در زمینه نفوذ رحیم: چرا [مجوز فوت رو] تایید نکردی؟ به چیزی مشکوک شدی؟ پزشک: مشکوک که نمیدونم ... اما به نظرم سهل انگاری شده ... ممکنه برای آقای کشمیری اتفاق دیگه ای افتاده باشه . صادق : ممکنه!؟ ما اصلا سهل انگاری نداریم ... ماجرای نیمروز 1395

بسم ا... در مدح ارج نهادن به فرهنگ بومی ... جمله حک شده روی شمشیر ... ""من به جنگجویی تعلق دارم که فرهنگ اصیل خود را به فرهنگ پوشالی خارجی ترجیح داده است ......"" the Last Samurai 2004

حالا اشاره هم کرده بودیم فقط ما با این صراحت تا تهدید نظامی در حد هواپیما بیخ مرزمون پیش رفته بودیم! دیر یا زود همه کشور ها به بهانه ای مخفیانه یا آشکار بنا به سمبه پرزورشون یا سمبه فریبهاشون به بمب اتمی دست پیدا می کنند و میشند یک قلدر! یا منبع تهدید همسایگان و ضعیف ترها. اونوقت حسرت برای کشورهایی است که با تهدید و تطمیع سراغ این تکنولوژی از بیس و بومی نرفتند و تحقیقات را کنار گذاشتند. بماند حفاظت از دانشمندان و زیرساختها و پیش بینی زیرساختهای مخفی و رزرو و تحقیق و تحقیق هم بخشی از ماجراست.

روسها "سولدار" رو تصرف کردن !!

موشک JL-2و JL-3 و زیردریایی های مرموز چین! برای اولین بار در رژه نظامی بزرگ به مناسبت هفتادمین سالگرد تاسیس جمهوری خلق چین در اول اکتبر 2019، چین فناوری جدید موشک بالستیک قاره پیمای زیردریایی پرتاب (SLBM) با کلاهک هسته ای خود را به نمایش گذاشت.نام کامل این موشک ۲ Ju Lang یا Giant Wave 2 به معنای موج غول پیکر می باشد.چینی ها اطلاعات دقیقی در مورد این موشک ارائه نداده اند. اما بر طبق برخی گمانه زنی ها این موشک یک نسخه زیردریایی پرتاب از موشک دوربرد ،سه مرحله ای و سوخت جامد DF-31 است.در مجموع 12 خودرو حامل موشک های JL-2 از میدان تیان آن من، در قلب پکن عبور کردند. این پیامی به جهان بود که قدرت نظامی چین با وجود چالش های فزاینده به سرعت در حال رشد است. معاون مدیر کل رژه نظامی، در یک هفته قبل در یک کنفرانس مطبوعاتی گفته بود "همه سلاح هایی که در رژه به نمایش گذاشته خواهد شد در خدمت فعال هستند و این بیانیه نشان می دهد که این موشک به طور فعال توسط نیروهای مسلح چین مورد استفاده قرار می گیرد. توسعه این موشک‌ها پس از آزمایش موفقیت‌آمیز موتور سوخت جامد با قطر 2 متر در اواخر سال 1983 تسریع شد. این موشک ظاهراً از نظر اندازه و عملکرد تقریباً با موشک سه مرحله‌ای دوربرد TRIDENT C-4 آمریکایی قابل مقایسه است.JL-2 اولین بار در سال 2015 در زیردریایی نوع 094 مستقر و حمل شد که به معنای آن بود که برای اولین بار چین دارای قابلیت حمله هسته ای مبتنی بر دریا شده است.تا پیش از این چینی ها مجهز به موشک های کوتاه برد JL-1 محمول بر زیردریایی ۰۹۲ بودند که ارزش راهبردی کمی داشت. بر اساس برخی گزارش ها، این موشک که توسط آکادمی فناوری موتورهای موشکی چین طراحی شده است دارای پیکره بندی ۳ مرحله ای سوخت جامد میباشد و می‌تواند محموله ای به وزن ۷۰۰ کیلوگرم حمل کند که در این صورت مجهز به یک کلاهک با توان ۲۵۰ تا ۱۰۰۰ کیلو تن و یا 3 یا 4 کلاهک (MIRV) هر کدام به توان 90 کیلو تن قدرت خواهد بود. البته گزارش های دیگر حاکی از آن است که هر موشک ممکن است با شش کلاهک بارگذاری شود. طول آن بیش از ۱۱ متر و قطری حدود۲.۲ متر دارد. اکثر گزارش ها اتفاق نظر دارند که JL-2 در حدود ۷۵۰۰ تا ۸۰۰۰ کیلومتر برد دارد ولی طبق برخی گزارش ها برد آن حدود ۹۰۰۰ کیلومتر نیز تخمین زده شده است. این موشک از سامانه ناوبری ماهواره ای چینی BeiDou -اینرسی استفاده می‌کند و تخمین زده می شود که دارای دایره خطای( CEP) کمتر از 100 متر باشد. چینی‌ها زیردریایی قدیمی‌تر ساخت روسیه را که در یک بندر در ساحل شمالی چین مستقر است، برای آزمایش‌های JL-2 تغییر دادند و اولین پرتاب موشک بالستیک JL-2 در دریا در اواسط ژانویه 2001 از این زیردریایی انجام شد.این آزمایش شامل پرتاب موشک به بیرون از لوله پرتاب زیردریایی بود. چین در اکتبر 2001 و فوریه ۲۰۰۲آزمایش دیگری از JL-2 انجام داد. آزمایشی این موشک در تابستان 2004 دچار شکست شد و این شکست برنامه توسعه آن را به تعویق انداخت. در ژوئن ۲۰۰۵ طبق گزارش‌ها، SLBM جدید از یک زیردریایی هسته‌ای در آب‌های نزدیک چینگدائو شلیک شد و کلاهک آن در بیابانی در چین چندین هزار کیلومتر دورتر برخورد کرد. این موشک توسط جامعه اطلاعاتی ایالات متحده CSS-NX-4 نامیده می شد،اما بسیاری از گزارش ها حاکی از آن است که این موشک CSS-NX-5 یا سابوت نامگذاری شده است. زیردریایی کلاس ۰۹۴ تعداد ۱۲عدد از این موشک ها را حمل می کند. از سال 2019، چین حداقل 4 زیردریایی مجهز به این نوع موشک بالستیک را عملیاتی کرده است.دو زیردریایی دیگر از این کلاس نیز در حال ساخت است. هنگامی که این زیردریایی ها در حالت آماده باش بالا قرار می گیرند، می توانند پایگاه های خود را ترک کنند و در آب های ساحلی چین که توسط ناوگان چین محافظت می شود، فعالیت نمایند. سایر تسلیحات شامل شش لوله اژدر 533 میلی متری است. از اینها می توان برای درگیری با کشتی ها و زیردریایی های متخاصم استفاده کرد. با این حال، زیردریایی های کلاس ۰۹۴ به اندازه زیردریایی های غربی و روسی کنونی پنهانکار نیستند. اینها به اندازه زیردریایی های روسی کلاس دلتا III پر سر و صدا هستند که در اواسط دهه 1970 به کار گرفته شدند. برد حدود 7500 کیلومتری این موشک به معنای آنست که ممکن است هاوایی و آلاسکا (اما نه تمام خاک ایالات متحده) را در دسترس قرار دهد.مرکز اطلاعات ملی هوا و فضای نیروی هوایی ایالات متحده (NASIC) در ژوئیه 2013 مطلبی با عنوان "تهدید موشک های بالستیک و کروز" را همراه با نقشه ای منتشر کرد که پوشش JL-2 را به سختی به مجمع الجزایر آلیوتی می رساند و از هاوایی یا ایالات متحده فاصله زیادی دارد. نمونه ارتقا یافته این موشک با برد تخمینی کمتر از 9250 کیلومتر، اگر موشک ها از یک زیردریایی در حال گشت زنی در خلیج بوهای پرتاب شود، می تواند به سانفرانسیسکو برسد،اما نقاط شرق دنور و سن دیگو، با فاصله کمی بیش از 10000 کیلومتر، خارج از برد آن خواهد بود.آتلانتا، در فاصله 11500 کیلومتری و میامی که حدود 12500 کیلومتر از خلیج بوهای فاصله دارد نیز،خارج از برد آن می باشد. بنابراین چینی ها نیاز به موشکی با برد بیش از ۱۱۲۵۰ کیلومتری داشتند تا بتوانند از خلیج بوهای تمام خاک ایالات متحده را هدف گیری کنند. زیردریایی‌های مستقر در دریای چین جنوبی، شرایط دشوارتری خواهند داشت. سیاتل 11500 کیلومتر و میامی نزدیک به 16000 کیلومتر با آن فاصله دارد. در حالی که دریای چین جنوبی ممکن است سنگر جذابی باشد که JL-3 آینده ممکن است از آنجا به ایالات متحده حمله کند، JL-2 مطمئناً فاقد بردی برای انجام چنین حملاتی در هنگام حضور در دریای چین جنوبی است. در زمان توسعه این موشک ، گزارش ها مبنی بر این بود که چین در نظر دارد موشک را به گونه ای تغییر دهد که یک کلاهک ضد ماهواره را در خود جای دهد تا به آن قابلیت ضد ماهواره ای مبتنی بر دریا بدهد. گشت زنی بازدارنده زیردریایی نوع 094 با موشک های JL-2 در دسامبر 2015 آغاز شد.از سال ۲۰۱۷ ،۴۸ پرتابگر JL-2 روی زیردریایی ها مستقر شده است. Ju Lang 3 (موج غول پیکر۳) یا به اختصار JL-3 یک موشک بالستیک قاره پیمای جدید چینی است که از زیر دریایی پرتاب می شود.بر اساس برخی گزارش ها ،برد آن ۵۰۰۰ کیلومتر،بیشتر از JL-2 بوده، به طوری که کل خاک ایالات متحده در محدوده برد آن قرار دارد. اولین پرتاب آزمایشی در سال 2018 انجام شد. اگرچه مقامات چین به طور رسمی این آزمایش را تایید نکرده اند. اعتقاد بر این است که موشک JL-3 در حدود سال 2021 به طور عملیاتی مستقر شده است. برخی منابع گزارش می دهند که تا سال 2022 برخی از زیردریایی های تایپ 094 چین با موشک های جدید JL-3 به جای موشک های قبلی خود مجهز شدند. JL-3 نیز مانند سلف خود یک موشک سوخت جامد است.برد موشک جدید 9000 تا 12000 کیلومتر برآورد شده است. این برد قابل توجهی نسبت به موشک قبلی۲-JL است که در ابتدا توسط زیردریایی های حامل موشک بالستیک نوع 094 چین حمل می شد. چنین بردی به زیردریاییهای چینی اجازه می دهد در حالی که از آب های ساحلی چین عملیات می کنند قلمرو ایالات متحده را در محدوده برد موشکی خود قرار دهند. این برد همچنین برای رسیدن به تمام مناطق اروپا، هند و روسیه کافی است.برخی منابع گزارش می دهند که تا سال 2022 تمام 6 زیردریایی عملیاتی نوع 094 چین برای حمل موشک های جدید JL-3 بازسازی شدند. اطلاعات موثقی از کلاهک این موشک در دسترس نیست.به گفته برخی منابع،ممکن است ۵ تا ۷ کلاهک هسته ای با قدرت ۳۵ کیلوتن برای هر کلاهک حمل کند،برخی منابع نیز گزارش داده اند که ۳ کلاهک با قدرت نسبتا بزرگتر حمل خواهد کرد. JL-3 دارای سیستم ناوبری ماهواره ای- اینرسی بوده.استفاده آن از سیستم ناوبری ماهواره ای چینی BeiDou این احتمال را قوت می بخشد که این‌ موشک جدید بسیار دقیق است و دایره خطای ان (CEP) آن نباید بیش از 100 متر باشد. موشک هسته ای JL-3 به همراه زیردریایی Type 094A در سال 2016 وارد خدمت نیروی دریایی ارتش آزادیبخش خلق (PLA) شد. JL-3 در آینده بر روی زیردریایی‌های بالستیک نوع 096 نیروی دریایی چین مستقر میشود و این زیردریایی ها هر کدام قادر به حمل ۲۴ موشک خواهند بود. اواسط سال ۲۰۱۶ عکس هایی از یک زیردریایی هسته ای چینی اصلاح شده تایپ ۰۹۴ در وب سایت های چینی ظاهر شد.این شناور با نمونه های قبلی متفاوت بود و دارای یک برجستگی در نزدیکی بخش حامل موشک است.تغییرات دیگری در خطوط بدنه نیز وجود دارد.کاربران چینی آن را زیردریایی 094A می نامند.یکی از اولین نتیجه گیری های کاربران چینی آین بود که زیردریایی مجهز به موشک بالستیک جدید (JL-3) Ju Lang-3 است که برد بیشتری نسبت به ( JL-2) Ju Lang-2 دارد. به گفته واسیلی کاشین، کارشناس نظامی، چین یک پایگاه اصلی زیردریایی های موشکی هسته ای در جزیره هاینان ساخته است و تنها در دریای چین جنوبی، نیروی دریایی چین شانس واقعی برای تضمین ایمنی زیردریایی های هسته ای خود با موشک های بالستیک را دارد. طول زیردریایی تایپ ۹۴ حامل JL-3 حدود ۱۳۵ متر ، قطر آن 12.5 متر و توان جابجایی 11000 تن در زیر آب را دارد. آنها می توانند به حداکثر سرعت 20 گره (سطحی) و 26 گره (در حالت غوطه وری زیر آب) برسند. موشک‌های JL-2 که چینی هابرای رساندن آنها به مرحله بهره‌برداری تلاش زیادی کردند، بردی بیش از 8000 کیلومتر نداشت.این موشک ها قادر به رسیدن به آمریکا از دریای چین جنوبی نیستند، اما می توانند برای حمله به هر یک از پایگاه های آمریکا و متحدان آمریکایی آن در سراسر آسیا مفید باشند. با این حال، این موشک ها نمی توانند مشکل اصلی - بازدارندگی هسته ای آمریکا - را حل کنند. از این رو، چین بر روی موشک های جدید با برد بیشتر کار می کند.اما توسعه موشک ها و طراحی و ساخت زیردریایی های موشکی هسته ای گاهی اوقات به سختی هماهنگ می شود. اولین زیردریایی پروژه 094 چند سال زودتر از اتمام ساخت موشک های JL-2 ساخته شد. وضعیت مشابهی در روسیه زمانی رخ داد که موشک Bulava بسیار دیرتر از ساخت اولین زیردریایی هسته‌ای پروژه Borey ظاهر شد. زیردریایی تایپ 094 یک زیردریایی حامل موشک بالستیک هسته ای (SSBN) است. این نسل دوم SSBN نیروی دریایی چین است. توسعه احتمالاً در اوایل دهه 1980 آغاز شد. این شناور جانشین زیردریایی غیرقابل اعتماد Type 092 است که فهرستی از سوانح را در کارنامه خود داشت و دارای ارزش استراتژیک کمی بود. کل پروژه توسعه کلاس Type 094 محرمانه است. این زیردریایی ها از نظر ظاهری شبیه زیردریایی های کلاس دلتا III شوروی است که در اواسط دهه 1970 به کار گرفته شد. اگرچه شناورهای چینی کوچکتر هستند و موشک های کمتری حمل می کنند. حدس و گمان هایی صورت گرفته است که چین برای توسعه کلاس Type 094 از دفتر طراحی Rubin روسیه کمک گرفته است، اما این اطلاعات تایید نشده است. ساخت شناور در سال 1999 آغاز شد و در سال 2004 به آب انداخته شد. برخی منابع گزارش می دهند که اولین زیردریایی در سال 2007 عملیاتی شد و دومین فروند از این کلاس هم در همان سال به آب انداخته شد.مشکلات مختلف و اشکالات طراحی باعث شده است ساخت این شناور های حامل موشک بالستیک بر خلاف رشد سریع نیروی دریایی چین به کندی صورت گیرد. در پایان باید متذکر شد چین بالاترین سطح حفظ اسرار را در برنامه های استراتژیک بویژه زیردریایی‌ها و موشک های قاره پیمای حامل بر آنها در پیش گرفته و اطلاعات قطره چکانی موجود حاصل از تحقیقات کارشناسان و سازمان های اطلاعاتی رقیب این قدرت نوظهور شرق آسیا می باشد.اما در مجموع بر اساس شواهد غیر قابل انکار چینی ها هنوز فاصله قابل توجه در این فناوری راهبردی نسبت به همسایه شمالی خود روسیه و رقبای غربی در قاره اروپا و آمریکا دارد ولی با افزایش سرمایه گذاری ها در آینده نچندان دور به یک قدرت جدید در عرصه سلاح های استراتژیک دریاپایه تبدیل خواهد شد.  مترجم SHAHDAD  استفاده از این مطلب با ذکر نام انجمن میلیتاری مجاز می باشد. منابع : https://www.globalsecurity.org/wmd/world/china/jl-3.htm http://www.military-today.com/navy/jin_class.htm http://www.military-today.com/missiles/jl3.htm https://nationalinterest.org/blog/reboot/jl-3-chinas-third-generation-nuclear-missile-sub-killer-180433 http://www.military-today.com/missiles/jl2.htm

فیلم 12Strongs اثر نیکلای فولسیگ با اقتباسی از کتاب Harm’s Way and Horse Soldiers (جاده های خطر و سواره نظام) نوشته داگ استنتون عبدالرشید دوستم به میچ نلسون می گوید: "افغانستان گورستان فرمانراویان است. روزی شما (آمریکایی ها) هم به یکی از اقوام این کشور بدل می شوید. اگر از اینجا بروید بزدل هستید و اگر بمانید دشمن" .

شیطان پنهانکار روسی در اوکراین تحلیلی بر حضور سوخو-57 در جنگ اوکراین براساس ارزیابی های اولیه وزارت دفاع بریتانیا ، نیروی هوایی روسیه به احتمال بسیار زیاد ، ازجنگنده سوخو-57 خود در جنگ علیه اوکراین استفاده کرده است در حالی که این ادعا از سوی مستندات در دسترس قابل تایید نست ، ضمن اینکه ، خبر حضور این جنگنده برای چندمین باراست که اعلام می گردد .این منبع غربی در آخرین بروزرسانی خوداز صحنه نبرد اوکراین به شکل انحصاری بر روی حضورسوخو-57 برفراز آسمان کیف تمرکز نموده و براساس منابعی که این نهاد فاش ننموده ، حداقل از ژوئن 2022 این هواگرد در میدان نبرد بکار گرفته شده است در حالی که ادعا شده قبل از شروع جنگ در فوریه 2022 نیز فلون های نیروی هوایی روسیه در این منطقه فعال بوده اند . در همین زمینه خبرگزاری تاس به نقل از یک منبع ناشناس داخلی مدعی شده بود که حضور سوخو-57 در اوکراین ، از چیزی در حدود 2 تا 3 هفته پس از شروع جنگ آغاز شد که ارزیابی های فعلی نشان می دهد ماموریت این جنگنده ها ، تنها در داخل خاک روسیه و شلیک موشک های دوربرد هوابه سطح و یا هوابه هوا بوده است . سال 2011 / دومین نمونه تولید شده تی -50 که یکی از دهلیزهای پیشرانه آن برای آزمایش پیشرانه izdeliye 30 استفاده شد با توجه به این روند ، احتمالا عدم وجود مستندات کامل مبنی بر عملیات سوخو-57 ها در جنگ ، از همین مساله نشات می گیرد ، کما اینکه ماموریت های فوق الذکر ، با عملیات اسکادران های سوخو-35 و میگ-31 بی ام این نیرو نیز مشابهت داشته و میتوان آنها را مطابقت داد . در همین رابطه ، وزارت دفاع بریتانیا ، با انتشار تصاویر ماهواره ای تجاری که در 25 دسامبر 2022 برداشته شده ، مدعی است که حداقل 5 فروند فلون در پایگاه هوایی آختوبینسک ( نزدیک آستاراخان / جنوب روسیه ) مستقر بوده و گفته میشود این مرکز بعنوان مرکز تحقیقاتی شماره 929 تنها پایگاه عملیاتی شناخته شده سوخو-57 به نظرمی رسد واین بدان معناست که فلون ها در عملیات رزمی نیز احتمالا حضور داشته اند . با این حال ، تحلیل این مساله در ابتدا مقداری سخت به نظر می رسد چرا که آختوبینسک ، علاوه بر سوخو-57 ، میزبان سایر جنگنده های روسی نیز است و در کنار آن ، سایر فرودگاه های روسی نظیر لیپتسک نیز پذیرای این جنگنده بوده . پایگاه هوایی آختوبینسک 25 دسامبر 2022 برخی ناظران نظامی معتقدند که آختوبینسک ، مسئولیت ارزیابی رسمی جتهای رزمی و ارتقاء تجهیزات را برعهده دارد و درواقع تنها پس از تایید این مرکز ، سامانه های جدید رزمی می توانند وارد خدمت نیروی هوایی شوند در حالی که لیپتسک ماموریت ارزیابی و توسعه تاکتیکهای رزمی نیروی هوایی را برعهده گرفته . در نتیجه لیپتسک اولین سری خدمه سوخو-57 را آموزش میدهد و درنهایت جنگنده های تولیدی به همراه خدمه جدید ، در قالب هنگ 23 رزمی می بایست در خاور دور روسیه عملیاتی شوند . آختوبینسک 30 می 2019 با این پیش زمینه ، آختوبینسک تنها پایگاه سوخو-57 محسوب نمی شود و اگر هم باشد ، شواهد قابل اطمینانی در خصوص استفاده عملیاتی از آن وجود ندارد ، در نتیجه وزارت دفاع بریتانیا احتمالا مدارک قانع کننده تری را باید داشته باشد که هنوز به اشتراک گذاشته نشده است ، چرا که ایالات متحده و ناتو روند درگیریهای هوایی را از نزدیک زیرنظر دارند و تقریبا طیف متنوعی از داده های اطلاعاتی شامل تصاویر ماهواره ای ، اطلاعات سیگنالی و حتی منابع انسانی دراختیار آنهاست و اگر سوخو-57 عملیاتی شده باشد ، احتمالا اولین مراجعی خواهند بود که از آن مطلع می شوند . علیرغم تمامی شک و تردیدهای موجود ، روسها به احتمال بسیار زیاد ، به منظور اجتناب از آسیب رسیدن به شهرت و کاهش چشم انداز صادرات و بخطر افتادن فناوری حساس ناشی از دست دادن سوخو-57 های موجود ، با احتیاط بیشتری این جنگنده ها را وارد عمل نموده ، هر جند برد بالای این جنگنده ، در کنار قابلیتهای افزون تر حسگرهای استفاده شده در فلون باعث شده تا این هواگردها بدون نیاز به پرواز بر فراز خاک اوکراین ، نقش مفید خود را به اجرا گذارند .تحلیل گر بریتانیایی که گزارش وزرات دفاع را تنظیم کرده ، معتقد است که این مساله نشانه روند خطرگریزی روسها برای کاربرد همه جانبه نیروی هوایی خود در جنگ اوکراین است و این مساله با گزارش خلبان های اوکراینی که مدعی هستند روسها در اوج استفاده از نیروی هوایی خود ، تنها 24 فروند جنگنده را وارد عمل می کردند ، تقریبا منطبق است . علاوه براین ، شواهد بیشتری وجود دارد که ارتش روسیه ، نیروی هوایی خود را به شکل محدود برای نبردهای هوابه هوا وارد نبرد نموده ، بدین معنی که تاکتیسین های روسی استدلال خواهند کرد که حضور سوخو-57 در حریم هوایی اوکراین ، چه اثری می تواند داشته باشد ، وقتی امکان شلیک بسوی هدف های زمینی یا هوایی از دورن خاک روسیه وجود دارد ؟! در نتیجه عقب نگاه داشتن سوخو-57 ها شاید از یک نظر منطقی باشد ولی از سویی دیگر ، گزینه حمله مستقیم به هدف یا تلاش برای دستیابی به برتری هوایی را به نسبت کاهش می دهد . درخصوص مورد سوخو-57 ، منطبق شدن موشک هوابه هوای آر-37 ام با بردی درحدود 124 مایل برای شکست بن بست جاری در حوزه برتری هوایی اهمیت ویژه ای خواهد داشت . به گفته خلبانان اوکراینی ، این سلاح " لعنتی خطرناک " برای اولین بار در تابستان سال 2022 وارد جنگ اوکراین شد و گفته شده که یک نسخه فشرده شده آن نیز برای سوخو-57 در حال توسعه است ، با این حال روسها در حال حاضر می توانند با موشکهای آر-77-1 ، ضمن پرواز بر روی خط مرزی ، با جتهای اوکراینی درگیر شوند . آر-37 ام علاوه براین ، انتشار گزارش هایی مبنی بر توسعه موشک K-77M که بردی دوبرابری و درحدود 100 مایل را نسبت به آر-77 های فعلی به نمایش می گذارد ، امکان ایجاد خط بیشتری را برای اوکراین فراهم می کند . در حوزه حملات هوابه زمین ، سوخو-57 با مسلح شدن به مهمات KH-69 که برای انهدام اهداف کوچک و سخت سازی شده در بردهای فراتراز 180 مایل تولید شده و همچنین مهمات ضدرادار KH-58UShK با برد 150 مایل نیز برای سرکوب دفاع هوایی اوکراین میتواند عمل کند . با این حال ، نکته اصلی در این است که ناوگان عملیاتی سوخو-57 شامل 8تا 9 نمونه بعلاوه یک نمونه آزمایشی (در مجموع 10 فروند ) است که ممکن است برخی از آنها ، برای عملیات رزمی مجهز نشده باشند . بدین ترتیب ، ضمن درنظر گرفتن همه جوانب ، فلون در حال حاضر به سختی می تواند بصورت یک تغییر دهنده جریان بازی در جنگ عمل کند ، ولی حضور محدود این هواگرد در جنگ ، از دید تاکتیکی ، یک تجربه ارزشمند برای آزمایش سامانه های مختلف فلون در شرایط واقعی رزمی محسوب میشود . ضمن اینکه پیش از این ، دوفروند فلون در سوریه نیز بصورت آزمایشی بکار گرفته شد و گفته میشود تعداد ماموریتهای رزمی آن از 10 پرانه ( سورتی ) بیشتر بوده و ویدئوهای منتشره ازآن نیز مسلح شدن به مهمات KH-69 را به نمایش گذاشته بود . در همین حال ، با توجه به اینکه کرملین تنها 76 فروند فلون را سفارش داده ، عملکرد مناسب آن میتواند سفارش های بعدی را تضمین کند ، چرا که گفته می شود برنامه ریزی برای تولید نسخه سوخو-57 ام با پیشرانه های جدید به تعویق افتاده و این موتور احتمالا بر روی یکی از نمونه های موجود آزمایش خواهدشد . نیروی هوایی روسیه نیز با این دورنما ، احتمالا سرمایه گذاری بیشتری را برروی سوخو-35 و سوخو-30 اس ام خواهد نمود ، چرا که روند جذاب تری به نظر می رسد .درنهایت ، امکان تایید قطعی حضور سوخو-57 در جنگ با اوکراین وجود ندارد ولی در مجموع عملکرد ضعیف روسها در حوزه برتری هوایی ، با علم به حضور احتمالی سوخو-57 ، بخوبی قابل مشاهده است . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع1

برادلی در اوکراین آیا تحویل برادلی ، مقدمه ای برای سرازیر شدن تجهیزات سنگین زرهی به کیف خواهد بود ؟!! براساس آخرین اطلاعات منتشر شده ، اوکراین احتمالا و بزودی زرادخانه تجهیزات زرهی خود را تقویت خواهد کرد که این با تحویل احتمالی خودروهای رزمی پیاده نظام ام-2 برادلی همراه شده است . این درحالی است که آلمان نیز مدعی شده که تعداد مشخصی از نفربرهای ماردر را در اختیار ارتش اوکراین قرار خواهد داد . جو بایدن و شولز ، روسای جمهوری و صدر آعظم آلمان با انتشار بیانه ای دراین زمینه بصورت مشترک اظهارنظر کردند . در همین زمینه ، سرتیپ نیروی هوایی ، پت رایدر ، سخنگوی ارشد پنتاگون اعلام نمود که انتظار می رود بسته جدید کمک نظامی به اوکراین بزودی اعلام شود که درآن تعدادمشخصی نفربرهای زرهی برادلی نیز وجود دارد . به گفته وی ، این بسته شامل 50 دستگاه از این خودرو زرهی است و قابلیت پشتیبانی از واحدهای پیاده کیف را در عملیات آفندی و دفاعی افزایش خواهد داد . در بیانه مشترک دو کشور آلمان و ایالات متحده ، گفته شده که هر دوکشور توافق کرده اند که پرسنل ارتش اوکراین را آموزش دهند تا امکان دفاع از خود برای آنها فراهم آید . تاریخچه در جریان عملیات طوفان صحرا و به شکل خاص نبردی که بعدها به "73 شرقی " مشهور شد ، گروهبان ستاد دیوید لارنس که فرمانده یک خودروی رزمی پیاده نظام ام-2 برادلی بود دستور شلیک بسوی یک تانک تی-72 عراقی را صادر نمود و کمتر از 30 ثانیه بعد ، برجک این تانک از بدنه آن جدا شده و به هوا پرتاب شد . سپهبد اچ . آر. مک مستر که درآن زمان یک سروان زرهی محسوب می شد و فرماندهی گروهان نامبرده را برعهده داشت ، بعدها با یادآوری این واقعه چنین بیان نمود که سه دستگاه برادلی به فرماندهی ستوان مایکل پتچک ، با 4 دستگاه تی-72 برخورد نمود و همه این تانکها نیز منهدم شدند . سه نمای خودروی زرهی ام-2 برادلی به تقریب سه دهه پس از این واقعه ، قرار است 50 دستگاه نفربر ام-2 در کنار خودروهای زرهی فرانسوی AMC-10RC و ماردرهای آلمانی تحویل ارتش اوکراین شود که این بخشی از یک تلاش هماهنگ برای نیل به آرزوی دیرینه کیف به منظور دسترسی به خودروهای زرهی سنگین غربی است . با این حال ، برادلی های موصوف ، بخشی از جدیدترین بسته کمک نظامی غرب به اوکراین است که شامل 500 تیر موشک ضد زره تاو و 250 هزار تیر گلوله کالیبر 25 م.م برای توپ برادلی است و به گفته یکی از کارشناسان نظامی غربی ، برادلی به شکل دقیق ، همان چیزی است که ارتش اوکراین بدان نیاز دارد ( البته با این یادآوری که در مورد ام-777 هم همین اعتقاد وجود داشت و به محض انتشار تصاویر قبضه های منهدم شده ، این تبلیغات متوقف شد .م ) به گفته این تحلیلگر ، برادلی به واحدهای زمینی ارتش کیف کمک می کند تا پیاده نظام را با حداقل خطر در میدان نبرد جابه جا کرده و درعین حال یک پیکربندی متحرک زرهی برای شلیک موشکهای ضد زره نیز باشد . آشنایی اولیه درحالی که هنوز مشخص نشده که ام-2های تحویلی به اوکراین چگونه تجهیز می شوند ، خودروی رزمی پیاده نظام ام-2 آ-3 بردالی دومین نسخه ارتقاء یافته از 6000 برادلی تولید شده از سال 1981 است . این سامانه زرهی ، حدود 37.5 تن وزن داشته و بسته به نیاز کاربر می توان آن را به شیوه های مختلف مسلح نمود . در ارتش ایالات متحده ، برادلی تجسم مفهوم تحرک ، قدرت آتش ، ارتباطات و حفاظت برای پیاده نظام محسوب می شود که از سه خدمه و یک دهلیز برای حمل شش تا هفت سرباز بهره می برد . توپ خودکار بوشمستر ام242 با کالیبر 25 م.م جنگ افزار اصلی این نفربر ، یک قبضه توپ خودکار بوشمستر ام242 با کالیبر 25 م.م است که به یک تیربار هم محور کالیبر 7.62 م.م و یک پرتابگر دوتایی موشک ضد زره تاو نیز مسلح می گردد . نسخه ام-2آ-3 برای تطبیق پذیری بهتر با میدان جنگ مدرن ، یه یک سامانه فرماندهی و کنترل دیجیتال و آگاهی موقعیتی با قابلیت شبکه شدن در تیم های رزمی سازماندهی شده در یک تیپ زرهی نیز مجهز شده و درکنار آن نیز ، خدمه می توانند با استفاده از یکسری حسگرهایی بصری در شب یا روز محیط بیرون از خودرو را رصد کنند . به منظور حفاظت بیشتر نیز ،امکان نصب زره های واکنش پذیر انفجاری بر روی بدنه این خودروی زرهی وجود دارد که احتمالا آن را در اوکراین خواهیم دید . نیروی پیشرانه این سامانه زرهی ، یک موتور هشت سیلندر به قدرت 600 اسب بخار است که میتواند مجموع سامانه ها و پرسنل برادلی را با سرعتی در حدود 38 مایل درساعت در یک برد 250 مایلی جابه جا نموده و بدلیل ابعاد جمع و جور ، امکان حمل با هواگردهای ترابری سی -17 و سی-5 را نیز دارد . از راست به چپ : ام-3 برادلی / ام-3آ-1 برادلی / ام-2 برادلی به گفته تحلیل گران نظامی در حال حاضر سه گونه متفاوت از برادلی بصورت عملیاتی در دسترس قرار دارد . نخست خودروی رزمی پیاده نظام ( IFV) ، دوم خودروی رزمی سواره نظام ( CFV) که تعداد کمتری سرباز را حمل می کند و درعوض ذخیره بیشتری از موشکهای ضد زره را در اختیار دارد و سوم ، خودروی پشتیبانی آتش ( BFIST) است که به جای پرتابگر تاو ، با مجهز شدن به یک سامانه نشانه گذار لیزری ، بصورت یک خودروی شناسایی –رزمی عمل می نماید . شروع سخت ... خودروی زرهی برادلی برای اولین بار در سال 1988 وارد خدمت ارتش ایالات متحده شد ولی بدلایلی در ابتدای امر ، حضور آن با چالشهایی روبرو گردید و تا مدتی بعنوان یک نمونه از سیاست گذاری اشتباه ارتش در حوزه تدارکات نظامی شناخته می شد . درآن زمان برخی تحلیلگران نظامی معتقدند بودند که برادلی یک خودروی زرهی است که امکان حمل تعداد قابل توجهی سرباز را نداشته ، برای اجرای ماموریتهای شناسایی مسلح ، بیش از اندازه انگشت نما است ودرمقابل یک شبه تانک است که حفاظت زرهی کمتری داشته و توانایی حمل مهمات کافی را ندارد . در همین زمینه ، یک سرهنگ بازنشسته نیروی هوایی آمریکا که چیزی در حدود 14 سال بعنوان متخصص ارشد پنتاگون در حوزه آزمایش تسلیحات فعالیت می نمود و مسسئولیت ارزیابی اولیه برادلی را نیز برعهده داشت ، به یاد می آورد که در ابتدا برادلی یک تله مرگ محسوب می شد و خدمه چندان از میزان مرگ آوری ، حفاظت زرهی ، ایمنی و بقاء پذیری آن دل خوشی نداشتند ولی بتدریج این مساله رنگ باخت و ارتش بدان علاقه مند شد و درنهایت به منظور شرکت در عملیات طوفان صحرا ، به خاورمیانه اعزام شد . نمای بُرش خورده ام-2 برادلی به گفته فرماندهان ، خدمه و ناظران نظامی حاضر در صحنه نبرد ، برادلی در صحنه جنگ عملکرد نسبتا قابل قبولی را به ثبت رساند و حتی گفته شده نرخ آمادگی 90 درصد برای ناوگان اعزامی به عملیات طوفان صحرا نیز گزارش شده است . در حوزه مرگ آوری ، نمونه هایی که توسط مراکز تحقیقاتی ارتش جمع آوری شد ، نشان میدهد که تاثیر مهمات 25 م.م توپ اصلی برادلی بر روی اهداف مختلف نسبتا مطلوب بوده و در عین حال وجود پرتابگر تاو نیز امکان درگیری با تانکهای عراقی را به خدمه ارائه می نمود . اظهارنظرهای خدمه رزمی این نفربر نیز موید آن بود که برادلی تحرک پذیری خوبی داشته و با نصب زره های بیشتر ، احساس امنیت بیشتری فراهم می گردید . شمال سوریه / اکتبر 2020 در خصوص توپ25 م.م برادلی ، گزارشی وجود دارد که درآن گفته شده ، سامانه مورد نظر اثبات نمود که در برابر طیف مختلفی از اهداف توان مناسبی را از خود به نمایش می گذارد . خدمه از این سلاح برای پاکسازی سنگرها و شلیک به خودروهای زرهی سبک عراقی استفاده می کردند ، در حالی که برای درگیر شدن با تانکها ، این توپ سلاح مناسبی محسوب نمی شود ولی گزارش هایی نیز وجود دارد که درآن چنین نبردهایی ثبت شده است . درمقابل ، مرکز تجزیه و تحلیل سامانه های رزمی ارتش ، مدعی شده که برای موثر بودن پرتابه های 25 م.م در زره تانک دشمن ، باید از فاصله نزدیک و تنها از نقاط آشیب پذیر ، آن را مورد هدف قرار داد . براساس این گزارش ، از 1730 دستگاه برادلی اعزام شده به عراق ، 20 دستگاه بطور کامل از میان رفتند که 17 مورد آنها بر اثر آتش خودی بود !!!!!!! 12 دستگاه دیگر نیز دچار آسیب های جدی شدند که بسرعت تعمیر و مجددا به صحنه نبرد بازگشتند که از این تعداد نیز 3 مورد براثر آتش خودی بود . اما در حدود یک دهه بعد ، در جریان تهاجم سال 2003 ایالات متحده به عراق ، یگان های زرهی برادلی ارتش با شرایط بسیار سخت تری مواجه شدند و در شهرهایی نظیر بغداد ، بصره و شهرک صدر چالش های عمیق تری نظیر مهمات ضد زره و مواد منفجره دست ساز منتظر آنان بود ، بطوریکه گفته می شود بین 55 تا 150 دستگاه برادلی در جریان عملیات از دست رفتند ولی تلفات خدمه ناچیز ارزیابی شد . به همین دلیل تا سال 2010 ارتش زره های واکنش پذیر انفجاری را بصورت گسترده روی این خودروها نصب نمود ، هرچند بخشی از وظایفی که پیش از این برعهده این نفربرها قرار داشت ، اکنون برعهده حدود 12000 دستگاه خضموک یا نفربرهای اصلاح شده استرایکر قرار دارد . برادلی در حال شلیک موشک ضد زره تاو هنگ 287 سواره نظام زرهی . پادگان فورت کمپل /کنتاکی پس از پایان عملیات در عراق ، برنامه بروزرسانی برادلی نیز شروع شد و ارتش با اضافه نمودن یک فاصله یاب لیزری ، سامانه ناوبری جی پی اس ، سامانه تصویربرداری مادون قرمز برای راننده و یک سامانه جدید مدیریت صحنه نبرد ، نمونه های اولیه را به نسخه ام-2آ-4 ارتقاء داده که بخشی از آنها ، از آوریل 2022 وارد خدمت شده اند که قرار است تا سال 2050 در خدمت باقی خواهند ماند . برادلی و صحنه رزم در اوکراین پس از اعلام خبر تحویل برادلی به کیف ، یک کارشناس اوکراینی تحلیلی را ارائه نمود که درآن گفته شده بود که وارد شدن ام-2 به اوکراین ، مشکل فقدان مانورپذیری و عدم انتقال پرسنل ارتش اوکراین به میدان نبرد را حل خواهد کرد ( سئوال اینجاست که انبوه نفربرهای بی ام پی یا خضموک های متنوع شرقی- غربی که تا امروز تحویل کیف شدند این مشکل را حل نکردند ؟!!!!!! ) عملیات طوفان صحرا به گفته این کارشناس اوکراینی ، تحویل این نفربر به اوکراین به معنای تحقق وعده رهبران سیاسی برای آزاد سازی کریمه و بدست آوردن توان حمل پیاده نظام به نقاط داغ میدان نبرد خواهد بود . درواقع ، برادلی ، توان زرهی مشخص در کنارقدرت آتش معینی را به ارتش اوکراین می بخشد که تا پیش ازاین وجود نداشته است !!!! به گفته وی ، تحویل موشکهای ضد زره تاو-2بی ( که برد بیشتری را به نمایش می گذارد ) میتواند اهداف ثابت و متحرک دشمن را از بردی درحدود 4500 متر مورد اصابت قرار دهد . در حالی که قابلیت حمله به اهداف زرهی از بخش فوقانی آنها نیز در ردیف قابلیتهای خاص این موشک قرار دارد . به اعتقاد این کارشناس نظامی ، عملکرد برادلی در زمین گل آلود اوکراین نیز حائز اهمیت بوده و اگر چه راه حلی برای غلبه برآن تقریبا وجود ندارد ولی خودروهای شنی داری نظیر ام-2 بهتر می توانند دراین نوع زمین ها عمل کنند . با این حال ، ارتفاع 130 اینچی این خودرو بر روی کاغذ مقداری ناخوشایند است ولی اگر بلحاظ تاکتیکی این مشکل رفع شود ، برتری بصری بهتری نسبت به خودروهای روسی بی ام پی دارد . درمقابل ، منتقدان برادلی معتقدند که ارتفاع زیاد این نفربر از سطح زمین ، ممکن است در زمین های باز ، برای خدمه مشکل آفرین باشد و این برای نفربرهای بی ام پی یک مزیت محسوب می شود ،اما وقتی قرار است با هدفی درگیر شوید ، مجبورید که بخش بیشتری از بدنه خودرو را در معرض آتش دشمن قرار دهید که مشکلات از همین جا آغاز می شود . شمال سوریه / 22 ژوئن 2021 با تمام این مسائل ، برخی کارشناسان نظامی که سابقه بسیار زیادی در یگان های مکانیزه دارند ،معتقدند که ارسال استرایکر یا برادلی به اوکراین یک تصمیم غلط است ، چرا که آموزش خدمه حرفه ای نیازمند سالها آموزش و کسب تجربه بوده و تعمیر و نگهداری این خودرو ، حتی با حضور خدمه حرفه ای نیز یک چالش محسوب می شود و بدون وجود آموزش کافی ، برادلی های تحویلی ، پس از یک دوره زمانی کوتاه ، به مانند یک غول عظیم الجثه در کنار جاده های منتهی به میدان نبرد ، متوقف خواهند شد و تحویل آنها به اوکراین ، درواقع هدر دادن منابع ارزشمند است . چرا برادلی ؟!!!!! سخنگوی پنتاگون در پاسخ به این پرسش که چرا این نفربر برای تحویل به کیف انتخاب شد ، چنین گفت که ما اکنون در نقطه ای قرار داریم که امکان تحویل این سیستم ها به اوکراین برای دفاع از خود در برابر حملات روسها وجود دارد ولی در فوریه 2022 زمانی که ارتش روسیه در آستانه ورود به کیف بود ، وضعیت متفاوتی وجود داشت و شرایط بسیار پیچیده بود . وی در پاسخ به این سئوال که چرا تانکهای اصلی میدان نبرد آبرامز به کیف تحویل داده نمی شود نیز چنین اظهارنظر نمود که این تانکها بسیار سنگین هستند ، سوخت زیادی مصرف می کنند و در مقایسه با برادلی ، تعمیر و نگهداری آنها بسیار پیچیده تر است ، در حالی که برادلی ها ، دقیق همان چیزی هستند که کیف اکنون بدان نیاز دارد تا عملیات آزادسازی کریمه صورت گیرد . پی نوشت : - استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع1 منبع2 منبع3

آیا ایران می تواند به روسیه در مورد فروش SU-35 اعتماد کند؟! گزارش‌های منابع رسمی ایالات متحده در سه ماهه پایانی سال 2022 مبنی بر اینکه روسیه و ایران قراردادی را برای فروش جنگنده‌های Su-35 منعقد کرده‌اند و تایید گزارش‌های قبلی مقامات نیروی هوایی ایران مبنی بر اینکه خرید Su-35 در دست بررسی است،این انتظار را به وجود آورده است که ۲۴ فروند اول این هواپیما در سال 2023 تحویل داده شود.انتظار می‌رود که روسیه 24 جنگنده را که پیش از خروج قاهره از این قرارداد برای نیروی هوایی مصر ساخته بود، تحویل ایران دهد،گزارش ها حاکی از اینست که،ایران ۶۴ هواپیما را بر اساس قراردادی به ارزش ۵ میلیارد دلار خریداری خواهد کردکه بخش عمده ای از هزینه های آن از طریق صادرات تسلیحات ایران به روسیه تامین خواهد شد.اگرچه فروش Su-35 اولین قرارداد برای فروش هواپیما های جنگنده روسی به ایران است، اما به دنبال سه دهه تلاش ایران بوده که به طور مداوم توسط مسکو به دلیل فشارهای غرب بر روسیه برای اجتناب از روابط دفاعی با همسایه خاورمیانه ای خود رد شده است. اگرچه انتظار می رود بدتر شدن شدید روابط مسکو با غرب پس از شروع جنگ روسیه و اوکراین در فوریه 2022، روابط روسیه با دیگر دشمنان ناتو را بهبود بخشد، انتظار می رود تهران همچنان دلایلی برای تردید در اعتماد به روسیه به عنوان یک شریک دفاعی داشته باشد. گزارش‌هایی مبنی بر اینکه مقامات ایرانی معتقدند روسیه کدهای دفاع هوایی را به اسرائیل داده است تا به نیروی هوایی اسرائیل اجازه دهد تا مواضع ایران در سوریه را در اواسط دهه 2010 مورد حمله قرار دهد، در صورت صحت، عامل دیگری است که می‌تواند ایران را به طور جدی در خردمندانه بودن اتکا به تجهیزات روسی مردد کند. با توجه به احتمال تحویل Su-35 به ایران، نگاهی به تاریخچه قراردادهای جنگنده روسیه و ایران در زیر آورده شده است: سوخو ۳۵ های ساخته شده برای مصر میگ ها و سوخوهای شوروی ایران در سال‌های 1990 تا 1991 خرید جنگنده‌های شوروی را آغاز کرد، زمانی که به مشتری اصلی جنگنده‌های ضربتی Su-24M و جنگنده‌های چندمنظوره متوسط وزن MiG-29 تبدیل شد و به ترتیب یک و دو اسکادران از هر کدام را خریداری کردند.وفات (امام)روح الله خمینی (ره)، رهبر ایران در سال 1989 راه را برای تقویت روابط امنیتی بین دو دشمن ایالات متحده هموار کرد، زیرا روابط سابقاً به دلیل خصومت آشکار با اتحاد جماهیر شوروی متشنج بود. MiG-29 در آن زمان در بسیاری از نقاط جهان تقاضای زیادی داشت و بیش از 1000 فروند آن در دهه آخر اتحاد جماهیر شوروی تولید شد. فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در دسامبر 1991 منجر به توقف موثر تولید MiG-29 برای مصارف داخلی شد، اگرچه انتظار می‌رفت ایران همچنان به خرید خود ادامه دهد تا جایگزین جت های منسوخ F-4و F-5 دوران جنگ ویتنام شود.و گمانه زنی ها برای دستیابی به بیش از 100 جت که حدود یک سوم کل ناوگان این کشور را تشکیل می دهند،بود. به موازات MiG-29، ایران همچنین علاقه مند به دستیابی به رهگیر پیشرفته MiG-31 بود - سلف مستقیم آن MiG-25 ،در زمان عملیات توسط عراق در طول جنگ ایران و عراق تأثیر قوی بر نیروی هوایی ایران گذاشته بود.میگ ۳۱ های شوروی در اکتبر ۱۹۹۱ زمانی که در مسیر نمایشگاه هوایی دبی بودند در ایران فرود آمدند و انتظار می رفت در کنار واحدهای میگ ۲۹ به ایران صادر شوند. میگ ۲۹ ساخت شوروی بر فراز تهران تجزیه اتحاد جماهیر شوروی و همسویی مجدد مسکو با واشنگتن تحت دولت بوریس یلتسین باعث شد روسیه پس از شوروی، تحت فشار واشنگتن روابط دفاعی خود را با ایران (بر اساس پروتکل گور-چرنومیردین در سال 1995) قطع کند. نتیجه آن کاهش شدید اعتمادی بود ، که پس از سال 1989 و از دست دادن چند میلیارد دلار قراردادهای تسلیحاتی با بخش دفاعی روسیه شروع به ایجاد بین دو کشور کرده بود،در حالی که ایران پیش از این در کنار چین و هند یکی از مشتریان اصلی تسلیحات روسی بود. نتایج دیگر قطع روابط دفاعی ایران و روسیه این بود که برنامه MiG-29 بودجه مورد نیاز خود را از دست داد، روسیه تعداد بسیار زیادی از MiG-29، Su-24 و MiG-31 مازاد را در انبار نگهداری کرد، در صورتی که ایران مایل به خرید آنها بود. تلاش‌های ایران برای دستیابی به MiG-29 از منابع دیگر به طور مداوم توسط مداخلات ایالات متحده و غرب خنثی می‌شد ، نمونه بارز آن خرید کل ناوگان MiG-29 مولداوی توسط آمریکا برای پایان دادن به امکان فروش آن به ایران است. رهگیر سنگین وزن MiG-3۱ روسی دوران پوتین مدودف در دسامبر 2000، دولت جدید ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، عادی سازی روابط دفاعی با ایران را اعلام کرد و به زودی گمانه زنی ها درباره فروش بیشتر MiG-29 آغاز شد، همانطور که فروش احتمالی Su-27/30 پیشرفته تر - که قبلا به اتیوپی، اریتره، هند، چین و ویتنام فروخته شده بود. تولید مشترک احتمالی MiG-29، که قبلاً با کره شمالی در دهه 1990 انجام شده بود، نیز یک گزینه مهم در نظر گرفته شد، به ویژه پس از اینکه فروش مورد انتظار MiG-29 به کره جنوبی به دلیل فشارهای ایالات متحده بر سئول از دستور کار خارج شد. با این وجود، پس از آنچه که به عنوان نقض اعتماد از سوی مسکو در سال 1995 تلقی شد، ایران تمایلی به از سرگیری خریدها نداشت و طبق گزارش ها، دولت پوتین علاقه ایران به میگ-31 را رد کرد. علیرغم ادعاهای کرملین مبنی بر این موضوع ،این که آیا روسیه تمایلی به فروش میگ-29های بیشتری داشت یا خیر، هنوز مشخص نیست. در اواخر دهه 2000، پس از اینکه یک سفارش عمده برای سامانه‌های پدافند هوایی اس-300 در سال 2009 تحت دولت دمیتری مدودف که بر اساس گزارش ها تحت فشار غرب و اسرائیل به منظور اطمینان از حفظ توانایی ایالات متحده و متحدانش برای حمله به تاسیسات هسته ای ایران در صورت لزوم متوقف شد.اس ۳۰۰ در نهایت در سال ۲۰۱۶ تحویل داده شد،البته پس از پایان تهدید حمله غرب و مدت ها بعد از اینکه ایران بیشتر به آنها نیاز داشت.خرید هواپیماهای جنگنده جدید توسط ایران به دلیل حمایت روسیه از تحریم های تسلیحاتی سازمان ملل علیه این کشور در دهه 2000 که خرید جنگنده ها را ممنوع می کرد، با مانع مواجه شد. این تحریم تنها در اکتبر 2020 منقضی شد. سامانه اس ۳۰۰ ایرانی معاملات بعدی و رقابت چینی طبق گزارش‌ها، علاقه ایران به جنگنده‌های Su-35 و Su-30 در اواسط دهه 2010 نیز توسط مسکو رد شد و پیشنهاد داد فقط Su-27 با توانایی پایین‌تر را ارائه کند، اگرچه این گزارش‌ها تایید نشدند. بنابراین انتظار می رفت که ایران به جای روسیه برای نسل جدید جنگنده به چین نگاه کند،زیرا J-10C چینی برای تجهیز ناوگان ایران مناسب به شمار می رفت. هواپیماهای رزمی چینی در اواخر دهه ۲۰۱۰ به طور گسترده دیده میشد که از نظر عملکرد همتایان روسی خود را تحت الشعاع قرار داده اند،J-10C با رادار AESA ،موشک های PL-15 ،قابلیت های جنگ شبکه محور پیشرفته و پوشش های پنهانکار،قابلیت های بسیاری را ارائه می دهند که جنگنده روسی فاقد آن بودند. با این حال، شروع جنگ روسیه و اوکراین که روابط دفاعی بین مسکو و تهران را به میزان قابل توجهی تقویت کرد و همچنین توانایی ایران برای مبادله جنگنده های جدید با صادرات سخت افزار خود که روسیه اکنون به آن نیاز فوری داشت، فرصتی را برای روسیه به منظور بازگشت به بازار ایران فراهم کرد.در حالی که گزارش شده است که چین هواپیمای J-10C را به عنوان بخشی از قراردادهای مبادله پایاپای ارائه نکرده است، ایران در سال 2022 موقعیت مذاکره قوی تری نسبت به روسیه داشت که به آن اجازه می داد با محدودیت های کمی که توسط مسکو تحمیل شده بود و با هزینه اندکی، هواپیما تهیه کند. این واقعیت که دیگر مشتریان احتمالی Su-35 در سراسر جهان به دلیل فشار غرب از انجام معاملات منع شده بودند، احتمالاً روسیه را تحت تأثیر قرار داده است تا تلاش‌های غرب برای جلوگیری از صادرات سخت‌افزار پیشرفته به ایران را نادیده بگیرد. جنگنده های Su-57 (دایره قرمز) و Su-35 در حال تولید همزمان Su-35 در حال حاضر توانمندترین جنگنده روسی است که می تواند به سرعت به خارج از کشور تحویل داده شود، و اگرچه توسعه دهنده و تولید کننده این جنگنده سوخو در دهه 2010 پیش بینی کرد که ایران مشتری اصلی برای جنگنده Su-57 با قابلیت های بیشتر در دهه 2020 خواهد بود.تاخیر در برنامه Su-57 به این معنی است که آمادگی کمتری برای نبردهای با شدت بالا دارد و برای تحویل به این سرعت در دسترس نخواهد بود.اگر Su-57 پیشرفت بیشتری داشت ،این احتمال وجود داشت که ایران به جای Su-35 در سال ۲۰۲۲ برای تقویت نیروی هوایی خود، به دنبال خرید آن میرفت.با توجه به مزیت های عملکردی بسیار قابل توجهی که نسبت به نسل قبلی خود دارد انتظار می رود جنگنده پیشرفته تر برای مدت قابل توجهی قابل دوام بماند و مقرون به صرفه تر باشد.آینده خرید جنگنده های ایرانی از روسیه ،از جمله مقیاس سفارش های Su-۳۵ همچنان نامشخص است و همچنین احتمال ورود چین به بازار یا خریدهای بعدی Su-57 معلوم نیست. مترجم SHAHDAD  استفاده از این مطلب با ذکر نام انجمن میلیتاری مجاز می باشد. منبع : https://militarywatchmagazine.com/article/iran-trust-russia-fighter-no-deals

نبرد آتلانتیک با استفاده از برخی از جدیدترین فناوری ها انجام شد،با این حال،در یک دوئل،ملوانان خلاق برای دفع ملوان های دشمن به وسایل آشپزخانه متوسل شدند!!! نبرد آتلانتیک طولانی ترین نبرد مداوم جنگ جهانی دوم است. در 3 سپتامبر 1939، زمانی آغاز شد که U-30 ، کشتی مسافربری SS Athenia را غرق کرد که منجر به مرگ 112 غیرنظامی آن شد. با این حمله، زیردریایی‌های کریگسمارین آلمان تقریباً با معافیت از مجازات در اقیانوس اطلس حرکت میکردند تا اینکه متفقین در سال 1943 جریان را تغییر دادند. واژه نبرد آتلانتیکاولین بار توسط وینستون چرچیل نخست وزیر بریتانیا در اوایل سال ۱۹۴۱ به کار برده شد.این نبرد طولانی با درگیری های بی شماری بین نیروهای دریایی و هوایی متفقین و خدمه زیردریایی های یوبوت آلمانی همراه بود. یکی از این درگیری ها دوئل بین ناوشکن آمریکایی اسکورت (DE) USS Buckley (DE-51) و U-66 آلمانی بود. یک کاروان که به آرامی از اقیانوس اطلس عبور می‌کند.این کشتی ها که به کندی حرکت میکنند،انتخاب آسانی برای گرگ های بزرگ((یوبوت های آلمانی)) بودند. در سال 1943،شرایط نبرد در اقیانوس اطلس به نفع متفقین تغییر کرده بود. توسعه فن آوری ها و تاکتیک های جدید به متفقین دست برتر را در مبارزه با یوبوت های آلمانی داد.یکی از کلیدهای این موفقیت ایجاد گروه های اسکورت بود که به گروه های قاتل شکارچی معروف بودند.این گروه‌ها دیگر مجبور نبودند با یک کاروان دریانوردی کنند،(یعنی اسکورت اختصاصی یک کاروان خاص نبودند و مداوم کاروان های مختلف را اسکورت میکردند.مترجم). در اوایل ماه می 1944، ناوشکن باکلی در حال انجام عملیات به عنوان بخشی از گروه 21.11 در جزایر کیپ ورد بود که خدمه او گزارشی دریافت کردند و برای تحقیق فرستاده شدند. آنچه بعد از آن اتفاق افتاد شبیه یک نزاع در اتاق بار در دریای آزاد بود. شب ۵ تا ۶ ماه می (اردیبهشت) زیبا،آرام و مهتابی بود.شرایط هم برای یوبوت ها برای سوخت گیری و پر کردن آذوقه های مورد نیازشان در دریا و هم برای یک گروه قاتل شکارچی برای جستجوی یوبوت های با سوخت کم و خدمه خسته آنها بسیار عالی بود. زیردریایی وظایف خطرناکی داشتند و خدمه اغلب خسته بودند.زیردریاییU-66، به فرماندهی ستوان Gerhard Seehausen، در نهمین گشت خود بود و از اواسط ژانویه در دریا حضور داشت.وقتی باکلی شروع به تعقیب او کرد، او به شدت به سوخت و آذوقه برای سفرش به خانه نیاز داشت. USS Buckley در خارج از بوستون پس از تعمیرات لازم پس از درگیری با زیردریایی آلمانی U-66 در ساعت 0216 (2:16 بامداد)، یک هواپیمای اونجر در رادارش یک شئ در 20 مایلی باکلی دید و آن را به کشتی گزارش داد. افسر فرمانده ، ستوان برنت آبل، دستور حرکت به سمت هدف را با تمام سرعت صادر کرد. به مدت 45 دقیقه باکلی با سرعت کامل (23.5 گره دریایی) به سمت U-boat حرکت کرد و برای درگیری آماده شد. هواپیمای اونجر که توسط ستوان جیمی جی سلرز هدایت می‌شد، در مسیر ماند و یوبوت را دنبال کرد و تغییرات مسیر را به ناوشکن باکلی منتقل کرد و ناوشکن کوچک را به محل هدایت نمود. زیردریایی U-66 آلمانی به آرامی روی سطح حرکت می‌کرد، باتری‌هایش را شارژ می‌کرد و در جستجوی کشتی تدارکاتی بود.ستوان سی هاوزن (فرمانده زیردریایی) نمی‌دانست که هواپیمای اونجر هیچ سلاحی حمل نمی کند، اما کاپیتان مجرب می دانست که هواپیما قبل از حمله منتظر می ماند تا او به زیر آب برود. باکلی در فاصله هفت مایلی در ساعت۰۲۴۶ زیردریایی u66 را دید. ستوان آبل خدمه کشتی را فراخواند و یک فاکسر را پرتاب کرد،(یک طعمه صوتی برای گیج کردن اژدرهای آکوستیک که توسط یوبوت ها مورد استفاده قرار میگرفت).ستوان آبل ریسک کرد و شروع به نزدیک شدن به زیردریایی نمود، به این امید که خدمه زیر دریایی کشتی او را با کشتی تدارکاتی که به دنبال آن بودند اشتباه بگیرند. این قمار نتیجه داد و در ساعت 0308، U-66 سه شعله قرمز را شلیک کرد که گمان می‌رود یک سیگنال شناسایی باشد. باکلی به مسیر خود ادامه داد و پیوسته به زیردریایی یوبوت نزدیک شد، اما هویت خود را فاش نکرد. کمتر از 10 دقیقه بعد، دو کشتی در فاصله 4000 یاردی قرار گرفتند. U-66با فهمیدن اینکه کشتی گاو شیرده (قایق تامین) نیست که او به دنبال آن بود، یک اژدر شلیک کرد. باکلی یک گردش به چپ انجام داد و زیردریایی در جلوی او قرار گرفت.پس از آن برخی از خدمه متوجه شدند که اژدر از سمت راست کشتی عبور کرد. آبل مسیر کشتی را تغییر داد تا فاکسر(طعمه صوتی)را در معرض هر گونه اژدر اضافی قرار دهد. تمام اسلحه های موجود در باکلی آماده شلیک بود.دو شناور آماده بودند و خدمه منتظر بودند تا دیگری آتش کند. اوت ۱۹۴۳،در سمت چپ U-66 و در سمت راست U-117 است.این دو یوبوت توسط هواپیماهای نیروی دریایی آمریکا بمباران می شوند.زیردریایی U-66 فرار کرد و زیردریایی U-117 غرق شد. ملوانان آلمانی اولین کسانی بودند که ماشه را چکاندند و با مسلسل آتش گشودند. در ساعت0320 ستوان ابیل دستور شلیک را صادر کرد. اولین گلوله های سه اینچی ناوشکن مستقیم به جلوی زیردریایی، درست جلوتر از محل اتصال برج زیردریایی برخورد کرد. همه اسلحه‌هایی که می‌توانستند روی بدنه قرار گیرند، باز شدند - اورلیکن 20 میلی‌متری، بوفور 40 میلی‌متری، و باتری های سه اینچی. به مدت دو دقیقه ناوشکن بر روی زیردریایی بارانی از فولاد می بارید و تبادل آتش می کرد، ابیل در حالی که زیردریایی دور میشد، آتش بس را اعلام کرد و به کشتی خود فرصت داد تا مسیر خود را تغییر دهد. در عرض یک دقیقه او دوباره برای آتش در محدوده 1500 یاردی فرمان صادر کرد. خدمه اسلحه های سوار بر کشتی باکلی ، هدف خود را پیدا کردند و به سرعت و با دقت به یوبوت ضربه زدند. برخورد گلوله ها به برج زیردریایی و ترکیدن آنها دیده می شد. زیردریایی U-66 شلیک متقابل را متوقف کرد و شروع به مانورهای نامنظم کرد و سعی کرد بین خود و کشتی باکلی فاصله ایجاد کند تا اژدر دیگری را از لوله های عقبش شلیک کند. اما اژدر هدفش را از دست داد، زیرا آبل به کشتی دستور داد تا به سمت راست برود و پرتابه مرگبار را از باکلی عبور کرد.برج زیردریایی U-66 با شروع مانورهای فرار شروع به سوختن کرد.هزار یارد، 500 یارد - در عرض چند دقیقه، دو رقیب در یک مسیر موازی به فاصله 20 یاردی از هم قرار گرفتند، یوبوت از تنه به سمت عقب آتش گرفته بود.در روی خط رادیویی،در حال گزارش این صحنه ها بودند: باکلی آتش گشوده است. زیردریایی در حال پاسخ دادن به تیراندازی است.پسر! تا به حال چنین تمرکزی ندیده بودم! یوبوت پر از شعله های سرکشی شد که از برج زیردریایی بیرون می زند. چابکی ناوشکن در اینجا نشان داده شده است، باکلی در طول آزمایش های خود در سال ۱۹۴۳ با سرعت ۲۰ گره چرخشی کامل انجام داد.قطر دایره ۱۰۰۰ فوت تخمین زده می شود. در ساعت 0329، ستوان فرمانده آبل تصمیم جسورانه ای گرفت و فرمان سکان راست را صادر کرد و باکلی را در موقعیتی قرار داد که U-66 را مهار کند. زمانی که ناخدای یوبوت دستور ترک کشتی را صادر کرد، توپ ناوشکن به شدت به سمت یوبوت چرخید.سینه باکلی به عرشه جلوی یوبوت برخورد کرد و این دو به هم قفل شدند.ملوانان آلمانی شروع کردند به بیرون ریختن از زیردریایی در حال سوختن،برخی سلاح‌ها را تکان می‌دهند، در حالی که برخی دیگر دستان خود را به نشانه تسلیم بالا می‌برند. در هرج و مرج به وجود آمده، درگیری تن به تن آغاز شد. ملوانان روی عرشه کشتی باکلی شروع به شلیک با اسلحه سبک کردند.یک ملوان با تپانچه کالیبر ۴۵ خود به یک ملوان آلمانی شلیک کرد،در حالی که یک ملوان دیگر با مشت به صورت حریف کوبید و او را از کشتی بیرون انداخت.خدمه کشتی باکلی هر چه می توانستند برداشتند و به مبارزه پیوستند.یکی از خدمه ها اسلحه خالی را برداشت و به سمت آلمانی های سوار شده پرتاب کرد.دو تا از منحصر به فرد ترین سلاح ها،ظروف آشپزخانه بودند!! چندین ملوان در این دعوا از لیوان قهوه استفاده کردند،در حالی که همکارش یکی از ملوانان آلمانی را با یک قهوه جوش از اتاق بیرون انداخت! دعوا تنها یک دقیقه طول کشید زیرا باکلی از یوبوت عقب نشینی کرد و این دو از هم جدا شدند. پنج آلمانی که روی سینه ناوشکن جمع شده بودند تسلیم شدند و توسط یک نفر مسلح به چکش!! به سمت پایین راه افتادند. این نقشه که از گزارش ستوان آبل افسر فرمانده ناوشکن باکلی، ثبت شده است،درگیری کشتی او با U-66 را نشان می‌دهد. خدمه باقیمانده در U-66 هنوز در حال هدایت زیردریایی بودند و مانوری را آغاز کردند که به نظر می رسید یک فرار باشد.در حالی که خدمه ناوشکن باکلی آماده پرتاب بمب های ضد زیردریایی بودند، U-66 چرخید و در مسیر برخورد قرار گرفت ،احتمالاً از کنترل خارج شده بود. در ساعت 0335 به کشتی باکلی برخورد کرد. ضربه‌ای چشم‌گیر بود،سوراخی را در موتورخانه ایجاد کرد، میل پروانه سمت راست را جدا کرد و عقب کشتی را پیچاند. همانطور که او عبور می کرد، خدمه از بالای عرشه باکلی توانستند برج زیردریایی را ببینند، و یکی از ملوانان، یک نارنجک دستی را به داخل دریچه آن پرتاب کرد.یوبوت اکنون در شعله های آتش فرو رفته و به طرز وحشیانه ای از کنترل خارج شده بود. همانطور که بقیه ملوانان آلمانی کشتی را رها کردند، U-66 شروع به غرق شدن کرد، کاپیتان او هنوز در کشتی بود.گزارش ناوشکن باکلی غرق شدن یوبوت را اینگونه شرح می دهد:زیردریایی از سمت راست عبور می‌کند و هنوز حدود ۱۵ گره سرعت دارد.توپ ۳ اینچی ۳ ضربه مستقیم به برج آن می زند.زیر سطح آب با سرعت ناپدید میشود و دریچه برجش باز است و آتش از آن خارج می شود،ظاهرا کاملا رها شده و دریچه جلوی عرشه نیز باز است.کل عملیات ۱۶ دقیقه به طول انجامیده است. حوضچه خشک در بوستون.آسیب به سینه باکلی مشهود است. باکلی تا سه ساعت بعد در منطقه ماند و بازماندگان را از دریا بیرون آورد. سی و شش نفر از خدمه یوبوت که بیش از نیمی از خدمه آن بودند نجات یافتند ، بیشتر آنها مجروح شده بودند. سینه باکلی در اثر حمله U-66 خم شده بود و چند جای آن در اثر شلیک یوبوت سوراخ گشته بود.در درگیری 16 دقیقه ای با زیردریایی دشمن ، او 105 گلوله سه اینچی، 2700 گلوله 20 میلی متری و 418 گلوله 40 میلی متری خرج کرد. شلیک اسلحه های کوچک که شامل کالیبر 45/0 و 30/0 و همچنین شلیک تفنگ ساچمه ای بود در مجموع 390 گلوله بود. ناوشکن باکلی برای اقدام متهورانه خدمه اش در غرق کردن زیردریایی U-66،لوح تقدیر نیروی دریایی را دریافت کرد.افسر فرمانده ناو،ستوان برنت آبل،به دلیل قهرمانی فوق العاده و خدمات برجسته نشان صلیب نیروی دریایی را دریافت نمود.خدمه باکلی را با نیروی خودش به ایالات متحده بازگرداندند،جایی که او قبل از بازگشت به خدمت در اقیانوس اطلس تحت تعمیرات در بوستون قرار گرفت.نبرد اقیانوس اطلس پس از تسلیم آلمان یک سال بعد در ماه می ۱۹۴۵ به پایان رسید.در این نبرد تقریبا شش ساله،۷۸۱ یوبوت توسط متفقین غرق شدند و تلفات ملوانان آلمانی بین ۲۸۰۰۰ تا ۳۲۰۰۰ نفر تخمین زده شد.تلفات متفقین با از دست دادن بیش از ۲۷۰۰ کشتی تجاری و از دست دادن بیش از ۱۳۰۰۰۰ ملوان بسیار خیره کننده بود. مترجم SHAHDAD  استفاده از این مطلب با ذکر نام انجمن میلیتاری مجاز می باشد. منبع : https://www.nationalww2museum.org/war/articles/atlantic-battle-uss-buckley-german-u-66

سلام ، برادر اصلا یه دونه موتور آر دی 33 هم ، توی بدنه اف 5 جا نمیشه ! اینقدر تغییرات برای خوروندن این موتور به بدنه اف 5 لازمه ، که نیازمند طراحی ، ساخت و جایگزینی کامل بخش عقب هواپیماست ! با توجه به سابقه ساخت صاعقه ها و عدم طراحی درست اضافه کردن سکان عمودی دوم به همون هواپیماها و اون تجربه ناموفق ، نباید در این فکر باشیم که این توانایی تغییرات ساختاری در بدنه اف 5 در صنعت هوایی ما وجود داشته باشه . برای نمونه توجه شما را به ماکت ساخته شده توسط یکی از ماکت سازان کشور ، که برای اثبات و حسن ختامی بر اینگونه شایعات ، یک نمونه ماکت هواپیمای صاعقه را با موتور آر دی 33 هم مقیاس ترکیب نمودند جلب میکنم . نکته جالب توجه اینه که فقط نازل خروجی موتور آر دی 33 به زحمت فراوان با بدنه صاعقه ترکیب شده و محدودیت و ابعاد بدنه اف 5 حتی اجازه نصب یک موتور را هم در حد ماکت سازی ، به ماکت ساز نمیداد . حالا تلفیق کارخانه ای این موتور و بدنه بصورت واقعی که جای خود داره !

Kamov Ka-226 T Hoodlum هلیکوپتر چندمنظوره Kamov Ka-226 T Hoodlum محصول Russian Helicopters که به تازگی از اولین پرواز خود در 10 نوامبر انجام شد، برای اولین بار در خارج از روسیه در نمایشگاه هوایی دبی 2022 به نمایش گذاشته شد. به گفته این شرکت، مدل "T" در واقع یک هواگرد بازطراحی شده است و اولین هلیکوپتر روسی است که کاملاً با استفاده از ابزارهای دیجیتال طراحی شده است، از این رو تمام اسناد آن بدون کاغذ است و به گفته این شرکت امکان کاهش زمان منتهی به پروازهای آزمایشی را دارد. بدنه جدید شکل آیرودینامیکی بهتری دارد و با استفاده از مواد سبک وزن تولید شده است. اکثر اجزای دینامیک نیز جدید هستند، از جمله : · گیربکس · دکل روتور · تیغه ها معماری کلی هلیکوپتر مانند ( دیگر محصولات ) م دفتر طراحی کاموف باقی می ماند، با روتورهای کواکسیال با قطر 13.24 متر، که از نیاز به روتور دم اجتناب می کند. محصولات کاموف در ابتدا برای استفاده از سطوح فرود محدود مانند سطوح عرشه پرواز کشتی ها توسعه یافتند، اکثر هلی کوپترهای کاموف توسط نیروی دریایی شوروی آن زمان و اکنون روسیه به کار گرفته شدند، معماری کواکسیال نیز ثابت کرد که عملکرد خوبی را از نظر قابلیت کنترل در هوای کمیاب روسیه تضمین می کند. این توانایی ها عبارتند از توانایی مقاومت در برابر بادهای شدید متقابل و سرعت صعود و برخاستن و فرود در ارتفاعات بالا. بنابراین جای تعجب نیست که Ka-226T بتواند تا ارتفاع 6500 متری کار کند، از این رو لقب "کوهنورد" به آن داده شده است. سقف پروزا ایستای این بالگرد 4900 متر IGE (در اثر زمین) و 4100 متر OGE (خارج از اثر زمین) است، اما می تواند تا ارتفاع 6000 متری با وزن 2800 کیلوگرم و در دمای 20+ درجه سانتی گراد نیز پروازکند . Kamov Ka-226 T توسط دو موتور توربینی Arrius 2G1 ساخت شده توسط Safran Helicopter Engines فرانسه به پرواز در می آید که مجهز به سیستم کنترل دیجیتال کامل موتورهستند و هر کدام 580 اسب بخار قدرت دارند، در صورت عدم کارکرد اضطراری یک موتور،هر موتور توان ایجاد 705 اسب بخار برای دو دقیقه و نیم را داراست . این بالگرد دارای حداکثر وزن برخاست 3600 کیلوگرم و حداکثر بار داخلی 1000 کیلوگرم است که حداکثر بار خارجی هم 1300 کیلوگرم است. یک یا دو نفر خدمه دارد و می تواند تا هفت مسافر را جابجا کند. حداکثر برد در 190 کیلومتر در ساعت (103 کیلو نات) سرعت کروز 560 کیلومتر با استفاده از سوخت مخازن اصلی است. لازم به ذکر است که Kamov Ka-226 T به یک سیستم سوخت مقاوم در برابر ضربات و سقوط مجهز شده است که ایمنی را در مقایسه با هلیکوپتر پایه افزایش می دهد. حداکثر سرعت 220 کیلومتر در ساعت است. یکی از ویژگی های متمایز Kamov Ka-226 که در نسخه "T" باقی مانده است، ماژولار بودن است. در حالی که کابین خلبانان با بدنه هواگرد یکپارچه است، کابین عقب ماژولار است که امکان تغییر سریع هلیکوپتر را برای ماموریت های مختلف فراهم می کند، شرکت Russian Helicopters زمان تعویض ماژول را دو ساعت اعلام می کنند. ماژول‌های حمل‌ونقل، نظارت، جستجو و نجات, و آمبولانس هوایی در دسترس هستند که حداکثر انعطاف‌پذیری را ارائه می‌دهند و به این بالگرد اجازه می‌دهند تا برای مأموریت‌های مختلف مانند : · شناسایی · هدف‌گیری هوایی · گشت‌زنی · شناسایی · حمل‌ونقل گروه‌های نیروهای ویژه · حمل‌ونقل بار و مسافر · و تخلیه پزشکی کابین خلبان Kamov Ka-226 T با NVG سازگار است و نسخه T به مجموعه جدیدی از تجهیزات ناوبری پرواز و ارتباطات رادیویی مجهز شده است. به صورت اختیاری می‌توان این کابین را مجهز به سیستم‌های اکسیژن و گرمایش، که در ارتفاعات بسیار بالا کار می‌کند، و بالشتک های هوای آبنشین برای پرواز بر روی آب نصب کرد. شرکت Russian Helicopters ، محصول خود را به عنوان یک بالگرد چند منظوره در بازارهای بین المللی پیشنهاد می کند که علاوه بر نقش های نظامی می تواند برای وظایف شبه نظامی و غیرنظامی نیز استفاده شود. ظرفیت پرواز در ارتفاعات بسیار بالا بازارهای فراوانی را برای این بالگرد باز می کند. برای نمونه در بازار هند ، نیروهای مسلح دهلی نو در درگیری مرزی با کشور همسایه خود پاکستان این بالگرد را در ارتفاع 6000 متری به کار میبرند ! بعلاوه شایعاتی نیز در مورد تولید احتمالی این بالگرد در آن کشور قبلاً منتشر شده است. طبق گفته Russian Helicopters ، تولید انبوه هلیکوپتر ارتقا یافته Kamov Ka-226 T باید سال آینده در کارخانه هوانوردی اولان اوده با همکاری نزدیک با شرکت تولید هوانوردی Kumertau آغاز شود. پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . منبع : https://www.edrmagazine.eu/dubai-airshow-hosts-the-international-debut-of-russian-helicopters-ka-226

ایران به زودی می تواند 64 جنگنده سوخو 35 را با قرارداد 5 میلیارد دلاری بخرد با تقویت روابط دفاعی ایران و روسیه و استفاده فعال روسیه از پهپادهای ایرانی در نبرد در اوکراین، تعداد بسیاری از منابع اشاره به احتمال دستیابی ایران به 64 جنگنده سوخو-35 روسی تحت یک قرارداد بزرگ کرده اند. سرلشکر حمید واحدی، فرمانده نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، روز 13 شهریور اعلام کرد که این سرویس در حال بررسی خرید Su-35 است که اعداد و ارقام آن هنوز تایید نشده است. گمانه زنی هایی مبنی بر ساخت حدود 22 فروند سوخو 35 برای مصر وجود داشت که به دلیل تهدید تحریم علیه قاهره، این معامله به حالت تعلیق درآمده است. این هواپیماها می‌توانند به سرعت ناوگان ایران را تجهیز کند، اگرچه مشخص نیست که آیا بعد از آن واحدهای Su-35 بیشتری در نظر گرفته می‌شوند یا خیر. گمانه‌زنی‌های از منابع غربی وجود دارد مبنی بر اینکه روسیه می‌تواند این جنگنده‌ها را با پهپادهای ایرانی مبادله کند، پیش‌بینی می‌شود که روسیه تا اوایل اکتبر بیش از 1000 فروند پهپاد دریافت کند و در آینده هم تعداد بیشتری از آن‌ها را دریافت کند. این معامله به بخش دفاعی هر دو کشور اجازه می‌دهد تا نقاط قوت خود را تکمیل و هم افزایی کنند. Su-30SM (بالا) و Su-35 صادرات 64 فروند Su-35 یک موهبت بزرگ برای بخش دفاعی روسیه خواهد بود و می‌تواند جبران کاهش تولید فعلی برای نیروی هوایی روسیه باشد، زیرا سفارشات داخلی اخیر عمدتاً برای جلوگیری از بسته شدن خطوط تولید انجام شده است. بدتر شدن روابط با غرب و در نتیجه تشدید استفاده قدرت‌های غربی از اجبار برای تهدید مشتریان احتمالی تجهیزات روسی مانند اندونزی و مصر، عاملی کلیدی برای جلوگیری از فروش بیشتر و رقابت با Su-30SM که بسیاری از قابلیت های مشابه را با هزینه بسیار کمتر ارائه می دهد بود. مانع اصلی خرید ایران، هزینه حدود 1 میلیارد دلار برای هر دوازده هواپیما میباشد که ایران می تواند با درآمدهای حاصل از فروش هواپیماهای بدون سرنشین به روسیه این هزینه را کم کند. انتظار می رود خرید 64 هواپیما تقریباً 5 میلیارد دلار هزینه داشته باشد، اگرچه هزینه و مقدار پهپادهای صادر شده به روسیه نامشخص است. Su-57 و Su-35 امکان سفارشات بعدی ایران برای Su-35 پس از تحویل اولیه نیز قابل رد نیست و به این کشور اجازه می دهد ناوگان قدیمی F-4 و F-5 خود را که در دهه 1970 خریداری کرده بودند و همچنین Su-24 و Mirage F1 جایگزین کند .جت هایی که در اوایل دهه 1990 به دست آمد. با این حال، دوام Su-35 برای دفاع از ایران زیر سوال است، زیرا همسایگان از جمله اسرائیل و روسیه در حال تلاش برای به کارگیری جنگنده‌های رادارگریز نسل پنجم بیشتری مانند F-35 و Su-57 هستند. که در رقابت با آنها انتظار می رود که Su-35 قدیمی به عنوان یک جنگنده "نسل 4++" منسوخ شود . ________________________________ ترجمه از mehdipersian برای میلیتاری ________________________________ منبع با تلخیص: https://militarywatchmagazine.com/article/iran-64-su35-10billion-deal-russia

در مورد حوادث اخیر : حارث ابن حوط نزد امام علی آمد و گفت:آیا بمن گمان مى برى كه من اصحاب جمل را بر ضلالت و گمراهى می دانم ؟ امام علیه السّلام فرمود: اى حارث تو به زیر (پای) خود نگاه كردى و به بالاتر نگاه نكردى ، پس سرگردان ماندى ، تو حقّ را نشناختى تا اهلش را بشناسى، و باطل را نشناختى تا پیروش را بشناسى، حارث گفت: من با سعد ابن مالك (سعد ابن ابى وقّاص) و عبد اللّه ابن عمر (ابن خطّاب) كناره گرفته به گوشه اى مى روم، امام فرمود: سعد و عبد اللّه ابن عمر یارى حق نكردند و باطل را فرو نگذاشتند . نهج البلاغه : حکمت 254

با سلام Air Defence با برد 8 کیلومتر اتفاقا برای صادرات وزارت دفاع در حال پایه ریزی سیستم نامگذاری استاندارد هست که قدم مثبتی است

بسم ا... بخش دوم و پایانی 2- تسلیحات الف: توپ اصلی یکی از ویژگی های اصلی محصول جدید راینمتال ، توپ اصلی آن بشمار می رود ، یک جنگ افزار بدون خان با کالیبر 130 م.م ال-52 که در میان محصولات زرهی معرفی شده از سوی شرکتهای غربی به تقریب نمونه قابل توجهی محسوب می شود . با این حال ، واقعیت امر ، آن است که شرکت های تولید کننده تانک در کشورها غربی برای مدتهای طولانی است که به یک توپ با کالیبر 140 م.م چشم دوخته اند ، چرا که روند بهسازی سلاح های با استاندارد کالیبر 120 م.م به انتهای خود نزدیک شده و تقریبا تمامی ظرفیت اساسی در افزایش سرعت دهانه این نوع سلاح ها که نقش اساسی در قابلیت نفوذ پرتابه شلیک شده بسوی هدف دارد ، کامل شده است . با این وصف ، منطبق کردن یک توپ با کالیبر بالاتر مشکلاتی خاصی نظیر جرم کلی توپ و همچنین کاهش میزان حمل مهمات را بوجود می آورد . در نتیجه راینمتال در کوتاه/ میان مدت تصمیم گرفت تا از میانگین طلایی خود استفاده کند و بدین گونه ، توپ ال-52 انتخاب شد که بلحاظ جرم کلی و ابعاد ، مشابه توپ 120 م.م سری تانکهای لئوپارد-2 را به نمایش می گذارد در حالی که گفته میشود چیزی در حدود 50 درصد ، سرعت دهانه این سلاح افزایش داشته است . با توجه به اینکه قطر لوله حدود 10 م .م بیشتر شده ، امکان استفاده از مهمات قدرتمندتری نیز برای این سلاح فراهم شده است . توپ کالیبر 130 م.م ال-52 در این میان ، گرچه نصب یک توپ 130 م.م یک پیشرفت جدی در افزایش مرگ آوری این تانک جدید بشمار می رود ، اما با توجه به اینکه بارگذار مهمات در گذشته بصورت دستی و با حضور عامل انسانی صورت می گرفت ، سنگین تر شدن مهمات مورد استفاده یکی از مشکلاتی بود که می بایست برای آن چاره ای اندیشیده می شد ، که این امر موجبات نصب یک بارگذار خودکار در آن شد . مهمات پرسه زن hero-120 ب: بدون سرنشین های انتحاری راینمتال با توجه به اهمیت روزافزون بدون سرنشین ها در میدانهای نبرد ، تصمیم گرفت تا تانک جدید خود را به یک پرتابگر پهپاد انتحاری از نوع hero-120 از شرکت عبری UVision مجهز نماید . بخش پرتابگر این پهپاد که بر روی قسمت فوقانی برجک قرار دارد ، به خدمه تانک اجازه میدهد تا 4 فروند پهپاد را به شکل متناوب شلیک کرده و هر کدام از سرنشینان تانک نیز امکان هدایت آنها را در اختیار دارند . محل استقرار مهمات پرسه زن hero-120 و کوادکوپترهای بخش فوقانی و طرفین برجک درواقع ، بدون سرنشین hero-120 یک مهمات پرسه زن با وزن حدود 12.5 کیلوگرم است که به کمک یک موتور الکتریکی کوچک و پروانه ای که در بخش انتهایی آن قرار داده شده میتواند به پرواز درآمده و با استفاده از سامانه های تصویربرداری حرارتی این امکان را دارد که در یک برد 40 کیلومتری صحنه عملیات را رصد کند . اگر چه گفته شده که ماموریت اصلی این بدون سرنشین ، شناسایی است ، اما بعنوان یک ماموریت ثانویه ولی مهم ، خدمه تانک می توانند با استفاده از نمونه های مجهز به یک کلاهک 3.5 کیلوگرمی تجهیزات و مواضع ثابت دشمن را مورد هدف قرار داده و منهدم نمایند. خانواده مهمات پرسه زن hero-120 علاوه براین ، در بخش فوقانی و طرفین برجک ، دو جایگاه استقرار کوادکوپتر نیز درنظر گرفته شده که عمدتا ماموریت شناسایی در فواصل کوتاه را بر عهده دارند و گفته میشود بصورت یکبار مصرف قابل استفاده هستند ولی فلسف بکارگیری آنها قابل توجه به نظر می رسد . سامانه های بصری و دیده بانی میدان نبرد تیرانداز پانتر آلمانی به یک سامانه بصری چند کاناله مشابه سامانه ای که در لئوپارد-2 نصب شده ، مجهز می باشد که بخش بیرونی آن درست در بخش جلویی برجک قرار گرفته است . با این حال راینمتال هنوز مشخصات دقیق از این سامانه ارائه ننموده ولی می توان تاحدودی با اطمینان تحلیل نمود که این مجموعه استاندارد ، به یک کانال تصویرساز دوربرد ، یک بخش برای ردیابی خودکار اهداف و یک فاصله یا لیزری مجهز می باشد . برای فرمانده تانک ، یک سامانه پیشرفته تر با میدان دید 360 درجه معین شده که به کمک آن ، فرمانده تانک قابلیت رصد میدان نبرد ، شناسایی و داده های مورد نظر را به تیرانداز منتقل نموده یا بااستفاده از تیربار هم محور ، آن را مورد اصابت قرار دهد . ولی این سئوال قابل طرح است که در پشت این سامانه بصری با میدان دید 360 درجه ، بخش کنترل تیربار هم محور با توپ اصلی وجود دارد که ممکن است دید به عقب را برای فرمانده تانک محدود نماید ، با این حال ، راینمتال با نصب دوربین های اضافی ، این کاهش دید را تا حدودی جبران نموده و داده های این دوربین ها برای تمامی خدمه تانک نیز قابل نمایش است . نمایی از محل استقرار خدمه پانتر جدید آلمانی معماری استاندارد شده برای ارتش های عضو ناتو واقعیت آن است که شرکتهای سازنده سلاح ، بخصوص در حوزه زمینی ، بتدریج در حال دوگانه نمودن سلاح های جدید خود هستند تا امکان کاربرد آنها بصورت سرنشیندار و بدون سرنشین را بصورت توامان در اختیار مشتریان خود فراهم سازند . اگر چه این حوزه مفهومی در سال های اخیر تنها با تبلیغات پر زرق و برق همراه بود اما راینمتال تصمیم گرفت تا در عمل چنین امکانی را فراهم آورد . درواقع ، پانتر جدید آلمانی ، یکی از معدود نمونه های سامانه رزمی بشمارمی رود که با استاندارد NGVA ( معماری خودروهای عمومی ناتو ) سازگار شده است . این بدان معناست که بخش قابل توجهی از سامانه های بکار رفته در این تانک ، بواسطه استفاده از یکسری خطوط اتصال ، توسط رایانه داخلی تانک اداره و کنترل می شوند . علاوه براین ، طراحی پانتر براساس اصول NGVA می تواند اساس مفهوم "وصل کُن -استفاده کُن" ( plug and play ) را به عینه به نمایش گذارد که این مساله ، پتانسیل تبدیل این محصول را در آینده به یک خودروی رزمی بدون سرنشین فراهم می نماید . این درحالی است شرکتهای اسلحه سازی بصورت روزافزونی در حال توسعه نرم افزارهای تشخیص هدف خودکار که عملیات را برای خدمه آسان تر می نماید ، هستند . نتیجه گیری در یک نگاه کلی ، برخ تحلیلگران نظامی معتقدند که پانتر ، در واقع یک نمونه بشدت اصلاح شده از تانک اصلی میدان نبرد لئوپارد-2 محسوب می شود که چندان با طراحی انقلابی ارتباطی ندارد .در دفترچه تبلیغاتی این تانک ، چنین ادعا شده که این محصول بطور کامل در برابر انواع پرتابه های میدان نبرد ایمن بوده که این ادعا تا حدودی به استفاده از سامانه دفاع فعال مرتبط است . با این حال هنوز اطلاعات خاصی از بخش دفاع غیرفعال این تانک منتشر نشده که بتوان تصویر دقیقی از این ادعا ، ترسیم نمود . از سویی دیگر ، کاهش خدمه به 3 نفر نیز مساله چندان عجیبی به نظر نمی رسد ، با این حال راینمتال روی این موضوع بشدت در حال تبلیغات است و بطور مستقیم مدعی است که این معماری ، چشم به طراحی و معرفی نسل جدیدی از تانک های اصلی میدان نبرد دارد ، از سوئی دیگر نفرچهارم که در کنار راننده مستقر شده و کاربر بدون سرنشین های تانک محسوب می شود نیز در جای خود شبهاتی را بوجود می آورد ، ضمن اینکه فلسفه نصب چنین سامانه ایی را نیز باید مورد بررسی قرار داد . در این میان ، تصویر بدبینانه ای نیز به پانتر وجود دارد ، بدین صورت که برخی کارشناسان نظامی معتقدند که نوآوری های ارائه شده در طرح پانتر ، در یک نگاه کلی بسیار ارزشمند است ولی این احساس که فروشنده سعی دارد تا یک محصول قدیمی را در لفاف استفاده از فناوری های جدید به معرض فروش گذارد ، نیز وجود دارد . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند منبع1 منبع2

تانک اصلی میدان نبرد Rheinmetall KF51 Panther درنمایشگاه یورواستوری۲۰۲۲ رونمایی شد! برجک جدید طراحی شده با توپ ۱۳۰م‌م وشاسی لئوپارد2a4 ....

بسم ا... پلنگ جدید از راینمتال KF-51 پانتر .. یک دید انتقادی نمایشگاه بین المللی تسلیحات Eurosatory که هر دوسال یکبار در پایتخت فرانسه ( پاریس ) برگزار می شود ، با حضور شرکتهای مختلف از سراسر جهان و ارائه آخرین فناوری های نظامی تولید شده یا نمونه هایی که تولید انبوه آن در دست برنامه ریزی است ، در اغلب موارد باعث غافلگیری بازدیدکنندگان آن می گردد . با توجه به این مساله ، افتتاحیه دوره جدید این نمایشگاه در 13 ژوئن 2022 که در این شهر برگزار گردید نیز مجددا شگفتی بازدیدگنندگان آن را فراهم آورد ، چراکه شرکت مشهور راینمتال ، آخرین محصول زرهی خود را که تانک اصلی میدان نبرد پانتر بود ، در این مراسم ، رونمایی نمود . با این حال هنوز مشخصات دقیقی از این محصول جدید منتشر نشده ولی داده های که در نمایشگاه فوق ارائه گردید ، ایده های اولیه ای را در خصوص قابلیتهای آن بدست داده است . طرح مفهومی برای "پلنگ " جدید آلمانی آرمین پاپرگر ، مدیرعامل فعلی راینمتال ، در مصاحبه ای که با حضور خبرنگاران ، کارشناسان نظامی و نظامیان از ملیت های مختلف صورت گرفت ، چنین ادعا نمود که پانتر ، به نوعی ادامه فناوری خانواده تانک اصلی میدان نبرد لئوپارد-2 خواهد بود. این ادعا را می توان از دو جهت بررسی نمود . نخست ، استفاده از شهرت سری تانکهای اصلی میدان نبرد لئوپارد-2 که بلحاظ تجاری ، برند بسیار موفقی محسوب می شوند و دوم اینکه با بررسی ساختار ظاهری این تانک ، اگر چه در دو حوزه شاسی و برجک ، تفاوتهایی را می توان مشاهده نمود ، اما ممکن است اجزاء داخلی ، از جمله دهلیز موتور ، از خانواده مشهور لئوپارد-2 به عاریت گرفته شده باشد . با این وصف ، اگر چه ایجاد ارتباط میان فناورهای مورد استفاده در دو نسل از تانک های اصلی میدان نبرد ، روش بهینه و مناسبی به نظر می رسد ، اما باید این نکته را در نظر داشت که محصول جدید در مقایسه با نمونه های قبلی چه نوآورهایی را به مشتری ارائه خواهد داد ؟ براساس یک روند منطقی ، هدف گذاری برای فروش یک محصول جدید ، فروشنده می بایست بر روی مزیت های آن در مقایسه با گونه های قدیمی ، متمرکز گردد که در این حوزه تانک های اصلی میدان نبرد ، این مزیتها می بایست در سه حوزه قدرت آتش ، زره و سامانه های الکترونیک ، مورد بررسی قرار گیرد . با توجه به این مساله ، شرکت راینمتال در دفترچه تبلیغاتی تانک پانتر ، موارد ذیل را شمارش کرده است : 1-قدرت آتش بالا و تحقق اصل تسلط و انهدام کامل هدف بواسطه کاربرد یک توپ جدید ، بدون سرنشین های انتحاری و جاگذاری ایستگاه سلاح پایش از دور 2- ایجاد یک حفاظت زرهی همه جانبه در برابر انواع مهمات ضد زره با استفاده از سامانه های حفاظت فعال ، زره های واکنشی و سامانه های دفاع غیر فعال 3- ایجاد دید همه جانبه برای خدمه با هدف نظارت کامل بر میدان نبرد با استفاده از فناوری " زره های شفاف " و بدون سرنشین های شناسایی 4- نصب سامانه های پایش تمام رقومی و خودکار این در حالی است که به احتمال زیاد ، دهلیز موتور تغییر چندانی بخود ندیده ، بخش استقرار خدمه همچنان در وسط تانک قرار دارد ، بارگذار از برجک خارج شده ، فرمانده و تیرانداز در طرفین توپ اصلی مستقر شده اند و در کنار راننده ، یک محل جدید به منظور قرار گیری کاربر بدون سرنشین اشغال می شود . بطور کلی ، اگر مبناء برای تحلیل این محصول جدید ، داده های منتشر شده از راینمتال باشد ، تانک اصلی میدان نبرد پانتر نمونه یک سخت افزار جدید است که قابلیت اجرای ماموریتهای شناسایی ، آتش ، رزم در جنگ شبکه محور در دو سطح تاکتیکی و راهبردی را در اختیار کاربرانش قرار می دهد . این درحالی است که شرکت سازنده مدعی است که طرح با معماری باز پانتر به گونه ای است که می توان درآینده ، آن را به شیوه تانک جدید تی-14 آرماتا ، به یک برجک بدون سرنشین نیز مجهز نمود . لئوپارد2آ-5 و ضخامت زره های نصب شده در بخش پیشانی تانک بررسی سه ویژگی اصلی این تانک جدیدآلمانی لئوپارد2آ7 ویدئوی عملکرد سامانه دفاع فعال شرکت ADS Gesellschaft für Aktive https://www.aparat.com/v/b4JtQ 1- حفاظت برخی از تحلیلگران نظامی براین اعتقاد قرار دارند که استفاده از زره های کامپوزیتی ، باعث میشود تا ارتباط میان جرم کلی تانک و سطح حفاظت از آن بطور کامل قطع شود ، اما دسته دیگری از کارشناسان نظامی به این روند اعتقاد ندارند و براین نظر هستند که هر اندازه سطح حفاظت از تانک بخصوص در برابر مهمات "ساب کالیبر" ( sub-caliber) بیشتر باشد ، به همان نسبت وزن تانک نیز افزایش خواهد یافت و برای اثبات مدعای خود ، آخرین نمونه های بروزرسانی شده تانک اصلی میدان نبرد آبرامز و لئوپارد-2 را مثال می زنند . اما پانتر جدید آلمانی ، با وزن جنگی 59 تن ، در مقایسه با همتایان خود به نسبت لاغرتر ( سبک تر ) به نظر میرسد. با این وصف بدلیل کمبود اطلاعات در خصوص نوع زره مورد استفاده دراین تانک ، امکان تحلیل دقیق تری وجود ندارد ولی وزن اعلام شده این تانک نشان میدهد که میزان حفاظت غیر فعال برای تانک جدید فراتر از آخرین نمونه های لئوپارد-2 آ-7 نخواهد بود . شیوه عملکرد سامانه دفاع فعال محصول شرکت ADS Gesellschaft für Aktive Schutzsysteme از سوئی دیگر ، سازنده مدعی است که این تانک به زره های واکنشی نیز مجهز شده است ولی بررسی ماژول های نصب شده روی برجک و بدنه ، در نگاه نخست این احتمال را بوجود می آورد که زره های این تانک از نوع زره های غیر انفجاری است که در بخش جلویی برجک تانک لئوپارد-2 آ-5 استفاده شده است که شامل یکسری ورقه های فولادی که فاصله میان آنها با مواد لاستیکی شکل پُر شده خواهد بود . البته باید منصفانه گفت که فناوری مفهومی ایستا و ثابت نبوده و دائم در حال پیشرفت که بدان معناست ، شرکت سازنده به احتمال زیاد گونه های پیشرفته تری را با کاراکترهای کارآمدتر جایگزین نموده است . بخش های سه گانه ماژول مدولار دفاع فعال تانک جدید راینمتال از بالا به پائین 1- حسگرهای هشدار دهنده که با مجهز شدن به یک رادار چندفرکانسه با آنتن مسطح توان تشعشعی کمی را به منظور پیشگری از تداخل امواج با رادارهای دیگر ارائه می کند ولی تشخیص بسیار دقیق را در حوزه شناسایی تهدید ، طبقه بندی و الویت گذاری و همچنین محاسبه مسیر حرکت در اختیار کاربر می گذارد 2- حسگرهای الکترواپتیکی که زمان و مکان تهدیدات قریب الوقوع را به خدمه اطلاع می دهد و به لطف وضوح بسیار بالا ، میتوان بهترین اقدامات متقابل را اتخاذ و اجرا نمود 3- بخش اقدامات متقابل که اصلی ترین مولفه این ماژول مدولار است که با هدف جلوگیری از برخورد پرتابه مهاجم و کاهش خسارات جانبی تعبیه شده است. علاوه بر این ، راینمتال اعلام نموده که این تانک جدید به سامانه دفاع فعال نیز مجهز می گردد و با توجه به حساسیت موجود ، طراحان این تانک تصمیم گرفتند که به تامین کننده ثانویه اعتماد نکرده و از سامانه AMAP ( سامانه محافظت پیشرفته مدولار) که توسط شرکت ADS Gesellschaft für Aktive Schutzsysteme تامین می شود ، استفاده کنند . مجموعه این سامانه دفاع فعال یک طرح مدولار به وزن 600 کیلوگرم است که بواسطه شلیک مهمات با سطح انفجاری کنترل شده ، عمل می نماید . علاوه براین ، دوسری از حسگرهای نصب شده روی این تانک ، ماموریت شناسایی پرتابه های مهاجم را بر عهده دارند که مسیر ، سرعت و نوع پرتابه را مشخص کرده و با انتقال داده های بدست آمده به رایانه تانک ، بصورت خودکار برای زمان شلیک تصمیم می گیرد . داده های موجود حاکی از سرعت واکنش این سامانه تنها در 0.56 ثانیه بوده که نه تنها برای انهدام راکتهای آزاد پرتاب و هدایت شونده ضد زره کاربرد دارد بلکه برای متوقف نمودن پرتابه های ضد زره ساب کالیبر نیز استفاده میشود . در سالهای اخیر و پس از تولد سامانه های ضد زره تاپ اتک ، پانتر به یک سامانه جدید برای شناسایی و مقابله با این پرتابه ها مسلح شده که در کتابچه تبلیغاتی راینمتال ، روش دفاع دربرابر این تهدید ، بصورت شلیک و ایجاد یک پرده آئروسل برای محافظت از نیمکره بالایی تانک در محدوده امواج مادون قرمز اعلام شده است . مکمل این سیستم نیز ، نصب یک ایستگاه سلاح پایش از دور مسلح به یک قبضه تیربار 7.62 م.م با 2 نوع مهمات برای انهدام بدون سرنشین های مهاجم است . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند 2- طبق قانون .. پست نخست این تاپیک از تاپیک اخبار نظامی منفک و در ادامه آن مطلب ارائه شد ... یکم تیر ماه سال یکهزار و چهارصد و یک خورشیدی 3- ادامه دارد ....

در باب جنگ ... به بهانه جنگ در اوکراین ( مارس 2022 ) سیمون وایز ( تاجر اسلحه ) : فکر می کنی ، من اسلحه می فروشم ؟!!! ولی من طرف کسی را نمی گیرم یوری اورلف : ولی شما در جنگ ایران و عراق ، به هر دو طرف اسلحه فروختید ...! سیمون وایز ( تاجر اسلحه ) : به ذهن اتون نرسید که قصد داشتم هر دوطرف شکست بخورند ....!!! گلوله ، خیلی بهتر از رای ، دولتها را عوض می کند ...! ارباب جنگ - 2005

در باب دوست و دشمن ( 2) !!!! ضرب المثل قدیمی روسی " اعتماد کُنید ... ولی در زمان خودش ، راستی آزمایی هم انجام بدید " Chernobyl

بنده دلایلم رو گفتم شواهد و اقدامات ما نشون میداد که میخوایم امریکا تصمیم بر عدم تلافی بگیره و برای بار هزارم میگم سانحه هوایی در صورت حمله امریکا و کشته شدن غیر نظامیان که شاید امکان داشته باشه بعضی هاشون اتباع کشورهای دوست و هم پیمان امریکا هم در بیان برای کشور متخاصم بار سیاسی داره ربطیم نداره با موشک کروز باشه یا جنگنده حمله با جنگنده فرضیه ای جدا بود که باید احتمالشو هر چند کم در نظر گرفت برای زدن اهدافی خاص اما بحثش به کلیت موضوع ربطی نداشت منطقی که شما ازش دم میزنین که بنده نداشتم در گفته هام حکم میکنه که در شرایطی که احتمال حمله وجود داره پروازها لغو بشن اما نشدن حالا شما کجا متوجه نمیشی یا نمیخوای متوجه بشی خدا میدونه بهر حال قضاوت با کاربران هست از نظر بنده بحث تمومه موفق باشین

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز ژنرال های پیر فرانسوی شارل دوگل : این ژنرال های پیر ، انگار چهارده سالشونه. همیشه حالت دفاعی می گیرن و آخرش هم تسلیم میشن. عمراً دفاع نمی کنند. فیلم سینمائی دوگل - محصول 2020 (De Gaulle 2020) پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.

رد خون ، ماجرای نیمروز کمال : عباس زریباف کجاست ؟ افشین : توی کارخونه قند .... کمال : این مارمولکه .. مطمئنی زخمی شده ..... افشین : آره ... زمین گیره ، خیالت راحت ....... کمال : بریم گیرش بیاریم ، این خائن بی پدر را .........

در باب شایعات !!! من عاشق شایعاتم ....!!!! حقایق ، ممکن هست گمراه کننده باشند ... ولی شایعات ، درست یا غلط ، همیشه آشکار کننده اند !!!!!!!!!! سرهنگ اس اس .. هانس لاندا حرامزاده های لعنتی !! 2009

به خداوند اعتماد می کنیم ..... و دیگران را تحت نظر می گیریم توضیح : گفته می شد در دهه نود میلادی و پس از رونمایی رسمی از گردان های پروازی بمب افکن پنهانکار F-117 نایت هاوک ، جمله فوق به شعار اصلی این واحدها تبدیل شد ، اما ظاهرا یک شعار رسمی در نیروهای مسلح ارتش ایالات متحده محسوب میشود !