مقدمه : پیروزی در نبردها ، تنها بواسطه دو عامل صورت می پذیرد ، کشتار و مانور . هر اندازه یک افسر ارشد نظامی ، حرفه ای تر و با تجربه تر باشد ، بیشتر بر تحرک و مانور می افزاید و از میزان کشتار می کاهد . به تقریب ، همه نبردهای مشهور تاریخ نظامی که به منزله شاهکار در حوزه جنگاوری به ثبت رسیده ، نبردهایی بوده اند که دراغلب آنها ، دشمن ، بواسطه کاربرد ابزار یا روشهای نوظهور یا ایراد ضربات سریع و غافلگیر کننده ، از ادامه نبرد عاجز شده و تسلیم می گردد. در چنین نبردهایی ، میزان تلفات طرف پیروز ، عمدتا با یک فاصله قابل توجه از سمت شکست خورده ، کمتر بوده و این اصل نخست در پیشبرد یک کمشکش مسلحانه است . با این وصف ، وجود مولفه هایی نظیر فرماندهی خوب ، عقل سلیم یا قدرت استدلال و اندیشه کافی نیست ، بلکه استعداد در استفاده از اطلاعات برای ضربه زدن به نقاط ضعف دشمن ،مورد نیاز است تا امکان وارد آوردن تلفات در ابعاد بالا بدان میسر گردد . این مساله تا بدانجا اهمیت دارد که این مفهوم به شکل تعیین کننده ای ، بر میدان جنگ اثر می گذارد و هدف از استفاده چنین مولفه ای این است که به جای کشتار وسیع ، در رسیدن به مقصود ، مسیرهای سهل تری انتخاب و در پیش گرفته شود . از سویی دیگر ، مفهوم اطلاعات در یک تعریف به معنای گردآوری ، استخراج ، پردازش ، تلفیق ، تحلیل ،ارزیابی و تفسیر داده های بدست آمده از کشورهای متخاصم در زمان جنگ است و بدین ترتیب ، تلفیق و تحلیل در کنار درک دقیق و صحیح از این داده ها ، آنها را به ابزاری سودمند برای پیشبرد جریان عملیات نظامی تبدیل می کند . بااین مقدمه ، باید اعتراف کرد که انتخاب موضوع برای هشت هزارمین پست محتوایی در انجمن میلیتاری ، بسیار سخت بود . طیف متنوعی از موضوعات برای ارائه خدمت مخاطبان محترم ، انتخاب شدند ، اما در میان مطالب مختلفی که وجود داشت ، با توجه به روند عملیات نظامی در اوکراین و آغازتحویل تانکهای لئوپارد-2 به کیف و شباهتهای تاریخی ارسال سخت افزارهای آلمانی به جبهه روسیه در جریان جنگ دوم جهانی و تلاش روسها برای تجزیه و تحلیل وهمچنین آموزش چگونگی انهدام این سخت افزارها به ارتش خود ، تصمیم گرفته شد تا یک متن با محوریت آشنایی متفقین با افسانه زرهی جنگ دوم جهانی که همانا ، پانزر-6 یا آن چیزی که علاقه مندان حوزه زرهی با آن آشنایی دارند ، یعنی تانک تایگر ، در انجمن میلیتاری مورد بررسی قرار گیرد . اثر هنری از نخستین عملیات رزمی تایگر در روسیه سپتامبر 1942 آغاز ماراتُن نفسگیر اطلاعاتی تانک تایگر ، یکی از افسانه های جنگ دوم جهانی بشمار می رود که در ابعاد مختلف ، چه روند طراحی روی کاغذ ، ایجاد خط تولید ، مشکلات فنی ، تاکتیک های رزمی تبدیل به یک افسانه شد و به تقریب هیچ تانک مشابهی ، چه در سوی متفقین و چه دراردوگاه متحدین ، امکان نزدیک شدن به چنین شهرتی را بدست نیاورد . در این میان ، ارتش سلطنتی بریتانیا و شخص وینستون چرچیل ( نخست وزیر زمان جنگ انگلیس .م ) به محض اطلاع از وجود و سپس عملیاتی شدن این تانک ، متوجه شدند که چه تهدید بالقوه ای پدید آمده است . بخشی از جزوه آموزشی ارتش سرخ پس از بررسی تایگر و شناخت نقاط قوت و ضعف تانک به منظور مقابله با آن در صحنه نبرد اما به شکل غیرقابل باوری و علیرغم توانمندی گسترده اطلاعاتی متفقین در جمع آوری اطلاعات از درون آلمان نازی ، این مساله احتمالا بسیار حیرت انگیز به نظر می رسد که جامعه اطلاعاتی متفقین ، هیچ پیش زمینه اطلاعاتی از روند طراحی و ورود به خدمت تانک پانزر-6 مدل-ئی ( PANZER VI AUSF-E) که به تایگر (TIGER) شهرت پیدا کرده بود نداشت ،اما با نشر شایعاتی که درآن ادعا شده بود ، ورماخت قصد عملیاتی نمودن یک تانک سنگین جدید را در میدان نبرد روسیه دارد و خط تولید آن نیز فعال شده ، به ناگاه موجب جلب توجه شاخکهای اطلاعاتی سرویس اطلاعاتی متفقین گردید . نمای پُشت تایگر به شماره برجک 100 با این وجود ، نخستین سری تولیدی تانکهای تایگر-یک در اوت سال 1942 محوطه کارخانه سازنده را ترک کرده و بلافاصله به جبهه شرقی و در محور جنوب لنینگراد فرستاده شده شدند تا در مقابل تانک های روسی تی-34 و کی وی -1 قرار گیرند . این تانکها پس از توجیه خدمه نسبت به وضعیت صحنه نبرد در 16 سپتامبر 1942 وارد عمل شده و به مانند همه سخت افزارهای نظامی تازه تولید شده مراحل آزمایش در شرایط واقعی نبرد را آغاز نمودند تا ضمن کسب تجربه خدمه ، مشکلات مربوط به تعمیر و نگهداری ، نواقص فنی و درنهایت قابلیت اطمینان آنها شناخته و بررسی شده تا با برطرف نمودن نواقص ، درمراحل به شکل موثرتری بکار گرفته شوند . با این حال ، توپ اصلی افسانه ای این تانک که همان جنگ افزار 88 م.م مشهور آلمانی بود در زمین های مسطح و نسبتا باز شمال روسیه ، به موثرترین شکل ممکن عمل می نمود و میتوانست طیف متنوعی از تانک های روسی را در یک فاصله بسیار قابل توجه و بدون قرار گرفتن در برابر آتش متقابل روسها ، مورد اصابت قرار داده و منهدم نماید . بازدید افسران ارشد ارتش سرخ از تایگر به غنمیت گرفته آلمانی به شماره برجک 100 که پارک گورگی (مسکو ) به نمایش گذاشته شده بود / 1943 این تانک جمعی گردان سنگین پانزر 502 بشمار می رفت با این وصف ، انتظار واحدهای اطلاعات نظامی متفقین و بخصوص بریتانیا چندان بطول نیانجامید و در 9 نوامبر 1942 ، نمایندگان اطلاعاتی بریتانیا در مسکو به یک سند ورماخت دست پیدا کردند که درآن نسخه های جدیدی از خودروهای رزمی ارتش آلمان فهرست شده بود . دراین سند که تاریخ 7 اکتبر 1942 بر روی آن دیده می شد ، نمونه های جدیدی نظیر پانزر-2 ، پانزر-2 مارک -جی ، پانزر-1 مارک-سی پانزر-2 مارک-جِی و پانزر-6 نامبرده شد ولی جزئیات بیشتری وجود نداشت . اما نماینده اطلاعات نظامی ارتش بریتانیا ، حدس زده که پانزر-6 احتمالا شناسه یک تانگ بزرگتر و سنگین تر از پانزر-3 و پانزر-4 است و این تحلیل با سایر داده های بدست آمده به لندن منتقل گردید . علاوه براین ، بریتانیا بطور رسمی از مسکو درخواست نمود که به محض کسب اطلاعات بیشتر یا به غنمیت گرفتن نسخه ای که پانزر-6 نامیده می شد ، لندن را مطلع کنند . بدین ترتیب ، مورخین حوزه اطلاعات نظامی ارتش بریتانیا معتقدند که این رویداد ، نقطه آغازی برای تلاش سرویس های اطلاعاتی متفقین به منظور کسب اطلاعات بیشتر از این تانک محسوب می شد . نخستین تایگر اسیر صحنه نبرد در جبهه شرق بسرعت در حال پیچیده تر شدن بود و طرفین درگیر با شدت بیشتری در حال توسعه توان رزمی خود بودند در نتیجه ارتش سرخ که در ابتدای جنگ ضربات بسیار مهلکی را از لشکرهای زرهی ورماخت دریافت کرده بود ، اکنون نیازداشت تا واحدهای تانک و ضد زره خود را در خصوص نقاط آسیب پذیر این تهدید جدید آلمانی توجیه نماید ، در نتیجه ، دپارتمان آموزش ستاد کل ارتش سرخ ، درابتدای سال 1943 و قبل از آغاز نبرد کورسک ، جزوه ای را تهیه کرد که درآن نقاط ضعف و قوت تانک تایگر به نمایش گذاشته شده بود . پس از خاتمه نبرد کورسک ، نسخه جدیدتری از این جزوه منتشر گردید که حاوی اطلاعات به روزتری بود . اما این اطلاعات بطور دقیق از کجا بدست می آمد ؟!! پاسخ به این سئوال چندان پیچیده محسوب نمی شد ، چرا که ارتش سرخ ، نخستین ارتش از مجموعه ارتش های متفقین محسوب می گردید که موفق شد تا چندین نمونه از تانکهای تایگر و پانتر ارتش آلمان را به غنیمت گرفته و برای شناخت نقاط قوت و ضعف آن ، مطالعات گسترده ای را بر روی آنها آغاز و داده های بدست آمده رابا سایر کشورهای متفق به اشتراک گذارده بود . با این حال قبل از به غنمیت گرفته شدن اولین تایگر ، داده های موجود در جزوات ارتش سرخ ، بیشتر براساس گزارش های ارسالی از میدان های نبرد و سپس اندازه گیری ها و شلیک های آزمایشی بر روی تانک های به غنمیت گرفته شده استوارمی گشت . سه تصویر از تایگر به شماره برجک 121 ا- جمعی گردان پانزر آبتایلونگ -502 براساس داده های موجود در سوابق ارتش سرخ در جنگ دوم جهانی ، در 17 ژانویه 1943 یک دستگاه تاتک تایگر به شماره برجک 121 ( شماره سریال تولیدی 250004 ) که از نسخه پانزر-6 مارک-ئی جمعی گردان تانک سنگین پانزرآبتایلونگ 502/1 محسوب می شد ، بر اثر آتش متقابل ، در بخش پیشرانه دچار مشکل گردید و پس از نقص در کارکرد رادیاتور ، در نزدیکی لنینگراد متوقف و سپس بحال خود رها گردید . این تانک بزودی توسط عناصر اطلاعاتی ارتش سره کشف و بسرعت به میدان تیر زرهی ارتش در کوبینکا ( محل فعلی مشهورترین موزه زرهی دنیا که در خارج از مسکو قرار دارد ) منتقل گردید . بدین ترتیب ، کوبینکا به محلی برای آزمایش میزان حفاظت زرهی تایگر و بررسی نقاط قوت و ضعف آن تبدیل گردید . تایگر به غنمیت گرفته شده توسط ارتش سرخ - 1943 اما این روند بدین جا ختم نشد ، چرا که در 17 ژانویه 1943 یک دستگاه تایگر به شماره برجک 100 ( شماره سریال 250009) در همان محور قبلی ، بدلیل خارج شدن از جاده و فروافتادن در یک گودال ، متوقف شده و امکان خروج از آن را نداشت ، به همین دلیل از سوی خدمه خود رها گردید تا بدست روسها بیافتد . ارتش سرخ نیز بسرعت این غنمیت بادآورده با ابتدا به پارک گورگی در مسکو منتقل نمود تا در کنار سایر تجهیزات به غنمیت گرفته شده از ورماخت ، در معرض دید عموم قرارگیرد . همزمان ، تایگر121 نیز که به تازگی آزمایش های مربوط به تستهای ارتش سرخ را پشت سر گذاشته بود نیز در معرض نمایش عمومی قرار گرفت تا مردم شوروی از اینکه مهمات ضد زره روسی می تواند به درون زره این غول های فلزی نفوذ کند ، اطمینان حاصل کنند . این دوتانک تا سال 1948 که تحت بررسی و آزمایش های مستمر قرار داشتند ، در خدمت باقی ماندند . علاوه براین ، داده های موجود از اسناد ارتش شوروی نشان می دهد که حداقل دو دستگاه تایگر دیگر نیز در همان روز موصوف کشف شدند که یکی بعنوان منبعی برای قطعات یدکی استفاده گردید و دیگری نیز به منظور شناخت قابلیتهای حفاظت زرهی آن ، بُرش داده شد تا برای آزمایش های بعدی ارتش آماده شود . https://www.aparat.com/v/E9USt درآنسوی اقیانوس ، وزارت جنگ بریتانیا با علم به اینکه واحدهای زرهی متفقین غربی ، دیر یا زود با این هیولای آلمانی روبرو خواهند شد ، به محض دسترسی به اطلاعات تایگرهای آلمانی ، که در اواخر سال 1942 یا اوایل سال 1943 رخ داد ، ابتدا داده های موجود را برای بررسی به بخش دهم از اطلاعات نظامی (MI10) که مسئولیت تجزیه و تحلیل تسلیحات کشورهای دشمن درطول جنگ دوم جهانی را برعهده داشت ، ارسال نمود در حالی که این بخش بطور همزمان تلاش می نمود تا با استفاده از منابع خارج از اتحاد شوروی نیز ، تهدید تایگر را بصورت کامل تری روشن نماید . ژنرال اندرو مک نوتن با توجه به این مسئولیت بخش دهم از اطلاعات نظامی ارتش بریتانیا ، بررسی فنی تسلیحات دشمن را بعنوان ماموریت نخست خود می دید ، تا حد امکان داده های مختلفی را در خصوص این تانک جمع آوری نمود و این مساله ، مدیرین بخش فوق را قادر ساخت تا از این تانک جدید ، نمودارهای مختلفی را تهیه نماید . پس از تکمیل اطلاعات ، این نمودارها در آوریل 1943 به خطوط درگیری ارسال شد ولی داده مشخصی در خصوص نقاط قوت و ضعف این تانک ارائه نگردید ، در حالی که نخستین واحد انگلیسی که این اطلاعات را دریافت نمود ، گردان ششم از هنگ لینکلن شایر بود . مارشال ژوکف در حال بازدید از تایگر به غنیمت گرفته شده آلمانی طبق اسنادی که توسط ارتش انگلیس منتشر شده ، نخستین شایعات درخصوص تانک سنگین جدید آلمانی در تلگرام رمزگذاری شده ای به افسر مسئول در بخش توسعه فناوری زرهی MI10 ارسال گردید . اگر چه این پیام چند اشتباه اختصاری نیز داشت بطوریکه افسر ارسال کننده ، به جای استفاده از عبارت تانک سنگین جدید Panzerkampfwagen V ، از نسخه جدید مورد نظر با عبارت Panzerkampfwagen VI نام برد ، در حالی که مشخصات تانک Neubaufahrzeug ( PzKpfw Nb.Fz.V ) که به سال 1936 رونمایی و در جریان حمله به نروژ به سال 1940 وارد عملیات گردید را در این تلگرام درج نموده بود . درواقع امر ، وقتی این تلگرام نوشته می شود ، ارتش بریتانیا ، هیچ اطلاعاتی در خصوص پانزر-5 ( پانتر ) در اختیار نداشتند ، به همین دلیل فرض می شود که دلیل پرش از پانزر-4 به پانزر-6 بعلت عدم وجود داده های موثق در خصوص پانزر-5 بوده باشد . دراین تلگرام رمز ، چنین آمده بود : در همین زمان ، اداره اطلاعات نظامی ارتش بریتانیا در اظهارنظری اعلام نمود که گزارش اطلاعاتی منتشر شده در نوامبر 1942 داده های محدودی را در اختیار تحلیگران نظامی قرار داده در حالی که ارسال کننده ، به شکل عجیبی ، از منبع خود نام نبرده بود ، به همین دلیل ، به گزارش اولیه یک ضمیمه با محتوای زیراضافه نمود : ادبیات مورد استفاده در این گزارش نظامی به وضوح نشان می دهد که پدیدارشدن داده های مربوط به تانک جدید ورماخت ، باعث نگرانی در سطوح سرویس اطلاعات نظامی ارتش بریتانیا شده بود ، به همین دلیل در فوریه 1943 پیامی از بخش دهم اطلاعات نظامی ارتش بریتانیا به قرارگاه ژنرال مک نوتن در کانادا ارسال شد که درآن اطلاعات دریافت شده در خصوص تانک پانزر-6 مارک ئی ملقب به تایگر آمده بود تایگر به شماره برجک 121 پس ازاین گزارش بود که سپاه آفریقایی آلمان در 11 دسامبر 1942 ، روزنامه نشنال زایتونگ عکسی از تانک تایگر به شماره برجک 142 که جمعی گردان تانک سنگین 501 (پانزرآبتایلونگ 501 ) محسوب می شد ، بحالت پیشروی در بیابان های تونس ( شمال آفریقا ) را به چاپ رساند و بطور طبیعی مشخص شد که این تانک ناشناس وارد صحنه نبرد آفریقای شمالی نیز شده است . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 2- ادامه دارد ...

سلام و عرض ادب خدمت دوستان و همراهان میلیتاری به نظر این مطلب یه مقدار توضیح بیشتر نیاز داره . این تصویر ( تصویر بالایی ) مربوط به پاد خارجی ایی هستش که با دقت بیشتر به سر لوله سلاح اون میتونید شعله پوش ریخته گری شده ی معروف اون رو ببینید که مشخصا مربوط به دوشکا ( با کالیبر ۱۲/۷ در ۱۰۸ ) هستش . با توجه به اینکه خشاب این سلاح به نسبت جمع و جور هست و قسمت میانی پاد در اصطلاح ورم کرده هست ، به احتمال زیاد در اون قسمت ، خشاب سلاح نصب هستش ( حالا یا خشاب فابریکی یا خشاب با حجم بیشتر ) . البته با توجه به قسمتی که برای اتصال سلاح به ۳ پایه ( گهواره ) دارای نقاط اتصال هستش ، یحتمل سلاح با یه واسطه ی کمکی و به صورت وارونه به پاد متصل شده و خشابش هم برعکس حالت عادی ، افتاده سمت راست . ============================================================ پروژه ی شهید پروینی ۲ . در مورد اتصال مجموعه سلاح گتلینگ ۲۰ م.م و ... به شکل پاد خارجی ( بسیار نزدیک به پاد جی.پی.یو_۲/ ای ) به هلیکوپترهای ۲۱۴ ، تو نمایشگاه اقتدار ۴۰ یک نمونه رو میشد دید که مربوط به پروژه " شهید پروینی ۲ " بود . در یک طرف پرتابگر ۱۹ عددی راکت هایدرا متصل بود و در طرف دیگه سلاح محبوب کبرا + تجهیزات دید در شب و ... . تو تصویر بالایی و پایینی میشه راحت دید که سلاح نصب شده با قطعه منعطف واسط به خشاب خودش در داخل کابین متصل شده . و همینطور میشه دید که تلق پنجره ی دوم درب رو با ورق فلزی جایگزین کردن و روش دریچه ایی برای دسترسی و اتصال بین سلاح و خشابش ایجاد کردن . طی گفتگو ، خشاب سلاح رو با خشاب سلاح کبرا یکی معرفی کردن . ====================================================== سلام علیکم در جواب این سوال باید عرض کنم ، تا اونجایی که متوجه میشم ، این درب بابت به کارگیری سلاح به شکل موقت غیرفعال هستش ( رفت و آمد از سمت دیگه و از جلوی راکت انداز انجام میشه ) ، اما در صورت نیاز ، با جدا کردن مجموعه ی انتقال دهنده ی زنجیر گلوله ، میشه باز و بسته اش کرد . ======================================================= علاقمندان میتونن بابت آشنایی با پروژه های شهید پروینی ۱ و ۲ به لینک زیر مراجعه کنن . http://www.military.ir/forums/topic/29129-تاپیک-جامع-نمایشگاه-های-داخلی/?do=findComment&comment=520250 http://www.military.ir/forums/topic/29129-%D8%AA%D8%A7%D9%BE%DB%8C%DA%A9-%D8%AC%D8%A7%D9%85%D8%B9-%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AF%D8%A7%D8%AE%D9%84%DB%8C/?do=findComment&comment=520250 بابت مسلح سازی ۲۱۲ ها ، هم این مطلب شاید به کار علاقمندان اومد . https://defapress.ir/fa/news/37280/چگونه-بالگرد-شناسایی-ab-212-تهاجمی-شد-شناورهای-دریایی-دشمن-در-تیررس-بالگرد-چابک-نداجا-عکس https://defapress.ir/fa/news/37280/%DA%86%DA%AF%D9%88%D9%86%D9%87-%D8%A8%D8%A7%D9%84%DA%AF%D8%B1%D8%AF-%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%D8%A7%DB%8C%DB%8C-ab-212-%D8%AA%D9%87%D8%A7%D8%AC%D9%85%DB%8C-%D8%B4%D8%AF-%D8%B4%D9%86%D8%A7%D9%88%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AF%D8%B1%DB%8C%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%AF%D8%B4%D9%85%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%AA%DB%8C%D8%B1%D8%B1%D8%B3-%D8%A8%D8%A7%D9%84%DA%AF%D8%B1%D8%AF-%DA%86%D8%A7%D8%A8%DA%A9-%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%AC%D8%A7-%D8%B9%DA%A9%D8%B3 پ ن این مطلب بر اساس علاقمندی حقیر ایجاد شده و امکان خطا و یا اشتباه در آن وجود دارد .

مین‌ دریایی مهام 2 این مین دارای 350 کیلوگرم مواد منفجره و مجهز به دو سنسور صوتی و مغناطیسی است. مهام2 می‌تواند در عمق 10 تا 50 متری زیر سطح دریا قرار گیرد و انواع شناورها و زیردریایی‌ها تا وزن 250 تن با سرعت 4 تا 15 نات دریایی را نابود کند.

رزمایش مرکب دریایی ایران، چین و روسیه این رزمایش با حضور یگانهای شناوری این سه کشور در شمال اقیانوس هند در حال برگزاری است.

سلام - تبریک به مناسبت 8000 پست و 9 سال حضور در میلیتاری ، ایجاد یک تاپیک جدید به این دلیل ابتکار جالبی است .

بسم ا.. آشیانه شبح

https://www.hamshahrionline.ir/news/749167/چین-پهپادهای-ایرانی-را-برای-فروش-به-روسیه-شبیه-سازی-می-کند

50،60 فروند برا تولید اصلا به صرفه نیست حتما گوشه چشمی هم باید به صادرات داشته باشن،با توجه به قیمت پایینش فکر میکنم ورژن های دو و سه به بعدش بازار جذابی برای آفریقا و آسیا داشته باشه

آمادگی برای تولید انبوه ؟!!! تحویل نمونه دوم جت آموزشی یاسین در طول حداقل دو دهه گذشته ، صنایع هوانوردی ایران ، برنامه های مختلفی را برای تولید یک جت رزمی- آموزشی بومی در دستور کار خود قرارداده بود که درنهایت در مارس 2023 ، نمونه دوم و به گفته مقامات نیروی هوایی ایران ، نمونه معیار جت یاسین رونمایی گردید . به تنهایی و بر روی پاهای خود دراواخردهه نخست قرن بیست و یکم ، یعنی از میانه های سال 2010 نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران تصمیم گرفت برای پاسخ به نیازمندی های روزافزون این نیرو به یک جت آموزشی پایه ، با علم به عدم توانایی خرید چنین تجهیزاتی از شرکتهای اصلی سازنده این سامانه های هوایی ، یک نسخه بومی از چنین هواگردهایی را توسعه دهد . در این میان ، اگر چه ناوگان عملیاتی این نیرو همچنان پاسخگوی نیازمندی ها به نسبت می بود و امکان آموزش خلبانان را فراهم می نمود ولی فناوری این هواگردها بتدریج قدیمی می شد و نیازمند بروزرسانی گسترده بود ، در نتیجه ، طراحی یک برنامه بومی در اولویت قرار گرفت . بدین ترتیب ، از اوایل سال 2009 ، سازمان صنایع هوانوردی ایران ( IAIO) نیازمندی های نیروی هوایی را در این حوزه دریافت نمود و سنک بنای اولیه را دراین زمینه بنا نهاد . این هواگرد جدید که کوثر-88 نام گرفته بود ( برگرفته از سوره مبارکه یکصد و هشتم قرآن کریم .م ) قرار بود در چند سال آینده بتدریج توسعه پیدا کند . بااین حال روند شکل گیری پیکربندی این هواگرد جدید تا تابستان سال 2014 بطول انجامید و پس از تولید نسخه یک به یک در همین سال ، مرحله آزمایش های آیرودینامیکی ، سازه ای آغاز گردید تا پس از حل مشکلات احتمالی ، برنامه برای تولید نمونه پروازی ادامه پیدا کند . اگرچه این روند بدلایل مختلف با کُندی پیشرفت می نمود ، اما در اواخر سال 2015 مراحل ساخت اولین نمونه در تاسیسات اصفهان آغاز شد و درنهایت ، بهار سال 2017 شاهد اتمام مراحل مونتاژ بود و متعاقب آن ، در پائیز سال 2018 آزمایش های اولیه ای که بیشتر در حوزه خزش روی باند می بود ، در دستور کارقرار گرفت . در این میان ، براساس اطلاعاتی که به شکل غیر رسمی در رسانه ها پدیدار می شد ، آزمایش های زمینی برخی مشکلات اساسی را پدیدار نمود تا زمان اولین پرواز این هواگرد به تاخیر بیافتد ،در حالی که با پیشرفت پروژه ، نام آن نیز تغییر پیدا کرده و به "یاسین" ( برگرفته از سوره مبارکه سی و ششم قرآن کریم .م ) تغییر پیدا نمود ، که ازاین مرحله به بعد ، کل برنامه وارد دوره جدیدی گردید . طبق اطلاعات منتشر شده در رسانه های ایرانی ، آزمایش های پروازی این هواگرد جدید در پایگاه سوم شکاری نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ( پایگاه هوایی شهید نوژه ) انجام می شد و نهایتاً به شکل رسمی ، در 17 اکتبر 2019 اولین پرواز این هواگرد ثبت گردید . دومین فروند ، نمونه معیار برای تولید : با توجه به ثبت اولین پرواز یاسین و ادامه آن ، می شود تحلیل نمود که برنامه تولید یاسین به احتمال بسیار زیاد ، شکل نهایی خود را گرفته در نتیجه ، تولید نمونه دوم که به نوعی استاندارد برای تولید انبوه این هواگرد است ، آغاز شد . براساس گزارش های موجود ، نمونه دوم یاسین ، تفاوت های نسبی را نسبت به نمونه نخست بخود می بیند . اگر این مساله بعنوان یک مبناء برای تحلیل قرار گرفته و داده های منتشره از سوی وزارت دفاع و سازمان صنعتی هوانوردی ایران نیز در کنار آن قرار داده شود ،این هواگرد در آینده نزدیک در خط تولید انبوه قرارخواهد گرفت . برای نیل به این هدف ، کارگاه های این شرکت ایرانی در حال تجهیز به سامانه های لازم هستند تا روند تولید قطعات و زیرمجموعه های مورد نیاز را آغاز کنند . درصورتی که این روند بدون وقفه ادامه پیدا کند ، در زمانی که هنوز اعلام نشده ، می بایست شاهد اولین پرواز نمونه دوم نیز بود ولی با توجه به اینکه این روند برای نیروی هوایی ایران از اهمیت بسار زیادی برخوردار است ، احتمالا یک برنامه با اولویت بالا محسوب شده و می توان پیش بینی نمود که تولید فروندهای بعدی صورت پذیرد . https://www.aparat.com/v/XZIEl آینده : علیرغم امیدواری های اولیه ، زمان واقعی شروع تولید انبوه این هواگرد مشخص نشده ولی اگر این امر محقق شود ، نیروی هوایی ایران احتمالا امیدوار است که سری نخست این جتهای دومنظوره راطی چند سال آینده تحویل گیرد . در همین راستا برخی تحلیلگران نظامی معتقدند که نیروی هوایی ایران برای بروزرسانی ناوگان آموزشی خود حداقل به 50 تا 60 فروند هواگرد نیاز دارد و اگرچه تولید این تعداد نیازمند زمان بسیار طولانی است ولی میتواند کمک بسیار بزرگی به منظور آموزش خلبانان جدید و مهمتر از آن ، حفظ آمادگی حرفه ای خلبانان این نیرو باشد . براساس داده های موجود ناوگان آموزشی عملیاتی نیروی هوایی ایران ، از چند اسکادران تشکیل شده که همگی به هواگردهای آمریکایی مجهز هستند که پنج دهه پیش خریداری شده و اگر چه هنوز فعال هستند ، اما پاسخگوی نیازهای روز این نیرو نبوده و باید جایگزین شوند . در نتیجه اگر تولید یاسین محقق شود ، به نیروهای مسلح ایران ، این توانمندی را می دهد که تجهیزات قدیمی را بتدریج از رده عملیاتی حذف و مهم تر از آن ، نسل جدیدی از خلبانان را برای مواجه با تهدیدات ، آموزش دهد . ویژگی های فنی : کوثر-88 /یاسین ، یک هواگرد دو منظوره آموزشی –رزمی است که برای تربیت خدمه هوایی برای نیروی هوایی ایران و همچنین اجرای ماموریت های پشتیبانی نزدیک سبک طراحی شده و اگر چه هنوز قابلیتهای رزمی برای آن تعریف نگردیده ولی مقامات ایرانی مدعی هستند که امکان تبدیل این هواگرد به نسخه مسلح شده نیز وجود دارد .بلحاظ آیرودینامیکی ، یاسین یک هواگرد با الگوی متعارف بود که از یک بدنه کشیده بهره می برد که بخش اعظم آن را کابین دو سرنشینه آن تشکیل می دهد . در طرفین بدنه ، ورودی های هوای پیشرانه و درانتهای آن نیز خروجی موتور قرار دارد . درازای یاسین به 12 متر می رسد ، در حالی که فاصله دوسربال آن نیز حدود 10.4 متر است . وزن خالی آن حدود 3.9 تن و حداکثر وزن آن هنگان برخاست حدود 6.6 تن ارزیابی شده . این هواگرد از دو پیشرانه توربوجت با نام ایرانی " اوج" استفاده می کند که گفته میشود نسخه اصلاح شده ای از پیشرانه جنرال الکتریک جی-85 است . طبق اطلاعات موجود از منابع داخلی ایران ، رانش این موتور چیزی بیش از 2250 پاوند بدون پس سوز بوده که یاسین را قادرمی سازد تا به سرعتی درحدود 1.4 ماخ در یک برد 1200 کیلومتری و سقف پرواز 11 هزارمتر برسد . یاسین ، بدلیل فلسفه طراحی اولیه خود بعنوان یک هواگرد آموزشی ، دو سرنشینه بوده و هر دوکابین ، به مجموعه ای از اویونیک و تجهیزات پروازی مجهز است ،در حالی که گفته می شود مجموعه صندلی پران های این هواگرد به شکل بومی و با استفاده از کمک های فنی روسیه توسعه پیدا کرده است .اگر این تحلیل که یاسین یک جت آموزشی پیشرفته برای نیروی هوایی ایران است را بعنوان یک فرض اولیه در اختیار داشته باشیم ، با توجه به اینکه این نیرو به احتمال بسیار زیاد در آینده ممکن است جنگنده های سوخو-30 و سوخو-35 را دریافت کند ، احتمالا نسل جدید خلبانان نیروی هوایی ایران ، با این هواگرد آموزشی تربیت خواهند شد . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. بن پایه

تصاویر جدید از نمایشگاه دستاوردهای هوانیروز ارتش در موزه ی معارف جنگ

بسم ا... پایان صبر مسکو ؟!!!! مواجهه جنگنده های سوخو-27نیروی هوایی روسیه با بدون سرنشین های ام کیو-9 ریپر نیروی هوایی ارتش ایالات متحده در تازه ترین برخورد سخت افزاری میان ناتو و روسیه که در حاشیه جنگ اوکراین رخ داد ، نیروی هوایی ارتش ایالات متحده مدعی شده که یکفروند پهپاد ام کیو-9 ریپر این نیرو پس از برخورد با یک فروند جنگنده روسی سوخو-27 در دریای سیاه سقوط نمود . براساس داده های منتشر شده از سوی سرویس های خبری ، فرماندهی نیروی هوایی ایالات متحده معتقد است که این حادثه در نتیجه رهگیری غیر حرفه ای این بدون سرنشین توسط رهگیرهای روسی رخ داده است (در مجموع همه آماتور هستند وفقط نیروی هوایی آمریکا هست که حرفه ای عمل می کند !!! ) مسیر پرواز احتمالی ام کیو-9 ساقط شده طبق آخرین بیانیه منتشرشده از سوی فرماندهی اروپایی ناتو ( EUCOM) این برخورد در ساعت 7:03 دقیقه روز 14 مارس 2023 به وقت محلی اتفاق افتاده وبه ادعای این منبع ، سوخو-27 های روسی با ملخ این پهپاد برخورد کرده که این باعث شد تا کاربران این پهپاد ، مجبور شوند بدون سرنشین نامبرده را برفراز دریای سیاه ، رها کنند . به گفته این منبع ، سوخوهای روسی برای چند مرتبه ، سوخت جت را بر روی این پهپاد پاشیده و در زمان پرواز جمع با این پهپاد ، به شکل غیر حرفه ای عمل نموده اند .اگرچه هنوز انگیزه خلبانان روسی از این کار مشخص نیست ولی مقامات آمریکایی هنوز عمدی از این کار از سوی نیروی هوایی روسیه ، برداشت نکرده اند .درهمین رابطه ، یکی از مقامات نیروی هوایی به شکل غیر رسمی اعلام نموده که روسها به شکل عمد قصد سرنگونی این پهپاد را داشته اند ولی به نظر می رسد این برخورد تنها یک ناتوانی در کنترل پرنده بوده است . با این حال هنوز مشخص نیست که این ام کیو-9 از کدام مبداء و یگان نظامی برفراز دریای سیاه پرواز می کرده ولی گفته میشود نیروی هوایی ارتش ایالات متحده هم اکنون زیرساختهای متعددی را در خاک رومانی و حتی پایگاه دریایی سیگونلا ( ایتالیا ) در اختیار دارد و به تقریب مدتها قبل از شروع عملیات نظامی ارتش روسیه در اوکراین ( فوریه 2022 ) این پهپادها عملیاتهای استاندارد اطلاعاتی ، شناسایی و نظارتی را در منطقه فوق الذکر دنبال می کردند . به همین دلیل برخی معتقدند که این ام کیو-9 ، احتمالا جمعی دسته یکم از گروه عملیاتی سی و یکم نیروی هوایی ایالات متحده است . ام کیو-9 از سویی دیگر ، وضعیت سوخو-27 روسی که گفته شده به این پهپاد برخورد کرده مشخص نیست . پس از برخورد ، فیلم ویدئویی برای چند ثانیه قطع شد و مشخص نگردید که به جنگنده روسی چقدر آسیب وارد شده ولی این که جنگنده فوق به پایگاه مبداء خود بازگشته ، صحت دارد . در همین رابطه ، گزارش های تایید نشده ای در خصوص فرود یکفروند سوخو-27 در یک پایگاه هوایی مستقر در کریمه منتشر شده که گفته میشود این پایگاه محل استقرار هنگ رهگیر 38 نیروی هوایی روسیه بوده که به جنگنده های سوخو-27 اس ام مجهز است . علاوه براین هنوز مشخص نیست که ارتش ایالات متحده پس از حادثه اقدامات خاصی را انجام داده یا نه ولی به گفته یکی از مقامات نیروی هوایی ، این نیرو با روسها به شکل مستقیم تماس نگرفته ولی از اینکه سایر مقامات چنین ارتباطی را برقرارکرده اند یا خیر نیز اطلاعاتی وجود ندارد . رهگیری هواگردهای اطلاعاتی ناتو ( آریز اوریون - سمت راست ) و بمب افکن های بی -52 ( سمت چپ ) توسط رهگیرهای روسی سخنگوی وزارت امورخارجه ایالات متحده نیز در کنفرانس مطبوعاتی پس از این حادثه بیان نمود که این کشور با شرکای خود در اروپا تماس برقرار نموده تا ماوقع را با آنها درمیان گذارد . علاوه براین ، وزارت امورخارجه نیز با روسها در تعامل است و احتمالا سفیر این کشور به وزارت امورخارجه احضار می شود تا مراتب اعتراض شدید واشنگتن به مسکو ابلاغ شود .ژنرال جیمز هکر ، از نیروی هوایی ارتش آمریکا نیز اعلام نموده که ام کیو-9 ساقط شده در حال اجرای یک ماموریت عادی برفراز دریای سیاه بود که توسط جنگنده های روسی رهگیری شد و پس از مورد اصبت قرار گرفتن ، ساقط گردید .پیش از این ، وزارت دفاع بریتانیا در اکتبر 2022 مدعی شد بود که سوخو-27 های روسی حداقل یک تیرموشک را بسوی هواگردهای اطلاعاتی RC-135W ریوت جوینت نیروی هوایی سلطنتی شلیک کرده بودند که هرگز مشخص نشد این کار چه دلیلی داشته و سرانجام آن چه شده است . به همین دلیل پس از آن جنگنده های یووفایترتایفون نیروی هوایی سلطنتی ، برای اسکورت این هواگردها اعزام شدند . علاوه براین ، درسال 2019 نیز نیروهای مسلح ایران پس از مدتها انجام ماموریتهای اطلاعاتی ، یکفروند بدون سرنشین آرکیو-4 ان را برفراز خلیج عمان سرنگون نمودند که البته به تنش چندانی منجر نشد.با این حال ، دریای سیاه ، اکنون یک محیط پرتراکم هوایی و دریایی است که به شکل طبیعی خطرات زمان جنگ را بخود می بیند ، هر چند برخی معتقدند که این حادثه ، احتمالا جرقه ای برای تشدید درگیری ها بر سرمناقشه اوکراین است و این حادثه شاید اخطاری باشد از سوی پوتین به کشورهای غربی که کمک های نظامی به کیف را کاهش دهند . هر چند این داستان ادامه پیدا خواهد کرد . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. بن پایه 1

آیا موشک کوثر 200 تغییر یافته ی موشک 358 است؟ سردار تنگسیری : پوشش هوایی شناورها یکی از دغدغه های فرماندهان ما بود. بنابراین بر روی شناور عاشورا، موشک کوثر 200 را نصب کردیم که 10 کیلومتر برد دارد. قایق عاشورا: موشک قایق های رونمایی شده: موشک پدافندی پرسه زن 358 : آن طور که انصارالله اعلام کرده است، این موشک 2.7 متر طول، 58 کیلو وزن و 150 میلی‌متر قطر دارد، به سر جنگی 10کیلویی مجهز است و قادر است تا برد 100کیلومتری و ارتفاع 28000 پا با شعاع کشندگی 30متری اهداف خود را منهدم کند.

سلام سردار از یک موشک پدافندی دیگه به نام کوثر200 با برد 10 و درگیری 8 کیلومتر هم نام بردند که روی کلاس عاشورا نصب و آزمایش شده. پ ن: نکات مهم صحبت های دریادار تنگسیری: 1.شناورهای طارق به موشک های 180 کم که در سرعت 60 نات هم توان شلیک دارند مجهز شدند. 2.کوثر 200 با برد 10 روی کلاس عاشورا نصب شده. 3.نواب به تعداد 4 فروند روی ذوالفقار با سرعت 70 تان نصب شده. 4.نواب با برد 25 کم روی کلاس شهید سلیمانی هم نصب شده. 5.کلاس شهید سلیمانی علاوه بر نواب به موشک صیاد 3 با برد 150 کم هم مجهز شده. 6.کروز های شناور شهید سلیمانی 750 کم برد دارند. 7. شناورهای 70 و 90 نات به موشک های 120 و در آینده 140 مجهز هستند و خواهند شد. 8.شهید مهدوی به کروز های 300 تا 750 ، پهپاد عمود پرواز سپهر 7 با مداومت 8 ساعت و برد 200 کم و پهپادهای انتحاری برد 1300 کم و توان حمل 5 بالگرد مجهز هست. 9.شناور بعدی شناور پهپادبر شهید باقری با برد فراتر از 19 هزار مایل دریایی است. 10.دو شناور دیگه کلاس شهید سلیمانی، شهید باقری و شهید صیاد شیرازی سال آینده رونمایی میشند. ( یکی ساخت وزرات دفاع و دیگری نیروی دریایی سپاه ) 11. شناورهای بی سرنشین دارای هوش مصنوعی که قابلیت هدایت و حمله جمعی همراه چند شناور بی سرنشین دیگر را دارند. برای حسن ختام:

ارتباط فرانسوی -2 قسمت دوم بررسی روند تحویل خودروهای رزمی پیاده نظام AMX-10P به اوکراین در ماه های اخیر ، دستگاه سیاست خارجی و رئیس جمهوری فرانسه ، بارها ، از آمادگی کامل خود برای ارسال خودروهای زرهی به کیف ، خبر داده و حتی در اقدامی نسبتا نامعمول ، آغاز چنین تحویل هایی را نیز بطور رسمی اعلام نموده است . بدین ترتیب ، در اواخر فوریه 2023 ، اطلاعاتی مبنی بر آماده سازی بسته جدید از کمک های نظامی منتشر گردید که گفته میشود امکان انتقال خودروهای رزمی پیاده نظام AMX-10P که چند سال پیش از خدمت فعال ارتش فرانسه خارج شد ، نیز در قالب بسته فوق در حال بررسی است . بخش اول این مقاله ، در این مطلب منفک شده از تاپیک اوکراین ، ارائه شده است زره کوب چرخدار ای ام ایکس -10 آرسی ( AMX-10RC) اطلاعات غیررسمی اولیه با وجود لفاظی های مستمر رئیس جمهوری فرانسه و روند رسمی اعلام کمک های نظامی به اوکراین در بازه های مختلف ، که جئیات آن در مطبوعات و رسانه های فرانسوی زبان منتشر می شد ، این بار اطلاعات رسمی و شفافی که مربوط به انتقال این سامانه های زرهی به اوکراین باشد ، در میان تحلیل ها دیده نشد که این تا زمان نگارش این متن به معنای آن است که این تحویل هنوز در مراحل بررسی قرار دارد . علیرغم تمامی شایعات ، اولین خبر در این زمینه ، به تاریخ 17 فوریه 2023 از سوی خبرنگار نشریه لوپوئن اعلام گردید که در آن ادعا شده بود ، ارتش فرانسه قصد دارد تا حداقل 25 ئدستگاه از این خودروی زرهی را به کیف تحویل دهد . وی که این خبر را در صفحه رسمی خود در فضای مجازی ارائه نمود ، یادآور گردید که این سامانه های زرهی تا سال 2015 در خدمت ارتش فرانسه قرارداشتند و بدلایل مختلف ، نیروی زمینی این کشور بخش قابل ملاحضه ای تجهیزات فعال خود را از رده خدمتی کنار گذاشت ،اما در سازمان رزمی ارتش این کشور هنوز تعدادی AMX-10P به شکل عملیاتی موجود است که امکان تحویل آن را به کیف ممکن می سازد . علاوه براین ، تعدادی از تحلیلگران نظامی فرانسوی معتقد بودند که در کنار این سامانه ، فرانسه می تواند تعدادی از هویتزرهای TRF1 را که در چند سال گذشته بازنشسته شده بودند را نیز به اوکراین ارسال نماید . اما همه این داده ها تا کنون در حد شایعه باقی مانده و هنوز اطلاعات قابل تائیدی در خصوص حضور این سامانه در صحنه نبرد بدست نیامده است . نسخه AMX-10P PAC 90 پنجاه سال در خدمت خودروی رزمی پیاده نظام AMX-10P براساس داده های موجود ، تا سال 2015 یکی از قدیم ترین تجهیزاتی بود که ارتش فرانسه ، آن را در خدمت داشت ، چرا که برنامه توسعه فناوری این خودرو ، از دهه شصت میلادی کلید زده شد و دفتر طراحی فرانسوی Ateliers de construction d'Issy-les-Moulineaux یا به اختصار AMX مامور شد تا یک خودروی زرهی با قابلیتهای مشخص را برای نیروی زمینی ارتش فرانسه طراحی و تولید کند . بر اساس اطلاعات مورخان نظامی فرانسوی ، هدف از سفارش این برنامه به شرکت سازنده ، تولید یک خودروی زرهی شنی دار با قابلیت حمل عناصر پیاده نظام ،درعین برخورداری از حفاظت زرهی بالا و در نهایت وجود توانایی اجرای آتش مستقیم برای واحدهای پیاده بود با این تبصره که این محصول می بایست به نوعی با همتای روسی خود ، یعنی BMP-1 رقابت نماید . بدین ترتیب ، دراوایل سال 1968 میلادی ، نخستین نمونه AMX-10P تولید شده ، در مسیر آزمایش های رزمی قرار گرفت و درست یکسال بعد از آن ، به شکل عمومی ، در معرض نمایش گذاشته شد . با این حال ، بدلیل وقوع چند مشکل پیش بینی نشده ، توسعه آن چند سال دیگر نیز بطول انجامید تا نیروی زمینی فرانسه ، از ابتدای سال مالی 1972 میلادی ، شروع به سفارش آن نمود و تا پایان همان سال نیز اولین سری از آن تحویل کاربر آن گردید ، در حالی که شرکت سازنده پس از چند تغییر و تحول مدیریتی ، به بخشی از شرکت جدید جیات ( ژیات) تبدیل شد . با ورود به خدمت رسمی این محصول ومشاهده قابلیتهای رزمی آن ، ارتش فرانسه چند سفارش بزرگ ازآن را به شرکت تولید کننده ارسال کرده و درطول سالهای خدمت نیز چندین تغییر بر روی پیکربندی اولیه آن صورت گرفت که مهمترین آن ، برنامه AMX-10RC بود که به یک زره کوب چرخدار تبدیل شد . در حوزه صادراتی ، اولین سفارش برای این سامانه به سال 1974 و از سوی ارتش یونان صورت پذیرفت که گفته میشود رقمی در حدود 100 دستگاه را شامل می گردید و سپس 30 دستگاه دیگر نیز بدان اضافه شد . علاوه بریونان ، کشورهایی نظیر قطر ، اندونزی و عربستان سعودی و درنهایت عراق ( در دهه هشتاد میلادی و اوج تهاجم به ایران ) نیزدست به سفارش این محصول زدند که آخرین آن سنگاپور در دهه نود میلادی بود . با اتمام این تحویل ، شرکت جیات ، خط تولید این خودروی زرهی را تعطیل کرد با این تبصره که تا آن زمان چیزی در حدود 1750 دستگاه از نمونه های مختلف این محصول به کاربران آن تحویل شده بود . راست : AMX-10P ارتش امارات متحده عربی چپ: نسخه بروز شده AMX-10P در حوزه حفاظت زرهی با این تفاسیر ، AMX-10P برای چند دهه بصورت فعال در خدمت ارتش فرانسه قرارداشت و برنامه های مشخصی برای بروزرسانی آن نیز صورت گرفت ، هر چند در ابتدای دهمین سالگرد تحویل این خودروی زرهی ، تعداد تحویل شده به نیروی زمینی فرانسه ، به 300 دستگاه بالغ می شد ولی فرسودگی دور از انتظار این محصول سرنوشت آینده را رقم زد و روند جایگزینی آن با نمونه های جدید تر تا سال 2015 ادامه پیدا نمود . همزمان با ارتش فرانسه ، یونان و سنگاپور نیز این خودروی زرهی را کنار گذاشتند و بتدریج برای ذخیره سازی یا اوراق به محل های مربوطه ارسال شدند. علاوه براین ، تعدادی از نمونه های جدیدتر نیز در معرض فروش گذاشته شدند که ارتشهایی نظیر بوسنی و هرزه گوین ، مراکش و امارات متحده عربی به فهرست کاربران آن وارد شدند و احتمالا اوکراین نیز به انتهای این فهرست اضافه خواهد شد . ویژگی های فنی : خودروی رزمی پیاده نظام AMX-10P یک خودروی زرهی شنی دار است که برای نقل و انتقال واحدهای پیاده و همچنین پشتیبانی آتش مستقیم سبک از این واحدها در میدان نبرد طراحی شده است . وزن رزمی این خودرو ، چیزی در حدود 14.5 تن است که سه خدمه ( راننده ، فرمانده و تیرانداز ) و هشت عنصر پیاده را می تواند در خود جای دهد . پیشرانه این خودرو در بخش جلویی آن تعبیه شده و بدنه آن از جنس آلومینیوم تقویت شده با فولاد ، می تواند دربرابر پرتابه هایی تا کالیبر 23 م.م ( بخش پیشانی ) و تا کالیبر 12.7 م.م در همه جهات ، مقاومت نماید ،در حالی که برنامه های ارتقاء این محصول ، نصب ماژول های اضافی را بخود می دید که بطور طبیعی سطح حفاظت از آن را افزایش می داد . پیشرانه دیزل هیسپانو-سویزا HS-115-2 خودروی زرهی AMX-10P به یک پیشرانه دیزل هیسپانو-سویزا HS-115-2 با قدرت پیشرانش 275 اسب بخار مجهز شده که در کنار نصب یک جعبه دنده هیدرولیک ، مجموعه توان تولیدی را به خورشیدی های جلویی منتقل می نماید. شاسی این خودروی زرهی به 5 چرخ جاده ای که سامانه تعلیق میله ای –پیچشی را در دوطرف ، بخود می بیند ، مجهز شده که مجموعه این سامانه ها ، به این خودرو کمک می کند تا با سرعت 65 کیلومتر در ساعت در یک برد 600 کیلومتری ، بحرکت درآید ، در حالی قابلیت عبوراز موانع آبی و شناوری را نیز بخود می بیند . در نسخه اصلی (پایه ) AMX-10P ، بدنه اصلی ،محل استقرار فرمانده و تیرانداز بوده که درست در بخش فوقانی آن یک قبضه توپ 20 م.م ام-693 نصب شده که میتواند با نرخ آتش حدود 740 تیر در دقیقه ، مبادرت به آتش نماید . علاوه براین ، یک قبضه تیربار کالیبر 7.62 م.م نیز در کنار توپ اصلی ، مکان یابی شده که می تواند طیف متنوعی از مهمات استاندارد ناتو را شلیک کند . برای دفاع از خود نیز مجموعه از پرتابگرهای مهمات دودزا قرار گرفته و پیاده نظام مستقر در داخل بنده نیز می توانند بواسطه دریچه های تعبیه شده در بدنه ، به بیرون شلیک کنند . ابهام در کیفیت سامانه های تحویلی : براساس گزارش های تایید نشده ، ارتش فرانسه قصد دارد تا 25 دستگاه از این خودروهای زرهی را که پیش از این ، بحالت ذخیره قرارداشتند را به اوکراین تحویل دهد . اگرچه هیچ اظهارنظر رسمی دراین زمینه وجود ندارد ، ولی امکان رد شایعات مربوط به این تحویل نیز امکان پذیر نیست . با این حال ، طبق روندی که در یکسال گذشته مشاهده شد ، ارتش های غربی ، تجهیزات از رده خارج را به اوکراین ارسال می کنند که البته برخی معتقدند که بدلیل تعداد محدود ، تاثیری بر عملکرد رزمی ارتش اوکراین نخواهد داشت ، در حالی که با افزایش تنوع سامانه های فعال ، مشکلات لجستیکی نیز روند افزایش بخود خواهد گرفت . خودروی پیاده نظام AMX-10P مسلح به چهارتیر موشک ضد زره هات بطور کلی ، ارتش فرانسه ، به چند دلیل این محصول را در سال 2015 از خدمت کنارگذاشت که نخستین آن ، بالا بودن سن ناوگان عملیاتی است که عموما در دهه هفتاد و هشتاد میلادی تولید شده بودند که تا به امروز چیزی در حدود 35 تا 45سال متوسط سن ناوگان را به نمایش می گذارد . دوم ، فناوری AMX-10P به شکل طبیعی برای مقابله با تهدیدات زمان خود توسعه پیدا نمود که در نتیجه ، خدمه تنها دربرابر پرتابه های کالیبر کوچک و متوسط ، محافظت می شوند در نتیجه ، حضور مهمات کالیبر 30 م.م در صحنه نبرد خطری مهلک برای این خودروی زرهی خواهد بود و حتی نصب صفحات زرهی اضافی نیز بعید است که وضعیت را به شکل بهتری درآورد . سلاح استاندارد این محصول یک توپ با کالیبر 20 م.م است که برخی معتقدند در حال حاضر یک سامانه تسلیحاتی منسوخ بوده که میتواند با پیاده نظام ، مواضع دفاعی غیر مستحکم شده و خودروهای سبک بدون حفاظت زرهی درگیر شود . اما یک نکته دراین میان واضح به نظر می رسد که تحویل این تجهیزات ، با سیاست فعلی پاریس و متحدانش کاملا منطبق است ، بدین معنی که این کشورها بدنبال ارسال کمک های موثر به کیف هستند ولی عجله ای در ارسال سامانه های پیشرفته خط مقدم و کاهش توان رزمی موجود و دردسترس خود ندارند و در اغلب موارد ، تجهیزات بازنشسته و یا در بهترین حالت ، ذخیره شده خود را به صحنه میدان نبرد اوکراین ارسال می نمایند که این پتانسیل های بالقوه موجود در ارتش اوکراین را بطور کامل هدر می دهد . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. بن پایه 1 بن پایه 2 بن پایه 3 بن پایه 4 بن پایه 5 بن پایه 6

سلام جزییات زیادی در دسترس نیست اما با توجه به موقعیت دو حکومت میتوان پیشبینی کرد که کفه ترازو به سمت سعودی سنگینی کند و این کاملا منطقی است چون حکومت جمهوری اسلامی چه از نظر اقتصادی و چه از نظر سیاسی ، روابط بین الملل و... در موضع قدرت و یا حتی نزدیک به آن نیست و حاضر است هر امتیازی به خارجی بدهد تا به مردم ایران بیشتر سخت بگیرد(منتظر برجام 2 با کلی مخلفات جدید باشید). به گفته یک تحلیلگر عربستان ایران را ارزان خرید تا بعدا به غرب و خصوصا اسراییل گران بفروشد

تصاویری از دستاورد های جدید بالگردی. https://www.mashreghnews.ir/photo/1472835/عکس-رونمایی-از-دستاوردهای-هوانیروز

در نمایشگاه امروز از موشک کروز حیدر سامانه جمر جرارتی سامانه چف و فلر سامانه هشدار لیزری و سامانه جامع هشدار و کنترل خود حفاظتی بالگرد از جمله مواردی بودند که برای بالگردها در معرض نمایش قرار داده شدند. موشک حیدر جمر حرارتی سامانه هشدار لیزری سامانه جامع نمایش و کنترل خود حفاظتی بالگرد

کروز حیدر-1 / بل 214 برد ادعایی : 200 کیلومتر

بسم ا... هلمت هوانیروز 2 وایزر طراحی / بازسازی شده برای پرواز در شب

ادعای حمایت پهپادی ایران از الجزایر و جبهه ی پولیساریو اخباری مبنی بر اینکه پولیساریو پهپادهای ایرانی را به دست آورده است، در رسانه ی شمال آفریقا گفته میشود. عمر هلال نماینده مراکش در سازمان ملل گفت که ایران با استفاده از بازیگران بدخواه مانند جدایی طلب پولیساریو مورد حمایت الجزایر برای ایجاد بی ثباتی در منطقه در حال نفوذ در شمال آفریقا است. هلال سپس گفت: مجهز شدن پولیساریو به هواپیماهای بدون سرنشین یک پیشرفت جدی است امیدوارم که این تبلیغات و اطلاعات نادرست باشد. «اما اگر این درست باشد، این حرفی را که ما سه سال است می‌گوییم که ایران و حزب‌الله در حال نفوذ به تندوف و شمال آفریقا هستند و از آموزش به سمت تجهیز پولیساریو به پهپادها حرکت کرده‌اند را تایید می‌کند و این یک پیشرفت جدی است».

نیروهای شرکت واگنر در شهر بنغازی لیبی یک پهپاد MQ9 را به وسیله سامانه پانتسیر سرنگون کردن (البته ارتش ملی لیبی یا همون نیروهای زنرال حفتر مدعی شدن خودشون با یه سامانه میان برد اینکار رو کردن که به شخصه احتمالش رو کم میدونم ) فعلا مشخص نیست این پهپاد متعلق به چه کشوری است . آمریکا و ایتالیا وفرانسه و انگلستان که در دریایی مدیترانه حضور نظامی دارند از دارندگان این پهپاد بوده ولی در این دو سال اخیر ارتش ایتالیا پروازهای شناسایی زیادی را بروی لیبی انجام داده است

بسم ا... تخلیه سوخت بمب افکن های سوخو-24 های نیروی هوایی ارتش فرآیند فوئل دامپینگ (fuel dumping) بمب افکن های سوخو-24 فنسر نیروی هوایی به منظور کاهش وزن هواگرد و رسیدن به حداقل وزن مجاز برای فرود ایمن

رادار کاشف رادار مطلع الفجر رادار آرایه فازی بشیر رادار آرایه فازی Najm-802B لانچرهای 4و2 تایی موشکهای پدافندی صیاد2/3 نسخه اولیه خودروی فوق سنگین تاکتیکی 10در10 ذوالجناح نسخه نهایی حامل لانچر 2 تایی موشک پدافند هوایی صیاد4(سامانه باور373) بر روی بنر نمای کلی ادامه دارد...

.. از همه دوستانی که رفتند نمایشگاه و تصاویری در اختیار سایت قرار دادند، سپاسگذاری میکنم. ..

البته در مورد این چیزی که تو نمایشگاه نشون داده شده با توجه به اینکه دوستمون گفتن دماغش پلاستیکی هست، من خودم بیشتر به این سمت معتقد شدم که صرفا یک ماکت هست، و اگر هم ماکت یک موشک واقعی باشه احتمالش هست به خاطر ماکت بودنه که بالک های انتهایی رو هم فیکس ساختن. اما سیستم تراست وکتورینگ موشک ها انواع مختلفی دارن و همه مثل aim-9x نیست که مقلا بشه از این نمای تصویر ۹ دی تشخیص داد که مولفه هاش رو داره یا نه، موشک aim-9x به عنوان مثال در مورد این نوع TVC که از نوع Internal Jet Vane هست، از اون نمایی که از موشک ملقب به ۹ دی داریم، نمیشه مولفه های TVC رو تشخیص داد یا در مورد R-77 و R-73 که از نوع Segmented dome deflector بهره می برن، از این نمایی که از نه دی داریم به راحتی تشخیص مولفه های سامانه TVC به این سادگی ها معلوم نیست: R-73 R-77 Tvc در R-73 اما نکته دیگری که من رو بیش از پیش به ماکت بودن موشکی که از اون با نام ۹ دی یاد شده، رسوند، اینه که در تمام موشک های هوا به هوا با تی وی سی که چک کردم و در ذهنم هست اینه که همشون علاوه بر tvc از بالک های متحرک با کنترل آیرودینامیکی هم بهره می بردن.