هوانیروز سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و بالگرد تهاجمی میل-28 آیا به حقیقت می پیوندد ؟!! پس از تایید اولیه منابع ایرانی و غربی در خصوص تحویل کامل جنگنده های سوخو-35 تا مارس سال2024 ( احتمالا منظور مارس 2023 .م ) ، گمانه زنی ها در خصوص سایر تسلیحات روسی که قرار است به این کشور تحویل شود ، شدت بیشتری بخود گرفته و با مشاهده علائم تقویت روابط امنیتی میان دو کشور این مساله بیش از پیش مورد توجه تحلیل گران نظامی را بخود جلب نموده است . درواقع امر ، خبرهای اولیه در خصوص آغاز این روند ، از سال 2015 و با اطلاع از منقضی شدن تحریم های سازمان ملل در اکتبر 2020 در میان کارشناسان نظامی مورد تحلیل قرار گرفت و مدتهاست که منابع اطلاعاتی دو کشور ، مخازن فکر غربی در انتظارند تا ایران به مشتری اصلی تسلیحات روسی تبدیل گردد . در این میان گرچه تمرکز همه بر روی جتهای رزمی بود اما احتمال انتقال دارایی های پیشرفته تری نظیر سامانه های پدافند هوایی ، سامانه های کروز ضد کشتی نیز مطرح شده است ولی در آخرین شایعات منتشره ، برخی منابع مدعی شده اند که روسیه در حال بررسی تحویل بالگردهای تهاجمی به منظور جایگزینی ( و یا تقویت .م ) ناوگان بالگردهای رزمی هواپیمایی نیروی زمینی ( هوانیروز ) نیروهای مسلح ایران ( شامل ارتش و سپاه ) قرار دارد . در ان میان ، آنچه مسلم به نظرمی رسد ، ناوگان فعال نیروی زمینی ارتش و بخشی از ناوگان هوانیروز سپاه پاسداران ، از سخت افزارهای آمریکایی بازمانده از جنگ ویتنام بهره می برند ، در حالی که ناوگان فوق ، بدلیل پشت سرگذاشتن یک جنگ فرسایشی هشت ساله به نسبت ضعیف شده و قابلیتهای روز را دارا نمی باشد . با توجه به این مساله ، آخرین داده های موجود نشان میدهد که ناوگان بالگردی ایران ، شامل حدود 50 فروند نسخه رزمی AH-1J است که دردهه هفتاد میلادی از ایالات متحده خریداری شد . در کنار این نمونه ، پس از اتمام جنگ با عراق ، تعدادی بالگرد MIL-171 ( شامل 20 فروند از این گونه ) در نیروی دریایی و هوایی سپاه پاسداران و همچنین نیروی انتظامی این کشور در حال خدمت هستند که در کنار ناوگان بالگردهای ترابری CH-47C هوانیروز ارتش و خانواده بالگردهای سبک تر بل در حال خدمت قرار دارند. اما امروز ، صنعت دفاعی روسیه ، سه کلاس متفاوت از بالگردهای رزمی شامل میل-28 ، کاموف-52 و همچنین نسخه های بهینه شده میل-24 را برای صادرات عرضه نموده و با توجه به اینکه نیروهای ایرانی تجربه کار با هر سه نوع از این بالگرد را در سوریه و عراق ،در اختیار دارند ، احتمالا قابلیتهای این سه نوع را از نزدیک مشاهده کرده اند . پیشرانه وی کا-2500 دو بالگرد میل-24 و میل-28 که نسل جدیدی از بالگردهای تهاجمی روسی محسوب می شوند ، به شکل نسبی با نمونه های مشابه خود در غرب قابل مقایسه بوده ولی برخی معتقدند که نیروهای مسلح ایران به احتمال بسیار زیاد ، میل-28 را برای تقویت سازمان رزمی خود درنظر دارند . این بالگرد با توان حمل 16 تیر موشک ضد زره یا 80 تیر راکت 80 م.م هدایت شونده ، میتواند قدرت آتش بسیار بیشتری را برای واحدهای زمینی نیروهای مسلح ایران فراهم نماید . علاوه براین ، با نصب پیشرانه های جددی VK-2500P که چیزی در حدود 13 درصد رانش بیشتر را نسبت به نمونه قبلی فراهم می کند ، خدمه تحرک افزون تری را در فضای نبرد ، در اختیار خواهند داشت . میل-28 براساس سنت طراحی روسی ، امکان حمل موشکهای هدایت شونده R-74 هوابه هوا را نیز دارد که با توجه به مانورر پذیری بالای موشک و بالگرد ، امکان وارد شدن به نبردهای هوابه هوا را برای خدمه فراهم کرده است . اما اگر انتخاب میل-28 یک گزینه محتمل برای نیروهای مسلح ایران بحساب آید ، سئوال این است که کدام نیرو این تجهیزات جدید را تحویل خواهد گرفت ؟! در این زمینه برخی معتقدند که هوانیروز سپاه پاسداران بدلیل وجود تجربه کافی در کار با این تجهیزات در سوریه و عراق ، در کنار افزایش کمیت و کیفیت زرداخانه موشکی و پهپادی خود ، درصدد است تا توانم رزم خود را در حوزه کلاسیک افزون تر کند . این نیرو با داشتن استعداد رزمی در حدود 190 هزار نیروی فعال ، کمتر از 12 فروند بالگرد را در سازمان خود بصورت فعال می بیند و با توجه به اینکه شایعات مربوط به تحویل سوخو-35 ها به نیروی هوایی سپاه چندان به درازا نکشید ، احتمالا گیرنده اصلی بالگردهای تهاجمی خواهد بود . این مساله با توجه به پیشینه بکارگیری جتهای پشتیبانی نزدیک سوخو25 که گفته می شود یک ابزار ایده آل برای ماموریتهای محوله به این نیرو محسوب می شد ، میتواند با درصد بیشتری به حقیقت نزدیک باشد . علاوه براین ، تلاش این نیروی مسلح برای افزایش قدرت آتش کلاسیک خود در سالهای اخیر باعث شده تا این احتمال با قوت بیشتری مورد تحلیل قرار گیرد . پی نوشت : منبع 2- اعداد و ارقام ادعایی در این متن مستند نیست و قابل تایید نمی باشد. 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

جنگ اکراین از همون روز اول تبدیل به جنگ امار شده اما یک سوالی که در این چند وقت اخیر مطرح شده درباره وتعداد و وضعیت تانکهای ارتش اکراینه قبل از شروع حمله اکراینی ها چیزی بالغ بر 1300 تا 1500 دستگاه تانک عملیاتی داشتن بعد از درگیری های اکراین صدها دستگاه تانک خود رو از حالت ذخیره خارج کردن منابع اکراینی رقم کل تانکهای عملیاتی ارتش رو تا 2000 هزار دستگاه عنوان کرده . ولی الان حدود 600 دستگاه تانک برای ارتش اکراین در طول کل خطوط درگیری باقی مونده تازه حدود 400 تا 600 دستگاه هم از کشورهای اروپایی شرقی تحویل گرفتن . این یعنی حداکثر اکراین 2000 تا 2500 دستگاه تانک در اختیار داشته تازه خود منابع رسمی اکراین مدعی به غنیمت گرفتن 500 تانک روسی !!!!!!!! هستن که تا حالا تصاویری انگشت شماری از حضور تانکهای غنیمنی روس در سازمان رزم اکراین منتشر شده و اصلا با ارقام ادعایی اکراین جور در نمیاد . در کنار این مسائل ارتش اکراین سازمان رزمش رو چند برابر کرده و نیاز به ادوات زیادی داشته چهار ماه بعد از شروع درگیری ها معاون پشتیبانی ارتش اکراین اعلام کرد تا حالا 400 تانک و 700 نفربر از دست دادیم رئیس ستاد ارتش اکراین دو ماه پیش گفته بود برای شروع ضد حملات به 300 تانک و 500 نفربر جدید نیاز است . الان براساس خبرهای حدود 320 دستگاه تانک جدید توسط کشورهای غربی به اکراین تا اخر سال میلادی ارسال خواهد شد .البته ممکنه تعدادی از کشورها هم تانک لئو پارد 1 مدل آی 5 خودشون رو هم ارسال کنند اکراینی ها جدیدا اعلام کردن این نیاز 300 تانک برای دوماه پیش بوده ولی الان با توجه به شدت خسارتها به 500 تانک جدید نیاز دارند توی باخموت به اذعان رسانه های غربی روزانه 20 زرهپوش اکراینی منهدم ویا آسیب دیده همچنین منابع اکراینی تایید کردن تنها در باخموت تا کنون 100 امرپ از دست رفته جالب اینجاست رسانه های غربی و طرفداراشون دائم از تمام شدن تانکهای روسی خبر میدادن اما الان دربرابر اه ناله کمبود تانک اکراین سکوت کردن نکته که خیلی ها به اون توجه نمیکنند اینه خیلی از تانکهای که در میدان نبرد نبرد آسیب میبینند قابلیت تعمیر رو دارن هم اکراین و هم روسیه از گذشته صنایع زرهی مختلفی رو داشتن . روسها که خطوط تولیدش بشدت فعال شده ولی اکراین چی؟؟ به نظر میرسه اکراین در حملات موشکی روسها خیلی از انبارها و کارخانجات تعمیرو و تولید تانکش رو از دست داده الان بیشتر شده به صورت کارگاهی پاسخ گویی نیاز ارتش نیست در کنار این مسئله حملات روسها به شبکه برق اکراین هم تاثیر داشته . کشورهای اورپایی شرقی هم اصلا توان و بوجه کافی برای تعمیر و تولید تانکهای جدید رو ندارن . تنها لهستانه که اون هم بودجش فعلا صرف خریدهای خارجی شده 90 دستگاه تانک هم در جمهوری چک به مدت یک سال بعد از بهینه شده به اکراین ارسال میشه با پول هلند و آمریکا سوالی دیگه ایی که مطرح میشه در صورت تشکیل 3 یا 4 تیپ زرهی از این تانکها وحضور کاملا در یک ضد حمله سراسری و به فرض عقب راندن روسها تا شبه جزیره کریمه کلی از این تانکها یا نابود میشن ویا دچار نقص فنی وبعد از اون غربی ها میخوان چه چیزی به اکراین تحویل بدن . عموم تانکهای اهدایی شرقی به اکراین در قالب واحدهای مستقل در خرسون به کار گرفته شد عموما هم تی 72 ام 1 لهستانی که این واحدها شاهد خسارت های سنگینی شدن الان تنوع وحشتناکی در تجهیزات غربی در اکراین شکل گرفته که خودش سبب شده درصدی از این خودروها همیشه در حالت تعمیر باشند . اکراینی ها خیلی راحت تر با تجهیزات شرقی کار می کنند وبه دلیل ارسال تجهیزات غربی انبار شده به اکراین سریازان اکراینی گزارش های متعددی از نقص های فنی زود هنگام این ادوات ارسال کردن البته با توجه به اموزشهای چند هزرار نفر سرباز اکراینی در خاک انگلستان باید شاهد تحویل دهها دستگاه تانک چلنچر 1 و 2 و همچنین نفربرهای واریور به اکراین باشیم برای مثال خط تعمیر هویتزر های خودکششی کراب ساخت لهستان بشدت فعال شده ولی تعمیر هر کرااب حداقل 2 ماه زمان میبره حالا این رو مقایسه کنید با روسها که توی دو ماه فقط 100 دستگاه تانک تی 90 ام تحویل ارتش دادن . صدها دستگاه تانک تی72 بی 3 و بی 3 ام در کنار تانکهای تی 80

استقرار مخفیانه جنگنده اف ۳۵ در قطب شمال!! نیروی هوایی ایالات متحده اولین استقرار جنگنده های رادارگریز F-35 خود را در پایگاه هوایی Thule در گرینلند انجام داده است، که نمایانگر شمالی ترین پایگاه پنتاگون است و موقعیت خوبی برای اعمال فشار بیشتر بر نیروهای روسیه در قطب شمال دارد. این تاسیسات در 1200 کیلومتری شمال دایره قطب شمال قرار دارد و میزبان F-35 ها بعنوان بخشی از رزمایش Noble Defender فرماندهی دفاع هوافضای آمریکای شمالی (NORAD) است که از ۱۵ ژانویه تا ۳۱ ژانویه برگزار شد. پنتاگون این رزمایش را بعنوان مجموعه ای از عملیات های برنامه ریزی شده و طولانی مدت NORAD برای تائید توانایی و آمادگی فرماندهی برای دفاع از ایالات متحده و کانادا در برابر تهدیدات از هر طرف و در هر محیطی و نشان دادن توانایی ادغام با سایر شرکای دفاعی و امنیتی برای دفاع همه جانبه از آمریکای شمالی، توصیف کرده است. F-35 های درگیر در این رزمایش متعلق به اسکادران جنگنده 356 مستقر در پایگاه هوایی Eielson در آلاسکا است، که نزدیک ترین مرکز میزبان هواپیماهای نسل پنجم است. سایر دارایی های درگیر شامل یک بمب افکن استراتژیک B-52H، چهار هواپیمای سوخت رسان KC-135، یک هواپیمای CC-150 و یک سیستم هشدار و کنترل هوابرد E-3 (AWACS) و همچنین جنگنده های نسل چهارم CF-18 Hornet از نیروی هوایی سلطنتی کانادا می باشد. از آنجایی که F-35 بخش رو به رشد سریع ناوگان جنگنده آمریکا را تشکیل می دهد، کانادا نیز قرار است F-18 های خود را با جت های نسل بعدی جایگزین کند. CF-18 Hornet در طول عملیات Noble Defender پایگاه هوایی Thule به صورت مخفیانه در سال های اولیه جنگ سرد ساخته شد تا به عنوان زمینه ای برای حملات هسته ای به اتحاد جماهیر شوروی عمل کند. F-35 امروزه تنها جنگنده نسل پنجم است که به سلاح های هسته ای مجهز شده است و با پشتیبانی تانکرها و سایر تجهیزات پشتیبانی می تواند به طور مشابه برای حملات هسته ای به اهداف روسی با استفاده از قابلیت های رادارگریز پیشرفته و جنگ شبکه محور خود مورد استفاده قرار گیرد. دارایی های نظارتی واقع در Thule همچنین برای هشدار اولیه در مورد پرتاب موشک های بالستیک روسیه که بر فراز قطب شمال برای رسیدن به ایالات متحده پرواز می کنند، خدمت می کنند. همانطور که ایالات متحده و سایر اعضای ناتو حضور خود را در قطب شمال گسترش داده اند،روسیه نیز با استقرار S-400 و اخیرا سیستم های دفاع هوایی جدید S-500،رهگیرهای Mig-31BM/BSM و Mig-31K و و جنگنده های تهاجمی Su-34 و طیف دیگری ازتجهیزات،توانایی خود را تقویت کرده است. نیروی هوایی ایالات متحده در سال 2021 اولین استقرار بمب افکن های B-1B خود را در قطب شمال با استقرار در پایگاه هوایی بودو نروژ انجام داد، اگرچه یکی از بمب افکن ها دچار آسیب جدی به موتور شد و سؤالاتی را در مورد مناسب بودن آنها برای آب و هوای شدید قطبی ایجاد کرد. روسیه نیز با استقرار MiG-31 که توان بالایی در تحمل شرایط آب و هوای سخت دارد، در مجمع الجزایر نوایا زملیا در بالای دایره قطب شمال، به اقدام امریکا پاسخ داد. Mig-31 Foxhound در Novaya Zemlya F-35 به دلیل قابلیت های نسل بعدی و رادارگریز بودن، برتری قابل توجهی را نسبت به هواپیماهای جنگی خط مقدم روسیه ایجاد می کند، به طوری که فقط J-20 چینی یک رقیب واقعی برای ان محسوب می شود. این دو تنها جنگنده های نسل خود هستند که در سطح اسکادران حضور دارند، به غیر از جنگنده قدیمی F-22 که از 12 سال پیش از خط تولید خارج شده است.این هواپیمای مشکل دار قرار است اواخر سال ۲۰۲۳ بازنشسته شود. روسیه تنها ۱۰ فروند جنگنده نسل پنجم Su-57 را در خدمت دارد و انتظار نمی رود تا نزدیک به 2030 در قطب شمال حضور داشته باشد. Su-57 به ویژه از استقامت بسیار بالاتری نسبت به F-35 برخوردار است، اما نسبت به رقبای چینی و آمریکایی خود پنهان‌کاری کمتری دارد. به دلیل ادامه جنگ روسیه و اوکراین، آزمایش‌های رزمی با شدت بالای این جنگنده بسیار فراتر از آزمایش‌های J-20، F-22 یا F-35 بوده است. خود F-35 علیرغم پتانسیل بالایی که دارد، هنوز آماده نبردهای با شدت بالا نیست و پنتاگون بر این اساس از تایید آن برای تولید در مقیاس کامل خودداری می کند. مسائل عملکردی بسیار گسترده، انتقادات گسترده ای را از سوی مقامات نظامی و غیرنظامی به برنامه جنگنده برانگیخته است. کاپیتان تفنگداران دریایی دن گرزیر با اشاره به انبوهی از مشکلات هشداردهنده بر عدم پیشرفت F-35 در تقریباً هر بخش ضروری برای نزدیک‌تر کردن آن به وضعیت آماده جنگ، تاکید کرد. با فرض اینکه می توان به مشکلات کنونی هواپیما علی‌رغم تاخیرهای بسیار قابل توجه رسیدگی کرد، F-35 می تواند قابلیت‌های واحدهای خط مقدم ناتو را متحول کند و فشار بر دفاع دشمنان احتمالی مانند روسیه،چین و کره شمالی را به طور قابل توجهی افزایش دهد. مترجم SHAHDAD  استفاده از این مطلب با ذکر نام انجمن میلیتاری مجاز می باشد.  منبع : https://militarywatchmagazine.com/article/u-s-boosts-f-35-stealth-presence-deep-in-the-arctic-circle-unprecedented-greenland-base-deployment

رزمایش بزرگ نظامی ایالات متحده آمریکا و اسرائیل یک سوخت رسان KC-10 نیروی هوایی ایالات متحده متعلق به اسکادران سوخت رسان هوایی ۹۰۸ عملیات سوخت گیری هوایی را با جنگنده F-16 باراک نیروهای دفاعی اسرائیل انجام می دهد. ایالات متحده و اسرائیل یک رزمایش بزرگ ترکیبی یک هفته ای را در 23 ژانویه با 142 هواپیما، ماهواره و سایر تجهیزات آغاز کردند که بزرگترین تمرین نظامی از زمان انتقال اسرائیل به منطقه تحت مسئولیت فرماندهی مرکزی ایالات متحده(سنتکام) در سال 2021 است. مقامات ایالات متحده به مجله Air & Space Forces گفته اند که این تمرین که Juniper Oak(سرو کوهی) نام دارد، از نظر اندازه و دامنه قابل توجه است. سنتکام می گوید همه چیز از دارایی های فضایی،یک ناو گروه،بمب افکن های استراتژیک ، جنگنده های رادارگریز،هواپیماهای جنگ الکترونیک، نیروهای عملیات ویژه و پرتاب کننده های توپخانه ای دقیق هیمارس در یک رزمایش مشترک ترکیبی ، تمرین خواهند کرد. این رزمایش از 23 تا 27 ژانویه برگزار می شود و 180000 پوند مهمات جنگی و 6400 پرسنل آمریکایی را شامل می گردد که 450 نفر از آنها در اسرائیل روی زمین خواهند بود. عملیات در اسرائیل و دریای مدیترانه شرقی انجام خواهد شد. ژنرال مایکل اریک کوریلا فرمانده سنتکام در بیانیه ای اعلام داشت:این رزمایش بر تعهد ما به(امنیت) خاورمیانه تاکید می کند. بردلی بومن ،هوانورد سابق ارتش و کارشناس نظامی در بنیاد دفاع از دمکراسی ها ،می گوید هیچ کشوری در جهان نمی تواند این سطح از قدرت رزمی را با چنین چابکی به منطقه ای بیاورد که تمرکز اصلی آن کشور، نیست. این رزمایش گامی مهم در جهت ادغام اسرائیل با نیروهای آمریکایی در منطقه است. تا اواخر سال 2021، اسرائیل بخشی از منطقه تحت مسئولیت فرماندهی اروپایی ایالات متحده در نظر گرفته می شد،این امر توانایی دو کشور را برای تمرین با یکدیگر علیرغم رویارویی با برخی از دشمنان مشترک مانند ایران محدود می کرد. این مساله منعکس کننده حساسیت های قدیمی در میان کشورهای عربی در مورد همکاری نظامی با اسرائیل بود.اما روابط بین اسرائیل و برخی از کشورهای عربی پس از امضای توافقنامه ابراهیم گرم شده است! ژنرال کوریلا می گوید: تنها یک و نیم سال بعد بود که نیروهای ایالات متحده و اسراییل یک رزمایش مهم در زمینه مفهوم بلند پروازانه ای از توانایی ها انجام دادند که در آینده در وزارت دفاع به کار گرفته خواهد شد ، این رزمایش درباره مفهوم فرماندهی و کنترل مشنرک نیروها (JADC2) بوسیله عملیاتهای تمرینی در زمین ، هوا ، دریا ، فضا و فضای سایبر بود. بومن می گوید ما منطقه را ترک نمی کنیم.تمرین هایی مانند این حقیقت حضور نظامی پایدار،مستمر و جدی ایالات متحده در منطقه را نشان می دهد. از 142 هواپیمای شرکت کننده، 100 هواپیما آمریکایی هستند، چهار فروند بمب افکن استراتژیک B-52 Stratofortress نیروی هوایی و چهار هلیکوپتر تهاجمی AH-64 Apache در این رزمایش حضور دارند . حضور هوایی قوی ایالات متحده همچنین شامل هواپیماهای تخصصی هشدار دهنده اولیه هوابرد، دارایی های نظارتی و هواپیماهای جنگ الکترونیکی مانند هواپیمای شناسایی RC-135 نیروی هوایی، E-2D Hawkeyes نیروی دریایی و EA-18 Growlers است. گروه ضربتی ناو هواپیما بر جورج اچ دبلیو بوش از شش فروند EA-18، پنج فروند E-2D و 45 فروند F/A-18 پشتیبانی خواهد کرد. نیروی هوایی ایالات متحده همچنین چهار فروند F-35 نسل پنجم را ارسال می کند که معمولاً در منطقه مستقر نیستند و به شش فروند F-35 از نیروهای دفاعی اسرائیل می پیوندند. علاوه بر جنگنده های رادارگریز خود، نیروی هوایی ایالات متحده چهار F-15E Strike Eagle و چهار F-16 Fighting Falcon و همچنین اجزای عملیات ویژه نیروی هوایی مانند یک AC-130 را ارسال می کند. اسرائیل نیز در این رزمایش ۳۲ فروند جنگنده بال ثابت را در اختیار دارد. نیروی فضایی هم در Juniper Oak ، با ماهواره‌های مستقر در مدار پائین و متوسط حضور خواهد داشت سنتکام اعلام کرده است که تمرکز این رزمایش بر فرماندهی و کنترل ترکیبی،عملیات هوایی دریایی جستجو و نجات،جنگ الکترونیک،سرکوب پدافند هوایی دشمن،بازدارندگی هوایی و هماهنگی در حمله است. این رزمایش در بحبوحه ادامه تنش ها در منطقه برگزار می شود. شبه‌نظامیان مورد حمایت ایران حملات پهپادی و موشکی را علیه نیروهای ایالات متحده و متحدانش انجام داده‌اند - یک حمله پهپادی در 20 ژانویه علیه پادگان التنف در جنوب شرقی سوریه انجام شد، اگرچه ایران به طور رسمی مسئولیت آن را بر عهده نگرفته است.مسئولیت آن به ایران نسبت داده شده است.ایران همچنین با ارائه هواپیماهای بدون سرنشین به روسیه برای حملات مسکو در اوکراین، ایالات متحده را نگران کرده و از محدودیت های توافق 2015 که برنامه هسته ای خود را محدود می کند، فراتر رفته است. به گفته کاخ سفید، جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی، از 18 تا 20 ژانویه به اسرائیل سفر کرد تا درباره طیفی از موضوعات از جمله تهدیدهای ادامه دار ایران در منطقه گفتگو کند. کوریلا در ادامه اظهاراتش بیان کرد که این مانور توانایی ما را برای پاسخ به حوادث احتمالی افزایش خواهد داد!! لیست تجهیزات هوایی امریکایی شرکت کننده در رزمایش : چهار فروند B-52 چهار فروند F-35 دو فروند MQ-9 یک فروند HC-130 دو فروند HH-68 چهار فروند AH-64 یک فروند AC-130 چهار فروند F-15E چهار فروند F-16 ۴۵ فروند F-18 شش فروند EA-18 دو فروند KC-46 پنج فروند E-2D ۱۵ فروند MH-60 پرنده های اسرائیلی شرکت کننده در رزمایش : شش فروند F-35 هجده فروند F-16 هشت فروند F-15 یک فروند CH-53 یک فروند UH-60 یک فروند گلف استریم جی ۵۵۰ دو فروند 707 بعلاوه : ۶ کشتی آمریکایی از جمله یو اس اس جورج اچ دبلیو بوش،بال هوایی آن و رزمناوها و ناوشکن ها. ۶ کشتی اسرائیلی ۴ پرتابگر هیمارس آتش دقیق دوربرد. ۶۴۰۰ پرسنل آمریکایی و ۱۱۸۰ پرسنل اسرائیلی  مترجم SHAHDAD  استفاده از این مطلب با ذکر نام انجمن میلیتاری مجاز می باشد.  منبع : https://www.airandspaceforces.com/us-israel-kick-off-massive-exercise-with-142-aircraft-satellites-and-more/

احتمال ارائه سلاح های حاوی اورانیوم ضعیف شده به اکراین:چرا روسیه اینقدر نگران است؟! روسیه در بحبوحه نگرانی ها مبنی بر تحویل طیف گسترده ای از تانک ها و خودروهای زرهی غربی به اکراین، نسبت به عرضه سلاح های اورانیوم ضعیف شده به ارتش اوکراین هشدار جدی داده است. کنستانتین گاوریلوف، رئیس هیئت روسی در مذاکرات وین در زمینه امنیت نظامی و کنترل تسلیحات در 25 ژانویه هشدار داد: ما می دانیم که تانک های لئوپارد۲ و همچنین خودروهای زرهی جنگی برادلی و ماردر می توانند از گلوله های اورانیوم ضعیف شده استفاده کنند که می تواند زمین را آلوده نماید،درست مانند آنچه در یوگسلاوی و عراق اتفاق افتاد.اگر قرار باشد به کیف چنین مهماتی برای استفاده در سخت افزار نظامی سنگین غربی ارائه شود ما آن را بعنوان استفاده از بمب های هسته ای کثیف علیه روسیه با تمام عواقب آن در نظر می گیریم. گاوریلوف در مورد پاسخ‌های احتمالی روسیه توضیح داداگر واشنگتن و کشورهای عضو ناتو برای حمله به شهرهای عمقی در داخل خاک روسیه و تلاش برای تصرف مناطق مورد تائید قانون اساسی ما به کیف سلاح ارائه دهند،مسکو را مجبور به اقدامات تلافی جویانه سخت خواهد کرد.نگویید ما به شما هشدار ندادیم!!تعدادی از تحلیلگران این را تهدیدی ضمنی به پاسخ هسته ای روسیه دانستند. اورانیوم ضعیف شده به عنوان یکی از سنگین‌ترین عناصر روی کره زمین شناخته می‌شود و از ضایعات رادیواکتیو با غنای پایین باقیمانده از تولید سوخت هسته‌ای یا کلاهک‌های هسته‌ای ساخته می‌شود که تولید آن را در مقادیر زیاد مقرون به صرفه می‌سازد. اگرچه در زره تانک های M1 آبرامز آمریکایی استفاده شده است، اما آنهایی که برای ارتش اوکراین در نظر گرفته شده اند، این زره را ندارند که ترکیب آن از رازهای حساس پنتاگون است. با این حال، جدای از زره، اورانیوم ضعیف شده به طور گسترده‌تری در سلاح‌های ضد زره از جمله گلوله‌های شلیک شده توسط تانک‌ها و سایر وسایل نقلیه جنگی برای ایجاد قابلیت نفوذ بیشتر استفاده می‌شود. یک مثال قابل توجه، پرتابه M829 است که با تانک های M1 Abrams و Leopard 2 سازگار است، نسخه های قدیمی تر آن ها به طور گسترده توسط آبرامز در طول جنگ خلیج فارس مورد استفاده قرار گرفتند. چنین مهماتی می تواند به ویژه در جنگ اوکراین مفید باشد زیرا روسیه به بهبود توانایی های زرهی خط مقدم خود ادامه داده است. با این حال، اثرات زیست محیطی بالقوه استفاده از آنها می تواند فاجعه آمیز باشد، زیرا ذرات رادیواکتیو منتشر شده در هوا هنگام استفاده از گلوله های اورانیوم ضعیف شده دارای نیمه عمر بیش از چهار میلیارد سال هستند. گرد و غبار قابل استنشاق می تواند بیش از 40 کیلومتر از محل هر برخورد حرکت کند و یک یک ناحیه را الوده کند. اثرات گلوله باران اورانیوم ضعیف شده در جنگ خلیج فارس مشاهده شد و رابرت گرین، فرمانده نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا گزارش داد:موجی از بیماری‌های غیرقابل قابل توضیح،سرطان‌ها و کودکانی که با ناهنجاری‌ های ژنتیکی متولد می شوند در میان مردم عراق،بویژه در جنوب نزدیک جبهه‌ های جنگ رخ داده است. گزارش محرمانه سازمان ملل که در ماه می 1999 به بیرون درز کرد، به همین ترتیب در مورد سلاح‌های اورانیوم ضعیف شده به این نتیجه رسید:این نوع مهمات زباله‌ های هسته ای هستند و استفاده از آنها بسیار خطرناک و مضر است. در جنگ بعدی عراق در دهه بعد، شهر فلوجه به طور ویژه توسط تسلیحات اورانیوم ضعیف شده توسط نیروهای آمریکایی بمباران شد.پروفسور کریس بازبی،که در نظرسنجی از 4800 ساکن فلوجه در رابطه با ارتباط بین این حملات و افزایش سریع سرطان ها و نقایص مادرزادی که پس از آن به وجود آمد،شرکت داشته نوشت: برای ایجاد اثری مانند این، در سال ۲۰۰۴ زمانی که حملات رخ داد،باید افراد در معرض تشعشعات بسیار بزرگی قرار گرفته باشند. او به این نتیجه رسید نوعی سلاح اورانیومی باید علت ان بوده باشد. نظرسنجی فلوجه توسط 11 کارشناس، که بیش از 700 خانوار را تحت پوشش قرار داد، به این نتیجه رسید که اثرات آن بر جمعیت مشابه بازماندگان هیروشیما است که در معرض تشعشعات یونیزه کننده بمب و اورانیوم باقی مانده قرار گرفتند. مشخص شد که تسلیحات اورانیوم ضعیف شده اثرات بسیار مشابهی در یوگسلاوی داشته اند و همچنین برای حملات محدود توسط نیروهای آمریکایی در سوریه مورد استفاده قرار می گیرند. اگرچه عملیات طوفان صحرا توسط شورای امنیت سازمان ملل متحد مجوز داده شد، اما تهاجم سال 2003 به عراق و بمباران سوریه و یوگسلاوی توسط کارشناسان حقوقی به طور گسترده به عنوان اقدامات تجاوزکارانه در تضاد با قوانین بین المللی تلقی شد. در مقابل، استدلال‌های حقوقی علیه ارسال تسلیحات اورانیوم ضعیف شده به اوکراین محدود است و در حالی که روسیه مناطق دونباس اوکراین را که دارای قومیت روسی هستند بخشی از قلمرو خود می‌داند، این در سطح بین‌المللی به رسمیت شناخته نشده است به این معنی که استفاده از گلوله‌های اورانیوم ضعیف شده در آنجا یک مساله داخلی اوکراین است. با این حال، اینکه روسیه چگونه ممکن است به استفاده از چنین سلاح هایی علیه جمعیت روسیه یا علیه نیروهای خود واکنش نشان دهد، باید دید.  مترجم SHAHDAD  استفاده از این مطلب با ذکر نام انجمن میلیتاری مجاز می باشد. منبع : https://militarywatchmagazine.com/article/hiroshima-uranium-ukraine-russia-worried

کوچکترین درگیری با آذربایجان که همه جوره از ما هستن چه نژادی و فرهنگی دینی و .... میتونه سالها کینه و کدورت و دشمنی بینمون ایجاد کنه که همه جوره هزینه زا خواهد بود.حالا یک احمقی اون بالا (الهام آقا) مدتی هستش و بعدا گور به گور میشه. ولی اگه برادر کشی بین دو کشور صورت بگیره مطلوب اسراییل و ترکیه و انگلیس قرار میگیره. صبر ایران حکیمانه و کم هزینه و کاملا منطقی هستش.در بدترین حالت ایران میتونه به روش کی بود کی بود من نبودم صنایع نفت و گاز آذربایجان رو از دور خارج کنه تا حساب کار دست ترکیه بیاد کمتر الهام جون رو باد کنه

چند نکته در مورد حمله ی پهپادی به سوله ی وزارت دفاع در اصفهان اول اینکه این حملات با کوادکوپتر انتحاری انجام شده که صهیونیست ها سابقه ی استفاده تروریستی از این پهپادها را قبلا داشتند. نمونه ی آن هم در تصویر بالا هست که در لبنان اتفاق افتاده و برای مقایسه گذاشته شده. دوم هم اینکه ابتکار بسیار خوبی برای مقابله با این ریز پرنده ها در سازه ی ساختمان و ساخت تله ی پدافندی برای حفاظت از این ساختمان وجود داشته که کاملا موفق بوده و جلوی رسیدن خسارت را تقریبا به طور کامل گرفته و در عکس بالا مشخصه که حمله خنثی شده. باید این موارد را حتما در تمامی سایت های مهم کشور برای مقابله با ریز پرنده ها به کار برد.

آخرین تصویر از دماوند 2 به نظر می آید که تکمیل شده و به زودی به نیروی دریایی ارتش در دریای کاسپین می پیوندد

بخش دوم و پایانی یکی از اولویت های گرینکویچ به غیر ازبرنامه ریزی ماموریتهای پروازی آموزشی در حمایت از متحدین در حوزه درگیری خلیج فارس و همچنین اجرای حملات ضد داعش ، اجرای عملیات های ضد پهپاد بعنوان بخشی ازیک برنامه کلان برای فشار گسترده بر روی شبکه دفاع هوایی و موشکی کشورهای متحد ایالات متحده است که شامل یک برنامه ضد الکترونیک و ضد ضد الکترونیک و همچنین پروازهای مسلح به آموزش ارتشهای منطقه ای محسوب می شود . مجموع این تلاش های یک دفاع چندلایه را با هدف حداکثرسازی کارایی و اثربخشی ایجاد خواهد کرد . به گفته این نظامی ارشد سنتکام ، تهدید سامانه های هوایی بدون سرنشین (UAS / مجوعه عواملی است که باعث می شود یک هواپیمای بدون سر نشین(UAV یا Drone) کار کند: مثل ایستگاه کنترل زمینی، خلبانی که از راه دور پرنده را کنترل می کند ، ارتباطات ، تجهیزات پشتیبانی و غیره) بطور دائم در حال تغییر است و همزمان راه کارهای خنثی کردن این تهدید نیز مرتبا تغییر می کند . این روند درست مشابه مقابله با تهدیدات بالستیکی و کروز بوده ولی این نکته را می بایست مورد توجه قرار داد که هیچ کشوری تا امروز نتوانسته ، به تنهایی تهدید سامانه های رزمی بدون سرنشین را بطور کامل خنثی کند . با این وجود و ضمن توجه به این نکته که ارتش ایالات متحده با وجود استفاده از سامانه های پیشرفته تر ، هنوز موفق به خنثی سازی کامل سامانه های بدون سرنشین نشده ، ارتش اوکراین وضعیت به مراتب بغرنج تری را بخود می بیند و این هم در حوزه قدرت آتش دفاع هوایی و هم وجود یک استراتژی مشخص بازدارندگی قابل مشاهده است . این مساله با قابلیت های موجود و دردسترس شاهد-136 که توانایی تغییر مسیر در میانه پرواز را دارند ، تشدید شده ، اگر چه این پهپادها در برابر اهداف سخت سازی شده کارایی محدودی دارند ( البته با انتشار ویدئویی که درآن سرجنگی شاهد از یک دیوار بتونی عبور کرده و به یک ترانس برق آسیب شدید وارد نموده ، این ادعا هم در بتدریج در حال رنگ باختن است .م ) ،اما توانایی این نوع سلاح ها در انهدام اهداف کمتر محافظت شده ، نگرانی های جدی را پدید آورده است . به گفته مایکل نایتز ، تحلیلگر نظامی انستیتو واشنگتن ، بدون سرنشین های سری شاهد ، کلاهک جنگی بزرگی ندارند ، ولی دقت بالایی را به نمایش می گذارند ، تعمیر و نگهداری و شلیک به نسبت ساده ای دارند و در یک حالت اولیه ، کاربر چنین این تسلیحاتی ، همواره به اهداف با آسیب پذیری بالا و البته ارزشمند بلحاظ نظامی یا در قالب زیرساختهای حیاتی ، حمله ور خواهد شد . در همین زمینه ، دولت بایدن مدعی است که ایران تا کنون (ژانویه 2023 ) صدها فروند از این سلاح ها را به روسیه تحویل داده و کارشناسان فنی نیروهای مسلح ایران نیز برای ارائه پشتیبانی های فنی و آموزش نحوه استفاده به کریمه اعزام شده اند . با توجه به این مساله ، جان هاردی ، کارشناساس امنیتی بنیاد دفاع از دموکراسی ( یکی از بدنام ترین مجموعه های ضد ایرانی .م ) معتقد است که عملکرد بدون سرنشین های شاهد مزیتهای زیادی را در پی دارد ولی مهمترین آن ، بررسی چگونگی عملکرد تسلیحات ایرانی در میدان جنگ مدرن است . درواقع ، ایران با اتخاذ و اجرای استراتژی تکثیر پهپادی خود ، نخست بدنبال یادگیری بیشتر بوده ، دوم بدنبال بهبود جایگاه نظامی خود در منطقه است ، سوم مسیر مشخصی را برای انحراف اذهان غرب و ناتو از خاورمیانه دنبال می کند. براساس گزارش های موجود منتشره از سوی موسسات تحلیل دفاعی ، شاهد-136 با بردی در حدود 600 مایل و سرعت پیمایش حدود 100 مایل درساعت ، تحرک بسیار کمتری از هواپیماهای سبک سسنا دارد ولی با مجهز شدن به سامانه های هدایت اینرسیایی و ماهواره ای ، تبدیل به یک ابزار موثر جنگی شده است . در همین زمینه ، فرماندهی آموزش و دکترین ارتش ایالات متحده ( ترادوک ) شاهد-131 که نسخه کوچکتری از شاهد 136 است ، نیز کارکردی مشابه گونه بزرگترش را به نمایش می گذارد . تحقیقات موجود نشان می دهد که اجزای پیشرفته این بدون سرنشین ها نظیر قطعات نیمه هادی و اجزاء مربوط به سامانه هدایت اینرسیایی شاهد از شرکتهای خارجی تهیه شده و در داخل ایران بصورت یکپارچه در می آید . باا ین حال ، ارتش روسیه از نیمه دوم اکتبر 2022 در کنار شلیک انبوه موشک های کروز کالیبر ، بالستیک های اسکندر و نمونه های هواپرتاب کروز ، یک استراتژی مشخص را برای محروم کردن 1 میلیون اوکراینی از انرژی برق بواسطه شلیک صدها پهپاد شاهد136 در پیش گرفت است . این روند برای اشباع شبکه دفاع هوایی اوکراین صورت می گیرد و گفته میشود مبداء اصلی بخش قابل توجهی از این حملات ، از کریمه است . کارشناسان نظامی معتقدند که این حملات عمدتا درشب صورت می گیرد ، چرا که شبکه دفاع هوایی اوکراین ، بدلیل فعالیت فشرده در طول روز ، تقریبا از حالت هوشیاری کامل خارج می شود ، ضمن اینکه شناسایی پهپادهای مهاجم در شب به مراتب سخت تر به نظر می رسد . سایت های پرتاب این سامانه بسیار دورتر از دسترس سامانه های هیمارس ارتش اوکراین قرار دارند ، ضمن اینکه واحدهای نظامی اوکراین هنوز به سامانه های بردبلندتر نظیر اتامز مسلح نشده اند که گفته شده علت عدم تحویل آنها ، کاهش خطر گسترش درگیری در اوکراین و رویارویی مستقیم ایالات متحده و روسیه است . بدین ترتیب ، تا زمانی که ارتش روسیه امکان شلیک این پهپادها را دراختیار داشته باشد ، هزینه های پرداخت شده توسط اوکراین ، سیر صعودی خواهد داشت ، چرا که این پهپادهای 20 هزار دلاری ، ارزان ترین سامانه های تهاجمی است که روسها ازآن استفاده می کنند در حالی که چیزهای بسیار زیادی برای ارائه به ایران از فناورهای نظامی گرفته تا تولید مشترک مواد هسته ای می توانند داشته باشند . علاوه براین ، همکاری نزدیک میان این دو کشور ، به معنای بازشدن دست ایران در استفاده از حق وتوی روسها درشورای امنیت سازمان ملل است . برخی از ناظران نظامی معتقدند که پهپادهای ارزان قیمت ایرانی ، هزینه های به نسبت قابل توجهی را به پدافند هوایی اوکراین تحمیل می کنند ، تاجایی که گفته میشود هزینه شلیک هر موشک از سامانه دفاعی هوایی نظیر اس-300 به یک میلیون دلار نیز می رسد حتی سامانه های پیشرفته تر غربی نیز به ازای هر شلیک ، ده ها هزار دلار خرج بر روی دست دولت کیف می گذارد . این بدان معناست که در یک راهبرد رقابتی ، کاربرد شاهد 136 به این دلیل است که حریف مجبور خواهد شد تا هزینه های بیشتری را برای خنثی سازی حملات ، متقبل شود و این روند هرقدر به جلو حرکت نماید ، سیر صعودی بخود خواهد گرفت و احتمالا دست برتر را در اختیار خواهد داشت. به گفته تام کاراکو ، حملات پهپادی روسها به اوکراین ، بیشتر جنبه فرسایشی دارد و این مساله تا بدانجا ادامه پیدا نموده که حتی ایالات متحده بطور رسمی اعلام نمود که حتی استفاده از ظرفیتهای مازاد موجود برای تامین نیاز اوکراین ممکن است در کوتاه مدت پاسخگو نباشد . درعوض ، سرمایه گذاری بر روی جنگ الکترونیک میتواند تا حدی این تهدید را خنثی کند . حضور سامانه های دفاع هوایی نظیر استینگر و نمونه متحرک آن یعنی آونجر ، تا حدی به این مساله کمک نموده ولی هنوز مسیرطولانی برای خنثی سازی آن می بایست طی گردد . درواقع به گفته کارشناسان نظامی غربی ، هزینه سرنگونی هر فروند از پهپادهای سری شاهد یک چالش بزرگبوده و یک مشکل در ابعاد جهانی است . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 2- منبع : AIR AND SPACE FORCES MAGAZINE---JANUARY/FEBRUARY 2023

مجموعه صندلی پران سوخو-22 های سپاه از نوع K-36 هستند که احتمالا در جریان بازسازی آنها توسط شرکتهای همکار غیرداخلی به روز یا تعمیر اساسی شدند

شهید یهودی کشور شیعه !!!! ، پیوند بین باکو و تل آویو به هر بهانه ای. چندی پیش ، نشریه گلوبس ‎اسرائیل در گزارشی اختصاصی با عنوان «شهید یهودی کشور شیعه» به بررسی زندگی «آلبرت آقارونوف» سرباز یهودی ارتش ‎آذربایجان در زمان جنگ اول ‎قره باغ پرداخت. ایالت سابق ایران و موجودیت واقع در خاک فلسطین ، به هر وسیله و بهانه ای نزدیکی و اتحاد خود را یادآوری می کنند. حال یا این کنار هم ایستادن ها برای نگه داشتن تهدید و مزاحمت همیشگی کنار ایران ( شبیه حزب الله و جنوب لبنان ) است یا جزئی از نقشه دراز مدت برای جنگی تمام عیار. بدیهی است فقط هوشیاری و تقویت تمام ظرفیت های کشور چاره این فتنه انگیزی هاست.

تحلیل شخصی ظاهراً روابط باکو و و ایران تیره تر خواهد شد. تخلیه سفارت باکو در ایران و همزمانی آن با افتتاح سفارت در تل‌آویو معنادار است. و احتمالا در ماه های آینده باکو دست به تحرکات حساسی خواهد کرد. مسئله ی حضور رژیم منحوس اسرائیل در باکو و یا گسیل تروریست ها از سمت باکو و احتمالا دست زدن به اشغال استان سیونیک ارمنستان از جمله اقدامات باکو خواهد بود. اگر در بدبینانه ترین حالت، جنگی میان ایران و باکو درگیرد، شبیه الگوی جنگ اوکراین خواهد بود. کشورهای غربی، اسرائیل و ترکیه احتمالا اجازه نمی دهند، این کشور شکست بخورد، اما با توجه به کوچکی جمعیت و مساحت آن، مانند اوکراین عملا ویران می شود.

جالبه كه تو انجمن ميليتاري اين تحليل رو ماه دوم جنگ داديم و الان شكل گرفتنش رو ميبينيم به نظر مياد در پايان جنگ اكراين سلاح هاي به جا مانده از شوروي از اروپا و شايد جهان محو شون و تنها تكنولوژي امريكا بماند

چند ویدئو از این درگیری منتشر شده . واحدهای روس ( واگنر نه) به یکی از مواضع ارتش اکراین هجوم میبرند و درگیری تن به تن شدیدی بین طرفین رخ میده . و چند نظامیان اکراینی در این حملات کشته میشن . در بخش اول که از دید دوربین همراه یک نظامی روس ضبط شده . سرباز روسی سنگر اکراینی رو دور میزنه و از پشت سرش بهش نزدیک میشه . توی سنگر سه سرباز اکراینی بودن که یکیشون قبلا کشته شده . سرباز روس با غافلگیر کردن اکراینی ها از چند متری چند بار ازشون میخواد تسلیم بشن رسانه های روسی متن صحبتهای دو طرف منتشر کردن . اما همنطوری که مشخصه سربازان اکراینی میخوان دست ببرند به سلاح اکراینی ها به سرباز روس میگن ما از شما برتر هستیم و از اون میخوان تسلیم بشن سربازان روس هم با دید مقاومت و دست بردن به سلاح شروع به شلیک میکنه اما این درگیری یک ویدئو دیگه هم داره که اون شدت درگیریها رو نشون میده و علت نفس نفس زدن سرباز روس به همین خاطره وتوی این حمله چندین نظامی دیگه اکراینی کشته شدن لینک مربوطه https://www.aparat.com/v/IE3zx اینم یک نبرد تن به تن تمام عیار دیگه است که سرباز اکراینی به سمت روس هجوم میبره . ولی سرباز روس با خوش شانسی و عکس العمل سریعتر سرباز اکراینی رو از پای در میاره https://www.aparat.com/v/azgim توی نبردهای سه ماه پیش خرسون یک گردان مکانیزه ارتش اکراین شامل 20 دستگاه نفربر و 4 تانک به سمت مواضع روسها هجوم میبرند. یک تانک تی 72 بی 3 روسی در بین مسیر این ستون رو هدف قرار میده در نتیجه 2 نفربر بی ام پی 3 نفربر ypr یک تانک تی 72 بی اکراینی شکار میشن . قبلا تصاویرو یک کلیپ از این درگیری در تاپیک قرار دادم ولی امروز جزئیات بیشتری از این نبرد منتشر شده. جالبه واحدهای اکراینی در دو ستون به سمت مواضع روس حرکت میکنند اما به دلیل عدم شناسایی و هماهنگی یکی از ستون های مسیرش رو تغییر میده و تانک روسی در حین تغییر مسیر حمله رو شروع میکنه بعد از پایان حمله ستون اکراینی که آسیب دیده به خیال اینکه ستون سمت راستش روسی است و توسط این واحد مورد هدف قرار گرفته به سمت شروع به تیراندازی میکنه و تازه بعد از اخطار متوجه هم میشن و به هم میپونند تانک تی 72 بی 3 روس ستون اولی بعد از حمله تانک روسی ستون دوم اکراینی ها

استقرار بی سابقه جنگنده سوخو ۳۰ در ژاپن! در 10 ژانویه 2023 جت های جنگنده سوخو 30 ساخت روسیه در پایگاه هوایی هیاکوری در 130 کیلومتری شمال توکیو در خاک ژاپن فرود آمدند و این اولین استقرار هواپیماهای روسی یا شوروی در این کشور آسیای شرقی بود.این جنگنده ها توسط نیروی هوایی هند، که بزرگترین اپراتور Su-30 در جهان است و از نوع پیشرفته و سفارشی سازی شده Su-30MKI استفاده می کند به پرواز درآمده و چهار فروند از این هواپیماها برای شرکت در تمرینات Veer Guardian از 12 تا 26 ژانویه به ژاپن اعزام شده اند. جت های دوربرد ساخت روسیه در تایلند و فیلیپین توقف داشتند و دو هواپیمای ترابری C-17 Globemaster III نیروی هوایی هند و یک جت تانکر Il-78 آنها را همراهی می کردند. این تمرین ها نه تنها منعکس‌ کننده گسترش روابط دفاعی بین توکیو و دهلی نو می باشد،بلکه فرصتی بی‌نظیر برای نیروهای مسلح ژاپن برای تجزیه و تحلیل توانایی های جنگنده های سنگین وزن پیشرفته روسی می باشند.اطلاعاتی که تقریبا به طور قطع به ایالات متحده منتقل می شود. Su-30 مشتق شده از جنگنده برتری هوایی سنگین وزن Su-27 Flanker است که به طور گسترده ای تواناترین کلاس جنگنده ای است که توسط هر نیروی هوایی در طول جنگ سرد به میدان رفته است. نه تنها خود Su-30 توسط شرکای راهبردی روسیه، از چین و میانمار، تا بلاروس و الجزایر، بسیار گسترده استفاده می شود، بلکه سایر مشتقات فلانکر، که بسیاری از آنها بسیار پیشرفته‌تر هم هستند، به طور گسترده‌تری مستقر شده‌اند و ستون فقرات ناوگان جنگنده روسیه و چین را تشکیل می دهند. جنگنده F-15J در بالا و Su-30MKI در پائین در حال حاضر بیش از 270 فروند Su-30MKI در نیروی هوایی هند در خدمت هستند که اولین فروند در سال 2002 عملیاتی شد و آخرین سفارش برای واحدهای جدید در سال 2020 ارسال شد. این هواپیما به شدت با استفاده از فناوری های برنامه جنگنده های لغو شده برتری هوایی Su-27M و Su-37 در دهه ۱۹۹۰ سفارشی سازی و ارتقا یافت که شامل رادار N-O11M جنگنده سوخو ۳۷ و کاناردهای سوخو ۲۷ ام و موتورهای AL-31FP و نازل های بردار رانش می باشد. این جنگنده یکی از اولین جنگنده ها در جهان بود که یک رادار آرایه ای اسکن الکترونیکی را بکار گرفت و اولین جنگنده عملیاتی بود که از موتورهای بردار رانش بهره مند شد که مانورپذیری فوق العاده ای را ارائه می کرد. جت های هندی از جنگنده های برتر نیروی هوایی ایالات متحده یعنی F-15 و همچنین F-16 های سطح پایین تر، در تمرینات رزمی شبیه سازی شده از اوایل دهه 2000 عملکرد بهتری داشتند. طبق گزارش ها ، Su-30MKI مستقر در ژاپن از اسکادران شماره ۲۲۰ نیروی هوایی هند مستقر در هالورا در شمال ایالت پنجاب هستند و در کنار جنگنده های سبک وزن تک موتوره میتسوبیشی F-2 از وینگ هفتم نیروی دفاع هوایی ژاپن و جنگنده های سنگین وزن F-15 ایگل که بعنوان واحد متجاوز برای شبیه سازی قابلیت های هواپیماهای دشمن اختصاص داده شده است،تمرین خواهند کرد. سوخو ۲۷ فلانکر در سمت چپ و اف ۱۵ ایگل در مقایسه با هم انتظار می رود که Su-30MKI بسیار راحت از اف-15های ژاپنی برتری داشته باشد، زیرا در حالی که این هواپیما یک نوع بسیار پیشرفته از فلانکر را نشان می دهد، عقاب ژاپنی در مقابل از قدیمی ترین ها در جهان هستند و هنوز به رادارهای آرایه ای اسکن شده مکانیکی منسوخ شده متکی می باشند. بسیاری از واحدهای F-15 ژاپنی هنوز برای نبرد هوا به هوا به موشک‌های AIM-7 دوران جنگ سرد متکی هستند که فاقد هدایت راداری فعال بوده که در نتیجه کارایی آنها را به طور جدی محدود می‌کند. این هواپیما همچنین فاقد سامانه هدفگیری روی کلاه خلبان است، به این معنی که در نبرد هوا به هوا نمی‌توانند بدون اینکه خلبان‌ها دماغه F-15 را به سمت هدف نشانه رفته باشند، با آن درگیر شوند. این تفاوت ها در هواپیما و تسلیحات با استقامت و مانور بسیار بالاتر Su-30 تکمیل می شود.میتسوبیشیF-2 یک مشتق پیشرفته از F-16 آمریکایی، یک هواپیمای بسیار مدرن تر با رادار آرایه اسکن الکترونیکی است که همزمان با Su-30MKI وارد خدمت شد. اگرچه از نظر تجهیزات اویونیک تقریباً برابر است، با این حال، هواپیمایی بسیار سبک تر بوده و به دلیل اندازه کوچک رادار و محموله بسیار کمتر تسلیحات و همچنین نسبت رانش به وزن بسیار کمتر توانمندی محدودتری نسبت به سوخو ۳۰ ارائه می دهد.با این وجود ، بعید است که هند در جنگ با اف ۱۵ ها روبه رو شود ،در حالی که ژاپن با صدها جنگنده فلانکر در مرزهای خود که توسط چین مستقر شده اند ، مواجه است.بنابراین درس های حاصل از درگیری‌های شبیه سازی شده بین این دو جنگنده این پتانسیل را دارد که به طور قابل توجهی برای طرف ژاپنی مفیدتر از همتایان هندی آنها باشد. Su-30MKI در پایگاه هوایی هیاکوری که بزرگتر از آشیانه مورد استفاده اف ۱۵ است. انتظار می رود ژاپن ناوگان جنگنده خود را با تقویت بخشی از F-15 های خود با نسل بعدی اویونیک، از جمله رادارهای آرایه ای اسکن شده الکترونیکی و موشک های هوا به هوا AIM-120D مدرن کند. همچنین به راه اندازی جنگنده های نسل پنجم F-35 ادامه خواهد داد که قبلاً انها را جایگزین جت های F-4 قدیمی دهه 1970 کرده است.هند نیز قرار است Su-30MKI را با نسل جدیدی از حسگرها و احتمالا با موتورهای AL-41 متعلق به Su-35S روسیه مدرنیزه کند که بردار رانش سه بعدی و استقامت ،مانورپذیری و راندمان سوخت بیشتر را ارائه می کند. هند همچنین به عنوان مشتری پیشرو برای جانشین سری فلانکر یعنی Su-57 Felon در نظر گرفته می شود و بارها علاقه خود را برای خرید این هواپیما پس از آزمایش گسترده تر توسط نیروی هوایی روسیه و آزمایش آن در کشور خود ابراز کرده است. مدل های تولیدی این جنگنده برای اولین بار در سال 2022 شاهد جنگ بودند و عملیاتی را انجام دادند که هیچ هواپیمای دیگری از نسل آنها انجام نداده است.روسیه قبلاً تلاش کرده بود، اما نتوانست سرمایه‌گذاری هند را در برنامه مشترک توسعه مشتقات تخصصی Su-57 به دست آورد، اگرچه توسعه مشترک در آن زمان امکان‌پذیر نبود، زیرا اکثریت کار توسعه روی این جنگنده قبلاً توسط روسیه به تنهایی انجام شده بود. هم ژاپن و هم هند تحت فشار هستند تا ناوگان خود را به سطح نسل پنجم ارتقا دهند،در مقابل ناوگان نسل پنجم همسایه چینی آنها به سرعت در حال رشد و توسعه با جنگنده J-20 است که به غیر از اف ۳۵ آمریکایی تنها جنگنده نسل پنجم در حال تولید و خدمت انبوه می باشد.F-15J و Su-30MKI در مقایسه با این جنگنده چینی عملا منسوخ شده هستند.  مترجم SHAHDAD  استفاده از این مطلب با ذکر نام انجمن میلیتاری مجاز می باشد.  منبع : https://militarywatchmagazine.com/article/su30-japan-india-veerguardian2023

سلام - نیروهای ارتش روسیه بودند یا گروه واگنر ؟ به نظر تیرانداز خیلی دستپاچه و عصبی بود و نیازی به کشتن اون دو نفر نبود داخل سنگرسه نفر بودند که یک نفر قبلا کشته شده بود و نفر دوم هم از ناحیه چشم مجروح و عملا تسلیم بود نفر سوم هم مثلا میخواست مقاومت کنه با اسلحه خالی و کشیدن قنداق که بی فایده بود نهایتا چند گلوله با اطراف سنگر شلیک میکرد کار تمام و اسارت آنها قطعی بود [قصد و نیت از سوال بررسی حرفه ای ماجرا است منظور تطهیر روسها نیست اونها در افغانستان جنایات فجیع تری مرتکب شدند که فیلمی هم ازش وجود ندارد ]

پسر حیدر علی اف از تهدید روس ها ترسید پس از گستاخی لباس شخصی های الهام علی اف پسر حیدر علی اف تحت عنوان فعالان محیط زیست به صلح بانان روس، روسیه طی بیانه ای رسمی به دولت باکو گوشزد کرد که باید بر اساس توافقنامه سه جانبه عمل کند، هر گونه فشار بر نیروهای صلحبان غیر قابل توجیح است و شرایط انسانی قره باغ باید بهبود یابد. البته روس‌ها علاوه بر بیانیه رسمی وزارت خارجه، از طریق وزارت دفاع نیز به تهدیدهای نظامی مبادرت کردند. یخائیل الکساندر اف مدیر مرکز تحقیقاتی سیاسی روسیه درباره آینده تجمع فعالان محیط زیستی علی اف و احتمال توسل به زور علیه نیروهای پاسدار صلح به آذربایجان هشدار داده و گفته است: “ممکن است به باکو حمله موشکی کنیم و زیرساخت های نفت و گاز هدف قرار می گیرد. حمله موشکی می تواند سامانه های انرژی آذربایجان را نابود کند که غرب زیان زیادی می بیند. هر چند آذربایجان با روسیه پیمان اتحاد و همکاری امضا کرده اما از این همکاری منافع خود را دنبال می کند.” بدین ترتیب آقایون مدافع محیط زیست تغییر رفتار و لحن دادن مراقب هستند تا مشارکت کنندگان بر علیه روس‌ها کاری نکنند که اقدام خصمانه محسوب شود. حتی این مسئله تا جایی پیش رفته که برخی از لیدرها که به نظر می رسد نیروهای لباس شخصی پلیس هستند میان تجمع کنندگان و نیروهای صلحبان مستقر شده و مراقب پیشروی احتمالی معترضان هستند. اما در طرف دیگر ماجرا که احتمالا پلان ب پسر حیدر علی اف است قرار است پای ناتو به دریای خزر برسد رئیس سابق ناتو «استانیسلاو زاس» در نشست خبری گفت: «در مورد جهت گیری ماموریت نیروهای این سازمان پیشنهادها برای کمک به جمهوری ارمنستان و ماموریت به مرز ارمنستان و جمهوری آذربایجان بود. این به قوت خود باقی است. البته اگر ارمنستان نیز این امر را ضروری بداند.» منبع1 منبع2

نصب احتمالی سامانه ی پدافندی نواب دریادار ایرانی قبلا گفته بودند که سهند قرار هست به 8 موشک کروز ضد کشتی و سامانه ی پدافندی نواب مجهز بشود.سونار ان نیز جدید شده در عکس جدیدی که منتشر شده به نظر میرسه پشت کشتی و نزدیک سامانه ی کمند روی سکو هم تغییراتی وجود داره که شاید محل قرار گیری موشک های سامانه ی نواب به طور عمود پرتاب هست. عکس قدیمی از سهند عکس جدید از سهند سامانه ی نواب(زوبین دریاپایه)

با سلام این نوع رونمایی از ناو با تجهیزات غیر مرتبط ، احتمالا دو دلیل میتونه داشته باشه : 1 - اینکه این ناو هنوز تکمیل نشده و بخاطر تعجیل در رونمایی ، از یکسری تجهیزات بصورت نمایشی بر روی اون استفاده شده که دلیل غیر مرتبط بودن کنیستر موشک با استانداردهای دریایی هم میتونه همین موضوع باشه . 2 - اینکه این ناو قراره یک بستر آزمایشی برای تجهیزات در دست توسعه و جدید دفاعیمون باشه تا بعد از کسب قابلیت اطمینان در پلاتفرمهای جدید ، مورد استفاده قرار بگیرند .

با سلام و احترام نفس کار بسیار کار خوب و مبارکی است به هر حال گوشه ای از ضعف پدافندی ناو های کشورمان رفع میشود بنده از تمام متولین امر و دانشمندان زحمت کش قدردانی کرده و این موفقیت را تبریک می گویم اما نکته ای به ذهنم امد ای کاش برای حفظ جلوه بصری و جاذبه تصویری زیباتر یک استتار پیکسلی دریایی استفاده می کردیم متاسفانه همه کار ها را ابتر می گذاریم و منت را تمام نمی کنیم شخصی اگر ملاحظه کند گمان می کند از روی یک تریلی باز کرده و روی ناو بستیم و اصلا ارتباطی که سیستم در صحرا یا بیابان یا جنگل و دریا است ندارد با سپاس

خبر خوب در این سانحه، عملکرد صندلی پرتاب هست چیزی که تو این چند سال به نقطه نگرانی علاقه مندان به نیروی هوایی بدل شده است ایا ضریب ایمنی ساخت صندلی های پرتاب در کشور در حد قابل قبول است و آیا ما قدر خلبانان و نیروی انسانی خود را می دانیم یادمان نرود خلبان بعد از سانحه، تجاربی را با خود دارد که بصورت عادی قابل حصول نیست

بنام خدا با درود و سپاس نیروی دریایی انگلیس همانگونه که برادر ارجمند @Amirali123 اشاره فرمودند از حدود سه دهه گذشته مدام در حال کوچکتر شدن و تضعیف بوده و شاید بشود گفت توقیف نفتکش "stena impero" توسط ایران و مجبور کردن انگلستان به آزادی نفتکش ایرانی آنقدر برای ایشان تحقیر آمیز و دردآور بود که تمام زنگ های هشدار را برایشان به صدا درآورد . و موجب انتقاد های بیشماری به دولت مردان و ارتش این کشور گردید . البته انتقاد های که از قبل با طولانی شدن روند ساخت و تحویل ناو های "ملکه الیزابت و پرنس ولز" وجود داشت . - به نظر می رسد اینگونه مانورها بیشتر از اینکه تاثیرات عملیاتی گسترده ای در میدان به همراه داشته باشد . بیشتر جهت بهره برداری روانی و تبلیغی در کاهش فشارهای منتقدان در انگلیس خواهد داشت . ( البته تا حدودی نیروهای متقابل در مناطق هدف ) - همین عنوان 26000 مایل گستردگی خود گویاست که نیروی دریایی انگلیس اگر واقعا خواهان بازگشت به دوران سلطنت بر دریا ها و خروج از زیر چتر حمایت آمریکاست باید بیش از این مقدارها سرمایه گذاری و به قول ترامپ " خرج کند " و دست از کلاهبرداری از آمریکا بردارد ! - احتمالا طراحان مسیر ناو گروه وقتی در حال بررسی اولویت مناطق برای حضور بودند به این نتیجه رسیدند که به تمام نقاط سرکی بکشند تا بالاخره کسی گلایه نکند !! - صرف تحرک این ناو گروه به تنهایی جهت تحت تاثیر قرار دادن چین در دریایی چین جنوبی و تحولات هنگ کنگ بعید به نظر می رسد . کما اینکه چین با سرمایه گذاری مناسب وسعت نیروی دریایی خود را از ده برابر انگلیس افزون تر کرده است . - بهر روی با ترامپ موافق هستم که این کشور ها از سرمایه گذاری آمریکا در ارتش خویش سواستفاده کرده و به بهانه های مختلف سعی می کنند که معضلات خویش را تبدیل به مشکل آمریکا کرده و بعد آمریکا مجبور به تامین امنیت منطقه مورد نظر با ارتش پرهزینه خود شود. البته که در این کار انگلیسی ها (مدیریت سیاست های خود ولی از جیب دیگران) قرنها تبحر دارند و حالا حالا ها مانده که یانکی ها حریف ایشان شوند :)) ( البته که ترامپ لقب گاو شیر ده که به عربستان به درستی اطلاق کرد شاید بیشتر شرح حال خود ایشان بود ) - مهم ترین دلیل ضعف این نیرو نیز کاهش بودجه و عدم تمایل به سرمایه گذاری است . اساساً در زمان جنگ سرد و تقسیم کار بین انگلیس و آمریکا در برخورد با شوروی ایشان این مهم را به آمریکا واگذار کرده و بخش تبلیغات و جنگ نرم علیه این دشمن را خود برداشته و کار سخت افزار را به آمریکا واگذار کردند ! - به نظر می رسد علی رقم این مانورها و وعده تحویل دهی شناورها در آینده با صرف بودجه های کنونی تغییری محسوس در ساختار نیروی دریایی انگلیس بیش از آنجا که اکنون هست به وقوع نخواهد پیوست . و من الله التوفیق

ناو گروه CSG21 عازم سفری 26000 مایلی! وزارت دفاع انگلستان جزئیاتی از سفر و استقرار ناوگروه نیروی دریایی سلطنتی (Royal Navy) به منطقه هند-اوقیانوس آرام منتشر کرد. سفری به 40 کشور و به طول 26000 مایل! این سفر که توسط بن والاس (Ben Wallace) وزیر دفاع بریتانیا در 26 آوریل اعلام شد، بزرگترین اعزام ناوگروه نیروی دریایی انگلستان از دهه 90 است.(م:به نظر من بزرگترین اعزام بعد از جنگ جهانی دوم است.) این ناوگروه با مشارکت نیروی دریایی آمریکا (USN) ، تفنگداران دریایی آمریکا (USMC) و نیروی دریایی سلطنتی هلند (RNLN) قرار است مدت 28 هفته باشد و از اواخر ماه مه (May) اغاز شود. ناوگروه (CSG21) با فرماندهی ناو هواپیمابر ملکه الیزابت (HMS Queen Elizabeth) قرار است به بیش از 40 کشور سفر کرده و از اهداف زیادی را شامل می شود. افزایش همکاری و انجام تمرینات چند جانبه و حضور در شمال اوقیانوس هند (م: مثلث طلایی تجارت دریایی) و دریای چین جنوبی که یکی از پویا ترین مناطق جهان است. یک یادآوری مهم و سیگنالی برای متحدین و دشمنان و همچنین فرصتی برای اثبات و ارزیابی اسکورت ها، هواپیماها، زنجیره پشتیبانی و لجستیک در مسافت های طولانی و همچنین تعامل بیشتر با نیروی دریایی ایالات متحده در کنار ناو هواپیمابر ملکه الیزابت، ناوگروهی شامل: 2 عدد ناوشکن تایپ45 با نام های HMS Defender و HMS Diamond 2 ناوچه تایپ23 به نام های HMS Kent و HMS Richmond 2 کشتی پشتیبانی با نام های RFA Fort Victoria و RFA Tidespring 1 زیردریایی کلاس Astute 1 ناوشکن کلاس ارلی بورک با نام USS Sullivans و ناوچه هلندی RNLN HNLMS Evertsen منبع 1 منبع 2 م « همان طور که از ظاهر ماجرا پیداست، این حرکت بی نظیر که سالها است شاهد چیزی شبیه اش نیستیم همراه خود ماجرا و پیامد های بسیاری خواهد داشت. اما تا به اینجا به رخ کشیدن توانایی نیروی دریایی انگلستان پس از مدت ها است. (بعد از اتفاقات جزایر فالکند) و همچنین به طور اشکار چین مقصود اصلی چنین اقدامی است، پیامی واضح که در جنگ اوقیانوس آرام امریکا تنها نخواهد بود»

دمشون گرم . دو نوع بمب بالدار نشون دادن . بمب سیمرغ . موشک بینا . کروز 1500 کیلومتری !!! اینهم دلیلی بر اینکه نشون ندادن دلیل بر نبودن نیست ( نه در همه ی موارد )

امکان دخالت نظامی روسیه چقدر هست ؟ مخصوصا بعد از امروز که المپیک هم تموم شد ... منظور از دخالت نظامی این هست که نیرو بفرسته و شرق و غرب اوکراین مثل المان در زمان جنگ سرد از هم جدا بشن . در کل نظر من این هست که از فردا باید شاهد واکنش های جدی روسیه باشیم ! شاید به خاطر المپیک تا امروز ساکت بودن . امریکا هم هشدار داده ولی بعید میدونم در صورتی که روسیه بخواد نیرو بفرسته امریکا واکنشی نشون بده .