فعالیت مرزبانان مرز با ترکیه در روز های سرد سال

در باب دوست و دشمن ( 2) !!!! ضرب المثل قدیمی روسی " اعتماد کُنید ... ولی در زمان خودش ، راستی آزمایی هم انجام بدید " Chernobyl

قابلیت هایی که نیروهای زرهی میان وزن1 به طیف کامل عملیات ها می آورند نیروهای زره پوش میان وزن در چشم انداز ارتش ایالات متحده از نیروی آینده نقش اساسی دارند. پیشبینی میشود که چابکی پیاده نظام سبک با کشندگی و بقای بیشتر واحدهای سنگین وزن از جمله واحدهای زرهپوش میان وزن ترکیب خواهد شد. واحدهای زره پوش میان وزن میتوانند توانایی فعلی نیروها را افزایش دهند. ( مترجم : همانطور که ارتش امریکا در برنامه های لغو شده خودروهای زرهی یعنی سیستم رزمی اینده (FCS) و خودرو رزمی زمینی (GCV) و برنامه جدید نیروی زمینی امریکا موسوم به نسل آینده خودروهای رزمی ( NGCV ) تمرکز ویژه ای را بر روی خودروهای زرهی میان وزن گذاشته است.) واحدهای زرهی میان وزن در قرن بیستم به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته‌اند، اما امروزه ارتش ایالات متحده تجربه کمی از آنها در سراسر طیف کامل عملیات نظامی دارند. برای ارائه درک بیشتر و کمک به تصمیم گیری از نیروی های رزمی آینده، محققان مرکز RAND Arroyo یک ارزیابی کیفی از عملکرد نیروهای زرهی میان وزن در 13 درگیری گذشته که محدوده عملیات نظامی را در بر می گیرند ، انجام دادند. به طور خاص بررسی مطالعات موردی درگیری های گذشته نظامیان آمریکایی و هم نظامیان خارجی برای درک توانایی های منحصر به فرد نیروهای زرهی میان وزن ‌انجام شد. به عنوان نمونه چگونه این واحدها در زمین های پیچیده عمل کرده اند، و توانایی استقرار سریع نیروهای زرهی میان وزن چه مزایایی برای فرماندهان عملیاتی در گذشته داشته است. نیروهای زرهی میان وزن می توانند در برابر نیروهای سنگین توانمند آسیب پذیر باشند در بالاترین محدوده عملیات های نظامی (عملیات و لشکرکشی های بزرگ)، عملکرد نیروهای زرهی میان وزن مختلط بوده است. در جنگ داخلی اسپانیا تانک های روسی برتری آشکاری نسبت به خودروهای زرهی سبک تر آلمانی و ایتالیایی داشتند. در جنگ جهانی دوم، تانک‌ها و زره کوب های آمریکایی در برابر نیروهای توانمند آلمانی مجهز به تانک‌ها و سلاح‌های ضدتانک با بقاپدیری پایین و آسیب‌های مرگ‌بار همراه بوده است. این اتفاقی بود که دکترین ارتش ایالات متحده آن را رد کرده بود و نیروهای ایالات متحده با غلبه بر آلمان ها با تعداد زیاد و توپخانه و پشتیبانی هوایی بسیار مؤثر آن را کاهش دادند. نیروهای زرهی میان وزن به ویژه در عملیات واکنش به بحران و عملیات اضطراری محدود ارزشمند بوده اند. حتی تعداد کمی از نیروهای زرهی میان وزن می توانند تفاوت اساسی ایجاد کنند، به ویژه در مواقعی که با نیروهای سبک ترکیب میشوند یا زمانی که به طور مستقل در عملیات های حمله یا ضربه زدن عمل می کنند. در سومالی (1993)، زره پوش های مالزیایی و پاکستانی تحرک، محافظت و قدرت آتش مورد نیاز برای خارج کردن سربازانی که در موگادیشو در جریان دستگیری یک فرمانده قبیله به دام افتاده بودند را فراهم کردند. در طی عملیات "هدف مشروع" در پاناما (1989)، خودروهای شناسایی زرهی M551 شریدان به عنوان زرهی میان وزن هوابرد قابلیت حیاتی را برای نیروهای سبک فراهم کردند. در عراق (2003-2005)، تیم‌های رزمی تیپ استرایکر توانستند پاسخ سریعی را در یک منطقه عملیاتی بزرگ ارائه دهند و بقای بیشتری نسبت به نیروهای سبک ارائه داده بودند. در هر یک از این موارد، وسایل نقلیه زرهی میان وزن به نیروها اجازه می دادند تا با ارائه تحرک محافظت شده، قدرت شلیک متحرک، و قابلیت های واکنش سریعی که سربازان پیاده از آن برخوردار نیستند بهتر عمل کنند. نیروهای زرهی میان وزن در زمین های پیچیده عملکرد خوبی داشته اند، اما آسیب پذیری هایی وجود دارد تقریباً در هر موردی که مورد بررسی قرار گرفت، نیروهای زرهی میان وزن مجبور بودند در نوعی از زمین های پیچیده (به عنوان مثال، شهری، جنگلی، کوهستانی یا ترکیبی از آنها) وارد عمل شوند علاوه بر این، بیشتر عملیات‌ها تحت تأثیر بافت های توسعه نیافته2 که محیط‌های عملیاتی را مشخص می‌کرد، قرار گرفتند. جدول -1 انواع زمین هایی را که در آنها نیروهای زرهی میان وزن در طول هر یک از 13 درگیری در آن قرار گرفته بوده را مشخص می کند. ارزیابی تیم RAND نشان می‌دهد که خودروهای زرهی میان وزن بهتر از تانک‌های سنگین وزن با تحرک بیشتر در زمین‌های پیچیده عمل می‌کنند و تسلیحات روی خودروهای زرهی میان وزن برای نبرد در کوه‌ها (افغانستان، چچن) و مناطق شهری (چچن) سازگارتر از واحدهای زرهی سنگین وزن بودند. پلتفرمهای زرهی میان وزن نیز نسبت به خودروهای سبک وزن بقای بیشتری را برای پیاده نظام فراهم می کردند. در نهایت، نیروهای زرهی میان وزن بهتر می توانستند در مناطقی با بافت های کمتر توسعه یافته عمل کنند. با این وجود، زمین های پیچیده مشکلات بقاپذیری را ایجاد کردند. به عنوان مثال تا مدتها، به‌ منظور درگیری‌های رو در رو و شلیک ها مستقیم زره در قسمت جلویی اکثر خودروهای زرهی ضخیم‌ترین بخش انها بوده است . با این حال، در زمین های پیچیده، حملات آتش مستقیم اغلب در فاصله نزدیک اتفاق می افتد و هدف گیریها به سمت آسیب پذیرتر خودروهای زرهی یعنی بخش عقب، یا فوقانی وسایل نقلیه قرار بگیرد. علاوه بر این، بخش زیرین اکثر خودروهای زرهی نازک است و بنابراین در برابر مین ها و بمب های دست ساز آسیب پذیر است، سلاح هایی که راحت تر در زمین های پیچیده پنهان می شوند. جدول-1 زمین های پیچیده ای که توسط نیروهای زرهی میان وزن در 13 درگیری گذشته تجربه شده است قابلیت استقرار سریع نیروهای زرهی میان وزن یک دارایی کلیدی بوده است ظرفیت استقرار سریع نیروهای زرهی میان وزن ممکن است یک قابلیت مهم ملی باشد. در عملیات ضربتی و ضد شورشی که توسط اتحاد جماهیر شوروی در چکسلواکی و افغانستان (به ترتیب 1968 و 1979-1988) انجام شد . شوروی نیروهای زرهی میان وزن را انتخاب کرد و قابلیت استقرار بیشتر آنها را در مقایسه با نیروهای سنگین وزن و تحرک و قدرت آتش بیشتر در مقایسه با زرهی سبک وزن را ترجیح داد. (مترجم : نمونه جدید ترین آن عملیات ضد شورش نیروهای روس در سال 2022 درقزاقستان بود که روسها از خودروهای زرهی میان وزن استفاده کردند.) در پاناما، خودرو شناسایی زرهی M551 شریدان هوابرد توانایی مهمی را برای نیروهای سبک ایالات متحده فراهم کردند، اگرچه آنها در برابر دشمنی که کاملاً از قبل مغلوب شده بودند، همسان بودند. توجه به این نکته ضروری است که ارتش ایالات متحده در حال حاضر فاقد یک زره پوش میان وزن با قابلیت عملیات ورود سریع السیر3 ( forced-entry) و قابل هوابرد است. خودروهای زرهی شریدان بازنشسته شده اند. خودروهای زرهی میان وزن فعلی ارتش آمریکا همچون استرایکرها هوابرد نیستند. انتقال استرایکرها فقط یا هواپیماهای ترابری C-17 یا C-5 انجام میشود و جابه جای هوایی آنها نیازمند محل های فرود امن است. بینش های کلیدی و توصیه های این مطالعه های موردی سه بینش عمده را به همراه داشت. اول، اگر برنامه‌هایی برای افزایش قابلیت بقا و کشنگی نیروهای زرهی میان وزن برآورده نشود یا در شرایط میدان نبرد به طور کامل محقق نشود، نیروهای زره پوش میان وزن در برابر مخالفان توانا و زره پوش های سنگین وزن بسیار ضعیف عمل می کنند. در حالی که زرهی میان وزن در بسیاری از موقعیت‌ها از مزایای آشکاری نسبت به زرهی سنگین وزن برخوردار هستند، دشمنانی که در زمین‌های پیچیده با زره‌های سنگین وزن و/یا تسلیحات بسیار کشنده عمل می‌کنند می‌توانند این مزایا را خنثی کنند. دوم، مراحل دکترین و ساختار های سازمانی نظامی میتواند در شرایط خاص مسولیت ها و وظایف نیروهای زرهی میان وزن را کاهش دهد این مراحل شامل اجرای تاکتیک های تسلیحات ترکیبی با کیفیت بالا تا پایین ترین رده ها می باشد، استفاده موثر از پشتیبانی آتش و آموزش خدمه و فرماندهان رده پایین است. سوم، ارتش ایالات متحده از زمان بازنشستگی M551 شریدان فاقد یک خودرو زرهی با توانایی اجرای عملیات ورود سریع السیر است. خودروهای زرهی استرایکر نمی توانند این خلاء مهم را پر کنند. محققان به این نتیجه رسیدند که برای ارتش ایالات متحده عاقلانه است که ترکیبی از نیروهای زرهی سنگین وزن ، میان وزن و سبک وزن را در اختیار داشته باشد. در نتیجه ارتش آمریکا می تواند این نیروها را با توجه به شرایطی میدان نبرد به بهترین شکل و متناسب با ویژگی های این تجهیزات سازماندهی و به کاربگیرد. نیروهای زرهی میان وزن در چنین ترکیبی چیزهای زیادی برای ارائه دارند. نیروهای زره پوش میان وزن می توانند سهم مهمی داشته باشند، به ویژه در هنگام تقویت نیروهای نظامی سبک یا در مواردی که واکنش سریع می تواند جلوی مقابله موثر دشمن را بگیرد. پاورقی 1_ زرهی میان وزن: در این مقاله کوتاه، نیروی زرهی میان وزن (1) بر حسب پلتفرم (به عنوان مثال، تانک ها و سایر وسایل نقلیه زرهی) و(2) نسبت به نیروی کلی یک ارتش و خودروهای زرهی حریف تعریف می شود. به عنوان مثال، تانک های شرمن سنگین ترین تانک ارتش ایالات متحده (33 تا 36.5 تن) در بیشتر دوران جنگ جهانی دوم بود نسبت به نیروهای آلمانی مجهز به پانزر (تانک های 44 تا 69 تنی) نیوری زرهی میان وزن محسوب می شوند. 2- بافت های توسعه نیافته : حومه شهرها یا بعبارت دقیق زاغه نشین ها یا محیط های مسکونی با بافت نامنظم که از الگو ، ساخت و توسعه شهری پیروی نمی کنند. و در طول زمان بدون رعایت استانداردهای شهری ساخته اند. 3- عملیات ورود سریع السیر : توسط سازمان‌هایی انجام می‌شود که ساختار نیروی آنها اجازه استقرار سریع در منطقه هدف را می‌دهد. نیروهای مشترک ممکن است مستقیماً در منطقه یا مناطقی مستقر شوند تا برای عملیات های بعدی آماده شوند. نقل با ذکر نام میلیتاری بلامانع است منبع

بمباران های دیوانه وارد جنگنده های سعودی/اماراتی به شکل وحشیانه ای مناطق مسکونی و بنادر یمن را هدف قرار داده و همچنان ادامه داره در سکوت مطلق جهان و حتی خفت آورتر اینکه ذیل حمایت تمام کشورها و سازمان هایی که پول های سعودی و لابی امریکایی/اسراییلی خفشون کرده. ویدئوهایی که انصارالله از نبردهای اخیر منتشر کرده میتونه خیلی روشن علل برخی عقب نشینی ها را روشن کنه: حملات هوایی بی امان، مستمر، بدون وقفه و پرحجم ائتلاف سعودی (به همراه چتر اطلاعاتی و هوایی گسترده بر روی مناطق جنگی و غیرجنگی به کمک پرنده ها و پهپادها و ماهواره های چندین کشور دخیل در جنگ) گسیل بی سابقه و پرحجم نیروهای زمینی مهاجم که گاهی فقط تعداد خودروهای زرهی و تقویت شدشون چندین برابر نیروهای فردی انصارالله هست در هجوم ها که فقط تنها کاری که میکنند گاز خودروهای زرهی را گرفتند و به دل جبهات زدند. تعداد کم نیروهای زمینی انصارالله و البته تقریبا حذف کامل وسایل نقلیه و لجستیک (زرهی و توپخانه و تانک که شوخی محسوب میشه) به علت آسمانی که یک لحظه از پرنده های مهاجم خالی نمیشه عدم وجود تسلیحات کافی. انصارالله غالبا تنها با کلاشینکوف در برابر هجوم انبوه خودروهای زرهی و تقویت شده تاکتیکی و زیر اتش پرحجم حملات هوایی در حال جنگ هست که دشمن هم با اطلاع از این موضوع با گسیل گسترده خودروهای تاکتیکی و زرهی پیش میاد. انصارالله اگر به اندازه یک دهم النصره و داعش در سوریه ( با خط مستقیم اردوغان و در ابتدا همین امارات و عربستان و قطر و ...برای موشکهای تاو فقط در یک قلم ) سلاح ضد زره داشت اونوقت شاید شاهد گسترده ترین شکار زرهی تاریخ میبودیم در یمن. منتهی طبیعتا زور ار پی جی نهایتا و چند تا ضد زره محدود و کلاشینکوف به انبوه خودروهای زرهی تحت حمایت جنگنده ها و توپخانه و پهپاد و ... نمیرسه. انصارالله به خاطر پای کار اوردن همه توان هوایی چندین کشور حتی روی زمین برای تحرک و مثلا کمین و تله هم مشکل خواهد داشت طبیعتا و این کار را براشون سخت میکنه حتی در شکل حداقلی دفاع.

در فاصله میان محور چرخها ، بین ذوالفقار و آبرامز تفاوت آشکار هست ، اما اینکه طراحی تانک با نگاهی اجمالی به آبرامز انجام شده ، اتفاق نظر وجود داره . در این نمای جانبی شباهت بین خورشیدی ، محور ها و چرخها و غلطکها خیلی واضحه و ذوالفقار 3 با هیچ تانکی مثل آریت ، اینقدر اشتراک نداره . ذوالفقار 3 آریت حالا دسترسی به آبرامز آمریکایی از طریق عراق بنظر امکانپذیر باشه اما دسترسی فیزیکی به آریت ایتالیایی سختر بوده اما با توجه به همکاری های صنعتی و نظامی گسترده بین ایران و ایتالیا ، شاید انتقال صورت گرفته باشه .

شباهت های هم شاسی ذولفقار به شاسی تانک ابرامز داره! واقعا معماییه این تعداد محدود شاسی برای نسل بعدی ذولفقار از کجا آمدن؟! چرا ادامه نداشت؟ یعنی ما موفق به قالب گیری، طراحی و ساخت یکپارچه شاسی شدیم یا از یک منبعی بدست اوردیم! بخصوص این‌شاسی بزرگ که برای توسعه هر برجکی بروزی جوابگو هست!

پیدایش اولین تانک ذوالفقار به اواسط دهه 90میلادی بر میگرده که از شاسی ام60استفاده شده و 6چرخ هست شباهت بین ذوالفقار3 با آبرامز الخصوص در این نما غیر قابل کتمان هست. خروجی اگزوز. محل قرار گیری چراغ شب عقب. تعداد چرخها(7عدد).هر دو چرخ خورشیدی و حتی شنی. شکل کفشک(البته این دو مورد شبیه ام60هم هست)و طول کلی شاسی کار رو از شباهت بالاتر برده و به نظرم شاسی مذکور متعلق به تانک آبرامز ست.اما این شاسی چطور و از کجا بدست آمده؟محتمل ترین گزینه عراق ست به نحوی بعد از جنگ دوم خلیج فارس و احتمال زیاد به تعداد بیش از یک عراده بدست اومده

شباهت زیاد و دیده نشده ی شاسی هفت چرخ تانک ذوالفقار 3 با تانک آریت ایتالیا شاید معما اینگونه حل شود ! آریت ذوالفقار3 ذوالفقار 3 آریت

سلام چرخ جلو آبرامز فاصله بیشتری نسبت به بقیه چرخها با هم داره . اما در ذوالفقار 3 فاصله تمامی چرخها نسبت به یکدیگر به یه اندازه ست ! این شاسی نمیتوه متعلق به ابرامز باشه و تانک ایرانی فقط شبیه به آبرامز ساخته شده .

امارات گویا مقابله ای نکرده و حملات پهپادی سابقا نشون داده و میشه این برداشت را کرد که اگر امادگی 24 ساعته براش وجود نداشته باشه امکان پدافند در مقابلش سخت هست. در عوض عربستان که در حملات اولیه تنها گفته بود رصد کرده حملات از فرودگاه صنعا را در ادامه بعد از ظهر مدعی شد تا عصر امروز هشت پهپاد را در جنوب عربستان رهگیری کرده. در حقیقت حالا بیشتر میشه مطمئن بود با توجه به داده های موجود عربستان با هزینه سنگین و رصد 24 ساعته و گشت زنی مداوم جنگنده هاش در آسمان عربستان و خصوصا نقاط بحرانی است که با پهپادها میتونه مقابله کنه. در حقیقت این شیوه ای است که تا حدی در برابر تهدیدات پهپادی باعث میشه بتونه مقابله داشته باشه قبل از برخورد. ولی لازمه این امر اشراف کامل اطلاعاتی است که به نظر کشور یا رژیم های ثالث دارند این کار را انجام میدند براش. در همین مورد هم نیمه شب گذشته ناگهان خبری روی خروجی خبرگزاریها اومد که امیر ابوظبی به طور کاملا ناگهانی دیدار مهمش با رییس جمهور کره جنوبی را که قرار بود امروز برگزار بشه به خاطر شرایط اضطراری لغو کرده. احتمال غریب به یقین به همین حادثه مربوط بوده و این نشون میده که چطور اطلاعات کاملی ( احتمالا رصد ماهواره ای و هوایی و اطلاعاتی تحرکات در داخل یمن و آمادگی های پیش پرتاب ) توسط طرف هایی که از چنین قابلیتهایی برخوردارند داره به امارات و خصوصا عربستان ارائه میشه. در این مورد هم البته انصارالله تصفیه حساب با امارات را خصوصا بعد اعلام رسمی کناره گیریش (به ظاهر لااقل) از جنگ یمن را گذاشته بود برای بعد ولی وقتی در شبوه نیروهای تحت امر امارات به طور مستقیم وارد درگیریها شدند خب شرایط انصارالله هم تغییر کرد. به نظرم البته تصمیم، تصمیم امارات هم نبود و عقب نشینی نیروهای تحت امر امارات از حدیده و گسیل به شبوه و مارب دستوری از بالا (فراتر از عربستان) بود. امروز خبرهایی داشتیم که آمریکا هم به طور آشکار درگیری غیرمستقیمش از جنگ یمن را برای یکسره کردن تکلیف مارب و کمک به عربستان رسما به کمک مستقیم تغییر داده. ( در کنار کمکهای مستقیم رژیم صهیونیستی که در حلقه متفاوتی داره رخ میده احتمالا)

مستند خوبی بود اگرچه دردناک تقریبا دو بخش داشت، بخش اول فرایند استاکنس از شروع تا دفع بخش دوم برخوردی که با تیم مقابله با استاکنس شد رو گفت از ترور، تا پرونده سازی و اخراج و در اخر گفت کاری که با استاکنس نشد با برجام و ترور انجام شد

حمله به امارات با ۲۰ پهپاد و ۱۰ موشک شبکه تلویزیونی «المیادین»: ۲۰ فروند پهپاد و ۱۰ فروند موشک بالستیک ارتش و کمیته های مردمی یمن اهداف حساسی را در عمق خاک امارات هدف قرار دادند. عملیات نظامی در قلب شهر ابوظبی پایتخت امارات همچنان ادامه دارد و زبانه های آتش و دود در آسمان این شهر برخاسته است.

ابرپنهانکار لاکهید- بوئینگ !!!!! آیا اضافه شدن حسگر جدید به اف-22 قابلیت حداقل سازی پنهانکاری رپتور را خواهد داشت ؟!! نیروی هوایی ارتش ایالات متحده بعنوان بخشی از روند ارتقاء ناوگان جتهای برتری هوایی خود در مواجهه با چالش های روزافزونی که از سوی رقیبانش ، بدان تحمیل میشود ، برنامه جامعی را برای تطبیق یک سامانه جستجو و ردیابی فروسرخ (IRST) را در جنگنده های عملیاتی سنگین نسل پنجم اف-22 رپتور موجود خود در نظر گرفته است . این جنگنده که برای اولین بار در دسامبر 2005 وارد خدمت شد ، از ابتدای امر می بایست به این سامانه مجهز می گردید ، اما بدلایل بودجه ای به مانند مجهز شدن به رادارهای پهلونگر این امر رخ نداد . درواقع امر ، اف-22 هم از نظر هزینه های پروازی و هم سایر جنبه های مرتبط از ابتدای برنامه یک روند بسیار هزینه بر را به نمایش گذاشته ، در حالی که به اعتقاد برخی از ناظران ، هزینه های پیش بینی نشده این جنگنده ، فراتر از پیش بینی های اولیه به نظر می آید . با تمامی این اوصاف ، تطبیق سامانه های جستجو و ردیابی فروسرخ با جتهای برتری هوایی از ابتدای دهه هشتاد میلادی با تلاش های روسیه رنگ واقعیت بخود گرفت و غرب نیز بتدریج از ابتدای سال 2000 میلادی بسمت کاربرد چنین سامانه هایی حرکت نمود . وجود چنین سیستم هایی در هواگردهای رزمی به خلبان اجازه می دهد تا در یک محیط بشدت آلوده به جنگ الکترونیک ، سطح آگاهی محیطی خود را بالاتر برده و در حالی که ممکن است احتمال اخلال در رادارهای هوابرد آنها افزایش پیدا کند ، یا هواگردهایی با سطح مقطع پایین در محیط رزم هوایی وجود داشته باشند ، ابزار موثری برای دفاع از خود در بردهای متوسط برای آنها فراهم شود ، در حالی که توانمندی وارد شدن به محیط درگیری بدون انتشار امضاء راداری را به خلبان خواهد داد . برنامه نصب رادارهای پهلونگر در نسخه ضربتی اف-22 بنابراین ، با توجه به اینکه در حال حاضر اف-22 در میان جتهای غربی ، کمترین سطح راداری ممکن را داراست ، تطبیق IRST با این جنگنده ،بقاء پذیری آن را در سناریوهای رزمی خاص افزایش خواهد داد .با توجه به این مساله ، در 13 ژانویه 2022 سندی تحت عنوان SBIR در مورد ادغام سامانه IRST منتشر شد که درآن آمده بود: "دفتر برنامه ریزی عملیاتی اف-22 به دنبال راه حل های سخت افزاری و نرم افزاری جدیدی است که قابلیت سنجش فرسرخ دوربرد اشیاءرا فراهم کند " نمایشگر نصب شده بر روی کلاه خلبان (اسکورپیون) با این حال ، سولات بیشماری در خصوص اینکه چگونه می توان حسگرهای فروسرخ را بدون به خطر انداختن سطح مقطع راداری پایین هواپیما با این جنگنده یکپارچه نمود ، پدید آمده است ، در حالی که سایر توانمندهای مورد انتظار نظیر امکان سد های فیزیکی و غیرفیزیکی در برابر تهدیدات سایبری ، رادار جدیدتر ، امکان هدایت چند بدون سرنشین با جنگنده اف-22 ، سامانه های ناوبری جایگزین جی پی اس ، نمایشگر نصب شده بر روی کلاه خلبان (اسکورپیون) ، سامانه گزارش از صحنه رزم و .... چندان مشکلی را در این زمینه بوجود نخواهد آورد . محصولات روسی از دهه هشتاد میلادی سامانه جستجو و ردیابی فروسرخ را بصورت استاندارد به خود می بینند . در خصوص کلاه پروازی خلبان ، گفته شده که در این زمینه اف-22 بشدت از رقبای خود عقبتر است و به شکل کاملا جدی ، زوایای درگیری با کلاه خلبان برای استفاده از قابلیتهای موشک AIM-9X محدود شده است در حالی که رقبای روسی از دهه هشتاد میلادی به این توانایی مجهز هستند . اینک چیزی در حدود 187 فروند اف-22 در دسترس قرار دارند که بلحاظ معماری رایانه ای و همچنین توان به اشتراک گذاری داده های رزمی بصورت فزاینده ای قدیمی شده اند بطوریکه دراین زمینه ها ، اف-35 و اف-15 ئی ایکس برتری قابل ملاحضه ای را دارند . مجموع این مسائل ، نیروی هوایی ایالات متحده را واداشته که احتمال بازنشستگی زودهنگام اف-22 را مد نظر قرار دهد ، در حالی که پول ذخیره شده به برنامه جتهای نسل ششم تزریق نماید . با توجه به این مساله ، احتمال دارد که تعداد محدودی از جتهای اف-22 به این سامانه مجهز شوند تا بودجه نیروی هوایی به برنامه های اولویت دار اختصاص یابد . پی نوشت : 1- بن پایه 2- متن جالبی هست ، برای ما اف-22 لبه فناوری رزم هوایی و برای کاربرش ،سامانه های موجود این جنگنده ، قدیمی هست ! و در حالی که تنها 17 سال عملیاتی بوده ، دارند به بازنشستگی آن فکر می کنند!!!!!!! 3- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

بسم الله الرحمن الرحیم چین انواع مختلفی از بمب های هدایت شونده کوچک با دقت بالا را از سال 2012 در نمایشگاه های مختلف نشانداده است عمده استفاده این تسلیحات برای نصب و استفاده بر روی پهبادها است مانند بمب کوچک FT-9 و یا بمب های کوچک FT-10 ، بمب های هدایت لیزری YZ-200 بمب های هدایت شونده لیزری50 کیلوگرمی GB50 و بمب های هدایت شونده لیزری 100 کلوگرمی GB100 این بمب ها را می توان به کلاهک های نافذ جهت حمله دقیق به اهدافت حفاظت شده در پناهگاه ها هم مجهز کزد. سری بمب های FT و سری بمب های هدایت شونده دقیق LeiShi-6(LS-6) توسط مرکز توسعه فن آوری Luoyang توسعه پیدا کردند. این سری از بمب ها برای رقابت با سری بمب های JDAMTJDMA-ER و SDB ایالات متحده توسعه پیدا کردند. در این مورد از بمب ها با بالهای تاشو و یا بمب ها با قطر کم غربی نمونه برداری شده همچنین پروتکل های ارتباطی این بمب ها سازگار با استاندارهای غرب هستند و می توانند بر روی انواع جنگنده های غربی نصب شوند. این مسئله باعث شده که شرکت Aerospace Long March تنها شرکتی در خارج از ایالات متحده باشد که توانسته طیف متنوعی از انواع بمب های هدایت شونده را تولید کند و وارد بازارهای جهانی بکند. در سال 2012 شرکت هوافضای Changzheng چین سری محصولات Feiteng از جمله FT-3A،FT-6A و FT-7A را به بازار ارائه کرد. این شرکت یکی از شرکتهای تابعه گروه علم و فن آوری هوافضا چین است. استفاده از سامانه Beidou مبنای هدایت دقیق بمب های سری Feiteng است براساس گزارشهای موجود سری بمب های Feiteng چین از رابطهای الکترونیکی مشابه با استاندارهای غربی استفاده می کند و می واند روی هر جنگنده غربی نصب شود. آکادمی وسایل نقلیه پرتابی چین اعلام کرده که بمب های سری FT(Feiteng) مجهز به سیستم ناوبری جهانی GNSS هستند و انها دیگر به سیستم هدایت GPS ایلات متحده نه نیاز دازند و نه اطمینانی به آن دارند. هر چند گفته شده در صورت نیاز می توان گیرنده های GPS را هم روی انها علاوه بر گیرنده های گلوناس روسیه و یا بایدو چینی نصب کرد. وزن سری بمب های Feiteng از 25 کیلوگرم تا 700 کیلوگرم متغییر است و برد آنها از 20 تا 150 کیلوگرم است انها را از پهبادها و بمب افکن ها می توان استفاده کرد موثرترین و قدرتمندترین بمب این خانواده FT12 است بمب TL-2 اولین بمب هدایت شونده انبوه چینی هست کیت هدایت برای بمب با وزن 500 کیلوگرم طراحی شده . مشابه بمب های سری Paveway1/2 آمریکا است این بمب به طور گسترده در نیروی هوایی چین استفاده میشود. خطا در حدود 5 متر هواپیمای Q-5M با مخازن سوخت و دو بمب هدایت لیزری و نشانه گذاری لیزری دردماغه بمب هدایت لیزری GB1 که از بمب TL-2نمونه برداردی شده تفاوت آن در دماغه هست که در دماغه از سیکر های لیزری روسی نمونه برداری شده این بمب 38/0 متر قطر و 68/0 متر طول دارد و وزن آن 563 کیلوگرم است برد آن در حدود 24 کیلومتر است و می تواند تا یک و نیم متر بتن مسلح نفوذ کند. این بمب الگو برداری شه از بمب GBu55 هست که تصویر اونو روی بال اف 16 می بینید سیکر بمب TL3 Tl2 در کنار TL3 v بمبهای ft-1/FT-2 با هدایت ترکیبی ماهواره و اینرسی با وزن 500 کیلوگرم که مشابه GBU-32 هستند داریره خطای این بمب در حدود 30 متر است . در بمب FT-2 با اصلاحات انجام گرفته با اضافه کردن بال برد به 60 تا 90 کیلومتر رسیده در حالی که در FT-1 برد در حدود 18 کیلومتر بود. بمب های سری Ft-3 /FT-4 با وزن 250 کیلوگرم با هدایت ماهواره ای بمب FT-5 که شبیه FT-1 است اما وزن آن کمتر و در حدو 100 کیلوگرم است اما قابلیت نفود در پناهگاه را ندارد بمب FT-6 با وزن 250 کیلوگرم که بدنه کشیده تری دارد و سیستم هدایت ان مشابه FT-2 است بمب های خانواده Luoyang/CASC LS-6 هدایت ماهواره ای وزن 500 کیلوگرم بردحداکثر 60 کیلومتر در طرح DAMASK/HART نیروی دریایی ایالات متحده بمب یک تصویر از محیط اطراف میگیرد و با تصویری که از قبل در حافظه خود دارد مقایسه می کند سپس موقعیت بمب بررسی می شود بعد از یافتن خطا بمب به سمت هدف می رود در این برنامه از تکنیک های تصویر برداری امواج میلی متری و تصویر برداری حرارتی استفاده میشود هر دو روش های قابلیت حمله به اهداف متحرک را به بمب می دهد بمب های سری LS-6 یک سلاح کم هزینه و بسیار موثر هوا به سطح برای حمله به اهداف زمینی هستند که برای افزایش دقت از سیستم اهواره ای هم استفاده می کنند. قابلیت ها: قابلیت پرتاب از خارج برد سیستم های دفاع هوایی کوتاه برد قابلیت استفاده در تمامی شرایط آب و هوا و روز و شب هزینه کم و تاثیر بالا قابلیت شلیک کن فراموش کن مقاومت در برابر جمینگ و تداخل واحد هدایت و کنترل مدولار قابلیت حمله به چند هدف بمب های سری LS-6 قابلیت پرتاب از ارتفاع بالا و سر خوردن به مدت زمان زیاد را دارندو قیل از پرتاب سیسان INS بمب با هواپیما هماهنگ می شود و برنامه ماموریت در سیستم هدایت بمب دانلود می شود. بعد از جدا شدن بمب از هواپیما در ابتدا سیستم تثبت کننده بمب چک می کند که ایا بمب به درستی از هواپیما جدا شده یا نه و بعد بالها کنترل کننده باز می شوند و بمب را در مسیر خود قرار می دهند یک ناوبری ترکیبی INS/GPS مسیر بمب تا هدف را بررسی می کند و دستورات را به خلبان خودکار می دهد در نقطه ازپیش تعیین شده بمب وارد فاز نهایی هدایت خود می شود در این مرحله بمب به صورت عمودی در می اید و با تصویر برداری به سمت هدف می رود. ارتفاع پرتاب بین 4000 تا 11000 متر سرعت پرتاب بین 600 تا 1000 کیلومتر بر ساعت بیشترین برد در ارتفاع 11000 متری و سرعت 900 کیلومتری 60 کیلومتر است دایره خطا کمتر از 15 متر منطقه کشتار در فضای باز بین 5000 تا 10000 متر مربع برای اهداف زرهی و حفاظت شده 100 تا 500 متر مربع بمب های سری YL چین در نمایشگاه ژوهای 2016 آخرین و پیشرفته ترین مهمات هدایت شوند با دقت بالای ارتش چین به نام Yunlei YL (ابر تندر) توجهات زیادی را به خود جلب کرد. این سلاح های هدایت شونده که سبک تر و کوچکتر از بمب های هدایت شونده سنتی هستند برای انواع جنگنده، بالگرد، بمب افکن و پهبادها طراحی شده اند. به عنوان مثال جنگنده جی 20 زمانی که 12 بمب با قطر کم را در محفظه های داخلی خود حمل کند می تواند 12 هدف متحرک و یا ثابت را مورد اصابت قرار بدهد. بمب هایی که به نمایش گذاشته شده اند همه زیر مجموعه یک خانواده از بمب sdb چینی هستند که می توانند با اهداف مختلف درگیر شوند و قابل مقایسه با بمب های SDB2 ایالات متحده هستند. از نظر تاریخی تسلیحات هدایت شونده اولیه دارای معایبی از جمله دقت کم عملیاتی در شب و هواهای نامناسب، دشواری در حمله هم زمان به چند هدف و فقدان عملکرد هدایت مستقل بودند. ظهور نسل اول بمب های هدایت شونده ماهواره ای JDAM در ایالات متحده این معضل را تا حدودی رفع کرد. این دستگاه های از سیستم ماهواره ای جی پی اس برای اصلاح مسیر سیستم ناوبری اینرسی خود استفاده میکردند و این اطمینان را به اپراتور می دانند که در هر شرایط آب و هوایی قادرند به هدف ضربه بزندد. از طرف دیگر JDAM به صورت کیت به بمب های معمولی اضافه میشد و از این نظر هزینه کمی داشت. چین قبلا بمب های سری Feiteng FT را که مشابه بمب های JDAM هستند را در اختیار داشت اگر بمب FT-1 در ارتفاع 5000-12000 متری و با سرعتی بین 6/0 تا 9/0 ماخ پرتاب شود می تواند به اهدافی در فاصله 20 کیلومتری با دقتی بین 10-30 متر برسد. JDAM چندین مشکل داشت 1- هنوز حجم و وزن زیادی داشت 2- دقت ان کم تر از اونی بود که حجم و وزن مواد منفجره را کم کرد 3 – توانایی حمله به اهداف متحرک را نداشت 4- عملکرد این بمب ها به گونه ای بودکه نمیشد برای حمله به اهداف زاویه حمله را تعیین کرد. از طرفی در درگیری های امروزی گاها باید خسارات جانبی را کاهش داد و این مسئله نیازمند افزایش دقت و کاهش وزن مواد منفجره بمب است. مهندسان نظامی چینی سیستم هدایت ماهواره ای را با سیستم هدایت فوتوالکترونیکی ترکیب کردند به طوری که SDB های چینی یک سیستم هدایت ترکیبی را در اختیار دارند. این بمب های قادرند در فاصله بسیار کم هدف ( 1متری) منفجر بشوند برای همین به مواد منفجره زیادی نیاز ندارند. وزن این تسلیحات 50،100،250 و 500 کیلوگرم است. به دلیل استفاده از روشهای هدایت با دقت بالا مانند تلویزیونی ، تصویر برداری حرارتی و لیزری نیمه فعال نوع جدید بمب ها قادر هستند درهر نوع شرایط آب و هوایی و کامل مستقل اهداف متحرک ماننده تانک ها و یا حتی قایق های تندرو را شناسایی و منهدم کنند. آخرین بروز رسانی که توسط مهندسان چینی بر روی این تجهیزات انجام گرفته نصب ابزار هدایت موج میلی متری برای این نوع از بمب ها است. تا اطمینان از عملکرددقیق این سلاح در محیطهای مختلف اقزایش پیدا کند. در برخی از بمب ها سیستم هدایت ترکیبی دوحالته تصویربرداری حرارتی و موج میلی متری وجوددارد که از مزایای هر دو روش را همزمان استفاده می کند. از نظر آیرودینامیکی مهندسان چینی بدون در نظر گرفتن شکل بمب های سنتی ، اشکال آیردینامیکی جدید با کارایی بالا و روش های کنترلی مناسب برای هدایت این نوع از بمب ها طراحی کردند. به عنوان مثال در آخرین مدل این بمب ها پشت بمب ها به صورت الماس شکل و با بال های تاشو طراحی شده که این امکان به سلاح را می دهد تا هم قدرت تخریب بیشتری داشته باشد و هم به برد 90 کیلومتر دسترسی داشته باشد. مهمتر ازآن ، اشکال جدید ایرودینامیکی این امکان را می دهد که مسیر بمب به گونه ای اصلاح شود که از انرژی جنبشی بمب بتوان بیشترین استفاده را برای نقود در اهداف را کرد. بمب های جدید چینی می توانند حتی با توجه به نوع هدف زاویه برخورد را هم تعیین کنند به عنوان مثل در ضربه زدن به یک هدف در صورت لزوم با زاویه ای کامل عمودی به سقف هدف برخورد کنند تا توانایی نفوذ بمب را حداکثر برسانند. این قابلیت این مزیت را قراهم می کند به بمب های با وزن های کمی حتی 100 و یا 50 کیلوگرم بتوانند به اهداف حفاظت شده با یک متر بتن نفوذ کنند و بعد از نفوذ مواد منفجره در داخل پناهگاه منخجر شود و اثر تخریبی آن به حداکثر برسد. اگرچه بمب های هدایت شونده با قطر کوچک ، گران تر از بمب های هدایت شونده معمولی که داری کیت هدایت هستند، میباشند، اما اثربخشی جنگی و مقدار بمب های حمل شده در یک زمان بسیار بیشتر از بمب های هدایت شونده است، و این مزیت را خواهند داشت که به تعداد زیاد قابل حمل هستند همانطور که دقت سیستم موقعیت یابی ماهواره ای Beidou همچنان در حال بهبود است، کاربران سلاح های نظامی و تجاری خارجی چین قادر خواهند بود به طور کامل از انحصار سیستم GPS ایالات متحده خلاص شوند و یک روش هدایت دقیق کاملاً مستقل به دست آورند. آشنایی با خانواده بمب های YL 1- YL-7 بمب خوشه ای کوچک با وزن 50 کیلوگرم 2- YL-8 بمب هودایت لیزری مشابه بمب آمریکایی GBU-12 Paveway II هدایت لیزری LGB با وزن 200 کیلوگرم 3-YL-10 بمب هدایت شونده کوچک با وزن 50 کیلوگرم 4- YL-12 بمب با هدایت لیزری و ماهواره ای با وزن 500 کیلوگرم 5- YL-13 بمب هدایت لیزری با وزن 100 کیلوگرم 6- YL-14 بمب با قطر کم SDB با وزن 100 کیلوگرم 7- YL-15 بمب هدایت شونده کوچک که عمدتا توسط هواگردهای بدون سرنشین حمل می شود که شباهت های زیادی از نظر ظاهری با اسپایک NLOSاسراییل دارد با وزن 25 کیلوگرم منبع منبع 2 منبع3 laser-guided bomb = LGB Small Diameter Bomb =SDB بمب های YL-8 به نام CS/BBD3 و YL-13 به نام CS/BBD1 و YL-14 به نام CS/BBD2 هم نامگذاری شده اند. چینی ها ادعا گردند تنها کشوریه هستند که بمب sdb با برد زیاد و وزن کمتر از 100 کیلوگرم ساخته اند.البته gbu39 آمریکایی هم وزنی در حدود 110 کیلوگرم دارد خیلی از روش هایی که ذکر شده برای هدایت تسلیحات چینی تست هایی داشته انداما هنوز عملیاتی نشدند تنوع بمب های هدایت شونده چینی بیشتر از مطالب ذکر شده که ان شالله اگر فرصت شد ذکر خواهند شد. هر چند سعی کردم مطالب را بررسی کنم اما در نهایت با توجه به طولانی شدن مطلب حتما اشتباههای وجود خواهد داشت از همه دوستان عذر خواهی می کنم

آینده ارتش ایالات متحده، حرکت رو به‌جلو: پنج سازمان رزم لشکری جدید از آنجایی که ارتش ایالات متحده در حال تمرکز مجدد بر روی عملیات رزمی در مقیاس گسترده لشکر-محور (LSCO) است، این نیرو در حال برنامه ریزی برای احیای لشکر به عنوان واحد تاکتیکی مخصوص عمل کننده است. از اواخر دهه ۲۰۰۰ تیم رزمی تیپ (BCT) به عنوان واحد اصلی عمل کننده ارتش با پشتیبانی کامل رزمی چند طیفی تبدیل شده است. در آن زمان، لشکرهای ارتش عمدتاً به ارگان‌های اداری تبدیل شده بوند که قابلیت های رزمی کمی در خارج از تیپ هایی رزمی و هوانوردی در اختیار داشتند، بر اساس این طرح، لشکر ها به یگان های عملیاتی بکارگیرنده تبدیل خواهند شد که از واحدهای عمل کننده (تیپ) برای دستیابی به نتایج تاکتیکی استفاده خواهند کرد. با این حال، برای جنگ‌های متعارف در آینده که ارتش ایالات متحده خود را برای آنها آماده می کند، واحدهای بزرگ‌تر با قابلیت‌های همسو با جنگ‌های متعارف مورد نیاز است، به عبارتی لشکرها خود به واحد های عمل کننده و بکار گرفته شده در سطح سپاه در عملیات های رزمی در مقیاس گسترده مورد استفاده قرار خواهند گرفت و تبدیل خواهند شد. بدین منظور فرماندهی دکترین و آموزش ارتش ایالات متحده با انتشار ویدیویی در دسامبر ۲۰۲۱ پنج سازمان رزم لشکر آزمایشی که جایگزین قرارگاهای عملیاتی (لشکر) با تیپ های تابع خواهند شد را مطرح کرد، سه مورد از این سازمان های رزم تخصصی خواهند بود و به احتمال زیاد در تعداد کم (لشکر های نفوذ، هوابرد و هلی برن (یورش هوایی)) در حالی که دو طرح سازمان رزم استاندارد، لشکر های سبک و سنگین، بخش عمده ای از ساختار رزم ارتش را تشکیل خواهند داد. فرماندهی دکترین و آموزش ارتش ایالات متحده (TRADOC) توسعه و تشکیل لشکر های تخصصی به این دلیل است که واحدها به‌اندازه کافی با موقعیت‌های عملیاتی خاص هماهنگ، تجهیز و آموزش ببینند تا در آن به طور خاصی مهارت داشته باشند. لشکر نفوذ لشکر نفوذ سنگین‌ترین ساختار های رزمی مطرح شده است با تمرکز واضح بر عملیات‌های خط شکنی (نفوذ به خط دفاعی دشمن). متناسب با این نقش، لشکر دارای یگان های قابل توجه مهندسان رزمی و تجهیزات پل زنی (برای عبور از رودخانه)، توانمندترین نیروی توپخانه از سایر انواع لشکرهای مطرح شده و سنگین ترین ترکیب واحدهای مانور است، در حال حاضر لشکرهای یکم زرهی و سواره نظام به عنوان لشکر های نفوذ انتخاب شده اند و لشکر یکم سواره نظام در سال ۲۰۲۳ به صورت آزمایشی صورت یک لشکر نفوذ خواهد درآمد. یگان های تهاجمی و مانور این لشکر شامل سه تیپ زرهی، هرکدام شامل یک گروهان ستادی، گردان چند رسته ای مرکب، یک گروهان سواره نظام زرهی، یک گروهان رزمی رباتی، یک گردان مهندسی و یک گردان گردان پشتیبانی خواهد بود. همچنین هر گردان چند رسته ای مرکب احتمالا ترکیبی از دو گروهان زرهی و دو گروهان پیاده‌نظام مکانیزه خواهد بود. علاوه بر این، نیروهای سواره نظام زرهی احتمالاً از دو جوخه تانک و دو جوخه شناسایی سوار بر بردلی تشکیل خواهند شد.اسکادران های سواره نظام به سازمان رزم لشکر نیز باز خواهند گشت، لشکر نفوذ یک اسکادران سواره نظام زرهی (معادل گردان) دریافت خواهد کرد، این اسکادران شامل سه گروهان سواره نظام (همراه با تانک) و یک گروهان نظارتی خواهد بود، مشخص نیست که گروهان نظارتی شامل چه مواردی باشد اما منطقی‌ترین قابلیت‌ها، یا نظارت برد بلند (LRS) همانند گردان های شناسایی و نظارتی سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده یا یک واحد اطلاعات نظامی چند دامنه ای خواهد بود. آتش و توپخانه: شامل یک تیپ توپخانه با سه گردان توپخانه صحرایی تجهیز شده با هویتزرهای خودکششی ۱۵۵ میلیمتری M109A7 و یک گردان توپخانه صحرایی مجهز به هویتزر ام-1299 با برد 70 کیلومتری خواهد بود، تیپ توپخانه همچنین احتمالاً مسئول فرماندهی هر توپخانه (مانند MLRS یا HIMARS) انتقال داده شده از سطح سپاه در پشتیبانی مستقیم خواهد بود. پشتیبانی رزمی شامل یک تیپ مهندس و یک تیپ حفاظتی خواهد بود. تیپ حفاظتی یک واحد جدید برای محافظت از عقبه هر لشکر در طول حمله است، هر تیپ حفاظتی شامل یک گردان مهندسی (احتمالا برای آماده سازی دفاع در عمق)، یک گردان پلیس نظامی، یک گردان دفاع هوایی کوتاه برد (مجهز به پدافند برد کوتاه برپایه خودرو استرایکر) ، یک گردان دفاع ش‌.م‌.پ‌.ه و یک گردان پشتیبانی تیپ خواهد بود، لازم به ذکر است که واحد های دفاع هوایی کوتاه برد ممکن است به واحدهای مانور متصل شوند تا در صورت لزوم پدافند هوایی محلی را ارائه دهند، تیپ مهندسی لشکر نفوذ به مراتب توانمند تر از تیپ های مهندسی سایر انواع لشکرها خواهد بود با سه گردان مهندسی که در مجموع هفت گروهان مهندسی رزمی و پنج گروهان پل زنی را کنترل می‌کنند. این عناصر، علاوه بر دارایی‌های مهندسی خود تیپ‌ها، توانایی لشکر را برای شکستن موانع، انجام عملیات مقابله با تحرک و عبور از رودخانه‌ها افزایش می‌دهد. عناصر پشتیبانی و لجستیک شامل یک تیپ پشتیبانی خواهد بود که خود متشکل از یک گردان پشتیبانی و پایداری، گروهان نگهداری و تعمیر، گروهان کنترل حرکت (پلیس نظامی راهور) و در نهایت یک گروهان اداری/آماد خواهد بود، هر تیپ دیگری در لشکر نیز یک گردان پشتیبانی ارگانیک خواهد داشت. هوانیروز شامل یک تیپ هوانوردی (سنگین) با یک گردان هلیکوپترهای تهاجمی، یک گردان هلیکوپترهای حمله، اسکادران تهاجمی/شناسایی و گروهان بدون سرنشین به عنوان واحدهای پرنده آن خواهد بود. لشکر سنگین لشکر سنگین احتمالاً بخش عمده ای از نیروهای زرهی ارتش ایالات متحده را تشکیل خواهد داد. این لشکر در نقش خط شکن کمتر از لشکر نفوذ (با مهندسان و واحدهای توپخانه کمتر) تخصص خواهد داشت و در هر تیپ مانور خود یک واحد امنیتی و شناسایی به استعداد یک گردان را حفظ خواهد کرد. اما، شاید به دلیل نیروهای پیاده بیشتر می تواند در عملیات دفاعی یا عملیات در زمین های پیچیده، انعطاف پذیرتر باشد. یگان های تهاجمی و مانور این لشکر شامل دو تیپ زرهی و یک تیپ استرایکر خواهد بود. تیپ های زرهی مانند تیپ های زرهی در لشکر های نفوذ خواهند بود اما به جای یک گروهان سواره نظام زرهی یک گردان سواره نظام زرهی خواهد داشت اما بر خلاف لشکر نفوذ، لشکر سنگین فاقد یک اسکادران سواره نظام لشکر خواهد بود. هر تیپ استرایکر شامل یک گروهان ستادی، سه گردان پیاده نظام مکانیزه (استرایکر) ، یک اسکادران سواره نظام استرایکر و گردان پشتیبانی خواهد بود. حضور استرایکر به لشگر سنگین استعداد پیاده نظام اضافی را می دهد که در نفربر های مسلح و زره پوش متوسط حمل می شود با یک سطح حفاظت قابل قبول، این تیپ مزایای قابل توجهی در عملیات در زمین های پیچیده (از جمله محیط های شهری) که در آن نیروهای پیاده از یک اهمیت فوق العاده برخوردار اند و در عملیات دفاعی خواهد داشت. همچنین پلتفرم استرایکر قدرت آتش و حفاظت بیشتری را در مقایسه با تیپ های پیاده سبک موتوریزه ارائه میدهد. آتش و توپخانه: شامل یک تیپ توپخانه با سه گردان توپخانه صحرایی تجهیز شده با هویتزرهای خودکششی ۱۵۵ میلیمتری M109A7 و یک گردان توپخانه صحرایی مجهز به هویتزر خودکششی جدید نسل بعدی سوار بر شاسی چرخدار یا همان کامیون سوار خواهد بود. پشتیبانی رزمی شامل یک گردان مهندسی و یک تیپ حفاظتی خواهد بود، گردان مهندسی در مجموع دارای پنج گروهان مهندسی رزمی خواهد بود و تیپ حفاظت سازمان رزم مشابهی با آنچه قبل تر اشاره شد خواهد داشت. عناصر پشتیبانی و لجستیک شامل یک تیپ پشتیبانی با ساختاری مشابه به آنچه قبل تر اشاره شد خواهد بود. هوانیروز شامل یک تیپ هوانوردی (سنگین) با یک گردان هلیکوپترهای تهاجمی، یک گردان هلیکوپترهای حمله، اسکادران تهاجمی/شناسایی و گروهان بدون سرنشین به عنوان واحدهای پرنده آن خواهد بود. لشکر سبک لشکر سبک احتمالاً پرتعدادترین لشکر در سازمان رزم ارتش ایالات متحده خواهد بود که اکثریت تیپ های پیاده نظام غیر هوابرد/هلی برن را به خود اختصاص خواهد داد. لین تیپ به دلیل پیاده نظام موتوریزه سبک خود که مجهز به خودروهای گروه پیاده نظام (ISV)، خودروی مشترک تاکتیکی سبک مشترک (JLTV) یا اِمرَپ بسته به واحد و نیاز، قابل توجه خواهند بود. یگان های تهاجمی و مانور این لشکر شامل شامل سه تیپ پیاده و یک گردان تانک خواهد بود، تیپ های پیاده ساختاری مثلثی شکل با سه گردان پیاده که توسط یک گروهان سواره نظام، یک گروهان اطلاعات نظامی، یک گروهان سیگنال و یک گردان پشتیبانی تیپ پشتیبانی می شوند دارند. در حال حاضر شامل هیچ گردان مهندسی تیپ که در حال حاضر اطلاعات نظامی و گروهان سیگنال را در اختیار دارد و همچنین گردان نیروهای ویژه نمی شود. این بدان معناست که این دو گروهان مستقیماً زیر نظر فرمانده قرار خواهند گرفت و به طور بالقوه با گروهان ستادی تیپ مستقر خواهند شد. در این میان بازگشت گردان تانک برای لشکر های سبک جالب توجه است. این محل مورد نظر استفاده از وسیله نقلیه آتش متحرک حفاظت شده است، یک تانک سبک با حفاظت زرهی متوسط و یک توپ ۱۰۵ میلیمتری است. این پلتفرم به دلیل حفاظت و قدرت شلیک ضعیف (نمی‌تواند به طور قابل اعتماد مدرن‌ترین تانک‌ها را از بین ببرد) احتمالاً از نظر اعتقادی مانند یک تانک اصلی میدان نبرد استفاده نخواهد شد. در عوض، به نظر میاد که بیشتر شبیه یک Stryker MGS به کار گرفته شود و پیاده نظام را با پشتیبانی مستقیم آتش در برابر سازه‌ها، پرسنل و خودروهای سبک و تقویت امنیت و واحدهای شناسایی تیپ/لشکرها به کار گیرد. آتش و توپخانه: شامل یک تیپ توپخانه با سه گردان توپخانه صحرایی تجهیز شده با هویتزرهای کششی، در حال حاضر گردان های توپخانه صحرایی هر تیپ پیاده متشکل از یک باتری ۱۵۵ میلیمتری کششی و 2 باتری هویتزر ۱۰۵ میلیمتری کششی است. فعلا مشخص نیست که آیا این ترکیب تغییر خواهد کرد یا خیر اگرچه ارتش به دنبال هویتزر ۱۵۵ میلیمتری خودکششی کامیونی است تا با واحدهای استرایکر هماهنگ شود، اما مشخص نیست که آیا خودکششی کامیونی هویتزر های کششی M777 در لشکرهای دارای تیپ های پیاده میشود یا نه همچنین مشخص نیست که آیا هویتزر ۱۰۵ میلیمتری سبک جایگزینی خواهد داشت یا خیر. ارتش در حال آزمایش هاموی ۱۰۵ میلیمتری Hawkeye خودکششی بوده است، باید دید که آیا تیپ های پیاده ارتش آمریکا که در اصل نیروهای موتوریزه با تحرک بالا هستند این توپ جدید را دریافت خواهند کرد یا خیر. پشتیبانی رزمی شامل یک گردان مهندسی و یک تیپ حفاظتی خواهد بود، گردان مهندسی در مجموع دارای پنج گروهان مهندسی رزمی خواهد بود و تیپ حفاظت سازمان رزم مشابهی با آنچه قبل تر اشاره شد خواهد داشت. عناصر پشتیبانی و لجستیک شامل یک تیپ پشتیبانی با ساختاری مشابه به آنچه قبل تر اشاره شد خواهد بود. هوانیروز شامل یک تیپ هوانوردی (سنگین) با یک گردان هلیکوپترهای تهاجمی، یک گردان هلیکوپترهای حمله، اسکادران تهاجمی/شناسایی و گروهان بدون سرنشین به عنوان واحدهای پرنده آن خواهد بود. لشکر ورود اجباری مشترک - هوابرد لشکر مشترک ورود اجباریِ هوابرد بسیار شبیه به لشکرهای سبک خواهد بود، صرفا با تمرکز بر عملیات هوابرد. این مستلزم پیاده نظام واجد شرایط هوابرد است که می تواند از طریق چتر نجات در پشت خطوط دشمن فرستاده شود، قریب به یقین لشکر ۸۲ هوابرد جزئی از این سازمان رزم خواهد بود، همچنین با توجه به ماهیت همسویی منطقه ای تیپ های هوابرد مستقل ارتش (۱۷۳ام در اروپا و ۲۵ام در اقیانوس آرام) احتمال تشکیل یک لشکر هوابرد جدید خیلی ضعیف است. به غیر از صلاحیت هوابرد، تفاوت اصلی لشکر هوابرد با لشکر سبک، حضور یک اسکادران سواره نظام است. (احتمالاً به این دلیل که یک لشکر هوابرد که در پشت خطوط دشمن نیازهای امنیتی و شناسایی بیشتری دارد) این اسکادران دارای سه گروهان سواره نظام و یک گروه نظارت خواهد بود. شایان ذکر است که خودروی جدید تیم پیاده نظام (ISV) می‌تواند از طریق یک C-130 یا C-17 با چتر خارج شود. با این حال، تانک‌های سبک در گردان تانک لشکر تنها می‌توانند فرود آیند زیرا قابلیت پارادراپ برای آنها در نظر گرفته نشده. لشکر ورود اجباری مشترک - یورش هوایی (هلی‌برن) لشکر ورود اجباری مشترکِ یورش هوایی همتای هلی‌برن لشکر هوابرد است. به غیر از صلاحیت یورش هوایی به جای صلاحیت هوابرد، لشکر یورش هوایی همچنین دارای یک گردان هوانوردی پشتیبانی عمومی اضافی در تیپ هوانوردی خود (متوسط) خواهد بود که شامل هلیکوپترهای باری است. این به این لشکر بزرگترین تیپ هوانوردی را در میان انواع لشکرها می دهد. به غیر از صلاحیت هوابرد، تفاوت اصلی لشکر هوابرد با لشکر سبک، حضور یک اسکادران سواره نظام است. (احتمالاً به این دلیل که یک لشکر هوابرد که در پشت خطوط دشمن نیازهای امنیتی و شناسایی بیشتری دارد) این اسکادران دارای سه گروهان سواره نظام و یک گروه نظارت خواهد بود. شایان ذکر است که خودروی جدید تیم پیاده نظام (ISV) می‌تواند توسط هلیکوپترهای UH-60 بلک هاوک و CH-47 شینوک بارگیری شود. پیشنهاد جهت برسی بیشتر برسی این روند (تمرکز مجدد بر روی عملیات رزمی در مقیاس گسترده لشکر-محور) و ارتباط آن با طرح ثامن الائمه نزاجا و آینده ساختار رزم نیروی زمینی. پی نوشت: 1. بن پایه 2. تصاویر «webp» را نمی توان در گالری انجمن بارگذاری کرد صرفا برای میلیتاری استفاده با ذکر مترجم AM4 بلامانع است

در باب شایعات !!! من عاشق شایعاتم ....!!!! حقایق ، ممکن هست گمراه کننده باشند ... ولی شایعات ، درست یا غلط ، همیشه آشکار کننده اند !!!!!!!!!! سرهنگ اس اس .. هانس لاندا حرامزاده های لعنتی !! 2009

به خداوند اعتماد می کنیم ..... و دیگران را تحت نظر می گیریم توضیح : گفته می شد در دهه نود میلادی و پس از رونمایی رسمی از گردان های پروازی بمب افکن پنهانکار F-117 نایت هاوک ، جمله فوق به شعار اصلی این واحدها تبدیل شد ، اما ظاهرا یک شعار رسمی در نیروهای مسلح ارتش ایالات متحده محسوب میشود !

نیروی هوایی سنگاپور ، افزایش قابلیتهای قدرت هوایی در شرق آسیا وزنه تعادلی متقابل در برابر نیروی هوایی ارتش خلق چین

برای آیندگان نمودار آماری سوانح هواگردهای نظامی نیروی هوایی ارتش ، سپاه و نیروی انتظامی تیر67 - دی 98 توضیح برای مخاطبی که احتمالا در حوزه تصمیم سازی و تصمیم گیری ارشد برای نیروی هوایی هست هیچکدام از این هواگردها ( شامل هواگردهای بال ثابت و بالگردهای ساقط شده در سازمان رزم نیروهای مسلح ، جایگزین نشدند ) دی ماه 1398 خورشیدی

والا تو این چندسال  حداقل تو این سایت دعوا سر این است که چرا پروژه هایی که به جواب رسیده است به مرحله تولید نمی رسد و فقط نمونه آزمایشی می سازند و رهامی کنند  در همین سایت خیلی از طرح های دفاعی مورد بحث قرار گرفت که تقریبا نصف آنها نمره مثبتی می گرفت و منابع هم از نتایج رضایت بخش آن در آزمایشات می گفتند ولی ذره ای تلاش برای گسترش آن ، و تنها استدلال ما هم این بود که فعلا صنایع راداری، پدافندی و موشکی در اولویت تقویت است و بقیه فعلا ول معطل هستند   همین چند روز پیش دعوا سر تانک ذوالفقار بود که چرا نمی سازند و بحث تی 90 می کنند، ولی خوب می دانیم که نه از ذوالفقار و نه از تی 90 خبری نخواهد بود  ما حتی زمانی که می توانستیم از فرانسه میراژ نخریدیم  در زمینه هواپیما رادار ساختیم و موشک، ولی تو نمایشگاه ها و تمرین ها فقط همان سیستم های قدیمی دیده می شود در زمینه هوانیروز شاهد بسته ارتقایی طوفان 2 بودیم که آنهم فقط روی تعداد اندکی انجام شد و بقیه کبری ها فعلا فقط راکت انداز هستند   ما الان طرح هایی را داریم که واقعا می تواند نیروهای هوایی و زمینی ما را متحول کند ولی وقتی این نیروها در اولویت نیستند پس بودجه ای هم به آنها تعلق نمی گیرد 

تصاویر زیبا از یگان های ویژه ی ناجا و تجهیزات انها: