بسم ا... ضربه به انگلس ماجرای حمله به پایگاه بمب افکن های استراتژیک هسته ای نیروی هوایی ارتش روسیه اپیزود یکم : خبرسازی در خصوص افزایش تعداد بمب افکن های هسته ای روسیه در پایگاه هوایی انگلس منابع غربی در یکم دسامبر 2022 به ناگاه خبردادند که براساس تصاویر ماهواره ای ، نیروی هوایی روسیه تعداد بمب افکن های استراتژیک خود را در پایگاه هوایی انگلس ( غرب روسیه و در حدود 300 مایلی مرز اوکراین ) افزایش داده و اکنون کمیت بیشتری از هواگردهای غول پیکر TU-95MS و TU-160 درآن مستقر شده اند . این موضوع باعث شد تا گزارش های بی سابقه ای منتشر شود که درآن ادعا شده بود نیروی هوایی روسیه قرار است حملات موشکی گسترده تری را به زیرساختهای اوکراین برنامه ریزی کند . با این حال مطالعات بیشتر نشان داد که تعداد کل بمب افکن هایی که در هفته منتهی به ابتدای دسامبر 2022 وارد این پایگاه شده بودند با روند ثابت نیروی هوایی روسیه از فوریه 2022 مطابقت دارد . راست : بمب افکن TU-95MS و موشکهای کروز Kh-101/102/kh-55 چپ : بمب افکن دوربرد TU-160 بلک جکت و موشکهای کروز Kh-101/102 در همین رابطه ، مجله آلمان اشپیگل اولین رسانه غربی بود که به این مساله توجه نشان داد و طبق تصاویر ماهواره ای شرکت مکسار در 28 نوامبر 2022 ادعا شد که حدود 31 فروند هواگرد از جمله 20 فروند بمب افکن سنگین روسی شامل ترکیبی از نمونه های TU-95MS و TU-160 در محل فوق مستقر شده اند که نشان دهنده افزایش نسبی فعالیت پایگاه هوایی انگلس ( یا بعبارت عامیانه تر انگلس-2 ) به نظر می رسد . راست : 4 فروندسوخترسان IL-76 در پایگاه هوایی انگلس - 29 نوامبر 2022 چپ: بمب افکن های بیر-اچ نیروی هوایی روسیه -29 نوامبر 2022 اما بررسی های بیشتر نشان داده که تصاویر ثبت شده در 15 نوامبر 2022 چیزی در حدود 16 فروند هواپیما را نشان می دهد که بخش عمده آنها سوخت رسان های IL-76 و یا IL-78 هستند . تصاویر قدیمی تر مربوط به ماه می 2022 نیز نشان میدهد که تعداد کل هواگردهای موجود دراین محل حدود 20 تا 30فروند است و به این ترتیب ، نوسان قابل توجهی در فعالیت این پایگاه قابل مشاهده به نظر نمی رسد . راست : 29 نوامبر 2022 - بمب افکن های بلک جکت و بیر-اچ بخوبی قابل مشاهده هستند چپ : موقعیت استقرار پایگاه هوایی انگلس ( انگلس-2 ) در واقع امر ، پایگاه هوایی انگلس یکی از برجسته ترین پایگاه های هوایی ارتش روسیه محسوب می شود که در بخش غربی این کشور ایجاد شده و به شکل دائمی خانه اصلی دو هنگ کامل بمب افکن این نیرو نیز بشمار می آید و عموما قبل از مانورهای دوسالانه ای که در روسیه غربی و بلاروس برگزار می شود ، این محل فعالیتهای بیشتری را بخود می بیند . تعداد بمب افکن های بلک جکت ، بیر-اچ و سوخترسان های IL-76/78 مستقر در انگلس از اواخر اوت 2022 تا اواخرنوامبر 2022 پیش از این در 10 اکتبر 2022 نیز رسانه ها خبر از استقرار تعداد زیادی بمب افکن هسته ای در این پایگاه دیده بودند ، در حالی که یک ستون مکانیزه از واحدهای ویژه جنگ هسته ای ارتش روسیه مسلح به خودروهای زرهی BPM-97 نیز بسوی این پایگاه رصد گردید و همین امر باعث شد تا رسانه ها گمانه زنی های جدیدی را در خصوص قریب الوقوع بودن حملات هسته ای روسها به اوکراین منتشر کنند ولی ظاهرا این تحرکات ارتباطی به جنگ جاری دراوکراین نداشت . خودروهای زرهی BPM-97 اپیزود دوم : حمله نخست ارتش اوکراین به پایگاه هوایی انگلس ( 5 دسامبر 2022 ) در پنجم دسامبر 2022 رسانه هایی که اخبار جنگ در اوکراین را دنبال می کردند ، به شکل غافلگیرکننده ای خبر دادند که دو انفجار پایگاه های هوایی انگلس و دیاگیلووف را لرزاند . وزارت دفاع روسیه نیز بلافاصله مدعی شد که ارتش اوکراین با استفاده از بدون سرنشین های جت ساخت شوروی دست به این حملات زده ولی این پهپادها توسط پدافند هوایی روسیه رهگیری شده اند ولی بروز تلفات جانبی نیز تایید گردید . راست : پایگاه هوایی انگلس ( انگلس-2) چپ : موقعیت دو پایگاه هوایی ارتش روسیه ( انگلس-2 و دیاگیلووف ) متعاقب انتشاراین خبر ، مشاور وزارت کشور اوکراین مدعی شد که بدون سرنشین های اوکراینی عامل این حمله بوده اند که این مساله نشان می دهد که ارتش اوکراین ( بخوانید با مشاوره فنی و اطلاعاتی ناتو .م ) راهی برای اجرای حملات دوربرد به فرودگاه های روسیه در عمق خاک این کشور با بروزرسانی سخت افزارهای بجامانده از دوران شوروی سابق پیدا کرده اند . این دوپایگاه که در عمق خاک روسیه قرار دارند ، محل استقرار بمب افکن های سنگین روسی هستند که برای اجرای حملات دورایستا با استفاده از موشکهای کروز مورد استفاده قرار می گیرند و به تقریب یکی از دو انفجار صورت گرفته مربوط به برخورد این پهپادها است که گفته می شود برنامه ریزی برای اجرای آن از حدود یک هفته پیش صورت گرفته است . پایگاه هوایی انگلس-2 پس از وقوع انفجار پایگاه هوایی انگلس ( انگلس-2 ) در ساراتووف مستقر بوده و حدود 300 مایل از مرز اوکراین فاصله دارد که در اوایل صبح روز دوشنبه هدف حملات اوکراین قرار گرفت . مردم محلی که صدای انفجار را از کیلومترها دورتر شنیده بودند در ویدئوهای منتشره در شبکه های اجتماعی مدعی گردیند که صدای موتور جت را در بالای سرخود شنیده اند که این احتمال استفاده از پهپادها را بیشتر می کند . در گزارش های اولیه ، از میزان خسارت نام برده نشد ولی گفته می شود که حداقل دوفروند بمب افکن TU-95MS دچار آسیب قابل توجه و دو فروند دیگر نیز به شکل جزئی دچار خسارت شده اند ولی تصاویر ماهواره ای اولیه آسیب آشکاری را در این پایگاه نشان نمی دهد . پایگاه هوایی انگلس-2 / چهارم دسامبر 2022 در مورد پایگاه هوایی دیاگیلووف که در حدود 150 مایلی مسکو و 280 مایلی مرز اوکراین قرار دارد اطلاعات کمتری در دسترس است ولی گفته میشود که سه پرسنل تعمیر و نگهداری کشته و 5 نفر نیز زخمی شده اند ولی گفته می شود این تلفات به انفجار یک خودروی سوخترسان نسبت داده شده که ممکن است بر اثر اصابت مستقیم پهپاد یا لاشه رهگیری شده آن از میان رفته باشد . در تصاویری که از این حادثه منتشر شده ، یک دستگاه کامیون و یکفروند بمب افکن TU-22M3 ، یکفروند هواگرد آموزشی TU-134UBL دیده می شود که درآن سطوح متحرک افقی و خروجی موتور بمب افکن بک فایر بشدت آسیب دیده است در حالی که گفته می شود این بمب افکن حداقل تا 2020 در حالت عملیاتی قرار داشته بود . این پایگاه ، مرکز آموزشی برای بمب افکن های دوربرد روسی است و همزمان میزبان هنگ 206 مستقل نیروی هوایی روسیه است که بعنوان کاربر تانکرهای سوخترسان IL-78 شناخته شده و مسئولیت پشتیبانی از بمب افکن های نیروی هوایی روسیه را برعهده دارد . راست : ردیف بمب افکن های بیر-اچ و بلک جکت چپ: محل برخورد پهپاد مهاجم ، فوم پاشیده شده بر روی بیر-اچ به منظور جلوگیری از گسترش آتش سوزی بخوبی بر روی رمپ پایگاه قابل مشاهده است راست : بدون سرنشین توپولف-141 که در حومه زاگرب (کرواسی ) سقوط کرد چپ : بدون سرنشین توپولف-141 ارتش اوکراین اگرچه هنوز واکنش رسمی در خصوص تسلیحات بکار گرفته شده دراین حمله نشان داده نشده ولی با توجه به حادثه ماه مارس 2022 که درآن یک فروند پهپاد شناسایی TU-141 استریژ که گفته میشود با کلاهک تغییر شکل داده شده ای در زاگرب ( کرواسی ) فرود آمد ( به فواصل دقت کنید .م ) این پهپاد تقریبا 350 مایل را از مرز اوکراین تا زاگرب طی نمود . پس از آن در ژوئن 2022 یکفروند پهپاد TU-143 در غرب روسیه رصد و سرنگون گردید . بااین حال ، TU-143 با بردی در حدود 125 مایل ، در مقایسه با TU-141 بابردی در حدود 650 مایل، امکان حمله به پایگاه های روسی را ندارد ولی این رویدادها نشان می دهد که ارتش اوکراین احتمالا از این پهپادها بعنوان تسلیحات تهاجمی دوربرد استفاده می کند . اگر چه این مساله محدودیتهایی را دارد و دقت به نسبت پائینی را به نمایش می گذارند ولی ممکن است بروزرسانی مشخصی در سامانه های هدایت آنها صورت گرفته باشد . تصویر راست و میانه : پهپاد توپولف-143 که در غرب روسیه رهگیری و سرنگون شد ( احتمالا بعنوان یک آزمایش اولیه برای اجرای حملات دوربرد ) چپ : شعاع عملیاتی توپولف-143 از محدوده سرزمینی اوکراین بسمت محدوده سرزمینی استان کورسک روسیه ( حدود 125 مایل ) راست : Tu-141 Strizh چپ : سوم دسامبر 2022 / بمب افکن بیر-اچ روسی در حال پرواز در شمال شرقی پایگاه هوایی انگلس-2 با این حال صرف نظر از سلاح مورد استفاده ، حمله به انگلس ، یک ضربه مستقیم به قلب ناوگان بمب افکن های دوربرد نیروی هوایی روسیه است و این رویداد ، سئوالات بیشتری را در خصوص توان روسها در دفاع از زیرساختهای نظامی حیاتی خود ایجاد می کند ولی ممکن است اقدام تلافی جویانه روسها را نیز درپی داشته باشد . در ششم دسامبر 2022 تصاویر ماهواره ای اضافی از انفجار 5 دسامبر در انگلس و دیاگیلووف منتشر شد که نشان میدهد حداقل یک فروند بمب افکن TU-95 که دچار آتش سوزی شده است که اگر صحت داشته باشد ، این رویداد به خسارت پایگاه هوایی دیاگیلووف اضافه می شود . بلافاصله نیویورک تایمز از قول یک مقام ناشناس اوکراینی اعلام نمود که حداقل یکی از این پهپادها با کمک نیروهای ویژه اوکراین بسمت هدف خود هدایت شده ( احتمالا برای پنهان کردن نقش اطلاعاتی ناتو این پرچم ساختگی را مطرح کردند .م ) و این نشان می دهد که اوکراین راه حلی را برای جبران دقت پائین TU-141 پیدا کرده است . اپیزود سوم : حمله دوم ارتش اوکراین به پایگاه هوایی انگلس ( 26 دسامبر 2022 ) به گزارش رسانه های روسی ، دومین حمله پهپادی اوکراین در ماه جاری به پایگاه هوایی انگلس در منطقه ساراتووف منجر به کشته شدن 3 نفر و زخمی شدن 4 نفر دیگر گردید . براساس گزارش های اولیه به هواگردهای مستقر در این پایگاه آسیبی وارد نشد ولی گفته میشود این پهپاد مهاجم رهگیری و منهدم گردید ولی قطعات سرنگون شده آن باعث این تلفات گردید . پس از حمله 5 دسامبر ، نیروی هوایی روسیه تصمیم گرفت تا بمب افکن های خود را پراکنده کند و اقدامات دفاعی بیشتری را در محدوده محل استقرار این پایگاه ها اجرا نماید . در همین راستا ، پرسنل فنی پایگاه Yeysk رمپ ویژه بمب افکن های روسی را به دیواره های حفاظتی جدید مجهز کرده اند تا از برخورد ترکش های ناشی از حملات احتمالی ، جلوگیری بعمل آورند . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع1 منبع2 منبع3 منبع4 منبع5

بخش هفتم و پایانی انتخاب هواپیمای کلاغ ها: همانطور که قبلا ذکر شد، کلاغها O-1 را بیش از همه هواپیماهای دیگر ترجیح می دادن. با این حال، O-1 تنها هواپیمای مورد استفاده انها نبود و یک شرکت سوئیسی با نام پیلاتوس نیز هواپیمایPC-6 Porter را برای استفاده FAC ها ارائه کرد. O-1 کلاغ ها هیچکدام از علائم نیروی هوایی ایالات متحده را نداشت و به رنگ خاکستری با نوار قرمز بالای بال ها رنگ آمیزی میشد. O-1 های مورد استفاده کلاغ ها دارای یک تکه زره در زیر صندلی خلبان بودند که سرعت صعود یک هواپیمای کند، را محدود می کرد. کاکپیت هواپیمای O-1 کاکپیت هواپیمای PC-6 Porter PC-6 برای استفاده در جغرافیای کوهستانی سوئیس توسعه یافت و یک هواپیمای بسیار موفق STOLبود.(هواپیمایی که برای نشست و برخواست به باند کوتاهی نیاز دارد.مترجم) فضای داخلی بزرگ‌تری داشت و می‌توانست برای انتقال شورشیان همونگ و همچنین FAC استفاده شود.کلاغ ها همچنین از Helio U-10 Super Courier، Cessna U-17 و U-6 Beaver و همچنین T-28 Trojan استفاده کردند. گروهی از کلاغ ها در مقابل یک هواپیمای O-1. علیرغم تحویل لائوس به کمونیست ها،کلاغ ها به زودی به یک واحد هوایی نیمه اسطوره ای تبدیل شدند. آنها سختی های ناگفته ای را متحمل شده بودند و کارشان را بدون تبلیغات انجام دادند. سروان ویتکامب ذهنیت یک سرباز در جنگ را خلاصه می کند: "در زمان من به عنوان یک کلاغ،ما جان کارول،هال میشلر و اسکیپ جکسون را از دست دادیم.چندین نفر دیگر نیز مجروح شدند.ما مردان جوانی بودیم که در جنگ حضور داشتیم.هرگز هیچ کلاغی بعنوان اسیر جنگی وجود نداشت(سیاست دشمن این بود که آنها را بکشد)،و بسیاری از کلاغ ها هرگز به خانه برنگشتن". پایان یک دوره : دولت ایالات متحده برای اولین بار حضور پرسنل نظامی ایالات متحده در لائوس را در اکتبر 1970 تایید کرد. طبق گفته کلاغ ۲۵ ( کاپیتان ویتکامب)، این پروژه در 22 فوریه 1973 به پایان رسید. پیمان صلح پاریس در ژانویه همان سال امضا شد و به دخالت ایالات متحده در جنوب شرقی آسیا پایان داد. همانطور که نیروهای مستشاری ایالات متحده کشور را ترک کردند، پاتت لائو به پیشرفت هایی دست پیدا کرد و تا سال 1975، پایتخت لائوس را تصرف کرد. پادشاه لائوس در دسامبر 1975 استعفا داد. جمهوری دموکراتیک خلق لائوس اعلام شد و رهبر پاتت لائو، شاهزاده سوفانووونگ، به عنوان اولین رئیس جمهور این کشور تعیین گشت. جمع بندی : ۱-ایالات متحده به طور یکجانبه مفاد اعلامیه 1962 در مورد بی طرفی لائوس را نقض نکرد. ویتنام شمالی، چین و شوروی همگی دارای یگان های نظامی، مأموریت های مستشاری و آموزشی در این کشور بودند. ۲-جنگ مخفی در لائوس ناشی از عدم تمایل ویتنام شمالی برای جدا شدن از لائوس در سال 1962 بود. ۳-مسیر هوشی مین به عنوان وسیله ای برای تضمین عمق استراتژیک توسط ویت کنگ ها توسعه داده شد.در این مسير لائوس یک سکو برای این زنجیره تامین بود. ۴-حمایت ویتنام شمالی از پاتت لائو هم اتفاقاً بخاطر نیازش به مسیر هوشی مین بود. ۵-استفاده از نیروی هوایی علیه شورشیان به دلیل توانایی شورشیان در پراکنده شدن بی فایده بود. جغرافیای کوهستانی لائوس، توپخانه و تکنیک های دیدبانی را برای کشف و انهدام اهداف تقریباً بی معنی کرده بود. ۶-پروژه کلاغ ناشی از حس نخبه گرایی در نیروی هوایی ایالات متحده برای اداره هواپیماهای FAC بود. ۷-شرکت هواپیمایی سیا، (ایر آمریکا)، نقش حیاتی در پروژه های۴۰۴،کلاغ و سگ قصر و همچنین برنامه های قبلی مانند پمپ اب، ستاره سفید و پای داغ ایفا کرد. ۸-مأموریت ایالات متحده در لائوس سال به سال تغییر میکرد و این تعقییر مأموریت در تغییر مداوم برنامه ها و پروژه ها منعکس شد. پایان... مترجم SHADAD  استفاده از این مطلب با ذکر نام انجمن میلیتاری مجاز می باشد. منابع : https://greydynamics.com/project-404-united-states-air-force-advisory-mission-and-the-cias-secret-war-in-laos/ https://en-academic.com/dic.nsf/enwiki/11505382

سلام و وقت دوستان بخیر در مورد تحویل مهمات جی دم به اوکراین کاری صحت و سقمش نیست صحبت بر سر حامل و نوع تحویلی بر اساس توان حمل حاملهای پرنده اکراین است اصلیترین حاملهای تهاجمی اکراین سوخو ۲۵ و سوخو ۲۴ است در سوخو ۲۵ با توجه به حمل پایلون bd3 که حد اکثر توان حمل ۵۰۰ کیلو دارد تحویل نمونه ۲۰۰۰ پوندی منتفیست اما در صورت حمل توسط سوخو۲۴ با توجه به توان حمل بمبهای ۱۵۰۰ کیلویی به راحتی توان حمل نمونه ۲۰۰۰ پوندی را دارد در مورد میگ ۲۹ درست مشابه سوخو ۲۵ و در مورد سوخو ۲۷ هم همان روال سوخو ۲۴ اما در اینجا بحث هماهنگ سازی این مهمات بر روی پرنده های اکراین است در نمونه های روسی دو نوع سیستم برای ارمینگ بمبها استفاده میشود و از دهه هفتاد فراگیرترین شیوه الکتریکی است باید در اینجا امکان مسلحسازی این مهمات در پرنده ها بررسی شود مورد دیگر فاصله هوکها در پایلونهای روسی و در نمونه های غربی هست حالا بحث هماهنگی هم مانند هارم قابل حل است البته در مبحث حاملها بالگردهای هایند و هیپ هم با برد کمتر پرتاب قابل توجه هستن

هدایت شونده ای برای کیف بررسی احتمال تحویل مهمات تهاجم مستقیم مشترک (JDAM) به اوکراین در چند هفته اخیر ، دور جدیدی از گمانه زنی ها در خصوص تحویل مهمات هدایت شونده به نیروی هوایی اوکراین و همچنین احتمال ارسال جتهای ضربتی ای-10 به کیف صورت گرفته است . در این میان ، بررسی وضعیت تحویل وارتهاگ و تحلیل های مربوط به آن تا سطح مشخصی در این تاپیک انجام شد . بااین وصف ، اکنون تحلیلگران نظامی معتقدند که نیروی هوایی اوکراین به احتمال بسیار زیاد در صف دریافت مهمات هدایت شونده تهاجم مستقیم مشترک یا به اختصار جی-دَم بعنوان آخرین هدیه تسلیحاتی غرب برای استفاده علیه روسیه ، قرار گرفته است و داده های موجود تا حدودی نشان میدهد که اضافه شدن این قابلیت ، ضمن تیزتر کردن توان آفندی جتهای اوکراینی ، سطح مشخصی از ایمنی را برای جنگنده های این نیرو در برابر شبکه دفاع هوایی ارتش روسیه فراهم خواهد نمود ، هر چند تا این لحظه (25 دسامبر 2022 ) انتقال این مهمات تایید نشده است . در همین زمینه ، روزنامه واشنگتن پست که تبدیل به منبع انتشار اخبارغیررسمی از سوی منابع ناشناس شده ،مدعی گردیده که دولت بایدن ،قصد دارد تا تعداد نامعینی از کیت های جی-دَم را همراه با مهمات آهنی سقوط آزاد به ارتش اوکراین تحویل دهد که این به معنای مسلح شدن جتهای ضربتی دولت کیف ( احتمالا سوخو-25 .م ) به این مهمات هوشمند است .هر افزونه جی-دَم شامل بخش هدایت کننده - پایش ( کنترل ) و همچنین بخش بالکهای هدایت کننده دُم به منظور ایجاد پایداری در زمان پرواز مهمات مورد نظر و مضاف بر آن ، پدید آوردن قابلیت محدود سُرش بسمت هدف است . این افزونه در کلاسیک ترین حالت موجود ، می تواند با یکی از اعضای خانواده مهمات سقوط آزاد مارک-80 منطبق شده و مورد استفاده قرار گیرد . بدین ترتیب ، افزونه جی-دَم پس از تطبیق با مهمات 2000 پاوندی مارک-84 ، مهمات 1000 پاوندی مارک-83 و مهمات 500 پاوندی مارک-82 و همچنین گونه های مشتق شده با قابلیت نفوذکنندگی میتواند به یک جنگ افزار قابل تامل برای اسکادران های نیروی هوایی اوکراین تبدیل شود . در این میان ، منابع ناشناس واشنگتن پست مدعی هستند که پنتاگون قصد دارد تا نسخه زمین پرتاب جی-دَم را در اختیار کیف قرار دهد ، هر چند تا کنون این نمونه رصد نشده ، هر چند شایعات مربوط به تحویل مهمات با قطر کم زمین پرتاب (GLSDB) نیز بصورت پراکنده به گوش رسیده است . در واقع امر ، افزونه جی-دَم در شکل استاندارد خود از یک سامانه ناوبری اینرسیایی (INS) و یک گیرنده جی پی اس استفاده می کند که تضمین کننده اصابت به نسبت دقیق مهمات سقوط آزاد در همه گونه شرایط آب و هوایی است . فلسفه ابداع چنین ایده ای ، این بود که جنگنده حامل بلافاصله پس از رها نمودن مهمات ، بسرعت دور زده و از برد موثر شلیک سامانه های دفاع هوایی حریف فرار کند ، هر چند اگر سیگنال های جی پس اس مسدود شده باشد یا به هردلیلی دردسترس قرار نگیرد ، دقت اصابت کاهش پیدا کرده ولی هدف مورد نظر همچنان در برد تخریب آن قرار خواهد داشت . علاوه براین ، با توجه به اینکه سعی شده تا ارزان شیوه موجود برای تبدیل مهمات غیرهوشمند به یک جنگ افزار هدایت شونده در پیش گرفته شود ، جی-دَم فاقد پیشران بوده ،اما بدلیل اینکه این نوع مهمات در سرعت و ارتفاع خاصی بسمت هدف پرتاب می شود ، یک حداقل دورایستایی را برای خلبان فراهم می کند و براساس داده های موجود ، امکان هدف قراردادن یک هدف از فاصله 15 مایلی برای جنگنده حامل فراهم می گردد . این مساله برای نیروی هوایی اوکراین یک اولویت ضروری به نظر می رسد ، چرا که جی-دَم ضمن دراختیار گذاشتن یک دقت حداقلی برای جتهای ضربتی اوکراینی ، هزینه های هر حمله را تا سطح مشخصی درمقایسه با مهمات غیردقیقی که اکنون استفاده می شود ، کاهش خواهد داد . در همین ارتباط ، نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، در سال مالی 2021 برای هر افزونه جی-دَم به شکل میانگین رقمی در حدود 21000 دلار ( شامل افزون های هدایت لیزری جی-دَم ) پرداخت نموده ، در نتیجه اگر قیمت هر مهمات سقوط آزاد مارک-82 پانصد پاوندی حدود 4000 دلار قیمت داشته باشد و این رقم برای هر تیر مهمات مارک-83 دوهزارپاوندی نیز به 16000 دلار برسد ، درمقایسه با ارقام سرسام آور مهمات هدایت شونده ای که درسالهای اخیر معرفی شده ، میتوان به یک صرفه جویی مشخص دست پیدا نمود . این بدان معناست که در مقایسه با میانگین رقم 70 هزار دلار برای یک تیر موشک هلفایر (AGM-114) و یا رقم 1.2 میلیون دلار برای هرتیر موشک AGM-158 ، کاربرد این مهمات صرفه بهتری را به نمایش می گذارد . در این میان ، تحویل نسخه هدایت شونده لیزری جی-دَم به اوکراین تاحدودی چالش برانگیز به شمار میرود، ولی بر روی کاغذ ، ترکیب هدایت ماهواره ای و لیزری امکان حمله به اهداف متحرک را برای خدمه اوکراینی بوجود می آورد . گونه پایه جی-دَم امکان حمله به هدفهای ثابت با مختصات مشخص در همه گونه شرایط آب و هوایی را بوجود می آورد ، ولی نسخه لیزری را تنها می توان در هوای صاف استفاده نمود با این تبصره که برای کاربرد آن نیاز به یکپارچه کردن یک غلاف لیزری روی هواپیما یا نشانه گذار روی زمین هست ولی در مجموع گونه GPS/INS ارجحیت بیشتری را نشان میدهد . با توجه به مواردی که بیان شد ، هنوز مشخص نیست که آیا بایدن با تحویل جی-دَم به کیف موافقت نموده یا خیر ولی با توجه به اینکه روند تحلیل در این زمین مقداری پُر رنگ شده ، می بایست آن را مورد توجه قرارداد . منابع ناشناس واشنگتن پست معتقدند که بحث در حال حاضر تنها به افزونه های جی-دَم است و نه مهمات سقوط آزادی که این افزونه ها باید به آن متصل شوند . در منطقی ترین حالت ممکن ، افزونه جی-دَم به راحتی با خانواده مهمات مارک-80 قابل تطبیق هستند و این فرآیند به سادگی هرچه تمام تر قابل انجام است و دلیلی بر عدم تامین آنها در ظاهر وجود ندارد. اما برخی ناظران نظامی معتقدند که تحویل مهمات سقوط آزاد ممکن است حساسیت برانگیز باشد به همین دلیل احتمال تطبیق این افزونه با مهمات سقوط آزاد روسی که هم اکنون در انبارهای نیروی هوایی اوکراین وجود دارد نیز می بایست مورد بررسی قرار گیرد هر چند تضمینی در خصوص امکان پذیر بودن این احتمال وجود ندارد. اما درصورت تحویل مجموعه افزونه و مهمات جی-دَم به اوکراین ، چالش بعدی ، منطبق کردن این فناوری با جتهای عملیاتی نیروی هوایی اوکراین شامل میگ-29 ، سوخو-25 ، سوخو-27 و درنهایت سوخو-24 است که بر روی کاغذ می توانند جی-دَم را با خود حمل و پرتاب کنند . این هواگردها درصورت انتخاب بعنوان جنگنده حامل ، به درجه مشخصی از تغییرات در سامانه های داخلی و خارجی نیازمند خواهند بود تا از ارتباط کامل میان جنگنده حامل ، خلبان و مهمات جی-دَم اطمینان حاصل آید . اگر این مساله بعنوان یک پیش نیاز اولیه بعنوان مبنایی برای تحلیل در نظر گرفته شود ، احتمالا گونه ای از جی-دَم که می بایست روی زمین برنامه ریزی شده و مختصات هدف قبل از پرواز به مهمات داده شود ، به کیف تحویل خواهد شد که این مساله انعطاف پذیری تاکتیکی نیروی هوایی اوکراین را برای حمله به اهداف از پیش برنامه ریزی نشده بشدت کاهش می دهد ولی همچنان دقت قابل توجهی را علیه اهداف ثابت به نمایش خواهد گذاشت . دراین میان ، نیروی هوایی اوکراین سابقه ای مشخص در زمینه منطبق کردن مهمات غربی بر روی جنگنده های شرقی در کارنامه خود ثبت نموده و در یک تحلیل اولیه به نظر می رسد نیروی هوایی این کشور با کمک فنی ناتو موفق شده تا مهمات ضدرادار هارم را با فالکروم ها و فلانکرهای خود منطبق کند . نیروی هوایی ارتش ایالات متحده نیز یک سابقه مشخص غیرعادی در خصوص انطباق مهمات جی-دَم با هواگردهای ضربتی OV-10 را برای نیروی هوایی فیلیپین ثبت نموده ( عکسی از این ترکیب رصد نشد .م ) و این ممکن است برای اوکراین نیز تکرار شود . نیروی هوایی اوکراین نیز از تابستان 2022 با دریافت و تطبیق مهمات هارم ، از این موشکها برعلیه سامانه های دفاع هوایی ارتش روسیه استفاده می کند و اگر چه شیوه این تطبیق هنوز با جزئیات مشخص نشده ، ولی ظاهرا خلبانان اوکراینی از نتایج بدست آمده به نسبت راضی هستند ،در نتیجه اگر این تحویل صورت گیرد و با توجه به اینکه این مهمات به شکل گسترده در کشورهای اروپایی استفاده شده ، امکان آموزش خدمه هوایی و زمینی نیروی هوایی اوکراین تا حدودی امکان پذیر به نظر می رسد . نکته جالب در زمینه منطبق کردن هارم با جتهای اوکراینی ، نصب غلاف LAU-118 به منظور حمل هارم بود که این غلاف تقریبا برای حمل مهمات مارک-80 و احتمالا جی-دَم نیز مناسب به نظر می رسد . برخی ناظران نظامی براین اعتقاد قرار دارند که جی-دَم از زمان معرفی تا امروز ، بیشتر در محیط هایی با خطر دفاع هوایی پائین یا محدوده هایی که اثری از دفاع هوایی در آن وجود نداشته ، بکار گرفته شده واین به جنگنده حامل اجازه میدهد تا با گرفتن ارتفاع ، مهمات را در ارتفاعی رها کند که بیشترین برد ممکن درآن بدست آید ، ضمن اینکه امکان اضافه نمودن افزونه بالک به جی-دَم برای افزایش برد نیز بررسی شده ولی فناوری که رایج باشد به نظر نمی رسد و نشانه ای از تحویل این مجموعه به اوکراین هم فعلا دیده نمی شود . اما در محیطی نظیر اوکراین ، که خطر دفاع هوایی زمین پایه و جتهای رهگیر وجود دارد ، هواگردهای اوکراینی بالاجبار می بایست در ارتفاع کمتری وارد محدوده هدف خود شوند و این امر تا نزدیکی خطوط تماس نیز باید صورت گیرد ، در نتیجه ، رها سازی جی-دَم از ارتفاع پائین ، برد آنها را بشدت کاهش می دهد ولی درمقایسه با مهمات سقوط آزاد و راکتهای غیرهدایت شونده ای که اکنون بطور گسترده استفاده می شود ، دقت بیشتری را ارائه می کند . با این حال ، رهاسازی جی-دَم در ارتفاعی که جتهای اوکراینی هم اکنون مجبورند درآن وارد عمل شوند ، با مسیر پرواز جی-دَم در عادی ترین حالت خود چندان سازگار نیست . تحلیلگران نظامی پس از انتشار خبر تحویل جی-دَم به اوکراین براین اعتقاد قرار دارند که اگر این فناوری به کیف ارسال شود ، میتوان آن را با رویکرد احتیاط آمیز واشنگتن در خصوص ارائه تسلیحات دوربرد که امکان هدف قراردادن عمق خاک روسیه را داشته باشد همخوان دانست ، ضمن اینکه توانایی اوکراین را در خطوط تماس برای هدف قرار دادن اهداف روسی افزایش می دهد . بدین ترتیب ، اگر شایعات دستکاری نرم افزاری / سخت افزاری روی سامانه های راکت انداز هیمارس صحت داشته باشد و خودداری فعلی ایالات متحده در تحویل موشکهای اتامز با برد 200 مایل نیز بدان اضافه شود ، احتمالا تحویل جی-دَم بعنوان جبران کننده این روند درنظر گرفته خواهد شد . در مجموع و با تمامی چالش های موجود ، جی-دَم شکاف مهمی را در نیروی هوایی اوکراین پُرخواهد نمود و درصورت تحویل ، قدرت انفجاری تا 2000 پاوند را در اختیار جتهای ضربتی این نیرو قرار می دهد . برخی نیز معتقدند که حتی اگر نسخه 500 پاوندی جی-دَم تحویل گرد د، در مقایسه با موشکهای ام-31 هیمارس ، قدرت آتش بیشتری در اختیار اوکراین قرار خواهد داد . این مهمات برای انهدام اهداف کلیدی روسها در نزدیکی خطوط مقدم ، حتی آن دست از موقعیت های مستحکم شده مفید به نظر می رسد . علاوه براین ، کمیت تحویلی بالای جی-دَم نیز می تواند برای روسها دردسر آفرین باشد . درنهایت ، با توجه به اینکه دور جدید کمک های نظامی ایالات متحده به اوکراین قراراست به زودی اعلام شود ، تحویل جی-دَم اصلا غافلگیرکننده نیست ولی اینکه نیروی هوایی اوکراین چگونه قرار است ازآنها استفاده کند هنوز در پرده ای از ابهام قرار دارد . پی نوشت : 1- منبع 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

به نظرم سردار باید کلمه "مسیر" را هم اضافه میکردند. هر کشوری که مبدا و مسیر تهاجم به ایران باشد. البته به نظرم منظور همین بوده ولی بهتره تاکید بشه که تفاوتی نمیکنه کشوری مبدا باشه یا مسیر حمله و بعد بگه اطلاعی نداشتم و ناغافل از مسیر هوایی / دریایی / زمینی! من حمله ای شد، برای ما اون کشور در قدم اول حمله است قبل از شلیک موشک های متوسط برد! پ ن: و نکته دیگه اینکه باید کم کم خرابکاری و ترور هم اضافه بشه اونم با توجه به رژیم شمالی هوابرداشته! در سرزمین های اشغالی قفقاز!

سلام ، با توجه به تصویر منتشر شده از مراحل ساخت ناو وقسمت اضافه شده به عرشه کشتی که در محل دک کشتی قرار داره ، اگر فرض بگیریم که مشابه همین قسمت اضافه شده در قسمت دک ، بصورت قرینه در قسمت سینه کشتی هم ساخته بشه ، ما بر روی این کشتی شاهد یه رمپ زاویه دار نسبت به طول کشتی مانند دیگر ناوهای هواپیما بر خواهیم بود که طول قابل توجهی هم داره و احتمالا قابلیت استفاده از پهپادهای متنوعی را داره . با توجه به طول کشتی در حال ساخت ، اگر این فرض من درست باشه و یک رمپ زاویه دار بر روی این کشتی درحال ساخت باشه ، این کشتی صاحب یک رمپ زاویه دار به طول حداقل 190 متر میشه که برای فرود هواگردها میتونه ازش استفاده کنه . احتمالا روی عرشه کشتی در جهت طول کشتی هم یک رمپ برای پرواز دادن هواگردها ساخته میشه که همزمان بشه پرواز و فرود را انجام داد .

طرح های آینده ترکیه: پهپاد آنکا و جنگنده های نیروی هوایی ترکیه اعلام کرده است که ساخت آنالوگ پهپاد روسی "Hunter" Anka-3 را آغاز کرده است. آزمایش نمونه اولیه پهپاد Anka-3 باید از سال 2023 آغاز شود. گفتنی است که از نظر ظاهری پهپاد Anka-3 ترکیه که طبق طرح "بال پرنده" ساخته شده است، شبیه اس-70 روسی "Hunter" است. وزن برخاست پهپاد ترکیه 7 تن است و مجهز به موتور جت توربوفن خواهد بود. جنگنده ترکیه با نام TF-X از خط تولید مونتاژ نهایی خارج شده و بر روی ارابه‌های فرود خود قرار گرفت. موتورهای این جنگنده که ملی اعلام شده نیز نصب شده است. این جنگنده قرار است در ماه مارس سال 2023 از آشیانه خارج شده و در سال 2024 به نیروهای هوایی ترکیه تحویل داده شود. روز جمعه نیز هواپیمای جنگنده آموزشی و نظامی سبک ترکیه با نام "حر جت" (HÜRJET) که روند ساخت آن سپری شده، از آشیانه خارج شد. این هواپیما که هنوز موتورش هماهنگ و یکپارچه نشده است، قرار است در سال 2023 اولین پرواز خود را انجام دهد. طی هفته‌های اخیر در حوزه‌های نظامی، بسیاری از دستاوردهایی که قرار بود در سال آینده میلادی رونمایی شوند، به نمایش درآمدند که نشان می‌دهد اردوغان به دنبال استفاده از آنها برای انتخابات تابستان است.

R - 36 GRAU

به نظر سنتکام بعد از عضویت دادن به صهیونیستها در قدم اول داره برنامه های بعدیش را پیش میبره. اعلام تشکیل گروه های ضربتی ضد توانایی های ایران در حوزه غرب آسیا و با مرکزیت سنتکام بهانه ای است برای باز کردن پای صهیونیستها به منطقه تا با هزینه اعراب علیه نقاط قوت نظامی کشور بتونه پیش بینی های لازم را انجام بده و پدافند مورد نیاز را تامین کنه ( در خاک کشورهای عربی و به هزینه اعراب و بر علیه ایران ) تشکیل گروه ضربتی پدافندی / تشکیل گروه ضربتی شهپادی و حالا تشکیل گروه ضربتی ( گروه 39 ) پهپادی علیه ایران یعنی برنامه سازی و محصور کردن نقاط قوت نظامی ایران به مرور برای فلج کردن این نقاط قوت و البته مهمتر از اون باز کردن پای صهیونیستها به این برنامه ها. در حقیقت شاهد تشکیل یک ائتلاف ضدایرانی کامل با مرکزیت آمریکا و نقش آفرینی اول شخص صهیونیستها و سیاهی لشگری اعراب هستیم که بر خلاف پلن قبلی و اعلام یکباره تشکیل چنین ائتلافی تصمیم گرفته شده گویا به شکل تدریجی عناصر یک ائتلاف را شکل بدند تا نهایتا یک ارتش (ائتلاف) کامل ضد ایرانی را شکل بدند. ایران در قدم اول باید با تمام توان مقابل کشورهایی که در حال کمک به این طرح ها هستند تهدیدات مشروع و صریح را روشن کنه. در قدم دوم حتما پادزهر چنین گروه های ضربتی را در نظر بگیره. در قدم سوم در مرزهای رژیم صهیونیستی و مناطق اشغالی فعالیت هاش را گسترده تر کنه. پ ن: نکته مهمتر از خود این گروه های ضربت بهانه ای است که با این گروه ها پای صهیونیستها را به شکل پایگاه سازی و ابزار دادن دارند چراغ خاموش در منطقه تثبیت میکنند. روز موعود تمام این زیرساختها که در حال حاضر صهیونیستها به شکل مشارکتی در اون حضور دارند در اختیار صهیونیستها خواهد بود برای اقدام علیه ایران.

سلام اتفاقا به نظرم باید این تهدیدات را جدی گرفت. این تهدیدات درواقع درخواست یک چراغ سبز و مشروع سازی حملات ( اعم از تروریستی و خرابکاری و حتی حمله نظامی غیر مستقیم و نهایتا شاید مستقیم) ی است که صهیونیستها همین حالاش هم انجام میدند ولی اکراین به علت اینکه در حال حاضر عروسک خیمه شب بازی و قربانی مظلوم غرب هست برای پیبرد اهدافش جلو افتاده تا فرداروز هرگونه خرابکاری و ترور و حمله به تاسیسات و زیرساختهای نظامی و اقتصادی ایران حتی را عادی کنه و از همین حالا اذهان را آماده کنه. تهدید اکراین بی فایدست، این کشور قبلا خودش را یک بار قربانی منافع غرب کرده و چیزی برای از دست دادن نداره، در برابر این تهدیدات ایران باید علاوه بر تحویل موشک به روس ها ( حالا که ما هر چی میگیم اونها تصمیم خودشون را برای متهم کردن ایران گرفتند و تصمیم حالا هم نیست و از زمان ماجرای پرنده اکراینی اکراین وارد بازی غرب علیه ما شد به این بهانه و حالا تنها مرحله دیگه ای را داره اجرا میکنه) وظیفه برخورد و تلافی با اکراینی ها سر این موضوع را به روسها واگذار کنه و خودش را از طرفی مهیا کنه و تهدید جدی داشه باشه برای رژیم ها و کشورهایی که درصدد هستند تهدیدات و درخواست های اکراین را علیه ایران اجرا کنند. میشه از توان روس ها هم استفاده کرد در زمینه های اطلاعاتی و نیازهای امنیتی در حوزه ابزار و اطلاعات. پ ن: باز هم تاکید میشه که این اظهارات اکراینی ها زمینه سازی برای مشروعیت سازی اقدامات تروریستی عمدتا صهیونیستها در ایران هست که میتونه همکاری اعراب و آمریکا را هم شددیتر با صهیوینستها علیه مراکز ایران به دنبال داشته باشه.

درخواست اوکراین برای حمله با تاسیسات اسلحه سازی ایران میخائیلو پودولیاک، مشاور ارشد ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین با تکرار ادعاهای واهی علیه ایران درباره برنامه تهران برای ارسال تسلیحات بیشتری به روسیه، درخواست مضحکی را مطرح کرد. پودولیاک در پیامی توییتری مدعی شد که «ایران آشکارا اعمال تحریم‌های بین‌المللی را به سخره می‌گیرد» و در ادامه خواستار «تخریب و انحلال کارخانه‌های اسلحه‌سازی» کشورمان شد. کی‌یف در ادعاهایی بی‌اساس تهران را به تامین و ارسال ۱۷۰۰ فروند پهپاد انتحاری موسوم به «شاهد ۱۳۶» برای مسکو متهم کرده و این در حالی است که هم تهران و هم مسکو به دفعات، این اتهامات و ادعاها را قویا تکذیب کرده‌اند. رئیس سرویس اطلاعاتی اوکراین دیروز(جمعه) مدعی شد که روسیه تاکنون حدود ۴۵۰ فروند پهپاد را بر فراز اهداف نظامی و انرژی اوکراین به پرواز درآورده است. حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران با اشاره به اینکه تهران پیش از جنگ اوکراین، تعداد محدودی پهپاد به مسکو تحویل داده بود، درباره ادعاهای استفاده از پهپادهای ایرانی در جنگ اوکراین گفت: ما با روسیه همکاری دفاعی داریم، اما سیاست ما در قبال جنگ اوکراین، احترام به تمامیت ارضی این کشور، عدم ارسال سلاح به طرفین درگیر، توقف جنگ و پایان دادن به آوارگی مردم است. لینک از سایت تابناک : https://www.tabnak.ir/fa/news/1156321/درخواست-اوکراین-برای-حمله-با-تاسیسات-اسلحه-سازی-ایرانآماده-شدن-پوتین-برای-جنگ-طولانی-مدت-در-اوکراین-قرار-گرفتن-موشک‌های-اسکندر-و-اس-۴۰۰-روسیه-در-اختیار-ارتش-بلاروس

IFA W-50 Blueprint

UTVA Kobac Sparrowhawk

ارتش اوکراین تبدیل شده به زباله دان تسلیحات کشورهای اروپایی ! این اروپایی های خسیس ، روغن ریخته رو دارن نذر امامزاده میکنن هر تسلیحات از رده خارجی که دارن و میخوان جایگزینشون کنن ، دارن به اسم کمک میندازن به اوکراین تا هم خودشونو از شر دپو و اسقاط اونها راحت کنن و هم منت سر این اوکراینی ها بدبخت بزارن و بگن که کمکشون کردن ! در واقع هیچ سلاح تمام کننده ی بازی ، به اوکراین ندادن تا حالا ! انگار دوس دارن این جنگ حالا حالا ها ادامه پیدا کنه .

اف 35 باز هم سقوط کرد 24 آذر ماه 1401 باز هم یک فروند اف 35 آمریکا سقوط کرد. این سقوط در تگزاس امریکا برای یک فروند F-35B Lighting II رقم خورده است . در تصویر این حادثه هواپیما کاملا واژکون شده است . خلبان سالم خارج شده است. به نظر می رسد این حادثه در بلند شدن عمودی هواپیما و فرود سریع آن رخ داده است. دو هفته قبل هم در ژاپن یک فروند دیگر اف 35 به علت نقص در سیستم الکتریکی و فرود دچار سقوط شده بود. در زیر تاریچه سقوط های این هواپیما تا آبان ماه 1401 آورده شده است. منبع 1 منبع 2

پایان یک رویا زوموالت اف بیست و دوی نیروی دریایی در دهه 90 میلادی پس از جنگ سرد ، نیروی دریایی ایالات متحده امریکا هماوردی در دریا های آزاد نداشت بنا بر این نسل آینده شناور های رزمی خود را برای درگیری با اهدافی روی زمین [خشکی] در نظر گرفت. زمانی که نیروی دریایی واپسین رزمناو خود را بازنشسته [یا ذخیره] کرد ، بر آن شد که روی ناوشکن های خود تفنگ های دوربردی نصب کند که بتواند در مقایسه با موشک های میلیون دلاری تاماهاک پشتیبانی آتش مقرون به صرفه تری را ارائه کند در دهه نخست صده 21 میلادی توسعه ناوشکن دی دی جی 1000 با در هم آمیختن همه فناوری های قابل تصور ادامه یافت ، نیروی دریایی به کنگره وعده ساخت ناوشکن بزرگتری را داد که با فضای کافی و ظرفیت تولید برق برای استقرار تفنگ ریلی و تسلیحات لیزری ، به کمک خودکار سازی [اتوماسیون] بجای 300 ملوان تنها به 95 ملوان نیاز دارد کشتی جنگی تازه وارد برای جلوگیری از یورش های دشمن پنهانکار تر خواهد بود و تفنگ 6 اینچی شلیک سریع با برد 115 مایل در اختیار خواهد داشت کشتی پیشروی زوموالت با بدنه و ظاهری آینده نگر شکل گرفت ، با بدنه ای عریض تر زیر خط آب (داغی) تا بالا که کمک میکرد سطح مقطع راداری RCS کشتی 190 متری به اندازه سطح مقطع راداری یک قایق ماهیگیری کوچک باشد افزون بر تفنگ های 6 اینچی شلیک سریع زوموالت دارای 80 سیلوی پرتاب عمودی موشک مارک 57 بود ، این سیلو ها می توانند موشک های کروز تاماهاوک ، موشک های ضد زیر دریایی ASROC یا بسته های چهارتایی موشک های دفاع هوایی میانبرد Evolved SeaSparrow را نصب و پرتاب کند سکوی فرود و آشیانه بزرگ زوموالت می تواند تا سه پهپاد هلیکوپتر MQ-8 یا دو هلیکوپتر سیکورسکی MH-60 را در خود جای دهد که توانایی حمل موشک های ضد تانک هلفایر یا اژدر را دارند ناوشکن زوموالت همچنین یک سونار با پهنای باند دوگانه برای شکار زیردریایی ها دارد ولی اژدر موجود در آرلی بورک را ندارد. تعداد خدمه 150 نفری (به اضافه یگان هوایی 28 نفره) بیش از 50 درصد از تعداد خدمه وعده داده شده فراتر رفت (89 درصد) ولی همچنان به اندازه نیمی از خدمه مورد نیاز آرلی بورک بود ، با این حال برخی از تحلیلگران در مورد پایایی کشتی پس از وارد آمدن آسیب های نبرد به خاطر کاهش شدید تعداد خدمه ابراز نگرانی کردند دگرگونی شرایط در سال 2008 نیروی دریایی دیگر چالش پیش روی خود را نه بمباران کشور های ضعیف تر نظامی ؛ که گسترش سریع ناوگان سطحی و زیردریایی چین و گسترش موشک های بالستیک و کروز ضد کشتی می دید نکته بدتر اینکه سامانه پیشرفته تفنگ زوموالت حتی در دو سوم برد پیش بینی شده (70 مایل) نیز بخوبی کار نمی کرد علاوه بر این گلوله های سامانه LRLAP هدایت شونده پس از کاهش تعداد کشتی های سفارشی به حدود 800 هزار تا یک میلیون دلار می رسید که به اندازه بهای موشک های کروز دقیق تر با برد بیشتر و قویتر بود [بهای پیش بینی شده نخستین برای هر پرتابه 35 هزار دلار بود . م] سرانجام نیروی دریایی مهمات گران قیمت را لغو کرد و زوموالت ماند با دو تفنگ بزرگ که نمیتواند شلیک کند زوموالت ، نوظهور ولی گران با وجود مشکلات شناخته شده توسعه سامانه های رزمی نوظهور ، زوموالت بر پایه برآورد های نادرست و کمینه (حداقل) به کنگره عرضه شده بود. در نهایت هزینه های برنامه تا 50 درصد از بودجه پیش بینی فراتر رفت و مشمول اصلاحیه Nunn—McCurdy شده و خودبخود لغو شد بهای هر زوموالت 4.5 میلیارد دلار بعلاوه 10 میلیارد دلار هزینه توسعه است . مانند اف 35 و کشتی رزمی LCS هزینه های مارپیچی زوموالت به دلیل جاه طلبی های نیروی دریایی بود که درصدد در هم آمیختن فناوری های تازه بود که هنوز در مرحله تحقیق و توسعه هستند اداره حسابرسی دولت در سال 2018 اعلام کرد که تنها 5 فناوری از 12 فناوری کلیدی زوموالت بالغ (عملیاتی) بودند به شکل خنده داری کشتی ها بدون سامانه رزمی به صورت رسمی تحویل شدند و کشتی اصلی که در سال 2012 به آب اندازی شد تا 2021 عملیاتی نخواهد بود (گزارش سال 2018) [هنوز کاملا عملیاتی نشده و گفته شده در 2024 به توان عملیاتی خواهد رسید .م] کاهش هزینه های سرسام آور منجر به کاهش توانایی های فلج کننده شد، نیروی دریایی به جای تلفیق یک رادار جستجوی حجمی قدرتمند SPY-4 با رادار هدف‌گیری با وضوح بالا SPY-3، رادار قبلی را کنار گذاشت و SPY-3 را برای انجام جستجوی حجمی نیز تغییر داد. این کار باعث صرفه جویی 80 میلیون دلاری در هر کشتی شد اما به طور قابل توجهی قابلیت های جستجوی هوایی را کاهش داد. زوموالت امروز تنها موشک‌های دفاع هوایی سی اسپارو با برد 30 مایل (48 ک.م) دارد که در بهترین حالت فقط برای پوشش محلی کافی است. اگرچه سیلو های موشکی زوموالت با موشک‌های استاندارد برد بلندتر سازگار هستند، اما این موشک‌ها برای هدایت به سامانه رزمی Aegis وابسته هستند که زوموالت آن را ندارد . و در پایان سامانه ‌های تسلیحاتی CIWS از 57 میلی‌متری به توپ‌های 30 میلی‌متری بسیار کم‌توان کاهش یافتند. (سامانه های پرتوان دفاع نزدیک برای کاهش اثرات راداری حذف شدند) حتی پنهانکاری ناوشکن نیز به دلیل کاهش هزینه ها و بکار بردن فولاد ارزان قیمت نیز کاهش یافته است زنگ زدگی در بدنه زوموالت زوموالت در پی نقش آفرینی تازه با وجود ویژگی‌های پنهان کاری و نیروی محرکه قوی، تنها سه دستگاه DDG-1000 برای چه چیزی خوب بودند؟ ناوشکن‌های پیشرفته بدون مهمات برای تفنگ ، موشک‌های ضد کشتی ، اژدرهای ضد زیردریایی و موشک‌های دفاع هوایی دوربرد منطقه‌ای بودند. همچنین زوموالت سیلو های کمتری (80) برای موشک های حمله زمینی نسبت به ناوشکن های آرلی-بورک (96)، رزمناوهای کلاس تایکوندروگا (122)، یا زیردریایی های موشک کروز کلاس اوهایو (144) داشت - که همگی ارزان تر بودند. حتی پنهانکاری ناوشکن اگر برای اسکورت - یا نیاز به اسکورت دیگر - کشتی های جنگی غیر پنهانکار باشد، برتری بخصوصی را ارائه نمی دهد. در خدمت نگهداشتن یک کلاس با سه کشتی به معنای هزینه های سربار بسیار بالایی در آموزش و نگهداری هر کشتی است. بنابراین، بسیاری از تحلیلگران برآورد میکنند که دوره عملیاتی زوموالت می تواند کوتاه مدت باشد. زوموالت به یک ماموریت تازه نیاز داشت - حتی اگر این به معنای اصلاح قابلیت هایش با هزینه اضافی باشد. سرانجام، در دسامبر 2017، نیروی دریایی اعلام کرد که این کلاس در "یورش سطحی"، یعنی شکار کشتی های دیگر، تخصص خواهد داشت. زوموالت ها برای شلیک موشک‌های ضد کشتی مادون صوت جدید Maritime Tomahawk Block IV و موشک‌های رادار فعال SM-6 اصلاح خواهند شد. دومی می تواند موشک های دفاع هوایی با برد بلندتر (تا 150 مایل) را ارائه کند و دارای قابلیت حمله ثانویه زمینی یا دریایی است. در مقایسه با تاماهاوک، SM-6 دارای یک کلاهک بسیار کوچکتر 140 پوندی است، اما حداکثر سرعت آن 3.5 ماخ، رهگیری آن را بسیار دشوارتر می کند. در نهایت، ممکن است مهمات ارزان‌تری برای اسلحه‌های بی‌استفاده در حال حاضر ساخته شود، یا ممکن است با سیلو های پرتاب موشک اضافی یا حتی تفنگ‌های ریلی Rail Gun در آینده جایگزین شوند. این نقش جنگ سطحی ممکن است به بهترین وجه از قابلیت‌های رادارگریز زوموالت استفاده کند و به آن اجازه دهد جلوتر از ناوگان حرکت کرده و به مناطق «ضد دسترسی» که توسط موشک‌های ضد کشتی دوربرد تهدید می‌شود نفوذ کند. زوموالت می تواند قبل از پرتاب موشک های خود به کشتی های جنگی دشمن نزدیک تر شود و به دشمنان فرصت کمی برای واکنش می دهد. نیروی دریایی همچنین در حال کار بر روی حسگرهای شبکه ای بین زیردریایی ها، کشتی های جنگی سطحی، هلیکوپترها، هواپیماهای گشت زنی و جت های تهاجمی از طریق فناوری "Cooperative Engagement" است. بنابراین استراتژی یک هدف یاب spotter در دوردست میتواند با استفاده از رادار فعال داده‌های هدف‌گیری را تولید کرده سپس آن را به زوموالت فرستاده تا حمله را اجرا کند بن پایه 1 بن پایه 2

تکمیل چرخه مدیریت صحنه نبرد برای نیروی هوایی ارتش ایالات متحده نمایش آزمایشهای بخش پروازی سامانه فرماندهی رزم یکپارچه دفاع موشکی و هوایی در محیط جنگ الکترونیک مشترک براساس آخرین خبرهای منتشر شده ، ارتش ایالات متحده ،آزمایشهای تکمیلی خود را با استفاده از سامانه فرماندهی رزم یکپارچه دفاع موشکی و هوایی ( IBCS) به نمایش گذاشت که در جریان آن ، یک تیر موشک کروز در محیط اشباع شده از جنگ الکترونیک بسیار سنگین ، مورد هدف قرار گرفت . این آزمایش که در میدان تیر وایت سندز در نیومکزیکو بوقوع پیوست ، شامل ادغام دو سیستم IBCS و همچنین سامانه راداری زمین و هواپایه وظیفه محور AN/TPS-80 محصول نورثروپ- گرومن بود . این آزمایش پروازی ، برای نخستین بار ، شامل یک تست زنده برای نمایش قابلیتهای مشترک مدیریت مسیریابی (JTMC) که پل ارتباطی میان شبکه IBCS و قابلیتهای درگیری مشترک نیروی دریایی (CEC) بحساب می آید ، بود که امکان به اشتراک گذاری داده های رادارهای وظیفه محور زمین./ هواپایه (G/ATOR) را در سیستم آتش یکپارچه IBCS را با هدف ایجاد یک شبکه یکپارچه کنترل آتش را فراهم می نماید . سامانه راداری زمین و هواپایه وظیفه محور AN/TPS-80 این آزمایش که با پشتیبانی لاکهید مارتین صورت پذیرفت ، شامل پرواز دو فروند جنگنده اف-35 بود که این شبکه با حسگرهای نصب شده بر روی این هواگرد رزمی مرتبط شده تا مسیریابی و انهدام با سهولت بیشتری صورت گیرد . کریستین هاربیسون ، جانشین مدیرکل و مدیر بخش سامانه های رزمی و آمادگی ماموریت نورثروپ گرومن در این زمینه می گوید : " ادغام سامانه های موجود دراین شبکه ها و استفاده از حسگرهای مختلف در فرکانس های متفاوت ، فرماندهی رزم یکپارچه دفاع موشکی و هوایی را قادرمی سازد تا یک تصور واضح از میدان نبرد در اختیار فرمانده میدان قرار گیرد . با فعال کردن شبکه عملیات مشترک ، IBCS می تواند در سنگین ترین محیطهای رزم الکترونیک عمل کند و این بدان معناست که کاربران این سامانه می توانند بخوبی تهدید را شناسایی ، رهگیری و منهدم نمایند " در این آزمایش ، دو تیر موشک کروز شلیک شد که یکی ماموریت برهم زدن و اخلال در عملکرد رادار و دیگری بعنوان موشک اصلی برای ایفای نقش مهمات انهدامی را بر عهده داشت . متقابلا ، خدمه سامانه های مدافع ، از این قابلیت جدید برای ردگیری تمامی موشکهای کروز شلیک شده ، تشخیص درست موشک کروز با ماموریت انهدامی و ارسال داده های درست به سامانه دفاع هوایی پاتریوت استفاده نمودند . در یکی از آخرین آزمایشهای صورت گرفته ، یک مجموعه رادار از سپاه تفنگداران ، دو رادار سنتنیل نیروی زمینی ، یک آتشبار پاتریوت و رادار سازمانی و درنهایت دوفروند اف-35 شرکت نموده بودند . درواقع ، این آزمایش ، هشتمین تست از یک برنامه بزرگتر بود که می بایست عملکرد سامانه IBCS را مورد تایید قرار می داد و روند فوق تا پاییز 2021 ادامه خواهد یافت . تا درنهایت آمادگی آن برای وزارت دفاع و ارتش مسجل گردد . شرکت تسلیحاتی نورثروپ- گرومن ، یکی از مجموعه های پیشگام برای تولید سامانه های IBCS بشمار می رود و محصول آن نیز بدلیل ساختار انعطاف پذیر و مدولار که قابلیت اتصال به تمامی سامانه های استاندارد ارتش ، نیروی دریایی و هوایی را دارد ، یک مدعی جدی برای کنترل فضای نبرد در آینده محسوب می گردد . بکارگیری IBCS بدلیل کارآمدی قابل توجه ، برای 4 نیروی ارتش ایالات متحده مقرون به صرفه ترین سامانه در دسترس خواهد بود ، چرا که می توان از آن بر علیه جتهای رزمی نسل4 و 5 ، بدون سرنشین های تهاجمی و سایر تهدیدها استفاده نمود . امروز شرکت نورثروپ – گرومن ، با بیشتر از 90 هزار کارمند ، یکی از شرکتهای اصلی تولید کننده لبه فناوری نظامی بشمار می آید . به سفارش جناب @Crash پی نوشت : 1- بن پایه 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

هوش مصنوعی و آینده منازعات بخش دوم ژئوپلتيک در عصر هوش مصنوعي قدرت محاسبه ، در دسترس بودن داده ‌ها و زير ساخت ‌ها ارکان اصلي ژئوپليتيک هوش مصنوعي هستند . يکي از زمينه هاي رقابت قدرت هاي بزرگ يافتن ، استخدام ، آموزش و حفظ نيروي کار متخصص واجد شرايط است. انسان‌ها به بخش مرکزي يک رقابت بين‌المللي در حال گسترش براي رسيدن به مزيت هاي داده محور تبديل شده‌ اند. در ميان عوامل اصلي فناوري هوش مصنوعي ، نيمه ‌رساناها به طور بالقوه تعيين‌ کننده تعادل قدرت بين بازيگران اصلي هستند . دولت چين و شرکت هاي چيني ، سرمايه گذاري چشمگيري در گسترش توان محاسباتي و قابليت هاي نيمه هادي خود براي کاهش فاصله ميان بازيگران در غرب و ايجاد يک پايگاه صنعتي مستقل انجام داده اند . در حال حاضر ، ايالات متحده قدرت پيشرو در هوش مصنوعي است ، در حالي که چين به عنوان يک رقيب سرسخت در حال ظهور مي باشد . اما روسيه تاکنون نتوانسته است بخشي از رده هاي برتر هوش مصنوعي ، خودمختاري ابزارها و رباتيک باشد. با اين حال ، دولت ولاديمير پوتين رئيس جمهور روسيه اهميت زيادي به اين موضوع داده است و كرملين هوش مصنوعي را به عنوان کانون رقابت بزرگ بعدي مي داند . در اين ميان ، دولت هاي کوچک و متوسط بلند پروازي مانند سنگاپور ، اسرائيل و کره جنوبي که به لطف دانش فني و علمي شان مي توانند از وزن واقعي خود پيشي بگيرند ، از پتانسيل هاي اميدوارکننده اي برخوردار هستند که نبايد آنها را دست کم گرفت. اين تنوع منجر به توسعه پوياي فناوري و انتشار آن با پيامدهاي اجتماعي ، اقتصادي ، ژئوپلتيک و امنيتي در مقياس جهاني خواهد شد. دفاع از ارزش هاي اصلي و مغلوب ساختن ماشين هاي ضعيف يکي ديگر از محورهاي مورد توجه ناتو بايد ارزش هايي باشد که اعضاي اين پيمان براي چندين دهه از آن دفاع کرده اند . با افزايش استفاده از هوش مصنوعي در زندگي روزمره ، تمايلات و تبعيض ذاتي موجود در هوش مصنوعي ، مديريت داده هاي حساس شخصي و رفتار آنلاين مخرب ، جوامع را به طرقي تغيير مي دهد که تازه در حال آغاز درک آن هستند . برخي از دولت‌ هاي پيمان ناتو شروع به بررسي مسائل اساسي نموده اند . پارلمان بريتانيا (انگلستان) يک کميته منتخب در مورد هوش مصنوعي تشکيل داده و ايالات‌ متحده يک طرح استراتژيک ملي تحقيق و توسعه هوش مصنوعي را تصويب نموده است . طبق گزارش ها ، طرح هاي ديگري براي مقابله با خطرات اطلاعات دروغ و ايجاد برچسب محتواي جعلي که تهديدي براي امنيت ملي است توسط هوش مصنوعي آماده شده اند . گروه هاي پارلماني در انگلستان و استراليا اقدامات قانوني براي جلوگيري از استفاده مضر از سکوهاي ديجيتال مشابه را مطرح نموده اند . بيش از سي کشور و سازمان بين المللي ، استراتژي و ابتکاراتي براي هوش مصنوعي ارائه کرده اند ، اما آنها اولويت هاي متفاوتي دارند ، از استفاده نظامي از هوش مصنوعي (ايالات متحده) گرفته تا مطرح کردن هوش مصنوعي مبتني بر ارزش ها (اتحاديه اروپا) و از اعمال افزايش قدرت رهبري با تحقيقات در هوش مصنوعي (کانادا ، چين) تا تلفيق نظامي – غيرنظامي آن (چين) و اين تنوع همچنان در داخل و خارج از ناتو ادامه دارد. در سال‌هاي اخير، قانونگذاران اروپايي به طور فعال در پي اقدامات نظم دهنده در ميان تهديدهاي نوظهور، مسائل مربوط به حريم خصوصي و کمپين هاي اثر گذار دشمن هستند. ناتو از همگرايي چارچوب‌هاي نظارتي و قانونگذاري اروپا براي هدايت بهتر مسير تحول آتي بهره‌مند خواهد شد. در سال 2018، يک کنسرسيوم از متخصصان آمريکايي و اروپايي از صنعت ، جامعه مدني و موسسات تحقيقاتي ، گزارشي منتشر کردند که سه حوزه از نگراني‌ها را مشخص مي کرد. اولين حوزه ، حوزه امنيت ديجيتال است، که در آن گزارش درباره آسيب‌پذيري‌هاي بالقوه هوش مصنوعي هشدار داده شد که به دشمنان اجازه مي‌ داد تا حملات گوناگوني به اهداف فيزيکي، انساني و نرم ‌افزاري ترتيب دهند. در حوزه دوم يعني حوزه امنيت فيزيکي ، در دسترس بودن و تبديل به سلاح کردن سيستم هاي خود مختار چالش هاي اساسي را ايجاد مي کنند . حملات سايبري و فيزيکي به سيستم هاي خود مختار و خود محرک تهديدهاي احتمالي ديگر هستند. سوم اينکه ، خطرات قابل توجهي براي امنيت سياسي وجود دارد . نظارت مبتني بر هوش مصنوعي و ترغيب ، فريب و دستکاري اجتماعي از طريق آن تهديداتي هستند که در آينده نزديک شدت مي يابند . قابليت هاي جديد هوش مصنوعي ممکن است رفتار سياسي اقتدارگرايانه و تبعيض آميز را تقويت کرده و توانايي دموکراسي ها ، براي ادامه مباحث علني عمومي صادقانه را تضعيف نمايد . کشورهاي ناتو نياز به توسعه سطح قابل قبولي از اجماع نظر در اداره دگرگوني هاي هوش مصنوعي دارند. اگرچه با توجه به وضعيت فعلي امور سياسي، اين امر بسيار دشوار به نظر مي‌رسد. هوش مصنوعي احتمالا باعث تغييرات در مقياس بزرگ اقتصادي و نيروي کار خواهد شد و اين موضوع به طرز تعيين کننده اي چگونگي رقابت هاي ژئوپلتيک را تغييير مي دهد . اين تکنولوژي کشورهاي استبدادي را که برخي از آن‌ ها رقباي کشور هاي ناتو هستند را با ابزار هاي جديد تجهيز خواهد کرد . علاوه بر اين ، هوش مصنوعي مي تواند سيستم هاي تسليحاتي مستقل را به طور فزاينده اي به دولت ها و بازيگران غير دولتي ارائه دهد. بنابراين کشور هاي دو سوي اقيانوس اطلس مجموعه اي از وظايف ، از مراقبت چگونگي توسعه پوياي اين تکنولوژي در مناطق مختلف گرفته تا ايجاد مشارکت هاي بين المللي ، براي اطمينان از منافع مشترک و اقدامات نظارتي را در مقابل خود دارند . توصيه ها ناتو بايد ابتکار عمل براي آماده سازي ، نظارت و تنظيم اولويت سياست هاي مرتبط با هوش مصنوعي را در دست بگيرد . از توسعه قابليت ها تا ايجاد اجماع در مورد چالش هاي ذکر شده در بالا ، ناتو نياز به سازوکارهاي جديدي براي مقابله با تهديدات نوظهور و سازگاري مداوم با پويايي تحولات پيشرفت هاي هوش مصنوعي دارد. ابتکارات جامع جمعي در زمينه امنيت سايبر مؤثر هستند. ناتو بايد يک کارگروه هوش مصنوعي براي بررسي سياست ها و موضوعات استراتژيک ايجاد کند. در سطح سياست ، ناتو بايد گفتگوي مستمر و معنادار را بين تصميم گيرندگان ، صنعت ، جامعه مدني و جامعه تحقيقات علمي آغاز کند. اين پيمان راه طولاني براي توسعه قابليت هاي جنگ الگوريتمي و اتخاذ يک ساختار C4ISR با توانايي قابليت هاي هوش مصنوعي در پيش رو دارد. از آنجا که بيشتر نوآوري ها در هوش مصنوعي و رباتيک از خارج از مجموعه هاي نظامي - صنعتي ناشي مي شود ، برخي از مطالعات ، ناتو را ترغيب به همکاري نزديک با صاحبان فناوري هاي بزرگ و يا توسعه روابط با استارت آپ هاي آينده دار کرده اند. گفتگو هاي ميان رشته اي بايد فراتر از شرکت هاي فناوري باشد . هوش مصنوعي و ديگر فناوري‌هاي مختل کننده مدرن، از علوم کامپيوتر گرفته تا زيست ‌شناسي رفتاري، عصب ‌شناسي، روان ‌شناسي، مردم ‌شناسي، روباتيک ، نانوتکنولوژي و بسياري ديگر با هم ارتباط دارند. کشورهاي ناتو براي رهبري نوآوري هاي هوش مصنوعي بايد به اين جوامع علمي اعتماد کنند. با اين حال ، سطح ادغام اين بخشها هنوز به طور قابل توجهي پايين تر از آنچه که مورد نياز است مي باشد و اين موضوع تا حدودي به دليل واکنش شديد پوپوليستي عليه کارشناسان در ميان بخش هايي از طبقه سياسي است . جوامع دو سوي اقيانوس اطلس نياز به ساخت يک فرهنگ براي غلبه بر چنين موضوعات ارتباطي و تضمين يک مکالمه مستمر دارند. ناتو بايد آسيب پذيري هاي اجتماعي- شناختي و امنيت ديجيتالي خود را بطور سيستماتيک آزمايش کند. به طور ايده آل ، بايد يک تيم قرمز ايجاد شود که در آن گروهي براي به چالش کشيدن سازمان براي بهبود اثربخشي يا کشف ضعف هاي بزرگ ، ديدگاه خصمانه اتخاذ کنند و تلاش هاي آزمايش بايد هم تمرين هاي اعضاي پيمان و هم فعاليت هاي محدود تر در زمان صلح را براي آزمايش دفاع در دستگاه هاي امنيت ملي انجام دهد. داده هاي حاصل از گفتگوي ميان رشته اي و چند بخشي و همچنين تمرين هاي مداوم ، ممکن است اطلاعات قابل توجهي براي مفاهيم جديد فراهم کنند . يک مرکز تحقيقاتي بين‌المللي و ميان رشته ‌اي جديد، به عنوان مرکز تحليلي و به شکل مرکزي برتر، راه‌ حل ‌هاي موثر براي تمامي چالش‌ هاي ذکر شده در بالا را ممکن مي‌سازد. اين موسسه پيشنهادي، خروجي‌هاي علمي سطح بالا از نهادهاي موجود ناتو، از جمله سازمان علوم و فناوري، مرکز نوآوري و مراکز پيشرو را مطابق آخرين پيشرفت هاي علمي کشورهاي عضو و متخصصان درون خانه ترکيب مي‌ کند.