موشک JL-2و JL-3 و زیردریایی های مرموز چین! برای اولین بار در رژه نظامی بزرگ به مناسبت هفتادمین سالگرد تاسیس جمهوری خلق چین در اول اکتبر 2019، چین فناوری جدید موشک بالستیک قاره پیمای زیردریایی پرتاب (SLBM) با کلاهک هسته ای خود را به نمایش گذاشت.نام کامل این موشک ۲ Ju Lang یا Giant Wave 2 به معنای موج غول پیکر می باشد.چینی ها اطلاعات دقیقی در مورد این موشک ارائه نداده اند. اما بر طبق برخی گمانه زنی ها این موشک یک نسخه زیردریایی پرتاب از موشک دوربرد ،سه مرحله ای و سوخت جامد DF-31 است.در مجموع 12 خودرو حامل موشک های JL-2 از میدان تیان آن من، در قلب پکن عبور کردند. این پیامی به جهان بود که قدرت نظامی چین با وجود چالش های فزاینده به سرعت در حال رشد است. معاون مدیر کل رژه نظامی، در یک هفته قبل در یک کنفرانس مطبوعاتی گفته بود "همه سلاح هایی که در رژه به نمایش گذاشته خواهد شد در خدمت فعال هستند و این بیانیه نشان می دهد که این موشک به طور فعال توسط نیروهای مسلح چین مورد استفاده قرار می گیرد. توسعه این موشک‌ها پس از آزمایش موفقیت‌آمیز موتور سوخت جامد با قطر 2 متر در اواخر سال 1983 تسریع شد. این موشک ظاهراً از نظر اندازه و عملکرد تقریباً با موشک سه مرحله‌ای دوربرد TRIDENT C-4 آمریکایی قابل مقایسه است.JL-2 اولین بار در سال 2015 در زیردریایی نوع 094 مستقر و حمل شد که به معنای آن بود که برای اولین بار چین دارای قابلیت حمله هسته ای مبتنی بر دریا شده است.تا پیش از این چینی ها مجهز به موشک های کوتاه برد JL-1 محمول بر زیردریایی ۰۹۲ بودند که ارزش راهبردی کمی داشت. بر اساس برخی گزارش ها، این موشک که توسط آکادمی فناوری موتورهای موشکی چین طراحی شده است دارای پیکره بندی ۳ مرحله ای سوخت جامد میباشد و می‌تواند محموله ای به وزن ۷۰۰ کیلوگرم حمل کند که در این صورت مجهز به یک کلاهک با توان ۲۵۰ تا ۱۰۰۰ کیلو تن و یا 3 یا 4 کلاهک (MIRV) هر کدام به توان 90 کیلو تن قدرت خواهد بود. البته گزارش های دیگر حاکی از آن است که هر موشک ممکن است با شش کلاهک بارگذاری شود. طول آن بیش از ۱۱ متر و قطری حدود۲.۲ متر دارد. اکثر گزارش ها اتفاق نظر دارند که JL-2 در حدود ۷۵۰۰ تا ۸۰۰۰ کیلومتر برد دارد ولی طبق برخی گزارش ها برد آن حدود ۹۰۰۰ کیلومتر نیز تخمین زده شده است. این موشک از سامانه ناوبری ماهواره ای چینی BeiDou -اینرسی استفاده می‌کند و تخمین زده می شود که دارای دایره خطای( CEP) کمتر از 100 متر باشد. چینی‌ها زیردریایی قدیمی‌تر ساخت روسیه را که در یک بندر در ساحل شمالی چین مستقر است، برای آزمایش‌های JL-2 تغییر دادند و اولین پرتاب موشک بالستیک JL-2 در دریا در اواسط ژانویه 2001 از این زیردریایی انجام شد.این آزمایش شامل پرتاب موشک به بیرون از لوله پرتاب زیردریایی بود. چین در اکتبر 2001 و فوریه ۲۰۰۲آزمایش دیگری از JL-2 انجام داد. آزمایشی این موشک در تابستان 2004 دچار شکست شد و این شکست برنامه توسعه آن را به تعویق انداخت. در ژوئن ۲۰۰۵ طبق گزارش‌ها، SLBM جدید از یک زیردریایی هسته‌ای در آب‌های نزدیک چینگدائو شلیک شد و کلاهک آن در بیابانی در چین چندین هزار کیلومتر دورتر برخورد کرد. این موشک توسط جامعه اطلاعاتی ایالات متحده CSS-NX-4 نامیده می شد،اما بسیاری از گزارش ها حاکی از آن است که این موشک CSS-NX-5 یا سابوت نامگذاری شده است. زیردریایی کلاس ۰۹۴ تعداد ۱۲عدد از این موشک ها را حمل می کند. از سال 2019، چین حداقل 4 زیردریایی مجهز به این نوع موشک بالستیک را عملیاتی کرده است.دو زیردریایی دیگر از این کلاس نیز در حال ساخت است. هنگامی که این زیردریایی ها در حالت آماده باش بالا قرار می گیرند، می توانند پایگاه های خود را ترک کنند و در آب های ساحلی چین که توسط ناوگان چین محافظت می شود، فعالیت نمایند. سایر تسلیحات شامل شش لوله اژدر 533 میلی متری است. از اینها می توان برای درگیری با کشتی ها و زیردریایی های متخاصم استفاده کرد. با این حال، زیردریایی های کلاس ۰۹۴ به اندازه زیردریایی های غربی و روسی کنونی پنهانکار نیستند. اینها به اندازه زیردریایی های روسی کلاس دلتا III پر سر و صدا هستند که در اواسط دهه 1970 به کار گرفته شدند. برد حدود 7500 کیلومتری این موشک به معنای آنست که ممکن است هاوایی و آلاسکا (اما نه تمام خاک ایالات متحده) را در دسترس قرار دهد.مرکز اطلاعات ملی هوا و فضای نیروی هوایی ایالات متحده (NASIC) در ژوئیه 2013 مطلبی با عنوان "تهدید موشک های بالستیک و کروز" را همراه با نقشه ای منتشر کرد که پوشش JL-2 را به سختی به مجمع الجزایر آلیوتی می رساند و از هاوایی یا ایالات متحده فاصله زیادی دارد. نمونه ارتقا یافته این موشک با برد تخمینی کمتر از 9250 کیلومتر، اگر موشک ها از یک زیردریایی در حال گشت زنی در خلیج بوهای پرتاب شود، می تواند به سانفرانسیسکو برسد،اما نقاط شرق دنور و سن دیگو، با فاصله کمی بیش از 10000 کیلومتر، خارج از برد آن خواهد بود.آتلانتا، در فاصله 11500 کیلومتری و میامی که حدود 12500 کیلومتر از خلیج بوهای فاصله دارد نیز،خارج از برد آن می باشد. بنابراین چینی ها نیاز به موشکی با برد بیش از ۱۱۲۵۰ کیلومتری داشتند تا بتوانند از خلیج بوهای تمام خاک ایالات متحده را هدف گیری کنند. زیردریایی‌های مستقر در دریای چین جنوبی، شرایط دشوارتری خواهند داشت. سیاتل 11500 کیلومتر و میامی نزدیک به 16000 کیلومتر با آن فاصله دارد. در حالی که دریای چین جنوبی ممکن است سنگر جذابی باشد که JL-3 آینده ممکن است از آنجا به ایالات متحده حمله کند، JL-2 مطمئناً فاقد بردی برای انجام چنین حملاتی در هنگام حضور در دریای چین جنوبی است. در زمان توسعه این موشک ، گزارش ها مبنی بر این بود که چین در نظر دارد موشک را به گونه ای تغییر دهد که یک کلاهک ضد ماهواره را در خود جای دهد تا به آن قابلیت ضد ماهواره ای مبتنی بر دریا بدهد. گشت زنی بازدارنده زیردریایی نوع 094 با موشک های JL-2 در دسامبر 2015 آغاز شد.از سال ۲۰۱۷ ،۴۸ پرتابگر JL-2 روی زیردریایی ها مستقر شده است. Ju Lang 3 (موج غول پیکر۳) یا به اختصار JL-3 یک موشک بالستیک قاره پیمای جدید چینی است که از زیر دریایی پرتاب می شود.بر اساس برخی گزارش ها ،برد آن ۵۰۰۰ کیلومتر،بیشتر از JL-2 بوده، به طوری که کل خاک ایالات متحده در محدوده برد آن قرار دارد. اولین پرتاب آزمایشی در سال 2018 انجام شد. اگرچه مقامات چین به طور رسمی این آزمایش را تایید نکرده اند. اعتقاد بر این است که موشک JL-3 در حدود سال 2021 به طور عملیاتی مستقر شده است. برخی منابع گزارش می دهند که تا سال 2022 برخی از زیردریایی های تایپ 094 چین با موشک های جدید JL-3 به جای موشک های قبلی خود مجهز شدند. JL-3 نیز مانند سلف خود یک موشک سوخت جامد است.برد موشک جدید 9000 تا 12000 کیلومتر برآورد شده است. این برد قابل توجهی نسبت به موشک قبلی۲-JL است که در ابتدا توسط زیردریایی های حامل موشک بالستیک نوع 094 چین حمل می شد. چنین بردی به زیردریاییهای چینی اجازه می دهد در حالی که از آب های ساحلی چین عملیات می کنند قلمرو ایالات متحده را در محدوده برد موشکی خود قرار دهند. این برد همچنین برای رسیدن به تمام مناطق اروپا، هند و روسیه کافی است.برخی منابع گزارش می دهند که تا سال 2022 تمام 6 زیردریایی عملیاتی نوع 094 چین برای حمل موشک های جدید JL-3 بازسازی شدند. اطلاعات موثقی از کلاهک این موشک در دسترس نیست.به گفته برخی منابع،ممکن است ۵ تا ۷ کلاهک هسته ای با قدرت ۳۵ کیلوتن برای هر کلاهک حمل کند،برخی منابع نیز گزارش داده اند که ۳ کلاهک با قدرت نسبتا بزرگتر حمل خواهد کرد. JL-3 دارای سیستم ناوبری ماهواره ای- اینرسی بوده.استفاده آن از سیستم ناوبری ماهواره ای چینی BeiDou این احتمال را قوت می بخشد که این‌ موشک جدید بسیار دقیق است و دایره خطای ان (CEP) آن نباید بیش از 100 متر باشد. موشک هسته ای JL-3 به همراه زیردریایی Type 094A در سال 2016 وارد خدمت نیروی دریایی ارتش آزادیبخش خلق (PLA) شد. JL-3 در آینده بر روی زیردریایی‌های بالستیک نوع 096 نیروی دریایی چین مستقر میشود و این زیردریایی ها هر کدام قادر به حمل ۲۴ موشک خواهند بود. اواسط سال ۲۰۱۶ عکس هایی از یک زیردریایی هسته ای چینی اصلاح شده تایپ ۰۹۴ در وب سایت های چینی ظاهر شد.این شناور با نمونه های قبلی متفاوت بود و دارای یک برجستگی در نزدیکی بخش حامل موشک است.تغییرات دیگری در خطوط بدنه نیز وجود دارد.کاربران چینی آن را زیردریایی 094A می نامند.یکی از اولین نتیجه گیری های کاربران چینی آین بود که زیردریایی مجهز به موشک بالستیک جدید (JL-3) Ju Lang-3 است که برد بیشتری نسبت به ( JL-2) Ju Lang-2 دارد. به گفته واسیلی کاشین، کارشناس نظامی، چین یک پایگاه اصلی زیردریایی های موشکی هسته ای در جزیره هاینان ساخته است و تنها در دریای چین جنوبی، نیروی دریایی چین شانس واقعی برای تضمین ایمنی زیردریایی های هسته ای خود با موشک های بالستیک را دارد. طول زیردریایی تایپ ۹۴ حامل JL-3 حدود ۱۳۵ متر ، قطر آن 12.5 متر و توان جابجایی 11000 تن در زیر آب را دارد. آنها می توانند به حداکثر سرعت 20 گره (سطحی) و 26 گره (در حالت غوطه وری زیر آب) برسند. موشک‌های JL-2 که چینی هابرای رساندن آنها به مرحله بهره‌برداری تلاش زیادی کردند، بردی بیش از 8000 کیلومتر نداشت.این موشک ها قادر به رسیدن به آمریکا از دریای چین جنوبی نیستند، اما می توانند برای حمله به هر یک از پایگاه های آمریکا و متحدان آمریکایی آن در سراسر آسیا مفید باشند. با این حال، این موشک ها نمی توانند مشکل اصلی - بازدارندگی هسته ای آمریکا - را حل کنند. از این رو، چین بر روی موشک های جدید با برد بیشتر کار می کند.اما توسعه موشک ها و طراحی و ساخت زیردریایی های موشکی هسته ای گاهی اوقات به سختی هماهنگ می شود. اولین زیردریایی پروژه 094 چند سال زودتر از اتمام ساخت موشک های JL-2 ساخته شد. وضعیت مشابهی در روسیه زمانی رخ داد که موشک Bulava بسیار دیرتر از ساخت اولین زیردریایی هسته‌ای پروژه Borey ظاهر شد. زیردریایی تایپ 094 یک زیردریایی حامل موشک بالستیک هسته ای (SSBN) است. این نسل دوم SSBN نیروی دریایی چین است. توسعه احتمالاً در اوایل دهه 1980 آغاز شد. این شناور جانشین زیردریایی غیرقابل اعتماد Type 092 است که فهرستی از سوانح را در کارنامه خود داشت و دارای ارزش استراتژیک کمی بود. کل پروژه توسعه کلاس Type 094 محرمانه است. این زیردریایی ها از نظر ظاهری شبیه زیردریایی های کلاس دلتا III شوروی است که در اواسط دهه 1970 به کار گرفته شد. اگرچه شناورهای چینی کوچکتر هستند و موشک های کمتری حمل می کنند. حدس و گمان هایی صورت گرفته است که چین برای توسعه کلاس Type 094 از دفتر طراحی Rubin روسیه کمک گرفته است، اما این اطلاعات تایید نشده است. ساخت شناور در سال 1999 آغاز شد و در سال 2004 به آب انداخته شد. برخی منابع گزارش می دهند که اولین زیردریایی در سال 2007 عملیاتی شد و دومین فروند از این کلاس هم در همان سال به آب انداخته شد.مشکلات مختلف و اشکالات طراحی باعث شده است ساخت این شناور های حامل موشک بالستیک بر خلاف رشد سریع نیروی دریایی چین به کندی صورت گیرد. در پایان باید متذکر شد چین بالاترین سطح حفظ اسرار را در برنامه های استراتژیک بویژه زیردریایی‌ها و موشک های قاره پیمای حامل بر آنها در پیش گرفته و اطلاعات قطره چکانی موجود حاصل از تحقیقات کارشناسان و سازمان های اطلاعاتی رقیب این قدرت نوظهور شرق آسیا می باشد.اما در مجموع بر اساس شواهد غیر قابل انکار چینی ها هنوز فاصله قابل توجه در این فناوری راهبردی نسبت به همسایه شمالی خود روسیه و رقبای غربی در قاره اروپا و آمریکا دارد ولی با افزایش سرمایه گذاری ها در آینده نچندان دور به یک قدرت جدید در عرصه سلاح های استراتژیک دریاپایه تبدیل خواهد شد.  مترجم SHAHDAD  استفاده از این مطلب با ذکر نام انجمن میلیتاری مجاز می باشد. منابع : https://www.globalsecurity.org/wmd/world/china/jl-3.htm http://www.military-today.com/navy/jin_class.htm http://www.military-today.com/missiles/jl3.htm https://nationalinterest.org/blog/reboot/jl-3-chinas-third-generation-nuclear-missile-sub-killer-180433 http://www.military-today.com/missiles/jl2.htm

بسم ا... در مدح ارج نهادن به فرهنگ بومی ... جمله حک شده روی شمشیر ... ""من به جنگجویی تعلق دارم که فرهنگ اصیل خود را به فرهنگ پوشالی خارجی ترجیح داده است ......"" the Last Samurai 2004

https://www.ilna.ir/fa/tiny/news-1317183 آخرین وضعیت رسیدگی قضایی به پرونده هواپیمای اوکراینی به روایت وکیل برخی از بازماندگان {ماده ۱۹۱ قانون آیین دادرسی کیفری :چنانچه بازپرس، مطالعه یا دسترسی به تمام یا برخی از اوراق، اسناد یا مدارک پرونده را با ضرورت کشف حقیقت منافی بداند، یا موضوع از جرائم علیه امنیت داخلی یا خارجی کشور باشد با ذکر دلیل، قرار عدم دسترسی به آنها را صادر می کند}

شیطان پنهانکار روسی در اوکراین تحلیلی بر حضور سوخو-57 در جنگ اوکراین براساس ارزیابی های اولیه وزارت دفاع بریتانیا ، نیروی هوایی روسیه به احتمال بسیار زیاد ، ازجنگنده سوخو-57 خود در جنگ علیه اوکراین استفاده کرده است در حالی که این ادعا از سوی مستندات در دسترس قابل تایید نست ، ضمن اینکه ، خبر حضور این جنگنده برای چندمین باراست که اعلام می گردد .این منبع غربی در آخرین بروزرسانی خوداز صحنه نبرد اوکراین به شکل انحصاری بر روی حضورسوخو-57 برفراز آسمان کیف تمرکز نموده و براساس منابعی که این نهاد فاش ننموده ، حداقل از ژوئن 2022 این هواگرد در میدان نبرد بکار گرفته شده است در حالی که ادعا شده قبل از شروع جنگ در فوریه 2022 نیز فلون های نیروی هوایی روسیه در این منطقه فعال بوده اند . در همین زمینه خبرگزاری تاس به نقل از یک منبع ناشناس داخلی مدعی شده بود که حضور سوخو-57 در اوکراین ، از چیزی در حدود 2 تا 3 هفته پس از شروع جنگ آغاز شد که ارزیابی های فعلی نشان می دهد ماموریت این جنگنده ها ، تنها در داخل خاک روسیه و شلیک موشک های دوربرد هوابه سطح و یا هوابه هوا بوده است . سال 2011 / دومین نمونه تولید شده تی -50 که یکی از دهلیزهای پیشرانه آن برای آزمایش پیشرانه izdeliye 30 استفاده شد با توجه به این روند ، احتمالا عدم وجود مستندات کامل مبنی بر عملیات سوخو-57 ها در جنگ ، از همین مساله نشات می گیرد ، کما اینکه ماموریت های فوق الذکر ، با عملیات اسکادران های سوخو-35 و میگ-31 بی ام این نیرو نیز مشابهت داشته و میتوان آنها را مطابقت داد . در همین رابطه ، وزارت دفاع بریتانیا ، با انتشار تصاویر ماهواره ای تجاری که در 25 دسامبر 2022 برداشته شده ، مدعی است که حداقل 5 فروند فلون در پایگاه هوایی آختوبینسک ( نزدیک آستاراخان / جنوب روسیه ) مستقر بوده و گفته میشود این مرکز بعنوان مرکز تحقیقاتی شماره 929 تنها پایگاه عملیاتی شناخته شده سوخو-57 به نظرمی رسد واین بدان معناست که فلون ها در عملیات رزمی نیز احتمالا حضور داشته اند . با این حال ، تحلیل این مساله در ابتدا مقداری سخت به نظر می رسد چرا که آختوبینسک ، علاوه بر سوخو-57 ، میزبان سایر جنگنده های روسی نیز است و در کنار آن ، سایر فرودگاه های روسی نظیر لیپتسک نیز پذیرای این جنگنده بوده . پایگاه هوایی آختوبینسک 25 دسامبر 2022 برخی ناظران نظامی معتقدند که آختوبینسک ، مسئولیت ارزیابی رسمی جتهای رزمی و ارتقاء تجهیزات را برعهده دارد و درواقع تنها پس از تایید این مرکز ، سامانه های جدید رزمی می توانند وارد خدمت نیروی هوایی شوند در حالی که لیپتسک ماموریت ارزیابی و توسعه تاکتیکهای رزمی نیروی هوایی را برعهده گرفته . در نتیجه لیپتسک اولین سری خدمه سوخو-57 را آموزش میدهد و درنهایت جنگنده های تولیدی به همراه خدمه جدید ، در قالب هنگ 23 رزمی می بایست در خاور دور روسیه عملیاتی شوند . آختوبینسک 30 می 2019 با این پیش زمینه ، آختوبینسک تنها پایگاه سوخو-57 محسوب نمی شود و اگر هم باشد ، شواهد قابل اطمینانی در خصوص استفاده عملیاتی از آن وجود ندارد ، در نتیجه وزارت دفاع بریتانیا احتمالا مدارک قانع کننده تری را باید داشته باشد که هنوز به اشتراک گذاشته نشده است ، چرا که ایالات متحده و ناتو روند درگیریهای هوایی را از نزدیک زیرنظر دارند و تقریبا طیف متنوعی از داده های اطلاعاتی شامل تصاویر ماهواره ای ، اطلاعات سیگنالی و حتی منابع انسانی دراختیار آنهاست و اگر سوخو-57 عملیاتی شده باشد ، احتمالا اولین مراجعی خواهند بود که از آن مطلع می شوند . علیرغم تمامی شک و تردیدهای موجود ، روسها به احتمال بسیار زیاد ، به منظور اجتناب از آسیب رسیدن به شهرت و کاهش چشم انداز صادرات و بخطر افتادن فناوری حساس ناشی از دست دادن سوخو-57 های موجود ، با احتیاط بیشتری این جنگنده ها را وارد عمل نموده ، هر جند برد بالای این جنگنده ، در کنار قابلیتهای افزون تر حسگرهای استفاده شده در فلون باعث شده تا این هواگردها بدون نیاز به پرواز بر فراز خاک اوکراین ، نقش مفید خود را به اجرا گذارند .تحلیل گر بریتانیایی که گزارش وزرات دفاع را تنظیم کرده ، معتقد است که این مساله نشانه روند خطرگریزی روسها برای کاربرد همه جانبه نیروی هوایی خود در جنگ اوکراین است و این مساله با گزارش خلبان های اوکراینی که مدعی هستند روسها در اوج استفاده از نیروی هوایی خود ، تنها 24 فروند جنگنده را وارد عمل می کردند ، تقریبا منطبق است . علاوه براین ، شواهد بیشتری وجود دارد که ارتش روسیه ، نیروی هوایی خود را به شکل محدود برای نبردهای هوابه هوا وارد نبرد نموده ، بدین معنی که تاکتیسین های روسی استدلال خواهند کرد که حضور سوخو-57 در حریم هوایی اوکراین ، چه اثری می تواند داشته باشد ، وقتی امکان شلیک بسوی هدف های زمینی یا هوایی از دورن خاک روسیه وجود دارد ؟! در نتیجه عقب نگاه داشتن سوخو-57 ها شاید از یک نظر منطقی باشد ولی از سویی دیگر ، گزینه حمله مستقیم به هدف یا تلاش برای دستیابی به برتری هوایی را به نسبت کاهش می دهد . درخصوص مورد سوخو-57 ، منطبق شدن موشک هوابه هوای آر-37 ام با بردی درحدود 124 مایل برای شکست بن بست جاری در حوزه برتری هوایی اهمیت ویژه ای خواهد داشت . به گفته خلبانان اوکراینی ، این سلاح " لعنتی خطرناک " برای اولین بار در تابستان سال 2022 وارد جنگ اوکراین شد و گفته شده که یک نسخه فشرده شده آن نیز برای سوخو-57 در حال توسعه است ، با این حال روسها در حال حاضر می توانند با موشکهای آر-77-1 ، ضمن پرواز بر روی خط مرزی ، با جتهای اوکراینی درگیر شوند . آر-37 ام علاوه براین ، انتشار گزارش هایی مبنی بر توسعه موشک K-77M که بردی دوبرابری و درحدود 100 مایل را نسبت به آر-77 های فعلی به نمایش می گذارد ، امکان ایجاد خط بیشتری را برای اوکراین فراهم می کند . در حوزه حملات هوابه زمین ، سوخو-57 با مسلح شدن به مهمات KH-69 که برای انهدام اهداف کوچک و سخت سازی شده در بردهای فراتراز 180 مایل تولید شده و همچنین مهمات ضدرادار KH-58UShK با برد 150 مایل نیز برای سرکوب دفاع هوایی اوکراین میتواند عمل کند . با این حال ، نکته اصلی در این است که ناوگان عملیاتی سوخو-57 شامل 8تا 9 نمونه بعلاوه یک نمونه آزمایشی (در مجموع 10 فروند ) است که ممکن است برخی از آنها ، برای عملیات رزمی مجهز نشده باشند . بدین ترتیب ، ضمن درنظر گرفتن همه جوانب ، فلون در حال حاضر به سختی می تواند بصورت یک تغییر دهنده جریان بازی در جنگ عمل کند ، ولی حضور محدود این هواگرد در جنگ ، از دید تاکتیکی ، یک تجربه ارزشمند برای آزمایش سامانه های مختلف فلون در شرایط واقعی رزمی محسوب میشود . ضمن اینکه پیش از این ، دوفروند فلون در سوریه نیز بصورت آزمایشی بکار گرفته شد و گفته میشود تعداد ماموریتهای رزمی آن از 10 پرانه ( سورتی ) بیشتر بوده و ویدئوهای منتشره ازآن نیز مسلح شدن به مهمات KH-69 را به نمایش گذاشته بود . در همین حال ، با توجه به اینکه کرملین تنها 76 فروند فلون را سفارش داده ، عملکرد مناسب آن میتواند سفارش های بعدی را تضمین کند ، چرا که گفته می شود برنامه ریزی برای تولید نسخه سوخو-57 ام با پیشرانه های جدید به تعویق افتاده و این موتور احتمالا بر روی یکی از نمونه های موجود آزمایش خواهدشد . نیروی هوایی روسیه نیز با این دورنما ، احتمالا سرمایه گذاری بیشتری را برروی سوخو-35 و سوخو-30 اس ام خواهد نمود ، چرا که روند جذاب تری به نظر می رسد .درنهایت ، امکان تایید قطعی حضور سوخو-57 در جنگ با اوکراین وجود ندارد ولی در مجموع عملکرد ضعیف روسها در حوزه برتری هوایی ، با علم به حضور احتمالی سوخو-57 ، بخوبی قابل مشاهده است . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع1

Kamov Ka-226 T Hoodlum هلیکوپتر چندمنظوره Kamov Ka-226 T Hoodlum محصول Russian Helicopters که به تازگی از اولین پرواز خود در 10 نوامبر انجام شد، برای اولین بار در خارج از روسیه در نمایشگاه هوایی دبی 2022 به نمایش گذاشته شد. به گفته این شرکت، مدل "T" در واقع یک هواگرد بازطراحی شده است و اولین هلیکوپتر روسی است که کاملاً با استفاده از ابزارهای دیجیتال طراحی شده است، از این رو تمام اسناد آن بدون کاغذ است و به گفته این شرکت امکان کاهش زمان منتهی به پروازهای آزمایشی را دارد. بدنه جدید شکل آیرودینامیکی بهتری دارد و با استفاده از مواد سبک وزن تولید شده است. اکثر اجزای دینامیک نیز جدید هستند، از جمله : · گیربکس · دکل روتور · تیغه ها معماری کلی هلیکوپتر مانند ( دیگر محصولات ) م دفتر طراحی کاموف باقی می ماند، با روتورهای کواکسیال با قطر 13.24 متر، که از نیاز به روتور دم اجتناب می کند. محصولات کاموف در ابتدا برای استفاده از سطوح فرود محدود مانند سطوح عرشه پرواز کشتی ها توسعه یافتند، اکثر هلی کوپترهای کاموف توسط نیروی دریایی شوروی آن زمان و اکنون روسیه به کار گرفته شدند، معماری کواکسیال نیز ثابت کرد که عملکرد خوبی را از نظر قابلیت کنترل در هوای کمیاب روسیه تضمین می کند. این توانایی ها عبارتند از توانایی مقاومت در برابر بادهای شدید متقابل و سرعت صعود و برخاستن و فرود در ارتفاعات بالا. بنابراین جای تعجب نیست که Ka-226T بتواند تا ارتفاع 6500 متری کار کند، از این رو لقب "کوهنورد" به آن داده شده است. سقف پروزا ایستای این بالگرد 4900 متر IGE (در اثر زمین) و 4100 متر OGE (خارج از اثر زمین) است، اما می تواند تا ارتفاع 6000 متری با وزن 2800 کیلوگرم و در دمای 20+ درجه سانتی گراد نیز پروازکند . Kamov Ka-226 T توسط دو موتور توربینی Arrius 2G1 ساخت شده توسط Safran Helicopter Engines فرانسه به پرواز در می آید که مجهز به سیستم کنترل دیجیتال کامل موتورهستند و هر کدام 580 اسب بخار قدرت دارند، در صورت عدم کارکرد اضطراری یک موتور،هر موتور توان ایجاد 705 اسب بخار برای دو دقیقه و نیم را داراست . این بالگرد دارای حداکثر وزن برخاست 3600 کیلوگرم و حداکثر بار داخلی 1000 کیلوگرم است که حداکثر بار خارجی هم 1300 کیلوگرم است. یک یا دو نفر خدمه دارد و می تواند تا هفت مسافر را جابجا کند. حداکثر برد در 190 کیلومتر در ساعت (103 کیلو نات) سرعت کروز 560 کیلومتر با استفاده از سوخت مخازن اصلی است. لازم به ذکر است که Kamov Ka-226 T به یک سیستم سوخت مقاوم در برابر ضربات و سقوط مجهز شده است که ایمنی را در مقایسه با هلیکوپتر پایه افزایش می دهد. حداکثر سرعت 220 کیلومتر در ساعت است. یکی از ویژگی های متمایز Kamov Ka-226 که در نسخه "T" باقی مانده است، ماژولار بودن است. در حالی که کابین خلبانان با بدنه هواگرد یکپارچه است، کابین عقب ماژولار است که امکان تغییر سریع هلیکوپتر را برای ماموریت های مختلف فراهم می کند، شرکت Russian Helicopters زمان تعویض ماژول را دو ساعت اعلام می کنند. ماژول‌های حمل‌ونقل، نظارت، جستجو و نجات, و آمبولانس هوایی در دسترس هستند که حداکثر انعطاف‌پذیری را ارائه می‌دهند و به این بالگرد اجازه می‌دهند تا برای مأموریت‌های مختلف مانند : · شناسایی · هدف‌گیری هوایی · گشت‌زنی · شناسایی · حمل‌ونقل گروه‌های نیروهای ویژه · حمل‌ونقل بار و مسافر · و تخلیه پزشکی کابین خلبان Kamov Ka-226 T با NVG سازگار است و نسخه T به مجموعه جدیدی از تجهیزات ناوبری پرواز و ارتباطات رادیویی مجهز شده است. به صورت اختیاری می‌توان این کابین را مجهز به سیستم‌های اکسیژن و گرمایش، که در ارتفاعات بسیار بالا کار می‌کند، و بالشتک های هوای آبنشین برای پرواز بر روی آب نصب کرد. شرکت Russian Helicopters ، محصول خود را به عنوان یک بالگرد چند منظوره در بازارهای بین المللی پیشنهاد می کند که علاوه بر نقش های نظامی می تواند برای وظایف شبه نظامی و غیرنظامی نیز استفاده شود. ظرفیت پرواز در ارتفاعات بسیار بالا بازارهای فراوانی را برای این بالگرد باز می کند. برای نمونه در بازار هند ، نیروهای مسلح دهلی نو در درگیری مرزی با کشور همسایه خود پاکستان این بالگرد را در ارتفاع 6000 متری به کار میبرند ! بعلاوه شایعاتی نیز در مورد تولید احتمالی این بالگرد در آن کشور قبلاً منتشر شده است. طبق گفته Russian Helicopters ، تولید انبوه هلیکوپتر ارتقا یافته Kamov Ka-226 T باید سال آینده در کارخانه هوانوردی اولان اوده با همکاری نزدیک با شرکت تولید هوانوردی Kumertau آغاز شود. پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . منبع : https://www.edrmagazine.eu/dubai-airshow-hosts-the-international-debut-of-russian-helicopters-ka-226

با عرض سلام خدمت دوستان عزیز میلیتاریست شب گذشته یک بحث جالبی در بروزرسانی مطرح شد که به درخواست دوست عزیز ، جناب @SAEID عزیز ؛ اون مطالب مطرح شده به اینجا منتقل شد : @majid363 : @mehran55 ما یک نیروی هوایی و زرهی قوی میخوایم هم برا طالبان و هم باکو . @scorpion57 : سلام نیروی کلاسیک در شان ایران @majid363 : @scorpion57 علیکم اسلام پایگاه های مرزی مثل دزفول باید اف۱۶ گریفن یا جی۱۰ پایگاههای مثل اصفهان رافال یا جی ۱۵ یا سوخو۳۵ . حداقل ۱۰۰۰ mbt باید داشته باشیم @mehran55 : @majid363 @scorpion57 نیروی نظامی کلاسیک کشور باید به سرعت بازسازی و نوسازی بشه. هوانیروز و هوائی و زرهی و ... خلاصه همه شاخه های نیروی کلاسیک نیاز به نوسازی فوری داره. @scorpion57 : @majid363 فعلا که از اون ۲۴تا سوخو۳۵ هم خبری نشد @majid363 : @scorpion57 به نظر من ۲۴ تا کمه به نظر من حداقل ۱۰۰ تا گریفین یا جی۱۰ و ۱۵۰ تا جی ۱۵ یا رافال مدنظرمه @majid363 : @mehran55 در بهترین حالت شاید ۶۰ یا ۷۰ درصد جنگنده ها عملیاتی باشن @mehran55 : @majid363 متأسفانه برای قوی شدن در حوزه نظامی ، اول باید اقتصادمون قوی بشه. وگرنه تجربه عراق صدام و یا شوروی سوسیالیستی جلو چشم مون است که بهم خوردن نسبت و تناسب بودجه دفاعی با سایر بخش های بودجه، منجر به سرنگونی اون حکومت ها شد. @majid363 : @mehran55 اتفاقا به نظر من توسعه صنایع عراق یا شوروی به خاطر سرمایه گذاری رو ارتششون بوده. @mehran55 : @majid363 توسعه صنایع بحث دیگری است. بحث من این بود که چند درصد از بودجه کل کشور باید به بخش دفاعی تعلق بگیره. معمولا درصد استاندارد بین 2.5 درصد تا 7 درصد است و اگر از 7درصد بالاتر بره معمولا اقتصاد اون کشور قدرت تاب آوری هزینه های دفاعی رو نداره و میره به سمت ورشکستگی اقتصادی و بعدش هم نتیجه میشه فروپاشی اجتماعی. @scorpion57 : @mehran55 کشور تو رکوده شاید مثل آمریکا این صنایع باعث شکوفایی بشه @majid363 : @mehran55 اگر روزی به نحوی امکان خرید جنگنده تانگ توپ بالگرد برای ما فراهم شد به نظر من دولت باید دهها میلیارد دلار خرید بکنه @mehran55 : @scorpion57 عرض کردم منظور من سرمایه گذاری توی صنعت نیست. صنایع (منجمله صنایع نظامی) مولد اقتصادی هستند و برگشت سرمایه دارند. اما خرید جنگ افزار و استخدام نیروهای مسلح جدید بازگشت سرمایه مستقیم ندارند (به قول اهل اقتصاد ؛ غیر مولد هستند) و نتیجتا بالانس بودجه ای و دخل و خرج کشور رو بهم می ریزند @ISLFK : ما از نظر ارتقای نیروی هوایی و زمینی سالهای متمادی غفلت کردیم اینطوری نیست که طرف مقابل منتظر ما بشینه که ببینه کی افتخار میدیم یه نگاهی هم به اینها بکنیم دنبال روزنه هستند برای ضربه زدن @bidar : @ISLFK هر چی که هست، الان دیره، به نقطه ای رسیدیم ک اگر اتفاقی بیوفته، خرید هم بکنیم ، طول میکشه تا جای خودشو در یگان ها پیدا بکنه @ISLFK : @bidar متاسفانه همینطوره ولی دست دست کردن هم بی معینه. @Crash : @Amirali123 @majid363 در مورد زرهی فقط به mbt نیاز نیست شما به طیف گسترده ای خودروهای رزمی و لجستیکی نیاز دارید @scorpion57 : @Crash سلام اینجا وضع از هوایی هم خرابتره @Amirali123 : @Crash روی زمین به هیچ عنوان بر خلاف آسمان تک مدلی ممکن نیست @mehran55 : @Crash @ISLFK اگر بخواهیم واقع بین باشیم برای نوسازی کامل نیروهای مسلح ایران (نیروهای چهارگانه ارتش و سپاه) به چیزی حدود 500 الی 700 میلیارد دلار بودجه نیاز داریم. چون در همه زمینه ها اونقدری تعلل کریم که توی همه بخش ها به مو رسیده. درسته که هنوز قطع نشده اما هر آن و هر لحظه ممکنه که قطع بشه. @Crash : @scorpion57 سلام تازه بحث تجهیزات انفرادی و توپخانه هم باید به این لیست اضافه کرد.... @bidar : خبری شده امشب دوباره بحث خرید شده؟ @MR9 : @bidar نه .. تقویت روحیه هست @majid363 : @Crash حق با شماست این mbt نماد زرهی هست @Crash : @mehran55 هرچقدر هم زمان ازدست بدیم فاصله فناوری بیشتر میشه که هزینه خرید و زیرساختی آموزشی به دنباله اون افزایش خواهد یافت... @mehran55 : @Crash دقیقا. هر روز تأخیر داره هزینه ها رو تصاعدی بالا می بره. @bidar : @MR9 هر چی بیشتر بحث میشه، بیشتر دلسردی و ناامیدی و گاها ترس رو حس میکنیم @MR9 : @bidar باور کنید ، نه دلسردی هست ، نه ترس و نگرانی ..... این فقط یک دغدغه جدی هست .... @bidar : @MR9 میدونم، ولی اوضاع خیلی خطرناک شده، این کمبوده ها بیشتر نمود پیدا میکنه...ب @MR9 : @bidar ما توی جمهوری اسلامی اصلا نباید به سه تای اولی حتی فکر کنیم ... چون کامل ذهن خودمون را آماده می کنیم که تحلیل های طرف مقابل را قبول کنیم و این حتی از نداشتن نیروی هوایی خطرناک تر هست @bidar : @MR9 درسته، این سه تا ، توان تحلیل و فکر رو مختل میکنند @ISLFK : @mehran55 دقیقا. میشد حداقل ۱۰ ۲۰ درصد این هزینه رو در طول سالیان به راحتی سرشکن کرد ولی نکردند و نشد و الان دیگه با این شرایط آچمز کننده روبرو شدیم @MR9 : @bidar ولی یک نکته هست ... این صحبتها و دغدغه های ما اگر تبدیل به تحلیل بشود ، مثل ارزش افزوده ، تاثیرش به مراتب بیشتر هست روی تصمیم گیرهای نظامی مملکت @bidar : @ISLFK دوره ای که کلی پول داشتیم، اینقدر تحریم نبودیم، میشد کلی خرید کرد، جنس دسته اول هم نمی خریدن، مهم نبود، حداقل کمیت رو حفظ میکردن، بحثای اقتصاد جنگ جناب واریو خیلی مهمه، همین بحث کمیت تانک های مورد نیاز، بخواهیم یه سال جنگ کنیم، حداقل چند هزارتا تانک میخواهیم @bidar : @MR9 ان شا الله که بشه @MR9 : @bidar انشا... همیشه باید امیدوار بود @mehran55 : @ISLFK @bidar @scorpion57 این 500 الی 700 میلیارد دلار یک برآورد نسبتا دقیق است که توان نظامی کلاسیک ایران رو به روز 30 شهریور 1359 (یک روز پیش از شروع جنگ ایران و عراق) برگردونه. با 500 تا میشه به اون کمیت رسید و با 700 تا به اون کیفیت. البته معلوم نیست که واقعا اون کمیت و کیفیت جوابگوی تهدیدات امروزمون هم باشه یا باز هم کم میاریم. @mehran55 : @scorpion57 @bidar @ISLFK الان توضیح میدم که چرا ممکنه جوابگوی امروز نباشه. @NIX : صد سال طول میکشه!!! تازه اگر پول خوب باشه @mehran55 @Amirali123 : ما الان یه چماق بزرگ داریم که برای واکنش وشون دادن نسبت به تهدیدات کوچک و متنوع اطرافمون خیلی بزرگ و سنگینه و این ناشی از توسعه نا متوازن توان دفاعی مون هستش @mehran55 : در رژیم گذشته ما یک ابرقدرت در همسایگی شمال داشتیم. امروز یک ابرقدرت دیگه در همسایگی خودمون اما پراکنده در چند کشور داریم. در رژیم گذشته با ترکیه و پاکستان پیمان سنتو رو داشتیم اما الان با این دو کشور روابط آرام اما قابل تبدیل شدن به منازعه رو داریم. در رژیم گذشته این شیخک های حاشیه خلیج فارس ارتش دندان گیری نداشتند. اما الان از نظر هوائی و به زودی دریائی تبدیل به تهدید میشن. در رژیم گذشته عربستان علاوه بر اینکه در دکترین دو ستونی نیکسون دوست ما بود ، توان نظامی چندانی هم نداشت. اما الان بسیار توسعه نظامی پیدا کرده و در شمال هم حداقل دو همسایه شمالی ما یعنی ترکمنستان و رژیم باکو با مهمترین دشمن ما یعنی صهاینه در اوج همکاری نظامی هستند. @mehran55 : @NIX نه صد سال طول نمیکشه با یک قرارداد تهاتر سلاح با نفت و گاز ده ساله ، به راحتی این رقم قابل پرداخت است. فقط دیپلماسی عمومی قوی و دیپلماسی دفاعی کارآمد میخواد. @NIX : (بر اساس 500 میلیارد دلار میگم) برادر ، ما کجا میتونیم سالی 50 میلیارد نفت بفروشیم!!! ظرفیت اینقدر تولید داریم؟ @mehran55 با حساب کردن بشکه ای 100 دلار باید سالی 500 میلیون بشکه نفت فقط برای قرارداد های دفاعی بفروشیم!! @bidar : @mehran55 درسته، دقیقا وضعیت خیلی بدتر از ۵۹ شده @bidar : @mehran55 این عدد ۵۰۰ چطوری حساب شده؟ @mehran55 ; @bidar تجهیزات مورد نیاز برای نوسازی کامل دو نیروی زمینی یعنی نزاجا و نزسا ( پیاده نظام ، زرهی ، هوانیروز ، توپخانه ) یک نیروی دریائی آبی (نداجا) و یک نیروی دریائی سبز (ندسا) ، یک نیروی هوائی (نهاجا) ، یک نیروی پدافندی (نپاجا) ، یک نیروی مخصوص و واکنش سریع (نقسا) متناسب با گستردگی مرزهای جغرافیائی و جمعیت کشور @mehran55 : مثلا برای نیروی هوائی 4 سرفصل دیده شده. 1) هواپیماهای آموزشی (از ملخی سبک تا جت) 2) جت های جنگنده 3) هواپیماهای پهن پیکر (تانکر- کارگو سبک و سنگین - آواکس) 4) تسلیحات هواپایه (هوا به هوا - هوا به زمین - هوا به دریا) یا در حوزه دریائی سه بخش دیده شده سطحی ، زیر سطحی و هوا دریا و الی آخر همه نیروها بخش بندی و محاسبه شده @ISLFK : حالا ده سال هم نشد نشد بیست سال هم خوبه پایان بخش اول ...

بسم ا... در باب اهمیت تاریخ هرکسی ، "حال" را کنترل کند، "گذشته" را کنترل خواهد کرد و هرکسی "گذشته" را کنترل کند ، "آینده" را در دست خواهد گرفت ... جرج اروول

بسم ا... هشدار : این متن تنها نظر نویسنده آن هست و به جز در چند مورد جزئی که ادبیات مورد استفاده ، اصلاح شد ، قابل تایید یا رد نیست برای نزدیک به هفتاد و پنج سال ، سلاح هجومی آ.کا.47 برای کشور سازنده ( اتحاد شوروی و سپس روسیه ) اعتبار فراوانی را به ارمغان آورده که به تقریب تمامی ارتش های منظم ، گروه های چریکی ، باندهای مافیایی در سراسر جهان آن را به خدمت گرفته و مورد استفاده قرار داده اند و براساس نوع نگاه ، این سلاح به نمادی از شّر یا خیر تبدیل شده است . در این ارتباط ، ایران نیز از این قاعده مستثنی نبوده و همچنان از زمان انقلاب 57 تا کنون ، نمونه های مختلفی از این سلاح در اختیار واحدهای مسلح رسمی و کلاسیک و همچنین یگان های شبه نظامی موجود در سازمان رزمی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران قرار دارد ،اما در این نوشتار تاریخچه به نسبت کوتاه حضور نمونه AK-103 در این کشور مورد بررسی قرار می گیرد . سرآغاز ، محصولی جدید از شرکت ایزماش : سری سلاح های انفرادی AK-100 ، به تقریب در ردیف پیشرفته ترین اعضای خانواده سلاح های هجومی کلاشنیکف بشمارمی آید که در سه کالیبر مختلف ( 39×7.62 ، 39×5.45 و درنهایت 45×5.56 م.م ) در دسترس می باشد . با این وضف ، با کمی اغماض ، نسخه AK-74M پدر این خانواده بشمارمی آید که با دریافت سریال 100 و به ترتیب 101 ، 102 ، 103 و.... سلسله مراتب تکامل این سلاح را به نمایش می گذارند . در میان این خانواده معظم ، طول لوله مدلهای AK-101 و AK-103 معادل 413 م.م و طول لوله های مدلهای AK-102 ، AK-104 و AK-105 به 314 م.م می رسد و تمامی محصولات این سری پوششی از رنگ سیاه فسفاتی را بخود می بینند . تمامی سلاح های این خانواده ، به برگه ناظم آتش 3 حالته ( ضامن ، تک تیر و رگبار ) مجهز بوده و گلنگدن ( روآیک ) آن از نوع چرخشی و مکانیزم عمل آن نیز با کمک فشار غیرمستقیم گاز باروت است . آ.کا -103 در ایران در بیستم اوت سال 2016 ( 16 مرداد 1395) وزیر دفاع وقت ایران ( سرتیپ پاسدار حسین دهقان ) در جریان یک مصاحبه از خرید تعدادنامشخصی سلاح هجومی AK-103 از روسیه ( علیرغم وجود تحریم های تسلیحاتی ) خبرداد . این خبر در حالی منتشر می شد که به تقریب ، 3 سال از انتشار تصاویر سلاح هجومی نبی / سیاوش-5 و 2 سال از رونمایی سلاح فاتح ( کالیبر 45×5.45 م.م ) و حدود یک سال از برگزاری نمایشگاه بین المللی تجهیزات ایمنی و پلیسی ( ایپاس ) که سلاح های سبک بومی به نمایش عمومی درآمده بود ، می گذشت. اگر چه در همان زمان ، تبلیغات بسیار زیادی در خصوص این سلاح ها انجام شد ولی طبق اطلاعات موجود هیچکدام از این سلاح ها به تولید انبوه نرسید که این احتمال به ذهن متبادر می شود که مسئولان ارشد وزارت دفاع ، هنوز به درجه اطمینان پذیری کامل در خصوص سلاح های بومی خود نرسیده اند و برای همین بسمت خرید خارج متمایل شدند . جدول شناسایی تولید کنندگان سلاح ak-47 با این حال ، وزیر دفاع وقت ایران ، بر این اعتقاد قرار داشت که این کشور زیرساختهای لازم را برای تولید انبوه داخلی AK-103 ( بواسطه خرید مجوز ) داشته ولی بدلایل نامعلوم ، با تخصیص یافتن اعتبارات لازم ، این سلاح برای نیروی های مسلح خریداری گردید . به اعتقاد وی : " تولید تسلیحات سبک در ده سال گذشته ، بدلیل وجود اولویت در پروژه های هوایی و دریایی ، به کمترین میزان خود رسیده و این خرید با توجه به بحران های منطقه ای ، صورت پذیرفته است " راست : سلاح هجومی AK-133 چپ : سلاح هجومی KL-133 با این وصف ، چیزی در حدود هشت ماه بعد ، درمورخ 31 فروردین 1396 ، در جریان مراسم ولادت حضرت علی اکبر (ع) وزیر دفاع وقت و فرمانده وقت ارتش ( سرلشکر موسوی ) یک روگرفت از سلاح ak-103 را با شناسه کلاشنیکف-133 به همراه یک قبضه سلاح آنتی متریال روسی OSV-96 با کالیبر 108×12.7 م.م ( سلاح نصر ) رونمایی نمودند . در این میان ، هر چند کارخانجات تسلیحاتی ایران ، سلاح مزیور را با پیشوند "KL" تولید می کنند ، اضافه شدن عدد 133 هرگز مشخص نشد . در هرصورت ، این دو سلاح برای اولین بار بصورت عمومی رونمایی شدند که به تقریب می توان آنها را به سفارش ایران مرتبط نمود، ولی بطور همزمان ، خبرگزاری تسنیم به نقل از وزارت دفاع ایران گزارش داده بود که کلاشنیکف-133 و نصر به سفارش سپاه پاسداران توسط متخصصان این وزارت تولید و عرضه شده اند ! با مقایسه میان مدلهای روسی و نمونه رونمایی شده توسط ایران ، AK-103 بعنوان یک سلاح هجومی خودکار با کالیبر 39×7.62 م.م هیچ تغییر عمده ای را به جز استفاده از یک تیغه خشاب فلزی آجدار ( بجای خشاب پلیمری ) بخود نمی دید ، در حالی که روکش تحتانی آن ، نمایی از مدل LHV47-S با علامت تجاری چینی Vector Optics قابل تشخیص بود . علاوه براین ، یک روگرفت از دوپایه هریس (Harris bipod) و یک روگرفت از نشانه گذار/ دوربین چینی نمونه Barska AU12392 نیز بدان اضافه شده بود . سلاح هجومی KL-133 این درحالی است که با کمی دقت بیشتر ، علائم L/D به جای علامت روسی OA/OB بر روی بخش ضامن شلیک ، نشانه هایی از تولید چین را به نمایش می نهاد . در نتیجه ، این سئوال پیش می آمد که آیا ایران نسخه بومی AK-103 را که از روسیه یا چین تهیه نموده ، بعنوان سلاح بومی رونمایی کرده است ؟ و اینکه حک نشانه های چینی به چه دلیلی صورت گرفته و آیا تغییر علامت ، به معنای تخطی از مجوز خریداری شده سلاح محسوب می شود ( فرضاً پاک کردن رد روسی خرید که حساسیت بیشتری را ایجاد می نمود . م ) راست : سلاح هجومی KL-133 چپ : عناصر رزمی لشکر 16 زرهی قزوین در جریان تنش مرزی با آذربایجان ارتباط چینی – ایرانی از نوع سوم براساس مطالب مندرج در منابع ایرانی و آشنا به وضعیت عملیاتی AK-103 در این کشور ، انتخاب حروف حک شده روی بدنه سلاح به شیوه چینی ، حاکی از مشخص شدن کاربراصلی این سلاح در ایران ( سپاه پاسداران ) خواهد بود . این روند البته مسبوق به سابقه بوده ، بدین معنی که پس از اشغال عراق درسال 2003 و سرازیر شدن سیل سلاح های اتوماتیک M4/M16 به داخل ایران ، این کشور تصمیم گرفت تا روند تعویض سلاح انفرادی خود را آغاز کند . پس از یک سلسله اتفاقات که منجر به کند شدن این روند برای چند سال شد ، ظاهرا صنایع تسلیحاتی ایران با شرکت چینی نورینکو توافقی را برای مهندسی معکوس AK-103 که کاربرد آن در جنگ داخلی سوریه ، بررسی و همزمان ، تعدادی نیز بصورت هدیه از طرف روسیه در اختیار ایران قرار گرفته شده بود ، امضاء نمود تا جایگزین تمامی سلاح های صیاد و CQ-5 برای واحدهای عملیات ویژه سپاه ( SOF) و با هدف کاهش هزینه های یگان های رزمی ، گردد . راست : تصویر بزرگ شده منشاء چینی آ.کا-103 های ایرانی با حروف ضامن سلاح L/D چپ : نمونه روسی آ.کا-103 با حروف ضامن AB/OA این سلاح پس از اتمام موفقیت آمیز روند مهندسی معکوس ، با شناسه KL-133 نامگذاری گردید که به نوعی ادامه فرآِیند نامگذاری بود که زمان تولید نمونه های تایپ-56 که درزمان جنگ ایران و عراق ، خریداری و یا به غنیمت گرفته شده بود ، گردد . این سلاح با شناسه KL-133 توسط صنایع شهید همدانی ( بعنوان پیمانکار وزارت دفاع برای تامین سامانه های رزمی نیروهای مسلح فعالیت می کند ) در خط تولید قرار گرفت ونمونه های تولید توسط این شرکت ، با حک علامت چینی L/D بتدریج تحویل واحدهای رزمی گردید ،اما جدا از این مورد ، بلحاظ ظاهری تفوات محسوسی با AK-103 روسی نشان نمیداد . راست : آ.کا-103 یگان فاتحین چپ : تصویر بزرگ شده ak-103 با منشاء روسی ( به ضامن سلاح و حروف AB/OA دقت کنید ) بنابر اعتقاد برخی منایع داخلی در ایران ،تولید KL-133 بدلیل کیفیت پایین در بخش هایی نظیر لوله سلاح و جنس پلاستیک مورد استفاده برای تولید قنداق و روپوش تحتانی که توسط واحدهای رزمی گزارش شده بود ، بسرعت متوقف گردید . این امر باعث شد تا علیرغم تمایل ایران در اتکاءبه منابع خارحی برای تهیه سلاح های انفرادی ، متعاقباً بدنبال مجوز تولید AK-103 از روسیه و خرید تعداد مشخصی از آن باشد که این مساله درسال 1395 توسط وزیر وقت دفاع به نسبت تایید گردید . راست : واحدهای سپاه پاسداران مسلح به ak-103/133 چپ : رزمایش امام علی ( ع) نیروی زمینی سپاه در چنین حالتی ، روگرفت از این محصول روسی که با شناسه AK-133 تولید می شد ، نشانه های مشخصی از ژن خرس بزرگ ! را در خود می بیند . درواقع امر ، این نسخه ، با حک علامت OA/OB به جای L/D کاملا از نسخه چینی متمایز است و طبق گزارش های موجود ، این سلاح توسط مجتمع صنایع شهید کریمی وزارت دفاع در تبریز تولید میشود و درصورت لزوم ، مسئولیت ارتقای آن را نیز برعهده دارد . این مساله موجب شد تا ایران درنهایت جستجوی خود را برای یافتن یک سلاح مناسب برای واحدهای عملیات ویژه خود ، پایان دهد . در این زمینه ، تنها یک نکته قابل توجه است که آیا تولید تحت مجوز AK-103 به معنای خروج از خدمت نمونه های KL است یا اینکه این مدل برای گروه های مقاومت منطقه ای همچنان تولید خواهد شد ! راست : دریادار سیاری در حال تست سلاح ak-103/133 چپ : واحدهای مرزبانی ناجا مسلح به ak-103/133 کاربران : در سپتامبر 2016 و تنها یک ماه پس از کنفرانس مطبوعاتی وزیر وقت دفاع ، واحدهای نخبه سپاه در جریان برگزاری مراسم رژه سالگرد دفاع مقدس ، در حالی که مسلح به AK-103 بودند ، از جلوی جایگاه رژه رفتند ، در حالی که این سلاح ها با برگزاری رزمایش امام علی (ع) که توسط نیروی زمینی سپاه در غرب ایران برگزار می شد به تجهیزات جدید از جمله Ak-103 مشاهده شدند . از آن زمان تاکنون ، این سلاح ها در رزمایش های مختلفی از جمله رزمایش پیامبر اعظم (ص) -12 در سال 2018 زمانی که سپاه برای اولین بار ، یک بازی جنگی ( wargame) تهاجمی را به نمایش می گذاشت ، و همچنین در مراسم مشترک با واحدهای رزمی روسی ( رزمایش کمربند امنیتی 2021 در اقیانوس هند ) دیده شد . راست : عناصر تفنگدار دریایی ناوگروه 75 نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران مسلح به ak-103/133 وسط : عنصر رزمی تیپ 65 هوابرد ارتش جمهوری اسلامی ایران مسلح به ak-103/133 چپ: عناصر تفنگدار عملیات ویژه نیروی دریایی ارتش مسلح به ak-103/133 اما از آنجایی که ایران بشدت در تلاش است تا روند پیشرفت صنعت دفاعی خود را در پشت درهای بسته نگاه دارد ، تنها تصاویر منتشر شده از سوی منابع رسمی برای بررسی وضعیت این سلاح قابل استفاده است . علاوه براین ، چون این صنعت ، در ایران یک مجموعه دولتی است ، مسئولیتهای مربوط به اضافه نمودن کیت های ارتقاء نیز از سوی شرکت سازنده صورت می گیرد که این نیز عمدتاً به صدور مجوز از سوی مقامات ارشد نظامی بستگی خواهد داشت !!!! چپ : تشریح قابلیت های آ.کا-103 / اسکوپ 2.5-10x40EG یکپارچه شده با نشانه گذار لیزری بر روی ریل MI-AKSM ( به شکل گسترده در عراق و سوریه مشاهده شده ) برای سردار فرماندهی محترم سپاه تهران با این وصف ، واردات لوازم جانبی بواسطه خرید از بازارسیاه برای سریعتر شدن روند پاسخ به نیازهای واحدهای کاربر ، به صورت یک روند معمول درآمده ولی با تجزیه و تحلیل تصاویر ، هر گونه تغییر احتمالی بر روی این سلاح ها مورد بررسی قرار می گیرد. در این زمینه ،باید توجه داشت که بدلیل شباهتهای بسیار زیاد گونه های مختلف ak-103 در ایران ، تمامی نمونه های موجود را با شناسه ak-103/133 بررسی خواهیم نمود . راست : آ. کا -103 مجهز به سایت اشمیت اندر بِندر PM II 5-12×50 چپ : عنصر رزمی یگان فاتحین مسلح به آ.کا-103 / روگرفت چینی سایت هولوگرافیک EOtech 512 راست : عنصر رزمی یگان فاتحین ، مسلح به آ.کا-103 با سایت هولوگرافیک EXPS2 و خشاب پلمیری چپ : عنصر رزمی یگان فاتحین ، آ. کا. 103 مجهز به سایت PO4x24 راست : عنصر رزمی " صابرین " در جریان رزمایش پیامبراعظم (ص) -16 که آ.کا-103 مسلح به سایت Barska 4×20 م.م را در اختیار دارد چپ : عنصر رزمی واحد " فاتحین" مسلح به آ.کا-103 که به پایه UTG PRO و سایت نشانه گیر رفلکس XLT مدل DLG-056/051 ( نمونه ای که بصورت گسترده کاربرد پیدا نموده ) پی نوشت : 1- بن پایه 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . 3- جمع آوری پستهای مربوط به اخبار ak-103 در ایران . هفدهم بهمن سال یکهزار و چهارصد خورشیدی 3- دوستان عزیز ، اگر بلحاظ فنی ، اشتباهی را در متن می بینند ، تذکر بدند برای اصلاح . متشکرم .

خبر رو کامل بگو جمله کامل اینه: گفتگو میان روسای جمهور و فرماندهان نظامی به صورت فردی یا جمعی مرسوم است؛ اما نقل قول از جلسه ای محرمانه و از شخصی دیگر در فقدان او دور از امانت داری است. قاعدتا جلسات رسمی ضبط شده، اپراتور اشتباه نکرده و چیزی هم پاک نشده است. شما فقط مجازید بگویید که خودتان در آن جلسه چه گفتید! در جواب به صحبت های سردار حاجی زاده لینک خبر ----------------------- اما استفاده از کلمه اپراتور کمی مشکوک هست ، درسته اینجا منظور مسئول ضبط صدا هست، ولی سابقه ذهن میگه بیشتر تیکه است و منظور دار همان قدر مشکوک که گفتن زدن پرواز ایرباس از زبان روحانی، قبل حادثه پرواز اکراین عجیب هست امیدوارم اشتباه کنم ولی بوی ایجاد مدرک از داخل برای پرونده سازی علیه ایران به مشام میرسد

وقتی بحث برتری هوایی رو میکنیم، لزوما ابزار مشابه و برابر با دشمن نیاز نیست بلکه خلاقیت و ترکیب تسلیحات مبتنی بر شناخت اولویت ها هست که کار رو میسازه اگر حلقه های واردن رو مبنا بذاریم حلقه اول فرماندهی و ارتباطات هست حلقه دوم لجستیک و عقبه هست حلقه سوم زیرساخت ها حلقه چهارم اراده حلقه پنجم نیروهای نظامی با این تئوری ، در هر درگیری با نیروی هوایی امریکا یا هر کشوری، ابتدا باید فرماندهی هوایی و ارتباطات هوایی رو از بین برد فرماندهی هوایی از مقر کنترل زمینی، ماهواره، اواکس و جنگنده های جنگ الکترونیک رو شامل میشه این اهداف باید زده بشن، حال با کمک موشک، پهپاد، جنگ الکترونیک و همه موارد ممکنه در گام دوم باید سراغ لجستیک دشمن رفت از انبارهای سوخت و مهمات گرفته تا سوخترسان های هوایی و هواپیماهای ترابری گام سوم زیرساخت ها هست که شامل فرودگاه ها و رادارها و مراکز تامین خدمات به جنگنده و هواپیماها است با انجام این موارد 90 درصد نیروی هوایی دشمن به کل از کار می افتد و از انجا که دشمن کاملا بر نیروی هوایی توسعه یافته ، ناخودآگاه کل نیروهای ان از بین می رود البته این صحبت برای جنگ سخت تهیه شده ولی با خلاقیت و گزینش هدف بویژه در اسمان با کمک پهپادهای انتحاری می توان نسخه نرم تر ان را علیه سوخت رسان ها و اواکس ها پیاده کرد

سلام، شاید اینجا بهترین مکان برای مطرح کردن و بحث این موضوع نباشد ولی با توجه به وضعیت اقتصادی/مالی بحرانی کشور و کمبود بودجه، باید پرسید که آیا امکان ساخت یک نیروی هوایی و پدافندی {1} که نیاز به سرمایه گذاری بسیار گسترده مالی و انسانی داره وجود داره جهت رقیق کردن اگر نه از بین بردن مزیت هوایی رقبای منطقه ای و فرامنطقه ای؟! این کاملا درسته که بهترین روش شکست دادن یک دشمن حمله به استراتژی و شیوه جنگ {2} او هست ولی که در مصداق ایالات متحده و اسرائیل قدرت هوایی و استفاده از اون قدرت هوایی و به خصوص مهمات هدایت شونده دقیق {3} در یک بلیتسکریگ هوافضایی متعارف با عواقب استراتژیک هست ولی به نظرم باید واقع بین بود و در برسی نیازها، منابع و امکانات رو هم مد نظر قرار داد. {1}: Air & Air Defense {2}: Way of War {3} Aerospace blitzkrieg

شما این بحث رو مطرح می کنید که دلیل اینکه پروازها لغو نشدن این بود که با ادامه پروازهای مسافری میخواستن امریکا رو از فکر حمله هوایی احتمالی منصرف کنند یه نفر بهتون جواب داده که منطقه ی درگیری در غرب کشور تا تهران فاصله ی زیادی داره، شما میگین "در اون زمان نمیشد تعیین کرد که حمله احتمالی محدود به چه مناطقی خواهد بود دوما ترامپ تهدید به زدن ۵۲ نقطه کرده بود حتی زدن بیت رهبری هم شایعش بوده که جز اهدافه"، یعنی اینکه تهران رو هم احتمالش بوده بزنن. اینکه تهران رو چه طور می تونستن بزنن یا با موشک کوروز دور ایستا که خدا رو شکر آمریکا کلی تو زرادخانه اش داره هست یا با جنگنده که جنگنده که همینطوری نمیتونه بلند شه بیاد رو تهران بمباران کنه بره باید اول پدافند رو بزنن که اون هم دوباره میرسه به موشک کوروز. میرسیم به اینکه پروازهای سیویلین چه جوری میتونه محاسبات آمریکایی ها رو برای شخم زدن اهدافش در کشور با انواع و اقسام تسلیحات کوروز دور ایستایی که داره به هم بریزه؟ میگین به خاطر خطر ایجاد سانحه هوایی، که این سانحه هوایی یا موشک های کوروز وسط راه به پروازهای سیویلین می خورن که هر احمقی میفهمه این امکان نداره یا اینکه همینطور که خودتون میگین واکنش پدافند دشمن باعث ایجاد حادثه میشه و فرماندهان ما با استفاذه از این می خواستن محاسبات آمریکایی ها رو به هم برین که این هم فی الواقع جوک تاریخ هست. این یعنی فرماندهان نظامی آمریکا که تو پنتاگون جمع هستن در محاسباتشون به این فکر کرده اند که "اگر ما حمله کنیم و پدافند دشمن گند بزنه اون موقع چی؟" و در ایران هم فرماندهان و مسئولان در شورای عالی امنیت ملی جمع بودند به این نتیجه رسیده اند که "الان آمریکایی ها به این فکر کرده اند که اگر حمله کنند و پدافند ما گند بزنه براشون بد میشه. پس ما هم بهتره با روی هوا نگه داشتن سیویلین ها خطر ری.....ن پدافند خودی رو برای آمریکایی ها حفظ کنیم که بهمون حمله نکنن!". در واقع با این می تونیم یه کتاب استراتژی جدید دفاع هوایی هم بنویسیم با عنوان " چگونه با آموزش بد و دادن تجهیزات ضعیف به پدافند خودی و ایجاد خطر گند زدن پدافندمان برای دشمن، خطر تهاجم گسترده دشمن را از خود دور کنیم". به هر حال من هم فکر کنم بحث به انداره کافی برای کاربران مشخص شده و دیگه نیازی به ادامه دادن نداره، موفق باشین.

تاسیساتی که در لابه لای کوه ها یا زیر زمین قرار داره که احتیاج به بمب های سنگر شکن داشته باشه یا تاسیسات هسته ای هست یا موشکی که این ها هم در پوشش شدید پدافند هستن. پس شما می فرمایید که به صورت احتمالی آمریکا می خواسته به تاسیسات موشکی و هسته ای ایران حمله کنه و ایران برای جلوگیری از تصمیم احتمالی امریکا به حمله به تاسیسات موشکی و هسته ای با ادامه پروازهای مسافری اقدامی باز دارنده انجام داده. خوب شما توضیح بدین آمریکا چه جوری بدون اینکه پدافند این تاسیسات رو سرکوب کنه می تونه بیاد روی این تاسیسات و با بمب های سنگر شکن این تاسیسات رو مورد هدف قرار بده؟ پس منظورتون از اینکه حمله با مهمات دور ایستا و کروز هم میتونه باعث سانحه بشه این هست؟ پس یعنی آمریکا از این ترس داشته که شلیک مهمات دور ایستا و کروز میتونه باعث ایجاد سانحه توسط پدافند ایران بشه و می ترسیده این وسط اون مقصر شناخته بشه و مسولان بالا رده سیاسی نظامی کشور هم که میدونستن آمریکا از این موضوع میترسه با عدم لغو پروازها به صورت اقدامی پیشگیرانه از این ترس آمریکا برای جلوگیری از حمله آمریکا استفاده کرده اند؟ کدوم کشوری بوده که آمریکا بدون سرکوب کردن پدافند هوایی اش بهش با جنگنده حمله هوایی گسترده کرده؟ در مورد جنگنده های رادار گریز هم احتمالا اطلاع دارید رادار گریزی جنگنده رو از دید رادار غیب نمی کنه فقط برد کشف شدنش رو کم میکنه پس با همون جنگنده رادار گریز هم نمیشه بگی بسم الله و سوار شی و بری در عمق خاک دشمن شروع به زدن اهداف کنی.

به درخواست برادر بزرگوارم جناب MR9 راه های مقابله با ضدموشک ها و همچنین سرکوب پدافند رو با سواد بسیار پایینم اینجا خواهم نوشت امیدوارم دوستان با نظرات ارزشمند خودشون تو این زمینه به حقیر کمک کنند تا به نتایج بهتری برسیم اولین روشی که به ذهن من میرسه روشی بود که سپاه اعمالش کرد برای دور زدن ضد موشک ها و اونم استفاده از تراسترها و شکل هندسی کلاهک ها مثل خرمشهر 2 هست که میشه باهاش مانور فریب انجام داد توضیحات بیشتر را در تصاویر پایین بخوانید: دومین روش استفاده از موشک های هایپرسونیک مثل رعد 500 و خرمشهر 2 و به تازگی معلوم شد ذوالفقار و احتمال زیاد دزفول که از برد 500 کیلومتر تا 2000 کیلومتر رو پوشش میدند هست https://www.instagram.com/p/B8YAZE8gI7w/ https://jangaavaran.ir/سرعت-موشک-های-بالستیک/ https://www.mashreghnews.ir/news/1168539/۷-نکته-مهم-از-جدیدترین-رزمایش-موشکی-پیامبر-اعظم-ص-تمرین-MRSI https://cdn.mashreghnews.ir/d/2021/01/15/4/3033450.jpg https://cdn.mashreghnews.ir/d/2021/01/15/4/3033449.jpg سومین روش استفاده از حالت هواپرتاب کردن موشک هامون مثل موشک کینژاله که این ویژگی چند مدت پیش برای راکت فجر 4 هدایت شونده استفاده کردند الیته در توئیت پایین یک بنده خدایی پیشنهاد جالبی داد و اونم استفاده از موشک های شهاب 3 برای این کار بود چون به عقیده ایشون ما جنگنده مناسب برای پرتاب موشک هامون رو نداریم و شهاب 3 با ارتفاع گیری تا 30 کیلومتری از سطح زمین و حمل 3 موشک رعد 500 میتونه اونا رو به سرعت های بسیار بالا برسونه که عملا با مسیر پرواز درون جو باعث میشه هیچ سیستم پدافندی نتونه باهاش مقابله کنه البته این کار برد این موشک رو از 500 کیلومتر هم به 2000 کیلومتر خواهد رسوند https://twitter.com/Security_darks/status/1352387888986644482 چهارمین روش استفاده از مانور پذیری بالا مخصوصا در هنگام شیرجه پنجمین روش پایین آوردن سطح مقطع راداری موشک با استفاده از کامپوزیت است مانند آنچه که در موشک رعد 500 اتفاق افتاد تصویر کامپوزیت رو در تصویر پایین میبینید ششمین روش که به نظر من میرسه استفاده از سر جنگی فریبنده است که باعث اشباع سیستم ضد موشکی میشه و تشخیص کلاهک اصلی رو از غیر اصلی سخت میکنه هفتمین روش که اینبار ارتش عزیزمون داره انجام میده استفاده از این پهپادیه که شبیه پهپاد موشک چینیه که میتونه مثمر ثمر واقع بشه برای عبور از ضدموشک ها و در حالت انتحاری برخورد به هدف توضیحات بیشتر رو در تصاویر پایین بخوانید: در اینجا میخوام به روش هایی که سپاه و حتی ارتش برای نابودی ضدموشک ها استفاده کردند یا میتونند استفاده بکنند رو بگم اولین روش استفاده از موشک های بالستیک ضد رادار مثل هرمز 1 و حتی موشکی که امسال نشون دادن که ماکت یک رادار سامانه تاد رو نابود کرد و هم چنین استفاده از موشک های کروز ضد رادار ارزان قیمت در تعداد بالاست دومین روش استفاده از موشک ضد رادار ka31pd که برد 250 کیلومتر داره و همچنین پاد خیبینی در سوخو 30 یا سوخو 34 ها بر علیه پاتریوت یا تاد که اخرش برد 200 کیلومتر دارند و هیچ کدومشون قابلیت نابودی ضد رادارها رو ندارند.این ویژگی رو ارتش میتونه داشته باشه https://jangaavaran.ir/موشک-ضد-کشتی-ضد-رادار-خا-31/ پاد خیبینی https://jangaavaran.ir/سیستم-جنگال-یا-پاد-اخلالگر-خیبینی-khibini/ سومین روش استفاده از پهپادهای انتحاری در تعداد لانچر بالاست که در رزمایش اخیر موشکی نیروی هوا و فضای سپاه یک پهپاد شبیه پهپاد انتحاری ضد رادار هارپی با برد 500 کیلومتر نشون داده شد که میتونه در لانچرهای بالا استفاده بشه البته استفاده از پهپادهای انتحاری با برد بالا و ضد رادار مثل آرش هم یک راه حل دیگه است برای زدن اهداف دور دست در داخل کشور https://cdn.mashreghnews.ir/d/2021/01/08/4/3027191.jpg یک راه دیگه هم استفاده از پهپاد انتحاری قوش با برد 100 کیلومتره که از لانچرهای کوچک پرتاب میشه برد این پهپاد بسیار کمه اما ولی ما پهپادی رو به نام پهپاد معراج داریم که با کوچک بودنش برد 1000 کیلومتری داره اگر ما بتونیم برد پهپاد قوش رو هم به 1000 کیلومتر برسونیم در تعداد لانچرهای زیاد علاوه بر اون پهپاد که شبیه پهپاد هارپیه یک پهپاد انتحاری دیگه با برد متفاوت و در لانچر بالا خواهیم داشت که میتونه برای دشمنان ما خطر آفرین باشه چهارمین روش استفاده از ریز پهپادهاست که چند وقت پیش نشونش دادند درمورد ریز پهپادها بیشتر مطالعه کنید

حسام‌الدین آشنا، مشاور سابق رئیس‌جمهوری پیشین ایران، از اظهارات امیرعلی حاجی‌زاده فرمانده هوافضای سپاه در مصاحبه با روزنامه کیهان انتقاد کرده و خطاب به او گفته که «اپراتور اشتباه نکرده و چیزی هم پاک نشده است». پازل قطعه قطعه تکمیل میشه همچنان منتظریم

سه سال از این توییت مشکوک حسن روحانی و سپس حادثه ی تلخ هواپیمای اکراینی میگذرد هنوز این توییت مشکوک از یک شخصیت مشکوکی مثل حسن روحانی سوال برانگیز هست. دوباره به شرایط زمانی زدن این توییت برگردیم: به دستور ترامپ حاج قاسم شهید میشود و سپس ترامپ تهدید میکند اگر ایران پاسخی به این جنایت آمریکا بدهد، آمریکا 52 نقطه ی مهم ایران (شامل مناطق مهم برای فرهنگ و تمدن ایران هم میشود! ) را در جواب میزند. قرار هم هست به زودی ایران جواب نظامی به آمریکا بدهد و باید آمریکا به این کار جواب بدهد. حالا با این شرایط آقای روحانی این توییت را میزند. از این توییت چه نتیجه ای می توان گرفت؟ هر چه فکر کردم این توییت این معنی را میدهد که نقشه ی اول، زدن 52 نقطه ی مهم ایران هست ولی به نقشه ی دوم که زدن هواپیما هست فکر کنید و این نقشه بهتر هست!!!!!!!!!!! جالب هم هست به زدن هواپیمای مسافربری ایرانی توسط آمریکا اشاره میشود که به ادعای برخی منابع یکی از دلایل مهم قبول کردن قطعنامه ی 598 توسط ایران بوده.