نسل جدید سامانه سوم خرداد در راه است نسل جدید سامانه سوم خرداد با برد حدود 210 کیلومتر با موشک جدید خانواده طائر با بدنه کامپوزیتی به برد 210 کیلومتری دست یافته است سامانه جدید سوم خرداد با سبکسازی موشکهای طائر به چهار فروند موشک مجهز میشود این سیستم با ارتقاع سیستم راداری و موشکی به برد بالا دست یافته است و توانایی درگیری باطیف مختلفی از تهدیدات را از برد کوتاه تا برد بلند دارد باید منتظر بمانیم و بببنیم که کی این سامانه رونمایی خواهد شد

بسم ا... برفراز خلیج فارس RF-4E

بسم ا... جنگ در اوکراین – روز یکصد و هفدهم نتایج اولیه عملیات نظامی در ژوئن 2022 در یکصد و هفدهمین روز از عملیات نظامی ارتش روسیه در اوکراین و پس از تصرف و تامین خرسون ، ملیتوپل ، ماریوپل و همچنین تثبیت خطوط تماس در حومه خارکف ، واحدهای رزمی ارتش روسیه در حال حاضر بر روی وادار کردن یگانهای ارتش اوکراین در دونباس به عقب نشینی متمرکز شده اند . از بیستم ژوئن 2022 روسها در تلاش اند تا پادگان کیف مستقر در آزوت را وادار به تسلیم کنند و گفته شده که زولوته نیز بطور کامل از وجود نیروهای اوکراینی پاکسازی شده است . ارسال ستون های زرهی روسی متشکل از تانکهای تی -80 به اوکراین https://www.aparat.com/v/uBvli گروه بندی نیروهای کیف که هم اکنون در آزوت مستقرند عملا از بقیه ارتش اوکراین جدا شده اند و درآستانه تسلیم قرار دارند . با تصرف متلینکوو ، شرایط برای اوکراینی ها حاضر در منطقه صنعتی سوردونتسک به مراتب بدتر شده و همین امر چشم انداز 2500 نیروی اوکراینی را در این منطقه به مراتب تیره تر نموده است . در حومه زولوته ، واحدهای روسی با یگانهایی از نیروهای ارتش اوکراین در کامیشواها درگیرند و خود شهر زولوته تبدیل به یک دژ شده و شرایط به گونه ای است که هر گونه تلاش برای عقب نشینی از سوی واحدهای اوکراینی ، به معنای قرار گرفتن زیر آتش توپخانه مهاجمان بوده واین موجب شده تا مدافعان همچنان در مناطق مسکونی موضع بگیرند . شبکه راه آهن دونتسک - مناطق سبر در اختیار روسها و مناطق قرمز در اختیار ارتش اوکراین ظاهرا روسها اتکاء قابل توجهی را برای پشتیبانی از نیروهای درگیر در خطوط مقدم بر خطوط ریلی دارند در شمال اسلاویانسک خبرهای جدیدی وجود دارد ، چنانکه درگیری میان طرفین در برستوو و بلگوورکا در شرق اسلاویانسک همچنان ادامه داشته در حالی که بزرگراه باهموت -لیسیچانسک پس از 10 روز نبرد ، بطور کامل مسدوده شده و درصورت تصرف دو شهر فوق الذکر ، به احتمال زیاد حلقه محاصره سوردونتسک- لیسیچانسک تنگ تر خواهد شد . در آودیووکا ،درگیری موضعی میان طرفین همچنان دیده می شود ولی بدلیل مستحکم شده این محور از سوی ارتش اوکراین ، حملات روزانه توپخانه ای به دونتسک ادامه داشته ولی در 48 ساعت اخیر ، خبرهایی از شدید شدن نبرد در حومه جنوبی این شهر وجود دارد و منابع جمهوری دونتسک مدعی شدند ارتش اوکراین درصدد بوده تا روسها را بسمت پاولووفکا عقب براند ولی ظاهرا دراین کارموفقیت چندانی بدست نیاورده اند . درهرصورت ، این محور از ثبات نسبی برخوردار بوده و در خطوط مقدم تغییر چندانی حاصل نشده است .در میکولایف ، درگیری موضعی ادامه دارد و ارتش اوکراین در تلاش است تا به خطوط روسها در شرق این منطقه نفوذ کند ، ولی این محور در کنار خارکف همچنان از محورهای پرتنش در اوکراین محسوب می شود و کیف هنوز موفق نشده تا با اجرای ضدحملات ، توجه روسها را برای انتقال نیرو از دونباس به این محور ، بخود جلب نماید . در حوزه حملات موشکی ، ارتش روسیه همچنان زیرساخت های نظامی و حیاتی ارتش اوکراین را زیر آتش خود دارد و به نوبه خود ، واحدهای توپخانه ارتش اوکراین نیزبه حملات خود به مناطق مسکونی دونتسک ادامه می دهند . به همین دلیل ، حذف کامل توان نظامی یگان های ارتش کیف در دونباس ضرورت داشته ولی گفته می شود کاهش سرعت پیشروی ارتش روسیه در منطقه دونباس ، دستیابی به این هدف را در آینده نزدیک محقق نخواهد کرد . راست : براساس اطلاعات ستاد کل ارتش اوکراین ، ارتش روسیه در حال پیشروی بسوی بلایا گورا و میرنایادولینا است که این خبر به معنای کنترل توشکووکا و چیخیرووفکا خواهد بود چپ : جاده ارتباطی میان لیسچانسک و گوروسکویه هم اکنون از سوی روسها مسدود شده و اگر پیشروی در این محور با موفقیت ادامه پیدا کند ، محاصره ارتش اوکراین در محور گوریکویه- زولوته تکمیل خواهد شد در حال حاضر هنوز گروه بندی های ارتش اوکراین در دونباس بطور کامل به محاصره روسها در نیامده ولی رشته ای از شهرکها و شهرهای مهم تا کنون به تصرف مهاجمان درآمده است و در مقابل ارتش اوکراین نیزموفق شده تا خطوط دفاعی خود را در دونتسک و گورلووکا تقویت کند . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع1

بسم ا... اعلیحضرت .... خمپاره انداز .....!!! تاریخ جنگ در دوران معاصر ، بخصوص پس از کشف باروت و سلاح های آتشین ، تسلیحات ساده و در عین حال کاربردی را بخود دیده که چندان در افق دید تحلیلگران صحنه نبرد قرار نگرفته است . در میان این نوع سلاح ها ، خمپاره انداز یکی از قدیمی ترین و در عین حال موثرترین سلاح های موجود در سازمان رزمی ارتشهاست که، ساده ترین آنها نیز بشمار میرود ، چرا که تنها از چند قطعه شامل قنداق ، لوله ، دو پایه و سامانه های هدایت تشکیل شده و صد البته قدرت آتش بسیار بالایی را در اختیار واحدهای پیاده نظام ، در غیاب توپخانه نیمه سنگین و سنگین قرار میدهد . این سلاح از نخستین سالهای حضور خود در میادین نبرد ( جنگ اول جهانی) تا کنون ، بیشتر از یکصد سال است که در سازمان رزم ارتشها ، با کمترین حاشیه ، حضور داشته و علیرغم ظاهر شدن تسلیحات جدیدی نظیر جنگنده های جت ، سلاح های خودکار ، مسلسل های سنگین ، راکت اندازهای چندگانه ، موشکهای کروز ، بالستیک و حتی سلاح های هسته ای ، همچنان جایگاه خود را در میان تسلیحات استاندارد واحدهای رزمی حفظ نموده است . با این حال و علیرغم ثبت این آمار که حدود 50درصد تلفات انسانی میدان های جنگ ، بر اثر آتش این سلاح اتفاق می افتد ، هنوز جایگاه این سلاح ، آن طور که باید و شاید مورد توجه و بررسی قرار نگرفته است . خمپاره اندازها در عین سادگی طبقه بندی متنوعی را بخود می بینند ، چنانکه می توان نمونه های خان دار ، بدون خان ، قابل بارگذاری از دهانه یا از انتهای لوله ، کششی و خودکششی ، خودکار یا دستی و همچنین طیف ترکیبی خمپاره انداز- هویتزر ( مثل خمپاره انداز های سری " نونا" ) را نام برد . با این حال ، تمامی این طیف های نامبرده در چند عامل صفت مشترکی را بخود می بییند ، به این معنی که همه این سلاح ها ، منحنی زن هستند وسرعت شلیک سریع تری نسبت به هویتزرها دارند . در مجموع ، توصیف گونه های مختلف ، زیرگونه ها و همچنین نمونه های خاص نیازمند یک بررسی جداگانه ای است ، ولی دراین مقاله ، بررسی نقش این سلاح در درگیری های اوکراین از سال 2014 و سپس عملکرد آنها در نبرد برای کنترل منطقه دونباس از سوی طرفین درگیری دنبال می شود . از یک نظر ، طراحی و تولید یک خمپاره انداز نه تنها به هزینه های آنچنانی برای تهیه آلیاژهای خاص یا سامانه های الکترونیکی پیچیده نیازی ندارد ، بلکه تا حد امکان ، یک جنگ افزار متحرک محسوب می شود تا جایی که خمپاره اندازهای کالیبرکوچک را می توان براحتی در خودروهای مناسب نظیر خودروهای نیمه سنگین تجاری یا پیکاپ های چهار چرخ متحرک ( تکنیکال ) نصب و مورد استفاده قرار داد . علاوه بر این ، این نوع جنگ افزار ، در فواصل نزدیک و بسیار نزدیک ، از روی زمین یا ساختمانها قابلیت کاربرد دارد و مهمتر از همه ، قدرت تحرکی که بعنوان یک سلاح پشتیبانی آتش در اختیار عناصر پیاده نظام قرار میدهد در کنار نرخ آتش بسیار مطلوب ( 10 تا 15 تیر در دقیقه برای نمونه های دستی و تا 120 تیر در دقیقه برای نمونه های خودکار ) باعث شد تا به تقریب به یک سلاح بدون رقیب تبدیل گردد . در این میان ، این سلاح ها ، امکان غافلگیری توسط دشمن را به حداقل ممکن کاهش داده اند ، به این معنی که یک خدمه مجرب می تواند در یک بازه زمانی بسیار کوتاه ( بین 2 تا 5 دقیقه ) عملا بدون آنکه به دشمن فرصت دهد تا امکان شناسایی موضع خمپاره انداز خودی رابدست آورد ، مبادرت به آتش کرده و سپس موقعیت استقرار خود را تغییر دهند . بعنوان مثال ، یک جوخه خمپاره انداز این امکان را دارد که بدون هیچ سروصدایی از پشت موانع آبی ، جنگلی یا مصنوعی ، مبادرت به شلیک 10 تا 15 گلوله بسوی یک هدف خاص نماید و سپس بدون نگرانی از پاسخ دشمن ، بسرعت قبضه خمپاره انداز را جمع کرده و به نقطه بعدی یا ایمن حرکت کنند . کل این فرآیند شاید در حدود 10 دقیقه ( 600 ثانیه ) قابل انجام بوده ، بطوریکه قبل از اصابت آخرین گلوله شلیک شده بسمت هدف ، می توان کل قبضه خمپاره انداز را جمع نموده و از موضع مزبور خارج شد . چنین قابلیتی حتی برای هویتزرهای کششی نیز وجود ندارد و جنگ افزارهایی نظیر 2اس1ام-یک یا بی ام -21 توان شلیک بسوی اهدافی کمتر از 4 کیلومتر را ندارند ، در حالی که راکت انداز گراد ، به محض نخستین شلیک ، موقعیت استقرار خود را افشاء می کند و این پتانسیل وارد کردن ضربه متقابل را در اختیار طرف مقابل خواهد گذاشت . در این میان ممکن است سئوالی ایجاد شود که نمونه سلاح های بهتری نظیر خمپاره انداز/ هویتزر نونا (Nona) برای برآورده نمودن چنین نیازهایی وجود دارد ، چنانکه امکان مین ریزی در فاصله 500 متری از محل استقرار را به خدمه خود می دهد ، اما این نکته می بایست مورد توجه قرار گیرد که با هزینه ساخت یک قبضه نونا ، چند خمپاره انداز ساده تر میتوان تولید کرد؟ و البته استفاده کاربردی تری را نیز از آن برد ، در عین اینکه امکان صرفه جویی در هزینه های تعمیر و نگهداری نیز بوجود می آید ، باعث میشود تا کمی بیشتری در این حوزه تامل شود . با تمام این مسائل ، در دونباس اتفاقات قابل توجهی رخ داد که هنوز مشخص نیست توسط کدام یکی از دوطرف استفاده شده ، بدین صورت که یک قبضه خمپاره انداز 2بی9 در پشت یک کامیون حمل زباله قرار داده شد که اگر از بوی تعفن کامیون صرف نظر بشود ، یک سلاح مرگبار بشمار رفت . درواقع بدنه ماشین حمل زباله بسیار مستحکم بود تا بتواند ضمن تحمل وزن سلاح و نیروی لگد ناشی از شلیک ، دربرابر مهمات کالیبر کوچک و ترکش های سبک مقاومت نماید . این نوع ابتکارها از سال 2015 بتدریج در دونباس دیده شد و هر دوطرف ، چنین ابتکاراتی را بر علیه هم استفاده می نمودند . بااین حال ، خمپاره اندازها ، و نه حتی کالیبر 120 م.م بلکه نمونه های سبکتر مثل گونه های 82 م.م اگر در یک خودروی واگن استیشن نصب شود ، می تواند به یک دردسر جدی تبدیل گردد . بعنوان مثال برای نمونه 2بی14 با برد 3 تا 4 کیلومتر و وزن کلی 42 کیلوگرم ، امکان غافلگیر کردن دشمن بخوبی فراهم می گردد . اما در صحنه نبرد اوکراین ( 2022 ) به احتمال زیاد در آینده نزدیک ، خمپاره اندازها نقش بسیار مهمی را ایفا خواهند نمود ، بعنوان مثال شلیک مین به سوی شهرکهای مسکونی یا اجرای عملیات علیه زیرساختهای حیاتی نظیر مخازن ذخیره سوخت ، همانطور که در منطقه بلگوورد تجربه شد و انبارهای نفت این شهر با خمپاره هدف قرار داده شد ، همگی از نقش مهم این سلاح یاد خواهد کرد . در حوزه مین ریزی ، کاربرد خمپاره اندازهای 120 م.م خطر بسیار جدی تری را در حال حاضر ایجاد می کند ، بااین حال سناریوی فوق الذکر ، تنها پس از اعلام آتش بس در خطوط مقدم امکان وقوع خواهد داشت ، چرا که ارتش اوکراین با استفاده از راکتهای گراد مشغول تخریب زیرساختهای حیاتی مناطق مرزی روسیه است . در واقع ، برای فعالیتهای خرابکارانه ، خمپاره انداز 120 م.م با حداکثر برد 8 تا 9 کیلومتر و دقت دایره ای حدود 140 متر ، تنها با شلیک تعداد قابل توجهی خمپاره امکان تاثیر گذاری را می توان بدست آورد ، ضمن اینکه مین ریزی با استفاده از خمپاره اندازها ، راه حل بسیار ارزان تری برای ایجاد خسارتهای به نسبت دائمی به نظرمی آید ولی تنها ایرادی که میتوان به این روش گرفت ، تعداد محدود مین هایی است که میتوان آنها را بسمت هدف در یک مدت زمان کوتاه روانه نمود . با این حال ، فناوری این مشکل را تاحدودی برطرف نمود ، چنانکه شرکتهای آمرکایی ، یک کیت هدایت دقیق را که میتوان آن را به پرتابه های متعارف اضافه نمود ، ابداع نموده اند که به لطف آن ، خمپاره های کُند ذهن!!!!! قدیمی به پرتابه های هوشمند جدید تبدیل میشود . این مهمات که با شناسه xm395شناخته میشود ، با استفاده از سامانه GPS دقت دایره ای حدود 5 تا 10 متر را بدست آورده که این ویژگی برای مهمات خمپاره انداز یک موفقیت جادویی به نظر می آید . اما مشکل اینجاست که قیمت این فناوری نیز بسیار جادوئی است تا جایی که هزینه یک خمپاره انداز 120 م.م مجهز به این فناوری حدود 10 هزار دلار است ، ولی این امکان به خدمه داده می شود که به جای شلیک 8 تا 10 تیر ، تنها با شلیک 1تا2 تیر همان نتیجه را ثبت کنند . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع

جنگ در اوکراین – روز یکصد و شانزدهم (19-18 ژوئن 2022 ) شرق اوکراین 18 ژوئن 2022 براساس داده های منتشر شده از سوی منابع میدانی ، روسها در 18 ژوئن تا حدودی در حومه سوردونتسک دستاوردهای مشخصی را ثبت نمودند ولی گفته میشود در سایر محورها تا حدودی متوقف شده اند . تحلیلگران نظامی معتقدند که تلفات فزاینده انسانی و تجهیزاتی ، ارتش روسیه را با مشکلاتی روبرو ساخته و این مساله ، روند عملیات تهاجمی در سوردونتسک رابا پیچیدگی های جدیدی روبرو ساخته است . به گفته این دسته از ناظران نظامی ، روسها احتمالا در هفته های آینده ، سوردونتسک را تصرف خواهند نمود ولی این رویداد به قیمت تمرکز بخش قابل ملاحضه ای از نیروی انسانی و تجهیزات تمام خواهد شد . تسلیحات جدید برای ارتش اوکراین پیش ماشه اف ان 2000 ( ارسال شده از بلژیک / سلاح هجومی سی 7 آ1 (ارسال شده از کانادا ) در حدود 2 هفته اخیر ، عملیات ارتش روسیه در شرق اوکراین ، به مانند تلاش برای اسلاویانسک و پیشروی درشرق باخموت ، پیشرفت کمی را بخود دیده ، این در حالی است که همزمان فرماندهی ارتش روسیه در تلاش است تا یگان های ارتش اوکراین را بسمت شهر خارکف و در امتداد محور جنوبی در اوکراین به عقب براند ولی دستاوردهای قابل توجهی را تا کنون بدست نیاورده است ، در حالی که برخی معتقدند از هم اکنون واحدهای روسی تحت فشار ضد حملات ارتش اوکراین و حملات چریکی قرار گرفته اند . علاوه براین ، روسها با چالش هایی در خصوص روحیه رزمی و میزان انضباط نظامی در واحدهای عملیاتی روبرو شده اند ، تا جایی که اداره اطلاعات نظامی ارتش اوکراین گزارش داده که تماس هایی را شنود نموده که در آن پرسنل روسی از شرایط خطوط مقدم ، کمبود تجهیزات و کمبود پرسنل شکایت می کنند ، حتی در یک مورد ، یکی از سربازان روسی مدعی شده که برخی از گردان های تاکتیکی حاضر در اوکراین ، تنها 10 تا 15 سرباز در اختیار دارند . بوریس جانسون " پیروزی پوتین در جنگ ، یک فاجعه تمام عیار است "!!!!!!!1 محور شرق اوکراین ارتش روسیه همچنان حملات زمینی خود را به واحدهای اوکراینی در سوردونتسک ادامه میدهد . براساس اطلاعات منتشره توسط ستاد کل ارتش اوکراین ، واحدهای روسی در حمله به متولکین ( جنوب سوردونتسک ) موفقیتهایی را ثبت کرده اند و اگر این داده ها صحت داشته باشد ، ارتش روسیه قبل از حمله نهایی به منطقه صنعتی آزوت تا ساحل رودخانه سورسکی دونتس پیشروی خواهد نمود . این درحالی است که نبرد برای کنترل سیروتینه که در جنوب سوردونستک قرار دارد ، قابل مشاهده است و گفته شده تبادل آتش شدیدی میان دوطرف در جریان است . در محور ایژیوم ، ارتش روسیه اصرار بر ادامه پیشروی از جنوب شرقی این شهر بسمت اسلاویانسک داشته ولی هنوز هیچ پیشروی تایید شده ای گزارش نشده است . ارسال سری جدید نفربرهای ام-113 استرالیایی به اوکراین در امتداد بزرگراه E40 ، که در کمتراز 20 کیلومتری شمال غربی اسلاویانسک قرار دارد ، دو طرف نبرد شدیدی را تجربه می کنند ، در حالی که روسها با انتقال توپخانه سنگین خود به این محور ، آتش توپخانه شدیدی را بر روی شهرکهای موجود در جنوب شرقی ایژیوم و غرب لیمان اجرا می کنند ( برخی منابع معتقدند که مصرف مهمات توپخانه ارتش روسیه ، به روزی 75000 عدد گلوله رسیده !!!!!!!!!!!!! ) . تحلیلگران معتقدند که هدف اصلی روسها ، تصرف اسلاویانسک بعنوان مهمترین مسیر تدارکاتی ارتش اوکراین در محور سوردونتسک- لیسیچانسک است .در محور شرق باخموت ، حملات زمینی و توپخانه ای ارتش روسیه همچنان ادامه دارد تا خطوط لجستیکی ارتش اوکراین در امتداد بزرگراه T1302 باخموت – لیسیسچانسک بطور کامل قطع شود ، با این حال منابع اوکراینی مدعی اند که یک حمله روسها را در نزدیکی شهر نیرکویه در 5 کیلومتری این بزرگراه دفع کرده اند . این منابع معتقدند که حملات مهاجمان علیه هیرسکه و برستوف ناموفق بوده و پیشروی خاصی در این محور صورت نگرفته است . خارکف 19 ژوئن 2022 محور خارکف عملیات نظامی ارتش روسیه به منظور عقب زدن ارتش اوکراین از مرزهای روسیه همچنان ادامه دارد . به گزارش ستاد کل ارتش اوکراین ، روسها در حال آماده سازی دور تازه ای از حملات خود در محور خارکف هستند تا خطوط ارتباطی واحدهای روسی که هم اکنون در مسیر پیشروی بسوی اسلاویانسک قرار دارند ، تهدید نشود . این مسیرها که بیشتر خطوط ریلی را شامل می شوند ، به احتمال زیاد ، مهمترین کارت برنده روسها در خاک اوکراین است که پشتیبانی از عملیات جاری در دونباس را برعهده دارد و گفته شده یگان های عملیات ویژه ارتش روسیه ، مسئولیت نگهداری و تامین امنیت آن را برعهده گرفته اند. مقایسه مسیرهای راه آهن در استان خارکف و حد پیشروی ارتش روسیه این در حالی است که با توجه به شدت نبرد در دونباس ، بعید است که ارتش اوکراین بتواند مجددا پیشروی چند ده کیلومتری را مجددا در این محور اجرا کند تا امکان قطع خطوط ریلی برای آنها فراهم گردد . اما برخی ناظران معتقدند که علت اصرار روسها بر عقب زدن ارتش اوکراین در شمال خارکف ، دور کردن توپخانه اوکراین از خطوط ریلی این منطقه است ، به همین دلیل روسها بشدت درصدد اعمال کنترل مجدد بر پیتومنیک و دمنتیوکا هستند که در شمال شرقی استان خارکف واقع شده اند . نیروی شبه نظامی جمهوری لوهانسک یک قبضه ضد زره NLAW را به غنمیت می گیرد محور جنوب اوکراین منابع اوکراینی معتقدند که شدت آتشباری روسها در جنوب این کشور به صورت محسوسی بیشتر شده ولی هنوز حمله زمینی صورت نگرفته است . ارتش روسیه در حال انتقال تجهیزات مهندسی در امتداد رودخانه اینهولتس هستند ولی گفته میشود حملات پراکنده ای در امتداد مرز استان خرسون- میکولایف صورت گرفته که احتمالا پاسخی به ضد حملات اخیر ارتش اوکراین است .اما در مهمترین خبر روز 19 ژوئن 2022 وزارت دفاع ارتش روسیه اعلام نمود که نیروی دریایی این کشور با شلیک چند تیر موشک کروز کالیبر ، یک مرکز فرماندهی ارتش اوکراین را هدف قرار دادند که گفته می شود تعداد مشخصی از افسران ارشد ارتش اوکراین در جریان آن کشته یا زخمی شده اند . به گفته این منبع ، بیشتر از 50 ژنرال و افسر ارشد در این حمله از میان رفته و دیگر وجود ندارد!!!! ( یک مقداری این عدد به نظر اغراق آمیز هست تا مستندات آن منتشر شود .م ) https://www.aparat.com/v/D63jT به گفته منابع روسی ، این حمله دقیق در نزدیکی روستای شیروکایا-داچا در استان دنیروپتروفسک صورت گرفته که درآن موشکهای کروز کالیبر به یک مرکزفرماندهی ارتش اوکراین اصابت نموده که در آن تعداد قابل توجهی ازافسران ارشد برای یک نشست مشترک در آن جمع شده بودند . به گفته سخنگوی این وزارتخانه ، تا امروز این موشکها علاوه بر زیرساختهای نظامی ، به مراکز دپوی هویتزرهای ام777 و حداقل 20 خودروی زرهی غربی نیز حمله ور شده و آنها را منهدم نموده است . در ویدئویی که این منبع منتشر نموده ، 4 تیر موشک کروز 3M14T کالیبر از یک ناوشکن کلاس گریگوروویچ ناوگان دریای سیاه بسوی اهداف خود شلیک شده است . این موشک با بردی برابر 1500 تا 2500 کیلومتر ، بواسطه یک سامانه ترکیبی INS و گلوناس بسوی هدف هدایت می شود . این موشک کروز با سرعتی در حدود 2.9 ماخ به کمک سامانه هدایت ترکام ( تطبیق با خطوط زمینی ) می تواند در ارتفاع 20 متری از سطح آب و 50 متری از سطح زمین پرواز کرده و کلاهک 450 کیلوگرمی شدید الانفجار خود رابرعلیه اهداف محافظت شده ، بکار بَرد . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع1 منبع2

موشک 9 دی (بدون پوسته رویی بدنه) و موتور آن.

هند پیش از خرید در مرحله RFI نیاز ها و کیفیت های مورد نیاز رو اعلام کرده و اون دیگه به سیاستمداران هندی برمیگرده که چقدر بتونن فشار بیارن برای بومی سازی اینکه بصورت ckd - skd بخوان مونتاژ کنند یا اینکه بخش هایی از پرنده رو HAL بخواد بسازه حتی اگر ckd هم باشه باز تجربه ارزشمندی بحساب میاد همین که تا این اندازه جلو رفته ان که برای بزرگان هوانوردی دنیا شرط بومی سازی میگذارن یعنی راه رو درست در پیش گرفته ان مسابقه پیشین هم بخاطر همین که داسو تولید هندی رو نپذیرفت قرارداد متوقف شد

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز شبنم آسمان (بخش نخست) (Sky Dew EL/M-2083)  اسرائيل بالن جديدی را با قابلیت هشدار زودهنگام راه‌اندازی كرده است، نوعی هواگرد بدون سرنشين كه به عنوان يكی از «بزرگ‌ترين تولیدات در نوع خود» در جهان توصيف می شود. انتظار می‌رود که این سیستم آئروستات با قابلیت دسترسی بالا (HAAS) که توسط صنایع اسرائیلی با کمک ایالات متحده توسعه یافته است، هشدارهای اولیه را در مورد تهدیدات پروازی در ارتفاع کم (مانند موشک‌های کروز، پهپادهای مسلح یا انتحاری و سایر تهدیدات هوایی) ارائه دهد. این پلت فرم که در مکانی در شمال اسرائیل مستقر است، "برای شناسایی و هشدار درباره تهدیدات پیشرفته" استفاده خواهد شد و حسگر اصلی آن رادار بلند برد «آسمان شبنم» است. بطور مختصر و خلاصه می توان گفت که شبنم آسمان (EL/M-2083) یک رادار هشدار زودهنگام و کنترل هوابرد نصب شده بر روی کشتی هوائی است. سیستم مشابه از این نوع، سیستم رادار موجود بر کشتی پرنده تترد (Tethered Aerostat Radar System) است. Tethered Aerostat Radar System این سیستم مشتمل بر یک رادار آرایه ای اسکن الکترونیکی فعال و هشدار دهنده اولیه است که برای شناسایی هواپیماهای متخاصم در حال نزدیک شدن از بردهای دور (به ویژه هنگامی که در ارتفاع پایین نزدیک می شوند) طراحی شده است. داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط این رادار به «مرکز فرماندهی و کنترل پدافند هوایی مرکزی» منتقل می‌شود، جایی که از آن برای حفظ تصویر جامع وضعیت هوایی استفاده می‌شود. هنگامی که از میان موارد بررسی شده ؛ یک تهدید بالقوه شناسایی شد، سیستم پردازنده به موقع به پاسخ دهندگان هوائی یا زمینی هشدار می دهد. برد تشخیص هواپیماهای جنگنده برای این رادار بیش از 250 کیلومتر (135 ناتیکال مایل) است. لازم به ذکر است که رافائل [پیمانکار اصلی این سیستم‌های کشتی پرنده (بالن هوائی) 71 متری] ، این رادار پرنده را بر اساس رادار زمین پایه EL/M-2080 Green Pine ساخته است. EL/M-2080 Green Pine این آئرواستات‌ها (کشتی های هوائی/بالن ها) انواع حسگرها با را حمل می‌کنند. از جمله «رادارهای نظارت هوایی» EL/M-2083 ارائه شده توسط Elta Systems ، «اطلاعات ارتباطی» (COMINT) و «محموله‌های اطلاعات سیگنال» (SIGINT) که مناطق حساس مرزی را در هر شرایط آب و هوائی تحت پوشش دائمی قرار می‌دهند. نکته بسیار مهم این است که این هواگردهای بی سرنشین ؛ به ویژه بخش هایی را پوشش می دهد که رادارهای زمینی به دلیل توپوگرافی یا سایر عوامل محدود کننده پوشش محدودی ارائه می دهند. فی الواقع در آن ارتفاع بالا ، یک آئروستات بزرگ که می تواند دو تن بار حمل کند بسیار کارآمد و راهگشا خواهد بود. کابل اتصال این بالن همچنین می تواند برق مورد نیاز سیستم را هم مداوماً تامین کند، به این معنی که بالن می تواند حدود 30 روز مداوماً در آسمان باشد و در این مدت راداهایش هم روشن بماند تا اینکه پس از این 30 روز برای تعمیر و نگهداری دوره ای رادارهایش پایین بیاید. شبنم آسمان اغلب، دو رادار حمل می کند. یکی «رادار نظارتی» و دیگری «رادار روشن کننده هدف با ردیابی دقیق/رادار کاوش و رهگیری» یا PTIR [precision track and illumination radar-PTIR] رادار نظارتی این کشتی هوائی پوشش دوربرد (حدود 500 کیلومتر) را بوسیله رادار EL/M-2083 فراهم می کند، در حالی که PTIR که یک سیستم هدایت پذیر و قادر به ردیابی چندین هدف است، می تواند بر روی موارد مورد علاقه تمرکز کند. بدنه این آئرواستات 71 متری توسط شرکت آمریکایی متخصص در زمینه تولید بالن های هوائی یعنی Aerostat TCOM ساخته شده است و از بزرگترین کشتی های هوائی در حال حاضر موجود در دنیا هستند. شرکت TCOM پیش از این آئروستات JLENS را نیز برای نیروهای مسلح آمریکا تولید کرده است. باید توجه داشت که راه اندازی یک سیستم آئروستات (کشتی هوائی) کار بسیار پیچیده ای است، نگه داشتن چندین تن بار معلق در یک آئروستات، نگه داشتن آن در موقعیت خود حتی در زمان وزش بادهای شدید، حتی چگونگی مدیریت کردن کابلی که هم آئروستات را به زمین متصل کرده و هم انرژی آن را تامین می کند (که خود این کابل چندین تن وزن دارد) فرآیند بسیار پیچیده ای است. ادامه دارد ... (با توجه به حجم زیاد مطلب ، به جهت اینکه برای دوستان خسته کننده نشود ؛ معرفی این جنگ افزار در قالب 3 پست ارسال می شود) منبع منبع نکته : ایده معرفی این کشتی هوائی بعد از گفتگوی دو دوست عزیز @oldmagina و @archersarash در تاپیک تحولات رژیم صهیونیستی در خصوص «هدف قرار گرفتن این بالن توسط گروه عصای موسی» زده شد پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. .

جنگ در اوکراین – روز یکصد و چهاردهم – یکصد و پانزدهم ارتش روسیه همچنان در حال انتقال واحدهای زرهی بیشتر به دونباس برای پشتیبانی از عملیات تهاجمی خود به منظور تصرف کامل سوردونتسک- لیسیچانسک است که این به معنای سخت تر شدن شبکه دفاعی ارتش اوکراین می باشد . به گفته سخنگوی وزارت دفاع اوکراین ، نیروهای روسی در حال انتقال تانک ، نفربرهای زرهی ، تجهیزات مهندسی و خودرو از سواتوو ( لوهانسک ) به استاروبیلسک در 40 کیلومتری شرق سوردونتسک بوده که به گفته برخی از منابع محلی ، این تجهیزات از شمال استان خارکف به دونباس انتقال می یابد که گل سرسبد این تجهیزات ، توپخانه سنگین روسها است . راست : میگ-29 منهدم شده اوکراینی در جریان حملات روسها به فرودگاه وزنسک چپ : خودروهای زرهی اهدایی ارتش استونی ، در روبیژن به غنمیت روسها درآمده در این ارتباط ، وزیر دفاع بریتانیا نیز مدعی شده ارتش روسیه با اختصاص مقادیر قابل توجهی نیرو و تجهیزات نظامی ، به منظور سریع تر کردن روند پیشروی ، در حال تخلیه سایر محورها بلحاظ حضور تجهیزات سنگین هستند .اما در طرف روسی ، ولادیمیر پوتین در جریان سخنرانی خود در مجمع اقتصادی سن پیترزبورگ اعلام نمود که عملیات نظامی در دونتسک ادامه خواهد یافت ،اما تاکتیک های جدیدی که برای ادامه پیشروی طراحی شده ، به زمان بیشتری برای نمایش اثرگذاری خود نیاز دارد . شرق اوکراین - 17 ژوئن 2022 به گفته وی ، ارتش روسیه درصدد است تا از عقبه ارتش اوکراین در دونباس ، به نیروهای کیف حمله ور شود تا گلوله باران شهر دونتسک را متوقف نماید. در ادامه این سخنرانی ، وی بیان نمود که روسها به عملیات خود در اوکراین ادامه خواهند داد ولی از پرسنل ارتش درخواست نمود تا از تخریب کامل شهرهایی که به کنترل روسها در می آیند خودداری نمایند ، این درحالی است که ارتش روسیه بتدریج در حال تجمع توپخانه سنگین خود در دونباس بوده که این به خودی خود ، تخریب بیشتری را بوجود می آورد . از سوئی دیگر ، منابع غیر موثق اوکراینی اعلام نموده اند که کرملین ، سرتیپ آندری سردیوکوف ، فرمانده واحدهای هوابرد ارتش روسیه را از کار برکنار نموده و به جای وی ، ژنرال میخائیل تپلینسکی را منصوب کرده است . تا پیش از این ، حضور تسلیحات ساخت جمهوری آذربایجان در اوکراین تایید نشده بود ولی ظاهرا با انتشار تصاویر فوق از خمپاره انداز 82 م.م 20N5 ، جمهوری آذربایجان هم به این فهرست افزوده شد محور شرق اوکراین در 17 ژوئن 2022 ارتش روسیه همچنان برای بیرون راندن یا وادار کردن واحدهای اوکراینی مستقر در سوردونتسک تلاش می کند ، ولی براساس داده های ستاد کل ارتش اوکراین ، حملات روسها به سیروتینه و متولکین ، دفع شده و این موجب گردیده تا روسها بتدریج توپخانه سنگین تری را وارد صحنه نمایند . دیمیترو اسنیگیرف ، نماینده پارلمان اوکراین در 17 ژوئن اعلام نمود که ارتش روسیه در حال حاضر ، 7 گردان تاکتیکی تا 24 ساعت قبل در سوردونتسک در اختیار داشتند که در چندین ساعت اخیر ، حداقل 2 گردان دیگر به این تعداد اضافه شده که البته این نظر قابل تایید نمی باشد ولی نیروهای اوکراینی همچنان به مقاومت خود در آزوت ادامه میدهند . با تمامی این اوصاف ، حملات روسها به خطوط تدارکاتی ارتش کیف در لیسیچانسک ادامه دارد و برهمین اساس نوک پیکان حملات بسوی زولوته گرفته شده تا پس از تصرف آن ، محاصره ارتش اوکراین تا حدودی محقق شود . براساس گزارشهای موجود ، حملات روسها به برستوف ، نیروکوو و واسیلیووکا در امتداد بزرگراه باخموت – لیسیچانسک ادامه دارد ولی این حملات تا کنون دفع شده است . ابر قارچ شکل ناشی از انفجار یک انبار مهمات ارتش اوکراین در سینه - لنیکوفسکی روسها نیز حداقل دو گردان تاکتیکی تازه نفس خود را به این محور اعزام کرده اند . علاوه براین ، تحرکات جدیدی در جنوب شرقی لیمان دیده شده که نشان میدهد روسها در حال کسب آمادگی برای عبور از رودخانه سورسکی دونتس هستند . اما تصاویر جدید ماهواره ای نشان میدهد که نیروهای عملیات ویژه ارتش اوکراین موفق شده اند که در 16 ژوئن حداقل یک دستگاه پل موقت نظامی را بیلوهوریووکا ( 13 کیلومتری جنوب کرمینا) منهدم کنند که این در ادامه سریال تلاش روسها برای عبور از این رودخانه در اوایل ماه می ارزیابی می گردد .در شمال اسلاویانسک و جنوب شرقی ایژیوم روند پیشروی همچنان آهسته است و نبرد برای تصرف بوهورودیچین نیز موفقیت آمیز نبوده ، ضمن اینکه عملیات شناسایی ارتش روسیه در کراسنوپیلیا ناموفق ارزیابی می شود و دیمیریووکا نیز اخیرا از دست روسها بیرون آورده شده است ، در حالی که گفته میشود حملات متقابل ارتش اوکراین در جنوب غربی ایژیوم ادامه پیدا کرده است . نمایشگاه ادوات منهدم شده روسی در کیف ( نکته : بعد از 115 روز جنگ و آمارهای آنچنانی از تلفات روسها ، همین چند قلم جنس قابلیت نمایش داشت ؟!!!! ) محور خارکف ارتش روسیه در حال عقب رانده یگان های اوکراینی در شمال وشرق شهر خارکف هستند ولی ارتش اوکراین مدعی است که حملات روسها در کوچوبیکا ناموفق بوده ، با این حال ، واحدهای مهاجم در حال تجدید سازماندهی خود هستند تا در محور ترنوا- روبیژن مجددا دست به حمله بزنند . این درحالی است که نشانه های اولیه از حضور نیروهای دونتسک و لوهانسک درشرق ترنووا و روبیژن دیده می شود . اما در جنوب شرقی خارکف ، احتمال انجام ضد حملات توسط ارتش اوکراین تدریجا در حال افزایش است ، ولی روسها توپخانه سنگین خود را جلو کشیده و به 35 کیلومتری جنوب شرقی خارکف رسانده اند . راست : سلاح هجومی SCAR-L به غنمیت روسها درآمده چپ : خمپیجی ( ترکیب آر پی جی و پرتابه خمپاره ) - ارتش اوکراین محور جنوب اوکراین براساس داده های منتشره از سوی منابع اوکراینی ، حملات مداوم ارتش کیف به مواضع روسها در محور جنوبی همچنان ادامه دارد . برهمین اساس ، هواپیماها و بالگردهای اوکراینی مواضع ارتش روسیه در خرسون ، کاخوفکا و برسیلاو در 45 کیلومتری خط تماش در مرز بین استان خرسون و میکولایف را هدف حمله قرار دادند که یک انبار مهمات و یک مرکز تعمیراتی ارتش روسیه در جریان این حملات آسیب دیده است که گفته شده بر اثر حملات سوخو-25 های اوکراینی بوده . در دریای سیاه ، نیروهای اوکراینی موفق شدند تا یدک کش " واسیلی بخ" را که مسئولیت تحویل سلاح و مهمات به نیروهای مستقر در جزیره مار را بر عهده داشت ، منهدم کنند ولی هنوز از نحوه انجام این کار ، اطلاعات خاصی منتشر نشده است . یدک کش واسیلی بخ پس از آسیب دیدگی ، توسط یک شناور روسی ، یدک کشیده میشود به گفته تحلیلگران نظامی ، نفود هواگردهای اوکراینی به عمق 45 کیلومتری خطوط دفاعی روسها ، نشان دهنده ضعف شبکه دفاع هوایی روسیه در حومه خرسون است .در محور زاوپوروژنیه ، اطلاعات بدست آمده نشان میدهد که روسها در حال تمرکز نیروهای خود در واسیلیوکا و پولوهی در 45 کیلومتری جنوب و 90 کیلومتری جنوب شرقی این استان هستند ، ولی نشانه های خاصی برای حمله دیده نمی شود که این به معنای تقویت خط پدافندی در این منطقه است . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع1

ماهی پرنده برای ارتش اوکراین شایعات و واقعیتهای تحویل موشک ضد کشتی فرانسوی به کیف در روزهای اخیر ، روند تقاضای تحویل سلاح از سوی کیف شدت بیشتری بخود گرفته و در این میان برخی از کشورها به این نیاز، پاسخ مثبت داده و با آن موافقت نموده اند . در همین رابطه ، در اوایل ژوئن 2022 گزارشهایی مبنی بر تحویل موشک ضد کشتی اگزوست از سوی فرانسه منتشر شد ، اما تا کنون (17 ژوئن 2022 ) هیچ اطلاعات رسمی مبنی بر تحویل و کاربرد آن منتشر نشده ، در نتیجه متن پیش رو ، تحلیلی است در ارتباط با این خبر ... راست : اگزوست AM39 نصب شده در جایگاه مرکزی جت رزمی رافال چپ : ژان دومینیک مرش ، روزنامه نگار فرانسوی /روزنامه لوپوئن خبری بدون دنباله تبلیغات رسمی در ماه های اخیر ، مطبوعات غربی ، داده های متنوعی را در خصوص انتقال تسلیحات موشکی خاص به اوکراین منتشر نموده اند ، اما در سوم ژوئن 2022 ، ژان دومینیک مرش ، روزنامه نگار فرانسوی در روزنامه لوپوئن ، اطلاعاتی را در خصوص تحویل احتمالی موشکهای ضد کشتی اگزوست به اوکراین فاش نمود . وی بدون اشاره به منبع اطلاعات ، چنین نوشت که فرانسه در حال بررسی تحویل موشکهای ضد کشتی اگزوست به کیف است . علاوه براین ، وی لیستی از سلاح هایی که میتوان بعنوان سامانه های دفاع ساحلی از آنها استفاده نمود را نام برد و تاکید نمود که انتقال آنها بدلیل عدم صدور مجوز ، هنوز ارسال نشده است . نسخه زیردریایی پرتاب اگزوست (SM39) این مساله باعث جلب توجه نشریات فرانسوی زبان شد ولی هیچکدام موفق نشدند تا جزئیات جدیدی به این خبر اضافه کنند . از زمان انتشار این خبر ، حدود دو هفته می گذرد ولی وضعیت همچنان در هاله از ابهام قرار دارد . از یکسو این روزنامه نگار هنوز منبع مورد استفاده خود را معرفی ننموده و از سوی دیگر ، امکان رد کردن تحویل این موشکهای به ارتش اوکراین نیز امکان ندارد و بطور طبیعی این احتمال را باید در نظر گرفت که فرانسه در حال آماده شدن برای ارسال این موشکها به اوکراین است . با تمامی این اوصاف ، وضعیت حاضر ممکن است در آینده نزدیک ، روشن تر شود ، چرا که فرانسه به صورت فعالانه ای در زمینه تحویل سلاح و مهمات به کیف مشارکت دارد و زمینه های لازم برای ارسال این موشکها نیز فراهم است . اگزوست هواپرتاب ( AM39) راست: احتمالا در حال بارگیری در دهلیز هواپیمای گشت دریایی آتلانتیک-2 چپ : هواپیمای گشت دریایی آتلانتیک-2 در حال شلیک اگزوست محصولی با سابقه عملیاتی مشخص موشک ضد کشتی اگزوست ، یکی از قدیمی ترین سلاح های ضد کشتی عملیاتی دنیاست که هم اکنون در کشورهای مختلفی بصورت عملیاتی در خدمت قرار دارد . طراحی و تولید این موشک از سال 1967 توسط شرکت نورد آویاسیون آغاز شد و پس از آن با ادغام این شرکت با مجموعه های بزرگتر و تشکلی کنسرسیوم آیرواسپیسیال ادامه پیدا نمود تا اینکه کل این مجموعه با تغییرات جدید ، MBDA نام گرفت و تا کنون نیز به همین صورت ادامه دارد . این موشک پس از ده سال تحقیق و بررسی سرانجام درسال 1975 باشناسه MM38 وارد خدمت گردید و پس از آن حداقل دوکشور بطور همزمان تلاش کردند تا این موشک را بر روی پرتابگرهای زمینی نیز نصب نمایند . با توسعه فناوری در دهه های بعد ، چند نسخه جدید از این موشک شامل AM38 و AM39 نیز تولید شد و گونه اصلاح شده از آن با شناسه SM39 نیز برای شلیک از روی زیرسطحی ها توسعه پیدا نمود . آخرین نمونه اصلاح شده از خانواده موشک اگزوست ، نسخه MM40 است که درسال 2010 با شناسه بلاک 3 تولید گشت که درواقع ، بدلیل ظهور نسل جدیدی از تسلیحات ضد کشتی ، آخرین نمونه آن نیز بشمارمی آید . اگزوست در مرحله علمیاتی نخستین مشتری این موشک ، ارتش فرانسه بود ولی علیرغم اصلاحات متعدد ، هم اکنون برنامه های متعددی برای جایگزینی این نمونه در دست اقدام است . اما در حوزه فروش خارجی ، از اواخر دهه هفتاد میلادی ، این سلاح بصورت گسترده ای به مشتریان خارجی تحویل گردید که بسته به نیاز خود ، این سلاح را با تغییرات جزئی و کلی خریداری می نمودند . کشتی کانتینربر آتلانتیک ( درواقع ناوهواپیمابر سرهم بندی شده برای حمل جتهای هاریر ) که هدف حمله اگزوستهای آرژانتینی قرار گرفته ناوشکن اچ ام اس گلامورگان با خوش شانسی هر چه تمام تر ، پس از برخورد اگزوست های آرژانتینی ناوشکن بدشانس اچ ام اس شفیلد ( جنگ فالکلند) درواقع ، اگزوست چیزی در حدود 30 مشتری خارجی داشت که یک سوم تعداد سفارش داده شده را نمونه MM30 بلاک 30 تشکیل می دهد و بر خلاف نمونه های مشابه ، این موشک در جنگهای متعددی بصورت عملیاتی بکار گرفته شد . در سال 1982 ، این موشکها توسط نیروی دریایی و هوایی آرژانتین علیه نیروی دریایی بریتانیا استفاده گردید و جتهای سوپراتاندارد نیروی هوایی این کشور موفق شدند تا باشلیک AM39 ناوشکن اچ ام اس شفیلد و یک کشتی کانتینربر آتلانتیک را غرق کنند . علاوه براین ، ارتش آرژانتین یک نمونه بومی از سامانه زمین پایه حامل اگزوست را توسعه داده بود که موفق شد به ضربه شدید به ناوشکن اچ ام اس گلامورگان وارد کند ، هر چند این شناور پس از تعمیر ، مجدد وارد خدمت گردید . مشهورترین قربانی اگزوست راست : یو اس اس استارک که قربانی اصابت دوتیر اگزوست عراقی شد چپ: گفته شده بخش کلاهک اگزوست اول شلیک شده به یو اس اس استارک که بازیابی شده درطول جنگ ایران وعراق نیز موشک اگزوست به ستاره نبردهای دریایی میان طرفین تبدیل شد ، بطوریکه که گفته میشود در طول دهه هشتاد میلادی ، نیروی هوایی عراق به تقریب 600 تیر موشک AM39 را بسوی اهداف دریایی شلیک نمود که از این تعداد ، 250 تیر با موفقیت به اهداف خود اصابت نمودند . اما مشهورترین شکار اگزوست در طول تاریخ نبردهای دریایی ، حمله نیروی هوایی عراق به شناور رزمی یو اس اس استارک آمریکایی بود . در ماه می 1987 ، یک فروند جنگنده میراژ اف- یک ( یا به روایتی ، جت غیرنظامی فالکون تغییر داده شده برای حمل اگزوست ) دو تیر موشک اگزوست را بسمت این شناور شلیک نمود که با اصابت هر دو موشک ، اگر چه موجب کشته شدن ملوانان آمریکایی گردید ولی شناور پس از انجام تعمیرات مجدد وارد خدمت شد . ویژگی های فنی اگزوست ، یک موشک ضدکشتی مادون صوت محسوب می شود که برای انهدام اهداف سطحی با تناژ متوسط درنظر گرفته شده است و با توجه به ساختار بخش بخش ، می توان آن را از روی پیکربندی های هوایی، زمینی و دریایی بسمت هدف شلیک نمود . تمامی نسخه های موجود از این موشک ، قطر بدنه 340 م.م و طول 4.7 متر بدون احتساب بخش پیشرانه را به نمایش می گذارند ، در حالی که دهانه بالکهای بدنه و سکانهای ذوزنقه ای شکل آن ، به 1.35 متر می رسد . وزن این موشک در نسخه های اولیه خود بین 650 تا 670 کیلوگرم متغییر بوده ولی در جدیدترین نمونه های تحویلی ، به 780 کیلوگرم نیز رسیده است . از این عدد ، 165 کیلوگرم وزن کلاهک جنگی موشک بوده که میتواند در دو نوع نیمه ضد زره مجاورتی یا تاخیری روی بدنه اصلی مونتاژ گردد . نسخه های اولیه این موشک به یک پیشرانه سوخت جامد مجهز شده بود ولی با معرفی نسخه MM40 ، علاوه بر موتور اولیه ، یک پیشرانه توربوجت نیز برای میانه پرواز بسوی هدف برای آن درنظر گرفته شد که بردآن را تا حدودی اصلاح نمود . در نتیجه ، نمونه کشتی پرتاب MM38 بابرد 40 کیلومتر و نسخه هواپرتاب آن درصورتی که از ارتفاع بالاشلیک شود ، حدود 70 کیلومتر برد داشت ،در حالی که نسخه MM40 بلاک 3 بدلیل اضافه شدن پیشرانه توربوجت ، حدود 180 کیلومتر برد را به نمایش می گذارد . در حوزه هدایت ، تمامی نمونه های تولید شده به یک خلبان خودکار با سامانه ناوبری اینرسیایی و یک جستجوگر راداری فعال مجهز هستند ، بطوریکه ترکیب خلبان خودکار و سامانه ناوبری اینرسیایی ، موشک را به منطقه ای هدف درآن مستقراست ، منتقل نموده و پس از آن رادار ، هدف را جستجو کرده و موفقیت شلیک را تضمین می نماید . ابهامات تحویل اگزوست به اوکراین علیرغم همه شایعات موجود ، هنوز مشخص نیست که آیا این موشک به اوکراین تحویل خواهد شد یا خیر ، اما چشم انداز تحویل این سلاح هنوز واضح نیست و درصورت صحت خبر ، نوع موشک و تعداد آن اهمیت بیشتری خواهد داشت .برای ارتش اوکراین ، تنها امکان تهیه نمونه های ساحل پرتاب اگزوست وجود دارد ، چرا که ارتش اوکراین ناوگان دریایی و هوایی خود را برای اصلاح با هدف حمل و شلیک این موشک ازدست داده و جتهای رزمی موجود این کشورنیز به سادگی توانایی حمل و شلیک آن را ندارند . نمونه بازسازی شده گرافیکی اگزوست ساحل پایه ارتش آرژانتین نمونه های پیشنهادی شرکت MBDA برای نسخه ساحل پایه اگزوست علاوه براین ، خصوصیات این موشک نیز به گونه ای است که کاربرد آن در صحنه نبرد مدرن با ابهاماتی روبروست ، بدین معنی که حداکثر برد این موشک به 180 کیلومترمی رسد و گفته شده رادار این موشک با اجرای عملیات جنگ الکترونیک ، قابل اختلال است . سرعت مادون صوت اگزوست نیز برای سامانه های دفاع نزدیک شناورها نباید هدف چندان سختی باشد و حتی درصورت عبور از شبکه دفاعی ، کلاهک 165 کیلوگرمی اگزوست احتمالا برای تاثیر گذاری چندان از قدرت لازم برخوردار نیست. علاوه براین ، طرف مقابل با علم به تهدید بودن چنین سامانه هایی ، ورود آن را زیر نظر خواهد گرفت و ممکن است اقدامات پیش دستانه ای بر علیه آن اجرا نماید . نمونه تیپیکال سامانه ساحل پایه اگزوست ( MM40 بلاک3) نتایج قابل پیش بینی ؟!!!! مجموع داده های موجود از شایعه انتقال اگزوست به اوکراین ، میتواند مخاطب را به یک نتیجه قابل پیش بینی رهنمون سازد . ارتش اوکراین می تواند به مجموعه ای از تسلیحات اینچنینی مسلح شود ولی تاثیر گذاری آنها در میدان نبرد با ابهامات بسیاری روبرو است . درواقع ، احتمالا این خبر ، تنها یک شایعه تایید نشده بشمار می آید ( که ممکن است پوشش خبری برای تحویل نسخه های پیشرفته تری از موشکهای ضد کشتی هارپون باشد .م ) که در مطبوعات ظاهر شده است . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع1

لطف دارید در مورد کشتی های هوایی مانند زپلینها که با هیدروژن پر می شدند ، حتی علی رغم ابداع گلوله های انفجاری اتش زنه که برای مقابله به کار گرفته می شد ، یکی یا دو گلوله برخورد کرده هم منجر به اشتعال و سقوط نمی شد و ظاهرا با تمرکز آتش به یک نقطه و استفاده از گلوله های آتش زای انفجاری با تعداد بالا بود که می توانستند ساقطشان بکنند و البته در نهایت این موضوع بود که دوران آنها را به پایان برد. در مورد این بالن هم موضوع پاره شدن کابل یا از کنترل خارج شدن نبود گزارشی که من دیدم در مورد سقوطش بر روی زمین بود و این که بعد از آن محل سقوط مورد بمباران هم قرار گرفته بود . علت سقوط آن هم همانطوری که شما فرمودید هر چه که بوده بعید است مربوط به این تفنگ و عوامل مشابه باشد حالا احتمالا تغاری بود که شکسته و ماستش ریخته و آرم عصای موسی هم بهره برداری اش را کرده است

سوم خرداد با کیل مارک گلوبال هاوک

تا حد امکان سعی شده این "نکته" که در جنگ روانی دشمن و رسانه های فارسی زبان کاملا هدفمند مدفون میشه و در جنگ خودی هم شاید عزت و غرور بچه های اطلاعاتی و مشغولیت مدامشون و توان رسانه ای و البته انصاف برخی ها اجازه نمیده باز بشه، مدام برش تاکید بشه ولی گویی خیلیها دوست ندارند نگاه درستی به ماجرا داشته باشند. بدون اغراق اگر بخواهیم شرایط حاضر را تمثیلی بیان کنیم ( شما از بودجه و ابزار و تکنولوژی و امکانات بگیر تا تجربه و روش و حمایت بین المللی و رسانه ای و تا همکاری و هم افزایی های تقریبا اکثر دستگاه های اطلاعاتی کشورهای همسایه ایران گرفته تا تقریبا اکثر قدرتهای اطلاعاتی جهان غرب و حتی بعضا شرق و نهایتا یکی از مهمترین عوامل یعنی مزدورهای بی جیره و باجیره داخلی) میشه بدون اینکه بخواهیم دشمن را بزرگ کنیم یا توان داخلی را ضعیف نشان بدیم (فقط ترسیم واقعیت موجود به شکل مثال!) شبیه رویارویی دو تیم فوتبال هست. ولی با این مشخصات نه تیم فوتبال جوانان مثلا اندونزی با تیم ملی برزیل که لااقل در توان جسمی تا حدی نزدیک بهمند، بلکه با درنظر گرفتن تمام عناصر نابرابر یاد شده تیم کودکان محلات سرزمینی با تیم ملی بزرگسالان برزیل. عرض کردم این به معنی ضعیف نشان دادن یا تحقیر توان اطلاعاتی کشور نیست و در مثل هم مناقشه نیست. ولی واقعیت موجود همین هست. دستگاه های اطلاعاتی ما با ازمون و خطا پس از فروپاشی کامل و قطعی دستگاه سابقی که خودش هم جوان بود تازه و اتفاقا دستپخت همین دشمن فعلی بود (پس طبیعی است چطور فروریخته به شکل کاملا ویران ) شکل رگفتند اون هم از همون اول تحت شدیدترین ضربات اطلاعاتی مدام انواع تروریستهای داخلی و خارجی. حالا در نظر بگیرید مواجهش از همون ابتدا با دستگاه های اطلاعاتی که به تعداد سالهای انقلاب ما و حتی شاید بیشتر فقط سابقه کودتا دارند در تمام جهان. به اندازه تمام بودجه های قبل و بعد ما طی چند ده سال فقط بودجه سالیانه نیروها و دستگاه هاشون هست و چه و چه. حالا هم افزایی همه این دستگاه های اطلاعاتی را نگاه کنید، حالا انواع و اقسام همکاری های جاسوسی در قالب حتی سیاسی و دیپلماتیک و اجتماعی و رسانه ای را نگاه کنید. واقعا اگر قرار به گفتن باشه حرف های زیادی است برای گفتن. ضعف داریم؟ بله! ضربه میخوریم؟ بله! ولی آیا در شرایط نابرابر مردانه میجنگیم هنوز؟ بله! حتی زخمی و خون الود. ولی ماجرا شده ماجرای تماشای فوتبال تحمیلی این دو تیم ترسیم شده. که تیم برزیل فرضی هروقت گل میزنه اولا به اندازه گل زدن به تیم ملی ارژانتین! خوشحالی میکنه و میکنند براش و ثانیا انواع توهین ها و دشنام ها و تحقیرها و یاس ها را روانه تیم کودکان محلات میکنند. پ ن: تیم کودکان محلات هم روزی بزرگ میشه و هم هر روز باتجربه تر و حرفه ای تر. مصدوم میده. حرف میشنوه. هو میشه شاید ولی هرچند این نبرد تا روز موعود ( به روال تاریخ و نبرد حق و باطل) نابرابر باقی خواهد ماند ولی حتما در کنار تمام احد ها، خیبرهایی هم وجود خواهد داشت انشاء الله.

اين نكته مغفولي هست كه مشابهش رو در جنگ تحميلي شاهد بوديم وقتي غرب و شرق روي زدن ايران توافق داشتن و همه جوره پشت صدام در اومدن هرگز سكوت دنيا دربرابر حملات شيميايي صدام رو فراموش نميكنيم در حال حاضر هم تمام سرويسهاي اطلاعاتي رسمي و غيررسمي روي ايران دون هستن و كار ميكنن از سازمان هاي اطلاعاتي امريكا گرفته تا موساد و سازمان هاي اروپا و حتي كشورهاي عربي بي سابقه و استثنا هست

پس بهتر هست به جای اظهار فضل های بدون پشتوانه و تکرار اظهارت شاذ دیگران ، و بازآفرینی دوقطبی مشعشع و منسوخ شده " من اطلاع دارم - شماها نمیدونید " یک مقداری در خصوص سازمان های اطلاعاتی و شیوه برخورد آنها در زمان جنگ یا صلح مطالعه کنید .. این تصور خیالبافانه ای که در یک جنگ اطلاعاتی ، حلوا پخش می کنند ، در میلیتاری خریدار ندارد .. در جنگ می زنید و می خورید ... بخش خوردن آن را طرف مقابل بواسطه قدرت رسانه ای خودش 10 برابر به نمایش می گذارد در حالی سیستم اطلاعاتی خودی به دلایل مشخص و معلوم امکان انتشار طیف وسیع عملیاتهای ترور و تروریستی خنثی شده و یا مقابله به مثل ها را ندارد ... کیس ایران در برابر عملیات تمام سازمان اطلاعاتی غربی از ایالات متحده تا نروژ ، فرانسه و .... ، در تاریخ جنگ بین سازمان های اطلاعاتی ، یک مورد خاص و نابرابر هست و همین که الان توانایی این را دارید که بدون دغدغه امنیتی ، کار و زندگی کنید ، تا آخر عمری که دارید ، مدیون آدم هایی هستید که دارند برای حفظ امنیت این کشور تلاش می کنند . این یک جنگ تمام عیار خاموش هست ، می زنید و می خورید .... مورد شما هم از دوحالت خارج نیست ، یا از روی کمبود اطلاع چنین روندی جلو می برید یا جزء همون اکانتهای سازمانی مجهول الهویه هستید که برای عملیات روانی هر چند وقت یکبار در این انجمن سبز می شوید و تجربه برخوردبا امثال شماها ، به اندازه کافی وجود دارد . پس بهتر هست ، دست و پاهای خودتون را جمع کنید و حواستون جمع باشد که اینجا میلیتاری دات آی آر هست نه " گاو دَکَفته بازار" اینستاگرام و تلگرام و توئیتر

به نظرت میتونن سکوت کنن؟ ترور شهید توسط امریکا انجام شد نه اسراییل اما بله رفتار ما در عدم قاطعیت برای مثال پر پرتاب ها یا ادعاهای بی عمل باعث شده بود که خیلی به پاسخ ایران باور نداشتن از سمت دیگه ایران آنقدر تحت فشار اقتصادی بود که عملا ابران رو در بازی دو سر باخت گذاشتن

آمریکا بزرگترین اشتباهش این بود که به ما طرز جنگیدن را یاد داد و این تا مادامی که هست ضربه اش را خواهد خورد شهید بهروز مرادی

با سلام "مطالعه ، مسیر زندگی انسانها را تغییر می دهد" پی نوشت : این طرح فوق العاده بود

مقدمه   در جنگ خلیج فارس حدود 7 درصد مواد منفجره به کار گرفته شده علیه عراق را انواع بمب‌ها و موشک‌های هدایت دقیق تشکیل می‌داد. آمار این جنگ نشان می‌دهد درصد موفقیت هواپیماهایی که از انواع PGM (که در ادامه مقاله با آن آشنا خواهیم شد) برای حمله به اهداف خود استفاده می‌کردند حدود 10 برابر هواپیماهایی بود که از بمب‌های غیر هدایت شونده علیه اهداف خود بهره می‌جستند. در این جنگ در طول 6 هفته، نیروهای متحد حدود دو برابر بمب‌های لیزری را که در طول 9 ماه علیه ویتنام استفاده شده بود بر سر عراق ریختند. پس از جنگ خلیج فارس نیز در نبردهای بعدی استفاده از انواع PGM رشد فزاینده و چشمگیری به خود گرفت. در شش درگیری نظامی از هفت درگیری نظامی اخیری که ایالات متحده در آن نقش داشته، انواع PGM دست کم 60 درصد مواد منفجره روانه شده به سوی اهداف را شامل می‌شده است. در جنگ یوگسلاوی سهم تسلیحات هدایت شونده مورد استفاده از کل تسلیحات حدود 30 درصد بود که رشد بیش از 4 برابری را نسبت به جنگ خلیج فارس نشان می‌دهد. در این جنگ نیمی از ساختمان‌های دولتی، پلیس، پدافند هوایی و تاسیسات شبکه برق که در طول جنگ مورد هدف قرار گرفت با استفاده از موشک‌های کروز تاماهاوک مورد تهاجم واقع شد. در این نبرد همچنین از تاماهاوک برای هدف قرار دادن اهداف متحرک استفاده شد( 26 موشک تاماهاوک علیه 18 هدف متحرک) و از کل 218 موشک تاماهاوک پرتاب شده 181 فروند به اهداف از پیش تعیین شده اصابت نمود. JDAM برای اولین بار در این عملیات مورد استفاده قرار گرفت و نشان داد قادر است ضعف های بمب های لیزری را در شرایط بد آب و هوایی پوشش دهد. دیگر مزیت JDAM در مقابل بمب‌های لیزری امکان رهاسازی آن از ارتفاعات بالاتر بود (20000 پایی). بین 60 تا 70 درصد بمب ها و مواد منفجره‌ای که در افغانستان استفاده شد، قابلیت استفاده در شرایط بد آب و هوایی و نیز عوامل محدودیت‌زایی نظیر دود، شن و گرد و غبار را داشت که نسبت به جنگ یوگسلاوی افزایش 5 برابری را نشان می‌دهد. در یکی از حملات جنگ افغانستان، 100 JDAM در 20 دقیقه بر سر اهداف ریخته شد (هر دقیقه 5 بمب). در جنگ عراق در سال 2003 تمام موارد منفجره‌ای که در بغداد ریخته شد از نوع هدایت شونده بود. متوسط انحراف 6500 JDAM که بر علیه اهداف عراقی به کار گرفته شد، حدود 10 تا 12 فوت بود. در این جنگ 750 موشک تاماهاوک پرتاب شد که به معنی پرتاب روزانه 35 موشک به طور متوسط در طول جنگ بوده است. این موشک‌ها از خلیج فارس، دریای سرخ و شرق دریای مدیترانه به سوی اهداف عراقی شلیک می‌شدند. شدت حمله در عملیات OIF(عراق 2003) تقریبا دو برابر شدت حمله در جنگ خلیج فارس بود (دو برابر مواد منفجره در یک بازه زمانی مشابه). سه روز در این عملیات طوفان شدید شن به وقوع پیوست که استفاده از بمب‌های لیزری را ناممکن ساخت ولی نبرد با بمب‌های دیگر ادامه داشت. به نظر می‌رسد حرکت به سمت توسعه و به کارگیری مواد منفجره هدایت شونده و قابل استفاده در همه شرایط آب و هوایی با شتاب بیشتری در دهه آینده نیز از سوی ایالات متحده دنبال خواهد شد. نیروهای نظامی ایالات متحده هم اکنون در حال توسعه انواع جدیدی از این نوع تسلیحات هستند که برخی از آنها عبارتند از: – انواع جدیدی از JDAM با برد بیشتر (40 کیلومتر) و با مقاومت افزون‌تر در برابر Jamming – بمب‌های کوچک دقیق 250 پوندی (SDB) که بمب افکن‌ها، هواپیماهای جنگنده و نیز هواپیماهای بدون سرنشین را قادر می‌سازد در یک سورتی پرواز اهداف بیشتری را مورد تهاجم قرار دهند. – موشک کروزهواپرتاب JASSM با بهبود برد تا 350 کیلومتر و دقت بیشتر تا حدود 3 متر با یک سر جنگی 1000 پوندی – موشک کروز TacTom یا تاماهاوک تاکتیکال که قادر خواهد بود حدود 3 ساعت بر فراز منطقه هدف به گشت زنی بپردازد و بدین ترتیب موقعیت اهداف متحرک را در این مدت شناسایی کرده و به سوی آن حرکت کند. PGM ها علاوه بر دقت، روز به روز قدرت تخریب و نیز هوشمندی بیشتری نیز پیدا می‌کنند. به عنوان مثال می‌توان به SFW اشاره کرد که 10 بمب کوچک را در بر می‌گیرد و با شکافته شدن پوسته آنها را رها می‌کند. هر کدام از این بمب ها چهار بمب ضدزره را با خود حمل می‌کند (skeet) که مجهز به سنسورهای لیزری و فروسرخ هستند. هنگامی که این بمب از هواپیما رها می‌شود پوسته آن شکافته شده و 10 بمب داخل آن با استفاده از چتر درفضا پراکنده می‌شوند. در نزدیکی زمین چهار بمب کوچک متصل شده به آنها به صورت شعاعی پرتاب شده و نیروهای زرهی را هدف قرار می‌دهد. هرکدام از Skeet ها قادر است هدف خود را به طور مستقل شناسایی کرده و در مجاورت آن منفجر شود. یک SFW می تواند فضایی به مساحت 30 هکتار را با استفاده از 40 Skeet که با خود حمل می‌کند پوشش دهد. یک بمب افکن با حمل 30 SFW قادر است در واقع 1200 بمب کوچک هوشمند ضد زره را در فضای وسیعی رها کرده ومیدان نبرد را تحت کنترل درآورد. خود SFW ها می‌توانند توسط یک WCMD حمل شوند و بدین ترتیب عملکرد بهتری در شرایط جوی بد همراه با بادهای شدید از خود نشان دهند. در طول جنگ اشغال عراق (2003) حدود 90 SFW علیه ستون‌های زرهی عراقی مورد استفاده قرار گرفت. نحوه عملکرد و اجزای یک SFW همانگونه که ملاحظه می شود ابزار جنگ دقیق در طول دو دهه گذشته رشد زیادی کرده و همچنان در حال پیشرفت و برطرف کردن نقص ها و کاستی های موجود است. اگر در جنگ خلیج فارس در سال 1991، وقوع طوفان شن و یا دود ناشی از سوختن چاههای نفت مانع از موفقیت بمب های لیزری در نشانه روی و هدف گیری می شد، این نقص با بمبهای ارزان قیمت و بسیار دقیق JDAM تا حدود زیادی برطرف گردید. در حال حاضر یکی از مهمترین چالش های پیش رو در طراحی ابزار جنگی، هدف قرار دادن اهداف متحرک است که به طور گسترده ای، تحقیقات در این زمینه ادامه دارد و نتایج قابل توجهی نیز در این زمینه حاصل شده است.     PGM چیست؟   PGM به موشک یا بمبی اطلاق می شود که مجهز به سیستم هدایت و ناوبری در فاز نهایی پرواز باشد. سیستم هدایت یک PGM در فاز ترمینال به گونه‌ای است که علائم منتشره از سوی هدف در قالب امواج الکترومغناطیس (EMR) را از فاصله مشخصی از هدف حس کرده و بمب یا موشک را به سمت آن هدایت کند. در سال 1944، در زمان جنگ جهانی دوم برای تخریب و انهدام یک هدف نقطه‌ای بیش از 100 بمب افکن از زمین برخاسته و بالغ بر 600 بمب را روانه هدف می‌کردند. در جنگ ویتنام چنین هدفی با نزدیک به 170 بمب مورد تهاجم قرار می‌گرفت و در نبردهای دهه اخیر برای نابودی هدفی مشابه تنها چند PGM به کار گرفته می‌شده است. سلاح‌های دقیق علاوه بر آنکه از حجم نیرو و انرژی گسیلی به سمت هدف کاسته‌اند، باعث چابکی نیروها نیز شده‌اند. به عنوان مثال تنها از طریق سه سورتی پرواز هواپیمای ترابری C-5 در روز کل مواد منفجره‌ای که نیروهای امریکایی در جنگ خلیج فارس (1991) نیاز داشتند به منطقه حمل می شد. اینها از مزایای غیرقابل اغماضی است که با پیشرفت سیستم های هدایت و کنترل به دست آمده‌اند. البته با وجود این مزایای چشمگیر، اهمیت سلاح‌های دقیق به طور عملی در جنگ خلیج فارس خود را اثبات نمود. این نبرد شتاب حرکت به سمت استفاده از تسلیحات هدایت شونده و دقیق را چندین برابر ساخت به طوری که:  – نیروی هوایی آمریکا پس از این نبرد تعداد پلات‌فرم‌های حمل تسلیحات هدایت شونده خود را 3 برابر نمود – حجم و تعداد PGM در ماشین جنگی ایالات متحده از قبل تا بعد از جنگ 25% رشد داشت. – نیروی هوایی ایالات متحده، توسعه انواع جدیدی از PGM با دقت افزون تر، قابلیت رهاسازی و پرتاب دورایستا و نیز قابلیت پرتاب در شرایط بد آب و هوایی را در دستور کار قرار داد.     انواع جدید PGM   برخی از انواع جدید PGM که پس از جنگ خلیج فارس روند طراحی و توسعه آنها آغاز شد، عبارتند از (تقریبا همه موارد زیر عملیاتی شده اند):  JSOW – یک سیستم رهاسازی بمب با برد کوتاه است که برای به کارگیری در شرایط بد آب و هوایی به صورت دورایستا طراحی شده است.  AGM-154) JSOW) – یک سیستم تسلیحاتی کم­هزینه (حدود 200 تا 300 هزار دلار) با قابلیت گلاید و رهاسازی از فاصله دور می­باشد یعنی بیش از 20 کیلومتر مانده به هدف از ارتفاع پایین و حدود 70 کیلومتر مانده به هدف از ارتفاع بالا، قابل رهاسازی است و بدین ترتیب هواپیمای حامل آن از برد سایت­های پدافند اطراف نقطه هدف خارج است. این سیستم فاقد موتور و مجهز به سیستم هدایت GPS در طول مسیر و پردازش تصویر و Infrared در انتهای مسیر است. در 1998 علیه سایت‌های پدافند موشکی عراق با موفقیت به­کار گرفته شد که توسط هواپیمای F18 حمل می‌شدند. هر مجموعه JSOW 145 بمب کوچک BLU-97 را با خود حمل کرده و در محدوده­ای به وسعت یک زمین فوتبال رها می­کند .  در سال 2001 در جنگ عراق حدود 40 درصد از این بمب­ها به­علت شرایط محیطی منطقه (باد شدید) از رسیدن به اهداف خود بازماندند که انجام تلاش­هایی برای رفع این نقیصه گزارش شده است.     JDAM چست؟   JDAM – یک کیت ارزان قیمت هدایت با استفاده از GPS/INS است که با نصب در انتهای بمب‌های معمولی (غیر هدایت شونده) آنها را به PGM تبدیل می کند.  JDAM به طور رسمی از سال 1998 وارد خدمت ایالات متحده شد و در نبرد‌های بعدی به کار گرفته شد. با این حال تا جنگ اشغال عراق در سال 2003 همچنان بمب‌های لیزری به عنوان پرکاربردترین مواد منفجره مورد استفاده مطرح بودند. با این حال ضعف بمب‌های لیزری در مقابل شرایط بد آب و هوایی و عوامل جوی و محیطی باعث شد JDAM بهعنوان یک سیستم تسلیحاتی مناسب در تمام شرایط آب و هوایی جایگاه خود را پیدا کند به طوری که در نبرد مذکور حجم و تعداد JDAM های به کار گرفته شده به بمب های لیزری مورد استفاده نزدیک شد.  دقت این سیستمهای تسلیحاتی در حدود 13 متر است. البته از جنگ یوگسلاوی (اولین مورد استفاده) تا جنگ شغال عراق دقت بمب‌های مجهز به این سیستم افزایش شایان توجهی داشت و به حدود یک تا 3 متر بیش از بمب‌های لیزری رسید.  یکی از مزایای JDAM به بمب‌های لیزری آن است که همزمان هواپیمای رها کننده قادر است تعدادی از این بمب‌ها را به سمت اهداف مختلف روانه کند. در حالی که در بمب‌های لیزری به علت محدودیت مرتبط با نشانه گذار لیزری همه بمب‌های رها شده به سمت یک هدف روانه می‌شود و پس از برخورد می‌توان بمب‌های بعدی را به سمت هدفی دیگر روانه ساخت.  WCMD – این سیستم توانمندی‌های مشابهی را برای سیستم‌های رهاساز بمب‌های خوشه‌ای فراهم می‌کند و آنها را از بمب‌های معمولی غیر هدایت شونده به بمب‌های دقیق (دقت حدود 30 فوت) تبدیل می‌کند.     موشک کروز JASSM    JASSM – نوعی موشک کروز هواپرتاب با توانمندی نفوذ در استحکامات و قابلیت رادارگریزی . طبق برخی ارزیابی‌ها توانمندی ایالات متحده در جنگ دقیق (Precision Strike) از زمان جنگ خلیج فارس تا کنون 5 برابر شده است.  برخی از انواع PGM که در جنگ های اخیر مورد استفاده قرار گرفته اند عبارتند از:  1- بمب‌های لیزری  بمبهای لیزری پرتعدادترین PGM های در اختیار ارتش ایالات متحده هستند. در طول جنگ خلیج فارس، بمب‌های لیزری علیه اهداف استراتژیک عمدتا توسط هواپیماهای F-111F و F-117 و بعضا A6-B حمل می‌شدند. البته هر سه این هواپیماها هم اکنون از خدمت بازنشسته شده‌اند. در جنگ خلیج فارس فقط 229 هواپیمای امریکایی قادر به حمل و پرتاب بمب‌های لیزری بودند، این تعداد تا سال 1996 به 500 فروند رسید و در حال حاضر بسیاری از هواپیماهای جنگی این کشور قادر به حمل و پرتاب انواع بمب‌های لیزری می‌باشند و البته بمب‌های لیزری با محدودیت هایی نیز مواجه هستند. مهمترین آنها کارایی بسیار پایین در شرایط بد جوی است (باران، ابر، غبار، دود و …) با این وجود در حال حاضر دقیق‌ترین سیستم‌های تسلیحاتی ایالات متحده همین بمب‌های لیزری هستند که در شرایط آب و هوایی مناسب دقتی در حدود 8 تا 10 فوت (2.4 تا 3 متر ) دارند.  از دیگر محدودیت‌های این بمب‌ها آن است که در یک هدف‌گیری بمب‌های رها شده فقط به سمت یک هدف قابل روانه‌سازی هستند. آن هم هدفی است که توسط نشانه‌گذار لیزری برای بمب‌های مورد نظر رنگ شده است.  2- موشک‌های کروز  استفاده از موشک­های کروز که نوعی PGM به شمار می­روند و استفاده از آنها در جنگ­های آمریکا به طور تصاعدی افزایش داشته است، در حال حاضر بسیار ارزان‌تر و سهل‌تر از گذشته شده است. هرچند همچنان این موشک‌های کروز جز گران قیمت‌ترین و پرهزینه‌ترین سیستم‌های تسلیحاتی هدایت شونده به شمار می‌روند. در گذشته، به­کارگیری نسل­های پیشین این موشک­ها (که در جنگ اول خلیج فارس مورد استفاده قرار گرفت) مستلزم استفاده از نقشه­های دقیق پستی و بلندی­های مسیر بوده­ که برای یک عملیات خاص نقشه­ای با 100 میلیون Data Point را شامل می­شد. این نقشه برای استفاده در سیستم هدایت TERCOM این موشک­ها مورد استفاده قرار می­گرفت (شکل 7). این درحالی است که پس از تجربه جنگ خلیج فارس، با ارتقای تکنولوژی در دو دهه اخیر، سیستم­های هدایت بسیار ارزان­تری بر مبنایGPS طراحی شده و هم­اکنون موشک­های کروز بر پایه این سیستم­ها در اختیار ایالات متحده می­باشند. بنابراین دشمن احتمالی می­تواند به تعداد زیاد از این موشک­ها استفاده کند و محدودیتی به لحاظ نقطه پرتاب و مسیر پرتاب ندارد. بدین ترتیب می­تواند آن را در اختیار سایر کشورها یا گروه­ها قرار داده و از آنها برای پرتاب استفاده کند. این موشک­ها بسیار چابک­تر (Agile) از مدل­های پیشین هستند چون نیاز به نقشه مسیر نداشته و به سرعت می­توانند برای پرتاب آماده شوند. موشک­های کروز هواپرتاب تاکنون به علت بزرگی و حجیم بودن امکان حمل و پرتاب از هواپیماهای چابک و سریع را نداشته­اند و عموماً با استفاده از هواپیماهایی نظیر بمب افکن B52 پرتاب می‌شده‌اند.  این موضوع در صورتی که هدف مورد نظر در عمق زیادی از خاک باشد می­تواند برای بمب­افکن­ها خطر­آفرین باشد و احتمال پرتاب این موشک­ها را کاهش دهد. همچنان که در جنگ­های پیشین در عراق نیز تعداد موشک­های CALCM پرتاب شده بسیار کمتر از موشک­های تاماهاوک بود. عدم توازن در برابری ماشین جنگی ایالات متحده و شوروی سابق باعث توسعه ابزارها و تاکتیک­های نبرد نامتقارن توسط ایالات متحده گردید. یکی از مبانی و در عین حال ابزارهای این منظور، تکنولوژی پنهان‌کاری و استفاده از عامل غافلگیری در تسلیحات جدید بود. این ایده پس از جنگ سرد نیز دنبال شد. به طوری که یکی از نمودهای آن موشک­های کروز با تکنولوژی پنهان‌کاری و سرعت بالا( High Subsonicیا Supersonic) است که در سالهای اخیر در دست تحقیق و توسعه بوده­اند و نسل بعدی موشک­های کروز به شمار می­روند. طبعاً بخشی از انگیزه توسعه این موشک‌ها پاسخ به تکامل سیستم‌های پدافندی شرقی بوده است (روسیه و چین).

                                     بسم الله الرحمن الرحیم                 در سال 2011 کمپانی بوئینگ از طرحی ابتکاری و بی سابقه در عرصه سلاح های زمین پایه رونمایی کرد. GLSDB . این طرح بر پایه استفاده از بمب کم قطر به عنوان جایگزین سرجنگی راکت های M26 در سامانه MLRS استوار بود. کانسپت بسیار ساده ای که به طرز غیر قابل باوری تاکنون و در تاریخ به کارگیری مهمات توپخانه ای و راکتی ، هیچ تلاشی برای توسعه چنین مهماتی صورت نگرفته بود و یا حداقل انگیزه ای برای این کار وجود نداشت.   ماجرا از آنجایی آغاز میشه که آمریکا و بسیاری از کشورهای دیگه در سال 2008 به معاهده سلاح های خوشه ای می پیوندند. بر اساس این معاهده بین المللی ، هر گونه ساخت ، نگهداری و استفاده از مهمات خوشه ای که مستقیم یا غیر مستقیم به منظور کشتن و یا آسیب رساندن به نیروهای پیاده ساخته شده باشند ، غیر قانونی و غیرمجاز قلمداد میشود.   http://www.clusterconvention.org/files/2011/01/Convention-ENG.pdf http://en.wikipedia.org/wiki/Convention_on_Cluster_Munitions   با پذیرش این پیمان نامه ، کشورهای عضو 10 سال فرصت دارند تا موجودی مهمات خوشه ای خودشون رو نابود کنند و یا اونا رو به انواع غیر خوشه ای و متعارف که سازگار با مفاد پیمان هست تغییر و تطبیق بدهند.   در زرادخانه آمریکا و کشورهای هم پیمان مقایر بسیار زیادی راکت های M26 وجود داره که عمر زیادی هم از ساخت اونا میگذره. با توجه به اینکه همین موجودی قدیمی بدون کمترین میزان اصلاح و بهسازی ، سال های زیادی میتونه در انبارها نگهداری بشه و به خدمت عملیاتی خودش در ارتش های کشورهای دارنده اون ادامه بده ، وزارت دفاع آمریکا از لاکهید مارتین یعنی پیمانکار اصلی سازنده راکت های M26 تا M30 در سامانه MLRS ، درخواست میکنه تا سرجنگی جایگزین برای سرجنگی خوشه ای موجود ، توسعه بده.   برای این منظور لاکهید مارتین هم به سراغ کمپانی ATK میره و سفارش رو به اون میده و نتیجه کار تحت نام ALTERNATIVE WARHEAD میشه یک سرجنگی با هزاران دارت از جنس تنگستن که ریسک خسارت جانبی و به جای ماندن بمبلت های منفجر نشده رو به صفر میرسونه.   این طرح در نوع خودش بسیار جالبه و موضوع تاپیکی هست که به زودی ایجاد میکنم. ولی مشکلش اینه که هیچ نوآوری خاصی در زمینه ماهیت سلاح یعنی راکت با مسیر شناخته شده بالستیک ، ارائه نمیکنه.   از همین جای ماجراست که بوئینگ میبینه اگر بخواد کمی دیر بجنبه ، توی این بازار بزرگ پر پول و سود و منفعت ، سرش بی کلاه میمونه و چیزی عایدش نمیشه. بنا بر این پول پرستی همیشگی صاحبان این کمپانی اونارو بر آن داشت تا فکر چاره ای کنند.   بوئینگ به سراغ نبوغ و خلاقیت طراحان بخش نظامی خودش میره و با مشاوره کارشناسان بخش بازاریابی و فروش خودش به این نتیجه میرسه که ، بهترین راه برای تبدیل کردن یک راکت معمولی یگان توپخانه به یک ابر سلاح واقعی رو همین الان ، خودشون به طرز کاملا اتفاقی در حال تولیدش هستند. و به قول معروف یار در خانه و ما گرد جهان میگردیم.   بله این جوری شد بمبی که از پایه و اساس برای حمل توسط هواپیماهای جنگنده طراحی و ساخته شده بود ، به شکلی بسیار مناسب با محموله سرجنگی راکت M26 قابل انطباق از آب دراومد. بدون کوچک ترین تغییر و یا اصلاح بر روی بمب و یا راکت. جوری که آدم شک میکنه که انگار این بمب اصلا از ابتدا برای سوار شدن روی این راکت طراحی شده باشه.   برای مقاصد صرفا تبلیغاتی و همچنین بازاریابی در نقاط دیگر دنیا از جمله مشتریان اروپایی ، بوئینگ به کمپانی بزرگ تسلیحاتی و نظامی سوئدی ساب SAAB ، پیشنهاد همکاری میده .  (دقیقا همون کاری که کمپانی ریثیان در مورد گلوله توپ اکسکالیبور انجام میده ) ساب به عنوان پیمانکار فرعی و دست دوم ، وظیفه تطبیق دادن بوستر راکت با بمب SDB  رو بر عهده داره و همچنین برای این سلاح بازاریابی میکنه.   راکت M26 اولین نمونه از راکت های ساخته شده برای MLRS هست که در اوایل دهه 80 توسعه داده شد. بردی بالغ بر 32 کیلومتر داره و با وزن 306 کیلوگرم که از این وزن حدود 120 کیلوگرم برای بخش جلویی راکت است که 90 کیلوگرم از آن رو به طور خالص بمبلت های خوشه ای تشکیل میدن.   یک فایل PDF خیلی خوب در مورد این خانواده راکتی: http://www.ausaredstone.org/files/2011/COL%20Rice%20PFRMS%20Revised%20with%20Public%20Release%20Stmt.pdf   با برداشتن این قسمت و جایگزینی اون با یک عدد بمب SDB با وزن 129 کیلوگرم به اضافه یک غلاف رینگی تطبیق دهنده ، تنها اندکی به وزن سر این راکت افزوده شده.   در ماه مارس سال 2015 بوئینگ به همراه ساب در میدان آزمایشات مهمات ویدسل در سوئد اقدام به اولین آزمایش این راکت-بمب پرنده میکنند و با 3 پرتاب متوالی موفق برگی از تاریخ رو رقم میزنند.     همون طور که میدونید بمب های SDB با هدایت جی پی اس به هدف خودشون برخورد میکنند و بوئینگ آخرین نسل از سیستم هدایت جی پی اس با مقاومت بالا در برابر اخلال و گمراه کردن رو، روی بمب های تولیدی بعد از سال 2012 ، نصب کرده. قائم مقام بخش سامانه های تسلیحاتی و موشکی بوئینگ در توصیف این سلاح جدید ، اصطلاح " حمله همه جانبه-همه زاویه " رو به کار برده و این به خاطر ماهیت عملکردی این سلاح هست.   به این ترتیب که پس از پرتاب راکت از داخل لانچر ، بوستر سوخت جامد ( که در این سلسله آزمایشات اخیر توسط کمپانی بزرگ نروژی NAMMO ساخته شده بود ) به مدت زمان 20 ثانیه روشن میشه و به سوزش و تولید نیروی پیشران ادامه میده و راکت رو به سرعت و ارتفاع مناسب میرسونه ، سپس مکانیزم جدایش بمب از بوستر فعال میشه . به نوع و ماهیت مکانیزم جدایش در گزارشات اشاره ای نشده بود. پس از جدایش بمب ، همه چیز مثل شرایطی دنبال میشه که این بمب برای اون شرایط طراحی شده . یعنی درست مانند پروفایل پروازی عادی و  پرتاب از هواپیمای حامل ، بمب بال های خودش رو باز میکنه و با مانورهای مورد نیاز برای رسیدن به هدف مورد نظر در بهترین زاویه و مسیر برخورد ، نقشه راه خودش رو ترسیم میکنه.   تمامی این محاسبات و تصمیم گیری ها بر عهده سیستم IMU و کامپیوتر پرواز هست که از الگوریتم های پیچیده بهره میگیره. داده های حرکتی با سیستم جی پی اس اصلاح میشه تا در نهایت به هدف برسه.   بدیهی است که موقعیت دقیق هدف ، لحظاتی پیش از پرتاب درون سامانه کنترل بمب ذخیره میشه.   نکته بسیار جالب توجه و انقلابی در زمینه عملکرد این سلاح همان توانایی 360 درجه و " حمله به همه زوایا " هست. یعنی شما با این سلاح در یک محیط کوهستانی و متراکم میتونید اهدافی در پشت کوه ها یعنی زوایایی که عملا خارج از دید هستند رو نابود کنید.   ماموریتی که هرگز با سیستم های راکتی و توپخانه ای حتی در هوشمندترین انواع آنها ، قادر به انجام نیستید. حتی در بسیاری موارد حمله هوایی به چنین اهدافی به عنوان مثال غارهای موجود در شیب بسیار تند کوهستانی یا پایگاه های مستقر در دره های کم عرض و عمیق ، بسیار دشوار و پر هزینه هستند.   و نکته دوم انقلابی درباره این سلاح ، توانایی نابودی اهداف در پشت سر جهت پرتاب راکت هست. یعنی پس از جدایش بمب از راکت ، بمب چرخش 180 درجه انجام میده و به اهداف پشت سر خودروی لانچر حمله میکنه.   این قابلیت حتی در مخیله خوش بین ترین طراحان سیستم های راکتی جهان هم نمی گنجید ولی امروز با ظهور این سلاح ، کاملا به آسانی انجام پذیر شده.   به گفته مقامات بوئینگ ، در صورت درگیر شدن با اهداف پیش رو ، این سلاح دارای برد 150 کیلومتر و در صورت درگیری با اهداف پشت سر ، دارای برد 70 کیلومتر هست. یعنی شما از یک راکت با عمر بیش از 30 سال و برد 32 کیلومتر ، سلاحی با این برد و با این سطح از هوشمندی و انعطاف ماموریتی خلق کرده اید. و این یعنی معجزه فناوری به اضافه چاشنی فرصت طلبی و چیره شدن بر بازار.   به گفته برخی کارشناسان ، پس از عملیاتی شدن این سیستم به دست مشتریان ، احتمال به کارگیری بمب های SDB II ساخت ریثیان که از سیستم هدایت سه گانه راداری فعال موج میلیمتری ، تصویرساز فروسرخ ، نیمه فعال لیزری به همراه GPS و INS استفاده میکنه، وجود دارد و با به کارگیری یک غلاف مخروطی محافظ و جداشونده بر روی قسمت سر بمب ، میتوان رفتار آیرودینامیک آن را بهبود داد و به احتمال زیاد هیچ مشکلی برای جایگزینی این بمب با بمب SDB ساخت بوئینگ ، وجود نخواهد داشت.   در آن صورت توانایی این سلاح حتی بسیار بیشتر هم خواهد شد. و توانایی نابود کردن اهداف متحرک هم به قابلیت های این سلاح افزوده میشود.   پرتابگر استاندارد این سلاح بدون هیچ تغییر یا بهسازی همان سامانه MLRS با گنجایش 12 عدد راکت ، و یا HIMARS با گنجایش 6 عدد راکت هست. این لانچرها موبایل هستند و با تحرک بسیار بالا ، توانایی آتش و فرار بسیاری خوبی رو برای یگان های توپخانه ای زمینی فراهم میکنند.   مسئولان این پروژه ، زمان تحویل دادن این سامانه از زمان بستن قرارداد تا رسیدن به سطح کامل عملیاتی رو ، حدود 18 تا 24 ماه عنوان کرده اند و انتظار دارند تا سال 2018 یعنی پایان مهلت خارج کردن راکتهای M26 خوشه ای از خدمت، این سلاح را به مشتریان خود تحویل بدهند.   یکی دیگر از نکاتی که تاکید بسیاری بر روی آن از سوی مدیران این پروژه صورت میگیره ، قیمت بسیار پایین ، نرخ تولید بسیار بالا و موجود بودن و در دسترس بودن تمامی اجزای این سامانه هست. یعنی هیچ نیازی به اعمال هزینه های جانبی تحقیق و توسعه جدید وجود ندارد. 10 کشور مشتری بالقوه این سلاح هستند و تازه این بدون در نظر گرفتن سفارشات به طور معمول عظیم و گسترده نیروی زمینی آمریکاست.     دو عدد ویدیو از آزمایشات این سلاح به همراه منابع جمع آوری: http://bcove.me/by1hwcsp http://www.military.com:80/video/guided-missiles/multipurpose-missiles/ground-launched-small-diameter-bomb-test/4129690395001/ http://www.defensenews.com/story/defense/land/weapons/2015/03/10/boeing-saab-small-diameter-bomber-ground-launch/24705183/ http://saab.com/land/weapon-systems/surface-tosurface-missile-systems/ground-launched-small-diameter-bomb/ http://www.army-technology.com/news/newsboeing-and-saab-conduct-first-test-firing-of-glsdb-4529518   در پایان از همه استادان و مدیران خواهشمندم هر گونه تغییر، اصلاح و دخل و تصرفی که مورد نیاز هست رو در جهت بهتر شدن مقاله متقبل بشوند. با سپاس.   تمام حقوق متعلق به میلیتاری میباشد

                           بسم الله الرحمن الرحیم     یه چند تا نکته رو هم فراموش کردم که توی مقاله اصلی بگم ، الان بهشون مختصر اشاره میکنم.   یه نکته خیلی خیلی مهم این سلاح که ممکنه در ابتدا کسی بهش توجه نکنه ، عنوان نکردن حداقل برد هست. یعنی در تمامی انواع مهمات زمین پایه تهاجمی مانند خمپاره ها و یا یگان توپخانه شامل توپ ها و راکت ها و موشک های بالستیک تاکتیکی ، همیشه ما یک حداقل برد داریم که یعنی نمیتوان با هدفی که از این حداقل برد به ما نزدیک تر است ، درگیر شویم.   ولی این سامانه به علت اینکه از یک بمب پرنده هواسر یا گلاید بامب استفاده میکند قادر است حتی نقطه ای در فاصله بسیار نزدیک از پرتاب خودش رو هم هدف قرار بده . یعنی بعد از جدایش راکت چرخش کنه و حتی خود پرتابگر رو ( به عنوان مثال وگرنه در واقعیت دلیلی برای این کار وجود ندارد ) منهدم کنه. و این نداشتن حداقل برد ، ویژگی انقلابی دیگر این سامانه است.   نکته بعدی اینه که فعلا و در حال حاضر مسئولان این پروژه در بوئینگ ، بر روی به کارگیری راکت M26 برای این سامانه متمرکز شده اند و دلیل آن هم در مقاله ذکر شد، یعنی تبدیل هر چه سریعتر سرجنگی خوشه ای به یک سلاح متعارف با دقت و هوشمندی بسیار بالا. بعد از این مرحله ، یعنی استفاده از راکت های M26 ، میتوان به سراغ نوع جدید تر و پیشرفته تر راکت سیستم MLRS یعنی راکت M30 رفت . در راکت M30 اندازه و ابعاد بوستر تغییر نکرده و فقط از نوع بهتر و گران تری از پیشرانه استفاده شده که اولا زمان سوزش بیشتری دارد و ثانیا ضربه ویژه بالاتری تولید میکند و نیروی تراست بیشتری دارد در نتیجه ، تغییرات سرعت یا همان شتاب گیری راکت بهبود داده شده و در زمان کوتاه تری به سرعت بیشتری دست پیدا میکند که در نهایت به افزایش برد قابل توجه این راکت منجر شده.   برد این راکت که در سیستم GMLRS یا نوع با هدایت GPS  و INS استفاده میشود ، 70 کیلومتر است. http://www.lockheedmartin.com/content/dam/lockheed/data/mfc/pc/guided-unitary-mlrs-rocket/mfc-gu-mlrs-rocket-pc.pdf   حالا در صورت استفاده از این راکت با برد بیشتر ، با یک محاسبه ساده میتوان برد نهایی GLSDB را محاسبه کرد که در حدود 190 کیلومتر در حالت حمله به روبرو میشود. البته به کارگیری راکت M30 در این سامانه ، بستگی مستقیم به موجودی انبار کشور مشتری دارد. که با توجه به افزایش خیره کننده توانایی تهاجمی ، بعید به نظر میرسد که کشورهای استفاده کننده از سیستم MLRS ، تغییر راکت های خود به این سامانه را خواستار نباشند.   این سامانه برای کشورهایی با بودجه نظامی کم که نیروی هوایی قدرتمند نداشته و یا امکان تهاجم هوایی به شکل موثر در محیط های مشخصی را ندارند ، یک گزینه بسیار کم هزینه و شدیدا موثر خواهد بود. به عنوان مثال کشورهای اروپای شرقی و هم مرز با روسیه ، توان آفند هوایی بسیار ضعیفی در تقابل با نیروی هوایی روسیه و سیستم های پدافندی زمین پایه برد بلند دارند. مقدار وسیعی از فضای آسمان این کشورها در پوشش کامل سامانه هایی مثل اس-300 قرار دارد و حمله با هواپیماهای جنگنده به اهدافی داخل خاک روسیه با ریسک بالا و هزینه بالایی برای هر ساعت پرواز همراه است.   سامانه GLSDB یک راهکار بسیار مناسب برای محیط هایی این چنین با ویژگی ANTI ACCESS/AREA DENIAL میباشد و به طور جدی توانایی های طرف مقابل رو که چنین عدم دسترسی ایجاد کرده به چالش میکشد. مثال های از این دست در نقاط دیگر هم به وفور یافت میشود.   همچنین در برخی اوقات که شرایط آب و هوایی اجازه عملیات نیروی هوایی در منطقه ای را نمیدهد ، این سیستم به راحتی در سخت ترین طوفان ها و تندبادها قادر به انجام ماموریت خود است بدون این که خللی در پرواز SDB رخ دهد و این به خاطر آزمایشات طولانی مدت و بسیار سخت گیرانه بوئینگ در فرایند طراحی این بمب پرنده است. به گفته مقامات بوئینگ ، 2 سال از زمان طراحی این بمب فقط در تونل باد سپری شده و انواع حالات گوناگون جوی شامل سخت ترین طوفان ها و بارندگی ، بر روی کیفیت پرواز این بمب آزمایش و ارزیابی شده و کار بزرگ و سنگینی بر روی نرم افزار کنترل و پایداری این بمب در شرایط سخت پروازی انجام شده.   با یک عدد لانچر سیستم MLRS میتوان 12 عدد SDB را با دقتی بالا بر علیه اهدافی در محیطی وسیع استفاده کرد ، ماموریتی که یک جنگنده مانند استرایک ایگل با از دست دادن بخش بزرگی از جایگاه های حمل تسلیحات خود و با کاهش توانایی درگیری هوا به هوا ، قادر به انجام آن و تازه در مدت زمانی طولانی تر خواهد بود.و این در حالیست که خطر از دست رفتن خود هواپیمای مهاجم هم در محیط های مورد مثال بالا وجود دارد.   فهرست کشورهای دارنده سیستم MLRS : آمریکا - برتانیا - آلمان - فرانسه - ایتالیا - اسرائیل - ژاپن - کره جنوبی - فنلاند - ترکیه - یونان - مصر - بحرین  هلند - دانمارک - نروژ ( موجودی راکت های قدیمی در انبار )    فهرست کشورهای دارنده سیستم HIMARS : آمریکا - امارات متحده عربی - سنگاپور - اردن مشتریان آینده : کانادا - لهستان - اسپانیا - قطر   http://www.army-technology.com/projects/mlrs/ http://www.military-today.com/artillery/m270_mlrs.htm   البته بحث محدودیت های صادراتی تسلیحات هم مطرح هست و بر طبق قانون آمریکا صادرات تسلیحات با توانایی بالا ، حتما باید به تایید کنگره برسه . بر اساس مدارک رسمی که در رسانه های همگانی منتشر شده است ، در حال حاضر به غیر از خود آمریکا تنها 2 کشور ایتالیا و اسرائیل دارنده بمب SDB هستند ولی در این مورد به دلیل زمین پایه بودن SDB ، احتمالا با سختگیری های کمتری برای صادرات آن از سوی کنگره مواجه خواهند بود.   نکته ای هم برای خودمون . طراحی و ساخت یک بمب پرنده میتونه به کشورهایی مثل ما خیلی کمک بکنه تا توان تهاجمی رو افزایش بدیم. بحث اصلی همون طراحی بمب پرنده هست . با توجه به اینکه نمونه های این انواع بمب بسیار انگشت شمار و محدود هست ، این خودش بیانگر دشواری بی اندازه طراحی سیستم های هدایت و کنترل چنین بمب هایی هست.( به دلیل نداشتن نیروی پیشران و اتکای 100% به نیروی هواسرش ) الان ریثیان و بوئینگ در این حوزه در جهان بی رقیب هستند و البته رافائل هم در اسپایس کار خوبی انجام داده.   بررسی دقیق سیستم GLSDB میتونه برای شناخت محیط های رزم زمینی آینده ، به ما و کشورهایی مثل ما خیلی کمک کنه.   با سپاس از توجه شما . و من الله توفیق

با این همه ترور و کارهای تخریبی که موساد در ایران کرده لازم نیست دسترسی به منبع موثق داشته باشید تا بفهمید نفوذشون در دستگاههای اطلاعاتی تا چه حد هست و وقتی اینرو در کنار نوع عملیاتهایی که دستگاههای اطلاعاتی ما میخوان انجام بدن و موفق نمیشن یا در نطفه خفه میشن یا بطرز مبتدیانه ای انجامش میدن نمونش زیاد بوده خودتون بهتر میدونید به یه نتیجه میشه رسید موساد بصورت کاملی رو دستکاههای اطلاعاتی ما سواره