فانتوم / قاصد

تصویر از نمای نزدیک از جنگنده اف 4 مسلح با دو موشک کروز ضد کشتی نصر و دو بمب بالدار هواسر یاسین

Persian Sh-3 Sea King "احتمالا عملیات خیبر"

سلام - ان شاالله سال آینده تنوع جنگنده های پوستر بیشتر خواهد شد

پس از زلزله و تعلل دولت در کمک رسانی ها چند تا پست محدود در شبکه های اجتماعی ترک در رابطه با انتقاد راجع به امداد و کمک رسانی و اخبار پیرامون زلزله منتشر شد. اردوغان در یکی از اولین نطق های پس از زلزلش چنان با تهدید و ارعاب وعده برخورد با هرگونه فعالیت مجازی که باعث برهم خوردن تمرکز در کمک رسانی ها و پخش شایعات و ... بشه را داد و بلافاصله هم پلیس چند فرد محدود که پست گذاشته بودند را دستگیر کرد که از همون اول اجازه نداد نطفه طبیعی چنین انتقادهایی هم شکل بگیره چه برسه پروژه اشوب و فتنه و کذب و دروغ ( مشخصا برای کشوری مثل ترکیه قابل قیاس با ما نیست که دستور العمل و نیروی متمرکز حقوق بگیر وجود داره که موج را بسازه و تقویت کنه و پیش ببره و استراتژی بچینه و بعد با عوامل میدانی و سلبریتی دست به دست بده و پروژه بگیره و ...) حالا بماند رسانه های همین ترکیه و آذربایجان اشاره شد که در همین زلزله خوی با انواع دروغ و کذب و شایعه در حال ایجاد تشنج بودند.

اینم تاپگان ما، منتها طبیعیش!

این بحث یهود و قدرت و نفوذی که در دنیا دارند برای من واقعا" جای تعجب و سواله! قدرت در اقتصاد و صنعت، در صنعت رسانه، در علم و در سیاست با اختلافی زیاد نسبت به شهروندهای عادی هر جامعه ای! جسته و گریخته برای دلایلش چیزهایی خوندم اما واقعا فارغ از تحلیل های سویه دار، خیلی دوست داشتم جایی رو پیدا کنم که به طور مفصل و دقیق دلایل این موضوع رو عنوان کنه!

بسم ا... 19 بهمن روز نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران پی نوشت : طراحی پوستر از سال گذشته که یکسری ایرادات داشت و در همین تاپیک عرض شد ، به مراتب بهتر شده ..

چند وقت پیش بود که فکر کنم در تاپیک سوخو-35 ها یکی از نگرانی ها را شلترهای کلاسیک و همچنین خطر کوادها ( نه فقط عمودی که حتی ورود از دهانه ها و یا پرنده های الرت و اشیانه های موقت ) عنوان کردیم و عنوان شد برای حفاظت از دارایی های ارزشمندی که امکان داره در تعداد محدود و با قیمت گران برای کشور تهیه بشه حتما باید تمام توان را به کار ببریم و چه چیزی بهتر از پایگاه های امن در مقابل حملات پهپادی خارج از مرز ( و مهمات دورایستا و شاید حتی موشک های فراصوت) و حملات پهپادی محلی. به نظرم این پایگاه ها تنها در حد تامین امنیت پرنده های جدیدالورود بسیار بسیار محدود در برابر خطر پهپادی و کوادی هم تاسیس شده باشند پیش بینی بسیار ارزشمندی هستند. هنوز آشیانه پایگاه نزدیک کرمانشاه و حملات پهپادی را یادمون نرفته. در نظر بگیرید این پایگاه هم یک پایگاه مرزی باشه که خطر اصلی که اون را تهدید میکرده حملات غافلگیرانه ناشناس پهپادی و کوادی بوده و اجبار بوده پرنده ها در حالت پارک! و تعمیر و نگهداری از این دست خطرات در حفاظت کامل باشند. با خطر روز افزون کوادها و پهپادها و کروزها و دورایستاها ( همین چند روز پیش صهیونیستها که احتمالا تاثیرات شاهد را دیدند از پهپاد هاروپ جدیدشون با بهینه سازی های بعضا نامشخص رونمایی کردند از جمله برد بیشتر) و خطر حملات فوجی هر چه بیشر با توجه به جغرافیای خدادادی سرزمین ایران به زیر زمین منتقل کنیم پایگاه های حتی معمول را ضرر نکردیم. به نظرم باند بیرونی هم موید این مطلب هست که این پایگاه بیشتر برای حفاظت از دارایی های ارزشمند ارتش در زمان صلح و جنگ محدود هست تا یک جنگ فراگیر. وقتی خودتون از استفاده کنندگان پهپاد انتحاری هستید متوجه هستید که چنین ابزاری چه خطراتی در پی داره و برای همین خودتون باید اولین گام ها را بردارید در بحث خفاظت از دارایی هاتون در مقابل این دست تسلیحات.

چند مورد از تصاویر گرفته شده توسط ماهواره ی خیام (اعلام شده کیفیت تصاویر تغییر داده شده) :

اهمیت راهبردی پایگاه عقاب ۴۴ چیست؟ در آستانه چهل و چهارمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران ، نیروی هوایی ارتش از اولین پایگاه زیر زمینی خود به نام عقاب ۴۴ رونمایی کرد‌. این پایگاه مخفی نیست اما پایگاه های مشابه دردایتالیا یوگسلاوی سابق سوئد و ... هم مخعی نبودن به گفته مقامات ارتش ایران ،این پایگاه صدهها متر زیر زمین قرار دارد ، جنگنده های تاکتیکی ارتش را در خود محفوظ ساخته است‌. در این خصوص ذکر چند نکته ضروری است ؛ ۱- این پایگاه تنها پایگاه زیرزمینی ارتش نیست و براساس شنیده ها در دهه ۸۰ ساخته شده است اما اکنون به دلایل مختلف رونمایی شد . ۲- این پایگاه که در چهارچوب به کارگیری پدافند غیرعامل می توان آن را تعریف کرد ، کاملا ایمن و محافظت شده بوده و از بین بردن آن با تسلیحات متعارف تقریبا محال است. ۳- تجمیع جنگنده های سرحال و تازه نفس ارتش در این پایگاه باعث می شود تا در صورت حمله غافلگیرانه احتمالی ، بخش قابل توجهی از هواگردهای ارتش دست نخورده و سالم باقی بمانند و بتوانند در راهبرد ضربه دوم واکنش متناسب را به مبداء حمله اتخاذ نموده و ماموریت های محوله را به انجام رسانند. ۴- در جنگ ۶ روزه اعراب و اسرائیل ، در ساعت اول جنگ ، تمام باندهای فرودگاه های مصر بمباران و بلااستفاده شد و این کشور نتوانست هواپیماهای خود را به پرواز درآورد و پس از ساعاتی آن جنگنده ها نیز بمباران و نابود گشتند ؛ ساخت پایگاه های زیرزمینی به همین دلیل اهمیت دارد و باعث حفظ دارایی های مهم و ارزشمند ارتش می شود . ۵- با توجه به خرید جنگنده های بسیار مهم ، راهبردی و گرانقیمت سوخو ۳۵ ، احتمالا بخش قابل توجهی از آنها در پایگاه های ایمن زیر زمینی مستقر شوند و ارتش ایران با این رونمایی نشان داد خود را برای دریافت جنگنده های جدید آماده کرده است. ۶- اقدامات اینچنینی در ارتش، بیش از همه جنبه بازدارندگی دارد زیرا راهبرد آمریکا و اسرائیل معمولا بر ضربه اول و نابودی کامل توان نظامی رقبا در لحظات اول جنگ متمرکز شده و ایجاد پایگاه هایی مانند عقاب ۴۴ ، استراتژی آن ها را بی اثر خواهد ساخت. ۷- ایران در سالهای اخیر از قابلیت وسعت جغرافیایی و عوارض طبیعی خود نهایت استفاده را کرده و دارایی های بسیار راهبردی صنعتی ، هسته ای و نظامی خود را به زیر کوهها منتقل ساخته و با نشان دادن آنها علاوه بر قدرت نمایی و نشان دادن قابلیت های تکنولوژیکی خود در زمینه ساخت پایگاه های زیر زمینی ، پیام آمادگی خود در برابر حملات هوایی گسترده را به طرف های متخاصم فرستاده است . ۸-عدم اعلام این موارد در سال های گذشته توسط نیرو های غربی نشان از حفاظت اطلاعات بالای نیروی هوایی داره که باید بهشون دست مریزاد گفت واگرنه تصاویر ماهواره ای این گونه پایگاه ها تابلو هست ۹-بابک تقوایی در مقالات خود معتقد بود بودجه نیرو هوایی اینقدر کمه که فرودگاه زاهدان و... فقط چند تا کانکسه اما معلومه برنامه ریزی ارتش مناسب و به دور از هیاهو جلو رفته ۱۰-وجود سوخو ۲۴ با وینگ اسپن ۱۸ متر میتونه حضور سوخو ۳۵ رو هم توجیه کنه البته برخی میگن این جنگنده بال متغیر هستش اما در کل این مساله راه حلهایی هم دارد. ضمن اینکه امکان دارد ابعاد کاملا پیش بینی شده باشد. ۱۱-هواپیماهای حاضر همه دارای مهمات به روز ساخته شده وزارت دفاع اعم از یاسین و قاصد و موشک های کروز ضد کشتی هستن و حتی پاد جنگ الکترونیک شاهین که در نوع خود کم نظیر بود ۱۲-برخلاف نیرو زمینی که یک کرار سال هاست داره ازمایش میشه ولی استفاده انبوه نشده استفاده انبوه تسلیحات هدایت دقیق چندین برابر روسیه را شاهد هستیم ۱۳-تمام فانتوم ها فانتوم های ابدیت شده پروزه دوران هستن که ارم دوران در اکثر عکس ها موجود بود ۱۴-وجود موشک های کروز ضد کشتی بر روی فانتوم ها نشان از نزدیکی پایگاه به خلیج فارس و دریای عمان دارد ۱۵-با وجود چنین پایگاه هایی نباید تعداد پایگاه های شکاری را با ۱۵ پایگاه نیمه کاره قبلی یکی دانست و احتمالا حداقل سه پایگاه به شکل زیر زمینی در حال کار باشند ۱۶-در کشور های سوئد و نروژ یکی از تاکتیک های مورد علاقه پرواز از بزرگراه ها می باشد و هنوز هم این تاکتیک در جنگ اکراین کار خود را انجام میدهد ۱۷-زدن درب های ورودی این پایگاه ها چیز خاصی نیست اصل عدم صدمه جنگنده و هواپیما های ما در مرحله اول حمله هست واگرنه با یک لودر درب دوباره باز می شود واگرنه استراژیست های سوئد و نروژ و ایتالیا از ما نادان تر نیستند و این پناهگاه رو در جنگ سرد نمیساختن تعمیر باند فرودگاه هم که دیدیم در فرودگاه دمشق سوریه کمتر از یک روز زمان میبره ۱۹-تلاش فرمانده جدید نیروی هوایی برای اخذ هواپیمای جدید از رئیس جمهور هم در نوع خود جالبه که میگه هواپیما برای نیرو هوایی مثل اکسیژنه برای انسان و بدون اون نیرو مرده است ۲۰-باور نمیکردم اینقدر جنم داشته باشه بیشتر میخورد بگه پهپاد برای ما همه کار میکنه و ما نیاز به هوا پیما نداریم خخخخخ بازم دمشگرم ۲۱-یک چیزی هم بگم خارج از بحث در دوره جدید فرمانده ارتش سرلشکر موسوی بیشترین کار جهت ساخت خانه های سازمانی و شخصی برای پرسنل ارتش اتفاق افتاده که اونم در نوع خودش بی نظیر بوده کاملا قابل تشکر که معیشت سرلوحه کار ایشان است وسخن پایانی از سرلشکر باقری: ساخت پایگاه‌های امن که این پایگاه یکی از چندین نمونه آن‌هاست، تداوم خواهد داشت تا توان بازدارندگی ما روز به روز قوی‌تر، پایدارتر و ماندگارتر برای امنیت و آرامش ملت ایران پابرجا بماند. تغییر تفکر از پایگاه زیرزمینی موشکی به زیرزمین پهپادی و زیرزمینی هواییی نشانی است از توازن تاکتیک و عدم قرار دادن تمام تخم مرغ های خود در یک سبد نه تغییر تاکتیک

سلام بين سالم موندن جنگنده هرچند مسدود با جنگنده از بين رفته فرق زياده بماند كه مسدود كردن هزينه اش زياده وقتي بايد هم باند رو زد و هم خروجي ها رو شما ميتوني مسدودي رو برطرف كني با كار عمراني ولي جنگنده زده شده رو نه ———- حداقل داستان اينه كه اگر اسمان رو از دست دادي جنگنده ها حفظ ميشن در اولين فرصت دوباره وارد نبود ميشن از سمت ديگر بحث تجهيزات نگهداري و اماده سازي هم هست كه خودشون هم عرض جنگنده مهم و گران هستن همچنين فقط جنگنده از اين سوراخ ها نمياد بيرون پهپاد هم مياد بيرون بدون نياز به باند --------------------- یک نکته اضاف کنم که اگر باندی مثل باند ناوهای هواپیمابر در این تونل ها تعبیه بشه ،توی طول 100 متر میشه جنگنده بلند کرد که عملا اثر گذاری این چنین پایگاه هایی رو زیاد میکنه این مکانیزم میتونه هم با بوستر باشه و هم با رانش بخار در سمت دیگه مشخص نیست اف 14 های ما میتونن بال باز تو این پایگاه بیان یا نه؟ اگر میشد یعنی مینی اواکس هم میتونیم بلند کنیم که خیلی مهم میشه

این پایگاه ها با هدف جلوگیری از خسارت در حملات دور ایستا هستند. وقتی دشمن سیادت هوایی داشته باشد که بیاید بالای سر پایگاه و جلو درب ورودی پایگاه بمب ترموباریک بیاندازد. یعنی قبل از آن پایگاه ارزش خود را از دست داده است و دیگر یک هدف برای دشمن نیست.

دنیای بی رحم و بی انصافیه. با اینکه آسیب های سوریه در زلزله عمیق تر هست و از حیث امکانات تقریبا صفر مطلق بعد از سال ها جنگ و تحریم و روی آوار ماندگان حتی امیدی به نجات نمیتونند پیدا کنند چه برسه به زیر اوار ماندگان و شرایط طبیعی با تحریم ها بی زلزله هم براشون کابوس بوده چه برسه با زلزله ولی این فرودگاه ادنای ترکیه هست که از صبح بی انتها پرنده های کارگوی ترکیش ایرلاین در صف فرود هستند و فرصت بهشون نمیرسه حتی فرود بیان و حتی بیش از این، از روسیه گرفته تا اسپانیا و نیروهای هوایی انواع و اقسام کشورها و پرنده های کارگوشون در اسمان ادنا و جنوب ترکیه در هوا صف بستند و با هم رقابت میکنند و منتظر تا کمکها برسه حتما به دست طرفی که منفعت معنوی و مادی براشون داره نه به انسان های نیازمندش در شرایط فعلی. و غم انگیز هست تنها هوایپمایی که در تاریکی شب خودش را به فرودگاه تاریک و خلوت دمشق رسونده امروز تنها یک هواپیمای باری ایرانی است. که اونم احتمالا که نه یقینا تا قبل از این رسانه های اذربایجان و ترکیه در فتنه انگیزی ناجوانمردانه علیه ایران با بهانه زلزله خوی داشتند برنامه میرفتند و مردم را عصبانی و ناامید و حالا شعبه های لندنی و سعودی شروع میکنند با بهانه زلزله خوی و کمکهای ایران به کشته شدگان و فاجعه دیدگان سوریه ( و نه ترکیه ) اسکی رفتن که کمکهای شما را بردند به سوریه.

سلام و عرض ادب خدمت دوستان و همراهان میلیتاری .ضمن تشکر از مترجم محترم ، بد ندیدم چند تا نکته رو به مطلب اضافه کنم . ۱_ اگر به دید کلی به جنگ روسیه و اکراین بندازیم ، مشخصا درگیری های هوایی و دریایی در مقابل نبرد زرهی و زمینی به نسبت کمرنگ تر دیده میشن و در کل درگیری روی زمین چربش زیادی داشته و داره ( بابت تصرف و یا بازپس گیری زمین ) . ۲_ از هر لحاظ در نبرد زمینی ، روی تانک حساب زیادی باز شده و میشه . با توجه به صاحب سبک بودن روسها در این زمینه و توان تامین تانک مورد نیاز جنگ ( به واسطه ی تولید ) ، میشه گفت که طرف روسی هر طور که هست داره نیازها رو تامین میکنه . اما طرف اکراینی در این زمینه دچار ضعف شده و توان تامین تانک مورد نیاز جنگ ( به واسطه ی تولید ) رو نداره ، بنابراین دست نیاز به طرف هر کشوری که میتونه دراز کرده و خواهد کرد . ۳_ با توجه به شرقی بودن پایه ی استانداردهای نظامیگری اکراین ( بعنوان قسمتی از شوری قدیم و ... ) کشورهای غربی و اطراف اوکراین ، هر چقدر که امکان داشته تجهیزات شرقی موجود و قابل جابه جایی رو که امکانش بوده ، به اکراین ارسال کردن و در آینده هم هر نوعش ( قابل استفاده ) رو که پیدا کنن ، ارسال میکنن . اما با توجه به نیازهای ( سریع ) بوجود آمده در میدان جنگ برای طرف اکراینی و همینطور نیازی که بابت سد کردن زرهی روس و علی الخصوص سد کردن تانک های روسی ، عزیزان غربی دارن تانک های تواناتر غربی رو به اکراین ارسال میکنن و در آینده هم با توجه به نیاز ارسال خواهند کرد . ۴_ خب سوال اصلی اینجاست که چرا سیستم سیاسی روسها در مورد ارسال زرهی غربی ( بیشتر تانک هاشون ) انقدر نگران نیستن که در مورد مهمات اورانیومی نگران هستن ؟ جواب میشه اینکه ، با توجه به اینکه روسها رو بدون تانک نمیشه تصور کرد و همینطور هم با توجه به اینکه تانک های روسی عموما دارای زره های واکنشی ( حالا نوعش تو این مطلب مهم نیست ) هستن ، بالاخره یه جوری با دفع تهدید توسط این زره ها ( + زره خود تانک ) و یا از دست دادن تعدادی از تانک هاشون ، میشه گفت که به یه بالانسی رسیدن ( و قابل تحمل هست این شرایط ) و به همین شکل هم جلو خواهند رفت . اما با تحویل دادن مهمات انرژی جنبشی مناسب به طرف اکراینی ، نرخ تلفات روسها بالاتر میره و روسها دچار مشکل میشن ، بنابراین دارن در حد توان با تهدید طرف مقابل و بالا بردن هزینه ی اقدامات طرف غربی ، از طریق ارتباط دادن مهمات انرژی جنبشی به کلاهک اتمی ، تلاش میکنن تا طرف غربی از در اختیار گذاشتن این نوع مهمات به اکراین خودداری کنه . ۵_ در مورد تاثیرات این نوع مهمات بر روی زمین و مردم هم اینکه ، وسط جنگ ( نظام سیاسی و سیاستمدار جماعت ) نگران مردم و ... باشن ( اون هم از طرف مقابل ) ، یه مقداری جور در نمیاد . تا اونجایی که متوجه میشم ، مردم و محیط زیست عموما بازیچه و دست آویز بابت بازی های عزیزان و سیاستمداران برای رسیدن به هدفشون بودن . الان و در این زمان تلاش عزیزان روس بابت پیشگیری از آسیب به زرهی ارتش خودشون هستش و نه آلوده شدن خاک یا مردم اکراین . نکات ۱_ سیاستمدار : این نوع از عزیزان عموما تابع نیاز و شرایط سیستم سیاسی مطبوع خودشون ، گفتگو ، کلنجار و یا برخورد میکنن . میشه گفت عموما ظاهر انسان دوست خودشون رو حفظ میکنن و همینطور چیزی رو که خودشون و یا مجموعه اشون نیاز داره رو ( حتی اگر غیر انسانی ، غیر حق و نادرست باشه ) به شکل زیبایی تزئین میکنن و بیان میکنن تا به خواسته اشون برسن . به زبون ساده ، تو فکر و دل هاشون یک چیزه ( که باید بهش برسن ) ، اما در کلامشون چیز دیگری بیان میشه و با بازی زیرکانه ( با کلمات و جملات و ... ) و در انتها با رسیدن بهش در اصل به همون خواسته های درونیشون رسیدن . ۲_ صاحب خط تولید ( هوایی ، زرهی ، سطحی ، زیرسطحی ، موشکی ، پدافند ، ملزومات انفرادی و ... ) یه نکته ایی که تو این جنگ میشه دید اینه که هر کشوری که صاحب خط تولید زرهی ( تانک ، نفربر و ... ) نباشه ، با از بین رفتن زرهی در خدمت خودش ، به مشکل میخوره و وسط درگیری به دنبال تامین زرهی مورد نیازش باید باشه . سوال : اگر کشورهای دیگه روی خوش نشون ندهند به این کشور نیازمند ، اونهم وسط جنگ ، چی میشه ؟ ( برای اینکه کمک کنم ، کشور خودمون رو به جای اکراینی ها در نظر بگیریم ) ۳_ توانایی حفاظت : صاحب خط تولید بودن ( در اینجا زرهی ) یک چیزه و توان حفاظت از این مجموعه ها یک چیز دیگه . به نظر بایستی توان تهاجم و آسیب زدن به هر طرفی بالا باشه ( حتی با تکیه بر تسلیحات نامتعارف ) که کشوری جرئت تخریب توان تولید شما رو نداشته باشه. ۴_ تا اونجایی که متوجه میشم ، به احتمال زیاد روسها در زمینه ی مهمات انرژی جنبشی ، نمونه ی اورانیومی رو تو سازمان رزمشون ندارن ، اما طرف غربی داره . همینطور هم اینکه زره های مختلف و حتی دفاع فعال در مقابل مهمات انرژی جنبشی ، به اون صورت که باید کاری از پیش نمیبرن و تسلیم شدنشون قابل پیش بینی هستش . سیستم هدف گیری و دید بهتر روزانه و شبانه ی تانک های غربی رو هم با استفاده ی احتمالی از این نوع مهمات جمع بزنیم ، علت نگرانی روسها رو بیشتر میشه درک کرد . ( جای جناب کرش بابت تحلیل بیشتر تو این زمینه خالی حس میشه ) ۵_ بیشتر این مطلب اختصاص پیدا کرد به تانک های دوطرف ، در مورد نفربرهای زرهی هم میشه گفت که دو طرف (روسیه و اکراین ) در مورد استفاده از گلوله های مرسوم ( عادی ، ضد زره و ... ) میشه گفت که در یک سطح بودن ، اما با اضافه شدن مهمات اورانیومی و بالاتر بردن توان طرف اکراینی ، روسها به احتمال زیاد دچار ضعف و تلفات بیشتر خواهند شد . ۶_ با توجه به نوع لوله توپ مورد استفاده در آبرامز و لئوپارد و مهمات یکسان ، کار طرف غربی راحت تر هست به نسبت . سوال آخر آیا بازی های سیاسی و همراه کردن های اذهان عمومی مردم با ربط دادن مهمات اورانیومی ضعیف شده به پاسخ اتمی ، روسها میتونن جلوی ارسال این نوع مهمات رو بگیرن ؟ جواب ، به احتمال بسیار زیاد خیر است . به احتمال بسیار بالا این مهمات تحویل داده خواهد شد و همینطور در میدان نبرد استفاده خواهد شد . حالا شاید غربی ها در بدترین حالت ممکن یکمقداری این روند رو یواشکی و قایمکی انجام بدن ، اما در انجام دادنش شکی نیست ! پ ن ۱_مطلب بالا برداشت شخصی حقیر هستش و ادعایی بابت اون وجود نداره . ۲_ تحلیل بنده در مورد جنگ روسیه و اکراین در داخل اکراین هست و در مورد آینده ( به کجا رفتن جنگ ) فعلا نظری وجود نداره . ۲_تو این مطلب تانک و نفربر زرهی در مقابل همتای خودش مقایسه شده . ۳_تصاویر داخل مطلب رو هم در حد پاگرد پله ی مطالعه ببینید . 

سلام وقت بخیر ... به نظر تفاوتی نمی کند .. واگنر بودند یا نیروی رسمی ارتش روسیه ، این چهره واقعی جنگ هست ... درست پشت سر ویدئوها ، عکس های لوکس و شیک و تمیزی که از ابتدای جنگ تاالان در این تاپیک ارسال شده ...پشت سر تمام تحلیل هایی که از دوطرف تا الان بررسی و برگردان شده ... این همون جنگ هست ... بی رحم ، خشونت مطلق ، بدون ذره ای شفقت انسانی و نظایر این ... تفاوتی هم ندارد ... روس ، اوکراینی ، قزاق ، کانادایی ، کره ای ، سوئدی ، لهستانی و ... هدف از ارسال این ویدئو این بود که مخاطب بداند وقتی از جنگ حرف می زند ، دقیق با چه چیزی قرار هست روبرو بشود ... شاید قبل از تحلیل های آنچنانی ، یک مقداری بیشتر فکر کنند ...

بخش هشتم... حدود 40 تا 50 قطار در روز به فراتر از کیف سفر می کردند،اما تنها 24 قطار در روز قادر به عبور از دون برای پشتیبانی از نیروهای عملیاتی بودند که باعث تاخیر و کمبود سوخت شد.در ۲۰ سپتامبر ۱۹۴۲ زمانی که یک خط انشعابی از استالینو به لیچاجا باز شد و از دونتس در بلایا کالیتوا بر روی یک پل ۲۷۰ متری دو مسیره تا چیر که روزانه حدود ۹ تا ۱۲ قطار از ان استفاده میکردند،عبور کرد اندکی تاخیرها کاهش یافت.با این حال ،بخاطر پل های ویران شده همچنان نیاز بود کالاها با کامیون ها به محل بارگیری قطارها منتقل شده تا از طریق قطار برای استالینگراد فرستاده شوند. به عنوان مثال، در 20 اکتبر وضعیت عرضه علوفه در شهر چنان تنگ شد که ارتش اسب های خود را به عقب در روستوف فرستاد تا تقاضا را کاهش دهد، اما این عمل ، عملاً ارتش را برای زمستان بی حرکت کرد. اگر شرایط برای آلمان سخت بود،پس برای مدافعان شهر فاجعه بار بود! زیرا ۳ خط راه آهن به استالینگراد می رسید.از شمال غربی یک خط تک مسیر به پوورینو-مسکو توسط پیشروی آلمانی ها قطع شد و فراتر از ایلولیا قابل استفاده نبود،و خطوط به سمت غرب و جنوب نیز هر دو تحت کنترل آلمانی ها بودند. درکرانه شرقی ولگا، خط ساراتوف-اورباخ- آستاراخان با روزانه 19 قطار با یک ایستگاه تنظیم در باسکونچاک مورد استفاده قرار می گرفت ، اما این خط، 140 کیلومتر از شهر با یک خط انشعابی تا بندر ولگا فری فاصله داشت که در سپتامبر 1942 تکمیل شد، اما تنها 8 قطار در زمانی که تقاضا برای 10 قطار بود بر روی آن حرکت می‌کردند. شهر و جبهه جنوب شرقی هر دو دارای جاده های نظامی بودند که آنها را به باسکونچاک(دریاچه نمک باسکونچاک با مساحت ۱۱۵ کیلومتر مربع در استان استاراخان روسیه قرار دارد)متصل می کرد. اما حمل و نقل موتوری دچار کمبود بود و جبهه استالینگراد تنها 2500کامیون داشت، در حالی که تعداد کامیون های جبهه دون 3600 و جبهه جنوب غربی ۳۱۹۷ دستگاه بود.جبهه دون و جنوب غربی می توانست سه خط راه آهن را که از ساراتوف، بالاتوف و پوورینو عبور می کرد، و دارای جاده هایی برای اتصال به خط مقدم بود ، تامین کند. قطره ای از این ترافیک می توانست با رفتن به کامیشین و انتقال به رودخانه ولگا به شهر استالینگراد راه پیدا کند.با این حال،این مسیرها از شمال زیر آتش توپخانه و حمله هوایی قرار داشتند. تلاش برای بهبود خطوط راه‌آهن و ترمیم آسیب‌های ناشی از بمباران توسط شوروی ادامه داشت.در حالی که آلمانی ها با یک راه آهن آسیب دیده دست و پنجه نرم می کردند، شوروی مجبور شد از خطوط اصلی شبکه راه آهن خارج شود و از خطوط ثانویه (انشعابی)استفاده کند،بنابراین تلاش آنها به سمت ارتقاء این شبکه برای پاسخگویی به تقاضای اضافی معطوف شد.برخی از کارها قبلاً در اوایل سال به عنوان بخشی از یک مسیر جدید برای تأمین نفت، از جمله خط جدید در سواحل غربی دریای خزر، تکمیل شده بود. مزیت کلیدی شوروی در مهارت های عملیاتی برتر آنها بود که به آنها اجازه می داد 63251 واگن را عملیاتی کرده و 13749 واگن تدارکاتی را بین 23 جولای و 18 نوامبر به جبهه استالینگراد تحویل دهند که تقریباً 15 قطار در روز (9750 تن) است. لکوموتیوها با سرعت آهسته حرکت می کردند که به آنها اجازه می داد با سیگنال دهی های نچندان مدرن(در برخی موارد با استفاده از سربازان دارای پرچم) با فواصل کم بین قطارها و تراکم بالا در خط حرکت کنند.از مسیرها بر اساس کیفیت آنها استفاده میشد، مثلا قطارهای بارگیری شده در مسیر خوب حرکت می کردند و قطارهای سبک‌تر و بدون بار در مسیر ضعیف و قدیمی تر برمی‌ گشتند. از رمپ‌های تخلیه متحرک برای طولانی‌تر کردن سکوهای ایستگاه استفاده می‌شد. قطارها اغلب نیروها و تجهیزات سبک‌تر را در فاصله ۲۰ کیلومتری ایستگاه تخلیه می‌کردند تا با ورود قطار به ایستگاه، تاخیری در تخلیه تجهیزات سنگین ایجاد نشود. نمونه ای از یک نقطه تخلیه در تصویر بالا مشاهده می شود. وجود تعداد زیادی از کارگران به تیم های تعمیر و نگهداری اجازه داد تا در امتداد خطوط راه آهن مستقر شوند تا با استفاده از انبوهی از مواد ریخته شده در کنار ریل،آسیب های ناشی از حمله هوایی و قطارهای آسیب دیده را تعمیر کنند. این اقدامات توسط 500 تا ۶۰۰ لوکوموتیو پشتیبانی می‌شد.مزیت اصلی آنها این بود که آنها واحدهای مستقلی بودند که پشتیبانی مهندسی، پمپ های آب قابل حمل و سایر تجهیزات را برای افزایش ظرفیت انبارهای لوکوموتیوهای محلی حمل می کردند. NKPS در سرعت بازسازی خطوط راه آهن ویران شده و به ویژه در بازسازی پل ها در حال شکست بود، عاملی که بهره برداری بیشتر از ضد حمله اولیه را به تاخیر انداخت. ناوگان کامیون در سطح پایینی قرار داشت و کامیون های ساخت خارج هنوز به جبهه نرسیده بود. الکساندر ورث نویسنده،روزنامه نگار و خبرنگار جنگی روسی شرایط را اینگونه توصیف میکند : اسب ها،اسب ها و اسب های بیشتر...در حال کشیدن اسلحه و توپ ها و واگن های بزرگ سرپوشیده.و صدها کامیون با چراغ‌های جلوی روشن با این حال،هنگامی که جبهه جنوب غربی ضد حمله خود با نام زحل کوچک (Little Saturn) را آغاز کرد نقطه شروع عملیات ۱۴۰ کیلومتر دورتر از راه آهن بود و کامیون‌ها قادر به تجهیز کامل واحدها و تخصیص کامل منابع انها نبودند.علاوه بر این حمله کنندگان ۲۰۰ کیلومتر را در طی ۶ روز تصرف کردند و عملیات در ۳۴۰ کیلومتری بعد از انتهای راه آهن پایان یافت. ادامه دارد... مترجم SHAHDAD استفاده از این مطلب با ذکر نام انجمن میلیتاری مجاز می باشد.

تکنولوژی به سبک اوبر که به اوکراین برای نابودی یک گردان روسی کمک کرد . Uber-style technology helped Ukraine to destroy Russian battalion Charlie Parker - Saturday May 14 2022 , The Times تکنولوژی هدفگیری توپخانه ای که شبیه نرم افزار همراه اوبر ( برای ما ایرانیها می شود شبیه اسنپ ) کار می کند و تقریبا باعث شد همه افراد یک گردان روسی در یک حمله از بین بروند . GIS Arta یک سیستم تعیین موقعیت است که در نتیجه همکاری برنامه نویسان اوکراینی با شرکتهای نقشه نگاری دیجیتال بریتانیا ایجاد شده است و فرآیند هدفگیری توپخانه را از حدود بیست دقیقه به یک دقیقه کاهش می دهد . مانند سیستم اشتراک سفر اوبر ، که ابتدا محل مسافر را مشخص می کند و سپس نزدیکترین خودرو را به آن اختصاص می دهد ، این سیستم بعد از مشخص کردن یک هدف از نیروهای روسی ، به سرعت نزدیکترین واحد توپخانه ، خمپاره ، موشک یا پهپاد را که در محدوده هستند مشخص می کند . اطلاعات بلادرنگ به دست آمده از پهبادهای شناسایی ، مسافت یابها ، تلفنهای هوشمند ، GPS و داده های راداری داده شده از طرف ناتو ورودی سیستم را برای مشخص کردن دقیق موقعیت هدف تامین می کند . اطلاعات موجود به وسیله نرم افزار محاسبه گر شلیک ( shooting calculator ) پردازش می شود و مشخص می کند که کدام یک از جنگ افزارهای حاضر در منطقه برای انجام حمله مناسب تر هستند . توسعه دهندگان این سیستم گفتند که این نرم افزار در هفته اخیر عهده دار انجام حملات توپخانه ای بر علیه نیروهای روسی بوده است که یکی از سنگین ترین حمله ها از آغاز این جنگ به شمار می رود . در طی دو روز ، بیشتر از 70 تانک و خودرو زرهی همراه با نیروهایی که حامل آن بودند ، در تلاش برای گذر از پل رودخانه سیورسکی دونتس ، با حملات توپخانه و هوایی هماهنگ شده نابود شدند . تحلیلگران نظامی این حمله را یکی از بزرگترین شکستهای روسها عنوان کرده اند . GIS Arta به وسیله برنامه نویسان اوکراینی توسعه داده شده است که در سالهای قبل اطلاعات نقشه نگاری دیجیتال را با شرکتهای بریتانیایی به اشتراک گذاشته بودند . این سیستم در سال 2014 و بعد از حمله روسیه به کریمه ، در ساختار ارتش اوکراین به کار گرفته شد . هر فرمانده به نقشه رمزگذاری شده الکترونیکی که اطلاعات زنده صحنه نبرد را نشان می دهد دسترسی دارد . بعد از تائید یک هدف ، ستاد فرماندهی با کمک این نرم افزار مشخص می کند که کدام واحد مختصات هدف را دریافت کند و چند ثانیه بعد ، هدف زیر آتش قرار می گیرد . فرآیند سیستم هدف یابی معمول به کار رفته توسط سایر ارتشها ، بعد از دریافت گزارش یک هدف تا زیر آتش قرار گرفتن آن حدود 20 دقیقه یا بیشتر زمان می برد اما با استفاده از GIS Arta زمان "اعلام تا آتش " به یک تا دو دقیقه کاهش می یابد . سیستمهای توپخانه ای که بر پایه سیستم آتش مرسوم روسی عمل می کنند ، همه قبضه های توپخانه را در یک نقطه متمرکز می کنند . در مقابل واحدهای آتشبار اوکراینی می توانند در پهنه منطقه نبرد پراکنده شوند و تهدید به حمله را از هر جهتی داشته باشند . این سیستم با محاسبه زمان رسیدن موشکها و گلوله های شلیک شده به هدف ، قابلیت هدف قراردادن همزمان هدف از چند مبدا مختلف را ایجاد می کند و باعث می شود واحدهای ضد آتش روسی برای مشخص کردن مبدا شلیک ، دچار گیجی و چالش شوند . برای گفتگو ، واحدهای نظامی اوکراینی که سیستم GIS Arta را به کار می برند در دسترس نبودند ، همچنین اطلاعاتی از این که تعداد هدفهای مشخص شده توسط این سیستم چقدر بوده است در دسترس نیست . هر چند ولادیمیر ، یکی از توسعه دهندگان این سیستم گفت : من به شما اطمینان می دهم که این تعداد زیاد است و تعدادی از نتایج آن در اخبار دیده می شوند . روسها قادر به پنهان شدن در صحنه جنگ نیستند ، هر جا که باشند ،حتی در خود روسیه ، ما آنها را خواهیم یافت . ویکتور ، یکی دیگر از توسعه دهندگان ، گفت : با توجه به این که ما با رادارها کار می کنیم ، نه تنها از محل حضور دشمن اطلاع داریم ، بلکه اگر شلیکی صورت بگیرد ، رادار می تواند محل هدف موشک را پیشبینی کند . بنابراین زمانی که موشک در پرواز است ، ما می توانیم به نیروهایمان در محل هدف آن ، برای ترک آنجا هشدار بدهیم . کاربرد سیستم ماهواره ای استارلینک ایلان ماسک ، باعث می شود که سیستم هدفگیری توپخانه ای با اطمینان به کارش ادامه دهد . تیم GIS Arta گفتند که آنها از کمک سریع ایلان ماسک برای حل مشکلات ارتباطی در اوکراین که از روز اول جنگ شروع شد ، قدردانی می کنند . منبع

یک فیلم تاریخی و خیلی زیبا از شاهد 136 پیشنهاد میکنم همه ببینند. زیر آتش سنگین پدافند هوایی اکراین، شاهد 136 از همه ی پدافند عبور میکنه و به نیروگاه برق میخوره بلافاصله برق کل منطقه میرود. https://www.aparat.com/v/wK9rS

سلام و وقت بخیر نمیدونم این چه علاقه ای هست که ما به عدد ۲۴ داریم اف۷ ...۲۴ میگ۲۹ ...۲۴ سوخو ۳۵ ...۲۴ خداییش بیشتر از ۲۴ هم عدد هست

سلام و وقت دوستان بخیر سوخوی 35 در حال حاظر برای رفع کوتی موقت گزینه خوب و در دسترسیست ....اما در صورت انجام کامل این قرارداد ..نبود نمونه دوکابینه ایی مانند سوخو30 اس ام 2 در کنارش در میان مدت و بلند مدت در توان تهاجمی و از ان مهمتر اموزشی خلا زیادی ایجاد خواهد کرد ..... عده ای از دوستان در مبحث اموزشی گزینه سیمیلاتور را مطرح میکنند ...عزیزان دل چنین گزینه ای فقط برای کشورها و ارتشهایی خوب است که زنجیره کاملی از بیس اولیه تا تکمیلی اموزش را داشته باشند با بهترین و کاملترین تکنولوژی در کنار ناوگانهای مکملی از پرنده های پشتیبان چه رزمی چه اموزشی .... مثال اف35 و اف 22 در امریکا هر دو به صورت تک کابین ساخته شده ....اما انصافا کدام کشور امکانات اموزشی پروازی و مجازی امریکا را دارد....یا در کنار این دو ناوگان رزمی ...ناوگان کاملی از فالکن و استریک ایگل و سوپر هورنت دارد ...یا دیگر خریداران اف 35 ...همه از متحدین درجه یک امریکا و شرکت کنندگان مدام مانورهای سالانه و برنامه های اموزشی امریکا هستند و انصافا در کدامشان نیروی امریکایی جا خوش نکرده . البته عرضه سوخو 35 به ما در کنار عدم عرضه سوخو 30 اس ام 2 یا 34 به ما عجیب شبیه ماجرای اف 14 و اف111 در زمان رژیم گذشته است . اگر دوستان گزینه یاک 130 را در مبحث اموزش خلبانان سوپر فلانکر در کنار سیمولاتور مطرح میکنند باز هم باید در مورد کارایی مطلوب ان با شک نگریست ..... خارج از مبحث اموزش انتخاب تک موردی جنگنده کمی برای کشوری چون ما که نیاز به جایگزینی تعداد کثیری (منظور کل ناوگان نیروی هواییه ) و در کاربردهای متفاوت دارد اندکی در اینده ایجاد مشکل خواهد کرد ...چرا که ما در کنار ناوگان جنگنده سنگین حتما نیاز به جنگنده ایی متوسط و نه سبک داریم (متوسط از ان جهت که با توجه به تهدیدات علیه ما امثال تاندر و ... پول اتش زدن است) و اما در مبحث کارایی در سالهای اینده ....مثلما در مقابل حریفان نسل پنجم غربی حرفی برای گفتن ندارد ...و باید گزینه پکفا یا مشابهش را داشته باشیم در سالهای نچندان دور در کنار امکان ارتقا ناوگان موجود انزمان . . . اما تمام این صحبتها فقط و فقط یک و چند اگر و اما و ارزوی بزرگ است ......که با توجه به عقبه ذهنی موجود پس از انقلاب و مخصوصا پس از شهادت مظلومانه شهید بزرگوار ستاری .... هر طور فکر کنیم خوشخیالیی خام است و به قول دوستی سردار پسند نیست هر چند شدیدا ارزو دارم سنگ روزگار تاثیری بر سر جنابان تصمیم گیر گذاشته باشد و کار را به کاردانها و نه خواص دستچین شده بی سواد کاسه لیس مجیز گو ..سپرده باشند

اضافه شدن یک قسمت جدید به بالگردهای هوانیروز احتمالا پرتابگر پهپاد انتحاری معراج 521 میباشد؟

سر جنگی جدید موشک قدر دارای قابلیت مانور طراحی این سرجنگی گام بسیار مهم به‌سمت افزایش جهشی تأثیرگذاری توان موشکی کشور در معادلات نظامی است. سرجنگی‌های بالستیک با قابلیت مانور در فاز نهایی سبب می‌شود با خارج شدن سر جنگی از مسیر مدار بالستیک مرسوم و حرکت روی مسیرهایی که دارای نظم مشخصی نیست سامانه دشمن دچار مشکل در پیش‌بینی مسیر و در نتیجه قفل روی سر جنگی شود، بدین ترتیب امکان مقابله سپر دفاع موشکی دشمن تا نزدیک به صفر کاهش می‌یابد مانورهای گمراه کننده ی موشک یارس سر جنگی جدید به‌گونه‌ای طراحی شده است که با موشک‌های موجود قابل تطبیق باشد، در نتیجه همه موشکهای قدر، سجیل و قیام قابلیت استفاده مؤثر علیه اهدافی را که تحت حفاظت سامانه‌های دفاع موشکی مانند پاتریوت، ارو، تاد و ایجیس هستند به‌کمک سر جنگی جدید خواهند داشت. کلاهک‌های بالستیک مانورکننده تنها یک گام مانده به سرجنگی‌ها یا کلاهک‌های هایپرسونیک گلایدکننده (HGV: Hypersonic Gliding Vehicle) هستند که هم‌اکنون لبه فناوری موشکی در بخش سرجنگی‌ها محسوب می‌شوند.

فناوری یا قابلیت مانور خارج از جو سرجنگی فناوری جدید موشکی که در رزمایش به نمایش در آمد فناوری مانور خارج از جو سرجنگی بود که به کمک تراسترهای گاز تحت فشار یا سوخت مایع دوگانه انجام می‌شود و با تغییر جهت مسیر حرکت سرجنگی، ترجکتوری متغیر بوده و مسیر حرکت دقیق کلاهک قابل پیش بینی نیست. بنابراین این قابلیت باعث کاهش شدید شانس اصابت موشک دفاع هوایی به سرجنگی می‌شود. استفاده از این فناوری علاوه بر افزایش دقت، هدایت و مانور موشک قدر در جو، باعث افزایش نفوذپذیری آن در برابر پدافند موشکی دشمن می‌شود. در این روش کلاهک‌های پیشین قابل ارتقا هستند و نیاز به استفاده از متریال‌های دیر گداز پیچیده و گران قیمت جدیدی نیست؛ طراحی پایه کلاهک تغییر چندانی ندارد و نیاز به طراحی از پایه وجود ندارد. طبق بررسی های صورت گرفته ظاهرا تنها کشوری که تاکنون از فناوری مانور خارج از جو بصورت رسمی رونمایی و استفاده کرده است کشور روسیه و موشک قاره پیمای Topol-MR است. اکنون ایران نیز با این رونمایی جزو دارنده این فناوری محسوب می‎‌شود. منبع:تحولات جهان اسلام

پی نوشت :  اصلاح تاپیک گالری بالگردهای هوا- دریای نیروی های مسلح ایران - 21 مرداد 1400 خورشیدی