سلام مطلب پیش رو تا انجایی که من جست و جو کردم اولین و تنها منبع موجود در تمام وب فارسی در مورد این موشک کروز است . امید وارم مورد توجه و پسند شما واقع شود. ............................................................................................ Senior Prom یک برنامه ی نیروی هوایی امریکا در اوایل دهه ی 80 بود برای ساخت و توسعه ی یک موشک کروز به شدت استیلث . پروژه هنوز طبقه بندی شده است , و تا به امروز فقط مقدار محدودی اطلاعات تایید نشده در مورد ان در دسترس است . اگر چه Ben R. Rich مدیر اسبق بخش اسکانک ورکز از لایکهید مارتین در 1992 به نویسنده و محقق هوافضا James C. Goodall اسناد و اطلاعاتی کلی و محدود در باره ی پروژه ی Senior Prom ارائه داد . این موارد شامل تصاویری از فیلم تست لانچ از مدل تست پرواز Senior Prom بود , به هر صورت برای دست کم 10 سال منتشر نشد . با تشکر فراوان از Mr. Goodall برای به اشتراک گذاشتن تصاویر و اطلاعات و اجازه به ما برای انتشار انها در اینجا . پروژه ی Senior Prom در اواخر دهه ی 70 شروع شد پس از انکه لایکهید پرنده ی بی سرنشین HAVE BLUE را تست کرد و صحت اساس ایده ی استفاده از "faceting" ( پوشش تمام سطح خارجی با استفاده از چند ضلعی های مسطح و به دقت تراز شده ) , برای تولید شکل بدنه ی هواپیما به نحوی که ار سی اس به شدت به حداقل ممکن میل کند به اثبات رسید , در حوالی سال های 1978 یا 1980 شروع شد . پروتوتایپ قابل بازیابی موشک کروز Senior Prom از یک هواپیمای باری DC-130 لانچ شد . دومین پرتاب بر طبق گزارشات در 17 می 1980 بوده . در مجموع ازمون های پروازی 13 پرواز انجام شد , که همگی موفقیت امیز بود . موشک در محدوده ی تست ار سی اس گروم لیک به پرواز در امد , بدون ایجاد حتی یک بازتاب قابل تشخیص در برد رادار SPS-13 . پیکره بندی اولیه شکل بدنه ی موشک Senior Prom بسیار شبیه به HAVE BLUE بود . البته پر واضح است که دیگر نیازی به کاپیت و کانوپی نبوده است و پروفایل بدنه مقداری تپل تر بود . بال ها کاملا زاویه دار با وترهایی باریک و ثابت بودند , و پیکره بندی اولیه دارا ی بخشی خارجی با اثر 2 سطحی زیاد بود . قابل فرض است که بال ها توانایی جمع شدن برای حمل جمع و جور تر توسط هواپیما های لانچر , داشته باشند . بر خلاف HAVE BLUE پهلو های بدنه و لبه ی جلوی بال از یک خط مستقیم منفرد تشکیل نشده است . نسخه ی اولیه ی موشک Senior Prom , تفاوت عمده اش با HAVE BLUE پی کره بند ی سطح دم بود , زیرا Senior Prom تنها دارای یک باله ی شکمی مستطیل شکل بود ( در تصویر اول مشهود است ). اگر چه , بعدا نمونه ی پروازی از یک دم با سکان های V شکل که بسیار شبیه به دم F-117A بود استفاده و همچنین بخش بیرونی بال را حذف کرد . اگزوز تنها موتور ان در دم مثلثی شکل موشک دارای خروجی بسیار صافی ست و بدنه اگزوز را از زیر پوشانده است (همانند HAVE BLUE و F-117A ) . و به احتمال زیاد موشک از یک موتور توربو فن نیرو می گرفته است . پیکره بندی بعدی با وجود تست های پروازی موفقیت امیز , هیچ قرار دادی برای تولید انبوه Senior Prom بسته نشد . یکی از دلایل گزارش شده این بودن که موشک برای حمل در جایگاه بمب B-1B زیادی بزرگ (قطور) بوده است . من اطلاعات در دسترسی از ابعاد این موشک برای بررسی صحت این ادعا ندارم , اما طراحی شکل نسبتا عریض و مسطح Senior Prom در واقع برای حمل در مخازن داخلی بهینه نیست . توسعه ی موشک کروز استیلث پس از ان با برنامه های AGM-129 ACM (Advanced Cruise Missile) و AGM-137 TSSAM (Tri-Service Standoff Attack Missile) ادامه پیدا کرد . .................................................................................... تصاویر زیر تعدادی از لانچ های نمونه ی ازمایشی Senior Prom را نشان می دهد مشخصات : هیچ اطلاعاتی در مورد ابعاد و ویژگی های عملکردی Senior Prom تا به حال برای عموم منتشر نشده است . ............................................. منبع ترجمه از 7mmt با تشکر از زحمات مدیران محترم کلیه ی حقوق برای نویسنده محفوظ است Military.ir

چالش نیروی انسانی برای ارتش اوکراین متیو لاکسمور ، تحلیلگر وال استریت ژورنال در این زمینه می نویسد ، یکسال پس از شروع جنگ در اوکراین ، یک اوکراینی حاضر است برای فرار از جنگ ، 10 هزار دلار بپردازد ، دیگری ، 5 اخطار برای معرفی به پادگان را نادیده گرفته ، سومی از رفت و آمد در مکان های عمومی ، از ترس هجوم پلیس نظامی و بازداشت به منظور اعزام به جنگ ، دوری می کند . این وضعیت حال حاضر در اوکراین است و پس از گذشت دوازده ماه از آغاز مخاصمات ، ارتش اوکراین در جذب نیروی انسانی مورد نیاز برای مقاومت در برابر تهاجم روسها و بیرون راندن آنها ازخاک خود ، با چالش های فزاینده ای روبرو است . اما ، وضعیت در آغاز اینگونه نبود ، بطوریکه با شروع درگیری در فوریه 2022 ، هزاران داوطلب در خارج از مراکز سربازگیری صف آرایی کردند تا به جنگ اعزام شوند ولی با کشته و زخمی شدن بخش قابل توجهی از این نیروهای داوطلب ، ارتش اوکراین درصدد است تا نیروهای جایگزینی را جذب کند ولی مشکل اینجاست که باقی مانده نیروهای موجود در سن خدمت ، نه تمایل و نه آموزش کافی را دارند ولی بالاجبار ، بکارگیری می شوند . این مساله باعث شده تا تعداد فزاینده ای از مردان در سن خدمت سربازی ، دست به تلاش های متعددی برای جلوگیری از اعزام به جبهه بزنند . با این حال ، علیرغم چنین وضعیتی ، اوکراین موفق شده تا به شکل مرتب ، تلفات خود را جایگزین کند و تا حد زیادی نیز موفق شده تا روند پیشروی ارتش روسیه را متوقف ودر برخی محورها ، نیز آنها را ودارد به عقب نشینی نماید ، علاوه براین ، تعداد قابل توجهی که در مراکز آموزشی غرب ، دوره های نظامی را گذرانده اند ، برای اجرای ضدحملات بهاری ، مجددا به این کشور باز می گردند . اما علیرغم بالا بودن سطح حمایت از تلاش های دفاعی ارتش اوکراین در نظرسنجی ها ، به نظر می رسد که تعداد داوطلبان برای اعزام بخدمت ، در حال کاهش است . در پاسخ به این سئوال ، مقامات کیف مدعی هستند که جمعیت اوکراین حدود یک سوم روسیه است و بدلیل مهاجرت میلیونها نفر از زمان آغاز جنگ و عدم شباهت شیوه سربازگیری در اوکراین به روسیه ، این روند ، کاهش یافته است .در این میان ، ولودیمیر زلنسکی ، سه روز پس از تمدید فرمان بسیج عمومی که درآن نیروهای ذخیره و مردان حاضر در سن خدمت به شکل اجباری ، بخدمت فراخوانده شدند ، مدعی شد که این کشور نمیتواند به مانند روسیه عمل کند ولی فرار از خدمت سربازی در اوکراین یک مساله بسیار جدی است . در همین رابطه ، مسکو با بسیج بیشتراز 300 هزارنفر در سپتامبر 2022 به شکل رسمی به مردم روسیه اعلام نمود که برای یک جنگ طولانی مدت آماده شوند . اوکراین در فوریه 2022 ، ارتشی ثابت به استعداد رزمی 260 هزار نفر در اختیار داشت که طبق برآوردهای منابع غربی ، حدود 100 هزارنفر از این تعداد ، کشته یا زخمی شده اند ولی تبلیغات رسانه ای رسانه های اوکراینی ، همچنان ادامه دارد و با استفاده از عبارات تهییج کننده ای نظیر " ازآنچه برای شماست ، دفاع کنید " و چاپ انبوه پوسترها و بیلبوردهای خیابانی که بیشتر با محوریت موضوعاتی حاوی خشم و نمادهای یونان باستان به مردم چنین القاء می کند که خشم خود را به قدرت تبدیل کنید .درکنار تلاش برای جذب نیروهای داوطلب ، ارتش اوکراین به شکل فزاینده ای به سربازگیری اجباری با استفاده از واحدهای پلیس نظامی در مکان های عمومی اتکاء دارد . براساس آمار دپارتمان امنیت عمومی و آژانس امنیت داخلی اوکراین ، چیزی در حدود 26 اکانت تلگرامی که مکان و زمان سربازگیری را به شکل عمومی اعلام می کردند ، بطور کامل بسته شده و با صاحبان آنها برخورد شده است .( درمیان سوپر استراتجیستهای !!! وطنی ، کسی دراین زمینه ، نگران نشد که این امر به معنای زیرپاگذاشتن آزادی بیان هست !!!! چرا ؟!!! چون وقتی پای تمامیت ارضی ، حفظ امنیت جامعه ، دفاع در برابر نیروی خارجی و ... وسط بیاید ، همه کشورها ، حکومتها و .... با کسانی که برخلاف جریان آب شنا می کنند ، برخورد قاطع خواهد کرد .م ) از سویی دیگر ، دریافت احضاریه در اوکراین ، سه معنای مختلف را دارد . نخست اینکه به سادگی مردان در سن خدمت را به دفاتر استخدام معرفی کرده تا با دریافت اطلاعات ، بانک اطلاعاتی ارتش به روز شود ، دوم اینکه ممکن است در خصوص تناسب اندام تحت معاینه پزشکی قرار گیرد و یا اینکه از مراجعه کننده خواسته می شود تا وسایل خود را بسته بندی کرده و خود را به پادگان ارتش معرفی نماید . بعنوان مثال ، یک مدیر 25 ساله در یکی از شرکتهای اوکراینی که در حوزه ارزهای دیجیتال فعالیت می کند ، مدعی شده که در چند ماه گذشته ، بشدت از حضور در کافه ها ، رستوران ها و سایر مکان های عمومی پرهیز نموده و از تماس تلفنی نیز پرهیز دارد . وی مدعی است که نیاز به بسیج را درک می کند ولی معتقد است که سهم خود را با پرداخت مبلغی ماهانه به نیروهای مسلح ، ادا می کند . وی مطمئن است که افرادی بهتر از او ، میتوانند وارد جنگ شوند در نتیجه وارد جنگ نشده و به افراد بد شلیک نمی کنم ، ولی شکل های متعددی از جنگ در برابر روسیه وجود دارد . روسلان بورتنیک ، رئسی موسسه مطالعات سیاسی اوکراین نیز معتقد است که تغییرات اخیر در ارتش ، بسیاری از نیروها را برای معرفی و اعزام به جبهه ، دلسرد نموده ، بطوریکه با انتشار خبرهایی مکرر از بدفتاری با نیروها و همچنین کاهش پاداش های نیروهای حاضر در خطوط مقدم ، که گفته شده اقدامی صرفه جویانه است ،در کنار وضع قوانین جدید در ژانویه 2023 در خصوص مجازات فرار از خدمت و نافرمانی ، تعداد نیروهایی که داوطلبانه مراجعه می کنند ، سیری نزولی را بخود گرفته است . علاوه براین ، رسوایی های افشاء شده و ویدئوهای موجود از رفتار با مردانی که از مراجعه به دفاتر استخدام ، خودداری کرده اند نیز در این وضعیت سهم قابل ملاحضه ای را دارد ، بطوریکه یک فرد معلول در غرب اوکراین ، برای سپری کردن دوره خدمت سربازی ، فراخوانده شد و علیرغم این که یک دست نداشت ، پس از 10 روز آموزش ، به خطوط درگیری فرستاده شد و در عرض یکماه کشته شد . دراین میان ، اگرچه مقامات اوکراینی ، اعزام نیروهای فاقد آموزش را به جبهه ، انکار می کنند ، اما اعتراف کرده اند که مدت آموزش بدلیل نیازهای روزافزون جنگی ، کوتاه تر شده است . اسرای اوکراینی که باخموت به دست روسها افتاده اند نیز در ویدئوهای منتشره مدعی هستند که مدت آموزش آنها از چند روز تا چند هفته متغییر بوده است . نادیده گرفتن احضاریه ها براساس قانون به اتهامات کیفری منجر می شود ولی مقامات اوکراینی مدعی هستند که این مجازاتها به ندرت ، صورت می گیرد . یک جوشکار 38 ساله در شرق دنیروپتروفسک علیرغم اینکه پدر3 فرزند بوده واز مادری مبتلا به سرطان نگهداری می کند و مشکلات سلامتی دارد ، تا کنون ، 5 احضاریه را دریافت کرده ولی می گوید که این احضاریه را به چالش می کشد . در مقابل ، میکولا اوسنکو ، یک کارگر 33 ساله از همان روستا ، که در نوامبر 2022 احضار شده و هم اکنون برای بهبودی جراحات ، به خانه برگشته ، مدعی شده که بهتر است افرادی که نمی خواهند بجنگند به جبهه اعزام نشوند ، درعوض با آنهایی که می خواهند بجنگند ولی هنوز احضار نشده اند ، باید تماس گرفته شود . با ممنوعیت خروج مردان 18 تا 60 ساله از اوکراین ، برخی از این دسته از مردان متوسل به راه های غیرقانونی برای خروج می شوند ، برخی لباس زنانه می پوشند ، برخی به قاچاقچیان پول میدهند تا آنها را از اوکراین خارج کنند و برخی نیز خود را به آب رودخانه های مرزی بخصوص در رودخانه های مرزی با مجارستان می زنند که حتی منجربه فوت افراد نیز شده است . به گفته مقامات اوکراینی ، درسال 2022 ، چیزی در حدود 66374 مرد اوکراینی با استفاده از اسنادی که توسط نهادهای بشردوستانه تهیه شده و بدانها اجازه می دهد تا از اوکراین خارج شده و پس از مدت مشخصی بازگردند ، از این کشور رفته اند و گفته می شود حدود 9300 نفر از این تعداد هرگز بازنگشته اند . به گفته منابع رسانه ای اوکراین ، طرح های فرار از اوکراین ، اغلب هزاران دلار هزینه دارد که شامل خرید صندلی مسافر در کنار رانندگان کامیونی است که از کشور خارج می شود ، رشوه دادن به پزشکان برای صدور معافیت یا ثبت نام در دانشگاه ها با استفاده از مدارک جعلی است . یک مرد 37 ساله اهل کیف که سابق براین صاحب یک فروشگاه قطعات خودرو بود ، پس از پرداخت 10 هزار دلار موفق شد از اوکراین فرار کند ، چرا که با شروع جنگ ، همه کسب و کارش از بین رفته بود . وی مدعی است که با پرداخت 2500 دلار ، یک کارت دانشجویی از دانشگاهی در ورشو تهیه کرده ولی یکروز پس از دریافت کارت در سپتامبر 2022 ، خروج دانشجویان پسر ممنوع شده است ، سپس با پرداخت 3000 دلار ، برای خرید اسنادی در ارتباط با معافیت پزشکی تلاش نمود ولی پس از پرداخت پول ، فروشنده به تماس های وی پاسخ نداد . در نهایت ، با پرداخت مقداری پول ، اسنادی را مبنی بر امدادگر بودن را بدست آورد و شبانه به مرز لهستان سفر نمود و حدود 60 دقیقه وقت گذاشت تا نگهبان را قانع نماید که قصد فرار ندارد و درنهایت اجازه ورود به لهستان را بدست آورد . با تمامی این مسائل ، هنوز جریان نیروهای داوطلب به ارتش برقرار است و نظرسنجی ها نشان دهنده حمایت عمومی از جنگ است ولی اوکراینی ها معتقدند که زمان به نفع اوکراین نیست و نارضایتی میان سربازان بدلیل تلفات بالا ، در حال افزایش است . انگیزه های مالی نیز از میان رفته و برخی فکر می کنند ، میتوانند آن پول را با تلاش بیشتر بدست آورند بدون اینکه جان را به خطر اندازند. پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. بن پایه

بسم ا... جنگ در اوکراین روز سیصد و نود و پنجم الی روز چهارصدم بیست و سوم مارس الی بیست و نهم مارس 2023 صحنه جنگ در اوکراین – بیست و سوم مارس 2023 1- منابع غربی معتقدند که پریگوژین احتمالا بدلیل نگرانی از قطع شدن کمک های وزارت دفاع روسیه ، لفاظی های خود را نسبت به این نهاد نظامی روسی ، ملایم تر کرده است . ارتش اوکراین مدعی است که روسها بتدریج در حال استفاده از مهمات هدایت دقیق در جنگ هستند که تاثیری به مراتب بیشتر از موشکها از خود به نمایش می گذارد ماژول اضافه شده به مهمات شدید الانفجار FAB-500M62 این مهمات را به یک سلاح دقیق تر تبدیل کرده است 2- مقامات اوکراینی همچنان معتقدند که ارتش روسیه در اجرای عملیات نظامی به شکل همزمان و در چند محور ، ناتوان است . درهمین راستا ، وادیم اسکیبیتسکی ، سخنگوی اداره اطلاعات ارتش اوکراین مدعی است که ارتش روسیه براساس شیوه مل در آخرین ماه های سال 2022 نشان داد که قابلیت اجرای حملات بزرگ در مقیاس استراتژیک را در چند محور از دست داده اند . اوکراین - 23 مارس 2023 وی معتقد است که حملات روسها از آغاز سال 2023 در دونباس پیشرفت قابل توجهی را نداشته و در مابقی محورها نیز ارتش روسیه حالت تدافعی بخود گرفته است . با این حال جان کربی معتقد است که ارتش روسیه در هفته های آینده تلاش می کنند تا در چند محور دست به حمله بزنند . رادار سامانه اس-300 اوکراینی پس از برخورد مهمات ضد رادار روسی 3- منابع اطلاعاتی غربی معتقدند که ارتش روسیه در حال بازنگری جدی در شیوه اجرای حملات موشکی و پهپادی خود است و احتمالا در دور جدید حملات ، این تاسیسات نظامی ارتش اوکراین است آماج حملات قرار می گیرد . در این میان برخی معتقدند که این تغییر نشان دهنده کاهش ذخایر موشکی دقیق ارتش روسیه است . در همین راستا ، سخنگوی اداره اطلاعات ارتش اوکراین طی سخنانی اعلام کرده که حملات موشکی و پهپادی ارتش روسیه ممکن است از روی زیرساختهای انرژی اوکراین برداشته شده و مجددا زیرساختهای نظامی این کشور را هدف قراردهد. برای خالی نبودن عرصه ، ارتش اوکراین تک نمونه های تولید شده از خودروهای زرهی خود را نیز وارد نبرد نموده است نمونه موجود در عکس به سال 2017 به شکل آزمایشی تولید شد وی علت این امر را کاهش ذخایر مهمات دقیق ارتش روسیه عنوان کرده و معتقد است که روسها تنها 15 درصد دیگر ذخیره مهمات هدایت دقیق را در اختیار دارند تا جایی که میزان موشکهای خا-101 و خا- 555 به کمتر از 10 درصد رسیده و به همین دلیل در یک بازه 30 روزه ، تنها 2 بار اقدام به حملات موشکی می نمایند . این درحالی است که روند تولید این موشکها ادامه دارد ولی تعدادی که امکان تحویل به ارتش روسیه را دارد ، تنها 20 تا 30 تیر موشک کروز کالیبر و خا-101 در ماه است و این رقم برای موشکهای بالستیک اسکندر از این کمیت نیز کمتر به نظر می رسد . 4- آژانس بین المللی انرژی اتمی مدعی شده که روس اتم در حال بازسازی سه خط انتقال برق نیروگاه هسته ای زاپوروژنیه است و این به معنای کنترل بیشتر روسها بر روی این نیروگاه خواهد بود . خودروی غنیمت گرفته شده GAZ-3937 Vodnik پس از بازسازی تحویل ارتش اوکراین می شود 5- ارتش روسیه همچنان در حال اجرای حملات محدود در شمال شرقی کوپیانسک و در امتداد خط سواتوو- کرمینا است . برفراز باخموت 6- آخرین خبرها از جابه جایی پرسنل ارتش روسیه نشان میدهد که نیروهای بسیج شده در بهار سال 2022 از ابتدای آوریل 2023 از مراکز آموزشی خود در بلاروس به روسیه بازخواهند گشت . آموزش خدمه تانک ارتش روسیه برای رزم شهری - مارس 2023 https://www.aparat.com/v/juIJe صحنه جنگ در اوکراین – بیست و چهارم مارس 2023 1-میل بلاگرهای روسی به شکل فزاینده ای در حال هشداربه ارتش روسیه در خصوص کسب آمادگی برای مقابله با یک ضدحمله جدید از سوی ارتش اوکراین هستند . در همین رابطه ، دیمیتری مدودف ، در 24 مارس اعلام نمود که کرملین اگاهی کاملی در خصوص روند آماده سازی ارتش اوکراین به منظور اجرای یک ضدحمله جدید دارد و ستاد کل ارتش نیز تصمیمات و پاسخ های احتمالی را درنظر خواهد گرفت . در همین رابطه یک میل بلاگر روس مدعی شده که منابع اطلاعاتی اوکراینی در حال انتشار داده های فریب دهنده در خصوص طرح حمله اوکراین به بلگورود هستند تا نیروهای روسی را به این محور کشانده و این باعث خالی شدن سایر محورها و شروع یک ضد حمله غافلگیر کننده از سوی کیف شود . میل بلاگرهای روسی معتقدند که میزان تنوع تجهیزات زرهی در ارتش اوکراین رو به افزایش است و پشتیبانی از این تنوع در درازمدت ، ممکن است بر شیوه رزم ارتش کیف تاثیر گذار باشد به گفته این میل بلاگرها ، کیف درصدد است ، قبل از افزایش ظرفیت تولید تسلیحات شرکتهای روسی دست به یک ضد حمله بزند . با این حال ، غربی ها معتقدند که عملیات تهاجمی ارتش روسیه از ابتدای سال 2023 ، در حال نزدیک شدن به نقطه اوج خود است ، در نتیجه فرماندهی ارتش روسیه یا باید برای ادامه این روند نیروهای بیشتری را به خطوط درگیری ارسال کند ، یا دست به یک تهاجم جدید بزند که بعید است برای اجرای هردو کار ، نیروی کافی وجود داشته باشد . واکنش نازی های اورجینال منقرض شده ، به نصب زره های کنتاکت-1 و یحتمل تیربار ماکسیم روسی روی تانکهای لئوپارد تحویلی به ارتش اوکراین 2- سرگئی آکسیونوف ، فرماندار کریمه، یک شرکت نظامی خصوصی را با عنوان PMC که به گروه واگنر وابسته است را در کریمه تشکیل داده است . 3- میل بلاگرهای روسی انتقادات گسترده ای را نسبت به فرماندهی روسی مستقر در محور ووهدار در خصوص ادامه حملات با نتایج نامشخص ، کرده اند . 4- کرملین در حال برنامه ریزی برای تجدید سازمان مدیریتی در مجموعه های نظامی – صنعتی خود است تا روند تولید نظامی خود را افزایش دهد . 5- وزارت دفاع بریتانیا مدعی شده که حداقل 1000 سرباز روسی آموزش های خود را در پادگان تسلیحات ترکیبی بلاروس به اتمام رسانده و به روسیه منتقل شده اند . حملات مهمات پرسه زن لانست - مارس 2023 https://www.aparat.com/v/scH2k صحنه جنگ در اوکراین – بیست و پنجم مارس 2023 1- پوتین در جدید ترین اظهارنظر خود برای تضعیف مقاومت ارتش اوکراین و همچنین برهم زدن کمک های غرب به کیف ، مدعی شده که محدود بودن ظرفیت زیرساختهای تولید مهمات در غرب ، ارتش اوکراین را دچار محدودیت نموده ولی در مقابل ، جنگ در اوکراین باعث شده تا روسیه دست به تقویت زیرساختهای نظامی خود بزند . در همین ارتباط ، وی مدعی شده که ارتش اوکراین در 24 ساعت ، حدود 5000 مهمات توپخانه مصرف می کنند در حالی که ایالات متحده ، ماهانه حدود 14 تا 15 هزار مهمات برای توپخانه تولید می کند . وی مدعی شده که روسیه زیرساختهای لازم برای تولید بیشتر از 1600 دستگاه تانک تا پایان سال 2023 را ایجاد نموده که این بدان معناست در دسامبر 2023 ، ارتش روسیه سه برابر اوکراین ، تانک در اختیار خواهد داشت . این ادعای پوتین درست بعد از انتشار داده های رسمی از سوی روزنامه تایمز مالی ، در خصوص کمبود شدید مهمات در ارتش های غربی و محدود بودن ظرفیت تولید شرکتهای اروپایی اعلام شده است. خضموک SBA Varta منهدم ارتش اوکراین که روی شاسی ماز-5434 ساخته شده وی همچنین مدعی شده که روسیه برخلاف غرب نیاز چندانی به نظامی سازی اقتصاد خود ، نظیر آنچکه که غرب در حال انجام آن است ، ندارد ولی این ادعا به گفته غربی ها چندان اعتبار ندارد ، چرا که تولید ناخالص داخلی ایالات متحده ، به تنهایی 10 برابر روسیه است و آلمان و بریتانیا و فرانسه نیز حدود 5 برابر بیشتر از روسیه تولید ناخالص داخلی دارند ، به همین دلیل انتخابهای غرب به سختی انتخابهای روسیه نخواهد بود . با این حال هدف اصلی پوتین از این سخنرانی ، این بود که به غرب اعلام کند ، برای متقاعد کردن روسیه کمتر به دروغ متوسل شود و روند حمایت از کیف را کاهش دهد . یک مورد انهدامی دیگر از کامیون Oshkosh FMTV M1083 ارتش اوکراین درخصوص تولید 1600 دستگاه تانک تا پایان سال 2023 نیز منابع غربی معتقدند که ظرفیت صنعتی روسیه برای این کار بسیار محدود به نظر می رسد . به این دلیل که تنها تولید کننده تانک در روسیه ، یعنی شرکت اورال واگن زاوود ، طبق گزارش ها تنها قادر به تولید 20 دستگاه تانک در ماه است و تحریم ها نیز باعث شده تا روند تولید تی-90 های جدید نیز به کُندی صورت گیرد . راست : مشخصات پهپاد زد تی-180 که گفته می شود روگرفت چینی شاهد-136 برای ارتش روسیه است ( قرار است تا ابتدای آوریل 2023 ، چیزی در حدود 100 فروند از این پهپاد به روسها تحویل شود ) چپ : سریال ادامه دار مظلوم نمایی ارتش اوکراین با نمایش چندباره تیربار ماکسیم ( در حالی که حجم تحویل تیربارهای نیمه سنگینی نظیر ام-2 و نمونه های مشابه ، مشخص به نظرمی رسد ) درنتیجه ، کرملین به بیرون کشیدن تانکهای قدیمی از انبارها ادامه خواهد داد تا با بازسازی آنها ، بتواند تلفات را جبران کند . این مساله تا بدانجا شدت یافته که یک کارشناس نظامی وابسته به کرملین مدعی شده که ارتش روسیه اگر مجبور باشد ، ذخیره تی-34 های خود را نیز وارد نبرد خواهد کرد که این بدان معناست که حضور تی-54/55 تا حدودی توجیه شود ( مطلب کنایه آمیز هست .م ) با این حال اگر هم این ادعا محقق شود ، با توجه به تلفات ماهانه زرهی روسها که به 150 دستگاه تانک در هرماه رسیده ، ارتش روسیه باید در 9 ماه آینده ، 13450 دستگاه تانک را بخدمت بگیرد تا توان زرهی اش در سطح فعلی باقی بماند . شاید تنها هدیه واقعی ناتو به اوکراین ، آباد شدن قبرستان های نظامی این کشور از 2014 تا به امروز بود گورستان لیچاکیو در لووف، غرب اوکراین 2- پوتین در دومین عملیات اطلاعاتی خود ، رسما اغلام نمود که تسلیحات هسته ای تاکتیکی را در بلاروس مستقر خواهد نمود . 3- گفته می شود قرار است تا واحدهای منظم ارتش روسیه برای کمک به واحدهای واگنر در حومه باخموت وارد عمل شوند . راست : پایان دوره آموزشی خدمه اوکراینی تانک چلنجر-2 چپ : نخستین تصویر از سامانه دفاع هوایی کروتال ان اجی در اوکراین 4- منابع اوکراینی ، ادعای روسها در خصوص کنترل و زیرآتش داشتن مسیرهای لجستیکی ارتش اوکراین در حومه باخموت ، آودیوکا را تکذیب نموده اند . ماریانکا / 26 مارس 2023 صحنه جنگ در اوکراین – بیست و ششم مارس 2023 1- جانشین وزیر دفاع اوکراین خواستار سکوت اطلاعاتی در خصوص ضدحمله احتمالی ارتش اوکراین شده است . 2- بخش عمده ای از میل بلاگرهای روسی از سخنرانی پوتین در 25 مارس استقبال کرده اند ولی برخی نیز مدعی هستند که استقرار سلاح های هسته ای در خاک بلاروس ، وضعیت نظامی روسیه را در اوکراین تغییر نخواهد داد . باخموت / 26 مارس 3- وزیر دفاع اوکراین مدعی شده که واحدهای ارتش روسیه که در جنوب اوکراین حضور دارند ، فاقد تجهیزات کافی و بدون سرنشین های رزمی -شناسایی بوده و خطوط دفاعی ارتش روسیه در این محور ضعیف تر از مابقی محورهاست . تحویل خودروی رزمی پیاده نظام ماردر به ارتش اوکراین - مارس 2023 https://www.aparat.com/v/NikCq صحنه جنگ در اوکراین – بیست و هفتم مارس 2023 1-شایعات جدیدی در خصوص برکناری ژنرال رستم مرادوف فرمانده ناحیه نظامی شرق روسیه منتشر شده که در میان میل بلاگرهای روسی بدبینی جدیدی را ایجاد کرده است . ژنرال آندری کوزمنکو 2- گفته میشود گروه واگنر ، بهترین نیروهای خود را در محور آودیوکا مستقر نموده تا روند موفقیتهای تاکتیکی را در محور فوق ادامه دهند . فرق نمی کند ، ارتش روسیه باشد یا اوکراین ، زرهی شرقی باشد یا غربی تاکتیک تانک دیزاینت همه جا کاربرد دارد (در اینجا خودروی ترابری زرهی M113AS4 ) 3- ارتش روسیه در داخل شهر باخموت ، دستاوردهای جدیدی را بدست آورده است . 4- ارتش روسیه در حال ایجاد گردان های داوطلب به منظور اجرای عملیات چریکی و نامنظم و مقابله با واحدهای چریکی اوکراین است . https://www.aparat.com/v/Ckjvr صحنه جنگ در اوکراین – بیست و هشتم مارس 2023 1-گفته میشود که واحدهای واگنر مجتمع صنعتی آزوم را در شمال باخموت تصرف کرده اند و در حال پیشروی به درون شهر باخوت هستند . در همین زمینه ، بلاگرهای روسی مدعی شده اند که این بخش تصرف شده و کار پاکسازی آن در جریان است که این ادعا با شواهد بصری منتشر شده ، همخوانی دارد . علاوه براین ادعاهایی وجود دارد که نیروهای واگنر به مرکز باخموت نزدیک تر شده اند ، بازارشهر نیز تصرف شده و کاخ فرهنگ نیز در حال پاکسازی است . در حال حاضر ، 65 درصد شهر توسط نیروهای واگنر تصرف شده است . صحنه های انهدام تی-72 ام-1 های لهستانی (راست ) و هاموی های اهدایی ایالات متحده (چپ ) در اوکراین بتدریج دارد عادی میشود ... 2- شایعات در خصوص برکناری ژنرال مرادوف قوت گرفته و برخی معتقدند که ژنرال آندری کوزمنکو به جای وی منصوب خواهد شد . پچ شاهد 3- هزینه جنگ در اوکراین ، همچنان بخش قابل توجهی از بودجه فدرال روسیه را بخود اختصاص داده است . 4- پوتین فرمانی را امضاء نمود که درآن محدودیت حداکثر سن برای جذب در گارد ملی روسیه ، برای خدمت در اوکراین تا ژانویه 2026 ملغی گردید . پدافند ضد پهپاد ارتش روسیه در اوکراین 5- وزارت امور خارجه بلاروس ، در 28 مارس ، از قصد این کشور برای میزبانی از تسلیحات هسته ای روسیه استقبال نمود . راکت 122 م.م یرموک پاکستانی در ارتش اوکراین صحنه جنگ در اوکراین – بیست و نهم مارس 2023 1- وزیرامورخارجه ایران در 29 مارس با همتای روس خود در مسکو دیدار نمود تا توافقنامه همکاری بلند مدت را که احتمالا به معنای افزایش روابط امنیتی میان دوطرف است ، بررسی نمایند . برخی از کارشناسان نظامی متقدند که این دو مقام مسئول احتمالا درخصوص تحویل برخی سامانه های تسلیحاتی ایرانی به ارتش روسیه و همچنین ارسال جنگنده های سوخو-35 به ایران ، صحبتهایی را داشته اند . در همین رابطه ، بلاگرهای اوکراینی مدعی هستند که گروه واگنر در حال تحویل گیری بدون سرنشین های شاهد-131 هستند و آموزش آنها نیز توسط طرف ایرانی صورت می گیرد . با این حال این خبر هنوز قابل تایید نیست . انتقال هویتزرهای AS-90 به اوکراین 2- وزیر دفاع اوکراین مدعی شده که ارتش این کشور بسته به شرایط آب و هوایی ممکن است در آوریل یا مه 2023 دست به حمله بزند. به گفته وی ، اوکراین احتمالا از تانکهای لئوپارد که اخیرا تحویل گرفته برای اجرای یک ضدحمله بهاری استفاده خواهد کرد . این تانک آلمانی در کنار چلنجرهای بریتانیایی در 27 مارس به اوکراین تحویل داده شده اند . اگر چه ممکن است بین ورود این تجهیزات و توانایی اوکراین در استفاده از آنها در یک ضدحمله ، تاخیری نیز صورت بگیرد . 3- وزارت دفاع بلاروس اعلام نموده که برنامه ریزی برای فراخوان نیروی انسانی به طی نمودن آموزش های نظامی و همچنین بازآموزی نیروهای ذخیره در رسته های تخصصی نظامی ادامه پیدا خواهد کرد . اوکراین - 30 مارس 2023 پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع1 منبع2 منبع3 منبع4 منبع5 منبع6 منبع7

یادگاری ترامپ برای نیروی هوایی رئیس جمهور دونالد ترامپ در حال بررسی سفارشی بزرگ از جنگنده های f18XT هست. ترامپ این سخنان را در مراسم نمادین تحویل یک هواپیمای 787 نسل جدید اعلام کرد. با توجه به هزینه های که شرکت لاکهید مارتین برای تولید جنگنده f35c به وزارت دفاع اعلام کرد جیم ماتیس وزیر دفاع دستور بررسی طرحی جنگنده جدید بوئینگ را صادر کرد. این اظهارات بعد از آن اعلام شد که دریادار رابرت هاروارد معاون بازنشسته نیروی دریایی پیشنهاد ترامپ برای پست مشاور امنیت ملی را رد کرد مدیر اجرایی در شرکت لاکهید مارتین شد. نسل جدید جنگنده های f18 superhornet block3 XT قادر هستند توانایی هایی لازم برای پیروزی در جنگنده های اینده را کسب کنند. نسخه جدید راداری که برای این هواپیما ساخته شده با علاوه بر قابلیت دریافت و مبادله اطلاعات از آواکس قادر هستند همانند f18G به عملیات جنگ الکترونیک و سرکوب رادیویی بپردازند. این نسل علاوه بر کاهش سطح مقطع قادر هستند مخازن سوخت تطبیق پذیر را هم با خود حمل کنند. همچنین به سیستم های شناسایی غیر فعالی مجهز هستند که قادرند از فواصل دور جنگنده ها و تهدیدات را شناسایی کنند و به آن ها حمله کنند. همچنین شرکت بوئینگ یک طرخ نسل 5 ارزان قیمت هم برای ارائه به وزارت دفاع اماده کرد. ------------------------------------ این طرح را بوئینگ از سال 2013 شروع کرده بود به دلیل طرح اف 35 کار گذاشته شده بود اما ترامپ به کمک این طرح لاکهید مارتین را مجبور کرد که قیمت ها را کاهش بده اگر روزی تحریم ها برداشته بشن و بتونیم برای نیروی هوایی از جنگنده بخریم این طرح بوئینگ عالی ترین انتخاب برای ما هست هم به نوعی پیشرفته ترین جنگنده نسل 4 ++ را خواهیم داشت هم میتونیم نسل 5 بوئینگ را بسازیم منبع 1 منبع 2

بسم الله الرحمن الرحیم شهید میلاد حیدری روابط عمومی کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در اطلاعیه‌ای از شهادت پاسدار رشید اسلام «میلاد حیدری» از مستشاران نظامی و افسران پاکباخته سپاه در حمله جنایتکارانه سحرگاه امروز ( جمعه) رژیم صهیونیستی به حومه دمشق سوریه خبر داد.

پرتاب موفق ماهواره تصویربرداری با رادار روزنه مصنوعی افق 13 رژیم صهیونیستی با ماهواره بر سوخت جامد شاویت https://www.aparat.com/v/jCnve

حرکت خوبیه ... ما باید ضعف پرنده هامون رو با توسعه ی سلاح های دور ایستا و سریع برطرف کنیم . جای سوال داره که چرا به سراغ فجر 5 مدل سی که از یک راکت هدایت شونده است نرفتند !؟ البته اگه این فجر 4 به سر انجام برسه می تونند به سراغ فجر 5 هدایت شونده بروند و اینجوری مثلا از سلاح ارزان تر فجر 5 برای حمله به اهداف بزرگ و ثابت مثل پالایشگاه ها و پادگان های نظامی دشمن استفاده بشه . از فجر 5 هدایت شونده هم می شود در حملات به اهداف کوچک تر و یا با سرعت حرکت کم مثل خانه های کوچک ، سوله های نگهداری از جنگنده و پهپاد ، سایت های راداری و کشتی های جنگی استفاده بشه . به هر حال اگر تا دیروز آمریکایی ها در این شبیه سازهای جنگیشون بهایی به سوخو 22 و نیروی هوایی سپاه نمی دادن و اون رو خطری محسوب نمی کردند ( یا بهتره بگم وزن کمی براشون قائل بودند ) از امروز مجبور به شبیه سازی دوباره برای مقابله با این خطر هستند و به صورت تصاعدی خطر جنگ براشون بالا می رود .

اثربخشی سامانه‌های پدافندی در درگیری‌های گذشته بخش آخر: خاورمیانه و صربستان سامانه پدافندی استراتژیک اس 400 به عنوان یکی از برترین سامانه‌های پدافندی ساخته شده تا کنون با استفاده از 3 موشک در برد‌های مختلف قابلیت درگیری با انواع اهداف را در ارتفاع پایین، متوسط و بالا و همچنین تا برد 400 کیلومتر دارد به غیر از عملیات طوفان صحرا در مورد سایر جنگ‌های خاورمیانه اطلاعات بسیار ناقصی وجود دارد که غالبا به دلیل عدم تمایل اسرائیلی‌ها، سوری‌ها و مصری‌ها به افشای کامل خسارات جنگی، این اطلاعات آمیخته با دروغ است. عمده درگیری‌ها منجر به استفاده از سامانه‌های پدافندی شوروی شدند عبارتند از: جنگ اسرائیل - مصر، جنگ یوم کپور در سال 1973 و حمله به لبنان در سال 1982. اولین سامانه‌های اتحاد جماهیر شوروی در منطقه را 15 تا 25 باتری SA-2 تشکیل می‌داد که در اواخر دهه 1960 تحویل داده شد ، اما به طور ویژه‌ای مؤثر نبودند. این سامانه‌ها توسط مصریان و با استفاده از مربیان شوروی تبار به خدمت گرفته شدند که تعدادی از آنها نیز در جریان پیشروی‌های صحرای سینا در سال 1967 به غنمیت گرفته شد. پدافند سوریه نیز در این دوره 18 باتری سام2 را مستقر کرد و در ادامه با استفاده از 16 باتری سام3 شبکه پدافندی خود را تکمیل کرد. در اوایل سال 1970، اتحاد جماهیر شوری عملیات قفقاز را آغاز نمود و بخش بزرگی از نیروهای پدافندی خود را مستقر کرد که مشتمل بر 18 گردان در قالب سه تیپ توسط ژنرال اسمیرنوف رهبری می‌شد و از واحدهای پدافندی در دنیپروپترووسک ، مسکو، لنینگراد و بلاروس انتخاب شده بودند. هر گردان شامل چهار باتری سام3، یک ستون ZSU-23-4 و تیم‌های پشتیبانی مجهز به دوشپرتاب‌های سام7 بود. ظاهرا این واحدها مربیان روسی بودند اما لباس نیروهای نظامی مصری را می‌پوشیدند و خدمه کاملی را برای سامانه‌های پدافندی تشکیل می‌دادند. از اوایل سال 1970 واحد‌های پدافندی شوروری در امتداد کانال سوئز مستقر شدند. دکترین عملیاتی شبیه به دکترین ویتنام شمالی بود باتری‌ها به طور مکرر جابجا می‌شدند و با استفاده از چندین باتری پشتیبانِ یکدیگر برای هواگرد‌های اسرائیلی کمین می‌کردند. S-125 / SA-3 شوروی در درجه اول برای تامین دفاع نقطه‌ای از مناطقی با اهداف ثابت در برابر هواپیماهای حمله کننده در ارتفاع کم تا متوسط طراحی شده بود. موشک توسط لینک داده هدایت می‌شد و از یک پیشران سوخت جامد استفاده می‌کرد، رادار درگیری ایکس باند SNR-125 با عمکلرد قابل قبول کلاتر در ارتفاع پایین و رادار کشف هدف P-15 باند یو اچ اف که عملکرد قابل قبولی در برابر ناهمواری‌ها در ارتفاع پایین را داشت شامل می‌شد. چند ساعت زمان برای راه‌اندازی دوباره باتری سام 3 نیاز بود البته بر خلاف سام 2 که به مهارت خدمه و جابجایی سایر اجزا که در قالب یک کاروان بزرگ بود بستگی داشت. در درگیری‌های بعدی بر ضد اسرائیل، شوروی اعلام کرد با استفاده از سام 3 توانسته 5 جنگنده اسرائیلی را منهدم کند و در این حین 22 سام2، سام3 و توپ‌های پدافندی را از دست داده است. مصریان برای جبران خسارات 1967 عملیاتی را در سال 1973 با پشتیبانی 3 تیپ سام 6 که مشتمل بر 18 باتری آغاز کردند. بر خلاف سامانه‌های شوروری که از رادار برد بلند هشدار دهنده 1S12 استفاده می‌کرد باتری‌های سام6 مصری غالبا از ردارهای نیمه متحرک P-15 و P-15M در باند یو اچ اف بهره می‌بردند. همچنین سوریه مدعی بود دو تیپ سام6 را به دست آورده است. رادار پی 15 یک رادار هشدار زودهنگام در باند کاری VHF است نیروهای زمینی و اهداف استراتژیک مصر که از کانال سوئز عبور کردند و سوری ها که به ارتفاعات جولان حمله کردند، توسط واحدهای سامانه‌های پدافندی و توپ‌های ضد هوایی محافظت می‌شدند. به طور گسترده ای اذعان شده است هواپیماهای اسرائیلی در هنگام جنگ سال 1973 متحمل تلفات سنگین شدند. مستنداتی کمی وجود دارد که دقیقا چه تعداد از این هواگردها توسط سامانه‌های پدافندی از دست رفته و اینکه توسط کدام نوع از این سامانه‌ها بوده است. ادعاهای عمومی حاکی از آن است 303 هواپیما در جنگ از دست رفته است، منابع دیگر 40 فروند از آنها را ناشی از اصابت سامانه‌های موشکی و 4-12 فروند را مربوط به آتش جنگنده‌های عربی می‌دانند. بنابراین بیشترین تلفات اسرائیلی‌ها نتیجه آتش توپ‌های ضد هوایی ارتفاع پایین است در اینجا هم الگویی که در به کارگیری سامانه‌های زمین به هوا دیده می‌شود همان منع استفاده از ارتفاع متوسط و بالا برای جنگنده‌ها است تا آنها مجبور شوند در پاکت توپ‌های پر تعداد ضد هوایی قرار گیرند. اتحاد جماهیر شوروی در اوایل سال 1976 از مصر خارج شد پس از آن پیمان صلح سادات با اسرائیل مجوز کناره گیری از درگیری با غرب را به مصر داد. در نتیجه پیمانکاران چینی و غربی پشتیبانی از سیستم‌های پدافندی شوروی را به دست گرفتند. نبرد بزرگ بعدی که به کارگیری سامانه‌های زمین به هوا در آن مشاهده شد حمله اسرائیل به لبنان در سال 1982 با نام عملیات "صلح برای جلیل" بود که تلاش داشت سازمان آزادی‌ بخش فلسطین را از لبنان بیرون کند. این عملیات برنامه ریزی شده و مطالعه شده یک شکست کامل برای کمربند سامانه‌های پدافندی سوری مستقر در دره بقاع لبنان بود. در اولین حمله که در روز 9 ژوئن 1982 انجام گرفت، 17 باتری از 19 باتری SAM سوریه نابود شد، اسرائیلی‌ها به طور گسترده‌ای از جمرهای هوایی استفاده کردند که توسط سیستم‌های مکان یابی امواج پشتیبانی می‌شد که با شلیک تعداد زیادی موشک ضد رادار ای جی ام 45 شرایک و ای جی ام 78 استاندارد همراه بود، علاوه بر این اسرائیل موشک‌های شرایک مجهز به بوستر راکتی را مانند راکت‌های کاتیوشا از کامیون‌هایی به سمت سامانه‌های پدافندی سوری پرتاب کرد و در نهایت باتری‌های پدافندی ناتوان و بی‌دفاع توسط بمب‌های سقوط آزاد نابود شدند. موشک ضد رادار شرایک به جای شلیک از جنگنده، مجهز به بوستر راکتی(سمت چپ) شده بود و توسط سامانه KERES (سمت راست) علیه سامانه‌های پدافندی سوری در نبرد بقاع شلیک شد سوری‌ها دکترین اتحاد جماهیر شوروی مبنی بر حملات کمین، تحرک سامانه‌های زمین به هوا، استفاده هوشمندانه از انتشار سامانه‌ها و دیکوی‌ها، استتار سایت‌های پدافندی و استفاده از دارایی‌های پشتیبانی جنگ الکترونیک به طور کامل نادیده گرفته بودند. خلاصه هارلی در مورد رفتار سوریه در شماره زمستان 1989 در مجله نیروی هوایی شاید بهترین خلاصه باشد: " همچنین کاربران سامانه‌های پدافندی سوریه فاجعه را به دست خود رقم زدند. تجهیزات ساخت شوری آنها بسیار خوب تلقی می‌شد اما نحوه استفاده سوریه از آن وحشتناک بود." همانطور که جنرال لئونارد پروتس ، مدیر آژانس اطلاعات دفاعی ایالات متحده گفته است: خنده‌دار است سوری‌هایی که در گذشته به دلیل پایبندی شدید به دکترین شوروی مورد انقاد قرار گرفته بودند اما این بار تصمیم گرفتند دکترین مقاوم شوروی را که بر سودمندی مانور و استتار تاکید می‌کند نادیده بگیرند. طبق مقاله‌ای در سال 1981 در بررسی نظامی شوروی: جابجایی مواضع آتش، کمین‌های دفاعی، تغییر منظم مکان‌های سامانه‌های پدافندی متحرک برای سردرگمی اطلاعات دشمن و نصب سایت‌های پدافندی تقلبی از ملاحظات اساسی برای استقرار موثر و بقای پدافند هوایی است. رادار SNR-125 منهدم شده در نبرد دره بقاع فاجعه دره بقاع در سال 1982 در مقیاسی بسیار بزرگتر در ژانویه 1991 با حمله نیروی هوایی ائتلاف به رهبری آمریکا و با نابودی سامانه‌های پدافندی صدام در چند ساعت اول جنگ تکرار شد. این عملیات به طور کامل در جاهای دیگر و با جزئیات مستندسازی شده است، مانند جنگ سال 1982 از موشک‌های ضد رادار، پشتیبانی جمینگ و سلاح‌های دقیق درمقیاس گسترده استفاده شده است. الگوی استقرار نیروهای صدام کمی متفاوت است که سعی شده بود از تحرک باتری‌ها معدود متحرک استفاده شود و البته استقرارهای غالبا بی نظم اجازه مکان‌یابی آسان آنها، هدفگیری و حمله به این سامانه‌ها را می‌داد. سامانه‌های پدافندی صدام تقریبا همان سامانه‌های سام2، سام3، سام6، سام،8 و سام9 بود که سپس توسط بعضی سامانه‌های مدرن رولند فرانسوی و رادارهای جدید سری تایگر تکمیل شد. داستان مشهور سامانه‌های پدافندی اخیر خاورمیانه که در برابر کمپین‌های هوایی جریان دارد بسیار روشن است- استفاده از فناوری قدیمی و غالبا منسوخ سامانه‌های موشکی و فناوری راداری و نادیده انگاری دکترین سابق شوروی در مورد تحرک سیستم‌های هوا به زمین، پنهانکاری، فریب و پشتیبانی متقابل. بسیاری از رادارهای کنترل آتش و جستجوی مورد استفاده در معرض خطر قرار گرفتند و اقدامات متقابل الکترونیکی، بسیار موثر واقع شدند. موضوع دیگری وجود دارد که یافتن آن از طریق منابع منتشر شده دشوار است یعنی آموزش، تمرین، مهارت و شایستگی خدمه باتری‌های سامانه‌های پدافندی عراقی و سوری در طی این دوره است. جنگنده F-18 مهمترین حامل موشک‌های هارم در جنگ 1991 بود بررسی اطلاعات مفصل فنی موجود از سیستم‌های سام2، سام3، سام5، سام8 شوروی و بحث و گفتگو با اپراتورهای موشک‌های پیمان ورشو اشاره به این دارد که اثربخشی کامل و کارایی بالقوه نسل اول و دوم سامانه‌های پدافندی شوروی نیاز به کادری بسیار باهوش و دارای آموزش فنی بالا دارد که از مهارت بالا و تمرینات سطح عالی برخوردار باشند. کار تیمی سخت درون اتاق کنترل بسیار ضروری بود زیرا خدمه مجبور بودند داده‌های چندین سنسور را که در نمایشگرهای آنالوگ ابتدایی نمایش داده می‌شد ادغام و تفسیر کنند. وظایف حیاتی مانند کسب هدف اولیه، و رهگیری آن غالبا به صورت دستی انجام می‌شد و اپراتور مجبور بود چند خروجی نمایش داده شده را به طور همزمان تجزیه و تحلیل کند. همچنین اقدامات ضد ضد جنگ الکترونیکی موجود به یک اپراتور هوشمند برای تفسیر و درک نوع اختلال دشمن برای انتخاب دستی فرکانس‌ها و مودها نیاز داشت. سمت راست اتاق کنترل رادار SNR-125 سامانه سام3- سمت چپ نمایگشرهای رادار SNR-125 این موضوع به موازات نیازهای چالش برانگیز پرسنل فنی پیش رفت، خصوصا در استقرار و برچیدن باتری‌های سام2 و سام3، که خدمه بسیار ماهر می‌توانند در عرض 6 ساعت سامانه‌ها را دوباره جابجا و راه‌اندازی کنند. پرتابگر‌ها و کامیون‌ها باید مستقر شوند، همه چیزهایی که با کابل وصل شده‌اند باید مهار شوند همچنین آنتن‌ها باید تنظیم شوند و در آخر سیستم قبل از شروع به کار باید آزمایش شود. اما در حالی‌که سام6 و سام8 برای شلیک و فرار (بزن دررو) طراحی شده‌ بودند تعمیر و نگهداری از سیستم‌های پیچیده آن نیز چالش برانگیز نبود و به حجم بالای تست تجهیزات نیاز نداشت. آموزش همه این سیستم‌ها به یک کامیون پر از تجهیزات نیاز دارد تا ورودی‌های شبیه‌ سازی را برای سیستم کنترل سامانه پدافندی فراهم کند. عدم موفقیت اپراتورهای موشکی سوری و عراقی در پیروی از دکترین عملیاتی شوروی، تاکتیک‌ها و شیوه استقرار حاکی از آن است که دلیل اصلی عدم کارایی این پدافند در جنگ به دلیل: 1-آموزش ناقص اپراتورهای موشکی 2-ابتکار عمل 3-پرسنل پشتیبان بود. اثربخشی همان سامانه‌های پدافندی که چه در خاورمیانه و چه در جنوب شرق آسیا توسط اتحاد جماهیر شوروی، ورشو و پدافند ویتنام شمالی استفاده می شد بسیار بهتر بود. بمباران صربستان در سال 1999 کارزاری است که این زنجیره ناکارآمدی را قطع می‌کند. در حالی‌که باتری‌های سام2، سام3 و سام6 صربستان به دلیل استفاده از جمینگ، موشک‌های ضد رادار و جنگنده‌های پنهانکار بسیار ناکارآمد بودند اما به دلیل استفاده هوشمندانه از تحرک، استتار و کنترل استقرار، انهدام آنها بسیار دشوارتر بود. یک باتری سام3 با فرماندهی دنی زولتان یک اف117 را منهدم کرد و به یک فروند اف16 سی و یک فروند اف 117 دیگر آسیب وارد کرد. دنی خدمه خود را به مدت چند هفته در شبیه سازی تمرین و مهارت و کار تیمی را ارتقا می‌داد. وی در حین درگیری باتری خود را در نزدیکترین زمان ممکن جابجا کرد و و کنترل دقیق استقرار را انجام داد. باتری تحت رهبری او دوام آورد و شرم‌آورترین خسارت جنگی آمریکا را در طول ده‌ها سال به ایالات متحده وارد کرد. خدمه باتری سام6 صربستان، با پیروی از همان دکترین اختفاء، آتش و ترک محل، عمدتا از جنگ جان سالم به در بردند. بیشتر سامانه‌ها و رادارهای صربستان از همان گونه‌ها و خانواده‌ای بودند که توسط عراقی‌ها و سوری‌ها مورد استفاده قرار گرفت. این واقعیت که نیروهای ناتو نتوانستند باتری‌های پدافند هوایی صربستان را به سرعت نابود کنند آنها را وادار کرد سورتی‌ پروازهای خود را با پشتیبانی جمینگ و سرکوب دفاع هوایی توسعه و ادامه دهند که باعث افزایش چند برابری هزینه هر بمباران می‌شد. نیروهای ناتو 743 موشک ضد رادار ای جی ام 88 هارم را شلیک کردند که تاثیر اندکی داشت، این عدد یک سوم تعداد موشک‌هایی است که برای سرکوب پدافند هوایی بسیار بزرگتر عراق در سال 1991 استفاده شده بود. بمب افکن رادارگریز اف 117 که توسط سامانه سام3 در جنگ 1999 منهدم شد اگر عملیات طوفان صحرا را با عملیات نیروی متفقین در سال 1999 مقایسه کنیم می‌بینیم که سامانه‌های پدافندی تا حد زیادی یکسان بودند. اما در عوض ناتو سیستم‌های جنگ الکترونیک بهتر، سیستم‌های تعیین مکان بسیار بیشتر و تعداد زیادی مهمات هوشمند جدید از جمله موشک‌های ضد رادار جدیدتر و بهتری در اختیار داشت. تفاوت اساسی در پرسنل سامانه‌های پدافندی بود که آموزش بهتر، تمرین بهتر و انگیزه بالایی داشتند. نتیجه بررسی اثربخشی سامانه‌های پدافندی در نبردهای هوایی بین دهه 1960 تا دهه گذشته تقریبا نیم قرن است، اما در هر یک از این کمپین‌ها اغلب سامانه‌های پدافندی طرح‌های شوروی بودند که در دهه‌های 1950-1960 توسعه یافته بودند. به ویژه S-75 / SA-2، S-125 / SA-3، SA-6 با استفاده پراکنده از S-200VE / SA-5 و 9K33 / SA-8. در مقایسه با سامانه‌های پدافندی موجود در بازارهای جهانی که توسط تولیدکنندگان روسی و چینی (و ایرانی در آینده) ارائه می‌شود این سیستم‌های قدیمی از بسیاری از جهات در سطح پایین‌تری قرار دارند: رادارهای مدرن کشف اهداف و درگیری سامانه‌های پدافندی از ابتدا به گونه‌ای طراحی شده‌اند تا در برابر جمینگ مقاوم باشند و معمولا از قدرت انتشار بالاتری برخوردارند تا اهداف با امضای راداری پایین را بتوانند رهگیری کنند. ادعا می‌شود برخی از رادارهای درگیری مدرن سامانه‌های پدافندی از قابلیت LPI (احتمال پایین رهگیری) برخوردارند و تشخیص و ردیابی آنها دشوار است. تقریبا تمام سیستم‌های پدافندی مدرن و رادارهای پشتیبان آن از تحرک بسیار بالایی برخوردارند که از همان ابتدا برای اختفاء، شلیک و ترک محل طراحی شده‌اند. سامانه‌های پدافندی مدرن نسبت به سامانه‌های جنگ سرد به دلیل برخورداری از فناوری موشکی پیشرفته‌تر و هدایت دیجیتال، محدوده درگیری بیشتری دارند و عملکرد بهتری در مانورپذیری پایانی دارند. سامانه‌های پدافندی مدرن کنونی اس 300 پی ام یو2، باور373، اس400، اچ کیو9/اف دی 2000 دارای رادهای بسیار مقاوم در اخلال هستند و چنانچه ادعای چینی‌ها صحیح باشد رادارهای آنان از قابلیت احتمال رهگیری پایین برخوردارند که مکان‌یابی، اخلال بر روی‌ آنها و هدایت موشک‌های ضد رادار به سمت آنها دشوار است. یکی دیگر از موارد مهم اینکه آنها دارای سیستمهای کنترل خودکار آتش دیجیتال بسیار مدرن هستند. نیازهای مهارتی و درک فنی عملکرد برای پرسنل که در سامانه‌های پدافندی اولیه جنگ سرد وجود داشت دیگر مورد نیاز نیست: اپراتورها از نمایشگر‌های ال سی دی پیشرفته با ارائه ترکیبی داده‌ها استفاده می‌کنند. این سامانه‌ها از اتوماسیون بسیار بالایی در هنگام استقرار برخوردارند و از جک‌های هیدرولیک برای بالابردن و باز کردن اجزای کلیدی استفاده می‌کنند بنابراین مهارت کافی برای تنظیم یا جابجایی باتری لازم نیست. بیشتر این سامانه‌ها می‌توانند در مدت پنج دقیقه شلیک کرده و محل را ترک کنند. دشواری‌های ناشی از تکامل فناوری سامانه‌های پدافندی بردبلند یا پدافند منطقه‌ای با تحول در دکترین عملیاتی مرتبط افزایش یافته است که در نتیجه اکنون شاهد استقرار تجهیزات تخصصی برای دفاع از باتری‌های پدافندی در برابر حملات ضد آنها هستیم که عبارتند از: توسعه و استقرار سامانه‌های پدافندی نقطه‌ای و سامانه‌های خودکششی توپخانه‌ای/موشکی جهت رهگیری و انهدام مهمات هدایت شونده پرتاب شده ضد سایت‌های پدافندی. توسعه و استقرار اهداف کاذب منتشر کننده امواج راداری برای شکست دادن گیرنده‌های جغرافیایی و سیکرهای مهمات هدایت شونده. توسعه و استقرار اقدامات متقابل فعال و غیرفعال الکترونیک، اپتیکال و مادون قرمز برای شکست سیکرهای مهمات هدایت شونده. توسعه و استقرار قابلیت درگیری اشتراکیسامانه‌های پایشگر رزمی با قابلیت درگیری مشترک برای شکست جنگ الکترونیک و پنهانکاری. سامانه تور ام2 با قابلیت شلیک در حین حرکت یکی از برترین سامانه‌های پدافندی کوتاه برد برای رهگیری موشک‌های کروز و مهمات هواپرتاب است. در نتیجه شکست شبکه مدرن یکپارچه پدافند هوایی که با سامانه‌های روسی، چینی (و ایرانی) تجهیز شده‌اند با اقدامات فیزیکی و غیر فیزیکی یا تکنیک‌های کشنده بسیار سخت است. بخش بزرگی از مهمات هدایت شونده پرتاب شده یا منهدم خواهند شد و یا سیستم هدایتی آن از کار میفتد. در خاتمه ، تصور اینکه سیستم های SAM معاصر روسی و چینی (وایرانی)می توانند به آسانی سیستم های سوریه و عراق در سال 1982 و 1991 شکست بخورند چیزی غیر از تفکرات رویاپردازنه نیست که ناشی از عدم موفقیت کامل در مطالعه و فهمیدن دلیل و چگونگی موفقیت یا عدم موفقیت سامانه‌های پدافندی در درگیریهای گذشته است. ترجمه شده توسط GHIAM / منبع

بهتر هست قبل از اظهار نظرهایی که از خواب و خیال برمی آید ، گذشته را بادقت بیشتری رصد کنیم : در اوایل دهه نود ، وقتی روسها با گرسنگی دست و پنجه نرم می کردند ، یک سیاستمدار سادیسمی بازمانده از دوران کمونیسم ، ( ژیرنفسکی ) پیشنهاد کرده بود که برای حل مشکل گرسنگی روسها ، سر موشکهای هسته ای ss-18 را بسمت کشورهای ثروتمند مثل آلمان بگیرند تا انها پول و غذای لازم را تهیه کنند . حالا زیاد با اینکه چقدر این راه حل ، با عقل و منطق منطبق بود ، کاری نداریم و بیشتر آن را ناشی از عقده حقارت ناشی از فروپاشی ایده کمونیزم فرض می کنیم ، ولی پیشنهاد کاری که نه از عهده ما برمی آید و نه توان فنی ، مالی آن را داریم و نه اخلاق اجازه چنین کاری را به ما میدهد ، بیشتر ناشی از مساله ای است که " اخلاق" اجازه استفاده از واژه های مناسب ان را نمی دهد . پی نوشت : امیدوارم امثال ژیرنفسکی و ژیرنفسکی ها ، هرگز قدرت را دردست نداشته باشند ، چون "حماقت" فقط یکبار رُخ میدهد .....

درود به دوستان گرامی این دفعه اول در تاریخ ایران نیست که تعداد نیروی دشمن بی شمار است. ایرانی ها بارها توانسته اند وقتی که اراده نبرد داشته اند نیروهای کارآمدتر و بزرگتر از خود را از تجاوز پشیمان بکنند. باز هم می توانند اگر اراده ای باشد. همچنین ایرانی ها ثابت کرده اند که از یک نیروی کوچک مفلوک هم می توانند شکست بخورند همانطور که در جنگ دوم جهانی یک نیروی بسیار محدود از انگلیسی ها از جنوب (بصره) و دو لشگر روس از شمال ظرف مدت کوتاهی بدون مقاومت ایران را اشغال کردند در حالیکه فقط پادگان تهران 40000 سرباز با انگیزه و آموزش دیده توسط آلمانی ها با تجهیزات آلمانی را داشت و از مشاوره آلمانی ها هم بی بهره نبود. اما فقط چند نفر در مرز شمال و یک دسته ژاندارمری در ممسنی که خبر نداشتند نباید مقاومت بکنند با دشمن درگیر شدند و دشمن را زمینگیر کردند. اگر قرار باشد در زمین آنها با قواعد آنها بازی بکنیم، نتیجه معلوم است. ما آموزش هوایی ضعیفتر داریم، تجهیزات و لجستیک ضعیف تر داریم، از نظر روحی هم از چشم آبی ها غولهای شکست ناپذیر ساخته ایم که هیچ کار غلطی نمی توانند بکنند. دشمن ما دارای تسلیحات غیر متعارف، بزرگترین ارتش ها و فرماندهانی با خشونت بیمارگونه است که قطعا بر علیه ما از تسلیحات ممنوعه استفاده می کنند. اما اگر نبرد به تسلیحات متعارف محدود شود راه حلهای ساده ای همیشه وجود دارد تا نتیجه نبرد تغییر بکند. در دریا ما بازی را به هم زدیم و با توسعه مینی زیر سطحی و اژدر های مهیبشان، قایق تندرو موشک انداز و موشکهای فعال راداری و تصویری و ... ضد سطحی هوشمند، بالستیک های ضد رادار و ضد سطحی و ..... عملا اگر اراده نبرد داشته باشیم (بر خلاف 29 فروردین 1367) قادریم با هزینه کمتر از یک ناوشکن آمریکا ناوگان متفقین بعلاوه خائنین را به یک مصیبت برایشان تبدیل بکنیم. خودشان هم این را می دانند. در واقع وضع منطقه وقتی خیلی جدی است که متفقین ناوگان خود را به عمق اقیانوس هند عقب بکشند تا از تیر رس تجهیزات ارزان ما دور بشوند. حال همین بازی را هم می توانیم در هوا انجام بدهیم. اینکه بخواهیم از آسمان کشور کوهستانی ایران با پدافند دفاع بکنیم بسیار پر مخاطره است. در یک کشور کوهستانی حتی با هزینه بسیار زیاد نمی توان پوشش مناسب را تامین کرد هر چند وجود سایتهای پدافندی برای ایجاد امنیت موقتی نقطه ای لازم و حیاتی است. خوب حالا فرض می کنیم قرار است که با بودجه های جدید آقای ترامپ ایگل های زمین گیر فعال شوند و کمتر از 300 فروند شکاری عملیاتی امروز آمریکا به 2700 فروند تا انتهای سال آینده افزایش بیابد و 5000 فروند جنگنده متفقین از انواع مختلف بعلاوه 20000 بمب نقطه زن و 2000 موشک هوا به هوا و 1000 موشک توماهاوک و 400 موشک بالستیک زمین به زمین با فرماندهی آمریکا قرار است که ما را یمن یا عراق بکنند. دفاع ما چیست؟ فشار دادن نقاط ضعف دشمن با کمترین هزینه ممکن با روشهای ابتکاری. برای مثال این دود لاستیک و بادبادک های آتش زایی که اخیرا فلسطینی ها از آنها استفاده می کنند بیشتر از همه ارتش های عربی به اسرائیل خسارت زده است. متفقین هم نقطه ضعفهایی دارند: نخست اینکه اندیشه تهاجمی آمریکا خیلی تکراری است. این اندیشه متعلق به خودشان هم نیست و تقلیدی نصفه نیمه از اندیشه های گودریان در تهاجم مستقیم سنگین به ویژه هوایی است. این اندیشه به 1940 تعلق دارد نه 2018. دوم اینکه روش جنگی آنها بسیار وابسته به هواگردهای پیچیده و هدایت ماهواره ای است و در صورت مختل شدن ماهواره ها و دادن تلفات سنگین مشابه بلایی که سر نیروی هوایی سلطنتی در سنگاپور یا فرانسه آمد، بر خلاف آن دوران جایگزینی خلبان برای آنها کار سریع و آسانی نخواهد بود. سوم اینکه اندیشه تهاجمی آمریکایی ها بسیار به جنگ روانی وابسته است و در صورتی که مناطق مورد حمله اراده پاسخ همه جانبه داشته باشند به مشکل می خورند خوب ما ده ها سایت الینت زمینی و به میزان نا مشخصی سایت رادار پسیو که اکتشاف آنها برای دشمن غیر ممکن است داریم. به مدد این سایتها و ارتباط از طریق سیم می توانیم مدیریت صحنه نبرد را در شدید ترین تهاجمهای ممکن حفظ بکنیم. به تعداد کافی پهپاد فطرس و سریر و کرار و سیمرغ هم می توانیم داشته باشیم. این واقعیت که پهپاد های کرار می توانند سرعت خیلی زیادی داشته باشند و به باند و فرودگاه نیازی ندارند و با تغییراتی مداومت پروازی آنها هم خیلی بیشتر می تواند بشود، آرزوی هر سیستم پدافندی برای برتری هوایی است و در بدترین شرایط که باندهای ما با موشکهای زمین به زمین دشمن هدف قرار گرفته باشند می تواند مانع برتری هوایی دشمن بشود. پس کافی است که به تعداد کافی پهپاد کرار هوا به هوا تولید و ضمن بهبود وضعیت هدایت و قدرت موتور و بوستر آنها، از آنها به عنوان شکاری های cap ضد کروز و اسکرامبل استفاده کرد. برای خنثی کردن راهبرد دشمن در حمله اولیه راهبرد ساده ما می تواند این باشد که ده ها فروند پهپاد کرار مسلح به موشک خانواده های مختلف از جمله میثاق 3 را با دقت به مرکز دسته های پروازی دشمن هدایت بکنیم تا دشمن مجبور به درگیری با آنها بشود و ماموریت او مختل گردد. به محض شروع تجاوز ما می توانیم عقبه و جناحین دشمن و سایتهای پدافندی و مخازن سوخت و آسایشگاه های خلبانهای اینها را با استفاده از پهپادهای سیمرغ و موشکهای نقطه زن بالستیک ضد رادار و ضد بونکر بدون هدایت از روی زمین هدف قرار بدهیم. همزمان پهپاد های فطرس و زیر سطحی ها می توانند موشکهای کروز دور برد ضد سطحی خود را بر علیه پایگاه های دشمن در عقبه خیلی دور مورد استفاده قرار بدهند افزون بر این زیپلنها و فطرسها و شاهد 129 ها می توانند در مرکز کشور پرواز کرده نقش سامانه مخابراتی و الینت پرنده را بازی بکنند. با استفاده از بالنهای هیدروژنی مخصوص ارتفاع بالا و نصب رادارهای هوایی سبک و سامانه های اپتیکی روی آنها می توانیم، در مرکز کشور یک سامانه جستجوی پرنده بسیار ارزان قیمت داشته باشیم که با فیبر نوری به ایستگاه زمینی متصل است و بدون نگرانی از مزاحمت کوه ها، سایتهای پدافندی را به نحو بسیار موثرتری هدایت و با اهداف درگیر بکنیم. حتی می توانیم کنیسترهای موشکهای پدافندی را با بالنها به ارتفاع بالا ببریم و از همانجا به سمت اهداف دشمن پرتاب بکنیم. یکی از نقطه ضعفهای ایده تهاجمی تکراری آمریکایی ها این هست که اگر خطوط لجستیک و جناحین آنها هم زمان با اخلال روی ماهواره ها مورد حمله قرار بگیرد دفاع قدرتمندی ندارند و برای مثال وقتی که دهها بالگرد سنگین شروع به عملیات هلی برن نیروهای ویژه آمریکا در عراق کردند اگر 50 فروند کرار مجهز به موشک میثاق 3 وجود داشت در آن کشور و روی این کاروان هوایی تمرین موشک پرانی می نمود و تعدادی سیمرغ هم بودند که روی مخازن سوخت اینها بمب 250 کیلویی ترموباریک می انداختند و ماهواره ها هم مختل می گردیدند، عملیات آزادی عراق به یک فاجعه مطلق برای آمریکایی ها تبدیل می شد کلی ذغال می شدند و کلی هم در بیابانها گم می شدند موشکها و بمبهایشان هم بسیار بیشتر خطا می رفت. سیلوهای مهمات آمریکایی ها می توانست در صورت وجود پهپاد های سیمرغ با بمبهای ترموباریک تبدیل به مهمات خودی شده به جای نابودی سربازان عراقی دشمن آنها را تبدیل به کربن بکند. با تجهیز همه جنگنده های موجود و حتی پهپادها به فلیر های روسی می توانیم با خیال راحت همه موشکهای خانواده AIM-9 را مغلوب بکنیم و با تجهیز این شکاری ها به دیکوی های ضد رادار ابتکاری وطنی می توانیم از ضعف فیلتر کالمن در موشکهای آمرام استفاده کرده و آنها را نیز مغلوب بکنیم که به معنی از دست رفتن برتری هوایی 36 کشور استفاده کننده از آمرام از جمله خود آمریکا است. بگذریم از اینکه اگر خلبانها گزارش بدهند که آمرامها منحرف می شوند، کل عملیات را آمریکایی ها متوقف خواهند کرد. تجهیز جنگنده ها به یک لایه گرافن هم می تواند در ایجاد مشکل برای موشکهای راداری آنها بسیار موثر باشد. خلاصه هزاران راه نرفته وجود دارد که می تواند دشمن را با غافلگیری ناگواری مواجه بکند. مثلا در همان روز اول تجاوز می شود صدها بالن را با کابلهای آویزان از آنها در آسمان منطقه نبرد در ارتفاعات مورد نظر رها کرد و ارتفاع مجاز پروازی را به دشمن دیکته کرد. صرف گزارش وجود این بالنها در ارتفاعات مختلف آسمان دشمن و منطقه نبرد کل پروازهای متفقین را کنسل خواهد کرد. در واقع ما مثل مین گذاری دریایی می توانیم مین گذاری هوایی هم بکنیم که خیلی ارزانتر از هزینه یک موشک است و نیازی هم به مواد منفجره ندارد. می توان برای هر روز نبرد یک برنامه جدید داشت تا متجاوز پشیمان شود. به این ترتیب حتی شکاری های 50 سال پیش ما هم می توانند به پرواز در آمده و در عمق ایران با شکاری های پیشرفته و موشکهای توماهاوک درگیر شده شانس خوبی در سرنگونی آنها داشته باشند. آخرین لایه پدافندی را هم مینهای جهنده (در نقش ضد بالگرد و ضد کروز) و رادار توپهای ضد کروز تشکیل می دهند.

آیا این اجماع درسطح جهان وجود داره که اونا همه اروپا رو علیه ما متحد کنن ؟؟؟؟ چنتا از جنگنده های گفته شده هم که تاثیر چندانی ندارن هزینه آماده نگهداشتن جنگنده ها از کجا تامین میشه ؟؟؟ هزینه تسلیحاتشون چی ؟؟ خب به نظرم باید چنتا تغیر تو براورد ها داده بشه نیروهای کشور هایی که تو عملیات یمن شرکت کردن هم باید اضافه بشه با اسرائیل از طرفی خطر چین و روسیه هم برای اروپا وآمریکا هست احتمالا با شروع این درگیری روسیه و چین هم به ایران کمک کنن تا تو زمین ایران جنگنده های آمریکا و اروپا بدون ایجاد هزینه زیاد برای روسیه نابود بشن تازه پهپاد ها هم هستن

در آستانه تغییر فرماندهی نیروی هوایی(با توجه به اتمام دوره 10 ساله)این تاپیک رو به فال نیک میگیریم. انشاءالله که مباحث و راهکارهای ارائه شده مفید باشه و مورد توجه قرار بگیرند. مقابله با توان هوایی آمریکا و ناتو رو باید به چند حوزه تقسیم کرد: -نیروی هوایی -پدافند هوایی زمین پایه و حتی دریاپایه -نیروی موشکی(کروز و بالستیک) -جنگ الکترونیک در زمینه نیروی هوایی در ابتدا نیروهای مسلح باید هدفشون رو از داشتن یک نیروی هوایی معین و مشخص کنند! یک نیروی هوایی با جنگنده های محدود مانند سوخو30 و میگ35 و با پایگاه های غیر حفاظت شده که در یک جنگ تمام عیار به سرعت از حالت عملیاتی خارج میشن! مشابه وضعیت نیروی هوایی کشور یمن در حمله ائتلاف عربی به این کشور. و یا یک نیروی هوایی مجهز و بروز شده به جنگ افزارهای جدید(وارداتی یا تولید داخل)و سازمان دهی شده برای یک جنگ ناهمتراز؟ اگر واقع گرایانه نگاه کنیم خرید جنگنده به دلیل تحریم های شورای امنیت ممکن نیست ,هرچند که حدود 2 سال باقی مونده که تحریم تسلیحاتی برداشته بشه اما قبل از اتمام این دوره شرایط تغییر کرده و دورنمای مثبتی هم دیده نمیشه. با اینحال در صورت تغییر وضعیت دنیا و شکل گیری مجدد بلوک های شرق غرب امکانش هست که کشورهایی مثل چین و روسیه تحریم ها رو نادیده بگیرند. اما اینها در حد یک سری آرزو مطرح هستند و نمیشه بهشون امیدوار بود و اتکاء کرد. از طرفی برای مقابله موثر با تهدیدات متنوع و پرتعداد به یک نیروی هوایی با کیفیت و کمیت بالا(در حد مثلا 500 جنگنده چند منظوره)نیاز هست که تامینش از راه خرید خارجی به دلایل متعدد تقریبا ناممکنه و البته تامینش هم خیلی هم زمان بره و در صورت تحقق, به کشور فروشنده وابستگی سیاسی ایجاد خواهد کرد!مثل عراق زمان رژیم بعث یا عربستان سعودی که بدون حمایت خارجی ماشین جنگی چنین کشورهایی از حرکت خواهد ایستاد! در زمان فعلی به نظر صنایع دفاعی ایران توان تولید جنگنده تایگر با عنوان صاعقه رو داراست.حالا بگذریم که پروژه شفق رو هم میشه با موتور توربوفن جی 90(دو موتوره)احیاء کرد. این جنگنده در حال حاضر با تایگر تفاوت خاصی نداره(مگر اینکه بردهای الکترونیکیش تغییر کرده باشند)و در ایجاد بازدارندگی دفاعی هم تاثیر خاصی نداره! اما با انجام یک سری ارتقاء ها در این جنگنده میشه به یک جنگنده رهگیر نقطه ای با توان نسبتا مناسبی دست پیدا کرد. به درستی مشخص نیست که تا چه میزان از مواد اولیه مورد استفاده در ساخت صاعقه2 و کوثر88 داخلیه اما در صورت تولید داخلی بودن متریال قیمت تمام شده به شدت کمتر خواهد شد و در تیراژ بیشتری میشه این جنگ افزار رو تولید کرد, خصوصا اگر در نظر بگیریم که در حال حاضر ایران به سهولت به این مواد دسترسی نداره و با قیمت بالاتری باید این موارد رو وارد کنه. بدون دیجیتال کردن کابین(به اصطلاح گلس کاکپیت)هم میشه یک جنگنده رهگیر نقطعه ای توانمند ارائه کرد اما داشتن این قابلیت موجب میشه که به نحو مطلوب تری از توانمندی جنگنده استفاده بشه و امکان استفاده از دیتالینک با مرکز کنترل و بهره گیری از اطلاعات رادارهای سطحی(خصوصا رادارهای ضداستیلیث)میسر خواهد شد و نیازی نیست که اینکار از طریق بیسیم و افسر کنترل انجام بشه. همچنین قابلیت حملات هوا به سطح هم افزایش خواهد یافت. در صورت دسترسی به رادار هواپایه خصوصا آرایه ای و اسکن الکترونیکی فعال که نیاز نیست توضیح داده بشه که چه توانمندهایی در اختیار جنگنده قرار میگیره, اما ما در اینجا فرض میکنیم که دسترسی به این گزینه میسر نیست. اما رادار تنها یکی از ابزارهای کشف اهداف هوایی و سطحیه! گزینه پیشنهادی برای جنگنده رهگیر نقطه ای با پلتفرم تایگر/صاعقه, استفاده از سیستم جستجو و رهگیر مادون قرمز یا IRST هست که از برد کشف و رهگیری قابل توجهی هم برخورداره و میتونه با رادارهای کوچک رقابت کنه و البته نمونه زمینی این سیستم اثر بخشیش رو در جنگ یمن و کشف و حمله به جنگنده های متجاوز به خوبی نشون داده, با وجود اینکه به صورت محدود استفاده شده. این سیستم رو میشه مانند جنگنده تایفون در قسمت جلوی کانوپی و یا در صورت عدم وجود فضای کافی میشه با حذف یک توپ دماغه, در این قسمت نصب کرد. یک مکان دیگر, افزودن دوربین به نوک بالها و جایگاه موشک سایدوایندر هست. که میشه از دو دوربین جهت افزایش زاویه دید استفاده کرد. در سالهای اخیر سیستم زمین پایه ای مبتی بر دو دوربین مادون قرمز تولید شده که برد کشف در این سیستم به 40 کیلومتر میرسه در نمونه دیگر برد 50 کیلومتره که مشخصات دقیقترش در دسترس نیست. و این درحالی هست که در سیستم پدافندی رعد2 به دوربینی با برد 80 کیلومتر هم جهت رهگیری دسترسی وجود داره: همچنین شرکت رایان رشد افزار هم محصولاتی داره که بردشون نامشخصه: بنابراین مشخصه که توان پایه برای ساخت یک سیستم جستجو و رهگیر مادون قرمز هواپایه موجوده و فقط باید اعلام نیاز صورت بگیره و سفارش داده بشه. این ارتقاءها رو در صورت نیاز بر روی ناوگان دیگر مانند میراژها و ایرگاردها و حتی میگ29 هم میشه پیاده کرد. در جنگنده تامکت هم که جایگاه IRST مشخصه. همچنین استفاده از آنتن های ESM در بدنه جنگنده, برای شنود امواج یکی از راهکارهای هدفیابی هست که میشه بکار گرفت. ------------------------------- نکته قابل ذکر اینکه بر پایه فناوری این سیکر راداری فعال میشه یک رادار کوچک با برد حدود 100 کیلومتر توسعه داد. همچنین وجود رادار ابصار نشون میده که توانمندی بالقوه ساخت رادار هواپایه موجوده. حالا سوال اینه که پس از کشف هدف, با چه ابزاری باید به مقابله با اهداف پرداخت؟ بر خلاف تصورات, در درجه اول ما نیاز نداریم که موشکی تولید کنیم! بلکه پیش از این مرحله باید یک بسته ارتقاء برای موشک های هوا به هوای موجود ارائه کنیم که برد و اثر بخشی این موشک ها بهبود پیدا کنه! در خصوص افزایش برد ما پیش این برد موشک صیاد2 رو بدون تغییر طول و قطر موشک از 70 کیلومتر به 120 کیلومتر ارتقاء دادیم که نشون دهنده اینه که ما به سوخت جامد پرقدرت تری دست پیدا کردیم که همین رو میشه در موشک های هوا به هوا و حتی فکور90 استفاده کرد. در زمینه جستجوگر موشک, ما سیکرهای متعددی رو تنها برای موشک طائر2 سپاه دیدیم و احتمالا سیکرهای متفاوتی هم در موشک های صیاد2-3-4 استفاده میشه که ساخت پدافند برد بلند خودش نشون دهنده توان ساخت سیکر راداری فعاله. اگر فرض کنیم که فعلا امکان ساخت سیکر راداری فعال برای موشک های میانبرد سبک مانند آمرام و آلامو میسر نیست, بهترین راه حل حذف سیکرهای راداری موشک هایی مانند آلامو و اسپارو و افزودن سیکر تصویرساز مادون قرمز به این موشک هاست. در سالهای اخیر ما شاهد بودیم که شرکت دانش بنیانی به نام رایان رشد افزار چندین نوع سیکر الکترواپتیک و مادون قرمز برای تسلیحات هوا به سطح کوچک(مانند سدید,شفق و آذرخش)ارائه کرده و احتمالا توان تامین سیکر برای موشک هوا به هوا رو هم داراست. همین سیکرها در نوع کوچکتر برای موشک های کوتاه بردی مثل سایدوایندر و موشکهای چینی و روسی هم قابل استفاده هستند. در گام بعدی پس از ارتقای موشکها, ساخت موشک میانبرد سبک با سیکر راداری و مادون قرمز بر پایه پلتفرمی مثل آلامو در دستور کار قرار میگیره. همچنین ساخت موشک کوتاه برد هوا به هوا حتی امکان ساخت نمونه هواپایه موشک صیاد3 و 4 برای هدفگیری آواکسها و هواپیماهای الینت و سوخترسان میسره و جنگنده هایی مثل تامکت و فنسر و فانتوم به صورت بالقوه توان حمل چنین موشک هایی رو دارا هستند. در زمینه تسلیحات هوا به سطح یک سری تولیداتی داشتیم که به صورت نسبی نیازها رو مرتفع میکنند. همچنین جنگنده های فانتوم و فنسر باید به بمب ها و موشک های دور ایستایی با کلاهک سنگین مجهز باشند تا پس از مورد اصابت قرار گرفتن ناوگان دریایی دشمن اونها رو به صورت کامل منهدم و غیر قابل بازسازی کنند. -در خصوص پدافند هوایی زمین پایه به هر حال باید پذیرفت که موضع ما در قبال حملات بیگانگان, پدافندی و بیشتر از نوع زمین پایه هست. در سالهای اخیر سعی شده که پدافند هوایی کشور شبکه ای و بهم مرتبط بشه. شبکه سازی پدافندهوایی و در عین حال ایجاد چند مرکز فرماندهی میتونه اثر بخشی شبکه رو افزایش بده و مانع از فروپاشی شبکه با انهدام مرکز فرماندهی بشه. در این زمینه الگوی شبکه ستاره ای مطلوب تره. در زمینه سیستم های پدافندی ما به یک سیستم موشکی کوتاه برد با موشک های آماده به شلیک در تعداد بالا نیازمندیم. این سیستم میتونه سیستمی مثل تور ام 2 ئی باشه یا نمونه ام کی ام یا سیستمی مشابه پانتسیر در زمینه پدافند بردبلند 4 گردان اس300 در اختیار داریم و ظاهرا باور373 هم تکمیل شده. برای پوشش کامل کشور حدودا به 23 گردان اس 300 یا باور373(با فرض یکسان بودن با S-300 PMU2)نیازمندیم. البته همه نقاط کشور ارزش پدافندی ندارند و پدافند به این صورت پیاده سازی نمیشه اما به هر حال دونستنش ضرری نداره. به هر حال این سیستم ها غیر قابل نفوذ نیستند و باید علاوه بر بهره گیری از سیستم های راداری از سیستم های نظارتی مادون قرمز هم بهره گرفت, اما برد این سیستم ها محدود هست و به صورت عادی نمیشه به مقصود رسید. در حال حاضر ما دوربینی با برد 40 و 50 کیلومتر در اختیار داریم که این دوربین ها در سیستم پدافندی رعد1 و رعد2 که یک سیستم پدافندی میانبرد محسوب میشن استفاده شدند. هر کدام از این نقاط پدافندی(به قطر 400 کیلومتر)رو میشه با 12 سیستم رعد1 و رعد2(بدون خودروهای موشک انداز)پوشش کامل داد به صورتی که عین یک رادار بشه بر محیط اشراف داشت.البته رعد2 به علت داشتن دوربین بیشتر میدان دید بیشتری هم داره و مطلوب تره اما گران تر هم هست. هر کدام از این سیستم ها فعالیت مستقلی دارند اما اطلاعاتشون به صورت بی سیم به خودروی فرماندهی اس300 و باور373 ارسال میشه و به این ترتیب امکان شلیک موشک بدون استفاده از رادار در حداکثر برد میسر خواهد شد. سامانه پدافندی رعد1 و 2 دارای سیستم کنترل آتش هستند و امکان هدایت تسلیحات رو دارند و به همین دلیل در حلقه جلویی, امکان استقرار موشک های میانبرد و کوتاه برد و همچنین توپ های اتوماسیون شده 30,23و 100 میلیمتری وجود داره که میشه جهت حفاظت از سامانه ها از این جنگ افزارها بهره گرفت. قیمت تمام شده سیستمی مثل رعد2 مشخص نیست اما به نظر در مقایسه با رادارهای برد بلند مراقبتی و کنترل آتش قابل توجیه خواهد بود, خصوصا اگر بدونیم که این سیستم ها توانایی کشف و رهگیری پنهانکارها رو دارند که در قضیه رصد و نشاندن پهپاد RQ-170 این قابلیت اثبات شده. در زمینه پایگاه های هوایی اقداماتی که باید صورت بگیره به این شرحه: چند پایگاه هوایی در مرکز جهت استقرار هواپیماهای رهگیر و بمب افکن پایگاه های مرزی دارای تونل های حفاظت شده و دارای باندهای فرعی خاکی جهت استقرار رهگیر نقطه ای و پشتیبانی نزدیک پس از فرود, جنگنده ها جهت آماده سازی و لود مجدد تسلیحات به سرعت توسط خودروی یدک کش به پناهگاه انتقال داده میشن. جنگنده هایی مانند یاک 130,قاهر,شفق رزمی و میگ 29 در چنین پایگاه هایی استقرار داده میشوند. البته تونل ها باید جوری طراحی بشن که با ورود یک موشک کروز از دهانه تونل کل سیستم فرو نپاشه و الا خود این اقدام نقض غرضه! جهت حفاظت از شلترها و سایر تاسیسات پایگاه ها باید یک سیستم دفاع فعال توسعه داد. در تاپیک زیر ایده ای برای ساخت یک سیستم دفاع فعال جهت مقابله با پهپادهای انتحاری ارائه شده که میتونه برای حفاظت رادارها و هواگردهای داخل پایگاه مورد استفاده قرار بگیره. راکت ها به فیوز مجاورتی مجهز میشن و در اثر انفجار راکت ها موشک کروز یا بمب سنگر شکن منهدم شده و یا تحت تاثیر موج انفجار از مسیر هدف منحرف میشه که در هر دو حالت مقابله موفقیت حاصل شده. فقط ممکنه در اثر انفجار در آسمان ترکش ها خساراتی به تجهیزات پایگاه و پرسنل وارد کنند که قابل اغماض محسوب میشه چراکه در صورت عدم مقابله, انفجار بمب و موشک ها قطعیه و خسارات بیشتری وارد خواهد شد. در این طرح در مجاورت هر شلتر یا هر چند شلتر(بسته به نیاز و طراحی پایگاه)یک برجک دفاع فعال قرار داده میشه که مجموع این برجک ها به سیستم پدافندی پایگاه متصل هستن و تنها در زمان مورد هجوم قرار گرفتن پایگاه فعال میشن. جهت امنیت بیشتر میشه برجک رو با بلوک های بتنی محافظت کرد تا در صورت انفجار ناخواسته راکت ها به پایگاه آسیبی وارد نشه. بکارگیری این سیستم پدافندی خیلی کم هزینه تر و موثر تر از ساخت شلترهای بتنی پرهزینه هست که پیش از این در عراق ناکارآمدیشون رو نشون دادند. نمونه خیلی ساده تر این سیستم پدافندی قبلا تولید شده: -نیروی موشکی ساخت موشک های ضدهوایی فوق دوربرد بر پایه ترکیب موشک های بالستیک و موشک ضدهوایی جهت انهدام هواپیماهای اخلالگر,سوخترسان,آواکس و امثالهم ایده مذکور در این پست تشریح شده: ساخت موشک بالستیک میانبرد ضدناو ایده مذکور در این پست تشریح شده: ساخت موشک بالستیک سنگر شکن جهت انهدام شلترها,انبارهای مهمات و سوخت و مراکز پمپاژکننده نفت به خطوط لوله زیرزمینی ایده مذکور در این پست تشریح شده: بکارگیری موشک های کروز ضد سطح(مانند سومار و موشک کروز یاعلی)دارای دوربین مادون قرمز و آنتن های ESM جهت کشف موقعیت دقیق رادارهای ضد بالستیک و تهاجم به آنها ساخت موشک های های بالستیک ارزان قیمت فریبنده(دکوی)با عملکرد مشابه بالستیک واقعی برای اشباع کردن سیستم های ضدبالستیک جنگ الکترونیک استفاده گسترده تر از تجهیزات و سیستم های اخلاگر در عملکرد رادارهای هواپایه و لینک های ارتباطی رادیویی فعلا همینها...

بال های جدید برای JASSM-ER و بُرد باز هم بیشتر کمپانی لاکهیدمارتین امروز اعلام کرد که قرار دادی را به مبلغ 37 میلیون دلار از نیروی هوایی آمریکا دریافت کرده که به موجب آن کار طراحی گونه تازه ای از بال را برای موشک کروز هوا به سطح JASSM-ER آغاز خواهد کرد . این بال جدید باعث افزایش بُرد موشک میشود و در نتیجه به هواپیمای پرتاب کننده امکان میدهد تا در فاصله ایمن تری از اهداف باقی بماند . گونه کنونی موشک JASSM-ER دارای برد نزدیک به 1000 کیلومتر میباشد . هنوز میزان افزایش بُرد موشک با بهره گیری از بال های جدید اعلام نشده . هواپیمای بمب افکن B-1 لنسر از سال آینده به این موشک مجهز میشود و در سال پس از آن نیز جنگنده های F-18 و گرولر به آن مسلح میشوند . همچنین نوع ضد کشتی این موشک با نام LRASM به گونه ناشناخته ای از فناوری پیشرفته حسگرهای تصویری مجهز است و در جهت برنامه OASuW نیروی دریایی در حال توسعه میباشد . news.lockheedmartin.com/2017-07-19-U-S-Air-Force-Awards-Lockheed-Martin-37-Million-For-New-JASSM-R-ER-Wing-Design http://nationalinterest.org/blog/the-buzz/the-us-air-force-wants-expand-the-range-stealthy-cruise-21602

بسم الله الرّحمن الرّحیم با توجه به اهمیت استراتژیک برنامه LRASM تصمیم گرفتم تا تاپیک بررسی تحولات این موشک رو ایجاد کنم . با توجه به این که تاپیک معرفی این موشک در سایت موجود هست ، درباره مشخصات ، توضیحی نمیدهم و مستقیما به سراغ سِیر تکامل و تحول این سلاح میروم. آدرس تاپیک مذکور : http://www.military.ir/forums/topic/28485-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9-%D8%A8%D8%B1%D8%AF-%D8%A8%D9%84%D9%86%D8%AF-%D8%B6%D8%AF-%DA%A9%D8%B4%D8%AA%DB%8C-lrasm-%D8%8C-%D9%86%D8%B3%D9%84-%D8%A8%D8%B9%D8%AF%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B6%D8%AF%D8%B3%D8%B7%D8%AD%DB%8C/ مقدمه و پیش گفتار : با نگاه دقیق تر به این برنامه متوجه میشویم که ، موشک LRASM میراث دار تغییرات بزرگیست که ریشه های آن به سالهای میانی دهه 80 میلادی باز میگردد . در سال 1986 ، نیروی هوایی آمریکا نیاز خود را برای به خدمت گرفتن یک موشک کروز کاملا خودکار به صنایع نظامی اعلام کرد. این در حالی بود که حدود 30 سال از ابداع و به کارگیری سامانه هدایتی تشخیص عوارض زمین و ناوبری بر اسای آن ، در موشک های کروز آمریکایی میگذشت. MACE اولین موشک کروز آمریکایی بود که از نوع راداری این سیستم استفاده میکرد و به دنبال آن ، عصرِ به کارگیری گسترده از انواع گوناگون این نوع هدایت آغاز شد. پس از موشک مِیس ، تقریبا تمامی کروزهای آمریکایی ، با سامانه هدایتِ عوارض زمینی ساخته و عملیاتی شدند و در بسیاری از موارد ، این مساله حتی بر روی پایه ای ترین مشخصات موشک در مرحله طراحی تا ساخت ، اثر میگذاشت و صنایع نظامی همواره محدود و مقَیّد به کارگیری این نوع هدایت بودند. با گذشت زمان و پیشرفت علوم الکترونیک ، اُپتیک ، کامپیوتر و..... سخت افزارهای به کار رفته در سامانه های هدایتی ، به سمت هر چه کوچک و سبک تر شدن پیش میرفتند. ولی با این حال ، سامانه های TERCOM یا انواع با عملکرد مشابه ، مانند DSMAC ، همچنان حجیم و سنگین بودند . فضا و وزنی که میتوان آن را به تجهیزات با ارزشی چون موتور بزرگ تر و قدرتمند تر ، سوخت بیشتر ، سرجنگی قوی تر ، سامانه پردازشگر و هدایتی هوشمند تر و سنسورها و جستجوگرهای بهتر ، اختصاص داد. نیروی هوایی آمریکا به این مساله مهم و بنیادین پی برد و پس از سال ها استفاده از چنین سیستم هایی ، تصمیم گرفت تا در دنیای موشک های کروز انقلابی به وجود آید و این سامانه به کلی حذف شود . این مساله مستلزم پیشرفت و توسعه عظیم در سامانه های هدایتی جایگزینِ موجود و یا خلق سامانه های به کلی جدید و نرم افزارهای فوق العاده هوشمند بود. هدف اولیه نیروی هوایی ، استفاده از سامانه هدایت درونی در کنار هدایت GPS در مراحل آغازین و میانی پرواز و بهره گیری از هدایت تصویری فروسرخ در مرحله پایانی بود. این ماموریت بزرگِ تاریخی بر عهده یکی از غول های صنایع نظامی زمان ، یعنی نورثروپ گذاشته شد . این کمپانی پس از سال ها تحقیق و توسعه در زمینه هوش مصنوعی و ابداع جسجوگرهای انقلابی و پیشرفته ، نتوانست نظر فرماندهان نیروی هوایی را به خود جلب کند و محصول نهایی آنها به ضعف های ذاتی دچار شده بود و در پایان ، پروژه در سال 1994 به حالت تعلیق درامد. در سال 1995 ، در جریان مناقصه ای که با حضور لاکهیدمارتین و مَکدانِل داگلاس صورت گرفت ، کانسپت لاکهیدمارتین برنده اعلام شد و بلافاصله کار توسعه آن آغاز گردید. نقشه راه و فلسفه وجودی پروژه TSSAM و کانسپت لاکهیدمارتین بسیار روشن و ساده بود : حذف سامانه هدایت عوارض زمینی = عدم نیاز به پرواز در ارتفاع پایین برای دیدن سطح زمین = توانایی پرواز در ارتفاع بالا = قرار گرفتن در دید رادارها و احتمال کشف راهکار جبران این مشکل ،کاهش سطع مقطع راداری تا حد ممکن پرواز در ارتفاع بالا = اتمسفر رقیق و گرانش کم زمین = نیاز کمتر به نیرو و انرژی پیشران و رانش = حداکثر صرفه جویی در مصرف سوخت و در اختیار داشتن میزان زیادی از آن = افزایش بُرد نهایی موشک . و یا میتوان از جهت دیگری به اهداف مورد نیاز نگاه کرد : طراحی پنهانکار و کاهش خارق العاده سطح مقطع راداری = عدم نیاز به ارتفاع در سطح پایین برای پنهان ماندن از دید رادارها = پرواز در ارتفاع بالا = عدم نیاز به سامانه های رَدگیری عوارض زمینی و حذف آن = در اختیار داشتن فضا و وزن اضافی = اختصاص آن به اجزای دیگر مانند موتور بزرگتر و قدرتمند تر و سوخت بیشتر = افزایش بُرد نهایی و به موازات آن قدرت انتخاب بیشتر در افزایش وزن سرجنگی = افزایش قدرت تخریب و تاثیر گذاری عملیاتی = به کار گیری تعداد کمتری از تسلیحات = کاهش هزینه های تمام شده در جنگ = کمک به اقتصاد ملی به موازات در اختیار داشتن فضا و وزن بیشتر = به کارگیری سامانه هدایت و کنترل بزرگ تر ، سنگین تر ، هوشمند تر و جستجوگرهای پیشرفته تر و دقیق تر = افزایش قدرت تصمیم گیری و هوشمندی سلاح و انتخاب درست هدف = افزایش دقت در اصابت به هدف = کاهش پرتاب و مصرف تسلیحات برای نابودی هدف = کاهش هزینه جنگ = کمک به اقتصاد ملی و این گونه است که یک تصمیم انقلابی در نیروی نظامیِ به کارگیرنده و مشتری یک سلاح ، منجر به چه اثرات گسترده و عمیقی در تمامی عرصه های تاثیرگذار قابل تصور در خلق آن سلاح و حوزه های دیگرِ درگیر با آن میشود. '''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' 6 ماه پیش ، سومین پرتاب موفقیت آمیز متوالی موشک LRASM انجام شد و دارپا پایان مرحله توسعه نوع پیش نمونه و سازگاری با بمب افکن B-1 را اعلام کرد. در جریان این پرواز آزمایشی ، موشک تمامی مسیر های برنامه ریزی و از پیش تعیین شده را با دقت بالا طی کرد و در مرحله پایانی ، از هدفی که نقش یک سامانه پدافندی خطرناک را بر عهده داشت ، دوری کرد و با انتخاب مسیر جایگزین به طور اتوماتیک ، به هدف اصابت کرد. اما حدود 2 ماه پیش ، دارپا قراردادی به مبلغ 104 میلیون دلار را به منظور ادامه کار توسعه موشک LRASM به لاکهیدمارتین اعطا کرد و مجموع مبالغ پرداختی برای این برنامه ، به 307 میلیون دلار رسید. لاکهید مارتین از این مبلغ به منظور آزمایشات پروازی و سازگاری این موشک بر روی جنگنده F-18 و بمب افکن B-1 در طول 3 سال آینده استفاده خواهد کرد. قرار است تا پایان سال 2017 کار توسعه و آزمایشات واقعی این موشک به پایان رسیده و با آغاز سال 2018 به تولید رسیده و بر روی هواپیماهای اشاره شده ، نصب و عملیاتی شود. دو هفته پیش نیز لاکهیدمارتین خبر از اتمام یک سلسله آزمایشات پروازی و میدانی هفت مرحله ای داد که در جریان آن از هواپیمای U-2 به عنوان بَستر ارتباطی و انتقال داده میان چندین نوع هواگرد مختلف و انتقال آن به تسلیحات و موشک های در حال پرواز ، استفاده شد . ارزیابی توانایی های بازپخش فرامین و دستورات کنترلی و تغییر ماموریت و هدف گذاری و سرعت انجام کلیه این وظایف ، از جمله موارد بررسی شده بود . به منظور اجرای بدون نقص این آزمایش ، امواج در اشکال و خطوط متفاوت با هواپیمای U-2 سازگار شده بودند تا نقش خود را به عنوان دروازه ارتباطی میان جنگنده های F-22 ، F-18 و موشک های LRASM ، ایفا کند. تمامی اطلاعات سامانه های نظارتی و جنگ الکترونیک با پایگاه های زمینی و مراکز فرماندهی مرکزی و سامانه های هواپایه به صورت یکپارچه با موشک شبیه سازی شده LRASM ، شبکه شدند و تغییر ماموریت موشک ، با موفقیت انجام شد. به این ترتیب که ، اطلاعات هدف گیری که توسط یک فروند F-22 به دست آمده بود ، توسط یک فروند هواپیمای U-2 و پایانه L-3 به ایستگاه زمینی منتقل شد و ایستگاه زمینی آن را به سامانه ماموریتی موشک LRASM که درون یک هواپیمای جت کوچک تجاری به عنوان ایفا کننده نقش LRASM جاسازی شده بود ، منتقل و آن را به سمت هدف جدید هدایت کرد. همچنین U-2 اطلاعات را از F-22 به F-18 منتقل کرده که مشابه این کار قبلا از پایانه LINK 16 میان رَپتور و لایتنینگ انجام شده بود . در آینده نزدیک ، پهپادها و کشتی های هوایی ارتفاع بالا ، نقش مورد نظر را به جای U-2 عهده دار خواهند شد. این آزمایشات ، به منظور ارزیابی بخشی از برنامه کلان سیستم آو سیستمز انجام گرفت که چند ماه پیش توسط دارپا معرفی شده و قرار است در آینده ، به استراتژی کلان نیروی هوایی آمریکا مبدّل شود. از دیگر اهداف این سلسله آزمایشات میتوان به نیازسنجی برنامه MAPS که هدف آن ارتباط داده ای میان هواپیماهای نسل چهارم و پنجم میباشد ، جایگزینی هواپیمای E-8C و نقش آموزشی ارتباطی پرنده LRSB ، اشاره کرد. آزمایشات خروج موشک از داخل سیلوی MK 41 در محیط آزمایشگاهی و بسته نیز در اواسط سال 2013 با موفقیت انجام گرفت . در این آزمایش ثابت شد که مقاوم سازی های انجام گرفته در قسمت نوک موشک ، کاملا موثر بوده ، به طوری که میتواند با قدرت ،به درون کامپوزیت مخصوص عایق بندی سیلو نفوذ کرده ، آن رابشکافد و بدون هیچ گونه آسیب دیدگی و یا تغییر جهت و انحراف ، از سیلو خارج شود. در رویدادی دیگر، اوایل سال گذشته آزمایشات خروج موشک از پرتابگر MK 41 و با استفاده از بوستر تطبیق یافته ، با موفقیت به پایان رسید و نمونه زیر دریایی پرتاب آن نیز در مرحله تحقیق و توسعه مطالعاتی میباشد .همین مساله باعث افزایش گمانه زنی های رقبای لاکهیدمارتین درباره تصمیم نیروی دریایی برای به خدمت گرفتن نمونه دریا پایه این موشک شد . به گفته مقامات ریثیان ، آزمایش پرتاب از لانچر زمینیِ سلاحی که هنوز نوع هواپرتاب آن عملیاتی نشده فقط یک معنا دارد ، این که نیروی دریایی رسما و علنا چراغ سبز خود را به لاکهیدمارتین نشان داده و LRASM از همین حالا و بدون هیچ رقابتی برنده مناقصه OASUW در سال 2024 خواهد بود . در این گونه موارد ، معمولا رُقَبا یکدیگر را به پرداخت رشوه و مبالغ کلان به نیروهای مسلح و وزارت دفاع متهم میکنند که در بیشتر موارد هیچ گونه مدرکی برای اثبات ادعای خود ندارند. ولی مواردی هم بوده که این نوع فساد مالی کشف شده و هر دو طرف قرارداد مجبور به پرداخت جریمه شده اند. ماجرای اعطای قرارداد ساخت بمب SDB به بوئینگ و شکایت ریثیان ، از موارد معروف میباشد. با آغاز سال 2016 ، سرپرستی و مدیریت برنامه LRASM از دارپا به نیروی دریایی منتقل خواهد شد و به دنبال آن ، طبیعتا رنگ و بوی پروژه از فضای علمی-پژوهشی به نظامی تغییر ماهیت خواهد داد . سازه و بدنه موشک LRASM تقریبا هیچ تفاوتی با موشک JASSM-ER نداشته و در همان کارخانه واقع در ایالت آلاباما ساخته میشود . قرار است در این کارخانه بسیار وسیع ، سالانه 7000 موشک ساخته شود. در حال حاضر ، تمرکز لاکهیدمارتین بر روی توسعه و افزایش عملکرد جستجوگر الکترو اُپتیکال این سلاح میباشد. حسگری که نقش حیاتی شناسایی اهداف با اهمیت و هدایت موشک به سمت ضعیف ترین نقطه هدف در ایمن ترین مسیر ممکن را دارد. به موازات آن ، کار بر روی سخت افزار واحد پردازشگر داده های حسگرها که وظیفه تصمیم گیری را بر عهده دارد در حال پیگیری است . نرم افزارها و سخت افزارهای این واحد میتوانند در شرایط نامساعد جوّی و در کمترین دید چشمی ممکن ، هدف خورد را پیدا و نابود کند. پس از آن به ترتیب کار بر روی الگوریتم های نرم افزار خودمختاری ، سامانه هوشیاری محیطی ، خط ارتباط داده و GPS پیشرفته و غیر قابل اخلال و ..... ، انجام خواهد گرفت. پس از آن ، نوبت به مرحله حساس تطبیق دادن نرم افزارها با سنسور و سخت افزار و بهبود عملکرد فیوز سرجنگی و توسعه مواد منفجره غیر حساس میرسد که موضوعاتی مهم و حیاتی و با اولویت بالا در تسلیحات مورد استفاده در نیروی دریایی به شمار میروند . بخش پردازشگر موشک به گفته کارشناسان نشریه میلیتاری آئروسپِیس ، منطقا باید توان محاسباتی و هوش مصنوعی برابر با یک اَبَر کامپیوتر در اختیار داشته باشد و بزرگ ترین برتری LRASM نسبت به بقیه رقبای خود در جهان ، در حقیقت بهره گیری از همین مغز متفکر خواهد بود. کارشناسان همچنین برای مقایسه تفکر و فلسفه وجودی LRASM با سایر موشک های ضدکشتی موجود در جهان ، لقب نینجا را به آن نسبت میدهند ، در حالی که موشک های بزرگ ، سنگین و مافوق صوت روسی را به مانند یک گاو خشمگین و پُر سر و صدا در میدان گاوبازی تشبیه میکنند. نینجایی که در کمال هوشمندی و زکاوت میتواند بسیار آهسته و مخفیانه ، خود را به پشت سر دشمن رسانده و با یک چاقوی کوچک ، سر او را ببُرّد . همچنین کارشناسان و نویسندگان مجله " اَویِیشِن ویک " در شماره ماه دسامبر سال گذشته میلادی ، در پاسخ به سوال یکی از خوانندگان خود ، پیرامون دیدگاه و حدس و گمان این مجله درباره چگونگی و ماهیتِ تاکتیکی و تکنیکیِ تواناییِ موشک LRASM در غلبه بر سامانه های دفاع فعال بسته ای همچون کاشتان و AK-630 نوشته بود : " تنها استنباطی که به صورت متّفق القول به ذهن کارشناسان ما میرسد ، این است که احتمالا این موشک با بهره گیری از قدرت پردازش تصویری خارق العاده خود ، میتواند تمامی جزئیات و سامانه های تسلیحاتی مستقر بر روی شناورهای هدف را ، پردازش و طبقه بندی کرده ، با اطلاعات ذخیره شده در حافظه خود انطباق دهد تا در نهایت نوع و کلاس شناور را بدون هیچ گونه ارتباط اطلاعاتی با دنیای خارج ، شناسایی کرده و شناورِ با ارزش تر و با اولویت بیشتر را انتخاب و در مرحله بعد ، مسیر حرکتی و نزدیک شدن خود را در محدوده هایی مانند راستای پاشنه و دماغه شناورهای نظامی ، که دارای کمترین و ضعیف ترین پوشش پدافندی سامانه های CIWS هستند قرار دهد ، به طوری که در معرض و دید محدوده سامانه های پدافندیِ شناورهای دیگر نیز قرار نگیرد و تنها در چند ثانیه آخر مانده تا برخورد ، با اجرای مانور سنگین خود را به پهلوی شناور رسانده و در وضعیت عمود بر سطح بدنه ، به پایین ترین نقطه تماس آب ، اصابت کرده و هدف را نابود کند. " با خواندن این شَرح میتوان تا حدودی به ابعاد شگفت انگیز سطح بالای هوشمندی و خلاقیت مغز متفکر این موشک پِی برد. یعنی پس از گذشت نزدیک به 60 سال از زمان پیدایش و به کارگیری موشک های ضد کشتی ، سلاحی خَلق شده که میتواند مانند یک شکارچی ساکت و پنهان ، در میان طعمه های خود حرکت ، گردش و جستجو کند و ارزشمندترین را انتخاب و شکار کند. قابلیتی که تاکنون در این سطح از استقلال و خودکاری ، در هیچ نوع سلاحی دیده نشده است. گویی که یک خلبان زُبده و چیره دست درون موشک قرار دارد و همه تصمیمات و حرکات توسط او اِعمال میشود. لازم به ذکر است که LRASM قبل از ورود به منطقه A2/AD که به صورت پیش فرض دارای حداکثر اقدامات جمینگ و اخلال رادیویی و ماهواره ای و قطع ارتباط موشک با هر گونه منبع اطلاعاتی خارجی در نظر گرفته شده ، تا آخرین لحظه به وسیله دیتالینک ماهواره ای ، تازه ترین اطلاعات را از منابع گوناگون دریافت کرده و در صورت لزوم در اصلاح مسیر پروازی خود به کار میگیرد . این خط ارتباط داده از امواجی با قدرت سیگنال ضعیف و پهنای باند بسیار پایین و در فواصل بسیار کوتاه زمانی استفاده میکند و کشف و ردگیری آن توسط سامانه های راداری پَسیو و سامانه های SIGINT/ELINT مستقر بر روی ناوگان دریایی و یا هواگردهای دشمن ، تقریبا غیر ممکن است. در مرحله پایانی نیز ، به دلیل این که موشک از خود هیچ گونه ترَنزمیت راداری نداشته و تنها بر هدایت تصویری خود متکی است ، و از سوی دیگر با داشتن سطح مقطع راداری بسیار کوچک و غیر قابل تصور و همچنین بهره گیری از مواد پوششی اِگزاتیک با رنگ ویژه روی بدنه که باعث افزایش پنهانکاری بصری و دید چشمی در نور روز و کاهش اثرات حرارتی سطحی بدنه و خروجی موتور آن میشود ، از کشف شدن توسط سامانه های جستجو و کشف تصویرساز فروسُرخ و FLIR در امان مانده و با احتمال بسیار بالا هدف خود را منهدم خواهد کرد. سنسورهای تصویری دماغه و کناری بدنه در این عکس به خوبی دیده میشوند : بُرد گونه هواپایه LRASM همانند JASSM-ER حدود 930 کیلومتر و گونه سطح پرتاب آن حدود 400 تا 500 کیلومتر براورد میشود. پژوهشکده RAND در سال 2013 ، مقاله ای بسیار مفصّل و تخصصی درباره تحولات دریای چین در آینده نزدیک و توازن قوا میان کشورهای منطقه ، منتشر کرد که در جریان آن ، به مقایسه توان ضد کشتی چین و کشورهای منطقه در حال حاضر و در آینده و با به کار گیری تسلیحات دوربرد پرداخت. با مطالعه و ارزیابی این تحلیل ، این نتیجه گیری حاصل میشود که ، خریداری و به کارگیری نمونه زمین پرتاب موشک LRASM از سوی کشورهای این منطقه ، باعث تغییرات اساسی در توازن قوای منطقه شده و قدرت نفوذ و توسعه طلبی چین را به شدت تحت تاثیر قرار داده و مناطق قابل تسلط چین را کاهش میدهد. مطالعه این مقاله به همه دانش پژوهان توصیه میشود : http://web.archive.org/web/20140404045434/http://www.rand.org/content/dam/rand/pubs/technical_reports/TR1300/TR1321/RAND_TR1321.pdf http://web.archive.org/web/20140404045434/http://www.rand.org/pubs/technical_reports/TR1321.html دیگر رقبای حاضر در برنامه OASuW : کمپانی ریثیان با گونه بهینه سازی شده از موشک تاماهاک بلاک4 ، وارد مرحله INCREMENT II این رقابت خواهد شد . جستجوگر راداری فعال + جستجوگر پَسیو هوم آن جَم در دماغه موشک ، خط ارتباطی داده 2 طرفه و کامپیوتر پردازشگر و ترکیب کننده اطلاعات سنسورها ، از جمله مواردیست که به این موشک اضافه شده . با کمک این خط ارتباط داده ، میتوان اطلاعاتِ به هنگام را در محیط های به شدت آلوده الکترومغناطیس و امواج اخلالگرها ، به موشک منتقل و آن را در هر لحظه هدایت و کنترل کرد و حتی در صورت عدم استفاده از جستجوگرهای راداری اکتیو و پسیو توکار ، با اهداف متحرک درگیر شد و با سرجنگی بهینه شده ، آن را نابود کرد. این گونه از تاماهاکِ مدرن ، در اولین آزمایش خود که در ژانویه امسال انجام شد ، توانست یک شناور در حال حرکت ساخته شده از کانتیتر را ، که نقش یک ناوچه نظامی را ایفا میکرد ، با موفقیت و از فاصله دور هدف قرار دهد. اطلاعات هدف از طریق دِیتالینک و توسط جنگنده های نیروی دریایی به موشک منتقل میشد و GPS درونی موشک نیز با دقت تمام ، اقدام به اصلاح مسیر مینمود و در نهایت با به کار انداختن جسسجوگر پَسیو راداری ، موفق به کشف هدف و برخورد با آن شد. http://i.imgur.com/eS3Wi0q.gif چند روزِ پیش هم نرم افزار جدیدِ طراحی عملیات قابل انعطاف موشک تاماهاک با موفقیت آزمایش شد. در صورت به ثمر رسیدن این پروژه و به کارگیری آن توسط نیروی دریایی ، این نیرو تبدیل به اولین و تنها کاربَرِ دور بُرد ترین موشک ضد کشتی جهان با برد 1600 کیلومتر خواهد شد. نشریه الکترونیکی " برِکینگ دیفِنس " 4 روز پیش مصاحبه ای را با مسئول برنامه OASuW در نیروی دریایی و یکی از ژنرال های بازنشسته این نیرو ترتیب داد که در جریان این مصاحبه ، سوالات متعددِ کلیدی و مهمی از آنها پرسیده شد. دریادار آکین مسئول برنامه OASuW گفت ، رقابت در این برنامه از ابتدا مساله ای بسیار مهم بوده چرا که فقط با رقابت سالم میتوان شاهدِ پیشرفت و به دست آوردن یک سلاحِ خوب و کارامد بود. ولی به هر حال در مرحله INCREMENT I تصمیم نیروی دریایی گرفته شده و علیرغم اعتراضات پیمانکاران حاضر در رقابت ، ما در خرید زودهنگامِ محصول لاکهیدمارتین مصمم هستیم. همچنین اضافه کرد ، تاماهاک جدید در برابر LRASM از توانایی کمتری در مواجهه با شرایط سخت رزمی A2/AD برخوردار است و هوشمندی آن هرگز با رقیبش قابل مقایسه نخواهد بود و احتمالا در برابر سامانه های دفاع بسته فعال ، جان به در نخواهد برد. با این حال به دلیل داشتن قیمت پایین تر و بُرد بیشتر ، برای درگیری با اهداف دریایی کمتر پیشرفته و در محیط های با خطر کمتر، گزینه بسیار مناسبی خواهد بود. ولی افزود که استراتژی کلانِ آمریکا ، به کارگیری تسلیحات کوچکتر و در تعداد بیشتر است. با به کارگیری تاماهاک ضد کشتی میتوان ماموریت پیشین آن را یعنی حمله به اهداف زمینی ، به همان ترتیب و با موفقیت ادامه داد و علاوه بر آن ناوگان دشمن را از فواصل بسیار دور هدف قرار داد. به این ترتیب با به کارگیری یک سلاح واحد برای هر دو نوع ماموریت ، هزینه های خریداری ، تعمیر و نگهداری ، عمر افزایی و به روزرسانی ، به میزان چشمگیری کاهش خواهد یافت. نکته بسیار مهم و قابل توجه در طول این مصاحبه ، اشاره پُر رنگ و با تاکید هر دو مقام نظامی به موشک دفاع هوایی SM-6 بود. به گفته ژنرال کلارک ، با افزوده شدن هدایت GPS به موشک های SM-6 که در طول چند ماه گذشته با موفقیت انجام گرفته ، این موشک علاوه بر توانایی درگیری با اهداف پرنده ، موشک های کروزِ مافوق صوت و بالستیک ، میتواند با اهداف ثابت زمینی و یا شناورهای در حالت سُکون نیز درگیر شود . او با اشاره به این که توانایی ضدکشتی ، از ویژگی های ذاتی موشک های خانواده استاندارد میباشد و به صورت سنّتی و موروثی ، این توانایی در نسل های جدیدتر نیز به طور مستمر در نظر گرفته و پیگیری میشود ، یادآوری کرد که موشک SM-6 با داشتن قیمت 4 تا 5 میلیون دلاری ، چیزی بیش از 2 برابر گران تر از موشک LRASM فعلی میباشد و قاعدتا نمیتواند گزینه اول نیروی دریایی برای مقابله با ناوگان دریایی دشمن باشد. ولی با داشتن آن ، گزینه های بیشتری در اختیار فرماندهان برای ماموریت های تهاجمی خواهد بود. کمپانی نروژی کونگزبِرگ نیز با موشک NSM که به صورت مشترک با ریثیان ساخته میشود ، در این مناقصه شرکت خواهد کرد. سال گذشته کونگزبرگ یک تصمیم استراتژیک گرفت مبنی بر این که در جهت تولید انبوه و پایین آوردن هزینه تمام شده و قیمت پیشنهادی به مشتریان ، خط تولید خود را به ریثیان واگذار کُنَد تا آنها به ملطف داشتن کارخانه بسیار وسیع و پیشرفته و بهره گیری از نیروی انسانی متخصص پُرشمار و تجهیزات و ماشین آلات اوتوماتیک فوق پیشرفته ، این هدف گونگزبرگ را برآورده کنند. اما در طرفِ دیگرِ میدان رقابت ، کمپانی بوئینگ سازنده موشک اسطوره ای هارپون ، حدود 4 ماه پیش اعلام کرد که قصد دارد یک نمونه بهینه سازی شده و پیشرفته از هارپون را برای استفاده در شناورهای کلاس LCS و به منظور درگیری با اهداف ماورای افق ، توسعه دهد. اما ظاهرا هدف و قصد مقامات بوئینگ از توسعه این گونه جدید هارپون ، رقابت در برنامه OASuW نیست و برای این برنامه ، خیالات دیگری را در سر میپرورانند. در این گونه جدید ، با استفاده از یک موتور توربوجت پیشرفته و با مصرف سوخت بهینه ، بُرد به بیش از 250 کیلومتر افزایش میابد ( در مقایسه با 130 کیلومتر کنونی ) و سرجنگی تماما جدیدی طراحی خواهد شد که با داشتن وزن 130 کیلوگرم ، اثر تخریبی برابری با سرجنگی های 230 کیلوگرمی فعلی هارپون خواهد داشت و با این سبک سازی ، فضا و وزن اضافی برای سوخت موتور افزایش خواهد یافت . تاکنون بیش از 7500 فروند هارپون بلاک2 تحویل مشتریان شده که نیمی از آن متعلق به نیروی دریایی آمریکاست و مقامات بوئینگ امیدوار هستند تا نظر مثبت فرماندهان نیروی دریایی و وزارت دفاع را به منظور به روز رسانی موشک های هارپونِ موجود ، جلب کنند. گونه جدید هیچ نیازی به انجام تغییرات بر روی سامانه های پرتابگر و سامانه های نرم افزاری شناورها ندارد و 27 کشور که از مشتریان خارجی هارپون میباشند ، میتوانند با خیال آسوده اقدام به خریداری این گونه جدید کنند. تاکید بوئینگ ، بیشتر بر روی قیمت پایین این گونه میباشد به طوری که به میزان همان 1,200,000 دلار قیمت بلاک2 باقی خواهد ماند. در طول سالیان دراز به خدمت گیری هارپون ، تاکنون 10 مرحله آپگرِید بر روی آن انجام شده که همگی مربوط به بخش جستجوگر ، واحد هدایت و ناوبری میشده. این کیت بهینه سازی جدید قرار است در اواخر سال آینده میلادی به نیروی دریایی ارائه شود و در آغاز سال 2018 ، قابلیت عملیاتی شدن اولیه را پیدا کند . علاوه بر بهینه سازی های ذکر شده ، احتملا تغییرات دیگری مانند جستجوگر پیشرفته اضافه بر گونه راداری موجود ( احتمالا IIR ) ، افزودن خط ارتباط داده و امکان پرتاب به صورت عمودی از داخل تیوب های لانچر موجود ، بر روی آن انجام خواهد گرفت. گفته میشود این موشک بدون تردید رقیب موشک NSM برای به کار گیری در کلاس LCS خواهد بود. منابع مورد استفاده : http://www.darpa.mil/news-events/2015-02-09-2 http://www.flightglobal.com/news/articles/u-2-uses-f-22-data-to-help-re-target-anti-ship-missile-414882/ http://www.militaryaerospace.com/articles/2015/06/lrasm-anti-ship-missile.html http://www.lockheedmartin.com/us/news/press-releases/2014/january/mfc-011514-lockheed-martin-successfully-tests-lrasm-ml-41_vertical_launch_system_interface.html http://www.lockheedmartin.com/us/news/press-releases/2015/july/lockheed-martin-completes-sixth-open-mission-systems-flight.html http://news.usni.org/2015/08/05/navy-raytheon-tomahawk-likely-to-compete-in-next-generation-anti-ship-missile-contest http://breakingdefense.com/2015/08/pit-lrasm-against-tomahawk-for-anti-ship-missile-vadm-aucoin/ http://raytheon.mediaroom.com/2015-08-05-New-software-flies-high-as-US-Navy-Raytheon-complete-Tomahawk-flight-test http://raytheon.mediaroom.com/2015-04-14-Raytheon-to-test-new-multi-mode-seeker-for-Tomahawk-cruise-missile http://raytheon.mediaroom.com/2015-02-11-US-Navy-Raytheon-demonstrate-moving-target-capability-for-Tomahawk-Block-IV http://raytheon.mediaroom.com/index.php?s=43&item=2555 http://raytheon.mediaroom.com/index.php?s=43&item=2529 http://news.usni.org/2015/04/16/boeing-will-offer-modified-harpoon-missile-for-littoral-combat-ships http://www.dodbuzz.com/2015/05/12/next-generation-harpoon-missile-offered-to-navy/ http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:fWh2BDFxvFYJ:www.janes.com/article/50754/navy-league-2015-boeing-developing-kit-to-upgrade-harpoon-missiles-for-extended-range+&cd=18&hl=en&ct=clnk&gl=ir هر گونه استفاده از این مطلب ، فقط با تَلاوت سوره فاتحه ، ذکر صلوات و نام سایت و نویسنده مقاله مجاز میباشد.

سیکر IIR

سلام بر استاد اسکای هاک گرامی . از نگاه مثبت ، خلاقانه و مقایسه گر شما به موشک سدید بسیار خوشحال شدم و تشکر میکنم .    فقط جسارتاً با تمثیل شما که اتفاقاً عنوان تاپیک رو هم شامل میشه موافق نیستم .    شما بمب سدید 342 رو با بمب کم قطر 2 یا همون SDB II محصول ریتئون مقایسه کردید و اون رو اولینِ این کلاس در ایران محسوب کردید.    همون طوری که حتما بهتر از بنده میدونید SDB II یک بمب بالدارِ پرنده هواسُر هست و در صورت پرتاب از ارتفاع 5000 متری ، بیش از 72 کیلومتر بُرد خواهد داشت . بنده از میزان دقیق بُرد سدید 342 در صورت پرتاب از ارتفاع مشابه بی اطلاع هستم ولی با توجه به نداشتن بال های بزرگ در حد و اندازه SDB II ، میتونم حدس بزنم که بردش بسیار بسیار کمتر از این مقدار خواهد بود .   به همین علت نمیتونیم سدید رو در کلاس SDB II طبقه بندی کنیم . همون طوری که خودتون هم با اشاره به بعضی مهمات خارجی توضیح دادید ، سدید با مهمات هدایت شونده دقیقِ سقوطِ آزاد قابل مقایسه عین به عین هست و نه با بمب های پرنده هواسُر .    از نزدیک ترین مهمات قابل قیاس با سدید 342 میتونیم بمب فیوری محصول تِکستران رو نام ببریم که البته فیوری بال های بزرگتری داره .       http://www.textronsystems.com/sites/default/files/resource-files/TS%20WSS%20Fury%20datasheet.pdf https://www.flightglobal.com/news/articles/farnborough-textrons-big-hopes-for-its-small-guided-401461/

درباره ی کوالا یا meteorite به معنی شهای سنگ ! لازم به ذکره که بر خلاف راهبرد غالب شوروی در استفاده از موشک های بالستیک به عنوان سلاح های راهبردی اتمی ، این موشک کروزبه عنوان يك سلاح راهبردي براي حمله به شهرهاي ساحلي آمريكا طراحي شده بود. به طور همزمان دو كلاهك هسته اي ، حمل مي كرد و میتونست  به دو هدف  با فاصله حدودا 100 كيلومتر از هم  حمله کنه  .   به سال 1976 در دفتر طراحی Chelomey ، طراحي سه گونه مختلف از اين موشك تصویب شد . گونه هواپرتاب اين موشك با نام Meteorit-A ( يا AS-X-19 Koala  ) از گونه زيردريائي پرتاب ، برگرفته شده و به صورت دوتایی  بر روي بمب افكن هاي Tu-95ویا  Tu-142 Bear-H  نصب و پرتاب مي گرديد . نخستين پرتاب در 20 ماه می سال 1980 ، با موفقيت انجام شد .     با توجه به پی گیری دوباره ی پروژه های هایپر سونیک در آمریکا و اروپا  ، و معرفی نمونه ی جدید این موشک با نام Kh-80 در MAKS 2009 ، یکی از گزینه های مهم خرید ایران از روسیه در خریدهای احتمالی جدید ، باید همین موشک باشه . ورود فن آوری هایپر سونیک به مجموعه ی موشک های کروز ایرانی ، تاثیر اقدامات متقابل رو تا زمان قابل توجهی ، روی کاغذ به تعویق میندازه ...

بسمه تعالی موشک کروز مافوق صوت RATTLRS ایالات متحده سالهاست که به دنبال طراحی و توسعه سلاحی هست که بتواند با سرعت بسیار بالا و در کمترین زمان ممکن خود را به اهداف استراتژیک از پیش تعیین شده رسانده و قدرت زدن ضربه اول به صورتی خرد کننده را به این کشور ببخشد. سلاحی که بتواند در دو حالت دریا پرتاب و هوا پرتاب مورد استفاده قرار بگیرد و در زمانی بین 15 تا 30 دقیقه به هدف رسیده و با دقتی بسیار بالا آن را حتی اگر در پناهگاه های بتنی پنهان شده باشد ، نابود کند. اهدافی که فرصت کوتاهی برای مهاجمین وجود دارد تا آنها را از بین ببرند مانند موشک های قاره پیمای متحرک، زیر دریایی ها ، جنگنده های پنهان در زیر شلترها و ... موشک Topol-M از اهدافی که باید به محض خروج از پناهگاه و قبل از شلیک آن را نابود کرد ( بحران زمانی ) از این زمان برنامه RATTLRS متولد می شود، یک مفهوم از آنچه که سالهاست ارتش ایالات متحده به دنبال آن می گردد. طرحی که فرماندهان را قادر می سازد حملاتی دقیق را در زمانی اندک بر علیه اهدافی در صدها کیلومتر دورتر انجام دهند. " رویکردی انقلابی به بحران زمان در عملیات های ضربتی برد بلند " دفتر تحقیقات نیروی دریایی در 1 مارس 2004 قراردادی 5 ساله را با شرکت های مک دانل داگلاس، لاکهید مارتین و رایتون به امضا رساند که هدف از این قرار داد بررسی دو مشخصه اصلی در توسعه پلتفرم موشک RATTLRS بود. در مشخصه اول هدف ساخت سه پیش نمونه از موشک RATTLRS بود که در آن مطالعات مربوط به مفهوم طراحی ، توسعه و پرواز پیش نمونه ها به طور کامل انجام شود. در مشخصه دوم ، تاکید بر روی توسعه تکنولوژی های مورد نیاز برای ادامه راه ساخت نمونه هایی با سرعت های خیلی بالا ، با انجام اقداماتی در زمینه کاهش خطرات و همچنین کاهش هزینه های مالی پروزه بود. در 1 فوریه سال 2006 بخش دوم قرار داد هم با لاکهید مارتین به امضا رسید که در آن از شرت لاکهید خواسته شده بود پلت فرمی را آماده کند که بتواند در سرعت های بیش از 4 ماخ به فعالیت بپردازد. مهم ترین مسئله ای که در اینجا وجود داشت توسعه موتوری بود که بتواند این سرعت فوق العاده بالا را تامین کند. بدون اینکه از پیشرانه های متدوال راکت/رم جت دو مرحله ای استفاده کند. با همکاری شرکت آلیسون موتور YJ102R برای موشک RATTLRS توسعه داده شد، پیشرانی ارزان که 6 برابر موتور های هواپیمای SR-71 تراست لازم را تامین می کرد و بسیار به صرفه بود. پیشران YJ102R این موتور باید موشک RATTLRS را قادر می ساخت که در محدوده عملیاتی بسیار وسیع، با ضریب استقامت بالا به فعالیت بپردازد و علائم گرمایی خیلی کمی را از خود ساطع کند. در اکتبر 2006 در جریان آزمایشاتی که توسط لاکهید و با استفاده از ساختاری شبیه موشک RATTLRS و با سرعت بیش از 2 ماخ انجام شد، مشخص شد که موشک می تواند به راحتی در سازه های بتنی نفوذ کرده و با بررسی بقایای به جا مانده از آزمایشات نیز معلوم گردید که ساختار سرجنگی آن نیز حفظ شده است! در جریان این آزمایشات عملکرد موشک در برابر اهداف متحرک و اهداف مدفون در پناهگاه ها نیز تست شد که نشان می داد موشک در این زمینه بسیار موفق عمل خواهد کرد. در حالی که تا اواسط سال 2009 موشک RATTLRS به خوبی از پس آزمایشات مختلف بر آمده بود و به سرعت بیشتر 3 ماخ نیز رسیده بود و شرکت آلیسون تست های داخلی موتور توربینی YJ102R را با موفقیت پشت سر گذاشته بود به یکباره دفتر تحقیقات نیروی دریایی به عنوان کارفرما این پروژه را رها کرد!!. به نظر می رسد جذابیت پروژه LRASM به قدری برای مسئولان نیروی دریایی بیشتر بود که در ظاهر هم شده پروژه موشک RATTLRS را رها کردند و توجه به دقت بیشتر و قابلیت پنهانکاری موشک های کروز را جایگزین توجه به سرعت بیشتر و زمان کمتر اصابت به هدف کرده اند. هدف از طراحی - موشک RATTLRS می بایست بتواند در رنج متفاوتی از سرعت ها به عملیات بپردازد. - به سرعتی بیشتر از 4 ماخ برسد و این سرعت را در فاصله زمانی حدود 15 دقیقه حفظ کند. - شتابی بیشتر از نصف شتاب جاذبه را به خود بگیرد. ( g 0.5 ) - انواع سرهای جنگی را حمل کند و از جنگنده ها و شناورهای سطحی و زیر سطحی متدوال نیروهای دریایی و هوایی قابل شلیک باشد. طراحی موشک کروز RATTLRS می بایست به شکلی باشد که بتواند در هنگام برنامه ریزی جهت شلیک میزان مصرف سوخت، سرعت و محدوده مورد نظر جهت رسیدن به هدفی خاص را تنظیم کند!. بر خلاف موشک های کروز فعلی، که فرایندی پیچیده زو زمان بر جهت آماده سازی و شلیک به سمت اهداف را دارند، موشک RATTLRS می بایست بتواند در عرض چند دقیقه آماده شده و حداکثر 30 دقیقه پس از شناسایی هدف به سمت آن شلیک شود. در آخرین پیش نمونه های موشک RATTLRS این موشک با وزنی در حدود 2000 پوند و طول 20 فوتی خود می توانست در محدوده بیش از 500 مایلی و در ارتفاع 70 هزار فوتی با سرعت مافوق صوت به عملیات بپردازد. سرعت بسیار بالای موشک در فاز برخورد نهایی انرژی جنبشی را پدید می آورد که این امکان را به آن می داد تا سازه های سنگین بتونی را شکافته و به اهدافی که در عمق زمین پنهان شده اند حمله کند. مقایسه با موشک های هم رده دو موشک Yakhont روسی و BrahMos هندی را می توان در کلاس موشک های کروز مافوق صوت طبقه بندی کرد. ولی یک تفاوت اساسی میان موشک RATTLRS با دو موشک فوق وجود دارد. RATTLRS از یک پیشران توربینی بهره می برد برخلاف موشک های Yakhont و BrahMos که از پیشران دو قسمتی راکت/ رم جت سود می برند و گرمای زیادی را از خود ساطع می کنند و بسیار پر سر و صدا هستند. همچنین طول کوتاه تری دارد و از سرعت بیشتری نیز یهره می برد. وزن سر جنگی در هر سه موشک نزدیک به هم هست ولی در مورد سیستم هدایت موشک RATTLRS اطلاعاتی منتشر نشده است. موشک های Yakhont و BrahMos ========================== تهیه، تنظیم و ترجمه توسط امیر ارسلان رهسپار ، فقط برای میلیتاری با تشکر فراوان از دوست و استاد ارجمندم جناب 7mmt به جهت معرفی موضوع و کمک های بی پایانشان پی نوشت : جهت آشنایی بیشتر با پروژه LRASM توصیه می شود تاپیک برادر عزیزم جناب naser را مطالعه بفرمایید. http://www.military.ir/forums/topic/29379-%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D8%A2%D8%AE%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D8%AE%D8%A8%D8%A7%D8%B1-%D9%88-%D8%AA%D8%AD%D9%84%DB%8C%D9%84-%D9%87%D8%A7-%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9-lrasm-%D9%88-%D8%A8%D8%B1%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-oasuw/ تقدیم به ارواح طیبه شهدای گلگون کفن مبارزه با قاچاق مواد مخدر منابع : https://en.wikipedia.org/wiki/RATTLRS http://defense-update.com/products/r/rattlrs.htm

نمرود موشک هوا به زمین برد بلند می باشد که توسط صنایع هوافضای اسراییل برای مقابله با اهداف زرهی مخصوصا تانک طراحی شده است. هر چند که می توان از این موشک برای مقابله با نفربرها و سنگرها و موارد مشابه استفاده کرد. سیستم هدایتی نمرود نیمه فعال لیزری است که به آن اجازه می دهد در شب و روز علیه اهداف عمل نماید. نمرود با استفاده از یک نقش دهنده یا شتاب دهنده لیزری می تواند مسیر مستقیمی را از زیر ابرهای تیره تا 26 کلیومتر پشت آن طی کند. نمرود قابلیت نصب روی لانچرهای چندتایی و همچنین انواع هلیکوپتر و هواپیماهای بال ثابت را دارد. اولین هلیکوپتر اسراییلی که این موشک در آن نصب شد CH-53 بود. اینکار بخاطر وزن و سایز موشک نمرود نبود بلکه بخاطر این بود که این هلیکوپتر معمولترین وسیله نیروهای مخصوص اسراییل هستند. قابلیت شلیک 4 موشک نمرود از هلیکوپتر نیز وجود دارد.

به نام حق SPEAR 3 Missile http://gallery.military.ir/albums/userpics/10110/MBDA_SPEAR_F35_JSF_Farnborough_5.JPG موشک اسپیر 3 پاسخ کمپانی MBDA به نیاز انگلستان به یک بمب هدایت دقیق موثر در رنج مهمات مورد نیاز هواپرتاب است تا آینده توان هوایی انگلستان را به بالاترین حد پتانسیل قابل دستیابی تقویت کند و ابزاری باشد برای بکار گیری در جنگنده های نسل 5 این کشور . این بمب اولین بار در نمایشگاه بین المللی فارنبرو 2012 به نمایش در آمد و در همان نمایشگاه توانست نظر مشتریان انگلیسی خود را جلب کند و گزینه انتخابی انگلستان برای نیروی هوایی خود تبدیل شود .در تصاویر مفهومی اولیه اسپیر 3 مشخص شده است که در پک های 4 تایی دوگانه یعنی در مجموع 8 موشک در جایگاه های داخلی جنگنده F35 نصب میشود ، بنابراین اسپیر میتواند به سلاح هدایت دقیق اف 35 های نوع B نیروی دریایی انگلستان که قرار از ناو هواپیمابر تازه به آب افتاده این کشور در آینده ای نزدیک پرواز کنند ، برای حمله به اهداف سطحی استفاده شود . بر اساس مطالعات اخیرMBDA ، درگیری های اخیر در دنیا نشان میدهد که نیاز جدی به تسلیحات هدایت دقیقی که بتوان در شب و روز و در همه شرایط آب و هوایی ایضا در حمله به اهداف متحرک و مانوری استفاده کرد وجود دارد . اسپیر توانمندی دستیابی به اهداف ماورای افق را دارد و با استفاده از موتور توربوجتی که بر روی آن نصب شده است میتواند به برد های شلیک بالا دست یابد تا هواپیمای پرتاب کننده بدون وارد شدن به محدوده خطر پدافندی به ماموریت خود دست یابد . اسپیر 3 به اخرین تکنولوژی و طراحی سر جنگی مجهز شده است به منظور مقابله با تهدیدات آینده مجهز شده است . که نخستین نیازهای آینده کاهش تنوع بمب هایی است که باید از یک جنگنده پرتاب شوند ، بنابراین سر جنگی و قابلیت های عملیاتی آن باید بگونه ای باشد که بتواند به اهداف متحرک ، شناور و محتلفی با قابلیت باز تعریف مجدد هدف برای موشک را پاسخگو باشد .آخرین تکنولوژی سنسور که میتواند ؛[/color] اهداف دریایی واحد های پدافندی زیرساختهای حفاظت شده پرتابگر های موشک های بالستیک تجهیزات پر سرعت و مانوری تانک ها ، توپهای خود کششی و نفربر ها و ... را پوشش دهد باید به این امر اشاره کرد که اسپیر 3 بمبی موتور دار محسوب میشود ، در حالی که بمب مشابه آمریکایی آن SDBII یا Small Diameter Bomb II تنها گلاید میکند ، اسپیر 3 دو ورودی هوا در اطراف بدنه خود دارد ، موتور جت Hamilton Sundstrand TJ-150 نیروی رانش را ایجاد میکند تا بمب به قابلیت کروز دست یابد ، از این نظر این بمب 80 کیلویی یک موشک مینی کروز محسوب میشود که بر خلاف همتای آمریکایی خود میتواند بدون ثبت داده های هدف در ابتدای شلیک پرتاب آن صورت گرفته و در هر شرایطی از نظر وضعیت آب و هوایی و ارتفاع پرتاب و سرعت اولیه رها سازی شود .تا بواسطه دیتالینک موجود داده های هدف بعد از پرتاب بر روی آن قرار داده شوند . پیشران موجود در آن بصورت پیش فرض دستیابی به مسافت 100 کیلومتری مطابق با خواست وزارت دفاع انگلستان را فراهم می آورد . لازم است یادآور شویم همتای آمریکایی اسپیر تنها به 42 نایتیکال مایل در بهترین حالت گلاید دست می یابد در حالی که این رقم برای پرتاب اسپیر در هر شرایطی دست کم 62 نایتیکال مایل خواهد بود در حالی که هیچ برنامه واقعی برای استفاده از یک موشک ضد کشتی بر روی جنگنده های اف 35 انگلستان وجود ندارد ، اسپیر این خلاء را نیز به خوبی میتواند پر کند ، اف 35 های نیروی دریایی سلطنتی قادر خواهند بود 8 موشک مینی کروز در مسافتی بسیار مناسب برای یک جنگنده نسل 5 به یک یا چند هدف شلیک کنند ، اگر چه از نظر تئوریک ممکن است برای انهدام یک هدف دریایی متوسط اصابت یک بمب اسپیر نابودی آنرا فراهم نیاورد اما اصابت 8 بمب قطعا یک فریگیت را از رده عملیاتی خارج خواهد ساخت برنامه های دیگری برای افزودن قابلیت حمل این موشک بر روی جنگنده یوروفایتر دارد ، بنابراین تایفون قادر خواهد بود بر خلاف محدودیت فضای حمل موجود در بدنه اف 35 به حمل 16 عدد از این موشک ها دست یابد ، همچنین برنامه دیگری برای افزودن قابلیت پرتاب عمودی از روی عرشه کشتی ها با همکاری لاکهید مارتین وجود دارد تا بتوان این موشک را در صورت امکان از لانچر های MK-41 ساخت این شرکت پرتاب کرد تصاویر ؛ http://gallery.military.ir/albums/userpics/10110/MBDA_SPEAR_F35_JSF_Farnborough_1.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/10110/MBDA_SPEAR_F35_JSF_Farnborough_2.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/10110/MBDA_SPEAR_F35_JSF_Farnborough_3.jpg نمای مفهومی از موشک اسپیر در لانچر MK41 لاکهید مارتین http://gallery.military.ir/albums/userpics/10110/aw1216201343330.jpg نازل های ورودی موتور TJ150، حامل 4 تایی این موشک نیز به خوبی قابل مشاهده است http://gallery.military.ir/albums/userpics/10110/MBDA_SPEAR_F35_JSF_Farnborough_4.jpg

پروژه عصر 67 : ستار 1: ستار 2: ستار 3: ستار4 : ناشناس:

[align=center]Storm Shadow / SCALP EG[/align] [align=center][/align] استورم شدو، موشك كروزي است هواپرتاب، ساخت مشترك كشورهاي انگليس و فرانسه كه به وسيلهء كنسرسيوم MBDA ساخته شده است و در اختيار كشورهاي بريتانيا، فرانسه، ايتاليا و اخيرن امارات قرار گرفته است. استورم شدو، نامي است كه انگليسي‎ها بر روي اين موشك نهاده‏اند و در فرانسه، اين موشك، SCALP EG ناميده مي‎شود. اين موشك، بر اساس موشك قديمي ضدباند Apache ساخته شده است و تفاوت آنها در نصب كلاهك جنگي به جاي استفاده از مواد منجره مي‏باشد. ويژگيها اين موشك رادارگريز، داراي بردي فراتر از 150 مايل (250 كيلومتر) مي‏باشد كه به وسيلهء پيشرانه‏اي توربوجت و با سرعت 0.8 ماخ، به حركت درمي‏آيد. اين موشك به وسيلهء جنگنده‏هاي تورنادوي GR4 (بريتانيا)، تورنادو IDS (ايتاليا)، يوروفايتر تايفون، ميراژ2000 و رافال (فرانسه) قابل حمل است. همچنين مقرر شده است كه اين موشك به محض ورود به خدمت جنگندهء F-35، توسط آن نيز قابل حمل و پرتاب باشد. سرجنگي نفوذگر (BROACH warhead)، در ابتدا كمي در سطح هدف نفوذ مي‏كند و يا وارد هدف مستحكم شده مي‏گردد، سپس يك فيوز تاخيري كه زمان آن قابل تغيير است، زمان انفجار كلاهك اصلي را در اختيار مي‏گيرد. اين موشك، داراي حداكثر وزني در حدود 1300 كيلوگرم، قطري حداكثر 1متر و گستردگي 3 متر مي‏باشد. اهدافي كه مقرر شده است توسط اين موشك هدف قرار گيرند عبارتند از: مراكز فرماندهي و كنترل، مراكز مخابراتي، تاسيسات فرودگاهي، تاسيسات بندرگاهي، انبارهاي مهمات، كشتي‏ها و زيردريايي‏هايي پهلو گرفته در بنادر و پل‏ها. اين موشك، در طبقه‏بندي تسليحات «شليك‏‎كن و فراموش‏كن» قرار مي‏گيرد (fire and forget)؛ با پرتاب موشك، ديگر كنترلي نمي‏‎توان بر آن اعمال كرد، اطلاعات هدف مورد نظر را تغيير داد و يا موشك را وادار به عمل «خودانهدامي» نمود. كارشناسان برنامه‏ريزي، مسير پرواز موشك را با لحاظ مكان پدافندهاي هوايي و ساير اهداف دشمن در نظر مي‏گيرند. موشك، مسير خود تا هدف را به صورت نيمه‏خودكار طي مي‏كند، بدين ترتيب كه به هنگام پرواز در ارتفاع پست، از سامانهء مكان‏ياب جهاني (GPS) جهت انطباق مسير پرواز خود با عوارض طبيعي زمين تا رسيدن به ناحيهء هدف مورد نظر، بهره مي‏برد. هنگامي كه موشك به نزديكي هدف مورد نظر خود مي‏رسد، به يكباره و با فشار زياد، ارتفاع خود را زياد مي‏كند تا مختصات دقيق هدف را با دقت بيشتري بدست آورد. در طي وارد آمدن اين فشار، قسمت مخروطي شكل دماغهء موشك از آن جدا مي‎شود تا دوربين كيفيت بالاي حساس (High Resolution Infrared Camera) به حرارت، بتواند منطقهء هدف را مشاهده نمايد؛ (اين عمل ارتفاع گيري با شدت و رهاسازي نوك دماغه، ميدان ديد وسيع‏تري را فراهم مي‏آورد). سپس موشك سعي مي‏كند تا مكان دقيق هدف را بر اساس اطلاعات ذخيره شدهء قبلي، بدست آورد. اگر موشك از انجام اين مرحله ناتوان بماند، اين مخاطره وجود دارد كه به همسايگي هدف خسارت بزند، بدين جهت، موشك به نقطهء ديگري كه قبلن براي انهدام در نظر گرفته شده است هدايت مي‏‎شود تا از خسارت احتمالي هدفگيري نادرست، جلوگيري شود. سامانهء نيمه‏خودكار پرواز و هدايت، و سرجنگي دومرحله‏اي، از اين سلاح، يك موشك كروز بي‎مانند ساخته است. تنها رقيب اين سلاح، موشك كروز تام‏هاوك (Tomahawk) مي‏باشد كه داراي ويژگي‏هاي مشابه و بردي بيشتر است اما در زمينهء هدفگيري دقيق و قابليت نفوذ در سازه‏هاي مقاوم، استورم شدو داراي نقاط ضعفي مي‏باشد. سامانهء هدايت كنندهء TERPROM موشك كروز استورم شدو، داراي سامانهء هدايت پذيري چندگانهء‌ مشتمل بر اينرسيايي، مكان‏ياب جهاني، TERPROM و جستجوگر مادون قرمز مي‏باشد. TERPROM، سامانه‏اي است جهت امور ناوبري نظامي، كه بر روي هواپيماها و موشكها نصب مي‏گردد. اين روش هدايت پذيري، بر اساس اطلاعات ديجيتال ذخيره شدهء ارتفاع هدف است كه با اطلاعات سامانهء ناوبري و رادار ارتفاع‏سنج تركيب شده و سپس وارد سيستم محاسبه‏گر مي‎شود تا مكان دقيق موشك يا هواپيما بر فراز منطقه‏اي كه در حال پرواز است، معلوم گردد. اين سامانه همچنين به يك واحد اخطارگر مجهز است تا از نزديك شدن بيش از حد هواپيما به زمين، جلوگيري نمايد. سامانهء TERPROM توسط صنايع هوافضا بريتانيا (British Aerospace) طراحي و ساخته شده است. [align=center][/align] [align=center]اولين شليك موفقيت‏آميز و كاملن هدايت شوندهء اين موشك، به تاريخ آخر دسامبر سال 2000 در فرانسه انجام پذيرفت. هواپيماي شليك كننده، يك فروند Mirage 2000N بود.[/align] [align=center][/align] تاريخچه صنايع هوافضاي بريتانيا به همراه شركت ماترا، با شركتهاي زير وارد رقابت ساخت اين موشك گرديد: McDonnell Douglas Texas Instruments/Short Brothers Hughes/Smiths Industries Daimler-Benz Aerospace/Bofors GEC-Marconi Rafael موشك استورم شدو ساخت Bae/Matra، به تاريخ 25 ژوئن 1996، برندهء مناقصه شناخته شد. قرارداد ساخت و توليد انبوه به تاريخ 11 فوريه‌ 1997 منعقد شد، و اين در زماني بود كه دو كمپاني Bae و Matra، كارخانهء مشترك ساخت موشك را به نام Matra BAe Dynamics تاسيس كرده بودند. فرانسه 500 فروند موشك SCALP را به تاريخ ژانويهء 1998 سفارش داد. فيلم ويدئويي پرتاب موشك استورم شدو اولين شليك موفقيت‏آميز و كاملن هدايت شوندهء اين موشك، به تاريخ آخر دسامبر سال 2000 در فرانسه انجام پذيرفت. هواپيماي شليك كننده، يك فروند Mirage 2000N بود. اولين شليك اين موشك در بريتانيا، به تاريخ 25 مي 2001 از طريق يك فروند جنگندهء تورنادوي متعلق به پايگاه هوايي Warton انجام پذيرفت. (پايگاهي كه مركز اصلي ساخت و آزمايشات صنايع هوافضاي بريتانيا مي‏باشد.) استورم شدو به سال 2002 وارد خدمت در نيروي هوايي سلطنتي شد. اولين شليك رزمي اين موشك، در جريان جنگ سال 2003 جهت آزادسازي عراق به وسيلهء اسكادران 617 ام انجام پذيرفت. به تاريخ 12 سپتامبر 2006، جنگنده‏‎هاي Tornado IDS متعلق به نيروي هوايي ايتاليا، جهت ايجاد سازگاري حمل و شليك موشك استورم شدو، به آفريقاي جنوبي فرستاده شدند. آيندهء موشك امروزه كنسرسيوم MBDA در حال طراحي نوع بردبلندتر و درياپرتاب اين موشك مي‏باشد كه SCALP Naval ناميده مي‎شود و قرار است به وسيلهء پرتابگر SYLVER نوع A-70، از ساحل يا توسط زيردريايي‏ها، قابل شليك باشد. به منظور قابل رقابت بودن موشك درياپايهء SCALP با موشك آمريكايي تام هاوك، قرار است اين موشك داراي برد بسيار بيشتري نسبت به استورم شدو باشد. مقرر شده بود تا موشك استورم شدو، به تعداد زياد و به عنوان قسمتي از «سامانه‏هاي تهاجم هوايي آيندهء نيروي هوايي سلطنتي» (Future Offensive Air System) وارد خدمت شود و احتمالن توسط هواپيماهاي غيرتهاجمي نظير C-130J يا ايرباس A400M به كار گرفته شود، اما اين برنامه به سال 2005 لغو گرديد، اگرچه امكان اين وجود دارد تا استفاده از موشك استورم شدو، در برنامه‏‎هاي آتي ديگر نيروي هوايي سلطنتي بريتانيا، گنجانده شود. [align=center][/align] موجودي كشورهاي زير، موشك استورم شدو يا SCLAP را به تعداد زير به خدمت گرفته‏اند: * فرانسه: تعداد 500 فروند را به تاريخ ژانويهء 1998 جهت نيروي هوايي فرانسه سفارش داد. * بريتانيا: تعداد 900 فروند جهت نيروي هوايي سلطنتي (Royal Air Force) * يونان: تعداد 90 فروند را به تاريخ آگوست 2000 جهت نيروي هوايي يونان سفارش داد. * ايتاليا: تعداد 200 فروند جهت نيروي هوايي ايتاليا (Aeronautica Militare) * امارات متحده عربي: تعداد اعلام نشده‏اي از اين موشك به نام Black Shaheen (شاهين سياه) منابع جهت اطلاعات بيشتر: http://en.wikipedia.org/wiki/Storm_Shadow http://en.wikipedia.org/wiki/SYLVER_launcher http://www.fas.org/man/dod-101/sys/missile/row/casom.htm http://www.defense-update.com/products/s/storm-shadow.htm http://www.raf.mod.uk/equipment/a_slong.html http://www.mbda.net/mbda/site/FO/scripts/siteFO_contenu.php?lang=EN&noeu_id=120

به نام ایزد توانا در این تاپیک میخوام به پروژه ای بپردازم که کمتر در موردش بحث شده امیدوارم مورد قبول دوستان قرار بگیره. با ورود موشک ضد کشتی c-802 به ایران و تولید آن به نام نور و استفاده گسترده در یگان های دریایی فرماندهان نیروی هوایی به فکر تجهیز جنگنده های خود به این موشک برد بلند افتادند.در پروژه قائم جنگنده های شکاری نیروی هوایی به موشک c-802 نور مجهز شدند ولی کدام جنگنده ؟ بله درست حدس زدید این بار هم بابا بزرگ نهاجا بود ، این بار هم فانتوم بود که باید قبول مسولیت میکرد و این موشک رو هم بر جمع تسلیحاتش می افزود. موشک ضد کشتی نور 120 کیلومتر برد دارد و از این نظر میتواند قدرت درگیری جنگنده های F-4E نهاجا را با کشتی های دشمن بسیار افزایش دهد و دیگر نیاز نباشد که جنگنده های نیروی هوایی مثل دوران دفاع مقدس از موشکی با برد 20 کیلومتر مثل ماوریک استفاده کنند و خود را در معرض خطر پدافند هوایی یا جنگنده های دشمن قرار دهند. موشک نور جنگنده های F4E حداکثر توانایی حمل دو یا چهار فروند از این موشک ها را دارند و هنوز برنامه ای برای دیگر جنگنده ها مثل su-24 وجود ندارد یا اعلام نشده است. با تجهیز جنگنده های F-4E که در پایگاه های بوشهر و بندرعباس و همچنین چابهار نیروی هوایی وجود دارند به این موشک قدرت درگیری نهاجا در مقابله با دشمان منطقه ای و فرا منطقه ای افزایش خواهد یافت. نویسنده:سورنا [align=center]فقط برای میلیتاری[/align]

موشک پیشرفته و البته محرمانه ای است که شایعات زیادی راجع به اون وجود داره. گفته میشه این موشک که با کد کی اچ101 شناخته میشه در حال جایگزین شدن بجای موشکهای قدیمی کی اچ55 هست و از برد زیاد و قابلیت پنهانکاری برخورداره که به هواپیمای حامل مانند توپولف160 که نیمه پنهانکار هست این امکان رو فراهم میکنه تا از چند هزار کیلومتری هدف و به دور از دید رادار اقدام به پرتاب موشک کرده و بدون شناسایی شدن به پایگاه بازگردد. در حال حاضر هم هیچ موشک کروزی جز همین مدل در این کلاس وجود ندارد.

حتما و بي هيچ تاملي مدارك خود را در همين انجمن اراءه دهيد :| در صورت امكان اسكن تهيه كنيد. من فكر نمي كنم شما ميزان تحصيلات خود و تمام خانواده تان را روي هم بگذاريد به اندازه تحصيلات من و دورهاي فراواني كه در بهترين مراكز اموزشي شرق گذرانده ام شود :!: شاید من در زمینه هوا فضا اگاهی کاملی نداشته باشم ولی بی شک دوستان جبران نا اگاهی مرا می کنند ولی در برخی زمینه های دیگر که تخصص من است و بخاطر ان سالها اموزش دیده ام اظهار نظر می کنید :D یادتان باشد که در این سایت در هر زمینه ای تعداد بی شماری متخصص داریم که دیگر جایی برای اظهار نظر شما نمی ماند icon_biggrin