رسانه صهیونیستی: هکرهای «عصای موسی» ایرانی‌اند پس از هک دوربین چند نهاد امنیتی رژیم صهیونیستی توسط هکرهای «عصای موسی»، روزنامه تایمز اسرائیل برای توجیه این ضربه امنیتی نوشت: عصای موسی گروهی متشکل از هکرهای ایرانی است. نهاد امنیتی به مدت یک سال مطلع بودند که هکرهای ایرانی ده‌ها دوربین‌ امنیتی اسرائیل را تحت کنترل خود درآورده‌‌اند، اما برای متوقف‌کردن آن‌ها کاری انجام نداده است.

پروژه ۴۰۴:پروژه مستشاری نیروی هوایی ایالات متحده و جنگ مخفی سیا در لائوس!! خدمه در مقابل یک T28-d تروجان ایستاده اند.این هواپیما به طور گسترده در طول جنگ مخفی و توسط Raven FAC مورد استفاده قرار گرفت. در سال 1966، نیروی هوایی ایالات متحده موظف شد تا نیروهای نظامی پادشاهی لائوس را از طریق یک سری عملیات هوایی مخفیانه همراه با CIA, پشتیبانی کند. شاید مشهورترین واحد هوایی جنگ ویتنام، Raven Forward Air Controllers، از این تلاش مخفیانه متولد شد. باورهای غلط،نام گذاری های نادرست و نسبت های نامناسب متعدد در مورد ماهیت پروژه 404 وجود دارد. نیروی هوایی ایالات متحده و سیا تا حدودی در این سردرگمی مقصر هستند. پروژه و عملیات،، اسم رمز را به شکلی ظاهراً خوسرانه تغییر داد. محدوده طرح سال به سال افزایش یافته و جزئیات دقیق عملیات به خوبی منتشر نشده یا به طور کامل ثبت نشده است. به این ترتیب، باز کردن و ارزیابی این فصل از تاریخ نیروی هوایی ایالات متحده دشوار است. با این وجود، این فصل یک مطالعه عالی در مورد تولد عملیات هوایی ضد شورش مدرن (COIN) است که امروزه آنها را می شناسیم. درس‌های ارزشمندی از تاریخ پروژه 404 برای سیاست‌گذاران علاقه‌مند به عملیات COIN و حتی برای یک خواننده معمولی تاریخ نظامی وجود دارد. پیش درآمد جنگ مخفی: در سال 1954، ایالات متحده، فرانسه، چین و شوروی در ژنو گرد هم آمدند تا بر سر راه حلی پایدار برای مرزهای شرق آسیا به توافق برسند. سه کشور از بدنه هندوچین فرانسوی تشکیل شد: لائوس، کامبوج و ویتنام. با این حال، توافق ژنو در سال 1954 هیچ کمکی به حل شبح جنگ در جنوب شرقی آسیا نکرد. قمار استراتژیک: زمانی که دولت کندی در سال 1961 به قدرت رسید، جنگ سرد در حال دریافت بوی خطرناک و اتمی بود. با خروج آیزنهاور از کاخ سفید،او برای رئیس جمهور آینده روشن کرد که پادشاهی لائوس برای تأمین یک جبهه ضد شوروی در هندوچین حیاتی است. کندی مخالفت کرد و رویکرد متفاوتی در پیش گرفت کندی تصمیم خود را بر اساس دو واقعیت برجسته در مورد ارزش های استراتژیک لائوس و ویتنام استوار کرد. اولین مورد انعطاف ظاهری رژیم رئیس جمهور ویتنام جنوبی نگو دین دیم بود.دیم تا آن زمان از سال ۱۹۵۴ به قدرت چسبیده بود.از سوی دیگر جناح های حاکم بر لائوس مجموعه ای از دشمنان فانی بودند.نوعی فرانکشتاین سیاسی (https://fa.m.wikipedia.org/wiki/فرانکنشتاین) دوم کندی معتقد بود که سازمان پیمان آسیای جنوب شرقی (SEATO)در پشت سر ویتنام جنوبی در یک جبهه ضد شوروی متحد خواهد شد.ثابت شد که هر دوی این فرضیات کاملا اشتباه هستند!! معاون رئیس جمهور لیندون بی جانسون همراه با رئیس جمهور دیم در سایگون، می ۱۹۶۱ برخلاف نظرات بلند کندی در مورد رئیس جمهور دیم، دیم بخش بیشتری از اواخر دهه 1950 و اوایل دهه 1960 را به دشمنی با جمعیت بودایی ویتنام گذراند. این منجر به دستگیری و اعدام او در طی یک کودتای نظامی در نوامبر 1963 شد. به نقل از جان شلیت: "دولت کندی کشف کرده بود که دیم دارای ظرفیت تقریباً نامحدودی برای ناامید کردن است". علاوه بر این، با توجه به نظرات عالی کندی در مورد SEATO، دو عضو این سازمان فرانسه و پاکستان از حمایت از حمله ایالات متحده خودداری کردند. این سازمان به دنبال عقب نشینی ایالات متحده از هندوچین و چین فروپاشید. بی ادعا در نگاه اول لائوس در نگاه اول بی ادعا است. جغرافیای داخلی آن از جنگل های ناگسستنی و ارتفاعات مرطوب تشکیل شده است. طنابی از کوه‌های غیرقابل عبور در طول کشور گسترده است و 70 درصد از قلمرو لائوس را پوشش می‌دهد. نادیده گرفتن آن بر روی نقشه آسان است، منطقه ای که از نظر تاریخی نادیده گرفته شده است که به تازگی خود را از اشغال ژاپن و فرانسه آزاد کرده است. کشورهایی مانند مصر، هند یا پاناما عموماً به دلیل برخوردهای جغرافیایی خود را در تلاقی قدرت های بزرگ جهانی یافتند. در مورد پاناما و مصر، زمین مساعد اجازه ساخت آبراه های استراتژیک مصنوعی را می داد. در مورد هند، الگوهای آب و هوایی تولید محصولات با ارزش مالی را تسهیل کرد. از سوی دیگر، لائوس هیچ یک از این پاداش ها را به رخ نمی کشد. لائوس صرفاً به دلیل نزدیکی به مبارزات ضد کمونیستی در ویتنام، در کانون توجهات اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده قرار گرفت. جغرافیای لائوس به همان اندازه که غیر بخشنده است تحمیل کننده است. در سال 1958، افراد منظم ویتنام شمالی به قصد حمایت از شورش پاتت لائو (https://fa.m.wikipedia.org/wiki/پاتت_لائو)به لائوس حمله کردند. چندین روستا در نزدیکی سپون اشغال شد. با این حال، خصومت ها تنها در ژوئیه 1959 به طور جدی آغاز شد. ویتنام شمالی حملاتی را علیه نیروهای سلطنتی لائوس در امتداد خط تماس آغاز کرده و سپس عقب نشینی می کند. این به شورشیان پاتت لائو اجازه داد تا موقعیت را در اختیار بگیرند و در نتیجه عقب نشینی ویتنام شمالی و مشارکت در جنگ را پنهان کنند. تهاجمات مخفیانه ویتنام شمالی به لائوس آغاز مسیر هوشی مین(HCMT)بود،مجموعه ای از مسیرهای زمینی که از دریا به داخل کشور لائوس و سپس به ویتنام جنوبی امتداد داشت. HCMT راه نجات لجستیکی واحدهای منظم ویت کنگ و ویتنام شمالی بود که در مجاورت سایگون فعالیت می کردند و تعداد آنها در حدود 15000 نفر بود. برای پیروزی در جنگ در ویتنام، ایالات متحده به زودی متوجه شد که باید به استفاده از لائوس به عنوان بستر تدارکات برای ویت کنگ ها پرداخته شود. این عکسی است که بطور مخفیانه توسط یک تیم MACV-SOG ایالات متحده در لائوس گرفته شده است. این یک تصور اشتباه بزرگ در مورد جنگ مخفی است. ایالات متحده مفاد معاهده‌ای را که در سال 1962 لائوس را یک منطقه بی‌طرف اعلام کرد، به‌طور یکجانبه نقض نکرد. ویت مین همچنین به پاتت لائو کمک کرده بود تا به طور خطرناکی به پایتخت سلطنتی لوانگ پرابانگ(استانی در لائوس) در سال 1953 نزدیک شود. حمایت چین و شوروی از پاتت لائو پکن آشکارا استراتژی «جنگ مردمی» در کشور را تشویق میکرد و از طریق زنجیره‌های تأمین در استان یوننان، حمایت‌های مادی عظیمی از پاتت لائو انجام داد. متخصصان شوروی متخصصان شوروی و چینی نیز در لائوس حضور داشتند و به پاتت لائو آموزش می دادند. یک یادداشت اطلاعاتی سیا در سال 1963 تکمیل یک جاده از منگ لا به فونگ سالی در شمال لائوس را مشخص می کند. کمک شوروی به پاتت لائو به طور تصادفی کشف شد. در 16 دسامبر 1960، VC-47 به خلبانی سرهنگ باتلر تولند در یک پرواز معمولی از لوانگ پرابانگ به وینتیان(پایتخت لائوس) سرهنگ تولند ناگهان متوجه یک IL-14 شوروی شد که بر فراز وانگ وینگ (یک سکونتگاه در لائوس است که در استان وینتیان واقع شده است) می چرخید. سرهنگ تولند تصویری از تدارکات IL-14 در حال پرتاب به مواضع کمونیست ها را ثبت کرد. روز بعد، ایالات متحده رسماً حمایت شوروی از Pathet Lao را محکوم کرد. پرونده‌های سیا تاریخچه پروژه‌های زیرساختی چین در سراسر شمال لائوس و شبکه در حال توسعه جاده‌ها و پل‌هایی را که یوننان را به قلمرو تحت کنترل پاتت لائوس متصل می‌کند، ثبت کرده است. حداقل از نوامبر 1961 . علاوه بر این، در ویتنام شمالی این باور عمومی وجود داشت که لائوس بخشی تاریخی از ویتنام است و ویتنام بخشی از قلمروهای خود را از دست داده است . که در آن دیدگاه، مرز بین لائوس و ویتنام بی معنا است. بین اتکای ویت کنگ (جبهه رهایی‌بخش ملی نامسازمان سیاسی و چریکی کمونیست بود که در جریان جنگ ویتنام در ویتنام جنوبی و کامبوج در برابر ارتش آمریکا و دولت ویتنام جنوبی مدت طولاني جنگید) به کمک های چینی که از طریق لائوس ارائه می شود و استفاده از پاکستان توسط طالبان برای پوشش، شباهت هایی وجود دارد.نقطه ضعف شورشها نداشتن یک پایگاه صنعتی، خطوط تأمینی که بخوبی محافظت شده و یک پایگاه اصلی عملیاتی است. مانند رشته کوه Safed Koh ( سفید کوه) که در پاکستان و افغانستان قرار دارد، ارتفاعات لائوس پوشش وسیعی را برای پتت لائو و ویت کنگ فراهم کرده است. مانند مرز متخلخل خط دیورند در افغانستان، HCMT از میان این ساختارهای کوهستانی عبور می کند و تلاش ایالات متحده در ویتنام جنوبی را ناکام می گذارد. ادامه دارد.......... مترجم SHAHDAD استفاده از این مطلب با ذکر نام انجمن میلیتاری مجاز می باشد. بن پایه در پایان پست ها درج خواهد شد..

انتقال گربه های فولادین آلمانی به اوکراین روند ها و پیامدها از حدود سومین ماه درگیری در اوکراین ، رسانه های اروپایی و بخصوص آلمانی بارها در خصوص انتقال نسخه های متفاوتی از تانک اصلی میدان نبرد لئویارد-2 ( ودر برخی موارد لئوپارد-1 ) به ارتش اوکراین خبر داده بودند و هر زمان که داده های جدیدی در خصوص ارائه بسته جدید کمک نظامی به کیف ارائه می شد ، احتمال تحویل این تجهیزات به اوکراین نیز مورد بررسی قرار می گرفت ولی درنهایت چنین چیزی به وقوع نمی پیوست . با این حال ، در هفته های اخیر ، دور جدیدی از ابراز احساسات در خصوص تحویل این تانک به کیف شروع شده تا جایی که در حدود دوهفته پیش ( بازه زمانی 14 دسامبر 2022 ) روزنامه آلمانی فرانکفورتر آلگیمانه زایتونگ مقاله ای را به رشته تحریر درآورد که درآن از قول مقامات آمریکایی اعلام شده بود که ظاهرا واشنگتن مخالفتی با تحویل این تجهیزات به اوکراین ندارد ولی این تبصره نیز گذاشته شده که درصورت تحویل اولین سری ، این روند باید ادامه دار باشد و پشتیبانی از این تجهیزات با آهنگ مناسبی می بایست ادامه پیدا کند که برخی معتقدند این توافق نانوشته میان مشاور امنیت ملی بایدن و مشاور سیاست خارجی صدراعظم آلمان در اکتبر 2022 صورت گرفته بود . با توجه به این مساله ، انتشار مجدد خبر تحویل تانگ لئوپارد-2 به اوکراین ، که درمیان رسانه های دولتی وابسته به کیف سروصدای زیادی داشته ، موجب گردیده که یک بررسی مختصر درخصوص آنچه که ممکن است به نیروی زمینی اوکراین اضافه شود داشته باشیم . درواقع امر ، سئوال این خواهد بود که ارتش آلمان چه چیزی را می تواند تحویل دهد و واکنش متقابل روسها چه خواهد بود ؟ موجودی فعلی تانک های اصلی میدان نبرد لئوپارد بوندس وهر به نقل از میلیتاری بالانس 2022 گزینه یکم ، بررسی احتمال عدم تحویل لئوپارد-2 برخی از تحلیلگران نظامی براین اعتقاد قرار دارند که درواقع امر ، نباید دچار توهم شد و روند پشتیبانی ازاوکراین نیز برصحت این مساله مهر تایید می گذارد . این بدان معناست که ناتو این امکان را دارد که این نسخه از لئوپارد را به کیف تحویل دهد ، همانطور که در دوماه اول جنگ مشاهده شد ، مجموعه ناتو و غرب از تشدید درگیری ها هراس داشت و میزان کمکهای نظامی بصورت قطره چکانی صورت می گرفت ولی از ابتدای ماه سوم به یکباره سیل تجهیزات سبک و سنگین ، از راکت اندازهای هیمارس تا طیف های متفاوتی از توپهای خودکششی ، سامانه های دفاع هوایی و تجهیزات زرهی به واقعیت عینی تبدیل شدند . ولی برخی ناظران نظامی معتقدند که تحویل لئوپاردها در آینده نزدیک محتمل نیست و دلایل آن را بشرح ذیل ، بیان نموده اند. نخست اینکه سمپاتهای متمایل به روسیه می توانند دائم این تحلیل را داشته باشند که ناتو به زانو درآمده ولی واقعیت آن است که این مجموعه اکنون میتواند چندصد دستگاه خودروی زرهی سنگین را روانه میدان های جنگ در اوکراین کند که این شامل نمونه های تولید شده توسط شوروی سابق نیز می شود بدون آنکه ترسی از تشدید درگیری های بوجود آید . بعنوان مثال ، در حال حاضر ( دسامبر 2022 ) کار تعمیر و بروزرسانی چیزی در حدود 90 دستگاه تانک تی-72 ذخیره ارتش چک در حال انجام است و ایالات متحده و هلند موافقت کرده اند که هرکدام ، 45 دستگاه از این تانک را خریداری و به کیف اهداء کنند . اسلوونی نیز درحدود 30 دستگاه تانک ام-84 ( نسخه یوگسلاویایی تی-72 ) را آماده تحویل دارد در حالی که پیش ازاین 28 دستگاه ام-55 ( نمونه بروزرسانی شده تی-55 ) به همراه کامیون ها و تانکبرهای آلمانی به کیف تحویل داده شده بود . پی تی -91 لهستانی اسلواکی نیز اعلام نموده که در صورت تمایل کیف ، آماده تحویل تی-72 های خود به کیف در ازای دریافت تعداد مشابهی لئوپارد-2 از آلمان است ولی در نهایت تنها نفربرهای نظامی تحویل ارتش اوکراین گردید ، در حالی که در برنامه مبادله تی-72 با لئوپارد هنوز پیشرفتی حاصل نیامده است . در لهستان نیز وضعیت مشابهی در جریان بوده و گفته می شود این کشور برای تجهیز چند گردان زرهی ، تی-72 آماده واگذاری دارد ولی در ازای این بخشش از آلمان لئوپارد-2 می بایست تحویل گیرد .مضاف بر این کشورها ، کرواسی و مقدونیه نیز تعدادی تی-72 دراختیار دارند و رومانی نیز با کمی فشار سیاسی می تواند تی -55 های بهینه شده خود را درا ختیار کیف بگذارد . بدین ترتیب ، موجودی ذخیره شده تی-72 های تحویلی از سوی اتحاد شوروی سابق در کشورهای ناتو این اطمینان را ایجاد نموده درآینده نزدیک ، هیچ لئوپارد یا حتی آبرامز وارد میدان نبرد نخواهد شد و این برای ارتش آلمان یک مزیت محسوب می شود . براساس داده های مندرج در نشریه میلیتاری بالانس سال 2022 ، بوندس وهر ( ارتش آلمان ) چیزی در حدود 284 دستگاه تانک عملیاتی ( آماده به رزم ) لئوپارد -2 را در واحدهای مکانیزه – زرهی خود می بیند که از این تعداد 225 دستگاه از نمونه های 2A5 / 2A6 بوده و 59 دستگاه نیز در حال ارتقاء به نمونه های 2A7و 2A7V هستند . اگر چه این نکته باید ذکر شود که تندروترین مقامات دولت آلمان نیز امکان بیرون کشیدن بخشی از تانکهای فعال خود و تحویل آنها به اوکراین یا سایرکشورها را احتمالا در سر نمی پرورانند . اما وضعیت برای نمونه های 2A4 مقداری متفاوت است ، چرا که گفته می شود چیزی در حدود 55 دستگاه از این تانکها فعلا در حالت ذخیره سازی شده نگهداری می شوند و این امکان وجود دارد که پس از یک سری بازسازی های سریع مجددا بخدمت فعال برگردند . علاوه براین ، داده های غیر رسمی تری نیز وجود دارد که ده ها دستگاه نیز از همین نسخه موجود است که نیازمند تعمیرات و بروزرسانی های بیشتری بوده تا بحالت عملیاتی بازگردند ، ولی این مساله باید مورد توجه قرار گیرد که آلمان احتمالا متعهد شده که درازای تحویل تی-72 های ذخیره شده جمهوری چک به اوکراین ، 30 دستگاه نسخه 2A4 را به این کشور و 30 دستگاه دیگر را نیز در ازای ارسال تی-72 های اسلواکی به براتسیلاوا ( پایتخت اسلواکی . م ) ارسال نماید . در این شرایط ، روند برای دولت آلمان احتمالا ارزان تر درخواهد آمد و این سناریو محتمل به نظر می رسد . بدین ترتیب ، زمانی که نمایندگان مجلس آلمان ( بوندس تاگ ) متفق القول هستند که وقتی شروع به ارسال این تجهیزات خواهند کرد که کشورهای دیگر به تعهدات خود عمل کنند ، می توان این سناریو را تا حدودی محتمل دانست . ناظران نظامی نیز معتقدند که آلمان به این دلیل که ارسال این تجهیزات می تواند جبهه های تخاصم جدیدی را در اروپا باز کند ، قبلا از تحویل این تسلیحات ، منتظر خواهد ماند تا بقیه کشورها نیز تایید ضمنی خود را اعلام نمایند . علاوه براین برخی شنیده ها از رسانه های آلمانی زبان نشان می دهد که بوندس وهر علاقه مند است که سازمان رزمی خود را کمتر تضعیف نموده و سایر کشورها که اتفاقا لئوپاردهای آماده تری دارند مبادرت به انجام چنین کاری نمایند . نتیجتا ، تنها ابهام قضیه دراین است که چه کسی هزینه های سیاسی ، امنیتی و اقتصادی این رویداد را بطور کامل باید برعهده گرفته و پرداخت نماید . به همین دلیل مشاهده صدها دستگاه لئوپارد -2 در ایستگاه های راه آهن کشورهای اروپایی فعلا محتمل نیست ولی اگر فرض ، 100 دستگاه از این تانک به کیف تحویل داده شود ، چه اتفاقی رخ میدهد ؟!! گزینه دوم ، بررسی احتمال تحویل لئوپارد-2 حال سئوال این است که اگر تمامی این مشکلات مرتفع گردید و ارتش اوکراین تانکهای لئوپارد-2 خود را تحویل گرفت ، چه سناریویی در پیش است ؟! اگر این فرض اولیه که تحویل لئوپارد-2 محقق شود میتوان چند مورد را در خصوص این سامانه تسلیحاتی بررسی نمود . نخستین مورد ، حوزه تربیت خدمه حرفه ای برای گربه های آلمانی است که البته با توجه به حجم کمک های ناتو به کیف نباید مشکل چندانی برای خدمه تانک اوکراینی باشد ولی نحوه کار با لئوپارد-2 حتی برای تانکسیت های حرفه ای اوکراینی بدون آموزش های کافی ، کمی مشکل خواهد بود . این مساله نه تنها برای راننده تانک ، تیرانداز ، کار با سامانه کنترل آتش و ... بلکه در حوزه ایجاد زیرساختهای تعمیر و نگهداری نیز وجود دارد ( هرچند ارتش آلمان یکسری مجموعه های پشتیبانی را برای توپهای خودکششی پانزرهابیتز2000 در نزدیکی مرز اوکراین ایجاد نموده .م ) با این وصف همه این موارد به نوعی قابل حل بوده و تنها مساله باز زمانی ارسال تانکها و ورود آنها میدان نبرد مطرح می شود . دومین مورد را می توان در متفاوت بودن لئوپارد-2 بلحاظ سطح فناوری با سایر تجهیزات موجود جستجو نمود . در واقع امر ، لئوپارد ، یک ماشین ساخت شوروی سابق نیست و انبارهای قطعات یدکی برای آن در سطح یگانی تقریبا وجود ندارد . هر چند کشورهای غربی ، این مسیر را ایجاد خواهند کرد ولی طولانی بودن ایجاد این مسیر باعث شده تا امکان پخش کردن واحدهای مجهز به این تانک در سراسر خطوط درگیری مقداری سخت به نظر برسد . سومین مورد ، مهمات مورد استفاده ، مساله ای است که بیشترین حجم مصرفی را در اختیار داشته و اگر ارتش اوکراین برای نمونه های تی-72 ، تی-64 و تی-80 بتواند از چند نمونه استاندارد مهمات استفاده کند ، این روند برای لئوپارد تقریبا ممکن نیست و مهمات 120 م.م این تانک و حتی 105 م.م تانکهای ام-55 می بایست بطور جداگانه دریافت ، نگهداری و استفاده شوند . با توجه به سه مورد بیان شده ، اگر تحویل لئوپاردها صورت گیرد ، احتمالا برای برای به حداقل رساندن مشکلات پشتیبانی ، واحدهای مجهز به این تانکها ، در یک یا دو محور مستقر می شوند ، در حالی که خدمه می بایست حداکثر آموزش های عملیاتی و شناسایی برای عملیات در مناطق خطرناک دریافت نمایند .در حوزه تعمیر تانکهای آسیب دیده ، به احتمال بسیار زیاد ، تجهیزات صدمه دیده به لهستان ارسال می شوند تا دوباره به حالت عملیاتی بازگردند و این خود نیازمند یک دوره زمانی به نسبت طولانی است . بدین ترتیب ، اگر تحویل لئوپارد-2 تایید شود ، احتمالا نسخه 2A4 ارسال خواهد شد و بلحاظ کیفیت حفاظت می توان آن را با نسخه های تی-72 بی3 یا تی-90 ای/ام مقایسه نمود ولی مجموع سامانه های کنترل آتش پیشرفته میتواند مزیت قابل توجهی برای کیف باشد. ولی در مقابل ، چیزی که میتواند برای این تجهیزات خطر بیشتری را ایجاد کند ، کیفیت عملکرد خدمه ضد زره و ترکیب عملکرد آنها با واحدهای زرهی خودی خواهد بود . پی نوشت : 1- منبع 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند

سلام فیس بوک و واتساپ و اینستاگرام که به متا تبدیل شدند سرآغاز اینترنت های سه بعدی در اینده خواهند بود که متاورس است بقیه پیام رسان ها در حالت دو بعدی ماندند کشورهایی در اینده صاحب قدرتند که از پتانسیل نسل پنج اینترنت برای ورود به فضای سه بعدی با نهایت تلاش و سرعت استفاده کنند و سریع اقدام کنند در اینده تلگرام و... جایی ندارند متاسفانه ما نیز در این حوزه خیلی خیلی عقبیم به جهت بحران مشروعیت حتی پیام رسان دو بعدی روبیکا که از بعد طراحی تلفیقی از نتفلیکس و تلگرام و اینستاگرام بود مورد اقبال واقع نشد و صد البته مدیریت اداره ضعیفی نیز داشت در فضای متا و متاورس جاسوسی و تحلیل و رصد افراد برای مالکان و مدیران شبکه بسیار سهل است (ارتش نامرئی و کنترل ذهن)

سلام بزودی در این تاپیک عکس های از ناوهای هواپیمابر و رزمناوها وناوشکن ها وزیر دریایی ها و هاورکرافت ها و موشک های دریایی قرار خواهد گرفت امیدوارم برادرها ا گر عکسی دارن بزارن تا همه استفاده کنیم برای شروع

با سلامی به گرمی تابستان امسال آیا کشوری که سانتریفیوژ های نسل جدید می سازد که جزو پیشرفته ترین تکنولوژیهای قرن می باشد نمی تواند موتور جنگنده های 30-40 سال پیش را بسازد؟ بنده برای نظریه خود چند دلیل دارم 1-ساخت مینی موتور جت در چند سال پیش توسط ارتش که نشان از کارهایی پنهانی در این حوضه میدهد 2-نیاز شدید به موتور جت برای استفاده در طراحیهای داخلی با توجه به بازی زشت روسهای مکار حیله گر بی صفت......................evil: 3-بدست فن آوری موتور جت و ساخت هواپیماهای مسافربری و..... کسانی که خودشان را باور ندارند همیشه نمی دانند و نمی توانند و همیشه به دیگری می خندنند

به نام خدا COCKERILL I-X 4X4 خودروی زرهی رزمی سریع، رهگیر، یکپارچه 4x4 – بلژیک Cockerill i-X (i برای رهگیر و x برای سامانه چند سلاحی ماژولار) نسل جدیدی از خودرو های چرخ دار سبک 4x4 حمله سریع است که توسط شرکت بلژیکی John Cockerill Defense طراحی و توسعه داده شده است. این خودرو در مارس 2022 در جریان نمایشگاه دفاعی بین المللی WDS (World Defense Show) رونمایی گردید که در شهر ریاض عربستان سعودی برگزار شد. John Cockerill خودروی Cockerill i-X را به گونه ای طراحی کرده تا یک سامانه رزمی پیشرفته برای رهگیری دفاعی سرزمینی باشد و بتواند با استفاده از قدرت کنترل شده خود، هر تهدیدی را پیش از رسیدن به هدفش نابود کند. Cockerill i-X اساس عوامل برتری عملیاتی را در فضای نبرد با استفاده از سرعت بالاتر، قدرت شلیک بیشتر، مخفی کاری بهتر و هوش تعبیه شده، تضمین می دهد. این خودرو قادر است با سرعت بسیار زیاد در جاده و خارج آن حرکت کند (با استفاده از یک مجموعه رانش حرارتی یا هیبرید حرارتی-الکتریکی)، سبک است، پنهانکار است (مدیریت منظر با استتار تطبیقی، و اصلاح IR و اثر صوتی)، فناوری ترکیب داده های چند حسی را یکپارچه می کند (هلمت هوشمند، هوش مصنوعی، دوربین ها، حسگر ها: LWS، تشخیص آکوستیکی محل شلیک) و این توانایی را دارد که بسته به هدف با انواعی از سلاح های مؤثر ادغام شود (مانند 25 و 30 م.م.، موشک، راکت و ...) و همچنین در آینده بتوان نسل جدیدی از سلاح ها را با آن مرتبط ساخت. مهمات Cockerill i-X به یک ایستگاه سلاح کنترل از دور مجهز است که در شرایط جاده ای داخل خودرو قرار می گیرد و با بالا آمدن آن از سقف می توان به عملیات آتش پرداخت. این برجک را می تواند به توپ های خودکار 25 و 30 میلی متری و تسلیحات ضد تانک مسلح ساخت. در صورت استفاده از توپ 25 میلی متری، برجک توان حمل 120 مهمات آمده به شلیک را دارد. یک توپ 7.62 یا 12.7 میلی متری را می توان به صورت هم محور به تسلیحات اصلی متصل کرد. در ترکیب بندی ضد تانک، برجک می تواند به 2 یا 4 موشک هدایت پذیر ضد تانک و یا 7 پرتابگر تیوبی برای RPG مسلح شود. خود برجک فقط 650 کیلوگرم وزن دارد که حدود 60 کیلوگرم وزن مهمات نیز به آن افزوده می شود. این برجک توانایی چرخش 360 درجه دارد و در محور عمودی از زاویه -10 تا +60 را پوشش می دهد. همچنین به یک سامانه روئیت الکترواپتیکال 2 محوره 360 درجه به همراه پایدار ساز شامل تلویزیون، مادون قرمز و یک مسافت یاب لیزری مجهز است که به هردو سرنشین خودرو این امکان را می دهد تا اهداف را در برد تا 16.8 کیلومتری تشخیص دهند و به لطف سامانه مدیریت نبرد ساخته شده توسط John Cockerill، اطلاعات را به اشتراک بگذارند. تصویر ساز حرارتی برد تشخیص 13.5 کیلومتری دارد. طراحی و حفاظت Cockerill i-X از یک طراحی خاص بهره‌مند است و فقط 2 خدمه دارد: یک راننده و یک فرمانده/توپچی. بدنه از مواد فیبر کربن کامپوزیت تولید شده توسط John Cockerill ساخته شده است. یک ایستگاه تسلیحات در مرکز خودرو تصب شده که برای درگیری با اهداف زمینی و دریایی از جای خود بالا می آید. مجموعه موتور در بخش جلویی میانی خودرو قرار دارد. محافظت بالستیک خودرو در برابر شلیک مهمات کوچک API (Armor Piercing Incendiary) با کالیبر 7.62 م.م. به سطح 2 STANAG 4569 می رسد در حالی که محافظت از مین در سطح 3 است تا در برابر انفجار 8 کیلوگرم TNT در زیر یا روی سقف خودرو مقامت کند. تحرک پذیری شاسی Cockerill i-X بر پایه ی طراحی یک کارخانه ساخت خودرو های رالی آمریکایی است که به طور خاص برای مسابقه داکار توسعه داده شده بود. در تعلیق هیدروپنوماتیک شاسی توسط John Cockerill تغییراتی اعمال شده تا تحرک پذیری در سرعت بالا در تمام شرایط جاده ای افزایش یابد. همچنین می توان یک مکانیزم ارتفاع کنترل شده بر روی آن نصب کرد. با داشتن تحرک عالی روی هر نوع زمینی و دستیابی به سرعت بی رقیب در صحنه های عملیاتی، Cockerill i-X اولین خودروی زمینی است که DNA یک رهگیر را در خود دارد. این خودرو می تواند به یک موتور حرارتی با قدرت 750 اسب بخار یا یک موتور هیبرید حرارتی-الکتریکی با قدرت 800 اسب بخار مجهز شود. در جاده حداکثر سرعتش به 200 کیلومتر بر ساعت می رسد که این عدد در شرایط بیابانی به 160 کاهش می یابد. حداکثر برد حرکت آن 600 کیلومتر است. در صورت استفاده از موتور حرارتی i-X در کمتر از 6 ثانیه به سرعت 100 کیلومتر می رسد و با فشردن پدال ترمز در فاصله 40 متری متوقف می شود. در حالت تمام الکتریکی برد آن به 30 کیلومتر محدود می شود اما به دیلی کاهش اثر حرارتی و آکوستیکی مزیتی تاکتیکی خواهد داشت. تجهیزات رزمی Cockerill i-X از سامانه های رصد و مشاهده رابط انسان و ماشین کاملا دیجیتالی شده برخوردار است. این سامانه ها شامل یک نمایشگر کابین می شود که به راننده امکان دیدن اطلاعات مورد نیاز را می دهد در حالی که فرمانده یک نمایشگر با وضوح بالا در اختیار دارد تا تصاویر گرفته شده توسط شرکت فرانسوی Safran Electronics & Defense و منظره برجک را مشاهده کند. رابطه انسان و ماشین Cockerill i-X رهگیر، بر اساس هلمت هوشمند Cockerill ساخته شده که توسط اپراتور پوشیده می شود و دارای یک موتور چند وجهی هوشمند است که امکان مدیریت اطلاعات سامانه تسلیحات و تعامل دیداری، شنیداری و صوتی را دارد. همه اینها در حالی است که کنترل اندازه گیری شده بار شناختی اپراتور در طول ماموریت خود را با استفاده از رابطی که تا حد امکان بصری خواهد بود، تضمین می کند. این رابط دیگر به عنوان یک دستگاه منفعل دیده نمی شود بلکه هوشمند، کارآمد، و همه‌جانبه خواهد بود و از قابلیت های تعامل طبیعی اپراتور، در زمینه ای جاه طلبانه تر از معمول (سرعت عمل، چند هدف، حرکت سریع خودرو) استفاده می کند. سامانه تسلیحات خودرو نیز دارای حسگر های با عملکرد بالا است تا داده های رزمی را جمع‌آوری کند و آگاهی موقعیتی 360 درجه را عرضه کند. پردازش داده توسط الگوریتم های هوشمند داخلی برپایه ی هوش مصنوعی انجام می شود تا تشخیص – شناسایی – مکان یابی و ارزیابی هدف و همچنین کمک تصمیم گیر تقویت شده را به اپراتور عرضه کند. سامانه های ارتباطی، امکان تیم شدن و همکاری تطبیقی بین سامانه های معادل در همه خودرو های گروه را با اشتراک گذاری داده ها برای گرفتن بهترین تصمیم ها و اشتراک گذاری الویت ها، فراهم می کند. یکی دیگر از امکانات جالب Cockerill i-X، نصب شدن یک جک در هر سمت بخش پایینی شاسی است تا امکان بازیابی توسط خود خودرو از شن نرم فراهم شود. مشخصات: - مهمات: یک توپ خودکار 25 یا 30 میلی متری، یک ماشین 7.62 میلی متری هم محور، موشک هدایت پذیر ضد تانک یا سامانه پرتاب راکت. - کشور های استفاده کننده: ندارد - کشور طراح: بلژیک - تجهیزات: سامانه های روئیت و مشاهده رابط انسان و ماشین کامل دیجیتالی، دوربین روزانه رنگی، سامانه تصویر ساز حرارتی، مسافت یاب لیزری، سامانه های ارتباطی، سامانه مدیریت نبرد - تعداد سرنشین: 2 - زره: STANAG 4569 سطح 2 برای بالستیک - STANAG 4569 سطح 3 برای ضد مین - وزن: 3500 کیلوگرم (ناخالص) - سرعت: 200 کیلومتر بر ساعت در جاده، 160 کیلومتر بر ساعت در شرایط بیابانی - برد: 600 کیلومتر با موتور استاندارد – 30 کیلومتر با موتور الکتریکی منبع

گزارش تلفات ارتش روسیه در جنگ به ادعای منبع اکراینی منبع:کیف ایندیپندنت

جالب ورود شرکت ایرانی به بحث هواپیما های تمام الکتریک در نوع خودش جالب است البته دنیا شدیدا در این حوزه فعال شد خصوصا برای مسیرهایی بین 200تا500 کیلومتر و زیر یک ساعت برای هواپیما سبک البته هواپیما هیبریدی هستند معمولا در قسمت دم هواپیما ژنراتور تامین کننده برق مورد نیاز برای شارژ باتری ها قرار میگیرد با استفاده از سوخت فسیلی یا دیگر سوخت ها البته مشخص نیست توان فنی کشور برای ساخت موتورهای الکتریک برای هواپیما مثل شرکت زیمنس و مگنی باشد ولی سرمایه گذاری بر رویش بی ثمر نخواهد بود حداقل برای بخش تجاری و توریست بخصوص کم صدا بودن این نوع هواپیما ها نگاهی به موتورهای شرکت مگنی magniX البته هنوز در ابتدا راه هستند https://en.wikipedia.org/wiki/MagniX سسنا208 هواپیما آلیس

ژاپن،ایتالیا و انگلستان برای ساخت جنگنده سری جدید نسل ششم تا سال ۲۰۳۵ با هم همکاری خواهند کرد.این نخستین جنگنده نسل ششمی آسیا و اروپا خواهد بود. GCAP یا برنامه جهانی مبارزه هوایی منابع هر سه کشور را برای ساخت یک جنگنده مشترک تجمیع خواهد کرد. GCAP یکی از حداقل دو جنگنده نسل ششمی است که در حال توسعه است. روز جمعه، نخست وزیران ژاپن ، بریتانیا و ایتالیا در بیانیه ای مشترک این اعلامیه را اعلام کردند و خاطرنشان کردند که این برنامه شامل «همکاری آینده با ایالات متحده، با ناتو و شرکای ما در سراسر اروپا، هندو اقیانوسیه و در سطح جهانی است. GCAP، هر سه کشور توافق کرده اند که منابع خود را با هم ترکیب کنند و یک جت جنگنده مشترک تولید کنند. پیش از این، ژاپن متعهد به ساخت جنگنده FX بود ، در حالی که بریتانیا و ایتالیا در ساخت جنگنده Tempest با یکدیگر همکاری می کردند . به گفته وزارت دفاع بریتانیا این ۳ کشور اکنون به شدت برای طراحی کانسپت و ایجاد ساختارهای مورد نیاز برای ارائه این پروژه عظیم دفاعی و آمادگی برای راه اندازی فاز توسعه در سال 2025، کار خواهند کرد." این سه نفر همچنین توافقنامه تقسیم هزینه را قبل از سال 2025 انجام می دهند و مشخص می کنند که چه کسی هزینه چه چیزی را پرداخت می کند، زیرا هواپیما بدون شک دوره توسعه بسیار گرانی خواهد داشت. هیچ یک از این سه کشور به تاریخ اولین پرواز متعهد نشده اند، اگرچه قرار بود نمونه اولیه Tempest در سال 2027 و نمونه اولیه FX تا سال 2028 پرواز کند. این امر نشان میدهد بیشتر از یک دهه برای توسعه اویونیک و سیستم های جنگی و سلاح هایی که GCAP را به یک جنگنده در کلاس جهانی تبدیل می کند نیاز است. این یک فرآیند پیچیده و طولانی است: برای مثال، F-35 اولین بار در اوایل دهه 2000 پرواز کرد، اما تا سال 2015 آماده جنگ نشد. علاوه بر اعلامیه‌های سه کشور، تصاویر خیالی از پرواز GCAP بر فراز هر سه کشور منتشر شد: پرواز GCAP نیروی هوایی سلطنتی بر فراز رودخانه تیمز، کاخ وست‌مینستر، و بیگ بن. یک نسخه نیروی هوایی ایتالیایی که بر فراز کولوسئوم رم پرواز می کند. و یک GCAP نیروی دفاع هوایی ژاپن با کوه فوجی در پس زمینه هر سه کشور GCAP را یک جنگنده «نسل بعدی» توصیف می کنند، جنگنده ای که از نظر فناوری نسلی جلوتر از جت های نسل پنجم فعلی خواهد بود. در حالی که هر سه کشور در حال حاضر نسخه های مختلف جنگنده ضربتی مشترک F-35 را استفاده می کنند اما F-35 همه نیازهای آنها را برآورده نمی کند. یکی دیگر از عوامل ایجاد GCAP تمایل به حفظ پایگاه صنعتی جت های جنگنده هر سه کشور، ایجاد شغل و توسعه یک محصول صادراتی بسیار مطلوب است که تنها چند کشور دیگر می توانند ارائه دهند. اگرچه این برنامه در مراحل اولیه است اما می‌توانیم با نگاهی به برنامه‌های FX و Tempest به جزئیات طراحی GCAP پی ببریم. هر دو دو موتوره و تک سرنشین بودند که منجر به ساخت جت‌های جنگنده بزرگ‌تر، سنگین‌تر، اما دوربردتر و قدرتمندتر می‌شد. هر دو طرح های پنهان کار با سطوح مسطح، روکش، و باله های دم کج شده و تقریباً صاف بودند. تمپست موشک هوا به هوای پیشرفته Meteor را حمل می کرد، در حالی که FX قرار بود موشک هوا به هوا مشترک جدید را حمل کند که از فناوری پیشرانه رم جت پیشرفته Meteor استفاده می کرد. FX و Tempest هم در چارچوب زمانی و هم در برخی از اهداف طراحی همزمان بودند. ژاپن یک جنگنده بزرگ و دوربرد می خواست که بتواند از حریم هوایی ژاپن در برابر تهدیدات چین، روسیه و کره شمالی محافظت کند.نیروهای بریتانیا و ایتالیا که اغلب در خارج از کشورهای خود مستقر می شوند، خواهان جنگنده ای مشابه اما دورپرواز هستند. به عنوان مثال انجام ماموریت های جنگی علیه دولت اسلامی (داعش)یا گشت زنی در مرزهای طولانی ناتو با روسیه. نسخه ژاپنی GCAP ممکن است برای نبرد هوا به هوا کمی بهینه‌تر شود، در حالی که نسخه اروپایی ممکن است مأموریت‌های هوا به هوا و هوا به زمین را به طور مساوی تقسیم کند. طرح قدیمی تمپست در حال حاضر، سه جنگنده شناخته شده نسل ششم در دست توسعه هستند: GCAP، جنگنده نسل بعدی نیروی هوایی ، و یک برنامه نیروی دریایی ایالات متحده با همین نام. چین که برای رسیدن به غرب رقابت می کند، تقریباً به طور قطع در حال کار بر روی حداقل یک هواپیمای نسل ششمی است.هر نسل با مجموعه ای از قابلیت های تکنولوژیکی تعریف می شود که بر اساس نسل قبلی ساخته شده است. GCAP و دیگر جنگنده‌های نسل ششم دارای ویژگی‌های نسل پنجمی مانند رادارگریزی و جنگ شبکه محور خواهند بود، در حالی که ویژگی‌های جدید می‌تواند شامل کمک خلبانی هوش مصنوعی، استفاده از رادار دماغه‌ای برای جنگ الکترونیک و سایر تواناییهای جنگ الکترونیکی، عملیات بدون سرنشین، تسلیحات لیزری و توانایی کنترل چندین پهپاد مستقل باشد.ساخت جت های جنگنده مدرن بسیار پرهزینه است. فقط ایالات متحده و چین به طور مستقل جنگنده های نسل پنجم را توسعه داده و به میدان فرستاده اند. روسیه هواپیمای سوخو-57 "فلون" را به پرواز درآورده است، اما در تبدیل آن به یک جنگنده عملیاتی موفق نبوده است. تولید جنگنده‌های نسل ششم آسان‌تر نخواهد بود، اما تجمیع منابع ژاپن، بریتانیا و ایتالیا هزینه‌ها را کاهش می‌دهد و یک جنگنده در کلاس جهانی را در دسترس هر سه قرار می‌دهد. بن پایه https://www.popularmechanics.com/military/weapons/a42218929/japan-italy-uk-new-fighter-jet/ https://www.google.com/amp/s/www.theregister.com/AMP/2022/12/09/gcap/ مترجم SHAHDAD استفاده از این مطلب با ذکر نام انجمن میلیتاری مجاز می باشد

بسم ا... جنگ دراوکراین – روز دویست و هشتادو هفتم الی دویست و نود و سوم هشتم دسامبر الی چهاردهم دسامبر 2022 از تصاویر میلیتاری پسند صحنه جنگ در اوکراین – هشتم دسامبر 2022 1-اولاف شولتز صدراعظم آلمان مدعی شده خطر پذیری تشدید جنگ هسته ای در اروپا کاهش یافته است . 2- ژنرال مارک میلی ، رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا اعلام نمود که که ممکن است جنگ درطول زمستان 2022 درا وکراین تشدید شود . ژنرال میلی در 7 دسامبر به وال استریت ژورنال گفت که خطوط مقدم در اوکراین تاحدود زیادی تثبت شده و با فرارسیدن سه ماه پایانی سال ( زمستان ) فرصت بالقوه برای شروع عملیات آفندی از دوطرف فراهم شده است . این ارزیابی با تحلیل مدیر اطلاعات ملی ایالات متحده مبنی براینکه سرعت جنگ در اوکراین در زمستان کاهش پیدا می کند تا در بهار 2023 از سر گرفته شود ، در تضاد است . به گفته این ژنرال آمریکایی ،ارتش اوکراین با نزدیک شدن فصل یخبندان شدید در اواخر دسامبر واحدهای مکانیزه خود را فعال خواهند کرد و این بدان معناست که واحدهای رزمی این ارتش آماده هستند تا از زمین یخزده برای پیشروی استفاده نمایند و اینکه موفقیت کیف در ادامه مستمر و بدون توقف تا بهار سال 2023 است . احتمالا سنگر بهداری خط مقدم ارتش روسیه 3- منابع غربی معتقدند که علیرغم اظهارات پسکوف درباره اهداف سرزمینی روسیه ، کرملین احتمالا اهداف حداکثری خود را در اوکراین رها نکرده است . 4- تحلیلگران غربی معتقدند که رفتار جناح غربگرای کرملین ، خشم میل بلاگرهای روسی طرفدار جنگ را برانگیخته است . ظاهرا فقط روسها در چپ کردن تجهیزات نظامی مهارت ندارند ... این ام777 اوکراینی یحتمل در زمان جابه جایی توسط عزیزان و برادران اوکراینی پس از صرف زهرماری ته اش آفتاب دیده !!!! 5- اظهارات اخیر پوتین به اعتقاد رسانه های غربی ممکن است به ایجاد یک فاصله مشخص میان وی و میل بلاگرهای طرفدار جنگ در روسیه منجر شود . ارتش فرانسه شش قبضه هویتزر کششی TRF1 را به ارتش اوکراین تحویل داد 6- یک مقام ارشد کرملین اعتراف نمود که سیل انتقادات میل بلاگرهای روسی را بخاطر جلب نظرات بخش ملی گرای جامعه فعلی روسیه تحمل می کند . 7- مقامات اوکراینی مدعی شدند که ارتش روسیه در حال تشدید نظامی سازی در نیروگاه اتمی زاپوروژنیه است . ظاهرا هیچ محدودیتی در افزایش قدرت مرگ آوری تسلیحات پیاده نظام وجود ندارد پیاده نظام ارتش روسیه با اضافه کردن مهمات نارنجک انداز 40 م.م به راکت آر پی جی برقدرت انفجاری این راکت افزوده البته توصیه شده که اگر متخصص نیستید و مهارت ندارید ، دست به این خوشمزه بازی ها نزنید .... 8- ارتش روسیه مواضع خود را در نزدیکی سواتوو تقویت نموده و در پاسخ به ضدحملات ارتش اوکراین ، دست به حملات متقابل در محور کرمینا زده است . 9- ارتش روسیه همچنان به عملیات نظامی خود در محور باخموت و آویدوکا-دونتسک ادامه میدهند . اولین نمونه نفربر FV103 اسپارتان بریتانیایی که گفته می شود توسط داوطلبان انگلیسی بحالت عملیاتی درآمده است صحنه جنگ در اوکراین – نهم دسامبر 2022 1-پوتین به گفته برخی تحلیلگران غربی در حال فراهم کردن زمینه مناسب برای استفاده از ابزار مذاکره برای ایجاد جدایی میان اوکراین و متحدان اش است و موضع کیف در عدم ورود به مذاکره یا نداشتن تمایلی در این زمینه ، همچنان ادامه دارد . 2- منابع غربی معتقدند که موقعیت پوتین در فضای رسانه ای روسیه همچنان بین حمایت از وزارت دفاع و میل بلاگرهای حامی جنگ در نوسان است . زره تن پوش ( بادی آرمور ) ZhZL-74 روسی که توسط ارتش اوکراین به غنیمت گرفته شده به ساختار فلس مانند این زره تن پوش دقت کنید 3- منابع غربی مدعی هستند که ارتش در حال جذب نیروی بیشتری از استان هایی که درصد کمتری روس نشین دارند است ولی روس ها با تناسب متعادل تری در حال اعزام به اوکراین هستند . 4- مقامات ارشد آمریکایی اعلام کرده اند که روسیه در ازای دریافت سامانه های تسلیحاتی ایرانی ، در حال آماده شدن برای ارائه پشتیبانی فنی ، نظامی بی سابقه ای به ایران است . خبرگزاری ان بی سی در 9 دسامبر گزارش داد که برخی مقامات ارشد آمریکایی اعلام کرده اند که روسها در ازای دریافت سامانه های تسلیحاتی بسیار دقیق ایرانی ، قصد دارد پیشرفته ترین تجهیزات نظامی خود شامل بالگرد و سامانه های پدافند هوایی را در اختیار تهران بگذارد . اولین نمونه از نفربر Sisu XA-185 فنلاندی که به غنمیت ارتش روسیه درآمده این مقامات مدعی هستند که مسکو در یکسال آینده ممکن است جنگنده های سوخو-35 را تحویل ایران داده و متقابلا خط تولید مشترک پهپاد را خاک روسیه ایجاد نماید و این قرار داد نهایی نیز شده است . برخی از میل بلاگرهای روسی مدعی شده اند که بررسی ترافیک هوایی میان ایران و روسیه نشان میدهد که هواگردهای باری نیروی هوایی ایران ، پس از یک وقفه کوتاه ، پروازهای خود را به مقصد روسیه از سر گرفته اند . این روند بلافاصله پس از ملاقات ژنرال الکساندر فومین معاون وزیر دفاع روسیه باسرلشکر محمد باقری ، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح در سوم دسامبر در تهران رصد شده است . 5- خطوط دفاعی دو طرف در محور سواتوو مرتبا در حال تقویت است و طرفین در کرمینا نیز بشدت با هم درگیر هستند . تی-90 ام 6- منابع محلی گزارش داده اند که ارتش روسیه در حال تقویت مواضع خود در غرب خرسون است . 7- ارتش اوکراین همچنان در حال هدف قراردادن مسیرهای لجستیکی روسها در جنوب اوکراین است . صحنه جنگ در اوکراین – دهم دسامبر 2022 1- به گزارش روزنامه تایمز ،یک منبع ناشناس در پنتاگون مدعی شده که وزارت دفاع امریکا دیگر اصراری به جلوگیری از حملات کیف به اهداف نظامی در خاک روسیه ندارد و این بدلیل ادامه دار شدن حملات روسها به زیرساختهای انرژی اوکراین است. این منبع خاطر نشان نموده است که پنتاگون درپی شدت یافتن حملات پهپادی و موشکی روسها به زیرساختهای حیاتی اوکراین ، دیدگاه خود را تغییر داده و کمتراز گذشته نگران تشدید جنگ هسته ای با مسکو است و این به معنای چراغ سبز برای حملات بدون سرنشین های اوکراینی به داخل خاک روسیه خواهد بود . 2- روند حملات پهپادی روسها با استفاده از بدون سرنشین های ایرانی در 10 دسامبر شدت بیشتری بخود گرفته است . فرماندهی نیروی هوایی اوکراین اعلام نموده که روسها در یک روز ، 15 حمله به خرسون ، میکولایف و اودسا انجام داده اند و پدافند هوایی این کشور نیز 10 فروند از پرنده های مهاجم را سرنگون نموده است . به گفته منابع غربی ، پس از روند کاهشی حملات پهپادی با سرد تر شدن هوا ، برخی مدعی شدند که این سلاح ها در هوای سرد عمل نخواهند کرد ولی احتمالا روسها براین مشکل فائق آمده و پس از سه هفته کاهش حملات ، مجددا آفند هوایی در مقیاس بزرگتری را در دستور کار قرارداده اند . این افزایش سرعت حملات ، احتمالا بدلیل دریافت محموله جدیدی از ایران نیز ممکن است برنامه ریزی شده باشد . موضع خمپاره انداز احتمالا 120 م.م 3- منابع غربی معتقدند که عدم موفقیت پوتین در بیرون راندن توپخانه ارتش اوکراین از حومه دونتسک ، اطمینان رهبران این شهر را نسبت به خود تدریجا از دست می دهد . 4- برخی رسانه های غربی مدعی شده اند که مقامات روسی با روند سریع تری در حال اعزام نیروهای چچنی برای مدیریت شهرهای تصرف شده در خاک اوکراین هستند . صحنه جنگ در اوکراین – یازدهم دسامبر 2022 1-وزارت دفاع روسیه شایعه برکناری ژنرال والری گراسیموف را از سمت رئیس ستاد کل نیروهای مسلح روسیه رد نمود . وضعیت فعلی شهرهای اوکراین 2- منابع اوکراینی وروسی گزارش داده اند که جنگ در امتاد خط سواتوو- کرمینا و در حومه لیمان علیرغم شرایط بد جوی با شدت بیشتری ادامه دارد . 3- براساس ادعای یک میل بلاگرروسی ، ارتش این کشور بیشتر از 200 دستگاه تانک را از محور خرسون به کوپیانسک منتقل نموده و همزمان ستونی از تانکهای تی-90 در لوهانسک بسمت غرب در حال انتقال هستند . راست : ظاهر ارتش اوکراین تمامی تویوتاهای لندکروز 75/90 ، چهار چرخ متحرک تحویلی را وارد جبهه باخموت نموده چپ : سلاح سی زد-805 غنیمتی 4- در باخموت ، ارتش روسیه همچنان در حومه این شهر در حال نبرد و پیشروی هستند . به گفته مقامات اوکراین ، ارتش روسیه به جای وارد کردن گردان های تاکتیکی خود ، با واحدهایی که سازمان رزمی کوچکتری دارند ، وارد عمل می شود و این روند تهاجمی تری را به این نیروها داده است . 5- ارتش اوکراین ، به مناطق اسکادوسک ، هولاپریستان ، اولشکی ، نواکاخوفکا در استان خرسونکه خطوط لجستیکی ارتش روسیه نیز هستند ، حمله برده است . 1-BMPT ترمیناتور در محور سواتوو 6- به گفته منابع غربی ، کرملین همچنان به بلاروس فشار وارد می آورد تا از عملیات نظامی ارتش روسیه در اوکراین پشتیبانی نماید . در همین راستا ،منابع غربگرای مستقر در بلاروس مدعی شده اند که ارتش این کشور تا امروز چیزی در حدود 122 دستگاه تانک تی-72 را به ارتش روسیه تحویل داده تا برای ارتقاء و بروزرسانی به روسیه منتقل شوند . علاوه براین ، گفته می شود حدود 60 دستگاه نفربر بی ام پی-2 و 98 دستگاه تی-72 دیگر نیز به روسیه تحویل داده شده است . در حوزه مهمات توپخانه ، منابع غربی مدعی هستند که بلاروس در ماه های اکتبر و نوامبر 2022 مهمات 122م.م و 152 م.م را به روسها ارائه نموده و همزمان با مقامات ایرانی برای ایجاد خط تولید یا خرید انبوه مهمات نیز وارد مذاکره شده اند . این درحالی است که ارتش بلاروس با افزایش تهدیدات ، حدود 100 هزار سرباز جدید را برای خدمت وظیفه فراخوانده و به شکل موازی ، حدود 20 هزار سرباز روسی نیز برای آموزش وارد پادگان های این کشور شده اند . با این حال ، ارتش بلاروس ظرفیت مشخص آموزشی را در اختیار دارد و این با توجه با سازمان رزمی این ارتش که تنها شامل شش تیپ مانوری و حدود 45000 نیرو در قالب دو ستادفرماندهی می شود ، تاحدودی قابل پیش بینی است . اما ارتش این کشور در حال حاضر پذیرای یک نیروی دوبرابری هستند و با پیوستن سربازان جدید ، این ظرفیت زیر فشار سنگین تری نیز قرار می گیرد . در همین زمینه برخی پیش بینی کرده اند که درصورت ورود بلاروس به جنگ ، ارتش اوکراین مجبور خواهد شد تا بخشی از نیروی انسانی و تجهیزاتی خود را از خطوط مقدم با روسیه منتقل کند و اگر محاسبات اولیه در خصوص مشارکت 15000 نفری ارتش بلاروس در کنار 9000 سرباز روسی مستقر در این کشور محقق شود ، ممکن است مسیر رویدادها سمت و سوی دیگری بخود بگیرد . صحنه جنگ در اوکراین – دوازدهم دسامبر 2022 1- ارتش روسیه همچنان در حال شکل دهی و تثبیت خطوط دفاعی خود در شرق اوکراین بخصوص در نزدیکی محور خارکف- لوهانسک است تا از عملیات تهاجمی در دونتسک پشتیبانی بیشتری صورت گیرد . 2- وزیر دفاع اوکراین مدعی شده که این کشور قصد دارد تا به حملات خود در زمستان 2022 ادامه دهد و این روند تا بهار سال 2023 بطور خواهد انجامید . ستون نظامی ارتش بلاروس در حال حرکت بسمت مرزهای مشترک با اوکراین صحنه جنگ در اوکراین – سیزدهم دسامبر 2022 1- با وجود اعلام آمادگی ارتش بلاروس برای شروع عملیات رزمی ، همچنان حمله این نیروها به اوکراین بعید به نظر می رسد. در 13 دسامیر لوکاشنکو دستور آماده باش کامل را برای ارتش بلاروس صادر نمود ولی به نظر نمی رسد که این دستور پوششی برای حمله به اوکراین باشد . در این روز ، ستونی از واحدهای مکانیزه بلاروس از شرق مینسک به جنوب این شهر حرکت می کنند ولی همزمان با این تحرکات ، دسته از تانکهای تی-80 روسی در حدود 30 کیلومتری مرز بلاروس و اوکراین مستقر شده اند و نیروی هوایی روسیه نیز 3 فروند MIG-31K را در فرودگاه ماچولیشی عملیاتی نموده است ولی هنوز نشانه ای آغاز عملیات آفندی دیده نمی شود . ابتکار جالب از سوی صنعتگران اوکراینی یک قطعه از بدنه جنگنده ضربتی سوخو-34 و احتمالا بخشی از قطعات پیشرانه بعنوان پایه ، در حالی که نماد ملی اوکراین در آن بصورت فرورفته ساخته شده 2- به گفته منابع عبری ، ایران بدنبال تحویل موشکهایی با برد کمتر به روسیه است تا از روبروشدن با تحریم های سازمان ملل اجتناب نماید . به گفته این منبع ، تهران هنوز در خصوص تحویل موشکهای دوربرد به مسکو در تردید است و با توجه به قطعنامه 2231 شورای امنیت به سال 2015 که مانع از فروش یا خرید موشکهایی با برد بیشتر از 300 کیلومتر و محموله بیش از 500 کیلوگرم شده است ، ایران ممکن است از بازگشت برخی تحریم ها تا حدودی نگران شده باشد . 3- ارتش اوکراین اعلام نموده که روسها با موشکهایی به زیرساختهای این کشور حمله می کنند که در دهه نود میلادی و پس از به رسمیت شناخته شدن الحاق کریمه و دونتسک- لوهانسک به خاک اوکراین ، به خاک روسیه منتقل شده است . 4- مقامات امریکایی اعلام کرده اند که در حال نهایی کردن برنامه انتقال سامانه پاتریوت به اوکراین هستند . صحنه جنگ در اوکراین – چهاردهم دسامبر 2022 1- برخی مقامات اوکراینی معتقدند که ارتش روسیه ممکن است همزمان با آغاز ژانویه 2023 دست به یک سلسله حملات گسترده بزند . به گفته مقامات ارشد کیف ، شاخص هایی نظیر روند روبه گسترش بسیج نظامی ، اعلام سربازگیری قراردادی و انتقال تسلیحات سنگین حاکی از برنامه ریزی مسکو برای یک حمله گسترده در ژانویه یا فوریه 2023 است . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع1 منبع2 منبع3 منبع4 منبع5 منبع6 منبع7

سپهد والری زالوژنی رئیس ستاد کل مشترک ارتش اکراین اعلام کرد بسیج عمومی ارتش روسیه کار ساز بوده و تهدیدی برای اکراین محسوب میشود . در حال حاضر روسها توان بسیج 1.2 تا 1.5 میلیون سرباز را دارند. ارتش روسیه قصد تهاجم مجدد به سمت کیف را با مشارکت 200 هزار دارد. موج اصلی حملات روسها بین فوریه و حداکثر مارس بوده . ارتش اکراین در حال نبردهای سنگین با روسهاست و خون های زیادی ریخته شده است . در حال حاضر مهم ترین هدف اکراین حفظ خطوط و از دست ندادن زمین است و در مرحله بعد حفظ ذخایر و تجهیزات و آمادگی برای مقابله با موج جدید حملات روسهاست . در صورت وجود 300 دستگاه تانک 700 نفربر بی ام پی و 500 توپ ارتش اکراین توانایی بیرون راندن روسها را دارد ولی در حال حاضر به دلیل عدم وجود منابع کافی ارتش این کشور آمادگی عملیات بزرگ را ندارد . همچنین فعلا نیازی به بسیج گسترده برای جمع آوری سرباز نیست ------------------- در حاضر حاضر کل خطوط شاهد درگیری هستن بجز محور ژاپورژیا که واقعا ساکن شده . این سکوت تنها نشانه یک دلیل است آماده شدن طرفین برای یک نبرد سنگین. یکی از محورهای مهم عملیاتی اکراین حمله به شهر ملیتوپول است که در حال حاضر حدود 75 کیلومتر با خطوط درگیر فاصله دارد. در صورت تصرف این شهر که کاری سختی به نظر می آید واحدهای روس در جنوب در معرض دو نیم شدنو منطقه کریمه در دسترس اکراین قرار میگیرد. البته در حاضر حاضر اکراینی ها فراتر از 300 دستگاه تانک دارند ولی آیا این تعداد را به صورت آزاد و ذخیره داشته باشند فعلا خیر. نبردهای خرسون و خارکف دونتسک و در سه هفته اخیر حملات روسها خسارتهای زیادی را به اکراین وارد کرده است. منابع رسمی و غیر رسمی اکراین از کمبود مهمات وتجهیزات صبحت کرده که بخشی از آن واقعیت داشته و بخشی هم برای تحت فشار قرار دادن ناتو است ارسال تانکهای لئوپارد2 سامانه پاتروت و کیتهای هدایتی برای بمب های سقوط آزاد از برنامه های ناتو است که بجز تانکهای لئو پارد موارد دیگر دردسترس تر است جالب اینکه با وجود اعلام سپهبد زالوژنی به عدم نیاز به بسیج نیروها زمزمه های این اقدام برای فصل بهار 2023 به گوش میرسد کارخانه اورهال ادوات زرهی روس. روسها از زندانیان برای کار دراین کارخانه استفاده میکنند. اما نکته تصویر اورهال زرهکوب های اس یو 85 و اس یو 100 است تاریخ شروع تولید این دو مدل مربوط به سال 1943 و 1944 بوده ودارای توپهای 85 م م و 100 م م بوده روسها این توپهای را از انبارهای خود خارج و بعد از اورهال احتمال به صورت ذخیره نگهداری شوند ادامه ساخت خطوط دفاعی در دونباس البته قرار نیست که کل ارتش روسیه در این مواضع سنگر بگیرند بلکه این خطوط نقش عملیات تاخیری را داشته و واحدهای اصلی روس در پشت این مواضع مستقر شده اند و همچنین ایجاد جان پناه وسنگرهای مناسب برای مدافعین یکی دیگر از دلایل ساخت آن است است یکی از انتقادهای که به روسها در نبردهای خارکف وارد شد نبود سنگرها و مواضع دفاعی مناسب بوده به طوری که عموم سربازان روس در سنگرهای انفرادی که حداکثر تا کمر را پوشش میداد پناه گرفته بودن و خرسون حملات پهپاد لانست رادار ارتفاع سنج رادار سامانه اس 300 توپ ام 777 پرتابگر اس 300 (البته قبلا این سامانه منهدم شده روسها قصد داشتن تیوب های این پرتابگر را نابود کنند) تلفات انسانی اکراین + به اسارت گرفتن 11 نظامی اکراینی هدف قرار گرفتن نظامیان روس بوسیله خمپاره و کشته شدگان ارتش روسیه خسارتهای تجهیزاتی ارتش اکراین جمهوری اذربایجان با هزینه اتحادیه اروپا 450 ترانسفورماتور و سایر تجهیزات پست برق را در اختیار اکراین قرار میدهد خسارتهای روسیه لهستان سامانه های پدافندی سام 3 متحرک خود را در اختیار اکراین قرار داده . این سامانه بروی شاسی تانک 55 قرار گرفته است آر پی جی 7 بشدت مسلح راکت RPG7L نارنجک ضد نفر و ۴۰ م م

این سامانه ی پدافندی از موشک های AMRAAM (امرام) استفاده میکنه که هر موشک تقریبا یک میلیون دلار قیمت داره. یعنی 13 موشک 13 میلیون دلار خرج داشته برای زدن 13 شاهد که قیمت همه یشان260 هزار دلار میشود. (قیمت هر شاهد 20 هزار دلار گفته شده) که این موشک ها 50 برابر هزینه ی بیشتری نسبت به هزینه ی شاهد ها در این حمله دارند. با این اوصاف بهتر هست بگوییم روسیه با پهپاد های شاهد موشک های امرام اکراین را نابود کرده!

با سلام خدمت همه دوستان گرامی اگر این ادعا درست باشد به ازای هر شاهد چقدر خرج کرده اند ؟ فکر می کنم با سقوط دو میگ 29 در ازای زدن شاهد ها نه تنها هزینه خرید جبران شده که روسها کلی هم سود کرده اند

شاهین ترازو در برابر شاهد نبرد نیروی هوایی اوکراین با بدون سرنشین های انتحاری شاهد -136 در ماه مارس 2022 ، درست زمانی که نبرد هوایی دیوانه واری بر فراز آسمان اوکراین در جریان بود ، گفتگویی اختصاصی با خلبان جنگنده میگ-29 نیروی هوایی اوکراین با شناسه رادیویی Juice ( آب میوه ) صورت گرفته بود ولی چیزی در حدود 9 ماه پس از این تاریخ ، ماهیت رزم هوایی در جنگ میان روسیه و اوکراین تغییر نموده و تسلیحات و تاکتیک های جدید بکار گرفته شده که مهم ترین آن ، تلاش ارتش روسیه برای درهم شکستن زیرساختهای حیاتی این کشور محسوب می شود. با این وصف ، نیروی هوایی اوکراین علیرغم اینکه هنوز جنگنده های جدیدی دریافت ننموده ، ولی همچنان فعال به نظر می رسد . این بخش از مصاحبه ای که با این خلبان اوکراینی انجام شده ، به بررسی رودرویی با پهپادهای ایرانی مورد استفاده ارتش روسیه می پردازد. جویس در جریان مصاحبه خود که از یک پناهگاه امن در یکی از پایگاه های هوایی ارتش اوکراین صورت گرفت ، توضیح میدهد که در حال حاضر ، اسکادران وی که به جنگنده های میگ-29 مجهز است ، وظیفه اجرای ماموریتهای تندخیز (آلرت )واکنش سریع ( QRA) را برعهده دارد . وی که علیرغم پروازهای متعدد به گفته خودش ، هنوز شکاری را در رزم هوابه هوا ثبت نکرده ، مدعی است که برخی مسائل فنی باعث شده که درگیری موفقیت آمیزی نداشته باشد ، ضمن اینکه تغییر ماهیت تهدید هوایی نیز کار خلبانان نیروی هوایی این کشوررا نیز سخت تر کرده است . خلبان نیروی هوایی اوکراین با شناسه رادیویی "جویس" وی در مارس 2022 در مصاحبه خود در خصوص چالش های مقابله با موشک های کروز روسی سخن گفته بود و مدعی گردید که رهگیری این موشکهای مادون صوت که روسها برای انهدام زیرساختهای نظامی و غیرنظامی اوکراین استفاده می کنند ، یک چالش قابل توجه برای فرماندهان ، خلبانان و برنامه ریزان نظامی این کشور محسوب می شد . اما این چالش از زمانی که پهپادهای شاهد به ترکیب موشک های کروز اضافه شده اند بسیار بزرگتر و سخت تر شده و برای جتهای فالکروم اوکراین که متعلق به دوران جنگ سرد است ، خنثی سازی این تهدید ، چندان ساده نیست . جویس بخصوص در خصوص شناسایی و رهگیری بدون سرنشین های شاهد در شب سخن گفت و چنین عقیده داشت که روند رهگیری شبانه به هیچ عنوان مساله ساده ای بشمار نمی آید . توپ 30 م.م GSh-30-1 جنگنده میگ-29 به اعتقاد او ، اکتبر 2022 حملات بدون سرنشین های شاهد به یکباره افزایش پیدا نمود و نیروی هوایی اوکراین نیز پس ازماه مارس که بشدت درگیر جنگ شد ، مجددا در اکتبر تحت فشار قرار گرفت تا زهر حملات روسها تا حدودی گرفته شود . وی توضیح میدهد که بارها پیش آمد که شاهدها در تیررس مهمات محمول فالکروم قرار گرفت ولی بدلیل اینکه پهپادها برفراز مناطق مسکونی به پرواز درآمده بودند ، از درگیری با آنها اجتناب شد . در عوض ، به گونه ای دالان های پرواز طراحی گردید که پهپادها اجبارا از مسیرهای خاصی بسمت اهداف خود پرواز کنند که آنها را در برابر آتش سامانه های دفاع هوایی زمین پایه قرار می داد . او از این وضعیت اظهار تاسف می نمود و معتقد بود که این وضعیت برای خلبان ها یک چالش بسیار بزرگ محسوب می شود . موشکهای آر-27 آر و آر-73 تسلیحات استاندارد فالکروم های اوکراینی او که از تجارب خود در رویارویی با پهپادها شاهد سخن می گفت ، معتقد بود که جدا از مشکل رهگیری این بدون سرنشینها بر فراز مناطق مسکونی ، شناسایی این بدون سرنشین ها و درگیر شدن با آنها نیز یک مشکل اساسی است ، چرا که دسته های پروازی شاهد بر روی صفحه رادار فالکروم به مانند حرکت گروه های پرنده های مهاجر بوده و رادار میگ-29 در اغلب موارد برای شناسایی و درگیر شدن با آنها دچار مشکلات متعدد می شود ولی این مساله برای موشکهای کروز دردسر کمتری دارد ، چرا که سرعت کروزها به گونه ای است که وقتی بطور مثال در امتداد یک جاده و درارتفاع پائین بسمت هدف حرکت می کند ، امکان شناسایی و رهگیری آسان تری دارد ولی شاهد ها بدلیل اینکه آهسته تر بوده ، امواج داپلر رادار فالکروم امکان شناسایی آن را در یک محیط با توپوگرافی ناهموار یا مناطق مسکونی ندارد . راست :بقایای نخستین میگ-29 فالکروم ساقط شده اوکراینی بدست شاهد -136 چپ : خلبان وادیم وروشیلوف (با شناسه رادیویی "کارایا" ) که تا امروز دوفروند میگ-29 را از دست داده ولی هنوز زنده است یکی از خلبانانی که با این مشکل روبرو شد ، وادیم وروشیلوف با شناسه رادیویی "کارایا" بود که در 12 اکتبر 2022 قبل از اینکه ساقط شود ، 5 فروند پهپاد مهاجم را سرنگون نمود ولی مجددا در هفته های اخیر دچار سانحه شد . به گفته جویس ، کارایا خوش شانس بود که موفق شد در روشنایی روز این بدون سرنشین ها را ساقط کند ، چرا که حملات شاهد معمولا شبانه صورت می گرفت ولی وی به شکل بصری موفق شد آنها را شناسایی کرده و با قرار گرفتن در حالت درگیری ، آنها را سرنگون نماید ولی وقتی با دوفروند بعدی وارد نبرد شد ، هوا تاریک شده بود و به همین دلیل با برخورد با قطعات شاهد هدف قرارگرفته ، سرنگون گردید . این خلبان فالکروم مدعی است که شهرهای اوکراین بطور کامل در خاموشی به سر می برد در نتیجه خلبانان فالکروم بطور کامل به ناوبری مبتنی بر سامانه GPS متکی هستند تا اطمینان کافی از موقعیت دقیق جنگنده حاصل شود ، در حالی که وقتی شرایط آب و هوایی بدتر می شود ، افق دید محدود شده و در طول روز نیز می بایست پرواز مبتنی بر سامانه های جنگنده صورت گیرد . شاهد-136 به همین دلیل پس کاهش روشنایی روز ، وی برای ساقط کردن دو پهپاد باقی مانده ، باید آنچنان به هدف نزدیک می شد تا پهپادها به شکل بصری شناسایی شده و سپس مورد هدف قرار می گرفتند . جویس می گوید که موشکهای موجود در نیروی هوایی اوکراین ، امکان درگیری با این نوع هدفها در فواصل دور را ندارند و بسته به ارتفاع پروازی معمولا فاصله میان جنگنده ها و پهپاد تنها چند کیلومتر باید باشد که به شکل طبیعی پس از شلیک ، جنگنده بسرعت به محدوده هدف وارد شده و این دقیق مشکلی بود که کارایا با آن مواجه شد . در نتیجه ، قطعات شاهد وارد موتور شده و همزمان به دماغه و آسمانه فالکروم و حتی تثبیت کننده ای افقی جنگنده آسیب وارد کرد که درنتیجه جت کارایا غیر قابل کنترل شده و با آتش گرفتن پیشرانه ، وی سرنگون شد . با این حال وی در زمان خروج اضطراری با تکه های آسمانه فالکروم نیز برخورد نمود ولی در مجموع بلحاظ فیزیکی آسیب چندانی ندید . وی در خصوص گزینه های موجود فالکروم برای مقابله با شاهدها چنین عقیده دارد که نیروی هوایی اکنون تنها به موشکهای آر-73 مادون قرمز که برای درگیر شدن با شاهدها اصلا مناسب نیست و همچنین موشک آر-27 آر که با هدایت راداری خود گزینه مطلوب تری است ولی محدودیتهای رادار اجازه استفاده حداکثری از توامندی این موشک را نمیدهد ، مجهز است . البته سومین گزینه یعنی توپ 30 م.م نیز وجود دارد که تنها درطول روشنایی روز و هوای صاف می توان آن را بکار برد . روشنایی کابین فالکروم درپرواز شبانه ( احتمالا این روشنایی ناشی از شلیک موشک بوجود آمده ) به گفته وی ، کاهش حملات شاهد ها هیچ ارتباطی به هوای زمستانی اوکراین ندارد اگر چه زمانی که رطوبت هوا زیاد و دما نیز بسمت 0 درجه متمایل شود ، (که منجر به یخزدگی خواهد شد ) می تواند مشکلاتی را برای عملیات شاهدها فراهم کند ولی روند نزولی حضور شاهد احتمالا بدلیل خالی شدن ذخایر یا تغییر تاکتیک ها صورت گرفته باشد . علاوه براین ،شاهد ها بتدریج دردسرهای بیشتری برای پدافند زمین پایه اوکراین فراهم می کنند چرا که امکان تامین پوشش یکپارچه راداری بصورت پایداربه منظور مقابله با این تهدید تا امروز فراهم نیامده و این باعث شده تا روند سرنگونی این پهپادها سخت تر نیز شود . خلبان نیروی هوایی اوکراین با شناسه رادیویی "جویس" جویس دراین ارتباط توضیح میدهد که ارتش اوکراین پوشش 100 درصدی برای ارتفاع بالا و متوسط را فراهم نموده و حتی این کار برای ارتفاع پائین نیز صورت گرفته ، ولی برای ارتفاع بسیار کم اینکار هنوز انجام نشده و ازنظر اقتصادی نیز کار نشدنی به نظر می رسد ، چرا که اوکراین یکی از کشورهای بزرگ اروپایی است . اما ایجاد پست های دیده بانی ثابت و متحرک و یک شبکه هشدار دهنده به همراه خودروهای تاکتیکی مسلح به تیربار های سنگین و دوش پرتاب ها که در سراسر کشور پخش شوند میتواند تا حدودی چاره کار باشد ولی این کار با توجه به مساحت بالای اوکراین ، دشوار خواهد بود . سِلفی خلبان جویس در کابین فالکروم در حالی که جنگنده وی به 4 تیر آر-73 و دوتیر آر-27 آر مسلح شده است با وجود تمام موفقیتهایی که تاکنون در برابر بدون سرنشین های شاهد بدست آمده ، جویس و همکارانش معتقدند که همکاری دفاعی ایران و روسیه که به معنای تحویل پهپادهای بیشتر به مسکو است ، می تواند امری محتمل باشد . این درحالی است که خبرهای جدید حاکی از سریع تر شدن خط تولید موشکهای کروز روسی است و حتی اگر این روند محدود نیز باشد و نگرانی جدید که ناشی از تحویل موشکهای بالستیک ایرانی به روسیه نیز بدان اضافه شود ، امکان افزایش خطر برای نیروی هوایی و همچنین زیرساختهای نظامی و انرژی اوکراین نیز وجود دارد . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند 1- منبع 1 2- منبع2

ساخت مشترک هواپیما و بالگرد با روسیه: معاون صنایع حمل و نقل وزارت صمت: در یازدهمین نمایشگاه بین‌المللی هوایی ایران، همکاری‌های مشترک صنایع هوایی ایران و روسیه در زمینه همکاری‌های مشترک در MRO هواپیماهای تجاری، ساخت هواپیماهایی با ظرفیت ۱۰۰ تا ۱۵۰ نفر توسط اتحادیه هواپیمایی روسیه، همچنین همکاری مشترک در طراحی و تولید هواپیماهای ۷۰ تا ۱۰۰ نفره وبالگرد ka-226 در ایران پیگیری می‌شود

بسم ا... بخش دوم و پایانی رولز رویس اف-130 قلب تپنده استراتوفورترس در سپتامبر 2022 شرکت بوئینگ با انتشار ویدئویی اعلام نمود که برنامه تعویض پیشرانه های بمب افکن بی-52 ، با آغاز آزمایشهای تونل باد نمونک این هواگرد صورت قطعی بخود گرفته است . این ویدئو نگاه بهتری را در خصوص نوع ترکیب بندی پیشرانه فوق الذکر در ترکیب با بدنه و غلاف های نگهدارنده آن بر روی بالهای بی-52 در اختیار تحلیلگران قرار میدهد . این قرارداد پیش ازاین با شرکت رولزرویس منعقد شده بود تا نیروی هوایی اطمینان پیدا کند که این بمب افکن ها می توانند تا سال 2050 و احتمالا پس از آن نیز بخدمت خود ادامه دهند . روند زمانی تغییرات صورت گرفته بر روی غلاف نگهدارنده پیشرانه بی-52 در این ویدئوی کوتاه که در حساب کاربری بوئینگ ارسال شده ، یک نمونک بی-52 در مقیاس 1:4 را می توان در داخل تونل باد فراصوتی این شرکت مشاهده نمود که گفته شده آزمایش هایی تا سرعت حدود 920 کیلومتر درساعت بر روی این نمونک صورت گرفته است . متنی که همراه با این ویدئو ارسال شده معتقد است که این نمونه شبیه نمونک هایی است که مهندسان این شرکت در دهه پنجاه میلادی از آن استفاده می کردند و اکنون نیز برای جمع آوری داده ها به منظور بررسی رفتار آیرودینامیک این هواگرد کاربرد پیدا کرده است . در این ویدئو ، 4 غلاف پیشرانه که هر کدام از دو بخش جداگانه که برای قرار دادن پیشرانه جدید در آن پیش بینی شده ، قرار دارد که در مجموع هشت دستگاه پیشرانه رولزرویس اف-130 را در خود جای می دهد . مایک سلتمن ، مهندس آیرودینامیک بوئینگ در این ویدئو به مخاطب یادآوری می کند که پیشرانه های اف-130 در مقایسه با موتورهای پراتاندویتنی TF-33-PW-103 مصرف سوخت کمتر و روند تعمیر و نگهداری بهتری را ارائه می کنند . درواقع ، خط تولید پیشرانه های پرات اندویتنی از سال 1985 متوقف شده و پیش بینی می شود که از سال 2030 دیگر قابل پشتیبانی نیستند ، در حالی که بمب افکن های بی-52 برای ادامه خدمت تا سال 2050 نیازمند تعویض پیشرانه های کنونی خود بوده و به همین دلیل نیروی هوایی در اسناد "باز-مهندسی / باز-طراحی " خود همواره بدنبال یک پیشرانه جدید بود که اینک با محصول رولزرویس محقق شده است . نمای جلویی( آویزگاه /غلاف) پیشرانه های جدید بی-52 در تونل باد بوئینگ سلتمن در این ویدئو معتقد است که هدف از اجرای آزمایش تونل باد ، جمع آوری داده ها و ایجاد یک پایگاه داده هایی با محوریت خطاها به منظور کاهش دادن میزان خطرپذیری کارکرد موتور در شرایط مختلف است . علاوه براین ، ابعاد موتورهای جدید ، طراحی پوشش های جدیدتری را نیز ضروری نموده با این تبصره که خللی در میزان هوای ورودی وارد نیاید. نمای پشت ( آویزگاه /غلاف) پیشرانه های جدید بی-52 در تونل باد بوئینگ بدین ترتیب ، در حالی که پیشرانه های تی اف-33 پرات اندویتنی چیزی در حدود 68 سال به ناوگان بی-52 ها کمک کرده اند تا همواره بصورت عملیاتی در خدمت باشند ، ولی روند تعمیر ونگهداری آنها بشدت گران قیمت شده است . بر اساس اسناد منتشر شده نیروی هوایی ، استاندارد تعمیراتی نیروی هوایی برای این پیشرانه حدود 6000 ساعت پرواز است که هزینه ای درحدود 2 میلیون دلار را بخود می بیند که از سال 2019 این عامل به همراه بحث افزایش قیمت سوخت جت باعث شده تا هر پرواز بی-52 حدود 70 هزار دلار برای نیروی هوایی خرج تراشیده و این بدان معناست که استراتوفورترس یکی از گران ترین هواگردهای رزمی در حال خدمت نیروی هوایی ارتش ایالات متحده محسوب می شود . با توجه به این مساله ، نیروی هوایی مناقصه ای را درسال 2018 برگزار نمود که درآن سه شرکت پرات اند ویتنی ، جنرال الکتریک و رولزرویس شرکت داشتند که پس از یک نبرد سه ساله ، رولزرویس موفق شد تا قرارداد حدود 500 میلیون دلاری ( که پتانسیل رسیدن به رقمی در حدود 2.6 میلیارد دلار را نیز دارد ) بدست آورد . این قرارداد شامل تحویل حدود 608 دستگاه موتور به اضافه قطعات یدکی ، تجهیزات پشتیبانی و داده های مهندسی است تا روند نگهداری این فناوری در حد قابل اطمینانی قرار گیرد . طرح دیجیتالی آویزگاه آزمایش پیشرانه اف-130 در تاسیسات رولزرویس در همین رابطه ، رولزرویس ، موتورهای اف-130 را در تاسیسات خود در ایندیاناپلیس خواهد ساخت و بوئینگ مسئولیت یکپارچه سازی آنها را با بی-52 برعهده خواهد گرفت . به گفته مقامات شرکت بوئینگ ، هر کدام از پیشرانه های اف-130 که طبق قرار داد منعقد شده با رولزرویس ساخته می شود ، جایگزین هشت دستگاه موتور تی اف-33 موجود می شود که در حال حاضر روی 76 فروند بی-52 های عملیاتی نصب شده است . در این رابطه ، به غیر از ادعای رولزرویس در خصوص افزایش 30 درصدی رانش ، در حوزه های دیگری نظیر بِرد ، عملکرد کلی موتور ، کاهش نیاز به سوخترسان برای ماموریتهای برد بلند ، هنوز اطلاعات خاصی در دسترس قرار ندارد ولی منابع نیروی هوایی در مارس 2022 اعلام کرده اند که پیشرانه جدید تاثیر منفی روی سرعت بی-52 ها نخواهند داشت . هواگرد سی-37 نیروی هوایی ارتش ایالات متحده مجهز به دودستگاه پیشرانه آربی-700 ( نسخه تجاری اف-130 ) پیشرانه اف-130 که در مناقصه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برنده شد ، درواقع امر ، نسخه نظامی شده پیشرانه تجاری آربی-700 است که درحال حاضر بر روی پرنده های غیرنظامی گلف استریم GV ، جی-550 و همچنین هواگرد مخابرات نظامی صحنه نبرد E-11 نیز استفاده می شود . این شرکت مدعی است که پس از نصب ، نیروی هوایی نیازی به بازکردن موتور برای اجرای تعمیرات و بازبینی های دوره ای از روی غلاف های بی-52 را نداشته و این موتور می تواند برای تمام طول عمر برنامه ریزی شده خود روی بال باقی بماند . پیش از اینکه برنامه تعویض موتور بمب افکن بی-52 به شکل رسمی اعلام شود ، در دهه های گذشته ، چند پیشنهاد اساسی برای تعویض پیشرانه های این هواگرد وجود داشت که شامل موتورهای توربوفن با ضریب کنارگذر بالا ( high-bypass turbofan engine) نیز می شد . اگر چه این پیشنهادها بدلیل پیچیدگی بیش از حد این فناوری و روند سخت ادغام آنها با بی-52 رد شد ، چرا که با این فناوری ، تعداد موتورهای استراتوفورترس از 8 عدد به 4 عدد کاهش پیدا می نمود و این مشکلات آیرودینامیکی مختلفی را برای این هواگر بدنبال می آورد که مهمترین آن ، بحث رانش نامتقارن بود ، در حالی که بازطراحی غلاف های جدید نیز هزینه های طرح را افزایش می داد . شرکت بوئینگ نیز سالهای طولانی تلاش می نمود تا فعال کردن بخش طراحی موتور خود ، یک صرفه جویی ده ها میلیارد دلاری را به نمایش گذارد . در مجموع ، از مارس 2022 ، دو دستگاه موتور اف-130 در مرکز آزمایش موتور جت رولزرویس ( مرکز آزمایش فضایی جان استینس / می سی سی پی ) در حال ارزیابی است و انتظار می رود تا سال 2025 دوفروند بی-52 اصلاح شده مجهز به موتورهای جدید ، در جریان آزمایش های زمینی و هوایی قرار گیرند . اولین هشت فروند از بی-52 های ارتقاء یافته نیز به یک اسکادران آزمایشی در پایگاه هوایی ادواردز تحویل می شوند تا تمامی قابلیتهای نسل بعدی بی-52 در شرایط مختلف ارزیابی گردد . نیروی هوایی نیز امیدوار است تا تا پایان سال 2028 اولین سری از استراتوفورترس های اصلاح شده را تحویل گرفته و این روند تا سال 2035 تکمیل گردد . پی نوشت : 1- منبع 1 2- منبع2 3- منبع3 4- منبع4 5- منبع5 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

یمنی ها عضو پریمیوم کلوپ منهدم کردن کشتی های بزرگ نظامی با قایق بدون سرنشین هستن... اوایل فرمون رو قفل میکردن و یه آجر میزاشتن رو پدال و میپریدن پایین تا قایق صاف بخوره به کشتی(uss cole) ولی بعد هدایت شونده اش رو درست کردن:

روز گذشته چند انفجار در دو پایگاه هوایی Ryazen وEngels در عمق خاک روسیه رخ داد .در ابتدا رسانه های محلی اعلام کردن که بر اثر انفجار یک تانکر سوخت سه تن کشته شده اما ساعاتی بعد وزارت دفاع روسیه به صورت رسمی اعلام کرد بر اثر حمله پهپادهای TU141 ِیا 143 ارتش اکراین به دو پایگاه هوایی سه نظامی روس جان باختن و یک هواپیماهای تی یو 22 هم آسیب دیده است . یاپگاه هوایی Engels درفاصله 624 کیلومتری و پایگاه Ryazen در فاصله 580 کیلومتری از مرز با اکراین واقع شده است این دو پایگاه محل نگهداری بمب افکن های استراتژیک روسیه حداقل درحال حاضر بشمار میرفتن البته تا این لحظه به نظر میرسد حمله به پایگاه هوایی Engels ناموفق بوده ولی خسارت وتلفات مربوط به پایگاه Ryazen بوده است . نکته جالب پهپادهای مورد استفاده توسط ارتش اکراین هستن به غیر از نحوه رسیدن و مطلع نشدن سیستم پدافندی روسیه برد این پهپادها هست که حداکثر به 200 کیلومتر میرسد احتمالا اکراینی ها تغییرات گسترده ایی در این پهپادهای صورت داده اند البته با توجه به تصویر منتشر شده از بمب افکن آسیب دیده روسی حمله توسط جنگ افزاری با سر جنگی کوچک بوده . البته ممکن است روسها دروغ گفته باشند وحملات توسط عوامل انسانی ویا کواد کوپترها صورت گرفته چون در زمان حمله یک تانکر سوخت رسان در نزدیک این بمب افکن پارک کرده است و زمان بندی این حمله بصورت آنی و اتفاقی نبوده است. روسها در پاسخ به این حمله با بیش از 100 موشک کروز سرتاسر خاک اکراین رو مورد حملات شدید قرار داده و خسارتهای گسترده ایی به شبکه برق و آب همچنین مراکز صنعتی این کشور وارد کرده اند حملات پهپادهای انتحاری لانست روسی یه سامانه های راداری و یک آتشبار اس 300 در این حمله دو رادار منهدم و همچنین یک پرتابگر اس 300 آسیب دید . یکی از پهپادهای انتحاری هم یک حمله ناموفق را به مجموع آتشبار اس 300 صورت داده حمله ناموفق سرنگون شدن بالگرد کاموف 52 روسی بوسیله سامانه بوک اکراینی خسارت های تجهیزاتی اکراین یک نفربر ام 113 دو امرپ کریپی و یک دستگاه بی ام پی دو امرپ گریپی نفربر ام 113 و ypr بی ان پی 2وبی ام پی 23 م م احداث یک قبرستان جدید کشته شدگان ارتش اکراین در مرحله اول حدود 60 سرباز اکراینی به خاک سپرده شدن و.................... جان سالم بدر بردن تانکی تی 72 ام ارتش اکراین از اصابت موشک ضد زره روسی این موشک توسط زرههای واکنشگر تانک دفع شد بازدید پوتین از پل کریمه

به نام خدا Indonesian Aerospace Elang Hitam (Black Eagle) هواپیمای بدون سرنشین رزمی (UCAV) (2023) در راستای جدا کردن نیاز های نظامی اندونزی از خرید محصولات خارجی، هوافضای اندونزی در دسامبر سال 2019 نمونه ای تمام اندازه از پهپاد رزمی جدید خود به نام Elang Hitman (یا Black Eagle) را معرفی کرد. این پهپاد که برای نقش جاسوسی-نظارت-شناسایی (ISR) و حملات زمینی طراحی شده، بیشتر طراحی اش از سری پهپاد های جنرال اتمیکس پریدیتور آمریکایی منشا می گیرد. از نظر طراحی، این هواپیما در بخش دماغه برجسته، بدنه باریک، بال های (مستقیم) نصب شده در سطح پایین و آرایش بال های دمی V شکل به خانواده پریدیتور شبیه است. موتور نصب شده در انتهای آن هم مشابه پریدیتور است. قدرت پهپاد از یک موتور روتاکس (اتریشی) در بخش عقبی بدنه تامین می شود که یک ملخ 2 پره را در آرایش pusher می گرداند. به این ترتیب بخش جلویی بدنه برای اویونیک، ذخیره سوخت و تجهیزات ماموریتی خالی می ماند. حرکت روی زمین از طریق چرخ های سه‌گانه ثابت انجام می شود که هواپیما را به باند های آماده محدود می کند. ابعاد پهپاد شامل طول بال 16 متر می شود. هوافضای اندونزی ادعا می کند این پهپاد مداومت 30 ساعته دارد و توانایی حمل محموله آن (متشکل از رادار روزنه مصنوعی و سامانه های ISR مناسب) تا 30 کیلوگرم گزارش شده است. سرعت کروز پهپاد به 235 کیلومتر بر ساعت می رسد که توانمندی های خوبی به پلتفرمی در این کلاس می دهد. کنترل پهپاد از طریق اپراتور زمینی و ارتباطات ماهواره ای انجام خواهد شد. قابل توجه است که مدل ارائه شده در دسامبر سال 2019 فاقد هرگونه چانه یا برجستگی برای حمل سامانه های الکترواپتیکال (EO) مادون قرمز (IR) است که در اکثر پهپاد های امروزی دیده می شود. فرض بر این است که Elang Hitman برای نیاز های تسلیحاتی، موشک های هدایت پذیر ضد تانک (ATGM) و بمب های پرتابی هدایت دقیق را در زیر بال های خود حمل می کند تا نیاز ارتش اندونزی برای یک پهپاد هجومی را برآورده کند. سلاح ها به احتمال زیاد هماند پریدیتور زیر بال ها حمل خواهد شد. شرکت ملزم به ساخت و به پرواز در آوردن 2 پیش نمونه برای فاز توسعه است که در آن اولین پرواز آزمایشی برای سال 2020 برنامه ریزی شده است. صدور گواهی برای سال 2021-2023 برنامه ریزی شده تا سرانجام نیرو های مسلح اندونزی راه حلی داخلی داشته باشند. این شرکت هم اکنون تجربه ساخت بومی ترابری تاکتیکی CN-235/CN-295 اسپانیایی را به همراه دیگر محصولات توربوپراپ دارد. همچنین بالگرد های فرانسوی مانند سری Puma را نیز تولید می کند. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2023 - وضعیت: تحت توسعه - تعداد فروند ساخته شده: 2 - سازنده: هوافضای اندونزی - اندونزی - کشورهای مصرف کننده: اندونزی (احتمالی) - نقش: حملات زمینی (هدایت بمب های هواپایه برای نابودی اهداف زمینی توسط تیر بمب موشک و راکت)، پشتیبانی هوایی نزدیک (توسعه داده شده برای عملیات در نزدیکی عناصر فعال زمینی دشمن توسط انواعی از مهمات هوا به زمین)، جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - طول: 9 متر - طول بال ها: 16 متر - ارتفاع: 3.7 متر - وزن: 1200 کیلوگرم - حداکثر وزن برخاست: 3000 کیلوگرم (1800 کیلوگرم ظرفیت بار) – قوای محرکه: 1 موتور متعارف روتاکس که یک ملخ 2 پره را در آرایش pusher می چرخاند - حداکثر سرعت: 235 کیلومتر بر ساعت - ارتفاع پروازی: 14000 متر - برد: 3000 کیلومتر - تسلیحات: غیر مسلح شامل محموله 300 کیلوگرمی از تجهیزات ماموریتی مرتبط با سورتی های جاسوسی-نظارت-شناسایی (ISR)، مسلح شامل راکت 70 میلی متری IAe، مهمات هدایت لیزری MAM-L و MAM-C - نسخه ها: Elang Hitam (Black Eagle) (سری پایه) منبع

به نام خدا IDT Samoom پهپاد جاسوسی-نظارت-شناسایی (ISR)/ هجومی [2025] سموم از شرکت Intra، سامانه هواپیمایی بی سرنشین (UAS) تازه معرفی شده ای است که از کشور نفت خیز عربستان سعودی منشا می گیرد. این هواپیما با طراحی متمرکز بر "ارتفاع متوسط، مداومت طولانی" (MALE) برای انجام طیفی از نقش های بالای میدان نبرد، تازه واردی به حوزه ای بسیار شلوغ است. این هواپیما با بهره مندی از یک جفت موتور داخل محفظه آویزان از هر بال (که واحد های پروانه 3 پره را در آرایش pusher به حرکت در می آورند)،آماده است تا علاقه مشتریانی با بودجه محدود از سرتاسر جهان که معمولا توان خرید UAV/UCAV های گران‌قیمت غربی را ندارند، به خود جلب کند. یک مدل در مقیاس کوچک از پهپاد Samoom در نمایشگاه دفاع جهانی در ریاض در مارس 2022 به نمایش در آمد. این پهپاد در درجه اول برای نقش جاسوسی-نظارت-شناسایی (ISR) توسعه داده شده بود اما نمونه نمایش داده شده دارای نقاط سخت زیر بال بود که قابلیت هجومی آن را نشان می دهد. حداقل 3 نقطه سخت زیر هر بال و یک محل در وسط بدنه وجود دارد. همان طور که نشان داده شد، بدنه صاف و ساده است، به زیبایی از دماغه تا دم یکنواخت شده و بخش جلویی برجسته است تا بخش های الکترونیک را در خود جای دهد. بال های اصلی در شانه نصب شده اند، صاف اند، و در میانه بدنه به آن متصل می شوند. واحد دم از نوع ساده است که از یک باله عمودی و صفحات افقی در پایین تشکیل می شود. تجهیزات حسگر/اپتیک ها در یک برجستگی چانه ای متحرک در زیر دماغه هواپیما قرار داده شده اند که دید 360 درجه از میدان نبرد را فراهم می کنند. با همه حساب ها، این پهپاد در مقایسه با سامانه های نسل فعلی که در غرب و نقاط دیگر پیشنهاد می شود از طراحی و عملکرد بسیار معمولی برخوردار است. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2025 - وضعیت: تحت توسعه - تعداد فروند ساخته شده: 1 - سازنده: شرکت مسئولیت محدود فناوری های دفاعی INTRA (IDT) - عربستان سعودی - کشور های مصرف کننده: عربستان سعودی (احتمالی) - نقش: حملات زمینی (هدایت بمب های هواپایه برای نابودی اهداف زمینی توسط تیر بمب موشک و راکت)، پشتیبانی هوایی نزدیک (توسعه داده شده برای عملیات در نزدیکی عناصر فعال زمینی دشمن توسط انواعی از مهمات هوا به زمین)، جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، نیروهای ویژه (شناسایی عناصر و ماموریت های نیروهای ویژه/عملیات های ویژه)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - طول بال ها: 24 متر - حداکثر وزن برخاست: 3300 کیلوگرم (1050 کیلوگرم ظرفیت سلاح) - قوای محرکه: 2 موتور 6 سیلندر توربو 220 اسب بخاری داخل محفظه که هرکدام یک واحد پروانه 3 پره را به چرخش در می آورند - حداکثر سرعت: 240 کیلومتر بر ساعت - حداکثر ارتفاع پروازی: 13716 متر - تسلیحات: فاش نشده. اگرچه نسخه مدل دارای پاد های موشک های هوا به هوای برد کوتاه، موشک های هوا به سطح، بمب های پرتابی هدایت دقیق و تجهیزات ویژه ماموریت بود. دارای 5 نقطه سخت. - نسخه ها: Samoom (سری پایه) منبع

سلام و احترام کشوری با وسعت ایران و این اقلیم متنوع نیاز به انواع بالگردها در کاربری های مختلف دارد شاید نیاز بود در کنار بل 206 این محصول هم خریداری میشد ولی جایگزین هم نخواهند شد شما تصور کنید ما این بالگرد را در اختیار داشتیم و به عنوان پشتیبان بل 206 استفاده میکردیم و آن دیگری را به تعداد زیاد ---مانند موارد به نمایش درآمده--- به موشک کروز دریایی مسلح میکردیم آنوقت چه ترکیب زهرآگینی در خلیج فارس ایجاد میشد

حفاظت تداخلات الکترومغناطیسی  هدف از حفاظت  تداخل، هر اختلال الکتریکی یا الکترومغناطیسی غیر اصلی که تمایل به دخالت در دریافت سیگنال‌های مورد نظر و یا پاسخ‌های نامطلوب در سیستم های الکترونیکی تولید می‌کندرا در برمی‌گیرد. تداخل می‌تواند با هر دو منبع طبیعی و انسان ساخته شده و خارجی یا داخلی باشد و در سیستم الکترونیکی اختلال ایجاد کند. هدف اصلی کاهش تداخل در تجهیزات مدرن الکترونیکی و تاسیسات است و حداقل رساندن آن و یا در صورت امکان جلوگیری از تخریب در عملکرد سیستم و برهم‌کنش‌ها سیگنال‌های ناخواسته داخلی و خارجی است. در سیستم‌های با سیگنال‌های سطح بالا، سیگنال‌های ناخواسته با دامنه کم شاید قابل تحمل باشد، اما در بعضی سیستم‌ها خطاهای غیر قابل تحمل در پاسخ سیستم، عملکرد را مختل می‌کند. یک عنصر مهم در کنترل فعل و انفعالات سیگنال های ناخواسته، زمین کردن مناسب سیستم است. پیکربندی معمول سیگنال ایده‌آل سیستم یک سیگنال ساده جفت مولد- بار است. بدون حضور هیچ اضافه ولتاژی در حلقه، جفت ساده، اختلالی ندارد.  با این حال، هنگامی که مسیر بازگشت جریان، غیر ایده‌آل است و منابع نویز وجود دارند، اختلاف ولتاژ بین بازگشت یا سمت پایین ژنراتور وجود دارد و بازگشت و یا سمت پایین بار وجود دارد. این اختلاف ولتاژ در حلقه انتقال سیگنال بصورت سری با سیگنال مولد پدیدار شده و در بار جریان‌های نویز تولید می‌کند. الف. کاهش جریان نویز. چهار راه برای مقابله با این مشکل نویز به شرح زیرند: جدا کردن جفت منبع- بار از منابع نویز، به عنوان مثال، شناور ساختن سیستم و فراهم کردنشیلدینگ و فیلتر برای جلوگیری از تزویج با دیگر وسایل. اتصال بازگشت یا سمت پایین حلقه ژنراتور - بار به یکی از صفحات مرجع. کاهش امپدانس مسیر اتصال دو منبع نویز (ژنراتور و بار). کاهش مقدار ولتاژ نویز از طریق کنترل جریان‌های تولیدی آنها.   ادامه در پست های بعد

درود به دوستان گرامی خوب پرسیده شده که از یک سامانه الینت چطور در مقابل EMP حفاظت بکنیم. در یک کلام باید حداقل استاندارد Mil-STD-461F و تستهای RS105 و CS116 را پاس بکنید. از آنجایی که بهترین آزمایشگاه اروپایی هم فقط تا 7200 ولت بر متر تست می کند، ابتدا یک آزمایشگاه که میدان از آن خارج نمی شود بسازید و سپس روش های ابتکاری خود را روی مداری بسیار ساده تست بکنید تا EMP generator شما نتواند که آن مدار شما را بسوزاند!!!! سپس همان روش ابتکاری خود را در سامانه خود اعمال بکنید.   من هم قبلا در یک پروژه الینت همکاری داشته ام ولی در آن پروژه من کارم بهینه سازی نرم افزار اینها بود تا نیاز به ساخت سخت افزار جدید و به عبارتی پیاده سازی سخت افزاری نرم افزار موجود نداشته باشند که خوشبختانه موفق شدم برنامه اینها را اینقدر سریع بکنم که نیاز به پیاده سازی سخت افزاری نباشد. اما بخش گیرنده به عهده مهندسان مخابرات بود که من متوجه نشدم که اینها چطور مشکل EMP را حل کردند یا اساسا به فکر EMP بودند یا خیر. اول ببینیم که اگر سخت افزاری ساختیم چطور باید آن را برای EMP تست بکنیم. هنگامی که یک شوک شدید به اتمها وارد می شود (مثل بارش شدید پرتوهای گاما ناشی از انفجار یک بمب 50 مگاتنی هیدروژنی در ارتفاع 320 مایلی (که برای تخریب در کل یک قاره کافی است) ) پروتنهای مورد برخورد با زاویه ای از یک الکترون خود دور شده و سپس دوباره الکترون به پروتن باز می گردد که به اثر پس زنش الکترون کامپتن معروف است. چنین پدیده ای بسیار شبیه به شارژ و دشارژ شدن خازن است و اثر جانبی که تولید می کند به دلیل حجم بسیار زیاد پرتون مورد برخورد، میدان الکترومغناطیس بسیار شدید است که به دلیل کوتاهی عمر به EMP مشهور شده است.   در واقع EMP یک مجموعه پالس بسیار قدرتمند است که هم به صورت طبیعی و هم به صورت مصنوعی امکان ایجاد شدن دارد. زمان اوج گیری این پالس بین 2 تا 10 نانو ثانیه است و زمان سقوط آن بین 100 نانو ثانیه تا 20 میکرو ثانیه است. فرکانس های تولید شده در آن بین 50 کیلو هرتز تا 500 مگاهرتز است و قدرت اصلی تا فرکانس یک مگاهرتز اعمال می شود که نفوذ پذیری زیادی هم دارد. این پالس در بازه وسیع فرکانسی قدرت زیادی اعمال می کند اما بیشترین تخریب را در بازه 10 تا 100 مگاهرتز به دلیل ذات مدار های دیجیتال ایجاد می کنند. EMP به لحاظ ماهیت بسیار شبیه به ESD است اما هنگامی که صحبت از ESD است، ما فیلترها و مدارهای آنها را طوری طراحی می کنیم که فرکانس 300 مگاهرتز را بسیار خوب از خود عبور داده و از مدار اصلی دور کرده و در کوتاهترین مسیر به Earth تزریق بکنند. برای EFT هم همین کار را برای فرکانس 90 مگاهرتز می کنیم و با توجه به قدرت زیاد EFT قطعه انتخاب می کنیم. در EMP ما فرکانسهای زیر را در بازه های زمانی زیر داریم: 500 مگاهرتز به مدت 2 نانو ثانیه. 50 مگاهرتز به مدت 20 نانو ثانیه 16.6 مگاهرتز 80 نانو ثانیه 10 مگاهرتز 100 نانو ثانیه 5 مگاهرتز 200 نانو ثانیه 500 کیلوهرتز 2000 نانو ثانیه 50 کیلوهرتز 20000 نانو ثانیه چیزی که در EMP وحشتناک است قدرت آن است. شما می بینید که برخی خودرو های فرانسوی در تهران به دلیل بالا بودن سطوح آلودگی وایرلس دچار مشکل حرکتی هستند و مثلا از دنده 4 که به 5 می روند در نزدیکی برخی تونلها و پستهای فشار قوی و .. موتور آنها خاموش می شود! حالا حساب بکنید 50 کیلو ولت بر متر را چگونه می شود با فیلتر آنها در ورودی گیرنده آنتن که معمولا دارای قطعات بسیار حساس تقویت کننده است damp بکنیم!؟!؟   خوب با توجه به موارد بالا ما فقط 2 نانو ثانیه وقت داریم تا EMP ورودی به سیستم را damp کنیم در غیر این صورت این EMP هست که کار ما را تمام می کند. برای مقابله با EMP ابتدا باید باور داشت که چنین پالسی احتمال وقوع دارد هم به صورت طبیعی و هم به صورت مصنوعی و باید برای آن طراحی کرد. (هر گونه تابش شدید گامای مصنوعی یا طبیعی  و دهها روش مصنوعی دیگر می تواند باعث ایجاد EMP بشود.) سپس به موارد زیر در طراحی توجه کرد: 1. کلیه کابلهای ورودی و خروجی به سیستم باید به هم نزدیک و شیلد باشند و استفاده از فیلترهای ورودی و خروجی الزامی است. فیلترهای این مرحله مشابه فیلترهای ESD هستند و هر چه شما ESD را در سطح بالاتری پاس بکنید برای EMP هم وضع شما بهتر است. پراکندگی کابلهای ورودی/خروجی به/از یک سامانه که در منقطه باز قرار دارد بد ترین روش تامین نیازهای ورودی و خروجی سیستم است. یکی از مراحل فیلتر می تواند این باشد که کابل تغذیه در مسیر ورود به صورت 3 صفحه فاز ارت نول در بیاید که اگر EMP از مرحله قبلی شیلد عبور کرد، این صفحات بسیار نزدیک فاز و نول به Earth باعث بشوند که انرژی EMP به Earth تخلیه بشود (حتی اگر قسمتی از صفحهات earth یا فاز یا نول سوراخ بشود بر اثر این تخلیه باز مسیر قطع نمی شود) قبل از اینکه وارد فیلتر ورودی سامانه بشود. 2. جعبه سامانه باید توسط متخصص طراحی بشود و همینکه یک چهارچوب ساخته شد نباید مدارها را درون آن گذاشت به عبارت دیگر در ساخت جعبه باید استاندارد های هوا فضا را رعایت بکنید. اکثر شرکتهایی که من دیدم جعبه 6 تکه دارند در حالیکه جعبه باید دو تکه باشد. 2.0 در کاهش اهم جعبه باید دقت کرد که از gasket ها در اتصال سطوح قطعات جدا از هم جعبه به یکدیگر حتما استفاده بشود و اگر داریم از کانکتورها استفاده می کنیم مراقت اتصال درست gasket های آنها باشیم. 2.1 بدترین اهم جعبه باید کمتر از 2 میلی اهم باشد. 2.2. جعبه آلومینیومی جعبه هادی محسوب نمی شود. باید حتما از پوشش های هادی استفاده بشود 2.3. جعبه نباید دارای شکاف و سوراخ باشد اگر دارای منافذ است و از آنها گریزی نیست باید طوری طراحی شده باشد که با نگاه به منافذ درون جعبه دیده نشود. مثل سنگرها که در ورودی آنها را با پیچ طراحی می کنند که موج انفجار با تضعیف شدید وارد بشود 2.4 . توصیه می شود که جعبه ها دارای دو جدار مستقل از هم باشند که اتصال به Earth مستقل داشته باشند. 3. در مورد سیستمهایی که دارای آنتنهای فرستنده و گیرنده هستند باید با دقت زیادی عمل کرد زیرا که این آنتنها باعث ورود EMP به سامانه حفاظت شده هستند. 3.1 بهترین کاری که می شود کرد استفاده از حفاظتهای نیمه هادی و طراحی ویژه موجبر است که در مقابل سیگنال ورودی با قدرت بسیار زیاد مسیر ورودی خوبی نباشد. زیرا دیگر حفاظتها سرعت کافی برای حفاظت ندارند و وقتی که قدرت بیش از حد مجاز در ورودی کشف شد مسیر موج بر ورودی قطع بشود با فرمانی که از نیمه هادی می رسد یا هر روش دیگر. 3.2 . در مورد EMP ما هم قدرت داریم و هم بازه فرکانسی وسیع که باید damp بشود اما در ورودی یک سیستم الینت ما باید به قدرت سیگنال حساس باشیم نه فرکانس آن و باید فیلتری طراحی بکنید که اگر قدرت سیگنال از یک آستانه ای زیادتر بود اصولا سیگنال در موجبر ورودی اتصال کوتاه بشود به earth و این هنر سازنده موجبر است.   در کل روشهای مستند برای حفاظت در مقابل EMP طبقه بندی شده است و مهندسان با توجه به ابتکارات خود از EMP حفاظت می کنند. روش دیگری که مورد پسند نظامی ها است این است که اساسا حفاظت خاصی نمی کنیم ولی طوری می سازیم که اگر بر اثر EMP ورودی سیستم سوخت خیلی ساده قابل تعویض باشد و سوختن به صورتی انجام بشود که از بقیه مدار حفاظت بشود و با توجه به اینکه تکرار حمله EMP خیلی کار ساده ای نیست و خیلی سخت تر از تعویض (که می تواند خودکار هم باشد یا با فرمانی از طرف خلبان، اپراتور یا کامپیوتر سامانه) یک قطعه کوچک است که مخصوص اینکه به راحتی تعویض بشود ساخته شده، در نهایت سامانه آماده به کار باقی می ماند و دشمن نا امید می شود. البته این در صورتی است که کل سیستم نسوزد و طراحی درست باشد و فقط قطعه مورد نظر بسوزد. یک متخصص ایرانی هم وجود دارد که اسمش را نمی توانم بگویم که با خواندن مقالات علمی می توانید امثال او را هم پیدا بکنید که شاید کمک بکنند.   یک نگاهی به سری مجلات زیر بکنید بد نیست. http://incompliancemag.com/magazine/past-issues/

اولا باید سعی بشه تجهیزات نظامی حتی‌الامکان شیلد بشن تا از ورود پالس‌های مخرب به اونها جلوگیری بشه در ثانی با فرض ورود اونها به ادوات لازم هست طراح بردهای سامانه و گیرنده وجود چنین حملاتی رو پیش‌بینی کرده باشه. مثلاً ابتدای گیرنده مدارات محدودکننده Limiter قرار داده باشه تا پالس های قوی وارد سیستم نشن .. شیلد ای ام پی دارای مصارف خانگی! :mrgreen:     یا مسیرهای جریان رو با ظرفیت بیشتر از حد معمول طراح کنه تا در صورت ورود مدارات نسوزن و .... ملاحظات اینچنینی در ادوات نظامی همواره مد نظر قرار میگیره البته اگر طراح اهل پیچوندن نباشه..اطلاعات من در این مورد محدوده و مطالعاتی در موردشون نداشتم جناب EMP بهتر از بنده از این موضوعات اطلاع دارند. خودتون هم میتونید به طور تخصصی این بحث رو در مقالات و کتب دنبال کنید. به عنوان مثال: http://ieeexplore.ieee.org/xpl/articleDetails.jsp?arnumber=871592 http://ieeexplore.ieee.org/xpl/articleDetails.jsp?arnumber=5154251&queryText=EMP+protection&newsearch=true&searchField=Search_All http://ieeexplore.ieee.org/xpl/articleDetails.jsp?arnumber=4393767&queryText=EMP+protection&newsearch=true&searchField=Search_All