با سلام:  تصویر بمب ریتارد جهاد خودکفایی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران   این بمب زمانی بکار می رود که  هواپیما می خواهد با دقت یک هدف را در ارتفاع بسیار پائین از بین ببرد. این بمب به محض جدا شدن از هوایما چتر ته فلزی آن باز شده و بمب با سرعت کم تری به زمین اصابت می کند، تا ترکش بمب به هواپیما اصابت نکند. 

بسم ا... شبیه ساز اف-14 نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران اسفند 1401

موشک هوا به هوای فاطر: سجیل: فکور 90:

نکاتی در مورد رزمایش اخیر رزمایش مشترک مدافعان آسمان ولایت ۱۴۰۱ استفاده از متحرک ترین و بروز ترین سامانه ها در مقابل جنگال در جریان تصاویر منتشر شده از رزمایش ، تقسیم‌بندی مناطق عملیاتی پدافندهوایی کشور (زیر نظر قرارگاه پدافندهوایی خاتم‌الانبیاء ) بر روی نقشه‌ها و مانیتورها مشهود بود: منطقه پدافند هوایی شمال - تهران منطقه پدافند هوایی شمال‌شرق - مشهد منطقه پدافند هوایی شرق - بیرجند منطقه پدافند هوایی جنوب‌شرق - بندرعباس منطقه پدافند هوایی جنوب - بوشهر منطقه پدافند هوایی جنوب‌غرب - امیدیه منطقه پدافند هوایی مرکز - اصفهان منطقه پدافند هوایی غرب - همدان منطقه پدافند هوایی شمال‌غرب - تبریز حمله همه جانبه به فردو در جریان مصاحبه‌ای که از طریق صداسیما منتشر شد، بر روی نقشه‌ای که روی دیوار نصب شده بود، مسیرهای تهاجم هوایی تاسیسات هسته‌ای فردو پیش‌بینی شده و این مسیرهای تهاجم تقریبا ۳۶۰ درجه اطراف فردو را شامل می‌شوند؛ حمله از مرزهای شمال‌شرق و شرق گرفته (مرز ترکمنستان و افغانستان) تا مرز‌های غرب و شمال‌غرب (ترکیه و آذربایجان. بنا به گفته فرماندهان، در این رزمایش نیز حمله همه‌جانبه از تمام جهات شبیه‌سازی شده بود و حدود ۱۰۰ هواگرد در اجرای تمرینات تهاجمی شرکت داشتند.(مهمترین بحث استفاده از سامانه های جنگال توسط یگان نارنجی است که به ان اشاره شده اما نوع و شکل و کیفیت ان مشخص نیست ) محل انجام رزمایش ۱-تمام رزمایش های از این دست در محدوده وسیع و با استفاده گسترده از سامانه های پدافندی صورت می پذیرفت (لیکن این رزمایش با سامانه های خاص که در ادامه در مورد ان بحث می شود) حداقل با استناد به داده‌های منتشرشده موجود، صرفا در مناطق تاسیسات هسته‌ای برگزار شد. ۲-به نظر می رسد تاسیسات هسته ای مدنظر به دو قسمت تقسیم ومنطقه فردو، به نیروی پدافندهوایی ارتش و منطقه نطنز، به فرماندهی پدافندهوایی نیروی هوافضا سپاه واگذار شده بود ۳- تجهیزات به کار برده شده در هر دو منطقه یک نوع بود بکارگیری سامانه‌های میان‌برد و دفاع‌نزدیک. الف :این آرایش در منطقه فردو با بکارگیری سامانه میان‌برد ۱۵ خرداد (برد ۱۲۰ کیلومتر)و نمونه پسیو آن سامانه جوشن و سامانه دفاع‌نزدیک مجید (برد ۸ کیلومتر) اجرا شد. ب:در منطقه نطنز نیز این آرایش با بکارگیری سامانه میان‌برد سوم‌خرداد (برد ۱۰۵ کیلومتر) ونمونه برد بلند و حتی نمونه سوم خرداد مجهز به موشک های فرمانی و سامانه دفاع‌نزدیک Tor-M1 و نمونه داخلی ان دزفول اجرا شده بود. ج :تصاویری هم از خروج سامانه‌های صیاد(صیاد تاکتیکی) و مرصاد-۱۶ از تونل‌های زیرزمینی منتشر شد، اما تصاویری از بکارگیری آن‌ها منتشر نشد نکات جدید رزمایش ۱. استقرار سامانه‌های پدافندهوایی در تاسیسات زیرزمینی که برای نخستین‌بار تصاویر آن منتشر شد. ۲. بکارگیری هر چه بیشتر سامانه‌های پسیو و فرمانی؛ بطوری که از سامانه‌های مجید (با هدایت تصویرساز) و از سامانه سوم‌خرداد مجهز به موشک‌های فرمانی (هدایت توسط رادار زمینی) استفاده شد.(عدم استفاده از رادار های ترک جهت مقابله با جنگ الکترونیک گسترده ) ۳- لینک شدن سامانه مجید با رادار اسکای‌گارد سامانه مجید یک سامانه پسیو است که برای رهگیری و انهدام اهداف از جست‌وجوگرهای تصویرساز استفاده می‌کند اما توان لینک شدن به رادارهای متنوعی نظیر رادار کاشف-۹۹ و رادار سامانه زوبین را دارد تا توان کشف اهداف را به صورت راداری نیز داشته باشد باید توان لینک شدن را به همه سامانه ها تعمیم دهیم که اگر این مهم اتفاق بیوفتد عملا هدفگیری توسط رادار های برد بلند پایش هوایی صورت می پذیرد ۴-در این رزمایش سامانه سوم‌خرداد مجهز به موشک‌‌های هدایت فرمانی نیز مشاهده شد. روش هدایت موشک‌های هدایت فرمانی بدین صورت است که موشک خود هیچ‌گونه جست‌وجوگری نداشته و تنها رادار زمین‌پایه بر روی هدف قفل راداری می‌کند و مختصات هدف را از طریق لینک رادیویی به موشک ارسال می‌کند و موشک را به سمت هدف هدایت می‌کند. هزینه کمتر و کشف‌شدن دیرتر، از جمله مزیت‌های این نوع از موشک‌های مجهز به هدایت فرمانی می‌باشد.این نوع موشک ها در کنار موشک با سیکر تصویر ساز حرارتی میتوانند هر هدفی با بالاترین جنگ الکترونیک و کمترین RCSرا ساقط نمایند این سامانه باهدف بقا در زمان قوی ترین جنگال توسعه یافته است (با امید ساخت موشک استانر سامانه فلاخن داود با دو سیکر راداری و تصویر ساز حرارتی ) ۵-استفاده از سامانه جوشن به جای سامانه ۱۵ خرداد هم با هدف استفاده از موشک های خاص و احتمالا پسیو صورت پذیرفته است( البته بر خلاف تصور رادار آرایه فازی فعال پسیو هم دارای ارسال امواج می باشد) و باید در آینده در باره علت استفاده از این سامانه در این رزمایش بحث کرد موضوع می تواند به علت هزینه کمتر دمای ایجاد شده کمتر و قابلیت شبکه بهتر باشد ۶-برخی سایت ها وکانال ها موقعیت تاسیسات زیر زمینی سامانه های پدافندی رو در رزمایش شناسایی کردند اما این مورد در عمل چندان هم مهم نیست اولا این مکان ها برخلاف سیلو های موشکی و پایگاه عقاب ۴۴ چندان بزرگ و ثابت نبوده و هر محلی با کمی مقاومت شبیه پارکینگ و .... توانایی استفاده جهت موضوع فوق را دارند اما شایسته است این امر با استفاده از اصول استتار بهتر صورت پذیرد در نهایت هدف از این رزمایش مقابله عملی با رزمایش چند وقت پیش اسراییل و امریکا شبیه سازی محیط رزم واقعی را در برابر تهدیدات جدید خصوصا جنگ الکترونیک بالا و شلیک موشک کروز با تعداد زیاد از جهات مختلف بوده تا آخرین راهکارها برای مقابله با تهدیدات موجود بر علیه سامانه‌های پدافندی را بررسی و تحلیل نمایند پ ن سامانه جوشن در موشک‌های بکارگیری شده، مشابه سامانه ۱۵ خرداد است (هر دو از موشک‌های صیاد-۲ و ۳ استفاده می‌کنند)، اما سامانه جوشن از رادار پسیو استفاده می نماید

بنظر عدد برد موشک یک دیس اینفورمیشن آشکار هست، حالا چرا؟ اگر برید آمار تست اولیه موشک پروژه سجیل (شلیک هاوک از روی اف 14) رو بخونید میبینید که تست موفق از فاصله 65 کیلومتری بر علیه هدف پرنده داره! اونم موشک پایه هاوک، حالا خودتون حساب کنید این موشک جدید با اصلاحاتی که داشته چقدر میتونه برد داشته باشه....

سلام از نقطه نظر حضرتعالی متشکرم البته این ها همه سناریو هست ما چند مدل جنگ را در نظر داریم جنگ بزن در رو جنگ کامل فعلا مدل دوم بدرد بخور نیست چون وجود ما باعث فروش تسلیحات به اعراب میشه و مفیده پس ما مورد اول رو در نطر میگیریم در این حالت نهایت یک حمله اولیه توسط اف ۳۵ سپس بی ۲ و سپس بی ۵۲ با موشک های کروز با تعداد بالا حالا هر کدوم ممکنه تاخر و تقدم داشته باشه رادار های ارایه فازی فعال امکان کشف محلشون سخته و وقتی شما یک شبکه پدافندی کامل داشته باشید که میتونید اطلاعات را به اشتراک بگذارید فکر کنید بتونید رادار ها رو به صورت متناوب خاموش و روشن کنید و رادار های برد بلند شما اهداف رو شناسایی کنند یکم میخوام ساده فکر کنم و همه چیو ۱۰۰ درصد ببینم رادار مطلع در برد ۵۰۰ تا ۶۰۰ کیلومتر موشک کروز رو ببینه رادار معراج در برد ۴۰۰ رادار نبو در برد ۳۰۰ رادار کاستا در برد ۱۵۰ هر رادار در یک تایم اف روشن و پس از ارایه اطلاعات با جهش فرکانس روی فرکانس بعدی می رود اکنون یک هدف با چند رادار شناسایی و محدوده دقیق(تقریبا) ان تنها از طریق چندین رادار برد بلند شناسایی شده است حالا این هدف اف ۳۵ و بی ۲ هم باشد فرقی نمیکند تازه سامانه های تصویر ساز حرارتی هم اضافه می شوند اینجا موشک پدافندی به نزدیکی هدف شلیک و با سامانه خود هدف را ساقط میکند نوع دوم جنگ کامل شلیک موشک های هایپر سونیک یعنی جنگ کامل و پدافندی هم در مقابلش حتی در امریکا وجود ندارد بماند که حتی خود امریکا و غرب هم در اول راه هایپر سونیک هستند ایران احتمالا بلافاصله اقدام به ازمایش بمب هسته ای خود خواهد کرد و پس از این همه چی در موازنه هسته ای فریز خواهد شد (امریکا سالهاست به کره شمالی یه سانتی حمله نمی کند ) اما جنگ با باکو و ترکیه و اعراب به نظرم باکو و ترکیه و اعراب از نظر کلیه ساختار قدرت جمعیت جی دی پی جمعیت جوان و.... و سایر مشخصات در حد جنگ با ما نیستند که ما بخواهیم اس ۴۰۰ رو برای اون ها بخریم حمله موشکی به تجهیزات انرژی باکو در دریای خزر آدربایجان رو به ۱۰۰ سال قبل میبرد اعراب هم که قدرتشون رو در مقابل یمن دیدیم واقعا اگه قراره اس ۴۰۰ برای مقابله با اونها خریداری بشه همون نخریم بهتره ترکیه هم کلا رفیق دزد و شریک قافله هست کلا تهدیدات باکو با هماهنگی اسراییل و ترکیه جهت ایجاد اوکراین دوم برای ایران بود تا جمعیت ضد شیعه از افغانستان و پاکستان و سوریه با پول عربستان و تجهیزات اسرائیل به مرز ایران بیایند و برای ما باتلاقی درست کنند و حمله هوایی چندان مدنظر نبود که در تاپیک خودش جواب داده شد اما بهترین ترکیب از نظر من ساخت پدافند ترکیبی مثل موشک فلاخن داود با سیکر راداری و تصویر ساز حرارتی هست که میگن یک نمونه سالمش به دست ایران یا روسیه رسیده است

بسم ا... مستند جنگ ، ظهور غول های صنعتی نظامی بخش یکم https://www.aparat.com/v/5JdLt

در خبر ها اومده بود که ارتش سوریه از ما پدافند برد بلند و متوسط احتمالا از نوع ۱۵ خرداد و یا باور۳۷۳ خواسته است به چند دلیل با تحویل ۱۵ خرداد و یا باور چندان موفق نیستم ۱-در کشور سوریه با توجه به وجود دشمنان داخلی از جمله النصره و خانواده های ایشان و...... جاسوس انسانی انقدری موجود است که در لحظه محل اتش بار و رادار ها لو بره و اسراییل با توجه به توانایی هاش با عملیات ترکیبی موشک کروز پهپاد و در نهایت موشک بالستیک و موشک بالستیک هوا پرتاب در نهایت فاتحه پدافند هوایی را خواهد خواند ۲-در صورت عدم وجود جاسوس هم در نهایت آنقدر تصاویر ماهواره ای و‌‌‌...... هست که درنهایت محل تجهیزات لو بره ۳- اسراییل همواره موشک های خودشو از روی دریای مدیترانه در جایی شلیک میکنه که اولا سوریه نهایتا میتونه چندین موشک کروز اونو هدف بگیره و امکان اصابت به هواپیما های جنگنده هم بسیار بعیده چون بلافاصله پس از شلیک محل رو ترک میکنه و کسانیکه در پدافند ورادار خدمت کردن میدونن هدف دور شونده در نصف برد اسمی مورد هدف قرار گرفته و سرنگون میشود پس اصابت به جنگنده های اسرائیلی فعلا بعید است ۴- پدافند سوریه فاقد شبکه رادار و دارای روزنه و درواقع سوراخ هست و حضور چند سامانه ۱۵ خرداد و.... تاثیری در این سوراخ ندارد اما راهکار من پدافند غیر متقارن استفاده از رادار های برد بلند متحرک مثل گاما معراج و امثالهم به صورتی که کل کشور را در چند باند پوشش دهند و تغییر مکان های ان به صورت روزانه برابر یک اشل اما حالت رندوم مثلا روز اول ماه در نقطه در کوچه ۳ روز دوم کوچه پنج روز سوم کوچه هفت و..... تا با تصاویر ماهواره ای نتوان محل ان را کشف کرد (البته همواره چندین سامانه مجید رو هم باید در کنار رادار ها قرار داد تا هر جنبده ای رو نابود کنه) در این صورت امکان استفاده از سلاح های پرسرعت همچون موشک بالستیک و موشک بالستیک هواپرتاپ به حداقل می رسد پس این رادار ها کارکرده و میتوانند هر گونه خطر هوایی را اعلام نمایند چنین به نظر میرسد سامانه هایی مثل مجید احتمالا ۱۰۰ برابر ارزانتر از سامانه ای مثل باور۳۷۳ باشند اما این سامانه میتواند به تعداد بالا به سوریه ارسال و در مکان های مختلف پنهان شده و پس از اطمینان از حمله هوایی در مکان مناسب با راهنمایی رادار های برد بلند حاضر شده و با موشکی بسیار ارزان تر از موشک های کروز دلیله و...آنها را نابود نمایند(اقتصاد مقاومتی در جنگ) اما موشک های باور ۳۷۳ و ۱۵ خرداد احتمالا در کمترین قیمت هم قیمت موشک های کروز اسرائیل است از نظر من تنها سامانه ای که بدرد سوریه میخورد همین سامانه مجید است بنطرم یکی از بهترین تکنیکال های موجوده و من بیشتر از تور ام یک روی اون حساب میکنم حداقل هیچ جنگ الکترونیکی روی ان تاثیر نداشته و هر تعداد هدف را میتواند نابود نماید و احتمالا قیمت ان یک پنجاهم تور ام یک باشد یعنی ۵۰ تا مجید برابر یک تور ام سطح پوشش ۴۰۰ کیلومتر تا ۸۰۰ کیلومتر تعداد موشک قابل پرتاب و ۴۰۰ موشک و هدف گیری حداقل ۲۰۰ هدف البته شاید قیمت گذاری من درست نباشد و نسبت هارو درست رعایت نکنم اما قیمت رادار و تجهیزات و.... را در نظر گرفتم البته ایرانم نباید به این سامانه راضی باشه و باید به سمت سرعت بیشتر موشک و البته برد بیشتر اون حرکت کنه البته با سوخت بهتر و متریال بهتر در عمل میشه ازش تو هواپیماها وهلی کوپترمون بجای R73 و ساید وایندر استفاده کرد و درواقع یک پلت فرم رو تو همه گروه ها جهت کاهش هزینه ارائه داد

سلام البته در نسخه ی جدید و به نظر کمی متفاوت سامانه مجید روی یک مینی! کامیونت یا ون وانت کاملا تجاری نصب شده. که میتونه با یک چادر برزنتی مرتفع کاملا استتار بشه و به شکل ی کامیونت کاملا تجاری دربیاد. پ ن: و یک نکته دیگه به نظرم با توجه به تجربیاتی که در چند سال اخیر به دست آوردیم الان شاید نتیجه این باشه که اتفاقا بر خلاف تصوراتمون ( برای کشور ما ) بهتره با کمی هزینه بیشتر سامانه ها را روی خودروهای بیشری پخش کنیم. تجربه نشون داده که پهپادهای پرسه زن به هر حال حتی خودشون را با وجود مسلح بودن کامل یک سامانه و حتی عبور از چند رینگ پدافندی به سامانه ها میتونند برسونند و بیشتر از بحث اوت نامبرد شدن در حال حاضر پدافند کشور قدرتمند مثل روسیه هم حتی با چالش هدف قرار دادن ریزپرنده ها روبرو است. برای همین به نظرم معقول اینه که تعداد سامانه ها را افزایش بدیم ( البته که هزینه ها افزایش پیدا میکنه ولی در موراد خاص که رادار و سامانه اپتیکی سبک و ارزان تر باشند منظور هست) تا در یک محیط آلوده بتونند از هم پشتیبانی داشته باشند در برابر ریزپرنده هایی با کلاس های متفاوت و نقاط پرتاب مختلف ( حتی از داخل گاهی) و با هدف قرار گرفتن یک سامانه تعداد زیادی موشک نابود نشه. البته که با توجه به وسعت شور ما و تعدد نقاط برای حفاظت شاید راه حل غیرقابل جایگزینی هم باشه برای ما فعلا تا افزایش سامانه ها. خصوصا در شرایط غیرجنگی که میبینیم با خطر ریزپرنده های داخلی روبرو هستیم. پ ن2: یک مقام پنتاگون آه و ناله کرده جدیدا که ایران با توجه به انتقال پهپاد به روسیه از تجربیات جنگ اکراین درس های بسیاری یاد میگیره که پس فردا در منطقه علیه!! متحدان! ما به کار خواهد گرفتشون.

سلام از پلتفرمهای منسوخ و از رده خارج نفربرهای موجود در نیروهای مسلح استفاده میشه که مزیت قیمت نازل و عملا رایگان رو داره این پلتفرمها دهه هاست که در سازمان رزم ما و به تعداد زیاد حضور دارند مشکلی از نظر پشتیبانی قطعا ندارند خودروی ارس یک وانت با ظاهر نظامی ست و سامانه مجید با اون ارتفاع و ابعادش قابل پنهان شدن در اون نیست حداکثر با یک تور استتار . من فکر میکنم در زمان جنگ بیشتر در خطوط مقدم (با حضور روز افزون پهپادها)به کار گرفته شوند البته نسخه شهری چرخدارش هم باید در نظر گرفته بشه شاید بشه با بکار گرفتن پلتفرنهای مناسبتر ظرفیت لود سامانه رو چندبرابر کرد و خطر اوت نامبر شدنش رو کاهش داد

نظر به برد و نوع ماموریت سامانه مجید که احتمال حضورش در خارج جاده و در خطوط جبهه ها بالاست میشه به نسخه شنی دارش هم توجه بشه شبیه به سامانه زیر(Ptitselov) در اینصورت میشه (بسته به وزن موشک)دستکم تا 12موشک را لود کرد(پلتفرم نفر بر بی ام پی) برای نسخه چرخ دار هم میشه پلتفرمهای مناسبتری رو تدارک دید(پلتفرم نفربر بی تی آر)

سردار حاجی‌زاده فرمانده نیروی هوافضای سپاه : موشک هایپرسونیک ایران: موتوری دارد که 300 الی 400 کیلومتری هدف و بیرون از جو روشن شده و به جهات مختلف حرکت می‌کند. سرعت این موشک بیش از 12 الی 13 ماخ است. موشک کروز پاوه: موشک کروز پاوه دقت زیر یک متر و سر جنگی با قدرت بسیار بالا دارد و دارای برد ۱۶۰۰ کیلومتر است که با فاصله ۵۰ متری زمین حرکت میکند. برد 2000 کیلومتری موشک های ایران: محدودیت بُرد ۲۰۰۰ کیلومتری موشک‌های ما به احترام اروپایی‌هاست. ان‌شالله احترام خودشان را حفظ کنند.

فانتوم / قاصد

تصویر از نمای نزدیک از جنگنده اف 4 مسلح با دو موشک کروز ضد کشتی نصر و دو بمب بالدار هواسر یاسین

تصاویر جدید از ماهواره بر قائم 100

این ماهواره‌بر می‌تواند موشک قاره‌پیمای ایران باشد گزارش پرتاب آزمایش مرحله ی اول ماهواره‌ بر قائم ۱۰۰ به فضا منابع رسانه ای رژیم صهیونیستی را نگران کرده است. این رسانه ها ادعا کرد این آزمایش، یک پیشرفت چشمگیر و نمایش قدرت است که تل‌آویو را بسیار نگران کرده است دانا وایس گوینده کانال ۱۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی : پرتاب این موشک ماهواره‌بر از سوی ایران بیانگر این واقعیت است که ایران به توانمندی پرتاب موشک‌های بالستیک (قاره پیما) دست یافته است و طبیعتاً اسرائیل از این رخدادها و تحولات بسیار نگران است. نیر دفوری تحلیلگر نظامی کانال ۱۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی : چند روز طول می‌کشد تا متوجه شویم که این موشک ماهواره‌بر در فضا قرار می‌گیرد و اینکه توانمندی‌هایش در چه سطحی است. اما پرتاب چنین موشک‌هایی به فضا بیانگر قدرت ایران برای پرتاب موشک‌های بالستیک قاره پیماست، این نمایش قدرت ایران در برابر چشمان اسرائیل است. شبکه صهیونیستی کان: این شبکه نیز با قطع برنامه‌های روزانه خود، خبر پرتاب موفقیت‌آمیز موشک‌ماهواره بر توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را، دستیابی ایران به تکنولوژی موشک‌های قاره‌پیما عنوان کرد همچنین در گزارشی پرتاب موفق موشک ماهواره‌بر قائم ۱۰۰ از سوی نیروی هوا فضای سپاه پاسداران را پیام تهدیدآمیز واضحی از سوی تهران به تل‌آویو توصیف کرد. طبق سخنان غیر رسمی ماهواره بر قائم 100 می تواند برد ده هزار کیلومتری داشته باشد در صورت صحت این ادعا برد موشک های ایران به نقشه ی زیر رسیده است

گزارش تسنیم از «توسن»؛ ناشناخته‌ترین نفربر ایرانی https://www.tasnimnews.com/fa/news/1400/05/23/2552931/گزارش-تسنیم-از-توسن-ناشناخته-ترین-نفربر-ایرانی

    در تاریخ 4 مهر سال 1394 در حاشیه ی تحویل دستاوردهای دفاعی به نزاجا، تصویر دو خودروی زرهی ناشناخته اما باظاهری آشنا  به طور غیر رسمی توسط خبرگزاری ها، منتشر شد. یکی از این خودروها یک نفربر 8x8 جدید است که ظاهری بسیار شبیه به نفربرهای قدیمی بی تی ار -60  که در اختیار نزاجا است، دارد.   با توجه به تغییر سطح و ماهیت تهدیدات نبردهای امروزی، استراتژی های متفاوتی برای بکارگیری نفربر های بروز و مدرن پیش روی نیروهای مسلح از جمله نزاجا قرار دارد. طراحی و توسعه یک پلتفرم جدید با کاربری های گسترده با توجه به نیازها و الزامات نزاجا و یا بروزرسانی و ارتقای خودروهای زرهی قدیمی از جمله نفربرها. ساخت یک پلتفرم مدرن و جدید یک چالش اساسی برای نزاجا محسوب می شود. نبود تکنولوژی ساخت و هزینه های سرسام آور نزاجا را از ارائه پلتفرم جدید دور می کند. در نتیجه نزاجا به سمت ارتقا خودرو های زرهی قدیم تمایل دارد. البته ادوات نظامی قدیمی را تا حدی می توان در برابر تهدیدات جدید ارتقا داد و بهبود بخشید با این وجود، نباید از طراحی و توسعه یک پلتفرم جدید با کاربری های گسترده با توجه به نیازها و الزامات نزاجا غافل بود.   نزاجا در طول چند سال اخیر تلاش هایی را برای ارئه طرح های بروزرسانی بی تی ار-60  داشته و در همین راستا نمونه های اولیه محصولات خود را به نمایش عموم در آورده است. از جمله اقدامات نزاجا برای ارتقای نفربر بی تی ار-60 می توان به نصب یک توپ 23 میلیمتری سداد با قابلیت کنترل از راه دور  بر روی بی تی ار -60 اشاره کرد. تنها تفاوت این سری از نفربر های بی تی ار -60 مجهز بودن یه توپ 23 میلیمتری است و از نظر حفاظت و تحرک تفاوتی با مدل پایه ی خود ندارد. ضمن اینکه این مدل، از سیستم های کنترل آتش از جمله سیستم های شناسایی و هدف گیری روز/شب و سیستم های نظارتی پیشرفته به منظور دقت در اجرای آتش بی بهره بوده و قابلیت پایینی در انجام ماموریت های محوله دارد .   طرح دیگر نزاجا نصب توپ 90 میلیمتری بروی شاسی بی تی ار-60 با نام طرح اقارب بود. با تمام نقص ها و کاستی های فراوان موجود در  طرح اقارب نقطه ی مورد توجه و عطف این طرح در مقایسه با طرح بی تی ار -60 مجهز به توپ 23 میلیمتری، تغییر فرم بدنه این نفربر قدیمی بود. که می توان نتیجه گرفت نزاجا  خیلی دیر متوجه شده است که یکی از مولفه های جدی برای بروزرسانی بی تی ار -60 تغییر فرم بدنه این نفربر به منظور دیدار با الزامات و شرایط نبرد کنونی می باشد. در نتیجه می توان گفت نفربر جدید ناشناس در حقیقت نفربر بی تی ار -60 با فرم بدنه ی جدید است.   نفربر بی تی ار -60 ارتش ایران مسلح به توپ 23 میلیمتری خودرو زرهی اقارب  نمونه ای از بروزرسانی بی تی ار-60 پی بی در روسیه - در این نسخه نفربر مجهز به یک برجک رزمی جدید مسلح به توپ اتوماتیک 30 میلیمتری 2А42 است. نسخه جدیدتر بروزرسانی بی تی ار-60 پی بی مجهز به رمپ عقبی برای ورود خروج خدمه –طراحی شده توسط شرکت روسی Muromteplovoz OJSC طرح کشور الجزایر برای بروزرسانی نفربرهای بی تی ار-60 و تبدیل آنها به خودرو های ضد زره مجهز به موشک های ضد زره کورنت- نکته قابل توجه در طرح کشور الجزایر ایجاد یک رمپ کناری در این نفربر است.    در نگاه اول نفربر جدید ایرانی بسیار شبیه به بی تی ار -90 محصول سال 1994 کشور روسیه است. هر دو نفربر مجهز به یک توپ 30 میلیمتری هستند. اگر بخش جلویی بدنه نسخه ایرانی را با بی تی ار -90 مقایسه کنیم این مطلب روشن می شود که نفربر ایرانی از نظر فرم بدنه تفاوت های قابل ملاحظه ای با نمونه روسی دارد .حتی از نظر محل قرار گیری برجک بروی بدنه نیز دو طرح با یکدیگر متفاوت هستند. در طرح ایرانی برجک بسیار جلو و نزدیک به بخش راننده قرار دارد در صورتی که در بی تی ار -90 برجک فاصله ی محسوسی  با بخش راننده دارد. اگر طرح ایرانی را با دو طرح بی تی ار -60 و بی تی ار -80 مقایسه کنیم باز هم تفاوت هایی از نظر فرم بدنه مشاهده  می شود. پس می توان این گونه استدلال کرد که نیرو های نزاجا طرحی نسبتا جدید ارائه داده اند. با توجه به اینکه نفربر جدید ایرانی از روی نفربر بی تی ار -60 تکامل پیدا کرده است. به نظر می رسد ابعاد این نفربر نزدیک به نفربرهای بی تی ار -60 ، 70 و 80 باشد و از بی تی ار -90 ابعاد کوچکتری داشته باشد. در طرح ایرانی دستگیره ها و میله هایی که بر روی بدنه برای سوار شدن پیاده نظام که در خانواده ی خودرو های زرهی بی تی ار موجود است حذف شده است. بر همین اساس نزاجا نشان داده است به تکنیک قدیمی تانک دیزانت اعتقادی ندارد پس این بخش ها از روی نفربر حذف شده است. با توجه به تصویر به نظر می رسد  پورت های آتش که در بخش جلویی بدنه قرار می گرفتند  نیز حذف شده اند. نکته ی دیگری که از روی تصاویر قابل توجه می باشد، رمپ کناری بدنه است. از مقایسه این رمپ با سری های 60 ، 80 و 90 بی تی ار متوجه خواهیم شد که این رمپ تفاوت بسیاری با نمونه بی تی ار -90 دارد. اما با در نظر گرفتن این مورد که دریچه ی کناری در نفربر بی تی ار-60 در سری  80 تبدیل یه یک رمپ کناری برای ورود و خروج خدمه شده است . مهندسین نزاجا نیز با الهام از تکامل رمپ کناری در نفربر های سری بی تی ار این بخش را مطایق با نفربر های سری 80 ساخته اند. البته رمپ کناری به دلیل کمبود فضا برای ورود و خروج سربازان نقطه ی ضعف اصلی نفربر های سری بی تی ار است که در میدان نبرد برای سرنشینان این نفربر مشکل بسیاری  ایجاد خواهد کرد. مهندسین نزاجا می توانستند با تغییری در بخش پیشرانه یک رمپ عقبی مناسب برای نفربر طراحی کنند و یا در صورت نیاز به توانایی شناوری این نفربر می شد از واتر جت بهره گرفت همانند واتر جت های بی تی ار – 90 . البته ساخت و طراحی پیشرانه ی جدید و واتر جت به طور قطع هزینه های ساخت این نفربر را افزایش خواهد داد ولی با توجه به ضعف های نمونه های قبلی توجه و اصلاح این موارد باید در دستور کار قرار بگیرد. ضمنا تا زمانی که تصویری از پشت بدنه نمایش داده نشود نمی توان گفت که این نفربر فاقد رمپ عقبی است ولی با توجه به وجود رمپ کناری بسیار بعید است که یک رمپ عقبی در کار باشد. (1) نفربر بی تی ار -90 – (2) نفربر جدید نزاجا باتوجه به خطوط رنگی مشخص است که فرم بدنه تفاوت های قابل توجه ای دارد (1) بی تی ار -60- (2) نفربر جدید نزاجا – (3) بی تی ار -80 خطوط رنگی نشان می دهند فرم بدنه با این نفربرهای روسی نیز متفاوت است. مقایسه رمپ کناری نفربر جدید ایرانی(2) با رمپ کناری نفربر بی تی ار-90(1) ، نفربر بی تی ار-80 (4) و دریپچه کناری بی تی ار- 60 (3) رمپ کناری بی تی ار -80 برای سربازان بسیار کوچک و نامناسب است. مقایسه ابعاد بی تی ار-90 و80 – به نظر میرسد ابعاد نفربر جدید ایرانی به ابعاد نفربر بی تی ار -80 نزدیک باشد. حذف میله ها، دریچه ها و پورت های آتش در نفربر جدید ایرانی که در سری بی تی ار وجود دارد. اجرای تکنیک تانک دیزانت با کمک نفربرهای بی تی ار – برای اجرای این تکنیک نیاز به میله های متصل به بدنه نفربرهای بی تی ار است. واترجت  های نفربر بی تی ار-90 نفربر بی تی ار-4 ساخت اوکراین مجهز به واتر جت و رمپ عقبی   در بحث فرم جدید بدنه همان طور که قبلا اشاره شد می توان مشاهده کرد که برجک بی ام پی -2 بسیار نزدیک به جایگاه راننده قرار دارد همچنین به خاطر زاویه ی بدنه و حذف پریسکوپ های  کناری فرمانده، موقعیت قرار گیری پریسکوپ های راننده و فرمانده نفربر ایرانی متفاوت با نمونه ی بی تی ار 60 باشد. در بخش زره و حفاظت به طورکلی نفربر های سری بی تی ار از نظر حفاظت مشکلات اساسی دارند نه فقط بدنه این نفربر ها حفاظت کمی دارند بلکه بخش زیرین آنها نیز در مقابل مین ها و یا بمب های کنار جاده ای مقاومت چندانی ندارد. با توجه به طراحی دوباره ی بدنه و تصاویر ناواضح از بنر کنار نفربر جدید می توان امیدوار بود که شاید برای این نفربر، یک زره کامپوزیتی جدید ساخته شده باشد. البته حتی در صورت فرض نصب زره جدید بر روی این نفربر برای امنیت بیشتر خدمه می توان از زره های قفسی که روش معمول برای حفاظت نفربر های سری بی تی ار است استفاده کرد و یا در یک روش غیر معمول تر از زره های واکنشی بهره گرفت. دریچه های جلویی که برای فرمانده و راننده که به نظر می رسد هنوز در نفربر ایرانی موجود است از بخش های  بسیار آسیب پذیر بوده و پاشنه ی اشیل این نفربر ها به حساب می آیند تقویت این بخش امری حیاتی برای خدمه نفربر به حساب می آید. نیروهای ارتش اوکراین برای ارتقا حفاظت نفربر بی تی ار-80 در حال نصب زره قفسی بر روی بدنه ( به زره های زنجیری در زیر بدنه دقت کنید) – ارتقا نفربرهای بی تی ار با کمک زره های قفسی در جنگ اوکرابن بسیار مرسوم بود. نصب زره های واکنشی بر روی بدنه نفربر بی تی ار-80 طرح بروز رسانی جدید روس ها برای نفربر بی تی ار-80 مخصوص جنگ شهری – یکی از ویژگی های این نفربر تقویت دریچه جلویی راننده و فرمانده نفربر است.   با توجه به این امر که نفربر جدید ایرانی از نظر تسلیحات شباهت بسیاری با نفربر بی تی ار – 90 دارد می توان برای بهبود عملکرد این نفربر از برجک بی تی ار -90 الهام گرفت. عموم نفربر های بی تی ار -90 محهز به لانچر موشک های ضد زره هستند. این لانچر ها به دو صورت بروی برجک بی تی ار -90 جای می گیرند . در یک مدل لانچر  تکی بر روی سقف برجک سوار می شود همانند لانچرهای  نفربر هوابرد بی ام دی -2 ، در نوع دیگر لانچر های نفربر بی تی ار -90 به صورت دو لانچر دو تایی در اطراف برجک نصب می شود .این نوع آرایش به خاطر ظرفیت  بیشتر موشک ضدزره بر روی ادوات زرهی مختلفی همچون برجک بی ام پی -2 نصب شده است. البته باز هم نصب چنین لانچر هایی ممکن است هزینه کلی پروژه را افزایش بدهد چون علاوه بر نصب لانچر ها باید تغیراتی در برجک  نیز اعمال شود در نتیجه ممکن است با هدف گذاری نزاجا برای ساخت ارزان یک نفربر جدید در تضاد باشد. ولی برای ارتقای قابلیت های رزمی این نفربرها قبول این هزینه ها و انجام این دست بهبودها را نمی توان نادیده گرفت. در بحث کنترل آتش به نظر می رسد نزاجا ، از سیستم جدیدی استفاده نکرده است و همان سیستم کنترل آتش قدیمی موجود در بی ام پی-2 را بر روی این نفربر سوار کرده است. اما به عنوان مثال روس ها در نمونه ی بی تی ار-90 از سیستم کنترل آتش قدرتمندای استفاده می کنند که این اجازه را می دهد تا اهدافی را در 4 کیلومتری و در شرایط جوی و محیطی مختلف با دقت بالا مورد هدف قرار دهند. در این صورت باید فکری جدی برای بهبود سیستم کنترل آتش این نفربر شود، در غیر این صورت در میدان نبرد با شرایط خاص اثر بخشی مورد انتظار را نخواهد داشت.   بی تی ار-90 مجهز به 2 لانچر موشک ضد زره کورنت بی تی ار-90 مجهز به لانچر تکی موشک ضد زره کورنت   مسائل مهم دیگری همچون سیستم های نظارتی برای فعالیت در شب/روز و شرایط نامساعد جوی برای خدمه ، بخش پیشرانه، سیستم های تهویه ، صندلی های سرنشینان و... تا وقتی که این نفربر جدید به طور رسمی رونمایی و اطلاعات آن رسانه ای بشود مجهول باقی خواهند ماند.   نویسنده : Crash نقل با ذکر نام میلیتاری و نویسنده بلامانع است   با  تشکر از aboshaban

با سلام: اگر اینجانب به چنین پست هایی قدیمی پاسخ می دهم, علتش این است که در پست های قدیمی فقط اشاره به عکس و مطالبی بسیار کوتاه از این پروژه های بزرگ مطرح می شود. در صورتیکی که مدیر این پروژه که از دوستان اینجانب می باشد و سال های سال زحمت چنین کاری را کشیده است کار نامبره و توان مندی ایشان فقط با یک عکس نشان داده می شود.!!! من خیلی ازپست های قدیمی را مطالعه نمودم و اشتباهات آن را توضیح دادم. ماننده وجود هواپیمای RF-FC در ایران و دوربین S.L.R آن که در بخش هواپیمای شناسایی RF-FEآمده بود. لازم به ذکر است که ایران حتی یک فروند هواپیمای شناسایی RF-4C نداشته و ندارد, این نوع هواپیما ها فقط مخصوص ایلات متحده آمریکا بوده و RF-4E نیروی هوایی ایران همگی از نوع صادراتی ایلات متحده امریکا می باشد که در اختیار ایران, اسرائیل, یونان, ترکیه, ژاپن, کره جنوبی, اسپانیا, آلمان و ... قرار داده است.

مشخصات این سیستم در یک نگاه  

موشک ضد ناو قادر (هواپایه) : http://www.aparat.com/v/QqkM4 موشک قادر سطح به سطح: http://www.military.ir/forums/topic/16080-گالری-توانمندی-های-دفاعی-ایران/page__st__195#entry398470 موشک ضد ناو نصر (هواپایه) : موشک نصر : http://www.military...._60#entry189479 موشک ضد ناو کوثر (هواپایه) : فجر دریا:

موشک بینا : http://media.iribnew...0910_moshak.flv موشک شفق: موشک سدید:

موشک قاصد 3: موشک زوبین: موشک کروز هواپایه : راکت هوا به سطح یاسر: راکت هوا به سطح ثاقب: موشک هوا به سطح کایت: بمب هدایت شونده قدر: بمب هدایت شونده رعد 201 :

بمب 2000 پوندی قاصد: دانلود کلیپ