ساخت پهپاد با برد ده هزار کیلومتر توسط چین چین با ساخت وینگ لونگ -۳ که قادر به طی ۱۰ هزار کیلومتر هستند، به دستاوردی مهم در حوزه پهپادهای جنگی دست یافته است. این هواپیمای بی سرنشین می تواند عملیات های شناسایی و نظارت را انجام داده و انواع مختلفی از حسگرها را می توان روی آن نصب کرد. این پهپاد مجهز به موشک های هوا به زمین است و توانایی هدف قرار دادن دیگر پهپاد ها و بالگردها را نیز دارد. خصوصیات عمومی خدمه: هیچ (پهپاد) طول: 12.2 متر طول بالها: 24 متر حداکثر وزن برخاست: 6200 کیلوگرم کارایی برد: ≥10000 کیلومتر محموله: 2000 کیلوگرم + 300 کیلوگرم (محفظه داخلی) استقامت: ≥40 ساعت تسلیحات موشک هوا به هوا PL-10E موشک ضد تانک BA-7 موشک های هوا به زمین AG-300/M پرتابگر سونوبوی ضد زیردریایی پ. ن:سونوبوی یک گوی شناور است که صداهای زیر آب را تقویت و توسط رادیو ارسال می کند.

بسم ا... جنگ دراوکراین – روز دویست و هفتاد و چهارم الی دویست و هفتاد و نهم 24 الی 30 نوامبر 2022 سلام علیکم .... !!!! صحنه جنگ در اوکراین – 24 و 25 نوامبر2022 1-منابع غربی به شکل مستمر ازروند کاری نیروهای تازه بسیج شده روسی در حال تهیه گزارش هستند و بشدت بر روی رفتار این نیروها متمرکز شده و معتقدند که درصد نیروهای فراری از خدمت درواحدهایی که این نیروها در آن خدمت می کنند افزایش پیدا نموده است . یک نمای بسته استحکامات و موانع ضد تانک ارتش روسیه در ولیکابلاهوویشنکا / نوامبر 2022 2- پوتین طی جلسه ای با مادران نیروهای بسیج شده روسی ملاقات نمود ، در حالی که منابع غربی مدعی شده اند که این تعداد خانواده ها ، دست چین شده اند . باخموت - نوامبر 2022 3- مجله فوربس طی بررسی های خود بدین نتیجه رسیده که جنگ دراوکراین ، تاثیر مالی قابل توجهی را بر بودجه سالیانه فدراسیون روسیه از خود برجای نهاده است . 4- وزارت دفاع روسیه در حال بررسی افزایش روند تبادل اسرا با اوکراین است که میزان نارضایتی در فضای رسانه ای روسیه کاهش پیدا کند . خطوط دفاعی خندقی ارتش روسیه در محور نووترتسکویه - نوامبر 2022 5- یک مقام اوکراینی مدعی شده که ارتش این کشور موقعیت استقرار مستشاران نظامی ایرانی را درکریمه مورد اصابت قرار داده و تعدادی از این نیروها در جریان این حملات کشته شده اند و تهدید نمود که موقعیت استقرار نظامیان ایرانی را درخاک اوکراین بیشتر هدف قرار خواهد داد . الکسی دانیلوف دبیرشورای امنیت ملی اوکراین در مصاحبه ای با گاردین در 24 نوامبر این مساله را مدعی شده ولی آماری از این تلفات ارائه ننمود ،اما جروزالم پست در 10 اکتبر این رقم را 10 نفر اعلام کرده و منابع امریکایی نیز تایید کرده اند که پرسنل نظامی ایران در کریمه حضور دارند تا به روسها در تولید و هدایت پهپادهای رزمی کمک کنند . خطوط دفاعی ارتش روسیه در استپنه / نوامبر 2022 6- برخی رسانه های غربی مدعی شدند که در آینده ممکن است برخی نهادهای نظامی روسی سندی را منتشر کنند که درآن ادعا خواهد شد که برای پیروزی در اوکراین ، باید 5 میلیون سرباز بسیج شود . هواگرد ضربتی سوخو-24 ام نیروی هوایی اوکراین که گفته میشود سکان عمودی اش عاریتی از یک نمونه مشابه بوده ..!!! 7- ارتش روسیه همچنان در حال اجرای ضدحملات مستمر برای بازپسگیری مواضع از دست رفته در شمال غربی سواتوو هستند و منابع اوکراینی نیز مدعی شده اند که حملات ارتش کیف در محور کرمینا ادامه دارد . سرهنگ سابق ارتش و میل بلاگر مشهور روسی ، ایگور گرکین 8- روند حملات روسها در باخموت و آودیووکا ادامه دارد ولی هنوز رخداد قابل توجهی دراین محور دیده نشده است . 9- واحدهای مهندسی ارتش روسیه همچنان به فعالیت خود برای تقویت خطوط دفاعی در جنوب رودخانه دنیپرو و همچنین مسیرهای لجستیکی که کریمه را به جنوب خرسون متصل می کند ، ادامه میدهند . سایت شلیک بی تی آر-82 10- مقامات روسی به گفته منابع غربی در حال آماده کردن شرایط سازمانی به منظور آغاز دور دوم بسیج نظامی هستند در حالی که همچنان این موارد در رسانه ها تکذیب می شود . واحدهای مهندسی ارتش روسیه در حال تعریض و بازسازی جاده آربات اسپیت هستند چرا که مسیر موجود از آرمیانسک زیر پوشش آتش سامانه های هیمارس بوده و برای تدارک کردن واحدهای ارتش خطرناک به نظر می رسد صحنه جنگ در اوکراین – 26 نوامبر2022 1- به گفته رسانه های غربی ، سرعت عملیات نظامی در هفته آینده ( روزهای اول ماه دسامبر ) احتمالا افزایش پیدا خواهد کرد چرا که روند یخزدگی زمین بتدریج در حال آغاز شدن است . پانزرهابیتز-2000 هم باشید ، باز هم تهدیدات میدان نبرد ، شامل حالتان می شود 2- ارتش روسیه در حال تخلیه مردم ساکن در مناطق تصرف شده به درون خاک اصلی روسیه هستند . 3- برخی منابع غربی مدعی شده اند که تعدادی از مقامات ارشد روسی درصدد هستند تا با روند صعودی نفوذ پریگوژین مقابله کنند و این کار از طریق ارتقای سازمان های نظامی رسمی روسیه قرار است صورت گیرد . رونمایی از هویتزرهای 155 م.م FH-70 تحویلی از سوی ایتالیا به ارتش اوکراین که توسط کامیون های ایویکو-آسترا کشیده می شود این در حالی است که قبلا این هویتزرهای توسط کامیون های مان اهدایی از استونی جابه جا می شدند 4- منابع اوکراینی مدعی شده اند که ارتش روسیه بتدریج در حال استفاده از موشک های kh-55 برعلیه اهداف و زیرساختهای کیف هستند که پیش از این تنها برای حمل کلاهک های هسته ای طراحی و بخدمت گرفته شده بود . وزارت دفاع بریتانیا در 26 نوامبر گزارشی را منتشر نمود که درآن ، ارتش روسیه در حال جدا سازی کلاهکهای هسته ای از موشک های kh-55 و تبدیل آنها به مهمات متعارف برای هدف قرار دادن زیرساختهای اوکراین است . با این حال این گزارش مدعی شده که برخی ازاین موشکها فاقد کلاهک بوده و بیشتر برای جلب توجه پدافند ارتش اوکراین شلیک خواهند شد . پیش ازاین منابع اوکراینی خبر داده بودند که روسها در حال آماده سازی موشکهای kh-555 برای شلیک بسوی اهداف از پیش تعیین شده هستند . نقشه خطوط دفاعی ارتش روسیه در خرسون شرقی 5- واحدهای روسی به حملات خود در امتداد محور کرمینا- سواتوو ادامه میدهند و همزمان این حملات در محور باخموت و آودیووکا نیز ادامه دارد . بدون شرح ...!!! 6- ارتش روسیه همچنان در حال ایجاد استحکامات نظامی در شرق استان خرسون است . راست : هر چقدر جنگ جلوتر می رود ، اندازه مهمات مورد استفاده دوطرف هم بزرگتر می شود !!!!!! این اخوی ما در تصویر رسما روبروی یک مهمات خمپاره انداز در مقیاس مهمات سقوط آزاد جتهای رزمی نشسته !!!!! چپ : اسب کاری ارتش روسیه میل-8/17 صحنه جنگ در اوکراین – 27 نوامبر2022 1-براساس تحلیل های کارشناسان نظامی غربی ، ارتش روسیه احتمالا اطلاع دارد که ارتش اوکراین اینک می تواند از دنیپرو عبور کرده و روند ضدحملات خود را در شرق خرسون ادامه دهد و این تمامی خطوط لجستیکی روسها را از کریمه تا خاک اصلی روسیه تهدید خواهد کرد . به همین دلیل از ابتدای اکتبر 2022 روند عملیات مهندسی در شرق خرسون آغاز شد و این بطور طبیعی بدان معناست که روسها قصد دارند دست به یک عملیات تاخیری در سطح استراتژیک بزنند و این به معنای آغاز یک عملیات دفاعی طولانی مدت در شرق خرسون خواهد بود و البته فرصت مناسبی برای ارتش اکراین تا مواضع خود را در ساحل شرقی دنیپرو قویت کند . با این حال هنوز نشانه هایی از تلاش کیف برای عبور از دنیپرو دیده نمی شود . منابع غربی معتقدند که ارتش اوکراین تلاش برای تقویت واحدهای خود در محور باخموت- دونتسک نمی کند به همین حدس اولیه این است که تلاش تهاجمی بعدی کیف در جنوب صورت گیرد 2- تصاویر ماهواره ای ثبت شده از مواضع ارتش روسیه در شرق خرسون نشان میدهد که نیروهای روسی در حال آماده شدن برای مقابله با ضدحملات کیف دراین محور هستند . درواقع امر ، تلاش های مهندسی برای حفر مواضع ثابت ، ایجاد خطوط دفاعی بتونی ( دندان اژدها ) در ساحل شرقی دنیپرو که دراولویت قرار گرفته اند ، موید این تحلیل است . به گفته برخی ناظران نظامی ، محورهای موجود در ملیتوپل و زاپوروژنیه از نظر روسها بااهمیت تلقی شده و گفته میشود تمامی مواضع دفاعی درست عمود بر مسیرهای لجستیکی ساخته شده اند که ماهیت آنها را بیشتر به یکسری موانع اولیه دفاعی می رساند تا خطوط دفاعی منسجم . یک بررسی اولیه نشان می دهد که خطوط لجستیک روسها در جنوب فشرده تر از قبل شده ( بدلیل عقب نشینی از خرسون و ساحل غربی دنیپرو ) این مساله ممکن است عملیات دفاعی روسها در شرق خرسون را دچار مخاطره کند علاوه براین ، گفته شده که یک نوار به عرض 3 کیلومتر توسط روسها بشدت مستحکم شده است و این به معنای احساس تهدید از سراسر ساحل دنیپرو است . بدین ترتیب ، ارتش روسیه با تشخیص سمت اصلی ضد حمله احتمالی کیف ، قصد دارد از ورود مهاجمان به منطقه اصلی استان خرسون و همچنین حملات آبخاکی جلوگیری بعمل آورد . شکل مواضع لایه لایه ارتش روسیه نیز نشان می دهد که در صورت سقوط یک خط ، لایه های بعدی دست نخورده باقی می مانند . به گفته منابع اوکراینی ، ارتش این کشور به یک پل راه آهن در Starobohdanivka حمله برده که این بدان معناست که روسها اینک برای تدارکات نظامی خود تنها به مسیرهای جاده ای متکی هستند 3- به گفته ناظران نظامی ، مواضع دفاعی روسها در جنوب اوکراین به شکلی طراحی شده اند که تنها از مسیرهای لجستیکی اصلی دفاع کرده و واحدهای محدودی را در زمین های باز مستقر نموده اند . با این حال ظاهرا ارتش اوکراین با استفاده از تجربیات قبلی خود در محورهای بالاکلیا- ایژیوم – کوپیانسک درصدد هستند تا مجددا موفقیتهای چند ما پیش را اینباردر جنوب تکرار کنند . سامانه های راک انداز چندگانه ام-270 / مارس-2 ( بهینه شده توسط آلمان ) در اوکراین ظاهرا هنوز وقت نکردند استتار جنگلی را به استتار زمستانی تغییر بدند !!! 4- برخی تحلیلگران نظامی معتقدند که اگرچه مواضع دفاعی روسها در خرسون شرقی برای دفاع در برابر ضدحملات ارتش کیف تقویت شده ، ولی بخش قابل ملاحضه ای از این خطوط دفاعی از طرفین خود آسیب پذیری نشان میدهند و بدلیل نزدیک بودن به جاده ها ،دوطرف خطوط به اندازه ای باز است که به نیروهای مستقر درآن اجازه نمی دهد تا دربرابر حمله از جناحین یا پشت سر ، از خود دفاع نمایند . علاوه براین ، سازه های بتونی دفاعی ، به اندازه کافی گسترش نیافته که از تحرک واحدهای مکانیزه و زرهی ارتش کیف جلوگیری بعمل آورد . بنابراین ، اگر ارتش اوکراین بتواند از دنیپرو ، حدفاصل بین شهر خرسون و نوواکاخوفکا عبور کند و امکان انتقال واحدهای مکانیزه خود را از این محور داشته باشد ، امکان حمله به جناحین و محاصره نیروهای روسی وجود دارد . راسپوتیتزا ( گل و لای ناشی از زمستان ) - اوکراین - نوامبر 2022 https://www.aparat.com/v/nz6AX 5- در سمت مقابل ، برخی ناظران نظامی معتقدند که ارتش روسیه به جای دفاع کامل ، قصد دارد تا بااجرای عملیات تاخیری ، زمان بیشتری را برای ارسال نیروهای کمکی بدست آورد . با این وصف ، اجرای عملیات تاخیری تاکتیکی بدان معناست که خطوط دفاعی به قدر کافی نگه داشته شود تا امکان اعزام نیروهای بیشتر فراهم گردد ، ولی اگر عملیات تاخیری در سطح استراتژیک هدف اصلی فرماندهی ارتش روسیه باشد ، بدان معناست که روسها قصد دارند تا با مشغول کردن ارتش کیف در جنوب ، در سایر محورها ، دست به پیشروی بزنند . بااین وصف ، این روند احتمالی تنها درصورتی است که ارتش اوکراین به دلایل مختلف موفق نشود تا بسرعت از خطوط دفاعی ارتش روسیه عبور کند . اما برعکس ، اگر نیروهای اوکراینی بتواند به جای چند ماه ، تنها در عرض چند هفته ، از این خطوط عبور کنند ، ارتش روسیه آینده بسیار سختی را پیش روی خود خواهد دید و این به معنای افزایش تعداد نیروهای نظامی درجنوب اوکراین خواهد بود . درصورتی که اطلاعات موجود صحیح باشد ( استقرار نیروهای کمتر آموزش دیده در خطوط اول و قرار گرفتن نیروهای حرفه ای تر در خطوط دوم و سوم ) احتمالا روند پیشروی ارتش کیف در حالت دوم قرار خواهد گرفت . 6- در مجموع ، روند تقویت واحدهای روسی در جنوب اوکراین ، چه قوی و چه ضعیف صورت گرفته باشد ، اهمیت اساسی را در آینده جنگ اوکراین دارد . مسیرهای لجستیکی موجود در این محور ، تماما برای ادامه عملیات روسها در جنوب اوکراین ضروری است و از دست دادن آنها می تواند عملیات نظامی در محور زاپوروژینه را نیز به خطر اندازد. 7- بر اساس آخرین تحلیل های موجود ، ارتش روسیه احتمالا از محور آربات اسپیت بعنوان سومین مسیر لجستیکی بین کریمه و جنوب اوکراین استفاده می کنند که درصورت بسته شدن این مسیرها ، ماریوپول ، ملیتوپل و روستوف در معرض تهدید ارتش کیف قرار خواهند گرفت . تصاویر هوایی از خطوط دفاعی ارتش روسیه در دونتسک صحنه جنگ در اوکراین – 28 نوامبر2022 1- به گفته منابع غربی ، تصرف چند روستای کوچک در حومه باخموت به معنای محاصره این شهر نباید تلقی شود . 2- ارتش روسیه در حال تشدید روند استقرار خود در بلاروس بوده و این به معنای افزایش ظرفیت آموزشی این ارتش خواهد بود . 3- وزارت دفاع روسیه محدودیتهای بیشتری را برای واردات کالاهای دومنظوره ایجاد نموده و این باعث انتقاد میل بلاگرهای روسی شده است . این محدودیتها که برای ورود محصولاتی نظیر کواد کوپتر ، لباس های گرم ، دوربین های حرارتی و کفش اعمال شده ، به دولت روسیه کمک می کند تا اقلام فوق الذکر را به جبهه اختصاص دهد . خطوط دفاعی ارتش روسیه در محور سواتوو . این خطوط تا نوامبر 2022 حدود 50 کیلومتر گسترش پیدا نموده و این روند همچنان ادامه دارد 4- اطلاعات جدید نشان میدهد که ارتش روسیه احتمالا در هفته آینده ، موج جدیدی از حملات موشکی را علیه زیرساختهای اوکراین آغاز خواهد کرد . 5- ارتش روسیه موفق شده تا در جنوب باخموت روند پیشروی خود را افزایش دهد در حالی که بطور همزمان استحکامات خود را شرق خرسون تقویت می کند . ستون های زرهی ارتش روسیه ( شامل تانکهای تی-80یو ) با استتار برفی صحنه جنگ در اوکراین – 29 نوامبر2022 1-ارتش روسیه در حومه باخموت ، پیشروی های جدیدی را ثبت نموده ولی سرعت پیشروی در این محور هنوز با ابهاماتی روبرو است . بقایای راکتهای شلیک شده توسط توپخانه ارتش روسیه در خارکف 2- وزارت دفاع بریتانیا گزارش داده که ارتش روسیه اعزام واحدهای رزمی موسوم به گردان های تاکتیکی را به صحنه نبرد متوقف نموده است . به گفته این منبع ، کمبود نیرو انسانی ، توزیع غیرمتمرکز آتش توپخانه ، محدود بودن اختیارات رزمی فرماندهی این واحدها باعث شده تا موفقیت آنها تا اندازه ای در پرده ای از ابهام قرار گیرد . این منابع معتقدند که از آوریل 2022 یعنی اوج حملات به کیف ، ماریوپل ، سوردونتسک و لیسیچانسک ، این واحدها دچار خسارت های عمده ای شده اند و تلاش برای بازسازی آنها نیز با موفقیت کمی همراه شده است . از آن زمان به بعد ، ترکیب نیروهای باقی مانده و نیروهای تازه بسیج شده ، استانداردهای بالای گردان های تاکتیکی ارتش روسیه را تا حدودی تنزل داده و این امر می تواند برای وزارت دفاع این کشور دردسرآفرین باشد . خودروی ارتباط ماهواره ای R-441 ارتش روسیه که در بصورت منهدم شده در فرودگاه خرسون رصدشد صحنه جنگ در اوکراین – 30 نوامبر2022 1-تلاش های نیروهای روسی در محور باخموت نشان میدهد که ارتش روسیه هنوز از هزینه کردن توان رزمی خود برای تصرف شهرکهای بی اهمیت !!!!!!! درس نگرفته است . 2- عملیات تهاجمی ارتش روسیه در امتداد خط سوواتوو- کرمینا و باخموت ادامه دارد . موقعیت یابی مواضع استقرار توپخانه ارتش روسیه پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع1 منبع2 منبع3 منبع4 منبع5 منبع6

LWD Junak

Soko 522

یو اس اس کارل وینسون USS Carl Vinson CVN-70

Spanish amphibious assault ship Juan Carlos I

USS Harry S. Truman (CVN-75)

ازمایش شوک بر روی ناوهواپیمابر جدید آمریکا در فلوریدا فیلم این ازمایش https://youtu.be/Qc-KC8RkREY

FORD & NIMITZ Carriers in side-by-side ناوهواپیمابر فورد و نیمیتز در کنار هم

بخش دوم بدین ترتیب ، پس از شروع تولید انبوه و بهسازی های بومی انجام گرفته ، بخصوص تطبیق موشک پی ال-11 ( نسخه داخلی موشک هوابه هوای اسپایدمارک-1 ایتالیایی ) نمونه تولیدی با شناسه جی-8دی ( J-8IID) نام گرفت و برای اجرای ماموریتهای رهگیری هوایی ، آرایش دوتیر موشک پی ال-11 ( هدایت نیمه فعال راداری )و دو تیر موشک پی ال-8 برای آن درنظر گرفته شد . راست : اسپاید مارک-1 چپ: پی ال -11 علاوه براین ، نیروی هوایی چین که ضعف خود را در حوزه کسب خبر و اطلاعات از صحنه نبرد به عینه مشاهده می کرد ، برای بخدمت گرفتن رادارهای پرنده نیز دست به کار شد تا ناوگان پرنده های مجهز به رادار و ضد زیردریایی خود را نیز کامل کند . در همین رابطه ، ارتش چین موفق شد در اوایل دهه هشتاد میلادی ، رادارهای آمریکایی AN/APS-504 را دریافت کند که بر روی هواگردهای وای-8 (روگرفت چینی آنتونوف-12 ) نصب گردید . این رادار با اسکن نیمکره تحتانی خود می توانست اهدافی را در فاصله حدود 370 کیلومتری کشف کند . این روند با تبدیل بخشی از ناوگان وای-8 به هواگردهای جنگ الکترونیک و همچنین شناسایی الکترونیک با نصب دوربینها ، حسگرهای مادون قرمز ، مغناطیس سنج ها ، سونارهای شناور ، سامانه های مخابراتی غربی و چیدامان داخلی این هواگردها به مانند همتایان غربی ادامه پیدا نمود . بدین ترتیب ، با تجهیزات دریافتی ، گفته میشود حداقل 4 فروند وای-8 از این گونه ساخته شد و هنوز این هواپیماها برای اجرای گشت های رزمی در دریای چین شرقی ، جنوب چین و در امتداد سواحل چین و ژاپن استفاده می گردد . این روند برای ارتش چین همچنان ادامه پیدا کرد ، بطوریکه در اوت سال 1996 ، شرکت راکال بریتانیا ، با دور زدن تحریم های نظامی علیه چین ، هشت دستگاه رادار را به این کشور به قیمت 66 میلیون دلار عرضه نمود که می توانست پریسکوپ زیردریایی را از فواصل دور شناسایی کند ( حدود 7000 متری ) ، در حالی که این رقم برای اهداف هوایی باارتفاع پروازی کم به 80 کیلومتر می رسید که در مجموع امکان شناسایی همزمان 90 هدف هوایی و 5 هدف سطحی را به کاربرانش می داد . هواگردهایی وای-8 که برای نصب این رادارها انتخاب شدند ، شناسه Y-8J را دریافت کردند و براساس ادعای ارتش چین ، از این تجهیزات برای مقابله با قاچاقچیان و کاوش در اقیانوس ها استفاده می شد ،در حالی که برای افزایش مدت زمان پرواز ، مخازن سوخت اضافی برای این دسته هواپیماها درنظر گرفته شد و خدمه اکنون می توانستند تا 11 ساعت مستمر و با سرعت 470 کیلومتر بر ساعت ، ماموریتهای محوله را اجرا نمایند. در همین رابطه ، ناظران نظامی غربی معتقدند که وای-8جی ، به رغم برخی محدودیتها ، اولین رادار پرنده چینی است که امکان هدایت جنگنده های نیروی هوایی را بسمت اهداف مشخص شده در اختیار دارد . اکنون ، نیروی هوایی چین به توانایی اولیه برای ایجاد برتری هوایی در ساده ترین حالت خود ، دست یافته بود ولی کار به اینجا خاتمه نیافت ، چرا که با پیگیری های مستمر ، اتحاد شوروی در اواخر دهه هشتاد میلادی ، نمونه صادراتی ای وکس A-50E را با ساده ترین آرایش فنی و بدون تجهیزات پیشرفته مخابراتی به چین پیشنهاد داد ولی نیروی هوایی این کشور با انتخاب پیکربندی IL-76TD و سامانه های الکترونیک عبری قصد داشتند تا نمونه های مدرن تری را بخدمت درآورند . بدین ترتیب ، پس از رایزنی های متعدد ، درسال 1997 تصمیم گرفته شد تا نمونه مورد درخواست با شناسه A-50I با همکاری شرکتهای التا ( عبری ) ، یک شرکت روسی و نیروی هوایی چین تولید شود با این تبصره که رادار EL/M-205 فالکون و سامانه های مخابراتی پیشرفته به استخوان بندی اصلی این برنامه تبدیل گردید . فرودگاه بن گوریون / آوریل 1999 این پروژه ، برخلاف نمونه های روسی ، به یک آنتن ثابت با قطر حدود 11.5 متر ( که بزرگتر از رادار روسی نیزبود ) که می بایست بصورت یک مثلث متساوی الساقین نصب می گردید و می توانست در محدوده فرکانسی 1.2 تا 1.4 گیگاهرتز عمل کند . براساس ادعای شرکت سازنده ، این رادار می توانست موشک های کروز و جتهای با قابلیتهای پنهانکاری را کشف و شناسایی کند . هزینه تولید این هواگرد درآن زمان ، با تجهیزات ساخت شرکتهای عبری ، حدود 250 میلیون دلار می شد و نیروی هوایی چین قصد داشت تا 4 فروند از این نوع را سفارش دهد . قرارداد سه جانبه میان شرکتهای روسی ، چینی و عبری از سال 1999 آغاز شد ،به شکلی که یکفروند A-50 نیروی هوایی روسیه به شماره بدنه 44 پس از حذف سامانه های راداری و مخابرایت و تعمیرات اساسی پیشرانه ، به فرودگاه بن گوریون وارد شد . براساس برنامه طراحی شده ، قرار بود تا انتهای سال 2000 اولین نمونه مورد نظر پس از مجهز شدن به رادار ، سامانه های جمع آوری اطلاعات الکترونیک و تجهیزات ارتباطی ، به چین تحویل داده شود ولی در تابستان سال 2000 با اعلام خروج شرکتهای عبری از برنامه ، این روند به ناگاه قطع گردید . اما داده های موجود نشان میدهد که این خروج تنها ظاهری بوده و نیروی هوایی ارتش چین موفق شد تا ایجاد مسیرهای جایگزین ، کمکهایی را از این شرکتها دریافت کند ، بطوریکه گفته می شود ، مقامات ارشد عبری با دور زدن تحریم های نظامی چین ، اسناد فنی و تجهیزات لازم را برای تکمیل اولین نمونه از رادار پرنده KJ-2000 در اختیار پکن قرار دادند . بدین ترتیب ، داده های موجود نشان میدهد که این رادار می تواند اهدافی را در یک برد 400 کیلومتری شناسایی و همزمان 100 هدف هوایی و سطحی را ردیابی کند . علاوه براین ، هواگرد فوق الذکر امکان ایفای نقش تله متری به منظور بهبود عملکرد موشکهای بالستیک و محاسبه مسیر پرواز آنها را نیز در اختیار دارد تا جایی که گفته می شود این هواپیما می تواند یک موشک بالستیک را از فاصله 1000 متری شناسایی نماید . اما برخلاف همتایان روسی ، رادارپرنده چینی از ابتدا قابلیت سوختگیری هوایی نداشت و این مساله با توجه به مصرف بسیار بالای موتورهای این هواپیما تبدیل به معضل جدیدی شد تا جایی که گفته می شود حداکثر زمان پرواز برای این هواگرد چیزی در حدود 2/5 ساعت است . بدین سان ، در مجموع 4 فروند ای وکس برای نیروی هوایی چین تولید شد که حضور آنها در استان های شرقی این کشور بخصوص در نزدیکی مرزهای تایوان ملموس بود . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند 2- ادامه دارد ....

بهش میگن قابلیت سنسور به شوتر S2S پهپادهای انتحاری هرچه باشند از نظر ISR محدود هستن و اگر امکانات کشف و شناسایی که لازمه اش مخابرات برد بلند و ماهواره ای و همچنین سنسورهای پیشرفته و گرانقیمت هست رو ببریم روی تک تک این پهپادها هزینه هاش سر به فلک میگذاره. برای نمونه هارپی از 1.5 تا 6 میلیون دلار قیمت گذاری شده.

امروز بعد از ظهر: پرنده باری با پرچم اکراین از سلیمانیه عراق بلند میشه و طی مسیری در فرودگاه عقبه اردن ( نزدیکترین مکان به فرودگاهی مربوط به رژیم صهیونیستی یعنی فرودگاه ایلات) فرود میاد. ( طبیعتا پرواز مستقیم به داخل سرزمین های اشغالی نمیتونه داشته باشه) همزمان با بازی تجزیه طلبان و تروریستهای اقلیم این پرواز از مرزهای غربی ایران حامل یا رابط چه چیزهایی است؟ ( ماموران صهیونیستها در رفت یا بازگشت؟ سلاح یا تجهیزات؟ افسران آموزشی؟ نیروهای معین و تروریستها برای آموزش و بازگشت؟ تجهیزات خرابکاری آینده در ایران؟ ) حقش این هست که در زمان فرود امدن این پرواز در بازگشت فرودگاه مقصد هدف قرار بگیره مثل کاری که در سوریه رقم میزنه دشمن.

ایران فقط کلاهک اتمی رو کم داره تا به سطح کامل بازدارندگی برسه!

آزمایش عملکرد تیربار سه لول چرخان (گاتلینگ) ناو شهید سلیمانی https://www.aparat.com/v/fyBck/آزمایش عملکرد تیربار سه لول ناو شهید سلیمانی

سلام اگر در قالبی که فرمودید قرار می گرفت برای درگیری باید پهنای شناوری به سمت هدف می بود که دو نکته منفی داشت 1- تعداد موشک های برای شلیک نصف می شد 2- سطح مقطع راداری شناور بیشتر می شد اما الان از روبه رو به سمت هدف شلیک می کند در نتیجه سطح مقطع شناور کمتر است و تعداد موشک ها برای شلیک بیشتر

فصل اول: قسمت 2 US-2 یک شگفتی فناوری با داشتن حداکثر سرعت بیش از 350 مایل (560 کیلومتر) در ساعت، حداکثر وزن برخاست ناخالص بیش از 120000 پوند (55000 کیلوگرم) و برد بدون سوخت نزدیک به 3000 مایل (4700 کیلومتر)، در مأموریت اصلی خود یعنی جستجو و نجات نسبت به رقبا برتری دارد. با در نظر گرفتن عملیات نجات در شمال اقیانوس آرام می تواند در امواجی تا ارتفاع 10 فوت ( 3 متر ) عمل کند این باعث می شود تا بیش از 95% از مواقع سال بتواند در اقیانوس های آزاد فعالیت کند . قابلیت فعالیت در آب های آزاد یکی از مزیت های متمایز یک هواپیمای دریایی واقعی نسبت به هواپیمای مجهز به شناور است. US-2 نه تنها می تواند محدوده هواپیمای سرنگون شده را جستجو کند، بلکه می تواند فرود بیاید و خلبان را بازیابی کند. بالگرد HH-60W و هواپیمای HC-130 یگان جستجو و نجات Jolly Green خرید US-2 فوراً توانایی نیروهای آمریکایی را برای انجام عملیات جستجو و نجات در اقیانوس آرام بهبود می بخشد. شکل 1 بهبود پوشش نسبی یک US-2 را نسبت به یک HH-60W، هلیکوپتر نجات مشتق شده از Blackhawk نیروی هوایی، یا یک V-22 تیلت روتور در حال استفاده توسط نیروی مشترک نشان می دهد. در حالی که HH-60 ها معمولاً همراه با HC-130 عمل می کنند، اما C-130 حمل و نقل ویژه با سرنشین و پیکربندی برای ماموریت نجات، جفت عملیاتی خوبی نیست. اگر HC-130 دچار نقص عملکرد شود یا در غیر این صورت در دسترس نباشد، HH-60 به شعاع عملیاتی خود محدود می شود. از سوی دیگر، US-2 ها قابلیت نجات خود را در برد بالا به تنهایی فراهم می کنند. شکل 1 نقشه برد نسبی یک هلیکوپتر نجات در مقابل هواپیمای دریایی US-2 را نشان می دهد. دایره های محدوده تقریبی هستند. برد V-22 بر اساس MV-22 در پیکربندی بدون بار با حداکثر سوخت داخلی (مخزن های کمکی). توجه: شعاع عملیات واقعی آن احتمالاً بسیار کوچکتر است. (تقریباً 500 مایل بدون سوخت، مطابق با HH-60). چنین قابلیتی بدون هیچ گونه افزایش معنی داری در هزینه به دست می آید. انتظار می‌رود هزینه‌های عملیاتی تقریباً 12000 دلار در هر ساعت پرواز باشد (تخمین بر اساس دو هواپیماهای JRM Mars و Be-200 که به عنوان تانکرهای آتش نشانی استفاده می‌شوند صورت گرفته)، مطابق با هزینه مجموع 15000 دلار برای عملیات HC-130J (6000 دلار در ساعت) و HH-60W (9000 دلار به ازای هر ساعت پرواز)، و بسیار کمتر از هزینه ساعتی V-22 که بیش از 20000 دلار است (اعداد بر اساس نرخ بازپرداخت وزارت دفاع است). پیش بینی می شود هزینه هر واحد US-2 کمتر از 150 میلیون دلار باشد که عمدتاً به دلیل نرخ بسیار پایین تولید است. ترکیب HC-130 J Combat King و HH-60W Jolly Green II در مقایسه با این هواپیما، در حال حاضر تقریباً یکسان است. (م: نکته ای که نویسنده اصلی مقاله به آن توجه نکرده این است که دو گزینه دیگر برای عملیات نجات اگر بر فراز اوقیانوس دچار مشکل بشوند، ممکن است فاجعه بزرگتری رخ دهد. در حالی هواپیمای دریایی می تواند روی آب فرود اضطراری کند و منتظر کمک بماند) در حالی که نزدیک به 100 میلیون دلار V-22 است که ویژگی های تیم HC-130 و HH-60 را ترکیب می کند، همچنین از برد نسبتاً بدون سوخت گیری محدودتری رنج می برد. به عنوان مثال V-22 ها معمولاً برای شعاع جنگی بدون سوخت 500 مایلی برنامه ریزی می کنند که بسیار کمتر از شعاع 1400 مایلی US-2 است. در حالی که با افزودن مخازن سوخت داخلی می تواند شعاع V-22 ها را تا حدود 1000 مایل افزایش دهد، آنها معمولاً در این پیکربندی پرواز نمی کنند، چون حجم داخلی قابل توجهی را از دست می دهد. در حالی که سوخت‌گیری هوا به هوا می‌تواند برد هر هواپیمای مجهز تجهیزات سوخت گیری هوایی را افزایش دهد، این هزینه را به‌طور چشمگیری افزایش می‌دهد. علاوه بر این، به تانکر مناسب نیاز دارد که در زمان مناسب در مکان مناسب قرار گیرد.(م: برای عملیات نجات تکیه بر تانکر های پرنده اگر و اما بیش از حدی دارد و قابل اتکا نیست در کل) علاوه بر این، اسکادران های V-22 معمولاً برای مأموریت جستجو و نجات رزمی آموزش نمی بینند یا از آن پشتیبانی نمی کنند (آنها فاقد پرسنل متخصص اسکادران های نجات هستند). اگرچه در صورت لزوم می توانند آن را انجام دهند. اگر ایالات متحده خواهان یک قابلیت نجات مستقل در اقیانوس باز در بردهای بیش از 1000 مایل است، باید به شدت هواپیمای دریایی را در نظر بگیرد. ادامه دارد .. صرفا برای میلیتاری / و انتشار با نام نویسنده و http://www.military.ir/ مجاز است منبع در اخرین پست قرار میگیرد دوستان برای پرسش سوالات تا انتشار تمامی بخش ها صبر کنید پایان قسمت دوم ...

گربه های جزیره شمالی داستان خرید ناکام جنگنده برتری هوایی اف-14 از سوی نیروی هوایی بریتانیا جنگنده برتری هوایی اف-14 برای بیشتراز 50 سال ، عنوان سنگین ترین جت جنگنده دنیای هوانوردی نظامی را بخود اختصاص داده بود و در طول جنگ سرد ، بعنوان رهگیر خط مقدم نیروی دریایی ایالات متحده ، وظیفه داشت تا از ناوگروه های هواپیمابر در برابر موشک های ضد کشتی و بمب افکن های نیروی هوایی و دریایی ارتش شوروی سابق دفاع نماید . این جنگنده از سال 1974 بر روی ناوهای هواپیمابر نیروی دریایی ایالات متحده و تنها دوسال بعد ، یعنی از سال 1976 در سازمان رزمی نیروی هوایی ارتش ایران وارد خدمت شد . با این حال هزینه های بسیار بالای تعمیر و نگهداری این جنگنده پیشرفته در مقایسه با سایر جتهای سنگین وزن جنگ سرد نظیر اف-15 باعث شد تا مشتری چندانی را بخود نبیند. علاوه براین ، حساسیت فناوری های بکارگرفته شده درآن نیز موجب گردید تا جتهای سبکتری نظیر اف- 5 یا اف-16 به محصولات استاندارد صادراتی شرکتهای آمریکایی تبدیل گردند . با این حال تعدادی ارتشها نظیر ژاپن ، سعودی و رژیم عبری نیز تامکت را مد نظر قرار داده بودند ولی این طرح ها هرگز به سرانجامی نرسید و به جای آن ، جنگنده ارزان تر اف-15 انتخاب شد که بلحاظ هزینه های تعمیر و نگهداری معقول تر به نظر می رسید ولی در نبردهای هوایی فامد ( فراتر از میدان دید /BVR) به میزان قابل توجهی ، توانایی های کمتری داشت . در این حوزه میتوان چنین تحلیل نمود که تصمیم متحدان آمریکا برای خرید ایگل تا حدود زیادی تحت تاثیر الزامات ارتش آمریکا نیز قرار داشت ، تا جایی که نیروی هوایی سعودی به این دلیل که درصورت وقوع یک جنگ فراگیر ، وجود اشتراکات میان این نیرو ونیروی هوایی آمریکا می تواند ساختار دفاعی بهتری را فراهم آورد ، باعث انتخاب ایگل شد . برای نیروی هوایی عبری ، مساحت کوچک و بودجه محدود تر باعث گردید تا اف-15 به گزینه مناسبت تری تبدیل شود و درنهایت شاخه هوایی گارد ملی ایالات متحدهخ نیز علیرغم علاقه برای بخدمت گیری اف-14 ، بدلیل هزینه های پائین تر ایگل و محدود بودن تهدید بمب افکن های روسی بسمت خرید محصول مک دانل متمایل گردید . با این حال ، برتری ترکیب سامانه کنترل آتش آگ ناین (AWG-9) و موشکهای فینیکس در مقایسه با هر جنگنده رزمی حریف به استثنای میگ-31 باعث می شد تا خلبان آگاهی موقعیتی بهتری را نسبت به محیط نبرد بدست آورد . علاوه براین ، وجود قابلیت شلیک کن- فراموش کن موشکهای فینیکس با برد درگیری خیره کننده 190 کیلومتر در مقایسه با برد 70 کیلومتری اسپاروهای ایگل و 130 کیلومتری موشکهای آر-27 جتهای سوخو-27 نیز از مزیتهایی بشمار می رفت که در اف-14 وجود داشت . مضاف بر موارد فوق ، کلاهک جنگی این موشک ، این امکان را به خلبان میداد که با اطمینان از انهدام کامل هدف مبادرت به شلیک آن نمایند . این مساله در جریان جنگ ایران و عراق تا حدود زیادی به اثبات رسید تا جایی که گفته میشود به تقریب تمامی جنگنده های میگ-23 نیروی هوایی عراق با شلیک این موشک ساقط شده بودند . طرحواره F-111K این مساله توجه سرفرماندهی نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا را ، بخصوص درزمانی که وزارت دفاع این کشور تلاش می نمود تا بودجه بیشتری را برای جنگنده سبکتر بال متغییر تورنادو هزینه کند ، بخود جلب کرد . تورنادو اگر چه در مقایسه با ایگل ، سبکتر و کم توان تر می نمود ولی بدلیل استفاده از حسگرهای قدرتمندتر ، با ایگل در سطح یکسانی قرار داشت ولی هنوز در رده بسیار پائین تری از تامکت قرار داشت . علاوه براین ، خرید جنگنده از ایالات متحده نیز در سابقه نیروی هوایی بریتانیا قرار داشت و در گذشته برای خرید اف-111 مذاکرات بسیاری شده بود و مجموعه کاملی از جنگنده های اف-4 نیز مورد استفاده قرار می گرفت . بدین ترتیب در دهه هفتاد میلادی ، در حالی که ناوگان جنگنده های نیروی هوای این کشور به کمتر از 100 فروند هواگرد عملیاتی کاهش یافته بود ، ستاد ارتش بریتانیا تصمیم گرفت تا ازبین سه گزینه اف-15 ، اف-14 و اف-16 یکی از آنها را بعنوان جنگنده بعدی نیروی هوایی انتخاب نماید . براساس گزارش های موجود ، گزینه اف-16 بدلیل برد کوتاه ، رادار ضعیف و محموله تسلیحاتی به نسبت پائین بلافاصله از انتخابها کنار گذاشته شد در حالی که اف-14 بدلیل قابلیت های بهتر برای مقابله با جنگ الکترونیک نسبت به ایگل مورد توجه قرار گرفت ، اما این مورد نیز بدلیل هزینه های بسیار بالا مانع از خرید آن شد. با این حال ، تلاش های بعدی برای خرید نمونه های دست دوم اف-14 یا خرید جنگنده های تحویلی به نیروی هوایی ایران ( در دوره زمانی دولت موقت ) نیز صورت گرفت ولی به جایی نرسید چرا که با آغاز جنگ ایران و عراق در ابتدای دهه هشتاد میلادی ، نیروی هوایی ایران بلافاصله وارد عمل شد و این مساله پرونده فروش تامکتهای ایرانی را بسرعت مختومه کرد . در مقابل پیشرفت برنامه تورنادو حتی با علم به توانایی های ضعیف آن بدلیل بومی بودن ، گزینه مطلوبی برای نیروی هوایی بریتانیا بود . این انتخاب برای بریتانیا چندان نامطلوب هم از آب درنیامد ، چرا که بلافاصله پس از معرفی ، نیروی هوایی سعودی بدان علاقه مند شد و قرارداد کلانی برای خرید آن میان دوکشور منعقد گردید . با این حال توان رزم هوایی تورنادو همچنان ضعیف بود چنانکه گفته میشود در جریان عملیات طوفان صحرا ، حداقل یکی از تورنادوها بدلیل شلیک فالکروم های عراقی سرنگون شده اند ، ولی در مقابل ، توان ضربتی بسیار بهتری را به نمایش می گذاشت ، هرچند نهایتا این نمونه در سال 2019 بطور کامل از خدمت کنار گذاشته شد . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع

مشکل اصلی که حمله ی انبوه قایق های تندرو به دشمن داره نبود پوشش هوایی مناسب هست مخصوصا در برابر هلیکوپترها و پهپادها آسیب پذیر هستند. الان که سامانه ای مثل مجید در ایران تولید شده می توان این سامانه را روی یک قایق تندرو(مثلا کلاس ذوالفقار) گذاشت و تعدادی از قایق های تندرو نقش دفاع هوایی را برای بقیه ی قایق ها در حمله ی گروهی بر عهده بگیرند.

جای خوشحالی است که ما تقریبا در این بخش هم تنوع خوبی داریم. و از اونجا که خودمون کاربر پهپادهای انتحاری هستیم پس خطراتش را هم بهتر از هر کسی درک میکنیم. شاید سامانه هایی مثل مجید اصلا با این نگاه به سمتشون رفتیم. ولی از اونجا که الان حملات فوجی و ترکیبی و ارزان قیمت تقریبا پذیرفته شده است، فقط پدافند گرم از عهده دفع حملات برنمیاد. اولین گام رعایت پدافند عامل در خصوص مراکز بسیار حساس هست ( بهترین کار بازگشت به یک شیوه قدیمی است یعنی مراکز و تونل های زیرزمینی ارتباطی خصوصا که ایران هم خوشبختانه با توجه به وسعت سرزمینی این امکان را داره و شیوه های دیگه شامل پراکندگی مراکز و استفاده از عوارض طبیعی و ...) و بعدش افزایش شیوه های نرم مقابله با پهپادها و بعد هم افزایش کمیت پدافند گرم شامل تعداد موشک های آماده به شلیک و ...

با این وضع جنگها بیشتر به پدافندهای کوتاه برد برای مقابله با پهپادهای کوچک نیلز پیدا میکنیم در آینده، فکر کن 50 تا شاهد 136 برن روی اودیسا کل شهرو شخم میزنن

شیوا علیزاده، عضو هیأت علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران : تجربه نشان داده که باید به هوشیاری و ارزیابی‌های تحلیلگران سیاسی و استراتژیست‌های نظامی کشورمان باور داشته باشیم. کشورمان تجربه هوشیاری راهبردی و اقدام بهنگام در قبال بحران سوریه را دارد، در شرایطی که حدود چهار سال از کمک‌های مستشاری و نظامی کشورمان به دولت قانونی سوریه در مقابله با تروریست‌های تکفیری گذشته بود روسیه با تأخیری آشکار در جبهه سوریه در میدان نظامی وارد عمل شد . در صحنه یوگسلاوی فروپاشیده نیز، جمهوری اسلامی ایران بدون توجه به مواجهه روسیه و غرب در صحنه یوگسلاوی به حمایت از مردم بوسنی و هرزگوین پرداخت و البته در ادامه نیز در تقابل با ایالات متحده قرار گرفت. منبع

نمایشگاه نیروی هوایی ، پایگاه شهید لشکری ، تهران سوم مهر 1401 پهپاد آموزشی بهروز : صندلی پران اف 4 و ملزومات آن : پهپادهای آموزشی شهاب و سفیر : پهپاد کمان 12 : هواپیماهای مدل موجود در غرفه فروش : هواگردهای به نمایش درآمده : و در آخر : پی نوشت : با کلیک روی عکسها می توانید آنها را با اندازه بزرگتر را ببینید .

Arado Ar 65

سلام - با نگاه به اف35 ناونشین ساخته خواهد شد ؟

سلام در مورد بی 52، زمانی قرار بود بی 58 جایگزین این پرنده که یکی از نماد های جنگ سرذ هست بشه، اینکه خود بی 58 و چند نسل بعدش منجمله بی 2، قراره بازنشست بشن ولی پرچم سالار هنوز بالاست و قرار هست تازه تعدادی از حال رزرو به وضعیت عملیاتی تغییر پیدا کنن کالا داستان دیگری هست، که به طور خلاصه در ۳ عامل میشه بیان کرد، اول بحث اعتماد پذیری بالای این پرنده، دوم مزیت هایی تعمییر نگه داری و هزینه های عملیاتی که برا نیرو هوایی داره،منجمله قطعات یدکی موجود و البته ساده تر بودن ساختار پرنده، سوم مزیت های قابل توجه این پرنده به عنوان یک بستر لانچ هواپایه که باعث شده تعدادی از پروژه های ناسا هم بر بستر این پرنده پیاذه بشه. البته بنده از اونجایی که از مدت ها قبل از اینکه بی 21 اسم گذاری و یا کد گذاری بشه، و پروژه هنوز در مرحله بررسی طرح های مفهومی بود و اساسا در فضای وب فارسی کمتر کسی اسم LRS-B (سرواژه عبارت بمب افکن ضربتی دور برد) براش آشنا بود به اتفاق امیر ارسلان عزیز که زحمت تاپیک رو کشیدن رو این موضوع کار کردم، و اتفاقا منابع وسیعی مورد بررسی قرار گرفت، لذا اندک آشنایی با مختصات این پروژه دارم، اما پارادوکسی که برای شما پیش اومده از اونجا ست که همون طور که دوستان اشاره کردند ما در دنیای قطعیات مطلق 0 و 1 زندگی نمی کنیم، البته که در طراحی این پرنده اختفا و کم پیدایی اصل مهمی بوده، ولی در عین حال به این معنی نیست که با پرنده ای اساسا ناپبدا و حامل تیر غیب طرف باشیم، در عین حال فاکتور دیگه که به موازات مساله استیلث وجود داره هزینه هست، شما هرچه در نمودار رادار گریزی بیشتر جلو برید، هم زمان در نمودار هزینه به صورت نمایی بیشتر بالا هم میرید، از طرف دیگه ورود چنین پرنده ای به عمق محدوده حفاظت شده خصم قبل از سرکوب پدافند امری ست بسیار پر ریسک، خصوصا وقتی با پرنده ای بسیار بزرگ، با سرعت مادون صوت و مانورپذیری محدود مواجه هستیم، کما اینکه از بی 2 نیز چنین استفاده ای نشد، در عین حال بنا هم نیست هر پدافند محدودی از دورترین فواصل پشت خطوط مرزی بتونه این پرنده رو رهگیری و سرنگون کنه، با این اوصاف بر می گردیم به همون نمودار رادار گریزی و هزینه، نقطه ی بالانس رو باید کجای نمودار گذاشت؟ جایی که بیشترین هزینه رو داریم، که طبعا به کاهش تیراژ می انجامه که به طور ثانویه باعث افزایش هزینه های عملیاتی و نگهداری میشه و البته شانس بیشتری برای نفوذ در مناطق حفاظت شده داره یا این نقطه ی بالانس رو آنچنان که در اطلاعات و صحبت های موجود پیرامون پروژه دیده میشد و در پست قبل هم مورد اشاره قرار گرفت، با تعدیل پروژه از پرنده ای رادیکال و به شدت گرون قیمت، پروژه رو به مسیری هدایت کنیم که ضمن برخورداری از قابلیت های نسباتا مناسب رادارگریزی بشه تعداد بیستری ازش عملیاتی کرد و سر پروژه نیاد آن بلایی که بر سر اسپریت اومد! در نهایت مجددا توصیه به مطالعه ی تاپیک "طالع نحس" می کنم برای درک بهتر زمینه های این پروژه با تشکر از توجه شما