در زمان هخامنشیان جهان متمدن زیر پرچم شاهان هخامنشی بودن و جز ایالات ایران بودند مثل مصر بابل سومر و غیره درسته مثلا پزشک های مصری خیلی توانا بودند ولی شاید تک و توک به دربار ایران می آمدند . ولی مطِن باش ایرانی ها در خیلی از زمینه ها و علم سرتر بودن ..چرا ؟ ساختن امپراطوری های عظیم و اداره کردن اونها نشان دهنده واقعیت هست....مثلا الان چرا یک کشور مثل آمریکا ابرقدرت هست؟ چون در هر زمینه علمی از بقیه سرتر هست و همین موضوع در مورد ایران باستان هم صدق میکنه در مورد اشکانیان و ساسانیان  هم همینطور موفق باشید

بنام خداي يكتا دوست عزيز موقعي در تاريخ به حقيقت ميرسي كه عينك امروزي رو از چشمت و از ديد امروزي به گذشته نگاه نكني،،،،اينكه ميگي اسلام همه رو به دعوت به علم ميكنه كجا و اون دين كه منظورتون زرتشتي ها هستند كجا ،،،،،بنده يك ايراني مسلمان شيعه هستم ولي اگه يك زرتشتي بودم اينطور جوابت ميدادم : اينموقع كه دين زرتشتي هزاران سال درس يكتا پرستي ميداد اسلام كجا بود؟ يك استاد تاريخي داشتيم خدا بهش عمر بده حرف قشنگي زد،،،فرمود : كلمات در طول زمان تغيير ميكنند و حتي از بين ميروند،،،،مثلا الان اگه اسم نظام طبقاتي بياد در ضمير همه پايين شهر و فقر و غيره بوجود مياد در صورتي كه اين كلمه در اون دوران يك معني ديگه داشت،،،،، نظام طبقاتي ساسانيان شايد از نگاه امروزي پر از عيب و إيراد و بعضا ظالما نه باشه ولي در دوران خودش يكي از بهترين شيوه حكومت داري بود،،، مثلا اگه يكي پدرش كشاورز خودش هم بايد كشاورز ميشد ولي!! ولي اگه لياقت خودش رو در هر زمينه اي به اثبات ميرسوند ميتونست به جاهاي بالاتر برسه مثلا اگه يكي نشون ميداد كه لياقت درس خوندن داره و لياقت خودشو به موبدان يا بزرگان نشون ميداد ميتونست درس بخون،،،،،و در نتيجه اين سياست كار دست كاردان مي افتاد و مثل الان نبود كه طرف رييس سوخت ميشه مدير عامل باشگاه،،،،شما زندگي نامه سرداران سپاهيان ساساني رو مطالعه كنيد،،،،هر كدام تو هر سمت يك نخبه نظامي بودند و الكي كه به اين سمت نرسيدند و همشون هم إشراف زاده نبودند در مورد علم : اتفاقا تعداد دانشمندان ايران قبل اسلام خيلي بيشتر از بعد از ان بود و در واقع مسلمانان فاتح دستاورد هاي اونها رو به اسم خودشون ثبت كردن،،،،شما يك نگاه به تخت جمشيد بكنيد،،،أوج علم معماري و هنر رو ميرسونه،،،بعد اسلام هم همچين بنايي داريم؟؟؟ تيسفون رو ببينيد،،،كأخ اردشير بابكان،،،و خيلي جاهاي ديگه،،،،، چرا هيچ بناي شكوه مند تاريخي در عربستان كه زادگاه اسلام هست رو نمي بينيم ،،، طبق ايه اي كه شما اورديد چرا دانشمندي از اعراب مسلمان نداشتيم؟؟؟ دوست عزيز اسلام دين مبيني هست درست ، همه قبول داريم ولي اينو بگم چرا بايد باستان رو بكوبيد؟؟؟ ميفرماييد حكومت فاسد!!! ساساني ،،،،والا حكومت هاي اسلامي مثل عباسيان و ،،،، صد مرتبه فاسد تر بودن،،،،،اون دانشمند هايي هم كه ذكر كرديد همه ايراني هستند،،،، پس همان طور كه گفتم در تحليل تاريخ عينك امروز بيني رو از چشمتان برداريد