سلام جالبه با دیدن اوضاعی که به نفعش نیست هر روز هم شروط تازه ای میزاره بدون توجه به عراقی که مدام سنگش را به سینه میزنه. (البته از هماهنگی کاظمی هم نباید با او گذشت که تا همینجا هم مدیون اوست که تونسته پیش بیاد با این دیکتاتور مابی و بی قانونی) تظاهرات دائمی تحصن همیشگی تا پذیرش شروطش! شرط های جدید برای همه ارکان قضایی و ناظمی و امنیتی و قانونی عراق اصولا برای هر قدمی که در قانون براش قانونی وجود داره شرط میزاره که طبق نظر من فقط باید انجام بشه والا همینی که هست! چون میدونه از طریق قانون در پارلمان ممکنه به اهدافش نرسه به ارگانی متوسل شده که در موعد پیش اعتراضات به فساد در انتخابات را نادیده گرفت و موضع صدر را تایید کرد ولی این بار اش انقدر شور هست که فعلا گفته باید از همون مسیری که در قانون هست پیش بره امور (البته سری پیش ائتلاف شیعیان چون این مسیر قانونی بود نظر این نهاد را قبول کرد و حالا برای حفظ ظاره هم که شده این ارکان قضایی عراق فعلا که نمیتونه خودش خلاف قانون عمل کنه) منتهی صدر خودش هم خوب میدونه عامل موفقیتش در پیشبرد اهداف غیرقانونیش چیه: در یک کلام " فشار کشورهای عربی و غربی به ارکان قانونی عراق و شخصیت ها برای پذیرفتن و همراهی صدر" دقیقا یعنی نفوذ خارجی در عراق که اون هم به وسیعترین و بدترین شکلش انجام میشه ولی چون موافق خواسته های صدر هست پس حرفی در موردش نمیزنه در حالیکه تقریبا خودش را کشته با متهم کردن رقیبانش به پیروی از طرف های خارجی و نفوذ خارجی در کشورش!

به نظر من که یک کیس معمولی بوده و از لحاظ زمانبندی درست وقتی جمهوری خواهان در شوک بازرسی زوری! از خانه ترامپ ( از حرکات دموکرات ها برای جلوگیری از حضور ترامپ در انتخابات و رقابت با فاجعه ای به نام بایدن!) بودند و سر و صداها در امریکا بالا گرفته بود و دموکراتها متهم به تبانی علیه جمهوری خواهان شده بودند و بحث ها داشت بالا میگرفت و اغتشاش و تفرقه ها سرباز می کرد بین سیاستمدارن، رسانه ها و جامعه، دموکرات ها و نهادهای امنیتی و قضایی خواستند مسئله را با این کیس به حاشیه ببرند. ( که ما هوای جمهوری خواهان را داریم و مراقبشون هستیم و براش تلاش میکنیم و ... و شاید یک تهدید تلویحی که میتونیم ول کنیم ترورتون کنند! پس زیاد سر و صدا نکنید الان شیشه عمرتون دست ماست و حتی فردا اگر اتفاقی بیفته به دست بلایی غیر ایرانی!! راحت میتونیم بگیم ایرانی ها بودند و تمام!!)

بسم ا... جنگ دراوکراین – روز یکصد و شصت و هفتم 10 اوت 2022 این اسلحه من است !!! تفنگهای زیادی وجود دارد !!! ولی این اسلحه من است !!!! من به اندازه جان خودم از این اسلحه مواظبت خواهم کرد !!!! این تفنگ بدون من غیر قابل استفاده است !!!! " بخشی از دعای قبل از خواب- سکانس خوابگاه - شاهکار استاد استانلی کوبریک .. غلاف تمام فلزی " مقامات ارتش اوکراین حمله به پایگاه هوایی ساکی در 9 اوت 2022 را به آغاز مرحله نخست ضد حمله این کشور در جنوب اوکراین توصیف کرده که این امر تا حدودی نشان میدهد که باید روند درگیری بسیارسختی را در ماه های اوت و سپتامبر 2022 که میتواند نقش موثری در مرحله بعدی جنگ داشته باشد ، انتظار داشت . این مساله در مصاحبه یکی از مقامات اوکراینی نیز دیده شده است . در همین راستا زلسنکی در مصاحبه ای ادعا کرده که جنگ با کریمه آغاز شده و با کریمه نیز پایان می یابد . نگاه دقیق تر به پایگاه هوایی ساکی - کریمه با این حال ، مقامات روسی همچنان در مورد رویداد 9 اوت و حوادث پایگاه هوایی ساکی که در حدود 225 کیلومتری عقبه ارتش روسیه قرار دارد و حدود هشت هواگرد و چند ساختمان را نیز نابود نمود ، سردرگم هستند .وزارت دفاع روسیه بلافاصله موضع گرفت و این انفجار را ناشی ازسهل انگاری و عدم رعایت مقررات اعلام نمود . رسانه های روسی نیز اعلام نمودند که این انفجار بدلیل سهل انگاری یا حملات بالگردهای کوچک به محل استقرار هواپیماها به وقوع پیوسته ولی با انتشار تصاویر ماهواره ای این فرضیات بسرعت کنار گذاشته شد . تا این لحظه ارتش روسیه از اینکه چه اتفاقی افتاده آگاه شده اند ولی احتمالا اینکه ارتش کیف چگونه یا از کجا چنین حمله ای را صورت داده ، هنوز اطلاعی ندارند . مراحل آماده سازی تی-72 های دست دوم لهستان / جمهوری چک در ارتش اوکراین مهمات کالیبر 125 م.م شدید الانفجار ترکش شونده 3VOF36 که یک نمونه پرکاربرد در واحدهای زرهی دوطرف است درآنسوی جبهه ، مقامات اوکراینی در حال بازی با سردرگمی موجود در رسانه ها بوده تا توانایی های آتش دوربرد خود را پنهان کنند . یکی از مقامات ناشناس اوکراینی به واشنگتن پست اعلام نمود که این واقعه بر عهده پارتیزان های اوکراینی بوده ولی شواهد تصویری چنین ادعایی را رد می کند . ولی جسته وگریخته برخی از منابع اوکراینی اعلام کرده اند که دو حمله دوربرد به انبارمهمات پایگاه ساکی و پست فرماندهی گردان هوایی 217 گارد مستقر در این فرودگاه ، از جنوب غربی خرسون ( که به ترتیب در 100 و 170 کیلومتری جنوب خط مقدم در امتداد مرزی اداری خرسون قرار دارد صورت گرفته است . منابع عبری خبر از شدت یافتن پروازهای بین ایران و روسیه می دهند گفته شده از ابتدای آوریل 2022 خطوط هوایی ایران بیشتر از 40 پرواز را به روسیه و عمدتا مسکو انجام داده اند و این پروازها تا 27 جولای نیز ادامه داشته است ایران ایر ( کارگو ) / پویا ایر / قشم فارس ایر / این مساله به معنای رونمایی از قابلیتهای برد بلند ارتش اوکراین است ولی هنوز شبهات زیادی در خصوص نوع سلاح مورد استفاده در آن وجود دارد ، چرا که زرادخانه ارتش اوکراین در این مورد گزینه های متعددی را در اختیار دارد .سفارت ازبکستان در روسیه به مهاجران ازبک هشدار داد که از هرگونه مشارکت در تهاجم روسیه به اوکراین خودداری کنند و هرگونه عملی دراین حوزه ، تا 10 سال زندان را در پی خواهد داشت . خبر انتقال خضموک های ماکس پروو به اوکراین صحت دارد . این خودروها بسمت مرز لهستان و اوکراین حرکت می کنند در روزهای اخیر خبرهایی منتشر شد که درآن اعلام شده بود ازبکهای ساکن پرم قرار است یک گردان داوطلب را برای اعزام به اوکراین تشکیل دهند . ( ظاهرا ترکیه فروش سوخت جت به ازبکستان را کاهش داده واحتمالا این واکنشی است به انتشار این خبر .م ) براساس آخرین گزارش های موجود ، ایران در هفته های اخیر ، آموزش نیروهای روسی را بر روی سامانه های بدون سرنشین ایرانی آغاز کرده که نشان دهنده تعمیق روابط نظامی ایران و روسیه است و گفته می شود پرتاب ماهواره ایرانی نیز در ازای فروش پهپادها و آموزش خدمه روسی بوده است . محور شرق اوکراین ارتش روسیه در 10 اوت ، به حملات محدود خود در غرب ایژیوم ادامه داد . به گزارش ستاد کل ارتش اوکراین ، ارتش روسیه در محورهای هوساریووکا و ولیکاکامیشوواخا درگیر بوده و گلوله باران شهرکهای موجود در امتداد مرز خارکف- دونتسک نیزادامه دارد . در محور باخموت ، ارتش روسیه از جنوب وشمال بسمت شهر باخموت در حرکت هستند و این تلاش عمدتا از محور نوولوهانسکه صورت گرفته است . راست : احتمالا جعبه های مهمات مین تلویزیونی به غنمیت گرفته شده توسط ارتش روسیه چپ : کیل مارکهای تورام-2 روسی علاوه براین ، گفته شده حملات روسها در جنوب باخموت نیز منجر به پیشروی هایی شده و واحدهای ارتش جمهوری دونتسک در حال پاکسازی هلادوسوو در حدود 16 کیلومتری جنوب این شهر هستند . همزمان با این وقایع ، واحدهای روسی حملات خود را به شمال شرقی باخموت نیز گسترش داده اند و این شامل پیشروی های اخیر در قلمرو کارخانه بیلوکامیانسکویه نیز می شود . این درحالی است که حملات هوایی و توپخانه ای روسها در حومه باخموت ادامه داشته و مهاجمان تلاش می کنند تا از شمال و شرق و جنوب بطور مستقیم بسمت باخموت پیشروی کنند . در محور دونتسک ، حملات ارتش روسیه در شمال غرب این شهر شدت پیدا کرده و گفته میشود روسها تلاش می کنند تا از محورهای ماینرالنه و اسپارتاک بسمت آودیووکا پیشروی نمایند . این در حالی است که عملیات روسها بسمت کراسنوگریووکا که در 16 کیلومتری شمال دونتسک است ، موفقیت آمیز بوده است . محور جنوب اوکراین ارتش اوکراین در 10 اوت مدعی شده که دور جدید حملات ارتش روسیه در شمال غربی خرسون را دفاع نموده ، تا جایی که یک جوخه هوابرد روسی در لوزوو ابتدا شناسایی و حملات آن دفع گردید . بخش قابل توجهی از خبرها در این محور مربوط به موشک پرانی توسط دوطرف بود که از ترجمه آن صرف نظر می شود . پل در منطقه نیروگاه برق -آبی کاخوفکا با این حال ، ارتش اوکراین به یک پل در منطقه نیروگاه برق -آبی کاخوفکا در شرق خرسون آسیب وارد کردند و گفته شده این پل در حال حاضر قابل استفاده نیست . تصاویر موجود نشاندهنده چند سوراخ و آسیب های دیگر است ولی عبور و مرور ادامه دارد . پیش ازاین گفته می شد این پل یکی از نقاط کلیدی در استان خرسون است و اهمیت آن پس از پل آنتوفسکی در درجه دوم قرار دارد . ارتش روسیه نیز در حال اجرای اقدامات تدافعی است و خبرها حاکی از انتقال بازتاب دهنده های راداری به نزدیکی پل داریوکا در 17 کیلومتری شمال شرقی خرسون است . ویدئوی انهدام قطعی یک دستگاه هویتزر سزار https://www.aparat.com/v/ewJCy با این وجود منابع روسی و برخی رسانه های منتسب به ارتش جمهوری دونتسک مدعی شدند که واحدهای مشترک روسی و شبه نظامیان دونتسک وارد دوشهر سولدار و باخموت شده اند و نبرد در منطقه صنعتی این دوشهر در جریان است . پیش ازاین ارتش اوکراین مدعی شده بود که خطوط مقدم موجود در سورسک – سولدار – باخموت یکی از قوی تری دژهای آن است . اما با بدست گرفتن کنترل بخش صنعتی در حومه شرقی سولدار ، عناصر هنگ ششم قزاق در حال پیشروی به بیرون از این منطقه بوده و دوطرف در محور باخموتسکویه بشدت در حال نبرد هستند . وضعیت شهرک پیسکی در محور دونتسک پین های بنفش ، موقعیت استقرار واحدهای روسی خط آبی در غرب این شهرک ، محل استقرار واحدهای اوکراینی براساس این اطلاعات ، روسها بیشتر از 50 درصد این شهرک را تصرف کرده اند از سویی دیگر روسها مدعی شده اند که خطوط دفاعی ارتش اوکراین در محور فوق در حال فروپاشی است بطوریکه درشرق باخموت ، واحدهای واگنر با پیشروی بسوی نیروگاه حرارتی اوگلگورسک بسوی کودما در حال حرکت هستند ، در شمال واحدهای روسی بسمت زایتسف جلو می روند و در حومه سورسک نیز نبرد همچنان در جریان است . در محور دونتسک ، ارتش اوکراین هنوز در حومه غربی پسکی در حال مقاومت است و با توجه به اینکه احتمالا نیروهای کیف از این منطقه عقب نشینی می کنند ، خطوط دفاعی در ودیانه و پروومیسکیه تقویت می شود . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند منبع1 منبع2 منبع3

Soyuz rocket Blueprint

پیام وزیر خارجه امریکا به ایران: پیام ما به ایران واضح است، ما هیچ تهدیدی بر علیه اشخاص امریکایی را تحمل نخواهیم کرد - و این قطعاً شامل مقامات دولت سابق نیز می‌شود. هر حمله ای با عواقب شدید روبرو خواهد شد. و جوابیه:

سلام برای همین موشک ضدماهواره ایران میتونه بیشترین نقش بازدارندگی را هم در این مورد و هم موارد دیگه مشابه داشته باشه. حالا که وارد این باشگاه هم شدیم و خبر از ساخت خیام 3 و 4 و 5 هم هست تنها راه بازدارندگی برای دفاع از ماهواره ای بی دفاعمون همین هست.

سلام استدلالهایی مبنی بر این زیاد می شود که به خاطر عدم اعمال طولانی مدت حاکمیت بر جزایر در خلیج فارس ، این مناطق متروکه حساب شدند و انگلیس بعد از تصرف و آباد سازی آنها ، هنگام تخلیه خلیج فارس ، آنها را در اختیار کشورهای تازه تشکیل شده حاشیه جنوبی قرار داد و یا مانند جزیره بحرین به استقلال رساند . به لطف سیاست انگلیسی ها هنوز هم جزایر سه گانه تنب بزرگ و تنب کوچک و بوموسی گاهگاهی مورد ادعاهای ارضی حکام امارات قرار می گیرند . به مقاله جالبی با عنوان "از استناد حقوقی بریتانیا در اشغال جزایر ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک تا ردّ آن از جانب ایران طی سالهای 1903 تا 1971 میلادی" در مجله "مطالعات خلیج فارس" برخوردم . دیدم بهتر است خلاصه و لینک اصل مقاله را اینجا بگذارم : سابقه فعالیتهای استعماری بریتانیا برخلاف دیگر کشورهای اروپایی، در خلیج فارس و جزایر آن، طولانی و ریشه دار است؛ چنانکه اگر مبنای اولین فعالیتهای استعماری آن کشور را اواخر ربع سوم قرن شانزدهم بدانیم تا پایان سال ۱۹۷۱.م یعنی تا تاریخ خروج نیروهای انگلیسی از خلیج فارس و شرق سوئز و جزایر سه گانه ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک با یک تاریخ چهارصد ساله استعماری روبرو هستیم. این کشور بدلیل اهمیت ژئوپولیتیک و اقتصادی ایران برای حفظ مهمترین مستعمره خود یعنی هندوستان، از تجاوز قدرتهای رقیب استعماری بخصوص روسیه و همچنین غارت سرمایه ملی ایران [نفت جنوب] اقدام به نفوذ و حتی تجاوز به قلمرو سرزمین ایران بالاخص منطقه خلیج فارس و جزایر مهم آن از جمله ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک نمود. بریتانیا برای توجیه و سرپوش گذاشتن بر اهداف استعماری خود به برخی از قواعد و حقوق بین الملل متوسل شد؛ از جمله: «مالکیت مشاع» قواسم و تعلق این جزایر به شارجه و راس الخیمه تا قبل از سال ۱۹۰۳.م، اصل «سرزمین بلا صاحب» طی سالهای ۱۹۰۳ و۱۹۰۴.م و اصل دیگر حقوقی یعنی «قاعده مرور زمان» از سال ۱۹۳۵.م به بعد. این در حالی بود که جزایر ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک همواره تحت حاکمیت دولت ایران بوده و هیچگاه بی صاحب و متروکه نبوده اند. اصل مقاله : از استناد حقوقی بریتانیا در اشغال جزایر ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک تا ردّ آن از جانب ایران طی سالهای 1903 تا 1971 میلادی

با سلام خدمت همه دوستان گرامی در زمان انجام انتخابات و پیروزی صدر بیشتر تحلیلگران سیاسی این انتخابات را یک شکست برای ایران و گروه های حامی مقاومت تلقی کردند . اکنون روشن شد استراتژی و سیاست درستی که پس از این انتخابات در نظر گرفته شد چگونه یک تهدید را به فرصت تبدیل کرد . صدر آمده بود تا تحت پوشش قانون و با حمایت همه جانبه داخلی و خارجی قدرت را کسب کند . اکنون مجبور شده است زیر میز بازی بزند و با بی قانونی و اغتشاش تلاش کند کار خود را پیش ببرد . آن هم در عراقی که تلاش می کند روی آرامش را به خود ببیند . فرضا که صدر شرط و شروط بگذارد ، دست طرف مقابل را هم برای شرط و شروط گذاشتن باز می کند .

مقتدی صدر پس از اینکه چند باری برنامه های کاملا دیکتاتورمابانش شکست خورد و در یک غافلگیری ناگهانی به گمان اینکه گروه های مقابلش طبق سازوکار قانونی موفق نمیشند نخست وزیر معرفی کنند ( گمان میکرد نهایتا معرفی هم کنند با برچسبهاش میتونه مثل همیشه منکوبش کنه و با صروصدا وادارش کنه به عقب نشینی که وقتی سودانی انتخاب شد که برچسبهای صدر بهش نمیچسبید راه دیگه ای را رفت) با معرفی نخست وزیر مواجه شد زیر حرف خودش هم زد و پارلمان را اشغال کرد و با یک خواست جدید گفت باید پرلمان منحل بشه؛ با تعجب دید که گروه های مقابل قبول کردند ( تنها گفتند طبق سازوکاری که قانون تعیین کرده باید انجام بشه) و گفتند اتغافا ما هم خواهانش هستیم چون بار پیش هم به کمک کاظمی و حذف بخش زیادی از رای دهندگان و تغییرات قانون انتخابات صدر به شکل هدفمند به قدرت رسید (تا اوضاع همینی بشه که هست)، بعد که مواجه شد با این موضع و باز دید اوضاع به نفعش نیست سنگهای جدیدی داره میندازه: 1.اولا انحلال پارلمان طبق سازوکار قانونی نه بلکه طبق انحاصر نظر یک نفر انجام بشه با اینکه مواضع مشخص هست ولی به زور اصرار داره از این مسیری که خودش میگه انجام بشه 2.برای اینکه اینبار هم حرف خودش را زود نقض نکنه و ناگهان در مقابل یک نتایج جدید قرار نگیره عنوان کرده انتخابات را هم فقط با شرط هایی میپذیره که بعدا قرار هست بیان کنه!! حالا بیشتر به نقش قوه عاقله ای به نام سردار سلیمانی در عراق پی میبریم که در یک کشور جنگ زده، پر از نفوذی و خائن و بعثی و افرادی شبیه مقتدی صدر که کاملا شخصیتشون دیگه آشکار شده (حداقلش مذبذب) و همچنین دخالت امریکایی ها از طریق سفارت سعی میکرد با مهار همه لااقل عراق از یک سیاهچال تودرتو نجات بده تا کمی با ارامش به سمت ساحل لااقل امنیت بره ( البته که همون را هم با انواع و اقسام کارشکنی و نفوذیها و خائنین معمولا چوب لای چرخش تا میتونستند میازشتند تا دولتهای برامده از این سازوکار همیشه شکت خورده ترک کنند صحنه را)

از یکی از فرماندهان نهاجا نقل است که تا همین دهه 90 خلبانان چینی برای آموزش مواردی مثل سوختگیری هوایی به ایران آمده و تحت تعلیم استاد خلبانان ایران میبودن ... سومدیریت و چیزهایی دیگر نفس کشور را گرفته وگرنه ظرفیتهای زیادی در کشور وجود داشته و هنوز دارد...

جدا از بحث موفقیت یا عدم موفقیت پهباد های ما در اکراین هیچ وقت فکر نمی کردم همچین جمله ای رو تو اخبار ایران ببینم نه حداقل تا 20 سال آینده اونم از ابر قدرتی مثل روسیه

چند نکته در مورد تانک و تانک کرار و ذوالفقار 1- به نظر بنده در جنگ های امروزی 50 درصد و یا حتی بیشتر، از توانمندی تانک به سیستم های دفاع فعالی مرتبط است که بر روی ان نصب شده است وگرنه خود تانک ابرامز هم اگر مجهز به یک سیستم دفاع فعال مناسب و قوی نباشد، اسیب پذیر است. البته این سیستم ها هتوز امتحان خود را در یک جنگ نشان نداده اند. اگر سیستم های دفاع فعال واقعا بتوانند در برابر موشک های ضد تانک امروزی ایستادگی کنند، تانک ارزش خود را در میدان نبرد تا حدی حفظ می کند وگرنه در نهایت به یک سلاح پشتیبانی اتش تبدیل میشود. اگر تانک کرار را بتوان به سیستم های موثر فعال و غیر فعال موثر مجهز کرد احتمالا سلاح موثری خواهد بود. احتمالا مهمترین نقطه ضعف تانک های روسی نیز نبود و یا ضعف این سیستم ها بوده است. 2- تانک ذوالفقار از نظر ظاهر تا حدی شبیه تانک ابرامز است. ولی بعید میدانم کارکرد موفقی داشته. اگر داشت پروژه ان احتمالا حفظ میشد. به هر حال ظاهر ان بیانگر عملکرد ان نیست. بعید است توان مهندسی طراحان ما در حدی بوده باشد که یک پلتفرم ملی کاملا جدید و کارامد طراحی کرده باشند. خود کره با ان دانش خودروسازی تانک k2 را بر مبنای ابرامز توسعه داد. 3- برای ما سه مسیر میتواند باشد. اول توسعه کرار و تجهیز ان به یک سیستم دفاع فعال دوم گرفتن تانک ابرامز از طریق خشدالشعبی از عراق و ساخت یک نمونه از ان با موتور پیستونی سوم گزینه اول و در ادامه تلاش برای دریافت تانک ارماتا از روسیه

بله جنگ اوکراین خیلی باور ها رو درباره تجهیزات نظامی روسی تغییر داد حتی نسبت به تی ۹۰ های روسیه حالا چه برسه به ارتقائی چون تانک کرار! بر خلاف علاقه شخصی بنده هم در بحث انتخاب تانک کرار و کنار گذاشتن تانک ذولفقار به نظر بیشترین نقش رو بودجه و امکانات موجود داشتند در تانک ذوالفقار میتوان گفت که تقریباً با یک تانک نوساز روبرو هستیم که هم هزینه بالاتری خواهد داشت و هم باید امتحان خودشو از جمیع جوانب در آزمایشات میدانی پس بده( از نطر شاسی، سیستم تعلیق، گیربکس، همخوانی سیستم ها، تعمیرات راحت تر در میدان، و غیره). اما در کرار یک بروز رسانی سنگین بر پایه تانک های تی ۷۲ موجود داریم که هزینه بسیار پایین تری دارد و تقریباً از لحاظ عملکرد در حد پایین تر از تی ۹۰ و بالاتر از تی ۷۲ های موجود اثبات شده است. با توجه به شرایط اقتصادی کشور این مقدار بودجه کم نظامی رو در جایی که کمیت بیشتر و کیفیت عیان تر دارد خرج کرده اند. (ای کاش یه چند تا تانک غربی اروپایی وارد جنگ اوکراین میشد تا تقابل دو زرهی و دو تکنولوژی غربی و شرقی رو بصورت واقعی ببینیم شاید تانک های غربی هم نقاط ضعفشونو نشون دادند! ، البته با در نظر نگرفتن نتایج اون در نتیجه جنگ!!)

چرا سرمایه گذاری روی تانک ذوالفقار آینده ی بهتری از تانک کرار دارد با توجه به عملکرد افتضاح تانک تی 72 به نظرم بروز رسانی برای این تانک نمیتواند مشکلات ذاتی این طرح را به طور کامل برطرف بکند و نابودی تانک راحت هست. کرار اگه کامل هم انجام بشود یک بروز رسانی خوب روی یک طرح بد(تانک تی 72)هست.اابته بروز رسانی تانک های موجود کار بسیار خوبی هست و باید انجام بشود. ولی به نظرم برای تانک آینده ی ایران باید دوباره به سراغ طرح ذولفقار رفت و امکاناتی که قرار هست روی تی 72 بگذاریم تا بشود کرار را روی همان ذوالفقار بگذاریم تا یک تانک خوب از آن دربیاید. حداقل مشکلات ذاتی تی 72 را ندارد و ساخت تانک نو خواهد بود که حتی اگر به خوبی تانک های مطرح جهانی نشود یک نقشه ی راه برای ساخت تانک های ایرانی آینده خواهد بود.

با سلام و عرض ادب این نکته رو هم در مورد سیلو های عمود پرتاب در نظر بگیرید : که فارغ از 16 سیلوی پدافندی در هر سمت احتمال این فرضیه تقویت میشود که سیلوهای سه تایی بزرگتر به موشک های کروز برد بلند ( تهاجم زمینی ) مانند یا علی ، هویزه و یا سومار مجهز شوند از این جهت بنده این فرضیه را محتمل میدانم چون فرماندهان مربوطه در مصاحبه به وضوح و مکررا بر این نکته که شناور های جدید مجهز به کروز های دوربرد هستند تاکید داشتند. ترکیب جالب و درخور توجهی هست : 32 سیلو پدافندی از نوع برد کوتاه و متوسط ( شاید هم بلند ) مانند 9 دی ، 3 خرداد دریاپایه ، نواب ، صیاد و ... 6 لانچر کروز ضد دریایی قدیر، قادر و ... 6 سیلو کروز برد بلند تهاجم زمینی یا دریایی ( سومار ، هویزه و یا علی و ... ) نکته اول این هست که اگر کروز برد بلند تهاجم در این کلاس تعبیه بشود عملا میتوان دیگوگارسیا را مورد تهدید قرارداد نکته دوم به نظر می بایست ارتقائی از این دست برای ناوگان نداجا درنظر گرفت. دوستان فرضیه مبنی بر این که بعد ها بتوان در سیلو های بزرگتر موشکی مانند یاخونت تعبیه کرد چقدر محتمل میدانند؟ باسپاس

تصاویر ناو کلاس شهید سلیمانی و احتمالاً ناوچه کلاس شهید ابومهدی در کنار هم تسلیحات ناو شهید سلیمانی هم که خدا رو شکر نصب شدن: - حداقل شش کروز در طرفین مشخص هست - به نظر سامانه کمند به عنوان توپ اصلی در جلوی پل فرماندای نصب شده - دو توپ شبیه به اورلیکن های ۲۰ میلیمتر هم در طرفین توپ اصلی که اگر ریموت باشند بسیار خوب هست. - در طرفین دو توپ اورلیکن احتمالی، دو سامانه وجود داره که تشخیص اونها خیلی سخت هست! - احتمال استفاده از پرتابگر اژدر هم در زیر پد بالگرد با وجود فضای کافی در زیر پد بالگرد بسیار محتمل است. - و البته چیزی که خیلی منتظرش بودیم سیلوهای عمود پرتاب پدافندی هست که خدا رو شکر اونها هم نصب شدن. چیزی که در عکس ها (البته نه با جزئیات کامل) به نظر میرسه، احتمالاً در هر طرف ۱۶ سیلوی موشک پدافندی برد کوتاه یا متوسط، مجموعاً ۳۲ موشک؛ و در قسمت داخلی در هر طرف چیزی شبیه به ۳ سیلوی عمود پرتاب وجود داره که در مجموع ۶ سیلوی پدافند برد متوسط یا بلند باید باشه موشک های احتمالی در دو فرضیه میتوانند: ۱- با در نظر گرفتن استفاده از دو موشک برد کوتاه و متوسط، میتوانند موشک های سامانه تور ( دریا پایه دزفول) و موشک های شبیه به ۹ دی (شاید دریا پایه سامانه زوبین) بوده. ۲- با در نظر گرفتن استفاده از دو موشک برد متوسط و بلند، میتوانند موشک های شبیه به ۹ دی (شاید دریا پایه سامانه زوبین) و موشک های خانواده صیاد (سامانه دریا پایه سوم خرداد) باشند. البته با در نظر گرفتن ابعاد و تعداد سیلوهای بزرگ که در هر طرف فقط ۳ سیلو هست احتمال صدق فرضیه دوم به نظر بیشتر است. با در نظر گرفتن تکمیل سامانه پدافند دریاپایه برای این ناو پس میتوان نتیجه گرفت که ناو های کلاس موج ( بخصوص دماوند ) هم انشالله به زودی به این سامانه ها مجهز خواند شد که البته با توجه به برنامه افزایش تعداد کروز ها به ۸ فروند در موج کلاس ها (شبیه به کاری که در ناوچه سپر انجام شد) به ظرفیت و توان قابل قبولی خواهند رسید. با امید به خدا.

به پنج دلیل این بخش رویه کلاس سلیمانی است ۱. مطابقت یک به یک ابعاد نشان دهنده شباهت به طبقات بالای شناور شهید سلیمانی است ۲. ساخت پل فرماندهی و بخش تسلیحات توسط کارخانه اصلی و برون سپاری تشتک و بخش قوه محرکه محتمل است ۳. نسبت لبه ای که فرمودید با ابعاد تشتک مورد نیاز برای این شناور همخوانی ندارد و باید بزرگتر باشد ۴. چرا باید با حذف پد بالگرد یک کلاس جدید ایجاد کنند در این ابعاد فضا به اندازه کافی کوچک هست میتوان از فضای پد بالگرد برای پدافند یا پرتابگر پهپاد استفاده کرد ۵. سپاه دارای حداقل ۱۰ فروند کبری دریا پایه است که هنوز به صورت جدی وارد عملیات نشده اند اصرار بر وجود پد بالگرد حتی در شهید ناظری در عکس نمای جانبی اگر دقت فرمایید این رویه هنوز در سوله سمت راست است و ارتفاع آن قابل اندازه گیری است

بسم ا... بخش دوم و پایانی 2- تسلیحات الف: توپ اصلی یکی از ویژگی های اصلی محصول جدید راینمتال ، توپ اصلی آن بشمار می رود ، یک جنگ افزار بدون خان با کالیبر 130 م.م ال-52 که در میان محصولات زرهی معرفی شده از سوی شرکتهای غربی به تقریب نمونه قابل توجهی محسوب می شود . با این حال ، واقعیت امر ، آن است که شرکت های تولید کننده تانک در کشورها غربی برای مدتهای طولانی است که به یک توپ با کالیبر 140 م.م چشم دوخته اند ، چرا که روند بهسازی سلاح های با استاندارد کالیبر 120 م.م به انتهای خود نزدیک شده و تقریبا تمامی ظرفیت اساسی در افزایش سرعت دهانه این نوع سلاح ها که نقش اساسی در قابلیت نفوذ پرتابه شلیک شده بسوی هدف دارد ، کامل شده است . با این وصف ، منطبق کردن یک توپ با کالیبر بالاتر مشکلاتی خاصی نظیر جرم کلی توپ و همچنین کاهش میزان حمل مهمات را بوجود می آورد . در نتیجه راینمتال در کوتاه/ میان مدت تصمیم گرفت تا از میانگین طلایی خود استفاده کند و بدین گونه ، توپ ال-52 انتخاب شد که بلحاظ جرم کلی و ابعاد ، مشابه توپ 120 م.م سری تانکهای لئوپارد-2 را به نمایش می گذارد در حالی که گفته میشود چیزی در حدود 50 درصد ، سرعت دهانه این سلاح افزایش داشته است . با توجه به اینکه قطر لوله حدود 10 م .م بیشتر شده ، امکان استفاده از مهمات قدرتمندتری نیز برای این سلاح فراهم شده است . توپ کالیبر 130 م.م ال-52 در این میان ، گرچه نصب یک توپ 130 م.م یک پیشرفت جدی در افزایش مرگ آوری این تانک جدید بشمار می رود ، اما با توجه به اینکه بارگذار مهمات در گذشته بصورت دستی و با حضور عامل انسانی صورت می گرفت ، سنگین تر شدن مهمات مورد استفاده یکی از مشکلاتی بود که می بایست برای آن چاره ای اندیشیده می شد ، که این امر موجبات نصب یک بارگذار خودکار در آن شد . مهمات پرسه زن hero-120 ب: بدون سرنشین های انتحاری راینمتال با توجه به اهمیت روزافزون بدون سرنشین ها در میدانهای نبرد ، تصمیم گرفت تا تانک جدید خود را به یک پرتابگر پهپاد انتحاری از نوع hero-120 از شرکت عبری UVision مجهز نماید . بخش پرتابگر این پهپاد که بر روی قسمت فوقانی برجک قرار دارد ، به خدمه تانک اجازه میدهد تا 4 فروند پهپاد را به شکل متناوب شلیک کرده و هر کدام از سرنشینان تانک نیز امکان هدایت آنها را در اختیار دارند . محل استقرار مهمات پرسه زن hero-120 و کوادکوپترهای بخش فوقانی و طرفین برجک درواقع ، بدون سرنشین hero-120 یک مهمات پرسه زن با وزن حدود 12.5 کیلوگرم است که به کمک یک موتور الکتریکی کوچک و پروانه ای که در بخش انتهایی آن قرار داده شده میتواند به پرواز درآمده و با استفاده از سامانه های تصویربرداری حرارتی این امکان را دارد که در یک برد 40 کیلومتری صحنه عملیات را رصد کند . اگر چه گفته شده که ماموریت اصلی این بدون سرنشین ، شناسایی است ، اما بعنوان یک ماموریت ثانویه ولی مهم ، خدمه تانک می توانند با استفاده از نمونه های مجهز به یک کلاهک 3.5 کیلوگرمی تجهیزات و مواضع ثابت دشمن را مورد هدف قرار داده و منهدم نمایند. خانواده مهمات پرسه زن hero-120 علاوه براین ، در بخش فوقانی و طرفین برجک ، دو جایگاه استقرار کوادکوپتر نیز درنظر گرفته شده که عمدتا ماموریت شناسایی در فواصل کوتاه را بر عهده دارند و گفته میشود بصورت یکبار مصرف قابل استفاده هستند ولی فلسف بکارگیری آنها قابل توجه به نظر می رسد . سامانه های بصری و دیده بانی میدان نبرد تیرانداز پانتر آلمانی به یک سامانه بصری چند کاناله مشابه سامانه ای که در لئوپارد-2 نصب شده ، مجهز می باشد که بخش بیرونی آن درست در بخش جلویی برجک قرار گرفته است . با این حال راینمتال هنوز مشخصات دقیق از این سامانه ارائه ننموده ولی می توان تاحدودی با اطمینان تحلیل نمود که این مجموعه استاندارد ، به یک کانال تصویرساز دوربرد ، یک بخش برای ردیابی خودکار اهداف و یک فاصله یا لیزری مجهز می باشد . برای فرمانده تانک ، یک سامانه پیشرفته تر با میدان دید 360 درجه معین شده که به کمک آن ، فرمانده تانک قابلیت رصد میدان نبرد ، شناسایی و داده های مورد نظر را به تیرانداز منتقل نموده یا بااستفاده از تیربار هم محور ، آن را مورد اصابت قرار دهد . ولی این سئوال قابل طرح است که در پشت این سامانه بصری با میدان دید 360 درجه ، بخش کنترل تیربار هم محور با توپ اصلی وجود دارد که ممکن است دید به عقب را برای فرمانده تانک محدود نماید ، با این حال ، راینمتال با نصب دوربین های اضافی ، این کاهش دید را تا حدودی جبران نموده و داده های این دوربین ها برای تمامی خدمه تانک نیز قابل نمایش است . نمایی از محل استقرار خدمه پانتر جدید آلمانی معماری استاندارد شده برای ارتش های عضو ناتو واقعیت آن است که شرکتهای سازنده سلاح ، بخصوص در حوزه زمینی ، بتدریج در حال دوگانه نمودن سلاح های جدید خود هستند تا امکان کاربرد آنها بصورت سرنشیندار و بدون سرنشین را بصورت توامان در اختیار مشتریان خود فراهم سازند . اگر چه این حوزه مفهومی در سال های اخیر تنها با تبلیغات پر زرق و برق همراه بود اما راینمتال تصمیم گرفت تا در عمل چنین امکانی را فراهم آورد . درواقع ، پانتر جدید آلمانی ، یکی از معدود نمونه های سامانه رزمی بشمارمی رود که با استاندارد NGVA ( معماری خودروهای عمومی ناتو ) سازگار شده است . این بدان معناست که بخش قابل توجهی از سامانه های بکار رفته در این تانک ، بواسطه استفاده از یکسری خطوط اتصال ، توسط رایانه داخلی تانک اداره و کنترل می شوند . علاوه براین ، طراحی پانتر براساس اصول NGVA می تواند اساس مفهوم "وصل کُن -استفاده کُن" ( plug and play ) را به عینه به نمایش گذارد که این مساله ، پتانسیل تبدیل این محصول را در آینده به یک خودروی رزمی بدون سرنشین فراهم می نماید . این درحالی است شرکتهای اسلحه سازی بصورت روزافزونی در حال توسعه نرم افزارهای تشخیص هدف خودکار که عملیات را برای خدمه آسان تر می نماید ، هستند . نتیجه گیری در یک نگاه کلی ، برخ تحلیلگران نظامی معتقدند که پانتر ، در واقع یک نمونه بشدت اصلاح شده از تانک اصلی میدان نبرد لئوپارد-2 محسوب می شود که چندان با طراحی انقلابی ارتباطی ندارد .در دفترچه تبلیغاتی این تانک ، چنین ادعا شده که این محصول بطور کامل در برابر انواع پرتابه های میدان نبرد ایمن بوده که این ادعا تا حدودی به استفاده از سامانه دفاع فعال مرتبط است . با این حال هنوز اطلاعات خاصی از بخش دفاع غیرفعال این تانک منتشر نشده که بتوان تصویر دقیقی از این ادعا ، ترسیم نمود . از سویی دیگر ، کاهش خدمه به 3 نفر نیز مساله چندان عجیبی به نظر نمی رسد ، با این حال راینمتال روی این موضوع بشدت در حال تبلیغات است و بطور مستقیم مدعی است که این معماری ، چشم به طراحی و معرفی نسل جدیدی از تانک های اصلی میدان نبرد دارد ، از سوئی دیگر نفرچهارم که در کنار راننده مستقر شده و کاربر بدون سرنشین های تانک محسوب می شود نیز در جای خود شبهاتی را بوجود می آورد ، ضمن اینکه فلسفه نصب چنین سامانه ایی را نیز باید مورد بررسی قرار داد . در این میان ، تصویر بدبینانه ای نیز به پانتر وجود دارد ، بدین صورت که برخی کارشناسان نظامی معتقدند که نوآوری های ارائه شده در طرح پانتر ، در یک نگاه کلی بسیار ارزشمند است ولی این احساس که فروشنده سعی دارد تا یک محصول قدیمی را در لفاف استفاده از فناوری های جدید به معرض فروش گذارد ، نیز وجود دارد . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند منبع1 منبع2

عکس خانوادگی

به نام خدا IAIO Yasir (Yasseer) پهپاد سبک جاسوسی-نظارت-شناسایی (ISR) (2014) یسیر هواپیمای بدون سرنشین غیر مسلح مهندسی معکوس شده سبک، مقرون به صرفه و برد بلند ایرانی است که برپایه ی نمونه بوئینگ ScanEagle آمریکایی که در دسامبر سال 2012 وارد حریم هوایی ایران شد، ساخته شده. وقتی که ایرانی ها به فواید آن پی بردند، نمونه ی گرفته شده در طول بازدید فرمانده نیروی هوایی روسیه از ایران به او تقدیم شد. اعتقاد بر این است که Yasir به طور فعال در خدمت نیرو های ایران و حزب الله است و همچنین در طول جنگ داخلی سوریه (2011 تا کنون) هم در این کشور پرواز می کند. ScanEagle اصلی که توسط شرکت Insitu وابسته به Boeing ساخته شده، در ژوئن سال 2002 برای اولین بار پرواز کرد و در سال 2005 به نیرو های آمریکایی معرفی شد (ابتدا به نیروی دریایی ایالات متحده اما پس از آن تمام سرویس ها از آن استفاده می کنند). امروزه کشور های زیادی در سطح جهان از افغانستان و استرالیا تا انگلستان (ScanEagle RM.1) و یمن از این پهپاد استفاده می کنند. نیرو های دریایی جهان از این مدل در کشتی های جنگی خود بهره می برند زیرا این پهپاد توانایی پرتاب (توسط منجنیق) و بازیابی (توسط یک سامانه نسبتا ساده) در دریا را دارد. نیرو های ویژه نیز به این سری علاقه دارند. یسیر 4572 متر ارتفاع پروازی، 200 کیلومتر برد و مداومت 8 ساعته دارد. این پهپاد از منجنیق پرتاب می شود و نیاز به باند فرود آماده ندارد. اپتیک های نصب شده در جلو (دوربین شب/روز کیفیت بالا به همراه تصویربرداری حرارتی) تصاویر را به ایستگاه کنترل زمینی مخابره می کنند تا اطلاعات به روز در دسترس فرماندهان قرار گیرد. نسخه ای انتحاری از این پهپاد با نام رعد 85 نیز ساخته شده است. در هفدهم جولای سال 2016، پهپاد یسیر در بالای آسمان اسرائیل که در حال اجرای رزمایش بود پرواز کرد. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2014 - وضعیت: در خدمت - تعداد فروند ساخته شده: 100 - سازنده: سازمان صنایع هوایی ایران (IAIO) (ایران) - کشورهای مصرف کننده: ایران، حزب الله، نیروهای عراق و سوریه - نقش: جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، نیروهای ویژه (شناسایی عناصر و ماموریت های نیروهای ویژه/عملیات های ویژه)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - طول: 1.7 متر - طول بال ها: 3.11 متر - وزن: 16 کیلوگرم - حداکثر وزن برخاست: 25 کیلوگرم (9 کیلوگرم ظرفیت بار) – قوای محرکه: 1 موتور پیستونی 2 زمانه متعارف با قدرت بیش از 1.5 اسب بخار که یک ملخ 2 پره را در آرایش pusher می چرخاند - حداکثر سرعت: 145 کیلومتر بر ساعت - ارتفاع پروازی: 4572 متر - برد: 200 کیلومتر - تسلیحات: ندارد. تجهیزات ماموریتی شامل دوربین - نسخه ها: Yasir (سری پایه) منبع

برای روشن شدن ماجرا، بهتر است چند نمونه از برجک های رزمی ifv های مطرح روسی را از نظر ارایش تسلیحاتی و ظرفیت حمل مهمات باهم مقایسه کنیم ( بدون در نظر گرفتن موشک های ضد زره) برجک رزمی BMP-2 توپ 30 م.م با ظرفیت 500 گلوله و مسلسل هم محور 7.62 با ظرفیت 2000 گلوله برجک رزمی Berezhok (وزن رزمی 2.8 الی 33 تن) توپ 30 م.م با ظرفیت 500 گلوله، مسلسل هم محور 7.62 با ظرفیت 2000 گلوله و نارنجک اندار اتوماتیک 30 میلیمتری با 300 گلوله برجک رزمی بی ام پی 3 توپ 100 م.م با ظرفیت 40 گلوله، توپ 30 م.م با 500 گلوله و مسلسل هم محور 7.62 با ظرفیت 6000 گلوله برجک رزمی Bakhcha-U (وزن رزمی حدود 35 تن) توپ 100 م.م با ظرفیت 38 گلوله، توپ 30 م.م با 500 گلوله و مسلسل هم محور 7.62 با ظرفیت 6000 گلوله برجک رزمی Bereg (وزن رزمی در حدود 1.8 تن) توپ 30 م.م با ظرفیت 300 گلوله و مسلسل هم محور 7.62 با ظرفیت 2000 گلوله برجک رزمی BPPU توپ 30 م.م با ظرفیت 300 گلوله و مسلسل هم محور 7.62 با ظرفیت 2000 گلوله برجک رزمی بدون سرنشین Epoch توپ 30 م.م با ظرفیت 500 گلوله و مسلسل هم محور 7.62 با ظرفیت 2000 گلوله همان طور که مشاهده می کنید ظرفیت حمل مهمات توپ اتوماتیک 30 م.م. در برجک های روسی 500 یا 300 گلوله است. احتمالا در برجک جدید ساخت سپاه نیز ظرفیت حمل مهمات توپ 30 م.م در حدود 300 گلوله باشد. در عوض اضافه شدن یک مسلسل 12.7 م.م و نارنجک انداز 30 م.م به برجک تا حدی در درگیری فواصل نزدیک با تهدیدات سبک میتواند به جای توپ 30 استفاده شود. برای طراحی یک برجک رزمی سنگین تر با توانایی حمل مهمات بیشتر و یا حتی افزایش کالیبر در کنار افزایش حفاظت بدنه باید به فکر تهیه یک پلتفرم زرهی شنی دار جدید بود که بتوان یک برجک سنگین تر را بر روی آن نصب کرد.

جزایر آریایی و زرکوه: جزیره های آریایی(صیر ابو نعیر) و زر کوه در مالکیت تاریخی ایران بوده تا اینکه در سال ۱۹۰۸ میلادی (در‌‌ همان سال‌های اشغال جزایر سه گانه) به اشغال استعمار انگلیس در‌آمدند. جزیره «زرکوه» با ۸ کیلومتر مربع مساحت و جزیره «آریانا» نیز با ۱۲ کیلومتر مربع مساحت در جنوب خلیج فارس واقع هستند و بسیار ارزشمند به لحاظ منابع نفتی و موقعیت استراتژیک می باشند. تاریخ و بهانه ی اشغال: استعمار بریتانیا که از سال ۱۸۱۹ به بهانه حفظ امنیت خلیج فارس از اعراب بادیه نشین جنوب خلیج فارس (اجداد حکام کنونی کشورک های شیخ نشین‌) که از راه دزدی دریایی امرار معاش می‌کردند، در خلیج فارس استقرار یافته بود. انگلیس در سال ۱۸۵۳میلادی در راه تثبیت سلطه خود، حکام منطقه را در کنفراسى جمع کرد و آن‌ها قراردادى را تحت عنوان صلح جاویدان امضا کردند که به موجب آن بریتانیایى‌ها اجازه یافتند نه تنها به بهانه مبارزه با دزدان دریایى بلکه به بهانه حفظ امنیت خلیج فارس بتوانند در هر حادثه اى که در کرانه هاى خلیج فارس اتفاق مى‌افتد مداخله کنند. در سال ۱908 میلادى بریتانیا، جزایر ایرانی را که از روزگار کهن در تملک ایران و جزو لاینفک خاک آن بود به اشغال خود درآورد. خروج انگلیس از منطقه تا زمان حال: پیش از خروج نیروهای نظامی بریتانیا از منطقه و تأسیس کشور امارات متحده عربی، در سال ۱۹۷۱ میان ایران و بریتانیا توافقی می شود که ابوموسی به همراه تنب بزرگ و تنب کوچک پس از نزدیک به ۷۰ سال شکایت‌های مداوم ایران سرانجام به ایران بازگردانده شدند و با کمک نیروهای نظامی تحت کنترل ایران در آمدند. ولی دو جزیره ی آریایی و زرکوه با چراغ سبز انگلیسی‌ها توسط اماراتی‌ها(شارجه) اشغال شدند و تا امروز در دست حکومت امارات است و تاسیسات انرژی و نفتی در این جزایر و آب های اطراف آن ساخته شده است.

طوفان در عراق

شش سال قبل در همین روز، هواپیمای مونتاژ آنتونف ۱۴۰ که در قالب یک هواپیمای تولید داخل وارد خط هوایی شده بود، در همان آغاز پرواز به دلیل ازدست‌دادن موتور، سقوط کرد. «شرق» در ادامه نوشت: مرگ ۴۰ نفر از مسافران به سبب انفجار موتور و نه سقوط، رقم خورد و مسافران دیگری که جان به‌در برده بودند، هرگز به زندگی پیشین خود بازنگشتند. کارشناسان بارها تأکید کرده‌اند که این پروژه مونتاژ که ساخت داخل معرفی شد، آثار ناگواری بر پیکره صنعت هوایی ایران به جای گذاشت. هرچند گفته می‌شد تجربه و تمرین ساخت هواپیما و قطعات آن در داخل، می‌تواند مطلوب ارزیابی شود؛ اگر آزمایش‌های آن در قالب نظامی انجام گیرد و این امتحان با پرواز مسافری، آزموده نشود! اتفاقی که با هواپیمای آنتونف ۱۴۰ رخ داد. در اینجا روایتی داریم از آرزوی سفیری که برای ایجاد یک خط هوایی، بدون تجربه و مدرک مرتبط، راهی سازمان هواپیمایی شد. حبیب‌الله صادقی، نماینده دادستان تهران در امور جنایی در این پرونده، در بیان جزئیاتی از آنچه رخ داد، در ششمین سالگرد این سانحه از آخرین بررسی‌ها روی این پرونده می‌گوید. سفیری که رئیس سازمان هواپیمایی کشوری شد صادقی با اشاره به پیشینه ورود خط هوایی آنتونف ۱۴۰ به ایران می‌گوید: «سفیر وقت ایران در اوکراین با انعقاد قرارداد آنتونف ۱۴۰ در سال ۱۳۷۷ بدون هیچ سابقه‌ای، رئیس سازمان هواپیمایی کشوری شد. سفیر سابق و ریاست وقت سازمان برای جبران کاستی‌ها، گواهینامه‌های مربوطه را صادر می‌کرد و کارشناسان سازمان نماینده در شرکت هسا، هرکدام با ارائه گزارش اشکالات، بلافاصله تعویض می‌شدند. به‌همین‌دلیل هم روی کاغذ ده‌ها فروند این هواپیما فروخته شد. بااین‌حال پس از سوانح سریالی، هیچ کسی زیر بار خرید و حتی بهره‌برداری رایگان این هواپیماهای به‌ظاهر تولید داخل، نمی‌رود. حوادث شاهین‌شهر، اراک، اصفهان، باکو، مینودشت، دزفول و چند سانحه گزارش‌نشده در رشته سوانحی هستند که با تولید این هواپیما در کشور به وقوع پیوستند». این مقام قضایی با اشاره به گزارش بررسی سانحه، ادامه می‌دهد: «مطابق گزارش، افراد و حتی مجموعه‌های مرتبط و وزارت دفاع، اعلام کرده‌اند که قابلیت اطمینان هواپیما به‌شدت پایین است! اما متولی برای توجیه مخارج چند صد میلیون‌دلاری آن، اقدام به تأسیس خط هوایی می‌کند (هسا ایرلاین). مطابق اسناد موجود، متولیان امر در سازمان با گرفتن چندین امتیاز مجوزها را بی‌درنگ صادر می‌کنند». بنا به اطلاعاتی که به ‌دست ما رسیده، در همان زمان، دو مسئول ارشد سازمان به‌عنوان اصلی‌ترین ارکان‌ صادرکننده مجوزها در آبان ۱۳۹۱ دستگیر می‌شوند. تأکید مکرر بر وجود اشکالات جدی در موتور آنتونف به گفته صادقی «تک‌نویسی‌های افراد دستگیرشده و اعترافات آنها به خط خودشان، مؤید امتیازات دریافتی بوده است. تیم جدید در سال ۱۳۹۱ به‌ دنبال ارتقای سطح ایمنی روی مورد خطرآفرین تمرکز می‌کند. عیوب و کاستی‌های پرونده آنتونف پس از چندین‌ بار حضور و مکاتبه و جلسات به اطلاع هسا و سپاهان رسانیده می‌شود. مکاتبات و صورت‌جلسات به اطلاع وزرای وقت راه و شهرسازی و دفاع و حتی مقامات ارشد امنیتی رسیده و موارد مکتوب و مستند به شرکت سپاهان و هسا منعکس می‌شود. برخی افراد حتی در وزارت دفاع و شرکت سمت (موتورهای توربین وزارت دفاع) اشکالات موجود را تأیید می‌کنند. همین امر سبب می‌شود تا مجوز بهره‌برداری شرکت سپاهان که معمولا یک‌ساله تمدید می‌شده، با بازه زمانی سه‌ماهه به شکل محدود تمدید شود. همین‌طور محدودیت دمایی برای پرواز (حداکثر ۳۵ درجه) اعمال می‌شود». لابی برای تأیید نماینده دادستان تهران در امور جنایی در این پرونده با بیان اینکه مقرر می‌شود عیوب قبل از اتمام زمان مجوز یعنی تیر ۱۳۹۳ برطرف شود، می‌افزاید: «برخی مسئولان در سپاهان و هسا مطمئن هستند تیم موجود، تعویض و حتی در آخرین جلسه حضوری، جلسه را ترک و از امضای صورت‌جلسه خودداری می‌کنند. موضوع به اطلاع حراست رسیده و نماینده بخش امنیتی که یکی از حضار جلسه بوده، موارد را مکتوب به استحضار رؤسای خود می‌رساند. تیم موجود قبل از اتمام فرجه زمانی و ضرب‌الاجل، تعویض می‌شود. مطابق اسناد موجود، اولین جلسه با حضور کارشناسان جدیدالانتصاب در دفتر صنایع هوایی برگزار و افراد قول مساعد می‌دهند که همکاری کنند. به دستور مسئولان جدید با وجود تهیه بلیت و رزرو هتل از حضور فرد پیگیر در آخرین تمدید مجوز بهره‌برداری شرکت، ممانعت به‌ عمل می‌آید. در همین زمان، مجوز بهره‌برداری یک‌ ماه قبل از سانحه بدون کوچک‌ترین محدودیتی صادر می‌شود». این مقام قضایی با اشاره به جزئیات دقیق‌تری در این‌ رابطه می‌گوید: «حتی برای هواپیمای سانحه‌دیده که در مدارک امحا شده Air Traffic Watching Log، پنج اشکال در موتور و استنکاف از پرواز گزارش شده است، بااین‌حال از سوی یکی از متهمان این پرونده، مجوز صلاحیت پرواز صادر می‌شود. در این زمان، تیم پیگیر از مدیرکل‌ها تا معاون مدیرکل و کارشناس مسئول، خلع ید و برخی بازنشسته و برخی اجبارا به بخش‌های دیگر منتقل می‌شوند. متأسفانه در روز واقعه یعنی صبح ۱۹/ ۵/ ۱۳۹۳، با وجود محدودیت دمای در نظر گرفته‌شده، این هواپیما در دمای ۳۸ درجه (با استعلام از هواشناسی) به پرواز درآمده و ۴۰ مسافر آن، جان خود را به دلیل این بی‌انضباطی‌ها از دست می‌دهند». بررسی‌ها در این زمینه از دیگر کارشناسان که نخواستند نامشان فاش شود، صورت می‌گیرد. چند نکته بسیار جدی در این بین مطرح می‌شود؛ بر اساس اسناد موجود، در AOC یا مجوز بهره‌برداری شرکت، روند امضای کارشناسان پنج دفتر حذف شده است؛ یعنی فقط مدیرکل وقت دفتر عملیات رأسا و برخلاف تأکید انکس ۶ و ۸، به تنهایی اقدام به تمدید مجوز کرده است. چرا این اقدام انجام شده است؟ همچنین آنها می‌پرسند چرا به مفاد صورت‌جلسات، مکاتبات و محدودیت‌های اعمال‌شده از سال ۱۳۹۱ تا خرداد ۱۳۹۳ توجه نشده است و چرا C of A یا مجوز صلاحیت پرواز از هواپیمای سانحه‌دیده، فاقد پاراف کارشناس (کارشناس مسئول) معاون مدیرکل و مدیرکل وقت دفتر صلاحیت پرواز است؟‌ آیا همه افراد هم‌زمان در آن روز حضور نداشته‌اند؟ چرا صبر نکردند تا با حضور آنها، این مجوز با امضای آنها صادر شود؟ بااین‌حال، مهم‌ترین پرسشی که مطرح می‌شود، آن است که «آیا تداوم صلاحیت پرواز با پنج عیب در موتور در کمتر از ۷۰ روز منتهی به سانحه، معنا دارد یا خیر؟» در این زمینه نماینده دادستان تهران در امور جنایی در این پرونده چند سؤال مهم را طرح می‌کند: «چرا اسناد Air Traffic Watching Log سال‌ها مخفی بوده و حتی افراد در روند طولانی بازپرسی به تکرار از وجود آن اظهار بی‌اطلاعی می‌کردند؟ اگر بود، چرا بی‌اطلاعی و اگر نبود، کجا بود و چگونه پس از مکاتبه با اداره مراقبت پرواز به دادرسی واصل شد؟». عجیب آنکه به گفته صادقی «کارشناس مربوطه در اصفهان به مدیرکل خود اعلام می‌کند تمدید ۴۵ ‌روزه یا حداکثر سه‌ماهه باید انجام گیرد. مدیرکل مربوطه در جلسه اول اظهار می‌کند نه چنین نبوده و کارشناس چنین نظری نداده است، اما بعد که در سیستم اتوماسیون پرینت اظهارنظر او را می‌بیند، اعتراف می‌کند تصمیم من یک‌ساله بوده و اسناد موجود در پرونده نیز مؤید تمدید مجوزهای هواپیما و شرکت بدون اعمال کمترین محدودیت بوده است». آزمودن هواپیما با جان مردم نکته دردناک ماجرا آنجاست که وقتی صلاحیت این هواپیما بارها زیر سؤال رفته، باز هم اصرار بر آزمودن آن با انسان می‌کنند. نماینده دادستان تهران در امور جنایی در این پرونده می‌گوید: «آیا پس از عدم اقبال ناشی از سوانح هوایی و عدم پذیرش هواپیما، بهتر نبود پروژه به شکل نظامی و بدون مسافر و با وجود توزین غیرانسانی تست شود؟». صادقی می‌پرسد: «آیا هنگام سانحه هواپیمای طبس نوع پمپ سوخت موتورها که همواره یکی از اشکالات بوده، یکسان بوده؟ در کجای دنیا و روی کدام هواپیمای غیرنظامی با وجود مسافر و بدون اعمال کمترین محدودیت، نوع پمپ سوخت دو موتور چپ و راست با یک نام و یک Port Number می‌تواند متفاوت باشد؟». درحالی‌که این هواپیما قبل از سانحه سال ۱۳۹۳، در سانحه‌ای دیگر، منجر به فوت خلبان شده بود، این سؤال مطرح است که آیا پس از سانحه اصفهان و مرگ مرحوم خلبان باقر کردان و بقیه خلبانان، ابلاغیه و امریه بخش ایمنی ستاد کل نیروهای مسلح از سوی متولیان اجرا شده بود؟ خلبان فرصت اشتباه داشت؟ سؤال این است که اگر امریه‌ها انجام گرفته، پس چرا سیستم RED-۲۰۰۰ (سامانه کامپیوتری پردازش پارامترهای موتور) باز هم درست عمل نکرده است؟ نماینده دادستان تهران در امور جنایی در این پرونده درباره عمل‌نکردن این سیستم می‌گوید: «مطابق ضبط FDR، پارامترهای مربوط به خرابی موتور با تأخیر ۱۹‌ثانیه‌ای به خلبان رسیده؛ درحالی‌که کل زمان طلایی برای عملکرد خلبان متوفی، ۲۶ ثانیه بوده است». او به مدیرکل دفتر بررسی سوانح هوایی سازمان هواپیمایی کشوری که در مصاحبه پیشین خبر داده بود حکم جلب به دادرسی برای او صادر شده است، می‌تازد و می‌گوید: «کل زمان طلایی برای عملکرد مرحوم خلبان ایزدپناهی چقدر بوده که مدیرکل بررسی سوانح هوایی سازمان هواپیمایی کشوری، پس از استعلام، ادعا می‌کند خلبان مقصر بوده است؟». صادقی با اشاره به چند ایراد موتور می‌پرسد: «چرا موتور شماره یک در شرایط اضطراری قدرت کافی برای خروج هواپیما را نداشته و چرا ملخ موتور ازدست‌رفته به حالت خنثی نرفته بود و بیش از نصف قدرت موتور سالم را ضایع کرده بود؟ آیا خوردگی در قسمت‌های داغ موتور که یکی از موارد موردبحث در جلسات طولانی فیمابین هسا، سپاهان، سمت و کارشناسان معزول‌شده بوده، قابل چشم‌پوشی است؟». انفجار و نه سقوط، عامل مرگ ۴۰ مسافر بود او علت مرگ ۴۰ مسافر را این‌گونه اعلام می‌کند: «علت مرگ مسافرین هواپیما، انفجار بود و نه سقوط؛ چراکه برخی توانسته‌اند بیرون بیایند و سالم مانده‌اند. سؤال این است که آیا دستورالعمل ایمن‌سازی مخازن سوخت روی هواپیمای سانحه‌دیده اجرا شده بود؟». ابهاماتی که در مورد این پرونده وجود دارد، کم نیست. یکی از مهم‌ترین ابهامات درباره شیوه رسیدگی به این پرونده است که سؤالاتی را به ذهن متبادر می‌کند. سؤالی که از زبان صادقی این‌گونه بیان می‌شود: «چرا روند رسیدگی پس از دو سال با برگزاری دو جلسه تا این اندازه عجیب برگزار می‌شود. در جلسه اول در سال ۱۳۹۸، قاضی دادگاه به کارشناس پرونده اجازه حضور در دادگاه به‌ همراه نماینده دادستان را نمی‌دهد و دادسرا به‌جای متهمین محاکمه می‌شود! چرا در جلسه دوم در سال ۱۳۹۹ جلسه دادگاه مبهم و بی‌نتیجه و فقط مناقشه قاضی دادگاه با نمایندگان دادستان و ترک جلسه توسط قاضی و حتی سناریوی نانوشته عدم حضور خبرنگاران در یک جلسه علنی بوده است؟». سؤال‌های پرشماری در این پرونده وجود دارد. اینکه آیا مقصر اصلی این اتفاق، سفیری نیست که بدون مدرکی مرتبط (مهندسی ساختمان) بر کرسی ریاست سازمان هواپیمایی کشوری نشست و با کمترین اطلاع از صنعت هواپیمایی فقط به‌دنبال راه‌اندازی خط مونتاژ بود و توانست در سال ۱۳۷۷، این برنامه خود را اجرائی کند؟ در آن زمان، سفیر وقت ایران در روسیه، گزارش اشکالات موتور TV۳ این موتور تبدیلی (موتور هلی‌کوپتری را تبدیل به موتور هواپیما کردند) را تأیید کرد اما کسی به سخن او وقعی ننهاد. به همین دلیل هم به گفته کارشناسان، ازدیاد وزن نامتعارف ناشی از تبدیل و کاهش محسوس قدرت موتور بر اثر این تبدیل صورت گرفت. یک منبع آگاه می‌پرسد: «راستی چرا آقایانی که چندین ماه موتور را بررسی و تحلیل کرده‌ بودند، از تأیید موتور استنکاف کردند و یک کارشناس رده سه در حد بایگان با مدارک تحصیلی غیرمرتبط، موتور را تأیید کرد؟». او می‌گوید: «آیا گزارش‌های احمد خرم، وزیر راه دولت هشتم درخصوص مشکلات موتور و دستورات وی اجرا شده یا با تعویض وی به فراموشی سپرده شد؟ آیا می‌توان در سوانح سریالی پروژه آنتونف از ردپای موتور علی‌الخصوص سامانه RED-۲۰۰۰ صرف‌نظر کرد؟». یکی از مهم‌ترین سؤالاتی که وجود دارد، مربوط به چرایی اشتغال به کار متهمان در سازمان هواپیمایی کشوری است. پس از این سانحه، شاهد سوانح کوچک و بزرگ دیگری بودیم. آیا وجود افرادی که دقت کافی به خرج نداده‌اند، خود بستر را برای سوانحی دیگر، فراهم نمی‌کند؟ جایگاه ناچیز تخصص در سازمان هواپیمایی کشوری جالب آنکه اگر به مدرک تحصیلی مدیران کل وقت عملیات و صلاحیت پرواز نگاهی کنیم، به مسائل عجیبی خواهیم رسید. اکتشاف و معدن و برق فشار قوی دو رشته‌ای است که بی‌مرتبط به فعالیت تخصصی این افراد بود و دقیقا همین افراد صدور مجوزها و تأیید صلاحیت پرواز، را برعهده داشتند. (بخوانید دارند) پافشاری در انکار عیوب و توسل به سناریوهای مختلف از جمله اشتباه خلبان، از جمله اقداماتی بوده که توسط افراد ذی‌نفوذ در خلال هفت سال از وقوع سانحه با آن روبه‌رو بوده‌ایم. اینجاست که باید نگاهی به تذکر کمیسیون اصل ۹۰ مجلس دهم در گزارش مربوط به سانحه یاسوج داشته باشیم: «از ریاست قوه قضائیه درخواست می‌شود تمامی پرونده‌های مرتبط با سوانح هوایی که در دستگاه قضائی مشمول مرور زمان یا اطاله دادرسی شده است، به‌سرعت فعال و خارج از نوبت رسیدگی و با افرادی که باعث خروج این پرونده‌ها از روند بررسی شده‌اند، برخورد شود. همچنین پرونده‌های مرتبط با هواپیماهای وارسی پرواز و پرونده‌های مشابه که دچار اطاله دادرسی شده‌اند، با قید فوریت مورد رسیدگی قرار گیرد». تا باشد دیگر شخصی در مقام معاون ‌وزیر با کمال خونسردی نسبت به ایراد جملاتی کذب و با ژستی کاملا علمی (اشاره به رد برخورد موشک به هواپیمای اوکراینی)، اذهان عمومی را به تمسخر نگیرد. با تشکر از BarraGe@ کاربر گرامی منبع ................. متن شو حتی با گوگل ترنسلیت هم شده بخوانید در خصوص قرارداد انتونوف ۷۴ سپاه و ایران ۱۴۰ https://pavelaviator.livejournal.com/14482.html

من برای این حرفها جواب دارم! ولی الان وقتش نیست!