بسم ا.... دومین هویتزر خودکششی آلمانی در راه اوکراین تحویل سامانه های توپخانه ای RCH-155 به ارتش کیف جنگ دراوکراین همچنان ادامه دارد و ارتش این کشور با عطش سیری ناپذیری همچنان در حال مطرح کردن تقاضای های مستمر برای دریافت سامانه های توپخانه ای ، بخصوص نمونه های متحرک آن است و این بار خبرهایی منتشر شده که نشان میدهد به احتمال زیاد ، دولت آلمان هویتزرهای RCH-155 را به ارتش اوکراین تحویل خواهد داد . دولت آلمان نیز با این درخواست موافقت نموده و انتظار می رود در آینده نزدیک اسناد فروش نیز امضاء شود . با این حال برخی تحلیل های موجود نشان میدهد که ممکن است تحویل این سامانه ها در چند سال آینده آغاز شود . به گفته نشریه ولت آم زونتاگ ، که در 17 سپتامبر 2017 منتشر گردید ، اوکراین و آلمان در حال آماده سازی جهت مرحله بعدی قراردادهای نظامی فی مابین هستند و در همین چهارچوب ، موضوع تحویل این سامانه توپخانه ای نیز بحث شده و فرآیندهای تحویل نیز مورد موافقت دوطرف قرار گرفته است . با این حال ، در سطح پائین تر ، همکاری میان ارتش اوکراین و شرکت آلمانی KMW به بهار سال 2022 برمی گردد که درآن ، این شرکت آلمانی بارها پیشنهادات مختلفی را برای تامین سامانه های زرهی و تسیلحات مختلف به اوکراین ارائه نموده که درمیان آنها ، تولید تعداد مشخصی از هویتزرهای RCH-155 نیز موجود بوده است ، با این حال براساس قانون ، تحویل چنین تجهیزاتی می بایست با موافقت دولت فدرال صورت پذیرد . بررسی های بیشتر نشان میدهد که در میانه ماه جولای 2022 وزارت دفاع اوکراین ، درخواستی را برای خرید 18 دستگاه از این هویتزرها به وزارت دفاع آلمان ارسال نموده و متقابلا ، آلمان نیز پیشنهاد نمود تا هزینه های تولید و تحویل این سامانه در قالب کمکهای مالی ارائه شده به کیف پرداخت گردد . اما این پیشنهاد برای مدت زمان مشخصی مسکوت گذاشته شد تا اینکه در چند روز گذشته ( سپتامبر 2022 ) این درخواست رسما تایید گردید و اکنون مراحل اداری آن درجریان است . با توجه به این مساله ، دولت ، مجوز تولید این سامانه های توپخانه ای خودکششی و محصولات مرتبط با آن ( مهمات و قطعات یدکی ) را صادر نموده و همزمان می بایست یک توافقنامه همکاری میان دو دولت برای برنامه ریزی جهت تعداد سامانه ها ، زمان تولید ، زمان تحویل ، هزینه و روش پرداخت امضاء گردد . بدین ترتیب ، ارتش اوکراین براساس آخرین داده های موجود ، 18 دستگاه از این هویتزرها را دریافت خواهد کرد و شرکت سازنده نیز تمامی خدمات پشتیبانی شامل قطعات یدکی ، مهمات و آموزش پرسنل را برعهده می گیرد . مشخصات فنی به گفته رسانه های آلمانی ،ارزش کل قرارداد به حدود 216 میلیون یورو می رسد ( 12 میلیون یورو برای هر هویتزر و قطعات یدکی )دراین میان ، موضوع زمان بندی نیز از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است ، چراکه رسانه های آلمانی ( حداقل در ظاهر .م ) معتقدند که پیشنهاد اولیه شرکت آلمانی برای تحویل این هویتزرها از زمان امضای قرار داد تا تحویل اولین سامانه ، به 30 ماه زمان نیاز دارد که اگر این مساله صحت داشته باشد ، اولین هویتزر RVH-155 در مارس سال 2025 به ارتش اوکراین تحویل داده خواهد شد . در حالی که بروز هرگونه تاخیر در مراحل آماده سازی بطور طبیعی ممکن است تحویل آن را مجددا به تاخیر افکند . سابقه توسعه درواقع امر ، طرح اولیه هویتزر RCH-155 برمبنای پروژه AGM یا "سامانه توپخانه ای ماژولی " بنیان گذاشته شد . هدف از این پروژه ، توسعه یک ماژول رزمی یکپارچه با سامانه توپخانه ای PZH-2000 در حوزه های مربوط به مهمات و سامانه های کنترل آتش بود . طراحان این پروژه امیدوار بودند که با توسعه این ماژول ، امکان نصب آن بر روی شاسی های متفاوت فراهم شده و سامانه های توپخانه ای متفاوت اما با ویژگی های یکسان آتش در اختیار کاربران قرار گیرد . بدین ترتیب ماژول طرح AGM برای اولین بار درسال 2004 به نمایش گذاشته شد و در سال مالی 2005-2006 نیز آزمایشهای میدانی خود را پشت سر گذاشت . ماژول AGM نصب شده بر روی شاسی نفربر ASCOD-2 درسال 2008 شرکت توسعه دهنده این فناوری برای اولین بار یک نمونه مقیاس کامل با ماژول AGM را رونمایی نمود که بر روی شاسی نفربر ASCOD-2 نصب شده بود و نمونه تولید شده با شناسه Donar در نمایشگاه معرفی گردید در حالی که شرکت سازنده مدعی بود که آزمایشهای اجرا شده بر روی این پیکربندی ، نشان میداد بین شاسی و ماژول رزمی سازگاری کاملی وجود دارد . همزمان با این نمونه ، یک نسخه ساده تر که بر روی یک کِشنده چرخدار نصب شده بود ( شاسی ایویکو چهار محوره ) نیز معرفی گردید . در سال 2014 این شرکت یک طرح جدید که ماژول رزمی AGM را که بر روی شاسی نفربر چرخدار باکسر نصب می شد ، رونمایی نمود که با شناسه RCH-155 ( هویتزر کنترل از راه دور 155 م.م ) مورد شناسایی قرار می گرفت . اگر چه این نمونه در نمایشگاه های مختلف برای فروش ارائه می شد ولی تا همین اواخر مشتری خاصی برای آن پیدا نشده بود و حتی بوندسوهر نیز علاقه ای بدان نداشت و ظاهرا اوکراین اولین مشتری این سلاح محسوب می شود . ویژگی های فنی هویتزر 155 م.م RCH-155 بر روی یک پیکربندی چهارمحوره چرخدار برگرفته از نفربر باکسر قرار گرفته و براساس داده های موجود ، وزن جنگی بالغ بر 39 تن است که از این مقدار ، 12.5 تن آن مربوط به ماژول رزمی آن است که به کمک یک پیشرانه به قدرت 815 اسب بخار می تواند کل این پیکربندی را با سرعت حدود 100 کیلومتر درساعت ، در مسیرهای جاده ای بحرکت درآورد . بخش ماژول رزمی ( برجک حامل توپ ) درست در بخش انتهایی شاسی قرار داده شده و طبق طراحی صورت گرفته ، درجه آزادی حرکت توپ از 2.5 – درجه در سمت و تا 65+ درجه درارتفاع می باشد . شرکت سازنده مدعی است که این هویتزر به گونه ای طراحی شده که می تواند بدون قرار گرفتن در معرض خطر واژگونی با چرخش برجک بسمت طرفین مبادرت به اجرای آتش نماید در حالی که بنابردرخواست مشتری ، امکان اضافه شده سامانه های تثبیت کننده توپ بیشتر نیز وجود دارد . جنگ افزاراصلی این هویتزر ، یک قبضه توپ 155 م.م است که به یک بارگذار خودکار با قابلیت شلیک 9 گلوله در دقیقه مجهز شده ( درون برجک نیز 30 گلوله آماده شلیک قابل ذخیره سازی است ) در حالی که یک سامانه کنترل اضافی نیز برای اجرای آتش نیز برای آن در نظرگرفته شده است .مهمات بدون دخالت کاربر به درون لوله هدایت میشود و می تواند پرتابه مورد نظر را به هدفی در فاصله 30 کیلومتری شلیک کند در حالی که امکان افزایش برد تا 54 کیلومتر نیز برای آن وجود دارد . این هویتزر تنها دو خدمه دارد که شامل فرمانده هویتزر و کاربر ماژول رزمی می شود که امکان استفاده از یک رایانه بالستیک ، حسگرهای مختلف شامل یک سرعت سنج پرتابه راداری را فراهم می آورد . تحلیل فنی سامانه RCH-155 این هویتزر آلمانی ، با توجه به قابلیتها و ویژگی های اعلام شده ، یک نمونه بسیار پیشرفته محسوب می شود که با سامانه ها و فناوری های اثبات شده نمونه سازی و به تولید رسیده است که میزان خطرپذیری کاربرد فناوری های جدید را به حداقل می رساند و درعین حال ، ویژگی های رزمی به اندازه کافی پیشرفته ای دارد که آن را در ردیف سامانه های توپخانه ای پیشرفته قرار میدهد . اما مشکل از آنجایی شروع میشود که شرکت سازنده در 18 سالی که از معرفی این سیستم می گذرد ، حتی یک سفارش نیز دریافت ننموده که دلایل این امر تاحدودی ناشناخته است . با این حال برخی تحلیل گران معتقدند که مشتریان در ابتدای امر جذب توان آتش می شوند ولی پیچیدگی بیش از حد و هزینه بالای این سلاح باعث میشود تا رغبت کمتری برای خرید آن وجود داشته باشد . ازسویی دیگر ، برخی معتقدند که پایداری شاسی این هویتزر در زمین های خارج جاده ای و ناهموار ، چندان رضایت بخش نیست ولی شرکت سازنده این ادعا را رده نموده و اعتقاد دارد که با یکسری بهینه سازی ها این مشکل نیز قابل رفع است . اما در خصوص ماهیت تحویل این سامانه به ارتش اوکراین ، سئوالات بسیاری قابل طرح خواهد بود ، بدین معنی که ارتش اوکراین درخواست 18 نمونه از این هویتزر را داده که شاید برای تجهیز 2 یا 3 گردان کافی باشد ،اما این شبهه که شرکت سازنده آیا آماده تحویل فوری این سلاح است یا خیر و اینکه زمان تحویل در حدود 2 سال و نیم ( بیشتر یا کمتر ) بطول خواهد انجامید ، وجود دارد . ولی شاید شرکت آلمانی ، تنها برنده این قرارداد محسوب شود ، چرا که نه تنها یک قرارداد سودآور بدست آورده ، بلکه فرصت تبلیغ سامانه های رزمی خود را که پیش از این فروش جهانی نداشته است را بدست می آورد . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع1 منبع2 منبع3

گزارش اکراینی ها از پهپاد شاهد 131 نسخه کوچکتر شاهد136 منبع گزارشی از موسسه انگلیسی Conflict Armament Research که در خصوص ساب سیستم های پهپادهای صماد و ابابیل تی(قاصف) یمن دانلود

بسم ا... جنگ در اوکراین – روز دویست و چهاردهم 26 سپتامبر 2022 اخبار مربوط به بسیج محدود : 1-منابع غربی معتقدندکه کرملین که کرملین برخی اشتباهات خود در روند جذب نیرو را پذیرفته ولی هنوزبخش قابل توجهی از این مشکلات برای مقامات روسی قابل درک نیست . این منبع معتقد است که روسها معیارهای اعلام شده برای جذب نیرو را رعایت نمی کنند. 2- رسانه های روسی بتدریج در حال بازتاب دادن شکایات مردم در خصوص مشکلات موجود در حوزه بسیج عمومی هستند و تقصیر عمدتا برگردن مقامات دولتی بی انگیزه انداخته می شود . در همین حال فرماندار استان اومسک اعلام کرده که بوروکراسی ، دشمن اصلی ملی گرایی است و مقامات دولتی را بدلیل تمرکز روی سهمیه های اعلام شده از سوی ارتش و عدم رعایت دستورات کرملین سرزنش کرده است . این انتقادات به رسانه های دیداری روسی نیز کشیده شده و برخی مجریان مشهور روسی در برنامه های خود تهدید کرده اند که اگر مقامات دولتی مسئول در مراکز بسیج ، دستورات صادره را عمل نکنند ، مجازات خواهند شد . در همین رابطه خبرهایی منتشر شده که نشان می دهد برخی نیروهایی که بدون داشتن صلاحیت لازم فراخوان شده اند ، از حالت بسیج درآمده و مرخص شده اند . 3- منابع غربی معتقدند که کرملین با استفاده از روشهای مختلف در حال آرام کردن مردم روسیه و ادامه روند بسیج نیرو برای ادامه جنگ با اوکراین است ولی این منابع معتقدند که بعید است کرملین بتواند بر این مشکلات بتواند غلبه کند . در حال حاضر یکی از مشکلات روسها ، هماهنگ کردن روند جذب نیرو در 11 منطقه زمانی از غرب به شرق روسیه است . در همین حال گفته میشود برخی واکنش های خشونت آمیز علیه مراکز بسیج نیرو درروسیه صورت می گیرد ، در حالی که موارد آسیب به خود برای فرار از خدمت نظامی بصورت موردی دیده می شود . 4- در صورتی که روند بسیج محدود در روسیه براساس روش قانونی آن صورت گیرد ، دولت موظف است تا نیروهای ذخیره خود را از میان مردانی که تجربه نظامی دارند و در گروه های سنی صحیح ، فراخوان کند ولی گفته می شود که برخی مردان روس در حال ارائه اسناد عدم صلاحیت نظامی خود به مراکز جذب نیرو هستند چرا که درصورت عدم چنین کاری در ردیف نیروهای فراخوان شده قرار می گیرند . پیش از این گفته شده بود که کرملین برای هر کدام از جمهوری ها و استان خود سهمیه ای تعیین کرده که یک روند استاندارد به نظر می رسد و بر رعایت این سهمیه ها نیز تاکید دارد . 5- برخی منابع غربی معتقدند که حتی با وجود موفقیت کرملین در جذب نیرو ، احتمالا تغییر قابل توجهی در قدرت رزمی ارتش روسیه در کوتاه مدت رخ نخواهد داد . گفته میشود وزارت دفاع نیز اقدام خاصی برای سازماندهی نیروهای جذب شده انجام نداده و نیروها ، در برخی مراکز آموزشی بمدت 4 روز رها شده اند . 6- با اتمام فرآیند الحاق مناطق تصرف شده توسط ارتش روسیه در اوکراین ، احتمالا غیرنظامیان اوکراینی برای جنگ با ارتش کیف بسیج خواهند شد . براساس قانون خدمت سربازی در روسیه ، همه مردان بین 18 تا 27 سال در سرزمین های تصرف شده ، واجد شرایط بسیج نیرو خواهند شد . در همین راستا گفته میشود که یک یگان 2000 نفری از مردان کریمه و سواستوپل بسیج شده اند . 7- در استان خرسون ، گفته شده که به مردان زیر 35 سال اجازه خروج داده نمی شود و در ملیتوپل نیز آخرین خبرها حاکی از تشکیل یک یگان داوطلب 3000 نفری است . در لوهانسک نیز دستور بسیج محدود صادر شده و مراکز جذب در حال سازماندهی این نیروها هستند . 8- ارتش اوکراین در یک ادعای عجیب مدعی شده که یک مرکز کنترل و هدایت پهپادهای روسی که مسئولیت هدایت حملات بدون سرنشین های انتحاری را در خاک اوکراین برعهده داشت هدف قرار داده و 14 روس و 12 مربی ایرانی نیز در جریان این حملات جان خود را از دست داده اند . ولی گزارش های موجود نشان میدهد که این حملات در 24 ساعت گذشته تنها به یک انبار مهمات صورت گرفته است . یاد و خاطره ویکتور بوت اوکراینی گرامی باد جنگ روسیه - اوکراین سال 2022 میلادی ضد حمله ارتش اوکراین در استان خارکف روند پیشروی ارتش اوکراین در خارکف و شمال استان دونتسک ادامه دارد . برخی گزارش ها حاکی از تصرف شاندریهلو ، کارپیوکا ونوو ( به ترتیب در 12 ، 20 و 19 کیلومتری شمال غربی و شمال لیمان ) خبر میدهند ولی منابع روسی خبر میدهند که حملات ارتش کیف به شاندریهلو دفع شده . این منباع همچنین مدعی هستند که اوکراین در حال گسترش سرپل خود در شمال دروبیشف بوده و قصد دارند تا واحدهای روسی را در نوو ، استاوکی و کولودیازی محاصره کنند . شهر لیمان هم اکنون زیر آتش توپخانه قرار دارد . اما در آنسوی جبهه ، خبر می رسد که ارتش روسیه محور ووچانسک – کوپیانسک – ایژیوم- لیمان را با یگانهایی از ارتش 20 ترکیبی تقویت کرده است . در همین رابطه گفته میشود یگانهایی از ارتش 20 به همراه واحدهای ناشناش در حال دفاع از لیمان بوده ، عناصر لشکر مکانیزه 144 مسئولیت دفاع از محور رودخانه اوسکول و ساتوو در استان لوهانسک را برعهده دارند . این درحالی است که حملات ارتش اوکراین در شمال کوپیانسک ادامه دارد و گفته می شود واحدهای اوکراینی از هووربیوکا ، دووریچنا بسمت تاویلژینا پیشروی کرده اند . اما در 26 سپتامبر و در حالی که روند همه پرسی در خرسون ، لوهانسک ، دونتسک و زاپوروژنیه ادامه دارد و به ترتیب ، درصد مشارکت به 77 ، 76 ، 51 و 48 درصد رسیده ، ارتش اوکراین تلاش نمود تا با اجرای آتش توپخانه در این روند اخلال ایجاد کند . این حملات در بردیانسک ، ملیتوپل ، دونتسک و لوهانسک ثبت شده و خرسون نیز زیر آتش شدید توپخانه قرار داشت . در حوزه حملات زمینی ، نوک پیکان حملات ارتش کیف بسمت لیمان قرار دارد و روسها نیز در این محور دست به مقاومت زده اند . در حومه سورسک ، نبرد برای کنترل اسپورنو و بلوگوووکا ادامه دارد ولی هیچکدام ازطرفین ادعای موفقیت دراین محور را اعلام نکرده اند . در اودسا ، وضعیت همچنان وخیم گزارش می شود ، چراکه بدون سرنشین های شاهد -136 برای چند روز متوالی است که به هدفهایی در این شهر حمله ور می شوند . در 25 سپتامبر حداقل دو پهپاد انتحاری به قرار گاه فرماندهی ارتش اوکراین اصابت نموده و در غروب همین روز ، انبارهای زاتوکا هدف این حملات قرار گرفته اند . پیش از این قرار گاه فرماندهی نیروی دریایی ارتش اوکراین نیز مورد حمله قرار گرفته بود . ارتش اوکراین تلاش می کند با آتش سلاح های سبک این بدون سرنشین ها را ساقط کند ولی نتیجه شلیکهای بی هدف ، تا امروز منجر به زخمی شدن دو غیرنظامی شده است . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 2- بدلیل وجود محدودیت در ابزارهای دسترسی به رسانه ها ، متاسفانه از کمیت تصاویر کاسته شده ... به همین دلیل تا برقراری آرامش و بازشدن مسیرها ، گزارش های مربوط به اوکراین تنها شامل متن می شود منبع1 منبع2 منبع3 منبع4

بسم ا... جنگ در اوکراین – روز دویست و سیزدهم 25 سپتامبر 2022 براساس آخرین تحلیل های منتشر شده از سوی تحلیلگران غربی ، به احتمال بسیار زیاد پوتین نمی تواند بر چالش های ساختاری بسیج تعداد زیادی از مردم روسیه برای جنگ با اوکراین غلبه کند . دستور بسیج محدود وی که در 21 سپتامبر صادر شد ، نیروهای بیشتر ولی با کیفیت کمتری را که میتواند هزینه های سیاسی داخلی بیشتری را ایجاد کند ، آماده نماید . این امر ممکن است به این نتیجه منتهی شود که علیرغم سر وصدای زیاد ، به قدرت واقعی ارتش روسیه در میدان نبرد چندان اضافه نشود. بلحاظ تاریخی ، نیروهای مسلح روسیه حداقل از سال 2008 زیرساختهای لازم برای بسیج نظامی در مقیاس بزرگ را فراهم نکرده اند و این مساله بصورت خودکار باعث شده نیروی ذخیره لازم برای ایجاد تغییرات فوری در میدان نبرد ایجاد نگردد در بصورت خودکار هیچ راه حل سریعی برای حل این مشکلات وجود ندارد . مشکلاتی که پوتین با آن مواجه شده ، تا حد بسیار زیادی ناشی از تنش های حل نشده ساختارنظامی روسیه برای بسیج نیروی نظامی مورد نیاز خود است . سیاست ارتش این کشور در حوزه نیروی انسانی از سال 1887 تا 2008 براساس بسیج توده ای مردم به منظور ورود به یک جنگ تمام عیار پایه گذاری شده بود . تمامی مردان روسی در سن خدمت می بایست دو سال خدمت نظامی را پشت سر می گذاشتند و این قانون برای این بود که همه این مردان تجربه و تخصص لازم را برای زمانی که ارتش بدانها نیاز داشته باشد ، در اختیار داشته باشند و بسرعت برای ورود به جنگ ارتش را همراهی نمایند . بر همین اساس ، بخش قابل توجهی از سازمان رزمی ارتش روسیه و سپس شوروی در زمان صلح بصورت " کادر" بوده که در این وضعیت تعداد زیادی افسر و درجه دار به همراه تعداد کمی از سربازان بدنه اصلی ارتش را تشکیل می دادند . این رویه از اواخر قرن19 تا دوره جنگ سرد بطور کامل حفظ و توسعه پیدا کرد . راست : آناتولی سردیوکوف چپ : ولادیمیر پوتین در بحبوحه بحران مالی سال 2008 ارتش روسیه تلاش کرد تا به جای سیستم قدیمی ، شکل یک نیروی داوطلب را پیدا کند ولی این دوره انتقالی هرگز کامل نشد . درواقع پایان جنگ سرد و مشاهده یک ارتش کاملا داوطلب که در سال 1991 مزیتهای خود را در عملیات طوفان صحرا نشان داد باعث شد تا روسها نیز به این فکر بایفتند که ساختارارتش را مورداصلاح قرار دهند . ارتش روسیه تا سال 2008 به الگوی کادر – ذخیره خود ادامه داد ولی در این سال ، پوتین به وزیر دفاع تازه منصوب شده خود ، آناتولی سردیوکوف دستور داد تا ارتش روسیه را بسمت یک ساختار حرفه ای سوق دهد تا در هزینه های دفاعی که بر اثر بحران مالی 2008 کاهش یافته بود ، غلبه صورت گیرد . یکی از این اقدامات ، کاهش هزینه خدمت سربازی از 24 ماه به 18 ماه در سال 2007 و سپس تنها 12 ماه در سال 2008 بود . از این سال به بعد ، ارتش روسیه یک مدل ترکیبی از نیروی وظیفه و حرفه ای را بخود می دید. در این سیستم ، نظامیان حرفه ای می بایست حقوق و مزایای بیشتری را دریافت می کردند و این در توان روسها نبود در نتیجه بسرعت یک ساختار ترکیبی که درآن سربازان داوطلب یا "کنتراتینکی" (kontraktniki) به همراه سربازان وظیفه که می بایست بمدت یکسال خدمت کنند مبدل شد . اما کاهش مدت خدمت سربازی موجب گردید تا ذخایرنیروی انسانی آماده به خدمت روسیه دچار کاهش قابل توجهی شود . درواقع ، حذف 12 ماه دوم خدمت وظیفه ( یعنی کاهش مدت خدمت به 12 ماه به جای 24 ماه ) باعث شد تا دوره دستیابی نیروی وظیفه به صلاحیت لازم به منظور معادل قرار گرفتن با واحدهای کادر از بین برود ، در حالی که آخرین دوره ای از مردان روس که دوره 24 ماهه را طی کرده اند ، اکنون در ابتدای 30سالگی قرار دارند . در کنار این مساله ، روند بسیج عمومی در هر مقیاسی همواره یک کار بوروکراتیک و زمان بر بوده بطوریکه از مقامات دولتی خواسته میشود که وظایفی را که ممکن بود هرگز با آن برخورد نکنند یا به ندرت آن را تمرین می کنند ، بخوبی انجام دهند که این تا حد زیادی با چالش روبرو خواهد شد . این امر برای روسیه در 15 سال گذشته اتفاق افتاده است . با تمامی این اوصاف ، منابع غربی معتقدند که پوتین درسال 2021 دست کم 4 بار تلاش برای بسیج نظامی را انجام داده و به همین دلیل ممکن است تلاش جدید برای " بسیج آماده به رزم " محدودتر از دوره های گذشته صورت گیرد این چهار دوره عبارتند از: 1-ستادکل ارتش روسیه در پائیز سال 2021 ابتکاری با عنوان " ذخیره رزمی ارتش روسیه " ( به روسی BARS) را در دستور کار خودقرار داد که هدف آن جذب 100 هزار داوطلب برای فراخوان و تقویت و بازآموزی توان رزمی این نیروها در حال ذخیره بود . گفته میشود این تلاش تا حدودی با عدم موفقیت روبرو شد و تنها بخشی از نیاز ارتش را برای عملیات تهاجمی در فوریه 2022 فراهم نمود. 2-دومین تلاش به موازات تلاش نخست برای فراخوان بخشی از نیروی ذخیره موجود بود که جزئیات موجود از این طرح بسیار محدود بوده ولی برخی منابع اطلاعاتی غربی معتقدند که ده ها هزار نفر از نیروی ذخیره را برای جنگ درا وکراین فراخوان داده است . 3- سومین تلاش ، یک موج کوچکتر برای جذب نیرو در اثنای عملیات تهاجمی در اوکراین بود که این رویداد درمیانه های مارس 2022 صورت گرفت . 4- چهارمین تلاش برای جذب نیروی انسانی ذخیره ، از ژوئن 2022 بصورت " گردان های داوطلب" آغاز شد که درآن تمامی جمهوری های فدرال الزام شدند تا حداقل یک گردان نیروی داوطلب سازماندهی و از بودجه خود هزینه های آن را بپردازند . این تلاش باعث ایچاد چند گردان شد که برخی آنان وارد اوکراین شده و مشغول نبرد هستند . این روند تا آغاز عملیات تهاجمی روسیه به اوکراین ادامه پیدا نمود ،اما ظاهرا تصمیم به جنگ به گونه ای غیرمتعارف در کرملین اتخاذ شد چراکه منابع غربی معتقدند که پوتین هیچ تلاشی برای آماده کردن مردم روسیه بلحاظ روانی برای ورود به جنگ انجام نداد و حتی یگانهای رزمی تاحدودی در زمان صدور دستور حمله غافلگیر شدند ، بدین معنی که علیرغم تصور اولیه که تحرکات واحدهای رزمی روسی یک تمرین آموزشی تلقی می شد ، ناگهان به یک حمله واقعی تبدیل گردید . به گفته این منابع ، جنگ در اوکراین هیچ شباهتی به جنگ 1812 ( حمله ناپلئون ) ، 1914 ( حمله آلمان ) و یا 1941 ( حمله نازی ها ) به روسیه ندارد و عواملی که باعث بسیج مردم روسیه می گردید در این جنگ احتمالا کارساز نخواهد بود ولی پوتین درصدد است تا با بازآفرینی وقایع ، این روند را مشابه سازی کند . خلاصه وضعیت نبرد در 25 سپتامبر 2022 1-ارتش اوکراین به احتمال بسیار زیاد موفق شده تا شوچنکو را تصرف کند . 2- ارتش اوکراین به احتمال بسیار زیاد ، مالیوووکا در استان خارکف را به کنترل خود درآورده است . 3- نبردهای شدیدی در حومه نووسرهیووکا ، ریدکودوب و کارپییووکا در جریان است . 4- ارتش روسیه اعلام نموده که با استفاده از بدون سرنشین های شاهد-136به مقر فرماندهی ارتش اوکراین در اودسا حمله برده است. اما پس از7 روز حملات شدید بدون سرنشین های شاهد-136 در اوکراین ، اینک رسانه های روسی با یک چرخش 180 درجه ای در خصوص کارایی شاهد-136 این جنگ افزار ایرانی را بعنوان یک سلاح کارآمد در صحنه نبرد توصیف می کنند . در همین خصوص برخی از این رسانه های معتقدند که روند استفاده از شاهد-136 در جنگ در حال افزایش است و طی هفته گذشته ، ارتش روسیه بسرعت گستره حملات پهپادی خود را به خارکف ، میکولایف و دنیروپتروسک بیشتر نموده و گفته می شود در آخرین سری از این حملات ، قرارگاه فرماندهی عملیاتی جنوب اوکراین در اودسا نیز تخریب شده است . ناظران نظامی صحنه نبرد معتقدند که هدف قرار دادن این پهپادها با سامانه های موشکی بدلیل سرعت و ارتفاع پائین پروازی آن بسیار سخت است در حالی که ورود این بدون سرنشین ها به عقبه ارتش اوکراین و ضربه زدن به انبارهای مهمات ، واحدهای توپخانه و بخصوص سامانه های راکت انداز باعث شده تا روند جنگ اولین نشانه های تغییر را بخود ببیند . براساس منابع منتشر شده ، این بدون سرنشین ، امکان حمل دوربین با خود را ندارد و با استفاده از سامانه ناوبری ماهواره ای بسمت هدف هدایت میشود ولی روسها نیازمند آن هستند که مشکل شناسایی سریع هدف را برای خود حل کنند . اما کاربرد این بدون سرنشین ها برای تاثیر گذاری بیشتر بر روی صحنه نبرد می بایست سیستماتیک صورت گیرد . اگر چه تعداد پهپادهای تحویلی و شرایط ارسال آن هنوز مشخص نیست ولی برخی شواهد نشان میدهد که احتمالا این پهپاد ها در ازای تحویل جتهای سوخو-35 باشد که پیش ازاین مصر بدلیل فشارهای آمریکا امکان دریافت آنها را پیدا نکرده است . علاوه براین هنوز اطلاعاتی در خصوص سرعت دریافت پهپادها و یا راه اندازی خط تولید آن در خاک روسیه نیز وجود ندارد . این پهپاد احتمالا در کنار بدون سرنشین های لانست و کیوب ارتش روسیه وارد خدمت شده اند و ظاهرا نمونه ایرانی از مدل های ساخت روسیه نیز بزرگتر و سنگین تر بود و به همین دلیل برد بیشتر و توان حمل مهمات افزون تری را نیز دارد . چنین رویدادی ، میزان انعطاف پذیری و اثر بخشی حملات انتحاری را برای ارتش روسیه افزون ترمی کند . علاوه براین ، ذخیره مناسبی از این سلاح ها می تواند توان موشکی دوربرد روسیه نظیر مهمات کالیبر را تقویت کند. درواقع این بدون سرنشین ها بدلیل ساده و ارزان بودن ، میتوانند با حداکثر کارایی ممکن ، علیه سامانه های توپخانه ای و تاسیسات نظامی بکارروند . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 2- بدلیل وجود محدودیت در ابزارهای دسترسی به رسانه ها ، متاسفانه از کمیت تصاویر کاسته شده ... به همین دلیل تا برقراری آرامش و بازشدن مسیرها ، گزارش های مربوط به اوکراین تنها شامل متن می شود منبع1 منبع2 منبع3 منبع4

Westland WS-61 Sea King Commando cutaway

یک نظر دیگه هم هست که معتقد هستند از مهاجر 6 برای این کار استفاده میشه؛ حتی دلیل سقوط مهاجر شیشی که به دست اوکراینی ها افتاد رو میشه اتمام سوخت بدلیل اصرار به هدایت تعداد بیشتری پهپاد با یک سورتی پرواز دانست و بی تجربگی کاربر روس هم مزید بر علت شده است و آنطوری هم که از فیلم بر می‌آمد؛ پهپاد یک سقوط نرم روی آب داشته و خیلی سالم بود!

سلام در مورد متخاصم بودن روسیه قبلا همینجا صحبت شده ازش بگذریم بهتره من کاملا برعکس شما نظر دارم به چند دلیل: 1_معامله ی پهپادی با روسیه در واقع تبلیغ خیلی خوب برای پهپادها و سلاح های ساخت ایران در جهان هست. 2_قطعا فقط قرار نیست پهپاد بدهیم در عوض چیزهایی گرفته ایم.(رسانه های غربی خبر از دریافت سوخو 35 توسط ایران دادند) 3_قبلا از این پهپاد علیه آمریکا و عربستان و اسرائیل بارها استفاده شده بوده و چیز پنهانی برای غربی ها نبوده. اتفاقا با استفاده عملیاتی از سلاح، میتوان به نقاط قوت و ضعف سلاح پی برد و برای اصلاحش دست به اقدام زد. 4_حمایت از روسیه در جنگ به نفع ایران هست. قطعا در صورت شکست روسیه، غربی ها با خیال راحت به سراغ چین و ایران خواهند آمد.

آدریانا آرختا، گروهبان جوان نیروهای مسلح اوکراین گفت پهپادها از کریمه به پرواز درآمدند و واحدهای نیروهای ویژه را در خرسون هدف قرار دادند. وی گفت: پهپادها از دفاع هوایی فرار کردند و 2 بمب (موشک الماس؟) روی مواضع خود پرتاب کردند و 2 تانک با خدمه داخل آن را منهدم کردند. این می تواند تأییدی باشد که UCAV های شاهد-129/مهاجر-6 MALE در عملیات های رزمی شرکت می کنند.

ما که انگلیسی بلد نیستیم میشه شما یا یکی از دوستان خلاصه شده بگن که چی گفتن

خبر جالب اینه که تمرکز اصلی حملات دیروز(26 سپتامبر) در اودسا نبوده و اون سه پهپادی که اوکراینی ها زدن خیلی اهمیتی نداشته، اصل حملات در اوچاکو رخ داده اونم با 40 پهپاد انتحاری که 20 فروندش گران 2 (شاهد 136) و باقی Lancet 3 بوده. منابع روسی مدعی هستن، تمرکز حمله به موقعیت گردان 66 توپخانه و تیپ 406 نیرو های مسلح اکراین در اوکاچف بوده، و همچنین ادعا شده که 10 عراده توپهای صحرایی 2A36 Giatsint-B و D20 همچنین هویتزر FH70 ساخت ایتالیا در این حمله مورد اصابت قرار گرفته و همچنین 2000 گلوله توپخانه نیز منهدم شده.. به نقل کانال تلگرامی milchronicles@

نمایشگاه نیروی هوایی ، پایگاه شهید لشکری ، تهران سوم مهر 1401 پهپاد آموزشی بهروز : صندلی پران اف 4 و ملزومات آن : پهپادهای آموزشی شهاب و سفیر : پهپاد کمان 12 : هواپیماهای مدل موجود در غرفه فروش : هواگردهای به نمایش درآمده : و در آخر : پی نوشت : با کلیک روی عکسها می توانید آنها را با اندازه بزرگتر را ببینید .

اگه تایید بشه که این حمله توسط پهباد های ایرانی بوده خبر بسیار خوبی میتونه باشه حتی بهتر از موفقیت های پهباد های انتحاری چون مهاجر و شاهد ۱۲۹ پهباد شناسایی رزمی هستن و نفوذ اونها به مناطق حفاظت شده توسط پدافند یعنی توان شناسایی محل پدافند و نابود کردن اونها

بسم ا... توپولف-214 آر حضور در صحنه عملیات نظامی پس از گذشت 7 ماه از جنگ به تقریب از حدود 7 ماه پیش تا کنون و بخصوص وقایع 30 روز اخیر در استان خارکف و جنوب اوکراین ، بحث ضعف ارتش روسیه در خصوص جمع آوری اطلاعات برخط از صحنه نبرد در موارد متعدد مورد بررسی قرار گرفت . در این میان ، اگرچه حضور این هواگرد در سوریه تا حدودی شناخته شده بود ولی بیشتر از شش ماه خبری از فعالیت این هواگرد نبود و ظاهرا هیچ استفاده از آن در صحنه عملیات اوکراین نمی شد بدین معنی که ستون های زرهی ، پیاده بدون هیچ آسیبی به خطوط مقدم وارد می شدند ، سامانه های راکت انداز ارتش اوکراین و هویتزرهای ام-777 به راحتی در لجمن مستقر شده و مبادرت به اجرای آتش دقیق بر علیه مواضع ارتش روسیه می نمودند . اما سرانجام در 24 سپتامبر 2022 براساس اطلاعات اولیه ای که به مطبوعات درز داده شده ، ارتش روسیه برای اولین بار از توپولف-214 آر استفاده نموده است . توپولف-214 آر .. راهی طولانی بسمت آسمان هواگرد توپولف-214 آر ، براساس ماموریتهای تعریف شده برای آن ، یک هواگرد شناسایی الکترونیک و اپتیکی روسی است که وظایف متفاوتی را نسبت به رادارهای هشدار دهنده هوابرد ای -50 برعهده دارد . بعنوان مثال این پرنده ، بجای آنتن چرخان بخش فوقانی بدنه ، به آنتن های رادار جانبی با آرایه های فازی مجهز است ولی این تفاوت اساسی میان دو پرنده فوق الذکر بشمار نمی رود . در واقع امر ، ماموریت اصلی چنین هواگردهایی شناسایی ، کشف اهداف زمینی و روانه نمودن جتهای نیروی هوایی یا مهمات هدایت دقیق بسوی تجهیزاتی نظیر توپخانه ، راکت انداز و سایر سیستم های جنگ افزاری دشمن در صحنه نبرد است . البته این بدان معنا نیست که چنین هواگردی امکان کشف اهداف هوایی را ندارد ، بلکه اولویت ماموریتهای محوله به آن مربوط به اهداف زمینی است .با این حال ، کل این برنامه ، با یک آشفتگی محض شروع شد ، چرا که براساس منابع موجود ، اداره اطلاعات ارتش که این هواپیما در ردیف تجهیزات سازمانی آن قرار دارد ، از مدت زمان پرواز آن بشدت ناراضی بود و طی نامه ای به وزارت دفاع خواستار آن شد که این هواگرد از رده پروازی کنار گذاشته شود . راست : جی -استارز چپ : تصویر اورجینال پرنده جوینت استارز از فرار ستون های رزمی ارتش عراق از شهر کویت / منبع : مجله آویشن ویک اند اسپیش تکنولوجی ، 22 آوریل 1991 دراین جا ، نخستین مشکل نمود پیدا می کند که اصولا چرا چنین هواگردی باید در اختیار دفتر اطلاعات ارتش باشد در حالی که منطق می گوید که بعلت پیچیدگی تعامل با نیروی هوایی ، نیروی زمینی و نیروی دریایی ، بلافاصله پس از کسب داده ، نتایج آن باید در اختیار یگان مربوطه قرار گیرد و مورد استفاده قرار گیرد . این مساله بخصوص در حوزه حملات پهپادی از اهمیت ویژه ای برخوردار است ، چرا که توپولف-214 آر به سامانه های اپتیکی دوربردی مجهز است که کار هدایت چنین سامانه های رزمی را بخوبی می تواند انجام دهد . پس تاخیر در توسعه و تولید چنین هواگردهایی به هیچ عنوان قابل توجیه نیست . در نیروی هوایی ارتش آمریکا ، هواگرد ئی-8 جی استارز که برپایه پیکربندی بوئینگ -707 ساخته شده ، همین ماموریت را برعهده دارد . این هواگرد در سال 1991 وارد صحنه نبرد شد و نیروی هوایی امریکا هم اکنون درحدود 17 فروند از این هواگردها را در اختیار دارد . به گفته این منبع روسی ، اگر نیروی هوایی روسیه به همین تعداد چنین هواگردی را در اختیار داشت ، ارتش اوکراین مدتها پیش بلحاظ کاربرد واحدهای زرهی – پیاده و توپخانه ای دچار مشکل شده بود و با کشیده شده صحنه نبرد به این موقعیت ( منظور 27 سپتامبر 2022 ) است ، و اینکه طرف مقابل براحتی از سامانه های اطلاعاتی ناتو استفاده می کند ، این مساله بیش از پیش اهمیت می یابد .اما چرا ورود توپولف-214 آر به صحنه نبرد با 7 ماه تاخیر صورت گرفت ؟ پاسخ به این سئوال احتمالا هرگز داده نخواهد شد . شاید در جریان عملیات درسوریه ، کاستی های فنی درآن دیده شده و از خدمت کنار گذاشته شده باشد . با این حال اگر فرض بگیریم که یان هواگرد اکنون در صحنه عملیات حضور دارد ، مزیت های آن برای ارتش روسیه و عواقب آن برای ارتش اوکراین به چه شکلی است ؟ درصورتی که عملیاتی بودن این هواگرد تایید شود ، امکان شناسایی برخط تحرکات ارتش اوکراین در صحنه نبرد بخوبی قابل رصد می شود. علاوه براین ، مسیرهای تردد و موقعیتهای شلیک سامانه های هیمارس و ام-270 و یا سامانه هایی که قرار است تحویل کیف شود ، در اختیار یگانهای رزمی قرار می گیرد . این مساله بصورت خودکار ، به معنای دقت بیشتر برای سلاح های دقیق ارتش روسیه و حتی سامانه های راکتی آزادپرتاب آن خواهد شد و این امر بخصوص با شرایط موجود در ساحل چپ رودخانه اوسکول برای ارتش روسیه به نظر یک امر حیاتی است . دومین مزیت احتمالی ، ایجاد توانایی کشف ستون های تدارکاتی ارتش اوکراین از مرزهای غربی و یا تدارکات ارسالی به خطوط مقدم نبرد است که قبل از رسیدن به خطوط مقدم ، با آتش متقابل روبرو خواهند شد . علاوه براین ، با حضور چنین هواگردهایی ، توان حملات دقیق علیه نیروگاه هسته ای زاپوروژنیه نیز تا حدودی کم اثر تر خواهد گردید . سومین مزیت احتمالی حضور این هواگرد ها ، توان پیش بینی محورهایی است که ارتش اوکراین قرار است درآن دست به ضدحمله بزند و با توجه به اینکه فعلا ابتکارعمل رزمی در اختیار ارتش اوکراین است ، کاربرد توپولف-214 آر ممکن است بخشی از اثربخشی این ضدحملات را با پیش بینی درست مسیرهای اجرای آن ، کاهش دهد. 23 مارس 2022 پرواز جی -استارز درست در مجاورت مرزهای غربی اوکراین چهارمین مزیت احتمالی ، مشکل ارتش روسیه برای هدف قرار دادن پل های موجود بر روی دنیپر است که درصورت انهدام آنها ، ارتش اوکراین برای تقویت واحدهای رزمی خود در ساحل شرقی این رودخانه به مشکل برخورد خواهد کرد . در پایان ، این نکته قابل توجه است که عملیات نظامی در اوکراین ، مشکلات روسها را در حوزه جمع آوری اطلاعات از صحنه نبرد بطور کامل آشکار نمود ، بطوریکه داده های مورد نیاز ماهواره ای و هوایی به تقریب وجود نداشت و استفاده نمی شد و همین امر تا حدود زیادی باعث شد تا ارتش اوکراین به لطف پشتیبانی اطلاعاتی کامل ، ابتکارعمل نظامی را روی زمین بدست گیرد . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 2- ظاهرا روسها به لطف سامانه های اپتیکی روی این هواپیما احتمالا شاهد-136 ها را هدایت می کنند . آقایان مشاهده کنید که ترکیب چهره های مختلف از قدرت هوایی ، یک بار دیگر دارد خودش را اثبات می کند . منبع

دوستان بنده به دو دلیل مخالف تحویل شاهد به روسیه هستم اول اینکه خب روسیه دولت متخاصم هست و حمایت از روسیه با اعتقادات ما همخونی نداره اما در این باره صحبت نکنیم دیگه چون نظر دوستان متفاوته و نظر همه قابل احترام هست. مورد بعدی که بسیار مهم هست اینه که ما یه برگ بسیار مهم از خودمون رو میسوزونیم و اونم این هست که امریکاییها و سایرین خیلی زود از شکستاشون درس میگیرن و این باعث میشه از الان به فکر تشکیل نیرویی تخصصی جهت مقابله با این پهبادها و تجهیز اونا بشن و ما کمتر میتونیم غافلگیرشون کنیم مسلما راه هایی برای این شکست این پهباد و موارد مشایه وجود داره به عنوان مثال سیستمی مشابه گند آهنین اسرائیل. به نظر میاد اینجوری ما دشمن رو روی حالت آلرت قرار میدیم و میدونن در درگیری احتمالی مستقیم با ما یا با گروه ها مقاومت باید فکر برای مقابله با تعداد زیادی از این نوع پهبادها بکنن.

برای دفاع دریایی از سواحل و خلیج فارس در مقابل آمریکا بهترین کار همان قایق های تندرو هست. و برای مقابله با طرح های دشمن این قایق های تندرو هم باید به صورت تکی و هم به صورت گروهی فعالیت بکنند. برای این کار باید انواع این قایق ها ساخته بشود: 1_قایق های راکت انداز و تفنگ دار(به علت ارزان بودن قاعدتا بیشتر تعداد را خواهند داشت) 2_قایق هایی که موشک کروز بزند 3_قایق هایی که اژدر بزند 4_قایق هایی که پهپاد انتحاری بفرستند 5_قایق های بی سرنشین انتحاری 6_قایقی هایی که مین ریزی بکنند 7_قایق های بی سرنشین یا باسرنشین شناسایی(مانند نمونه ی آمریکایی که چند وقت پیش گرفته شد) 8_قایق های دو زیست 9_ و قایق هایی که دفاع هوایی داشته باشند 10_ و... این قایقی ها به صورت تکی و جمعی باید بتوانند فعالیت بکنند و چون تعداد زیادی بندر کوچک نظامی و غیر نظامی در سواحل خلیج فارس و دریای عمان داریم تمامی این بندرهای کوچک میتوانند میزبان این قایق ها باشند. وقتی که تمامی این موارد را داشته باشیم و با پشتیبانی موشکی و راداری از ساحل و پشتیبانی پهپادی و هوایی در آسمان و پشتیبانی زیردریایی ها می توان در مقابل دشمنی مثل آمریکا هم در دریا مقاومت کرد. چند قسمت از موارد بالا را نداریم مخصوصا قایق دارای دفاع هوایی و در چند مورد دچار ضعف هستیم مانند پشتیبانی هوایی که درصورت کامل شدن همه ی موارد، این دستگاه دفاعی کامل میشود.

قطعا اکراینی که در جنگ با روسیه برنده باشه مطیع کامل آمریکا و ناتو خواهد بود و روسیه شکست خورده برابر است با تهدید بسیار بزرگی که رفع شده، و در هر دوی این حالت ها تمامی تمرکز غرب میفته روی ایران و چین، البته تمرکز اروپا و آمریکا میفته روی ایران و تمرکز روی چین کمتر خواهد بود! اینها حریف ضعیف تر و دارای منابع نفتی بیشتر و جمعیت کمتر رو راحتتر میزنن! تا یه ابرقدرت هسته ای مثل چین/.

به شدت منتظر غزه و نمونه داخلی گلوبال هاوک هستم

بسم ا... بخش سوم تاکتیک عبوراز خط الراس ridge crossings برای توضیح تاکتیک های عبور از خط الراس توسط جنگنده های مهاجم در فیلم تاپ گان -2 ابتدا می بایست ، عملیات هواگردهای رزمی در ارتفاع پایین را به صورت مختصر بررسی نمود . درواقع امر ، پرواز در ارتفاع پائین ، بخصوص در توپوگرافی های ناهموار و کوهستانی ، این مزیت را برای جتهای مهاجم فراهم می آورد با قرار گرفتن درمیان ناهمواری های مسیر منتهی به هدف ، ازدید رادارهای دفاع هوایی دشمن پنهان شده ، در حالی که فرصت تشخیص بصری از واحدهای دیده بانی متحرک شدن را نیز سلب کنند که این در مجموع ، غافلگیری در سطح تاکتیکی را برای جنگنده های مهاجم فراهم می کند . بنابراین ، درصورتی که این تاکتیکها به درستی اجرا شوند ، کشف و رهگیری مهاجمان بسیار سخت خواهد شد ،با این حال ، دستور العمل استاندارد آموزشی برای همه خدمه جتهای ضربتی برای اجرای چنین حملاتی ، این است که نباید هرگز پائین تر از آنچه که ممکن است ماموریت آنها را مورد تهدید قرار دهد پرواز نمایند . در همین رابطه ، دستورالعمل های استاندارد برای پرواز در ارتفاع کم و نحوه مقابله با خطرات پرواز در این سطح بشرح ذیل است : غلتش 90 درجه و معکوس کردن جنگنده و پائین کشیدن دماغه جنگنده با زاویه 20 درجه بسمت پائین سکانس حمله به هدف / تاپ گان 2 در جریان آموزشهای مربوط به پرواز در ارتفاع کم ، به خدمه پرواز این توصیه ها صورت می گیرد 1- محدودیت دید ، بروز خطای دید و زاویه کم نور خورشید می تواند عملکرد خلبان را برای دنبال کردن خطوط زمینی ( احتمالا منظور نشانه های زمینی ) را تحت تاثیر قرار دهد . 2- این خطر همواره در کمین خلبان قرار دارد که افق روبروی خود را بسرعت گم کند . در نتیجه به محض مشاهده هرگونه تردید در خصوص مشاهده افق ، به داده های افق نمای مصنوعی توجه بیشتری گردد . 3- حفظ ارتفاع پرواز در مدت طولانی ، ممکن است بتدریج باعث کاهش ارتفاع جنگنده از سطح زمین گردد در نتیجه خلبان می بایست به شکل مستمر تکنیک NEAR ROCKS then FAR ROCKS را بکار بندد ( در ادبیات نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، این تکنیک برای جلوگیری از کوبیده شدن جنگنده در حال پرواز در ارتفاع کم استفاده می شود ، بدین معنی که اشاره به واژه "صخره" تاکید بر پیامدهای ناگوار عدم توجه به ارتفاع جنگنده از سطح زمین در توپوگرافی کوهستانی است . در این تکنیک خلبان می بایست همواره مراقب محیط اطراف جنگنده خود در زمان پرواز باشد ، یعنی اولویت بندی هوشیاری و توجه خلبان درزمان پرواز در چنین شرایطی متفاوت است . بعنوان مثال تصور کنید که در ارتفاع 500 فوتی و با سرعت 500 مایل در ساعت پروازمی کنید و تمام توجهات شما بعنوان خلیان باید همزمان بر سامانه های داخل و مضاف برآن ، چک کردن مستمر محیط بیرون از کابین در شعاع دید باشد . این مساله در جریان عملیات اوپرا به سال 1981 برای خدمه عبری بصورت عینی اتفاق افتاد چرا که جنگنده های مهاجم برای 60 دقیقه کامل مجبور بودند در ارتفاع 100 فوتی ، زیر دید رادارهای دفاع هوایی پرواز کنند ، در لحظه آخر ، با زاویه بسیار زیاد شروع به گرفتن ارتفاع کرده و سپس در یک شیرجه با زاویه تند ، مهمات محمول را بر روی هدف تخلیه نموند . //// نکته آخر اینکه این نوع پروازها برای خدمه هوایی نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران در جنگ با عراق تبدیل به یک خاطره شده ، چرا که بخش اعظم حملات نیروی هوایی ارتش علیه ستون های زرهی ارتش بعث در شش ماه اول جنگ و سپس سالهای بعد ، در ارتفاع پائین صورت می گرفت و البته تلفات ناشی از حضور سامانه های سام-6 و ZSU-23-4 نیز به همین دلیل بود . ضمن اینکه جنگنده های اف-5 و فانتوم نیروی هوایی حداقل در 3 مورد با پرواز درارتفاع پائین در زمان برگشت از بمباران هدف در داخل خاک عراق ، خلبانان عراقی را مجبور کردند تا ارتفاع پروازی خودرا کاهش داده و به همین دلیل پس از یک تعقیب و گریز ، جنگنده عراقی به زمین برخورد کرده یا به کابل های فشار قوی برخورد کرده بود .م ) معکوس کردن جنگنده در زمان عبور از فضای خط الراس 4- در طول دوره آموزش به خلبانان جنگنده های ضربتی همواره این مساله تاکید می شود که کلید اجرای حملات در ارتفاع پائین ، اولویت بندی وظایف و چک کردن مستمر سامانه های جنگنده است و این روند بصورت متقاطع می بایست با مشاهده هرگونه تغیر ارتفاع مرتبا صورت گیرد تا ایمنی جنگنده در زمان پرواز بسوی هدف تامین شود . یکی از جزئیاتی که در فیلم بخوبی به نمایش گذاشته شد ، اجرای تکنیک NEAR ROCKS / FAR ROCKS بشمار می رفت این روش معمولا در زمان اجرای پرواز ارتفاع پائین در توپوگرافی های کوهستانی مورد استفاده قرار می گیرد تا از برخورد جنگنده به دیواره ارتفاعات مسیر عبور یا زمین جلوگیری شود 5- خدمه جتهای ضربتی می بایست به این نکته توجه نمایند که کم شدن ارتفاع ، اگر با چرخش های نامحسوس به طرفین ، افزایش بی رویه زاویه چرخش و .. همراه گردد ، می تواند بسرعت نرخ کاهش ارتفاع را افزایش داده و موجب برخورد با زمین گردد که برای جلوگیری از وقوع چنین پیشامدهایی ، می بایست دو عامل سرعت و ارتفاع را با مرتب بررسی نمود . در اکثر حوادثی که درآن جنگنده بدلیل ارتفاع کم ، به زمین برخورد نموده ، خلیان در اولویت بندی بررسی سامانه های جنگنده اشتباه نموده است . اجرای مانور در ارتفاع پائین در واقع امر ، تمامی خلبان های جنگنده های ضربتی ، با چالش های بسیار بزرگی درزمان اجرای عملیات رزمی در ارتفاع پائین روبرو می شوند که این مساله بخصوص بدلیل افزایش خطر ناشی از برخورد با زمین پدید می آید . بعنوان مثال یکی از این چالش ها ، کم گرفتن ارتفاع برای عبور از دالان های موجود در مناطق کوهستانی و سپس اوج گیری بسمت خط الراس و پس از آن مجددا کاهش ارتفاع است و خدمه معمولا برای اجرای تکنیک بمباران pop-up و یا احتراز از خطرات پدافند هوایی برای ورود و خروج به منطقه هدف از آن استفاده می کنند ، که در این مورد دو قانون 50 و 10 درجه برای خدمه هوایی تعریف شده است . قانون 50درجه : در زمانی پرواز عبوری با ارتفاع بالا ، قانون 50 درصد معمولا برای تعیین حداکثر زاویه مورد نیاز برای یک چرخش 90 درجه مورد استفاده قرار می گیرد . بدین ترتیب ، زاویه شیرجه 50 درصد قبل از اجرای مانور غلتش ،در یک ارتفاع معین از سطح زمین ، در حدود 100 فوت است . بعنوان مثال ، اگر ارتفاع جنگنده از سطح زمین ، 4000 فوت است ، خلبان می تواند بدون نگرانی ، یک شیرجه 90 درجه با زاویه غلتش حداکثر 20 درجه بزند و اگر ارتفاع 2000 فوت باشد ، این عدد به 10 درجه کاهش پیدا می کند . بطور معمول ، خدمه جتهای ضربتی از این قانون ، برای تغییر موقعیت خود نسبت به هدف یا غلتش بسوی هدف استفاده می نمایند . ولی چون تکنیکهای غلتش بسیار متنوع است ، این قانون چندان دقیق به نظر نمی رسد . قانون 10 درجه : این قانون بیشتر برای اجرای مانورهای آفندی بصورت "پائین – بالا-پائین " که در قالب تکنیک های پاپ -آپ و چرخش های عمودی صورت می گیرد ، قابل استفاده است . در این قانون ، هیچ محدودیتی در حوزه ارتفاع پرواز وجود ندارد ، چرا که خلبان برای اطمینان از داشتن ارتفاع کافی از سطح زمین ، بر روی دو عامل " زمان " و "هندسه پرواز" متکی است . این قانون به ساده ترین تعریف ممکن بصورت ذیل قابل تشریح است : پس از یک صعود با زاویه تند ، ارتفاع کم شده ، جنگنده را برعکس کنید و با زاویه 10 درجه بسمت پائین شیرجه بزنید ،سپس هواگرد را وارد غلتش نموده و وضعیت را برای چند ثانیه درهمان حالت حفظ کنید . برای بیرون آمدن از این وضعیت ، زاویه دماغه جنگنده 10 درجه کاهش پیدا کرده ، این وضعیت برای 5 ثانیه حفظ شده و پس از آن خلبان مبادرت به خروج از حالت شیرجه می کند . با توجه به این وضعیت ، کاربرد قانون 10 درجه ، یک فضای مانور نامحدود را نسبت به محور عمودی هدف فراهم کرده و در عین حال ، ارتفاع ایمن از زمین نیز حفظ می شود ولی برای اجرای این مانور ، خلبان می بایست ، محدودیتهای اجرای این مانور را نیز در نظر داشته باشد ، بدین معنی که میزان سرعت کاهش ارتفاع ، باید بیشتر از سرعت بالا کشیدن دماغه هواپیما باشد ، ضمن اینکه سرعت هوایی در زمان بالا کشیدن دماغه یا پائین کشدن آن می بایست مشابه تعیین شود . درواقع امر ، برای اجرای چنین تکنیکی " کنترل زمان " از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است . شبیه سازی حمله در ارتفاع پائین جتهای عبری به نیروگاه هسته ای عراق - 1981 https://www.aparat.com/v/iYI0U با این مقدمه ، اجرای مانور عبور از خط الراس که در فیلم تاپ گان-2 برای اجرای حمله در ارتفاع پائین ازسوی دسته پروازی مهاجم اجرا شد ، نکته اصلی این مطلب محسوب میشود . درواقع ، اجرای این مانور در مناطقی با توپوگرافی کوهستانی ، از خطرناکترین مانورهای مورد استفاده جتهای رزمی است . دراین مانور ، جنگنده بسرعت و در چند ثانیه ، در معرض تهدید سامانه های دفاع هوایی زمین پایه و جتهای رهگیر دشمن قرار می گیرد در نتیجه توصیه همیشگی در دوره های آموزشی ، خودداری از اجرای این مانور صورت می گیرد ولی درصورتی که موقعیت هدف ، خلبان را اجبارا وادار به استفاده از این مانور می نماید ، می بایست برای آن از قبل بخوبی برنامه ریزی نمود . به شکل استاندارد ، برای عبور از خط الراس ، از سه روش اصلی استفاده می شود . عبور ستونی از خط الراس اجرای چنین روشی برای عبور از خط الراس ، میزان دیده شدن در اسکوپ رادار یا رصد بصری دشمن را به حداقل ممکن ، کاهش می دهد ولی فقط درزمانی می بایست انجام شود که خلبان از ایمن بودن ساعت شش خود ( پشت سر جنگنده ) اطمینان داشته باشد . برای اینکه سرعت هوایی جنگنده حفظ شود ، معمولا شتاب هواگرد افزایش می یابد ، در حالی که قبل از رسیدن به منطقه ای که باید ارتفاع افزایش پیدا کند ، خلبان می بایست دماغه جنگنده را بالا کشیده ، بطوریکه یال ارتفاع جلوی جنگنده ، در حداقل ارتفاع ، در میدان دید خلبان قرار داشته باشد . برای کاهش ارتفاع ، خلبان باید به پشت برگشته ، سپس وارد غلت شده و سپس دماغه هواپیما را بالا بکشد و سپس درمسیر افقی ادامه مسیر دهد . تجربه های موجود نشان میدهد که دماغه هواپیما در مراحل اول اجرای این مانور باید نسبت به خط افق حداقل 15 درجه باشد ولی خلبان نباید سعی کند تا بیش از حد مبادرت به چنین کاری کند ، چرا که پس از عبوراز خط الراس ، ممکن است جنگنده بسمت ارتفاعات مجاور کشیده شود . برای عبور از خطوط توپوگرافیگ برآمده ( احتمالا نوک تیز .م ) بکاربستن روش غلت و بالا کشیدن جنگنده توصیه میشود در حالی که برای جلوگیری از کاهش شتاب درست در بالای خط الراس ، قدرت پیشرانه باید زودتر از رسیدن به منطقه ارتفاع گیری افزایش پیدا کند . عبور موازی از خط الراس کاربرد این روش تنها در زمانی توصیه میشود که خلبان از ساعت شش خود ( پشت سر جنگنده ) تهدیدی احساس می کند یا احتمال می دهد که ممکن است تهدید جدی وی را دچار چالش نماید . براساس تجربه موجود ، جنگنده مهاجم با اجرای این تکنیک ، در پس زمینه آسمان قرار می گیرد و هدف قرار دادن مهاجم با آتش پدافند هوایی بسیار سخت میشود . در این روش خلبان به جای اینکه بطور مستقیم به خط الراس نزدیک شود ، چرخیده و با زاویه تقریبی 45 درجه ، نسبت به خط الراس قرار می گیرد ، سپس قبل از رسیدن به منطقه خط الراس ، به یکباره دماغه جنگنده را بالا کشیده و جنگنده را همزمان در حالت چرخش قرار میدهد تا موازی با دیواره ارتفاع مورد نظر به مسیر ادامه دهد . عبور زین اسبی از خط الراس در این روش ، که مشابهت زیادی با روش عبورموازی دارد ، عموما زمانی استفاده میشود که میزان تهدید از جهت های مختلف از سوی خلبان احساس میشود ، در نتیجه خلبان سعی می کند تا به موازات خطوط برآمدگی های موجود و درست زیر تاج ارتفاع مورد نظر پرواز کند تا امکان عبور ایمن از خط الراس فراهم آید . اجرای این مانور به شکل خاص ، به توپوگرافی ارتفاعی که قرار است از خط الراس آن عبور شود ، بستگی خواهد داشت ، چراکه می تواند به آسانی ، بصورت یک گردش ساده نیز انجام شود . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 2- ادامه دارد ........

البته باید گفت چیزی که تو در عراق یا همرزمانت در سعودی دیدید یا در سوریه میبینید تنها نمونه هایی است که مقاومت به سختی و با کمترین امکانات و تجهیزات به کار میگیرند نه پهپادهای ایران پس لطفا ادرس غلط نده و دقیق تر بگو که ما موفقیت هایی در برابر پهپادهای نیروهای نیابتی ایران کسب کرده ایم! پ ن: نیروهای پهپادی ما همینطور مدام باید در حال توسعه باشند. علاوه بر کمیت که عامل بسیار مهمی است و واقعا شاید ساده ترین راه برای دور زدن هرگونه موفقیت پدافندی دشمن هست، کیفیت و توسعه پهپادها و سلاح های جدید هم باعث میشه همیشه یک قدم از پدافندی که باید منتظر سلاحی باشه تا طی مدت زمانی براش چاره بیندیشه، جلوتر باشیم و اصل غافلگیری در دستان ما باشه. فرمانده ارتش بود اخیرا به گمانم که صحبت جالب و قابل تاملی کردند با این مضمون هیچ سلاحی را رونمایی نمی کنیم مگر اینکه یک نسل یا نمونه پیشرفته تر از اون در انبارها موجود باشه که رونمایی نشده.

رونمایی از موشک بالستیک زمین به زمین رضوان موشک رضوان موشکی سوخت مایع با سر جنگی جداشونده است که تا ۱۴۰۰ کیلومتر برد دارد.

موشک فتح ۳۶۰ ارتش که در رزمایش اخیر آزمایش شد این موشک دارای سرعت 3 ماخ و نقطه زن هست که در لحظه اصابت به هدف ۴ ماخ سرعت دارد.

موشک ذوالفقار و در پس زمینه صورت فلکی شکارچی

شلیک و اصابت به هدف موشک خیبر شکن(تصاویر با کیفیت بالا)

این هم تصاویری از طراحی مفهومی نسخه رادارگریز اف-15 جی که برای نیروی هوایی ژاپن در نظر گرفته شده...               اطلاعات بیشتر

آشنائي با تفنگ اتمي Davy Crockett يك پرتابگر Davy Crockett كه هم اكنون در موزه توپخانه ارتش ايالات متحده آمريكا نگهداري مي شود تفنگ اتمي Davy Crockett در دو نوع XM-28 با كاليبر 120 ميليمتر و تفنگ XM-29 با كاليبر 155 ميليمتر ، از جمله سلاح هاي هسته اي تاكتيكي بدون پس زدن (هنگام شليك) بودند كه گلوله هاي هسته اي M388 غير هدايت شونده را شليك كرده و در جريان جنگ سرد توسط ارتش ايالات متحده آمريكا به كار گرفته شدند. تفنگ 120 ميليمتري XM-28 حدود 3200 متر و تفنگ 155 ميليمتري XM-29 حدود 6500 متر برد داشت كه البته اين تفنگ استاندارد اصلي اين سلاح محسوب مي شد. هر دو سلاح از همان گلوله استفاده مي كردند و قابليت نصب بر روي پرتابگر سه پايه ( ثابت ) يا قابل حمل توسط نمونه هائي از خودروي جيپ را داشتند. اين تجهيزات توسط سه خدمه به كار برده مي شد و البته كاربردهاي نظامي ديگري همچون پرتاب گلوله هاي معمولي و ضد تانك نيز داشت . اين سلاح پس از سلاح هاي مشابه خود يعني soldier ، congressman و folk hero ، يكي از كوچكترين سامانه هاي نظامي هسته اي است كه تا كنون ساخته شده است. مقامات رسمي آمريكائي در حال مشاهده كلاهك هسته اي W54 كه در گلوله خمپاره Davy Crockett به كار گرفته شده است. اندازه غيرعادي اين گلوله كاملا مشخص است. تفنگ Davy Crockett در اواخر دهه 50 ميلادي براي استفاده در خط مقدم نبرد بر عليه نيروهاي ارتش شوروي كه در قاره اروپا مستقر شده بودند طراحي گرديد. دسته هاي كوچك ، جمعي گروه رزمي هسته اي كه مجهز به اين سلاح شده بودند مي بايست در فواصل كوتاه چند كيلومتري از يكديگر مستقر مي شدند تا با استفاده از قدرت اين خمپاره انداز ، نيروهاي دشمن را نابود يا براي 48 ساعت آن منطقه را تا رسيدن نيروهاي كمكي پيمان ناتو غيرقابل استقرار سازند تفنگ Davy Crockett توسط ارتش آمريكا از از سال 1961 تا 1971 مورد استفاده واقع گرديد .بين سال هاي 1956 تا 1963 تعداد 2100 گلوله M-388 توليد شد كه هزينه آن بدون در نظر گيري كلاهك هسته اي معادل 540 ميليون دلار ( در سال 1996) شده بود. مشتقات غير هسته اي اين سلاح در مجتمع صنعتي Rock Island Arsenal در ايالت ايلينويز ساخته مي شد. كلاهك هسته اي W54 در آزمايشگاه علمي لوس آلاموس طراحي گرديد اما ساخت آن به كميسيون انرژي هسته اي ارجاع شد. گلوله هاي M-388 به نوعي كلاهك هسته اي W54 مجهز بودند كه سبكترين و كوچكترين سلاح شكافت هسته اي ( انفجار از داخل) استفاده شده توسط ايالات متحده بود و ظرفيت انفجاري جزئي در مقياس كيلوتن داشت كه از 0.01 كيلوتن ( معادل با 10 تن TNT بعلاوه تشعشعات راديواكتيو ) آغاز و 0.02 كيلوتن و يك كيلوتن را نيز در بر ميگرفت. وزن كامل اين گلوله 34.5 كيلوگرم ، طول آن 78.7 سانتي متر و قطور ترين قسمت آن هم حدود 28 سانتي متر قطر داشت. يك سنبه كاليبر كوچك در انتهاي گلوله قرار داشت كه با اتصال به درون لوله خمپاره انداز عمل پرتاب را انجام مي داد . در نوك اين سنبه يك سامانه تعبيه شده بود تا به منظور جلوگيري از پس زدن لوله ، گازهاي خرج پرتابه گلوله Davy Crockett را خنثي نمايد. توليد گلوله هاي Davy Crockett در سال 1956 آغاز و در مجموع 2100 گلوله توليد گرديد و در سال هاي 1962 تا 1968 در منطقه آموزشي Pohakuloa واقع در جزاير هاوائي و با شليك گلوله هاي حاوي اورانيوم رقيق شده صورت گرفت . اين سلاح از سال 1961 تا 1971 توسط ارتش آمريكا به كار گرفته شد. در سال 1967 نيروهاي آمريكائي مستقر در اروپا ( آلمان غربي ) اين سلاح را غيرفعال ساختند. نخستين كلاهك هسته اي W54 شليك شده ازDavy Crockett در هفتم جولاي سال 1962 ودر ميدان تير صحراي نوادا تحت عنوان Little Feller II تست گرديد. سپس يك شليك واقعي ديگر نيز در 17 جولاي با برد حدود 2.7 كيلومتر با عنوان Little Feller I صورت گرفت. هر دو آزمايش موفقيت آميز بود . اين آخرين تست انفجار جوي اين گلوله در ميدان تير نوادا بود. در انفجار اول ، كلاهك از طريق كابلهائي در ارتفاع 91 سانتي متري سطح زمين معلق شده بود و قدرت تخريب آن نيز برابر 22 تن TNT بود. در شليك دوم كه با نام Little Feller I ودر 17 جولاي صورت گرفت ، يك گلوله Davy Crockett از يك تفنگ ثابت 155 ميليمتري XM-29 ( به دنبال يك رزمايش شبيه سازي شده به نام IVY FLATS ) شليك شد. اين گلوله در ارتفاع تقريبا 7 متري سطح زمين و در فاصله تقريبي 2700 متري از محل پرتاب منفجر شد . ظرفيت اين بمب معادل 18 تن TNT بود. اين انفجار كه آخرين انفجار اين نوع بمب در صحراي نوادا بود با حضور Robert F. Kennedy ، دادستان كل كشور ايالات متحده و ژنرال Maxwell D. Taylor مشاور جان اف كندي رئيس جمهور آمريكا صورت پذيرفت. نتيجه اين انفجارات در 22 دسامبر سال 1997 توسط وزارت انرژي آمريكا از طبقه بندي ( محرمانه) خارج گرديد . در تصوير فوق انفجار هسته اي پرتاب گلوله موسوم به Little Feller را مشاهده مي كنيد هر دو نمونه اين سلاح هاي بدون پس زني ، در هنگام آزمايش دقت ناچيزي داشتند به همين دليل براي افزايش تاثير گلوله مي بايست خطر پرتوزائي آن بيشتر مي شد. حتي در پائين ترين سطح ، گلوله M-388 مي بايست قادر به توليد حداكثر سطح تشعشع مرگبار ( يعني 10.000 بار بيش از حد مجاز) در محدوده 150 متري و سطح تشعشع احتمالا وخيم ( 600 بار بيش از حد مجاز ) در منطقه 400 متري محل انفجار بوده باشد . تصوير فوق به خوبي شعاع پرتوزائي كلاهك W54 را پس از شليك نشان مي هد جوخه هاي 55 و 56 ، جمعي نيروي توپخانه لشگر 82 هوابرد آمريكا ، آخرين يگاني بود كه به خمپاره انداز نوع M-29 موسوم به Davy Crockett مجهز شده بود. اين دو يگان چترباز بودند و هر جوخه سه نفري مجهز به يك كاميون نيم تن ( جبپ ) بود كه تماما با چتر از آسمان قابل رها شدن بودند. اين يگانها نيز در اواسط سال 1968 غيرفعال شدند. اين تصوير كه در ميدان ثبت تير Aberdeen در ايالت مريلند آمريكا گرفته شده ، مربوط به گلوله هسته اي M-388 موسوم به Davy Crockett است كه بر روي يك تفنگ 120 ميليمتري XM-28 بدون پس زني سه پايه دار قرار نصب شده است . مارس سال 1961 . اين سلاح به عنوان كوچكترين سلاح هسته اي مورد استفاده ايالات متحده شناخته شده كه قرار بود در اروپا بر عليه نيروهاي شوروي سابق به كار گرفته شود. نفرات لشگر 101 هوابرد آمريكا آماده شليك يك گلوله Davy Crockett در جريان تمرينات نظامي آموزشي در Fort Campbell ايالت كنتاكي هستند. 14 ماه مه سال 1962 سربازان در حال انجام تمريناتي با Davy Crockett در ميدان تير آبردين در ايالت مريلند هستند. 16 دسامبر سال 1959 خدمه يك تفنگ 155 ميليمتري XM-29 آماده انجام يك شليك واقعي در منطقه Fort Carson كلرادو مي شوند. در اينجا يك تفنگ نشانه گذار 37 ميليمتري در زير لوله اصلي تفنگ XM-29 نصب شده است . اين تفنگ نشانه گذار قبل از پرتاب كلاهك جنگي اصلي شليك مي شد تا مسير گلوله مشخص و در صورت لزوم هدفگيري تصحيح شود. ( دقيقا مشابه تفنگ 106 ميليمتري ضد تانك خودمان ). 13 مارس 1967 سربازان در ميدان تير آبردين چگونگي استقرار و تنظيم تفنگ Davy Crockett سري 155 ميليمتري XM-29 را نشان مي دهند. سال 1961 تفنگ Davy Crockett را ميشود روي نوع ويژه اي از خودروي جيپ نيز نصب نمود. در اين تصوير پرتابگر بدون تفنگ نشانه گذار 37 ميليمتري ديده مي شود. http://en.wikipedia.org/wiki/Davy_Crockett_(nuclear_device) http://worldarmy.mih...g.com/post/296#