بسم ا... سامانه راکت انداز پرتحرک (هیمارس ) قابلیتهای فنی و شیوه های خنثی سازی آن در طول چند هفته گذشته ، شایعات مربوط به تحویل سامانه راکت انداز هیمارس به ارتش اوکراین در نهایت امر رنگ واقعیت بخود گرفت و با توجه به اینکه سامانه فوق ااذکر پتانسیل قابل توجه فنی و رزمی را به نمایش گذاشته است ، می بایست تهدیدهایی که پس از تحویل آن به یگان های کاربر در ارتش اوکراین علیه واحدهای روسی ایجاد میشود را مورد بررسی قرار داد . مرحله نخست : ارسال کمک های خارجی به کیف از همان آغاز عملیات جنگی روسیه علیه اوکراین در فوریه 2022 شایعات بسیار قدرتمندی در خصوص تحویل سامانه های راکت انداز آمریکایی منتشر گردید ولی تا همین اواخر ، این مساله تنها در حد شایعات باقی ماند ، ولی از ابتدای ژوئن 2022 به شکل رسمی اعلام شد که ارتش ایالات متحده ، تعدد معینی از سامانه های M-142 هیمارس به همراه مهمات استاندارد آن را در قالب بسته کمکهای نظامی – فنی آمریکا به کیف تحویل داده خواهد شد . همزمان با اعلام این خبر ، بریتانیا نیز اعلام نمود که برنامه مدونی برای تقویت توپخانه راکتی ارتش اوکراین طرح ریزی نموده و قرار است تعداد مشخصی از سامانه های ام-270 و مهمات آن را در اختیار ارتش اوکراین قرار دهد . در ادامه این اخبار ، مطبوعات آلمان نیز در همان روز اعلام کردند که برلین نیز برنامه مشابهی را در دستور کار خود قرار داده و احتمالا سامانه های مارس-2 که نسخه بروزشده اروپایی راکت انداز ام-270 است را به کیف تحویل خواهد داد که براساس داده های موجود در مرحله اول ، تعداد این راکت اندازها به 4 دستگاه می رسد در حالی که حجم مهمات تحویلی هنوز مشخص نشده است . در مجموع ، با توجه به اینکه سلاح های فوق در اختیار کشورهای دیگری نیز قرار دارد و امکان ارسال آنها به اوکراین نیز محتمل است ، به احتمال زیاد می بایست انتظار داشت که تعداد قابل توجهی از این جنگ افزار در صحنه نبرد اوکراین رصد شود . اگر چه در نگاه اول تحویل این سامانه رزمی مقداری غافلگیرکننده به نظر می رسد ، اما در صورتی که مهمات برد بلند این سیستم ها در اختیار کیف قرار نگیرد و همانطور که ارتش اوکراین اعلام نموده ، از این سلاحها برعلیه اهدافی در خاک روسیه استفاده نشود ، می توان سطح این تهدید را محدود تر ارزیابی نمود . پیکربندی مشتری پسند در سطح جهانی راکت انداز خودکششی چند گانه ام-270 یک خودروی شنی دار با کابین حفاظت شده و با قابلیت شلیک راکتهای غیرهدایت شونده محسوب می شود که بر روی شاسی نفربر ام-2 برادلی قرار گرفته و به همین دلیل از تحرک بسیار بالایی در زمین های خارج جاده ای برخوردار است تا جایی که گفته میشود ، سرعت آن در مسیرهای جاده ای به 64 کیلومتر در ساعت نیز می رسد و میتواند در یک برد 480 کیلومتری جابه جا شود . بدنه ، کابین خدمه و بخش پرتابگر این راکت انداز می تواند در برابر مهمات کالیبر سبک و ترکش های کوچک مقاومت خوبی را به نمایش گذارد . بخش پرتابگر با قابلیت کنترل از راه دور ، دو مجموعه جعبه مانند حمل کننده / پرتاب کننده است که هرکدام شش تیر موشک را در خود جای می دهد . سامانه کنترل آتش این راکت انداز نیز در طول سالهای اخیر ، بارها و بارها ارتقاء پیدا نموده و در آخرین برنامه بروزرسانی ، به سامانه های ناوبری ماهواره ای ورایانه های کنترل آتش رقومی مجهز شده است . این درحالی است که نسخه اصلاح شده اروپایی که با شناسه مارس-2 نیز شناخته می شود ، به سامانه کنترل آتش مجزایی (European Fire Control System یا EFCS) تجهیز شده و در عین غافلگیری گفته میشود که این راکت انداز کنوانسیون منع استفاده از مهمات با کلاهک خوشه ای را رعایت کرده و راکتهای این سیستم به چنین کلاهکی مجهز نشده است.اما سامانه راکت انداز ام-142 هیمارس بر روی یک شاسی چرخدار طراحی و تولید شده که مزیتهای حرکتی جالب توجهی را بدان میدهد . براساس داده های موجود ، این سیستم راکت انداز می تواند با سرعت 85 کیلومتر در ساعت بر روی مسیرهای جاده ای حرکت کند و ظرفیت حمل سوخت آن به اندازه ای است که در فواصل طولانی کمتر نیاز به تجدید سوخت دارد ، در عین اینکه میان کابین خدمه و بخش پرتابگر فاصله ای ایمن وجود دارد . مهمات استاندارد براساس اطلاعات موجود ، طیف گسترده ای از راکتهای هدایت ناپذیر و موشک های هدایت شونده با کالیبر 227 م.م برای ام-270 و ام-142 معرفی و تولید شده است . علاوه براین ، امکان تطبیق موشکهای اتامز و پریزم با این سامانه های رزمی نیز وجود دارد ، با این وجود هنوز خبری در خصوص تحویل این سیستم خاص به اوکراین با توجه به برد و دقتی که دارند ، منتشر نشده است . با این وجود ، نخستین مهمات استاندارد راکت انداز ام-270 ، راکت ام-26 بود که بردی برابر 32 کیلومتر را با توان حمل کلاهک خوشه ای به نمایش می گذاشت . دومین راکت با شناسه ام-77 ، مسلح به کلاهکی با 677 مهمات فرعی ترکش شونده – شدید الانفجار بود . این درحالی است که از مهمات نخست ، دو نمونه A1 و A2 نیزمشتق و معرفی شده است و برای آموزش نیز راکتهای ام-28 و ام-28 آ-1 نیز موجود است . نسخه ام-28 مسلح به کلاهک مشقی و دومی یک پیشرانه با قدرت کمتر را دریافت نموده بود و برد آن نیز به 9 کیلومتر کاهش پیدا کرد . با توجه به ماموریتهایی که این راکت انداز در ارتش های اروپایی برعهده داشت ، شرکتهای آلمانی براساس پیکربندی ام-26 ، یک نمونه با شناسه AT-2 را معرفی کردند که توانایی حمل 28 عدد مین ضد تانک را در اختیار داشت . سری بعد مهماتی که برای این سلاح توسعه پیدا نمود ، نمونه GMRLS ( یا مهمات هدایت شونده ) بشمارمی رفت که یک پرتابه به شناسه ام-30با برد 60 کیلومتر بود که یک سامانه جدید تصحیح مسیر را بخود می دید . مهمات M26A1 / A2 نوع استاندارد ام-30 مجهز به یک کلاهک جنگی با 404 عدد مهمات فرعی ام-85 و نسخه ام-30 آ-1و آ-2 نیز به کلاهکهای ترکش شونده – شدید الانفجار مسلح می شدند. بعدها ، با توسعه موشک ام-30 ، نسخه ام-31 نیز معرفی گردید که کلاهک جنگی آن بصورت ترکش شونده – شدید الانفجار به وزن 90 کیلوگرم درآمد و بردآن نیز به 70 کیلومتر رسید . در آخرین نمونه هایی که وارد خدمت شده ، مهمات GMRLS-ER نیز دیده می شود که برخی معتقدند که تمرکز بر افزایش برد آن بوده و در بروزرسانی دیگری ، پیشرانه موشکهای ام-30/ ام-31 نیز تعویض شده و با نصب یک موتور سوخت جامد جدید ، برد شلیک به 150 کیلومترنیز رسیده است در حالی دقت این نمونه جدید همانند گونه های قبلی ، ثابت باقی ماند . ضد تاکتیک برای خنثی سازی تهدید ام-270/ ام-142 حقیقت آن است که با تحویل این دوسامانه رزمی به ارتش اوکراین ، اینک کیف می تواند تهدید بیشتری را برعلیه اهداف روسی در مناطق تصرف شده در اوکراین ایجاد نماید . اما خنثی سازی یا از میان بردن این تهدید ، اساسا امکان پذیر است و روسها احتمالا تمامی ابزارهای لازم برای چنین کاری را در اختیار دارند . نخست اینکه امکان از میان بردن این سلاح ها و مهمات آن قبل از ورود به میدان نبرد وجود دارد . در جریان جنگ با اوکراین ، خبرهای متعددی در خصوص کشف و هدف قراردادن کاروان های نظامی ارتش اوکراین منتشر شده و با توجه به سابقه چنین حملاتی ، امکان اینکه این جنگ افزارها قبل از ورود به صحه نبرد از حیز انتفاع خارج شوند وجود دارد ( که البته تا این تاریخ /4 ژوئیه 2022 ، سامانه های فوق ، حداقل در مورد ام-142 به خطوط مقدم رسیده و عملیاتی نیز شده اند .م ) علاوه بر این ، امکان طرح ریزی حملات موشکی و هوایی به دپوهای تسلیحاتی و تجهیزاتی ارتش اوکراین در عمق خاک این کشور نیز وجود دارد و درصورتی که پایش مستمری وجود داشته باشد ، می توان این سامانه ها را در زمان ورود و خروج به این مکانها ، شناسائی و منهدم نمود . با این حال ، تحرک فوق العاده بالای این سامانه ها ، کار ردگیری و شناسایی آنها را بسیار پیچیده کرده است ، هر چند با بررسی عملکرد راکت اندازهای اوکراینی در سه ماه گذشته می توان چنین تحلیل نمود که حتی تحرک بالا نیز مانع از شناسایی محل استقرار و شلیک نمونه های مشابه ارتش اوکراین نگردید . بنابراین ، شیوه نابودی این سلاح ها ، بدلیل اینکه ممکن است تعداد تحویلی قابل توجه باشد ، تا اندازه ای سخت به نظر می رسد ، با این حال ، در صورتی که همواره یک تیم متشکل از سامانه های شناسایی و توپخانه ای هدایت دقیق یا عناصر نیروی هوایی در محورهایی که این سامانه ها در آنها حضور دارند ، وجود داشته باشند ، می توان با برنامه ریزی دقیق حملات موثری را اجرا نمود . دومین مسیری که امکان خنثی سازی یا کاهش تاثیر حضور این سامانه ها را تا حدودی ممکن می کند ، متراکم سازی حضور شبکه دفاع هوایی در صحنه نبرد است ، بطوریکه شرایط رهگیری ، موشکهای و راکتهای شلیک شده فراهم گردد . درواقع امر ، بلحاظ مشخصات فنی و بالستیکی ، مهمات مورد استفاده در سامانه های ام-270 و ام-142 شباهت هایی با مهمات سامانه های اسمرچ و اوراگان دارند و در چند ماه اخیر ، شبکه دفاع هوایی روسیه تا حدودی توانسته موفقیتهای مشخصی را در این زمینه بدست آورد . در نتیجه بررسی امکان سرنگون نمودن مهمات سری ام-26 ، ام-30 و ام-31 وجود دارد . آینده قابل پیش بینی ؟!!!! واقعیت امر ، آن است که کشورهای عضو ناتو ، بتدریج در حال تحویل تعداد مشخصی راکت انداز به ارتش اوکراین هستند و کیف نیز سعی خواهد کرد تا در بهینه ترین حالت ممکن از آن استفاده کند ، ولی با توجه به منبع تامین کننده سلاح ، قطعات یدکی و مهمات ، ابهاماتی در این زمینه وجود خواهد داشت . این سلاح ها با عملیاتی شدن در صحنه نبرد ، تهدیدات خاصی را برای ارتش روسیه ایجاد خواهند کرد که در کنار روند افزایش تلفات غیرنظامی بر حجم و شدت کار نیروهای روسی حاضر در میدان نبرد نیز خواهند افزود ولی این شرایط مزیتهایی را نیز بدنبال خود دارد ، چنانکه رویارویی مستقیم با این سلاح ها ، نقاط قوت و ضعف آنها را به تقریب آشکار می کند و حتی احتمال به غنمیت گرفته شدن آنها را نیز ایجاد می نماید واین در درازمدت ، میتواند احتمالات بسیار زیادی را پدید آورد . پی نوشت : منبع1 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

بسم ا... جنگ در اوکراین – روز یکصد و سی ویکم سوم ژوئیه 2022 تامین و تثبیت مرز اداری استان لوهانسک – پیشروی بسوی سورسک ارتش روسیه !!!!!!!! 1945-2022 !!!!!!!!!! براساس داده های میدانی موجود ، ارتش روسیه به احتمال زیاد موفق شده تا امنیت مرز اداری استان لوهانسک را تامین کند ، اگر چه ممکن است بخش هایی از مناطق تصرف شده توسط روسها همچنان به مقاومت ادامه دهند . سرگئی شویگو، وزیر دفاع روسیه اعلام نمود که ارتش روسیه در ساعات انتهایی روز 3 ژوئیه 2022 به مرز اداری استان لوهانسک رسیده اند و در مقابل ستاد کل ارتش اوکراین نیز اعلام نمود که واحدهای اوکراینی به منظور جلوگیری از تلفات بالا ، لیسیچانسک را بطور کامل تخلیه کرده اند . با این حال گفته میشود که این استان هنوز بطور کامل پاکسازی نشده و روسها همچنان در داخل این شهر ، مشغول عملیات از میان بردن هسته های مقاومت ارتش اوکراین هستند در حالی که اگر اعلامیه ستادکل ارتش اوکراین مبناء قرار گیرد ، لیسیچانسک بطور کامل از نیروهای اوکراینی پاکسازی شده است . از نخستین غنائم ارتش روسیه در لیسیچانسک تحلیلگران نظامی معتقدند که شیوه تحرکات روسها پس از تصرف لیسیچانسک نشان میدهد که این نیروها در حال آماده سازی برای تصرف سورسک هستند در حالی که امکان تغییر نوک پیکان عملیات نظامی بسمت باخموت و اسلاویانسک نیز وجود دارد . درسمت مقابل ، ارتش اوکراین نیز احتمالا در امتداد بزرگراه ئی-40 (اسلاویانسک -باخموت ) به عقب نشینی خود ادامه خواهد داد که نتیجتا هنوز مشخص نیست برنامه ای برای دفاع از سورسک وجود دارد یا نه ... ( یک نکته ای این وسط وجود دارد .... ارتش آلمان در ابتدای حمله به روسیه با استفاده از ستون های زرهی و آتش هوایی سعی می کرد گروه های بزرگی از ارتش سرخ را در جیب های بزرگ به دام بیاندازد و به اسارت بگیرد ولی از یک بازه زمانی به بعد ، فرماندهان روسی این شیوه را یادگرفتند و اجازه ندادند که جیب های بزرگ برای از میان رفتن سازمان رزمی ارتش سرخ تشکیل شود . شاید این همون استراتژی ستاد کل ارتش اوکراین باشد.، چون با شروع نبرد برای سوردونتسک ، اخبار متعددی در خصوص تصمیم ستاد کل ارتش اوکراین مبنی بر ایجاد یک خط دفاعی در لیسیچانسک و استقرار توپخانه وجود داشت و تاکید زیادی روی پادگان 7000 نفری لیسیچانسک می شد .... حالا دقیق چه اتفاقی افتاده که با جلو آمدن روسها ، مقاومت اوکراینی ها در حال کمتر شدن هست باید صبر کرد و دید. یا اینکه واقعا بلحاظ نیروی انسانی در مضیقه هستند یا اینکه نقشه ای برای روسها زمانی که توان رزمی اشون سیر نزولی بخودش بگیرد ، کشیده شده .م ) تی -90 ای و بی تی آر-82 ارتش روسیه داده های منابع اطلاعاتی غربی حاکی از آن است که دوفرمانده ارشد روسی ، مسئولیت برنامه ریزی تاکتیکی در لیسیچانسک را بر عهده دارند . فرمانده ناحیه مرکزی روسیه ، ژنرال الکساندر لاپین و ژنرال نیروی هوایی سرگئی سوورکین که به ترتیب مسئول تامین امنیت لیسیچانسک و حومه آن را برعهده دارند . ناظران نظامی معتقدند که اعزام دو افسر ارشد در چنین سطحی برای کنترل عملیات نظامی در یک محور خاص و به نسبت کوچک ، احتمالا نشان دهنده اهمیتی است که پوتین نسبت به تامین امنیت این شهر و مرز استان لوهانسک میدهد . راکت انداز هیمارس ارتش اوکراین زاپوروژنیه https://www.aparat.com/v/WUkso درخبری دیگر از اوکراین ، برخی منابع مطلع معتقد هستند که ارتش اوکراین از راکت اندازهای هیمارس برای حمله به انبارهای مهمات ارتش روسیه در فرودگاه ملیتوپل استفاده نموده است در حالی که گفته میشود در ابتدا قرار بود تا مناطق مسکونی هدف قرار گیرد ،ولی در نهایت فرودگاه این شهر هدف حمله قرار گرفت . اداره اطلاعات نظامی ارتش اوکراین نیز اعلام نموده که کرملین در حال گسترش چتر نظارت خود بر شرکتهای خصوصی روسی است که مسئولیت پشتیبانی نظامی از ارتش روسیه را بر عهده دارند . براساس ادعای این منبع ، کرملین بدلیل عدم پرداخت هزینه ای لازم برای تعمیرات سامانه های رزمی در جنگ اوکراین ، توانایی این کشور را در این حوزه تضعیف می کند تا جایی که گفته شده مدیران این مراکز از پذیرش تجهیزات آسیب دیده در جنگ خودداری می کنند چرا که ارتش هنوز بابت خدمات قبلی هنوز پولی به آنها پرداخت نکرده است . این در حالی است که در 30 ژوئن ، کرملین لایحه ای را مبنی بر اجرای اقدامات وِیژه اقتصادی که شرکتهای خصوصی را مجبور می کند تا تجهیزات ارتش را تامین کنند ، به دوما ارائه داد . بالگردهای میل -17 ارتش اسلواکی در راه تحویل به کیف اما در مهمترین خبر نظامی روز سوم ژوئیه 2022 سریال ادامه دار تحویل سامانه های روسی از سوی اسلواکی به اوکراین ادامه پیدا نمود . براساس گزارش منتشر شده از سوی منابع محلی ، ارتش اسلواکی ، حداقل 4 فروند بالگرد میل-17 دیگر را به اوکراین منتقل نموده است . این در حالی است که وزارت دفاع این کشور از مفاد قرارداد میان اسلواکی و آلمان ابراز نارضایتی نموده ، تا جایی که به گفته یکی از مقامات این نهاد ، اعلام نمود که این کشور ، یک واحد سلاح به اوکراین تحویل میدهد و در ازای آن دو واحد سلاح دریافت خواهد نمود. به ادعای این مقام دفاعی ، ارتش این کشور 30 دستگاه تانک تی-72 دارد و دریافت 15 دستگاه تانک لئوپارد معامله خوبی به نظر نمی رسد و برای تشکیل یک گردان زرهی حداقل به 30 دستگاه لئوپارد نیاز وجود دارد . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع 1 منبع2

یکی از آن تصمیمات مهم، راهبردی و شجاعانه. فضاسازی اون روزها را یادمون نمیره. از ناوکشی ایالات متحده گرفته تا عملیات سنگین روانی و رسانه ای حتی از داخل که ابتدا از ماجراجویانه خواندن و تنش امیز نامیدن و تقبیح اقدام ایران گرفته شروع کردند تا رسیدند به بازی همیشگی ایران بنزین مجانی به ونزوئلا میده وقتی در ایران گرانش میکنه. مادورو هم بهش اشاره کرد. حالا معلوم نیست وقایع به چه شکل رقم میخورد ولی شاید در ظاهر همین چند نفت کش نمیرفتند به ونزوئلا در اون شرایط عجیب و غریب فشار سیاسی/روانی/اقتصادی/اجتماعی تمام غرب به ونزوئلا ( اصلا به کارکرد اقتصادی و اجتماعی رسیدن سوخت به ونزوئلا کاری ندارم) شاید سرنوشت ونزوئلا طور دیگه ای رقم میخورد در اون مقطع. ما هنوز هم و خصوصا در این برهه به چنین تصمیماتی نیاز داریم. به شدت هم نیاز داریم. در مسائل مختلف. تمام اتفاقات اخیر به شکل چند بعدی و هیبریدی تلاش لحظات آخر دشمن هست. این مقطع یکی از اون پیچ های اساسی است که نیاز به تصمیمات شجاعانه ای داره. به لطف خدا تصمیمات درست و خوبی خواهیم گرفت.

Sikorsky S-76

سلام علیکم آن چیزی که قرار هست مقایسه شود ، سری راکت انداز های بی ام-21 ( گراد ) هست با خانواده توس سری ( خانواده ) گراد یک multiple rocket launcher یا سامانه راکت انداز چند گانه محسوب می شود ولی خانواده TOS-1 را در رده Heavy Flamethrower System طبقه بندی می کنند . البته در کالیبر هم متفاوت هستند ( اولی با کالیبر 122 م.م و دومی با کالیبر 220 م.م ) در حوزه برد سامانه گراد تا 45 کیلومتر (بسته به استفاده یا عدم استفاده از رینگهای کاهنده برد ) و دومی بین 3 تا 10 کیلومتر در نسخه های مختلف وجود دارد . در حوزه ماموریت .. طبیعتا راکت اندازهای گراد برای اجرای آتش منطقه ای علیه خطوط تدارکاتی ، مراکز فرماندهی ، مواضع توپخانه دشمن ،و ... در فواصل بیشتر از 5 کیلومتر (زیر 5 کیلومتر بدلیل پراکندگی بیش از حد راکتهای شلیک شده ، گفته می شود کارایی ندارد ) استفاده می شود ولی سامانه توس با توجه به مهمات قابل شلیک ، در فواصل نزدیکتر برای وارد کردن تلفات انسانی به مدافعان ، در هم شکستن مواضع مستحکم شده بتونی و ....استفاده می کنند . تا امروز که خدمت شما هستیم ، روسها هنوز همان سیستم سنتی آتش حجیم خودشون را استفاده می کنند با رگه هایی از کاربرد مهمات هدایت دقیق گران قیمت ( بعنوان مثل شلیک کراسنوپول به شکل انبوه رصد نشد ) . درواقع امر ، به نظر روسها و اوکراینی ها در دو حوزه استراتژی کلی جنگ و بخش تکنیکی ( سلاح ها و ... ) به نوعی به یک برابری رسیدند ..... اوکراینی ها در مجبور کردن روسها به محدود کردن گستره استراتژی نظامی خودشون در اوکراین و متقابلا ، روسها در تصرف و تامین دو استان لوهانسک و دونتسک ولی هر دو ارتش ، بر اساس ظاهرا امر و چیزی که داریم می بینیم ، در حلقه واسط بین استراتژی و حوزه فنی ( تکنیک ) یعنی حوزه تاکتیکی دچار مشکل هستند و توانایی مجبور کردن طرف مقابل به پذیرش برتری خودشون را ندارند .... اوکراینی ها ، ناتوان در بازپسگیری مناطق از دست رفته و روسها به تقریب ناتوان در محقق کردن اهداف اولیه .... باید دید کدوم یکی از دوطرف ، توانایی مجبور کردن طرف مقابل را پیدا می کند .

سلام با تشکر از مقالات روزانه شما و جناب امینور آیا فرق سامانه توس و کاتیوشا رو باید تو کالیبر دید ؟ ---------------- از یک سو ما با تغییر تفکر آتش دقیق به جای آتش حجیم روبرو هستیم و تمایل به هدایت پذیری و دقت در کنار ظرفیت دسترسی بالا به آتش به عنوان هدف اصلی آتش حمایت مطرح است یعنی ترکیب آتش دقیق با سیستم های نظارتی پهپادی که منجر به موفقیت 100 درصدی شلیک ها شود

آتشبار راکتی TOS-1 قابلیتهای فنی و تاکتیک های مورد استفاده در صحنه عملیات رزمی در اوکراین پس از حدود 18 هفته عملیات نظامی در اوکراین ، اکنون می توان بصورت مقدماتی ، عملکرد رسته های مختلف در صحنه نبرد را مورد بررسی قرارداد . ارتش روسیه که از دیرباز بعنوان یک سازمان رزمی متکی بر آتش توپخانه شهرت داشت ، با وارد عمل کردن سامانه های راکت انداز توس-1 ای در تلاش بود تا از مزیت نسبی خود در این زمینه ، بهره برداری کاملی را ببرد . این واحدها در وهله نخست ماموریت داشتند تا علیه مواضع استقراری دشمن با استفاده از مهمات آتش زا و خوشه ای اجرای آتش نمایند که به تقریب نتایج آن تاکنون در ویدئوهای مختلف مشاهده شده است و به نوعی تایید کننده فلسفه طراحی چنین سامانه هایی نیز محسوب می گردد . محل اصابت راکتهای سامانه توس در 24 ژوئن 2022 وزارت دفاع روسیه اطلاعات جدیدی را در مورد کارایی رزمی این سامانه های راکتی منتشر نمود که به شکل خلاصه ماموریت اصلی آنها درهم کوبیدن و انهدام مواضع مستحکم شده ارتش اوکراین و اجرای آتش علیه نفرات پیاده به منظور وارد کردن تلفات گسترده در نقش اولیه و دوم تضعیف روحیه رزیم مدافعان در نقش ثانویه بود . براساس داده های وزارت دفاع ، این سامانه های توپخانه ای ، در همکاری مشترکی با سامانه های بدون سرنشین پرنده ، تلاش می کردند تا حجم آتش را با روند استاندارد شده کنترل میدان نبرد و تنظیم دید و تیر بر روی اهداف مورد نظر ترکیب نمایند . درواقع با این روش ، خدمه خودروی جنگی پس از اجرای آتشباری ، در کمترین زمان ممکن موقعیت شلیک را ترک کرده و برای بارگذاری مجدد مهمات به موقعیت ایمن حرکت می نمود . در ویدئوهایی که از صحنه نبرد برداشته می شد ، به وضوح آشکار بود که چگونه یک آتشبار TOS-1A بسوی موقعیت آتش حرکت می کند ، روند استاندارد آمادگی برای اجرای آتش طی شده ، مهمات بر اساس زاویه و سمت مورد نظر بسوی هدف روانه می شود . در این ویدئوها ، درجه داران فنی جزئیاتی را در خصوص عملکرد این سیستم رزمی بیان می کنند ، که در یکی از این فیلم ها ، به شکل قابل توجهی گفته میشود که شرایط صحنه نبرد گاهی اوقات یگان کاربر را مجبور می نمود تا به فاصله بسیار کمی از دشمن نزدیک شده ( گاهی اوقات تا 500 متری ) و مبادرت به اجرای آتش نموده و تنها در یک بازه زمانی 60 ثانیه ای به عقب برگشته و در موقعیت استتار شده قرار گیرند . در عین حال خطرات چنین تاکتیکی نیز متذکر می شد ، به نوعی که این سیستم ها ، گاهی آنچنان به خطوط درگیری نزدیک می شدند که مورد اصابت ترکش ها و حتی آتش ضد زره دشمن قرار می گرفتند ، بااین وجود ، با کمترین میزان تاخیر ، مجدداً به کار خود ادامه می دادند . قابلیتهای فنی در ابتدا باید این نکته یادآوری شود که سامانه راکت انداز TOS-1A یک نسخه ویژه از سامانه راکت انداز چندگانه بشمارمی رود که وظیفه شلیک مهمات خاصی را بسوی هدف برعهده دارد . این مجموعه شامل یک خودروی جنگی بر روی شاسی تانکو یک خودروی حامل مهمات محسوب می گردد .بدین ترتیب ، سامانه TOS-1A بر روی شاسی تانک اصلی میدان نبرد تی-72 با حداقل تغییرات ممکن نصب شده و با توجه به این مساله ، پیشرانه و بخش شاسی ضمن حفظ تحرک مورد نیاز در زمین های جاده ای و خارج جاده ای ، بحث حفاظت زرهی ، حداقل در بخش پیشانی خودرو را از طرح اصلی تی-72 به ارث برده در حالی که یک برجک متحرک که لوله های پرتاب روی آن قرار دارد ، روی شاسی اصلی نصب می گردد و بخش مربوط به تنظمیات هدایت آتش نیز در یک چهارچوب حفاظت شده زرهی قرار دارد که از این بخش حساس در برابر مهمات کالیبر سبک و ترکش ها محافظت خواهد کرد . بارگذار و حامل موشکهای سامانه توس برای اطمینان از دقت شلیک ، این جنگ افزار به یک سامانه کنترل آتش شامل سیستم های بصری ، مسافت یاب لیزری ، رایانه بالستیک و مجموعه از حسگرهای مختلف مجهز است ، در حالی که با اضافه شدن سامانه های ناوبری و مخابراتی پیشرفته ، روند آمادگی برای شلیک ، بخصوص دریافت مختصات هدف و تنظیم آن را بر روی آتشبار ، بسیار ساده نموده است . سلاح اصلی این سامانه ، راکتهای غیر هدایت شونده از خانواده MO.1-01-04 با کالیبر 220 م.م است که با طولی برابر 3.3 تا 3.8 متر و وزن 217 کیلوگرم ، به یک سرجنگی آتش زا شدید الانفجار مجهز می گردد . نمونه های اولیه از این راکتها ، تنها بردی برابر 3 کیلومتر را به نمایش می گذاشتند ولی در نسخه های اصلاح شده ، این رقم به 6 کیلومتر می رسید در حالی که برخی خبرها ، حاکی از معرفی راکتهای جدیدتر با برد افزون شده نیز است. بدین ترتیب ، صرف نظر از برد شلیک ، تمامی راکتهای مورد استفاده در این سامانه وظایف مشترکی را بر عهده دارند که شامل وارد کردن تلفات گسترده به نیروی انسانی ، خودروهای تاکتیکی حفاظت نشده و خودروهای زرهی سبک در فضای باز و همچنین مواضع مستحکم شده می باشد . با توجه به این مساله ، این راکت انداز در یک رگبار کامل ، با شلیک 24 تیر راکت ، می تواند محدوده ای به وسعت 40 هزار متر مربع را پوشش دهد . به منظور افزایش کارایی ، TOS-1A وظیفه شناسایی هدف و تعیین مختصات دقیق برای آتش پرحجم که بتواند بیشترین تاثیر را از خود برجای گذارد ، به صورت استاندارد ، بدون سرنشین های اورلان-10 به یگانهای کاربر این راکت انداز مامور می شوند و تمامی اطلاعات بدست آمده پس از انتقال به پست فرماندهی و تجزیه و تحلیل ، به آتشبار منتقل می شود . با این حال نکته ای که قابل توجه به نظر می رسد این است که تمامی واحدهای حاضر در صحنه نبرد می توانند به این ساختار متصل شده و درخواست آتش نمایند . راست : توس در موقعیت آماده به شلیک (استتار) چپ: توس در موقعیت شلیک کشف قابلیتهای جدید تاکتیکی در اوکراین بدون اغراق ، سامانه TOS-1A پتانسیل رزمی قابل توجهی را از خود به نمایش می گذارد و صحنه رزم در اوکراین نشان داد که چگونه می توان از توانمندی های این سلاح در میدان نبرد استفاده نمود . با این وصف ، کاربرد زیرسامانه های متصل به این سیستم جنگ افزاری باردیگر ، اهمیت وجود ابزارهای شناسایی دقیق تر نظیر بدون سرنشین ها را آشکار نمود . بدون حضور پهپاد و کانال های مخابراتی امن ، یافتن اهداف و تنظیم آتش به روندی دشوار تبدیل می گردد ، در حالی که کار به روش قدیمی ، نیازمند زمان بیشتری است . علاوه براین ، حضور بدون سرنشین ها می تواند بصورت یک ابزار هشدار دهنده اولیه به منظور آگاهی خدمه از تهدیدات متقابل نیز باشد .از سوئی دیگر ، درستی انتخاب شاسی تانک برای متحرک سازی این سامانه توپخانه ای در صحنه نبرد اوکراین باردیگر تایید شد ، چرا که راکتهای این جنگ افزار با برد کوتاه خود ، خدمه را مجبور می کنند تا هر چه بیشتر به صحنه درگیری نزدیک شوند و از این بابت ، نگرانی برای خدمه ، تا حدودی کاهش خواهد یافت . کلاهک های مورد استفاده در راکتهای این سامانه رزمی ، پس از تجربه سوریه ، در اوکراین نیز کارایی بالای خود را به نمایش گذاشت ، بطوریکه اهداف متنوعی از خودروهای زرهی تا مواضع مستحکم شده به تقریب دربرابر آتش آن تاب نیاورده و از میان رفتند . بیلان رزمی به شکل خلاصه ، توس -1 ای ، یک سلاح مناسب برای اجرای آتش انبوه تاکتیکی در میدان نبرد محسوب می شود ولی درمقایسه با راکت اندازهای کلاسیک در مقام پائین تری قرار می گیرد ، چرا که بدلیل برد کمتر ، خدمه مجبورند زیرآتش دشمن وارد عمل شده در حالی که تنوع مهمات مورد استفاده نیز محدودتر به نظر می رسد . اما با وجود تمامی این محدودیتها ، به تقریب هیچ سیستم توپخانه ای مشابه برای توس-1 ای تا کنون دیده نشده و به همین دلیل ، همچنان در صحنه عملیات باقی خواهند ماند و درحالی که ماموریتهای سنگین تر به آتشبارهای راکتی چندگانه سپرده می شود ،اجرای آتش برعلیه شبکه دفاعی دشمن در بردهای کوتاه تر ، برعهده این سامانه ها گذاشته شده و خواهد شد . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع1

با عقب نشینی اکراینی ها از لیسیچانسک و مناطق آطراف اون ارتش این کشور در شهرک سیوریسک موضع گرفته ولی این منطقه هم توان مقاومت در برابر حملات روسها رو نداره. به نظر میرسه اکراین دو خط دفاعی را با کمک مناطق شهری ومسکونی برپا کنه یکی باخموت -چسیویر و نیکلایف و دیگری که خط پدافندی اصلی خواهد بود از شهر اسلاوینسک تا شهرک نیویورک امتداد پیدا کنه خط پدافندی دوم با توجه به قرار گرفتن چند شهر مهم در طول یک جاده ودر کنار هم میتونه برای روسها بشدت دردسر ساز بشه این مناطق میتونند از همدیگه پشتیبانی کرده و هر حمله روسها به صورت مستقیم همراه است با تلفات زیاد . تاکتیک روسها بعد از ماریوپول عموما بدین صورت بوده که تا حد امکان خودش رو به مناطق شهری نزدیک و وارد این مناطق میشه اما از نبرد شهری همه جانبه پرهیز کرده ودر عوض از جناحین فشار رو زیاد و با تضعیف خط تدارکاتی و همچنین تلاش برای دور زدن مناطق شهری و قطع عقبه این مراکز اکراینی ها رو وادار به عقب نشینی کرده البته روسها از ایجاد پاکتهای بزرگ پرهیز میکنند چون محاصره های بزرگ نیروهای زیادی رو به خودش مشغول میکنه مثلا ماریوپول در عوض مدافعین اکراینی رو به تهدید به ایجاد پاکتها کوچک به نوعی به گوشه رینگ انداخته وباحجم زیاد آتش پشتیبانی و با توجه به متمرکز بودن اکراینی در فضای نسبتا محدود هرگونه عکس العملی رو ازشون سلب میکنند . این تاکتییک تا حالا درایزیوم - لیمان- زولوته سیورودونستک و لیسیچانسک امتحان شده هدف قرار گرفتن یک توپ کششی ام 777 و یک هویتزر ام 109 ارتش اکراین دو هفته پیش یکی از فرماندهان اکراینی در مصاحبه ایی اعلام کرده بود از 108 توپ اهدایی ام 777 تنها 38 دستگاه عملیاتی بوده وما بقی یا توسط روسها منهدم شدن ویا به علت کیفیت پایین قطعات از کار افتاهد و نیاز به تعمیر دارند . همچنین یک خبرنگار غربی اعلام کرده بود بیش از نیمی از توپ های کششی وخودکششی که به اکراین اهدا شده به علت ضعف آموزش خدمه اکراینی و همچنین سرویس نشدن برای چندین سال بعد از یک یا دوهفته از کار افتادن ونیاز به تعمیرات دارند. در مجموعه ناتو برای جبران این حجم از خسارتها دو مرکز تعمیراتی رو در لهستان و اسلواکی برپا کرده برخورد تانک تی 72 روسی با مین ضد تانک با نصب یک دکل دیده بانی و نظارتی و همچنین تجهیزات ارتباطی روسها نفربر بی ام پس سه خودشون رو به یک خودور فرماندهی تبدیل کردن . همچنین با این سیستم روسها میتونند پهپادها وکواد کوپترهای خودشون رو هدایت میکنند 9 دستگاه توپ خودکششی غنیمیت از ارتش اکراین تخلیه روسها با بالگردهای میل 8 از جزیره ماردر پناه سامانه پانتسیر خسارت های اکراین تانکهای تی 64 و تی 72 نفربرهای بی ام پی1 و2 ام ال بی تی ار خودرو کوزاک و....... روسیه دو نفربر بی ام پی 1 بهینه شده دو تانک تی80 دو تانک تی72 یک دستگاه بی ام پی2 و بی ام پی1 ال ام تی و دو زرهپوش نامشخض جان سالم به دربردن راننده یک موتور سیکلت چهار چرخ (ATV) اکراینی از گلوله باران روسها خرید سه پهپاد بیرقدار با کمک های مردمی در اورپا واکراین نکته جالب دربارهکارایی این پهپادها و میزان تلفاتشونه. وزیر دفاع اکراین اعلام کرده از ماه فوریه 2022 حداقل 50 پهپاد بیرقدار تحویل این کشور شده که با 18 پهپاد قبلی مجموعا 68 فروند میشه وروند تحویل به صورت مستمر ادامه داره پس امار نهایی انهدام بیرقدارها هم میتونه صحیح باشه پیش از این هم رسانه های اکراینی از انهدام حداقل 50 پهپاد بیرقدار صحبت کرده بودن . در کنار این موارد نظامیان اکراین اعلام کردن روسها با انجام گشتهای پروازی توسط رادارهای پرنده خود برپایی سایتهای پدافندی متعدد و همچنین استفاده از سیستمهای جنگ الکترونیک یا پهپادهای ما رو سرنگون کردن ویا مانع فعالیتشون میشن و کارایی این پهپادهای بشدت پایین اومده و تنها برای اهداف خاصی میشه ازشون استفاده کرد در مقابل پهپادهای روسی بصورت دائم در حال پرواز بالای سرمون هستن و اونها مارو میبینند ولی ما بعد از هدف قرار گرفتن متوجه حضور شون میشیم .

بسم ا... جنگ در اوکراین -روز یکصد و سی ام دوم ژوئیه 2022 لیسیچانسک تصرف شد .......!!!!!!!! نصب پرچم پیروزی توسط یک سرباز قزاق در لیسیچانسک در طول دوهفته گذشته ، ارتش روسیه و اوکراین بر سر تصرف یا دفاع از همتای دوقلوی سوردونتسک ، یعنی شهر لیسیچانسک مشغول نبرد بودند که نهایتاً در یکصدو سی امین روز نبرد آخرین شهر مهم در استان لوهانسک به تصرف ارتش روسیه درآمد و این به معنای کنترل کامل روسها بر استان لوهانسک اوکراین است . طی چند روز گذشته ، واحدهای روسی و شبه نظامیان جمهوری لوهانسک ، موفق شدند تا خطوط دفاعی ارتش اوکراین را در شهرکهای حومه لیسیچانسک شکسته و این شهر را به تقریب به محاصره خود درآورند . سوم ژوئیه 2022 کار لیسیچانسک بلحاظ نظامی تمام شده به نظر می رسد روسها از حومه شمالی و جنوبی به آرامی دست به پیشروی زده و درنهایت کنترل بخش مرکزی این شهر را براساس اعلام رسانه ها در 2 ژوئیه 2022 بدست گرفتند . تا این ساعت ( روز 12 تیر 1401 ) این ادعا توسط رمضان قدیروف ، خبرنگاران نظامی روسیه و تعدادی از افسران ارتش روسیه مطرح شده است . محور سوردونتسک- لیسیچانسک 3 ژوئیه 2022 علیرغم اینکه گفته شده بود که ارتش اوکراین تعداد قابل توجهی از واحدهای توپخانه و یک پادگان نظامی به ظرفیت 7000 نفر را در لیسیچانسک دارد ، ولی روند وقایع نشان می داد که با اتمام کار سوردونتسک ، فرماندهی ارتش اوکراین امیدی به حفظ لیسیچانسک نداشت و به همین دلیل بخش قابل توجهی از تجهیزات خود را از این شهار خارج نمود . بدین ترتیب ، با برافراشته شدن پرچم پیروزی بر فراز ساختمان مدیریت شهری لیسیچانسک ، توسط یکی از سربازان هنگ ششم قزاق این شهر رسما به تصرف روسها درآمد در حالی که ارتش اوکراین در ادامه سیاست زمین سوخته ، قبل از عقب نشینی ، ساختمان شهرداری این شهر را تخریب نمودند . با توجه به این مساله پاکسازی لیسیچانسک احتمالا چند روز دیگر بطول خواهد انجامید تا آخرین مواضع ارتش اوکراین نیز تصرف گردد . نفربر زرهی ای تی-105 بریتانیایی که درسال 2015 به ارتش اوکراین تحویل داده شد . درلیسیچانسک منهدم گردید با ورود خبرنگاران نظامی ، غیرنظامیان باقی مانده در شهر از پناهگاه های خود بیرون آمده و در حال مصاحبه با آنها هستند و برخی ادعاها در خصوص استفاده ازاین افراد بعنوان سپرانسانی از سوی ارتش اوکراین نیز مطرح شده است . طبق داده های موجود لیسیچانسک حداقل از 4 روز پیش تقریبا به محاصره درآمده بود و آتش شدید توپخانه روسها باعث شد تا مدافعان اوکراین بالاجبار از پالایشگاه نفت ، معدن ماتروسکایا ، کارخانه ژلاتین سازی و شهرک توپولوکا دست به عقب نشینی زنند . برخی منابع نیز از کشف حجم قابل توجهی مهمات ، سلاح و مواد مخدر و مواد غذایی در پناهگاه های ارتش اوکراین خبر می دهند . راست : واحدهای روسی - چچنی - لوهانسک در لیسیچانسک چپ : وضعیت صحنه نبرد در لیسیچانسک از دریچه دید منابع اوکراینی سقوط لیسیچانسک از دریچه دید منابع اطلاعاتی غربی به گفته کارشناسان نظامی غربی ، ارتش اوکراین دست به یک عقب نشینی تاکتیکی ( در متن اصطلاح عقب نشینی عمدی آمده .م ) از لیسیچانسک زده که این امر منجر به تصرف این شهر توسط روسها شد ( نکته عملیات روانی در همین یک جمله : نویسنده بطور کامل عامل آتش توپخانه و طراحی عملیات از سمت روسها را از تحلیل خودش حذف کرده و تنها عقب نشینی ارتش اوکراین را عامل تصرف شهر دانسته .م ) نیروی هوایی روسیه از مناطق کشاورزی تصرف شده که عملیات درو درآنها جریان دارد حفاظت می کند تصاویر منتشر شده نشان میدهد که نیروهای روسی به شکل غیرعادی ، در کمال آرامش در بلوک های شهری شمال و جنوب شرقی لیسیچانسک قدم می زنند که این نشان دهنده میزان کم حضور نیروهای اوکراینی در شهر است . از سوئی دیگر ، مقامات نظامی اوکراین هنوز به شکل علنی از خروج نیروهای خود از لیسیچانسک صحبت نکرده اند ولی وزیر کشور اوکراین اعلام نمود که نیروهای روسی شانس بالایی برای تصرف لیسیچانسک دارند ولی پیشروی در استان دونتسک و تصرف اسلاویانسک و کراماتورسک برای آنها دشوار خواهد بود . سرهنگ روسلان موزیچوک - فرمانده فعلی گارد ملی اوکراین از سویی دیگر ، روسلان موزیچوک فرمانده فعلی گارد ملی اوکراین نیز در اظهاراتی تعجب آمیز گزارش های مربوط به محاصره و تصرف لیسیچانسک را رد نمود ، این در حالی است که سفیر جمهوری لوهانسک در روسیه در 28 ژوئن اعلام نموده بود که ارتش اوکراین از لیسیچانسک عقب نشسته است .با این شرایط ، ارتش روسیه در چند روز آینده ، کنترل خود را بر باقی مانده قلمرو استان لوهانسک برقرار خواهد کرد و احتمالا پس از آن بسمت باخموت و اسلاویانسک حرکت خواهد نمود . اما برای ارتش اوکراین ، عقب نشینی بسمت سورسک ، در کوتاه مدت امکان محاصره مجدد را تا حدودی کاهش می دهد ولی این احتمال نیز وجود دارد که بلحاظ وضعیت زمین عملیات و غیر قابل دفاع بودن منطقه ، این نیروها تا نزدیک بزرگراه ئی-40 که اسلاویانسک را به باخموت متصل می کند ، نیز دست به عقب نشینی بزنند . والری گراسیموف وزارت دفاع روسیه نیز در اعلام رسمی خود متذکرشد که والری گراسیموف ، رئیس ستاد کل ارتش روسیه در 2 ژوئیه 2022 از واحدهای روسی در اوکراین بازدید بعمل آورد . اگر چه هیچ فیلم ویدئویی از این بازدید منتشر نشده ولی تصاویر اسلایدی شکلی در معرض دید عموم قرار گرفت که شبهاتی را در این زمینه ایجاد کرده است . این داده ها احتمالا پاسخی بود به شایعات موجود مبنی بر برکناری وی در قالب برنامه پاکسازی سطوح بالای نظامی توسط کرملین بدلیل شکست در اوکراین ( این دو خط جمله از نمونه های کلاسیک عملیات روانی در میدان جنگ هست .... روی ادبیات این جملات دقت داشته باشید .م ) اما ارائه این اسلایدها تاییدی در خصوص ادامه مسئولیت گراسیموف در مقام رئیس ستاد کل ارتش نیست و احتمالا انتشار آن به منظور حفظ یا بازسازی اعتماد به رهبری ارشد نظامی روسیه در پس زمینه شکستها و تلفات بالا در اوکراین به نظر می رسد . محور سوردونتسک - لیسیچانسک 2 ژوئیه 2022 محور شرق اوکراین ارتش روسیه در 2 ژوئیه 2022 وارد شهر لیسیچانسک شد که این پس از عقب نشینی تاکتیکی ارتش اوکراین صورت پذیرفت ولی هنوز مشخص نیست که کنترل این شهر هنوز در دست روسها باشد یا نه ولی حملات روسها در جنوب غربی لیسیچانسک همچنان ادامه دارد و این روند احتمالا تلاش تازه این ارتش برای رسیدن به مرز اداری استان لوهانسک و ادامه فشارها به مواضع دفاعی ارتش اوکراین در سورسک . طبق آخرین داده های موجود ، ظاهرا روسها به ترتیب از چپ : گریگورووکا ، سربریانکا و درونووکا در شمال سورسک را تصرف کرده و بسرعت در حال حرکت بسمت این شهر هستند ستاد کل ارتش اوکراین در این روز تایید نمود که روسها اکنون در ورخونوکامیانکا در 15 کیلومتری جنوب غربی لیسیچانسک و 13 کیلومتری شرق سورسک مستقرند . این حملات نشان میدهد که ارتش روسیه شمال شرقی بزرگراه تی-1302 لیسیچانسک – باخموت را مسدود کرده اند . ستاد کل ارتش اوکراین نیز اعلام نموده که واحدهای شناسایی ارتش روسیه در 18 کیلومتری جنوب شرقی سورسک ( در برستوو ) و 26 کیلومتری شمال شرقی باخموت مشاهده شده اند که البته حملات آنها دفع شده است . این حملات نشان از خیز جدید روسها برای حمله به باخموت و سورسک است . این در حالی است که گفته شده روسها از رودخانه سورسکی دونتز در جنوب شرقی کریمینا عبور کرده اند و با تصرف شپیلوو در یکم ژوئیه ، بسمت لیسیچانسک در حرکت هستند تا پس از آن ، شهر سورسک را از محور پریویلیا زیر فشار قرار دهند . وضعیت سورسک - سوم ژوئیه 2022 فلش قرمز : حملات روسها فلش آبی : مسیر احتمالی عقب نشینی ارتش اوکراین در شمال اسلاویانسک ، حملات روسها در 2 ژوئیه همچنان ناموفق بوده و به گفته ستاد کل ارتش اوکراین ، مقاومت واحدهای اوکراینی در بوهورودیچن ( 20 کیلومتری شمال غربی اسلاویانسک ) ادامه دارد . اما شهردار شهر اسلاویانسک گزارش داده که روسها گلوله باران شهر را آغاز کرده اند و این آتشباری با استفاده از مهمات آتش زا بر علیه خطوط دفاعی در حومه شهر نیز ادامه دارد . در مقابل ، ارتش اوکراین با استفاده از بدون سرنشین ها و توپخانه ستون های روسی را در 20 کیلومتری شرق بوهورودیچن زیر آتش دارند که گفته میشود بخشی از ضد حملات مدافعان است . در جنوب غربی شهر دونتسک ، حملات روسها ادامه دارد و گفته میشود آتش توپخانه در حومه آودیووکا شدیدتر شده است ولی به گزارش ستاد کل ارتش اوکراین ، پیشروی مهاجمان بسوی نوومیخائلووفکا هنوز موفقیت آمیز نیست . راست : با تصرف لیسیچانسک ، استان لوهانسک با مساحتی در حدود 26 هزار کیلومتر مربع به دست روسها افتاد چپ : سوردونتسک -لیسیچانسک از دید خبرگزاری فرانس پرس محور خارکف ناظران نظامی معتقدند که ارتش اوکراین درصدد است تا خطوط لجستیکی ارتش روسیه در امتداد شهر بلگورود تا جنوب خارکف را زیرآتش راکتهای دوربرد هیمارس قرار دهد . رئیس ستاد واحدهای عملیات ویژه ارتش اوکراین مدعی شده یگانهای تحت امر وی ، خط تدارکاتی ارتش روسیه در امتداد کوپیانسک ، ووچانسک و ایژیوم که با خطوط مقدم تنها 50 کیلومتر فاصله دارد را زیر آتش دوربرد خود گرفته اند . کوپیانسک در حال حاضر یک مرکز مهم لجستیکی در محور خارکف است که با خطوط مقدم تنها 50 کیلومتر فاصله دارد و ووچانسک نیز در 15 تا 20 کیلومتری خط آتش مستقر است . خودروهای تاکتیکی ام-1151 آ-1 منهدم یا به غنیمت گرفته شده از ارتش اوکراین درایژیوم نیز مسیرهای کمک رسانی به واحدهای درگیر تنها 15 کیلومتر با خطوط ارتش اوکراین فاصله دارند و تصاویر ماهواره ای فروسرخ ناسا نیز نشان میدهد که بخش قابل ملاحضه ای از انبارهای مهمات ارتش روسیه زیر برد راکتهای هیمارس ارتش اوکراین قرار دارند . از شمال غربی خارکف نیز خبر می رسد که حجم عملیات جنگ الکترونیک روسها در این محور افزایش یافته که مشخصا هدف آن از کارانداختن ساختار کنترل -فرماندهی ارتش اوکراین است . اما در مهمترین خبر نظامی روز 3-2 ژوئیه 2022 ، نخست وزیر اسلواکی در مصاحبه ای با کانال اس تی 24 مدعی شد که این کشور آماده انتقال جنگنده های میگ-29 و خودروهای زرهی ساخت شوروی به اوکراین است . نیروی هوایی اسلواکی در حال حاضر 9 فروند جنگنده میگ-29 آ اس و یک فروند میگ-29 یو بی اس را از نیروی هوایی چکسلواکی سابق به ارث برده که درسال 2005 مورد بروزرسانی قرار گرفت .این فالکروم ها ، به سامانه های ناوبری و مخابراتی راکول- کالینز ، سامانه تشخیص دوست از دشمن BAE سیستمز ، کابین شیشه ای جدید ، نمایشگرهای چند منظوره بدون تغییر خاص در سلاح های قابل حمل مجهز شده است . در سال جاری میلادی ، این کشور برای جایگزینی فالکروم های قدیمی خود ، 14 فروند جنگنده اف-16 وی را به ایالات متحده سفارش داد که اولین آنها قرار بود در سال جاری تحویل داده شود ولی اکنون تصور می شود که این امر درسال 2024 صورت خواهد گرفت . در آوریل 2022 ارتش اسلواکی تنهاسامانه اس-300 پی ام یو خود را به اوکراین تحویل داد که تنها پس از چند روز پس از حمله هوایی روسها به فرودگاه دنیپرو ، از میان رفت . گفته شده این نقشه را آمریکایی ها / روسها منتشر کردند .... ( به جای کیف ، عبارت نیوواشنگتن حک شده ..!!!!!) جمهوری یا استان نووروسیا شامل خارکف ، دونباس و جنوب اوکراین ( اودسا ) تا مرزهای مولدوای آقای جمهوری اسلامی ، فرصت را دریاب ...... پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع1 منبع2 منبع3

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست.  کیدون ، نوک نیزه موساد (بخش پنجم و پایانی)  کیدون در برابر ایران رونن برگمن در کتاب «برخیز و اول او را بکش» می نویسد پس از آنکه آریل شاورن ، ژنرال مئیر داگان را به عنوان ریاست موساد منصوب کرد ، او را مسوول برهم زدن برنامه هسته‌ای ایران قرارداد، چرا که از دید هر دوی آنها یک تهدید علیه اسرائیل محسوب می‌شد. داگان برای به انجام رساندن این مهم به شیوه‌های مختلفی دست زد. دشوارترین و البته کاراترین آنها به اعتقاد داگان ، شناسایی دانشمندان کلیدی در صنعت موشکی و هسته‌ای و سپس کشتن آنها بود. در سالهای اخیر، حضور آنها (و همچنین سیا) در ایران در مسیر اختلال در رشد برنامه‌های هسته‌ای فعلی ایران؛ به طور قابل توجهی به‌ویژه برای دانشمندان هسته‌ای یا سایر افراد مرتبطی که برای دولت ایران کار می‌کنند ؛ مؤثر و مرگ آفرین بوده است. در سال‌های اخیر کشور آذربایجان به دلیل نزدیکی و دسترسی راحت به مرزهای ایران و همچنین به دلیل آسودگی خاطر ناشی از فعالیت نیروهای امنیتی آذری در مقابله با عوامل وزارت اطلاعات ایران (MISIRI) [که ممکن است بخواهند دست به عملیات تهاجمی و یا تلافی جویانه علیه نیروهای موساد بزنند] ؛ به نقطه کانونی نه تنها کیدون ، بلکه به طور کلی سازمان موساد تبدیل شده است. نقطه کانونی که علاوه بر سازماندهی ترورهای کیدون ، موساد در آنجا در دو حوزه «گردآوری اطلاعاتی» و «عملیات ضد اطلاعات» فعالیت می نماید. علاوه بر آن ، تحلیلگران تصور می کنند که کیدون ؛ مستقیماً مجاهدین خلق (MEK) را برای بی ثبات کردن ایران مورد آموزش قرار داده و با این تشکیلات در این زمینه کار می کند. اینکه سطح و میزان این همکاری تا چه حد است ، را فقط تعداد کمی به طور قطع و دقیق می دانند. اما حمایت مالی مجاهدین توسط موساد و تأمین مالی عملیات های این سازمان در ایران ، تقریبا از موارد تضمین شده این همکاری مشترک است. همچنین باید توجه داشت که سیمور هرش (یک روزنامه‌نگار برنده جایزه پولیتزر) درباره آموزش «فرماندهی مشترک عملیات ویژه» ارتش آمریکا (J.S.O.C) به مأموران مجاهدین خلق در مکانی مخفی در نوادا از سال 2005 تا 2009 مقالاتی منتشر کرد. لازم به یادآوری است که ایالات متحده در سال 2007 ، مبلغ 400 میلیون دلار برای «بی ثبات سازی ایران» اختصاص داده است ، که به باور سیمور هرش رقم واقعی بسیار بیشتر از این مبلغ ادعائی است. این روزنامه نگار برنده جایزه پولیتزر ، آموزش های J.S.O.C به مجاهدین خلق را شامل سرفصل هائی از «خرابکاری و براندازی» و «رهگیری اطلاعات» تا «آموزش نظامی» و «تاکتیک های عملیاتی واحدهای کوچک» می داند. بنابراین اگر جوامع اطلاعاتی و عملیات ویژه ایالات متحده این کار را برای این سازمان (مجاهدین/ MEK) انجام داده اند ، تنها «می توان» تصور کرد که موساد به ویژه کیدون ممکن است در کنار هم یا در حمایت از مجاهدین خلق ، قادر به انجام چه کارهائی باشد. با وجود تنش های اخیر و بی ثباتی هائی پیش رو که بین دو کشور در جریان است ، بسیار بعید است که «واحد کیدون» در خصوص سرنوشت و آینده «مجاهدین» ، هم در سایه نشسته و بیکار بماند. تجزیه و تحلیل: کارنامه عملکرد کیدون در برابر ایران هنگامی که ایالات متحده قتل های هدفمند را انجام می دهد، اکثراً ترجیح می دهند این کار را از دور و از طریق استفاده از حملات هواپیماهای بدون سرنشین انجام دهند. برای روسیه، سرویس‌های امنیتی آن‌ها مدت‌هاست که تمایل خود را نسبت به استفاده محتاطانه از سموم بسیار سمی نشان داده‌اند. در مقابل، کیدون اسرائیل برای ترورهای دراماتیکی که شبیه صحنه‌هایی از یک فیلم اکشن به نظر می‌رسد، شهرت دارد. در سال 2010، پس از آنکه چهار دور تحریم‌های اقتصادی سازمان ملل نتوانست تهدید ناشی از غنی‌سازی اورانیوم ایران را متوقف کند، منابع اطلاعاتی ایالات متحده می‌گویند که دولت اسرائیل به کیدون «چراغ سبز» نشان داد تا دانشمندان هسته‌ای ایران را هدف قرار دهد. علاوه بر فخری زاده، اسرائیل مظنون اصلی «پنج ترور موفقیت‌آمیز» دانشمندان هسته‌ای ایران از سال 2010 تا 2012 و «یک تلاش ناموفق» برای ترور است. گازگرفتگی اردشیر حسین‌پور، یکی از بنیانگذاران مرکز فناوری هسته‌ای اصفهان در سال 2007 نیز مشکوک است که کار کیدون باشد. مسعود علیمحمدی، فیزیکدان ذرات بنیادین، در 12 ژانویه 2010 بر اثر انفجار بمبی که به وسیله موتور سیکلت به خودرو او متصل شده بود، در حالی که خانه خود را ترک می کرد و به سمت محل کار می رفت، کشته شد. در 8 نوامبر 2010، قاتلان ناشناس موتورسوار، دانشمند و مهندس هسته ای مجید شهریاری را با کار گذاشتن و منفجر کردن بمب C4 در درب خودروی وی در حالی که شهریاری در حال رانندگی بود، کشته شد. تقریباً همزمان با انجام این اصابت به شهریاری، یک قاتل دیگر با موتور بمب گذاری شده به خودروی یکی از رهبران برجسته برنامه تحقیقات هسته ای ایران، فریدون عباسی، کوبید. عباسی و همسرش درست قبل از انفجار بمب با پریدن از وسیله نقلیه خود به سختی فرار کردند. در ۲۳ جولای ۲۰۱۱، داریوش رضایی نژاد، دانش آموخته مهندسی برق و کارمند یکی از تأسیسات تحقیقات هسته‌ای امنیت ملی تهران، پس از اینکه او و همسرش به تازگی خانه‌ جدیدشان را تحویل گرفته بودند، در مقابل خانه‌اش توسط دو مرد مسلح موتورسوار مورد اصابت گلوله قرار گرفت و کشته شد. مهاجمان ناشناس در جریان این حمله همسر رضایی نژاد را نیز زخمی کردند در 11 ژانویه 2012، در حمله ای تقریباً مشابه با حمله ای که ماه ها قبل به مجید شهریاری انجام شد، مصطفی احمدی روشن، دانشمند هسته ای، زمانی که یک موتورسوار در حال عبور یک «بمب چسبان» مغناطیسی را روی خودروی وی قرار داد، کشته شد. ماه ها قبل از ترور فخری زاده، در 7 آگوست 2020، قاتلان ناشناس، دومین رهبر ارشد القاعده، عبدالله احمد عبدالله و دخترش میریام، بیوه حمزه بن لادن، پسر اسامه بن لادن را در خیابان های تهران کشتند. نیویورک تایمز با استناد به گفته های چهار مقام آمریکایی در ماه نوامبر مدعی شد که قاتلان کیدون با موتورسیکلت مسئول تیراندازی به عبدالله و دخترش به دستور ایالات متحده بودند. به نظر می رسد در تحلیل چگونگی عملکرد کیدون در ایران ، انگیزه های انتقام و بازدارندگی دست به دست هم می دهند. دیو کیمچه، معاون سابق آژانس موساد، در مورد ترور فردی که توسط بمبی که در تلفن کار گذاشته شده بود، گفت: ... پایان  (با توجه به حجم زیاد مطلب ، به جهت اینکه برای دوستان خسته کننده نشود ؛ معرفی این یگان در قالب 5 پست ارسال گردید) پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. .

سلام - ترور و شهادت ایشان با کمک یک تاجر فلسطینی خائن که از عوامل رژیم صهیونیستی بود انجام شد تلفن همراه توسط این شخص به شهید عیاش هدیه داده شد

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست.  کیدون ، نوک نیزه موساد (بخش چهارم)  عملیاتها (بخش دوم و پایانی) در پست پیشین تعدادی از عملیات های واحد کیدون را به اتفاق مرور کردیم. در این پست و به اتفاق یکدیگر بخش دیگری از عملیات های واحد آدمکشان صهاینه را بررسی می کنیم : در ۱۶ آوریل ۱۹۸۸ «خلیل الوزیر» معاون یاسر عرفات و از بنیانگذاران جنبش فتح در تونس بوسیه واحد کیدون کشته شد. در ۲۰ مارس ۱۹۹۰ «جرالد بول» مهندس کانادایی و طراح پروژه­ توپ بابل که تولید تسلیحات نظامی عراق را شامل می ­‌شد، در بروکسل در منزلش توسط دو مامور موساد کشته شد. در ۳۱ مه ۱۹۹۱ ترور «رمال حسن رمال» دانشمند لبنانی در آزمایشگاه تحقیقات هسته ای فرانسه رخ دارد. یک مجله فرانسوی رمال را یکی از مهمترین دانشمندان فیزیک در عصر نوین توصیف کرده بود. در ۲۶ اکتبر ۱۹۹۵ دکتر فتحی شقاقی دبیر کل جهاد اسلامی فلسطین در حالی که شقاقی قصد داشت برای بررسی وضعیت آوارگان فلسطینی در لیبی به این کشور سفر کند و هنگامی که از کنفرانس لیبی به جزیره مالت وارد شد، مقابل هتل محل اقامتش در این جزیره از سوی دو موتور سوار هدف قرار گرفته و به قتل رسید در 6 مارس 1996، یحیی عیاش، بمب‌ساز ارشد حماس، پس از اینکه ماموران مخفی یک تلفن همراه حاوی یک وسیله انفجاری مملو از 15 گرم RDX به او دادند، کشته شد. [تحلیل شخصی من این است که ترور عیاش کار کیدون یا موساد نیست، بلکه بیشتر به شین بت سرویس امنیت داخلی اسرائیل مربوط بوده است.- مهران55] در سال 1999 عبدالله اوجالان رهبر حزب کارگران کردستان ترکیه (پ.ک.ک) بوسیله کیدون در عملیاتی مشترک با سیای آمریکا و میت ترکیه ربوده شده و به ترکیه منتقل شد. عبدالله اوجالان رهبر حزب کارگران کردستان ترکیه پس از دستگیری در نایروبی در ۱۷ دسامبر ۲۰۰۰ «سمیح ملابی» یکی از مقامات ارشد سازمان فتح در «قلندیه» به وسیله بمب تعبیه شده در گوشی تلفن همراهش ترور شد. در ۲۱ دسامبر ۲۰۰۴ «طالب ابراهیم الظاهر» دانشمند اتمی عراقی که پس از سرنگونی صدام حسین در سال ۲۰۰۳ به عراق برگشت اما مهاجمان مسلح ناشناس به طرف او تیراندازی کردند وخودرویش به رود ساریه سقوط کرد و جان خود را از دست داد. در ماه سپتامبر سال ۲۰۰۴ بمب‌گذاری در خودروی شیخ عزالدین خلیل عضو بلندپایه حماس ، در شهر دمشق منجر به قتل وی و زخمی شدن ۳ تن دیگر شد. گفته می شود که اعضای واحد مخفی کیدون در عملیات معروف «باغ میوه» (Operation Orchard) که در سال 2007 انجام شد به عنوان عوامل زمینی نقش آفرینی نمودند. عملیاتی که در خلال آن هواپیماهای جت اسرائیلی راکتور هسته ای سوریه در دیرالزور را بمباران کردند. در ساعت ۲۲:۳۰ روز ۱۲ فوریه ۲۰۰۸ (۲۳ بهمن ۱۳۸۶) عماد فایز مغنیه معروف به «حاج رضوان» ارشدترین فرمانده نظامی حزب الله لبنان در انفجاری که درون یک خودروی میتسوبیشی پاجروی نو و نقره‌ای‌رنگ در منطقه «کفر سوسه» و خیابان «الحدیقه» در دمشق رخ داد، عماد مغنیه شهید شد و ۲ نفر زخمی شدند. روزنامه واشینگتن پست در مقاله‌ای تفصیلی به تاریخ ۳۰ ژانویه ۲۰۱۵ نوشت که این عملیات را سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) و موساد برنامه‌ریزی کرده بودند. بر اساس گزارش این روزنامه آمریکایی بمبی که باعث شهادت فرمانده پرسابقه حزب‌الله شده، مدت‌ها پیش در میدان مشق سیا در کارولینای شمالی آزمایش شده بود. شهید عماد مغنیه مشهور به حاج رضوان و خودرو بمب گذاری شده برای ترور ایشان در تاریخ ۱ اوت ۲۰۰۸ ژنرال «محمد سلیمان» یکی از فرماندهان ارتش سوریه و پل ارتباطی بین حزب الله و سوریه توسط شلیک تک تیرانداز کشته شد. در سال ۲۰۱۰ محمود المبحوح یکی از رهبران حماس بود که در دبی کشته شد. رئیس پلیس دوبی در این رابطه اعلام کرد: «بازرسی‌های ما این مطلب را آشکار می‌کند که موساد در قتل دست داشته‌است.» پس از اعلام نتایج بازرسی به دلیل استفاده تعدادی از قاتلین از پاسپورتهای بدلی انگلیسی، دولت بریتانیا یک دیپلمات اسراییلی را از کشورش اخراج کرد. در ۳ نوامبر ۲۰۱۰ «محمد نیمنیم» از فرماندهان ارتش اسلام (یک گروه سلفی جهادی در نوار غزه) در انفجار بمب کار گذاشته شده در خودرو، کشته شد. در 4 دسامبر 2013 «حسان هولو اللقیس» از فرماندهان ارشد ضد اطلاعات و رئیس بخش فناوری و تسلیحات و ارتباطات از راه دور حزب ‌الله و مغز متفکر این حزب که بارها مورد ترور قرار گرفته اما جان سالم به در برده بود ، نیمه شب در مقابل پارکینگ خانه اش در «سن تریز» جنوب بیروت [نزدیک به منطقه ضاحیه] هدف گلوله قرار گرفت و ترور شد. روزنامه نیویورک تایمز در یک گزارش تحقیقی در 3 ژانویه 2014 مدعی شد که حسان اللقیس در «فهرست 5 اولویت اصلی انجام ترور» سازمان موساد قرار داشت. سردار شهید «حسن شاطری» در کنار سید مقاومت «سیدحسن نصرالله» در تاریخ ۱۲ فوریه ۲۰۱۳ سردار «حسن شاطری» معاون مهندسی سپاه قدس و رئیس هیات ایرانی «ستاد بازسازی لبنان» در سوریه بر اثر گلوله باران خودرو حامل وی در مسیر دمشق به بیروت به شهادت رسید. [در این ترور و ترور سردار الله دادی به ظاهر عملیات ترور توسط هلی کوپترهای صهاینه انجام شد. اما تمام اطلاعات مسیر و نقشه عملیات توسط کیدون طراحی شده بود] در ۵ ژوئیه ۲۰۱۴ «موفق بادیه» همکار اصلی و به تعبیری دست راست سمیر قنطار توسط وسیله انفجاری کار گذاشته شده در خودرویش توسط موساد، در جاده اصلی بین قنیطریه و دمشق ترور شد. سمیر قنطار قدیمی ‌ترین اسیر لبنانی در فلسطین اشغالی و از فعالان ضدصهیونیستی بود. در ۲۶ فوریه ۲۰۱۶ در بلغارستان، یگان کیدون موساد «عمر النایف» از فعالان سابق جبهه خلق برای آزادی فلسطین را ترور کرد. او در داخل خودرویش مرده پیدا شد. موساد در ۱۷ دسامبر ۲۰۱۶ «محمد الزواری» مهندس تونسی را مقابل منزلش در شهر «صفاقس» به ضرب گلوله عناصر خود ترور کرد. بعدا خبر داده شد که الزواری از اعضای گردان ‌های القسام و ناظر پروژه ساخت پهپادها بوده است. در ۲۱ آوریل ۲۰۱۸ «فادی البطش» یک مهندس الکترونیک و استاد دانشگاه که از نزدیکان به حماس بود، در پایتخت مالزی ترور شد. در سال 2018 اسناد برنامه هسته ای ایران (پروژه آماد) از تهران ربوده شد که منابع آگاه اطلاعاتی فرانسه به گاردین اطلاع دادند که این عملیات توسط یگان کیدون موساد انجام پذیرفته است. در تاریخ ۷ سپتامبر ۲۰۱۹ رسانه های مغربی گزارش دادند که «ابوبکر عبدالمنعم رمضان» یکی از دانشمندان هسته ای مصری با یک عارضه جسمی در یکی از هتل های مغرب در شرایطی مبهم از دنیا رفته است. طبق گزارش منابع پزشکی ظاهرا رمضان پس از نوشیدن یک لیوان آبمیوه احساس درد در معده اش کرده و بعد از انتقال به بیمارستان جان خود را از دست داده است. این دانشمند به همراه دانشمندان دیگر مسئول بررسی پیامدهای احتمالی نیروگاه های هسته ای از جمله دیمونا در سرزمین های اشغالی بود. در تاریخ 27 نوامبر 2020 ژنرال محسن فخری زاده رئیس سازمان پژوهش‌های نوین دفاعی ایران در نزدیکی شهر تهران به ضرب گلوله ترور شد. ژنرال فخری‌زاده یکی از پنج شخصیت ایرانی بود که نامش در فهرست ۵۰۰ نفرهٔ قدرتمندترین افراد جهان که از سوی نشریهٔ آمریکایی فارن پالیسی منتشر می‌شود، قید شده بود. در سال 2022 سرهنگ حسن صیاد خدائی جانشین فرمانده واحد ۸۴۰ نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب ایران در تهران به وسیله گلوله شلیک شده توسط دو موتور سوار ترور شد. ساختار تیم ضربت کیدون روش عمل کیدون هم تا جائی که منابع رسانه ای کشف کرده اند بدین صورت است که ظاهراً هر تیم ضربت [تیم ترور] از 4 واحد «یک یا چند نفره» (مرد/زن) تشکیل می شود که گاهاً برای مدت طولانی [از ماه ها تا سال ها] در عمق خاک طرف متخاصم مستقر شده و عملیات می کنند. واحدهای پشتیبانی و عوامل عملیاتی زیادی (در موساد یا سازمان اطلاعات جاسوسی) برای هر مأموریتی وجود دارد، اما به نظر می‌رسد که ساختار تیم ضربت کیدون به این شکل است: 1. واحد شناسایی: مکان هدف را یاد می گیرد و احتمالاً نقشه نقطه ای می سازد. 2. واحد تدارکات: عوامل تیم از چه مسیری استفاده خواهند کرد؟ به چه وسیله نقلیه ای و در کجا رهگیری می کنند؟ 3. واحد کمک یا پشتیبان: کار این فرد اساساً رانندگی و در صورت لزوم انجام حملات فوری، عقب نشینی ، پشتیبانی رزمی و غیره است. 4. واحد اجرا یا تیم قاتل: بیشتر اوقات از یک بمب مغناطیسی یا چسبان استفاده می کنند. اما اگر شرایط مأموریت ایجاب کند همچنان و به طور منظم از سلاح های معمولی نیز استفاده می کنند. ادامه دارد ...  (با توجه به حجم زیاد مطلب ، به جهت اینکه برای دوستان خسته کننده نشود ؛ معرفی این یگان در قالب 4 الی 5 پست ارسال می شود) پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. .

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست.  کیدون ، نوک نیزه موساد (بخش سوم)  عملیاتها در «رمان ماجراجویی بن دیوید» ، یک «مأمور عملیاتی زن» کیدون و «مرد ارشدی که او را آموزش داده» فرستاده می‌شوند تا به کارخانه‌ای در یک کشور خارجی که قطعات سلاح‌های غیرمتعارف ایران را تولید می‌کند نفوذ کنند. وقتی تیم دیگری از کیدون که به عنوان نگهبان محیطی آنها خدمت می کند، با فوریت به آنها اطلاع می دهد که مهمانان غیرمنتظره ای از راه می رسند، ارتباط آنها با تیم پشتیبان قطع می شود. طبق نقشه از پیش تعیین شده ، نگهبانان متفرق می شوند و این دو دقیقاً می دانند که برای ملاقات با ماشینی که در صورت بروز چنین وقایع احتمالی منتظر آنها است کجا بروند. بن دیوید در جای جای این رمان اشاره می کند که غافلگیری در واژگان آنها [یعنی آدمکشان کیدون] نیست. [در بسیاری از صحنه ها برای حوادث ناگهانی که پیش می آید پلن B و c و ... دارند / مهران-55] رمان حادثه ای و ماجراجویانه هم سرائی در بیروت - نوشته میشکا بن دیوید در بیشتر حوادث گذشته، مهاجمین مسلح موتورسیکلت سوار و یا خودروهای بمب گذاری شده روش های مورد علاقه در ترورهای منتسب به کیدون بوده است. همچنان که موارد قابل توجهی وجود دارد که در آن عوامل اسرائیلی سایر مهارت خود را در روش های نامتقارن و غیر متعارف برای کشتار نشان داده اند. آنها همچنین به انجام عملیات های «ترور/جمع آوری اطلاعات» در کشورهای دوست خارجی [مشابه عملیات خشم خدا] معروف هستند. «عملیات خشم خدا» (Operation Wrath of God) ؛ همان کمپین تروری بود که موساد و کیدون علیه برنامه ریزان و حامیان مادی «کشتار مونیخ» [که منجر به کشته شدن 11 ورزشکار المپیکی اسرائیلی شد] به راه انداختند و مجموعاً 20 تا 40 نفر از اعضای سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف) [در واقع اعضای گروه سپتامبر سیاه] کشته شدند. از سال 1972 تا به حال ، نزدیک به 100 ترور توسط کیدون اسرائیل انجام شده است. (ترورهای پیش از این تاریخ ؛ کار «بخش قیصریه موساد» بود که بعدها کیدون از دل آن متولد شد). در حالی که برخی از این موارد مشکوک ، توسط «سایر سرویس‌های اطلاعاتی» یا به‌طور غیررسمی توسط مقامات اسرائیلی تأیید شده‌اند، اما اسرائیل رسماً با در پیش گرفتن سیاست ابهام ، دخالت داشتن خود این ترورهای مخفی را تأیید یا رد نمی‌کند. به اتفاق به برخی از این نمونه ها می پردازیم : در ۱۱ سپتامبر ۱۹۶۲ «هاینتز کروگ» دانشمند آلمانی برنامه موشکی مصر طی «عملیات داموکلس» در آلمان غربی ترور شد. جسد او که از دفترش ربوده شده بود، هیچ گاه یافت نشد. در ۲۸ نوامبر ۱۹۶۳ پنج کارگر کارخانه موشک سازی ۳۳۳ در مصر، طی «مرحله 2 عملیات داموکلس» به وسیله بمب بسته ­‌ای ترور شدند. در ۸ ژوئیه ۱۹۷۲ «غسان کنفانی» نویسنده و یکی از اعضای ارشد جبهه مردمی آزادی فلسطین در بیروت طی بمب گذاری در خودرویش ترور شد. در ۲۵ ژوئیه ۱۹۷۲، به جان «بسام ابوشریف» از اعضای ارشد جبهه مردمی آزادی فلسطین سوء قصد شد. برای وی کتابی ارسال شده بود که حاوی بمب بود. ابوشریف جان سالم از این مهلکه بدر برد، اما یک چشم وی نابینا و یک گوش او کر شد و چهار انگشت خود را از دست داد. در ۱۶ اکتبر ۱۹۷۲ «وائل زعیتر» یکی از اعضای ارشد جبهه مردمی آزادی فلسطین و کارمند سفارت لیبی در ایتالیا در منزلش در رم ایتالیا هدف گلوله دو مامور موساد قرار گفت. در ۸ دسامبر ۱۹۷۲ «محمود همشاری» نماینده سازمان آزادیبخش فلسطین در فرانسه به وسیله بمب تعبیه شده در تلفن منزلش ترور شد. در ۲۴ ژانویه ۱۹۷۳ «حسین بشیر» نماینده­ سازمان فتح در نیکوزیا قبرس به وسیله بمب کارگذاری شده در تخت­خواب هتل محل اقامتش ترور شد. در ۶ آوریل ۱۹۷۳ «بصیل الکبیسی» عضو ارشد جبهه مردمی آزادی فلسطین و استاد دانشگاه امریکایی بیروت در پاریس به وسیله شلیک اسلحه از سوی دو مامور موساد ترور شد. در ۹ آوریل ۱۹۷۳ «محمد یوسف النجار» افسر عملیاتی گروه «سپتامبر سیاه» و «کمال عدوان» فرمانده گروه سپتامبر سیاه و عضو ارشد کمیته مرکزی سازمان فتح و «کمال ناصر» سخنگوی سازمان آزادیبخش فلسطین طی «عملیات بهار جوانی» در بیروت ترور شدند. در ۱۱ آوریل ۱۹۷۳ «زیاد موکاسی» نماینده فتح در قبرس در هتل محل اقامت خود در آتن یونان به ضرب گلوله ترور شد. در ۲۸ ژوئن ۱۹۷۳ «محمد بودیه» افسر عملیاتی گروه سپتامبر سیاه توسط مین فشاری تعبیه شده در زیر صندلی خودرو خود در پاریس ترور شد. در 28 مارس 1978، «ودیع حداد» رهبر جبهه مردمی برای آزادی فلسطین، پس از اینکه ماموران موساد ، در آلمان شرقی خمیر دندان او را با لوله ای مشابه حاوی یک سم کشنده تعویض کردند، کشته شد. در ۲۶ ژوئیه ۱۹۷۹ «زهیر محسن» فرمانده شاخه «السیقا» سازمان آزادیبخش فلسطین در «کن» فرانسه به ضرب گلوله کشته شد در ۱۳ ژوئن ۱۹۸۰ دکتر «یحیی المشد» یکی از برجسته‌ترین دانشمندان اتمی مصر طی «عملیات ابوالهول» در اتاق هتل محل اقامت در در هتل مریدیان پاریس توسط مامورین کیدون کشته شد. وی برنامه هسته‌ ای عراق در زمان صدام حسین را اداره و پیگیری می ‌کرد. در سال ۱۹۸۶ «خالد نضال» دبیر کل جبهه دموکراتیک آزادیبخش فلسطین هنگام خروج از هتل محل اقامت خود در آتن یونان توسط مامورین موساد به ضرب گلوله کشته شد. در سال 1986 «مردخای وانانو» توسط کماندوهای ویژه کیدون به دلیل افشای اطلاعات محرمانه اسرائیل مبنی بر ساخت بمب اتم در نیروگاه اتمی دیمونا از کشور ایتالیا ربوده شده و مخفیانه به اسرائیل منتقل شد. ادامه دارد ...  (با توجه به حجم زیاد مطلب ، به جهت اینکه برای دوستان خسته کننده نشود ؛ معرفی این یگان در قالب 4 الی 5 پست ارسال می شود) پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. .

درگیری دیروز بین طالبان پشتون با طالبان هزاره تحت امر مولوی مهدی در بلخاب واکنش حسن کاظمی قمی، نماینده ویژه ایران در امور افغانستان :

در حال حاضر هم ایران در حال بازنشسته کردن ULCC هاست . چون هزینه نگهداری بسیار بالایی دارند و عمر خدمتیشون هم نسبت به VLCC ها کمتره . با شما موافقم تمام جوانانی که در ساخت ، راه اندازی و بهره برداری این پروژه های ملی ، در بدترین شرایط کاری و آب و هوایی مشغول به خدمتند جهادگرند و اون عزیزانی که ، با آگاهی از خطرات موجود جونشون رو کف دستشون میگیرن و برای از رده خارج نشدن یک یونیت یا ترین و یک بویلر ، یک برج تقطیر ، یک مخزن و یا هر تجهیز دیگری در پالایشگاه ها ، مجتمع های ساخت دریایی و غیره ، وارد این تجهیزات میشن و جونشون رو از دست میدن ، بنظرم چیزی از شهدا کم ندارند . صحبت از اینگونه جانفشانی ها خیلی راحته اما در عمل وقتی از نزدیک رویت بشه ، تازه به اوج قهرمانی این افراد پی میریم . سکانسی در سریال چرنوبیل هست که معدنکارانی که برای حفاری تونل برای آبرسانی اضطراری به زیر راکتور اعزام شده بودند از شدت گرما مجبور شدند کاملا برهنه به حفاری ادامه بدن ! چندین سال قبل عین همین ماجرا در زمان راه اندازی یکی از پالایشگاه های کشور که بصورت جهادی برای رفع نیاز بنزین کشور باید به بهره برداری میرسید اتفاق افتاد و کارگران و مهندسانی که در اون بخش مشغول بودند برای رفع گرمای غیر قابل کنترل تجهیزات در حال کار در فضای بسته مجبور به برهنه کار کردن شدند و همزمان آمبولانس ها در بیرون از محوطه بصورت آماده باش بودن تا در ساعت چندین نفر از اون تلاشگران جهادگر را که از شدت گرما بیهوش میشدند یا دچار گاز گرفتگی و یا مسمومیت و بعضا بخاطر این موارد از ارتفاع سقوط میکردند به بیمارستان منتقل کنند ! در همون واقعه چهار نفر جونشون رو از دست دادن تا کشور دچار کمبود اضطراری بنزین نشه . کم نیستن ازینگونه تلاشها در همه ی ارکان صنعت این مملکت .

ایران در حال حاضر یکی از بزرگترین ناوگان های نفتکش در دنیا را دارد . و تنوع اونها بسیار است و حتی استفاده از دانشی که سالها کاربری و تعمیر و نگهداری این محصولات در کشور ما رسوب کرده باعث می شود به هیچ عنوان دور از ذهن ندانیم که ساخت رده های بزرگتر نیز در آینده اجرایی شود . و همانطور که برادر ارجمند فرمودند : بحث صرف اقتصادی آن نیز مطرح است . برای ساختن زیر ساخت های سنگین تر به میلیاردها دلار سرمایه گذاری نیاز هست . بعدش متاسفانه به خاطر تحریم ها شانس کمی برای سفارش گیری خواهند داشت . در همین قواره و تایپ حاضر هم حرف و حدیث بسیاری هست که از حوصله بحث خارج است . جسارت و حمایت کسانی که از این پروژه دفاع کردند قابل ستایش هست . به هیچ عنوان در این مقطع سودآوری مهم نیست و به نظر من شخصه حتی گرفتن سفارشات اولیه را و زیر قیمت تولید تحویل دادند خودش می تواند جزو مراحل پایانی همان سرمایه گذاری باشد تا انشالله در مراحل بعدی به سود آوری مد نظر هم برسند که ضامن توسعه و بقا هر محصول صنعتی است . قبلا" از نوشتارهای فنی و دقیق شما برداشت کرده ام که تجربه اجرایی صنعتی احتمالا" دارید . خود من نیز تجریه حضور در بین این عزیزان کارگر و جوشکار و مونتاژکار و ... را دارم . خدا گواهه در شرایط و محیط آنجا کار کردن در هوای بسیار داغ و شرجی درون منهولی 50 سانتی و 10 متر سینه خیز رفتن در هوایی بسته و تاریک و آنجا جوشکاری کردن هیچ چیزی از جهاد در خاکریز های رزمی کم تر ندارد . بسیاری مواقع توان جسمی مورد نظر را نداشتم و یک روز همان بالا با دوبطری آب معدنی بر دست 3 بار به علت افت فشار از حال می رفتم ( و دیگه مدیر می آمد می گفت بیا برو خوابگاه تا خونت ما رو نگرفته ... ) همین جمله فوق را اگر مقدور بود روی سر درب تمام کارخانه ها می نوشتم ...

با سلام . الان ما ، چنین تصمیمات مهم ، راهبردی و شجاعانه را در مورد ماجرای هسته ای ایران نیاز داریم که امیدوارم برنامه ای براش داشته باشیم .

چیزهای به درد بخوری نبودند

عقل که نباشه جان در عذابه

شما عزیز مایید جبه نگرفتم میگم وظیفه ارتش نیست! بلکه وزارت دفاع بوده که وقتی بیت المال هزینه چنین طرحی شده باید حداقل چنین طرحی را به مرحله تولید میرسانده باشه که وقتی صحبت از تقویت نیرو های مسلح و بخش زمینی میشه فرماندهان فقط صحبت‌از‌خرید تی۹۰ نکنن! حداقل یک‌رقیب داخلی باشه! (کرار حساب نیست چون ساخت نیست و ارتقا هست)

ارتش به این عظمت دیگه می‌تونه یه تعداد اندکی تانک رو نمونه سازی کنه توی یک پروژه ای که از دهه هفتاد شروع شده. چیز عجیبی نیست. مهم این بود این پروژه بعد از این زمان طولانی به ثمر و تولید انبوه و... برسه که نرسید.

تست های موفقیت امیز دفاع فعال تروفی بر روی تانک های لئوپارد طبق گزارش وزارت دفاع رژیم صهیونیستی، اولین سری از آزمایش‌های دفاع فعال تروفی که با تانک اصلی جنگی لئوپارد 2A7 آلمان ادغام شده بود، با موفقیت به پایان رسید. به نظر می رسد در طی این آزمایش نه تنها شلیک و رهگیری موشک‌های ضدتانک بلکه امکان مکان‌یابی محل شلیک نیز بررسی شده بود. به لطف این سامانه، تانک های مجهز به تروفی قادر خواهند بود با سلاح های خودبه راحتی با تهدیدات سلاح های ضد زره نیز مبارزه کنند. طی این آزمایش سامانه تروفی موفق شد با نرخ رهگیری 90 درصد عملکرد قابل قبولی از خود برجای بگذارد. آزمایشات این سامانه با مشارکت شرکت اسرائیلی رافائل، شرکت آلمانی KMW، وزارت دفاع اسرائیل و آلمان انجام شد. ارزش قرارداد ادغام تروفی اسرائیل با لئوپارد 2 آلمانی به 120 میلیون یورو می رسد. براساس این قرار در گام نخست 18 دستگاه تانک لئوپارد 2 مجهز به سامانه تروفی خواهند شد. نسخه های لئوپارد 2A6A3 کاندیدای اصلی برای دریافت سامانه تروفی هستند. قرار است این تانکها برای دریافت تروفی به استاندارد Leopard 2A7A1 ارتقاء یابند. احتمالا آلمان در آینده تعداد بیشتری از تانک های لئوپارد خود را همگام با برنامه بروز رسانی این تانک به تروفی مجهز کند. تانک های Leopard 2A7A1 مجهز به تروفی به واحدهای نیروهای ویژه مشترک ناتو VJTF تحویل داده خواهد شد. آلمان در سال 2023 رهبری این گروه را بر عهده می گیرد. در نتیجه برای آماده شدن برای رهبری این گروه به شکل ویژه ای توان رزمی نیروی زمینی خود را تا سال 2023 ارتقا میدهد. منبع

اولین خانه پلنگ های مدرن بوندس وهر سرانجام بعد از گذراندن 2 سال از تست های تانک لئوپارد 2A7V توسط نیروی زمینی ارتش المان، اکنون در سال 2021 اولین واحد نظامی این سری از تانک ها را دریافت کردند. گردان تانک 393 با نام "Thüringer Löwe" در شهر باد فرانکن هاوزن اولین واحد در بوندس وهر است که این تانک های فوق مدرن را دریافت میکنند. این گردان بخشی از نیروی واکنش سریع ناتو را تشکیل می دهد. در مجموع طی سه سال 104 دستگاه تانک لئوپارد 2A7V به بوندس وهر تحویل خواهد شد. تانک های لئوپارد 2A7V سیستم های نظارتی دید در شب نسل سوم، قابلیت اتش بهتر و دقیق تر تا فاصله 5 کیلومتر، استفاده ار مهمات مدرنتر ، سیستم مدیریت میدان نبرد مدرن، حفاظت و زره های ماژولار بیشتر (وزن تانک به 66/5 تن میرسد ) و گیریکس قوی تر مجهز است. مراسم تحویل تانک های لئوپارد 2A7Vبه گردان تانک 393

کلی مطلب در مورد ام 60 بود ولی هیچ کدام به این کاملی نبود . تا قبل از این تایپیک خیال میکردم ام 60 های ما از نوع m60a3 هستند که متوجه شدم اشتباه میکردم ممنون از زجمات شما   حالا یک سوال     ام 60 بارگذار خودکار داره ؟ icon_eek icon_eek icon_eek

بازآمد یک فروند c130 هرکولس بدست توانمند متخصصین افغانستانی امیدوارم دیگه در داخل‌کشور کار روتین و‌وظیفه نیرو که اصلا بخاطرش حقوق میگیرن و زیرساخت ایجاد شده بعد از چندین‌دهه به عنوان دستاورد در مناسبت ها به مردم معرفی نشه!