موتور رم‌جت ایرانی RJ-HP1 در سال ۹۸ بازدید رهبر انقلاب از موتور رم‌جت ایرانی که توسط یک شرکت دانش‌بنیان ایرانی ساخته شده بود منتشر شد. با موتور های رم جت میتوان موشک های کروز فراصوت و پهپادهای با سرعت فراصوت ساخت. این موتور از توان تولید بیش از ۳۵۰۰ پوند تراست (قدرت رانش) معادل ۱۵ هزار نیوتن برخوردار است و توانایی رسیدن به سرعت ۲ برابر صوت در سطح دریا و ۲.۷ برابر سرعت صوت در ارتفاعات بالاتر را دارد. مشخصات کلی:

بسم ا... حالا شاید یک مقداری نامتعارف باشد این نظر ، ولی تئوری نوعثمانی گری ، فقط بحث رویه ماجراست ، این دو تا نقشه را با هم مقایسه کنید ، سمت چپ ، گسترش ناتو هست از 1949 تا 1990 بعد یک دفعه از 1999 تا 2009 حالا این نقشه را به ذهن بسپارید و ان را با نقشه سمت راست مقایسه کنید ، محدوده ضد دسترسی / تحدید منطقه ای روسها از دریای شمال تا مدیترانه کاملا یک صحنه نبرد را می بینید که چنگال ناتو از سه محور دارد روسها را در برمی گیرد ، از شمال ، مرکز و جنوب درشمال جمهوری های سابق بالتیک ، در غرب ، اوکراین و بلاروس و لهستان و در جنوب هم که مشخص هست ، آذربایجان و گرجستان در این موقعیت خاص در محور جنوبی روسیه متمرکز شده ، ( قبل از این در محور غربی ، اوکراین و در همین هفته های اخیر در بلاروس داشته جلو می رفته ) حالا یک ناظر از بالا وقتی به صحنه نگاه می کند ، صحنه دراماتیک پیشروی ناتو به سمت شرق را می تواند ببیند ترکیه در اینجا نقش تسهیل کننده روند را بدون اینکه نیازی به مداخله مستقیم کشورهای اصلی ناتو ( ایالات متحده ، آلمان ، بریتانیا ، فرانسه و ... ) باشد ، ایفا می کند

رضوان نام قایق موشک انداز فوق سریع سپاه اعلام شده نام قایق موشک انداز جدید سپاه پاسداران با سرعت 95 گره دریایی (175 کیلومتر بر ساعت) رضوان میباشد. با توجه به اینکه گفته شده موشک های برد ۱۵۰ الی ۱۸۰ کیلومتر با سرجنگی 130 کیلوگرمی را حمل می‌کند، حمله ی گروهی این قایق ها در خلیج فارس یکی از بزرگترین توانایی دریایی ایران در هر گونه درگیری و جنگ خواهند بود.  عرض متوسط خلیج فارس ۲۵۰ کیلومتر است پس به طور مثال این قایق های تندرو راحت میتوانند از نزدیکی جزیره های ایرانی در خلیج فارس به کشتی های جنگی یا تجاری کشور متخاصم در نزدیکی ساحل امارات حمله کنند.

برد رسمی زوبین ؟!!!! 30 کیلومتر برد کشف و 20 کیلومتر برد درگیری

بل- 412 با کاربرد VIP نیروی هوایی

اصفهان - پایگاه هوانیروز

        مقدمه :    پایگاه سوم شکاری نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی  ایران (IRIAF) که در سالهای قبل از انقلاب اسلامی با شناسه پایگاه هوایی شاهرخی و در سالهای پس از انقلاب به یاد شهید سرلشکر خلبان ، محمد نوژه  با شناسه پایگاه سوم شکاری  شهید نوژه شناخته می شود ، یکی از پایگاه های راهبردی بازوی هوایی  ارتش  جمهوری اسلامی  بشمار می آید .         موقعیت استقرار پایگاه سوم شکاری شهید محمد نوژه  نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران     پایگاه سوم شکاری تاکتیکی ( TFB.3 ) که در حدود 40 کیلومتری ( 25 مایلی) شمال شرقی همدان در نزدیکی روستای کبودرآهنگ  قرار دارد ، خانه اصلی اسکادران 31 آموزشی (TTS.31) ، اسکادران سی و یکم شناسایی (TRS) و در نهایت اسکادران سی و دوم  جنگنده تاکتیکی ( TFS.32) محسوب می گردد .   در اوت سال 2016 میلادی ، به ناگاه و پس از سالها ، این پایگاه راهبردی ، مورد توجه جهانیان قرار گرفت ، چرا که نیروی هوایی ارتش روسیه ، برای اجرای عملیات نظامی برفراز سوریه ، مجوز فرود و استقرار را در این پایگاه نیروی هوایی ایران ، دریافت نمود .  با این وصف ، پایگاه سوم شکاری تاکتیکی ، خانه اصلی بخش عمده ای از ناوگان باقی مانده جنگنده – بمب افکن های افسانه ای  اف-4 فانتوم این نیرو محسوب می گردد .   اما آنچه که این پایگاه  را پر اهمیت می سازد ، در کنار  میزبانی بمب افکن ها و پرنده های سوخت رسان  نیروی هوایی ارتش روسیه ، یکی از پایگاه های  خط مقدم یکی از دو نیروی هوایی ایران ( منظور در کنار نیروی هوا- فضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ) است که از نوامبر  2014 میلادی ، حملات هوایی پیشگیرانه ای رابرعلیه  دولت خود خوانده به اصطلاح اسلامی (ISIS) در بخش هایی از عراق و سوریه به انجام رسانده است .         فانتوم ها در جنگ     این پایگاه نیروی هوایی ، در حدود نیم قرن پیش در ژوئن 1965 تاسیس گردید در یکسال و چند ماه بعد ، یعنی در مارس 1966 ، بعنوان پایگاه سوم  شکاری ، میزبان اسکادران های سیصد و یکم و سیصد و دوم شکاری تاکتیکی گردید و پس از سه سال ، بعنوان پایگاه مادر اسکادران سیصد و سوم نیروی هوایی ایران (IIAF) انتخاب گردید .   هر کدام از این سه اسکادران ، در آن زمان به 13 فرونده جنگنده تازه ساخت F-5A/B مجهز شدند که در مجموع با 39 فروند پرنده رزمی ، سازمان رزم این پایگاه تازه تاسیس را تشکیل می دادند .   این پایگاه هوایی ، در آغاز بعنوان لبه بُرنده  IIAF دربرابر تهدید تازه پدید آمده از سوی نیروی هوایی ارتش عراق ، که در آن زمان تدریجاً در حال مسلح شدن به جت های جدید روسی بود ، بشمار می آمد و به همین دلیل ، ساخت آن بعنوان یکی مهمترین اولویتهای فرماندهان وقت نیروی هوایی ، ظرف دوسال و با هزینه ای در حدود 10.7 میلیون دلار صورت پذیرفت .     این پایگاه جدید به افتخار سرهنگ خلبان ، نصرا... شاهرخی که پرنده آموزشی لاکهید T-33 وی در جریان یک پرواز ناوبری آموزشی در اکتبر 1960 در نزدیکی همدان ساقط گردیده بود ، بدین نام ، نامگذاری گردید .   در حالیکه دهه شصت میلادی ، رو به اتمام بود ، دولت وقت ایران ، سفارش نظامی بسیار بزرگ خود را برای دریافت 32 فروند جنگنده – بمب افکن F-4E به ایالات متحده  ارسال نمود که این پرنده های  ارزشمند در قالب برنامه موسوم به Peace Roll II (بعنوان بخشی از برنامه فروش خارجی ایالات متحده ) تا سال 1971 به نیروی هوایی ایران تحویل داده شدند .   این پرنده افسانه ای ،که  بخصوص برای خنثی نمودن تهدیدات و همچنین مقابله با  تنش بوجود آمده با عراق در اوایل دهه هفتاد میلادی  خریداری شده بودند ، بلافاصله پس از ورود ، به این پایگاه اختصاص داده شده و در آن استقرار یافتند .     با ورود فانتوم ها به پایگاه سوم شکاری ، بلافاصله فرماندهان وقت نیرو دست به نوسازی و تجدید ساختار اسکادرانهای سیصد و یکم و سیصدو دوم زده و خلبانان این دو اسکادران قدیمی با طی دوره انتقالی از جنگنده های ساده  F-5A/B به جنگنده- بمب افکن پیشرفته F-4E  ، در انتهای دومین سال دهه هفتاد میلادی ( دسامبر 1971) ، اسکادران های سی و یکم و سی و دوم را بوجود آورده که این فرآیند نهایتاً یکسال بعد ، یعنی در دسامیر 1972 به اتمام رسید .   با این وجود ، برنامه گسترش نیروی هوایی ارتش ، فراتر از تصورات قبلی ، به جلو میرفت ، چرا که مابین سالهای 1973 تا 1975 ، پایگاه سوم شکاری ، با دریافت فانتوم های بیشتر ، موفق شد ، سومین اسکادران خود را ایجاد کند (TFS.33) ، هر چند این اسکادارن بدلیل تلفات نیرو در جریان جنگ با عراق ، در سال 1984 ، منحل گردید.         شهید سرلشکر خلبان ، محمد نوژه    خلبانی که به ناحق ، برای سالها ، کودتای نافرجام سالهای اولیه پس از انقلاب اسلامی ، با نام پرافتخار وی ، شناخته می شد ، اما خوشبختانه در سالهای اخیر این اشتباه مهلک ، در حال اصلاح است .      در این شرایط ، تا سال 1977 میلادی ، هر کدام از از سه اسکادران پایگاه سوم شکاری به 20 فروند جنگنده – بمب افکن اف-4 مجهز شده بودند که در  مجموع سازمان رزم این پایگاه را به 60 فروند فانتوم می رساند ، هرچند ، پس از مدتی ، بدلایل مختلف ، ازجمله سوانح هوایی ، این تعداد به 56 فروند کاهش پیدا نمود . در مجموع ، قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال 1979 ، پایگاه سوم شکاری ، همواره در بالاترین سطح عملیاتی قرار داشت ، اما پس از پیروزی انقلاب در همین سال ، بدلیل شرایط خاص آن زمان  ، میزان پروازهای روزانه از 97 سورتی در روز به چهار سورتی کاهش پیدا نمود ، آموزش خلبانان جدید متوقف شد و تمامی تمرینات نظامی سالانه نیز از دستور کار ارتش خارج گردید.   همزمان ، بدلیل  تحرکات معدود عناصر خائن در بدنه ارتش ،  که بخش اعظمی از آن ، اینک  به انقلاب پیوسته بودند و آگاهی عناصر انقلابی  از اجرای یک کودتای نظامی که این پایگاه در راس آن قرار داشت ( کودتای نقاب / مخفف نجات قیام ایران بزرگ )  ،  کادر پروازی ، فرماندهی و فنی این پایگاه دستخوش تغییرات بسیاری شد و همین مساله ، توان عملیاتی  پایگاه را به حداقل  ممکن ، کاهش داد .       کودتای شکست خورده " نقاب " که به غلط ، در سالهای گذشته ، با عنوان دیگری شناخته می شد ، صفحه بسیار ناخوشایندی در تاریخ  پرافتخار نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بشمار می رود ، با این وصف ، رشادت پرسنل فنی و خلبانان این نیرو ، چنان نورانی و غرور آفرین است که این صفحه ناخوشایند ، در لابه لای صدهابرگ  پیروزی  و جانفشانی های این نیرو ، تقریباً ، بشمار نمی آید .        این کاهش آمادگی نظامی در نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران (IRIAF) / نامی که پس از انقلاب براین نیرو گذاشته شد / یکی ازمهمترین دلایلی بشمار می آمد  که ارتش عراق ، از فرصت بدست آمده استفاده نموده و برای تصفیه حساب با این دشمن قدیمی ، در سپتامبر 1980 ، بدان حمله ور گردد .   علیرغم غافلگیری اولیه و بی مهری های صورت گرفته  ، 3 اسکادران مستقردر پایگاه سوم شکاری ، با بهره گیری از تمامی توان رزمی موجود، خود را برای  پاسخگویی به موج اولیه حملات نیروی هوایی ارتش عراق در شب 22 سپتامبر به اهدافی در داخل خاک ایران ، آماده نموده و با مسلح کردن چهار فروند جنگنده – بمب افکن F-4E ، پایگاه هوایی " کوت" را مورد حمله قرار دادند .   این روند در سراسر جریان جنگ با عراق ، به شکل مستمر ادامه پیدا نمود ، تا جایی که  چیزی در حدود 75 درصد توان رزمی این پایگاه ، جزء تلفات رزمی به ثبت رسید . اما بدلیل اهمیت بیش از اندازه این پایگاه هوایی در جنگ با عراق و پس از آن ، براساس دستورات صادره از ستاد فرماندهی ، هشت فروند F-4E  جمعی اسکادران یازدهم تاکتیکی به سال 1988 به این پایگاه اختصاص داده شد تا 30 فروند فانتوم در قالب  اسکادران های حاضر در این پایگاه ، قادر به ادامه ماموریتهای محوله باشند . به همین دلیل ، در همان سال  ( 1988) ، اسکادران سی و یکم ، در آن واحد ، دو نقش متفاوت ( آموزشی / رزمی ) را بر عهده گرفت .        جنگنده/ بمب افکن F-4E در صورتبندی سه فروندی به سال 2010 میلادی در نزدیکی پایگاه سوم شکاری       اگر چه جنگ با عراق ، در سال 1988 به پایان رسید ، اما ظاهراً برای فانتوم های پایگاه شهید نوژه ، نبرد همچنان ادامه داشت ، چرا که  اشباح پایگاه سوم ، ماموریتهای متعددی  را بر علیه فرقه تروریستی منافقین ( چه در عملیات غرور آفرین مرصاد و چه در زمان تحرکات نظامی کردهای شمال عراق به سال 1991 )  اجرا نمود ، هر چند در جریان یکی از این ماموریتها ، اسکادران سی و دوم ، یکی از جتهای رزمی خود را بدلیل اشتباه خلبان ، از دست داد .       فرقه تروریستی منافقین ، در طول سالهای دفاع مقدس ، ضربات سختی از اشباح پارسی دریافت نمود که تحت هیچ شرایطی از خاطره این خیانتکاران به سرزمین ایران ، پاک نخواهد شد      با بحرانی شدن شرایط نبرد در شرق ایران و قدرت گیری گروه تندروی طالبان در افغانستان ، این بار بخشی از  فانتوم های پایگاه سوم ، ما بین سالهای 1996 تا 2000 ، در شرقی ترین پایگاه نیروی هوایی در مشهد ، استقرار پیدا کردند تا در صورت نیاز ، برای سرکوب تحرکات احتمالی این گروه  تروریستی در امتداد مرز ، وارد عمل گردند .          منبع : Combat Aircraft - دسامبر 2016 از Babak Taghvaee   تاپیکهای مرتبط :   1- دیزل های لیزری   :winking:    2- حمله به قرارگاه شیطان  :winking:    این مجموعه با صرف زمان ترجمه  شده است ، بنابراین ، هر گونه برداشت با ذکر منبع (MILITARY.IR) خواهد بود .  در غیر اینصورت ، برداشت کننده  ، عرفاً و شرعاً ، مسئول خواهد بود .   :rose: مترجم( با اندکی تلخیص)  : MR9    :rose:         ادامه  دارد ...................

بهترین کاری که میشد در مقابل توان هوایی قدرتمند آمریکا و ناتو انجام داد را ایران در این سالها با کمک تجربیات جنگ یوگوسلاوی و عراق انجام داده. 1_بردن همه ی دارایی های حساس به زیر زمین 2_ساخت پدافند های بومی در برد کوتاه و متوسط و بلند 3_توانایی حمله ی موشکی بالستیک و کروز دقیق به اهداف دشمن در منطقه با موشک های بومی 4_ساخت پهپاد های نظارتی و تهاجمی و انتحاری برای توانمند کردن توان هوایی خودی و از بین بردن قدرت هوایی مطلق دشمن 5_انجام تقریبا خوب پدافند غیر عامل(گسترش اهداف خودی، مقاوم کردن اهداف خودی و... ) در این سالها که از تهدیدات آمریکا و ناتو و بقیه ی نوچه هایش میگذرد به نظرم بهترین راه ممکن برای کم اثر کردن توانایی هوایی دشمن را ایران انجام داده و در صورت هر جنگی قطعا توانایی پاسخ مناسب دادن به حریف را دارد. ولی به نظرم موارد زیر را کم داریم: 1_موشک ضد ماهواره برای نابودی توان ماهواره ای(بیخیال زباله های فضایی هم بشویم) 2_موشک کروز سوپر سونیک و هایپر سونیک علیه تهدیدات دریایی و زمینی دشمن 3_تقویت توان هوایی کشور با ساخت پایگاه های زیرزمینی مقاوم(با پایگاه عقاب 44 و خرید سوخو 35 این راه شروع شده و این تعداد کم هست) 4_تسلیحات کشتار جمعی(هسته ای، شیمیایی، زیستی)

در ستایش ابتکارعمل رزمی ژنرال زرهی هرمان بالک من بشدت مخالف رویکردهای مدرسه ای هستم که می گوید ، مطابق با ایده های ستاد کل باید در شرایط مختلف ، چنین و چنان کرد ، برعکس فرماندهی میدانی می بایست تنها براساس شرایطی که در صحنه نبرد با آن روبرو می شود عمل کند . با توجه به این مساله ، در یک نگاه کلی اصل نخست چنین معتقد است که هیچ طرح ثابتی وجود ندارد ، هیچ دو موقعیت یکسانی نیز ایجاد نمی شود ، در نتیجه اتکاء بیش از حد بر تجربیات ثبت شده در تاریخ نظامی میتواند خطرناک باشد . دومین اصل نیز براین اعتقاد قرار دارد که یک روش را هرگز برای دوبار انجام ندهید ،چرا که حد نهایت تاثیر یک روش برای بار نخست قابل دسترسی است ولی در بار دوم ، دشمن خود را با آن تطبیق داده ،درنتیجه باید به شیوه های جدید اندیشید .

سلام طبق منبع 3 در همان مطلبی که نوشته بودم در سال های دولت مصدق طرحی در امریکا طرح ریزی شد تحت عنوان TP-Ajax ، این طرح برای ناامن سازی ، بی ثباتی و کودتا در دولت های مختلف سراسر جهان بود . که بخشی از آن علیه دولت مصدق اجرا شد. در باره نحوه ی اجرای عملیات های پرچم دروغ علیه دولت مصدق این بود که امریکایی ها افرادی را اجر می نمودند و تحت عنوان تقلبی نیروهای طرفدار مصدق به مساجد و حسینه ها و اماکن طیف آیت الله کاشانی حمله و تخریب نمایند. نمونه دیگر این گونه عملیات ها در تاریخ حمله نیروهای معاویه با لباس سپاهیان حسن بن علی به روستا ها و .... بوده این حملات در فیلم تنهاترین سرباز نمایش داده شده است.

بیمارستان سیار نیروی زمینی ارتش ایران در آدی یامان ترکیه این بیمارستان برای کمک به زلزله زدگان ترکیه ساخته شده است

تصویر متهم شلیک به هواپیمای اوکراینی از نمایی دیگر لینک از سایت تابناک : https://www.tabnak.ir/fa/news/1160204/تصویر-متهم-شلیک-به-هواپیمای-اوکراینی-از-نمایی-دیگر

موتورهای نمایش داده شده در ایرشو کیش 2022 : موتور وانکل 794 وانکل 793 وانکل 788 توربو جت 894 توربو جت 840   

بسم ا...

اگر تست هم شده باشه اجازه انتشار تصاویر داده نشده و در تصاویر منتشره هم تصویری که بشه منتسب کرد به شلیک این سامانه وجود نداشت تقریبا. با توجه به فاصله محفظه آماده به شلیک موشکها با زمین و صفحه ای که زیر اون تعبیه شده مثل صفحه باور برای گرفتن آثار شعله انتهایی در لحظه شلیک - لااقل به عنوان یکی از دلایل - احتمالا پرتاب گرم هست. با توجه به سامانه زوبین به نظر راحت میشه با تغییراتی در حامل و موشک و افزودن یک بوستر راکتی مثلا؛ برد اون را افزایش داد. البته باید اول مشخص بشه موشک در نظر گرفته شده برای سامانه زوبین چه مشخصاتی داره.

بسم ا... تفکیک تاپیک گالری بالگردهای ترابری هوانیروز ( 20 تیر سال 1400 خورشیدی )

بازمانده اشباح پارسی نیروی هوایی ایران ، یکی از بزرگترین مشتریان گونه صادراتی جنگنده / بمب افکن اف-4 فانتوم-2 بشمارمی آمد و خلبانان رزمی چند نسل این نیرو هنوز با این هواگرد کهنه کار دست به عملیات نظامی می زنند . ایران قبل از انقلاب سال 1979 میلادی ، بیشتر از 200 فروند اف-4 از جمله 32 فروند F-4D ، 177 فروند F-4E و 16 فروند گونه شناسایی RF-4E را تحویل گرفت که پس از گذشت چندین دهه ، هنوز ستون فقرات اسکادرانهای فعال آن بشمار می آید . در ابتدای امر، یعنی به سال 1967 ، نیروی هوایی شاهنشاهی ایران 16 فروند گونه D را به شرکت سازنده سفارش داد و بدنبال آن ، دومین سفارش 16 فروندی نیز ارائه گردید که درنهایت ، اولین جنگنده از این نوع در سپتامبر 1968 تحویل گردید . یکسال بعد ، یعنی در میانه 1969 ، مجددا" نمونه بروزشده فانتوم ، یعنی گونه F-4E به تعداد 32 فروند تحت برنامه فروش خارجی Peace Roll II به ثبت رسید که تحویل آنها از مارس 1971 آغاز شد . آخرین دسته سفارشی نیز که به مک دانل ارائه شد ( 32 فروند ) بدلیل انقلاب هرگز تحویل نگردید . اما گونه شناسایی فانتوم ( RF-4E) که خط تولید آن در سنت لوییز ( میسوری ) قرار داشت نیز مشغول تامین سفارش 27 فروندی برای فتوفانتوم های نیروی هوایی ایران بود که از این تعداد ، تنها 16 فروند تحویل شد . اما پس از وقوع انقلاب در ایران ، تحریم های مستمر ایالات متحده موجبات کمبود شدید قطعات یدکی برای سرپا نگاه داشتن ناوگان گردید که این امر بخصوص در مراحل آخر جنگ ایران و عراق ، بوضوح بر روند جریان جنگ تاثیر نهاد . در این میان ، ناوگان فانتوم نیروی هوایی ایران سابقه درخشانی در عملیات رزمی از خود برجای نهاده است ، چنانکه در جریان جنگ داخلی عمان ( ظفار) در بازه زمانی 1975-1974 بر علیه شورشیان عمانی و در بازه زمانی پس از انقلاب و قبل از آغاز جنگ با عراق ، نقش بسیار مهمی در فرونشاندن غائله های برپا شده در کردستان و آذربایجان ایفا نمودند . علاوه براین ، اسکادرانهای فانتوم ایرانی ، در محرمانه ترین ماموریتهای محوله به سال 2014 ، سورتی های رزمی متعددی را برای انهدام واحدهای مکانیزه دولت اسلامی (ISIS) در کارنامه خود به ثبت رساندند که جزییات اندکی ازآن تاکنون منتشر شده است . تعمیرو نگهداری اشباح پارسی : با این وصف ، نیازبه عملیاتی نگاه داشتن این جنگنده کهنه کار ، باعث شده تا صنعت هوا- فضای ایران به شکل هوشمندانه ای ، مبادرت به مهندسی معکوس قطعات پرمصرف خود نماید . در این خصوص ، براساس اطلاعات منتشرشده ، صنایع هوایی ایران (IACI) پروژه ای تحت عنوان "دوران " را آغاز نمود که به شکل خاص برای بروزرسانی باقیمانده ناوگان جنگنده- بمب افکن های F-D و F-4E طراحی شده بود . این برنامه شامل سامانه های جدید رادیویی U/VHF ، سامانه های ناوبری بروز شده و در نهایت اورهال اساسی این هواگردهای رزمی میشد . از سویی دیگر ، نیروی هوایی ایران ، پس از بازنشسته شدن آخرین نمونه های جنگنده F-4D از نیروی هوایی کره جنوبی ، ، به تنها کاربر فانتوم های سری دی که با افتخار "دیزل" نامیده میشدند ، تبدیل گردید که هم اکنون در قالب اسکادران 101 تاکتیکی مشغول عملیات هستند و احتمالا" تا سال 2030 در خدمت خواهند بود . از سویی دیگر ، تعداد مشخصی از ناوگان RF-4E در اسکادران 31 تاکتیکی مستقر در همدان مبادرت به انجام ماموریتهای محوله می کنند . با این وصف ، نیروی هوایی ایران ، مشغول برنامه ریزی برای ادامه خدمت 3 اسکادران از این هواگردهای سالخورده ، علیرغم احتمال بسیار پایین در جایگزینی تا سال 2035 است . پی نوشت : منبع : ماهنامه COMBAT AIRCRAFT . آوریل 2020 ، مقاله ای به قلم Jamie Hunter صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 

بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم در محیط باز نمایشگاه اقتدار ۴۰ مشغول ثبت تصویر بودم که چشمم به شناور مورد اشاره در" خلیج تا ابد پارس " افتاد ، این برخورد جالب مقدار زیادی دور از انتظار و در اصطلاح " سورپرایز " ی بود برای خودش . بپردازیم به شناور تندرو زیر سازه ی شناور مشخصا" براساس بلید رانر سراج ساخته شده است ، اما صرفا" کپی نیست !!! و در اصل ما با یک طرح غیر عادی کاملا" بومی سروکار داریم .... این سازه در تمامی ابعاد (طول ، عرض ، ارتفاع ، آبخور ، وزن و...) کاملا" رشد کرده و در اصطلاح توسعه یافته طرح بلید رانر سراج میباشد که تنها و تنها شباهت ظاهری ، آنهم در زیر سازه با طرح سراج را داراست . کابین خدمه هم از بخش انتهایی ( تقریبا" پاشنه ) به بخش میانی شناور انتقال داده شده و این بخش هم درتمامی ابعاد رشد کرده و بدون هیچ نوع شباهت ظاهری با طرح قبلی بوده و کاملا جدید است . پیشران با توجه به عدم دسترسی به بخش پیشران ، صرفا" از روی نزدیکی تقریبی ابعاد و سرعت این شناور و شناور رزمی ذوالفقار ، همینطور در دسترس بودن احتمالی این موتورها میتوان استفاده از ۲ پیشران توربو دیزل ۱۳۰۰ اسب بخاری همانند ذوالفقار را برای آن متصور شد . سیستم انتقال قدرت سال گذشته وزارت دفاع از " سیستم انتقال قدرت شفت متحرک " رونمایی کرد و در توضیحات اشاره به توان تولید نمونه های موردنیاز از توان های پایین تا توان های بیش از ۳۰۰۰ اسب بخار شد . سیستم مورد نظر ما بسیار به جدیدترین نمونه های تولیدی وزارت دفاع که با نام " شفت متحرک ۱۸۰۰ اسب بخاری " کنترل شونده ی هیدرولیک ، رونمایی شده شباهت دارد ، همینطور با دقت به پروانه ها میتوان به تکنولوژی پروانه ی نیمه مغروق استفاده شده در آن پی برد . انتخاب این سیستم با توجه به امکان ماموریت در شرایط مختلف و علی الخصوص مناطق کم عمق و با محیط خشن ( گل و لای ) انتخاب مناسبی بوده است . با دقت بیشتر به این سیستم نکته ای بسیار جالب خودنمایی میکند که به نظر " لوله ی تنفسی _ هوا رسان " به پروانه هاست که احتمالا برای مواقع مواج بودن دریا و غرق شدن پروانه ، هوای کمکی مورد نیاز را برای آن تامین میکند . احتمالات بیشتر * حقیر احساس میکنم انعطاف پذیری و پایداری بالای طرح سراج به مذاق عزیزان دریایی خوش آمده که این پروژه ی جالب را استارت زده اند و به احتمال زیاد در تعداد محدود و به نام شناور تفریحی تولید شده تا مورد ارزیابی بیشتر ( و رفع نقایص احتمالی ) قرار گیرد . * اگر به قسمت بالایی کابین شناور دقت کنید ، میتوان به جایگذاری قطعاتی برای نصب احتمالی رادار و... مشابه سیستم های شناور ذوالفقار پی برد ، همینطور احتمالا با کابینی در سطح ذوالفقار و یا پیشرفته تر مواجه خواهیم شد . * اگر عزیزان دقت کنند ، با انتقال کابین خدمه به میانه ی شناور فضای کاملا مناسبی در قسمت پاشنه برای نصب استند انواع کروزهای دریایی ایجاد شده ، همینطور با توجه به وزن پایینتر این شناور کامپوزیت ! نسبت به هم قطاران فلزی ( آلومینیومی ) ، در صورت مهیا بودن شرایط ( برای هدایت موشک ها ) و دست باز ما در سبد کروزهای دریایی میتوان موشک های تواناتری هم به لحاظ سر جنگی و هم به لحاظ برد روی آن سوار کرد و یا در بدترین حالت از آرایش جفتی ( در مجموع ۴ عدد ) کروزهای کوتاه برد روی آن بهره مند شویم . * باتوجه به تمام کامپوزیت بودن شناور و پیشرفت هایی که در علوم کامپوزیت و روکش های نانو کامپوزیت جاذب امواج رادار حاصل شده ، در صورت صلاح دید و استفاده میتوان سطح مقطع راداری پایینی ( به نسبت شناورهای فلزی ) برای آن متصور شد که اصلا" و ابدا" قابل چشم پوشی نیست . این مطلب با صرف زمان و اختصاصا " برای سایت " وزین میلیتاری " تهیه شده و باز نشر آن منوط به درج نام میلیتاری میباشد. پ ن تمامی موارد گفته شده در این پست تا (( رونمایی رسمی )) این شناور صرفا" گمانه زنی ( ذهن منفجر ) حقیر بوده و اصلا" و ابدا" قابل استناد و... نیست . در ضمن آقا من بی سوادم اگر برای کسی سوالی پیش اومد از اساتید سایت بپرسه که از این بیسواد چیزی جز شرمندگی در نمیاد مدیران محترم ، در صورتی که تصاویر ارزش انتقال به گالری را داراست منتقل کنید . متشکرم . ========= با تشکراز عکاس محترم که این تصاویر ارزشمند را به شکل اختصاصی برای بزرگترین انجمن نظامی در وب پارسی (military.ir) تهیه کردند / همه تصاویر به گالری منتقل شد / MR9

با سلام این تصویر را چند وقت پیش در صفحه توئیتر ..... پیدا کردم انصافاً چرا باید در پایگاه پشتیبانی هوانیروز و در کنار بالگردهای افسانه ای این نیرو ( آخرین بالگرد از سمت راست ) ، نقش و نگار یکفروند گربه وجود داشته باشد که طبیعتاً یک جمله آشنا به ذهن متبادر می شود هرجا سخن از اعتماد است ..... نام گربه افسانه ای گرومن می درخشد پی نوشت : فقط به چهره این موجود دقت کنید که چه با وقار به لنز دوربین عکاس خیره شده

سلام علیکم      یک بنده خدایی معتقد بود که " آینده متعلق به فرمانده ای است که در مورد آن فکر کرده باشد "    حالا سئوال این هست ، برنامه مجموعه نیروی های مسلح برای بازسازی نیروی هوایی چه چیزی است ؟؟؟    آیا قرار هست همچنان روی پرنده های رزمی دهه 60 و 70 میلادی ، سرمایه گذاری کنیم ؟؟؟    آیا قرار هست پرنده های جدید رزمی خریداری شود ؟؟؟    آیا قرار هست نیروی هوایی مبتنی بر ساخت و تولید پرنده های بدون سرنشین رزمی  ایجاد گردد ؟؟؟          دقت بفرمایید ، وقتی از نیروی هوایی صحبت می کنیم ، صرفاً منظور سخت افزار نیست ، مجموعه ای از 5 عامل در هم تنیده است که در هماهنگی با هم و به شکل یکپارچه می بایست در نظر گرفته شوند تا بیلان مورد نظر و مطلوب عیان شود .   مساله یک : آیا در مجموعه نیروهای مسلح ، اعتقادی به نیروی هوایی به عنوان رکن اصلی قدرت رزمی در قرن 21 ، وجود دارد یا خیر ؟؟    اگر جواب مثبت هست ( که احتمالاً هم هست ) با توجه به تجارب ذیقیمت گذشته وحال ، چه کار موثری صورت گرفته ؟؟   (با توجه به اینکه در قرن بیست و یکم ، استراتژی تاثیر محور و به تبع آن عملیات تاثیر محور EFFECTS-BASED OPERATION بعنوان رکن پیروزی و موفقیت در نظر گرفته شده )    مساله 2 : تا چه اندازه اعتقاد به توان داخلی اعتقاد وجود دارد ؟؟   ( صرف نظر از پروژه هایی که تا مرحله طراحی پیش رفته و یا حداکثر در حد تولید پیش نمونه قرار دارد )      مساله 3 : تا چه اندازه روی خرید از منابع خارجی سرمایه گذاری شده    ( حالا چه به صورت قطعات CKD با مونتاژ داخلی ، خرید کامل ، انتقال فناوری و .... )      مساله  4 : تا چه اندازه روی مفهوم " دیپلماسی دفاعی " کار و سرمایه گذاری شده ؟؟؟    این ها سئوالات بسیار جدی تر از تاکید روی سخت افزار هستند که باید بدانها درست و به دور از حواشی ، پاسخ داد 

به عنوان کسی که 13 سال اونجا زندگی کرده واقعا لذت بردم از مقاله جالبتون