بسم ا.. مرد صلح ساز !!!!!سوئدی در کیف داستان تحویل خودروی رزمی پیاده نظام STRF-90 به ارتش اوکراین پس از مدتها کش و قوس در خصوص الحاق سوئد به پیمان آتلانتیک شمالی ( ناتو ) اینک کشور مزبور از بسته کمک نظامی خود به اوکراین رونمایی نمود و گفته می شود که قرار است تا حجم مشخصی از کمک های سخت افزاری به کیف تحویل داده شود . برهمین اساس ، خبرهای منتشر شده نشان میدهد در این بسته ، 50 دستگاه خودروی رزمی پیاده نظام STRF-90 از سازمان رزمی ارتش سوئد ، جداو به صحنه نبرد اوکراین ارسال گردد و فرض اولیه براین است که این تعداد برای جبران خسارتهای وارده به نیروی زمینی اوکراین ، تصویب شده ولی حجم کمک های زرهی به کیف در یکماه اخیر ، ممکن است با هدف دیگری صورت گرفته باشد . عکس خانوادگی ... اعلام آمادگی برای پشتیبانی از اوکراین سوئد علیرغم اعلام بی طرفی در ابتدای درگیری ها ، بتدریج از اواخر فوریه 2022 از نیات خودبرای ارسال کمک به اوکراین رونمایی نمود و طی چندماه ، بسته های کمک متعددی در نظر گرفته شد که شامل تسلیحات سبک برای پیاده نظام ، تجهیزات بقاء و کمک های پزشکی می گردید . اما این روند به موارد فوق محدود نگردید و از ابتدای پائیز 2022 بحث های قابل تاملی در سپهر سیاسی این کشور برای تامین تسلیحات سنگین تر به منظور تقویت ارتش اوکراین درگرفت و در انتهای اکتبر 2022 مطبوعات سوئدی گزارش دادند که وزارت دفاع این کشور برآورد اولیه ای را در خصوص تجهیزات سنگین زرهی ارتش سوئد به دولت ارائه داده است . در همین زمینه ، دپارتمان مربوطه نیز با بررسی فهرست مورد نظر ، تصمیم گرفت که چه تعداد خودروهای زرهی و کدام یک از آنها بدون به خطر انداختن توانایی رزمی سوئد ، امکان تحویل به کیف را دارد که در ابتدا هویتزرهای آرچر برای این کار در نظر گرفته شد . این روند تا ژانویه 2023 ادامه پیدا نمود تا اینکه در میانه ماه نخست میلادی ، وزیرامورخارجه سوئد اعلام نمود که ارتش این کشور برای تحویل تعداد مشخصی خودروهای زرهی به اوکراین آماده شده و درکنار آن نیز هویتزرهای آرچر نیز ممکن است به کیف ارسال شوند . آرایش قرار گیری خدمه در سی وی-90 سرانجام در 19 ژانویه وزارت دفاع سود بطور رسمی بسته کمک جدید خود را اعلام نمود که شامل تعداد نامعینی هویتزر آرچر ، 50 دستگاه خودروی رزمی پیاده نظام STRF-90 و محصولات دیگر بود که در مجموع ارزشی در حدود 300 میلیون یورو را نشان میداد که بزرگترین کمک نظامی سوئد به اوکراین محسوب می شود . با این حال هنوز تاریخ تحویل این خودروها مشخص نیست ولی بر روی کاغذ امکان ارسال این تجهیزات در چد هفته آینده وجود دارد ، هر چند بحث آموزش خدمه به چالش اصلی ارتش اوکراین تبدیل خواهد شد به همین دلیل زمان عملیاتی شدن این تجهیزات را نمیتوان مشخص نمود . یک پیکربندی یکپارچه : بطور دقیق ، در حدود 40 سال پیش ، یعنی به سال 1983 میلادی ، نیروی زمینی ارتش سوئد ، سفارش یک محصول جدید در رده خودروهای رزمی پیاده نظام (IFV) را که می بایست عملکرد بهتری نسبت به نمونه های مشابه خود می داشت ، به شرکتهای طراحی سفارش داد که پس از دوسال ، یعنی به سال 1985 ، شرکت سوئدی Hägglunds ( در حال حاضر شعبه سوئدی شرکت BAE سیستمز ) با مشارکت شرکت بوفورز ، برنامه ساخت یک محصول زرهی جدید با عنوان Stridsfordon 90 ( خودروی رزمی دهه 90 ) را به ارتش این کشور ارائه نمود که بعدها با شناسه صادراتی CV90 نامگذاری گردید . نمونه های مختلفی که در اوایل دهه هشتادمیلادی از سوی شرکت سازنده برای نیازمندی جدید ارتش سوئد ارائه شده بود با آغاز برنامه در نیمه دوم دهه هشتاد میلادی ، چند نمونه اولیه بر روی یک شاسی یکپارچه و با مسلح شدن به سامانه های تسلیحاتی متفاوت معرفی و آزمایشات مربوط به آنها نیز تا ابتدای دهه نود میلادی بطول انجامید ودرنهایت از سال 1993 ( حدود 30 سال پیش ) وارد خدمت عملیاتی شد . ارتش سوئد با توجه به شرایط اقلیمی و نظامی خود ، تولید چند نمونه از این خودرو را در دستور کار خود قرار داد که بخش عمده ای از نمونه های تولید شده در قالب خودروی رزمی پیاده نظام قرار داشت و با شناسه STRF-9040 در سه مدل A وB وC شناسایی می شد . نسخه بازیابی زرهی سی وی -90 گفته می شود از این نسخه 26 دستگاه تولید شد ... نسخه های متفاوتی نیز این نمونه در نظر گرفته شد ولی از مرحله آزمایش فراتر نرفت ولی براساس اطلاعات موجود ، نیروی زمینی ارتش سوئد ، نسخه های جدید با ماموریت دفاع هوایی ( نصب توپ ضد هوایی بر روی خودروی شنی دار ) ، خمپاره انداز خودکششی ، خودروی فرماندهی و کنترل ، خودروی دیده بانی توپخانه و یک خودروی بازیابی و تعمیرات در خط تولید انبوه قرار گرفت . جدول مربوط به عملکرد مهمات استاندارد سی وی-90 در حوزه صادراتی ، این پیکربندی متناسب با نیازمندی های کشورهای درخواست کننده نیز توسعه یافت که مهمترین آن ، خودروی زرهی CV9030 و CV9035 در کنار نسخه های ارتقاء یافته آن بود که با تفاوت های مشخصی تولید گردید . در همین راستا ، براساس داده های موجود ، از ابتدای دهه نود میلادی ، دو شرکت Hägglunds و بی آی ئی سیستمز در حدود 1200 دستگاه از خانواده خودروی زرهی STRF-90/CV را با تغییرات مختلف به مشتریان خود تحویل داده اند ولی نیروی زمینی این کشور حدود 550 دستگاه از نمونه IFV را دراختیار دارد . جدول مربوط به مقایسه ابعاد / تسلیحات نمونه های مختلف سی وی-90 اگر اخبار موجود در خصوص تحویل 50 دستگاه از این خودروها به کیف صحت داشته باشد ، میتوان گفت که چیزی در حدود 9 درصد از ناوگان عملیاتی این خودرو از سازمان رزم ارتش سوئد کسر خواهد شد که می بایست تاثیر آن را بر صحنه نبرد اوکراین بررسی نمود . با این حال هنوز مشخص نیست که سوئد قرار است بر تعداد نمونه های تحویلی از این سامانه زرهی به کیف بیافزاید یا نه ، ولی با توجه به این که پس از آغاز تنش با روسیه ، استکهلم در حال برنامه ریزی برای تقویت دفاعی خود است ، باید دید که این تحویل یا ارسال نمونه های بیشتر چه تاثیری بر توان دفاعی این کشور از خود باقی خواهد گذاشت . مهمات استاندارد سی وی-90 مشخصات فنی : خودروی رزمی پیاده نظام STRF-90 یک خودروی شنی دار است که با وزن رزمی 25 تا 35 تن امکان حمل 8 سرباز کاملا مسلح را داشته و با استفاده از تسلیحات محمول خود ، از آنها پشتیبانی نماید . بدنه و برجک این خودرو از صفحات زرهی جوشکاری شده ساخته شده و می تواند در برابر پرتابه هایی تا کالیبر 14.5 م.م از خدمه خود حفاظت نماید . بخش جلویی بدنه این خودرو نیز در برابر پرتابه هایی با کالیبر سبک تر مقاوم است در حالی که امکان نصب ماژول های زرهی اضافی نیز بر روی این نمونه وجود دارد که با نصب این ماژول ها سطح حفاظت ارتقاء پیدا کرده و در برابر پرتابه های 30 م.م نیز می تواند مقاومت نماید . در ابتدای قرن جاری ( سال 2000 ) بسته حفاظتی جدیدی برای سی وی-90 ها ارائه شد که بقاء خدمه را دربرابر مین های ضدتانک و تا حد معینی از پرتابه های انرژی جنبشی افزایش می داد علاوه براین ، برنامه هایی برای نصب سامانه های تهویه مطبوع جدید نیز وجود داشت که همه این ارتقاء ها تا سال 2003 بر روی بخشی از نمونه های عملیاتی اجرایی گردید نیروی پیشران این خودروی زرهی از یک دستگاه موتور دیزلی اسکانیا DSI14 بقدرت 550 اسب بخار در نمونه های اولیه بهره می برد که در نسخه های بعدی ، با نصب پیشرانه های جدید بر تحرک این خودرو افزوده شد . سامانه تعلیق این خودرو از نوع میله ای-پیچشی بوده و میتواند کل سامانه را بر روی زمین های جاده ای با سرعت 70 کیلومتر درساعت به جلو براند ، هر چند بدلیل وزن بالا ، عملکرد آن در زمینه عبور از موانع آبی تا حدی ضعیف به نظر می رسد . بسته قدرت سی وی -90 جنگ افزار اصلی این خودرو در نمونه STRF-9040 یک قبضه توپ 40 م.م بوفورس L/70 خودکار است که یک خشاب با ظرفیت 24 گلوله آماده شلیک مجهز بوده که باید بصورت دستی بارگذاری شود . با این حال ، محصول سوئدی به مجموعه ای از سامانه های کنترل آتش پیشرفته که امکان عملیات درشب و روز را با دقت بالا دارد ، مجهز می شود و بعدها مهمات با ماسوره قابل برنامه ریزی نیز به توانمندی های آن افزوده شد . سامانه های تسلیحاتی ثانویه آن نیز شامل یک قبضه تیربار 7.62 م.م محور محور با توپ اصلی و شش پرتابگر نارنجک دودزا با کالیبر 76 م.م است .با وجود تمامی تغییرات اعمال شده در نمونه های مختلف این محصول ، خودروی رزمی پیاده نظام STRF-90 سه خدمه دارد که راننده در بدنه اصلی و ترکیب دونفره فرمانده و تیرانداز نیز در برجک مستقر می شوند . پرسنل مسلح نیز از درب عقب این خودرو قابلیت پیاده یا سوار شدن را دارند . پتانسیل رزمی : این محصول سوئدی ، از حدود 30 سال پیش در خدمت ارتش سوئد قرار دارد و اگر چه نمی توان آن را یک محصول جدید نامید ولی بدلیل اعمال ارتقاءهای متعدد ، توان رزمی این پیکربندی تا حدود حفظ شده و می توان چنین تحلیل کرد که هنوز یک سامانه پیشرفته محسوب می شود . درواقع ، شرکت سازنده ، با پیش بینی تهدیدات ، برنامه ریزی جالبی را برای در خدمت نگاه داشتن این فناوری اجرا نمود که یکی از این برنامه ها ، نصب یک سلاح جدید با کالیبر بزرگتر و بهبود قابلیتهای سامانه کنترل آتش و ... است که توانمندی های آن در رزمایش ها بارها اثبات گردید . نسخه CV-90120 با مجهز شدن به سامانه های حفاظت فعال به گفته تحلیل گران این نمونه ، قدرت آتش و تحرک بیشتر با نصف وزن پیش بینی شده را به نمایش می گذارد با این وجود ، STRF-90 نقاط ضعفی را نیز بخود می بیند . درواقع ، وزن رزمی بالای این پیکربندی ، تحرک آن را درمیدان نبرد محدود می کند . سطح حفاظت آن نیز گرچه در برابر ترکش ها و پرتابه های کالیبر کوچک و متوسط مقاومت دارد ولی در برابر مهمات ضد زره ، خدمه بطور قطع دچار چالش اساسی خواهند شد در حالی که با نصب توپ جدید ، تحرک آن الزاما کمتر نیز خواهد شد ، در حالی که توپ بوفورز 40 م.م عملکرد به نسبت بهتری را به نمایش می گذاشت . علاوه براین ، سرعت شلیک با خشاب 24 تایی نیز مقداری کُند بوده و نیاز به بارگذاری مجدد که مهارت خدمه را می طلبد ، تاثیر گذاری آن را در میدان نبرد تا حدی ابهام برانگیز می نماید . برخی ناظران نظامی نیز معتقدند که مهمات 40 م.م توپ بوفورز پیش از این در ارتش اوکراین سابقه استفاده نداشته و در کنار بحث تامین مهمات ، بحث تعمیر و نگهداری ناشی از فرسایش توپ نیز احتمالا خدمه اوکراینی را دچار مشکل خواهد نمود . علیرغم تمامی این مسائل ، عملیاتی شده این محصول در اوکراین مزیتهایی را نیز خواهد داشت ، چنانکه اگر محصول فوق وارد نبرد شود ، در مقایسه با نمونه های مشابهی که هم اکنون عملیاتی هستند ، بلحاظ حفاظت و قدرت آتش ، برتری قابل ملاحضه ای را به ارتش اوکراین خواهند داد ،اما خنثی کردن تاثیر حضور این خودروها نباید چالش مهمی برای ارتش روسیه باشد . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع منبع2 منبع3 منبع4 منبع5

بخش نهم و پایانی دوره سوم جنگ و حمله استراتژیک Vistula-Oder چیدمان نیروها و پیشروی ارتش شوروی در این عملیات برنامه ریزی عملیات شامل پیشروی تهاجمی با سرعت 15 کیلومتر در روز برای ارتش های ترکیبی، 35 کیلومتر در روز برای ارتش تانک، با پشتیبانی ناوگان تدارکاتی 5500 کامیون برای جبهه اول بلاروس و یک شبکه راه آهن به سرعت تعمیر شده،با هدف اولیه تصرف لودز و هدف دوردست یعنی تصرف پوزن در فاصله 350 کیلومتری بود. با این حال تهاجم واقعی شاهد پیشروی بسیار طولانی‌تر 550 کیلومتری با سرعت دو برابر یعنی 25 کیلومتر در روز برای ارتش‌های ترکیبی، 80 کیلومتر در روز برای ارتش‌های تانک بود. اما در عین حال وضعیت بد آب و هوایی پیمایش روزانه کامیون‌ها را به کمی بیش از 100 کیلومتر محدود می‌کرد. پیشروی ارتش شوروی از ۱۱ ژانویه تا ۲ فوریه ۱۹۴۵.حمله شوروی در سراسر لهستان ارتش سرخ را در مرزهای آلمان قبل از جنگ قرار داد. جبهه اول بلاروس دارای ناوگان تدارکاتی کمی بزرگتر با 7000 کامیون بود،اما حمله از دو سر، پل باریک در روی مانع اصلی یعنی رودخانه ویستولا آغاز شد که ارتش شوروی را از شبکه راه آهن تعمیر شده پشت سرش جدا می کرد.ارتش تانک ها 2850 تن سوخت را بر روی خودروهای خود حمل کرد و 2770 تن دیگر نیز در طول عملیات تحویل گرفت. بنابراین ارتش تانک می توانست بین 7 تا 14 روز پیشروی کرده و 400 کیلومتر را طی کند. 76 هنگ جداگانه ترابری موتوری با 600 کامیون (1450 تن) و تانکر (366 تن) به ارتش ملحق شد ولی زمانی که ارتش تانک به اودر رسید، برای پشتیبانی از آن بسیار کوچک بود، بنابراین از کامیون های بزرگ اضافی برای حمل و نقل استفاده شد. اما مهمتر از آن، یک سرویس راه آهن با استفاده از تجهیزات به غنیمت گرفته شده از دشمن، روزانه 300 تن (حداقل 85 درصد مصرف روزانه) را با رفت و آمد بین ویستولا و پوزنان قبل از بازگشایی پل تحویل می داد. حوزه رودخانه های البه،ویستولا و اودر کلید این نبرد تعداد معدودی از پل ها بر روی رودخانه ویستولا بود : در منطقه اول جبهه بلاروس، دو پل در ورشو زمانیکه آلمانی ها آنها را اداره می کردند مسیر برست- لیتوفسک – سیدلچه – ورشو – پوزنان را که ظرفیت 72 قطار در روز را داشت، سرویس می داد.یا پل دیگر در دبلین، که مسیر برست- لیتوفسک-دبلین-پراگ (با ظرفیت72 قطار) را با یک خط انشعابی تک مسیر به لودز-پوزنان ( با ظرفیت36 قطار) متصل می کرد. بعد از تخریب دو قوس از پنج قوس پل موجود روی رودخانه، تصمیم گرفته شد که یک پل جایگزین 510 متری ساخته شود، که باید 20 روز طول می کشید اما در واقع در روز نهم (22 ژانویه) عملیات افتتاح شد،زمانی که 260 کیلومتر پیشروی انجام شده بود 8 تا 10 قطار هر کدام با 30 تا 40 واگن (4500 تن) از نیروها پشتیبانی می کردند. این کار توسط تیپ 5 راه آهن انجام شد در حالی که تیپ 1 راه آهن گارد پل ورشو را تعمیر کرد که در روز 16 (29 ژانویه) دوباره بازگشایی شد. این نتایج به دلیل افزایش مکانیزاسیون تیپ‌های راه آهن با استفاده از جرثقیل های اضافی،شمع کوب های هیدرولیک و ابزارهای برقی بود.به سختی می توان تصور کرد که تهاجم می توانست بدون استفاده از راه آهن که از پوزن می گذشت، ادامه یابد، زیرا آنها بخش عمده ای از سوخت روزانه را به آن نقطه تامین می کردند و کامیون ها به سختی قادر به تامین واحدهای خط مقدم بین پوزن و اودر بودند. قسمت قرمز رنگ پوزن یا پوزنان امروزی در لهستان نتیجه : راه آهن قلب جنگ روسیه و آلمان بود زیرا ارتباط حیاتی بین ظرفیت اقتصادی و نیروی انسانی کشور و نیروهای در حال جنگ را فراهم می کرد و در کشوری به بزرگی اتحاد جماهیر شوروی،تحرک در عملیات را ممکن می نمود.جغرافیا و زمین طرح شبکه راه آهن را مشخص می کرد و اندازه نیروها و فواصل زیاد درگیری به این معنی بود که راه آهن تنها گزینه عملی برای پشتیبانی از عملیات نظامی بود.بنابراین مسیر های عملیات تهاجمی ناگزیر از مسیرهای راه‌آهن پیروی می کرد. STAVKA(در امپراطوری روسیه به کارکنان اداری و ستاد کل نیروهای مسلح روسیه در اواخر قرن نوزدهم و متعاقبا در اتحاد جماهیر شوروی اطلاق میشد) وGKO(کمیته دفاع دولتی) راه‌آهن‌ها را در مرکز عملیات خود قرار داده و عملیات خود را با ظرفیت راه‌آهن موجود مطابقت دادند. نقشه منتشر شده از راه آهن شوروی در ۱۹۳۸ همچنین باید به NKPS(کمیساریای مردمی راه های ارتباطی اتحاد جماهیر شوروی) اعتباری داده شود، که در دوره 1930-1938 با بازنویسی قوانین و رویکردی مبتنی بر استفاده از سرمایه کم برای ارائه ظرفیت ترافیکی بالا، یک راه آهن در کلاس جهانی ایجاد کرد.افزایش دامنه و سرعت تهاجمات شوروی با پیشرفت جنگ از دوره دوم به دوره سوم جنگ، به دلیل افزایش توانایی UVVR (تیپ هایی که راه آهن را فرماندهی می کردند که هر کدام معمولا در یک خط راه آهن جداگانه عمل می کردند)برای بازسازی راه‌آهن، به ویژه پل‌ها بود و برای شوروی یک برتری بوجود اورد که به موجب آن حملات سریع‌تر منجر به کاهش تخریب راه‌آهن آلمان، از سرگیری سریع‌تر عرضه توسط راه‌آهن شوروی و در نتیجه نفوذ و پیشروی عمیق‌تر در جبهه شد. در مقابل،در رویکرد آلمان، راه آهن بین تعدادی از مقامات رقیب تحت سلطه ورماخت تقسیم شد، که هیچ تجربه قبلی از عملیات دوربرد با استفاده از راه‌آهن نداشتند و از استفاده از کمک حرفه‌ای رایشسبان خودداری میکردند .برنامه های موقت آنها برای راه‌اندازی راه‌آهن در پشت جبهه کافی نبود و و Eisenbahnpioniere در ایجاد ظرفیت کافی برای ارتباط حیاتی بین مرز و مناطق تأمین ناکام ماند.همچنین پس از فوریه 1942 که وزارتخانه حمل و نقل رایش کنترل را به دست گرفت،وضعیت بهبود نیافت،زیرا تلاش های آنها برای پر کردن شکاف لهستان بسیار محدود بود و ظرفیت راه آهن به دلیل شیوه های عملیاتی سفت و سخت و بدون انعطاف محدود شده بود. تلاش‌ها برای ارتقای راه‌آهن روسیه به استانداردهای مدرن با ظرفیت کافی بسیار طولانی شد و گروه ارتش مرکز آلمان از کمبود دائمی قابلیت حمل و نقل رنج می‌برد. در ژوئن ۱۹۴۴ گروه ارتش مرکز آلمان که در جبهه شرقی می جنگید ،مجبور بود بین حمل مهمات یا نیروهای کمکی یکی را انتخاب کند،زیرا ظرفیت راه آهن کافی برای حمل هر دو به طور همزمان وجود نداشت. ناتوانی ارتش آلمان در پیش بینی توانمندی های روسیه چه در سال ۱۹۴۱ و چه در سال ۱۹۴۲،برایش هزینه گزافی داشت. در حالی که GKO از قدرت NKPS استفاده کرد تا حملات خود را بیشتر و سریعتر از آنچه که تنها با وسایل نقلیه موتوری انجام می شد به سمت غرب به پیش ببرد. پایان مترجم SHAHDAD استفاده از این مطلب با ذکر نام انجمن میلیتاری مجاز می باشد. منابع : https://www.hgwdavie.com/blog/2018/3/9/the-influence-of-railways-on-military-operations-in-the-russo-german-war-19411945 https://profilbaru.com/article/List_of_German_army_groups_in_World_War_II https://www.britannica.com/biography/Herman-Haupt https://en.m.wikipedia.org/wiki/Eric_Geddes https://railsystem.net/rail-gauges/ https://en.m.wikipedia.org/wiki/Deutsche_Reichsbahn https://www.britannica.com/event/Curzon-Line https://en.m.wikipedia.org/wiki/Operation_Bagration https://www.britannica.com/place/Vistula-River

چهره در حال تغییر نیروهای ترکیبی نوشته : بنجامین جنسن و ماتیو استرومیر منبع : War on the Rocks MAY 23, 2022 قسمت سوم : وقتی کشتن هر چیزی که می بینید آسان است ، چالشی که برای نیروهای ترکیبی باقی می ماند معماری تصمیم گیری و به کار بردن مکانیسمهایی در مقیاس مشابه نرم افزار اوبر ( همون اسنپ خودمون ) برای هماهنگی آتش و تاثیر آن در سطوح فشرده جنگ است . در برابر مشخصات جنگ افزارهای قدیمی که قدرت بر اساس تعداد ، قدرت آتش یا تحرک خطی سنجیده می شد ، تعریف مشخص کننده جنگ پیشرفته با تصمیم ( decision ) است . ابهام در حوزه های سیاسی ، اطلاعاتی و نظامی ، نه فقط پیچیدگی محیط عملیات را بالا می برد ، بلکه در سطحی اطلاعات تولید می کند که منجر به گیج شدن تصمیم گیران هم می شود . این چالش زمانی پیچیده تر می شود که کوچکتر شدن فضای عملیات جنگی توسط موشکهای غیر هسته ای که قابلیت عبور از هزاران مایل را دارند ، دستورالعمل های گوناگون رزمی و مجموعه گیج کننده دستورات رقابتی مقامات را هم اضافه کنیم . با این که هنوز فرآیندهای تاکتیکی ، حجم آتش و نگهداری موثر زیربنای تاثیر گذاری جنگ افزار را تشکیل می دهند ، اما توانایی میان بر زدن از بین پیچیدگیهای و گرفتن تصمیم درست ، سریع تر از دشمن ، یک برتری جدید ایجاد می کند. این سرعت اجرا بیشتر در مورد سرعت نسبی قضاوت ، خودش را نشان می دهد و نه سرعت در انجام عمل . بیشترین مقدار این برتری از طریق پردازش موثر آنچه می تواند حجم اطلاعاتی در حد چند پتا بایت باشد ، به دست می آید ؛ وظیفه ای که انجام آن برای یک شخص غیر ممکن است و حتی برای یک گروه بزرگ کارکنان هم انجام آن مشکل خواهد بود . قدرت برتر در درگیری های آینده ، به احتمال زیاد هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی را برای جمع آوری اطلاعات ، تجزیه روالها و شناسایی الگوها به کار خواهد برد و نتیجه حاصل به دست انسانها خواهد رسید تا با اضافه کردن زمینه ، تصمیم نهایی را بگیرند . همه این تصمیمات همزمان با پایش این موضوع خواهد بود که تاثیرات میدان نبرد چگونه زمینه رسانه های اجتماعی و پیامها را تحت تاثیر قرار می دهند . در ارتش آمریکا ، دانش مهندسی و ظرفیت لازم برای سازگار شدن با تغییر جهره نیروی ترکیبی وجود دارد ولی مدلهای ذهنی ، مبانی ( Doctrine ) و تاکتیکها عقب مانده اند . برتری نظامی نمایان ارتش آمریکا در جنگ 1991 خلیج فارس ، بعد از آن به یک دهه رکود دانش سوق پیدا کرد . در ای دوره ، نیروی هوایی آمریکا به این نتیجه رسید که چرا چیزی را که ظاهرا آسیب ندیده است ، تعمیر کنیم ؟ با اینکه ارتش و سپاه تفنگداران طرحهای جسورانه ای برای اجرا ارائه کردند ولی به علت عملیاتهای غیر مترقبه و کاهش بودجه برای تطبیق دادن خودشان به مشکل برخوردند . به رغم تلاشهای برجسته برای دگرگون کردن تمام تشکیلات دفاعی بعد از سال 2000 ، در دهه بعدی هم تمرکز بر روی عملیات ضد تروریسم و ضد شورش باعث پرت شدن حواس متفکرین نظامی از توجه به تغییر چهره نیروهای ترکیبی شد. تلاشهای صورت گرفته برای ایجاد تصویری از جنگ آینده مشخص کرد که فرار از جاذبه برنامه های در حال اجرای قدیمی و سکوهای ( پلتفرمهای ) کلیدی سخت خواهد بود. در همان زمانی که ارتش ایالات متحده همزمان در دو جبهه جنگ خاورمیانه و کاغذبازی های بودجه در راهروهای کنگره می جنگید ، روسیه و چین یادداشتهایشان را در مورد جنگ 1991 ، جمع آوری کردند و یک نیروی آتش محور نسل جدید طراحی کردند که می توانست پیش بینی ها در مورد قدرت ایالات متحده برای آینده را به خطر بیندازد . در میانه دهه 2010 بود که متفکرین ارتش آمریکا از خواب بیدار شدند و شروع به فهمیدن واقعیت دوران موشکی جدید کردند ولی همچنان به این تهدید موجود بر اساس انگاره قدیمی خودشان پاسخ دادند ؛ آنها در مقابل چشم انداز موشکهای بیشتر ، تحرک دفاعی بیشتر توسط سکو ( پلتفرم ) های به ارث رسیده از دوران قبل مانند هواپیماهای تاکتیکی و تانک را ، ارائه دادند . همچنان ادامه دارد ....

Antonov An-12 Cub Blueprint

بسم ا... شمشیر داموکلس تسلیحات ارزان قیمت اوکراین- ناتو و معضل دفاع در برابر سامانه های تهاجمی کم هزینه مقدمه : جنگ اوکراین به استثنای عوامل شروع آن ، درسهای بسیار مهمی را برای تحلیلگران نظامی و ارتشها در حوزه تنوع فناوری بکار رفته درآن ، از خود برجای می گذارد . یکی از این درسهای بسیار پراهمیت که ممکن است حتی آینده صحنه نبرد را نیز تحت تاثیر خود قرار دهد ، رویارویی تسلیحات ساده و با هزینه بکارگیری پائین و بسیار پائین در برابر پیشرفته ترین تسلیحات دوطرف بشمار می رود و از سوی طرفهای درگیر نیز در مقیاس های متفاوت استفاده شده و همچنان می شود . با این وصف ، نقطه تمرکز تحلیل کارشناسان نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، پهپاد شاهد-131 و 136 ایرانی است که بتدریج انعکاس کاربرد آن در جنگ اوکراین به نشریات تخصصی غربی به گوش می رسد . متن حاضر ، تحلیل کاربرد این رده از جنگ افزارها در میدان نبرد اوکراین است و استراتژی آینده ارتش آمریکا را تا حدودی مورد بررسی قرار می دهد . ذکر این نکته ضروری است که این متن ، بازتاب دیدگاه نویسندگان آن بوده و برگردان آن که بطور اختصاصی برای انجمن میلیتاری صورت گرفته ، مورد تایید یا تکذیب نمی باشد و صرفا برای رصد مخاطبان محترم ارائه شده است . آغاز : یکی از مهیب ترین تسلیحاتی که ارتش روسیه هم اکنون در جنگ اوکراین آن را مورد استفاده قرار می دهد ، پهپادهای انتحاری پرسروصدا ( کنایه از صدای آژیرمانند پیشرانه سری شاهد ) ، کُند پرواز ملخدار محصول ایران است که به نوعی در حال تبدیل شدن به یک جنگ افزار کاربردی در نبرد فرسایشی دو طرف است . شاهد 131 و برادر بزرگترش ، شاهد -136 گرچه با فناوری بکار رفته در سامانه های تسلیحاتی پیشرفته ای نظیر موشک مافوق صوت آونگارد و بالستیک های دقیق اسکندر ، متفاوت است ولی به نسبت ، تاثیرگذاری موفق تری را به نمایش گذاشته و به موضوعی برای بررسی بیشتر تبدیل گردیده . در این میان ، پوتین جنگ را با هدف انصراف غرب از ارائه کمک های بیشتر به کیف آغاز نمود ولی در میانه راه ، روند ، معکوس شده و براساس داده های موجود حجم این کمکها کمیت بیشتری را بخود می بیند . اما متقابلا روسها برای ادامه این جنگ تسلیحات جدیدی را وارد صحنه کردند که یکی از آنها سخت افزارهای بدون سرنشین ایرانی است . ارتش اوکراین نیز از ابتدای ورود این سامانه ها همواره مدعی بوده که تعداد زیادی از آنها را سرنگون نموده ولی این پهپادها به انداز کافی از خط پدافند هوایی ارتش اوکراین عبور نموده و موفق شده اند تا بخش قابل توجهی از شبکه برق اوکراین را از دور خارج کنند . این مساله یعنی کاربرد پهپاد و در کنار آن مهمات پرسه زن روسی ، توان پدافند هوایی ارتش اوکراین را بخود مشغول کرده و درحال فرسوده کردن آن است ،در حالی که ارتش روسیه نیز بدلیل کاهش ذخایر تسلیحات دوربرد خود قادر نیست تا در حجم بالا ، از این فناوری ها استفاده نماید . در همین زمینه ، برنارد هادسون ، مدیرسابق دپارتمان مبارزه با تروریسم !!!! سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا ، در جریان یک سخنرانی در مرکز بلفر دانشگاه هاروارد مدعی گردید که نیروی هوایی دیگر به فرودگاه نیاز ندارد ! به گفته وی ، نگران کننده ترین تحولات ممکن است هنوز رونمایی نشده باشد ( احتمالا منظور صدور سامانه های پیشرفته تر از سوی ایران .م ) و کاخ سفید نیز هشدار داده که دستیابی روسها به این بدون سرنشین ها اولین گام در شروع یک مشارکت دفاعی همه جانبه بین مسکو و تهران است که می تواند به ایجاد خط تولید مشترک در خاک روسیه و افزایش همکاری های امنیتی دوطرفه منتهی گردد . درواقع ، اقدام روسیه برای ارائه پشتیبانی فنی به نیروهای مسلح ایران ، یک گردنه خطرناک و غافلگیرکننده در جنگی است که تا کنون منجر به انهدام بیشتر از 1000 دستگاه تانک روسی و کشته شدن هزاران نفر از دو طرف شده و در این میان زرادخانه غرب نیز بدلیل ارسال کمک های همه جانبه در حال تهی شدن است . این روند می تواند به توانمندی های ایران برای تهدید نیروهای آمریکایی و شرکای آنها در خاورمیانه منجر شود . علاوه براین ، تهران این فرصت را خواهد داشت که تحریم های بین المللی را بهتراز گذشته مدیریت نماید . ویلیام برنز ، مدیر سی آی ای در 16 دسامبر به شبکه PBS چنین گفت : " بلحاظ تاریخی ، بی اعتمادی زیادی بین روسها و ایرانی ها وجود دارد ولی این دو اکنون بشدت به یکدیگر نیاز دارند و این موضوع بر روی جریان نبرد در اوکراین در حال تاثیر گذاری است و اگر ادامه پیدا کند ، میتواند انعکاس بسیار خطرناک تری را بر خاورمیانه داشته باشد و این مساله باید بسیار جدی گرفته شود " برنامه بدون سرنشین های ایرانی ، از دهه هشتاد میلادی و در جریان جنگ با عراق آغاز شد و در حالی که پیش از این ، ایران تحت حاکمیت پهلوی به بزرگترین مصرف کنند سخت افزارهای غربی تبدیل شده بود ،وقوع انقلاب در ایران ، بحران سفارت آمریکا در تهران ( اشغال لانه جاسوسی ) به یکباره باعث انجماد این بازار جذاب شد و ایران نیز درطول سالهای پس از آن با توسعه قابلیت های بالستیک خود ، در کنار رشد فناوری بدون سرنشین های رزمی و شناسایی نوعی بازدارندگی را برای خود فراهم آورد . اما روند توسعه فناوری بدون سرنشین های ایرانی به یکباره از سال 2019 یک جهش قابل توجه را بخود دید تا جایی که حتی موجب واکنش آژانس اطلاعات دفاعی شد . درهمان سال ، نمونه های بدون سرنشین ایرانی به تاسیسات ابقیق ( آرامکو ) حمله بردند و دوسال بعد نیز یک کشتی در سواحل دریای عمان هدف این نمونه ها قرار گرفت . این درحالی بود که هزاران فروند از این بدون سرنشین ها اکنون در اختیار شبه نظامیان عراقی ، سوری ، یمنی و لبنانی قرار گرفته و پایگاه های ارتش آمریکا از ابتدای سال 2021 تا کنون از سوی این پرنده ها مورد حمله قرار می گیرد . رایان برایست ، تحلیلگر پژوهشکده بنیاد دفاع از دموکراسی ( یکی از مراکز بدنام در حوزه براندازی نرم . م ) نیز معتقد است که ایران در حال حاضر توان نوسازی نیروی هوایی خود را ندارد که امکان رقابت با نیروی هوایی آمریکا را داشته باشد ( این مساله در پائین ترین سطح تحلیل نظامی در ایران از سالها قبل وجود داشته که ایران هر اندازه روی نیروی هوایی سرنشین دار سرمایه گذاری کند بازهم امکان رقابت با نیروی هوایی آمریکا را ندارد ، درواقع ایشان ، شيره را میل کردند و گفتند شيرين است .!!! .م ) علاوه براین نتوانست سخت افزاری پیشرفته ای را از چین یا روسیه خریداری کند ، پس بسمت شیوه های نامتقارن حرکت کرد و این روش ، ترکیب موشکهای بالستیک و بدون سرنشین های رزمی بود که می بایست اهداف را از راه دور مورد اصابت قرار دهد . ضمن اینکه ترکیب فوق می بایست به ارزان ترین شیوه ممکن صورت می گرفت ، چرا این کشور اقتصاد کوچکتری را نیز داشت . ژنرال کنت مکنزی با تمامی این اوصاف ، ژنرال کنت مکنزی ، فرمانده وقت سنتکام در جریان یک جلسه پرسش و پاسخ با کمیته نیروهای مسلح سنا در خصوص تهدید بدون سرنشین ها چنین گفت که ما و شرکای ما در حال بررسی رویارویی با یک تهدید جدید هستیم و برای اولین بار پس از جنگ کره ، ارتش بدون برتری هوایی کامل وارد صحنه نبرد می شود .!!! با افزایش تهدید بدون سرنشین ها ، ارتش آمریکا برای خنثی یا کاهش این تهدید ، شروع به اجرای برنامه های آموزشی برای انهدام پهپادهای مهاجم با موشکهای هوابه هوا نمودند که البته راه حلی بسیار پرهزینه ولی ضروری به نظر می رسد . اما در طولانی مدت ، ادامه چنین شیوه ای هزینه های بسیاری به ارتش امریکا وارد می کند چرا که در مقایسه بودجه بیشتری برای تولید موشکهای هوابه هوا باید صرف شود و این روند در مقایسه با هزینه تولید پهپاد ، منطقی نخواهد بود . به همین دلیل آموزش مقابله با این پهپادها ، به یکی از اولویت های ارتش تبدیل و برای برون رفت از این شرایط و مقابله با پهپادها ، راکتهای کوتاهبرد و خمپاره اندازها ، سامانه سی- رم (C-RAM) ابداع گردید و تلاش می شود تا فناوری آن بهبود پیدا کند . ژنرال الکسوس .جی.گرینکویچ ژنرال الکسوس .جی.گرینکویچ ، فرمانده واحدهای هوایی سنتکام نیز در پاسخ به ابهامات در این زمینه ، چنین معتقد بود: " راهبرد واحدهای هوایی سنتکام ، برای مقابله با تهدید سامانه های بدون سرنشین ایرانی ، از مرحله بازدارندگی آغاز میشود ( نکته جالب کاربرد واژه بازدارندگی است و نه آفند / دفاع .م ) بدین معنی که مجموعه های اطلاعاتی ما مراکز تولید ، حمل و نقل و ذخیره سازی این نوع تسلیحات را شناسایی می کند و نیروی هوایی نیز به شکل مرتب ، در حال اجرای تمرینات ضد پهپاد است و گاهی اوقات فرماندهی این واحدها ( منظور شخص خودش .م ) نیز دراین شبیه سازی ها مشارکت دارد . پی نوشت : 1- ادامه دارد ... 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

تکنولوژی به سبک اوبر که به اوکراین برای نابودی یک گردان روسی کمک کرد . Uber-style technology helped Ukraine to destroy Russian battalion Charlie Parker - Saturday May 14 2022 , The Times تکنولوژی هدفگیری توپخانه ای که شبیه نرم افزار همراه اوبر ( برای ما ایرانیها می شود شبیه اسنپ ) کار می کند و تقریبا باعث شد همه افراد یک گردان روسی در یک حمله از بین بروند . GIS Arta یک سیستم تعیین موقعیت است که در نتیجه همکاری برنامه نویسان اوکراینی با شرکتهای نقشه نگاری دیجیتال بریتانیا ایجاد شده است و فرآیند هدفگیری توپخانه را از حدود بیست دقیقه به یک دقیقه کاهش می دهد . مانند سیستم اشتراک سفر اوبر ، که ابتدا محل مسافر را مشخص می کند و سپس نزدیکترین خودرو را به آن اختصاص می دهد ، این سیستم بعد از مشخص کردن یک هدف از نیروهای روسی ، به سرعت نزدیکترین واحد توپخانه ، خمپاره ، موشک یا پهپاد را که در محدوده هستند مشخص می کند . اطلاعات بلادرنگ به دست آمده از پهبادهای شناسایی ، مسافت یابها ، تلفنهای هوشمند ، GPS و داده های راداری داده شده از طرف ناتو ورودی سیستم را برای مشخص کردن دقیق موقعیت هدف تامین می کند . اطلاعات موجود به وسیله نرم افزار محاسبه گر شلیک ( shooting calculator ) پردازش می شود و مشخص می کند که کدام یک از جنگ افزارهای حاضر در منطقه برای انجام حمله مناسب تر هستند . توسعه دهندگان این سیستم گفتند که این نرم افزار در هفته اخیر عهده دار انجام حملات توپخانه ای بر علیه نیروهای روسی بوده است که یکی از سنگین ترین حمله ها از آغاز این جنگ به شمار می رود . در طی دو روز ، بیشتر از 70 تانک و خودرو زرهی همراه با نیروهایی که حامل آن بودند ، در تلاش برای گذر از پل رودخانه سیورسکی دونتس ، با حملات توپخانه و هوایی هماهنگ شده نابود شدند . تحلیلگران نظامی این حمله را یکی از بزرگترین شکستهای روسها عنوان کرده اند . GIS Arta به وسیله برنامه نویسان اوکراینی توسعه داده شده است که در سالهای قبل اطلاعات نقشه نگاری دیجیتال را با شرکتهای بریتانیایی به اشتراک گذاشته بودند . این سیستم در سال 2014 و بعد از حمله روسیه به کریمه ، در ساختار ارتش اوکراین به کار گرفته شد . هر فرمانده به نقشه رمزگذاری شده الکترونیکی که اطلاعات زنده صحنه نبرد را نشان می دهد دسترسی دارد . بعد از تائید یک هدف ، ستاد فرماندهی با کمک این نرم افزار مشخص می کند که کدام واحد مختصات هدف را دریافت کند و چند ثانیه بعد ، هدف زیر آتش قرار می گیرد . فرآیند سیستم هدف یابی معمول به کار رفته توسط سایر ارتشها ، بعد از دریافت گزارش یک هدف تا زیر آتش قرار گرفتن آن حدود 20 دقیقه یا بیشتر زمان می برد اما با استفاده از GIS Arta زمان "اعلام تا آتش " به یک تا دو دقیقه کاهش می یابد . سیستمهای توپخانه ای که بر پایه سیستم آتش مرسوم روسی عمل می کنند ، همه قبضه های توپخانه را در یک نقطه متمرکز می کنند . در مقابل واحدهای آتشبار اوکراینی می توانند در پهنه منطقه نبرد پراکنده شوند و تهدید به حمله را از هر جهتی داشته باشند . این سیستم با محاسبه زمان رسیدن موشکها و گلوله های شلیک شده به هدف ، قابلیت هدف قراردادن همزمان هدف از چند مبدا مختلف را ایجاد می کند و باعث می شود واحدهای ضد آتش روسی برای مشخص کردن مبدا شلیک ، دچار گیجی و چالش شوند . برای گفتگو ، واحدهای نظامی اوکراینی که سیستم GIS Arta را به کار می برند در دسترس نبودند ، همچنین اطلاعاتی از این که تعداد هدفهای مشخص شده توسط این سیستم چقدر بوده است در دسترس نیست . هر چند ولادیمیر ، یکی از توسعه دهندگان این سیستم گفت : من به شما اطمینان می دهم که این تعداد زیاد است و تعدادی از نتایج آن در اخبار دیده می شوند . روسها قادر به پنهان شدن در صحنه جنگ نیستند ، هر جا که باشند ،حتی در خود روسیه ، ما آنها را خواهیم یافت . ویکتور ، یکی دیگر از توسعه دهندگان ، گفت : با توجه به این که ما با رادارها کار می کنیم ، نه تنها از محل حضور دشمن اطلاع داریم ، بلکه اگر شلیکی صورت بگیرد ، رادار می تواند محل هدف موشک را پیشبینی کند . بنابراین زمانی که موشک در پرواز است ، ما می توانیم به نیروهایمان در محل هدف آن ، برای ترک آنجا هشدار بدهیم . کاربرد سیستم ماهواره ای استارلینک ایلان ماسک ، باعث می شود که سیستم هدفگیری توپخانه ای با اطمینان به کارش ادامه دهد . تیم GIS Arta گفتند که آنها از کمک سریع ایلان ماسک برای حل مشکلات ارتباطی در اوکراین که از روز اول جنگ شروع شد ، قدردانی می کنند . منبع

نیروهای روس موفق شدن روستای کلیشچییوکا در جنوب غربی باخموت و کراسنوپلیکا در شمال شرقی سولدار را پاکسازی کنند واحدهای ارتش روسیه در محور ژاپوریژیا در حمله موفق شدن دو روستا و چندین منطقه را پاکسازی کردن و در حدود 5 کیلومتر در عمق خطوط ارتش اکراین نفوذ کنند . در دو ماه اخیر چندین تیپ اکراینی این منطقه را برای دفاع از باخموت ترک کرده بودن حملات پهپاد لانست دو توپ خودکششی کراب ساخت لهستان چهار توپ کششی 155 م م احتمالا ام 777 و FH70 2 توپ خودکششی 152 م م آکاتسیا دو راکت اندازگراد و RM70 تانک تی64 سامانه پدافندی سام 8 اوسا سامانه جنگ الکترونیک خسارتهای زرهی اکراین دو امرپ گریپی ترک - توپ خودکششی کراب نفربرهای بی ام پی و ypr 77 روسها برای شکار یک تانک تی 64 اکراینی دو پهپاد لانست به سمت آن پرتاب کردن که هر دو پهپاد با برخورد به شاخه های درخت بدون انفجار بروی تور استتار این تانک افتادن نبرد تانک ها در باخموت وشکار یک تانک تی 72 اکراینی بر اثر اصابت گلوله انرژی جنبشی تانک روسی البته خدمه این تانک نجات پیدا کرده اند برخورد مستقیم یک یا چند راکت ترموباریک سامانه توس روسی به یک تانک اکراینی و متلاشی شدن این تانک انهدام ستون زرهی اکراین شامل یک تانک و سه نفربر وکشته شدن چندین سرباز اکراینی در نتیجه حملات توپخانه ایی روسها گروه واگنر از توافق با اکراین برای انتقال اجساد نظامیان بجامانده در شهرک سولدار خبر داد. سه یا چهار کامیون روسی در حدود 7 نوبت اجساد این نظامیان را تحویل طرف اکراینی خواهند داد. قبلا گفته شد که حدود 500 سرباز اکراینی در درگیریهای دو سه روز اخر شهرک جان باختن و اکثر اجساد آنان در اختیار روسها قرار گرفته است . این تصویر درک بهتری از شدت درگیریها در باخموت و سطح خشونت در این نبرد را نشان میدهد . سربازان روس دهها جنازه را روی هم انداخته که عموما پیکر سربازان اکراینی هستن اما چند جنازه ابتدای متعلق به نظامیان روس بوده . سربازان روسی در کنار این اجساد در حال استراحت هستن. رسانه های اکراینی و غربی به طور واضح تری به شدت تلفات در باخموت اشاره میکنند به طور مثال روزنامه اشپیگل از سه رقمی شدن کشته های اکراینی در باخموت خبر داده . چندین رسانه ها اکراینی هم از رسیدن تلفات کلی ارتش اکراین به 140 تا 150 هزار کشته خبر دادن . یک سرهنگ اکراینی در ارتباط ویدئویی رقم تلفات کلی اکراین را 140 هزار کشته عنوان کرد. برای مقاسیه تعداد تلفات رزمی ایران در جنگ 8 ساله با عراق حدود 175 هزار کشته بوده . امریکا به اکراین پیشنهاد داده است که برای جلوگیری از انهدام یگانهای خودو حفظ این واحدهابرای انجام ضد حملات سراسری از باخموت ومناطق اطراف آن عقب نشینی کند . انتشار دائمی اخبار تلفات اکراین و ابراز نگرانی غربی ها هم قبلا در نبردهای لسیچانسک رخ داده بود . در واقع انتشار این دست اخبار به نوعی زمینه چینی روانی برای آغاز عقب نشینی ارتش اکراین و همچنین ارسال کمک های بیشتر به این کشور است .جالب آنکه اکراین حدود 12 هزار کشته در نبردلسیچانسک متحمل شد و بعد از انتشار اخباری مشابه ارتش اکراین این منطقه را تخلیه و سیل کمکهای غربی ها به این کشور سرازیر شد و سه ماه بعد با تعلل روسها اکراینی ها ضد حملات بزرگ خود را آغاز کردن چند سرباز جان باخته روس در درگیریهای باخموت

بسم ا... جنگ دراوکراین روز سیصد و نوزدهم الی سیصد و بیست و پنجم دوازدهم الی هیجدهم ژانویه 2023 صحنه جنگ در اوکراین – دوازدهم ژانویه 2023 1- ارتش روسیه احتمالا شهر سولدار را در 11 ژانویه بطور کامل تصرف کرده ولی روند ادعایی در خصوص نزدیک بودن محاصره باخموت ، مقداری بعید به نظرمی رسد . تصاویر ماهواره ای منتشر شده در روزهای 11 و 12 ژانویه 2023 نشان می دهد که ارتش روسیه بخش بزرگی از سولدار را به تصرف درآورده و نیروهای اوکراینی از غرب این شهر به بیرون رانده شده اند . ویدئوهای موجود نیز نشان میدهد که نیروهای واگنر آزادانه در شهر مستقر هستند . این در حالی است که وزارت دفاع روسیه هنوز تصرف این شهر بدست نیروهای روسی را اعلام نکرده ( یعنی واگنرکنترل شهر را بدست گرفته .م ) و اینکه ارتش اوکراین فاقد دفاع سازمان یافته در این شهر است . واحد سیگنال نیروی زمینی ارتش روسیه - اوکراین - ژانویه 2023 https://www.aparat.com/v/HzRYd 2- منابع غربی مدعی هستند که پوتین بشدت در حال رصد روند فعالیت های پایگاه نظامی – صنعتی روسیه و میزان کارکرد آنها به منظور حل چالش های فناوری و تجهیزاتی ارتش در جنگ با اوکراین است . به گفته این منابع ، انتظارات غیرواقعی در خصوص توان جبران خسارتهای وارده در کرملین وجود دارد . پوتین در جلسه ای علنا از دنیس مانتوروف بدلیل عدم سفارش دولتی به شرکتهای هوانوردی روسی انتقاد کرد و وی را زیر سئوال برد . به گفته وی ، برخی شرکتها هنوز سفارشی را برای سال 2023 دریافت نکرده اند و این مساله باعث شد تا مانتوروف به این مساله اعتراف کند . پریگوژین . رئیس گروه واگنر منابع غربی مدعی هستند که پس از تصرف سولدار ، کشمکش پیدا و پنهانی میان وی و وزارت دفاع روسیه بر سر تقسیم افتخارات ناشی از تصرف سولدار بوجود آمده و همچنان ادامه دارد 3- اداره اطلاعات ارتش اوکراین گزارش داده که فرماندهی ارشد ارتش روسیه در حال کسب آمادگی های اولیه برای اعمال اصلاحات بنیادین در سال جاری است ولی ارزیابی های فعلی نشان می دهد که روسها برای رساندن این روند به سرمنزل مقصود با چالش های بزرگی روبرو هستند . به گفته این منبع ، ستاد کل ارتش روسیه قرار است تا تعداد پرسنل نظامی خود را به 1.5 میلیون نفر برساند ( از 1.350.000 نفر در سپتامبر2022 ) و این به معنای یک افزایش 20درصدی است . اولین نشانه از حضور هویتزرهای 155 م.م M109A4BE که در تابستان امسال توسط انگلیس ، از انبار ارتش بلژیک خریداری گردید گفته میشود حدود 20 قبضه / دستگاه از هویتزر به کیف تحویل شده است کارشناسان نظامی معتقدند که این تصمیم به معنای تصمیم روسها برای ادامه این جنگ فرسایشی و طولانی مدت است . این اظهارات تنها یک روز پس از ادعای شویگو در خصوص آغاز روند تشکیل 17 لشکر جدید صورت گرفته و برخی معتقدند که این اعلام به معنای ادامه برنامه اصلاحات ساختاری ارتش در قالب برنامه پیشین ارتش برای ساده سازی نیروی زمینی و حرت بسمت ساختار رزمی در مقیاس تیپ های رزمی است . ولی در مجموع این نشانه ای بر قصد کرملین برای ادامه روند جنگ در اوکراین است . تی-72 ام- یک اوکراینی که در نزدیکی روستای Stavki جمهوری دونتسک منهدم شده ... 4- روند عملیات آفندی واحدهای روسی و اوکراینی در محور سواتوو- کرمینا ادامه دارد . راست : یک قبضه هویتزر ام777 منهدم شده اوکراینی چپ : برخی منابع مدعی هستند که علت سقوط بالگرد حامل وزیر کشور اوکراین ، شلیک یک تیر موشک ایگلا یا استینگر از سوی عناصر دفاع منطقه ای ارتش اوکراین بوده است ( خسته نباشی .... خدا قوت پهلوان ...!! ) 5- ارتش روسیه همچنان در محورهای باخموت ، آودیوکا و غرب شهر دونتسک آرایش تهاجمی خود را حفظ نموده است . راست : آکاردئون ..... نه .... سامانه ضد پهپاد .. چپ : سرهنگ یوری یورچیک ، جانشین و رئیس ستاد هنگ دفاع منطقه ای در جریان نبردهای سولدار کشته شد 6- عملیات دفاعی ارتش روسیه در ساحل شرقی دنیپر ادامه دارد . سامانه دفاع هوایی اوسا بهینه شده که قرار است به ارتش اوکراین تحویل شود تصویر ، جزئیات این سامانه بروز شده را به نمایش گذاشته است . 7- آندری کارتاپولوف ، رئیس کمیته دفاع دومای دولتی روسیه اعلام نموده که به احتمال بسیار زیاد ، سن ورود به خدمت سربازی از بهار 2023 افزایش پیدا خواهد کرد . این مقام روسی مدعی شده انتقال به سیستم جدید سربازی حدود سه سال طول می کشد و درآن حداقل سن ورود بخدمت از 18 سال به 21 و حداکثر از 27به 30 افزایش پیدا خواهد کرد . اولگ سالیکوف 8- اولگ سالیکوف ، فرمانده کل نیروی زمینی روسیه به بلاروس مسافرت نموده تا کنترل تمرینات مشترک میان دوکشور را دراختیار بگیرد . این گروه رزمی مشترک اینک RVG نام گرفته است . واحد تعمیر و نگهداری زرهی ارتش روسیه - اوکراین / ژانویه 2023 https://www.aparat.com/v/rpED2 پیگیری اخبار MDCOA : 1-جانشین اداره عملیات ستاد کل ارتش اوکراین مدعی شده که ارتش روسیه الگوهای از قبل تعیین شده ای را برای رزمایش زاپاد 2023 با ارتش بلاروس انجام خواهد داد . این تمرینات در حالت عادی هر 4سال یکبار انجام می شد ( آخرین آن درسال 2021 اجرا گردید ) . براساس ادعای وی ، دو ارتش قصد دارند تا رزمایش موسوم به سپراتحادیه 2023 را نیز اجرا نمایند برای همین واحدهای روسی در حال سرازیر شدن به داخل خاک بلاروس هستند . علاوه براین ، نیروی هوایی روسیه در حال ایجاد یک گروه رزمی جدید در بلاروس تحت پوشش تمرینات تاکتیکی مشترک با نیروی هوایی بلاروس است و حداقل 10 فروند میل-8 و میل-24 در استان مینسک مستقر شده است . عناصری از تیپ 19 گارد مکانیزه ارتش بلاروس نیز وارد تمرینات مشترک شده اند و این روند برای تیپ11 گارد نیز اجرا گردیده بود . راست : ارتش کانادا قرار است تا 200 دستگاه خضموک سناتور را به کیف تحویل دهد چپ : خضموک پانترا تی-6 اکنون در سازمان رزمی تیپ47 مکانیزه ارتش اوکراین خدمت می کند صحنه جنگ در اوکراین – سیزدهم ژانویه 2023 1-وزارت دفاع روسیه در 13 ژانویه بطور رسمی تصرف سولدار را اعلام نمود . در این اعلامیه نامی از گروه واگنر برده نشده بود به همین دلیل واکنش هایی را در میان میل بلاگرهای روسی ایجاد نمود . به همین دلیل وزارت دفاع در بیانیه مجدد خود به این مساله اشاره نمود . 2- منابع خبری روسی مدعی شده اند که پریگوژین از این پیروزی برای افزایش اعتبار خود در روسیه استفاده خواهد کرد . ارتش اسلواکی تا امروز 8 دستگاه / قبضه هویتزر 155 م.م زوزانا 2 را به کیف تحویل داده است 3- منابع غربی معتقدند که پوتین در حال برنامه ریزی به منظور تضعیف اعتبار پریگوژین در رسانه های داخلی روسیه از طریق جذب میل بلاگرهای مشهور روسی است . 4- مقامات ارشد اوکراینی مدعی شده اند که عملیات نظامی در بهار 2023 تشدید خواهد شد ولی احتمال شروع حملات از بلاروس همچنان بعید است . به گفته رزنیکوف ، بهار فرصت مناسبی برای طرفین است تا سرعت عملیات نظامی خود را افزایش دهند . روسها در حال جمع آوری سلاح و مهمات در جنوب وشرق اوکراین است . 5- ارتش روسیه در حال اجرای ضدحملات محدود در محور سوواتو- کرمینا هستند و ارتش اوکراین نیز متقابلا در کرمینا دست به حمله زده است . 6- اداره اطلاعات ارتش اوکراین اعلام نموده که ارتش روسیه در حال برنامه ریزی برای افزایش تعداد پرسنل خود به 2 میلیون نفر است ولی تاریخ تکمیل این برنامه هنوز مشخص نیست . صحنه جنگ در اوکراین – چهاردهم ژانویه 2023 1- موج تازه حملات موشکی روسیه در 14 ژانویه به زیرساختهای حیاتی ارتش اوکراین صورت گرفت . در این حملات ، به گفته مقامات دولت کیف ، 50 حمله موشکی و سه حمله هوایی علیه کیف ، خارکف ، اودسا ، کریوی ریگ ، دنیپرو ، وینیتسیا و شهرکهای نامشخصی در غرب اوکراین انجام شده . برخی منابع مدعی هستند که 28 حمله موشکی با استفاده از کروزهای خا-22 /101 و 555و درنهایت کالیبر ثبت شده که از این تعداد ، 18 موشک سرنگون شده اند . 2- مقامات غربی به شکل فزاینده ای در حال اعلام هشدار به کیف در خصوص آغاز موج دوم بسیج محدود در روسیه است . روزنامه تایمز در 13 ژانویه گزارشی را منتشر نمود که درآن ادعا شده بود ، پوتین در حال حاضر امکان اعزام موج جدیدی از نیروی انسانی تازه نفس را به صحنه جنگ در اوکراین دارد که ممکن است تا آوریل 2023 ادامه داشته باشد . به گفته یک مقام غربی ، دفاتر استخدام ارتش در مناطق مختلف روسیه بشدت در حال فعالیت بود و افکارعمومی روسیه نیز بدلیل نگرانی از عواقب ناکامی از جنگ حمایت می کنند . واحدهای زرهی روسی در شرق دنیپر - موضع استراحت/ موضع آتش - ژانویه 2023 https://www.aparat.com/v/8sQuw صحنه جنگ در اوکراین – پانزدهم ژانویه 2023 1-مقامات اوکراینی مدعی شده اند که برخورد یک موشک خا-22 به یک ساختمان در دنیپرو ، باعث کشته شدن 25 تا 30 غیرنظامی شده است . این مقامات اعلام کرده اند که توان مقابله با خا-22 را ندارند . در حالی که برخی گزارش ها نشان میدهد که اشتباه پدافند هوایی اوکراین باعث این حادثه شده است . 2- ارتش روسیه مدعی شده که پاکسازی سولدار را به اتمام رسانده و در حال آماده سازی برای حمله به مواضع ارتش اوکراین در شمال ، غرب و جنوب غربی این شهر است . 3- ارتش اوکراین مدعی شده که نیروی واگنر برخی واحدهای خود را به استان خرسون منتقل نموده ولی مستنداتی در این زمینه ارائه ننمود . منابع غربی مدعی هستند که بزودی مهمات زمین پایه جی دم به اوکراین تحویل خواهد شد نقشه سمت چپ ، محدوده ای است که تاثیر گذاری این سلاح پس از تحویل را به نمایش می گذارد صحنه جنگ در اوکراین – شانزدهم ژانویه 2023 1-کشمکش بین کرملین و پریگوژین برسر اینکه چه کسی سولدار را تصرف کرده ، همچنان ادامه دارد . منابع اوکراینی مدعی هستند که در محور آودیوکا/ دونتسک 7 دستگاه نفربر بی ام پی-1 ارتش روسیه با آتش توپخانه ارتش این کشور منهدم شده است 2- دبیرکل ناتو مدعی شده که جنگ دراوکراین ، در محله تعیین کننده خود قرار گرفته ولی این به معنای مرحله نهایی آن نیست و ارتش روسیه در حال برنامه ریزی به منظور استفاده از منابع خود برای خاتمه دادن به جنگ است . وضعیت تلفات نظامی ارتش اوکراین چندان جالب نیست و سانسور نظامی هم مانع از انتشار قبرستان های آباد شده اوکراین نمی شود گورستان متروکه VSUshnikov در کیف که به لطف ناتو ، مجددا رونق گرفته است 3- ارتش روسیه در شمال باخموت دست به پیشروی زده و این امکان وجود دارد که با مشاهده این دستاوردها ، روند عملیات در جنوب این شهر نیز تشدید شود . وضعیت بهداری ناحیه نظامی غرب روسیه در جنگ اوکراین - ژانویه 2023 https://www.aparat.com/v/P1k9r صحنه جنگ در اوکراین – هفدهم ژانویه 2023 1-شویگو وزیر دفاع روسیه در 17 ژانویه اعلام نمود که پوتین دستور داده تا روند اصلاحات نظامی بین سالهای 2023 تا 2026 به منظور گسترش نیروهای مسلسح متعارف روسیه و کسب آمادگی برای ادامه جنگ دراوکراین ، با سرعت بیشتری ادامه پیدا کند . به گفته این مقام روسی ، تغییرات گسترده نامشخصی در ساختار اداری ارتش ایجاد می شود و علاوه براین ، اجزای ساختاری نیروهای مسلح نیز می بایست بازسازی شوند . به همین منظور ، مناطق نظامی مسکو و لنینگراد ، بازسازی خواهند شد ، یک سپاه جدید در مرز فنلاند ایجاد می شود . با اینکه همه تقریبا اطلاع دارند که ضریب تاثیر چنین سلاحی در برابر بدون سرنشین های مهاجم روسی چقدر است ولی برخی معتقدند که انتشار این تصاویر ، به نوعی بازی بخش رسانه ای ارتش کیف برای جلب ترحم افکار عمومی کشورهای عضو ناتو و فشار برسیاستمداران این کشورها ، برای تحویل سامانه های دفاع هوایی پیشرفته تر به این کشور جنگ زده است علاوه براین پادگان های آموزشی احیاء شده و رده مربیان و متخصصان افزایش پیدا خواهند کرد . بدین ترتیب ، گفته میشود که ارتش روسیه حداقل 2 لشکر جدید هوابرد ، سه لشکر جدید موتوریزه ، تجدید ساختار 7 تیپ ناوگان شمالی و جنوبی را بخود خواهد دید ، نیروی دریایی به 7 لشکر مکانیزه جدید و 5 لشکر تفنگدار دریایی ارتفاء سازمان پیدا خواهد کرد . یکی از عجیبت ترین جنگ های قرن 21 تا این تاریخ ، جنگ روسیه و اوکراین بوده و ظاهرا مهمات ایرانی ( در اینجا راکتهای 122 م.م از خانواده آرش ) توسط ارتش اوکراین در حال استفاده است گفته شده این مهمات تولید سال 2022 است هنوز مشخص نیست که این مهمات چگونه بدست اوکراین رسیده برخی معتقدند که قاچاقچیان سلاح اقدام به ارسال این مهمات به اوکراین نموده اند برخی دیگر هم مدعی هستند که این مهمات توسط یک کشور ثالث خریداری و به کیف تحویل داده شده است سیمون وایز ( ارباب جنگ ) روحت شاد در همین زمینه ، منابع غربی معتقدند که ارتش روسیه تحت پوشش این روند در حال تقویت سازمان رزمی خود برای ادامه جنگ دراوکراین است ولی مشخص نیست که آیا در سه سال این کارشدنی خواهد بود یا خیر .! به گفته این منابع ، روسها می توانند اسماً لشکرهای جدیدی را تشکیل دهند ولی آیا نیروی کافی برای تبدیل کردن آنها به واحدهای نظامی وجود خواهد داشت یا نه . بعنوان مثال بازسازی لشکر 150 مکانیزه ( جمعی ارتش هشتم تسیلحات ترکیبی ) بیش از یکسال بطول انجامید . با این حال نشانه هایی وجود دارد که پوتین این روند را آغاز و ادامه خواهد داد ولی سال سال 2024 ممکن است بطور کامل چهره ارتش روسیه را تغییر دهد و این زنگ خطری برای ناتو محسوب می شود . هاموی اینجا ... هاموی آنجا ... هاموی همه جا ... ارتش روسیه هم ظاهرا به جرگه کاربران هاموی پیوسته .. !!!1 2- منابع غربی مدعی شده اند که به احتمال زیاد در چند روز آینده ، پوتین دستور شروع موج دوم بسیج نظامی را صادر خواهد کرد . وزارت دفاع روسیه نیز در تلاش است تا سطح حرفه ای گری در ساختار ارتش را افزایش داده و اثربخشی زنجیره فرماندهی را در یگانهای کوچک ( مقیاس تیپ ) بهبود بخشد . راست : هاموی منهدم شده ارتش اوکراین چپ : تکنیکال منهدم شده ارتش اوکراین منقش به تصویر استفان باندرا ، رهبر فاشیست های اوکراینی 3- رئیس جمهوری صربستان از گروه واگنر درخواست کرد تا روند استخدامی خود را در این کشور متوقف کند . محور باخموت 18 ژانویه 2023 این نقشه منتسب به گروه واگنر بوده و اگر مبناء تحلیل قرار گیرد ، روسها از سه محور در حال وارد کردن فشار به واحدهای اوکراینی در این شهر هستند صحنه جنگ در اوکراین – هیجدهم ژانویه 2023 1-سخنرانی پوتین در سالروز بزرگداشت محاصره لنینگراد به گفته برخی منابع غربی ، تلاشی از سوی کرملین ، برای بازسازی شرایط جنگ بزرگ میهنی ( عنوان جنگ دوم جهانی در روسیه ) و آماده کردن افکار عمومی برای ادامه جنگ طولانی در اوکراین به نظرمی رسد. پانسیر اس -1 در حال انتقال به بخش فوقانی ساختمانی ( احتمالا در مسکو ) علت این کار هنوز روشن نیست ولی شاید اطلاعاتی به روسها رسیده باشد که کیف درحال برنامه ریزی برای حمله پهپادی به مسکو است محور سولدار 19 ژانویه 2023 پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع1 منبع2 منبع3 منبع4 منبع5 منبع6 منبع7

بسم الله الرحمن الرحیم چهره در حال تغییر نیروهای ترکیبی نوشته : بنجامین جنسن و ماتیو استرومیر منبع : War on the Rocks MAY 23, 2022 قسمت اول : طبیعت نیروهای ترکیبی : همانند خود موضوع جنگ ، یک وجود پایدار با یک ماهیت در حال تغییر ، برای مفهوم نیروهای ترکیبی ( combined arms ) هم وجود دارد . نیروهای ترکیبی طوری به هم تنیده می شوند که توانایی های ترکیب شده شان به شکل همزمان قابلیت اجرا داشته باشند . به شکل سنتی این ترکیب شامل آتش غیر مستقیم و مستقیم برای پشتیبانی تحرک زمینی برای نزدیک شد به مواضع دشمن است . برای استفن بیدل ، مفهوم نیروهای ترکیبی در ایده کاربرد نیرو خلاصه می شود . از این نظر ، روش جنگ خیلی کم به حجم نیرو می پردازد و بیشتر در مورد تحرک است ، به کار بردن ضرباهنگ درست و هدف قرار دادن دشمن ، باعث می شود در وضعیت دشواری قرار بگیرد که که انسجامش کاهش پیدا کند . با نگاه از یک از یک دید دیگر ، کارآیی نیروهای ترکیبی برای ترکیب تاثیرات هستند : تاثیر مواردی مثل ترکیب آتش و حرکت ، رویکردهای مستقیم و غیر مستقیم بین حیطه ها ، راهها و ابزارهای معمول و غیر معمول . کاربرد نیروهای ترکیبی فضای تصمیم بین قسمتهای مختلف را کاهش می دهد . در به کارگیری نیرو هر چقدر تاثیر در کاهش فضا و زمان تصمیم و عملکرد نیروهای مختلف بیشتر باشد ، با احتمال بالاتری نتیجه عملیات به فروپاشی سیستم دشمن منجر خواهد شد . ایده کاربرد نیروهای ترکیبی یک مفهوم تاکتیکی است ولی در قرن 19 و 20 در سطح تحرکهای عملیاتی هم اجرا شد . نخبگان ارتش پروس دورنمایی از قواعد عمومی و طرحهای تحرک را بر پایه نبرد کانای در 216 قبل از میلاد پرورش دادند . مفهوم پاتیل آتش ( fire cauldrons ) یا kesselschalt یک جزء کلیدی از طرح ریزی عملیاتی بود . با رشد و تقویت شدن هر چه بیشتر توپخانه و گرایش از تجهیزات آتش مستقیم به طرف اتش غیر مستقیم و با ورود هواپیماها به جنگ ، این مفاهیم به جنگ افزارهای مدرن ماشینی ( مکانیزه ) هم انتقال پیدا کردند و ردی از تخریب را پشت سر خودشان به جا گذاشتند . به طور قابل بحثی این هنر جنگ ( به طور مثال در حوزه تاکتیک ها ) تلاش می کند که بین هنر عملیات و پویشی برای دستیابی به اهداف واقعی استراتژیک پلی ایجاد کند . مفهوم نیروهای ترکیبی امروزه هم ارزش خودش را حفظ کرده است و مانند یک الگو برای نبردهای امروزی عمل می کند . زیرشاخه ها و تصمیم ها : پیدایش ویژگی نیروهای ترکیبی . سازمانهای نظامی نهادهای پیچیده ای هستند که مخلوطی از عوامل سیاسی ، اجتماعی و فناورانه روی آنها تاثیر دارد . این عوامل باعث ایجاد محدودیت در چگونگی ایجاد تحرک توسط گروهها ( گروه و حرکت دولتی یا نظامی ) برای مردم و منابع در راستای ایجاد آرایشهای جنگی می شوند. موسسات سیاسی ، مبانی نظامی را تغییر می دهند . ساختارهای فرهنگی و اجتماعی تاکتیکها را شکل می دهند . پیشرفتهای فناوری این فرایند ها را تغییر می دهند و این که چگونه ملتها قدرتهای جنگی را ایجاد کنند یا به کار ببرند را اصلاح می کنند . در تفکر پیشرفته جنگی ، زیر شاخه های جدید مثال های جدید فراهم می کنند . استراتژی های حاصل شده از آنها ، پیشنهادهای جدید می کنند : به عنوان مثال برتری فناورانه ( مزیت های ایجاد شده با کیفیت ) برای غلبه کردن جمعیت های نظامی متعارف ( به عنوان مثال برتری عددی ) یا همان " بهتر بیشتر را شکست می دهد" . اولین زیرشاخه در این زمینه ، یا آنچه که برنارد برودی عصر موشک می خواند ، تفکر در هر دو موضوع توازن قدرت و استراتژی را به طور کامل دگرگون کرد. تغییر ایجاد شده حاصل به وجود آمدن سلاحهای هسته ای و پیشرفت در حملات دوربرد بود . ظهور سلاحهای گرما هسته ای یک مجموعه آبشاری از بحثها را در باره احتمال خطر ، تشدید جنگ و توانایی برای حمله دوم ، نمایان کرد . ارتش ایالات متحده رویکردهای جدیدی برای نیروهای ترکیبی در یک میدان جنگ هسته ای آزمایش کرد و همزمان توانایی نیروهای متعارف را هم برای فراهم آوردن گزینه های پاسخهای قابل انعطاف تر افزایش داد . فناوری جدید ، با پالایش توسط تصاویر جنگهای آینده چهره نیروهای ترکیبی را تغییر داد . البته تصاویر جنگهای آینده به عادت های نظامی و انگاره فرهنگ عامه اتصال دارد . ادامه دارد ....

بخش هشتم... حدود 40 تا 50 قطار در روز به فراتر از کیف سفر می کردند،اما تنها 24 قطار در روز قادر به عبور از دون برای پشتیبانی از نیروهای عملیاتی بودند که باعث تاخیر و کمبود سوخت شد.در ۲۰ سپتامبر ۱۹۴۲ زمانی که یک خط انشعابی از استالینو به لیچاجا باز شد و از دونتس در بلایا کالیتوا بر روی یک پل ۲۷۰ متری دو مسیره تا چیر که روزانه حدود ۹ تا ۱۲ قطار از ان استفاده میکردند،عبور کرد اندکی تاخیرها کاهش یافت.با این حال ،بخاطر پل های ویران شده همچنان نیاز بود کالاها با کامیون ها به محل بارگیری قطارها منتقل شده تا از طریق قطار برای استالینگراد فرستاده شوند. به عنوان مثال، در 20 اکتبر وضعیت عرضه علوفه در شهر چنان تنگ شد که ارتش اسب های خود را به عقب در روستوف فرستاد تا تقاضا را کاهش دهد، اما این عمل ، عملاً ارتش را برای زمستان بی حرکت کرد. اگر شرایط برای آلمان سخت بود،پس برای مدافعان شهر فاجعه بار بود! زیرا ۳ خط راه آهن به استالینگراد می رسید.از شمال غربی یک خط تک مسیر به پوورینو-مسکو توسط پیشروی آلمانی ها قطع شد و فراتر از ایلولیا قابل استفاده نبود،و خطوط به سمت غرب و جنوب نیز هر دو تحت کنترل آلمانی ها بودند. درکرانه شرقی ولگا، خط ساراتوف-اورباخ- آستاراخان با روزانه 19 قطار با یک ایستگاه تنظیم در باسکونچاک مورد استفاده قرار می گرفت ، اما این خط، 140 کیلومتر از شهر با یک خط انشعابی تا بندر ولگا فری فاصله داشت که در سپتامبر 1942 تکمیل شد، اما تنها 8 قطار در زمانی که تقاضا برای 10 قطار بود بر روی آن حرکت می‌کردند. شهر و جبهه جنوب شرقی هر دو دارای جاده های نظامی بودند که آنها را به باسکونچاک(دریاچه نمک باسکونچاک با مساحت ۱۱۵ کیلومتر مربع در استان استاراخان روسیه قرار دارد)متصل می کرد. اما حمل و نقل موتوری دچار کمبود بود و جبهه استالینگراد تنها 2500کامیون داشت، در حالی که تعداد کامیون های جبهه دون 3600 و جبهه جنوب غربی ۳۱۹۷ دستگاه بود.جبهه دون و جنوب غربی می توانست سه خط راه آهن را که از ساراتوف، بالاتوف و پوورینو عبور می کرد، و دارای جاده هایی برای اتصال به خط مقدم بود ، تامین کند. قطره ای از این ترافیک می توانست با رفتن به کامیشین و انتقال به رودخانه ولگا به شهر استالینگراد راه پیدا کند.با این حال،این مسیرها از شمال زیر آتش توپخانه و حمله هوایی قرار داشتند. تلاش برای بهبود خطوط راه‌آهن و ترمیم آسیب‌های ناشی از بمباران توسط شوروی ادامه داشت.در حالی که آلمانی ها با یک راه آهن آسیب دیده دست و پنجه نرم می کردند، شوروی مجبور شد از خطوط اصلی شبکه راه آهن خارج شود و از خطوط ثانویه (انشعابی)استفاده کند،بنابراین تلاش آنها به سمت ارتقاء این شبکه برای پاسخگویی به تقاضای اضافی معطوف شد.برخی از کارها قبلاً در اوایل سال به عنوان بخشی از یک مسیر جدید برای تأمین نفت، از جمله خط جدید در سواحل غربی دریای خزر، تکمیل شده بود. مزیت کلیدی شوروی در مهارت های عملیاتی برتر آنها بود که به آنها اجازه می داد 63251 واگن را عملیاتی کرده و 13749 واگن تدارکاتی را بین 23 جولای و 18 نوامبر به جبهه استالینگراد تحویل دهند که تقریباً 15 قطار در روز (9750 تن) است. لکوموتیوها با سرعت آهسته حرکت می کردند که به آنها اجازه می داد با سیگنال دهی های نچندان مدرن(در برخی موارد با استفاده از سربازان دارای پرچم) با فواصل کم بین قطارها و تراکم بالا در خط حرکت کنند.از مسیرها بر اساس کیفیت آنها استفاده میشد، مثلا قطارهای بارگیری شده در مسیر خوب حرکت می کردند و قطارهای سبک‌تر و بدون بار در مسیر ضعیف و قدیمی تر برمی‌ گشتند. از رمپ‌های تخلیه متحرک برای طولانی‌تر کردن سکوهای ایستگاه استفاده می‌شد. قطارها اغلب نیروها و تجهیزات سبک‌تر را در فاصله ۲۰ کیلومتری ایستگاه تخلیه می‌کردند تا با ورود قطار به ایستگاه، تاخیری در تخلیه تجهیزات سنگین ایجاد نشود. نمونه ای از یک نقطه تخلیه در تصویر بالا مشاهده می شود. وجود تعداد زیادی از کارگران به تیم های تعمیر و نگهداری اجازه داد تا در امتداد خطوط راه آهن مستقر شوند تا با استفاده از انبوهی از مواد ریخته شده در کنار ریل،آسیب های ناشی از حمله هوایی و قطارهای آسیب دیده را تعمیر کنند. این اقدامات توسط 500 تا ۶۰۰ لوکوموتیو پشتیبانی می‌شد.مزیت اصلی آنها این بود که آنها واحدهای مستقلی بودند که پشتیبانی مهندسی، پمپ های آب قابل حمل و سایر تجهیزات را برای افزایش ظرفیت انبارهای لوکوموتیوهای محلی حمل می کردند. NKPS در سرعت بازسازی خطوط راه آهن ویران شده و به ویژه در بازسازی پل ها در حال شکست بود، عاملی که بهره برداری بیشتر از ضد حمله اولیه را به تاخیر انداخت. ناوگان کامیون در سطح پایینی قرار داشت و کامیون های ساخت خارج هنوز به جبهه نرسیده بود. الکساندر ورث نویسنده،روزنامه نگار و خبرنگار جنگی روسی شرایط را اینگونه توصیف میکند : اسب ها،اسب ها و اسب های بیشتر...در حال کشیدن اسلحه و توپ ها و واگن های بزرگ سرپوشیده.و صدها کامیون با چراغ‌های جلوی روشن با این حال،هنگامی که جبهه جنوب غربی ضد حمله خود با نام زحل کوچک (Little Saturn) را آغاز کرد نقطه شروع عملیات ۱۴۰ کیلومتر دورتر از راه آهن بود و کامیون‌ها قادر به تجهیز کامل واحدها و تخصیص کامل منابع انها نبودند.علاوه بر این حمله کنندگان ۲۰۰ کیلومتر را در طی ۶ روز تصرف کردند و عملیات در ۳۴۰ کیلومتری بعد از انتهای راه آهن پایان یافت. ادامه دارد... مترجم SHAHDAD استفاده از این مطلب با ذکر نام انجمن میلیتاری مجاز می باشد.

Tupolev Tu - 22 Blinder Cutaway

سلام و عرض ادب خدمت دوستان و همراهان میلیتاری بدون مقدمه ، یه بار دیگه به این تصویر دقت کنیم یک توضیح : تا اونجایی که متوجه میشم ( و قبلا تو بروزرسانی هم عرض کردم ) ، اصولا موشک های پدافندی با توجه به ماموریت تعریف شده براشون که میشه همون ( تحمل ) شتاب اولیه ی زیاد برای شروع پرواز و همینطور ( تحمل) شتاب جانبی زیاد برای مانور دادن هست ، نیاز سنجی ، ایده پردازی ، طراحی و ساخته میشن . بنابراین در قسمت بدنه اصلی و یا قسمتهایی که مربوط به مانور دادن ( بالچه ها ، عملگرها ، قطعات مرتبط با کنترل بردار رانش و ... ) هست ، از فلزات و یا آلیاژهای مناسب و مستحکم برای این کار استفاده میکنن . این امر باعث میشه که برخی از این قطعات حتی بعد از انهدام موشک هم به شکل کامل از بین نروند و تا حدود زیادی قابل تشخیص باشن . خب این قطعات رو میشه تو پرتابگر منهدم شده ی مورد نظر به وضوح دید و مشخص کرد . برای مثال میشه به وضوح قسمت انتهایی موشک دوم ( پایینی از راست ) رو که پس از انهدام ، تو کنیستر چرخیده و گیر کرده رو دید . یا قسمت سر جنگی موشک بالایی از راست رو دید که تقریبا سالم ( از نظر حفظ ظاهر و اگرنه مرخص هست ) مونده . و یا قسمت انتهایی موشک پایینی از چپ رو دید که مجموعه ی کنترل بردار رانش اون و به شکل نیمه ذوب شده ، موجود هستش . البته در مورد کنیستر بالا از چپ با توجه به حفظ ظاهر قسمت انتهایی اون و نبود تصویر با زاویه مناسب ، نمیشه ادعایی در مورد خالی و یا پر بودنش موقع آسیب دیدن کرد . با توجه به حالت عملیاتی بودن خانواده ی پدافندی اس ۳۰۰ و الباقی نوادگانش ، این سامانه برای قرار گرفتن در حالت عملیاتی ، نیاز به عمود کردن کنیسترهای موشک خودش داره و با توجه به افقی بودن کنیسترهاش ، مشخصا این پرتابگر موقع آسیب دیدن عملیاتی نبوده . سناریو ها : ۱_ با توجه به پیش بینی های قبلی و سخت گیری های زیاد بابت ساخت مجموعه های پدافندی ، احتمال آتش سوزی خود به خود مجموعه ، اگرچه نشدنی نباشه ،اما با درصد بالایی کمتر محتمل هست . ۲_ احتمال هدف قرار گرفتن توسط موشک و یا گلوله ی توپخانه ایی هدایت شونده (مرسوم ) هم ، با توجه به انرژی جنبشی زیاد این دو حامل مواد منفجره و سطح تخریب زیادی که اونها روی بدنه ی اصلی و شاسی خودرو به وجود میارن ، به نظر دور از ذهن میاد . ۳_با توجه به نوع تخریب مجموعه ، سناریوی ذهنی حقیر ، انهدام از طریق پهپاد انتحاری و یا همونطوری که جناب امینور هم بهش اشاره کردن ، تخریب توسط واحد های چریکی (به هر شکل ) هستش . به این صورت که این پرتابگر رو در زمانی که در حالت عملیاتی نبوده ، هدف قرار دادن . با توجه به پوشش گیاهی و ... محیط جنگ ( که امکان اختفا برای نظامیان دو طرف رو فراهم میکنه ) ، به احتمال زیاد و قابل قبول تر ، تیم ضد زره (و یا هدایت کننده پهپاد ) این آسیب رو وارد کردن . با توجه به نوع آسیب وارد شده ، به نظر و احتمالا این انفجار از روی بدنه ی کنیستر دوم از راست ( موشک پایینی ) شروع شده ، و حرارت زیاد سوخت پر انرژی جامد موشک ادامه ی آسیب زدن ( ذوب شدن ، تغییر حالت و شکل فلزات و یا حتی انفجارهای کوچکتر بعدی ) رو به عهده گرفته . ۴ _ به هر منظوری که بوده ، پرتابگر منهدم شده رو به زور یدک کشیدن و به محل فعلی عکس منتقل کردن . این رو میشه از روی رد رینگ روی خاک حاصلخیز اون تصویر و همینطور کپه ی خاک جمع شدن جلوی توپی و رینگ خودروی حامل دید . ۵_ با توجه به شکل آسیب ، محموله ی مواد منفجره ی شروع کننده ی انهدام ، در بیشترین حالت نبایستی بیشتر از چند کیلوگرم باشه . ۶_ در میدان جنگ و اطرفش و یا اگر امکانش باشه در هر نقطه ایی ( قبل از انجام باید تبعاتش سنجیده بشه ) که دست طرفین برسه ( بویژه اینکه الان و در اینجا ارتش مهاجم در خاک مدافع حضور داره ) ، هر نوع ابزار نظامی دشمن ، در هر حالتی و یا هر نقطه ایی که باشه ، هدف مشروع هستش و انهدامش ، آسیب رساندن به جبهه ی دشمن و نفع رساندن به جبهه ی خودی به حساب میاد و مستحق تقدیر ... ( حالا دشمن از نگاه دو طرف نبرد مشخصه ). البته اگر مدافعین از لحظه ی انهدام فیلمی هم تهیه و منتشر میکردن ، عیش ایشان تکمیل میشد . پ ن این مطلب بر اساس تحلیل شخصی حقیر از تصاویر موجود تو این تایپک شکل گرفته و اگر پس فردا تصویر بهتری هم پیدا شدکه باعث شد مطلب حقیر نیازمند اصلاح باشه ، گناهش به گردن نظامیان روسیه ، اوکراین ، عکاس و ارائه دهنده ی نظامی ( مسئول مربوطه ) تصاویر که تصاویر کامل تر رو قرار ندان .

با سلام این هرچی که بوده ، مشخصه که فاقد موشک و درحالت غیر عملیاتی بوده و زدنش افتخار بزرگی نیست که اوکراین بخواد پز زدن اس 400 رو بده .

خیلی نکته لطیفی بود مثل اینکه جناب MR9 در ساحت شیطان بزرگ هم مخالفین خاص خودشان را دارند البته به شرطی که جرات نبرد را داشته باشید قبلا بزرگی فرمود جنگی اتفاق نخواهد افتاد !

چهره در حال تغییر نیروهای ترکیبی نوشته : بنجامین جنسن و ماتیو استرومیر منبع : War on the Rocks MAY 23, 2022 قسمت دوم : یک زیر شاخه دیگر از استراتژی در نظر می گیرد که دولتها می توانند با جابجایی منابع ، فرآیندهای نوآوری را به سمت رقابت قدرتهای بزرگ هدایت کنند . برای این کار باید مخلوطی از آزمایشگاههای ملی و منابع مالی حکومتی را با پیشگامان بخش خصوصی و روشهای آزمایشگاهی ادغام کنند تا انواع جدیدی از تشکیلات رزمی را تولید شود . این خط فکری که به عنوان دومین زیرشاخه تعریف می شود ، باعث شد در بین گروههایی مانند اداره بررسی نهایی (the Office of Net Assessment ) و موسسه تحقیقات پیشرفته طرحهای دفاعی ( the Defense Advanced Research Project Agency ) مفاهیم و توانایی هایی برای پی بردن به آنچه تئوریسین های شوروی یک انقلاب فناوری نظامی عنوان می کردند ، ایجاد شود . به دست آوردن برتری حاصل از انقلاب اطلاعاتی و و پیشرفت در فناوری دیجیتال باعث شد که حملات دقیق با سلاحهای متعارف بتواند تاثیری برابر با حمله متقابل سلاحهای هسته ای داشته باشد . این تحول باعث ایجاد چیزی شد که اکنون سلاحهای استراتژیک غیر هسته ای خوانده می شود . زیر شاخه سوم حاصل اضافه شدن پیشرفت هایی در روبوتیک است ( به عنوان مثال سیستمهای خودکار ) . ماشینهایی مجهز به هوش مصنوعی که قابلیت یادگیری دارند و می توانند حملاتشان را بهبود بدهند ، یک استراتژی جدید در صحنه ایجاد می کنند . مفهوم هایی در طیفی گسترده : از عملیاتهای پایگاههای مقدم پیشرفته که تلاش می کنند ناوگان چین را در خلیج محدود کنند تا گروههای رزمی چند پایه ای ( multi-domain tasks forces ) و شبکه های کشتار موزائیکی ( mosaic kill-webs ) . این منطق شاخه ای ، در نسل گذشته به تکثیر توانایی حملات دقیق در سطوح تاکتیکی ، عملیاتی و استراتژیک منجر شد ؛ همچنین باعث مبهم تر شدن سطوح جنگ و افزایش کشندگی نیروهای متعارف گشت . علت اصلی این رویداد این است که پیشرفتهای تکنولوژیک با کاهش قیمت شبکه های حملات دقیق ، باعث شدند این حملات با وارد شدن به سطوح تاکتیکی ، باعث تغییر در چهره نیروهای ترکیبی بشوند . A Current Conception of Standoff Precision Strike این تنها قابلیت کشندگی نیست که باعث تغییر چهره جنگ می شود بلکه تاثیرات جریان سازی شبکه های اجتماعی نیز در این موضوع موثر است . همزمان با این که جهانی سازی و فناوری های دیجیتال ساختارهای جدید سیاسی و اجتماعی ایجاد کردند ، عملیاتهای اطلاعاتی و سایبری نیز در مرکز رقابتهای سیاسی مربوط به اسلحه و خشونت قرار گرفتند . اکنون دیگر کافی نیست که یک تانک روسی را نابود کنید بلکه مجبورید یک ویدئو هم از این اتقاق آپلود کنید تا عقیده جمعی را تحت تاثیر قرار دهید و اراده مردم را بسیج کنید . ازدیاد حملات دقیق در یک دنیای پیوسته ، جغرافیای میدان جنگ را تغییر می دهد و یک چهره جدید برای نیروهای ترکیبی می سازد : هر چیزی که دیده می شود ، می تواند هدف قرار داده شود و هر چیزی که هدف گرفت می تواند نابود شود . هر چیزی که آپلود می شود ، می تواند مردم و منابع را به حرکت درآورد . ادامه دارد ....

بخش هفتم مشکل اساسی که ارتش آلمان در زمان حضور خود در روسیه با آن روبرو بود این بود که همه چیز مورد نیاز، به غیر از غذا و علوفه، باید از آلمان می آمد، ولی برای حمل آن حمل و نقل کافی ریلی وجود نداشت. هر گروه ارتش به 75 قطار در روز نیاز داشت، از سویی اقتصاد المان نیز به قطارها نیاز داشت تا مواد را به سمت رایش منتقل کنند،از طرفی دیگر جمعیت اشغال شده نیز برای تامين نیازهایش به ترافیک قطار قابل توجهی احتیاج داشت.تقریباً روزانه 14 قطار به روسیه، 58 قطار در داخل روسیه و 36 قطار به سمت آلمان حرکت می کردند. در ژانویه 1943، ترافیک عبوری از مرز شامل۷۶ قطار برای شمال،۸۷ قطار برای شرق و ۶۷ قطار برای جنوب به علاوه 9 قطار عبوری از رومانی به اودسا به اضافه 81 قطار حامل زغال سنگ، مصالح ساختمانی و تجهیزات راه آهن بود. این نشان می‌دهد که راه‌آهن‌ها تنها می توانستند حداقل تقاضا را برآورده کنند. برای مثال هنگامی که لشگر 305 پیاده نظام در می 1942 به فرانسه منتقل شد، بخش عمده ای از واحدهای موتوری لشگر تمام مسیر را از آلمان رانندگی کردند. کارهای گسترده‌ای که در طول برنامه‌ اتو انجام شد راه آهن را در برابر آب و هوای بد و سیل مقاوم تر کرد،اما واقعیت این بود که در یک روز معمولی 104 قطار به کاساتین، 64 قطار به دنپروپتروسک، و تنها 34 قطاربه استالینو می رسیدند، بنابراین ظرفیت کافی راه آهن تنها در فاصله 600 کیلومتری از خط مقدم بود و ارتش ها قطراتی از تدارکات دریافت می کردند.هنگامی که اتحاد جماهیر شوروی مورد حمله قرار گرفت، مراکز صنعتی بزرگی در مسکو، لنینگراد، حوضه دونتس و اورال داشت و استفاده از دو مورد از آنها، یعنی حوضه دونتس و لنینگراد را در پایان سال 1941 و همچنین مازاد کشاورزی اکراین را از دست داد. این باعث کاهش تولید ناخالص صنعتی از 138.5 میلیارد روبل به قیمت های 1926 به 103.0 بین سال های 1940 و 1942 ، یا کاهش 33 درصدی شد که با رشد تولید شرق از 22.7 به 52.2 میلیارد روبل در همان دوره جبران شد. با این حال، شوک به اقتصاد صنعتی بیشتر از آن چیزی بود که در ابتدا به نظر می رسید، زیرا بخشی از این حمل و نقل متعلق به بار نظامی بود، و هانتر تخمین می‌زند،محموله های نظامی 28 تا 30 درصد کل بارگیری بود.حتی با وجود داده‌های ناقص، واضح است که NKPS ظرفیت راه‌آهن بسیار بیشتری نسبت به آلمانی‌ها و چندین برابر بیشتر در ترافیک نظامی فراهم می‌کرد.اما در حالی که شوروی ظرفیت راه‌آهن بزرگ‌تری داشت، این برای هر نیازی کافی نبود و آنها تقاضا را از راه‌های مختلفی محدود کردند. نمونه های کمی وجود دارد که واحدهای بزرگ شوروی به اندازه کافی در جبهه جابه جا شده باشند. شاید بزرگترین تمرکز برای عملیات باگراتیون با گارد دوم و ارتش ۵۱ از کریمه و ارتش تانک پنجم گارد(دو سپاه تانک) از اکراین بود.خواست ارتش سرخ این بود که کل واحدها را از مرکز به یک جبهه بفرستد و سپس واحدهای کوچک شده(به دلیل تلفات)را در پایان عملیات در آنجا رها کند! و هنگام فعال کردن مجدد یک جبهه برای عملیات،جایگزین ها و تجهیزات جدید برای تکمیل واحد های موجود آسیب دیده اعزام می شد،و این روش کارآمدتری برای استفاده از فضای موجود راه آهن نسبت به جابه جایی کل واحدهای رزمی در سراسر جبهه بود که رویه استاندارد آلمان بود. (عملیات باگراتیون عملیاتی بزرگ در طی جنگ جهانی دوم بود که توسط ارتش سرخ شوروی و به منظور پاکسازی نیروهای آلمانی در بلاروس،اکراین و لهستان صورت گرفت.نام این عملیات از نام پیوتر باگراتیون،ژنرال نیروی زمینی روسیه که در جریان جنگ بورودینو مجروح شد،اقتباس شده بود.تلفات قوای آلمانی در این عملیات ۴۰۰ هزار کشته بود در حالیکه تلفات ارتش شوروی ۱۰۰۸۰۴ کشته و مفقود و ۵۹۰۸۴۸ مجروح بعلاوه انهدام ۲۹۵۷ تانک و ۲۴۴۷ ارابه توپ و ۸۲۲ هواپیما بود). دوره دوم جنگ هنگامی که نیروهای آلمانی کارزار تابستانی خود را در آخرین روزهای ژوئن آغاز کردند،ژنرال واگنر قبلاً اعلام کرده بود که تنها یک گروه ارتش می تواند برای عملیات آتی توسط شبکه راه آهن موجود پشتیبانی شود.ریشه مشکل در شبکه ریلی کم ظرفیت در سراسر لهستان،کیفیت پایین خطوط بازسنجی شده توسط Eisenbahnpioiere و اندازه کوچک HBD و FED نهفته است. تنها سه ماه بین پایان بحران زمستانی 1941/1942 و شروع کارزاری گسترده برای تعمیر راه‌آهن فاصله وجود داشت. پل اصلی بر روی دنیپرو در کیف در ماه مارس مجدداً افتتاح شد، اما بیشتر خطوط تنها با 24 قطار در روز مورد استفاده قرار می گرفتند، در حالی که خطوط شوروی از طریق لهستان اشغالی با 30 قطار در روز بهره برداری میشد. هدف برنامه آلمان تعمیر لکوموتیو ها و افزایش ظرفیت مسیر خطوط اصلی از 24 به 36 قطار در روز بود. مسیر اصلی راه‌آهن از کیف به روستوف از طریق خطوط پرظرفیت حوضه دونتس می‌گذرد و تنها یک مسیر فرعی از کیف به الگو و از آنجا به چارکوف از طریق رودخانه دونتس به لیچاجا می رود و برای بار دوم از دونتس می گذرد و به استالینگراد می رود. آلمانی ها در پیشروی اولیه مسیری را دنبال کردند تا ارتش سرخ را در روستوف محاصره کنند،و بریگادهای راه آهن زمان زیادی را برای تخریب کامل تأسیسات راه آهن در حوضه دونتس و منفجر کردن پل راه آهن بر فراز دان، که تا اکتبر بازسازی نشد،اختصاص دادند.سه هنگ Eisenbahnpioniere و مجموعه ای از شرکت های مستقل به علاوه قطارهای مهندسی سازمان Todt و Reichsbahn برای تعمیر راه آهن مستقر شدند و آنها برنامه ریزی کردند که 2000 کیلومتر مسیر توسط FED اداره شود. طول این پیشروی 600 کیلومتر و فراتر از توانایی مجموع کامیون های در اختیار Grosstransportraum برای پشتیبانی از خط شروع اولیه بود. به دنبال آن پیشروی دیگری به قفقاز، 400 کیلومتر دیگر از روستوف تا مایکوپ و فراتر از آن انجام شد. این وضعیت شرایطی را در ماه اگوست بوجود اورد که در آن راه آهن در چارکوف به دلیل هفت پل تخریب شده بر روی رودخانه دونتس از پیشروی اصلی جدا شد. و کل پیشروی نیروهای آلمانی در استالینگراد و در قفقاز توسط یک مسیر تعمیر شده واحد حمایت میشد که از استالینو به روستو می‌رفت، از دان،از روی یک پل موقت عبور کرده و به سمت قفقاز می رفت در حالی که خط انشعابی از آن از طریق سالسک از استالینگراد پشتیبانی می کرد. ادامه دارد.... مترجم SHAHDAD استفاده از این مطلب با ذکر نام انجمن میلیتاری مجاز می باشد.

سلام و وقت بخیر ....این مدل نه ..این مدل اصلیترین اصلاحها 1. رادار دوطرفه جستجو ....به دیش رادار دقت کنین در نمونه اس1 و این مدل اس ام 2 افزایش تقریبا دو برابری برد و کارایی هر دو رادار کشف و درگیری 3 افزایش ارتفاع و برد درگیری 4 افزایش توان در نبرد الکترونیک 5 افزایش کارایی در برابر پهبادها 6استفاده از موشک با برد بیشتر و..... اما اون نمونه ای که فاقد توپ 30 است نمونه مخصوص مناطق قطبی هست و مدل اس ای و البته مدل اس1 ام هم نمونه ای است که بر اساس اصلاح نمونه اس 1 و با شکل ظاهری رادار یکسان ساخته شده و در واقع میشه گفت ارتقا نمونه اس 1 هست بر عکس نمونه اس ام ....یه جورایی در مدل اس ام همون کاری کردن که امریکایها در نمونه جدید رادار پاتریوت انجام دادن یعنی با اضافه کردن یک صفحه رادار دیگر در پشت رادار جستجو زاویه کشف رو افزایش دادن به شکل رادار جستجو در این نمونه اس ام با نمونه اس 1 و اس1 ام و اس ای دقت کنین سپاسگذارم از دوستان عزیز مخصوصا برادر گرامیMR9

Antonow A7 Blueprint

سلام چرا آفریقا ؟ روسها احتمالا دارند تجربه سوریه را به کار می گیرند ، وقتی نیروی مقابل توان هوایی به درد بخوری ندارد ولی توان مقابله با زرهی دارد ، عملگر اصلی نیروهای پیاده هستند ، که کند ولی مطمئن پیش می روند .

پاکسازی کامل شهرک سولدار ومناطق اطراف آن بعد از حدود شش ماه درگیری پراکنده و دو هفته نبرد سنگین ارتش روسیه با محوریت واحدهای واگنر موفق شدن با تسلط بر ایستگاه راه آهن وروستای سویل در یک نبرد خونین شهرک سولدار و مناطق اطراف آن را پاکسازی کنند. نیروهای روس برای درهم شکستن مقاومت اکراینی ها در باخموت بجای حمله مستقیم و وارد شدن در یک جنگ شهری تلاش برای محاصره وتحت فشار قرار دادن خطوط تدارکاتی این شهر را در دستور کار خود قرار دادن . شهرک سولدار به عنوان تامین کننده جناح چپ باخموت نقش مهمی در دفاع از این منطقه را بر عهده داشت در حدود سه هفته پیش چیزی نزدیک ده درصد این شهرک 12 هزار نفری در اختیار روسها قرار داشت . واحدهای روس در ابتدا به مناطق حدفاصل بین سولدار حمله کردن مسئولیت دفاع از این منطقه بر عهد تیپ 93 اکراین بود . اما نوع حملات روسها با ماه های گذشته فرق میکرد .روسها در حملات جدید خود بجای تمرکز صفر بروی واحدهای تانک به عنوان خط شکن و بعد واحدهای مکانیزه به عنوان نیروهای پاکسازی و تثبیت کننده از یگانهای پیاده در مرحله اول به عنوان نیروهای خط شکن استفاده کرده . همانند شوک اولیه در ماه گذشته به باخموت در این محور هم واحدهای روس موفق شد تیپ 93 را بشدت در هم بکوبند به طوری که منابع اکراینی از کشته وزخمی شدن 70 درصد پرسنل این تیپ در درگیریهای این محور خبر دادن همچنین منابع اکراینی اسامی 400 کشته این تیپ را تنها برای 7 روز درگیری منتشر کردن با عقب کشیدن این واحد و تسلط روسها برای مناطق بین باخموت وسولدار حالا نوبت حمله به خود شهرک سولدار رسید . با شروع حملات دوباره واحدهای مدافع غافلگیر شدن حجم وحشتناک آتشباری روسها باعث میخکوب شدن مدافعین شده بود . یکی از افسران اکراینی نجات یافته از این نبرد عنوان کرد بر خلاف گذشته نیروهای خط شکن روس را واحدهای پیاده تشکیل میدادن در این تاکتیک روسها در گروه حداکثر 8 تا 10 نفره در چندین موج به سمت مواضع ما یورش برده و درگیری سنگین و تن به تن بین دو طرف اغاز میشد . با مشخص شدن مواضع مدافعین حالا توپخانه و تانکها و نفربرها گلوله باران ماوضع شناسایی شده اکراینی ها را اغاز میکردن . در ابتدا واحدهای روس دچار تلفات میشوند اما بعد از آن این مدافعین هستن که یا باید مواضع خود را ترک کنند ویا کشته بشوند شدت حملات واحدهای واگنر روس بحدی بود که برخی از یگانهای ارتش اکراین بدون داشتن دستور عقب نشینی بر جلوگیری از محاصره و قتل عام شدن شهرک را ترک کردن . فرماندهان خائن و دفتر ریاست جمهوری اکراین از ارسال فرمان عقب نشینی و یا نیروهای کمکی خودداری کردن . گفته شدن در سه روز اخر درگیری حدود 500 سرباز اکراینی در این شهرک کشته شدن. روسها اجساد دهها یا صدها سرباز اکراینی در این منطقه را پیدا کردن . منابع اکراینی تایید کردن حدود 12 گردان ارتش اکراین در دفاع از شهرک سولدار نابود شدن. ترکیب یک رئیس جمهور به ظاهر کمدین فرماندهان بعضا خائن وسربازان شجاع به فاجعه های مثل شهر باخموت وسولدار منتهی میشود. اکراینی ها درحال گرفتار شدن در تله روسها هستن حدود 60 هزار سرباز اکراینی در منطقه کوچک متمرکز شده تا جلوی سقوط باخموت را بگیرند در حالی که این شهر ارزش استراتژیک ندارد و بیشتر به یک نماد تبدیل شده است در این وسعت کم هر گلوله می تواند جا یک نفر را بگیرد .هدف روسها باخموت نیست بلکه درهم کوبیدن واحدهای اکراینی است . در غرب اکراین برگه های اعزام به خدمت برای هزاران نفر ارسال شده است . این افراد قرار است جای سربازان کشته ویا زخمی شده تیپهای 24 مکانیزه 80 هوابرد 103 و125 پیاده را پر کنند . رسانه های غربی هم هر روز از خسارتهای غیر معمول اکراین در باخموت گزارش میدهند +18 در سولداریک دستگاه تانک تی 72بی3 که قبلا توسط اکراینی ها به غنیمت گرفته شد دوباره بدست روسها افتاد ======================= این چند هفته اخیر اصلا هیچ ف ی ت ل ر ش ک ن برام کار نمیکرد ونمیکنه این مطالب رو هم با جمع اوری از روی تلفن همراه وبعد انتقال به کامپیوتر تونستم ارسال کنم سایت مثل اینکه ایراد داره تصاویر رو نمی تونم کنار هم قرار بدیم

ارتباط فرانسوی 2 بررسی روند تحویل زره پوش های چرخدار AMX-10RC به اوکراین با آشکار شدن سری جدید کمک های نظامی ناتو و ایالات متحده به اوکراین ، این بار ارتش فرانسه قراراست تا زره پوش های چرخدار AMX-10RC را به ارتش کیف تحویل دهد که در مقایسه با سخت افزارهایی که تا کنون ارائه شده بود ، در کلاس وزنی سنگین تری قرار دارد و به نوعی ، یک " تانک چرخدار" محسوب می شود . این درحالی است که ارتش ایالات متحده نیز درصدد است تا نفربرهای برادلی را به اوکراین ارسال کند و همزمان ارتش آلمان هم خودروهای زرهی شنی دار ماردر را به این کشور پیشنهاد داده است . در همین رابطه ، اگر چند ماه پیش این تحویل صورت می گرفت ، ممکن بود که تعداد محدود آن ، امکان ایجاد یک تغییر اساسی در صحنه نبرد را فراهم نکند ولی با توجه به اینکه پتانسیل رزمی این محصول فرانسوی در کلاس خود به نسبت قابل توجه به نظر می رسد ، می بایست جایگاه مشخصی را در وضعیت فعلی درگیری اوکراین برای آن قائل شد . قابل توجه در نگاه نخست : در میان تمامی تسلیحات شرقی و غربی که تا کنون در اختیار ارتش کیف قرار داده شده ، خبر تحویل این محصول فرانسوی ، به نسبت ، جالب تر از بقیه محسوب می شد . درواقع امر ، علیرغم اینکه میتوان کمک های نظامی غرب به اوکراین را در رده های مشخصی طبقه بندی نمود ، چنانکه در یک بازه زمانی ، زره پوش های سبک روسی به ارتش کیف اهداء گردید و اکنون نیز در حال کسب آمادگی برای تحویل زره پوش ها و حتی به نقل از برخی از منابع ، تانک های سنگین به نیروی زمینی این کشور هستند و در کنار آن طیف متنوعی از سامانه های دفاع هوایی و خودروهای زرهی نیز وجود داشت ، اما اگر این محصول در اختیار واحدهای مکانیزه اوکراینی قرار گیرد ، می توان یک نقطه تحول قابل توجه را درنظر گرفت . درواقع ، AMX-10RC که هم اکنون در سازمان رزمی ارتش های مراکش و قطر در حال خدمت قرار دارد ، به شکل خاص با مفهوم سواره نظام مکانیزه با پیش زمینه فرانسوی تا حدودی می تواند مطابقت داشته باشد . بدین معنی که در دکترین سواره نظام مکانیزه فرانسوی ، بکارگیری AMX-10RC به معنای وجود قدرت آتش بالا ، پیکربندی چرخدار ، زره ضعیف و در نهایت ناتوانی در جابه جایی پیاده نظام در میدان نبرد به نفع دو مولفه وزن کمتر و تحرک بالاتر بوده و ازاین جهت ، محصول فوق الذکر می بایست مورد توجه قرار گیرد . با توجه به این مساله ، AMX-10RC درمعنای واقعی خود ، تانک محسوب نمی شود ( واژه RC مخفف عبارت Roues Canon در معنای توپ چرخدار ) نیز عدم دسته بندی این سامانه زرهی در رده بندی تانک را تا حدودی تقویت می کند . با این حال در تفکر سواره نظام مدرن فرانسوی ، محوریت با اندازه کالیبر چنین سامانه هایی است که می بایست در تک هایی که عمدتا از جناحین محور اصلی عملیات صورت می گیرد ، یگان های مدافع را قبل از رسیدن واحدهای شناسایی و سپس نیروهای تکور اصلی از مواضع خود بواسطه اجرای آتش سنگین بیرون کرده و به همین علت ، اولویت به اندازه کالیبر نصب شده بر روی یک پیکرندی زرهی داده شده است . علاوه بر این ، تجربه ارتش فرانسه در کاربرد این نوع سامانه های زرهی در قالب لژیون خارجی و حضور طولانی این واحدها در نبردهای خاورمیانه و آفریقا ( در واقع ایده بسیار پراهمیت کاربرد زرهی در محیط های رزمی با شدت کم و متوسط .م ) و تقویت سیاست استعماری و پسا استعماری این کشور بخوبی بر روی ایده پردازی ، طراحی و ساخت خانواده خودروهای زرهی چرخدار این کشور تاثیر گذاشته که مبحثی جداگانه محسوب می گردد .با این حال ، قبل از ورود به حوزه فنی این نکته می بایست مورد توجه قرار گیرد که به احتمال بسیار زیاد ، زره پوش های چرخدار AMX-10RC قبل از تحویل به اوکراین ، تحت یکسری بروزرسانی ها قرار گرفته تا کارایی آن افزایش پیدا کند ، به همین دلیل سعی شده تا مبنای تحلیل بر روی نمونه بروز شده قرار گیرد . زره : یکی از بحث برانگیزترین نکاتی که در مورد AMX-10RC وجود دارد ، زره بسیار سبک آن است که طبق داده های موجود ، شرکت سازنده بواسطه محدودیتهای خاصی در حوزه هایی نظیر وزن ، تحرک ، شناوری در میدان نبرد ، بالاجبار از همان ترکیبی که در نفربر زرهی شنی دار AMX-10P ، یعنی آلیاژ آلومنیوم 7020 که بلحاظ چقرمگی و سختی در یک رده مشخص قرارداشت ، استفاده نماید و برهمین اساس ، هم بدنه و هم برجک از این فلز ساخته شده است. با توجه به این مساله ، گفته می شود که سطح حفاظت موجود این زره پوش از خودروی روسی بی ام پی-3 به نسبت کمتر بوده ، چرا که حداکثر ضخامت صفحات زرهی آلومینیومی آن از 45 م.م تجاوز نمی کند و این بدان معناست که خدمه تنها در برابر پرتابه های تیربارهای سنگین از بخش جلویی و از طرفین دربرابر پرتابه های تیربارهای سبک تا کالیبر 7/62 م.م امکان حفاظت را پیدا می کنند . AMX-10P با توجه به این کمبود ، شرکت سازنده ،در نمونه اصلاح شده AMX-10RCR بدنه و برجک را با ورقه های فولادی تا ضخامت 10 م.م و درجه سختی بالا پوشش داده و در نتیجه این بروزرسانی ، میزان مقاومت بدنه در برابر پرتابه هایی تا کالیبر 23 م.م افزایش پیدا نموده است . به همین دلیل ، وزن اولیه این خودروی زرهی از 15.6 تن به رقم 17 تن رسیده که این امر احتمالا قابلیت شناوری آن را تا حد بسیار زیادی کاهش می دهد . بدین ترتیب ، از این مساله می توان یک نتیجه مقدماتی را بدست آورد که این خودروی زرهی دراصل برای درگیری مستقیم ساخته نشده و بطور طبیعی هیچ ارتشی از این خودروها در پیشانی نیروهای تکور خود استفاده نمی کند و با توجه به این که ارتش فرانسه ، تجربه های ناخوشایندی از این محصول در درگیری ها عراق کسب نموده و این مساله که حضور پهپادهای انتحاری در صحنه نبرد اوکراین، یک خطر همیشگی برای این دسته از محصولات زرهی محسوب می شود ، یحتمل چنین سامانه هایی برای خط شکنی مورد استفاده قرار نمی گیرند . ،اما کاربرد این زره پوش های مسلح به تسلیحات کالیبر سنگین ، در کنار خودروهای رزمی پیاده نظام و نفربرهای زرهی برای پوشش آتش یگان های پیاده می تواند موجبات غافلگیری مدافعان را فراهم آورد . تسلیحات : خودروی زره پوش AMX-10RC یا احتمالا نسخه AMX-10RCR مجموعه ای جالب توجه ترین سامانه های تسلیحاتی و کنترل آتش را به نمایش می گذارد . بعنوان مثال ، مجموعه سامانه های بصری تولید فرانسه به نظر می رسد که استانداردهای رزمی فعلی را تا حدودی برآورده می کند ، بدین معنی که یک فاصله یاب لیزری ، یک رایانه بالستیک و مجموعه ای از حسگرها وجود دارد که وظیفه جمع آوری داده های مربوط به هواشناسی ، وضعیت بدنه و برجک ، سرعت هدف و .. را برعهده دارد . علاوه براین ، ترکیب سامانه کنترل-فرماندهی با بخش ناوبری ماهواره ای نیز میزان آگاهی موقعیتی خدمه را تا حدودی افزایش داده است . فرمانده این زره پوش ، سامانه بصری پانورامیک و حرارتی با قابلیت شلیک توپ اصلی را دراختیار دارد ولی نکته جالب اینجاست که نه نسخه اولیه و نمونه بهینه شده ، فاقد سامانه تثبیت کننده لوله توپ بوده ، درنتیجه خدمه مجبورند برای شلیک های دقیق ، متوقف شوند . سلاح اصلی این زره پوش رزمی ، یک قبضه توپ 105 م.م با استاندارد ناتو است که ممکن است با نمونه های نصب شده بر روی تانک های ام-55 اسلوونی مشابهت هایی را داشته باشند ، با این وصف این خودروی زرهی به یک قبضه توپ کالیبر 105 م.م F2BK مسلح می شود و برخلاف نمونه های موجود بر روی لئوپارد-1 ، این سلاح به شکل انحصاری برای شلیک مهمات یکصد و پنج م.م در پانصد و بیست و هفت آر طراحی شده و امکان شلیک مهمات مشابه را ندارد . با توجه به این داده ، زره پوش فوق الذکر ، به شکل ذخیره می تواند 38 تیر مهمات را با خود حمل کند که شامل سه پرتابه اصلی می شود: 1- پرتابه OE-10 F3 که یک پرتابه ترکش شونده شدید الانفجار بوده که با وزنی در حدود 7.2 کیلوگرم ، سرعت دهانه ای برابر 800 متر ثانیه را به نمایش می گذارد. 2- پرتابه OCC-105 F3 یک پرتابه ضد زره شدید الانفجار با سرعت دهانه 1120 متر در ثانیه است که می تواند به یک صفحه فولادی عمودی به ضخامت 120 م.م نفوذ کند . 3- پرتابه OFL-105F3 که یک پرتابه ساب کالیبر از جنس تنگستن بوده و می تواند به درون یک صفحه فولادی با زاویه قرارگیری 60 درجه و ضخامت 150 م.م با سرعت دهانه 1400 متر برثانیه نفوذ نماید . علاوه براین ، خودروی فوق به یک قبضه تیربار 7.62 م.م هم محور با توپ اصلی و یک قبضه تیربار نصب شده روی بخش فوقانی برجک مسلح می گردد. دراین میان گرچه نبود سامانه تثبیت کننده توپ برای خدمه دریک محیط رزمی پرتهدید می تواند دردسرساز باشد ،اما نبود حفاظت کافی برای این زره پوش ،یک خطر جدی محسوب می شود ، چنانکه میزان حفاظت در طرفین خودرو تا اندازه ای قابل قبول می باشد ،اما وجود یک کالیبر بزرگ ( 105 م.م ) م تواند مشکلات زیادی را برای مواضع مستحکم شده مدافعان ( چه درزمان تک جبهه ای یا اجرای کمین ) ایجاد کند و با توجه به سامانه تعلیق مناسب برای این خودروی فرانسوی ، این یک مشکل جدی برای نیروهای مدافع به نظر می رسد . سامانه تعلیق براساس یک قاعده پذیرفته شده ، خودروهای زرهی چرخدار عمدتا میزان تحرک بالاتری را نسبت به همتایان شنی دار خود می بایست داشته باشند و دراین مورد ، AMX-10RC/RCR از این قاعده مستثنی نیست .این نمونه فرانسوی به یک دستگاه پیشران دیزلی 6F11SRX به قدرت 280 اسب بخار مجهز است که با متصل شدن به یک گیربکس خودکار به خدمه اجازه می دهد تا باسرعت 85 کیلومتر درساعت بر روی زمین های جاده ای و با سرعتی در حدود 40 تا 45کیلومتر در زمین های خارج جاده ای در یک برد 500 کیلومتری انجام وظیفه نماید . در حوزه عبور از زمین های رملی ، عملکرد این خودرو بسیار قابل توجه به نظر می رسد ولی هنوز مشخص نیست که این عملکرد در زمین نبرد اوکراین با شرایط ویژه ای که دارد ، تکرار شود ، ولی سامانه کنترل فشار تایرها به خدمه اجازه میدهد تا در مناطق باتلاقی راحت تر به حرکت خود ادامه دهند . اما یک نکته جالب در مورد AMX-10RC/RCR، وجود دارد و آن ، وجود قابلیت چرخش در این خودرو برخلاف بخش قابل توجهی از خودروهای زرهی چرخدار چند محوره موجود در بازار نظامی است و این مساله در محیط هایی با محدودیت اجرای مانور که درآن امکان تغییر محل شلیک با محدودیتهایی روبرو است ( قابلیت مهم رزم در محیط های بسته برای خودروهای زرهی .م ) از اهمیت بسیار بالایی برخوردار خواهدبود . علاوه براین ، سامانه تعلیق هیدروپنوماتیک ( روغن و نیتروژن ) که امکان تغییر موقعیت بدنه رابرای خدمه فراهم نموده نیز جالب به نظر می رسد که میتواند کل بدنه را در یک بازه 210 تا 600 م.م تغییر موقعیت دهد . این توانایی بدان معناست که خدمه می توانند بخش جلویی خودرو را بسمت پائین خم کنند . اما این ویژگی چه تاثیری در میدان نبرد دارد ؟ درواقع امر ، خدمه با استفاده از این توانایی می توانند در اجرای کمین برعلیه نیروهای دشمن با موفقیت بیشتری عمل نمایند ، بدین معنی که با افزایش 40 سانتی متری ارتفاع بدنه ، امکان رصد اهدافی که بدلیل عوارض و ناهمواری های زمین عملیات قابل مشاهده نبود ، بوجود می آید و متعاقب آن ، زوایای اجرای آتش نیز قابل بهبود است . نکات منفی : خودروی زره پوش AMX-10RC/RCR یک ایده جدید میان سه مفهوم تانک و خودروی رزمی پیاده نظامی و نفربر زرهی محسوب می شود که برای کشورهای جدا شده از شوروی سابق ، یک توانایی یا فناوری غیرمعمول است . با توجه به این مساله ، ممکن است مشکلات لجستیکی قابل توجهی را در حوزه هایی نظیر تامین مهمات و مسائل مربوط به تعمیر و نگهداری برای کاربر ایجاد نمایند . در حالی که اگر این خودروها بصورت پراکنده در محورهای درگیری حضور پیدا کنند ، ممکن است این مشکلات بیشتر نیز شود . با این وصف ، یک خودروی زرهی مسلح به یک توپ با کالیبر سنگین ، مجهز به سامانه های تصویر سازی حرارتی میتواند ابزار مناسبی برای تحت فشار قرار دادن یگان های مستقر در خطوط تماس باشد و اگر ارتش اوکراین بتواند این سامانه های زرهی را با موفقیت در گروه های مکانیزه مانوری ادغام نماید ، می بایست برای مقابله با آن چاره جویی نمود . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 2- تفکیک شده از تاپیک اوکراین /22 اسفند 1401 خورشیدی منبع 1 منبع2 منبع3

حمله ی موشکی گسترده با موشک های بالستیک به اکراین مقامات اوکراین اوایل روز شنبه گفتند که در این حمله حداقل 14 نفر کشته و 64 نفر زخمی شدند اهداف این حمله زیرساخت های انرژی اوکراین بوده که ادامه راهبرد این کشور برای بدون برق گذاشتن این کشور و محدود کردن توانایی آن برای جنگ بود. یوری ایگنات، سخنگوی نیروی هوایی اوکراین گفت که حمله موشکی صبحگاهی به کیف از سمت شمال و در امتداد یک مسیر بالستیک انجام شده است که نشان می‌دهد این موشک ها، موشک اسکندر یا همتایان ساخت ایران آن‌ها بوده‌اند. به گفته یکی از نمایندگان کیف، پرتاب موشک هایی از این نوع خطر جدی برای اوکراین است، زیرا بر خلاف موشک هایی که در ارتفاع پایین پرواز می کنند، سیستم های دفاع هوایی در اختیار نیروهای مسلح اوکراین قادر به سرنگونی آنها نیستند. و علاوه بر آن اعلان‌های پرتاب این نوع موشک‌ها، با تاخیر قابل توجهی می‌رسند. منابع: https://en.topwar.ru/208736-na-ukraine-zajavili-chto-raketnye-udary-po-kievu-naneseny-so-storony-belorussii.html https://amp.theguardian.com/world/2023/jan/14/russia-carries-out-two-mass-rocket-strikes-on-ukraine-killing-at-least-five-people

ارتش روسیه دسته جدیدی از تانک T-90M دریافت می کند. ارتش روسیه در 12 ژانویه یک سری جدید از تانک‌های T-90M را از کارخانه اورال واگن زاوود دریافت کرد، جایی که طبق گزارش‌ها، خطوط مونتاژ به طور شبانه‌روزی برای سرعت بخشیدن به تولید در بحبوحه تلاش‌های جنگی جاری در اوکراین کار می‌کنند.این کمپانی اعلام کرده:قرارداد بعدی خود را برای تحویل تانک های T-90M با موفقیت انجام داده است و دسته زرهی به وزارت دفاع روسیه ارسال شده است.معاون نخست وزیر و وزیر صنعت و تجارت روسیه دنیس مانتوروف توضیح داد که این خودروها دارای یک برجک جدید،زره واکنشی انفجاری نسل بعدی،یک توپ جدید،سیستم های ارتباطی برتر و یک موتور قوی‌تر هستند و در عین حال اضافه کرد که آنها مجهز به تجهیزات پیشرفته ای هستند که به خدمه تانک کمک می کند تا به طور موثر به اهداف حمله کنند. UVZ طرح تدارکات دفاعی را به موقع انجام داده است. آخرین دسته T-90M پنج ماه قبل در ماه اوت به ارتش روسیه تحویل داده شد. UVZ که قبلاً یکی از پنج کارخانه تولید تانک در اتحاد جماهیر شوروی بود، امروزه تنها تولید کننده تانک در روسیه است ولی زرهی را در مقیاسی کمتر از آنچه که قبل از سال 1992 تولید می کرد، می تواند تولید کند.گسترش تولید و تمرکز بیشتر بر مصارف داخلی، می‌تواند به ارتش روسیه اجازه دهد تا چند صد فروند T-90M تا پایان سال 2023 دریافت کند و در صورت اجتناب از تلفات سنگین در نبرد، تعداد آنها به 800 فروند می‌رسد. UVZ در سه دهه گذشته عمدتاً برای صادرات تولید می‌کرده است و با اختلاف بسیار بزرگ‌ترین تولیدکننده تانک در جهان با تولید بیشتر از مجموع سایر کارخانه‌های تولید تانک جهان به استثنای کارخانه‌های چین و کره شمالی است. T-90M خود یکی از دو کلاس تانک روسی در حال تولید در کنار تانک بسیار مدرن تر T-14 Armata است که اگرچه بیش از 100 دستگاه از آن تولید شده است اما هنوز وارد خدمت نشده است. با توجه به اینکه T-14 هم در UVZ تولید می شود،این احتمال وجود دارد که تولید ان می تواند به حالت تعلیق درآید یا کاهش یابد تا تحویل بیشتر T-90M در اولویت قرار گیرد که البته احتمالا بستگی به مقرون به صرفه بودن هر دو و میزان آماده بودن T-14 برای ورود به خدمت دارد. T-90M اولین بار در آوریل 2020، پس از تکمیل آزمایشات ، وارد خدمت شد و نشان دهنده یک پیشرفت انقلابی نسبت به انواع قبلی T-90 بود که آن را تا حد زیادی تواناترین تانک در خدمت روسیه کرد.از ویژگی های قابل توجه آن می توان به استفاده از سیستم حفاظت فعال افغانیت و زره واکنشی انفجاری رلیکت،افزودن زره اضافی برای جداسازی مهمات داخل تانک و ادغام توپ جدید 2A46M-5 و سیستم کنترل آتش کالینا که با طیف وسیعی از انواع مهمات جدید سازگاری دارد، اشاره کرد. نوع جدید T-90 قبلاً حداقل در حد توانمندترین تانک های ناتو در نظر گرفته می شد، اگرچه قراردادهای لهستان در سال 2022 برای خرید چند صد تانک پیشرفته K2 از کره جنوبی و غنیمت گرفته شدن T-90M در اوکراین و مطالعه اجتناب ناپذیر آن توسط نظامیان غربی به تضعیف این موقعیت کمک کرده است.با توجه به آسیب پذیر بودن تانک های قدیمی T-72B3 روسیه که در حال حاضر بخش عمده ای از واحدهای تانک روسی را در برابر جدیدترین کلاس های موشکی ضد تانک ناتو تشکیل می دهند، انتظار می رود سرمایه گذاری قابل توجهی برای تجهیز واحدهای بیشتری از ارتش روسیه به T-90M انجام شود.یک نوع جدید T-72 نیز دیده شده است که بسیاری از ویژگی های زرهی را از T-90M قرض گرفته است و به طور بالقوه می تواند تا حدی شکاف در بقا را پر کند و تحویل T-90 جدید را تکمیل کند. انتظار می رود که کار برای نوسازی بیش از 400،T-90 قدیمی روسی به استاندارد T-90M نیز با توجه به شرایط جنگ در اوکراین تسریع شود. مترجم SHAHDAD  استفاده از این مطلب با ذکر نام انجمن میلیتاری مجاز می باشد. منبع : https://militarywatchmagazine.com/article/new-t90m-batchhow-many-uzv-deliver

نیروهای گروه واگنر چه کسانی هستند؟ در جنگ روسیه و اکراین نام گروه واگنر به تعداد زیادی در اخبار تکرار شده است ولی این گروه چه کسانی هستند؟ گروه واگنر برای اولین بار در سال 2014 در اوکراین ظاهر شد و در الحاق کریمه شرکت کرد. این گروه همچنین در سال 2014 فعال بود و با جدایی طلبان مورد حمایت روسیه در منطقه لوهانسک اوکراین می جنگید. دیمیتری والریویچ اوتکین ، کهنه سرباز جنگ اول و دوم چچن ، بنا به گزارش ها گروه را در آن زمان تأسیس کرد. از ان زمان به بعد این شرکت به شکل های مختلف به عنوان یک شرکت نظامی خصوصی و شبکه ای از مزدوران فعالیت میکند. این گروه در جنگ سوریه، جنگ داخلی سودان جنوبی، جنگ داخلی کشور آفریقای مرکزی، جنگ داخلی لیبی، تنش ها در سودان و ونزوئلا و جنگ روسیه و اکراین نقش فعالی داشته است. در دسامبر 2022 تخمین زده میشد که این گروه حدود 50 هزار عضو داشته باشد. این شرکت پرسنل خود را در یک مرکز وزارت دفاع روسیه در نزدیکی روستای دورافتاده مولکین در منطقه کراسنودار روسیه آموزش می‌دهد . ادعا شده است که این سازمان در واقع به عنوان یک شرکت نظامی خصوصی وجود ندارد، بلکه در واقع شاخه ای پنهان از وزارت دفاع روسیه است و در نهایت به دولت روسیه گزارش می دهد. _________________ ترجمه از mehdipersian منابع با تلخیص: https://www.newamerica.org/international-security/reports/decoding-wagner-group-analyzing-role-private-military-security-contractors-russian-proxy-warfare/executive-summary-key-findings/ https://en.m.wikipedia.org/wiki/Wagner_Group https://www.csis.org/blogs/post-soviet-post/band-brothers-wagner-group-and-russian-state

آیا جهان به عصر جنگ کوانتومی رسیده است؟ فناوری کوانتومی تنها در مراحل ابتدایی خود است، اما در حال حاضر کشورها و شرکت‌ها با توجه به تأثیر احتمالی آن بر آینده جنگ ها، در حال تلاش برای کسب جایگاهی در این عرصه هستند. از لحاظ تاریخی، بخش نظامی به عنوان یک بستر آزمایشی برای فناوری های مختلف در حال ظهور خدمت کرده است. پیشرفت‌های نوپای فناوری از طریق بودجه و سازمان دولتی، قبل از اینکه جهان را آنطور که می‌شناسیم متحول کنند، تقویت شده‌اند. یک مثال بارز خود اینترنت است - اولین بار آن یک آزمایش ارتباطی بود که در سال 1969 توسط آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی دولت ایالات متحده (دارپا) پیامی را از یک رایانه به رایانه دیگری ارسال کرد. بنابراین جای تعجب نیست که صنعت دفاعی جهانی در حال بررسی اثرات بالقوه فناوری‌های کوانتومی است. در مارس 2022، مرکز امنیت سایبری ناتو - مسئول حفاظت از شبکه های ارتباطی ناتو - با موفقیت جریان های ارتباطی امن را در سناریوی پسا کوانتومی با استفاده از یک شبکه خصوصی مجازی ارائه شده توسط استارت آپ Post-Quantum در بریتانیا آزمایش کرد. همکاری بین ناتو و پست کوانتوم نشان دهنده روند توسعه همکاری مشترک بین شرکت های فناوری کوانتومی و کاربران نهایی نظامی است. علیرغم تحقیقات انجام شده توسط سازمان های مختلف نظامی و رهبری تاریخی آنها در زمینه فناوری نوظهور، همکاری ناتو/پسا کوانتوم همچنین نشان می دهد که چگونه اکثر تحقیق و توسعه فعلی (R&D) در فناوری جنگ کوانتومی توسط بخش خصوصی انجام می‌گیرد. بر اساس تحقیقات GlobalData، سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه در فناوری کوانتومی توسط شرکت‌های پیشرو فناوری از جمله آی‌بی‌ام و مایکروسافت در سال‌های اخیر در مقایسه با بودجه‌های دفاعی دولت افزایش یافته است و باعث می‌شود که پیشرفت‌های بزرگ بیشتر در بخش خصوصی باشد. اندرسن چنگ،یکی از بنیانگذاران و مدیرعامل Post-Quantum موافق است که بخش خصوصی نوآوری در فناوری کوانتومی را در صنعت دفاعی هدایت می‌کند. چنگ که چابکی Post-Quantum را یکی از نقاط قوت اصلی آن از نظر نوآوری می داند، می گوید: معمولاً پیمانکاران بزرگ دفاعی بسیار آهسته حرکت می کنند. چنگ می‌گوید که در حال حاضر ساده‌ترین گفتگوها با جهان دفاعی، مثلاً با آژانس‌هایی مانند ناتو، انجام می‌شود، زیرا آنها اولین پذیرندگان فناوری کوانتومی خواهند بود. در جولای 2022، مجلس نمایندگان ایالات متحده قانون آمادگی امنیت سایبری محاسبات کوانتومی را تصویب کرد که به مهاجرت سیستم های فناوری اطلاعات سازمان های اجرایی به رمزنگاری پسا کوانتومی می پردازد. این قانون همچنین در ماه جولای توسط سنا دریافت شد و به کمیته امنیت داخلی و امور دولتی ایالات متحده ارجاع شد. گنجاندن توسعه فناوری کوانتومی در قانون، سیگنال روشنی است که بزرگترین ابرقدرت جهان این فناوری نوظهور را به عنوان یک موضوع مهم در نظر می گیرد. در واقع، چنگ اقدام قانونگذاران را به عنوان انگیزه ای برای شتاب فعلی توسعه فناوری کوانتومی در بخش دفاعی نسبت می دهد.او می گوید**تمام جهان به رمزنگاری پسا کوانتومی توجه کرده اند،در حالی که مردم از زمانی که post-Quantum را در سال ۲۰۰۹ شروع کردیم،سئوال می کردند که ما چه می کنیم!! آسیب‌پذیری ارتباطات طبقه‌بندی‌شده در برابر حملات پسا کوانتومی اکنون به عنوان یک خطر آشکار و فعلی در محافل صنعت دفاعی در نظر گرفته می‌شود: جمع‌آوری داده‌های امروزی برای رمزگشایی آینده توسط رایانه‌های کوانتومی برای سرمایه‌گذاری بخش دفاعی در فناوری‌های کوانتومی مورد توجه قرار می‌گیرد. فناوری کوانتومی چگونه صنعت دفاعی را تعقییر خواهد داد؟ هیئت مشاوران علمی وزارت دفاع ایالات متحده به این نتیجه رسیده است که سنجش کوانتومی، کامپیوترهای کوانتومی و ارتباطات کوانتومی کاربردهایی هستند که بیشترین امید را بوجود آورده اند. به گفته دنیل جونز، مدیر تحقیقات گلوبال دیتا، در واقع، پیشرفت در فناوری حسگر با استفاده از فناوری کوانتومی، آن را به یک برنامه کاربردی کوتاه مدت کلیدی برای صنعت دفاعی تبدیل کرده است. او می گوید: «ناوبری بالغ ترین عنصر فناوری کوانتومی در بخش دفاعی است.در واقع از نظر فنی ساعت های اتمی فناوری کوانتومی هستند و سال‌هاست است که مورد استفاده قرار می گیرند. یک ساعت اتمی با نظارت بر فرکانس تشدید اتم ها زمان را اندازه گیری می کند. حسگرهای کوانتومی این پتانسیل را دارند که عملیات نظامی کامل شامل موقعیت یابی،ناوبری و زمان بندی را در شرایطی که GPSدر دسترس نیست،حفظ کنند. حسگرهای کوانتومی پتانسیل بالایی برای اهداف اطلاعاتی، نظارتی و شناسایی دارند. به عنوان مثال، جونز می‌گوید، یک برنامه پیشگامانه(تعقییر دهنده بازی)، توانایی شناسایی زیردریایی‌ها و هواپیماهای رادارگریز است. محاسبات کوانتومی برای ارتباطات نظامی چه معنایی خواهد داشت؟ تحقیقات موضوعی GlobalData پیش‌بینی می‌کند که ارتباطات کوانتومی "یک تمرکز اصلی برای سازمان‌های دفاعی در سال‌های آینده و منبع سرمایه‌گذاری قابل توجهی خواهد بود". توزیع کلید کوانتومی (یک روش ارتباطی امن که رمزنگاری را بر اساس مکانیک کوانتومی پیاده سازی می کند) توسعه یافته ترین حوزه ارتباطات کوانتومی است. برتری کوانتومی - نقطه ای که در آن یک کامپیوتر کوانتومی از محاسبات کلاسیک پیشی می گیرد - تمام رمزنگاری فعلی را بی فایده می کند و به نوبه خود تأثیر عمیقی بر ارتباطات امن دولت و ارتش خواهد داشت.فناوری کوانتوم در عین رهگیری ارتباطات ناامن مخالفان،پتانسیل محافظت نهایی در برابر دشمنان را دارد. تحقیقات GlobalData پیش‌بینی می‌کند که رمزگشایی کوانتومی از شبکه های ارتباطی قریب‌الوقوع الوقوع نیست اگر چه اولین نشانه ها احتمالا در حدود ۲۰۳۰ ظاهر خواهند شد.مهم‌تر، توانایی رمزگذاری فزاینده اطلاعات از طریق توزیع کلید کوانتومی به‌گونه‌ای است که توسط دشمنان خارجی قابل دسترسی نباشد. محاسبات کوانتومی فرصت‌ها و همچنین تهدیدهایی را برای بخش دفاعی ارائه می‌کند، مثل پردازش مشکلات پیچیده در کسری از زمانی که در یک کامپیوتر کلاسیک طول می‌کشد. غول هوافضایی، ایرباس در حال بررسی محاسبات کوانتومی برای بهینه سازی مسیرهای پرواز، از جمله عوامل آب و هوایی، و برای شبیه سازی هواپیماها و طرح های بال جدید است. این شرکت خودش فناوری کوانتومی را خریداری نکرده است، اما در عوض به سخت‌افزار کوانتومی از طریق ابر دسترسی دارد، مسیری معمولی برای بزرگ‌ترین شرکت‌ها. اگرچه اکثر شرکت‌های دفاعی محاسبات کوانتومی به عنوان یک سرویس از طریق ابر بررسی می‌کنند، استثناهایی هم در این روند مثل غول دفاعی ایالات متحده لاکهید مارتین وجود دارد. این شرکت با تعهد به تحقیقات کوانتومی که با کمک یک مرکز تحقیقات علمی مشترک با دانشگاه کالیفرنیای جنوبی که در سال 2011 تأسیس شد، در فناوری کوانتومی فیزیکی سرمایه‌گذاری کرده است. ژئوپلیتیک و جنگ کوانتومی شرکت‌هایی از جمله Honeywell، Northrop Grumman، CETC، Raytheon و Lockheed Martin پیشروان توسعه بخش دفاعی فناوری کوانتومی هستند. با توجه به تحقیقات GlobalData، با افزایش تعداد شرکت‌های دفاعی که فناوری کوانتومی را توسعه می‌دهند، آنها برای پژوهش بیشتر در این عرصه تلاش بیشتری خواهند کرد. کمبودها در فن‌آوری کوانتومی و مزیت اولین بودن در این علم، دولت‌ها را بر آن داشته تا سرمایه‌گذاری در این زمینه را افزایش دهند.در ایالات متحده بیش از ۳ میلیارد دلار (۳.۰۷ میلیارد یورو) پروژه کوانتومی فدرال یا در حال اجرا یا در حال برنامه ریزی است،از جمله ابتکار محاسبات کوانتومی ملی ۱.۲ میلیارد دلاری.بر اساس تحقیقات موضوعی GlobalData، ایالات متحده تقریباً به طوپروژه کوانتومی فدرال ر قطع پروژه های توسعه کوانتومی مخفی را در برنامه های موجود در آزمایشگاه های اصلی دولتی خود، دارپا و آژانس امنیت ملی قرار می دهد. در همین حال، چین از طریق پروژه ماهواره کوانتومی Micius خود در ارتباطات کوانتومی امن پیشرو است، اما در محاسبات کوانتومی تا حدودی از غول های فناوری ایالات متحده عقب تر است. بر اساس تحقیقات گلوبال دیتا،سیاستگذاران چینی متعهد شده اند بیش از ۱۵ میلیارد دلار(۱۰۷.۵۶ میلیارد یوان) در محاسبات کوانتومی در پنج سال آینده سرمایه گذاری کنند،اما به طور غیر رسمی مبلغ بسیار بیشتر از این عدد خواهد بود. از دیگر پیشرفت های چین در فناوری کوانتومی می توان به آزمایشگاه ملی کوانتومی 10 میلیارد دلاری در دانشگاه علم و فناوری چین در هفی اشاره کرد. غول فناوری علی بابا با سرمایه گذاری 15 میلیارد دلاری خود در آکادمی کشف، ماجراجویی، حرکت و چشم انداز(DAMO) در تحقیقات کوانتومی چین پیشگام است. ظهور فناوری کوانتومی با رقابت ایالات متحده و چین برای به دست آوردن برتری فناوری در جهان و همچنین دوره ای از ژئوپلیتیک آشفته همراه بوده است.اگر چین یا روسیه برای اولین بار یک کامپیوتر کوانتومی کارا بسازند ،همانطور که چین در ارتباطات ماهواره ای کوانتومی به دست آورد توازن قدرت نظامی در جهان پتانسیل تعقییر قابل توجهی را دارد.جنگ فناوری چین و آمریکا شاهد محدود کردن ویزا برای دانشجویان فناوری کوانتومی و همچنین افزایش نظارت بر همکاری دانشگاهی ایالات متحده و چین بوده است.نبرد برای برتری کوانتومی در حال حاضر در جریان است و قرار است بخش دفاعی را تعقییر دهد زیرا فناوری به آرامی به سمت بلوغ پیش می رود. مترجم SAHDAD استفاده از این مطلب با ذکر نام انجمن میلیتاری مجاز می باشد. منبع https://www.investmentmonitor.ai/tech/quantum-warfare-world-age-technology/