بسم الله الرحمن الرحیم تانک زرافه ای در سال 1937 مهندس بریتانیایی جان توپ John Tupp حق اختراع یک ماشین را دریافت کرده بود که این ماشین می توانست از روی دیوارها و پوشش ها شلیک کند. شروع جنگ جهانی دوم باعث شد ساخت این وسیله دوباره مورد توجه قرار بگیرد زیر در ان زمان بحث این بود که المانها بزودی وارد بریتانیا خواهند شد و هر نوع ابزاری برای دفاع در برابر انها را باید استفاده کرد. در سال 1941 تاپ سرانجام ماشین خود را به وزارت جنگ ارائه کرد. این تانک در واقع یک تانک Carden-Loyd کاردن –لوید بود که روی آن یک سیستم بالابر مخصوصی نصب شده بود که مجهز به یک مسلسل بود ، تیر انداز که نفش راننده را هم برعهده دارد در قسمت بالا رونده ماشین دراز میکشید و هدف را از طریق شکاف دید و پریسکوپ مشاهده می کرد همچنین یک تثبیت کننده عمودی هم برای مسلسل قرار داده بودند. طرح اولیه "Praying Mantis" این ماشین که ظاهری غیر معمولی داشت "Praying Mantis" نام داشت . مهمترین ایراد این طرح این بود که راننده و تیرانداز یک نفر بودند که بلافاصله طراح یک خدمه به ان اضافه کرد و تصمیم گرفته شد از شاسی نفربرزرهی یونیورسال به دلیل قابل اعتماد بودن و کم نقص بودن استفاده کنند. برای ان زمان ، این یک طرح جسورانه بود. حداکثر ارتفاع سر جنگی "Praying Manti: در حدود سه و نیم متر بود راننده سمت راست و مسلسل چی سمت چپ قرار می گرفت طراحی این وسیله بگونه ای بود که در حالت عادی ارتفاعی کمتر از یک فرد داشته باشد. آزمایش"Praying Mantis" بهینه سازی شده در سال 1943 زمانی که خطر خمله المانها به جزایر بریتانیا از بین رفته بود هم ادامه پیدا کرده بود. علاوه بر این در هنگام تست یک نقص دیگر هم پدید امده بود. کابین بالا روند در هنگام حرکت زمانی که بالا آمده بود به شدت تکان می خورد تکان های برجک و تانک باعث اذیت خدمه می شد . بعلاوه در ان زمان تجهیزاتی مانند فیبر نوری کابل های تلویزیونی و خود تلویزونی یا توسعه پیدا نکرده بودند و یا به حد کافی قابل اعتماد نبودند و این مسائل باعث ایجاد مشکل برای هدایت برجک می شد. بنابراین این طرح در سال 1944 متوقف شد. این طرح در زمان خودش برنامه خوبی بود ارتفاع آن در حالت تاشوند 1200 میلیمتر و به دومسلسل برن مجهز شده بود و همچینین سرعتی برابر 48 کیلومتر در ساعت داشت. همچنین در شوروی در زمان جنگ جهانی دوم طرح تانک با برجگ قابل افزایش متولد شده بود اما به دلیل غیر عملیاتی بود این طرح رد شد. طرح شوروی در ایالات متحده در دهه 50 طرحی به نام تانک فالکون وجود داشت که هدف این طرح ساخت تانک با برجک پرنده بود . در تئوری این طرح قرار بود مزایای هلیکوپتر و تانک را در هم ادغام کند. یک برجک استوانه ای با خصوصیات آیرودینامیکی را در نظر بگیرید که داخل ان یک موتور با ملخ های کواکسیال و یک کابین خلبان با مسلسل قرار داشت .در این طرح دید خلبان به افق محدود بود اما خلبان میتوانست باارتفاع گرفتن دید خود را بهبود بدهد . این برجک با کابل از ژنراتور تانک تغذیه می کرد. سلاح های اصلی این طرح راکت هایی بودند که در محفظه های اطراف بدنه نگهداری میشدند. به طور کلی به نظر می رسید این طرح بدی نیست اما در عمل بیشتر به درد سیرک می خورد تا یک ارتش . تکنیک های کنترل برجک پرنده دشوار بود و هزینه عملیاتی چنین تانکی هم زیاد بود. طرح ایالات متحده با این وجود ایده تانک ها با برجک های بالا رونده از بین نرفتند ، اما طرح های واقعی بسیار ساده بودند. در دهه 70 با ورود بالگردهای تهاجمی شوروی می توان هدف جدید برای تولید این محصولات در نظر گرفت. انها باید با بالگردهای جنگی شوروی می جنگیدن. اگر چه هم سیستم های موشکی و هم مسلسل های ضد هوایی برای اینکار وجود داشت اما انها فاقد خط دید مستقیم هستند. و بالگردها می توانستند خود را پشت موانع پنهان کنند اما تانک های زرافه می توانستند بالگردهایی که پست ساختمان ها و یا جنگل چنهان شده اند را مورد اصابت قرار بدهند. طرح ایالات متحده جهت نصب تهجیزات شناسایی رو یک M-113 نصب موشک های تاو2 روی یک نفر بر M113A2 المانها در نیمه دوم دهه 1980 طرحی به نام "Panther-2" داشتند این طرح یک تانک زرافه ای بود . در این طرح قرار بود این وسیله از یک کمین بتواند عملیات ضد تانک را انجام دهد و هم می تواند به طور مستقیم وارد جنگ شود و این طراحی به شدت قابلیت انعطاف آن را بالا می برد. انگلستان و فرانسه هم به این طرح علاقه مند شدند.. در سال 1988 شرکت Wegman برنده این طرح اعلام شد زیرا توانسته بود نسخه ارزان این طرح را با موشک های HOT-3 رائه دهد. طرح آلمان برای نصب سیستم ADATS روی یک برجک بالا رونده در ادامه این ایده به وجود امد که به جای یک برجک مجهز به ATGM یک لیزر روی این برجک ها نصب شوند که از ان بتوان برای کرو کردن خدمه تانک های دشمن و یا سرنگونی هلیکوپترها استفاده کرد. اما بعد از سال 1991 و از بین رفتن تهدید شرق ، آلمانها تصمیم گرفتند دیگر برای این طرح بودجه ای در نظر نگیرند. leopard1A2 Panzerkampfvagen 2000 بعدا در طرح XNUMXs به عنوان بخشی از کار بر روی Puma BMP گزینه ایجاد یک ATGM با یک ماژول رزمی که قابلیت افزایش ارتفاع را دارد در نظر گرفته شده بود ، اما موضوع رها شد در ایالات متحده تلاش شد بر اساس تانک هوابرد شریدان تانک سبک HSTV-L با یک توپ خودکار 75 میلی متری با سرعت شلیک بالا سرعت اولیه 3000 متر بر ثانیه ساخته شود* قرار بود برجک این طرح بگونه ای بالا بیاید که بتاند از بالای پوشش به اهداف شلیک کند اما با وجود اینکه یک نمونه از این طرح ساخته و آزمایش شد اما هرگز برای خدمت پذیرفه نشد. تانک فرضی با برجک بالابر روی شاسی تانک سبک شریدان با پرتابگر موشک هدایت شونده شیللا. در چین ، صربستان و چک تلاش های برای ساخت این ماشین ها انجام شد. در لهستان که به طور گسترده در معرض تهدید زرهی روسیه هست تحقیقاتی انجام شد اما به دلایل مالی کنسل شد. چینی ها هم یک برجک بالا رونده مجهز به ATGM هم ساختند که تصمیم به تولید ان ندارند. شاید یکی از اصلی ترین دلایل کنسل شدن این طرح موجود موشک های ضد زره پیشرفته هست که قادر هستند در اطراف هدف مانور بدهند تا هدف در موقعیت مناسب برای اصابت قرار بگیرد. هر چند پیچیدگی های زیاد این طرح ها همچنان مانع اصلی برای استفاده این ادوات در ارتش ها هستند. منبع * تو متن نوشته سرعت 3000 متر بر ثانیه نمیدونم چطوری همچین سرعتی میرسه

نبرد تایتان ها ...!!!!!! صف آرایی نیروی هوایی روسیه و اوکراین برای رزم هوایی ؟!!!!!!!!!!!! بخش سوم و پایانی قابلیتهای رزمی نیروی هوایی اوکراین دربرابر پتانسیل رزمی ستاد غرب و جنوب ارتش فدرال روسیه و بدون در نظر گرفتن سایر اسکادرانها و یگانهای هوایی این کشور در سایر نقاط ،نیروی هوایی اوکراین ، در نگاه اول تاحدودی ، یک نیروی ناهماهنگ و نامتوازن قابل تحلیل است . منابع اطلاعاتی غرب ، نیروی هوایی اوکراین را هفتمین نیروی هوایی بزرگ اروپا بشمار می آورند که چیزی در حدود 200 فروند هواگرد را در اختیار دارد ، اما در این تعداد در برابر 1500 فروند هواگرد رزمی ارتش روسیه ، به تقریب چندان قابل ذکر نخواهد بود . علاوه براین ، بخش قابل توجهی از هواگردهای فعلی این نیرو ،از دوران اتحاد شوروی بجامانده و اگر چه برنامه های بومی ارتقاء برای این ناوگان در نظر گرفته شده ، اما این برنامه بعضاً نتایج مطلوبی را به همراه نداشته است . میگ-29 فالکروم نیروی هوایی اوکراین از سویی دیگر ، انبارهای ارتش اوکراین ، مجموعه ای گسترده از قطعات یدکی و هواگردهای رزمی را در خود جای داده که این امر ، امکان بازگرداندن آنها به خط پرواز و همچنین تعمیرات اساسی را بعنوان یک پتانسیل قابل توجه در اختیار کیف قرار داده است و همین امر باعث شده تا ستاد ارتش این کشور از سال 2014 بدین سو ، تلاشهایی را برای تقویت توانایی های خود برای رویارویی با روسیه در دستور کار قرار دهد .در حال حاضر ، نیروی هوایی اوکراین ، چیزی در حدود 50 فروند جنگنده میگ-29 را در اختیار دارد که در قالب دو هنگ اصلی ، تیپ چهلم تاکتیکی را در واسیلاو و همچنین تیپ 114 تاکتیکی مستقر در ایوانو/فرانکیوسک مستقر هستند . جتهای سوخو-27 نیروی هوایی اوکراین علاوه براین ، 32 فروند جنگنده سوخو-27 در سازمان رزمی هنگ 831 ( مستقر در میرهورود ) و هنگ 39 ( مستقر در اوزرنی ) نیز در حالت عملیاتی قرار دارند . در این میان ، تنها یک پایگاه نیروی هوایی این کشور ، میزبان یک یگان مجهز به جتهای سوخو-24 ام و سوخو-24 ام آر است که درقالب گردان هفتم بمب افکن خدمت می کنند ولی گفته شده که تعداد هواگردهای عملیاتی رو به کاهش بوده ولی در کنار این بمب افکن ها ، بدون سرنشین های بیرقدار ترک نیزحضور دارند که می بایست حضور آنها را مد نظر قرار داد. سوخو-24 ام آر نیروی هوایی اوکراین از سویی دیگر ، نیروی هوایی اوکراین ، به مانند شاخه هوایی ستاد منطقه جنوب روسیه ، همچنان از جتهای سوخو-25 در سازمان رزمی هنگ 299 مستقر در کولباکینو استفاده می کند . این فراگفوتهای بازمانده از دوران اتحاد شوروی ، به سامانه های ناوبری جدید مجهز شده و پس از درگیری های دونباس و استفاده گسترده یگان های نیابتی روسیه از سامانه های دفاع هوایی سبک و سنگین ، پرتاب کننده های چف/ فلر را نیز بخود می بینند . این درحالی است که نیروی هوایی اوکراین پس از ساقط شدن 5 فروند از جتهای سوخو-25 در جریان نبردهای سال 2014 ، مجددا 5 فروند دیگر از فراگفوتهای دپو شده خود را عملیاتی و سازمان رزمی خود را تکمیل نموده است . سوخو-25 نیروی هوایی اوکراین در حوزه حمل و نقل هوایی ، نیروی هوایی اکراین تیپ 25 ترابری تاکتیکی را در ملیتوپل متمرکز نموده که از نمونه های محصول شوروی سابق شامل آنتونوف-26 و هفت فروند ایلوشین -76 ام دی که قابلیت بارریزی و حمل چترباز را دارد ،استفاده می کند . با این وصف ، بر خلاف روسها ، هوانیروز ارتش اوکراین بصورت یک شاخه جداگانه از نیروی هوایی سازماندهی شده که منحصرا از نمونه های قدیمی میل-8 و میل-24 ( به ترتیب 50 و 30 فروند ) در سازمان رزم خود استفاده می نماید .شاخه هوا-دریا نیروی دریای اوکراین نیز برای مدتهای طولانی پس از فروپاشی اتحاد شوروی ، در کولباکینو مستقر بود و تنها وظابف گارد ساحلی را انجام میداد ولی از ابتدای سال 2021 با دریافت بدون سرنشین های بیرقدار ، فعال تر از گذشته ظاهر شده است . راست : خدمه نیروی هوایی اوکراین در حال بررسی چتر ، پالت و مجموعه پرتاب نفربر بی ام دی-1 چپ : کاندید های نیروی هوایی اوکراین شانس در برابر توان هوایی !!!! بر روی کاغذ ، نیروی هوایی اوکراین را به سختی می توان با نیروی هوایی منطقه نظامی غرب یا جنوب ارتش روسیه ( و نه نیروی هوایی روسیه ) مقایسه نمود . با این حال ، ارتش اوکراین ، تجربه های ارزشمندی را از درگیریهای قبلی در شرق این کشور بدست آورده و به نسبت از مجهز شدن به سامانه های دفاع هوایی دوش پرتاب و نمونه های سنگین تر واحدهای نیابتی روسیه ، اطلاع دارند ،اما در سال 2014 ، تهدید ناشی از سامانه های ضد هوایی دوش پرتاب ، به تقریب باعث زمین گیری نیروی هوایی اوکراین شد و کیف از آن زمان تاکنون ، چندان تمایلی به استقرار واحدهای هوایی خود در شرق دونباس نداشته است . https://www.aparat.com/v/XzH8x در عین حال ، گستره چتر پدافند هوایی روسیه در این منطقه به اندازه ای است که با ارسال سامانه های بیشتر ، عملیات هوایی را برضد عناصر زمینی اوکراین مشکل تر از قبل خواهد نمود ،در حالی که با حضور رادارهای پیش اخطار هوابرد ای -50 و اضافه شدن قابلیت نگاه به پایین برای نیروی هوایی روسیه ، شکافهای احتمالی احتمالا پُر شده و این روند ، نیروی هوایی اوکراین را در وضعیت خوبی قرار نخواهد داد . راست : میل -8 ام وی تی .. چپ : میل-24 ارتش اوکراین بدین ترتیب ، درصورت وقوع هرگونه عملیات نظامی ، بعنوان بخشی از یک استراتژی کلان ، پایگاه های هوایی اوکراین ، رادارهای ثابت و پستهای فرماندهی اصلی ، هدف حمله موشکهای اسکندر-ام و همچنین کروزهای کالیبر شلیک شده از دریای سیاه قرار خواهند گرفت . این روند با ورود ناوگان دوربرد بمب افکن های حامل موشکهای کروز به مسکو امکان میدهد تا به اهداف حیاتی در عمق خاک دشمن در یک فاصله ایمن از سامانه های دفاع هوایی و جتهای رهگیر ، حمله نماید .بدین ترتیب ، این احتمال وجود دارد که ارتش اوکراین تمامی دارایی های خود را به منتهی الیه غرب این کشور منتقل نماید ( درست به مانند استراتژی نیروی هوایی عراق در جنگ با ایران و انتقال هواگردهای مهم به مجموعه پایگاه های اچ-3 .م ) و در عوض تمرکز خود را بر کاربرد سامانه های دفاع هوایی و بدون سرنشین های رزمی قرار دهد . سامانه دفاع هوایی بوک ارتش اوکراین - شرق اوکراین -سال 2014 اما این سامانه نیز چندان به روز نیستند و کاربرد نمونه های قدیمی بوک و اس-300 در کنار دوش پرتابهای ایگلا و استرلا تنها درارتفاع پایین می تواند تهدید مشخصی را برای روسها فراهم کند ، در حالی سامانه های جاولین تحویلی از سوی ایالات متحده میتوانند برای بالگردهای روسی خطرآفرین باشند .بدین ترتیب ، اگر وزن توان رزمی ارتش روسیه یک عامل غالب در نظر گرفته شود ، فقدان عمق راهبردی لازم در اوکراین باعث خواهد شد تا این کشور در برابر حملات موشکی نیز آسیب پذیر باشد . با این حال ، شبکه دفاع هوایی اوکراین می تواند با ایجاد یک سد ، توان هوایی روسها را بر روی اجرای عملیات سرکوب دفاع هوایی متمرکز نموده و پشتیبانی از واحدهای زمینی را برای روسها محدود کند . سامانه اس -300 وی ارتش روسیه در جریان آزمایش در شرایط رزمی - سال 2021 - آستراخان در نهایت امر ، ارتش اوکراین بلحاظ سازمان رزم ، قابلیتهای محدودی را در ضربه زدن به اهداف روسی در نوار مرزی در اختیار دارد و برای مسکو ، وجود برتری هوایی ، احتمالا امری تضمین شده خواهد بود و تجربه روسها در سوریه نیز نشان داده که ارتش این کشور ، به نسبت تحمل دریافت خسارت و تلفات را نیز دارد ،در حالی نیروی زمینی روسیه ، برای هدایت آتش توپخانه و عملیات شناسایی ، ناوگان بدون سرنشین های خود را نیز وارد نبرد احتمالی خواهد نمود . با این حال ، برنامه ریزان نظامی در مسکو احتملا حدس خواهند زد که نیروی هوایی اوکراین مساله چندان مهمی در درگیری احتمالی نخواهد بود و کشمکش اصلی بر روی زمین صورت خواهد گرفت . در صورتی که به هردلیل ، این حمله صورت گیرد ، کیف می بایست به گونه ای عمل نماید که نیروی هوایی روسیه در استراتژی اصلی خود تجدید نظر بعمل آورد ، اما بر روی کاغذ میزان این شانس در حداقل میزان خود قرار داشته و با وقوع جنگ ، به احتمال زیاد ، حاکمیت اوکراین بر فضای هوایی شرق خود بطور کامل از میان خواهد رفت ، در نتیجه همه چیز باید در اطراف کیف متمرکز گردد تا ارتش این کشور بتواند خود را برای یک جنگ طولانی و پرشدت آماده نماید . پی نوشت : 1- بن پایه 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

بسم ا... تسلیحات ضد ماهواره - اف-15 ایگل / موشک ASM-135 https://www.aparat.com/v/Oqdyj

مطلبی که خبرگزاری میزان (وابسته به قوه قضاییه) منتشر کرد. ۱۲ بهمن ۱۴۰۰ دیدار ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه با نخست وزیر مجارستان در کرملین، مطابق با پروتکل گفتگو با آیت الله رئیسی صورت پذیرفت. گفتنی است پروتکل‌های کرونایی کاخ کرملین باعث شده تا روسای دو کشور با فاصله با یکدیگر دیدار کنند. روسیه و مجارستان دارای روابط نزدیک دیپلماتیک هستند و در واقع این کشور به نوعی متحد جدی روسیه در اروپا محسوب می‌شود. برخی از رسانه ها و جریان های نزدیک به غرب، پیش از این و در جریان سفر چند روز قبل آیت الله رئیسی به مسکو تلاش کرده بودند فاصله میز دیدار روسای جمهور ایران و روسیه را دستاویزی برای تخریب این سفر مهم قرار دهند. https://www.mizan.news/fa/news/793637/دیدار-امروز-پوتین-با-نخست-وزیر-مجارستان-در-کرملین-مطابق-با-پروتکل-گفتگو-با-آیت-الله-رئیسی-انجام-شد دیدار پوتین با رئیس جمهور آرژانتین - ۱4 بهمن ۱۴۰۰ https://twitter.com/search?q=نخست وزیر مجارستان این نوع خبررسانی، به نوعی خودزنی محسوب میشه.

بحث قانون پلیس در ایران فراتر از شوخی است. هرچه قدر در این سالها اراذل و اوباش و وحشی بر توحششون و ابزارهاشون از سلاح سرد تا جدیدا انواع کلت و کلاشینکوف و البته حمایت های معنوی و عمیق سلبریتیها!! افزوده شده قوانین پلیسی به ضرر پلیس سخت تر شده و فشل تر. در اینصورت در جهتی هم شاهد افزایش توحش اراذل هستیم، هم طبیعتا بی تفاوتی بخشی از پلیس و خودش را به دردسر نیانداختن و نهایتا دور برداشتن قمه کشان و هفت تیرکشان که شاهدش هستیم اخیرا در بازه هایی. علاوه بر اصلاح فوری قانون، برخورد با حمل سلاح و گرم به شکل فوریتی و برپا کردن برخی ایست بازرسی ها و البته تجهیز پلیس و آموزشهای جدید مبتنی بر قوانین جدید باید سعی بشه با هر کسی با هر موقعیتی که در فضای حقیقی یا مجازی حالا یا از روی سیاست بازی یا حماقت و جهالت و یا بدذاتی و همدستی با ارذل و وحوش باهاشون همراهی میکنه و کارهاشون را توجیه برخورد قانونی بشه و در این مورد هم باید قانونی وضع بشه. فضای مجازی ایران بر خلاف فضاسازیها یکی از رهاترین، بی ضابطه ترین و جنگل ترین محیط هایی است که در جهان وجود داره و توش به جایی رسیده که حمایت از تروریستهای نشان دار هم نه تنها طبیعی شده که میبینیم با هنر تردستی برخی سلبریتیهای عمدتا نادان و کم هوش تبدیل به ارزش(!) هم شده.

یکی از موارد اشکالات جدی قانونی که در کشور وجود داره مشکل قانون اسلحه و شلیک هست. در همه جای دنیا وقتی یک مظنون دارای سلاح گرم یا سرد باشه و به اخطار توجه نکنه و خودش را خلع سلاح نکنه بلافاصله پلیس حق شلیک و کشتن فرد را داره. اما در ایران یک قانون مسخره ی اول اخطار چند بار بده و بعد شلیک هوایی بکن و بعد به پایش شلیک کن!!!! وجود داره که معلوم هست هر کسی این قانون را نوشته و تصویب کرده حتی یک بار هم اسلحه در دست در یک عملیات یا حادثه ی امنیتی نظامی نبوده. این قانون پر از اشکال باعث تلفات بسیار از عزیزان نیروی انتظامی شده نمونه اش هم شهادت یکی از نیروهای پلیس در مقابل یک شرور سابقه دار هست که هر چه به او اخطار داده توجه نکرده و خیلی راحت امده گلوی مجری قانون را بریده و اسلحه ی پلیس را هم برداشته و رفته!!! اگر این قانون هر چه زودتر برداشته نشود قطعا شاهد همچین موارد در آینده هم خواهیم بود و ارازل و اوباش و تروریست ها خوشحال و شاد و خندان و با خیال راحت به کارهایشان ادامه خواهند داد.

طالبان در پاکستان در اوایل دهه ۷۰ ه.ش “حافظ محمد سعید” و “عبدالله عزام” دو تن از اساتید “اسامه بن لادن” رهبر گروه تروریستی القاعده، گروه تروریستی دیگری به نام “لشکر طیبه” و “مولانا صوفی محمد” گروه “نفاز شریعت محمدی” را در پاکستان ایجاد نمودند که اعضای این گروه به همراه اعضای القاعده برای مبارزه با شوروی به افغانستان فرستاده شدند. پس از پیروزی مجاهدین در افغانستان این گروه‌ها فرصت ایجاد پایگاه‌های آموزشی در دو طرف خط مرزی دیورند (Durand) را پیدا نمودند و ده‌ها پایگاه آموزشی در این مناطق ساختند. پایگاه‌های لشکر طیبه، جیش محمد و گروه القاعده تحت نظر سازمان اطلاعات پاکستان (ISI) در منطقه مریدک در استان لاهور پاکستان قرار داشت که به تربیت نیروی شبه نظامی و انتقال آنها به افغانستان می‌پرداخت. تمامی اعضای این گروه‌ها در فتح افغانستان سهیم بودند، زیرا اعضای این گروه‌ها در جهاد علیه حکومت کمونیستی افغانستان شرکت کرده بودند و برای موفقیت امارت اسلامی طالبان در این کشور قربانی داده بودند. سرانجام در سال ۱۳۸۶ ه.ش (۲۰۰۷ میلادی) فاتحان خارجی جنگ افغانستان که ۱۳ گروه مسلح پاکستانی بودند، با یکدیگر متحد شده و تحریک طالبان پاکستان (TTP) را پایه گذاری کردند. در زمانی که طالبان در افغانستان مشغول جهاد برای سرنگونی حکومت کمونیستی و سپس کشمکش با حکومت مجاهدین متشکل از تاجیک‌ها، هزاره ها و ازبک ها بود، مناطق قبیله نشین پاکستان از جمله وزیرستان شمالی و جنوبی، مسیر امن و خط تدارکاتی تسلیحات آنها بود. پس از حاکمیت طالبان بر افغانستان برای سه سال و وقوع حمله تروریستی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ میلادی (۲۰ شهریور ۸۰ ه.ش) در آمریکا، کشورهای غربی به رهبری آمریکا و ناتو با چراغ سبز پاکستان، لشکرکشی به افغانستان را آغاز کردند. همزمان با حمله نیروهای آمریکا و ناتو به افغانستان در سال ۱۳۸۰ ه.ش، اعضای تندرو طالبان افغانستان (شامل: طالبان ازبک تبار، حزب حرکت اسلامی ازبکستان، مهاجرین چچنی، حزب اسلامی ترکستان شرقی) و اعضای عرب نژاد گروه تروریستی القاعده به مناطق شمالی و شمال غربی پاکستان (وزیرستان شمالی و جنوبی) پناهنده شدند. ارتش پاکستان در سال ۱۳۸۲ ه.ش (۲۰۰۳ میلادی) بعد از پنجاه سال وارد وزیرستان جنوبی گردید و عملیات برای دستگیری اعضای القاعده را تا وزیرستان شمالی نیز ادامه داد. به قتل رساندن بزرگان قبایل و چهره‌های معنوی این مناطق از سوی ارتش منجر به اولین درگیری ارتش پاکستان با طالبان افغانستان، القاعده، لشکر طیبه، جیش محمد، و مسلحین قبایل وزیرستان های شمالی و جنوبی در سال ۱۳۸۳ ه.ش شد. این درگیری‌ها منجر به خروج ارتش از وزیرستان شد و قبایل کنترل این مناطق را به دست گرفتند. حمله پهپادی سازمان اطلاعات آمریکا (سیا) به یک مدرسه دینی وابسته به تحریک نفاز شریعت محمدی در منطقه باجور اجینسی در سال ۱۳۸۵ ه.ش که تلفات زیادی به دنبال داشت، علت اصلی پیدایش طالبان پاکستان شد. چرا که منجر به اتفاق نظر تمامی گروه‌های مسلح و تندرو پاکستان بر اعلام جهاد علیه آمریکا و دولت پاکستان شد. درگیری تحریک طالبان پاکستان با ارتش این کشور تا سال ۱۳۸۶ ه.ش چندان شدت نداشت. اما در سال ۸۶ تا ۸۸ حجم درگیری‌ها به شدت افزایش یافت. تا جایی که کل عملیات‌های گروه‌های مسلح علیه ارتش پاکستان از سال ۸۰ تا ۸۶ حدود ۳۰ عملیات بود و حجم عملیات‌ها در سال ۸۶ تا ۸۸ به ۲۶۹ حمله رسید. این درگیری‌ها غالبا در مناطق قبایل نشین خیبرپختونخوا رخ داد و سایر مناطق مرزی از تنش کمتری برخوردار بود. مهم‌ترین عملیات طالبان پاکستان را می‌توان ترور “بی نظیر بوتو” نخست وزیر سابق و رهبر حزب مردم پاکستان عنوان کرد. این ترور در ۶ دی سال ۱۳۸۶ (۲۷ دسامبر ۲۰۰۷ میلادی) ه.ش توسط یک فرد انتحاری به نام “کرامت الله بلال” از مسلحین پاکستانی که سابقه عضویت در گروه تروریستی القاعده را داشت، انجام شد. مرگبارترین عملیات‌های طالبان پاکستان علیه ارتش و دولت پاکستان در ۲۵ آذر ۹۳ (۱۶ دسامبر ۲۰۱۴ میلادی)، به وقوع پیوست. در این حمله پنج نفر از اعضای طالبان پاکستان با پوشیدن لباس نظامی ارتش وارد دانشگاه افسری وزارت دفاع در استان پیشاور شدند. در این حمله ۱۴۹ نفر از دانشجویان افسری که فرزند نظامیان ارتش بودند، کشته شده و ۱۲۲ نفر دیگر مجروح شدند. پس از این حملات، ارتش پاکستان تلاش نمود تا با تحریک طالبان پاکستان وارد گفتگو شود. حمله طالبان پاکستان به پایگاه دریایی مهران و درگیری ۱۵ ساعته آنها با ارتش که منجر به کشته شدن ۱۳ سرباز پاکستانی و نابودی چند هواپیمای نظامی گردید، از حملات مهم به مواضع ارتش پاکستان می‌باشد. دومین حمله مرگبار این دهه نیز در سال ۹۵ انجام گرفت. در این حمله انتحاری که توسط یکی از اعضای گروه تروریستی جماعت الاحرار (از زیرمجموعه‌های طالبان پاکستان) در مراسم تجلیل از عید مسیحیان در یک پارک تفریحی در شرق استان لاهور انجام گرفت، بیش از ۷۰ نفر از مسیحیان پاکستانی کشته و زخمی شدند. پس از کشته شدن “قاضی فضل الله حیات” توسط نیروهای آمریکایی در استان کنر واقع در شرق افغانستان و “خالد محسود” مرد شماره دوم تحریک طالبان در استان پکتیکای افغانستان در سال ۱۳۹۶ ه.ش، یکی دیگر از فرماندهان تحریک طالبان پاکستان به نام “نور ولی محسود”، از قبیله محسود در وزیرستان جنوبی، به رهبری طالبان پاکستان گماشته شد. “نور ولی محسود” از اهالی منطقه میرام شاه وزیرستان جنوبی بود که در منطقه فیصل آباد استان پنجاب دروس دینی را فرا گرفته بود. او از تندروترین رهبران تحریک طالبان است که در دوره‌ی جنگ طالبان افغانستان با ائتلاف شمال (احمد شاه مسعود و…) شرکت کرده است. پس از رسیدن “نور ولی محسود” به رهبری تحریک طالبان پاکستان، فرقه محسود نیز پس از سه سال جدایی دوباره به طالبان پاکستان پیوستند. در حال حاضر طالبان پاکستان با زیرشاخه‌های مختلف مسلح در سراسر این کشور و گروه‌های خارجی از شبکه حقانی و تا جیش العدل همکاری دارد. اعضای فعال این گروه حدود ۲۰ تا ۲۵ هزار نفر تخمین زده شده است که ۶ هزار نفر از این تعداد برای کمک به طالبان افغانستان اعزام شده‌اند.رابطه ی این گروه با دولت پاکستان هم یکدست نبوده و گروه هایی از طالبان رابطه ی نزدیکی با دولت پاکستان دارند ولی گروه هایی دیگر هنوز دشمنی خود را با پاکستان فراموش نکرده اند. پاکستان با پشتیبانی از طالبان افغانستان در حال بازی خطرناکی است. پاکستان در اهداف خود یعنی «مهار ناسیونالیسم پشتون» و «مقابله هندوستان از طریق استقرار یک دولت دوست در افغانستان» هیچ یک از احتمالات تغییر جهت طالبان یا نیروهای بنیادگرای مذهبی و متخاصم در پاکستان لحاظ نشده است. پاکستان با نشان دادن حساسیت خود روی مسئله خط دیورند، طی سالیان اخیر میلیون‌ها دلار بر روی تعیین و تقویت مرزها هزینه کرده است. با این حال، طالبان افغانستان همچون دیگر دولت‌های افغانستان نه خط دیورند و نه تلاش فیزیکی پاکستان برای مرزبندی را نپذیرفته است. طالبان هرگز هدف پشتونستان واحد از سوی افغانستان را انکار و یا آن را محکوم نکرده است.

سیمرغ بهینه شده به طول 29 متر 3 متر بیشتر از سمیرغ به همراه ماکاپ ادپتور جدید سیمرغ برای حمل کیوب ست در پهلو همراه ماهواره اصلی سیستم مانوار مداری به همراه ماهواره های افلاک و کیهان / طراحی ماهواره های هواپایه و زمین پایه منبع

7 میلیمتری جان سلام . خدا قوّت . جای مطلبی درباره پرتابگرِ مهم و انقلابیِ پگاسوس توی سایت خالی بود . هر چند که به صورت پراکنده اطلاعات زیادی ازش در تاپیک های مختلف وجود داره .     بد نیست در همین جا توضیحی درباره آخرین وضعیت آینده کاریه راکت پگاسوس ارائه بدم .    2 ماه پیش دو کمپانی اُربیتال اِی تی کِی و گروه استراتولانچ سیستمز به توافق نهایی رسیدن که بر اساس اون ، راکت پگاسوس اکس ال به عنوان پرتابگر اصلی مورد استفاده توسط هواپیمای حامل استراتولانچ انتخاب شد .          این انتخاب به این معناست که تمامی فعالیت ها و سرمایه گزاری ها در جریان طراحی و ساخت راکت پرتابگر جدیدِ ساخت اُربیتال ای تی کی متوقف میشه و تا بازه زمانی نامشخصی ، پگاسوس تنها وسیله پرتابگر باقی خواهد ماند .    پیش بینی میشود هواپیمای حامل که توسط کمپانی اسکِیلد کامپوزیتز و طراح و مغز متفکر اصلی آن " برت روتان " در حال ساخت است ،  در سال آینده میلادی آزمایشات پروازی خودش رو آغاز کنه .                  http://www.orbitalatk.com/news-room/release.asp?prid=188 http://aerospace.vulcan.com/News/Stratolaunch-Orbital-ATK-Partnership.aspx       اینم خبری که مهدوی 3D عزیز 5 سال پیش درباره سامانه استراتولانچ کار کرده بود :   http://www.military.ir/forums/topic/18495-stratolaunch-systems-%D8%A8%D9%87-%D8%AF%D9%86%D8%A8%D8%A7%D9%84-%D8%A7%D8%B1%D8%A7%DB%8C%D9%87-%D9%82%D8%A7%D8%A8%D9%84%DB%8C%D8%AA-%D9%BE%D8%B1%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%A8%D9%87-%D9%81%D8%B6%D8%A7-%D8%A7%D8%B2-%D8%B7%D8%B1%DB%8C%D9%82-%D8%A8%D8%B2/    

نبرد تایتان ها ...!!!!!! صف آرایی نیروی هوایی روسیه و اوکراین برای رزم هوایی ؟!!!!!!!!!!!! بخش دوم هواپیمایی نیروی زمینی ( هوانیروز) منطقه نظامی غرب پایگاه هوانیروز اوستروف : بخشی از توان رزمی هوانیروز ارتش روسیه در قالب تیپ هوایی 15 در این پایگاه قرار دارد که از دو اسکادران بالگردهای تهاجمی کاموف-52 و میل-28 ان ، دو اسکادران حمل و نقل – تهاجمی میل-8 ام تی وی تشکیل شده ، در حالی که تعداد قابل توجهی از بالگردهای ترابری سنگین میل-26 با توان رزمی اضافه شده به آن برای اجرای ماموریتهای محوله از آمادگی کافی برخوردار هستند . بالگرد ویژه جنگ الکترونیک میل-8 ام تی پی آر پایگاه هوایی ویازما : این پایگاه ، محل استقرار هنگ مستقل نخست بالگردی منطقه نظامی غرب روسیه است که از دو اسکادران بالگرد تهاجمی کاموف-52 و میل-24 پی و یک اسکادران بالگردهای حمل و نقل -تهاجمی میل-8 ام وی تی-5-1 و همچنین واحد جنگ الکترونیک مسلح به بالگردهای میل-8 ام تی پی آر بهره می برد . نکته جالب در این خصوص ، تعداد بسیار محدود بالگردهای جنگ الکترونیک عملیاتی تحت فرماندهی این ستاد است که انتظار می رود در جنگ احتمالی با اوکراین بیشتراز گذشته مورد استفاده قرار گیرد . میل -35 ام پایگاه هوایی پوشکین / پریبلووف : این دو پایگاه مجموعا ، از بالگردهای هنگ 549 ( دومین هنگ مستقل بالگردی ستاد نظامی غرب ) پشتیبانی می کند که سازمان رزمی آن از یک اسکادران تهاجمی ( میل-24 پی ، میل-28 ان ، میل-35 ام ) و یک اسکادران ترکیبی ( شامل بالگردهای میل-8 ام وی تی -2 و ام وی تی -5-1 ) تشکیل شده است .در مجموع ، شاخه هوایی نیروی زمینی که تحت فرماندهی ستاد مطنقه غرب ارتش قرار دارد ، به اعتقاد تحلیلگران نظامی ناتو ، یکی از زبده ترین یگانهای نیروی هوایی روسیه بشمار می روند که پیش از این ، قابلیتهای خود را در رزمایش زاپاد-21 ( اجرا شده در اوایل سال 2021) با به پرواز درآوردن بیشتر از 80 هواپیمای بال ثابت و بالگرد به نمایش گذاشته بودند ، در حالی که نزدیک به هشتاد درصد پرسنل و تجهیزات این واحدها در جنگ داخلی سوریه ، تجربیات رزمی واقعی را بدست آورده اند . کاموف-52 با این حال ، می بایست به این نکته توجه نمود که تجربیات رزمی این واحدها درسوریه ، بیشتر کاربرد مهمات سقوط آزاد و راکتهای غیر هدایت شونده بوده و به تقریب کمتر از مهمات هدایت شونده دقیق استفاده کرده اند . ولی آنچه که دراین میان می بایست مورد توجه قرار گیرد ، میزان آمادگی عملیاتی واحدهای هوانیروز برای پشتیبانی از عملیات زمینی است که ناظران نظامی معتقدند در 4 سال اخیر سیر صعودی بخود گرفته است . بعنوان مثال در اواخر سال 2013 ، چهار تا 5 اسکادران عملیاتی برای شرکت در عملیات جنگی قابل شمارش می بود ، اما این رقم اکنون به 10 اسکادران رسیده که چیزی درحدود 108 تا 200 فروند بالگرد را شامل می شود . https://www.aparat.com/v/HWKRT اما ستاد منطقه نظامی غرب روسیه به شکل خاص و احتمالا با کمتر از 5 اسکادران بالگرد تهاجمی و 4 اسکادران بالگردهای مسلح ترابری وارد عمل خواهد شد ولی براساس داده های موجود ، این تعداد محدود عمدتا به آخرین سامانه های پیشرفته روسی مسلح بوده و توانایی اجرای عملیات در همه اوقات شبانه روز و آب و هوای نامساعد را خواهند داشت و اکثراً به سامانه های ضد زره هدایت شونده مسلح هستند . بالگرد ترابری - رزمی میل-8 ام تی وی-5-1 برای اجرای عملیات حمل و نقل هوایی و ترابری تاکتیکی ، ستاد نظامی منطقه غرب ارتش ، به 80 فروند بالگرد میل-8 ام تی وی-5-1 به شکل فوری دارد که به روز ترین بالگردهای ترابری روسی بشمار می روند . اما در حوزه هواگردهای حمل ونقل بال ثابت ، این منطقه نظامی ، بشدت در مضیقه قرار داشته ، چرا که تعداد انگشت شماری از هواپیماهای آنتونوف-26 و آنتونوف-12 بی کا برای حمل و نقل امکانات و تجهیزات در دسترس قرار دارند . اما بر روی کاغذ ، ارتش روسیه ظرفیت حمل ونقل بیشتری را با انتقال هواگردهای اضافی از شرق روسیه در اختیار خواهد گرفت که این مساله در خصوص توان سوخت گیری هوایی (تانکرهای پرنده ) نیز صادق است ،اما مشکل اینجاست که ایجاد هماهنگی میان تانکرهای متعلق به شاخه نیروی هوایی استراتژیک با پرنده های هواپیمایی جبهه ای است که کمی مشکل به نظر می رسد . نشان ستاد نظامی منطقه جنوب ارتش فدرال روسیه ستاد نظامی منطقه جنوب ارتش فدرال روسیه ارتش اوکراین ، علاوه بر محور غربی ، با یگان های رزمی ارتش فدرال روسیه در جنوب این کشور که با شناسه ناحیه نظامی جنوب ( SMD) نیز شناخته می شوند ، روبرو هستند که هم در درگیری گذشته بر سر شبه جزیره کریمه و هم درگیری احتمالی آینده ، نقش بسیار مهمی را بر عهده دارند . تمامی سامانه های سخت افزاری هوایی این ستاد نظامی زیر نظر فرماندهی چهارم نیروی هوایی و همچنین ارتش چهارم دفاع هوایی فدرال قرار دارند . اسکادران های بال ثابت ستاد نظامی منطقه غرب ارتش فدرال روسیه فرماندهی چهارم نیروی هوایی ، یکی از قدیمی ترین ستادهای ارتش فدرال بشمار می رود که در میانه دهه نودمیلادی ، بیشترین بار جنگ چچن و سپس گرجستان را برعهده داشته و بعدها در جریان عملیات تصرف شبه جزیره کریمه نیز ایفای نقش نمودند ، به همین دلیل درصورت تشدید درگیری در اوکراین ، به احتمال بسیار زیاد ، از آمادگی رزمی بیشتری برخوردار خواهند بود . به همین دلیل ، در مقایسه با توان هوایی ستاد منطقه غرب ، تا حدودی قوی تر به نظر می آید که سازمان رزم آن از دوهنگ ضربتی ( شامل بمب افکن های سوخو-24/34 ، دو هنگ هواگرد پشتیبانی نزدیک سوخو-25 در کنار یک تیپ مستقل و دو هنگ بالگردی تشکیل شده ، اما بزرگترین نقطه ضعف آن ، عدم حضور رهگیرهای برد بلند میگ-31 است که تاحدودی باعث غافلگیری ناظران نظامی شده است . از زمان الحاق مجدد کریمه به سرزمین اصلی روسیه ، یک لشکر ترکیبی با سازمان رزمی 3 هنگ هوایی در این ناحیه ایجاد شده که در مجموع لشکر27 هوایی را تشکیل می دهد و قرارگاه آن نیز در کریمه قرار دارد. این لشکر هوایی ، پایگاه اصلی بشرح ذیل را بعنوان زیرمجموعه اداره می کند سوخو-25 اس ام پایگاه هوایی گواردیسیکویه : این پایگاه ، خانه اصلی هنگ 37 ترکیبی است که شامل دو اسکادران اصلی ، یک واحد ضربتی مسلح به سوخو-24 ام و یک واحد مجهز به سوخو-25 اس ام است . سوخو-27 پایگاه هوایی بلبک : هنگ 38 نیروی هوایی در این پایگاه قرار دارد که دو اسکادران اصلی شامل یک اسکادران سوخو-27 اس ام و یک اسکادران ترکیبی سوخو-27 اس ام -3 و سوخو-30 اس ام 2 را بکار می گیرد . پایگاه هوایی ژانکوی : این پایگاه به شکل ویژه ، هنگ بالگردی 39 نیروی هوایی را در خود جای داده که به یک اسکادران کاموف-52 ، یک اسکادران میل-28 ان و میل-38 ام و سومین اسکادران نیز به بالگردهای میل-8 ای ام تی مسلح است . علاوه براین ، توان تهاجمی این پایگاه بیشتر در اختیار نیروی دریای قرار دارد که شامل هنگ 43 هوا-دریا میشود . این یگان برای اجرای ماموریتهای محوله به 12 فروند جنگنده – بمب افکن سوخو-30 اس ام ، شش فروند سوخو-24 ام و شش فروند سوخو-24 ام آر که در چند برخورد نزدیک با ناتو به شهرت رسید ، مجهز شده است .با توجه به اینکه ستاد نظامی جنوب ارتش روسیه ، در موقعیتی قرار دارند که می توانند بلافاصله پس از صدور دستور ، وارد عمل شوند ، چند پایگاه هوایی دیگر ، در اختیار این ستاد قرار دارد که برخی از آنها در ارمنستان مستقرند ولی پایگاه های موجود در خاک روسیه شامل : کاموف -27 پایگاه هوایی کریمسک : بخشی از توان هوایی لشکر یکم ترکیبی شامل هنگ سوم مرکب در این پایگاه مستقر است که از دو اسکادران جنگنده سوخو-27 اس ام و تعدادی انگشت شمار از جتهای سوخو-30 اس ام و یک اسکادران سوخو-27 های بروزرسانی نشده بهره می برد ، در حالی که یک دسته از بالگردهای کاموف-27 نیز در سازمان رزمی آن قرار دارند . پایگاه هوایی میلروف : هنگ 31 نیروی هوایی فدرال که در گذشته به جتهای میگ-29 مسلح بود ، در این پایگاه استقرار دارد که امروز ، به جنگنده های سوخو-30 اس ام مسلح شده و در مجموع 24 فروند جنگنده در دو اسکادران تقسیم شده است . این پایگاه کمتر از 20 مایل از مرز اوکراین فاصله دارد و عناصر موجود درآن در نبردهای سال 2014 دونباس ، حضور مستقیم داشتند . سوخو-25 اس ام 3 پایگاه هوایی بودیونوفسک : هنگ 368 تهاجمی نیروی هوایی که کاربر بسیار قدیمی جتهای سوخو-25 است و از دهه هشتاد میلادی در افغانستان و سپس نبردهای دیگر ، حضور داشته ، در این پایگاه مستقر بوده و هم اکنون ، 2 اسکادران کامل مسلح به جتهای سوخو-25 اس ام و سوخو-25 اس ام -3 را به شکل عملیاتی در اختیار دارد . پایگاه هوایی موروزوفسک : این پایگاه ، هنگ 559 ضربتی نیروی هوایی شامل 36 فروند بمب افکن سوخو-34 را در قالب 3 اسکادران ، تحت فرماندهی داشته که آن را به یکی از زهرآلودترین واحدهای نیروی هوایی روسیه تبدیل نموده و تجربه قابل توجهی را پیش از این در سوریه کسب کرده است . پایگاه هوایی مارینووکا : هنگ هوایی 11 ترکیبی بعنوان استخوان بندی اصلی ضربتی -شناسایی نیروی هوایی ارتش روسیه در جنوب محسوب می شود که باقرار گرفتن در نزدیکی ولگوگراد ، به جتهای سوخو-24 ام و سوخو-24 ام آر مجهز شده است . پایگاه هوایی پرایمورسک- آختارسک : دومین هنگ مجهز به جتهای سوخو-25 و همچنین هنگ ترابری تاکتیکی 960 که پیش از این در چچن و گرجستان نیز وارد عمل شده بود ، در این پایگاه مستقر است . پایگاه هوایی روستوف- دُن : با توجهبه اهمیت ترابری تاکتیکی در میدان نبرد ، هنگ 30 ام مستقل ترابری ترکیبی که به هواگردهای بال ثابت ( آنتونوف-12 و آنتونوف -26 / تعداد کمتری از هواگردهای ال-410 ، توپولف -134 و آنتونوف-148 ) و همچنین بالگردهای میل-8 و میل-26 مجهز است ، پایگاه فوق الذکررا بلحاظ اهمیت در رده های نخست قرار داده است . هواپیمایی نیروی زمینی ( هوانیروز) منطقه نظامی جنوب بلحاظ الگوی سازماندهی ، هوانیروز ستاد منطقه جنوب ، از همتای غربی خود تا حدودی پیروی می کند ،بدین معنی که یک تیپ مستقل ( تیپ 16 ) در زرنوگراد مجهز به بالگردهای ترابری میل-8 ، دو اسکادران بالگردهای تهاجمی میل-28 ان و میل-35 ام و یک گروه از بالگردهای ترابری میل-26 درسازمان رزمی آن قابل مشاهده است . علاوه براین ، ارتش دو هنگ مستقل را نیز در اختیار دارد ( هنگ 55 با یک اسکادران میل-8 ای ام تی و یک اسکادران ترکیبی میل-28 و میل-35 ) مستقر در کورونوفسک و یک هنگ تهاجمی ( هنگ 487 مسلح به بالگردهای کاموف-52 ) مستقر در بودیونوفسک که پیش از این نقش بسیار مهمی در تصرف کریمه بر عهده داشتند . پی نوشت : 1- ادامه دارد ............ 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

موشک های ضد تانک ساخت اوکراین

بسم الله الرحمن الرحیم نگاهی به برنامه موشکی اوکراین در این متن به طور خلاصه به برخی تسلیحات تاثیر گذار ارتش اوکراین اشاره میشود در 30 ژانویه 2018 اوکراین اولین تست موفق موشک کروز جدید خود به نام نپتون را انجام داد. صنعت دفاعی اوکراین در حال حاضر روی دو پروژه عمده کار می کند موشک کروز نپتون و سامانه موشکی ویلخا(MLRS Vilkha) همچنین دفتر طراحی Pivdenne در حال کار بر روی یک سیستم موشک بالستیک کوتاه برد متحرک ( SBRM) به نام Hrim-2 کار می کند. تا سال 2014 رهبران اوکراین موضوع توسعه توسعه موشک های بالستیک را نادیده گرفته بودند. هر چند ارتش و شرکتهای طراحی همواره اهمیت انرا یاد آوری می کردند. با این حال درگیری در دونباس و الحاق کریمه به روسیه باعث شد توسعه سامانه های موشکی به یکی از اولویت های ارتش اوکراین تبدیل بشود. پروژه نپتون جهت تولید یک موشک تا برد 300 کیلومتر هست که قرار است از انواع جستجوگرها برای درگیری با اهداف مختلف استفاده کند هم چنین این موشک بایداز انواع پلتفرم های هوایی، دریایی و زمینی ارتش اوکراین شلیک شود. در پروژه نپتون اوکراین سعی کرده با در نظر گرفتن زیر ساخت های داخلی و طرح های موفق پیشین یک سلاح قابل اعتماد با هزینه های کم را تولید کند و قرار شده بود بعد از ازمایش ها در مدت 2 تا سه سال به تولید انبود برسد و در اfتدا در اختیار واحدای دفاع ساحلی این کشور قرار بگیرد. این پروژه برای اوکراین اهمیت زیادی دارد. برای اولین بار بعد از استقلال ، اوکراین سک سلاح مقرون به صرفه و موثر برای مقابله با دشمن خواهد بود.Vilkha یک بروز رسانی برای سامانه Smerch شوروی است.هر چند مشخصات این سیستم به طور دقیق فاش نشده است اما به طور کلی مشخص است که موشک های این سامانه می توانند اهداف تا فاصله 120 کیلومتری را مورد اصابت قرار بدهد. مشخصه اصلی این سیستم این هست که موشک های این سامانه در طول مسیر پرواز امکان تنظیم دقیق مسیر خود را دارند به این ترتیب 12 موشک این سامانه میتوانند 12 هدف مختلف را مورد اصابت قرار بدهند. در سال 2017 تمام ازمایش های این پروژه به اتمام رسیده بود و در اخرین ازمایش توانست 4 هدف مختلف را با شلیک 4 موشک با دقت بالا مورد اصابت قرار دهد. بر طبق پیش بینی ها این سامانه از سال 2019 تحویل ارتش اوکراین می شود. علاوه بر این دفتر طراحی Pivdenne در حال کار بر روی یک سامانه موشکی بالستیک کوتاه برد متحرک به نام Hrim-2 است که سرمایه گذاری روی این طرح توسط ی مشتری خارح انجام گرفته ( عربستان سعودی) در نمونه صادراتی برد این سامانه 280 کیلومتر است اما خود ارتش اوکراین دارای نسخه هایی با برد بین 450 تا 500 کیلومتر خواهد بود. ارتش اوکراین روی فروش به مشتری خارجی برای کم شدن هزینه Hrim-2 حساب کرده. در حال حاضر قدرتمندترین سامانه موشکی اوکراین سامانه توچکا هست که بردی در حدود 120 کیلومتر دارد و دقت ان پایین است اما سامانه Hrim-2 قادر هست اهدافی در بیش از 3 برابر برد توچکا را با دقت بسیار بالاتر مورد اصابت قرار دهد. نپتون سامانه Vilkha-m Hirm-2 گاهی به نام Grіm-2 هم شناخته میشود دفتر طراحیYuzhnoye اوکراین در حال کار بروی یک موشک هوا به سطح مافوق صوت به نام Bliskavka(رعد وبرق) است که ماکتهای ان هم در نمایشگاه دفاعی اوکراین نشان داده شده است. Yuzhnoyeبرد، جرم و یا مشخصات کلاهک این موشک را منتشر نکرده با این حال رسانه های Bliskavka را دارای سرعت سه و نیم ماخ و بردی در حدود 110 کیلومتر اعلام کردن وزن این موشک هم با توجه به هواپیماهای ارتش اوکراین که سوخو 24 و سوخو 27 هستند در محدود بین 1000 تا 150 کیلوگرم در نظر گرفته شد. موشک Bliskavka سه نوع خواهد بود 1- یک نوع ضد کشتی با هدایت راداری فعال 2- نوع دیگر با جستجوگر ضد تشعشع غیر فعال 3- نسخه هوا به سطح دقیق با جستجوگر الکترواپتیکی ( پاکستان این موشک را برای ارتش خودش در نظر گرفته که قرار هست علاوه بر نسخه های هوا پرتاب از حامل های زمینی و دریایی هم شلیک شود) مهمات هدایت شونده 122میلی متری Tayfun-1 که از پرتابگرهای قدیمی گراد شلیک می شود و توسط دفتر طراحی Yuzhnoye ساخته شده و داری برد 40 کیلومتر هست . این مهمات در 2020 تست شده و از سال 2021 قرار بوده تحویل ارتش اوکراین بشه سامانه موشکی متحرک Sapsan این سامانه که بردی درحدود 280 کیلومتر دارد توسط دفتر طراحی Yuzhnoye در سال 2019 ساخته شده به دلیل مشکلات مالی تحویل اون تا سال 2021 به تعویق افتاد این سامانه دارای طیف متنوعی از کلاهک ها است 1- کلاهک ترموباریک 2- کلاهک خوشه ای 3- کلاهک نفوذ کننده در زمین 4- کلاهک تکه تکه شونده انفجاری سیستم دفاع ضد هوایی Dnipro این سیستم در سال 2014 توسعش اغاز شده و در سال 2016 اولین تست اون انجام شده برد شناسایی اهداف در ارتفاع 7 کیلومتری برد 150 کیلومتر هدف در ارتفاع 150 متری حداقل 50 کیلومتر هدف در ارتفاع 20 متری حدود 50 کیلومتر حداقل ارتفاع عملکرد موشک از 15 متری تا حداکثر 25 کیلومتر مدت زمان اماده سازی 4 دقیقه ایجاد این سامانه های موشکی راه حلی برای ایجاد امنیت در اوکراین هست . بعد از کنار گذاشتن زرادخانه اتمی اوکراین قرار شده بود این کشور به حمایت های بین المللی برای تقویت قابلیت های دفاعی خود دسترسی داشته باشد. منبع 1 منبع2 منبع 3 منبع 4 اوکراین بازه قابل قبولی از انواع موشک ها داره که اگر مجهز به جی پی اس بشن می توانند با دقت بالا تجهیزات روسیه را مورد اصابت قرار بدند مطمئنا روسیه به خاطر جنگ با اوکراین به ماهواره های GPS حمله نخواهد کرد برای همین اگر به تعداد کاقی این موشک ها در اختیار اوکراین باشه روسیه به هیچ عنوان کار ساده ای نخواهد داشت بخصوص نوع حمله روسیه که همراه با موج تجهیزات همراه خواهد بود توسط موشک های دقیق با کلاهک های خوشه ای بسیار اسیب خواهند دید جناب @MR9 تو پست زیر به خوبی برخی تجهیزات را معرفی کردند

با عرض سلام هشدار جامعه اطلاعاتی آمریکا: روسیه در حال برنامه ریزی برای یک حمله گسترده نظامی بر علیه اوکراین با حضور 175,000 سرباز است. 4 دسامبر 2021 با تشدید تنش ها بین مسکو و واشنگتن بر سر حمله احتمالی روسیه به اوکراین، با توجه به گفته مقامات آمریکایی و یک سند اطلاعاتی که واشنگتن پست به دست آورده سازمان های اطلاعاتی آمریکا دریافته اند که کرملین در حال برنامه ریزی یک حمله چند جبهه ای در اوایل سال آینده با حضور 175,000 سرباز است. کرملین که اخیرا دست به انتقال گسترده نیروی های نظامی خود به سمت مرز با اوکراین زده، از واشنگتن خواستار تضمین عدم عضویت اوکراین در ناتو و خودداری این ائتلاف {ناتو} از انجام برخی از فعالیت های نظامی در داخل و اطراف خاک اوکراین بوده است، این پیش از نشست مجازی برنامه ریزی شده هفته آینده بین روسای جمهور دو کشور ترس از یک جنگ مجدد در خاک اروپا را برانگیخته است. به گفته یک مقام دولتی که خواست نامش فاش نشود «برنامه های روسیه شامل حمله نظامی به اوکراین در اوایل سال 2022 با مقیاس دو برابر آنچه در بهار گذشته در تمرینات روسیه در نزدیکی مرزهای اوکراین دیدیم است.» به گفته این مقام دولتی این طرح ها شامل حرکت گسترده 100 گروه گردان تاکتیکی با حدود 175,000 پرسنل به همراه زره، توپخانه و تجهیزات است. طبق یک سند از طبقه بندی خارج شده اطلاعاتی ایالات متحده که توسط این نشریه به دست آمده است و شامل عکس های ماهواره ای است، نیروهای روسی را در چهار مکان عمده تجمع نیرو نشان می دهد. بر اساس این سند، در حال حاضر 50 گروه گردان تاکتیکی به همراه نیروی های زرهی و توپخانه در نزدیکی مرزهای اوکراین مستقر هستند. در حالی که طبق ارزیابی‌های سازمان های اطلاعاتی اوکراین روسیه تقریباً 94,000 سرباز در نزدیکی مرز دارد، برآورد اطلاعاتی آمریکا تعداد سرباز های روسی در نزدیکی مرزهای اوکراین را حدودا 70,000 نفر نشان می‌دهد - اما پیش‌بینی می‌کند که این تعداد تا 175,000 نفر افزایش یابد و حرکت گسترده گردان های تاکتیکی (BTGs) به سمت مرز را برای «مبهم کردن اهداف، نیات ها و ایجاد عدم اطمینان توصیف می کند.» به گفته این مقام اطلاعاتی «تحلیل ایالات متحده از طرح های روسیه تا حدی بر اساس تصاویر ماهواره ای است که یگان های تازه وارد را در مکان های مختلف در امتداد مرز اوکراین در ماه گذشته نشان می دهد.» جزئیات و برآورد های اطلاعاتی ایالات متحده تصویری را ارائه می دهد که آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه این هفته در سفر خود به اروپا شروع به تشریح آن کرد، جایی که او با بیان و توصیف «شواهدی مبنی بر اینکه روسیه برای اقدامات تهاجمی قابل توجهی علیه اوکراین برنامه ریزی کرده است» هشدار داد که {یک چنین اقداماتی} عواقب شدیدی را در پی خواهد داشت، از جمله تحریم های شدید اقتصادی مخرب بر علیه اقتصاد روسیه در صورت حمله این کشور. به گفته ریاست جمهوری آمریکا وی در حال آماده سازی اقداماتی برای افزایش هزینه هرگونه تهاجم جدید برای روسیه است، ولادیمیر پوتین نیز هشدارهای آمریکا را {به عنوان} شایعه رد کرده و گفته است «روسیه کسی را تهدید نمی کند و قصد حمله به کسی را ندارد.» بایدن در روز جمعه گفت «کاری که من انجام می‌دهم این است که در حال جمع آوری آنچه را که فکر می‌کنم، جامع‌ترین و معنی‌دارترین مجموعه ابتکاراتی است که ادامه دادن و انجام کاری که مردم نگران هستند آقای پوتین قصد انجام آن را داشته باشد {حمله نظامی به اوکراین} را بسیار، بسیار دشوار کند.» تحرکات نظامی روسیه در حالی صورت می‌گیرد که مسکو با بسیج ناگهانی نیروهای ذخیره در سال جاری و تشدید چشمگیر لفاظی‌های خود بر علیه اوکراین، تعجب واشنگتن را برانگیخته است. مقامات روسیه از بسیج نیروهای ذخیره به عنوان اقدامی ضروری برای مدرن سازی نیروهای مسلح روسیه دفاع کرده اند، اما این مقام اطلاعاتی {آمریکا} نگرانی‌های خود را در مورد «برنامه سریع و ناگهانی روسیه برای ایجاد یک ذخیره آماده از نیروهای ذخیره قراردادی» مطرح کرد، به گفته این مقام، انتظار می‌رود 100,000 نیروی اضافی به حدود 70,000 نیروی روسیه که اکنون در امتداد مرز اوکراین مستقر شده‌اند اضافه شوند. اطلاعات مربوط به افزایش احتمالی نیروهای روسیه هشدار اوایل این هفته بلینکن «که پوتین می تواند به سرعت دستور حمله به اوکراین را بدهد» تقویت می کند همچنین به توضیح اینکه چرا مقامات دولت بایدن برای هفته ها زنگ خطر حمله قریب الوقوع {روسیه} را به صدا در آورده اند، کمک می کند. وزیر امور خارجه آمریکا یک روز قبل از دیدار با سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه، به خبرنگاران در اروپا گفت: «ما نمی دانیم که آیا پوتین تصمیم به حمله گرفته است یا خیر» «ما می‌دانیم که او در یک مدت زمان کوتاه‌ ظرفیت انجام این کار را در اختیار خواهد داشت و باید برای همه موارد احتمالی آماده شویم.» لاوروف در اظهارات علنی این هفته هشدارهای پوتین درباره تجهیزات نظامی و فعالیت آمریکا در مرزهای روسیه را تکرار کرد و گفت: «سناریوی کابوس رویارویی نظامی در حال بازگشت است.» این سند اطلاعاتی همچنین نشان می‌دهد که نیروهای روسی ممکن است جهت تسریع حمله به اوکراین تجهیزاتی را در مراکز آموزشی باقی گذاشته باشند. به طور جداگانه، یک مقام دولتی اوکراین گفت که تمرینات نظامی روسیه که در اوایل سال جاری در نزدیکی مرزهای اوکراین انجام شد به نیروهای روسی کمک کرد تا اساساً یک تهاجم احتمالی به اوکراین را تمرین کنند، «نیروهای روسی مسائل مربوط به ایجاد گروه‌های ضربتی در نزدیکی مرزهای کشورمان، اقدامات بسیج، پشتیبانی و لجستیکی و انتقال نیروهای نظامی قابل توجه از جمله از طریق راه هوایی از روسیه به مرز اوکراین را بررسی و تمرین کردند.» این مقام دولت ایالات متحده گفت که دولت روسیه در حالی که زمینه را برای تهاجم فراهم می کند، دست به یک کارزار تبلیغاتی گسترده زده، «علاوه بر این، در ماه گذشته، اطلاعات ما نشان می‌دهد که نفوذی های روسیه و رسانه‌های {این کشور} شروع به افزایش محتوای ضد اوکراین و ناتو کرده‌اند برای اینکه اوکراین را برای تشدید تنش نظامی با روسیه مقصر جلوه بدهند.» این درحالی است که پوتین از ایالات متحده و متحدانش خواسته که تضمین های امضا شده ای جهت عدم هرگونه گسترش ناتو و شامل اوکراین و گرجستان در این پیمان نظامی و محدود کردن فعالیت های نظامی در نزدیکی مرزهای روسیه، به ویژه در داخل و اطراف اوکراین ارائه دهند، پوتین برای ماه ها به غرب هشدار داده بود که هرگونه فعالیت نظامی ایالات متحده و متحدانش در اوکراین و نزدیک مرزهای روسیه خطوط قرمز کرملین را زیر پا خواهد گذاشت. ریاست جمهوری روسیه در سخنرانی هفته جاری خود در کرملین گفت: «روسیه به ضمانت های حقوقی و قضایی دقیق نیاز دارد زیرا همکاران غربی ما به تعهدات شفاهی خود عمل نکرده اند.» پوتین مدت‌هاست که از گسترش ناتو به کشورهای سابق پیمان ورشو انتقاد کرده و آن را تجاوز و بی‌احترامی به مسکو می‌داند. او گفت که «یک توافق باید هر گونه گسترش بیشتر ناتو به سمت شرق و استقرار سامانه‌های تسلیحاتی را که تهدیدی برای ما در نزدیکی قلمرو روسیه است، منتفی کند». جن ساکی، سخنگوی کاخ سفید با رد این ایده را که واشنگتن تضمینی برای عدم ورود اوکراین به ناتو ارائه می‌کند گفت «کشورهای عضو ناتو تصمیم می‌گیرند که چه کسی عضو ناتو باشد، نه روسیه». «این روند همیشه همینطور کار کرده و به همین صورت پیش خواهد رفت، من فکر می کنم مهم است که به یاد داشته باشیم که این اقدام تحریک آمیز از کجا می آید، این ایالات متحده نیست. اوکراین نیست {روسیه است}» پوتین در اظهارات این هفته خود مانور بمب‌ افکن‌های استراتژیک هسته‌ای آمریکا که بر فراز دریای سیاه پرواز، همراه با سامانه‌های دفاع موشکی آمریکا در لهستان و رومانی، را تهدیدی برای مسکو خواست، او همچنین درباره استقرار موشک‌های ناتو در خاک اوکراین که می‌توانند زمان پروازی بین 7 تا 10 دقیقه تا مسکو داشته باشند ابراز نگرانی کرد. مقامات آمریکایی، اوکراینی و تحلیلگران نظامی بر این باورند که روسیه قصد تهاجم بسیار گسترده تری نسبت به سال 2014 -زمانی که کریمه را ضمیمه کرد و به شورش جدایی طلبان در شرق اوکراین دامن زد- دارد، مقامات و تحلیلگران معتقدند این طرح بیشتر در راستای وادار کردن نیروهای اوکراینی به جنگ در چندین جبهه است تا تصرف قلمرو تا با تسلیم کردن کی‌یف و حامیان غربی آن منجر به تضمین های امنیتی مورد نظر پوتین شود،تحلیلگران نظامی این استراتژی را با حمله مسکو به گرجستان در سال 2008 مقایسه کرده اند. صرفا برای میلیتاری استفاده با ذکر مترجم AM4 بلامانع است

بسم الله الرحمن الرحیم 1/3 مقدمه: به گفته رئیس سازمان اطلاعات ارتش اوکراین، ژنرال کایرلو بودانوف روسیه بیش از یکصد هزار نیروی نظامی خود را در نزدیکی مرزهای اوکراین مستقر کرده و در حال آماده شدن برای یک حمله همه جانبه به این کشور تا پایان ژانویه یا اوایل فوریه است {بهمن ماه}. ژنرال کایرلو بودانوف، رئیس سازمان اطلاعات دفاعی اوکراین این را به هیچ وجه نمیتوان تلاشی از جانب کی‌یف برای جلب توجه بین‌المللی به سوی خود قلمداد کرد زیرا روسای سازمان های اطلاعاتی ناتو و ایالات متحده مواضع مشابهی را اتخاذ و هشدار از یک حمله احتمالی از جانب روسیه داده اند، حلمه ای که با توجه به تحرکات ارتش روسیه در مقیاسی بسیار گسترده تر از تهاجمی که تقریباً هشت سال پیش برای تصرف شبه‌ جزیره کریمه صورت گرفت خواهد بود، اما چرا؟ تلاش خواهم کرد منطق مسکو برای یک حمله احتمالی و شرایط حال حاضر اوکراین را تشریح کنم. نقشه تمرکز نیروهای روسیه، ارائه شده توسط اطلاعات ارتش اوکراین این یک آزمایش نیست! به گفته بودانوف «تهاجم روسیه احتمالاً شامل حملات هوایی، توپخانه‌ و زرهی و به دنبال آن حملات هوایی در شرق، حملات آبی خاکی در «اودسا» و «ماریوپول» و حملاتی محدود تر از خاک بلاروس خواهد بود; حمله‌ای که روسیه برای آن تدارک می‌بیند، بسیار ویرانگرتر از هر چیزی است که قبلا دیده شده در جنگی که در 2014 آغاز شد و تا به حال جان ۱۴,۰۰۰ اوکراینی را گرفته.» از نظر مایکل کافمن از دفتر مطالعات روسيه «بسیج کنونی، تجمع و گسیل مشابه نیروهای نظامی با آوریل سال گذشته را نباید به صورت اقدامات جداگانه‌ تلقی کرد، بلکه بخشی از مجموعه رویدادهایی که در بهار آغاز شد، واقعیت این است که از بهار ۲۰۲۱ اکثر نیروهای روسیه در موقعیت خود باقی مانده اند و هرگز منطقه نزدیک مرز با اوکراین را ترک نکرده اند و اکنون روسیه در حال جابجایی مجدد نیروهای خود در امتداد مرز اوکراین است و بسیاری از یگان های عملیاتی خود را از مناطق نظامی شرق {1} و مرکزی {2} در کنار سایر مناطق بازگردانده است. گسیل و تجمع گسترده نیروی های نظامی روسیه در امتداد مرز این کشور با اوکراین مسئله ای به واقع سبب نگرانی خیلی از تحلیلگران شده این است که در بهار هنگام گسیل نیروهای نظامی روسیه در سطحی مشابه رسانه‌ها پر از فیلم‌ هایی از تحرکات و گسیل گسترده نیروهای روسی به مرز اوکراین شد در حالی که اخیرا این تحرکات تا حد زیادی به صورت پنهانی و در شب انجام شده و فیلم‌های بسیار کمی درباره تحرکات نظامی روسیه منتشر شده، به گفته برخی از تحلیلگران این گسیل گسترده نیرو تحت حفاظت عملیات-اطلاعات (OPSEC) صورت می پذیرد تا از شناسایی جلوگیری آنها و نواختن زنگ خطر در پایتخت های ناتو جلوگیری شود، این موضوع نگران کننده است زیرا سوالاتی را در مورد نیات روسیه ایجاد می کند. آنچه مشخص است این است که گسیل گسترده نیرو های نظامی روسیه و برگزاری مانور های نظامی در بهار تنها یک حرکت از جانب کرملین صرفا برای تحمیل برخی امتیازات سیاسی به کی‌یف نبوده بلکه، به احتمال زیاد روسیه خود را برای تهاجم احتمالی به اوکراین آماده می کند، این بار حمله ای نه در دونباس بلکه حمله ای بسیار گسترده تر، ما نمی‌دانیم چه تصمیم سیاسی ای توسط رهبران روسیه گرفته شده، اما همه نشانه‌ها حاکی از آن است که حداقل از یک سال قبل به نیروی های مسلح روسیه دستور داده شده که آماده حمله به اوکراین باشند در هر لحظه ای که یک چنین دستوری از طرف کرملین صادر شود، از این لحاظ تحركات نظامی روسیه در نزديكي مرزهای اوكراين که موجب نگرانی مقامات امريكايی و اروپايی شده است نه تنها غيرمعمول بلکه نشان از قرارگیری نیروهای مسلح روسیه جهت حمله به اوکراین و حفظ این گزینه بر روی میز رهبران کرملین است. شاید در روزهای آینده این تصمیم {جهت حمله} گرفته نشود، ما نمی دانیم که ماه های سرد آینده چه چیزی را به همراه خواهند داشت، چیزی که میدانیم این است که تحرکات فزاینده ارتش روسیه در نزدیکی مرز های اوکراین نشانه ای آینده ای مبهم و بس خطرناک برای آینده پیش رو است. پی نوشت: 1. ادامه دارد ...................، بخش اول از مقاله ترجمه شده خدمت شما عزیزان ارائه شد، در کل مقاله به سه بخش تقسیم شده و در روزهای آتی ارسال خواهد شد سپس به برسی OSINT خواهیم پرداخت. 2. تمامی منابع مورد استفاده ( اینترنتی و... در انتهای مقاله آورده خواهد شد) 3. به دلیل عدم دسترسی به اکانت گالری متاسفانه امکان انتقال تصاویر وجود نداشت صرفا برای میلیتاری استفاده با ذکر مترجم AM4 بلامانع است

هانس گودریان از ناامیدی می گوید .... هیچ موقعیت ناامید کننده ای وجود ندارد ، تنها آدم های ناامید هستند که وجود دارند .

جدا از بحث این فرد، دو تعریف برای تروریست داریم اولی تعریف دولت ها هست که بر اساس منفعت خودشون بیان می کنن و دومی بر اساس رعایت معیارهای اخلاقی هست و اینجا بحث مورد نظر ما هست اگر برای پول کاری رو انجام دهید می شوید مزدور یا اجیر شده اگر بدون پول کاری رو انجام دهید میشوید داوطلب اگر معیارهای اخلاقی رو زیر پا بگذارید میشوید جنایتکار و اگر معیارهای اخلاقی رو رعایت کنید میشوید مبارز حالا جنایتکاری که داوطلبانه جنایتی رو انجام می دهد میشود تروریست در تعریف اخلاق هم معیار مشخصه: آنچه برای خود دوست داری برای دیگران دوست بدار و انچه برای خود دوست نمی داری برای دیگران دوست ندار برای مثال کسی دوست نداره بچه اش سر بریده شود پس حق ندارد سر بچه ای رو ببرد

خدف گانتز تنها و تنها زدن نتانیاهو و کنار گذاشتن او هست و اگر نه سیاست هاش زیاد با نتانیاهو فرقی نداره شاید یکم سیاسی کاریش کمتر باشد

سوال اینجاست که این متن با این بندها و ابتکارات! و خلاقیت ها و معجزه های منطقی/استدلالی و پاداش های بی نظیرش به فلسطینی ها و شیردوشهای مدرنش! توسط خود ترامپ به تنهایی نوشته شده یا بن سلمان و دایه اش هم کمک کردند؟ خود اسراییلی ها بعید بود به این خوشگلی! بتونند چنین انشایی بنویسند. و اینکه اعراب شاید فکرش را هم نمیکردند در یک توافق یک طرفه کامل به نفع اسراییل باید این همه پرداختی هم داشته باشند!

در برابر همه ایراد هایی که از ظریف می گیریم یک نکته از ظریف جای تقدیر داره که همون ایرادی رو که به ما می گیرن در اسرائیل نشون میده مثل همین موشک های اتمی این تیپ جواب ها و صحبت ها باید استفاده بشه و قسمت های خوب ظریف در ساختار وزارت امور خارجه و حتی صحبت مقامات ما حفظ بشه چون طرف مقابل امام حسین و شهادت رو نمیشناسه ولی مقایسه کردن رو بلد هست این مشکل در زمان احمدی نژاد وجود داشت و صحبت های احمدی نژاد بیشتر برای مردم عرب و داخل کشور تاثیر داشت ولی برای مردم اروپا و آمریکا قابل درک نبود متاسفانه اون بخش ها امروز بصورت هدفمند و خاص برای منطقه عرب استفاده نمیشه و تمرکز از مردم عرب به مردم اروپایی رفته است یعنی همیشه یه پای بساط لنگ هست

از دولتمردان ما بیشتر آثار امام خمینی را خواندند. دشمن شناسی از لحاظ تئوری: "برای تصمیم‌گیری و چگونگی واکنش در برابر دشمن باید ابتدا او را شناخت، به اهدافش پی برد و روش‌های او را در ضربه زدن و رسیدن به اهدافش بازشناخت همچنان که باید نقاط ضعف و قوت او را مورد مطالعه قرار داد."

    با سلام   این متن در پاییز گذشته برای مجله ی میلیتاری ترجمه شده بود که با توجه به کنسل شدن مجله به صورت تاپیک برای دوستان ارسال می شود . انشاالله که مورد توجه و استفاده ی اساتید و کاربران گرامی قرار بگیره     .............................................................................             Pegasus یک راکت هوا پایه بود که توسط صنایع  Orbital ATK ،  Orbital Sciences Corporation سابق توسعه داده شد . این راکت قادر بود محموله ای به وزن 443 کیلوگرم را به مدار لئو منتقل کند. اولین پروزا این راکت در 1990 ثبت شد و برنامه ی ان تا به امروز ، 2015 ، فعال بوده . این هواگرد شامل 3 مرحله ی سوخت جامد به همراه یک مرحله ی چها   رم اپشنال که از سوخت بدون نیاز به اکسید کننده ، monopropellant، استفاده می کند است . پگاسوس از یک هواپیمای مادر در ارتفاع حدود 40 هزار پایی لانچ می شود ، و مرحله ی اول ان دارای بال و دم است تا برا را در طی پرواز اتمسفری ان تامین کند . 3 موتور سوخت جامد Orion مورد استفاده در پگاسوس "نام اسب هرکول-با تشکر از mostafa_by" در صنایع Hercules Aerospace ، " Alliant Techsystems فعلی"  به طور ویژه برای لانچر پگاسوس توسعه یافته بود. بیشتر اجزای این موشک توسط تیمی به رهبری دکتر Antonio Elias طراحی شد، کار طراحی بال بر عهده ی Burt Rutan بود . پس از اغاز توسعه ی این موشک  سفارشات دولتی و نظامی متعددی برای ان ثبت شد . اولین لانچ موفقیت امیز پگاسوس در 5 اپریل 1990  با فرمان خلبان تست ناسا و فضانورد سابق Gordon Fullerton  در هواپیمای مادر به اجرا رسید. یک فروند بی-52 متعلق به ناسا به عنوان هواپیمای مادر در این ماموریت اجرای وظیفه کرد. در 1994 این وظیفه بر عهده ی "Stargazer" L-1011  که یک هواپیمای مسافر بری تغییر یافته بود گذاشته شد. Pegasus XL که به جهت افزایش قابلیت های حمل محموله دارای استیج های طولانی تری بود ، در 1994 معرفی شد. در پگاسوس ایکس ال مراحل اول و دوم بزرگتر شده و به ترتیب از انواع Orion 50SXL و Orion 50XL بودند ، مرحله ی فوقانی بدون تغییر باقی ماند. در این نسخه برای کنار امدن با وزن بیشتر بال مقداری نقویت شد . تولید نسخه ی پایه ی پگاسوس متوقف شد در حالی که تولید نسخه ی XL کماکان ادامه دارد . پگاسوس در هر 2 پیکره بندی معرفی شده تا 19 اکتبر 2008 ، در 40 ماموریت به پرواز درامد و از پس از ان تاریخ تا امروز نیز 2 ماموریت دیگر را به انجام رساند که از این میان 37 ماموریت موفقیت امیز به انجام رسید . این موشک قادر است تا 2 محموله ی مجزا را حمل کند.         تیم طراح  پگاسوس که رهبری ان را دکتر Antonio Elias به عهده داشت ، در سال 1991 توانست مدال ملی فناروی را از رئیس جمهور George H. W. Bush  "بوش پدر- مترجم" دریافت کند .   Function Launch vehicle Manufacturer Orbital ATK Country of origin United States Cost per launch US$56.3 million (2014) Size Height 16.9 meters (55 ft) (Pegasus) 17.6 meters (58 ft) (Pegasus XL) Diameter 1.27 meters (4.2 ft) Mass 18,500 kilograms (40,800 lb) (Pegasus) 23,130 kilograms (50,990 lb) (Pegasus XL) Stages 3 Capacity Payload to LEO 443 kilograms (977 lb) (1.18 by 2.13 meters (3.9 ft × 7.0 ft)) Associated rockets Family Air launch to orbit Launch history Status Active Launch sites Air launch to orbit Total launches 42 Successes 37 Failures 3 Partial failures 2 First flight Pegsat / NavySat 1990-04-05 19:10:17 UTC         هواپیمایی را تصور کنید که بتواند در سطح دریا با سرعت 3750 مایل بر ساعت پرواز کند و فاصله ی لس انجلس تا نیویورک را تنها در حدود 45 دقیقه بپیماید. ناسا در حال کار برای ساخت این هواپیمای اینده است که ممکن است از پنجره ی تحقیقات در دنیای هایپر سونیک راهی برای کشیدن ان به دنیای واقعی وجود داشته باشد، دنیایی در ان سوی سرعت 5 ماخ ! یکی از زمینه های این تحقیقات مهیج ، پروژه ی Pegasus Hypersonic Experiment می باشد که توسط مرکز تحقیقاتی درایدن در پایگاه ادواردز پی گیری می شود . این برنامه شامل نصب یک دستگاه جمع اوری اطلاعات glove بر بال مرحله ی اول موشک ماهواره بر هواپایه  یپگاسوس می باشد، که قادر است به سرعت 8 ماخ در ارتفاع 200 هزار پایی برسد ، درست خواندید 8 ماخ در 200000 پا !   glove بر بال راست متصل  و سطح زیرین ان را پوشانده است، از بالای لبه ی حمله تا زیر بال البته کاملا تمام سح بال را پوشش نمی دهد . این ازمایش شامل جمع اوری اطلاعاتی در این مورد است که چگونه هوا در این سرعت بر بال های پگاسوس جریان می یابد. دانشمندان به ویژه به تغییر جریان هوا بر بال ها از ملایم و صاف به جریان هایی آشفته و چرایی ان علاقه مند هستند. جریان هوا تاثیر بزرگی بر حرارتی که گریبان هواپیما را می گیرد می گذارد. جریان های اشفته ی هوا حرارت زیادی ایجاد می کنند چرا که باعث افزایش اصطکاک می شوند که می تواند هواپیما را به اتش بکشد. هواپیمای ازمایشی ایکس-15 نیز چنین مشکلاتی که به دیلیل اشفتگی جریان هوا و اصطکاک ناشی از ان ایجاد میشد را تجربه کرده بود. علاوه بر این جریان های اشفته ی هوا باعث افزایش درگ که به کاهش سرعت و ویژگی های پروازی می انجامد منجر میشود .       اطلاعاتی که دستگاه glove جمع اوری می نماید همچنین شامل اندازه گیری دما، نرخ انتقال حرارت و فشار می باشد و نیز اطلاعات مربوط به مسیر پروازی پگاسوس را نیز ثبت می کند. این ازمایش اطلاعات بسیار مهمی را بدست می اورد که در هیچ جای دیگری قابل دست یابی نیست . تونل های بادی که اینجا بر روی سطح زمین داریم نمی توانند به میزان کافی سرعت هایپر سونیک را به همرا شرایط اتمسفریک که پگاسوس با ان مواجه می شود را شبیه سازی کنند. هدف دومی که این برنامه در پی ان است ارائه ی تجربیات بسیار ارزشمند به مهندسین در زمینه ی ابزار دقیق و ازمایش کردن ادوات هایپرسونیک است. برنامه ی ازمایشی پگاسوس هایپرسونیک، یگانه راه پیش روی ناسا برای محقق شدن هدفش که دست یابی به جهش انقلابی فناوری که هوانوردی و برنامه های فضایی را مقرون به صرفه تر می کند، است. این هدف یک انقلاب در روش هایی که هواپیماها در ان طراحی، ساخته و بکار گیری می شوند ایجاد خواهد کرد       سناریوی پروازی   طبق برنامه ریزی اولین پرواز این پروژه در اکتبر 1998 خواهد بود . هدف اصلی پگاسوس در این ماموریت ، که در پایگاه کیپ کاناورال انجام خواهد شد ، در مدار قرار دادن یک ماهواره ی تجاری خواهد بود. در این ماموریت پگاسوس در حین پرواز glove را نیز به عنوان ماموریت ثانویه با خود حمل خواهد کرد که البته مداخله ای در هدف اصلی ماموریت ایجاد نمی کند. هنگامی که پگاسوس از هواپیمای مادر L-1011 لانچ شد ، گلاو به شدت اماده سازی و تجهیز شده قادر خواهد بود اطلاعات را پیرامون  پرواز در سرعت و ارتفاع زیاد گرداوری کند. سنسورهای گلاو قادر خواهند بود تا تنها برای حدود 1.5 دقیقه این اطلاعات را جمع اوری کنند ، پس از ان سوخت مرحله ی اول پگاسوس تمام می شود و همراه گلاو که به ان متصل است جدا می شود. از انجایی که گلاو قابل بازیابی نیست تمامی اطلاعات بدست امده از طریق سیگنال های رادیویی به ایستگاه زمینی مخابره می شوند. برای محیا ساختن امکان ارسال اطلاعات ، مهندسین ناسا در مرکز تحقیقاتی لانگلی یک سامانه ی اکتساب دیتا و سیستم فشرده سازی و پردازش ویژه را توسعه دادند. در ژانویه ی 1995 ، یک فروند هواپیمای اف-15 متعلق به مرکز درایدن این سیستم را در طی مجموعه ای از پرواز ها که در پایگاه ادواردز به انجام رسید ازمایش کرد.   نگاه نزدیک به بال پگاسوس و گلاو بر روی ان       Glove   برای این برنامه 2 دستگاه گلاو تولید شده ، یکی که به همراه موشک هایپرسونیک پگاسوس پرواز خواهد کرد و دیگری برای انجام تست های زمینی اختصاص داده شده است. هر دوی انها از فولاد نیکل اندود ساخته شده اند. نسخه ی در نظر گرفته شده برای تست های زمینی روی سازه ای ساخته شده از تحته 3لایی و پشم شیشه متصل شد و مجموعه ای از تست ها در 30 می 1996 روی ان انجام شد. برای به حداکثر رساندن جذب گرما ان را با رنگ سیاه رنگ زدند. در طی ازمایش ها مهندسین در لابراتوار تحقیقاتی مرکز درایدن ابتدا گلاو را سرد کردند سپس ان را در معرض حرارت قرار دادند و از این طریق حرارتی را که گلاو در طی مرحله ی اول پروفایل پروازی پگاسوس با ان دست به گریبان خواهد بود را شبیه سازی کردند. ازمایش ها نشان داد گلاو برای جان بدر بردن از حرارت شدیدی که در طی سفر با پگاسوس در سرعت 8 برابر سرعت صوت تجربه خواهد کرد ، به قدر کافی سخت جان هست. نمونه ای از گلاو که برای تست پروازی در نظر گرفته شده بود بر روی صفحه ای از چوب بالسا متصل شده  و توسط سازه ای کاهنده ی درگ که قابلیت محافظت حرارتی دارد در بر گرفته شده است، این سازه از کاشی هایی که در ساخت حفاظ شاتل های فضایی بکار می رفت ساخته شده که گلاو را با بال پگاسوس ترکیب می کند. مرکز تحقیقاتی Ames ناسا واقع در کالیفرنیا این سامانه ی حفاظت حرارتی را تامین کرده است که با عث پراکندگی گرما می شود. گلاو در تاسیسات درایدن به بال پگاسوس متصل شد ، و الحاق امن پگاسوس به هواپیمای مادرش L-1011 در تاسیسات کمپانی Orbital Sciences  واقع در پایگاه هوایی واندنبرگ در کالیفرنیا انجام می پذیرد. گلاو طیفی از سنسور ها از انواع معمول تا انواع فرکانس بالا را که قادر هستند در طی ازمایش در شرایط ویژه ی پروازی پگاسوس عملیاتی باقی بمانند را با خود حمل می کند. این سنسور ها مجموعه ای از اطلاعات از قبیل شتاب، جریان هوا، فشار، دما و کشش و تنش را در اختیار مهندسین می گذارند. تعداد زیادی از این سنسور ها در ماموریت قبلی پگاسوس در جولای 1994 مورد ارزیابی قرار گرفته بودند. ان ماموریت ثابت کرد این سنسور ها تداخلی بر جریان هوا بر روی بال پگاسوس در طی پرواز ایجاد نمی کنند و  ارتعاشاتی که سنسور ها در حین پرواز دچار ان می شوند مانع از جمع اوری اطلاعات دقیق توسط انها نمی شود.       مجموعه ی درایدن مدیریت کلی طراحی و ساخت گلاو را بر عهده دارد. این مجموعه همچنین مسئول اجرای تست های پروازی می باشد. مجموعه ی تحقیقاتی لانگلی مسئولیت طراحی ایرودینامیکی گلاو و همچنین توسعه ی سنسورها و زیر سیستم های ان است . دیگر مجموعه های ناسا که در این پروژه شرکت دارند عبارتند از : Ames، Goddard Space Flight Center، Greenbelt، MD ؛ و مرکز فضایی Kennedy  و کمپانی Orbital Sciences که سازنده ی موشک پگاسوس است ، همچنین پایگاه هوایی Vandenberg به عنوان مرکز اسمبلی قبل از پرتاب در این برنامه فعالیت می کند.   سایر تصاویر :                            //////////////////////////////////////////////////////////////   منابع : 1 2   گردآوری و ترجمه از : 7mmt شادی ارواح طیبه ی شهدای گمنام صلوات 

    ممکن است این حرف ها و رفتار از دو منبع متفاوت در اسرائیل می آید؟

  به نظر می آید در داخل خود رژیم صهیونیستی جنگ قدرت دارد اوج می گیرد با توجه به بیان اختلاف موساد با نتانیاهو و دعواها سر جنگ غزه و بحث نتانیاهو با اوباما به نظر می آید که دولت نتانیاهو می خواهد با ایجاد درگیری موضع خود را تقویت کند و آن را برای مصارف داخلی به کاربگیرد 

با سلام و عرض تبریک به این شهیدان و تسلیت به همه دلدادگان عرصه مقاومت با توجه به حرف های ضد و نقیض اسرائیل به نظر این حرکت بیشتر از اینکه برای به شهادت رساندن نیروی های حزب الله باشد برای تحریک حزب الله و ما برای یک حرکت حساب نشده است کسی که حمله برون مرزی در این سطح بارها انجام داده است می داند که هدف چیست و چه ارزشی دارد ویا حداقل چه کسانی هستند ولی سوال این است که منظورش از این کار چه بوده است؟   ولی همه می دانیم که خدا مکر دشمنان را به خودشان باز می گرداند

توجه به برخی تحلیل های ادم هایی که در مواجهه مستقیم با وقایعی هستند شاید جالب تر باشه. برادر شهید بیضائی جایی اشاره می کنند ( نقل به مضمون ) : چند باری که از احمدرضا در رابطه با چرایی حوادث سوریه پرسیدم تنها به این گفته اکتفا کرد که " جایگزینی مقاومت فعلی در منطقه با مقاومت مد نظر خودشون " - یعنی نه حذف مقاومت بلکه جایگزینی!  اون. امروز که به نیمه برافراشته شدن پرچم انگلستان، عزاهای عمومی متعدد در جامعه مسلمانان و گسیل شدن رئیس جمهور پاکستان گرفته تا ترکیه به عربستان نگاه میکنی به نظر میرسه همانطور که " ولی امر مسلمین " جهانی چون عبدالله برای غرب شاید بودنش از نبودنش بهتره در آینده تعجب برانگیز نیست که اتفاقا جای خالی مقاومتی را در منطقه نپسنده ( البته مقاومتی در پازل تعریف شده غرب - خشن، تندرو، قابل کنترل سطحی! از اون، اصطلاحا بی مغزی! که مفتضح کردنش هم در سطح افکار عمومی راحت تر و البته دوشیدن جامعه مسلمانان و خوراندن جامعه خودی هم باهاش آسونتر هست.