جنس آلمانی این قسمت :زیردریایی پس از پایان جنگ جهانی دوم و تا قبل از بحران برلین ، حق مسلح سازی مجدد از آلمان جدید التاسیس فدرال سلب شده بود ، اما پس از آغاز علنی جنگ سرد ، روند مسلح سازی ارتش آلمان غربی بتدریج آغاز گردید . با شروع این کار ، برنامه مسلح سازی نیروی دریایی و بویژه نیروی زیر سطحی این کشور در دستور کار قرار گرفت ، در نتیجه عملیات بیرون کشیدن دو فروند زیردریایی کلاس XXIII با کد بدنه U-2365 و U-2367 از عمق دریای بالتیک شروع شد. در ژوئن و آگوست 1956 هر دو زيردريايي از عمق بيش از 50 متري بيرون كشيده شدند. هر چند اين زيردريايي­ها در اعماق بالتيك به مدت 11 سال در معرض زنگ‌زدگي بودند، اما هر دو زيردريايي با كمال تعجب در وضعيت خوبي قرار داشتند و در كمتر از يكسال كارخانه هوالتز.ورك در بندركيل مبادرت به تعمیر اساسی آن نموده و تقریباً این دو را در شرايط اصلي خودشان، به نيروي دريايي فدرال واگذار كرد. تنها تغییر ایجاد شده ، در بخش سینه این زیردریایی براي نصب تجهيزات جديد ردياب آكوستيك صورت گرفت . سرانجام در 15 اگوست 1957، زيردريايي به نام «هاي» (كوسه)U-2367 و در 1 اكتبر 1957 زيردريايي به نام هخت (اردك ماهي)U-2365 براي نيمه دوم عمر خود، عازم ماموريت شدند.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز نبرد انوشیروان با نادر (USS Chandler DDG-996) در سال 1974 شاه پیشین ایران برای تقویت نیروی دریائی خود ، سفارش ساخت یک مجموعه 4 فروندی ناوشکن موشک انداز را به آمریکا داد که در ایران به "کوروش کلاس" و در آمریکا "Kidd-class" نامیده شدند. ناوشکن های کلاس کوروش برای انجام مأموریت های جنگ ضد دفاع هوائی ، ضدسطحی ، ضد زیر سطحی و پشتیبانی از عملیات های آبی خاکی بسیار مناسب بودند. داستان ما به سرگذشت عجیب و حیرت آور یکی از این ناوها می پردازد که قرار بود با نام "انوشیروان" در جبهه ایران و خدمت نیروی دریائی ایران باشد. اما در جبهه مقابل ایرانیان جنگید. ناوشکن موشک انداز کلاس کوروش با وقوع انقلاب ایران در سال 1979 و لغو سفارش خرید توسط مقامات ایرانی در زمستان سال 1357 ، ناوشکن انوشیروان هم مانند سه برادر دیگر خود هرگز تحویل ایران نگردید. متعاقب این امر ، با توجه به اینکه این ناو دارای سیستم تهویه مطبوع قدرتمند و متناسب با آب و هوای خلیج فارس بود ، نیروی دریائی ایالات متحده این کشتی را انتخاب کرد تا برای خدمت در خلیج فارس و دریای مدیترانه به خدمت بگیرد. از این روز نام این کشتی از انوشیروان به احترام آدمیرال تئودور چندلر که در حمله کامیکازه های ژاپنی کشته شده بود به یو اس اس چندلر (USS Chandler) تغییر نام یافت و بالاخره در سال 1982 به محلی که از ابتدای هم برای خدمت در آنجا ساخته شده بود ، اعزام گردید. خلیج تا ابد فارس ناوشکن USS Chandler در نیروی دریائی آمریکا در مهر ماه سال 1987 این ناو و هلی کوپترهای همراهش ، اقدام به درگیری با چند قایق تندرو نظامی سپاه پاسداران ایران نمودند که در این درگیری سردار نادر مهدوی فرمانده ناوگروه دریائی ذوالفقار به شهادت رسید. پوستر یادواره سردار شهید نادر مهدوی چندلر عاقبت در سال 1999 پس از طی بیست سال خدمت از رده خدمتی نیروی دریائی آمریکا خارج شد. در سال 2004 تصمیم گرفته شد که با فروش این ناو و تغییر نام به (DDG-1805) Wu Teh به خدمت نیروی دریائی جمهوری چین ( تایوان) درآید . سرانجام در سال 2006 میلادی این ناو ، آخرین تغییر نام خود را انجام داد و از آن روز تا همین اکنون با نام (DDG-1805) ROCS Ma Kong در نیروی دریائی تایوان خدمت می کند. تصویر ناوشکن 7200 تنی Ma kong در سال 2017 در یکی از بنادر کشور تایوان پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز عملیات الخفجی بزرگترین و دوربردترین عملیات دریائی سپاه که به وقوع نپیوست موقعیت بندر الخفجی نسبت به کشورهای ایران - عربستان و کویت در واقعه کشتار حجاج در مکه ( سال 1366 ه.ش ) که حدود 400 و خرده‌ای نفر از هموطنان ما چه زن و چه مرد به شهادت رسیدند . این اتفاق برای جمهوری اسلامی واقعه بسیار ناگواری بود و سپاه پاسداران نیز ، مصرانه در پى فرصتى براى پاسخگویى متقابل بود. جمهوری اسلامی برای تنبیه عربستان سعودی عملیاتی به نام " الخفجی" ( یا الخفاجی ) طراحی کرد. خفجی یک منطقه نفتی از شمال مشرف به عربستان و از جنوب مشرف به آب‌های خلیج‌فارس است. آن موضوع بسیار حساس بود و همه نیروهای نظامی و حتی سیاسی درگیر قضیه و علاقه‌مند شدند این اتفاق بیفتد. (در واقع انتقام از خون شهدای مکه بود) تعدادی از پیکرهای حجاج به شهادت رسیده در سال 1366 بر این اساس "ناوگروه نوح نبی" در تاریخ سیزدهم مهرماه 1366 (1366/07/13) درصدد انجام عملیاتى در منطقه استراتژیک نفتى "رأس الخفجى " متعلق به عربستان برآمدند که طی آن می بایست حدود 400 قایق تندرو به دریا بزنند تا پس از رسیدن به ساحل عربستان در منطقه نفتی الخفجی ، به نقاطی که برایشان تعیین‌شده بود حمله کنند. " قرار بود نیروها خود را به منافع و منابع نفتی دشمن برسانند ، خیلی سریع مواد منفجره را کار بگذارند و سپس با ادوات مستقر بر قایق ها همه تأسیسات و قایق های منطقه را زیر آتش قرار دهند و برگردند. قرار بود که این عملیات در شب صورت بگیرد تا دشمن متوجه نشود." (عبدالرضا کریمی/قرارگاه نوح نبی) آنتونی کوردزمن می‌نویسد«منابع اطلاعاتی پی بردند که قرار است حمله‌ی مهمی به رأس الخفجی انجام شود. این منطقه میدان بزرگ نفتی و مجتمع پالایشگاهی کویت-عربستان با ظرفیت سیصد هزار بشکه در روز در نزدیکی مرز کویت و عربستان و حدود 110 کیلومتری خارک بود که عربستان سعودی و کویت نفت استخراج شده از آن را به نفع عراق می‌فروختند. عربستان بعد از مشورت با آمریکا، به هواپیماهای اف15 و تورنادوی خود آماده‌باش داد و کشتی‌های خود را به منطقه خلیج فارس اعزام کرد و با این اقدام صریحاً اعلام کرد که از نقشه حمله به منطقه نفتی خفجی آگاه است». سکوی نفتی سروش ؛ مبداء آغاز عملیات الخفجی رزمندگان شب 2 مهر راهی عملیات شدند. ولی به دلیل شرایطی که پیش آمد این عملیات بسیار حساس، عظیم و گسترده لو رفت. "ماهواره ها و ناوهای آمریکائی همه چیز را زیر نظر دارند. همگی تا سکوی سروش رفتیم ، قرار بود آنجا سازماندهی شویم و عملیات را آغاز کنیم. اما همه در حال و هوای عملیات بودند که خبر دادند عملیات لو رفته و لغو شده است. همه بچه ها ناراحت و عصبانی شدند." حمله به چاه های نفتی عربستان منتفی شد. پس از این واقعه، که بنا به دلایلى در بدو عملیات، متوقف گردید؛ تلاش جدى ناو گروه‏هاى سپاه پاسداران براى زدن ضربه‏اى موثر و مستقیم به نظامیان آمریکایى حاضر در خلیج فارس متوقف نشد و ناو گروه منطقه دوم دریایى سپاه تحت فرماندهى پاسدار شهید نادر مهدى مأموریت پیدا کرد عملیاتى استشهادى علیه هلى‏کوپترهاى "مارینیز " آمریکایى به انجام برساند. پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.

هرکس تاریخ کثیف این یانکی ها را خوانده باشه می فهمه چه موجوداتی هستند و یک کلمه از حرف های و ادعاهای پوچشان را باور نمیکنه. این به اصطلاح کشور آمریکا با نسل کشی سرخپوست ها و برده داری آفریقایی ها ساخته شد و بعد با جنگ های بی پایان و دزدی از ملت های دیگه اقتصادش را بنا کرده تا الان. هر چرندی هم که ادعا کرده از اینکه اینجا کشوری ضد برده داری هست و دموکراسی قبول داره و... همش به خاطر منافع اقتصادی و توجیه جنایت های گسترده اش بوده.

« کمیته روابط خارجی مجلس سنای آمریکا طرح موسوم به متوقف کردن پهپادهای ایران را تصویب کرد» برای بسیاری از ما خبر عجیبی نیست. ولی تاسف که نه! به طرز کودکانه ای مبتذل و سخیف و خنده آور هست که هنوز برخی سلبریستهای سیاسی هم حتی نه (حتی اونایی که در گذشته حداقلی از اعتبار سیاسی و رزنامه نگاری جدی را داشتند) بلکه اونهایی که اسم خودشون را سیاستمدار و استراتژیست و استخوان خردکرده و بین الملل فهمیده(!) گذاشتند، اعتقاد دارند که آمریکا حق داره نگران موشک های ایران باشه با توجیه رسواشده اینکه ممکنه ازشون برای حمل کلاهک استفاده بشه و پس ما باید این درخواست منطقی! آمریکا را لبیک بگیم در برچیدن و بار زدن موشکهامون و محدودیت ها و .... حالا هم البته احتمالا این جمعیت مجذوب و مرعوب غرب و دستاوردهای پرسروصدای تبلیغی و تبیینیش! (این را حتما به عنوان برچسب عنوان نمیکنم چون برچسب زنی را اصولا غیراخلاقی و برای فرار از بحث میدونم و به معنای خود واژگان عنوان میکنم) عنوان خواهند کرد که اولا: اصولا غرب هر چیز میگه حق داره و حتما پهپادهای ما مشکلی دارند که باید محدود بشند و ثانیا از کجا معلوم پس فردا کلاهک اتمی حمل نکنند؟! البته که این را نهایتا تا تیر کلت و کلاش هم میتونند امتداد بدند! وضعیت فعلی جهان این هست. به همین عریانی اکراین چون در جبهه منافع ما هست تا خرتناق با اسلحه و موشک و بمب پر میکنیم بقیه اگر در حوزه منافع ما نباشند نباید حتی سنگ برای دفاع از خودشون داشته باشند. سنگ که شوخی است! نباید حتی جان! داشته باشند برای زندگی روی زمینی که ما برای خودمون میدونیمش! و هنوز عده ای به این شوخی باور دارند گفتمان! جهان گفتمان همزیستی باهم هست نه منافع قبیله ای و قبیله ها هم نه بر اساس بدویت کاملا وحشیانه ی حتی دون تر از حیوانی که انسانیت و اخلاق شکل گرفته! پ ن: جالبه اینها با پهپاد انواع جنایت ها را علیه غیرنظامیان و البته ژنرال ایرانی انجام دادند و حالا در طرح دو عضو سنا چنان مدعی ضرر! حملات پهپادی ایران شدند که گویا قرن هاست با پهپاد و استفاده از اون (تازه ضد غیرنظامیان اکثرا) بیگانه هستند. پ ن2: طرح فقط اقدامات تحریمی ضد تولید و شرکتها و افراد نیست که همین حالا هم وجود داره. بلکه شامل اتهامات و اقدامات بعد هرگونه حمله پهپادی میشه. حالا عده ای ابور داریم که یک توافق برجام سایه تحریمها را برای همیشه از سر ایران دور میکنه. هنوز برجام را احیا نکرده صدها میدان مین برای اوار کردن انواع تحریمها و حتی اقدام نظامی را مهیا کردند! پ ن3: جالبه معمولا لوایح سناتورهای مشهور! امریکایی و عاشق اسراییل زمانی مطرح میشه که قبلش معشوق همیشگیشون چند اقدام شامل ترور و خرابکاری ضد موضوع اون لوایح انجام داده. هم در مقام متجاوز هستند و هم در مقام قربانی!!

یک : این روزها گاهی وقتها با رونمایی هایی در حوزه نظامی روبرو می شویم که در آنها از سیستمهای سخت افزاری و نرم افزاری تجاری استفاده شده است و همواره این سوال پیش می آید که چرا این اتفاق می افتد . دو : در حوزه دریایی همواره انتقاد داریم که چرا کشتی های نظامی ما به سیستمهای دفاع نزدیک و دفاع هوایی مناسب مجهز نیستند . سه : چرا با وجود سخت افزارهای متعدد دفاعی در کشتیها اقدامی برای تبدیل آنها از حالت دستی به صورت اتوماتیک نمی شود . به یک مقاله تقریبا قدیمی برخورد کردم که در مورد قسمتی از تاریخ نیروی دریایی آمریکا است و به خاطر مشابهت هایی که با شرایط فعلی ما دارد و شاید جوابها یا راه حل هایی هم به این سوالات داشته باشد ، قسمت خلاصه و مقدمه اش را اینجا میگذارم . اسم مقاله "Ship Self-Defense System Architecture" است . نوشته "Larry S. Norcutt"، منتشر شده در "JOHNS HOPKINS APL TECHNICAL DIGEST, VOLUME 22, NUMBER 4 (2001)" خلاصه سامانه دفاع از خود کشتی ابداع شد تا توانایی حفاظت از خود و توانایی سامانه نبرد را برای کشتی های غیر Aegis نیروی دریایی ایالات متحده فراهم آورد . این سامانه نبرد خودکار در ساختار خود از تعداد زیادی سخت افزارها و عناصر نرم افزاری تجاری را به کار می برد . با این کار به اولین رده از سامانه های پردازش رزم نیروی دریایی که در حال حاضر سلاحها و حسگرهای توسعه یافته را یک پارچه می کند ، دست پیدا کردند .معماری سامانه دفاع از خود کشتی ( SSDS ) یک ابداع بود که در کنار خود به نوعی ریسکهایی هم پدید می آورد.، اما در نتیجه توسعه موفقش و فایده های ادامه داری که نشان داد ، توانست این ریسکها را توجیه کند . مفاهیم معماری سامانه دفاع از خود کشتی در پیشبرد هر دو موضوع وضعیت فنی و توانایی های تاکتیکی ناوگان ایالات متحده موفق بود. مقدمه ماموریت اولیه ناوهای آبی خاکی کلاس LSD کشتیهای نیروی دریایی ( Landing Ship, Dock Class - کلاس ناوبندر ) پشتیبانی از کاروانهای حمله آبی خاکی و پیاده کردن نیروهای تفنگدار در سواحل دشمن بود . با افزایش قابلیتهای تهدید موشکهای ضد کشتی و افزایش عملیاتهای جنگی دریایی در نواحی نزدیک ساحل ، نیاز به ارتقای قابل توجهی در توانایی های دفاع از خود در این رده از کشتی ها ، مشخص شد.در نتیجه کشتی ها نیاز پیدا کردند از سامانه های مدیریت نبرد ( Combat Direction System یا CDS ) در اندازه هایی کوچکتر از سامانه های اولیه رزمی مانند ناوشکن ، رزمناو و ناوهای هواپیمابر استفاده بکنند . سامانه هایی که برای دفاع از خود باید نسبت توانایی بالاتری هم برای عملیات کشف ، رهگیری و درگیری داشته باشند. محدودیت بودجه و فرصت کم باعث شد تلاشهای نیروی دریایی بر خودکار سازی ، بهینه سازی و یکپارچه سازی سلاحها و حسگرهای موجود برای دفاع موثر از کشتی متمرکز شود . برای فراهم کردن خودکار سازی و یکپارچه سازی سامانه های موجود از چیدمان شبکه ای از کامپیوترها و نمایشگرهای کاربری تجاری استفاده شد که سامانه دفاع از خود کشتی نوع MK1 نامگذاری ( SSDS-MK1 ) شد. برای طراحی سامانه دفاع از خود کشتی درسهای حاصل از تجربیات 20 سال نیروی دریایی از نرم افزارهای تاکتیکی و توسعه یکپارچه سازی حسگرها را با هم ترکیب شد و مشخصه های دقیق اطلاعات سامانه درگیری ، نیازهای پردازشی در یک محیط با معماری باز همراه با پردازش توزیع شده در یک محیط آماده مصرف تجاری ( COTS ) را به آنها افزوده گردید . این محیط آماده مصرف تجاری شامل میانجی های ارتباطی ، پردازشگرها ، توزیع داده ها ، زبانهای کامپیوتری ، سیستم های عامل ، نمایشگرها ، مفاهیم طراحی نرم افزار و مفاهیم یکپارچه سازی حسگرها می شود. معماری نرم افزار بر پایه تجربیات سالهای زیاد تعامل با سیستم های رزم دریایی و مطالعات صورت گرفته در زمینه دفاع از خود کشتی انجام گرفت . این مطالعات توسط APL در دهه 1980 به عنوان قسمتی از سلاحهای ضد جنگ ( AAW ) برای ناتو انجام شد. سامانه دفاع از خود کشتی نوع MK1 مبانی پایه ای برای ساخت نسل بعد را شکل داد که MK2 نام گرفت و توسعه یافت . سامانه حاصله بزرگتر است و به توانایی های پایه ای دفاع از خود امکان دستیابی به عملکردهای بیشتری از سامانه های نبرد سنتی مستقر در کشتی را می دهد . از جمله این امکانات افزوده دسترسی به سامانه هایی مانند کنترل هوایی و ارتباطات داده تاکتیکی آست . MK2 نقشی بزرگتر به عنوان سامانه مدیریت نبرد برای ناوهای هواپیمابر جدیدتری مثل USS Ronald Reagan و ناو آبی خاکی کلاس USS San Antonio پیدا کرد . مفهومهای طراحی پایه این سیستم در هر دو کشتی به یک صورت هستند . سامانه نبرد کشتی در کلاس LSD شامل سامانه سنسورها ، اجزای SSDS ، سامانه سلاحها که از طرق شبکه فیبر نوری اتصال دارند منبع

بسم ا... جنگ در اوکراین – روز نود و ششم ادامه تامین تسلیحاتی ارتش اوکراین توسط کشورهای غربی بدون شرح !!!!!! از میانه عملیات تهاجمی ارتش روسیه به اوکراین ، کشورهای غربی با مشاهده تحلیل رفتن توان تجهیزاتی ارتش اوکراین ، اقدام به ارسال تدارکات نظامی به این کشور نمودند . دراین میان ، مقامات اوکراینی از کشورهای غربی در خواست دارند که بر حجم و کیفیت سلاح های ارسالی بیافزایند بااین حال ، کیف هنوز در حوزه توجیه متحدان خود برای افزایش ارسال روند سلاح با مشکلاتی روبروست که روند عملیات زمینی و عقب نشینی های پی درپی یکی از عوامل آن بشمارمیرود. بعنوان مثال ، ویدئویی از بارگیری نفربرهای اصلاح شده ام-113 به مقصد اوکراین منتشر شده که از مبداء هلند ، پرتغال ، دانمارک ، لیتوانی و استرالیا ارسال شده اند . علاوه براین ، سی ان ان گزارش داده که ارتش آمریکا سامانه موشکی هیمارس را به اوکراین تحویل خواهد داد و این روند ممکن است تا هفته آینده ( ابتدای ژوئن 2022 ) تایید شود . این محموله به درخواست مقامات کیف ارسال شده ولی برخی منابع گفته اند که با توجه به برد 300 کیلومتری و احتمال شلیک به خاک اصلی روسیه ، ممکن است این مساله صورت نگیرد . وضعیت سامانه و کاربران بدون سرنشین اورلان-10 ظاهرا روسها یا در بکارگیری این نوع تجهیزات در فقر مشخصی به سر می برند یا اینکه کل سیستم فوق ، صرفا بعنوان یک بدون سرنشین ارزان قیمت صحنه نبرد ، تعریف شده است https://www.aparat.com/v/GrAQO در همین راستا ، در 30 ماه می ، بایدن اعلام نمود که سامانه های رزمی که قابلیت هدف قراردادن خاک روسیه را به کیف دهد ، تحویل نخواهد شد ( مشخصاًدرستی استراتژی جمهوری اسلامی در بومی کردن توان موشکی بالستیک – کروز خود با نشر این نوع خبرها ، قابل تایید است .م ) علاوه براین ، یکی از نگرانی های جدی دولت بایدن این است که این حجم از کمکها ، با عث نخواهد شد تا از میزان تسلیحات کیفی ارتش در انبارها ، کاسته شود ؟!! صحنه نبرد در اوکراین - 31 می 2022 با توجه به روند کاهش موشکهای ذخیره شده استینگر در انبارهای ارتش آمریکا ، پنتاگون قراردادی را برای خرید تعداد قابل توجهی ازاین سامانه دفاع هوایی به ارزش 624 میلیون دلار امضاء نمود ، چرا که پیش از این 1400 قبضه موشک استینگر به اوکراین تحویل داده شده بود و قرار است تعداد مقرر شده تا سال 2026 تحویل گردد .پیش ازاین ، مدیرعامل ریتئون مدعی شد که این شرکت امکان تولید تعدادبیشتری استینگر را تا سال 2023 ندارد چرا که برخی قطعات آن دیگر تولید نمیشود و برخی از اجزاء آن نیز می بایست دچار تغییرات عمده شود ، با این حال رقم موشکهای سفارش داده شده در حدود 1300 تیر است . هویتزرها و مهمات اهدایی ارتش استرالیا به کیف در میان کشورهای اروپایی ، ایتالیا بتدریج نقش بیشتری را برعهده گرفته و با ارسال هویتزرهای FH-70 فعال تر از قبل ظاهر شده است در حالی که منابع روسی معتقدند که تعدادی از این هویتزرها تا کنون مورد هدف قرار گرفته و منهدم شده اند ( این ادعا تا حال حاضر بدون سند هست و تصویری که بشود آن را ملاک قرار داد دیده نشده . م ) https://www.aparat.com/v/rF8OJ در 27 می 2022 ، وزرای امور خارجه آلمان و لهستان در خصوص ارسال تسلیحات آلمانی مذاکره کردند اما در اظهار نظر تعجب برانگیزی ، این مقام مسئول بیان نمود که کمک به اوکراین در تعمیر و نگهداری تسلیحات ضرورت دارد ولی برلین تا این لحظه قصد تحویل همه سلاح های درخواستی کیف را تصویب نکرده است . علاوه بر این ، اسراییل تا این لحظه اجازه صادرات موشکهای ضد زره اسپایک را از انبارهای سلاح در آلمان به اوکراین صادر ننموده و در حال حاضر فقط تجهیزات نظامی غیر مرگبار را تامین می نماید . در حالی لهستان تا کنون لیست بلندبالایی از تسلیحات نظامی شامل موشکهای دفاع هوایی کوتاهبرد را به ارتش اوکراین تحویل داده است . اما مهمترین خبر روز نود و ششم ( 31 می 2022 ) عملیاتی شدن جدیدتری خضموک ( امرپ) "سگ شکاری" بریتانیایی در سازمان رزمی ارتش اوکراین است که گفته می شود حدود 80 دستگاه از آن تحویل کیف شده است .سگ شکاری ، یک خودروی زرهی مشتق شده از خودروی پشتیبانی تاکتیکی سنگین 6×6 کوگار است که با اضافه شدن صفحات زرهی محصول فورد پروتکشن آمریکایی و بریتانیایی بدین صورت درآمده . ای خودرو در واقع ، یک نسخه جدید از خودروهای زرهی کوگار محصوب میشود که موارد اصلاح شده مربوط به خود را به نمایش می گذارد . ارتش بریتانیا در بازه زمانی 2014-2008 چیزی در حدود 130 دستگاه را تحویل گرفتند که تا پایان سال 2019 125 دستگاه آن در حالت عملیاتی قرار داشت . https://www.aparat.com/v/Cymek این خودرو ، گرچه در حالت استاندارد برای حمل تجهیزات استفاده می شوند ولی ویدئوهای منشتره حاکی از مسلح شدن آنها به تسلیحات سنگین است . این خودرو با وزنی در حدود 14.5 تن و حداکثر وزن در حالت بارگیری کاملی در حدود 17.2 تن ، با درازای 6 متر ، ارتفاع 2.6 متر و عرض 2.7 متر با مجهز شدن به یک پیشرانه 330 اسب بخاری می توان تا باسرعت 105 کیلومتر درساعت در یک برد 600 کیلومتری دست به عملیات بزند . نمونه مسلح شده آن ، یک یک قبضه تیربار 7.62 م.م ال-7 آ-2 ، یک قبضه تیربار 5.56 م.م ال-110 آ- یک ، یک قبضه نارنجک انداز 40 م.م ال-134 آ-یک بوه و صفحات زرهی آن می تواند در برابر مهمات ضد زره کوچک مقاومت کند ، در حالی میزان تحمل آسیب های ناشی از انفجار مین نیز در آن وجود دارد . خلاصه نبرد در صحنه رزمی اوکراین ( به روایت منابع غربی ) 1-روسها بتدریج در حال تصرف تدریجی شهری سوردونتسک هستند ولی شهر هنوز بطور کامل محاصره نشده . 2- تحرکات ارتش روسیه در محور ایژیوم بیشتر شده تا روند پیشروی بسمت اسلاویانسک و بارونکوو ادامه پیدا کند ولی براساس تحلیل های موجود امکان دسترسی به موفقیتهای چشمگیر در زمان کوتاه در آینده بسیار بعید است . انهدام نفربر ام تی ال بی روسی در شمال خارکف 3- روند تقویت مواضع پدافندی ارتش روسیه برای جلوگیری از ضدحملات ارتش کیف در شمال خارکف ادامه دارد در حدود 72 ساعت است که تحرک جدیدی از اوکراین دیده نشده . نیکلای پاتروشف ، یکی از اعضای شورای امنیت ملی روسیه معتقد است که لهستان در حال برنامه ریزی برای اشغال غرب اوکراین است !!! 4- ضدحملات ارتش اوکراین در محور خرسون ، پس از 48 ساعت هنوز نتیجه مشخصی را در پی نداشته ولی در روند عملیات روسها تاخیر ایجاد نموده . روسها نیز چند حمله ناموفق را بر علیه سرپل های ارتش اوکراین در ساحل شرقی رود اینهولتس اجرا نمودند . 5- برخی منابع داخلی در روسیه معتقدند که افزایش تلفات در میان افسران جزء ارتش روسیه باعث تضعیف توانایی های فرماندهی و کنترل این ارتش خواهد شد . پی نوشت : 1-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع1 منبع2 منبع3

بسم ا... جنگ در اوکراین – روز نود و پنجم ورود ارتش روسیه به سوردونتسک استراتژی عقب نشینی پرتلفات ارتش اوکراین و افزایش تلفات غیرنظامیان موزیسین های واحدهای واگنر در سوردونتسک نود و پنجمین روز جنگ دراوکراین با تلاش واحدهای رزمی ارتش اوکراین برای ادامه پیشروی در شمال این کشور آغاز شد که طبق آخرین خبرها ، این تلاشها تا حال حاضر به کشت انجامیده و ارتش اوکراین با برجای گذاشتن تلفات مجبور شد تا از ترنووو ، پرموگا و گوریف کازاچوک عقب بنشیند . علاوه براین ، تلاش ناموفق دیگری در حومه شهر گاچی در شمال خارکف گزارش شده ولی هنوز از نتایج آن خبری بدست نیامده است . در نتیجه خطوط مقدم در امتداد محور ترنوو-روژنیوو- لیپتسی- لوپان قرار دارد و روسها هنوز در شرایط پدافندی قرار دارند و هنوز هیچ تحرکی خاصی از آنها دیده نمی شود . درگیری ها در استاری کاراوان و دیبرووا توپخانه روسها در حال نزدیک شدن به اسلاویانسک در ایژیوم در حدود چند هفته است که خطوط مقدم تغییری ننموده و نبردهای فرسایشی در ولیکاکامیشواخا ، دولگنگی ، کوروولکا ادامه دارد . گزارش های موجود نشان میدهد که روسها در حال اعزام نیروهای بیشتری به منطقه هستند تا پیشروی بسوی اسلاویانسک را از سر بگیرند و همین امر باعث شده تا گلوله باران شدید توپخانه دراین محور صورت گیرد . این درحالی است که ارتش اوکراین نیروهایی را از شمال خارکف بیرون کشیده و به دنیپروفسک منتقل نموده است . محور جنوب خارکف - 29-30 می 2022 از سویی دیگر ، ارتش روسیه شهر سواتوگورسک را محاصره و بطور همزمان در حال نبرد برای کنترل بوگورودیچن است . پس از آنکه کراسنی لیمان به تصرف شبه نظامیان جمهوری دونتسک درآمد ، روسها در حال جمع آوری نیروهای خود برای پیشروی بسوی اسلاویانسک از سمت شرق این شهر بوده و در حال حاضر مواضع ارتش اوکراین در 10 کیلومتری اسلاویانسک زیر آتش توپخانه قرار دارد ، این در حالی است که با نزدیک شدن آتش توپخانه روسها به این منطقه ، خطوط تدارکاتی ارتش اوکراین در سوردونتسک- لیسیچانسک ، اسلاویانسک و سورسک زیر دید و تیر مهاجمان قرار گرفته و این کار رابرای مدافعان ساعت به ساعت سخت تر می کند . در جنگل دونباس !!!!!!!! در محور سوتلودارسک ، پس از تصرف این شهر در 24 می ، روند درگیری ها به نوولاگانسک رسیدو روسها در تلاشند تا ارتش کیف را تا اوگلگورسکایا عقب برانند ولی هنوز پیشروی خاصی در این بخش دیده نشده است . با این حال ، روسها فعلا در حال دور زدن مواضع ارتش اوکراین در حومه سوتلودارسک هستند تا خود را به باخموت ( آرتموفسک ) بعنوان یکی از منابع تدارکاتی ارتش اوکراین در دونباس برسانند . با نزدیک شدن واحدهای پیاده ، توپخانه روسها نیز به جلو کشیده شد تا دفاع ارتش اوکراین تحت فشار قرارگیرد . علاوه براین ، پس از سقوط روستای ولادیمیروفکا بدست واحدهای جمهوری دونتسک ، اکنون بزرگراه باخومت- لیسیچانسک زیرآتش توپخانه ارتش روسیه قرار دارد و هم اکنون جنگ در استریاپووکا و نوویا-کامنکا در جریان است . همچنان شاهد زره پوش کردن کامیون های ترابری روسها به شیوه های عجیب هستیم !!!! با این حال ، روسها مدعی اند که تمامی جاده های منتهی به لیسیچانسک قطع شده یا زیر دید و تیر قرار دارد ولی ارتش اوکراین نیز مدعی شده که ارتش روسیه را از روستاهای بلگروفکا و برستوو به عقب رانده و بزرگراه باخموت – لیسیچانسک را باز نموده ولی داده های موجود نشاندهنده ادامه درگیریها در این منطقه است ولی در مجموع تردد جاده ای امن نیست و گفته شده تلفات ارتش اوکراین دراین جاده بالا بوده . در شمال این منطقه ، جاده بین باخموت و سولدار نیز زیر آتش شدید توپخانه ارتش روسیه قرار دارد . در محور زولوتو ، روسها به مانند 3 روز گذشته ، همچنان در حال محاصره واحدهای اوکراینی هستند در حالی کیف هنوز دستور عقب نشینی برای این واحدها را صادر نکرده و دفاع در این محور ادامه دارد بااین حال پس از پیشروی بسمت مسیرهای غربی زولوتو ، جاده منتهی به لیسیچانسک دیگر برای ارتش اوکراین قابل استفاده نیست . سوردونتسک - 30 می 2022 در سوردونتسک ، واحدهای روسی در محورهای شمال ، شرق و جنوبی در حال حرکت بسمت مرکز شهر بوده و روند پیشروی محسوس به نظر می رسد . بااین حال گفته شده نبردهای شدیدی در بورووسکویه ، وورنوو و متلینکو جریان دارد و هتل میر ، ایستگاه اتوبوس در شرق به تصرف روسها درآمده و درگیرهای خیابانی شدید دیده میشود و ارتش اوکراین نیز بسمت شرق این شهر در بخش صنعتی در حال عقب نشینی است . حملات توپخانه ای ارتش روسیه به مواضع مستحکم شده ارتش اوکراین در حومه کراسنی لیمان در محور آودیوکا ، یگان های جمهوری دونتسک در حال گسترش محسوس بخش های تحت کنترل خود بوده و عملیات نظامی برای تصرف و پاکسازی کراسنوگوروکا و نووسلیکا-2 و حومه جنوبی روستای نیوآرک دیده میشود .در 72ساعت اخیر ، ارتش اوکراین مدعی یک ضدحمله در خرسون شده ولی با آتش متقابل روسها به عقب رانده شدند . در پاسخ به این ناکامی ها ، ارتش اوکراین با استفاده از هویتزرهای جدید التحویل ام777 در حال گلوله باران مناطق مسکونی دونتسک است که هنوز تلفات آن مشخص نشده است ولی اطلاعات اولیه حاکی از 4 کشته و 20زخمی غیرنظامی است . میسترال های عملیاتی ارتش اوکراین مانورهای آکروباتیک کاموف-52 و شوخی با شناگران در لوهانسک - می 2022 https://www.aparat.com/v/DyEiX در ساعات پایانی این روز ، خبرهای حاکی از تصرف روستاهای دیبرووا و استاری کاراوان بود و این به معنای نزدیک شدن واحدهای روسی و جمهوری دونتسک به غرب شهر اسلاویانسک است . علاوه براین واحدهای مکانیزه روسی وارد حومه شهر رایگورودوک در 12 کیلومتری عرب اسلاویانسک شده اند و این مساله آتش توپخانه مهاجمان را تا حدودی به شبکه دفاعی شهر نزدیک نموده است . در کرانه شمالی رودخانه سورسکی دونتز نیز روسها هنوز از رودخانه عبور نکرده اند و این بدلیل تخریب پل ها توسط ارتش اوکراین در حدود 7 روز پیش است . آتش توپخانه ارتش اوکراین برعلیه مناطق مسکونی سوردونتسک روند علمیات نظامی دراوکراین از دید منابع اطلاعاتی غربی 1-ارتش روسیه وارد شهر سوردونتسک شده و تلاش ها برای اعمال کنترل کامل براین شهر ادامه دارد تصویری از آینده احتمالی صنعتی اوکراین 2- حملات روسها در جنوب شرقی ایژیوم ادامه دارد ولی پیشروی تایید شده ای گزارش نشده . واحدهای مشترک روس و جمهوری دونتسک گام به گام در حال نزدیک شدن به اسلاویانسک 30 می 2022 3- ارتش روسیه در حال تلاش برای قطع خطوط تدارکاتی نیروهای کیف در شمال شرقی باخموت است ولی تا حال حاضر تلاش برای ورود به شهر صورت نگرفته است . بدون سرنشین آر.کیو-20 پومای امریکایی در ارتش اوکراین زاوپوروژنیه 4- ضد حمله ارتش اوکراین در شمال غربی خرسون ، روسها را وادار به پدافند در این منطقه نموده . پی نوشت : 1-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع1 منبع2 منبع3

در بحث بالگردی روسها تجهیزات بروزشون رو وارد کردن و هرروزه هم دهها سورتی پرواز انجام میدن با این حجم از تجهیزات ضد هوایی اکراین رقم تلفاتشون کمه دربحث جنگنده و بمب افکن هم روسها فقط بصورت گسترده از سوخو۲۵ استفاده می کنند و از بمب افکنهای دیگشون برای حمله با تسلیحات هدایت شونده استفاده میشه البته واقعا هنوز نمیدونم چرا از سوخو۲۴ بصورت گسترده استفاده نمیشه . تنها چیزی که احتمالش هست وجود سوخو۲۴ در سازمان رزم اکراینی هاست که اونهم با تجهیرات شناسایی دوست از دشمن کشفشون سخت نیست البته برای دوهفته اول جنگ اوضاع فرق میکرد روسها از هر جنگنده ایی استفاده میکردن و چندین تلفات هم توسط بوک و دوش پرتاب دادن روسها روی تلفات هوایی حساس هستن شاید به خاطر بازار تسلیحاتی خودشون باشه از طرف دیگه در تسلیحات هدایت شونده ضعف هستن الان اگر روسها بمبهای هوا سرشی داستن (که ظاهرا دارن ولی استفاده نکردن ) میتونستن از فواصل این بمبارانهای خودشون رو انجام بدن البته اکراینی ها هم از تجمع نیرو و تجهیزات در خطوط نبرد خودداری میکنند پوشش گیاهی منطقه هم خیلی به اکراینی ها کمک میکنه برای همین نیاز به انجام عملیات پشتیبانی نزدیک هستش که همراه با تلفات روسها به این دلیل تا شعاع چهل کیلومتری رو با توپخانه و تا ۹۰ رو راکت بعد از اون رو موشکهای کروز و بالستیک پوشش میدن تاکتیک روسها اینه که سوخو۲۵ از روی خطوط خودی مواضع اکراینی ها رو هدف قرار میدن اونهم با راکت جدیدا هم با راکتهای سنگین و سریع هم به سمت مواضع خودی گردش میکنند درباره زرهی بخش از این تجهیزات نسبت به سایر ادوات تولید نشدن ولی مثلا تانکهای تی۹۰ که صدها دستگاه هم ازش تولیدشده فکر کنم این یگانها بصوزت احتیاط گذاشته شدن معمولا اینطوریه که یگانهای قویتر رو یک خط عقب تر قرار میدن یگانهای پیشرو چه در دفاع و چه در حمله که معمولا با خسارت روبرو میشن از نیروها متوسط تشکیل شدن این یگانهای احتیاط نقش تعیین کننده دارند البته روسها به فرسایشی و مدت دار بودن این جنگ پی برده و به نوعی خودشون رو برای این شرایط اماده کردن تجربه عملیات در کیف و حجم سنگین کمکهای غرب از یک منازعه بلند مدت حکایت داره موضوع دیگه اینه روسها بخش عمده قوای خودشون رو برای درگیری احتمالی مستقیم با غرب و ناتو کنار گذاشتن الان چند لشگر روسی در نوار مرز با بلاروس و اکراین مستقر شدن واحدهای هم به مرز با فنلاند فرستادن توی سوریه و کالینگراد هم برخلاف اخبار مواضع خودشون رو تقویت کردن وقتی موشک خنجر با میگ۳۱ رو میفرستن سوریه پیام داره

سلام این کلیپ از دیشب در فضای مجازی منتشر شد و نشان داد که امرپ از انفجار فرار کرد تحلیل های فضای مجازی که حکایت دوغ لیلی است لطفا جناب crash قبول زحمت کنند یک تحلیل میلیتاری پسند در این خصوص ارسال فرمایند

ویدئو https://www.aparat.com/v/YoiHT روی مین رفتن نفربر روسی هدف قرار گرفتن تانکها اکراینی توسط توپخانه روسها نیروهای کمکی !!!!!!! اکراین در راه سیورودونتسک تلفات انسانی اکراین ورود رسمی نفربرها ام 113 و زرهپوش انگلیسیWOLFHOUND به سازمان رزم اکراین البته در تمرینات با WOLFHOUND به سبک گروههای شوروشی وتروریستی سربازان اکراینی در پشت این زرهپوش قرار گرفته و در حین حرکت شروع به تیراندازی میکنند دو توپ خودکششی ویک تانک روسی رها شده در نوار مرزی خارکف با روسیه + نفربر منهدم شده روسها البته تصاویر این ادوات رها شده توسط غیر نظامیان منتشر شده واثری از سربازان طرفین در منطقه نیست!!!! انفجار مین یا تله بر سرراه امرپ تایفون روسی خسارتهای تجهیزاتی اکراین تانکهای تی64 نفربرهای بی ام پی1 و 80 راکت انداز کاتیوشا توپهای 100 122 152 م م و..................... دفع حملات اکراینی ها در ناحیه خرسون روسها اعلام کرده اند در این درگیریهای یک بالگرد میل 8 یک جنگنده میگ 29 و یکفروند سوخو25 را سرنگون همچنین چندین تانک و نفربر را به همراه 70 سرباز اکراینی شکار کرده اند. تاکنون در تصاویر منتشر شده یک فروند سوخو25و چند جنازه ویک نفربر منهدم شده اکراینی به نمایش درآمده است استقرار کامل روسها در جزیره مار با توجه به تصاویر ماهواره یی به نظر روسها تجهیزات زرهی و پدافندی زیادی مستقر کرده اند شکار دو تانک اکراینی توسط بالگرد کاموف سرنگون شدن پهپاد انتحاری سویچ بلید به وسیله سلاح سبک جدید ترین هدیه غرب به اکراینی ها کواد کوپتر شناسایی ورزمی PHOLOS VTOL

خوب اخیرا یک حساب عراقی حدود 140 عکس از غرفه ایران در نمایشگاه دفاعی عراق منتشر کرد بعضی هاش که بنظرم جالب تر بود موشک آذرخش و گراد هدایت شونده سامانه پدافندی مجید الماس / بنظر از تصاویر خارجی سامانه اسپایک در بروشور استفاده شد سیستم های جنگ الکترونیک علیه پهپاد سیستم دوشپرتاب کنترل از راه دور سیستم الکترو اپتیک مهمات 155 م.م هدایت شونده /استفاده از پهپاد تصویر پهپاد Forpost و کراسنوپل روسیه راکت فلق 2 هوشمند موشک ضد زره دهلاویه و سری بمب های قائم برای مشاهده تصاویر بیشتر شامل ماکت های سیستم پدافندی و سامانه جنگال کبری V8 تسلیحات انفرادی و موشک های ضد زره کیت های تشخیص nbc و دوربین های حرارتی و... به لینک های فیسبوک داخل پست توئیتر مراجعه کنید منبع

من واقعا به این نتیجه رسیدم شاید خرید تجهیزات هوایی از چین بهتر از روسیه باشه. الکترونیک نقش اساسی در جنگ های هوایی دارد. هر چقدر هم یک هواپیما مانورپذیر باشد و از نظر ایرودینامیک خوب طراحی شده باشد مغلوب هواپیمایی میشود که اویونیک قویتر دارد. مثلا ممکن است رادار ان کاملا با جنگ الکترونیک کور شده و از کار بیافتد. چین اولا صاحب دانش الکترونیک است. بیشتر محصولات الکترونیک غیرنظامی غربی در چین تولید میشوند. این دانش غیر نظامی به هر حال بر روی دانش نظامی نیز تاثیر دارد. مطلب دوم ذست بلند چینی ها در سرقت اطلاعات است. مطمئن باشید نقشه و اطلاعات خیلی از تجهیزات به روز غربی چه رادارها چه سنسورها مثلا تجهیزات اف 35، تاکنون به وسیله چین دزدیده شده و میشود و ممکن است در هواپیماهای چینی استفاده شود و یا حداقل راه مقابله با ان اندیشیده شود. حتی اگر چین اکنون از روسیه جلوتر نباشد بعدا جلو خواهد زد چون هم خوب پول دارد هم خرج می کند هم خوب می دزدد و در ادامه میتوان ارتقا های خوبی بر روی هواپیما از چین خرید. همین الان روی سوخو 35 که گفته میشود مورد علاقه ما است یک رادار اسکن اراییه فازی غیرفعال نصب شده که نسبت به رادار j10c و رادارهای غربی یک نسل عقب تر است. همین j10 c هم هواپیمای خوبی است و هم ارزان است. به نظر من خرید ده اسکادران از ان در این مقطع که ممکن است بتواند با انتقال دانش فنی همراه باشد برای ما ایده ال است.

J-10 چینی در مقابل F-15 امریکایی : چرا کنگره امریکا به خلبانان نخبه F-15 هشدار داد که ممکن است شکست بخورند. همچنان که چین به صورت فزاینده ای در مرکز توجه ارتش ایالات متحده قرار می گیرد واز ابتدای دوره ریاست جمهوری باراک اباما و شروع بدست گیری ابتکار عمل در اسیا و همچنین رشد تناوبی کیفی و کمی نیروی هوایی ارتش آزادی ‌بخش خلق چین (PLA) چالش های جدید را برای همتایان غربی خود در نیروی هوایی ایالات متحده مطرح می کند . توانایی های هواپیماهای جنگی چین در طول دهه 2010 بسیار بهبود یافته است و در آغاز سال های ریاست جمهوری اوباما، اختلاف در عملکرد بین جنگنده های چینی درجه یک و همتایان آمریکایی آنها بسیار قابل توجه بود و تا سال 2020 به نفع آمریکایی ها نبود و به نظر می رسید که دیگر اینطور نیست و نشانه قابل توجهی از پیشرفت سریع جنگنده های چینی در سال 2014 زمانی که کمیسیون بررسی اقتصادی و امنیتی ایالات متحده و چین در کنگره ایالات متحده در گزارشی به این نتیجه رسید که جنگنده J-10 چین می تواند یک چالش در سطح برابر در نبردهای هوا به هوا برای F-15 ایگل باشد.F-15 پرکاربردترین جنگنده برتری هوایی در ایالات متحده ، ناوگان هوایی ژاپن و تقریباً 85 درصد از کل جنگنده های سنگین در حال خدمت غرب و متحدانش را تشکیل می دهد و همچنین یکی از معدود جنگنده های غربی با استقامت بالا برای عملیات های موثر در شمال شرق آسیا است. F-15 که اولین بار در سال 1972 به پرواز درآمد و در سال 1976 وارد خدمت شد، هنوز با بیش از 100 فروند سفارش جدید نیروی هوایی ایالات متحده در حال تولید است. J-10C مجهز به موشک های PL-15 و PL-10 کریس آزبورن، کارشناس بسیار با سابقه و قدیمی پنتاگون که در دفتر دستیار وزیر ارتش، لجستیک و فناوری خدمت می کرد، از J-10 به عنوان رقیب F-15 یاد کرد و تأکید کرد که نیروی هوایی ایالات متحده این خطر را درک کرده است و می تواند تهدیدی قابل توجه برای عقاب هایش باشد که به طور بالقوه می تواند در نبردهای هوا به هوا از آنها پیشی بگیرد. وی تصریح کرد: نیروی هوایی آمریکا با ارائه تسلیحات و حسگرهای جدید به دنبال ارتقا جنگنده های F-15 است و به امید حفظ برتری هوایی در مقابل جنگنده های J-10 چینی است. او همچنین به برنامه نیروی هوایی امریکا با هزینه نیم میلیارد دلاری برای ارائه برخی ارتقاهای ناوگان F-15 به عنوان ابزاری اشاره کرد که از طریق آن به دنبال پاسخگویی به چالش مقابله با j-10 می باشد. مقایسه بین این دو جنگنده از آنجا قابل توجه است که ، j-10 یک جنگنده تک موتوره سبک وزن است در حالی که F-15 یک جنگنده سنگین وزن دو موتوره با هزینه عملیاتی نزدیک به دو برابر و هزینه های ساخت حدود ده برابر بیشتر است. این واقعیت که j-10 با این اوصاف می تواند به عنوانی چالشی در مقابل f-15 باشد به پیچیدگی های مسئله می افزاید . هنگامی که گزارش کنگره در مورد J-10 در سال 2014 منتشر شد، تواناترین نوع J-10 که تا به حال پرواز کرده است، J-10B بود که دارای قابلیت های نسبتا استاندارد نسل چهارم بود. F-15 در حال شلیک AIM-7 در مقابل توانمندترین F-15های در حال خدمت به تعداد کمی مجهز به رادارهای AESA در نیروی هوایی ایالات متحده بوده و J-10 یک نقطه ضعف قابل توجه در موقعیت یابی داشت. قابلیت‌های جنگ شبکه محور و برد درگیری هوا به هوا در حدود 100 کیلومتر با استفاده از موشک‌های PL-10 با موشک‌های F-15 قابل مقایسه بود، اگرچه عقاب های آمریکایی می‌توانست موشک‌های بیشتری حمل کند. با این وجود، در مقابل بسیاری از F-15 های قدیمی،J-10B می توانست برتری های قابل توجهی داشته باشد. اکثریت حدود 200 فروند F-15 ژاپن همچنان به موشک های هوا به هوای منسوخ AIM-7 Sparrow متکی بودند که به دلیل عدم هدایت راداری فعال و برد محدود 70 کیلومتری آنها شانسی در مقابل J-10B نداشتند . در F-15 های مورد استفاده در نیروی هوایی ایالات متحده به طور گسترده ‌تری از موشک مدرن‌تر با برد 100 کیلومتری AIM-120C استفاده می‌شد، اما اکثریت آنها همچنان از رادارهای قدیمی آرایه‌ای اسکن شده مکانیکی استفاده می‌کردند که می‌توانست در برابر رادار آرایه فازی مدرن‌تر J-10B در مضیقه باشد. بنابراین میزان چالشی که F-15 در مقابل J-10 داشت، بستگی زیادی به این داشت که کدام نوع F-15 در حال پرواز باشد. J-10C مجهز به موشک های PL-15 و PL-10 برتری ایجاد شده توسط J-10C نسبت به توانایی F-15 برای ایجاد برتری هوایی در آسیای شرقی تا سال 2020 به طور قابل توجهی افزایش یافته بود. با معرفی J-10C از سال 2018، که در پایان سال 2020 تخمین زده می شود حدود 120-140 در سرویس باشند، قابلیت‌های جنگنده سبک وزن J-10C بوسیله یک رادار AESA، موتورهای بردار رانشی برای مانورپذیری بیشتر ، کاهش سطح مقطع راداری و دسترسی به موشک‌های هوا به هوای PL-15 و PL-10 را متحول کرده است. استفاده از موشک PL-15 با برد تقریبی 200-300 کیلومتر و بهره گیری از رادار AESA برای هدایت موشک ،در مقابل موشک های هوا به هوای آمریکایی که هنوز همچین قابلتی ندارد قرار دارند ،و همچنین موشک PL-10 که احتمالاً بهترین موشک کوتاه برد جهان است و با کلاه خلبان هماهنگ می شود و برای درگیری با اهداف در زوایای بسیار فراتر از موشک های بسیار قدیمی AIM-9 که توسط جنگنده های آمریکایی استفاده می شود نصب شده است . J-10C مطمئنا برتری قاطعی در مقابل F-15 با استفاده از موشک‌های قدیمی‌ AIM-120C یا AIM-7 و مجموعه‌های حسگر قدیمی‌تر در هر دو محدوده دید و فراتر از دید دارد البته برخی از F-15 های مدرن از اواسط دهه 2010 موشک های AIM-120D را نصب کرده اند، این موشک ها فاقد رادار AESA یا برد بلند بوده و می توانستند با اهدافی در فاصله 160 تا 180 کیلومتری درگیر شوند. F-15EX در نتیجه سرمایه گذاری های قابل توجه ایالات متحده در مدرن سازی F-15، به ویژه با برنامه F-15EX، J-10C به احتمال زیاد تضمینی برای برتری هوایی ندارد زیرا انواع جدید Eagle دارای حسگرهای قوی تر هستند. اگرچه F-15EX موشک‌های هوا به هوای با توانایی و قدرت کمتری را حمل می‌کند، اما می‌تواند سه برابر بیشتر موشک‌ را روی بدنه‌های بسیار بزرگ‌تر خود حمل کند. مزیت طراحی سنگین وزن این است که، F-15EX که برای اولین بار در فوریه 2021 پرواز کرد، از مزایای مهمی نسبت به J-10C در نبردهای فراتر از برد بصری برخوردار خواهد بود که مهم‌ترین آن مجموعه حسگرهای بسیار بیشتر و بزرگ‌تر است. با این حال، در فاصله‌های نزدیک‌تر، موتورهای بردار رانش J-10C و موشک‌های PL-10 تضمین می‌کنند که نبرد یک طرفه است. به عنوان یک جنگنده سبک وزن نسبتا کم هزینه، موفقیت J-10C در منسوخ کردن اکثریت F-15 ها، یک دستاورد قابل توجه است. با این حال، برای نبرد با جدیدترین انواع F-15، نیروی هوایی چین احتمالاً به جنگنده های سنگین وزن بسیار تواناتر از محدوده وزنی مشابه با عقاب آمریکایی مانند J-16 متکی خواهد بود که از اویونیک مشابه و موشک های مشابه J-10C استفاده می کند و بدنه بسیار سنگین‌تر و قوی‌تر، مجموعه حسگر بزرگ‌تر، عملکرد پروازی بیشتر و برد طولانی‌تر دارند. توانایی J-10C که از همان محدوده وزنی F-16 یا F-2 ژاپنی برخوردار است، به طور مؤثر "با قدرت بالاتر از وزن خود" و به طور جدی F-15 ها را به چالش می کشد، یک شاخص قدرتمند از سرعت پیشرفت هوانوردی رزمی چین است و نشان می دهد ایالات متحده و متحدانش به سختی می توان برتری هوایی بر اقیانوس آرام غربی را داشته باشند. مترجم : bigbang- فقط برای میلیتاری منبع : https://militarywatchmagazine.com/article/america-s-f-15-vs-china-s-j-10-why-the-u-s-congress-thought-its-top-fighter-could-lose

سخنان لاوروف جالب و قابل تامل بود چند روز پیش که حتی در این شرایط سخت روسیه هم از ونزوئلا به عنوان یک کشور دوست نام برد ولی ایران را یک کشور با روابط نزدیک نامید فقط و کاملا بین یک کشور دوست و یک کشور دارای روابط فاصله گذاری کرد. حالا شاید بعدها دلایل خشم روس ها از ایران خصوصا در چند سال اخیر فاش بشه ولی مشخصا کشور ایران به عنوان یک کشور مستقل هیچوقت نقش عروسکانی مثل ترکیه و امارات و سعودی و بحرین و مصر و ... را برای کشورهای غربی و شرقی ایفا نکرده و نمیکنه ( حالا اپوزیسیون خودشون را له کنند که اتفاقا این نقطه قوت ایران را به دستور اربابانشون سعی کنند وارونه جلوه بدند و مثلا چیزی که ابدا و اصلا خودشون ندارند* سعی کنند در مورد ایران هم تسری بدند (شرافت و استقلال و عزت ) ولی خب واقعیت حتی زمان هایی که ایران تا نزدیک به زانو در اومدن هم رفته با هجمه تمام جهان روشن تر از تمام دروغهای این دریوزگان بی هویت هست ) و برای همین هست که در چهل سال گذشته اتفاقا از جانب قدرت های شرق و غرب با کم و زیاد دوره ای همیشه تحت فشار بوده و شاهد تصمیمات جمعیشون هم علیه ایران گاهی بودیم. چه در جنگ هشت ساله و چه شورای امنیت و ... *خواننده لس انجلسی مصاحبه میکنه که اهنگ خلیج فارس را نخوندم در کشور سعودی چون نام خلیج فارس مشکلیه(!) بین ایران و سعودی و امارات و بحرین و چند کشور دیگه و من هم آدمی سیاسی(!) نیستم و نمیخوام این کشورها را از دست بدم! به همین صراحت مطلقا اپوزیسیون نشاندار و فعال ایران در هر دسته و گروهی هیچ عرقی ندارند نسبت به سرزمین ایران و حتما هم در دوره های تاریخی امثال همین ها موجبات ترکمنچای ها و گلستان ها شدند. عرق ملی که به کنار؛ اینها کشور را به ارزنی حتی میفروشند و این برای ایرانیان باید توجه خوبی باشه که در هر دوره ای از تاریخ امثال اینها را خوب بشناسند. سوال سختی نیست که نهایتا دل یک رزمنده بسیجی "18 ساله" ذیل کشور در حال حاضر برای مرزهای ایران بیشتر میسوزه یا انبوهی از تن های متعفن این امثال اپوزیسیون که هر روز دلقک وار در شبکه یکی از دشمنان ایران در حال مسابقه برای تکه تکه کردن ایران هستند. بسته به پول دریافتی و کشور مبدا پول هم هر نسخه ای را از تجزیه تا حمله نظامی دشمن برای کشور اون هم وقیحانه به اسم "ایران" و "مردم" و " ازادی" تجویز میکنند.

زیر سطحی های سامورایی زیردریایی TYPE C3 دفاتر طراحی زیرسطحی های ارتش ژاپن ، برای رفع نیازمندی نیروی دریایی سلطنتی این کشور به یک شناور زیر سطحی با کارایی بالا ، دست به طراحی مجدد زیردریایی های کلاس C1 و C2 زدند که نمونه جدید ، با مجهز شدن به پیشرانه های قوی تر ، و با کاهش تعداد لوله های شلیک اژدر و مسلح شدن به یک توپ با کالیبر بزرگتر ، قادر بود تا به بردهای بیشتری برای اجرای ماموریتهای دوربرد دریایی در اقیانوس آرام دست یابد . با این حال ، بدلیل دشواری تولید پیشرانه های دیزلی پرتوان در زمان جنگ ، فقط سه نمونه از این زیر سطحی به نیروی دریایی ژاپن تحویل شد . زیردریایی I-52 این سه فروند نیز بتدریج و بدلیل نیاز شدید نیروی دریایی ، به اسنورکل های ویژه ای مجهز شدند و حتی زیردریایی از همین کلاس با شناسه I-53 ، برای حمل شش اژدر " کایتن " ارتقاء یافت . علیرغم ویژگی های منحصر بفرد این زیر سطحی ، بدلیل کمبود مواد خام مورد نیاز ، قرارداد ساخت 17 فروند زیردریایی کلاس C3 و 25 فروند زیردریایی کلاس C4 ، از سوی ارتش این کشور لغو گردید . اما سه زیردریایی تولید شده ، در بازه زمانی خدمت خود ، موفق شدند تا 16 کشتی تجاری و شناور لجستیکی نیروی دریایی ارتش آمریکا را به ظرفیت 80660 تن ، به قعر آبهای اقیانوس آرام روانه کنند . راست : زیردریایی I-53 چپ : اژدرهای تایپ کایتن با این وصف ، سرنوشت این سه زیردریایی ، بسیار جالب بشمار می رفت . زیرسطحی I-52 ، دربیست و چهارم ژوئن 1944 و در 800 مایلی جنوب غربی جزایر آزروس ، در حالی که محموله ای ارزشمند ، شامل لاستیک ، طلا ، گنه گنه و تعدادی از مهندسان ژاپنی (که در فرانسه اشغالی ، دوره های مربوط به پرنده های جت را دیده بودند ) ، را حمل می نمود ، توسط جنگنده های ناوهواپیمابر USS BOGUE منهدم شد . زیردریایی I-53 ، از جنگ ، جان سالم به در برد و در سال 1946 ، به جزیره GOTO ، عقب نشینی نمود . زیرسطحی I-55 نیز تنها 3 ماه قبل از پایان جنگ ، یعنی در 14 ژوئیه 1944 ، در حوالی جزیره سایپان ، توسط دو ناوشکن اسکورت نیروی دریایی ایالات متحده ، یو اس اس گیلمر و یو اس اس ویلیام .سی. میلر ، کشف و منهدم گردید . مشخصات : تعداد واحدهای ساخته شده : 3 فروند شناسه واحدهای ساخته شده : I-52/I-53/I-55 بازه زمانی تکمیل شناورها : 1944-1943 ظرفیت جابه جایی : 2564 تا 3644 تن پیشرانه : دو دستگاه پیشرانه دیزل ، هریک بقدرت 4700 اسب بخار سرعت : 17 نات برد : 2100 ناتیکال مایل تسلیحات : 6 قبضه اژدر 533 م.م 2 قبضه توپ کالیبر 50 م.م 19 اژدر ذخیره حداکثر غوطه وری : 100 متر خدمه : 94 نفر شامل افسران و درجه داران پی نوشت : 1--استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

به نام خدا HESA Qasef-1 مهمات با مداومت بالا/ پهپاد رزمی (2016) HESA Qasef-1 از سری پهپاد های ایرانی ابابیل مشتق شده است. ایران سعی کرده تجربه و تخصص خود در حوزه پهپاد های سطح نظامی را افزایش دهد و ابابیل محصول این ابتکار عمل است. ابابیل از دهه 1980 در حال خدمت است و به طور مداوم به فرم های توانمند تر و بهتر ارتقا یافته است. قاصف-1 یکی از این محصولات است که گفته می شود از سال 2016 در سرویس عملیاتی بوده است. اینکه قاصف-1 محصول مستقیم صنایع ایرانی باشد یا حاصل تغییرات انجام شده در تولید ابابیل-2 توسط حوثی ها، مورد بحث است. در این مقاله این طور در نظر گرفته شده که صنایع داخلی ایرانی توسعه آن را برعهده دارند. برخلاف ابابیل، قاصف-1 مهمات با مداومت بالا انتحاری است که اهداف زمینی را رهگیری می کند (کنترل از ایستگاه زمینی توسط GPS انجام می شود) و با دستور فرمانده، در حرکتی انتحاری خود را فدا می کند. این موضوع در ترکیب با سر جنگی 30 کیلوگرمی توانایی انفجار/خسارت بمب های پرتابی را با هزینه ای بسیار کمتر فراهم می کند. به این ترتیب، قاصف-1 سلاح هجومی کم خرج و مناسب برای شورشی هایی است که دنبال سروصدا کردن اند. به تمام این ویژگی ها این مورد را هم باید اضافه کرد که پهپاد ها به اندازه کافی کوچک و کند هستند تا با گریز از رادار های متعارف، توانایی پنهان کاری داشته باشند. مشخصه های فیزیکی این هواپیما براساس نمونه های گرفته شده و نمایش داده شده توسط مقامات سعودی، شامل بدنه مرکزی و تیوب مانند، بال های اصلی نصب شده در انتها (مقداری رو به عقب) و بال های جلویی برای کنترل بیشتر می شود. باله های عمودی روی بال های اصلی در انتهای هواپیما قرار گرفته اند. بدنه تمام تجهیزات عملیاتی مرتبط مثل موتور، اپتیک ها، سوخت و اویونیک ها را در خود جای می دهد. موتور در انتهایی ترین بخش بدنه نصب شده و یک ملخ چند پره را در آرایش pusher می چرخاند. از آنجایی که این پهپاد، انتحاری است (پرواز بازگشتی ندارد)، نیازی به چرخ نیست که ساخت آن را آسان تر می کند و هزینه تولید را کاهش می دهد. پرتاب قاصف-1 توسط منجنیق پنوماتیک (جدا یا نصب شده روی خودرو) یا با کمک جت/راکت صورت می گیرد. معروف است که حوثی ها از پهپاد قاصف-1 برای حمله مستقیم به اجزای سامانه موشکی پاتریوت (بیشتر بخش حساس رادار) استفاده می کنند. این موضوع بیانگر توانایی قابل توجه برای شورشیان و روش جدیدی از افزایش تنش در جنگ طولانی یمن است (*!!). پهپاد های مسلح حوثی ها همچنین به فرودگاه های اماراتی و سعوتی و پالایشگاه و خطوط نفتی عربستان هم حمله کرده اند. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2016 - وضعیت: در خدمت - تعداد فروند ساخته شده: 100 - سازنده: شرکت صنایع هواپیما سازی ایران (هسا) - ایران - کشورهای مصرف کننده: ایران، یمن - نقش: حملات زمینی (هدایت بمب های هواپایه برای نابودی اهداف زمینی توسط تیر بمب موشک و راکت)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - طول: 2.88 متر - طول بال ها: 3.25 متر - ارتفاع: 0.9 متر - وزن: 30 کیلوگرم - حداکثر وزن برخاست: 85 کیلوگرم (55 کیلوگرم ظرفیت بار) – قوای محرکه: 1 موتور پیستونی 2 سیلندر WAE-342 با قدرت 25 اسب بخار که یک ملخ 2 پره در انتهای بدنه با آرایش pusher می گرداند - حداکثر سرعت: 370 کیلومتر بر ساعت - ارتفاع پروازی: 3000 متر - برد: 120 کیلومتر - تسلیحات: 1 سر جنگی 30 کیلوگرمی انفجار ضربه ای (اثر تقریبا مشابه با بمب های پرتابی متعارف هنگام انفجار) - نسخه ها: Qasef-1 (سری پایه، اختلاف نظر بر سر اینکه این محصول ساخت صنایع داخلی ایران است یا تغییر ابابیل-2 توسط حوثی های یمن) منبع

به نام خدا HESA Ababil-3 پهپاد جاسوسی-نظارت-شناسایی (ISR) (2008) ابابیل 3 (یا Ababil-III) از خانواده پهپاد های ایرانی ابابیل ارتقا یافته است. این خانواده از پهپاد ها توسط صنایع داخلی ایران توسعه یافته و ساخته شده اند و شامل مهمات با مداومت بالای Ababil-1، Ababil-2، و Ababil-CH 2 میله دمی می شود. ابابیل-3 نسخه بازطراحی شده و مخصوص نقش جاسوسی-نظارت-شناسایی (ISR) در سطح نظامی با امنیت ملی است. طبق گمان ها، تولید آن از سال 2008 آغاز شده و تا امروز در حال خدمت است. به دلیل شباهت فیزیکی با Seeker شرکت Denel Dynamics، مشکوک است که ابابیل-3 کپی/مشابه ایرانی این طراحی آفریقای جنوبی باشد. همچنین به نظر می رسد اجزای داخلی آن هم کپی/مشابه تجهیزات غربی موجود باشد. در خارج، ابابیل-3 از آرایش 2 میله ای اثبات شده استفاده می کند که بدنه اصلی درست در وسط آن قرار می گیرد. بدنه تمام سامانه های مرتبط مثل اپتیک ها، اویونیک ها، موتور و ذخیره سوخت را در خود جای می دهد. مجموعه اپتیک روی یک برجستگی شکمی با حرکت 360 درجه نصب شده و توانایی رهگیری و گزارش بی وقفه را دارد. بال های اصلی ثابت روی ستون فقرات پشتی بدنه قرار گرفته اند که نسبت نیروی بالا برنده به پسا و سطوح کنترلی را فراهم می کنند. میله های 2 تایی، زائده های باریکی اند که به انتها می روند و به باله های دمی مستطیلی شکلی ختم می شوند که توسط یک صفحه افقی (بالا برنده) به هم متصل اند. فعالیت های روی زمین (برخاست، فرود و حرکت کلی روی زمین) ابابیل-3 از طریق چرخ های سه‌گانه ثابت با پوشش آیرودینامیک انجام می شود. ساختمان این پهپاد، کامپوزیتی است. ابابیل-3 با طول بال 7 متری خود بزرگ‌تر از ابابیل-2 است. قدرت پهپاد از یک موتور متعارف، به احتمال زیاد کپی شده از یک طراحی آلمانی (اعتقاد بر این است که از Limbach L550E مشتق شده باشد)، استفاده می کند که یک ملخ چند پره را در انتهای بدنه با آرایش pusher می چرخاند. از مشخصات فنی ابابیل-3 می توان به حداکثر سرعت 200 کیلومتر بر ساعت، برد 250 کیلومتر و ارتفاع 5000 متری اشاره کرد. ابابیل-3 در آسمان های عراق، سوریه و سودان دیده شده است. چندین فروند از آن در فعالیت های رزمی و در تصادفات (به دلیل آموزش ضعیف یا کیفیت پایین پهپاد) از بین رفته است. در سال 2009 جنگنده آمریکایی F-16 Fighting Falcon پهپاد ابابیل-3 را پس از 70 دقیقه پرواز در حریم هوایی عراق سرنگون کرد. نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران از ابابیل-3 تنها در نقش ISR استفاده می کند. در سوریه این پهپاد به Zagil III-B تغییر نام پیدا کرده است. برای کتائب حزب الله نام آن Basir-1 است. در سال 2019 یک پهپاد ابابیل-3 در حریم پاکستان سقوط کرد یا سرنگون شد. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2008 - تعداد فروند ساخته شده: 550 - سازنده: شرکت صنایع هواپیما سازی ایران (هسا) (ایران) - کشورهای مصرف کننده: سودان، عراق، ایران، سوریه - نقش: جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - طول: 4.5 متر - طول بال ها: 6.5 متر – قوای محرکه: 1 موتور متعارف (احتمالا Limbach L550E یا مشابه آن) که 1 ملخ چند پره را در انتهای بدنه با آرایش pusher می چرخاند - ارتفاع پروازی: 5000 متر - حداکثر سرعت: 200 کیلومتر بر ساعت - برد: 250 کیلومتر - تسلیحات: ندارد. تجهیزات ماموریتی برای نقش ISR (اکثرا دوربین و حسگر ها) - نسخه ها: Ababil-3 (سری پایه) منبع

به نام خدا Ghods Mohajer / Mersad (Migrant) هواپیمای بدون سرنشین (UAV)/ پهپاد شناسایی (1981) SANZT Arpia مهندسان برای ساخت پهپاد بومی برای ارتش تلاش بسیاری نموده اند. این پهپاد ها شامل انواع جاسوسی، نظارت، شناسایی (ISR) و پهپاد های رزمی مسلح اند. مهاجر یک پهپاد جمع‌آوری داده است. ایران، سوریه، ونزوئلا (مهاجر 2 را به صورت بومی و با نام SANZT Arpia تولید می کند) و همچنین نیرو های حزب الله از این پهپاد استفاده می کنند. مهاجر، 4 گونه اصلی دارد. نیاز به سامانه های ISR از زمان جنگ ایران و عراق در دهه 1980 احساس می شد و صنایع ایرانی را وادار کرد که راه حلی بومی برای ارتش ارائه دهند. در نتیجه در اوایل این دهه تعداد زیادی نمونه اولیه ساخته شد و نمونه های عملیاتی در میدان نبرد بین 2 همسایه مورد استفاده قرار گرفتند. سری اولیه نام مهاجر-1 را به خود گرفت و خط پهپاد های مهاجر که تا اکنون مورد استفاده قرار می گیرند را آغاز کرد. به جز استفاده در نقش ISR، گفته می شود که بعضی مدل های مورد استفاده در جنگ در واقع مسلح به راکت بودند تا به اهداف زمینی حمله کنند. مهاجر 1 از پس این فعالیت ها، گونه ای پیشرفته‌تر با برد بیشتر و مسیریابی ارتقا یافته ساخته شد. نام مهاجر-2 برای این مدل انتخاب و به صورت انبوه برای ارتش ایران تولید شد. مهاجر-2 حدود 3 متر طول داشت و طول بال های آن به 3.8 متر می رسید. سامانه پیشرانه آن از یک موتور 2 زمانه سری WAE-342 تشکیل می شد که 25 اسب بخار قدرت تولید می کرد و یک ملخ 2 پره را در آرایش pusher می چرخاند (ملخ در انتهای سازه هوایی قرار دارد). بدنه در کل تیوبی شکل بود و بال های اصلی مستقیم آن در میانه بدنه قرار گرفته بود (انتهای بال ها صاف بود). بخش دمی از 2 میله تشکیل می شد و یک صفحه افقی میان 2 باله عمودی قرار داشت. سامانه های اپتیکی روی یک برجستگی چرخان زیر دماغه نصب شده بودند. از ویژگی های فنی مهاجر می توان به حداکثر سرعت 161 کیلومتر بر ساعت، برد بیش از 145 کیلومتر، ارتفاع پروازی 3350 متری و مداومت 6 ساعته اشاره کرد. مهاجر 2 پیشرفت های این سری منجر به تولید مهاجر-3 شد که برد و توانایی های میدان نبرد بیشتری داشت. فعالیت های بیشتر برای ساخت نسخه ای پیشرفته‌تر باعث به وجود آمدن مهاجر-4 شد که خود 2 زیر مدل داشت. مهاجر-4 با اینکه فرم کلی و توانایی های مهاجر-2 را حفظ کرده بود اما بدنه ی جعبه ای تری داشت و از چرخ های سه تایی بهره می برد. در انتهای بال های اصلی، بالچه هایی رو به بالا دیده می شوند. مهاجر 4 مهاجر 4B مجموعه پهپاد های مهاجر به اقدامات ایران (و متحدانش) در منطقه ای که دائما درگیر جنگ و مشکلات قبیله ای/سیاسی است، می افزاید. ارتقا این پهپاد همچنان ادامه دارد و نسخه های بهتر ساخته و آزمایش می شوند. بی شک، این سری کمک زیادی به پیشبرد صنعت هوایی بومی برای ایجاد صنعت پهپادی پایدار در ایران کرده است. پهپاد مهاجر با نام مرصاد هم شناخته می شود. مهاجر 6 مشخصات - سال ورود به خدمت: 1981 - وضعیت: در خدمت - تعداد فروند ساخته شده: 400 - سازنده: صنایع هوایی قدس - ایران - کشورهای مصرف کننده: ایران، سوریه، ونزوئلا – مصرف کننده های غیر دولتی: حزب الله، ارتش ملی لیبی - نقش: حملات زمینی (هدایت بمب های هواپایه برای نابودی اهداف زمینی توسط تیر بمب موشک و راکت)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - طول: 3.12 متر - طول بال ها: 5.3 متر - وزن: 85 کیلوگرم - حداکثر وزن برخاست: 175 کیلوگرم (90 کیلوگرم ظرفیت بار) – قوای محرکه: 1 موتور WAE342/3w که یک ملخ 2 پره را در آرایش pusher می گرداند (مهاجر-4) (بسته به مدل های مختلف متفاوت است) - حداکثر سرعت: 165 کیلومتر بر ساعت - برد: 100 کیلومتر - تسلیحات: از آنجایی که محموله آن تجهیزات شناسایی است معمولا مسلح نیست. گفته می شود بعضی گونه ها مسلح به RPG اند - نسخه ها: Mohajer (سری پایه)، Mohajer-1 (مدل اولیه سال 1981)، Mohajer-2 (نسخه ارتقا یافته، برد بیشتر، دارای خلبان خودکار)، Mohajer-2N ("Novin") (نسخه ارتقا یافته و مدرن شده، برد بیشتر، مجموعه اپتیکی بیشتر، مدل سال 2014)، Mohajer-3 (بدنه بازطراحی شده و تخت، برد افزایش یافته)، Mohajer-4 (بدنه و بال های بازطراحی شده، افزایش برد و ارتفای پروازی)، Mohajer-4(B) (نسخه فتوگرامتری با توانایی نقشه برداری هوایی)، Mohajer-4 "Hodhod A/100"، Mohajer-4 "Shahin"، SANT "Arpia" (نسخه ونزوئلایی که گمان می رود برپایه Mohajer-2 ایرانی باشد) منبع

به نام خدا Ghods Ababil هواپیمای بدون سرنشین شناسایی (UAV) (1995) ابابیل 1 حوزه هواپیما های بدون سرنشین زمانی قلمرو ارتش اسرائیل و ایالات متحده محسوب می شد. اما در دهه 1990 تمام قدرت های نظامی بزرگ شروع به توسعه پهپاد بومی برای انواع سرویس های میدان نبرد (شناسایی، نظارت و هجومی) کردند. حتی در عصر ارتباطات دیجیتال و ماهواره ها هم پهپاد ها مزیت هایی دارند. در مقایسه با جنگنده های مدرن چند منظوره، پهپاد ها هزینه ساخت، عملیات و نگهداری نسبتا پایینی دارند، نیاز به قرار دادن خلبان در معرض خطر پدافند هوایی و زمینی دشمن ندارند و توانایی ارزیابی بی وقفه میدان نبرد را ارائه می دهند (ماهواره ها حتما باید در مدار و بالای منطقه در حال نظارت باشند که این اتفاق فقط 1 بار در هر 24 ساعت ممکن می شود). به این ترتیب، پهپاد ها روش جنگ در آینده نزدیک و فراتر از آن اند. ابابیل شکل آیرودینامیک متعارفی دارد و بیش از هر چیزی به یک راکت بال دارشبیه است. بدنه فریم تیوبی شکل و دماغه ای مخروطی دارد. کانارد ها در سطح بالا و جلوی بدنه قرار دارند، در حالی که بال های اصلی در سطح پایین و انتهای بدنه نصب شده اند. موتور در انتها جای گرفته و یک ملخ 2 پره را در آرایش pusher می چرخاند. یک بال دمی عمودی حسن ختام عناصر طراحی آن است. درباره ی مشخصات فنی، حداکثر برد 241 کیلومتر، شعاع کمی بیش از 150 کیلومتر، ارتفاع پروازی 4200 متر و حداکثر سرعت 270 کیلومتر بر ساعت گزارش شده است. قرار نیست طراحی این پهپاد جایزه طراحی ببرد اما درگیری عملیاتی آن در منطقه توجه وزارت دفاع ایالات متحده و هم پیمانان منطقه ای آمریکا را به خود جلب کرده است. ابابیل B ابابیل از طریق یک لانچر پنوماتیک در پشت یک کامیون بنز 911 پیکربندی شده پرتاب می شود. این پهپاد همچنین توانایی پرتاب از دریا با کمک راکت را نیز دارد. از آنجایی که ابابیل هیچ بخش زیرینی ندارد، توسط میله ها و سامانه چتر نجات ساخته شده در صنایع تولیدی ایران بازیابی می شود. بسته به مدل و ماموریت تعریف شده، ابابیل می تواند ترکیب های مختلفی از تجهیزات نظارتی را حمل کند. یک مجموعه ارتباطی یکپارچه امکان ایجاد لینک داده مستقیم بین اپراتور زمینی و پهپاد را فراهم می کند. سامانه هدایتی شهید نوروزی محصول بومی ایران است. سیستم آشکارساز برپایه مادون قرمز و دوربین های تلویزیونی CCD بخشی از کار های داخلی اند. ابابیل در نقش هجومی می تواند 40 کیلوگرم سرجنگی حمل کند. این نسخه خاص سرجنگی را تا رسیدن به هدف حمل می کند کخ منجر به از دست رفتن پهپاد می شود (برخلاف پریدیتور و ریپر آمریکایی که موشک های هلفایر را شلیک می کنند). نسخه های مخصوص دیگری هم وجود دارند. از ابابیل در جنگ لبنان، جنگ عراق، جنگ های داخلی سودان، سوریه و عراق استفاده شده است. ابابیل 3 به گفته منابع اسرائیلی، حزب الله 12 فروند از این پهپاد را از ایران دریافت کرده بود که 3 فروند آن ها در طول جنگ 2006 لبنان توسط جنگنده های اسرائیلی سرنگون شدند. یکی از ابابیل ها هم در شانزدهم مارس سال 2009 توسط F-16 Fighting Falcon جنرال اتمیکس در عراق (96 کیلومتری شمال بغداد در نزدیکی بلاد روز) مورد اصابت قرار گرفت. قاصف 1 تعداد 500 فروند ساخته شده تخمینی است. مشخصات - سال ورود به خدمت: 1995 - وضعیت: در خدمت - تعداد فروند ساخته شده: 500 - سازنده: صنایع هوایی قدس/هسا - ایران - کشورهای مصرف کننده: ایران، عراق، سودان، سوریه – مصرف کننده های غیر دولتی: حماس، حوثی ها، حزب الله، کتائب حزب الله، ارتش ملی لیبی - نقش: حملات زمینی (هدایت بمب های هواپایه برای نابودی اهداف زمینی توسط تیر بمب موشک و راکت)، جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - طول: 2.88 متر - طول بال ها: 3.25 متر - ارتفاع: 0.91 متر – قوای محرکه: 1 موتور پیستونی که یک ملخ 2 پره را در آرایش pusher می گرداند - حداکثر سرعت: 370 کیلومتر بر ساعت - ارتفاع: 30000 متر - برد: 120 کیلومتر - تسلیحات: سر جنگی هدایت پذیر (کل پهپاد از دست می رود) - نسخه ها: Ababil (سری پایه)، Ababil-B (پهپاد هدف)، Ababil-S / Ababil-R (پهپاد نظارتی)، Ababil-T (مدل هجومی برد کوتاه تا متوسط)، Ababil-II (مدل پایه سال 1999)، Ababil-III، Ababil-V (پهپاد شناسایی و نظارتی تاکتیکی برد متوسط)، Ababil-CH (طراحی 2 میله ای، ابعادی بزرگ‌تر از Ababil-T)، Qasef-1 (مهمات با مداومت بالا براساس سری Ababil-2، دارای سر جنگی) منبع

داستان دراماتیک نیروی دریایی اندونزی و شناور تریماران شناور جنگی اندونزی (KRI) GOLOK-688 ، ساخته شده توسط شرکت PT Lundin Industry Invest (شرکت چند ملیتی ) دیروز طی مراسمی به این نیرو تحویل شد. نیروی دریایی اندونزی گفته است که KRI GOLOK-688 اولین محصول شناور ساخته شده از مواد کامپوزیتی است، و دارای پنهانکاری ، وزن پایین و کاهش خستگی و افزایش مقاومت در برابر خوردگی است. بنابراین، این کشتی را می توان به عنوان یک طرح توسعه به عنوان یک نمونه اولیه از یک کشتی تریماران ارائه کرد.دریاسالار یودو گفت که ساخت کشتی Trimaran قطعا معنای بسیار استراتژیک برای ما دارد.این شناور دارای طول کل 63 متر است. عرض 16 متر، ارتفاع 18.7 متر و وزن 53.1 تن دارد. این تریماران دارای سرعت بالا 28 گره و سرعت کروز 16 گره است. این مجهز به یک توپ 30 میلیمتر و تفنگ 12.7 میلیمتری است و می تواند 25 عضو خدمه را حمل کند. Range : 2,000 nmi (3,704 km; 2,302 mi) Armament : 1 × AK-730 CIWS _ 4 × C-705 SSM در واقع این شناور دومین در کلاس خود یعنی Klewang است. اولین تریماران ساخته شده به نام Kri Klewang، در سال 2012به اب انداخته شد ، اما به طرز عجیبی تنها چهار هفته پس از به اب اندازی دچار حریق شده و کاملا تخریب شد. https://navalpost.com/pt-lundin-launches-kri-golok-688-trimaran-for-indonesian-navy/ https://defbrief.com/2021/08/21/indonesia-launches-futuristic-trimaran-warship-golok-688/ https://defbrief.com/2021/08/21/indonesia-launches-futuristic-trimaran-warship-golok-688 https://en.wikipedia.org/wiki/Klewang-class_fast_attack_craft/

پی نوشت :  اصلاح تاپیک گالری هواپیماهای توکانوی نیروی هوا- فضای سپاه - 24 مرداد 1400 خورشیدی

بُرشی از روند توسعه سازمان رزم واحدهای تفنگدار دریایی ناخدا هوشنگ صمدی در کتاب خاطرات خود بنام "تکاوران نیروی دریایی در خرمشهر می نویسد: سال 1357 باید آمادگی پیدا می کردیم که به عنوان تک یگان سازمانی در ارتش پرچم مخصوص داشته باشیم. پرچم را باید از دست شاه می گرفتیم. بنابر این برای مراسم دریافت پرچم از هر لحاظ باید آمادگی پیدا می کردیم. پرسنل باید به لحاظ آموزش های نظامی، عملیات نمایشی، وضع ظاهری و آراستگی و هماهنگی های لازم برای رژه در مقابل پهلوی دوم آماده می شدند. پرچم تکاوران را ناخدا فیوزی از دست وی دریافت کرد. او پس از دیدن سان به اتاق توجیه (بریفینگ) آمد. دریاسالار حبیب اللهی فرمانده نیروی دریایی و معاونین نیرو هم همراه وی بودند.ما در دفتر فرماندهی گردان تکاوران یک برد بزرگ داشتیم که روی آن نقشه ده سال آینده خودمان را ترسیم کرده بودیم. بر اساس آن نقشه قرار بود تا سال 1366 و ظرف ده سال، تکاوران را از یک گردان به سه لشگر افزایش بدهیم. در این مدت باید در همه پایگاه های نیروی دریایی در بوشهر، خرمشهر، چاه بهار، بندرعباس و حتی عسلویه و جزایر ایران در خلیج فارس تکاور مستقر می کردیم. مسئول تشریح برنامه ده ساله به پهلوی دوم هم من بودم. من به عنوان فرمانده گردان تکاوران دریایی، شروع کردم به گزارش دادن و تشریح برنامه ده ساله خودمان. حدود دو ساعت حرف زدم و درباره برنامه های روزانه، کوتاه مدت و بلندمدت گردان تکاوران برای او و همراهانش صحبت کردم و گزارش دادم. در این مدت پهلوی دوم ایستاده بود و به دقت به گزارش های من گوش می داد. صحبت هایم که تمام شد، وی گفت: "آقای ناخدا چرا ده سال؟ برای بعد از مرگ من می خواهید؟". دستپاچه شدم. گفتم: "خدا نکند قربان!!!!! شاه گفت: "بکنیدش پنج سال. پنج سال دیگر به همان جا برسیم". - اطاعت می کنم قربان! فرمانده نیروی دریایی هم احترام نظامی به جا آورد و گفت: "اطاعت می شود قربان" شاه بازدیدی کرد و سوار هلی کوپتر شد و رفت. تا شاه رفت، تیمسار حبیب اللهی همراه معاونانش آمدند به دفتر من و گفت: "این برد را می کنید پنج سال". جانشین نیرو که جزء همراهان بود گفت: "تیمسار کار مشکلی نیست. می خواهیم سالی هزار نفر بگیریم، از این به بعد دو هزار نفر می گیریم. در سال می خواهیم دویست تن تجهیزات بگیریم، چهارصد تن می گیریم. می شود پنج سال". تیمسار حبیب اللهی گفت: "هر کاری می خواهید بکنید. همین جا می مانید، کارها را می کنید و تحویل ناخدا می دهید و بعد برمی گردید تهران". در کمتر از 48 ساعت بُرد ده ساله را به پنج ساله تبدیل کردند. بر اساس برنامه ریزی جدید قرار شد تا سال 1362 ایران سه لشگر تکاور داشته باشد. البته کمی بعد و با شروع انقلاب اسلامی در ایران، همه برنامه ها متوقف شد و آن طرح رویایی ناتمام ماند ....

بسم ا... ویدئویی از مراحل اورهال زیرسطحی های طارق کلاس ( کیلو ) https://www.aparat.com/v/Swq6N

امضاء قرار داد خرید گریپن ... آبان 93 تحویل اولین نمونه گریپن به نیروی هوایی برزیل ..... مهر 99