نبرد تایتان ها ...!!!!!! صف آرایی نیروی هوایی روسیه و اوکراین برای رزم هوایی ؟!!!!!!!!!!!! بخش اول مناقشه اوکراین اگر چه هنوز به مثابه آتش زیر خاکستر است و هنوز اتفاق عمده ای رخ نداده ( دهم بهمن 1400 ) ، اما رسانه های دوطرف ، بخصوص بنگاه های خبر پراکنی غربی به شکل متواتر معتقدند که روسیه ممکن است تا چند هفته آینده به اوکراین حمله ور شود ، به همین دلیل قدرت نظامی دو طرف به شکل گسترده تری زیر ذره بین قرار گرفته است . در واقع ، اگر مسکو ، حمله جدیدی را علیه اوکراین کلید بزند ، احتمالا چیزی در حدود 175000 سرباز نیروی زمینی به همراه حملات موشکی از زمین و دریا بر علیه اهداف از پیش تعیین شده صورت خواهد گرفت . با این حال ، درصورت وقوع هر گونه اقدام نظامی ، نوک پیکان تهاجمی روسیه ، نیروی هوایی این کشور خواهد بود ، به همین دلیل فرصتی بدست آمده تا توان رزمی دو طرف در حوزه هوایی مورد بررسی قرار گیرد . به ترتیب از راست : نشان منطقه نظامی غرب ارتش فدرال (WMD) نشان دفتر امنیت فدرال ( FSB) نشان وزارت موقعیت های اضطراری (MChS) نشان سرویس گارد ملی فدرال روسیه ( Rosgvardia) نشان نیروی هوا-فضای روسیه ( VKS) نیروی هوایی روسیه یگان های ارتش فدرال روسیه هم اکنون در 5 منطقه نظامی اصلی سازماندهی شده اند که یک شبکه اداری مبتنی بر قلمروهای جغرافیایی را به نمایش می گذارد و هرکدام از این 5 منطقه ، یک ستاد نظامی جداگانه را در اختیار دارند که مسئولیت اداره حوزه استحفاظی خود را دارد . برهمین اساس ، در بدترین سناریوی ممکن ( جنگ ) و مطابق با داده های منتشر شده توسط اطلاعات نظامی ارتش اوکراین ، یگان های روسی از محور شرقی ، مرز بین المللی را شکسته و از محور کریمه ، به جنوب اوکراین حمله ور خواهند شد و پس از اجرای عملیات آبخاکی ، وارد خاک اوکراین می شوند . علاوه براین ، محور دومی از شمال اوکراین ( بلاروس ) نیز وجود دارد که پس از استقرار واحدهای کامل روسی در آن، امکان آن قوت بیشتری پیدا خواهد نمود . اما صرف نظر از احتمال وقوع جنگ ، هر نوع طراحی رزمی شامل بکارگیری مشترک یگان های هوایی و زمینی است در دو منطقه نظامی جداگانه ارتش روسیه خواهد بود . در این ارتباط ، بخش قابل توجهی از منطاق مرزی روسیه با اوکراین و همچنین نوار مرزی با کشورهای عضو ناتو ، شامل لهستان ، استونی ، لتونی و لیتوانی زیرنظر ستاد منطقه نظامی غرب ( WMD) قرار می گیرند . این ستاد ، مهمترین شاخه از 5 ناحیه نظامی ارتش روسیه است که مسکو ، سن پیترز بورگ و منطقه بشدت نظامی شده کالینینگراد را پوشش میدهد . با توجه به این مساله ، علاوه بر نیروی هوا-فضای روسیه (VKS) در ستاد منطقه غرب ، این بخش مسئولیت یگان های نیروی زمینی و تمامی ناوگان بالتیک وشاخه هوایی نیروی دریایی را نیز برعهده دارد ، در حالی که با وقوع جنگ تمام عیار ، واحدهای سرویس گارد ملی فدرال روسیه ( Rosgvardia) ، گارد مرزی سرویس امنیت فدرال ( FSB) و وزارت موقعیتهای اضطراری ( MChS) نیز در حوزه مسئولیت این ستاد قرار می گیرند .با قرار داشتن این واحدها و یگانها ، ستاد منطقه غرب ارتش فدرال مسئولیت دفاع از مسکو ، سن پیترزبورگ و کالینینگراد را با انتقال پیشرفته ترین عناصر دفاع هوایی که توان مقابله با بمب افکن ها ، موشکهای کروز ، جنگنده ها و موشکهای بالستیک راهبردی و تاکتیک برعهده دارد . اسکادران های بال ثابت ستاد نظامی منطقه غرب ارتش فدرال روسیه زمانی که قرار است تا واحدهای VKS ( هوا-فضا ) منطقه نظامی غرب مورد بررسی قرار گیرد ، می توان تمامی واحدهای آن را تحث فرماندهی نیروی هوایی ششم و ارتش دفاع هوایی (بعبارت بهتر ، 6 A VVS PVO ) که درسال 2015 ایجاد شد ، محاسبه نمود . این فرماندهی که شامل اسکادران های استراتژیک نیز می شود ، عناصر دفاع هوایی زمین پایه و همچنین جنگنده های تاکتیکی ( که در ارتش روسیه از قدیم ، نیروی هوایی جبهه ای نام داشته ) و درنهایت بالگردهای هواپیمایی نیروی زمینی را در هماهنگی با عناصر نیروی زمینی تحت فرماندهی خود می بیند . در درون این فرماندهی جدید ، یک لشکر ترکیبی با شناسه لشکر 105 مرکب هوایی قرار دارد که تمامی جنگنده های ستاد منطقه غرب ، جتهای ضربتی بعلاوه یک هنگ کامل ترابری تاکتیکی مستقل را که ماموریتهای VIP را بر عهده می گیرد ، وجود دارد . این لشکر نیز در سازمان رزمی خود یک تیپ کامل و دو هنگ رزمی را دراختیار دارد که مجموعا" 10 اسکادران بالگرد ترابری ، تهاجمی ، شناسایی را برای ماموریت های محوله می تواند استفاده کند . در همین راستا ، پایگاه های هوایی که به شکل دائم توسط ستاد منطقه نظامی غرب اداره شده و برخی نیز در فاصله بسیار دورتری از مرزهای اوکراین قرار داشته و توان اعزام تجهیزات رزمی خود را به صحنه عملیات نظامی دارند ،شامل 1- پایگاه هوایی کورسک -خالیون : در این پایگاه ، هنگ 14 نیروی هوایی از لشکر 105 به دو اسکادران جنگنده مجهز است که با جتهای سوخو-30 اس ام عملیات می کنند . این هنگ با قدرت اسمی 24 فروند جنگنده سوخو-30 اس ام ، در گذشته به جتهای میگ-29 اس ام تی / یوبی مسلح بود ، که با لغو سفارش الجزایر ، به نیروی هوایی روسیه تحویل داده شده بودند . اما وضعیت فالکروم نامشخص بوده و برخی معتقدند که پس از تحویل سوخو-30 ها ، بتدریج غیر عملیاتی شده اند ، اما در اوایل سال 2021 برای عملیات نظامی به سوریه اعزام شدند که باعث تعجب همگان شد . 2- پایگاه هوایی ورونژ : توان رزمی بمب افکن های تاکتیکی لشکر 105 هوایی متعلق به هنگ 47 نیروی هوایی است که به دو اسکادران سوخو-34 متکی است که در این پایگاه مستقر هستند . این هنگ ، 24 فروند جت ضربتی سوخو-34 را برای جایگزینی بمب افکن های ضربتی سوخو-24 ام دریافت کرده اند و در گذشته از اولین یگانهای بشمار می آمدند که به سوریه اعزام شدند . این هنگ در میان واحدهای رزمی ارتش روسیه بدلیل تجارب بدست آمده در سوریه در کاربرد مهمات هدایت شونده لیزری / تلویزیونی و هدایت ماهواره ای ، جایگاه ویژه ای دارد . 3- پایگاه هوایی بسووتز : این پایگاه بعنوان بخش دیگری از لشکر 105 ، هنگ 159 نیروی هوایی را در خود جای داده که به جتهای سوخو-35 اس مجهز است . این یگان با در اختیار داشتن 24 فروند جنگنده سوخو-35 ، در گذشته مسلح به جتهای سوخو-27 پی و سوخو-27 اس ام بود که نشان دهنده یک ارتقاء گسترده بر روی توان رزم این یگان است . گفته می شود ستاد نظامی منطقه غرب ارتش با ارسال مهمات هدایت دقیق ، و تجهیزجنگنده ها به سامانه های جدیدتر ناوبری و تهاجمی ، قدرت ضربتی این پایگاه را بشدت افزایش داده است . 4- پایگاه هوایی خوتیلف : هنگ 790 از لشکر 105 هوایی به 3 اسکادران ترکیبی از جتهای سوخو-35 و میگ-31 مسلح است که پس از پایگاه بسووتز ، دومین پایگاه هوایی ارتش بود که جنگنده های جدید سوخو-35 را دریافت نمود . برهمین اساس ، به غیر از 12 فروند سوخو-35 اسکادران یکم ، دو اسکادران دوم و سوم ، مجموعا به 24 فروند جنگنده میگ-31 بی ام / بی اس ام مسلح بوده که قابلیت دفاع هوایی دوربرد را بخصوص در برابر موشکهای کروز در ارتفاع پایین ، فراهم می آورد . 5- پایگاه هوایی شاتالوف : یکی از دو اسکادران شناسایی نیروی هوایی ستاد منطقه غرب ، مسلح به 6 تا 8 فروند جت سوخو-24 ام آر و تعدادی هواگرد توربوپراپ آنتونوف-30 برای ماموریتهای شناسایی سریع و عکس برداری ، در این پایگاه استقرار دارد که با توجه به وسعت منطقه ، این تعداد کمی عجیب بوده و احتمالا در زمان درگیری ، هواگردهای بیشتری به این پایگاه اعزام خواهند شد . 6- پایگاه هوایی سن پیترزبورگ- لواشوو : مسئولیت ترابری تاکتیکی ستاد نظامی منطقه غرب برعهده هنگ 33 مستقر درشرق مسکو است که مجموعه متنوعی از هواگردهای آنتونوف-26 ، میل-8 ، آنتونوف-148 ، توپولف-134 ، آنتونوف-72 ، آنتونوف-12 و میل-26 را در اختیار دارد . پی نوشت : 1- ادامه دارد ..... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

یک گنگ! وحشی و جنایتکار به همراهی جامعه جهانی ریختن سر یک کشور دارند هر جنایتی را توش انجام میدند 100 تا 100 تا آدم میکشند و تازه این تفریحشون محسوب میشه و با همراهی جهانی در یک محاصره 360 درجه دارند یک نسل کشی تمیز(!) و بی نقص را اجرا میکنند و روزانه ده ها کودک فقط از سوء تغذیه میمیره مثل آب خوردن و بیماران و سالمندان و باقی مردمی که به مرگ تدریجی در غیاب دارو و غذا دارند جون میدند هم به کنار و تازه شاید یکی از معدود یا شاید منحصر به فرد ترین نمونه خودش هست که صدا از سنگ در میاد ولی از به اصطلاح نهادهای جهانی خیر ( بماند گویا پزشک بدون کلاه! و امدادگر کلاه قهوه ای! و صدها روزنامه و تلویزیون وشبکه خبری فقط ادرس سوریه را بلد بودند بخوبی و جی پی اسشون فقط تا همون از ناف استانبول تا ادلب را همراهی میکرده و میکنه!! و نوجه و سینه زنی را اصولا فقط معدودجاها همینطور اتفاقی بلدند علی رغم ادعای گوش فلک کر کردشون) شورای امنیت تا حالا نگفته برای ظاهر هم شده ببینیم این بچه هایی که هر روز دارن تلف میشن از سر خوشیه! یا بازی و شادیه که دارن میمیرن! در عوض ولی میلیاردها دلار سلاحی که تو حلق سعودی میریزن برای کشتار یمنی ها و صدها ناوی که تلاش میکنند تا یک شیرخشک وارد یمن نشه را حساب نمی کنند هر روز میشینن حساب کتاب میکنن حالا چند تا فشنگ رسید به یمن یا نرسید!!* *جالبه وزیر دفاع آلمان در برابر اعتراض به اینکه برای حمایت اکراین چرا فقط کلاه خود فرستادی گفته ما برای اینکه جنگها فراگیر نشه به مناطق جنگی و طرفهای درگیر سلاح نمیفرستیم و این سیاستمونه! اونور تا خرتناق سعودیها را با سلاح با اعلام قبلی و جشن شادی پر میکنند و لابد میدان یمن توش پایکوبی و جشن تولد کودکان محض تفریح دارای سوءتغذیه برقرار هست نه جنگ! ------------------------------------------------------------------- در خبرها بود مصر در مقابل 2.5 م د امارات و 3.5 م د کمک عربستان گروهی از نظامیانش را برای مدیریت جنگ زمینی به یمن ارسال کرده. باید برای کمک به انصارالله فکری کرد هرچند تا همین حالا هم هر کاری کردند خودشون کردند. رسما یک تنه در مقابل پول قارون های زمانه که حد و مرزی نداره و کمکهای نامحدود جهانی و حمایت های بی دریغ کوچیک و بزرگ کره خاکی (سیاسی و اطلاعاتی گرفته تا نظامی و حقوقی و رسانه ای ) و توحش جامعه به اصطلاح جهانی! ایستادند.

موشک های ضد تانک ساخت اوکراین

ما باید به تاریخ نگاه کنیم کسی نمیتونه بر خلاف جریان آب تو این دنیا شنا کنه ما حزب الله یمن و .......... کلن خلاف جهت آبیم این کشتار تازه اولشه. اونا فهمیدن با ما چه کنن تا نابود شیم اول ایدئولوژی جهانیمون رو نابود کردن ( اسرائیل دشمن مسلمانان جهانه الان شده ناجی مسلمانان جهان از دست ایران ) بعد اومدن دست و پاهامون رو در منطقه قطع کنن و بعدش میان سراغ خودمون ( مثل کاری که با پابلو اسکوبار کردن ). شما همه شواهد رو بزار کنار هم و با موارد مشابه تاریخ معاصر مقایسه کن میبینی وقتی برامون نمونده و متاسفانه آماده تجزیه ایران دارن میشن. برجام که کشکه و هیچ تظمینی براش نیست اوضاع داخلی قمر در عقربه و هر لحظه قیام گرسنگان نزدیکه و انقدر فساد و ناکارامدی زیاد شده که نمیشه جلوش رو گرفت و شیرازه اتحاد ملی نابود شده همبستگی ملی مذهبی دیگه وجود نداره دولتمردا و سرمایه دارا که کلن چیزی به عنوان وطن و مذهب براشون معنی نداره و فقط مثل اسکروچ پولاشونو میشمارن پول نفت و هم میدیم تجهیزات میگیریم پسته میدیم قطعات ماشین میاریم ( شدیم برنامه نفت در برابر غذا عراق) الان چی میشه: تو یمن چیزی به اسم حوثی ها نمیمونه همرو میکشن، لبنان ورشکسته میشه ایرانم پول نداره بهش تزریق کنه الانم حریری بازیشو شروع کرده حزبالله رو تو لبنان نابود میکنن ( زنگ نابودی حزب الله اونموقع خورده شد که رفت قاطی بازی های سیاسی ) عراقم که صدر و ارتش عراق میوفتن به جون حشد. کی میمونه خودمونو حوضمون بعدشم که وقتی با هزار مشکل ریز و درشت درگیریم از اقتصادی گرفته تا قیامهای خونین و ........... بهمون حمله میکنن و خلاص. یک دلیل دیگه که باید نابود شیم ایمه که چین با نفت ما داره ماشین اقتصادیشو حرکت میده ما نباشیم اوپک که دیگه شبیه جکه و عربای خلیج فارسم نفتشون دست آمریکا دخل چین میاد به مرور، روسیه هم اوکراین براش مهم تره تا ایران. این بود یک برگ دیگه از تاریخ این سرزمین چند هزار ساله.

بسم الله الرحمن الرحیم نگاهی به برنامه موشکی اوکراین در این متن به طور خلاصه به برخی تسلیحات تاثیر گذار ارتش اوکراین اشاره میشود در 30 ژانویه 2018 اوکراین اولین تست موفق موشک کروز جدید خود به نام نپتون را انجام داد. صنعت دفاعی اوکراین در حال حاضر روی دو پروژه عمده کار می کند موشک کروز نپتون و سامانه موشکی ویلخا(MLRS Vilkha) همچنین دفتر طراحی Pivdenne در حال کار بر روی یک سیستم موشک بالستیک کوتاه برد متحرک ( SBRM) به نام Hrim-2 کار می کند. تا سال 2014 رهبران اوکراین موضوع توسعه توسعه موشک های بالستیک را نادیده گرفته بودند. هر چند ارتش و شرکتهای طراحی همواره اهمیت انرا یاد آوری می کردند. با این حال درگیری در دونباس و الحاق کریمه به روسیه باعث شد توسعه سامانه های موشکی به یکی از اولویت های ارتش اوکراین تبدیل بشود. پروژه نپتون جهت تولید یک موشک تا برد 300 کیلومتر هست که قرار است از انواع جستجوگرها برای درگیری با اهداف مختلف استفاده کند هم چنین این موشک بایداز انواع پلتفرم های هوایی، دریایی و زمینی ارتش اوکراین شلیک شود. در پروژه نپتون اوکراین سعی کرده با در نظر گرفتن زیر ساخت های داخلی و طرح های موفق پیشین یک سلاح قابل اعتماد با هزینه های کم را تولید کند و قرار شده بود بعد از ازمایش ها در مدت 2 تا سه سال به تولید انبود برسد و در اfتدا در اختیار واحدای دفاع ساحلی این کشور قرار بگیرد. این پروژه برای اوکراین اهمیت زیادی دارد. برای اولین بار بعد از استقلال ، اوکراین سک سلاح مقرون به صرفه و موثر برای مقابله با دشمن خواهد بود.Vilkha یک بروز رسانی برای سامانه Smerch شوروی است.هر چند مشخصات این سیستم به طور دقیق فاش نشده است اما به طور کلی مشخص است که موشک های این سامانه می توانند اهداف تا فاصله 120 کیلومتری را مورد اصابت قرار بدهد. مشخصه اصلی این سیستم این هست که موشک های این سامانه در طول مسیر پرواز امکان تنظیم دقیق مسیر خود را دارند به این ترتیب 12 موشک این سامانه میتوانند 12 هدف مختلف را مورد اصابت قرار بدهند. در سال 2017 تمام ازمایش های این پروژه به اتمام رسیده بود و در اخرین ازمایش توانست 4 هدف مختلف را با شلیک 4 موشک با دقت بالا مورد اصابت قرار دهد. بر طبق پیش بینی ها این سامانه از سال 2019 تحویل ارتش اوکراین می شود. علاوه بر این دفتر طراحی Pivdenne در حال کار بر روی یک سامانه موشکی بالستیک کوتاه برد متحرک به نام Hrim-2 است که سرمایه گذاری روی این طرح توسط ی مشتری خارح انجام گرفته ( عربستان سعودی) در نمونه صادراتی برد این سامانه 280 کیلومتر است اما خود ارتش اوکراین دارای نسخه هایی با برد بین 450 تا 500 کیلومتر خواهد بود. ارتش اوکراین روی فروش به مشتری خارجی برای کم شدن هزینه Hrim-2 حساب کرده. در حال حاضر قدرتمندترین سامانه موشکی اوکراین سامانه توچکا هست که بردی در حدود 120 کیلومتر دارد و دقت ان پایین است اما سامانه Hrim-2 قادر هست اهدافی در بیش از 3 برابر برد توچکا را با دقت بسیار بالاتر مورد اصابت قرار دهد. نپتون سامانه Vilkha-m Hirm-2 گاهی به نام Grіm-2 هم شناخته میشود دفتر طراحیYuzhnoye اوکراین در حال کار بروی یک موشک هوا به سطح مافوق صوت به نام Bliskavka(رعد وبرق) است که ماکتهای ان هم در نمایشگاه دفاعی اوکراین نشان داده شده است. Yuzhnoyeبرد، جرم و یا مشخصات کلاهک این موشک را منتشر نکرده با این حال رسانه های Bliskavka را دارای سرعت سه و نیم ماخ و بردی در حدود 110 کیلومتر اعلام کردن وزن این موشک هم با توجه به هواپیماهای ارتش اوکراین که سوخو 24 و سوخو 27 هستند در محدود بین 1000 تا 150 کیلوگرم در نظر گرفته شد. موشک Bliskavka سه نوع خواهد بود 1- یک نوع ضد کشتی با هدایت راداری فعال 2- نوع دیگر با جستجوگر ضد تشعشع غیر فعال 3- نسخه هوا به سطح دقیق با جستجوگر الکترواپتیکی ( پاکستان این موشک را برای ارتش خودش در نظر گرفته که قرار هست علاوه بر نسخه های هوا پرتاب از حامل های زمینی و دریایی هم شلیک شود) مهمات هدایت شونده 122میلی متری Tayfun-1 که از پرتابگرهای قدیمی گراد شلیک می شود و توسط دفتر طراحی Yuzhnoye ساخته شده و داری برد 40 کیلومتر هست . این مهمات در 2020 تست شده و از سال 2021 قرار بوده تحویل ارتش اوکراین بشه سامانه موشکی متحرک Sapsan این سامانه که بردی درحدود 280 کیلومتر دارد توسط دفتر طراحی Yuzhnoye در سال 2019 ساخته شده به دلیل مشکلات مالی تحویل اون تا سال 2021 به تعویق افتاد این سامانه دارای طیف متنوعی از کلاهک ها است 1- کلاهک ترموباریک 2- کلاهک خوشه ای 3- کلاهک نفوذ کننده در زمین 4- کلاهک تکه تکه شونده انفجاری سیستم دفاع ضد هوایی Dnipro این سیستم در سال 2014 توسعش اغاز شده و در سال 2016 اولین تست اون انجام شده برد شناسایی اهداف در ارتفاع 7 کیلومتری برد 150 کیلومتر هدف در ارتفاع 150 متری حداقل 50 کیلومتر هدف در ارتفاع 20 متری حدود 50 کیلومتر حداقل ارتفاع عملکرد موشک از 15 متری تا حداکثر 25 کیلومتر مدت زمان اماده سازی 4 دقیقه ایجاد این سامانه های موشکی راه حلی برای ایجاد امنیت در اوکراین هست . بعد از کنار گذاشتن زرادخانه اتمی اوکراین قرار شده بود این کشور به حمایت های بین المللی برای تقویت قابلیت های دفاعی خود دسترسی داشته باشد. منبع 1 منبع2 منبع 3 منبع 4 اوکراین بازه قابل قبولی از انواع موشک ها داره که اگر مجهز به جی پی اس بشن می توانند با دقت بالا تجهیزات روسیه را مورد اصابت قرار بدند مطمئنا روسیه به خاطر جنگ با اوکراین به ماهواره های GPS حمله نخواهد کرد برای همین اگر به تعداد کاقی این موشک ها در اختیار اوکراین باشه روسیه به هیچ عنوان کار ساده ای نخواهد داشت بخصوص نوع حمله روسیه که همراه با موج تجهیزات همراه خواهد بود توسط موشک های دقیق با کلاهک های خوشه ای بسیار اسیب خواهند دید جناب @MR9 تو پست زیر به خوبی برخی تجهیزات را معرفی کردند

برتری هوایی بر فراز کیف آیا نیروی هوایی روسیه قابلیت سرکوب شبکه دفاع هوایی اوکراین را در یک بازه زمانی 24 ساعته دارد ؟! با فروپاشی اتحاد شوروی در سال 1991 ، روسیه و اوکراین بعنوان دو کشور مستقل که در گذشته بخشی از یک کشور بحساب می آمدند ، به شکل مستمر بر سر طیف قابل ملاحضه ای از مسائل ، از جمله حوزه امنیت و دفاع با هم اختلاف پیدا کردند ، هر چند این مشکلات چندان به نزاع نظامی منجر نشد ، اما کنار رفتن دولت میانه رو اوکراین در سال 2014 و استقرار یک تفکر ضد روسی که آشکارا طرفدار غرب بود ، این روند را وارد مرحله جدیدی نمود . پس از آن ، روسها که امنیت مرزهای خود را در جنوب ، به خظر افتاده تلقی میکردند ، به زور سرنیزه ، شبه جزیره کریمه را به خاک خود منضم نمودند ، هر چند بافت جمعیتی این منطقه بلحاظ نژادی و زبانی از دوران اتحاد شوروی بیشتر از سایر نقاط اوکراین ، به روسیه وابستگی داشت . با بدتر شدن اوضاع ، روسها که ضعف و وابستگی شدید دولت مستقر در کیف به غرب را مشاهده می کردند ، بتدریج با حمایت از شورشیان حاضر در شرق اوکراین ، یک جنگ نیابتی را با این کشور کلید زدند . با توجه به این مساله ، روند موجود ( نوامبر 2021 ) نه تنها بهبود نیافته ، بلکه تشدید نیز شده است و این امر ، احتمال اجرای یک عملیات نظامی گسترده علیه اوکرین را نسبت به گذشته ، بیشتر کرده است ، با این حال تحلیل های موجود حاکی از آن است که اگر چه مسکو از تصرف مناطق راهبردی شرق اوکراین ، سود چندانی را بدست نخواهد آورد ( بدلیل افزایش احساسات ضد روسی در مناطق غربی اوکراین و تضعیف اقتصاد آن ) ،اما کاربرد گزینه نظامی ، به دلایل مختلف ، تا حدودی کفه تعادل قدرت در این منطقه را بسود روسیه برخواهد گرداند. پوتین ( افسر سابق کی جی بی ) زلنسکی (شومن سابق تلویزیون اوکراین ) روسای جمهوری فعلی روسیه و اوکراین بدین ترتیب ، درصورتی که هر گونه درگیری نظامی بوقوع بپیوندد ، ماهیت و سازمان رزمی دو ارتش به گونه ای است که در مراحل آغازین نبرد ، هر دو تلاش خواهند نمود تا به سایتهای دفاع هوایی ، فرودگاهها ، مراکز کنترل و فرماندهی و سایر اهداف با ارزش حمله کنند . اما در طرف روسی ، قابلیتهای نیروی هوایی روسیه برای نیل به ایجاد برتری در آسمان اوکراین به شکل بالقوه تسهیل کننده انتقال یگان های زمینی و بدست آوردن کنترل سرزمینی خواهد بود . این مساله تا آنجا اهمیت دارد که می توان از آن بعنوان یک نیروی سد کننده بر علیه واحدهای هوایی و زمینی ارتش اوکراین در اجرای ضد حمله علیه نیروهای روسی استفاده نمود . از یکسو ، توانمندی های حال حاضر نیروی هوایی اوکراین بسیار محدود بوده و این کشور به یک ناوگان رزمی کوچک ، متشکل از جتهای دهه هشتاد میلادی متکی است که درسالهای اخیر ارتقاهای محدودی را بخود می بیند . ساعات پروازی خلبان های این نیرو ، به 40 ساعت درسال محدود شده و خبرهای نامناسبی از کیفیت تعمیر و نگهداری پرنده های موجود به گوش می رسد . در همین ارتباط ، این کشور در حال حاضر ، 35 فروند جنگنده میگ-29 و 35 فروند سوخو-27 را بصورت عملیاتی در اختیار دارد که در مقایسه با 260 فروند میگ-29 و سوخو-27 که در سال 1991 از نیروی هوایی ارتش شوروی به این جمهوری تازه استقلال یافته ، به ارث رسیده بود ، رقم بسیار فاجعه باری را نشان میدهد . در حالی که پیکربندی رزمی سوخو-27 های اوکراینی ، برای رزم هوایی یک نمونه بسیار خوب محسوب می شود ، اما عدم تسلیح آنها به موشکهای دوربردی نظیر آر-77 توان رزم آنها را محدود نموده و علاوه برآن بدلیل نبود یا کمبود سامانه های جنگ الکترونیک هوابرد ، بدان معنی خواهد بود که این جنگنده ها ، در برابر جتهای پیشرفته تر روسی نظیر سوخو-34 ، سوخو-30 اس ام و سوخو-35 چندان قابلیت ایجاد چالش قابل توجهی را ندارند . در این زمینه برخی تحلیلگران معتقدند که این اختلاف فاحش در حوزه جنگ الکترونیک ، کفه ترازو را به نفع نیروی هوایی روسیه سنگین نموده و این مساله در کنار نرخ بسیار پایین جتهای عملیاتی می تواند به یک فاجعه نظامی منجر گردد . این روند فرصت قابل توجهی را برای ناوگان مهاجم روسی ایجاد می کند تا با وارد کردن طیف متنوعی از سلاح های هدایت شونده هوا به زمین ، نیروی هوایی اوکراین را روی زمین محبوس نماید . درو اقع ، عدم تعادل نظامی در حوزه هوایی بلحاظ کمی و کیفی بدان معنی است که اوکراین بیش از گذشته می بایست به سامانه های دفاع هوایی خود برای به چالش کشیدن نیروی هوایی روسیه اتکاء داشته باشد . در حوزه دفاع هوایی ، ارتش اوکراین تا حال حاضر ، فاقد سامانه های دفاع هوایی برد بلند است و به تقریب همه اس-300 های به ارث رسیده از ارتش شوروی سابق ، بدلیل عدم تحرک مناسب و آسیب پذیری شدید از رده خدمتی کنار گذشته شده اند . با این وصف ، ارتش اوکراین روی کاغد به سامانه های S-300P/PS/PT ساخته شده در دهه هشتاد میلادی متکی است و اگر چه طبق برخی گزارشها ، تعدادی از این سامانه ها برای آزمایش به ایالات متحده فروخته شدند ، اما سامانه های بوک ام-یک روسی هنوز در خدمت قرار دارند ، البته تعدادی از این سیستم ها نیز در سال 2008 به ارتش گرجستان تحویل شده و علیه نیروی هوایی روسیه استفاده گردیدند . با توجه به این موارد ، برخلاف روسیه که گونه های پیشرفته تری از اس-300 ( نسخه های وی-4 و پی ام -2) را در اختیار دارند ، سامانه های موجود درارتش اوکراین ، برای دفاع از یک محدوده سرزمینی گسترده ، توانایی لازم را ندارند ، ضمن اینکه براساس اطلاعات موجود ، این شبکه ، فاقد لایه های مختلف دفاعی است و کم بودن آگاهی موقعیتی خدمه این سامانه ها با توجه قدیمی بودن سیستم های جنگ الکترونیک آن ، از اولویتهای نیروی هوایی روسیه برای اجرای عملیات سرکوب دفاع هوایی قرار خواهد داشت که به احتمال بسیار زیاد با وارد شدن بالگردهای کاموف-52 و میل-28 و جتهای ضربتی سوخو-34 صورت خواهد گرفت . علاوه براین ، آشنایی کامل روسیه به سامانه های تسلیحاتی موجود ارتش اوکراین ، روند اجرای عملیات سرکوب دفاع هوایی را احتمالا با مشکلات کمتری مواجه خواهد ساخت . ارتقاء سامانه های اس-125 ارتش اوکراین به اعتقاد برخی از تحلیلگران نظامی ، بزرگترین ضعف سامانه های اس-300 اوکراینی ، محدودیت درقابلیت درگیری با اهدف چندگانه است که این رقم به 12 هدف می رسد . درمقابل ، سامانه های اس-300 پی ام-2 روسی از اوایل دهه نود میلادی قابلیت درگیری با 36 هدف را در اختیار داشتند و می توانستد تا 72 موشک را همزمان هدایت کند ، در حالی که سامانه های اس -400 و اس-300وی-4 یقیناً توانمندی های بیشتری را به نمایش می گذارند . در نتیجه حتی اگر آتشبارهای اوکراینی بتوانند رهگیرهای روسی را کشف کنند ، در برابرمهمات هدایت شونده ای نظیر کاب-500 یا کاب-1500 یا موشکهای کروز بسیار آسیب پذیر هستند . در کنار این مساله ، فقدا سامانه های دفاع هوایی برد کوتاه که می بایست بعنوان لایه های دوم عمل کنند ، با بازنشستگی سامانه های اس-125 و بوک ام- یک های باقی مانده باعث افزایش آسیب پذیری ارتش اوکراین شده و این فشار را بر سامانه های اس-300 عملا افزایش خواهد داد . اعتماد به غرب .. آغاز فاجعه ؟ در دهه نود میلادی ، ارتش اوکراین تعداد قابل توجهی از بمب افکن های میانبرد و قاره پیمای به جامانده از شوروی سابق را به ارث برده بود ، اما حاکمیت ضعیف و نیاز مالی ، تمام این سرمایه هایی که ممکن بود کمکی به حفظ امنیت این کشور باشد را در ازای کمک های اقتصادی از دست داد در کنار تمامی این مسائل ، توانایی ارتش اوکراین برای اجرای حملات تلافی جویانه نیز بسیار محدود ارزیابی شده است . این قابلیت در اوایل دهه نود میلادی ، با وجود زرادخانه قابل توجهی از بمب افکن های میان وزن توپولف-22 و بمب افکن های هسته ای قاره پیمای توپولف-160 و موشکهای بالستیک ، بسیار قوی بود ، اما همه این توانمندی ها در ازای کمک های اقتصادی غرب ، از میان برده شدند . بدین ترتیب ، در حالی که نیروی هوایی روسیه اکنون موشکهای کروز کلاس کالیبر و خا-101 و خا-65 را می تواند در مقیاس گسترده استفاده کند ، اوکراین تا حدودی از این توانمندی محروم شده است . در این زمینه ، اگر تحلیل های مربوط به روحیه رزمی ارتش اوکراین ومیزان آمادگی نظامی آن در نظر گرفته نشود ، اختلاف فناورانه میان دو کشور آنقدر بالاست ( حدود 25 سال ) که عملا شانسی در یک درگیری گسترده نمیتوان برای واحدهای اوکرینی قائل شد . پی نوشت : 1- بن پایه 2- بازگشت پچورا بخدمت !!!کارآمدی اس-125 در درگیری های قرن بیست و یکم!! 3- خرس اوکراینی برای نبردهای آینده ; آماده سازی نهایی طرح مفهومی UGV بومی برای نیروی زمینی ارتش اوکراین 4- اوکراین ، منفذی در الگوی شرقی فناوری دفاع هوایی خرید رادارهای متحرک دفاع هوایی 3D توسط ایالات متحده از اوکراین 5-ارتش اوکراین 2018 رونمایی از جدیدترین سامانه های توپخانه و موشکی 6- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

ارتش اوکراین 2018 رونمایی از جدیدترین سامانه های توپخانه و موشکی کیف : نیروی زمینی ارتش اوکراین ، درجریان رژه بیست و هفتمین سالگرد استقلال این کشور که بیست وچهارم اوت هر سال اجرا میشود ، از جدیدترین سامانه های توپخانه ای و موشکی خود رونمایی نمود. در این مراسم ، چیزی در حدود 250 یگان نمونه به نمایش عموم گذاشته شد که این واحدها را 4500 نفر از پرسنل ارتش این کشور ، همراهی می نمودند . دررژه روز استقلال این کشور از اتحاد جماهیر شوروی ، یگانهایی از نیروی زمینی ، گارد ملی ، واحدهای مرزدار ، سرویسهای امنیتی اوکراین بخشی از توانمندی های خود را به نمایش گذاشتند . در بخش هوایی ، پرنده های جدیدی نظیر آنتونوف -148 پرواز نخست عمومی خود را تجربه نمود و در بخش زمینی نیز تسلیحات و ادوات تولید شده توسط صنعت دفاعی این کشور مورد بازدید قرار گرفت . مهمترین بخش این رژه نظامی ، رونمایی از جدیدترین سامانه های توپخانه و موشکی و همچنین سامانه های شناسایی بومی این کشور محسوب میشد . درجریان برگزاری این مراسم ، صنایع دفاعی اوکراین ، برای نخستین بار از سامانه توپخانه ای 2S22 بوگدانا با کالیبر 155 م.م که بروی یک خودروی سنگین چرخدار نصب شده بود ، پرده برداری نمود . این سامانه جدید توانایی انهدام پستهای فرماندهی ، واحدهای تکور زرهی و مکانیزه ، آتشبارهای توپخانه ، پستهای مخابراتی و استحکامات تقویت شده را در لیست ماموریتهای محوله به ثبت رسانده است . این توپ 155 م.م که برای تحرک افزون تر برروی شاسی یک کامیون شش در شش کراز قرار گرفته ، جدیدترین محصول شرکت AutoKrAZ بشمار می آید . دومین سامانه جدید رزمی رصد شده در این رژه ، یک خودروی زرهی با قابلیت اجرای ماموریتهای پایش آتش توپخانه با شناسه Obolon-A بود که طبق ادعای شرکت سازنده ، تحت هر شرایط آب و هوایی می تواند آتش رده های توپخانه در سطوح دسته ، آتشبار و گردان را با کیفیت بالاتری بسوی اهداف مشخص شده ، روانه نماید . سومین سامانه معرفی شده ، سیستم موشکی VERBA بود که بروی شاسی کامیون شش در شش کراز قرار داشت و برای اجرای آتش از 5 خدمه بهره میبرد . در این سامانه موشکی جدید ، تمامی فرآیندهای مربوط به پایش آتش ، هدایت و حتی بارگذاری مهمات ، بصورت خودکار از کابین و بدون دخالت مستقیم نیروی انسانی قابل انجام است . این سامانه که در ردیف سیستم های MRLS ( سامانه های راکت انداز چند گانه ) قرار می گیرد ، محصول دفتر طراحی موروزوف مستقر در خارکف بوده وبا وزنی نزدیک به 20 تن می تواند با سرعتی در حدود 85 کیلومتر در ساعت در میدان نبرد جابه جا شود . چهارمین سخت افزار مورد مشاهده ، سامانه بردیاب خودکار Polozhennya-2 بود که با شناسایی و آنالیز صدای ناشی از شلیک اتشبارهای دشمن (شامل خمپاره انداز ها و قبضه های توپ ) موقعیت استقرار عناصر توپخانه دشمن را شناسایی و گرای دقیق آنها را در اختیار عناصر آتش خودی برای اجرای تاکتیکهای ضد آتش ، قرار دهد . این سامانه عمدتا" وظایفی نظیر جستجو ، شناسایی مسیرها و یافتن موقعیت منابع سیگنالهای صوتی در یک منطقه مشخص را بر عهده می گیرد و نتایج بدست آمده از این رصد ، در نمایشگرهای فرمانده سیستم قابل مشاهده بود و می توان در صورت نیاز ، با استفاده از خطوط امن دیتا ، اطلاعات بدست آمده را در اختیار رده های بالاتر نیز نهاد . دومین سامانه موشکی به نمایش در آمده در این رژه ، راکت انداز دقیق Vilha محسوب میشد که در شمار محصولات دفتر مهندسی Luch قرار دارد . مهمات مورد استفاده در این سامانه موشکی ، از نوع سوخت جامد است که برای انهدام اهداف ، می تواند به طیف متنوعی از کلاهکهای جنگی مسلح شود . علاوه براین ، موشک فوق الذکر به یک سیستم تصحیح مسیر داخلی مجهز شده که وظیفه تثبیت زاویه گردش موشک پس از شلیک و در زمان پرواز را برعهده دارد . موشک مورد بحث ، با بردی درحدود 120-20 کیلومتر از روی پرتابگرهای خودکششی 9K58 قابل شلیک بسوی اهداف از پیش تعیین شده خواهد بود . یکی از جدیدترین سامانه های حاضر در این مراسم ، سامانه موقعیت یابی جنگ افزارهای متحرک بود که ماموریت تعریف شده برای آن ، حفاظت از سربازان و غیرنظامیان در برابر آتشباری غافلگیرانه دشمن است . به گفته تولید کننده این سیستم ، توانایی رزمی این سامانه در محیطهای آلوده به جنگ الکترونیک ، تا پیش از این در اختیار ارتش قرار نداشت . و درنهایت سامانه موشکی Grim-2 با بردی برابر 350 کیلومتر که قابل افزایش تا 500 کیلومتر نیز هست ، جدیدترین عضو خانواده محصولات دفترطراحی Yuzhnoye محسوب میشود که بصورت مشترک با شرکت مواد شیمیایی Pavlograd و شرکت ماشین سازی موروزوف تولید شده است . پی نوشت : در مجموع ، خوب هست که از تجارب دیگران ، نخست ، درس گرفته و در درجه دوم ، آن را به کار بندیم . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

با سلام فرمایش جناب @arjmandi صحیح است اولین استفاده مصر از راقال در سال 2017 و در درگیری با داعش در شرق لیبی بوده

در صورت اشغال اوکراین توسط روسیه یکی از کشورهایی که بیشترین لطمه رو میخوره ترکیه است. خیلی رو توسعه صنعت هوا و فضا شون رو اوکراین حساب باز کردن. موتور پهپاد اکینجی ساخت اوکراین است. برنامه ساخت موشک کروز با برد 1000 کیلومتر رو با موتور ساخت اوکراین دارن پیش میبرن. با کمک اوکراین دارن روی ماهواره بر کار میکنن.برنامه تولید مشترک ترابری های انتونوف 178 و 188 در ترکیه... سقوط اوکراین تاثیر منفی شدیدی روی جاه طلبی های هوا و فضای ترکیه و رجب میگذاره. مخصوصا اینکه غرب هم با ترکیه دارن به تعارضات ژئوپلتیکی و تمدنی میرسن و مانند سابق حاضر نیستن همکاری های نظامی با ترکیه داشته باشن.

عکسی به سنگینی تاریخ هوانوردی ملاقات ایرباس 380 و انتونوف 225 در فرودگاه استانبول فیلم ملاقات آنتونوف 225 و ایرباس 380

انچه من در یکی دو جای نیمه موثق در مورد خرید سوخو 35 دیدم این بود که توافق خرید 2 اسکادران سوخوی 35 قابل افزاریش تا 4 اسکادران اضافه بوده است. یعنی در صورت تامین بودجه و درخواست ما این 24 فروند تا 72 فروند قابل افزایش هستند. امیدواریم که خبر درست باشه. چون 24 فروند سوخو نسبت به تهدیدات اطراف ما واقعا چیزی نیست. طبق گزارش بابک تقوایی این 24 فروند طی نیمه اول سال 2022 تحویل میگردد https://www.aerotime.aero/29867-iran-could-pick-up-egypts-rejected-su-35s

طرح ایالات متحده برای استفاده از میدان مغناطیسی زمین در صورت از کار افتادن GPS توسط روسیه و چین ارتش ایالات متحده برای هدفگیری دقیق و موقعیت یابی به سیستم GPS وابسته است اما این سیستم در برابر پارازیت و اختلال آسیب پذیر است و چندین کشور از جمله چین و روسیه ابزارهای مختلفی از انواع سیستم های اختلال GPS تا موشک های برای هدف گرفتن ماهواره های GPS در اختیار دارن که می توانند عملکرد این سیستم را در یک درگیر دچار اختلال کنند همچنین به صورت غبر قانونی و بدون مجوز هم اکنون اخلالگرهای GPS در بازار ازاد وجود دارد که غیر نظامیان هم می توانند به آن ها دسترسی داشته باشند. به همین دلیل نیروی دریایی ایلات متحده بررسی استفاده از میدان مغناطیسی زمین برای ناوبری را آغاز کرده . این پروژه که PUMACE نام دارد هدف ان استفاده از ناهنجاری های موجود در میدان مغناطیسی زمین برای تعیین موقعیت مکانی است. نیروی دریایی در درخواست خود برای این پروژه اعلام کرده : GPS از سیگنالهای رادیویی RF که از ماهواره ها با فاصله دور ارسال میشود استفاده میکند این سیگنال ها در معرض تداخل عمدی و غیر عمدی هستند. ناوبری مبتنی بر میدان میغناطیسی زمین نوید یک فن آوری غیر فعال در همه شرایط آ و هوایی و بدون وابستگی به زیر ساخت را می دهد. در ابتدا نیروی دریایی تولید یک حسگر مغناطیسی برای کشتی ها و زیر دریایی ها خود با دقت بین 30 تا 15 متر با وزنی در حدود 8 کیلوگرم و مصرف 5 وات درنظر گرفته است. موسسه فن آوری نیروی هوایی قبلا ناوبری بر اساس ناهنجاری های مغناطیسی را آزمایش کرده بود که در آن حسگرهای مغناطیسی تفاوت اندازه و جهت میدان مغناطیسی را در هنگام عبور از کنار میدان ها پیدا می کردند و سپس این مقادیر با نقشه های میدان هایی مغناطیسی که از قبل موجود بود مغایسه می شدو این روشی است که احتمالا پرندگان و لاک پشتها برای مکان یابی خودشون استفاده می کنند. اما نیروی دریایی خواستار بهبوداین روند است . نیروی دریایی چالش های اصلی این طرح را تهیه نقشه دقیق میدان مغناطیسی زمین و همچینن تغییرات زمانی که تاثیر گذاری روی دقت این سیستم می شود اعلام کرده وبعلاوه میدان های مغناطیسی هست که عمدا یا غیر عمد ممکن است روی این سیستم اختلال ایجاد کنند. در زمین دو میدان مغناطیسی میتوان پیدا کرد اول میدان مغناطیسی تولید شده توسط پوسته زمین که اگر این میدان سنجش شود دقت بالایی دارد اما ضعف این سیستم عدم موجود بودن حسگرهای قوی مغناطیسی هست که بتوانند تغییرات بسیار جزئی میدان را حس کنند چون میدان پوسته بسیار ضعیف است. میدان مغناطیسی دوم میدان هسته زمین است که قدرت بیشتری دارد و این سنسورها بر روی ا تمرکز خواهند داشت. نقشه ناهنجاری های مغناطیسی قطب جنوب هدف سیستم PUMACE ایجاد سیستمی دقیق و قابل اعتماد و بدون خطا برای بهبود سیستم ناوبری اینرسی INS است که مستقل از GPS باشد. نیروی دریایی اعلام کرده: این نوع از حسگرها می توانند با استفاده از حسگرهای خود تسلیحات مبتنی بر سیستم INS را یدون نیاز به ماهواره با GPS به دقت ناوبری کنند. از طرف دیگر این حسگرها می توانند به سایر حسگرهای برای موقعیت یابی دقیق کمک کنند. این پروژه در دو فاز است فاز اول تهیه سنسورها و نقشه ناهنجاری های زمین و فاز دوم تولید و ازمایش نمونه های اولیه را شامل می شود. با توجه به گستردگی یگانه های ارتش و از طرفی لزوم هماهنگی کامل این نیروها ، هر گونه اختلال در ناوبری این نیروها به شدت عملکرد انها را تحت تاثیر قرار می دهد وهدف سیستم PUMACE جلوگیری از هر گونه اختلال در این موضوع است. منبع Positioning Using Magnetic Anomalies Correlation of Earth (PUMACE)

بعضی چیز ها تایید یا ردش ضرره بذار تو خماری بمانن اونایی هم که نگران هستن باید بدونن این شهید تفکر و ماهیگیری رو یاد بچه های یمنی داد و این اصلی هست که پایه مقاومت هست چون تفکر و دانشی که بین یمنی ها پخش شده دیگه با کشتن از بین نمیره و اثر این شهید با شهادتش از بین نمیره و تازه خدا هم بهش برکت میده اونجایی باید از شهادت ترسید که دانش و راه رو یاد ندیم و مستند نکنیم

با عرض سلام هشدار جامعه اطلاعاتی آمریکا: روسیه در حال برنامه ریزی برای یک حمله گسترده نظامی بر علیه اوکراین با حضور 175,000 سرباز است. 4 دسامبر 2021 با تشدید تنش ها بین مسکو و واشنگتن بر سر حمله احتمالی روسیه به اوکراین، با توجه به گفته مقامات آمریکایی و یک سند اطلاعاتی که واشنگتن پست به دست آورده سازمان های اطلاعاتی آمریکا دریافته اند که کرملین در حال برنامه ریزی یک حمله چند جبهه ای در اوایل سال آینده با حضور 175,000 سرباز است. کرملین که اخیرا دست به انتقال گسترده نیروی های نظامی خود به سمت مرز با اوکراین زده، از واشنگتن خواستار تضمین عدم عضویت اوکراین در ناتو و خودداری این ائتلاف {ناتو} از انجام برخی از فعالیت های نظامی در داخل و اطراف خاک اوکراین بوده است، این پیش از نشست مجازی برنامه ریزی شده هفته آینده بین روسای جمهور دو کشور ترس از یک جنگ مجدد در خاک اروپا را برانگیخته است. به گفته یک مقام دولتی که خواست نامش فاش نشود «برنامه های روسیه شامل حمله نظامی به اوکراین در اوایل سال 2022 با مقیاس دو برابر آنچه در بهار گذشته در تمرینات روسیه در نزدیکی مرزهای اوکراین دیدیم است.» به گفته این مقام دولتی این طرح ها شامل حرکت گسترده 100 گروه گردان تاکتیکی با حدود 175,000 پرسنل به همراه زره، توپخانه و تجهیزات است. طبق یک سند از طبقه بندی خارج شده اطلاعاتی ایالات متحده که توسط این نشریه به دست آمده است و شامل عکس های ماهواره ای است، نیروهای روسی را در چهار مکان عمده تجمع نیرو نشان می دهد. بر اساس این سند، در حال حاضر 50 گروه گردان تاکتیکی به همراه نیروی های زرهی و توپخانه در نزدیکی مرزهای اوکراین مستقر هستند. در حالی که طبق ارزیابی‌های سازمان های اطلاعاتی اوکراین روسیه تقریباً 94,000 سرباز در نزدیکی مرز دارد، برآورد اطلاعاتی آمریکا تعداد سرباز های روسی در نزدیکی مرزهای اوکراین را حدودا 70,000 نفر نشان می‌دهد - اما پیش‌بینی می‌کند که این تعداد تا 175,000 نفر افزایش یابد و حرکت گسترده گردان های تاکتیکی (BTGs) به سمت مرز را برای «مبهم کردن اهداف، نیات ها و ایجاد عدم اطمینان توصیف می کند.» به گفته این مقام اطلاعاتی «تحلیل ایالات متحده از طرح های روسیه تا حدی بر اساس تصاویر ماهواره ای است که یگان های تازه وارد را در مکان های مختلف در امتداد مرز اوکراین در ماه گذشته نشان می دهد.» جزئیات و برآورد های اطلاعاتی ایالات متحده تصویری را ارائه می دهد که آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه این هفته در سفر خود به اروپا شروع به تشریح آن کرد، جایی که او با بیان و توصیف «شواهدی مبنی بر اینکه روسیه برای اقدامات تهاجمی قابل توجهی علیه اوکراین برنامه ریزی کرده است» هشدار داد که {یک چنین اقداماتی} عواقب شدیدی را در پی خواهد داشت، از جمله تحریم های شدید اقتصادی مخرب بر علیه اقتصاد روسیه در صورت حمله این کشور. به گفته ریاست جمهوری آمریکا وی در حال آماده سازی اقداماتی برای افزایش هزینه هرگونه تهاجم جدید برای روسیه است، ولادیمیر پوتین نیز هشدارهای آمریکا را {به عنوان} شایعه رد کرده و گفته است «روسیه کسی را تهدید نمی کند و قصد حمله به کسی را ندارد.» بایدن در روز جمعه گفت «کاری که من انجام می‌دهم این است که در حال جمع آوری آنچه را که فکر می‌کنم، جامع‌ترین و معنی‌دارترین مجموعه ابتکاراتی است که ادامه دادن و انجام کاری که مردم نگران هستند آقای پوتین قصد انجام آن را داشته باشد {حمله نظامی به اوکراین} را بسیار، بسیار دشوار کند.» تحرکات نظامی روسیه در حالی صورت می‌گیرد که مسکو با بسیج ناگهانی نیروهای ذخیره در سال جاری و تشدید چشمگیر لفاظی‌های خود بر علیه اوکراین، تعجب واشنگتن را برانگیخته است. مقامات روسیه از بسیج نیروهای ذخیره به عنوان اقدامی ضروری برای مدرن سازی نیروهای مسلح روسیه دفاع کرده اند، اما این مقام اطلاعاتی {آمریکا} نگرانی‌های خود را در مورد «برنامه سریع و ناگهانی روسیه برای ایجاد یک ذخیره آماده از نیروهای ذخیره قراردادی» مطرح کرد، به گفته این مقام، انتظار می‌رود 100,000 نیروی اضافی به حدود 70,000 نیروی روسیه که اکنون در امتداد مرز اوکراین مستقر شده‌اند اضافه شوند. اطلاعات مربوط به افزایش احتمالی نیروهای روسیه هشدار اوایل این هفته بلینکن «که پوتین می تواند به سرعت دستور حمله به اوکراین را بدهد» تقویت می کند همچنین به توضیح اینکه چرا مقامات دولت بایدن برای هفته ها زنگ خطر حمله قریب الوقوع {روسیه} را به صدا در آورده اند، کمک می کند. وزیر امور خارجه آمریکا یک روز قبل از دیدار با سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه، به خبرنگاران در اروپا گفت: «ما نمی دانیم که آیا پوتین تصمیم به حمله گرفته است یا خیر» «ما می‌دانیم که او در یک مدت زمان کوتاه‌ ظرفیت انجام این کار را در اختیار خواهد داشت و باید برای همه موارد احتمالی آماده شویم.» لاوروف در اظهارات علنی این هفته هشدارهای پوتین درباره تجهیزات نظامی و فعالیت آمریکا در مرزهای روسیه را تکرار کرد و گفت: «سناریوی کابوس رویارویی نظامی در حال بازگشت است.» این سند اطلاعاتی همچنین نشان می‌دهد که نیروهای روسی ممکن است جهت تسریع حمله به اوکراین تجهیزاتی را در مراکز آموزشی باقی گذاشته باشند. به طور جداگانه، یک مقام دولتی اوکراین گفت که تمرینات نظامی روسیه که در اوایل سال جاری در نزدیکی مرزهای اوکراین انجام شد به نیروهای روسی کمک کرد تا اساساً یک تهاجم احتمالی به اوکراین را تمرین کنند، «نیروهای روسی مسائل مربوط به ایجاد گروه‌های ضربتی در نزدیکی مرزهای کشورمان، اقدامات بسیج، پشتیبانی و لجستیکی و انتقال نیروهای نظامی قابل توجه از جمله از طریق راه هوایی از روسیه به مرز اوکراین را بررسی و تمرین کردند.» این مقام دولت ایالات متحده گفت که دولت روسیه در حالی که زمینه را برای تهاجم فراهم می کند، دست به یک کارزار تبلیغاتی گسترده زده، «علاوه بر این، در ماه گذشته، اطلاعات ما نشان می‌دهد که نفوذی های روسیه و رسانه‌های {این کشور} شروع به افزایش محتوای ضد اوکراین و ناتو کرده‌اند برای اینکه اوکراین را برای تشدید تنش نظامی با روسیه مقصر جلوه بدهند.» این درحالی است که پوتین از ایالات متحده و متحدانش خواسته که تضمین های امضا شده ای جهت عدم هرگونه گسترش ناتو و شامل اوکراین و گرجستان در این پیمان نظامی و محدود کردن فعالیت های نظامی در نزدیکی مرزهای روسیه، به ویژه در داخل و اطراف اوکراین ارائه دهند، پوتین برای ماه ها به غرب هشدار داده بود که هرگونه فعالیت نظامی ایالات متحده و متحدانش در اوکراین و نزدیک مرزهای روسیه خطوط قرمز کرملین را زیر پا خواهد گذاشت. ریاست جمهوری روسیه در سخنرانی هفته جاری خود در کرملین گفت: «روسیه به ضمانت های حقوقی و قضایی دقیق نیاز دارد زیرا همکاران غربی ما به تعهدات شفاهی خود عمل نکرده اند.» پوتین مدت‌هاست که از گسترش ناتو به کشورهای سابق پیمان ورشو انتقاد کرده و آن را تجاوز و بی‌احترامی به مسکو می‌داند. او گفت که «یک توافق باید هر گونه گسترش بیشتر ناتو به سمت شرق و استقرار سامانه‌های تسلیحاتی را که تهدیدی برای ما در نزدیکی قلمرو روسیه است، منتفی کند». جن ساکی، سخنگوی کاخ سفید با رد این ایده را که واشنگتن تضمینی برای عدم ورود اوکراین به ناتو ارائه می‌کند گفت «کشورهای عضو ناتو تصمیم می‌گیرند که چه کسی عضو ناتو باشد، نه روسیه». «این روند همیشه همینطور کار کرده و به همین صورت پیش خواهد رفت، من فکر می کنم مهم است که به یاد داشته باشیم که این اقدام تحریک آمیز از کجا می آید، این ایالات متحده نیست. اوکراین نیست {روسیه است}» پوتین در اظهارات این هفته خود مانور بمب‌ افکن‌های استراتژیک هسته‌ای آمریکا که بر فراز دریای سیاه پرواز، همراه با سامانه‌های دفاع موشکی آمریکا در لهستان و رومانی، را تهدیدی برای مسکو خواست، او همچنین درباره استقرار موشک‌های ناتو در خاک اوکراین که می‌توانند زمان پروازی بین 7 تا 10 دقیقه تا مسکو داشته باشند ابراز نگرانی کرد. مقامات آمریکایی، اوکراینی و تحلیلگران نظامی بر این باورند که روسیه قصد تهاجم بسیار گسترده تری نسبت به سال 2014 -زمانی که کریمه را ضمیمه کرد و به شورش جدایی طلبان در شرق اوکراین دامن زد- دارد، مقامات و تحلیلگران معتقدند این طرح بیشتر در راستای وادار کردن نیروهای اوکراینی به جنگ در چندین جبهه است تا تصرف قلمرو تا با تسلیم کردن کی‌یف و حامیان غربی آن منجر به تضمین های امنیتی مورد نظر پوتین شود،تحلیلگران نظامی این استراتژی را با حمله مسکو به گرجستان در سال 2008 مقایسه کرده اند. صرفا برای میلیتاری استفاده با ذکر مترجم AM4 بلامانع است

بسم الله الرحمن الرحیم 1/3 مقدمه: به گفته رئیس سازمان اطلاعات ارتش اوکراین، ژنرال کایرلو بودانوف روسیه بیش از یکصد هزار نیروی نظامی خود را در نزدیکی مرزهای اوکراین مستقر کرده و در حال آماده شدن برای یک حمله همه جانبه به این کشور تا پایان ژانویه یا اوایل فوریه است {بهمن ماه}. ژنرال کایرلو بودانوف، رئیس سازمان اطلاعات دفاعی اوکراین این را به هیچ وجه نمیتوان تلاشی از جانب کی‌یف برای جلب توجه بین‌المللی به سوی خود قلمداد کرد زیرا روسای سازمان های اطلاعاتی ناتو و ایالات متحده مواضع مشابهی را اتخاذ و هشدار از یک حمله احتمالی از جانب روسیه داده اند، حلمه ای که با توجه به تحرکات ارتش روسیه در مقیاسی بسیار گسترده تر از تهاجمی که تقریباً هشت سال پیش برای تصرف شبه‌ جزیره کریمه صورت گرفت خواهد بود، اما چرا؟ تلاش خواهم کرد منطق مسکو برای یک حمله احتمالی و شرایط حال حاضر اوکراین را تشریح کنم. نقشه تمرکز نیروهای روسیه، ارائه شده توسط اطلاعات ارتش اوکراین این یک آزمایش نیست! به گفته بودانوف «تهاجم روسیه احتمالاً شامل حملات هوایی، توپخانه‌ و زرهی و به دنبال آن حملات هوایی در شرق، حملات آبی خاکی در «اودسا» و «ماریوپول» و حملاتی محدود تر از خاک بلاروس خواهد بود; حمله‌ای که روسیه برای آن تدارک می‌بیند، بسیار ویرانگرتر از هر چیزی است که قبلا دیده شده در جنگی که در 2014 آغاز شد و تا به حال جان ۱۴,۰۰۰ اوکراینی را گرفته.» از نظر مایکل کافمن از دفتر مطالعات روسيه «بسیج کنونی، تجمع و گسیل مشابه نیروهای نظامی با آوریل سال گذشته را نباید به صورت اقدامات جداگانه‌ تلقی کرد، بلکه بخشی از مجموعه رویدادهایی که در بهار آغاز شد، واقعیت این است که از بهار ۲۰۲۱ اکثر نیروهای روسیه در موقعیت خود باقی مانده اند و هرگز منطقه نزدیک مرز با اوکراین را ترک نکرده اند و اکنون روسیه در حال جابجایی مجدد نیروهای خود در امتداد مرز اوکراین است و بسیاری از یگان های عملیاتی خود را از مناطق نظامی شرق {1} و مرکزی {2} در کنار سایر مناطق بازگردانده است. گسیل و تجمع گسترده نیروی های نظامی روسیه در امتداد مرز این کشور با اوکراین مسئله ای به واقع سبب نگرانی خیلی از تحلیلگران شده این است که در بهار هنگام گسیل نیروهای نظامی روسیه در سطحی مشابه رسانه‌ها پر از فیلم‌ هایی از تحرکات و گسیل گسترده نیروهای روسی به مرز اوکراین شد در حالی که اخیرا این تحرکات تا حد زیادی به صورت پنهانی و در شب انجام شده و فیلم‌های بسیار کمی درباره تحرکات نظامی روسیه منتشر شده، به گفته برخی از تحلیلگران این گسیل گسترده نیرو تحت حفاظت عملیات-اطلاعات (OPSEC) صورت می پذیرد تا از شناسایی جلوگیری آنها و نواختن زنگ خطر در پایتخت های ناتو جلوگیری شود، این موضوع نگران کننده است زیرا سوالاتی را در مورد نیات روسیه ایجاد می کند. آنچه مشخص است این است که گسیل گسترده نیرو های نظامی روسیه و برگزاری مانور های نظامی در بهار تنها یک حرکت از جانب کرملین صرفا برای تحمیل برخی امتیازات سیاسی به کی‌یف نبوده بلکه، به احتمال زیاد روسیه خود را برای تهاجم احتمالی به اوکراین آماده می کند، این بار حمله ای نه در دونباس بلکه حمله ای بسیار گسترده تر، ما نمی‌دانیم چه تصمیم سیاسی ای توسط رهبران روسیه گرفته شده، اما همه نشانه‌ها حاکی از آن است که حداقل از یک سال قبل به نیروی های مسلح روسیه دستور داده شده که آماده حمله به اوکراین باشند در هر لحظه ای که یک چنین دستوری از طرف کرملین صادر شود، از این لحاظ تحركات نظامی روسیه در نزديكي مرزهای اوكراين که موجب نگرانی مقامات امريكايی و اروپايی شده است نه تنها غيرمعمول بلکه نشان از قرارگیری نیروهای مسلح روسیه جهت حمله به اوکراین و حفظ این گزینه بر روی میز رهبران کرملین است. شاید در روزهای آینده این تصمیم {جهت حمله} گرفته نشود، ما نمی دانیم که ماه های سرد آینده چه چیزی را به همراه خواهند داشت، چیزی که میدانیم این است که تحرکات فزاینده ارتش روسیه در نزدیکی مرز های اوکراین نشانه ای آینده ای مبهم و بس خطرناک برای آینده پیش رو است. پی نوشت: 1. ادامه دارد ...................، بخش اول از مقاله ترجمه شده خدمت شما عزیزان ارائه شد، در کل مقاله به سه بخش تقسیم شده و در روزهای آتی ارسال خواهد شد سپس به برسی OSINT خواهیم پرداخت. 2. تمامی منابع مورد استفاده ( اینترنتی و... در انتهای مقاله آورده خواهد شد) 3. به دلیل عدم دسترسی به اکانت گالری متاسفانه امکان انتقال تصاویر وجود نداشت صرفا برای میلیتاری استفاده با ذکر مترجم AM4 بلامانع است

یونکرس ها و فوکه ولف های آقای هیتلر !!!!! آدولف هیتلر ، از ابتدای ورود به قدرت ( صدراعظم رایش و سپس سرفرماندهی کل ارتش ) از چند هواپیمای ویژه بعنوان وسیله نقلیه اختصاصی استفاده می نمود . درواقع ، هیتلر در فوریه 1933 ، هنگامی که به مقام صدرات اعظم آلمان انتخاب شد ، اولین هواپیمای شخصی را دریافت نمود که یک فروند یونکرس JU-52/3M استاندارد با رجیسترwerk Nr.4021 یا دی -2600 (D-2600) بود . این یونکرس تاریخی در ابتدا شناسه "ایملن یک " را بخود دید که پس از مدتی دو فروند دیگر از این پرنده با شناسه های ریشتهوفن و اسوالد بولکه بدان محلق شدند که آرایش داخلی این هواپیماها و مقدورات پروازی آن به گونه ای متفاوت از سایر پرنده های هم نوع بوده که می بایست نیازهای خلبان شخصی هیتلر ، یعنی یوهان (هانس) باور را برآورده می ساختند . دو سال بعد یعنی درسال 1935 رجیستر 4021 با یک رجیستر جدید ( 4053) و با شناسه ایملمن-2 و شماره دُم دی-2600 جایگزین گردید ، هر چند دی-2600 اولیه پس از تغییر نام به اچوجی-بودک ، مجدد در شمار هواپیماهای شخصی هیتلر قرار گرفت . هواپیمای سوم با شماره ثبت دی-3049 یکفروند یونکرس- 52 ام جی ئی بود که بعدها به لوفت هانزا تحویل و با رجیستر D-ALAS به خدمت ادامه داد . با این حال ، هواپیماهای شخی هیتلر ، به همراه سایر هواگردهای بلندپایه نازی بخشی از اسکادران موسوم به Regierungsstaffel بشمار می رفت که بعدها تا 13 فروند هواپیما گسترش پیدا نمود ، اما یونکرس-52 با شناسه ایملن-2 ، تا انتها هواپیمای محبوب هیتلر باقی ماند . این اسکادران در سپتامبر 1939 به Die Fliegerstaffel des Führers تغییر نام داد که برای شناسایی آنها از سایر یونکرسها ارتش یا لوفت هانزا ، یک نشان خاص ( سر عقاب سیاه بر روی زمینه سفید ) در بخش دماغه آنها ترسیم شد که توسط یک حلقه قرمز احاطه می گردید. امکانات این هواپیما در نوع خود نیزجالب بود ، برای صدراعظم رایش ، یک میز چوبی صیقل داده شده و برای تامین روشنایی اختصاصی ، یک چراغ مطالعه در بدنه در یونکرس ایملمن-3 تعبیه گردید . در زیر این میز ، یک سامانه تامین اکسیژن وجود داشت که براحتی از زیر صندلی قابل استفاده بود و برای اطلاع سرنشینان از وضعیت هواپیما ، نشانگر سرعت هوا ، ارتفاع سنج ،قطب نمای رادیویی و یک ساعت نیز در آن بکار رفته بود . در دهم مارس 1943 ، هیتلرو اعضای ستادش ، تحت شدیدترین تدابیر امنیتی ، به قرارگاه گروه ارتشهای جنوب مستقر در زاپوروژونیه اوکراین پرواز نمود که درتصاویر ، خوش آمد گویی فیلدمارشال فون مانشتاین بخوبی مشخص است ، در حالی که هانس باوئر و ژنرال لوفت وافه ولفرام فون ریشتهوفن در دو طرف هیتلر قرار دارند . علیرغم تمامی این موارد ، در 26 نوامبر 1943 لوفتوافه هواپیمای توانمندتر یونکرس-290 آ-5 به رجیستر No-0170 را در فرودگاه اینستربورگ ( پروس شرقی ) در معرض دید هیتلر قرار داد . وی که بشدت تحت تاثیر طراحی این هواپیما قرار گرفته بود ، به گورینگ گفت که یکفروند از این هواپیما را برای استفاده شخصی خود نیاز دارد . به همین دلیل تا اواخر سال 1944 یکفروند از این هواپیماها ( نسخه آ-7) به اسکادران ویژه هیتلر داده شد که پیش از این به واحد شناسایی دریایی نیروی دریایی تعلق داشت . تغییرات لازمه تا فوریه 1945 در پایگاه نیروی هوایی در باواریا اجرا گردید که کد رجیستر KR+LW را بخود گرفت . هانس باوئر ، بعنوان خلبان شخصی هیتلر ، این هواپیما را آزمایش نمود ولی هیتلر هرگز موفق نشد تا با آن پرواز کند . نشان ویژه اسکادران هیتلر روی نوک دماغه بخوبی مشخص است این یونکرس -290 آ-7 اختصاصی ، از یک محفظه مخصوص مسافر در جلوی هواپیما برخوردار می بود که به یک صفحه زرهی 12م.م و شیشه ضد گلوله با ضخامت 50 م.م مجهز می گردید . علاوه براین ، یک دریچه فرار در کف هواپیما قرار داشت و چتر نجات اختصاصی به صندلی هیتلر متصل بود تا در زمان اضطراری ، سرفرماندهی ارتش پس از پوشیدن چتر و کشیدن اهرم از هواپیما بیرون بپرد . این مکانیزم توسط آدمکهای واقعی تست گردید و موفقیت آمیز نیز بود .هانس باوئر ، این هواپیما را در 24 مارس 1945 به فرودگاه مونیخ منتقل نمود و درست در زمان بصدا درآمدن آژیر حمله هوایی ، آن را داخل آشیانه مخصوص پارک نمود و به خانه رفت ولی پس از بازگشت متوجه شد که آشیانه و هواپیما بدلیل اصابت بمبهای آمریکایی بطور کامل نابود شده است . پی نوشت : 1- بن پایه 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . 3- بنا به درخواست برادر عزیز @MF44

 با سلام   اعزام نیروهای افزون تر به مرز روسیه  – اوکراین 5 فوریه 2017     براساس آخرین اخبار منتشر شده ، علی الظاهر یگان های بیشتری از ارتش فدرال روسیه به  مرزها غربی این کشور با اوکراین اعزام شده اند . منابع خبری در این زمینه  اعتقاددارند که روسها  ستون کِشی  نظامی قابل توجهی  را در منطقه روستوف و کریمه بسمت مرزهای فعلی با اوکراین  به اجرا گذاشته اند . این ستون نظامی شامل تانک  ، خودروهای زرهی ، توپخانه سنگین ، خودروهای ویژه جنگ الکترونیک و کامیون های حامل پیاده نظام  بوده  که  تا کنون رصد شده است .     پیش از این گزارش شده بود که درگیری های شدیدی در روزهای گذشته میان دو طرف  آغاز شده ، به شکلی که شدت  نبردها میان دوطرف در ناحیه Avdiivka از زمان اوج نبردها در فوریه 2015 ، بیشتر شده است  .دولت اوکراین و شبه نظامیان  طرفدار روسیه  ، یکدیگر را به تشدید  درگیری متهم می کنند ، با این وصف ، هر دو طرف  بشدت از توپخانه سنگین ، راکت و تانک برای اجرای آتش بهره می برند که نقض آشکار معاهده صلح است که دو سال پیش  به امضاء طرفین رسیده بود .   صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

با سلام     "در باب اهمیت لجستیک رزمی"     فیلد مارشال اروین رومل ( فرمانده سپاه آفریقایی آلمان در جنگ دوم جهانی ) در میان یادداشتهایش به نکته ای اشـــاره کرده اسـت . وی اعتقاد داشت که قبل از اینکه آتشباری شروع شود ، سرنوشت جنگ بوسیله فرمانده لجستیک تعیین شده است . او ایـــن درس را از نبرد مشهور العلمین فرا گرفته بود .   "به اعتقاد وی شجاع ترین مردان بدون سلاح نمی توانند کاری انجام دهند ، ســــــــلاح ها بدون مهمات کاری از دستشان برخوردار نیست . اما در جنگهای مدرن نه از سلاح و نه از مــــهمات کـــــاری ســــــاخته نیست . مگــــر آنکه خودروهایی که بنزین کافی داشته باشند و آنها را در میدان جنگ به گردش در آورد ، اهمیت پیدا می کند. ماهیت و نوع پاسخ های فرمانده لجستیک می تواند اشک هر فرمانده سرسختی را در آورد"   پی نوشت :   1- شرح تصویر : اروین رومل در حال هدایت صحنه نبرد از روی زره پوش نیمه شنی SDKFZ-250.3  GREIF در صحرای شمال افریقا   2- این مساله یعنی ماهیت پاسخ فرمانده لجستیک در جنگهای قرن بیست و یکم  ، بخصوص نبردهای ناهمتراز اهمیت صد چندان یافته ، تا جایی که طولانی شدن بقاء سازمان استفاده کننده از چنین تاکتیکهایی ، بدان وابسته است .

تصاویر رو که در زیر می بینید نمونه بسیار کوچک از قتل عام زرهی اکراین توسط روسها و روسگرا ها هستش . مربوط به درگیریها سال گذشته           یه چند صد یا بهتره بگم چند هزارتصویر از ادوات زرهی نابود شده در نبردهای  اکراین پیدا کردم . نه حسش هست و نه وقتش یا برای دوستان در این تاپیک و یا تاپیک جدا گانه میزاشتم تا ببینید در نبردهای اکراین چه بلای سر زرهی اکراین اومده      

بی تی آر3  ارتش اکراین  

حمله مخالفین به  کمپهای ارتش اکراین            

ایران خیلی وقته با عربستان درگیره  عراق لبنان سوریه  یمن . بحرین حتی افغانستان و از همه مهمتر خود خاک عربستان  فقط رویارویی مستقیم مونده که اونهم خود عربستان به تنهایی هیچه --------------------- دونتسک . کارخانه تعمیر و بازسازی ادوات غنیمتی و انهدامی از نیروهای اکراینی      

دخالت نظامی روسیه در اوکراین ؟؟؟!   در سال 2014 سازمان عفو بین الملل با انتشار تصاویر ماهواره ای این گمان را ایجاد کرد که  نیرو های روسی  در مرز اوکراین با استفاده از واحد های توپخانه ای باعث دامن زدن به جنگ در اوکراین شده اند. در این تصاویر منتشر شده احتمالا ارتش روسیه با توپ خودکششی  2S19 msta و توپ 122 میلیمتری D-30   برای هدف قرار دادن نیروها و مواضع اوکراینی استفاده کرده است. در تصاویر خودرو های پیشتیبانی هم دیده می شوند که احتمالا  از مدل BRDM-2S می باشند. با این حال کرملین این ادعا ها رد می کند و طرف غربی را به مداخل نظامی و بحرانی کردن ماجرای اوکراین متهم می کند. 6 دستگاه توپ خودکششی در تصاویر ماهواری مشخص شده است که احتمال از مدل 2S19 msta می باشند   وازگونی یک دستگاه توپ خودکششی 2S19 msta  ارتش روسیه در نزدیکی مرز روسیه با اوکراین در حین جابه جایی   مواضع توپخانه ارتش روسیه که احتمال از مدل توپ 122 میلیمتری D-30 می باشند. توپ 122 میلیمتری D-30

با اندیشه تکمیل هواپیمایی برای جانشینی اف-104 که ضمن دارا بودن برتری چشمگیری نسبت به آن ، تا حد امکان از اجزای استافایتر استفاده کند،دفتر توسعه پروژه های لاکهید(اسکانک ورکس)در اواسط سال 1961(اوایل 1340) یک مطالعه درون سازمانی را برای خلق یک نمونه بسیار ارتقا یافته،ولی با حداقل تغییرات نسبت به اف-104 موجود آغاز کرد.رهیافت جانسون به طرح جدید با احتیاط و با حفظ بدنه اصلی اف -104 تا حد امکان بود تا امکان فروش آن را افزایش دهد.لذا گزینه های تغییر عمده بدنه، کنار گذاشته شدند و تغییر بال مشهور ذوزنقه ای آن در مرکز توجه قرار گرفت. به علاوه جانسون و تیم طراحی او تصمیم به استفاده از موتور کاملاً جدید گرفتند و انتظار داشتند که با موتور جدید،مقدورات پروازی را بطور چشمگیری افزایش دهند.این مهم از طریق افزایش نسبت کشش به وزن و کاهش مصرف سوخت ، امکان پذیر می شد. در طی یک دوره 24 ماهه،در حدود 700طرح مورد بررسی قرار گرفتند که توسط کلی جانسون و تیم طراحی اش در اسکانک ورکس با عناوین سی ال -900 (CL-900) تا سی ال 1600 (CL-1600)مشخص می شدند.طرح های گوناگون یک و دو موتوه بررسی شدند و هرکدام از آنها از لحاظ میزان مشابهت با اف 104 و افزایش نسبی مقدورات پروازی نسبت به استارفایتر بررسی گردیدند. تعجبی نداشت که بازار پرسود اروپا و در واقع بازار جهانی جنگنده ها، مورد توجه سایر شرکت های بزرگ هواپیماسازی ایالات متحده آمریکا در مورد رقابت برای طراحی جنگنده جدید این نیرو با نام اف-ایکس (بعدها ،اف 15)قرارگیرد،که تقریباً تمامی شرکتهای هواپیما سازی اقدام به طراحی جنگنده هایی برای پاسخگویی به نیازهای آتی وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا و کشورهای خریدار خارجی،نمودند. در اوایل 1971(اواخر 1349)، "کلی جانسون"،پیشتاز ارائه برای ساخت نمونه اولیه پروازی برای طراحی جنگنده پیشرفته بود.لاکهید پیشنهاد خود را در 14 ژانویه (24دی) به نیروی هوایی ایالات متحده ارائه کرد.درپی آن "نورثروپ" در 31 ژانویه (11 بهمن) ،"بوئینگ" در فوریه(بهمن)و شرکت "ال تی وی" در ماه ژوئن(خرداد) طرح های خود را ارائه کردند. تردید قابل توجهی در وزارت دفاع وجود داشت که انگیزه این شرکت ها در این جریان ارائه پیشنهادات ،جلب توجه نیروی هوایی ایالات متحده برای بررسی سیستم های تسلیحاتی بالقوه تازه است.از میان تمامی احتمالات ،وزارت دفاع احساس می کرد که این علاقه توسط مافیای جنگنده * ایجاد شده است که نگران آن بودند که پروژه های آتی F-x (بعدها F-15) و ای-ایکس(بعهدها A-10) بودجه هواپیمای تاکتیکی نیروی هوایی ایالات متحده را در دهه بعد به انحصار خود درآورد.آنها (مافیای جنگنده) خواهان آن بودند که یک جنگنده اثبات گر (نمونه پروازی از یک جنگنده تازه سبک وزن)،زمانی که اروپا تصمیم به جایگزینی جنگنده اف -104 گرفت ،موجود باشد. تا بهار 1971(1350) تلاشهای لاکهید در اطراف طرح "سی ال-1200 لنسر"(CL-1200 Lancer) متمرکز شد.به منظور کسب بودجه برای ساخت نمونه اولیه ،لاکهید به تاکتیک های نامتعارفی رو آورد.جانسون 2 تعهدنامه خرید از سوی 2 کشور اروپایی و نیز چند شرکت قطعه سازی آمریکایی برای تأمین قطعات عمده و سیستم های فرعی ایکس-27 با هزینه خود شرکت ها را برای نمونه اولیه این هواپیما ، تهیه کرد. نمونه CL-1200 Lancer[/align] به عنوان مثال، لوفت وافه (نیروی هوایی آلمان غربی) با تأمین یک فروند جنگنده 2 نفره تی اف-104جی (TF-104G) و هلند با ارائه جنگنده یک نفره اف 104جی(F-104G) در این برنامه مشارکت کردند.انتظار می رفت که صرفه جویی های زیادی با استفاده از این هواپیماها حاصل شود.زیرا دماغه،کابین خلبان و بسیاری از تجهیزات مرتبط آنها در سی ال- 1200 عملاً همان تجهیزات بکار رفته در اف-104 جی(یا اف 104 اس ایتالیا) بودند. به علاوه شرکت پرات اند ویتنی نیز موافقت کرد که 3 موتور TF-30W-100 متعلق به هواپیمای F-111F را برای استفاده در این هواپیما ، به همراه تأمین قطعات یدکی و پشتیبانی تعمیراتی را در طول دوره آزمایشات پروازی ، فراهم کند.به همین ترتیب شرکتهای عمده آمریکایی دیگر،نظیر "هیوز"،"هانی ول" و "گارت" نیز موافقت خود را برای شرکت در این پروژه اعلام کردند. با در اختیار داشتن چنین تعهدات و مشارکت چشمگیری و با فرض اینکه نیروی هوایی با ارائه موتورهای تی اف -30 توسط پرات اند ویتنی موافقت می کند، لاکهید پیشنهاد ساخت و انجام آزمایشات پروازی 2 فروند هواپیمای تحقیقاتی سی ال – 1200(لنسر) را به مبلغ 30 میلیون دلار ، به نیروی هوایی ایالات متحده، پیشنهادکرد.بخش عمده ای از این پروژه 18 ماهه،در شعبه مشهور اسکانک ورکس لاکهید واقع در بوربنک (Burbank) کالیفرنیا ، انجام می شد. جانسون ادعا می کرد نیروی هوایی در صورت موافقت با تأمین مالی این پیشنهاد،استفاده های بالقوه بسیاری از این طرح خواهد برد.این استفاده ها عبارت بودند از:اطلاعات آزمایشات پروازی از طرح جنگنده ای که قادر به مقابله با تهدیدات آتی جنگنده های شوروی است؛اطلاعات در مورد فلاپهای مانوری قابل تنظیم خودکار در لبه های حمله و فرار بال و بررسی مقدورات پروازی هواپیمایی با نصف قیمت پروژه اف-ایکس و برتر از آخرین مدل های جنگنده میراژ(میراژ-اف1) فرانسوی. این مورد آخر، یکبار دیگر دیدگاه جانسون را در مورد بازار جنگنده اروپایی آشکار کرد.جانسون ،کشورهای عضو ناتو را قلمرو شرکت لاکهید به شمار می آورد و حاضر به پذیرش هیچ رقیبی نبود؛(حتی شرکت نورثروپ با جنگنده F-5E و هواپیمای آتی پی -530 کبرا که بعهدها به F/A-18تبدیل شد).این احساس با تمایل جانسون به کسب پشتیبانی سیاسی و مالی برای سی ال-1200 ضمن علاقمند کردن کشورهایی که در آغاز خواهان پشتیبانی از برنامه این هواپیما نبودند،تاکید می شد. زمانی که سخنانی از تاکتیک های جانسون به گوش طرفداران پروژه جنگنده های اف-ایکس(F-15) و وی اف-ایکس(F-14) در وزارت دفاع ایالات متحده رسید،آنها نگران شدند که سی ال-1200 ، می تواند بطور بالقوه به رقیبی برای کسب بودجه شده و حتی احتمالاً با عث لغو برنامه شود.در نتیجه تیم های بازبینی ،به سرعت برای بررسی طرح پیشنهادی لاکهید و با هدف از هم پاشیدن آن تشکیل شدند.یک بررسی سریع توسط نیروی هوایی ایالات متحده ، به برخی از مزایای طرح پیشنهادی لاکهید را تأیید کرد: یک جنگنده پیشرفته دیگر برای دهه 70 میلادی(50 شمسی)،ایجاد یک خط تولید ثانوی در شرایط بروز بحران؛یک رقیب باقوه برای جنگنده میراژ جدید داسو فرانسه (میراژ اف-1)؛و سرانجام گام دیگری به پیش - هرچند غیر متعارف- درساخت نمونه اولیه هواپیما. طولی نکشید ابتکار جانسون در نمونه سازی اولیه هواپیما،توسط سایر شرکتهای آمریکایی ، اقتباس شد.در واقع،نورثروپ ، از لاکهید تقلید کرد و با ارائه طرحی مشابه برای هواپیمای پی 530 این شرکت و ال تی وی با ارائه چندین طرح پیشرفته از هواپیمای ای-7 و وی-1000 چندان از لاکهید عقب تر نبود. [align=center][/align] نیروی هوایی آمریکا در همین زمان،به مطالعه در مورد طرح لاکهید ادامه می داد و تا آغاز سال 1971(1349) متوجه مشکلاتی در رابطه با طرح پیشنهادی شد.به عنوان مثال،نیروی هوایی هواپیمای اف 104جی در خدمت نداشت و نمی توانست از آن برای تأمین قطعات یدکی در برنامه استفاده کند.به علاوه تمایلی به پذیرفتن 2 هواپیمای مجانی از سوی متحدان اروپایی خود نداشت.زیرا بدون تردید ،این هواپیماها با تقاضاهایی از سوی کشورهای ارائه دهنده آنها ، همراه بودند.به علاوه زمان 18ماهه برنامه،فقط شامل 6ماه آزمایشات پروازی بود که 3 ماه آن توسط لاکهید وفقط 3 ماه دیگر توسط نیروی هوایی انجام می شد.در ضمن ،لاکهید خواهان آن بود که 2 نمونه اولیه پروازی باید به لاکهید بازپس داده شوند تا به عنوان اثباتگر پروازی به ویژه در هلند و آلمان مورد استفاده قرار گیرند.آشکار بود تمایل برای فروش این هواپیما به نیروی هوایی ایالات متحده ، زیاد نبود. افزایش مخالفتها از سوی پنتاگون و نیروی هوایی،جانسون را وادار به ایجاد تغییر در برخی از درخواست هایش نمود تا بتواند پشتیبانی نیروی هوایی را بدست آورد.در همین زمان وزارت دفاع نگران این موضوع بود که زمان آزمایشات پروازی بسیار کوتاه است؛و پس از صرف حداقل 30 میلیون دلار ،نیروی هوایی عملاً هیچ سخت افزاری را بدست نمی آورد و اینکه بازگرداندن هواپیماها به لاکهید ،منجر به شکایت از سوی شرکتهای رقیب شود-مبنی بر اینکه نیروی هوایی به یک شرکت در تکمیل نمونه اولیه هواپیمایی کمک کرده که فقط برای فروش به کشورهای خارجی ساخته شده است. این نگرانی ها به همراه پرسش هایی در همین رابطه از سوی مقامات بلندپایه نیروی هوایی باعث شدند که جانسون در اوایل مارس 1971(اسفند1349)،پیشنهاد خود را به نحو چشمگیری تغییر دهد.او پیشنهاد کرد که نیروی هوایی در پایان دوره آزمایش ها،نمونه های ساخته شده را در اختیار بگیرد!!! و پروژه بیشتر حالت تحقیقاتی بیابد و هواپیما به سیستمهای کنترل آتش و سایر تجهیزات مرتبط با هواپیمای جنگی مجهز نشود. [align=center][/align] در نتیجه جهت گیری مجدد پروژه، نیروی هوایی موافقت کرد که عنوان رسمی ایکس-27 را به این هواپیما اختصاص دهد.این کار دلالت بر ماهیت آزمایشی و تحقیقاتی پروژه می کرد و به نیروی هوایی تضمین می داد که این هواپیما رقابت مستقیمی با برنامه در دست اجرای اف-ایکس(اف-15)نخواهد داشت.با اینکه نیروی هوایی اکنون به موجودیت پروژه سی ال-1200/ایکس-27 رسمیت بخشیده بود ولی بودجه آن سوی کنگره(مجلس قانونگذاری)تصویب نشده بود و هیچ تضمینی برای ادامه پروژه وجود نداشت.در همین زمان ، شرکت لاکهید به دلیل مشکلات فزاینده مالی ، به جانسون اطلاع داد که قصد دارد شعبه بسیار مشهور اسکانک ورکس را تعطیل کند،مگر اینکه این شعبه بتواند هزینه های خود را تأمین کند.در واکنش به این موضوع کلی جانسون این موضوع را به اطلاع وزارت دفاع رساند و احتمال دنیای بدون اسکانک ورکس را به آنها گوشزد کرد.این اقدام جانسون ،نتیجه قابل پیش بینی داشت.در طی آوریل 1971(فروردین1350) نیروی هوایی بطور رسمی تصویب برنامه ایکس-27 را تقاضا کرد.قرارداد تنظیم شد و امضای آن قریب الوقوع به نظر می رسید؛ ولی اندکی بعد،برنامه ناگهان خاتمه یافت.لغو برنامه ایکس-27 به دلیل چندین مسئله همزمان بود که نخستین آن همانطور که اشاره شد – مشکلات مالی لاکهید در این پروژه بود.محدودیتهای ایکس-27 به عنوان یک بستر آزمایشی تکنولوژی و اینکه طرح پیشنهادی پی -530 نورثروپ ،نیز جذابیتهای خود را داشت از دلایل دیگر این موضوع بودند. لغو پشتیبانی وزارت دفاع و عدم حمایت مالی لاکهید منجر به خاتمه این پروژه گردید ولی پیش بینی ها در مورد تعطیلی اسکانک ورکس غلط از آب درآمد و این شعبه نه تنها به فعالیتهای خود ادامه داد،بلکه چندین پروژه پردرآمد را نیز نصیب لاکهید نمود. نتیجه گیری برنامه قابل ستایش جنگنده سبک وزن ایکس-27 درسی بود در مورد مانورهای سیاسی و نیز تجربه ای جالب در تکنولوژی جنگنده.حمله به خوبی مهندسی شده کلی جانسون به دیوان سالاری وزارت دفاع،جائیکه دولت و شرکتهای هواپیما سازی جذب بازی تکمیل جنگنده تازه لاکهید شدند،برای همیشه نشانه ای از بازاریابی نبوغ آمیز جانسون باقی خواهد ماند.متأسفانه-برای لاکهید-بازاریابی فوق العاده جانسون به مانع سیاسی برخورد کرد و جو رقابتی شرکت ها نیز بر آن غلبه کرد.رقابت بر علیه برنامه های پرطرفدار اف-ایکس(که بعدها به اف-15 ایگل ساخت مکدانل داگلاس تبدیل شد)و وی اف-ایکس(که سرانجام به اف-14 تامکت ساخت شرکت گرومن تبدیل گردید)،نشان داد که موانع سیاسی بزرگتر از آن هستند که لاکهید و جانسون بتوانند بر آنها غلبه کنند.در نتیجه برنامه جنگنده لنسر ناپدید گردید و به همراه آن ، آخرین امید لاکهید در تداوم برنامه تغییر نهایی اف-104 به فراموشی سپرده شد. مشخصات فنی: - طول : 56 فوت و 4 اینچ (18.08 متر) - فاصله دو نوک بال : 28 فوت و 8 اینچ (8.74 متر) - ارتفاع : 16 فوت و 4 اینچ (4.98 متر) - سطح بال : 311 فوت مربع (28.93 متر مربع) - وزن خالی : 17250 پوند (7824 کیلوگرم) - وزن ناخالص : 32500 پوند (14742 کیلوگرم) - موتور : يک دستگاه موتور توربوفن TF-30W-100 با حداکثر نیروی 15000 پوند(6800 کیلوگرم معادل 66.68 کیلو نیوتن) بدون پس سوز و 25000پوند(11340 کیلوگرم معادل 111.13 کیلونیوتن) با حداکثر پس سوز - حداکثر سرعت : 1450 مایل بر ساعت (2320 کیلومتر بر ساعت معادل 2.2 ماخ) - حداکثر برد : 2100 مایل (3380 کیلومتر) - سقف پرواز : 60 هزار فوت (18300 متر) تهیه و تنظیم :Hamed_713 منبع : دوماهنامه هواپیما - شماره 5 مطالب مرتبط با مافياي تسليحات در ايالات متحده: مجتمع های نظامی-صنعتی،آغاز سلطه مافیای تسلیحاتی پایان کار گربه های گرومن-چرا با زنبورهای سرخ؟؟؟

جدایی روسیه امری غیر قابل باور هست.   زمانی که اکثر کشورها سعی بر پاکسازی قومی و یک دست سازی قومی داشتند, روسیه بر اقوام تمام رئیس جمهوری های خود در حال مطالعه و نزدیک کردن این اقوام به هم بود.